opwindas
Hoofdstuk XI
De vroegste mainier om de opwindas in het uurwerk te bevesti-
gen werd verkregen door cen schroef aan de bovenkant van de
as en die in een groef daarvan doordrong, terwijl men voor het
gelijkzetten te werk ging door een drukker te gebruiken of een
hefboom (bij de savonnethorloges).
T. Inde tegenwoordige horloges wordt het gelikzetten verkre-
igen door aan de kroon te trekken, waarbij de as op 2’n plaats
wordt gehouden door de tirette, waarvan de schroef op zij van
de opwindas zit. Om de opwindas er uit te trekken moet men
deze schroef enkele omgangen losdraaien.
2a De tiretteschroef moet erg vast aangeschroefd zijn als
‘men wil voorkomen, dat zij uit zichzelf losschroeft bij het ge
bruik, hetgeen vaak voorkomt! Men moet dus een schroeven-
draaier gebruiken, die zo breed mogelijk is, zonder evenwel de
kans te lopen om de verzenking te beschadigen. Een laatste,
korte en sterke slag van de schroevendraaier verzekert de beste
bevestiging.
2b De fabrikant, die aan de problemen van de hersteller
denkt, zal voorzien in cen uitholling van voldoende grootte
rondom de kop van de tiretteschroef, die het mogelifk maakt
ten krachtiger schroevendraaier te gebruiken zonder gevaar
het uurwerk te bekrassen.
3a Wanneer de opwindas uit zichzelf los raakt, met gerede
ans verloren te gaan, ligt de oorzaak bij de tiretteschroef! De
Fout bestaat dikwijs in een te korte aanzet van de schroef in de
platine, De tirette klemt dan op de bodem van de uitdraaiing en
zal bij elke keer, dat het horloge gelijkgezet wordt iets verder
losdrasien, Men kan dit verhelpen door de aanzet van het
kkraagje van de schroef wat af te draaien, zodanig, dat de tirette
‘nog volkomen vrij is wanneer de schroef helemaal is aange-
draaid.
3b Een te lange aanzet is minder gevaarlijk, omdat dit slechts
en onnodige axiale speling ten gevolge heeft. Het is evenwel
gemakkelijk, wanneer dit geval zich voordoet, cen te grote spe-
ling te verkleinen, door de aanzet waartegen de tirete stuit, wat
af te draaien, maar er voor op te passen, de tegenovergestelde
fout te veroorzaken.
4 Wanneer de zijdelingse speling van de opwindas zelf te
groot is tussen de platine en de Kloof, kan het gebeuren, dat de
‘85 wordt uitgetrokken uit het uurwerk wanneer men het wil
pelijkzetten, vooral wanneer bovendien het klosje van de trette
te weinig in de groef van de opwindas doordringt.
5 De verende tirette, die men tegenwoordig in verscheidene
calibers vindt, voorkomt vele moeilikheden van het system
Het vervangen van de
met schroef. Zo is er geen tiretteschroef, die moeilijk los en
vast te schroeven is, en het doordringen van de tirette in de
groef van de opwindas blit voortdurend maximaal. Om de as
ct uit te nemen, is het voldoende om met een puntig voorwerp
op het hole uiteinde van de as van de tirette te drukken ~ aan
de kant waar zich gewoonlifk de tiretteschroef bevindt — en ter
zelfder tijd de as uit de kast te trekken. Dit is inderdaad slechts
mogelijk wanneer de tiette aan de axiale druk toegeeft.
6 Op de opwindas ziin gemonteerd: het transmissierad en het
rainurerad, dat zich kan verplaatsen in de richting van de as op
het vierkant daarvan.
In de stand voor het opwinden grijpen deze twee raderen op
elkaar in door middel van de scheve tanden, die het mogelik
‘maken de kroon te draaien in tegengestelde richting tot die
‘voor het opwinden, de tanden van het rainurerad glijden dan
langs die van het andere rad.
7. Allle afmetingen van de opwindas hebben hun betekenis in
de werkwiize.
Daardoor is het niet altiid gemakkelik een verloren gegane of
bedorven as te vervangen. Men moet bij gevolg letien op de
‘nauwkeurigheid van de volgende 6 elementen:
= de grootste dikte, het gedeelte dat tussen de platine en de
Kloof gelagerd is
~ de dikte van de tap
= de lengte van het werkzame gedeelte, gemeten vanaf het
uiteinde van het vierkant tot de groef voor het Kktosje van de
tirette
— de aanzet voor het transmissicrad
— de afmetingen van het vierkant voor het rainurerad
— de afmetingen van het gedeelte met schroefdraad.
De aanduidingen van deze elementen door letters of cijfers
verschilt van de ene fabrikant tot de andere. Men zal zo moge-
lik een nieuwe as kiezen uit het werkplaatsassortiment door de
afmetingen te vergelijken met de tabellen van de fournituren.
hhandel. In deze tabellen zijn de assen gewoonlik gerangsc
naar de lengte van het werkzame gedecite.
Natuurlijk zijn de originele fournituren altijd het meest prakti
sche te gebruiken. Zij maken het zelfs onnodig de afmetingen
stuk voor stuk te controleren. Het merk van de fabrikant van
het caliber en de verwijzing daarvan zijn voldoende om de
‘gewenste as te verkrijgen; daarentegen hebben de aanwijzingen
‘op de wijzerplaat niet altijd betrekking op de herkomst van het
uurwerk.
8. Het is minder gemakkelijk een geschikte as te vinden naar
de afmetingen alleen; men zal zich regelen naar de aanwijzin-
gen van de fourniturenhandel, te beginnen met het meten van
dde verschillende diameters en het gebruiken van een meetklok
of een schroefmicrometer. In dt laatste geval zal men bij voor
keur een micrometer met gevoelschroef gebruiken, die de kans
‘op meetfouten door een te sterke druk vermijdt. Men zal gelijk
rnagaan of de trommel goed verdeeld is in 100 delen, overeen-
komende met 1/100 mm elk, want er bestaan ook kleine micro-
meters, die bij eke omwenteling 0,5 mm verder gaan en waar-
van de trommel in $0 delen verdeeld is. Een ogenblik van onop-
lettendheid kan dan een meetfout van 0,5 mm veroorzaken
wanneer men bij het optellen van de aangeduide honderdsten
bij de gehele millimeters de eerste helft van de volgende mi
meter vergeet! De micrometers met een verstelbaar tafeltje ver
gemakkelijken het meten,Het komt heel dikwijls voor, dat het lager tussen de platine en
de Kloof erg uitgesleten is; ‘soms naar én kant wanneer de
cigenaar de onhebbelike gewoonte heeft om z’n horloge aan de
pols op te winden. In dit laatste geval moet cerst het lager naar
de andere kant wat worden uitgevijld en vervolgens weer rond
cen goed centrerend worden gemaakt. De originele as past dan
niet meer in dit horloge; men zal een dikkere moeten nemen.
In de door de fourniturenhandel verstrekte tabellen kan men
dan de gewenste as opzoeken, Men moet echter niet al te lang
biijven zoeken; want dan is men vlugger klaar wanneer men de
as even draait. Dit hoelt niet te veel tijd te kosten wanneer
men het maar in de juiste volgorde doet!
Om cen opwindas te draaien spant men een staaf voetstaal (zo
genoemd omdat deze staven op de lengte van een Engelse voet
in de handel worden gebracht) van geschikte dikte en hardheid
zodanig in de draaibank, dat het gedeelte, dat buiten de span
tang steekt, zo lang is, dat de gehele as daar wit kan. Aan het
uiteinde wordt een puntje gemaakt, dat in een tegenkop gela-
serd kan worden. Deze tegenkop kan dan telkens opzij gescho-
ven worden wanneer de as gepast moet worden; want geduren-
de de bewerking moet de as niet uit de drasibank genomen
worden,
Allereerst wordt dan het uit de spantang uitstekende gedeelte
op dikte gedraaid waarbij de as goed in het lager tussen de
platine en de kloof past. Vervolgens wordt de tap op de juiste
dikte en lengte gedraaid. Dit alles kan in het uurwerk gepast
worden. De as wordt dan zo ver mogelik in het uurwerk gesto-
ken (zodat de tap geheel in het tapgat verdwijat) en de tirette
wordt dan aangeschroefd in de stand voor het opwinden. Het
klosje van de tirette drukt dan tegen de as en veroorzaakt een.
moet op de omtrek van de as wanneer men die één omwente
ling in het wurwerk ronddraait. Deze moet geeft de plaats aan
waar de groef in de as gedraaid moet worden. Hiervoor ge-
bruikt men een speciale beitel of een vierkante vil, waarvan
‘men de punt in een daartoe geschikte vorm heeft aangeslepen.
Vervolgens wordt de as weer in het uurwerk geplaatst en wordt
met de punt van de beitel tegen de onderkant van de infraising
in de platine door het ronddraaien van de as in het wurwerk de
onderkant van de kraag gemarkeerd, waartegen het transmis-
sierad moet steunen. De aanzet voor het transmissierad kan
ddan op de juiste plaats op maat gedraaid worden. Is dat ge
beurd, dan wordt het transmissierad omgekeerd op de as ge-
plaatst en als geleider gebruikt voor de vil, waarmee het vier-
kant voor het rainurerad wordt gevijld. Op deze wiize is de
gehele as op de schroefdraad na afgewerkt en kan nog even
gecontroleerd worden. Bij al deze bewerkingen is de as in de
Graaibank gebleven! Dan wordt nog het gedeelte voor de
schroefdraad op de gewenste dikte gedraaid; waarna de as op
de juiste totaal lengte wordt afgestoken. Een vangbakje op de
voet van de leunspaan voorkomt het op de grond vallen van de
as, Tenslotte wordt de as andersom weer in de draaibank ge
spannen (eventueel in een wat kleiner maat spantang) en wordt
de schroefdraad er op gesneden.9a De opwindas voor de balculeopwinding bezit een ver
Keant, dat Guide veel korter is omdat hierop geen rainurerad
wordt bewogen voor het gelijkzetten. Overigens komen van de
6 elementen hiervoor onder 7 genoemd alle behalve de aanzet
‘Voor het transmissierad voor; terwil het vierkant nu dient voor
het Roskopfrad.
9b Verschsidene opwindassen voor basculeopwinding heb-
then cen enigszins schroefvormig vierkant; deze 2iin speciaal
{econstrucerd voor de waterdicte kasten, ten cinde een zekere
rotate te geven aan het Kleine basculerad voor de wijzerverzet
ting op het ogenblik, dat de opwindas weer in de kast gedrukt
wordt, en 20 de spanning van dein tet het renvoi te
verbreken, welke spanning wordt veroorzaakt door de pakking
van de kroon. Zonder deze voorzorg loopt men kans de stand
van de wijzers te verdraaien door op te winden na het geljkzet-
ten.
{0" Het gedeelte met schroefdraad van een nieuwe opwindas
is gewooniik te lang; men moet het op lengte maken naar het
Soort Kast. De eenvoudigste werkwijze bestaat in het afknip-
| pen van het overtollige deel nadat men de lengte heeft vastge-
steld door de kroon et op te schroeven, hetgeen cen zekere
frvaring vraagt. Wanneer de as op z'n plaats gebracht is zal
men het de gewenste lengte geven door het uitstekende deel af
te knippen met een goede, harde en goed geslepen kniptang, bij
voorkeur van Zweeds staal. Een tang van slechte kwalitet
‘wordt snel bedorven door deze bewerking.
In het geval dat vele assen op dezelfde lengte moeten worden
gebracht zal men met voordeel een regelbare geleider gebr
Ken, die op de tang is aangebracht en die het mogelijk maakt
vlug en nauwkeurig te werken.
I Hetzelfde doel kan worden bereikt met een vijibankje
‘wanneer er maar weinig moet worden ingekort. Een aanslag
beperkt het werk van de vil en verzekert de verlangde lengte>
12a Voor de as in de kroon te schroeven zal men het uiteinde
afplatten. Wanneer de bus van de kroon stuit tegen een vlakke
faanzet van de as, is dat niet absoluut noodzakelijk; men moet
ddan de kroon erg stevig op de as schroeven, zoals men dat doct
bij de opwindsleutel van een wekker.
12h. Wanneer de kroon een gedeelte van de schroefdraad vrij
lat is het daarentegen noodzakelifk elders een voldoende
drukvlak te vinden; alleen het uiteinde van de as verleent ons
deze zekerheid wanneer die goed viak gevijld of geslepen is. |
Een puntig uiteinde zou niet voldoende stevigheid garanderen.
12e Im het geval van een te korte as waarbij de kroon de kast
raakt, zal men een rond eindje koper op de bodem van het gat
inbrengen, met een doorstrifkvijl afgevijld van een staaf van
goede dikte. De kroon vervolgens vast aanschroeven.
13a Het vlak maken van het uiteinde van de as kan in de