Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΜΑΣΚΑ

Αρχιμ. Χαράλαμπου Βασιλόπουλου

Α’ Έκδοση 1972 Εκδόσεις Ορθόδοξου Τύπου

Για τα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών»

Τα κείμενα αυτά είχαν κρατηθεί σαν πρακτικά όταν το 1987 οι σιωνιστικές εταιρείες
πραγματοποίησαν ένα σημαντικό συνέδριο στην πόλη Bale. Τα εν λόγω πρωτόκολλα
είτε υπεξαιρέθηκαν από το χρηματοκιβώτιο το οποίο είχαν οι Σιωνιστές στην Αλσατία
ή διέρρευσαν κατ’ άλλο τρόπο κα έφτασαν στα χέρια των Χριστιανών.
Ο πρώτος εκδότης τους (1902), Ρώσος καθηγητής Σέργιος Νείλος, γράφει ότι τα
κείμενα των Πρωτοκόλλων του τα παρέδωσε κατά το έτος 1901 ο Αλέξης
Νικολάγιεβιτς Souchotin, Στρατάρχης της ευγενείας του Sherno. Έκτοτε
ακολούθησαν πολλές εκδόσεις και γράφηκαν πολλά άρθρα στις εφημερίδες για τα
σχέδια αυτά του Σιωνισμού με χτυπητούς τίτλους όπως «Ο εχθρός της
ανθρωπότητας», «Τα πρωτόκολλα και η παγκόσμιος ανατροπή», «Η αφορμή της
Παγκοσμίου ανησυχίας».
Το ξεσκέπασμα αυτό συνεκλόνισε τους Σιωνιστές. Αφού, λοιπόν, προσπάθησαν να τα
αρνηθούν, επεδίωξαν εν συνεχεία να πείσουν τον κόσμο ότι αυτά δεν ήταν απόκρυφα
και ότι δεν στηρίζονταν σε κανένα σοβαρό δεδομένο.
Εν τούτοις την υπεξαίρεση των Πρωτοκόλλων από τα ισραηλιτικά αρχεία την
επιβεβαιώνει εγκύκλιος του Σιωνιστικού Κομιτάτου, που χρονολογείται από το 1901,
στην οποία ο δόκτωρ Hertzl παραπονείται για υπεξαιρέσεις, οι οποίες επέτρεψαν
στους βέβηλους (Gentiis) να γνωρίζουν τα μυστικά των «Πρωτοκόλλων». Αλλά την
πλέον αψευδή απόδειξη και επιβεβαίωση για την αυθεντικότητα των
«Πρωτοκόλλων», μας την δίνει ο χρόνος που διέρρευσε και τα γεγονότα, που
διαδραματίστηκαν μέχρι σήμερα.

Η Χριστιανική Αδελφότητα Νέων (Χ.Α.Ν., Y.M.C.A)

και η Χριστιανική Ενωση Νεανίδων.
Ο πρώτος πρόγονος της σημερινής Οικουμενικής Κίνησης εμφανίστηκε περί τα μέσα
του παρελθόντος αιώνος. Το 1844 στο Λονδίνο κάποιος Γεώργιος Ουίλιαμς ίδρυσε
την Y.M.C.A δηλαδή την «Χριστιανική Αδελφότητα Νέων», την γνωστή Χ.Α.Ν.
Η Οργάνωση αυτή, για τους νέους, κατόρθωσε να εξαπλωθεί πολύ σύντομα σ’ όλο
τον κόσμο. Το 1952 αριθμούσε 10.000 παραρτήματα και 4.000.000 μέλη. Το 1894
ιδρύθηκε η «Χριστιανική Ενωση Νεανίδων» δηλ η Χ.Ε.Ν. Η Χ.Α.Ν και η Χ.Ε.Ν δεν
είχαν κανενός είδους δικό τους δόγμα . Είχανε όμως μια ασαφή, ανακριβή και
ημιχριστιανική ιδεολογία. Μια κοσμοθεωρία ουμανιστική. Μια κοσμοθεωρία στην
οποία δεν γινόταν λόγος για το προπατορικό αμάρτημα, ούτε για σωτηρία ψυχής.
Το πρώτο από την δράση της Y.M.C.A. στο Σικάγο της Αμερικής όπου εξαπέλυσε
δυναμική καμπάνια για την νομιμοποίηση της χρήσης της μαριχουάνας, των
εκτρώσεων κλπ.! Το δεύτερο από το Τορόντο του Καναδά, όπου η εκεί οργάνωση,
συμφώνησε να μην αναφέρεται πουθενά το όνομα του Ιησού Χριστού!
Στο βιβλίο «Διακόσια χρόνια Ελληνικού Τεκτονισμού» του Μαρίνου Πολλάτου,
σημαίνοντος στελέχους της Στοάς «Προμηθεύς» Αθηνών, που εξεδόθη το 1951,
γράφει (σελ 168) για την επίσκεψη Αμερικανών το 1923 στην Ελλάδα και την
υποδοχή, που τους έκανε η εδώ Στοά.
«Οι όμιλοι αυτοί ανήκαν εις τας ανεγνωρισμένας Οργανώσεις του Ερυθρού Σταυρού,
της Χ.Α.Ν και της Παραμυθίας της Εγγύς Ανατολής. Εις τα επιτελεία των
Οργανώσεων αυτών ο Ελληνικός Τεκτονισμός (σ.σ δηλ η Μασονία) απένειμε τα
δέουσας τιμάς, ως αποτελούμενα κατά τα 9/10 από Τέκτονας»!
Το 1939 ο τότε πρωθυπουργός Ι. Μεταξάς διέλυσε όλες τις Χ.Α.Ν και κάτεσχε τις
περιουσίες τους. Ο Μεταξάς υπήρξε μέχρι το 1921 μασόνος. Επειδή όμως εκεί μέσα
γνώρισε για την φθοροποιό δραστηριότητά της, απεμακρύνθηκε το ίδιο έτος. Και
πολέμησε έπειτα την Χ.Α.Ν με την διάλυσή της. Μετά την διάλυσή της όμως,
διαμαρτυρήθηκε έντονα η ιδρύτριά της και χρηματοδότης της Y.M.C.A. της
Αμερικής. Ο Μεταξάς απάντησε ότι η Χ.Α.Ν εξαπάτησε το Έθνος. Διότι ενώ
ιδρύθηκε σαν σωματείο ελληνικό, χωρίς εξάρτηση από έξω, εν τούτοις τώρα
επενέβαινε η ξένη Y.M.C.A.
Το Ρόταρυ Το Ρόταρυ είναι ο προθάλαμος της Μασωνίας. Ηρθε στην Ελλάδα το 1928
με μασονική πρωτοβουλία. Υποστηρίζει επίσης πολύ τον Προσκοπισμό. Μόνο στις
ΗΠΑ, ίδρυσε με δική του πρωτοβουλία 2.000 προσκοπικές μονάδες και ξόδεψε
3.000.000 δολάρια.

Ο Προσκοπισμός
Δεύτερος πρόγονος του Οικουμενισμού είναι ο Προσκοπισμός. Το 1908 ιδρύθηκε
στην Αγγλία από τον Λόρδο μασώνο Μπάντεν Πάουελ ο παγκόσμιος οργανισμός των
προσκόπων. Στον οργανισμό αυτό έδωσε πλήρες μασωνικό περίβλημα , το 1917 ο
Γραμματέας της Διεθνούς Οργάνωσης Προσκόπων, μασώνος και Εβραίος Martin.
Στο υπ. αριθμ. 55/1963 τεύχος του «Τεκτονικού Δελτίου» γράφει για την υποδοχή
από την Μεγάλη Στοά της Ελλάδας που έγινε σε μασόνους Προσκόπους. «Γνωσταί
είναι αι σχέσεις Τεκτονισμού και Προσκοπισμού, ιδρυτής του οποίου υπήρξε ο
αδελφός Μπάντεν Πάουελ». Αναφέρεται στην έκλυση ο αντιπρόσωπος της Γερμανίας
μασόνος Daunn για να ιδρυθούν και στην Ελλάδα Προσκοπικές Στοές.
Τα λυκόπουλα Από μια εγκυκλοπαίδεια : "Καλείται λυκιδεύς (σς. Δηλ. λυκόπουλο) ο
ανήλικος υιός Τέκτονος, ο τεθείς – δι’ ειδικής επιβλητικής τελετής, καθ’ ην
επιτρέπεται να παρίσταται και αμύητοι- υπό την πνευματική προστασίαν της Στοάς,
εις την οποίαν συνήθως ανήκει ο πατήρ του…"
Το Παγκόσμιο Συμβούλιο ζωής και εργασίας Περί το 1910 ιδρύθηκε το «Παγκόσμιο
Συμβούλιο ζωής και εργασίας» Τούτο συνεκλήθηκε το 1925 στην Στοκχόλμη και το
1937 στην Οξφόρδη. Στα δύο του συνέδρια μιλάει για σπουδή, μελέτη και εξέταση
των αμοιβαίων σχέσεων μεταξύ ποικίλων Χριστιανικών Εκκλησιών.
Το Παγκόσμιο Συνέδριο Πίστεως και Τάξεως. Δίπλα όμως σ’ αυτή την κίνηση
οργανώθηκε κι’ αναπτύχθηκε και μια άλλη εταιρεία με το όνομα «Παγκόσμιο
Συνέδριο Πίστεως και Τάξεως» (Διοικήσεως). Και αυτή η οργάνωση συνεκλήθη δύο
φορές. Το 1927 στην Λωζάννη και το 1937 στο Εδιβούργο. Η εταιρεία αυτή είχε σαν
σκοπό να φέρει στο φως όλες τις δογματικές δυσκολίες, όλα τα δογματικά εμπόδια,
για την «Ένωση των Εκκλησιών». Γι΄ αυτό, λοιπόν, έδειξε ότι μελετούσε το θέμα της
Οικουμενικής Κίνησης, του Οικουμενισμού.

Το Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.)

Το «Παγκόσμιο Χριστιανικό Συμβούλιο Ζωής και Εργασίας» και το «Παγκόσμιο
Συνέδριο Πίστεως και Τάξεως» ενώθηκαν τελικά το 1937 σε ένα οργανισμό με το
όνομα «Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών» (Π.Σ.Ε) Ο Οργανισμός αυτός άρχισε να
φανερώνει τα σχέδιά του μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1948
πραγματοποιήθηκε η πρώτη συνέλευση του Π.Σ.Ε. στο Αμσερνταμ. Επηκολούθησαν
μέχρι σήμερα άλλες τρείς συνελεύσεις στο Εβαστον το 1954, στο Νέο Δελχί το 1961
και στην Ουψάλα το 1968. Σε έκθεσή του προς τη Σύνοδο των Επισκόπων της
Ρωσικής Εκκλησίας της Διασποράς ο Αρχιεπίσκοπος του Μόντρεαλ και Καναδά
Βιτάλιος έγραψε τα εξής: «Αυτοί οι τρεις οργανισμού (η Χ.Α.Ν. , ο Προσκοπισμός
και το Π.Σ.Ε ) είναι έως σήμερον οι τρεις στύλοι επί των οποίων στηρίζεται
ολόκληρος η Οικουμενική Κίνησις και των οποίων σταθερώς συμπληρώνει τους
πυρήνες των συνεργατών του, εργατών του και γενικώς το σύνολο του λαού, το
οποίον διάκειται ευμενώς προς αυτήν

Τί είναι Οίκουμενισμός
Καί τώρα θά ερωτήσεις, αναγνώστα, τι είναι ο Οικουμενισμός; Ποιό είναι το
«πιστεύω» τού Οίκουμενισμού; Πού στηρίζεται; Ποίοι κρύβονται πίσω του; Τί
έπιδιώκει καί τί μέσα χρησιμοποιεί; Στά σοβαρά αυτά ερωτήματα θά σού δοθεί
άπάντησις, διά τού παρόντος βιβλίου.
Θά πρέπει όμως, προηγουμένως καί άπό τήν άρχή, νά ξεκαθαρίσωμε κάπως τά
πράγματα, ώστε νά γνωρίζεις περί τίνος ακριβώς πρόκειται. Πρέπει νά βρίσκεσαι άπό
τήν άρχή στό κέντρο Τού νοήματος τού μεγάλου τούτου ζητήματος, ώστε νά
μπορέσης εύκολα νά παρακολουθήσεις έπειτα, βήμα πρός βήμα, όλες τις
συγκλονιστικές αποκαλύψεις τού όλεθρίου σκοπού, πού έπιδιώκει καί τών
καταχθονίων καί σατανικών μέσων, πού χρησιμοποιεί ό Οίκουμενισμός.
Ο Οικουμενισμός είναι ένα Κίνημα παγκόσμιον τού Διεθνούς Σιωνισμού καί έχει ώς
μοναδικόν σκοπόν τήν πολιτικήν Καί θρησκευτικήν Κατάκτησιν τής Οίκουμένης! Στά
μάτια όμως τού Κόσμου φαίνεται, ότι ό Οίκουμενισμός είναι Κίνημα παγκόσμιον, διά
τήν πολιτικήν, οίκονομικήν καί τήν θρησκευτικήν ένωσιν τής άνθρωπότητος.
Εκ πρώτης, βεβαίως, όψεως, διά τούς άγνοούντας τά πράγματα, ό σκοπός αύτός τής
ένώσεως τής άνθρωπότητος φαίνεται καλός καί ώφέλιμος. Καί τούτο, διότι στόν
Οίκουμενισμό έπιφανειακά κυριαρχεί τό σύνθημα τής ειρήνης, πού τό λαχταρούν
όλοι. Κυριαρχεί τό σύνθημα τής ένότητος, Πού τό θέλουν οι πάντες.
Μιλούν άκόμη κατά κόρον γιά άγάπη. Καί Ποιός δέν τήν Θέλει τήν άγάπη! Αλλά ή
άγάπη τού Οίκουμενισμού είναι άπάτη. Δέν ξεκινά άπό τόν πόνο γιά τόν
συνάνθρωπο, όπως τόν έδίδαξε ό Χριστός, άλλά άπό τό μϊσος, τήν ίποκρισία καί τό
ψέμμα, διά τήν ύποταγήν τών πάντων.
Γι΄ αύτό, ένώ άκοϋμε νά μιλούν γιά ένότητα, γιά εΙρήνη, γιά άγάπη, γιά συνεργασία
οικονομική καί κοινό νόμισμα, έν τούτοις βλέπομε άπό τήν άλλη μεριά τήν έντασι,
τήν όξυνσι, τήν καλλιέργεια διαφορών, διενέξεων καί μίσους. Παρατηρούμε
διπλωματική δραστηριότητα γιά τήν καταβαράθρωσι καί έξαφάνισι τών μικρών καί
άδυνάτων Κρατών.
Αλλά δέν θά έπεκταθούμε έδώ περισσότερο, γιά τήν σατανική άλυσίδα τών
σκοτεινών δυνάμεων, πού προπαρασκευάζουν μυστικά τήν καταστροφή τών ʽΕθνών
καί Ιδιαίτερα τών ʽΟρθοδόξων Χριστιανικών Κρατών. αύτό άς τό έξετάσουν άλλοι
άρμοδιώτεροι καί άς λάβουν τά μέτρα τους. εμέϊς, έδώ, Θά σταθούμε μόνον στόν
Θρησκευτικό Οίκουμενισμό.

Τί είναι ό σημερινός θρησκευτικός Οίκουμενισμός!

Ο θρησκευτικός Οίκουμενισμός τής σήμερον είναι Κίνησις, διά τήν ένωσιν τών
αίρετικών Όμολογιών τής Δύσεως μετά τής Ορθοδοξίας κατ΄ άρχάς καί εΙς δεύτερον
στάδιον διά τήν ένωσιν όλων τών θρησκειών εΙς ένα τερατώδες κατσκεύασμα, εΙς
μίαν Πανθρησκείαν. Τελικόν όμως σκοπόν έχε νά έξαφανίση, μέσα σ΄ αύτό τό
χωνευτήρι, τόν Χριστιανισμόνκαί Ιδίως τήν Όρθοδοξίαν, πού κατέχει τήν Άλήθειαν.
Σκοπεύει δέ εΙς τήν τελική φάσι τού σκοτεινού του σχεδίου νά άντικαταστήση τήν
λατρεία τού ένός Θεού, μέ τήν λατρεία τού Σατανά!
Αύτό φαίνεται έκ πρώτης όψεως άπίστευτο. Καί όμως, αύτό κυρίως έπιδιώκει ό
πολυδαίδαλος μηχανισμός τής Οικουμενικής Κινήσεως, διά τήν δραστηριότητα τής
όποΙας τόσον συχνά άκούμε στις ήμέρες μας νά γίνεται λόγος. Ο Οίκουμενισμός,
όπως άποδεικνϋεται άπό στοιχεϊα σοβαρά καί άδιάσειστα, πού θά διαβάσης,
άναγνώστα, στή συνέχεια, εΙναι ένα σατανικό κατασκεύασμα τών σκοτεινών
Δυνάμεων. Είναι μιά μεγάλη, φοβερή καί τρομερή αϊρεσις ή μάλλονπαναίρεσις. Είναι
μία σύνθεσις θρησκειών, φιλοσοφιών καί παραδόσεων σέ μιά τραγελαφική ένότητα.
Είναι μία δολία πλάνη, καταστρωμένη μέ σατανικό σχέδιο, ή δποία ύποστηρίζει, ότι
πουθενά δέν ύπάρχει ή μοναδική, ή άπόλυτος, ή ένιαία Αλήθεια. Ούτε καί στήν
Ορθοδοξία!
“Ετσι ό Οίκουμενισμός καταντά ένα τέρας, πού καταβροχθίζει τά πάντα. Καταντά ένα
καμίνι, πού προσπαθέϊ νά χωνέψη καί συγκεράση όλες τίς θρησκεϊες. Είναι ένας
νεώτερος αίρετικός Συγκρητισμός, πού ύπόσχεται νά λύση όλα Τά Προβλήματα! Ο δέ
Θεός γιά τόν Οίκουμενισμό, εΙναι ένας άόριστος Θεός, πού δέχεται έξ ϊσου τήν
λατρείαν όλων τών θρησκειών.
Γιά τόν Οίκουμενισμό δέν ύπάρχει προσωπικός Θεός. Ο Οίκουμενισμός δέν πιστεύει
τίποτε, άλλά καί τίποτε δέν άπορρίπτει στό άνακάτεμα καί στή νέα σύνθεσι τής
θρησκείας, τήν όποίαν έπιδιώκει νά κατασκευάση. Δέν ύπάρχουν γιά τόν
ΟΙκουμενισμό Θρησκειες καί Πατρίδες. Μέ τρόπο έπιδέξιο καί δήθεν γιά λόγους
ειρηνικής συνεργασίας προβάλλει έμμεσα τό σύνθημα: «Κάτω τά σύνορα!!».
“Ολα, λοιπόν συνθλίβονται, άφομοιώνονται καί έξαφανίζονται στό άβυσσαλέο στόμα
τού Οίκουμενισμού.
Ο Οίκουμενισμός είναι μιά φοβερή λαίλαψ, πού προετοιμάζεται νά ξεθεμελιώση,
όπως φαντάζεται, τήν «Μίαν, Άγίαν, Καθολικήν καί Άποστολικήν Έκκλησίαν» τού
Χριστού. Είναι αγριος τυφών τών δυνάμεων τού σκότους, πού συγκεντρώνει τήν
καταστροφική του μανία έναντίον κυρίως τής Ορθοδοξίας, μέ τόν σκοτεινό του πόθο
νά τήν έκμηδενίση καί νά τήν άφανίση.
Καί τούτο, διότι γνωρίζει, ότι μόνη ή Ορθοδοξία κρατέϊ άνόθευτη τήν ʽΑλήθεια καί
Μόνη αύτή μπορει νά σώση τόν άνθρωπο. «Τις πέτρες τίς πετούν στις καρυδιές, πού
έχουν καρύδια», έλεγε παραστατικά ό Κολοκοτρώνης.
“Ετσι καί ό Οικουμενισμός χτυπα τήν Ορθοδοξία, διότι αύτή έχει άξια, κατέχει τόν
θησαυρόν τής Αληθείας.
Αλλά, ένώ είναι τόσον τρομερά τά σχέδια τού Οίκουμενισμού, έν τούτοις τά κρύβει
έπιμελέστατα κάτω άπό ένα άριστοτεχνικό μανδύα άθωότητος. “Ολα προχωρούν μέ
μελέτη, μέ σύστημα, μέ όργάνωσι.
Ο Οίκουμενισμός, σήμερα, είναι ή έξέλιξις τού φοβερούσχεδίου τών όργάνων τού
Σατανά στό πιό κρίσιμο σημείο.Μέ τόν Οίκουμενισμό, χτυπούν σήμερα, μέ ολας των
τάς δυνάμεις, τήν Εκκλησία τού Χριστού σί άσπονδοι καί δόλιοι έχθροί της.
Σκοτεινές δυνάμεις καί άόρατα έπιτελεία έχουν συγκεντρώσει τά πυρά τους στό
σκοπό αύτό. Πόλεμος γίνεται. Καί πόλεμος μεγάλος, πού δυστυχώς οί πολλοί δέν τόν
έχουν κάν πάρει είδησι.
“Ολοι οί έχθροί τού Χριστού, ένωμένοι κάτω άπό ένα άόρατο έπιτελείο, πού κρύβεται
Πίσω άπό ώραίες λέξεις, σοβαροφανείς όργανισμούς καί ένωτικά συνθήματα άπάτης,
δουλεύουν ήμέρα καί νύχτα, γιά νά άφανίσουν τήν Άγίαν Του Έκ-κλησία, νά
νοθεύσουν τήν Αλήθεια, πού μάς άπεκάλυψε ό Θεάνθρωπος καί νά ματαιώσουν έτσι
τήν σωτηρία τού άνθρώπου,νά βάλουν δέ στή θέσι τού Χριστού, ώς άρχηγό τού
κόσμου,τόν διάβολο «ώστε ατόν εΙς τόν Ναόν τού Θεού ώς Θεόν καθίσαι
άποδεικνύντα έαυτόν, ότι έστί Θεός» (Β΄ Θεσ. Β΄ 4).
ΑΙ δυνάμεις τού σκότους έθεσαν τελευταίως σέ ένέργεια όλα τά μέσα, γιά νά
μπορέσουν νά ξεθεμελιώσουν τήν Έκκλησία τού Χριστού. Γενική, λοιπόν, έπίθεσι
έπιχειροϋν έναντίον τής Εκκλησίας έφ΄ όλων τών μετώπων κάτω άπό τήν άθώα
έπωνυμία τού Οίκουμενισμού.
Ο Οίκουμενισμός, μέ λίγα λόγια, είναι ένα καταχθόνιον παγκόσμιον Κίνημα
πολιτικόν καί θρησκευτικόν, μέ σκοπόν τήν υποταγήν τής άνθρωπότητος κάτω άπό
μίαν παγκόσμιον Κυβέρνησιν... καί τήν ένωσιν όλων τών Θρησκειών εΙς μίαν
Πανθρησκείαν, ώστε νά έξαφανισθή ό Χριστιανισμός, νά έξαφανισθή ή σώζουσα
Όρθόδοξος πίστις καί νά λατρεύεται στό τέλος, άντί τού άληθινού Θεού, ο Σατανάς!

Το καθήκον των Ελλήνων

Τί πρέπει νά κάνωμε τώρα έμεϊς οΙ “Ελληνες έναντίον αύτών τών ζοφερών σχεδίων
τού Οίκουμενισμού; Εχομε Ιερό καθήκον καί έπιτακτική ύποχρέωσι νά κρατήσωμε
άκηλίδωτη τήν Όρθόδοξον Πίστιν μας άπό τούς πνιγηρούς άνέμους τών
Οίκουμενιστών. Εχομε Ιερό χρέος νά άγωνισθούμε ύπέρ τής Εκκλησίας μας. Διότι
δέν πρέπει ποτέ νά ξεχνάμε, ότι ή Ορθοδοξία είναι τό κέντρον καί ή ούσία της
δυνάμεως τού Ελληνικού Εθνους. Η Ορθοδοξία είναι ή Πανίσχυρη σπονδυλική στήλη
τού Γένους μας.

Τό Έλληνικόν Έθνος μέ τήν Ορθοδοξία έμεγαλούργησε,έθριάμβευσε καί έφθασε

στόν κολοφώνα τής δόξης. Μέ τήν πίστι στήν Ορθόδοξο Εκκλησία καί μέ τήν δύναμί
της άποτίναξε βαρβαρικούς ζυγούς, συνέτριψε ύπερφιάλους, σκληρούς τυράννους καί
άπέκτησε τόν ζείδωρο τής Ελευθερίας άνεμο.

Ισχύς, δύναμις καί κραταίωμα τής Φυλής μας εΙναι ή Άγία μας Εκκλησία. Μέ αύτήν
ζεί ό Λαός μας. Μέ αύτήν άναπνέει καί γιγαντούται. Δέν θά ύπήρχε σήμερα τό
Ελληνικό Εθνος, έάν δέν ήταν βαθειά ριζωμένο στήν άσάλευτη Όρθοδοξία. Εάν όμως
άπομακρυνθή άπό τούς κρουνούς τής θείας δυνάμεώς της, θά άφανισθή...

Στόν άφανισμό αύτό μάς όδηγεϊ ό σημερινός Οίκουμενισμός, ό όποιος προσπαθει νά

άποκόψη τις ρίζες τής Φυλής μας άπό τήν Ζωοδότειρα Ορθοδοξία.

Τό πρώτο, λοιπόν, καθήκον ήμών τών Ελλήνων είναι ν΄ άντιτάξωμε πείσμονα

άντίστασι στόν θανάσιμον τούτον έχθρόν. Καθήκον όλων μας είναι νά άρνηθούμε τήν
είδωλολατρεία, πού εισάγει ό Οίκουμενισμός. Νά μήν έπιτρέψωμε στούς
προσηλυτιστάς έχθρούς τής πίστεώς μας νά καταδολιεύουν τήν θρησκευτική καί
έθνική μας ένότητα. Καθήκον μέγα καί εύθύνη μοναδική έχομε, νά διαδώσωμε
παντού τήν Όρθοδοξία. Καλούμεθα, σήμερα, ν΄ άναλάβωμε τήν έκπλήρωσι τής
υψίστης άποστολής μας, πού είναι νά φέρωμε τό άληθές μήνυμα τής έν Χριστώ
άπολυτρώσεως καί άποκαλύψεως στήν σύγχρονη άνθρωπότητα.

Νά γίνωμε φωτοδότες τού άνεσπέρου φωτός τού Κυρίου σ΄ έκείνους πού.έχουν

έγκλωβισθή στό έρεβος τής αίρέσεως καί σ΄ όλους όσους δηλητηριάζει ή Λερναία
“Υδρα τού Οίκουμενισμού.

Πρέπει, έμεϊς σί “Ελληνες, νά έχωμε πάντα στό νού μας, ότι ή Θεία Πρόνοια μάς
διάλεξε γιά αύτήν τήν Οίκουμενική άποστολή, τής έπανόδου στήν Ορθοδοξία τών
άποσχισθέντων
έξ Αυτής. Καί άλλοίμονό μας άν, άντί αύτού, αύτοκτονήσωμε μέσα στήν άθεία τού
σημερινού Οικουμενισμού! Τό καθήκον τών Ελλήνων είναι νά διαφυλάξουν τήν θεία,
τήν μεγάλη, τήν Ιερή Παρακαταθήκη τής Παραδόσεως, άμίαντη, άφθαρτη,
άπαραχάρακτη. Κάθε Όρθόδοξος “Ελλην καλείται νά προτάξη τήν άδάμαστη καί
άκαταγώνιστη δύναμι τής πίστεώς μας έναντίον τών ύπούλων έχθρών τής
Ορθοδοξίας, οι όποίοι μάχονται νά διαστρέψουν τήν Αλήθεια τής Έκκλησίας μας.
Κάθε “Ελλην καλείται νά προασπίση τήν πίστιν του, άγωνιζόμενος έναντίον έκείνων,
Πού έπιδιώκουν τήν κατάλυσι καί τήν κατάργησι τής Ιεράς Παραδόσεως καί τού
Δόγματος τής Αγίας μας Εκκλησίας, μέ αίτιολογικά δόλια καί πλημμυρισμένα άπό
άμαρτία.

“Ολοι οι “Ελληνες καλούνται νά όρθώσουν άνάστημα έναντίον έκείνων, πού

έπιδιώκουν τήν κατάργησι τών Ιερών Κανόνων έν όνόματι μιάς άμαρτωλής
άνακαινίσεως καί άναγεννήσεως τής Εκκλησίας. Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί τής
Πατρίδος μας καλούνται νά βροντοφωνάζουν όχι! στούς δολιοφθορείς τής άγιας μας
Πίστεως καί τής Πατρίδος, ώ όποίοι συνεργάζονται μέ τόν χριστιανομάχο
Οίκουμενισμό. Καθήκον ημών τών Ελλήνων είναι νά ζούμε μέσα στήν ζωογόνο Πνοή
τής Ορθοδοξίας, σύμφωνα μέ τόν Νόμον τού Θεού, χωρίς νά ξεφεύγουμε, ούτε
κεραία άπό τά άπαραχάρακτα όρια τής Εκκλησίας. Νά καταγγέλωμε άκόμη τούς
έχθρούς τής Εκκλησίας. Νά έπισημαίνωμε τις φθοροποιές ξενοκίνητες δυνάμεις τού
σκότους, άρνούμενοι διάλογο μέ τόν άθεο Οίκουμενισμό.

Καί όταν θά παλεύωμε γιά τήν πίστι μας έναντίον Σιωνιστών, Μασώνων, Χιλιαστών,
Παπικών, Προτεσταντών, άθέων νά ένθυμούμεθα μέ Ιερό ρίγος, ότι τό “Αγιον καί
Ίερόν Εύαγγέλιον έγράφη εις τήν Ελληνική γλώσσα. Αι Οίκουμενικαί Σύνοδοι
συνεκροτήθησαν όλες σέ έλληνικό έδαφος καί τά Δόγματα διετυπώθησαν Έλληνιστί.

Νά ένθυμούμεθα, ότι τό Έλληνικόν “Εθνος έδωσε γιγάντια άναστήματα πίστεως:

“Ελληνες ήσαν οί μεγάλοι Πατέρες καί διδάσκαλοι τής Οίκουμένης. “Ελληνες ήσαν
σί περισσότεροι “Αγιοι Μάρτυρες, Οσιοι, Ομολογηταί καί έγκρατευταί.

Ή Ελλάς έκράτησε άνόθευτη τήν Ιερά Παράδοσι καί τήν Ορθοδοξία. Τό Έλληνικόν
“Εθνος έστειλε τούς Ίεραποστόλους στήν Ανατολή, στήν Δύσι, στό Νότο καί στό
Βορρά καί διέδωσε τήν Πίστιν τού Χριστού στήν Ασία, στήν Εύρώπη καί στήν
Αφρική. Μετελαμπάδευσε τό Φώς τού Χριστού στους Σλαύους τού Βορρά. Δέν
ύπάρχει μεγαλυτέρα δύναμις, γιά τό Ελληνικό “Εθνος, άπό τήν εύλογία αύτή τού
Θεού.Διά τούτο πάς “Ελλην πρέπει νά έπαγρυπνή καί νά μάχεται μέ όλας του τάς
δυνάμεις, γιά τήν Ορθοδοξία. Νά κτυπά άνελέητα τΙς ύπουλες προπαγάνδες καί τίς
αίρέσεις, πού φέρουν διαιρέσεις καί διχασμόν τού Εθνους.

Προσοχή προπαντός άπό τούς καταχθονίους Οικουμενιόλια στάς. ΟΙ Οικουμενισταί

είναι έχθροί τής Πατρίδος, χειρότεροι άπό κάθε άλλον έχθρόν καί θά Πρέπει νά
τεθούν έκτός Νόμου τώρα, προτού, αύριον, νά είναι άργά. Διότι, τό τονίζομεν,
χάνοντας τήν Άγίαν Όρθοδοξίαν μας δέν είναι δυνατόν νά ύπάρξωμε πλέον ούτε ώς
“Εθνος Έλληνικόν, ούτε ώς Λαός Ελληνικός.

Σύσσωμοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί διακηρύττομε τήν πίστι μας εΙς τήν Μίαν, Άγίαν,
Καθολικήν καί Άποστολικήν Έκκλησίαν. Δηλούμεν δέ μέ Ιερή συγκίνησι, ότι τήν
άγιωτάτήν την τού Χριστού Έκκλησίαν μας θά κρατήσωμε άμετακίνητη καί τήν
Όρθόδοξον Πίστι άπαραχάρακτη, όπως μάς τήν παρέδωσεν ό Κύριος καί οΙ
Απόστολοι. Θά μείνομε μέχρι θανάτου σταθεροί στήν Εκκλησία τού Χριστού, τής
όποίας «καί πύλαι Αδου ού κατισχύσουσιν» (Ματθ. ΙΣΤ΄ 18). Δέν θά άφήσωμε τήν
Ορθοδοξία μας νά τήν βεβηλώση ό έπάρατος Οίκουμενισμός. Βροντοφωνούμε δέ
πρός όλας τάς κατευθύνσεις, όπως οι Πατέρες μας:

«Αύτη η Πίστις των Αποστόλων.

Αύτη η Πίστις των Πατέρων.

Αύτη η Πίστις των Ορθοδόξων.

Αύτη η Πίστις την Οικουμένη έστήριξεν».

(Από το βιβλίο «Ο Οικουμενισμός χωρίς μάσκα», έκδοσις Ε΄, Αθήναι 1988).