Emocionalna logika

ovjekom upravljaju racionalni i emocionalni um. Tijekom evolucije i razvoja civilizacije, ovjek je sve vie razvijao racionalni um koji mu je svojim intelektualnim sposobnostima omoguavao da uspostavi kontrolu nad sredinom u kojoj ivi. Bez racionalnog uma ovjek nikad nebi ovladao vatrom, orujem za lov ili sposobnou da formira sloene drutvene zajednice, to je sve bilo presudno za opstanak. Racionalni um se odlikuje sposobnou pronalaenja uzronoposljedinih veza u sredini u kojoj djeluje. to omoguuje ovjeku da uspostavi kontrolu nad svojom okolinom. Ako znamo da e, kao posljedica pada sa visoke stijene, antilopa biti usmrena, onda moemo pokuati (vikom i mahanjem) izazvati i njen uzrok. Sa druge strane emocionolni um nema nita slino analitikom nainu razmiljanja. Odluke emocionalnog uma su bazirane na intuitivnim mehanizmima. Kojim zakonitostima podlijeu ti mehanizmi jo uvijek nije poznato. Meutim ono to se sa sigurnou moe tvrditi je to, da su rezultati emocionalnog uma produkt svojevrsne logike. Logike koja je razliita od logike racionalnog uma. Frojd je u svojoj psihoanalizi iznio tezu po kojoj dovoenje mehanizma odluivanja iz emocionalnog uma (podsvijest) u racionalni um (svijest) automatski vodi ka ozdravljenju. Odnosno do razumijevanja, uzrono-posljedinog ablona, od strane psihoanalizirane osobe. Ali da to nije tako shvatio je ve i sam Frojd u svom kasnijem radu. Razlog zato racionalni um odbija shvatiti pravila emocionalnog uma mogu se nai upravo u razliitoj logici po kojoj djeluje prvi odnosno drugi um. Uz odreene rezerve moglo bi se rei da je ovjek kroz mikroprocesor uspio simulirati logiku racionalnog uma. U sjeanju mi je ostao jedan lanak na temu vjetake inteligencije, gdje se izmeu ostalog potegnulo i pitanje testa, kojim bi se potvrdilo da je vjetaki sklop zbilja inteligentan. Jedno od ponuenih rjeenja je bila i tvrdnja, da kad raunalo pobijedi svijetskog prvaka u ahu tad emo znati da smo stvorili vjetaku inteligenciju. Kao to znamo to se ve dogodilo, pa opet niko nije uvjeren da je vjetaka inteligencija zbilja stvorena. Meutim ono to bi mogli zakljuiti je injenica da je raunalo dostiglo isto logike sposobnosti ovjeka. Pri tome ne treba smetnuti sa uma da raunalo jo uvijek ne posjeduje nikakav oblik percepcije, koja je zapravo kljuna osobina inteligencije. A, to je sa emocionalnim umom? Da li emo uspjeti simulirati logike mehanizme koji vladaju naom intuicijom? Mnoge teorije su razvijene kao pokuaj da se racionalno uokvire pravila po kojima djeluje na emocionalni um. Nije li emocionalna logika toliko specifina da ju je nemogue pojmiti naim racionalnim nainom rasuivanja? Zbog toga bi jedini nain, da se razumije funkcioniranje emocionalnog uma, bila upravo sama emocionalna logika.