Reflectie beeldende vorming

Voor mijn les had ik alleen houtskool en papier nodig. De rest hebben de kinderen
in hun laatje of hoofd. Het einde van de geschiedenisles die hieraan vooraf ging,
ging over schilders uit de Gouden Eeuw. Hierbij vertelde ik dat we daar later meer
over zouden gaan leren. De lesovergang verliep prima. Dat vond mijn mentor
ook. De kinderen zaten op hun plek en hadden de monden dicht. Omdat ze
wisten wat ze konden verwachten ontstond er een soort rust. Toen ik ongeveer in
het midden van mijn introductie was, een powerpoint waarin schilders, de
beeldaspecten die de schilders kenmerken en hun schilderijen, merkte ik dat de
aandacht van de kinderen weg zwakte. Daarom ging ik iets sneller door de ppt
heen dan ik in de eerste instantie wilde, maar ik wist dat dit nodig was om niet de
volledige aandacht van de klas te verliezen. Toen ik de kinderen aan de slag zette
om een eigen tekening te maken met daarin aspecten uit de Gouden Eeuw (zoals
veel contrast en gezichtsuitdrukkingen) liepen er een paar leerlingen vast. Ze
zaten voor zich uit te staren met de gedachte Ik kan dit toch niet.. Bij deze
leerlingen ging ik om de beurt zitten om ze stap voor stap te helpen, en om ze
van hun fixed mindset af te helpen. De kinderen konden dit waarderen en aan het
einde van de les had iedereen een ander portret getekend. Het viel me op dat
maar n leerling het gezicht van de zijkant vastlegde, en alle andere van de
voorkant. Bij het nabespreken van de lesdoelen gingen we met de hele groep
voorin de klas staan om de tekeningen die voor ons op de grond lagen. We
spraken regels af, zoals elkaar niet uitlachen, en reflecteerde op elkaars werk. De
kinderen konden dit goed. Ik gaf daarover mijn complimenten. Ik ben erg
tevreden over hoe de les is verlopen en ik heb mijn leerdoelen bereikt.