Ritos Chinos - Algunas Fuentes

COLECCIN
!
RELATIVOS
LA
IGLESIA
DE
AMERICA
FILIPINAS
DISPUESTA, ANOTADA E ILUSTRADA
POR
EL
I.
FItAlVCISCO J-A.VrEIR HEICNAJEIZ

De
la
CompiAia de Jess.
TODNÔ II
BRUSELAS
IMPRENTA DE ALFREDO VROMANT,
3,
IMPRESOR-EDITOR
3
CALLE DE LA CHAPELLE,
1879
Reprinted by
KRAUS REPRINT LTD.

Vaduz
1964
962
PARTE
i^
DE LA IGLESIA DE LAS INDIAS ORIENTALES.

prohibemus pariter et interdicimus, ne
arbitrio imponendis pcenis, tenore prgesentium districte
mercaturis et negotiationibus saccularibus hujusmodi, quovis prsetextu, titulo, colore, ingenio,

causa, occasione et forma, etiam semel, per se aut mediantibus ministris, sen alus personis
subsidiariis, directo vel indirecto,
quovis
tam nomine proprio quam suarum respective Religionum...., modo et qualitercumque, se ingerant vel immisceant.... Datum Komae, apud S. Mariam Majorem, sub annulo Piscatoris, die 17 Junii 1669, Pontianno secundo.
ed.)
fcatus nostri
(Ex Bull. Rom. sub Pi IX.
AliTICLO
IV.
LETRAS APOSTLICAS Y DECLARACIONES DE LAS
SS.
CONOREGACIONES DEL SANTO OFICIO
DE PROPAGANDA FIDE, RELATIVAS A LOS FIELES DE LAS INDIAS ORIENTALES.

RITOS CHINOS.
El Papa Gregorio XV, en la Const. Romance Sedi, expedida
el
31 de Enero de 1623, compa-
decindose de la flaqueza humana, concedi los Cristianos de Madur, hasta que no dispusiere otra cosa la
Santa Sede, que puedan usar de sus insignias de nobleza, de la lnea, del
los lavatorios
codumbo, del sndalo y de
que
se
ordenaban
la limpieza
con tal que stas cosas no tuviesen visos de supersticin, sin emplear en ellos
y ornato corporal, nada de lo que
habia introducido la supersticin de algunos. Y, porque todas stas insignias las reciban de los Sacerdotes paganos, quiere el Pontifico que las reciban de los Sacerdotes Catlicos, dese-
chando todas
lo
las
ceremonias gentlicas, como la observancia del tiempo, lugar instrumentos,
cual tiene olor de supersticin. Empieza
Rmnance Sedi.
se cruzaba del
Notan
los Pastos que la lnea era
un cordn que
hombre izquierdo
al lado
de pelo que llevan en la coronilla de la cabeza. El derecho. Codumbo llamaban color de madera, cuyo y olor es muy agradable los Indios, y suelen sndalo es una clase
la trenza
restregarse con l la frente en las fiestas solemnes. Acerca de los lavatorios hechos segn
la
costumbre pagana, en tiempo y lugar sealados, declar
el
Cardenal de Turnon en su Decreto
de 23 de Julio de 1704 que se prohibiau por sta Constitucin no solo los Nefitos sino tambin los Misioneros (Fastos, Ord. 243).
respuestas de los Telogos aprobadas por la S. Congreg. de Prop, Fid,, los cuales fueron de parecer que algunas ceremonias y ritos de los Chinos estaban infectos de supersticin, mand que se observasen bajo pena de Excomunin las respuestas y
Inocencio
X conforme ciertas
decisiones hasta que otra cosa no pareciese la Santa Sede.
Se hace mencin de ste mandato en

Julio de 1742 (Fast, Ord. 307).
la Const.
Ex quo, expedida por
Benedicto
XIV
el 11
de
SECCIN QUINTA.
063
CONSTITUCIN SOBRE LOS RITOS CHINOS.

El Papa Benedicto XIV, en su Const.
Ex
quOy expedida el 11 de Julio de 1742, teniendo
presente el Decreto de la Sagrada Congregacin de

los Eitos Chinos
:
Propaganda Fide^ que juzg
supersticiosos
asimismo
la prohibicin
:
de Inocencio X, que por decreto de la Inquisicin
permita unos y reprobaba otros
la confirmacin
de Alejandro VII del ao 1656, quien por
el
Decreto del Santo Oficio de 1669 declar que los dos Decretos precedentes estaban conformes
con la confirmacin de Clemente
IX
el
Decreto de Clemente
XI
del ao 1704, aprobando las

la supersticin,
:
respuestas del Santo Oficio, que prohiba los expresados ritos
como imbuidos en
y mandaba comunicarlas
al
Cardenal Tournon para que las hiciese observar bajo penas
haciendo mencin del Decreto del
mismo Clemente XI, dado del 25 de Setiembre de
1710, que
confirmaba otra vez las respuestas y el mandato del Cardenal Tournon, y prohibia que ninguno publicase escritos sobre los ritos chinos sin licencia de la Inquisicin : de la Constitucin Ex
illa die^
en la que se resuelve que la palabra Tien-Chu ha de admitirse, pero no los nombres
Tien y Xang-Ti, ni permitir que se tengan colgadas las tablas en que est escrita la palabra
Eing-Tien ; ni que
los Cristianos presidan, sirvan asistan los sacrificios
y oblaciones, que
suelen hacer los Chinos todos los meses en la luna nueva y llena en honra de Confucio y de sus
Progenitores, por estar inficionados de supersticin, ni que en las casas de Confucio hagan todos
los
nueva y llena las ceremonias, que se hacen en honra del mismo Confucio, ni en las casas dedicadas los Progenitores se les hagan oblaciones, ni de manera alguna sirvan en ellas, ni se arrodillen ante los cuadros de sus Progenitores en sus casas particulares en sus
meses en
la luna
sepulcros, solos 6 juntamente con los gentiles,
aunque se proteste que solo se hace por darles

no se pueden de otro modo evitar los odios,
:
un
culto civil;
porque, no se ha de tener por reprobada la asistencia material de los Cristianos

si
con los gentiles estos actos, pero sin aprobarlos,

haciendo antes una protesta
si
buenamente se puede, y cesando el peligro de perversin
que
no se permitan las tablillas de los difuntos con la inscripcin China, que significa
el trono del
:
alma que
:
se
puedan tolerar
las tablillas con solo el
nombre del
difunto, secluso scandalo

:
que todo esto se ha observar bajo censuras y penas Eclesisticas que todos los Eclesisticos han de prestar juramento de observar lo que aqu se prescribe, y que se ha de enviar ala Sagrada
Congregacin
ttulo
:
declarando que stas Letras tienen fuerza de Constitucin, aunque solo lleve el
:
refiriendo tambin las cosas que permitid el Patriarca de Alejandra, Carlos Ambrosio Mediobarba, que en 4 de Noviembre de 1721 permiti el uso de dichas tablillas en
de precepto
las casas privadas, con solo el
nombre, secluso scandlo

en
as
como todas
las ceremonias que
nada tenian de sospechosas,
el culto civil
de Confucio, encender luces ante la tablilla corregida

los funerales,
quemar
olores, poner comestibles, ofrecer cirios
hacer genuflexiones ante la
fretro, hacer reverencia Koteu, tanto en ao nuevo, como en otros tiempos del ao, y por ltimo encender luces delante de las tablillas reformadas : considerando finalmente el Papa que la Santa Sede habia condenado
tablilla corregida, el fretro difunto, preparar la
mesa delante del
la circular del Obispo de Pekin,
que mandaba observar la Constitucin

:
Ex illa die,
que
con los
los mencionados permisos son contrarios la Constitucin de Clemente, que debe execrarse tal prctica como y supersticiosa : se manda los Superiores que remuevan los refractarios, les hagan volver Europa, y avisen quienes son, para poder castigarlos, y si ios Superiores no obedecieren, les
sobredichos permisos del Cardenal Alejandrino
Declara Benedicto
XIV
amenaza con privarles de

cin, prestase
la facultad de enviar all se
ninguno de su Orden (Fast, Ord. 500).
El 3 de Diciembre de 1742
mand
lo
al
Obispo electo de Nanqun que, antes de su consagra567).
juramanto conforme
mandado en la anterior Constitucin (Fast, Ord.
964
PARTE
LTIMOS DECRETOS SOBRE LOS RITOS CHINOS.

El Papa Benedicto
XIV en su Const. Omnium,

Excomunin
expedida el 12 de Setiembre de 1744, teniendo
presente el Decreto del Cardenal Turnon dado en Pondichery el 23 de Junio de 1704, en que se
manda
bajo pena de
el
los Misioneros del
omitan en
Bautismo
los Sacramentales, especialmente la sal,
Madur, Maissur y Carnata, que no saliva insuflacin que

: ;
se se
imponga
al bautizando el
nombre de algn Santo
del Martirologio
que no
se
mude
:
el
nombre
de las cosas sagradas, ni se expliquen en otro idioma ms que en latin 6 indio

los padres
que se seale
los Cris-
un trmino muy breve para traer bautizar sus

:
hijos
que no se permita
al cuello el
tianos casarse la edad de seis siete aos
que las mujeres no lleven

el
Taly con
:
la
imagen del
dolo
Pleme
6 con el cordn de 108 hilos cubiertos con
jugo de azafrn
que en
las ceremonias nupciales se quite del todo el
ramo
del rbol Aresciomara^
el
nmero de
manjares que se acostumbra
que no se pongan
los crculos coronas

:
en la cabeza de los novios
que no se parta
el fruto
llamado Coceo para recibir presagios

fat festiva
ne mulieres arceantur a Sacra-
ments causa menstrui : ne
gratulatio pro
prima purgatione puellis contingente

:
que
los Parias se les preste todo auxilio espiritual,
aun en sus propias casas

fiestas
que los msicos que tambin

los
Cristianos no ejerzan su arte en las Pagodas de los dolos ni en sus
Misioneros observen la Constitucin de Gregorio
XV, que
:
tiempo en que acostumbran hacerlos los gentiles
prohibe los lavatorios en el lugar y que no bendigan las cenizas compuestas de

:
excrementos de vaca, y que tienen resabio de la penitencia instituida por Rutren que los Cristianos no lean los libros de los gentiles sin licencia del Prroco : y que se notifique ste
Decreto todos los Misioneros
:
considerando tambin
el
Papa que
el
antedicho Decreto fu
aprobado por Clemente
XI con
si
sta clausula
Doee
aliter
Sede Apostlica provisum fuerit

el
postquam eos audierit^
qui erunt, qui aliquid adversus contenta in ejusmodi decreto afferen-
dum
habuerint
el
las Letras
de Benedicto XIII, que confirman
Decreto de Tournon, y expre-
samente
Parias
;
de administrar los Sacramentos los moribundos de nfima condicin, llamados
las Letras de
Clemente XII, expedidas
el
24 de Agosto de 1734, en que confirma
el
precepto de aplicar los Sacramentales del Bautismo, dispensando sin embargo por un decenio
para que en caso de necesidad se omita la aplicacin de la saliva, y se haga la insuflacin
ocultamente, con tal que se evite
el error
de los que piensan que dichas cosas son materia inepta

la
de los Sacramentales
Amonesta los Misioneros por su grave negligencia en recurrir
Santa
Sede para obtener facultad de dispensar, y los Obispos por haber obrado mal, dispensando sin
consultar al Pontfice
roloip
:
modifica el precepto de imponer los bautizandos los nombres del Marti-
con esta clausula curent,
quantum
feri potest^
permaneciendo firme
:
la prohibicin en
cuanto los nombres

el decreto
de los dolos
y de los penitentes de la falsa Religin
declara tambin que
de no mudar los nombres de las cosas sagradas no tiene lugar en las voces comun-
mente
recibidas desde la fundacin de la Misin, y que debe observarse el de no diferir el

:
Bautismo
condena
c. 1,
del Tridentino
matrimonios de los impberes, y declara que se ha de guardar la forma ses.24, de Ref. Matrim, en los lugares donde se haya publicado 6 se publilos
:
care ste Decreto, con tal que su observancia no sea imposible
y amonesta
los Misioneros
que
procuren publicarle : confirma la prohibicin de llevar las mujeres el Taly, aunque los Misioneros afirman que jams permitieron esto : confirma tambin la prohibicin de llevar el cordn de
108 hilos, y el decreto de abolir los ritos supersticiosos de las bodas y el de la fraccin del fruto llamado Coceo, y el de admitir los Sacramentos las mujeres tempore purgationis : resuelve que procuren los Misioneros abolir la fiesta sub nomine menstrui, y al contrario la permitan
stib titulo
nuptiarum: confirma
el
decreto sobre la asistencia espiritual los Parias, y avisa
SECCIN QUINTA.
los Misioneros que no
965
los Parias, si
admitan al Bautismo los que opinan que Dios ha reprobado

:
no deponen ste error confirma ademas

cio
el decreto
de que los msicos Cristianos no presten servi-
alguno en las pagodas,
lo
las cenizas
la leccin de libros paganos
mismo que prohibe las abluciones aun de los Misioneros, el uso de y manda que, sin consultar ala Santa Sede, no se
:
conviertan los ritos gentlicos^ en costumbres Cristianas
referido
ademas
el
precepto repetido
bajo graves penas de Clemente XI, que los Misioneros se obliguen con juramento cumplir lo
mandado, y
que,
si
los Superiores enviar sus respectivos subditos las Letras Apostlicas

le
de
tal
modo
alguno rehusare obedecer, se
obligue salir de la Provincia. Keferido tambin que

:
los Misioneros,
se les librara de la carga de tantos juramentos

saliva 6 insuflacin
:
despus de prometer obediencia y prestar juramento, pedian tres cosas 1 que 2a que se prorogase la dispensa del uso de la
:
3^ que se explique lo de la asistencia los Parias
Benedicto
XV manda
y confrmalas penas impuestas por su inobservancia, proroga por diez aos la dispensa en cuanto al uso de la saliva insuflacin, recibiendo con gozo paternal la oferta de
prestar juramento,
los Misioneros,
manda que
se destinen la asistencia de los Parias los

;
que son necesarios
que
dentro de cinco aos se den pruebas de la ejecucin de lo mandado
de lo contrario se enviaran
aquellos Reinos Misioneros de otras Ordenes, y
los Misioneros
de la Compaa de Jess, los

all
cuales principalmente estaban confiadas aquellas Misiones, deberan salir de
en virtud de
santa obediencia sin esperar otro mandato. Finalmente aunque los Misioneros, que habian hecho
estas tres peticiones no habian puesto dificultad alguna sobre otros puntos del decreto del
Card. Tournon, con todo, como se sabia por cartas de otros que unos permitan el Taly^ otros
el partir el
Coceo para saber lo porvenir, otros no admitan los Sacramentos las mujeres
lo prescrito
mensibus detentas, manda en virtud de santa obediencia que se observe
por Cle-
mente XI. (Fast., Ord. 570.)
EXPOSICIN REVERENTE DE LA COMPAA DE JESS AL PADRE SANTO CON OCASIN DE
LOS DECRETOS SOBRE LOS RITOS CHINOS.

Die 20 Novembrs 1711.
Reverendissimus Pater Michael ngelus Tamburinus, Prsepositus Generalis Socetatis Jesu,

provolu'tus ad pedes Sanctissimi D.
N. D. Clementis, Divina Provdentia Papse XI, in Palato

Assistentibus latonum
ac Procuratorbus singularum
supplicis libelli scripturam
Apostlico Quirinali, una
cum PP.
;
Provinciarum dictse Socetatis obtulit Sanctitati Suse per

tenoris, qui sequitur, videlicet
modum
Foris
Sanctissimo P. Nostro Clementi Papse

;
XI
Praepositus Generalis Socetatis Jesu.
Intus vero
nter postulata,
qu
Patres Procuratores missi
Romam e
singulis Socetatis
Jesu Provinciis ad consuetam Congregationem Procuratorum indictam in hunc mensem Novembrem anni 1711, proposuere, unum fuit prae cseteris summa oblatum contentione et acerri-
mis omnium
studs votisque
commendatum tanquam longe maximi ad suarum Provinciarum

nomen
indignis-
pacem Inhoc postlate
et exstimationem
moment majorem
inurit dolorem,
significant PrsepositiGenerali lacerari Socetatis universae

illi
sima accusatione, quse
quam
innumerabiles
;
alise
accusationes,
obtrectationes et calumniae contra
eamdem
fabricari et disseminari solitse
et
qua se fatetur ad
vivum vulnerari
prse cseteris
et
pupllam ocul sui tang.

:
Accusatonem hanc vehementiores adversarii his verbis nformant
erga Decreta Pontificia

esC
exactam submissionem csecamque obedientiam buccnant Jesuitse; ab

II.
tamen prae
121
TOM.
966
PARTE
la

sunt.... Religiosos Societatis prse cseteris inobe-
csetoris deficiunt,
dum
ad salivam decreta non
dientes esse Constitutonibus Apostolicis.
Eam ob rem prsedicti Fatres

eeritate
Procuratores, ad refellendam
alienam accusationem, simulque ad declarandum Societatis dolorem,
omni ope tam probrosam, quam a cum se tam gravi
legitima
tam acerbo vulnere petitam sentit, una voce postularunt ac faciendum judicarunt, ut solemni et quadam actone, quse vim et locum obtineret cujuscumque apologise Prsepositus Genead coram Ecclesia universa constantissimam, immutabilem, invictam Societatis Jesu fdem in amplectendis,obeundis et ad ultimum usque spiritum exequendis
ralis Societatis
nomine
totius Ordinis confrmaret, contestaretur ac declararet provolatus
Sanctitatis Su3e pedes, et

totius
qusecumque fuerint a Sede Apostlica prsescripta, constituta et imperata, et nominatam quod spectat ad Decreta per Suam Sanctitatem edita de ritibus Sinensibus tum auno 1704 die 20
Novembris,
tum anno 1710 die 25* Septembris quse quidem Decreta etiam prout a Sanctitate Sua explicata et expsita fuerunt in Litteris ejus nomine scriptis ab Illustrissimo et Beveren;
dissimo Domino Assessore Sancti
Officii
ad Keverendum admodum Patrem Prsepositum Gene-
ralem Societatis sub die

et poenis
11
mensis Octobris anno 1710, inconcusse et inviolabiliter, sub censuris
ibidem expressis, sine ulla contradictione, tergiversatione aut cunctatione, quovis
contrafaciendi quaesito colore aut prsetextu penitus subalo, sibi
adamussim observanda
:
et
exequenda sponte et ultro admittit et amplectitur Societas universa ora obstructum iri confdit.
propria
atque ita obloquentium
Huic Postlate una cum Patribus Assistentibus iidem Patres Procuratores Romse convocati manu subscripsere. (Siguen 25 firmas).
Beatissime Pater.
Tam justis, tamgravibus ac necessariis PP. Procuratorum Postulatis obsecundans Praepositus

Generalis Societatis Jesu ad Sanctitatis Vestrse pedes humillime provolutus quocumque ptimo ac certissimo modo potest, cum omni asseveratione ac sinceritatesua ac totius Societatis
nomine
protetur ac declaratSanctitati Vestrse et Sanctse Sedi Apostolicse constantissimum obsequium, reverendissimam submissionem et obedientiam coecam in amplectendis et exequendis quse-
cumque
tembris
per
circa Snicos ritus edita sunt,

:
eamdem Sanctam Sedem decreta fuerint et imperata, iisque potissimura, tum anno 1704 die 20 Novembris, tum anno 1710 die 25
quse
Sep-
quidem Decreta etiam prout a Sanctitate Vestra explicata et expsita fuerunt in Vestr nomine eidem Prseposito Generali scriptis ab Illustrissimo et Keverendissimo Domino Assessore Sancti Officii sub die 11 Octobris anno 1710 inconcusse et invioquse
Litteris Sanctitatis
sub censuris et poenis ibidem expressis sine ulla contradictione, tergiversatione aut cunctatione. quovis contrafaciendi qusesito colore aut prsetextu penitus subate, sibi adamussim observanda et exequenda sponte et ultro admittit et amplectitur Societas universa. Testatur
labiliter
tem idemPrsepositus Generalis hanc esse vocem, hoc votum, hunc spiritum Societatis universa hunc et futurum esse sicut procul dubio semper fit.
:
Quod
si
quis nihilominus e nostris esset
aliter sentiret et loqueretur aut locuturus esset (

satis potest
ubicumque terrarum (quod avertant Superi) qui nam id omnino prsevenire aut impedir nuUa
) declarat, asserit
humana prudentia
nomine
in tanta
subditorum multitudine
ac profitetur
; ac merita castigandum pEna, eque agnoscendum pro vero et genuino filio Societatis. illum tamquam degenerem. etnon suum, habebit, uti tales semper habuit et modo habet Societas, et. quantum poterit, semper compescet, comprimet et conteret. Ea mens. hoc propositum, ea contestatio Societatis est, quam ejus totius nomine deponit ad ^ Sanctissimos Pedes Beatitudinis Vestra Prsepositus ipsius Generalis ; ut inde per universam
Prsepositus Generalis,
totius Societatis, se
jam nunc illum
reprobare, repudiare
SECCIN QUINTA.
disseminetur, ac spargatur Ecclesiam.
protestatione
967
Quod
si
ad exprimendum
magis
efficacius Societatis in
hac
mentem, inveniri verba possent

ad obstruendum
clariora ac
significantia, aut formulse
magis
distinctsB disertseque
omnem
cavillationibus et sinistris interpretationibus
aditum, intendit, optat, vult Praepositus Generalis, ut ea,
qu in hoc
Scripto adhibet verba,

sibi
vim
omnem
aliorum quorumciimque magis idoneorum habeant, fateturque
non occurrisse uUa
meliora et apertiora, quibus veram et sinceram totius Societatis

Professa Eomana, die 20 Novembris 1711.
mentem
declaret.
Ex Domo
Ita fatetur et protestatur.
Michael ngelus
Tamburinus, Praepositus Generalis.

Assistentes
dem vero Sanctissimus Dominus Noster supradictos Patres, Prsepostum Generalem, necnon Nationum ac Procuratores Provinciarum ejusdem Societatis, quam Sauctitas Sua
:
in visceribus gerit, paternse suse charitatis, benigno excepit
oblatamque
sibi
Declarationem
prsemissam typis
mandan
ac pervulgari posse permisit.
(Ex Bull. Luxemburg., ed. 1727.)
SE EXHORTA
A LOS FIELES DE LA
DICESIS
DE ANGAMALA QUE PERMANEZCAN BAJO LA
OBEDIENCIA DE SU LEGITIMO PASTOR.

Alexander Papa
Dilecti Pilii,
VIL
Salutem
et
Apostolicam Benedictionem.
Percrebujt vos Thomse Arcbidiaconi Ecclesiae Angamalen., seu Serrse, temeritatem secutes,
a Ven. Fratris Archiepiscopi Angamalen.,Pastoris vestri, obedientia recessisse. Explicare vobs
non possumus, quanto fama hsec nos

discriminis, in quo versatur salus
aflfecit
moerore, concepto potissimum ex consideratione
Sathanae, qui circuit quserens
animarum quem devoret,
vestr^rum,
cum
extra
continenter expositi
sitis insidiis.
caulam Domini palantes Et quamvis
nobis certo persuadeamus, aliena potius seductione et inconsulta levitate,

consilio, vos eo erroris esse prolapsos,
quam
delibrate
ac proinde speremus in
Domino
fore ut,
quod a Patre
luminum
assiduis precibus flagitamtis,
discussis coelestis gratise radio

aberratis, et ad pristinam
mentium vostrarum
tenebris, in
viam justitise, a qua misero

:
ejusdem Archiepiscopi obe-
dientiam ultro revertamini
attamen, pro commissa nobis abiElterno Patre vestrum et
omnium
Thoma,
Fidelium cura, vos harum
serie sedulo
monendos, et per viscera misericordise Dei nostri obtes-
tandos, vobisque Apostlica auctoritate prsecipiendum duximus ut, relicto prsefato
qui, arrogata sibi, absque hujus Sanctae Sedis auctoritate, Episcopali dignitate, partes pseudo-
Pastoris, no
dicamus lupi rapacis, inter vos agere perhibetur, ad verum

et
et
legitimum anima-
rum vestrarum Patrem

redeatis
Pastorem memoratum,
videlicet,
Arcbiepiscopum, sine cunctatione
Datum Romse, apudS. Petrum, sub annulo

nostri anuo primo.
Piscatoris, die 19 Februarii 1656, Pontificatus
(Bulario
Romano de Mainardo,
Constit. 84.)
Nota. Se registran en ste Bulario seis Constituciones continuacin de sta sobre
el
mismo
objeto.
968
PARTE
1^
INDULGENCIA PLENARIA POR QUINCE ANOS A LOS FIELES Y CATEQUISTAS DE LA CHINA
Y OTROS REINOS Y LUGARES VECINOS.

Clemens Papa X.
Ad futuram
rei
memoriam.
coelestibu e Ecclesise thesauris
Ad augendam
Fidelium religionem
et
animarum salutem
pia chntate intenti, mnibus et singulis utriusque sexus Christifidelibus, cursa Venerabilium
Pratrum Episcoporum Vicariorum Apostolicorum inpartibus Sinarum

et locis a Sede Apostlica
aliisque vicinis Begnis
deputatorum commissis, ver pcenitentibus et confessis ac sacra Com-
munione
licis
refectls, qui
aliquam Ecclesiara, Capellam vel Oratorium a praefatis Vicariis Apstousque ad occasum

fastorum hujusmodi, annis
seu eorum Provicariis designandam vel designandum in Sancti Josephi et Sancti Fransolis
cisci Xaverii festis diebus, a primis vesperis
singulis, devoto visitaverint, ut ibi pro Christianorum
Principum concordia, Hseresum extirpa-
tione ac Sanctse Marise Ecclesiaeexaltatione, pias ad
id egerint, plenariam
ac Catechistis in
illis
partibus,
Deum preces efuderint, quo die prsefatorum pnma die eorum admissionis ad officium
Catechistarum hujusmodi, per eosdem Vicarios Apostlicos, seu eorum Provicarios, faciendae,
itidem plenariam
Communione refecti oraverint, ut praefertur, omnium peccatorum suorum indulgentiam et remissionem misericorditer in Domino concedimus. Prsesentibus ad quindecim anuos tantum valituris. Yolumus autem quod,
qui similiter ver poenitentes et confessi ac sacra
si
pro impetratione, prsesentatione, admissione seu publicatione prsesentium alquid vel mini-
mum detur,
aut sponte oblatum recipiatur, prsesentes nuil sint eo ipso.

S.
Datum Komse, apud
Mariam Majorem, sub annulo

1, pag.
Piscatoris, die
23 Decembris 1673,
Ponticatus nostri anno quinto.
(Ex Bull. Propaganda Fidei, tom.
194.)
SE HACEN APLICABLES A LOS DIFUNTOS LAS INDULGENCIAS CONCEDIDAS A LAS IGLESIAS
DE LOS MISIONEROS CAPUCHINOS EN TIERRA DE EREJBS INFIELES.

Clemens Papa XIL
Ad
perpetuara rei memoriam.
Cum,
sicut dilectus Filius Cherubinus de Noves, Ordinis
Pratrum Minorum Sancti Francisci
Capuccinorum nuncupatorum Professor, ac dilectorum Filiorum Missionariorum Gallorum et
Hybernorum ejusdem Ordinis
in partibus Hdereticorum et Infdelium existentium, in

fecit, alias
Romana
Curia Procura tor, nobis nuper exponi
nos mnibus utriusque sexus Christifidelibus

refectis,
ver pcenitentibus et confessis ac sacra

toriis
Communione
qui aliquam ex Bcclesiis seu Oraillas
dictorum Fratrum Missionariorum, Mulieribus vero, quibus ad
seu
illa liber
non
pateret accessus seu ingressus, quse aliam Ecclesiam seu Oratorium Catholicorum
earumdem
partium a custode vel Prsefecto Missionum hujusmodi designandum, in
festis
diebus sub certis
modo et forma tune expressis visitassent et ibi pro Christianorum Principum concordia, Hseresum extirpatione ac S. Matris Ecclesise exaltatione pias ad Deum preces effudissent, quo die ex prsedictis id egissent, plenariam omnium peccatorum suorum indulgentiam et remissionem misericorditer in Domino perpetuo concessimus, prout in nostris desuper in si mili forma
Brevis die 20 Maji 1735, Ponticatus nostri anno quinto expeditis Litteris plenius continetur.
lium defunctorum animabus per
Cura autem, sicut eadem expositio subjungebat, Christifideles illas indulgentias Christidemodum suffragii applicari possint plurimum desiderent Nos,
:
hujusmodi sipplicationibus
inclinati,
mnibus
et singulis Christifidelibus prsedictis, ut indul-
SECCIN QUINTA.
969
gontis plenarias iisdem diebus, quas de csetero consecuti fuerint, Christifidelum animabu3,
quse
et
Deo
in chntate conjunctae ab hac luce migraverint, per
modum
suffragii applicare possint
valeant, auctortate Apostlica,
tenore
pra3sentium,
ibidem perpetuo concedimus
et
indulgemus.
DatumEomse, apudS. Mariana Majorem,sub annulo Piscatoris, die 9

ficatus nostri auno sptimo.
Aprilis 1737, Ponti-
(Ex Bull. de Prop. Pide, tom. 2, pag, 227.)
RESPUESTA AL ARZOBISPO DE GOA ACERCA DE LA VALIDEZ DEL MATRIMONIO DE AQUELLOS, QUE SALIENDO DE LA PARROQUIA EN QUE TIENEN DOMICILIO Y SE HA PUBLICADO EL TRIJDENTINO, VAN A CONTRAERLO DONDE NO SE HA PUBLICADO Y SIN ASISTENCIA DEL PRROCO PROPIO VOLVIENDO DESPUS A SU PARROQUIA.
Venerabili Pratri Archiepiscopo Goano. Benedictus Papa XIV.
Venerabilis Frater, Salutem et Apostolicam Benedictionem.
Paucisab hie hebdomadis Fraternitatis

quod cum receptum
sanctio
sine
illa,
tuse litteras
accepimusdie 16 Decemb. 1754 datas,
nescientes usque adhuc qusenam diuturnse hnjus morse fuerit causa. Exposusti
fuerit in Dioecesi tua
autem
iniis,
Tridentinum Concilium, servatur adamussim ibidem

vero Dioecesi tua finitimus sit locus quidam,
quse nulla declarat matrimonia, quse sine prêsentia Parochi sponsi vel sponsse et
duobus testibus celebrantur.
Cum
Sunda
vocatus, ubi nonnulli Missionarii Sacerdotes inhabitant ad regionis ncolas ad
Fidem Catbolicam
pertrahendos edocendosque, contigit aliquando, atque nunc etiam contingit, ut quispiam

difficultates prsenoscens, quse
matrimonium
fuit
fortassis impedirent,
quotiescumque in tua Dioecesi
contrahendum
foret,
ab eadem discedit una
cum
muliere, atque
Sandam
pergit,
ubi eque
receptum eque promulgatum
Concilium Tridentinum, ibique matrimonium coram Mis-
sionario contrahit, ac subinde regrediens ad Dicecesim
tuam validum esse contendit, eo quia matrimonium non alibi nullum esse reputatur, praeterquam iis in locis, in quibus Concilii Decretum receptum ac promulgatum fuit. Haec est quiestio, de qua nos interrogasti ut normam
prsefiniremus,
qua cum in ejusmodi matrimoniis gerere te oporteat. Quamvis autem ob longaevam, quinimo decrepitam setatem. quam agimus, Nos a laboribus
;
excusare liceret, eosdemque alus jommittere, ultima nobis definitione servata
nihilosecius,
cum
Divinse placuerit Majestati,
sanam nobis ac
integrara
mentem
servare, etsi, prseter
senium
binse gravissimae infirmitates, quas perpessi
sumus, nos eo perduxerint, ut Sacro Viatico et extrema Olei unctione semel ac iterum muniremur, petitionibus tuis recta responsum dar non
omittemus,
cum ob
experientiam,
quam
in
ejusmodi controversiis nacti fuimus, ut videro est

edita,
in nostra cclesiastica Institutione, in
lucem
dum
in Archiepiscopali Bononiensi Cathe9),
dra sedebamus (quae est a 33 Latinse editioois sub num.
tum vero etiam obmunus exercitm
pluribus annis a Secretis Congregationis Tridentini Concilii,

similia negotia tractantur.
dum
in
minoribus agebamus, ubi
In integra Decretali Alexandri III. nostri Prsedecessoris, sexta sub titulo de homicidio, quae
in coUctione Decretalium, quae
utimur in scholis et
foro,
*
non integra
est,
sed decurtata,
sequentaleguntur verba, quae nostrse favent intentioni:
Sicut
dignum
et
omni ratione con;
sentaneum
est graves et difciles qusestiones
ad examen Apostolicse Sedis deferri
ita
etiam
nobis ex ministerio susceptse soUicitudinis imminet easdem qusestiones, prout nobis

dederit,solvere et singulis a nobis consilium postulantibus responder, ut providentia
Dominus
Bomanae
970
PARTE
la
Ecclesise, quse
ubique terrarum obtinet, disponente Domino, principatum, qusestiones solvantur,
removeatur in bis ambiguitas singulorum de cordibus. Licet autem super qusestionibus, quas nobis discretio tua sol vendas direxit, te non dubitamus providum et circumspectum existere, cogimur tamen ex suscepto servituts ministerio, juxta discretionem et providentiam noset
tram,
tibi
exinde responder.
>
Thomas Snchez, qui quidem nemo ignorat qualem sibi famam conciliaverit in controversiis ad matrimonium spectantibus, qusestionem hanc agit in suo opere de Matrimonio (lib. 8, disp. 19, num. 17 et seq.), ubi sub num. 29 defendit validum matrimonium initum in loco,
ubi promulgatum non fuerit Tridentinum Concilium, quamvis
ille,
qui contrahit, domicilium
habeat in loco, ubi Concilium receptum

in
est,
indeque discesserit, ut eas difiScultates aufugert,

,
quas inciderat
:
vel
incidere
se posse rebatur
si
matrimonium ibidem
contirahere
voluisset
cum vero
opponitur interceder fraudem, tune respondet, vel
nuUam inesse fraudem,

ejnsmodi
ubi quis jure suo utitur, quoniam vetitum non est a loco, in quo receptum fuit Concilium,
transir
ad alium, ubi non
sit
receptum,
sic vero
vel, etiamsi fraus intercessisse credatur,
fraudem illicitum quidem, non
nuUum matrimonium
efScere. Pontius, qui non
tam
facile Sanchesii opinionibus adhseret, in
hac tamen eidem consentit, ut videri potest

sunt Bonacina de Matrimonio
lib. 5,
de Matrim., cap. 9, et Diana (in coordinata editione, tom. 2, Tract. 3, Eesol. 116 et 117)
Sancbesio et Pontio subscribit. Ejusdem sententise
punct. 7, num. 2, tom.
1),
(qusest. 2,
Castropalaus (part. 5, disput. 2, de SponsaL, punct. 13, 8, n.4),

7, qusest 11), Filliucius (tract.
Leander (part.
monio, part.
5, tract.
9 de Matrim. Sacram,, disp.
10 de Matri-
1,
cap. 6,
num.
199), Rosignolus (de Matrimonio, 1. contract. 15, prsenot. 21,
num.
8).
Ne
vero plus'quam par est
semonem protrahamus
in aliorum
Doctorum atque Theologorum
nominibus cumulandis, tantummodo innuemus^ non deesse qui contrariam sententiam tuatur, deceatque
nuUum
esse
quas incidit vel incidere

initum matrimonium
matrimonium ab eo contraetum, qui ad evitandas difficultates, n se posse veretur, si matrimonium ineat in loco domicili, ubi viget
Theologia
Tridentina lex, transit ad alium, ubi promulgata non fuit, adeoque neutiquam recepta, et post
domum suam revertitur, qua de re observaripoterunt Gobat (in
num. 481), Cardinalis de Laurea (ce Matrimofio, disp. 22, n, 138 et seq.), Clericatus (de Sacramento Matrimonii, decis. 35, num 24), Giribaldus (tract. 10 de Matrim., cap. 7, num. 22), Sbogae (in Theologia radicali, tract. 116, de Matrimonio, n. 52),
Eooperimentali, trat. 9,
Schmaizgrueber (ad
tit.
de Clandestina desponsatione, n. 122), Pichler de Gonstitutionibus,

3,
(in
eumdem
tit.,
num.
14),
Bocklin (ad
titul.
num.
4), Elbel
(in
Theologia morali,
part. 3,
num. 301
et seq.), Pontas (verb.
impedimentum
clandestinitatis, cas. 3,
Geterumd
casum). Et ipse Diana, qui secutus fuerat in locis supra memoratis Sanchesii et Pontii sententias (in eadem editione coordinata, tom. 2, tract. 16, resol. 74), ab iisdem recedit ut hanc postremam amplectatur. Silverius vero (tom. 8 Operum suorum, ed. Antverpien. anni 1698),
nter varias resolutiones (verb.
Matrimonium, num.
8), sapienter
animadvertens matrimonium
esse validum, si quis, admissa etiam fraude, patriam
suam
deserens, ubi Tridentinum Conci-
lium promulgatum
fuit, iilud
contrahit in loco, ubi non est promulgatum, postquam

:
tamen
ibidem novum quasi domicilium adquisierit
ex eo infert nullum esse matrimonium, quoties-
cumque
lile
qui contrahit, regreditur illico ad looum unde discessit, quin speciem
quandam
tria
domicilii adeptus fuerit in loco ubi
matrimonium
contraxit.
Sedente
felic. rec.
Urbano VIII, Pontfice Mximo, Archiepiscopus Coloniensis elector
hsec dubia proposuit
coram Congregatione
Concilii.
Quseritur humilitera Sacra Congregatione
an
incolse,
tam masculi quam
foemlnse, loci,in
SECCIN QUINTA.
qno Concilitim Tdentinum q puncto matrimon perlocum, in quo dictum Concilium non
possint in isto loco
<x
971
est
promulgatum
et acceptatum, transentes
est
promulgatum, retinentes dem domiciiium valide

foeminse, solo
matrimonium
si
sino Farocho et testibus contrahere?
Secundo, quid,
eo prsedicti incolse,
tam masculi quam
animo sine Farocho
et testibus contrahendi se transferant, habitationem
non mutantes ?
fosminse^ eo transferant habitationem illo
Tertio,quid siiidem incolae,

solo
tam masculi quam
animo ut absque Farocho
et testibus contrahant.
Hoc autem Congregatio
dedit responsum die 5 Septembris 1626. S. C. Cardinalium Concilii
Tridentini interpretum ad 1 et II respondit, non esse legitimum matrimonium inter sic se

transferentes et transentes
cum
fraude
Ad III
respondit, nisi domiciiium ver transferatur,
matrimonium non esse validum. Instituerunt postmodum Archiepiscopi Coloniensis Frocuratores, ut Congregationis respon-
sum Fontificio Brevi confirmaretur siquidem Archiepscopus Elector cupiebat illud DioBcesana in Sjnodo, quam habiturus mox erat, adnectere. Fetitioni rbanus VIH indulsit, jussitque
:
expediri Breve, cujus prima prsescriptio authographa ab
eodem subscripta,
ita se
reperitur inter ejus-
dem
Brevia anni 1627 (pag. 877).
Summa vero
ejusdem
habet
Confrmatio resolutonis
nonnuUorum dubiorum super contrahendis matrimoniis a S. C. Concilii emanatse, et juxta ejusdem Congregationis decretum. Hujus vero denitionis contextu bene perpenso, facile intellgitur matrimonia primo ac secundo loco expsita irrita et nulla ab eadem Congregatione validum autem censeri matrimonium tertio loco positum, decemi, eo quia fraus intercessit in quo licet fraus intercesserit, nihilominus is, qui matrimonium contrahit, antequam illud iniret, domiciiium seu quasi domiciiium adeptus erat eo loco ubi matrimonium inint Nisi
:
domiciiium ver transferatur. Siquidem novum non est eque inusitatum, quod quis domici-
iium habeat aliquo in

versetur, tune
loco, et quasi
erit
domiciiium adipiscatur in
ali
in
quo rerum statu
si
eidem liberum
matrimonium contrahere coram
illo
Farocho, intra cujus
Faroecise fines tune inhabitat
cum matrimonio jungitur, juxta communem
sententiam a nobis
relatam, sancitamque in superius memorata Institutione nostra Ecclesiastica (la 33 latn

editionis).
Firmiter ejusmodi principiis semper adhsBsit eadem Congregatio, quotiescumque materise
hujus discutiendo sese dedit occasio

bris
etenim in quadam Adulen, proposita sub die 1 Decemita respondit

:
1640
(lib.
16 Decretor., pag. 471),
Sacra
censuit non valere matriibi
monium contractum coram Farocho

iium contrahendi.
loci,
ubi contrahentes reperiuntur, non animo
domici-
Dum in minoribus fungeremur muere a Secretis Congregationis ejusdem, irritum ac nullum

pariter
declaratum fuit matrimonium ab eo contractum, qui, ut declinaret
difficultates,
quas
proprius Farochus objiciebat, ad alium locum transierat atque connubium fecerat coram
Faracho ejus
domicilii
loc,
a quo postmodum contracto matrimonio statim discesserat, ut adpristini
locum
rediret; uti videripotest in Lauretana^ proposita ac defnitadie 3 Julii 1725
(tom. 3, Thesawti Besolutionum Congregationis^ ed. Urbinaten. de anno 1799, pag. 185).
Ex adverso eadem Congregatio validum

coram ejusdem
post
loci
censuit
serat aloco proprii domicilii, ut difficultates aufugeret, in quas offendisset, si
matrimonium ab eo contractum, qui discesmatrimonium

loci,
Farocho inire voluisset, atque illud inierat coram Farocho alterius

fuerat,
:
postquam tamen legitimum ibideni quasi domiciiium adeptus

Febr. 1723 in Coesenaten. sen
dicti
eodemque
in loco, etiam
matrimonium contractum, ad aliquod tempus permanserat quse defnitio lata fuit die 20 Foralivien. Matrimon, quemadmodum videro est tom. 2 supraThesauri resoL^ pag. 275
et seq., ubi alias
queque similes observare
licebit,
quas
tum
diligenter collegimus.
972
PARTE
DE LA IGLESU DE LAS INDIAS ORIENTALES.

celebri Leopolim, , Matrimonii proposita
retinuit,
Demum, ne prolixior evadat oratio, in
sub die 9
Jtilii
1725 Congregatio principia eadem adamussim

Thesauri ejusdem, pag. 16, quibus pariter q
in decisione
tentiarise
quemadraodum legere fas est tom. 3 eadem causa omnimoda institert Rota Romana
et Sacrae Pceni-
1238 (tom.
6),
coram honorabilis memorise Lancetta Rotse Decano
Regente.
erit modo referre, quid rbanus VIII Equidem innuimus jam tum ab eodem Pontfice roboratam
Expsita Congregationis sententia, operae pretium

pro illius confirmatione peregerit.
fuisse Pontificio
Diplmate
cujus cognitio
cum
;
temporis decursu ad spectablis memoriae

is exhiberi sibi
Cardinaiem Joannem de Lugo pervenisset, curavit

Archiepiscopi authenticum Brevis
typis edidit (lib.
I,
ab Administris Coloniensis.
exemplum
quod cum obtinuisset, operibus suis adnexum

alii
dub. 36, Respons. moral,). Id ipsum queque
fecerunt scriptores a nobis
memorata Ecclesiastica Institutione (33 latinae editionis), atque hoc ipsum Breve nuperrime in lucem vulgatum reperitur in Bihliothec Cannica P. Perraris adeo ut sententia communiter hodie recepta atque observata nullum atque irritum habendum sit matrmonium in fraudem proprii Paroch, coram Parocho alterius loci contractum, dummodo tamen
collecti in superius
:
ille
qui contrahit, antequam matrimonio jungatur legitimum domicilium vel quasi domicilium
,
revera in hoc altero loco adeptus non fuisset, atque inibi fortassis post
matrimonium contrac-
tum ad
aliquod tempus commoratus non esset. Consulantur Salmaticenses in Cursu Theologi<B

8,
moralis (tom 2, tract. 9 de Matrimonio, cap.
punct.2, num. 21).
Mittimus interea Praternitati tuse Urbani
VIH
Breve, quod Apostolicse uctoritats robore
confrmamus, jubentes una simul ut confrmationis nostrae documentum asservetur in Actis

Congregationis Concilii atque in nostro secretiori Vaticano Tabulario,
quemadmodum
Frater-
nitas tua sub finem hujus nos trae Epistolse adnimadvertere poterit; tibique propterea tuisque
successoribus
mandamus observantiam et implementum ejusmodi

petitioni,
Brevis in ista Dioecesi, ubi

:
frequenter ejusmodi qusestiones incidunt, quibus per idem Breve opportune prospicitur
atque
hoc pacto satisfecisse nos arbitramur
quam
proposuisti die 16 Decembris 1754, ubi
normam, quam
sequerers, commiostrari tibi cupiebas, si contingant, uti paulo ante dicebamus,

difficultates, in
matrimonia eorum, qui ad evitandas
quas vel offenderant vel offensuri erant,
si
matrimonium in tua Dioecesi celebravissent, transeunt ad finitimum locum, in quo coram aliquo Missionario matrimonium contrahunt, deinde vero ad eam regionem, ubi verum domicilium
habent, revertuntur.
Post haec necessarium fore censemus nonnihil adjungere, ut in propatulo

requiratur ad quasi domicilium adipiscendum.
nisi quod,
sit,
quidnam
Verum hac
in re
non
alio pacto responder! potest
habitaverit in loco, ubi

re observari poterunt
antequam matrimonium contrahatur, spatio saltem unius mensis ille qui contrahit matrimonium celebratur. Definitioncs Congregationis Concilii hac de
apud Pagnanum
(in cap. Significavit, de Parochiis), ubi earumdem connum. 39 Vir et mulierTrajectenses,timente8mpedimentum aparentibus, cum ad vicinam urbem Aquisgranam se contulissent, et ibi aliquando morati, matrimonium contraxissent Sacra Congregatio consulta super validitate, censuit exprimendum
textu perpenso, haec habetsub
tempus, quo contrahentes Aquisgranse manserunt

esse decissionem pro validitate.
quod
si fuerit
saltem uuius mensis, dandam
Natalis Alexander in Theologia
Dogmtica
et
Morali^ de
Sacram. Matrim., cap.
2, art. 2,
Regul. 6, animadvertit ad acquirendum quasi domicilium,
matrimonium celebrent, tanto tempere eo in loco, ubi jam sint atque perspecti dubitari autem posset num ad quasi domicilium acquirendum matrimonii causa, uti diximus, non solum reoportere ut contrahentes, antequam
copulantuTi fuerint commorati, ut ibidem cogniti
:
quiratur prsacedens habitatio, verum etiam subsequens ad aliquod temporis spatium
verum.
SECCIN QUINTA.
973
cum
observavimus, subsequentem habitationem ab
iis
auctoribus, qui hanc tractaveruut
mate-
riam,
tamquam magni moraenti adminiculum reputan, ut novum domicilium qusesitum
dicatur
nihil vero de illa prsescriptum fuisse a Concilii Congregatione in adducta paulo ante definitione
penes Fagnanum, nolumus bac de re quidquam novi decernere.
Quod vero mox

nitatis tuse.
sequitur, respicit
matrimonium initum
alio in loco,
ubi
jam contrahentes
quasi domicilium adepti fuerunt, ac proinde illud ipsum, quod prosequebatur epstola Prater-
Verum de boc sermonem babero nequimus,
nisi prius a proposito paulisper digre-
dientes,
quidquam opportune prsemittamus.

Soliaco, vigilantissimus Parisiensis Antistes, qui vixit sub initium sseculi XIIl, prostatuit in suse Dioeceseos Parceciis
Odo de
mulganda
matrimonia priusquam
inirentur;: ut scilicet
:
boc
pacto dignosci posset,
num
inter contrahentes
impedimentum ullum subesset

nuncupatse fuerunt.
atque inde
denuntiationum manavit exordium, quse

siensi
tum Bannum
Dioecesi Pari-
mos
iste laudabilis
ad
alias
queque per Galliam permeavit, uti
colligitur ex rescripto
Innocentii III ad
Episcopum Beluacensem,
Innocentius in Concilio Lateranensi
in cap. Cum in tua, de Sponsal. et Matrim. dem IV ad universam Ecclesiam ejusmodi denuntiationum
morem
propagavit, ut videre est in cap.
Cum
de clandestina desponsatione. Atque Sacra Tri-
dentina Synodus, sess. 24 de Reform, Matrim, cap. 1, Lateranensis Concilii vestigiis inhserendo, id ipsum prsecepit.
Quamvis vero denuntiationes ad matrimonii validitatem neutiquam pertineant, adeo ut matrimonium iisdem omissis celebratum, illicitum quidem sit, sed tamen validum, non
idcirco denuntiationum omissio gravi caret culpa,
Paroeciis, in
eque propterea negligi impune queunt in

si
quibus contrahentes inhabitant
quod
velint
matrimonium
extra Dioecesira,
quam
factse
incolunt, celebrare, tenetur is, qui matrimonio interest, exigere prius ut denuntiationes
jam
fuerint in loco prioris domicilii, quamvis sit alterius Dioecesis, ad hoc ut tuto inte-
resse possit matrimonio,
quod
in
sua Dioecesi celebratur.
Observetur Concilium Aquense anni 1585 a Sixto
Pontfice
prse
Mximo confirmatum,
sicuti
etiam Rituale Romanum. Quod
si vetustiora
monumenta
manibus sumere opus
esset, in
secunda CoUatione Decretalium, cap.
de clandestina desponsatone, reperitur Decretalis
Alexandri III relata etiam per Gonzalos, in cap.

desponsatione^ ubi
fit
Cum
inhibito, sub
ei,
num. 10 de clandestina
loci,
mentio oneris, quod districte incumbit
qui matrimonio interest in
sua Dioecesi contracto, ne
scilicet interesse debeat, nisi requisierit
antea ab Episcopo
ubi
contrahentes inhabitant, prsevium denuntiationum edictum, unde appareat nullum inter eosdem
impedimentum
obsistere.
Constat igitur Presbyterum Missionarium, coram quo matrimonia, de quibus sermo est,
Sundce celebrantur, iisdem interesse neutiquam deber,

tionum edicta promulgata in tua
nisi prius
exhibeantur sibi denuntia-
Dioecesi, ubi contrahentes

reperiri.
domicilium habent, e quibus pateat
nullum
inter
eosdem impedimentum
Quod si
Missionarius objiciet Tridentinum Con-
cilium SundcB promulgatum non esse,
tum
fac ipse ut bene percipiat,
quod
si
onus ejusmodi
repetere ac derivare nolit a Tridentini Concilii lege, non potest quin illud fateatur ac noscat sibi a Lateranensi Concilio impositum. Postquam vero qui Sundce matrimonio juncti fuere ad
Dioecesim
inter
tuam redierint,
tollos
si
Fraternitas tua jusserit

intersit,
fieri
tum
denuntiationes ut pateat
sic
num
eosdem impedimentum ullum
non tam muneri tuo satisfacies, verum
agendo
paulatim e medio
lentur ob
pravum nonnuUorum morem adeundi Sundam^ ut matrimonio copuquas inciderent,

si
metum
difficaltatura, in
tua in Dioecesi, ubi domicilium habent,
uubere voluissent.
Decretum Sacri
Concilii Tridentini,
quo clandestina matrimonia
irrita ac nulla declarantur,
TOM.
II.
122
97-i
PARTE
ipsum
est,
DE
U IGLESIA
4
:
DE LAS INDIAS ORIENTALES.

illo
illud
de quo plus
quam
de cseteris alus n sacro
conventu dsceptatum fuisse
legitur propter diversas Patrutn sententias,
quemadmodum
testatur Cardinalis Pallavicinus in
Historia Concilii,
lib. 22, cap.
atque idem referunt P. Joannes Stoz in succincta Selatione
degestisin Concilio Tridentino,
sect. 4, art. 24, 10, punct. 2,
num. 548, Ernestus Salomn

Nov. 1563 ad Cardinlem
Cyprianus in libro, cui titulas Tbularium Ecclesice Bomanre^ sec. 16, num. 159 et 180, et
Mutius Calinus Saderensis Archiepiscopus
in Epistola diei 11
Aloysium Cm-nium Camerarium,

Ms. ejusdem Epistolarum Cdice
cui quidquid in Concilio eveniret, fideliter referebat, ut ex
Dubitabatur primo utrum Ecclesia abrogare poset clandestina conjugia, propterea quod legitimi contiractus materia insimul ac forma est Sacramenti matrimonii,
mutua nempe ac
legi-
tima corporum
et
traditio verbis ac nutibus interiorem
animi assensm exprimentibus, materia

:
mutua
pariter ac legitima
corporum acceptatio, forma
ex quo nonnulli arguebant quod
legitima traditione et acceptatione simul conjunctis, subest materia ac forma, quse non
ab
alio
immutari
tur.
potest, prseterqua
m ab eo, qui Divinse gratise
est auctor, quse per
Sacramenta confer-
Yerum
reponentibus alus Ecclesiam posse conditionem
quamdam
prsescribere, quse prus
non aderat, sine qua contractus in posterum eque legitimus eque validus foret,
etiam eque legitima eque valida
traditio et acceptatio
quemadmodum
non
excedit.
corporum
id satis erat, ut clandestina
matrimonia
irrita feri possent,
quod quidem
S.
potestatis
EcclesiasticsB limites
Desumitur responsum hoc ex doctrina

contradicentium partes amplecteretur
ciscus
Thomse Aquinatis (Quodlibet
5, qusest. 8, art. 16,
ad
primum). Non destitit improbus scriptor Paulus Sarpius, in Historia Concilii Tridentini^ quin
;
verumtamen tanta
loquitur,
est vis veritatis, ut Petrus Franloco
Courayer, qui Sarpium quacumque
hoc tamen
eum
deserat atque ira-
pugnet, ut observar! potest in annotationibus ad

et seq., etprsesertim n. 80.
eamdem Hist,
Concilii, lib. 8, 66,
num. 88
Asserta Ecclesise potestate, alia successit dubitatio,

causse ad clandestina conjugia, quse
num
scilicet legitimsa intercederent

illicita,
secundum caones erant dumtaxat
ut infertur ex
Can. Aliter aliisque subsequentbus, quorum unus incipit Nullus, MerNostrates, qusest. 1,
caus. 30,
nuUa
in
posterum decernenda. Yerum,
cum demonstratum
fuerit ex clandestinis
uxorem duxerat, eam derelinqueret atque superinduceret alteram, quodque interdum nonnulli uxorem habentes ad Sacros Ordines ascenderent, et una
conjugiis frequenter evenire ut, qui
cum
uxore Ecclesiastica Beneficia retinerent, quibus gravissimis malis Ecclesiastici Judices
mederi nequibant,
cum
matrimonii contracti necessariseprobationes deessent, hoo satis superque

infringendi clandestina connubia, ut colligitur ex Littera
valuit ad evinceadam necessitatem
ipsius Conciliaris Decreti advertitque sagaciter Natalis Alexander, in Thelogia
Dogmtica
et
morali (deSacr. Matrim.

Injiciebat
lib. 2, cap. 2, art. 2, prop. 1).

illa,
scrupulum alus consideratio
ne scilicet clandestinis conjugiis abrogatis,
iis
nempe
quse sine Parocho viri aut mulieris celebrantur
hujusmodi contractus
et annullat
:
rritos et nullos
esse decemitf
prout eos in prcesenti Decreto rritos facit
sunt verba Concilii^
Posset id exasperare graviter Hsereticorum nimos, quorum matrimonia fuissent nuUa, et consequenter illegitima sobles, quoniam coram Catholico Parocho ac binis testibus
celebrata fuissent.
nunquam
insuper ut
ncipiat
huncmodum statuentibus. Decemit hujusmodi Decretum in unaquque Parochia suum rohurpost tripinta deshdbere
Concilii Eatribus sapienter in
Yerum
a die primee puUicationis in eadem Parochia factce, enumerandos.y> Sicuti credibile non erat Decretum ejusmodi ab ipsis promulgandum, inde sequebatur quod eorum matrimonia sineprsesntia Parochi et duorum testium facta irrita nunquam dici potuissent ut prosequitur
:
Cardinalis Pallavicinus loco citato (cap. ,8).
SECCIN QUINTA.
Tndem cum
3as,
975
prsevideretur facile deperditum iri probationes, unde constaret de promulga-
tione Tridentini Decreti in qualibet Parcecia, atque exinde orituras plerumque dubitandicaufuisset prsescripta Conciliaris Decreti promulgatio, nunquam suam obtinere deberet approbante Pontfice Mximo, sancitum fuit a Congregatione Concilii ad eamdem promnlgationem comprobandam, sufficere diuturnam observantiam
num executioni demandata
propterea vim
ejusdem Gonciliaris Decreti, cujus publicatio inducitur diuturnitat^ temporis, que matrimonia
in ParoBciis
coram Parocho ac duobus testibus celebrata fuerunt

(lib.
ut videre est in Tricaricm^.

ipsi
26 Septembris 1602
10 Decretorum eorumdem pag. 117), atque Nos
observavimus in
6).
opero Nostro de Syodo Dimcesana (novissime editionis, lib. 12, cap. 5,
num.
Fatemur autem postrema

materiam quidem, non
hsec, quse respiciunt
Decretum abrogans clandestina conjugia,
sic vero
propositam qusestionem attingere. Verum,
cum
in epstola tua
summam
sumus,
si
diligentiam prospexerimus, ingratum Fraternitati Tuae neutquam fore arbitrati

hgec
omnia
oculis tus enucleate subjcerentur.
Quod
si
nonnulla capita hucusque
prosecuti
sumus ad materiam
potius
quam ad
petitionem spectantia, Epistolam Nostram eo
cum
responso concludimus, quod non materiam, sed aliam petitionem

igitur tus in litteris
tuam
pertingit.
Cum
mentionem
facas de facltate Prsedecessori tuo
ad decennium
tributa, concedendi
nempe
Oratoria privata debitis
et personarum mrito, atque insimul postules
cum cautelis, spectato videlicet loci decore eamdem tib facultatem largiri lubenter annui:
mus ad annos decem,

interea Fratemitatem
tuse concredito
eo prorsus modo, quo illam Prsedecessori tuo fuimus impertiti. Atque
Tuni amantissime complectentes,
tib ac
universo gregi sollicitudini
Apostolicam Benediistionem de plenitudine cordis largimur.

S.
DatumEomse, apud
dcimo octavo.
Mriam Majorem,
2.)
die 19 Martii
1751, Ponticatus nostri anno
(Ex Bull. de Propag. Fide, Ap., tom.
CONFIRMACIN DEL BREVE BE URBANO
VIII
CITADO EN LAS LETRAS
ANTERIORES.
Benedictus Papa XIV.
Cum Venerabilis
suerit super
Frater Archiepiscopus Goanus Apostolatum Nostrum consulendum cenquibusdam dubiis respicientibus validitatem matrimoniorum, quae aliquando a
Fidelibus illius Civitatis aut Dicecesis oriundis contrahuntur extra psius jurisdictionis fines,
non servata forma a Sacro Tridentino Concilio
statuta, propterea
quod ejusdem Concilii Decre-
tum de Reformatione Matrimonii,

rite fuerit
:
in locis illius Dicecesis finitionis
nunquam promulgatum
sumus
auctoritate
privatis
Nos quidem ad
proposita dubia per Epistolam nostram eidem Archiepiscopo direcalia, usi
tam
prolixius responder
non detractavimus; eamque inrem, inter
quarumdam Litterarum
fel. rec.
Prsedecessoris Nostri Urbani Papse VIII, quse
cum a
scriptoribus relatse dumtaxat legantur, sed eque

alia solemni ratione publicatae reperiantur,
communibus
Bullariis hactenus insertse, nec
Nos earumdcm tenorem cum
authenticis hujus
Apostolicse Sedis r3gesti3

ce
coUatum subjicimus, qui talis est, videlicet Exponi nobis fecit Venerabilis Frater, Urbanus Papa VIH. Ad futuram rei memoriam.
Archiepiscopus Coloniensis, quod habito nuper per
eum ad
Venerabiles Fratres Nostros S. E.
E. Cardinales, Sacri Concilii Tridentini interpretes, recursu, super infrascriptis dubiis, vido-
976
PARTE
:

fceminse, loci, in
licet
Primo, an
ncolse,
tam masculi quam
quo Concilium Tridentimim
in
puDcto matrimonii est promulgatum, transentes per locum, in qno dictum Concilium non est promulgatum, retinentes idem domicilium, valide possint in isto loco matrimonium sine Parodio et testibus contrahere? Secundo, quid
solo
si
eo prsedicti ncola?,
tam masculi quam
foeminse,
animo sine Parocho

si
et testibus contrahendi se transferant, habitationem
non mutantes?
non esse legi-
Tertio, quid,
iidem
incolse,
tam masculi quam

contrahant?
foeminge, eo transferant habitationem illo solo
animo ut absque Paracho
et testibus
Iidem Cardinales ad
cum
matrimonium
I et II
timum matrimonium inter sic rum hujusmodi, si domicilium
se transferentes ac transentes
fraude.
Ad
III vero dubio-
ver transferatur,
esse validum responderunt et
resolverunt, prout in Decreto desuper emanato plenius continetur.

expositio subjungebat, dictus Archiepiscopus
Cum
autem, sicuti eadem

robore com-
responsum seu dubiorum praedictorum resolutiospecialibus favoribus et gratiis
nem hujusmodi
pro
illius subsistentia firmiori Apostolicse nostrse confirmationis

:
muniri summopere desideret
Nos,
eumdem Archiepiscopum
prosequi volentes, supplicationibus illius nomine nobis super hoc humiliter porrectis inclinati, responsum seu dubiorum praedictorum resolutionem hujusmodi auctoritate Apostlica, tenore praesentium, approbamus et confirmamus, illisque inviolabilis Apostolicae firmitatis robur adji-
cimus
Decernentes,
S.
Datum EomsB, apud
Mariam Majorera,
die 14 Angust 1627, Pontificatus nostri anno
quinto.
Ut autem de hujusmodi Litterarum

et confirmamus, ac novo
auctoritate dubitari
minime
valeat.
Nos iterum
eas
Apostlica auctoritate Nostra et prsesentis Decreti tenore, in mnibus et per omnia approbamus
hujusmodi approbationis et confirmationis robore communitas ad praedictum Archiepiscopum transmittimus, mandantes eidem ut in occurrentibus casibus circa
delatis, juxta
personas ex ipsius Civitate aut Dioecesi oriundas, seu alias in causis ejusdem generis ad illius
judicium legitime
earumdem Litterarum continentiam

et confirmationis
et
tenorem decernat,
judicet atque definiat, contrariis quibuscumque non obstantibus.
Volumus autem, utin Nostraehujus approbationis

Decreti Nostri exempla a Nobis subscripta,
monumentum,
prsesentis
in Actis Congregationis Venerabilium
Fratrum
Nostrorum
S.
E. E. Cardinalim prsedicti Concilii Tridentini Interpretum, necnon in secreto
Archivio Nostro Vaticano reponantur, ibique perpetuo asserventur.
Datum Eomae, apud
S.
Mariam
Majorera, sub annulo Piscatoris, die 19 Martii 1758, Pontifi-
catus nostri anno dcimo octavo.
(Ex Bull. de Propag. Pide, App.,
tora, 2, pag.
212 et
seq.)
RESPUESTA DE LA SAGRADA CONGREGACIN
DE PROPAGANDA FIDE
A VARIAS DUDAS
PROPUESTAS POR LOS MISIONEROS DE LA CHINA.

Infrascriptae propositiones, a Sacra Congregatione de
Propaganda Pide ad Sanctum Officium

positivi,
transmissse, fuerunt a Patribus Qualificatoribus ejusdem Sancti OfScii qualificatae ut infra
Primo. Utrum Christiani Chinenses sint obligati ad observantiam Juris
quantum
ad jejunia,
in
confiteri
semel in anno et communicare, festa servare, eo modo quo obligantur Indi

dispositionera Papae Pauli III pro Indis
Nova Hspanla
et in Insulis Philippinarum, juxta
Occidentalibus et Meridionalibus.
Censuerunt Jus positivum Ecclesiasticum de Jejuniis absoluto obligare Chinenses Christianos

et a Missionariis
hoc esse
illis
enunciandum. Atienta vero Eegionum et Personarumqualitate
SECCIN QUINTA.
locum
quibus
esse, si Sanctissirao placuerit, dispensationi, qiise fuit alias a fel. rec.
:
977
Panlo III Indis

illis
coDcessa
quaobtenta, satagant Missionarii Sanctge Matris Ecclesise pietatem
patefacere,
ea, quse in
universum
indixit,
magna
ex parte benigne remittit et indulget.
Censuerunt etiam praefatos Chinenses obligari ad Sacramentalem CoDessionem semel in anno,

et Missionarios
hujusmodi obligationem deber

est, in
eis notificare.
dem prorsus censuerunt quoad Sacram Communionem semel

ad executionem tempere statuto, hoc
in
anno sumendara.Quo vero
Paschate, id esse intelligendum, nisi legitimum

:
adsitimpedimentum, aut grave periculum immineat
curandum tamen ut
infra dos vel tres

sin
menses ante vel post, Paschati prximos, quatenus sine discrimine
fieri possit,
minus
alio
quovis tempore infra decursum unius anni a Paschate inclioandi omnino communicent.
Demum
censuerunt Chinenses ad Pidem conversos teneri omnino festa servare, Missionarios

eis notificare,
etiam teneri hoc
locum tamen
esse, si Sanctissimus annuat, limitandi eis nurae-
rum dierum festorum juxta formam privilegii a Paulo III Indis concessi. Secundo, trum in prsedicto Kegno Ministri Evangelici pro nunc saltem
in auribus et sal in ore
:
in
Sacramento
Baptismi possint abstinere ab imponendo mulieribus Oleum Sanctum Cathecumeorum,sputum

insuper et non administrare eisdem Mulieribus Sacramentum Extremas
Unctionis.
Et
ralio dubitandi est, quia Chinenses
magno
zelo
ducuntur erga uxores,
filias
et
alias mulleres, et
scandalum sument ex hujusmodi actionibus.
Censuerunt et Sacramentalia inBaptismo Mulierum esse adhibenda, etExtremamnctionem

esse Mulieribus conferendam nec sufficere
motivum
in dubitatione expressum, ut Missionarii
(quantum
in se est)
ab his abstineant. Curandum ergo, ut tam salubres Eitus et Cseremonise

;
introducantur et observentur
ac Missionarii tali circumspectione illa administrent, homines
talibus instruant documentis, ut ab Tertio. In prsefato
omni suspicione inhonestatis
liberentur.
accipiatur,
sit
absque respectu lucri
Kegno lege stabilitum est, ut in mutuo triginta pro centum cessantis et damni emergentis. Quseritur utrum Chinensibus
licitum
pro pecuniarum suarum mutuo, licetnon interveniat lucrum cessans aut
damnum emergens,
sit
praidictam pro centum triginta quantitatem,Regni leg taxatam, accipere. Et causa dubitationis
est, quia;in
recuperanda pecunia est aliquod periculum, scilicet quod qui necessarium
coram
Judice repetere vel propter alia hujusmodi.
Censuerunt, ratione mutui immediate et prsecisse nihil esse accipiendum ultra sortem prin-
cipalem
si
vero aliquid accipiant ratione periculi probabiliter imminentis, prout in casu, non
esse inquietandos,
dummodo
habeatur ratio qualitatis periculi et probabilitatis ejusdem, ac
servata proportione inter periculum et id quod accipitur,
Quarto. In universo Chinarum Eegno

in quibus Usurarii publici, facta sub
domus publicas
usuris deputatas reperiri res est usitata,

lucro,
pignorum cautione pecuniam suam, sumpto
ad
usuram dar
accipiant
;
solent
ea tamen conditione ut pro uno ducato, singulis mensibus, tantum quid

annis pignorum dominus pro iisdem recuperandis pignoribus,
et,
si tantis elapsis
soluta principali pecunia
cum
lucro non redierit, actionem et dominium, quod habebatSin suis
pignoribus, illico amittat. Istae
autem Domus Reipublicse
necssarise sunt, et
quamvis Usurarii
vitam usurariam dimittere velint, a non desistendo a praedictis usuris, Judiis auctoritate compelluntur. Quseritur utrum si hujusmodi Usurarii convert velint ad Pidem, possint baptizari
manendo agendum sit.
in suo statu Usurario propter
causam supradictam
vel
quidnam
si
in tali casu
Censuerunt Chinenses in statu Usurario permanentes, baptizari non posse

pignore ultra sortem principalem,
vero Judiis
auctoritate compellantur ad proprias pecunias mutuandas, posse aliquid accipere, etiam recepto
tum ratione
oners
quod subir coguntur, tum
ratione
cur
978
PARTE
i^

:
in custodia pignorum,
si
luc queque cessantis et damni emergentis
tempore autem
prsestituto,
ex venditione pignorura aliquid supersit sorti principali et lucro ex causis predictis juste
acquisito,
domino piguoris esse restituendum.
Quinto,
trum
praedictorum Usurariorum
filii, si
quando
in haereditatibus
eorum succedunt,
haeredesjam
jam
Christiani existunt, teneantur ad restitutionem eorum, quse pater ex Usuris accepit in toto
vel in parte
juxtamale acceptorum excessum,
et si
hujusmodi Usurariorum
filii
Christiani a Kepublica vel a Judice compellantur ad publicas
Usurarum domus patrum ape-
riendas et sustentandas
facer debent ?
quid in hoc casu Ministri Evangelii pro sanandis istorum conscientiis
Censuerunt lios hseredes Usurariorum teneri a patribus ex Usuris

tuere, certis
illicite
adquisitaresti-
quidem dominis,
si certi
sunt, sin
munus
juxta regulas a Doctoribus traditas:
Actualem vero restitutionem a

dara partem liujus dubitationis
Sexto. In populis et
doctis, piis et prudeutibus viris esse dirigendam.
Quoad secunquse
jam responsum est in prximo superiori resolutione. Civitatibus illius Regni mos est impouendi quasdam distributiones,
a populis vicinis exiguntur, ut in Pascha noyi anni, in Sacriciis et Demoniorum suorum idololatriis et invitationibus ac conviviis in
eorumdem templis
preparatis,
simulque in
festivitati-
bus aliisque indifferentibus pro populi

Christianis ac Ministris
sit,
Isetitiae
demonstrationibus expendantur. Quseritur utrum
eorum
(a
quibus etiam tamquam a populis vicinis postulant) licitum

:
pro nunc saltera, pro hujusmodi rebus contribuere
nam
si
Christiani ad hoc non contribue-
rint,
dummodo per hujusmodi contributiones non intendant ad actus idololatricos et superstitiosos concurrere, supposita causa,
quse narratur in dubio
:
tumultus aliquis contra Christianos nter Gentiles fiet. Censuerunt posse Christianos Chinenses pecunias contribuere,
prsesertimprsemissa, si
commode
eri potestprotestatione
quod imposita
tributa prsestant in ordine tantura ad populi Isetitiam et ad actus indiFerentes vel saltera cultui
Keligionis Christianse non repugnantes.
Sptimo. In mnibus
illius
Regni Civitatibus et
Villis,
templa cuidara
idolo,
Chim-Hoam
dicto, erecta ac dicata reperiuntur,
custodem
Civitatis,
quod fingunt Chinenses esse Protectorem, regentem et stabilitaque Regni lege ordinatur ut omnes Gubematores Civitatum et
vocant),
Villarura (quos
Mandarinos
quando regiminis possessionem assuraunt, et anni deofficio,
cursu bis in mense, sub pcena privationis ab
templa adeant
prsefata, ibique ante dicti
Idoli altare prostrati, genibus flexis capiteque ad torrara usque inclinato Idolura illud adorent
ac venerentur, eidera candelas, odoramenta,
flores, carnes,
vinumque
in Sacrificium offerant, et
cura sui regirainis possessionem accipiunt, ante prsedictum Idolura jurant de recte adrainistrando
;
et, si
contra fecerint, se submittunt supplicio ab dolo inigendo, simulque ab illo
petunt raedura et normara bene gubernandi et alia hujusmodi. Quseritur, utrum attenta istius
gentis fragilitate, telerari possit pro nunc, quod tales Gubernateres Christiani deferantquam-
dara Crucera,
quam
occulte inter Altaris Idoli flores, vel in manibus propriis reponant, et
facer (intentione non ad Idolura, sed ad Crucera directa)
omnes illas
genuflexiones, reverentias
et adora tiones ante altare illud exterius tantura et flete, oranera cultura interius et in corde.ad
Crucera dirigendo ? Quia
si
hujusraodi Gubernatores cogantur ad hoc non faciendum, prius
apostatabunt a Fide, quara relinquant officium regirainis.
Censuerunt, nullatenus licere Christianis hujusraodi actus pblicos cultus aut reverentise
tribuere dolo, prsetextu vel intentione Crucis, quara vel
manu
gestant in altari inter flores
abscondunt.
Octavo. In prsedicto Regno habent Chinenses
quemdam Magistrum
in Pbilosophia Morali
litteratum, qui elim discessit a vita, vocatura Kurn-fu-gu, qui ob doctrinaio, regulas, et docu-
SECCIN QUINTA.
menta ado
tioais et
979
in toto
Begno acceptus
est,
ut tam Keges,
et
quam omnes
alii,
cujuscumque cond-
gradas
sQt sibi
proponut imitandum
sequendum, saltem quoadspeculativum, et
tamquam Sanctum
pla sunt erecta
:
venerantur et laudant, in omnique Civitate et Villa, prsefato Magistro tem-
Gubernatores vero bis in anno tenentur in ejus templo solemne sacrificium

psimet gerentes officium
illo aliqui
:
offerre, sacerdotis
et sine solemnitate in anni decursii, bis in
mense,
concurruntque
offerunt, quge
cum
ex litteratis pro administratione eorum, que in tali sacrificio
odores, etc. tem
quidem sunt sus unus integer mortuus, capra una integra, candelse, vinum, flores, omnes litterati, quando accipiunt gradum, debent ingredi templum istius
Magistri et facer genuflexiones, et offerre ante ejus altare ex candelis etodoribus. Totus iste
cultus, sacrificium et reverentia
secundum omnium illarum gentium formalem intentionem
dirigitur in gratiarum actionem pro bonae ipsius relictis doctrinse documentis, atque ut ab eo
impetrent ex ipsius meritis, optimiinênii, felicitatem sapientise et intellectus. Qaaeritur utrum

Gubernatores, qui Christiani sunt vel fuerint, et
litterati,
vocati et coacti, possint ingredi
praeatum templara, facer tale sacrificium vel assistere hujusmodi sacrificio, vel facer genuflexiones ante altare illud, vel accipere aliquid de idolothytis et oblationibus
illis,
mxime quia
putant illi Infideles, quod quicumque manducaverit ex talibus idolothytis, habebit progressum
magnum
facer, eo
in suis litteris et gradibus
; et, si
portantes Crucera in manibus, possint licite hoc

:
modo quo
dubitatione superiori dictara est
quia
si
hoc illis prohibetur,
erit
tumultus
et
in populo, Ministri Evangelii i exilum mittenturi et conversio
animarum impedietur
extingue tur.
Censuerunt non
licere
nec posse aliquo praetextu contento in dubio Christianis permitti.
Nono.
Inviolabilis observantise
mos
est
apud Chinenses, tamquam doctrina a supradicto

unoquoque eorum omnes, qui ejusmodi familia
Magistro Kurn-fu-gu tradita, quod in mnibus Chinae populis templa constructa habeant, avis
et progenitoribus suis defunctis dicata, et in
sunt, bis in anno congregantur, ut prsefatis suis progenitoribus solemnia sacrificia faciant,
magno cseremoniarum apparatu,
et in altari multis candelis, floribus et odoribus adornato,
imaginera sive eflSgiem parentis vel avi defuncti coUocant, in quo sacrificio invenitur et qui
facit sacerdotis oficium et ministri illius, offeruntque carnes,
vinum, candelas, odoramenta,
capita caprarum, etc.
Hoc
ob
antera sacrificium ex corarauni illarum gentium intentione dirigitur,
ut prafatis eorum progenitoribus gratias reddant, honorem et reverentiam exhibeant ob beneficia
ab
eis accepta, et
illa,
quse ab eis accipere sperant
unde ante
altare prostrati, depre-
cationes multas faciant, postulantes sariitatem, longara vitam, abundantiam fructuum, filiorum
magnam et ut ab mnibus adversitatibus liberentur : quod domibus suis et in sepulchris mortuorum etiam fit, minore tamen solemnitate. Quaeritur utrum Christiani flete et exterius tantum, ut supra dictum est, possint
multiplicationem, prosperitatem
quidem Sacrificium
in
assistere hujusraodi sacrificio, vel exercere aliquod ministerium in illo cura Infidelibus coraraixti,
sive in templo, sive in
domo
:
vel sepulchro, publice vel privatira
permitti Christianis
illis
ne, si
omnino prohibeantur hoc
facer,
vel quonara modo hoc poterit Pidem perdant vel, ut melius
dicam, avertant se ab actionibus exterioribus Christianorura. Censuerunt Christianis Chinensibus nuUatenus licere ficte vel exterius assistere
in
sacrificiis
honorem progenitorum, eque eorum deprecationibus, aut quibuscumque ritibus superstitiosis Gentilium erga ipsos multo minus licere circa prsefata ministerium aliquod exercere. Dcimo. Chinenses Christiani asseverant, quod in oblationibus supradictis solummodo
:
intend unt progenitoribus suis defunctis illara exhibere reverentiam, et

viventibus exhiberentur, et in
et, si lili viv extitissent,
illa offerre,
ac
si
iisdem
memoriam tantum ac reverentiam progeaitur* et generationis; eadem illis prsesentarent, ut illis oblatis vescerentur vel sustenta-
980
PARTE
la
DE
L.\
IGLESIA DE LAS INDIAS ORIENTALES.
rentur, et ea offerunt absque alia intentione vel rogativarum spe,

esse,
cum
sciant illos mortuos
eorumque animas in inferno sepultas. Quseritur, utrum

fierent absque alio
si
haec inter Christianos
tantum-
modo
Gentilium consortio in templis, domibus
vel sepulchris, ponendo et
collocando aliquam
Crucem
in altar! prsefatorum defunctorum, dirigendo

nisi
ad illam suam intenet reverentiam
tionem, ita tamen quod progenitorum imagini nihil tribuant,

filialem,
honorem
quam
(si vivi extitissent), illis
commestibilibus et odoriferis rebus exhiberent, ut sic

:
populo satisfaciant. Unde, hoc estquod quseritur

tentur, tolerari possit.
utrum hoc pro nunc, ut inconvenientia
ovi-
Censuerunt consequenter ad
ea, quse superius dicta fuerunt,
prgemissa non posse salvari,
sive per appositionem Crucis, sive propter absentiam Gentilium, si ve per intentionem actus de
se illicitos et superstitiosos
ad cultum veri Dei dirigentem.
Undcimo.
Ad memoriam
progenitorum suorum conservandam, utuntur Chinenses quibus-
dam
tabellis,
inquibus nomina suorum defunctorum scriptasunt, quas vocant esse animarum
sedes, existimantes
animas defunctorum venisse et assistere in
illis
tabellis
ad recipiendum
sacrificia et oblationes, et prsefatsa tabellse

delis,
sunt collocatse in propriis altaribus
cum
rosis,
can-
lampadibus
et odoramentis, et
coram
ipsis tabellis genuflexiones, orationes et depreca-
tiones faciunt, expectantque auxilium ab illis defunctis
concedendum
in suis necessitatibus et
laboribus. Quseritur an Christianis licitum

postpositis, uti pro
sit,
mnibus
Gentilitiis superstitionibus et erroribus
nunc prsefatis
tabellis, illasque inter
Domini Sauctorumque imagines,

et sacrificia
et in
eodem
altari collocatas habere, vel in alio separato,
cum
ornatu supradicto, ad hoc ut GeQtili-
bus satisfaciant, vel possint facer supradictas deprecationes

supradicta.
cum
intentione
Censuerunt omnino non
lioere
habere
illas tabellas in vero et proprio altari
majoribus dicato,
multo minus deprecationes

Duodcimo. Quando
et sacrificia eis offerre,licet occulta et ficta intentione.
in illo
Kegno
aliquis
mori contingat. sive Christianus
sit sive Gentilis,
pro inviolabili more habetur, in
domo
defancti quoddara altare prseparare, in eodemque iraacollocare

:
ginem defuncti seu tabellam supradictam
cum
ornatu odorum, florum, et candelarura,

illas
retroqu cadver fretro inclusum poner
omnes autem, qui ad condolendum domus
ingrediimtur, coram prseparato altari et defuncti imagine ter vel quater gienuflectunt,
sese prostrantes, capitibus usque ad terram demissis, aliquas
humi
et
secum candelas asportantes
odoramenta, utin prseparato illo altari coram defuncti imagine consumantur et comburantur.
Quseritur
utrum licitum
sit Christianis, et
prfecipue Ministris Sancti Evangelii, attento
mutuo
benevolentise signo et amoris, supradicta facer,

populi.
mxime quando
defuncti snnt ex nobilioribus
Censuerunt psito quod mensa parata
sit
quaedam tabula, non autem verum et proprium
altare, si csetera continentur intra limites obsequii civilis etpolitici, esse toleranda.
Tertiodecimo. Quseritur utrum Catechumenis paratis jam ad Baptismum suscipiendura, debeamus Ministri declarare, et aporte et in singulari docere esse illicita sacrificia et omnia supradicta, quamvis ex hoc sequantur inconvenientia scilicet, desistere a ssceptione Bap:
tismi, persecutiones,
mors
et exilium
Ministrorum Evangelicorum.
Censuerunt Ministros Evanglicos teneri docere Sacrificia omnia, praeter

illicita,
quam
soli
Deo
esse
cultum Daemonum
et
Idolorum esse relinquendum,

:
concernunt esse falsa et Christianse Fidel repugnantia
qusecumque hujusmodi cultum ad singularia vero descendendum, prout

et
in Catechumenis ingenii promptitudo aut ruditas exiget, aliisque circumstantiis, consuetudini-
bus ac periculis perspectis.

Quartodecimo. Chinarum sermone haec vox
Xing idem est quod Sanctus, Snela^ Sanctum
SECCIN QUINTA.
et in libris
981
Doctrina Christianse, a quibusdam Sancti Evangelii Ministris prselo mandatis,
reperitur ista vox
Xing ad nominandam Sanctissimam Trinitatem
Christum Dominum,
Beatam Mariam
occasio, ut
et cseteros Sanctos.
Quseritur utrum, quando in prsefatis libris sese offert
nominetur Magister Chinarum Kum-fu-Qu vocatus, vel mandatum Regs Chinarum,
vel cseteri Reges, qui

Idololatrae,
communiter
sit
in illo
Regno ut Sancti reputantur, cum
sint Infideles et
possimusne et
licitum nobis, Christi Ministris, nominare supradictos hoc
nomine Xing,
Censuerunt non posse aliquid firmari circa vocem hanc ejusve usum,
tione idiomatis, ejusque verse et proprise significationis
:
nisi prsehabita cogni-
cseterum,
si
eadem vox
in
Regno
Chinarum habet latitudinem, posse Ministros ea

veram
et perfectam Sanctitatem,
uti,
si
vero restringatur ad significandam
nuUatenus posse.
illius
Quintodecimo. In multis templis Idolorum

coUocata super
Regni invenitur una tabula deaurata
et
unam mensam
vel altare et
mnibus ornamentis candelarum, rosarum, odora:
mentorum munita et ornata, qua in Hoam ty van my van van suy ; hoc
ante prsefatam tabulam
genuflexiones in
tabula scriptse sunt litterae vel characteres sequentes

est
:
vivat
Rex Chinarum ad multa annorum millia
et
mos est nter illos Idololatras sacrificare bis vel ter in anno, et facer honorem et reverentiam illius. Quaeritur si Ministri Christi Domini possimus
in nostris Ecclesiis collocare hujusmodi altare
cum
tabula et circumstantiis prsedictis, et hoc
ante altare, ubi Sacerdotes Dei sacrificant oblationem immaculatam.
Censuerunt exclusis
Sacrificiis et altari ver et proprie dicto, csetera, quse redolent
tantum-
modocultum
civilem, autpossunt ad illum reduci, permitti posse.

si
Sexto dcimo. Quaeritur
in illo
Regno
licebit
Christianis orare et Sacrificium facer
Domino Deo Nostro pro

Censuerunt,
si
suis defunctis, qui in sua Infidelitate
ab hac vita discedunt?
ver in sua Infidelitate decedunt, omnino non licere.

Si
Dcimo sptimo.
Crucifixum
et
tenemur
prsedic atores
Evangelii prsedicare in
illo
Regno Christum
Causa
ostendere ejus sanctissimam imaginem,

est,
mxime
in Ecclesiis nostris.
hujus dubitationis
judicant
quod Gentiles scandalizantur
et tali prsedicatione et ostensione, et
maximam
esse stultitiam.
Censuerunt nulla prudentia aut praetextu diferendam esse doctrinam Passionis Christi post
licet
Baptismum, sed omnino 'prsemittendam. Ad actualem vero prsedicationem Christi Crucifixi, non teneantur Ministri Evangelici in singulis concionibus, sed ad proponendum verbum
et opportune, et ad illa pro
Dei ac Divina Mysteria prudenter
Catechumenorum captu
expli-
canda, non tamen a Sermonibus Passionis Domini Nostri abstinendum tenentur ea ratione,
quod Gentiles inde scandalum sumant aut stultitiam putent. Censuerunt etiam conveniens esse, ut in Ecclesiis imagines habeantur Christi Crucifixi^ et ideo curandum ut, quoad opportune
fieri potest,
exponantur.
Decretum. Propaganda Pide habitse die 12 Septembris 1645. Referente Eminentissimo D. Cardinali Ginetto, suprascripta quresita una cum Responsis et Resolutionibus Congregationis Theologorum ad eorumdem qusesitorum examen specialiter
Sacrse Congregationis de
institutse
:
fata Responsa
Sacra Congregatio Eminentissimorum DD. Cardinalium de Propaganda Pide, prseet Resolutiones approbavit et eadem Congregatione supplicante, Sanctissimus
:
Dominus Noster ad conservandam uniformitatem

singulis Missionariis
in prsedicatione, ejusque praxi,
mnibus
et
cujuscumque
Ordinis, Religionis et Instituti,

extituris,
etiam Societatis Jesu, in
Regnis Sinarum aut Chinee pro tempere existentibus vel

latse sententiae, Sanctitati Suse et Sanctae
sub poena Excommunicationis
Sedi Apostolicse specialiter reservatae, districte pr?e123
TOM.
II.
982
PARTE
cipiendo mandavit, quatenus prcefata Responsa et Kesolutiones diligenterobservent, illisque in

praxi utantiir, ac ab alus, ad quos pertinebit, observar! et practican faciant, doee Sanctitas
Sua
vel Sancta Sedes Apostlica aliud ordinaverit.
(Del Bul. de Propaganda Pide, tom. 1. pag. 123.)
Nota. En la Respuesta de la S. Congreg. de Propag. Fide la primera parte de la primera pregimta se han de notar aquellas palabras: Atienta vero Begionum et Fersonarum qualitate, locum esse, si Sanetissimo placueritf dispensationit qum fuit alias a fel, rec. Paulo III Indis concessa. De doade se colige que la
S. Congreg. juzg
que
el privilegio
concedido por Paulo III Amrica, no aprovechaba los Chinos,

:
si el
Papa
no
lo haca extensivo
por una nueva concesin
lo
que suministra un nuevo argumento de que no se da comu-
nicacin absoluta de privilegios entre
ambas
Indias.
los Chinos estaban que pedia disminuirse el nmero parece que en efecto se hizo as, pues lo menos en el Tonqun,
fiestas,
Acerca de la respuesta la cuarta parte de la primera pregunta, en la que se resuelve que

obligados observar las fiestas,
y que
los Misioneros debian avisrselo; pero

:
de
fiestas, si el
que confina con la China, era menor

S. J.,
Ppalo juzgase conveniente el nmero de
como
se ve por la relacin del P. Onofre de Vilianis,
Procurador de aquella Misin, fechada en

:
Queste (feste) lo siguiente Natale, TEpifania, Pascua de Resorrezione e di Pentecosts, la SS. Trinit, Corpus D., V Ascensione, Parificazione, Asuuzione, Annonciazione, Nativiti, Tutti i anti, S. Giovanni B., S. Pietro e Paolo, S. Giuseppe, o
S.
22 de Julio de 1770, en donde se lee entre otras cosas son nelle Bolle di Paolo III ed altri Pontefici assegnate in Tunkino, e son il
el
Roma
Tommaso
Nel Kalendario della Compagnia se novera tra

Oltre la Vigilia del Natale
s5 Venerdi di Quaresima.
le feste di precetto quella di S. Saverio,
negli altri no. Parmi che non sia necesaria particolare licenza, esistendo nel Bollario la Bola di Benedetto
XTV
Indiarum Gentes.
d'obligazione che
i
e'
Sabbato Santo, non hanno
Tunkinesi altro digiuno
En
sta relacin mejor dicho copia de la relacin, que tal vez es defectuosa, no hallo entre las Fiestas ni el
da de la Circuncisin, ni los Domingos, que se expresan en la Bula de Paulo III.
entre los festivos por tenerse por sabido
por
qu se cuenta
ellos? Tal vez por la excelencia de sta festividad.
Como
T si estos das no se cuentan de la Santsima Trinidad, que es uno de quiera que sea, por sta relacin consta que la disel dia
pensa propuesta por la
S.
Congreg. Inocencio
se concedi,
fiestas,
Paulo
III,
aunque con alguna variedad aumento de
y que estuvo en uso en Oriente la concesin de como puede suceder en algunos lugares de las
Indias Occidentales;
RESPUESTA DE LA SAGRADA CONGREGACIN

PROPUESTAS POR LOS MISIONEROS DE
Primo
quseritnr.
DEL SANTO OFICIO
A VARIAS DUDAS
I.A
COMPAA DE JESS DE LA CHINA.
Utrum
Missionarii novis Christianis, qiiampriraum baptizantur, debeant
intimare Jus positivum tanquam obligatorium sub peccato mortali, quantum ad jejunia,
festa servare, et confiteri semel in anno ac
commnnicare.
Dubitandi ratio circa jejunium
est,
quia Sin inde ab infantia ter comedero consueverunt,
ad quod levitas
cibi cogit. Prsefecti vero jejuni tribunalia adire deberent, quse frequentant
illis
ab
octava matutina ad secundam post meridianam, quod
esset
omnino impossibile.
quia
Circa Festa, Confessionera et

pars laborare debet ut victum
festis
Communionem dubitandi ratio
est,
mxima Christianorum
lucretur, et ssepe
coguntur Christiani ab Infidelibus Praefectis,
diebus subir varios labores. Ipsi Prsefecti (>hristiani tribunalia frequentare debent,
qiii
etiam diebus,
Missionarii
apud nos
festi sunt,
sub pcena privationis

est
officii.
sunt pauci
numero, Kegnum
vastissimum, ideo quamplures Christiani
Missam audire diebus
festis, confiteri
semel in anno et communicare non possunt.

:
Sacra Congregatio juxta ea, quse superius proposita sunt, censuit

jejunia, observationem festorum, Sacramentalem Confessionem
et
Jus possitivum quoad

in
Communionem semel
anno, esse a Missionariis Sinensibus Christianis notificandum, ut obligatorium sub peccato
SECCIN QUINTA.
mortali
posse
983
-,
tamen simul
explicare causas, propter quas excusantur Fideles ab observatione
praeceptorum. Si Sanctissimo placuerit, posse conced Missionariis facultatem dispensandi in

casibus particnlaribus tantum,
eorum
arbitrio.
Utrum omnia Sacramentalia in Baptismate oeminarum adultarum adhibenda sint. Quseritur iterum Utrum sufficiat foeminis petentibus tantum Extremse nctionls Sacramentum conferre. Quseritur iterum Nun etiam petentibus negandum, cumincommoda
Secundo quseritur
:
:
et pericula Christianitatis totius prudenter futura praevidentur.
Ratio dubitandi
est, incredibilis
apud Sinas foeminarum modestia, zelus
et laudabilis
earum
ab omni virorum, non solum congressu, sed et aspectu, fuga, qua in

periculo posset exponi.
re, nisi
magna adhibeatur
a Missionariis cautela, scandalum ingens Sinis datur, totaque Christianitas evidentissimo

Sacra Congregatio juxta ea, quse superius proposita sunt, censuit
omitti ipsum
Ex
gravi necessitate pro-
portionata posse omitti qusedam Sacramentalia in Baptismate foeminarum, ac etiam posse
Sacramentum Extremse nctionis.
Tertio quaeritur.
tiani litterati licite agere valeant.
Num accipiendorum graduum cseremoniam, quse fit in aula Confucii, CtirisNam nullus intervenit sacrificulus vel ex idololatrica secta
fit
Ministellus, nihil omnino
ab idololatris institutum, sed
soli studiosi et soli
philosophi con-
veniunt, Confucium
prima institutione
tanquam magistrum suum agnoscentes, civilibus ac politicis ritibus ex sua ad merum cultum civile institutis. Omnes eniin graduandi simul aulam
omnino
offerendo, illas faciuntcseremoniaset inclinationes
Confucii ingrediuntur, in qua eos spectant Cancellarii, Doctores et Examinatores, ibi simul
omnes ante nomen
pbilosophi, nihil
more
fucii
Sinico, quas
omnes
discipuli faciunt suis magistris vivis, atque ita, cognito philosopho

illa
Confucio pro magistro, gradus accipiunt a Cancellariis, ac discedunt. Praeterea aula
Con-
gymnasium
est, et
non templum proprie dictum : nam clausa mnibus
est prseterquam
studiosis.
Sacra Congregatio juxta ea, quse proposita sunt, censuit, permittendas Siuensibus Christianis
prsenominatas cseremonias, quia videtur cultus esse mere civilis et politicus.
Quarto quseritur.
Num
cseremonise, quse sunt ex philosophorum placitis circa defunctos,
Christianis permitti possint, prohibendo quidquid superstitiosum accessit. Quseritur iterum
Num Christiani simul cum Indelibus consanguineis easdem licitas cseremonias facer possint. Quseritur iterum Num adesse possint Christiani. praecipue facta Fidei protestatione, quando
:
Infideles etiam superstitiosa peragunt,
non cooperando aut auctorizando, sed quia valde nota:
retur, si consanguinei tune abessent et essent inimicitise causa ac odii
Sinse
nullam divinitatem
animabus defunctorum concedunt,

Triplex est
nihil ab illis sperant att petunt.

:
modus quibus defunctos suos honorant
Primus
est,
cum
aliquis moritur, sive
Christianus sit sive Gentilis, pro inviolabili more habetur in

prseparare, in
est,
domo
defuncti
quoddam
altare
eodemque imaginem defuncti seu tabellam coilocare, in qua ejus nomen scriptura cum ornatu odorum, florum et candelarum, retroqu Cadver pheretro inclusum poner.
Omnes autem qui ad condolendum domos illas ingrediuntur coram prseparata tabula et defuncti imagine ter vel quater genuectunt, humi sese prosternentes, capitibus usque ad terram de.missis. aliquas
secum candelas asportantes,

avorum
et
et odoramenta, ut in prseparato illo altari, seu
potius tabula coram defuncti imagine consumantur et comburantur. Secundus

fit
modus
est,
qui
bis in auno, in
primogenitorum suorum
aulis, ita Sinse vocant, et

:
non templa, hoc
enim Tsu tang sonat
memorise vel monumenta sunt has soli habent ; quse vero familiarum magnates aut ditiores consanguinitates, in eis nullus sepelitur mortuus, sed in montibus. Sola ergo intus nobiliris proavi imago deinde supra gradus alios alus altiores dispositse sunt ta:
984
PARTE
la

illa
bellas
ad palmi altitudinem, in quibu3 omnium in
familia defunctorum nomina, qualitas,
dignitas, sexus ac setas inscripta sunt, diesque mortis etiam infantium et puellarum. In hac ergo
aula bis in anno consanguinei omnes conveniunt, ex quibus ditiores offerunt carnes, vinum,
candelas, odoramenta: pauperiores autem, qui has aulas habere nonpossunt, defunctorum
suorum
tabellas
domi
servant, vel in loco particulari, vel etiam supra altare, ubi
Sanctorum
imagines, qi ob loci ac
tur, nec illis offerunt
domus parvitatem alium locum non habent, quas tamen nec veneranloci ibi sunt. Cseremonise
si
quidquam, sed ex defectu alterius
enim
illae
supradicte a Sinis non fiunt nisi in aula defunctorum,
quam
non habent, etiam cseremonias
omittunt. Tertius
modus
est,
qui
:
fit
ad mortuorum sepulchra, quse omnia in montibus sunt

filii
extra moenia juxta Regni leges
ad haec
aut affines accedunt semel saltem in anno circa
initium Maji, herbas ac gramina circa sepulturas nata eradicant, purgant, plorant, deinde ejulantur, genuflexiones, ut in
primo modo dictum
est, faciunt, cibos coctos
vinumque disponunt.
tolerari Sinas con-
Mox
finitis
lachrymis edunt ac bibunt.
SacraCongregatiojuxtaea quse superius proposita sunt, censuit, posse

versos adhibere dictas caeremonias erga suos defunctos, etiam
superstitiosis.
cum
Gentilibus, sublatis
tamen
Posse etiam assistere tantum
cum
Gentilibus, quando agunt superstitiosa, prae-
sertim facta Pidei protestatione, et cessante periculo subversionis et quando aliter odia et inimicitise vitari
non
possint.
Feria 5, die 23 Martii 1656.
In Congregatione generali Sancta) Remanse
et Universalis
Inquisitionis habita in Palatio Apostlico
apud Sanctum Petrum coram Sanctissimo Domino
Nostro Alexandro, Divina providentia Papa Vil, ac Emmentissimis et Reverendissimis

Sanctse
DD.
Remanse
Ecclesise Cardinalibus in tota Repblica Christiana adversus hsereticam pravi-
tatem Generalibus Inquisitoribus a Sancta Sede Apostlica specialiter deputatis.

Facta relatione supradictorum Qusesitorum una
gregationis, Sanctissimus
et Resolutiones approbavit.
salis Inquisitionis
cum
Responsis etresolutionibus SacrseConVil, prsedictus, prsefata Responsa
Dominus Noster Alexander Papa
Loco f
Sigilli.
Joannes
1,
Lupus, Sanctse Remanse et Univer-
Not.
pag. 131.)
(Ex Bull. Propagandse Fidei. sub Pi IX, ed., tom.
DECRETO DE LA SAGRADA CONGREGACIN DEL SANTO OFICIO SOBRE LAS RESOLUCIONES

ANTERIORES.
Decretum
S. Congregationis Sancti Officii super instantia Joannis Polanco, Ordinis Prsedi-
catorum, circa Responsa Innocentii Papse
ad Qusesita Chinse.
Fer. 4. 13 Novembris 1669.
In Congregatione generali Sanctse Remanse et fJniversalis Inquisitionis habita in Conventu

S. Marise super
Minervam coram Eminentissimis
et Reverendissimis 8. R. E. Cardinalibus; in
tota Repblica Christiana contra hsereticam pravitatem, Generalibus Inquisitoribus a S. Sede
Apostlica specialiter deputatis.
Lecto Memoriali dato pro parte Fr. Joannis Polanco, Ordinis Prsedicatorum, Missionarii
Apostolici apud Sinas, et aliorum Missionariorum ejusdem Ordinis, ibidem in prsedicatione
Evanglica collaborantium, in quo supplicabat Sacrs Congregationi,.ut dignaretur declarare,
an subsistat et in robore suo permaneat prseceptum et mandatum sub pcena Excommunicationis

latse sententise Sanctitati
Suse et Sanctse Sedi Apostolicse specialiter reservatse de observantia
Responsorum
et
Resolutionum factarum die 12 Septembris 1645 in Sacra Congregatione de
SECCIN QUINTA.
Propaganda Fide
et,
985
eadem
supplicante, a San.
mem.
Innocentio
X approbatarum
et an, juxta
in iisdem dubiis expsita, ab
mnibus
et singulis Missionariis
cujuscumque Ordinis Eeligionis

exti-
et Instituti, etiam Soc. Jesu, in Regnis
Sinarum aut Chinse pro tempore existentibus seu
turis, in praxi diligenter observandse sint,
doee Sanctitas Saa vel S. Sedes Apostlica aliud
ordinaverit ; non obstante alio decreto a Sacra Congregatione emanato sub die 23 Martii 1656
super aliquibus Qusesitis propositis a PP. Societatis Jesu, apud Sinas Missionariis, diversimode
et
cum
alus circumstantiis conceptis. Eminentissimi Patres declararunt Decretum Sacrse Con-
gregationis de Propaganda Pide
datum sub die 12 Septembris 1645 secundum tune expsita in Decretum S. Congregationis S. Officii latum sub die 23 Martii 1656 fuisse circumscriptum, sed omuino secundum qusesita, circumstantias, et omnia in dictis dubiis expressa, esse servandum ut jacet. Quemadmodum servandum declaravit
dubiis, esse in suo robore, eque per
Decretum S. Congregationis
circumstantias et
Per. 4.
S. Officii, latum, ut supra,
die
23 Martii 1656, juxta
qusesita,
omnia in
eis expressa.
20 supradicti mensis Novembris 1669
facta relatione per lUustrissimum et

Officii,
Reve-
rendissimum D. Hieronymum Casanata, Assessorem S.

R. et Universalis Inquisitionis Notarius.
(Del Bul. de Propag. Fide, tom,
1,
Sanctissimo Domino Nostro
Clementi Divina Providentia Papse IX. Sanctitas Sua approbavit,
Franciscus Richardus, S.
pg. 174.)
FIN DE LA PRIMERA PARTE.

Ritos Chinos - Algunas Fuentes

Hochgeladen von

Dokumentinformationen

Copyright

Verfügbare Formate

Dieses Dokument teilen

Dokument teilen oder einbetten

Freigabeoptionen

Stufen Sie dieses Dokument als nützlich ein?

Sind diese Inhalte unangemessen?

Copyright:

Verfügbare Formate

Ritos Chinos - Algunas Fuentes

Hochgeladen von

Copyright:

Verfügbare Formate

COLECCIN

DISPUESTA, ANOTADA E ILUSTRADA

FItAlVCISCO J-A.VrEIR HEICNAJEIZ

KRAUS REPRINT LTD.

DE LA IGLESIA DE LAS INDIAS ORIENTALES.

arbitrio imponendis pcenis, tenore prgesentium districte

mercaturis et negotiationibus saccularibus hujusmodi, quovis prsetextu, titulo, colore, ingenio,

(Ex Bull. Rom. sub Pi IX.

LETRAS APOSTLICAS Y DECLARACIONES DE LAS

CONOREGACIONES DEL SANTO OFICIO

DE PROPAGANDA FIDE, RELATIVAS A LOS FIELES DE LAS INDIAS ORIENTALES.

El Papa Gregorio XV, en la Const. Romance Sedi, expedida

31 de Enero de 1623, compa-

codumbo, del sndalo y de

y ornato corporal, nada de lo que

ceremonias gentlicas, como la observancia del tiempo, lugar instrumentos,

cual tiene olor de supersticin. Empieza

los Pastos que la lnea era

costumbre pagana, en tiempo y lugar sealados, declar

Cardenal de Turnon en su Decreto

decisiones hasta que otra cosa no pareciese la Santa Sede.

Se hace mencin de ste mandato en

Ex quo, expedida por

CONSTITUCIN SOBRE LOS RITOS CHINOS.

quOy expedida el 11 de Julio de 1742, teniendo

presente el Decreto de la Sagrada Congregacin de

Propaganda Fide^ que juzg

de Inocencio X, que por decreto de la Inquisicin

permita unos y reprobaba otros

de Alejandro VII del ao 1656, quien por

con la confirmacin de Clemente

del ao 1704, aprobando las

respuestas del Santo Oficio, que prohiba los expresados ritos

Cardenal Tournon para que las hiciese observar bajo penas

haciendo mencin del Decreto del

mismo Clemente XI, dado del 25 de Setiembre de

en la que se resuelve que la palabra Tien-Chu ha de admitirse, pero no los nombres

los Cristianos presidan, sirvan asistan los sacrificios

sepulcros, solos 6 juntamente con los gentiles,

aunque se proteste que solo se hace por darles

porque, no se ha de tener por reprobada la asistencia material de los Cristianos

con los gentiles estos actos, pero sin aprobarlos,

buenamente se puede, y cesando el peligro de perversin

las tablillas con solo el

difunto, secluso scandalo

las casas privadas, con solo el

nombre, secluso scandlo

las ceremonias que

nada tenian de sospechosas,

de Confucio, encender luces ante la tablilla corregida

olores, poner comestibles, ofrecer cirios

hacer genuflexiones ante la

tablilla corregida, el fretro difunto, preparar la

mesa delante del

la circular del Obispo de Pekin,

que mandaba observar la Constitucin

sobredichos permisos del Cardenal Alejandrino

amenaza con privarles de

la facultad de enviar all se

ninguno de su Orden (Fast, Ord. 500).

Obispo electo de Nanqun que, antes de su consagra567).

mandado en la anterior Constitucin (Fast, Ord.

DE LA IGLESIA DE LAS INDIAS ORIENTALES.

LTIMOS DECRETOS SOBRE LOS RITOS CHINOS.