The noble Polish family Zaborski. Die adlige polnische Familie Zaborski.

The noble Polish family Zaborski. Die adlige polnische Familie Zaborski.

Titel Seite

Titel Seite

The noble Polish family Zaborski.

Die adlige polnische Familie Zaborski.

ZABORSKI Józef, Sohn von Marcelego und Józefy Zielskiej mit Rozalią Jackoin ską, Tochter von Jana und Anastazji Komorskiej, 20/1888.        

ZABORSKI Maciej towarzysvon chorągwi oboźnego wielkiego koronnego mit Anną Petrykowską, 06.02.1735. Zeugen: Aleksander Krzesz, Józef Sobolowski und Józef Hankiewicz.

Zaborski Jan, Bogusze Rypałki, Pfarrei Grajewo, 1805.    

Zaborski ? Jan, Toczyłowo, Pfarrei Rajgród, 1806.

Piechowski herbu Monsztern, który jest takowy, jak Polski Leliwa ułożony, to jest: w pięciogran gwiazda srebrna, promieniem jednym wprost w górę, pierwotna z Kosobutów, i księżyc w nowiu złoty, herb mistrza Krzyżackiego domowy, z dziedzicznym lennym, jako symbolum feudi dla zamiany wzięty, Henneberger Preussische chron. fol. 279. Valentin königs Genealogisch adels Historia T. III. fol. 611.

Domu Piechowskich, są bowiem w Prusiech sukcesorowie których przodkowie z korony Polskiej znajdują się, i tych którzy w wieku XIII. z książętami Niemieckiemi, królami Czeskiemi, na posiłki Krzyżakom poszli, i tu osiedli. Ale są jeszcze i tych samych, starego pokolenia Prusaków, i pierwosiadłych Słowaków, właśni indigenae Gaubenadels Lexicon voce Kospoth.

I. Rodowitości z Kossobud Piechowskich, zaczyna się procedencja, z dyplomatów i monumentów przy familii dotąd zachowanych w roku 1324. Dominica judica me Domine, danych *) w tej dacie i roku, na zamku Człuchów, stanęła

*) Idem privilegium fundationis, et respective commutationis et caetera Metrica Tochol: in actis Connicen: civilibus oblatuatum est die 17. Junii 1758. per judicem terrestrem Mirachovien: Joseph Pruszak, etiam Regiomonti in archivo ordinis invenitur. [str. 335] między Dyderykiem von Lichtenhein, komendorem Krzyżackim, powiatów Świeckiego i Człuchowskiego, za panowania jeszcze wielkiego mistrza; w rzędzie 13. Karola Beffart von Trier *) i konsensem mistrza prowincjalnego Pruskiego, Fryderyka von Wildenburg, z jednej, a między Mikołajem, jak wyraża Wohlweisen Nicolaus von Kosobud, i braćmi jego Hendfeste respective, zamiana i przywilej nadania lennego prawa czyli maństwa conjuncta manu, (nach Pomerschen Lehn Rechten) za dziedzictwo Kossobuda, na wieś skarbową Krzyżacką, Damianowa, Dombrowa, (Dammens, Dombrons) zwaną, a potem dla lichej od pierwszej roli, rozległych gruntów Piechowic, to jest: Piechu und Wicvicus solliciius (troski) *) przezwana Keron in glossario et Leibnitz collect. Etymolog. P. II. pag. 136. - Joh. Schilteri thesaurus antiquit. germanicarum T. III, A tak dalej Vasallos od niej von Kossbudh Piechowic, nowszym dialektem, von Piechowitz zawołani zostali. Leżą Piechowice, o mil dwie od tychże Kossobud, gdzie był zamek od Krzyżaków wystawiony, **) lecz w trzynastoletniej wojnie roku 1454. zburzony, i dziś jest jeszcze, osobnym kluczem Kossobudzkim, to jest: Zaborskim ( ze w lasach) do starostwa Tucholskiego należącym. w po wiecie Tucholskim. A teraz za króla Pruskiego rządu, do Chojnickiego cyrkułu przydane.

W roku 1454. jak się zajęła wojna trzynastoletnia przeciw Krzyżakom, w tej za wolnością powszechną bili się Albrecht i drugi Otto von Kossobuth Piechowicz obywatel i żołnierz M. S C. belli tredencennalis, którą wojnę i Hieronim Runau krótko opisał. Za panowania wielkiego mistrzostwa Ulrycha von Jungengen, wyznaczali się Stybar. w r. 1410. po nieszczęśliwej 14. Lipca wypadłej Tanneberskiej, czyli Grundwaldzkiej bitwie z Władysławem III. Jagiellonem, Kort von Piechowicz, broniąc długo miasta i zamku Tucholskiego W czasie zaś dwu-letniej w Prusiech wojny w roku 1521.

*) Petrus Duisburg chrop. ordinis Cap. CCCVII. pag. 374. Simon Grunnau de Carolo Bosphoro alias Beffart. Raymundus Duellius historia equitem Teutonicorum hospitalis S. Mariae Virginis Hierosolymitani fol. 29. Erlautertes Preusschen Theil IV. Stuk 37. pag.46.

**) Wieś Kossobudy, za późniejszym przywilejem Krzyżackim w roku 1390. An des heiligen Leichnam Abend: danym, ma włok 37. Chełmińskich, w gruntach urodzajnych, i pastwiskach.

*** ) O którym przywileje wsi postronnych, na przykład: Brussom 1351. r. w dzień ś. Klemensa dany, aby włościanie łąki, do dworu Kossobudzkiego zbierali, etc. Item wieś wiele ma de anno 1382. d. d. w Tucholi. [str. 336] z Albertem mistrzem wielkim Krzyżackim, margrabią Brander burskim, słynął Mikołaj i Jerzy, potwierdza panegiryk Michałowi Piechowskiemu sufraganowi Przemyskiemu od XX. Jezuitów dedykowany 1721. roku. Co wymienia na chorągwi w kościele starodawnym Tucholskim zawieszony nagrobek Mikołajowi dany. Więcej wiadomości w tym czasie nie można mieć, z przyczyny popalonych papierów w czasie wojny w Prusiech Krzyżackiej, co i przywilej roku 1529. poświadcza.

II. Znowu kiedy brali książęta Pomorscy, Jerzy i Barnim bracia, lenność na powiaty Pomorskie, Bytów i Lamburg w Gdańsku, vide Vol. I. legum et statutorum regni Poloniae et A1. D. Lit. tit. Infeudatio castri Butów und Lewenburg fol. 469. tudzież miasto Gdańsk, na wyspę Hela, in bonis naufragis passie, vid. Curikens Beschreibung Dantzigs Vol. IV. fol. 150. Nro Vl. Wzięli też Piechowscy przywilej od Zygmunta I. Króla Polskiego r. 1526. feria quinta proxima ante festum nativitatis S. Joannis Baptistae, który w szczególności pierwszy Krzyżacki w roku 1324. potwierdza, i wspólnie Lenność czyli Maństwo (feudum) w allodium zamienia. Co już był Król Kazimierz Jagiellończyk, ojciec jego w powszechności, de actu in castro Mariaeburgensi, feria 6. proxima S. Jacobi Apostoli 1476, r. ziemiom Pruskim uczynił *). W owym czasie Piechowscy haeredes na Piechowicach, przez wojewodę swego Pomorskiego Georgium de Konopath. królowi zaświadczeni, z naddomkami osobnymi są wyrażeni. Vid. archivum Rni. lib. XX. lit. E. E. roku 1526. i 1527.

Dotąd lege feudi szła w Piechowicach następność, to jest: po mieczu, nie po kądzieli. - Nach Satzungen des Rechts zu Pommern, als andere unsere Lehnleute gebrauchen, mit einem Platen Dienste **) dienen - alias w pancerzu na ekspedycji wojennej służyć, przywilej Krzyżacki roku 1324. obmawia. Potem już jure Culmensi, i córki sukcedować, i sine consensu agnatorum, w obce imiona przechodzić Piechowice mogły. Pod tę epokę zaczęły między rozrodzonemi domu Kossobuth Piechowic, gęścić się naddomki, które jedni od żon swych, drudzy z posesji czyli dzielnic różnych, inni

*) De quo latius 1476. jura fundamentalia terrarum Prussiae, ut privilegium ordinis theutonici Culmense A. 1223. datum, 1251. renovatum, privilegium incorporationis Prussiae, regno Poloniae. Et reciprocae sponsionis Prussorum anno 1454.

**) Płata significat Loricam et Plattner seu Plattenschldger, qui łoricaa conficit, vide Hartknoch, ad Duisburgum Dissert: XIII. de militis veterwn Prussorum et Cruciferorum pag. M. [str. 337] z przypadku nabyte, dla rozpoznania linii i bliskości, do powszechnego Kossbuth Piechowski przydomku, przybierać zaczęli naddomki, i te na swe potomstwo w następność zostawili. Jako to: Skoczycz, Zyla, Nagnioth, Sieczkha, Zaroch, Pażątka etc. ostatnia linia w ostatnim Walentym Piechowskim Pażątce, 1783. roku zeszła. Vidi in archivo acta Königl. Hoff. Gerichts zu Bromberg. Równie i o Nagniotach nie wiedzieć

Między tymi wyznacza się Piotr Piechowski, żołnierz niepospolity, roku 1570. więzień, od Iwana Wasilewicza