Ms. Gang Hater meets Mr.

Gang Leader

The world is full of opposites...

So,
What
What
What
What

if
if
if
if

'good' meets 'bad'?

water meets fire?
white meets black?
light meets darkness?

What if...
A GANG HATER MEETS A GANG LEADER?
What will happen?
Will the balance of their worlds fall apart?
...
Or will it?
___________________________________________________
J A N I N E
the gang hater
J A R E D
the gang leader
C A M I L L E
the gang hater's partner in crime
H A Z E L
janine's best friend
X Y R U S
the ex-gang leader
Meet the New Character:
J A R E N
CHAPTER 1
___________________________________________________
"There are 6 living subspecies of tigers today: The Bengal Tiger, Indo-Chinese Tiger, South
China Tiger, Sumatran Tiger and...

The Siberian Tiger"

Bigla akong nagising dun sa huling sinabi ng teacher namin.
"Well, well well. Magigising rin pala si Ms. Benavente! Would you care to explain the last
breed I mentioned?"
Hmm...Akala siguro ni Mrs. Soriano na wala akong alam dito ah..
"The Siberian Tiger has the scientific name of Panthera tigris altaica, and is also called as
Amur. It once ranged throughout Western and Central Asia and Eastern Russia, but it is now
completely confined to the Amur-ussuri region of Primorsky Krai and Khabarovsk Krai in far
eastern Siberia for protection."
Wala namang nasabi si Mrs. Soriano at nag senyas nalang siya na umupo ako. Haha..
RIIINNGG!!!

Bell na pala. Lumabas na ako ng classroom at naglakad papuntang locker ko. Grabe talaga.. ang
ironic.
Siberian Tiger. Gusto niyo malaman bakit? Kasi-"Psst. Pare, Reresbakan raw natin mamaya yung kabilang gang--"
I glared at that guy. Natahimik naman sya at naglakad nalang papalayo kasama yung ka usap nya.
Di naman sa may mali sa kanya, may mali lang talaga sa sinabi niya. Connected rin yun dun sa
sinabi ko kanina..
I'm a gang hater.
To the highest level. Syempre dapat may rason yun,d i ko lang naman trip yun eh.
1. They killed two of my FAMILY members. Mga kapatid ko pa! Ang mas masaklap. I witnessed it
firsthand
2. I nearly died because of them. Hinostage na nila ako once, at muntik na akong mamatay dahil
SINAKSAK nila ako.
3. Nawalan ako ng bestfriends dahil na-black mail sila para sumali sa gang, pero ngayon
NAGUSTUHAN na nila yung pag-stay nila dun.
Madami pang dahilan kung bakit ayaw ko sa gang, pero di ko lang talaga ma-express sa salita.
Kilala ako sa lahat (halos lahat siguro) ng gang, as "Siberia" (Siberian Tiger. Ngayon alam nyo
na bakit ang ironic).
Nickname ko na yun dati pa, dahil kinatatakutan ako ng mga gang dito samin.
Wonder what I do?
Hmm...Ang maganda sigurong analogy eto: They're the vampires; I'm a vampire hunter.
Uy, analogy lang yan ah. Di talaga ibig sabihin na I "hunt" them. Basta nakikipaglaban lang ako
sa kanila pag nang-aapi sila ng inosente, at pag talagang kinakalaban nila ako.
Ano pa ba meron sakin?
Ah! Name nga pala-"Hi Cyra!"
Nag wave nalang ako dun sa babaeng yun,di ko kasi kilala..
"Hi Janine!"
Wave nalang ulit, di ko rin kilala eh.
"Excuse me, Ms. Benavente"
Alam niyo na siguro full name ko?
_________________________________________

"Woo! Ang galing mo talaga boss! Wala ka talagang kupas, kaya lagi tayong panalo!!!"
"Tumahimik nga muna kayo. May sasabihin ako...

...Hindi na ako ang magiging GANG LEADER nyo"

"Ano?!! Eh boss, sino pala??"

"Ako"
Biglang napatingin sakin yung isa sa kanila na parang walang tiwala tapos yung iba naman inoobserbahan lang ako.
Sus, kala nitong mga toh na wala akong binatbat sa ex-leader nila? Tss...

"Hoy mga walang kokote! Di niyo ba nakikilala yan?! Sya yung top Most Wanted Gang Leader sa
buong Pinas!"
Natulala silang lahat.
"...I-Ikaw si...

King?!"

"Jared King Alvarez, also known as "King". Nice to meet you"

Wala akong sinaksak na 'friendly tone' dun. I said it coldly.
At muhkang tulala parin silang lahat maliban nalang dun sa ex-leader nila.
"...

..."

BEEP. BEEP. BEEP.

Putek. Si Ma.
"Well then, next time nalang ulit tayo magkita. May kailangan pa akong gawin, Sige."
Tumango nalang sakin si Xyrus (yung ex-leader nila) pagkalabas ko.
Binuksan ko yung pintuan ng kotse ko tapos umuwi na. Ay mali. Binisita pala sina Ma, kasi di na
ako tumitira sa kanila, meron na akong sariling condo unit pero lagi akong pinipilit nila Dad
na bumisita sa kanila kaya ayan, napa-alis ako ng di oras.
Pagkadating ko dun sa bahay nila Dad, naabutan ko ang anpaka-excited na muhka ni Ma. ...Parang
di ko ata magugustuhan ang mga susunod na mangyayari..
"Anak! Buti naman at nakadating ka!"
"Ma, importante po ba tong sasabihin niyo sakin? Kasi medyo busy ako ngayon at..."
Hmm...Sa totoo lang di na ako busy ngayon eh. Masama lang talaga ang kutob ko sa kung bakit ako
pinapunta dito nina Ma at Dad.
"Anak, wag ka sanang magagalit. Pero masyado lang kasing na-excite tong mommy mo at--"
"Oo nga nak! Kasi naman, magkaka-reunion ang school namin dati ng daddy mo sa Saturday at gusto
ka naming i-sama"
Sabi ko na nga ba eh.
"Pero diba yung dati niyong school yung school ko ngayon??"

"Exactly. Which gives you no reason not to come!!!"

. . . . . .
__________________________________________________________________
Pagka-uwi ko nung araw na yun, di naman ako masyadong pagod. Syempre, kakastart palang kasi ng
(junior) school year kaya walang masyadong madaming activities.
"Anak...pwede ba kitang maka-usap?"
Uh-oh...Parang di ko ata gusto yung tono ng boses ni mother dearest ah.
"Ma naman, wag niyo ako takutin!"
"
Di kita tinatakot anak. Kakatawag lang kasi sakin ng school namin ng daddy mo dati at may
reunion raw sa Saturday. Eh gusto sana kita isama"Hmm...reunion? Ibig sabihin wala akong kaidad dun?
Tsk...boring naman.
"Fine.."
"Tsaka anak...Napag isip isipan ko...

Gusto na kitang mag-aral dun"

CHAPTER 2
_________________________________________________________________
Tumingin tingin ako sa paligid...
Waaah! Wala nga akong ka-idad dito! Naman oh! Bakit pa kasi ako dinala dito ni mommy??
Okay, okay. Chill
Di pa nagsisimula yung party, wag ka muna mag-react.
I, Cyra Janine Benavente will not accept defeat against boredom!!!
..AFTER 5 MINUTES..
The itsy bitsy spider went out the water spout. Down came the rain, and washed the spider out!
WOOSH! Out came the sun and dried out all the rain! Yihee!
And the itsy bitsy spider went out
the spout again!

Anak, alam kong maganda ang boses mo pero di bagay sa Itsy Bitsy Spider
Eh kasi naman ma eeeh! Boredom is eating me! Bakit niyo pa po kasi sinama ako dito?
Aba, ikaw ata ang pumayag. Tsaka para na rin makita mo kung san ka na mag-aaral noh! At, kung
bored na bored ka na...Bakit di ka mag-gitara?
Nag-ningning bigla mga mata ko. Parang...a light of hope. @_@
Sumigaw nalang ako sa tuwa pero di masyadong malakas, at tumakbo sa sasakyan para kunin ang
aking beloved guitar.
Pagkasara ko ng compartment, napatingin ako dun sa garden na konektado sa grounds ng school.

HmmThe perfect place!

Tumakbo ako papunta dun, ang saya nga eh! Di ako naka heels, nyahaha. Di ako napilit ni Mommy.
Slightly formal lang suot ko ngayon kasi may collar yung blouse ko.
Umupo ako dun sa mahabang wooden chair na parang swing at nagsimula magtugtog.
_________________________________________________________________
Eto na nga ba sinasabi ko eh! Anong oras na?! Sila na nga yung gustong pumunta sa reunion nila
tapos magpapa-late rin naman pal! Kung tutuusin, di ko nga toh reunion eh!
"Halika na, anak!"
Hay Salamat!
Buti nalang di traffic.
Pagkadating namin dun, dumiretso kaagad ako dun sa garden na katabi ng school namin..Dun muna
ako magpapalipas ng oras

{Welcome to my life by Simple Plan}

"Do you ever feel like breaking down? Do you ever feel out of place? Like somehow you just
don't belong, and no one understands you"
??
May kumakanta?
"Do you ever wanna run away? Do you lock yourself in your room? With the radio on turned up so
loud, and no one hears you screaming?"
Shete..
Yung boses...
Binilisan ko yung paglakad..
"No you don't know what it's like when nothing feels alright, you don't know what its like to
be like me"
Gabi na pero madami paring mga ilaw, at dun sa parang duyan may naka-upong babae...kumakanta
" To be hurt, to feel lost, to be left out in the dark. To be kicked when you're down, to feel
like you've been pushed around"
Lumapit pa ako kasi nakatalikod sya sakin. Lumuhod ako sa likod ng duyan kung saan siya naka
upo..
"To be on the edge of breaking down when no one's there to save you, no you don't know what
it's like...Welcome to my life"
Ok na sana, kaso lang..

*Nokia tune*
Naman oh! Wrong timing tong cellphone ko eh! Nagulat naman siya kaya lumingonsa direksyon ko at
syempre dahil andun ako nakaluhod sa likod niya

Nagkatinginan kami..

Ang lapit nung muhka niya sakin..

Walang nagsasalita, nakatingin lang kami sa isa't isa...

*Nokia tune*
Bakit iba yung pakiramdam? Parang may kung anong meron sa kanya na kinagagalitan ko pero gusto
ko rin? Yun yung nababasa ko sa mga mata nya
*Nokia tune*

Sino ba tong babaeng toh?

*Nokia tune*

"Umm...Yung cellphone mo?"

Ha? Ah oo nga pala! Grabe lumipad utak ko dun ah.
Tumayo ako at sinagot yung tawag.
"Hello?"
"Anak! Asan ka na ba? Bumalik ka dito sa table natin, may ipapakilala kami sa'yo"
"
Pero dad!"
"Bilisan mo na anak"
Bago pa ako makapagsalita, binabaan na ako ni dad. Tsk. Lumapit ulit ako dun sa babae, at
muhkang may ka-usap rin siya sa phone.
Nung binaba niya na,
"Sorry kailangan ko na umalis"
Natawa kaming dalawa kasi magkasabay pa talga kaming nagsalita. Bago ako naglakad palayo,
nagkatinginan muna kaming dalawa, saka ako umalis.
____________________________________________________________________________________
J A N I N E
Habang naglalakad, napansin kong parang magkasabay kaming naglalakad. Um...Sinusundan niya ba
ako?
Tumuloy nalang ako sa paglakad at binilisan ko. Ayokong tanungin noh, baka isipin niya pa na
feeler ako. Pagkadating ko dun sa gate ng school, kasabay ko parin siyang maglakad. Waa...Ok,
tuloy ka parin sa paglalakad Janine. @_@
Nung nakarating na ako sa table namin, may nakita akong mag-asawang ka-usap nina mommy at
daddy.
"Anak!"
Magkasabay na sabi nina mommy at daddy at nung mga ka-usap nila.
Huh? Ako ba yung tinatawag na anak nung mga katabi nina mommy?
"Po?"
Waa? nalilito na talaga ako
"Anak, eto sina Tita Jamie at Tito Red mo. Barkada namin sila ng daddy mo nung high school pa
kami. At eto ang anak nila, si Jared"
Tinuro ni mommy yung lalakeng katabi ko..
Him?! Okaaay...This will be one long night. @_@
"Jared, anak. Go ahead, don't be shy"
Nag-reach out si Jared sakin, kaya nakipag-shake hands ako. Bago pa maghiwalay yung mga kamay

namin, may tinanggal ako sa kamay niya. Haha, I did it smoothly.

Di niya napansin eh.

Sa totoo lang, kanina ko pa toh napapansin. Kumikinang siya eh.

Habang naglalakad kami papunta sa table namin, sinilip ko yung kinuha ko. OHH. Singsing!!!
Panglalake talaga yung design niya. Silver siya at ...
...may engraved crown?
Hmm...

Gang member kaya siya?

___________________________________________________________________________
"Anak, pwede ka ng umupo"
Ay...andito na pala kami.
Nagkwentuhan lang yung parents ko at parents ni Jared. Habang ako...hay, bored. Pa minsan
minsan, susubo, tapos paglalaruan ko nalang yung table napkin.
*text message tone*
Chineck ko yung phone ko. Teka...kung di sakin yun...
Tumingin ako kay Jared. Ok, sakanya nga. Pagkatapos niyang basahin yung text, bigla siyang
tumayo,
"Excuse me po"
Pagkatapos nun, umalis na siya. Err...san kaya siya nagpunta?
--Dahil di na ako mapakali, sinundan ko siya.
Tsk, ang bilis niyang maglakad! Sinundan ko lang siya ng sinundan hanggang sa nakalbas na ako
ng school. Actually nasa kalsada na nga ako eh. Ok, tingin sa kanan...tingin sa..
kaliwa...

*BEEP!!! BEEP!!!*
____________________________________________________________________________________
Narinig ko yung malakas na busina nung truck na papalapit na saken. Kala ko katapusan ko na
yun...tapos biglang...

"JANINE!!!"
May biglang yumakap sakin at biglaan akong hinila papunta sa kabilang dulo ng kalsada.
*umpf*
Tiningnan ko siya, at dun ko nahalata yung position namin. Nasa ibabaw ko siya, at sobrang
lapit ng mga muhka namin sa isa't isa..
*gulp*
Palapit pa ng palapit yung muhka niya...hanggang sa natauhan ako at tinulak siya pero di
masyadong malakas..

"Umm...bakit mo ginawa yun"

"Di kita niligtas. Pumunta lang ako dito para kunin ko yung singsing"
Singsing? Oh shoot, pano niya nalaman?!
"Uh..."
"Pag di mo binalik yun, iiwanan kita dito"
Kinuha ko agad yung singsing at binigay sakanya. Kinuha niya, tapos tumayo siya at naglakad
palayo
"Oy teka lang! Sabi mo di mo ako iiwanan!"
Tumayo ako at sinundan siya. Hmpf, Jared naman eh!!! Buti nalang di ako naka-heels ngayon.
Di nagtagal, tumigil si Jared at may kina-usap siya. Ako, nagtago nalang muna ako sa likod ng
pader.

"Xyrus, tol, sensya natagalan"

X-Xyrus?!!!
__________________________________________________________________________________
CHAPTER 3
_________________________________________________________________

X-Xyrus..?

*FLASHBACK*
"Bakit di mo sinabi sakin?!
"
Umiiyak na talaga ako nun
"Alam mo namang ayaw na ayaw ko sa gang eh!
Bakit ka sumali dun?!"
Sumisigaw na talaga ako nun habang umiiyak..
Ano ba kasi mararamdaman niyo kung yung taong mahal niyo,
sumali sa gang at alam niyang gang hater ka? Diba masakit?
Walk out na sana ako pero hinila niya ako at niyakap ng mahigpit.
Pinilit kong makawala pero bumigay na rin ako at pinatong ang
aking muhka sa dibdib niya, habang tuloy tuloy parin ang pagagos
ng mga luha ko..
"Ba..Bakit??
Bakit, Xyrus?!"
Hinimas himas niya yung likod ko..
"Please, wag ka na umiyak. Ayokong nakikita kang
nasasaktan and I swear, this was the last thing I wanted to happen.
Di ko naman talaga ginusto sumali sa gang eh. Ano kasi...Basta. I'm
really sorry, sana ma-intindihan mo na mahirap ang sitwasyon ko
ngayon pero I promise, I'll make it up to you"
Bumitaw na siya sa pagkakayakap sakin, at hinalikan
naman yung noo ko..Tapos bumulong siya,

"Goodbye..."

Umalis na siya nun.

Xiete! Sayang..
Sasabihin ko sanang mahal ko siya.
Di niya alam. Di niya alam na mahal ko siya dahil bestfriend ang
tingin niya sakin. Hindi na importante sakin kung di niya
masusuklian yung pagmamahal na yun pero gusto kong malaman
niya. Kaso lang hindi eh..
It was too late. When I was about to say 'I love you', he said
'goodbye'.
*END OF FLASHBACK*
Hmm...Matagal na yun, dalawang taon na ang
nakalipas. Sya yung unang minahal ko na sinaktan ako at sa ganung
paraan pa. Sinubukan kong mag move on, pero bakas parin ang
sakit pag naaalala ko yung ginawa niya. Ang di lang ako sigurado
kung nakapag move-on na ako eh sa nararamdaman ko para sa
kanya. Mahal ko pa ba sya?
Hindi! Hindi! Galit ako sa kanya!!!
Ang pagkakaalam ko pa nga, gang leader na sya ngayon...
Di ko pa talaga inaakala na makikita ko sya ulit. Halu-halo na yung
nararamdaman ko..
Nag-step back ako ng konti..
crunch..
Oops. May naapakan akong kahoy at muhkang nakita
ako ni Jared kaya tumakbo ako ng mabilis pabalik ng school..
********************************************
"Oh anak, natagalan ka ata?"
"Un...Hehe, oo nga poh eh"
"Asan si Jared?"
Bigla kong naalala yung pagligtas niya sakin kanina..
"Umm...May pinuntahan lang po ata, pero babalik rin raw
sya"
TOOT.TOOT.
1 message received
From: Camille
:911:
Tumayo ako agad.

"Ma, kailangan ko na po umalis"

Tumango nalang sila sakin tapos pumunta agad ako ng CR at
nagpalit pero sinigurado kong walang makakakita..buti nalang di
formal yung suot ko ngayon kundi ang hirap magpalit.
Si Camille, parang kapatid ko na yun. Partner in Crime kumbaga.
Gang hater rin sya, at lagi kong syang kasama pag kinakalaban
namin yung mga gang. May mga code pa nga kami eh. Yung text
niya kanina, 911 means may laban kami at talagang kailangan kong
pumunta.
Sa bawat laban namin, may suot akong maskara para walang
makakaalam sa totoong muhka ni Siberia

Meron rin akong

trademark na suot, ayoko kasing gamitin yung word na 'costume'.

Para naman akong mascot nun..
___________________________________________________
Pagkadating ko sa meeting place na muhkang ware
house, nakita ko agad si Camille.
CAMILLE SALVADOR:

http://i986.photobucket.com/albums/ae348/rockyroad_02/HaJuHee.j
pg
"Oh, bakit di mo suot?"
Nilabas ko yung necklace na nakatago sa loob ng
shirt ko at ngumiti..
Yun yung necklace na binigay nila Kuya Cyro at Ate
Cybele bago sila namatay. Yung pendant, mahirap i-explain. Para
syang mga pinagpatong patong na crescent tapos muhka ng tiger
yung naka emphasize sa gitna..
Di silver yung tali, black na lace na maikli.
Maya, maya dumating na yung gang na nanghahamon samin.
Kaming dalawa lang ni Camille yung nandito.
"Tol, andito pala si Siberia eh. Sigurado kang tuloy parin ang
laban?"
"Sus, pake ko kung andito si Siberia. Kaya natin yan"
Huh, kala niya basta basta lang ako?Teka...Kilala ko
yung boses na yun ah! Pag tingin ko ulet, naka maskara rin pala
sila.
Tsk! Kaninong boses yun?!!
"Teka nga lang, bakit niyo ba talaga kami
hinahamon?"
"Wala lang. Wala kaming magawa eh. Gusto rin kasi

namin makita kung pano masaktan ang babae"

Hindi na nakapagpigil si Camille, mabilis niyang nasipa sa ulo yung

nagsalita kanina..
"Aba aba, matapang na chic!"
Susuntukin sana nung isang matangkad si Camille
pero sinalo ko yung kamao niya, tapos pinilipit yung kamay niya at
binalibag yung buong katawan niya.
TUGSH.
Tuloy tuloy lang yung mga tira at iwas namin ni Camille.
Inaamin ko magaling rin sila kahit muhkang pangpalipas oras lang
nila toh.
"Ano ba yan! Wala ata silang binatbat satin eh!
Sigurado kayong lalake kayo?
Go Camille!
Muhkang nainis yung dalawa sa kanila kaya sinubukan
nilang suntukin kami pero naka-ilag kami ni Camille ng mabilis.

"Oo nga! Mga bading!"

Bigla namang naglabas ng baril yung isa sa kanila sa sobrang pikon
at nagpaputok
BANG!
Mabilis naman kaming nakatago ni Camille dun sa likod ng mga
parang tanke. Shushi, mga barag! Walang kwentang kalaban!

"Ano ba?! Matatanda na ba kayo para ma-high

blood?!"
Sabi ko sa likod nung tanke
"Putek kayo!!!"
Narinig ko naman yung parang pamilyar na boses na
leader nila ata..
"G**o! Bakit ka naglabas ng baril?!!"
"Eh boss, kanina pa tayo tinatawag na bading eh!"
"Timang, e di lalo tayong magmuhkang bading dahil sa ginawa
mong pagpatol sa babae!"
"Hahahaha!"
Di na talaga namin napigilan tumawa ni Camille..

Narinig naman namin na parang nagwala yung isa sa

kanila kaya lalong na-uwi sa putukan at takbuhan. Nakarating pa

nga kami ni Camille sa rooftop eh.
"Cy, pwede tayo tumalon! May parang banner dun
sa dulo ng building, bilis!"
Kasabay ng pagsasalita ni Camille, ay ang pagtakbo
nung gang papalapit samin.
Tumakbo naman kami papuntang dulo nung building
pero may nakakuha ng attensyon ko. May kuminang galing sa mga
kamay nung leader nila ata yun...
Parang naging slow motion yung nangyayari...
....Singsing...
Parang singsing...
Naalala ko tuloy yung singsing ni Jared. Oh no...Di kaya ..
"Cy!! Bilis! Talon!!!"
Napatingin ako dun sa baba ng building, nakatalon
na pala si Camille at lalong papalapit sakin yung gang.
Mabilis naman akong tumalon nung building pero ang bago pa ako
nakatalon dahil ang lapit na talaga nila sakin, may nahablot yung
leader nila. Di ko lang alam kung ano pero yun yung parang ginawa
niyang gesture.
Nag-landing ako dun sa banner at tumalon para mag
-landung ulit sa sahig ng kalsada. "Cat woman style" kumbaga.

"Ayos...Ano bang nangyari sayo at parang

natameme ka dun sa taas??"
"Ha..? Wala yun! Lika na, wala naman palang
kwentang kalaban yung mga yun eh, uwi nalang tayo."
Naalala ko naman yung nangyari kanina, yung parang may hinablot
sakin yung leader nila na may pamilyar na boses. Haay..
Kinapa ko naman yung necklace ko, lagi ko kasing ginagawa yun
pagkatapos ng bawat laban namin at ligtas ako.

Teka...

O_o

Nawawala yung kwintas?!!!

________________________________________________________________
Dalawang araw na ang nakalipas mula nung laban na
yun pero binabagabag parin ako ng kwintas na toh. Ano bang
meron dito?
Wala. Muhka lang ng tigre Siguro kay Siberia toh.
Meron pang sulat sa likod pero ang liit. Plano ko pa
ngang tingnan yung sulat sa microscope ng science lab naming sa
school, kasi malakas ang pakiramdam ko na makakatulong toh sa
muling pagkikita naming ni Siberia. Habang pinagmamasdan ko
yung kwintas, may isa pa akong naalala.
Nakita ko ulit sya
Ang tanging babae na minahal ko at nasaktan ko.

Si Camille

Pero pinipilit ko ng kalimutan sya. Yun naman gusto niya eh,

magkalimutan kami. Alam kong magiging masaya siya dun at yun
yung desisyon niya kaya nirerespeto ko yun.
J A N I N E

:( Nasan yung kwintaaaaas?! Ilang araw na ang

nakalipas pero di ko parin mahanap! TskDelikado, delikado pag
isa sa mga member nung huling gang na nakalaban naming ang
nakakuha. Lalo na kung leader pa nila! May sentimental value yun!
Waa
Napatingin naman ako sa relo ko at talagang lumaki
yung mata ko..
8 na?!
AishLate na ako!!! Nagmadali kong niligpit yung pinagkainan ko
ng breakfast, nag-goodbye kiss kina mommy at daddy tapos
tumakbo ng tumakbo dun sa gilid ng kalsada papuntang school.
Pero dahil muhkang minamalas ako ngayon, may mga humarang
sakin sa daan..
Tsk tsk tsk. Miss, ano ang ginagawa ng isang magandang
katulad mong mag-isa sa kalsada?
Oo nga. Madaming basagulero diyantulad namin! Bwahaha!
Kala siguro ng mga toh di ako marunong ng martial
arts? Hah!
Susuntukin ko na sana siya pero may gumawa na para sakin
PAK!!!
AbaHoy! Sino ka ba para makialam dito?!

AnoAmpon kong kapatid lang naman yang

babaeng hinaharangan niyo
Ampon kong kapatid??
Grabe! Ang gandang
pagpapakilala ah!
Nagtawanan naman yung mga lalake at nagsi-alisan na tumatawa
parin. Ako naman, dahil inis na inis nainiwan si Jared dun, pero
humabol sya sakin.
HoyTinulungan ka na nga magwa-walk out pa.
Wala man lang thank you
Grr
Ah yun ba gusto mo? Sige, thank you AMPON KONG KAPATID
ah! Sobra! Sige ah, late na kasi tayo sa klase eh! Maraming salamat
ulit AMPON KONG KAPATID
Late? 7 palang ah
Napahinto ako bigla
WHAT?!!!
Ngayon ko lang naalala na sira pala yung relo ko. Tsk naman!!!

Malapit na mag 8 at halos lahat kami nandito na sa

classroom. Naka-upo na ako sa upuan ko na nasa likod lang ng
upuan ni Jared; natutulog lang sya habang ako naman
pinagmamasdan lang yung paligid. Wala pang namamansin sakin
pero ok lang yun, in-expect ko na yun since bago lang ako dito.
Habang nagmamasid-masid ako, may nakakuha ng atensyon ko..
Yung bag ni Jared, may kumikinang (lagi ko nalang napapansin
mga kumikinang), may nakasabit. Yung kinang nya, parang tuloy
tuloy, parang yung beads ng silver necklace.
Necklace
Necklace??
Bago ko pa tuluyang matingnan yung nakasabit sa bag ni Jared,
may isa pang nakakuha ng attensyon ko.
May pumasok..
Si Xyrus..
Ay tekasi Xyrus?! Kaklase ko?! Shaaaaaaaaaashashashasha
Kasabay naman ng pagpasok ni Xyrus, yung pagpasok ng teacher
namin kaya nagsimula na ang klase.
_______________________________________________________________________

_____
. . .
Di talaga ako maka-concentrate sa lesson!!! Eh pano kasikatabi ko
pa talaga si Xyrus!
Mr. Vargas! What is your opinion in love and
promises?
Tekapano naging love and promises yung topic?

Ay oo nga pala, GMRC subject namin ngayon. Ayan kasi! Di

nakikinig!
In my opinion, no one can really promise they wont
hurt you. The real promise was that all the pain and hardships will
be worth it
Ouch
Sadya bang nagpaparinig sya?
_________________________________________________________________
Nung break na namin, pinatong ko yung ulo ko sa
armchair, at pinakinggan nalang yung mga hakbang ng paa na
lumalabas ng classroom para pumunta ng canteen.
Bakit ko pa kasi naging kaklase sya?
Napansin kong tumahimik na yung paligid, pero nararamdaman ko
parin na may tao. Naramdaman ko rin na may humawak sa kamay
ko kaya inangat ko yung ulo ko..

"Janine..."
Sinubukan kong tanggalin kamay ko pero hinigpitan
niya yung pagkahawak.
"Xyrus---"
"Please, pakinggan mo muna ako"
Tumigil ako sa kakatanggal ng kamay ko at tiningnan

sya
"Pakinggan?..Bakit? What difference does it make?!"
"Alam kong umalis ako nun, pero wala lang akong
pagkakataon magpaliwanag"
"Explain what?!"
"The only reason I joined a gang was because they
blackmailed me! Sinabi nila sakin na papatayin ka nila kapag di ako
sumali! At ayoko namang mangyari yun kaya I had no choice"
. . .
Kung alam mo lang Xyrus. Kung alam mo lang na ako si Siberia,
malayong mapatay nila ako, and what you told me just now was the
wrong decision. The worse thing you could've done.
"Ah okay. Ayan, nakinig na ako. Tapos ka na?"
Tumayo na ako sa upuan ko at ready na ready na umalis ng
classroom, pero pinigilan niya ako.
"Janine, mahal kita.. Yun yung di ko nasabi sayo dati.
Hanggang ngayon, mahal parin kita. Naging gang leader ako for 2
years para matapos yung deal namin ng isa sa mga kasama ko sa
gang na nagblack-mail sakin dati."
Lumapit sya sakin...
"...Gusto ko lang malaman kung mahal mo rin
ako"
"...Dati. Sasabihin ko sana yun, pero umalis ka na.
Akala ko, yung 'goodbye' mo means I have to move one, and I did
kaya wala ng mapupuntahan tong usapan na toh"
Umalis na ako nun ng classroom, pinunasan ko yung
luha ko habang tumatakbo palayo. Binuksan ko yung unang
pintuan na nakita ko sa hallway dahil muhkang hinahabol ako ni
Xyrus. Di ko naman inaasahang mapadapad sa Science Lab.
Tuluyan ng bumuhos yung mga luha ko.

"Janine...?"
Tumingin naman ako dun sa taong nagsabi ng
pangalan ko. Si Jared pala, di ko tuloy napansin na may tao.
"A-anong ginagawa mo dito??"
"W-wala *punas ng luha* Na-istorbo ba kita?"
Napakamot sya ng ulo, habang yung isang kamay niya nakatago sa
likod niya.
"Ah-eh...Di naman. May tiningnan lang ako sa

microscope
*pabulong* kaso lang dumating ka kaya di ko tuloy nakita yung
nakasulat"
"Ha?
"
"Ah wala...Bakit ka nga pala umiiyak?"
Sasabihin ko ba?...
Wag na muna siguro.
Lumapit sya sakin tapos inabot yung panyo nya.
Kinuha ko naman pero bago ko pa mapunasan yung luha ko, sya na
yung gumawa gamit thumbs nya.
"Tama na nga pag-iyak mo. Lalo kang
nagmumuhkang ampon na kapatid ko"
Pabiro ko syang hinampas
"Wag ka nga!"
Thanks Jared...Kahit papaano you cheered me up
_______________________________________________________________________
___________________________________________
CHAPTER 4
~Part 1~
_________________________________________________________
________________________________________________________
Tinanong ko si Jared kung gusto niyang kumain sa canteen
pero may mga gagawin pa raw sya. Kaya pumunta nalang akong canteen
mag-isa. Nung nakakuha na ako ng pagkain, at nakahanap na ng table, uupo
na sana ako bitbit yung tray ko pero may biglang umupo sa tabi kong babae.

"Excuse me miss, pwede ka bang ma-interview?"

Ano raw?? Interview? Tiningnan ko yung babae.
She has the conservative look. Mahaba yung buhok tapos kulot, tapos may
salamin sya na color red yung frame.
"Umm...para saan naman?"
"I'm Hazel Arellano, chief editor ng school newspaper at gusto
ko lang malaman profile mo, dahil syempre new student ka eh"
"Oh, ok! Hmm...Ano bang unang gusto mong malaman
sakin?"
"According to my sources, may nakaraan raw kayo ni "certain
classmate of yours named Xyrus"?"
What?! Pano niya nalaman yun?!!! At...ano ba naman yan,
unang unang tanong ng interview, chismis na kaagad.
"Ah...eh..."
"Don't worry, I respect your privacy. Siguro sa ibang araw ko
nalang tatanungin yun, for now...I want you to fill up this form para sa profile
mo. Pag tapos ka na, punta ka lang dun sa English Room ng school. Yung
katabi lang ng Science Lab, okie?"
Tumango lang ako at kinuha yung form. Habang inaayos ni
Hazel yung mga gamit niya, dahil nga lagi ko nalang napapansin ang mga
bagay na kumikinang, nakita ko yung electric guitar na keychain ni Hazel sa
bag niya.
"Mahilig ka rin sa music?"

Napatigil sya sa pag-aayos ng gamit, at ngumiti.

"Oo...na hindi"
"Ha? Pano yun?"
"Oo, pangarap ko pa ngang maging singer eh. At Hindi, kasi
ayaw naman ng parents ko"
"Bakit naman..?"
"Parang...gusto nila na sundan ko yung footsteps nila kasi
pareho silang writer eh. Kaya nga ako chief editor ng school paper
natin."
"Pero alam mo...Kung lalaki kang writer, sayang. Kasi di
magiging successful yung trabaho mo, dahil pag may trabaho ka, dapat yung
nasasayahan kang gawin at yung gusto mo talaga. Fall in love with your
work nga diba?"
Ngumiti naman sya. Nag-kwentuhan pa kami ni Hazel tungkol
sa mga buhay namin at natuwa naman ako kasi ang kulit niya. Nalaman
kong nasa kabilang section lang pala sya at favorite band nya rin yung
Westlife, tulad ko.

I found a friend.
_________________________________________________________
________________________________________________
Tsk...Sayang talaga! Kung di lang dumating si Janine, nakita ko
na yung nakasulat.
*FLASHBACK*
"Gusto mong kumain sa canteen?"
"Uh..Di na! Ikaw na lang! Madami pa akong gagawin
eh..."
"Hmm...Ok."
Lumabas na sya ng science lab at ako, babalik na sana ako kaso
lang may mga taong dumating
"Jared, tol! Ano ginagawa mo dito?"
"Ah..eh..Kayo? Ano ginagawa niyo dito?"
"Emergency meeting ng science club eh"
"Ah...ok.Ge tol, lis na ako"
Kinuha ko agad yung necklace na nasa microscope at lumabas.
*END OF FLASHBACK*
Tsk..Sayang talaga!!! Pero di bale...

It's time for Plan B.

_________________________________________________________
________________________________________________________

Nung dismissal na, di ko na nakita si Hazel kasi madami pa raw

syang gagawin para sa school paper, kaya pumunta nalang ako ng locker
ko.
TOOT TOOT
1 message received
From: Camille
: Cy, andito ako sa labas ng school niyo ngayon. May importante akong
ssbihin. :
Nagmadali akong lumabas, at andun nga si Camille..
"Oh Cam...Bakit?"
"Cy, nag text sakin yung gang leader nung gang na
kinalaban natin dati. Yung sinabihan mong walang kwentang kalaban.."
"Asan? Patingin nung text?"
Inabot niya sakin yung cellphone niya at binasa ko naman.
>>>
: Sabihan mo si Siberia na nasa samin yung necklace niya. Kung gusto nya
pang makuha yun, pumunta sya ulit dun sa warehouse pero dapat wala
syang kasama :
"Pupunta ako.."
Inabot ko kay Camille yung cellphone niya at naglakad palayo
"Cy...
Mag-ingat ka"
Tumango nalang ako at tumuloy sa paglalakad
Ano kayang binabalak ng gang na toh...
Nasa sakanila ba talaga nila kwintas ko? O niloloko lang nila ako?
Is this some kind of trap?
_________________________________________________________
________________________________________________________

Bago ako pumunta dun sa warehouse, syempre nagbihis

'Siberia' ako, kasama na nung maskara.
Pagkapasok na pagkapasok ko dun sa warehouse, ang unang una kong
nakita ay isang babaeng nakatali sa upuan pero di ko makita yung muhka
kasi nakatalikod sakin.
Nagulat nalang ako nung biglang nagsalita yung babae..

"Cy, tulong!!!

"Camille?"
Putek, bakit nila dinamay si Camille?!
Lalapit pa sana ako kaso lang...
"Camille---"y
May biglang nagtakip ng bibig ko at tinalian ng panyo. Sinubukan kong
tingnan kung sino yung gumawa nun pero naka-maskara nanaman sila..

"Eto nga ba ang kahinaan ni Siberia?"

Shoot...That familiar voice again...
Pinaharap niya sakin yung babaeng nakatali na akala ko si
Camille...
Yun pala...
Manikin lang?!
PAAK!!!
Nabingi ako dun sa tunog na yun...
Hindi ko rin nagustuhan yung tunog...
It was a sound of....weakness...pain...and
defeat?
Ngayon ko lang na-realize na, yung tunog na yun...ay tunog ng isang kamao
na sumapak sakin. Kay Siberia...Kay Janine...
"Bakit ayaw mong lumaban?"
Binubugobg na nila ako ngayon...Pero di ako makagalaw. I
can't stand the fact that I actually heard a sound of defeat and it was
on me.
Nakalasa ako ng dugo. Madami na akong sugat...Bigla namang
naglabas ng baril yung leader nila.
"Eto na ang huling hangganan mo Siberia!"
With that, my whole life flashed before me..
WARP SPEED
* * *
"Ate Cybele!!! Kuya Cyro!!!"

* * *
"Sasali na kami sa gang, kaya di na tayo pwedeng maging kaibigan"
* * *
"Doc! Tulungan niyo po kami! Nasaksak po anak
namin!!!"
* * *
"Friends?"
* * *
"Mahal kita Janine..."
* * *
"Tama na nga yang pag-iyak mo.."
* * *
Hanggang ngayon, hawak ko parin pala yung panyo ni
Jared...Pero namantsahan na sya ng dugo. Dapat pala di ko dinala dito kung
alam kong masusugatan rin ako.
_________________________________________________________
_________________________________________________________
__________
Pina-alis ko na yung mga iba kong kasama. Gusto kong masolo
tong pagkakataon na toh na mapapatay ko si Siberia. Hawak hawak ko na
yung baril at nakatutok na sa kanya. Duguan na sya ngayon, at napakahina.
. . .
Damn...
Bakit di ko magawa?!
. . .
Si Siberia lang naman toh ah? Tiningnan ko ulit sya. May hawak syang panyo
na duguan na rin. Teka...Panyo?
"Ano pang hinihintay mo?"
Hinawakan ko na yung trigger...
1...2...3...
Agh!!! Di ko talaga magawa! Lumuhod ako, at lalong tinutok yung baril sa
kanya.
Dun ko naman nakita ang mga mata niya. Kahit naka maskara siya,
nararamdaman ko ang ganda niya, pati yung lungkot sa mga mata niya.-Bakit ko ba sinasabi toh?!
Nagulat nalang ako nung bigla syang nahimatay at nahulog
sakin. Di ko rin alam kung bakit ko sya sinalo.

tzzzt...
Nakaramdam ako ng kuryente nung nahawakan ko sya. I looked at her
again, her eyes are closed but she's still beautiful. Her eyelashes are radiantly
long.
aaaaaaaaaggghh!!!!! Ano ba tong iniisip ko?!!!
_________________________________________________________
_________________________________________________________
__________
Pagkagising ko...Nasa..hospital ako?!!!
Wait! Kinapa ko yung muhka ko.. ASAN YUNG MASKARA?!!! NAKITA NUNG
GANG LEADER YUNG MUHKA KO?!!!

_________________________________________________________
_________________________________________________________
__________

~Part 3~
Click! .Siberia's Mask.

_________________________________________________________
___
Tarantang taranta na talaga ako.
This is bad...This is very bad! Pero diba pwedeng nagkamali lang ako?
Possibleng may himala na dumating at...
"Cy!!! Gising ka na!"
Lumapit sya sakin at yinakap ako ng mahigpit
"Camille! Camille, asan yung maskara?! Nakita ba nung gang leader yung
muhka ko?! Sumagot kang babae ka!!!"
Kahit yinuyugyog ko na sya sa aking pagtataranta, tumawa
lang si Camille. Anong nakakatawa sa sinabi ko??

"Chill ka lang, Cy! Nandito yung maskara mo.."

Laking tuwa ko naman nung nilabas niya galing sa bag niya ang
maskara na kanina ko pa hinahanap hanap.
"Wee!!! Lab talaga kita Camille!"
"Alam mo...Sa totoo lang, kung di dahil sa gang leader na
yun, di ko malalaman na na-ospital na pala. Sya pa ata yung nagdala sayo
dito eh"
Sa inaakala kong mga oras na okay na ang lahat, mali pala

ang akala ko.

"What? Pano?!"
"Tinawagan niya ako"
"Teka teka teka...Kung sya yung nagdala sakin dito, ibig
sabihin nakita niya nga muhka ko?!"
"Possible...Pero pagdating ko dito naka maskara ka parin
eh"
Ano ba talaga? Nakita niya ba o hindi?
_________________________________________________________
___
Kakagaling ko lang ngayon sa ospital at pa-uwi na ako dun sa
condo ko..
*FLASHBACK*
Mali ba tong ginagawa ko? Karga ko ngayon si Siberia at
dadalhin ko na sya sa ospital. Pero...bakit ramdam kong walang mali sa
ginagawa ko?
Ah basta! Pasalamat nga siya dahil talagang linabanan ko ang
konsiyensya ko na wag tanggalin ang maskara niya. Pag dating ko dun,
kinuha na nila sakin si Siberia at pinahintay ako sa labas.
Sa paghihintay ko, muntik na ako makatulog dun sa waiting area pero
nagising rin ako dahil may lumabas na nurse.
"Sir, ka-ano ano niyo po yung pasyente?
Ang unang unang pumasok sa isip ko, "ampon kong kapatid".
Naalala ko tuloy si Janine. Pero wala naman siya dito eh! Tsaka, alangan
namang sabihin kong kaaway ko sya..Ano ba dapat kong sabihin?

"...Girlfriend ko po sya"
Anak ng--!!! San nanggaling yun?! Ako ba talaga nagsabi nun?
"Ah oh sige po. Eto nga po pala yung maskara na suot niya
kanina.. Tsaka okay na po yung

girlfriend niyo ngayon, kailangan niya nalang

pong magpahinga. Pwede na po kayo pumasok"

Tumayo lahat nung balahibo ko nung inabot sakin yung
maskara. Ibig sabihin, pwede ko na talaga makita muhka niya? Papasok pa
ba ako? Di ko naman kasi sya kaano ano eh! Kung di ko lang sinabing
girlfriend ko sya...
Tsk. Di ko na napigilan sarili ko. Pumasok rin ako. PERO!

Tinakpan ko agad yung mga mata ko. Di ko talaga alam kung bakit
nirerespeto ko sya ng ganito katindi na kahit wala na syang maskara, ayaw
ko parin makita muhka niya. Sinubukan kong ilagay ng dahan dahan, kahit
ipatong lang yung maskara niya, kahit nadapa dapa na ako dun sa buong
kwarto.
Yes! Mission accomplished! Nalagay ko rin yung maskara!
Umupo naman ako dun sa upuan na katabi nung kama niya..
"Oy...Pasalamat ka di ko tiningnan muhka mo. Kahit binigyan
na ako ng madaming chansa, nirespeto parin kita. Di ko talaga alam kung
anong meron sayo na napunta pa sa lagay na dinala kita dito sa ospital. Alam
mo bang ngayon ko lang ginawa yun sa isang kalaban?"
Lumapit pa ako sa kanya at tinitigan muhka niya. Kahit natatakpan talaga
nung maskara yung buong muhka niya, nararamdaman ko parin na kilala ko
na sya.
"Gusto na ba kita? Hindi rin naman pwede. Magkaribal tayo. Gang leader
ako, gang hater ka. Siguro...

Lalayo nalang muna ako sayo"

Sa di ko malamang dahilan, nasaktan ako dun sa sinabi ko. .
Bahala na nga!
*END OF FLASHBACK*
_________________________________________________________
___
~Chapter 5~
_________________________________________________________
___
Binisita ako nina mommy at daddy at siguro nagtataka kayo
kung ano yung paliwanag ko noh? Di kasi nila alam na gang hater ako eh...

"Anak!!! Ano bang nangyari sayo bata ka ha?"

"Nag-aalala na kami ng husto!"
"Ah eh...Kasi po nabugbog po ako ng gang"
"Ano?! Totoo ba yan?!"
I can't lie to my parents. Siguro kailangan ko lang talaga mag
leave out ng details.
"Nako eh, kung ganun...Dapat nating i-report sa
pulis!"
"Hindi na po!"
"Hindi na...?"
"Ah--eh..."
"Err...Tapos na rin po kasi yung nangyari kaya, patawarin
nalang po natin sila"

"Opo, tsaka ang mahalaga po ngayon ay buhay si

Janine"
Phew...Buti nalang P.H.D. yung nanay ni Camille, kaya nasa
genes niya na yung pagiging magaling na "negotiator".
Nagkwentuhan pa sina mommy, daddy, at Camille. Ako naman,
dapat nagpapahinga pero di ko magawa
kaka-isip sa mga nangyari. Yung gang leader na yun yung nag dala sakin
dito? Pero bakit?! Hindi ko malubos lubos
isipin kung bakit niya magagawa yun. O baka naman nagkamali lang si
Camille? Ah ewaaan...
Nung sinabi na ng doktor na pwede na akong umuwi, dumalaw sa bahay
yung mga magulang ni Jared. Tinanong ko
kung nasan siya, eh may lakad raw. Na-iintindihan ko naman, pero madami
pa ring bagay na hindi ko ma-intindihan
kaya nag isip isip muna ako dun sa kwarto ko.
*knock knock*
"Pasok.."
Lumaki yung mga mata ko sa taong pumasok..
"Anong ginagawa mo dito??"

"Nabalitaan ko kasing na-ospital ka, kaya gusto ko lang

makasigurado na ok ka lang.."
"Nabalitaan mo, tapos ngayon nakita mo na ako na ok
lang. Pwede ka ng umalis"
"Janine, please. Kailangan natin mag-usap"
"Nag-usap na tayo dati. Wala namang napuntahan yun, at
sigurado akong wala ring mapupuntahan tong usapan na toh"
"Gusto ko sanang makinig ka ngayon.."
"Bakit pa? Diba nasabi mo na lahat dati? Iniwan mo ako
noon para sumali sa gang tapos bigla kang babalik para sabihing mahal mo
ako...hanggan ngayon?!!!"
"Pero--"
"Kung mahal mo ang isang tao, dapat ipaglalaban mo sya,
kahit ano pang dahilan yun! Duwag ka lang para magpatalo sa kalaban"
Natigilan sya dun sa sinabi ko; napayuko. Parang natauhan...
"Sige...Aalis ako, pero pag handa mo na akong patawarin,
sabihin mo lang"
...Handang patawarin? Kailan nga ba?
_________________________________________________________

___
Pagka-alis ni Xyrus, sinilip ko syang paalis ng bahay namin
mula sa bintana ng kwarto ko. Hmm...Aalis nga sya. Habang sinusundan ng
mga mata ko ang galaw niyang palabas ng bahay, naagaw naman ang
atensyon ko nung may isa pang kotse parating.
Nung lumabas yung tao galing sa kotse, lalake pala siya.
Nagkasalubong yung lalake at si Xyrus tapos nag batian na parang
magkakilala. Sino ba yun? Nanuod pa ako at muhkang papasok ng bahay
yung lalake kaya inalis ko na yung tingin ko sa bintana, at naghintay...
Naghintay, at naghintay...
*knock...knock...*
Unti unting bumukas yung pinto at may sumilip na muhka...

"Hi Janine...Ok ka na ba?

"

_________________________________________________________
___
"Hi Janine, ok ka na ba?"
"Uy, Jared! Napadalaw ka?"
"Sabi ni Tita, na-ospital ka raw. Eh wala akong magawa kaya
dinalaw nalang kita"
"Ay ganun. Pangpalipas oras mo lang pala ako.."
"Joke lang! Syempre pumunta ako dahil nag-alala ako! May
dala pa nga ako para sayo eh.."
Akala ko, yung dala niya, yung mga karaniwang dinadala sa

mga may sakit, tulad ng prutas o di kaya bulaklak pero ang dinala niya...
Gitara. Tapos di naman pala para sakin yun...
"Bakit gitara dala mo?"
"Kakantahan kita, ayaw mo?"
"Depende. Strict akong judge noh!--Joke lang! Sige na,
kanta ka na."
Gusto ko rin naman kasi malaman kung kayang kumanta ni Jared. Umupo
ako dun sa kama ko, at siya naman dun sa kabilang dulo, habang kinakapa
niya yung gitara.
{When you say nothing at all by Ronan Keating}
"It's amazing how you can speak right to my heart
Without saying a word, you can light up the dark
Try as I may, I can never explain
What I hear when you don't say a thing"
. . .
"The smile on your face lets me know that you need me
There's a truth in your eyes saying you'll never leave me
The touch of your hand says you'll catch me, wherever I fall
You say it best...When you say nothing at all"
Grabe, wala akong masabi. Napaka-masculine nung boses niya,
tapos hindi sintonado. Waah...Ang sarap pakinggan.
"..eh? Tapos na??"
"Hindi pa. Ayaw mo kasing magsalita eh, pano ko malalaman
kung gusto mo o hindi"
"Na-speechless kasi ako eh. Sobrang...wow. At yung boses
mo...wow."
"Haha. Sige na nga"
"All day long I can hear people talking out loud
But when you hold me near
You drown out the crowd
Try as they may, they can never defy
What's been said between your heart and mine"
Pwede ng lullaby...Inaantok na ako...
"The smile on your face lets me know that you need me
There's a truth in your eyes saying you'll never leave me
The touch of your hand says you'll catch me wherever I fall
You say it best when you say nothing at all"
"*yawn* Yay...Galing mo"
"Inaantok ka na? Nakakaantok ba boses ko?"
"Hindi ah! Masyado kasing masarap pakinggan kaya
inaantok ako"
"Haha, ganun..."
Tumingin tingin sya sa paligid at inobserbahan yung kwarto ko.
Sinundan ko naman yung tingin niya at yung mga trophy ko pala yung
tinitingnan niya
"Magaling ka sa swimming?"
"Haha...Dati pa yan eh. Nag stop ako ng lessons nung
Grade 6 ako"
"Ah so di ka na magaling?"
"Hoy, ang yabang mo naman.."
"Bakit? Ako nga, nag stop nung 1st year highschool pero

hanggang ngayon magaling parin"

"Hinahamon mo ba ako?"
Bigla namang umilaw yung muhka niya na parang may na-isip siya. Uh-oh...I
have a bad feeling-"Oo. Sige ganito, pustahan tayo ah. Pumunta ka sa
swimming club bukas sa school at mag-racing tayo. Kung sino manalo, may
wish. Deal?"
Hmm...Sige na nga, there's no harm in trying naman diba?
"Hmm...Ok, deal"
_________________________________________________________
__
"Oh ayan Janine ah, sinamahan na kita dito. Kailangan ko na
talaga umalis kasi kailangan kong tapusin yung school newspaper natin. Ok?
Tsaka sure kang ok ka lang mag-isa dito?"
"Ok lang...

"

"Ok, ingats!"
Sinundan naman ng tingin ko yung pag-alis ni Hazel mula sa kinatatayuan
niya kanina hanggang sa pintuan nung exit..
"Hmm..."
Nasa mas malaking venue raw yung mga members ng
swimming team ng school namin dahil nagt-train sila ngayon kaya ako lang
ngayon yung nandito, sa tabi mismo ng pool, ready na ready na pero
nagdadalawang isip na ako kung itutuloy ko tong deal namin ni Jared.
Nawawala na talaga kasi yung swimming skills ko...
Swimming skills nga ba o confidence lang ang nawawala sakin?
---Ah hindi! Basta, iba rin yung pakiramdam ko eh. May kutob kasi ako na
kung anu-ano yung papagawin sakin ni Jared kung sya yung nanalo. Baka
nga gawin niya pa akong yaya o katulong nila sa bahay. Waaa!!!

"Huy..."
Nagulat ako nung may biglang kumalabit sa likod ko, at sa
pagtataranta ko..
*splaaassshh!!!*
Nahulog ako sa pool.
Nung naka-angat na yung ulo ko sa pool, napansin kong hanggang balikat
pala yung tubig...Hmm...medyo malalim. Tamang tama nga para sa karera.

"Hahaha! Uy...Ok ka lang ba?"

Lumapit sya dun sa dulo ng pool at lumuhod, ino-offer yung

kamay niya. Hmm...it's time for payback. Bwahaha!

"Hmm...Fine. Just fine"
Nilapitan ko sya pero nasa loob parin ako ng pool. Naka-killer
smile ako habang papalapit sa kanya, at nung tinanggap ko na yung kamay
niya bigla ko syang hinatak papunta rin sa pool
*splaaassh!!!*
"Hahaha!!! Gotcha!
"Haha.. "
"Haha--"

"

Napatigil naman ako sa kakatawa dahil ngayon ko lang

napansin, na ang lapit nung muhka niya sakin nung pagka-angat niya..
Naalala ko tuloy yung una naming pagkikita... Ganito rin kalapit yung mga
muhka namin..
Lumapit pa sya ng lumapit, at magkadikit nga ngayon yung mga pisngi
namin. Bumulong naman siya ng...
"Ready ka na ba?"
WHAT?! Para saan?! Hahalikan niya ba ako?....
Waaa...Humihina ako sa'yo Jared!
Ipipikit ko na sana mga mata ko pero bumulong ulit sya...

"Racing na tayo! Readygetsetgo"

Masyadong mabili yung pagkasabi niya, at binilisan niya rin yung
pag langoy kaya eto naman si ako, habol na lang.
Sinubukan ko talagang ma-una. Kinuha ko na lahat ng lakas ko, at freestyle
pa yung ginamit ko sa pang-karera.
Pagdating ko dun sa dulo...
"YES!!! Ako panalo!!! Ako panalo!!!"
Whaat?! Pero-- pero--!! Waaaaaaa
"Eh madaya ka naman kasi eh! Ang bilis nung "ready set go" mo!"
Tsaka dinistract niya ako dahil kala ko...kala ko...never mind
"Oh well...A deal's a deal! Ako yung panalo kaya ako yung
may wish!"
Haay...Hindi pa talaga kasi ako handang maging yaya eh!
"Fine fine. Your wish is my command.."
Ngumiti naman siya na abot-langit bago nagsalita...

"Date tayo..."
. . .
. .

Date? With Jared? Eeeeehhh...

--Pero at least mas ok yun kesa maging yaya ako diba?

_________________________________________________________
___
~Part 3~
____________________________________________________________
Nakalimutan ko palang banggitin na lunch time ngayon pero dahil nga s aracing na yun, di tuloy
ako nakakain...Wah!!! Kanina pa ako nagugutom! Nakabihis na kami pareho at palabas na ng
swimming club..
"Uy...Janine"
Ano raw? Kanin?
"Hmm...?"
Shushi, gutom na talga ako! Kahapon pa ako di kumakain dahil buong araw kong tinulungan si
mommy sa flower shop niya..
"Kasi, namumutla ka.."
Namumunga yung puno ng guava?
"Gutom--"
*blag!*
"Janine!! Janine!!"
Yun nalang narinig ko...And the rest is darkness
____________________________________________________________
Dahan dahan kong minualt ang mga mata ko, at ang una kong nakita...ilaw. Yung fluorescent light
lang pala. Sinbukan kong umupo pero may malakas na kamay na humahawak sa braso ko..

"Ssshh...Humiga ka lang. Kailangan mong magpahinga"

"Jared?..."
"May dalang pagkain yung nurse. Ikaw kasi, di mo sinasabi sakin na di ka pa pala kumakain, ayan
tuloy...nahimatay ka"
This time, umupo na talaga ako at di niya naman ako pinigilan. Aba syempre noh! Sino ba ang
kumakain ng nakahiga?
Kukunin ko na sana yung bowl ng noodles pero hinarangan niya yung kamay ko
"Oh bakit? Pati ba kamay ko, nahimatay?"
"Haha. Susubuan kita..."
Nanigas ako sa mga sinabi niya.. at ayun. Wala na akong nagawa kaya nagpadala nalang ako sa
bawat subo niya.
Nahalata ko rin naman na parang gutom rin siya.
"Alam mo kung gutom ka rin, e di kumain ka rin!"
"Ha? Di ako gutom ah! Kumain ka na nga lang!"
Nung isusubo niya ulit sana sakin, hinawakan ko yung kamay niya at sinubo sa kanya. Kinain niya
naman! O see? Gutom nga siya!
"Kita mo yan...Gutom ka rin pala eh! Mamaya ikaw naman mahimatay diyan, sakin ka pa mahulog"
"Oo na..Oo na. Haha"
Salit-salitan kami sa pagsubo sa isa't isa. Haha, nakaktuwa nga eh! Nung turn ko nanaman sa
pagsubo sa kanya, biglang bumukas yung pinto...
"Cy! Cy! Ok ka lang ba?! Anong nangyari sa--"
Napatigil si Camille nung nakita niya si Jared. Nagkatinginan silang dalawa at di ko naiintindihan yung tingin nila sa isa't isa..
"Uhmm...Hello? Camille?"
"Magkakilala kayo ni Janine?"
"Magkakilala kayo ni Cy?"
Eh?? Ano meron?
"Um...Magkakilala kayo?"
Tiningnan nila ako parehas, tapos tumingin ulit sa isa't isa...
"Uh...Yeah"
Bago pa ako makapagsalita o makapag-react man lang, nagsalita na si Camille
"Ah sige nice seeing you ulet Jared ah pero kailangan na namin umalis diba Janine?
Sigebyeingatlet'sgo!"
Tuloy tuloy niya akong hinatak palabas ng clinic hanggang sa locker ko. Nagulat nga ako nung
siya pa talaga yung nagdala ng bag ko, at sinabayan ako pa-uwi sa jeep.
"Uhmm...Camille? May nakain ka ba?"
"Hindi ko siya ex!!!"
Ano raw?! Ang layong sagot sa tanong ah! San nanggaling yun?
"Chill girl. Anong ex ex ka diyan? Ang tanong ko pagkain tapos may ex ex kang nalalaman"
Pinagtitinginan na pala kami ng mga tao sa jeep kaya nagbulungan nalang kami..
"Sa bahay mo nalang.."
Yun lang sinabi niya at tumingin na siya sa malayo. Hmm...Ano kaya meron sa kanilang dalawa?
____________________________________________________________
Pagdating sa bahay, akala ni Camille makakatakas na siya pero hinarangan ko yung pinto..
"Hep hep, kwento ka muna.."
"Haay...fine fine. Ex ko si Jared, the end. Bye!"
Natulala ako sa sinabi niya, at di ko tuloy napansin na tumakas na siya.
Ex ni Camille si ...
Jared?
At bakit...ganito yung pakiramdam?
Di naman ako dapat magalit diba? Pero...agh!
Si Jared nalang kaka-usapin ko. Pero kailan kaya? Ay oo nga! YUNG DATE NAMIN MAMAYA!
__________________________________________________
~Chapter 6~
_________________________________________________________
__

Anong susuotin ko? Dahil nasa trabaho pa sina mommy, e di

wala tuloy akong fashion adviser. Haha. Wala naman kasi akong mga formal
na damit sa wardrobe ko, puros casual lang. Hmm...tanungin ko kaya si
Hazel?
>>>
:Zel, help! Anu bng mgndang suotin pra sa date?:
>>> Hazel
:Yung tita co, fashion designer. S2 mo papuntahin co xia jan?:
>>>
:Oh? Di ba nkakahiya?:
>>>Hazel
:Nde ah. Pg dting raw sa family, wlang nkakahiya. Eh prng kptid n kta eh:
>>>
: Haha. Ty ty!:
Pagkatapos siguro ng sampung minuto, may
kumatok sa pintuan. Tumayo ako at binuksan, at nagulat ako sa taong
pumasok.
Babae sya na muhkang 40 years old na pero ang bongga nung suot!
Napakabalahibo nung coat na suot niya tapos may scarf rin siyang suot na
mabalahibo. Aba, di ata toh nagkaka-allergy sa kakasuot ng mabalahibo.
"Umm..Hi po? Kayo po ba yung tita ni Hazel?"
"Yes I am, innocent one. She told me about your problem,
therefore I am here to solve it"
Woah, nosebleed.
"Umm..Okay, sure."
"First of all, I want you to show me your wardrobe. Second
of all, address me as Madam Xanthia."
Awoot. Taray ni Madam Xanthia ah. Sinamahan ko siya sa
wardrobe ko at halos mahimatay na siya nung binuksan ito. Bakit??
"Is something wrong, Madam Xanthia?"
"h-huh? Oh dear oh dear!"
May dinukot siya galing sa loob ng coat niya, at pinaypayan
ang sarili niya. Fan pala...Mabalahibong fan! Wahaha...
"Where's the fashion police when you need them?! Whew,
anyway hija. Don't worry, I'll do my best to fix this...this..."
Dinampot niya naman yung isa sa mga damit ko na parang
diring diri
"This...mess"
Napagod ako sa ginawa namin ni Madam Xanthia. Kung
bibilangin ko, naka sampung palit na ako pero wala parin siyang
nagugustuhan.
"You know hija, kung anong problema sa'yo? Masyado kang maganda!
Naloloka ako sa babaeng 'toh! Di tuloy ako makapili!"
Awoo..flattered si me, myself, and I! Dahil dun sa compliment

na yun, na-inspire akong magpalit lalo. Haha! Hanggang sa nagningning yung

mga mata ni Madam Xanthia dun sa pang labin limang sinuot ko..
Click to view the dress

Tuwang tuwa si Madam Xanthia dun, at ako naman todo

thank you sa kanya hanggang sa paglabas niya sa bahay.
Napatingin naman ako sa relo. 6 na pala...
*DING DONG!*
Nagmadali akong pumunta sa pinto at si Jared nga yung
nandun. Nagulat ako sa attire niya..
(Readers, kung gusto niyo malaman look ni Jared para sa date
nila, balikan niyo lang yung link nung pinaka unang picture ni Jared)
"Kelan ka pa nagmuhkang anghel?"
"Ibig sabihin cute ako?"
"Hindi"
Ouch.
"You're not cute. You're beautiful"
Ayiiee.. Kinilig si ako oh! Lalo naman akong kinilig nung kinuha
niya yung kamay ko at hinalikan
Aba asensado, Honda Accord yung kotse niya oh. Haha! Nung
nasa loob na kami, patingin tingin sakin si Jared
"Hoy, sa kalsada ka tumingin, wag sakin"
"Hindi naman kasi yung kalsada yung maganda eh--Aray!"
Binatukan ko siya nun, pero ang totoo kilig na kilig ako.
Weee..Haha! ^_^
"Oo na po, oo na po. Pasalamat ka, mabait ako
ngayon"

[JARED'S POV]
Nasa sasakyan na kami ngayon ni Janine, at di ko talaga
mapigilan na tumingin sa kanya.
Ayoko rin namang aminin yung dahilan. Agh! Di naman kasi ako ganito eh.
Tsaka madami naman akong nakilalang magagandang babae, yung tipong
"head-turner" pero bakit si Janine pa?
Nung tumigil kami sa traffic light, biglang nagtanong si Janine,

"Umm...Jared, bakit mo ba talaga ako yinaya sa date na

toh?"
Kasi ikaw yung gusto ko makasama araw araw. Kasi ikaw yung
laging tuamtakbo sa isip ko.
"Kasi gusto ko, pake mo?"
"I mean...date with ME? Sino ba ako sa'yo?"
Ok, so she's weird. I don't care. I think I love her.
"Ikaw si Cyra Janine Benavente"
Muhkang na disappoint sya sa sinabi ko. Haha...May inaasahang sagot pala
tong babaeng toh ah.

"Joke lang!"
Nagulat siya dun. Ako rin nagulat.
Hindi dahil sa sinabi ko. Lam niyo anong ginawa ko?
Hinalikan siya sa pisngi...
_________________________________________________________
___

Nagulat ako dun sa halik sakin ni Jared sa pisngi...

Akward moment...
. . .
Nakakabingi na yung katahimikan!!!

**tunog ng tipaklong sa gabi**

"Uh...Andito na pala tayo"

Salamat po tipaklong.
Tumingin naman ako sa labas nung bintana nung kotse..
"Teka, bahay nyo toh ah. Anong ginagawa natin dito?"
"E di dito yung date natin"
Pinagbuksan ako ng pinto ni Jared, at dumaan kami dun sa
bakuran. Pumasok pa kami sa isang greenhouse dahil nasa gitna sya.
Wow...decorated ah. Lalo tuloy lumawak sa paningin...
Click
me!
"Anniversary ngayon nina mommy at daddy kaya may
party"
"Ohh...Astig"
"Nagkataon lang na nagkasabay yung anniversary nila at
yung date natin "
Napadaan naman kami dun sa kung saan nag-aayos sina
Tita at Tito kaya binati ko sila at todo ngiti naman sila. Ang ganda nga ngayon
ni Tita eh! Naglakad pa kami ng naglakad hanggang sa nakarating kami sa
isang parang...gazebo na may nakalagay na table at dalawang upuan. Haha,
kala ko pa naman sa isang greenhouse yung magiging unang date ko.

Click me!

"Ayos ba?"
"Ayos ayos ka diyan. Di mo sinabi sakin, ang laki nung

bakuran niyo! Ang layo nung linakad natin oh!"

"Your welcome "
Umupo na kaming dalawa dun sa upuan tapos nakarinig ako
ng music.
{Iris by Goo Goo Dolls}
And I'd give up forever to touch you
Coz I know that you'd feel me somehow
You're the closest to heaven that I'll ever be
And I don't wanna go home right now
And all I could taste is this moment
And all I can breathe is your life
When sooner or later it's over
I just don't wanna miss you tonight
Chorus:
And I don't want the world to see me
Coz I don't think that they'd understand
When everything's made to be broken
I just want you to know who I am

*beep! beep!*
Sabay na tumunog yung cellphone namin kaya nagkatinginan
kami.
"Excuse me"
Tumalikod naman ako sa kanya pero naka-upo parin ako. Sya
naman tumayo at naglakad papalayo dahil tawag ata yung sa kanya.
From: Camille
>>
911
Shoot. Ngayon na?! Sa dinami dami ng oras, ngayon pa?! Ano
bang dapat sabihin kay Jared? Di naman ako pwedeng umatras ng laban
diba? Di ko pa nagagawa yun at HINDI ko gagawin yun.
Tsk...Ang hirap naman nito!!
[JARED'S POV]
Tumayo ako at sinagot yung tawag
"Hello?!"
"Tol naman. Ikaw pa ngayon yung may karapatang magalit?
Nakalimutan mo na ba na may laban tayo?"
"Ha? Ah..eh..Oo nga pala"
*FLASHBACK*
Nagsisipilyo na ako ngayon para sa date namin ni Janine at halos
maalog na yung buong bibig ko sa pagmamadali ko. Hmm...Wala lang.
Excited lang?
Pero...
Bakita nga ba ako masyadong excited? Si Janine lang naman yun ah..
Do I like her?
*nokia tune*

Nagmumog na ako at binilisan yung paglinis sa toothbrush tapos

sinagot yung tawag
"Hello?"
"Tol, may laban tayo mamayang gabi"
"Ano?!"
"Di natin toh pwedeng palipasin. Sige tol, kita nalang tayo
mamayang gabi"
*END OF FLASHBACK*
Patay...Pano na toh?!

_________________________________________________________
__
.Janine.
Bahala na nga lang!
Lumapit ako kay Jared, at sinabing...
"Sorry"
Err...
"Kailangan kong umalis"
Tumawa nalang kaming dalawa at nagkatitigan ng saglit. Tapos...

Hinalikan nanaman ako ni Jared sa pisngi. Aba...Nakakadalawa na toh ah!

.Jared.
Nagpalit ako agad ng damit--syempre! Sinong may suot na formal na damit sa isang laban?
Medyo malapit lang sa bahay namin yung meeting place kaya di ako nahirapan. Para syang
warehouse na ma-damo sa paligid.
"Oh p're! Buti naman at dumating ka pa!"
"Tss..."
Pasalamat nga kayo eh...! Iniwan ko pa si Janine. Buti nalang may pupuntahan rin sya.
Pagkadating na pagkadating nung mga kakalabanin namin, parang gusto ko ng mag back-out.

Si Siberia...NANAMAN.
May balak bang sirain ng tadhana ang plano kong layuan si Siberia? Diba sinabi ko na yun dati?!
Sus naman!!!
Talagang kasama niya pa si Camille eh noh? Alam kong sya yun, kahit naka maskara sila.
"Pwede bang bilisan natin toh?! Istorbo ka'yo eh!"
Same here...Same here...
Sa bawat suntok, at sapak ni Jared, hindi niya binibigay yun kay Siberia. Talagang iniiwasan
niya si Siberia. Pag kinakalaban naman sya ni Siberia, iwas nalang sya ng iwas
Tumatagal na yung laban; at bigla kong naalala si Janine

"Babalik ako mamaya, wag kang ma-alala

"

$#!*! Ayoko syang paghintayin.

"Tol, kailangan ko na umalis. Pinapatawag ako ni big boss"
Pagkarinig nila nun, hindi na sila nag-dalawang isip na payagan ako. Wag niyo na rin tanungin
kung sino si big boss. Pero kung gusto niyo malaman, well he's the big boss
.Janine.
Napansin kong, nabawasan yung mga kalaban. Aba, ang daya ah! Ano yun, nag-last minute
shopping?! Time out?! Pero na-isipan ko na pwedeng palusot yun..
"Hoy hoy hoy! Pang-ilang beses na namin kayong nakalaban at hanggang ngayon wala parin kayong
kwentang kalaban ah! Walang time out time out dito!"
"Oh...Di ko napansin yun ah. Pero, oo nga!"
"Makaalis na nga lang"
Naramdaman kong susugod na sana yung isa sa mga kumag na yun pero naharangan agad sya ni
Camille. Hmm...Siguro may plano pa syang ituloy yung laban, tutal may mga kasama naman sya eh.
Tatawagan ko nalang sya mamaya para makapagpaliwanag.
.Jared.
Pagkadating ko sa bahay, saktong nakita ko si Janine dun sa may bench sa labas nung bahay
namin, at muhkang pagod na pagod sya
"Janine!"
Tumingin sya sakit at ngumiti
"Jared.."
"Naghintay ka ba ng matagal?"
"Hindi naman "
Umupo ako sa tabi niya, at talagang magkadikit na kami. Ang lamig niya nga eh..
"Nilalamig ka ba?"
"Hmm..."
Napansin kong pumipikit pikit na siya at dahil wala naman akong suot na jacket, tumayo ako
"Teka, kukuha lang ako ng jacket--"
Hinawakan niya yung kamay ko, at tumigil yung buong mundo ko.
"W-Wag na..."
Wag na wag na ka diyan? Nanginginig ka na nga eh. Pero syempre, umupo nalang ulit ako pero
malayo na sa kanya.
"Janine...May ipagtatapat sana ako sa'yo eh..."
"Hmm?"
"I..."

Bago ko pa masabi, bigla syang napahiga (o nahimatay?) sa hita ko.

Janine?
____________________________________________________________
Chapter 7
___________________________________________________________________________
"Janine?"
Kinapa ko agad yung leeg niya para tingnan kung may pulso pa siya.
Hmm...Meron naman ah!
Dahil nga nasa hita ko yung ulo niya, naramdaman kong humihinga naman siya. Haha, nakatulog
lang pala. Siguro pagod na pagod na toh. Hay...Ako rin eh.
--Ay oo nga pala. Tsk, naputol yung pag-aamin ko kanina. Di bale, siguro t-tiyempuhan ko nalang
sa susunod.
Note to self: Umamin pag di inaantok o pagod si Janine
At dahil ayoko muna siya gisingin, tinitigan ko lang siya habang hinahaplos haplos yung buhok

niya. Habang ginagawa ko yun, napapa-isip naman ako sa mga bagay bagay.
. . .
"Kung malaman mo kaya na Gang Leader ako...Matatanggap mo ba yun?"
Oops. Dapat sa isip ko lang yun.
"Hmm...?"
Uhh..A E I O U! Nakapikit parin siya pero...nagsasalita? Gising kaya siya? Narinig niya ba
yun?
"Uh, Janine. Siguro dapat umuwi ka na. Hatid nalang kita.."
Naghintay ako ng response pero wala. Phew, baka di niya nga narinig.
Kinarga ko nalang siya at dahan-dahang nilapag dun sa front passenger's seat. Kukunin ko na rin
sana yung seatbelt pero nung biglang...
"Ako na. Kaya ko na..."
,Sabay hawak sa kamay ko.
Tsk, gising na pala toh.
Habang hawak hawak nung isa niyang kamay yung kamay ko, kinuha niya yung seatbelt gamit nung
isa pa niyang kamay na di niya ginagamit. Si ako naman, kumalas na sa pagkakahawak niya sa
kamay ko at pumunta na sa driver's seat at nagsimula na mag-drive
J A N I N E
Habang nagmamaneho si Jared, nakatingin lang ako sa malayo. Nagulat naman ako nung nagpatugtog
siya, dahil dun sa kanta...
{When I'm with You by Faberdrive}
Saw you walk into the room
Thought I'd try to talk to you
Babe am I ever glad, you wanted me too
It's been two years to the day
Half the time I've been away
I know I'm not there enough but that's gonna change
"Shoot T_T"
Tuloy tuloy na yung mga luha ko.. Argh. Yun yung theme song namin dati ni Xyrus
"Uy, bakit?"
Coz I'm coming back, to show you that
I'm keeping the promise I made...
.CHORUS.
When I'm with you
I'll make every second count coz I miss you
Whenever you're not around
When I kiss you
I still get butterflies years from now
I'll make every second count...When I'm with-Napatingin ako kay Jared. Note: Sya yung pumatay nung radyo, di ako.
"Anong meron sa kanta at nasaktan ka?"
Rhyming yun ah...Pero teka, sasabihin ko ba? Eh bestfriend niya si Xyrus eeeh.
"Umm...theme song namin yun ng bf ko dati "
"Oh...
At, affected ka dahil mahal mo parin siya?"
"Ha? Ah, eh...May ginawa siya sakin dati eh. Hindi pa nga ako sigurado kung napatawad ko na
siya"
"Haha, bakit ba ayaw mo syang patawarin?"
"Kung ikaw lang yung nasa posisyon ko..."
"Chill, chill. O sige, sige ganito nalang. Patawarin mo na siya"
Wow, ang galing mag-negotiate. Pssshhh...pasalamat ka Jared ah.
Teka? pasalamat ka at...? Ano ba itutuloy ko dun? Wala na. End of my statement na yun =.=
"Tingnan mo tayo. Diba madami tayong nagagawang kasalanan? Pero kahit halos di na mabilang yung

mga sala natin, napapatawad parin tayo ni God. So kung siya, napapatawad tayo sa dinadaming
kasalanan natin, bakit di natin kayang patawarin ang iba na maliit lang ang kasalanan na nagawa
nila satin kumpara sa mga kasalanan natin? Diba?"
O_O Wow.
Yun lang. Wow *bow* (rhyming ulet?)
I was simply dumbfounded. Napa-isip talaga ako dun...Ay, hindi pala napa-isip. Napa-agree

Nung nakarating na kami sa bahay ko, niyakap ko si Jared bago siya umalis. Di ko alam kung
bakit ko ginawa yun pero parang "thank you" na rin para sa lahat ng ginawa niya, lalo na yung
advice na binigay niya kanina. Pagkapasok ko sa bahay, sinalubong ako agad ni Mommy.
"Anak, may bisita kang gwapo dun"
Dad: Anak, manliligaw mo ba yun? Ilalabas ko na ba yung sinturon ko?
O_O Ano toh?!
Nagmadali akong pumuntang sala, at dun...dun..dun ko nakita si

"Hi Janine.."
Si Xyrus
Hindi na ako nagpaligoy ligoy pa, at dinala si Xyrus dun sa may garden namin. Kailangan ko siya
maka-usap..
"Janine...Aalis na ako"
"Ha? Hindi pwede. Di pa kita nakaka-usap"
"Hindi yun. Aalis na ako. Pupunta sa ibang bansa"
"A-ano?! P-pero..."
"Bukas na yung flight ko at--"
"Xyrus, pinapatawad na kita!!!"
Nagkatinginan kami saglit, at bigla niya akong niyakap habang naka-ngiti...

J A R E D
Ano toh? Owh, panyo ni Janine! Nakalimutan niya!!!
Nagmaneho ako pabalik sa bahay nina Janine, at parang nakita ko siya dun sa garden nila kaya
dun dapat ako didiretso...
"Xyrus, pinapatawad na kita!"
Niyakap naman siya ni Xyrus...

...Ouch...

Oo na, oo na. Mahal ko na si Janine. Hindi ko lang talaga ma-amin. Alam kong marami na akong
pagkakataon pero pinalipas ko lang. Tsk, I'm regretting that.
Tsaka, bakit sa dinami dami ng tao sa mundo...Bestfriend ko pa magiging karibal ko?? Doble yung
sakit. -_Andito ako sa school ngayon. Break namin at hinahanap ko si Janine.
Hindi ko alam kung bakit ko sya hinahanap. Siguro gusto ko lang siya makasama o gusto ko ng
umamin. (kung kaya ko lang...)
Ayun! Andun lang pala siya sa court..

"Haha, ang kulit mo talaga"

"Ewan ko sa'yo

"

Di ko na toh kaya. Kailangan ko na talaga umamin kay Janine.

Bumalik nalang ako sa classroom at hinintay makabalik si Janine.
Hmm...Ngayon ko lang napansin na naka-upo pala ako sa upuan niya. Tsk. Tumayo ako pero nasagi
ko yung bag niya kaya pinulot ko yung mga gamit na tumalsik..Teka, ano toh...

..Yung maskara ni Siberia..

J A N I N E
Buong araw akong di kinaka-usap ni Jared. Bakit kaya? :-/ Hindi naman sa desperado ako para sa
attensyon nya pero di kasi ako sigurado na galit siya sakin...
Oh no! Di kaya, nalaman niya na si Xyrus yung ex ko?
Teka teka, chill. Di pa naman ako sigurado na yun yung dahilan diba? Sige sige, iba nalang
iisipin ko.
Naglalakad ako ngayon pa-uwi ng bahay. Walang masyadong tao sa kalsada kaya medyo tahimik.
?! ano yun?! Teka, teka baka mali lang yung nakita ko. Lumapit ako dun sa madilim na alley at
yun nga. Tama nga yung nakita ko!
"J-Jared..."
Naka-upo siya sa may pader at arami siyang sugat sa braso niya. Sa braso niya lang, tapos
dumudugo yung kamao niya. At...umiiyak pa siya?
Lumapit ako, at lumuhod sa tabi niya. Pupunasan ko sana yung mga luha niya pero tinaboy niya
yung kamay ko.
"Leave me alone"
"Ano bang problema mo ha?! Buong araw di mo ako kina-usap. Tapos ako na nga tong tinutulungan
ka parin, pinapa-alis mo naman ako"
Hindi siya sumagot. Kaya ang ginawa ko, tumayo at hinila yung kamay niya
"Tsk, halika na nga. Mamaya mo nalang sabihin yung dahilan. Kailangan muna kitang gamutin--"
Bigla siyang tumayo, at hinila ako pabalik. Sa lakas nung pagkaka-hila niya, napasandal ako dun
sa pader. Grabe, lumaki yung mata ko. Pero di dahil dun!

Hinalikan niya ako.

Hindi rin naman ako maka-alis dahil hawak niya yung pisngi ko, at yung isa niya namang kamay,
nakaharang sa gilid ko.
O di kaya...Ayokong umalis?

The kiss seemed like forever.

Pag gumagalaw ako, hinihigpitan niya yung hawak niya sakin. Hanggang sa kinailangan naming
dalawa ng hangin. We were both gasping for air.
Dun lang siya nagsalita!
Background music: {Perfect by Simple Plan}
CHORUS:
Cause we lost it all
Nothing lasts forever
I'm sorry
I can't be...perfect

"Kakayanin ko pa sana, kung karibal ko yung bestfriend ko. Pero eto?!"

Ha?! Anong pinagsasabi niya?
Now it's just too late
And we can't go back
I'm sorry
I can't be...perfect
Naramdaman kong tumulo yung luha ko dahil sa mga susunod na sinabi niya...

"I love you Janine. But I'm sorry..."

Anong ginawa ko Jared?
Chapter 8 preview!
Oh no...Nagkaroon ng espionage dun sa last scene between Jared and Janine?
Espionage = Spying
Ibig sabihin, may nakakita sa kanilang dalawa!
Sino naman yun? May hula na ba kayo? Naku po, may balak pa yung taong yun na i-threaten si
Janine!
Makakaligtas kaya si Janine?
Chapter 8
"I love you Janine. But I'm sorry..."
G@g* yun ah. Tsk! Di toh pwede! Kailangan malaman toh ni big boss..
"Big Boss. May problema tayo.."
Kwinento ko sa kanya ang mga nangyari at halos tumilapon yung cellphone ko sa lakas nung sigaw
niya.
Big Boss: "HINDI MAARI ITO! KAILANGAN I-ELIMINATE SI SIBERIA! GAWAN NIYO YAN NG PARAAN!"
"S-Sige po, gagawan po namin ng paraan"
Binaba niya na yung phone. Tsk...
Pagsisisihan mo toh Jared..
___________________________________________________________________________

J A N I N E

Things were never the same...

Pagkatapos nung nangyaring yun, di ko na nakikita si Jared. Lumipat na siya ng ibang school,
sabi nung mom niya. I'm sure di alam ni tita yung nangyari, wala naman kasi siyang nabanggit
tungkol dun. Tsk...
Di lang yun. Madalas ko ng nakakasama si Xyrus. Sya nalang nagsisilbi na kaibigan at kakampi ko
ngayon besides Camille.
Nagbago na rin si Janine.
Ang dating, masaya, masiglahin, at makulit na Janine wala na.
Naging

malungkot, laging matamlay, at madalas nakatulala

Pero pagdating naman sa laban, lalo akong nagaganahan dahil naglalabas ako ng sakit ng loob.
Masakit kasi. Masakit na malaman mong mahal mo ang isang tao, kung kelan ka pa niya iniwan.
Lalo na't hindi ko alam kung bakit niya ako iniwan.
Naglalakad lakad ako ngayon sa labas. Pagkatingin ko sa kanan, andito pala ako sa bahay ni
Jared. Naalala ko naman na sinabi ng mom niya na wala raw siya diyan. Tsk... Andaming mga
alaala na bumabalik. Dumodoble tuloy yung sakit.
Teka...
Shushi, may sumusunod sakin?! Nagpakita na nga yung sumusunod sakin pero naka "all black" sya,
at naka maskara pa.
Tumakbo ako ng tumakbo, at nung nakarating na ako sa malapit sa kanto, may biglang humila sakin
at tinakpan yung bibig ko.
"Ssshh.."
Camille...
Hinintay namin na lumampas samin yung naghahabol, saka kami lumabas sa kinatataguan namin na
pader. Yinakap ko nun si Camille.
"Salamat..."
"Hehe, wag ka na ngang malungkot. Pano tayo magbabakasyon niyan"
"Ha? Magbabakasyon?"
"Oo! Hello? Summer vacation!"
Oh. Nice...Sa sobrang pagka-depressed ko di ko napansin na summer na pala.
"Oh, haha. Eh san naman tayo magbabakasyon?"

"Sa Hawaii

"

Naks, asensado si Bespren ko ah. Haha, siguro kailangan ko rin kunin tong opportunity na toh.
Masyado ng maraming masakit na alaala dito. Tsaka kasama ko naman si Camille eh.
Buti nalang andito pa siya...
Chapter 9 preview
Sino itong taong nakalaman ng plano ng gang ni Jared na saktan si Janine, na...wala naman sa
gang?
At totoo nga ba, na isa sa mga dahilan kung bakit sinama ni Camille si Janine sa bakasyon ay
dahil nanaginip siya na may masamang mangyayari?
At ano tong sakit ni Camille? Diba kakasabi lang ni Janine na siya nalang kakampi niya maliban
kay Xyrus?

Chapter 9
___________________________________________________________________

X Y R U S
Simula nung umalis na ako sa gang na yun, ang saya saya na ng buhay ko. Dahil na rin kay
Janine, lagi nalang akong naka-ngiti. Sayang nga lang at di ko sya makaksama ngayong bakasyon
dahil pupunta raw sila ni Camille sa Hawaii.
Ako naman, wala pang na-iisip na gagawin ko buong bakasyon kaya nga naglalakad lakad lang ako
ngayon dito sa park.
"Boss, sumablay tayo eh.."
Ha? San nanggaling yun?
"ANO?! Mga walang kwenta talaga kayo?!"
Sinundan ko pa yung mga boses na naririnig ko at napunta naman ako sa maraming puno.

s#**! Si Big Boss?!

"Eh may biglang lumigtas po sa kanya pero di ko na sila nakita"
"Wala akong paki-alam kung pano nangyari yun!!! ANG GUSTO KO LANG, PATAYIN NIYO YANG JANINE NA
YAN! NA-IINTINDIHAN NIYO BA?!"
Shoot.
Hindi nila pwedeng gawin yun. X-( I have to stop them
___________________________________________________________________

C A M I L L E
Gabe ang saya dito!!! Andito na kami sa Hawaii, sa Turtle Bay Resort. Si Janine nga eh, ayaw
tumigil kaka-picture.
Marami kaming ginawa dito.
Horseback riiding, scuba diving, helicopter tours, hikingat madami pa!
"Wahaha. Janine, di ka ba napapagod?"
"Hindi pa
Halika, dali! Dun tayo sa dagat, magd-drawing ako ^_^"
Haay. Kahit pagod na ako, pumayag parin ako. Gusto ko lang makita si Janine na masaya.
Napanaginipan ko rin kasi na may mangyayaring masama. May magtatangkang patayin si Janine. Oo
na, paranoid na kung paranoid; ang sakin lang ayoko syang mapahamak.
Parang kapatid ko na rin si Janine at ayokong nasasaktan sya. Kaya nga hindi ko hinayaang
makaharang si Jared sa friendship namin.
Obvious naman na may gusto sa kanya si Jared diba?
Ayun, tuwang tuwa si Janine nung makahanap kami ng magandang view nung dagat kaya umupo na sya
sa sand at nagsimulang mag-drawing. Ako naman, nakatayo sa tabi niya at nakatingin sa malayo.
May naalala lang kasi ako.. :-/
"ARAY SH--"
*boog!*
"Camille!!! Camille, okay ka lang?! Anong nangyari?!"
"W-wala. Okay lang a-ako. "
"Sure ka..? "
Tumango lang ako kay Janine at gumawa ulit ng pilit na smile.
Shoot.

Eto na nga ba sinasabi ko eh...

*FLASHBACK*
"Doc, ano po ba yung problema...?"
"Meron kang sakit. Sakit na kadalasang natatagpuan sa isang tao kapag malala na..."
"

I..I.."

"You have pancreatic cancer"

*END OF FLASHBACK*
___________________________________________________________________

Chapter 10
____________________________________________________________
X Y R U S
Pagka-uwi ko sa bahay, di parin ako mapakali. Naglakad lakad ako sa loob ng bahay namin
hanggang sa napa-upo nalang ako. Sa di ko malamang dahilan, kinuha ko yung mga papel na nasa
lamesa at binasa ko.
Teka...
Ticket toh ah? --Papuntang Hongkong?
"Ma, ano toh?"
"Anak, wag mong sabihing buong bakasyon mo e andito ka lang sa bahay?"
"Eh pero..."
"Wala ng "pero" "pero" anak. Bukas na yung flight natin eh"
Patay. Pano ko na p-protektahan si Janine ngayon?
____________________________________________________________
J A R E D
Hmm...
Matagal tagal na rin kaming walang laban ah. Ano na kayang nangyari?
Mapuntahan nga.
*MAYA MAYA*
"Mga tol, wala ba tayong laban? Tagal na ah"
"Ah...eh...teka"
Nagbulungbulungan sila pero di ko marinig.
"Pano na toh, di natin pwedeng sabihin sakanya na may balak tayong patayin si..."
"Oo nga, mahal niya yun eh. Baka mamaya, tayo pa ang madali nito"
"Ha?
Patayin sino? Mahal nino?"
"Ah, wala!!! wala!"
"Gusto lang namin...uhh...bigyan ka ng break!"
"Break?"
"Oo! Masipag ka kasi, at madami ka naring nagawa para samin kaya you deserve the break"
"Ok...?"
____________________________________________________________
J A N I N E
"Sige, mag-ingat ka Best friend ah"
"Ikaw rin, bye!"
Andito na ako sa airport ng Pinas. Ako lang kasi si Camille, ipapagpatuloy niya yung bakasyon

niya sa Spain. O diba? Masyado na siyang sosyal noh?

Sorry Janine. Sorry na kailangan kong magsinungaling sa'yo. Ayoko lang na mag-alala ka. Sorry
na hindi mo alam na ang totoong dahilan kung bakit ako pupuntang Spain ay para sa therapy ng
sakit ko...
____________________________________________________________
"Big Boss, nakabalik na si Siberia. At mag-isa lang siya"
"Good. I want her dead, and I want her dead NOW!"
Chapter 11
_________________________________________________

J A N I N E
Pagkadating ko sa bahay, parang walang tao. Ay teka, oo nga pala. Nag-bakasyon rin sina mommy!
Hmm...
Sa totoo lang, nung nasa Hawaii pa kaming dalawa ni Camille, marami akong napag-isip isip.
Unang una, napag-usapan namin ni Camille si Jared. Ayoko kasing may tension saming dalawa
tungkol sa topic na yun. Lam niyo yun? Ex ng best friend mo yung mahal mo ngayon. Kaya pinagusapan namin yun. Sa totoo lang, si Camille yung nagbigay sakin ng lakas ng loob para liwanagin
ang sitwasyon namin ni Jared.
KAYA! Pupuntahan ko siya ngayon. Nagbihis muna ako saglit, uminom ng tubig, at naglakad papunta
kina Jared. Habang naglalakad, may nakita akong couple na magkahawak kamay. haha, HHWW. Tsk.
Binilisan ko yung paglakad. Hay, bumabalik na lahat. Lahat ng alaala
Tumingin ako sa paligid ko at napansing andito na pala ako sa harap ng bahay ni Jared.
Ok, ok, kaya mo 'toh Janine!
Bago pa ako makapasok sa bahay ni Jared...
*bang!!!*
HALA HALA HALA! May nagpaputok! Tumingin ako sa likod ko...Wala naman ah! Pagkatingin ko ulit
dun sa pintuan nina Jared may mga lalakeng naka-itim at naka maskara.
"Hello, Siberia"
S**t, pano nila nalaman?! At sino ba sila?! Lalaban na sana ako, pero...
"Sino ba kayo?!"
Hinatak nila ako papunta sa van nila. Habang ako, nagpapadala lang. Hindi ko ginagawa toh para
magbago isip nila. Pagdating sa mga gang, tandaan niyo lagi na di magbabago isip nila pag
nahuli na nila ang kalaban nila.
Gusto ko lang malaman ang buong plano nila.
"Di mo na kailangan malaman
Aba, ang taray.

"

Maya maya, tumigil na yung van. Pinasuot nila ako ng coat, at shades tapos pagkalabas ko ng
van, nasa isang resort pala kami.
Eh? Di ko ma-gets plano nila..
_________________________________________________
X Y R U S
"Anak, maghintay ka nalang ah. Maya maya, aalis na rin tayo papuntang airport"
"Uh...Sige po ma, may gagawin lang muna ako"
Pumunta ako dun sa main headquarters nung gang ni Jared, a.k.a. ex-gang ko. Nagbabakasakali
lang naman.

Oh shoot, may palabas. Nagtago ako dun sa likod ng tanke pero nung nakita kong si Jared yung
lumabas, pinuntahan ko agad siya.
"Xyrus?"
"Sshh!!! Wag kang ma-ingay"
"Bakit ka nandito?"
"May kailangan kang malaman. Tungkol kay Janine"
"Janine? bakit, anong nangyari sakanya?"
"Tol...
May balak yang mga gang member mong patayin siya"
"ANO?! "
_________________________________________________
Chapter 12
_________________________________________________
J A R E D
shoot shoot shoot shoot shoot shoot shoot shoot shoot!!!
Bakit di ko napanisn yun?! PUTEK. Kailangan ko silang mahabol! Kung magtatanong kayo kung pano
ko nalaman kung saan nila dinala si Janine, sinabi rin yun sakin ni Xyrus.
Nag-drive agad ako papunta dun sa resort. Buti nalang alam ko yung daan. Nakapunta na ako dun
dati eh.
...Sorry Janine...
Sana pinaglaban nalang kita noon pa. Duwag lang talaga ako. Sorry talaga.
Pero wag kang mag-alala. Di na ako magpapaka-duwag.
"Not this time"

J A N I N E
Dinala nila ako dito sa isang kwarto sa resort. Nasa loob kami ng cottage, at as expected, nasa
upuan ako ngayon, nakatali ang mga kamay
Pero syempre dahil ako parin si Siberia
Habang naglalaro sila ng mga baraha dun sa kabilang
dulo ng kwarto, sinusubukan kong alisin yung tali. Pero syempre para di masyadong halata, e di
kina-usap ko sila
"Pwede ba, pakawalan niyo na ako?! Bakit niyo ba talaga ako dinala dito?! Sino ba kayo?"
Yes..malapit ng matanggal yung tali..
"Well, kung gusto mo talaga malaman..."
Konti nalang, matatanggal na yung tali...
"Mga gang members kami ni Jared"
. . .

Ano?!
"G-gang members...?"
"Oo. Hindi mo ba alam na gang leader namin siya? "King" yung codename niya acutally"

S#!t. Now I get it.

Iniwan ako ni Jared nun dahil alam niyang ako si Siberia. D@mn...
Di ko na alam anong gagawin ko. Nung narinig ko yung mga salitang yun, nawalan na ako ng pagasa. Para bang...nawala na ako sa sarili ko. Kaya...di ko na rin pinilit tumakas... :|

J A R E D
Nung nakarating na ako sa resort, saktong nakita ko yung iba kong mga ka-gang members. Pero
sigruadong may nagbabantay pa niyan kay Janine. Hmm...
Napatingin ako dun sa front desk. Nilapitan ko yung clerk at may binulong,
"Excuse me sir, I noticed a black honda accord car parked in the "no parking space" outside the
resort. Could you page the owner to park it somewhere else?"
"Of course sir. Thank you very much for your concern"
Sa mga ka-gang members ko yun. Kaya naman nung pin-age na nung clerk, nakita ko silang
tumatakbo palabas nung resort. Okay, here's my chance...
Iniwan nung ka-gang member ko yung susi sa clerk's desk, at dahil pumunta ng banyo yung clerk,
kinuha ko agad yung susi at pumunta sa kwarto nila. (Syempre may kasama ng room number yung
susi)
Pagkabukas na pagkabukas ko ng pinto, kaka-iba yung naramdaman ko nung nakita ko si Janine,
nakayuko at nakatali. S#!t. Way to go Jared.
"I-I'm sorry..."
Tumakbo kaagad ako sakanya at inalis yung pagkakatali nung kamay niya. Kaso lang wala eh,
parang wala siya sa sarili niya.
Yinakap ko siya. D@mn.
I really missed her....
"Janine...I'm sorry"
Nung narinig ni Janine na sinabi ni Jared yung pangalan niya, saka lang siya bumalik sa sarili
niya. Sinubukan niyang umalis sa yakap ni Jared.
"Get off me, you jerk.
B**llS#!t.

Wala ka bang laban ngayon, "KING"?!"

Alam niyang gang leader ako?! GREAT.

Chapter 13
____________________________________________

J A R E D
Nung narinig ko yung mga salitang yun...bumagsak yung buong mundo sa mga balikat ko. Ang sakit.
Parang may umapak sa puso ko.
--Pero di pwede. Di ako pwedeng sumuko ngayon. Patay kaming dalawa pag nakabalik pa yung mga
gang members ko.
"Janine.Mamaya mo na ako tarayan.Bilis kailangan na nating umalis dito bago pa sila
makabalik.Halika na, dali"
Hindi parin siya gumalaw. Tsk..
"Di ako nagbibiro, Janine. Gusto mo na bang mamatay?!"
Tiningnan niya lang ako nun. Naman oh! Dahil matigas ulo niya, binuhat ko na siya.
...Bridal style

Yung parang bagong kasal kami.

Sa sobrang pagmamadali ko, dumaan kami sa harap nung resort.

S#!t, nakita kami nung mga gang members. Patay patay patay!!! Binilisan ko lalo ang pagtakbo.
Hanggang sa napunta kami ...sa...

...gubat...
"JARED DI KA MAKAKATAKAS!!!"
S#!t S#!t S#!t S#!t!!!
Tumigil muna ako at tumago sa likod ng malaking puno. Kailangan nilang maligaw. Hanggang
ngayon, wala paring imik si Janine. Hah. Wala talaga siyang paki-alam ah. Nung medyo tumagal
na, di ko parin siya binaba, I don't want to take any risk. Pero...nangangalay na rin ako.
Lagpas isang oraas na simula nung dumating ako sa resort. Nangangalay na rin ako...tsk...
Tumakbo ulit ako, kailangan naming maka-alis sa gubat na toh. Mga konting segundo
pa....napadpad kami sa...
Parang isla? Dagat? Buhangin? Gubat? AGH!!! Ang sakit na ng katawan ko...
Dahan dahan kong nilapag si Janine dun sa buhangin pero di ko na talaga kinaya. Nung nilapag ko
na siya, bumigay na rin ata yung katawan ko kaya nahulog ako sa ibabaw niya.
*umpf*
Magkadikit na yung mga noo namin. Mmhmm...D@mn. I missed her scent. Napapikit nalang ako.

"I missed you..."

Hindi ko na napigilan. Hinalikan ko siya. Alam kong di niya rin napigilan, coz she kissed me
back.
Lumalim yung halik. Di ko na nga napansin na siya na yung nasa ibabaw ko. Lumipat yung mga
kamay ko papunta sa likod niya. Parang yakap yakap ko na rin siya...Kahit gusto ko tong
patagalin, sabi nung utak ko kulang na kami sa hangin. Kaso lang pasaway tong puso ko eh.
Hinigpitan ko yung yakap ko sakanya.
Hanggang sa, siya yung unang humiwalay. Napa-upo kaming dalawa, humihinga ng malalim.
"Sorry..."
"Bakit...ka nag-sosorry?"
"Hindi para sa'yo yung sorry na yun. Para sa sarili ko yun. Sorry kasi nagpadala ako sa
nararamdaman ko para kay Jared"
"Anong mali dun? Janine mahal kita"
"Yun na nga eh. Nagsosorry ako sa sarili
sa lahat ng tinago mo sakin, sa lahat ng
Nung mga oras na yun...halu halo na yung
talaga. Ang mga lumabas nalang talaga sa

ko kasi di ko alam kung bakit sa lahat na ng nangyari,

sakit na binigay mo...Mahal parin kita :|"
nararamdaman ko. Saya...Galit...Basta halu halo na
bibig ko..

"I love you"

Tumulo yung luha niya. Pupunasan ko sana pero tinaboy niya yung kamay ko. Tuloy tuloy na siyang
umiyak.
"Talaga?! Kasi alam mo, hindi ko naramdaman yun. Sasabihin mong mahal mo ako tapos aalis ka.
Kala ko ba matapang ka?! Kala ko pa malakas ka?!. Bakit ka bumigay?!!! KUNG MAHAL MO TALAGA
AKO, KAYA MO AKONG IPAGLABAN, KAHIT PA SA MGA GANG MEMBERS MO! MAHIRAP BA YUN?!"
Tumigil siya sandali, kasi humahagulhol na siya nun. Tapos...sumunod ang di ko inaasahan...

Sinampal niya ako

Ng pagkalakas lakas...

"Yun ba yun?! T-Takot kang ma-m-matay?! a-alam mo ba kung gano kita kamahal?!!! Kaya kong
mamatay para sa'yo!!! PERO LUMIPAS NA YUN! SALAMAT AH? SALAMAT KASI PINARAMDAM MO SAKIN NA
BALIWALA LANG PALA NA MINAHAL RIN KITA KASI DI MO NAMAN PALA AKO KAYANG IPAGLABAN
"
:|

Di ko alam anong gagawin ko nung mga oras na yun. Yinakap ko nalang siya. Pinipilit niyang
makawala pero hinigpitan ko yung yakap
"Janine. I'm sorry...
Alam kong hindi sapat yun pero mahal talaga kita. Mahal na mahal na
mahal na mahal kita. I love you...and I'm sorry if you felt you had to earn that. Sorry kung
naramdaman mong kailangan mo pang paghirapan para lang mahalin kita"
"Oo. Siguro nga pinaramdam mo sakin na kailangan ko pang paghirapan ang pagmamahal mo. But it
doesn't matter anymore. Coz I give up Jared."
Sa lahat ng mga masasakit niyang sinabi, yung huli yung pa ulit ulit sa utak ko...

"Suko na ako, Jared"

"Suko na ako, Jared"
"Suko na ako, Jared"

AGH!!! Hindi ko na rin alam anong gagawin ko

Ang sakit. Ang sakit sakit. Kung kanina yung
sakit parang may umapak sa puso ko...Ngayon parang stampede na. Bibigay na rin ba ako? Susuko
na rin ba ako?
Napasuntok nalang ako sa buhangin...
Chapter 14
_______________________________________

J A R E D

Tumayo ako tapos tumakbo ako papunta dun sa gubat, tumakbo ako ng tumakbo. Kailangan namin
makalabas dito.

"AAAAAGGGHHH!!!"
Sumigaw ako habang tumatakbo. Pang palabas ng sakit ng loob.
Gusto niyo malaman gano ko katagal tinakbo yung gubat? Hapon ako dumating sa resort, at
dumidilim na nun. Sinubukan ko pa lumabas ng gubat at...ayun nakabalik lang ako dun sa isla.
Nandun parin si Janine, dun sa inuupuan niya kanina, di parin kumikibo. Nilapitan ko siya.
"Wala ka bang paki-alam kung baka nga stranded na tayo dito?! Gusto mo na ba talagang mamatay?"
...katahimikan...
Matagal bago siya sumagot, pero di niya parin ako tinitingnan.
"OO. Para hindi na kita makikita. Para makasama ko na sina Ate Cybele at Kuya Cyro. Para
matakasan ko na lahat ng mga problema ko. At kung ikaw, gusto mo pa mabuhay, dun ka sa kabilang
dulo ng isla!"
Di ko na siya pinilit. Siguro kailangan niya lang ng oras para makapag-isip. Kumuha ako ng
kahoy tapos nag-drawing ako ng mahabang linya dun sa buhangin.
"O sige...Kung yan ang gusto mo. Ayan, may linya. Diyan ka sa side mo, eto side ko..."
Inirapan niya lang ako. Tsk. Bahala siya.
Teka...!!! Bakit di ko na-isip yun?! CELLPHONE! Kinuha ko agad yung cellphone na nasa bulsa ko.

SHETE! Walang battery!!! Kung sinuswerte ka nga naman oh...Tsk.

"Janine, dala mo ba yung cellphone mo?!"
Di siya sumagot. PUTEK. Ngayon pa ba niya ako i-dededma?!

"OY ANO BA?! Sabi ko, dala mo ba cellphone mo?!"

PUTEK TALAGA.. Ngayon pa aandar yang pagkatigas ng ulo niya ah. FINE.Naglakad ako palayo ng
padabog. Maghahanap ako ng pagkain. Bahala siya sa buhay niya!!!
___________________________________________

WOOHOO! Ang dami kong nakuhang pagkain. Nung bumalik ako sa gubat, dun ko lang napansin na
puros fruit tress pala yun. Tapos gumawa narin ako ng apoy. Hindi naman sa malamig pero
kailangan na rin yun para pag umangat yung usok, baka may makakita dun sa resort tapos iisiping
"signal fire".
Hmm...Subukan ko kayang gumawa ng bahay kubo? Pwede naman diba?

*THUNDER*
Hmm. Muhkang uulan ah. Napatingin ako kay Janine.
S#!t nandun parin siya, naka-upo. Naka-tingin sa malayo. Parang di siya gumalaw buong araw. Ano
ba kasi problema niya?!!! --teka...Ano ba paki-alam ko?! Diba bahala na kami sa mga buhay
namin?
*THUNDER*
May naramdaman akong pumatak sa ulo ko. Hinawakan ko yung ulo ko, at tiningnan yung kamay ko
para siguraduhing hindi ipot. Hmm...
*plook!*
Naramdaman ko nanaman na may pumatak pero sa balikat ko naman. Tapos...
*VSSSHHH*
Tuloy tuloy ng bumuhos ang malakas na ulan. Tsk.
"Janine!!! Umalis ka na diyan!!! Magkakasakit ka!!!"
Oo na oo na, alam ko iniisip niyo. Kahit naman siguro ano gawin ko, mahal ko parin siya. Kaso
lang, di parin siya nagsasalita. NAMAN OH. Di ko talaga ma-intindihan mga babae!
Tumakbo ako papunta sakanya, at lumuhod sa tabi niya.
'Janine!!! Shete, di ako papayag na magkasakit ka! Kahit anong gawin mo, mahal parin kita!!!"
kaso lang wala eh! No reply talaga!!!
"Gusto...ko...ng...mamatay"
Hindi ko sinigaw yung mga susunod kong sinabi pero in-emphasize ko talaga yung bawat
salita
"Death is not meant to be an escape from all of your problems. It's where all of the things
you've done in your life comes back to haunt you."
Muhkang natauhan siya dun. Tiningnan niya ako nun, di ko masabi kung umiiyak na siya kasi
umuulan.
"Janine, yun ba ang gusto mo?!"
"M-maybe...M-maybe n-not"
Tumayo na siya nun at naglakad papunta dun sa mga puno. Hmm...Muhkang galit parin siya sakin
ah. Di bale nalang.
Sumunod rin ako, at pag-upo namin dun sa mga malalaking dahon na kinuha ko kanina, tinanggal ko
na yung polo shirt ko. (*no dirty thoughts please*)
"Magkakasakit k-ka kung di ka r-ri-rin magtatanggal ng damit"
"a-ayaw..."
"S-sa ganitong s-sit-sitwasyon, a-ano ba ang dapat g-gawin? Diba nurse y-yu-yung mo-mommy mmo?"
P[_]c|-|@, nanginginig na kami sa lamig...

"Ka-k-kailangan m-mag sh-share ng body heat para d-d-di Ma-m-magka hypothermia..."

"Yun naman pala eh. Pano tayo mag-sh-share ng b-body he-heat kung parehas tayong na-nakasuot ng
damit na b-b-basang basa?"
"B-basta ay-ayaw."
"Fine. Pero kung magkaka-hypothermia ka dito, mamamatay ka rin naman kasi walang ospital. Tss.
Useless"
Ayunw ala na rin siyang nagawa kaya nagtanggal na rin siya ng damit
Ang suot ko nalang ngayon, shorts na umaabot sa gitna ng tuhod ko. Habang siya, under-garments
nalang pero meron rin siyang suot na itim na maikling shorts. Sinabit namin yung mga damit
namin dun sa punong malapit samin.
Nakahiga na kami ngayon pero ang layo niya sakin tapos nakatalikod pa. Tsk.
"Galit ka parin ba sakin?"
"Maybe...Mabye not"
Hmm...*evil grin*
"Janine..."
Sinabi ko yun ng palambing at alam kong inis na inis na siya ngayon dahil ganun yung
pagkakasabi ko ng pangalan niya. Umusog usog ako palapit sa kanya at nagulat siya nung
nagkadikit yung katawan ko at yung likod niya.
"*pabulong* Shut up, shut up, shut up"
Nilagay ko yung isa kong kamay sa bewang niya at pinaharap siya sakin. Paniguradong...ngayon,
naamoy niya na yung pabango ko sa sobrang lapit niya sakin
"Stop torturing me "
Haha, siguro nga torture talaga toh para sakanya, dagdagin mo pa na yakap yakap ko siya ngayon
Share body heat nga diba?
"SWEET torture, princess "
Napayuko siya dun. Tsk...

Bakit kaya galit parin siya sakin? Kasalanan ko ba na gang leader ako? Kasalanan ko ba kung
gang hater siya? Kasalanan ko ba na nagkakilala kami? Kasalanan ko ba na mahal ko siya kahit
ganito ang sitwasyon namin? Ano na nga ba talagang mangyayari saming dalawa?...
Yun yung mga tanong na lumutang lutang sa utak ko bago ako nakatulog...
Chapter 15
[Jared's POV]
Pagka-mulat ng mga mata ko, ang unang una kong nakikta yung mala-anghel na muhka ni Janine.
Magkaharap kami at tulog na tulog siya. Hindi ko na nga namalayang hinawakan ko na pala yung
pisngi niya. Bigla kong naalala na galit parin sakin si Janine pero, parang...baliwala na rin
yun.
Nagulat ako nung gumalaw siya. Dahan dahan kong nilayo yung kamay ko na nakahawak sa pisngi
niya para di siya magising pero mas kinagulat ko nung aksidenteng lumapag yung kamay niya sa
kamay ko na nasa pisngi niya.
. . .
Katahimikan
. . .
Nung nagising na rin siya, hindi na ako nakagalaw. Nagkatitigan nalang kami. Naalala ko tuloy
yung pinaka-unang pagkikita namin. Umupo siya at linayo yung tingin niya sakin. Tsk. Nung umupo
na rin ako, tiningnan ko yung dagat.
"Janine, ligo tayo sa dagat"
"Bakit kaya mong magpanggap na okay lang ang lahat???"
Woah. Ang straightforward nun ah.

"Uh...Kung ayaw mo naman mag swimming okay lang sakin"

Tiningnan niya lang ako nun. Sus. Masyado na siyang nagiging madrama ah.
[Janine's

POV]

Nabigla ako nung binuhat ako ni Jared.

"Bitawan mo nga ako!!!"
Di siya nakinig. Tumakbo siya papunta dun sa dagat habang karga ako at patuloy parin ako sa
pagsisigaw.
"Ibaba mo akooooo!!!"
"Sige"
Bigla niya akong binaba kaya bumagsak ako sa tubig.
*SPLASH!*
Nung umahon ako...Wala na si Jared???
"Psst"
Lumingon ako pero wala naman. Nako...
"Babalik na nga lang--"
May biglang humatak sakin galing sa ilalim ng tubig, pero buti nalang napigilan ko pa yung
hininga ko. Nung binuksan ko yung mga mata ko sa ilalim ng tubig...SIYA yung unang una kong
nakita.
Sa dinami dami na ng mga pinagdaanan namin, ang dami ko ng pwedeng masabi sakanya, pero sa
ngayon parang hinihiling ko nalang na di ko nalang nakilala si Jared King Alvarez.
Nagtititigan lang kami nun sa ilalim ng tubig na parang wala lang. Parang wala lang ang lahat,
na parang hindi ako gang hater at hindi siya gang leader.
The next thing I knew...He was kissing me. Hindi ko alam pano pero nadala ako. Siguro may
epekto yung ilalim ng dagat kasi dapat ngayon naghahabol na ako ng hininga. Hindi niya parin
siya bumitaw nung umahon kami kaya naman ako na yung unang humiwalay. Babalik na sana ako dun
sa isla pero pinigilan pa ako ni Jared.
"Janine, please--"
"Jared, please lang. Wag mo na ako pahirapan"
Pagkatapos nun, hindi na ulit kami nagpansinan. The rest of the day...felt like forever. But I
guess, that night...forever was over.
"Janine"
Lumingon ako pero wala naman si Jared. Parang, malayo yung boses niya. Hmf. Di ko nalang
pinansin.
"Janine!"
Lalalala wala akong naririnig!!!
"Janine!!!"
HAY BUHAY...Pagbibigyan ko na nga lang. Sinundan ko yung boses niya at napadpad ako sa isa pang
parte ng isla na medyo magubat pero may maliit na waterfalls. Sa sobrang liit, parang
nagmuhkang display nalang siya tapos ang daming...ano toh kandila?
"Di yan mga kandila. Gumawa lang ako ng madaming maliliit na apoy para mag muhkang mga kandila"
Lumabas si Jared galing sa mga puno na may hawak na mga bulaklak. Lumapit siya sakin at
bumulong sa tenga ko,
"Janine, please pagbigyan mo na ako...Kahit ngayong gabi lang, kalimutan nalang muna natin na
gang hater ka at gang leader ako. Kalimutan nalang muna natin na tayo si Siberia at King. Pwede
bang si Jared at Janine nalang tayo, kahit ngayong gabi lang"
Tiningnan ko lang siya nun pero muhkang hinihintay niya yung sagot ko.

"I guess one night wouldn't hurt"

Ngumiti siya nun tapos may kinuha siya sa bulsa niya at may pinakita saking...Ipod
"Nadala ko pa pala toh"
Kinabit niya yung isang earphone sa tenga ko tapos yung kabila sa tenga niya. Nung nagsimula na
yung tugtog, kinuha niya yung mga kamay ko tapos binalot sa likod ng leeg niya tapos nilagay
niya yung mga kamay niya sa bewang ko at nagsimula kaming magsayaw.
{Background Music: Before I let you go by Freestyle}
:: I can still remember yesterday
We were so in love in a special way
Knowing that you love me made me feel oh so right ::
Habang tumutugtog, kumakanta rin si Jared. Parang...kinaka-usap niya ako gamit yung lyrics nung
kanta.
:: Now I'm feeling lost, don't know what to do
Each and every day I think of you
Holding back the tears; I'm trying with all my might ::
Nung bridge na, nakikanta na rin ako.
:: Because you've gone and left me standing all alone
And I know I've got to face tomorrow on my own ::
:: (chorus) But baby, before I let you go
I want to say I love you
I hope that you're listening coz it's true
You'll be forever in my heart
And I know that no one else will do
So before I let you go I want to say it...I love you ::
Ngayon magkadikit na yung mga noo namin tapos nakapikit na si Jared. Nung nagsalita siya,
tiningnan niya ako ng diretso sa mata.
"If I were to kiss you, but it would be our last kiss...what will you do?"
Haha, pa-english english pa siya ngayon ha. Pero dahil seryoso yung moment e di nagpaka-seryoso
na rin ako.
"...Make the most of it?"
Hindi na ako naka-react pagkatapos nun. Bakit? EH KASI...Kung ikaw ako, pano ka magrereact kung
bigyan ka ng desperadong halik ng taong...mahal ka, mahal mo, pero hindi kayo, at bawal rin
maging kayo. Naman. Masyadong komplikado yung sitwasyon namin. Parang Romeo and Juliet. Pero
diba nga sinabi ko, make the most of it...so I did.
Chapter 16

[Janine's POV]
Yung gabing yun, parang ang bilis ng mga pangyayari.Parang panaginip nalang. Isang panaginip na
pa-ulit ulit sa utak ko, kaya nananaginip tuloy ako ng gising.
Nandito ako ngayon sa gubat, kung bakit, eh kasi nandun sa may dagat si Jared. Ayoko na munang
nasa iisang area kami kaya ganito nalang. At kung nasa gubat naman siya, dun naman ako sa
buhangin, magmumuni-muni. Nung magdidilim na, sinubukan kong lumabas ng gubat kaso lang,
nakalimutan ko pala...ang laki ng gubat na toh. Tapos di ko pa namalayan na kanina pa pala ako
nandito.
*FLASH!*
Huh? Lumingon ako.
*FLASH!*

Yung tunog na yun...Parang galing sa camera.

"Grabe, ang ganda talaga dito"

Pamilyar yung boses na yun ah. Sinubukan kong hanapin kung saan nangagaling yung boses. May
nakita na akong bahagyang anino ng tao kaya nilapitan ko.

"...Hazel?!"
(Kung hindi niyo na naaalala si Hazel, siya yung naging best friend ni Janine. Flashback at
either Chapter 5 or Chapter 6)
"Janine?! A-anong ginagawa mo dito?"
"Err...Mahabang kwento eh. Ikaw, anong ginagawa mo dito?"
"Kakabalik lang namin, at dun kami sa resort nakatira ngayon dahil may mga renovations na
ginagawa sa bahay namin"
"Oh..."
Kakaiba yung naramdaman ko nung mga sandaling yun. Parang wala ako dun. Parang pinapanood ko
lang yung sarili ko. Siguro masyado ng naging madrama yung buhay ko kaya...namanhid ako?
"Ikaw, pano ka napadpad dito?"
Ngayon ko palang naaalala, hindi pa pala alam ni Hazel na gang hater ako. Pero napag-desisyunan
ko, na kailangan ko ng taong mapagkakatiwalaan kasi mahirap rin yung nakatago ka nalang sa
isang sulok. Mas maganda kung may katabi ka sa sulok na yun at willing yung taon na yun na
maging "shoulder to cry on" mo. Yun yung ginawa ni Hazel, nung kwinento ko sakanya ang lahat
lahat na nangyari. Natapos kami nung lumabas na ang buwan.
"Eh nandito na ako ngayon, at pwede na tayong umalis!"
"Pero pano si...Jared"
Nagulat si Hazel sa sinabi ko. Maski ako nagulat. Sinabi ko ba talaga yun?!
"E di isama natin siya, tutal pareho naman kayong nagtatago ngayon, dun muna kayong dalawa
samin. Para at least, may sasabihin ka sa mga magulang mo"
"Sabagay..."
"Wag na. Kaya ko na ang sarili ko. Ipakita niyo nalang sakin ang daang palabas tapos aalis na
ako"
Pareho kami napalingon ni Hazel. Nandito si Jared? Bakit diko napansin yun? Kanina pa ba siya
nandito? O baka sinundan niya ako habang naglalakad lakad sa gubat. E di...narinig niya yung
mga kwinento ko kay Hazel? Shoot...
"Kanina ka pa ba diyan?"
"OO. Nung dumilim na at napansin kong wala ka parin...uh...nag-alala ako"
...katahimikan...
Naputol ang napaka-nakaka-ilang na katahimikan nung nagsalita si Hazel.
"HAHA! Nakakatawa kayong dalawa. Parehas kayong in-love sa isa't isa at alam niyo rin naman
pero in denial pa "
Hindi na natuloy ang aming kwentuhan nung tumunog yung cellphone ni Hazel, at pinapabalik na
siya nung mga magulang niya. Nung natanaw na namin yung resort, humiwalay na saamin si Jared
pero bago pa siya umalis, humarap siya sakin at tiningnan ako ng diretso sa mata.

"Goodbye."
Yun lang yung sinabi niya pero pakiramdam ko may iba pang sinasabi yung mga mata niya. Hindi ko
na nga rin ma-intindihan kung ano yung ibig sabihin nung goodbye niya na yun eh.
Nandun sa labas ng resort, naghihintay yung mga magulang ni Hazel, at bago kami tumuloy tuloy
sa paglalakad, lumingon ako para tingnan ulit si Jared. Tumatakbo na siya ngayon. San na kaya
siya pupunta? Ano na ba balak niyang gawin? Ako rin ba...ano na ba balak kong gawin? Hindi pa
malinaw sa ngayon eh. Dalawa yung kwarto na kinuha nung mga magulang ni Hazel, at dun kami ni
Hazel sa isa, habang dun sa kabila yung mga magulang niya. Nung gabing yun, hindi ako
makatulog. Baka insomnia na toh? Ewan.
"Mahal mo parin siya noh?"
Tiningnan ko si Hazel na nakadapa sa kama niya, nagbabasa ng libro. Kala ko ba matutulog na
toh?
"Hindi na rin importante eh...Ni di ko nga alam kung magkikita pa kami"
"Ano ba yan. Anong klaseng sagot yan?? Kahit di naman kayo nagkikita, diba bago ka matulog,
pagkapikit mo palang ng mga mata mo, siya yung unang una mong nakikita?"
Parang mind reader si Hazel... Tumango lang ako sakanya, tapos nginitian niya lang ako at
tumuloy sa pagbabasa niya. Nung sinubukan ko ulit matulog, pagkapikit ko ng mga mata ko, ayun
siya nga yung unang una kong nakita. Akala ko pa nga, siya yung mapapanaginipan ko nung gabing
yun eh...pero hindi...Ang mga taong lumabas sa panaginip ko...
Sina Mommy at Daddy.
Bakit kaya?
Chapter 17
Pagkatapos ng isang araw na pagpapahinga, nagpasalamat ako ng sobra sobra kay Hazel tsaka sa
mga magulang niya, tapos nag-desisyon na ako na umuwi saamin. Pinilit pa ako ni Hazel na
ihahatid niya nalang raw ako pero tumanggi ako.
Pagka-abot ko sa lugar namin, nagulat ako dahil pagka-labas ko ng taxi, may police yellow line
na nakapalibot sa bahay namin at madaming taong nakapaligid. Ayokong mag-isip ng kung anu-ano.
Pero hindi ko ata napigilan nung lumampas ako ng yellow line at lumapit pa dun sa
pinagkakaguluhan ng mga police. May mga lumapit sakin na police na pinipigilan ako pero nag
matigas ako.
"Paraanin niyo po ako, bahay ko po toh! Gusto ko lang po makita--"
Napatigil ako sa kaka-protesta nung lumapit sakin ang isa sa mga police.
"Ikaw ba si Siberia?"
Ha? Nawawala na ako sa sarili ko nun. Nakalimutan ko na walang dapat maka-alam na ako si
Siberia.
"O-opo...Bakit p-po?"
"May iniwang sulat sa'yo
Suspect?
Teka...ano ba
Pagkabukas ko, ang unang
Hindi naman siya sinulat

yung suspect"
talagang nangyayari dito?! Inabot sakin nung pulis yung sulat.
una kong napansin, kulay pula yung mga titik tapos puros capital pa.
gamit ang dugo pero pula lang talaga.

Quote
AKALA MO MAIISAHAN MO KAMI, SIBERIA?,
KUNG AYAW MONG MAWALA ANG MGA MAHAL MO SA BUHAY LALO NA YUNG MGA MAGULANG MO, KILALANIN MO ANG
BABANGGAIN MO. AYAW NAMING PINAGLALARUAN KAMI, KAYA PASALAMAT KA NA HINDI IKAW ANG TINIRA
NAMIN.

Pagkabasa ko palang ng sulat na yun, halu-halo na yung naramdaman ko. Nanginginig na yung mga
kamay ko sa kaba at takot, pero na-punit punit ko pa yung sulat sa galit. Dahan dahan akong
lumapit dun sa pinagkakaguluhan ng mga pulis, na parang naging slow-motion yung mga pangyayari.
Yumuko ako, pero wala akong nakitang bangkay o kahit ano.

"T-teka...ano po yung pinagkakaguluhan niyo dito?"

"Naghahanap lang kami ng mga clue o kahit anong bagay na makakapagpatukoy sa kung sinong gumawa
nito"
"Pero, nasan na po yung mga magulang ko ngayon?"
"Nasa ospital po sila ngayon. May mga witness po kasi nung pinasok sila nung mga suspect kaya
na-isugod agad sila sa ospital"
MGA suspect...E di marami sila. Di kaya...
"Eh...Ano raw po yung itsura ng mga suspect?"
"Hindi raw nakita eh, naka-itim raw kasi sila na maskara"
Itim na maskara? Tsk.
"O sige po, salamat po"
Naglakad ako palayo, ng dahan dahan kasi hindi pa ako makapaniwala sa mga nangyayari. Habang
naglalakad ng nakayuko, napatigil ako ng may lumantad na pamilyar na pares ng sapatos sa
harapan ko. Dahan dahan kong inangat yung ulo ko at...nagkandado nanaman mga tingin namin.
SIYA. Siya nanaman. :-|
"Jared, NOT NOW."
Linampasan ko na siya pero hinabol niya parin ako.
"Wait, Janine. Wala akong kinalaman dun, alam mo naman yun diba?"
Tumigil ako sa paglalakad pero hindi ko siya hinarap. Pumikit ako tapos huminga ng malalim.
"Wala na akong paki-alam dun."
Nakatalikod parin ako sakanya, at pagbukas ko ng mata ko, naramdaman kong lumapit pa siya at
hinawakan yung kanan kong kamay.
"Na-iintindihan kita Janine. Kailangan mo muna ng time and space ngayon. Basta pag kailangan mo
ako--"
Hinawakan ko rin yung kamay niya.
"Andiyan ka lang...Alam ko"
Yinakap niya ako galing sa likod at pinatong yung baba niya sa balikat ko. Pakiramdam
ko...medyo gumaan na yung bigat ng mga problema ko. Kung pwede lang sana ganito nalang kami.
Kaso lang, ang dami pang malabong kaguluhang kailangang i-klaro. Ang dami ko pang hindi maintindihan. Humarap ako kay Jared, at medyo nagulat kasi yung itsura niya nun...parang tuta na
nagmamaka-awa. Ang cute! Tapos medyo ma-tubig-tubig pa yung mata niya. Napa-ngiti tuloy ako ng
di-oras.
"Thank you "
Naghintay pa ako sakaling may sasabihin pa siya pero humaba lang ang katahimikan saming dalawa
na nagtititigan lang kami sa isa't isa kaya kung kailan bumukas na yung bibig niya, tumalikod
na ako para umalis.
1 meter...
2 meters... Wala naman ata siyang sasabihin eh!
4 and a half meters...
Teka, bakit nga ba ako umaasa?
Kumuha ulit ako ng taxi. Kung kailan akala kong wala na sa isip ko si Jared, siya lang ang
laman ng isip ko buong byahe papuntang ospital. (Info: Nung tinanong ni Janine, yung
pinakamalapit lang na ospital yung sinabi ng pulis kaya yun yung sinabi niya kay Manong driver)
Nung nasa ospital na ako at nakuha ko na yung room number nina mommy at daddy, pag-akyat ko ng
second floor may nakabangga akong babae.
"Sorry po"
Pagtingin ko dun sa babae, parang pamilyar yung muhka niya. Kaso lang parang ang lungkot niya,
magang maga yung mga mata niya siguro kaka-iyak. Nung natingnan ako ng ma-igi nung babae,
nagulat siya.

"Janine? "
Kilala niya ako?! Teka...AYUN! NAAALALA KO NA SIYA!
"Tita Bethany!"
Nanay siya ni Camille! Pero teka, anong ginagawa niya dito sa ospital?
Chapter 18

"Ano pong ginagawa nyo dito? Asan po si Camille?

Nung nabanggit ko palang yung pangalan ni Camille, parang gusto ng umiyak ni Tita Bethany.
At dun palang, masama na yung kutob ko sa mga nangyayari. Parang hindi ko gusto ang patutunghan
nito.
"S-si Camille...She didn't tell you, did she?"
What?
"Ang alin po, tita?"
Hinawakan lang ni Tita Bethany yung kamay ko tapos dinala ako sa isa sa mga kwarto sa ospital.
Pagkapasok ko...ang unang pumasok sa isip ko, ay tumawa, pero di ko rin nagawa. Hah, kung
kailan kailangan ko pa ng kaibigang masasandalan...Nasa kritikal na kondisyon rin pala yung
pinakamamahal kong kaibigan na yun. Si Camille . Di ako nakatawa kasi gusto ko ring magwala.
Nababaliw na talaga ako sa mga nangyayari!
"Tita...hindi ko po ma-intindihan. Hindi nya po sinabi sakin"
"Ganito kasi yun hija. Bago kayo pumunta ng Hawaii, na-diagnose na sya ng pancreatic cancer.
Actually nung mga oras na yun, kritikal na talaga yung kundisyon nya. Ang pancreatic cancer raw
kasi, walang mga ipinapakitang sintomas, at malalaman mo nalang na may pancreatic cancer ka
kung kailan malala na. At alam nyang marami kang binubuhat na problema nun kaya ayaw nyang
dagdagan yung bigat sa damdamin mo."
Narinig at na-intindihan ko yung mga sinabi ni Tita Bethany, pero parang ayokong maniwala.
Umupo ako dun sa upuan na katabi nung kama kung saan nakahiga si Camille at tinitigan lang
siya. Tinititigan ko sya, at nag-iisip isip. Hanggang sa mag-iisang oras na akong naka ganun,
kasama si Tita Bethany. Sa totoo lang, nagkwentuhan nalang kami, masarap ka-usap si Tita
Bethany at parang ang saya saya parin nya. Buti pa sya, kaya nya maging ganyan katibay. Ako
kasi...hindi ko na alam
"Uhm...tita, kailangan ko na po palang umalis, bibisitahin ko rin po kasi sina mommy at daddy
eh"
At ayun, kwinento ko kay Tita Bethany yung nangyari kina mommy at daddy at gulat na gulat sya.
"Naku, kaya mag-ingat ka Janine. Madami ng taong ganyan ngayon. May mga tinatagong katauhan"
Err...natamaan ako dun...
May mga tinatagong katauhan? E diba isa na ako sa mga taong yun.
Haii.
"Sige po, tita. Tawagan nyo nalang po ako kapag gumising na si Camille.
Yung ngiti ko, hindi umabot sa mga mata ko. Sa sitwasyon kong toh? Tsk.

"

Ayoko ng masyadong i-detalye yung mga nangyari nung pinuntahan ko sina mommy at daddy.
Pagkakita ko palang sakanila, mawawala na talaga ako sa sarili ko. They're in a COMA. BOTH of
them. Everything's too tragic. Kina-usap ako nung doktor pero hindi ako nakikinig sakanya. Ang
mga iniisip ko habang nagsasalita sya, ay kung pano ko mabibigyan ng hustisya yung mga magulang
ko. Paghihiganti nanaman ba ang solusyon?
Pagkatapos ng marami pang oras ng pag-iisip at pagbabantay kina mommy at daddy, nakapagdesisyon na rin ako. Tinawagan ko si Jared at pinapunta ko sya sa Room 2** nung ospital.
Syempre, akala nya room yun nina mommy at daddy. Pero pagkapasok niya, nakita nya ako,
katabi...si Camille, na gising na nung mga oras na yun.
Bakit ko kamo ginawa yun?

Kasi--"Wtf...Camille?!

"

Chapter 19

Gulat na gulat rin si Camille ng makita nya si Jared. Ako naman, tinitingnan ko lang silang
dalawa with a grin.
Alam kong mahirap intindihin kung bakit ko toh ginawa, gayun na alam kong mag-ex si Jared at
Camille. Sa totoo lang, dati I was given an opportunity...to scan Jared's phone
At dun ko
nakita ang isang folder na puros mga pictures at videos nilang dalawa ni Camille. Aaminin ko,
nung nakita ko yun, nasaktan ako, pero ngayon...ginagawa ko lang toh kasi gusto ko malaman kung
sino sa kanilang dalawa yung di pa nakaka-move on...or, malay niyo silang dalawa.
Ah basta! Gusto ko ng i-klaro ang mga kailangan i-klaro at isa na toh sa mga bagay na yun.
Gusto kong maging masaya si Camille, at si Jared na rin. Kung isa sa kanila ang di pa nakakamove on, I'll let Jared go ...or can I?

"Jared..A-anong ginagawa mo dito?

"

"...Pinapunta ako dito ni Janine

sakin"

Pero di ko alam, na yung kwarto mo pala yung tinext nya

"Ahh..ok

"

Hay, lumalaki na ang tensyon sa kanilang dalawa, nasa gitna pa naman ako. Na-te-tensyon na rin
tuloy ako.
"Uhm...Iwanan ko muna kayong dalawa, I know the two of you have a lot to talk about "
Tumayo ako at nung malapit ko ng lampasan si Jared, hinawakan nya yung wrist ko. Bumulong sya
pero hindi sya tumingin sakin.
"Why are you doing this?"
"Let's just say...I'm not stupid "
Hindi galit o mataray yung pagkakasabi ko nun.
"Huh?

:"

"I know what it means when you still keep pictures and videos of you and your ex in your
cellphone. So I just want you and Camille to clear things out...and don't worry, whatever both
of you want is good enough for me to accept "
Lumaki yung mga mata nya sa sinabi ko. Natauhan siguro. Tuluyan na akong lumabas, at sa di ko
malamang rason, pagkasarado ko ng pinto...tumulo yung luha ko.
Dahil ba, alam kong may
chansang kailangan ko ng pakawalan si Jared? hindi. Siguro dahil halu halo nalang yung
nararamdaman ko? Ah ewan!
Pero dahil hindi ko napigilan...nakinig ako sa usapan nila
Binuksan ko ng konti yung pinto at, naka-upo na si Jared dun sa upuan na katabi ng kama ni
Camille.
"...Ano bang nangyari at, bigla nalang nag-plano ng ganun si Janine?"
Napakamot si Jared sa ulo. "Eh...Nakita nya kasi yung mga pictures at videos natin dun sa
cellphone ko"
"Tinago mo parin lahat yun?"
"Uh-oo, kasi--"
Bago pa nasabi ni Jared yung dahilan, na pati ako ay sabik na sabik na ring malaman, hinawakan
ni Camille yung kamay nya. ...err...
"Pwedeng lumapit ka? May ibubulong lang ako.."
Tumayo naman si Jared, at pagkalapit nya, bigla syang niyakap ni Camille na tuluyan ng umiyak

"!!!?"
"I'm sorry
Pinagsisisihan ko na pinakawalan kita, at inaamin ko mahal parin kita kaso lang
nung araw na kaka-usapin kita yung araw na nalaman ni Janine na mag-ex tayo...at parang nung
nakita kong pinapasaya ka ni Janine, at pareho kayong may nararamdaman sa isa't isa, umatras
nalang ako "
Pakiramdam ko, may umapak sa puso ko, nung narinig ko yung mga sinabi ni Camille.
"Tss. Nung una, oo, nasaktan ako dahil tinakot mo ako na hihiwalayan mo na ako, kaya napadpad
ako sa gang, tapos nung nalaman mo yun, lalo ka lang nagalit at talagang binaliwala mo nalang
ako. Kaya nagmukmok ako buong buhay ko sa pagiging isang gang leader at nung makilala ko si
Janine..."
Lumaki yung mga tenga ko dun sa parteng yun.
"Parang, tinulungan niya akong kalimutan yung sakit. Yung mabalik yung dati kong sarili"
Huminga siya ng malalim. "At Camille...Ayokong saktan ka pero--"
Sinubukan ni Jared na kumawala sa yakap pero nagmatigas si Camille.
"Jared...malapit na akong mamatay. Please, pagbigyan mo na ako kahit ngayon lang. Ito na nga
lang ang magiging huling hiling ko sa'yo."
"Ano bang gusto mong gawin ko?"
Hinarap ni Camille si Jared at tiningnan sya ng diretso sa mata pero umiiyak parin.

"Ako nalang muna mahalin mo..."

Chapter 20

Hindi ko na talaga kinaya. Napaluhod ako sa sahig at nabitawan ko na yung pinto, kaya nakita
tuloy ako nina Jared at Camille. Tiningnan ko rin sila at punong puno na ng luha yung mga mata
ko.
"Janine, teka--"
Tumayo ako nun, at tumakbo palayo. Hindi na ako lumingon, basta tuloy tuloy lang sa pagtakbo.
At hindi man kapanipaniwala, nilakad ko yung daan galing sa ospital papunta sa school. Wag niyo
na tanungin kung gano kalayo yun kasi hindi ko rin alam. Ang alam ko lang, kahit gano man
kasakit yung paa at mga binti ko, kakatakbo, nangingibabaw parin yung sakit at pighati ng puso
ko.
Pumunta ako dun sa garden kung saan una kaming nagkakilala ni Jared. Tss, naalala ko pa tuloy
yun. Napapikit pa nga ako eh. Pero dahil ayoko ng isipin pa yun, tumalikod nalang ako para
umalis. Hindi ko na talaga alam kung anong gagawin ko.
"Saan pa ako kukuha ng lakas ngayon.. "

"Sakin"
Lumingon ako dun sa boses. May lalakeng nakatayo dun sa may bench na parang swing, at kaka-iba

yung moment na yun. Medyo mahangin tapos malabo pa yung tingin ko dahil sa mga luha. Pero
kilalang kilala ko parin yung taong yun.
"Xyrus... "
Lumapit siya sakin at nagkatinginan kami. Bago pa ako nakapagsalita, napaluhod nanaman ako sa
sahig. Argh. Ngayon ko na naramdaman yung sakit ng mga paa ko. Lumuhod rin si Xyrus at inangat
yung muhka ko ng dahan dahan.
"Ikaw kasi eh. Lalakad-lakad ka diyan ng napakalayo tapos di mo rin naman pala kaya"
Sa di ko malamang dahilan, niyakap ko si Xyrus. Na-miss ko siya. Yung mga pang-asar nya,
yung...yung lahat. Na miss ko yung best friend ko
"Bakit ang tagal mong hindi nagparamdam, san ka ba kasi nagpupupunta??! Na miss kita, Xyrus"
Binuhat ako ni Xyrus ("bridal style") bago nagsalita.
"Wag tayo mag-usap dito"
Tumango nalang ako at dinala nya ako sa kotse nya, tapos pumunta kami sa Starbucks. Nung meron
na kaming kape, binalot lang kami ng nakaka-ilang na katahimikan. Err...
"Paano mo nalaman lahat ng nangyayari?"
"Matagal na akong nakabalik galing sa out-of-town trip namin ng parents ko. At ever since then,
I've been observing you...and Jared"
"Haha, so stalker ka na ngayon?"
"Nah. Curiosity--"
"Kills the cat :-P"
"Oo na, oo na "
..katahimikan..
"Ikakasal na nga pala ako.."
" ...Talaga?"
"Yeah. Arranged marriage siya actually, pero nakilala ko rin naman yung babae dun sa out-oftown trip namin, and I figured...Why not?"
"Oh..."
"Tutal, sabi nina dad na ikakasal nalang kami pag-naka graduate na kaming dalawa, so fine by
me"
"May picture ka ba nya? Hehe"
"Wala eh. Di pa naman ganun katindi yung relationship namin. Pero I'll let you meet her one
day. Tsaka, hindi naman talaga yun yung point dito, diba?"
"Huh? E..ano pala?

"

"I think you should let go of Jared"

"

what the--??"

"I mean it, Janine"

"What's the point of letting him go...My heart won't let me anyway

"

"So? Letting your heart be the boss of you doesn't exactly fit in your situation, doesn't it?"
"

Yeah...you're right"

"I can't further explain right now, I have another appointment. But do me a favor, will you?
Think about what I've said "
And he left me there...hanging by a moment. Tsk.
-THE NEXT DAYBumalik ako dun sa ospital with a full decision; kung ano man yun, malalaman nyo nalang mamaya.
Pumunta muna ako dun sa kwarto nina mommy at daddy para tingnan yung kalagayan nila tapos
pumunta na ako dun sa kwarto ni Camille. Nandun si Tita Bethany, nag-aayos ng mga gamit.
"Good morning po tita

"

"O, Janine, iha. Nako pasensya na ah, tulog pa si Camille eh"

"Ok lang po yun. Iiwan ko nalang po tong mga prutas. Pakisabi nalang po na galing sakin"
"O sige. Ay, nga pala Janine, may pinapabigay sayo si Camille"
"Ano po yun?
May kinuha si Tita Bethany galing sa bag niya na papel at binigay ito sakin. Sulat.
Quote
Janine,
Sa totoo lang ayokong maging corny, pero lahat ng mababasa mo dito ay totoo. Naaalala mo pa ba
nung una tayong naging best friends? Diba, nangako tayo sa isa't isa na hindi natin hahayaan na
masira ang pagkakaibigan natin dahil lang sa isang lalake?
Sorry kung nasira na yung pangakong yun ah. Tsaka, naaalala mo, nagkakilala tayo dahil sa isang
balloon? Nag-aagawan pa nga tayo dun eh. Haha. Pero thanks to that balloon, may natutunan
ako...
Ang mga kaibigan, parang lobo. Kapag pinakawalan mo sila, hindi mo na sila mababalik. Pero
kapag nabiyayaan ka, minsan lulutang sila diyan, at may chansa ka pang makuha sila muli. Ang
ma-inam na gawin, ay itali mo sila sa puso mo, para dun na siya mananatili. Minsan may mga
nangyayari na nakakapag-luwag a taling yun, gaya ng mga away at di pagkaka-intindihan niyong
dalwa. Kaya pag nangyari yun, kailangan mong maging matatag para higpitan yung tali.
Minsan rin, ang mga lobo, pumuputok, nawawala, gaya ng mga kaibigan dahil sa tadhana at
masakit. Bago mo isipin yung sakit, tingnan mo ulit yung puso mo. Kahit na pumutok na yung
lobo, nandun parin yung lubid na tinali mo sa puso mo
Yun ang mga alaalang iniwan ng mga kaibigan mo. Masaya man o malungkot, naging kaibigan mo
parin siya. Yun ang bakas na mananatili sayo. Wag kang mag-alala Janine, tinali kita sa puso
ko. Sana ako rin sayo.
Always and forever your best friend,
Camille
Pagbagsak ng luha ko, may narinig akong tunog...
*BEEEEEEEEEEEEEEEEEEEP*
Chapter 21

Masyadong mabilis yung mga pangyayari. Narinig ko nalang yung "BIIIIIIIIIIIIIIIIIIP!!!" na

tunog at biglang nalang umiyak si Tita Bethany at nagsisisigaw. Sumugod agad yung mga doktor at
nars sa loob at sinubukang buhayin si Camille. Nung sinabi lang nung doctor yung oras ng
pagkamatay ni Camille, saka lang nag-sink in sakin lahat nangyari.

...Patay na si Camille...

Ang mas masaklap pa, sa saktong oras na namatay si Camille...namatay rin sina mommy at daddy.
ANO BANG NAGAWA KO?! BAKIT PINAPARUSAHAN AKO NG GANITO?!!!
Wala na.
Wala na silang lahat.

Naubusan na ako ng oras para itama ang lahat.

Wala na.
Wala na.

---

Mahirap mang paniwalain, nandito ulit ako ngayon sa lugar kung san una kaming nagkakilala ni
Jared. Naka-upo ako ngayon dito sa puting bench na parang swing at nag-gigitara ulit ako pero
kung anu-ano lang ang tinutugtog ko. Lahat ng attensyon ko nandun lang talaga sa gitara pero
nawala rin yun ng naramdaman kong may umupo sa tabi ko.
"I'm ready to listen.", sabi niya.
Tinawagan ko kasi si Jared at sinabing magkita kami dito. Marami akong sasabihin sakanya,
maraming ipapaliwanag, maraming aaminin.
"Bago ko simulan, gusto ko lang malaman mo na lahat ng sasabihin ko sa'yo ngayon ay walang
kinalaman sa...sa...p-pagkamatay ni C-Camille"
Napalunok pa ako nun. Mahirap parin bitawan ang mga salitang yun, isang linggo palang ang
nakalipas simula nung...nung...n-namatay si C-Camille.
"Nung una, akala ko, oo, may kinalaman tong mga sasabihin ko sa'yo sa pagkamatay ni Camille.
Pero hindi pala. Ginawa ko lang yun na excuse dahil gusto ko lang sisihin ang sarili ko."
"Teka, Janine...naguguluhan na ako"
"I'm letting you go, Jared"
He froze. Err...masyado ba akong naging straightforward?
"Letting go means accepting the things that cannot be. But that doesn't mean you have to stop
loving me, right?"
"You don't understand. I'm letting you go, and I want to move on. Masyado ng madaming nangyari
at kahit gano nating subukang ayusin toh, laging may nangyayaring hindi maganda. Parang, lahat
nalang mawawala kapalit lang ng pagmamahalan natin. Hindi yun sapat na dahilan, Jared. Hindi ka
pa ba napapagod? Kasi ako, pagod na"
"..."
Hindi na siya makatingin sakin. Nakayuko nalang siya.
"Hindi ko na ata kaya na laging may mawawalan sakin na mahal ko sa buhay. Ayokong ikaw na ang
sumunod, kaya ngayon palang, pinapakawalan na kita. Gusto kong magsimula ulit. Gusto kong
alisin si "Siberia the Gang Hater" sa pagkatao ko. Gusto kong maging masaya"
Matgal bago siya nakasagot. Hanggang sa, inangat niya yung ulo niya at tinignan ako ng diretso
sa mata. Parang ang dami niyang gustong sabihin, at kitang kita sa mga mata niya yung lungkot.
Matubig tubig na nga yung mga mata niya.
"Kung saan ka masaya, dun na rin ako masaya"
Ngumiti sya pero alam kong pilit lang yun. Pati yung pagkakasabi niya nun, parang halfheartedly lang. Pero na-appreciate ko parin yung pagpayag niya. Ganun niya ako kamahal. Pero
hindi ako magsisisi sa desisyong ito.
"But remember, I will never stop loving you. I can't and I won't. All I can do is keep a
distance."
Yinakap niya ako ng mahigpit. Hindi ko na napigilan at yinakap ko rin siya pabalik.
"That's good enough for me

"

Hinigpitan niya ang yakap niya saakin at sinubsob ang muhka niya sa may bandang leeg ko.
"I'll miss you...I'll miss this scent...I'll miss everything..."
Napangiti lang ako dun. I'll miss him too...
Kumalas na siya sa yakap at nilapit ng ilapit yung muhka niya sakin. ...Goodbye kiss?. Dahan
dahan ko siyang tinulak palayo, at talagang litong lito yung muhka niya.

"Kapag halikan mo ako ngayon, sa tingin mo makakapag-move on pa ako?"

Natawa lang siya nun. Oo na, KJ na ako kung KJ.

At dun...dun na nagsimula ang bago kong buhay. Dun ko rin inakala na hindi ko na ulit makikita
si Jared.
Pero...ito pala ay isang maling akala

----------------------------------------------------------------------------------------Chapter 22

J A N I N E
Isang taon na ang nakalipas. At gaya ng sinabi ko dati, gusto kong tanggalin si "Siberia the
Gang Hater" sa pagkatao ko, at yun nga ang nangyari. I'm now just an average person living a
normal average life. 4th year high school na nga pala ako; I'm livin` the senior life.
Pero pero pero, di ako nakatira mag-isa. Nung nalaman ng mga kamag-anak ko na namatay na
sina mommy at daddy, si Uncle Ken yung unang nag-prisinta na tulungan ako. Sa lahat ng mga
uncles ko, sakanya ako pinaka-close. Meron silang bahay na di ginagamit dito sa Manila at dun
niya ako pinatira kasama yung dalawa niyang anak na mga pinsan ko rin. Pareho silang lalake na
identical twins at mas matanda sila sakin ng dalawang taon; sina Kuya Kaori at Kuya Kazuo. Kung
napapansin nyo, may pagka-Japanese yung mga pangalan nila. Japanese kasi yung nanay nila kaya
half sila at pramis mga mistiso yun. Si Kuya Kaori, may pagka-brown yung buhok niya na medyo
mahaba. Sa kanilang dalawa, siya yung masiyahin at makulit--> click! At si Kuya Kazuo naman,
itim talaga yung buhok niya at ma-ikli. Sa kanilang dalawa, siya naman yung minsan tahimik,
pero napapakita niya parin na he cares about you in his simple ways--> click!
Magka-iba pa sila in many other ways, pero pareho silang...overprotective!
*bzzt! bzzt! bzzt! bzzt!*
Esh, nakakakiliti kaya yung vibration ng phone kapag nasa bulsa mo.

"Hello?"
"HOY PINSAN NAMING NAPAKAGANDA!
Haha, hulaan niyo kung sino toh.
"Yes, pinsan kong napaka-gwapo?"
"Ehem."
"Ay, ay. MGA pinsan ko pala na kambal na napakagwapo

"

"O, ano, susunduin ka na ba namin?"

Lagi nila akong sinusundo kapag tapos na klase namin.
"Di muna ngayon, Kuya Kaori. Overtime ako ngayon kaya late na ako uuwi. Maglalakad nalang ako
pa-uwi"
"Ano?! Hindi pwede yan. Baka kung anong mangyari sa'yo, bakit ka overtime?"
"Chill, Kuya Kazuo. O.O Nakalimutan mo na ba na president ako ng school namin? Malapit na yung
prom namin kaya kailangan kong mag-stay dahil tumutulong ako sa mga preparations, and all that"
"Tsk. I don't care about all those crap. The point is, UUWI KA NG MAG-ISA?!"
"Opo, opo. Kaya ko ang sarili ko. Ako pa
"Tsk."

"

"O sige sige payag kami, Janine. Pero, MAG INGAT KA, ah?"
"Oo na po
Sige na, madami pa akong gagawin. Bye mga kuyang kambal na pinsan ko na
napakagwapo! Lab you both"
Pagkababa ko nung phone, may lumapit sakin pero di ko makita yung muhka dahil natatakpan ito ng
tambak tambak na mga gamit na bitbit nya.
"Bespren, tulong naman diyan!"
Ay, si Hazel pala. Haha. Nilapag ko yung ibang gamit na bitbit nya at sinimulan na namin ang
pag-aayos. Nandito kami (ako, si hazel, at yung buong members ng student government body)
ngayonn sa venue ng prom namin. Yung lugar, parang "ballroom dancefloor" yung dating niya kasi
ang lawak tapos ang ganda pa nung tiles...Parang hindi halatang tiles. Nasa loob ito ng isang
hotel, at may access pa kami sa garden na nasa labas lang. Ni-rent lang ito ng school namin
kaya talagang ma-ingat kami sa mga gamit dito.

..2 hours later..

Malapit ng mag 7 PM, at sa wakas makaka-uwi na rin ako! Na-una na silang umuwi lahat kaya ako
nalang natira dito. Ni-lock ko na yung mga pintuan tapos lumabas na ng hotel.
Naglakad ako ng naglakad hanggang sa nandito na ako sa kalyeng madilim. May mga footsteps akong
narinig na sumusunod sakin kaya lingon ako ng lingon, pero dahil madilim nga, wala akong
masyadong makita. Hanggang sa...
"Boo! HAHA"
Nagulat ako nung may lalakeng biglang sumulpot sa harapan ko, na tinututukan ako ng baril.
. . .
Nag-freeze ako dun. Parang na-shock yung brain ko, na hindi na ako naka-galaw. May iba pang mga
lalake na dumating, at dun ko lang na realize na...
gang pala sila.

It's been a long time since nakakita ako ng gang. Let alone, na ambush ako ng isang gang.
Worse, unwanted memories started flowing back.
"Wag kang mag-alala, Miss. Hindi ka namin sasaktan, wag ka lang pumalag"
Hinahawakan na nila ako sa braso ngayon. Tawa sila ng tawa at hindi na nakatutok sakin yung
baril pero natatakot parin ako. Natatakot ako pero hindi parin ako makagalaw.
Nung nilagyan nila ako ng blindfold, lalo akong natakot. Di ko na alam anong sunod na
mangyayari...

"Tsk, tsk, tsk. Capturing a Damsel in Distress? What a shame."

Nung narinig ko yung boses na yun, nahulaan ko na na hindi sya parte ng gang. Knight in shining

armor ko kaya?
Napabitaw naman sakin yung mga nakahawak sa braso ko kanina kaya napa-upo ako sa sahig. Ang mga
sumunod na tunog na narinig ko ay parang mga taong nagbubugbugan. Nagulat nalang ako nung may
bumuhat sakin 'bridal style', tapos naramdaman ko na tumatakbo na kami. Nakaramdam rin ako ng
parang ma-init na tubig na dumadaloy sa muhka ko. Yun pala...umiiyak na ako. Bakit kaya?
Dahil ba sa takot na naramdaman ko kanina, o dahil sa may naalala lang ako na di kanais-nais?
"Ssshh. You're safe in my arms"
Lalo lang akong napa-iyak dun sa sinabi nung lalakeng yun. Oo, hindi ko siya nakikita pero sa
boses palang, alam kong lalake na siya. I cried hard in his chest, even though he was a simple
stranger. I didn't know why, though. I just did.
Takbo parin siya ng takbo hanggang sa nakarinig ako ng umaagos na tubig. Parang waterfalls.
"Sh`t. Nasundan parin nila tayo!"
Tumigil na ako sa pag-iyak pero bumalik yung takot ko nung narinig ko ulit yung mga boses nung
mga lalaki kanina, kahit medyo malayo nga lang yung mga boses nila
"Wala ka ng takas ngayon!!!"
Kalmado parin

yung lalakeng karga ako, at naramdaman kong medyo nag-lean forward kami.

"*pabulong* Wag kang ma-ingay ah, tatalon tayo."

Anong--tatalon?! SAAN?
Eto ang nakaka-inis kapag naka-blindfold ka, i-aasa mo nalang ang lahat sa mga naririnig mo, e
ang lakas pa nung agos ng tubig na naririnig ko. Hay.
"Walang takas pala ah?"

*SPLASH!!!*

Bigla nga kaming tumalon at naramdaman ko ang lakas ng pagbagsak ko sa tubig. Medyo masakit.
Siguro mataas yung pinagtalunan namin. Nung naka-lubog na ako sa tubig, tinanggal ko na yung
piring sa mga mata ko, at dun ko naman narinig ang isa pang *splash!*. Muhkang may isa pang
tumalon.

Teka...illusyon lang ba ito?

Ganun ba katindi yung trauma ko sa nangyari at...

Nakikita ko ngayon si Jared sa ilalim ng tubig?

Parang naging slow-motion ang lahat nung nakita ko siya. It's been a long time--Naputol naman
ang mga iniisip ko ng napansin ko na nalulunod na pala ako. Pumikit na ang aking mga mata at
naramdaman kong pabagsak na ako ng pabagsak. Ang imahe ni Jared ang huli kong nakita bago
tuluyang binalot ng dilim ang aking paningin.
Etong parteng ito, hindi ko alam kung panaginip lang ito pero nung akala kong malulunod na ako,
may naramdaman akong mga kamay na tila binuhat ako sa ilalim ng tubig pataas. Pataas kami ng
pataas hanggang sa naramdaman ko na ang malamig na hangin at narinig ko na muli ang ma-ingay na
agos ng tubig. Akala ko lumulutang na ako ng mga oras na yun...binubuhat lang pala.
Nilapag ako ng taong yun sa lupa, at hingal na hingal siya. Tinaboy nya ang mga basang buhok
na nakaharang sa muhka ko, at may matagal na katahimikan,

...bago ko naramdaman ang mga labi niya na lumapat sa mga labi ko.

Hindi ito halik. Ito ang tinatawag na "CPR". Naka-sara parin ang mga mata ko ng nakahinga na
ako ulit. Pagkabukas ng mga mata ko, ito ang muhkang unang lumantad saakin:
-Click!
--Ang muhka na sa di ko malamang dahilan ay kahawig ni Jared; ang muhka na nagligtas sa buhay
ko; ang muhka na ang pangalan ay...

"Jaren nga pala

Chapter 23

"

Jaren...Argh. Ang saklap noh? Kahawig niya na nga si Jared sa muhka, pati ba naman sa pangalan.
Jaren...Jared...Jaren...Jared...

"I'm not your knight in shining armor, `kay?"

>.< Heh! As if naman sasabihin ko talaga yun sayo!

"I'm just...
...Wait--WHAT?!

a gang hater."

"You're a...WHAT?"
"A gang hater. You should know what it's like...right Siberia?"
...And he just called me WHAT?
"I don't know what you're talking about"
"Don't play dumb with me. Ikaw yung pinakamagaling at pinaka-mabangis na gang hater dati,
diba?"
"Argh. Fine. Pero ikaw na mismo nagsabi, DATI. Dati pa yun. Tsaka sino ka ba? Bakit mo ako
niligtas?"
"Let's just say...I used to be your number one fan. Nung naging gang hater na ako, wala ka na
pala. Pero hanggang ngayon in-oobserbahan parin kita"
"Ano yun, stalker kita?"
" Basta"
Grabe kahit tawa nya parang yung tawa ni

Jared. Bawat feature nya parang si Jared. Argh!!!

"`Lika na, hatid na kita"

"Ha? Alam mo ba kung saan ako nakatira?"
"Why shouldn't I?

"

"Oh. Right, right, stalker nga pala kita. :} I find it creepy though"
"No. It's ironic. Ako na pala ang magliligtas sa dati kong iniidolo. Tss"
No comment nalang ako dun. Nung nagsimula na kaming maglakad pa-uwi, binalot na kami ng nakakailang na katahimikan. Parang may gusto akong sabihin...ewan. Ano ba dapat kong sabihin?
"Kilala mo ba si Jared?"
Ay. Teka!-"Ha?"
WOOH. Buti nalang di nya narinig. Nasabi ko pala yun ng malakas >_<
"Wala, wala. Sabi ko, andito na tayo"
Haay...Pramis, napagod ako ng husto sa araw na toh. Masyadong madami na ang nangyari. Sobrang
inaantok na akooo...I want to head straight to bed. Bigla namang nawala ang antok ng,

"CYRA JANINE BENAVENTE, BAKIT NGAYON KA LANG?!"

Napatingin naman ako dun sa sumigaw na nanggaling sa may pintuan ng bahay namin,
at...woopsie...i'm in big trouble. Sina Kuya Kaori at Kazuo nakatingin na saakin ng masama,
tapos napatingin rin sila kay Jaren.
"--AT SINO TONG G*G*NG TOH?"
Susugurin na sana ni Kuya Kazuo si Jaren ng humarang ako tapos sinalo ko yung kamao niya. Woah.
Kaya ko PA palang gawin yun?
"Kuya Kazuo, WAG. Ano...uhm...niligtas nya ako kanina. Tapos nagmagandang loob lang siya kaya
nya ako hinatid"
Nawala yung galit sa mukha ni Kuya Kazuo at medyo kumalma siya.
"Pumasok nga kayong dalawa sa loob."
In big trouble parin ba ako? Hay. Bumalik na yung antok ko. Siguro yung pagsalo ko sa kamao ni
Kuya Kazuo kanina, adrenaline rush lang yun.
Pagkapasok namin sa loob, lalo lang akong inantok. Bumigat yung mga pilik mata ko ng nakapasok
ako sa air-conditioned room. May soothing effect kasi yung hangin eh ~_~
"Oy Janine. *snapping his fingers at me* Gumising ka nga. Kung sa tingin mo makakatakas ka sa
pagtutulogtulugan mo, pwes mali ka. Uy!!! Gising!"
"Kuya Kaori, di ako nagtutulogtulugan! >.< Talagang *yawn* inaantok na ako"
"Hindi pwede. Mag-uusap pa tayo, kung iiwanan mo kami kasama tong savior mo, eh, gigisain namin
toh sa pagtatanong"
"Sige na, Kuya Kazuo. Kung manatili pa ako dito, matutulugan ko lang kayo. Goodnight na"
Sinabi ko yun habang paakyat na ako sa hagdan. Hindi ko na talaga kaya yung antok
ko. ...zzZz...

J A R E N
Medyo mahaba yung naging usapan namin nung mga pinsan ni Janine. Ang tindi nila sa mga tanong
eh. Kung ano man yung mga pinag-usapan namin, bawal ko raw sabihin. Malalaman nyo rin raw
balang araw ;]
Pero bago ako umalis, pinayagan nila akong magpaalam kay Janine. Kaya ayun, umakyat ako
papuntang kwarto niya.
*Knock. Knock.*
Walang sumagot. Kumatok ulit ako at nung wala talagang nagsalita, pumasok na ako. Hmm...a bed,
two cabinets, a study desk, and everything you can find in a bedroom but no Janine.
Napansin ko na may isa pang pintuan, at ng buksan ko iyon.
O_O
Si Janine, naka-upo sa sahig at naka-sandal sa may bathtub tapos naka-pajamas na at nasa loob
ng bibig nya yung toothbrush niya pero tulog na siya.
Hindi ko na napigilang tumawa.
Talaga bang ganito na katindi yung antok nya at hindi na siya naka-abot sa pagtapos ng
kanyang pagsisipilyo?
Lumuhod ako sa tabi nya at dahan dahang tinanggal yung sipilyo sa bibig nya. Nilagay ko ito dun
sa may lababo tapos kinuha ko rin yung maliit na twalya na nakasabit doon at ginamit ito sa
pagpunas ng bibig ni Janine. Nung tapos ko ng punasan yung bibig nya, napatitig ako sa mga labi
nya.

Agh. I felt this urge to...

(A/N: Sorry, bigla akong mapapa-english sa part na toh >_<)
My fingertips nearly touched her lips, but I hesitated. I returned
at Janine for seconds. Since I didn't have any choice, I wrapped my
while my right hand went around the back of her knees; I lifted her
the way, I felt her snuggle in my chest; with that, I unconsciously

the towelette then stared

left hand around her waist
all the way to her bed. On
held her tighter.

"Hmm...Jared..."
Upon hearing that name, my jaw clenched. I carefully laid her on the mattress and noticed the
forelocks that drooped and blocked her eyes. I slowly placed them behind her ear then caressed
her cheeks with the back of my hand.
"Sorry. I just don't like Jared for you. "
Those were my parting words before I completely left.
PART 2

J A N I N E
Pagkabukas ko ng mga mata ko...err...nasa kama na ako? Pano nangyari yun? Teka, ang huling
naaalala ko, nagsisipilyo ako tapos...WALA NA. Baka nakatulog ako sa banyo? Pero kung ganun,
pano ako napunta sa kama ko?
*FLASHBACK*
Naramdaman kong lumutang ako sa ere tapos nandun yung pamilyar na amoy ng pabango ni...
"Hmm...Jared..."
Dahan dahan ko ng naramdaman yung kama ko pati ang isang kamay na hinaplos yung pisngi ko.
"Sorry. I just don't like Jared for you"
*END OF FLASHBACK*

Uh-oh. WAAAAA. Nangyari ba talaga yun?! Ano ng sasabihin ko kapag nakita ko si Jaren?--Teka,
teka. Bakit pa, e di ko na siya makikita, diba? Ni di ko nga alam kung nasaan siya, basta yung
mga dapat malaman. Ang alam ko lang ay siya si Jaren--Period.

*..Pagkatapos ng klase..*

Hindi pa tapos yung ginagawa namin dun sa hotel kaya pagkatapos nung klase, hinatid kami (ang
student government body) ng school bus dun sa venue ng prom namin. Magkatabi kami ni Hazel sa
loob ng bus at naka-upo siya doon sa may bintana.
On the way, bigla niya nalang akong pa-ulit ulit na kinalabit sa braso with matching wide-eyes,
parang ganito ---> O_O
"Ano? Ano??"
"S-si...si...si..s-si...."
Pa-ulit ulit parin siya sa pagyugyog sa braso ko. Sumasakit na kaya.
"Ha? Sino!?

"

Dahil mukhang speechless parin tong si Hazel, sumilip na ako doon sa bintana. At doon nga

tumambad saaking paningin ang isang grupo na nagkaka-gulo. Teka, sila yung grupo na nagtangkang
saktan ako dati! Oo, yung gang na yun! Yung araw na nakilala ko si Jaren! Pero sakanilang
lahat, nabigyang diin yung lalakeng nasa gitna.

"Si.....si...."
Nahawa na tuloy ako kay Hazel
"Oo!!! Si--"
"Si Jared

"

Nagulat ako nung nakita niya ako. Nagtinginan kami hanggang sa nakalayo na yung bus at nawala
na siya sa paningin ko.
Nag-iilusyon ba ako? Hindi naman diba? Nakita rin ni Hazel eh! Si Jared nga yun! Pero teka,
anong meron? Anong ginagawa niya dito? Bakit mukhang involved parin siya sa gang?
Yan nanaman yung mga milyong-milyong tanong... >_< Pero, pero...Pano kung sundan niya kami
papunta sa hotel?
"Pano ba yan Bes, mukhang ayaw kayong paglayuin ng tadhana"
"Ah hindi! Erase erase erase! Hindi yun si Jared! Imposible..."
"Hala. Malala na yan bespren. Nakita mo na nga mismo eh. With your own two eyes, nag-deny pa?
Hahaha...Mahal mo parin noh?"
"Ha? Ah...u-uhh... "
Hindi ko nalang sinagot yung tanong iyon ni Hazel. I left it unanswered. Ewan. Maybe I don't
want to answer it...coz the answer is clear at the core but blurr at the edges. --nosebleed
*FAST FORWARD*
Habang tuloy kami sa pag-ayos nung venue, may nakalimot na magsarado nung sliding door kaya
naman nung dumaan yung medyo malakas na hangin...
*WOOOOSH!!!*
Lumipad palabas yung ibang mga balloons. Nakakatawa nga yung scene eh, para kaming
nakikipaghabulan dun sa mga lobo.
"Woops woops! Sige, guys, ako nalang kukuha"
Lumabas ako dun sa may fountain para kunin yung mga lobo. Nung isa nalang na lobo ang natira,
nakipaghabulan ulit ako kasi medyo mahangin pa nun. Lumayo ng lumayo yung lobo hanggang sa
nahulog ito sa tubig ng fountain. Nasa may garden na kasi ako at nung pinulot ko na yung lobo,
may nakita akong reflection ng isang tao doon sa tubig na katabi ng reflection ko.

"Still a damsel in distress, I see."

Napalingon ako sakanya.
"Jaren...Anong ginagawa mo dito?"
"Let's see...Ano nga ba ulit yung ginamit mong term sakin?"
"Stalker?"

"Yeah. That one."

"Well, I'm busy right now--"

*PAAAK!!!*
Masyadong mabilis yung pangyayari. Naputol yung mga sinasabi ko dahil bigla nalang sumugod si
Jared---teka. Si JARED?! OO, SI JARED NGA! Sinuntok niya si Jaren!

"Teka lang naman tol, alam kong gang leader ka at gang hater ako pero wrong timing ka naman eh.
Kita mong may ka-usap akong babae? Ang bastos mo dude. Mamaya na tayo mag-riot"
Jaren say whaaaat?!!!
Susuntukin na sana ulit nin Jared si Jaren kaso inawat ko siya. Hinila ko siya palayo kay Jaren
para makapag-usap kami.
"Ano sa tingin mo ginagawa mo?!"
Nandoon parin ang galit sakanyang mga mata.
"Ano sa tingin mo ginagawa mo, flirting with that moron?!"
"That moron is the one who saved me from your freakin` gang who nearly harmed me the other
night!"
Napatahimik naman siya dun. Ewan ko, bakit ba di ako masaya na nakita ko ulit si Jared? Yung
mga inaasta niya kasi eh.
"...I'm sorry. Nagulat lang ako. Pinagtanggol mo siya"
Hindi ko pinansin yun.
"Nasa gang ka parin?"
"Oo. Nung umalis ka, kala ko kaya ko yung sinabi mo na mag let go at mag move on, pero hindi.
Without you, everything's just impossible. Kaya nilabas ko lahat ng galit at lungkot ko sa
pagiging gang leader. It's my only escape, Janine. My only escape from that bittersweet memory
which is you."
I'm...speechless.
"P-pero...bakit ako, kinaya ko"
"Ewan ko. Siguro dahil hindi mo na ako mahal."
"Mahal mo pa ba ako, Janine?"

And that's the million dollar question.

Chapter 24

YesNoMaybeIDon'tKnow?.
Kaka-iba yung pakiramdam ko sa scenario na yun. Kung i-focus mo sa foreground, makikita mo
kaming dalawa ni Jared na magkaharap tapos kung i-focus mo sa background, parang nasa gitna
namin si Jaren pero nasa likod talaga siya, pinapanuod kami.

"Give her time to answer it."

Napatingin naman kaming dalawa kay Jaren. Naririnig nya pala kami? Kahit ganyan siya kalayo?
(A/N: Malay mo naman Janine, isa yun sa mga "stalker skills" niya
Oo nga naman.

Nakita ko sina Jared at Jaren na ang sasama ng tingin sa isa't isa. Yung para bang may gusto na
silang gawin sa isa't isa pero nagtitimpi nalang sila at dinadaan nalang sa titig.

"I'll be waiting for your answer..."

Pagkasabi ni Jared nun, dun lang ako lumingon para tingnan siya. Ayun nanaman yung mga ever-sodashing niyang mga mata. Pero this time...Hindi ko na mabasa yung kanyang mga mata. Hindi ko
maintindihan yung mga nakikita kong emosyon sa mga ito. Medyo tumagal pa ang nakaka-ilang na
katahimikan hanggang sa,

"Bye."
Mabilis niya akong hinalikan sa pisngi tapos umalis na. >_<
"You owe me one."
Nagulat naman ako, nasa tabi ko na bigla si Jaren. Ang bilis rin nito kumilos.
"'owe' 'owe' ka diyan. Owe mo mukha mo :-P"
"E kung di ako nagsalita kanina, hindi ka na tinigilan ni Jared hanggang sa magbigay ka nalang
ng pilit na sagot.Tama ba?"
"...Tama

"

...katahimikan...
"Sige, alis na ako. Tutal marami ka pang kailangang tapusin."
Tumango nalang ako at nagsimula na siya maglakad palayo. Sa kalagitnaan, tumigil siya tapos
lumingon.
"By the way, kung mahal mo talaga si Jared, hindi ka dapat nagdadalawang isip ngayon."
Sinabi niya yun ng nakangisi, tapos umalis na siya.
Nung bumalik na ako sa loob, syempre tanong sila ng tanog kung bakit ang tagal ko sa labas.
Wala akong sinagot. Abalang abala ako sa pag-iisip. Napa-isip kasi ako ng todo todo dahil dun
sa sinabi ni Jaren eh. Paano kung tama nga siya? May point naman talaga siya diba?
"Janine, eto na nga pala yung mga pinaprint raw natin kay Ma'am."
Tinitigan ko lang yung mga papeles na inaabot ni Danielle (ang school secretary) saakin.
Snap out of it Janine. Nawawala ka nanaman sa sarili mo.
"H-huh? Oh..yeah. Thanks

"

"Tsaka guys, may announcement nga pala galing sa principal natin. Pwede raw
prom partner na di taga-school natin."

tayong magdala ng

Nakatanggap ang sinabi ni Danielle ng mga sari saring reaksyon; pero karamihan naman saamin ay
natuwa sa naging desisyon ng principal. Ako naman...
O, Janine. Ano nanaman iniisip mo? Sina Jared at Jaren nanaman noh? Siguro iniisip mo kung sino
sakanila ang dadalhin mo sa prom noh?
Nababaliw na nga siguro ako. Nakikipagtalo na ako sa sarili ko.
Kung si Jared ang dadalhin mo, baka isipin nya na ang imbitasyon na yun ay nagpapahiwatig na
mahal mo parin siya. Kung si Jaren naman-"Sige Bes, uwi na ako ah?"
"Okay, ingat"
Ano Janine, si Jared o si Jaren?
"Kami rin Janine, alis na rin kami. Wag ka ng magpa-iwan dito ng matagal, uwi ka na rin. Baka
maabutan ka pa ng mga loko loko diyan sa kanto"

"Sige, thanks"
Sino ang gusto mong maging prom partner, the gang hater or the gang leader?
Aishh...Tama na nga sa mga tanong. Uuwi nalang ako, and this time, magpapahatid na ako kina
Kuya Kaori at Kuya Kazuo.
Bakit, ayaw mo bang maligtas ka ulit ni Jaren? So, kay Jared ka na nga?
Waaaaaaaaaahh!!!

*..PAGKADATING SA BAHAY..*
Kumakain kami nun nung shinare sakin nina Kuya Kaori at Kazuo yung balita.
"Janine, may family reunion nga raw pala tayo, according to dad"
"Oh? Kailan at saan raw?"
"Bukas, doon sa isa sa mga resthouse ni dad"
Ang sosyal talaga ni Uncle Ken
"Teka, bukas na? Bakit ngayon niyo lang sinabi sakin >.<"
"Ehehe, sensya na, nakalimutan lang. Tsaka ayos lang yun noh, hindi naman toh parang prom na
kailangan ka talagang ma-inform ng maaga para makapaghanda"
...Sa dinami dami ng events, prom pa talaga yung napiling banggitin eh noh?
"Ok, fine"
Nung gabing iyon, nung matutulog na ako, di ko parin maalis sa isip ko yung prom thing. Pa-ulit
ulit sa utak ko, "Si Jared o si Jaren?" hanggang sa nakatulog na ako kaka-isip sakanilang
dalawa.
~

Tiningnan ko ng maigi yung taong nasa harapan ko... si Jared. Palapit siya ng palapit saakin.
Tapos bigla ko namang napansin na may malaking salamin sa gilid ko. Nung tiningnan ko iyon,
syempre nakita ko yung reflection ko pero nung tiningnan ko yung reflection ni Jared...si Jaren
yung nandoon.
Nilapit nya ng linapit yung mukha niya saakin hanggang sa nagdikit ang mga labi namin.
Pagkatingin ko naman doon ulit sa salamin, si Jaren yung humahalik saakin. Pinikit ko ang mga
mata ko at pagkbukas ko ulit ng mga ito, si Jaren na yung nasa harapan ko na hinahalikan ako.
At pagtingin ko naman doon sa salamin, si Jared yung nandoon.
Nung humiwalay na siya,
"Janine...Si Jared at ako ay..."
~

Bigla akong nagising na humihingal. Panaginip lang pala yun. Pero...Ano kayang ibig sabihin
nun?
Ngayon na nga rin pala yung "family reunion" namin. Hindi ako nag-suot ng bistida o gown pero
hindi rin todo todong causal ang sinuot ko; semi-formal lang. Sina Kuya Kaori at Kazuo, mukhang
excited na excited sila. Pero ako, hindi eh. Oo, masaya ako dahil makikita ko na yung iba kong
mga kamag-anak tapos bonding bonding pero madami kasing bagay ang naglalaro sa isip ko eh. Mga
bagay na hindi naman talaga dapat isipin pero wala akong magawa. Lalo lang akong nalilito. At
nung inakala ko na ang family reunion na toh ang makakapag-pagaan ng lito at pagod ko...Mali
pala ako.

"...XYRUS?"

"Janine?! Anong ginagawa mo dito!??"

"O Janine, di mo kilala si Xyrus? 3rd cousin natin yan"
Chapter 25

Si Xyrus Vargas na nasa harapan ko mismo, ay sinasabi nitong sina Kuya Kaori at Kuya Kazuo na
3rd cousin ko?!!
"But...I...PANO NANGYARI YUN?"
"Eh, it's a long story. Basta 3rd cousin natin siya"
"Janine, magkakilala kayo?"
Ha? Ah-uh...Kasi..."
"Mamaya nalang muna mga bro`s. Mag-uusap muna kami."
Hinila ako ni Xyrus palayo sa isang hindi masyadong mataong lugar para makapag-usap kami.
"Sa tingin mo, magkakilala sila?"
"Sa tingin mo, bakit kaya tayo tinadhana na maging kambal?"
- - "It's an honest mistake, okay?"
"E di, ibig sabihin, wala ka talagang kaalam-alam dito?"
"Malamang. Sa tingin mo, papayay ako sa relasyon natin dati kung alam kong kamag-anak kita?"
"Ay oo nga, sabi ko nga"

"So...This is akward"
"Kamusta kayo ni--"
Ano ba yan, sabay pa kaming nagsalita.
"Musta kayo ni Jared?"
"Wala namang "kami" eh"
"Pero nagkita kayo recently diba?"
Grabeh...Hindi lang si Jaren ang stalker ko ata ngayon >_<
"Yeah. Pero ano namang meron dun?"
"Hindi nya pa ba nasabi sayo?"
"Ang alin?"
"Hindi siya magtatagal dito. May chineck lang raw siya dito tapos babalik rin siya sa U.S."
"U.S.?! As in United States?! As in America?!"
"Oo. Nung umalis ka, wala na raw siyang dahilan para manatili pa dito kaya sinama na siya ng
tatay niya sa U.S. Doon na siya nag-aaral"
"At nandito siya, dahil??"
"May chineck nga lang. Siguro nung nakita ka niya dito, nagpaalam yun sa tatay niya na magtagal
siya dito"
Yeah right. I doubt it.
"Teka, kailan raw ba siya aalis?"
"Sa 16 raw ata?"

Ha?! E yun rin yung araw ng prom namin ah?!

(A/N: Readers, hindi October 16 yun. Ang mga dates sa story na toh ay hindi according sa
kaparehas na days/months na in-u-update ko siya.)
Sige, Xyrus, mamaya nalang ulti tayo mag-usap ah? May kailangan lang akong gawin.."
Tumango nalang siya tapos pumunta ako doon sa pool area. Wala kasing tao dun dahil lahat nandun
sa loob ng bahay. Hawak hawak ko ngayon ang cellphone ko at tinititigan ko lang yung contacts
ko. Nandito parin yung number ni Jared pero di ako sigurado kung eto parin ang number niya
hanggang ngayon.
Press call. Press call.
Wag. Wag.
ARGH. Napindot koooo...

*RING...RING...*
TUG TUG. TUG TUG
:: sfx ng heartbeat ::
*RING...RING...*
TUG TUG. TUG TUG.

"Hello?"
Babae yung sumagot.
O, teka lang naman, wag ka munang assuming.
"...J-Jared?"
"Umm...No, it's Jyra. Na-iwan ni Jared yung cellphone nya sakin. May I know who's calling?"
"A-ahh...ok. Sige, thank you nalang"
"Teka, sino ka--"
Binaba ko na yung phone. Nakatingin ako sa kawalan, at pinipilit kong wag mag-isip ng kung anuano.
Wag ka nga kasi muna assuming.
Para malibang ako, kinuha ko nalang yung gitara ko. (Syempre dinala ko yun) Bumalik ako dun sa
pool side at nagsimula magtugtog.
{Something I said by Safetysuit}
I'm so confused
I must be losing it
This can't be right
I never knew that you could choose
To love someone then change your mind, so
I just wonder why and was it something I said?
You tell me once You tell me twice
You tell me three times wmore
Tell me everything I want to hear

And nothing more coz you know

I am on your side no matter what you do
With every consequence
It's your defense on why it's mine
And I could it if I k new
Just why I waste my time with you, so
I just have to find out
Was it something I said to you
And was it something we can't work through?
And was it something I made you do?
Or was that something you?
Nung natapos ko na yung buong kanta, nagulat naman ako ng may biglang pumalakpak.

"Galing. Pwede mag-request ng kanta?"

"Adik ka Jaren, hanggang dito ba naman sa family reunion sinusundan mo ako?"
"Hindi mo ba alam ang definition ng "stalker" ?"
"Oo na, oo na

"

"Kung gusto mo namang tumigil na ako, sabihin mo lang"

Lumapit siya hanggang sa nasa dulo na siya ng pool. Nakaharap siya sakin.
"Tatalon na ako dito. Sabihin mo lang."
"Hala. HUY, adik ka na nga talaga. Bakit mo naman gagawin yun? Wala na bang silbi ang buhay mo
kapag di na kita payagang maging stalker?"
Hindi ko siya pinigilan. Mukha namang nagbibiro lang toh eh.
"My whole life revolves around you."
"What?

"

Ngumisi lang siya at sa laking gulat ko...bigla siyang

*SPLASH!!!*
tumalon. O_O Tumalon talaga siya. Teka, gano kalalim ba tong pool na toh? Napatingin naman ako
dun sa parte ng pool kung san tumalon si Jaren. Nandun naka-ukit: 10 ft.

Iniwan ko yung gitara ko dun sa may upuan at tumalon na rin. Lumangoy ako ng lumangoy at nung
binuksan ko na yung mga mata ko sa ilalim ng tubig.
Sh!t. Wala ng malay si Jaren.
Argh, ako pa nakokonsiyensya ngayon. >.<
Binilisan ko ang paglangoy at kinuha ko yung kamay niya. Kahit medyo nahirapan ako, sinubukan
ko siyang buhatin...err...kaladkarin hanggang sa nalabas ko na siya sa pool. Hingal na hingal
ako nung nilapag ko siya dun sa gilid nung pool.
Tinitigan ko lang siya.
CPR. Kailangan niya ng CPR.
Sinubukan kong alalahanin yung tamang posisyon habang ginagawa ito. 1...2...3...
Dahil sa proseso, nakandado ang mga labi namin. Nung humiwalay ako sandali, nagulat naman ako
ng bukas na pala yung mga mata niya. Gising na pala siya.

Nakatingin siya sakin nun at mukhang bitin na bitin siya. Nung bigla siyang bumangon, akala ko
dahil okay na siya, yun pala...dahil...

hahalikan niya ako.

"Janine."
Humiwalay agad ako, at nakita kong nakatayo sa may gitara ko si Jared. May katabi siyang babae;
babaeng hindi ko kilala.
Moment of silence.
Bigla namang umentra sa eksena si Xyrus na tumatakbo. Hinagilap niya yung kamay nung babaeng
katabi ni Jared, at sinabing:
"Jyra!"
Jyra? As in yung Jyra na ka-usap ko sa phone kanina?
"O bakit, Hon`?"
"`Hon`? Xyrus is your--?"
"Kilala mo si Jyra? Ang fiancee ko?"
"Fiancee?!"

Fact: FIANCE refers to the engaged man while FIANCEE refers to the engaged woman.
Chapter 26

"Yeah. Siya yung fiancee ko na ipapakilala ko sana sayo dati"

"But then...Ano pala ang relasyon niya kay Jared?"
"I'm his sister"
Stupid Janine. >_<
"Ohh. Umm..."
Yan ang napapala ng assumming.
It was an honest mistake!
"Uh, Hihiramin ko muna si Jyra. Gusto kasi nina mommy at daddy na ipakilala ko siya sa buong
pamilya."
Pinisil ni Xyrus yung kamay ni Jyra, na para bang sinasabihan niya siya na makisakay.
"Uh-ah, oo nga. Sige, ma-iwan muna namin kayo."
At tuluyan na silang umalis.
Pagkatingin ko naman sa tabi ko...Wala na si Jaren. --WHAT? Seriously, wala man lang nakapansin
nun?!
Siguro kung may mga levels ang pagiging stalker on a range of 1-10...Level 11 na siguro
si Jaren. Tsk ang galing nya!
"Aalis na rin ako."

Tumalikod na siya at bago pa siya tuluyang makaalis, nahagilap ko yung dulo ng polo nya.
"Be my prom partner. On the 16th. Please?"

J A R E D

"Ano toh, panakip-butas para sa nakita kong kababalaghan niyo kanina?"

"H-hinde...Tsaka hindi ko na kailangang magpaliwanag sayo dahil wala kaming ginagawang masama.
Seryoso yung tanong na yun kaya kung ayaw mong pumunta, e di wag"
S#!t. Wrong move.
At dahil nagmadali akong bawiin yung ginawa ko, binigyan ko siya ng isang desperado pero
nakakabitin na halik.
!@#$ I missed these lips.
"I'll be there..."
I kissed her forehead. I kissed her cheek. I kissed her jawbone. --And that's it. Umalis na
ako. Binitin ko siya at binitin ko ang aking sarili.
Wag nalang kaya akong umalis at bumalik ng US? Pero...Ano pa bang dahilan ko para manatili
dito? Mahal pa ba ako ni Janine?--Magkakaalaman na siguro sa 16.
-"Ano bang meron diyan sa Janine na yan at kahit anong gawin ko e nagtatagpo parin sila ng anak
ko?"
"Hindi ko po alam, sir"
"Wag mong tigilan yang dalawang yan. Obserbahan mo pa si Janine."
"Yes, sir"
"At isa pa, wag kang madala. Trabaho lang toh, at kung may nararamdaman ka man para sa Janine
na yan, wag mong hayaang maging hadlang iyon sa trabaho mo"
"Understood, sir"

J A N I N E
15 na ngayon.
Naging busy ako buong araw. Kinuha ko yung damit ko galing sa cleaners, bumalik ako sa hotel
para siguraduhin kong ready na ang lahat. Pagbalik ko sa bahay, mga 6 pm na, pagod na pagod na
ako. Kumain muna ako at umakyat sa kwarto ko. Umupo ako dun sa dresser ko at tinitigan ko ang
reflection ko sa salamin.
Kahit pagod na ako, na-isipan kong i-practice yung gagawin kong hairstyle bukas. Nung natapos
na ako, nagulat ako nung nakita ko sa salamin si Jaren sa may bintana ko.
"Jaren?!"
"No, it's destiny"
"Ha-ha, funny. Pero seriously? Hanggang dito ba naman, sino-stalk mo parin ako? Hanggang sa
sarili kong bahay at kwarto?"
Tinaas niya ang dalawa niyang balikat.

"Yeah, I guess so."

--Isang napakahabang nakaka-ilang na katahimikan-"Nice hair."
Hindi ko malaman kung sarcastic yung pagkakasabi niya yun o ano kaya nag "thank you" nalang
ako. The whole while, tinititigan niya lang talaga ako. As in. Kung ice-cream siguro ako, tunaw
na ako.
Napansin ko yung chocolate bar na nasa dresser ko. Kinuha ko agad ito at inalis yung wrapper.
Kinain ko agad. Mahilig akong kumain ng chocolate pang paalis ng tensyon. (Ito rin ang madalas
kong comfort food)
"Hey, chill. You're devouring it."
Heh! Eh gusto ko ng chocolate ehOh boy. May nakalimutan ako. Tuwing kumakain ako ng chocolate... nagiging hyper ako. Crazy? No,
trust me. Para akong nag-ch-character change. Para siyang switch button to hyper mode. Para
siyang...

"EH I LIKE CHOCOLATE EH!"

Yeah, something like that.
"What the..."
"Heeheeheehee"
"Um...Ayos ka lang ba?"
"OO NAMAN! KUMAIN AKO NG CHOCOLATE EH! Ikaw Jaren you ata di okay eh! Alam mo halos wala nga
akong kaalam alam sa pagkatao mo tapos lagi kang seryoso! Di mo ba alam ang salitang "SMILE"? "
Parang mga magic words yung mga sinabi ko nung talagang nag-smile siya.
"YAAAAN! NAG SMILE NA SIYA YIIEE! Pero di parin ako kuntento! Di ko pa naririnig tawa mo!"
"E pano ba yan, di na ako makakatawa dahil sa sinabi mo. Ma-co-conscious na ako"
"E DI PAPATAWANIN KITA! HA!HA!HA! O DI KAYA PASAYAHIN MAN LANG. DIBA DIBA DIBA?"
Hinila ko siya palabas at kinaladkad ko siya papunta sa isang park na malapit sa bahay namin.
"Aray, ano ba? Pano na ako tatawa ngayon eh sumakit yung braso ko kakakaladkad mo!"
"SSSHH!!!"
Tinuro ko yung swing.
"You shee that? THAT! KABAYONG BUNDAT! IS CALLED A

S-W-I-N-G"

"And YOU'RE what I like to call C-R-A-Z-Y. Alam kong swing yan."
"AH CRAZY! CRAZY IN LOOOVE. HAHA! JOKE! FEELER. O sige ngaaaa, kung alam mong swing
alam mo ring dapat inuupuan yan!"

yan, dapat

Kinaladkad ko kulit siya at pina-upo dun sa isang swing, habang ako naman, umupo dun sa
katabing swing.
"PATAASAN TAYO HA?"
"Ang ingay mo. Para kang bata."
"Bakit mo chinechange yung topic? Di mo kaya noh?"
"*sigh* Kung hinahamon mo lang naman ako, o di sige"
Inunahan niya ako sa pag-swing.

"HOY ANG DAYA! WAAH WAIT WAIT"

Nagsimula na rin ako mag-swing. Natataasan ko na siya pero bumabawi rin siya. Waah.
"HAHAHA! O ano? Pagod ka na? Natataasan na kita o!"
" O SIGE GANITO NALANG, BIBILANG AKO NG TATLO. TAPOS TATALON TAYO AH?"
"Nababaliw ka na ba talaga?!"
"ISA....
DALAWA...
TATLO! WIIIEE!"
Sabay kaming tumalon at bumagsak sa buhangin. Oo may buhangin dun. Medyo sumakit pero dahil nga
buhangin, hindi rin masakit yung landing namin.
Tawa kami ng tawa at dahil galaw rin kami ng galaw, ngayon lang namin napansin ang posisyon
namin. Nasa ibabaw ko siya. Ang lapit ng mga mukha namin sa isa't isa. Pero...
Si Jared ang na-iimagine ko.
Naalala ko tuloy yung panaginip ko. Argh.
"Sorry."
Bigla siyang bumangon at pinagpag yung damit niya.
"I have to go"
Umalis na siya. At sa di ko malamang rason, nawala bigla ang "hypermode" ko.
What's his problem?
Chapter 27

17 na.
Ay--nag skip ba ako ng isang araw? Ang panget kasi nung araw na 16 eh. Okay, di naman sa panget
pero kasi...Hay...Ganito kasi yun,
*FLASHBACK*
Napag-usapan namin ni Jared na didiretso nalang ako sa prom at susunod nalang siya. Washu,
gusto pa niya ng dramatic entrance.
So, ayun nga, dumiretso na ako sa prom. Pagkapasok ko dun sa hotel, napangiti ako. Wala lang,
parang ang sarap lang ng feeling na nag-pay off yung hardwork namin. Ayos na ayos na ang lahat.
Medyo marami ng tao at may mga tumutugtog ng mga lively music; Yung New York by Empire State of
Mind yung tumutugtog. Isa isa ko ng nakita ang mga kaklase ko, pero ang di ko inaasahan...

"Hi Janine!"
Lumingon ako.
"Jyra??"
"Hello
Si Jyra nga. At kasama niya pa si Xyrus.
"Taga kabilang section ako. Hindi tayo masyadong nagkikita kasi ang layo ng classroom namin sa
inyo"

"AAH. Kaya pala sabi ko, parang pamilyar ka."

"Hi Janine"
Napatingin naman ako kay Xyrus. Ang gwapo niya ngayon (nagsasabi lang ng totoo) Bagay na bagay
sakanya yung tux niya.
"Uy, pinapatawag lang ako saglit. Be right back

"

Ohh-kay, so na-iwan na ako dito kay Xyrus. Umm...

"Xyrus--"
"Alam kong gusto mo malaman ang totoong dahilan sa pagpapakasal ko"
>.<
"Ha? Eh, wala naman akong sinabi..."
"Si Jared yung nagpakilala sakin sakanya. Akala ko magka-ugali sila ni Jared, no offense kay
Jared ah."
"Ayos lang. I know he's stubborn"
"Yah. So maling akala pala yun. Si Jyra...Tinulungan niya akong makabangon..."
"Makabangon?"
"From that heartbroken state because of you."
"

I'm sorry"

"Haha, ayos lang. Basta nung dumating si Jyra, parang bumalik yung dati kong sarili. Nalaman
naman yun ng tatay niya at sabi niya, ngayon palang kami na raw ang gusto niyang magkatuluyan,
kaya kami ikakasal. Pero hindi kami ikakasal sa ngayon, basta parang engaged for a long ime"
"Ahh...so yun pala yung dahilan."
"Asan si Jared? Diba siya yung partner mo?"
"Susunod nalang raw siya"
"Ha? E magsisimula na o"
"Xyrus!!!"
"Sige, Janine, tinatawag na ako ni Jyra"
Tumango nalang ako at umalis na siya. Asan na kaya si Jared?

...AFTER 3 HOURS...

Wala parin si Jared. Nagsasayawan na ang lahat ng mga may partners, habang ako...Eto...walang
ginagawa. Marami na ngang lumapit sakin at niyaya akong sumayaw pero tumanggi ako.
Jared, asan ka na ba?
Na-isip kong lumabas muna pra magpahangin, dun sa garden sa may fountain.

"Mukhang hindi sumipot si prince charming"

"Sige, mang-asar ka lang"

Pinunas ko yung mga luha na di ko na napigilan sa pagbuhos. Nung lumapit pa si Jaren, dun ko
lang napansin na formal rin yung suot niya. Hindi ko nga lang ma-appreciate yung pagka-gwapo
niya ngayon dahil...ewan ko eh...
"Bakit ganyan suot mo?"
"Isasayaw kita."
"H-ha? Pero..."
"I don't care if you want to imagine me as Jared. Just dance with me tonight. Please?"
Tumango ako ng dahan dahan. Yung boses kasi sa utak ko eh, di na raw dadating si Jared.
Kinuha niya yung kamay ko, pero take note,
ko. Hinaplos niya yung kamay niya sa wrist
ko. Ng mahawakan niya na talaga yung kamay
pumaligid ang kabila nyang kamay sa bewang

ibang iba yung mga galaw niya. Sige, eto, i-dedetail

ko ng pa-ikot hanggang sa napunta na ito sa kamay
ko, hinapit niya ako papalapit sakanya, saka naman
ko.

Kahit ganun...si Jared yung na-iimagine ko. Maya maya, nag-iba na yung position namin. Nasa
bewang ko na yung pareho niyang mga kamay at nasa batok niya na yung mga kamay ko.
Sinayaw niya ako buong gabi ng walang nagsasalita samin. Walang umimik hanggang sa natapos na
ang prom. Hay. Pinaasa mo ako Jared, pinaasa mo lang ako. Salamat, grabe.
"Hatid na kita

"

"Okay..."
Matamlay kong sabi. Hindi ko matanggal sa isip ko si Jared.
"Siguro hindi muna ako dapat mag-expect. Hindi pa ako sigurado kung bakit talaga hindi nakaattend si Jared eh"
Yikes. Sinabi ko ba yun ng malakas? Tiningnan ko si Jaren. Mukha namang hindi niya ako narinig.
Ahh, naka-earphones kasi siya. Mabilis kong kinuha yung isang earphone at pinakinggan ang
pinapakinggan niya.
{Just so you know by Jesse Mcartney}
I
I
I
I

shouldn't love you, but I want to

just can't turn away
shouldn't see you, but I can't move
can't look away

Sinubukan niya pang agawin yung earphone pero umiwas ako, at tuloy lang sa pakikinig.
And I don't know how to be fine when I'm not
Coz I don't know how to make the feeling stop
At dahil mukhang minamalas ako ngayon ng todo todo, naagaw niya na yung earphones niya. Hmpf.
Pero teka, bakit yun ang pinapakinggan niya?
"Ikaw ah, 'forbidden love' pala ang drama ng buhay mo"
"At bakit mo naman nasabi yun?"
"Eh yung pinapakinggan mo kasi eh"
"So? E trip ko lang eh"
Bago pa ako maka-react, paparating samin si Xyrus na hingal na hingal.
"*hingal* Teka, teka, *hingal* hahabulin ko lang *hingal* yung hininga *hingal* ko"
At pagkatapos ng ilang inhale exhale ni Xyrus,

"NA-KIDNAP SI JARED!"
...PANO YUN MAKIKIDNAP EH ANG ANG TAPANG TAPANG NUN. Hindi ako makapaniwala. May ibang rason
siguro kung bakit siya na-kidnap.
Tsaka sino naman ang gagawa nito?!!!
Chapter 28
(A/N: Still flashback mode)
"Pano toh, pano toh, saan natin siya hahanapin?! Wala tayong kaalam alam sa--ARGH BWISET NAMAN
KASI EH"
"Hindi ko rin alam eh. Basta nag-text nalang sakin si Jared na na-kidnap raw siya"
"Patingin nung text"
?!!! At bakit naman naging interesado dito si Jaren?!!! Tsk. Pero dahil binigay na ni Xyrus
yung cellphone niya kay Jaren, nakibasa na rin ako.

Quote
May mga kumuha sakin. Di ko alam tong lugar na toh. Tulong, ASAP

"...Hindi yan si Jared"

Pareho kaming napatingin ni Xyrus kay Jaren. Ako, tinaas ko lang kilay ko.
"Pano mo nasabi?"
"Basta. Pero alam ko kung saan siya dinala"
Nag-senyas siya na sundan namin siya bago tumakbo palayo. Ano bang nangyayari dito kay Jaren?
Kasama ba sa pagiging stalker niya ang pagtago ng kung anu-anong sikreto?
ARGH. Masyado ng magulo yung mga pangyayari!!! Can someone please tell me what's going on?!

J A R E D
Bwiset.
Para akong bata na nahuling may ginagawang kalokohan na ewan. Eto ako, naka-upo sa kama ko at
naka-sandal sa head-board. Alam kong si Dad ang may pakana nito. Sino pa ba ang magkukulong
sakin sa sarili kong kwarto?!
"Alam kong nagtatago ka lang diyan."
Sinabi ko yun sa kung sino man ang nakatago sa likod ng cabinet ko. Siguro mga tauhan toh ni
Dad. Nagulat naman ako dahil paglabas niya, babae pala siya.
"

Isa ka ba sa mga tauhan ni Dad?"

"Oo. Matalino ka Jared, nalaman mo agad na ang tatay mo ang may pakana nito"
"Ha? Common sense lang yun. Siya lang naman ang magkukulong sakin sa sarili kong kwarto e, may
iba pa ba?"
"E kung hindi ka dito kinulong, paghihinalaan mo parin naman siya diba?"

"...Oo."
"Kita mo na yan. Matalino ka nga kasi...But not smart enough"
"Huh?"
"Kung totoong matalino ka at sanay ka na sa mga ginagawang ganito ng tatay mo, alam mo na kung
paano maka-alis o makatakas"
"Eh, kaya ko naman talaga e. Di ko nga lang magawa kasi, wala na akong makitang dahilan pa para
tumakas pa.."
"Bakit naman?"
"Mukhang wala na akong babalikan e. Dahil sa ginawa ni Dad, na-iwan ko yung babaeng mahal ko,
siguro hinintay niya ako buong gabi o ewan. Tsk. D@mn. Baka kung ano ng nangyari sakanya."
"E pagkatapos naman nito, pwede mo siyang balikan kung nasan man siya"
"Paano ko gagawin yun, kung aalis na ako bukas?"
"Ah..."
Tumagal ang katahimikan, tapos nagulat nalang ako ng bigla siyang lumapit tapos may inaabot na
susi.
" "
"Susi yan sa pinto ng kwarto mo at ng kotse ng tatay mo."
"Ano toh, dahil naawa ka sakin? Diba nga sabi ko sayo, kaya kong tumakas. Wala na nga lang
silbi yung pagtakas na yun"
"Mahal mo siya diba? Ipaglaban mo."
Tinitigan ko ng matagal yung susi na inaabot niya sakin.
"Paano kung may nangyari na sakanya o ayaw niya na akong makita ngayon bukas at
magpakailanman?"
Natawa siya sa sinabi ko.
"E hindi mo naman alam yun e, at hindi mo talaga malalaman kung ano ang totoo kung hindi mo
susubukang alamin. Diba nga sabi nila, it's easy to raise a white flag but it's never easy to
raise one when you know that something/someone's still worth fighting for"
". . . "
Dahan dahang nag-register sa utak ko yung mga sinabi niya tapos kinuha ko yung susi.
"Salamat"
"No problem. Jazzel nga pala"

J A N I N E

Gabing gabi na nung narating namin yung bahay nina Jared. Eto, aaminin ko sa inyo, lalo akong
napahanga kay Jaren dahil hindi lang pala siya magaling na stalker, pati na rin sa pag-organize
ng mga rescue operations! O...baka naman kasama na yun kapag stalker ka? Ah basta.
Si Xyrus yung nagsilbing look-out namin habang kami naman ni Jaren yung sumugod dun sa loob.
Dumaan kami sa likod kung saan inakyat namin ang maraming poste, mga puno, at isang terrace.
Nung nakapasok na kami sa loob, saktong nakita namin sa hallway si Jared.

"Jared!"
Tumakbo kami at yinakap ang isa't isa.
"Janine...sorry"
Hinahaplos niya yung mukha ko nun. Kaso lang...ang malaking ngiti sa mukha niya ay naglaho nung
napansin niya si Jaren sa likod ko.

"Ano nanamang ginagawa ng epal na toh dito?!"

"Jared, tama na"
"Epal na kung epal, mas ayos naman yun kesa sa isang taong WALANG KWENTANG MANG-IIWAN"
"Tumahimik ka dyan! Di mo alam yung buong kwento, wag ka nga magsalita na para bang--"
"Ikaw, wag ka ring magsalita na para bang wala akong nagawang mabuti sayo. Ako yung nagpangiti
kay Janine nung wala ka sa tabi niya. Ako yung nagpakita sakanya na kahit wala ka diyan, marami
paring nagmamahal sakanya. At higit sa lahat, AKO YUNG TUMULONG SAKANYA PARA ILIGTAS KA DITO."
". . ."
"Uy ano ba, tama na nga"
"O TAPOS? Sinabi ko bang gawin mo ang lahat na iyon? Ngayon, binibigyan mo pa ako ng utang na
loob, ganun ba?! HA?!

BAKIT, SINO KA BA SA BUHAY KO?!"

"He's your long lost twin brother."

Napalingon kaming lahat dun sa nagsalita at nakita ko ang isang medyo matanda na matangkad na

lalake...na kamukhan nina Jared at Jaren. Tatay nila? And more importantly,
MAGKAPATID SINA JARED AT JAREN?
Chapter 29

(A/N: Flashback mode parin :})

J A N I NE
Ang weird ng pakiramdam. Yung para bang alam mong may dahilan kung bakit mo narinig yun pero di
ako sigurado kung bakit talaga ako andun nung mga oras na yun. Parang siyang scene sa teleserye
na pinapanood ko lang pero di ko mapigilang madala.
Si Jaren. Kapatid ni Jared. Hindi lang kapatid; long lost twin brother.
"Hindi ako naniniwala sa'yo"
Napatingin ako kay Jared. By that time, his face already looked so sullen. And his sullenness
was of anger and hate.
"Oh, but you have to, my son. Wag mo ng lokohin pa ang sarili mo, alam mo ang narinig mo at ang
ibig sabihin nun, so allow me to explain. Follow me."
Nung una parehas pa silang nagdadalawang-isip pero padabog nalang na sumama. At si ako? Ayun.
OP. >_<
"You too, Janine. Sumama ka."
Nung narinig ko yun, tila ba, bigla akong naging robot na agad agad sumunod. Ewan ko ba, may
kung ano lang talaga sa boses ni Tito Jarius (oo, alam ko yung pangalan niya. High school
friends sila nina Tita with my parents, remember? Please refer to the first two chapters) na
napaka-authoriative at commanding.
Pumunta kami sa dining area nila. Malaki yung table; mahaba tapos maraming upuan na
nakapaligid. Umupo si Tito Jarius dun sa pinakamalaking upuan sa dulo, at magkatabi naman sina
Jared at Jaren, habang ako umupo kung saan nakaharap ako sakanilng dalawa. Sinasabi ko talaga
sainyo, kahit andun parin ako, pakiramdam ko talaga pinapanuod ko lang toh sa tv.

"Jared. Naaalala mo ba nung hindi kami nakapunta sa pre-school graduation mo?"

"I remember it very well." ,nanlilisik sa galit yung mga mata ni Jared. May pinagmanahan pala
siya sa pagiging sarcastic niya.
"At that time, hinahanap namin kasi si Jaren."
"Tss. Wala naman akong naalalang kapatid ah? Sa paglaki ko, tinatak niyo sa utak ko na only
child ako."
"Nagkakagulo sa kompanya noon nung pinanganak kayo.--"
"B*LLS**T! DAHIL NANAMAN SA KOKMPANYA?"
Magkasabay pang magsalita nun si Jared at Jaren.
"Pagbabaliktarin man natin ang mundo, tatay nyo parin ako. Respeto naman sana."
Sasabihin ko rin sana yun pero pakiramdam ko talaga, ayaw ko makisali sa usapan nila.
Parang...isang maling salita, baka madamay pa ako sa gulo.

"Yung mga g*gong traydor, tinakot kami ng mommy nyo na kukunin raw nila kayo samin. Mag-ingat
raw kami. Nung gabing yun, sinunog nila ang bahay natin. Sinubukan ko kayo iligtas ng mommy nyo
pero yung nanay niyo at si Jared nalang ang nasalba ko. Hindi ko nakita si Jaren nun. Mabuti
nalang, nung dinala ko na kayo sa ospital, inamin sakin nung driver ko na niligtas lang naman
raw niya si Jaren dahil muntik na siyang kunin ng kung sino. Nandun ka raw, Jaren, sa pamilya
nya. Sabi ko, ipapaubaya muna kita sakanya dahil delikado pa doon."
"Pinaubaya mo lang ako sa kung sinu-sino?!"
"Mapagkakatiwalaan si Lawrence (yung driver)--"
"Lawrence. Yan yung pangalan ng kinikilala kong tatay. Pero lumaki ako sa probinsya."
"Oo yun na nga yung problema. Nung nakalabas na ng ospital yung mommy nyo at si Jared, bigla
nalang nawala si Lawrence. Sabi sakin ng mommy nyo, siguro kusang kinuha ka nya dahil gusto nya
ng anak dahil wala silang anak ng asawa nya. Sinubukan ka naming hanapin. Nung nahanap na namin
yung bahay ni Lawrence sa probinsya, wala na sila dun. Wala ka na dun, Jaren."
"Kailan nyo nahanap ang bahay namin sa probinsya?"
"Nung...trese anyos si Jared."
"Huh. Talagang wala na kami dun. Patay na si `tay Lawrence at `nay Fina nun. Bago mangyari yun,
may iniwan silang sulat na di raw sila ang mga totoo kong mga magulang, kaya ayun, lumuwas ako
ng Manila tapos ginawa ang lahat, nagtrabaho...hanggang sa..."
"Nahanap kita...at kinuha bilang isa sa mga tauhan ko. Nung una palang kitang nakita, naghinala
na ako na ikaw si Jaren. Pero, kinilala muna kita, at tama nga ang hinala ko"
Bigla namang tumingin sakin si Tito Jarius.
"Ikaw naman, hija, Janine. Ang alam ng mga magulang mo, si Jared lang ang anak namin, kaya noon
palang, nirereto na namin kayo sa isa't isa. Plano pa nga namin na i-arrange yung marriage nyo
eh. Pero bago nung araw nung school reunion, natagpuan ko si Jaren, kaya di nalang namin
tinuloy yung pag-plano ng arranged marriage, kasi alam kong magiging karibal mo ang kapatid mo
kay Janine."

"A-arranged...m-marriage..po, Tito?"
"Oo, hija. Pero kahit wala palang ganun, naging magkaribal parin sina Jared at Jaren. Kasalanan
ko rin naman e. Binilin ko si Jaren na bantayan ka, sa totoo lang, Jaren, hindi ko pinabantayan
sayo si Janine dahil ayaw ko sakanya, gusto ko lang makita kung mahuhulog ka talaga sakanya."
"Ayos, dad. Ginawa mo kaming mga chess pieces. Well, game over. Tama na ang paglalaro at
paligoy ligoy. Ngayon na alam na namin ang lahat, ano gusto mo mangyari?!"
"E-ehem. Janine, lumabas ka muna, hija. Saamin lang muna tong susunod na usapan"
"O-o sige po..."
Tumayo ako at umalis ng di parin makapaniwala sa mga nangyayari. Nung sinarado ko yung pinto,
sumandal ako at nag-slide pababa. Hindi ako naiiyak. Hindi ko lang talaga alam pano mag-react.

"Janine, sweetie.

"

Inangat ko yung ulo ko. Napangiti ako. Si Tita Eden (yung nanay nina Jared at Jaren) ang

tanging taong may ganun kalumanay na boses at tumatawag sakin ng "sweetie".

"Come with me for a walk"

Sumunod ako at pumunta kami sa garden nila, yung papunta sa greenhouse. (the same greenhouse na
dinaanan namin nung 1st date namin ni Jared, kung naaalala nyo pa) Habang naglalakad kami, may
bitbit siyang photo album.

"Janine, tingnan mo tong picture na toh"

May inabot siya saking litrato na kinuha ko naman at tiningnan.
"

U-uhh...tita...Kayo po ni Tito Jarius toh. Sa beach--"

Nung narinig niya yun, mabilis niyang binawi sakin yung litrato, nag-b-blush. Haha, ang cute ni
Tita.
"Ah eh, ito pala"
May inabot ulit siya. Tiningnan ko ng mabuti yung litrato: dalawang sanggol na magkatabi sa
crib.
"Sina Jared at Jaren yan. Yan ang una at huling litrato nilang magkasama"
"Hehe. Talaga po palang magkambal sila noh?"
"Ang totoo niyan, fraternal twins sila, Janine. Kaya nga napapaghiwalay mo na sila ngayong
malaki sila eh"
"Ahh..."
Hindi parin ako komportable. Pakiramdam ko, sooner or later, may sasabihin tong si Tita Eden.
"Janine..."
"Po?"
"Alam mo naman siguro na, ikaw ang pinakapaborito ko sa mga inaanak ko, diba?"
"Hehe. Opo"
"Kaso lang...Masakit para sakin na nakikita kong nagkakaganito ang mga anak ko, na nag-aaway
sila dahil lang sayo. I like you, Janine. In fact, I like you so much that I don't want my kids
fighting over you. Kahit ano pa ang pag-usapan nila ng ama nila, it is you who still has to
make the decision."

Decision.
Choices.
It all ends up to me.

Ano nga ba dapat piliin ko? Moreover...sino?

Chapter 30

~Last Chapter

J A N I N E

"Lights...Camera...Action!"
"Kelan ka pa nagmuhkang anghel?"
"Ibig sabihin cute ako?"
"Hindi"

Naaalala niyo pa ba yung scene na yan sa Chapter 6? Yung date namin ni Jared.
Direktor na ako ngayon. At oo, ginagawa kong pelikula ung kwento namin ni Jared. Si Jaren yung
gumanap na Jared at si Hazel naman (still remember her? yung best friend ko) yung gumanap na
Janine.
Kung tinatanong niyo naman kung ano na nangyari dun sa decision ko at kung sino ang pinili
ko...
Well...

"Hoy, sa kalsada ka tumingin, wag sakin"

"Hindi naman kasi yung kalsada yung maganda eh...na may birthday"
Huh??? Napatingin ako sa set. Hindi si Jaren yung nagsalita at nakatingin lang sakin silang
lahat. Anong meron?!
"Cut!!!"
Bigla naman lumabas si Jared...teka...
SI JARED NGA!
na may dala-dalang cake. At may kasama siyang bata.
"Mommy!!!"
"Jesiree!!! Baby!!!"
Oo. May anak na kami ni Jared. Babae siya, 4 yrs. old at Jesiree ang pangalan. Para Desiree
lang pero letter J. Jeh-see-ray yung pronounciation.
Pero ang mas di ko naman inaasahan ay etong si Jared!!!

J A R E D

Gulat na gulat si Janine sa pagdating ko. Nung pinapili kasi siya ni Dad, ako yung pinili niya

pero nagpakalayo parin muna ako. Eto, konting flashback....

"Pero...bakit?"
"Kukunin ko na yung inooffer saking trabaho ni dad sa kompanya. Wag kang mag-alala, pangako,
babalik ako. At pagkabalik ko, isasama na kita sa US at gagawa tayo ng pamilya. "

Nginitian ako ni Janine nung sinabi ko yun. Tiningnan ko siya ng diretso sa mga mata niya at
alam kong naiintindihan niya iyon, kaso lang may luhang tumulo sa kanang mata niya. Pinunasan
ko iyon at yinakap siya.
"I love you, Jared."
"I love you too, Janine."
Nung humiwalay na kami, hinimas himas ko yung pisngi niya at napatitig naman ako sa mga labi
niya. Dahan dahang bumaba yung mga daliri ko, at hinaplos naman nung thumb ko yung lower lip
niya.
Dahan dahan na rin akong lumapit hanggang sa nagdikit na ang mga labi namin.
D@mn... I'll miss these lips.

At yung gabing iyon na nga nabuo namin si Jesiree. Hindi ko nga yun nalaman agad e, si mommy
lang yung nagbalita sakin na buntis si Janine. Dun ako humugot ng lakas at inspirasyon na
ipagpatuloy ang trabaho ko dun hanggang sa nakapag ipon ipon na ako.
At heto na nga ako ngayon. Hawak hawak ang cake sa harapan niya, habang si Jesiree naman nasa
tabi ko, hinihila hila ung gilid ng pantalon ko.
"Daddy, daddy..."
Lumuhod ako dahil may binulong sakin si Jesiree at napangiti naman ako sa sinabi niya. Nung
tumayo ulit ako, humarap ako kay Janine ng nakangiti ng todo.
"Pano ba yan, mukhang natupad na nga birthday wish mo, tinupad ko pa yung pangako ko sayo"
Abot-tenga na rin ang ngiti ni Janine nung mga oras na yun.
"Just shut up and kiss me."
Kinuha naman ni Jesiree yung cake at agad agad kong hinalikan si Janine. Syempre. Sabik na
sabik na kami sa isa't isa e.
Nagsihiyawan lahat ng crew dun sa studio pati na rin sina Jaren.

"YIIIIIEEE!!!"
"AWOO AWOO! BLOW OUT! BLOW OUT!"
"Ako wen! Ako wen!"
Nagtawanan kami dun. Ang cute ng anak ko.
"Syempre naman, baby. Ikaw rin may kiss"
Binuhat ko siya at hinalikan sa pisngi.

Epilogue

J A N I N E
Pagpasensyahan niyo na kung wala ng mga scenes dito sa epliogue. Yun na talaga yung huling
scene dun sa Chapter 30.
So...
Happy ending na nga ba talaga?
Nakakayamot rin siguro noh? Lagi nalang happy ending. E hindi naman kasi happy ending yun. Oo,
mapapsabi kang "Weh? Di nga?"
Hindi pa naman tapos ung buhay naming dalawa ni Jared diba? Magwawakas lang ang lahat pag
namatay na kami kaya nga "ENDing" eh.
Tingnan niyo yung title: Ms. Gang Hater MEETS Mr. Gang Leader
Nakilala ko noon si Jared at hanggang ngayon parin naman kinikilala ko parin siya; for who he
is now and for who he will be. Yun nga lang, hindi na bilang gang hater at gang
leader...bilang Janine Benavente at Jared Alvarez na nga lang. And I guess that's the best
part.
Being a part of two different worlds, forming a forbidden bond, struggling through the
consequences, but ending up as one.
You see...
When a gang hater

meets

a gang leader

only the unexpected is yet to come.

And to me...it did.