Persian and Pahlavi

Words
In
The Holy Qur'an
By: Prof. M. S. Tajar

1. *Zagh(see Zeegh)
Zeegh = from the Pahlavi word zeegh/zigh/righ,meaning hatred, selfishness, 
distance  from others, etc. In the Holy Qur'an this word has been repeated 9 
times. For example in chapter 3 v. 7 and others (see Ameed Persian Dic.).

2. *Mish­kat = from Pahlavi word Mush­ku/Mush­kuy = Musk; It also refers 
to   the   “Palace   of   King/   Harem”;   Place   of   Light   or   Lamp;   In   the   Holy 
Qur'an, it has been used as “Light Container”. See Chapter 24 v. 25.

3. *Farash = Arabic for” moth” but it is close to Pahlavi “Farash­tu” (par = 
wing + ashto =bird)  and parastu = sparrow, and considering that Arabic 
language does'nt have letter “P” of the Aryan languages   , thus it turns 
Parsi into Farsi, this is very understandable. In the Holy Qur'an, it   is 
mentioned  in chapter 101 v. 4.

4. *Surah = From the Pahlavi word “suri” meaning red color, also the walls 
around the cities, castles, etc. for protection. Its also the name of  several 
 Aryan tribes in central Asia, Afghanistan etc. In the Holy Qur'an its used 
as “chapter” (wall between two parts ) It has been mentioned 10 times in 
the Holy Qur'an.  See chapter 2 v. 23.

5. *Marvah  = from the Pahlavi word “Marva” means “Good Omen” ,“Good 
Prayers”, “Blessings” etc. (see A meed Persian Di c. and Per sian Names p. 
264) In the Holy Qur'an see chapter 2 v. 158. (Names: The names Marwan 
and Mawarrid are  related to Marvah in Pahlavi.)

6. *Bakka = old name of the Holy city of Makkah (see. “Persian  Names” P. 
74).   Its   origin     is   an   old   Pahlavi   word   from   Bak/Bagh/Baghwan   = 
Creator/God   (see   Persian   Names   p.73)   So,   Bakkah   could   mean   “The 
House of God” , like the Bagh­stan = Bistoon  in Kermanshah, Persia. In 
the Holy Qur’an, the name “Bakkah” has been mentioned in Chapter 3 v. 
96. (Note: Its possible that the word Balbek in Lebanon and the Bekka 
valley are related to  this Pahlavi word too.)

7. *Makkah = another name of the Holy city of “Bakkah”. It is  originally a 
Pahlavi name (see Bakkah) see Persian names P. 74. In the Holy Qur’an 
its mentioned in Chapter 3 v. 96.

8. *Hasha = Ha + Asha = from the Pahlavi word “Asha” which means 
Truth/Holiness (see Parsi Names p. 47.) plus the definite article of “Ha” = 
The (which is still in use in Hebrew language, like Haaretz = The Earth. 
In Persian/Aryan languages it was used before , like in Ha + Mavaran/ Ha 
+ Madan = The Medes City, Harrapa  in India /Pakistan Harat in 
Afghanistan ,etc. So, Ha­Sha means “The Truth”(Tell the Truth) The 
Glory of Heavens/God, etc.
In the Holy Qur’an, it has been used as the expression of amazement 
by the Egyptian women, who saw Joseph’s good looks ; They shouted: Hasha 
Lillah!/by God! My God! He cannot be a mere man! (He is of Heaven) see 
Holy Qur’an, Chapter 12 v. 31;Also ref. To the Holy Qur'an Translation by 
Prof. Mir  Ahmad Ali of Pakistan, Tafseer by H.I. Aqa Puya Yazdi in 
Karachi, and Transliteration by Prof. M.S. Tajar; Publisher: National 
Bookstore of the Philippines ­2010­ pp. 561­562.

9. *Tab =To Perish/Die/Have a fever, etc. from the Pahlavi word Tab = 
 Fever .In the Holy Qur'an ,Chapter 111 v. 10 see “Tab­bat” below.

10. *Tab­bat = from the Pahlavi/Median word “Tabit” meaning “Fire 
Temple/Fire Place”. It is also related to the Persian Medicine(= of the 
Medes) as “Tab”, meaning Hot fever/fever in general. In this connection, it 
has been used in Arabic language also as “Perish/Evil befall on him”. In 
the Holy Qur'an the word Tab has been used twice, in both meanings: 
Fire/Perish, in Chapter 111 v. 1.

11. *Qabas = from the Pahlavi word Qabbas meaning Sun­light/The sun/The 
light/The fire/The flame. In the Holy Qur'an, it refers to Prophet 
Moses(A.S.) seeing “Bush fire”. It has been mentioned  in the Holy Qur'an 
3 times. See Chapter 27 v.7 etc.

12. *Tuwa = from the Pahlavi/Aryan word, literally  means “twice”/two times 
blessed. See the English Translation of the Holy Qur'an, by Prof. Mir 
Ahmad Ali of Pakistan, Tafseer by H.I. Aqa Puya Yazdi in Karachi and 
Transliteration by Prof. M.S. Tajar, Publisher: National Bookstore of the 
Philippines ­2010­ p.695. It Has been mentioned in the Holy Qur’an, 
chapter 20 v. 12.

13. *Wadi = River/River bed/Valley. Its an Aryan/Pahlavi word which refers to 
“water” as in English and Avad/Abaad/Au/Eau/Aab/Abaad/Abaadan,in 
modern Persian. (Even Irra­Wadi in Burma comes from that 
Persian/Sanskrit origin). In the Holy Quran, its mentioned in Chapter 20 
v.12.
 
14. *Tuba = from the  Pahlavi word “Tuba” and “Tubag” meaning “blessings, 
treasures, treasury, good things (both material and spiritual), real 
happiness, true joy and gladness”(see “Parsi Names” p. 458). In the Holy 
Qur’an also it has been used for this meaning. See Chapter 13 v. 29. 

15. *Tud/Taud = from the Pahlavi word “Tud” meaning “Mountain”. See 
“Parsi Names” p.458. It has also been mentioned  in the Zoroastrian 
Yasht,or the Holy Texts. In the Holy Qur’an, in Chapter 26 v.23, its “Kad­
Taud El­Adhim” Like a tall mountain= Tud­ha­skae (see”The Persian 
Names”P. 458.
16. *Tur = It is definitely not Arabic. Its either Coptic/Pharaonic/ Egyptian or 
Hebrew. But it could also be  Old Persian, because in Pahlavi Language 
“Tur” means Defiant/Strong/Courageous/Champion etc.(The root word for 
the Irano­European term Turque/Turk)Its also the name of the Turkish 
people as well as the name of one of  the  three sons of the Legendary 
King Fereidun of Persia, whose story is very similar to Prophet 
Noah(A.S.) and His three sons. 
The word Tur is also the title of the Chapter 52 of the Holy Qur’an. 
Interestingly enough, in this chapter, another Pahlavi word “Teen” meaning 
fig has been mentioned. See”The Ameed Persian Dic.” All in all, the word 
Tur has been mentioned in the Holy Qur’an 10 times. For example: Chapter 
2 v.63.

17. *Toofan =  Typhoon/The great wind, from the Persian word “Tufaan”(see 
Ameed Persian Dic.). In the Holy Qur’an it has been mentioned twice. See 
Chapter 7 v. 133.
 
18. *Taqwa = from “Taqwiat”=Power/Empowerment (not “fearing” God as we 
are often told! Because, the God of Islam is “Most Compassionate, Most 
Merciful” not a blood thirsty Hindu god or Dracula, to be feared).

The word “Taqwa” is etymologically related to the Persian/Pahlavi word 
“Qavi/Kavi/Kaveh/Qobad/Kavoos,/Qaboos ,which literally means 
“Powerful/Sovereign/Ruler/King (see Persian Names” P. 220). In that 
sense, the word “Taqwa” means:Being in control of oneself “To hold the 
reign of our horses/, To be King over our desires/Self  control (not the fear 
and trembling and weakness as the nuns and priest or Mullas teach.).
In the Holy Qur’an, the word “Taqwa” and its related words of the 
Pahlavi origin, have been mentioned some 258 times. See Chapter 2/198 etc.

19. *Kas/Kasaa(from the Old Pahlavi “Kasah”/Kaza/Kuza/Kaz. etc. see 
“Ameed Persian Dic.”) In the Holy Qur’an, it has been repeated six times. 
For example, in Chapter 56/18 etc. 
20. *Abraham (of  the Pahlavi origin, Abraham in Hebrew  and Ibrahim in 
Arabic and possibly even “Brahma” in Sanskrit ) it literally means “ 
Father of Nation/s” see “ The Persian Names” P.2)
 The name “Ibrahim “(=Abraham) has been mentioned in the Holy 
Qur’an many times.See Chapter 2/124, etc.

21. *Baraza( from the Pahlavi word “Borz” meaning “Appearance/Look/ 
Figure/Body /) see “Ameed Persian Dic.”) In the Holy Qur’an, it has been 
mentioned 9 times;See Chapter 3/154, etc.

22. *Ajab/Ajaba(=from the old Pahlavi word “Ajab” meaning “wonder’’ 
/Marvel/Miraculous/ Amazing;See “ The Persian Names’’ P.12. In the Holy 
Qur’an , it has been repeated 27 times. See Chapter 18/9 and 63 etc.

23. *Dhank = from the  Persian word “Tang” which means narrow/hard to go 
thru, like hardships in life/difficulties/financial problems/unhappiness, etc 
(See Ady  Shir,s  “The Persian Words in Arabic Language”/Beirut p.110. In 
the Holy  Qur’an,it has been mentioned in Chapter Taha, v. 124.

24. *Abqari = from the Pahlavi word “Aab­Kaari” meaning Great / 
Extraordinary  /Outstanding /Important.  (see Ady Shir ‘s   “The  Persian 
Words in Arabic
Language,” Beirut, 1901 p.114) Prof. Emam Shushtari and Prof. Arthur 
Jefry  also support Ady  Shirs view. (See Arthur Jefrey “The Foreign Words 
in the Holy Qur’an “ p.311. The Pahlavi word “Aabqari” has been mentioned 
in Chapter 55 v. 76.of the Holy Qur,an.
 
25. *Efrit  = from the Persian word “Afarid/Afarideh” meaning the creature, 
but it is  specifically  used to mean the “Jinny” the powerful devil or spirit. 
(see Prof. Arthur Jefray “The Foreign Words” p. 316). In the Holy Qur’an 
it has been mentioned in Chapter Naml, verse 39.

26. *Ghamz/Ghamzah = from the Persian word which mean winking/giving 
signals with the eyes, making fun of something or somebody, evil thoughts 
or plans expressed with mischievous winking of the eyes (see Ady Shir 
“Persian Words in Arabic Language”, Beirut , 1901, P. 116 as well as Prof. 
Emam Shushtari “Persian Words in Arabic p. 481).

27. *Firdaus = Paradise, from the Pahlavi word “Para­dies” = Pary=Fairy + 
 deis = home /country ( like Bangla­desh or the country of the Bengali 
People). In all other Aryan (Irani originated) languages, like Indian, 
Urdu, Panjabi, etc. as well as the European languages,like English, 
Spanish, Portugues, or Greek, Latin, etc. the same Aryan word is used. 
In the Holy Qur’an, the word “Firdaus” the Arabized version of the Persian 
“Pari­Deis/Para­Deis has been mentioned twice. For example, in Chapter Al­
Kahf (The Cave, another Aryan word) verse 107.

28. Alfafa = from the Pahlavi word “fafa” plus the Arabic Article “Al= The.The 
word  “Fafa” in Persian means “Beautiful/Lush 
(Gardens)/Abundant/Pleasant to look at ,etc.(see “Ameed Persian 
Dictionary”­ Tehran, Iran 2001). In the Holy Qur`an,the word “fafa” or 
better,”Alfafa” is mentioned in Chapter 78/16.

29. Al­fil =from the Persian word “Pil” meaning elephant, plus the usual 
Arabic article of “Al” in the beginning, meaning “The”. (This kind of 
Arabization of the Persian words, i.e. adding an Arabic article and owning 
the word as “Arabic” has been popular among the Arabs. Look at the 
following words “alfafa / alcazar / alembic / algorithm / alcohol / almanac / 
alkaline / alizarine / alchemist / albeit / alcove / almas / Alexander / elixir, 
and a hundred other Persian words, presented to the world as “Arabic” 
just because of that one article !Just like the word”Al­fil”).
Some researcher believe even the word “elephant” in English, Spanish and 
other European languages, is of the same Persian word “Pil” which is 
Arabized as “phil” plus the Arabic article “al/el”,as the case maybe. 
In the Holy Qur’an, the  Pahlavi word “pil or al­fil” is the title of the 
chapter 105 as well as the part of  its first verse.  (Ref. see Aady  Shir 
“Persian Words in Arabic” Beirut/1901 p.201).Also Prof .Emam Shushtari 
“Persian Words in Arabic”p.501;And Prof. Arthur Jefrey “The Foreign Words 
in the Holy Qur’an” P.336,etc.).                      
30. *Qaswarah = from the Pahlavi word “Kashvara” meaning Great, Huge, 
Powerful etc. (see “The  Persian Names”/ India,1994 p. 273; As well as Ady 
Shir “Persian Words in Arabic”/ Beirut, 1901 p.126;Also the Dictionary of 
Al Burhan Al Qati etc. Prof. Emam Shushtari and Prof .Arthur Jeffrey 
also support this view). 
In the Holy Qur,an the word Qaswarah has been mentioned in chapter 
74 v. 51.

31. *Ka’s = the origin of the word “case” in all Irano­European languages , 
meaning “Bowl/Container/Fold/Cave, etc; It comes from the Pahlavi word 
“Kaz / Kaza / Kasa” (Spanish word for home  and Casino, etc.) See” Amid 
Persian Dic .”the word “Kaz”. 
In the Holy Qur’an, this Pahlavi word has been mentioned 6 times. For 
example chapter 37 v.45, etc. (Ref. Ady  Shir “Persian Words in Arabic”, 
Beirut, 1901 p.131).

32. *Cafur = Camphor = Persian Camomil, from the Pahlavi Origin. It’s also 
used in almost all Irano­European languages, from the same Persian 
Origin. In Arabic also its used as Al­Kafur/Kafur (Ref, Al­Suyuti/Al­Jalifi 
in Al­Itqan Dictionary, vol. 2 p.138/ Also Ady Shir, in “PersianWords in 
Arabic”, Beirut,1901, p.136 etc.) 
The Pahlavi word Kafur has been mentioned in the Holy Qur’an ,too. 
For example Chapter Al­Insan v. 5.

33. *Gharf/Gharfa(To ladle/To dip up/To drink water in palm of the hand) 
probably related to the Pahlavi word “Ar­ghaf/Ar­ghab” meanin “water 
stream”. (See “The Persian Names” p.446/Also “Amid Persian Dic.”) “Ar­
Ghab”, Gharfa and its related words are used in the Holy Qur'an twice; 
See Chapter 2 v.249.

34. *Kaukaba/Kaubab = from the Pahlavi word “ Kau­kava” meaning the star 
(See “The Persian Names”p.219) It's also a flower in Persian language,as 
well as “Head of Tribe/Chief/Chieftain. In that case ,it relates to the 
Pahlavi  words of “Kaveh / Kaviani / Kia / Kiani / Kavi” etc. which all refer 
to“King”/Royal/Ruler/Monach etc. (See “Persian Names”pp.219,220 
etc./Amid Persian  Dic.’Kaukab).
In the holy  Qur'an the words “Kaukab” and its  Derivating  have been 
used 5 Times. for example: chapter 6/76 and chapter 12/4 etc.

35. *Jinn/Jinni/Geni = from the Persian word “Gin / Jin” (see “The Persian 
Names”,India p.146. In the Holy Qur'an the word Jinn and “Marjoon”, 
someone posessed by “Jinns”, has been mentioned 50 times. For example 
Chapter 6/100, etc.
36. *Mikain = The Pahlavi pronunciation of Mikail in Hebrew and Arabic 
and other Semetic languages. But considering that the Persian Empire, 
the first Empire in the world, consisted of 27 different  nationalities 
stretching from India up to Lydia, Greece, Babylonia, Assyria, Egypt, 
Palestine(Israel), Phynicia(Lebanon), Arabia, up to Ethiopia etc. such 
kind of common words are very possible. More research is needed.
 The word Mikain of Pahlav and Mikail of Hebrew has been mentioned 
in the Holy Qur'an as “Mikaal” see Chapter 2/98.
37. *Zukhruf = from the old Palavi words “Zakh / Zakh­war / Zakh­Wari / 
Zaksh” all refering to Golden Adornment / Decoration / Pompousness / 
vain glory / sweet talks / charlatanism etc. See “Persian Names” p.506. 
In the Holy Qur'an, the word “Zukhruf” has been mentioned five times 
including the titlee of the chapter 43 Az­Zukhrrref. Also look at the chapter 
6/112 etc.

38. *Qurban = Animal Sacrifice, it was adapted in arabic and Hebrew as 
well. It's originated from the Old Pahlavi word “Kor­yan” meaning 
“Animal Sacrifice” see “Amid Persian Dic.”. 
In the Holy Qur'an the word “Qurban” has been mentioned three times. 
For example 5/27 etc.

39. *Mokibb = from”Kabb” or kapp in Pahlavi, meaning aace down on 
earth, as animals do when they are eating or picking something from the 
ground, or when they are humbling themeselves before the pack, etc. 
In the Holy Qur'an it has been mentioned in  chapter 68/22.

40. *Kiswat/Kasaa = from the Pahlavi word “Kaaz / Kaaza / Kasa / Kas” 
from which the Aryan (Irano­European) word “case / casa” is derived. It 
means “Place / Space / Covering / Incasing / Casing / Something that holds 
another object / container / a House / Pen / Sheep­Cote/ etc.”
It was later used for human clothing like “cloak”; in fact the word 
“Cassock” in European languages comes from the same Pahlavi word “Kasa 
= kaza” too. If add the words “Kasa” as”Cloth” in “Kiswat” plus the word 
“Ka's” as in “Bowl” or “Container” (see “Ka's”) then this Pahalavi word and 
it's derivatives in Arabic  language have been mentioned 11 tomes in the 
Holy Qur'an. For example “Kswat” in 5/89 and Ka's in chapter  56/18, etc.   
41. *Jahannam = Gehenna in Eng;ish. The Jewish and the Christians 
believe that this word is made of two parts “Gey” meaning “Valley” and 
Hinnom which is the name of the valley  near Jerusalem, where always 
arbage and wood was on fire and burning (see Webster English Dictionary 
under Gehenna).
But, we believe that such common words among religions like Judaism, 
Christianity and Islam go back thousand years ago, and their origins must 
be looked at , in such religioons as “Mithraism” other Aryan religions like 
Zoroastrian, which have influenced all other religions after them including 
Judaism, Christianity and Islam.
We believe the word Genna or Jahannam, in Arabic and in the Holy 
Qur'an is mad up of two separate words in Pahlavi language which are 
combined. One is the Pahlavi word “Jeh” which means “Harlot” Prostitute 
and a bad woman, and the other is “Hinnom” which is the kiln, th fire place, 
and the fire center in the fire temple of the Zoroastrians of Persia.
The word “Jahannam” = Gehenna in Eng;ish and it's Synonym “Jahim” 
are mentioned in 104 places in the Holy Qur'an. For example Chapter 2/206 
as well as 2/119. etc.

42. *Jahim = Synonym for Jahannam or Gehenna. See “Jahannam”

43. *Kawa­eb = Plural of “Ka­eb” meaning “Cube / Cubic / Cubicle” is an 
Aryan word, meaning Irano­Europen, i.e. Greek, Latin, English etc.
In the Holy Qur'an the word “Kawa­eb” is used to describe the well 
shaped “Breast of the Virgins” in Heaven. For example chapter 78/34. With 
regards the meaning of Kawa­eb (Well developed breast) see “Arabic­English 
Dictionary” by Hans Wehr / Spoken Language Services , New York – 1976 – 
p. 831 

44. *Kam = How many, How much in Arabic, probably related to “Kam” in 
Persian which means also “Little Quantity”).
It has been mentioned many times in the Holy Qur'an. For example in 
Chapter 17/17 etc.

45. *Kanud = In Arabic it means “Ungrateful / Ingrate” but it is very 
possible that it has etymological connection with Pahlavi word “Kin / 
 Kina” meaning “Bad feeling inside / Hatred”. In that sense it has also be 
mentioned in the Holy Qur'an. For example Chapter 100/6.

46. *Takwir = from “Kaur” or “Khor”  means “To roll / Roll up / coil into a 
ball”. See Hans Wehr's “Arabic­English Dic.” New York, 1976 p.845.
It also to the Persian “Khor” or the rollin sun, which is oe of the ancient 
Aryan Symbols, represented by the “Swastika” in Sanskrit (See Webster 
“Swastika” , Also The BBC­World/Fastrack Nov. 15, 2005).
In the Holy Qur'an it refers to the rolling sun / or the explosion of the 
sun at the end of this world , wit many of its pics rolling around it (Like 
Swastika Symbol).
With this concept has been mentioned in the Holy Qur'an, Chapter 
81/1. For details about “Khor”, see “The Persian Names” p.229.        

47.*Autad = from the Aryan / Sanskrit / Persian / “Avatar” meaning Spiritual 
Giants / High Angels / Principalities etc. In Islamic terminology and Sufi 
Islam it refers to “Aulia” or Great Mystics (who like “Nails” = the original 
meaning of Watad and plural “Autad” are strong in faith and they protect 
and support others from flying away, too! See “Amid Persian Dic”. “Autad” 
In th Holy Qur'an the word “Autad”  = Avatar of the Aryans has been 
mentioned in chapter 89/11. 
48. *Baraka (pl. Barakat, like Barak Obama) = from the Pahlavi word 
“Barka/Varka” meaing “Blessings”, Wealth, Property, Possessions etc. (See 
“The Persian Names” p.474).
Now, considering that even “Borak / Buraq”, the heavenly horse by 
which the Hly Prophet Mohammad P.B.U.H. Visited the Heaven, is actually 
a Persian name, not  Arabic! (see “Webster Dictionary” ­ “Borak / Buraq”) 
than it is more understandable to accept that “Baraka / Barakat” has also a 
Pahlaivi origin.
The word “Baraka” and its derivation have been mentioned in the Holy 
Qur'an  32 times. For example in Chapter 7/96 etc.    

49. *Laghiah (from the old Pahlavi, meaning “vanity” vane, none sense, 
useless talks, wrong, etc. In the holy Qur­an it has been mentioned in 
chapter 88/11.
  Its origin comes from the word “lagh” in Persian, means, “playing”” 
joke, , funny, etc. (see Amid PP Dictionary­ “Lagh/laghiah”)
 Laghw/Lagh­wan (from the Persian root word “lagh/laghia” meaning 
“none sense/useless talks/not serious or worth listening /wrong.
It I possible that it comes from another Persian word “lugh” meaning 
“shaky/not on a good foundation”r the third meaning which is “barren land” 
land without any produce. (see Amid Persian Dictionary).
In the Holy Qur­an, the term “laghw” and also “Laghiah” has been 
mentioned 10 times. For example in chapter 56/25 etc.

50. *Marra = (from the Irano­european/Aryan word of “mar” meaning “to 
pass”, “to walk”, or “to go”, etc.) The Indian movement of “Ananda Mar­ga” 
as well as the famous Ind “Shah­li Mar” meaning “the strolling 
way/garden of the Shah or the king, etc. Give a hint to the Aryan origin of 
the words “Mar” in Arabic, Other Arabic derivatives of this word are 
“marra” (Passed”) morur= passing, Estemrar (=continuity of doing the 
same thing or passing the same way, etc.)
The word “Marra” meaning “pass”, repeat, way, etc and its other 
derivatives in Arabic, are mentioned 34 times in the holy Qur­an. For 
example in Chapter 2/259, etc.

51. *Marjan= Corals and also a kind of pearl (like the world renowned 
“Pearl  Persian Gulf”) It is also another Persian word in  Arabic Language 
(see “Eisa Al­aakub” the Arab scholar in “Influence of Persian Literature 
in Arabic Language” p. 95)
The Persian word “Marjan” has been  mentioned in the Holy Qur­an 
twice, for example in Chapter 55/22 and 58.

52. *Tanawosh = And its other Arabic derivatives like “Naush / Nausha / 
Munawasha etc. are originally connected with the Persian word 
“Nawizha” which mean “Discord / Skirmish / Argument” etc.
The word “Tanawosh” has be mentioned in the Holy Qur'an Chapter 
34/52.

53. *Khair = From the Aryan word “Heer”  meaning “Good Blessings”, it 
also means “Fire” which was worshiped as blessing by the early Persians, 
it also means humility, obedience etc. See “The Persian Names” p.169 as 
well as “Amids Persian Dic.” Under “Heer / Heery” etc.
This word of Aryan origin has been used in Arabic language and also in 
the Holy Qur'an some 176 times. For example in Chapter 33/25 etc.

54. *Wabal = I Arabic it refers to “calamities / harm / destructions / 
typhoons” etc. But it's also etymologically related to the Ayryan(Irano­
European) words “Aablah” (Chicken Pox) and “Ababil” (The Birds who 
brought boils). See Holy Qur'an 105/3.
The English word Boil is related to the Persian Words mentioned above 
i.e. Aablah / Ababil. 
In the Holy Qur'an the word “wabal” and it's derivatives have been 
mentioned 8 times, including in chapter 59/15.
Also the word “Ababil” (The boil making birds/stones) have been 
mentioned in chapter 105 (Al­Fil, which incidentally comes from another 
Persian word “Pil” which is the origin of  “Elephant”  in English, too) verse 3.

55. *Marjan = (from moden Persian “Morwarid”, from the old Parthian 
“Margarit” meaning “coral”. In the Holy Qur'an the Marjan has been 
mentioned twice. See chapter 55/22 and 58. (Ref. Arab Scholar Eisa al­
Nakub “Persian Influences in Arabic Literature” 1999 p.45.

56. *Sard/zard = from the Persian word “zereh” = coat of mail = metal coat 
for military use. In the Hly Qur'an the word sard has been mentioned in 
chapter 34/11. (Ref. Dr. Mahmood Dahaqi “Persian Words” 2002­p.280)

57. *Fauj(pl. Afwaja) = From th Pahlavi word “Fauj” meaning “Battalion / 
Troops / Group” (This is Probably related to the Irano – European woeds 
like pouch in English and Putsch in German). It is just like the other 
Persian word in Arabic and the Holy Qur'an i.e. “Jud / Junud” from the 
Persian word “Gond” = soldier / army like the old city of Jondi Sapur = 
Gondi Shapur = Military Camp of Emperor Shapur of Persia 250 A.D. 
(Ref.  Maneka Chondi  “Persian Names” India, 1994­p.128).
The word “Fauj” and “Afwaja” have been mentioned in the 5 verses of 
the Holy Qur'an. For example: Chapter 68/8. also 78/18 and 110/2 etc.

58. *Shehab = (From the Pahlavi word Shah = King + Aab = Water 
meaning “Kings Water / Color”  = Red Color. Ref. “Peersian Names” p.404) 
It refers to the heavenly bodies, meteorites, etc.
In the Holy Qur'an the word Shehab and It's Derivatives have been 
mentioned six times. For example, Chapter 15/18 etc.
 
59. *Qabas = firebrand, live coal, amber probably from the Persian / 
Pahlavi “Kabisha/Qabisha” meaning “Safron Flower” (See “Persian 
Names” p.211) considering the Persian history of respecting fire and fire 
temples it is very possible to have such terms.
The word Qabas and it's derivatives , have been mentioned in the Holy 
Qur'an three times. For example 27/7, etc.

60. *Hanif = Straight, on the right path etc. Some scholars believe it to be 
of Syrial Origin of “Hanapeh” (See the Scotish scholar, Mr. Richard Bell 
“Tarjoman Wahy Mag.” Tehran, 2005 / p.103)
But considering  some historic­cultural­geographical facts, makes it 
possible to include this Syrian word among the List of Iranian languages.
In the Ancient times, Medes conquered Assyria and made it the part 
the Persian Empire, For Hundreds of years the Syrian language and the 
Aramaic Alphabet were on of the languages and alphabets of the “One 
Hundred Nationalities” of the Persian Empire; And last, but not the list the 
article “Ha” in the beginning of “Hanif” or Hanape” is the Common Article 
“The” in Hebrew, Syrian and Pahlavi Languages.
Therefore, it would not be farfetched to consider Hanif / Haape has ben 
mentioned in the Holy Qur'an 12 times. For example: Chapter 2/135, etc.

61. *Qirtas = Chartes = Kaghaz meaning paper in Persian. According to 
webster it is from Greek “Chartes”, but definitely it is not Arabic. If it 
were Irano­European or Aryan or Greek, it is still Iranian (Aryan) in 
origin.
The word Qirtas and it's plural Qaratis hass been mentioned twice in 
the Holy Qur'an. For example : chapter 6 etc.
62. *Qarya/Qura = village, hamlet from the Pahlavi word “Khora / Kora / 
Kurah” (See “Amid's Persian Dic.”) In the Holy Qur'an this word and its 
derivatives have been mentioned 56 times. For example in Chapter 7/4 
etc.

63. *Qissisin = Plural of “Qissis” from the Persian word “Kishish” meaning 
priest (Another Persian Word from “Pristi” the religious man in charge of 
the  Zoroastrian Fire Temple). 
 In the holy Qur'an the Pahlavi word Qississin (in plural form) has been 
mention in chapter 5/82.

64. *Qsr / Qosur(pl.) = “castle / palace” come from the Persian wod “Kasra” 
(the  Origin of Kasser / Caesar / Tsar and Tsarin in Europe) the title of 
the Emperors of Persia also known  as “Khosrow”.
When the Muslim forces, lead by the Persian generals like Tariq bin 
Ziad of Hamedan (Iran) and Musa Bi Nusair of Khuran (Saracin / Khorasani 
= Persian) conquered spain, the word Qasar or as Arabss Pronounced it Al­
Casar (Castle / Castila in Spanish) entered the Spanish language, and from 
there into other European languages.
Regarding Tariq Bi Ziad, whose name has been immortalized on the 
Rock of Gibraltar = Jabal at­Tariq or mountain of Tariq in Spain, see the 
word Saraceen  = Khorasannis or Persians, in History Books.
In the Holy Qur'an the word Qas'r and it's Arabic Plural Qosur has 
been mntiond three times. For example Chapter 22/45 etc.

65. *Qitr = Molten, the metals which ares in liquid form. Probably it is of 
Pahlavi origin , considerig that the Aryans of Persia were the discoverers 
of metals in the world. 
In the Holy Qur'an the word “Qitr” has been mentioned in two places; 
for example: Chapter 18/96.

66. *Warak = probably from the Persian word “Varak” , which means 
Bush / Shrub” from which “paper / papyrus” are made. I Arabic means, 
leaf of  a tree or a leaf of a book.
It has been mentioned 4 times in the Holy Qur'an. For Example In 
Chapter 7/22 etc.

67. *Wizr/Wazir = Minister, Assistant, Helper, probably from the Persian 
word “vozorg / bozorg” meaning “Grand old Man” Vizier / Adviser of the 
king etc. like “Bozorg­Mehr” the legenday minister of Empeor Anush – 
Ravan The Just, of the Sassanid Dynasty of Persia (531 – 578 A.D.). 
The word “Wizr / Wazir” and its derivatives are mentioned 27 times in 
The Holy Qur'an. For example Chapter 6/164 and Chapter 20/29 etc.

68. *Wazn = Weight, from the Pahlavi word “Mazna” meaning “Scales” 
 Weighing Instrument, balance. By Conjugating this Pahlavi word, dozens 
of Arabic word have been created (See Arabic Dictionaries  under “Wazn” 
“Mizan” etc.)
In the Holy Qur'an the word “Wazn” and Mizan (Persian = Mazna) and 
their derivatives have been mentioned 23 times. For example in Chapter 7/8 
as well as in Chapter 6/152, etc.
For the Pahlavi origins of these words, “Amid Persian Dictionary” the 
Word “Mazna” as well as “The Parsi Names”, India – p. 276,etc.

Prof. A. Pagliaro of Italy “Cielo” (=Falak) “studi Orient” Rome, 1456/vol. 
11/pp. 252­278.

69. *Falak=skies/ heaven/sphere/Firmament/place of stars from the 
Persian word “Falak” See Prof. A. Pagliaro of Italy in “Cielo” (=falak) 
“Studi Orient” Rome 1956/vol.11/pp. 252­278)

In the Holy Qur­an the word Falak has been used twice. See Chapter 
36/40.

70. *Rood/Raud (In Arabic it means “walking to” “prowling” moving about, 
looking for, searching for. It also means being “tempted towards (like the 
opposite sex) etc.

The Author believes that this word has etymological connection with 
the Pahlavi word “road” (=river”) as well as the Aryan word “road”/rout etc.

All in all in the in the Holy Qur­an this word and its derivatives have 
been used in 98 verses. (see Chapter 12/51 also Chapter 86/17 as well as 
chapter 2/26 etc. 

71. *Eradah/Aradah= (from the old Pahlavi “Rood”=river and “road” in 
indo­european language, “way” “going to” “intention” etc. (see “rooa/roud)

In the holy Qur'an this word and its derivatives have been repeated so 
many times. For example: Chapter 2/26 etc.

72. *Zamharir= from the Pahlavi word “zam” meaning extreme cold (like 
 “zemestan”=winter) see late Ady Shir” The Persian words in the Holy 
Qur'an/Beirent, 1901­p. 79.

Aside from Zemestan, other Pahlavi words related to “zam” are towns 
like Shemiran, Semiran, Semirom tec. (see “Al­burhan Al Qati” p. 320).

In the Holy Qur'an, it is mentioned in Chapter “Al­dohr/Al­insan” verse 
13.

73. *Zur  = (from the Pahlavi word “zur” meaning 
power/strength/rule/authority. But in Arabic it's used more for the abuse 
of power/bullying/oppression/false claims/false witness, etc. (see “Persian 
words in  Arabic” by Mr. Adi Shir/Beirut, 1901­p. 165 j Also Prof. Arthur 
Jefrey” “foreign words in the holy Qur'an p. 24).

In the Holy Qur'an, the Pahlavi word “zur” has been used 4 times. For 
example Chapter “Hajj” cerse 30, etc.

74. *Sejjil = (from two Persian words “sang=stone + gel=gel/mud” meaning 
molten lava/metal/stone etc. “(see Arthur Jefrey” foreign words” p. 252; 
also “al­motawak­kili” by the Egyptian Scholar Abdul Rahman Al­suyutti­ 
p. 7, as well as “al­mo­ar­arb” p. 181, etc).

In the Holy Qur'an, the Persian word “sejjil” has been used 3 times. For 
example: Chapter “hud”, verse 83, etc).

75. *Sarab = (from two Persian words “sar=head, start, beginning+ 
Aab=an Aryan term for water, lik ”Panj­ab” in Indian and Pakistan and 
“Eau” as in Eau De Cologne in European Languages or “Loo” in French 
and English.

It literally means “spring/water hole/water shed, etc. or “what looks 
like water in the hot desert” or mirage.

In the HolyQur'an the Persian word “sarab” has been used twice. For 
example: chapter “nur” verse 39.
 (Ref. See “Ady Shir” Persian words in Arabic/Beirut/1901 p. 88. As well 
as M.A. Emam Shushtari “Dictionary of Persian words in Arabic” ­p. 355, 
etc).

76. *Sarabil = (Plural of “Sarbal” an Arabized pronunciation of the Persian 
word Shalwar”= Pajama, which is another Persian word in European 
languages).

(See Late “Ady Shir” Persian words in Arabic­p. 88 as well as Prof. 
Arthur Jefrey “Foreign words” p. 256, etc.

77. *Sejaj (=from the persian word “cheragh” lamp/light.) See “Ady Shir” 
Persian words in  Arabic” p. 89; Also Prof. Arthur Jefrey “foreign words” 
p. 254, etc.

In the Holy Qur'an, The arabized Persian word Seraj “Cheragh” has 
been used 4 times. For example Chapter “Forqan”, verse 61 etc.

78. *Soradeq = (from the Persian word “Sar­dar/Sar­daar” meaning 
“curtain before the entrance of a hall, tent, etc.”) see Abdul Rahman As­
suyutti of Egypt­Al­Motawak­kili” p 7j also”Al­Mohad­dab” p. 71; Al­Itqan” 
p. vol. 2/134 and Prof. Arthur Jefrey “foreign words” p.225, etc.)

In the Holy Qur'an the persian word “sordeq” in chapter “kahf” verse 
29.

79. *Sard (=armor/mail/chain mail,)from the persian word 
“zard/zariah/zerah”. In arabic,meaning the 
“armor or chainmail” maker (=Black Smith of armor)  come the same 
Persian origin.

The Persian word “Sard” has been used in the holy Qur'an, chapter 
“saba”, verse 11.

Ref. Prof. Arthur Jefrey “The Foreign Words “P.257)

80. *Sarmad =(from two Persian words: “Sar” meaning “head/beginning/ 
 start “plus the Aryan word “Mat” =none/no or “time without beginning or 
end. Still in Sankrit, Hindi, Urdu and Panjabi the two persian words 
“Sar” and “Mat/ Mad” are in use, today).

Ref. Late Ady shir “The Persian words in Arabic “beirut/19.1 ­P.90; 
also.Prof. Emam Shushtari “The Persian words in the holy qur'an, the 
persian word “sarmad” has been mentioned twice. For example in chapter 
“Qasas”, verse 7.

81. *Sundus = from the Pahlavi word “Sundus” meaning pure silk/special 
silk with embroidery or Zar­duzi, as the 
Indians/Pakistanis/Bengalis/Kishmiri, etc. use this same Persian work of 
art, with the same Persian name (=zar­gol+duzi=to 
sew/stitching/embroidery)

See Prof. Emam Shustari “Persian words in the Holy Qur'an” p. 376; 
also Prof. Arthur Jefrey” The Foreign words” p. 270, etc.

In the holy Qur'an, the Persian word Sundus (=silk cloth) has been 
mentioned 3 times. For example Chapter 17/31.

82. *Shay = (from the Pahlavi word “chee” cheez=things, beings))) This 
word also exists in other Aryan languages like “Qui” in Italian, “Que” in 
Spanish, “Coi” in the French, “Kia” in Sanskrit, Hindi, Urdu and even in 
Chinese “Chi/ki”. All meanings are the same “being/what is it?” etc.

(Ref. Late Ady Shir” Persian words in the Holy Qur'an”, Beirut 1901/p. 
105).

The Persian word “shee/chee and its derivatives, have been mentioned 
200 times in different verses of the Holy Qur'an. For example Chpater 2/20 
etc.

83. *Salib (=cross­from the Persian word “chalipa”) This Persian word and 
its derivatives have been mentioned in the Holy Qur'an 6 times. For 
example Chapter 4/157 etc.
 (Ref Ady Shir “Persian words in Arabic” Beirut, 1901­p.435, Also Prof 
Arthur Jefrey and “The Foreign words” p. 293, etc).

84. *Ssehr (=son­in­law) from the Persian word “Shawhar” (=Husband of 
ones Daughter) see Late Ady Shir “Persian words in Arabic” Beirut 1901­
p. 109­ ;also Prof. Emam Shush­Tari “The Persian words in Arabic” p. 
440.

 In the Holy Qur'an the word “Ssehr” (=Shawhar) has been mentione 
once in the Holy Qur'an. For example: Chapter “Furqan” verse, 54.

85. *Maay/Maa = from the Pahlavi word “Mayah” = matter / th oiginal 
element of the world. Even the name “Euru­miyya” in Iran, means “The 
City of water” or “Sea City”.
“We created everything from Maa'a!” (Holy Qur'an  21:30)   
In the ancient Persia the word  “Mayi” was used to mean “Wine” or 
“Sharaab” which comes from another Persian word “Zar­aab” = Golden 
Water. See “The Persian Names”, India – p.268 The word “Maa'a” has been 
mentioned 63 times in the Holy Qur'an. For example Chapter 2/22, etc. 
(Note : Even the  word “Matter” in other Irano­European languages like 
English, Latin, Greek etc. is etymologically related to the Pahlavi “Maayah” 
meaning Matter.)

86. *Mazij/Mazaaj = Mix / Mixage / Mixture, from the Pahlavi word 
“Mazig”. See  “Amid's Persian Dictionary” and others.
It originally means Nectar, “Honey” or Madhu in Sanskrit and other 
Irano – European languages or any mixture of several things. 
The word “Mazzij” in the form of Mazaaj = Mixage has been mentioned 
three times in the Holy Qur'an. For example in Chapter 76/5 and 7 etc.   

87. *Makkah /Mecca (Another Pronunciation for “Bakkah” the old name of 
Makkah,) comes from the old pahlavi word “Bak” meaning The 
creator/God something like “Baghwan” that the Indians still say or “Bagh­
Dad” the old name of Baghdad, the capital of Iraq that comes from the 
Persian word “Bagh” meaning God and “Dad” from Aryan word 
“Data/Da/Dare” meaning 
“Giving” Or God given city/ Diosdado. Even in Slavic languges like 
Russian,Polish etc. God is “Bogh”(See “The Persian names”/India/1994­
P.73)In Turkish and Mongolian it is “beig/Baik”.So,
Bakka/Makka/Mecca, literally means “The City of God/ the place of God/ 
Baitullah; something like “Baalbak” in Lebanon,from the two words of “Ba­
al”the semetic sun­God,like the Aryan Mithra,as mentioned in the Bible (2 
kings,ii) as well in the Qur'an (Chapter 37/125)plus the Pahlavi word “Bak”
meaning “The Creator/God”,so Baalbak means the place of Baal,Gods 
City,house,etc. (see “The Persian Names”P.75)

88. *Wasm   (=marking   an   animal/branding,   etc.)   From   the   Pahlavi   word 

“Basmah”,   meaning   to   stamp/print/mark”   (see   “The   Persian   Names'   p. 
83).

Its also the root word/stem for “sam” the name of the Grandfather of 
Rustan, the Legandary Persian Warrior in Shahnamah; also “Sam” one of 
the   three   sons   of   Prophet   Noah   (whose   story   is   very   similar   to   the   King 
Feraidun of Ancient Persia, and his three sons, namely “Sam/Tur/Iraj).

The   same   Pahlavi   word   “vasmah/Basmah”   is   also   the   root   word   for 
“Esm” in Arabic, meaning “name” of a “person”, as “marking” an animal is 
“to recognize is easily”.

The word “wasm” (=vasma) in the form of “Sa­nasema­hu” has been 
mentioned in the Holy Qur'an, Chapter 67/16

In the form of “Esm” (=name/mark) it has been mentioned 184 times in 
the holy Qur'an (see the “Bismillah” in the beginning of the all chapters of 
the Qur'an, except Chapter 9 or Taubah).

Sa­nasema­hu. In Chapter 68/16 of the Holy Qur'an (see “Wasm”).

89. *Walad = (meaning “child”, from the Pahlavi word “Yal” which means 
“birth”, It also means “Hero/warrior”, etc.) See “The Persian Names” p. 
494.

Fom here comes the Famous Persian Festival of “Yal­da” which  is the 
longest night of the year, and it is the end of Autumn and the “Birth” of 
winter or an “Aryan God”.

The word “Walad” and its  derivatives, have been mentiones 103 times 
in the Holy Qur'an. For Example Chapter 37/152, etc.

90. *Ilah   =   (the   root   word   for   “Allah”/Aaliha/Allahumma,   etc.)   from   the 
Pahlavi word “Yalah” meaning: “to lose one's head, to be madly in Love 
(with god, in this sense) passionate love, amorous rapture. It refers to the 
Sufis,   Mystics,   Yogis,   Dervishes   etc.   Who   “lose”   themselves   in   the 
“Beloved”.

The Object of that love/craziness/masti is called “Ilah” or “Ilai” while 
the lover is “Valah”/”Yalah”=detatched/no attachment whatsoever/free from 
everything that binds.

This word is found in the Holy scriptures of the “Ahlul Kitab”. People of 
the Book, The jews, Christians and Muslims. (Remember Jesus calling “Ilay, 
Ilay, Lama Sabac­Tani/My God! My God! Why Thau has forsaken me!).

Allah is a combination of “Ilah” plus the Article “Al” in Arabic (=Al­
Ilah=Allah= The God [of the Universe] etc.).

The   word   Ilah/Aaliha/Allah/Allahumma(Probably   from   Hebrew 

“Elohim”) has been mentioned 2,650 times in the Holy Qur'an. For Instance 
“Bismillah”...   In   the   beginning   of   every   chapter   of   Holy   Qur'an   except 
Chapter 9 or Taubah).

91. *Yaa/ya = (calling a Person's attention) from the Pahlavi word “Aya” or 
“Ay” (see “Amid Persian Dictionary”). In the other Aryan (Irano­European) 
languages   like   in   English,   It's   “Hey/Hei”   (See   “webster”),   which   proves 
that this could not have been “exclusively” Arabic, as we were taught in 
Religious schools for centuries.

The word “Ya” (= “O”) which sometimes has also been turned into “Ala” 
ain Arabic (Both from the words “Aya/ay” in Pahlavi) are mentioned in any 
parts of the Holy Qur'an. For example in Chapter 10/104, etc.
 ‫‪     ‬‬
‫*‪* * ‬‬

‫کلمات فارسی در قران مجید‬

‫)الکلمات الفارسیة فی القران المجید(‬
‫تحقیق پروفسور محمود تجر ؛ با همکاری دکتر مهدی خادمةالرسول‬
‫‪Persian Words in the Holy Qur’an‬‬

‫‪Researcher: Prof. Mahmood Tajar‬‬

‫‪Translated by: Dr. Mahdi T. Khadematolrasoul‬‬

‫سرابیل = جمع سروال )شلوار( – سوره ‪ ,14‬آیه ‪ – 50‬سوره ‪ ,16‬آیه ‪81‬‬ ‫‪.1‬‬
‫فردوس = پردیس )بهشت‪ ,‬باغ دیواردار(سوره کهف )‪ (18‬ایة ‪) 107‬دوبار در قرآن مجید آمده‬ ‫‪.2‬‬
‫است(‬
‫ضنکا = تنگ )تنگدستی و زندگی با مضیقه(سوره طاها )‪ (20‬آیة ‪124‬‬ ‫‪.3‬‬
‫جیل = سنگ گل – سوره ‪ ,105‬آیه ‪) 3‬رجوع به ترجمه انگلیسی قرآن مجید چاپ آمریکا –‬ ‫سّ‬ ‫‪.4‬‬
‫شرکت نشریات ‪ – ( Amanah publishing house, USA‬سوره ‪ ,15‬آیه ‪74‬‬
‫فیل = پیل )بزرگترین جانور خشکی( – سوره ‪105‬‬ ‫‪.5‬‬
‫شراب = زرآب )آب طل‪ ,‬آب طلیی‪ ,‬مشروب الکلی که بوسیله یکی از شاهان باستانی‬ ‫‪.6‬‬
‫ایران)شاید جمشید جم( ساخته شد )رجوع به "سهم ایرانیان در تمدن جهان"( کلمه شراب که از فارسی‬
‫قدیم پهلوی است و مشتقات عربی آن حدودا ‪ 40‬بار در قرآن مجید آمده است‪ .‬نگا‪ .‬سوره نحل )‪ (16‬آیة‬
‫‪ 10‬و دیگران‪) .‬رک‪ "(.‬نامهای پارسی"‪ ،‬چاپ هند‪ -‬ص ‪ 509‬کلمه " زراب"(‪.‬‬
‫زرابی = زرآب )آب طل‪ ,‬آب طلیی‪ ,‬فرش ایرانی‪ ,‬قالی( – سوره ‪ ,88‬آیه ‪16‬‬ ‫‪.7‬‬
‫گین" به معنای سگ خانه‪ ,‬جای سگان گرفته شده است( –‬ ‫جین = زندان )ظاهرًا از لغت" س ّ‬‫سّ‬ ‫‪.8‬‬
‫سوره مطّففین)‪ ,(83‬آیه ‪7‬‬
‫‪ .9‬نکاح =ازکلمۀ" نیک خواه" )خواستگاری‪ ,‬توجه به کلمه "نیک" و "نیکی" که از زبان فارسی وارد‬
‫زبان عربی هم شده اند بمعنی دقیق" همخوابگی"‪ .‬همچنین مسلمانان چینی هنوز هم ازدواج را "نیک‬
‫خواه" می گویند‪ (.‬کلمه" نکاح" و مشتقات آن‪ ،‬مجموعا ‪ 23‬در قرآن مجید آمده اند‪ .‬مثل سورۀ نساء )‬
‫‪ ( 4‬آیه ‪ 6‬و دیگران‪.‬‬
‫‪ .10‬قطران = قطر )کتیرا‪ ,‬صمغ( – سوره ‪ ,14‬آیه ‪50‬‬
‫‪ .11‬برزخ = ازواژه فارسی پرده آمده است‪) .‬رجوع به ترجمه و تفسیرقرآن به زبان اردو‪ ،‬نوشته‬
‫ابوالعلی مودودی دانشمند پاکستانی‪ ،‬چاپ هفتم‪ ،‬لهور‪ /‬پاکستان ‪ -1989‬ص ‪ (.889‬کلمۀ "برزخ" در‬
‫قرآن مجید سه بار آمده است‪ .‬مثل سورۀ الرحمان )‪ (55‬آیه ‪ 20‬و دیگران‪.‬‬
‫‪ .12‬کنز = گنج )ثروت زیاد( – سوره ‪ ,18‬آیه ‪82‬‬
‫‪ .13‬سرمد = ظاهرًا از سرمت )=همیشگی‪ ,‬بی انتها‪ ,‬چیزی که آنسرش نامعلوم است(نگا‪ .‬قرآن مجید‬
‫سورۀ فصص )‪ (28‬آیات ‪.71/72‬‬
 ‫‪ .14‬مسک = مشگ و عنبر )مشگ آهو‪ ,‬ریشۀ کلمۀ ‪ musk‬در انگلیسی( – سوره ‪ ,83‬آیه ‪26‬‬
‫‪ .15‬مجوس = مغان‪/‬مگان )زرتشتیان و یا روحانیان زرتشتی‪ ,‬در انگلیسی ‪Magi, Magic,‬‬
‫‪ Magician‬از همین ریشه است(‬
‫‪ .16‬زنجبیل = زنگبیل )زنجبیل نوشیدنی سوره انسان )‪ ,(76‬آیه ‪.17‬‬
‫‪ .17‬سراب = همان سراب بیابان( ‪/‬شوره زار‪ /‬آبنما که از حرارت تابش آفتاب بر خاک و ماسه تولید‬
‫میشود )رجوع به فرهنگ عمید( –در قرآن مجید سوره نور )‪ ,(24‬آیه ‪.39‬‬
‫‪ .18‬دین = مذهب )آیین‪,‬قضاوت‪ ,‬دادگستری‪ ,‬رجوع به ‪ ,Persian Names‬ص ‪(113‬‬
‫‪ .19‬زمهریرا = سرمای شدید )سردی شدید‪ ,‬بوران‪ ,‬رجوع به فرهنگ عمید ص ‪ – (666‬سوره‬
‫‪,76‬در قرآن مجید سوره انسان)‪ (76‬آیه ‪.13‬‬
‫‪ .20‬سیما = چهره )رجوع به فرهنگ عمید( – سوره فرقان )‪ , (25‬آیه ‪.4‬‬
‫‪ .21‬زور = فشار )قدرت‪ ,‬دروغ‪ ,‬نابجا‪ ,‬رجوع به فرهنگ عمید( – سوره ‪ ,25‬آیه ‪4‬‬
‫‪ .22‬تنور )رجوع به فرهنگ عمید ص ‪ – (422‬در قرآن مجید سوره هود )‪ ,(11‬آیه ‪.40‬‬
‫سُرر" یعنی تختگاه‪/‬تختگاهها‪platform, ,‬‬ ‫‪ .23‬سریر = تخت )تخت خواب‪ ,‬جمع آن در عربی " ُ‬
‫‪, bed ,throne‬رجوع به القامدس المدرس لبنان( – سوره ‪ ,37‬آیه ‪ 44‬و سوره ‪ ,15‬آیه ‪47‬‬
‫‪ .24‬سراج = معرب )چراغ در فارسی( – سوره ‪ ,25‬آیه ‪61‬‬
‫‪ .25‬سرادق = سردک )یعنی خیمه‪ ,‬سراپرده‪ ,‬رجوع به فرهنگ عمید ص ‪ – (702‬سوره ‪ ,18‬آیه‬
‫‪29‬‬
‫‪ .26‬اساتیر = دساتیر )نام کتاب آسمانی یکی از پیامبران ایرانی بنام "مهاباد"‪ ,‬رجوع به نامهای‬
‫پارسی چاپ هند ‪(1997‬‬
‫‪ .27‬ذنب = گناه )از کلمه "دمب" و "دنباله" گرفته شده است( – سوره ‪ ,91‬آیه ‪14‬‬
‫‪ .28‬بهیج = شادمان )خوشحال(‬
‫‪ .29‬بهیمه = ازبه )نیکو‪ ,‬جانوران چهارپا(‬
‫‪ .30‬دلو = دول )دولب‪ ,‬دلو آب( – سوره ‪ ,12‬آیه ‪19‬‬
‫‪ .31‬استبرق = استبره )پارچه دیبای زبر‪ ,‬رجوع به جلد ا کتاب "المزهر" نوشته سیوطی دانشمند‬
‫معروف عرب ص ‪(209‬‬
‫‪ .32‬ورد = ورتا )گل(‬
‫‪ .33‬شفق= غروب آفتاب‪ ،‬سرخی آفتاب هنگام غروب)یک کلمه پهلوی است از " شپک" معّرب شده‬
‫است‪.‬کلمه شپگ=شبک= شب ‪+‬ک= شب کوچک‪ /‬اول شب‪ ،‬غروب آفتاب( در قرآن مجید سوره‬
‫انشقاق)‪ (84‬آیة ‪ ).16‬نگا‪ .‬نامهای پارسی چاپ هند ص ‪.(411‬‬
‫‪ 33.‬مستورا= از کلمه فارسی "آستر" )لباس( که در عربی بمعنی پوشیده‪،‬پشت پرده‪ /‬پرده دیواری‬
‫وغیره بکار میرود‪ .‬در قرآن مجید کلمه مستورا و مشتقات آن‪ ,‬سه بار بکار رفته است؛ از جمله در‬
‫سوره "اسراء")‪(١٧‬آیه ‪.٤٥‬‬
‫‪ . 34‬انسان=از کلمه فارسی قدیم )=پهلوی( " ناسو" بمعنی آدمیزاد‪ /‬بشر ‪/‬آنسان کنونی‪ .‬ضمنا کلمه‬
‫"نساء" که مؤنث آن یعنی "زن" هم با" ناسو" مربوط است‪.‬کلمه انس ‪/‬ناس‪ /‬نساء‪/‬و همه ی مشتقات آن‬
‫در قرآن مجید مجموعا ‪ 60‬بار بکار رفته ئند‪ .‬از جمله چهار سورهء قرآن که نامشان از کلمه" ناسو"‬
‫آمده هست‪ (1 :‬الناس ‪ (2‬النسان)دهر( ‪ (3‬النساء و احتمال ‪" (4‬یا سین" یعنی‪ :‬ای انسان!) نگا‪ .‬تفسیر‬
‫انگلیسی قرآن مجید توسط مرحوم حجة السلم میرزا مهدی پویا یزدی – کراچی‪،‬پاکستان ص‪.‬‬
‫پرستش و عبادت ‪ :‬مثل" مزدا یسنا" =پرستش‬ ‫‪ (.937‬و یااز کلمه "یسنا" در زبان پهلوی بمعنی‬
‫مزدا‪ ،‬میآید) نگا‪ .‬کتاب نامهای پارسی چاپ هند – توسط مانیکا گاندی ‪ -1994‬ذیل کلمه " یسن‪/‬یسنا"(‪.‬‬
‫‪ .35‬خراج= از کلمه فارسی قدیم)=پهلوی(" ها‪ -‬راگ"بمعنتتی" مالیتتات زمیتتن" آمتتده استتت‪ .‬پتتس از فتتتح‬
‫ایرانزمین توسط مسلمانان عراب خلیفه دوم از سیستم مالیاتی اداری‪/‬دیوانی کشتتور ایتتران استتتفاده کتترد‪.‬‬
‫)مثل کلمه جزیه در عربی که از کلمه دیگر فارسی یعنی " گزیت" گرفته شده است‪ .‬نگا‪ .‬فرهنتتگ عمیتتد‬
‫و دیگران(‪ .‬در قرآن مجید کلمه خراج ‪/‬خرج و مشتقات آن چند بار آمده از جمله در ستتوره مؤمنتتون ‪23‬‬
‫آیة ‪.72‬‬
‫‪ . 36‬حرب= جنگ‪ /‬جنگآوری‪/‬شجاعت‪ /‬دلوری‪ ،‬از فارسی قدیم )=پهلوی( نگا‪ ".‬نامهای پارسی"‬
‫چاپ هند‪ /‬ص‪ .163.‬کلمه حرب و مشتقات آن ‪ 6‬بار در قرآن مجید آمده است نگا‪ .‬بقره )‪ (2‬آیة ‪ 279‬و‬
‫دیگران‪.‬‬
‫‪.37‬غار= از "غال" فارسی بمعنی مغاره یا مغ) گودی‪ /‬گودال( یا کهف)=‪ (cave‬در زبانهای آریائی‪.‬‬
‫در قرآن مجید هم امده است‪ .‬نگا‪ .‬سوره توبه)‪ (9‬آیه ‪.40‬‬
‫‪ .38‬شی‪/‬شی شی= تلفظ عربی "چی" بمعنی "چیز" یا "چه چیز" )نگا‪ .‬نامهای فارسی ‪ /‬ص ‪.416‬‬
‫)در زبانهای اروپایی مثل ایتالیایی هم "کی" در فرانسه "کوا" در " اسپانیایی "که" در هندی "کیا" در‬
‫عربی" شی" و غیره همه بمعنی " شئ" که تلفظ عربی "چی" در فارسی) است(‪ .‬جمع عربی آن اشیاء‬
‫است‪ .‬این کلمه و مشتقات ان در عربی جمعا ‪ 283‬بار در قرآن مجید آمده است‪ .‬مثل در سوره بقره)‪(2‬‬
‫آیه ‪ 20‬و دیگران‪.‬‬
‫‪ .39‬شیطان = اهریمن = انگره مینو‪ .‬این کلمه تقریبا در همه زبانها هست)چه در زبانهای آریائی مثل‬
‫فارسی‪ ،‬انگلیسی و لتین و چه در زبانهای سامی مثل عربی‪ ،‬عبری‪ ،‬سریانی و آرامی و غیره( اصل‬
‫آن از کلمه "شیطا‪ +‬آن" در زبان پهلوی بمعنی " آن‪ +‬دشمن‪ /‬آن فتنه انگیز‪ /‬آن خرابکار و غیره‬
‫است) نگا‪ .‬نامهای پارسی‪ /‬ص ‪ .(419‬در گویشهای دیگر پهلوی" شی دا " هم آمده است که بمعنی " در‬
‫خشنده‪ /‬آتشگون‪ /‬تابان" است؛در آنصورت با کلمه ‪ Lucifer‬در زبان لتین بمعنی" روشنی‪ +‬آور" یا "‬
‫روشنائی" به یک معنی است‪ .‬نگا‪ .‬فرهنگ انگلیسی ‪ Webster‬کلمه ‪. Lucifer‬‬
‫این نام و مشتقات آن ‪ 88‬بار در قرآن مجید آمده است‪ .‬مثل در سورۀ مائده )‪ (5‬آیه ‪ 91‬و دیگران‪.‬‬
‫‪ .40‬اسم= نام‪ ،‬شهرت یک انسان و یا موجود دیگر‪ .‬اصل از کلمه پهلوی "شم" بمعنی نام یا" داغ" )که‬
‫برای شناسائی حیوانات و بردگان بر انها میزدند( یا" وشم " ‪ "/‬وسم" ‪ "/‬وسمه" وبالخره همان "باسمه"‬
‫فارسی که بمعنی" علمت زدن" ‪/‬مهر زدن بر حیوانات و یا کتاب و غیره و بمعنی " چاپ" هم آمده‬
‫است ) چه باسمه در قماش و یا در کاغذ و غیره‪ (.‬نگا‪ .‬نامهای فارسی‪ /‬ص‪ 415.‬و ص ‪.83 .‬‬
‫کلمه اسم)="شم"( و مشتقا ت آن در قرآن مجید ‪ 184‬بار آمده است نگا‪ .‬اولین آیه در اولین سوره قرآن‪:‬‬
‫" بسم ال الرحمان الرحیم " الی آخر!‬
‫‪ (41‬تبار‪ /‬تبارا= از کلمه "تب" فارسی و "َتبیت" پهلوی بمعنی " تب داشتن ‪ /‬حرارت‪ /‬آتش ونابودی و‬
‫دمار و مرگ و هلکت )نگا‪ .‬ایران نامه نرشته استاد بلغاریایی" ناتالینا ایوانوا" – چاپ الهدی – تهران‬
‫‪ -2006‬ص ‪ . 268/‬در قرآن مجید هم آمده است‪.‬نگا‪ .‬سوره نوح )‪ (71‬آیه ‪.28‬‬
‫‪ .42‬صلیب= از کلمه فارسی= " چلیپا" و یا "خاج" که یکی از اختراعات ایرانیان برای اعدام مجرمین‬
‫و تبهکاران بود‪ .‬بعدها این وسیله توسط رومیها و اقوام دیگر از ایرانیان اقتباس شد‪ .‬در قرآن مجید ‪6‬‬
‫بار آمده است‪ .‬مثل در سوره یوسف)‪ (12‬آیه ‪ 41‬و دیگران‪.‬‬
‫‪ .43‬صور = عربی شده" سور ‪/‬سورنا‪ /‬سرنا‪/‬قرنا" بمعنی نی بلند ) یا شاخ جانوران( که برای اعلن‬
‫عمومی‪ ،‬جشن‪ ،‬عروسی و غیره بکار میرود و هنوز هم در بین قبائل کرد و بلوچ و ترکمن و کولیها)‬
‫‪ (ROMA‬و غیره معمول است‪ .‬در قرآن مجید ‪ 10‬بار بکار رقته است‪" =).‬صور اسرافیل"(مثل در‬
‫سوره مؤمنون )‪ (23‬آیه ‪ 101‬و دیگران‪.‬‬
‫‪ .44‬طبق=معرب کلمه "تبک" پهلوی = تبنگ= تپنگ= سبد‪ /‬خوان‪ /‬طبقه‪ .‬در قرآن مجید هم‬
‫طبق)تبک( ‪ 6‬بار امده است‪ .‬مثل در سوره انشقاق)‪ (48‬آیه ‪ 19‬و دیگران) نگا‪ .‬فرهنگ عمید(‪.‬‬

‫‪ . 45‬قوی = از کلمات اوستای بمعنی " شاه "‪ "/‬شاهنشاه" ‪" /‬زورمند" دارای قدرت و إختیارات بزرگ‪،‬‬
‫آدم پرزور‪ /‬پهلوان‪ /‬قهرمان ) نگا‪ ".‬نامهای پارسی"‪ -‬ص‪ ( 220 .‬در قرآن مجید کلمه قوی و مشتقات‬
‫آن ‪ 41‬بار آمده است‪ .‬نگا‪ .‬سوره انفال )‪ (8‬آیه ‪ 52‬و دیگران‪.‬‬
‫‪ .46‬تقوی‪/‬تقوا = از کلمه اوستایی "قوی " بمعنی "پادشاه" ) بر نفس خود( قدرتمند‪ ،‬زورمند ‪ ،‬حاکم )بر‬
‫خواهشهای نفسانی(‪ .‬بنابر این تقوا معنی یش" ترس" از خدا نیست )گر چه آن هم درست است(‪،‬بلکه "‬
‫قدرت برنفس‪ /‬کنترل بر اسب شهوات‪ /‬سوار بر خویشتن خویش" است"‪) .‬خدای" ترسناک" و " دهشت‬
‫آور" مال اقوام بت پرست و هندواست‪ ،‬مثل شیوا یا" هانومان" و دیگران(‪.‬‬
‫کلمه تقوا و مشتقات آن مثل متّقین‪ ،‬متّقون و غیره مجموعًا ‪ 258‬جای قرآن مجید ذکر شده است‪.‬‬
‫ل سوره حج)‪ (22‬آیه ‪ 32‬و دیگران‪.‬‬ ‫مث ً‬
‫)برای تحقیقات بیشتر به کلمات قوی= کاوی= کاوه= قباد= کای‪/‬کی‪ /‬کیان= شاهان‪ /‬پهلوانان‪/‬قهرمانان‬
‫مراجعه شود‪ .‬نگا‪ .‬نامهای پارسی ص‪.(220 .‬‬
‫‪ .47‬دینار= نام سکه های معروف که در زمان داریوش بزرگ در ایرانزمین مسکوک شد‪ .‬در قرآن‬
‫مجید سوره ی سَوم آیه ‪.75‬‬
‫‪.48‬دراهم= جمع درهم یا"درم" ایرانی‪ .‬نگا‪ .‬سوره یوسف )‪(12‬آیه‪....‬‬
‫‪ .49‬رَبیون= جمع"رَبی" = "مردخدا" "الهی"‪ /‬پدرروحانی‪ .‬این کلمه را به افراد مذهبی و بخصوص‬
‫علمای مذهب یهود )=هاخام( " ربی‪ /‬رابای" ‪ rabbi‬میگویند‪ .‬در قرآن مجید هم آمده است‪ .‬نگا‪.‬‬
‫سوره ‪....‬آ یه ‪.....‬‬
‫‪ .50‬رهبان= جمع راهب‪ ،‬کشیش مسیحی‪)،‬مؤنث آن راهبه( از یک واژه ی پهلوی می آید‪ .‬در قران‬
‫مجید سوره‪...‬آیه‪...‬‬
‫حواریین= جمع حواری‪/‬هواری یعنی"یاور‪/‬یاران‪ /‬هوادار‪ /‬پیرو‪ /‬شاگرد و غیره‪ .‬به یاران خاص‬
‫حضرت عیسا)ع( اطلق می شود‪ .‬از کلمات پهلوی قدیم است‪ .‬در قرآن مجید‪ ،‬سوره‪ .....‬آیه‪.....‬‬
‫‪ .51‬تابوت=همان تابوت فارسی‪ ،‬جعبه مردگان‪ ،‬محمل اموات‪) ،‬نگا‪ " .‬فارسی در زبان ملیو" نوشته‬
‫محمد خوش هیکل آزاد‪ -‬نشر بنیاد گسترش زبان‪ -‬تهران‪ -‬ص‪ .( 7 .‬در قرآن مجید دوبار آمده است‪.‬نگا‪.‬‬
‫سوره طاها )‪ (20‬آیه ‪.39‬‬
‫‪.52‬زرابی = فرش ایرانی که زربافت بود‪ ،‬فرش با تاروپود طلیی‪ -‬در قرآن مجید سوره غاشیة )‪(88‬‬
‫آیه ‪.16‬‬
‫‪ .53‬بغتة= ناگها نی‪ ،‬از اصل پهلوی" بغ= خدا= جهان روح‪ /‬ارواح" )نگا‪ " .‬نامهای پارسی"‪/‬چاپ‬
‫هند‪/‬ص‪ (69.‬در قرآن مجید ‪ 13‬بار آمده است‪ .‬مثل سوره اعراف )‪ (7‬آیه ‪ ،95‬و دیگران‪.‬‬
‫‪ .54‬دَری= از کلمه "دَر" فارسی بمعنی " مروارید" ) خلیج فارس(‪ .‬در قرآن مجید هم آمده است‪ .‬نگا‪.‬‬
‫سوره نور )‪ (24‬آیه ‪.35‬‬
‫‪ .55‬السماء= آسمان‪ ،‬از پهلوی قدیم‪ .‬نگا‪" .‬نامهای پارسی"‪/‬ص‪ .... .‬در قرآن مجید‪ ....‬بار آمده است‪.‬‬
‫مثل سوره ‪ ....‬آیه ‪....‬‬
‫‪ .56‬حکیم=از "ها‪-‬خام" یعنی دانشمند‪،‬دانا‪ ،‬قاضی‪ ,‬داور‪،‬علمای بنی اسرائیل‪ .‬ضمنا سلسله "هخامنشی"‬
‫ایران نیز از همین ریشه است‪ .‬اصل نام " ها‪ -‬خام‪-‬انس" یعنی " آن‪ -‬یاور )حاکم(‪ -‬انسانها" یا" وکیل‬
‫الرعایاء" می باشد‪).‬برای تفصیل بیشتر به کتاب" نامهای پارسی" چاپ هند و دیگر فرهنگهای فارسی‬
‫رجوع شود(‪.‬‬
‫‪.57‬مدائن =از اصلی پهلوی مدین)نگا‪.‬مدین( یعنی پایتخت‪) .‬توجه‪ :‬مدائن جمع مدینه نیست(‪ .‬در قرآن‬
‫مجید سوره‪....‬آیه‪...‬‬
‫در قرآن مجید‪ ...‬بار آمده است‪ .‬مثل سوره ‪ ...‬آیه‪...‬و دیگران‪.‬‬
‫‪ .58‬مدین= شهر‪ ،‬آبادانی‪ .‬اصل کلمه مدین از "ماد" هاست)‪،(MEDES/MEADES‬که درغرب‬
‫ایران حکومت می کردند‪ ،‬و اَولین شهر ها را در جهان ایجاد کردند و لذا اسم "ماد" مترادف شد با‬
‫شهر‪ ،‬مثل" ها‪-‬مادان" یعنی"همدان" فعلی که پایتخت آنان و یکی از چهار پایتخت تاریخی امپراتوری‬
‫ایران است‪ .‬مدینه‪،‬شکل مصغر "مدین" است و "مدائن" نه بمعنی جمع شهرها‪ ،‬بلکه بمعنی" پایتخت=‬
‫بزرگ شهرها" است‪ .‬کلمه مدین‪،‬مدینه و مشتقات آن‪ ،‬در قرآن مجید‪...‬بار آمده است‪ .‬مثل سوره ‪...‬‬
‫آیه‪...‬‬
 ‫‪.59‬مدینه=شهرک= شهرکوچک‪ ،‬از کلمه پهلوی" مدین" یعنی شهر بصورت مصغر در آمدی است‪.‬‬
‫)نگا‪ .‬مدین( شهر معروف و زیارتگاه و حرم پیامبر اسلم)ص( که قبل یثرب خوانده می شد‪ .‬در چند‬
‫جای کشور اسپانیا و شمال آفریقا شهرها و شهرکها یی بنام مدینه هنوز وجود دارند‪.‬‬
‫در قرآن مجید هم آمده است‪ .‬مثل سوره‪ ...‬آیه‪...‬‬
‫‪ .60‬آذر = از کلمه پهلوی است بمعنی " آتش" ) که در زبان هندی و اردو" آگ" میگویند(‪ .‬ضمنا کلمه‬
‫انگلیسی ‪ ether‬که نوعی گازآتشزاست از همین کلمه آریائی مشتق شده است‪ .‬همه کلمات‬
‫"آذر"ازجمله"آذربایجان‪/‬آذرآبادگان" یا" جای آتشکده ها" به همین کلمه برمیگردند‪ .‬در قرآن مجید به "‬
‫پدرخواندۀ" حضرت إبراهیم)ع( إطلق شده است‪ .‬و حضرت ابراهیم)ع( خود از منطقه "اور"= ‪UR‬‬
‫کلدانیها واقع در غرب ایران و مرز امروز عراق‪ -‬سوریه‪ -‬ترکیه‪ -‬آذربایجان‪،‬برخاسته است‪.‬‬
‫‪ .61‬ابراهیم= اب)=پدر(‪ +‬رهام‪ /‬رهیم)=مردمان‪،‬قوم‪،‬قبیله( یعنی پدر مَلت‪/‬مَلتها‪.‬نگا‪" .‬نامهای پارسی"‬
‫جاپ هند ص‪(.2.‬‬
‫نام حضرت ابراهیم )ع(در قرآن مجید‪...‬بار آمده است‪ .‬مثل سوره بقره )‪ (2‬آیه ‪ ،124‬و دیگران‪.‬‬

‫‪ .62‬جودی=در زبان پهلوی بمعنی"خوش قسمتی‪/‬خوشبختی‪/‬سعادت" )نگا‪ .‬نامهای پارسی‪-‬ص (‪.‬ضمنا‬

‫نام" کوه معروف جودی" )= آرارت‪ /‬آغری‪/‬ماسیس ( که در مرزهای ایران‪ -‬ترکیه‪ -‬ارمنستان است‬
‫ولی آن زمان جزو خاک ایران بزرگ بوده است‪ .‬در قرآن مجید هم آمده است‪ .‬مثل سوره هود )‪ (11‬آیه‬
‫‪.44‬‬
‫‪ .63‬ابق= از کلمه " ابک" فارسی یا آبک بمعنی "جیوه" آمده است‪.‬ضمنَا کلمه " ابق‪/‬ابک "بطور‬
‫مجازی به " بندۀ فراری" هم گفته میشود‪ .‬لذا به همین معنا در قرآن مجید درباره حضرت یونس )ع( که‬
‫از قومش و مسئولیتش فرار می کرد "ابق" بکار رفته است‪ .‬نگا‪ .‬قرآن مجید‪ ،‬سوره ‪...‬‬
‫آیه‪...‬‬
‫‪ .64‬اخ= از کلمه " ها‪ -‬اخ" در زبان پهلوی قدیم بمعنی " یارو یاور" که بعدها معنی " برادر" هم به‬
‫خود گرفت‪ .‬عنوان "هخامنش "برای شاهان سلسله هخامنشی از همین جهت است‪ ،‬یعنی‪ ":‬ها‪-‬اخ‪ -‬انس"‬
‫) آن –حامی‪/‬یاور‪ -‬انسان‪ /‬مردم( یا "وکیل الرعایا" مثل کریم خان زند‪ .‬نگا‪ ".‬نامهای پارسی" ص‪.‬‬
‫‪ .156‬در قران مجید کلمه اخ و مشتقات آن مجموعا ‪....‬بار آمده است‪ .‬مثل شوره‪ ...‬آیه‪...‬‬
‫‪ .65‬اب ‪/‬انا= از یک کلمه پهلوی وارد عربی و عبری هم شده است )نگا‪ ".‬نامهای پارسی"‪ /‬چاپ هند‪.‬‬
‫ص ‪ .(1‬در قران مجید کلمه اب و مشتقات ان ‪ ...‬بار آمده است‪ .‬مثل سوره‪...‬آیه‪...‬‬
‫‪ .66‬ناس= از کلمه "ناسو" در زبان پهلوی بمعنی انسان ‪ /‬ناسوت در برابر ملکوت‪ /‬لهوت‪ ،‬عنوان‬
‫آخرین سوره قرآن مجید )‪ (114‬ناس است‪ .‬ضمنا " یاسین" هم ترجمه به" ای انسان! " شده است‪.‬‬
‫)نگا‪.‬تفسیر انگلسی قران حجت السلم مرحوم میرزا مهدی پویا یزدی‪ -‬کراچی – پاکستان ‪2002‬‬
‫میلدی‪-‬سوره یاسین(‪.‬‬
‫سورۀ نساء هم مؤنث همین کلمه " ناس‪ /‬ناسو" می باشد‪ .‬نگا‪" .‬نامهای پارسی" چاپ هند ‪ 1994‬و‬
‫دیگران‪.‬‬
‫‪ .67‬نساء = مؤنث کلمه "ناسو" در زبان پهلوی بمعنی جنس مؤنث " انسان"‪) .‬نگا‪" .‬نامهای پارسی‬
‫"چاپ هند‪ ،‬در کلمه "ناسو"(‪ .‬در قرآن مجید علوه بر عنوان سوره مبارکه نساء )سوره چهارم(‪ .‬این‬
‫کلمه و مشتقات آن‪...‬آمده است‪.‬‬
‫‪ .68‬زبانیه= زبانه آتش و ضمنا نام ملئکه مسؤل آتش جهنم )شا ید خود آ نان شعلهء زبانکش آتش‬
‫هستند!( یکی دیگر از لغات پهلوی قدیم است که در زبان عربی وارد شده است‪ .‬در قرآن مجید سوره‬
‫‪ ،96‬آیه ‪.18‬‬
‫‪ .69‬بقره =گاو )نام سوره دوم و طولنیترین سوره قرآن مجید( از لغت آریائی "گاو" که در انگلیسی‬
‫"کاو" ‪ cow‬و در زبانهای اسپانیایی‪ ،‬إیتالیایی‪ ،‬و لتین "بکا" یا "وکا" است‪ .‬در قرآن مجید هم نه بار‬
‫آمده است‪ .‬از جمله در سوره بقره)‪ (2‬آیه ‪ 70‬و غیره ‪.‬‬
‫‪ 70‬کهف= قاف = قفقاز= کوه معروفی که در شاهنامه فردوسی میخوانیم‪ ،‬که جزو قدیم ایرانزمین بوده‬
‫است‪ .‬ضمنا عنوان سورۀ ‪ 18‬قرآن مجید هم است‪ .‬کلمه کهف و مشتقات آن مجموعا شش بار در قرآن‬
‫مجید آمده است‪.‬‬
‫‪ .71‬حبک = "ها ‪ +‬بک" لغت پهلوی قدیم بمعنی گودی کف دست‪ .‬در قرآن مجید‪ ،‬گردونه آسمان را‬
‫"ذات الحبک" یا درانده فرورفتگی" خوانده است‪) .‬نگا‪ .‬سوره ‪ 51‬آیه ‪.70‬‬
‫‪ .72‬کنز= واژه کنز‪/‬گنج و مشتقات عربی آن مجموعا ‪ 9‬بار در قران مجید آمده است‪) .‬توجه‪ :‬کلمه گنج‬
‫فارسی رشه کامه "گنگا" در زبان سانسکریت هند‪ ،‬یکی از شاخه های زبانهای آریائی قدیم است ‪ ،‬نیز‬
‫میباشد(‪.‬‬
‫‪ .73‬سرمد= سرمت در زبانهای آریائی‪ .‬این کلمه متشکل از دو واژه پهلوی" سر" )=شروع‪/‬‬
‫ابتدا‪/‬آغاز‪/‬کله(و " مت" )یعنی نه‪/‬نا‪ /‬ندارد( که هنوز هم در هندو پاکستان" مت"به همین معنی بکار‬
‫میرود‪ .‬واژه " سرمد " مجموعا دوبار در قرآن مجید آمده است‪ .‬مثل سوره قصص)‪ (28‬آیات ‪.76/71‬‬
‫زنجبیل= ادویه معروف که در غذا ها به کار میرود و دارای طعم تند است‪ .‬ضمنا بعنوان شربت‬
‫نوشیدنی و دارو هم بکار میرود‪ .‬در قرآن مجید هم آمده است‪ .‬مثل سورۀ انسان‪ ...‬آیه‪....‬‬
‫‪ .74‬بهجة= از ریشه پهلوی " به‪ /‬بهی‪ /‬بهتر‪/‬بهار" و غیره‪ ،‬بمعنی خوبی‪ ،‬زیبائی‪ ،‬شا دابی‪ ،‬خّرمی و‬
‫غیره‪ .‬نگا‪" .‬بهیج"‪ .‬در قرآ ن مجید سورۀ نمل )‪ (27‬آیه ‪.60‬‬