Uyire Vaa Uyirai Thaa

http://www.pustaka.co.in

உயிரே வா உயிரைத் தா

Uyire Vaa Uyirai Thaa

Author:

பட்டுக்கோட்டை பிரபாகர்

Pattukottai Prabakar

For more books

http://www.pustaka.co.in/home/author/pattukottai-prabakar-novels

Digital/Electronic Copyright © by Pustaka Digital Media Pvt. Ltd.

All other copyright © by Author.

All rights reserved. This book or any portion thereof may not be reproduced or used in any manner whatsoever without the express written permission of the publisher except for the use of brief quotations in a book review.

பொருளடக்கம்

அத்தியாயம் 1

அத்தியாயம் 2

அத்தியாயம் 3

அத்தியாயம் 4

அத்தியாயம் 5

அத்தியாயம் 6

அத்தியாயம் 7

அத்தியாயம் 8

அத்தியாயம் 9

அத்தியாயம் 10

1

புதுடெல்லி. சர்வதேச விமான நிலையம்: விளக்குகள் இருட்டைக் கிழித்துக் கொண்டிருந்த இரவு ஒன்பது மணி. மிக லேசான அதை மழை என்றுச் சொல்ல முடியாது. ஒரு ஈர உதறல்! இருந்தது. செப்டம்பர் குளிர் நிறைய பேரை ஸ்வெட்டர் அணிய வைத்திருந்தது.

கார்கள் ஒழுங்கான வரிசைகளில் நிறுத்தப்பட்டிருந்தன. வழியனுப்ப வந்தவர்களும், வரவேற்க வந்தவர்களும், பயணம் மேற்கொண்டவர்களும், மேற்கொள்ளப் போகிறவர்களும் ஆடை கலையாமல், அழுக்கு படியாமல் இருந்தார்கள். அவர்களில் சில பேர் 'அரிசி தொழிற்சாலையில் தானே உற்பத்தி செய்யப்படுகிறது?' என்று கேட்டால் 'ஆமாம்' என்று தயங்காமல் சொல்வார்கள் போல தெரிந்தார்கள்.

குறைந்த சத்தத்தில் பேசிக் கொண்டார்கள். அவர்கள் பேச்சுகளில் கஸ்டம்ஸ், டாலர், கிளியரன்ஸ், கார்கோ, போன்ற வார்த்தைகள் அடிக்கடிக் குறுக்கிட்டன.

வளைகுடா நாடுகளில் ஒப்பந்தத்தின் அடிப்படையில் சம்பாரிக்கச் சென்று திரும்பிய இந்தியர்கள் கஸ்டம்ஸ் கிளியரன்ஸ் முடிந்து வெளியே வருகையில் முகத்தில் பேயறைந்தது போல இருந்தார்கள். உடம்பில் சாத்தியமுள்ள அத்தனை பாகங்களிலும் பளபளவென்று தங்க நகைகள் மாட்டியிருந்தார்கள்.

நிறைய பேர் விழித்திருக்கிறார்களா, உறங்குகிறார்களா என்றுப் புரியாத நிலையில் ரொம்ப நேரமாக பாலிமர் நாற்காலிகளில் அமர்ந்து கொண்டிருந்தார்கள். அங்கங்கே வரவேற்ற அல்லது வழியனுப்பிய ரோஜா இதழ்கள் சிந்தியிருக்க, ஊழியர்கள் குறி வைத்து வந்து அவற்றை அகற்றிக் கொண்டிருந்தார்கள். ஒலிப் பெருக்கிகளில் ஒரு பான் அமெரிக்கன் விமானம் இன்னும் ஒரு நிமிடத்தில் வந்து இறங்கும் என்று மொழி மாற்றி மொழி மாற்றி அறிவித்துக் கொண்டிருந்ததையே மெளன எழுத்துக்களாய் ஐ.சி. டெலிவிஷன்களில் டிசைன் போட்டுக் காட்டிக் கொண்டிருந்தார்கள்.

அந்த ஒரு நிமிடத்திற்குப் பிறகு பிரகாசமடையப் போகிற, தற்சமயம் பிளாஸ்டிக் கப்பில் நாசூக்காக லிப்ஸ்டிக் கலையாமல் காபி அருந்திக் கொண்டிருக்கிற ஆர்த்தி, மனோ, ஹி ஈஸ் கமிங் என்றாள். டி.வி.யில் அந்த அறிவிப்பைக் காட்டி.

மனோரஞ்சன் தன் உதட்டில் இருந்த சிகரெட்டை எடுத்து ஒரு கொட்டாவிவிட்டான்.

ஆர்த்தியை வர்ணிக்காவிட்டாலும் அவள் அழகாகத்தான் இருப்பாள். வினய்குமாருக்குப் பிடித்தது என்று யோசித்து யோசித்து செய்து கொண்ட ஒப்பனையில் இன்னும் மிளிர்ந்தாள்.

ஆர்த்தி தன் கூந்தல் மொத்தத்தையும் திரட்டி உச்சியில் அல்லது பின்னந்தலையில் ஸ்ட்ரெச்பாண்ட் போடுவதற்குப் பதிலாக காதுக்கு மேலே இடது புறம் டைட்டாகக் கட்டி, வழிகிற கூந்தல் ஒரு காதை சுத்தமாக மறைத்து தோளைத் தொட்டால் வினய்குமாருக்கு ரொம்பப் பிடிக்கும்.

இப்போது அப்படித்தான் கூந்தல் அலங்காரம் செய்து கொண்டிருந்தாள் அவள். அப்புறம் லேசான ஆயில் மேக்கப் போட்டு ஆரஞ்சு நிற உதட்டுச் சாயம் பூசினால் வினய்குமாருக்குப் பிடிக்கும். அப்படித்தான் இப்போது பூசியிருந்தாள்.

டார்க் நீலத்தில் ஜிகினா வேலைபாடுகளுடன் கூடிய சுடிதார் துப்பட்டா இல்லாமல் அணிந்த தினத்தில் 'வாவ்' என்ற வினய்குமார் உடனே தன் கேமிராவில் ஒரு புது ஃபிலிம் ரோல் மாட்டி விதவிதமாக அவளை போட்டோ எடுத்துத் தள்ளியதால்.... இப்போது அந்த உடையை தான் அணிந்திருந்தாள்.

வினய்குமாருக்கு கஸ்டம்ஸ் பிரச்சினை இருக்குமா ஆர்த்தி?

வாய்ப்பில்லை. நேராக பச்சை வழியில் வந்து விடுவார். என்னண்ணா நீ ஒன்பது மணிக்கே இப்படித் தூங்கி வழிகிறாய்?.

நேற்று உறங்கச் சென்றபோது மணி இரவு மூன்று. இல்லை, நான் தெரியாமல் தான் கேட்கிறேன். வினய்குமாரை ஏர்போட்டிற்கே வந்து சந்திக்க நீ அவ்வளவு பிடிவாதம் பிடித்திருக்க வேண்டுமா?

எனக்கு கார் டிரைவிங் தெரிந்திருந்தால் உன்னை ஏன் நான் கெஞ்சப் போகிறேன்

உன்னை யார் கற்றுக்கொள்ள வேண்டாம் என்றார்கள்?

எனக்கு அதில் ஒரு பயம். ஒரு ஃபோபியா.

கோழைத் தனத்திற்கு அலங்காரமாக ஒரு வார்த்தை தேடி சொல்லி விட வேண்டியது. நகரத்தில் எத்தனைக் கிழவிகள் கார் ஓட்டுகிறார்கள் என்று சாலையில் நின்று பார். ரொம்ப சிரமப்படுவாய்

அண்ணா, உனக்கு டைப் அடிக்கத் தெரியுமா?

தெரியாது. ஏன்?

"உன் ஆபீசில்