Sie sind auf Seite 1von 6

5.

-AGOSTO 31 : USO DE LOS NUEVOS ANTIBITICOS EN BACTERIAS MULTIRRESISTENTES: Ertapenem Doripenen Tigeciclina
Daptomicina Dalbavancina Telavancina Oritavancina Linezolid Ceftobiprole Ceftaroline Iclaprim, fosfomicina, polimixina, colistina ETC
Ertapenem
o
o

IV, IM
Indicaciones
1. NAC, ITU complicado (Pielonefritis) IM, IV 1 g/dia. duracion 10-14 dias. Tx parenteral por 3 dias cambiar despues a
Oral.

Carbapenems inc. Ertapenem es preferico para Enterobacter spp y Burkholderia pseudomallei

Considera agentes alternativos para anaerobios en neumonia por aspiracion


2. Infeccion intraabdominal: IM o IV 5-14 dias.
3. Infeciones pelvicas IM, IV 1g / dia 3-10 dias
4. Profilaxis de sitio qx posterior a qx colorectal: IV, 1g como dosis unica 1 hr preoperacion
5. Infecciones de piel ( pie diabetico c/ osteomielitis) IM, IV 1 g. Dia por 7-14 dias. En pie diabetico duracion hasta 4
semanas
6. Sepsis relacionado a cateter: IV 1 g por dia.

Son agentes preferidos en BLEE Escherichia coli, Klebsiella, Enterobacter y Serratia


7. Infecciones de piel y tejidos blandos: IV, 1 g / dia. En combinacion con agente efectivo MRSA ( Vancomicina,
Linezolid o Daptomicina) para tx empirico de infecciones polimicrobianas.

Pediatrico : IV hasta 14 dias , IM hasta 7 dias


Infantes > 3 meses y nios
1.
2.
3.
4.
5.

Neumonia adquirida en comindad, Infecciones tracto (pielonefritis) IM, IV 15mg/kg 2 x dia (maximo 1 g/dia)
Duracion : 10-14 dias.
Infeccion intra abdominal: IM, IV 15 mg/kg 2 x dia. max 1 g por 5-14 dias
Infecciones pelvicas: =, duracion 3 a 10 dias
Infeccion piel: - por 7-14 dias
Infecciones piel y tejidos blandos: IV, 15 mg/kg c/12 horas en combinacion con MRSA (vancomicina, linezolid,
daptomicina) para terapia empirica de infecciones polimicrobianas.

Uso: Infecciones moderadas a sevras


Infecciones pelvicas agudas: postparto enometriosis, aborto septico, infecciones ginecolocicas postqx: Streptococcus agalactiae, E.
Coli, B. Fragilis, Peptostreptococcus, Prevotella bivia
NAC: Streptococcus pneumoniae (Susceptible a penicilina) bacteremia Haemophilus influenzae ( B-lactamasa Negativo) o Moraxella
catarrhalis
Infecciones intraabdominales complicadas: E. Coli, clostridium, eubacterium lentum, B. Fragilis, ovatus,
Infecciones piel : SAMS, S. Agalactiae, Strepto pyogenes, E. Coli, Klesiella pneumoniae, P. Mirabilis, B. Fragilis. Peptostrepto, P bivia,

Carbapenems: Ertapenem, Doripenem


Espectro: CocosGram + y Bacilos Gram aerobios y anaerobios

( penetracion eficiente a traves de membrana externa,


afinidad PBPS,
estabilidad ante B-lactamsaas: BLEE y AmpCs

Mecanismo de accion:

a traviesan membrana externa a traves de proteinas OMP para alcanzar espacio periplasmico. La mas
significante es OprD en Pseudomonas aeruginosa
Union preferente a PBP 1a, 1b, 2, y 4 y menor medida a PBP3 (Aminopenicilinas y Cefalosporinas)

Resistencia

o
o

Produccion de B-lactamasa que hidroliza carbapenems

Disminucion en permeabilidad por falla expresion de proteinas de membrana externa

Bombas de eflujo

Produccion de diana de baja afinidad


Carbapenems son hidrolizados por B-lactamasas de Clase B Metalobetalactamasas , enzimas dependientes de zinc
Especies intrinsecamente resistentes: Stenotrophomnas maltophilia y Elizabethkingia meningoseptica

o
o
o

o
o
o

B-lactamasa clase A KPC: klebsiella pneumoniae


B-lactamasas clase D OXAs: Acinetobacter baumanni, K. Pneumoniae
Ausencia proteina porina OprD es resposnable de la resistncia a carbapenems en P seruginosa + produccion AmpC Blactamasa. En enterobacter se asocia disminucion de expresion OmpK35 y PmpK36 para K. Neumoniae y PmpC y OmpF:
Enterobacter
Meropenem y Doripenem (pero no Imipenem) son sutratos del sistema eflujo MexA-MexB-OprM en P. Aeruginosa
Resistencia a meropenem y Doripenem
60% de Staphylococcus aureus son resistentes a oxacilinia y por extension a carbapenems y 90% E. Faecium son resistntes a
Ampicilina y x etension a Carbapanems por baja afinidad PBPs
Enterobacterias resistentes Carbapenems Mecanismo : NDM-1 y KPC ambas B-lactamasas

Espectro
o

o
o
o
o

Todos tienen actividad vs Cocos G +: Streptoccocus pneumoniae MIN < 0.03 microgramos.mL MSSA son susceptibles a
carbapenems pero y Staphy Coagulasa (-) son inhibidos por concentraciones < 0.5 . MRSA son altamente resistentes a
ertapenem, mero y doripenem.
Niun carbapenem es activo frente a E. Faecium
N. Gonorrhoeae suspectible a ertapenem
Doripenem es carbapenem mas activo frente P. Aeruginosa incluyendo AmpC B-lactamasa. Ertapenem no tiene accion.
Activo frente anaerobios obligados, anaerobios G_: bacteroies fragils, clostridium con excepcion C. Difficile, fusobacterium,
prevotella.

Farmacologia
o
o
o
o
o
o

IV por pobre absrocion oral


30 a 60 min infusion con 500 mg, concentracion pico 25 microgramos/mL
V1/2 plasmatica: 1 hr para imipenem, meropenem y doripenem y 4 hrs ertapenem
Vida larga de ertapenem es por union extensa a proteinas > 90% comparado con imipenem : 20%, mero 2% y dori 8% y
permite 1 dosis al dia.
Imipenem administra c/ 6 hrs. Doripenem Meropenem / 8 hrs
Eliminacion renal y requieren ajuste en disfuncion renal pero no en disfuncion hepatica

Reacciones adversas:
o
o
o

Carbapenems son bien toelrados


Mas comunes: nausea, vomito, diarrea, rash maculopapular, cefalea, flebitis: 1-3%
Todos se han asociado a convulsiones por estructura similar a GABA y antagonismo en receptor. Aumenta: falla
renal y comorbilidades neruologicas , > comun: Imipenem

Usos
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o

Bacteriemia
Neumonia adquirida hospital
Infecciones intra abdominales
ITU complicadas
Infecciones hueso y tejidos blandos
Infecciones ginecologicas y obstetricas
Meropenem aporvada FDA Meningitis bacteriana no imipenem porconvulsciones.
Resistentes a Enterobacterias productoras BLEE y AmpC pero no KPC
Limitada actividad frente a P. Aeruginosa
Imipenem mas activo frente Gram _ que merp y doripenem
Mero y dori > efectivos G- que imipenem
Mecanismo de P aeruginosa a imipenem ( downregulation OprD) Meropenem y Doripenem( susbtrato MexAB-OPRM
bomba de eflujo)
Doripenem es el mas activo vs Pseudomonas aeruginosa in vitro
Imipenem Creatinina > 50 mL/min : 250 a 500 mg / 6 hrs o 1 g c/ 8 hrs IV
Dosis pediatrica: 15-25 mg/kg c/ 6 hrs
Infecciones severas hasta 6g/dia en dosis pediatrica : 10,20, 40 mg/kg dosis maxima indicada para meningitis c/8 hrs
Ertapenem difiere de otros carbapenems en 1. Vida ermite dosis 1 x dia y 2. Pobre actividad vs P. Aeruginosa y A.
Baumannii. Buena actividad en infecciones polimicrobianas. Activa en Enterobacterias productoras BLEE y AmpC.

LIPOPEPTIDO Daptomicina
o

Invade pared celular de Gram + en manera dep de calcio. Se une a membrana a nivel de division septu. La union produce
distorcion se la arquitectura de la membrana que resulta en morfologia alterada Alteracion irrebersible de la estructura y
fisiologia perdida de iones como K Muerte celular
Staphylococcos y Enterococos Resistencia por alteracion en motencial de membrana

Actividad
o
o

Organismos con disminucion en susceptibilidad a glicopepetidos


Bactericida: stafilococo, neumococo, E. Faecalis, E. Faecium, MRSA, VISA, VRE

Resistencia
S. Aureus, cambios fenotipicos: menor fuidez, carga positiva aumentada, resistencia a depolorarizacion y/o permeabilizacion,
menor cantidad fosfatidil glicerol,
o
o
o
o
o

Resistencia gen mprF codifica sintetasa lisil fosfatidilglicerolcarga + membranaaumenta LPG


Dltmaquinaria enzimatica necesaria para d-anailizacion de acido teicocicoaumenta carga celular
rpoB y rpoC: codificasubunidad RNA polimerasa
pgsA y cls enzimas en metolismo de fosfolipidos
resistencia es mas frecuente en Enterococos

Farmacocinetica
o
o
o
o
o
o
o
o
o

v 7.3 a 9.6 hrs


vol distribucion pqeueno: 92-117 mL/kg : pricipal a plasma y liquido intersticial
afinidad a proteinas plasmaticas; 90-93%
excrecion renal
actividad abolida por interaccoin con surfactante pulmonar no S. Pneumoniae
efecto post antibiotico: 5 hrs vs S. Aureus y 10.8 vs s. Pneumoniae
Administracion: IV diluido en NaCl 1 x dia infusion: 30 min o inyeccion 2 min
Dosis 4-6 mg.kg/dia para S. Aureus bacteremia y endocarditis derecha
I

Reacciones adversas
o

Toxicidad muscular , relacionaba con frecuencia que dosis diaria, nemonia aguda eosinofilica,

Usos clinicos
o
o
o
o

Infecciones piel y tejidos blandos con falla o intolerancia a glicopeptidos, MRSA con alta MIC de vancomiicina
Bacterimia y Endocarditis S. Aureus
No alcanza niveles altos en hueso
Infecciones enterococos:

LIPOGLICOPEPTIDOS : Telavancina

Neumonia asociado a ventiladorcausado por MRSA cuando otros tx no son suitable.


Bactericida por cadaena lipofilica que prolonga vida media
Potencia: cocos G+ que glicopeptidos
MA: union a precursores peptidoglicano en pared celular.
Dosis: IV 10 mg/kg x dia infusion 1 hr
Funcin renal es factor mas impostante que afeta aclaramiento- se requiere ajustar dosis en disfuncion. A 7.5 mg/kg/ dia y 10
mg/kg cada 48 hrs con aclaramiento 30-50 mL/min y 10-30ml/min
Telvanancin EPA > 4 hrs que el de vancomicina: 1.2 hrs

Reacciones adversas

Precacuion en med con intervalo QT, falla cardiaca descompensada, e hipertrofia vent severa
Nausea, vomito, temblor elevacion creatinitna Nausea vomito u disfuncion renal
Clase C en embarazo

Usos clinicos:

Infecciones piel y teidos blandos: por gram +


Neumonia por MRSA

Dalbavancina

Deriva de teicoplanina vida media 8.5 dias dosis por semana


Actividad: stafilococo, streptococo, VSE
NO actividad VRE VanA cepa y si en VanB
ABSSSI por Gram+ incluyendo MRSA

Fosfomicina

IV, Oral: usado en tx de cistitis NO complicada


MA: bloquea sintesis de pared inhibiendo sitensis de peptidoglicanos. Requiere transporte a la pared mediante 2 sistemas
de transporte: glicerolfosfato y hexosa fosfato.
Espectro amplio: Gram + y Gram -.
Staphy, enterococo, Haemophilus, bacterias gram entericas. Excelente actividad vs E. Coli incluyendo 95.5% de BLEEs.
Acinetobacter es usualmente resistente, Moraxella y Bacteroides
3 genes de resistencia: fosA en P. Aeruginosa, FosB en S. Aureus y fosX en Listeria monocytogenes rompen anillo oxirano
de la molecula de fosfomicina
Farmacologia: mejor absorcion antes de comida, 58% absorbe y excreta en orina.
Despues de dosis VO 3gniveles sericos: 22- 32 microgramos/mL en 4 hrs
Dosis: 3 g en agua antes de comida. Nunca como polvo.
Administra 1 dosis en sistitis no complicada, repite 3 dias para ITU complicadas

Indicaciones

Cistitis aguda no complicada: 3g 91% cura, compara con nitrofurantoina 93%, TMP-SMX 93% y floquoruinolonas 90% en
cistitis. Actua en Enteorbacterias KPC y BLEEs. En dosis de 3 g c/48 a 72 hrs. NO se indica en pielonefritis.
Efectos adversos: diarrea, vaginitis, nausea y cefalea, neutitis optica y perdida audicion.
Seguro en embarazo, categoria B.

z* La fosfomicina muestra una excelente actividad bactericida contra cocos Gram positivos, tales como MSSA, Streptococcus
pneumoniae, resistente a la meticilina S. aureus (MRSA), y especies de Enterococcus, incluso en la vancomicina cepas
resistentes. La fosfomicina tambin muestra muy buena actividad contra muchas bacterias Gram-negativas, tales como E. coli,
Proteus mirabilis, Klebsiella pneumoniae, especies de Enterobacter, Citrobacter spp, Serratia marcescens, Neisseria meningitidis,
Shigella spp y Salmonella typhi, que generalmente son inhibidas en concentraciones de fosfomicina? 64 mg / ml. Por el contrario,
Pseudomonas aeruginosa y Acinetobacter baumannii suelen ser resistentes a la fosfomicina

Polimixina

Decapeptido cationico, destruye membrana bacterial con mecanismo detegente interactuando con fosfolipidos de
membtana e incrementando su permeabilidad celular
usoIV, topica
Colistin: sulfato topico y oral como solistemato IM e IV.
MA: penetran membrana externa de bacteria, interactuan electrostaticamente con fosfolipidos en las membranas y
disrupten las membranas via desplazamiento competitivo de cationes divalentes
Resistencia: asocia con modificaicon de LPC como agregacion de etanolamina o aminoaribinosa que disminuye carga de LPS,
inhibiendo interaccion inicial entre polimixina y LPS. En A. Baumannii se ha reportado perdida completa de LPS como
mecanismo de resistencia.
Espectro: Bacilos G- excepto Proteus (altamente resistentes) Pobre actividad: providencia, serratia, moraxella, helicobacter,
campylobacter, vibrio, brucella, aeromonas, morganella y edwardsiella. Gram+, Cocos G- y Anaerobios son Resistentes
Farmacocinetica: No se absorben VO. 1 millon IU= 80 mg de colistemat. 1 MIU= 30 mg de Colistin base activity CBA.
Sugiere: se use en combinacion con otra droga sinergica, y evitar dar intervalos prolongados entre dosis
Toxicidad: Nefrotoxicidad, neurotoxicidad (apnea, debilidad muscular)

Uso clinico

Polimixina Bdoloros IM
Meningitis Gram - : intratecal 5 a 10 mg/dia en 3 dias iniciales.
Inhalacion de colistemato na: fibrosis quistica: MDR p. Aeruginosa
Neumonia asociado a ventilador, P. Aeruginosa

Ceftaroline

Cefalosporina 5ta generacion


Metabolito activo actividad smiliar a cetriaxona peor mejor actividad a Gram +
Mayor afinidad a PBP2a in SAMR, asi como SAVI. Actividad a S. Pneumoniae que es intermedio o resistente a penicilina o
ceftriaxona.
MA: une a PBP 1-3. Alta afinidadPBP2a modificada en MRSA y PBP2x en S. Pneumoniae.
NO es activo frente a enterococo o Enterobacterias BLEE, o AmpC, Pseudomonas a. Acinetobacter baumanni o Bacteroides
fragilis.
Aplicacin: IV, 600 mg c/12 hrs
NAC: 600 mg c/12 hrs de 5 a 7 dias IV (S. Pneumoniae, S. Aureus SAMS) Haemophilus influenzae, K. Pnuemoniae, E. coli
Piel , complicada: 600 mg c/12 hrs por 5-14 dias ( Geam + y Gram -: S. Aureus, SAMR y SAMS) S. Pyogenes, S.
Agalactiae, E. Coli, K. Pneumoniae, K. Oxytoca)
Excrecion: Orina 88% y heces 6%.
Pico: 1 hrs, vida : 2.7 hrs
Reacciones adversas: >10% hematologico, Coombs +

2-10%: CV: flebitis, SNC: cefalea e insomnua, Dermatologico: prurito y skin rash, Endocrino: hipokalemia, GI: diarrea, nausea,
constipacion, vomito Hepatico: aumento transaminasas. <2%: Agranulocitosis anemia, diarrea asoc Clostridium difficile,
eosonofilia, fiebre, hepatitis, hiperlicemia, hiperkalemia, hipersens, neutropenia, palpitaciones, trombocitpenia
Unnica cefalosporina aprobada para FDA con actividad contra hetero-resistentes a la vancomicina S. Aureus intermedioa
hVISA. Y VRSA
Puede ser inductor de AmpC por lo que debe de evitarse contra Gram- inducibles para AmpC Blactamasas

Tigeciclina
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o

Aprovado en 2005
Infecciones de piel complicadas asi como infecciones intrabadominales , en 2009 NAC
Bacteriostatico por union reversible a ribosoma ( con afinidad 5x que tetraciclinas)
Amplio espectro: aerobio y anaerobios
Increased risk of death!!
Derivado de minococlina siminar a tetraciclinas MA: inhube sintesis proteinas uniendose a subunidad ribosomal 30S,
bloqueando aminoacil transferasa al sitio A.
IV, mala absorcion
Dosis: 100 mg seguido 50 mg c/12 hrs. Infusion IV administrado 30-60 min. Duracion 5 a 14 dias. Y NAC 7-14.
Vida 1/3: 37 a 67 horas
Volumen distribucion 7-10 L/kg distribucion extensa a tejidos
NO en infecciones urinarias por pobre recuperacion del farmaco
Patron dependiente de tiempo y exhibe EPA considerable
Excrecion: biliar, 32 % en orina

Actividad antmicrobiana:
o
o
o
o
o

Aerobia y anaerobios.
Gram +: Staphy, enterococcus y streptococcus. SAMR y SAMS. S. Epidermidis resistente a eritromicina, VRE, activo vs VanA,
VanB y vanC. Listeria monocytogenes, penicilina susceptible, MENOS activo que B-lactamicos.
Gram-: Enterobacterias excepto Proteus y Providencia asi como Morganella. Acinetobacter, no buena en Pseudomonas.
Anerobios: gram+ y gram -. B grafilis: menos activo que imipenem, o piperacilina/tazobactam vs B.gragilis. no bueno contra
C. Difficile.
Atipicos: C. Pneumoniae, trachomatis, pneumoniae, M. Homninis.

Usos clinicos:
o

Infeciones de piel y tejidos blandos complicado, infecciones abdominales complicadas y NAC.

Resistencia: intrinseca observada en P. Mirabulis y Morganella morganni es reconocimiento dedroga y upregulation por bombas de
eflujo: AcrAB y MexAB-OprM: multidrogo resistente .
o
o

P. Aeruginosa es resistente intrinsecamente como resultaod de bomba de eflujo: MexXY.


En S. Aureus: sobreexpresion de MepA, bomba de eflujo- menor actividad

Efectos adversos
o
o

GI: nausea, vomito. Hepatottoxicidad y pancreatitis, otros: infeccion, cefalea, anemia, astenia, flebitis, mareo, rash,
neumonia, formacion de absceso
Aumento en mortalidad: Muertes fue por emporamiento de infeccion, complicaciones o comorbilidades.

Oxazolidinediona: Linezolid

MA: union a 50S en interface con 30S, previene formacion de complejo de iniciacion 70S.
Actividad: SAMS, SAMR, CoNS, VSE, VRE, Strepto neumoniae resistentea penicilina. G+: Corynebacterium, Listeria, Bacillus,
Micrococcus, Erysipelothrix, Leuconostoc, , Rhodocccus, Actinomyces. Neissera y Haemophilus. No actividad vs otros G-.
Mycoplasma pneumoniae y Ureaplasma son resistentes a lineolid. Myciplasma hominis es S
VO e IV
Eliminacion en orina: 85%
V1/2: 5.5 hrs
Dosis: 600 mg IV o Oral c/ 12 hrs infecciones severas o 400 mg c/12 hrs no co complicado.
Resistencia: Mutaciones en 23S RNA dominio V , mutacion puntual G2576T. Modificacion L3 y L4 en Staphy, neumoniae,
Clostridium. Fen cfr (Cloranfeniol, florfenicol resistance) Linezolid resistant S. Aureus y S. Epidermidis.

EA: GI: diarrea, nauea, comito. Cefalea, HTA. Insomnica, constipacion, rash. Mielosupresion reversible. Trombocitopenia,
apslacia y panctiopenia. Neuropatias : perifericas con disestesias en manos, pobremente reversible. Neuropatia
optica.Acidosis lactica. ( otros raros pero reportados: sx leucoencefalopatia, convulsiones, descoloracion lengua y diente,
lengua black hairy, hipoglicemia)

Das könnte Ihnen auch gefallen