---------------BOOK DETAILS---------------[BOOK NAME]

[BME 2] : BE MY EVERYTHING (Completed)

[TOTALPARTS]
24
------------------------------------------[ BOOK DESCRIPTION ]
-------------------------------------------Limang taon akong naniwala na patay na siya. Pero limang taon din akong umasa na
babalik pa siya. Ngayong natagpuan ko siya sa katauhan ng iba, gagawin ko ang l
ahat mapasa'kin lang siya. Pero paano kung sadyang mapaglaro lang talaga ang tad
hana?
------------------------------------------*******************************************
[1] ~ Arianna ~
*******************************************
***
NO COMPILATION. NO SOFT COPY. NO PLUGGINGS
***

----------------------------------------------------------------------------------------------------------BE MY EVERYTHING [Second Book of Bad Meets Evil]

2012 Witcheverwriter
All Rights Reserved

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

~ ARIANNA ~

Pain. Grief. Agony. Suffering. Heartache...

Five long years since he's gone... Five long years of hoping and waiti
ng for nothing. Five long years of misery and woe. Five long years......... and
still counting
Everything in me has changed. No. Everything in me, worsen... No more a

loud bully, but still a bully. Now, they call me the 'evil bitch'. Because I am.
And I don't care. An evil bitch and witch to anyone. Caring for no one even mys
elf.
Why? Of all people, why him? Why us?
Some say; "if you love someone, you should let them go". But they never
say what to do if they don't come back. Others say; "if you love someone, fight
for them till you get them". I did. Guess what? Can never have him again.
Forever? Don't kid me. There's no such thing as forever. All we have is
between hello and goodbye. Truth is... forever's a lie. And life doesn't turn ou
t exactly as we plan it.......

My love, my Troy, my everything... Now that you're gone... who will be

my everything?
***

SERYOSONG PAALALA:
Hindi ko kayo pinipigilang mag-expect na buhay si Troy. Alam n'yo yan. May chanc
e at possibility dyan na kahit gatuldok lang 'yan, chance pa rin. Pero tandaan n
'yo. Hindi ko kasalanan kapag nabigo kayo. ;)
Ang akin lang, try to jump your imaginations sa future while reading this book.
Five years na ang lumipas so malayo na si A at ang iba pa sa high school story n
ila. Kuha?
Meaning? May PRIVATE chapters ding magaganap. Katulad sa BME 1, may BS din. Pero
hindi ko alam kung katulad ng sa BME 1, e, light din dito. In-edit ko itong aut
hor's note na'to kaya kung nabasa mo ito dati, pasensya na, hindi ko alam kung m
atutupad ko ang beri beri light lang na BS na sinabi ko. Yae na, baka i-private
ko na lang uli.

Lastly... Pakiusap lang, h'wag n'yong asahang magkakaroon ng kamukhang kamukhang

mukha si Troy. Kambal? Kaloka namang kambalan 'yan, hiya naman daw ako kay Aria
nna't Brianna. Carboncopy with no relation? 'Di ako naniniwala dyan hangga't 'di
ako nakakakita ng patunay kaya walang carboncopy. Jusko, gugulong ako sa munggo
'pag ginawa ko 'yang dalawang 'yan. Will roll like a buffalo. LOL. XD
Oyy... Yung mga nakagets sa buffalo. Kung may pagka-KPOP ka... alam na. HAHAHA ;
)
*******************************************
[2] 1. Slut.

*******************************************

1. SLUT.

ARIA:

Limang taon na ang lumipas mula nang iwan niya ako.

Limang taon ng paghihirap.

Limang taon ng hindi pagtanggap.

Limang taon na... pero kahit lumipas man ang buong buhay ko, hinding hindi ako m
akaka-move-on sa pagkawala ni Troy.

Sa paglipas ng mahabang panahon. Nagbago ako. I am not my old self. Lalo akong l
umala. Ang tingin nga nila sa akin ay isang witch.
Hindi tumataas ang boses ko hindi katulad noong high school student pa lang ako.
Hindi na ako gano'n.

I am always calm. But my eyes can 'kill' sabi nga nila.

Oras na magalit ako, alam na nila kung saan sila lulugar.

Isinuot ko ang shades na hawak ko at hinila na ang suitcase na dala ko. Nag-umpi
sa na akong maglakad pababa ng eroplano hanggang sa loob ng airport.

Galing ako ng New York, may konting aberya kasi ang boutique ko roon na pag-aari
rin ng kompanya ko. Oo. Ang kompanya ko.

Isang fashion company na ang pangalan ay 'Helen'.

At ako, kilala bilang isang sikat na designer, Aria Salamat.
Pero never kong ipinakita ang mukha ko sa newspapers, articles, news reports, at
maski na sa internet. I never walked after my show ended. I let my baby Queen i
nstead.

Habang naglalakad ako, may namataan na naman akong.... kamukha ni Troy.

Lagi na lang.
Lagi na lang akong nagha-hallucinate.
Laging umaasa na sana panaginip lang ang lahat.
Na sana kunwari lang ang lahat. Na sana pinalabas lang ni Tito Gab na patay na s
i Troy para lang mailayo sa'kin.
Na sana..... buhay pa siya.

Pero kasi hindi eh. Wala na siya.

Nandoon ako noong gabing naaksidente siya.
Kitang kita ko pa. Kitang kita ko kung paano pilit isinasalba ng mga doctor ang
buhay niya. Kitang kita ko rin nang magderetso ang linya ng sa monitor.

Kitang kita ko...... ang walang buhay niyang mukha.

Ang sakit. Ang sakit sakit.

Hindi lang talaga matanggap ng sarili ko na wala na siya.

Kaya lagi na lang akong parang baliw. Kada may makitang hawig o kamukha ni Troy,
sinusundan ko para lang masatisfy ako.
Hanggang sa...... parati na lang akong bigo.

Katulad ngayon. Sinundan ko ang isang lalaking naka-cap, wearing a pair of maong
pants and a white t-shirt with a black bag strapped at his back.
Sobrang hawig ni Troy.
Sobrang hawig nito ang likod at side view ni Troy. Parang ito ang pinaka-kamukha
ni Troy sa lahat ng nakita kong kamukha niya.

Sinundan ko ng sinundan ang papalayo ng lalaki.

Maraming tao. Marami akong nabubunggo pero tuloy lang ako sa pagtakbo.

O____O

Parang si Troy talaga! Kamukhang kamukha niya!

God!

Hanggang sa......

*Baam!*

"Shit." I cursed as I bumped my body to someone's.

"Ow. Fuck." Inis din ang tono ng buong buong boses ng lalaking nakabungguan ko.

Pero hindi ako dapat magsayang ng oras.

Si Troy iyon!
No.... I mean.... Kamukhang kamukha ni Troy!

Humakbang ulit ako paalis para sundan ang hinahabol ko.

Pero para lang mapigilan sa braso ng lalaking nakabungguan ko.

"Where the hell are you going?" He asked through gritted teeth. His eyes throwin
g flames over me.

Tinanggal ko ang shades na suot ko. Tinitigan ko sya ng parehong intensidad. "Fu
ck off." I told him word by word, as cold as ice.

Pero hindi pa rin niya tinanggal ang kamay niya sa braso ko.

"You little hellcat! Let me do this to you and I'll tell you to fuck off!" Galit
na galit ang tono nito pero katulad ng sa akin, hindi rin ito nasigaw. Itinuro
nito ang damit na natapunan ng hawak nitong iced coffee.

Hindi ko sya pinansin. Nilibot ko ang paningin ko kung nasaan ang sinusundan ko.

"Shit." I cursed as I didn't get any sight of the man. "Bullshit." Napakagat-lab
i ako.

I am sure si Troy..... No. Pero....... kamukhang kamukha talaga ni Troy!

Damn this man! Kung hindi dahil sa kanya, malamang na nasundan ko sana ang lalak
i!

"Yeah, right. Bullshit." He mocked me and that made me turn to face him.

I sighed. Habang hawak niya ang braso ko ay kinuha ko ang wallet ko mula sa shou
lder bag ko. "How much?" Hindi pa siya nakakasagot eh inilabas ko na ang five th
ousand mula sa wallet ko. "Is it enough?"

Hindi siya sumagot. His eyes narrowed and not before long, his lips twitched, fo
rming an evil grin.

That.... evil grin.

Just like.... Troy's.

Ganoong ganoon si Troy kapag nang-iinis siya. Kapag nagyayabang. Kapag may pinap
lano...

"I've lots of that. How about a night, slut?" Taas kilay na pang-aasar niya. Nan
g-uuyam ang tono nito. Na para bang tinatantya niya ang hangganan ko.

"Dream on, asstard." I smirked. Ipiniksi ko ang braso ko para pakawalan niya per
o lalo lamang humigpit ang hawak niya.

"Ma'am!" Narinig ko ang boses ni Molly, ang assistant ko. Sakto. Buti na lang du
mating siya. "Naku, sir. Pasensya na po kayo. Si ma'am po ba ang may gawa niyan
sa inyo? Sorry po, sir! Sorry!" Tuloy-tuloy na hinging paumanhin ni Molly sa lal
aking may hawak sa braso ko.

"Not my fault, stupid Molly." Iritadong sabi ko kay Molly.

Ang tanga.
Kasalanan ko ba? Kung iniwasan ako ng lalaking 'to, mabubunggo ko ba siya?
Ang stupid ni Molly! Pag nagsorry ba siya, babalik ba 'yung kape mula sa damit p
apunta sa cup? Stupid.

"And whose fault do you think?" Singit ng lalaki.

"Coffee's." I sarcastically answered. Smirked and then raised a brow.

Lalong naningkit ang mga mata nito.

"Naku, sir. Sorry po talaga. Hindi po sinasadya ni ma'am. Ako na po ang humihing
------ Ma'am! Ma'am, saan po kayo pupunta?? Ma'am!"

Hindi ko pinansin ang pagsigaw ni Molly.

Nang lumuwang kasi ang pagkakahawak sa akin ng lalaking mas malamig pa ang boses
kesa sa katarayan ko, sumalisi agad ako ng takas.

Iniwanan ko ang suitcase na dala ko. I'm sure naman na kukunin iyon ni Molly. An
g mahalaga ay makita ko ang lalaking sobrang hawig ni Troy!

Nilibot ko ang paningin ko at matuling naglakad-takbo ako. Wala akong pakialam k

ahit medyo hingal na ako.

Mawawalan na ako ng pag-asang makita ang lalaki nang biglang paglingon ko ay mak
ita ko siya.

Ang lalaking may suot ng puting damit, cap at black bag.

Alam ko namang ganito lagi ang resulta, pero bakit hindi ako masanay-sanay?

Isang malalim na buntong hininga ang pinawalan ko.

Kamukha lang ni Troy, pero hindi siya.

Kitang kita ko naman ang pagkamatay ni Troy, pero bakit pilit pa rin akong umaas
a?
Eh.... wala na siya.

"Ma'am! O jusko naman kayo sa pagtakbo!" Hingal na hingal na reklamo ni Molly na

ng maabutan niya ako.

Hindi ko sya pinansin. Umikot ako at nagpatuloy nang maglakad.

"Lord! Ano'ng nangyari sa'yo? Bagong uso? Kapeng disenyo? Ibang klase 'yan, ha?"
Natatawang boses ng lalaki ang narinig ko pagtapat ko kung nasaan ang lalaking
natapunan ko.

Nagtama ang tingin namin sa isa't isa.

Nagsukatan lang kami ng tingin.
Hanggang sa makalagpas ako sa kanya.

Those eyes.....

"Where's my baby?" Tanong ko kay Molly nang nasa parking lot na kami sa labas.

"Si bebe Queen po? Ah, nasa kotse po ni sir Angelo. Natu------" Nabuksan ko na a
ng pinto ng backseat ng kotse ni Angelo bago pa man matapos ni Molly ang sasabih
in niya. "Tulog po", mahinang tinapos niya ang sinasabi niya.

Tinitigan ko ang baby ko at si Angelo. Pareho silang tulog habang kalong ni Ange
lo si Queen.

Si Tim Angelo Piero, ang lalaking nagbantay sa akin bago mawala si Troy...... ha
nggang ngayon na wala na siya.

Kung bakit napagtyagaan at natikis niya ang ugali ko ay hindi ko alam.

Siya lang. Siya lang ang nagtyaga sa ugali ko.

Si Angelo lang.... ang hindi umalis sa tabi ko.

"Key." Inilahad ko ang kamay ko kay Molly.

Pero nag-alangan muna siya. Tumingin tingin siya sa natutulog na si Angelo, para
ng gusto niyang humingi ng tulong mula rito.

"Give me the key." I commanded.

"A-ah... O-opo." Matuling kinuha niya sa bulsa ang susi ng kotse ko na naka-park
sa katabi ng kay Angelo.

Walang sabi-sabing umalis ako dala ang kotse ko.

"Another tequila here." Sabi ko sa bartender. Nakakadalawang baso na ako.

"Hi, miss? You alone?" A familiar voice came from behind. Naupo siya sa katabing
stool na inuupuan ko.

"Angelo, ikaw na naman?" Inirapan ko siya.

"Bakit? Lagi namang ako lang, ha?" Nangingiting sabi niya.

I rolled my eyes. "Shut up, Gelo."

"Okay, boss."

Napailing na lang ako. Hanggang kailan niya ba ako pagtyatyagaan?

"Hininhintay ka na nila Tita Min sa bahay nila kanina pa. Hindi mo ba siya pupun
tahan?" Tanong niya pagkaraan.

"Sino?" Patay-malisyang tanong ko.

"Si TJ."

"Patay na siya, di ba?" Sarkastikong balik-tanong ko.

Hindi ko matanggap na wala na siya. Pero napakadaling lumalabas sa bibig ko ang

salitang 'patay na siya'.
Weird, right?

"Yeah, and it's his fifth year death anniversary."

"So? Ano'ng gusto mong gawin ko?"

"A, nag-eexpect sila Tita na darating ka. Kahit hindi ka sumulpot sa puntod niya
kanina dahil nadelay ang flight mo, inaasahan nilang pupunta ka sa bahay nila."

"Para?"

He sighed. "May kaunting salu-salo sa ba-----"

"That's my point. Salu-salo? Para saan?

Para ipamukha sa akin na patay na si Troy? Para isampal sa mukha ko na ako na la

ng ang hindi maka-move-on at na lahat sila nagtatawanan at naaliw sa pagku-kwent
uhan? Ano? Ganoon ba ang gusto nilang mangyari?!" Hindi ako sumisigaw pero galit
ang boses ko.

"Hindi naman sa gano'n, gusto lang nila na-----"

"Kailangan ko bang magsaya? Hindi pa rin ba nila ako naiintindihan? Kailangan ko

bang magpaluto ng lechon kasi anniversary ng pagkamatay niya?
Lagi niyo na lang akong kinukulit kapag death anniversary niya.
Sabihin mo nga, kailangan ko ba talagang i-celebrate ang pagkamatay niya?!"

Nakakainis! Sobra na!

I can't believe them! Dahil kahit kailan, hinding hindi nila ako maiintindihan!

"Gusto nilang sumaya ka na, Arianna." Mahinahong sabi niya. "But you must let yo
urself. Just...... move on." Nakayukong sabi ni Angelo.

Move on?

I smirked. "Well, watch me move on."

Tumayo ako at naglakad. Hinila ko ang kwelyo ng isang lalaking nadaanan ko at di

nala ko siya papunta sa gitna ng dance floor.

I gave him a one-sided, seductive smile.

Nag-umpisa kaming magsayaw sa maharot at malakas na tugtog.

Nakakadiri.

"Woohoo! Dance! Yeah!"

I smirked as he placed his hands to my waist.

Wrong move.

*Blag!*

The next thing I knew, nasa sahig na ang lalaking hinila ko.

"Asshole! You want me to kill you?!" Galit na galit na sigaw ni Angelo sa lalaki
. Agad namang dumating ang dalawang bouncer ng club.

Sinuntok kasi ni Angelo ang lalaking hinila ko at humawak sa akin.

Nang mapahinuhod si Angelo ay hinila niya na ako palabas ng club.

"Stop. You're hurting me, Angelo." Angal ko sa kanya. Sobrang higpit kasi ng pag
kakahawak niya sa wrist ko.

"I said stop, Piero!" Ulit ko nang hindi pa rin niya ako bitawan. I called him h
is surname to let him know I am now angry.

"There! Masaya ka na?" Sarkastikong tanong niya nang bitawan niya ako at harapin
.

I smirked. "Di ba ang lagi nyong sinasabi sa'kin eh makisalamuha ako sa mga tao?
I did! What now?! Ano'ng pinagpuputok ng butse mo?!" Nagpipigil na tanong ko sa
kanya.

Galit sya. Galit ako.

"Arianna, iba ang pakikisalamuha sa pakikipag-flirt!"

"Well that is my version!"

"God, why can't you just live like your old self?!"

My old self?

"I can't be my old self! I just can't be!

Noong sariwa pa ang pagkamatay niya, hindi naman ako nagbago, ha? In fact akong
ako ang ako noon! Very fragile! Very fragile that I always find ways to kill mys
elf!"

Totoo. Kung ilang beses ko ng pinagtangkaan ang buhay ko.

Gusto ko na kasi siyang sundan. Gusto ko na siyang makasama ulit...

"Pero lagi nyo na lang akong pinipigilan! Ngayong nagbago ako mali pa rin? Tell
me Angelo, what the hell is wrong with you all?!" Maluha-luha kong sabi kay Ange
lo.

Sa kanya lang ako nakakapaglabas ng emosyon. Sa kanya lang.

Suddenly, he hugged me.... tight.

"You know what? Matagal na kitang hindi nakikitang umiiyak. The last time I did?
His last year's death anniv."

Nagsimula nang mag-ulap ang paningin ko.

Totoo. Hanggat maari, hindi ako nagpapakita ng kahinaan sa kahit na sino man mal
iban kay Angelo.
I am the greatest bitch, so why would I?

"Cry, Arianna. Cry... It wouldn't less the pain, but it'll help for a moment."

Hinimas-himas niya ang likod ko.

With that, napaiyak na akong tuluyan.

His words. Lagi na lang akong pinapaiyak ng mga salita niya. Ang lakas makaapekt
o ng mga salita niya.

Siya lang ang may ganitong impact sa akin.

Si Angelo lang....

"What a scene."

O____O

A not so familiar voice broke the atmosphere.

Lumayo kami ni Angelo sa isa't isa. Para lang makita ang isang lalaki wearing hi
s..... evil grin.

Those eyes.....
Airport......
Coffee......

O____O

"Small world, huh? Slut?"

And then he smirked.

***

A/N:

MAY TITLE NA ANG BAWAT CHAPTERS. KATULAD NG SA SOFT COPY NG BOOK ONE.

People, people people.

Alam nyo yung laughtrip? Feel na feel ko yun e. Hahaha.
Natatawa ako sa iba sa inyo. Promise. Take note, iba ang natutuwa sa natatawa, h
a? HAHAHA.

Kapag sinabi ko bang buhay si Troy..... ano pa ang thrill ng story?

Kapag sinabi ko namang patay na talaga si Troy..... aabangan nyo pa kaya ang sto
ry na 'to?
--Sige. Mamili kayo kung ano'ng gusto nyo!

Hahaha(sarcastic). Nakakatawa lang talaga.

Kung ayaw nyo naman kasing basahin to. Then go! Feel free to close this tab.
Wag nyo na akong takutin.
Hindi ko naman kayo pinipilit di ba?
Makibalita na lang kayo kung ano nang nangyayari sa story para malaman nyo.

Ang sa'kin lang naman....

Alam ko ang ginagawa ko. Inilalagay ko ang sarili ko sa pwesto nyo bilang reader
s sa tuwng nagsusulat ako.
Tiwala lang naman.
Pinapangako ko naman na happy ending ang book na 'to.

One more thing....

READ BETWEEN THE LINES.
Mapalaman ng chapter o author's note. Intindihin nyo minsan.

Last na:
Hindi ko na papalitan si Keslo. Mahal ko na ulit si Kimpoy. <3
Ayan sa right ang bagong characters -------->

--Z.
*******************************************
[3] 2. Been there, done that.
*******************************************

2. BEEN THERE, DONE THAT.

"What did you call her?" Angelo asked the guy through gritted teeth. His eyes n
arrowed and I can sense trouble.

As always. He's always there to defend me.

"What? Slut? Why? Did I make the boyfriend mad?" Kunwari ay patay malisya, pero

taas-kilay na tudyo ng lalaking estranghero.

"You---"

"Don't, Angelo. He's not worth it." I said the words while looking at the strang
er. Raised one brow and made a bitch face.

Pinigilan ko rin sa braso si Angelo nang akmang lalapitan niya ang lalaki.

Nagsukatan lang kami ng tingin habang parehong nakataas ang tig-isang kilay nami
n.

Hindi ko namamalayang napatagal na ang titig ko sa kanya.

Really... parang gustong manlabo ng mga mata ko.

His smirk. His gaze. Naaalala ko talaga si Troy sa kanya.

Kaya naman ako na ang unang nagbawi ng tingin.

"Let's go, Angelo." Medyo hinila ko ang braso ni Angelo.

"Call her that again and you'll regret it." Banta ni Angelo sa kanya.

"Come on, Angelo!" I said, annoyed that there goes his protectiveness again when
I can handle it myself.

Nagpahinuhod naman si Angelo. Masama ang tinginan nila sa isa't isa hanggang sa
makatalikod na kami.

"Lord!" Sigaw ng isang paparating na lalaki.

Pero hindi ko na narinig pa ang pinag-usapan nila dahil pumasok na sila sa loob
ng club.

"Kilala mo ba ang sira-ulong 'yon?" Huminto si Gelo at seryosong tumingin sa'kin

. Bakas ang galit sa boses.

"No." Tipid kong sagot.

"Then why did he call you slut?!" Galit na tanong niya.

"Maybe because he wanted to." I rolled my eyes. "Really, Gelo? I don't care." I
gave him an angry squint as I grope at my shoulder.

Ow, shit.

"Lagi naman! Lagi namang you don't care! Kailan ka----"

"Enough, okay? Let's just go home. Go get the car here. I don't wanna walk." I s
aid, cutting his words.

Tinitigan niya muna ako ng matagal sa naniningkit niyang mga mata.

Galit, pag-aalala, at pagpaparaya.

He sighed. "Stay here. Wait for me." He said as he set out to get the car at the
parking lot.

Wait for me?

Gusto kong matawa sa sinabi niya.

Sinabi na rin sa akin ni Troy 'yun, eh. Ano ngayon? Naghihintay ako sa wala!

Angelo, hindi ko siguro kakayanin kung pati ikaw mawawala pa sa'kin. Pero sana m
aintindihan mo kung bakit ayaw kong pahalagahan ka.
Takot na kasi akong mabigo. Takot na akong maiwan ulit. Natatakot akong.... mada
gdagan ang sakit.

Pinawi ko ang luhang gustong mamuo sa mga mata ko.

Umikot ako at bumalik ako sa loob ng club. Naiwanan ko kasi ang shoulder bag ko
sa counter.

Agad ko namang nakita ang bag ko pagdating ko sa counter. Kaya lang nang aalis n
a ako ay narinig ko ang pangalan ko.

"Aria S. of Helen Fashoin Company? Why?" Sabi ng isang babae na nasa kanan ko. M
ay kausap rin siyang isa pang babae.

"Her grandfather made an announcent that she's going to make her face public any
day next two weeks, right?" Sabi ng kausap nito.

Kumunot ang noo ko.

Lolo did?!

Bullshit!

Hindi ko napigilang mapaupo sa stool na kanina ring inupuan ko. Sa tingin ko kas
i, hindi lang iyon ang patutunguhan ng pag-uusapan ng mga babaeng 'to.

I'll name them B1 and B2. Like how I gave name to anyone who likes to gossip abo
ut me - Bitch.

Now they are Bitch1 and Bitch2.

"Yeah, so?" Tila hindi interesadong tanong ni B1.

"That table at the very corner of the room. I overheard their conversation. They
are making a bet." Pagbibigay alam ni B2.

Bet?

Huh. Bet pala, huh?

Hindi ko na pinakinggan ang pagpapatuloy ng usapan nila. Agad na nagtungo na ako

sa katabing table sa sulok ng inginuso kanina ng babae.

I sat down at the couch and leaned there to further hear the conversations from
the beside table.

"My car!"

"Kotse mong bulok!"

"Kotse pa rin!"

"I bet my dog!"

"Ayos 'yan! Pampulutan 'no? Parang kanto-kanto lang? Umuwi ka pa sa inyo't magpa
-dede ng aso!"

"Tangna 'to! Eh, ikaw? Ano bang pusta mo?!"

"Eh, buhay mo!"

"Ulol mo!"

"Hindi sa'yo!"

"Pakyo!"

I shook my head in frustration. Napapikit din ako dahil sa pagkainip.

Pinag-uusapan nila ang ipupusta. Napag-usapan na kaya nila ang pagpupustahan? Ba

ka naman hindi pala ako ang pagpupustahan, eh ingungudngod ko sa baso si B2!

"Tama na nga kayong tatlong bugok! Ipusta niyo na lang mga girlfriend nyo! Ako i
pupusta ko si Cherry, oh! Ipusta nyo na mga syota nyo!"

"Pota! Kahapon lang Apple 'yan, ha? Naging Cherry na?"

"Walang pakialamanan! Bukas, para mas masustansya, sasagutin ko na rin si Pepper

! Oh dalawa na 'yun, ha? Si Apple at si Pepper! Ipusta nyo na inyo!"

"Gago. Akala ko ba si Cherry?"

"Ah, ewan! Nalilito na 'ko! Basta syota na lang ang ipusta!"

"Haha! Tangna! Ang sama mo tol!"

"Ako? Masama? Eh ayain nyo lang 'yung mga 'yun, pustahan, hindi ko na kailangang
ipusta pa."

"Hilig pumusta! Hahaha! Sabagay, may point ka!"

Naihilamos ko ang mga palad ko sa mukha ko.

Ilang kabulastugan pa muna nila ang maririnig ko bago ko marinig ang talagang pa
kay ko?

Nabu-buwisit na 'ko, eh. Gusto ko na silang sakalin isa isa para lang sabihin ni
la sa akin ang pustahan nila!

"Sige na, deal na! Ipusta lahat ng syota, tapos!"

"Shoot! Oh, tapos?"

"Ano'ng tapos?"

"Gago. Sino'ng gagawa ng pang-aakit na kilabot kay mystery Aria Thank You?! Wag
ako, ha! Feeling ko panget 'yan! Tinatago mukha, eh!"

"Ganun ba 'yun? Malay mo mas maganda pala sa mga model niya?"

"Malay! Eh ano'ng malay ko? Buti na'y sigurado! Baka iya'y hukluban na pala!"

"Ulol! Kaka-twenty three pa lang hukluban na?"

"Aba, ano'ng malay ko? Palibhasa, basta babae updated ka!"

Nagpinting ang tenga ko sa mga narinig ko.

Thank You?!

How dare them make fun of our family name?! And how dare them make fun of me?!

Tatayo na sana ako para sugurin sila isa-isa pero napigilan ko ang sarili ko.

Makahulugang ngumiti ako.

Mas mabuti nang mabigo sila sa plano nila.

Gusto pala nila ng laro, ha? Pwes. Pagbibigyan ko sila.

"Alam ko na kung sino." Isang bagong boses ang nagsalita.

At isang saglit na katahimikan din mula sa table nila ang nangibabaw.

"Nah. Been there, done that." Isang pamilyar na boses naman ang nagsalita.

o___O

That.... voice.

"C'mon, Lord! Move on na kayo ni Hero! Wag kj!"

Napatiim ang bagang ko.

Lord?

Him again? Was that his real name or what?

The hell I care!

"No." The so-called Lord said with his same cold voice.

"Yes na 'yan! Mag-yes ka na!" Kantyaw ng mga kaibigan niya.

"No."

"You win this bet and I'll tell you where she is."

"No-- what?!" Tila nagulat na tanong ni L.

"Her location, or no?"

Isang saglit na katahimikan ang muling nangibabaw.

"Yes." That L answered.

Napabuntong-hininga na naman ako sa gulo ng pag-uusap nila.

Tapos na.

Nalaman ko na ang pustahan nila.

At sisiguraduhin kong mabibigo sila.

How about I seal their own deal?

An evil smile played across my lips.

Tumayo ako sa couch at kinuha ko ang isang baso na may lamang tubig at nilagyan
ko iyon ng ice cubes. I stirred it well and not before long, I walked to their t
able.

Sa half circle na ikot ng upuan nila, nakita ko agad kung nasaan ang hudas na Lo
--- L na iyon. Luckily, Isang lalaki lang ang pagitan bago ko siya maabot.

They were busy talking and so I'm ready to seal the deal.

Nagkunwari akong naglalakad lang at pagtapat ko sa kanila ay ibinuhos ko ang lam

an ng baso sa tapat mismo ng L na iyon.

Walang makapagsasabing hindi ko sinadya iyon when it was so very obvious that I
stretched my hands to give him the treatment.

Of course, they were all taken aback.

"Shit!" L cursed as he jumped up.

But of course! That was way too cold! Sa may toot niya kaya tumapon.

Huh. Say hello to the greatest bitch.

I smirked. Looked at his blazing eyes and smiled my infamous witch smile. "Oops.
" I smirked again and then placed the glass on their table.

Naglakad ako paalis.

Same here, L-whoever-you-are. Same here.

Bet? Been there, done that.

Deal sealed? Right?

"Hey, slut!"

Ganoon na lang ang gulat ko nang may humawak sa braso ko at iikot ako.

At ang lalong nakapagpalaki ng mga mata ko ay nang biglang...... hinalikan niya

ako!

O_____O

Halos hindi ako makagalaw sa bilis ng pangyayari.

No one ever kissed me except Troy.

No one ever dared to kiss me except from TROY!

How dare he?!!

Gamit ang buong lakas, tinulak ko siya ng pagkalakas-lakas!

At nang magkalayo kami ay agad kong pinadapo sa kanya ang kamao ko.

I didn't know how to punch but my instinct just did.

"Die, you asstard!!!" Nagngingitngit na sigaw ko sa kanya pagkatapos ay tumaliko

d ako at naglakad ulit paalis.

Gusto kong maiyak.

Gusto kong maiyak pero hinding hindi ako iiyak!

Lahat sila nakatingin, kaya hinding hindi ako iiyak! Hindi ako iiyak dahil lang
sa isang walang kwentang lalaki!

Tuloy-tuloy akong naglakad.

Pero pag-angat ko ng paningin ko, bigla na lang akong napahinto.

Halos mapatda ako sa kinatatayuan ko.

He is staring at me with a mixed expression.

His face is of pure disbelief and shock.

He stares at me..... with a hurt expression.

"Angelo..."
***

A/N:

Hello! Ako nga po pala si Z. Ang nawawalan ng usb at tinatamad mag-ulit ng soft
copy ng book one. Mehehehe. ;)))

Oh, siguro naman naaalala nyo pa ang lolo ni A? E ang 'Wait for me'?
Tapos yung kabulastugang convo ng grupo ni Lord, wag nyong masyadong pakaintindi
hin yun dahil inintroduce ko lang naman sila sa inyo. Ibang book sila pero masas
aksihan nyo rin sila dito. :)

"May anak ang TroYan?" "Si baby Queen nasaan?" "Ang barkada nasaan?" "Si Keslo n
asaan?" "Si B, nasaan?"

"Ilabas mo na si Keslo!"

*hilamos ng mukha*

Oh jusko! Hindi ko sila kayang ilabas lahat sa isang chapter! Chapter 2 pa lang
tayo kaya antay antay muna naman. Ilalabas ko sila pero teka lang naman. Saguli.
MAGHINTAY mga kapatid. Hahaha.
Umiikot pa lang sa isang araw ang chapter 1 at chapter 2. Malay nyo the next day
sa story ilabas ko na sila? =)

Isang araw pa lang pero marami na ang naganap sa buhay ni A. Trust me. Marami na
. :)))

Eto malala: Kahit walang thrill basta ILABAS MO NA SI TROY!

HAHAHA. Laptrip ampotek! xDDD

Oonti daw readers ko pag hindi na 'to KATHNIEL!

Ano'ng say ko dyan? Eto lang:

"K. ;)"

Hindi po ako galit sa nakaraang author's note ko. Nawalan lang ng mga 'Hahaha' g
alit na agad? No. Hindi po. :))))

Again! READ BETWEEN THE LINES. Ibino-bold at ina-italic ko na sila kaya wag nyon
g asahang sasagutin ko ng matino ang mga tanong nyo po. :) Matutong umintindi. ^
^

EVERY CHAPTER IMPORTANTE. ACTUALLY, UMPISANG UMPISA PA LANG. CHAPTER ONE PA LANG
, NAGSIMULA NA ANG BIG TWIST. Tagung-tago nga lang. ;)

Oh? Paano? Hanapin po. Hindi makita? Abangan na lang. :)

IMPORTANTE ANG ROLE NI KESLEY TERRELL III. BOW.

Z.
*******************************************
[4] 3. Very familiar feeling.
*******************************************
"A wonderful gift may not be wrapped as you expect."
-Jonathan Lockwood Huie

3. VERY FAMILIAR FEELING.

"Angelo..."

Parang may kumurot sa puso ko nang makita ko ang pagtalikod sa akin ni Angelo.

Pain all over his face.

Parang gustong tumulo ng mga luha ko. Umalis siya. Umalis siya....

"Aw, that's sad", a voice from behind mocked me.

Tinignan ko ng masama ang ngayon ay nakatayo ng lalaki.

Damn this man! Kasalanan niya 'tong lahat! Kasalanan niya!

Kinuha ko ang pinakamalapit na basong naabot ng kamay ko at ibinuhos ko sa mukha

niya ang laman noon. Sa bilis ng pangyayari ay hindi niya na nahulaan na gagawi
n ko 'yon.

"Now, that's very sad. Asshole!" Galit na galit na umalis ako.

Sinundan ko si Angelo sa labas pero hindi ko na siya nakita pa. Dinala niya ang
kotse ko.

He has his own key of my everything. That's how close we are. It's like he's my
very bestfriend, my brother, my.... lover.

But no. No one. No one can replace Troy in my heart. No one...

Natagpuan ko na lang ang sarili ko na nakatunghay sa puntod niya. Sa isang priva

te memorial na kakaunting ilaw sa mga poste lang ang tanging liwanag.

Lagi na lang. Lagi na lang kapag nagkaproblema ako, sa puntod niya ang takbo ko.

Hindi na nga ako takot sa dilim, eh. Kahit na gabing gabi na, sa kanya pa rin an
g takbo ko.

Because I feel safe whenever I'm with him.... even if he always makes me cry.

"Limang taon na, Troy. Limang taon... I missed you. I missed you so much", I sai
d as my tears started falling rapidly.

I feel safe, yet I feel so alone.

"Bakit kasi hindi ka lumaban? Sabi mo babalikan mo ako, di ba? Sabi mo pa nga ma
ghintay ako. Pero bakit iniwan mo ako?" Iyak na naman ako ng iyak.

Kada punta ko sa kanya, lagi na lang akong umiiyak. Hindi ako masawa sa mga paul
it-ulit kong tanong at hinanakit sa kanya.

Hindi ko lang kasi matanggap hanggang ngayon. Ang hirap kasi. Ang hirap tanggapi
n...

"Bakit kasi pinaasa mo pa ako? Eh, iiwan mo lang pala ako. Ang sakit , Troy. Ang
sakit. Kung alam mo lang...."

Tuloy tuloy ang agos ng mga luha ko. Hanggang sa.... bumuhos ang malakas na ulan
.

Ang nakakatawa lang, parang nakikiiyak sa'kin si Troy ngayon.

"Umiiyak ka rin ba?" Ang lakas ng buhos ng ulan. Wala na akong makita dahil sa m
ga luha ko. Basang basa na ako. "Umiiyak ka 'no? Kasi wala ako dyan? Kasi mas pi
nili mo dyan kesa sa'kin? Gago ka kasi, eh. Kung sana lumaban ka.... Kung sana b
uhay ka!"

Nakipagsabayan ako sa lakas ng buhos ng ulan.

Ang sakit. Hindi mabawas-bawasan ang sakit habang tumatagal.

Akala ko ba time will heal all wounds? E punyeta! Limang taon na pero bakit gani
to pa rin kasakit?

Sobrang sakit eh!

"Bumalik ka na kasi. Bumalik ka naman, Troy.... O kaya.... kunin mo na ako. Isam

a mo na ako. Troy naman eh. Hanggang kailan ba ako maghihirap? Troy.... please!"

Tumingala ako at hinayaan kong tumulo sa akin ang malalakas na patak ng ulan.

Ang sakit. Sobrang sakit pa rin.

Bakit hanggang ngayon sobrang sakit pa rin?

Sa sobrang sakit wala akong ibang magawa kundi ang umiyak.

Hanggang sa..... mapalingon ako sa isang bulto ng katawan na nakatayo malapit sa

isang poste ng ilaw.

That.... familiar stance.

Inaninag kong mabuti ang mukha niya na natatakpan ng liwanag na tumatama sa mukh

a nito.

Very familiar....

At ganoon na lang ang paghagulgol ko nang makita ko ang mukha ni Troy.

Iyak ako ng iyak habang papalapit siya sa'kin.

Please, don't tell me I'm dreaming.. Don't tell me I'm only hallucinating.

Please....

Hindi pa rin matigil ang paghagulgol ko hanggang sa makalapit siya sa'kin.

"Troy.... Troy....."

Hanggang sa yakapin niya ako.

Panaginip ba ito? Hindi naman, di ba? Kasi nararamdaman ko, eh. Ramdam na ramdam
ko. Totoo siya. Si Troy.... Si Troy siya..

Lalo akong napahagulgol nang higpitan niya ang yakap sa akin. Siya. Si Troy siya
... Please, tell me it's him.

Inangat ko ang paningin ko para siguruhin na si Troy talaga siya.

At tama ako. Si Troy nga....

Pero bakit.... bakit nawawala siya?

Bakit.... bakit unti-unting naglalaho ang mukha niya?

No! No! Troy, don't leave me, please!

Troy......

And then everything went black.

Masakit ang ulo ko nang magmulat ako ng mga mata. Umayos ako ng upo.

Nasaan ako?

Inilibot ko ang tingin ko sa lugar kung nasaan ako.

Isang puting kwarto. Hospital bed. Dextrose.

Pa'no ako napunta rito?

Wait.... si Troy!

Si Troy... sure akong si Troy ang nakita ko kanina!

Inalis ko ang kumot na nakatakip sa katawan ko at akmang bababa nang bigla na la

ng bumukas ang pinto. Agad akong napatingin sa pumasok.

"Tan...."

Si Kristoffer! Hindi ko inaasahang makikita ko siya rito. Ang alam ko ay nasa Am

erica pa rin siya, hindi ko alam na nakauwi na pala siya.

"Why are you here? No. Don't answer that. I'm leaving." Dire-diretsong sabi ko.

Sure akong si Troy ang nakita ko. Siya rin siguro ang nagdala sa'kin dito. Kaila
ngan ko siyang hanapin!

Kahit masakit ang ulo ko pinilit ko pa ring tumayo. Tinanggal ko ang dextrose na
naka-inject sa kamay ko.

"Tan! Ano ka ba?!" Bulyaw sa'kin ni Kristoffer kasabay ng paglapit niya sa'kin.
Pinigilan niya akong makalabas.

"Let me go! I need to find him! Buhay siya, Kristoffer! Buhay si Troy!" Nagpumig
las ako sa kanya.

Kailangan kong makita si Troy. Gusto ko ulit siyang mayakap.

"What? Arianna, wala na si TJ!"

"No! Nakita ko sya! Niyakap nya ako! Sya rin ang nagdala sa'kin dito! Buhay siya
! Buhay siya!" Bakit ba ayaw niyang maniwala sa'kin? Buhay si Troy!

"Ano ba'ng sinasabi mo? Ako ang nagdala sa'yo rito! Ako ang yumakap sa'yo! Ako r
in ang napagkamalan mong si Troy!"

Napatigil ako sa sinabi niya.

Hindi..... si Troy?

"B-but..."

"Ako 'yon, Arianna. Napagkamalan mo akong siya. Nag-hallucinate ka na naman." Ma

lumanay na paliwanag niya sa'kin.

"Pero... si Troy 'yun eh. Siya 'yun." Iiling iling na sabi ko.

Sure ako na si Troy 'yun, eh.

"That was me. Umuwi ako kasi alam kong sa kanya na naman ang tuloy mo ngayong de
ath anniversary niya. Umuwi ako kasi nag-alala ako. At tama nga ako, nandoon ka.
Nagpapakamatay sa lakas ng ulan at taas ng lagnat mo. It was me. And yes, you e
ven called me Troy because you were hallucinating. Please, Tan? Bumalik ka sa ka
ma, mahina pa ang katawan mo."

Iginiya niya ako pabalik sa kama.

Nag-hallucinate na naman ako. Dahil sa taas ng lagnat ko, nag-hallucinate na nam

an ako.

"Pero siya 'yun, eh. Siya 'yun....."

Bubulong bulong pa rin ako hanggang sa bumukas na naman ang pinto. Napalingon ka
mi sa pumasok.

"ABULAGA! WAAAAA! Bakit gumising ka na? Ibubulaga kita, eh! Ang dayaaaaa!" >/\<

I glared at him.

"Waaaa! Ang sama ng tingin mooo!" >/\<

I continued glaring at him.

"Sabi ko nga tatahimik na po." (_ _''')

Bumuntong hininga ako.

"Annipie naman! Hindi mo man lang ba ako namiss?"

"Pwede ba? Ang tanda mo na hanggang ngayon ang isip bata mo pa rin? Magbago ka n
a nga!" Mataray na sabi ko sa kanya.

Naiirita ako. Para siyang tanga. Daig niya pa ang babae kung umarte.

"Gaya ng pagbabago mo?" Biglang seryosong balik niya sa'kin.

Napatiim-bagang ako. "Stop being childish, Kesley. I'm sick of that." Nag-iwas a
ko ng tingin.

"Huh! Ayoko nga! Bleeeeh!" Kunot noong napalingon na naman ako sa kanya para lan
g makitang nakalabas pa ang dila niya.

"Stop that!" Mariing sabi ko.

"AYAW. Bleeeeh!" :P Patuloy siya sa pang-iinis.

At oo. Naiinis na ako. Nakakairita siya. Sobra.

"Para kang tanga! Alam mo ba 'yon?!"

Pero parang wala lang siyang narinig.

"Fuck, you're so annoying! Stupid!"

Bigla ay ngumiti siya ng mapakla. "Look who's talking."

Lalong nadagdagan ang pagkainis ko.

"Tama na, Third." Awat sa kanya ni Kristoffer.

Sisigawan ko na sana ulit siya nang biglang bumukas na naman ang pinto.

"Oh, A. Gising ka na pala." Bungad ni Julia.

"Duh", I rolled my eyes. Obvious ba?

"Beybiiiiiii! Omigosh! Okay lang you? Natawagan ko na si fafa Tim! Pupunta na ra

w----"

"Please? Naiirita ako sa inyong lahat." Putol ko sa sinasabi ni Ej.

Napatigil sila sa paglapait. Si Brianna, Bea, Julia, Kiray, Lexi, at si Yen.

"What I mean is you all get out." Mataray na sabi ko sa kanila. Hindi ba nila na
hahalatang ayokong makasama sila? Lagi na lang kailangan ko pa silang paalisin?
"What? You want some kind of a reunion? Go have one. But spare me." Sarkastikong
sarkastikong sabi ko sa kanila. "Now, out." I said as cold as ice.

Pero wala pa ring nagsalita. Lahat sila nakatingin lang sa'kin.

"Fuck. Can't you just all get out?!" I hissed at them.

Pero wala pa ring natinag sa kanila.

"Fine! I'm leaving." Pinilit kong tumayo.

"Tan, hindi mo pa kaya."

"Get off!" Nagpumiglas ako sa hawak sa'kin ni Kristoffer.

"Guys, pwedeng iwan nyo muna kami?" Napahinto ako at napatingin sa nagsalitang s
i Brianna.

Nagtitigan lang kami.

Sumunod naman sa kanya ang lahat at nagsilabasan na sila, pati si Kristoffer.

"Ano na naman?" Mataray na tanong ko sa kanya nang mapag-isa kami sa kwarto.

Sesermunan niya na naman ako? Lagi na lang may misa kapag naabutan niya ako. Ano
'ng bago do'n?

"Arianna....." Tinitigan niya ako ng matagal. "...... Troy's not dead."

O____O

Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. Parang dumagundong ang puso ko.

"W-what?"

"Troy is not dead...."

***

A/N:

Dundun-dundun! XD
Omo! Tapos biglang sumulpot si Troy sabay kantang.. "I'm still alive... I'm stil
l alive!" Gamit ang boses ni GD! Hahahaha.
Buhay si Troy?
BUHAY?!
MABUHAY! *O* HAHAHA.
Tengne! Kagago tong utak ko puro Bigbang laman. Kaya nga pasensya sa late update
e. :DD

Team Angelo? Team Lord? Team Keslo? Team Kristoffer? Team Troy?

Omo omo omo! Daming boylets katimang lang. XD

Osya.. bahala na kayong mag-hintay sa next update. Mawindang kayo. Go! :)

Read between the lines. ;)

Z.
*******************************************
[5] 4. The cruel truth.
*******************************************
"Look, I have a strategy. Why expect anything? If you don't expect anything, you
don't get disappointed."
-Patricia McCormick

4. THE CRUEL TRUTH.

Halos hindi ako makahinga sa narinig ko.

Buhay si Troy....

Buhay siya..... I knew it. Buhay siya!

P-pero... pero paano? Kitang kita ko kung paano siya nawalan ng buhay.... Paano'
ng.....?

"'Yun ang gusto mo'ng marinig, di ba? Na buhay pa si Troy? Na hindi pa siya pata
y?"

Umangat ang paningin ko kay Brianna.

Sarkastiko ang tonong gamit niya. Bigla ay nawala ang pag-asam sa mukha ko.

Nangunot ang noo ko.

Ano'ng ibig niyang sabihin?

"Di ba? Well, ipaparinig ko sa'yo kung iyan ang gusto mo. Troy is not dead. He i
sn't!"

Nagtagis ang mga bagang ko.

Hindi ko akalaing sasabihin ni B ang mga ito...

Akala ko, totoo. Akala ko may pag-asa. Kasi, pwede namang buhay si Troy, eh. Na
pinalabas lang lahat ng daddy niya? Na kaya hindi ako pinalapit man lang sa punt
od niya kasi..... wala naman talaga siya doon. Na kaya hindi ko siya nakikita ng
ayon ay dahil itinatago lang siya o kaya nagka-amnesia. Pwede naman 'yun, di ba?

Pero...... kitang kita ko kasi. Kitang kita ko noong mawalan siya ng buhay.

At ngayon si B.... Binuhay niya ang pag-asa ko, pero biglang pinatay din.

Sobrang sakit....

Agad na nangilid ang mga luha ko. "Stop..." I trailed. Pinipigilan ko ang pagtul
o ng mga luha ko.

"Ano, masaya ka na? Hindi siya patay! 'Yun ang gusto mong paniwalaan, di ba?!"

"Stop..." This time nakikiusap na ang tono ko.

Bakit kailangan niyang ulit-uliting hindi patay si Troy, gayong isinasampal niya
sa'kin ang katotohanang wala na siya?

"'Yun ang gusto mo'ng marinig, di ba?! I'll tell you! TROY. IS NOT. DEAD!"

"STOP! Damn it!" Kasabay ng pagsigaw ko ay ang pag-uunahan ng mga luha ko.

Kapatid ko ba siya? Bakit ganyan siya? Ang sama sama niya!

"No! Hindi ako titigil hangga't hindi ka tumitigil dyan sa kahibangan mo! Patay
na si Troy, Arianna! Patay na siya!"

Naitakip ko ang mga kamay ko sa tenga ko. "Tama na... Tama na...." Nanghihina ko
ng pakiusap sa kanya.

Ang sakit ng mga sinasabi ni B. Ang sakit...

"Kasi kung hindi mo siya tinaboy, hindi siya sasama sa daddy niya! Kung noong un
a pa lang pinaglaban mo na siya, hinding hindi mangyayari sa kanya 'yon! You kno
w what? Ikaw ang may kasalanan sa nangyari sa kanya! Pinaglaban kita, Arianna! P
inaglaban ko kayo ni Troy kahit alam kong ang kompanya ang nakasalalay! Pero ano
? Ano'ng ginawa mo? Isang kausap lang sa'yo ng daddy niya, tinalikuran mo na aga
d siya?"

Humahagulgol na ako. Nahihirapan na akong huminga.

Kasalanan ko ang lahat. Kasalanan ko.....

"Limang taon na, Arianna! Limang taon nang wala si Troy! Limang taon ka ng naglu
luksa! Nagbago ka ng ganyan? Bakit?! Kasi nasasaktan ka? Eh, sino ba'ng may kasa
lanan? Kami ba? Kami ba ang nagdesisyon para sa'yo? Kami ba? Ha, Arianna? Kami b
a?!"

"TAMA NA!" Sigaw ko. Iyak na ako ng iyak.

Kahit nakatakip na ang dalawang kamay ko sa mga tenga ko, rinig na rinig ko pa r
in ang mga sinasabi niya.

Tumutusok sa puso ko ang matatalim na katotohanang sinasabi niya.

"Tama na. Please.... Tama na...."

Hindi ko na kaya... Wag niya ng dagdagan pa....

"'Yun ang gusto mong marinig, di ba? Gusto mo ba araw-arawin kong sabihin sa'yo?
TROY IS NOT DEAD!"

Parang mababaliw ako sa sobrang sakit ng mga pinagsasasabi niya. Sobrang nasasak
tan ako. Hindi ba niya alam kung gaano kasakit ang mga sinasabi niya?

Ang sakit sakit.

Hindi ko namalayang bumukas ang pinto, basta na lang naramdaman ko si Angelo na

nasa tabi ko.

Hinawakan niya ako sa magkabilang braso at pinunasan ang mga luha ko.

"My god.... What the hell are you doing, Brianna?! Hindi mo na kailangang sabihi
n sa kanya ang mga 'yon!" Sigaw niya kay Brianna.

Niyakap niya ako ng mahigpit.

"Kailangan, Tim! Kailangan! Limang taon na siyang ganyan. Kailan niya matatangga
p ang katotohanan? Kailan siya matatauhan? Wala na si Troy! TROY IS DEAD!"

Lalo akong napahagulgol sa huling sinabi niya. Parang patalim na tumarak sa dibd
ib ko ang huling sinabi niya.

Ang sakit. Sobrang nahihirapan na akong huminga sa sakit.

"Tama na, B!" Sigaw ulit ni Angelo.

"No! That girl is insane!"

"SHE'S NOT INSANE!" Mariing sigaw ni Angelo. "She's not!"

"I am Angelo. Thanks for defending, but I know I am." Gusto kong isatinig sa kan
ya iyon pero sobrang nanghihina na ako.

"She's not, B. She's just.... still hurting."

Natahimik na lang bigla sa loob ng kwarto.

Walang maririnig kundi ang mahinang paghikbi ko.

"Hush, Arianna. God, don't cry", mahigpit na niyakap ako ni Angelo at inalo. "Iw
an niyo muna kami."

Maya-maya pa, narinig ko na lang ang mahinang pag-click ng pinto, senyales na na

kaalis na si B, at hindi ko alam kung nasaksihan ng barkada ang nangyari.

Ang sakit, sobra. Hindi ko alam kung paano ide-describe ang sakit na nararamdama
n ko.

Totoo naman ang lahat ng sinabi ni B, eh. Totoo lahat. Kung hindi dahil sa'kin,
malamang buhay pa si Troy. Malamang kasama ko pa siya. Malamang hindi ako nagkak
aganito. At malamang..... masaya pa rin ako.

Napahigpit ang hawak ko sa damit ni Angelo.

Si Angelo lang ang lagi kong nakakapitan. Siya lang lagi ang handang dumamay. Na

sawa na ata sila, kasi tinataboy ko sila. Pero si Angelo, kahit ano'ng taboy ko
sa kanya, hindi siya nang-iwan...

Ang sakit lang. Hindi ko na alam kung ano'ng gagawin ko pag pati si Angelo nawal
a sa'kin.

"It's okay, Arianna. Nandito lang ako." Patuloy lang siya sa pag-alo sa akin.

"Don't leave me, please?" Nanghihinang pakiusap ko sa kanya. Humihikbi pa rin ak

o.

"Hush, hindi kita iiwan. Don't cry, please? I don't want you to cry....."

Napapikit ako ng mariin sa sinabi niya.

Marahang tumango ako.

Kagaya ni Troy, ayaw din ni Angelo ng umiiyak ako. Their lines...... God! Sana s
i Angelo na lang si Troy....

Hikbi lang ako ng hikbi habang yakap ako ni Angelo. Hanggang sa hindi ko namamal
ayang, nakatulog na pala ako...

Nagising ako sa mga boses na narinig ko.

Nag-uusap sila ng mahina at malamang ay para hindi ako magising.

Hindi ko naibuka ng maayos ang mga mata ko. Sumasakit pa rin ang ulo ko.

"Look, iho. Gusto ko lang sumaya ang apo ko. At alam kong ikaw lang ang may kaya
ng makapag-pasaya sa kanya."

Dahil sa sakit ng ulo ko, mas pinili kong magkunwari na lang na tulog pa rin. Pa
rang biglang kinutuban ako ng hindi maganda sa narinig ko.

Boses ni lolo ang narinig ko. Una, gusto niyang palabasin ako sa publiko, ngayon
naman.... ano 'to? God, he's going overboard!

"Parang anak na ang turing ko sa'yo, Tim. Sang-ayon ako sa papa."

Oh my god. Pati si daddy?

"Hindi po kasi gano'n kadali 'yon. Mas lalong masasaktan si Arianna kung ipipili
t nyo ang gusto nyo."

For the nth time, I was touched by Angelo's words.

"Makakalimutan niya rin si Troy, Tim. Sa tamang panahon...."

"Tito, alam ko po. Pero hindi sasang-ayunan ni Arianna 'yan. Look, lo, tito. Han
ggang ngayon masakit pa rin sa kanya ang nangya---"

"I know. We know... Kaya nga ang gusto ko, ikaw ang pumalit sa puwang na iniwan
ng unang minahal niya."

"Pero lo......"

"Please? Marry my granddaughter, Tim."

Nahigit ko ang paghinga ko sa narinig ko.

I knew it.

"I agree. Make her happy..."

Yes, maybe he can....

"Marry my daughter, Tim Angelo."

BUT HELL NO!

***

A/N:

Hey, peeps! About sa dedic po. Uhh. Paki-PM po ako. PM not chat or post sa MB. P
M po. Personal message. Intiendes? ;)

Soft copy! Ang totoo niyan, nasa chapter 31 pa lang ako ng pag-edit. Eh, di ba 5
3 chapters? Anak ng tokwa ang katamaran ko benteng mahigit na lang kinatatamaran
pa. Hahaha. Antay antay po, gaya ng Book One, matatapos ko rin ang soft copy. X
D

Oh? Buhay si Troy no? Maniwala kayo kay B! Mwahahaha! Aaraw-arawin kayo ni B. XD
DD

Eto, seryoso.... Wag nyong hayaang lituhin ko kayo. ;)

--Z.
*******************************************
[6] 5. He and his.
*******************************************

5. HE AND HIS.

Pasilip-silip ako sa hallway ng ospital.

Walang nagbabantay sa'kin kaya naman sakto ang timing sa pagtakas.

Tatakas ako. Hindi dahil ayaw kong pakasalan si Angelo, kundi dahil hindi ko siy
a gustong pakasalan.

Kasal na ako. Bakit ko kailangang magpakasal pa ulit?

Masakit ang lahat sa'kin. Ang ulo ko, ang katawan ko, pati na ang puso ko.

Tatakas ako para makalayo. Malayo sa pamilya ko. Sa mga kaibigan ko. Sa mga alaala ni Troy....

Para akong isang secret agent sa ginagawa ko. Wala akong heavy make-up ngayon d

ahil inalis na malamang ng mga nurse. Nag-suot pa ako ng cap para mas maging tag
o. Hindi rin ako naka-high heels dahil magiging sagabal sa pagtakbo. At wala ako
ng dinalang kahit na anong gamit na pwede akong ma-trace ng pamilya at mga kaibi
gan ko.

Panay masid ang ginawa ko hanggang sa makalabas ako.

At sa ginawa ko, si Keslo--- I mean, si Kesley ang naalala ko.

Noong naging epic fail na spy kami sa pagsunod kina Margarette at...... Troy.

:(

Nasasaktan na naman ako.

Lahat konektado kay Troy. Kaya paano ko siya makakalimutan?

Okay lang... Wala naman akong balak.

Saktong paglabas ko ng ospital, nakita kong bumaba mula sa sasakyan si Angelo at

Brianna.

O_____O

Shit!
May nakita akong isang lalaking papasok ng kotse niya kaya by impulse, tumakbo
ako papunta doon at dali-daling pumasok sa passenger seat. Tinted naman kasi kay
a ito na ang safest na taguan.

"Sorry. May pinagtataguan lang ako ka------"

O_____O!

"IKAW?!" Hindi makapaniwalang tanong ko.

Sa dami ba naman ng tao, eto pang demonyo?!

Pero nagtaka pa siya at tinitigan muna akong maigi.

Tapos parang naalala niya na ako.

"Oh, hi slut. Missed me? So now you stalk me?"

~____~

Sinabi ko bang safest? Napakalaking JOKE.

"Duh. Pwede ba? May pinagtataguan lang ako kaya wag kang assuming." Inirapan ko
siya at itinuon sa labas ang pansin ko.

"K, slut."

Napapikit ako ng mariin. Namumuro na sa'kin 'tong hinayupak na 'to.

Kalma, Aria. Kalma.

Hoo.

Dumilat ulit ako para tignan kung nakapasok na ba sa loob si Angelo at Brianna n
ang pagdilat ko.... nakababa na ang bintana sa side ko!

O____O!!!

"Shit! What the fucking hell are you doing?!" Agad-agad na dumausdos ako pababa
ng upuan.

"Doing them a favor." Kibit balikat na sagot niya

"Paandarin mo na!" Gigil pero pigil ang sigaw na sabi ko sa kanya.

Pero ang putsa! Nag-straight face lang! Putaragis na poker face 'yan!

"Aaaah! What the fu---aaw!"

"Paaandarin mo o tatapyasin ko 'yang pantalon mo para mas feel mo?" Naninigkit n

a mga matang tanong ko sa kanya. Kinurot ko kasi siya sa hita ng pagkadiin-diin.

*Pak! Pak! Pak!*

"Shit ka! Wag mo 'kong hampasin, gago!" Mas lalo kong diniinan ang kurot sa hita
niya.

Tangna, pinaghahampas ba naman ang kamay ko!

*Pak! Pak! Pak!*

Patuloy lang sya sa paghampas sa'kin. Nak ng putsa!

Hindi ko na lang siya kinukurot. Hampas at kurot na may kalabog sa hita pa!

"Stop, you little hellcat!"

"Paandarin mo na, pakyu ka!"

Wala akong tigil sa paghampas at kalabog sa kanya na sinasangga niya naman ng is

ang kamay niya.
"Aray! Pakshet, wag ang mukha ko! Ahhh! Sheeet!" Ginugulo-gulo niya ng kamay ni
ya ang mukha ko!

Letse! Para siyang batang stupid!

"WHOAAAAAH!"

O_____O!!!!

Akala ko nilipad na ang puso ko sa biglang pag-andar ng kotse!

"Fuck! That hurts..." Mahinang bulong niya sa sarili niya habang hinihimas-himas
ang hita niyang ni-riot ko.

"Huh. Buti nga sa'yo." Mahina ring bulong ko na sakto para marinig niya at pagka
raa'y umaayos na ako ng pwesto.

Ano ba 'tong napasukan ko?

Pero sige. Sa ngayon, sa kanya muna ako sasama.

Tsk. Itinuon ko na lang ang pansin ko sa labas.

Curse lang siya ng curse habang nag-da-drive. Ako naman walang pakialam.

Saan ba ako pupunta ngayon? Ten thousand pesos lang ang nasa bulsa ko. Paano ako
mabubuhay nito?

Ang kompanya ko. Alam ko namang aasikasuhin ni Angelo 'yun.

Si baby Queen, alam ko namang aasikasuhin siya ni Angelo.

Ang paghahanap sa'kin... Tyak... Aasikasuhin din 'yun ni Angelo.

Lagi na lang si Angelo....

Pinikit ko ang mga mata ko at sumandal sa seat ko.

Ke naka-dilat o naka-pikit, mukha lagi ni Troy ang nakikita ko.

Naaalala ko lang ang lahat ng pinagsamahan namin.

Mahigit isang taon....

Asaran... Kulitan... Kiligan... Pero ngayon... sakit na lang ang natira.

Nararamdaman kong may mga luha na ang nag-aambang tumulo mula sa mga mata. Pumik
it ako ng mariin para pigilan iyon.

Hanggang sa.... hindi ko namamalayang naka-iglip na pala ako.

Nananaginip ba ako?

*Poke. Poke. Poke.*

May tumutusok sa tagiliran ko.

Sino siya? Bakit niya ako sinusundot?

Teka... Isang tao lang ang gumagawa sa'kin nito, ha?

Siya ba?

Sino siya?

May narinig ako...

Hindi ko alam kung tama ba ang narinig ko, o nililinlang lang ako ng imahinasyon
ko.

"Helen..."

Iyon ang narinig ko.

Tama ba? Iyon nga ba?

Pero iyon talaga ang narinig ko.

Nananaginip na naman ba ako?

Ang boses niya....

Pumupungay pa ang mga mata ko nang dumilat ako.

Tumingin ako kay Lord.

Naabutan ko pang susundutin na naman dapat niya ako pero napahinto siya.

Hindi iyon ang mahalaga.

Ang narinig ko....

"A-ano'ng... ano'ng..... sabi mo?"

Pinakatitigan ko siya.

Siya ba ang nagsalita kanina? Totoong totoo ang boses.

Wala namang ibang tao sa loob ng kotse...

Sya ba....?

Pero bakit...... si Troy ang naaalala ko?

Bakit.....?

"What?" Parang patay malisya pero parang medyo nataranta ring tanong niya.

Hindi ko mabasa. Ang galing nyang mag-poker face.

Para talagang si Troy....

Si Troy na kapag alam kong may kakaiba sa takbo ng isip... patay malisya lang.

Hindi ko alam pero bakit nakikita ko si Troy sa kanya?

Kapag galit si Troy, kung magmura siya, grabe sa lutong. Si Lord naman, grabe ri
n sa lutong magmura, kaso english nga lang.

Para siyang english version ni Troy.... Pero si Troy talaga...

"Y-you said.... H-helen, right?" Tanong ko sa kanya.

Kakagising ko lang pero bakit nawiwindang ako? Bakit ganun?

"I didn't." -_____-

"Yes, you did! You said Helen!"

Narinig ko. Bakit niya kinakaila?

"Tss. Stupid." 'Tss. Engot.'

Oh my god.

"Troy....." Hindi ko napigilang lumabas sa bibig ko ang pangalan ni Troy.

"Tss." He smirked.

Iyon lang at lumabas na siya ng kotse.

Gusto kong maiyak.

Wala akong balak na mag-move-on.... lalo na ngayong.... pinapaalala niya sa'kin

si Troy.

His evil grin. His smirk. Ang pag-sundot niya sa bewang ko. 'Stupid' at 'tss'...
.

'Sexy ka pa rin kahit ang taba ng babyfats mo.'

'Engot.'

'Tss.'

Tuloy-tuloy na nag-flashback sa'kin ang ala-ala ni Troy...

Naluluha na naman ako.

Bakit ganito?

Posible bang.....

Isa lang ang gusto kong makita sa kanya ngayon.....

His smile.

Sino ba talaga siya?

Troy... Lord...

Magkahawig ang mukha, kilos, ugali.

Bakit feeling ko.....

***

A/N:
WOHOHO! Nag-edit ako ng pictures ni Troy at Lord---------->
5 years na ang lumipas. Isipin nyo na lang magkahawig sila, ha? Walang basagan!
HAHAHA.

Saguli mga ginoo't karamiha'y mga binibini. :')

Marami ang naguguluhan. Sino daw ba si Angelo at saan siya galing?
Si ANGELO po ang nagbantay kay Arianna noong makatulog siya sa infinitree nila n
oong hapon hanggang gabi bago maaksidente si Troy.
Kuha? :)

SOFT COPY! Sa wakas ay natapos ko na. *0* Nasa profile ko po ang soft copy ng Ba
d Meets Evil!

Follow niyo ako sa twitter! Nasa profile ko. :) Mas active ako doon kesa fb e. :
) Tsaka, nag-iiwan ako ng clues doon. ;)))

Okay. Yung totoo.

Sino si Lord? ;)

--Z.
*******************************************
[7] 6. Follow the Lord.
*******************************************

6. FOLLOW THE LORD.

Sinundan ko si Lord sa restaurant kung saan siya pumasok.

Nagtuloy siya sa isang table kung nasaan ang mga kabarkada niya. Namumukhaan ko
sila, sila rin 'yung mga nasa bar noong nakaraang gabi.

"Lord! Oooooooh-kay? Who's that---oh! Ikaw 'yung.....!" Sabi ng isa. Pinaglipatlipat niya ang tingin sa amin ni Lord.

Okay.

Awkward.

-_____-

Iwanan ba naman ako ni Lord na nakatayo. Bigla na lang siyang umupo sa isang upu

an, ni hindi man lang nang-aya!

"Uy, upo ka. Dito oh." Nag-hila ng isang upuan mula sa kabilang table ang kanina
ring nagsalita.

Tinignan ko lang siya tsaka ako naupo.

"Hello, Miss....?" Tanong ng isa.

Napatingin ako kay Lord. Iba talaga ang feeling ko.

Naghintay ako na ipakilala niya ako pero nag-iwas lang siya ng tingin! Hell! May
iba talaga, eh!

Huminga ako ng malalim. Oo nga pala, may pustahan sila.

"Yanna. I'm Yanna Santana." Titig na titig lang ako kay Lord habang sinabi ko 'y
un.

Iba talaga. Parang dati niya pa ako kilala.

Hindi niya ako nilingon pero.... napakunot ang noo niya.

Shit. Bakit???

"Hi! Ako si Mav! May boyfriend ka? Gusto mong mag-apply ako sa'yo?" Sabi ng isa
na Mav nga raw ang name.

Napakunot-noo lang ako.

"Loko ka talaga Mavin! Tigilan mo nga!" Binatukan si Mav ng isa. "Hi. Ako naman
si Migs." Pakilala niya.

"I'm Nicholas. Nich for short."

"At ako naman si Alec."

"May absent sa'min. Si Hero. Wag mo na siyang hanapin hindi naman siya important
e." Sabi pa ni Gav.

Alanganing tinanguan ko lang siya. Like I care. Duh.

Kung ano-ano ang itinanong nila sa akin about sa nangyari noong nakaraang gabi s
a club. Pero panay ngiti lang ang sinasagot ko sa kanila.

Ngiti?

Kailan pa ba ulit ako nangiti? Ngayon na lang ulit, ha? Hindi ko alam pero natut
uwa ako sa mga oras na 'to. Hindi dahil sa kalokohan ng mga bagong kakilala ko.
Kundi dahil sa isang taong, parang kilala ko.

"Pero sa tingin mo, love is blind, di ba?" Tanong ni Mav kay Migs.

Hala. Napunta na pala sa love ang usapan nila?

Shet. Panay titig kasi ako kay Lord eh! May iba kasi talaga.

"Lul. Sa pagkakaalam ko love sees all!" Salungat sa kanya ni Migs.

"Love sees all but tends to be blind! Ulol kayo, di nyo alam 'yon?" Sabat ni Nic
h.

"Putangna. Kelan pa nagkamata 'yang love na 'yan? Kakornihan niyo. Dya na nga ka
yo!" Sabi sa kanila ni Alec tapos tumayo na siya.

"Sa'n punta pre?" Nich.

"Bibiling kausap." Sagot ni Alec tapos nagtuloy-tuloy na siyang lumabas.

"Uy, sama ko! May tingi ba niyan?" Habol ni Mav sa kanya.

"Pakyo kayo hintayin niyo 'ko! Baka may buy one take one!" Habol din ni Migs.

"Pa'no, Panginoon? Paalam!" Iyon lang tapos umalis na rin agad si Nich.

At kami na lang dalawa ni L ang naiwan dito.

Awkward.

May utak ako kaya alam kong style lang nila 'yon para maiwan kami ni Lord dito.
Ang tanong lang.... bakit?

Hanggang sa bigla na lang tumayo si L tapos naglakad palabas ng restau. Ako nama
n sinundan ko siya.

Biglang huminto siya sa paglalakad nang siguro maramdaman niyang nakasunod ako.

"Why are you following me, S?" Medyo iritado niyang tanong.

"S?"

"Slut."

Heol. -_____-

Napa-roll eyes na lang ako, pati napangiwi na rin. Shet sa slut naman.

"What?" Untag niya sa'kin nang hindi pa rin ako nasagot.

Pero hindi pa rin ako sumagot. Iniwas ko lang sa kanya ang tingin ko at nag-pata
y-malisya.

"Tss." ~___~ Iyon lang at nagpatuloy na ulit siya sa paglalakad.

Napangiti ako. Nakita ko na naman ang pag-tss niya. Eh feeling ko kasama ko na r

in si Troy eh.

"Why are you following me, really? You're really my stalker aren't you?" Iritado
ng tanong niya nang huminto ulit siya.

"Woot. Hangen." Tingin dito, tingin doon. Patay malisya ang peg.

Haha. Bakit natatawa ako sa loob-loob ko ngayon?

Good sign to, di ba?

After.... five years. :)

Iiling-iling na naglakad na lang ulit siya. Ako naman sumunod na lang ulit.

Bakit ganito? Kakaiba ang feeling ko sa kanya? Bakit parang gusto ko, laging nas
a tabi niya?

Eh kasi iba talaga eh....

Hanggang sa pumasok siya sa loob ng kotse. Agad agad na sumunod din ako.

Kunot noong napatingin siya sa'kin nang parehong nasa loob na kami ng sasakyan.

Sa gilid ng paningin ko, nakita ko ang pagsalubong ng mga kilay niya. Nagpatay-m
alisya na lang ulit ako at tumingin sa labas.

Hindi ko mapigilang mapangiti. Kainis. Bakit ganito 'tong nararamdaman ko?

Nakarating kami sa mansyon.... err. Bahay niya. Ubod ng laki.

"Really, why are you following me, huh, S?" Umupo siya sa long couch sa living r
oom.

Ako naman nanatiling nakatayo lang.

Sa tono at kilos niya, para siyang nagpapaamin ng katulong kung may ninakaw ba i
to o wala.

Natatawa tuloy ako. :)

"What's funny, S?" ~_____~

Napanguso ako sa sinabi niya. "Tss. L." I rolled my eyes. Di sya masawa sa kakat
awag sa'kin ng slut!

"I'm not malibog, S." ~____~

0.0?

Ano daw?!

"....Even if I kissed you." -____-

0_0

"It's just a kiss." -____-

0_____0

"Even if I touched your butt." -____-

O_____O

"They're small though." -____-

O///////O

"But I'm not malibog." -____-

>///////<

"Ano ba'ng sinasabi mo?! L for Lord! Gago ka pinaalala mo pa!" >//////<

Shet na shet sa kashitan naman 'tong L na 'to!

Ano ba'ng pinagsasabi niya?! Pinaalala pa 'yung..... 'yung.....

Nahawakan niya kasi ako dun noong hinalikan niya ako e.

>/////>

"Ahh." -_____- Tapos tumango lang siya at nag-straight face na ulit.

Putangna talaga! Totoo ba siya? PAKSYET EH! >___<

"So why did you follow me all the way here?" Medyo tumaas ang isang kilay niya.

"Patira."

Biglang nanlaki ang mga mata niya kasabay ng pagsalubong ng mga kilay niya.

"You're the one who's malibog, S." =____=

0___0?

Ako?

Ano ba'ng sabi ko? Sabi ko lang naman eh patir------

"Pakyu ka talaga! Hindi ka ba sanay magtagalog o ginogoyo mo lang ako dahil naii
ntindihan mo naman ang ibang sinasabi ko? Patira kako! I mean, let me live in yo
ur house!"

Taragis. Nanlalapot pawis ko sa mga pinagsasabi niya eh!

Hindi daw malibog? E kung ano-anong sinasabi niya eh! Putris na Lord 'to!

"Ahh. Why?" -_____-

Ahh na naman? Haynako!

Teka. Why? Ah...eh bakit nga ba?

"K-kasi..... W-wala akong pera. W-wala akong m-matutuluyan." Tumingin ako sa iba
ba.

Nagsisinungaling ako.

Ang totoo nyan.... gusto ko lang naman kasi siyang makasama eh.

"Poor." Iyon lang tapos bigla na siyang tumayo at umakyat na sa hagdan.

Iniwanan na naman ako. :(

Naupo na lang ako sa katapat ng kaninang inupuan niya.

Maya-maya pa, may bumabang hindi naman katandaang babae na naka-uniform na pangmaid.

"Magandang araw, Miss." Lumapit siya sa'kin. "Ihahatid ko na po kayo sa kwarto n

iyo."

Bigla akong napangiti sa sinabi niya. Matuling tumango ako at sumunod na sa kwar
tong pinaghatiran niya sa'kin.

Mayaman si Lord. Kung mayaman ako, mas siya.

Kinagabihan, nagising ako sa ingay na nanggagaling sa ibaba.

Nakatulog na naman ako. Ang sakit kasi ng ulo ko hanggang ngayon. May sinat pa a
ta ako. Okay. May lagnat pa 'ko. :|

Bumaba ako at nakita ko sa may garden, nanduduon ang barkada ni Lord. Ang lalaka
s ng tawanan nila. At nag-iinom din sila.

Ayaw ko namang puntahan sila dahil ang awkward lang, grabe.

Nagtuloy na lang ako sa pool side. Tanaw ko pa rin sila. Dejoke. Siya. Tanaw ko
siya.

Bakit ko naman sila tatanawin? Eh siya lang naman ang hanap ko?

Hindi ko pa siya nakikitang mag-smile. Pero naiimagine ko na si Troy sa kanya. P

a'no pa kung mag-smile siya?

Umihip ang malakas na hangin. Bigla akong gininaw kaya naman napahalukipkip ako.

Habang naglalakad ako ng sobrang bagal, nakatunghay din ako sa pool.

Natawa ako sa sarili ko. Dati, kapag nakakakita ako ng pool. Bigla bigla na lang
akong tumatalon. Hindi naman ako sanay lumangoy pero basta basta na lang akong
tumatalon. Kasi nga gusto ko ng mamatay. Gusto ko ng sundan si Troy. Pero lagi n
ang nandyan si Angelo kaya hindi ako mamatay-matay. Life saver ko kasi siya eh.

Pero ngayon, nakatunghay na lang ako sa pool.

Iniisip na kung bakit hindi ako mamatay-matay. Siguro, may dahilan ang nasa itaa
s. Aaminin kong galit ako sa kanya, pero hindi mawawala ang katotohanang siya pa
rin ang nakakaalam ng lahat. May dahilan siya... sigurado.

"Patapon na ba ang buhay mo? Akin na. Sasaluhin ko."

Bigla akong nalingon sa pamilyar na boses na nagsalita mula sa likod ko.

O_____O

Ano'ng.... ginagawa niya rito?! Paanong.... nahanap niya ako?!

Teka... Bakit.....?

Nakangiting binati niya ako.

"Hi, Ann!"

"KESLO?!"
***
A/N:
Nabuhay po si Troy. Na-reincarnate siya sa katauhan ni Hermes Romano sa Operatio
n: Stealing The Bad Boy. De joke. Pa-plug lang po. -_____Pansinin nyo muna ang new story ko habang naghihintay kayo ng update dito. HAHA.
KathNiel din po iyan. :)

Ang dami ng napag-iisip sa twist netong book two. Hahaha.

Si Troy at si Lord, iisa? Bakit tinawag na Helen ni L si A? Bakit ganun

mag-react si L na parang kilala niya si A? Bakit pumayag si L na tumira
bahay niya? Paanong napunta sa bahay ni L si Keslo? Magkakilala ba si L
? Bakit alam ni Keslo kung nasaan si Ann niya? Bakit malaki ang role ni
t bakit hindi pumunta si Kath sa Skydome?

LOL. Nakita ko lang sa timeline. Hahahaha. XD

--Z.
*******************************************
[8] 7. Deja vu.
*******************************************

7. DEJA VU.

"KESLO?!"

na lang
si A sa
at Keslo
Keslo? A

Hindi ako makapaniwala sa taong nasa harapan ko ngayon.

Totoo ba 'to? Paano'ng.....?

Pero bakit.... parang gulat na gulat din ata siya?

"Whoah." Mahinang sambit niya sa sarili niya.

Napakunot ang noo ko. Siya pa talaga ang nagulat ngayong ako 'tong dapat?

"A-anong.... tinawag mo.... sa'kin?" Hindi makapaniwalang tanong niya.

Tinawag ko sa kanya? "Kes-----" Oh my god. "Ley. Kesley..." Maski ako nagulat sa

hindi ko namalayang nasabi ko. "Kesley! I said Kesley! Ano ba'ng ginagawa mo di
to, ha Kesley?!" Biglang tinarayan ko siya.

"Hindi! Sabi mo Keslo! Waaaaa! Keslo? Waaaaa! AAAANNNNNNN!" @0@

~_____~

"Pwede ba? Ang ingay mo." Pagtataray ko sa kanya.

"P-pero.... Waaaaa! Tinawag mo talaga 'kong Keslo? Teka lang, kailangan kong tum
alon!" Pagkasabing-pagkasabi niya nun, bigla na lang siyang nagtatalon. "Whoah!
AAAANNNNN!!!!"

Nanlaki ang mga mata ko nang bigla na lang yakapin niya ako.

"Ann! Ikaw ba talaga 'yan? Hindi ka si Bergi? Hindi 'to mind fuck? Ikaw talaga?!
WHOAH!" Tapos niyakap niya ulit ako.

Hindi ko mapigilang mapangiti. Hanggang ngayon ba, Bergi pa rin ang tawag niya k

ay Brianna? Sus. Wala talaga siyang pinagbago. :)

Kahit hindi sila nagtagal ni B, mas boto naman ako kay Keslo para sa kapatid ko.
Pero ganun talaga, eh.

Ni isang loveteam nga sa barkada, wala ng natira.

Siguro kung buhay pa si Troy.....

Oo nga pala....!

"Tumawa ka???" | "Magkakilala kayo ni L???" Magkasabay kaming nagtanong.

Inawat ko siya nang magsasalita na naman dapat siya.

"Ako muna ang sagut-----"

"Hi, guys!" Napalingon ako sa lalaking ngayon ay nasa likuran na ni Kesley---lo.

Ay, syet. Ano ba'ng tawag ko sa kanya?

(___ ____''')

Nabaling ang parehas naming pansin sa kanya.

"Hi! I'm Hero. Nice to meet you!" Nakangiting pagpapakilala niya sa'min.

Ah. Siya 'yung absent kanina sa restau?

"Kesley, pre. But call me Third." Pakilala din ni Kesl----O! Keslo! Keslo na nga
ulit!

>____>

Nagkamayan pa sila habang ako nakatayo lang. Kahit isip bata pa ring makitungo s
a'kin si Keslo, sa harap ng ibang tao, ang manly niya. Sobra.

"You're Yanna, right?" Tanong sa'kin ni Hero.

Magtataka pa lang ako kung bakit alam niya ang pangalan ko pero naunahan niya na
ako.

"Cellphone. Mavin." Nakangiting sabi niya. Napa-ah na lang ako ng walang tunog.
"Hi!" Dagdag niya.

"Hi." Nahihiyang ngumiti na lang ako. Hindi ako sanay makisalamuha talaga sa mga
lalaki.

Ilang taon bang si Angelo lang ang kasama ko? Simula nang mawala si Troy, ni hin
di ko na ginustong mapalapit sa ibang lalaki dahil para sa'kin, si Troy lang. Si
Angelo lang talaga ang matigas na panay lapit at intindi. Grabe, ngayon ko lang
ata naa-appreciate ang effortS ni Angelo. :'(

"Hoy! Tara na kayo dito! Join us, guys!" Sigaw sa'min ni Nich mula sa garden.

"Tara!" Aya sa'min ni Hero tapos nauna na siyang maglakad papunta kung nasaan an
g barkada niya.

Kami ni Keslo naiwan sa may likuran niya at sumunod na rin kami sa kanya.

"Langya ka. Pa'no mo nalamang nandito ako? Nagtataka na talaga 'ko sa inyo ni L,
ha." Mahinang sita ko kay Keslo habang naglalakad kami.

"L?" Sandaling nagtaka pa muna siya. "Ah! Si Krystanlord? Kanina ko lang siya na
kilala, bakit? Kanina ka pa nga namin inaantay na magising eh." Titig na titig s
iya sa mga mata ko kasi ganun din ako. Tinitignan ko kung may bakas ng pagsisinu
ngaling sa mga mata niya.

Pero wala. Mukhang totoo ang sinasabi niya.

"Grabe! Hindi ako sanay, Annipie! Ngayon mo lang ulit ako tinignan ng hindi gali
t. Nakakapanibago talaga."

Bigla naman akong nahiya kaya nag-iwas ako ng tingin.

Hanggang sa makarating kami sa garden. Umupo kami ni Keslo na magkatabi. Tapos k

atapatan namin si L, Mavin, Alec. Sa side naman namin si Nich, Migs at Hero.

Tapos ayun. Na-OP naman ako sa pag-uusap nila.

"'Tol, bukod sa loveless kayo ni Lord, mukhang may less pa sa'yo, ha?" Tanong ni
Migs kay Hero.

"Jobless, shet." Napabuntong-hiningang sagot ni Hero.

"Gago ka kasi sinagad mo tatay mo, dispatya ka tuloy sa sarili nyong kompanya. H
ahaha! Kaululan mo kasi, di ka mag-seryoso!" Nich.

"Buti nga siya jobless at loveless lang, eh! May mas lalala pa ba sa sexless?! P
OTA!" Mavin.

*Pak!*

Bigla na lang binatukan ni L si Mavin.

"Ah! Pakshet!" Reklamo ni Mav. Tapos nagkatinginan sila ni L. Si L parang tinuro

-turo ako gamit ang mga mata niya. At na-gets ko kung bakit.

"He-he. Andyan ka pala, Yanna." -____^V Nag-peace sign pa siya tapos nagbalik na
ulit sila sa kwentuhan nila.

(--,----''') Kung alam lang nila. Nagawa ko na 'yun, eh. >//>

Sa buong pagku-kwentuhan nila, na kay L lang ang buong pansin ko. Si Keslo kasi
nakikisali din sa usapan nila.

"Uwi na tayo, Ann. Usap tayo." Napapitlag ako nang biglang nabulong si Keslo sa'
kin. Ang lapit ng mukha niya sa mukha ko.

Biglang natingin ako kay L at ganun din siya sa'kin. Hindi ko maintindihan kung
bakit sumama ang tingin niya...... kay Keslo?

Kaso biglang nag-iwas din siya ng tingin kaya nalito na lang ulit ako. Grabe siy
ang manglito.

"Hindi ako uuwi. Dito lang ako." Sabi ko kay Keslo na kay L pa rin nakatingin.

Sa isang direksyon lang siya nakatingin pero bakit feeling ko pinapanuod niya ka
mi ni Keslo sa gilid ng mga mata niya? Hindi kaya paranoid lang ako?

"Bakit hindi? Nawiwindang na sila kakahanap sa'yo." Sabi ni Keslo.

"At sinabi mo sa kanila kung nasaan ako?!" Angil ko sa kanya.

"Nye? Ngayon lang kita masosolo tapos ipapaalam ko agad kay Tim? Uso?"

Bigla akong nalingon sa kanya sa sinabi niya.

"Ano'ng sabi mo?" Kunot-noong tanong ko.

"Kako muntik ko ng ipaalam kay Tim kung nasan ka." ('''---,--)

Lalong kumunot ang noo ko.

"Hindi iyon ang sinabi mo, Kesley."

"Iyon." -.-

"Hindi iyon ang narinig ko."

"Pero iyon ang sinabi ko. Magaling ka pa sa nagsalita. Uwi na tayo!"

Pinaningkitan ko siya ng mata habang siya nag-iwas lang ng tingin sa'kin.

"Lika nga dito." Tumayo ako at hinila siya paalis ng garden. Nang makarating kam
i sa pool area, kinompronta ko siya. "'Wag na 'wag mong ipaalam kahit kanino kun
g nasaan ako. Kuha mo? O baka naman may iba ng may alam? Malilintikan ka talaga
sa'kin Kesley." Seryosong sabi ko sa kanya.

"Wala pang may alam bukod sa'kin." ( ---o--)

Ang weird ng itsura niya. Para siyang may tinatago na ewan.

Pero atleast, wala pang may alam bukod sa kanya. Gusto ko pang mag-stay dito at
patunayan ang hinala ko.

"At pa'no mo nga pala nalamang nandito ako? Feeling ko talaga may koneksyon kayo
ni L noon pa man, eh."

"Annibabes naman. Ganto 'yan eh. Bale kasi lab na lab kita alam mo 'yun, di ba?
Kaya hindi mo man pansin, dati pa, may bodyguard ka na."

B-body...guard?

Lalong kumunot ang noo ko.

"Bodyguard?!"

"Ah-huh." Tumango-tango siya.

"Bakit ako may bodyguard?!"

"Ang hanep mo kaya sa takasan! Patawa ka ba, Annipie? Aba akala mong ngayon ka l
ang natakas, ha?" Nang-iinis na sabi niya sa'kin.

Totoo. Madalas akong tumakas noon.

"P-pero.... bakit hindi ko alam? Ni hindi ko napapansin." Mahinang sabi ko.

"Syempre naman, Ann! Ay josko! Bumalik ka lang sa dati kinulang na talino mo? Ma
lamang naman na ginera mo ko pag nalaman mong may bodyguard ka! Heollll!" (____.
____)

Sabagay. May point siya.

"Eh pero akala mo hindi kita gegerahin ngayong nalaman ko na?! Sira-ulo ka, Kesl
o!" Seryosong sabi ko sa kanya.

"Ay, gano'n? Okay lang. World war III? Sige teka tawagin ko lang ArmaLite kong p
angalan eh Bergi. Tsaka pala ire-ready ko na ang tangke kong pangalan eh Tim. Si
ge, ha? Magre-ready lang ako sa gera natin. Paalaaaaaaaam!" Sumaludo pa siya tap
os talagang aalis na siya kaya naman hinila ko siya sa kwelyo niya.

"Aaack! Di pa 'ko ready! Kiss pa lang naka-ready kooooooo!" >_______<

"Stupid. Let's talk." ~______~

"Whoah! Text lang 'yung kanina? Di ba 'ko nakapag-reply? Baka delayed lang!" -0-

"Joke 'yan?" ~____~

"Hindi. Quotes." >____>

"Ah. Eh, kung quotes-tusan kaya kita dyan??"

"Eto naman! Hehe. Grabe, Ann. Nakikipagkulitan ka na ulit! Kaso hindi talaga kat
ulad ng dati pero galing! Bumabalik ka na. Unti-unti ka ng nagiging si Yann----o
o nga pala. Bakit Yanna ang pakilala mo sa kanila?" Nang-iintrigang tanong niya.

"Ah.... eh....." Sasabihin ko ba sa kanya? Na pinagpupustahan nila ako??? No. Hi

ndi pwede. Pauuwiin na talaga niya ako.

Alam ko na! Ang totoong pakay ko dito.

"K-kasi... Alam mo Keslo, feeling ko hindi patay si Troy. Atsaka si Lord, feelin
g ko siya si-------"

Bigla na lang may dumaan sa mismong pagitan namin ni Keslo. Sa laki ba naman ng
daan, sa mismong gitna talaga namin?

Teka.... noon --- nangyari na 'to, ha?

Nangyari na 'to......

"Troy....." Si Lord, feeling ko siya si.... Troy.

Biglang bumilis na naman ang tibok ng puso ko.

Shit. Deja vu?

Si Troy, ginawa niya na rin 'to sa'min ni Kristoffer noon, di ba? Actually, ugal
i niya 'yun kapag ayaw niya sa kausap kong lalaki. At ngayon.....

"Troy!" Hindi ako pwedeng magkamali. Si Troy at si Lord ay iisa!

Huminto siya at tumingin sa'kin.

"Ikaw si Troy! Ikaw si Troy, di ba? Niloloko niyo lang ako na patay ka na! Ikaw
si Troy!" Para akong maiiyak na ewan.

Iba ang pakiramdam ko kapag nandyan si Troy o si Lord. Iisa lang sila. Di ba?!

Pero bakit.... ang sakit ng sinabi niya.... nila?

"Go on. Fool yourself." Iyon lang at pumasok na si Lord sa loob ng bahay.

"Ayun. Kaya naman pala. Feeling mo iisa sila ni Troy kaya ayaw mong umuwi? Ibang
klase ka, Arianna. Hanggang ngayon pa rin pala tanga ka.... Sige, mauna na 'ko.
'Wag kang mag-alala, hindi ko sasabihin kahit kanino kung nasaan ka. Hahayaan m
una kita dito sa kahibangan mo. Pag natauhan ka, tawagan mo na lang ako. Pero oo
nga pala may Angelo ka't dakilang epal lang ako. Sige, mauna na lang ako. Lagla
g kita dyan sa pool eh." Iyon lang at umalis na rin si Keslo.

Maliliwanagan ba ako sa sinabi ni Lord? O maguguulahan sa sinabi ni Keslo?

Pero pareho lang sila ng ibig sabihin.

Nagpapakatanga na naman lang ba ako?

***

A/N:

O di ba? May isa sa inyo na malapit na malapit na sa big twist ang hula. Galing
galing! *0*

Haha! Nakakatuwa ang pagiging detective nyo! Lahat ng butas tinitignan! Pati si
Hero na extra lungs eh. Haha. Si Hero ay hindi po si Keslo. Ayan nilinaw ko na h
o, ah? :))))

Sigi lang po sa hula. :D

--Z.
*******************************************
[9] 8. More sure than ever.
*******************************************

8. MORE SURE THAN EVER.

Ilang segundo rin akong natulala sa sinabi ni L at Keslo.

Pero biglang natauhan ako.

Hinabol ko si L.

Kung hindi siya si Troy, bakit niya ako tinawag na Helen? Iyon lang ay sapat ng
ebidensya na iisa lang siya at si Troy.

Tinawag niya akong Helen. Rinig na rinig ko 'yun, at alam kong hindi ako nananag
inip lang ng mga oras na 'yon! Tinawag niya akong Helen!

Naabutan ko si L na paakyat na sa malaking hagdanan. "If you're not Troy, why th

en you called me Helen?"

He stopped at his tracks upon hearing my question, but he didn't turn to face me
.

"I didn't."

Hindi ako naniniwala. "Yes, you did."

Tila siya nairita nang pumihit siya paharap sa'kin. Matiim na tinitigan niya ako
.

"Believe me. I didn't."

Para akong maiiyak na talaga. Ang mga mata ni Troy, katulad ng kanya. Ang boses
niya, hawig sila. Para na rin akong nakatingin sa mga mata ni Troy habang nagsis
inungaling siya.

"You are Troy. Bakit ka ganyan? Bakit hindi ka pa umamin? Sobrang hirap na hirap
na ako. Alam ko namang ikaw 'yan, eh. Bakit sinasaktan mo pa ako?"Nangingilid n
a ang mga luha ko. Kung hindi siya si Troy, bakit ganto ang nararamdaman ko? "Ik
aw 'yan Troy eh.... Please naman...." Humihikbi na ako.

Siya si Troy. Siya......

Nakita ko pa ang pagbuntong-hininga niya na parang naawa siya sa'kin. "I am not
him."

"You are." Tinatagan ko ang sarili ko at pinakatitigan ulit siya. "You called me
Helen. And that proved it." Taas-noong sabi ko sa kanya. Iyon lang ay sapat ng
ebidensya.

"Shit. I told you I didn't." Tiim-bagang na sabi niya.

"You called me Helen. And you're denying it because you are Troy!" Sigaw ko sa k
anya habang naiyak na ako ng tuluyan. "Ano ba, Troy?! Bakit ka ba ganyan?! Bakit
kailangan mo pang magsinungaling? Bakit kailangan nyo pang palabasin na patay k
a na!?! Bakit kailangan ko pang magdusa?! Bakit kailangan ko pang masaktan? Paul
it-ulit na lang! Paulit-ulit na lang akong nasasaktan....." Hindi ko na mapigil
ang mga luhang pumatak mula sa mga mata ko.

And in a flash, he was inches away from me while strongly grabbing me by my left
arm. Napatitig ako sa kanya. Kitang kita ko sa mga mata niya na hindi siya gali
t, bagkus, para siyang naaawa sa akin na para ring nagpipigil maiyak.

Pero..... bakit?

Sa lahat ng kinikilos niya, lalo lang nabubuo sa isip ko na iisa lang siya at si
Troy. Kung ide-deny nya naman, sana naman galingan niya na! Fuckshit lang kasi,
eh!

"I didn't call you Helen. Believe me, I didn't." Mariing sabi niya sa'kin.

No. "I can't believe you." Nakipagtagisan ako ng titig sa kanya.

"You should", he said through greeted teeth. Bigla ay dumapo ang isa niya pang k
amay sa bandang itaas ng dibdib ko. "See this?" Titig na titig na hamon niya sa
akin.

Napakunot ang noo ko. Bumaba ang tingin ko sa bagay na tinutukoy niya. At doon a
y napamura ako sa isip ko.

Shit.

Hawak niya ang pendant ng kwintas ko kung saan naka-engraved ang pangalan kong..
... Helen.

"I told you I didn't call you. I just read this." Tukoy niya sa kwintas ko. "Now
, tell me if you still can't believe me." Titig na titig na sabi niya sa'kin.

Sapat na ba'ng batayan na suot ko ang kwintas ko? Paano kung nakahanap lang siya
ng dahilan? Paano kung nagkataon lang na suot ko ang kwintas ko at ginawa niya
itong dahilan?Paano kung paraan niya lang ito para lusutan ang katotohanan?

"You're right......" Biglang nagliwanag ang itsura niya sa sinabi ko. Parang nak
ahinga siya ng maluwag. "......I can't", pagtatapos ko.

Dahil lalo mo lang pinapatunayan sa akin na ikaw siya.

"What?!" Kunot noong tanong niya.

Matamlay na ngumiti ako sa kanya. "As long as I can feel it, I wil never stop be
lieving."

At first I can see his shoulders tensed. But just like a defeated one, he sighed
. "It's up to you." With that, he left me.

Yes, it's all up to me.

Kinabukasan, hindi ko inaasahang darating si Keslo sa bahay ni Lord.

Base kasi sa sinabi niya sa'kin kagabi, ramdam ko ang inis at dismaya niya sa ak
in. Pero nakuha niya pa ring puntahan ako ngayon. Para lang suyuin ako at piliti
ng pauwiin.

"Tara na kasi, Annipie!" Pangungulit niya sa'kin habang nasa sala kami at nakaup
o sa wooden set. Kaaalis lang din ni L nang dumating siya.

"Wag kang makulit. Hindi ako uuwi." Medyo naiirita na naman ako sa kakulitan niy
a. Maya-maya lang pag hindi pa siya tumigil masusungitan ko na naman siya. Ang k
ulit kasi.

"Hindi mo ba namimiss si baby Queen? Hinahanap ka na niya!"

Nang marinig ko ang pangalan ni baby Queen, biglang parang gusto ko nang umuwi.
Pero hindi. Hindi ako uuwi. Kailangan kong magtiis.

"Miss... I miss her so much, but that doesn't mean I'm going home."

"Annipie naman!"

"Tch! Don't sweat Keslo. I don't when I won't." May pinalidad na sabi ko sa kany
a.

"Patay na si Troy! Wag mo na siyang hanapin sa katauhan ng iba!"

I glared at him. What the hell did he just--- "You shut up or I'll kill you." I
warned him.

"Kill my ass! Na para bang mabubuhay si TJ pag pinatay mo 'ko!" Halatang naiinis
na rin siya. "Lahat ng tao namamatay, Ann. Tao tayo eh. Hindi tayo pwedeng mabu
hay ng hindi namamatay. Tanggapin mo na lang na maikli lang ang pinahiram na buh
ay kay TJ. Tanggapin mo na lang...."

"Damn you! Umalis ka na nga!" This time talagang nabwisit na 'ko sa pinagsasabi
niya.

"Aalis na talaga 'ko! Huh!" Tumayo siya at inismiran pa ako.

Ang kapal ng mukha! Kung ano'ng sineryoso ng mukha niya kanina, gano'n namang ki
naarte ng pang-iinis niya ngayon. Napaka-isip bata pa rin pag ako ang kaharap! B
akit ba nakaka-bwisit siya ng sobra?

Umalis na nga siya palabas ng bahay habang ako naman nagngingitngit ang kalooban
sa mga pinagsasabi niya.

May point siya, oo. Pero hindi niya na kailangang ipamukha sa'kin iyon. Kahit li
mang taon na ang lumipas, parang kahapon lang nangyari ang lahat. Masakit pa rin
.

*Beep. Beep. Beep. Beep.*

May naramdaman akong vibration sa couch na inuupuan ko. Nang hanapin ko kung saa
n ang pinanggalingan ng vibrate eh nakita ko ang cellphone na malamang ay kay Ke
slo dahil nasa kaninang pwesto niya ito at wala naman kaya akong dalang cellphon
e.

Kinuha ko ang cellphone at tinitigan iyon. May incoming call galing kay..... 'Ho
tdog' ????

Sino si
ko lang
a naman
ako sa

Hotdog? Chicks ni Keslo? Sus. Hindi naman ako pakialamera kaya hinayaan
na mag-ring ang cellphone niya. Napaka-litang talaga ni Keslo. Babalik n
siya dahil nakalimutan niya ang cellphone niya, eh naaalibadbaran na nga
kulit niya! Tss!

Hanggang sa natigil ang pagtawag ng Hotdog na 'yun. Sa wakas natigil din. Pero b
iglang may nag-message.

Hmmm... Naku-curious ako. Hindi kaya si Brianna ang hotdog niya? Baka lang kasi.
... diba dahil sa burger kaya tinawag niyang Bergi noon si B? Baka kaya si Bri n
ga? Kasi nagsawa sila sa burger kaya hotdog naman?

Okay, ang lame. -____-

Pero naku-curious talaga ako. Baka mamaya alam ni B kung nasaan ako dahil sinabi
ni Keslo tapos baka biglang sumulpot na lang dito 'yung babaeng 'yun. Masasakal
ko si Keslo. Pero baka nga si B.....

Ang engot lang kasi ni Keslo wala man lang lock ang cellphone.

Ini-open ko ang message at napa-heol lang ako sa nabasa ko.

['Hoy. Tres.']

Sigurado na akong si Bri nga si Hotdog. Si Bri lang naman ang madalas tumawag ng
Tres kay Keslo e.

"AHA! Usisera ka!" Bigla na lang may humablot sa cellphone na hawak ko. Nakita k
o si Keslo na nasa harapan ko na.

Inirapan ko siya. "Nagtext si B. Sinabi mo ba sa kanya kung nasaan ako?"

"Si Bergi?" Kunot noong tanong niya.

"Oo. Si Hotdog mo. Tss. Hotdog na pero Bergi pa rin ang tawag?" Inirapan ko ulit
siya.

"H-hotdo----HOTDOG?!" Para siyang nagulantang at the same time nataranta siya sa

pagbuklat sa cellphone niya. "Hoy, Tres? Hoo." Binasa niya pa ng mahina ang tex
t message.

"Bakit? Hindi ba si B si Hotdog?" Tanong ko sa kanya.

"H-hindi.... I mean....." This time, parang kinakabahan na siya. "Siya kasi....

Ano....."

Napakunot ang noo ko sa pagkautal niya. Bakit kailangang kabahan? "Tss. Bagong c
hicks?"

Napakurap-kurap siya. "Pa'no mo nalaman?" Biglang nagliwanag ang mukha niya. "Wh
oah! Ang talino mo, Annipie!" Umupo na naman ulit siya sa tabi ko. Naweirdohan l
ang ako sa kanya. Kasi.... biglang nagkwento siya. "Nagkakilala kami dahil sa h
otdog! Hahaha! Ang galing nga eh! Kaya hotdog tawag ko sa kanya! Hahaha!"

Naningkit ang mga mata ko sa dahil sobrang weird niya. Parang pilit ang explanat
ion niya.

Weird.

"Alis na 'ko taaga, ha? Baboo! Haha! Pakilala kita kay Hotdog pag kami na! Hahah
a! Ba-bye Ann! Lamyu kita!" Kumaway-kaway pa siya paglabas niya ng bahay.

Tss. Ang weird talaga.

Kinagabihan, ang awkward nang maghapunan kami.

Kami lang ni L ang kumakain dahil sa laki ng bahay niya, siya lang ang nakatira
bukod sa dalawang maids. Though sanay ako nang tahimik kapag kumakain, actually
sa lahat ng gagawin ko gusto ko tahimik lagi. Pero ngayon sobrang awkward. Paran
g biglang hindi ako sanay ng tahimik.

Hanggang sa natapos kaming maghapunan, wala pa rin kaming kibuan. Syempre, ang a
wkward pa rin dahil sa nangyari kagabi.

Wala akong ibang magawa kaya pumasok na lang ako sa kwarto ko. Pero dahil wala p
a rin akong magawa, napagpasyahan ko na lang na lumabas ng bahay para magpahangi
n.

"Five years ago. Yes..."

Palabas na sana ako ng bahay pero pagbaba ko ng hagdan, sa veranda, narinig kong
parang may kausap si L.

Biglang naagaw ang atensyon ko. Five years ago?

What was there five years ago? When five years ago.......

"I am..."

Mas lalo kong pinakaigihan ang pakikinig.

Bumibilis na naman ang tibok ng puso ko.

Ano'ng..... siya?

Pero sapat na ang huling narinig ko sa mga gumugulong pilit sa isipan ko.

What he said....

"Yes....."

Now, I'm dead sure....

"........Salamat."
***

A/N:

Nakaka-OMG na naman ba? Hahaha. Grabe ha. Naaaliw ako sa mga hula niyo. Haha.

Hoy L. First time magtagalog? Ano 'yan? First time? Biggel? PBB? Lol.

Sinasabi ni L? Salamat daw? o____O

^____________________________________________^

--Z.
*******************************************
[10] 9. Believe them or not?
*******************************************

9. BELIEVE THEM OR NOT?

Five years ago? Salamat?

Mas lalo akong nagsiksik sa mahabang kurtina at nakinig sa sinasabi ni L.

"Yes.... I- " Napahinto siya sa hindi ko malamang dahilan.

Shit. Kinikilabutan ako sa mga narinig ko. Five years ago....what? Salamat? It's
Troy's surname! It can't be that he was thanking the person on the other line b
ecause he was like far from speaking Tagalog for a certain THANK YOU!

"It's his surname.... Yes.... Find out what happened five years ago."

Hindi ko alam pero biglang na-down na naman ako.

Biglang magkakaroon ng pag-asa pero bigla-bigla ring mawawala.

'Kasi, nag-expect ka', ang sagot ng isang maliit na parte ng isip ko.

Nag-expect ako? Siguro.

Oo. Nag-expect nga ako.

Pero paano'ng......

Paano niya nalaman ang apelyido ni Troy and why does he need to know what happen
ed five years ago? But the point is.... Why is he so mysterious? Who is he, real
ly?

"I can see your foot, Mrs. Salamat."

O___O

Mrs... Sal----

Parang lumundag ang puso ko sa narinig ko. Nataranta ako sa biglang sinabi niya.

So kaya siya napahinto kanina eh dahil nakita niya ako?!

Stupid! Engot! Napaka-engot ko talaga! Kung hindi niya malamang naramdaman ang p
resensya ko, baka malamang na nasabi niya ang totoo!

Ang totoong TOTOO!

Dahil kahit narinig ko pang pinapahanap niya ang impormasyon about Troy five yea

rs ago, hindi ko pa rin maiaalis ang umasa na siya at si Troy ay iisa.

Kung naramdaman niya pala ang presensya ko, malamang na hindi totoong pinapahana
p niya nga ang mga impormasyong 'yon!

Stupid!

Lumabas ako mula sa kurtina at nakita ko siyang nakataas na ang kilay sa akin.

Hanggang dun lang. Halatang hinihintay niya ang explanation ko.

"Why?" I broke the silence.

"Yeah.... Why?" He lazily repeated.

Naningkit ang mga mata ko.

"Pa'no mo nalaman ang apelyido ko? Namin?" Kinikilatis ko ang expression sa mukh
a niya habang tinatanong ko siya.

He rolled his eyes off of me then back again.

"O matagal mo nang alam kung sino ako?" Mas lalong naningkit ang mga mata ko.

Kahapon lang kami muling nagkita. Pa'no niya nalaman ang pangalan ko?

Sumandal siya sa balustre at pinatong ang likod ng magkabilang braso doon.

"Why were you at the hospital the same day I was too? Was it all mere accident..
. or not?"

Paano kung siya rin ang nakita ko noon sa sementeryo at hindi talaga si Kristoff

er? Kasi hanggang ngayon, hindi ako naniniwalang si Kristoffer ang yumakap sa ak
in.

I knew the feeling, it wasn't him.

Hindi kaya alam din ni Kristoffer na si Troy si L at tinatago lang nila sa'kin a
ng lahat?

Pero para saan? Bakit kailangang itago pa nila sa'kin?

"Yes..." Ang tanging sagot niya.

Napakunot ang noo ko.

Yes what?

"...And no."

Huh?

"Yes it was all an accident and no, it isn't anymore."

Lalong napakunot ang noo ko. Ano'ng pinagsasabi niya? Ano'ng yes and no? Ano daw
?

Naguguluhan na talaga 'ko.

"The first time I saw you, nevermind 'coz I don't care. The second at the club,
you pissed me, I kissed you. The third at the hospital, you used me so you escap
ed. Yes. That was all accidental. We met accidentally."

Kung aksidente lahat 'yon, what isn't anymore?

"But me having you live in my house isn't." He continued. "Because I am smart, I

figured you heard my conversation with my friends at the club that's why you ga
ve me that cold treatment, right?"

Cold treatment? Natawa naman ako sa isip ko. Napaka-literal.

Pero tama siya. Wala namang dahilan para ganunin ko siya, eh.

Hindi niya hinintay ang sagot ko at nagpatuloy lang.

"After what happened that night, I still don't care about you. I'm looking for s
omeone and that's none of your business. You heard me agree with my friends' pla
n which is true. I agreed.... So I have my business investigated... and you just
happened to be my business."

Napapikit ako. Kapag talaga mayaman.....

May bodyguard ako, may nag-imbestiga sa'kin. Eh, ano pa ba'ng gusto nilang isikr
eto sa'kin?

"Fate, right? I never would've thought you were that Aria S. So me having you he
re so close would be an advantage. I even planned on seducing you here but for a
reason, I can't. At first, I don't get it. Why must you introduce yourself as Y
anna Santana? That bothered me because I knew your identity then. And then I rem
embered you heard our talk. That maybe you wanted to prove that I can't win our
game. But still, I was wrong...."

So kaya pala napakunot ang noo niya nung sabihin kong Yanna Santana ang pangalan
ko? Napatitig ako ng maigi sa kanya.

"I accidentally heard your conversation with Third. You used that reason for ano
ther reason... and that is to prove I am him."

Hindi ako makapagsalita.

Totoo. Totoong ginamit ko lang na dahilan ang pustahan nila pero ang totoo, gust
o kong patunayan na siya si Troy. Dahil wala naman talaga akong pakialam sa pust

ahan nila, eh. Simula lang nung marinig ko siyang tawagin akong Helen.

"I don't know if I resemeble him that you insist me for being him---"

"You do." I said cutting him.

"Or that my attitude is the same as---"

"That too."

"But I am not him."

Napapikit ako. May kasiguraduhan sa tinig niya pero hindi ko alam kung maniniwal
a ba ako.

Para kasing totoo na hindi.

Para siyang nagsisinungaling na hindi.

Pagdilat ko, umalis siya sa balustre at lumapit sa'kin. Nilahad niya ang kamay n
iya.

"Krystanlord Darcus." Tinitigan ko ang kamay niya. Krystanlord Darcus... Ikaw ba

o hindi? "You can also have me investigated."

Napapikit ulit ako kasabay ng pagbuntong hininga.

"Now go home."

Sa muling pagdilat ko, hindi na nakalahad ang kamay niya. Pagtingin ko sa mga ma
ta niya, hindi na rin siya sa akin nakatingin.

"They're here."

Napakunot ang noo ko.

Sino'ng----

"Meoow."

Unti-unti akong napalingon sa likod kung saan nakatingin si L.

Shit.

"Q-quee....n." Nanlaki ang mga mata ko. Aside from Queen, he who wa carrying Que
en was staring at me with that hurt expression of him.

"Angelo....."

But then, he managed to smile, again. For me.

"In case you want to go home...." Binitin talaga ni Angelo ang sinasabi niya.

Halatang binibigyan niya ako ng choice.

Nakangiti siya pero alam kong pilit lang ang ngiting 'yon. Nagpabalik-balik ang
tingin ko sa kanya at kay Queen.

Yes, Queen is my precious cat. A black, scary cat. She was a kitten when I found
her at Troy's grave.

Pagkalibing kay Troy, noong nawala na ang mga tao, sa kadahilanang ayaw ng daddy
ni Troy-ni Don Gabriello-na makita ako sa mga araw na pinaglamayan hanggang sa
araw na ilibing si Troy, noong nawala lang ang mga tao tsaka ako nakalapit kay T
roy-sa puntod niya na.

Sa hindi ko malamang dahilan, binantayan lang ako ni Queen doon. Nakaupo lang si
ya sa tabi ko na sobrang kinairita ko. Ilang beses ko rin siyang tinaboy dahil n
andidiri ako sa kanya.

Sobrang itim niya, pula ang mga mata, sariwa pa noon ang malaking sugat niya sa
bandang pisngi niya sa kaliwa kaya naman sobrang nakakadiri siya. May dugo pa ka
si. Kung ilang beses ko siyang tinulak-tulak palayo sa'kin. Pero balik pa rin si
ya ng balik.

Para siyang si Troy.... Kung ilang beses ko nang tinaboy, pero isang salita ko l
ang, handang handa siyang bumalik.

Naawa ako kay Queen kaya inuwi ko siya. Inisip ko na baka siya ang pinadala ni T
roy para alagaan ako. Para bantayan ako.

Pero kulang na lang eh agawin sa'kin nila B si Queen para lang itapon sa malayon
g lugar. Kung nandiri ako kay Queen, mas nandiri sila. Para raw akong baliw sabi
ni daddy.

Kaya mas lalo akong naging pursigidong alagaan si Queen. Tinuring ko siyang anak
ko. Bakit kasi ni hindi man lang ako nabuntis? Bakit ni hindi man lang nag-iwan
si Troy ng dahilan para mabuhay pa ako? Kaya si Queen ang tinuring kong anak. D
ahil parang siya na rin ang iniwan sa'kin ni Troy.

Now that I'm looking at her, I so wanted to hug her.

Bumaba siya mula kay Angelo at tumakbo papunta sa akin. Yumukod ako para kunin s
iya, saka ako umikot at tumingin kay L.

Kung maniniwala ba ako sa mga sinabi niya, hindi ko alam.

"Now leave... and live normally. I heard you were like a living zombie."

I pouted. Alam niya rin pala 'yun.

Kung aalis ako, hindi ko na siya makikita. Hindi ko na masisigurong hindi nga si

ya si Troy. Hindi ako matatahimik.

"Well, I don't want to see your ugly face again but maybe Maritha and Jing will
want to."

Nung una napakunot pa ang noo ko, pero nagliwanag bigla ang mukha ko nang mainti
ndihan ko.

Ibig niyang sabihin....?

"I can come?....Again?" Puno ng pag-aasam na tanong ko.

Kahit na hindi niya derektang sinabi, ganun pa rin naman ang ibig sabihin nun, d
i ba? Dinahilan niya pa talaga si Aling Maritha at Jing. Sila kasi ang dalawang
kasama ni L dito. Halos kasing tandaan ko lang si Jing at sa kanya rin ako nangh
iram ng damit na suot ko. Mabait sila ni Aling Maritha sa'kin.

For his answer, he smiled.

And when he did, I thought my heart skipped a beat.

No. It did.

Kinikilabutan ako.

In this world, can two person have the same feeling?

Napapikit-pikit ako. Nginitian ko siya.

Pero biglang nawala ang ngiti niya. Bakit?

"Tss." Nag-tss lang siya tapos biglang nilagpasan na ako at umakyat na sa hagdan
.

Ano ba 'yun? Nangiti lang ako nag-tss na?

Kapukin ko pa 'yun eh!

Pero promise. Babalik talaga ako.

Kahit mapatunayan kong hindi siya si Troy, atleast, para ko na ring nakita si Tr
oy sa katauhan niya.

Siguro nga hindi siya si Troy.

Humarap ako kay Angelo at lumapit sa kanya.

Ngumiti na naman siya ng pilit at lumabas na ng bahay. Sumunod lang ako habang n
ilalaro-laro ko si Queen.

Namiss ko talaga si Queen ng sobra.

Pumasok kami sa sasakyan ni Angelo at umalis na.

Hindi ko alam pero naiilang ako bigla.

Paano niya kaya nalaman kung nasaan ako? Pinahanap niya rin ba ako? O sinabi ni
L? Hindi kaya may contact siya at si L dahil si L ay si TJ?!

"It was Third."

"H-huh?" Napatingin ako sa kanya sa biglang pagsasalita niya.

"Alam ko namang hindi ka magtatanong kaya ipapaalam ko na."

Hindi kasi ako nagtatanong at ako na lang mismo ang aalam. Pero ano'ng si Keslo?

"Kay Third ko nalaman kung nasaan ka."

Nanlaki ang mga mata ko. Si Keslo ang nagsabi kay Angelo?! Napaka talaga niya! S
abi niya hindi siya magsusumbong pero-

"Hindi sa gusto niyang sabihin pero kinailangan niyang sabihin."

Lalong napakunot ang noo ko.

Kinailangan?

"Nagpunta ako sa bahay niya. I overheard his conversation with someone and they
were talking about keeping an eye on you."

Si Keslo? At sino? Ang secret bodyguard ko ba na hindi na secret?

Keeping an eye daw. Syempre, wala ng ibang pagsasabihan nun si Keslo kundi ang b
odyguard, di ba?

May iba pa ba?

"Inagaw ko sa kanya ang cellphone niya at nakita kong Hotdog ang naka-save na pa
ngalan ng kausap niya. Tinry kong kausapin pero hindi na nasagot. Pinilit ko siy
ang paaminin kung sino ang kausap niyang 'yon."

Hotdog? Eh, di ba iyon 'yung bagong chick ni Keslo na nakilala niya ng dahil sa
Hotdog?

Bakit naman sasabihin ni Keslo sa babae niya 'yun?

Wait....

"Ang sabi sa'kin ni Third, it was your bodyguard."

B-body-guard? Hot-HOTDOG?!

What in the world....?

Hah!

New chick... Bodyguard... Hotdog... Krystanlord... Keslo...

Now, everything's suspicious!

Paano kung si Keslo pala ang kausap ni L kanina at hindi ang P.I niya? Paano kun
g... kung... kung talagang... nagsisinungaling lang si L!

Well, Keslo is LYING!

Ako ba ang niloloko niya o si Angelo? Pero para saan naman at lolokohin niya si
Angelo? O baka naman kaming dalawa ni Angelo ang niloloko niya!

That nincompoop Keslo!

He's hiding something.

***

A/N:

Sino ang paniniwalaan nyo? At ano ba ang pinaniniwalaan nyo? Ano nga kaya ang ti
natago ni Keslo? Sino si Hotdog?

*Pinapasabi ni Hotdog : Hotdog..... cheesedog tae mong bilog-bilog.*

Hahaha. Oy BME1 convo ng TroYan! So si Troy agad si Hotdog? Hahahaha.

Eh kasi natawa talaga ko sa TENDER JUICY HOTDOG! Hahaha. Hindi ko talaga naisip
yown. XD
Bakit nga ba hindi ko naisip yun? Kasi hindi lang talaga napasok sa utak ko o ka
si hindi talaga si Troy si Hotdog?
So malay nyo si hotdog nga si L.... tapos sabi nyo si Hotdog din si Troy? So si
Troy ay si L?! HUWAT?! Pero malay nyo nga. Malay nyo lang naman. Malay nyo.... A
t malay ko sa inyo. Hahaha. :P
----

Baby Queen at the side-------->

Iimagine nyo na lang na may scar siyang malaki sa kaliwang pisngi niya. Gaya ng
pag-imagine nyo na magkamukha si Troy at Krystanlord, dahil wala akong makitang
kamukha ni Daniel e. Wapakels. Haha.

*******************************************
[11] 10. L with who?
*******************************************

10. L WITH WHO?

Halos isang linggo kong hindi mahagilap si Kesley Terrel the THIRD! Grabe. Hindi
ko alam kung pinagtataguan niya ba 'ko o sadyang busy lang talaga siya.

Ngayong araw na 'to ang sabi niyang uwi niya galing sa Tagaytay kung saan siya m
agtatayo ng isang villa. Engineer kasi ang loko. Kahit ganun 'yun matalino rin '
yun at siya ang boss bukod sa boss niya.

Balak ko na nga sana siyang sugurin sa Tagaytay kundi lang talaga naisip kong ti
natamad ako, eh.

Pagbalik ko kasi sa bahay, naging aloof na sa'kin si Angelo. Minsan na lang siya
ng pumunta sa bahay ko at pag pumunta siya kadalasan si baby Queen pa ang pakay.
Samantalang dati kukulitin niya pa 'ko pansinin ko lang siya. Ayaw ko naman siy
ang tanungin dahil... ayoko. Kaya hinayaan ko na lang. At parang hindi pa rin na
man ako bumalik sa dating ako. Sa Yanna noon. Hindi ko pa rin kasi gustong kausa
pin isa man sa barkada at sa pamilya. Lalo na ang pamilya. Si lolo, pinipilit na
'kong ipakasal. Eh, kasal na nga ako! Ang kulit talaga! Palibhasa matanda na, e
h.

At iyon pa ang isang dahilan kung bakit awkward ako ngayon kay Angelo.... Ang ka
sal.

Ginugol ko na lang ang halos isang lingo ko sa pag-iisip ng mga clues at pagko-c
onnect-connect sa mga kaganapan these past few days.

Nagawa pa nga ako ng list of clues, eh.

Ang mga sinabi ni L sa'kin na aksidente lang kaming nagkita. 'Yung sa coffee bum
p. Sa club. Bet. Hospital...

Para namang totoo na aksidente lang 'yung pagkikita naming 'yun. Oo. Parang kapa
ni-paniwala. Pero parang hindi talaga ako naniniwala. Shit! Fuckshit!

Five long years na nagluksa ako then in a blink biglang magiging detective ako!
Shit lang talaga. Hindi ko alam kung bakit biglang pumasok sa isip ko na buhay s
i Troy at isang malaking JOKE lang ang lahat. Basta bigla ko na lang naramdaman,
eh. Noong narinig ko 'yung Helen? No... Noong may yumakap sa akin sa puntod niy
a noong gabi ng 5th year death anniv niya. Sigurado kasi ako sa yakap na si Troy
talaga 'yun eh. Kilala ko kasi ang yakap ni Troy. Pero pa'no kung imagination k
o na naman 'yun? Tapos naba-bother din ako sa halik ni L sa'kin noon sa club. Oo
. Hindi ko kasi alam kung ano talaga ang naramdaman ko nung hinalikan niya ako n
oon, eh. Masyadong mabilis ang mga pangyayari. Hindi ko na maalala.

Paano kung si L si Troy at noong gabing 'yun sinundan niya ako sa puntod ni Troy
at siya ang yumakap sa'kin? L at Troy?

Pero kasi nakita ko talaga si Troy nung namatay siya....

Pwede bang bumangon ang isang patay at muling mabuhay?

Hindi ko na talaga alam kung ano ang paniniwalaan ko. Ipahukay ko kaya ang labi
ni Troy para masiguro ko? Shit, kinikilabutan naman ako.

Pero these past few days.... Nababawasan ang sakit.... Ang kirot.... Ang harot..
.

"Fuckshit! Ang harot, ah!" Pinalis ko ang kamay na yumuyugyog sa balikat ko. Nak
ayuko kasi ako sa tuhod ko habang nakaupo ako sa front porch stairs ng bahay ni
Keslo. Hinihintay ko nga kasi siya kanina pa at gabi na pakyu siya sobrang tagal
niya.

"Ann kooooo. Namiss mo 'kooooo." Malambing at mapanuksong boses ang narinig ko k

asabay ng patuloy na pagyugyog sa balikat ko.

Sa kanya pala 'yung sasakyang nahinto, akala ko sa kapit-bahay niya lang. Nagsis
imula na 'kong mag-ready. At pag-angat na pag-angat ko ng ulo ko, biglang hinawa
kan ko siya sa kamay at pinilipit ko sa likod niya.

"A-aaah! Masakit!" Mas lalo ko pang hinigpitan nung umangal siya. "Masakit nga!
Ow! Masakiiiit! Napakasakiiiiiiiit..... kuya Eddie....ng sinapit- Aaaa-w!"

Mas hinigpitan ko pa ang pagkakapilipit sa kanya tapos pumihit ako paharap sa ba

hay niya kaya ganun din siya. Tinulak tulak ko siya at giniya papunta sa front d
oor niya.

"Kakanta-kanta ka pa dyan, ha? Hala, sige! Buksan mo 'yang pinto!" Utos ko sa ka

nya.

Masunurin naman ang bata at kinuha na sa bulsa ang susi niya. Nahihirapan siya k
asi medyo naka-bend ang katawan niya. Hawak ko rin kasi siya sa batok niya at an
g left free hand niya lang ang available at the moment.

Pumasok na kami sa loob at kinapa na niya sa gilid ang switch ng ilaw. Giniya ko
siya sa couch niya tapos nang makarating kami dun, tinulak ko siya paupo at par
ang gangster na sinipa ko siya sa dibdib. Mahina lang naman dahil naka-heels ako
.

"Aray naman! Sabik lang?" Tapos tumingin siya sa paa ko... pataas. "Wow, legs. M
agstrip-tease ka, Ann? Uuuy! Strip tease! Strip tea-!"

Mas lalo kong diniinan ang pagkakasipa ng paa ko sa dibdib niya. Naka-short fit
maong short kasi ako at litaw ang legs ko.

"Tumahimik ka dyan dahil nasa hot seat ka!" Banta ko sa kanya. Hindi ako nasigaw
pero may warning sa tono ko kahit duda ako kung nasindak ba siya. Siya pa. Siya
lang ang sumusuway noon pa man sa mga sinasabi ko. Tss.

Sinimangutan niya lang ako tapos tumahimik na siya. Good.

Matamang tinitigan ko siya.

"Isang tanong isang sagot. Sino si Hotdog?"

Umikot ang mga mata niya. Ang arte niya sobra.

"For the past five years, nito mo lang ako ulit kinulit dahil lang dya-"

Mas diniinan ko pa ang sipa sa kanya.

"Sino si Hotdog?" Ulit ko sa tanong ko. Sinabi ng isang tanong isang sagot lang,
eh.

Bumuntong hininga siya. He looked pissed at the very moment. And it's the first
time I saw him smirked and then he said: "Hindi si TJ."

Hindi si TJ.....

Shit. Parang nalaglag ang puso ko sa sinabi niya. Naging emotionless na naman an
g mukha ko. Hindi ako makapagsalita. Paano'ng-

"Pa'no ko nalamang si TJ ang akala mong si Hotdog?" Parang nababasa niya ang isi
p ko at naunahan niya na ang sariling tanong ko. Umismid uli siya. "Simple lang.
Hindi ka naman magkakaganyan kung hindi si TJ, eh."

Napatiim-bagang ako. Gano'n ka-obvious? Pero hindi. Baka acting niya lang 'yan.
Sino si Hotdog?

"Ann... Isipin mo nga kung bakit ko sasabihin kay Tim na bodyguard mo si Hotdog?
Ano? Naisip mo na naman na buhay si TJ at baka may kinalaman ako sa pagtatago n
iya? Isipin mo... bakit? Para saan at pagtataguan ka ni TJ sakaling buhay man si
ya? Hindi ba dapat lumitaw na siya at nagsama na ulit kayo kung buhay nga siya?
Ano'ng dahilan para magtago siya?"

My eyebrows pushed together. Oo nga. Wala ngang dahilan na pagtaguan niya ako...
Kami... Sakaling buhay nga siya. Pero bakit ba kasi ganito ang feeling ko? Tala
ga bang magkahawig at magkamukha lang ng kilos at ugali si Troy at Kystanlord?

Kung wala ngang dahilang para pagtagua-No. Meron palang dahilan....!

"Ang daddy niya!" Tama! "Tutol ang daddy niya sa'min kaya baka ayaw niyang magpa
ki-"

"Heooooollll! Naman ANN!!!! Patay na nga si TJ! Anak ng galunggong naman, oo!" P
arang mas baliw pa sa'kin si Keslo. Mukha siyang naubusan ng energy.

Nakakainis!

"Ang kulit kulit mo, Ann, ha! JEPENGSON MULTUHIN MO NGA NG ONE TIME 'TONG ASAWA
MO! PLEASE LANG, O! JUSKO NAKAKAGAGO!" Sinampal niya pa ang noo niya na parang h
indi niya na talaga kayang i-tolerate ang kabaliwan ko.

"Sino ba kasi s Hotdog?! Paksyet kung sinasagot mo na lang kasi kung sin-"

"AYAN! AYAN SI HOTDOG! AYAN! TITIGAN MO MAG-EYE TO EYE PA KAYO! JUSKO KA ANN NAK
AKATIMANG KA!" Lumingon ako sa pinto kung saan siya nakaturo at.....

Isang alanganin ang ngiti na babae ang nakita kong nakatayo ng awkward sa may pi

nto.

Familiar siya. Nakita ko na ba siya?

"Hi.... Ate? Hehehe." Awkward na nginitian niya ako tapos medyo nag-wave pa siya
ng konti pero ang awkward talaga.

Ate? The who?

"Oh, ayan! Titigan mo! Eye to eye kayo habang ganto pa rin tayo! Di ka ngawit? A
ko nangangawit para sa'yo, jusmiyo!" Medyo naiirita na si Keslo.

Sinimangutan ko muna siya bago dahan-dahang inalis ang paa ko sa dibdib niya. Du
miretso ako ng tayo at binalik ko ang tingin sa babae.

Pamilyar talaga ang mukha niya.

"Nagkita... na ba tayo?" Alanganing tanong ko sa kanya pero automatic na rin ang

taas ng kilay ko. Nasanay na kasi akong magtaray. Old habits die hard. Kaya nga
ang hirap tanggapin na wala na si Troy.Kahit ilang years pa ang lumipas at lili
pas, mahirap talagang tanggapin kapag sagad-sagarang mahal mo.

Pero para kasing nagkita na kami nitong girl na 'to.

"OO! MGA DAANG BESES NA PERO DAHIL BANGAG KA EVERYDAY, YOU NO REMEMBER!"

"TUMAHIMIK KA NGA!" This time sinigawan ko na si Keslo. Aba kung makasigaw siya
ngayon, ha? High lang? "Try mong ipakilala!" sabi ko sa kanya.

"Si HOTDOG nga, di ba? Paulit-ulit ulit?! Jusko talaga!"

Ano ba'ng problema nitong Tres na 'to? Bakit ba ang init ng ulo niya?! Sumasakit
tuloy bigla ang ulo ko.

Medyo kumalma ako. Sumasakit talaga ulo ko. Nagbuntong-hininga ulit ako bago 'yu
ng babae ang binalingan ko.

"Your name?" I asked her.

"K-kim", para siyang natatakot habang sinasabi sa'kin 'yun. Like I'll eat her. ____-

Wait... "Kim...?"

She gulped. "K-kim Angela.... Piero."

0_____0 Boom.

Kapatid ni Angelo......

Loading....

Oh my god?

"Oh, alam mo na kung bakit bodyguard mo ang sinabi ko kay Tima-Tim? Taragis kung
alam ko lang na nadito ka hindi ko siya dadalhin dito! Ayan tuloy, hule!" Sumin
git si Keslo. Pero hindi ako makapagsalita kaya hindi ko pinansin ang himutok ni
ya.

Hell. Kapatid ni Angelo yet I can't even recognize her? Alam kong nagkikita na k
ami dati that's why she's familiar but hell! I can't even recognize other people
's faces except the old ones and L and friends? Oh, there's Molly. But shit. Gan
ito pala ako kawalang-buhay dati?

Pinilig ko ang ulo ko sa isiping 'yon. Hinarap ko ulit si Keslo. "Bakit mo naman
kailangang sabihan si Angela na bantayan ako?"

"Ang sabi ko babantayan kita hindi babantayan ka niya."

"I-I.... know?" Naguguluhan ako. Ano ba 'to?

Oo nga. Sabi nga ni Angelo ang sabi raw niya siya ang magbabantay sa'kin. Ang sa
bi kasi sa'kin ni Angelo, ang saktong narinig niya raw eh; "Alam ko kung nasaan
si Ann ko. Babantayan ko siya kaya magselos ka." Iyon daw mismo ang line na nari
nig ni Angelo. Syempre, di ba? Kay Troy niya lang naman 'yun sasabihin.... Di ba
? Pero.... Kay Angela pala....???

"Tch! Mapa-praning na lang ba naman! Nag-uusap kami ni Kim tungkol sa pagbabanta

y ko sa'yo. Nagpapaalam ako nun sa kanya kasi baka minsan ko na lang siya mapunt
ahan dahil nga mas babantayan na kita kasi di mo na kasama si Tim. Pinagseselos
ko siya ng konti. Konti lang naman kasi dinidskartehan ko pa lang at malay ko ku
ng magseselos nga siya. Tapos ayun. Biglang dumating si Timang-Tim pala, sabay h
ablot ng cellphone ko. Syempre nataranta 'ko! Kaya ang sabi ko bodyguard mo. Sin
o pa bang ibang papasok sa isip ko nun kundi bodyguard mo, di ba? Bigla bigla na
man kasi."

O-kay? Shet. Sakit sa ulo.

So... hindi talaga nagsisinungaling si Keslo na new chick niya si Hotdog? Hindi
siya nagsinungaling sa'kin... pero kay Angelo!

"Okay. Lilinawin ko, ha? Teka..." Umayos ng upo si Keslo. Magkatabi kami sa long
couch. Tapos biglang inusod-usod niya 'ko. "Usod annipie! Di kita lamyu ngayon.
Kaye, lamyu kita pero try mong maupo. Uso ba ngawitan? Sit here, dahlin'", tina
p ni Keslo ang kaninang pwesto niya at masunurin namang lumapit si Kaye-Kim pero
nakita ko pang binantaan niya ng tingin si Keslo. Tsk! Ang hilig kasi mag-iba n
g tawag ni Keslo, eh. -____-

Sa'kin, Ann at kung anik-anik pa. Kay B, Bergi. Kay Troy, Jepengson, though ako
ang nauna sa tawag na 'yun. Kay Tim minsan Timang-TimAngelo raw nga naman. Hay n
ako. Tapos kay Angela, Kaye at Hotdog? Binibinyagan niya ulit kami sa sarili niy
a, eh. Tss.

"Okay, ganito 'yan, eh. Kailan ba 'ko nagsinungaling sa'yo, ha, Ann?" Tanong niy
a sa'kin.

"Madalas noon", sagot ko. 'Yung mga pakulo niya noong una kaming magkakilala per
o ang totoo gusto niya lang sundan ako? Loko 'yun, di ba?

"That was all jokes, Ann. Pero niloko ba kita ng seryoso? 'Yung alam kong masasa

ktan ka? Hindi naman, di ba?"

Nag-isip ako. Oo. Wala. Hindi nga. Ang totoo, siya lang lagi ang nagpapasaya sa'
kin noon kapag malabo kami ni Troy. Siya lang. Gusto niya masaya ako. Pero prang
ka siya kapag seryoso na, kapag kailangan na.

Umiling ako bilang pagsang-ayon. Gulo, di ba? Pero sumang-ayon ako.

Ewan ko pero parang natauhan ako sa sunod na sinabi niya.

"Di ba hindi? Kaya bakit naman kita lolokohin?"

[Now Playing: Stop and Stare by One Republic ---->]

Kung bakit dito ako dinala ng mga paa ko, hindi ko alam. Siguro dahil gusto kong
makita ang mukha niya? Malamang.

Nilibot ko ang mata ko sa buong kabahayan.

L's house.

Kilala na ako ng guard kaya pinapasok niya na agad ako.

Haaay. Hindi talaga ako makapaniwala. Nawindang ako sa wala.

Kaya pala nagsinungaling si Keslo kay Angelo, kasi nga bawal pang mag-boyfriend
'tong si Angela. Kaloka. At kaya pala hindi niya agad sinabi sa'kin kung sino si
Hotdog, eh dahil baka isumbong ko raw sila kay Gelo. Simpleng butas pinapalaki

ko. Ano ba 'yan. Umalis na nga ako sa bahay ni Keslo nung maconfirm ko na nabali
w lang talaga ako, eh. Aba, na-op kaya ako sa kanila. At ayokong nakakakita ng l
overs. Sakit sa mata. Tss. Napailing ako.

Nagtuloy lang ako sa loob ng bahay ni L. Gusto ko siyang makita. Gustong gusto k
o. Oo. Hindi nga siya si Troy. Pero gusto ko pa rin siyang makita. Kaya pumasok
ako hanggang sa loob ng bahay niya.

But suddenly, I stopped dead in my tracks.

Siya lang naman ang gusto kong makita, eh. Siya lang. Pero bakit pati siya? Pani
bagong magpapabaliw sa'kin? Panibagong pasabog?

Kung babae ang kausap at katawanan niya, malamang okay pa, eh. Pero 'yung lalaki
..... at hindi ko inaasahan?

Siya lang ang gusto kong makita pero ano'ng ginagawa niya rito?

Lagi na lang. Maguguluhan, biglang malilinawan tapos biglang maguguluhan ulit. A

no ba talaga ang totoo?

Hindi ko na talaga alam kung maniniwala ako sa lahat o hindi....

Ano 'to? L with.....

"Don Gabriello???"
***

A/N:

Hahaha. Grabe. Kada-update laging bitin sa huli 'no? Series ata eh. -___- =)))

Malinaw na 'yung kay Keslo at Hotdog. E pano 'yang kay L? Ano 'yan? Ano 'yan? Ta
wanan with the Don?! Lululuuuuuuh! Gay -.- JOKE! HAHA;)))

Next update na ang revelations. ;)

--Z.
*******************************************
[12] 11. There goes our forever.
*******************************************

11. THERE GOES OUR FOREVER.

Wala ng silbi ang pagtatago. Nakita ko na sila, nakita na rin nila 'ko. Bakit ak
o magtatago? Kung pwede namang komprontahin ko na lang.

Dahil kanino ba kaya ako nagbago? Dahil kanino kung bakit nagpursigi akong umang
at lalo ang buhay ko?

Dahil sa taong kaharap ko.

Ang sakit lang nung ako na nga 'yung nawalan ng asawa't mahal, ako pa 'yung pina
gkaitan. Oo. Inaamin ko, sinisisi ko rin ang sarili ko sa nangyari kay Troy. Kas
alanan ko. Kung hindi ko siya tinawagan, malamang na nakaalis siya ng bansa ng l
igtas. Pero pinigilan ko siya. Kasi mahal ko, eh. Hindi ko kayang mawala. Pero a
ng sama lang kasi... hindi lang naman siya ang nawalan! Ako! Ako rin! Lalong lal
o ako! Oo nga't ama siya, pero asawa ako! May karapatan ako!

Ang sakit lang na hindi ko man lang nahatid sa huling hantungan si Troy.

Tapos ngayong nagkita na naman kami, parang anumang segundo may lalabas na bodyg
uards at ipagtatabuyan na naman ako.

Bakit? Kasi nahuli ko sila? Sila... ni L?!

"Ano'ng ginagawa mo rito?!" Mariin at ma-awtoridad na tanong niya agad.

Kusa na lang tumaas ang isang gilid ng mga labi ko.

"Hello to you too, dearest father-in-law", I smirked as I said the words. Awful.

Nagpalipat-lipat ang tingin ni L sa'kin at sa matandang katabi niya. Sorry Troy,

pero hindi ko kayang igalang ang daddy mo.

"Am I missing something here?" Maang na tanong ni L.

Lumipat ang tingin ko sa kanya. "Who are you, really?" Tinatagan ko pa ang saril
i ko kahit parang maiiyak na naman ako. Hindi ko kasi alam kung ano ang iisipin
ko sa mga pangyayari sa buhay ko. Kasi kung umaarte lang siya, the best siya.

Isang maang na tingin ang binigay niya sa'kin. "Aren't we done about me?" Pero s
a kabila ng pagiging "kalmado" niya, nakikita ko ang nerbyos sa mga mata niya.

One thing out of everything I love about Troy? His eyes. Because they can't lie.
And everytime I look at L's, I feel like looking at my love, Troy.

"Then why are you with him? Kung hindi ikaw si Troy, bakit kasama mo ang ama niy
a?"

I saw him gulped. Binibigyan ko lang ba ng meaning ang lahat? O may ibig sabihin
talaga ang lahat?

"Let's talk, young lady."

Sobrang nanlulumo ako nang makauwi ako. Hindi ko nga alam kung paano pa ako naka
pag-drive pauwi, eh. Hindi ako makapaniwala sa mga narinig ko. Hindi ko alam kun
g maniniwala ako, pero siguro kailangan na...

Pagbukas ko ng pinto ng bahay ko, nalanghap ko agad ang amoy ng namiss kong pagk
ain-carbonara. Si Angelo... nandito na naman siya. Hindi niya talaga 'ko matitii
s. Siya lang naman ang nagluluto ng carbonara para sa'kin, eh.

Tumuloy ako sa kitchen ko at tama nga ako, nakikita ko siyang may hinahalo sa ka
wali habang may idinial siya sa phone niya. Hindi niya pa rin nararamdaman ang p
resensya ko.

"Third! Ano? Hindi ba bumalik dyan? Wala pa rin hanggang ngayon, eh!-Gagu neto!
Di kasi tinanong kung sa'n pupunta!-Eh nagtatampo pa ko kunwari, eh!-Tss! Oo na!
Five minutes pa, hahanapin ko na siya!"

Malungkot na napangiti ako sa narinig ko. Bakit ba ang tyaga ni Angelo sa'kin? O
o, alam kong may gusto siya sa'kin. Pero kahit kalian, hindi niya ginamit ang pa
nahong magkasama kami para lang mapansin ko ang pagtingin niya. Hindi niya sinam
antala. Basta nandyan lang siya... hindi ako iniwan.

Unti-unti akong lumapit sa likuran niya. Ang engot niya rin, hindi niya maramdam
an na nandito na ang hinahanap niya at patuloy pa siya sa pangungulit kay Keslo?
Ang engot!

Huminto ako sa likuran niya... at niyakap ko siya. Niyakap ko siya, sa unang pag
kakataon. Niyakap ko siya, hindi niyakap niya ako.

Hindi ko alam kung nagulat siya sa ginawa ko, pero naramdaman kong dahan-dahang
hinawakan niya ang braso ko. Mas lalo kong hinigpitan ang yakap ko.

"Angelo........ ang sakit." Hindi ko na napigilan ang mapahagulgol. Ang sakit ka

si. Sobrang sakit.

"Arianna...."

"Wala na talaga siya..... Wala na...." Hagulgol pa rin ako ng hagulgol. Sobrang
sakit lang 'yung after five years, magkakaroon ako ng pag-asa na isang malaking
joke ang lahat. Nagkaro'n nga, naglaho naman agad.

Hindi nagsalita si Angelo. Lagi naman. Kapag hindi ko na kaya at siya na lang an
g takbuhan ko. Kapag umiiyak na ako. Hindi siya magsasalita. Basta nandyan lang
siya, hindi ako iiwan. Siya ang dakilang WonderWall ko. Si Angelo....

"His heart.... Someone owns his heart now....." And that someone is him.... Krys
tanlord. "He's gone, Angelo.... He's really gone", para akong tanga. Iyak ng iya
k sa likod niya. Ang sakit. Ang sakit sakit. Wala na. Wala na talaga.

"Alam mo bang hanggang sa huli, lumaban pa pala si Troy?" Oo, lumaban siya. Hang
gang huli, lumaban siya.

"Lumaban pa siya! Noong nakita kong nagdiretso ang life line niya, alam ko nawal
an na 'ko ng malay nun. Pero alam mo bang lumaban pa pala siya? Tumibok ulit ang
puso niya! Siguro naalala niya ang promise niya na......... babalik siya.... Na
babalikan niya ako...." Sobrang sakit. Lumaban siya, eh. Hagulgol na ako ng hag
ulgol. Ang sakit kasi. Puta! Lumaban siya pero...... "Pero putangna lang, Angelo
! HINDI SILA LUMABAN! Lumaban si troy hanggang huli pero dahil brain-dead na siy
a hindi na sila lumaban! Pero may puso pa siya, eh! Buhay ang puso niya! Bakit h
indi man lang sila lumaban? LUMABAN SI TROY HANGGANG HULI, PERO SINUKUAN NILA SI
TROY!"

Fuckshit!

Ang sakit lang. Na hindi nila ako hinintay magkamalay para mag-desisyon para sa
asawa ko. Asawa ko 'yun, eh. Nasa akin ang karapatan. Pero oo nga pala, hindi al
am noon ng daddy ni Troy na kasal na kami. Pero ang sakit kasi.... lumaban siya,
eh. Lumaban siya kasi nangako siyang babalik siya!

Humarap si Angelo sa'kin at ngayon, siya naman ang yumakap sa'kin. Ang warm ng y
akap niya. Lalo akong napapaiyak kasi nalalaman kong may dumadamay sa'kin at hin
di ako iiwan.

'Please, Angelo? Wag mo rin akong iwan, please?'

Nararamdaman ko na lang na hinalikan niya ako sa buhok ko, pina-pat niya na rin
ang likod ko. Pinapatahan. Inalo-alo ako hanggang sa kumalma ako.

Pero ang sakit talaga.

"Alam kong masakit pa rin, Arianna. Pero hindi pa ba sapat ang limang taon? Lima
ng taon na... Tama na... Sapat na ang limang taong pagdurusa. Masakit, oo. Pero
please lang, sumuko ka na. Tama na. Sabi nga nila, lahat ng mabigat gumagaan....
kapag binibitawan."

Lalo akong napaiyak.

Kaya ko ba? Kakayanin ko ba?

............. Ang i-let go si Troy?

[Now Playing: Now That You're Gone by Juris]

Play------------------------>

Kinabukasan, nagpunta ako sa puntod ni Troy.

"Cutiepatootie! Miss me?" Malungkot na ngumiti ako. Naupo ako sa damuhan. Wala a
kong kahit na ano'ng dala para sa kanya. Hindi niya naman madadala sa langit.

"Alam mo bang nagkita kami ng daddy mo kagabi? Sorry, ha? Tinarayan ko na naman

siya. Pero kasi ang sama niya talaga", para akong batang nagsusumbong sa tatay.
Nakakatawa lang ako. "Lumaban ka pa pala. Hindi ko man lang alam na lumaban ka p
a pala." Nag-umpisa ng tumulo ang mga luha ko.

Ang sakit talagang isipin na lumaban pa siya pero dahil nakikita nilang nahihira
pan na siya, sumuko na lang sila.

Ang sakit. Sobra. Sagad. Fuck.

"Akala ko talaga buhay ka pa, eh. Akala ko tinago ka lang niya. Alam mo ba 'yung
feeling na para akong detective? Binigyan ko kasi ng meaning ang lahat. Nung na
kita ko ang daddy mo kagabi at si L, alam mo bang nabuo na sa loob ko na ikaw at
si L ay iisa? Oo na ang engot lang. Engot nga, eh. Pero kasi magkahawig kayo, e
h. Hindi nga magkamukhang magkamukha pero hawig kayo, promise. Tsaka, lalo na 'y
ung mata nyo....." Kaya siguro unang beses pa lang nayabangan na 'ko sa kanya. H
ehe.

"Oo nga pala. Kilala mo ba si L?" Napasinghot ako. Naalala ko na naman ang pag-u
usap naming tatlo kagabi.

"Hindi, di ba? Hindi ka rin niya kilala, eh, gago siya!" Natawa ako ng sarkastik
o pero biglang tumulo na ang mga luha ko. "Kung engot ako, ano pa sya? Oo nga, h
indi mo alam na sa kanya mo dinonate ang puso mo, pero tama ba namang hindi nya
alam na ikaw ang donor niya?! Ang gago lang, di ba? Business partner pa sila ng
daddy mo pero hindi niya alam na anak nito ang dahilan kung bakit nabuhay siya.
Thanks to you nabuhay siya pero ang gago talaga! Hindi kasi alam na may heart do
nor pala siya! Ang conceited kasi. Parang ikaw!" Nagpeke na naman ako ng tawa ka
hit tuloy-tuloy na ang agos ng mga luha ko.

Si L, hindi niya alam na may heart donor niya kaya hindi niya rin alam na anak n
g business partner niya ang pinaiimbestigahan niya. Naaksidente si L, at dahil m
atalik na kaibigan ng papa nito ang daddy ni Troy, sa kanya idinonate ang puso n
i Troy.

Pero hindi niya alam 'yun kasi hindi pinaalam ng mga magulang niya. Hindi ko ala
m kung bakit. Pero ang engot niya pa rin kahit na.

Ang daddy naman ni Troy, hindi rin pinaalam at nakuntento na lang sa pakikipagkw
entuhan kay L. Ang ewan nun. Jusko. Kami ni L, pareho kami kagabing nagugulat sa
mga pinagsasabi niya, eh. Wicked father-in-law!

"Kung hindi pa 'ko dumating, hindi pa malalaman ni L na nasa kanya ang puso mo.

Imagine? Kaya pala napakawalang-puso niya. Wala kasi siyang puso. Haha! Puso mo
kasi 'yun! Hindi niya puso 'yun!" Singhot ako ng singhot kasi iyak ako ng iyak.
Tawa ako ng tawa kahit iyak ako ng iyak. Tapos may biglang pumasok sa isip ko...
... "Di ba sa'kin lang ang puso mo?"

Bigla na lang napatitig ako ng husto sa pangalan ni Troy. Parang tumigil ang mun
do ko.

Troy Jefferson Salamat-Fontillejo. Di ba.... sa'kin lang ang puso mo? Di ba?

Tuloy-tuloy na naman ang agos ng mga luha ko. Nag-angat ako ng ulo kasi tutulo n
a ang sipon ko. Pero pag-angat ko ng ulo, may nahagip ang paningin ko.

Sa may di kalayuan sa tabi ng isang puno..... Oo. Naghaha-llucinate na naman ako

.

Sa nanlalabo kong paningin, ngumiti siya.

Hell, Troy! Ibig bang sabihin.... Payag ka sa naisip ko? Bakit ka ngumingiti? Da
ti naman tinitignan mo lang ako, ha? Bakit ngayon ngumiti ka? Payag ka?!........
Shit! Payag kang....... maging akin siya?

Ang daya naman Troy, eh!

Pa'no na ang forever natin?

Napapikit ako ng mariin at lalong bumilis ang pag-agos ng mga luha ko.

At sa muling pagdilat ko.......... wala na si Troy.

I guess that's his answer.

I looked up in the sky and smiled bitterly.

"There goes our forever....."

*******************************************
[13] 12. Happy, cutiepatootie, pogi, baby. Happy birthday, Troy!
*******************************************

12. HAPPY, CUTIEPATOOTIE, POGI, BABY. HAPPY BIRTHDAY TROY!

YANNA:

Yes, I'm back. Yanna's back. Though, not at all.

Aaminin ko, masakit pa rin pero kailangan ko na talagang tanggapin. Limang taon
na. Tama na siguro. Sabi nga ni Angelo, lahat daw ng mabigat gumagaan pag binita
wan. Pero hindi ko naman binitawan si Troy, eh. Parati pa rin siyang nasa puso k
o. Ang binitawan ko?............... Ang pag-asang muli pa kaming magkakasama.. s
a mundong ito. Dahil sigurado akong hihintayin niya ako, magkakasama ulit kami..
. sa ibang mundo.

I let go a deep sigh as I look up the sky. Nasa veranda ako ng kwarto ko. Ng dat
ing kwarto ko.... Kung saan maraming alaalang nabuo sa amin ni Troy.

Pumikit ako nang tumama sa akin ang sariwang hangin. 'Happy, cutiepatootie ko, p

ogi, baby, love....', I smiled. '.....happy birthday.'

Hindi ko isinatinig pero siguro naman narinig niya ang naisip ko. Di ba?

*Baby baby baby koooooo. Ang sexy sexy sexy moooooo. Na-ii-nip-inip na 'koooooo.
Sagutin mo na ang tawag ko. Lol."

Natawa ako nang tumunog ang cellphone ko. Balik na ulit sa dating ringtone. Hehe
. Namiss ko 'to, sa totoo lang. Pinakaiingatan ko ang memory card ng dati kong c
ellphone. Pati lahat ng laman nun kinopya ko sa lahat ng gadgets na meron ako. S
iniguro kong hindi mawawala ang mga records na boses ni TJ pati ang lahat ng pic
tures namin. Ito na lang kasi... Sa mga 'to na lang ako sasaya. Pero ngayon ko n
a lang ulit ginalaw ang lahat. Noon kasi, ultimo katiting na boses niya pa lang
ang naririnig ko, iiyak na kagad ako. Eh, ayaw ko na ngang umiyak noon dahil bit
ch na ako. Kaya ngayon na lang ulit.

Sinagot ko ang tawag ni L.

Yes. Krystanlord. We still keep in touch. Masungit sya pero makulit na ako. Nasa
kanya ang puso ni Troy, kaya dapat maging akin pa rin 'yun. Kahit ano'ng mangya
ri. Dapat akin pa rin 'yun.

"Oh?" Bakit kaya siya tumawag? First time 'to, ha?

["Happy new year."]

"Huh-?"

*Toooot*

Napatingin na lang ako sa cellphone ko. Pagbabaan daw ba 'ko? Tumawag para lang
bumati ng happy new year? Ba namang tao 'yun.

Yes, January 1 ngayon. New year, and Troy's birthday.

Ilang buwan na naman ang lumipas, parang kahapon lang death anniv niya, ngayon n

aman, birthday na niya. Habang lahat ay abala sa pagce-celebrate ng bagong taon,

mas ginusto kong mapag-isa sa araw na 'to. Syempre, malamang na nagpuntahan sil
a papa Ren at mama Min sa puntod ni Troy. At baka kasama na rin sila mommy at da
ddy kaya wala sila dito sa bahay ngayon, at ang barkada.. Pero ako? Ngayon lang
ako naglakas ng loob na balikan ang mga lugar kung saan nakasama ko si Troy.

Nakakainis lang. Isang beses lang namin na-celebrate ni Troy ang birthday niya,
hindi pa magkasama, through video call lang. Nakakainis! Ang dami naming plano s
a future, eh. Ni hindi pa nga namin nace-celebrate ng magkasama ang birthday niy
a, syempre new year din. Ultimo nga Christmas, eh. Nakakainis lang.

Pagkatapos kong pumunta sa dating bahay ko na nakatira pa rin ang mga magulang k
o, dumiretso ako sa old school namin. Nagpunta ako sa stairs ng THE room. Agad n
a nag-flash back ang mga memories.

His first promise. First kiss. First love....

My every first..... Troy.

Isang oras din siguro akong nanatili sa hagdanan nang mapagdesisyunan kong magtu
ngo naman sa.... Infinitree.

Habang nagda-drive ako, parang bumabalik ako sa nakaraan. Ngayon na lang ulit ak
o bumalik sa lugar na 'to. Ang saya na masakit pa rin.

Huminto ako sa isang tabi.

Masyado na ba 'kong makakalimutin? Di ba dito 'yun?

Bumaba ako ng sasakyan at nilinga-linga ang paligid.

Dito 'yun, eh. Hindi ko pwedeng makalimutan kung nasaan ang infinitree namin! Di
to 'yun! Pero..... nasaan na???

May nadaang ale kaya tinanong ko siya. "Ale, di ba dito 'yung bukid? Nasaan na p
o?"

Wala na kasi akong makita ni anino ng bukid. May napakalaking pader kasi na naka
harang. Ano'ng nangyari na?

"Aba'y 'yung dating bukid ba ang sinasabi mo? Nakow! Noong nakaraang taon pa wal
a iyon! Nakita mo iyan? Tatayuan na 'yan ng bagong gusali! Mall baga...! Naku, s
ige ine, hano? Ako'y magbebenta pa ng mga mani ko." Pagkasabi nun, umalis na aga
d 'yung ale na may dalang timba ng mga mani.

Bigla akong nanlumo. Ano ba naman 'to? Bakit naman nawala na? Shit lang, oh!

Agad na tinawagan ko si Molly.

"Yes, ma'am?" Bungad niya agad.

"Molly. Hanapin mo kung sino ang bumili ng lupa dito sa..." Sinabi ko ang lugar.
"Alamin mo kung baka pina-relocate lang ang mga puno at hindi ginawang papel o
panggatong. At kung pinarelocate man, alamin mo kung saan. I need the informatio
ns asap", iyon lang at ini-end ko na ang tawag. Jusko 'yung asap na 'yun baka ab
utin pa ng isang lingo 'yun o higit pa! Sa dami ba naman ng puno! Baka ginawa ng
panggatong 'yun, makakapatay ako. :(

Napapikit ako ng mariin. Sana nirelocate na lang. Sobrang meaningful ng puno na

'yun, eh. Ang daming nasaksihang kaganapan sa buhay namin ni Troy 'yun. Infinitr
ee namin 'yun, eh. Kahit maging milyon pa halaga nun mabawi ko lang 'yun.

I sighed as I went inside my car again. Wala. Sa puntod ni Troy na lang ako tumu
loy.

Wala na sila mama Min kaya malamang mga nakauwi na. Naupo ako sa lagi nang pwest
o ko at ikinabit ang earphone ng mp3 na iniwan niya. I clicked the play button.

Then again.... His voice..... singing 'Forever'.

Nilagay ko ang parehong palad ko sa damuhan sa bandang likod ko atsaka ako pumre
nte ng upo. Ang sarap pakinggan ng boses niya kapag kumakanta. Lalo na 'yung gab
ing kinanta niya sa'kin 'yung 'No One Else Comes Close' isang gabi sa kwarto ko?
Nakakamiss, sobra. Ang lamig ng boses niya. Nakakaantok. Ang sarap pakinggan.

Pero itong kantang 'to? Ang sakit. Kasi naalala ko pa rin ang mukha niya noong n
agmamakaawa siyang 'wag ko siyang iwan. At alam kong umiiyak rin siya habang nir
erecord ang kantang 'to. Grabe. Ang sama ko lang.

Dumilat ako at nakita ko na naman siya sa isang puno. Then in a blink, wala na r
in agad siya. Napangiti na lang ako. Bantay sarado pa rin pala 'ko ni Troy hangg
ang ngayon. Hehe.

Ahh! Biglang may naalala ako. Kinuha ko agad ang wallet ko mula sa pouch na dala
ko. Kinuha ko doon ang sulat na iniwan niya kasama ang mp3 at bear, binasa ko '
yon.

[Aalis lang ako, pero iiwan ko sa'yo ang puso ko. 'Wag mo 'kong ipagpapalit, ha?
Mahal na mahal kita. Alaways remember that, Helen. I love you....

Till eternity.]

Ito ba 'yun? Umalis nga siya, pero iniwan niya ang puso niya.

Shit lang, Troy! Napaka-literal mo kahit kalian, eh! Ayun, iniwan mo nga! Kay Ky
stanlord! Jusmiyo, sakit mo sa bangs pati from head to toe! Psh! So kaya ka paya
g na kunin ko ang puso mo? Ngumiti-ngiti ka pa noon! Saksakin kita, eh! Tss!

*Baby baby baby k-*

Sa sobrang inis ko hindi ko na pinatapos ang boses niya at agad na sinagot na an

g tawag. Naku lang talaga, Troy!

["Babes, sa'n ka?"]I rolled my eyes upon hearing the voice. Err, Keslo.

"Earth, ikaw?"

["Oo, kay Jepengson? Punta kami dyan! Seeya!"]

*Tooot*

Peste 'yun, ah? Pinagbabaan ako? At pag earth si TJ agad? Sa bagay, sya naman ta
laga mundo ko.

So, ibig sabihin hindi pa rin sila napunta rito? Hay, gusto ko sanang mapag-isa,
eh. Pero yae na nga.

Ilang minuto pang pagpapahangin at pag-reminisce, dumating na nga sila.

Sila.... As in..... sila.

Hindi lang ang dating barkada, pati na rin ang mga bago. L, with some of his fri
ends. Angelo, with the old barkada.

At talagang nagsama pa si L? Wala ba'ng ibang appointments 'tong mga 'to? Si Mav
in at Migs? At natanaw ko rin si Nich na driver ng sasakyang dala nila. Kasi kun
g ang dating barkada lang, tiyak naman na maglalaan sila ng oras tuwing birthday
ni Troy, eh. Lagi naman kasi.

"Bebi! Amishoo!" Hug at beso agad si Ej.

"Miss you, beh", beso din sila Julia, Bea, Lexi, Yen, at Kiray. Nagbeso ako sa k
anila pero as usual, nakastraight-face pa rin ako. Si B? Awkward pa rin kami dah
il sa limang taong nagdaang puro sagutan ang drama namin. Haaay. Gusto ko namang
ibalik ang dati naming samahan pero hindi naman ganun kadali 'yun.

"Smile naman dyan, baks!" Bati ni Kiray.

"He-he", nagbigay ako ng awkward smile tapos balik awkward face ulit.

Hindi pa rin kasi talaga ulit ako sanay.

"Oh, ano 'yang mga 'yan? Picnic ba 'to?" Baling ko na lang sa dalang basket ni N
eil at Derick, drinks naman na dala ni Diego. As usual, hindi pa rin nawawala an
g pagkataray sa tono ko. Old habits die hard talaga. Halos five years kayang ang
lamig ng expression ko. Daig ko pa Ice Queen, eh.

Nauna sila kasama ang mga girls dahil nagpark pa ng mga sasakyan sila Gelo, Kesl
o, Tin, Nich, and I think pati si Jake dahil five ang nakita kong kotse.

"Kilala mo naman 'yang baho na 'yan. Parang silent reader laging silent pero nag
tatampo na sa loob-loob niya", sagot ni Neil. Ano daw?

"Baka magtampo 'yang iglot na 'yan kaya dito na lang kami kakain. Ikaw din malam
ang di pa nakain, eh!" Sagot sa'kin ni Derick.

Oo. Hanggang ngayon 'yung mga tawagan nila na si TJ talaga ang nanguna gamit gam
it pa rin nila. Baho, itlog, itnok, iglot, manok.... Hay nako! Mas lalo siyang n
akakamiss, eh. :'(

'Yung mga tawag niya na happy, sexypatootie/sexy, baby/baby ko. Hanubayan! :(

"Why is your face like that? Em here. Still thinking of me?" Naupo sa tabi ko an
g nagsalitang si Krystanlord.

Oh, jusko po! Pag tinagalog bale ganito 'yan, eh: "Bakit? Lungkot pa rin? Dito n
a 'ko oh, iniisip mo pa rin ako?"

Pag nadagdagan pa 'yan ng 'abusado'..... Eh, jusmiyo marimar! Troy na Troy, eh!
Pag talaga nagkataong sabihin niya sa'kin ang 'sexypatootie' or just a simple 'U
y, sexy'? Eh, nako! Aangkinin ko na talaga siya! Troy na Troy, eh!

But no. Hindi siya si Troy, eh. Nasa kanya lang ang puso ni Troy pero hindi siya
si Troy. Paano ako makakamove-on ng husto sa kanya kung siya lang lagi ang iisi
pin ko? Ito naman kasing si L! Puso lang ang nasa kanya pero parang pati brain i
sinalin!

Relax, Yanna. Relax. Hoo. Unti-unti. Dahan-dahan. Makaka-move on ka rin.

"Tss. Pighead", I rolled my eyes off him then turned to face Mav. 'Yoko siya mun

ang kausapin, Troy na Troy kasi. "Wala kayong lakad? Date kaya?" Tinignan ko sil
ang dalawa ni Migs.

"Wala 'no! Chicks ka dyan! Baka sinisiraan mo 'ko dito kay Bea ko, ha?" Si Migs
ang sumagot na nilinga pa si Bea. Si Bea naman medyo kinilig!

Kaya pala may bitbit 'tong si L, eh!

Remember? Wala ng natirang loveteam sa barkada. Nakakalungkot talaga. Maski si K

iray sinukuan na si Ej.

"Ewan ko sa'yo, Miguelito. Sabi ko date! Wala akong sinabing chicks. Huling huli
, eh", iniripan ko siya. Sila Bea naman kasi, nagpapauto sa mga kaibigan ni L. I
f I know. Tss.

"Ganun din 'yun, eh!" Umupo si Migs sa tabi ni Bea. "Tabi tayo. Hehe."

Napailing na lang ako.

"Fafa L! Bakit ikaw there? You lipat-lipat here! We'll make landi landi! Hihihi!
" (o^0^)o Ej.

"Gross", mahinang bulong ni L. Sa sobrang hina ako lang ang nakarinig ata dahil
ako lang ang malapit sa kanya at katabi niya.

"Landi mo", sabi ko sa kanya.

"Whatever", sagot niya at pustahan kahit di 'ko nakita may kasama pang irap 'yon
.

Dumating na rin ang mga nag-park ng mga dalang kotse. Sila Gelo, Keslo, Tin, Jak
e, at Nich.

Umusog ako palapit kay L tapos tinawag ko si Gelo. "Here, Ge", tukoy ko sa tabi
ko. Gusto ko kasi pag andyan si Gelo, katabi ko siya lagi. Pero narinig ko naman
g bumulong si L ng: "Tss. The moves." Bumaling ako sa kanya. "Try mo kasing umus

od dun", at inirapan ko na naman siya. Aba, damoves daw nadikit lang?!

Ewan. Oo nga't kaya naging in-touch kami, eh dahil sa kinukulit-kulit ko sya dah
il akin nga ang puso ni Troy at iniwan niya para sa'kin 'yun. Pero hindi ko mapi
gilang mainis sa ugali niya. Bukod sa kasing yabang siya ni Troy, aba mas sumoso
bra pa! 'Yung kay Troy nato-tolerate ko pa, eh. 'Yung kanya? Jusko po umapaw!

At ewan ko naman dito sa lalaki na 'to. Crush din ata ako, eh! Di man lang lumal
ayo! Tamo ngayon, nagpunta pa rito. Ay, oo nga pala, donor niya si Troy. Hehehe.
Pero ramdam ko crush ako niyan. Suuus.

Naupo si Keslo, Nich, Jake, at Tin sa harap namin, bale sa damuhan, nakaikot kam
i sa puntod ni Troy. Malayo-layo naman kasi ang spacings ng mga grave, eh.

"Annipie!" Pagkaupong pagkaupo ni Keslo tinawag agad ako.

"Ano?" Tinatamad na tinignan ko siya.

"Hi!" ^_____^//

Inirapan ko na lang siya. Naging extra mabait na kasi siya sa'kin simula nung ma
laman ko 'yung sa kanila ni Angela. Pero wala naman talaga akong balak sabihin k
ay Angelo 'yung tungkol sa kanila, eh. Wala akong balak mangialam sa buhay ng ib
ang tao dahil ayaw ko ring pinapakialaman ng iba ang buhay ko. At isa pa, mukhan
g wala na naman ata sila ni Gela, eh. O kung naging sila nga ba? Ah, ewan ko sa
kanila!

"Siya ba 'yung may-ari ng puso mo, pre?" Tanong ni Nich kay L. Medyo pumaling pa
siya para mabasa ng husto ang nakasulat sa lapida. Sa'min kasi nakaharap. Tinan
guan lang siya ni L bilang pagsang-ayon.

"Uy, pre. Salamat", kausap ni Nich sa puntod.

Medyo napangiti ako.

"Oo nga, pre. Salamat sa puso mo", ganun din si Migs.

Iba talaga ang mga lalaki 'no? Parang ang tagal ng magkakakilala sa unang kita p
a lang. Kaya matulin silang nagkasundo-sundong lahat nila Derick, eh.

"Salamat talaga, pre! Kasing salamat ng Salamat sa pangalan mo. Hehehe", medyo n
atawa pa si Mav sa sarili niyang joke.

"Gusto mong magkakilala kayo ng personal?" Matalim na tinignan ko siya. Gawin da

w bang joke ang apelyido namin?!

"Uy, biro lang! 'To naman! Pero salamat talaga, 'tol!" Balik-kausap niya sa punt
od.

"Ayan, gago! Na-laser-eyes ka tuloy! Hahaha! Tigilan nyo nga si Jepengson! Pag k
ayo sinagot nyan!" Sabat ni Keslo.

Sus! Ako nga kada punta kinakausap ko, eh! Ni 'hi' wala, sila pa kaya?! Nakakata
mpo talaga pag nagparamdam siya sa iba!

Nagkwentuhan lang kami-okay. Sila pala. Hindi kami kasali nila L at Gelo.

Ako, walang pakialam sa pinag-uusapan nila. Si Gelo naman pag tahimik ako minsan
tatahimik lang din 'yan pag feeling awkward 'yan. At si L naman, forever tahimi
k 'yan pag walang kakausap. Ang awkward nilang dalawa sa totoo lang. At may isa
pa palang awkward!

Si Kristoffer/Tin!

Nasa harapan namin siya pero panay tingin niya sa dalawang katabi ko. Di kaya bu
migay na 'tong si Tin? De joke.

"Tara na nga't kumain!" Aya ni Diego.

Ayun. Kumain na nga sila ng mga sandwich na dala nila. May snack at fruits din p
ati drinks.

Inilingan ko ang mansanas na inalok sa'kin ni L. Actually hindi naman niya inalo
k, parang pinakita lang. Nako. Tapos nung umiling ako hagis agad sa loob ng bask
et! Eh, sa wala akong ganang kumain, eh.

Tapos biglang sabay sabay na nag-abot sila Tin, Keslo, at Gelo. Si Tin, moo. Si
Keslo, strawberries. Si Gelo naman apple juice. Inabot ko na lang ang apple juic
e na inalok ni Gelo. Nauuhaw lang ako pero mas mauuhaw kasi ako sa moo.

Nagbigay naman ako ng bahagya-bahagyang bahagyang 'sorry-look' sa dalawa.

"Tss", narinig ko pa'ng bulong ni L.

Problema na naman nito?

"Bogs, paabot ngang chopstick", sabi ni B kay Keslo. May hawak siyang isang smal
l box na kimbap ang laman.

Naghanap naman agad si Keslo ng chopstick sa basket. "Oh, Bergs. Catch!" Hinagis
niya tapos nasalo naman ni B .

"Ayiiiie! Muling ibalik? Haha!" Tukso agad ni Derick.

"Ang alin?" Patay malisya pa si B.

"Ang dati. Hindi ata mababalik ang bukas kaya baka ang dati. Ikaw, Bergs! Napagh
ahalatang di ka makaget-over sa'kin, oh!" Keslo.

"Saksakin kita netong chopstick, gusto mo?" B.

"Oo nga! Ikaw, Tatlo?! Tig-isa kaming chopstick, gusto mo?" Sabat ni Neil. Sila
ata ni B ngayon.

"Di, bebs. Leave it to me. Miss na ata si Jepengson niya, eh. Baka gustong sumun
od." B.

"Ehem", kunwaring napaubo ako. Pero obvious naman 'yun na warning ang ginawa ko.

Oo na. Sensitive pa rin ako kapag iba na ang nagsalita. Ewan. Ang gulo ko.

Nagtuloy lang ang kwentuhan at biruan nila.

"Yanni! Naalala mo 'yung one time na naglasing ka kasi nag-away kayo ni TJ tapos
di ba ayaw niya ng umiinom ka kaya uminom ka ng bongga? Haha! Di pa namin nasab
i pero halos maging kasing pula kaya ng color red si TJ nun! Hahaha!" Tawa ng ta
wang sabi ni Bea.

Lasingan kasi ang topic nila tapos eto napunta na sa'kin ang spotlight.

But what? Ako? Lasing? Si Troy kasing pula ng color red?

"Oo, beh! Hahaha. Ang tawa ko nun sa kabugakan nyo! Hahaha!" Julia.

"Ang gaga mo nun, bakla! Haha!" Lexi.

"Sinabi nyo pa mga 'te! Haha!" Kiray.

"Truelalu ang eklavu mo nun, baklush! Wehihi!" Ej.

"Tama." Yen.

Nye? Lahat sila nag-react?

Pero teka. One time lang naman ako naglasing ng hindi alam ni TJ, ha? Tapos... t
apos andun pala siya?? EMEGED.

"Bakit di ko maalala?" Takang tanong ko.

"Malamang bangag ka! Hahaha!" Sagot ni Kiray.

"Tss. Ikwento nga", sabi ko.

"Eh, kasi, vakla...... You made almost strip-tease na kaya! Wahaha!" Ej.

O////o

Ako? Strip tease?!!

"Yes! Hahaha!" Bea.

"Parang tanga lang", bulong ni B pero nakangiti.

Uy, wow. Makatanga naman.

"Dumating kaya si TJ sa bahay namin nun", sabi ni Lexi. Oo, naalala ko sa kanila
ako huling nalasing, eh. "Tapos inaaya ka niyang umuwi. Eh, kaso super bangag m
o tapos biglang sabi mo; "Lemme tease you beybeh!" Haha! Kwela mo nun, day!" Tat
awa-tawa niyang kwento.

O////O

"Ganto 'yun, eh: 'Lemme tease you, beybah!'" Inulit ni Kiray na sinamahan pa ng
bangag look at shenglot effect.

>///<

Oh my god. Nagawa ko 'yun?

"Tapos bigla kang nag-careless whisper sabay sayaw! Hahaha!" Lexi.

"Akala ko nga may contest sila ng kamatis sa papulahan, eh! Hahaha!" Julia.

"At ang akala ko pahhihintuin ka ni TJ o pauupuin sa isang tabi. Haha! Alam mo'n
g sabi, beh?" Oo, Kiray. Alam ko. Alam na alam ko kaya nga ano????? "Sabi ba nam
an; 'Pigilan nyo 'ko...... Susunggaban ko 'to.' Hahahaha! Ang epic lang kaya nun
, promise! Hahahahaha!"

O//////O

Oh my god. As in..... OH MY GOD.

O/////O

"Hahaha! Ngayon ko lang naalala 'yan, beh! Ayaw kasing pasabi ni TJ noon, nahiya
ata. Haha!" Bea.

"Nahiya pa amputek! Hahaha!" Tawa rin ng tawang sabi ni Derick.

Lahat sila nagtatawanan maliban kay L at Gelo pero nangiti din sila. Emeged.

TiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiJeeeeeeeyy! Kainis 'to! >//<

"I'll just do the honor if I was him", bulong na naman ni L.

H-huh?! Ano daw?!

Biglang tingin ko sa kanya.

"Kidding." -_____-

Ano ba naman 'to!

Sana nakitawa na lang din siya, eh. Nagsalita pa! Shet. Namumula na ata ako. Huh
uhu.

"Kaya pala ayaw mong magstrip-tease sa'kin, Annipie, ha? Pero kay Jepengson game
na game ka! Luuuuh!" Keslo.

"Gagong TJ 'to! Makasunggab! Hahaha!" Sabi ni Jake na nakatingin sa puntod ni Tr

oy.

OMG. Nakakahiya 'to, TJ! Ano ba 'tong nagawa mo?! Huhuhu.

Habang tampulan ako ng tuksuhan biglang natanaw ko na naman siya sa isang puno.

Gahd! 'Pinapahiya mo 'ko, nakikita mo? Kalokohan mo talaga! HMP!'

Inaasahan kong ngingitian ako ng ilusyon ko pero bakit parang mula sa malayo, he
looks.... Hurt?

Nang biglang pumaling ang ulo ni Keslo at saktong natakpan ang imahe ni Troy.

Nagulat ako, sa totoo lang.

"Annipaaaaaaaaaaay?"

"O-oh?"

"Libog kako ni Jepengson mana ako!"

"Ah.... Oo", ang tanging sagot ko.

"Mm-hh! Anu ba 'yun? Akala ko nakita ko si TJ", mahinang sabi ni Yen. Nasa line
namin siya kaya nung tignan ko siya, sa direction kung saan ako nakatingin kanin
a, dun din siya nakatingin.

O____o

Kinikilabutan ako na ewan.

"Ano 'yun, Yen?" Tanong ko. Nakita niya rin si Troy???

"Ah, kasi.... Akala ko lang nakit-Sino 'yun???" Naputol ang sagot niya. Napating
in kaming lahat sa tinignan ni Yen.

Isang kotse na paparating galing sa right side, entrance.

"Baka sa iba ang dalaw", sabi ni Nich.

"Eh, familiar ang car-Oh my god?" Matatandain kasi 'tong si Yen. Matalino.

Tinignan ko ring mabuti ang loob ng kotse. Hindi naman kasi tinted ang sasakyan
kaya nakita ko rin, namin.

At................. Si Joyce.

Pagbaba niya ng sasakyan. Naglakad agad siya papunta sa'min.

Wearing her pair of floral polo shirt and maong pants with a pair of stylish hig
h heels, she walked towards us. Lahat kami pwera kay L na alam kong hindi intera
sado, napatayo. Sila, naexcite. Ako, kinabahan.

At tulad nga ng inaasahan ko....

*SLAP!*

Ang unang bati niya sa'kin.

Doon lang napatayong bigla si L. Nahawakan na ako ni Angelo sa magkabilang braso

at kitang kita ko pa nang hawakan ni L ng mariin sa isang braso si Joyce.

Hindi ko pinansin ang sakit sa lutong ng pagkakasampal ni Joyce. Kulang pa 'yun.

At hindi niya rin pinansin ang diin ng pagkakawak sa kanya ni L.

"Wasn't my hello so sweet, dear sister-in-law-but-not-anymore?" A sarcastic smil

e curved her lips.

Pero hindi ko pinansin ang sinabi niya at imbes, napatingin ako kay L.

Ang diin ng pagkakahawak niya kay Joyce.

***

*******************************************
[14] 13. S.
*******************************************

13. S.

Ang sama talaga ng tingin ni L kay Joyce. As in.

Ang sama, na nakakakaba..... na nakakapagtaka.

"L..." Hinawakan ko siya sa braso at doon lang siya parang natauhan. Biglang bum

itiw siya sa hawak niya kay Joyce. Nagbuntong-hiningang yumuko siya at tumingin
na lang sa ibang direksyon.

Hindi ko alam kung bakit ganoon ang naging reaksyon niya pero binalewala ko na l
ang iyon. Tinignan ko naman si Angelo at saglit na hinawakan ang kamay na nakala
gay sa balikat ko. Sign na okay lang ako, kaya naman binitawan niya na ako.

"Joyciemenezzz! Bad!" Lumapit si Ej sa'min.

Tumingin si Joyce sa kanya ng masama tapos biglang............ ngumiti?

"Wiii! Namiss ko kayo, guys!" Biglang yumakap siya kay Ej tapos ganun din sa mga
barkada.

At kami.... naweirdohan. Lalo na si L at sila Nich, Migs at Mav. Hindi naman kas
i nila kilala si Joyce. Medyo natawa nga ako sa reaksyo nila, eh.

Pero dahil biglang tumingin ulit sa'kin si Joyce, sumeryoso ulit ako.

"Ano'ng ginagawa mo rito?" Tinaasan niya pa 'ko ng kilay.

"Seriously, Joyce? Asawa ko", I smirked a liitle.

Yes, isa sa mga dahilan kung bakit hindi man lang ako nakalapit sa kabaong ni Tr
oy, si Joyce.

"Na tinaboy mo."

Boom.

Parang kutsilyong tumama sa puso ko 'yung sinabi niya.

"Joyce.... pinigilan ko siya."

"Kaya namatay siya", umismid pa siya sa sinabi niya. Ang sakit. Ako talaga ang s
inisisi niya sa pagkamatay ni Troy. Oo. Ako naman talaga. Pero masakit kung ipap
amukha pa niya. "Alam mo dapat talaga hindi na kita tinawagan noon, eh. Ang tang
a ko lang para tawagan ka pa. Well, yeah. Everything's in the past now." Pagkasa
bi niya no'n, tinignan niya si Angelo, pagkaraan.... huminto kay L. "And I see y
ou're over my brother now", she smirked.

L clenched his teeth.

"Joyce, he's our new friend", B butted in.

"Well, yeah. He have my brother's heart, right?" Ang sarcastic ng pagkakasabi ni

ya no'n. Alam niya pala, ni hindi man lang ipinaalam sa'kin. "At kaya naman pala
nakamove-on na 'to", tukoy niya sa'kin. "Magkamukha nga sila, 'no? Kahit hindi
halata", umismid na naman siya pagkaraan.

Nakipagsukatan pa siya ng tingin kay L hanggang siya rin ang unang nagbawi.

"Uy, Tatlo! Henge ngang cola!" Sabi niya kay Keslo.

"Huh! Ayaw! Sinampal mo Annipie ko. Bleeh!"

"Wow. Tatag mo, dude! Si Kris, tinaboy, kapatid ko tinaboy, ikaw tinaboy. Aba, k
ahit may mga bago na siya", talagang pinagdiinan niya ang mga salitang 'mga bago
' tsaka niya sinulyapan si Gelo at L. "...matatag pa rin ang kapit nyo sa kanya,
ha? Aba naman. Kakaibang gayuma. Ha-ha." Sarkastikong tumawa siya.

Sinubukan pa nina Ej at Keslo na ibahin ang mood kanina, pero mukhang ayaw paawa
t ni Joyce. Palibhasa ngayon na lang ulit kami nagpang-abot dahil aloof ako sa m
ga tao noong mga nakaraang taon.

Hanggat kaya ko, pinipigilan ko ang sarili ko na sagutin siya. Kapatid siya ni T
roy, eh. At mahal na mahal ni Troy ang kapatid niya.

"Joyce, tama na", nagsalita si Julia.

Joyce waved her one hand and smiled. "Sige na, tama na nga. Pero paalala lang, h
a?....... Baka mamatay din kayo."

"JOYCE!" Sabay sabay na sigawan ng mga girls.

Nanlaki ang mga mata ko. Napatiim bagang ako kasabay ng pagkuyom ng mga palad ko
. Ang sakit magsalita ni Joyce. Gusto ko siyang kontrahin. Gusto ko siyang sagut
-sagutin. Pero hindi. Dahil totoo naman ang sinabi niya.

Naramdaman ko na lang na biglang hinila ako ni L sa palapulsuhan tapos hinatak a

ko paalis. Hindi na ako nagsalita. Gusto ko na ring umalis dahil baka mas lumaki
pa kapag nagtagal na magkasama kami ni Joyce.

Narinig ko pa nga ang mahina niyang pagsabi ng: "bitch". Hindi ko na lang pinans
in.

Na-gets agad ni Nich ang ginagawa ni L kaya nang madaan kami sa kanya, inabot ni
ya agad ang susi ng sasakyan kay L. Oo nga pala, iisa lang ang sasakyang dala ni
la.

Hindi rin ako manhid. Alam kong baka masaktan o nasaktan si Angelo sa pagsama ko
kay L. Pero kailangan kong lumayo kay Joyce, eh. Baka magkasagutan kami.

Pinasok ako ni L sa passenger seat tapos pumasok na siya sa driver's seat.

Hindi ko alam kung saan niya balak kaming pumunta pero hinayaan ko lang siya. Na
katingin lang ako sa labas ng bintana sa mga ulap. Lutang. Walang pumapasok sa i
sip ko kundi ang mga sinabi ni Joyce.

Hanggang sa makarating kami sa isang lugar. Pumasok kami sa building at hanggang

sa elevator sumusunod lang ako sa kanya. Hindi ko alam kung saan kami papunta p
ero nang lumabas kami sa elevator, medyo napangiti ako. Walang katao-tao. Sa roo
ftop ng building.

Rooftop garden.

Wala pa ring nagsasalita sa'min. Naupo ako sa wooden bench doon. Nag-indian sit
ako dahil mas komportable ako doon tsaka ako tumingala sa kalangitan. Ang sarap

ng hangin. Si L, umupo rin siya sa tabi ko.

"I don't like her", he suddenly said.

Alam ko kung sino ang tinutukoy niya. Si Joyce.

"Yeah, I can sense she don't like you either", I smiled faintly. Pero 'yang nagm
amay-ari ng puso mo, mahal na mahal niya si Joyce. I sighed.

"She called you a bitch."

Concern ba 'to? Medyo na-sweet-an ako dun, ah?

"When in fact you're a slut."

O_O

"Huy, gagu! Maruming babae ba 'ko?! Hindi ako ganun! Makaano naman 'to!" Hanggan
g ngayon talaga hindi pa rin niya ako tinitigilan sa slut na 'yun. Tsk.

"You were. When I first saw you, I saw you as a slut", he said matter-of-factly.

Napasimangot ako. Di naman ako maduming babae, ah? Siya nga ang first kiss ko as
ide from Troy and take note, after five long years.

"You were very dirty that time. With that.... heavy, dark colors on your face? Y
ou creeped me. You disgusted me that I saw you as slut."

Napangiwi ako. Napakaliteral naman pala talaga nito! Marumi nga ang mukha ko! Eh
, ayaw niya sa make-up sa mga babae, eh! Heavy at dark make-up pa ang nakalagay
sa mukha ko noon! Slut nga!

"Till now?" I asked.

"Not anymore. Just.... Don't wear them again."

I smiled. Siya naman talaga kasi ang dahilan kung bakit tinigilan ko ang pagme-m
ake up. Ayaw niya raw kasi. Kaya ayun. Para hindi siya mainis pag nakikita ako,
hindi na lang ako nagme-make up.

"Ganda ko kaya nun", natatawang sabi ko sa kanya.

"Tss."

Sumimangot na lang ako. 'Yung pag-tss niya, si Troy talaga naaalala ko.

"Pero bakit ba hindi ka nagta-tagalog? Eh, naiintindihan mo naman", tanong ko sa

kanya. Never ko pa talaga siyang narinig mag-tagalog. Except sa surname namin n
i Troy na hindi naman talaga consider na tagalong dahil surname nga.

"Just don't want", tamad na sagot niya.

"Pero sanay ka?" Kasi di ba? May mga nakakaintindi lang pero hindi naman sanay a
t nahihiya?

"Yeah", tipid niya pa ring sagot.

Nagbuntong-hininga na lang ulit ako tapos mahabang katahimikan ang bumalot sa'mi
n.

"L......" Tawag ko sa kanya.

"Yeah, S?"

Lumingon ako sa kanya. "Why is that you still call me S? Akala ko ba hindi na 'k
o slut sa paningin mo?" Kung never kasi siyang nagsalita ng tagalong, never ko p
a rin siyang narinig na tinawag ako sa pangalan ko. Aside dun sa 'Helen' na bina
sa nga lang daw niya sa kwintas ko.

Nagkibit-balikat lang siya at hindi ako sinagot.

"Huy. Bakit nga?"

Lumingon siya sa'kin at tumitig sa mga mata ko. Matagal muna niya akong tinitiga
n. Medyo naiilang na nga ako pero gusto ata nito ng patatagan kaya hindi ako nag
-iwas ng tingin. Hanggang sa nagsalita na siya......

"Hmm... cause it can also mean................... Sexy?"

Biglang nawala ang maliit na ngiti sa mga labi ko. Natulala lang ako sa kanya.

Tama ba ang narinig ko?

A-ano'ng......... "S-se-sexy?"

Inalis niya ang tingin sa'kin tapos may ngiting sumilay sa mga labi niya. Pero s
aglit lang at nawala rin agad. "Nah. I like it 'slut'."

Pagkasabi niya nun, tumayo na siya. "Let's go."

Naglakad siya papunta sa elevator habang ako naiwang naguguluhan at tulala.

Sexy......

"Psst. Sexy mo po." "Sexypatootie ko!" "Sexy sexy shet."

Umiling ako habang nag-flashback na naman sa isip ko ang pagtawag sa'kin ni Troy
ng sexy sa maraming paraan.

No, Yanna. Hindi siya si Troy. Hindi. Puso lang ni Troy ang nasa kanya.

Hindi siya si Troy.

Mariing ipinikit ko ang mga mata ko at pilit na kinalma ang sarili ko.

"No..... Hindi siya si Troy......"

***
*******************************************
[15] 14. Barkada night.
*******************************************

14. BARKADA NIGHT.

"Alam mo, beh. Paranoid ka lang kasi nasa kanya ang puso ni TJ", Julia said.

Paranoid nga lang ba ako?

Nasa bahay ko kami ngayon, inside my room to be exact. Nakahiga, upo, dapa, kany
a-kanyang pwesto kaming apat. Ako, si Julia, Bea, and.... B.

Three days na ang nakalipas simula nung birthday ni Troy, bagong taon, sinampal
ako ni Joyce, at tinawag akong Sexy ni L. Three days na pero ngayon ko pa lang n
aikwento sa kanila ito. 'Yung tungkol sa 'sexy' thingy at mga suspetya ko. Busy
din kasi sila sa mga works nila.

At kami naman ni B. Oo, may konting ilangan, pero I'm sure pawala na 'yun ng bon
gga. Nagpapansinan na kasi kami. Model siya ng mga designs ko noon pa man. At si

ya rin ang nagkunwaring ako noong nilabas ang mukha ko, I mean, niya, sa publiko
. Alam naman nilang kambal kami. Ayaw ko lang talaga sa attention ng mga tao. He
he. Kitams? Hindi nga lang katulad noong dati na super twins talaga. But hey, ba
balik pa 'yun. :)

Pero eto kasing gumugulo sa isip ko...... Si L kasi, eh!

"Tingin nyo? Bakit kasi sa dinami-rami, sexy pa? Hindi ko nga naisip 'yun, eh. N
atatak na sa utak ko 'yung slut", sabi ko.

Binabagabag kasi talaga ako sa pagtawag sa akin ni L ng sexy. Actually, hindi ni

ya naman ako tinawag na sexy, sinabi niya lang na pwedeng meaning nun is 'yun ng
a.

PERO BAKIT BA KASI SEXY PA????!! Parang sinusubo niya sa'kin na siya talaga si T
roy, eh.

"Malay mo, nagkataon lang", sabi ni B.

Aba, malay ko talaga. Kung pwede lang halungkatin utak nung L na 'yun, why not?

"NAGKATAON??!!" Whoah, Bea! "Nagkataon ba 'yung tss, pag-poke sa tyan, pag-evil

grin at lalong lalo na 'yung SEXY? Puso lang ang nilipat, nakuha na ang lahat? H
UMIGAD! No, beh! Siguro si TJ 'yan tapos pina-retoke lang nung hukluban niyang a
ma tapos nagka-amnesia tapos ngayon naalala ka na kaya sinusundan ka na! TRUST M
E, BEH! Ginagawa 'yan ni Krystan para iparating na siya talaga si TJ! Pinapa-fee
l niya na sa'yo lahat cause he wants you back! Right? Beh! I can feel it in my b
ones! That KRYSTANLORD IS TJ!"

O_O

Darn. Pa'no ako hindi maniniwala, eh may isang kontra? Hindi ko alam kung ano tu
loy ang papaniwalaan ko. Dati naman kasi maka-TinTan siya, pero nung naging kami
na ni Troy hanggang kasalan, naging solid TroYan na siya. Ngayon pa? Eh, wala n
a. TT_TT

Pero nagulo ako sa sinabi niya. Pinapa-feel sa'kin ni L na siya si Troy dahil ku
ng si Troy man siya, gusto niyang makuha ulit ako? Eh, bakit di na lang siya mag
ladlad para the end na?

"Bea, you're not helping! Kita mong nonsense na lang ang pinagsasabi nitong kamb
al ko, ginagagaran mo pa!" Banat ni B kay Bea.

Bakit ka naman ganyan, B?

"Everything is making sense, Bree! Don't you get it? Bakit biglang magkakilala n
a lang si Krystan at ang daddy ni TJ? Business associates? Hah! My ass! I'm sure
palusot lang 'yun dahil nahuli sila ni Yanna na magkasama! Think about it, guys
..... TJ is Krystan! Bakit bigla biglang susulpot si Joyce now na friend na nati
n si Krystan? Bakit hindi niya sinabi sa'tin na his brother donated his heart 'd
aw' according to the wicked old? Don't you think na gawa-gawa lang nila ang laha
t? Di ba? See?"

Well, yeah. Bea has a point.

"Chill, Bey. Nagkataon lang ang lahat. Joyce, of course every birthday naman ng
kuya niya, andyan lagi 'yan, eh. That can't be considered as 'biglaang sulpot'."
Kontra ni B.

"Eh, bakit pala mag-stay na rin siya dito? Eh, dati naman asiwa 'yun sa presence
ni Yanyan. Hmp", iningusan ni Bea si B.

"Ano'ng malay ko? Debuh? Try mo Bey maging detective. Duh", tapos bumaling sa'ki
n si B. "Tsaka, move on na lang kasi, twin. Five years na, tama na."

I sighed. "Yeah, earth. I'm trying." I'm trying naman talaga, kahit mahirap.

"Know what? I don't get you, B", naniningkit ang mga matang sabi ni Bea. Parang
nagda-doubt talaga siya sa pinagsasabi ni B.

Ano ba naman, Bey. Ayoko na, eh. Ikaw naman 'tong...... Josko! :/

"What? I am just being realistic! Hello?!" B.

"Eh, bakit parang may alam ka na hindi namin alam?" Bea confronted. 'To talagang
si Bea! Huhu. Kasalanan nito pag umanib ako sa kanya.

Nakamasid lang kami ni Julia sa kanilang dalawa. Para kaming nanonood ng debate.

"Ano na naman? Nako, Bea, ha. Gusto mo bang ipahukay natin ang libingan ni TJ? G
ame ako para malaman na natin ang totoo! Oh, ano?" Hamon ni B. Seryoso siya.

Napaisip ako. Eh, kung ipahukay nga kaya namin? Psh. Babalahurain ko pa libingan
niya. Katayin pa 'ko ni Joyce nun.

Ako na sana ang sasagot pero inunahan na ako ni Bea. "H'wag na nga. Hmp. Tanggap
ko na rin naman na wala na si TJ, eh. Matagal ko nang tanggap 'yun. Kaso 'yang
mga kinwento kasi sa'tin ni Yanni tsaka itong mga past events. Ewan...."

Bumuntong hininga siya, ganun din si Brianna. "Haaaaaay....... buhay." Ang lalim
ng buntong hininga ni B.

"HOY, BA'T PARANG MAY PINANGHUHUGUTAN 'YAN?!" Hot seat ba si B?! Nako, Bea!

*Pak!*

"Ouchy, ha!" Reklamo ni Bea. Ayan tuloy. Binatukan kasi siya ni Julia.

"Naku, Bea, ikaw. Kaya hindi maka-move-on 'tong si bebe, eh! Maka-bigay ka kasi
ng meaning sa lahat. Di ka na lang nag-abogado, neh?" Ayan, nagsalita na ulit si
Julia.

"Try mo po'ng maging flight attendant 'te. Swak na 'ko dun, eh! Atsaka..... ikaw
! Ikaw nga 'tong hanggang ngayon nag-aaral sa law school pero hindi mo iniimbest
igahan 'yang kaso ni TJ natin! Huhuhu. Hechu ko kayo ni B!"

Omg, Bea. Akin lang po si TJ. Huhu. Anobayan. Alam ko sa mga flight attendant hi
ndi taklesa, eh. Affected na ako sa mga sinasabi mo. TT.TT

"'Yun nga, nag-aaral pa lang ako, hindi pa certified. May hinala pero walang ebi
densya", makahulugang sabi ni Julia.

Ano na naman?!

"AAAH! 'YOKO NA! Sakit sa bangs, shet. Mag-sketch na lang ulit ako", nagwalk-out
na ako. Oo, nagwalk-out ako sa sariling kwarto ko.

Bakit naman kasi sila ganun? Oo nga, ikinwento ko 'yung mga suspetya ko. Pero ba
kit ginagagaran pa nila? Di ba pwedeng kontrahin na lang nilang lahat? As in lah
at? Si Bea, nako! Tapos si Julia.... Kunwari pa nung una, may hinala rin pala! E
h, ano ba kapag may hinala?

INIISIP NILANG BUHAY SI TROY KUNG MAY HINALA!

Dalawa na sila ni Bea, my gahd! Buti na lang wala si Kiray, Lexi, Ej and Yen nga
yon. Nakuuuu. Gulo nun. Rambol sa thoughts.

Nagtuloy ako sa study room ko tapos na-upo sa working table ko nang biglang tumu
nog ang cellphone ko.

"Yes?"

["BEH!"]

Nailayo ko sa tenga ko ang cellphone ko. "Ang sigaw, Kiray."

["OMG. Don't glare at the phone. I can feel it, beh!"]

Psh. Kiray talaga. Nagbabago-I mean bumabalik na nga ako sa dating ako, eh.

"Ano na naman buh kasi? Arte pa, baba ko 'to."

["Haha! Sarreh! Uhh.... Papunta na kami dyan! I texted the others already. Syemp
re, except kay Joyce, baka alam mo na. Hehe. 'Yun lang. Kbye! Mwa!"]

Napailing na lang ako. May usapan kasi na iinom daw dito sa bahay ko. Barkada ni
ght. Lahat ng barkada. No, not lahat pala. Oo nga, maraming nadagdag. Angelo and
L and the friends, pero kulang na kulang. Bukod sa wala si Joyce, wala na rin s
i..... Troy.

Di ko na ipinaalam dun sa mga bugak na nasa kwarto ko na papunta na dito ang iba
pa. Alam na nila 'yun, eh. Sila pa.

Biglang kinuha ko ang sketch pad at HB pencil sa table ko. Nagsimula na naman ak
ong gumuhit ng panibagong design for a shoe. May bigla bigla na lang kasing napa
sok sa isip ko at kailangan ko nang iguhit 'yun bago pa mawala ang concentration
ko.

*Baby baby baby koooooo. Ang sexy sexy sexy moooooo. Nai-inip-inip na 'kooooo. S
agutin mo na ang tawag ko. Lol.*

Tch! Di ko pinansin ang natawag. Baka kasi biglang mawala sa isip ko ang design
na ginagawa ko. Istorbo. Shet.

*Kapoot. Nakanta na nga di pa rin nasagot. Busy? Sige ipagpalit mo ako. Ganyanan
? Tss. Sige! Ipagpalit mo ako!*

Di ko pa rin pinansin. Huhu. Boses ni TJ. TT_TT

*HOY! KASAMA MO BA SI BIEBER? UPAKAN KO 'YANG ITLOG NA 'YAN!*

Nawala na tuloy ako sa concentration ko. TT_TT

*Tengene, tagal ha! SEEEE-XYYYY! PATOOOO-TIIIIEEEE! NYETA. 'YOKO NA, TABA MO!*

Jusko. Namimiss ko 'yung mga bad words niya. Saklap. </3

Nagri-ring pa rin pero vibrate na lang. Natapos na kasi dun ang record ng boses
ni Troy.

Tapos nahinto na rin ang tawag. Tapos tumawag na naman.

*Baby baby baby koooooo. Ang sexy sexy sexy moo-*

Longest ringtone ever. Kaya ito ang favorite ko, nandyan na kasi lahat, eh. Swee
t, kayabangan, seloso, mainipin, kalog, gago. Troy na Troy ang ringtone ko na 'y
un,,eh. All in one, Troy is the one. </3

=(

"Yes, cutiepats? I'm sexy and I know it", nakangiti pa ako nung sinagot ko ang t
awag.

Haha. Alam ko naman kasi kung sino 'tong natawag. Sa kanya ko na lang kasi sine
tang ringtone na 'yun.

["Troll."] Pustahan pa tayo na naka-straight face 'yan.

"I'm actually talking to your heart, moron", I rolled my eyes. Ano'ng akala niya
? Psh. "What do you want?"

["You, S. What do you want?"]

"Obviously your heart."

["Try harder."]

"Okay. Him back?"

["Why not you follow him?"]

"Guess he doesn't want me there?"

["Cause you're annoying."]

I glared at my phone. Sungalngalin ko siya, eh. Sinasagot ko lang naman mga tano
ng niya! Siya nga 'tong mas madalas ng tumawag, ako pa ang annoying?!

"Ano ba? Tatawag-tawag ka pa, mambu-bwisit ka lang pala. Natulog ka na lang sana
! Ano ba kasing kelangan mo?!"

["I'm at a store. I'm asking you, what do you want?"]

Ay. Nasa store pala siya. Tamang tama.

"Oh, whisper." Sagot ko.

["Huh?]Parang napaisip siya sa kabilang linya. [Okay, that's loading. We're talk
ing on the phone so why need? Whisper what, S?"]

Okay. Nalito naman si kuya.

"With wings, ples."

.................................

Define, KATAHIMIKAN.

["Should I kill you later?"]

"HAHA! Tange, seryoso! Color byolet wag blue, neh?" :)

["Seriously???!!!"]

"Onga! Kulit pala!"

["I'm here to buy drinks, just so you know."]

"Padamay na rin! Wala na 'kong stock baka mamaya na ako magkar-"

["I swear, I'll kill you."]

-.-

Buti pa si Troy hindi nahihiya pag nagpapabili ako noon.

"Psh! Bahala ka na sa drinks. Isaw na lang sa kanto tsaka chicken skin! Kbye."

Ini-end ko na 'yung call. Hmp. Haha. Siguro nag-blush 'yun pagkaintindi sa napki
n! Di ko pa nakitang mag-blush 'yun, eh! Lasingin ko kaya mamaya? Chos!

"Oh, eh bakit ngingiti-ngiti ka dyan, abeRRR?"

Napatingin ako kay Bea. Nakasandal siya sa hamba ng pinto ng study ko. Nakataas
ang mga kilay niya. Pati na rin nila Julia at B.

"Pag may funny, mapapangiti. Di nyo alam 'yun?" Inirapan ko sila. Issue na naman
! Alam ko namang issue ako kina Angelo at L, eh.

"Ows? Ang alam ko kasi beh, pag may kilig, lihim na napapangiti." Ito talagang s
i Bea!

Tapos biglang 'yung expressions nila, halatang may meaning na.

"Yiiiiiieeeee!" Sabay sabay silang nag-ayie tapos 'yung ngiti nila mga nakakalok
o na.

"Beh, boto ako kay Krystan! Bad boy! Hihi!" Julia giggled. Hay nako. Parang noon
lang.

Kay Troy siya, kasi bad boy si Troy, good boy si Tin.

"Kay Tim na lang, twin! Maalaga ng bongga!" Tumaas-taas pa kilay ni B.

"HMP! TROYAN FOREVAH!" Bea walked out.

Tignan mo 'yun. Gulo. >.<

Dumating na ang barkada at pumwesto na kami sa living room ko. Sila Lexi, Yen, K
iray and Ej pa lang, actually.

"Ge!" Kadarating lang din ni Angelo. Lumapit ako sa kanya nung dumating siya.

"Oh, pinagluto ka ni mama", may inabot siya sa aking foam box. Binuksan ko and..
.. Yummm! Lasagna courtesy of Tita Therese, Gelo's mom. Mahilig talaga 'yun na i
pagluto ako ng lasagna. Kay tita kasi nagmana ng kabaitan si Gelo, pati skills s
a pagluluto.

"Kiss tita for me", nginitian ko siya tapos tumango naman siya.

Tapos nagdatingan na rin ang ilan sa mga boys. Sila Jake, Derick, Diego and Neil
.

"FAFA JAKEEYYY!" Tumakbo si Ej kay Jake tapos kumapit siya sa braso nito. Hangga
ng ngayon crush niya pa rin lahat ng gwapo in the world.

"Huy, Ej! PDA! Magseselos si Bea!" Ayos 'tong si Jake, ah. Haha.

"Huh? May sinabe ka koya?" Inirapan ni Bea si Jake.

"Patay na! Muling ibalik ba?" Neil.

"Eh, kung binabalik kita sa tyan ng nanay mo?" Angil sa kanya ni Bea. Si Bea 'ya
n, eh! Haha.

"Kami na lang kaya ni Ni/Ney ko ang muling ibalik? Hano?" Tinaas-taasan pa ni De

rick ng Kilay si Lexi.

Si Lexi naman nag-yuck face pero mukhang kinilig naman!

"WALA KAMING SINABE!" Sabay sabay na sabi nila kay Derick. Pang-asar talaga sila
. Haha.

"Echuserong froglet ka talaga Direk! Hmf!" Biglang napahinto si Ej nung natingin

siya sa pintuan. "OMG! L and the gang! MAH FAFAS!" *O* Nganga talaga si Ej, jus
ko po.

Dumating na kasi sila L, Migs, Mavin, Nich, Alec and Hero.

"Yo, mehn!" Nag-body-body kaagad ang mga boys. Hindi uso sa kanila ang shake han
ds at apiran lang. -.-

Ewan ko pero magaan naman ang loob ni Angelo sa kanila. Kay L lang talaga may te
nsion.

Si L naman lumapit sa'kin tapos nakataas ang kilay na inabot niya ang plastic ba
g na hawak niya. Isaw and chicken skins. Wala naman 'yung pinabili ko. Pa-shy pa
. Tss.

Eh, bakit ba naman kasi hindi ka nahihiya sa kanya? Si Troy ba siya?Sigaw ng mal
iit na parte ng isip ko.

Eh, bakit nga ba? Hay, ewan!

Kinuha ko na lang 'yung plastic sa kanya tapos nagtuloy na ako sa kitchen. Inayo
s ko na 'yung pulutan. Sila naman, ayun sa sala nagwa-war of the gods na ata.

"AAA~HAAAAHHHH~", bigla akong napatingin sa pakantang-sigaw na 'yun. "~NAMBOOOOO

ONG."

~.~

Kailangang epic lagi ang entrance niya?

"Mudshakes and icecream? Gimme", tukoy ko sa mga dala niya. Yes! Nagc-crave pa n
aman ako sa icecream ngayon.

Aabutin ko na sana nang biglang ilayo niya. "Hep-ep! Kiss meh!" Sabay point niya
sa right cheek.

Ayan. Sinupalpal tuloy ni Angelo ang mukha niya. Haha! Buntot ko talaga 'tong si
Angelo. Di ko namamalayan nasa tabi ko na pala, eh.

"Not a chance, Kenshong!" Ayan na silang dalawa. Nako. Haha.

"Pwe, TimAng! Ang alat!" Pinahid ni Keslo ang bibig niya.

"Bakit mo kasi tinikman?!"

HAHA. Natawa na lang ako sa kanilang dalawa.

Si Angelo kasi, siya 'yung tipong seryoso kung seryoso. Pero game na game sa kal
okohan 'yan. Ayan nga, eh. Kung TimAng ang tawag ni Keslo sa kanya. Kenshong o K
enkoy naman ang balik niya. Haha.

"YEAH-BAH! FINGERAN NA MGA PRE!" Derick announced.

~o~

Nanlaki ang mga mata ng barkada ni L. Si L naman, as usual, no reaction.

"SHIT PRE! GANYAN DITO???!" Nicholas.

Nagtawanan naman kaming mga nakakaalam.

"Kapukin kita dyan, eh! Wag mga green! Laro po iyan, mga tsong! Halatang malilib
og!" Binato ni Diego ng mani si Nicholas.

"POWE! HAHAHA!" Tawa ni Mav!

"Ay, ganun? Haha. Akala namin kung ano. Ang word naman kasi. Haha!" Alec.

"Talaga nga naman, oo. Kalibugan ng buwan na ba? Tsk tsk." Jake.

"Oh, game. Ganito 'yan......."

(A/N: At dahil natatamad ng bongga ang author. Let's skip the fingeran part. Hoy
. Di po kalibugan ang fingeran na 'yan, mga brods. XD Ano 'yan eh. Ganito.... Fo
refingers lang ang unang panlaban. Tapos titirahin nyo ng finger nyo 'yung finge
r ng kalaban tapos kung ilan 'yung finger na pinantira mo, ia-add 'yun sa finger
ng kalaban mo. Unang maka-five fingers, tanggal. You need to survive. Fingeran.
Bow. XD)

"TUNG UNU! Lakas maka-Math naman ng fingeran na 'yan! Dami natin! 'Yoko nyan!" R
eklamo ni Hero.

Haha. Dami nga kasi namin, eh. Puno kaya ang sala ko.

"Okay, STEP-NO na lang, guys! Hehe!" Keslo.

Oh, sakto. "Walang squared tiles bahay ni Yanna, gago!" Binatukan ni Neil si Kes
lo.

Thought so. Haha.

"Edi sa banyo, same to you!" Binatukan din ni Keslo si Neil. "Nag-suggest lang,
eh! Kesa walang laro!"

"Try mong mag-isa sa banyo! Naku, Pangatlo! Tatluhin ko 'yang itlog mo, eh!" Nei
l.

Maryosep.

Hindi na lang kami naglaro. Nag-kantahan na lang sila sa magic sing. 'Yung totoo
? Hindi ko alam kung saan nanggaling 'yung magic sing na 'yun. May nagdala ba sa
kanila?

Ang gulo na ng sala ko. Ngaragan na 'to sa linisan, wala pa naman akong katulong
.

Napapadami na ang inom namin. Dalawang oras na halos kami nainom, eh. Pero hindi
pa lasing ang mga boys, magda-drive pa kasi sila pauwi, eh. I'm sure kanya kany
ang hatid sa girls 'yan. Delikado matipuhan ni Ej! Haha.

Ang ingay nila, grabe. Sarap talaga pag may baklang barkada.

"May amats na ata si Coleta", sabi sa'kin ni Angelo. Nakapatong kasi ang ulo ko
sa balikat niya habang nakain ng isaw. Sa sahig kami nakaupo. Tinignan ko si Nei
l na medyo mukhang bangag na nga.

"Mukha nga", natawang sagot ko.

Sinaok ko 'yung isaw nang.... "Ay, natulo."

"Tae, ba't mo naman ako tinuluan?" Cute ni Gege. Natuluan ko kasi pants niya sa
leg part.

"Haha. Sorry na", tapos pinahid ko 'yung natulong sauce, sinandal ko na ulit ang
ulo ko sa balikat niya.

Pinanuod lang namin sila na magkantahan. Di kasi kami game ni Angelo sa kantahan
. Well, pati na rin si L, syempre.

Speaking of the devil. Sa pwesto ni Neil, nasa sahig din kasi siya. Sa itaas niy
a, sa couch, si L. Napatingin ako sa kanya at nakatingin din pala siya sa'kin.

Naks. Sama ng tingin. Sarap dukutin.

Hindi ko siya kinulit ngayon, hindi niya rin ako pinapansin ngayon. Wow. Bago.

Inirapan ko lang siya. Sorry naman. PMS, PLES.

Nahikab ako bigla. Di naman marami ang nainom ko, eh. Pero gabi na kasi kaya nak
akaantok na.

"Antok na?" Tanong ni Gelo.

"Hmnn...", tumango ako.

"Dito 'ko tulog?" Tanong niya. Eh, may kwarto kasi talaga siya dito sa bahay ko.
Bantay sarado kasi ako sa kanya, ayaw niyang mapahamak ako.

"Ikaw bahala", nginitian ko siya.

Ginulo-gulo niya ang buhok ko tapos nahikab na naman ako.

"Nye? Haha. Tulog na kasi!" Kulit ni Ge. Eh, hindi ko kasi mapigilang mahikab. H
ehe.

"Hmm... Pauwiin mo na nga sila", biro ko sa kanya.

"HOY, UWIAN NA!" Biglang sumigaw si Angelo.

Hinampas ko nga! Feel na feel ko ang vibration ng katawan niya kaya! Nakasandal
ang ulo ko, hello?! Lakas makasigaw! Biro lang naman 'yun! Gelo talaga.

"Haha. Sorry na rin!" Natawa pa siya. Naku, kung di ka lang cute.

"KJ nyo! Lakas nyong makalandi tapos pauuwiin nyo pa kami? Try nyong magkulong s
a kwarto! CHE!" Iningusan ni Lexi si Angelo. Lasing siya.

Ano na naman ang malandi? Kung hindi lang lasing 'yung babaeng 'yun. Nako.

"Tara na, tara na! Di sanay sa puyatan ang prinsesa. Hehehe", sabi ni Migs, ako
ang tinutukoy. Prinsesa, tss!

"Ow-kie! You make hatid me na, fafa Hero!" *O* Ej.

"Kadiri 'to! Babaero ako, hindi baklaero! Dun ka kay Jake!" Sigaw ni Hero sa kan
ya. Haha. Kaloka 'tong mga kaibigan ni L. "Bree! Hatid kita?" Baling niya kay B.

"No thanks", sagot ni B. "Bogs, layuan mo nga ako!" Angil naman ni B kay Keslo.
Para kasing pusa si Keslo kung makasiksik kay B. Haha.

Naku si Hero. Kay B pa poporma, eh kung dakilang babaero siya, mas malala sa pag
iging player 'yang si B. Ewan lang kung bakit di niya pinagbibigyan si Hero.

"Akey na lungs kachi, mah Hero! Chigi na, fafa! PLES PLES PLES!" *O* Ej to Hero.

"YAK!" Hero.

Haha. Konting kulitan pa, nagkayayaan na rin sila. Tinulungan muna ako ng girls
na maglinis ng mga kalat. Si Lexi lang naman ang medyo may tama, eh.

Kukunin ko na sana 'yung plate ng natirang pulutan kaso biglang umilaw ang cellp
hone na nakapatong sa table.

*Hotdog calling*

Kay Keslong cellphone pala.

"Kembong, natawag si Hotdog mo", tinapik ko siya sa braso niya. Naka-upo kasi si
ya sa couch pero nakapikit ang mga mata niya. Hindi ko sinabi na si Gela, hindi
pa rin kasi alam ni Gelo na may thing sila Gela at Kembong. Though hindi ko alam
kung meron pa rin. Di ko na sila nakikitang magkasama, eh.

"Sagutin mo nga, 'nambong", nakapikit pa rin siya. Aba't utusan daw ba ako? May
tama na rin ba ito?

Wala, si Angela naman 'yun kaya sinagot ko na lang.

"Hello?"

Pero walang nasagot. Naku. Baka akalain ni Angela chicks ako ni Keslo!

"Ah, Gela, si Ate A 'to. Medyo bangag si Keslo, eh", mahinang sabi ko kasi nandi
to pa ang barkada, baka marinig nila.

Bigla na lang naputol ang tawag.

Tangnes. Pinagbabaan ako ni Angela? Loko 'yun, ah.

"Kembs, binabaan ako ni Ge-Hotdog mo."

Pero nag-smirk lang si Keslo.

Luuh. Ano ba'ng nangyayari sa kanila?

Hindi nagtagal, nag-uwian na sila. Kanya-kanyang drive. Ang mga girls hinatid pa
ng boys. Si Angelo na lang ang naiwan.

Kaso......

"Tsk. Arianna, tumawag ang mama. May problema sa isang kompanya. Di kita masasam

ahan ngayon", sabi niya pagkababa niya ng phone.

"Okay lang, 'to naman. Sige na", nginitian ko siya.

Si Angelo talaga, nag-aatubili lagi kapag sangkot ako. Hindi niya naman ako prio
rity pero ginagawa niya akong priority niya.

Katulad na lang sa Helen Company na pag-aari ko 'kuno'. Hindi naman talaga ako a
ng nagmamay-ari nun, eh. Sa akin lang nakapangalan. Halos kay Angelo 'yun, eh. S
iya ang nagtaguyod talaga ng kompanya na 'yun. Pinahiram niya ako ng pera pero h
indi niya na hinayaang bayaran ko 'yun. Ako nga ang president at siya ang vice.
Pero siya talaga ang gumagawa ng lahat. Ako lang sa designs. Tama ba 'yun? Spoil
ed na spoiled ako kay Angelo, eh. Pero ngayon, bumabawi na ako. Hindi ko alam ku
ng bakit, pero napakalaki ng tiwala sa'kin Angelo.

"Okay, sunduin kita bukas?" Tanong niya nang nasa may labas na kami.

"H'wag na. Baka magtampo na kotse ko nyan, eh", sagot ko. Hatid sundo kasi niya
ako madalas.

"Okay, okay", tapos kiniss niya na ako sa noo. "Goodnight", nakangiting sabi niy
a.

Nginitian ko rin siya. "Goodnight, Ge. Ingat sa pag-drive."

Pero tinitigan niya lang ako. Ngiting ngiti siya, grabe. May amats din ata ito,
eh!

"Huy, Angelo. Matunaw ako."

Natawa siya. "Nakakatuwa lang kasi. Dati para kang robot kumilos. Sungit sungit
pa. Pero ngayon pa-smile smile ka na. Lakas ng epekto ni TJ sa'yo 'no? Kahit pus
o na lang...."

Talagang naa-amaze pa rin siya kapag nakikitang ngumingiti ako. Tsaka, hindi niy
a man sabihin ngayon, alam kong nagseselos siya kay L. Nasabi niya na sa'kin 'yu
n, eh.

"Di ko pa napapasalamatan si Krystan. Alam mo na, inis pa rin ako", that's about
the kiss incident sa club. "Pero kung hindi dahil sa kanya, hindi ko alam kung
ngingiti ka pa."

Nakaka-guilty. Hindi niya ako nakitang ngumiti man lang noon. Mula noong bantaya
n niya ako sa infinitree namin nung araw na mawala si Troy, puro iyak na lang an
g nakita niya sa'kin. Ilang beses niya akong tinry patawanin pero lagi ko lang s
iyang hindi pinapansin. Pero kapag iiyak na ako, siya lagi ang nandyan. Para ban
g tinaken for granted ko siya.

Samantalang noong pinilit siya ng lolo at ni daddy na pakasalan ako, siya pa mis
mo ang pumigil. Hindi niya sinamantala ang bagay na 'yun.

Kaya babawi ako ngayon, Angelo.

"Huy. Sorry na. H'wag ka nang madrama dyan", biro ko sa kanya.

"Oo na po. Bye na nga", ginulo-gulo niya pa buhok ko. Pumunta na siya sa sasakya
n niya pero bago pumasok tinawag na naman ako. "Arianna!"

"Yes?" Nakangiting sagot ko.

"Goodnight, Arianna!"

Haha! Iyon lang pala 'yun.

"Goodnight, Ge!"

Ayun, umalis na siya.

Pumasok na ulit ako sa bahay ko tapos nag-ayos pa ng kaunti. May mga kalat pa pa
la sa sahig.

Narinig kong bumukas ang pinto. Di ko pa na-lock, eh. Sino naman kaya ang bumali

k? Si Angelo?

"Oy, Ge. Baki-"

Natigilan ako nang hindi si Angelo ang makita ko.

O_O

Nanlaki ang mga mata ko. Bigla na lang may hinagis na bomba-

De joke. Plastic na may lamang....... tatlong balot na....... whisper with wings
.

Naks. Purple pa.

"Tss."

"Bumili ka talaga? Uy, thank y-" wala na pala akong kausap. Hahaha! May lahi ban
g kabute si L? Eh, multo kaya?
***

A/N:
Haba ng update! Malaman yan kahit ganyan! ;)
ComVo naman dyan! =))

New barkada:
Angelo, L and the gang--------------------->

*******************************************
[16] 15. Angela and Angelo.
*******************************************

15. ANGELA AND ANGELO.

Naglalakad-lakad ako sa puting buhangin sa dalampasigan. Ang sarap ng simoy ng h

angin. Ang sarap ding pakinggang ng lagaslas ng tubig.

Sana kasama ko si Troy ngayon dito. Sa magandang lugar na 'to, sana hawak niya a
ng kamay ko. Nakatitig siya sa mga mata ko habang sinasabing mahal niya ako.

Sana..... kaso, imposible.

Nasaan ka na ba kasi, TJ? Ha, happy? Cutiepatootie, baby....

"Psst, sexy!"

Napalingon akong bigla sa boses na tumawag sa'kin. At paglingon ko...... oh my g

od.

"T-troy?"

Swear, I'm dreaming. Don't dare wake me up, please. No. Don't.

Nginitian niya ako. "Hinahanap mo ako, 'no?"

Hinahanap? Ako? Hinahanap ka? Kung alam mo lang. Bawat araw hinahanap kita. Hina
hanap ko ang yakap mo, halik mo, kayabangan mo, pagiging seloso't kasungitan mo.
Oo, Troy. Hinahanap ko ang lahat sa'yo.... Hinahanap ko ang tayo.

"Di ba sabi ko sa'yo hindi mo naman ako kailangang hanapin?" Ngumiti pa siya. "B
aby ko....... kusa akong darating."

Hindi ko alam pero biglang may mga luha na ang bumagsak mula sa mga mata ko. Ang
line na 'yun. Naaalala ko 'yun, eh. Nasabi niya na sa akin dati 'yun.

Hindi ako pipikit. Dahil alam kong panaginip na naman ito. Hindi ako pipikit. Da
hil alam kong mawawala na naman siya sa paningin ko kapag ginawa ko.

Hindi nga ako pumikit, pero nawala pa rin siya sa paningin ko.

Bigla na lang siyang nawala. Nasaan? Nasaan na siya? Nilibot ko ang paningin ko
sa paligid pero walang Troy. Wala siya.

Nasaan na siya?

"I'm here."

Bigla akong napalingon sa kahawig na boses. Kahawig pero iba.

"L?"

Si L ang nasa harapan ko. Bakit siya nandito?

"You were looking for me, stupid."

"No. Si Troy.... Si Troy ang hinahanap ko." I'm sorry, L. Pero si Troy ang hinah
anap ko.

"Idiot. I'm here-baby ko."

Oh my god.

No. Don't fuckin' kid me.

BAKIT BIGLA NA LANG NAGING SI TROY SI L?

But I don't care. Baka mawala na naman si Troy!

"Troy!" I called, reaching my hands for him.

"Yes, S?" Shit. Bakit naging si L na naman?!

Papalit-palit sila ng mukha. Ano'ng ginagawa nila? Ano'ng nangyayari?

"L....."

"S.-Sexy ko-Hey, slut-"

Nalilito na ako. Sa harap ko mismo nagpapalitan ang mukha nila. Natatakot na ako
.

"Troy... L..."

"Your ex?-Sino'ng L?-He's dead-Pinagpalit mo na 'ko?"

Kinikilabutan na ako. Bakit ganito? Ano na ba 'tong nangyayari?

Iisang katawan pero papalit-palit ng mukha.

"S-sino ka?" Sino ba talaga siya? Bakit.... Bakit papalit-palit sila ng mukha? S
i L ba siya.... o si Troy?

Biglang naging dalawa na sila. L and Troy. Oh my god. What's happening? Para ako
ng minumulto. Nagiging isa sila, nagiging dalawa. Pinaglalaruan ba nila ako?

Huminto silang dalawa na magkahiwalay. Sabay nila akong ngitian.

"Ako/Me" Magiging isa na naman sila nang biglang......

*BOOG!*

Umuungol ako. Parang may kumalampag sa pinagpapatungan ng ulo ko. Pero bakit umu
ungol ako?

"It's me, S! Wake up, you idiot! Wake up!"

"Hmnn.... T-L..."

*PAK!*

"A-AH.... AW!" Bigla akong napabalikwas nang may sumampal sa pisngi ko. "DAMN! W
HO THE HELL DID THA--L??????!!"

He raised his two hands in the air, face level, as if in in defense. But hell, I
swear by his looks that he didn't regret what he have done!

"Well, I can explain." He shrugged his shoulders.

Fudge. Kinuha ko ang designer's album ko at inakma sa kanya. Nakatulog kasi ako
sa loob ng opisina ko sa working table ko.

May kasabihan nga, di ba? Lokohin mo na ang lasing 'wag lang ang bagong gising,
baka ka bambuhin. Okay, dinagdagan ko lang. Pero babambuhin ko talaga 'tong L na
-Wait....

Bigla akong natigilan.

Panaginip.......

Tinignan ko si L. Tinignan ko lang siya ng matagal.

"I know. You dreamt of me, right? Ew, HD. Your eyes were drooling", he rolled hi
s eyes.

Biglang nahaplos ko ang mga mata't pisngi ko.

My god. I'm crying! Pinahid ko ang mga iyon at naguguluhang napaisip.

Hindi ko na rin pinansin ang biro niya. Naguguluhan lang ako sa panaginip ko.

A-ano'ng...... Hindi ko na maalalang bigla. Ano nga 'yun?

Teka. Isip isip. Tchhh.

Basta alam ko si L tapos..... si Troy din ata? Nya. Nakalimutan ko na! Ganito ta
laga ako madalas managinip, biglang nawawala sa memory ko. Hala. Ano nga 'yung p
anaginip ko?

Nako, nakalimutan ko na agad talaga! Tsk. Ewan!

"Kelangan mo?"

"I'm bored", tipid na sagot niya tsaka naupo sa settee.

"So? Hindi po ako clown", sabi ko sa kanya. Pag bored sa'kin pupunta?

"Weh? But I thought-" bago pa siya makapag-joke eh nag-glare na ako sa kanya. "O
r not", tapos nag-roll eyes pa siya! Irap pa! Arte talaga nitong L na 'to.

Nag-inat pa siya habang mukhang hihilata na sa couch. Bored na bored na ata tala
ga siya.

"I'm really, really bored", sabi niya more on sa sarili niya. Infairness kay L.
Humahaba na ang lines niya.

"Sabay ka na lang sa'min ni Gelo mag-lunch", aya ko sa kanya. Nag-text kasi si G

elo sa'kin na puntahan niya raw ako for lunch.

Bigla naman siyang bumaling ng tingin sa'kin. "No, thanks", sabay tumayo siya ta
pos naglakad papuntang pinto. Oo nga pala, awkward sila. "I'll go ahead", 'yun l
ang tapos lumabas na nga siya.

Nag-vibrate ang cellphone ko. Si Angelo, nagtext.

[From: Gege
Can't have lunch with you. Dalhin ko si Mama sa hospital. Don't worr
y, okay? Eat well, Arianna.]

Tsk. Si Tita Therese, masakitin siya masyado lalo na ngayon. Mukha lang siyang m
asigla pero sakitin talaga. Hindi ko alam kung ano'ng sakit niya pero I'm sure n
a hindi lang siya basta basta sakit.

I sent a reply to Angelo.

[Samahan kita, Ge?]

And I got his reply in less than a minute.

[No need. Check-up lang 'to. Enjoy your lunch. :)]

I sighed. Dadalawin ko na lang si Tita Therese tonight.

Lumabas na ako at hinabol si L. Naabutan ko naman siyang pasakay ng elevator kay

a pumasok na rin ako.

Tinignan niya lang ako pero hindi naman niya ako pinansin. Ano kaya 'yun? Pinunt
ahan ako tapos hindi naman ngayon mamamansin?

"Hoy, arte",tawag ko sa kanya pero NR lang siya. Arte talaga!

Last na 'to. Nako. "Huy." Pero hindi pa rin siya sumagot. "Kay", I snorted. Di k
o na rin siya pinansin.

Huminto sa 6th floor ang elevator tapos may mga lalaking pasakay. Five sila. Bin
ati muna nila ako tapos mga ngingisi-ngising nagsipasukan na sa loob.

Nagulat na lang ako nang sa may bandang gilid ko sa unahan, nandun na si L. Eh,
parang kanina lang nasa tig-isang sulok kami, ha!

Kunwari pa 'tong lokong 'to! :'>

Huminto na naman sa 5th floor tapos this time girls and boys na ang pumasok. She
t, dami namin sa loob. Lunch break kasi, eh.

Naggigitgitan na kami kaya lalo akong nagulat nung pumihit si L paharap sa'kin.
'Yung pinoprotektahan niya ako habang siya 'yung nasisiksik?

Napatitig ako sa mga mata niya at ganun din siya. Tapos.... sabay kaming nagbawi
ng tingin.

Namumula na ata ako. Ano ba 'to? Ang awkward pa.

"Okay ka lang?" tanong ko sa kanya sa cold na tono. Bakit ganito? Feeling ko tal
aga namumula ako.

"Shut up."

ABA! Siya na nga itong inaalala siya pa 'tong masu-

Bumukas na ang elevator at nagsilabasan na ang lahat. Si L din tuloy-tuloy ng lu

mabas.

Tignan mo 'yun! Napaka-bipolar talaga! Pupuntahan ako tapos iisnob-in lang! Iwan
ba naman ako?!

Hay, ewan ko sa kanya! Mag-lunch akong mag-isa ko! Che!

"'NAMBOOOOONG!"

-_-

Napalingon ako sa tumawag na 'yun. Huhulaan pa ba natin kung the who?

"Oh? Ginagawa mo dito?" Medyo medyo mataray pa 'ko. Si L kasi panira ng mood. Gr
abe.

"Kung pwede sanang manligaw", sabi niya with matching taas-taas ng kilay pa.

"Oo naman!" Nakangiting sabi ko sa kanya tapos biglang nagliwanag ang expression
niya. "Wag lang sa'kin." -_-

"Ann naman, eh!" >.<

"Tch. Ano nga?"

"Lunch date tayo!" Sabi niya with matching taas-taas ng kilay ulit.

"Lunch na lang wala ng date." -_-

"Dali na! Date tayo! Libre ko!" Consistent 'tong kumag na 'to.

Pero dahil wala rin naman akong kasabay, "O-"

"Kay." Butiking pike! Bakit bumalik 'to? Nagdrama lang, gano'n???

"Hoy, KrySATAN! Nauna ako! SHOO!" Tinulak ni Keslo si L.

"I got her first, Trikeyboy", tapos biglang inakbayan ako ni L.

Whoah. What's that Trikeyboy? Nickname ni L for Keslo?

"Huhu. Trikeyboy daw", bumusangot na sabi ni Keslo. Tapos biglang.... "SHOO THAT
ARM!" Turo niya sa kamay ni L na nakaakbay pa rin sa'kin.

"O-oh", parang biglang nahiya si L o ako lang 'yun? NR as usual kasi siya.

Hindi na lang ako umimik. Ang ingay ni Keslo. Hanggang ngayon may pagka-isip bat
a pa rin siya. Macho macho pa naman. Pero bakit kaya sa'kin lang siya nagbabatabataan? Kasi sa nakikita ko naman kapag malayo ako sa barkada, normal na Third l
ang siya. Pero kapag ako na ang kasama niya, nagiging si Keslo/Kembong siya. And
I wonder why.

"Eherm", tumikhim ako. "Ano 'yang Trikeyboy na 'yan?" Kompronta ko sa kanila.

"Nakasagi ako ng tricycle kagabi, Annambong", nakabusangot na sagot pa rin ni Ke

slo.

So, nakasagi siya ng tricycle, okay.

"Eh, bakit alam mo? Magkasama kayo?" baling ko kay L. Pero..... inirapan niya la
ng ako.

Naku, ha!

"Oo. Nainom kami kagabi nila Derick kasama sila, eh. All boys party party! Hahah
a!" At masaya sila, ha? Talagang close na sila sa gang ni L? "Tara na nga! Bwise
t 'tong Satanas na 'to! Panira ka ng lunch date! Amp!"

Nailing na lang ako. Ang kulit nga ni Keslo pero ang sungit naman nitong si L. T
sk.

Kotse ni L na lang ang ginamit namin. Si Keslo kasi, nag-taxi lang pala dahil na
sa talyer nga ang sasakyan. Ako naman, tinatamad mag-drive.

Sa malapit na restau lang kami nag-stop. Hindi ko alam kung may naka-plaster ba
sa katawan ko na 'kiligin kayo' o ano. Bakit kasi kinikilig ang mga babaeng nada
daanan namin?

"Pogi ko talaga", hinimas-himas pa ni Keslo ang baba niya nang makaupo na kami s
a table namin.

"Duh", inirapan ko na lang siya. Feelingero. Mas gwapo si-si Mr. Gwapo (a.k.a Tr
oy), sino pa ba? :(

"OMG. Ang gwapo nila."

"Lalo si kuyang naka-black. Shet."

Napangiwi lang ako sa narinig ko sa kabilang table na malapit sa'min. Si L kasi

ang naka-balck. Naku. Kung alam lang nila. May mas gwapo pa po dyan mga ineng.

"Bakit kasi sumama ka pa, Satanas?" ~_~ Keslo to L.

"Tss", nag-twitch lang ang upper left side ng lips ni L.

Ewan ko sa kanila.

Natapos din kaming kumain tapos si L pa ang nagbayad. Ang kuripot lang ni Keslo,
talagang pinagpilitan niyang si L ang magbayad, eh. Haha. Loko talaga.

"OMG. Ate, ate!" Biglang may lumapit sa'kin na estudyante.

"Oh?" Whops. Mataray ako. Stranger kasi. Hindi pa rin ako sanay sa ibang tao. So
rry.

"A-ah.... P-pwede pong magpa-picture sa boyfriend mo?" Tapos tumingin siya sa is

a niyang friend na nakaupo pa rin.

Boyfriend? Sino? Hala. Nagmumulto sa kanila si Troy?

-_-

"Sige, okay lang sa'kin", mayabang na singit ni Keslo. Yabang talaga nitong bata
ng 'to.

"Talaga po? Kyaaa!" Tapos tumingin ulit si girl sa kaibigan niya. "Dali! Pumayag
friend ng couple! Picturan mo kami! Hihi!" *0* Sabay tumabi 'yung girl kay L at
si Keslo, naitsapwera na.

Pfft. HAHA. Yabang pa, Keslo. Sige lang. HAHAHA.

"Tsk. Go away", blank expression na sabi ni L sa girl. Nagulat pa 'yung girl tap
os biglang nadisappoint ang itsura.

Hindi ko masisisi si L. Ramdam ko siya, eh. Parehong ayaw namin sa ibang tao.

In the end, kay Keslo na lang sila nagpa-picture.

Hinatid namin ni L si Keslo sa bus stop tapos ayun kami na lang ni L ang natira
sa loob ng sasakyan niya. Lumipat na rin ako sa passenger seat kasi natakot nama
n daw ako sa glare ni L.

Ang awkward lang sa loob. Sanay naman ako ng walang kumakausap sa'kin pero ngayo
n, si L kasi ang kasama ko, eh. Ewan ko ba pero parang nararamdaman ko si Troy s
a kanya tapos gustong gusto ko na kukulitin siya kapag wala kaming ginagawa.

"Huy. Sungit mo?"

"What?" Tanong niya pero sa daan lang siya nakatingin.

"Ano'ng what? Sungit mo nga kako."

"Yeah?"

-_______-

Ayoko na. Suko na 'ko sa sungit niya. Sana hindi na lang siya sumasagot kapag ba
dtrip siya, eh. Parang si Troy. Tsk.

*Baby baby baby koooooo. Ang sexy sexy sexy moooooo*

Bigla akong napatingin kay L. Ringtone for him-his heart lang 'to, ah? Bakit....
. tinatawagan niya ako habang nagda-drive? Wala naman siyang hawak na cellphone?
Luh.

Pero napatingin ako sa expression niya nang marinig niya ang ringtone ko. Para s
iyang naging....... uneasy?

Ngayon niya lang kasi narinig 'tong ringtone ko dahil sa kanya ko lang nga sinet
. Pero bakit parang hindi siya mapakali? Oo, blank pa rin ang expression niya. P
ero kasi...... nahuhuli siya sa matuling pagblink-blink ng mga mata niya.

ARGH. Stop the f*cking thought, Arianna. His heart, okay? Just his heart.

UGH. FINE.

"Huy, natawag ka?" Tanong ko sa kanya. Sinikap kong hindi isipin ang bagay na pi
lit pumapasok sa isip ko.

*Sagutin mo na ang tawag ko. Lol.*

"I don't have my phone with me."

Oh.

Sinagot ko na lang ang tawag.

"Hello?"

["Yanna!"]

"Yes?"

["Migs 'to!"]

"Oh?"

["Pahabaan ng sagot! HAHA."]

-___-++

"Ulul. Ano po?" Naka-shabu ata 'tong si Migs, eh. Pa'no hahaba ang sagot ko, eh
wala pa naman siyang matinong tanong.

["Kasama mo si Lord?"]

"Baka ikaw kasama mo pakisabi ibalik dito asawa ko." -____-

["Huy. Ito naman! Si Krystanlord kasi!"]

-____- "Oo. Kasama ko."

["'Yun. Pasabi naiwan niya pepon niya dito sa condo ko, ha?"]

"O-" binaba na. "-kay." Bastos na bata. Pagbabaan daw ba ako. Bumaling ako kay L
. Itong bruhong 'to? Curious na pero dahil badtrip magtitiis na lang, eh. Remind
s of a certain person. -___- "Hoy, L. Naiwan mo raw cell mo kila Migs."

"Heard everything."

-___-

OKAY! Tae. Yoko na. Troy.... Huhu. :(

Nakatanggap naman ako ng tawag kay Gelo. Uso tawagan?

"Uy, Ge?"

["Hey, favor please?"]

Hala. Ngayon lang 'to nahingi ng pabor sa'kin, ah? Mukhang importante.

"Sure. Ano yun?"

[Pasyal ka sa bahay mamayang gabi. Request ni mama. Nabuntis atang mag-isa, napa
glihihan ka.]

"Huy, gagu! Haha!" Loko nitong si Angelo talaga!

Pero biglang may naramdaman akong hindi ko maintindihan. Si Tita Therese? Bakit
kaya?

["Totoo! Naglilihi ata, gusto kang makita."]

"Loko! Haha. Sure! 'Yun lang pala, eh." Iyon pa rin ang sinagot ko in the end.

["Hoo. Bait. Haha."] Loko talaga nitong si Gelo. ["Thanks! See you later!"]

Natapos na ang usapan namin ni Gelo nang mapatingin ako kay L.

"Tss", nag-tss siya!

Ano'ng problema niya?!

Tss ka rin! Che!

Hanggang sa maihatid ako ni L sa building ko, hindi pa rin siya namansin. Ano ka
yang naging problema nun?

Yae na nga.

Kinagabihan, sa bahay nila Tita Therese nga ako nagtuloy. Pagpark ko sa labas ni
la ng kotse ko, namataan ko si Angela na pababa ng taxi.

Hindi siya diretsong maglakad. Shit. Lasing si Gela. Patay 'to kay Angelo.

Dali-dali akong lumabas ng kotse ko tapos nilapitan ko si Angela.

"Hey. Careful, Gela", inalalayan ko siyang makatayo ng maayos. Sinilip ko ang dr

iver at ipinakita niya sa akin ang 1,000 peso bill. Marahil ay bayad ni Gela. "K
eep the change", sabi ko kay manong tapos inalalayan ko na si Gela papasok sa lo
ob ng bahay nila. Oh, ayan. Loko ka, Gela. Sinwerte tuloy si manong. Hehe.

"OW! IT'S ATE EYYYYY! HE-HE-HE-HE!"

UGH! Muntik na kaming mabuwal!

"Gela, walk straight!" Akala ata nitong babaeng 'to malakas ako, eh.

"HIK! Alam mo ba Ate? TANGA TANGA MO! Hihi-hik!"

Tinulak ko siya ng malakas kaya napaupo siya sa lupa.

De joke. -_- Kung pwede lang, eh. Babaeng 'to! Pasalamat siya't kapatid siya ni
Gelo!

Hindi ko na lang pinansin ang sinabi niya. Baka hindi naman talaga ako 'yung sin
asabihan niya, eh. Lasing nga kasi.

"ATE EYYYYYYYYO!!!"

UGH. Nakukulili ako!

"Ano ba 'yun, Angela?" Nagtitimpi na lang ako. Pinagbibigyan ko since lasing nga
. Pero mamaya lang itatapon ko na 'tong batang 'to.

Kung bakit ba naman kasi kay layo din ng entrance nitong bahay nila, eh. Mayama
n kasi. Tsk.

"Hotdog! Call me Hotdog, Ate EYOW!"

~___~

"Okay, Hotdog it is. Okay? Tara na sa loob, pwede?"

"Naniwala nam-hik!-HAHAHA! Naniwala naman! Hahahaha!"

Napahinto akong bigla. Napatitig ako kay Angela.

"What did you say?" Lasing lang ba talaga siya?

"EYYYYOW! HAHA."

SH*T.

"Hey, Gela. I'm asking. What did you say?" Nabu-bwisit na ako. Parang may laman
'yung mga sinabi niya, eh. Ano'ng naniwala naman ako? May nanloloko?!

"ATE EYYY-OW! WEHE.... STUPID MO! HINDI AK-."

"ANGELA!" Bigla akong napatingin sa bagong dating na si Angelo.

"SKLVIAHSDIDK, koya. Ugh", Angela murmured tapos biglang naliay 'yung ulo niya.
Gagu 'to, nagulat ako!

Mabilis na nakalapit si Angelo sa'min. "KIM ANGELA! WAKE UP, YOU BRAT!" Niyugyog
ni Angelo si Angela. "Ah, shit", nasapo na lang ni Gelo ang noo niya. Tsk. Hind
i lang kasi ako ang sakit sa ulo ni Angelo.

"Huy, baka may problema lang si Gela. 'To naman", pampalubag loob ko kay Gelo. P
ero sa totoo, mukhang ako ang may po-problemahin kay Angela. Parang may somethin
g, eh.

Gelo just sighed. Binuhat niya si Angela na ngayon, eh tulog na. Bride style. T
apos pumasok na kami sa loob. Ako pa ang nagbukas ng pinto dahil, syempre.

Dinala niya muna si Angela sa kwarto nito tapos inutusan ang isang maid na linis
an si Angela. Ako naman, naiwang nag-iisip sa living room nila.

Umaalingawngaw lang sa isip ko ang mga sinabi ni Angela kanina.

'Ang tanga tanga mo.'

'Call me Hotdog.'
'Naniwala naman!'

Tang-ina. Naguguluhan na talaga ako.

Tapos 'yung last line bago dumating si Angelo....

'STUPID MO! HINDI AK-'

UGH! 'Yung pinipilit kong hindi maniwala sa kagagahan ko, pero sila naman 'tong
nagsusulsol? Fuck.

"Arianna, iha!" Bumungad kaagad sa akin ang malambing na boses ni Tita Therese.
Pababa siya ng hagdan kaya sinalubong ko siya.

Nagbeso ako sa kanya. "Kamusta po ang check-up, tita?"

"Oh, so sweet of you. I'm okay, iha. Tumatanda lang", biro pa ni tita. Nginitian
ko na lang siya. Mukha talagang masigla siya. Pero alam kong hindi.

Nagkwentuhan lang kami sa living room hanggang sa bumaba na si Angelo.

"That brat. Humanda siya paggising niya", inis na sabi ni Gelo.

"Relax, Tim Angelo. Ganyan ka rin naman!" Natatawang sabi ni Tita Therese.

Nangiti lang ako ng peke. Naglalasing pala si Angelo? Wala man lang akong kamala
y-malay.

"Seora, nakahanda na po ang hapunan", pagbibigay alam ng mayordoma nila.

"Oh, halika na kayong dalawa", aya sa'min ni Tita. Sumunod naman kami ni Angelo.

"Miss mo 'ko, 'no?" Bulong ni Angelo habang papunta kami sa dining room nila.

"Lul", natatawang sabi ko sa kanya. Magkukulit na naman siya.

"Ouch", tapos humawak pa siya sa dibdib niya, kunwaring nasaktan talaga pero nat
awa ring bigla.

"Haha. Gagu nito", mahinang sinuntok ko na lang siya sa braso.

Tinitigan na naman niya ako ng naa-amaze na titig.

Bigla tuloy akong nag-straight face. Hehe.

Bigla namang kinurot niya ako sa pisngi. "Cute mo po. Haha", tapos inunahan niya

na 'kong pumasok.

Sira-ulo talaga 'yun. May ano ba sa ngiti ko? Nakakahawa ba? Kanya nga 'yung nak
akahawa, eh. Loko talaga.

Normal na hapunan lang ang nangyari. Oo nga pala. Wala ng papa si Angelo. Heart
attack caused Tito Rene's death. Bata pa sila ni Angela nun. Kaya nga napakamaas
ikaso rin ni Angelo sa business nila, eh. Bilin kasi ng papa niya sa kanya iyon.

"Iha. What do you think of my son?"

Kung normal na taong hindi sanay mag-control ng emosyon, baka nabilaukan na ako.
Sakto kasi sa pagsubo ko ng pagkain 'yun, 'no. Tsk. Pero dahil sanay akong magi
ng blangko, naging pino pa rin ang reaksyon ko.

"Makulit po, Tita", nakangiting sagot ko kay Tita.

Kinunutan lang ako ng noo ni Angelo. 'Yung pabiro pa rin. Binigyan ko lang siya
ng 'totoo-naman' look.

"Talaga? Sa'yo lang ata makulit ang anak ko, ha?" Makahulugan ngumiti si Tita ka
y Angelo.

"Ehem", napatikhim lang si Angelo habang nangiti naman ako. Cute nilang mag-ina.
Haha. Palihim na tuksuhan.

"Kung magpakasal na kaya kayo?"

"Ma!"

Buti na lang wala akong sinubong pagkain o ininom na tubig.

Shit. Ito na naman. Sinabi na nga ba't may purpose ang pag-request sa'kin ni Tit
an a ito, eh. Una, ang lolo't daddy. Ngayon naman...... si Tita.

"Why? Arianna, anak. Hayaan mong tulungan ka ng anak ko na makapag-move on."

"Ma naman!"

Hindi ako makapagsalita. Nakayuko na lang ako.

Napapaisip.

"Kung tutuusin, para na nga kayong mag-asawa. Wala lang legalidad."

No. May asawa ako. Legal.

"Ma, stop it."

"But why? Gusto ko lang namang maging masaya kayo pare-"

"Ma, stop!" Sinigawan na ni Angelo si Tita.

Bakit? Dahil alam niyang sensitive pa rin ako pagdating sa topic na 'yan.

Oh, Angelo.

"Tim Angelo! H'wag mo akong sigawan!" Ma-awtoridad na sabi ni Tita.

Tama naman si Tita, eh. Si Angelo kasi, parang tatay ko 'yan. Parang kapatid. Pa
rang bestfriend. Parang asawa......

Ngayon, isa lang ang gustong mangyari ng lahat.....

Ang kasiyahan ko.

Kaya nilakasan ko ang loob ko na magsalita.

"Tita!" Kunwari pa akong ngumiti. "Pag-iisipan ko po."

***
*******************************************
[17] 16. Goodbye.
*******************************************

16. GOODBYE.

Nakapag-decide na ako.

Kailangan ko nang mabuhay ng matino.

Oo. I considered everyone in family's proposal.

As in everyone.

My parents, Lolo, Brianna, Mama Min and Papa Ren. Joyce of course, walang pakial
am.

Binigyan nila ako ng two months to prepare.

I'll marry Angelo.

Yes, I'll marry him. I've decided. Bakit? Dahil kung susuriin, wala naman talaga
akong pagpipilian. Angelo and who?

Kristoffer?

No.

He was my bestfriend. Can't see anything more on us aside from being close frien
ds.

Krystanlord?

His heart.......... But I can't be selfish, right?

Oo. Aaminin ko. Gusto ko siya. Hindi ko alam kung gusto ko siya dahil siya ay si
ya o dahil puso ni Troy ang puso niya. Hindi ko alam. Hindi ko maintindihan. Gus
to ko siya. Oo. Gusto ko siya.

I asked that two months time to figure things out. To figure my feelings out.

Kaya kung piliin kong hindi magpakasal dahil may iba akong gusto, igagalang nila
iyon.

Pero nahahati ako, eh. Hindi kay Angelo at Krystanlord kundi kay Angelo at sa sa
rili ko.

"Oh, em, geeeee! Look, bebe! Look, look, look!" Hinatak ako ni Bea papunta sa ku
ng saan. Oo. Literal na hatak. Ano ba 'to?

"Ano na naman?"

Nasa old school namin kami ngayon. Kami lang dalawa ni Bea ang magkasama dahil b
iglaang ang pag-aaya ng loka. Papunta pa naman na sana ako sa puntod ni Troy.

"Look! See it yourself kaya? Walang mata?"

Inirapan ko siya at itniuon na ang tingin sa bagay na tinuro niya

Sa mini-museum kasi kami ngayon sa loob ng library. Ang tinuturo niya sa aking b
agay, eh yung isang notebook na nakabuklat.

Tinitigan kong mabuti........ ang sulat ko at ang mga litrato namin ni Troy.

"Gaaaah! That was our project, right? 'Yung pinasagutan ko sa inyong slumbook? G
reat display!" Natutuwang sabi ni Bea.

Nangiti ako. Ito 'yung Couple Slumbook namin ni Troy.

Naghiwalay kami ni Bea nang pauwi na kami galing sa old school.

Pina-xerox ko ang couple slumbook namin ni Troy na display sa museum. Grabe. Nak
akatuwang isipin na sa amin ang napiling slumbook na i-display sa museum.

Kaya gaya ng balak ko kanina, nagtuloy ako sa puntod ni Troy.

Naupos ako sa lagi nang pwesto ko at inumpisahang basahin ang mga kalokohang sag
ot namin ni Troy sa slumbook.

Haha. Ang baliw talaga kapag siya ang kasama. Hindi ko tuloy mapigilang i-recall
ang memories ko with him.

Hindi ako magda-drama ng sobra.

Last na 'to. Promise.

*Flashback:
"Huy. Sagutan natin slumbook ng group nila Bea", tinabihan ko si TJ.

Recess kasi ngayon tapos wala naman kaming magawa kaya nakaupo lang kami sa hall
way.

"Pang-corny lang 'yan, e", tamad na sagot niya. KJ talaga nitong boyfriend ko na
'to!

"Pag inlove di ba corny? So corny tayo kaya sagutan na natin! Dali na! Couple sl
umbook, oh."

Couple Slumbook ang napiling gawin nila Bea sa hindi ko na matandaang project.

"Adik ka rin, eh. Tapon mo pa 'yan."

E bakit si Ka Sungit na naman ang peg niya?

Natigilan tuloy ako sa pangungulit. Sumimangot na lang ako. Kaya ko lang naman g
ustong magsagot sa slumbook kasi remembrance 'to, eh. May possibility na i-displ
ay sa library, mini museum o sa bulletin sa school. Maganda 'yun, di ba?

Sungit na naman niya kaya tumalikod na lang ako at tatayo na sana paalis pero in
awat niya 'ko sa braso.

"Huy. Galit na? Lika na nga."

Kung kalian talaga nabwisit na 'ko tsaka lang siya papayag, 'no? Lakas tama tala
ga nitong bwisit na 'to!

Pero dahil mahal ko siya at gusto kong i-broadcast sa susunod pang generations n
g school na couple kami, hindi na ako nag-inarte pa. Haha.

Naupo ulit ako sa tabi niya tapos nag-umpisa na kami. Taga sagot lang siya haban
g ako ang taga-sulat.

Umpisa sa Layer One:

Couple's Names:

Helen Arianna Santana Troy Jefferson Salamat

Oo, I really did put a heart in between our names.

Couple's Official Name: TroYan
Adik ni TJ! Nilagyan niya talaga ng JEJE! Argh.
Birthdates:
Hair color:
Eye color:
Righty or Lefty:
Endearments:

October 2, 1995 and January 1, 1994

Both black
Both black
Both righty
Happy. Cutiepatootie and Sexypatootie. Baby.

Layer Two:
(Guy) Favorite food:

Lips ng sexy ko.

Promise. Pinilit niya talaga akong isulat 'yun. Baliw baliw.

(Girl) Favorite food:

Edi lips din ng cutiepats ko!

Syempre, papatalo ba 'ko? E pinilit niya 'ko, eh. Hahaha. Ginusto ko naman. Ano
buh.

Favorite song:
by Joe

Happy by NeverShoutNever and No One Else Comes Close

Actually, pinagtalunan muna namin 'yan bago ko isulat.

"Mas gusto ko 'yung No One Else! Lamig ng boses mo dun pampaantok!" Type na type
ko kaya talaga boses niya nung kinanta niya 'yun. Tapos ang sweet pa ng atmosph

ere namin nun kasi nakahiga kami sa kama ko habang magkayakap. Though maganda di
n 'yung Better Together na kinanta niya noon sa infinitree namin.

Promise, mas nagustuhan ko talaga ang No One Else. Sarap kaya sa feeling nun.

"Edi pareho mong ilagay!"

"Song lang nakalagay. Isa lang dapat!" Kulit niya nakakainis.

"De sulatan mo ng S!"

"Eh bakit ka nakasigaw?!"

"Sulatan mo ng S", bulong niya.

"JOKE BA 'TO?! KJ!!!"

"TAENA MAY LALAKI KA NA NAMAN! TJ AKO HINDI KJ!"

"EWAN KO SA'YO!"

Argh! Bipolar! Pakilig tapos biglang pang-asar!

Five minutes kaming huminto sa pagsagot kasi nabwisit talaga ako. Para kaming is
tatwa lang habang nakaupo. Walang imikan pero magkatabi. Hindi na siya nakaakbay
sa'kin pero dikit na dikit pa rin kami. Kamusta naman sa drama?

Narinig ko na lang bigla na may tumutunog na kanta. Paglingon ko, si TJ kumakant

a.

[NP: Happy by NeverShoutNever]

Play--------------->

You make me happy whether you know or not

We should be happy, that's what I said from the start
I am so happy
Knowing you are the one that I want for the rest of my days
For the rest of my days
Through all of my days

Napapangiti ako.

Kinikilig ako.

Shet.

Ang cute niya! Ginagaya niya 'yung accent nung singer! Ang cute! GAAAAAH.

Ang cute niya. Grabe. Tapos kinanta niya talaga ng buo 'yung kanta.

Talaga 'to! Iinisin ako tapos pakikiligin din bigla! Kainis! :'>

I'm happy knowing that you are mine

The grass is greener on the other side
The more I think the more I wish
That we could lay here for hours and justa reminisce
UH OOH-OOH

Naalala ko 'yung infinitree namin pero natawa ako. Hahahaha.

'Yung.... Ooh-ooh! Hahaha! Ang cute nung pagka-ooh-ooh niya! Hahaha.

May pataas-taas balikat at papikit-pikit pa habang nakanguso sa ooh-ooh. HAHAHA!

"Oh, gwapo ko 'no? Kilig ka naman dyan." Balik sungit na naman siya! Hari ng kabipolar-an. Ugh. "Sulat mo na lang kasi pareho PO." Tapos biglang mamumu-po eh a
ng lakas makakilig sa'kin ng ganun.

"Oo na nga po", kunwari pang patampo effect, e kinikilig na nga talaga 'ko. Deym
.

Third layer na kami. Last layer. Pinakamatinding tanong. Pinakamahirap na tanong

.

What is love?:
and
Is love difficult?:

"Uy, cutiepats. Ano'ng lalagay natin? What is love daw?" Tanong ko sa kanya.

Adik adik niya. Panay untog ng ulo sa ulo ko! Nakaakbay kasi ulit siya sa'kin ta
pos nakasandal ang ulo niya sa right side ng ulo ko dahil nasa right side ko siy
a.

Gaah. Ang PDA namin. Nakakainis. :'>

"Hmm..." Kunwari pang nag-iisip 'to! Pero nagulat talaga ako sa sinagot niya. "L
ove is...... kitang mahal?"

Please.... Kinikilig ako. Sasabunutan ko 'tong baliw na 'to. Pakilig masyado. Sh

et shet shet.

"Gumaganon! Haha. Sige na nga." Pero sulat agad habang kinikilig!

Tengene, ples. Kinikilig talaga ako. Hahaha.

"What is love?: Love is.... naming mahal ang isa't isa."

Sht. Hahaha. Okay. Move on, Yanna. Move on.

Bago namin sagutan 'yung last question, may naalala ako. Tumakbo ako papasok sa
room kaya iniwan ko siya.

Pagbalik ko ang sama ng tingin sa'kin ni TJ!

"Bakit mo 'ko iniwan?"

"Uyyy. Haha. May kinuha lang po", tapos naupo na ulit ako sa tabi niya.

Nilabas ko 'yung pictures namin na kinuha ko sa wallet ko. Polaroid shots.

Madami 'yun, eh. Kaso 2 pages lang naman 'yung slumbook at talagang pang sa amin
lang. Kaya tatlo lang ang pwede.

Habang namimili ako, binuburara niya ang slumbook namin. HAHA. Gagu talaga ng mo
kong na 'to.

Nakapili na ako. Isang matino, isang medyo matino at isang wacky ang napili nami
n. Cute namin, grabe. Hehe.

Tapos nabasa ko 'yung mga sulat niya.

Ano ba 'yun?! Jusko po! May 'Heh betlog!' 'badodels -.-' 'Bading ka naman' 'nyen
ye' at may isang burado pa!

Gulay! Ano'ng ginawa niya?!

Parang kinakausap niya 'yung slumbook namin, eh! Mygahd!

"ARGH! BAKIT MO BINURARA?"

"Design 'yan!"

Design daw! Argh! "ANO 'TONG BURADO NA 'TO?" Turo ko dun sa burado. Shet ang bur
ara na ng slumbook namin.

"Secreeeet", mapang-inis na sabi niya.

Kainis!

Sinimangutan ko na lang siya tapos ako naman ang nagsulat sa slumbook habang 'yu
ng pictures naman pinagdiskitahan niya. Kung ano ano na ata sinusulat niya dun p
ero kahit ganun siya, isa lang ang naisipan kong isulat sa ibaba ng note.

Sinulat ko doon ang 'I love you, Troy :)'.

Bigla namang inagaw niya sa'kin 'yung slumbook.

Tapos nung nabasa niya 'yung sinulat ko, para siyang kinilig na ewan.

Parang eng-eng, nakakainis! Kinikilig tuloy ako! :''>

Tapos nagsulat ulit siya habang ako naman inasikaso ko 'yung sinulatan niyang pi
ctures na napili namin. Haha. Loko talaga.

Sa picture namin na pareho kaming nakanguso, sa ibaba nun, nagsulat siya ng; 'Pa
kiss :* Lol. Sa sexy ko hindi sayo'

Napakabaliw niya, grabe! >/<

Tapos sa matinong picture namin sa gitna, nagdrawing siya ng arrow na nakatutok

sa kanya na may nakalagay na; 'Shet pogi'.

NAPAKAYABANG PO.

Tapos ang pinaka natawa ako, eh 'yung sa last picture, isang mata niya lang ang
kita dahil natatakpan ng bangs niya. Kaya nagsulat siya ng; 'Kitang kita ka ng i
sang mata ko'.

MATAKOT KAYO SA GWAPO. HAHA. Adik.

Kaloka ang slumbook namin na ito.

Sweet sa kalokohan.

Nagdrawing pa nga siya ng malaking heart tapos sa loob no'n nilagay niya ang 'He
len of Troy'. In response naman sa sinulat kong 'I love you, Troy ;)', nagsulat
ulit siya. Parang 'yung mute reaction niya lang kanina; 'Uy I love you daw'. Gan
yang 'yung mababasa mo kung nakita mo ang reaction niya kanina. Haha. Tapos ang
pakilig, eh 'yung; 'Hi, Helen ;)'.

Eh ano ba ang Helen? Pagiging possessive, di ba?

Nagnakaw pa ng halik sa kasagsagan ng pagkilig ko! Kainis 'to.

Matapos naming kulitin 'yung slumbook, naalala kong may last question pa pala.

Last question: Is love difficult?

"Huy. Mahirap daw ba ang love?" tanong ko sa kanya.

"Ikaw. Ano'ng sagot mo?" Balik tanong niya sa'kin.

"Hmm... Mas mahirap ang math?"

Binigyan niya ako ng ako-ba'y-niloloko-mo? look.

Luh. Ano'ng ginawa ko?

"Mahirap walang makain." Sagot niya.

Edi siya na. Tss. "Dami mong alam."

"Madami langgam."

"Naku, oo na! Blangkuhin na nga lang!"

End of Flashback*

Kaya blangko ang tanong na "IS LOVE DIFFICULT?"

Ngayon kung sasagutin ko siya, ilalagay ko ang sagot na "NO".

Why? 'Cause love isn't really difficult. People are.

Kagaya ng nangyari sa'min ni Troy. Mahal namin ang isa't isa. Okay na lahat. Nai
kasal na kami. Pero tao ang may problema. Ako ang naging problema.

Naalala ko tuloy noon sa steps ng THE room. Noong sinagot ko siya at official na
ng kami.

Naalala ko..... binagabag ako ng "Helen is the reason for the fall of Troy". At
nangyari nga. Ngayon.... Sa version namin..... "Helen is the reason for the deat
h of Troy".

'Tangina, wag kang umiyak.'

Umalingawngaw sa isip ko 'yung boses ni Troy kapag nakikita niyang umiiyak ako.

Paiyak pa lang ako kaya napigilan ko.

Tumingin ako sa lapida niya.

Those happy memories with us together... I miss you so much, TJ. I'll always rem
ember us. Our love. Our forever.... Helen of Troy. Now, I won't cry. I promise,
I won't. Thank you, Troy.

I love you, goodbye.

***

A/N:
Sa gilid po 'yung original Couple Slumbook ng TroYan ------------->
'Yan lang ho ang nakayanan ko kaya i-appreciate nyo na lang po. Hehe. Open in ne
w tab para mas kita. :)
*******************************************
[18] 17. Why, Keslo?
*******************************************

17. WHY, KESLO?

"For exactly how many days?" I asked Angelo who then has shoved his suitcase in
the boot.

Nasa labas kami ng bahay niya. Napasugod ako dahil sa biglaang desisyon niya.

Hindi lang ako mapakali. Ilang araw kaya siyang mawawala? Parang hindi ako sanay
na hindi ko siya makikita ng kahit dalawang araw lang, eh. Maybe a day or okay,
two, but more than two? No.... siguradong hahanap-hanapin ko siya. Paano? Eh, s
a loob ng limang taong wala na si Troy, ni hindi pa ako iniwan ni Angelo ng higi
t sa dalawang araw. Para na nga kaming mag-asawa, di ba? May kwarto siya sa baha
y ko at siya lagi ang kasama ko.

Sa sobrang tagal ko na siyang kasama, hindi na ako sanay nang wala siya.

"A month."

Parang sobrang nanlumo ako sa sinabi niya. No. Nanlumo pala talaga ako.

Ang tagal naman. Bakit ang tagal?

Sumandal siya sa likod ng kotse niya at marahang bumuntong-hininga. "Arianna, al

am mong makakabuti sa atin ito. Sa'yo... Sa desisyon mo. Ayoko namang pilitin ka
sa bagay na hindi mo gusto."

There goes our marriage talk.

Heto na naman siya. Ginagawa na naman niya kung ano ang alam niyang tama. Hindin
g hindi niya ako pinilit sa anumang hindi ko gusto. Kaya ngayon..... didistansya
siya.

Napabuntong-hininga na lang din ako. Tumabi ako sa kanya at sumandal sa pulang k

otse niya.

"So magpapamiss ka lang pala, gano'n?" medyo nilangakapan ko ng biro iyon. Pero
sa totoo lang, ang bigat sa pakiramdam na aalis siya. Parang........ parang ayaw
ko na wala siya sa tabi ko.

"You can include that", he chuckled a little. "But I want you to sort out your f
eelings, Arianna. Ayokong pilit ang desisyon mo. Ayokong dahil lang sinabi o pin
ressure ka nila. Ayoko nun. Kung magpapakasal tayo, gusto ko........."

Hindi niya naituloy ang sinasabi niya pero agad na naintindihan ko 'yon.

Humarap siya sa akin at hinawakan niya ako sa magkabilang balikat, pinaharap niy
a ako sa kanya. "Naiintindihan mo naman ako, di ba?"

Hindi ako makatingin sa mga mata niya. Nakayuko lang ako. Bakit parang maiiyak a
ta ako? Nangingilid ang mga luha ko. Bakit ganito?

Pakiramdam ko ba..... iiwan niya ako.

Iiwan niya rin ako.

May mang-iiwan na naman sa akin.

Iiwanan na naman ako.

Bakit ganito? Ang bigat..... ang sakit.

"Hey", nag-aalalang hinawakan niya ang mukha ko at itinaas. Agad na tumulo ang l
uha ko.

Damn. Bakit ganito?

"Hey, bakit ka umiiyak?" pinunasan niya ang mga luha ko. Para akong batang mahiy
ain na inagawan ng lollipop na pinapatahan ng isang mabait na estranghero.

"Hindi pa man, miss mo na agad ako? Lumalakas lalo fighting spirit ko nyan, ah",
nakuha pa niyang magbiro.

Hindi ako natawa. Aalis siya, ano'ng nakakatawa?

Wala akong masabi. Pinipigil ko lang ang mga luhang nagbababdya na namang tumulo
sa mga mata ko. At kusa na lang lumabas sa mga bibig ko ang mga katagang;
"Babalik ka sa'kin, ha?"

Umalpas na naman ang mga traydor kong luha. Kasi kahit naman noong nagbago ako,
umiiyak pa rin naman ako basta sa kanya, eh. Kaya ngayon, hindi ko mapigilan.

Doon na ako kinabig ni Angelo at niyakap ng mahigpit.

"Oo, babalik ako. Kaya please..... hintayin mo ako."

Hindi ko alam pero bigla na lang akong napahagulgol.

May dating nagsabi sa akin no'n, eh. Sabi niya rin hintayin ko siya pero, hindi
na siya bumalik. Hindi na babalik. Hindi na pwede.

Paano kung pati siya, hindi na bumalik? Paano kung katulad ni Troy......

Damn, bakit ang drama ko?

Pero hindi ko na talaga kakayanin kung pati si Angelo mawawala sa akin. Ayoko. S
elfish na kung selfish.

Iniharap niya ako sa kanya at sinalubong ko na ang mga titig niya. Sisinghot sin

ghot pa ako. "Bumalik ka. Bumalik ka, ha? Please? Walang masamang mangyayari sa'
yo. Walang aksidente. Bumalik ka. Babalik ka dapat, ha? Please?"

Wala akong pakialam kahit tinatawanan niya pa ako. Kung alam niyo lang ang feeli
ng ng minsan nang naiwan at hindi na binalikan, maiintindihan nyo rin ako.

Angelo stares at me with all seriousness in his eyes, telling me he'll definitel
y fulfill his promise; "Babalik, ako. Pangako.... At sa pagbalik ko't ako ang pi
nili mo....... Sorry, pero...... magiging makasarili na ako."

**

"Keslo, magpakulo ka nga ng tubig", sabi ko kay Keslo habang nakadapa ako sa lon
g couch ko at hinihimas-himas ko ang ulo ng inaantok na baby ko.

"Bakit magpapakulo?"

"Eh, baka para kumulo", obvious ba? "Papaliguan ko si Queen, giginawin siya kapa
g walang halong mainit."

"Duh, Ann! Uso hot shower?"

Nilingon ko siya sa katapat na couch namin. "Duh, Keslo, ako ba'y engot? Sira an
g shower ko kaya nagpapainit ako sa'yo", inirapan ko pa siya.

Sira kasi ang shower ko at hindi pa dumarating ang plumber na tinawagan ko. Ayaw
ko namang makigamit sa kwarto ni Angelo, mamaya maburara ko pa 'yun. Di ko nga
pinapasok kwarto nun, baka mamiss ko lalo.

Two weeks na since umalis siya. Walang palya naman siya kung tumawag kaya okay p
a naman.

"Hay, nako. Pwede namang si Satan na lang, ako pa talaga!" reklamo ni Keslo nung
tumayo siya.

Nilingon ko naman ang sa katabi ni Keslo na single couch. Prenteng prenteng naka
higa si L doon habang nakapikit. Nakalaylay ang mga binti niya dahil syempre, hi
ndi naman siya kasya sa single couch na 'yun. Sa armrest naman siya nakaunan. Pa
-cool lang.

"Tss. Bwisitang 'yan. Tambayan ba ang bahay ko?" inirapan ko pa si L kahit hindi
niya naman nakita dahil hindi nga siya nakatingin at nakapikit pa. Nilingon ko
ulit si Keslo. "Ikaw naman feeling bwistprend ko, di ba? Kaya sige na, pakulo na
."

"Naks, sakit magsalita! Tse!" at nagtuloy na si Keslo sa kusina ng bahay ko.

Napangiti na lang ako. Ang cute niyang magtampu-tampuhan.

Pero 'yung dating bestfriend ko..... si Tin..... pareho kaming... ikakasal na.

Napabuntong-hininga na lang ako. Hindi ko na siya gaanong nakakausap dahil busy

siyang masyado sa business nila. Hindi pa rin ako nakakabawi sa pagiging cold ko
sa kanya noong mga nakaraang taon. Miss ko na rin siya, eh. :( Ikakasal na siya
kay Tricia, na dapat noon pa.

Si Keslo at L naman. Hindi ko alam kung bakit simula nung umalis si Angelo, mas
dumalas na silang pumupunta sa opisina ko o kaya naman dito sa bahay ko. Kung hi
ndi sabay, palaging may isa sa kanilang parang nagbabantay sa akin.

Para silang bodyguards-slash-suitors ko.

Pok!

"Aaah!" napatingin ako sa lalaking naghagis ng throw pillow sa akin. "Problema m

o?" medyo asar na tanong ko sa kanya. Aba, papansin naman siya. Muntik pang tama
an si baby Queen!

"I'm bored", ang tanging sagot niya.

Kukutusan ko na talaga 'tong L na 'to, eh! Kapag bored siya, kung anu-ano na lan
g ang pumapasok sa utak niya. Minsan, biglang susulpot, mamimitik, manunulak, o
kung anu-ano pa. Katulad ngayon, namato naman ng unan!

Binato ko pabalik sa kanya ang unan. "Pakamatay ka na!" iningusan ko pa siya.

Kaso...... biglang sumeryoso naman ang mukha niya.

Oo nga pala, muntik nang mamatay siya kung hindi dahil sa puso ni Troy.

Hala. Joke lang naman 'yun, eh.

"Huy. Joke lang 'yun", sabi ko sa kanya pero wala siyang reaksyon.

"ANN! DI PA NAKULO!" parang wangwang naman kung maka-eksena si Keslo.

"Alam ko. Kakasalang mo lang, di ba?" inirapan ko pa siya. Isip bata.

"Hoy, Satanas. Umuwi ka na nga sa inyo", baling ni Keslo kay L na sinamahan pa n

g tapik sa tuhod.

"Fuck off."

Hala. Nagalit na nga ata.

"Yabang! Safuckin kita dyan, eh!" Naku Keslo. Awat na.

Sumama na ang tingin ni L sa kanya. Si Keslo naman, ginaya ang tingin ni L kaso
halatang nang-iinis!

BAM!

Sapul na sapul sa mukha ni Keslo ang throw pillow na binato ni L! Hala!

"TAE, MASAKIT 'YUN! SAFUCKAN NA 'TOOOO!!! RAAAAAAH!"

Ayun. Nagsu-fuck-an na nga sila ng throw pillows.

Haaaay.

"Get off, bitch!" sabi ni L kay Keslo dahil nakapatong si Keslo sa kanya kaya de
hado siya.

Haha. Bitch daw! Bakla talaga si Keslo para kay L.

"HEH! BITCHIT KA! BITCHIT! BITCHIT! BITCHIT!" Keslo.

Pak! Pak! Pak!

"Shit! Not my face, you dope!"

Tek, ang protective talaga ni L sa mukha niya! Siya na gwapo! Mas gwapo nga lang
si Troy.

Natawa na lang ako sa kakulitan ni Keslo na dinamay pati ang seryosong si L.

Oo nga pala. Hindi ko pa nasasabi sa kanila na nakapag-desisyon na ako sa kasala

ng gusto ng pamilya ko. Sa kasal namin ni Angelo. Wala pang may alam sa barkada.
Busy kasi sila kaya hindi pa ulit kami nagkikita-kita.

Kaya nga naisipan kong ayain sila ngayong gabi sa bahay ko.

Nauna lang talaga si L at Keslo dahil gusto lang nila.

Ewan ko ba sa kanila. Mamayang gabi pa naman darating ang iba, pero sila, ngayon
g hapon pa lang, nandito na.

"Umuwi ka na kasi, bakit ka ba nanditong betlog ka!" Pak!

Betlog..... Ano ba 'yan. Ang impluwensya ni Troy.... :(

Nai-imagine ko tuloy na si Troy ang kakulitan ngayon ni Keslo dahil sa pagtawag

niya ng betlog na 'yun.. :/

Hindi pa rin sila natitigil sa pagwre-wrestling nila.

Biglang tumagilid si L at tinulak si Keslo kaya nalaglag sa sahig si Keslo.

"ARAY, ANG PWET KO!"

Haha. Tunog ng pagkakalaglag, eh!

Hinayaan ko na lang sila. Pumunta ako sa kusina kasama si Queen at hinintay na k

umulo ang pampaligo niya.

**

Nagdatingan na ang iba pang barkada bandang alas nueve na. Matapos nilang maghap
py-happy, inagaw ko ang atensyon nila.

"Nakapagdesisyon na ako.........." Lahat sila seyosong naghihintay lang sa susun

od kong sasabihin.

"..............Magpapakasal na ako kay Angelo."

Iisa lang naman ang reaksyon nila, eh. Gulat.

May dalawang namukod-tangi lang talaga.

Si L...... at Keslo.

L clenches his fists, while Keslo............... walked out.

**

Three days na since 'yung announcement ko sa bahay ko.

Masaya naman sila para sa akin.... Sa amin ni Angelo. Kaso si Keslo, matapos ang
gabing 'yun, hindi ko na ulit siya nakita. Ang weird nga, eh. Si L na lang 'yun
g nagpupunta sa opisina o sa bahay. Si Keslo, wala talaga. Pero siguro, busy lan
g 'yun.

"Oh, B?" sinagot ko ang tawag ni Brianna. Bakit kaya?

["A! Nakita mo ba si Bogs? Hindi namin siya mareach ng barkada"] may pag-aalalan
g bungad agad ni B.

Bogs? Kung Bogs...... si Keslo?

Hindi nila macontact si Keslo? Bakit? Hindi ko naman kasi 'yun tinatawagan kaya
hindi ko alam na hindi ma-contact. Baka nga kasi busy kaya hindi ko gustong abal
ahin pa. Hindi rin naman kasi nagpupunta si Keslo sa akin.

"Hindi, B. Baka naman may malaking project at sobrang busy." Siguro may natangga
p na malaking project, di ba? Nakalimutan lang magpaalam.

["No. I called his company. Hindi nga rin daw nila ma-contact and three days na
ring hindi pumapasok si Kesley. I don't know what's gotten into that idiot."]

Napakunot ang noo ko. Saang lupalop naman nagpunta si Keslo at walang paalam kah

it kanino? Three days? Since my announcement, right?

But why?

"Natawagan mo na si Tita Olivia?" tanong ko kay B. Tita Oivia is Keslo's mother

and our old short time Physics teacher.

["Oo. Nag-aalala na nga rin si Tita kaya ako napatawag sa'yo. Baka kasi nagpaala
m siya sa'yo."]

"Sa akin? Bakit naman sa akin?" Lalo akong nagtaka.

["Lagi namang sa'yo unang nagpapaalam si Bogs pag aalis siya, eh."]

"Huh? Sa akin?" Lalo akong nalito. Ano'ng sa akin nagpapaalam? Bakit wala akong
matandaan?

["Ugh, nevermind. Just call me na lang if may balita ka na sa kanya, okay? Bye!"
]

Doon natapos ang pag-uusap namin ni B.

Nalito tuloy ako. Sa akin laging unang nagpapaalam si Keslo? What?

Pero teka..... may problema kaya si Keslo? Bakit naman bigla-bigla na lang siyan
g mawawala? At saan naman 'yun pumunta o nagtago? Nako, Keslo!

Nasaan kaya 'yung isip batang 'yun?

Wait... Si Hotdog! Angela!

I called Angela right away. Posible kayang magkasama sila? Baka nagtanan? Duh. T
anan. Tss. At isa pa, alam ko, matagal na silang wala, eh? Or again, kung naging
sila nga ba. Hay, ewan!

Tatawagan ko na nga lang! Wala namang mawawala.

Pero tatawagan ko pa lang si Angela, tumatawag na siya.

In time!

"Hey, Angela!"

["Ate Arianna...."]

Biglang parang kinabahan ako sa tonong gamit ni Angela.

**

Dali-dali akong nagpunta sa bahay ni Keslo. Tumawag si Angela at tatlong araw na

daw na nagkukulong sa madilim na kwarto si Keslo. At tatlong araw na ring lasin
g!

Damn. Ano ba'ng nangyayari kay Keslo?!

"Angela!" Naabutan ko si Angela na nakatayo sa labas ng bahay ni Keslo.

"Ate...." Wala akong makapang ekspresyon sa mga mata ni Angela. Ano ba'ng nangya
yari talaga?!

I'm remaining my cool but I'm beginning to freak out inside!

"Angela, nasaan si Keslo?" tanong ko sa kanya. Tinignan ko ang buong bahay ni Ke

slo, wala man lang ni isang ilaw na bukas. Ano ba 'to?!

Tumingin si Angela sa bahay. Sa bintana ng kwarto ni Keslo, to be exact. Senyale

s na nadoon nga si Keslo.

"Tatlong araw na siyang wala sa sarili niya. Ayaw niyang ipabukas ang kahit isan
g ilaw dahil ayaw niyang magpakita kahit kanino. Para akalain nyo na wala siya r
ito. Ako lang 'tong mapilit dahil alam ko. Hindi ko na alam ang gagawin, ate. Ni
ayaw niyang kumain..." nakita ko nang mangilid ang mga luha ni Angela. "Sobrang
tigas ng ulo niya."

Shit. Ayaw kumain? Nagkukulong? Lasing?! What the hell is going on?!

Naguguluhan na talaga ako. Why, Keslo? "A-ano ba'ng nangyari?"

Pilit na ngumiti si Angela at tumitig sa mga mata ko. "Puntahan mo siya, ate. Ti
nawagan kita........ dahil ikaw ang kailangan niya."

A-ako???

Wait.. What's really going on? Ano ba'ng pinagsasabi ni Angela?

"Please lang. Alam kong masasaktan siyang lalo kaya please, ate. Please.... Tawa
gan mo ako kapag...... iniwan mo na siya."
***

A/N:
Di ko na binalikan kaya sorry kung may typos.

Malamang na may clue na kayo kung ano ang nangyayari kay Keslo, di ba?
Kaya kung Keslo lover ka, maghanda ka na sa next chapter. Promise. Maski ako, hi
ndi ko kinaya.
LOL. Pero totoo.

UYYYY! HAHAHA. Pansin nyo guys? Hinadali ko ang scenes, di ba? Nauubusan na kasi
ako. XD
Naka-focus na kasi ang utak ko para sa mga pasabog. Pero few chapters na paikotikot muna tayo. Pagkatapos nun, be ready na ;)

Clues?
Follow nyo ako sa twitter nasa profile ko, madalas akong mag-iwan ng clues doon.
At chika chika na rin tayo there sa twitter =)
*******************************************
[19] 18. Revelations; Inside the clown, there's a monster.
*******************************************

18. REVELATIONS; INSIDE THE CLOWN, THERE'S A MONSTER.

5 YEARS AGO.....
Nakarinig ng katok mula sa pinto si Mrs. Olivia. Nang buksan niya ay nakita niya
ang isang binatang walang kasigla-sigla ang tikas at itsura. Nakayuko lang ito
at sa kaunting pagitan ay nalanghap niya ang amoy ng alcohol na nanggagaling mul
a rito.

"Oh, TJ. Ikaw pala 'yan", nagulat ang ginang nang lubos na mamukhaan ang isa sa
kanyang mga estudyante.

"May itlog po ba dyan?" ni parang hindi bumuka ang bibig na tanong ni TJ.

"A-ano kamo?.... Ahh... si Third ba? Saglit lang at tatawagin ko." Nalilito man,
alam ng ginang kung sino ang hinahanap ni TJ dahil alam naman nitong bukod sa m
agkaklase at magkapitbahay ay ito rin ang isa sa mga kaibigan ng anak. Naalala n
iya ring kung anu-ano nga pala ang tawagan ng mga magkakaibigan.

Tinawag niya na lang ang anak na kasalukuyang nasa kwarto.

**

Sa likod bahay ng pamilya Terrell....

"Tangna, Tres."

Hindi malaman ni Third kung tatawa ba siya o maaawa kay TJ. Paano ay walang kasi
gla-sigla ang buong pagkatao nito sa nakikita niya.

Paano'ng hindi? Sa hirap ba naman ng mga pinagdaraanan nito at ni Arianna?

Alam niya naman na mangyayari ito, eh. Alam nila ni Brianna. Alam nilang magkaka
hiwalay nang pilit ang dalawa. Kaya nga hangga't hindi pa nahuhuli ang lahat ay
ginawa nila ang lahat ng kanilang makakaya para lang sa mga ito. Pati pagpapakas
al.....

Pero tinapos agad 'yon ni Arianna. Ilang araw matapos ikasal at mapabisa ang kas
al ng mga ito, tinapos agad ni Arianna 'yon. Saksi silang lahat na magkakaibigan
doon, eh. Saksi sila sa pagmamakaawa ni TJ dito. Saksi sila sa paghihiwalay ng
mga ito.

"Ano, suko na agad? Mahilig ako sa banat, alam mo 'yan! Banatan kita dyan, eh! L
iteral!" seryoso pero may halong pagbibirong sabi niya kay TJ. Pero wala pa ring
epekto iyon kay TJ. Napabuntong-hininga na lang siya. "Naguguluhan lang si Ann
sa ngayon. Bigyan mo ng oras, kusang babalik sa'yo 'yon."

Doon niya nakita ang pag-ismid ni TJ. "Punyeta kailan pa?! Kung kailan wala na '
ko?"

Nagulat siya. "'Wag mong sabihing..... sasama ka sa daddy mo?!" Bigla ay kinabah
an si Third. Hanggang dito na lang ba talaga ang mga kaibigan niya? Para saan pa
't........

Tumayo si TJ at diretsong tumingin sa mga mata niya. Doon niya nakita ang tila p
atay na kaibigan na pisikal na buhay na lang. Shit, he cursed.

"Hoy. Habang wala ako, alagaan mo. Puta, walang talo-talo."

Iyon lang at nag-umpisa nang maglakad paalis si TJ.

Nagtagis ang mga bagang niya. Ano'ng ibig sabihin nito? Na sa kanya ipinagkakati
wala si Arianna? Alam ba nito kung gaano kasakit at kahirap sa kanya na gawin 'y
on?

Naikuyom niya ang mga palad niya. Hindi niya namalayang huminto pa pala si TJ.

"Masaya siya sa'yo kaya pasayahin mo siya habang wala ako. Tres...... alagaan mo
."

**

"Oh, Bergs?" wala sa sariling sinagot ni Third ang tawag ni Brianna. Kasalukuyan
g nakahiga siya sa kama niya at iniisip ang ang mga sinabi ni TJ kanina sa kanya
. Gabing gabi na pero hindi pa rin siya makatulog sa sobrang pag-iisip. May kung
ano kasi ang bumabagabag sa kanya.

["B-bogs......"] Brianna cracked.

Umiiyak si Brianna?

"Huy, bakit ka umiiyak?" doon na siya napabangon at naupo. Bakit umiiyak si Bria
nna?

["Kesley...... naaksidente si TJ."] Doon pa lang ay kinilabutan na ang buong kat

awan niya. Parang may bumundol sa buong pagkatao niya. Kay TJ?! Kay TJ na kanina

lang ay kausap niya?!

Sa pumipiyok na boses ay muling nagsalita si Brianna. At parang may kung ano'ng

bumundol sa kanya sa sunod na narinig niya: ["Kesley...... patay na si TJ."]
***

PRESENT........

ARIANNA:

Umalis na si Angela at ako naman, pumasok na sa bahay ni Keslo.

Ang dilim. As in wala talagang kabukas-bukas na ilaw man lang. Kaya nagbukas ako
. Hindi ko naman kabisa ang bahay ni Keslo kaya baka mamaya madapa o madulas ako
.

Sarado ang kwarto niya pero hindi naka-lock. Pinihit ko 'yun at unti-unting binu
ksan. Patay din ang ilaw sa kwarto ni Keslo at galing sa ilaw sa labas, nakita k
ong wala naman sa kama si Keslo.

Hala. Ano ba 'to?

Doon ko nakita ang anino ng ulo na tumungga mula sa isang bote.

Promise. Akala ko aatakahin ako sa gulat, eh! Ulo ang una kong nakita, sino'ng h
indi matatakot dun? Tsk!

Nasa gilid siya ng kama, sa sahig nakaupo at nakasandal lang sa kama niya habang
umiinom ng alak.

"Hoy, Keslo. Ano ba'ng trip 'to? Feeling haunted house na 'tong bahay mo?" agad
na kinapa ko ang switch ng ilaw at pinindot iyon.

"PUTA, ANG LIWANAG!" sigaw agad ni Keslo kasabay ng pagyuko.

Ako? Napahumindig ako.

Paano'ng hindi? Ngayon ko lang siya narinig na nagmura. Ngayon ko lang siya nari
nig na sumigaw na puno ng galit sa boses. Ngayon ko lang siya nakitang nagkagani
to. Bakit???

Kinakabahan man, unti-unti akong lumapit sa kanya. "A-ano ka ba? Malamang ilaw k
aya maliwanag!" I acted like a pro. Like I'm not nervous.

Pero hindi siya sumagot. Nakayuko lang siya. Shit, ang weird.

Umupo ako sa harap niya at tinignan siya, kaso yukong yuko lang siya kaya hindi
ko makita ang mukha niya.

"Keslo..." I slightly poked his left arm. But still, he remained still.

"Hoy. Keslo." This time, unti-unti na niyang itinataas ang ulo niya.

At nang lubos kong makita ang itsura niya, nahigit ko ang paghinga ko.

Si Keslo ba talaga ito? Bagsak ang mukha niya, pumayat talaga siya! 'Yung mga ma
ta niya, natutulog pa ba siya?! Bakit? Bakit nagkakaganito si Keslo?

Shit. Ano bang problema niya?!

Pero nang lubusang maiangat niya ang ulo niya at nang nagtama ang mga paningin n
amin, as if on cue, nag-iba ang itsura niya.

"ANNNN! UUUYYY! AAAAAH~NAMBONG!" pakantang sabi niya agad nang makita ako. Paran
g scripted. Automatic ang pekeng ngiti niya.

Ngayon lang pumapasok sa utak ko.....

Ganito ba talaga siya kapag nakikita ako? Kanina, hindi niya ba alam na ako ang
pumasok at nagmura siya? Hindi niya ba narinig na nagbiro muna ako at hindi niya
ba namamalayang may tao na pala kaya nagmura na agad siya?

Alam kong umaarte lang siya kapag ako ang kaharap niya. Nagbabata-bataan para la
ng patawanin ako. Pero..... ganito ba siya kapag wala siya sa harap ko?

Itinabi niya sa gilid ang bote ng alak na hawak niya at pinunasan niya ang bibig
niya gamit ang likod ng palad niya. Sinuklay niya rin ng mga daliri niya ang bu
hok niya at inayos iyon tsaka siya muling bumaling sa akin.

"Annambong! He-he!"

Nagtagis ang mga bagang ko. Hindi dahil galit ako sa nakikita ko kundi dahil nai
iyak ako.

Kapag kaharap ko siya, nagpipilit lang pala talaga siyang ngumiti?

"Uyyyy, Ann! Eto, ha. Teka. Uhh.... Ubas ka ba?" ngingiti-ngiti pa niyang sabi k
ahit ang lamlam na ng mga mata niya. Parang isang iglap lang babagsak na siya. A
no ba 'to? Bakit siya ganito?

"Stop, Kesley", I used my warning tone.

"Kasi mahirap balatan ang kamatis", parang walang narinig na dugtong niya tsaka
siya tumawa ng halatang halata namang pilit na tawa.

Please, bakit siya nagkakaganito? Naguguluhan na ako. Sa sinabi ni Angela kanina

at sa kinikilos ni Keslo ngayon. Bakit?!

Pwede namang 'wag niya na lang akong pasayahin, di ba? Lagi ko naman siyang tina

taboy noon, di ba? Bakit hindi na lang siya magsawa at hayaan ako? Bakit? Bakit
nagkakaganito siya ngayon? Dahil ba hindi ko nasusuklian ang atensyong itinutuon
niya sa akin?

"ANN! Saging ka ba?"

"Tama na, Kesley!" hindi ko na napigilang sigaw.

Hindi ako sanay na nakikita siyang ganito. Bakit ba kasi? Shit!

"Hindi ka saging, 'no! Ang saging may puso! Ikaw, wala!"

Lalong nagtagis ang mga bagang ko kasabay ng pagkunot ng mga noo ko. What the he
ll?!

"TANGINA SA'KIN KA KASI PINAGKATIWALA NI TJ, EH!"

W---W-what?

"Sa'kin ka niya pinagkatiwala, Ann! Sa akin! SA AKIN HINDI KAY TIM ANGELO!"

Hindi ko alam pero unti-unti nang nangingilid ang mga luha ko.

"Alam mo bang noong nasa isang subdivision pa tayo, pinuntahan ako ni TJ sa amin
bago siya..... bago siya....." Hindi man niya maituloy, parang naintindihan ko
na agad. Nagpunta si Troy sa kanya bago umalis at naaksidente si Troy?

"Ann, pinuntahan niya ako sa amin, eh. Kasi aalis siya. Alam niyang aalis na siy
a. Pinuntahan niya ako para sabihing alagaan kita. Alam mo ba kung gaano kasakit
sa'kin noong sinabi niya sa'kin na alagaan kita? Masakit, Ann, eh! Masakit!"

A-ano ba 'to? Ano bang pinagsasabi niya? Hindi ako makapagsalita. Naguguluhan ak
o. Sobrang naguguluhan ako.

"Naisip ko... bakit ko siya susundin, eh gago siya? Bakit ko siya susundin, eh i
iwan ka niya? Walang talo-talo? Alam mo bang sinabi niya sa'kin na alagaan kita
pero walang talo-talo?! Alam mo ba kung gaano ko gustong bugubugin si TJ noon? P
ero Ann nagpigil ako dahil alam ng buong mundo na masasaktan ka kapag sinaktan k
o siya!"

Oo na. Oo na! Tama na, Keslo. Tama na.

"Kaya para makaganti ako sa gago. Balak kong hindi sundin ang bilin niya. Alagaa
n?! LETCHE!"

Naiiyak na talaga ako. Ngayon ko lang siya nakitang ganito. Nasasaktan ako. Nasa
saktan ako.

Keslo.....

"Wala akong planong lapitan ka man lang kapag iniwan ka niya. Ipinangako ko sa s
arili ko 'yon, eh. Ipinangako kong hindi hindi ako lalapit once na iwan ka niya.
Bakit? Dahil alam kong lalo lang akong mapapalapit sa'yo at baka hindi ko na ma
takasan ang nararamdaman ko. Wala akong balak na lapitan ka pa, Ann, eh. Wala...
......... PERO PUTANGINA NG GAGO NAMATAY SIYA! NAMATAY SI TJ, EH! NAMATAY SIYA!"

Ngayon, nagtuloy-tuloy na ang agos ng mga luha ko. Hindi lubos na pumasok sa isi
p ko ang ibang sinabi niya pero parang kutsilyong tumarak sa puso ko ang huling
mga salita niya.

Tama na. Ang sakit pa rin, eh. Ang sakit.

Napapikit na lang ako.

Sige, hahayaan kitang ilabas ang lahat ng hinanakit mo sa akin, Keslo. Kahit nas
asaktan ako, hahayaan kita.

"Para akong minumulto ni Tj araw-araw. Sinusundan ako ng boses niya na nagsasabi

ng alagaan kita. Alagaan kita. Alagaan kita. Iyon ang huling salita niya sa akin
, Ann. 'Alagaan kita'. PERO PAANO KITA AALAGAAN KUNG NI ANINO KO AYAW MONG MAKIT
A?!!!!"

Nakikinig lang ako sa mga salita niya habang nagpipigil ng mga luha ko.

"Paano kita aalagaan kung mas pinili mo ang estrangherong si Tim Angelo kesa sa
akin-sa amin na mga kaibigan mo?!"

"Ang hirap sa akin, eh. Ang hirap..... Sa akin ka niya ipinagkatiwala pero ni hi
ndi ko man lang magawang lapitan ka."

Hindi ako malapitan? Nagsawa sila pero si Angelo lang ang hindi. Si Angelo lang
ang nagtiis. "Keslo.... Si Angelo lang ang hindi nang-iwan, eh. Si Angelo lang a
ng hindi nagsawa kahit tinataboy ko rin siya. Siya lang ang laging nando-"

"SIYA LANG ANG NAKIKITA MONG LAGING NANDOON KAHIT PAREHO KAMING NAKABANTAY SA'YO
!!!"

"A-ano?" P-pareho sila?

"Ann, daig pa ako ng hangin noon. Ang hangin hindi mo nga nakikita, nararamdaman
mo naman. Pero Ann, ako? Hindi mo na nga ako nakikita, hindi mo pa ako nararamd
aman!"

'Yung sinabi ni B.... Sa akin daw laging nagpapaalam si Keslo? At nang mga panah
ong miserable ako, lagi lang nakabantay sa akin si Keslo? H-hindi ko..... Wala a
kong matandaan.

"Andyan lang ako, Ann, eh. Lagi lang akong nakabantay sa'yo. Halos magpabaya na
nga ako sa pag-aaral ko noon, eh. Pero si Tim lang talaga ang nakikita mo. Paran
g lahat kaming mga kaibigan mo, natagpuan mo sa nag-iisang estrangherong 'yon."

P-pero.... May dahilan kasi ako.

"Bakit, Ann? Bakit....?"

'Bakit? Bakit ayaw kong makita ang kahit sino sa inyo noon? Bakit? Simple lang,
eh. Dahil may ala-alang naiwan si TJ sa bawat isa sa inyo. Na kada makita ko kay
o, naalala ko ang mga panahong magkakasama tayo. Lalo ka na, Keslo. Lalo ka na.
Lalong lalo ka na. Tapos itatanong mo kung bakit?'

Gustong isatinig iyon pero luha lang ang naging tugon ko kay Keslo. Hindi ko mag
awang magsalita.

Si Angelo lang kasi ang walang ala-ala kay TJ, eh. Si Angelo lang. Ni hindi pa k
asi sila nagkita, eh. Kaya mas gusto ko siyang kasama noon. Dahil kahit ilang da
ang beses ko siyang makita, walang TJ na nagpapaalala sa akin sa kanya.

"Magpapakasal ka. Magpapakasal ka......"

Kasal?

Oo. Siguro nga tama na magpakasal na ako kay Angelo. Marami na akong nasasaktan.

"Bakit, Ann? Hindi ba pwedeng 'wag na lang? Hindi ba pwedeng sa iba na lang? Hi
ndi ba pwedeng..... sa akin na lang?"

"A-ano?" Napakunot ang noo ko. Sa kanya? A-anong ibig niyang sabihin?

"Mahal kita, eh."

Biglang nanlaki ang mga mata ko. A-anong.....

"Mahal kita, Ann... Shit, MAHAL KITA, EH!"

Hindi ko alam kung ano'ng mararamdaman ko sa mga oras na ito. Basta alam ko, nag
ugulat lang ako sa mga nangyayari ngayon.

"Mahal kita, eh. Noon pa man mahal na kita."

"Keslo.... A-ano bang... Ano bang pinagsasabi mo?!"

"Mahal kita, Ann! MAHAL KITA PERO DAHIL MAHAL NYO NI TJ ANG ISA'T ISA, KINIMKIM
KO 'YON!!!"

Hindi ako makaapuhap ng salita. S-si Keslo? M-mahal..... mahal niya ako? Noong k
ami pa ni Troy.... Mahal niya na ako????

"Si Margarette.... Si Brianna.... Si Kim Angela...." May tumutulong mga luha sa

mga mata niya nang tignan niya ako. "Oo. Oo, Ann. Oo........... PUTANGINA KO NA
PERO GINAMIT KO LANG SILA!!"

A-a.... "Ano?" Tama ba ang narinig ko? A-anong........

Umiiyak na nagpatuloy siya. "Si Margarette. Wala akong katiting na gusto man lan
g sa kanya pero pinilit ko dahil akala ko magiging hadlang siya sa inyo ni TJ. K
asi akala ko magiging bitch siya at aagawin niya si TJ sa'yo. Kasi akala ko masa
saktan ka ng dahil sa kanya. Kasi gusto ko masaya ka, eh. Kay TJ masaya ka kaya
gusto ko kay TJ ka na lang. Masaya ka, eh. Masaya ka."

So.... Ginamit niya lang si Margarette? Dahil akala niya magiging hadlang si Mar
garette sa amin ni TJ? Nagawa niya 'yon? Keslo????

"Si Brianna? Oo, gago na ako! MAGKAMUKHA KAYO, EH! Gago na ako dahil pinilit kon
g ibaling sa kanya ang atensyon ko dahil kamukha mo siya! Kasi akala ko dahil ma
gkamukha kayo.... Akala ko kaya ko rin siyang mahalin, eh. Akala ko matutuon sa
kanya at mawawala sa'yo ang pagmamahal ko. Pero sino'ng ginago ko?! Ginamit ko l
ang si Brianna, Ann! GINAMIT KO LANG SI BRIANNA DAHIL NAKIKITA KITA SA KANYA!"

S-si Brianna.... Ang kambal ko....

"Fuck! Fuck! Fuckshit!" he cursed.

At.... "S-si Angela..... G-ginagamit mo lang din..... si Angela?"

Umismid pa siya nang tumingin siyang muli sa akin.

"Obvious ba? Obvious ba, Ann?"

Napabuga ako ng hangin dahil sobrang hindi ako makapaniwala. Pinahid ko ang mga
luhang pumupuno sa mukha ko.

Si Keslo..... Si Keslo na akala ko.... akala ko hindi kayang gawin ang mga ganoo
ng bagay..... Pero dahil sa akin..... nanggamit siya ng ibang tao.

Kababata ni TJ..... kambal ko...... ngayon naman..... kapatid ni Angelo.

Si Margarette.... Feeling ko sineryoso niya ang long distance relationship nila

noon, eh. Si Brianna.... Alam ko, iniyakan pa siya ni Brianna noong maghiwalay s
ila, eh. At ngayon, si Angela..... siya ngayon ang nagagamit at....... nagpapaga
mit?!

Oo. Di ba? Alam ni Angela na may gusto sa akin si Keslo kaya ako ang tinawag niy
a. Alam niya na ba noon pa man at nagpapagamit na lang talaga siya?

Fuck. Fuck. Ano'ng ginawa ko? Ano'ng ginawa ko kay Keslo?!

"Ann, ibinilin ka sa akin ni TJ dahil ako raw ang nagpapasaya sa'yo, eh. Ako raw
. Sa akin ka ibinilin, eh. Pero bakit kay Tim ka bumaling? Akala ko mabibigyan a
ko ng katiting na pag-asa dahil binigyan ka ni Tim ng space ngayon, eh. Akala ko
sa akin na.... pero..... pero si Krystan....."

Si L?

"Lagi na lang akong nasasapawan ng mga kailan mo lang nakilala. Ann, kung ako ba
sila, mapapansin mo ba ako? Kung ako ba sila, magugustuhan mo rin ako? Ann.....
ano ba kasing meron sila na wala ako?!"

Shit. Alam niyang may gusto ako kay L?

"Ann, hindi ba pwedeng 'wag ka na lang magpakasal kay Tim? O kaya.... Hindi ba p
wedeng sa iba na lang? Hindi ba pwedeng..... sa akin na lang?"

"K-keslo....." Now, what? Sobrang manhid ko ba talaga?

"Ann, please? Papasayahin naman kita, eh. Papatawanin kita katulad noon. Aalagaa
n kita. Tutal sa akin ka inihabilin ni TJ, eh. Sa akin ka na lang, please? Ako n

a lang. Ako na lang....."

Nagtagis ang mga bagang ko.

Dahil lang sa kanya ako inihabilin, hindi ibig sabihin na siya na rin ang kailan
gan kong mahalin.

Oo, naaawa ako sa kanya. Pero bakit naiinis din ako?

Ito na ba ang sinabi ni Angela kanina? Na alam niyang hindi ko pipiliin si Keslo
?

Oo. Tama nga siya.

Tama na siguro. Kapag nagtagal pa ako sa harap niya, lalo ko lang siyang masasak
tan. Lalo lang. Kaya tumayo na ako. Pero bigla namang hinawakan niya ang kamay k
o.

I pressed my lips together, fighting back my tears.

"Ann, please? Sa akin na lang. Sa akin na lang kasi......"

Pero kahit ano'ng gawin ko, tulo pa rin ng tulo ang mga luha ko.

"Keslo, tama na." Iyon lang ang lumabas sa bibig ko. Umiiyak kasi ako. Ayaw ko n
ang magsalita. Pero ang higpit ng hawak niya sa akin, eh.

Tiningala niya ako. "Ann... Ann... Ann....." hindi niya maituloy ang sasabihin n
iya dahil sa umiiyak siya. "Ann..... Papasayahin naman kita. P-please.... Ann."

Kahit may inis akong nararamdaman, mas nangingibabaw ang awa at sakit.

Ngayon ko lang nakitang nagkakaganito si Keslo. Ngayon ko lang nakitang umiiyak

siya.... nagmamakaawa. Ang sakit. Pero alam kong mas nasasaktan siya.

Ang masayahing si Keslo sa harap ko..... miserable pala kapag wala ako.

God.... Ano ba 'to?

"Keslo, tama na", tinatagan ko ang boses ko.

"Ann, please? Papasayahin naman kita, eh." Pero patuloy lang siya sa pagmamakaaw
a niya.

Si TJ at ang pagmamakaawa niya noon..... Shit, magkaibigan nga kayo! Bakit nyo b
a ako pinapahirapan ng ganito?! Shit. Shit. Shit!

"Ann, kayang kaya kitang pasayahin, eh. Marami akong alam na paraan para sumaya
ka. Papasayahin kita. Kaya bigyan mo ako ng chance. Please? Kayang kaya-"

"KESLO, TAMA NA!"

"KAYANG KAYA KITANG PASAYAHIN SA PARAANG ALAM KO, ANN! PERO HINDI KITA KAYANG SA
KTAN KAHIT ALAM KO KUNG PAANO!"

Napahinto ako.

It's like his words have hidden meaning. But then I remembered he's not sane at
the moment.

I closed my eyes and heaved a sigh.

Kung ano-ano na lang ang pinagsasabi niya dahil lasing at nagmamakaawa na siya.

Kapag nanatili pa ako rito.... Lalo lang siyang masasaktan.

Pinilit ko na lang na kunin ang kamay ko mula sa kanya.

"ANN!"

Shit! Humagulgol na siya!

Niyakap ko siya. God, why is this happening?! "Keslo, tama na. Mahal kita. Maha
l kita, pero hanggang kaibigan lang 'yon."

"Tangina! Bakit sinabi mo pa?! Hindi mo ba alam na iyan ang pinakamasakit na mar
ining sa mga katulad ko? Mahal bilang kaibigan?! Sana sinabi mo na lang na hindi
mo ako mahal! Bullshit!"

Lalong humigpit ang yakap ko sa kanya.

Tama na, Keslo. Tama na.....

Nasasaktan akong nakikita siyang ganito. Nasasaktan ako.

Wala siyang ibang hangad kundi ang kasiyahan ko pero binalewala ko lang siya. An
g sama ko. Ang sama sama ko.

I turned him into a monster. A monster to some but always a clown infront of me.
Shit. Forgive me, Keslo......

Ilang sandali pang yakap-yakap ko lang siya. Niyakap ko lang siya hanggang sa hu
minahon siya.

Nagulat na lang ako nang biglang marahang itinulak niya ako. "Ya, Annambong! Cha
nsing ka, ha!"

I looked at him, confused.

Pinahid niya ang mga luha sa mga mata niya at nakangiti nang tumingin sa akin.

"Ann, ang pangit mo! Punasan mo nga 'yang luha mo! Kadiri!"

Shit.

He's back to his act.

Hindi ko na kaya. Isang iglap nag-iiba siya. nagpipilit siyang tumawa. Hindi ko
na kayang makita siyang ganito. Tumayo ako at nagtuloy nang lumabas. Pero nasa m
ay pinto pa lang ako ng kwarto niya nang pigilan ako ng salita niya.

"Pwede bang kapag nagkita ulit tayo..... umakto kang parang hangin lang ako?"

Hangin.....

"Hindi mo nakikita... kahit alam mong nasa paligid mo lang ako."

In short.... Iwasan kita.

Mariing ipinikit ko ang mga mata ko kasabay ng tuloy-tuloy na pag-agos ng mga lu

ha ko.

I'm sorry, Keslo..... I'm sorry......

Sa nanginginig kong kamay, tinawagan ko si Angela.

"Angela...." Pero dahil sa iyak ako ng iyak, ni hindi ako makahanap ng salitang
sasabihin ko.

Pero alam kong naintindihan na ni Angela ang pagtawag ko. ["I know, ate. Papunta
na ako."]

Thank you, Angela.

Nagtuloy-tuloy akong umalis ng bahay ni Keslo at nag-drive pauwi. Pero dahil sa

parang hindi ako makahinga, inihinto ko sa isang tabi ang kotse ko at lumabas. D
oon ako umiyak.

Ang sakit. May nasasaktan pala ako ng sobra, ang manhid manhid ko pa. Bakit hind
i ko alam? Bakit hindi ko nalaman na may gusto pala sa akin si Keslo? No.... Mah
al niya ako. Mahal niya ako pero binabalewala ko lang siya!

Sorry, Keslo.... Sorry..... I'm sorry.....

Kinakalma ko lang ang sarili ko. Pero pagbaling ng tingin ko sa kabilang interse
ction, lalong napaiyak ako nang makita ko siya.......

Si Troy.

Please, tell me you're real. Please.....

Kusa na lang akong dinadala ng mga paa ko papunta sa kinaroroonan niya.

Curse the passing vehicles! Baka mawala si Troy sa paningin ko!

Kaya nagmadali akong maglakad.

Pero isang mahaba at papalapit na busina ang nagpahinto sa akin sa kinatatayuan

ko.

Nasisilaw ako sa ilaw.

Pero ibinalik ko kay Troy ang paningin ko. Nag-aalala at takot ang itsura niya.
Hanggang sa tumakbo siya papunta sa kinaroroonan ko.

Ang pagtakbo niya at ang papalapit na sasakyan patungo sa akin...........

*EEEEEEEENGK!*

"Ano ba?! Magpapakamatay ka ba?!"

Hindi ko pinansin ang sigaw ng galit na lalaki na malamang ay nagmamay-ari ng sa

sakyan. Ang tanging napagtuunan lang ng pansin ko, ay ang boses ng taong nakayak
ap sa akin ngayon: "Shit."

That voice....

Nang tingalain ko siya.... nahigit ko ang paghinga ko.

Tama ba kung sino ang nakikita ko?

***

A/N:
Hindi kayo naiyak? Huhu. Naiyak ako nung tinype ko 'to, sorry naman. Ako na. Ako
na :(( Ramdam ko kasi si Keslo syempre ako me gawa sa kanya. Huhu :'( HAHA.
Ewan ko. Dapat talaga pang kay Keslo lang 'tong chapter na 'to pero alam nyo nam
an ako laging may pambitin sa huli. Hehehe. ;)
*******************************************
[20] 19. Mutual feelings, yet another twist.
*******************************************

19. MUTUAL FEELINGS, YET ANOTHER TWIST.

"Troy...."

Tama ba ang nakikita ko? Siya... Si Troy. Si Troy....

"Get back tou your senses!"

And in a blink... "L....?"

"Shit. Are you out of your mind?!"

Pero imbis na magulat ako dahil siya ang nasa harapan ko, bigla na namang tumulo
ang mga luha ko.

Napagkamalan ko na namang si Troy si L. Pero..... Si Troy 'yun, eh. Si Troy 'yun

. Si L..... si Troy siya. Kitang kita kong tumakbo siya papalapit sa'kin. Kitang
kita ko. Bakit ganito? Bumabalik na naman ang kahibangan ko.

Hindi ko namamalayang buhat buhat na pala ako ni L. Hanggang sa ipasok niya ako
sa loob ng kotse ko. Hindi sa driver's seat kundi sa passenger. Nanginginig lang
ako. Humihikbi at ewan ko ba, takot na takot ako. Hinintay kong tumama sa akin
ang kotse pero natakot ako nang sobrang lapit na nito. Natakot ako. Takot na tak
ot.

Troy, ganito rin ba ang naramdaman mo noong gabing 'yon?

"Shit", L's curse made me flinch. "Sorry...." He threw me an apologetic look. "B
ut look at you. You're trembling!" agad na hinubad niya ang suot niyang jacket a
t ibinalabal iyon sa katawan ko.

"Stupid. I was near my death and you expect me to stay cool?" gusto kong isatini
g iyon pero nanginginig talaga ako. Hindi ko maibuka ang bibig ko para makapagsa
lita. Napapikit na lang ako.

Natatakot pa rin ako. Para akong nakakita ng multo habang malapit na ang kamatay
an ko pero isinalba ako ng inakala kong multo.

"I'll drive you home", sabi ni L. Siya na nga ang nag-drive. Narinig ko na lang
na may tinawagan siya para ipakuha ang kotse niya.

Gusto ko siyang tanungin kung paano niya ako nakita. Kung paano'ng nagkataon na
naman na nadito siya. Kung sinusundan niya ba ako o talagang nagkataon lang. Per
o wala. Walang ni isang salita ang lumabas sa bibig ko. Natabunan ako ng takot a
t kaba.

Nagkataon nga lang ba o sinusundan niya talaga ako?

Hanggang sa makarating kami sa bahay ko at inihinto niya na ang sasakyan, tahimi

k na yakap yakap ko lang ang tuhod ko. Walang nagawa si L kundi ang buhatin ako
papasok ng bahay ko.

Ayoko nito. Ayoko na mahina ako. Ayoko na wala akong magawa. Pero bakit parang g
usto kong alagaan niya ako? Samahan niya ako sa mga oras na ito?

Fuck, Arianna! Hindi siya si Troy! Hindi siya si Troy kaya tigilan mo na 'yang k
ahibangan mo! sermon ko sa sarili ko. Ayoko nito. Tama na. Gusto ko nang magmove
-on. Pero paano? Kung nasa kanya ang puso ni Troy.....

Ito ba ang dahilan kaya pansamantalang lumayo si Angelo? Gusto niya bang..... ma
mili ako sa kanila ni L?

Damn! Bakit ba kasi nagkaletse-letse ang buhay ko?! Isa lang naman akong simplen
g mag-aaral noon, e! Pero bakit ganito na ngayon? Bakit.....

Bigla kong hinablot si L sa dulo ng damit niya nang pagkaraan niya akong ihiga s
a kama ko ay akmang aalis na siya. "Please?.... Stay...... please? H'wag mo 'kon
g iwan", hindi nakatingin sa kanyang sabi ko.

Nahihibang na nga talaga ako. Feeling ko kasi, siya si Troy. At gusto ko, samaha
n niya ako ngayon.

I heard him sigh. Naupo siya sa gilid ng kama at sumandal siya sa headrest. Nagu
lat na lang ako nang hawakan niya ang kamay kong nakahawak sa laylayan ng damit
niya. Nanginginig pa rin pala ako at nalalamukos ko na ang damit niya.

"Calm down, S. You need to calm down." I don't know but I think there's somethin
g in his voice that made me calm down. Suddenly, I felt safe.

Unti-unti akong humihinahon habang nakahawak pa rin ako sa damit niya, at siya n
aman sa kamay ko.

Pagod na ata ako. Nanghihina na ang katawan ko. Hanggang sa unti-unting natitigi
l na ako sa pag-iyak ko... Babagsak na rin ata ang mga mata ko. Hindi ko na kaya
. Inaantok na ako.

So much for this day....

Nakatulog na ba ako? O akala ko lang? Basta bigla ko na lang nahigpit ang hawak
ko sa damit ni L nang maramdaman kong gumalaw siya.

"H'wag mo akong iwan, please? H'wag....." H'wag Troy... Please, 'wag...

Hindi ko alam kung ano na ang kinakatakutan ko ngayon. Kung ang mga nangyari kan
ina, o ang isiping pagmulat ng mga mata ko, wala na siya sa tabi ko.

Naramdaman ko na lang na nakaakbay na siya sa akin at hinahaplos niya na ang bal

ikat ko, habang ang kamay niya ay bumalik sa pagkakahawak sa kamay ko.

Si Troy siya. Panaginip man ito o ano... Alam ko, si Troy ang katabi ko ngayon..
.

Lalo akong nagsumiksik sa kanya. And in my half awake sense, I know... naramdama
n ko... niyakap ako ni Troy... "I won't."

**

"L?!!!?!" napabalikwas ako ng bangon.

What the hell? Bakit ako nakayakap kay L?! Hindi lang 'yon! Nakayakap din siya s
a akin at nakahawak pa ang kamay niya sa kamay ko!

"Ugnghhh...." He moaned.

"Y-you...."

PAK!

I kicked him and then.... BAM! Nahulog siya sa sahig.

"F*ck! Oww", napahawak si L sa balakang niya.

Hah! Dapat lang na masaktan siya! Bakit niya ako yakap yakap?! Manyak talaga siy
a! Malibog, kainis!

His glare was instant when he turned to me. "What the fuck did I do?!" bulyaw ni
ya.

"Ano sa tingin mo? Nakayakap ka lang naman kaya sa akin! LIBOG!" ganting bulyaw

ko sa kanya. May gana pang magalit, e, siya na nga itong nagsamantala sa pagtulo
g ko!

"Are you serious?" kunot-noong tanong niya.

"Duh?" obvious ba?

"Hah. You sure is crazy", iiling-iling na sabi niya tsaka siya tumayo. "It was y
ou who helplessly cried for me not to leave you, you stupid slut", he murmured.

"Hoy! Ano'ng pinagsasabi mo dyan?! Kailan ako umiyak-"

And then like a flash of light, everything that happened last night flashed back
.

Natutop ko ang bibig ko nang maalala ko na nakita ko na naman si Troy bago ako m
untik na masagasaan. And then there was L...

Shit. What the hell is wrong with me? Tama na. Move on na nga, e! Napagkamalan m
o na naman siya, Arianna. L is not Troy. Cut the nonsense! sermon ko sa sarili k
o. Ipinilig ko ang ulo ko sa isipin na namang iyon.

Tama na. Nahibang lang ako kagabi dahil sa mga nagya-Shit...

Keslo...

Nagui-guilty na ako. Shit. Paano'ng hindi si Keslo ang unang pumasok sa isip ko?
Nasaktan ko si Keslo! F*ck. Ganito na ba talaga ako kamanhid?

Keslo.... Oh my god. Keslo... I'm sorry.

Inayos na ni L ang sarili niya at nakapoker face na tinignan ako. "Oy, S. I have
to go. Cry a river and you're dead", banta niya pa. Paano niya nalamang iiyak n
a naman ako mamaya? Kaloka, siya na mind reader! "It's not your fault if you're
a one hell of a numb so forget what happened last night. And hey, thank you for
the wonderful kick. Very much appreciated after you glued me at your side", he r

olled his eyes and then he smirked.

"Tsh", napabusangot na lang ako. Paano ko kaya makakalimutan 'yung nangyari sa a

min ni Keslo kagabi? Unexpected sa akin 'yun, e. Ni hindi ko naisip na may sikre
tong pagtingin si Keslo sa akin at bigla-bigla na lang siyang sasabog ng ganoon.
Paano'ng makakalimutan ko na lang basta basta 'yun?

"I said I'm going", pukaw niyang muli sa atensyon ko.

Napakunot-noo ako sa kanya. "Oh? Hahatid pa kita? Laki-laki mo na."

Tapos nag-lift sa isang side ang lips niya with matching glare pa. Hanggang pagl
abas niya ng kwarto ko, pinigilan ko ang mapangiti.

"Byeee, Elllllll!" pinagkalambingan ko pa ang pahabol kong goodbye nang mawala n

a siya sa paningin ko. Doon na ako nangiti. Gusto niya pa ihatid ko siya sa laba
s. Lokong 'yun talaga-

DAMN. DAMN. DAMN! Ano'ng karapatan kong ngumiti? The eff?! Nakalimutan ko na ban
g may isang tao na naman akong nasaktan kagabi?!

What the hell am I doing? I feel guilty, yes. Pero bakit nagagawa ko pa ring ngu
miti? God, sobrang sama ko ba talagang tao?

Hindi ko nga ba kasalanan na manhid ako? O kasalanan ko na hindi ko inintindi an

g nararamdaman ng ibang tao?

I sighed. I think I need to hear Angelo's voice.

**

Dalawang linggo na naman ang lumipas. Gaya ng payo ni Angelo, L, at ng buong bar
kada, hindi ko dinibdib ng sobra ang confession ni Keslo sa akin.

Naintindihan nila ako. At kinonsola nila si Keslo para sa akin, at syempre, para
pagaanin man lang ang loob ni Keslo. Hindi ako gaanong nag-alala dahil hindi ak
o pinag-alala ni Keslo. Nakibalita kasi ako sa barkada, syempre. At sabi nila, K
eslo's doing fine. After daw ng gabing iyon. He is trying to live normal. Trying
his best to move on and be happy with the help of friends and works.

Keslo never falied to amuse me.

Hindi siya nagbago. Hindi katulad ko.... maraming nagbago.

Siguro bored na bored na ako sa mga nakalipas na araw na iyon kung hindi dahil s
a.... L and the Gang.

Sa nakalipas na mga araw ba naman kasi, puro kalokohan ang dala nila. Kapag hind
i na ako busy sa trabaho at mag-uumpisa na akong ma-bored, bigla bigla na lang s
ilang susulpot.

Ang old barkada kasi, sinabihan ko na si Keslo na lang ang intindihin. Busy din
kasi sila sa kani-kanilang trabaho kaya nagpapalitan na lang kami ng mga text me
ssages.

Ganun din naman ang sinabi ko sa gang ni L, e. Kaso makulit sila at hindi pa rin
nakalimutang pasayahin ako. Kahit hindi sila laging kumpleto kapag nagpupunta,
si L naman laging sure na kasama. Nagtataka nga ako kung hindi ba busy sa trabah
o 'yun, e. Laging present.

Pero may isang beses naman na kumpleto sila at bigla na lang silang sumulpot sa
bahay ko wearing party hats with cakes and beers pa.......................

"Happy birthday to you! Happy birthday to you! Happy birthday, happy birthday...
Joke lang na birthday mu... YEHEY! Happy birthday, everyone!"

At naiwan akong kunot-noo at pigil ang ngiti sa harap mismo ng front door ko nan
g bigla na lang silang kumaripas papasok sa bahay ko.

Really? Seryoso sila? Hindi man lang pina-blow ang kandila sa akin at inunahan p
a ako ni Mavin!

Kaloka, wala namang may birthday pero may cakes ang part hats pa sila! Natatawan
g napailing na lang ako.

Itinalikod ako ng naiwang si L at itinulak ako papasok sa loob ng bahay ko. Sina
maan ko siya ng tingin. Makatulak! Pero natawa ako nang binelatan niya ako. Weir
do talaga niya!

Kung anu-ano lang naman ang ginawa nila sa bahay ko. May dala na naman nga silan
g magic sing, e. Hilig sa kantahan!

Pagkaraan naman nun, umuwi na rin agad sila. Mga nagkalat lang. Binwisit lang si
baby Queen at pinag-tripan. Jusko. Ang haharot nila. Akala ata Barbie si Queen.

"Hoy, ikaw. Linisin mo 'yang kalat nyo", utos ko kay L.

Aba. Kasalanan niya. Hindi agad siya umuwi, e. Tumihaya muna siya sa couch kaya
ayan, magdusa siya.

Sinamaan niya muna ako ng tingin bago tumayo at nag-umpisang maglinis. Maarte. S
asamaan muna ako ng tingin pero susunod din naman agad! Reminds me of a certain
pers-I need to stop there.

Napabuntong-hininga ako. Kinarga ko si Queen at lumabas ako ng bahay. Nagtuloy a

ko sa wooden swing at doon ako naupo habang nilalaro-laro si Queen.

Napapaisip kasi ako. Dapat bang layuan ko si L? Kasi..... talagang nagpapaalala

ang mga kilos niya kay Troy, e. Puso lang ni Troy ang nasa kanya, pero bakit pat
i kilos, hawig na hawig niya? Dapat bang paiwasin ko na siya? Pero masaya ako ka
pag kasama ko siya, e. Minsan, gusto ko laging nasa tabi ko lang siya. O dahil w
ala lang si Angelo sa tabi ko?

"What the hell?! Why did you leave me?" asar ang itsurang L ang bumulaga sa akin
. Sinundan niya pala ako sa labas dahil lang iniwan ko siya?

See? Ganyang ganyan 'yung si Troy, e. 'Yung sisingkitan muna ako ng mata bago sa
bihing.... "ba't mo 'ko iniwan?" kahit saglit lang naman akong nawawala.

Kada kilos at salita nila, magkamukha.

"'Wag ka ngang ano. Dito lang naman ako", sabi ko sa kanya.

Pero parang naasar talaga siya. Padabog na naupo siya sa tabi ko. Napakunot ang
noo ko. Ano'ng problema niya?

"Meron ka ba? Init ng ulo mo, ha."

"Tss!" tumalikod siya bigla ng upo at inilabas lang ang cellphone at hindi na ni
ya ako pinansin pa.

Ano ba 'yun? Adik ata, e. "Tss ka rin!" ginaya ko siya at tumalikod din ako mula
sa kanya.

Magkatalikuran kaming nakaupo sa wooden swing. May katext siguro siya habang ako
naman nilalaro ko lang si Queen.

"What the hell, L?!" napakapit ako sa sandalan nang bigla na lang niyang iduyan
ang swing. Muntik na kaya akong hindi maka-balance!

"What? Isn't this a swing? It is meant to swing, idiot", sabi niya mula sa likur
an ko.

"I know, asshole! 'Di lang ako prepared! Bwiset!" binunggo ko ng likod ko ang li
kod niya.

Pero gumanti siya. "Not my fault, slut."

Ginitgit ko rin siya. "Asstard!"

"Cry baby."

Lalo ko siyang siniksik. "Ugh, I'm not!"

"Tell that to your cat", saby siksik ulit sa akin.

"Ugh! I so hate you, L!" huminto na ako sa paggitgit sa kanya. Kainis. Cry baby
daw ako? Hindi naman!

"The feeling's mutual, S."

"Heh!" Iningusan ko na lang siya at hindi na ako nagsalita.

Mahabang katahimikan ang bumalot sa amin. Maski si Queen, tahimik lang sa kandun
gan ko.

After a long moment, I asked him. "Why?" mahinang tanong ko.

"What why?" takang tanong niya.

I sighed. "Why d'you hate me?"

"Why do you to me?" he asked back.

"I don't hate you. I was just kidding", I answered. Biro lang naman kasi talaga,
sineryoso pala.

"Oh, I forgot to laugh."

Bwiset 'to. "Ewan ko nga sa'yo!" Kahit hindi niya nakita, iningusan ko siya. Kai
nis!

'Di ko na siya kinausap uli kaya tahimik lang kami.

Pero siya naman ata ang hindi nakatiis at siya na ang bumasag ng katahimikan sa
pagitan namin.

"S..."

"Ano?" asar na sagot ko nang malumanay na tawagin niya ako.

But then.... A long moment of silence filled us.

"I like you."

W-what-

What?!!?

Parang huminto ang tibok ng puso ko, pero nang muling tumibok, sobrang bilis na
nito.

Kinilabutan ang buong katawan ko. Tama ba ang narinig ko?

"W-what... do you-"

Pero bigla na lang siyang tumayo at umalis. Sa sobrang bigla ko, hindi ko na siy
a nagawang habulin pa. Naiwan lang akong tulala.

Did he just..... confess?

**

That was four days ago. And ngayon, ni hindi pa ako nakakatanggap ng tawag or t
ext man lang mula sa kanya. Hindi ko tuloy alam kung trip niya lang 'yun o seryo
so siya.

"Ayyiiie! Congrats, fafa Kris!" masayang bati ni Ej kay Tin.

"Salamat, Ej", nakangiting tugon ni Tin kay Ej.

"Congrats, pre!" "Congrats, Kris!" Kanya-kanyang bati ang barkada kay Tin.

"Salamat. Salamat", parang nanalo sa senado namang nagpasalamat 'tong si Tin.

"Trish! Congrats, mars!" sinalubong agad ng girls ang paparating na si Trisha.

Yes. Ikinasal na sila kanina. Hindi masyadong bongga, sa judge lang dahil hinada
li. Buntis na kasi pala si Trisha. Wala man lang akong alam sa mga pangyayari. I
kinwento lang sa akin ni Tin two days ago. Nagpunta sila sa bahay ko para nga ip
aalam ang kasal nila at na buntis na si Trisha.

Masaya ako para sa kanila. Dahil isa ako sa dahilan kung bakit kasal na sila.

Dapat kasi matagal na, e. Kaso itong si Tin, umasa pa pala sa akin. Umasang may
pag-asa pang maituon ko sa kanya ang pagtingin ko. Kaya ayun, na-depress, si Tri
sha ang sumalo and then the rest is history na.

Sabi na... hindi lang si Keslo ang nasaktan ko. Si Tin din. At dahil nasaktan ko
si Tin, nasaktan din si Trisha. Damay-damay pala. Kagaya nang nasaktan ko si Ke
slo... tatlong tao agad ang nadamay. Margarette, my twin Brianna, and Angela.

Napangiti ako ng mapakla. Parang domino lang.

"Ikaw na, pare." Napalingon ako sa nagsalitang 'yon.

Si Keslo.

Sa totoo lang, naninibago ako. 'Yung boses niya, hindi 'yung maingay na katulad
noong dati.

Kanina pa kami magkakasama ng barkada pero kami lang ni Keslo ang awkward.

Napalingon din siya sa akin at nang magtama ang mga tingin namin, nagulat na lan
g ako nang bigla siyang ngumiti.

A smile... that is not fake. Not forced, but a true smile.

I smiled back. Pero ako na rin ang unang nagbawi ng tingin. Hindi ako sanay. Par
ang biglang nahihiya ako sa harap niya.

"Tan..." napukaw ni Tin ang pansin ko.

"Hey", I smiled. "Congrats", nakangiting binati ko sila ni Trisha.

"Ninang ka, ha?" nakangiting sabi ni Trisha.

"Syempre, lalaki 'pag ninong", biro ko sa kanya.

"Loka!"

Pare-pareho na lang kaming natawa.

May kaunting salu-salo lang sa bahay na regalo ng both parents ng newlyweds. Exc
lusive for barkada, some close friends and relatives ng both parties lang.

Ako naman, awkward. Walang nag-ooccupy ng isip ko. Wala si Gelo, wala si L. Naba
bagot ako pero dahil kasal ito ng dating bestfriend ko, syempre, tiniis ko.

Hanggang sa nagkayayaan nang umuwi ang barkada.

"Hey, Migs", tawag ko kay Migs nang pasakay na siya sa sasakyan niya.

"Yup?"

"Ah.... si...."

"Lord?"

Napahinto ako nang diretsuhin ako ni Migs. Ang obvious ko ata.

"Yanna, matagal na naming kilala si Lord. At alam namin kung gaano siya nahihira
pan ngayon."

Biglang napakunot ang noo ko. "Ano'ng ibig mong sabihin?"

Pero umiling lang si Migs. "Ikaw ang dapat umalam niyan", makahulugang sabi niya
. Hindi ko maintindihan. Ano ba'ng ibig niyang ipahiwatig? "O, pa'no? Una na 'ko
, ha?" tipid na nginitian niya ako.

Nalilitong tinanguan ko na lang siya. Hanggang sa makaalis siya, hindi ko pa rin

makuha ang ibig sabihin niya.

Si L... nahihirapan?

**

"Ate Yannaaaa!" masayang sinalubong ako ni Jing.

"Hey", nakangiting ginantihan ko ang yakap niya. Si Jing ay kasambahay ni L. Sil

a ni Aling Maritha ang kahuntahan ko noong ilang araw lang na nakitira ako dito
sa bahay ni L.

Oo. Nandito ako ngayon sa bahay ni L. Paano, hindi ako mapakali sa sinabi ni Mig
s kagabi. Nahihirapan daw si L. Ewan ko pero nag-aalala talaga ako. Para kasing
may hindi tama, e.

"Naku, anak! Mabuti naman at napadalaw ka!" masayang niyakap din ako ni Aling Ma
ritha. Ginantihan ko rin ito ng yakap.

"Ito, o. May pasalubong ako sa inyo. Pasensya na at hindi po nakakadalaw", hingi

ng paumanhin ko kay Aling Maritha at inabot sa kanila ang tig-isang paper bag.

"Naku! Nag-abala ka pa."

"Thank you, ate!"

Parehong nginitian ko na lang sila.

"Ay, si sir Krystan nga pala", nahalata siguro ni Aling Maritha na hinahanap ko
si L dahil palinga-linga ako sa bahay.

"Naku, ate! Kasama ang jow-"

"Bata ka, tumahimik ka nga!" naputol ang sinasabi ni Jing nang sawayin siya ni M
anang. "Nanduon, iha. Puntahan mo na lang. Sa garden", sabi sa akin ni manang.

Napatango na lang ako. Nalilito man, nagtungo na lang ako sa garden.

Sino naman kaya ang kasama ni L?

Medyo malapit na ako sa garden. Nakita ko na si L. Nakataas ang isang kilay niya
habang nagpipigil ng halatang ngiti. Nakaupo siya sa sa bench kaharapan ang....
.. isang babae.

Ano 'to? Parang bumibigat ang mga hakbang ko...

Nagtititigan sila ng babae. Parang nagpapatagalan ng titig at nagpipigil na lang

si L ng tawa niya.

Dapat pa ba akong tumuloy?

"Mmm!" biglang pinitik ng babae si L sa noo at napahawak naman si L sa noo niya.

"Hule! Pumikit ka! Blee",binelatan pa ng babae si L.

"Tsh!", asar na hinimas ni L ang noo niya at asar ding tinignan ang babae pero h
alata namang nangingiti na.

'Yung babaeng kakulitan niya. Sino siya? Kapatid ni L? Pinsan?

Hanggang sa malingon sa akin ang babae.

"Oh! Hi!" nakangiting kinawayan niya pa ako.

Hindi ko magawang ngumiti. Ewan ko ba kung bakit.

Hanggang sa lingunin ako ni L at magtama ang mga tingin namin.

"S..." tila nagulat pa siya nang makita ako.

Napalunok ako. "Hi", wala sa sariling sabi ko.

"S... what are you..." parang nataranta bigla si L. "What are you do-"

Pak!

Bigla na lang siyang binatukan noong babae.

"What the eff, L?!" kunot-noong binalingan ni L ang babae.

L?

"Ipakilala muna kasi ako!" ganting bulyaw ng babae kay L pero agad na naging mal
ambing ito. "Love you too, L!"

What....? Parehong L ang tawagan nila? At ano'ng...... I love you?

"Hi, miss! Ako si Lillian. L's L and we were the L-overs reunited! Hihi!" makili
g-kilig na pahayag ng babae at bigla-bigla na lang itong nag-straight face. "Ew,
ang jologs ko." -_-

Pero imbis na pagtuunan ko ng pansin ang pamilyar na ugali niya, parang may kung
ano'ng nagpabigat sa dibdib ko.

Si Lillian. Siya 'yung dating girlfriend ni L. Siya 'yung dati pang hinahanap ni
L. Siya ang dahilan kung bakit handa akong paglaruan ni L noon malaman lang kun
g saan siya nagtatago. 'Yung pustahan nila na hindi na natuloy dahil nabisto ko
sila at dahil naging magkakaibigan na kami. Ang dahilan ng mga iyon...... si Lil
lian.

Kaya pala wala nang time sa akin si L. Nagpakita na kasi si Lillian. Nagbalik na
ang mahal niya.

Tinignan ko si L, pero nakaiwas ang tingin niya sa akin. Hindi niya ako matignan
.

Ano 'yung sinabi ni Migs kanina? Nahihirapan si L? Bakit?

Iyong sinabi sa akin ni L na gusto niya ako.... Ang nahihirapang sinabi ni Migs.
... Ang pagkataranta ni L ngayon....

Isang konklusyon lang ang nabubuo sa isip ko ngayon, e. Isang posibilidad.

Posible bang..... mahal niya pa rin si Lillian pero gusto niya na ako?

I mentally smirked.

Ano pa'ng binatbat ko?

***

A/N:
Ang tulin na ng mga pangyayari. Pansin nyo? MWA-HA-HA!
Pipilitin kong pagkasyahin sa isang chapter ang susunod. Pero kapag hindi, magig
ing dalawang chapters pa.
Meaning : One or two chapters to go... end na. ;)

Happy Anniversary sa amin ni Watty! May gift ako sa inyo pero late, ha? ;)

*******************************************
[21] 20. The decision.
*******************************************

20. THE DECISION.

"A-ah... Napadaan lang ako. Ano... S-sige..." Iyon lang ang nasabi ko at agad na
umalis na ako ng bahay ni L.

Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko. Selos? Selos ba ito?

Pero.....

I heaved a sigh. This can't be. Yes, I like him, I admit. But no, I don't think
I love him already? Maybe... yes? No, I think no.....

Pero bakit ba ganito ang nararamdaman ko? Am I jealous or... am I just feeling b
etrayed?

Oo. Marahil ang huli. Naiinis ako. Magconfess ba naman na gusto ako then the oth
er day bigla na lang hindi magpaparamdam tapos ngayon naman nagkabalikan na sila
ni Lillian? Oo. Naiinis ako. Feeling ko pinaglaruan ako. Feeling ko, pinagtripa
n ako.

Hay, nako!

Pagdating na pagdating ko ng bahay ko, dumapa agad ako sa malapad na couch. Agad
namang nilapitan ako ni Queen.

"Baby.... Naiinis ako...! Tch!" pagmamaktol ko kay Queen. Napasimangot na lang a

ko nang gayahin niya ako at nahiga siya sa harapan ko at pupungay-pungay ang mga
matang nginiyawan ako.

Spoiled na pusang 'to! Kaya tumataba, e. Laging inaantok!

Nilabas ko na lang ang cellphone ko. Tatawagan ko si Angelo. Sana hindi siya bus
y. Kahapon lang siya pumalya sa pagtawag sa'kin. Busy ata ang loko. Namimiss ko
lalo tuloy.

*The number you dialed is-*

"Anak ng teteng! Angelo naman, e! Bakit nakikisabay ka pa?" Naiinis na talaga ak

o ngayon. "Naman kasi, may palayo-layo pang nalalaman, e!" Sige, Arianna. Sigaw
pa!

Ewan ko. Maiiyak na ata ako. Hindi na nga siya tumawag kahapon, hindi pa sumasag
ot sa tawag ko ngayon! Kainis. Naiinis na talaga ako. Gusto ko na ng carbonara n
i Angelo. Gusto ko nang makita 'yung ngiti niya. Gusto ko na siyang makita...

"Huhu. Angelo....! Walang 'ya ka, umuwi ka na kasi!" binato ko sa sulok ng couch
ang cellphone ko. Walang kwentang cellphone, hindi naman siya tumatawag kasi! S
i Queen naman, wala ring kwenta! Hindi man lang ako aluin! Pasalamat 'tong spoil
ed scary cat na 'to, mahal ko siya. Kundi, tinapon ko na siya! Kainis. No help!
"Gelo kasi.... uwi na....! Kainis, oo na nga, miss na kita!" para akong bata na
hindi isinama ng mga magulang sa perya.

"Hey..."

Bigla na lang akong napabalikwas ng bangon nang may magsalita mula sa likuran ko
.

Si Ange- "E-L...." si L pala. Bakit sinundan niya ako?

"Let's talk."

Wow. Like a boss. -_-

Inis na nag-indian sit ako. Siya naman, naupo sa tabi ko.

One minute... two minutes... three... four.... Leshe! Let's talk daw, e, lagpas
limang minute na atang hindi naman siya umimik!

"L-I mean, Lillian...." he started. Sa wakas.

At ano? Ano si Lillian? Friends lang? Ide-deny niya ba? O baka naman hindi talag
a sila?

"Yes, we're back together."

Saglit na napigil ko ang hininga ko at hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko

nang pakawalan ko ang hininga ko. "Oh...." I uttered.

Ewan. Parang naiinis lang ako. Hindi. Oo, naiinis talaga ako. Matapos magconfess
.... Gago pala siya, e.

"I like you. I do... but I love her."

Ha-ha! Pompyangin ko 'tong L na 'to, e! Di ko naman tinanong, letse! Ewan ko. Hi

ndi ako nasasaktan. Shit, oo, nasasaktan pala. Gusto ko siya, e. Pero f*ck, more
on inis ang nararamdaman ko, e. Shit.

"We were on the same boat. Admit it... We used each other."

Pabalang na tinignan ko siya. Ginamit? Kami? Naggamitan?! Ako? Ginamit ko siya?

Whoah... What an accusation!

"I am not following", I sarcastically said.

"Let's not deny, S", sa pagkakatong iyon, hinarap niya na ako at tinignan sa mga
mata. "Tell me, you always see him in me, right?"

Napakurap-kurap ako sa sinabi niya. Dahil lagi naman, kapag nakatitig ako sa mga
mata niya, mata ni Troy ang nakikita ko. Parang..... ngayon.

Bigla ang pag-iwas ko ng tingin sa kanya.

"I know... everyone knows."

Napalunok ako. "What do you really want?"

"I told you we were on the same boat."

Kunot noong tinignan ko siya. Ano bang ibig niyang sabihin?

"I too.... I always see her in you."

At parang automatic na unti-unting nawawala ang pagsasalubong ng mga kilay ko. T

hat... that familiar....

"You're just like her. Your attitude. Your being like a bipolar.... And you, asi
de from her.... Calling me L."

O-oo. Iyong unang kita ko kay Lillian. Hindi iba ang nakita ko sa kanya. Ang pam
ilyar na ugali niya. A-ako... Oo nga. T-tama... "But... she's calling you L for
another meaning, right?" Dahil noon, inakala niya agad na malibog ang ibig sabih
in ko sa pagtawag sa kanya ng L when in fact it was because of his nickname, rig
ht? So that means....

"Yeah. She meant it for Libog."

"Oh....." I thought so.

"I know I definitely have to stay away from you. You were mistaking me as your p
ast lover and I knew then I was beginning to like you because you are really jus
t like her. I.... I always have this urge to.... to protect you... To stay by yo
ur side... Because I have hurt her. And I know I'm a jerk for saying this but I
wanted to protect you because I feel like protecting her when I do to you."

So......

Hah.... I'm getting everything.

So kaya niya ako madalas.... As in madalas, na samahan, ay dahil kaugali ko si L

illian at hindi lang iyon, pareho namin siyang tinawag na L. Hindi lang iyon....

"Sinaktan mo siya. Kaya ba pinagtaguan ka niya?" tanong ko sa kanya.

Sa naging reaksyon niya, parang gusto niyang i-deny ang paninigurado ko. "I didn
't want to... I mean..."

"At dahil sa pustahan iyon?" Right? Dahil naaalala ko, ayaw niyang tanggapin sa
una ang pustahan ng barakada niya sa akin dahil sabi nga niya, nagawa niya na iy
on. Hindi ba?

He sighed in defeat. "Okay, you got it."

"Tss!" Galing ko palang umintindi. Syempre, napagdaanan ko, e.

"But, admit it, S. You always see him in me, right? Like when you always want me
by your side... Pleading-"

"Hoy, Sobra ka!"

He groaned. "Stop denying, will you?"

Sinamaan ko siya ng tingin at inirapan siya. Oo na. Nitong nakaraan lang dahil k
ay Keslo, 'no. "Okay, I believe you now. Naggamitan nga tayo." Oo na. Aminado na
nga. "Pero bakit kasi nagconfess ka pa?!" Dapat hindi na lang, e! Pampagulo lan
g. Tsk.

"What? I need to. I don't want to be like Third. I have to tell you than keep it
in myself."

O-okay. Again, may point siya.

"And besides, it is not important........ You're getting married."

O-ooh...... How considerate.

But... "Yeah, you're right", tipid na napangiti ako.

May buhay si L, may ibang mahal siya. At ayaw kong manira ng relasyon. Naramdama
n ko na kung gaano kasakit 'yun, e. Ayaw kong maranasan nila ni Lillian 'yon. Hi
ndi naman kasi siya si Troy, e. At sarili ko lang ang lolokohin ko kung patuloy
ko siyang gugustuhing manatili sa tabi ko.

Tumayo si L kaya naman napatayo rin ako. Nilingon niya ulit ako. Bago siya nagsa
lita, isang malalim na buntong hininga muna ang pinakawalan niya. "That's it. I
just wanted to clear things."

Tinitigan niya ako sa mga mata na parang hinihintay niya ang sasabihin ko. Akala
niya ba may sasabihin ako sa kanya? Akala ko rin, e. Pero hindi ko alam kung an
o ang gusto kong sabihin kaya hindi ako makapagsalita.

Nagulat na lang ako nang bigla ay yakapin niya ako.

"I'm sorry... I'm sorry."

"What for?" Bakit bigla na lang siyang nagso-sorry?

Kumalas na siya sa yakap at tinignan ako sa mga mata. "Everything..."

What? I don't understand. Magsasalita na sana ako nang unahan niya ako.

"S... do you...." parang nag-aatubili pa siya sa gusto niyang sabihin. "You like
me too, right?"

And I was caught off guard. Diretsuhin ba naman ako. Pero siguro, wala namang ma
ngyayari kung itatago ko o sasabihin, e. Kaya heto na rin lang, aminin na. "Yes.
Gusto rin kita... I think I like you just as you like me." Sa paraang ginusto m
o ako dahil sa pagkakahawig ko ng ugali kay Lillian, ganoon din kita ginusto sa
pagkakahawig mo ng ugali kay Troy. Hindi lang ugali, pati ang ibang bagay at pag
kakahawig ninyo ng ibang features. Especially your eyes...

Pero parang nagulat pa siya sa sinabi ko. Hindi agad siya makapagsalita.

Napayuko siya and I heard him sigh. "And so we better stop right here."

Napapikit ako. Bakit ang lungkot ng boses niya? Is this goodbye? Hindi naman, di
ba? Bakit kailangang malungkot?

"Bago lumalim, kailangan na nating tapusin."

Napasinghap ako pagkaraa'y napamaang sa narinig ko. Si L.... nagtagalog???

Unang pagkakataon ko siya narinig na nagtagalog. Pero hindi iyon, e. Ang lungkot
sa boses niya....

Pero mas napasinghap ako nang pag-angat niya ng mukha niya, may luha na ang tumu
lo sa pisngi niya.

Paang may kumurot sa puso ko. Why.... Why is he crying? I don't know, but... his
eyes... Something in his eyes... Seeing him cry.... made me cry.

"S, please...... be happy", with that, he left me stunned.

Hindi ko alam kung bakit bigla-bigla na lang tumulo ang mga luha ko.

Bakit siya umiyak? Hindi naman kami madrama kanina pero bakit a second after, ga
nito na? Bakit pati ako napaiyak?

"Bakit hindi mo siya pigilan?"

Bigla na lang akong napalingon sa likuran ko.

"Angelo???" Si Angelo! Nasa hagdanan siya. Kanina pa ba siya nandito? Yes, of co

urse kung nasa hagdanan siya! Ibig sabihin.... Narinig niya ang lahat!

"Oo. Narinig ko ang lahat. Pati ang pagmamaktol mo dahil sa hindi ko pagtawag. S
orry naman, gusto ko lang i-surprise ka. Kanina pa ako rito, sa kwarto ko."

I missed him. I missed him so much. 'Yung live na boses niya sa personal. Parang
taon tuloy kaming hindi nagkita. Mahirap talaga kapag nawala ang nakasanayan mo
na.

Ewan ko. Hindi ko na alam. Now, I don't know what to feel, anymore. Seeing L cry
, seeing Angelo here, again... Ewan ko... Nagugulat ako sa mga nangyayari.

Unti-unting lumapit sa akin si Angelo. At paglapit niya sa akin, pinahid niya ag

ad ang mga luha ko at ikinulong niya sa mga palad niya ang mukha ko.

"Alam mo kung bakit ako lumayo, di ba?"

Imbis na tumahan ako, lalo pa akong napaiyak sa sinabi niya kaya napapikit ako.

Angelo, ayan ka na naman, e. Sa walang katapusang pag-intindi. Ayan ka na naman.

"Remember what I always told you?"

Umiling ako ng todo kahit tandang tanda ko. Hindi naman ganito ang iyak ko kanin
a, e. Pero dahil kay Angelo nagtuloy-tuloy na ang agos ng mga luha ko.

"Minsan, kailangan nating maging makasarili." Lalo akong napailing at napaiyak.

"H'wag mo akong intindihin, Arianna... Pigilan mo siya kung mahal mo na siya."

Fuck... Mahal? Ganoon ba kadali iyon? Na dahil kamukha at kahawig siya ni Troy,
siya na agad ang mamahalin ko? Sa tinagal-tagal ng panahon, isang tao lang ang n
agawa kong mahalin, e. Isa lang.... siya lang.... siya pa rin.... si Troy lang.

Hanggang ngayon.... Hindi ko pa rin alam kung sino ang makakapagpaniwala ulit sa
akin sa salitang 'yan.

Hindi ko pinigilan si L dahil hindi ko gustong pigilan siya. Gusto ko siya, oo.
Pero hindi sapat para pigilan ko siya. Ngayon, sasabihin niyang pigilan ko dahil
mahal ko? Bakit? Alam niya ba ang takbo ng puso ko?

Alam niya bang hindi naman ako nasaktan ng sobra sa pag-alis ngayon ni L kumpara
sa pag-alis niya dahil sa kaek-ekan niyang distansya distansya? Alam niya ba?!

Alam niya ba na hindi ko pinigilan si L dahil noon pa man, may desisyon na ako?
Hindi naman, e! Hindi!

Bakit ba ang tanga mo rin minsan, Angelo?!

'Ikaw ang pinili ko! Ikaw ang gusto kong magturo ulit sa akin kung paano magmaha
l. Ikaw. Dahil hindi ko na talaga kakayanin kung pati ikaw, mawawala sa akin. Ka
ya gusto ko, ikaw. Ikaw, Angelo... Ikaw.' Gusto kong isatinig ang lahat ng saloo
bin ko sa kanya pero natabunan ako ng hikbi ko. Naiinis ako. Angelo, naiinis ako
sa'yo.

"Go, Arianna. Fight for him if you love him."

Ang tigas mo, Angelo. Nasasaktan ka, alam ko. Sabi mo maging makasarili ako, per
o bakit hindi mo magawa sa sarili mo?

Pabalang na tinabig ko ang kamay niya at lumabas ng bahay para sundan si L. Susu
ndin ko ang gusto ni Angelo at susundan si L. Susundan ko siya hindi para pigila
n, kundi para.....

"Gago ka! Mahal mo siya, gago ka, shit ka!" napahinto ako sa may gate nang marin
ig ko ang boses ng babae na iyon.

Si Lillian?

"What are you saying? L, stop!" L-Lord tried to stop Lillian from hitting him on
the chest.

"What am I saying??? Really?! You're asking!?!! Fuck you, L! Mahal mo siya, gago
!" Lillian, she's crying.

Pinunasan ko ang mga luha ko. Ano'ng pinagsasabi ni Lillian?

"What? I love you... It's you! What are you-"

"Tanga-tangahan lang, gano'n? Mahal mo siya, L! Nagtagalog ka, gago! Sa akin ka

lang nagtatagalog pero ngayon..... You love her, idiot!"

Napasinghap ako sa narinig ko.

What? That's why.....?

SLAP!

Isang malutong na sampal ang dumapo sa pisngi ni L at pagkaraa'y tuloy-tuloy na

sumakay ng kotse si Liliian at pinaandar iyon.

"Lillian!.... Shit", L cursed as he went in his car and followed Liliian.

And once again, I was left there, stunned.

L.... do he really.... Love me?

I immediately stormed inside my house. I found Angelo sitting on the sofa but th
en immediately stood up when he saw me coming.

"Walang 'ya ka! Kasalanan mo 'to, e! Okay na, Angelo. Okay na, pero..... Nakakai
nis ka! Nakakainis ka! Shit, Angelo. Nakakainis ka!" pinagdadamba ko siya sa dib
dib niya.

Ang gago, hindi man lang umilag! "Ano ba, Angelo? Martyr ka ba talaga?! Bakit ga
nyan ka?!"

Naiinis na talaga ako sa kanya. Wala siyang pakialam-no. Hindi saw ala siyang pa
kialam... Iniinda niya lang kahit nasasaktan ko na siya! Pisikal o emosyonal, ti
nitiis niya! Bakit siya ganyan?!

"Ano na namang ginawa ko?" clueless pang tanong niya.

"'Yun nga, e! Wala kang ginawa! Pupuntahan ko si L pero wala kang ginawa, suport
ado mo pa! Ano ba'ng utak ang meron ka? Nagpamiss ka tapos biglang susulpot ka n
a lang, ipagtatabuyan mo ako sa iba?! Fuck naman, Ge!" tinulak ko siya ng malaka
s sa dibdib niya at tinalikuran siya.

Nakakainis! Wala man lang siyang ginawa. Hindi man lang ako pinigilan. Tuloy, ma
y narinig at nasaksihan pa ako! Nakakainis lang talaga, e! Sinundan ko si L para
sabihin sanang h'wag nang saktan ulit si Lillian, pero bago pa man, may bumulag
a na naman sa akin na bagong pampagulo! Shit. Sobrang nakakainis...!

"Bakit, Arianna? May karapatan ba ako?"

I stopped dead in my tracks.

"Ano ba ako sa buhay mo? Wala naman, di ba? Ano'ng karapatan ko? Gusto ko lang n
aman, sumaya ka. Kaya nga suportado kita. Oo, gustong-gusto kong pigilan ka kani
na. Pero mas pinigilan ko ang sarili ko na pigilan ka. May karapatan ba ako?....
... Arianna, di ba wala?"

Shit. Ang mga traydor kong luha. Ito na naman sila. Gustong mag-unahan. Pero bag
o pa tumulo nang tuluyan ang mga luha ko, galit na hinarap ko ulit si Angelo.

"Karapatan?! Iyon lang ba ang kailangan para tigilan mo 'yang kamartyran mo? Ang
elo, nasasaktan ako sa kamartyran mo pero alam kong mas nasasaktan ka sa sobrang
kamartyran mo! Karapatan? Iyon lang ba? Iyon lang pala, e! Simula ngayon, binib
igyan na kita ng karapatan!!"

Bigla na lang napatiim-bagang siya. "Arianna, you don't have any idea what you a
re saying."

Humakbang ako papalapit sa kanya.

"Really? Nakalimutan mo na ba ang sinabi mo sa akin bago ka umalis?"

Bigla ay napatitig siya sa mga mata ko. Na parang binabasa niya ang nais kong ip
ahiwatig mula sa mga mata ko.

Yes, I am referring to what his last words before he left... Na kapag pinili ko
siya, magiging makasarili na siya.

Nagsasalubong ang mga kilay niya. parang hindi siya makapaniwala sa sinasabi ko.

Stupid, Angelo. Just stupid.

I punched him hard in the chest. Baka sakaling matauhan siya. "I am choosing you
, idiot! Now you have every rights."

Unti-unting nagliliwanag ang ekspresyon ng mukha niya pero wala pa ring salita a
ng namutawi sa bibig niya. Sobrang nagulat ko ba siya?

'Yung inis ko, unti-unting napapalitan ng ngiti. Napapangiti ako sa nakikita kon
g reaksyon niya. Nakapamili na naman kasi talaga ako, e.

"Yes. I chose to marry you", I smiled as I told him my decision.

Parang hindi pa rin siya makapaniwala sa sinabi ko. Akala niya ba nagjo-joke ako
? "Hello, Angelo? Pinili po kita? Wala bang thank you dyan?" biro ko sa kanya.

Nagulat na lang ako nang biglang yakapin niya ako. Mahigpit... "God.... God, I d
on't know what to say... I.... Thank you, Arianna. Really... Thank you! God, I c
an't believe it!"

Loko. Nag-thank you nga talaga! Naman, Angelo.... Lalo akong napangiti.

Yes, sana hindi ko na pagsisihan ang desisyon kong ito. I know, hindi ko na pags
isisihan ito. I want me to be happy. At alam ko.... hinding hindi ako sasaktan n
i Angelo. At alam ko rin, na masasaktan lang ako kapag hindi siya ang pinili ko.

Lagpas limang taon.... Siya na ang nakasanayan ko.

Umalis siya sa pagkakayakap sa akin at hinawakan ang mgakabilang balikat ko.

"How about Krystan?" he asked.

"What about him?" I asked back.

"Don't you... love him?"

"I'm in the process." I shrugged.

At parang bumagsak ang mukha niya sa sinabi ko.

Idiot. "That's why I only like him", I added, which is true. We decided to stop,
right? Though, last minute I happened to know L's true feelings for me. Whether
he loves me or not, I think it's best for both of us.... users. Ha-ha. What a w
ord. And base from what I accidentally heard from L, he still loves Lillian. Mor
e than me, I'm sure on that. "Guess what? I like you more."

I smiled as he sighed in relief.

Kaloka itong si Angelo. Hindi ko alam kung ano'ng gagawin ko sa taong ito, e.

Pero nagulat na lang ako sa biglaang tanong niya.

"Paano kung nagsisinungaling lang siya na nasa kanya ang puso ni TJ?"

"Ano? Ano ba namang tanong 'yan, Angelo?" Pagkarinig ko palang sa pangalan, idag
dag pa ang tanong, automatic ang pagpawi ng ngiti sa mga labi ko. Ganda-ganda na
ng mood, e.

Pero parang hindi niya ako narinig at nagpatuloy lang siya.

"Paano kung siya talaga si TJ?"

"Angelo?!" Nagpapatawa ba siya? Alam niya higit sa lahat na sensitive ako pagdat
ing kay Troy!

Tipid na ngiti ang sumilay sa mga labi niya. "I-I'm sorry..."

"Hindi siya si Troy. Okay?" nasigurado ko na 'yon, e. "Panira ka ng mood, alam m

o 'yon?" automatic irap ang natanggap niya mula sa akin. He sure know how to spo
il the mood. Just great!

"I'm sorry, okay? Syempre, natatakot lang ako. Feeling ko nananaginip kasi ako",
nakayukong sabi niya.

Napatitig ako sa anyo niya. Haay, Angelo, ano ba'ng gagawin ko sa'yo?

I just reached for him and pulled him into a hug. "I am real and so are you. We
are real, Angelo. Thanks for always being there, and I want you to still be by m
y side. Help me move on, okay?"

Ginantihan niya ako ng yakap. "I will. I promise, I will. Thank you for choosing
me, Arianna. You don't have any idea how happy I am. I can't explain in words,
but... God, I'm so happy!" he exclaimed.

I smiled. I think it's a start of my happy life, right? It's time for me to be h
appy again, right?

He cupped my face and stared right into my eyes. "Can I finally say I love you?"

I chuckled. Goodness, he suck in joking! "Come again?"

Once again, he pulled me into a hug. A tight one. "God, I love you, Arianna! I l
ove you!"

And all I did was laugh. Now, I still can't say those three words. But who knows
?

That's why I want you to teach me, Angelo. I want you to teach me how to love yo
u.

'Cause right now, I'm in the process...

***

A/N:
Tim Angelo and Krystanlord at the side. Kunwari close sila dito. Lels. Haha.
------------------------------>
*******************************************
[22] 21. Be your everything.
*******************************************

21. BE YOUR EVERYTHING.

TWO MONTHS LATER.......

Gabi na at pauwi na ako galing sa opisina ko. Bukas, kasal na namin ni Angelo ka
ya pareho kaming nag-overtime sa trabaho dahil one month ang honeymoon namin. Pa
ano, si mommy at Tita Therese two months pa ang gusto! Natawaran lang namin ni A
ngelo, e.

Naglalakad na ako sa basement papunta sa kotse ko nang bigla na lang may mga nak
aitim na lalaki ang sumulpot sa harapan ko.

"A-ano'ng-phhp! Hmmp!" Kahit ano'ng pagpiglas ang gawin ko, malalaki sila at mal
alakas, nagawa nila akong buhatin!

What the hell? Kini-kidnap ako?!

Oh my god. Swear, kinakabahan ako.

Angelo! Angelo!

Hanggang sa maisakay ako sa isang van. Kinuha nila sa akin ang bag ko na naglala
man ng mga gamit ko ultimo cellphone ko! God, ang lakas ng kabog ng dibdib ko! K
inikidnap ako!

First, I tried to calm down. Sa mga ganito, ang alam ko, dapat tinatandaan ang m
ga mukha ng mga kidnapper, e. Kaya isa-isa ko silang sinulyapan-I mean, sinamaan
ng tingin. Kinakabahan ako pero parang dala ng pagiging masungit ko, automatic
ang pagsama ng tingin ko sa kanila. Dalawang lalaki sa magkabilang gilid ko. Dal
awa rin sa unahan. Nakakatakot sila. Lalo na nang matingin ako sa salamin at mag
tama ang tingin namin ng driver.

Lalo akong kinabahan sa tingin niya at sa pag-ismid niya. Hindi na maganda itong
kutob ko na 'to. Paano ngang hindi maganda? E, kasalukuyang kini-kidnap lang na
man ako!

Pero.... Sino ang nag-utos sa kanila? Why? I mean.... What the hell is going on?
!

Nang bigla na lang may kung ano'ng magaan ang humaplos sa gilid ng leeg ko. Bigl
a ring nagdilim ang paningin ko.

**

"Hmnn..." napaungol ako nang unti-unti ay nagkakamalay na ako.

Nakatulog ako? Ang sakit ng katawan ko... Kaya naman pala. Nakatali kasi ang mga
kamay ko at nasa likod ko. Pati ang mga paa ko, nakatali rin! May tape ang bibi
g ko at hindi rin ako makapagsalita. Pero nasa malambot ako nakapwesto, e. Kama?
Oh my god. Don't tell me...... rape?! No. Please, no.

Nasaan ba ako? Ang dilim. Wala akong makita!

Ilaw sa lampshade lang ang nagsisilbing liwanag pero mahina lang iyon, e. Iyong
side lang na 'yun ang naiilawan at wala akong makita maliban sa table drawer na
pinagpapatungan ng lampshade.

Hanggang sa bigla na lang bumukas ang pinto at isang tao ang pumasok. Madilim. H
indi ko makita ang mukha. Pero sa tindig, nang pumwesto siya malapit sa may lamp
shade, alam kong lalaki siya.

No... Nanginginig na ako. Please, no....

Hanggang sa..... isa-isahin niyang tanggalin ang mga saplot niya.

Oh my god, oh my god... Nanginginig na ako ng sobra.

Angelo... Angelo...! Help me... Help me, Angelo!

Wala ba'ng sasagip sa akin? God... please!

Palapit na sa akin ang lalaki at ang natira na lang sa saplot niya ay.... boxer.

Oh my god! Nagsumiksik ako sa headboard nang malapit na malapit na siya sa akin.

No... Please, no. Oh my god, Angelo!

Hinaplos niya ang buhok ko at sobrang pangingilabot ang naramdaman ko. Tinanggal
niya rin ang tape na nasa bibig ko at mas lalo akong kinilabutan nang haplusin
niya ang pisngi ko. Hanggang sa naramdaman kong malapit na ang mukha niya sa muk
ha ko.

"Please, don't. Please... Please..." Napapikit ako kasabay ng pagtulo ng mga luh
a ko... Someone help me! Angelo... "Troy!"

Parang akala ko, katapusan ko na. Pero ilang segundo ang lumipas, wala akong nar
amdamang kahit ano na ginawa ng lalaking estranghero sa akin. Huminto siya. Humi
nto siya sa paglapit ng mukha niya sa akin.

Pero nang magsalita siya.......

"Kaloka, bakla. Kunwari wala akong narinig."

At para akong sinabuyan ng malamig na tubig sa boses na narinig ko. What the....
. Unti-unti kong idinilat ang mga mata ko. Hindi ko pa rin makita ang itsura niy
a pero panaka-naka naaninag ko na.

"Walang 'ya kang bakla ka!" Pak! I kicked him hard on the chest that made him fa
ll on floor.

"Aray naman, ati!"

"HAH!!! E-JAAAAY! Bwisit kang bading ka!"

At ganoon na lang ang inis ko nang bumukas ang pinto at isang batalyon ng kababa
ihan ang pumasok sa loob. Bumukas ang ilaw at halos mapasabunot ako sa sarili ko
pero dahil nakatali nga pala ang mga kamay ko, nagngitngit na lang ang mga ngip
in ko.

"SURPRIIIIISE!" sabay sabay na sigaw nila.

"Surprise?! Hah! Mga bwisit kayo! Hindi nyo ba alam na natakot ako?! Argh!" Kain
is! Halos maihi ako sa takot! Akala ko talaga kinidnap ako! Akala ko mare-rape n
a ako!

"Mas natakot naman ang beauty ko, 'no! Look at.... O-HEM-GEE MY BOOBS!" sabay ti
nakpan ni Ej ang boobs niya.

"Feelingerong palaka! TSE!" Bwiset! May gana pang alalahanin ang boobs niya mata
pos akong i-prank ng ganito katindi?! "Kalasin nyo na nga 'tong mga tali sa akin
!"

"Hep-hep! Hindi pa kami tapos!" sabi ni Lexi.

"Ano na naman?!"

"Sshh, bebe!" saway ni Julia sa akin.

Aba?!

"Ej, are you ready, dah'lin?" Bea.

"In all fairness, hindi! Duh, it's so nakakaderder mga 'tiiii!" Ej.

"Oo nga! Sa akin nga hindi pa niya nagagawa iyan, e! Hmp!" Kiray.

"Kiray, hanggang ngayon?! Kung kinakalas nyo na 'tong tali, di ba?" sabat ko.

"EPAL!" nagitla ako nang sabay sabay silang sumigaw.

Hah! Ako pa? Ako pa ngayon?!

"Baks, dali na. Naiinip si Yan", said Yen to Ej.

Bumusangot muna si Ej. "Huhu. My virgin..... nothing." Ano daw?!

Tapos bigla na lang umayos siya ng tayo at nag-asta-astahan ng lalaki. Tumikhimtikhim pa. "Let's get it on", pinalaking boses na sabi ni Ej.

"Okay, okay!...... Ladies and hidden beki!" turo ni Brianna sa amin at kay Ej.

Ano ba'ng pakulo nila?

"Presenting.... Arianna's entertainer of the night! ~ ETHAAAAAN~~JOHN!"

"Woohooo!!!!"

What the.... Bigla na lang may malanding tugtog ang pumainlalang sa buong kwarto
at nag-sexy dance si Ej papalapit sa akin!

"ETHAN JOHN, MANDIRI KA NGA!" bulyaw ko sa kanya kahit ba natabunan iyon ng siga
wan ng barkada.

"Oo, 'te! Diring diri po ang beauty ko idamay pa ang puri ko!" balik bakla na na
man siya pero habang nagsasayaw pa rin! "Pero tiis tiis dahil regalo ko na sa in
yo 'to", at nagboses lalaki na naman siya.

"Aaaack! Nakakadiriiiiiiiiiiii!" Ako lang ba o pareho kami ni Ej na sumigaw? Hah

a! Swear, nakakadiri!

**

Hoo! Nakahinga din!

Lumabas kasi ako ng hotel room matapos ko silang iwan doon at magparty-party sil
a, bahala sila.

Hotel ito nila Nich kaya sagot ni Nich ang bayad. Galante ng ninong. Sayang hind
i ko nakuhang sponsor.

Naglalakad ako sa hallway nang biglang magulat na lang ako sa taong nakasalubong
ko.

"L...!" Si L. Bakit... "A-ano'ng ginagawa mo dito?" nalilitong tanong ko sa kany

a. At bakit parang nakainom siya?

"I....."

"What? You what? Hey, ako ba ang ipinunta mo rito?"

Kasi ako lang naman ang close niya sa mga babae sa barkada, e. Feeling close? Du
h, hindi 'no.

"Of course, stupid. It's funny, you're asking", iiling-iling na tugon niya.

See? Hindi naman kasi talaga palakausap si L sa girls at ako lang ang madalas ni
yang kausapin lalo noong wala pa si Lillian.

"T-teka... Hoy. Baka hindi alam ni Lillian 'to, magseselos 'yun", sabi ko nang m
aalala ko si Lillian. Selosa kasi 'yun, minsan ako ang dahilan ng tampuhan nila.

"Yeah.... No."

Nako. Patay. Hindi nga alam. Kapag ito nahuli.... Tsk. Bakit ba nandito ito ngay
on at wala sa party ni Angelo? Sabi nila magkakasama raw lahat ng boys sa party
ni Ge, e. Maski nga si Keslo. Now.... Why is L?

"S...."

"What? You've something to tell me?"

"Yeah... I.... I'm....."

Napakunot ang noo ko. Malamang na may sasabihin siya sa akin kung ako ang ipinun
ta niya rito, di ba? Pero hindi niya maituloy.

"L...." akmang aalalayan ko siya dahil feeling ko ba ay matutumba siya dahil sa

kalasingan niya, pero bigla na lang niyang tinabig ang kamay ko.

"No, forget it", with that, umalis na siya.

What? May gusto siyang sabihin, e. Tsaka saan siya pupunta? Lasing siya!

Susundan ko na dapat siya nang marinig kong tinawag ako ni Brianna.

"A!"

Napalingon ako sa kanya. "H-huh?"

"Tim's calling!"

Tumatawag si Angelo, pero si L kasi.... Napalingon ako sa likod ko pero wala na

si L sa hallway. Malamang nakaliko na siya. Pero kasi.... lasing siya, e. Baka k
ung mapaano pa siya. Gusto ko siyang sundan...

"A...!" B called once again at napalingon na naman ako sa kanya.

Oo nga pala. Ikakasal na ako kay Angelo. Hindi maganda kung may makakita sa amin
lalo pa't mainit ang mata ng media sa amin ni Angelo.

Oo. Kailangan kong isipin ang sasabihin ng ibang tao kay Angelo. Kilala siya dah
il sa murang edad ay successful na siya sa larangan ng business at hindi maganda
sa image niya kung hindi pa nga kasal, may issue na agad. Tatawagan ko na lang
sila Hero.

"Yeah, I'm coming", tinanguan ko siya at lumapit sa kanya.

Kinuha ko ang cellphone ko at sinagot ang tawag ni Angelo. Ang loko. Tumawag lan
g pala para kamustahin ako at kung okay lang daw bang makipagsayaw siya sa babae
ng nagse-sexy dance sa kanya!

"Magtigil ka, idi-divorce kita!" biro ko sa kanya. Pero seryoso. Subukan niya la
ng.

["Haha! Pakasal muna kasi! Pero yes, boss! Hindi na po-"]

"Hindi NA?!" Meaning nakipagsayaw na siya?

["Hindi, hindi! Kako, hindi ako makikipagsayaw!"]natatawang depensa niya agad. T

umawa pa, e. ["Basta ba 'wag kang makikipag-dirty dance kay Ej, e."]

"Bakla naman-T-teka....! Bakit alam mong si Ej ang entertainer namin ngayon?" 'W
ag niyang sabihing....

["Syempre, sigurista 'to. Haha. 'Wag tayong makipagsayaw, deal 'yan! Kita tayo b
ukas sa altar, I love you!"]

*Duut*

Napangiti na lang ako nang putulin niya na agad ang tawag. Ang kulit ni Angelo.
Pasimpleng seloso ang loko. Iku-kwento ko pa lang sana na nakidnap kuno ako, muk
hang hindi na pala kailangan. Kasabwat ang loko!

Bago ako pumasok ng kwarto, tinawagan ko muna si Hero since siya ang pinaka-clos
e kay L. Ayun. Sinabi ko na lasing at nanggaling nga rito sa hotel nila Nich. Ti
napos ko ang tawag at bumalik na ng kwarto.

Pagbalik ko sa kwarto, nagsasayawan na ang mga babae. Si Ethan John, nasa gitna.
Nagse-sexy dance! Aba, kinareer ang pagiging macho dancer! Haha. Natawa na lang
ako. Ang barkada talaga.

Napapangiti na lang ako habang tinitignan silang magsayaw. Pero may gumugulo sa
isip ko, e.

Hindi ako pupuntahan ni L dito kung wala siyang importanteng sasabihin sa akin..
..

"Ariiiii~yannaaaaaa!" nabigla na lang ako nang hilahin ako nila Yen at Lexi pata
yo at inakay sa gitna kung nasaan si Ej.

"Guys, magagalit si Angelo!" natatawang awat ko sa kanila.

"Okay lang, 'yan! Walang laglagan!" walang pakialam na nagsang-ayunan ang lahat
sa sinabi ni Kiray.

Napailing na lang ako. Oo nga. Si Ej naman ito. Walang talo-talo. If I know! Bak
a sinusulit din ni Angelo ang pagiging single nun! Tsk!

"Okaaaaay!" at nakipagsayaw na rin ako sa kanilang lahat.

Tuluyang isinantabi ang pagpunta ni L ng lasing. Wala lang siguro 'yun...

**

"Ten-ten-tenen. Ten-ten-tenen. Ten-ten-tenen ten-tenen ten-teneeeeen!" sabay sab

ay na kumanta ang bakarda nang bumaba ako ng sasakyan.

All eyes sa akin.

Agad na napangiti ako. Kinakabahan ako kanina pero medyo nabawasan nang makita k
o na sila ngayon. Pero ewan. Kinakabahan talaga ako. Nanlalamig pa ang mga kamay
ko.

Four in the afternoon ang kasal namin ni Angelo pero dahil maka-Filipino time ak
o, delayed na ng thirty minutes ang kasal. Hehe.

Naglapitan ang barkada sa akin. Mga sira talaga sila. Mag-uumpisa na ang kasal,
huhuntahin muna ako?

"Yanyan, inunahan mo na naman kami! Lagi ka talagang nauuna, kaloka!"

Napangiti na lang ako sa sinabi ni Yen. "Parang sinabi mo na 'yan kagabi, e!" na
tawa kong sabi na tinawanan din naman nila.

"Tsaka ano'ng laging nauuna? Duh. Nakakalimutan nyo na bang may anak na si Joyce
?" Kiray blurted.

Napalingon ako kay Kiray at agad ding nagbawi ng tingin. Tipid na napangiti na
lang ako. Oo, may anak na si Joyce, wala man lang atang balak ipaalam sa amin.
Kung hindi pa nakita ni Yen, hindi namin malalaman. Si Yen din kasi ang nagkwent
o sa amin.

"O, tama na 'yan! Andito na sila mommy, exit na mga abay", pag-iiba ni B. Doon n
ga dumating si mommy at daddy kaya naman nagpaalam na sila at umuna nang pumasok
sa simbahan. Lumakad na rin sila sa loob.

Inilahad sa akin ni daddy ang kamay niya. Senyales na kailangan na naming maglak
ad papasok sa simbahan, patungo sa altar.

Bigla na namang lumakas ang tibok ng puso ko. Kinakabahan na naman ako ng sobra.
Naranasan ko na ang ikasal pero bakit kinakabahan pa rin ako?

Ewan ko. Kumpara noon na biglaan at siguradong sigurado ako kahit ganoon, ngayon
, planado pero parang nag-aatubili ako. Kung kailan last minute, tsaka ko pa nar
amdaman ito. Para kasing.... No. Sigurado na ako, e. Nasiguro ko iyon sa another
two months na lumipas. Sapat na ang two months ulit ng pag-iisip. Sa two months
na 'yun, sigurado na ako, e. Kasama pa nga ako sa pag-aayos ng kasal namin. Nga
yon pa bang kinakabahan lang naman ako? Oo. Kinakabahan lang ako kaya ganito.

Isinantabi ko ang kabang iyon at kung ilang beses na humingang malalim. Inabot k
o ang kamay ni daddy at nginitian sila ni mommy.

"Baby, I love you", mommy stole me from daddy and pulled me into a tight hug.

"Mame, kung kalian palakad na tsaka talaga ako paiiyakin?" patampong biro ko kay
mommy.

I feel sorry for my parents. Kahit kasi bumalik na ako sa pagiging mapagbirong Y
anna, hindi ko na nakuhang maging close ulit ng sobra sa kanilang dalawa. Dala n
a rin kasi ng trabaho ko.

"Ay, oo nga! Hihi. Tara na, tara na!" at natatawang nagpaakay na lang ako sa kan
ya.

Kumapit ako sa braso ni daddy pero nakahawak pa rin siya sa kamay ko, habang nak
ahawak din si mommy sa kabilang kamay ko. Si mommy sa left, si daddy sa right.

Flashes of cameras are everywhere. Ito na nga ba ang ayaw ko, e. Designer ako, h
indi artista. Businessman si Angelo, hindi artista. Pero bakit ang daming may in
terest sa kasal namin?

Ahhh, ewan! Natatabunan ng kaba ang inis ko. Lalo pa nang makita ko..... si Ange
lo.

I gulped then let out a sigh upon seeing his, of course, as expected, nervous sm
ile. Hindi ko alam kung matatawa ako o lalong kakabahan.

Hindi ko alam kung bakit parang nag-i-slow motion ang lahat pero ang bilis namin
g nakarating sa altar. Hindi ko na alam kung ano ang nangyayari. Basta na lang n
akarating na kami kay Angelo at first time... As in first time... I felt shy inf
ront of him.

"Tim..." nagtinginan lang ang daddy at si Angelo. Pagkaraa'y parang nagkaintindi

hang tinanguan ni Angelo si daddy at ibinigay na ni daddy ang kamay ko kay Angel
o.

Nagkatitigan kami, at sabay na nahihiyang nagbawi ng tingin.

"What in the world is wrong, Ge? I feel awkward", I murmured.

"Parang ikaw lang, ha. Akala ko nagback-out ka na, pakaba ka masyado! At maiihi
na po ata ako sa tagal mong maglakad", sabi niya. Parang sermon sa pandinig ko.
Haha.

Natatawa ako. Matagal pala? Bakit parang feeling ko, in a blink lang nasa harap
niya na ako?

Hay, ewan! Halo-halong emosyon ang bumabalot sa akin.

"You look so beautiful", he murmured and I flushed red. It eases a little bit o
f my nervousness yet it made my heart raced. I am wearing one of my designed wed
ding dress. A simple yet elegant one. Siya pa nga ang pumili dahil ayaw niya ng
revealing. Syempre, si Angelo pa.

Hanggang sa sabay na kaming naglakad.

And like yesterday.... I was saying I do. Yesterday, to the one I love, now, to
the one I've begun to love.

Not as a friend, but as a man.

I know. In time....

"You may now kiss the bride!"

**

Pumainlalang ang pangkasal na kanta na kaninang kinanta ng barkada sa akin haban

g pareho kaming pababa ni Angelo ng altar.

We're married. Yes, we are, now. Punong-puno pa rin ako ng samu't saring emosyon

sa kasalan na ito. I'm so happy. Para bang panibagong buhay ito sa akin, e, nag
ka-label lang naman kami ni Angelo. Wala namang nabago bukod sa pangalan ko. Paa
no, sanay na ako na siya ang laging kasama ko. Kinabahan lang talaga ako. Iba ka
si talaga ang feeling ng kinakasal.

The crowd applaud as we took our steps down. I managed to smile at the cameras o
nly for this special day. Exception. Pagbigyan, ika nga.

Lumibot ang mga mata ko sa mga taong dumalo sa kasal namin. Friends and friends
of friends. Reporters.. Angelo's relatives and mine.

But I searched the important ones.

There.... My parents with-I know-tears of joys in their eyes, and so as Tita The
rese at the other side.

And then lolo in a wheel chair with Queen on his lap. I smiled at lolo. Siya tal
aga ang nagpresintang mag-alaga ngayon kay Queen. But Molly is at their side din
naman.

Pero nang makita ko ang parents ni Troy-Mama Romina and Papa Ren-parang gusto ko
ng maiyak. Isa sila sa nagbigay ng basbas sa kasal namin ni Angelo. Syempre. Nat
ural lang iyon. Dahil hangad nila ang kaligayahan ko gayong wala na si Troy. Mas
aya sila dahil akala nila, wala na akong pag-asang sumaya. Masaya sila dahil unt
i-unti, natututunan ko na kung paano ulit maging masaya.

Bago pa tumulo ang mga luha ko, pinigilan ko na iyon at nginitian ang mga magula
ng ni Troy na naging at hanggang ngayon, itinuturing ko pa ring magulang. I smil
ed as they both smiled back.

And then the barkada... all smiling wide as ever.

Angela with... Keslo. Hindi ko alam kung gaano katagal kami nagkatitigan pero 'y
ung ngiti niya, ngiting nagsasabi na masaya siya para sa akin.... Maiiyak na ata
ako. Hanggang ganito na lang ba kami ni Keslo? Hindi na kayang ibalik ang dati?
Minsan naiisip ko, kung mahal niya ako, bakit hindi niya ako pinaglaban? And th
en papasok na lang sa isip ko na... oo nga pala, five years na siyang lumaban.
Sa mga oras na ito, ngiti lang ang alam kong maitutugon ko sa ngiti niya.

And then my eyes settled at.... Lillian and L. Masaya si Lillian pero..... yeah,

inasahan ko na ang walang ekspresyon na mukha ni L. Pero parang may iba na.....
ewan. Walang matino ang pumapasok sa isip ko ngayon. Sumimangot na lang ako nan
g iwasan ni L ang tingin ko na para bang hindi niya ako gustong makita. Araw ng
kasal ko kung makapagsungit naman siya! Hay...

But as I was roaming my eyes at the crowd. A certain someone caught my attention
.

Hanggang dito?

Troy.....

Pero hindi iyon ang ikinalungkot ko, e. Ang ikinalungkot ko.... nang makita kong
ngitian ako ng imahe niya. Nginitian niya ako.... Pero may luha na tumulo mula
sa mata niya.

"Mrs. Piero?" Napukaw ni Angelo ang pansin ko. At nang muli kong hanapin mula sa
kumpol ng mga tao kung saan naka-pwesto ang imahe ni Troy kanina, wala....

Wala na.

At alam ko kung bakit ganoon ang rekasyon ng imahe ni Troy sa akin. Ibig sabihin
lang.... Siguradong masaya si Troy sa desisyong ginawa ko.

Binalingan ko ulit ng tingin si Angelo. Tinaasan ko siya ng kilay habang nagpipi

gil ng ngiti. "Yes, mister?" kunwaring pagtataray ko.

"Oho. Hindi pa man, under na ako?"

Natawa ako. "Ang arte mo po! Haha! 'Wag ka nga. Kinakabahan pa rin ako hanggang
ngayon, ano ba", bulong ko sa kanya na bigla namang nakapagpabunghalit sa kanya
ng tawa. Ano ba 'to? Tinawanan pa ako?

Kinurot ko nga sa braso!

"Ow! Haha. Sorry na. Cute mo po kasi."

Napakagat labi ako. Ewan ko, napapakagat-labi na lang ako kapag naku-cute-an ako
kay Angelo, e. Kinikilig ata ako. Ano ba 'to!!!!

Hanggang sa alalayan niya ako papasok sa bridal car. Siya, saglit na kinamayan m
una ang ibang mga kaibigan. Of course. Expected ko na 'yon. Hanggang sa pumasok
na rin siya sa kotse.

Pinaghawak ko ang pareho kong mga kamay. Paano, nilalamig pa rin ang mga kamay k
o dala ng nerbyos. Pero kinuha niya ang isa kong kamay at hinawakan iyon.

Nagkatitigan kami. Pero ang weird lang, e. Hiyang hiya kami pareho!

"Ge, ano ba 'to! Parang hindi tayo, e!" hindi nakatinging sabi ko sa kanya. Tawa
ng tawa ako sa aming dalawa. Para kaming strangers na na-love at first sight at
diretsong kasal agad, e. Ano ba naman 'to.

Mahinang tumatawa siya. "Sinabi mo pa. Kung kalian ba naman kasal na."

"Naku, ser. Marami talagang ganyang nagkakahiyaan pa kunwari!" sabat ni manong d

river.

Pareho na lang kaming natawa ni Angelo. Kunwari lang pala, e. Parang kami nga. H
aha.

Nagtuloy kami sa bahay ko, hindi

papuntang Hawaii. Our one month
na rin kasi ang gamit ni Angelo
'yan tumirang tunay dahil nga sa

sa reception. Ngayon na rin kasi ang alis namin

Hawaii honeymoon gift from our parents. Nandito
dahil syempre, prepared na ang lahat. Dito rin
inayos na namin ang kasal namin.

Ngayong gabi ang flight namin to Hawaii. Excited akong mag-relax!

Nagbihis kami pareho ni Angelo. Pati ako nagtanggal na ng heavy make-up, courtes
y of my super arte of a twin, Brianna.

Matapos kong maayos ang sarili ko, napatingin ako sa wallclock. Quarter to seven

na. 8PM ang flight namin. Pinuntahan ko sa kwarto niya si Angelo pero wala siya
doon kaya bumaba ako. Doon ko naman siya nakita sa terrace. Nakatayo siya doon
at nakatingin sa langit na para bang ang lalim ng iniisip niya.

"Ano'ng drama, Ge?" pukaw ko sa pansin niya kaya biglang napalingon siya sa'kin.

Napangiti naman siya kasabay ng pagyuko. Naku 'to. "Ano po'ng iniisip mo?" tanon
g ko kasabay ng pagkapit ko sa braso niya.

Nagulat na lang ako nang tanggalin niya iyon. Pero agad din akong napangiti dahi
l para lang pala hawakan ang kamay ko. Minsan talaga pakilig 'tong Gelo na 'to,
e. Hehe.

"Huy. Higpit ng hawak, ha? Possessive much?" bati ko sa pagkakahawak niya sa kam
ay ko.

"Bakit ba? Akin ka na, ha?" sinabayan pa niya ng sunod-sunod na taas ng kilay.

"Tsh!" kunwaring iningusan ko siya.

"O, ito naman. Wala lang....." he paused for a second. "Para kasing nananaginip
lang ako", sabi niya.

Napatingin ako sa kanya at nginitian siya. "Ako rin naman hindi pa lubos na maka
paniwala."

"Na kasal ka na sa akin?" tanong niya.

"Hindi. Na kasal na tayong dalawa."

He narrowed his eyes at me.

"Syempre naman kasi ang tanungan! Haha. O, bagong kasal. Wala munang mang-aaway!
" natatawang depensa ko agad.

Marahang kinurot niya na lang ako sa ilong pagkaraa'y inakbayan ako. He hugged m
e sideways as I rested my head on his chest.

[Now Playing : Be Your Everything by Boys Like Girls]

----------------------->

"I love you..." he whispered.

Napapikit ako. "You know I do too, Angelo." Naumpisahan ko na iyon, matagal na.
Noong piliin kita.

Hindi mahirap na mahalin ang kagaya niya. Malapit na. Malapit na sa pagmamahal k
o kay Troy. Malapit pero alam kong..... walang makakapantay.

"I'll do everything and anything to make you happy, Arianna."

Feeling ko ba, natatakot siya na baka hindi niya ako mapasaya. Parang kinakataku
tan niya na hindi ako liligaya sa piling niya. Na parang wala siyang kumpyansa s
a sarili niya pero dahil mahal niya ako, lahat gagawin niya.

I smiled. "I know." I know you will, Angelo. I know.... "Gagawin ko rin ang laha
t para maging masaya ang pagsasama natin."

How I wish I can make myself love you that much in an instant. Pero kasi, hindi
ganoon. But I know, slowly... without me knowing it.... I will.

Lalong humigpit ang hawak niya sa kamay ko.

"Hindi ko alam kung bakit sa kabila ng kasungitan mo sa lahat ng tao noong panah
ong kasama kita, e, nagustuhan pa rin kita. Why I always wanted to protect you a
nd be with you, I don't know.... Hindi man ako ang unang dahilan ng muli mong pa
gngiti, I'm happy that you still chose me to be the one to be a part of your eve

ryday."

Siguro akala niya hindi niya ako napapangiti. Akala niya hindi niya ako napapasa
ya. Akala niya, pero akala niya lang talaga. Dahil noong kahit ilang taon na ang
lumipas at hindi pa rin ako makapag-move-on kay Troy, habang umiiyak ako, may n
giti ang sumilay sa mga labi ko noong siya na lang ang taong nasa tabi ko at pil
it pa rin akong sinusubukang pangitiin. Natatandaan ko iyon. Tandang tanda ko...
..

Ang pagtalikod niya dahil akala niya, banas na ako sa pangungulit na ginagawa ni
ya. Pero pagtalikod niya, umiiyak ako habang malungkot na nakangiti. Dahil maswe
rte ako, may Angelo na nagtyatyaga sa isang kagaya ko.

Ewan. Pero siya lang ang naaalala ko. Hindi ang barkada. Hindi si Keslo... Kaya
nga doon nag-umpisa ang pagiging malapit ko sa kanya, e.

Kaunting inilayo niya ako sa kanya para titigan. "Walang bibitaw, ha? Para kasin
g hindi ko kaya."

Gusto niya ata akong paiyakin, e. Bibitiw? Ngayon pa? Simula pa nga lang ito, e.
..

"Oo naman. Walang bibitiw... Sabi mo 'yan, ha?" balik ko sa kanya.

"Promise."

"I don't want a promise, Angelo. Just do it."

"I will... No matter what, I will..." He pulled me back and held me tightly in h
is arms. "Arianna...", he paused for a while. And as he breathe, "please, let me
be.... Let me be your everything."

Tinanggal ko ang hawak niya sa kamay ko. Hindi para taliwasin ang sinabi niya ku
ndi para bigyan siya ng lakas ng loob.

Niyakap ko rin siya.

That's why I chose you, Angelo. Troy will always be here in my heart. A large pa
rt of it will forever be his. But now that I can't be with him, I want somebody
to be my everything. And it happened to be you.

Yes, Angelo. I want you to be my everything.

***

A/N:
Hanapin... hanapin...
Dejoke. ;)
O, guys. Walang boycott, ha? Magcomment kayo! Hehe. Gusto kong malaman kung ano
ang naramdaman nyo sa final chapter na ito. Yes, you read it right. Final chapte
r na ito. Comment nyo kung ano ang na-feel nyo.
Kinilig o hindi? Kinabahan o hindi? Nadisappoint o hindi? Matulin, bitin, hinada
li, nakakainis? Lol. Masaya sa dalawa o hihiling ng hiwalayan sa mga santo't san
ta? May inasahan o wala? Gusto ng book 3 o tama na? Kaloka.
Comment nyo. Kahit 'wag nyo nang iboto. Basta lang malaman ko ang saloobin nyo.
Ha? Your comments-wheter it's good or bad, positive or negative-it will surely m
ade my day. Kaya maglabas ng mga saloobin. Ha?
Picture ng mga main casts sa gilid-------------->
Oooooy.... ;)))))
O, move on. Last na. About my gift.... pinag-iisipan ko pa kung sa fans lang o s
a lahat na. ;)

'Yun lang. Annyeong, goodbye, adios!

Hop, syempre may PS.

PS. Nasa sa inyo na kung aabangan nyo pa ang Epilogue which will be posted on Fr
iday.

Syempre may PPS.

PPS. Kung ayaw mo nang madagdagan ang sakit na dala ng istoryang ito, please...
ako na ang nagsasabi sa'yo, h'wag mo nang basahin ang Epilogue. 'Yun lang po. Kb
ye.

COMMMMMMMEEEEEEEENT!!!!! XD
*******************************************
[23] EPILOGUE
*******************************************

EPILOGUE

Boog!

"Aww, sorry, miss!" the guy automatically apologized after accidentally hitting
me.

I gave the guy a slight smile then slightly nod in response. Naramdaman ko na la
ng na may braso na ang nakaakbay sa balikat ko. Nilingon ko siya, at nginitian.

"We're home", he smiled his angelic smile which made my heart flutter. I bit my
lower lip. Bakit ang gandang lalaki ng asawa ko? Ang amo ng mukha, nakadagdag ga
ndang lalaki pa.

Yeah, we're home again. Balik Pinas na after a month of our honeymoon which also
became our vacation. 30 days of happiness. Grabe. Noon na lang ulit ako naging
masaya.

"Hah", I faked a sigh. "And it's gonna be work, work, work", natatawang iniikot
ko ang mga mata ko.

"Sino ba kasi'ng may sabi na maging magaling na designer ka?" natatawang biro ni
ya sa akin na sinimangutan ko na lang.

"Nagsalita ang hindi sikat", bubulong-bulong na sabi ko pero hindi niya ata tala
ga narinig dahil inayos niya saglit ang bagahe namin.

Paano? May mga dalawa o tatlong reporters ang kumukuha pa rin ng pictures namin,
e, sikreto na nga itong pag-uwi namin, gabi pa. Nakakaloka, hindi naman kami ar
tista.

Noong kasal namin, marami ang reporters, kaya ngayon sinikreto na namin kahit ki
na Tita-I mean Mama Therese, Angela and sa parents ko at kay Bri. Paano, sila an
g pumayag sa mga reporters noon. Minsan lang daw naman. Pero hindi pa rin kami n
agtiwala ni Angelo sa kanila ngayon. Alam naman naming pareho, lalo pa sina Momm
y at Mama Therese. Naku...

Dahil nakaakbay si Angelo sa akin, ipinulupot ko sa bewang niya ang kamay ko at

pareho na kaming naglakad.

**

"Hello?" sinagot ko ang tawag ng secretary ko. "Oh, Molly?"

["Ma'am.... About sa ipinapahanap nyo pong puno...."]

Oh! Infinitree namin ni Troy! Nakita na? Ilang tawag na ba ang natanggap ko na h
indi pa rin makita? Nakita na ngayon?

[".......Wala po talaga, e."]

Bigla akong nadisappoint. 'Yun na nga lang, e. 'Yun na lang.... Napabuntong hini
nga ako. Ilang buwan ko nang ipinapahanap ang infinitree namin ni Troy, pero wal
a talaga.

Napatingin na lang ako kay Angelo nang hawakan niya ang kamay ko. May pag-aalala
na naman sa mga mata niya. Parang sinasabi niya na 'wag akong mag-alala dahil m
akikita ko rin iyon.

Si Angelo talaga.... Nasasaktan 'yan, alam ko. Pero kahit nasasaktan siya, tinit
iis niya dahil mahal niya ako. Sobrang swerte ko sa kanya. Napaka-maintindihin n
iya. Hindi niya ako kailanman pinilit. At ngayon, he wants me to take my time in
moving on. Oo, unti-unti, nagiging okay na ako. Syempre, dahil 'yun kay Angelo.
Kaya nga gagawin ko ang lahat, masuklian lang ang pagmamahal niya.

Nginitian ko siya at hinawakan din ang kamay niya. "Okay lang, 'no", nakangiting
pagsisiguro ko sa kanya. "Let's go home."

**

"Ge, kain muna tayo. Nagugutom ako", I unconsciously pouted. Gutom na kasi talag
a ako.

"Pa'no natulog lang sa eroplano", sisi pa ni Angelo kaya lalo akong napa-pout. E
, sa inaantok ako, e. "Oo na po, pout ka pa dyan."

"He-he." Syempre, hahayaan ba akong magutom niyan?

Isa pa, gabi na. Sure na gutom na rin si Angelo, hindi naman kami nag-dinner sa
eroplano. Balak na lang naming huminto sa hindi mataong restaurant. Wala lang. A
yaw ko lang ng matao. Mainit talaga ang mata ng publiko sa akin. Sa amin ni Ange
lo. Syempre. Big companies, nagsanib. Kaya nga... reporters. Ugh...

Italian restaurant ang nadaanan namin kaya doon na lang namin napagdesisyunan na
kumain.

Magpapark na kami ng sasakyan nang bigla na lang...... may isang bata na kumarip
as ng takbo!

"AAAAAAH!" napasigaw ako kasabay ng pagpikit ko nang magpreno si Angelo. Pero ba

go ako tuluyang napapikit, nahagilap pa ng mga mata ko ang isa pang bulto ng kat
awan na kumaripas papunta sa bata.

God! Kumaripas din ang pagbilis ng tibok ng puso ko. Ang lakas ng pagpreno ni An
gelo. Hindi pa naman siguro kami huli, di ba? Nakabundol ba kami ng bata? Oh my
god.... Oh my god....

"Arianna, are you okay?" ako agad ang inalala ni Angelo. Kinakabahang napalingon
ako sa kanya. Nagtama ang mga tingin namin at marahang tinanguan ko siya. "Dito
ka lang. I'll check." Wala sa sariling napatango na lang ako.

Bumaba na si Angelo at naiwan ako.

No. Please, hindi sana kami nakabangga.

Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Kahit kinakabahan ako, nanginginig ang ka
tawan ko na bumaba na rin ako ng sasakyan.

"Ayos lang ho kayo?" boses agad ni Angelo ang narinig ko. And thank god! Nasa gi
lid ng daan ang bata at lalaking sumagip dito! "Pasensya na... hindi ko alam...
Bigla bigla na lang siyang tumak-" naputol ang paghingi ng tawad ni Angelo nang

isang babae naman ang dumating.

Napalingon ako sa babae kasabay ng pagsara ko ng pinto ng sasakyan.

"Oh my god! What happened?" puno ng pag-aalala ang boses nito.

Wait... Isn't that..... Margarette?

It's really her!

I'm sure si Margarette siya. Pero hindi niya ata ako napansin dahil sa lalaki at
bata agad siya nagtuloy. Sinundan ko na lang siya ng tingin. Nilapitan niya ang
dalawa na ngayon ay nakaupo na ang lalaki habang nakatayo naman na ang bata. Na
katalikod ang bata sa direksyon ko at nakaharap sa lalaki kaya hindi ko makita k
ung may sugat ba sila o wala. Isa pa, hindi ko magawang lumapit sa kanila. Dala
na rin ata ng kaba. Sobrang kinabahan talaga ako.

Naramdaman ko na kung paano muntik na mabundol ng sasakyan, e. Ano na lang kaya

ang naramdaman noong bata?

Nilingon ko si Angelo pero bakit parang... natigilan siya?

"God! Are you alright?" nabaling ang tingin ko kay Margarette na agad na chineck
ang katawan ng bata.

"M-mom.... 'my", hindi pa diretsong tugon ng bata.

May anak na si Margarette?

Napayakap ng mahigpit si Margarette sa bata at kitang kita ko ang pag-aalala sa

mukha niya.

"H'wag mo nang uulitin 'yon, okay? Pinag-alala mo kami ni papa", sabi ni Margare
tte sa anak. Nilingon ni Margarette ang lalaki sa tabi niya na natatakpan niya a
t ng anak niya kaya hindi ko makita. "TJ, are you alright?"

Parang huminto ang paligid ko sa narinig ko.

Did she just.....

No.

I mentally shook my head.

Imposible...... Imposible.

Tumayo si Margarette at dumiretso ang tingin niya sa nasa harapang si Angelo. Hi

ndi niya pa rin ako napapansin.

"I-I'm sorry, hindi ko nabantayan nang maigi ang anak ko. We were at the side la
ne and he suddenly just.... I'm sorry", hinging paumanhin agad ni Margarette kay
Angelo.

"Baby, don't do that again, okay? Look what happened! Muntik ka nang masagasaan!
" sermon ni Margarette sa bata.

"M-m-mu... shoo...." mangiyak-ngiyak na usal ng bata.

Hindi ko maintindihan ang sinabi ng bata dahil hindi ko rin magawang ibaling sa
kanila ang tingin ko. Ewan ko pero parang may kung ano'ng humahatak ng tingin ko
papunta sa lalaking sumagip sa bata-sa ama nito.

Gusto ko kasing makita ang mukha niya. Hindi ko maintindihan kung bakit....

"Huuu..... Pa-paaa!" umiyak ang bata at yumakap sa nakaupo pa ring lalaki.

"It's okay, baby. It's okay."

Parang may kung ano'ng bumundol sa buong pagkatao ko.

Parang huminto ang tibok ng puso ko nang marinig ko ang boses na 'yon.

Ang boses na kahit ilang taon pa ang lumipas, alam ko at kabisado ko.

No. Please, no. Please.... Please.....

Ganoon na lang ang panlalaki ng mga mata ko nang tumayo ang lalaki at mapaharap
sa akin.

"Pasensya-"

No. No. No.....

Parang hindi ako makahinga pero ramdam ko ang bilis ng tibok ng puso ko.

Natulala ako.

Tuloy-tuloy ang agos ng mga luha ko.

No.....

"T--troy........"

God. Tell me I'm dreaming.

Please, tell me its isn't true.

Someone tell me.

Angelo... Margarette...

Please....

Hindi. Hindi siya 'yan... Kamukha lang. Kamukha lang. Hindi siya si Troy...

No...

"Helen....."
***

EPILOGUE; BAD MEETS EVIL, AGAIN.

=== THE END ===

*******************************************
[24] So...
*******************************************
Link ng book 3 ay nasa gilid. Thank you. I love you.
************************************************
STORY END
*******************************************
*******************************************