ANTISEPSA

Pojam Antisepsa (gr.anti-protiv + sepsis-trovanje) oznaava prevenciju sepse antiseptikim

sredstvima. Odnosno antisepsa je postupak suzbijanja i unitavanja patogenih i apatogenih
mikroorganizama u rani ili predmetima, a koje dolaze u dodir s ranom. Za njeno postizanje se
koristimo hemijskim sredstvima.

Antisepsu, kao postupak kod kojeg se hemijskim sredstvima unitavaju svi oblici
mikroorganizama, smanjuje njihov broj, sprjeava rast i razmnoavanje, prvi je uveo
1867. Joseph Lister. Do polovine 19. veka, amputacija udova bila je praena smrtnim ishodom u
oko sa 50% sluajeva tokom postoperativnog lijeenja.
Otkrie Luja Pastera da su mikroorganizmi uzronici infekcije, Lister je njihovu pojavu i irenje
u rani doveo u vezu sa visokim postoperativnim mortalitetom poslije amputacije udova. Nakon
to je zapoeo tretiranje amputacijom nastalih operativnih rana karbonalnom kiselinom pranje
ruku u 5% karbolnoj kiselini, i prskanje operativnog polja istom, Lister je postigao neverovatno
veliko sniavanja incidence sepse.
To je bio samo uvod u revolucionarna otkria u modernoj antisepsi, i poetak primjene
antiseptikog rada; sterilizacije instrumenata, upotrebe hirurkih rukavica i pripreme pacijenata i
hirurga i prateeg tima za hirurke procedure.

Antisepsa je skup postupaka kojima unitavamo klice, uzronike infekcije, na predmetima ili u
tkivima odnosno na koi. Antisepsa ima za cilj da uniti, djelimino ili potpuno klice, odnosno da
ih toliko oteti da se onemogui razvoj infekcije.