Beruflich Dokumente
Kultur Dokumente
STOICORVM VETERVM
FRAGMENTA
VO L. 1
lOANNES AB ARNIM
VOLVMEN I
EDITIO STEREOTYPA
EDITIONIS PRIMAE (MCMV)
Printed in Germany
Druck: Jolins Beltz, Weinheim a. d. B.
Praefatio.
paretur. Ea
vero quae non nisi subtili disquisitione ex illa materia
extrahi possunt atque ea maxime quae sola coniectura quamvis pro-
babili nituntur, ab eiusmodi collectione procul habenda esse censeo.
Quae cum ita sint, fieri non potest, ut Zenonis aut Cleanthis philo-
dicta sunt, item Chio, non Ceo tribuenda. Nam bfioiaiLdxayv collec-
tionom, qua Stobaeus vel vetustioris florilegii auctor usus est, ad
Chiuin pcrtinere, et ipse Stobaeus testatur et Laertii vita docet, iu
sippi doctriua habeaut. Nam quis neget, ubi de ipso Chrysippo fontes
iiihil produut, etiam ea ad uos pertinere, quae alii philosophi ex Chry-
(lai yCvsd&ai {di aya&a yin)t,ova ovT(a, quae sententia etiam a Gellio
\
v(p rj}i(bv I
xal xGiv (a)Xl(ov i;((6t) (ov.
i
In col. III nihil intelligi po-
test. In IV de cognominibus lovis disputatur, ut apud auctorem
col.
i^S ov6Cag factus est. Quod moneo propter Gerckium, qui aduotat:
tur, quae in col. VI leguntur: (xav) (lev xad^' oXov dexxLxav ovxav
aQtxrlg^ ov xaxCag, xav d' evavaXr]jtx(og n(Qb)g avxri(v i)x(6)v\x(ov,
eav (11] xvx((o6l)v i]8r] exovteg. n(eQl) daL\(i6v(ov [Aat . . . . eL pap.]
^(v)6eG}g (xa&o X)ov xavza 8LeLXr](pivaL (n)Q06r]xev. Sequentia non
—
\
'
Ghrysippi ratione nova nos edoceant. Hic liber dubitari non potesty
quin idem sit, de quo Valerius Maximus VIII 7, 10 (Vol. n. 19 p. 10) U
haec prodidit: ^Citerioris aetatis metas, sed non parvi tamen spatii
Chrjsippi vivacitas flexit: nam octogesimo anno coeptum undequadra-
gesimum Aoyixav exactissimae subtilitatis volumen reliquit.^' Patet
enim haec non referri posse ad omnia Chrysippi scripta logica, quae
trecenta et undecim fuisse catologus Laertianus testatur (Vol. II p. 8, 2H
huius operis), sed certum aliquod significatur opus logicum, quod
sunt, quae catalogus Laertii docet. CoUectae erant in hoc opere mi-
nores quaestiunculae logicae, quae propter parvum ambitum separatis
voluminibus edi non poterant; eaeque ad omnes logicae partes perti-
nebant, unde factum est, ut tota collectio ad nullam e quattuor illis
partibus referri posset. Per se intelligitur non uno tempore, sed per
singula volumina hoc opus editum esse, quotiens quaestionum con-
dentur haec vel in usum discipuli alicuius scripta esse, ut ille exer-
citationis gratia sententias poetarum examinaret, vel quod probabilius
videtur ab ipso discipulo scripta. Fortasse magister nihil nisi ipsos
i. in propositione maiore.
e. Haec forma erat ex usu, ubi propositio
rainor (fj nQOdlrjcpig) affirmari poterat. Negata enim nulla omnino
evadit conclusio. Miram vero accidit, quod iis tantum locis hac forma
usus est, quibus propositionem minorem negari oportebat. Itaque
cum tanta appareat in tota scriptione scriptoris inscitia, a Chrysippo
cei*te non profecta est, acutissimo logicae auctore. Atque cum tota
ratio vitiosa sit, dubitari potest, num singula, quae in papyro exstant,
disputare, non huius est loci. Hoc tantum mibi addendum est, cum
libellum ederem, locis quibusdam me erravisse. 1. Erravi quod p. 52
iu adn. Bergkii rationem, ovx p. 52,37 delentis, dubiam osse dixi.
Est enim verissima. 2. P. 53, 23 inserenda est haec «(MJtfZiy^tg, quae
De Plutarcho.
Plutarchus cum duobus libris contra Stoicos conscriptis permulta
0d^ai, (lij TTQog rijv aiQ£6iv. Quid igitur? nescitue ipse Plutarcbus
quem philosophum impugnet? Famaue accepit, ad cuiusnam philosophi
doctrinam spectent argumeuta ab ipso excogitata? Patet, ui fallor,
hoc modo uon posse loqui nisi eum, qui argumenta ab aliis tradita
et accepta prodit.
putat cum iis quae utroque libro Plutarchus exhibet „comm. notitia-
—
rum" cp. 31 34 „repugnautiarum" cp. 30 37. Nam cum univeraa —
pugnandi ratiu conspirat, tum siuguhv quaedam notari possunt, quae
eundem utriusque commentationis auctorem quasi digito monstrant.
Velut in utroque Plutarchi libro (de comm. not. cp. 33, de repngn.
cp. 31) cum in stultitia summa secundum Stoicos
miseria sit, omnes
fei^e homines stultos, inimo providentia alienum de-
insanos esse a
monstratur. Ei yovv aExa^aXk^iLtvot, ^Xdmeiv i^iXoisv i^i^tti
oi Q^sol
cp. 28,71 „Quid enim potius hominibus dedissent, si iis nocere vo-
luissent?*^ ——
Porro eonferatur Ciceronis cp, 30 de virtute non a
diis data et de lovis nominibus cum verbis Plutarehi de repugn. cp. 31
EtitSQ ovv t) ^tdiS ete. et comm. not. cp. 32 inde a verbis tl 6h &vai-
Q0V6L usque ad finem capitis.
Plures etiam inter utrumque scriptorem similitudines possim
ostendere; sed quae adhuc
protulimus sufficiunt, ut ceteras quoque
argumentationes non ab ipso Plutarcho inventas esse probetur. „Re-
pugnantiarum" cp. 10 Plutarchus iudicium fert de duobus Chrysippi
libris, quibus ri^v Lvvri^tiav altero impugnaverat, altero defenderat;
ixelvo 8\ aXri^hs oti ^ovlrj^tlg av^ig 6vvtintlv Tfj 6vvrj&tCa ivdt-
sunt, cur Plutarchus non ex ipso Chrysippo sua orania hausisse, sed
cura verba Chrysippi tum refutationes apud aliura auctorem invenisse
videatur.
lam ut qualisfons fuerit indagetur, primum de tempore eius
ille
Neque enim fieri potest, ut is, qui tantae latitudinis provinciam solus
administret, in singulis ad exactissimam normam
omnia absolvat.
Haec igitur de iis monita sunto, quae e Senecae, Cleomedis, Achillis
libris excerpsi.
PRAEFATIO XIX
De Philoue Alexandrino.
Diyersft ab his et tameu siniilia sunt Philonis Alexandrini Stoica,
De Cicerone.
(§ 28
—
79), altera et tertia quaestio ita inter se permiscentur, ut tum
illam tum hanc tractare videatur. Atque per se quidem valde pro-
babile est, utramque quaestionem in uno eodemque fonte tractatam
esse; nam Chrysippus quoque, priusquam medicinam perturbationibus
admoveret, de causis eorum et natura agendum esse putavit. Sed
oportebat altera absoluta alteram incohari, non, ut Cicero facit, utram-
que simul tractari. Haec igitur, quae apud Ciceronem regnat, utrius-
que quaestionis permixtio ex fontium diversorum usu videtur expli-
canda esse. Accedunt alia. Unde enim tu hoc factum putas, quod
adumbratis § 28 Epicuri et Cyrenaicorum de aegritudinis causa sen-
tentiis primum quidem de Cyrenaica sententia disputat (§ 29 31), —
dein his verbis: „sed est iisdem de rebus quod dici possit subtilius,
si prius Epicuri sententiam
viderimus," ad Epicurum transit, cuius
sententiam § 32 — 51
impugiiat, § 52 denique ad Cyrenaicos reverti-
tur. Quodsi re vera non nisi explicata ante Epicuri sententia de
Cyrenaicis iudicium ferre poterat, cur non statim postquam sententiam
utramque breviter adumbravit, ad Epicurum properat? Itaque hic
p. 204), ubi de
7tQoevdrj(islv vocabulo agitur, Chrysippi nomen pro
Posidonii rescribere iussit. Causas uon attulit vir doctus neque pos-
sunt afferri, nam verba illa ad Posidonii doctrinam non minus apta
sunt quam ad Chrysippi. Hoc quoque Bakianae coniecturae refragatur,
cum Muellero scribendum esset 6 Xq. %a\. Neque duHbus hin muta-
tionibus res absoluta esset, sed p. 392, 13 ante verba xal tprfii grayis la-
cuDa statuenda esset. Vide igitur quanto ea ratio Bakiana praestet, qua
et p. 393,3 Posidonii nomen et p. 394, 9 verba: 7ud 6 XQvaiJtnog reti-
nentur, in uno donique loco p. 302, 13 xai (prj6i di,6xi corruptelae Bedes
agnoscitur. Nam utut de ceteris praeiudicatum erit, hic semper haerebi-
mus. — Sed iam de re quoque agendum est. Cum igitur Chrysippus
novam de anima et de affectibus doctrinam proposuisset, id tamen ege-
rat, ut cum Zenone scholae principe se consentire probaret. Itaque
et generales affectus definitiones, quae a Zenone excusae erant, in suo
libro defendit, et hanc aegritudinis definitionem: 66ia iiQ66<paxog xa-
xov 3taQov6ias^ ipsam quoque Zenoneam (ut probant Galeni verba
p. 391: 6 yovv oQog ovxog 6 Ti\g Xvnrjg^ a6x€Q ovv xal &XI01, noX-
kol xSiv na9Giv vn6 xe Zi^vatvog elQrj^^voi xal XQog xov XQv6Cnnov
xoL ovdh xb nQ66<paxov ^XQ^'^ iyx£l6&at xax^ xbv Sqov, elnBQ dXrjd^rj
xd XQv6Cnnov^ xaxd yaQ xfjv yvanrjv a^dxov (laXXov fisydXov xaxov
t} dwnofiovrjxov ?} dxaQXSQrjxov., xad^dnsg avxbg aiad-ev dvofid^eiv, xr)v
Xvnrjv elQrj^d-aL eSsi do^av^ ov nQ66(paxov. Apparet avxov illud et
avxbg non nisi ad Chrysippum referri posse. Cf. etiam p. 369 et 370
maximeque haec Posidonii verba contra Chrysippum pugnantis: ei ydQ
xb (liya^og xav (paivo^iivav dya&avr]
xaxav xlveI xb vofiC^eLV xa^^-
xov xal xaxd d^Cav elvaL naQ^vrav avx&v rj naQayevofiivav ^rjdiva
X6yov nQo6Ce6%aL nsQl xov «AAcjg 8eiv vn avxav xLvrjd^rivaL.
'
—
Apparet igitur simpliciorem illam definitionem (dd|a nQoatpaxog xa-
xov naQ0v6Cag) non esse propriam Chrysippi, ab ipso inventum, sed
Zenonis. Unde efficitur id agere Posidonium, iit Zenonis definitionem
a Chrysippi doctrina abhorrere comprobet. lUud enim ^jr^xitfgjafoff",
Hic eorum exemplo usus est Posidonius, qui longa malorum praeme-
ditatione vim affectuum deminuunt. Neque enim id meditatione effi-
ciunt illi, ut mala non iam mala videantur, sed ut propter longae
cogitationis consuetudinem minore vi animum percellant. Hoc etiam
Chrysippum alio loco concessisse Posidonius ostendit, de causa vero
huius rei nihil certi protulisse (otl dh iv t^ XQOvaj (KddtTstai tce.
nd&rj^ x&v al d6^ai iiiv(06u tov xaxdv ti aitolg yeyovivac xal 6 Xqv-
(fiXTCos
— iittQtvQSl etc). lam igitur reputa, quaeso, utri philosopho
verba apud Galenum p. 392, de quibus ambigimus, aptiora sint,
illa
prium est earum, „magni" illud, (quod „boni" vel „mali" notionibus
additur) a Chrysippo usurpatum esse, nostra disputatio probabile red-
didit. Tamen
ex ipso Chrysippo haec non possunt esse descripta.
Nam quod causara affectus in opinione esse eundemque boni aut mali
aegritudinis est enim nulla alia nisi opinio et iudicium magni prae-
;
tus sit, breviter monere satis habeo. Puto igitur, ut tandem ad fineni
rerum similitudo.
Neque a ceterorum, qui hisce de rebus sententias
tulerunt, virorum doctorum opinionibus exordium capere libet; statim
ipsam rem aggrediamur. Diogenes igitur absoluta § 38 Zenonis disci-
pulorum enumeratione ad placitorum enarrationem pergit non ipsius
Zenonis, sed ut ipse dicit xoLvfj ndvtcav rav ZVcjlxwv. lam cum in
fine primi capitis ad ceteros praeter Zenonem Stoicos transitum fac-
PRAEFATIO XXXI
turuB his verbJB utatur: & di rivt; k\ avxCiV divivix^ri^av^ taxt, tddi^
ea placita videtur tractare voluisse, quae omnium Stoicorum eBsent
—
communia. Praemittitur autem §§ 39 41 med. de partium pbiloBo-
pbiae numero et ordine disputatio, (}ua discrepantiae quoque singulo-
rum auctonim diligenter notantur. Sed offendit verborum: 'O dh
KXeav^g —
d>g Zr^vfav 6 TuQOtvg locus, quae tam perverse coUo-
oata sunt, ut illud xov k6yov vix possit intellegi. Refertur videlicet
ad prima totius disputationis verba: xQm.(Qfi <pa6iv flvai xbv i(axu
<piXo6o(pluv Xoyov. Apparet igitur baec duo enuntiata post § 30 in-
serenda fuisse. Quae vero causa fuerit ordinis turbati, nonduni
tempus est quaerendi. Praeterea mirum est, eos qui permixtae par-
ticularum traditioni primos memorari, deinde per
patrocinati erant,
ttkkoi ds eos qui certum quendam ordinem commendaverant, iis op-
poni. Neque euim credibile est, exstitisse philosopbos, qui ita omnia
permiscerent, ut nuUum partium ordinem servarent. Sed eo sensu
permistio illa accipienda esse, quo Cbrysippus iv ta jieQl
videtur
quae vero § 83 continentur, non iam Dioclis esse, sed eiusdem fontis,
unde capita logica antea Laertius excerpserat. Nam verba: Tva (la-
Xi6ta xQutvv(o6i, dittXsxtixbv (i6vov slvui tbv 6o(p6v etc. proxime ac-
cedunt ad illam de dialectica virtute et utilitate artis dialecticae dispu-
tationem, cui capitum auctor tantum raomenti tribuit, ut solam fere
pluribus adumbraret, quaque ad ceterarum partium enarrationem tran-
situm sibi videtur paravisse. Itaque § 83 Laertium omisso Diocle ad
priorem fontem redire iudico.
Quod explicari non potest, nisi eam quoque, quae § 84 orditur
XXXIV PRAEFATIO
putamus.
Tandem ad locum pervenio maxime memorabilem quemque praeter
ceteros meae sententiae favere arbitror § 138 extr. et 139. Docetur
mundum providentia et ratione gubemari (xad^d <prj6L XQv6Lxnog iv
totg tcsqI JtQovoCag xal IIo^sLdavLog iv tQL6xaLdsxdtG) nsQl d^scov
—
et —possumus addere
—
omnes omnium Stoicorum libri) quod quo-
modo fiat accuratius exponitur. Comparatio igitur Stoicorum more
instituitur inter hominem, qui quasi parvus mundus
mundum et est.
In homine enim anima per totum corpus viget, ita tamen ut ad di-
sive Laertii sive librariorum culpa medius ille intentionis gradus, quem
naturam nominabant et
ipsum quoque quibusdam humani corporis
in
inesse Stoici putabant. lam
partibus, ut in crinibus et unguibus,
eosdem gradus in deo quoque esse totum mundum permeante scriptor
ostendere instituit. Incipit igitur, inverso priore ordine, a princi-
pali quae dicitur parte: ovta drj xal tbv oXov x66(iov, ^&ov ovta xal
s^iil^vxov xal XoyLx6v^ sx^tv rjysiiovLxbv (ihv tbv alQ^SQa f o{v) xal
<pvrS>v' di& dh tilg yfjg a^lig xa»' i^iv. Cf. Vol. II n. G34. Addidi
ancis inclusa quae explendae sententiae causa Sed necessaria duxi.
haec nihil fere ad rem. Non solam addidi quaedam, sed etiam omisi,
quo loco crucis signum adpinxi. Omisi amplum laudationum acer-
vum, qui ubi in libris editionibusque legitur planum et simplicem
sententiae decursum miro modo perturbat. Quod cum ex iis qni
diligenter Laertium legerint, neminem fugisse putem, pluribus pro-
bare supersedeo. Non tam certum habeo, de explicanda re idem
sensisse omnes, quod ipse sentio. Ipsam yidelicet compilatoris manum
adscriptas scribae tradidisset, ille alieno loco eas inseruit, unde ac-
cidit ut pro bv xal jtQ&tov d^abv Ityovffiv, quod ad ipsum aethera
primitus referebatur, 8 illud in textum reciperetur, quod nunc ad
tb xad-aQatSQOv tov alQ-SQog referri videtur. Atqui upparet non
potuisse Stoicorum universorura (X^yov6i) de primo deo opinionem
cum singulari illa Chrysippi locutione (t6 xad-agcoteQov tov aid^iQog)
copulari, sed cum iis fuisse
coniungendam, quae de universis Stoicis
antea relata erant. Neque ad sequentem infinitivum xexoQrjxBvai
subiectum esse potest t6 xa&aQatsQov tov ald^iQog, cum in sola
principali parte mundi, ubi nulli crassiori materiae permixtus
sit aetheris substantia. non purissima aetheris
exstat, pura
omnia permanat,
sed ipse aether — Ergo
Hic igitur locus
pars,
luculentissime
Neque mirum est alios exstare locos, ubi melius placita cum lau-
dationibus in unum coaluerunt. Mirum potius esset, si multis locis
<pa6l
— xad^d tprjai invenitur. Puto igitur verba inde a xad^d
q)r]6t usque
ad t&v xad^dXov pro scholio Laertii esse habenda in Dioclis contex-
tum inculcato. Nam per totum Dioclis tractatum constanter pro illo
xada legimus d}g. Neque ullo loco praeter hunc apud Dioclem Boethi
dissensiones notantur, quarum in physica parte frequens memoria est.
Accedit quod verba, quibus altera Chrysippi formula inducitur, dia-
(psgdfievog «Qog avtdv, eorum similia sunt, quae § 138 exstant: 6
[livToi XQv6innog diatpoQareQov ndXiv etc. et verba quibus Boethi
XXXVITI PRAEFATIO
magis etiam confirmetur. Nam quae hic de rebus productis vel prae-
positis disputantur, ordinem sententiarum perturbant, cum § 105 de-
mum quid sit XQorjy^ivov quid dnonQoriyybivov definiatur. Neque id
leve ducendum est, quod quae extrema § 103 nunc legitur iuvandi
nocendique finitio, ubi legitur quo referatur non habet. Cum vero
indifferentia hoc modo scriptor
finiverit: ovditsQa dh otfa (iijts g}^sXbI
1) Praeterea § 55 post verba xal a&iia S' ictlv r) (pcovi] malim abesse quod
additur xcctcc rovg 2ra>L7iove, quia sequitur: mg tpT^eiv kgxiSrinog —
xal dto-
yivrig xai kvxLnatQog xai XQvamnog.
PRAEFATIO XXXIX
videtur explenda esse. Sed plura etiam exciderunt aut corrupta sunt
sequentia verba, cum ne sic quidem oratio bene procedat. Sequitur
porro distinctio inter ^scagrifiaTixag et d^scjQijtovg virtutes quae ex
Hecatone (iv tco XQato) xsqI uQSt&v) pluribus illustratur, dein duo
placita: vxaQXf^v slvai ti)v aQSt^v xal rijv Tcaxiav et dtdaxTiJv slvaL
qualem modo depinximus, possit explicari. Atque vix alia ratio po-
terit excogitari, quam ut sumamus, exstitisse aliquando compendium
Antipatri capita in hac parte inesse. Nos quae in hac parte leguntur,
inter quae typis minoribus
incerta Chrysippi testimonia rettulimus,
De A€tio.
ex uno suctore, sive Zenone sive Ghrjsippo sive Posidonio, ceteris om-
nibus dissentientibus, expressam esse credam, sed ut generalis doctrina
statueretur consensum puto desideratum esse saltem duorum ex tribus
illis Stoae principibus. Hinc efficitur posse quidem in hac generali doc-
trina latere quae Chrysippi non sint, sed Zenonis placita a Posidonio
redintegrata (saepe enim, ut aliunde constat, sectae auctori contra Chrj-
sippura Posidonius auxilium tulit), plerumque tamen Chrysippea quo-
que esse quae Stoicis simpliciter tribuantur. Confer igitur quae apud
Laertium de sideribus Posidoniana referuntur: nusquam fere cum
Aetio congruere reperies. Itaque in collectione hanc mihi
accurate
Stoae, vivae etiam et vigenti, aequales fuerunt, sed abolitae vel semi-
raortuae aliquam memoriara propagaverunt, dum placita eius vel ex
vetustioribus fontibus cognita referunt vel in suura usum convertunt.
Quorum duo sunt genera, alterura scriptorura Christianorura tertii
raaxirae et quarti saeculi, alterum Neoplatonicorura, a quibus Aristo-
telici quoque serioris aetatis toti pendent. Atque eos quidem aucto-
res quos abundare Stoicorum placitorum memoria cognitum habebam,
accurate tractavi, in aliis quae indices editionum suppeditabant, con-
tur, conferat velim quae Vol. II n. 957, 964, 988, 989, 990, 996 ex
libris „contra Celsum", ex libro tertio „de principiis", ex libro „de
oratione", ex „commentariis in Genesin" excerpsimus; intelleget Chry-
PRAEFATIO XLVn
hanc formam praebeat: d-E6€ig Xoyixa xai rav rov g)tXo66g)ov 6x£fi-
(idrav^ primo obtutu intelligitur, scribendum esse: %-i6£t,g koyixaC,
Debebant enim logicae theses a moralibus (Vol. II p. 8, 31) et physicis
(Vol. III p. 205, 14) discemi. Quid vero de sequentibus iam fiet ver-
bis: r&v rov fpLko66(pov 6x£ym,dr(ov^ quae neque cum antecedente
titulo possunt coniungi, neque per se pro titulo esse? Itaque certum
textus mutilati signum nacti sumus. Quodsi hoc loco numerus ali-
quis librorum ad primam speciem pertinentium excidit, non potest
uUa esse subscriptionis auctoritas, qua librorum logicorum summa
subducitur, nisi maiorem praebet numerum quam libri in nostro Laertio
enumerati. Atque re vera maiorem numerum praebet: 6/itov rd ndvra
XLVm PRAEFATIO
Tov koyixov Svdsxa xal tQiax60ia. Libri autem enumerati apud Laer-
tium non transcendunt numerum trecentorum et unius, etiamsi in
prima parte verba xal rav tov g)ilocs6(pov Gxsufidrav pro tituli ves-
tigio accipias eaque quae pseudepigrapha
notantur comprehendas. Sed
^sqI q)avfjg) r6nov, cum et altera et quarta species ad rbv jisqI rav
Praefatio I
corporibus.
— De incorporeis. — De tempore. — De inani
85—96
n. 24
De mundo. — Unum
II. — Genitum et interiturum. — Uno
esse.
loco manere. — Ex 4 elementis. — 'ExnvQ<aat.g et naliYye-
vsaia. — Mundus animal sapiens 97 — 114 n. 27
De caelo et caelestibua
III. 116 — 122 n. 33
IV. TeiTestria. — De animalibus et homine. — De ortu anima-
lium. — De materia corporis et mentis. — De semine. — De
somno. — De morbis 123 — 133
n. 36
V. De anima humana. — Anima est spiritus. — Anima est cor-
poralis.
— Anima eat &va9^vnlaaig. — De partibus animae.
— Manet poBt mortem, sed non aetema — De princi-
est.
pali.
— De voce. — De sensibus 134— 161 n. 37
VI. Theologia. — Esse deos. — Summus deus (aether). — Unua
deus et tamen multi. — ^vaig, itqovoia. — Mavxixi^. — El-
lucQfiivri "• 152 —177 41
C. Ethica n. 178 46
I. De fine bonorum n. 179 — 189 45
n. De bonis et malis n. 190 47
in. De indiflFerentibuB n. 191—196 47
IV. De prima conciliatione n. 197 198 — 48
V. De virtute n. 199—204 49
VI. De aflfectibus n. 205—216 60
Vn. De sapiente et inaipiente n. 216 — 229 52
Vni. De mediis officiis n. 230—232 66
IX. Vitae agendae praecepta n. 233 271 — 66
X. De Homero, de Hesiodo n. 272
Cratete, de
—276 62
3.Zenonis apophtliegmata n. 277—332 63
Appendix: Fragmenta Zenonis ad singulos libros relata 71
Pars II. Zenonis Discipuli 73
1. Aristo Chins 75
Vita n. 333—360 76
Placita n. 361-408 79
ZENO CITIEUS
1. De Zenonis vita, moribus, scriptis
testimonia.
1 Diog. Laert. VII Zilvav Mvaciov ^ ^rjfiiov, Kirisvg dxb
1.
vag tQLaxovtovtrjg
ijdrj ixdd-L6s nuQd tLva
^L^XLoncaXrjv. uvayLvdj- so
8 nvaaaiiyo P. ||
PF.
8ri(iuiov 9 simayiie BPD. 16 ^^^ffTrjpia^oftivov
PFD. 18 oiv F. 18 naQi§aXXs B. 24 aXXo B. 26 xovtov BD, rovt///
P; airoi} —tovto F. 28 Tre^txaXvTrrovra DF.
4 ZENO CITIEUS.
rog ds avrov xal t^g (paxfjg xara r&v axeXibv Q£ov6i^g, (prjolv 6 Kqoc-
xo6iv' Xva xal (pa6iv a^drbv eIjcelv „vvv siJJcXdrjxa, ors VEvavdyrjxa.^^
OL dh inl rov K^drrjrog rot5T'avT6v eItieIv' aXXov dh dtarQC^ovra hv
ralg 'Ad^^vaLg dxov6aL ri^v vavayCav xal sItcelv „€v ys tcolsI rj rvxrj
10 3CQ06EXavvov6a -fjiiag (pLXo^otpCtf.''''
svlol Sh dLad-iiisvov 'Ad^rjvi^^L rd^
jtti) doxoCri (ii^oyvvrjg slvai, ^rjv xs TleQ^aCGi xrjv tt-inijv oixCttv ^oxet*
*
4 'E^ixXive
di, <prj6C^ xb noXv6r}(i°, Sag in &xqov xtt^Cf^e-
xttl
Xttl6 Tl(lg3v iv roig UCXXoLg <pri6\v ovrco (fr. VIII). ini^ieXag de xal
nQog OCXcava rbv diaXexxLxbv dLexQCvero xal 6vve6x6Xa^ev avrat' od^ev so
1 ?toi(iov BP. 4 Si tprioiv PF Pal. 261. 5 verba iv' lx°i — Sig nov
om. B. 6 verba naiSia%aQim — evv re scripta a B* 8 sic^^yaytv F.
11 iisxaijvai B (^ et rj in raa.), qpafft D. B 13 iviovg libri, ivioxi Wachsmuth.
14 lactmam significavi ante t6 SiSovat, (^maxs SsSiotaey suppl. Cobet.
16 §0(iov B. 18 ovv BPF, fUi> Pal. 261. D
19 ^voxitjffcrat B. 25 k9ijvri9iv
BPFD.
6 ZENO CITffiUS.
nQbg tolg ivevr]xovta ^Lovg itr] xati6tQe^ev^ dvo6og xal 'byLr]g 8LateXi6ag.
tiXsvti\6ai avtdvy iX^elv dl ll^tjvali dvo xal itxo6i it&v 6 6' ^Axok-
ktovidg tpri^LV ttipr)yil6a6^ai t^g 6xoli\g avtbv itri dvolv diovta i^ijxovta.
'EteXevta d'^ ovtag' ix tfls tfjjo^fiff ttxiav nQ06intai6t xal tbv
dttxtvkov xeQii^^is' Xtti6ttg dl tijv yfiv tfj x^^^Qh tpv^^ ^® ^* ffle »
t6v inl tilg 8totxi^6eog, onog anavteg t8o6tv 8Tt 6 8i}(iog 6 t&v
'Ad^vttCov tovg dyttd-ovg xal ^ovtag ti(i^ xat tek€vtij6avtttg.
dXXifiXovg o^x ol 8^60, dXX 6 'AQxsdCXaog tbv Zrivcova. 6 yccQ Zrjvav stxB
20 ^i^ xi xfi (idxri (fs(Jivbv xai ^aQv xai Kr}(pi6o8d>Qov xov Q^^xoQog oix
(juxxet T^
xal dxb ttfiaii^g nofineCttv na6av outte^oQvfiei Xdyav^ itg %
ceptaverint.
16 Seneca ad Helviam cp. 12,4. Unum fuisse Homero servum, tres
satis constat.
16 Seneca de Benef. IV 39, 1. Qu<ire ergo, inquit, Zeno vester, cum jo
6o<pbv iv tfi to6avtri SiatQi^ri tox> jjpdvov. 6 dl 8eCE,eiv etpr) xal ovx
TSQiJ6ag rovto stpr] fiB(iad^xsvtti,, fpBQSiv OQyijv ncctsQmv xai (lii aya-
VttHtStV.
„xat
— xtvda^ato".
20 23 Athenaeus XIII 603d. 'AvtLy6vov 8s toij ^a6LXiG)g iQafisvog
^v l4Qi6toxXilg 6 XLd-aQG)d6g, nsQi o^ 'AvtCyovog 6 KaQv6tLog iv ta
Zi^vcDvog ^Cg) yQatpsL ovtcog' ,,'AvtLyovog 6 fia6LXsi)g insxana^B ror
ZrjvovL. xtti nots xtti (isd'' rifiiQttv iXd^hv bx tivog
n6tov xtti dva-
nr\8il\6agnQog tbv Zrjvcava snBL6sv avtbv 6vyxG)(id6aL avta n^bg
'AQL6toxXitt tbv XLd-ttQG)d6v, ov 6(p68Qa ^Qa
25 6 ^a^LXsvg.''
24 Ind. Stoic. Herc. col. IX nQbg) (ihv ydQ ixslvov, iag n^bg \
L60V ts xtti
ofioLOV, av\ta (pLXovBLxCav ridsiav
xai xBxaQL6(iivr]v j
'
vno I XBt6&aL, tbv {d ^) dvdQa d-av (id^SLV xai tL((ia)v xad^ v nsQ^oXrjv.
j
\
yotg xal fii^XCoig xeQtxdxoig' ovx adrjXov oxi xolg v<p' exiQtov
xal
Xovvxeg dXX oxag xad^ ii^vxiav iv xm 'SltdeCo) xai ixi Za^xfjQog 6xoXd-
Xrjv) dta^i^ecog av{xov ^rix)ri6ag 6rj(ielov ovx dv exeQ6v xtg Xdfiot fiiX-
xiov ri xdg XQl6etg dg elx^iy) neQt xaX^v xai ai6xQS)v^ 6(jtoC<og d'»'
dyad-G)v xai xcxx&v 8ta6xe^d^evo{g tjxeviyxrj x{ov)xotg. 'Ax{o})X6-
ScoQo{g) (ilv yaQ 6 (^Ext)xovQet{og) iv dv6i ^{vfiXCotg etc.
Ad Zenonem haec referri probabUe est. De moribus eius ex vitae
scripserU.
12 ZENO CITIEUS.
sed Utterae t non vidit Comp. nisi „una chiara traccia"; neque ^sdtQav, quod
voluit, sententiae aptum est neque participium in -av locum habet. 5 Sstjtva
a Zenone vitata commemorat Laertius. 6 fort. wg iv av[ntoti.Koig inofivifi- :
{^QXOv-
rog Kked^QX^'^ 'A^vrj)6t xal {i-
'
n av TOVTov (y)«(y)()aqpd)ff ri
. .
avTov evevc . .
lyx
'
6 yfyovoTa x{al dv ert}) iv (rfji ne- lo
/3t)a)x(oj)ff
6 Zi^vGiv {axQi^g i{yyi6-
ber. d. Wien. Akad. Bd. 146. 1903 „Zur Chronologie des Stoikers
Zenon") ohscu/rum. Mihi videtur contra aliquem disputari, qui in epis-
tula (qua etiam de Antiplwnte qua^dam continehantw) Zenonem Cleardio
archonte sexagirUa duos annos natum fuisse dixerat. Hoc falsum esse
inde concludehatur, quod sequeretu/r Zenonem centesimum primum annum k
agentem obiisse.
nQO r}(i&v 'AnoXXaviog 6 tov nCvaxa ix^elg rwv dnb Zr^vcavog g)iXo- 30
(iCav Sxvrj6ev irL Xiyetv rbv n6vov ddLdtpoQOV ovrog rjv 'Hqu-
xXeari^g.
KXedv&rjg OavCov "A^^Log^ 6 diadeldfjievog rijv 6xoXr'jv' ov xtd
diari]Q0v6L dl xa yQatpivta.
2](patQog Bo67COQiav6g' Snjxovtfe d'6 UqjatQog xal Kksdvd-ovg fietoi
I^i8(oviog.
39 Ind. Stoic. Herc. col. X 2. Kkedv{^rig Q)aLvCov \ "A66Log^ 6
xal t{^v) 6{%)oXiiv I naQaka^diV jLovv6L\og &eo(pdv(t)ov, xa^d^^dnsQ \
80 8(ii(xev).
i)
xal rj(ieLg (ieXXo(Lev iyxaXetv (pLXo66(poLg 0Lx6tQL^ag
sn dQStrjv nQO-
Hvd-ayoQLxd
Kad-oXLxd
xal Avoug %
deixwTtti.
& A. Logica.
47 Cicero de finibus IV 9. De quibus (scil. de ratione disserendi)
etsi a Chrysippo maxime est elaboratum, tamen a Zenone minus multo
quam db antiquis.
48 Arrianus Epict. diss. I 17. 10, 11. ta Xoyixa . . . tav ^Xkav
10 istX diaxQLtixa xal i7iL6xe7CtLxa xal ag av tLg SLJtoi
^stQrjtLxa xal
6tatLxd' tCg XiysL tavta'^ ^6vog XQv6LJtnog xal ZrjvGiv xal KXadvd-rig;
De ratione cognitioiiis
{(pavra(X(a, «IVr^ais, HQitriQiov),
6sig Diog. La6rt. in catalogo librorum huius vol. n. 41. 25 Cf. I n. 347
(Aristo) 461 (Persaeus) 626 (Sphaerus). 32 Cf. 11 n. 548 sq.
A. LOOICA. 17
defensum est. —
Lactantias Inst. III 4. ergo si neque sciri quidquam
potest, ut Socrates docuit, nec opinari oportet, ut Zeno, tota phUosophia
suhlata est. — Augustinus contra Acad. II 11. cum ab eodem Zenone
accepissent nihU esse turpitis quam opinari. »
cipi posset. Quid ergo id esset? Visum, credo. Qmle igitur visum?
Tum illum ita definisse: ex eo quod esset, sicut esset, impressum
et signatum et effictum. Post requisitum, etiamne, si eiusmodi esset
visum verum, quale vel falsum. Hic Zenonem vidisse aeute nuUum esse
visum, quod percipi posset, si id tale esset ah eo, quod est, ut eiusmodi
db eo, quod non est, possd esse. Recte consensit Arcesilas ad defini-
tionem additum.
6 Hi loci probant ad ipsum Zenonem redire omnes partes defini-
tionis trlg xatakrjnrtxfjg (pavTa6Cag quae legitur graeca apud Sextum
adv. math. VU 248 (pavta6ia xataXi^Jitixrl E6tiv i^ iato tov v%dQ%ov-
'
August. c. Acad. III 9, 18. sed videamus quid ait Zeno. Tale
sdlicetvisum comprehendi et perdpi posse, quale cum falso non haheret
signa communia.
15 60 Visis non omnihus adiungehat fidem
Cicero Acad. Post. I 41.
(sdl. Zeno), sed iis solum, quae propriam quandam haherent declara-
tionem earum rerum quae viderentur; id autem visum cum ipsum per
se cerneretur,
comprehendihile (feretis hoc?
—
Nos vero, inquam; .
—
quonam enim alio modo xatakrintov diceres?) sed cum acceptum iam
20 et approhatum esset, appellahat, similem iis rehus,
comprehensionem
quae manu prehenderentur ; ex quo etiam nomen hoc duxerat, cum eo
verho antea nemo tali in re usus esset; plurimisque idem novis verhis
(nova enim dicchat) usus est. quod autem erat sensu comprehensum,
id ipsum sensum appdlahat, et, si ita erat comprehensum, ut convdli
25 ratione non posset, scientiam, sin aliter inscientiam nominahat; ex
toque communis. —
42. Sed inter sdentiam d insdentiam comprehen-
sionem illam quam dixi, collocahat, eamque neque in redis neque in
pravis numerahat, sed soli credendum esse dicd)at. E quo sensihus diam
30 fidem trihuehat, quod, ut supra dixi, comprehensio fada sensibus d vera
esse illi d fidelis videhatwr, non qmd omnia, quae essent in re, com-
prehenderet, sed quia nihil, quod cadere in eam possd, relinqueret, quod-
2 ut om. ABV*. II
eiusdem modi Davisius. 18 hoc Davisius, hec libri. \\
inquit libri, corr. Manutius. 21 cum Mamitius, at ciiiii lihri. .S6 aperi-
rentur Davisius, reperiuutur libri.
A. LOOICA. 19
61 Cicero Acad. post. I 40. Zeno ad haec quae visa 8UHt et quasi
accepta sensibus assensionem adiungU aninwrum: quam esse vuU in
nobis positam et voluntariam.
62 Cicero Acad. post. I 41. Quod autem erat setisu eomprehen-
sum, id ipsum sensum ajypdlahat. 5
'
falsa omnia diceret quae sensihus viderentur; Zeno autem nonnulla visa
esse falsa, non omnia. —
Cicero Acad. post. I 41. visis non omnihus
adjungehat fidem.
64 Chrysippus apud Sext. adv. math. VII 373. (disputans contra
'
Cleanthem qui (pavxaeCav esse dixerat xvnto6iv xux si6oxilv xal i^oxtjv) 16
ci6avsi Tcottt
<pttvxd6(ittXtt ilfvxflg' taijxtt 8\vnb x&v ttQXttCav Cdiag
3CQo6ttyoQSvs6d-tti. xCbv yuQ xttXtt xtt ivvoii](iaxtt vxoxinxdvxav slvtti
xdg Cdittg^ oiov dvd-QGtTCav^ ljcjcciv, xotvdtSQOv sCnstv ndvxav xav ^aav
xtti xav dXXcov bn66eiv Xiyov6iv Idiag slvai. xavxag dh oC Hxaixol
(piX66o(poC (ptt6iv ttwndQxxovg slvtti., xtti xdv
(isv ivvorj^idxav (isxixsiv 25
66 Cicero Acad. pr. 11 144. Negat enim vos Zeno scire quic- —
quam. Quo modo? inquies; nos enim defendimus etiam insipientem
multa comprehendere. At scire negatis quemquam rem uUam nisi sa-
pientem. Et hoc quidem Zeno gestu confwiehat. Natn, cum extensis
digitis adversam manum ostenderat, „visum" inquiehat „huiusmodi est." 35
<Svyxatdd'E6iv.
68 Cicero Acad. post. 141. si ita erat comprehensum, ut convdli
ratione non posset, scientiam, sin aliter, inscientiam nominabat (Zeno).
10 Stobaeus Ecl. II p. 73, 19 W. elvai tijv iTtietrj^rjv xatdkrplJiv
d6(paXfi xai dfiitdntotov hno Xdyov.
— ib. p. 111,20. ti^v ayvoiav
^Btantcatixriv slvaL 6vyxatd&s0iv xal d^d^svfi.
— Sextus adv. math.
VII 151. ijfL6ti](i7]v stvaL tijv d6(paXfi xal ^s^aiav xal d^stddstov
{)nb Xoyov xatdXrjipLV.
— Diogeues Laert. VII 47. avtii]v ts tijv ini-
15 6ti^iirjv (pa6lv r}
xat dXrjtlfLV d6(paXfi^ ^ £|tv iv (pavta6L&v nQ06di^SL
dfistdntcijtov inb X6yov.
69 Cicero Acad. I 42. inter scientiam et inscientiam comprehen-
sionem collocabat, eamque neque in rectis neque in pravis num^rabat.
Sextus adv. math. VII 151. inL^ti^^rjv xal dd^av xal trjv iv ^s-
20 d-0QL(x tovtcav tstayfiivrjv xatdXrjilfLv xatdXr^^Lv dh trjv ^sta^v tov-
. . .
&g drjXoL xal 6 Z^^vcov Xiycov „t£%v>? i6tlv si,Lg bdonoLrjtLXtl^ tov-
ti6tL di' bdov xal ^sd-6dov noLOv6d tL.
Valde similem definitionem Cleanthi tribuunt Olympiodor. in Plat.
Gorg. p. 53,54. Quintil. Instit. or. II 17,41. Atque iniuria eam Ze-
etiam opinio, quae esset imbecilla et cum falso incognitoque communis. Cf.
Tusc. IV 15 opinationem autem volunt esse imbecillam assensionem. Sed
. . .
in loco Sexti duae miscentur notiones diversae. Cf. Stob. Ecl. 11 p. 112,2 W.
16 t) i^Lv
— XoYOv. Cf. Herillum I n. 411. 27 constat hanc esse i'3ii6xrnt,r\g
definitionem, non geometriae. Cf. n. 68. 411. 28 ol-^etag D, noii]6£cog BPL.
KHETOBICA. 21
noni tribui inde condudas, quod eodem hco aUeram iUam notisaimam
Olympiodorus Zenoni tribuit.
73 Olympiodorus in Plat. Gorg. pp. 53, 54 (ed. Jahn nov. ann.
philol. supplement. XIV 1848 p. 239, 240). Zijvav di tprjatv Srt
iyyeyv(iva6(iivG)v x. x. A.
Quintil. n
17, 41. iUe ab omnihus fere prohaius finis artem constare
ex perceptionihus consentimtibus et coexercitatis ad finem utUem vitxie. —
Cicero ap. Diomed. II p. 421 K. a/rs est perceptionum exercitarum con-
strudio ad unum exitum uiUem vitae pertinentium. — Acad. pr. II 22. 20
ars vero quae potest esse nisi quae non ex una aut du^is sed ex mul-
tis animi perceptionihus constat. —
de fin. III 18. artes consteni ex . . .
Rhetorica.
74 Eustath. in II. Z
506, p. 1158,37. rieQogxovovg xrJQvxag "O^irj-
Qog xttvxttvd-a einav xbv xaxa Zi^vcova xfig (paviig oqov TtQovni^aXev
eitt6vxa' „9x0 vtj i6xtv dijQ nejtXrjy^iivog.''^ 30
x6(ievog.
Cicero de fin. II 17. Zerionis est, inquam, hoc Stoici: oninem vim
22 ZENO CITIEUS.
tertium. In re non est. Itaque non modo in comoediis res ipsa nar-
ratur (secuntur exempla) sed diam in tragoediis (sec. exempla).
Vides igitur cum eadem res quia verha non sint, nihil videri turpe.
sit,
Ergo in re non est. Multo minus in verbis. Si enim qu^d verbo signi-
25 ficatur, id turpe non est, verbum, quod significat, turpe esse non potest
(sec. exempla latina). Non ergo in verbo est; docui autem in re
non esse; nusquam igitur est (secuntur plura exempla, deinde § 5).
Habes seholam Stoicam: 6 6o(pbg €vd'VQQ7]nov'^6£L. ego servo
—
verecundiam. Itaque tedis verbis ea ad te scripsi, quae apertissimis
30 agunt Stoid; sed illi etiam crepitus aiunt aeque liberos ac ruMus esse
oportere.
idem de offic. I 128. nec vero audiendi sunt Cynici, aut si gpii
fuerunt Stoid paene Cynici, qui reprehendunt d inrident, quod ea, quae
turpia non sint, verbis flagitiosa ducamus, illa
autem, quae turpia sint,
35 nominibus appdlemus suis. Latrocinari, fraudare, adulterare re turpe
est, sed didtur non obscene;liheris da/re operam re honestum est, no-
xb xaxd qxavijv xal X6yov jjoptxfvftfO^at, dXXd xal int ivdv(idx(ov oxav
xtg jrcoptxwg iv6tdv6xrjxat ^ dxdxxmg i6^Cx^ ri dx66(iG)g neQtnarfi^ ag
(prj6t Zi^G)v.
— Cyrilli Lex. ap. Cramer. anecd. Paris. IV p. 190.
Zrjvoov 6 Ktxtevg.
83 Anonymi xixvrj ap. Spengel Rhet. Gr. I 434, 23. Z^varv dh
ovxc)(pri^C' 6ti^yr}6Cg
i6rt xav iv tfj vnod^i^et nQay^idrcov ex^e6tg etg
rb vniQ xov Xiyovrog nQ66conov Qiov6a. so
B. Fhysica.
I. De principiis.
— De materia et spiritu. — De causa. — De
corporibus quaeque iis accidant. — De incorporeis.
— De teni-
pore.
— De inani.
6 85 Diogenes Laert. VII 134. doxst 8' avtots kqx,ccs stvaL tav
oX(ov dvo, tb 7C0C0VV xal tb nddxov. t6 (lev ovv •xa^iov Elvat ti]v
&noiov oi>6iav trjv vXrjV tb 8s noiovv tbv iv avtfj X6yov tbv d^sov.
tovtov yccQ aiSiov bvta 8ta nd6rjs avT^g dr)(iL0VQystv sxa6ta. ti&rj^i
ds tb doyfia tovto Zrjvcav 6 Kvtisvs sv rc5 nsQi ov6ias. — Aetius
10 I 3, 25 (DDG289). Zt^vcjv Mva6sov Kitisi)S dQ%as {ilv tbv d^sbv
p.
xal f^v vXrjv^ cav 6 (isv S6ti tov noislv aitios, rj ds tov nd^^Siv^
6T0i%sia 8\ ts66aQa.
—
Achilles Tat. p. 124E. Z^vcav 6 Kitisvs dQ^ds
slvai Xsysi tcbv oAcov d^sbv xal vXrjv, d^sbv (isv tb noiovv, vkrjv 8h
'
tb noiovfisvov, d(p rav td ts66aQa 6toi%sla ysyovsvai.
15 Philo. de Provid. I 22. Zeno Mnaseae fUius aerem deum materiam
et dementa quatuor. — Theodoret. Gr. cur. aff. IV 12. Ztjvov ds 6
Kitisvs, 6 Mva6sov, 6 KQatrjtos q^oitrjtrjs, 6 r-^g Utcaixrjs aQ^as ai-
Qe'6sci)s,
tbv d^sbv xal tr^v vXrjv dQ^ds sq)r]6sv sivai.
86 Chalcidius in Tim. c. 290. Plerique tamen silvam separant ab
20 essentia, ut Zeno et Chrysi]^pus. Silvam quippe dicunt esse id quod
mbest his omnibus quae habent qualitates, essentiam vero primam rerum
omnium silvam antiquissimum fundamentum ea/rum, suapte natura
vel
spiritum porro motivum illum fore non naturam, sed animam et quidem 20
(isvov xoLttvxrjv ix^L dvva(iLV' ttXxL6v i6XL di' b yiyvEXttC Tt, olov dia
xijv (pQ6vr}6LV yivBXttL xb tpQovstv xal Sloc x-^v tl;vxriv yCvsxai xb ^fiv
xal dLcc xrjv 6G)<pQ06vvrjv yivsxaL xb 6o(pQovslv. ddvvaxov yccQ slvaL 30
6coq)Qo6vvrjg xsQi XLva olJtfiyg (lij 6G)<pQovstv r} V^X^S fti^ S^v ^ g>QO-
v^6scog (irj cpQovsiv.
Cf. n n. 336 (Chrysippus) 340. 341.
90 Cicero Acad. Post. I 39. Biscrepabat diam ab iisdem (scU.
Zeno a Peripatdicis d Academicis), quod nuUo modo arbitrabatur quid- »6
otrjtag xal tdg oxjeCag du* oAcov xsQdvw6^ai, XQV vofii^sLv^ ag v6tSQ0V
dxscp7]vato Zrjvcov 6 KitLSvg.
10 93 Stobaeus Ecl. I 8. 40e p. 104, 7 W. (Arii Didymi fr. 26 Diels).
Z^^vcav s<pr]6s XQ^vov slvaL XLv^^scog dLd6tr]fiaj tovto dl xal (istQov
xal XQLti^QLOv tdxovg ts xal ^Qadvtrjtog ojtog sxsl <^sxa6tay. xatd
tovtov Ss yCyvsdd-aL td yLvdfisva xal td TtsQaLvdfisva ccjtavta xal td
'ovta slvaL. —
Simplicius ad Cat. 80 a 4. tcov dh UtooLxcbv Zr\v(ov (ihv
15
jtd6r]g djtX&g XLvrJ6sc3g dLd6TT^(ia tbv XQOVOV slvat.
94 Themistius Phys. 40 b Speng. II 284, 10. (tb xsvbv) xsxo)-
in
ql6(ibvov xal dd-Qoov slvaL xaQ-' avrd, :tSQi£x^v tbv o^dQavdv^ cog jtQd-
tsQov (ihv aiovto ta>v dQxaCcav tLvsg, fistd ds tavta ot tcsqI Zi^vcava
tbv KLtLsa.
20 95 Aetius I 18, 5 et 20, 1 (DDG p. 316b 11, 317b 31). Zr]v(ov
xal ol djt^ avtov ivtbg (isv tov x66(iov (ir]dsv slvat xsvov, s^ca d'
avtov dstSLQov. dLag)SQSLv ds xsvov, tonov, x^Q^v' xal tb (isv xsvbv
slvaL iQr](iCav 6cofiatog, tbv ds tonov tb i7tsx6(isvov vnb 6G}(iatog^
ta6Ca, dnsLQ6v tL
vo(iC^ov6a stvaL xsvbv s^co tov ovQavov. xal ot
35 IIvQ-ay^QSLOL dh ovtcog sXsyov, d>g r^dr] SLTts. <pa6l dh xal toi^g stSQl
Physica n.
De niiindo. —
llnnm esse. — Oenitum et interiturum. — Uno
loco manere. — Ex 4 elenientiH. — 'Eit^ncvffviati
et naXiYyBVB(j(a, — Mundus animal sapien^.
97 Diogenes Laert. VII 143. 5rt vs elg i6xiv (6 x66(iog) Z^vatvi
(prj6lv iv x§i xbqI xov okov. — Aetius 111,2 (DDG p. 327b8)
Ztf^vfov Bva slvtti xbv xdofiov. Theodoret. graec. aff. cur. IV 15.
Cf. U n. 6308q.
98 Aristocles (&iib xov
|' neQl q)iXo6o(piag) apud Eusebium praep.
evang. XV p. 816 d. {IleQl xr\g xav Zxaitx&v (pikoaotpCag on<og xs 6 lo
Z-^vav xbv neQl uqx&v axedCdov kdyov). Sxoix^tov slvaC tpa6i xav
'
Hvxov xb nvQ, xad-(XJt£Q 'HQdxksLxog^ xovxov 8 aQxag vXrjv xal d^edv^
'
i)g nXdxcDV. dXX ovxog &ft,(pci) 6d)fiaxd (pri6iv slvai , xal xb noiovv
xal xb :td6xov, ixsCvov xb jcq&xov tcoiovv atxiov d6(6(taxov elvat, Xi-
Diels). Zrjvayvog. x&v 8' iv xa x66(L(a ndvxcov xav xax C8Cav e^iv ss
6vve6x<oxav xd (liQrj xijv tpoQav exeiv eig xb xov oX(yv (ii6ov^ 6(ioCag
8h xal axrcov xov x66(iov 8L6neQ dQd^&g Xiye6d-aL ndvxa xd^^iiQr} xov
iXBiv x^oQav, TiQog de t6 ^i6ov slvat trjv tpoQav totg tOLOvtoig 0cofia6LV,
inl tov tonov tovtov ^ivsLV.
5 100 Schol. Hes. Theog. 134 Gaisf. Gr. Poet. Min. II 482. 6 Zt?'-
KoLOv yccQ Xiysi tiJv TCoioti^ta xata tQonrjv l4LokLxrjv tov n TCQog tb
X, KQstov dh tb §a6LlLxbv xal r}ys}iovix6v 'T%SQLOva ds trjv cLva,,
xCvrj6LV djtb tov vxsQavG) livaL. insl Ss <pv6LV sxsl ndvta td xovtpa
10 dq)Li(isva aCntSLV dva), tb toLOvtov (liQog ^ldnstov ixdks6s.
101 Aetius I 14,6 (DDG p. 313b 1). Zr^vGiv stpaexs tb nvQ xkt'
sv^stav XLVstdd^aL. — idem
12,4 (de Stoicorum placito). xal t6 (ilsv
I
' '
dQxdg (isv ovv xad- avtbv bvta tQinsiv trjv 7td6av ov6Cav Sl diQog
25 sCg vSoQ' xal &6nsQ iv tfj yovfj t6 6niQ(La nsQcixstaL^ ovtca xal tov-
tov 6nsQiiatLxbv X6yov bvta tov x66(iov, toL6vSs vnoXsCns^d-aL iv ta
vyQGty svsQybv aht^ xoLOvvta ti]v vkriv JCQbg trjv tcov s^r}g yivs6LV'
slta dnoysvvav jCQ&tov td ti66aQa 6t0Lxsta tcvq, vdrap, di^a^ yriv.
XiysL Ss nsQL avTav Zi]V(ov iv tm jcsqI tov bXov. idem VII 142. —
30 yCvs6%-aL Ss tbv x66(iov btav ix TCVQbg i] ov6la tQanf] Sl' diQog slg
vyQ^trjta^ slta t6 naxv(LSQsg avtov 6v6tdv dnotsks6%f] yr]^ t6 Ss
Xs7Cto(isQsg i^asQa&fj, xal tovt' inl nXiov Xsntvv&sv nvQ dnoysvvr]6r]'
slta xatd (it^tv ix tovtc3V (pvtd ts xal ^raa xal td dXka yivrj. nsQi
6 Non omnia elementa, sed dtio tantum quae levia sunt, ignem et aSrem,
Zeno videtur Titanas dici voluisse. 17 vcpioxaxai FP, corr. Canter. 18 xat
del. Heeren. 19 iv. xivbg libri, XETCXvvofiivov Diels. i^ditxsiv libri, corr.
Diels, 20 ni^iv seclusi, (it^Lv <xai)> xg&eiv Diels. fivtaO^ai ||
||
iisxa^oXjj vix
—
sana; nam KQ&ais non potest fieri x^fj sig aXXr]Xa iisxa^oXjj. Fortasse: iniyive-
e&aL. 23 noXXdg xs kxsQag 6voyiaaiag B, TtoXXatg ixsqaig 6vo^aaiaig (om. ts) P.
24 TtQixsLv B. 25 ovrco 6s BP. 26 vnoXmia&ai BD. 31 vyQOv PL.
32 i^aQaL(o&fj BL, i^asQco&^ P, sed sq in litura trium litterarum P*. 33 xal
(ante Jc5a) om. BP.
PHY8ICA II. 29
d^ ovv ri\g ysvi^siog xal Ti\g g>9oQ&g roi) xd^iiov (pi^al Zi^voav iihv
iv t^ xcqI oXov^ x.t.X.
Probus ad Verg. p. 10,33 K. ex his (quaiuor demenlia) omnia
esse posted effigiata Stoici traduni Zenon Citieus et Chrysippus Solnetts
et CleantJies Assius. Cf. I n. 496 II n. 579 sq. s
103 Valerius Probus in Virg. Ecl. VI 31, p. 21, 14 Keil. sunt qui
nQbg vtl^og
r}Q(iivo3v td
(ihv ^^''(^dQQoig dneQQfix^^aL^ td d' vnovo6trj-
6avta xsxciXa6%aL, ndvta ds did ndvtov i]dr] XeXecdvd^aL' wvl de 35
12 II. S
T^c om. BP, qui ts xal habent.
1 9 HeBiod. Theog. 116.
201. 802. 17 Heaiod. Theog. 116. 117. 120. —
versus 118. 119 Zenonem aut
29 xaraoxcvdj;» libri,
ignorasse aut damnaese suo iure conclusit Krische.
corr. Uaener.
30 ZENO crriEUS.
s(pYjv^ iv aTCSiQG) Z()ovoj talg inoii^QCais a%o TtSQdtav inl TtsQara ita6*
fidQtVQsg d al
'
'
6sraL 8e xal 6 6v(inag dfiQ ix tox) xat dXCyov iXattov(LSvog^ dnoxQi-
fiov elvat nX^v dtQog ^dvaxov xh oixslov nd^og dva^eovxog inl <f>%0Q& s
(iiyt6xa xav ^aav iXi(pavxag neQl v&xa xal vrjdvv ana6av etXet6^at^
(pXi^tt d'ijv dv xv%ri dteX6vxag i(inCvetv xov at(iaxog, dnXT^6x(og int-
6n(0(iivovg ^taCco nvev(iaxt xal 6vvx6v<p ^oC^co. ytixQt (lev ovv xtvog
'
^aa dtSttt xal noXv ye (laXXov xb xcov dv^Qancov yivog 060) xal XGtv
ttXXoav cc(ietvov. dXXd xal dil^Cyovov (pavf(Vttt xotg fiovXo(iivoig i^ev-
'
vttv xd (pvcecsg. elxbg ydQ, (taXXov S dvayxalov dvd-Q(onotg 6vwndQ-
^ttt xdg xixvag G)g av i6r]Xixttg,f ov (i6vov ort Xoytxfi (pv6et xb i(i(ii-
^oSov oixelov, dXXd xttl oxt ^rjv &vev xovrcov ovx e6xtv' i'Sa)(iev ovv ss
Cicero de nat. deor. II 21. Quod ratione tUitur, id mdius est quam
id, quod ratione non utitur. NihU atUem mundo mdius: raHone igitur
mundus utUur. Cf. ib. III 22, 23.
112 Cicero de nat. deor. II 22. Idemque similitudine ut saepe ,
Physica m. »
De caelo et de caelestibus.
116 Aetius II 11, 4 (DDG p. 340 b 6). Z^voav jivqlvov sIvul rbv
oi>Qav6v.
117 Diogenes Laert. VII 153. 154. d^tQUJt^v 61 l|a^tv vstpav
naQutQL^o^ivcav r) Qiiyvvfiivoav vnb nvsvfiatog, dyg Z^^vcav iv ta
nsQl tov oAov ^QOvtriv 6h tbv tovtav tl>6g)ov ix nuQurQLtlfsag rj u
votiootiQu yivo-
desunt in B. 16 ^oQsia /// t^Qa P. 18 xal rbv (liaov (om. dicc) P. yivsxai ||
B, idem fuit in P ante ras. 23 Sh add. Diels. nvQ mg libri, corr. Heeren.
||
Ti)vSka (mfl. SXav) SXi>og xal i^Xiog. Itfri y&g xarA Zi^vmvu rbv
£rG)(xbv Svafiiia vobqov (ma. Svafifiav xbv) ix xov ^aXa66ijg (jkva-
dvfiiafiaxoi^y.
Cf. Etymol. Mi^um a. v. i^Xiog ^ xaQa xb aXg &X6g SXiog
xal ijXiog' dvifia6^ai yaQ (pa6iv ol (pv6txol xbv ^Xiov x^g ^aXd66i]g 6
t6 vdcoQ' ix yciQ xrig d^aXde^rjg avifi&xai xi^v vyQdxrixa' o^ev xal Uo-
6£iSd(ov^ naQ&. xb xi^v x66iv dvaxi^nsiv x<p ddei l^yovv xdi rjXiO).
122 Seneca Nat. Quaest. VII 19, 1. Zmon noster in iUa sententia
est: congmere iudicat stellas, et radios inter se committere: hac sodetate
iMminis existere imaginem stdlae longioris. lo
Physica IV.
Terrestria.
De aniinalibus et homine. — De ortu animaliuni. — Be materia
corporis et mentis.
— De semine. — De somno. — De morbis.
123 Varro rerum enim aliquod fuit prin- «
rustic. lib. II 1, 3. sive
dentia, genitos.
126 Galenus adv. Julianum 5 Vol. XVIU A p. 269. to (livxoi
ye xrjv xov 6(Ofiaxog rnitbv (pv6LV ^xoi ys i^ dsQog xal TCVQog xal vda- 25
xog xal yflg ^ i^ vyQov xal ^rjQov xal dsQ^ov xal ilfvxQov 6vfi^ixQ(og
'
TtvEVfia (lad'' vyQov, ipvx^fls l^^Qos xal an6o%a6iia xal tov 67tSQiiatog
Tov t&v nQoydvcov xsQadfia xal ^tyfia t&v r^g ifvxfjg fiSQ&v 0vvsXrj-
6 Xvd^dg' s%ov yocQ tovg X6yovg rro oAra tovg ai>tovg rovro, orav d<ps&^
slg tijv fiii]tQav, 6vXX7}q)9'Sv V3t' aXXov Ttvsv^atog^ iiSQOvg ipvxrig tfjg
rov d"^Xsog, xal 6v[iq)vsg ysv6[isvov XQvq^d-sv ts xlvov[isvov xal g)vsi,
a-d^^fLSvov s^ avtov. —
Theodoret. gr. aff. cur. 25. Zii^vcov d^ 6 V
10 KLtLS^bg 6 trj^ds tfjg alQs6S(og r}yrj6d[isvog totdds xsqI ^vjjijS ^o^d^SLV
to^bg olxsLovg sSCda^s tpoLtrjtdg' tbv yaQ toL dvd-Qantvov d^oQ^v, vyQbv
'6vta xal [istsxovta Jtvsvfiatog, tfjg il)vxf}g scpri^sv slvaL [isQog ts xal
(DDG p. 640) Galen. oqol latQ. 94 (XIX p. 370 K.) 67tSQ[ia i6tlv dv-
'
20 %-QG)7tov, [isd-Crj6Lv dvQ^QCOTtog [isd' 'byQOv, tpvxfis [liQovg dQ7tay(ia
xal 6v[i,(iLy[ia tov t&v 7tQoy6v(ov yivovg, ol6v ts a^htb r]v xal ai^tb
6v[i[iLx^sv aTtsxQCd-rj.
— Diogenes Laert. VII 158. dvd-Q<o7tov ds 67tiQ[ia,
'
b [isd-Cr]6LV 6 avd-QcoTtog [isd- hyQofj , 6vyxCQva6d-aL {Xiyov6Lv) tolg
tfjg "^vxfis (iiQ£6i xatd (iLy(Lbv tov tcov 7tQoy6vcov X6yov. — Cf. 11
25 n. 741—747.
129 Aetius plac. V 5, 2 (DDG p.418). Z^vcov {tds ^XsCag) vXrjv
[ihv vyQav TtQots^d^aL, olovsl d7tb tfjg 6vyyv[iva6Cag WQ&tag, oi) (ifiv
67tiQ(ia 7ts7ttLx6v.
— Galen. hist. phil. 109 (DDG p. 640) Diogenes
Laert. VII 159. ro ds f^g d-rjXsCag (67tiQ[ia) dyovov a^tocpaCvovtai.
30 130 Cicero de divin. 11 119. contrdhi autem animum Zeno et
Cf. II n. 766sq.
131 Galenus methodi med. II 5 Vol. X p. 111 K. ort ts ydQ tfjg
'
fi^g ovx ol6vr i6rlv o^£ JteQl vo^rjfuircov ditttpoQ&g i^BVQtlv vbdlv
ovrB Ittfidrmv evxoQ^6aL 3tQo6T^x6vrfog, ajittvrttg JcdXiv roxtg vvv el- 6
tti^ig dvtt(ivil60(i£v avrdv, iog £Xtt6rog rovr C3V rcbv tptXo66<poav, a(itt
'
xoXXolg rotg avrdv, £vxQa6iav (l\v iiy^lrai r^v vy£lav £lvai ^£q-
(i£r
(lov xtti tlwxQov Xttl vyQOv xttl ^rjQOv' votftjjiiara Sh ylyv£6^tti rd yovv
xttrd diaitav vX£Q^dXXovtog ixd6tov t&v £iQr}(iiv(ov rj iXX^inovrog' is
elvai 8\ xai ^fv/Aovg iv ra 6Gi(iari ro^bg (ihv iyQovg xai ^i^QOvg xara
8vva(iiv, ivCovg Se &£Q(iovg rj tpvxQovg^ dvaXoyilovtag <(rofg> votf?)-
'
d(ia tolg ix tov II^Qindtov., ovtco Zrjvcjv xai XQv6innog a(itt tolg
Physica V.
De anima humana. — Anima est spiritus. — Anima est corpo-
ralis. — Anima est dva^{iCa(Tiq,
— De partibus animae.
—
Manet post mortem, sed non aetema est. — De principali.
— so
De voce. — De sensibus.
134 Cicero Acad. post. I 39. (Zeno) statuebat ignem esse ipsam
naturam quae quoique gigneret [etj mentem atque
sensus. de finibus —
IV cum auitem quaereretur res admodum
12. difficilis, num quinta
quaedam natma videretu/r esse, ex qua ratio et irUeUegentia oriretur, in u
quo etiam de animis cuius generis essent qvMereretur, Zeno id dixit esse
ignem.
—
Tusc. disp. I 19. Zenoni Stoico animu^ ignis videtu/r.
136 Diogenes Laert. 157. Zi^vov 8\ 6 Kixievs . . .
Ttvsvficc av-
^SQfiov slvai f^v tffvx^^v. xovttp yicQ rj^cts elvaL iiinvdovg xal i)no
5 xovxov xivslG^av.
136 Galenus Hist. Phil. 24 Diels, p. 613, 12. x^v 81 ovtiiav ccb-
6(0(ifxxa XLVstv^ d)g Z^^vav xal ol J| avxov. Tcvsviia yccQ slvai xav-
voeQul del yivovxai^ eCxadev avxdg xotg noxafiolg Xiyav ovxcag ypcoxa-
(iol6t xol6iv avxot6Lv ifi^aCvov^iv exeQa xal exeQa iidaxa ixtQQel.^
xal iwxccl 61 dxb x&v vyQ&v dvadvfii&vxai.
dva^v(tCa6LV filv ovv
'
cciJti^v elvat did xovxo Xiyei, Zxi xvnov6&aC xe dvvaxai [xb (liyed^og] lo
o6oi 6a)(ia XYjv ifwx^^v voov6l xdg (ihv dvvd^eig cog kv x& vnoxei,(i,ivtp
^iXxt6re
—— el yuQ dtg 6co(ia i^et6tv ix rov 6co(iarog, dtd rC xal
ovx eC6ei6t ndXtv; —— dXX* o(ioog Zr]vcovt (ihv vnoXeCneraC rtg
Diels, sed confert Sext. 129. Vn 8 Heracliti fr. 42 Byw.; verba %al •^vxal —
&va^lii&vxai Zenoni tribuit Byw., mihi videntur alterum Heracliti fragmentum,
quod cum priore non cohaereat. 10 xs\ ye libri, corr. Diele. t6 niyed^os ut ||
'
5 d^elov hv fi6vG) Tc5 vca, (i&XXov dh d^ebv rjysted-ai, rov vovv. s6tl yccQ
a&ccvccTos.
— id. 26. sXsye dh xal fiSTcc jjra^ttfjiAOv tov 6G>(iaTos * * *
^X^S'> tv al6^xui
xb ^c3ov.
Physica VI.
Theologia.
EKse deos. — Siimmus deus (aether).
— Uuu8 deus et tamen 15
veruvU ... ut Zeno aerem et aetherem. — Minuc. Fel. 19, 10. aethera
interdiu omnium esse principium.
—
Cicero Acad. pr. TL 126. Zenoni
et rdiquis fere Stoicis aether videtur summus deus, mente praeditus, qua
omnia regantwr.
transisse didt. —
idem adv. Hermog. 44. Stoici enim volunt deum sic
per materiam decucurrisse quom^do mel per favos.
5 156 Tertullianus de praes. cup. 7. et ubi materia cum deo ex-
aequatu/r, Zenonis disciplina est.
Augustinus adv. Acad. III 17, 38. nam et deum ipsum ignem pu-
10 tavit (Zeno).
7taQsXsv6oiLaL dta xd6ris vXrjs xal Slcc tfls atL^otdtrjs tb dslov Sl^-
20 xsLV Xsyovtas' o'i
xatat^xvvovOLv dtsxv&s trjv (pLXo6ocpCav.
— Sextus
Pyrrh. hyotyp. III 218. UtcoLXol S\ Tivsvfia dLTJxov xal dLcc t&v si-
dsx^Giv.
160 Lactantius de vera sap. c, 9. Zmo rerum naturae disposi-
torem atque a/rtificem universitatis Xoyov praedicat, quem et fatum et
163 Diogenes Laert. VII 148. ov6iav dl d^sov Zijvcov fiiv <prj6i,
tbv oXov x66fiov xttl tbv o-dQavdv.
164 Lactantius de ira Dei c. 11. Antisthenes unum esse na- . . .
166 Cicero de nat. deor. I 36. idetn (Zeno) astris hoc idem (i. e.
vim divinam) tribuit, tum annis, mensibus, annorumque muiationibus.
166 Cicero de nat. deor. II 63. Alia quoque ex ratione et quidem n
physica ma^na fluxit multitudo deorum, qui induii specie humana fahur
las poetis suppeditaverunt, hominum auteni vitam superstitione omni
interpretaMir ,
toUit omnino usitatas perceptasque cognitiones deorum;
neque enim lovem neque lunonem neque Vestam neque quemquam, qui
ita appeUetur, in deorum habet numero, sed rebus inanimis atque muiis
... 1; XEQlodoV
169 Minucius Felix Octav. 19, 10. Idem (Zeno) interpretando
Ivmnem aera, lovem cadum, Neptunum mare, ignem esse Vulcanum, m
et ceteros simUiter vulgi deos dementa esse monstrando, puMicum arguit
vulgo. 27 fortasse: xal ixxixrjv. 28 tr]v S' &vaxoXriv fjXiov xal %v(xXri<Siv) rj
ntffloiov Diels. 33 ad Zenonem hoc frustulum esse referendum ex loco quem
inter Philodemi fragmenta obtinet suspicatus est Diele Dox. p. 642. 543.
44 ZENO CITIEUS.
171 Cicero de iiat. deor. II 57. Zem igitur naturam ita definit,
xd eam dicat ignem esse artifidosum ad gignendum progredientem via.
Censet enim artis maxime proprium esse crea/re et gignere, quodque in
Diogenes Laert. VII 156. trjv [ihv (pvdLV elvai jcvq tExvLxbv dde)
10 ^aditfiv sis yevs6Lv.
172 Cicero de nat. deor. II 58. AtqUfC hac quidem ratione omnis
natura a/rtificiosa est, quasi viam quandam et sectam, quam
quod Jiahet
dLS^dystaL).
«5 176 Aetius I 27,5 (DDG p. 322b 9). Zrjvoov 6 Utmxbs iv t&
%sqI (pi&^SGiS (triv sl(iaQ{isvrjv) dvva^iLV XLvrjtLxriv tfis vXris xatd
tavtd xal 6<yavro3ff, r]vtLva iii] dLatpSQSLV jtQOVOLav xal (pv6Lv
xaXslv.
— Theodoret. Gb-aec. AfF. Cur. VI 14 p. 153 Ra. 7^v(ov 81 6 KLtLsvs
C. Ethica.
178 Diogenes Laert. VII 84. t6 dh "ii^ixbv udQog tilg <pLi.oooq)Cag
diaiQovaiv etg te tbv nsQl 6Q(ir\g xal stg tbv nsQl dya^&v xal xaxiav
tdnov xal elg tbv nsQl nad^tjav xal nsQl aQetflg xal nsQl tikovg neQi 10
t£ T^^s nQihtrjg d^Cag xal tav nQd^eav xal ntQl tiov xa^x6vt(OV nQo-
tQonSiv tE xal dnotQon&v [xal] ovta 6' vnodiaiQov6iv ot nsQl Xqv-
6tnnov X. t. X. 6 (liv yccQ KLtievg Zi^vcov xal 6 KXedvd^g ag dv aQ-
XaidteQoi d(peXi6teQov neQl tCbv nQayfidtov diiXa^ov.
I. De flne bonorum. is
(Vol. m p. 3Bq.)
Cic. de fin. IV 14. hunc ipsum Zenonis aiunt esse finemy deda-
rcmiem iHud, quod a te didum est, (^venienter naturae vivere. — ibid.
181 Cicero Acad. Pr. II 131. Honeste autem vivere, quod ducatur
a conciliatione naturae, Zeno statuit finem esse honorum, qui inventor
6 et princeps Stoicorum fuit.
182 Arrianus Epict. diss. I 20, 14. xaLtoi avtbg ^hv 6 jtQorjyov-
dvdyvcad-i td Z^^vavog, xal 8^£f tC ydg exh ^axQov eIxeIv oti tiXog
E6ti t6 ETCEOd^aL d^Eolg^ ov6Ca S^ dyad^ov XQ^^^^S oCa dst tpavtadL&v^
10 XsyE „T/^ ovv i6ti d^Eog xal ti (pavta^Ca^ xal tC i6tL (pv6ig rj
inl ^i-
20 186 Cicero Tusc. disp. II 29. Nihil est, inquit (Zeno), molum,
nisi quod turpe atque vitiosutn est ... Numquam quidquam, inquit
(scil. doleas necne interest), ad heate
quidem vivendum, quod est in una
virtute positum, sed est tamen reidendum. Cu/r? Asperum est, cofUra
iUa porticus tumultuatu/r hominem natum ad nihil esse aliud quam ho-
nestatem; ipsam suo splendore ad se animos ducere, nullo prorsus com-
80 modo extrinsecus posito quasi lenocinante mercede; volu/ptatemque illam
et
187 Diogenes Laert. VII 127. avt aQxrj tE slvaL avtriv (scil. t^v
dQEfiiv^ JCQog Ei)SaLiioviav, xad-d (pr}6L Zrjvov.
85 Cic. de fin. V 79. a Zenone hoc magnifice tamquam ex oracuh
editur: „virtus ad hene vivendum se ipsa contenta est." — Cf Acad.
pr. II 134. 135 Paradox. 11.
Augusi de trin. XIII 5, 8. diximus ihi
iis momerUa diceret. — ib. IV 60. Zeno autetn quod suam, quod pro-
priam spede^n haheat cur appetendum sit, id solum bonum appeUat,
heatam autem vitam eum solam, qua£ cum virtute degatwr. ib. IV 48. —
Quid autem minus consentaneum est, quam quod aiurU, cognito summo
hono reverti se ad naturam, ut ex ea petcmt agendi principium, id est is
officii?
in. De indifferentibus.
(Vol. m p. 28.)
191 Cicero Acad. post. I 36. Cetera autem, etsi nec bona nec
mala essent, tamen alia secundum natu/ram dicebat (Zeno), alia natwrae
esse contraria. His ipsis alia interiecta et media numerabat. Quae
autem secundum naturam essent, ea sumenda et quadam aestimatione
8 aut vitio secltisit Davisiua. 10 eae rcs haberent scripfii, ea res haberet
lihri. II
tamen Davisius, autem lihri. 11 quod propriam secludH Baiter.
fiEd^a xaxd TCQorjyovfiEvov Xoyov. xbv ds ofWLov X6yov inl rc5 dno-
10 TCQorjyiiEvo) slvai xal xd naQad ECy^iaxa xaxd xijv dvaXoyCav xavxd.
o^dW 8h x&v dyad-G)v Elvai TCQOi^yiievov did xb x^v (lEyC^xrjv d^Cav
avxd E%Eiv. xb dh :cQoriy(i£vov, xijv dEvxEQav x^Q^"^ ^^^ d^Cav e^ov^
6vvEyyC^ELV 7C(og xfi xav dyad^&v (pvOEL' oxjSe ydQ iv avXri '^^'^ JCqo-
'
rjyfiEvov elvai xbv ^a^iXia^ dXXd xovg [iex avxbv XExay^iivovg. tcqo-
15 rjy^iiva Sh XiyEOd-aL ov xtvd ^v^ifidXXEdd^aL 6vveq-
xg) TCQog stjdaLiiovCav
yELV XE TCQbg avxrjv, dXXd x(p dvayxaiov ELvaL xovxcov xrjv ixXoy^v
7C0LEL6&aL naQd xd dnoTCQorjy^iva. —
Plut. de Sto. Rep. 30, 1.
193 Cicero Acad. Post. I 37. (de Zenone) Sed quae essent su-
menda ex iis alia pluris esse aestimanda, alia minoris. Quae pluris,
30 ea praeposita appellahat, reieda autem, quae minoris.
194 Cicero de finibus III 52. Sed non alienum est, quo fadUus
differens, id est neutrum, nequ£ bonum neque malum, quod ipse graeco
90 vocahulo ddid^poQov appellavit.
196 Senec. Epist. 82, 7. Zenon noster hac collectione utitwr: „Nul-
lum malum gloriosum esse; mors autem gUmosa est; mors ergo non est
malum."
sisteret, unde causa controversiae nascereiur, non stantem cum iis, qui
et
ne dicerent quidem sua summa hona esse a natura profeda, uti isdem lo
V. De virtnte.
(Vol. m p. 48.)
199 Cicero Acad. Post. I 38. Ckimque superiores non omnem vir-
tutem in ratione esse dicerent, sed quasdam virtutes natwra aut more %%
genera virtutum, quae supra dixi, seiungi posse arhitrarentur, hic nee
id ullo modo fieri posse disserebat, nec virtutis usum modo, ut superiores,
sed ipsum habitum per se esse praeclarum, nec tamen virtutem cuiquam
adesse, quin ea semper uteretur. lo
^xrlfirjv <pQ6vrj6tv
vno xov Zip/covog d)voiJtd6d^at.
202 PlutarchuB de virt. mor. c. 3 p. 441 c. xotv&g 8h daavxeg sa
plevi, secutus Hirzelium; sed nomen virtutis, quae est qxj^vriaii iv ivsQyririoti
(quae certe non eat acacpQoavvri cf. 201)
non potoi supplere. Cf. Cleanth. fr. 668.
82 diuiQetiois libri, corr. Wy.
50 7.EN0 crriEUS.
20 VI. De aflfectibus.
(Vol. m p. 92.)
205 Diogenes Laert. VII 110. s6tl ds avTO t6 nd&og xard Zr]-
vcova rj dXoyog xal icaQd cpv6Lv il^vxflg xCvrj6Lg., rj oQfiij nXsovdt,ov6tt.
Cicero Tusc. disp. IV 11. est igitur Zenonis haec definitio ut per-
26 turhatiosit, qaod ndd^og ille dicit, aversa a recta ratione contra na-
yiCu. toglaaxo dh xixiCvag' ^xd^og iaxl nxoia Mn)%fii^^ &xb xf^s xdv
nxfjv&v (poQSi; xb fvxLvtjxov xov xa&tjxixov nuQHxd^ag. Cf. ib. II —
7, 10 p. 88, 11. dib xaX naOav nxolav xdt^og ilvai <^7caly ndXiv (^x&vy
ndd^og nxoCav. »
xul yuQ Zt^vovL xuxd yi xovxo — xul noXXolg uXXoLg ^dxixuL xav
Zrolxc}!', OL ov rug xQC6iLg wdxug xfig tlfvxfig uXXu [xul] xug inl xuv-
xov xovg (p6^ovg xul xug Xvnag xal ndv^ o6u xoLufycu ndd^rj xuxu
'
x^v xuqSluv 6vvL6Xtt6^ttL. ttXXtt xovxo (liv xttl nttQ ttvxav b^oXo-
yov^ivov XttfifidviXttL xav Uxatxcav ov
ii6vov yuQ XQvOLnnog dXXcc 30
ilvuL T» yiviL xuvxu xtt xi66ttQtt., inL9^v(iittv., gjo/3ov, Xvnrjv., i^doi'>/V. .15
212 Cicero Tusc. disp. III 74,75. Satis dictum esse arhitror a^^ri-
2 noia FP, corr. Wachsm. cf. Chryaipp. fr. eth. 476 Vol. III p. 127, 80.
4 Kul add. Heeren. n&v add. Meineke.
j|
G perturbatioues Walker. 7 eas
Walktr. 10 <in^ alia Lambin. 20 diaxvaeig lu. Muller, j;vfffiff Marcianua,
Xvasig ceteri. tag del. Miiller.
||
28 xal del. Comarius. 24 dei^etg libri,
tfT/§f«s Comarius. 31 aira libri, corr. Miiller.
52 ZENO CTTIEUS.
que animo, etiam cum vulnus sanatum est, cicatrix manet. Sentiet ita-
20 que suspiciones quasdam et umhras affectuum, ipsis quidem carehit.
sipiente n. 225—229.
95 216 Stobaeus Ecl. 11 7, 11 g p. 99, 3 W. dQs0xst yctQ ta ts Zrj-
'
vmvi xal tolg an avtov Utanxolg (pLXo66<poLg dvo ysvrj r&v dvd-QGt-
nc3v SLvaL, tb ^sv tatv tb dh tav cpavXGiV xai tb }ihv
snovdaCcjv,
tav enovdaCcav navtbg
dLcctov ^Cov ^jj^^tf^at ratg dQsratg, rb ds rav
cpavXGiv ratg xaxCaLg' o&sv rb ^isv dsl xaroQd-ovv sv ana6Lv oig nQ06-
30 rC%^sraL^ ro 8s d^aQrdvsLv. xal rbv ^lv 6nov8atov ratg nsQL rbv
' '
85 Twv xard nQoaCQs6Lv ovrov avrci xal nQoxsLfisvov ddQov ds, ori
i6rlv i^v^rj(isvog ndvrodsv viprjXbv d\ ort (isrsCXi^tps rov inc^dXXov-
exspectaveris ov.
C. ETUICA. 53
tog v4<ovg ocvdQl yivvuUp xa\ 60^^. xal IsxvQov d \ Sri Tr)v exifidX-
Xov6av l^xvv xeQixtxoirjtai, (hjttr^tog S)v xal ixatayavi^tog. xaQ'b
xttl oike ivayxdtftai vn6 tivog oike ivayxdtei tivuy oike xmlrietai
oijte x(D>lv£t, o^te fivd^etai vjid tivog oik* avtbg fiid^i tiva^ oijts
di i6tiv (idXi6ta xal evtvxrig xal (laxdQtog xal bXfitog xal ev6e^iig
xal ^eotpiXiig xal dii(0(iati,x6g^ fia6iXix6g te xal 6tQatrjyixbg xai xo- 10
v(pr^yri6iv bg e(pri
(ietiyQa(pev
ovx 66tL 8ovXog, »)v iXevd^eQog (i6Xr}, so
formosos.
— de fin. III 75. rede etiam piilcher appdlahitur: animi
enim lineamenta sunt pulchriora quam corporis.
232 Diogenes Laert. VII 33. ndkiv iv rf} noXixila 7caQi6xKVxa
xoXixdg xal tpCXovg xal olxsLOvg xal EXevd^sQovg xovg 6xov6aCovg
5
(i6vov.
223 Clemens Alex. Strom. V 14, 95 p. 703 P. Z^vav xe 6 Uxai-
xdff, jiaQa nXdxavog Aa/Scov, 6 dh aTib xfjg ^aQ^aQov (pLXo6ocp(ag^ xovg
d(jLaQX7](iaxa, xad-d
(prj6L ZVjvav. . . .
— Sextus adv. raath. VII 422.
15 xdvxevd^ev OQiicofievoL ol yteQl xbv Zrjvava idC8a6xov oxl t6a 86x1 xd
dyLaQxriiiaxa.
Cicero pro Mur. § 61. omnia peccata esse paria. — Lactantius
Inst. div. III 23. Zenonis paria peccata qtiis prohat?
Cf. Cic. Paradox. m. Hor. Sat. I 3, 120 sq.
30 225 Cicero pro Mur. § 61. omne delictum scelus esse ncfarium,
nec minus delinquere eum, qui gallum gallinaceum, cum opus non fuerit,
quam etim, qui patrem su/focaverit.
226 Cassius scepticus ap. Diog. VII
32. i^^Qovg xal noXe-
Laert.
^o^, ojtiQ xa\ inl ra tpvra xaX ^&a dittreCvsv. 6Qa6^tti yccQ xdjtl
rovrov xad-rjxovra. xar(ovofid6d^ai dh oikag -bTtb «Qdtrov Zi^VGivoq
rb xa^xov, dnb rov xard rivag i}X£iv ri^g nQo6ovo(itt6ittg elXrjfifiivrjg. lo
— Cf. ib. 25. (pa6l dh xal TtQCorov xad^^xov avo^ttxivttv xttl X6yov
X€qI ttvrov nexoirjxivtti.
Stobaeus Ecl. II 7. 8 p. 85, 13 W. bQtXerttL dh rb xa^xov ro
dx^Xovd^ov iv ^cjry, o JtQaxd-hv e^Xoyov dnoXoyCav ix^t' JtaQa rb xad^-
xov 8h t6 ivttvrCag. rovro dittreCvev xttl slg xa aXoya r&v ^aavy 15
ivcQyel ydQ n xdxetva dxoXovd-cjg rfi iavr&v (pv6ei' ixl <^(Shy rav
Xoyix&v ^ojcov ovrog dno8C8ortti' rb dx6Xov9ov iv fiCa.
Cicero de fin. III 58. est atttem officium qmd ita fadum est ut
eius facti prohahilis ratio reddi possit.
231 Cicero Acad. Post. I 37. Atque ut haec non tam rebus quam so
16 d( add. Wachsm. ScripBit Zeno librum Trepl xov xa^tjxot^ro;, vide librorum
catalogum 41. 24 et del. Lambin. 26 citiua libri. Phoenicia Manutius, ||
iam insipientes alios ita esse, ut nvMo modo ad sapientiam possent |>cr-
fiaXXov.
237 Stobaeus Flor. 14,4 (Vol. I p. 469 Hense) = Anton. MeUss. lo
^W y^^otov exd6tov fihv totg xuQuyyiXfitt6iv iag det ^f^v fii] XQooixetv,
iag ovx eld^tav, tbv 61 XttQu xdvtov exuivov ^ttVfid^etv, iag ix6fUvov n
xQi6ecag.
239 Athenaeus VI 233B. C. Zi^Vojv 6h 6 dxb tf^g Zto&g xdvttt
t&XXtt ^(pttivetuty xXrjv tov vofiifiag avtotg (scil. auro et argento) xui
xuX&g x9V<f^^'' vofiCaag d6id(poQa, trjv fiev aiQe6tv avtiov xul <pvy^
dxetXGiv, \yiv xQ^l^tv 61 tav itrSv dxeQCttav XQOfjyovfiivcig xoi-
xttl ao
et6d-ai XQo6rd66(ov' oxtog d6erl xal dd^avfiu6tov XQbg tdXXu tr^v 6td-
^e6tv tfig ^vxfig exovteg oi dv^Qcoxot^ o6u fiijte xuXd i6tt firjte
al6xQd, totg fihv xutd (pv6iv ojg ixl xoXv 3j()wvTat, t&v 6' svttvtiGtv
fitj6hv oX(og6e6oLx6teg X6ya} xal fii] (po^a tovtcav dxixfovtat.
240 Stobaeus FlorQ. VI 20 (Vol. I p.'285 Hense). 6 Zrivav rittato n
tovg 7cXeC6tovg Xiycov „i56v dxb tav novcov tdg ij^ovdg (piQetv, dxb
t(bv ^ttyetQeCcov Xafi^dvov6tv.^^
241 Clemens Alex. Strom. H 20 125 P. p. 494, S. p. 178. xaXag
6 ZrjvGiv ixl tav 'Iv6g)v iXeyev eva 'Iv6bv xuQoxtdifievov i^iXetv
35 xoteg tbv dQxrjybv v^i&v T^g 6o(pCttg Zr]v(ova tbv OoCvLxa, bg ovde-
'
X(ojtote yvvttLxl ixQT^6ttto, TtttidLXotg 8 deC, cog !dvtCyovog 6 KttQv6tLog
33 "xfxooftTjfteVai —
xcc&s^onsvcct cod., corr. Cobet.
C. ETHICA. 50
l6tOQ(l iv T0 jTcpl tov fiCov at>ro{>' ^QvkiltB yag on ,^d«f iiyj t&v
66)fic(Tav ulla r^s
Mfvxiis ig&v^^ oXtivig tUxQi 6xt(o x«l iixo6i itdv
dslv Xeyovtsg avvBXfiv xovg igoi^vovg.
248 Diogenes Laert. VII 129. xal iQa6^rJ6£69ai dl tbv 6o(phv
t&v vdav tov i(iq)aiv6vt(ov dia roO itdovg tijv ngbg aQif^ ivtpvtav^ »
fti^ ncudixd (irjdh d^^^Xett f} ixQQevtt' ov ydQ natdixolg dXla ^ (irj Xtti-
dixotg ovdi d-rjXeCttig r) &qq£6iv, dkXd ta\)td nQenei te xaX nQenovxa ii
itfrtv." —
id. adv. math. XI 190. xttl (lijv neQl [ihv naCdov dyayrig
(irjQi^ai; xai (idXa. dkX^ ini%^v(irj6ag nttQtt6x£tv 6oi ttxnbv [r\] itpo-
^'^9'rjg x£X£v6ai; (id ^C. dXX' ixeX£v6ag; xal (idXa. £lt' ovx "bnrjQi-
tr)6e 601] ov ydQ.'^
252 Plutarchus quaest. conviv. III 6, 1 p. 653 e. ag iyoy^ vij
tbv xvvtt xal rovg Z^vavog dv ifiovX6(irjv, £(pri^ dia(ir]Qi6(iovg iv k
6v(ino6CG> tivl xcd naiditt (iccXXov rj ^novdijg to6ttvtr]g ixo^iivqt 6vy-
yQd(i(iati^ rf; TZoAtrfta, xatat^rdxd-aL.
253 Epiphanius adv. Haeres. III 36 (DDG p. 592). Zrjvav 6 Ki-
tuvg, 6 2Jr(ol'xbg itprj .... rovg dl r£X£vravrag ^aoig naQufidXX^iv
XQVvai rj nvQC. xai rotg naidtxotg ;fp^tf0^at dxaXvtag. so
xelag xal xov aQxe6^ai xal ScQxeiv xal dixd^eiv xal ^rjxoQeveiv.
—
Johannes Chrjsost. Hom. I in Matth. 4. ov yuQ xtt^dxeQ IlXdxcov 6 lo
vo(tCt^G)v ev8ai(iovCav
dx aQetrig iyyCve6^aL xal b(LovoCag trig XQog m
avti^v^ ojtG}^ iXevQ-iQiOL xal av-
XQbg tovto 6vvita^e xal 6vv^Q(io6ev^
tdQxeig yev6(ievoL xal 6G)q)QOvovvteg ixl xXel^tov jjpdvov 8LateXG)6L.
tavtrjv xal UXdtav eXa^e tr^g UoXLteCag vx69-e6Lv xal dLoyivrjg xal
Zr^vav x.t.X.
264 Clemens Alex. Strom. V 12, 76 p. 691 P. XiyeL 81 xal Zr^- n
vojv, 6 T^s IJtmxfig xtC6trjg alQi^emg., iv tC trig xoXLteCag ^L^XCa
(i-^e vaovg 8elv xoLelv
(irfce dydX(iata' (irf8lv yuQ elvaL tcov d^eav
a^LOv xata6xeva6(ia, xai yQdq^SLV ov 8i8LSV avtatg Xi^e6L td8e' leQd
te olxo8o(ieLv ov8lv (li} xoXXov
Serj^eL' al^iov xal
leQbv yaQ
ayLov ov8hv XQV vo^iC^eLV ov8hv 8h xoXXov d^Lov xai ayLov io
(telv leQbv yaQ (lij xoXXov a|tov xai ayLOv ovx i6TLV olxo86(iav
d'
16 (fiXiag xal 6(tovoias, ixL dh xccl ilsv^eQlag optime coniecit Kaibel, quia
statim Bequitur p. 661 d cpiXia re xal 6ii6voia yew&rai, Si' &v ^ xaU.latTi iltv-
^tfflu toig Tttvta (uriovocv ovvuv^taL.
,62 ZENO CITIEUS.
xaTa6xsvaa(ia.
— Epiphanius adv. haeres. III 36. Zr]V(ov 6 Kirisifg
6 £rG)txbg Siprj fiij
dslv d^sotg olxoSofislv IsQci.
266 Origenes c. Celsum I 5 Vol. I p. 59, 3 Ko. (p. 324 Del.).
:iQo6&TJ6ofisv dh xal ijfistg oxl xal 6 Zi^vtov 6 Kitisvg iv rf] TIo-
5 kixsia <prj0iv' ^^Isqcc xs olxodo^stv ovdsv dsr]6si' Csqov yaQ oi)dhv
XQr) vo^ii^siv ovdh nokXov a^iov xal ayiov olxoddficov xs SQyov xal
ftavav6a}v.''
266 Stobaeus 88 Mein. Zijvov scprj dstv xag noksig
Flaril. 43,
syQail>s TtQog &s(ii6G)va xbv KvnQicov ^a6Llsa Xsyav, oxl ov8svi nksico
dya%d i)7cdQ%SL XQbg xb (pLko6o(pf]6aLy nkovx6v xs ydQ JtXst6xov avxbv
3. Zenonis apophtliegmata.
277 Plutarchus de capienda ex inim. utilitate 2 p. 87 a.
Zr^vav ds\
r^g vuvxXrjQLttg ttvxa 6vvtQL^sC6r}g, nvd^^^isvog slxsv^ sv ys, a rv^i?, m
xoLSlg stg tbv xQCfiavtt 6vvsXttvvov6tt ijti&g. id. de tranq. An. 6 —
7 videturspectare ifQo^Xrnuiroiv 'OfiriQix&v libros, in catalogo Lagrtiano
(n. 41) allatos. 10 tov del. Wilam. tpiysi. Emper.
|1 Xiyn libri. afuit .la-
, ||
cobs, &XXa libri. 14 & dh U, oUk PHBM. 27 Cf. Theog. 126—128. ruTa
ii TOi ng&TOv iihv iyslvaro laov iavtfj, oigavbv &arsQ6tv9\ iva ^iv nsQl nuvra
naXvnroi^ 0(Pq' etV] lucxttQsaai 9sols Sdos iatpaXks alsi.
Stoicorum veternm fragro. 1 tt
64 ZENO CITIEUS.
p. 467 c. Ztjvcovi r«3 KlxuI ftia vavg TceQiriv q)0Qtrjy6g' 7tv9^6(i£vog di-
15 279 Diogenes Laert. VII 25, xal nQog tbv deCi^avta 8e avta
dLaXextLxbv iv tc5 d^eQC^ovtL X6yco entd dLaXextLxdg ideag nv9e6d^ai,
n66ag ei6nQdttetaL (iL6d^ov' dxov6avta de exat6v, dcaxo^Cag uvt(p
dovvaL.
280 Plutarchus de prof. in virt. c. 6 p. 78 e. 6 de Zi^vcov 6q&v
20 tbv &e6(pQa6tov inl ta noXXovg exeLv „6 fiad^rjtdg d^avfia^^^evov ,
sxeCvov ^hv X^Q^Sy ^9>V^ ^eCtav, ovfibg de 6v^(pcov6teQog.^^ idem —
neQl tov eavtbv enaLvetv dvenL(pd^6vcog c. 17. p. 545 f. ovtco ydQ 6
Zrjvcov nQbg tb nXfi^og tCov ®eo(pQd6tov (lad^rjtav „6 ixeCvov X^Q^^S^
eq)rj^ ^eC^oov, 6 ifibg de 6v^(pcov6t€Qog.'^
25 281 Gnomologion Monac. 196 (Gnomol. Vatic. ed. Stemb. 295).
ZtivGov 6 (pLX66o(pog.^ Xey6vtcov ttvav otL naQado^a Xiyei, elnev „aAA'
ov naQavofia.^^ Cf. Cleanth. n. 619.
282 Chrysippus ap. Galen. de Hipp. et Plat. plac. m5 (V p. 322 K.,
p. 288 lu. Mueller). o te Zrjveov n^bg tovg iniXa^fiavofiivovg otL .,
'
30 ndvta td ^rjtov^eva eCg tb 6t6^a (pBQei, e(pfj6£v ,,,dXX ov ndvta xata-
nCvetaL.'"''
283 Diogenes Laert. VII 24. eQcotri%^eLg ncog exei n^bg XoLdoQCav
^xad-dneQ, elnev, £i nQe6^evtrig dvanbxQLtog dno6tiXXoito.^'
284 Diogenes Laijrt. VII 24. iv 6v^no6Cco xataxeC^evog 6Ly^^
35 trjv aitCav rjQcotrld-rj. ecprj ovv tcp iyxaXi^avtL dnayyelXaL nQog tbv
(ia6LXia, otL naQfjv tLg 6Lconav enL6tdfievog. rj6av 6e ot iQC3ti^6avteg
nuQd IltoXefiaCov nQid^eLg dcpLxb^JLevoL xal §ovX6fievoL fiad^eiv, tC et-
ttoiev jtiQl adroO xgbg tbv fiagUia. — Stob. Floril. 33, 10 (Vol. I
89 oi 6vxe B. 30 i(funt%ite P*
66 ZENO CITIEU8.
ayav xal 67tovdfjg rjyev 'AvtCyovog 6 fia6ilevg. xaC note ovv vnsQ-
nXrj6d-elg olvov inexafiaee ta Zfjvojvi,, xal cpiXav avtbv xal neQi^dk-
Aov dte e^oivog av, fj^Cov tt avtbv nQo^td^at^ o^vvg xai veavuv6^£-
15 vog 6vv OQxa), ^rj dtvxri6eiv tf^g altfj^ecag. 6 de Xiyei avta ,,noQ£v-
^•elg ffif^ov" 6£^vag a(ia xal (i£yalo<pQ6vag trjv }ii&rjv iXiy^ag xal
^ag xal avtbg tbv Ix^vv dni6vQ£v inLXiyav' (Eur. Bacch. 1129)
'
'IvG3 d\ tdnl ^dr£Q ii,£LQyd^£ro.
Ksifiivoiv libri, corr. Menag. 32 vn' avtbv L, v<p' avtbv BP, vns^ avtbv D.
67
yov xov d' slxovxog ,^sifiaQx6 ^ol xA^^at" itpi^ „xal dap^vat".
299 Plutarchus de virt. mor. 4 p. 443 a. xatTOt xcd Zr^vava
jixtt8ri(i,C(f
v£avC6xav X£Ql ixLxr}d£v(idxav dL£Xiy£XO d(pQ6vag' 6 dh
Zi^vav „idv (i'^ xi^v yXa66av, icprj, £Cg vovv dxo^Qilttg dLaXiyr], xoXv
xX£Ca £XL xttl iv xolg X6yoLg xXri(jL(i£Xri6£Lg.^^ — Plutarchus vita Phoc.
Arat. c. 17,2 &dovxog 'A^OL^ims iv t^ ^sdxfm. 28 malim: xul (pro oi) si-
tpv&g. 30 XdXov, Xa in ras. B. 36 dtpQSvag A' Meineke, &q)Q6vov ASM.
68 2EN0 CITIEUS.
i^Q(oxrj6sv si xiva xal xaXd s%siv avxat doxsl. xov d ovx slSivav
ovx at(?;uw7j, sg)r]^ sl ^sv xl xaxbv rjv slQrj^svov vjc'
<pr]6avxog ,^slx'
' '
HvxiGd-svovg, xovx ixXsyd^svog xal ^vrj^ovsvav, si di xt xaXdv^ ovd
iTii^aXXdfisvog xaxixsiv^''
10 306 Diogenes Laert. VII 20. Xiyovxog di xivog ax)x& tcsqI UoXi-
licavog, 03g dXXa TCQod^ifisvog dXXa Xiysc^ cxvQ^QOjnd^ag scprj ,,n66ov
ydQ (jdvy rjydnag xd dtddftfva;"
307 Diogenes Laert. VII 21. xal nQostpiQsto xd xov KatpiaCov'
og ini^aXo(iivov xivbg x&v ^ad^rixav (isydXa (pv6dv, naxd^ag slnsv^
'
15 hg oifx iv xa (isydXc) xb sv xslyisvov slr]^ dXX sv xa sv xb (liya.
Cf. Athenaeus XIV 629 A. ov xaxag dh xal KacpiaCag 6 avX^-
rijg, ini^aXXofiivov xcvbg xav (lad^rjxav avXslv (liya xal xovxo (isXe-
TWVTog, naxd^ag slnsv ovx iv xa (isydXa xb sv xsCfisvov stvai., dXXd
iv xa sv xb fiiya.
20 308 Diogenes Laert. VII 20. xolg sv Xsyofiivoig ovx scprj dstv
xaxaXsCnsG&ai xbnov., coGnsQ xolg dyad^oig xsxvCxaig., slg xb d-sdGaG&ac
xovvavxCov ds xbv dxovovxa ovx(o nQog xoig Xsyofiivocg yCvsed-ac,
&6XS 11"^ Xafi^dvsLv iQovov slg xrjv snLGrjfisCcoGLV.
dnofivrjfiovsvsLv.) dXXd nsQi xijv dtddsGLV xfjg XQsCag xbv vovv doxo-
XsL6d-at, fiij G}6nsQ sTpri^Cv Ttva r)
6xsva6Cav dvaXaft^dvovxag.
310 Stobaeus Floril. 36, 19 (Vol. I p. 694 Hense). Zj^vcjv n^bg
30 Tov nXsC(o XaXsiv d-iXovxa r]
dxovsLv „v£aW(?x£," slnsv, „i^ (pv6Lg r]fiiv
v^TotfT^vat;"
314 Diogenes Laert. VII 19. (i£LQaxiov dh n£Qi£Qy6t£Qov naQa
tr}v' ijXixiav iQat&vtog ^i^trjfid nQ06r]yay£ nQog xdtontQOv xal
Tt,
'
ixiX£v6£v i(i^Xii>aL. in£Lt '^Q(otr}6£v £l Soxel avta dQ(i6ttovta ^lvaL
lohan. Damasc. p. II c. 13, 81. Zrlvav iQatrj&^ig ., nag &v rtg viog
iXdxL6ta c((iaQtdvoL „£l nQb 6(p^aX(JLav £XOl, icpr), ovg (idXL6ta tL(ia
xai aitf%vv£Tat".
320 Diogenes Laert. VII 23. t&v yv<aQi(iaiv tivbg naLdaQLOv
(i£(ic3Xa)ni6(iivov d^£a6d(i£vog, nQbg avt6v „6(>& tfov, £(pr]y tov frv/iov ss
td Tx*'^."
321 Diogenes Laertius VII 23. eXey^ di (scil. 6 Z?jvcov) (irjdhv
elvai tfig olrl6£a)g dXXorQLd)t£QOv nQbg xatdXrjil^LV t&v inL6Tr}(ia)v.
9 &YQiov scripsi, &yqov vulg.; cf. Schol. ad Ar. Nab. 848 &Y(fiovg ixdXovv
fovg naiSiQaaxdg. 19 dg(i6tT0v BPF. 20 toiavTTi xoiavta scripai, rotavrr]
PD, rotavra BF. 32 Ix^i L. 38 ol^aews D, non^oem BPL.
70 ZENO CITIEUS.
(ihv 0Qa6Lv ccjcb tov asQog Xa^^dvaiv t6 (pag, rrjv dh tl^vx^fjv anb t&v
fiad^Tj^tov.
323 Stobaeus Floril. 98, 68 Mein. Zi]vav eXsysv ovdevbg i^fiag
5 ovtG) Jtev£6d-at Sg x(><^vov. ^qaxvg yaQ ovtcog 6 ^log^ ii ds tsxvr)
^axQT]^ xal [laXXov ij tag t^g ^vxfig v66ovg Id6a6%-ai dvvayLSvri. —
Diogenes Laert. VII 23. ^rjdsvog ts rj^ag ovtcag slvai hvdsslg cbg
Xq6vov.
324 Gnomologion Monac. 197. 6 avtbg {Zr^vcov) iQotrjd^slg tC
&(57CSQ tovg VTtoHQLtdg., tr^v (isv (pcavriv xal trjv dvva^iLV (isydlrjv sxslV
20 t6 [isvtoL 6t6iia [ir] SlsXxslv o noLsiv tovg noXXd fisv XaXovvtag^
ddvvata ds.
328 Diogenes Laert. VII 20. sl7c6vtog ds tLvog ott (iLXQa avtS
doxsi Ttt XoydQLa tcbv (pLXo66(p(av ^,XsysLg, sItcs, tdXrjd-fj. dsi fisvtoc
25 329 Diogenes Laert. VII 2Q. sXsys ts xQsittov slvaL toig jco6lv
dXL0d^stv r] tfi yX(ottr].
Cetera huius dicti testimonia, quod etiam Socrati tribuitur, com-
3.5 331 Diogenes Laert. VII 21. sXsys ds xai tav (pLXo66(pcov tovg
11 ?9rj om. BPL. 18 xova) B, post tov littera erasa in P, rbv vd> L. -
21 TtoLsTv —
aSvvata Si vix sunt ipsius Zenonis, sed explicantis; dSvvata cor-
ruptum; fortasse XAYNAAE. 35 eocpcov B, cpiXo add. mg. 36 aocpovg L;
scribendum videtur: xd [ihv fiSYaXa aocpovg.
APPENDIX. 71
Appendix.
Fragmenta Zenonis ad singulos libros relata. •
I.
IliQl 'Avd^Qanov Ov6£C3g==n. XIV (ind.).
II. yi3fo^vr}(iovev(ittTa KQttxrjxog 'Hd-ixd (ind.)
fr. 1 n. 273 p. 62, 32.
III. /dlttTQL^al
fr. 1 n. 250 p. 59, 11. i*
ZENONIS DISCIPULl
1. Aristo Chius.
333 Diogenes Laert. VII 160.
l^pttfrojv 6 Xtog 6 ^dlavd^og,
inLxaXovfievog Eeiqi^v (secuntur placita). ovxag d% tpiXo6o(p&v xal iv
Kvvo6dQy£i Siaksy6fi£vog t6xv6Bv aiQBXL6xiig axov6ai. Mikxiddrig ovv
xal zlCrpiXog 'j4Qi6xav€LOL nQo6rjyoQsvovxo. r^v di xig jcsi6xixbg xal 5
IjQOXQsnxLxav /3'.
iQaxLxai SiaxQL^aC'
vnofivrjfjLaxa vxIq xsvodo^Cag'
vxofivrjfidxav xs''
d7CO(ivr](iovsv(Ldx(ov y'' M
XQSL&V La''
Cf. prooem, 16. xal ol (£hv avr&v (scil. rov q)iXo06^(ov) xatiXi-
xov VTCOfivi^fitttcc, ol d' olcjg ov GvvsyQatpav, coOtcbq xatd nvag Ua-
XQcctrjg, Utilncov, ^CXinnog^ Mevidrniog, IIv^Qav
—— xatd ttvag
IIv&ayoQag^ l4Qt6t(ov 6 Xlog nXiiv ixi^toXatv hXCyav.
5 334 Themistius or. 21 p. 255 Hard. ixtpavivtog dh iv (piXo6o(pC(f
xal ixXd^^avtog tov dXri^-ovg^ dvaiiicotl Ttdvtsg aTCoXavovGiv ol 6vX-
ov8inote, xatd tovtov tbv xaLQov v(p eva neQL^oXov xal (iCav jt^Xtv
ol xat' 'AQC6tc3va xal 'AQxe6CXaov dvd-r]6avteg (pLXoOocpoL.^^ — —
6 8e 'AQxe6CXaov xal 'AQC6tc3va t&v xad-' avrbv dvd-r]6dvtc3v xoqv-
(paCovg tCd-r]6LV. iv avtalg yaQ talg dno(pd6e6L tavtaig Ixavi^v
ab aliis probabile est litteris mandata esse. Quod fortasse ad dialogos quoque
referri potest. Scilicet colloquia fuerunt ab ipso Aristone cum discipulis habita.
Protreptici, de Zenonis placitis liber, cum Alexino et dialecticis i./ugna Stoico
tantum Aristoni conveniunt. 7 Stoicus Aristo certe intelligitur in sequenti- ;
(lifivrjxai.^ xovg
6 ixeCvo) duve%^ivxag xal &v dtadoxij ovde(Ua 6a^-
{m6 xivog ott ovxl nuQa '^QCaxavi (lexa noXl&v ajoXa^oi' „ff xolg
noXXolg, elne^ 7tQo6elxov.) ovx av i<ptXoa6(pr}aa.^
340 DiogenesLaeii;. VII 18. jiQCaxuivog 61 xov (ladi^xov xoXXA
StaXeyo(iivov ovx evtpvcbg, evia di xal TCQonexcbg xal d^Qaffiog ,,(idv-
Qov 6Q(i^6ttvxtt inl XQvcprjv, Xiycov ade' ,,i^6r] 6i noxe xai xovxov
necpaQttXtt xbv xrig r]8ovi]g xal dQexr]g (ie66xotxov diOQvxxovxa xal dva-
ttVxtxQvg nXttxavtx6v.
345 Diogenes Laert. IV 40. (6 'AQxe6CXttog) <ptXo(ieiQdxi6g xe r]v
xaxa<peQ^g' od^sv ol nsQl 'AQt6xavtt xbv Xtov Uxatxol inexdXovv
xttl
69-i]vttt Xiyexat xal KXeoxdQovg xov MvQXeavov' i<p' a xal nQbg xovg
dLrjXsy^Ev.
348 Cicero de nat. deor. III 77. si verum est, quod Aristo Chius
dicere solebat, nocere audientihus philosophos iis, qui hene dicta male
25 interpretarentwr ; posse enim asotos ex Aristippi, acerhos e Zenonis schola
exire.
13 ots] 6L,
ivcc oTi in litora P^. 14 kQ-KiaiXai B. 16 k-Ka8rui,i%hv
BP. II \L7]8ev BPL. 17 xis 8i as B. itixpXcoas B.
||
19 8o^aat6v BPL.
23 esset Madvig. Cf. simile dictum Zeuonis n. 242.
PLAcrrA. 79
P 1 a c i t a. »
vn\Q 'f)(JLdg
dh td q)v6Lxd' ddvvata yuQ iyv&6^aL xal ovdh nuQixeLV
XQeCav.
353 EuBebius
praep. evang. 62, 7 (p. 854 c). ravra (iXv ovv XV
6 ZaxQttxrig' (letd di avtbv ol neQl 'AQC6tLnnov tbv KvQrjvalov, ineLd'' n
v6teQOV ol neQl 'AQC6tava tbv Xlov inexeCQrj6av XiyeLv ag SioL
(i6va td 'fi&Lxd q>LXo60(peLV' elvaL yaQ di^ ravra (t\v dvvatd xal a<pi-
XL(ia' to-vg (livtoL ne^l tfjg q)v6eag X6yovg nav tovvavtCov (i-^te xata-
Xrjnto-vg elvaL (t^^t'.,
ei xal 6(p^elev., '6(peXog exeLV tL. (irjdlv ydQ ^,utv
' '
e6e6d-aL nXiov^ dXX ovd el (ieteaQ6teQ0L tov UeQ^iag dQd^i^vteg (frg. so
a^vtotg totg ii(L(ia6L xatCdoL(i,ev tbv ndvta x66(iov xal f^v tav 8vra)v
daL^ovetv. o&ev dg&ag elne UcaxQdrrjg ort tav '6vxGiv r& (ilv 'bn^Q
rili&g Blri^ xa ds ovdlv ngbg rjfi&g. etvai yaQ xa (pv0ixa ^lv vtcIq
r}{ias, ta dl iista xov d-dvatov ovSev TCQog ^^ag, ^ova dl nQog rifiag
td dvd-QG)JtLva. xavxrj Sh xal xaiQSLV avtbv elndvta trj '/dva^ayoQov
6 xal ^AQxeXdov (pvGioXoyCa tpritEtv
'
xax6v t dyad-ov te tetvxtai.
oxti ol iv fieyaQoiGL
Kal aXlcog dh elvai tovg (pvOixovg X6yovg ov xakenovg o^bdh ddvvd-
tovg (i6vov, dXXd xal dde^eig xal tolg v6(ioig 'bnevavxlovg. toitg fihv
yaQ d^iovv ^rjd' elvai d^eovg tb na^dnav^ tovg dh tb dnevQov ^ t6
10 6v ?)
t6 £v, xal ndvta ^aXXov r) tovg voiiL^o^evovg' fi^v T'av diaq)(o-
vlav na[in6Xlriv ovGav tovg (lev yaQ dneLQov dno(palveLV t6 n&v^
tovg 8h neneQa0(ievov, xal tovg (ihv d^iovv dnavta XLveld^aL^ tovg
de xad-dna^ (irjdev.
364 Diogenes VI 103. dQe6xeL ovv avtolg (scil. tolg Kv-
Laert.
16 vLXoig) tbv XoyLxbv xal tbv (pv(fLxbv tbnov neQiaiQeiv., e(iq)eQa>g Aql-
6tG)VL ta Xtoj, (Lovcp 8e nQ06exeLv ta ri%-LXG).
365 Cicero Acad. Pr. II 123. Liber igitur a tali irrisione So-
crates, liber Aristo Chius, qui nihil istorum (scil. physiixyrum) scnri
putat posse.
20 366 Sextus adv. math. VII 12. xal 'AqC6x(ov dh 6 Xiog ov
(i6vov, ag t^v te (pv6Lxriv xal koyixijv %^ec3QCav d^d
(pa6L, naQrixeixo
t6 dv(0(peXeg xal nQbg xaxov tolg (pLXo6o(pov6LV vndQ^eLV^ dXXd xal
tov rjd-LXOv t6novg tLvdg 6v(ineQLeyQa(pev, xa^dneQ t6v te naQaLvetL-
xbv xal tbv vno^etLxbv tbnov xovxovg yaQ elg xCt&ag dv xal nai-
25 daycjyovg nCnxeLV^ aQxeiv dh n^bg t6 (laxaQCcog ^iavaL tbv olxHovvta
(isv nQbg dQetr^v Xoyov, dnaXXotQLOvvta dh xaxCag^ xatatQe^^fovta bh
tav fi£Ta|v TovTOf, neQl d ol noXXol ntorj^evteg xaxodaL(iovov6LV.
367 Seneca epist. 89, 13. Ariston Chius non tantum superva-
cuas esse dixit naturalem et rationalem (scil. partem philosophiae) sed
30 etiam contrarias. moralem quoque, quam solam rdiquerat, drcumcidit.
nam eum locum, qui monitiones continet, sustulit et paedagogi esse dixit,
non philosophi, tamquam quicquam aliud sit sapiens quam generis hu-
mani paedagogus.
367 a Lactant. div. instit. VII 7. Ad virtutem capessendam nasd
35 homines, Ariston disseruit.
368 Seneca epist. 94, 1. Eam partem philosophiae, quae datpropria
cuique personae praecepta nec in universum componit hominem, sed ma-
rito suadet, quomodo se gerat adversus uxorem, patri quomodo educet
liberos, domino qu^tnodo servos regat, quidam solam receperunt.
25 cc(fKtla9oci libri.
PLACrTA. 81
359 Seueca epist. 94,5. Qui hanc partem (scU. eam quae dat
propria cuique personae praecepta) videri volunt supervacuam, hoc aiunt:
Si quid oculis oppositum moratur aciem, removendum est. illo quidem
obiecto operam perdidit, qui praecipit: „sic ambiUabis, iUo manum por-
riges." Eodem modo uhi aliqua res chcaecat animum et ad of/iciorum lo
dispiciendum ordinem impedit, nihU agit, qui praecipit: „sic vives cum
paire, sic cum uxore." nihil enim proficient praecepta, quamdiu menti,
error obfusus est; si ille discutitur, quid cuique debeatur
adparebit,
officio; alioquin doces illum, quid sano fadendum sit, non efficis sanum.
Pauperi ut agat divitem monstras: hoc quomodo manente paupertate u
fieri potest? ostendis esurienti, quid tamquam satur faciat: fixam potius
medullis famem detrahe. Idem tibi de omnibus vitiis dico: ipsa remo-
venda sunt, non praecipiendum, quod fieri iUis manentibus non potest.
nisi opiniones falsas, quibus laboramus, expuleris, nec avarus, quomodo
pecunia utendum sU, exaudiet, nec timidus,quomodo periculosa con- to
temnat. efficias oportet, vit sciat pecuniam nec bonum nec malum esse;
ostendas Uli miserrimos divites; efficias ut, quicquid publice expavimus,
sciat non esse tam timendum quam fama circumfert, nec dolere [quem-
qu^mj nec mori. saepe in morte, quam pati lex est, magnum esse so-
latium, quod ad neminem redit; in dolore pro remedio fuiuram obsti- a
nationem animi, qui levius quicquid contumaciter passus est.
sibi facitf
optimam doloris esse naturam, quod non potest nec qui extenditur magnus
esse nec qui est m,agnus extendi. omnia fortiter excipienda, quae nobis
mtmdi necessitas imperat. His decretis cum Ulum in conspectum suae
condicionis adduxeris et cognoverit beatam esse vitam non quae secun- so
dum voluptaiem est, sed secundum naturam, cum virtutem unicum bonum
hominis adamaverit, tu/rpitudinem solum malum fugerit, rdiqua omnia,
bonam vaietudinem, vires, imperia scierU esse mediam
divUicLS, honores,
ipsi facere non possunt. haec paedagogus puero, haec avia nepoti prae-
supervacuum est, nescienti parum. audire enim debet non tantum, quid
sihi praecipiatur, sedetiam quare. Utrum, inquam, veras opiniones ha-
benti de honis malisque sunt necessaria an non habenti? qui non habet,
nihil a te adiuvabitur. aures eius contraria monitionibus tuis fama
15 possedit. qui hahet exactum iudidum de fugiendis petendisque, scit, quid
sihi faciendum sit, etiam te tacente. tota ergo pars ista philosophiae
submoveri potest.
Ihio sunt, propter quae ddinquimus: aut inest animo pravis opinio-
nihus malitia contracta, aut etiamsi non est falsis occupatus, ad falsa
soproclivis est et cito specie qu^ non oportet trahente corrumpitur. itaque
dehemus aut percurare mentem aegram et vitiis liberare, aut vacantem
26 alia enim dare debemus feneranti, alia colenti agrum, alia negotianti,
alia regum amidtias sequenti, olia pares, alia inferiores amaturo. In
matrimonio praecipias, quomodo vivat cum uxore aliquis, qu^m virginem
duxit, quomodo cum ea, quae alicuius ante matrimonium experta est,
quemadmodum cum hcuplete, quemadmodum cum indotata. an non
sQ putas aliquid esse disoriminis inter sterilem et
fecundam, inter provec-
xl dij 601 'AQiOxoiVtt xaxaXiy 01(11 xiXog ovxog slvai x-^v ttdia<poQCav
;
Qov Ti)v vyeCttv xtti xav xo xttx' ttvxijv naQajiXriOiov £(pr)6ev 'AqCoxcov lo
(pCttig
ttXXox dXXa nQoxdxxo(isv 6xoLxsla, nQbg xdg 8Ltt(p6Qovg nsQL6xtt-
6SLg dQXL^6(isvoL^ xal xb (ihv diXxa oxs xb xov ^Ccavog bvo(ia yQd(po(isv^
xb dh laxa oxs xb xov "Icavog, xb dh <a ot« t6 tov '^QCavog, ov xfi ss
Qctyv TOVTO
noLsiv dvayxttt/6vxcav ovxa xdv xolg (JLSxa^i) dQSxr]g xal
.,
'
quae Zeno voluit, nuUa esse censuit. huic summum honum est, in his
rebus neutram in partem moveri, quae ddia(poQCa ah ipso dicitur.
TuBC. disp. V 27. Aristo Chius — qui nisi quod turpe esset, S6
pridem explosa sententia est; qui tamen haherent ius suum disputandi
de officio, si rerum aliquem dilectum rdiquissent, ut ad officii inven-
tionem aditus esset.
10 364 Cicero de fin. II 43. Quae (sdl. prima natu/rae) quod Ari-
stoni et Pyrrhoni otnnino visa sunt pro nihilo, ut inter optime valere
et gravissime aegrotare nihil prorsus dicerent interesse, recte iam pridem
contra eos desitum est disputari. Dum enim in una virtute sic omnia
esse voluerunt, ut eam rerum selectione exspoliarent nec ei quicquam aut
15 unde oreretur darent, aut uM niteretur, virtutem ipsam, quam amplexa-
hantur, sustulerunt.
Cf. m 11 et 12.
IV 47. ut Aristonis esset explosa sententia dicentis nihil differre
aliud ah alio, nec esse res ullas praeter virtutes et vitia, inter quas
20 quicquam omnino interesset.
turpe sit, negant esse ullam causam, cur aliud alii anteponatur, nec
inter eas res quicquam omnino putant interesse.
praeter vitia atque virtutes negavit rem esse ullam aut fugiendam aut
expetendam.
367 Cicero de legibus I 38. sive etiam Aristonis diffidlem at-
que arduxim, sed iam tamen fractam et convictam sectam secuti sunt,
86 ut virtutihus exceptis atque vitiis cetera in summa aequalitate ponerent.
— 55. si, ut Chius Aristo dixit solum honum esse, qu^d honestum
esset, malumque, quod turpe, ceteras res omnis plane paris ac ne mini-
mum quidem, utrum adessent an ahessent, interesse etc.
10 quod Madvig, cuiu libri. 21 uihil quod non aut lihri, quod non del.
Lamhin.
PLACITA. 86
alio tnagis, Pyrrho scilicet maxime — deinde Aristo, qui nihU relin-
quere (scU. quod praeter virtutem appetendum esset) non est ausus, intro-
duxit autem, quibus commotus sapiens appeteret aliquid, quodcumque in
mentem incideret et quodcumque tamquam occurreret. Is hoc melior
quam Pyrrho, quod aliquod genus appetendi dedU, deterior quam ceteri, is
374 Galenus de Hipp. et Plat. decr. VII 2 (208. 591 M.). vo(i,C6ag
ri)v dQexiiv xrjg il^vxfjg ed-exo (iCav, ini6xr](iriv dya^&v xal xaxav. oxicv
fihv ovv alQel6^aC xe derj xdyad-d xal tpevyetv xd xaxa, xrjv ixi6xij-
(irjv xi^vde xaXel 6c3<pQ06vvi]v' oxav dh nQoxxeiv (lev xdya&d, (irj XQax-
savxijv dnoxsXs6(ia-
x6g S6XLV aixCa' xaxd 6vy%Qri6LV 8h xovx(ov yCyvsxaL xb sv8aL(i6vog
t/i]V (li] yttQ 8i] sv8aL(iovG)(isv XQbg xd 6v6(iaxa, bxav xbv oQd-bv ^Cov
sv8aL(iovCav XsyG)(isv xai sv8aC(iova xbv xsxo6(Lr](isvov xi]v ipv%i]v
svaQSxcag.
30 377 Porphyrius de animae facultatibus apud Stobaeum ecl. I
va(jLLV xfjg i>v%fig d-s(isvog xavxrjv ^LaLQsl slg 8vo, xb (isv xl (iSQog
85 (pd6x(ov (isxd XLVog x&v al6^r]tr]QiG)v cag td xoXXd XLVSld&aL^ b ai6d^-
Tixbv xaXsL, dQ%i]v xai nrjyijv vndQ%ov tav xatd (LSQog al^d-rj^sov,
t6 8s dsi xad-' savtb xai %oQig 6Qydvov, 6 ini (ihv tov dX6yov ovx
€l}vo(id6d-aL (r) ydQ bXog ovx slvttL iv avtolg r] tsXsog d^d^svhg xai
^rdAfcag", bnoiog de ^rj(iddrjg' „v;r£(> Tt}v ;rdAtv". 'O d' avtbg (pLX66o- m
(pog FloXvevxxov ioxoQei xbv IkprjTrLov., eva rav r6re xoXLrevo(iivav
ji&r]vri6LV ., dTto(paCve6d-aL, (liyLOrov (uv elvaL QijroQa ^rj(io6d^ivrjVy
dvvareyrarov de eineiv OaxCava' xXeiorov yuQ iv ^Qaxvxdrri Xi^eL
vovv ixtpiQeLv.
382 Plutarchus oTfc (idXL6ra roig r}ye(i66L dei rbv q)LX66o(pov dLu- ss
tG)v^ xsXsv6o}isv avtovg ^rj ivoxXslv., dXX d%i6vtag iv tG) ^v6t& tavta
xal tatg 7caXaC6tQaig dcaXiys^d-aL totg dd^Xrjtatg, ovg tG)v ^i^XCcov
i^sX6vxsg dsl SirnisQsvsiv iv 6x(x)ii^a6i xal ^cjfioXoxCatg id^C^ovtsg^ csg
35 6 xofii^bg 'AQC6tG)v sXsys,, totg iv yvfiva6i(p xCo6iv byiOLog XcxaQOvg
OTt 6 vjcvog oiov rsXthvrjg ro r](iL6v dtpaLQsl rovrov' iyco d' etc.
la. ApoUophanes.
404 Diogenes Laert. VII 140. (pri^l d\ jcsqI rov xsvov Xq^^-
6L%7Cog (i\v sv rra tcsqX xsvov xai iv r^ XQG^rri r&v (pv6LXG)V rsxvStv
15 xal 'A^coXXocpdvrig iv rf} (pv6Lxf] (placitum vide Chrys. II n. 543).
405 TertuUianus de anima 14. Dividitur autem in partes (scH.
anima) nunc in duas a Platone etiam in octo penes Chrysippum,
etiam in novem penes Apolloplianem.
406 Diogenes Laert. VII 92. 6 (isv yaQ !4noXXo(pdvrig (iCav
20 XiysL (scil. aQsrrjv), rrjv cpQovrj^Lv.
407 Fragmenta Herculanensia ed. Scott p. 271 (Pap. 19
— 698
Scriptor incertus xsqI al6d-r]6sc3g col. 15)
— — ;u()dvotg, ri]V d' at-
2. Herillus Carthaginiensis.
409 Diogenes Laert. VII 165. "HQiXkog dl 6 Kuqxv^^^^^^S (*«-
cuntur placita). Itftt di tcc /3t/3Ata avrot) 6Xiy6anx<x /*^v,
dvvd^iicag
dl ^t6rtt xul niQisxovrcc ttVTt.^^ijaiig XQog Zijvavu.
XiQl d6xil6i(og'
xiQl nad^&v it
niQl vaoXtlilfsmg'
voiio&strjg'
(ittuvtix6g'
dvtKfiQOV
diddaxuXog' it
ditt6xivd^oiV
svd-vvav
'EQ(irig-
M^diLtt'
'
didXoyoL' 90
d^i6iGiv Yi&ixav.
'
fut i3iL6tr](irig ^r}v xal (irj tf} dyvoia dLaPifiXr](jLivov. ilvai dl ti^v
t7}g (ihv yttQ xal tovg (li} 6oq>ovg tfTojra^fO^at, tov dh (i6vov tbv
ttt 8h ^itai,v dQitY}g xal xaxlag
6o(p6v. dSLdtpOQu ilvuL.
412 Cicero de finibus IV 40. Introdim enim virtus nuUo modo
potest, nisi omnia, quae leget quaeque rei(net, unam referenfur ad sum-
mam. Nam si omnino <ea> nos neglegemus, in Aristonea vitia inc»- s»
demus et peccata ohliviscemurque, qwie virtuti ipsi privLcipia dederimus;
guhernari possit. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; post enim
Chrysippum non sane est disputatum.
Cicero de oratore III 62. fuerunt etiam alia genera philosophorum,
15 qui se omnes fere Socraticos esse dicebant, Eretricorum, Erilliorum,
Megaricorum, Pyrrhoneorum. sed ea horum vi et disputationihus sunt
iam diu fracta et exstinda.
415 Cicero de finibus III 9,31. Sed sunt tamen perabsurdi d ii
qui cum scientia vivere ultimum honorum, et qui nullam rerum diffe-
20 rentiam esse dixerunt atque ita sapientem beatum fore, nihil aliud dlii
3. Dionysias Heracleota
qui Yocatur 6 Mera^ifiBvoq,
422 Diogenes Laert. VII 166. Jiovv6iog
MtraQ-diievog di 6
xiXog elxs xi^v iidovriv dia n£Qi6xa6iv 6q)d-aXfiCag' aXyil6ag yitQ im-
ndvcag axvtjOtv tinelv xbv novov adid(poQov. ^v dh nalg (itv @to- lo
425 Diogenes V
exi xal diovvOiog 6 Mtxa&ifitvog
Laert. 92.
{r\ Univd^ttQog, ag
ivioC) yQd^ag xbv HaQ^evonatov hniyQa^e Eo<po-
xXiovg. 6 6h (scil. Heraclides Ponticus) nL6xev6ag etg xl x&v I6iav 35
22 Duo libri videntur xtQl nXovxov et nsQi ^difitog *al tifjuoQlag. 32 Cl.
D. 422, 14 xal "iifatov dntSixtxo ir^Xutv uvxov.
94 DIONYSIUS HERACLEOTA.
'
col. XXX. sig) (liaov usydXri t^ | (fcovfj, xal (idhad^ ots \
6l(o-
nysio n. 446.
427 Ind. Stoic. Herc. col. XXXII. (tbv) n6vov (psvxtb(v \ etv)aLy
>o f^v d' 6xo)nbv xai tiXog. 'Eyi\(v)sto 8'ovv xal nolv\{y)Qd-
'fjdov^iv I
' '
xal I
toLg 6VVL . . etc.
Lucianus Bis aocus. 20. 21 iiixQi ^ikp t9lg v66ov ffAvttcv (&^f Aij-
:
0ctv rt ttvxhv xovg x£qI xfig xaQtiQiug Xdyovg, ixel dh fjX}nj6B xul
ferendum viro. i«
Nam cum
ex renihus laboraret, ipso in eiulaiu damitabat falsa esse
illa, quae antea de dolore ipse sensisset. Quem cum Cleanthes condisci-
pulus rogaret, quctenam ratio eum de sentcntia deduxissd, respondit: u
„Quia si, cum tantum operae philosophiae dedissem, dolorem tamen ferre
non possem, satis essd argumenti malum esse dolorem. Plurimos autem
annos in phUosophia consumpsi nec ferre possum; malum ed igitur
dolor."
433 Cicero Acad. Pr. II 71. Bionysius iUe Heradeotes utrum m
comprehendissd quod multos annos tenuissd Zenoniqu^ magistro
credidissd, honestum quod essd, id honum solum esse, an quod postea
defensitavissd, honesti inane nomen esse, voluptatem esse summum bonum.
434
Cicero Tuscul. disp. III 18. Itaque non inscite Heracleoies
Dionysius ad ea disputat, qum apud Homerum AchUles queritur hoc, n
ut opinor modo (
J 646)
Corque meum penitus tu/rgescit tristihis iris,
Cum decore atque omni me orba4ium laude recordor.
19. Num m^nus adfecta rede est, cum in tumore est, aut num cUiud
quodpiam membrum tumidum ac turgidum non vitiose se habd? Sic so
30 aliud quodpiam Tumebus, aliquod quippiam libri. 35 Ira: cf. Vol. III
n.897 (p. 96, 37) 6^/1] iaztv ini&vfiia zinaffiag toi> ^dtxTjx^vai donovvros.
37 Vol. UI n. 401 (p. 98, 3) imxai^sxaKiu ih ijdovij iifi xotg x&v niXas irvx^
(UCCIV.
Stoicorum veterum fragm. I. 10
96 PERSAEUS C1TIEU8.
4. Persaeus Citieus.
435 Diogenes Laert. VII 36. Mccd-rjrai dh Zrjvavog noXXol [idvj
nsQi yd(iov
nsQl das^sCag'
30 ®vs6rrjg'
nsQl iQthrcov
nQOtQsnrixoC'
10 misericordia cf. Vol. III n. 414 (p. 100,43) ohrog dh Xvnr] in' dXXoTQioig
:
dlttTQlfi&V'
XQet.c!)v
d''
'
anofivri^oviviiccttt
*l6xoQCav.
437 Ind. Stoic. Herc. col. XII 3. /iaA(t)tfta yi,\v ovv t&v luc^- \
y6vov xai naQeXd^av els xbv 'Avxiy6vov xai OCXas ydfiov etc.
441 Ind. Stoic. Herc. col. XIH. aL)xLo{v iy)ivexo xovxov \
xal
xb xoJ^t^^^^vat Zr]\vG)vos ovxog exL
noX\Xo{v 6)vv i^A)vTLy6vG) xal \
10»
,98 ZENONIS DISCIPULl.
Haec qnoque ad Persaeum aliqm modo referri certum est, sed sen-
tentia non intelligitur.
442 Pausanias II 8,4 (de Arato Sicyonio). K6Qt,vd-ov dh exov-
rog 'Avtiyovov xal g)Q0VQag Muxsdovav ivov6rjs^ tovg Maxedovag %&
&
alcpvtdCfp trig iTCLd^saeag xateTtXrj^s, xal aXXovg ts XQatr^^ag ^d%ri
dietp^sLQS neQ6atov
xtti stcX tfj
cpQOVQa tstay^evov, bg naQa Zilvova
thv Mva6eov xata fid&ri0Lv 60(pCag i(poCtrj6ev.
Idem VII 8, 3. '^Qcctog xal 2Jixvg)vlol (pQovQav ix tov ^Axqoxo-
qCv^ov ilriXa6av xal dnexteLvav IleQ^alov vnh ^Avtiyovov tai^evta
10 inl tfj g)Q0VQa.
443 Plutarchus
vita Arati 18. 'JXXd yaQ 'AvtCyovog fiiv xtrj-
—
6d[iEvog tbv 'AxQoxdQLvd^ov i(pvXatte fietd tStv aXXav, oig i7cC6teve
^dXL6t(tf xal neQ6aL0v inL6trl6ag ocQxovta tbv (pLX66o(pov.
23. t&v 8e 'AvtLy6vov 6tQatrjya)v 'AQ^eXaov fisv d<pfixev
— —
li nsQ6aLog de r^g dxQag dXL6xofJLevrjg sig KsyxQsdg dLe^ene6ev. v6te-
Qov df XsystttL 6xoXdt,(av nQog tbv slnovta fi6vov aurw doxslv 6tQa-
trjybv elvttL tbv 6o(p6v „aAXa vrj d^eovg, cpdvaL, tovto fidXL^ta xdfioC
note t&v Zr^vcovog ^Qe6xe Soyfidtav' vvv dh (ista^dXXo(iaL vov^etrj-
d^elg vnb tov 2^lxv(ovCov veavC^xov.^''
to xravTra fiev neQl neQ6aCov nXsCoveg L6toQov6LV.
'
444 Polyaenus VI 5.
"AQatog ixQdtrj6ev AxqoxoqCv^^ov (pQovQav
^XOvtog, i)v iyxate6trj6ev 'AvtCyovog (pvXaxa td^ag in avtov HeQ-
6aLov tbv (piX66o(pov xal 'AQxiXaov tbv 6tQatr]y6v. IleQ^atog
8e 6 (pLX66o(pog tfjg axQag dXL6xo(iivrig eCg KeyxQsdg dLUCpvycav ixet^ev
S5 nQog 'AvtCyovov Grxexo.
446 Ind. Stoic. Herc. col. XV. tav{t)a{L)g d\i,v\{y6^)evog tovg
&Qaxag \ {ii,i^)aXev. IIXeL^vcav \
d' ineL6eX%^6vtcov xal navtax6%ev \
446 Ind. Stoic. Herc. col. XXXI. vno)(iivc}v dxoTievv xal \ fieta-
xCd-e^d^ttL. z/to xaC noxe IleQ^aCov nQ6g xL\vag ein^vxog, djg inv\-
\
13 cf. Dio Chrysost. LXXIII § 2 (V. II 189, 20) IleQaccios Sh tcccqcc 'Avxiyovov
tbv 'Atcqohoqlv&ov (scil. nocQiXapsv). 28 Sii^ 9^(1)«*' Comp. StsxQvaccro Bueche- 1
ler. 30 Fortasse: inl nXoiov ixTtsaav jtQbg 'Avziyovov ^i^e»'. cf. u. 444.
35 icyiovaoci scripsi, ccTiovaas legit Comparetti.
PER8AEU8. 99
xit.
ntffl (roO) ta tffifpovta xal C3<pekovv{t)a &eovg vevofiC6{^a)i. xul
tor, eos (^dicity esse hahHosdeos, a quibus magna uHlitas ad vitae cuL-
tum esset inventa, ipsasque res utiles et sakUares deorum esse vocdbulis
nuncupaias, ui ne hoc guidem diceret, iUa inventa esse deorum, sed ipsa
divina. quo quid ahsurdius quam aut res sordidas atqtte deformis deo-
rum honore adficere aut homines iam morte ddetos reponere in deos, n
quorum omnis cultus esset fuiurus in luctu.
fia6LXixd iQa)trl(iata., exeita dtQi(ia dij xatioDV tat X6yto xal oxag ex^L
xai ta neQ6aL(xi td oCxol td iv KLtLCJ. a>s 61 xov IleQ^aCov dxov-
11 dicit om. ABHV. De Prodico cf. Diels Fragm. der Voraokr. p. 640.
Persaei ns(fl &e&v liber deest in librorom indice Lafirtiano n. 485. 34 for-
tasse tig icyQOvi. || av^aitf corniptum.
100 ZENONIS DISCIPULI.
5x1 rco 6vtL XoyaQia ^v xevoc xal &6d'SV7j xal ov fiuQTVQOvfieva {)7cb
rav eQycov.
450 Diogenes Laert. VII 120. uQeexei, re avrols laa riyelad^at
ra aiiaQri/j^aTa^ xad-d JCQvGiTrnog
(prj0i xal IleQ^alog xa\ ZTqvcov.
5 461 AthenaeuB XIII 607 a. xaCroi neQOaCov rov Kirieag iv
rolg 2Jv(i7fOTLXoig 'T7io(iv'^iia6iv ^oibvrog xal Xeyovrog neQl atpQo-
6i6Ccov aQ(io6rbv elvai ev rco olVco (iveCav jtotet6&ai' xai yaQ JTQbg
ravra rniag orav vnokCco^ev int^QeTcetg elvat. xal „ivravd-a Toi>s
rovg aQalovg xai tag iiQaiag eCg tb 6v(i3i66i,ov xal 3f6te avtovg xqo6-
dixtiov cijQatt^ofiivovg xal n6tB naQttXB^ixtiov d}g vaeQOQ&vtagy xcd
xtQl XQ06oilfr}fidT(ov xal tcsqI &Qtoiv xal tcsqI t&v uXXav^ Z6a re
yQatpe dh xal Zrjvcov 6 cpiXd^ocpog sl'g ts t^v ^lXidda xal tijv 'O^iitf-
6BLav —— didd6x<ov oti td (lav xata dd|av, ta 61 xata, dXridsLav
vx* dvi(iov xaQayv(iva)dilvai xal ^^Jd^vat dxCxa>va' i<p' & xq6xg) xi(ir]-
vv{iois- i9av[id6d-r] ovv di] xal did x6de. (pa6l d\ xal 'AvxCyovov
avxov xv^i6^aL bvxa dxQoaxrjv^ did xC dvxXet' xbv d' eCxetv ^^dvxlA
yaQ (i,6vov; xC S' ovxl 6xdxx(0\ xC d' ovx aQdo} xal xdvxa xotG) cpiXo- »
6o<pCas evexa;^ xal yccQ 6 Z^vmv aixbv 6vveyv(iva^ev els tovxo xal
ixikevev d^oXbv tpeQeiv dxocpoQ&s- ^f^t xoxe dd^Qoi^d-hv xb xiQ(ia
xav yva)QC(iov xaC g)rj6L' ,^KXedvdir]s (ihv xal &X-
ix6(ii6ev eis (ii6ov
'
Xov KXedvd-r]v dvvaix dv XQicpeLV, ei ^ovXolxo ol S\ l^fovrfff o^ev
'
rrjv tfjjoA^v.
464 Plutarchus de audiendo 18 p. 47 e. &6xeq 6 KXedvd-if}g
xal 6 SevoxQdtrjg ^QadvteQOL doxovvtsg dvai t&v 6v6%oXa6tG)v ovx
'
5 djtsdidQa^xov ix tov fiavd-dvsiv ovd dnixa^vov^ dXXd tpd-dvovtsg alg
iavTovg eTtaitfiv, dyyeCoig te ^Qaxv6t6(ioig xal 7Civaxi6i xaXxalg dnsL-
xdtflvteg^ ag ^6Xig ^lv naQadex6[ievoL xovg X6yovg^ d6(paXag d\ xal
^e^aiGjg triQovvteg.
466 Plutarchus de vitando aere alieno 7 p. 830 d. o6ov tb (pQ6-
io vrjfia tdvdQ6g, dnb tov fivXov xal rijg fidxtQag jtettov6r} ^ffipt xal
dXov6ri yQacpeiv neQi d-ecbv xai 6eXr}vrjg xal &6tQ(ov xal riXLov.
466 Seneca epist. 44,3. Cleanthes aquam traxit et rigando horto
locavit manus. — epist. 6,6. Zenonem Cleanthes non expressisset, si
tantummodo audisset; vitae eius interfuit, secreta perspeocit, observavit
15 illum, an ex formula sua viveret.
467 Quintilianus Instit. orat. XII 7,9. cum et Socrati collatum
sit ad vidum et Zenon, Cleanthes, Chrysippus mercedes a discipulis
acceptaverint.
468 Ind. Stoic. Herc, col. XIX. „ovx ix6fiL6ag, ecprj, tb nQc6- \
so tax^iv^^ xal 7CQ06(){(ioLa) dLe{X)ix^rj xal tfj xat6 itiv^ ecog naQi6{xev
| \
X)dQyvQov i}iifi(p{ov)\to . .
471 Ind. Stoic. Herc. col XXII. {avtbv naQaLtel6%-aL^ &6te tfj
6xoXf} ndXLv e)\nLtQineLv xQ'fi{^^)o^i'' {<SL)aXe%{a6d-)aL dl {n)Qbg {'^q)- \ \
35 . .
I
. .
.)v vnodet^aL. Kal
{(trjdl) nsQl tb{v)(i{r)d ) l)v d(iq)OtiQovg \
472 Ind. Stoic. Herc. col. XXIV. xtd dicc t{o^t)o ytXiCo6iv \ 6^t-
X&v. (<b)ff di xi^ iiQrjxag avrjyyiXr)'
*
„T0VT ^v
6 KXsdv^g^ (ug x£qI Tccg anovdag
ixtt6T(p ILIXQOV tt7ttt{Q)x6(l£VOg^ •
{a)(iivc)v
Cleanthi videtur opprobrio verti, quod in scholis vd lihris anti-
d' rj
xai tavt' s£\xgjv xal (leivag f vdat (fiwv) etc.
tansiv6v. |
30 Scripta.
481 Diogenes Laert. VII 174. Bi^XCa 8s xdXXidta xataXiXoiXsv,
a iati td8e'
xsqI xq6vov
JteQi rrjg [rov] Zrjvcovog (pv6ioXoyCag 8vo
35 tav 'HQUxXsCtov i^rjyrl^sig ti66aQa
nsQi ai6d'Tq6sG)g
tisqI tixvrjg
19 ixov scripsi, ^xfiv ed. 20 xara rb scripsi, nav' avto ed. 22 spec-
tant haec vocib defiuitionem Stoicam, 34 rov om. BPLD.
8CRIPTA. 107
itQbg ^rjfidxQirov
JtQog 'AQiOraQxov (n. 500)
XQog "HqiXXov
jibqI dQfifjg diio
iQXaioXoyitt l
X€qI evfiovkiag
jtsQl ;ua()tTOs? (n. 578—580)
jeQOTQSJtrixog (n. 567?)
«eQl aQer&v
TteQl eixpvtag u
jteQl roQyCnnov
ncQl (pd^oveQiag
neQL eQ(orog
neQl iXevd-eQCag
iQtorixri rexvrj ^
neQL rifi^g
neQi do^rjg
noXirixdg
neQl ^ovXrjg
neQl vofioyv
neQl rov dixd^eiv
neQL dyayfjg
neQl rov X6yov rQCa
neQl riXovg
neQl xaX&v „
neQi nQdl^eoag
neQl ini6rrlfirjg
neQl ^a6iXeCag
neQl (fiXCag
neQl 6v(ino6Cov ..
tibqI IdCav
7C€qI SiccksxTixfig
5
tisqI tQdnav
tcsqI xati^yoQrjfitttiov
Tavta avta ta ^i^XCa.
Flacita.
10 482 Diogenes Laert. yO. 41. 6 8h KXsdvd-rjg f| fisQr) q)i]6C (sciL
tov xara (piXo6o(pCav Xdyov^ SLuXsxtixov, QtjtoQLxov^ rjii^ixov, noXiti-
15 483 AiTianus Epict. Diss. I 17,11. ixsivo ajtaQxsl otc t&v aX-
XcDv s6tl diaxQvtLxa xal snL6xs7itixa xaC, ag av rtg sixoL, fistQrjtLxa
xal 6taTLxd (scil. td XoyLxa). tCg XsysL tavta', }i6vog XQv6iJt3Cog xal
De Tisis.
'
80 484 Sextus adv. math. VII 228. cpavtaeia ovv i6tl xat avtovg
tvitG}6Lg iv ^vxfi- tcsqI ^g sv&vg xal dLs6Trj6av' KXi^dj^d^rjg ^isv yaQ
ilxov6s tr^v tvnG)6LV xatd si6oxr]v ts xal i^oxi]v, ct6nsQ xal (trivy
dvd t&v SaxTvXCcov yiyvoiisvriv tov xrjQov tv7Cca6Lv. —
ib. 372. sl
'
yaQ tv7CC36Cg i6tLV iv ifvxri r] g)avta6ia, ^toc xat i^^oxrjv xal si6oxriv
86 tV3ta)6ig i6tLV, a)g oi jcsqI tbv KXsdvd^rjv vofii^ov^Lv,, rj xatd xlfLX^^v
stsQoio}6Lv yivstaL x. t. X. — ib. VIII 400. KXsdvd^ovg ^sv xvQio^g
dxovovtog trjv ^istd sl6oxf]g xal voov^svrjv (tV7tG)6Lv).
f'|o;i;ijg
id. —
Pyrrh. hypotyp. 11 70. iTcsl ovv ri xpvxrj xal t6 rjys^ovLxbv Jtvsvfid
idtLV r] Xsnto^sQs6tSQ6v tL jtvsv^atog., ag (pa6Lv, ov dvvr]6staC tLg
'
so tvi7tc36Lv imvosLv iv avta ovts xat si6oxriv xal i^oxr]v, ag inl t&v
6g}Qayidav OQafisv^ ovts [xatd] trjv tsQatoXoyov^svi]v stSQOLcotLX^v.
(Vol. II p. 48 sq.)
elvai xa Jtoirjnxtt \
xal (i{ov6)iXtt «ttQadeiyfucTa xaC, rov {X6y)ov rov \
IIbqI JHruiaivoiiivoiv»
(Vol. II p. 48.)
Xrjg roig rQi6i rovroig TtQog ccXXrjXa^ ra [toJ „;rdv JtttQaXrjXv&bg dXrjd-hg
dvayxalov elvai,^'' xai ra „dvvaTc5 ddvvarov (l^ axoJlov'9'ffv," xai tc5
o^t €6riv dXrj&hg ovr €6rai " 6vvidav r^v
' '
„[j:ti^]
dvvaTov elvai 80
demi fr. 8 Vol. LII p. 262. 28 tb del. Upt. 30 iii} del. Upt.; etiam in S a
rec. corr. deletum est. 36 cf. ibid. 9 xal KXsdvd-rig S' lila yiyQutpiv «tpi xov-
xov ikqI xov %V(fisvovxoe). Cf. Vol. 11 u. 283 (ChryBippuB).
(scil.
110 CLEANTHES.
' *
suppl. XIV p. 239, 240). KXedvd^rjg xoCvvv Xeyei, oxi xexvr} i<5xlv £|ts
10 6do5 Tidvxa dvvov6a.
Quintil. Inst; Or. II 17,41. rham sive, ut Cleanthes voluit, ars est
De Bhetorica.
491 Quintilianus Inst. Or. II 15,34 35. huic — eius suhstantiae
15 maxime conveniet finitio „rhetoricen esse hene dicendi scientiam." nam
et orationis omnes
virtutes semeL compleditur , et protinus etiam mores
oratoris, cum hene dicere non possit nisi honus. idem valet Chrysippi
finis ille ductus a Cleanthe „scientia recte dicendi."
492 Cicero de finibus IV 7. Quamqmm scripsit artem rhetoricam
20 Cleanthes — sed sic ut siquis ohmutescere concupierit, nihil aliud
legere deheat.
Fhysicae Fundanienta.
(Voi. n p. 111.)
'
85 493 Diogenes Laert. VII 134. 8oxet 8 avxotg aQxdg elvai xcbv
oXcav dvo, t6 noiovv xal xb ndexov. xb ii\v ovv nd6%ov elvat Ti)v
anoLov ovtftav, rrjv vXrjv, xb 8e noiovv xbv iv avtf} Xdyov^ xbv d^edv.
rovtov yaQ dt^iov '6vra 8id nddrjg avT^g 8rj(itovQyetv exa6ra. rCd"ti6t
8e t6 86yiLa xovxo KXedvd^tjg ev tc5 neQt rav dr6}i(ov.
. . .
Kiderlin ann. philol. vol. 131 p. 123, ut Cleanthis fuerit definitio „iTtiaf^iiri zoii
ev Xiyeiv.^'^ Chrysippi „iTtiarij(iT] tov dg&wg i^yftv." 29 liber nsgl x&v &x6-
(i(ov deest in indice Laertiano n. 481, nisi idem est, qui nQbs JrnidxQiTov voca-
tur. 31 Socratem dicit Platonem Parmeuidem Pythagoreos. De re cf. Vol. 11
p. 123 n. 300—305.
PHY8ICA. 111
tog xal avxbg ttvt,(ia xdg dXrjd^elg ap^aff, d^ebv xal vXtjv. xul xijv fiiv
yijv nexttfidXXeiv eig vdtaQ^ xb 61 vd(OQ eig diQu^ xbv d% dtQa (J&vfoy
(piQe6&ai^ xb 61 nvQ eig xd x^v 6h tlrvx^v 6i' oXov
jceQiyeitt ^i^opfrv,
xov x66(iov 6njxeiv^ ^g fiiQog fiexixovxttg tjfidg i(iilfvxov6&tti.
496 ProbuB ad Verg. Ecl. 6,31 p. 10 Keil. Omnetn igitur hanc lo
499 Eusebius praep. evang. XV 15, 7 (Ar. Did. fr. 29 Diels p. 465).
&V(a9sv scripsi, avo} vulgo; iguis in altiHsima tantum caeli parte rclictus nunc
ad inferiores regiones paulatim descendens crescit et omnia format att^ue dis-
ponit. 21 xoaavxriv FP, corr. Meineke, 21. 22 xov xovov FP, corr. Mei- —
neke. 22 requiro: xivoi (Imovy. 26 ysvoyiiv(av Meiueke. 27 sli del. Dieli.
Stoicoram veterom fragm. I. 11
112 CLEANTHE8.
fjy^iiovixbv dh rov xod^ov Kksciv&ei (isv iJQE6£ rbv ijXlov elvai 8ia xh
(LByiOxov x&v a6XQG)v vjiaQXBiv xal nXetaxa av^^dXXB^&aL JCQbg xijv
x(av oAcjv dLoCxrjdiv, iifiSQav xal svLavxbv noLOvvxa xal rdg akXag aQug.
Ps. Censorin. I 4 p. 75, 14 Jahn. et constat quidem (mundus) quat-
5 tuxyr elementis terra
aqua igne cuius principalem solem quidam
aere.
putant, ut Cleanthes. —
Diogenes Laert. VII 1S9. Aetius 4, 16 (DDG U
p. 332 b). KXBavd^rig 6 Uxaixbg iv riXCa) iq^rjGBv bIvul xb riyBfiovLxbv
xov x66(iov. — Cicero Acad. pr. II 126. Cleanthes, qui quasi maiorum
est gentium Stoicus, Zenonis auditor, solem dominari et rerum potiri putat.
10 600 Plutarchus de facie in orbe lunae c. 6, 3 p. 923 a. 'jQCaxaQ-
%ov Sbxo 8blv KXBdvd-rjg xbv Ud^iLOv ddB^BCag 7CQo6xaXBl0Q-aL xoifg
"EXXrjvag, ag xivovvxa xov x66(iov xijv s6xCav, oxl (xa} (paLv6fiBva
0G)t,BLV avijQ insiQaxo^ (lbvelv xbv ovQavbv v:toxLd-B(iBvog, i^BXCxxB6d-aL
dh xaxd Xo^ov xvxXov xrjv yrjv^ afia xai tcbql xbv avxrjg diova dt-
16 vovfidvrjv.
601 Aetius II 20,4 (DDG p. 340 b). KXsdvd^rjg uva^fia voBQbv
xb kx d-aXdxxrjg xbv rjXcov.
Cicero de nat. deor. III 37. Quid enim? non eisdem vohis placet
omnem ignem pastus indigere nec permanere ullo modo posse. nisi ali-
20 tur: autem solem, lunam, reliqua astra aquis, alia duldbus, alia
ali
marinis? eamque causam Cleanthes adfert cur se sol referat nec longius
progrediatur solstitiali orhi itemque hrumali, ne longius discedat a cibo.
— Macrobius Sat. I 23, 2. ideo enim, sicut et Posidonius et Cleanthes
affirmant, solis meatus a plaga, quae usta dicitur, non recedit, quia sub
n ipsa currit Oceanus, qui terram amhit et dividit.
Aetius n 23,5 (DDG p. 353 a). Ol Uxatxoi xaxd xb dLd6xrj(uic
IJv dQ(L6t,Bxav
12 Tcc add. Pearson; librum Cleanthis nqbg kQlexttQ%ov habet index LaSr-
tianuB n. 481. 32 t6 qpcoff seclusi; uam mundns est, qui agitur slg rrjv ivuQ-
(i6viov no^i-iav.
PHY8ICA. 118
xog ttvtoif Xttl tug tS)v ^oMot^ (fovttg^ 6ig av rovg tCbv HXXcav 6b}(idtav
i>6(povg, IdCa <[dta> ro irjQttCveo&ai xQV^^C^f^S vn' (^a^ov^ tbv iiQtt
&nodid6vtog xal daifiovCojg '^Qfio^&ai, nQog tag axoag noiovvtog.
604 Cicero de nat. deor. II 40.
atgue ea (sidera) quidem tota
sensuum testimonio confirmari Cleanihes putat, tadus
6886 igriea duot-um lo
et oculorum. nam solis et candor illustrior est quam tdlius ignis, quippe
qui immenso mundo tam longe lateque coUuceat, et is eius tactus est,
non ut tepefaciat solum, sed etiatn saepe comburat. quorum ncutrum
faceret, nisi essetigrteus. „ergo", inquit „cum igneus sit Oceanique sol
alatur humoribus, quia nuihis ignis sine pastu aliquo posset permanere, a
necesse est aut ei similis sit igni, quem adhihemus ad usum atque vic-
sensuque adficit." negat ergo esse duhium, homm ignium sd utri sitni-
lis sii, cum is quoque efficiat, ut omnia floreant et in suo quaeque ge-
nere pubescant. quare cum solis ignis simUis eorum ignium sit, qui
sunt in corporibus animantium, solem quoque animantem esse oportet,
et quidem rdiqua astra, guae oriantur in ardore caelesti, qui aether vel «s
caelum nominatur.
606 Geminus elem. astron. Petav. Uranolog. p. 53. vnb ttjv dia-
d^TEQus).
—
Achilles Tat. p. 13Hc. Kkedvd-rjs uvxoi)s {sc.xovs d6xi-
ixjtvQ(x)&ivru\ eis ^hv (pXoya^ (bg aexo KXedvd^r^St ^^? ^ avy^v^ d>s 6
XQV6LJtJC0S.
512 Stobaeus Ecl. 1 20, le p. 171,2 W. (Arii Didymi fr. 36 Diela).
esse ullum cibum tam gravem, quin is nocte et die concoquatur; cuius
etiam in reliquiis inest calor iis, quas natura respuerit. (Fortassc etiani
quae aiiteceduDt verba ibid. § 23 ex Cleanthe expressa suut a Posi-
donio:) Sic enim res se hahet, ut omnia, qme alantur et quae crescant
contineant in se vim caloris, sine qua neque ali possent ncc crescere. lo
Nam omne, quod est calidum et igneum, cietur et agitur motu suo;
quod autem alitur et crescit, motu quodam utitur certo et aeqiiabili; qui
quam diu remanet in nobis, tam diu sensus et vita remanet; refrigerato
autem et extincto calore occidimus ipsi et extir^guimur (secuntur verba
supra exscripta). i&
Htrevrjvsyfiivu str].
— —
Ov^^oXov d' dv ixdrsQov slrj Qto^r^g xul
ytvvuuhi^xog' 6 ,u£v yuQ Xiav rb dXxi^xurov xav &r]QCa)v i6xL\ xb
dl q6xuXov xb xuQreQcorurov x&v ZxXav. xul xoi^6xrig S' uv 6 ^ebg si
Be animalibiis.
5 516 Plutarchus %6xsQa xav ^ciav (pQovL^cixsQu cp. 11 p. 967 e.
6 lihv ovv Klsdv&i^g sXsys^ xaCnsQ ov (pdGxmv ^sxixsiv X6yov xd ^(oa,
XoyL6(iov dLa^iaQxdvsLV,
/i?) l^xvQ&gdvxLXiyovxa xal xaxd xQaxog,
15
i6xoQCa xoLccvxij., (fa6Cv. ixvxsv 6 KXsdvd^rjg xad-Vj(isvog xal (livxoi
xal 6xoXrjv dycov (laxQOxiQuv dXXag' ovxovv (ivQ(ii]xsg TtaQa xotg no6iv
(p)]6lv uvd- uX&v uvxovg (scil. xovg vg) sxslv xt)v ^vpjv, lvu (li] 6unf]
xu XQiu. Cf. Vol. II p. 206.
617 Stobaeus Floril. 4,90 Vol. 1 p. 240 Hense. KXsdv%r]g s(pi]
De auinia honiinis.
618 Tertullianus de An. c. 5. vuU et Cleanthes non solum corpo-
ris lineamentis, sed et animae notis similitudinem parentibus in filios
esse probabile est, cuius de tensione {tovos) doctrina Herculis fabula illustratur.
Nam iure me t6vos pro X6yos scripsisse in capitis initio, tota oratio clamat.
35 ante „et" intei"punxit Pearson, sublata interpunctione post „animam".
PHT8ICA. 117
corpus animae, cui adflictae cura, angore, amore coaegrescit, per detri-
mentnm socii vif/oris, cuius pudorem ct pavorem rubore atque paUorc %
519 Eusebius praep. evang. XV 20,2 (Ar. Did. fr. 39 Diels). niQi
6\ ^x^S KXBdv^rig (i\v xu Z^^vtavog d6y(iata nuQttxi^i(uvog XQog
6vyxQi6iv xrjv XQog xovg uXXovg (pvoixovg (pv/Oiv^ oxl Zijvav xi^v ^vxr}V w
XiyEL tti69rjxixrjv ttvtt^v(iitt6iv, xa^dneQ 'HQdxXnxog. ^ovX6(i,svog yccQ
i(i(pttvi6ai^ OTL uC iln)xui uvttd^(LL(b(ievttL voeQul uel yivovxui, eixu6tv
V0V6LV exeQtt xttl eteQa iidttxtt ijiL^Qel.^'' Xttl ^^ipvxttl de unb xav vyQcbv
uvud^(iLC)vxttL.^^ dvttd^v(iitt6LV (ilv ovv 6(ioCG)g ra 'HQttxXeixe) xrjv a
ilfvxriv uxo(pttiveL Zi^vav ul^d^rjxixrjv de ttvxijv etvuL diu xovto XiyeL
etc. — Cf. Zeno n. 141.
620 Longinus ap. Euseb. praep. evang. XV 21,3. Zi^vovt (lev
dvd^ei xccl XQv6Cnji^ xal Zijimvi xQi(p£6^ai ii\v ii, ai^atog (prJ6KVTi
'
622 Diogenes Laert. VII 157. Kledvd-rjg (lev ovv nd6ag inidia-
fieveiv xag tl^vxag) tiexQt t^S exTCVQcy^eag, XQv6iiticog dl ricg
(scil.
5 T«v 6o(p(ov aovov.
523 Aetius IV 5, 11 (DDG p. 392 b 1). Uv^ayoQag, MvalaydQag,
nXdxcov^ SevoxQdxrjg^ KXedvd^tjg &vQa&6v ei6xQCve6%^ai xov vovv.
qui hoc de Cleanthe dixit, philosophum mcde intdlexisse videtur.
524 Scholiasta ad. Nic. Ther. 447, p. 36, 12
Keil, XQavtrjQeg Xi-
De Fato.
(Cf. n. 551. Vol. n p. 264.)
Be Natnra Deornm.
(Vol. If i». 299.)
notiones. primam posuit eam, de qua modo dixi, quae orta esset ex
rerum futuramm; alteram, quam ceperimus ex mngnitu-
jtraesensione
dine commodortim, quae percipiuntur caeli temjyeratione, fecunditate ter-
rarum. aliarnwqne commoditatnm complurinm copia; 14. tertiam quae i5
hribus et guttis imhrium quasi cruentis, tum lahibus ant repentinis ter-
rarum hiatihus, tum praeter naturam Iwminnm pecudumque portentis,
tum facilms visis caMestibus, tum steUis iis, qnas Graeci cometas, nostri jo
tl>vxfjg i6ti XQfCttav, fit} (iv tig ccQCarri tlfvxij' xal fl ^aov tolvvv
XQflttov iati ^caov^ firj &v ti XQatiatov ^aov. ov yaQ fig axfiQOV ss
ixxinteiv nifpvxe tic toucvta. a67t£Q ovv o<5t« i^ tpv6ig idvvato ix*
ixoifiev cSdxe Xovecv ax)xb xal dXeC(peLv xal neQL^dXXeLV xal xQi(piiv^
v66ovg xal d-dvaxov diceiXovvxog. a6xe ov xiXecov ^aov 6 dv&QCjjtog^
15 dxeXhg dh xal tcoXv xex(OQL0^ivov xov teXeCov. (91) tb dh tiXeLov
xal aQL6tov XQeittov ^ihv ccv vndQxoi dvd^Q(ozov xal 3cd6aig talg aQe-
talg 0vn7ce7cXrjQCi)fiivov xal jcavtbg xaxov dvenCSextov tovto 8h ov
8ioC0£L d-eov. €0tLv aQu d-eog. —
cf. Cic. de ndt. deor. 11 33 36. —
530 Cicero de nat. deor. I 37. Cleanthes autem, qui Zenonem
20 audwit una cum eo, qiiem proxime nominavi (scil. Aristone), tum ip-
sum mundum deum dicit esse,
tum totius naturae menti atque animo tribuit Iwc nomen,
tum ultimum et altissimum atque undique circumfusum et extre-
Cicero de nat. deor. I 37. tum totius nahtrtte inmH aique ammo
tribuU hoc nomen. — Minucius Octav. XIX 10. Theopragttts d Zeno
et Chrysippus et Cleanthes eunt et ipsi muUiformes, sed ad uniiatem
providentiae omne-s revolvuntur. Cleanthes enim mcntem, modo animum,
modo aethera, plerumqne rationem Deum disseruU. 5
(p
xsv neid^^fisvoi 6vv vc) fiCov i6^Xbv exoiev.
' ' '
(ivtoi d avd^ bQiio)6iv ccvoi xaxbv dXXog in /UAo,
01 fihvvneQ d6i,rjg anovd^v dv6eQi6tov exovteg.,
'
ol d inl xeQdo6vvag tetQafifiivoi ovdevl x66fi(p,
'
26 dXXoi d sig avs6iv xal 6G)fiMtog rjdia ^Qya.
' '
ante eum lacunam statuit Wachsm. 12 ivl Brunck, inl F. 14 nsQiead <(t'>
Sauppe. 15 TaxofffUK Sauppe, xa anoena F. 16 anavxa Brunck. 17 X6-
ycov F, corr. UrsinuB. iovxav F, corr. -Brunck.
||
21 0? F, corr. Ursinus.
22 avoi Wachsm. (ut oppositum sit verbis evv vm v. 25), dvsv F. ||
xaxov F,
corr. Sauppe. ||
dlXa F, corr. 2(5
<^&XXa xaxoiff inixvQCavy exempli
Sauppe.
causa lacunam supplevi. tfiQovxsg F, corr. Meineke.
|{
28 dQxiif.iQavvf F,
corr. Meineke. 29 ft«v add. Scaliger, slQveeai maluit Petersen.
PHYSICA. 123
eripit radiis.
542 Macrobius Jo^iug cognominatur, ut ait Oeno-
Sat. I 17,31.
pides, ort
ixnoQtverat rbv >lo|6v xvxXov dnb SvOftav in' dvuroXitg
xtvovfievog, id est quod oUiquum circulum ab occastt ad orietUem per-
git: aui, ut Cleanthes scribit, inetdr} xad^' eXixag xivetrat, Xo^ui yuQ n
el6t xul uvrut, quod flectuosum iter pergit.
Cf. Achilles Tat. Isag. 169 A. 6 ^adtaxbg xai Xo^iag vn6 rti/ov
Xi^xut.
— Harpocration s. v. in libro ne^i ^e&v haec tradita esse
testatur. — Causam cognominis accuratius explicat Comutus c. 32.
Cf. Dio PruB. XII § 34. Plut. de tranq. an. 20 p. 477 c d. 12 Cf. Vol. II p. 816
n. 1078.
124 CLEANTHES.
*
xal X66xt]v6qiov d avrbv ( lixoHava) nQoarjydQsv^av dta tb tag
tjfiBQag tatg Xe^xaig xal r&> 6(iiXetv aXXr^koig dvvixiO^ai tovg avd^Qca-
3roT'5, tag ds vvxtag xad"' iavzovg avanaveo^ai. Cf. Plut. de Ei —
apud Delphos cp. 2.
.5 544 Schol. in Hom. II. F (34. KXedv^rig dl iv Ai^^cp ovta
tLfiaOd^ai ;u()vtfijr ^A(pQo8Ltr]v.
645 [Athenaeus XIII 572 f. TcdQvrjg dh 'J<pQo8Cnqg lsqov i<tti
85 De Providentia et Divinatione.
(Vol. II p. 322 ct 342.)
eig ri)v uxdfiurov xttl axoxlurov XQ^votuv^ ri)t/ nuvxtov ulrucv^ xal
oXo6fp(fOva Tuv roiovrov "ArXuvxu vooOtftv, iag rov vnhg oltov (pQo-
vovvra ijyovv r&v oX(ov <pQovri.6rix6v. dib xai ft
KXiuv^g^ as fpcuiiv^
idtt6vvB t6 o*
aQXov6r]g.
ri\g
— Comutas c. 2G. 6Xo6(p(fova d
*
«ijtoi/
C. Fragmenta moralia »
De Fine Bonoruin.
(Vol. m p. 3aq.)
i6rl xur' ttQsrijv {;^v ieyei yuQ yiQog ravri]v ijiiag i) q)v6ig' 6(ioiag
dh xttl KXeuv^tjg iv tcj xeQt rjdovrlg.
—
Clemens Alex. Strom. II
21, 129 p. 497 P. KXeKV&r^g 6h (scil. riXog rjyelrui,) t6 6iioXoyovfii-
vag rij ipv6ei ^ijv * iv ra evXoyiOrelv., o iv rT] rav Xttra (pv6iv ixXoyfj
xBl6&ut dteXd^^avBv. ss
Qoia ^LOv. xexQi^itaL ds xal Kksdvd^rjg ttp oqg} tovtg} iv rolg iavxoi}
6vyyQdfifia0L xui 6 XQv0LJt:iog xai ol aTcb tovr<ov ndvtsg, tijv avdaL-
\iovCav elvaL keyovtsg ov^ iteQav tov evdaC^ovog ^Cov, xaCtoL ye le-
'
,j
De Bono et Honesto.
leg. I 33. recte Socrates exsecrari eum solebat, qui primus utUitatem a m
iure seiunxisset : id enim guerebatur caput esse exitiorum omnium.
De Indiiferentibus.
(Vol. m p. 28.)
Dio Chrysost. VII § 103 (Vol. I p. 208, 9 Am.). iasl xal ait-
or.
30 I)e Virtute.
(Vol. III p. 48.)
que cum ScvaiSia coniungi, quia avaiSeia non nisi in factis dictisve conspici-
tur. 36 iv scripsi, iitl vulgo. || tpuvdaiv Hirzel, iTticpaviciv libri. Cf. Ze-
nonis fr. n. 200.
MORALIA. 129
Cf. Proclus in Plat. Tim. 11 106 f. oC dh dxb xfig Zxo&g xaX t^v
«i&ri^v dQef^v elvai ^e&v xaX dvd^QonKov eiQifpta6tv.
— Cic. de leg.
I 25. iam vero virtus eadem in homine ac deo est neque alio uUo in-
genio praeterea.
566 Diogenes Laert. VII 92. xXetovag (elvat dQetkg ^ tittaQag) ti
De Affectibus. 30
(Vol.ni p. 92.)
(pv6Lv avtrjv (scil. tijv 'f}8ovr]v) £LvaL }ir]t d^Cav £x£lv avTi)v iv ta
30 /3^cj, xa&dn£Q Sh tb xdXXvvtQov xatd (pv6Lv iirj £lvai.
575 Stobaeus Floril. 108,59 Mein. 6 8£ KX^dvd^rjg iXsyE trjv
De Consolatione.
676 Cicero Tusc. disp. III 76. sunt qui unum officium consolantis
De Offlciis.
misi; aUer totam porticum perscrutaius est, aiia quoque loca, in quibus
ilium inveniri posse sperabat, percucurrU, et domum non minus lassus
quam irrUus redU: aiter apud proximum circuiatorem resedU, et, dum
va^gus atque erro vemaculis congregatur et ludU, transeuntem Platonem,
quem non quaesierat, invenU. iHum, inquU, laudabimus puerum, qui, i»
quantum in se erat, quod iussus est fecU: hunc fdicUer incrtem casti-
gaibimus."
680 Seneca de Benef. V 14, 1. Cleanthes vehementius agU: „licet,**
inquU, ^benefi^um non sU, quod accepU, ipse tamen ingratus est, quia
non fuit redditurus, etiam si accepisset. sic latro est, etiam antequam «o
De Civitate.
Varia.
589 Diogenes Laert. VII 14. ivCoxs 8s xal ;|raAx6v sl6inQatts
tovg nsQil6ta(iivovg (6 Zrjvov) to did6vaL (i^ ivoxXslv,
ZQxad^d (pri6L KXsdvd^rjg iv tS) nsQl ^jjaAxov.
590 Philodemus nsQi (piXo66(pciv Vol. Hercul. VIII col. 13, 18.
Spuria.
592 Certamen Homer. et Hesiod. p. 4, 18 ed. Nietzsch (in act.
societ. philol. Lips. tom. I fasc. 1). 'EXXdvtxog (ihv yaQ xal KXedv-
%yig Matova Xiyov6t {natiQa '0(iriQov).
Cf. Procl. vit. Hom.
Hephaestion p. 516: ol (ihv ovv
ap. Gaisford. is
tsQa d^6ag jcXsxta iQCa xatstaQtdQ(o6s tb d' '6Qog sig tLfirjv tov
noifiivog Kavxa6ov(istovo(xd6ag, JCQ06idT^6sv avttp tbv IlQOfirjd-ia xal
r}vdyxa6sv avtbv vjtb 67cXayxvo(pdyov dstov ^a6avC^s6&aL, otL TcaQi^-
v6(irj6sv sig td 6JcXdyxva, cag i6toQSL KXsdv^rjg iv y' -O-fOftajr^ag.]
'
80 695 [Pseudo-Plut. de Fluv. V. 4. ysvvdtaL S iv avt& (Cau-
caso) ^otdvrj IlQo^iijd-SLog xaXov(iivrj, rjv M^dsia 6vXXiyov6a xal
XsiotQL^ov6a TCQbg dvtLTcad^sCag tov natQbg ixQ^i^ato, xa^cag i6tOQsl
6 ai}t6g (scil. Cleanthes).]
596 [Pseudo-Plut. de Fluv. XVII 4. ysvvataL d' iv avtat (Tay-
25 geto) ^otdvrj xaXov(iivr} XaQL6Ca rjv <(al]> yvvatxsg suQog dQxo(iivov
tolg xQaxTJXoLg nsQLdntov6L xal vnb t&v dvdQav 6v^na^i6tSQ0v dya-
navtaf xa&ag l6toQSL KXsdvd^rjg iv a nsQ\ 6()wv.]
Cleanthis apophthegmata.
597 Diogenes Laert. VII 169. cfa6\ dh xa\ 'AvtCyovov avtov
'
80 nv\ti6%^aL 8vTa dxQoatiqv, dLa tC dvtXst; tbv d slnslv ,,dvtXG) yaQ
(i6vov; tC d'; ovx\ 6xdnto; tC d'; ovx ccQdaj; xa\ ndvta noLcb cpLXo-
60(pCag svsxa.^' xal yaQ 6 Zr^voav avtbv 6vvsyv(iva^sv sig tovto, xal
ixiXsvsv d^oXbv (piQSLv dno(poQ&g. —
Plut. de vitand. aere alieno 7,5
p. 830 c.
KXsdvd-rjv ds 6 §a6LXsvg 'AvtCyovog rjQcata, d^d XQ'^''^^'^
86 d-sa6d(isvog iv tatg 'Ad-^vaLg „dXstg stL, KXiavd^sg"; „aAS, (prj^Cv, &
(ia6LXsv, o noLG) svsxa tov Zrjvovog (iri dno6tfivaL (irjdh (pLXo6o(pCag.^^
598 Diogenes Laert. VII 171. nQoxQCvov 8s tbv savtov ^Cov
13 IXad^sv —
'n.Q0^ri9evs suppl. Wyt. 14 (ivaTafiebv Wyt., &vccnavci)v libri.
26 nal libri, fort. Tva. 36 Zijvtovos ft^ scripsi, tijv tiovog ih libri.
MORAUA. 135
600 Diogenes Laert. VII 171. xai xoti dvndi^diiivog i}g ifiiXdg
„dia TOVTO, ilxiv, dXiya diiaQtdva}^
601 Diogenes VII 174. 6viidi6avtog avtd ttvog iig tb
Laert.
dolore dedodus est. nam cum ex renibus lahoraret, ipso in eitdatu da-
mitabat falsa esse illa, qua>e antea de dolore ipse sensisset. guem mm
Cleanthes condiscipulus rogaret, quaenam ratio eum de sententia de-
6 dolorem tamen ferre non possem, satis esset argumenti mal/um esse do-
loreni. plu/rimos awtem annos in philosophia consumpsi nec ferre pos-
sum: malum est igitur dolw." tum Cleanthem, cum pede terram per-
cussisset, versum ex Epigonis ferunt dixisse:
Audisne haec, Amphiarae, std) terram ahdite?
10 Zenonem significdbat a quo illum degenerare dolebat.
608 Stobaeus Ploril. 82, 9 Mein. = Ecl. II 2, 16. KXedv»r}g iQa-
ta^svog dia tC naqa toig icQxaioig ox> xoXX&v (pLXo6o<pi]6dvt<ov o^cog
jtXeCovg dLsXa(itlfav ^ vvv „0Tt, stns, tdts [isv sQyov '^exslto^ vvv dh
Adyoff."
16 609 Diogenes Laert. VII 172. fisLQaxLtp stots dLaXsydfisvog sniS-
-O^fiTO,
al6%^dvstai' tov d' sjtLvsvdavtog „dta rt ovv, slnsv, sya ovx
si
6riyMlvov6t nQaynttXtt^^ i
614 PlutarchuB Alc. 6. 'O (thv ovv KXeavd^rjg iXeye xbv iQa-
' '
KXedv^ovg^ ineC rtg etprj „t^ 6tyag\ xtd (lijv ^dv xotg q)CXotg 6(tiXetv^^
'
,,i7dv, Iqpij, dXX 060) rjStov, xo6c5de (laXXov avxov xotg (pCXotg xaQtt-
Xa}Qr)xiov.^^
616 Diogenes Laert. VII 174. JiQog dh xbv (lovrlQri xal iavx^
XaXovvTtt „ou (pavXca.) e^pi^^ dvd^Qcojiq) XuXetg.'* ii
Appendix.
Fragmenta Cleanthis ad singulos libros relata. m
1. 'AQ%atoXoyCtt (ind.).
2. dtttXQt^&v 8vo (ind.).
3. 'EQaxtxri xi%vr} (ind.). Cf. n. 585.
4. 'HQttxXeCxov i^rjyr^^etg xi66aQtt (ind.). Cf. n. 519.
5a. Sphaerus. »
620 Diogenes Laert. VII 177. Tovxov (scil. xov KXedv^ovg) —
ilxovse (i£xd Zrlvava xal £(palQog 6 Bo6noQiav6g, bg xqoxoic^v Ixavijv
TtSQl xvxvs'
tcsqI iXaxC6xav' tt
6LaXQL^&V'
nsQl xfig ii^txfig 8taxais<og' «a
nsQl xaOrpcovxog'
xsqX bQ(ifig'
nsQl ofioCav
:tsQi oQGjv (n. 628).
nsQi s^sag'
10 TCSQi tav avtiXsyoiisvav tQta'
:iSQi X6yov'
^jcsqI TtXovtov
nsQi 86i,rig'
TCSQi ^avdtov
15 tsxvrjg diakaxtixilg 8vo'
TCSQi xatrjyoQrj^dtcoV
TCSQi dlKpi^oXiSiV
STCiCtoXdg.
621 Diogenes Laert. VII 185. UtoXs^aiov ts TCQog KXsdvd^rjv
20 i:ci6tSiXavtog rj
avtbv sXd-slv r) TCSfnl^ai tivd^ UcpalQog ^isv aTCriX&s,
XQV6i7C7COg ds TCSQiSids.
622 Plutarchus vita Cleomenis 2. Xsystai ds xai X6ycov (piXo-
7CQG)toig iysy6vsi t&v Zy^vcovog tov Kttisag fiad^rjtCav, xal tov KXso-
(isvovg soLXS tfjg (pv6s(og tb dvdQadsg dyanri^aC ts xal 0tQo6sxxav6aL
tijv cpiXotL^Cav.
—
6 ds Utcjfxbg Xoyog s%si ti XQbg tdg (isydXag (pv-
6SLg xal o^sCag sm6(paXsg xal naQd^oXov, ^ad^sl dh xal TCQdo) xsQav-
30 vv^isvog ijd^si (idXL6ta sig tb olxstov dyad^bv imdCdc36iv.
623 Plutarchus vita Cleomenis 11. (6 KXsofisvrjg) ijcl trjv scaL-
dsCav tcbv vscav itQdjcrj xal t^v Xsyo(iivrjv dycjy^v, '^g td nXsl6ta
626 Diogenes Laert. VII 159. xal atp' oXav 8\ xav 6a{idxav io
16 631 Diocles Magnes apud Diog. Laert. VII 54. dXXoL 8i tLvss
t&v dQxaLotiQOv UtcoCx&v tbv dQ&bv X6yov XQLtrJQLOV dnoXsC-
nov6LV, as 6 no6sLd(avLos iv ta tcsqI xQLtrjQCov q)r]6C.