Gebckt in sich und unbekannt; Es war ein herzig's Veilchen. Da kam eine junge Schferin, Mit leichtem Schritt und munterm Sinn, Daher, daher, Die Wiese her, und sang.
"Ach!" denkt das Veilchen, "wr' ich nur Die schnste Blume der Natur, Ach, nur ein kleines Weilchen, Bis mich das Liebchen abgepflckt Und an dem Busen matt gedrckt! Ach nur, ach nur Ein Viertelstndchen lang!"
Ach! aber ach! das Mdchen kam Und nicht in acht das Veilchen nahm, Ertrat das arme Veilchen. Es sank und starb und freut' sich noch: "Und sterb' ich denn, so sterb' ich doch Durch sie, durch sie, Zu ihren Fen doch."
Text: J. W. Goethe
Fialka
Fialka v louce rozvit, a sehnut i ukryt; to fialka tak mil.
Tu pastka se vzala kdes, krok mla lehk, v mysli ples, i la, i la, la loukou zpvajc.
Fialka mysl: , k jsem j nejkrsnjm kvtekem, ach, na malou jen chvilku, by vybrala mne mlka z vech a utlaila na adrech! Ach jen, ach jen, jen na tvrt hodinky!
Vak, ach! tu dve spchalo a na fialku nedbalo; a lplo na fialku. Ta klesla mrouc a plesala: A mru-li, j jsem skonala, jen j, jen j to u nohou j pec.
Peklad Ladislav Quis
Gretchen am Spinnrade Meine Ruh' ist hin, Mein Herz ist schwer; Ich finde, ich finde Sie nimmer Und nimmermehr. Wo ich ihn nicht hab', Ist mir das Grab, Die ganze Welt Ist mir vergllt. Mein armer Kopf Ist mir verrckt, Mein armer Sinn Ist mir zerstckt. Meine Ruh' ist hin, Mein Herz ist schwer; Ich finde, ich finde Sie nimmer Und nimmermehr. Nach ihm nur schau' ich Zum Fenster hinaus, Nach ihm nur geh' ich Aus dem Haus. Sein hoher Gang, Sein' edle Gestalt, Seines Mundes Lcheln, Seiner Augen Gewalt, Und seiner Rede Zauberflu Sein Hndedruck Und ach, sein Ku! Meine Ruh' ist hin, Mein Herz ist schwer; Ich finde, ich finde Sie nimmer Und nimmermehr. Mein Busen drngt sich Nach ihm hin; Ach, drft' ich fassen Und halten ihn Und kssen ihn, So wie ich wollt', An seinen Kssen Vergehen sollt'! Oh knnt' ich ihn kssen, So wie ich wollt', An seinen Kssen Vergehen sollt', An seinen Kssen Vergehen sollt'... Meine Ruh' ist hin, Mein Herz ist schwer...
Text: vatek dramatu Faust, J. W. Goethe
Marktka u peslice Poklid mj ten tam hru zn jen t; zda vrt, zda vrt se mr zas, ach, mr v mou ch? Co on v dl mi el V hrob rj se stml a v mld mi svt se vloudil jed. Ty skrn m jsou vhn pou. A z mch je sn jen vtr a spou. Poklid mj ten tam, hru zn jen t; zda vrt, zda vrt se mr zas, ach, mr v mou ch. Za nm jen zrm, kdy svt mi den, za nm se dvm zlkat ven. A zm jej v snch jak bl by mi stl, jak mu smv zil a jak dvat se znal, jak slvkem spdal vbnou bj, a lbat znal slast, rj! Poklid mj ten tam hru zn jen t; zda vrt, zda vrt se mr zas, ach, mr v mou ch? M touha stle ltne s nm; ach, k ho v nru zas brti smm, a lbat jej, ve v szku dt, a sty svmi svou zkzu sst, a lbat jej, lbat, ve v szku dt a sty svmi svou zkzu sst, a sty svmi svou zkzu sst! Poklid mj ten tam hru zn jen t
Peklad: Zdenk Knittl
rie Siebela z opery Faust Faites-lui mes aveux, Portez mes vux, Fleurs closes prs d'elle, Dites-lui qu'elle est belle, Que mon coeur nuit et jour Languit d'amour! Rvlez son me Le secret de ma flamme! Qu'il s'exhale avec vous Parfums plus doux!...
Fane! ... hlas! Ce sorcier que Dieu damne M'a port malheur! Je ne puis sans qu'elle se fane Toucher une fleur! Si je trempais mes doigts dans l'eau bnite!
C'est l que chaque soir Vient prier Marguerite! Voyons maintenant! voyons vite!
Elles se fanent?
Non! Satan, je ris de toi! C'est en vous que j'ai foi; Parlez pour moi! Qu'elle puisse connatre L'moi qu'elle a fait natre, Et dont mon coeur troubl N'a point parl! Si l'amour l'effarouche, Que la fleur sur sa bouche Sache au moins dposer Un doux baiser!...
Text libreta: Jules Barbier
Slo j m vyznn; zanes moje pn! Nech kvtek v rozpuku pov j, jak je krsn a e m srdce noc i dnem chadne lskou! Slo j m vyznn; zanes moje pn! Odhal jej dui r mho plamene, a vydechuje s tebou ty vn pesladk.
Zvadl! Bda! arodj, jeho i bh zatracuje mi pinesl smlu Nemohu se dotknout kvtiny ani by zvadla. Snad kdy smom sv prsty ve svcen vod.
Tady je to, sem se Marktka kad veer pichz modlit. Podvejme! Rychle se podvejme!
Vadnou?
Ne!Satane, vysmvm se ti! Jen v tebe vm! Mluv za mne! A pozn jakou emoci ve mne zrodila a o n m utrpen srdce zdka mluvilo. Jen v tebe vm! Mluv za mne! Pokud j lska polek nech se kvtina na jejch rtech pokus alespo doruit jeden polibek, jeden sladk polibek.