-1-

DE INTERPRETATIE VAN HET BOEK OPENBARING

NATURALISTISCH OF SUPRANATURALISTISCH?
Een weerlegging van de historische interpretatie Waarbij vooral gekeken wordt naar De naderende eindtijd van ds. H. G. Guinness

Door Robert Govett (1813-1901), de dominee van de Surrey Street Chapel, nabij Londen. Uitgeverij Maatkamp (2013, ! 11,25, 91 pag.)

De kwestie is of het boek Openbaring nu wel of niet een door God te vervullen scenario bevat waarin God handelend optreedt via zijn zogenaamde oordeelswonderen. Dienen de beelden in directe zin begrepen te worden, of als reeds vervuld of zinnebeeldig? Govett stelt dat ze letterlijk dienen te worden genomen, tenzij dat tot absurde conclusies leidt. Hij zet zich in zijn boek af tegen een publicatie van ds. Grattan Guinness, in zijn tijd een gevierd predikant, die er een andere opinie op nahield. Govett zegt dat het conflict zich concentreert rond de vraag hoeveel van Openbaring letterlijk gelezen moet worden, hoeveel symbolisch, en hoe we die twee uit elkaar kunnen houden. Hij wil de lezer overtuigen dat het overgrote deel van het boek letterlijk opgevat moet worden, en dat de mystieke interpretatie pas opgeld doet als de andere opties zijn uitgeput. Voor degenen die een interessante bijbelstudie ter hand willen nemen om in de stille uurtjes door te nemen kan ik dit boek van harte aanbevelen. Govett is typisch iemand die gewend is te prediken, en daarom komt zijn schrijfstijl soms moeizaam over, wat natuurlijk ook te maken heeft met negentiende eeuw, waarin men zich anders uitdrukte. Dit terzijde ben ik het geheel eens met wat in de inleiding wordt gezegd, namelijk dat hij een ongevenaard gebruik maakt van eenvoudige logica om zwakheden in een betoog aan te wijzen en te elimineren, waarbij een bepaalde gedachte tot op de bodem wordt uitgewerkt om alle twijfel weg te nemen. Hij komt soms tot verrassende inzichten, waarbij de heersende opinie dat Openbaring slechts duister en geheimzinnig is, wordt geloochenstraft. Het moge duidelijk zijn dat het Duizendjarig Rijk voor hem een pertinente realiteit vertegenwoordigt. Govett was iemand die altijd bereid was zijn mening te herzien als zich na lezing en herlezing van de Schrift een andere mening opdrong, waaruit hij ook bereid was de soms verstrekkende gevolgen te dragen, met name ten aanzien van de Anglicaanse opvatting over de kinderdoop. Tenslotte heeft dit geleid tot een vrijwillig uittreden uit de kerk met aanzienlijke repercussies voor zijn status als predikant, maar ook financieel. Maatkamp, de vertaler en uitgever, is van mening dat Govett over het vermogen beschikte om tot de profetische betekenis van Gods woord door te dringen dankzij een gevoeligheid voor de inge-

-2-

vingen van de Geest, hetwelk aan zijn talent werd gekoppeld om de vele facetten van de typen, schaduwen en symbolen in Gods woord naast elkaar te leggen en ze met elkaar te vergelijken. Daarbij grijpt hij geregeld terug op de oudtestamentische typologie, die volgens hem en daar ben ik het volstandig mee eens geleerd en begrepen moet worden om de nieuwtestamentische duiding te kunnen verstaan. Immers, beide boekverzamelingen hebben dezelfde goddelijke auteur. Hubert Luns

Reactie op deze recensie van de uitgever: Wat de recensie betreft, vind ik het al goed wanneer de grote lijn van het boekje begrepen en gewaardeerd wordt, in plaats van dat er een detail uitgehaald wordt waar iedereen misschien toch weer anders over denkt. De grote lijn is dat heel Openbaring niet zoals vooral in reformatorische kring werd geleerd een onbegrijpelijk boek is.