Page intentionally left blank

‫ر ت‬

‫م‬ ‫ي‬

‫ﻣﺮﺗﺐ‬
‫ا ﺌري‬ ‫ﺌن‬

‫אي ﺑﻮכ אﻳﮉﻳﺸﻦ ﺟﻲ ﺗﺮﺗﻴﺐ ۽ ﭘﻴﺸﻜﺶ‬

‫ﺑدا ﺌ د رﮗ ي‬

‫ز‬ ‫ﺑ‬
 ‫ﻼم‬ ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي‬
v
‫ﺐ כا‬ ‫را‬ ‫ر ا‬

2010 ‫ ا ر‬25

‫آﺊ ٽ ۽ ﺌﺊ‬ ، ‫ڊ زاﺊ‬ ‫ﺌب‬

‫ﺋ‬ ‫ﺑدا ﺌ د رﮗ ي‬

، ‫رڻ‬ ‫ﺑد‬ ‫ ﺐ ﺌن‬، ‫ﺌب‬

. ‫ﺌم ا ﺌزت آ‬ ‫ر‬ ‫رڻ‬ ‫ور ﺌﺊﮙ ۽ ر‬

First eBook (PDF) Edition

25 April 2010

Text & Book Design and Layout by

Abdul-Majid Bhurgri

All have permission to distribute or print this eBook.

However, it must be distributed and printed as it is, without
any changes, whatsoever.

www.bhurgri.com

Email contact:

majidbhurgri@yahoo.com

v
iv
 ‫اﻨﺘﺴﺎب‬
‫‪v‬‬

‫اي ﺒوڪ ﺠو اﻨﺘﺴﺎب‬

‫ﺌه ز دي‬ ‫د رد‬ ‫رت ﺑ‬

‫را‬ ‫ﺐﺌري ۾ آ ﺌ‬ ‫راهِ‬ ‫د ۾و‬

‫ﺑدا ﺌ د رﮗ ي‬

‫‪v‬‬
‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬

‫‪v‬‬
‫‪vi‬‬
 ‫ﻓﻬرﺴت‬
‫‪v‬‬
‫ﻓﻬرﺴت‬
‫ﭔﻪ אﮐﺮ ‪ix.........................................................................................‬‬
‫وﺣﺪت ﻧﺎﻣﻮ ‪1 .................................................................................‬‬
‫وﺣﺪت ‪10 .....................................................................................‬‬
‫ﺣﻘﻴﻘﺖ ‪39 .....................................................................................‬‬
‫ﺳﺴﺌﻲ ‪68 ......................................................................................‬‬
‫ﻧﻮري ‪231 ......................................................................................‬‬
‫ﻣﺎرﺋﻲ ‪250 .....................................................................................‬‬
‫ﻣﻮﻣﻞ رאﮢﻮ ‪305 .................................................................................‬‬
‫ﺳﻨﮅي ﭘﻮرب ‪322 .............................................................................‬‬
‫ﺳﺎرﻧﮓ ‪333 ..................................................................................‬‬
‫ﻫ رא ﮭﻮ‪340 ................................................................................‬‬
‫ﺟﻮڳ ‪349 .....................................................................................‬‬
‫ﻣﺎﻟﻜﻮس ‪357 ...............................................................................‬‬
‫ﺑﻴﺖ‪ ،‬دوﻫﺎ ۽ ﻫﺪאﻳﺘﻮن‪416 ...................................................................‬‬
‫ﻛﺎﻓﻴﻮن ‪428 ................................................................................‬‬

‫‪v‬‬
‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬

‫‪v‬‬
‫‪viii‬‬
 ‫ﭕﻪ اﮑر‬
‫‪v‬‬
‫ﭕﻪ اﮑر‬
‫ﺳﺎﺋ ﺳﭽﻞ ﺳﺮﻣﺴﺖؒ ﺟﻮ ﺳﻨﮅي رﺳﺎﻟﻮ ﺣﺎﺿﺮ ﺧﺪﻣﺖ آﻫﻲ‪ .‬ﻫﻲ אﻟﻴﻜﭩﺮאﻧﻚ אﻳﮉﻳﺸﻦ‪،‬‬
‫ﮔﮭﮣﻲ ﭜﺎﮜﻲ‪ ،‬ﻋﺜﻤﺎن ﻋﻠﻲ אﻧﺼﺎري ﺻﺎﺣﺐ ﺟﻲ ﻣﺮﺗﺐ ﻛﻴﻞ رﺳﺎ ﺟﻲ آڌאر ﺗﻲ آﻫﻲ‪ .‬ﺳﻨﮅ ﮐﺎن‬
‫ﻻء رﺳﺎ ﺟﺎ ﺘﻠﻒ ﻧﺴﺨﺎ ﻫﭣ ﻛﺮڻ‪ ،‬אﻧﻬﻦ ﮐﻲ ﭜﻴﭩﮡ ۽ ﻣﻨﺎﺳﺐ‬ ‫ﭘﺮي‪ ،‬آﻣﺮﻳﻜﺎ ۾ رﻫﻨﺪي‪ ،‬ﻣﻮن ِ‬
‫ﭘﻮء אﻫﻮ ﻃﺌﻲ ﻛﺮڻ ﺗﻪ ﻛﻬﮍي ﺗﺮﺗﻴﺐ ۽ ﺗﺮﻛﻴﺐ ﻣﻨﺎﺳﺐ ۽ ﻣﻮزون رﻫﻨﺪي‪ ،‬ﺑﻴﺤﺪ‬ ‫אﭜﻴﺎس ﮐﺎن ِ‬
‫ﻣﺸﻜﻞ ۽ وﻗﺖ ﻃﻠﺐ ﻛﻢ ﻫﻮ‪ .‬ﺳﭻ ﺗﻪ אﻫﻮ آﻫﻲ ﻣﻮن وٽ ﻧﻪ אﻳ و وﻗﺖ ﻫﻮ ۽ ﻧﻪ ﺋﻲ אﻫﻠﻴﺖ‪.‬‬
‫אﻧﺼﺎري ﺻﺎﺣﺐ ﺟﻲ ﻋﻠﻤﻲ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ۾ ﺗﻪ ﻣﻮن ﮐﻲ ﻛﻮ ﺷﻚ ﻛﻮ ﻧﻪ ﻫﻮ‪ ،‬ﭘﺮ ﺳﻨﺪن ﺗﺮﺗﻴﺐ ڏﻧﻞ‬
‫رﺳﺎ ﺟﻮ ﮀﭙﺎﺋﻲ ﺟﻲ ﻏﻠﻄ ﮐﺎن آﺟﻮ ﻧﺴﺨﻮ ﻫﭣ אﭼﮡ ﻣﺴﺌﻠﻮ ﻫﻮ‪ .‬ﺳﺎﮘـﺌﻲ وﻗﺖ ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ אﻫﺎ ﻨﺎ ﺑﻪ‬
‫ﻫﺌﻲ ﺗﻪ ﺟﻠﺪ אز ﺟﻠﺪ رﺳﺎ )ﺳﻨﮅي ﻛﻼم( ﺟﻲ אﻧﭩﺮﻧﻴﭧ ﺗﻲ אﺷﺎﻋﺖ ﻛﺮﻳﺎن‪.‬‬
‫ﻣﻬﺮﺑﺎن دوﺳﺖ ﮔﻞ آﻏﺎ ﺻﺎﺣﺐ وٽ ﺳﻨﺪن ﭼﺎﭼﻲ آﻏﺎ ﻏﻼم ﻧ ﮔﻞ ﺣﺴﻦ ﺧﺎن ﺟﻲ ﺗﺮﺗﻴﺐ‬
‫ڏﻧﻞ ﺳﭽﻞ ﺳﺎﺋ ﺟﻲ زﻧﺪﮔﻲ ۽ ﻛﻼم ﻣﺘﻌﻠﻖ ﻟﮑﻴﻞ ﻛﺘﺎب ”ﺳﭽﻞ ﺳﺮ ﻣﺴﺖ“ ﺟﻮ ‪ 1933‬۾ ﮀﭙﻴﻞ‬
‫ﻧﺎﻳﺎب ﻧﺴﺨﻮ ﻫﻮ ‪ ،‬ﺟﻨﻬﻨﺠﻲ ﻛﺎﭘﻲ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ ﻛﺮي ﻣﻮن ڏאﻧﻬﻦ ﻣﻮﻛﻠﻴﺎﺋﻮن‪ .‬אن אﻳﮉﻳﺸﻦ ۾ אﻋﺮאب‬
‫ﻛﻮﻧﻪ ﻫﺌﺎ‪ ،‬ﭘﺮ ﭔﺌﻲ ﻫﺮ ﺎظ ﮐﺎن ﮀﺎﭘﻲ ﺟﻲ ُﭼﻜﻦ ﮐﺎن آﺟﻲ ُﻫﺌﻲ‪ .‬אن ﮐﺎن ﻋﻼوه‪ ،‬ﺳﭽﻞ ﺳﺎﺋ‬
‫ﺟﻲ ﻛﻼم ۽ زﻧﺪﮔﻲ ﺑﺎﺑﺖ ﺑﻪ ﻛﺎ ﻗﻴﻤ ﻣﻮאد ﺑﻪ ﻣﻨﺠﮭﺲ ﻫﻮ‪ .‬ﭘﺮ ﺟﻴﺌﻦ ﺗﻪ אﻧﺼﺎري ﺻﺎﺣﺐ ﺟﻲ‬
‫ﺗﺪوﻳﻦ ﻛﻴﻞ ﻧﺴﺨﻲ ۾ אﻧﻬﻲ َء אﻳﮉﻳﺸﻦ ﮐﻲ ﺑﻪ ﻣﺪﻧﻈﺮ رﮐﻴﻮ وﻳﻮ ﻫﻮ‪ ،‬ﺗﻨﻬﻨﻜﺮي ﻣﻮن אﻫﻮ وڌﻳﻚ‬
‫ﻣﻨﺎﺳﺐ ﭴﺎﺗﻮ ﺗﻪ אﻧﺼﺎري ﺻﺎﺣﺐ ﺟﻲ אﻳﮉﻳﺸﻦ ﮐﻲ אﺳﺘﻌﻤﺎل ﻛﺠﻲ‪ .‬ﺑﻬﺮﺣﺎل‪ ،‬ﺟﮇﻫﻦ ۽ ﺟ ﻧﺌ‬
‫ﮀﺎﭘﻲ ﺟﻲ ﻏﻠﻄ ﺳﺎن وאﺳﻄﻮ ﭘﻴﻮ אﺗﻲ آﻏﺎ ﺻﺎﺣﺐ ﺟﻲ ﻧﺴﺨﻲ ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ﻣﺪد ﻛﺌﻲ‪ .‬وﻗﺖ ۽‬
‫وﺳﺎﺋﻞ אﺟﺎزت ڏﻧﻲ ﺗﻪ آﻏﺎ ﺻﺎﺣﺐ ﺟﻲ ﻧﺎﻳﺎب ﻛﺘﺎب ﮐﻲ אﻧﭩﺮﻧﻴﭧ ﺗﻲ آﮢﺒﻮ‪ ،‬אﻧﺸﺎא�‪.‬‬
‫ﭔﻲ אﻫﺎ ﮘﺎﻟﮫ ﻫﺌﻲ ﺗﻪ رﺳﺎ ﺟﻲ ﻛﺘﺎﺑﺖ ِ‬
‫ﻻء ﺟﻦ ﭔﻦ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻦ ﻫﻲ ﻛﻢ ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ ذﻣﻲ ﮐﻨﻴﻮ‪،‬‬
‫ﺗﻨﻬﻦ ﺑﻪ אﻫﻮ ﺿﺮوري ﺑﮣﺎﻳﻮ ﺗﻪ אﺳﺎن ﭨﻨﻬﻲ وٽ ﺳﺎﮘﻲ ﺋﻲ אﻳﮉﻳﺸﻦ ﻫﺠﻲ‪ .‬ﻣﻮن وٽ روﺷ ﭘﺒﻠﻴﻜﻴﺸﻦ‬
‫ﺟﻮ ﮀﭙﺎﻳﻞ رﺳﺎﻟﻮ ﻫﭥﻴﻜﻮ ﻫﻮ‪ ،‬ﺳﻮ دوﺳ ﮐﻲ ﻋﺮض ﻛﻴﻢ ﺗﻪ ﻫﻮ ﺑﻪ אﻫﻮ وﭠﻲ ۽ ﻛﺘﺎﺑﺖ ﺷﺮوع‬
‫ﻛﻦ‪ .‬ﭘﺮوف رﻳﮉﻧﮓ ﺟﻲ ﻛﻢ ۾ ﺑﻪ אﻧﻬﻦ دوﺳ ﻛﺎ ﻣﺪد ﻛﺌﻲ‪ .‬ﺣﺒﻴﺐ ﺳﻨﺎﺋﻲ ﺻﺎﺣﺐ ﺗﻪ‬
‫ﻋﻠﻲ ﻗﻠﻲ ﺑﻴﮓ ﺻﺎﺣﺐ ﺟﻲ ﺗﺪوﻳﻦ ﻛﻴﻞ رﺳﺎ ﺳﺎن ﭜﻴﭧ ﻛﺮي ﻛﺠﮫ وאڌאرא ۽ ﻛﺠﮫ‬

‫‪v‬‬
‫‪ix‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬

‫ﺗﺒﺪﻳﻠﻴﻮن ﺑﻪ ڌﻳﺎن ﺗﻲ آﻧﺪﻳﻮن‪ ،‬ﺟﻦ ﮐﻲ ﭘﮡ ﻣﺪﻧﻈﺮ رﮐﻴﻮ وﻳﻮ‪ .‬ﻛﻮﺷﺶ ﻛﺌﻲ אﭤﺴﻮن ﺗﻪ ﻏﻠﻄﻴﻮن ﮔﮭﭧ ۾‬
‫ﭘﻮء ﺑﻪ ﻏﻠﻄ ﺟﻮ אﻣﻜﺎن رﻫﺠﻲ ﭤﻮ وﭸﻲ‪ .‬ﺳﺎﮘﻲ ﻃﺮح‪ ،‬ﺳﻬﮣﻲ ﺳﺎﺋ ﺟﻲ ﺳﻬﮣﻲ‬ ‫ﮔﮭﭧ ﻫﺠﻦ‪ ،‬ﭘﺮ ِ‬
‫ﻛﻼم ﮐﻲ ﮐﻲ ﺳﻬﮣﻲ אﻧﺪאز ۾ ﭘﻴﺶ ﻛﺮڻ ﺟﻲ ﻛﻮﺷﺶ ﻛﺌﻲ אﭤﻢ‪ ،‬אﻣﻴﺪ ﺗﻪ ﭘﺴﻨﺪ אﻳﻨﺪي‪ ،‬ﭘﺮ‬
‫אن ﺳﻠﺴﻠﻲ ۾ ﺑﻪ ﭤﻲ ﺳﮕﮭﻲ ﭤﻮ ﺗﻪ ﻣﻮن ﮐﺎن ﻛﺠﮫ رﻫﺠﻲ وﻳﻮ ﻫﺠﻲ‪ .‬ﻣﺎن ﭤﻮرאﺋﺘﻮ رﻫﻨﺪس‪،‬‬
‫ِ‬
‫رאء ﺳﺎن ﻧﻮאزﻳﻨﺪא ﺗﻪ ﺟﻴﺌﻦ‬ ‫ﺟﻴﻜﮇﻫﻦ ﭘﮍﻫﻨﺪڙ ﻣﻬﺮﺑﺎن ﻣﻮن ڏאﻧﻬﻦ אي ﻣﻴﻞ ذرﻳﻌﻲ ﭘﻨﻬﻨﺠﻦ ﻗﻴﻤ‬
‫אﻳﻨﺪڙ אﻳﮉﻳﺸﻦ ۾ אﻫﻲ ﮔﮭﭩﺘﺎﻳﻮن ﭘﻮرﻳﻮن ﻛﺮي ﺳﮕﮭﺠﻦ‪.‬‬
‫אﻫﺎ ڌﮢﻲ ﺟﻲ אڻ ﮐ ُﭧ ﭔﺎﺟﮫ آﻫﻲ ﺟﻮ ﻣﻮن ﻫﻴﮣﻲ ﺟﻲ ﻫﭥﺎن ﺷﺎه ﺳﺎﺋ ﺟﻲ رﺳﺎ ﺟﻲ אﻧﭩﺮﻧﻴﭧ‬
‫ﻧﭙﻮء ﺳﭽﻞ ﺳﺎﺋ ﺟﻲ ﺳﻨﮅي ﻛﻼم ﺟﻲ‪ ،‬ﺳﺎﮘﻲ ﻃﺮح ﺳﺎن אﺷﺎﻋﺖ ﺟﻲ ﺳﻌﺎدت‬ ‫ﺗﻲ אﺷﺎﻋﺖ ﮐﺎ ِ‬
‫ﺑﻪ‪ ،‬ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ﻧﺼﻴﺐ ۾ آﺋﻲ‪ 14 .‬رﻣﻀﺎن א ﺒﺎرכ ‪1426‬ھ )ﻧﻮﻣ ‪ (2005‬ﺗﻲ‪ ،‬ﺳﭽﻞ ﺳﺎﺋ ﺟﻲ ﻋﺮس‬
‫ﺟﻲ ﻣﺒﺎرכ ﻣﻮﻗﻌﻲ ﺗﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ورﻟﮉ وאﺋﻴﮉ وﻳﺐ ﺗﻲ ﻫﻦ آﻓﺎﻗﻲ ﻛﻼم ﺟﻲ אﺷﺎﻋﺖ ﻛﺮي‪ ،‬ﻫﻲ‬
‫ﺳﻮﮐﮍي ﺳﻨﮅوאﺳ ﺟﻲ آڏو ﭘﻴﺶ ﻛﺌﻲ‪ .‬אرאدو ﺗﻪ אﻫﻮ ﻫﻮ ﺗﻪ ﺟﻠﺪ אز ﺟﻠﺪ אن ﺟﻲ ‪ eBook‬אﻳﮉﻳﺸﻦ‬
‫ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ڏﻳﺌﻲ ﭘﻴﺶ ﻛﻨﺪس ﭘﺮ ﻗﺪرت ﮐﻲ ﻛﺠﮫ ﭔﻴﻮ ﻣﻨﻈﻮر ﻫﻮ‪ 2006 .‬ﮐﺎن ﻣﻨﻬﻨﺠﺎ ذאﺗﻲ ﺣﺎﻻت‬
‫ﻛﺠﮫ אﻫﮍא رﻫﻴﺎ ﺟﻮ אن ﺗﺎﺧ ۾ ﭤﻴﻨﺪي وﺋﻲ‪ .‬دوﺳ ﺟﻲ ﻣﺴﻠﺴﻞ אﺻﺮאر ۽ ﻫﻤﺖ אﻓﺰאﺋﻲ ﺟﻲ‬
‫ﻛﺮي‪ ،‬ﺗﺎﺧ ﺳﺎن ﺋﻲ‪ ،‬ﭘﺮ آﺧﺮﻛﺎر ﻫﻲ ﻛﻢ ﺗﻜﻤﻴﻞ رﺳﻴﻮ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻞ ﺳﺎﺋ ﻳﺎ ﺳﻨﺪن ﺷﺎﻋﺮي ﺟﻲ ﺑﺎري ۾ ﻛﺠﮫ ﭼﻮڻ ﺟﻲ ﻧﻪ ﻣﻮن ۾ ﻛﺎ אﻫﻠﻴﺖ‬
‫ﻛﺎﻧﻬﻲ‪ .‬ﺑﺲ אﻳ و ﭼﻮﻧﺪس ﺗﻪ ﺳﭽﻞ ﺳﺎرو ﻋﺸﻖ آﻫﻲ‪ .‬ﺑﻘﻮل ﺣﻀﺮت ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺎﻫﻮؒ‪” ،‬ﺧﻮد ﻋﺸﻖ‬
‫وﺧﻮد ﻋﺎﺷﻖ و ﺧﻮد ﻣﻌﺸﻮق‪ ،‬אﮔﺮ ﭘﺮده رא אزﺧﻮد ﺑﺮ אﻧﺪאزي‪ ،‬ﻫﻤﻪ ﻳﻚ ذאت و دوﺋﻲ ﻫﻤﻪ אز אﺣﻮل‬
‫ﭼﺸﻤﻴﺴﺖ‪“.‬‬
‫ﻣﺎن ﻣﻬﺮﺑﺎن ۽ ﻋﺰﻳﺰ دوﺳ ﺷﺎه ﻧﻮאز ﺳﻮﻣﺮي ۽ ﻤﺪ ﺣﺒﻴﺐ ﺳﻨﺎﺋﻲ ﺟﻮ ﺑﻴﺤﺪ ﭤﻮرאﺋﺘﻮ آﻫﻴﺎن‪،‬‬
‫ﺟﻦ ﺟﻲ ﻨﺖ ﺑﻨﺎن‪ ،‬ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ﻛﺎوش אﮢﭙﻮري ﻫﺠﻲ ﻫﺎ‪.‬‬
‫ﺧﺎﻛﭙﺎﺋﻲ دروﻳﺸﺎن‬
‫ﻋﺒﺪא ﺎﺟﺪ ﭜﺮﮘﮍي‬
‫ﺳﻴﺎﭨﻞ‪ 25 ،‬אﭘﺮﻳﻞ ‪2010‬‬
‫‪v‬‬
‫‪x‬‬
 v

‫ر ت‬

‫م‬ ‫ي‬

v
xi
‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬

‫‪v‬‬
‫‪xii‬‬
 ‫وﺤدت ﻨﺎﻤو‬
‫‪v‬‬
‫وﺤدت ﻨﺎﻤو‬
‫אول ﺳﺎرאه ﻛﺮ ﺳﺒﺤﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻮﻟﻰٰ ﺟﻮ ﻣﻠﻜﻦ؛‬
‫ﻣﮍﻳﺎﺋﻲ ﻀﻮض ﻛﻴﺎ‪ ،‬ڏﺳﻮ ڏﻳﮭﻪ ڌﮢ ؛‬
‫ﻛﻲ ﻛﺎﻣﻞ ُ‬
‫ﻛﺮﺳ ﺗﻲ ﭼﮍﮬﻲ‪َ ،‬وہ َوہ وﻋﻆ ﻛﻦ؛‬
‫ﻛﻲ ﻛﺎﺗﺐ ﻛﺘﺎﺑﻦ ﺟﺎ‪ ،‬ﺳﻮﻳﻦ ﺳﺒﻖ ڏﻳﻦ؛‬
‫ﻛﻲ ﻣﺴﺌﻼ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻛﻴﻮن‪ ،‬ﻧﺎﻣﻴﺎن ﻧﺒ ن؛‬
‫ﻛﻲ ﭘﮍﮬﻴﺎ ﭘﺎڻ ﭘﺮوﺟﮫ ﺳﺎن‪ ،‬ﭘﮍﮬﻴﻮن ﭘﮍﮬﺎﺋﻦ؛‬
‫ﻛﻲ وردن وﻇﻴﻔﻦ ۾‪ ،‬ﺷﺎﻏﻞ روز رﮬﻦ؛‬
‫ڏﺳﻴﻮن وאﺋﺴﻴﻮن ورق ﮐﻲ‪ ،‬ورﻳﻮن ورאﺋﻦ؛‬
‫ﻚ ﺳﭽﻲءَ ﮐ َـﺌ ُﻮن ﻛﻮﻧﻜﻮ‪ ،‬ﺳﺒﻖ ُﺳﻮر ِﺳﮑﻦ؛‬ ‫ِﺳ َ‬
‫ﻛﺎﻏ َﺬ ﻛﺎرא ﻛﻦ؛‬
‫َ‬ ‫אﮐﺮ ﻟِﮑﻦ ﻧﻪ دل ﺗﻲ‪ ،‬ﭤﺎ‬
‫َﻣ ُﺲ ﻛﺎريءَ ﺟﺎن َﻣ َﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﭤﺎ ﻛﺎري ﻛﺎرو ﻛﻦ؛‬
‫ُﻣﺪﻋﺎ ﭤﺌﻲ ﺟﻨﮭﻦ ﮘﺎﻟﮫ ۾‪ ،‬ﺗﻨﮭﻦ و ﮭﻮ ِ‬
‫ﻛ َو َﭸﻦ؛‬
‫ﻛ ُﻦ ﻧﻪ ﻛﻦ؛‬ ‫وאﺣﺪ ﺟﻮ‪ ،‬ﺗﺎڏي َ‬ ‫ﺟﻮ ﻓﺮﻣﻮدو َ‬
‫ﺒﺼ ُﺮون“‪ِ ،‬ﮬﻦ و َﻳﺴﮫ ﻧﻪ َ‬
‫وﺳﮭﻦ؛‬ ‫”و ِﻓﻰ َאﻧﻔ ُ ِﺴ ُ‬
‫ﻜﻢ َאﻓ َﻼ َ ﺗ ُ ِ‬
‫ﻛﮭﻦ؛‬ ‫ﻛﻴﻮن َ‬ ‫ﻛﺎﮬﺖ َ‬
‫َ‬ ‫ﭔ َﻣﻌﻨﺎﺋﻦ ۾‪،‬‬
‫ِ‬
‫ِאﮬﻮ ِﻓﻜﺮ ﻓﺎﺋﺪو ﻧﻪ ﻛﺮي‪ ،‬ﺗﻮڙﺋﻮن ﮐﻲ ﺗ َﻦ؛‬
‫ﻓﻜﺮ ﻛﻦ ﻧﻪ ﻓﻨﺎ ﺟﻮ‪ ،‬ﭤﺎ ﺑﻘﺎ ﮐﻲ ﻧﻪ ﭘ ُ َﮁﻦ؛‬
‫ﮬﻲ אُﺗﻲ ﺣ אن ﭤﻴﺎ‪ ،‬אوﮘﺎ ۾ אﮐ َ َﺮن؛‬
‫‪v‬‬
‫‪1‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻣﻌﻨﻰٰ ﺗﻦ ﺟﻲ ﻃﺮح ﺳﺎن‪ ،‬ﮬﻜﮍي ﭔﻲ َﭼ َﻮن؛‬
‫ﻠﻢ ﺗﻲ‪ ،‬ﻋﻤﻞ ﻧﻪ آﮢﻦ؛‬ ‫ﭘﮍﮬﻴﻮ ﺠﮭﻴﻮ ِﻋ َ‬
‫ﻜﺎﺑ َ َﺮة ُ“ ُאﮬﻲ ﻣﻨﺎﻓﻖ ﻣﺮن؛‬ ‫ﻟﻠﻤ َﻨ َ‬
‫ﺎﻇ َﺮة َوא ُ َ‬ ‫” َﻣﻦ ﺗ َ ّ‬
‫ﻌﻠﻢ אﻟﻌﻠﻢ ُ‬
‫ﭘﺴﻲ‪ ،‬ﭤﺎ ﭘﺎڻ ﺋﻲ ﻟِﻜﺎﺋﻦ؛‬
‫ﮬﻴﭡَ ُﺆن ِﻣﭩﻲءَ ﺟﻲ ِ‬
‫ﻛ ﻟ َ َﻬﻦ؛‬
‫آﮬﻲ آﻓﺘﺎب َאﺑ َﺮ ۾‪ ،‬ﭘ َ َﺮ ﻻﺋﻖ ِ‬
‫ُﻣﻨﺠﮭﺎﻳﻮ ﻣﺎﮢﮭﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﻣﺎﺿ َﻣﺬﮬ ؛‬
‫ﻜﻢ ﻣﺎﮢﮭﻦ ﮐﻲ ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﺗﻦ ﺟﻲ ز ن؛‬
‫ﻛ َﻴﻨ ِ‬
‫ﻜﻲ‪ ،‬ﻧﻪ ۾ آﻳ ؛‬ ‫ُﮬﻮن ﺣﺪﻳﺜﻦ ِ‬
‫ﻣﭹﻦ ﺗﻦ ﮐﻲ ِ‬
‫ﻛ ‪ ،‬ﭤﻴﻮ ﻣﻼ ﭤﺎ َﻣﭹﻦ؛‬
‫ﺳﻲ ﺳﻮﮔﮭﺎ ﺳﭝﺌﻲ ﻛﻴﺎ‪ ،‬ﻧﺎﻣﺮאد ﻧِ َ َن؛‬
‫אﮐﻴﺎ אﮐ وڌڙא‪ ،‬ﺗﻮڙؤن ﺋﻲ ڏَ ُس ﺗﻦ؛‬
‫ﺮه ﺟﻲ ﺑ َﺌﺒﺎن ﮐ َﺌ ُﻮن‪ ،‬ﭘﺎﺳﻲ ِ‬
‫אوء ﭘ َ َﻮن؛‬ ‫ﺑِ َ‬
‫ﺳﻲ ﭘ َﺴﮡَ ﮐﺆن ﭘﺮي ﭤﻴﺎ‪ ،‬ﻛ ﭘﺴﺎ ﭘ َ َﺴﻦ؛‬
‫ﭼﺎش َﭼﮑَﻦ؛‬
‫ﺒﺖ ﺟﻲ ﻣﮭﺮאڻ َﻣﺌ ُﻮن‪ ،‬ﺟﻲ ُﻣﻼ َ‬
‫ﺗﻪ ﻛﻨﺰ ﻗﺪوري ﻛﺎﻓﻴﺎ‪ ،‬ﻟﻬﺮن ۾ ﻟﻮڙﮬﻦ؛‬
‫ﻛﻦ ﺳﻼم ﺻﺮف ﮐﻲ‪ ،‬ﮬﻮﻧﺪ َﻮ ﻧﻪ ﻧﮭﺎرن؛‬
‫ﭘﺮک ِ‬
‫ﻻء ﺗﻨﮭﻦ ﮘﺎﻟﮫ ﺟﻲ‪ ،‬ﺑﺎس ﻧﭥﺎ ﺑﺎﺳﻦ؛‬ ‫َ‬
‫ﻛ ﭼﮍﮬﻦ؛‬ ‫אُﮬﻲ رﮬﻴﺎ ِאﺗﮭ ‪َ ،‬ﻣﭥﻲ ِ‬
‫ﻛﻴﺌِﻲ آﮬﻦ َ‬
‫ﻗﺎل ۾‪ ،‬ﺑﺎﺗﻴﻮن ﺑ َﺲ ﻧﻪ ﻛﻦ؛‬
‫ﻛﻲ وﭸﻲ رﺳﻴﺎ َ‬
‫ﺣﺎل ﮐﻲ‪ ،‬ﻛﻲ ﺑﻴﭡﺎ ﭔﺎڏאﺋﻦ؛‬
‫‪v‬‬
‫‪2‬‬
 ‫وﺤدت ﻨﺎﻤو‬
‫‪v‬‬
‫ﻛﮭﻦ؛‬
‫َ‬ ‫ﻛﻲ ﻟ َﻨﮕﮭﻲ ﮬﻠﻴﺎ ﺣﺎل ﮐ َﺆن‪ِ ،‬‬
‫ﻧﻜﻲ ﻗﺎل‬
‫ﻃﻠﺐ ۾‪ ،‬ﮬﻨﻴﺎ ﺣﺮص َﺣﭵﻦ؛‬
‫ﻛﻲ دﻧﻴﺎ ﺟﻲ َ‬
‫” ﻃﺎﻟ ِ َ‬
‫ﺐ א ﱡﻟﺪﻧﻴﺎ ُﻣﻮﻧﺚ“‪ ،‬ﺒﺖ ﻧﺎﮬﻲ ﺗ َﻦ؛‬
‫ﻛﻲ ﻛﻮڏﻳﺎ ﻋﻘﺒﻰٰ ﺟﺎ ﭤﻴﺎ‪ ،‬ﮬﻨﻴﺎ ﻟﺌﻪ ﺣﻮرن؛‬
‫ﺐ א ُﻟﻌﻘﺒﻰٰ ُ ﻨﺚ“‪ ،‬ﻣﮍس ﺳﻲ ﻧﻪ ﭼﺌﺠﻦ؛‬
‫” ﻃﺎﻟ ِ ُ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ﺟﻲ א� ﺟﺎ‪ ،‬ﺳﻲ ﺳﺎﺋ ﺳﻴﺒﺎﺋﻦ؛‬
‫ﻮد ِא ﱠﻻ א�“‪ ،‬ﺣﺎﺿﺮ ﻛﻴﻮن وﺗﻦ؛‬ ‫”ﻻ َ َﻣ ُ‬
‫ﻮﺟ َ‬
‫ﺐ א ﻮﻟﻰٰ ُﻣ َﺬﻛﺮ“‪ ،‬ﮬﻦ رﺳﺎﻳﺎ رﻣﺰن؛‬
‫” ﻃﺎﻟ ِ ُ‬
‫ﭔﺌﻲ ﺟﮭﺎن ﭰﭩﺎ ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﭤﺎ ﭨﺌﻲ ﺟﮭﺎن وﭸﻦ؛‬
‫ِ‬
‫َאﺻﻠﺌﻮن ﺋﻲ אﺧﺘﻴﺎر ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﻓﻘﺮ ﻓﻘ ن؛‬
‫ِ‬
‫” َאﻟﻔ َﻘ ُ ُﺮ َﺧ ِﺰ َﻳﻨﺔ ٌ ِﻣﻦ َﺧﺰאﺋ ِﻦ א� ِ“‪ ،‬ﺑﻌﺾ ﮐﻲ ﺑﺨﺸﻦ؛‬
‫” َאﻟﻔ َﻘ ُ ﻻ َ َ ُ‬
‫ﺘﺎج ِאﻟ َﻰ א�“‪ ،‬ﭔﻴﻮن ڏﻧﺎﺋﻮن ﭔﻦ؛‬
‫ﻘﺮﻓ َﺨﺮى و ِ‬
‫ﻟﻔﻘﺮﻣﻨﻰ“‪ِ ،‬אﺋ ُאﺗﻮ ﻋﺠﻴ ؛‬ ‫” َאﻟﻔ َ ُ‬
‫َوﺗ َﻦ وﻳﮙﺎﮢﺎ ِورھ ۾‪ ،‬ﻧﻴﮣ ﻧِﻨﮉ ﻧﻪ َ‬
‫ﻛﻦ؛‬
‫روح ۾‪َ ،‬ﭼﭗ ﻧﻪ ﻛﻮ ﭼﻮرن؛‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن َ‬
‫ﻛ ّﻞ ﻟِﺴﺎﻧﮧ ٗ“‪ ،‬ﭔ َ ِﮅي زﺑﺎن אُﻧ َﮭﻦ؛‬
‫” َﻣﻦ َﻋ َﺮ َف َرﺑﮧ َ‬
‫ﻧ َﺸﻲ ﺗﻦ ﮐﻲ ”ﻧﺎﻧﮫ“ ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﻣﻮرﺋﻮن ”ﻣﺎن“ ﻧﻪ َﭼ َﻮن؛‬
‫ﻛﻦ؛‬ ‫ﻛ ٗﻞ ِﻣﻦ ِﻋ ِ‬
‫ﻨﺪא� ِ“‪ِ ،‬אﮬﻮ ﻛﻴﺎﺋﻮن َ‬ ‫”ﻗ ُﻞ ُ‬
‫” َوאﻟﻘَﺪر َﺧ ہُ َو َ‬
‫ﺷﺮہ ِﻣ َﻦ א� ِ ﺗ َ َﻌﺎﻟﻰٰ“‪ ،‬ﺳﭛ אوڏאﻧﮭﻮن ﭴﺎﮢﻦ؛‬
‫ﺒﺖ ۾‪ ،‬ﮐِﻴﺎ ﭤﻴﺎ َوﺗ َﻦ؛‬
‫ﻣﻮ ٰ ﺟﻲ َ‬
‫‪v‬‬
‫‪3‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬ ‫ِ‬
‫ُﺳﮇﻛﺎ َﺳﭝَﺌﻲ ﺳﻮز ﺟﺎ‪ ،‬ﭜﻨ ءَ رאت ﭜ َﺮن؛‬
‫رﻣﺎن ۾‪ ،‬ﮔﮭﻮﻣﺎﭨﻴﺎ ﮔُﮭﻤﻦ؛‬
‫آدﻳﺴﻲ َא َ‬
‫ﻛ رﺋ َﮡَ ﮐ َﺌ ُﻮن אُن ﺟﻴﻮن‪ ،‬אﮐﻴﻮن אوﻛﺎرن؛‬
‫ِ‬
‫ﻛﺮאﻣﺎ ﻛﺎﺗﺒ رא“‪ِ ،‬ﺳﺮ אﮬﻮ ﺳﺎﻧﭝﻦ؛‬
‫ً‬ ‫”ﮬﺮآن ِﺳﺮى ﮐﮧ ﺑﺎ ﺒﻮب دאرﻧﺪ‪ ،‬ﺧ ﻧﺒﻮد‬
‫ﻴﮭﺎت‪ِ ،‬אﮬﺎ ﻋﺎدت ُאدאﺳﻦ؛‬ ‫َﮬﻴﮭﺎت َﮬ َ‬
‫ِ‬
‫ﭘﻨﮭﻨﺠﻲء ﭘ َﺮ ۾ ﭘﺎڻ َ ﮐﻲ‪ ،‬ﭤﺎ ﭘ َﺮﺗ َﺌﻮن ﭘ َ َﭽﺎﺋﻦ؛‬
‫َ‬
‫ِ‬
‫ﻧِﮭﺎﺋ ءَ ﮐ َﺌ ُﻮن ﻧﻴﻨﮭﮍو ﺳﮑﻴﻮ ﺳﺎﻣﻴﮍن؛‬
‫َﻣﭻ َﻣﭽﺎﻳﻮ َﻣ َﻦ ۾‪ ،‬ﭔﺎڦ ﻧﻪ ﭔ َﮭﺮ وﺟﮭﻦ؛‬
‫َ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ َﻣﭥ َ ُﺆن آ گ ﺟﻲ‪ ،‬אوﻻرא ڏﻳﻦ؛‬
‫ِ‬
‫ﻃﺎﻟﺐ ﺟﻲ ﺋﻲ َﺣﻖ ﺟﺎ‪َ ،‬ﻃﻠ َﺐ ﻧﻪ ِﭘﺌﻲ ِ‬
‫ﮀﮇن؛‬
‫ﻋﻴﻨﺎن ﺳﻨﺪﻳﻦ אوﺟﺎرﻳﻮن‪ ،‬אﮀﻦ אوﺟﺎﮘﻦ؛‬
‫ﻋﺠﻴﺐ ﮐﻲ‪َ ،‬‬
‫ﻛﻨﮅ אوﻧﮅي אورن؛‬ ‫َ‬ ‫ﮭﺮ‬
‫אﭠﺌﻲ ﭘ َ َ‬
‫ﻛﺎ ﺳﺎﻋﺖ َﮬ ِﮇ ﻧﻪ ﺳﻨﺮא‪ُ ،‬אﻧﮭ ري ِآﮬﻦ؛‬
‫َ‬
‫ﻛ َﮭﻦ؛‬ ‫ِ‬
‫ﻇﺎﮬﺮ ﺳﻲ ﺋﻲ زﺑﺎن ﺳﺎن‪ ،‬ﭔﻴﻮ ﺗﺎ ﻛ‬
‫ﻣﺎﻣﻦ ﺳﺎن ﻣﺎﮢﮭﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﺳﺎﻟﻚ ﺠﮭﺎﺋﻦ؛‬
‫ﮑﻢ ﺳﻜﻮت ۾‪ ،‬אﮘﻴﻮن ﭘﺌﻲ ﻋﺎﻣﻦ؛‬ ‫ُﺻ ٌﻢ ﺑ ُ ٌ‬
‫” َﻋ ُﻴﻨﮭﺎ ﺑﺎﻛﻴﺔ ٌ و ﻗ َﻠﻮﺑ ُﮭﺎ ذאﮐِ ٌﺮ“‪ ،‬אﮬﻮذﻛﺮ َ‬
‫ﭼﻮن؛‬
‫” َﻋ ُﻴﻨ َﮭﺎ ﺗ َ َﻨ ُﺎم َوﻻ َ ﺗ َ َﻨﺎم ﻗ ُﻠﻮﺑ ُ َﮭﺎ“ دل ﻃﺮف َ‬
‫دوﺳﻦ؛‬
‫ﻋﺎم ﺟﻲ‪ ،‬אﮘﮭ ﻛﺎﻧﻪ َ‬
‫ﻛ َﮭﻦ؛‬ ‫آﺋﻲ آڏو َ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫” ِאنّ َאوﻟِﻴﺎﺋﻰ َ َﺖ ﻗ َﺒَﺎﺋﻰ“‪ ،‬ﻻﺋﻖ ﻟﻌﻞ ﻟِﻜﻦ؛‬
‫‪v‬‬
‫‪4‬‬
 ‫وﺤدت ﻨﺎﻤو‬
‫‪v‬‬
‫ﺎح אﻟﻔ َ َﺮح“‪ ،‬ﺻ ﺻﺎﺑﺮن؛‬
‫ﻟﺼ ُ ﻣﻔﺘ َ ُ‬
‫”א ّ‬
‫ﺑﻌﻀﻲ ﻣﻮﺣﺪ وﺣﺪﺗﻲ‪ ،‬אﮬﮍא ِﭜﻲ آﮬﻦ؛‬
‫ﻣﺴﺖ ﻛﺌ ﻣﻨﺼﻮر ﺟﺎن‪ ،‬ﺳﻮريءَ ِﺳ ُﺮ َﺳ ِﭩﻦ؛‬
‫ﺒﺖ ۾ ﻤﻮر ﭤﻴﺎ‪ ،‬ﻛﺎﻣﻞ ﻛﻮڏَ ُ‬
‫ﻛ َﺴﻦ؛‬
‫ﮬﺎنء َو َﭸﻦ؛‬ ‫ِ‬
‫ﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬ﭴﮡ ﭘﺎر ِو َ‬ ‫ﻛﻨﺠﮭﻦ ِ‬
‫ﻛ‬ ‫ﻛ َ‬
‫ﺮﻛﻦ ِ‬ ‫ُ‬
‫ﻛﺮن؛‬‫ﻣﻨﺠﮭﺎرون ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬وﺿﻮ ِوﻳﺮ َ‬
‫ُ‬ ‫رت‬
‫َ‬
‫يء ﺎز ﻋﺸﻖ ِﺟﻲ‪ ،‬ﺗﮭﺆن ِ‬
‫ﭘﻮء ﭘﮍﮬﻦ؛‬ ‫ِא َ‬
‫ﺟﻲ ﺒﺖ ِوڌא ﻣﺎﻣﺮي‪ ،‬ﺳﻲ ﻛﻴﺌﻦ ُﻣﮍس ُﻣﮍن؛‬
‫ﺳﻮريء אُﺗﻲ ﺻﺎﺑﺮي‪ ،‬ﻛﻴﻮن ﮀﻴﭳ ﭼﮍﮬﻦ؛‬ ‫َ‬
‫َ ﺘﻮن ﺗﺮيءَ ﺗﻲ رﮐﻴﻮن‪ ،‬ﺻﺎدق ِﺳ ُﺮ ِڏﻳﻦ؛‬
‫ﺻﺪﻗﻲ دوﺳﺖ ﺗ َﺌ ُﻮن‪ ،‬ﭔﻴﺎ ﭘﮫ ﻛ ﭘ ُﮁﻦ؛‬ ‫ﻛﻦ ِﺳ ُﺮ ِ‬
‫ﻧِﻴﻨﮭﻦ ﻧﮭﻮڙﻳﺎ ِ‬
‫ﻧﻜﮣﻴﺎن‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ ﭘ َﺮ ﻛﺎﭘﮍﻳﻦ؛‬
‫ِﮬﮣﻲ درد دﮬﻴﻮن ﻛﻴﺎ‪ ،‬ﺳﻨﺪي ﺳﭙ ﻳﻦ؛‬
‫ﻛﮇﮬﻦ אﮀﺎ ﻛﭙﮍא ڍאر ﻧﻪ ﻛﻨﮭﻦ ڍﻛﻦ؛‬
‫ﻣﻨﮭﻦ ﻣ א َﻣﭥﻲ ﭤ א‪ ،‬אﮬﮍﻳﻮن ﻃﺮﺣﺎن ﺗﻦ؛‬
‫ﻛﺎﺋﻲ ﺗﻦ ﺟﻲ ﻛﺎﻧﻪ ﻛﺎ‪ُ ،‬ﺟﮍي ﻟِﻴﮍَ ﻟِﮝﻦ؛‬
‫ﻣﭥ ﭘ ﻳﻦ ﺑﺮﮬﻨﻪ‪ ،‬אﻳﮇא ﺳﻮر َﺳ َﮭﻦ؛‬
‫ﭘﺮﭨﻴﻮ ﭘﺮوאﻧﻦ ﺟﺎن‪ ،‬ﻛﺎﮬﻴﻮ ﺗ ِ ِ‬
‫ﺖ ﭘ َ َﻮن؛‬
‫ﺳﭙﻮرن َﺳﮍَن؛‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻋﺸﻖ ﺟﻲ‪،‬‬ ‫ﭜ َﻨﭝﮍ ﺑﺎھ‬
‫ﮐﺎﻣﻲ ﻟ َﻬﺴﻲ ﻟ ُﻮﺳﺠﻲ‪ ،‬ﻻﺋﻖ ﻟﻌﻞ ﭤ ؛‬
‫ِ‬
‫‪v‬‬
‫‪5‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪ِv‬‬
‫آوڙي ﻋﺎم ﻧﻪ אُن ﮐﻲ‪ ،‬ﺟﻲ ﺳﻴﻨﮅאﺋﻲ ﺳﭵﮣﻦ؛‬
‫َאﭼﻮ ﭘ َﻮن َ‬
‫آڙאھ ۾‪ِ ،‬ﺳ َﺮ ﺟﻮ ﺳﺎﻧﮓ ﻧﻪ ﻛﻦ؛‬
‫ِڊﭴﻮ ﻛﻨﻬﻦ ِﺟﺲ ﺟﮭﻮﭘﮍא‪ ،‬آڏא ﻛ אڏن؛‬
‫אوڏَﻧﮭﻦ وٿ ﻣﺘﺎن ﭘ َﻮي‪ ،‬ﮔﻨﮕﮭﺮ ِאي ﮔﮭﺎرن؛‬
‫ري ِﭘﺮﻳﺎن ﺗﻦ ﻛ ﭔﻴﻮن‪ ،‬ﮘﺎ ﻴﻮن َ‬
‫ﻛﺲ ﻟﮙﻦ؛‬
‫ڏאڍא ﭰﭧ َ‬
‫ﻓﺮאق ﺟﺎ‪ ،‬ﺗﻦ ﺟﻲ ﭼﺖ ﭼﺎﻛﻦ؛‬
‫ورھ وڍي وאڍوڙ ﻛﻴﺎ‪ ،‬روﻳﻮ رت رﺋﻦ؛‬
‫” ُﻣﻮﺗ ُﻮאﻗ َ َﺒﻞ َאن َ ُ ۡﻮﺗ ُ ۡﻮ“‪ ،‬אﺋ َﻣﻦ ِ‬
‫ﻣﺎرن؛‬
‫אُﮬﻲ َﻣ َﺮڻ ﮐ َـﺌ ُﻮن אﮘﻲ ُﻣﺌﺎ‪” ،‬ﻣﺎن“ ﮐﻲ ﻛ َﻣﭹﻦ؛‬
‫دوﺳﺖ ﮬﻚ ﻛﻴﻮن‪ ،‬ﮔﻮدڙﻳﺎ ﮔﮇﺟﻦ؛‬
‫َ‬ ‫د ﻦ‬
‫אن ﺟﻲ َאﮐ آ ﮔﻢ ِﺳﭩﻴﺎ‪ ،‬ﺑﻮﻧﺪאن ﺑﺲ ﻧﻪ ﻛﻦ؛‬
‫ِﺳ ُﺮ ڏﻳﻮ َﺳﻨﻮﭘﺮא‪َ ،‬وﭨِﻲ ورھ َوﭠﻦ؛‬
‫ض“ ﮬﻮ ِدل ڌَ ِ‬
‫رن؛‬ ‫ﺐ א َﻮﻟﻰٰ ۡﻓﺮ ُ‬
‫ﺮכ א ﱡﻟﺪﻧﻴﺎ ُﺳﻨﺔ َﻃﻠ َ ُ‬
‫”ﺗ َ ُ‬
‫ﺳﻮﻳﻮن ﮀﮇﻳﻮن ُﺳﮑَﮍא‪ ،‬ﮔﻮ َﻧﺪ َر ﮔﺬאرن؛‬
‫ﻧﺐ ﻛﺎڻ ﭤﻴﺎ‪ ،‬ﻣﺜﻞ َﻣﺴﺘﺎﻧﻦ؛‬
‫ﺟﻮﮘﻲ ﺟﺎ َ‬
‫َאﺑ ﻛﻴﺎﺋﻮن ﭘﺎڻ ﮐﻲ‪ ،‬ﭘ َ َﺴﮡَ ﻟﺌﻪ ِﭘﺮﻳﻦ؛‬
‫ﮬﺎء ِوﭸﺎﻳﻮ ﺣﺎﻟﮍو‪ ،‬وﻳ وﻳﭽﺎرن؛‬ ‫ِ‬
‫ﻔﻮظ رﮬﻦ؛‬ ‫ﮬﻮ ”ﻣﺸﺘﺎق ﻋﻠﻰ ِ‬
‫ﻟﻘﺎءא�“‪ ،‬אﺋ‬
‫ﻛﻲ ﻓﻨﺎ ﻓﺮאق ﻛﻴﺎ‪ ،‬ﻛﻲ ﻣﻠﻴﺎ ﺒﻮﺑﻦ؛‬
‫ِآھ ﻟﻘﺎءُ َ‬
‫ﻟﻄﻴﻒ ﺟﻮ‪ ،‬ﻋﻴﺪون ﻋﺎﺷﻘﻦ؛‬
‫‪v‬‬
‫‪6‬‬
 ‫وﺤدت ﻨﺎﻤو‬
‫‪v‬‬
‫ﺒﺖ ﺟﻲ ﻣﻜﺎن ﮐ َﺌ ُﻮن‪ ،‬ﻻﮬﻮﺗﻲ ﻟﻨﮕﮭﻦ؛‬
‫وﺣﺪت ﺟﻲ‪ ،‬دאﻧﮫ ﭘ ڌَ ِ‬
‫رن؛‬ ‫َ‬ ‫وאديء ۾‬
‫َ‬
‫”ﺗﻮن‪ -‬ﻣﺎن“ وﭸﻲ وچ َﻣﺌ ُﻮن‪ ،‬ﺗﻪ ِ‬
‫ﻛﻲ ﭘﺎڻ ﭘ َ َﺴﻦ؛‬
‫ﺷﻚ ﻳﻘ אُﭤﻲ وﻳﻮ‪ ،‬ﺑﺮאﺑﺮ َﭼ َﻮن؛‬
‫ﮬﺎدي ﻣﺮﻳﺪ ﮬﻚ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﺗﻔﺎوت ﻧﻪ ﻛﻦ؛‬
‫ﻋﺎﺑﺪ ۽ ﻣﻌﺒﻮد ﺳﻮ‪ ،‬ﮬﻚ ﻧﮕﺎھ ﭘ َ َﺴﻦ؛‬
‫ﭘﺎڻ ِ‬
‫ﭘﮍﮬﻲ ﭘﺎڻ ﺑِﮭﻲ‪ ،‬ﭘﺎڻ ﺋﻲ ﺳﺠﺪو ﻛﻦ؛‬
‫”ﭘﺎڻ“ ﻣﮍﻳﻮﺋﻲ ”ﭘﺎڻ“ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﻧِﻮڙي ﻧِﻮڙَت َ‬
‫ﻛﻦ؛‬
‫ﭘﺎڻ אُﭤﻲ ﭘﺎڻ وﻳﮭﻲ‪ ،‬ﭘﺎڻ رﻣﻮز رﮐﻦ؛‬
‫ﭘ ُﺮﺟﮫ ِﻣﮍﻳﻮﺋﻲ ”ﭘﺎڻ“ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﻏ ﻧﻪ ﭘ َﺴﺎﺋﻦ؛‬
‫ﻛﺎﻓﺮ ﻣﻮﻣﻦ ﮬﻚ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﭜﻼ ﭤﺎ ﭜﺎﺋﻦ؛‬
‫ِ‬
‫ﺳﻮﺋﻲ ﻓ َﻠ َﻚ ﺳﻮﺋﻲ َﻣﻠ َﻚ‪ ،‬ﺳﻮﺋﻲ آدﻣﻦ؛‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﺳﻮﺋﻲ َא ﺪ ﺳﻮﺋﻲ ﻋﻠﻲ‪ ،‬ﺳﻮﺋﻲ ﮬﻚ َ ﺠﮭﻦ؛‬
‫ِ‬
‫ﻛﻨﻦ َאﮐِ ﺟﺎ‪ ،‬وﭼﻮن ﺋﻲ َ‬
‫وﭸﻦ؛‬ ‫ﻧﺎ َﻧﻮ‪َ ،‬‬
‫ﺖ ﭜ ُﻠ َﻦ؛‬
‫ﺑﺎزﻳﻮن ﺑﺎزﻳﮕﺮ ِڏ ِﺳﻲ‪ِ ،‬אﻧﮭﻲءَ ﭜ َ ِ‬
‫ﺗﺎن אﮐﻴﻮن‪َ ،‬‬
‫ﻛﻦ‪ ،‬زﺑﺎن ﺳﻲ‪ ،‬ﭔﻮﻟﻴﻮن ﭤﻴﻮن ﭔﻮﻟﻦ؛‬
‫אﺳ آﮬﻴﻮن آدﻣﻲ‪ ،‬ﺑﻴﺤﺪ ﻣﻮن ﺑﺸﺮن؛‬
‫ﻧﺎ ﺗﻪ ِﻣﮍﻳﻮﺋﻲ ﭘﺎڻ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﻴﻊ ﺑﺼ ڏﺳﻦ؛‬
‫ﻋ ﻋﻠﻴﻢ ﻛﻠﻴﻢ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﻗﺎدر ﻗﺪرﺗﻦ؛‬
‫ﮬﻲ ﻣﮍﻳﻮن ﺋﻲ وﺻﻔﺎن‪ ،‬אﻧﺪر آدﻣﻦ؛‬
‫‪v‬‬
‫‪7‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﮬﻲ ِﻣﮍﻳﻮﺋﻲ ﺣﻖ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﭔﻴﺎ ﺑﺎﻗﻲ ﮀﺎ ﺑﭽﻦ؛‬
‫وﺻﻔﻦ אُﻧﮭﻦ ﺳﺎڻ‪ ،‬אﺻﻞ آدﻣﻲ ﺳﮇن؛‬
‫آدم َﻣﺌ ُﻮن א� ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﭔﻴﺎ ﺳﭛ ﺷﻚ ﭜ َﭵﻦ؛‬
‫ِﮬﺖ َ‬
‫אﺻﻞ א� َﻣﺌ ُﻮن آدﻣﻲ‪ ،‬ﺛﺎﺑﺖ ﺻﻮرﺗﻦ؛‬
‫ﺻﻮرت ﮬﻚ ﭤﺌﻲ‪ ،‬ڏﺳﺞ دل ﻧﻴﮣﻦ؛‬
‫َ‬ ‫ﻣﻮرت‬
‫َ‬
‫ﺳﻮﺋﻲ ڏﺳﮡ وאرو‪ ،‬ﺳﻮ ﻣﻨﻈﻮر َﻣﭹﻦ؛‬
‫ﺧﺎ ﻛﺎﻧﻪ ِ‬
‫ﺟﺎء ﭤﻲ‪ ،‬ﺑﻨﺎ ﺒﻮﺑﻦ؛‬
‫ﺳﭛ ﻛﻨﮭﻦ ﮬﻨﮅﻳﻦ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﮀﺎ ِﺟﻲ ِ‬
‫ﺟﺎء ﺧﺴﻦ؛‬
‫ﻛﺎﭤﺌ ﭘﭥﺮﮢﻴﻮن ﭘ َﭧ ﺟﻮن‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌ دﻟﻘﺎ ﻛﻦ؛‬
‫ﻛﺎﭤﺌ ﺟﺎﻣﺎ زر ﺟﺎ‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌ ﭘﺸﻤﻴﻨﺎ ﭘ َﮭﺮن؛‬
‫ﻛﺎﭤﺌ َﺳ ِ‬
‫ﻨﺎﺳﻦ ۾‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌ ﻣﻨﺠﮫ ُﻣﻠﻦ؛‬
‫ﻛﺎﭤﺌ ﻣﻌﺮﻛﻦ ۾‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌ ﻣﻨﺠﮫ ُ‬
‫ﻛﻨﮉن؛‬
‫ﻛﺎﭤﺌ َﻣﺴﻴ ۾‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌ ۾ دאﺋﺮن؛‬
‫ﻛﺎﭤﺌ رﮬﻦ ﺗﻘﻮى ٰ ۾‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌ ۾ ﻧﺎﭼﻦ؛‬
‫ﻛﺎﭤﺌ ﺎﺷﻦ ۾‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌ ۾ ﺳ ن؛‬
‫ﻋﺮﺑﻲء אﺋ ﭼﻮن؛‬
‫َ‬ ‫” َﺧﻠ َ َﻖ אﻻ َﺷﻴَﺎءَ ﻓ َ ُﮭ َﻮ َﻋﻴﻨُ َﮭﺎ“‪ ،‬ﻣﻨﺠﮫ‬
‫ﭘﺎڻ ﭼﻮﻧﺪڙَ‪ ،‬ﭘﺎڻ ﭔﮅﻧﺪڙَ‪ ،‬ﭘﺎڻ ﺋﻲ ۾ ﭔﻮﻟﻦ؛‬
‫ﻮﻧﮉ ﺳﺮﮔﺮدאن ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﭘﻴﻮ ۾ َﻋ َﺠ ؛‬
‫ﻨﮉ ﺳﮇن؛‬ ‫”آءٌ אﺻﻞ ﭘﺎﮢﻲ آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﻛﺌ‬
‫ﻧﺎ َﻧﻮ ﻣﭥﻢ ﻧﺎﺣﻖ ﺟﺎ‪ ،‬رﮐﻴﺎ אﻻﺟﻲ َ‬
‫ﻛﻦ!“‬
‫‪v‬‬
‫‪8‬‬
 ‫وﺤدت ﻨﺎﻤو‬
‫‪v‬‬
‫َ‬
‫وﺻﺎل ﮐﻲ‪ ،‬ﺳﻲ ﭼﺆرﻧﮓ ﻳﺎر ﭘ َ َﺴﻦ؛‬ ‫ﺟﻲ رﺳﻴﺎ وﭸﻲ‬
‫ﻛﻔﺮن؛‬ ‫ﭘﻮء َﻣ َﭹﮡ‪ِ ،‬‬
‫ﭘﻮء ﺗﺎن َﻣﻨﺠﮫ ُ‬ ‫אول ﻛﻔﺮ ِ‬
‫ﭘﺮ ﻛﻔﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﻲ ﮬﻚ ﭤِﻲ‪ِ ،‬ﻣ ِﮍﻳﻮﺋﻲ َﻣﭹﻦ؛‬
‫ﻧﻔﻲء َﻣﺌ ُﻮن אﺛﺒﺎت ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﭔﻴﺎ ﺳﭛ ”ﻻ“ ﭤ ؛‬
‫َ‬
‫ﻣﺮﺷﺪ ﻛﺎﻣﻞ ﮬﺎدي ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬دאﺋﻢ درאزن؛‬
‫ﻋﺎرف ﻋﺒﺪא ﻖ آﮬﻲ‪ ،‬ﺻﻮ ﺻﺎف َﺳﭝَﻦ؛‬
‫ُﮬﺌﻲ َ‬
‫ﺷﺎل ﭼﺮאغ ﺳﻮ‪ ،‬روز ﺷﺒﺎن روﺷﻦ؛‬
‫ﻋﺎرف ﺟﻲ אوﻻد ﮐﻲ‪ ،‬دﻋﺎ ﺳﭛ َ‬
‫ﻛ ِﺮن؛‬
‫ﺣ ت ۾ ﮬﻤﻴﺸﮧ ﺳﻲ‪ ،‬ﻏﺎزي ﺳﭛ ُﮬﺌﻦ؛‬
‫ﻋﺸﻖ ﻣﻨﺠﮫ אﻟﻮٽ ُﮬﺌ َﻦ‪ ،‬ﺳﭝﺌﻲ ﺻﺎﺣ ؛‬
‫ﺗﺎ ﮔﮭﮣ ﻃﺮﺣ ِﻧﻮڙא‪َ ،‬ﻣﭥﻲ ”ﻧﺎﻧﮫ“ رﮐﻦ؛‬
‫ڏﻳﻮ روﺷﻦ ﺗﻦ ﺟﻮ‪ ،‬ﺗﺎﺋ ﻗﻴﺎﻣ ؛‬
‫אُﺟﺮאﺋﻲ آﻓﺘﺎب ﮐﺎن‪ ،‬ﮬﺎدي ﺷﺎل ُﮬﺌﻦ؛‬
‫َאﻇﮭﺮ ُﮬﺌﻦ د َאرﻳﻦ ۾‪ ،‬ﺑﺮﻛﺖ ﭘﻨﺠﺘﻨﻦ؛‬
‫ﮬﻮﺋﻦ ﺧﻠﻴﻔﺎ ﻏﻮث ﺟﺎ‪ ،‬ﺳﻲ روﺷﻦ ﮐﺎﻧﺌﻦ ُﮬﺌﻦ؛‬
‫ﻗﺎﺋﻢ َﻣﺴﻨﺪ ﺗﻦ ﺟﻲ‪ُ ،‬ﺣﺮﻣﺖ ﺧ ﺳﻨﺪن؛‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﮓ אﻧﮭﻦ ﺟﻮ‪ ،‬ﺳﻨﺪن دروאزن؛‬
‫َ‬
‫ﻛﻠﻤﻮ ﭼﺌﻮ ﻧ ءَ ﺗﻲ‪ ،‬ﺗﺎ ﮀﭩﻮ ﮐﺎن ِﮀ ‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪9‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫وﺤدت‬
‫داﺴﺘﺎن ﭙ رﻴون‬
‫‪1‬‬
‫َאول ﭜ ي ﭜ َ ُﭷ‪ ،‬ﺟﻲ ﺑ َ َ‬
‫ﻨﺪ ﺧﻴﺎﻻت ﺟﺎ؛‬
‫ﺗ َ ِﻨﮭﻦ ﭘﭵﺎﮢﺎ َوڃُ‪َ ،‬ﺣ ّﻼ ِﺟﻲ ﺣ َت ۾‪.‬‬
‫‪2‬‬
‫ﻴﺪ؛‬ ‫وאٽ ُﮬ ِ‬
‫ﺌﺎء ﺟﻲ‪ ،‬آﮬﻲ ﻧﻜﺎ ﺗ َ ِﻘﻠ َ‬ ‫ﻲء ﻧﻪ َ‬ ‫ِﮬ َ‬
‫ﻮل ِﺟﻲ‪.‬‬ ‫رﺳ َ‬
‫رאه ُ‬
‫ﺗﻮﺣﻴﺪ‪ ،‬آﮬﻲ َ‬
‫َ‬ ‫َ ﻘﻴﻘ ًﺎ‬
‫‪3‬‬
‫ﺳﺎل ﺟﻮ؛‬ ‫ﻚ َﺳﻔ َ َ‬
‫ﺮﺳﺎﻋ َﺖ‪ ،‬ﭔﻴﻮ َﺳﻔﺮ َ‬ ‫ِﮬ ُ‬
‫رאﺣﺖ‪ ،‬ﭘﻮﻳﻮن ﺗﺎ ِ‬
‫ﭘﻮء َرﮬﻴﻮ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﭘﮭﺮﻳﻮن ﺗﺎ‬
‫‪4‬‬
‫ﺟﻲ ﺗﻮ אدب آھ‪ ،‬ﺗﺎ ﭔ َﻨﮅאﮢ َﻦ ﭔ َ ِﮅي َوڌﻳﻦ؛‬
‫ﻛﺎء‪ُ ،‬אﺻﻮ ِ ِאﺳﺮאر ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﻛ َﻞ ﻧ َﻪ ِﭘﻴَ ِ‬
‫ﮍء‬ ‫َ‬
‫‪5‬‬
‫ﭘ ُﭡﻲءَ َﭴ َﭷ ﻧﻪ ُﭴ ُﻞ‪َ ،‬ﻣﻨﺠﮫ َﺎﺷﻲ ﻧﻪ ﭘ َﻮﻳﻦ؛‬
‫ﻛﺮ َﮬﻨﮕﺎﻣﺎن ُﮬ ُﻞ؛‬‫ﮔﮭﻮٽ ﻛﺮي ﺗﻮن ﭘﺎڻ ﮐﻲ‪َ ،‬‬ ‫ُ‬
‫ﻼج ﺟﻮ‪.‬‬ ‫ﻛﻨ ِﮭﻦ ﭜ ُ ُﻞ‪َ ،‬وﭠ ِﺞ ُ‬
‫ﺣﺎل َﺣ َ‬ ‫ﭜﻮل ﻧ َﻪ ﭔﺌﻲ َ‬
‫ِ‬

‫‪v‬‬
‫‪10‬‬
 ‫وﺤدت‬
‫‪v‬‬
‫‪6‬‬
‫ﻛﺮ ﭘﺎڻ ﮐﻲ ُ‬
‫ﮔﮭﻮٽ؛‬ ‫ﭡﻲء َﭴ َﭷ ﻧ َﻪ ُﭴﻞ‪ ،‬ﺗﻮن َ‬
‫ﭘُ َ‬
‫ﭘﭡﻲء ﻻﺋﻲ ﭴﭹﮍي‪.‬‬ ‫ﺮد ﻧﻪ ِﮬﺘ َ ُﺌﻮن ُ‬
‫ﻣﻮٽ‪َ ،‬‬ ‫َﻣ َ‬
‫‪7‬‬
‫َﺟﮇﮬﻦ ِوﮬ ﻓﻜﺮ ۾‪ ،‬ﺧﺎﺻﻮ ﻛﺮي ﺧﻴﺎل؛‬
‫وچ ۾‪.‬‬ ‫ﻨﺪ ﭔ َﮅ ِ‬
‫ﻧﺪء َ‬ ‫ﺗ َﮇﮬﻦ ﻓﺮאق وאرא ِ א ُﺎل‪ ،‬ﺑ َ َ‬
‫‪8‬‬
‫ُﺣﻜﻢ َﮬﻠﻲ ﭤﻮ َﺟ ِﻨﮭﻦ ﺳﺎن‪ ،‬ﺳﻮ ﻛﺮ ﭘﻴﺪא ﭘﺎڻ ُ؛‬
‫ﻣﻮر َت ﮐﻲ‪.‬‬ ‫ﺻﻮرت ﺳﺎ ﺳﭹﺎڻ ُ‪ُ ،‬ﻣﻨﮭﻦ َ‬
‫ﻛﺮي َ‬
‫‪9‬‬
‫”ﺗﻮن“ ﮬﻲ ﺳﺎن ”ﺗﻮن“ ﻟ َﭝ ‪” ،‬ﻣﺎن“ ﻟ َﭝﺎن ”ﺗﻮ“ ﺳﺎن؛‬
‫”ﺗﻮن“‪” ،‬ﮬﻲ“‪” ،‬آءٌ“ َﺳ ِﭝﮭ ‪” ،‬ﻻ“ ۾ ﻣﻮﺟﻮدאت ﭤﻲ‪.‬‬
‫‪10‬‬
‫ﺟﻲ ﺗﻮ ﭴﺎﺗﻮ ”ﭘﺎڻ ُ“‪ ،‬ﺗﻪ ”آءٌ“ ﭔﻴﻮ ﻛﻮ آﮬﻴﺎن؛‬
‫ﻏﺮق ﮔُﻤﺎن‪ ،‬ﮘَﮭﻼ אﻧﮭﻲءَ ﮘﺎ ﻪ ۾‪.‬‬
‫ﻨﺪ ِء ُ‬ ‫َ‬
‫ﻛ ُ‬
‫‪11‬‬
‫אوٽ ﺗﻪ אﮘﺎﮬﻮن ﭤ ِﺌ ؛‬
‫دب َאﭤﺌﻲ אوٽ‪ِ ،‬‬
‫َא ُ‬
‫ﻋﺎﺷ َﻖ ” َאﻧ َﺎא ﻖ“ ِﺟﻲ‪.‬‬
‫ﭼﻮٽ‪ِ ،‬‬
‫ﻣﺎرﻧﻐﺎري َ‬
‫‪12‬‬
‫ﺟﻲ ِﻓﻜﺮ ﮐ َﺌ ُﻮن ﻓﺎرغ ﭤﻴﺎ‪ ،‬ﭤﻴﺎ دﻧﻴﺎ ﮐﺎن دور؛‬
‫‪v‬‬
‫‪11‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﮬﻮﻧﺪא ﺳﻲ ﺣﻀﻮر‪ ،‬آءُ ﮘﺮﮬﻴﻮن ﮘﺎ ﮍﻳﻮن‪.‬‬
‫‪13‬‬
‫ﻧﮕﻲء َﻣﺌ ُﻮن ر ُ‬
‫ﻧﮓ‪ ،‬ﭘ َﺴﻮ ﺟﻮ ﭘﻴﺪא ﭤﺌﻮ؛‬ ‫َ‬ ‫ﺑ‬
‫ﻓﺮﻋﻮن ﺟﻮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻇﺎﮬ َﺮ ۾ ﭘﺌﻮ َز ُ‬
‫ﻧﮓ‪ ،‬ﻣﻮﺳﻰٰ ۽‬ ‫ِ‬
‫‪14‬‬
‫ﻮج‪ ،‬ﺳﺎ ِﻣ ِﮍﻳﺎﺋﻲ ِﻣﮭﺮאڻ ﭤﻲ؛‬
‫ﺗﻮن ﺟﺎ ﭜﺎﺋ َﻣ َ‬
‫ﺳﻮريء ﭘﺎر ڏي‪.‬‬
‫َ‬ ‫ِﮬﻲ ُאﻧﮭﻦ ﺟﺎ َ‬
‫אوج‪َ ،‬ﺟﻦ ﺳﻨﺒَﺖ‬
‫‪15‬‬
‫ِ‬ ‫ِدﻳﻦ ُ‬
‫ﻛﻔﺮ ِدل دאم‪ ،‬ڏج ﻣﮍﻳﻮﺋﻲ ﻣﻮج ۾؛‬
‫ﻜﺎم‪َ ،‬ﮬﺮ ﻛﻨﮭﻦ َﮬﻨﮅ ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ َﮬﻠﻲ‪.‬‬
‫ُ‬ ‫ﺗﻨﮭﻦ ﮐﺎن ِ‬
‫ﭘﻮء ُﺣ‬
‫‪16‬‬
‫ﺟﺎڏي ﻛﻴﺎڙي‪ ،‬ﺳﺠﺪو ﺗﺎڏي ﻧﻪ ﭤﺌﻲ؛‬
‫ﺟﺎڏي ُﻣﮭﺎ ِڙي‪ ،‬ﺳﺠﺪو ﺗِﺖ ﺻﺤﻴﺢ ﭤﻴﻮ‪.‬‬
‫‪17‬‬
‫ِ‬ ‫ﻜ ُﺮ ِ‬
‫آنء‪ِ ،‬ﻣ ُ‬
‫ﻴﻨﮭﻦ ﺗﻮﺋﻲ ﺑﺎﻃﻦ ۾؛‬ ‫ﻛ َ‬‫ﻇﺎﮬﺮ َ‬
‫ﭘﺎڻ ُ אُﮬﻮﺋﻲ ِ‬
‫ﭜﺎنء‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ َوﺳﻲ ﺳﺎن َو َس ﭤﺌﻲ‪.‬‬

‫‪18‬‬
‫ﺳﻮز ﮔُ ُ‬
‫ﺪאز۽ ﻏَ ُﻢ‪ِ ،‬ﻣ ِﮍﻳﻮﺋﻲ ﻣﻌﺎ ِ ﭤﻴﻮ؛‬ ‫ُ‬
‫ﻋﺎﺷ َﻖ ”אﻧﺎא َﻖ“ ﺟﻮ‪.‬‬
‫ﻣﺎردﻣﺎﻣ َد ُم‪ِ ،‬‬
‫َ‬
‫‪v‬‬
‫‪12‬‬
 ‫وﺤدت‬
‫‪v‬‬
‫‪19‬‬
‫ﺟﻲ אدب ﮐﺎن ﻧِ ِﮝﺌﺎ‪ ،‬ﺳﻲ ﺋﻲ ﭤﻴﺎ א� ُ؛‬
‫ﮬﭵﻲ ِوﻳﺎ‪.‬‬‫ُﮬﻦ وﭸﺎﻳﻮ رאہُ‪ ،‬ﮬﻮ ﮬﺎﭸﻲ ۾ ِ‬
‫‪20‬‬
‫ﺗﻮن ﺗﺎﻛﺎ ﭤﻲ ِ‬
‫آنء‪ ،‬ﭘﺎڻ ُ َאول ﻟ َ ُﮫ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻮ؛‬
‫ﺗﻔﺎوت ۾‪.‬‬
‫ﻧﺎنء‪ ،‬ﭘ َﺌ ﺗﻴﻠﮭﺎن َ‬ ‫ﺟﻴﻠ َﮭﺎن ﭔِﺌﻲ ِ‬
‫‪21‬‬
‫ﻔﺎوت‪ ،‬ﻋﺒﺪ ۽ א� َ ﺟﻮ؛‬ ‫ﭴﺎڻ ُ ﻧﻪ ﺗ َ ُ‬
‫ﻣﺮت‪ِ ،‬ﮬﻲ ِﭜﻲ ڏُور ﻧ َﻪ ُאن ﮐ َﺌ ُﻮن‪.‬‬
‫ﮬﻮ آﮬﻲ َא ُ‬
‫‪22‬‬
‫א� ُ ﭴﺎڻ ُ ﻧﻪ ﮬﻦ ﮐﻲ‪ِ ،‬ﮬﻲ ِﻣ ِﮍﻳﻮﺋﻲ َﺣ ُﻖ؛‬
‫ﻣﺮﺷ َﺪ ﮐ َﺌ ُﻮن‪.‬‬ ‫ﻧﺎﮬﻲ ﺷﺒﮭﻮ َﺷ ُ‬
‫ﻚ‪ ،‬ﺟﻮ َﻣﻌﻠﻮم ﭤﻴﻮ ِ‬
‫‪23‬‬
‫ﻣﺮﺷﺪ ﮐ َﺌ ُﻮن‪ ،‬ﭔﻲ ﺟﺎ ﮘُ ِ‬
‫ﺠﮭﻲ ﮘﺎﻟﮫ؛‬ ‫َ‬ ‫ﻣﻌﻠﻮم ﭤ ِﻲ‬
‫ﮀﺎھ َﺎل‪” ،‬ﮬﻮ“ ﻟ َﭝﻲ ”ﮬﻦ“ ﺳ ‪.‬‬
‫ِﮬﻦ ِﺟﻲ ِ‬
‫‪24‬‬
‫ِﮬﻲ ﺗﺎن ﻣﻮر ﻧﻪ َوﭸﮣﻮ‪ ،‬ﭼﺌﻮ وﭸﻲ ﻛﺎڏي؟‬
‫ﮬﻮ“ ” ِﮬﻲ“‪ِ ،‬ﮬ ُ‬
‫ﻚ ﻛﺮي‪ ،‬ﻣﻮرک َﮀ ِﮇ ﻣﺎڏي‪.‬‬ ‫” ُ‬
‫‪25‬‬
‫ِ‬
‫ﺟﮭﮍو ﭜﺎﺋﻴﻨﺪﻳﻦ‪” ،‬ﭘﺎڻ“ ﭘ َﻨﮭﻨﺠﻮ ﭘﺎﮢﮭ ؛‬
‫‪v‬‬
‫‪13‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫ِ‪v‬‬
‫ﺗ ِﮭﮍو ﺋﻲ ﭤ ِﻴﻨﺪﻳﻦ‪ُ ،‬ﮬﺖ ِﭜﻲ ﺳﺎڻ ﻳﻘ ﺟﻲ‪.‬‬
‫‪26‬‬
‫ِ ِ‬
‫ﺖ‪ُ ،‬ﮬﺖ ﭜﻲ אُﮬﻮ ﺋﻲ אﭤ َﺌﻲ؛‬‫ﺟﻴﻜﻲ آﮬﻲ ِﮬ ِ‬
‫ﭜ َﭷ ُאﮬﺎﺋﻲ ِﭜ ِﺖ‪ ،‬ﺗﺎن ﺗﻮن אﮬﻮ ﺋﻲ َرﮬ ‪.‬‬
‫‪27‬‬
‫ِﺟﮭﮍو آﮬ ﺗ ِﮭﮍوﮬﻮﻧﺪﻳﻦ‪ ،‬ﻓﺎﻧِﻲ ﭤﻴﻨﺪﻳﻦ ﮀﺎ؟‬
‫ﮍء ﻛﺎ؛‬‫ﻛﺎﻣ َﻞ ِﭘﻴَ ِ‬
‫ِ‬ ‫ُﺳﮅ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ِﺳﺮ ﺟﻲ‪،‬‬
‫ﮘﺎﻟﮫ ﻧﻪ ﺠﮭﻴﺌﻲ َﺳﺎ‪ ،‬آوאزي ” َאﻧ َﺎא َ َﻖ“ ِﺟﻲ‪.‬‬

‫‪1‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭔﻴﻮ ﻛﻮ ﭴﺎﮢﮡ َ ﺾ ﮔﻨﺎہ‪،‬‬
‫ﮬﺮ َ‬
‫ﻛ ِﻨﮭﻦ ﺻﻮرت آپ א�‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﭥﻲ ﮔَﺪא ﮔﺪאﺋﻲ وאﻻ‪ِ ،‬‬
‫ﻛﭥﻲ ﺷﮭﻨﺸﺎہ‪.‬‬ ‫ِ‬
‫دوﻧﮭﺎن ڏﻳﮏ ﻣﺘﺎن ﻛﻮ ﭜﻮ ‪ ،‬אو َאﺑﺮ ﻣﺎہ‪.‬‬
‫ۡ‬
‫” َوﻧ َﻔ َﺨ ُﺖ ِﻓ ِﻴﮧ ِﻣﻦ ﱡرُ ِ‬
‫وﺣﻰ“ آﮬﻲ‪َ ،‬ﺳ ِﮭﻲ ﻛﺮ ﺳﺎہ‪.‬‬
‫َ‬
‫” َﺧﻠ َﻖ אﻻﺷﻴَ َ‬
‫ﺎء َو ُﮬ َﻮ َﻋﻴﻨُﮭﺎ“‪ِ ،‬אﮬﻮ ﻗﻮل ﮔﻮאہ‪.‬‬
‫ﭽﻮء“ ﺟﻲ‪ ،‬ﭔﻮ ﭘﺎڻ ﺋﻲ ﺑﻴﭙﺮوאہ‪.‬‬
‫ﺻﻮرت ﻣﻨﺠﮫ ”ﺳ َ‬

‫‪2‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ِڏﺳﮡ ۾ آﻳﻮ‪ ،‬ﺒﻮب ﮔﻞ َﺳ ِ‬
‫ﻨﺎﺳﻲ؛‬
‫ﻋ ت ﻋﺠﺐ ﻋﺠﺎﺋﺐ‪ ،‬אﺳﺮאر رﻧﮓ ِ‬
‫ﻋﺒﺎﺳﻲ‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪14‬‬
 ‫وﺤدت‬
‫‪v‬‬
‫ﺑﺮﮬﻲ ِﺟﻲ אک ﺑﺒﻴ ‪ ،‬ﻛﺎﺋﻲ ﻣﺜﺎل ﭼﻴ ؛‬
‫ﺗﻮڙي رﻧﮕﻮن رﻧﮕﻴ ‪ ،‬ﭼﻴ َء ﺟﻲ َﻣﭧ ﻧﻪ ﻛﺎﺳﻲ‪.‬‬
‫ِﮔﻞ آب ِ‬
‫ﺟﺎء ﺟﺎﺗﻲ‪ ،‬ﺒﻮب رאز ﺗﺎﺗﻲ؛‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ِڏﺳﮡ ﮐ َﺌ ُﻮن ﻛﺎﭤﻲ‪َ ،‬رﮬﻨﺪو ﭘﺘﻨﮓ ﭘﻴﺎﺳﻲ‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﻛﻢ ِﺟﻲ؛‬
‫َ‬ ‫ِ‬
‫ﺻﻮرت“‬ ‫ريء ﻧﻪ ”‬ ‫ﺻﻮرت“ ۾ ِ‬
‫ﺟﺎء ” َد َم“ ِﺟﻲ‪َ ” ،‬د َم“ َ‬ ‫َ‬ ‫”‬
‫َد َم ۾ ﺟﺎ ﻟﺬت َﻏ َﻢ ﺟﻲ‪ ،‬وہ وאہ ﮘﺎﻟﮫ ِ‬
‫ﺧﺎﺻﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫אﺑﻠﻴﺲ ِﺟﻲ وڏאﺋﻲ‪َ ،‬ﮬﺮ ﺳﺎﻧﺲ ﺗﻲ ﺳﻮאﺋﻲ؛‬
‫ِ‬
‫ِﺟ َﻴﻮڻ ﺗﻪ َدم ﭜﻼﺋﻲ‪ ،‬ﻧﻪ ﺗﻪ ﺖ َﺲ ِ‬
‫ﻧﺎﺳﻲ‪.‬‬
‫ﺛﺎﺑﺖ ”ﺳﭽﻞ“ ﺳﭽﺎري‪ ،‬ﻳﺎرن ﺟﻲ ﻳﺎد ﻳﺎري؛‬
‫ﺟﻨ وﺳﺎري‪ ،‬ﺗ َ ِﻦ ﺗ َ َﻦ ِﻣﭩﻲ َא ِ‬
‫ﮢﺎﺳﻲ‪.‬‬ ‫وﺣﺪت ِ‬

‫‪3‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺖ ﺗﺎن ﻛ ُﮬ ِ‬
‫ﻴﺎس‪ ،‬ﻣﻴﺎن وو!‬ ‫ُﮬ ِ‬
‫ِﮬ ِ‬
‫ﺖ ﭤﻲ ﻛ آﻳﺲ‪ ،‬ﻧﻪ ﭴﺎﮢﺎن!‬

‫ﺖ ﭔِﺌﻲ ﻧﺎنءَ ﭤ ِﻴﺎس‪.‬‬

‫ﺖ ﮬﻮ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ‪ِ ،‬ﮬ ِ‬‫ﻧﺎنءُ ﭔِﺌﻮ ُﮬ ِ‬
‫ﺮﻛ ِﻨﮭﻦ ﺗﺎ ﺧﻮאﮬﺶ ﮐ َﻨﻴﺎس‪.‬‬ ‫אﭼﮡ ﻧﻪ ﮬﻮ ِﮬﺖ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﭘ َ َ‬
‫ﺖ ُﮬﻴَﺲ ﻣﻌﺸﻮﻗﻲءَ ۾‪ِ ،‬ﮬﺖ ِ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ﭤﻲ آﻳﺎس‪.‬‬ ‫ُﮬ ِ‬
‫ﮬﻲء َﮬﻲ ُﮬﺌﻲ ُﮬﺖ ﻛﺎ ﻧ َﻜﺎ‪ِ ،‬ﮬﺖ َﻣﻨﺠﮫ ﭘﺮوڙ ﭘﻴﺎس‪.‬‬
‫َ‬
‫وﭼﻮن ”آءٌ“ وﻳﺎس‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎرو‪ ،‬وو‪َ ،‬ﺳﭻ ﭤﻴﻮ‪َ ،‬‬

‫‪v‬‬
‫‪15‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪4‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﻴﻠﻮ ﭤﻴﻨﺪﺋﻲ‪ ،‬ﻣﻴﻠﻮ ﭤﻴﻨﺪﺋﻲ‪ ،‬ﻧﻴﻨﮭﮍو ﻻﻳﻮ‪،‬‬
‫ُﺟﮍﻳﺎ ﺟﺎﻧِﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ﺳﺎن ﻣﻴﻠﻮ ﭤﻴﻨﺪﺋﻲ!‬

‫وﮬ َﻮﻣ َﻌﮑُﻢ“ ﭼﻴﻮ وﺻﺎﻟﻮن‪ ،‬وري ﺳﻮ ورہ وﺳﺎﻳﻮ‪.‬‬ ‫” ُ‬

‫ۡ‬
‫” َو َۡ ُﻦ َאﻗ َﺮ ُب“ ﭘﺎڻ ُאﺗﻴﻮﺋﻲ‪ ،‬ﻣﻮﭨِﻲ ﺗﺎ ﺑِﺮہُ ﺑ َﮁﺎﻳﻮ‪.‬‬
‫”אﺳ ﺗﻮ ﺳﺎن‪ ،‬ﺗﻮن אﺳﺎن ﺳﺎن“‪ ،‬ﭘﺎڻ َ ِﭘ ِﺮﻳﻦ ﻓ َﺮﻣﺎﻳﻮ‪.‬‬
‫ﻟﻴﻮ ﺧﻴﺎل אﺳﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ڏאڍو ﻛﻮ ﺳﺘﻢ َﺳﮭﺎﻳﻮ‪.‬‬ ‫زﻟﻔﺎن ﮐﻮ َ‬
‫ﻛﺮي אُﻣﺎرو אﮘﻴﻮن אﺳﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ﺗ ن ﺳﺎڻ ﺗ َﭙﺎﻳﻮ‪.‬‬
‫رאﻧﺪ روﺋﮡ ِﺟﻲ ِﺳ ِﮑﺌ ”ﺳﭽﻮ“ ري‪ ،‬ڏאڍو ﻛﻮ ﭘﻮر ِﭘﺮאﻳﻮ‪.‬‬

‫‪5‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺖ ِ‬
‫ﺟﺎء אدب ِﺟﻲ ﻧﺎﮬﻲ‪.‬‬ ‫آءٌ ﺗﺎ ِﭘﻴَﮍس אُﺗﻲ‪ِ ،‬ﺟ ِ‬

‫ﻧﺎدאﻧﻦ ﻧﺎدאﻧﻲ آﮬﻲ‪ ،‬ﺑﻴﮭﮡ אُﺗﻲ ﺑ ُ ؛‬

‫وﺣﺪت ﺟﻮ ﭘﻴﻮ ﺑﺎز ﺟ ‪ُ ،‬ﻣﺌﻮ ﻣﺮغ َאدب ﺟﻮ אُﺗﻲ؛‬
‫وﮬﻢ ﺧﻴﺎل وﭸﺎﻳﺎ ﻏ ي‪ ،‬ﺧﻴﺎل ﮬﻜﮍي ﮐ ُ ؛‬
‫ﺳﺮ ﻛﭩﺎﻳﻮ‪ ،‬ﺳﻮ ﻛﻴﺌﻦ ﻣﻮﭨﻲ‪ ،‬وﻳﮍو ﺟﻮ ﺷﺮط ُאﺗﻲ؛‬
‫”ﺳﭽﻮ“ َﺳﭻ آﮬﻲ ِאﮬﻮﺋﻲ‪ ،‬وﺳﺮﺋﻲ ﻧﻪ ﭘ َﻨﺞ ُﺳ ‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪16‬‬
 ‫وﺤدت‬
‫‪v‬‬
‫‪6‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫ﻣﻮرت ﺳﺎﺋﻲ وو‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺻﻮرت‬
‫َ‬ ‫ﻧﺎنءُ ِאﮬﻮﺋﻲ‪ِ ،‬אﮬﻮﺋﻲ ﻧﺎ َ‬
‫ﻧﻮن َوאرو‪،‬‬
‫ﭼﺆن ِא ﺎ‪ِ ،‬אﮬﻮ ڏ َ ُس ِ‬
‫ﮬﺎديءَ ﺟﻮ ﺟﺎﻧِﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬ ‫ِאﺳﻢ ﺧﺎﻧﻲ ِو ُ‬
‫ِ‬
‫ﻛﺮ ﻟﻮﻛﺎن ذאﺗ ِﻲ ﻟِﻜﺎﺋﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬ ‫ِآھ ﺗ َﻌﺠﺐ ِאﮬﻮ ﺟﻮ‪َ ،‬‬
‫ِ‬
‫ﻃﺎﻋﺖ ﮔﺎﮬﻲ ﻋﺒﺎدت‪َ ،‬ﺳﺠﺪو َﺳﮭﻮ َﺳﮭﺎﺋﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬
‫ﮔﺎﮬﻲ َ‬
‫ِ‬
‫ﭔﺌﻲ ﭘﺎرون ﺗﺎن ڏﺋﻲ ڏﻳﮑﺎري‪ ،‬אوڙَכ َﺧﻠﻖ ُﻣﻨﺠﮭﺎﺋﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻛﺌﻲ ِאﮬﺎ ﺳﭝﺎﺋﻲ‪ ،‬ﺟﺎ ِ‬
‫ﺑﺎزي ﻳﺎر ﺑﻨﺎﺋﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﮭﻲ َ‬

‫‪7‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺳﮭﻲ ﻛﺮ ﺗﻮن ﻃﻠﺴﻤﺎت ﮐﻲ؛‬
‫ﻟﻚ‪ِ ،‬‬‫آءُ‪ ،‬אدא ﺳﺎ َ‬
‫ِ‬
‫ﭜ َ ُﭷ دوﺋﻲ ﺗﺎ ﻛﻞ ﭘﻮﻳﺌﻲ‪ ،‬دور ﻛﺮ درﺟﺎت ﮐﻲ‪.‬‬

‫ِﺳﺮ אﮬﻮ ﺳﺎرو ﺳﮣﺎﺋﺞ‪َ ،‬‬

‫ﻛﻦ ﻧﻪ ڏي ﻛﺮאﻣﺎت ﮐﻲ؛‬
‫ﻇﺎﮬﺮ ﭤﺌ ﺗﺎن ”ذאت“ ﻣﻮن‪ ،‬ﭘﺮ ﺠﮫ ﺗﻮن ”ﺻﻔﺎت“ ﮐﻲ‪.‬‬

‫ﻏﺎزي ﻧﻪ ﭜﺎﻧﺌﺞ ﻏ ﺗﻮن‪ ،‬ﮬﻦ ﺾ ﻣﻮﺟﻮدאت ﮐﻲ؛‬

‫ﺮﺳ ِﭩﺞ ﮬﻦ ِﺳﺮ ۾‪ ،‬ڏي ﻣﻨﮭﻦ ﻧﻪ ﭔِﻲ ﻣﺼﻠﺤﺎت ﮐﻲ‪.‬‬
‫ِﺳ َ‬

‫ﺮﮬﺮ ﻧﻔﻲ אﺛﺒﺎت ﮐﻲ؛‬

‫אﻋﺘﺒﺎريء ﺳﺎن ﻛﺮﻳﻦ‪َ ،‬ﮬ َ‬
‫َ‬ ‫ﺑﻲ‬
‫ﻛﺮ َ ﺗﻮن ﻃﺎﻋﺎت ﮐﻲ‪.‬‬ ‫אﺛﺒﺎت ﮐ َﺌ ُﻮن אﮘﻨﺎن ﻟﻨﮕﮭﻲ‪َ ،‬‬

‫‪v‬‬
‫‪17‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺗﻮن ﻛﻴﺌﻦ وﭠ ِﻲ وﻳﮭﻲ رﮬ ‪َ ،‬ﮬﻲ ِ‬
‫ﮬﺎء ﺣﻜﺎﻳﺎت ﮐﻲ؛‬
‫ﻛ ﭤﺌﻲ‪ ،‬ﭜ َﭷ אوٽ ﻋﺰى ٰ ﻻت ﮐﻲ‪.‬‬
‫ﻨﺠﮭﺌ ُﻮن ﺗﺎن ِ‬
‫َﻣ َ‬ ‫ﮘﺎ‬

‫ﺑﺮﺳﺎت ﮐﻲ؛‬
‫َ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ روﺋ ﮀﻮ ﮬﻴ و‪ ،‬ﺑﺲ ﻛﺮ ﮬﻦ‬
‫ﺗ َﺼﺪ َﻳﻊ ﺗﻮن ﮀﻮ ﭤﻮ ڏﺋ ‪ ،‬ﺒﻮب ﺟﻲ ﻼت ﮐﻲ‪.‬‬

‫‪8‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﺎر ﺟﻲ‪ ،‬وو؛‬ ‫ﮘﺎﻟِﮫ َﺳ ِﮭﻲ َ‬
‫ﻛﻴَﻢ ﺳﺎري‪ ،‬ﭔ َﮍي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪َ ،‬‬
‫ﮬﻮء‪ِ ...‬‬
‫ﮬﻮء‪! ...‬‬ ‫ﮬﻮء‪ِ ...‬‬ ‫ﭜﻠﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ِ ،‬‬

‫وﺳﮭﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬آءٌ אﮬﻮ آﮬﻴﺎن آري‪.‬‬

‫ﺟﻲ ﻣﻮن َ‬
‫ِ‬
‫ﭘﻮء ﭘ َﺮوڙُڻ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﻻﺗِﻲ َﺧ َ‬
‫ﻠﻖ ﺧﻮאري‪.‬‬
‫ﭘﺎڻ ﻛﺮي ﭤﻮ ﭘﺎڻ َ ﮐﻲ‪ُ ،‬‬
‫ﻳﺎر زور آور زאري‪.‬‬ ‫ِ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ري ِﺳﺮ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﺑِﺮہُ َ‬
‫ﻛﻴﺎ ُﺋﻮن ﺑﺎري‪.‬‬

‫‪9‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﮬﻮ ﺳﻮ َﺳ َﭵﮡ ُﻣﻮن ﺳﺎڻ ُ‪،‬‬
‫ﺟﻨﮭﻦ ﺟﻲ ﻛﺎرڻ ُﻣﻮن ﭤﻲ ﭘﻮﭤﻴﻮن ﭘﭩﺎﻳﻮن!‬

‫” َو ُﮬ َﻮ َﻣ َﻌﮑُ ۡﻢ َאﻳ ۡ َﻦ َﻣﺎ ﮐ ُﻨﺘ ُ ۡﻢ“‪ ،‬آﮬﻲ َﺳﻨﺪس אُﮬﭹﺎڻ؛‬

‫ﻛﺎرڻ‪ ،‬ﻣﻮن ﭤﻲ ﻓﺎﻟﻮن ِوﺟﮭﺎﻳﻮن!‬
‫َ‬ ‫ﺟﻨﮭﻦ ﺟﻲ‬
‫َﺳﺪא ﻣﻮن وٽ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ُ ،‬ﺐ ﻧﺎﮬﻲ ِﻣﮭﻤﺎڻ؛‬
‫ﻛﺎرڻ‪ ،‬ﻣﻮن ﭤﻲ وאﭨﻮن ﭘ ُﮁﺎﻳﻮن!‬
‫َ‬ ‫ﺟﻨﮭﻦ ﺟﻲ‬
‫‪v‬‬
‫‪18‬‬
 ‫وﺤدت‬
‫‪v‬‬ ‫ِ‬
‫َאﮬﮍيءَ אوڏאﺋﻲءَ ۾‪ ،‬ﻛﻮﻧﻪ ﭘ َﻴﻮ ﻣﻮن ﭴﺎڻ ُ؛‬
‫ﻛﺎرڻ‪ ،‬ﻣﻮن ﭤﻲ رאﺗﻴﻮن ﻟ َﻨﮕﮭﺎﻳﻮن!‬
‫َ‬ ‫ﺟﻨﮭﻦ ﺟﻲ‬
‫ﮬﻴﮇي ﮬﻮڏي ﭤﻲ ڏﭠ ُﻢ‪ِ ،‬‬
‫ﻛ َ ﭘ َﺮوڙ ﭘﺎڻ ُ؛‬
‫ﺟﻨﮭﻦ ﺟﻲ ﻛﺎرڻ‪ ،‬ﻣﻮن ﭤﻲ ِورﮬﻮن َو َﺳﺎﻳﻮن!‬
‫ﭘﺮي ﭘ ُ ُﭿ ﻧﻪ ﭘﻨﮅڙא‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺗﻮن ﭘﺎڻ ُﺳﭹﺎڻ؛‬
‫ﺟﻨﮭﻦ ﺟﻲ ﻛﺎرڻ‪ ،‬ﻣﻮن ﭤﻲ ﻣﻴﮍﻳﻮن َﺳﻨﺒﺎﮬﻴﻮن!‬

‫‪10‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﮬﻴﮇي ﮬﻮڏي ﻧﻪ ﻧِ ِ‬
‫ﮭﺎر‪،‬‬
‫ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﻲ وﻳﮍﮬﻲ ﺳﻮ ﺗﻪ ﻳﺎر وﺳﻲ ﭤﻮ!‬

‫ﺳﺎڻ ُ ﺳﺪא آﮬﻲ ﺗﺎن ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ‪ِ ،‬ﭘﺮﻳﻦ ﻧ َﻪ آﮬﻲ ﭔﻲ ِ‬

‫ﭘﺎر‪.‬‬
‫ِ‬
‫وﮢﻜﺎر‪.‬‬ ‫ﭰﻮﻟﻬﻲ ﻟ َﻬﺞ‪ ،‬ﭘﺎڻ َ َﻣﺌ ُﻮن‪ ،‬ﮀﻮ ﭤﻮ َوﭸ‬
‫ﻴﻢ وﺳﺎر‪.‬‬
‫ﻛ َ‬ ‫” َو ِﻓﻰ َאﻧﻔ ُ ِﺴﮑُﻢ َאﻓ َﻼ َ ﺗ ُ ِ‬
‫ﺒﺼﺮون“‪ِ ،‬و ﮭﻮ ِ‬
‫ِﭘﺮﻳ ُﻦ ﻧﻪ ﭘ ُ ِﮁﺞ ﭘ َﻨﮅڙא‪ ،‬ﺗ ُﻮن ”ﺳﭽﻮ“ ﭘﺎڻ ُ َﺳ ِ‬
‫ﻨﭝﺎر‪.‬‬

‫‪11‬‬ ‫ﺌ‬
‫אُﮬﻮ وﻳﻮ ﮬﺎﮢﻲ ﻛﺎڏي‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ ” ُ‬
‫ﺳﭽﻮ“ ﺳﻮ ﻧﺎنءُ َﺳﮇאﻳﻮ!‬

‫ُﻣﮑﮍيءَ َﻣﻨﺠﮭﺆن‪ ،‬ﻧِﻲ وي ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﭤﻴﻮ ﮔُﻞ ﭘﻴﺪא‪ ،‬وي ﻣﻴﺎن‪،‬‬

‫ُﻣ ُﻨﮭﻦ ﻛﺮي ﺑِﻴﭡﻮ ﻣﺎڏي‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﺮف אُﻧﮭﻲ ﺟﻲ‪ ،‬وي ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫ُﺳﮅ ﻧﻪ ﭘ َﺌﻲ‪ ،‬ﻧِﻲ وي ﻣﻴﺎن‪َ ،‬ﻃ َ‬
‫‪v‬‬
‫‪19‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺟﺎن ُﺟﺜﻮ وﻳﻮ ﺟﺎڏي‪.‬‬
‫אﮬﻮ ﮬﻠﻲ ﭤﻮ‪ ،‬ﻧِﻲ وي ﻣﻴﺎن‪ ،‬אﮬﻮ ﭼﻠﻲ ﭤﻮ‪ ،‬وي ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫ﮔﻮﺷﻮ ﻛﻴﻮ وﭸﻲ ﻛﺎڏي!‬
‫ڏ ُﻳﮫ ڏאڏאﮢﻮ‪ ،‬ﻧِﻲ وي ﻣﻴﺎن‪ُ ،‬‬
‫אڳ ڏﭠﻮﺳﻲ‪ ،‬وي ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫ﭧ َ‬
‫ﻛﺌﻲ ﭘ َﮍאڏي!‬ ‫ﭘ َﻠ َ َ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻮ‪ ،‬ﻧِﻲ وي ﻣﻴﺎن‪ ،‬وﻳﻮ אوڏאﮬ ‪ ،‬وي ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫َ‬ ‫ﻧﺎنءُ ”‬
‫ِ‬
‫َﻃﻠ َﺐ وﻳﺌﻲ ﭜﻲ ﺗﺎڏي‪.‬‬

‫‪12‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛ ِﻨﮭﻦ ﭜ ُ ُﻞ‪،‬‬
‫ﭜﻮل ﻧ َﻪ ﭔﺌﻲ َ‬
‫ِ‬
‫ﺗﻮن ﺗﻪ َآدم ﻧﺎﮬﻴ ‪.‬‬

‫ﻛﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺟﻴﺌﻦ ﺑﺎغ َ َא َﻧﺪر ﺑ ُﻠﺒُ ُﻞ‪.‬‬

‫ﻟِﻜﻮ ﭤﻮ ﻻﺗ ِﻴُﻮن َ‬
‫َﻣﻠﻜﻦ ﭤﻲ ﺳﺠﺪא ﻛﻴﺎ‪ ،‬وאہ ِﻣﭩﻲ ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ ُﻣ ُﻞ!‬
‫ﻛﮇאﺋﻲ‪ ،‬ﺷﺎھ ﺑﻨﺎ ُد ُﻟﺪ ُل‪.‬‬
‫ُ‬ ‫ﻛ ﭨ َﭙﺎﺋﻲ‪ ،‬ﻛ‬
‫ﺳﮇאيء‪ُ ،‬ﮬﺌ ﺗﺎ ﭘﺎڻ َ ُ‬
‫אﺻﻞ‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﻨﺠﮭﺎرؤن َﻋﺒﺪ‬
‫َ‬ ‫َאﺣﺪ َﻣ‬
‫” َﺳ َﭽﻞ“ َﭼﻮي َﺳ ُﭻ ﭤﻲ آﺋ ‪ ،‬ﻛﻮﻧﮭﻲ ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ ﺗ ُ ُﻞ‪.‬‬

‫‪13‬‬ ‫ﺌ‬
‫آﮬﻴﺎن آءٌ ِא ُ‬
‫ﺳﺮאر‪،‬‬
‫ﺟﻴﮇﻳﻮن ﻣﻮن ﮐﻲ ﻛ ﭜﺎﻧﻴﻮ ﭤﻴﻮن!‬

‫‪v‬‬
‫‪20‬‬
 ‫وﺤدت‬
‫‪v‬‬
‫ﺑﻴﺰאر‪.‬‬
‫ﻛﻴﭻ ڏي‪ ،‬ﭜ َﻨﭝﻮرؤن ُ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻛ ُﻦ ﻧﻪ ڏﻳﺎن‬
‫ﺖ ِﺷﻜﺎر‪.‬‬ ‫ﻛﻴَﮍُ ِم ِﮬ ِ‬ ‫ِ‬
‫ﺑﺎدﺷﺎﮬﻲ ﭘﺎ ِﻧﮭﻨﺠﻲ‪ِ ،‬‬ ‫َﮀﮇي‬
‫آﻳ ُ ِﺲ ِﮬ َﻦ ﻋﺎ َ َ ۾‪ ،‬ﺑﺎري ﭼﺎڙﮬﻲ ُ‬
‫ﺑﺎر‪.‬‬
‫אﻋﺘﺒﺎر‪.‬‬
‫ُ‬ ‫آﮢﻴﻮ ِﺻ َ‬
‫ﺪق ﻳﻘ ﺳﺎن‪ ،‬אدﻳﻮن ڙي‬
‫ﺟﺒﺎر‪.‬‬
‫رب ُ‬ ‫ﻧﻮري ﻧﺎري ﻧﺎﮬﻴﺎن‪ ،‬آﮬﻴﺎن ُ‬
‫ﺮدאر‪.‬‬ ‫ُﻣ ِ‬
‫ﺮﺷ َﺪ ﭔﺎﻧﮭﻮ ﻧﻪ َﭼﻴﻮ‪ ،‬ﺗﻮن ”ﺳﭽﻮ“ آﮬ َﺳ ُ‬

‫‪14‬‬ ‫ﺌ‬
‫ذאت َﺳﮇאﻳﺎن!‬ ‫ذאت ﻟِﻜﺎﺋﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ﭔِﻲ ِ‬ ‫ﭘ َ ِﻨﮭﻨﺠﻲ ِ‬

‫ذאت ﮐﻲ‪ ،‬ﺗﺎ ﮬﻲ ﺑ ُ َﺖ ﭜ َﭹﺎﻳﺎن‪.‬‬ ‫ﻛﺮﻳﺎن ِ‬ ‫ِ‬

‫ﻇﺎﮬﺮ َ‬
‫ﻮج ۾‪ ،‬ﭤﻮ ” َאﻧﺎא َ ُﻖ“ َאﻻ َﻳﺎن‪.‬‬
‫ﻮريء ﺟﻲ َﻣ َ‬
‫َ‬ ‫َﻣﻨ ُﺼ‬
‫ﺣﺪت ﺟﻲ‪ ،‬ﮔﮭﻮري ِﺳ ُﺮ ﮔُﮭﻤﺎﻳﺎن‪.‬‬ ‫وאديءَ ۾ َو َ‬
‫ﻴﻨﮭﻦ َوﭴﺎﻳﺎن‪.‬‬ ‫ﺷﺎن“ ِﺟﻲ ﻧﻮﺑَ َﺖ ﻧِ َ‬
‫”אﻋﻠﻰٰ َאﻋﻈﻢ َ‬
‫ﺑﺎﻃﻦ ِﮬﻜﮍو‪ ،‬آءٌ ﺗﺎ ُﺣﻜﻢ َﮬﻼﻳﺎن‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﻇﺎﮬ ُﺮ ِ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎرو َﺳ ُﭻ ﭤ ِﻴﻮ‪ِ ،‬ﺣﻜﻤﺖ ﮬﻲءَ َﭼﻼﻳﺎن‪.‬‬

‫‪15‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫אوﮬ َﺳﭝﺌﻲ ﮀﻮﻧ َﻪ ﭴﺎﮢﻮ‪،‬‬
‫ﻧﺎنءُ َﻣﭥِ ِﻢ آﮬﻲ ﻛﮭﮍو!‬

‫‪v‬‬
‫‪21‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺻﻮرت ﮬﻲءَ ُﺳﭹﺎﮢﻮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫אﺻﻞ ﮐ َـﺌ ُﻮن ِورہَ َوڌאﻳﻮ‪،‬‬
‫ِאﺳﻢ َ‬
‫ﻣﻨﺠﮭﻮن ﭘﺎرو ﭤﻴﻮ ﭘﻴﺪא‪ ،‬وאءُ ﻋﺠﺐ ﻛﻮﺋﻲ وאﮢﻮ‪.‬‬
‫ﻲء َ‬ ‫ِ‬
‫ﭘﺎﮢ َ‬
‫ﺋﻲء ِﮬ َﻦ ِوﻛﺎﮢﻮ‪.‬‬ ‫ﺟﮭﺎن ﺟﻮ ﭔﺎﻧﮭﻮ ﭤِﻲ‪َ ،‬‬
‫ﻛ َﺮ وא َ‬ ‫ﺷﺎہُ ِ‬
‫ِڏ ِﺳﻲ ﺎﺷﻮ ِאﮬﻮ ﺳﻮ ﺳﺎرو‪َ ،‬وﺗﻲ ﺗﺎن ﭘﺎڻ َ وﻳﮙﺎﮢﻮ‪.‬‬
‫ﻛﻴﺌ َﻦ ِ ﺎﮢﻮ؛‬
‫ﺖ ِ‬ ‫ﻧﺎنء وאرو‪ُ ،‬ﺳﮣﻮ ري َﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﭤﻴﻮ ِﮬ ِ‬
‫َ‬
‫ﺳﺎک ﻧ َﻪ ﺳﻠﺠﻲ‪َ ” ،‬ﺳ ُﭽﻮ“ ﺗﻮن ﭤِﻲءُ ِﺳﻴﺎﮢﻮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫َﻣﺴ َء وאري‬

‫‪16‬‬ ‫ﺌ‬
‫آﮬﻲ ﺑﻲ ﻧﺎم و ﻧﺸﺎن‪،‬‬
‫ِﺳﺮ ِאﻧﮭﻲءَ ﺟﻮ ﻧﺎﮬﻲ אﻣﻜﺎن‪.‬‬

‫ﻛ ﱠﻞ ﻳ َ ۡﻮ ٍم ُﮬ َﻮ ِﻓﻰ َﺷﺎن‪“.‬‬
‫ﻃﺮﺣ َﻃﺮح ﭘﻮﺷﺎﻛﻮن ﭘﮭﺮﻳﺌ ‪ُ ” ،‬‬
‫ِ‬
‫ذאت ﺻﻔﺎت ﺳﮭﻲ َ‬
‫ﻛﺮ‪ِ ” ،‬ﺳﺮي ِﺳﺮہُ אﻻﻧﺴﺎن‪“.‬‬ ‫ﻇﺎﮬﺮ ِ‬
‫ﺟﻮش ﺗﻨﮭ ۾ آ ﺟﻮﻻن‪.‬‬ ‫ﻣﻨﺼﻮري آﮬﻲ رאہُ ِאﮬﻮ ﺋ ِﻲ‪َ ،‬‬
‫ﻏَﺮض ﮔﺪאﮔﺮ َ‬
‫ﻳﺎر אﭼﻲ ﭤﻮ‪ ،‬ﻧﺎ ﺗﻪ ” َﺳ ُﭽﻮ“ ﺳﺎرو ﺋﻲ ﺳﻠﻄﺎن‪.‬‬

‫‪17‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭘﺎڻ َ ِﭘﺮﻳﻦ אُﮬﻮ آﮬﻲ‪،‬‬
‫ﻣﺘﺎن ﭜﻴﻨﺮ ﭜﻮﻟﻮ ﭜﺎﻧﻴﻮ‪.‬‬

‫َﺟﻨﮭﻦ ﺗﻲ آﮬﻲ ﺗ َﻨﮭﻦ ﺗﻲ آﮬﻲ‪ ،‬ﻧﺎنءُ ﭔِﺌﻲ ﺗﻲ ﻧﺎﮬﻲ‪.‬‬

‫ﭘﺎڻ ُ ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ َﺳ ِﮭﻲ َ‬
‫ﻛﻴﻮ ﺳ ‪ ،‬ﻛﻴﭻ َو ُﭸﻮن ِ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ﻛﺎﮬﻲ؟‬
‫‪v‬‬
‫‪22‬‬
 ‫وﺤدت‬
‫‪v‬‬
‫وﮬ ﻧﻪ ﭴﺎﮢﻮ‪َ ،‬ﭼﺆ ﺗ َ ِ‬
‫ﮇﮬﻦ ﭔِﺌﻮ ﮀﺎ ﮬﻲ؟‬ ‫ِﮬﻴﺌﻦ ﺗ َﻨﮭﻦ ﺟﻮ َא ِ‬
‫ﻜﻦ ﺟﺎ ﻻﮬﻲ‪.‬‬‫ﺳﺎري ﺻﻮرت אُﮬﺎﺋ ِﻲ‪ ،‬ﻟﻮڏא ﻟ َ َ‬‫” َﺳﭽﻮ“ ِ‬

‫‪18‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺗﺎڏي ُﻣ ُﻨﮭﻦ ﻧﻪ ِﭘﻴﻮ ِڙي ُﻣﻨﮭﻨﺠﻮ‪،‬‬
‫ُ‬
‫ﻟﻮכ ﻟ َﮍي ﭤﻮ‪.‬‬ ‫ﺟﺎڏي‬

‫ﺟﻴﻜﻮ ُﮬﺌ َﮍُس ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﺳﺎﮘﻮ آءٌ ﭤﻴﻮ‪.‬‬

‫ﭘﺎڻ َ ﺋ ِﻲ ﭘ ُ ُ‬
‫ﻨﮭﻞ آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﭴﺎﮢﻮ ﻛﻮﻧ َﻪ ﭔِﻴﻮ‪.‬‬
‫ﻛﻴﭽﻦ ﭘﺎڻ َ ِ‬
‫ﻛﻴﻮ‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ذאت ﮐﻲ‪،‬‬ ‫ِ‬
‫ﻇﺎﮬ ُﺮ ُﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ِ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎرو َﺳ ُﭻ ﭤﻴﻮ‪ِ ،‬وﭼﺆن ِورہُ ِوﻳﻮ‪.‬‬

‫‪19‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺟﺎء ﻧﻪ ِآء‪.‬‬
‫ﺪم ﺟﻲ ِ‬
‫אُﺗﻲ ﭘﻴﻮ َوﭸﻲ ﺧﻴﺎل ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ‪ِ ،‬ﺟ َد َم ﻗ َ َ‬
‫ﮬﻮء ِ‬
‫ﮬﺎء‪.‬‬ ‫ﻟﮍﮬﻲ‪َ ،‬ﺟﻨﮭﻦ َﻣﭥﻲ َﺳﭛ ِ‬
‫ﻜﺎن َﻣﺌ ُﻮن ﻟ َﻬﺮ ِ‬
‫َ‬ ‫ﻻﻣ‬
‫َ‬
‫ﻣﻮج َﻣ ِ‬
‫ﻨﺎء‪.‬‬ ‫َ‬ ‫وﺣﺪت ﺟﻲ درﻳﺎءَ َﻣﻨﺠﮭﺎرؤن‪ ،‬ﺗﻮن ِﭜﻲ وﭸ‬
‫َ‬
‫ﮬﻜﻞ ِ‬
‫ﺳﮣﺎء‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﺑﺎد ُل آﻧﺪو‪َ ” ،‬א ﻧ َﺎא ﻖ“ ِﺟﻲ‬
‫ﺑِﺮہَ ﺗﻮﺗﻲ َ‬
‫ﻋﺎﺷ َﻖ‪ ،‬ﺳﺎروﺋ ِﻲ ﺗﻮن َ ﺮ َﺳ ِ‬ ‫ِ‬
‫ﮇאء‪.‬‬ ‫ﻗ َﻄﺮو ﭘﺎڻ ُ ﻧﻪ ﭜﺎﻧﺌﺞ ِ‬
‫ﺟﺎء ِﺎء‪.‬‬
‫ﺟﻠﻮو ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ ِ‬ ‫ﻛﺮﭴﺎﮢ ‪َ ،‬‬‫ﭔ َﺌﻲ ﺟﮭﺎن ِﮬﻜﻮ َ‬
‫ﻇﺎﮬﺮ ﺟﻮ ﺗﻮن ﻧﺎنءُ ِو ِ‬
‫ﭸﺎء‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ِآﮬ ِﺳ ُﺮ ُﺳﺒﺤﺎﻧِﻲ‪ِ ،‬‬

‫‪v‬‬
‫‪23‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪20‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﺎر ﻧ َﻪ ﭴﺎﺗﻮم‪ ،‬ﭜﻴﻨﺮ ﭜ ُِﻠﻲ آﮬﻴﺎن‪.‬‬
‫ﭘﺎڻ ﮐﻲ ُ‬
‫ِ‬
‫ﻲء ۾‪ ،‬ﺟﻮ ﭘﺎڻ ﻧ َﻪ ُﺳﭹﺎﺗﻮم‪.‬‬
‫ﭔ ُﮇﻳ َﺲ ﭔِﻴﺎﺋ َ‬
‫ِ‬
‫ﻲء ﺟﻲ ﻣﻮ َﮫ ۾‪ ،‬ﭤﻲ ورہُ وﺳﺎﻳﻮم‪.‬‬ ‫ﻣﻮﮘﺎﺋ َ‬
‫َאﭤ َﮡ ُ و َﻳﮭﮡ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻮ‪ِ ،‬ﮬﻲ َ‬
‫ﭜﻴﻨﺮ ﭤﻲ ﭜﺎﻧﻴﻮم‪.‬‬
‫ﺧﺎص ُﻣﻨﺎري ﺧﺎכ ﺟﻲ‪ ،‬ﺳﻮﺳﺮﺗﻴُﻮن ﺎﻳﻮم‪.‬‬
‫ِڏ َﺳﮡ ﭔ ُﮅڻ ِﮬﻜﮍو‪ ،‬ﮬﻲ ﻛﺎڏ ُﻧﮭﻦ אﻻﻳﻮم‪.‬‬
‫رﻣﺰ ۾‪ِ ،‬ﮬﻲ ِﺳ ُﺮ َﺳﻼﻳﻮم‪.‬‬
‫وאريء َ‬
‫َ‬ ‫ﻨﻄ ُﻖ“‬
‫”ﻳ َ ِ‬
‫ﻧﺎﻟﻮ َآد َم ﺟﻮ رﮐﻲ‪ِ ،‬ﮬﻦ ﺣ ت ﮬﻼﻳﻮم‪.‬‬
‫ﻨﺠﮭﺆن ﻧﺎ ِﻧﮫ ﭤِﻲ‪ِ ،‬ﮬﺖ ”ﺳﭽﻮ“ ﭤﻲ آﻳﻮم‪.‬‬
‫ﻧﺎنءُ َﻣ َ‬

‫‪21‬‬ ‫ﺌ‬
‫َ‬
‫ﻛﺠﻮ אوﮬ وﻳﺴﺎہ‪،‬‬
‫ﺳﭽﻲء ﺗﻲ!‬
‫َ‬ ‫َﺳﺮﺗﻴﻮن‪ُ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﮘﺎﻟﮫ‬

‫ﻛﻨﮭﻦ ﺗﺎ ﮘﺎﻟﮫ ﮐ َـﺌ ُﻮن‪ ،‬ﺷﮭﻮد ۾ ﺷﺎہ‪.‬‬

‫ِ‬ ‫آﻳﻮ‬
‫ﮬﻮت ﺟﻮ‪ ،‬ر ﮭﺎﺋﻲ ﻣﻮن رאہ‪.‬‬‫ﻟ َﮅم ِﮬﮭﮍو َ‬
‫ِ‬
‫ﺟﻮﺋﻲ ﮬﺪאﻳﺖ ۾‪ ،‬ﺳﻮﺋﻲ آﮬﻲ ﮔُﻤﺮאہُ‪.‬‬
‫َאﺣﺪ َא ﺪ ِﮬﻜﮍو‪ ،‬آﮬﻲ ﭘﺎڻ َ א�‪.‬‬
‫ﺳﺎﮘﻴﻮن َא َﭤﻮ ﭘﺎڻ ﺳﻮ‪ ،‬ﭼﺌﻮ ﺟﻮ َאروאح‪.‬‬
‫ﻛﻴَﻢ ﮔُﻨﺎہ؟‬
‫ﻛﮭﮍو َ‬
‫ﺳﭽﻲء ﮘﺎﻟﮫ ۾‪َ ،‬‬
‫َ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“‬
‫‪v‬‬
‫‪24‬‬
 ‫وﺤدت‬
‫‪v‬‬
‫‪22‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺳﭛ ﻛﻨﮭﻦ وﻳﮍﮬﻲ ﺗﻮن وﺳ ‪ ،‬ﻛﻮﻧﻪ آﮬﻲ ﭔﻴﻮ ﺗﻮ ري!‬

‫ﭴﺎﮢﻲ ِﮬﻴﺌﻦ ﭴﺎﺗﻮم‪ ،‬ﺗﻮﮐﻲ ﺳﺎ َﻧﻮ َل ﺳﭹﺎﺗﻮم‪،‬‬

‫ﮬﺮ ﺟﺎ آﮬ ﺗﻮن ﺣﺎﻃﻲ‪.‬‬
‫َﮬﺮ ﺟﺎ ﺣﺎﺿﺮ ”ﺗﻮن“‪ ،‬ﻣﻮﭨﻲ ﻛﮭﮍي آﮬﻲ ” ُﻣﻮن“‪،‬‬
‫ﮬﺎدي ﮐ َﮡ ُ ِﺣﺠﺎب ﮐﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﻗﺎﺿﻲ ﭤﺌ ‪ ،‬و ِﻳﮭﻲ ﻧﺎﺣﻖ ﻓﺘﻮى ٰ ڏﺋ ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﻛﺎﭤﺌ‬
‫ﺳﻮريء ﺗﻲ ﻣﻨﺼﻮر ﺟﻲ‪.‬‬
‫َ‬
‫ﻛﻴﺌﻲ ُﻣﻠ َﻦ ﺟﻮ ﻣﺬﻛﻮر‪،‬‬
‫ﻣﻮﭨِﻲ ﭤﺌ ﻣﻨﺼﻮر‪َ ،‬‬
‫ﺷﺎﮬﺪ ﭤﻲ ﺑﻴﮭ ‪َ ،‬ﺷ َﺮع ﺗﻲ‪.‬‬
‫” َאﻧﺎא َﻖ“ آوאز ِﮬﻲ‪ ،‬ﺗﺎ ﺳﺎرو ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ رאز‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﻇﺎﮬ َ‬
‫ﺮﻛﻴُﺌﻲ ﺑﻴﮭﻲ زﻣ ﺗﻲ‪.‬‬
‫ﻛ ِ‬
‫ﻲء ﻋﺎ ﺗﻲ ِאﻇﮭﺎر‪،‬‬ ‫ﺳﺮאر‪َ ،‬‬‫ﺳﺮﻣﺪ ﺗﻲ َא َ‬
‫وري وڌُ ِء ﺷﻮر َ‬
‫ﺷﮭﺮ ﮐﻲ‪.‬‬
‫ﺟﺎء ِﺎء‪،‬‬
‫ﺳﻨﺪאء‪ ،‬آﮬﻦ ﺟﺎﻧﻲ ِ‬
‫ِ‬ ‫ﻛﻢ‬‫ﭛ َ‬‫ﮬﻲ َﺳ ُ‬
‫ﺟﻴﻜﻲ ﻛﺮﻳﻦ ﺗﻮن ﺳﻮ ﭤﻲ‪.‬‬
‫ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺎﻇﺮ ﺗﻮن‪ ،‬ﺑﺎﻃﻦ ِ‬
‫ﻇﺎﮬﺮ ﺗﻮن‪،‬‬
‫ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﻮ ُﮬﻞ َﮬﻨﮕﺎم ﮬﻲ‪.‬‬
‫ﺗﺎرن َﮬ ِﮇ ﻧ َﻪ ُ‬
‫ﺗﺎب‪،‬‬ ‫ﺟﮭﻠﻴﻮ َ‬ ‫ُאﭜﺮﻳﻮ ُ‬
‫آﻓﺘﺎب‪َ ،‬‬
‫‪v‬‬
‫‪25‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﮔﻮﺷﺎ وﻳﺎ ﭤ ِﻲ ﮔُﻢ ﺳﻲ‪.‬‬
‫ﻤﺎن‪ ،‬ﭤﻲ ﺣ َت ۾ ﺣ ُ‬
‫אن‪،‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﭜ َ ُﭷ ﮔُ ُ‬
‫ﺟﻮ ﻣﻮﻻ َﻣﺌ ُﻮن ﭔﺎﻧﮭﻮن ﭤﻲ‪.‬‬

‫‪23‬‬ ‫ﺌ‬
‫َאﺣﻮאل ﻋﺸﻖ ﻻﺋﻲ‪،‬‬
‫” ِﺳ ُﺮ ِﺳﺮہٗ“ ﺑ ُﻼﺋﻲ‪.‬‬

‫ِﺳ ِﺴﻲ ﺷﻴﺦ ﻋﻄﺎر ِﺟﻲ‪ ،‬ﭤﻮ ﭼﻮﭨﺌ َﭼﻼﺋﻲ‪.‬‬

‫ﻛﭙﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﻛﻨﮅ َ‬ ‫ﻛﻮﭘ َﻦ َ‬‫ﺗﻴﻎ ﺟﻮ‪ُ ،‬‬ ‫ڏﭠ ُ َﻮ ﺎﺷﻮ َ‬
‫ﻔﺮ َﻣﺌ ُﻮن ﻧِﻜﺮي‪ ،‬ﭤﻮ ” َאﻧﺎ ّ َﻖ“ َאﻻﺋﻲ‪.‬‬
‫ﻛ َ‬‫د َﻳﻦ ُ‬
‫وﺣﺪت ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﻮڙﻳ ِﺳ َﺮ ﮔَﻨﻮאﺋﻲ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫وאديء ۾‬
‫َ‬
‫ﻣﺎن ﺳﮇאﺋﻲ!‬ ‫َ‬ ‫ﺗﻨﮭﻦ ِﺻﻔ َﺖ ۾‪ ،‬ﺳﺎﺋ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﮐﻲ ِ‬
‫َ‬ ‫”‬

‫‪24‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭼﺎכ ﭤﻲ آﻳﻮ‪،‬‬ ‫َ‬ ‫رא ﮭﻮ‬
‫ﻧﻪ ﭴﺎﮢﺎن ﻛﮭﮍيءَ ﮘﺎﻟِﮫ ﮐ َﺌ ُﻮن‪.‬‬

‫ﺟﮭﻲ ﭘﺎڻ ﮐﻲ‪ ،‬ﻻﻟ َﻦ ﭘﺎڻ ﻟِﻜﺎﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﭘ َﮅر ِو ِ‬

‫ﺳﺎﭴ ُﻦ ﭘﺎڻ َ ﺎﻳﻮ‪.‬‬‫آدم ﺟﻲ‪َ ،‬‬ ‫ُ‬
‫ﺑ َﻨﮕﻠﻲ ۾ َ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﺳﻮﺋﻲ َﭼﻮﻧﺪڙ‪ ،‬ﺳﻮﺋﻲ ﭔﮅﻧﺪڙ‪ ،‬ﻛﻴﺎﺋ ﻛﻮﻧ َﻪ ِ‬
‫ﻛﻨﺎﻳﻮ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﻳﺖ ﺷﻴَﺌ ًﺎ ِאﻻ ورא ُ‬
‫ﻳﺖ א� َ ِﻓ ِﻴﮧ“ ﻓﺎﺋﻖ ِאﺋ ﻓﺮﻣﺎﻳﻮ‪.‬‬ ‫” َﻣﺎرאء ُ‬
‫‪v‬‬
‫‪26‬‬
 ‫وﺤدت‬
‫‪v‬‬
‫ُ‬ ‫”ﻟ َﻮﮐ َﻔﺎא ِﻟﻐ َﻄﺎء َﻣ ّ‬
‫ﺎزت ﻳ َ ِﻘﻴﻨًﺎ“‪ ،‬ﺣﻴﺪر ِﮬﻲ رﻧﮓ ﻻﻳﻮ‪.‬‬
‫ﻈﮭﺮ ۾‪ ،‬آﮢﻲ ﺳﻮ ﻧِ َ‬
‫ﻴﻨﮭﻦ ﻧِﻮאﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﺎﮢﮭﻮء ﺟﻲ َﻣ َ‬
‫َﻣ َ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻲ ِﺻﻔ َﺖ ۾‪ ،‬א� ِאﺋ אﻻﻳﻮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫”‬

‫‪25‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﮬﻮء‪ِ ،‬‬
‫ﮬﻮء!‬ ‫ﮬﻮء‪ِ ،‬‬
‫ﻧﺎ َﻧﻮن َﺣﻖ ﮀﭙﺎﻳﻮ‪ ،‬ﭜﻠﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬وو‪ِ ...‬‬
‫ِ‬
‫ِﮬﻨﻴَﮍي ﮐﻲ ﺣ َت‪ ،‬ﻳﺎر وي‪ ،‬آﮬﻲ אُﮬﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫ﻟ َﻬﺮن ُﺮ ﻟِﻜﺎﻳﻮ‪.‬‬
‫ِﮬﻨﻴَﮍي ﺳﺎن ﻻﺋ ‪ ،‬ﻳﺎر وي‪ ،‬رﻣﺰ ِאﮬﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫ﮬﺎديء ِﮬﻴﺌﻦ ﺠﮭﺎﻳﻮ‪.‬‬
‫َ‬
‫ﺟﺎن ﺟﺴﻢ ِﺟﻲ‪ ،‬ﻳﺎر وي‪ ،‬ڏﻳﺌﻲ ڏﻳﮑﺎري‪.‬‬
‫ﻟِﻚ ﻟِﻜﻮﭨﻲ ﭤﻲ آﻳﻮ‪.‬‬
‫ﻧﮓ ﺑ َ‬
‫ﻧﮓ ۾‪ ،‬ﻳﺎر وي‪ ،‬ﻃﺮﺣ ﻃﺮﺣ ‪.‬‬ ‫ر َ‬
‫ﺳﭽﻮء“ رﻧﮓ ﻻﻳﻮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻳﺎر ”‬

‫داﺴﺘﺎن ﭕﻴو‬
‫‪1‬‬
‫َאول ﮔُﻤﺮאﮬﻲ‪ ،‬آﮬﻲ رﺑﺎﻧﻲ رאہ ۾؛‬
‫ﭘﻮء َﮬ ِ‬
‫ﻤﺮאﮬﻲ‪ ،‬آﮬﻲ ﮬﻲءَ ﮬﺪאﻳﺖ ِﺟﻲ‪.‬‬ ‫ﺗ ِﻨﮭﺎن ِ‬
‫‪2‬‬
‫‪v‬‬
‫‪27‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺟﻲ אول ِﮬﺪאﻳ َ َﺖ‪ِ َ ،‬ﻘﻴﻘ ًﺎ ﭴﺎﮢﻴﺞ ﺗﻮن؛‬
‫ﻟﺖ‪ ،‬آﮬﻲ אُﻧﮭ َء َ‬
‫وچ ۾‪.‬‬ ‫زﻳﺎدہ َﺿﻼ َ‬
‫‪3‬‬
‫ﻳﺖ ﺟﻮ‪ ،‬آﮬﻲ ۾ َﺿﻼ َ‬
‫ﻟﺖ؛‬ ‫ﻗَ ُ‬
‫ﺪر ِﮬﺪא َ‬
‫ِ‬
‫ﺟﻲ َﺿﻼﻟﺖ ﻧﻪ ُﮬﺌﻲ‪ ،‬ﺗﺎ ﻛﺎﭤﻲ ِﮬﺪאﻳﺖ؟‬
‫‪4‬‬
‫ﺟﻲ ﺗﻮ ﻧﻪ َ ﺮ َﻳﺪ‪ ،‬ﺗﺎ آﺋ ﻧ َﻪ ﺗ َﻔﺮ َﻳﺪ ۾؛‬
‫ﺑﻴﮭﮡ ﺗﺎ ِﻧﮭﻨﺠﻮ!‬ ‫ﺗﻮﺣﻴﺪ‪َ ،‬‬
‫ﻛﺎﭤﻲ َ‬ ‫َ‬ ‫ﻛﺎﭤﻲ ﭤِﻲ‬
‫‪5‬‬
‫ِﺟ ﻣﺎﮢ ُﮭﻦ ﻣﻴﮍ ِآھ‪ ،‬آءٌ ﺗ ِ ﻧﺎﮬﻴﺎن؛‬
‫ﺣﻼج ﺟﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ِﺳ ِﺴﻲ َﺳ ِ‬
‫ﻨﺒﺎﮬﻴﺎن‪ ،‬ﭘ ُﭡِﻲءَ ﺷﺎہَ‬
‫‪6‬‬
‫ﺟﻲ َﻣ ِﭹﻦ ﭤﺎ ِ‬
‫آدﻣﻲ‪ ،‬ﺳﻲ ﻧ َﻪ َﻣﭹﺎن ﻣﺎن؛‬
‫ﻛﻮﺋﻲ آﮬﻴﺎن َאن‪ ،‬ﺟﻮ ﭔﺎﻧﮭﻮ َ‬
‫ﻛ ِﻨﮭﻦ ﺟﻮ ﻧ َﻪ ﭤﻴﺎن‪.‬‬
‫‪7‬‬
‫ﭘ َ ِﺴﻲ ﭜ َﺖ ﭜ ُﻠﻴﻮس‪ ،‬ﺗﺎ آءٌ ِ‬
‫آدﻣﻲ آﮬﻴﺎن؛‬
‫ِ‬ ‫وﭼﺎن ﺟﺎن و ِ‬
‫ﻳﻮس‪ ،‬ﺗﻪ ﺳﺎﮘﻴﻮ ﺳﺎﺋ آﮬﻴﺎن‪.‬‬
‫‪8‬‬
‫ِ‬
‫ﭔﻴﺎﺋﻲ ﭔﺎﻧ َ َﮭﭗ َﮀ ِﮇ‪ ،‬آءُ ﺗﻮن َאﺣﺪﻳ َﺖ ۾؛‬
‫ِ‬
‫ُ‬
‫ﭘﺎכ ﭤِﺌﻲ‪.‬‬ ‫َﻤﺌ ُﻮن َد َﻣﺌ ُﻮن ﻟ َ ِﮇ‪ ،‬ﺗﺎ ﭘﺎﻛﺎﺋﻲ‬
‫‪v‬‬
‫‪28‬‬
 ‫وﺤدت‬
‫‪v‬‬
‫‪9‬‬
‫ِآﮀﭙﺎ َאول ِآھ‪ِ ،‬‬
‫ﭘﻮء ﭨ ِﮑُﭧ ﺟﻮ ﭘﻨﮅڙو؛‬
‫ﺟﮇﮬﻦ ﭨ ِﮑﭧ ِ‬
‫ﺟﺎء‪َ ،‬وڌُ َﺗﮇﮬﻦ אُن َﺣﺪ ﮐﻲ‪.‬‬
‫‪10‬‬
‫ِﻓﺮאﻗﺎءُ ﻓ َ ُ‬
‫ﺮق‪َ ،‬‬
‫ﺷﺎل ﻧﻪ ﭘﻮي ﺟﻴﮇﻳﻮن؛‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ آھ َﻣ َﺮ ُ‬
‫כ‪َ ،‬ﺳﺪא ُ‬
‫ﺳﻮز ِﭘﺮﻳﻦ ﺟﻮ‪.‬‬
‫‪11‬‬
‫َﺟﮭﮍوﭜﺎﻧﻴُﻢ ﭘﺎڻ ﮐﻲ‪ ،‬ﺗ َﮭﮍو آﮬﻴﺎن آءٌ؛‬
‫ﺐ ﺟﻮ‪.‬‬ ‫ﺑﺎﻗﻲ رﮬﻴﻮ ﻧﺎنءُ‪َ ” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﻣﻮن ِ‬
‫ﺻﺎﺣ َ‬ ‫ِ‬

‫‪1‬‬ ‫ﺌ‬

‫ذאﺗ ِ َ‬
‫ﻲء َﻣﻨﺠﮫ ِ‬
‫ذאت ُﮀﭙﺎﺋﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﻳﺎر ﺑﻨﺎﺋﻲ!‬
‫ﺑﺎزي ﺟﺎ َ‬
‫ِ‬ ‫ﮬﺎديء ﺣﻘﻴﻘﺖ َ‬
‫ﺣﺎل ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﺳﺎري ُﺳﮣﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ِ‬ ‫َﺳﭛ َ‬
‫ﭵﮣﻦ‪ ،‬ﻧﻮﺑﺖ ﻧﻴﻨﮭﻦ وﭴﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﻛﻨﮭﻦ ۾ َﺳ ِ‬
‫ِ‬
‫ﻛﺎﭤﺌ ” َאﻧﺎא ﻖ“ ﺟﻲ‪ ،‬ﺗﻦ ﭼﻮٽ ﺗ َﻪ َﭼﻼﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫”אﻧﺎ َא ﺪ ﺑﻼ ِﻣﻴﻢ“‪ِ ،‬אﮬﺎ ﻣﻌﻨﻰٰ ِﻣﮍﻳﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫ﻛﺎﭤﺌ َﻣ ِﺴﻴ ۾‪ ،‬ﭤﻴﻮ ﺧﺎﺻﻮ ﺧﺪאﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﻣﻮﭨ ِﻲ َﻣﮍﮬ ِوچ ۾‪ ،‬ﺗ َ ِﻨﮭﻦ ﻣﺎ ﺎن ﭰ אﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫وאر ﺟﻲ‪ ،‬ﭤ ِﻲ ﻛﺎﭤﺌ ُﺟﺪאﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﻛﺎﭤﺌ ِ‬
‫وٿ ﻧﻪ َ‬
‫‪v‬‬
‫‪29‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫ِ‬ ‫‪v‬‬
‫ﻛﺎﭤﺌ َﻣﭥﻲ َ ﺖ ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌ ﮔﺪאﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﺻﻮرت َﺳﭝﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫אﻧﺪر ﭔﺎﮬﺮ ﮬﻜﮍو‪ ،‬آﮬﻲ‬
‫ِ‬
‫ﺟﮭﮍي‪ ،‬ﭘﺮ ﺳﭝﺎ َ ﺠﮭﺎﺋﻲ‪.‬‬‫ﮘﺎﻟِﮫ ﻧ َﻪ َ ﺠﮭﮡ ِ‬
‫ِ‬ ‫ﻛﺎﻓﺮ ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻣﻮﻣﻦ ﮬﻜﮍو‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﭔﻮڙج‪ ،‬ﭔِﻴﺎﺋﻲ‪.‬‬

‫‪2‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭘﺎر ِﭘﺮﻳﻦءَ ﺟﻮ ﭘ َﺮ ﺗﻮ‪ ،‬ﺧﻮאﺑﻮن ﻋ ُ ﮐﻼﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﺳﭛ َ‬
‫ﻛ ِﻨﮭﻦ ِ‬ ‫َ‬
‫ﻧﮕﻲء ر ُ‬
‫ﻧﮓ َرﭼﺎﻳﻮ؛‬ ‫ﻛﺜ َ َ‬
‫ﺮت ِ‬
‫ﻛﻴﺎﺋ ‪َ ،‬ر َ‬ ‫وﺣﺪت َﻣﺌ ُﻮن‪ ،‬وو‪َ ،‬‬
‫َ‬
‫ﺗﻮ ﻣﺎن ﺟﻲ ﭘ َﺮدي َﻣﺌ ُﻮن ﭔﺎﮬﺮ‪ ،‬ﺳﺮﺗ ِﻴُﻮن ﮀﻮ ﻧﻪ ِﺳﮅאﻳﻮ؛‬
‫ﻃﺮﺣ َﻃﺮح ﭘﻮﺷﺎﻛﺎن ﭘ َﮭﺮي‪ ،‬ﻻﻟ َﻦ ﭘﺎڻ ُ ﻟِﻜﺎﻳﻮ؛‬
‫ﻴﻢ ﭜ ُﻼﻳﻮ؛‬
‫ﻛ َ‬ ‫ﭜﻴﻨﺮ ِ‬ ‫يء ﺟﻮ آﮬﻲ‪َ ،‬‬ ‫ِﮬﻲ َﺳﭛ ُﺣﺴﻦ ِ‬
‫ﮬﺎد َ‬
‫ِ‬
‫ﻲء ۾‪ِ ،‬ﮬﻲءُ ﺗ َ ِﻨﮭﻦ ُﮬﻨﺮ َﮬﻼﻳﻮ؛‬ ‫ﭘﺎڻ ﮘُﺠﮭﻮ ِ‬
‫ﻛﻴﺎﺋ ﭘ َﮅرאﺋ َ‬
‫رﻣﺰ رﻻﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﺻﻮرت ۾ ﺗ َ ِﻨﮭﻦ‪ِ ،‬אﮬﮍي َ‬
‫َ‬ ‫” َﺳﭽﻴﮇﻧﻲ“ ﺟﻲ‬

‫‪3‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﮬﻴﮇي ﮬﻮڏي ﻧﻪ ﻧﮭﺎر‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ وﻳﮍﮬﻲ ﺳﻮ ﺗﺎن ﻳﺎر َوﺳﻲ ﭤﻮ‪.‬‬

‫ﺳﺎڻ ُ ﺳﺪא آﮬﻲ ﺗﺎن ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ‪ِ ،‬ﭘﺮﻳﻦ ﻧﻪ آﮬﻲ ﭔﻲ ِ‬

‫ﭘﺎر‪.‬‬
‫ِ‬
‫وﮢﻜﺎر‪.‬‬ ‫ﭰﻮ ﻲ ﻟ َ ِﻬﺞ ﭘﺎڻ َ َﻣﺌ ُﻮن‪ ،‬ﮀﻮﭤﻮ َوﭸ‬
‫ِﭘ ِﺮﻳﻦءَ ﻧﻪ ﭘ ُ ِﮁﺞ ﭘ َﻨﮅڙא‪ ،‬ﺗﻮن ” َﺳﭽﻮ“ ﭘﺎڻ َﺳ ِ‬
‫ﻨﭝﺎر‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪30‬‬
 ‫وﺤدت‬
‫‪v‬‬
‫‪4‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻧﺎﮬﻲ ﭔﺎروﭼﻮ ﻛﻮ ﭔﻴﻮ‪ ،‬آﮬﻲ אُﮬﻮ ﺟﻮ ﻣﺎن روز ِڏﺳﺎن ﭤﻲ!‬

‫אٽ ﺗﻲ‪َ ،‬אﭼﻲ وﺳﻴﻠﻮ ﭤﻴﻮ؛‬ ‫وﻳﭡِﻲ ُﮬﻴَﮍَس َو َ‬

‫ڏﭠﻮﺳ ‪ ،‬ﻻﻟ َﻦ ﭘﺎﺋﻲ ﻟِﻴﻮ؛‬ ‫ُ‬
‫ﻣﻌﺸﻮق ِ‬ ‫ﻣﺎڙيء َﻣﻨﺠﮫ‬
‫َ‬
‫ڏﭠﻴﺴﻮن‪ ،‬ﻻﻟ َﻦ ﭘﺎﺗﻮ ﻟِﻴﻮ؛‬
‫دريءَ َﻣﻨﺠﮭﻮن د َﻳﺪ ُ‬
‫ﻛﺞ َﺟ َ ﺟﻮ‪َ ،‬ﺳﮛ َﺳﺒﺐ ﺳﺎن ﭤ ِﻴﻮ؛‬ ‫َﺟ َ َ‬
‫ﺻﺤﻲ ُﺳﭹﺎ َ ُﺳﭙُﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻳﺎر ﻳﻘﻴﻨﺌﻮن ﭤﻴﻮ؛‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫” َﺧﻠ َﻖ אﻻﺷﻴَ َ‬
‫ﺎء َو ُﮬ َﻮ َﻋ ُﻴﻨ َﮭﺎ“‪َ ،‬ﺷﻚ َ‬
‫وﭼﺌﻮن ﭔِﻴﻮ وﻳﻮ؛‬
‫ﺧﻮﺷﻲءَ ﺳﺎن‪َ ،‬ﺳﺮﺗﻴُﻮن ﺟﻲ ُﺳﻨﮭﻦ ڏﻳﻮ؛‬ ‫ِﮐﮣﻲ وﭸﺎن آءٌ ِ‬
‫ِ‬
‫ﻮرﺗ ‪ ،‬ﭘﺎڻ َ ﻗﺮﻳ َ ﻛﻴﻮ؛‬ ‫َﺳ ﺳﺎروﺋﻲ ُﺻ َ‬
‫ﻳﺎر ”ﺳﭽﻞ“ ﺗﻮن ﺻﺤﻴﺢ ﻛﺮ ﭴﺎﮢﺞ‪ ،‬ﻛﻴﻮ ﺎرن ﮐﻴﻮ‪.‬‬
‫َ‬

‫‪5‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺒﻮب ﺟﻮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺣﺎﺟﻲ َﺣ ُﺞ َא ُڄ ﻛﻴﻮﺳﻲ‪ ،‬ﻛﻌﺒَﻮ ُﻣ ُﻨﮭﻦ‬

‫ﮬﺎڻ ﺣﺎﺻﻞ َﺳﺮﺗﻴﻮن‪َ ،‬אﻛ َﺣﺞ ﭤﻴﻮﺳﻲ‪.‬‬

‫ﭤِﻴﻮ ﻗ َﺒﻮﻟﻴﺖ ُﻣﻨﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﺟﻴﻜﻮ ُ‬
‫ﻋﺮض َﭼﻴﻮﺳﻲ‪.‬‬
‫ِﮬﻲءُ ﺗ َ ُﻦ َﻃﻮא ﭤﻴﻮ‪ ،‬وﭼﺆن ﻏ ُ وﻳﻮﺳﻲ‪.‬‬
‫ﻧﺎم ﻧِﻴﻮﺳﻲ‪.‬‬
‫ﮬﺎرﻳﻮن ڙي َﺣﺮﻣ ڏي‪َ ،‬ﺳﻨﺪن ُ‬
‫אﺣﺮאم ﭔ َﮅوﺳﻲ‪.‬‬
‫ُ‬ ‫ﭔﺎﺟﮭﻮن ﻧﺎھ ﻛﻮ‪ِ ،‬אﮬﻮ‬ ‫ُאﻧِ َ‬
‫ﮭﻲء ُ‬
‫ﻛﻌﺒﻮ אُﮬﻮ ﻗﺒﻠﻮ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ڏَ ُس ڏﻳﻮﺳﻲ‪.‬‬‫אُﮬﻮ َ‬
‫‪v‬‬
‫‪31‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪6‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ وﭸﺎﻳﻮ ﭘﺎڻ ُ‪ ،‬ﮘﻮ َ ِﺞ ﭘﺎڻ ﮐﻲ!‬
‫ﺗﻮ ِ‬

‫ﭘﺎڻ وﭸﺎﻳﻮ ﻧ َﻪ َ ِ ‪ ،‬ﭜ َ ِﭹﻲ َﺷﻚ ﮔﻤﺎن!‬

‫ِ‬
‫ﮔﮭﺮ ۾‪ ،‬ﻣﻴﺎن ﺳﻮﺋﻲ ﮔَ ُ‬
‫ﮭﺮ ُﺳﭹﺎڻ‪.‬‬ ‫آﺧﺮ ﮔَﮇﻳ ُﺌﻲ َ‬
‫ِ‬
‫َﻣﮑَﮡ ُ אﮐﺮ ِﮬﻴﻜﮍو‪ ،‬ﻣﻴﺎن ﺳﻮﺋﻲ ﮐِ ُ ﺳﻨﭝﺎڻ‪.‬‬
‫آﮬ ﻧﺎﮬ آھ َﺳﭝﻮﺋﻲ‪ ،‬آھ ﻧﻜﻮ ُאﮬﭹﺎڻ‪.‬‬
‫ﮀﺎ ﺟﻲ ﭤﻴﻨﺪو‪ ،‬ﮀﺎ ﺟﻲ ﻟ َﭝﻨﺪو‪ ،‬ﺻﻮرت وچ ُﺳﭹﺎڻ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﭤﻲ َﺳ ُﭻ آﺋﻴﻮ‪ ،‬ﻣﺎڳ ِא ِﻧﮭﻲءَ ِﻣﮭﻤﺎن‪.‬‬

‫‪7‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺻﻮرت ۾ ُﺳ ِﭙﺮﻳ َﻦ‪َ ،‬ﺳﺮﺗﻴﻮن ڙي‪ ،‬ﺳﺎري ﮘﺎﻟِﮫ َﺳﻠﻴﺎﺋﻮن‪.‬‬
‫َ‬ ‫َﺳﭛ ﻛﻨﮭﻦ‬

‫ڏﻳﻮ ﭔﺎري ِﺳ َﺞ ﮐﻲ‪ ،‬ﻛﺎﭤﻲ ِ‬

‫ﻛ َ ِڏﭠﺎ ُﺋﻮن‪.‬‬
‫ﺮﺟﮭﻲ ِﺳ ُﺞ ﭘﺴﻴﺎﺋﻮن‪.‬‬ ‫ﺳﺎڻ ُ ِ‬
‫روﺷ َء ِﺳ َﺞ ﺟﻲ‪ ،‬ﭘ ُ ِ‬
‫ﻴﻨﮭﻦ ﭰ ُﮍﻳﻮن ﻣﻮرא ُﺋﻮن‪.‬‬
‫ﻛﺜﺮت ِﮬﻜﮍي‪ ،‬ﺟﻴﺌﻦ ِﻣ َ‬ ‫َ‬ ‫وﺣﺪت‬
‫َ‬
‫ﻃﺮح ُאﺗﺎﺋﻮن‪.‬‬
‫ﮬﮍيء َ‬
‫َ‬ ‫ﻧﺎنء ۾‪ِ ،‬א‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺳﻨﺪي َ‬
‫َ‬ ‫”‬

‫‪8‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺟﻴﺌ َﻦ ِﺳ ُﺞ آﮬﻲ ِﭘﺮﻳﺸﺎن‪ ،‬ﺳﻮﺋﻲ ﮘﻮ ِﺳ َﺞ ﮐﻲ‪.‬‬
‫آب ﺳﺎن‪ ،‬آب ﭘﮁﻲ ﻃﻐﻴﺎن‪.‬‬
‫َﻣ ِﮁﻠﻲ ﺟﻴﺌﻲ َ‬
‫ﻣﻮج ﭘ ُﮁﻲ ِﻣﮭﺮאڻ‪.‬‬
‫ﺗﺎرو ﭘ ُﮁﻲ َﻢ ﮐﻲ‪َ ،‬‬
‫‪v‬‬
‫‪32‬‬
 ‫وﺤدت‬
‫‪v‬‬
‫ﻴﻨﮭﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﺷﺎہُ ﮘﻮ ﺳﻠﻄﺎن‪.‬‬‫ﭰ ُﮍي ﭘ ُﮁﻲ ِﻣ َ‬
‫ِ‬
‫ﮬﻮ ِﻣﮍﻳﺌﻲ ﭘﺎڻ َ ﭤ ِﻴﻮ‪ ،‬ﻛ ﭤِﻴﺎ ﺣ אن!‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻲ ﺻﻔﺖ ۾‪ِ ،‬אﮬﻮ ﺑﺎريءَ ﻛﻴﻮ ﺑﻴﺎن‪.‬‬
‫َ‬ ‫”‬

‫‪9‬‬ ‫ﺌ‬
‫ڏﺳﮡ آﻳﻮ ﭘ َﻨﮭﻨﺠﻮ َﺎﺷﻮ!‬
‫ﺻﻮرت َﺳﭛ ﺳﻠﻄﺎن‪ ،‬ﭘﺎڻ َ َ‬
‫َ‬
‫ِ‬
‫ﺷﺎﻓﻌﻲ‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌ ﻣﺎﻟِﻚ‪ ،‬ﻧﻌﻤﺎن؛‬ ‫ﻛﺎﭤﺌ َﺣﻨﺒﻞ‪ِ ،‬‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻛﺎﭤ َﺌ ﭘ َﭩﻲ ﭘﻮﭤﻴﻮن‪ ،‬ﻛﺎﭤ َﺌ ِﭘﮍﮬﻲ ﻗﺮآن؛‬
‫ِ‬
‫ﻛﺎﭤﺌ َאﻧ َﺎא ﻖ َﭼﻮي‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌ ﭰ אﺋﻲ ﻓﺮﻣﺎن؛‬
‫ﻛﺎﭤﺌ ﻃﻔﻮﻟﻴَﺖ ۾‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌ ِﭘ ُ ﺟﻮאن؛‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻛﺎﭤ َﺌ ِﻣ وزﻳﺮ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﻛﺎﭤ َﺌ َﮬﻨﻮﻣﺎن؛‬
‫ﺳﭽﻮ“ ﭘﻴﻮ َﺻ َ ۾‪ِ ،‬‬
‫ﮬﻮء َﺣ َت ۾ َﺣ אن!‬ ‫” ُ‬

‫‪10‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭔﺎﻧﮭﻮن ِ‬
‫ﭜﺎنء َم ﭘﺎڻ ُ‪،‬‬
‫ﺗﻮ ِﮬ ﻣﺎﻟِﻚ ُﻣ َ‬
‫ﻠﻚ ﺟﻮ!‬

‫”ﻻ َ َﺧ ِ َﻋ ِ‬
‫ﺒﺪي“ ِאﮬﻮ َאﭤ َﺌﻲ ُאﮬﭹﺎڻ؛‬
‫ﭘﺎڻ ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﭘﺎﮢ َ ِﮭ ‪ ،‬ﺻﻮرت َﻣ ِﻨﺠﮫ ُﺳﭹﺎڻ؛‬
‫ﻛﻴﺌﻦ َאﭴﺎڻ؛‬
‫ِ‬ ‫ﺗﻮن ﺋ ِﻲ ﭴﺎﮢ َﻨﺪڙ َﺳﭝَ ِ‬
‫ﻜﻲ ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﭤ ِﺌ‬

‫‪v‬‬
‫‪33‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫א� ُ א� ُ ﮀﻮ َﭼﻮﻳﻦ‪ ،‬ﭘﺎڻ ﺋﻲ א� ُ ﭴﺎڻ؛‬
‫ِ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎﺋ ِﮬﻜﮍو‪ ،‬ﻧﺎﮬﻲ َﺷﻚ ﮔﻤﺎن‪.‬‬

‫‪11‬‬ ‫ﺌ‬
‫آءٌ ﭘ ُﻨﮭﻮن ﭘﺎڻ آﮬﻴﺎن‪،‬‬
‫ﻛﺎﻛﻴﻮن ُﻣﻨﺠﺎن ِ‬
‫ﻗﺎﺻﺪ ﻛﺎڏي!‬ ‫ِ‬

‫ﺻﻮرت َ ِﺠﮭﻲ ڏﭠ ِﻴَﻢ‪ ،‬ﺳﺎﭤ ِﻲ ﭔِﻴﺎ ﻛﻴﺌ َﻦ َﺳ ِ‬

‫ﻨﺒﺎﮬﻴﺎن‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ِאﮬﺎ‬
‫ِ‬
‫ﮘﺎﻟِﮫ ﭘ َﺮي ُﮬﺌﻲ‪ ،‬ﭤِﻲ ﭘ َﺌﻲ אوري‪ ،‬ﻛﻴﮇي ﺳﻲ ﻛﺎﻧﮓ ُאڏאﻳﺎن‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﻴﮭﻮن ﭘ َﭩﺎﻳﺎن‪.‬‬
‫ُ‬ ‫ُﻣﺪﻋﺎ َﻣﻄﻠﺐ ﮬﻮ ِﻣﮍﻳﻮﺋﻲ‪ ،‬ﭘﻮﭤ ِﻴﻮن ﺳﻲ‬
‫ِ‬
‫ﻧﮭﻲء ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﻴﭻ ﭜﻨﭝﻮر ﮐﻲ ﭜﺎﻳﺎن‪.‬‬ ‫ُﺳ ِﮅ ﭘ َﺌﻲ ﻣﻮن ِﺳﺮ א َ‬
‫ﻨﺠﮭﻮن ﭤﻴﻮ ُ‬
‫ﺳﭻ ِﭘﻴﺪא‪ ،‬ﻛﻴﮭﻮن ﻛﻮڙﻳﻮن ﮘﺎ ﻴﻮن ﮘﺎﻳﺎن!‬ ‫ﺳﭽﻮء“ َﻣ َ‬
‫َ‬ ‫”‬

‫‪12‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﻮن ﺳﺎن ﺗﻮن آﮬ آﮬ ‪،‬‬
‫ﻛ ِ‬
‫ﮇﮬﻦ ِ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ!‬ ‫ﻛﻴﺌﻦ َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﮇﮬﻦ ِ‬

‫אﺳﺎن ﺎﮢﻦ ﺗ َﺌ ُﻮن ُﺳﮭﮣ َﺎ ﺳﺎﺋ ‪َ ،‬ﮬﭣ َﮬﭥ َﺌﻮن ﻣﺘﺎن ِ‬

‫ﻻﮬ ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﺳﺎﮬ ‪.‬‬ ‫ﺳﺎﮬ‬ ‫ﻛ ِﻨﻴﺰכ‪ ،‬ﺗﻮن ﺗﺎن ﺳﺎﺋ ‪ُ ،‬‬
‫ﺳﮛ ﻧ َﻪ ﺗ َ ِﻨﮭﻦ ﺳﺎن ﻛﻮ ِ‬ ‫آءٌ َ‬
‫ﺑﺎﮬ ِ‬
‫ﺑﺎﮬ ‪.‬‬ ‫ﻛﮇﮬﻦ ﺑ َﮁ ﭤﻮ ِ‬ ‫ﻛﺮﻳﻦ אﺳﺎن ﮐﻲ‪َ ،‬‬ ‫آرאﻣﻲ َ‬ ‫ﻛﮇﮬﻦ ِ‬‫َ‬
‫ﭰﺎﮬ ِ‬
‫ﭰﺎﮬ ‪.‬‬ ‫ﻛﮇﮬﻦ ڏَﺳ ﭤﻮ ِ‬ ‫دم َאﻧﺎא ﻖ‪َ ،‬‬
‫ﻨﺼﻮري ُ‬ ‫َ‬
‫ﻛﮇﮬﻦ َﻣ ُ‬
‫ﻧﺎﮬ ِ‬
‫ﻧﺎﮬ ‪.‬‬ ‫ﻛﻴﺌ َﻦ ﭼﻮאن ﺗﺎن ِ‬‫ﺣﺎﻇﺮ ﻧﺎﻇﺮ آﮬ אﺳﺎن ﺳﺎن‪ِ ،‬‬
‫‪v‬‬
‫‪34‬‬
 ‫وﺤدت‬
‫‪v‬‬
‫ﻧﺎﮬ ِ‬
‫ﻧﺎﮬ ‪.‬‬ ‫َאﺳﺘ َ ِﻐﻔ ُﺮא� ﮘﺎﻟِﮫ ِאﮬﺎﺋﻲ‪ ،‬ﺟﻮ ُ‬
‫ﻛﺠﮫ ُﻣﻮن ﺳﺎن ﺗﻮن ِ‬
‫ﻋﺎﺷ ُﻖ ِآﮬ אﺳﺎن ﺟﻮ‪ ،‬ﭤِﺞ ﻧ َﻪ َ‬
‫درد ﺟﻮن دא ِﻧﮭ دא ِﻧﮭ ‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺟﻲ ِ‬

‫‪13‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺗﻮ ۾ ﺗ َ ُ‬
‫ﻨﺪ ﺗﻨﻮאر‪،‬‬
‫ﭔ ُﮅﻳﻦ ﻧﭥِﻲ ِ‬
‫ﭔﻮڙي‪ ،‬אﻻ!‬
‫ِ‬
‫ﮬﺰאر‪.‬‬
‫ﻟﮏ َ‬ ‫ﮘﺎﻟِﮫ ِאﮬﺎﺋﻲ ﻧﺎﮬﻲ َﺳﻠ َﮡَ ﺟﻲ‪َ ،‬ﺧﺮﭼ َﺳﻮ َ‬
‫ﺳﺎﭤِﻴَﮍن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻛﻴﺎ ﮬﻲ َﺳﮇڙא‪ ،‬ﻻﮬﻲ َﺳﭛ َﻣ َ‬
‫ﻴﺎر‪.‬‬
‫ﻏﻨﻴﻤﺖ ﺟﺎ ِﮬﺖ ِآﮬﻦ‪ ،‬ڏ َ‬
‫ﻳﻨﮭﻦ دﻧﻴﺎ ۾ ﭼﺎر‪.‬‬ ‫دم َ‬
‫ﻲء ﺗﺎر‪.‬‬
‫ﻨﮭﻨﺠ َ‬ ‫” َﺳ ُ‬
‫ﭽﻞ“ آ ﮐﻲ ِﻋﺸﻖ َﻣﻨﺠﮭﺎرؤن‪ ،‬ﺗﮙﺎن ﺗ ُ ِ‬

‫‪14‬‬ ‫ﺌ‬
‫َ ﺒﻮب ﮘﻮ ُ‬
‫ڏس َﻣ َﻦ ۾‪،‬‬
‫ڏس دل ۾ ﺗﻮن‪.‬‬
‫َﻣ َﻦ ۾ ﺗﻮن‪ُ ،‬‬

‫ﻜﻮن“ ﺟﻲ ُ‬
‫ﻛ َﻦ ۾‪.‬‬ ‫ﻛﻦ ﻓ َﻴَ ُ‬ ‫وאہَ ﻛﺎرﻳﮕﺮ ُ‬
‫ﺳﺎز ﺑ َﻨﺎﻳ ُﺌﻲ‪ُ ” ،‬‬
‫ِ‬
‫ﺑﻲ ﻓﺎﺋﺪو ﺑﺎزאرﮔُﮭﻤ ﭤﻮ‪ ،‬ﮔُ َﻞ ﭰ ُ َﻞ ﺑﺎغ َ ﺑ َ َ‬
‫ﺪن ۾‪.‬‬
‫ﻛﺮﻳﻦ ﭤﻮ‪ ،‬ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﻮ ﭼﺎﻧﺪ َﻤﭼ َ َﻦ ۾‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﭼﻮريءَ ﭼﻮريءَ َﺳ‬
‫ﻛ َ‬
‫ﮏ ﭘ َ َﻦ ۾‪.‬‬ ‫ﻛﺮ ﭴﺎ ُ ‪ ،‬ﻳﺎر ﮔَﮇﻳﻮ َ‬ ‫” َﺳ َﭽ َﻞ“‪ ،‬ﺳﺎﺋ َﺻﺤﻲ َ‬

‫‪15‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﻮن ﺳﺎري ُﺳﭹﺎﺗِﻲ‪ ،‬ﺑﺎزي ﺑﺎزﻳﮕﺮ ِﺟﻲ!‬
‫‪v‬‬
‫‪35‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻨﺼﻮر ﺟﻮ‪ ،‬ﭤِﺌ ﺟﻲ َ ِ‬
‫ﺎﻋ ؛‬ ‫َﻣﺴ ِ َء َﻣﺌ ُﻮن َﻣ َ‬
‫ﻛﺎﺗِﻲ؛‬ ‫ﺑﺎﺳﺞ ِﺳ َﺮ ﺗﻲ‪ ،‬ﺗﻮن ُ‬
‫ﻛ َﺴﮡ ﺟﻲ َ‬ ‫ﺳﻮرﮬﻴﻪ ِ‬
‫ﻇﺎﮬﺮ ﺗﻮن ذאﺗ ِﻲ؛‬
‫ِ‬ ‫وچ ۾‪ِ ،‬آﮬ‬ ‫ﻏ ُ ﻧ َﻪ ِ‬
‫آﮢﺞ َ‬
‫ِ‬
‫َﻣﺘﺎن ﭜﺎﺋ ﭘﺎڻ ﮐﻲ‪ ،‬ﺗﻮن ” َﺳ َﭽﻮ“ ﺻﻔﺎﺗِﻲ‪.‬‬

‫‪16‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭘﺎڻ ُ ُﺳﭹﺎﮢﮡ آﻳﻮ‪ ،‬ڙي‪َ ،‬‬
‫ﺳﭵﮡ ﭘﺎڻ ﺳﭹﺎﮢﮡ آﻳﻮ‪.‬‬
‫َ‬
‫ﻛﻢ ﻧﻪ ُﮬﻴَﮍس ﻛﻮ ﭔﻴﻮ!‬
‫ِ‬
‫ﭴﺎﮢﻲ ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪ِ ،‬ﮬﺖ ﻟ َﺆن ﺗﺎن ﻻﺋﮡ آﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﭘﺎﮢ َﻮن ِ‬
‫ِ‬
‫َﻋﺮش َﻣﻨﺠﮭﺎرؤن ُאﻟ َ ِﻬﻲ‪ِ ،‬ﮬﺖ ورہُ وﺳﺎﺋﮡ آﻳﻮ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﻨﺼﻮرﭤ ِﻲ‪ِ ،‬ﮬﺖ ِﺳﺮ َﺳﻼﺋﮡ آﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﺳﻮ ِ ءَ ﺗ ِﻲ َﻣ ُ‬
‫وﻛﺎﻣﮡ آﻳﻮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ِﻣﺼﺮ ﺟﻲ ﺑﺎزאر ۾‪ِ ،‬‬
‫ﮬﺖ ُﻣﻠﮫ‬
‫ﺳﻨﺴﺎر ۾‪ِ ،‬ﮬﺖ ﭘ ﮔﮭﻤﺎﺋﮡ آﻳﻮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ري‬

‫‪17‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭡﻲء ﻟﮙﻲ ﺳﺎرو َﺟ ُ‬
‫ﮗ‪ ،‬ﺗﺎن ﭜﻲ ﮀﺎ ﭤﻴﻮ؟‬ ‫ﺗﻮڙي ﭘ ُ َ‬
‫ﻄﻠﺐ‪.‬‬
‫ﻧﺎﮬﻲ َﻣﭹﺘﺎ ۾ َﻣ ُ‬

‫ﻧ َ ِﻔﻲ‪ِ ،‬ﺳﺮي‪ ،‬ﺧﻔﻲ‪ ،‬אﺧﻔﺎ‪ ،‬ﺗﻮڙي ﺟﺎري ﭤِﻴﺌﻲ ﻗﻠﺐ‪.‬‬

‫ﻛ ﭤ ِﺌﻲ‪َ ،‬ﻣ ُ‬
‫ﻨﺼﻮري َﻣﻨ َﺼﺐ‪.‬‬ ‫ﮘﺎ ِ َ ِ‬
‫ﻛﺌﻲ ِ‬
‫ﻛﻴ َ א‪ ،‬ﭘ ُﮁﻦ ﭘﺎر َﻋﺮب‪.‬‬
‫ﻛﺎڻ ﺎﺷﻲ ِ‬
‫‪v‬‬
‫‪36‬‬
 ‫وﺤدت‬
‫‪v‬‬
‫ﻛﺮي ڏﻳﮑﺎرﻳﻦ ﻛﻴ و‪ ،‬ﻋﺎ َ َ ﮐﻲ ﺑﻪ َﻋﺠﺐ‪.‬‬
‫َ‬
‫ورد َو ِﻇﻴﻔﺎ‪ِ ،‬אﮬﻮ ﻛﻮڙ َ‬
‫ﻛ َﺴﺐ‪.‬‬ ‫ﻔﻞ ﺎزאن َ‬ ‫ﻧَ َ‬
‫ﻛﺮﻳﻦ ﺗ َ ِ‬
‫ﺴﺨ אت َﻃﻠﺐ‪.‬‬ ‫ﻋﻮت ﺟﺎ ِﭰﺮﻳﻦ‪َ ،‬‬
‫دאﺋﺮא َد َ‬
‫ﻋﺸﻖ א� َ ﺟﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﭤ ِﺌﻲ ﻧﻪ َﺳﺒﺐ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﭔﺎﺟﮭﻮن‬
‫َ‬

‫‪18‬‬ ‫ﺌ‬
‫َ ِ‬
‫ﺳﻴﻞ ﺑﻨﺎﺋ ﭤﻮ!‬ ‫ﻛﻴﺌ َﻦ‪ ،‬ﺗ ُﻮن َﺳﻮﻳﻦ‬
‫َﭼﺌﻮن ﻣﻴﺎن ﻋﺸﻘﺎ ِ‬
‫ِ‬
‫ذאت دﻳﻮאﻧﻮ‪ ،‬ﺟﻮ ﻛﻴﮇא ﭠﺎھ ﭠﮭﺎﺋ ﭤﻮ‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﻳﺎ ﺗ ُﻮن ِآﮬ‬
‫ِ‬
‫ﻗﺎﺿﻲ ﺗ ُﻮن‪ ،‬ﻛﺎﭤ َﺌ َﺳﻴﺪ ﺳﮇאﺋ ﭤﻮ‪.‬‬ ‫ﻛﺎﭤﺌ ُﻣﻼ ِ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻛﺎﭤ َﺌ ُﻣﻎ ﺑﺮﮬﻤﮡ ﺗﻮن‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌ ﭔﺎﻧﮓ ﭔﮅאﺋ ﭤﻮ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻛﺎﭤﺌ ﺗ ِﻠﻚ ﻻﺋ ﭤﻮ‪.‬‬ ‫ﻛﺎﭤ َﺌ ُﻣﻨﮭﻦ ۾ ﺮאب‪َ ،‬‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻛﺎﭤ َﺌ ﺗﺴﺒﻴﺤﺎن ﺗﻮن ﺳﻮرﻳﻦ‪ ،‬ﻛﺎﭤ َﺌ ﺟﮣﻴﺎن ﭘﺎﺋ ﭤﻮ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻛﺎﭤﺌ ﭘ ﻳﻦ ِآﮬ ﭘﻴﺎدو‪ ،‬ﻛﺎﭤ َﺌ ﺑﻮر ﺑ َﮁﺎﺋ ﭤﻮ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫وאﻋﻈﻲ‪ ،‬ﻛﺎﭤ َﺌ َ ﭘﻮﭤﻴﻮن ﭘ َﭩﺎﺋ ﭤﻮ‪.‬‬ ‫ﻛﺎﭤﺌ ﻣﻨ ِ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻛﺎﭤﺌ زرﺑﻔﺖ ﻗﺒﺎﺋﻮن‪ ،‬ﻛﺎﭤ َﺌ ﻟِﻴﮍא ﻟﮍﻛﺎﺋ ﭤﻮ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ِ ِ‬
‫ﻨﺼﻮر ﻣﺎرאﺋ ﭤﻮ‪.‬‬ ‫ﻛﺎﭤ َﺌ ڏﻳﺌﻲ ﺷﺮﻋﻲ ﻓﺘﻮى ٰ‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌ َﻣ ُ‬
‫ﺳﮇאﺋ ﭤﻮ‪.‬‬‫ﻛﺎﭤﺌِ َﮬﻨﻮﻣﺎن ﻛﻮﭠﺎﺋ ِ ‪ ،‬ﻛﺎﭤ َﺌِ ڏﮬﻴﺴﺮ َ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ ِ‬
‫ﻛﺎﭤﺌ ﭤﺌ رאم ﻳﺎ ﺳﻴﺘﺎ‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌ ﻟ َﮁﻤﮡ ﻟ َﮑﺎﺋ ﭤﻮ‪.‬‬
‫ﻛﺎﭤِﺌ ﺮود אﺑﺮאﮬﻴﻢ ﭤﻲ‪ ،‬ﻛﻴﺌﻲ ﺑﻴﮏ ﺑﻨﺎﺋ ﭤﻮ‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪37‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬ ‫ِ‬
‫ﻛﺎﭤﺌ ﭤﻲ ﻓﺮﻋﻮن ﻳﺎ ﻣﻮﺳﻰٰ‪ ،‬ﺳﭛ ﺻﻮرت ۾ َ ﺎﺋ ﭤﻮ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﺎﭤﺌ ﭤﻲ ﺑﺎدﺷﺎھ ُﻣﻠﻚ ﺟﻮ‪ ،‬ﺳﺎرو دﻳﺲ دﭔﺎﺋ ﭤﻮ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﺎﭤﺌ ﭤﺌ ﻏﺮض ﮔﺪאﮔﺮ‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌ ﭨﻮﻟﻴﻮن ﭨﻜﺎﺋ ﭤﻮ‪.‬‬
‫ﻛﺎﭤ ِﺌ ﻣﻔ ﺗﻮن ”ﺧﺪאﺋﻲ“‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌ ” َאﻧ َﺎא ﻖ“ ﻓﺮﻣﺎﺋ ﭤﻮ‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪38‬‬
 ‫ﺤﻘﻴﻘت‬
‫‪v‬‬
‫ﺤﻘﻴﻘت‬
‫داﺴﺘﺎن ﭙ رﻴون‬
‫‪1‬‬
‫ﻛ َ ِوﻳﻮ؛‬ ‫ﻛ َ َא ِﭼﮣﻮ‪ِ ،‬ﮬﻲ ِﭜﻲ ِ‬ ‫ُﮬﻮ ِﭜﻲ ِ‬
‫ﻧ َﻔﻲءَ ۽ אﺛﺒﺎت ﮐ َﺌ ُﻮن‪ ،‬ﭘ َﺮي ﺧﻴﺎل ِﭘﻴﻮ؛‬
‫ﻧﺎه ﻛﺎ‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ َﺳ ُﭻ ﭤِﻴﻮ‪ ،‬ﭔﻲ ﭔﺎﻧ َﮭﭗ ﭔﻮ ِ ِ‬
‫‪2‬‬
‫ﻛ ُﻞ؛‬
‫ﺜﺮت ُ‬ ‫ﻛ َ‬‫” َﺳ ُﭽﻮ“ َﺳﺎرو َﺳ ُﭻ ﭤ ِﻴﻮ‪َ ،‬ﻣﻨﺠﮭﺎن َ‬
‫ﻛﺮي ﮬﻨﮕﺎﻣﻮن ُﮬ ُﻞ؛‬
‫אﻟ َﻒ َﻣﺌ ُﻮن َآدم ﭤ ِﻴﻮ‪َ ،‬‬
‫ﻛ ِﻨﮭﻦ ُﭜﻞ؛‬‫ﻣﺆﻣﻦ ﺳﻮ ﭤ ِﻴﻮ‪ ،‬ﭜﻮل ﻧ َﻪ ﭔﺌﻲ َ‬ ‫ِﮬﻨﺪو ِ‬
‫ﻋﻤ ُﻞ؛‬
‫” َﺧﻠ َ َﻖ אﻻﺷﻴَﺎٓء ﻓ َ ُﮭ َﻮ َﻋﻴﻨُ َﮭﺎ“ ِאﮬﻮ آڻ َ‬
‫ِ‬
‫ﻮر ﺟﺎن‪.‬‬ ‫ﻨﺼ َ‬ ‫ﭤِ ِﺞ ﮔﻼﺑِﻲ ﮔُ ُﻞ‪َ ،‬ﻣ ُﺮ ِ‬
‫ﻣﺎرﻧِﺌﻲ َﻣ ُ‬
‫‪3‬‬
‫ﻋﺎﺷﻘ َﻦ ﮐﻲ؛‬
‫ﻗﺮאر‪ ،‬آﮬﻲ ِ‬ ‫ﻗﻠ ِ َء ۾ ﻧ َﻪ ُ‬
‫ﻟﮏ ُرﻻﻳﺎ‪ ،‬ﻧﻪ ِﻧﻔﻲءَ ﻧﻔﻊ ُ‬
‫دאر؛‬ ‫روﺣﻲء َ‬
‫َ‬
‫ِﺳﺮيءَ َﺳ َﻮ ِوﭸﺎﻳﺎ‪َ ،‬ﺧ ِﻔﻲءَ ﻛﻴﺎ ُ‬
‫ﺧﻮאر؛‬
‫ﻜﺮאر؛‬
‫ُ‬ ‫אﭘ َ َﺮ ِאﺧﻔﺎ ﻧﺎهِ ﻛﻮ‪ ،‬ﻃﺎﻟِ َ‬
‫ﺐ ﮐﻲ ﺗ َ‬
‫ﻜﺎر؛‬
‫ُ‬ ‫يء ﭘ َﺮوڙڻ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ِ ،‬آھ ﺷﻴﻄﺎﻧﻦ ِﺷ‬
‫ِر َ‬
‫ﻛﺮﻳﻦ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ِﮬﻲ َﺳﻨﺴﺎر‪ ،‬ﺳﺎرو ﭘﺎڻ َ َﺳ ِﮭﻲ‬
‫‪v‬‬
‫‪39‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪4‬‬
‫ِ‬
‫ﮭﺲ‪ ،‬ﮔﮭﻴﮍא ِﮔﮭﮍڻ آﺋﻴﺎ؛‬
‫ﺳﺎ َﺋﺮ َﻣﻨﺠﮫ َﺳ َ‬
‫ﻛﮃي‪ ،‬ﻣﺎﭠﻲ ﮐ َﺌ ُﻮن َﻣ َﺲ؛‬ ‫ﻛﻮ ِﺳ ُﺮ ِﺳ ِ‬
‫ﻴﮣﺎﮬﻴﻮ َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﻟ َﻨﮕﮭﻲ ﻟ َﺲ‪َ ،‬ﺷﺮط َو ِﭸﻲ ﭘﻴﻮ َﺷﮫ ۾‪.‬‬
‫‪5‬‬
‫َא ِﭼﻲ َא َو ﺗﮍﻳﺎءُ‪ِ ،‬ﮔﮭﮍﻳﺲ ﮔﮭﻮري ِﺟ ِ‬
‫ﻨﺪڙي؛‬
‫ﭼﮍﮬﻴَﺲ ڏَאڍي َﭼ َﺎہ َﻣﺌ ُﻮن‪َ ،‬ﻣﺴ ِ َﻣ َ‬
‫ﻮج ﻣﭥ َﺎءُ؛‬ ‫ِ‬
‫ﺗ َﮍَ ﻟ َ ِﻬﻲ ﺗِﺮﭜﺎءُ‪َ ،‬ﺷﺮط ﻟﻨﮕﮭﻲ ِﭘﻴﺲ َﺷﮫ ۾‪.‬‬
‫‪6‬‬
‫ﺟﻲ َو ِﭸﻲ َﺷﮫ ِﭘﻴﺎ‪ُ ،‬ﻣﺸﻜﻞ ﻣﻮﭨ َﮡ ﺗﻦ ﺟﻮ؛‬
‫ﮀﺎ ﺗﺎﻧﮕﮭﻲ ﮀﺎ ِ‬
‫ﺗﺎر۾‪ ،‬ﭔﮇي ﭘ َ َﻮن ﭔﻴﺎ؛‬
‫ﭘﺎﮢﻲ ﭤِﻴﺎ‪.‬‬
‫ﺟﻲ ِوﭼﺆن ﭘﺎڻ وﻳﺎ‪ ،‬ﺳﻲ ﭘﺎڻ ﺋﻲ ِ‬
‫‪7‬‬
‫ِﮔﮭﮍَن ﺟﻲ ﮔﮭﻴﮍאءُ‪ ،‬ﺗﺎﻧﮕﮭﻮ ِﻋ ُ‬
‫ﺸﻖ ﺗ َﻦ ﺟﻮ؛‬
‫ﻋﺸﻖ َﻋ ِﻠﻴﻞ ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﺳﻲ אﻳﻨﺪﻳﻮن َא َوﺗ َﮍאءُ؛‬‫ﺟﻦ ﮐﻲ َ‬
‫ﻣﺎﮢﻴﻨﺪﻳ ُﻮن‪.‬‬ ‫ﻮر ﭼﮑَﻨﺪﻳ ُﻮن ﺳﺎءُ‪َ ،‬‬
‫ﻣﻴﮭ ُﺮ ﺳﻲ ِ‬ ‫ﺟﻲ ُﺳ َ‬
‫‪8‬‬
‫ﻳﺎھ؛‬
‫אﺳﺎن ِﭘ ِﺮﻳﻦ ِو َچ ۾‪َ ،‬وﮬﻲ ﭤﻮ َدر ُ‬
‫آﮬﻲ ﻛﻮﻧ َﻪ אﺳﺎ ﻮ‪ ،‬ﮬﺎديءَ ري َﮬ ُ‬
‫ﻤﺮאھ؛‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺗﺎن َﺻﺪﻗﻲ ِ‬
‫ﻛﻴﻮ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ُﺳﭙ ﻳﺎن ﺗ َﺌ ُﻮن َﺳ ُ‬
‫ﺎھ‪” ،‬‬
‫‪v‬‬
‫‪40‬‬
 ‫ﺤﻘﻴﻘت‬
‫‪v‬‬
‫‪9‬‬
‫ڏאﮬﺎ ڏورﻳﻮن ُ‬
‫ﭘﻨﮅ‪ ،‬ﻣﺘﺎن ﭜﺎﺋ ِﭘﺮﻳ َﻦ ﺟﻮ؛‬
‫وﭸﻲ ِڏ ِﺳﺞ َאﮐﮍﻳ َﻦ ﺳﺎن‪.‬‬
‫َﺣ ِﺒﻴﺒﺎﮢﻮ َﮬﻨﮅ‪ِ ،‬‬

‫‪10‬‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ِﮬﺖ وﻳﻼ َ‬
‫ﻛﺮﻳﻦ؟‬ ‫ِﭘﺮﻳﻦ ُﻣﻨﮭﻨﺠﺎ ﭘ َ ِﺎر‪ ،‬ﺗﻮن ِ‬
‫ِ‬
‫درﻛﺎر؛‬ ‫ﻗﺎﺻﺪ ﻗ َﺮﻳ َ ڏي‪ ،‬دوڙَڻ ُ ﺗﻮ‬
‫ِ‬
‫ِ‬
‫دوﺳﺎﮢﻲ َدرﺑﺎر؛‬ ‫ڏﺳﻲ َورج ِ‬
‫ﺳﮕﮭﮍو‪،‬‬ ‫ِ‬
‫ِﻟﮙﻲ َאﭤ َﻢ ﻟ َ َ‬
‫ﻮنء ِﺟﻲ‪َ ،‬ﻋ ِﺠﻴ ﺳﺎن َﻋ ِﺎر؛‬
‫ﺻﻮرت ﺳﺎ ِﻧﮕﻴَﮍَن ِﺟﻲ!‬
‫َ‬ ‫ڏאﺗﺮ ُﻣﻮن ڏﻳﮑﺎر‪،‬‬
‫َ‬
‫‪11‬‬
‫َאﺳﺎن ِﭘﺮﻳ َﻦ ِو َچ ۾‪ ،‬دور وﮬﻲ َدرﻳﺎءُ؛‬
‫ﮀﻮﻟﻴُﻮن َﮀﺮאن ﭤ ِﻲ ﻛﺮي‪ِ ،‬ﭘﻴﻮ ِو ُﮀﭩﻲ وאءُ؛‬
‫ُﺳﮣﻲ آﮬﺎن آءُ‪ِ ،‬ﻣﻴﺎن ِﮬﻦ ُﻣ َ‬
‫ﺸﺘﺎق ُﺟﻮن!‬
‫‪12‬‬
‫وچ ۾‪َ ،‬ﺟ ُﺮ وﮬﻲ ﺟﺎري؛‬
‫אﺳﺎن ﭘﺮﻳﻦ َ‬
‫ﻛﮍﻛﻮ ُ‬
‫ﻛ َﻨﻦ ﺟﻮ ﭘ َﻮي‪ ،‬ﭔﻴﻮن ِوﻳﺮﻳ ُﻮن ڏي وאري؛‬ ‫ﻚ َ‬‫ِﮬ ُ‬
‫ﻳﺎء ﮐ َﻨﺌ ُﻮن‪.‬‬ ‫ﺳﺎري‪ ،‬ﺳﺎ َدﮬﻠﻲ ِ‬
‫ﻛ َ َدر َ‬ ‫ﺳﺎﺟﻦ ﺟﺎ ِ‬
‫ُﮬﺖ َ‬
‫‪13‬‬
‫ﻣﻮﻛﻠﻲ‪ ،‬ﻟِ ِﮑﻲ ِ‬
‫ﻛﺘﺎﺑ َ َﺖ؛‬ ‫ِ‬ ‫ُﻣﻮن ﺗﺎن ﺗﻮڏي‬
‫‪v‬‬
‫‪41‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬ ‫ِ‬
‫ﺼﻠﺤﺖ؛‬
‫َ‬ ‫ڏ ُﮐ َﻦ ﺟﻲ ِﮬ َﻦ ﮘﺎ َ ﮍيءَ‪ُ ،‬ﻣﻨﺠﮭﺎﺋﻲ َﻣ‬
‫ﻚ ﺗ َﻮﮬﺎن ﺟﻲءَ ﺳﭙﺮ َ ‪.‬‬
‫ﻨﺖ‪ِ ،‬ﺳ َ‬ ‫ﻛﻴﻮ ﻓ َﻨﺎ ﻓﺮض ُﺳ َ‬ ‫ِ‬
‫‪14‬‬
‫ُ‬
‫ﻟﻮכ؛‬ ‫َﭼﺮي َﭼﺮي َم ﭼﺌﻮ‪َ ،‬ﭼﺮﻳﻮ آﮬﻲ‬
‫ُ‬
‫ﭤﻮכ‪ ،‬ﺳﻮ ” َﺳ ُﭽﻮ“ ِآھ ﻧ َﻪ ﺳﭛ ﻛﻨﮭﻦ‪.‬‬ ‫ﺟﻮ َﭼﺮﺋﻲ ﻟ َﮅو‬

‫‪1‬‬ ‫ﺌ‬

‫ﺳﺎﻟِﻚ رאہَ ُﺳ ِ‬
‫ﭹﺎﮢﻲ‪ ،‬ﭘﺎڻ ُ ﻧ َ َﻈﺮ ۾ ِآﮢ ‪.‬‬

‫ﺻﻞ ﮐ َﺌ ُﻮن‪َ ،‬‬

‫ﻳﺎر ﻳ َﻘﻴﻨًﺎ ِ‬
‫ﭴﺎﮢﻲ؛‬ ‫ﺮﺟﻲ ِآﮬ َא َ‬ ‫ِ‬
‫ﺟﺎء ﻧ َ َﻈ ِ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﭘﺎڻ ُ وﭸﺎﺋﺞ ﻧ ُﻮر ﻧ َ َﻈﺮ۾‪ ،‬ﺗ َﻪ وﺳﺮﺋﻲ ﭔِﻲ آ ِ‬
‫ﮐﺎﮢﻲ؛‬
‫ﻓﻨﺎ ﮐ َﺌ ُﻮن אﮘﻲ ﺑ َﻘﺎ ﻧ َﻪ ﭤِﻴﻨﺪﻳﻦ‪ِ ،‬ﺟﻴﺌ َﻦ ﭘﺎرو۽ ِ‬
‫ﭘﺎﮢﻲ؛‬
‫ﺻﻮر َت‪ِ ،‬وﭼﺌ ُﻮن ﮔَﺮد ُאڏאﮢﻲ؛‬
‫ﺻﻮرت َﻣﻨﺠﮭﺎن ﭤِﻲ ﺑﻲ َ‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫ﮬﺎديءَ ﺣﻘﻴﻘ َ َﺖ ﮬﻲءَ َ ﺠﮭﺎﺋﻲ‪َ ” ،‬ﺳﭽﻮ“ َ‬
‫ﺳﺎھ ﺳﻴﺒَ ِﺎﮢﻲ‪.‬‬ ‫ِ‬

‫‪2‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬ ‫ﻟ َﺌﻮن َא ِﭼﻲ ﭘﺎڻ ﻻ َ ﻳ َ َﻮ‪ ،‬ﻧﺎﺗﻪ ﻣﻮن ﮐﻲ َ‬
‫ﻛﻞ ﻧﻪ ﮬﻮﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﻻﻛﻮن ِﻋﺸﻖ ﻻﺋﮡ ِﺟﻲ‪ ،‬ﮘﺎﻟِﮫ ِאﮬﺎ ﺧﻮش آﻳ َ َﻮ؛‬
‫ُ‬ ‫َ‬
‫אﺻﻞ‬
‫ﺮאق ﺟﻲ ِڏﻧﻴﻮ َא َﻣﺎﻧﺖ‪ِ ،‬אﮬﺎ ﺳﺎ َﻧﻮ َل ﺳﻴﺒﺎ َﻳﻮ؛‬
‫رد ِﻓ َ‬
‫َد َ‬
‫ﻛ ﻗﺒﻮ ِ ‪ ،‬אُﮬﺎ אﺳﺎن ڏي ﮬﻮت َﮬ َﻼﻳ َ َﻮ؛‬ ‫ﻛﺮﺳﻲءَ ﺟﺎ ِ‬ ‫َﻋ َ‬
‫ﺮش َ‬

‫‪v‬‬
‫‪42‬‬
 ‫ﺤﻘﻴﻘت‬
‫‪v‬‬
‫ﮘﺎﻟِﮫ ﭘ ُ َ‬
‫ﺮﺟﮭﮡ ﺟﮭﮍي ﻧﺎ ُﮬﺌﻲ‪ ،‬ﭘﺎڻ َ َﺳ َﭵﮡَ َ ﺠﮭﺎﻳ َ َﻮ؛‬
‫ﭽﻮء“ ﮐ َـﺌ ُﻮن‪ ،‬ﺳﭽﻲ ﮘﺎﻟِﮫ َﺳﻼﻳ َ َﻮ‪.‬‬‫ﻳﺎر ” َﺳ َ‬ ‫ﻳﻨﮭﻦ אُﻧ َ َ‬
‫ﮭﻲء ﺟﻲ‪َ ،‬‬ ‫ڏ َ‬

‫‪3‬‬ ‫ﺌ‬
‫אﺻﻞ ﮐ َﺌ ُﻮن‪ِ ،‬אﺧﺘﻴﺎر َ‬
‫ﻛﻴﻮﺳ ﻣﻴﺎن؛‬ ‫رد َ‬‫ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﻮ َد ُ‬
‫ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﻲ ُﺳﺨﻨﻦ َﺳ َﭽﻦ אُﺗﻲ‪ِ ،‬אﻋﺘﺒﺎر َ‬
‫ﻛﻴﻮﺳ ﻣﻴﺎن‪.‬‬

‫ﺮش אُﺗﻲ؛‬
‫ﺮﺳﻲءَ ﻳ َﺎ َﻋ َ‬
‫ﻛ ِ‬‫ﻛﻲ ﭤﺎ ﭘ ُ َﮁﻦ ِﭘﺮﻳﻦءَ ﮐﻲ‪ُ ،‬‬
‫ِ‬
‫ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﻲ אﮐ َﻣﻨﺠﮭﺎن ُﺳﮭﮣﺎ‪ِ ،‬אﺳﺮאر ڏﭠﻮﺳ ﻣﻴﺎن‪.‬‬

‫ﻠﻲ‪ ،‬ﻳﺎ ُﺷ ِﻌﻠﻲ ﻧﻮري ﻳﺎرو؛‬

‫ﻛﻲ ﺗﺎ ﺗﺎﺑﻊ ّ‬
‫ﺻﻮر َت ِﮬﻦ ۾ ﺗﺎ‪ِ ،‬دﻳﺪאر ڏﭠﻮﺳ ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫אﺳﺎن َ‬

‫ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ ُﺣﺴﻦ ﭔِ َﻨﮭﻲ ﺟﮭﺎﻧ ‪ ،‬ﻳﺎر َﺳﭵﮡ َﺳ ِﮭﻲ ﻛﻴﻮﺳ ﻣﻴﺎن؛‬

‫ﺳﭽﻲء ﮘﺎﻟِﮫ ِﮬ َﻦ ﺗﻲ‪ِ ،‬אﻗﺮאر ﻛﻴﻮﺳ ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﻲ‬

‫ﮍو ﻣﻮن ﺳﺎن‪ ،‬ﺳﻮ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻮ وﻋﺪو ﭘﺎڙﻳﻮ؛‬ ‫ﮬﻮ ﺟﻮ َ‬

‫ﻛﻴَ َ‬
‫ِﺳﺮ ُ‬
‫ﺳﺎھ ﺻﺪﻗﻲ‪ ،‬ﺻﺪﺑﺎر ﻛﻴﻮﺳ ‪ ،‬ﻣﻴﺎن؛‬

‫زل ﮐ َـﺌ ُﻮن ﻣﻴﺎن؛‬

‫”ﺳﭽﻮ“ َﺳﮓ دروאزہ‪ ،‬آﮬﻲ روز َא َ‬
‫ﺗﻮ ِﭘ َ ﻋﺒﺪא َﻖ ﺟﻮ‪ ،‬ﭘﻴﺰאر ﻛﻴﻮﺳ ﻣﻴﺎن‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪43‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪4‬‬ ‫ﺌ‬
‫وﭸﻲ َאﮐﻴﻮن ﻛﺎﭤﻲ ﻻﻳ ُﺌﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﻴﻘﺖ ﺟﻲ ﺳﺎن‪.‬‬ ‫ﺣﺎل ِ‬
‫ﺣﻘ َ‬ ‫َ‬

‫ِ‬
‫ﻜﺮא ِﻧﮭﻲءَ ۾ ﻣﻴﺎن ﭤِﻲ ﻓﻨﺎ ﺗﻮن‪ ،‬ﭘﺎڻ ُ ﭘ َﻨﮭﻨﺠﻮ ﭜﺎﻳ ُﺌﻲ؛‬‫ِﻓ‬
‫ﻋﺎﺷ َﻖ‪ ،‬ﺳﺎرو ﺳﻮ ﻋﺸﻖ وڌאﻳ ُﺌﻲ؛‬ ‫ِאﮬﮍﻳﻮن ﮘﺎ ﻴﻮن ُﺳﮡ ري ِ‬
‫ﺒﺖ وאرو دل ﺟﻲ אﻧﺪر‪ ،‬ڏאڍو ﻛﻮ َﻣ ُﭻ َﻣﭽﺎﻳ ُﺌﻲ؛‬
‫َ‬
‫ﻛﻨﮭﻦ ﻧﻪ ﭜ ُﻼﻳ ُﺌﻲ؛‬ ‫ﮐ َﻨﻴﺌﻲ ﭘ َﻠﻚ ۾ ﭘﺎﮢ َﮭﻲ‪ ،‬ﭜﻮ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ﻳﺎر ”ﺳﭽﻮ“ ري‪ِ ،‬אﺋ ﺳﻮ ِﻋ ُ‬
‫ﺸﻖ َ‬
‫ﻛ َﻤﺎﻳ ُﺌﻲ‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﺟﻲ ﭤِﺌ‬

‫‪5‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫ﻛ َﻞ ﻧ َﻪ ﭘ َﻮﻧﺪي ﻛﺎﺋﻲ‪،‬‬
‫َ‬
‫َﻋﺠﺐ ﺟﻴﮭﻲ אﺳﺮאر ُאُ ِﻧﮭﻲ ﺟﻲ‪.‬‬

‫ﻼج ذرو ﺳﮅ ِﺳ َﺮ ِﺟﻲ‪ ،‬ﺗ َ ِﻨﮭﻦ ِﺳ ِﺴﻲ ﻛﻮڏَ َ‬

‫ﻛﭙﺎﺋﻲ؛‬ ‫ُﮬﺌﻲ َﺣ َ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻲء ِﺣﺮﻓ َ َﺖ َ‬
‫ﻳﺎر َﮬﻼﺋﻲ؛‬ ‫َ‬ ‫ﮬ‬‫ِ‬ ‫‪،‬‬ ‫ﺣﺠﺎب وڌאﺋ‬
‫ُ‬ ‫ﻻﮬﻲ ِﺣ ُ‬
‫ﺠﺎب‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫” َﺳﭽﻮ“ ﺳﻮ ﺋﻲ ﺻﺎﺣﺐ ِآﮬ ‪ ،‬ﭘﺮ ﺳﭛ ۾ ذאت َ ﺎﺋﻲ‪.‬‬

‫‪6‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِﺟﮭﮍو ﮬﻲءُ ﻋﺠﺎﺋﺐ ِآھ‪،‬‬
‫ﻧﺎﮬﻲ ﻋﺠﺐ ﭔﻴﻮ ﻛﻮ ِאﮬﮍو؛‬

‫‪v‬‬
‫‪44‬‬
 ‫ﺤﻘﻴﻘت‬
‫‪v‬‬
‫ﭘﺎﮢﻲء ۾ ﭘﺎء؛ِ‬
‫َ‬ ‫ﮬﻴﮇي ﮬﻮڏي ﻧﻪ ڏﺳ ‪ُ ،‬ﻣ ُﻨﮭﻦ‬
‫ﭘﻮء ﺗﺼﻮر ﮬﻦ ۾‪ ،‬ﭔﻲ ﺑﺎزي ﻛﺎ ﻧﻪ ِ‬
‫ﺑﻨﺎء؛‬ ‫ِ‬
‫ﮬﺎدي آﮬﻲ َﮬﺮ ِ‬
‫ﺟﺎء؛‬ ‫אﮐﻴﻮن ﭘ َﭩﻲ ﺟﻲ ڏﺳ ‪ِ ،‬‬
‫ﮬﻲء رﻣﺰ دل ﺋﻲ ﺳﺎن ِ‬
‫ﻻء‪.‬‬ ‫” َﺳﭽﻮءَ“ ﺳﺎرو ُ‬
‫ﺳﭻ ﭼﻴﻮ‪َ ،‬‬

‫‪7‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِאﮬﻮ ڏאﮬﻴﻮن ڏَس ِآھ‪،‬‬
‫ﺳﺎﻧﻮل ِאﺗﻲ وﺳﻲ ﭤﻮ‪.‬‬

‫ﭰﻮ ﻲ َ ﺞ ﭘﺎڻ َﻣﺌ ُﻮن‪ ،‬ﭘ َﺮي ﻧﻪ ﭘ א ِ‬

‫ﭘﺎء؛‬
‫ﺟﻲء ۾ ِ‬ ‫ِ‬
‫ﺟﺎء؛‬ ‫َ‬ ‫دوﺳﺖ ﺟﻲ‪ ،‬ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﻲ‬ ‫َ‬ ‫دאﺋﻢ آﮬﻲ‬
‫ﮬﺎء ِ‬
‫ﮬﺎء؛‬ ‫ﻛﺮﻳﻦ‪ ،‬ﮬﺎري ڙي ِ‬ ‫ﻛ ِﻨﮭﻦ ﺟﻲ ﻛﺎرڻ ﭤ ِﻲ َ‬ ‫َ‬
‫ﺳﻮﺋ ِﻲ ڏﺳﻨﺪڙ‪ ،‬ﺳﻮﺋ ِﻲ ُﺳﮣﻨﺪڙ‪ ،‬ﭘﺎڻ َ ﺋﻲ ﮘﺎ ﻴﻮن ِ‬
‫ﮘﺎء؛‬
‫ﻛﺎﻛﻲ ڙي َ‬
‫ﻛ ِﻨﮭﻦ ﻻءَ؟‬ ‫ِ‬ ‫ﺳﺎرא ڏوﻧﮕﺮ ڏورﺋ ‪،‬‬
‫ﺳﺎھ ﮐ َﻨﺌ ُﻮن‪ ،‬ﻛ َﭼﻮي ﺗﺎ ِ‬
‫ﻧﺎء!‬ ‫” َﺳﭽﻮ“ وﻳﮇو َ‬

‫‪8‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِﮬﻲ َﮀﮇﻳﺞ ﮬﻮ وﭠﻴﺞ‪،‬‬
‫ﻣﺘﺎن ﻛﺎ ﭔِﻲ ﮘﺎﻟِﮫ ﭘ ُﮁﻴﺞ‪.‬‬

‫ﻛﮃﻳﺞ؛‬‫ﺐ ﭘﺎڻ َ‬ ‫دאم ﮐ َﺌ ُﻮن‪ِ ،‬ﭘﮭﺮﻳﻮن ﻃﺎﻟِ ُ‬

‫ُدوﺋﻲءَ وאري َ‬
‫ِ‬
‫ﺮﺷ َﺪ ِﺟﻴﺌﻦ ﻓ َﺮﻣﺎﺋﻴﻮ‪ ،‬وאﻗﻒ ﺳﻮ ﺗﺎن ڏَ ُس َوﭠﻴﺞ؛‬‫ُﻣ ِ‬
‫‪v‬‬
‫‪45‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ِﺳﺮ َﺳ ِﮭﻲ َ‬
‫ﻛ ِﺮ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﭔﺌﺎ آڏאﮢﺎ ِ‬
‫ﻛﻴﻢ آڏﻳﺞ؛‬
‫ﻋﺎﺷ َﻖ ِאﻧﮭﻲءَ ﭘﻨﮅ ﭘﺌﻴﺞ؛‬ ‫ﻻري ُ‬
‫ﻟﮗ ﻧ َﻪ َ‬
‫ﻛ ِﻨﮭﻦ ﭔِﺌﻲ‪ِ ،‬‬
‫وאريء وאٽ ﺗﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ڙي ﺗ ُﻮن ِﺳﺮ َﺳﭩﻴﺞ‪.‬‬
‫َ‬ ‫و َﻳﺴ ُﮫ‬

‫‪9‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻗﺎﺻ ُﺪ ﻣﻮن ڏي َא ُڄ آﻳﻮ!‬ ‫ﭘﺎﮢ َﮭ ﭘﺎرؤن َ‬
‫ﻳﺎر‪ِ ،‬‬

‫َא َﭼﮡَ َﺳﻨﺪي אُن ﺟﻲ‪ ،‬אُﭤ ِﻲ وﻳﺎ َ‬

‫آزאر‪،‬‬
‫ﭤﻮرو ﻛﻴﮇو ﺗ َﻦ ﻻﻳﻮ‪.‬‬
‫ﮬﺰאر‪،‬‬
‫رאت َ‬‫َ‬ ‫ڏﻧﺎ دﻻﺳﺎ دل ﮐﻲ‪ ،‬رﮬ‬
‫روح ﺟﻮ رאﻳﻮ‪.‬‬
‫َﺳﻨﺪن َ‬
‫ﮬﻴﮇي ﮬﻮڏي ﻧ َﻪ وﭸﻲ‪َ ،‬אﭼﺞ ۾ ِאﻋﺘﺒﺎر‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﺒﺖ ِﻣﮍﻳﻮﺋﻲ ﻣﺎﻳﻮ‪.‬‬
‫ﻗﻮل ﻗ َ َ‬
‫ﺮאر‪،‬‬ ‫ﻛﻴﺎ‪ ،‬ﭘ َﻜﺎ َ‬ ‫َאﭼﮡ ﺟﺎ َ َ‬
‫ﺒﻮب َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺗﻮڏي ُﮬﺌ ُ ِﻦ َﺳﻌﻴﻮ‪.‬‬

‫‪10‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﺮي آﺋ ‪ِ ،‬ﮬﺖ ﺗﻮن ﮔُﮭﺮﺟ ﻳﺎر!‬
‫ﭜ َﻠﻲ َ‬
‫ِ‬ ‫ِﮬﺖ ﺗ ُ ِ ُ‬
‫ﮭﺮ ﮔَ ِﮭﮣﻲ ُﮬﺌﻲ‪ ،‬دوﺳﺖ ِﻣﭡﺎ د َ‬
‫ﻟﺪאر!‬ ‫ﻨﮭﻨﺠﻲ ﮔ َ‬
‫ﻜﺎر‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺟﺎڏي ﺗﺎڏي َﺟﻠﻮو ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﻮ‪َ ،‬ﻋﺠﺐ ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﺎ َﻤﭼ‬

‫‪v‬‬
‫‪46‬‬
 ‫ﺤﻘﻴﻘت‬
‫‪v‬‬‫ِ‬
‫ﻛﻨﮉﻳﻦ ﭼﻮڌאر‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫ﻳﺲ ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﻮ َﭼﺌ‬ ‫ِﮬﻲ ﭜﻲ ﮬﻮ ِﭜﻲ ِﮬ ُ‬
‫ﻚ‪ ،‬د ُ‬
‫ِ‬ ‫َא ِﭼﻲ ﭤﺌ ِﮬ ُ‬
‫ﺎر‪.‬‬
‫ﻲء ﺑ ُ‬
‫ﻚ ” َﺳﭽﻮءَ“ ﺳﺎن‪ ،‬ﻻﮬﻲ ﭔﻴﺎﺋ َ‬

‫‪11‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻜﺎن ۾‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻛ َ َﻣ‬ ‫ِ‬
‫ﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬رﮬﻨﺪא ِ‬ ‫ﻛ‬ ‫ِ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ َﻣﺮﻧﺪא ِ‬

‫ﻛﺮي‪،‬‬‫دﻳﻮאﻧﻲ درﻳﺎءَ ﺟﻮ‪ِ ،‬ﭘﻴﺘﺌﻮن ﭘﻴﺎﻟﻮ ﭘ ُﺮ َ‬

‫ﺟﮭﺎن ۾‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺟﺮﻣﻨﺠﮫ َאﻣﺮ ﭤﻴﺎ‪ُ ،‬אﮬﻲ ﮔَﮇﻳﺎ ِ‬
‫ﻛ َ‬ ‫َא َ‬
‫ﺮدن ۾ ﻟﮙﺎ‪،‬‬ ‫ﻏﻴﺐ ۾ ﺟﻲ َﻏﺮق ﭤِﻴﺎ‪ ،‬ﺗ َﻦ ﮔﮭﺎء ﮔَ َ‬
‫َ‬
‫ﭔﻮ ِ ﭔﻮﻟﻦ ﭤﺎ ﭔِﻲ ﻧﻜﺎ‪ ،‬אُﮬﻲ َرﮬﻦ ” َאﻻ َ َ‬
‫ﻣﺎن“ ۾‪.‬‬
‫ﺳﺎل ﭤﻴﺎ‪ ،‬روزא ﺎزون ﻧ َﻔﻞ ﻧِﻲ‪،‬‬ ‫ﻛﻴﺌِﻲ ﭘ َﮍﮬﻨﺪي َ‬
‫ﺑﻴﺎن ۾‪.‬‬
‫ﺑﺎﻃﻮن ﺟﻲ َ‬ ‫َ‬ ‫ﻛ َﻞ ﻛﺎﻧﻪ ﻛﺎ‪،‬‬ ‫ﻛﭡَﻦ َ‬‫ﺗ َﻦ ُ‬
‫ﻜﻲ‪،‬‬ ‫ﻛ َﻴﻨ ِ‬ ‫ﻛﺮي‪ ،‬ﮔَ ِﮭﮍي ﮔﮭﺎرن ِ‬ ‫ِﭼ وﻻﻳﺖ ﮔﮭﺮ َ‬
‫ﺑﺌﺒﺎن ۾‪.‬‬ ‫ﭘ َ َﺴﻦ ِ‬
‫ﮬﺎدي َﺣﻖ ﮐﻲ‪ ،‬رﮬﻦ ﭤﺎ َ‬
‫دوﺳﺖ ڏي‪ ،‬אﮬﻲ ُﺳﻮ َﻧﮭ َﻦ ﭤﺎ َﺳﺮ א ﺎم ۾‪،‬‬
‫َ‬ ‫َﮬﺮ دم آﮬﻲ دم‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﮐﻲ ﺋﻲ ﻣﻠﻴﻮ‪ ،‬ﮬﻲ ﮔُﺮ אﭼﻲ ﺗﻪ ِﮔ َ‬
‫ﻴﺎن ۾‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﺳﻮ ”‬

‫‪12‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ وﺳﺎري ﺗﻮ وﻳﮭﻮن وﻳﮭﻮن‪،‬‬
‫ﭘﺎر ِﺟﻲ‪ ،‬ووﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ِﭘﺮﻳﺎن َﺳﻨﺪي َ‬

‫‪v‬‬
‫‪47‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻛﻴُﻮن‪ ،‬ﺳﻲ ِآﮬﻦ ﻋﺠﺎ َ‬
‫ﺋﺐ ﺟﻴﮭﻮن ﺟﻴﮭﻮن‪.‬‬ ‫ﺳﺎھ َﺳﻨﻴﻮن ﺗﺎن ِ‬
‫ﻳﺎد َ‬ ‫َ‬
‫ﻋﺎﺷ ِﻖ َאﺳﺎن ﮐﻲ‪ ،‬ڏ ُ َ‬
‫ک ڏورאﭘﺎ ﭤﻮ ڏﻳﮭﻮن ڏﻳﮭﻮن‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﻛﮭﮍﻳ ﮘﺎ ﻴ‬
‫ِאﮬﻲ َ‬
‫ﻋﺘﺎب ﺗﻮن رﮐ ﭤﻮ ﻛﻴﮭﺎ‪ ،‬ﭘ َﮑﻲ אﺳﺎن ﺟﮍي ﭘﻴﮭﻮن ﭘﻴﮭﻮن‪.‬‬
‫ِﮬ َﻦ ﭘﭵﺎﮢﺆن َﻣﺘﺎن َאﺳﺎن ﺗﻲ‪ ،‬ﮘﺎ ﻴُﻮن رﮐ ﺗﻮن אﻳﮭﻮن אﻳﮭﻮن‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ אﺳﺎن ﺟﻮ ﺗﻮن‪ ،‬אﺳ ﺗﻨﮭﻨﺠﺎ‪ ،‬ﮘﺎ ﻴﻮن ﻛﺮﻳﻦ ﺗﻮن ﻛﻴﮭﻮن ﻛﻴﮭﻮن‪.‬‬

‫‪13‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺮﮘﺎل‪.‬‬
‫ﻛ ِ‬ ‫آءُ ﻛﺎﻧﮕﺎ َ‬
‫ِآﮬﻦ ﻛﻴﮭﻴﻮن َאﺳﺎن ﺟﻴﻮن ﮘﺎ ﻴﻮن‪.‬‬
‫ﻣﻮن ﺳﺎن ﻛﺮي ﺟﻲ ﻛﺎﻟ َﮫ وﺋ ‪ُ ،‬אﮬﻲ ﺗﺎن وﻋﺪא ﭘﺎل‪.‬‬
‫ﻛﻴَﺲ ﺑ َﻴﺤﺎل‪.‬‬‫ِﮬ َﻦ ﻏﺮﻳﺐ ﺳﺎن ِﭘﺮﻳﻦ ﮔﮇאﺋﺞ‪ ،‬ﺑِﺮہَ ِ‬
‫ِ‬
‫ﮬﻴﮇي אﭼﮡ ِﺟﻲ ُﮬﺌﻲ אُﻧﮭﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﻛﺎ ﺗﺎن ﻗﻴﻞ ﻣﻘﺎل‪.‬‬
‫ﭔﺎﺟﮫ ﭘ َﻮﻳﺌﻲ وي ﭔﺎروﭼﺎ‪ ،‬ﻧِﺞ ِ ﺎﮢﻲ ﻧ َﺎل‪.‬‬
‫وﺟﮫ ﻧ َﻪ ﺟﻲءُ َﺟﻨﺠﺎل‪.‬‬ ‫ﺖ ﺗﻮﺋﻲ ﮐﻲ‪ُ ،‬‬ ‫ﻳﺎد َ‬
‫ﻛﺮن ﺗﺎ ُﮬ ِ‬
‫ﺮﻛﻢ“‪ ،‬ﭘ َﺌ ﺗ ُﻮن ﻛﻴﮭﻲ ﺧﻴﺎل‪.‬‬
‫אذﻛ ُ‬
‫ُ‬ ‫ﺎذﻛﺮوﻧِﻲ‬
‫ُ‬ ‫”ﻓ َ‬
‫ﻛﻴﺎ ﺟﻲ ﺗﻮﺳﺎن‪ ،‬ﺳﻲ ﺗﺎن َﺳﭛ َ ﺎل‪.‬‬
‫ﻳﻦء َ‬ ‫َ‬
‫ﻗﻮل ِﭘﺮ َ‬
‫دل ﭔ َﮅل آﮬﻲ ِ‬
‫ﺗﻮء ِﭘﺮﻳ َﻦ ِﺟﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺗ ُﻮن ﭘﺎڻ ُ َﺳﻨﭝﺎل‪.‬‬

‫‪14‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭘﺎڻ َ ﭘ ُﻨﮭﻮن آءٌ ِآﮬﻴﺎن‪،‬‬
‫ﭜﻴﻨﺮ ﭜ ُﻠﻲ ِ‬
‫ﻧﺎﮬﻴﺎن‪.‬‬ ‫אڙي َ‬
‫‪v‬‬
‫‪48‬‬
 ‫ﺤﻘﻴﻘت‬
‫‪v‬‬
‫ﮀﺎﮬﻴﺎن؟‬‫ﮇﮬﻦ ﭔﻴﻮ ِ‬ ‫ﻨﻜﺮﮘﺎﻟِﮫ ِאﻧﮭﻲءَ ﮐ َﺌ ُﻮن‪َ ،‬ﭼﻮ ﺗ َ ِ‬
‫ﭤ ِﻴﻮ ﭤ ِﻴﻮن ُﻣ ِ‬
‫ﻛﮭﮍي َﻃﺮف آءٌ ﻛﺎﮬﻴﺎن؟‬ ‫وﺳ َﻨﻮ אﺳﺎ ﻲ‪َ ،‬‬ ‫ﭜﻨﭝﻮرﭜﻲ َ‬
‫ِ‬ ‫ﻛﻴﭻ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ‪ ،‬ﻧﺎنءُ ﭘﺎڻ َ ﺋ ِﻲ ﺗ َﺌ ُﻮن ِ‬
‫ﻻﮬﻴﺎن‪،‬‬ ‫َ‬ ‫َﮬﺮ ﻛﻮ َﭼﻮي ﺗﺎ َﺳ ِ‬
‫ﮭﺴ‬
‫ِ‬
‫ﭔﻴﻮﭠﺎﮬ ‪،‬‬ ‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﭠﺎھ ﻧﻪ ﻛﻮ‬ ‫ﺻﻮرت ِ‬ ‫َ‬ ‫ِﮬﺖ ُﮬﺖ آﮬﻲ‬
‫ِ‬
‫ﻴﻨﮭﻦ ِאﮬﻮﺋﻲ ﻻﻳﺎن‪.‬‬ ‫ﻳﺎر ”ﺳﭽﻮ“ ڙي ﻧِ ُ‬ ‫ﭘ َﻨﮭﻨﺠﻮ ﭘﺎڻ َ ﺋﻲ ﺳﺎن َ‬

‫‪15‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺒﻮب ِﻣﭡﻮ آﮬﻲ َﻣ َﻦ ۾‪،‬‬
‫َ ُ‬
‫ﻣﻌﺸﻮق ِﻣﭡﻮ آﮬﻲ َﻣ َﻦ ۾!‬
‫ِ‬
‫ﺑﻴﻔﺎﺋﺪو ﺑﺎزאر ﮔُﮭﻤ ﮀﻮ‪َ ،‬אﭤ َﺌﻲ ﺑ ُﻠﺒُﻞ ﺑﺎغ ﺑ َ َﺪن ۾؛‬
‫ِ‬
‫ﭔِﻴﺎﺋﻲءَ ﺳﺎن ﭤﻮ ﭔﺎﮬﺮ ﮘﻮﻟ ‪ ،‬ﻧﻪ ﭤ ِﺌﻲ ﺑ َ َﺮ َ َﺮ ۽ ﺑ َ َﻦ ۾؛‬
‫ِﭼﮭﺮא ﭼﻮريءَ ﭼﻠﻴﻮ ڏﺳﺌ ﮀﻮ‪َ ،‬אﭤﺌﻲ ﺳﻮ ﭼﺎﻧﺪ َﻤﭼ َ َﻦ ۾؛‬
‫ﺳﺖ ﻇﻦ ۾؛‬ ‫زאﮬ َﺪ ﭜ َﮙﺎ‪ ،‬אُﮬﻲ ِ‬
‫ﻇﺎﮬﺮﭘ َ َﺮ َ‬ ‫ﻟﻒ ز َ ﮐ َﺌ ُﻮن ِ‬ ‫ز َ‬
‫ﺣﻮאل ۾‪ ،‬آ ﮐِﻦ َאﻧﺎא َﻖ ُא َن ۾؛‬
‫ﻋﺎﺷﻖ َﺳﻮﻳﻦ َא َ‬
‫ِ‬
‫ﺳﻴﻨﮕﺎر ﻛﺮي ﻧِﻲ‪ ،‬دوﺳﺖ آﻳﻮ َ‬
‫درﺳ َﻦ ۾؛‬ ‫َ‬ ‫ﻳﻮر‬
‫َﺳﺖ ز َ‬
‫ﻮم‪ُ ،‬ﮬ َﻮ ِﻓﻰ َﺷ ِﺎن“ آﻳﻮ ور َﻧﮫ ﮬﺮ َ‬
‫ﻛﻨﮭﻦ ون ۾؛‬ ‫” ُ‬
‫ﻛﻞ ﻳ َ ٍ‬
‫دﻟ َ َ دﻳﺮو دאﺋﻢ دل ﺗﻲ‪ ،‬ﮀﻮ دﻳﮑ درﭘ َﻦ ۾؛‬
‫ﻛﻦ ۾؛‬
‫َ‬ ‫ﺪﺳﻲ ﻛﻼم‬ ‫ﻛ َ ُﺳﮣﻲ ﭤﻮ‪َ ،‬אﭤ َﺌﻲ ﻗ ُ ِ‬
‫آﮬﻮن ِ‬
‫ﻛﺮي ﭤﻮ ُ‬
‫ﻧﻮل ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬آﻳﻮ ﺻﺎف ﺻﺤﻦ ۾؛‬ ‫ﻛﺎﻣﻞ ﺳﺎ ُ‬ ‫ِ‬ ‫ُﻣﺮﺷﺪ‬
‫ﻓﺎروﻗﻲ“ ﻓﺎﺋ َ َﻖ ﺑ َﺨﺸﻴﻮ‪ ،‬ﻓﮭﻤﺎﺋﻲ ِﮬﻦ ﻓ َ َﻦ ۾‪.‬‬
‫ﻓﻴﺾ ” ِ‬
‫‪v‬‬
‫‪49‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪16‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﮕﮭﮍي ﻟﻬﺞ َﺳ َ‬
‫ﻨﭝﺎل‪،‬‬ ‫ِﺳ َ‬
‫ﮬﺎدي ِﮬ َﻦ ﺟﻲ َ‬
‫ﺣﺎل ﺟﻲ‪.‬‬

‫ﻛﺮﻳﻮ ﻗ َﺎل ﮐﻲ‪ ،‬آﮢﻲ ۾ َא َ‬

‫ﺣﻮאل؛‬ ‫ﻛﻮﺗ َﮫ َ‬
‫ﻛ َ‬
‫ﺸﺎل؛‬ ‫ﻛﻴَﻢ َ‬ ‫ﺳﮕﮭﻮ ﻣﻮﭨِﺞ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺗﻮ َ‬
‫ريء َ‬
‫ﻓ َﻨﺎ َ‬
‫ﻛﺮﻳﻮ ِﻓﺮאق ﮐﻲ‪ ،‬و ﮭﻮ ﻛﺮﻳﻮ ِوﺻﺎل؛‬
‫ﮔﮭﮣﺎ ﻻ َﻳﻮ ڏﻳﻨﮭﮍא‪ ،‬ﻣﺎرﻳ َﺲ ِﮬ َﻦ ِﻣ َ‬
‫ﺜﺎل؛‬
‫َאوﮬﺎن ﭔﺎﺟﮭﻮن ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ِ ،‬ﮬﮭﮍא ﭤِﻴﮍم ﺣﺎل؛‬
‫ﺳﭽﻮء“ َﻣﭷ ﺳﻮאل‪.‬‬
‫َ‬ ‫َאﮜَﮡ ِﮬ َﻦ ﺟﻲ آءُ ﺗﻮن‪” ،‬‬

‫‪17‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭜﻴﻨﺮ زאري‪،‬‬
‫زאري َ‬
‫אﮘﻴﺆن َﻋﺠﻴ َ ﺟﻲ‪ ،‬آﮬﻲ אﺳﺎن ﺟﻲ!‬

‫ِ‬
‫ﮬﺴﻮאري‪،‬‬ ‫روز َאزل ﮐ َﺌ ُﻮن ﻋﺎﺷﻘ َﻦ ِﺟﻲ‪ُ ،‬ﺳﻮريءَ ﺗﻲ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ﺳﻴﻨﮕﺎري‪،‬‬‫ﺷﺎہ َﻣﻨﺼﻮر ﺣﻼج ُﺣ َﺴﻴ ِ ‪ُ ،‬ﺳﻮري ِ‬
‫ِﮬﻲءُ ﭤﺌﻲ ﮔُﻢ אُﮬﻮ ﭤﺌﻲ ِ‬
‫ﻇﺎﮬﺮ‪ُ ،‬ﭼﭗ ُﭼﭙﺎن ﭼﻮڌאري‪،‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎھ ِﺳﺮي ﻛﺮ ﺻﺪﻗﻲ‪َ ،‬ﺳ ُ‬
‫ﺮس وﭠ َﺳﺮدאري‪.‬‬

‫‪18‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛ ِﺴﻲ ﻗ ُﺮﺑﺎن ﭤﺌ ‪.‬‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ُ‬
‫ﭤﻮ دوﺳ ِ َء ﺟﻮ َد ُم َﮬﮣ ‪ ،‬ﭘ َﺮ ِ‬
‫‪v‬‬
‫‪50‬‬
 ‫ﺤﻘﻴﻘت‬
‫‪v‬‬
‫ﻮريء ﺟﻲ ﺗ ُﻮن‪َ ،‬ﻣﻨﺠﮫ َﻣﻌﺮﻛﻲ َﻣﺮدאن ﭤﺌ ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﻨﺼ‬
‫َﻣ َﮭﻨﺪ َﻣ ُ‬
‫ﺮہ“‪ ،‬ﺗ َ ِﻨﮭﻦ אﺳﻢ َﻣﺌ ُﻮن אﻧﺴﺎن ﭤﺌ ‪.‬‬
‫ﺻﺤﻲ ” َאﻧ َﺎ ِﺳ ٗ‬
‫وري ِ‬
‫ﺟﻲ ﺗﻮ ﭘﻮري ُﺳﮅ ِﺳﺮ ﺟﻲ‪ ،‬ﺣ َت אﻧﮭﻲءَ ﺣ אن ﭤﺌ ‪.‬‬
‫ﮬﮣﻲ‪ ،‬ﭤِﻲ ﻣﺮد ﺳﺮ ﻣﻴﺪאن ﭤﺌ ‪.‬‬ ‫ﻧﻌﺮو ” َאﻧ َﺎא َ ُﻖ“ ﺟﻮ ِ‬
‫ﺟﻲ دم ُﺳﭹﺎﮢ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﺗ ُﻮن دﻳﻦ‪ ،‬ﺗﻮن א ﺎن ﭤﺌ ‪.‬‬
‫ِﮬﻲ ﭘ َﻨﮅ ﺳﻮ ﭘ ُﺮزא ﭤﺌﻲ‪ ،‬ﺟﻲ ﻧﻴﻨﮭﻦ ﺟﻮ ﻧﻴﺸﺎن ﭤﺌ ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﻳ َﻜﺎﻳ َﻚ‪ ،‬ﻳ َﻚ ﭤﺌ ‪ ،‬ﺗﻮن ﻊ‪ ،‬ﺗﻮن ﭘﺮوאﻧﻮ ﭤﺌ ‪.‬‬

‫‪19‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣ ﻣﺎﮬﻲ دي ِﻟﮗ ﻣﺎري‪،‬‬
‫ﻣﺎري آﺋﻮن ِﭰﺮ ﺟﻴﺎري‪.‬‬

‫َﭼﻮﻧﺪﻳ َﺲ ﭘﻴﺶ ِﭘﺮﻳﻦءَ ﺟﻲ‪ ،‬ﺣﺎل َﺣ ِﻘﻴﻘ َﺖ ﺳﺎري‪.‬‬

‫ﻴﻨﮭﻦ ﺟﻮ‪ ،‬ﺗ َﻨﮭﻦ ﮐﻲ ِאﻳﻨﺪي َﺷ َﮭﺮ ﻧِﻜﺎري‪.‬‬
‫ﺟﺎ ﻧﺎﻟﻮ وﭠ َﻨﺪي ﻧِ َ‬
‫ﻮق َﺳﻨﺪو ِﺷﻜﺎري‪.‬‬ ‫دوﺳﺖ ري‪َ ،‬ﺷ ُ‬ ‫َ‬ ‫دم ﻧ َﻪ رﮬﻨﺪي‬
‫ﭽﻲء ۾ ﮘﺎري‪.‬‬ ‫َ‬
‫َﻣﺴ ﮐﻲ ﺒَ َﺖ ﺟﻲ‪ ،‬آﮬﻲ ِﮘ َ‬
‫ﭘﻮء ﺟﻴﺎرن‪ ،‬ﺗ َﻨ ﮔَﮇ ﻗﻄﺎري‪.‬‬
‫ﺟﻲ َאول ﻣﺎرﻳﻮ ِ‬
‫دوﺳﺖ ڏﻧﻲ دﻟﺪאري‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﭼﮝﻲ ﭤ ِﻴَﮍس ِﭼﺖ ۾‪،‬‬
‫ِ‬
‫”ﺳﭽﻴﮇﻧﻲ“ ﮐﻲ ِﻋﺸﻖ ِﺟﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﺻﺎﺣﺐ ڏي َﺳﺮدאري‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪51‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪20‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﻴَﺌﻲ ُא ِ‬
‫دאﺳﻲ‪،‬‬ ‫ﻋﺎﺷ َﻖ َ‬
‫ِ‬
‫وہَ وאہ ﮘﺎﻟِﮫ ﺧﺎﺻﻲ‪.‬‬

‫ﻟ َﺆن ﻟ َﺆن َﻣﻨﺠﮫ روز אزل ﮐﻨﺆن‪ ،‬آﮬﻲ ِورھ َאوﮬﺎن ﺟﻲ ِ‬

‫وאﺳﻲ‪.‬‬
‫ﻛ َ ِﮬﺮאﺳﻲ‪.‬‬
‫אﺷﺎرت‪ ،‬ﮬﻲءَ دل ﺗﺎ ِ‬
‫َ‬ ‫אﺣ َ ق“ ُﺳ ِﮣﻲ‬
‫”ﻋﺸﻖ ﻧﺎر ِ‬
‫ﮬﻴﮇي ﮬﻮڏي ﻛ وﻳﺎﺳﻲ‪ ،‬ﺑﺎت ِאﮬﺎ אﺳﺎن ِ‬
‫ﺑﺎﺳﻲ‪.‬‬
‫ﻛﻴﻮ ﺑ ِאﮔﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ رﻧﮓ َﺳ ِ‬
‫ﻨﺎﺳﻲ‪.‬‬ ‫ﺑﺮھ אوﮬﺎن ﺟﻲ ِ‬
‫َ‬

‫‪21‬‬ ‫ﺌ‬
‫ُﮬﺖ ﺗﺎ ﻛ ُﮬﻴﺎس‪ ،‬ﭜ َﻠﻮ ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﭤ ِﻲ آﻳﺲ ﻛ ‪ ،‬ﻧﻪ ﭴﺎﮢﺎن‪.‬‬

‫ﻧﺎنءُ ﭔﻴﻮ ُﮬﺖ ﮬﻮ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﺳﺎﺋ אﻻ‪ِ ،‬ﮬﺖ ﭔِﺌﻲ َ‬

‫ﻧﺎنء ﭤﻴﺎس‪.‬‬
‫אﭼﮡ ﻧ َﻪ ﮬﻮ ِﮬﺖ ُﻣﻨﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﺳﺎﺋ אﻻ‪ ،‬ﭘ َ َﺮ َ‬
‫ﻛ ِﻨﮭﻦ ﺗﺎ ﺧﻮאﮬﺶ ﮐﻨﻴﺎس‪.‬‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ﭤِﻲ آﻳﺎس‪.‬‬
‫ُﮬﺖ ُﮬﻴَﺲ َﻣﻌﺸﻮﻗﻲءَ ۾‪ ،‬ﺳﺎﺋ אﻻ‪ِ ،‬ﮬﺖ ِ‬
‫ِ‬
‫َﮬﻲ َﮬﻲ ُﮬﺌﻲ ﻛﺎﻧﻪ ﻛﺎ‪ ،‬ﺳﺎﺋ אﻻ‪ِ ،‬ﮬﺖ َﻣﻨﺠﮫ ﭘ َﺮوڙ ﭘﻴﺎس‪.‬‬
‫” َﺳﭽﻮ“ ﺳﺎرو َﺳﭻ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﺳﺎﺋ َאﻻ‪ِ ،‬و َﭼﺌ ُﻮن ”آءٌ“ وﻳﺎس‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪52‬‬
 ‫ﺤﻘﻴﻘت‬
‫‪v‬‬
‫داﺴﺘﺎن ﭕﻴو‬
‫‪1‬‬
‫ﺟﻲ אﭼ ﺗﺎن َא ُچ‪ ،‬ﻧ َﻪ ﺗ َﻪ ِﮬﺖ ﭘ ُ َ‬
‫ﻮرن ﭘ َﮁﺎڙﻳﻮ؛‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺒَ َﺖ ﭔﺎرﻳﻮ َﻣ ُﭻ‪ِ ،‬ﺳﻴ َﻣﻨﺠﮫ ”‬
‫‪2‬‬
‫ﻛﻴﻢ َﻣ ِﮭﻴﻨﺎ ِ‬
‫ﻻء‪ ،‬آءٌ ﭜ َﻼ ﭜ ُِﻠﻲ ِآﮬﻴﺎن؛‬ ‫ِ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﮐﻲ َﺳ ِ‬
‫ﺮﭼﺎء؛‬ ‫َ‬ ‫َא ِﭼﻲ َאﮐﮍﻳ ُﻮن ﮐ َ ِﮣﻲ‪” ،‬‬
‫ﺟﺎء‪ ،‬ﺗﻮ ﻟﮗ َאﮐ َﮍﻳ ُﻦ ۾‪.‬‬
‫ﺟﺎﻧِﻲ ﺟﻮڙ َ ِ‬
‫‪3‬‬
‫ﻜﺎر‪ ،‬ﺳﺎھ ُﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﺳﻮﮔﮭﻮ ِ‬
‫ﻛﻴﻮ؛‬ ‫َ‬ ‫ﺸﻤﻦ ِﺟﻲءَ ﻤﭼ َ‬
‫َﭼ َ‬
‫وﻳﮭﻲ وאﭨ َﮍﻳ ُﻦ ﺗﻲ‪ُ ،‬رﺋﺎن زאرو زאر؛‬
‫ﮬﻮت َא ِﭼﺞ ﮬﻴﻜﺎر‪َ ،‬אﮜَﮡ آﺳﺮوﻧﺪ ﺟﻲ‪.‬‬

‫‪4‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﺎﻓﺮ؛‬ ‫ﻣﺎٺ ﻛﺮﻳﺎن ﺗﻪ ُﻣﺸﺮכ ﭤﻴﺎن‪ُ ،‬‬
‫ﻛﮁﺎن ﺗﻪ‬
‫ﺋﻲء َو ُر‪ ،‬ﻛﻮ َ ﺠﮭﻲ ” َﺳﭽﻴﮇﻧﻮ“ ﭼﻮي‪.‬‬ ‫ِאﻧِ َ‬
‫ﮭﻲء وא َ‬
‫‪5‬‬
‫روﺋ َﮡ ﮐﺎن ﻧﻪ رﮬﻦ‪ ،‬آﻳ َﻞ ِאﮬﻲ אﮐِﻴُﻮن؛‬
‫ﺳﭝﻜﻨﮭﻦ وﻳﻞ َوﮬﻦ‪َ ،‬אﭤﻦ َאﺛﺮ ِ‬
‫אوﮬ ن ﺟﺎ‪.‬‬
‫‪6‬‬
‫‪v‬‬
‫‪53‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺑﺎر َﻣﭥ َﻦ ﺑ َﺮﺳﺎت ﺟﺎ؛‬
‫ﻻﮬ ‪َ ،‬‬‫َﻈﻮ ﻧ َﻪ ِ‬
‫אﮐ ﮐﻲ ِآﮬ ‪َ ،‬אﺛ َﺮ ِ‬
‫אوﮬ ن ﺟﺎ‪.‬‬
‫‪7‬‬
‫ﭼﺸﻤﻦ ﺗﻲ ﭼﮍﮬﻴﺎ؛‬
‫ﺑﺎر‪َ ،‬‬ ‫َ‬
‫ﺑﺎدل وאرא َ‬
‫رﺋﻦ زאرو زאر‪َ ،‬אﭤﻦ אﺛﺮ אوﮬ ن‪.‬‬
‫‪8‬‬
‫آﺋﻲ ﻧِﻲ ُﻣﻨﺪ ِﻣ َ‬
‫ﻴﻨﮭﻦ‪ ،‬آﮬﻲ َאﮐﮍﻳﻦ ﮐﻲ؛‬
‫ُرﺋﻦ رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﻦ‪َ ،‬אﭤﻦ َאﺛﺮ אوﮬ ن ﺟﺎ‪.‬‬
‫‪9‬‬
‫ِآھ ِאﮬﺎ ﺋ ِﻲ ِ‬
‫ﺗﺎت‪ ،‬آ ﮔﻢ َאﮐﮍﻳﻦ ﮐﻲ؛‬
‫ﻳﻨﮭﻦ َאﺋ ُﻮن رאت‪َ ،‬אﭤ َﻦ َאﺛﺮ אوﮬ ن ﺟﺎ‪.‬‬
‫ڏ َ‬
‫‪10‬‬
‫آ ﮔﻢ َאﮐﮍﻳﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﺳﺪאﺋ ِآﮬ ؛‬
‫ِ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ אوﮘﺎﺋ ‪ ،‬ﺟﻦ ﮐﻲ َאﺛﺮ אوﮬ ن ﺟﺎ‪.‬‬
‫ﺳﻲ ِ‬
‫‪11‬‬
‫ﮔﻢ‪ِ ،‬ﮬﻦ َﺳﺪאﺋ َﺳﺮﺗﻴﻮن؛‬ ‫َאﮐِ ﮐﻲ آ َ‬
‫ﮔُﻮﻧﺪر ﮔﮇﻳﻮن َﻏ َﻢ‪ ،‬אﭤﻦ אﺛﺮ אوﮬ ن ﺟﺎ‪.‬‬

‫‪12‬‬
‫ﻻﻳﻮن ِﭘﺮت ﭘ َﺴﻦ‪ ،‬آﺋﻮن آ ﮔﻢ َאﮐ ﻣﻴﮍﻳﺎ؛‬
‫‪v‬‬
‫‪54‬‬
 ‫ﺤﻘﻴﻘت‬
‫‪v‬‬
‫ﺳﻲ ﺗﺎن ِ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ﻧ َﻪ َ‬
‫وﺳﻦ‪ ،‬ﺟﻦ ﮐﻲ אﺛﺮ אوﮬ ن ﺟﺎ‪.‬‬
‫‪13‬‬
‫ڏﺳﻦ ۽ رﺋ َﻦ‪ِ ،‬אﮬﺎ ﻋﺎدت َאﮐ ﮐﻲ؛‬
‫אوﮬ ن ﺟﺎ‪.‬‬ ‫ﺳﺮ ُﮬﻮن َ‬
‫ﺷﺎل ُﮬﺌﻦ‪ ،‬ﺟﻦ ﮐﻲ אﺛﺮ ِ‬ ‫ﺳﻲ ِ‬
‫‪14‬‬
‫آﮬﻲ ر ﮫ رﺋﮡ‪ ،‬آﻳ َﻞ َאﮐﮍﻳﻦ ﮐﻲ؛‬
‫ُﮬﺌﻲ ﺗ َﻦ ُﮬﺌﮡ‪ ،‬ﺟﻦ ﮐﻲ َאﺛﺮ ِ‬
‫אوﮬ ن ﺟﺎ‪.‬‬

‫‪1‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﺎر‪،‬‬
‫آءُ ﺗﻪ ”ﻣﺎن“ ”ﺗﻮن“ َوﭸﻲ‪َ ،‬‬
‫ِ‬ ‫ﭔِﻲ ﮘﺎﻟﮫ َ‬
‫ﻛﺮ َم ﻛﺎﺋﻲ‪.‬‬

‫ﮬﺎديء وאري دل ﺗﻲ دאﺋﻢ‪،‬‬ ‫َ‬ ‫ﮘُ ِﺠﮭﻲ ﮘﺎﻟﮫ‬

‫ِ‬
‫ﻓﺮאﻣﻮش ﭤ ِﻲ ﭔﻲ وروﻧﮭﻦ وאﺋﻲ‪.‬‬
‫َ َﺮ ﺗﻲ ﺟﺎ َ َﺮﻟﮙﻲ ﭤﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫َאﺳﺎن ﭘﺎڻ ﺑﺎزي אﺻﻞ ﮐ َـﺌ ُﻮن ﺑ َﻨﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫ﺴﻢ ﺗﻲ‪،‬‬ ‫ﻮء ﺣ َت ُﮬﻮ ﺟﻲ ِﺟ َ‬ ‫آﮬﻲ ُﮬ َ‬
‫ﺻﻮرت َﺳﭝﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺮف َﺣ َﻖ ﺟﻮ آﮬﻲ‬ ‫َﺣ ُ‬
‫ﻟ َﭥﻮ ُﺟﮭﮍ ﺟﻮ ﮬﻮ ﻧ َ َﻈ َﺮ ۾‪ ،‬ﻇﺎﮬﺮ ﭤﻴﻮ ِﺳ ُﺞ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﭤ ِﻲ َא ُڄ ﺳﺮאﺳﺮ ﺳﮭﺎﺋﻲ‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪55‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﭴﺎﮢ ‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﻘﻴﻖ ِ‬ ‫آﮬﻲ ”ﺳﭽﻮ“ َﺳ ُﭻ‬
‫ِ‬
‫َﺟﻨﮭﻦ َﻣﺴﺖ ﻣﺎرﻳﻮ دم ﺧﺪאﺋﻲ‪.‬‬

‫‪2‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﮬﺎديء ﺟﺎ‪ ،‬ﻳﺎرو‪ ،‬אڄ ﻳﺎد آﻳﺎ ﺳﻲ؛‬
‫َ‬ ‫ﺳﭽﺎ ﺳﻲ ﺳﺨﻦ‬
‫ِ‬
‫ﺮﭼﺸﻢ ﭼﺎﻳﺎ ﺳﻲ‪.‬‬‫ﻻﻛﻮن אڄ ﺗﺎﺋ ‪ ،‬אُﮬﻲ ﺑ َ‬
‫ُ‬ ‫ﺗ َ ِﻨﮭﻦ ڏ َ‬
‫ﻳﻨﮭﻦ‬
‫ُ ِ‬
‫ﻗﻮل ﺳﺎﺋ ﮬﻲ‪ِ ،‬ﻣﮍن آڏو ﭘ َﻜﻮ ﻣﻮن ﺳﺎن؛‬ ‫َ‬
‫ﻛ َﻴﻮ ﺗﺎن‬
‫ﮬﻮﻧﺪאﺳ َدم ﺑ َﺪم ﺗﻮﺳﺎن‪ِ ،‬א َ‬
‫ﻧﮭﻲء وﻋﺪي وﭠﺎﻳﺎﺳﻲ‪.‬‬

‫ﺎﻋﺖ ۾‪ ،‬ﮔَﮇﻳﻮ ِﮬﻲ ﺟﺎن ﺟﺎﻧﺎن ﺳﺎن؛‬

‫ڏﻳﻮ ِﮬﻲ ﺗﻦ َﻃ َ‬
‫ﻲء ﮐﻲ‪ ،‬ﻻڙي ِﮬﻦ َ‬
‫ﻳﺎر ﻻﻳﺎﺳﻲ‪.‬‬ ‫ﭘ َﺮي ﭴﺎﮢﻴﺠﻮ ِ‬
‫ﭘﺎﮢ َ‬
‫روزא ﻛﻴﺌﻲ‪ ،‬ﻧﻔﻞ ﻧِـﻤﺎزאن‪ ،‬ﺗﻮڙي َﺳﻮ ورد وﻇﻴﻔﺎ؛‬
‫ﻟﮗ ِ‬ ‫ِ‬
‫ﮍﮬﺎﻳﺎﺳﻲ‪.‬‬
‫ﻇﺎﮬﺮ آﮬﻦ‪ ،‬ﺳﺒﻖ ﺳﺎﭴﻦ ﭘ َ َ‬ ‫َﺳﭝﻴﺌﻲ َ‬

‫ﺻﻮرت؛‬
‫َ‬ ‫ﻧﮭﻨﺠﻲ‬
‫ﭘ َﺌﻮ ﺟﻲ ﺧﻴﺎل ﺧﺎﺻﻲ ۾‪ ،‬ﺳﭹﺎﮢﻮ ﭘﺎ ِ‬
‫ﻓﻜﺮ ﭔﻴﺎ ﺳﭛ ﭰ َﻼﻳﺎﺳﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﭔﮅي‪ ،‬ﭔﻮ ‪ ،‬ڏﺳﻲ ﭤﻮ ﻛ ‪،‬‬

‫ﻛﻴﺌﻦ אُﮬﻲ ﭔﻮﻟِﻴُﻮن؛‬

‫وﻳﭡﻮ َﻣﻨﺠﮫ ﺑﺎدﺷﮫ ﻠﻲ‪ ،‬ﭔﻮ ﭤﻮ ِ‬
‫ُאﮬﻮ ﺑﺎدﺷﺎھ אُﮬﻮ ﺑﻨﮕﻠﻮ‪ ،‬ﻧﻪ ﭔﻲ ﭜﻮ ﭜ ُﻼﻳﺎﺳﻲ‪.‬‬

‫ﺟﻴﻜﻲ ﻛﻴﺎ دوﺳ ﻣﻮن ﺳﺎن‪ُ ،‬אﮬﻲ ﮘﮡ ﺗﺎن ﻧ َﻪ َ‬

‫وﺳﺮن ﭤﺎ؛‬
‫دم ﻟ َﻨﮕﮭﻴﺎﺳﻲ‪.‬‬
‫ُﮬﺌﺎ ﮔﮇ ﺟﻲ ﺣﺒﻴ ﺳﺎن‪ ،‬ﭼﮝﺎ ﺳﻲ َ‬
‫‪v‬‬
‫‪56‬‬
 ‫ﺤﻘﻴﻘت‬
‫‪v‬‬
‫ﻟﮏ ﺑﺎر ﺷﻜﺮאﻧﺎ؛‬ ‫ﺷﻜﺮ َא ﻤﺪ� ﭤﻮ ﭘﮍﮬﺎن َ‬
‫אُﮬﻲ ﭘﻴﮭﻲ ﭘ َﮑﻲ آﻳﺎ‪َ ،‬ﺟ ِﻨ ِ‬
‫لء ﭘ َ َ‬
‫ﻨﮅ ﭘ ُ َﮁﺎﻳﺎﺳﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﮓ آﮬﻲ دروאزي‪ ،‬אزل ﺟﻲ روز ﺳﺎﺋ ﺟﻮ؛‬
‫ﻛﻴﺌﻦ َﮀﮇﻳﻨﺪא ﮬﻲ‪ ،‬ﺗﻮڙي َﻋﻴ ُאﭠﺎﻳﺎﺳﻲ‪.‬‬
‫ﭘ َﻨﮭﻨﺠﻮ ﺳﻲ ِ‬

‫‪3‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﺮﻳﻦ ﭤﻮ َאرﻣﺎن‪،‬‬
‫ﮀﻮ َ‬
‫ِ‬
‫ﺟﻴﻜﻲ آﮬ ‪ ،‬ﺳﻮﺋﻲ ﭤﻴﻨﺪﻳﻦ!‬

‫زﻣ ﮀﺎ ُאﮬﻮ آ ﺎن‪.‬‬ ‫אُﺗﺮ‪ ،‬אُﭜ َﺮ‪ ،‬אوﻟ َﮫ‪ ،‬ڏﮐﮡ‪َ ،‬ﺳﺮ ِ‬
‫ِ‬
‫ﺻﻮرت ۾ אﻧﺴﺎن‪.‬‬‫َ‬ ‫ﭴﺎﮢﻲ ﭘ َ ﮔُﮭﻤﺎﻳ َـﺌﻲ‪ ،‬ﭤﻲ‬
‫ﭘﺎﮢ ُﻮن ِ‬
‫ﭴﺎڻ ِאﮬﻮ ﺋ ِﻲ آﮬﻲ‪ُ ” ،‬‬
‫ﻛ ﱠﻞ ﻳ َ ۡﻮ ٍم ُﮬ َﻮ ِﻓﻰ َﺷ ٍﺎن“‪.‬‬ ‫אُﭤ َﮡ و َﻳﮭﮡ ِ‬
‫ﻗﺎدر ﭤﻴﻮ ﻓﺮﻣﺎن‪.‬‬ ‫ﺮﺟ ُﻊ ِאﻟﻰٰ َא ِ‬
‫ﺻﻠ ٖﮧ“‪َ ،‬‬ ‫ﻛ ﱡﻞ َﺷ ٍ‬
‫ﻲء ﻳ َ َ‬ ‫” ُ‬
‫ِ‬
‫ﮬﺎديء ﺣﻘﻴﻘ َ َﺖ ِﮬﻲءَ ﭘ ُﺮﺟﮭﺎﺋﻲ‪َ ” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺗﻮن ُﺳﻠﻄﺎن‪.‬‬
‫َ‬

‫‪4‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺑِﺮھ ﺟﻲ ﺑﺎزאر‪،‬‬
‫ڏﺳﮡ ِאﻳﻨﺪي‪.‬‬
‫ﺟﻴﻜﺎ َ‬
‫ﻛ َ ﻗ َﺮאر؛‬‫وﮬﻨﺪي ﺳﺎ ِ‬ ‫ڏﺳﻨﺪي ﻠﻮ ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﻮ‪َ ،‬‬ ‫ﺟﻴﻜﺎ ﺟﻮ َ‬
‫ﻛ َ ﻗ َﺮאر؛‬ ‫وﮬﻨﺪي ﺳﺎ ِ‬ ‫ﺳﻮدو ﺟﺎ ﻛﻨﺪي ِﺳ َﺮ ﺟﻮ‪َ ،‬‬
‫ِ‬
‫ﺮﺧﻲءَ ﻣﺎﺋﻞ‪ ،‬ﺗﻴﺰ ﮔُﮭﻤﻲ ﺗﻠﻮאر؛‬ ‫ﻮﺳ َ‬
‫ﻮل َאﻧﺪر‪ُ ،‬ﺳ ِ‬ ‫َﭼ ُ‬
‫‪v‬‬
‫‪57‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻛﻨﮭﻦ َﻤﭼﻜﻮ ڏﭠﻮ ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﺳﺎ ِﺳ ُﺮ ڏﻳﻨﺪي َﺳﺮدאر؛‬
‫ﺟﻲ َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ِאﻧﮭﻲءَ ﺳ َ ۾‪ ،‬آﮬﻲ ُ‬
‫ﻛ َﺴﮡَ ﺟﻲ َ‬
‫ﻛﺎر‪.‬‬

‫‪5‬‬ ‫ﺌ‬
‫َ ِ‬
‫ﻧﻮل ﺳﺎﺋ َء!‬ ‫ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﺎ وﻋﺪא ﭘﺎڙﻳﺎ‪ ،‬ﺳﺎ‬

‫ﻗﻮل ﻧﻪ ﻳﺎر وﺳﺎرﻳﺎ؛‬ ‫ﻛﻴﺎﺋﻮن אﺻﻞ אﺳﺎن ﺳﺎن‪ ،‬ﺳﻲ َ‬ ‫ﮬﻮ ﺟﻲ ِ‬

‫وﺳﺮن‪ ،‬ﺟﻲ ﻣﻮن ﮔَﮇ ﮔُﺬאرﻳﺎ؛‬ ‫ڏﻳﻨﮭﻦ ُאﮬﻲ ﻣﻮن ﮐ َـﺌﻮن ﺗﺎ ﻧﻪ ِ‬
‫ِ‬
‫ﺳﺎھ ﺳﻨﭝﺎرﻳﺎ؛‬‫ﻳﺎر َﺳ َﭵﮡ ﺟﺎ‪ ،‬ﺳﻲ ِﮬ َﻦ َ‬ ‫ُﺳﺨﻦ َﺳﭽﺎﺋﻲءَ َ‬
‫אُﻧﮭﻦ ﻛﺎرڻ َﺷﮭﺮ ﺮ ﮬﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ﺗﺎن ﻧِ ُﺖ ﻧِﮭﺎرﻳﺎ؛‬
‫دوﺳﺖ ” َﺳﭽﻮءَ“ ﺟﺎ دور ﮬﺌﺎ ﺟﻲ‪ ،‬ﺳﻲ وא َء ِﮬﺖ ورאﻳﺎ‪.‬‬
‫َ‬

‫‪6‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺟﻮ ﭤﻮ ﮘﻮﻟ ﻳﺎر‪ ،‬ﺳﻮ ﺗﺎن ﺗﻮ ۾ آﮬﻲ!‬

‫ﻻء؟‬ ‫ﻛِ ِ‬ ‫ﻧﮕ َﺮ ﻛﻴﮇא ڏورﺋ ‪َ ،‬ﭼﺆ ﺗﻮن َ‬ ‫ڏو َ‬

‫ﮬﻴﮇي ﮬﻮڏي ﻧﻪ وﭸ ‪ ،‬ﭘﺎڻ َ ﺋ ِﻲ ۾ ُﻣﻨﮭﻦ ِ‬
‫ﭘﺎء؛‬
‫ﺐ ِ‬
‫ﺟﺎء؛‬ ‫دل وאري ﺧﺎﻧﻲ ۾‪َ ،‬ﺳﻨﺪي ﺟﺎﻧِ َ‬
‫ﻛ ِﺎء‪.‬‬ ‫ِאﮬﮍيءَ אوڏאﺋ ِﻲءَ ﺟﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ َ‬
‫ﻛ َﻞ ﻧ َﻪ َ‬

‫‪7‬‬ ‫ﺌ‬
‫َﺳﻞ ﺳﻮدאﮔَ َﺮ َ‬
‫ﻳﺎر ڙي ِﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫َ‬
‫ﻛﮭﮍي دﻳﺴﺆن آﺋ آﺋ ؟‬
‫‪v‬‬
‫‪58‬‬
 ‫ﺤﻘﻴﻘت‬
‫‪v‬‬
‫زﻣ َ ﺗﻲ‪ ،‬ﮐ َ ِﮣﻲ ﮐﭥﻮريءَ َ‬
‫ﺑﺎر؛‬ ‫َ‬ ‫ﻇﺎﮬﺮ ﭤ ِﺌ ﺗ ُﻮن وو َא ِﭼﻲ ِ‬
‫ِ‬
‫ﺗﺎﮬ ‪َ ،‬ﮬﻨﺠ ﺳﻮ ﭘ ُﻮﺗ َﺌﻲ َﮬ َ‬
‫ﺎر؛‬ ‫َﮬ ِﻠﻲ ُא ُ‬
‫ﺗﺎﮬﻮن وو َא ِﭼﻲ ِא ِ‬
‫ﺻﻮرت ﺟﺎ ِﺳ َ‬
‫ﻴﻨﮕﺎر؛‬ ‫َ‬ ‫ﻛﻴَﺌﻲ ِﮬﺖ‪،‬‬ ‫َﻃﺮﺣ َﻃﺮﺣ وو َא ِﭼﻲ َ‬
‫ﺎر؛‬‫ﻛﮃ ﻗ َ َﻄ َ‬‫ﺷﺎھ آﮬ وو ﻳﺎ ﺗﻪ ﮔُﻤﺎﺷﺘﻮ‪ ،‬ﻻﻳ َﺌﻲ َ‬
‫ُ‬
‫َא ِﭼﻲ ِﭘﻴﺎﺳﻲ وو ُﺳﮡُ ” َﺳﭽﻮ“ ڙي‪ ،‬ﺷﻮﻗ َﺆن َﻣﻨﺠﮫ َ‬
‫ﺎر‪.‬‬

‫‪8‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺟﮭﻠﻴﻮ َﺟﻦ ﺗﻲ ُ‬
‫ﺣﺎل‪،‬‬ ‫ُ‬
‫ُאﻧ َﮭﻦ ﮐﻲ آءٌ ِ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ﻧﻪ ُﺳﭹﺎﮢﺎ!‬

‫ﻜﻲ‪ ،‬ﻧ َﻜﻮ ِאﺳﺘﻘﺒﺎل؛‬ ‫ﻛ َﻴﻨ ِ‬ ‫َﻣ ِﭹﻦ ِ‬

‫ﻣﺎﺿﻲ ِ‬
‫ﻟﻮכ ﮐ َـﺌ ُﻮن‪ُ ،‬אﻧﮭﻦ ﺟﻮ َאﺣﻮאل؛‬
‫َ‬ ‫ﻟِﻜﻮ ﻧﺎﮬﻲ‬
‫ﺟﻲ ُﻣﻮن ﭘ ُ ِﮁﻴﻮ ﺟﻴﮇﻳ ُﻮن‪ ،‬آﮬﻲ ورھ وﺻﺎل؛‬
‫ﭔﺎﺟﮭﻮن ﺗﻦ ﮐﻲ ﻧﻜﻮ ﻗﻴﻞ ﻧﻪ ﻗﺎل؛‬
‫ووء ُ‬ ‫ووء ِ‬‫ِ‬
‫”ﺳﭽﻮءَ“ ُﺳﭹﺎﺗﻮ ﺗﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﺟﻦ ﮐﻲ ِﻋ ُ‬
‫ﺸﻖ َ‬
‫ﻛﻤﺎل‪.‬‬

‫‪9‬‬ ‫ﺌ‬
‫ُﻣﻮن ﮐﻲ ِﻋ َت آﮬﻲ‪َ ،‬אﮬﮍي َ‬
‫ﺣﺎل ﺟﻲ‪،‬‬
‫ﮬﺎرﻳﻮن ﺣ َت آﮬﻲ‪ِ ،‬אﻧﮭﻲءَ ﮘﺎﻟِﮫ ِﺟﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫َِ‬
‫ڏאڍو‪ ،‬ﻛﺎﭤ َﺌ ِﮬﻴﮣﻮ‪ ،‬ﻛﺎﭤ َﺌ ﺟﻮڙ َﺟﮣﻴﺎ ﭤﻮ ﭘﺎﺋﻲ؛‬ ‫ﻛﺎﭤﺌ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫َِ‬
‫ﻣﻮﭼﻲ‪ ،‬ﻛﺎﭤ َﺌ ﺳﻴﺪ َﺳﮇאﺋﻲ؛‬ ‫ﻛﻮري‪ ،‬ﻛﺎﭤ َﺌ ِ‬ ‫ﻛﺎﭤﺌ‬
‫‪v‬‬
‫‪59‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬

‫ِ‬ ‫‪َِ v‬‬ ‫ُ‬ ‫َِ‬ ‫ِ‬

‫ﺳﺎرق‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌ ُﻣﮏ ﻣﻼﺋﻲ؛‬ ‫ﻛﺎﭤ َﺌ ﺗﺎرכ‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫َِ‬
‫ﺷﺎﮬﻲ‪ ،‬ﻛﺎﭤ َﺌ ِﺳﭙﺎﮬﻲ‪ ،‬ﻛﺎﭤ َﺌ ُﺣﻜﻢ َﮬﻼﺋﻲ؛‬ ‫ِ‬ ‫ﻛﺎﭤﺌ‬
‫ِ‬ ‫ﻛﺎﻓﺮ‪ ،‬ﻛﺎﭤ َﺌِ ِ‬ ‫َِ‬
‫ﻣﻮﻣﻦ‪ ،‬ﻛﺎﭤ َﺌ ﺳﻮريءَ ِﺳ ُﺮ َﮬﻼﺋﻲ؛‬ ‫ِ‬ ‫ﻛﺎﭤﺌ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻨﻴﺎﺳﻲ‪ ،‬ﻛﺎﭤ َﺌ ﺑ ُ َﺖ ﺑ َﻨﺎﺋﻲ؛‬ ‫ﻛﺎﭤ َﺌ ﮔُﺴﺎﺋﻲ‪ ،‬ﻛﺎﭤ َﺌ َﺳ ِ‬
‫ِ‬ ‫ﺳﺎﻣﻲ‪ ،‬ﻛﺎﭤ َﺌِ ِא ِ‬
‫ِ‬ ‫َِ‬
‫ﻧﻌﺎﻣﻲ‪ ،‬ﻛﺎﭤ َﺌ ﺗ ِﻠﻚ ﻟﮙﺎﺋﻲ؛‬ ‫ﻛﺎﭤﺌ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻛﺎﭤ َﺌ ﻗﺎدر‪ ،‬ﻛﺎﭤ َﺌ ﻧﺎدر‪ ،‬ﻛﺎﭤ َﺌ ” َﺳﭽﻮ“ ﻧﺎنءُ ُﺳﮣﺎﺋﻲ‪.‬‬

‫‪10‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِﭘﺮﻳ َﻦ ﺳﺎن ﭘ َ ِ‬
‫ﺖ ﭘ َﺮي‪ ،‬ڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ!‬

‫ﮬﻮت وري؛‬‫ﻛﺮ ﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬وري ﺳﻮ ُ‬ ‫دﻋﺎ َ‬

‫ِ‬ ‫ڏو َ‬
‫ﻧﮕﺮ ُﻣﻮن ڏورאﺋﻴﻮ‪َ ،‬ﺳﻨﺪي ذوق ذري؛‬
‫ﺻﺤﻲ ُﺳﭹﺎ ﭘﺎڻ َ ﮐـﺌ ُﻮن‪ ،‬ﭘ ُﻨﮭﻮن ﻧﺎﮬﻲ ﭘ َﺮي؛‬
‫ريء ﻣﻮن ﻧﺎ َﺳﺮي‪.‬‬ ‫ﺗﻮ ِ‬
‫ﻛﺌﻦ َﺳﺮي ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺗﻮ َ‬

‫‪11‬‬ ‫ﺌ‬
‫وﭠ ِﻲ َﺧ َ ﺧﺎﻃﻮ آﻳﻮ‪َ ،‬ﺧ َﺻ َ‬
‫ﻼح ﺟﻲ ﻣﻮن ڏي‪.‬‬

‫ﭜﻨﭝﻮر ﺟﻲ َא ُڄ ُﺻﺒﺤﺎﮢﻲ‪ ،‬ﺗﺎن ﮬﻮ ِڌﮢﻦ ﮐﻲ َﺳﻌﻴﻮ‪.‬‬

‫ﭘﺎر َ‬‫ِ‬
‫אﺻ َﻞ ﮐ َـﺌ ُﻮن‪َ ،‬‬
‫روح ﺳﻨﺪن ﺟﻮ رאﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﻃﺮف ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ِآھ َ‬
‫ﻴﻨﮭﻦ ﺟﻲ ﻧﻴﺎﭘ َﻦ َﭴﮡ ُ אﺳﺎن ﮐﻲ‪ َ ،‬ﺳﺎڻ ﻣﻼﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﻧِ َ‬
‫ﻴﻨﮭﻦ ﻧِﺒﺎﮬﻴﻮ‪.‬‬
‫ﭤﻴﺎن ﻗﺮﺑﺎﻧِﻲ آءٌ ﺗ َ ِﻨ ﺗ َـﺌ ُﻮن‪َ ،‬ﺟﻦ ﺗﺎن ﻧِ ُ‬
‫‪v‬‬
‫‪60‬‬
 ‫ﺤﻘﻴﻘت‬
‫‪v‬‬ ‫ِ‬
‫ِאﻳﻨﺪﺋﻲ אُﮬﻲ ﺟﻦ ﺟﻲ ﻛﺎرڻ‪ ،‬وﻳﭡﻲ ﺗﻮ ورھ وﺳﺎﻳﻮ‪.‬‬
‫وٽ‪ ،‬ﮬﺎﮢﻲ ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﻮ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ڙي ﭘ َ ُ‬
‫ﻨﮅ َﺳﺠﺎﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﭘﻴﻮ ِﭘﺮﻳﻦءَ ِ‬

‫‪12‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺗﻮڙ ﻧِ ِ‬
‫ﺒﺎﮬﻲ‪ ،‬آءٌ َﺻﺪﻗﻲ وﭸﺎن ﺗ َﻦ ﺗ َـﺌ ُﻮن!‬ ‫َﺟﻦ ﻻﺋﻲ ِ‬
‫ِ‬
‫َﺷﺎﺑﺲ آﮬﻲ אﮐ َﮍﻳﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﺟﻦ وﺋﻲ دل ورאﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﭜﺎﭴﻲ ِﭘﺮﻳ َﻦ ڏَ ُﻧﻬﻦ‪َ ،‬א ُڄ َאﺳﺎن ڏي آﺋﻲ‪.‬‬
‫ﭜ َ ِﻠﻲ ِ‬
‫ِ‬
‫وאت אُﻧ َﮭﻦ ﺟﻲ وאﺋﻲ‪.‬‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن آﮬﻲ ﺋﻲ‪ِ ،‬‬
‫ِ‬
‫ڏﺳﮡ ﺳﺎن‪ َ ،‬ﺒﺖ آ گ َﻣﭽﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﻳﮭﺎڙي َ‬
‫ڏ ِ‬
‫ِ‬ ‫ِ ِ ِ‬
‫ﺳﭽﻮء“ آﮬﻲ َﺳﺪאﺋﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ووء وאﺋﻲ وאت ۾‪” ،‬‬ ‫ووء‬

‫‪13‬‬ ‫ﺌ‬
‫ُﺳﮭﮣﻲ َﺳ َﭵﮡَ ﺳﺎن ﻧِﻴﻨﮭﮍو ﻻﻳﻮﺳﻲ!‬

‫وچ ۾‪َ ،‬אدﻳﻮن ڙي‪ ،‬آڏو َﻋﺸﻖ آﻳﻮ ﺳﻲ‪.‬‬ ‫ورد ﭘ َ ِ‬

‫ﮍﮬﻴَﻢ ﭤﻲ َ‬ ‫َ‬
‫َﺳﭛ وﺳﺎرﻳﺌ ﮘﺎ ِ ﻴﻮن ڏﺳﮡ ﺳﺎن‪ ،‬אدﻳﻮن ڙي‪ ،‬ڏאڍو ﭘ ُﻮر ﭘﺮאﻳﻮﺳﻲ‪.‬‬
‫ﻳﺎر ﮘﺎﻳﻮﺳﻲ‪.‬‬‫ﮘﻠﻲء ُ‬ ‫َ‬
‫ﮘﻠﻲء َ‬
‫وﺟﮭﻲ ﭔﻴﻮن ﮘﺎ ﮍﻳﻮن‪ ،‬אدﻳﻮن ڙي‪َ ،‬‬ ‫ﭔ َﻦ ِ‬
‫ﮭﻮر ﮔﮭﺎﻳﻮﺳﻲ‪.‬‬ ‫ﮭﻲء ﮔُ َ‬ ‫אول وﻗ َﺖ ِ‬
‫ﻋﺠﻴﺐ ﺟﻲ‪ ،‬אدﻳﻮن ڙي‪ِ ،‬אﻧ َ َ‬
‫ﭼﺎﮬﺆن ِﺳ َﺮ ﺗﻲ ﭼﺎﻳﻮﺳﻲ‪.‬‬‫ﭽﻮء“ َﺳ َﻮ ﻣﺒﺎرﻛﺎن‪ ،‬אدﻳﻮن ڙي‪َ ،‬‬
‫” َﺳ َ‬

‫‪v‬‬
‫‪61‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪14‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺷﻮرﻳﺪن ﮐ َـﺌ ُﻮن ﺣﺎل‪،‬‬
‫ﭘﻮء ِ‬
‫ﮬﻮء ۾‪.‬‬ ‫وﭸﻲ ِ‬ ‫ﭘﮁﺞ ِ‬

‫ﻠﺲ وﭸﺞ אُن ﺟﻲ‪ ،‬ﺗﺎن ڏﺳ ﺧﺎص ﺧﻴﺎل‪.‬‬

‫َאﮔﮫ َ ﺞ אُن ﺟﻲ‪ ،‬ﺗﺎن ﺗﻮ وڻ ﭨ َﮡ آﮬﻲ وﺻﺎل‪.‬‬
‫א ﺎل‪.‬‬ ‫وچ ﺟﺎ‪ ،‬ﺗﺎ ﻓﺎرغ ﭤﺌ‬ ‫َ‬
‫ورق وﺳﺎرج َ‬
‫ﻋﻘﻞ אُﮀﻠﺞ َ‬
‫آب ۾‪ ،‬ﺗﺎ ﺑِﺮہُ َ‬
‫ﻛﺮﺋﻲ ﺑﻴﺤﺎل‪.‬‬
‫ﺟﻲ ﺗﻮن وﺳﮭ وﺳﻴﻼ‪ ،‬ﮬﻲ ”ﺳﭽﻮ“ َﺳﭻ ﺳﻮאل‪.‬‬

‫‪15‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺳﺎري ڏ ُﻳﮫ ﻧ َﻪ ڏي ڙي‪،‬‬
‫ﻧﮭﻨﺠﻲ دل َ ﺠﮫ َﺳﻨﭝﺎﻟ ‪.‬‬
‫ﭘﺎ ِ‬

‫ﻳﻦء ﺟﻲ‪َ ،‬ﺣﺮف ﺣﺎﻟ َﺌﻲ ﺟﺎ ِﮬﻲ ڙي‪.‬‬ ‫ﮘﺎﻟﮫ ﭘ ُﮁ ﺟﻲ ِﭘﺮ َ‬

‫ِ‬
‫ُאﮀﻞ ﻧ َﻪ ﭠ ِﻜﺮ ِﭜ َ ﺟﺎن‪ ،‬ﻧِ ُ‬
‫ﻴﻨﮭﻦ ﭘﺎڻ َ ﺋﻲ ﺳﺎن ﻧﻲ ڙي‪.‬‬
‫ﺣﺎل ﺟﻮ‪ ،‬ﻗ ُﺮب ُﺳﭹﺎﮢﻦ ﻛﻲ ڙي‪.‬‬ ‫ﻧﮭﻲء َ‬‫ﮬﺎرﻳ ُﻮن‪ ،‬א َ‬
‫ﭘﺎﮢﮭ ِآﮬﻦ ﭘ َﮅرא‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎﻟِﻚ ﺳﻲ ڙي‪.‬‬

‫‪16‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﻲ ُﺣﺴﻦ ﻣﺎرﻳﺎ‪ ،‬ﺳﻮريءَ ﺳﻲ ﺳﻨﭝﺎرﻳﺎ‪ِ ،‬אﻧﮭﻲءَ ﮘﺎﻟﮫ ﮘﺎرﻳﺎ‪،‬‬
‫ﮬﺰאرﻳﻦ ﮬﺰאر!‬
‫‪v‬‬
‫‪62‬‬
 ‫ﺤﻘﻴﻘت‬
‫‪v‬‬
‫ﻳﺎر آﻳﺎ‪ ،‬ﻧﻴﺰن ﺟﻲ ﻧِﻮאﻳﺎ‪ ،‬ﻧِﻴﺌﻲ ِﺳﺮ ﺳﻼﻳﺎ‪،‬‬
‫אُﮬﻲ َ‬
‫ﺗﻨﮭ ﺗﻮ אﮔﮭﺎر‪.‬‬
‫ِ‬
‫َﺟ ِﻨﮭ ﻣﻮج آﺋﻲ‪ ،‬ﺗ َ ِﻨﮭ ُﺳ ِﮅ َﺳﭝﺎﺋﻲ‪ ،‬ﻛﻴﮭﻲ ﮘﺎﻟﮫ ﻛﺎﺋﻲ‪،‬‬
‫ﻟﻨﮕﮭﻴﺎ ﺷﮭﺴﻮאر‪.‬‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫ﻛﻤﺮ ﺟﺎ ﭔ َﮅאﺋﻮن‪ ،‬وري ﻧﺎ ﮀﻮڙﻳﺎﺋﻮن‪ ،‬ﻧ َـﺌﻲ ِﺳﺮ ڏﻧﺎﺋﻮن‪،‬‬
‫ﻻﭤﺎﺋﻮن َﻣﻴَﺎر‪.‬‬
‫َﻣ َﮁﮡ َﮬﭣ َﮬﮣﻲ ﺳﻲ‪ِ ،‬אﮬﺎ ﮘﺎﻟﮫ ﮘَﮣﻲ ﺳﻲ‪ ،‬ﺗﺮيءَ ِﺳﺮ ﮐﮣﻲ ﺳﻲ‪،‬‬
‫ﻛﻴﺎﺋﻮن ﻧِﺜﺎر‪.‬‬
‫ﺟﻦ ﻣﻮﺟﻦ ﭼﮍﮬﻴﺎ ﺳﻲ‪ َ ،‬ﺮن ﻟ ُﮍﮬﻴﺎ ﺳﻲ‪َ ” ،‬אﻧ َﺎא ُﻖ“ ﭘﮍﮬﻴﺎﺳﻲ‪،‬‬
‫ﮐﻨﻴﺎ ِﮬﻦ ُ ﺎر‪.‬‬
‫ِ‬
‫ِﮬﻲ ﻧﻌﺮو ﮬﻨﻴﺎﺋﻮن‪َ ” ،‬אﻧ َﺎא َ ُﻖ“ ﭘ َﮍﮬﻴﺎﺋﻮن‪ ،‬ﻧ َـﺌﻲ ِﺳﺮ َﺳﻠﻴﺎﺋﻮن‪،‬‬
‫ﭤﻴﺎ ﮔﻢ ﻏﺒﺎر‪.‬‬
‫َﻣﺌﻲ ﺟﺎ ﭘﻴﺘﺎﺋﻮن‪ ،‬ﮬﻲ ﺳﮭﺮא ﮘُﺘﺎﺋﻮن‪ ،‬وڏي وک وڌאﺋﻮن‪،‬‬
‫ﭘﺎڙﻳﺎﺋﻮن ﻗ َﺮאر‪.‬‬
‫ﻛﮇﮬﺎن ﺳﻲ‪ِ ،‬אﮬﺎ ِ‬
‫ﺑﺎت ﭘﺎﺳﻲ‪،‬‬ ‫ﭘﮭﻠﻮאن ﭘﺎﺳﻲ‪ ،‬ﻧﻪ ﭤﻴﻨﺪא َ‬
‫َ‬
‫َﮬﻠﻴﺎ ُﺣﻜﻤﺪאر‪.‬‬
‫ﻠﻚ ۾‪ ،‬ﺳﮣﻮ ﺳﭛ ﺧﻠ َ َﻖ ۾‪،‬‬
‫ﻠﻚ ۽ ﻓ َ َ‬‫ﻠﻚ ۾‪َ ،‬ﻣ َ‬
‫ُﻣﻠﻜﺎن ُﻣ َ‬
‫ِ‬
‫ﭘ َﺌﻲ ِﮬﻲءَ ﭘ َ َ‬
‫ﭽﺎر‪.‬‬
‫ﭼﻮٽ ﭼﻠﻴﺎﺳﻲ‪ ،‬وﭸﻲ رﻧﮓ رﻟﻴﺎﺳﻲ‪،‬‬ ‫ﺐ ﮬﻠﻴﺎﺳﻲ‪َ ،‬ﻣﺎري َ‬ ‫ﻣﻨﺠﮭﺌ ُﻮن ُﺣ َ‬
‫ﺗ َ ِﻨﮭ ِﮬﻲ ﺗ َﻨﻮאر‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪63‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ُ‬
‫ِאﮬﺎ אﻋﺘﺒﺎري‪ُ ،‬ﺳﻮري َﺟﻦ ﺳﻮאري‪ ،‬ﻋﺠﺐ ﺧﻮﺷﻲ ﺎري‪،‬‬
‫ﻛﭡﻦ ِﺟﻲ ﻗ َ َ‬
‫ﻄﺎر‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ِ‬
‫ﻧِﺸﺎﻧﺎ ﮐﻮڙﻳﺎﺋﻮن‪ُ ،‬ﻣﻨﮭﻦ ﻧﺎ ُﻣﻮڙﻳﺎﺋﻮن‪ ،‬ﭔﺌﻲ َﮬ َ‬
‫ﭣ ﭔﮅאﺋﻮن‪،‬‬
‫ﻛﭡﺎ ﻗ ُﺮﺑﺪאر‪.‬‬
‫ُ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻨﺼﻮر َﻣﺴ ِ ‪ ،‬ﻛﻴَﺌ ﮔُﻢ َﮬﺴ ِ ‪َ ،‬ﮬﻨﻴﺎﺋ دو َ‬
‫دﺳ ‪،‬‬ ‫ﭤ ِﻲ َﻣ َ‬
‫ﺗﭙﺶ ِﺟﻲ ﺗ َﺮאر‪.‬‬
‫ﺮאﭘﺎء‪ ،‬ڍﻛﻴﺎﺋ ﻟِﮝﻦ ِ‬
‫ﻻء‪،‬‬ ‫ﺒﻠﻲء ﺷﺎﺑﺲ ِآء‪ُ ،‬ﺳﻮرن ﺟﻲ َﺳ ِ‬
‫ﭤﻲ ِﺷ َ‬
‫وﺟﻮدﺋ ُﻮن وﺳﺎر‪.‬‬
‫َ‬
‫ُﻣﻼ ﺳﻮ ﻗﺎﺿﻲ‪ ،‬ﮐﮍي ﻛﻴﺎﺋﻮن ﺑﺎزي‪ ،‬ﻣﻨﺠﮭﻦ ﮔﻨﺆ ﻏﺎزي‪،‬‬
‫ﮐﮍא ﮬﺎ ﺟﻮ ﮭﺎر‪.‬‬
‫ﮬﻨﻴﺌ ﭘ َﺟﻨﮭﻦ ﺗﻲ‪ ،‬ڌﻧﮣ ِﺳ ُﺮ ِﭜﻲ ﺗﻨﮭﻦ ﺗﻲ‪ ،‬ﻧﻪ ُﺳﮅ ﮬﻲ ﺳﭝﻦ ﺗﻲ‪،‬‬
‫ﭤِﺌ َﺳ ُﭻ ﺳﭽﺎر‪.‬‬
‫ﻚ ﺗ َ ِﻨﮭ ﺟﻲ‪ ،‬ﺟﺬب ِ‬
‫ﺟﺎء َﺟ ِﻨﮭ ﺟﻲ‪ ،‬ﻧﻪ ﭘﺮوאھ ﻛﻨﮭ ﺟﻲ‪،‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ِﺳ َ‬
‫رﮐﻲ ﻧِﻲ ﺳﻨﭝﺎر‪.‬‬
‫وڍي ِﺳﺮ ﭜﭵﺎﮢﻮن‪َ ” ،‬אﻧﺎא َﻖ“ وאﮢﻮن‪ ،‬אﮬﻮ ِﺳﺮ ُﺳﭹﺎﮢﻮن‪،‬‬
‫آﮢﻴﻮ ِאﻋﺘﺒﺎر‪.‬‬
‫ﮬﻨﻴﺎﺋ َﮬﻜﻞ ِﮬ َ‬
‫ﻲء‪ ،‬وﺋﻲ ﺗﺎن ﺷﻜﻞ ﮬﻲءَ‪ ،‬ﻧﻪ ﺣﺎﺟﺖ ﻋﻘﻞ ﮬﻲءَ‪،‬‬
‫َﺟﻠﻴﺎ ﺟﻠﻮہ دאر‪.‬‬
‫ڏﻧﺌﻮن ُﻣﻨﮭﻦ َﻣﺘﺎري‪ ،‬ﻧﻪ ﻛﺎڏي ﻧﮭﺎري‪ ،‬ﺳﭩﻴﻮ ِﺳﺮ ﺳﭽﺎري‪،‬‬
‫دﻟﻴﻮن دوﺳﺘﺪאر‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪64‬‬
 ‫ﺤﻘﻴﻘت‬
‫‪v‬‬
‫ِ‬
‫ﺳﭽﻲ ﮘﺎﻟﮫ ﻛﻴﺎﺋ ‪ ،‬ﻧﻪ ﻛﻮڙي ﭼﻴﺎﺋ ‪ ،‬ﻧﺒﺎﮬﻲ ﻧﻴﻨﮭﻦ ﻧﻴﺎﺋ ‪،‬‬
‫ﻛﺎرڻ ﮬﻚ ﻧﻈﺎر‪.‬‬
‫ﺑﺎﮬﻦ ۾ وڌאﺋﻮن‪ِ ،‬‬
‫ﭘﻮء ﺮﻳﻦ ﻟﻮڙﮬﻴﺎﺋﻮن‪َ ” ،‬אﻧﺎא ﻖ“ ﭔﮅאﺋﻮن‪،‬‬ ‫ِ‬
‫ﭤﻲ َﮬﻲ ﮬﻲ ﮬﻮﻧﮕﺎر‪.‬‬
‫ِﭜﻲ ﺑﻐﺪאد ﺳﺎرو‪ ،‬ﻣﮍﻳﻮ ﺑ َﮭﺖ ﭜﺎرو‪ ،‬ﻣﻨﺠﮭﻦ ﻧ َﺮ ﻧﻌﺮو‪،‬‬
‫ﮬﮣﻲ ﮬﻮﺷﺪאر‪.‬‬
‫ِ ِ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﻋﺸﻖ אﻳﻨﺪﺋﻲ‪ ،‬אﭼﻲ ڏאڻ ڏﻳﻨﺪﺋﻲ‪َ ” ،‬ﻣﻦ َو َﻣﺎ“ ﻧ ُ‬
‫ﻴﻨﺪﺋﻲ‪،‬‬
‫َ ِ‬
‫ﻨﺪﺋﻲ ﮔﻞ ﺑﮭﺎر‪.‬‬
‫ﻛ ُ‬

‫‪17‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﮬﭥﺌﻮن ﭘﻴﺘﻮ ﻣﻮن ﺗﺎن ﭘ ُﻣﻐﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ﺟﺎم ﺷﺮאﺑﻮن ﺷﻮري‪.‬‬

‫ﻛﻜﻮري؛‬‫َدور ﮐﺎرאﺋﻲ دل ﮐﻲ ﭤﻮ‪ ،‬ﭼﺸﻤﺎن ﻛﻴﻒ َ‬

‫אﺻﻞ ﮐ َـﺌ ُﻮن ﻣﻨﺼﻮر ﺟﻮ אُﻧﮭﻲءَ‪ ،‬ﻛﺎﭨﻴﻮ ﻛﻨﮅ ﻛﻮري؛‬
‫ﻧﺸﻲ ﻣﻨﺠﮫ ﻧﻮאز ﭤﻲ‪ ،‬ﮔﮭﻮرﻳﻮن ﮬﻲ ﺳﺮ ﮔﮭﻮري؛‬
‫ﺳﺎﻗﻲء ُﺳ ُ‬
‫ﺮכ ﭘﻴﺎرﻳﻮ‪ ،‬آءٌ ﻛﻴﺌﻦ ﭘ ُﭵﺎن ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﭤﻮري؛‬ ‫َ‬ ‫ﺟﻨﮭﻦ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻮ ﭼﻮري‪.‬‬
‫َ‬ ‫ِﭘﻨﮭﺎن ﻛﻴﺎﺋ ﭘﺎڻ ﮐﻲ‪ِ ،‬ﭼﺖ ”‬

‫‪18‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﻮﻧﮑﻲ آﮬﻦ ﻳﺎد‪ِ ،‬ﻣﭡﻴﻮن ﺗﻨﮭﻨﺠﻮن ﮘﺎ ﻴﻮن ﮘﺎ ﻴﻮن !‬

‫‪v‬‬
‫‪65‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﮬﻲ ﺎﮢﻲ ڏوﮬﻦ ِ‬
‫ﮬﺎﮢﻲ‪ ،‬دوﺳﺖ ﭘﮭﭽﺎﺋ دאد؛‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﭘﺎر ﺟﻮ‪ ،‬ﻋﺸﻖ ﻛﺮﻳﻦ אﻣﺪאد؛‬
‫”ﺳﭽﻮ“ آﮬﻲ אوﮬﺎن ﺟﻮ‪ ،‬ﺗ َﻨﮭﻦ ﺟﻲ دوﺳﺖ ﻛﺮﻳﻮ دل ﺷﺎد‪.‬‬

‫‪19‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣ ﻣﺎري‪،‬‬
‫ﺒﺖ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﻣﻴﺎن!‬

‫ور دڳ درد ﺟﻮ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻦ ﺳﭛ ﻛﺎ وאٽ وﺳﺎري؛‬

‫ِﮔﻼ ۽ ﻏﻴﺒﺖ ﺟﻲ‪ِ ،‬ﺳﺮ ﺗﻲ ﮐﻨﻴﻢ ﮐﺎري؛‬
‫ﭼﻨﮉ אُﭜﺮي آﺋﻴﻮ‪ ،‬وﻳﺌﻲ ﺳﭛ َאﻧﮅאري؛‬
‫ِﻣﮍﻧﻲ ِﻣ ِﭩﻴﺎﮢﻦ ۾‪ ،‬ﻧِﻴﻨﮭﻦ ﻛﺌﻲ ﻧِﺮوאري‪.‬‬

‫‪20‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺟﺎ ﭼﻮڻ ﺟﻴﮭﻲ ﻧﺎھ‪،‬‬
‫ﺳﺎﺋﻲ ﻛﻴﺌﻦ ﭼﻮאن؟‬

‫ِ‬
‫ﻛﺎء؛‬ ‫ﮘﺠﮭﻲ آﮬﻲ ﮘﺎ ﮍي‪ ،‬ﻛﻨﮭﻦ َ‬
‫ﻛﻞ ﻧﻪ آﮬﻲ‬
‫אوڏي ﻧﺎھ ﭘ َﺮوڙ ﮐﻲ‪ ،‬و ﮭﻲ ﻧﻪ وﻳﺴﺎھ؛‬
‫ِ‬
‫ﻛﭙﺎء؛‬ ‫ُﮬﺌﮍي ُﺳﮅ ﺣﻼج ﮐﻲ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻦ ِﺳﺴﻲ ﻛﻮڏ‬
‫ﮬﻮء ِ‬
‫ﮬﻮאء؛‬ ‫ِ‬ ‫ﭘﻮڻ آﮬﻲ אوﻧﮭﻦ ۾‪ ،‬ﺟ‬
‫ِ‬
‫ﻣﻨﺠﮭﺎء‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ِﺳﺮ ﻧﻪ َﺳﻠﮡ ﺟﻮ‪ ،‬ﺳﻮ ﺗﺎن ﺳﭛ‬
‫‪v‬‬
‫‪66‬‬
 ‫ﺤﻘﻴﻘت‬
‫‪v‬‬
‫‪21‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺟﻨﮭﻦ دل ﺗﻲ آﮬﻲ ﺟﻮش‪،‬‬
‫ﺳﺎ دل ﺳﻮرن ﺳﺎن ﺳﻨﺮي‪.‬‬

‫آءٌ ﮬﮇ ﮔﮭﻮري אُن ﺗ َﺌ ُﻮن‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ ﺗﻲ ﺟﻮش ﺧﺮوش؛‬

‫ﮘﺎﻟﮫ ﮘﺮﮬﮡ ﻛﮭﮍي‪ ،‬ﺧﻠﻖ אﮘـﺌ ُﻮن ﺧﺎﻣﻮش؛‬
‫אﺛﺮ אُﮬﻲ ﻋﺸﻖ ﺟﺎ‪ ،‬אول وﭸﺎﺋﻲ ﮬﻮش؛‬
‫ﺳﺎﻟﻚ ُﺳﮏ ﻧﻪ ﺳﺮﮬﺎ‪ ،‬ﮔﻮﻧﺪر ڏي ﻛﻦ ﮔﻮش؛‬
‫ۡ‬
‫” َﺧﻠ َ َﻖ אﻻ ِ َﻧﺴ َ‬
‫ﺎن َﻋﻠﻰٰ ُﺻﻮرﺗ ِ ٖﮧ“ ﭘﺎدﺷﺎﮬﻲ ﭘﻮش؛‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺳﻮريءَ وﭸﺎﮢﺎ ﺟﻲ‪َ ،‬ﻣﻲ ۾ ﭤﻴﺎ ﻣﺪﮬﻮش‪.‬‬
‫َ‬ ‫”‬

‫‪v‬‬
‫‪67‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫داﺴﺘﺎن ﭙﻬرﻴون‬
‫‪1‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﺮي ﻣﺎٺ ﭘ َـﺌﻲ َرﮬﻲ؛‬ ‫ﻧﺎﮬﻲ وﻳﭽﺎريءَ َو ُس‪ ،‬ﺟﻮ َ‬
‫ﻮر ِن ﮔَ ُﺲ؛‬
‫ﻛ ِﻨﮭ َﮀﻦ ﻧﻪ ﮀﮇﻳﻮم‪ ،‬ﺳﻨﺪو ﮔَ َ‬
‫َ‬
‫ڏوﻧﮕﺮ ﻣﻨﺠﮭﺎن ڏَ ُس‪ ،‬ﭘﻮﻧﺪم ﮬﻮت ﭘ ُﻨﮭﻮنءَ ﺟﻮ‪.‬‬
‫‪2‬‬
‫َو ُ ﻻﻟ َ ُﻦ ِ‬
‫ﻟﻮء‪ِ ،‬ﮬﻲءَ َא ِ‬
‫ﮢﺎﺳﻲ ﻧﻨﮉ ۾؛‬
‫ﭜ ُﻠﻲءَ ﮬﻴﺌﻦ ﻧﻪ ﭜﺎﻧﺌﻴﻮ‪ ،‬ﭘﻴﻮ ﭘﺮوڙڻ ُ ِ‬
‫ﭘﻮء؛‬
‫ﮬﻮء‪ ،‬ﺗﺎ ُﺳﮏ ﮔُﺬאرﻳﻮن ڏﻳﻨﮭﮍא‪.‬‬‫ﮬﻮت َوﭨِﻢ ﺟﻲ ِ‬ ‫ُ‬
‫‪3‬‬
‫ﻣﻨﮭﻦ ڏﻳﺌﻲ آﻳﺎم‪ ،‬ﺟﺒﻞ ﺟﮭﺎﮘﮡ ﻛﻴﭻ ﺟﺎ؛‬
‫ﺗﮭﻤﺖ ﻟﻮכ ﺟﺎ‪ِ ،‬ﺳﺮ َﭼﮝﺎ ﭼﺎﻳﺎم؛‬
‫ﻃﻌﻨﺎ َ‬
‫ﻠﻲء ﭜﺎﻳﺎم‪ِ ،‬ﺳﮭﺮא ُﺳﻮر ﭘﺮﻳ َ ِﻦ ﺟﺎ‪.‬‬
‫ﭜ َﺖ ﭜ َ َ‬
‫‪4‬‬
‫ﮬﻲء ِﺎﮢﻲ ﻧﺎل‪ ،‬ﺳﻨﮕﺖ ِ ﻮ ﺳﺎﭤﻴﻮ!‬
‫َ‬
‫אﻳﻨﺪي ﭘ ُﭡﻲءَ آن ﺟﻲ‪ ،‬ﺟﻴﮭﻲ ﺗﻴﮭﻲ ﺣﺎل؛‬
‫ِ‬
‫ﮬﻮﺗﻴﺎﮢ ِﻦ ۾؟‬ ‫ِﮬﻦ ﮘﻮﻟﻴﻨﺪڙ ﺟﻲ ﮘﺎﻟﮫ‪ ،‬ﻛﺎ ﮬﺌﻲ‬
‫‪5‬‬
‫‪v‬‬
‫‪68‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ُرﺋﮡ زאرو زאر‪ ،‬رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن آھ ﻣﻮن؛‬
‫ﻳﺐ وﻳﻮ‪ِ ،‬ﮬﻨﻴﮍي َﻣﻨﺠﮫ ﮬﺰאر؛‬
‫ﮐﻮڙي ﻛﺎن ﻗﺮ ُ‬
‫ﮬﻦ ﮔﻮ ءَ ﺟﻲ ﮔُﻔﺘﺎر‪ ،‬ﻛﺎ ﭔ ُﮅﻳ َ َﻮ ﭔﺎروﭼﻦ ۾؟‬
‫‪6‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﺎﮬﻞ آﮬﻲ ﻛﻴﭻ ڏي؛‬ ‫وﭸﮡ ذوق ﺿﺮور‪ِ ،‬ﮬﻦ‬
‫ڏﺳﺎن ﺷﺎل אﮐ ﺳﺎن‪ ،‬ﮬﻮﺗﺎﮢﻮ ُﺣﻀﻮر؛‬
‫ﮅو ﭔﺎروﭼﻦ ۾؟‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﻛﻮ َﻣﺬﻛﻮر‪ ،‬ﭔ ُ َ‬
‫‪7‬‬
‫ﺳﺒ َﻴﻞ‪َ ،‬אﻧﺪر ﻣﻨﺠﮫ ﻋﺠﻴﺐ ِﺟﻲ؛‬
‫ﺳﺮﺗﻴﻮن ﺳﻚ ِ‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن ﭤﻲ ﻛﺮﻳﺎن‪ ،‬زאرﻳﻮن ﻣﻨﺠﮭﺎن ِز َﻳﻞ‪،‬‬
‫ﮬﻦ ﻛﻤﻴ ءَ ﺟﻲ ِﻗ َﻴﻞ‪ ،‬ﻛﺎ ﮬﺌﻲ ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻦ ۾؟‬
‫‪8‬‬
‫ﻳﭽﺎريء ﮐﻲ؛‬
‫َ‬ ‫ِﭘﺮﻳﻦ ڏﻳﺌﻲ ﭘ ُﻮر‪ ،‬وﻳﺎ و‬
‫ﺷﻌﻮر؛‬
‫ﺗﻨﮭﻦ دﻧﻴﺎ ﺟﻮ ُدور ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﺳﭝﻮ ﺷﻮق ُ‬
‫ﮅو ﭔﺎروﭼﻦ ۾؟‬ ‫ُ‬
‫ﻣﺬﻛﻮر‪ ،‬ﻛﻮ ﭔ ُ َ‬ ‫ﺌﻲء ﺟﻮ‬
‫ﮬﻦ ُﻣ َ‬
‫‪9‬‬
‫ريء ﻛﺮ ﺗﻨﮭﻦ ﮔﻮ ‪ ،‬آﮬﻴﺎن آرﻳﺎﮢﻲ َء ﺟﻲ؛‬
‫َ‬
‫ﺟﻮ ڏﻧﺎﺋﻮن ِڏﻳﻞ ﮐﻲ‪ ،‬ﺳﻮ ﺟﮭﻠﻴﻢ ۾ ﺟﮭﻮ ؛‬
‫ﻧﮭﻲء ﺟﻲ ﭔﻮ ‪ ،‬ﻛﺎ ﭔ ُﮅ َﻳﻮ ﭔﺎروﭼﻦ ۾؟‬
‫ﮬﻦ ﭔﺎ َ‬
‫‪10‬‬
‫‪v‬‬
‫‪69‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺳﺎرﻳﻮن ﭘﮁﻲ َ‬
‫ﺳﺎٿ‪ ،‬ﺳﻨﺪﻳﻮن ﻛﻴﭽﻦ ﺧ ون؛‬
‫ﻛﻴﭽﻴﮍن ﮐﻲ ﻛﺎ ﺗﻪ؛‬
‫َ‬ ‫ﮬﻴﮇي אﭼﮡ ﺟﻲ ﮬﺌﻲ‪،‬‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﭜﻲ َﻣﺼﻠﺤﺎت‪ ،‬ﻛﺎ ﭔ ُﮅﻳ َ َﻮ ﭔﺎروﭼﻦ ۾؟‬
‫‪11‬‬
‫ﻟ َﻜ ڏﻳﺌﻲ ﻟ َﺖ‪ ،‬ﭘﺎڻ ﺋﻲ ﻛﺮﻳﺎن ﭘﮅرو؛‬
‫ﺳﺎرو وﻧﺪر ُووڙﻳﺎن‪ ،‬ﺟﻴﮇﻳﻮن ﻛﺎرڻ ﺟﺖ؛‬
‫ِ‬
‫ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻦ ۾؟‬ ‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﻛﺎ َﻣ ِ‬
‫ﺼﻠ َﺤ َﺖ‪ ،‬ﮬﺌﻲ‬
‫‪12‬‬
‫ﻛﺮي ﺳﺎٿ ﺳﻮאل‪ ،‬ﺗﻪ ﻛﻴﭽﻦ ﺟﻲ ﻛﺎ َ‬
‫ﻛﻞ ڏﻳﻮ؛‬
‫ﺟﺎ ﮀﮇﻳﺎﺋﻮن َﮀﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻮﭨﮡ ﺗﻨﮭﻦ ﺎل؛‬
‫ﻳﺎﮢﻲء ري‪ ،‬ﮬﮭﮍא ﭤﻴﮍم ﺣﺎل؛‬
‫َﮬﻲ َﮬﻲ آر َ‬
‫ﺳﻨﺪي ِﮬﻦ ﺳﻨﭝﺎل‪ ،‬ﻛﺎ ﮬﺌﻲ ﮬﻮﺗﻴﺎﮢ ۾؟‬
‫‪13‬‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن َرت‪ ،‬אوﺗﮡ آ ُאن ري؛‬
‫آﻳﻞ ﻋﺸﻖ ﻋﻠﻴﻞ ۾‪ ،‬ﺷﺎل ﻧﻪ ﭘﻮي ﻗ َ ُﻂ؛‬
‫ﺟﺒﻞ ﺳﭛ ﺟﮭﺎﮘﻲ وﭸﻲ‪ ،‬ﺟﻴﮇﻳﻮن ڏﺳﺎن َﺟ ُﺖ؛‬
‫ِﮬﻦ ُﻣﺌﻲءَ ﺟﻮ َﻣ ُﺖ‪ ،‬ﭘﻮي ﻣﺬﻛﻮر ِﭘﺮﻳﻦ ۾‪.‬‬
‫‪14‬‬
‫َאﺛﺮ ﻛﻴﻮ َאﻓﺴﻮس‪ُ ،‬ﻣﺌﻲءَ ﺟﻲ ِﻣ ُﺮن ﮐﻲ؛‬
‫ﻮد ﺗﻨﮭ ﺟﻲ ﺟﻮش‪ ،‬ﺳﺎرو روح رﺗﻴﻮن ﻛﻴﻮن‪.‬‬
‫ُﺟ َ‬
‫‪v‬‬
‫‪70‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫‪15‬‬
‫ﮔﻮﻧﺪر ﮔﺬאرﻳﺎم‪ ،‬ﺳﻲ ﺗﺎن ﭜﻼ ڏﻳﻨﮭﮍא؛‬
‫ﺳﭛ ﻛﻨﮭﻦ ﺳﺎﻋﺖ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﭤﻲ ﺻﺤﻲ ﺳﺎرﻳﺎم؛‬
‫ﮬﻲ ﻛﺸﺎﻻ ﻛﺎرﻳﺎم‪ ،‬ﺳﺎﻋﺖ ﮬﻚ ﮭﮡ ﺟﻲ‪.‬‬

‫‪1‬‬ ‫ﺌ‬
‫ڏوﻧﮕﺮ آﮬﻲ ﻧﻲ ڏَ ُس‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﮬﺎرﻳﻮن ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﮬﻮت ﺟﻮ‪.‬‬

‫ﮬﻼن ﺗﻪ ﮬﻠﮡ ﻧﻪ ﭤﺌﻲ‪ ،‬ﻧﺎھ وﻳﭽﺎريءَ ﺟﻮ َو ُس؛‬

‫ﻛﺎﻛﻴﻮن آﮬﻲ َ‬
‫ﻛ ُﺲ؛‬ ‫ِ‬ ‫روھ ۾‪،‬‬
‫رאﺗﻴﻮن رﮬﮡ َ‬
‫ﻛﻴَﮍو ﻋﺸﻖ ﻋﺠﻴﺐ ﺟﻲ‪ِ ،‬ﮬﻨﻴَﮍي ﻣﻨﺠﮫ َﮬﻨﺒَ ُﺲ؛‬
‫ِ‬
‫آﮬﻲ ﻋﺠﻴ ﺟﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ِﺳﻚ َﺳ ُ‬
‫ﺮس‪.‬‬

‫‪2‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﻦء ﮐﻲ ڏﻳﺞ ﮬﻲ ﻧﻴﺎﭘﻮ‪.‬‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﭘﺎﻧﮅﻳﺌﮍא‪ِ ،‬ﭘﺮ َ‬
‫ﮬﻲء ﻛﻴﭻ ﻛﻨﺪي ﻛﺎﭘﻮ؛‬
‫ڏﻳﺌﻲ ﺑﺎھ ﭜﻨﭝﻮر ﮐﻲ‪َ ،‬‬
‫ُ‬
‫ﻻﻛﻮن آﮬﻲ‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﺳﺎﮢﻦ ﺳﻴﺎﭘﻮ؛‬ ‫َאﺻﻞ‬
‫ﮀﻮريء ﺗﻲ ﮀﺎﭘﻮ؛‬
‫َ‬ ‫آﮬﻲ אوﮬﺎن ﺟﻮ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﮬﻦ‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﺒﻮﺑﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﭔﻴﻮ ڏﻳﺞ ﻧﻪ ڏورאﭘﻮ؛‬
‫ﺟﻲء ﺟﻮ ﺟﻴﺎﭘﻮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﭽﻮء“ ﮐﻲ‪ ،‬ﺗﻮن‬
‫َ‬ ‫ﺳﺪא آﮬ ”‬

‫‪v‬‬
‫‪71‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪3‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭘﺮي ﭤ ﻧﻪ ﺷﺎل‪ ،‬ﭘﺮﻳﻦ ﭘﺎڙﻳﭽﺎ ﭘﺮڏﻳﮭﻲ!‬

‫ﺳﺎﮢﻦ ﭤﻴﺲ ﻧﻪ ﺳﻨﮕ ‪َ ،‬ﮬﻲ َﮬﻲ ﮬﮭﮍي ﺣﺎل؛‬

‫ِ‬
‫ﻛﻴﮍم ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﺟ ِ ﺳﺎن ﻣﻮن ﺟﺎل؛‬ ‫َﺟ‬
‫دوﺳ ﺑﻨﺎ دﻳﺲ ۾‪ ،‬ﺟﻴﺌﮡ ﻣﻨﺠﮫ ﺟﻨﺠﺎل؛‬
‫ﻧﮭﮍي‪ ،‬ﮬﻮ ﺟﻲ ُ‬
‫ﻛﮭﻲ وﻳﮍم ﻛﺎل؛‬ ‫ﻛﻨﮭﻦ در ڏﻳﺎن دא ِ‬
‫ﻛﻴَﮍم ﻛﻴ א‪ ،‬אُﻧﮭﻦ ﻛﺎڻ ﻛﺸﺎل؛‬
‫ﻛﻮڙﻳﻦ َ‬
‫ﺳﻲ ﺋﻲ ”ﺳﭽﻮ“ آﺋﻴﺎ‪ ،‬ﺟﻦ ﻟ َﮗ وﺟﮭﺎ ﻓﺎل‪.‬‬

‫‪4‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭜﻴﻨﺮ ﮬﻲ ﭜﻨﭝﻮر‪َ ،‬אﺳ ﮀﮇي وﻳﻨﺪאﺳﻮن!‬

‫وس ﻧﻪ آﮬﻴﺎن ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﭜﻠﻮ ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﭘﻮرن ِ‬

‫ﻛﻴَﮍو ﭘﻮر‪،‬‬
‫ِﮬﺖ رﺗﻲ ﻧﻪ رﮬﻨﺪאﺳﻮن‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﺟﺎء ﻋﻘﻞ ﺟﻲ ﻧﺎھ ﻛﺎ‪ ،‬ﭜﻠﻮ ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻋﺸﻖ ڏﻳﮑﺎرﻳﻮ ﮬﺖ زور‪،‬‬
‫ُאﮬﻲ وﭠﻲ وﻳﻨﺪאﺳﻮن‪.‬‬
‫ﺗﻮر‪،‬‬
‫ﻚ ُ‬ ‫ﻛﻨﺪﻳ َﺲ ِﭘ َﺮ ﺟﻮ‪ ،‬ﭜﻠﻮ ﻣﻴﺎن‪َ ،‬ﮀﮇي ﭔﻴﻮ ﺗ َ َ‬
‫ﭘﻮرﮬﻴﻮ َ‬
‫َאﺳ ﺟﺎ ﻛﻲ ِﺟﻴﻨﺪאﺳﻮن‪.‬‬
‫ﻛﻴﭻ ۾‪ ،‬ﭜﻠﻮ ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻻﮬﻲ ِﮬﻨﺌ ﺟﻮ ُ‬
‫ﮬﻮر‪،‬‬ ‫َ‬ ‫ِ‬
‫ﻛﺎﻛﻴُﻮن َوﭸﻲ‬
‫ﻳﻨﺪאﺳﻮن‪.‬‬
‫ک ڏورאﭘﺎ ڏ ُ‬ ‫ڏُ َ‬

‫‪v‬‬
‫‪72‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﺷﻮر‪،‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ڏﭠﻲ َﺳ َﭵﮣ َﻦ‪ ،‬ﭜﻠﻮ ﻣﻴﺎن‪َ ،‬‬
‫ﺷﻮق َﻣﭽﺎﻳﻮ ُ‬
‫ﺗ َﻦ ﺟﻲ ﭘﮑﻲ ﭘ َ ُ‬
‫ﮭﻨﺪאﺳﻮن‪.‬‬

‫‪5‬‬ ‫ﺌ‬
‫آﮬﻲ وﻳﭽﺎري ﻛﺎ َو ِس‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﺗﻮﮐﻲ ﻣﻌﻠﻮم ِﻣﮍﻳﻮﺋﻲ!‬

‫ﻛﺠﻮ ﮔَ ِﺲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬

‫َ‬ ‫وﻳﭡِﻲ آﮬﻴﺎن وאٽ ﺗﻲ‪ ،‬ﮔﻮ ِ‬
‫ﺳﺎرو ِو ُﻧﺪر ووڙﻳﺎن‪ ،‬ڏאﮬﺎ ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﻲ ڏَ ِس‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫وح ﻧﻪ َא َﭼﻦ َر ِس‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ﻨﭝﻮر ﺟﺎ‪ُ ،‬ر َ‬ ‫ﻣﺎﮢﮭﻮ َﺷﮭﺮ ﭜ َ َ‬
‫ﭘﻮء ِﭘﺮﻳ َﻦ ﮐ َـﺌ ُﻮن‪ ،‬آﻫﻲ ﭜ َﻨﭝﻮرאن ﺑ َ ِﺲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫” َﺳﭽﻮ“ ِ‬

‫‪6‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﮘﻮٺ ﺳﺎري ﺟﻮن َﮘﻠﻴُﻮن ﮘَﻠﻴُﻮن‪ ،‬وو‪ ،‬ﻧِ ُﺖ ِڏ َﺳﮡ ﻣﻮن ﮐﻲ آﺋﻴﻮن‪.‬‬
‫َ‬

‫َرت روﺋﮡ ﮐـﺌ ُﻮن אُﮬﻲ َאﮐِﮍﻳ ُﻮن‪ ،‬ﻛ ﺳﻲ َﺟ َ‬

‫ﮭﻠﺠﻦ َﺟﮭﻠﻴﻮن َﺟﮭﻠﻴﻮن‪.‬‬
‫ﻛﻴﭽﺌﮍن ُﺟﻮن َوري ﻗ َﻄﺎرون‪ ،‬ﮬﻴﮇي ﭔ ُﮅﻳﻮﻧﺴ َﮬ ِﻠﻴﻮن َﮬ ِﻠﻴﻮن‪.‬‬
‫وﺳﺮن ﮘﺎ ﻴﻮن ُאﮬﻲ‪َ ،‬‬
‫ﻳﺎر َﺳ َﭵﮡ ﺟﻲ ﺗﻮ َﺳ ِﻠﻴُﻮن َﺳ ِﻠﻴُﻮن‪.‬‬ ‫ﺳﻲ ﻧﻪ َ‬
‫درد ِﻓ َ‬
‫ﺮאق ﺟﻮن‪ُ ،‬ﮀﻮھ ڏאڍي َﻣﺌ ُﻮن َﮀ ِﻠﻴﻮن َﮀ ِﻠﻴﻮن‪.‬‬ ‫ﭼﺎڙﮬﻴﺌﻲ َאﺳﺎن ﺗﻲ َ‬
‫ِ‬
‫ﻳﺎر ﭜ َﻼ‪ ،‬ﻛﻴﺌﻲ ﭜ َ ِـﻠﻴﻮن ﭜ َ ِـﻠﻴﻮن‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺳﺎن‪َ ،‬‬
‫َ‬ ‫روز َאزل ﮐ َـﺌ ُﻮن َ‬
‫ﻛ َﻴﻮ ”‬

‫‪7‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﮬﻮت אﭼﺞ ﮬﺖ ﮬﺎﮢ ‪ ،‬ﭘﻨﮭﻨﺠﺎ ڏک ڏَﺳﻴﻨﺪﻳﺲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪73‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫دوﺳﺖ אوﮬﺎ ِ ﮍي آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﺳﺎﺋ ﻟﮗ ُﺳﭹﺎﮢ ‪،‬‬
‫ﭘﺎڻ ﮔﻮﻟِ َ ﮔَﮇﻳﻨﺪﻳﺲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ﻧﺎنء ﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫ﮬﻲء َ‬‫ﺗﻮن ﺗﺎن ﺻﺎﺣﺐ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪َ ،‬‬
‫ﺗﻮﮐﻲ ﺳﺎﺋ ﺳﮇﻳﻨﺪﻳﺲ ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ﭘ َﮑﺎ ﭘ َﮑﻦ ﺳﺎﻣﮭﺎن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬آرﻳﺎﮢﻲ ﻣﻮن آﮢﻲ‪،‬‬
‫ﺗﻮﮐﻲ אوڏא אڏﻳﻨﺪﻳﺲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ﺐ َﻣﻨﺠﮭﺆن ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫ﭡﻲء ﻟﮙﺲ ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ُ ،‬ﺣ َ‬
‫ﭘُ َ‬
‫آءٌ ﻛﺎ ﭘﺎ ُﻧﺪ ﮀﮇﻳﻨﺪﻳﺲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬
‫ﺳﭽﻮ אُوﺗﻲ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ِ ،‬ﭘﻨﺒﮣﻦ ﻣﺎن ﭘﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫ڏک ڏورאﭘﺎ ڏﻳﻨﺪﻳﺲ ﻣﻴﺎن‪.‬‬

‫‪8‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﮬﻮت ِﭘﺮﻳﻦ ﮬﻜﻮאري‪ُ ،‬ﻣﻮﻧﮑﻲ אﭼﻲ ِﻣﻠﺞ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬
‫َ‬

‫ڏورڻ ُ ﻣﻮن ﻧﻪ ﭤﺌﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪ ،‬آءُ אوري ﺗﻮن آري‪.‬‬

‫ڏوﻧﮕﺮ َ‬
‫ﭽﻲء ﭘﺎﺋﻲ ﻛﭙﮍو‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪ ،‬زور ﻛﺮﻳﻨﺪس زאري‪.‬‬
‫ِﮘ َ‬
‫ﺟﺎ אوﮬﺎ ﮍي ﻛﻮﭠﺠﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪ ،‬ﺳﺎ ﺗﻮ ﻛﻴﺌ َﻦ وﺳﺎري؟‬
‫ﺑﺎر ﺑﺮھ ﺟﻮ ﺑﺎري‪.‬‬
‫ﮬﻴﺠﺆن ﮐﻨﻴﻢ ﺳﺮ ﺗﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪ُ ،‬‬
‫وﻳﭡﻲ ڏﺳﺎن وאﭨﮍي‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪ ،‬ﻣﻮ ﮫ َאوﮬﺎن ﺟﻲ ﻣﺎري‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺳﻨﺪو ﺳﭵﮣﺎ‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪ ،‬ﭤﻴﻮ ُ‬
‫ﻓﺮאق ﻓﺮאري‪.‬‬ ‫َ‬ ‫”‬

‫‪v‬‬
‫‪74‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫‪9‬‬ ‫ﺌ‬
‫آﻳ َﺲ آءٌ ﻛﻲ אوڏي‪ ،‬ﺟﮭﺎﮘﻴﺎ ﻣﻮن ﺗﺎن ﺟﺒﻞ َ‬
‫ﺟﺎل!‬

‫ِ‬
‫ﻛﻮڏي‪.‬‬ ‫ﻛﻴﭽﻦ ﺟﻲ آءٌ‬
‫ِ‬ ‫ﺳﮭﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬آﮬﻴﺎن‬
‫ﺟﻲ ﻣﻮن ِو َ‬
‫ُﺣﺐ ﺟﻨﮭﻦ ﺟﻲ ﮬﻮت ﮐﻲ‪ ،‬درد ﻧﻪ ﭔﺌﻲ َ‬
‫ﻛ ِﻨﮭﻦ ِ‬
‫ڌوڏي‪.‬‬
‫ﮬﻮت ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﺳﻮ ِ‬
‫ﮬﻮڏي‪.‬‬ ‫ﻛﻴﺌﻦ ﻛﺮﻳﺎن آءٌ ﻛﺎﻛﻴﻮن‪ُ ،‬‬
‫ﻟﻮڏي‪.‬‬ ‫رد ﺟﻨﮭ ﮐﻲ دوﺳﺖ ﺟﻮ‪ ،‬ﻟ َ َ‬
‫ﻜﻦ َﺳﺎ ﻧﺎ ِ‬ ‫َد ُ‬
‫ﮔﺎھ ﻛﻨﺪﻳﺲ ﭔ َﮅي ِ‬
‫ﮔﻮڏي‪.‬‬ ‫ﺳﻴﮣﻦ ﺧﺎﻃﺮ ُﺳﮡ ”ﺳﭽﻮ“ ڙي‪ُ ،‬‬

‫‪10‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِوﻳ َﮍא ﺟﻲ وﮢﻜﺎر‪ ،‬אﭸﺎ وري אﻳﻨﺪא ﺳﻲ!‬

‫ﻛﻲ ڏﻳﻨﮭﻦ ﭘﮭﭽﮡ ﻛﻴﭻ ۾‪ ،‬ﻗﺼﺪ ﻛﻨﺪא ﻛﻮﮬﻴﺎر‪،‬‬

‫َאﺳ ﻛﺎڏي ﻧﻪ وﻳﻨﺪאﺳﻲ‪.‬‬
‫ﭴﺎﮢﻲ ِﮬﻦ ﭘﺎر‪،‬‬ ‫ِ‬
‫ﭘﻮء ﻣﻨﮭﻦ رﮐﻲ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﭘﺎﮢﺆن ِ‬
‫َאﺳ ﻛﺎڏي ﻧﻪ ﭤﻴﻨﺪאﺳﻲ‪.‬‬
‫ﺟﻲء ﻧِﻲ ﭘﻴﮍو ﺟﺎر‪،‬‬
‫َ‬ ‫آﻳﺎ ﭴﺎﮢﻲ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪،‬‬
‫ﻧﻴﻨﮭﻦ ﻧﻴﺒَ ُﮫ ﻧﻴﻨﺪאﺳﻲ‪.‬‬
‫ﻛﺘﮡ وאري ﻛﺎر‪،‬‬‫ﮬﺎﮢﻲ ”ﺳﭽﻮ“ ﻣﻮن ﮐ َـﺌ ُﻮن وﺳﺮي‪َ ،‬‬
‫אﺳ ﺟﺎ ِ‬
‫ﻛﻲ ﺟﻴﻨﺪאﺳﻲ‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪75‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪11‬‬ ‫ﺌ‬
‫ُאﮬﻲ ﻛﮭﮍي ﻃﺮف وﻳﺎم‪ ،‬آءٌ ﮘﻮٺ َر ِﮬﻴﺲ َﺳﭛ ﮘﻮ !‬

‫ﻋﺸﻖ ﺗﻪ ﻋﺎﺷﻘﻦ ﺟﺎ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪َ ،‬אﮘﮭ ﭤﻲ ﭔﮅאم‪،‬‬

‫ﮬﺎﮢﻲ ﭨﻮ ءَ َﻣﻮن ﺳﻮ ﭨﻮ ‪.‬‬
‫ﻛﻮھ ﺗﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن ﻛﻴﭽﺌﮍن ﻛﻴﺎم‪،‬‬
‫َ‬ ‫ﻛﻮﻛﺎن ﭼﮍﮬﻲ‬
‫ﮬﺎﮢﻲ ﮀﻮ َء َﻣﻮن ﺳﻮ ﮀﻮ ‪.‬‬
‫ڏورﻳﻨﺪي ﻣﻮن ڏوﻧﮕﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﺳﺮﺗﻴﻮن ﺳﺎل ﭤﻴﺎم‪،‬‬
‫ﮬﺎﮢﻲ رﻣﺰ ﻟﮅي ﻣﻮن رو ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻞ“ آءٌ ﺗﺎن ﻧﺎﮬﻴﺎن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﺳﺎري ُﺳﮅ ﭘ ُﻴﺎم‪،‬‬
‫ِאﺗﻲ ﭘﺎڻ ﭔﺎروﭼﻞ ﭔﻮ ‪.‬‬

‫‪12‬‬ ‫ﺌ‬
‫وאٽ وﻧﺪر ﺟﻲ ﻛﻮ ڏَﺳﻲ‪ ،‬وو ڏَﺳﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﺟﻴﮇﻳﻮن!‬

‫ﺳﭙﺮﻳﺎن ﺟﻲ ﺳﺎٿ ﺟﺎ‪ ،‬آﮬﻴﻮن ﺳﻮ ﻋﺎﺷﻖ َאﺳﻲ‪ ،‬وو َאﺳﻲ‪.‬‬

‫ُﺳﮅ ﺗﻨﮭﻦ ﮐﻲ ُﺳﻮر ﺟﻲ‪ ،‬ﭴﺎم ﭘ ُﻨﮭﻮن ﺟﺎ ﭘ َﺴﻲ‪ ،‬وو ﭘ َﺴﻲ‪.‬‬
‫ﺧﺎن وﻳﻮ دل ﮐ َﺴﻲ‪ ،‬وو ﮐ َﺴﻲ‪.‬‬
‫وﮬﺎن ﻛﻴﺌﻦ ﭜﻨﭝﻮر ۾‪ُ ،‬‬
‫ِﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي ﭘﺎر ڏَﮬﻮن‪َ ،‬‬
‫ﻣﺎن ﻛﻮ رﮬ َرﺳﻲ‪ ،‬وو َرﺳﻲ‪.‬‬
‫ﮬﻴﻜﻨﺪ ﭤﻴﺎن ﺟﻲ ﮬﻮت ﺳﺎن‪ ،‬ﮬﻴﻨﺌﮍو ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ َﮬﺴﻲ‪ ،‬وو َﮬﺴﻲ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻲ ﺳﺎﻧﻮڻ وאﻧﮕﺮ‪ ،‬ﺑِﺮھ ﺟﻮ ﺑﺎدل َوﺳﻲ‪ ،‬وو َوﺳﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ِﺳﺮ ”‬

‫‪v‬‬
‫‪76‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﺌ ‪31‬‬
‫ﻧﺎھ وﻳﭽﺎريءَ ﺟﻮ وس ﻧِﻲ‪ ،‬ﺗﻮﮐﻲ ﻣﻌﻠﻮم ِﻣﮍﻳﻮﺋﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬

‫ﻛﻤﻴﮣﻲء ﮐﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ڏوﻧﮕﺮ ﺳﻨﺪو ڏَس ﻧِﻲ‪.‬‬

‫َ‬ ‫آﮬﻲ ِﮬﻦ‬
‫ﮀﮇي ڏوﻧﮕﺮ ڏאﮐﮍو‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬وﻳﮍﮬﻲ אﺳﺎن ﺟﻲ َوس‪ ،‬ﻧِﻲ‪.‬‬
‫ُ‬
‫ﺣﺎل ِﮬﻦ ﺟﻮ ِﮬﻴﮣﻮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﭘﺎڻ ﭘﻨﮭﻮن َאﭼﻲ ﭘ َﺲ‪ ،‬ﻧِﻲ‪.‬‬
‫ﺟﺎت ۾‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﺗﻮن ﺳﺎﻧﻮل آﮬ َﺳﺮس‪ ،‬ﻧِﻲ‪.‬‬
‫ﭔﺎروﭼﺎﮢﻲ ِ‬
‫ِ‬

‫‪41‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﻮن وٽ ﮬﻮ ﻣﮭﻤﺎن‪ ،‬ﭜﻠﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪َ ،‬אﭸﺎ ﻛﺎﻟﮫ ﻗﺎﻓﻠﻮ!‬

‫َאﭤﻢ אوﭠﺎرن ﺟﻮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬آﻳﻞ ڙي َאرﻣﺎن‪.‬‬

‫ُ‬ ‫ِ‬
‫ﮐﻲء ﮐﻲ وﻳﺎ‪ ،‬ﺳﻮرن ﺟﻮ ﺳﺎﻣﺎن‪.‬‬‫َ‬ ‫ڏ‬ ‫ﻲ‬ ‫ڏﺋ‬
‫ﮬﻲء ﺣ אن‪.‬‬
‫لء‪َ ،‬ﮬﻲ َﮬﻲ َ‬ ‫ﺟ ﺳﻨﺪي ﺟﺎت ِ‬
‫ﻛﻨﺪي وﭸﻲ ﻛﻴﭻ ۾‪ ،‬ﮬﻲءَ ﺑﺮھ ﺟﻮ ﺑﻪ ﺑﻴﺎن‪.‬‬

‫‪15‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺻﺪﻗﻲ ﺻﺪﻗﻲ ﮬﻲ ِﺳﺮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬آﮬﻲ ﻛﻮﮬﻴﺎرل ﺗ َﺌ ُﻮن ﺻﺪﻗﻲ!‬

‫ﺠﮭﻦ ﭤﺎ ِزر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫َ‬

‫ﻛﺎف ﻛﺸﺎﻻ ﻛﻴﭻ ﺟﺎ‪ ،‬ﻇﺎﮬﺮ ﭔ ُ َ‬
‫ﺟﺒﻞ ﮔﮭﺎﻳﺎ ﺟﻮش َﻣﺌ ُﻮن‪ ،‬ﮔﮭﺎﺋﻲ ِ‬
‫ﻛﻴَﮍُ َو ِﮔﮭ ُﺮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ﺒﺖ ﺟﻲ ﻣﻴﺪאن ۾‪ ،‬ﮔﮭﻴﮍ ڏﺳﻲ وﭸﻲ ِﮔﮭﮍ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫وﻳﮭﮡ ﻣﻮن ﮐﻲ ِو ُھ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﺗﺮﺳﺎن َﮬ ِﮇ ﻧﻪ ﺗ ِ ُﺮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪77‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺟﻴﮇﻳﻮن ﺟﺎﻧﺐ ﺟﺖ ِ‬
‫لء‪ ،‬ﭜ َﺌﻲ ﭜ َﺌﻲ وﺗ َﻲ ِﮬ َ‬
‫ﻲء ﺑِ ُﺮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ﻛ َﻴﮫ ﻛﺮي وﭸﻲ ِ‬
‫ﻛ ُﺮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﺣﺒﻴﺒﺎﮢﻲ ﮬﻨﺞ ۾‪ِ ،‬‬
‫ﺳﭽﻲء ﺳﻚ َﻣﺌ ُﻮن‪ ،‬ﻓﺎﻗﻮ ِڏ ِﺳﻲ ﻧﺎ ِﭰ ُﺮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫َ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“‬

‫‪16‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﺎر ﺗﻮﺳﺎن ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ زאري‪ ،‬آﮬﻲ َﺳ َﻮ ﻟ َﮏ وאري‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬

‫وﻧﺪر ﺟﻲ وﮢﻦ ۾‪ ،‬وאﺟﮫ وﺟﮭﻲ وﻳﭽﺎري‪،‬‬

‫ﺳﺎ ﺗﺎن ﺒﺖ ﻣﺎري‪.‬‬
‫ﮬﻲ ﺗﺎن ﺣﺎل ﺣﻘ ﺟﻮ‪َ ،‬אﭼﻲ ڏس آري‪،‬‬
‫ﮐ َﻨﻴُﻢ ﺑﺮھ ﺑﺎري‪.‬‬
‫ُ‬
‫ﻻﻛﻮن آﮬﻲ ﺋﻲ‪ ،‬ﻳﺎر ﺗﻮﺳﺎن ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﻳﺎري‪،‬‬ ‫َאزل‬
‫ﮘﭽﻲء ﮘﺎري‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﭘﺎ‬
‫ﺳﻮر ﺗﻨﮭﻨﺠﺎ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ُ ،‬ﭼ ِ‬
‫ﻜﻲءَ ﮐﻲ ﭼﻮڌאري‪،‬‬
‫وﺟﮭﺞ ﮔﮭﻮٽ ﻧﻪ ﮔﮭﺎري‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻲ ﺳﺎري‪،‬‬
‫َ‬ ‫آﮬﻲ َﮬ ِ‬
‫ﭣ ﺣﺒﻴﺐ ﺟﻲ‪ ،‬ﮘﺎﻟﮫ ”‬
‫ﻛﻨﺪא ﻧِﻲ ﭘﻮﺋﻮאري‪.‬‬

‫‪17‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭘﻮرﮬﻴﺖ ﭘﺎﮢﻲءَ ڍوﺋﻲ‪ ،‬ﺧﺎن ﭔﺎروﭼﺎ ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﻲ!‬

‫‪v‬‬
‫‪78‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﺣﺎﺿﺮ ﺧﺪﻣﺖ َא ِﭼﻲ אوﮬﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ﺣﺎل ﭼﻮﻧﺪﻳﺲ روﺋﻲ؛‬
‫لء‪ ،‬ﻛﮇﮬﻦ ﻧﻪ ُﻣﻜﻮ ﻛﻮﺋﻲ؛‬ ‫ﺳﺎﭤﻲ אﺳﺎن ﺟﻲ ُﺳﮅ ﮡ ِ‬
‫ﮬﻮء ﮬﻮت אﺳﺎن ﺳﺎن‪ ،‬ﺳﺎﺋ ﭘﻮرو ﻛﺮ ﺳﻮﺋﻲ؛‬ ‫ﻗﻮل ﻛﻴﻮ ِ‬
‫ُ‬
‫ِ‬
‫ﻛﺌﻲ ﺗﺎ ﮬﮭﮍي ﺗﻮﺋﻲ؛‬‫ﻛﻴﺌﻦ وﺳﺎري وﮬﺎن אوﮬﺎن ﮐﻲ‪َ ،‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ُﻣﻜﺎ ﭘﮡ ﭘﻮﺋﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﮘﭽﻲء َﺳ َﻮ َﺳﻼﻣﻦ‪” ،‬‬
‫َ‬ ‫ﻃﻮﻃﻲ ﺟﻲ‬

‫‪18‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﮬﻮت ڏَﮬﻮن ﮬﺎﮢﻲ آﻳ ُﻮن‪ ،‬ﻣﺎن ڏي ﺧﻮﺷﺨ אن ﺟﻲ!‬

‫َא ِﭼﻲ אڏﻳﻮن אوڏڙﻳﻮن‪ِ ،‬‬

‫ﺟﺎء ﺗ ُ ِﻨﮭ َ‬
‫ﻨﺠﮍيءَ ﺟﺎﻳﻮن؛‬
‫ﮀﮇي ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﮐﻲ‪ ،‬ﭘ وري אﻳﮇﻧﮭﻦ ﭘﺎﻳﻮن؛‬
‫ﻳﭽﺎريء ﮐﻲ وאﻳﻮن؛‬
‫َ‬ ‫ﭤﻴﻮن ِﺟﻴﺎرن ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ِ ،‬אﮬﻲ و‬
‫ﺳﭽﻮء“ َﺳﻨﺪﻳﻮن دא ِﻧﮭﮍﻳﻮن‪ ،‬دوﺳﺖ وري ورﻧﺎﻳﻮن‪.‬‬
‫َ‬ ‫”‬

‫‪19‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﺎن אﭼﻦ!‬
‫ڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﮬﺎﮢﻲ ﮬﻮت وﻳﺎ ﺟﻲ‪ ،‬وو‪ ،‬ﺳﻲ ﻣﻮﭨﻲ َ‬

‫ﮬﻮت وﭸﻦ؛‬ ‫دﻋﺎ ﻛﺮ ﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﭘ َﺮي ﻧﻪ َ‬

‫ِﺳﮕﮭﺎ ﻣﻮﭨ َﻦ ﭘﻮﺋ ‪ ،‬אﭼﻲ وﻳﮍﮬﻲ ِﮬﻦ وﺳﻦ؛‬
‫ِ‬
‫وﭸﻲ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ۾‪ ،‬ﭘﻮرﮬﻴﺎﺋﺖ ﭘ ُ َﮁﻦ؛‬
‫ﻛﻦ؛‬ ‫ﻛﭽﻲ َ‬
‫ﺷﺎل ﻧﻪ َ‬ ‫ﻛﻤﻴﮣﻲء ﺟﻲ ُﮬﺖ‪َ ،‬‬
‫َ‬ ‫ﻛﻴﭽﻲ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ َאﺻﻠﺌﻮن آﮬﻲ‪ ،‬ﺳﺮﺗﻴﻮن َﺳﮓ ﺳﻨﺪن‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪79‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪20‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﺎر ﺳﺎﭤﻴﻮ‪ ،‬ڙي ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻳﺎر ﭘﺎﻧﮅﻳﻮ ڙي ﻣﻴﺎن‪...‬‬
‫َ‬

‫ﻛ َﻞ ﻣﻮﻧﮑﻲ ﻛﺎﺋﻲ ڏ ﻮ‪.‬‬

‫ﭜﻠﻮ ڙي ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻛﻴﭽﻦ ﺟﻲ‪ ،‬وو‪َ ،‬‬
‫ﮬﻲء ﺎﮢﻲ‪ ،‬وو‪َ ،‬ور وﻛﺎﮢﻲ ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻧﺎل ﻧﺒﺎﮬﻲ ﻧﻴﺠﻮ‪.‬‬‫َ‬
‫ﻛﻴﻢ وﺳﺎرﻳﻮ ُﻣﺌﻲ ﻧﻪ ﻣﺎرﻳﻮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﮀﻮري ﺗﺎن َم ﮀﮇ ﻮ‪.‬‬
‫ڏﻳﻮ دﻻﺳﺎ ﻛﮇﮬﻦ אﻳﻨﺪא‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻟﻮﻛﺌﻮن ﺗﺎن ﻧﻪ ﻟﮇ ﻮ‪.‬‬
‫آءٌ אوﮬﺎ ِ ﮍي אﺻﻞ آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﮔﻮ ِ ﺳﺎڻ ﮔﮇ ﻮ‪.‬‬
‫ﺟﻨﮭﻦ وﻳﻠﻲ‪ ،‬وو‪ ،‬ﮬﻠﻮ ِאﺗﺎﮬﻮن‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﻧﺎنءُ َﺳﮇ ﻮ‪.‬‬

‫داﺴﺘﺎن ﭕﻴو‬
‫‪1‬‬
‫ﭘﻨﮭﻮنء ﺗﺎن؛‬
‫َ‬ ‫ﻛﻮڙﻳ ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ‪ ،‬ﭤﻴﺎن ﮬﻮت‬
‫ﺳﺎھ ِﺳﺮي ﺻﺪﻗﻲ ﻛﺮﻳﺎن‪ ،‬ﺳﻨﺪن ﻣﮭﻤﺎﻧﻲ؛‬
‫ﮬﻲ ﺟﻮﭜﻦ ﺟﻮאﻧﻲ‪ ،‬ﭤﻲ َאﺟﺎﺋﻲ ﮔﺬري‪.‬‬
‫‪2‬‬
‫ﺟﺒﻞ ﺟﺎﻟﻮن ﺟﺎل‪ ،‬ﺳﻮ ﻣﻮن ڏورڻ ﻧﻪ ﭤﺌﻲ؛‬
‫ﻛﻮھ ﻛﺸﺎل؛‬
‫َ‬ ‫وڏא وڻ وﮢﻜﺎر ﺟﺎ‪ ،‬ﻛﺎﻓﻦ‬
‫ﮬﻲ ﻣﻮن ڏﺳﻲ ﺣﺎل‪ ،‬ﭔﺎروﭼﻮ ﭔﺎﺟﮫ ﻛﺮي‪.‬‬
‫‪3‬‬
‫ﭔﺎﺟﮫ ﭔﺎروﭼﺎ ﻛﺮ‪ ،‬ﻣﻮن ﭤ َ ُﺮ ﭤﻴﻠﻴﻮ ﻧﻪ ﭤﺌﻲ؛‬
‫‪v‬‬
‫‪80‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﻳﭽﺎريء ﺟﻲ ور‪ ،‬ﻛﺮ ﺑﻠﻮﭼﺎ ﺑ َﺌﺒﺎن ۾‪.‬‬
‫َ‬ ‫و‬
‫‪4‬‬
‫ﻣﻮڙﮬﻲء ﺟﻮ ﻛﺮﻳﻦ؛‬
‫َ‬ ‫َאﭼﺞ آري ﭴﺎم‪ ،‬ﻛﻮ ُﻣﻨﮭﻦ‬
‫ﻣﻮن ﮐ َـﺌ ُﻮن ﻣ ُﻣ َ‬
‫ﺪאم‪ ،‬ﮬﻲ ﭤﺮ ﭤﻴﻠﻴﻮ ﻧﻪ ﭤﺌﻲ‪.‬‬
‫‪5‬‬
‫آءُ ﺗﻮن ﭘﻨﮭﻮن ﻳﺎر‪ ،‬ڏﺳﻲ ﺣﺎل ﺣﻘ ﺟﻮ؛‬
‫ﮬﻦ ﺎﮢﻲءَ ﻧِﻜﺎر‪ ،‬ﮬﻲ ﭤﺮ ﭤﻴﻠﻴﻮ ﻧﻪ ﭤﺌﻲ‪.‬‬
‫‪6‬‬
‫ﮬﻦ دم آري آءُ‪ ،‬ﻧﺎﮬﻴﻢ ﺣﺎل ﮬﻠﮡ ﺟﻮ؛‬
‫ﺎﮢﻲء ﮐﺎنءُ‪ ،‬ﮬﻲ ﭤﺮ ﭤﻴﻠﻴﻮ ﻧﻪ ﭤﺌﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻣﻮن‬
‫‪7‬‬
‫ڏﻳﮫ ﺳﻨﺪو ﭤﻴﻮ ڏور‪ ،‬رﮬ ﭤﻲءُ ُر ُﭸﻦ ۾؛‬
‫ﻣﻮن وﻳﭽﺎريءَ ُﻣﻮر‪ ،‬ﮬﻲ ﭤﺮ ﭤﻴﻠﻴﻮ ﻧﻪ ﭤﺌﻲ‪.‬‬
‫‪8‬‬
‫ﮀﭙﺮ ﺗﺎن َم ﮀﮇﻳﻦ‪ ،‬آءُ ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻲ َﺟ َﺖ ۾؛‬
‫ﻛﻤﻴﮣﻲء َ‬
‫ﻛﮇﻳﻦ‪ ،‬ﮬﻲ ﭤﺮ ﭤﻴﻠﻴﻮ ﻧﻪ ﭤﺌﻲ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﮬﻦ‬
‫‪9‬‬
‫ﻛﺎﻛﻴﻮن ﮬﺎﮢﻲ ﻛﻴﺌﻦ ﻛﻴﺎن؟‬‫ِ‬ ‫َﮬﭥﺎن وﻳﻞ وﻳﺎم‪،‬‬
‫ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻦ ِ‬
‫لء‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﭤﻴﻠ َﮡ ﭤ َﺮ ﭤِﻴﺎم‪ ،‬ﮬﺎﮢﻲ‬
‫‪10‬‬
‫‪v‬‬
‫‪81‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻛﻞ‪ ،‬ﺗﺎ ﺻﺒﺢ وﻳﻨﺪو ﺳﺎﭤﮍو؛‬ ‫ﻛﻤﻴﮣﻲء َ‬
‫َ‬ ‫ﺟﻲ ﮬﺌﻲ‬
‫ﺗﺎن ﻣﻮن ﺗﻨﮭﻦ ﻣﮭﻞ‪ ،‬ﭘ ُﺮزא ﭘ ُﺮزא ﭘﺎڻ ُ ﻛﻴﻮ‪.‬‬
‫‪11‬‬
‫َﮬﻲ َﮬﻲ ﻛﺎرڻ ﮬﻮت‪ ،‬ڏوﻧﮕﺮ ڏورڻ آﺋﻴﺎ؛‬
‫ووء ِ‬
‫ووء ﺗﺎن ﻧﻪ وﺳﺎرﻳﺎن‪.‬‬ ‫ﻣﻮت‪ِ ،‬‬
‫َ‬ ‫ﻣﻴﺎن ﺗﺎﺋ‬
‫‪12‬‬
‫ووء ِ‬
‫ووء ﺗﺎن َم وﺳﺎر‪ ،‬ﻣﺘﺎن ﻣﺎٺ ﻛﺮي وﮬ ؛‬ ‫ِ‬
‫ﭤﻴﻮ ِﭘ ُﺮ ﺗﻨﮭ ﭘﺎر‪ ،‬ﺟﺎﺗﻲ ﭔِﻴﻮ ِ‬
‫ﻧﺎھ ﻛﻲ‪.‬‬
‫‪13‬‬
‫ووء ِ‬
‫ووء ﻛﺮ وﻧﺪر ۾؛‬ ‫ﻛﻴﻢ وﺳﺎري و ُﻳﮫ‪ِ ،‬‬
‫ﭘﻴﮫ؛‬
‫ﻳﻦء ﺟﻲ‪ ،‬ﭘﺎڙي ﭘﺎڙي ُ‬
‫ﭘﮁﮡ ﻛﺎرڻ ﭘﺮ َ‬
‫ڏﻳﮫ‪ -‬ڌﮢﻲءَ ﺟﻮ ڏﻳﮫ‪ ،‬ﺣﺎﺻﻞ ﭤﺌﻲ َﺟﺖ ﺳ ‪.‬‬
‫‪14‬‬
‫ﺟﻠﺪيء ُﭴﻞ؛‬
‫َ‬ ‫ﻣﺘﺎن وﮬ ﻣﺎٺ ۾‪ ،‬ﻣﻨﺠﮫ‬
‫ﮬ وﻳﮫ ﻧﻪ‪ ،‬ﮬﻞ‪ ،‬ﺗﺎن ِ‬
‫ﻛﻲ ﭘﭵ ﭘﻨﮅ ﮐﻲ‪.‬‬
‫‪15‬‬
‫وﻳﮫ ﻧﻪ وﺳﺎرﻳﺞ‪ ،‬ﻣﺘﺎن ﻣﺎٺ ﻛﺮي وﮬ ؛‬
‫ُ‬
‫ﻗﻮل אﮬﻮ ﭘﺎڙﻳﺞ‪ ،‬ﮬﻮ ﺟﻮ ِ‬
‫ﻛﻴﮍﺋﻲ ﮬﻮت ﺳﺎن‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪82‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫‪1‬‬ ‫ﺌ‬
‫و ﮭﺎ ﺷﺎل رﮬﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ڏور ﻻﻳﺎ ﺟﻦ ڏﻳﻨﮭﮍא!‬

‫ﺳﮕﮭﺎ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﭘﮑﻲ ﻣﺎن ﭘ َﮭﻦ‪،‬‬

‫وڏא ﻃﺎﻟﻊ ﺗ َﻦ ﺟﺎ‪َ ،‬ﺟﻦ ﺟﻲ رאڄ رﮬﻦ‪،‬‬
‫ِﮬﻦ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﺣﺎل ﺟﻲ‪ِ ،‬ﺳ َ‬
‫ﮕﮭﮍي ُﺳﮅ ﻦ‪،‬‬
‫ﻃﻌﻨﺎ ڏﻳﻮ ﺗ َﻦ ﺟﺎ‪ ،‬ڏאﮬﻴﻮن ﺳﭛ ڏَﮬﻦ‪،‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺻﺪﻗﻲ ﺗﻦ ﺗ َﺌ ُﻮن‪ ،‬ﺟﻲ ﭤﺎ ﻛﻴﭻ ﻛﮭﻦ‪.‬‬

‫‪2‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬آءٌ ﺗﺎن ﭔﻴﻮ ﻧﻪ ﻛﻨﺪي‪،‬‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﭘﻴﭻ ﭘ ُﻨﮭﻞ ﺳﺎن آﮬﻲ!‬

‫آءٌ ﺟﻨﮭ ﺟﻲ آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﺳﻮ ﺗﺎن ِﻣ َﮭﺮ ﻧﻪ ﻻﮬﻲ!‬

‫ﻛﻴﻮ ﻛﻤﻴﮣﻲء ﮬﻮت ﺳﭵﮡ ﺳﺎن‪ُ ،‬‬
‫ﺳﮛ ِﺳﻴﺎﭘﻮ ﺳﺎﮬﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫ﺎﮢﻲء ﻧﺎﮬﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﮬﭣ وﭸﻲ ﭘ َﺌﻲ ﮬﻮت ﺟﻲ‪َ ،‬وس‬
‫ﻴﻨﮭﻦ َﺳﻨﺪن ﻧﻴﺒﺎﮬﻲ‪.‬‬‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻮ אﮬﻮ آﮬﻲ‪ ،‬ﻧِ ُ‬
‫َ‬ ‫ﺳﻮאل ”‬

‫‪3‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫ﮬﻮﻧﺪي ﺳﭛ ﭘ َﺮﺳﺎﺋﻦ ﺳﺎڻ‪ ،‬ﺟﻴﮇﻳﻮن‪،‬‬
‫ِﮬﻲءَ ﭘﻮرﮬﻴﻮ ﺑ َ ِ‬
‫ﻨﺪي وﭸﻲ ﻛﻴﭻ ﻛﻨﺪي‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪83‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻛﺎﻟﮫ ﻛﺎ ﻮﮢﻲ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬אﭸﺎ ﻣﻮن وٽ ﻣﮭﻤﺎن‪.‬‬
‫ﻟﮙﻲ ﻛﺎﻓ َﻦ ﻛﻴﭻ ﺟﻲ‪ ،‬ﭘ ُﺮزא ﻛﻨﺪﻳﺲ ﭘﺎڻ‪.‬‬
‫ُאﭠﻦ‪ ،‬אوﭠﺎرن ﺗ َﺌ ُﻮن‪ ،‬آءٌ ﻛﺎﻛﻴﻮن ڙي ﻗﺮﺑﺎن‪.‬‬
‫ﮬﮣﻲ وﻳ َﮍو ﻧﻜﺮي‪ ،‬ﭔﺎروﭼﻮ ﻣﻮن ﭔﺎڻ‪.‬‬
‫وﻳﮭﮡ ﻣﻮن ﮐﻲ ِو ُھ ﭤﻴﻮ‪ِ ،‬ﭼﻴﭩﻚ ﻛﻴﮍس ﭼﺎڻ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻮز ﻓﺮאق ﺟﻮ‪ ،‬ڏﺋﻲ وﻳ َﮍم ڏאڻ‪.‬‬

‫‪4‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭜﻴﻨﺮ ﮬﻴﺌﻦ ﻧﻪ ﭜﺎﻳﻮن‪ ،‬ﺗﻪ ﮬﻮت ﻛﻨﺪא ِﮬﮭﮍي!‬

‫ﻋﺸﻖ ﺗﺎ آﺗﺶ ﺟﮭﮍو‪ ،‬ﻻﻟﻦ وﭸﻲ ﻻﻳ ُﻮن‪.‬‬

‫ڏﻳﻨﺪﻳﺲ ﭔﺎروﭼﻦ ريءَ‪ ،‬ﭜﻨﭝﻮر ﮐﻲ ﺑﺎﮬﻴُﻮن‪.‬‬
‫َﺳﺮﺗ ِﻦ ُﺳﮅ ﻧﻪ ﺳﻮر ﺟﻲ‪ ،‬ﮬﻲ ﺗ َﻦ وﭸﻦ ﭤﺎ ﺗﺎﻳ ُﻮن‪.‬‬
‫ِڏﺋﻮن ڏﻳﻦ ﭤﻴﻮن ِڏ َﻳﻞ ﮐﻲ‪ ،‬ﺳﻨﺪﻳﻮن ﺟ ﺟﺎﻳ ُﻮن‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ وﭸﻦ ﺳﺎﭤ َﮍو‪ُ ،‬ﭼﭗ ُﭼﭙﺎﺗِﻴﻮن ﭼﺎﻳ ُﻮن‪.‬‬

‫‪5‬‬ ‫ﺌ‬
‫آءُ אﮜﮡ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ آري‪ ،‬ﺗﻮﮐﻲ ﺻﺎﺣﺐ ﺳﺎرﻳﺎن ﭤﻲ!‬

‫ﮬﻮت ِﻣ ِﻠﺞ ﮬﻚ وאري‪،‬‬

‫وﻧﺪر ﺟﻲ ﻧِﻲ وﮢﻦ ۾‪ ،‬ﻣﻴﺎن َאﻻ‪َ ،‬‬
‫ﺗﻮﮐﻲ ﮔﮭﮣﻮ ﻧﮭﺎرﻳﺎن ﭤﻲ‪.‬‬
‫ﭘﺮﻳﻦ َوڙؤ‪ ،‬وو‪ ،‬ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪ ،‬دوﺳﺖ ڏﻳﻮ دﻟﺪאري‪،‬‬
‫‪v‬‬
‫‪84‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﺳﺎرو ڏﻳﻨﮭﻦ َﺳﻨﭝﺎرﻳﺎن ﭤﻲ‪.‬‬
‫ﮘﭽﻲء ﭘﺎﺋﻲ ﮘﺎري‪،‬‬
‫َ‬ ‫دوﺳﺖ אوﮬﺎ ﻲ‪ ،‬وو‪ ،‬درد ﺳﺎن‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪،‬‬
‫ﺳﺎرو روھ رﺋﺎرﻳﺎن ﭤﻲ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﻛﺞ ﺳﺘﺎري‪،‬‬
‫َ‬ ‫ﻛﮇﮬﻦ אﻳﻨﺪﻳﻦ‪ ،‬وو‪ ،‬ﺗﻮن ﭘﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن َאﻻ‪” ،‬‬
‫ﮬﺖ ﮬﻨﺠﻮن ﻧﻲ ﮬﺎرﻳﺎن ﭤﻲ‪.‬‬

‫‪6‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﮬﻮﺗﻦ ﮬﺎﮢﻲ‪ ،‬ﻛﻮﭠﻲ ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﻛﻴﻮ!‬

‫َﺟﺖ ﮔﮭﮣﺎ ﭔﻴﺎ ﺟﮗ ۾ ﺳﺎﺋ ‪ُ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﮬﻮت آرﻳﺎﮢﻲ‪،‬‬

‫ﻛﻨﺪﻳﺲ ﻛﻮﻧﻪ ﭔﻴﻮ‪.‬‬
‫ﻳﻦء ﮐﻲ‪ ،‬آءٌ ﺗﺎن ﻛ ﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫ﻟﮑ ﭘ ُﮁﻦ ﭘﺮ َ‬
‫ﺳﻨﺪن ﻧﻴﻨﮭﻦ ﻧﻴﻮ‪.‬‬
‫ﺗﻴﮭﻲ در دوﺳ ﺟﻲ‪ ،‬ﻋﺎﺷﻖ ﮬﻲءَ אﮔﮭﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫ﺟﻴﮭﻲ ِ‬
‫ِ‬
‫ﺳﺎرو ﻛﻢ ﭤﻴﻮ‪.‬‬
‫ﮬﻲء ﺗﺎن ﭘﺎﮢﻮن ﭴﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫ﻛﻴﺎﺋﻮن ﻛﻨﺎري ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪َ ،‬‬
‫ﺟﮇو ﺟﻲءُ ِﺟﻴﻮ‪.‬‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ﻛﻴﻮ ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﺳﭽﻮ ُ‬
‫ﺳﮛ ﺳﭹﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫ورھ وﻳﻮ‪.‬‬
‫وﭼﺌﻮن ُ‬

‫‪7‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ﻧﻪ ﮀﮇج ﭔﺌﻲ ﭘﺎر‪ ،‬ﺳﺎري ﺗﻨﮭﻨﺠﻮن ﮘﺎ ﻴﻮن ُرﺋﺎن آءٌ!‬
‫‪v‬‬
‫‪85‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫َאﮜﮡ َ‬
‫آﺳﺮو َﻧﺪ ﺟﻲ‪ ،‬وא אﻳﻨﺪﻳﻦ ﻛﮭﮍي وאر؟‬
‫ﻣﺎري ِﮬﻦ ﻣﺸﺘﺎق ﮐﻲ‪ ،‬ﻛﺎﻧﮅ ﻧﻪ وڃ ﻛﻮﮬﻴﺎر‪.‬‬
‫آﮬ ﺟﻨﮭ ﺗﻮن آﺳﺮو‪ ،‬ﺳﺎ وﻳﭽﺎري ﺗﻮن ﻧﻪ وﺳﺎر‪.‬‬
‫ﺎﮢﻲء ﺟﻲ ِ ﮭﺮي‪ ،‬آءُ ﮔﮭﮍي ﮬﻚ ﮔﮭﺎر‪،‬‬
‫َ‬
‫ﭘﺮور ل ِء ﺗﻮن ﭘﺎر‪.‬‬
‫ﻛﻴﺌﻲ ”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎن وאﻋﺪא‪ ،‬ﺳﻲ َ‬

‫‪8‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺷﺎل אوڏאﮬﻮن אﻳﻨﺪא‪ ،‬وﭠﻲ ﺧﺎﺻﻴﻮن ﺧ אن‪ ،‬ﺧ אن!‬

‫ﺎﮢﻲء ﮐﻲ‪ ،‬אﭸﺎ دﻻﺳﺎ ڏﻳﻨﺪא‪،‬‬

‫َ‬ ‫ﻣﻮن ﮬﻦ‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ﭘﺎﮢﮭ ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪ ،‬ﮬﻲءَ ﮔﻮ ِ ﮔﮇﻳﻨﺪא‪.‬‬

‫ﺒﺖ ﻣﻮن ﻣﺴﻜ ﺳﺎن‪ ،‬ﺷﺎل ﻧﺒﺎﮬﻲ ﻧﻴﻨﺪא‪،‬‬

‫ڏک ﺳﮏ ﭜﺎﺋﻲ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﮬﻦ ڏﮐﻲءَ ﺳﺎن ﭤﻴﻨﺪא‪.‬‬

‫ﻛﻴﭽﻲ ﻛﮇﮬﻦ ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬ﮬﻲءَ َﮀﭙَﺮ ﮀﮇﻳﻨﺪא‪،‬‬

‫ﺟﻴﻜﻲ אﮘﻴﻮن ﭘﻮﻳﻮن‪ ،‬ﺑﺪﻳﻮن ﺳﭛ ﺑﺨﺸﻴﻨﺪא‪.‬‬

‫ﭘ َﮑﺎ ﭘ َﮑﻦ ﺳﺎﻣﮭﻮن‪ ،‬آﮢﻲ אوڏא َאڏﻳﻨﺪא‪،‬‬

‫ﭔﺎﺟﮫ ﭜﺮﻳﺎ ﭔﺎﺟﮫ َﻣﺌ ُﻮن‪ ،‬ﻛﺮي ”ﺳﭽﻮ“ ﺳﮇﻳﻨﺪא‪.‬‬

‫‪9‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻧﭥﻲ وﮢﻲ ﮘﺎﻟﮫ ﻛﺎ ﭔﻲ‪ِ ،‬ڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﻧﭥﻲ وﮢﻲ!‬

‫‪v‬‬
‫‪86‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫آءٌ ﻧﻪ ﻛﻨﺪﻳﺲ‪ ،‬وي‪ ،‬אﮬﮍي‪ ،‬ﭜﻠﻮ ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫ﻛﻴﭽﻦ ﺟﺎ ﻣﻮن ﺳﺎن ﻛﻲ‪.‬‬
‫َאوﮬﺎن ِﻣﮍن ۾‪ ،‬وي‪ ،‬ﻣﺴﺖ ﺟﻮ ﭤﻴﮍس‪،‬‬
‫ﭘﻴﺎﻟﻮ ﻋﺸﻖ ﺟﻮ ﭘﻲ‪.‬‬
‫אوﮬ ﻣﮍﻳﺌﻲ‪ ،‬وي‪ ،‬ﻋﻘﻞ وאرﻳﻮن‪،‬‬
‫آءٌ ﺟﻮ ﺑ אﮘﮡ ﭤﻲ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﭘﭵﺎﮢﺎ‪ ،‬وي‪ ،‬ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﭜﻠﻮ ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫َ‬ ‫”‬
‫ﻛﻮھ ﻛﻨﺪﻳﺲ ِﮬﺖ ﻛﻲ‪.‬‬

‫‪10‬‬ ‫ﺌ‬
‫אﺻﻞ אﺳﺎ ِ ﮍو آﮬﻲ‪ ،‬ﻧﻨﮓ ﭔﺎروﭼﻞ ﺗﻮﺗﻲ!‬
‫ﮀﮇڻ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﺎﮬﻲ‪ ،‬ﻧﻨﮓ ﭔﺎروﭼﻞ ﺗﻮﺗﻲ‪.‬‬

‫ﮬﻲء ﻛﻨﻴﺰכ ﻣﻠﮫ ﺧﺮﻳﺪڻ‪ ،‬ﺳﮛ ﻧﭥﻲ ﻛﻮ ﺳﺎﮬﻲ‪.‬‬

‫َ‬
‫ذرڙو ﺟﻨﮭﻨﮑﻲ ذوق ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺟﻮ‪َ ،‬ﮀﭙَﺮ ﺗﻨﮭﻦ ﮐﻲ ﮀﺎﮬﻲ‪.‬‬
‫ﺟﻴﺌﻦ ﮬﻼﺋ ﺗﻴﺌﻦ ﮬﻼن ﭤﻲ‪ ،‬ڏور وڌي ﺗﻮ ڏאﮬﻲ‪.‬‬
‫ﭘﺮﺗﻴﻮ‪ ،‬ﺑﺎب ﺳﻨﺪﻳﻮ ﺗﻮڙي ﻧﺎﮬﻲ‪.‬‬
‫ﮬﻲء ﭘﺎﭴﺎﮢﻲ ﭘﺮﻳﻦ ﺳﺎن َ‬
‫َ‬
‫ﺟﻴﮭﻲ ﺗﻴﮭﻲ ﻳﺎر אوﮬﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ﮀﮇڻ ﻻﺋﻖ ﻧﺎﮬﻲ‪.‬‬
‫ﭤﺮﻳﻦ ﺑﺮﻳﻦ ﻳﺎر ﭤﻜﻲءَ ﮐﻲ‪ ،‬رس ﻛﻮﮬﻴﺎرل ﻛﺎﮬﻲ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻮ در ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ڏאﻧﮭﻦ‪َ ،‬ﮬﮇ ﻧﻪ آﺳﺮو ﻻﮬﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﺎھ ”‬

‫‪v‬‬
‫‪87‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪11‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺣﺎل ﮬﻠﮡ ﺟﻮ ﻣﻮن ﻧﺎﮬﻲ‪ ،‬آءٌ ﺗﺎن ﻛﻴﭻ ﭘﮭﭽﺎن ﻛﻴﺌﻦ؟‬

‫ﺎﮢﻲء ﺟﻮ‪َ ،‬אﺻﻞ ﺗﻮﺳﺎن آﮬﻲ‪،‬‬

‫َ‬ ‫ﻧﺎﺗﻮ‬
‫ﮬﻲء ﮬﻮت ﻧﻪ ﮀﮇج ﮬﻴﺌﻦ‪.‬‬
‫َ‬
‫ﺗﻮن ﺗﺎن ﺻﺎﺣﺐ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺳﮛ ﻧﭥﻲ ﻛﻮ ﺳﺎﮬﻲ‪،‬‬
‫ﻛﺮ ﺟﺎﻧﻲ وﮢﻴﺌﻲ ﺟﻴﺌﻦ‪.‬‬
‫ﭘﺴﻲ ﺣﺎل ﺣﻘ ﺟﻮ‪ ،‬آءُ ﻛﻮﮬﻴﺎرل ﻛﺎﮬﻲ‪،‬‬
‫ﻛﺮ ”ﺳﭽﻮ“ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﺳﻴﺌﻦ‪.‬‬

‫‪12‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﺘﺎن ڏورאﭘﻮ ﻛﻮ ڏﻳﻮ‪ ،‬ڙي ﺳﺎﭤﻴﻮ!‬

‫ﮬﻲء ﻛﻨﻴﺰכ ُﻣﻠﮫ ﺧﺮﻳﺪڻ‪ ،‬ﻛ ﮬﭥـﺌﻮن ﻣﻮن ﭤﻴﻮ‪.‬‬

‫َ‬
‫ﻳﺴﺮ ۾ وﻳﻮ‪.‬‬
‫ﺣﺮف אﺳﺎن ﺗﻲ آھ אﺻﻞ ﺟﻮ‪ ،‬وﻗﺖ و َ‬
‫ﭘﻠﺌﻲ ﭘﺎﺋﻲ َﻣﺪﻳﻮن‪ ،‬ﭘﻴﺶ ﭘ ُﻨﮭﻮنءَ ﺟﻲ ﮬﻲ ﭘﻴﻮ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﻛﻮﭠﻲ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﭘﺎڻ ﻗﺮﻳ ﻛﻴﻮ‪.‬‬

‫‪13‬‬ ‫ﺌ‬
‫אدﻳﻮن ڙي آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﭔﺎﻧﮭﻲ ﺳﺎ ﭔﺎروﭼﻞ ﺟﻲ!‬

‫ڏﮐﻴﺎ ﺳﮑﻴﺎ ڏﻳﻨﮭﮍא‪ ،‬ﺷﺎل ﻻﻟﻦ ﺳﺎڻ ﻟﻨﮕﮭﺎﻳﺎن‪.‬‬

‫ِﮬﻨﻴَﮍي ﮐﻲ ﮬﻦ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﻛﮭﮍא ﺳﻮر ﺳﻼﻳﺎن‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪88‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﭼﺎﮬﺆن ِﺳﺮ َﭼﻼﻳﺎن‪.‬‬
‫ﺳﻨﺪيء وאٽ ﺗﻲ‪َ ،‬‬ ‫َ‬ ‫وﻧﺪر‬
‫وﻳﮭﺎن آءٌ ﻛﻴﺌﻦ و َﻳﺴ ِﻠﻲ‪ ،‬وﻳﻨﺪא ﮀﻮ ﻧﻪ ورאرﻳﺎن‪.‬‬
‫ﻛﻴﮭﻲ ﭘﺌﻲ ﺗﺎن ﻛﻴﭻ ڌﮢﻦ ڏي‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﻣﻴﮍ ﺳﻨﭝﺎﻳﺎن!‬

‫‪14‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﻮھ ﻛﻨﺪي‪ ،‬ﺟﻴﮇﻳﻮن ڙي ﭜﻨﭝﻮر ۾!‬
‫ُ‬ ‫وﻳﮭﻲ آءٌ‬

‫ﮘﭽﻲء ﭘﺎﺋﻲ ﮔَﻨﺪي‪.‬‬

‫َ‬ ‫ﭼﻮﻧﺪﻳﺲ ﺣﺎل ﺣﺒﻴﺐ ﮐﻲ‪،‬‬
‫ُ‬
‫ﻛﭡﻲ ﺳﺎ ﻛﻴﮇي وﭸﻲ‪ ،‬ﺟﺎ ﺑﺮھ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺑﻨﺪي‪.‬‬
‫ﺟﻴﮭﻲ ﺗﻴﮭﻲ ﺣﺎل آﮬﻴﺎن‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺻﺎﺣﺐ ﺳﻨﺪي‪.‬‬

‫‪15‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺣﺠﺖ‪ ،‬ﻣﻴﺎن ڙي‪ ،‬ﭤﻴﺲ آءٌ ِ‬
‫ﻧﺎنء ﺎﮢﻲ!‬ ‫َ‬ ‫ﮬﻮت‬
‫ﮀﮇي َ‬

‫אﭼﻲ ﻣﻮن ﮐﻲ ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬ﮀﮇي ﻟﻮכ ﻟﺬت‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬

‫وڌو آﮬﻲ ﻣﺎﻣﺮي‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﺗﺎن ﺒﺖ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫وﻳﺎ ﻧِﮅر ﮐﺎن ﻧﻜﺮي‪ ،‬אوﭠ ِﻲ رאت ُאﭼﭧ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﻮر ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﺎ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ُ ،‬رﮘﺎ ﺋﻲ َ‬
‫رאﺣﺖ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ُﺳ َ‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﭤﻴﻠ َﮡ آﺋﻴﺎ‪ ،‬ﭘ ن ﺳﺎن ﭘ َﺮﺑ َﺖ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻚ אوﮬﺎن ﺟﻲ‪ ،‬وאﮘﻴﻮ ۾ وﺣﺪت‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬

‫‪16‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭔﺎﻧﮭﻲ ﭔﺎروﭼﻞ ﺟﻲ آﮬﻴﺎن‪ ،‬وي آﮬﻴﺎن!‬
‫‪v‬‬
‫‪89‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي ﭘﺎر ڏ ُﻧﮭﻦ‪ ،‬آﺳﺮو ﮬﮇ ﻧﻪ ﻻﮬﻴﺎن‪ ،‬وي ﻻﮬﻴﺎن‪.‬‬
‫ﺻﻮرت وאرא ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬آءٌ ﻧِـﻤﺎﮢﻲ ﮀﺎﮬﻴﺎن‪ ،‬وي ﮀﺎﮬﻴﺎن‪.‬‬
‫ُﮬﻮ ﺗﺎن ﺳﺎﺋ ‪ ،‬آء ﺗﺎن ﮔﻮ ِ ‪ُ ،‬‬
‫ﺳﮛ ﻧﻪ ﺳﺎﮢﻦ ﺳﺎﮬﻴﺎن‪ ،‬وي ﺳﺎﮬﻴﺎن‪.‬‬ ‫ٌ‬
‫ڏﻳﻨﮭﻦ ﻟﻨﮕﮭﻴﻢ ِﮬﺖ ﻛﻴ א‪ ،‬ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ڏي ﻛﺎﮬﻴﺎن‪ ،‬وي ﻛﺎﮬﻴﺎن‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻮ آﮬﻲ‪ ،‬ﺗﻨﮭ ﺳﺎن‪ُ ،‬אﻧﮭﻦ ﭔﺎﺟﮭﻮن ﻧﺎﮬﻴﺎن‪ ،‬وي ﻧﺎﮬﻴﺎن‪.‬‬
‫َ‬ ‫ُﮬﺌﮡ ”‬

‫‪17‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﻦء ﺳﺎن!‬
‫ِڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن ﮬﺎﮢﻲ ﺷﺎل ﭤﺌﻲ‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﭘﺎڙو ﭘﺮ َ‬
‫ِ‬
‫ﻣﺎن ُﻣﺌﻲ ﺗﺎن ِ‬
‫ﮔﮭﻮري‪ ،‬ﺟﺎﻧﻲ ﺷﺎل ِﺟﺌﻲ‪.‬‬
‫ِﮬ َﻦ ﺗﺎن ﭘ ُ ُ‬
‫ﻮر ِﭘﺮאﺋﻴﻮ‪ ،‬ﮬﺎرﻳﻮن ﮬﻮت وﺋﻲ‪.‬‬
‫ﻧﺎل ﻧِﺌﻲ‪.‬‬ ‫ﭔﺎروﭼﻲ ﻛﺎ ﭔﺎﺟﮫ ﭘ َﺌﻲ‪ِ ،‬ﮬ َ‬
‫ﻲء ﺗﺎ ِ‬
‫ﺳﺎرو ﻣﻄﻠﺐ ﻣﻮن ﭤِﺌﻮ‪ ،‬ﭘ ُﭡِ َ‬
‫ﻲء ﮬﻮت ِﭘﺌﻲ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﮐﻲ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ڏورאﭘﻮ ﻧﻪ ڏﺋﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺷﺎل ”‬

‫‪18‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫ﻛﻨﺪي‪ ،‬وﭸﻲ ﭘﻮرﮬﻴﻮ ِﭘﺮﻳﻦءَ ﺳﺎن‪ ،‬ڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن!‬ ‫آءٌ ﻛﻴﭻ‬

‫ﭼﮝﻲ ﺗﻮڙي َﻣ ِ‬
‫ﻨﺪي‪.‬‬ ‫ﻳﺎر ﺳﭵﮡ ِﺟﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﺗﻴﮭﻲ َ‬
‫ﺟﻴﮭﻲ ِ‬
‫ِ‬
‫آءٌ ﺗ َ ِﻨ ِﺟﻲ آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﺑِ َ‬
‫ﺮھ َﺟ ِﻨ ِﺟﻲ ﺑ َﻨﺪي‪.‬‬
‫ﭽﻲء ﭘﺎﺋﻲ ﮔَﻨﺪي‪.‬‬
‫ﺣﺎل ﺣﺒﻴﺐ ﮐﻲ‪ِ ،‬ﮘ َ‬ ‫ﭼﻮﻧﺪﻳ َﺲ ُ‬

‫‪v‬‬
‫‪90‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬‫ِ‬
‫َאڻ ُﻣ ِﻠﮫ ﭔﺎﻧﮭﻲ آﮬﻲ‪َ ،‬‬
‫ﺳﭛ ﭘ َﺮ ﺳﺎﺋﻦ َﺳﻨﺪي‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﻣﺰ ﺗ َ ِﻨ ﺟﻲ رﻧﺪي‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎرﻳﺎﺋﻲ دﻟﮍي‪َ ،‬ر َ‬

‫‪19‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬آءٌ ﺗﺎن ﺣﺎل ﭘ ُﻨﮭﻞ ﺳﺎن ﻛﻨﺪي!‬

‫אﺻﻞ ﻻﻛﻮن آﮬﻴﺎن ﺳﺎﺋ ‪ ،‬ﺑ َﻠﻮﭼﺎﮢﻲ ﺑ َﻨﺪي‪.‬‬

‫ِ‬
‫وאر ﺟﻮ ﺳﺎﺋ ‪ ،‬آﮬﻴﺎن ﺳﺎﺋﻦ َﺳﻨﺪي‪.‬‬ ‫َو ُس ﻧﺎﮬﻢ َ‬
‫وﭸﻲ ﻛﻴﭻ ۾‪ ،‬دאﻧﮭﻮن ﺳﻲ درد َﻣ ِ‬
‫ﻨﺪي‪.‬‬ ‫ﻛﻨﺪي ِ‬ ‫َ‬
‫ﺮھ َﺟﻨ ﺟﻲ ﻧِﻲ ﺑ َﻨﺪي‪.‬‬
‫ُﺳﮅ ﻨﺪא ﺳﻲ وري‪ ،‬ﺑِ َ‬
‫ﮘﭽﻲء ﭘﺎﺋﻲ ﮔَﻨﺪي‪.‬‬
‫َ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ َאﮘﺌﺆن ﺳﭵﮣ ‪،‬‬

‫‪20‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭘﻨﮭﻮنء ﺳﺎن وﻋﺪه!‬
‫َ‬ ‫ِ‬
‫ﺟﻴﻜﻲ ﮬﻮت‬ ‫ﺳﺎرو ڏﻳﻨﮭﻦ روאن ري‪ ،‬ﮬﻴﺲ‬

‫ﭔ ُﮅڻ وאرو ﻧﺎھ ﻛﻮ‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ ﮐﻲ ﺣﺎل ﭼﻮאن‪ ،‬ري‪.‬‬

‫ﻗﺎﺻﺪ אﭼﻲ ﻛﻮ אوڏאﻧﮭﻮن‪ ،‬ﭘ ﻳﻦ ﺗ َﻨﮭﻦ ﭘ َﻮאن‪ ،‬ري‪.‬‬
‫ڏﮐﺎﻳﻮ ﺗﺎن ڏﻳﻞ ﮐﻲ‪َ ،‬אدﻳﻮن אڄ אوﮬﺎن‪ ،‬ري‪.‬‬
‫אُﻧﮭﻦ ﭔﺎﺟﮭﻮن َﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﻧِﺖ ﻧِﺖ َ‬
‫ﺳﻮر ﻧﻮאن‪ ،‬ري‪.‬‬
‫ﻣﺎرﻳ ُﻮن ﺒﻮﺑﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﻃﻠﺐ ﻧﺎﮬﻲ ﺗﻮﮬﺎن‪ ،‬ري‪.‬‬
‫ﻏﺮض ﻧﻪ رﮐﺎن ﻟﻮכ ﺟﻮ‪ِ ،‬ﮬ ُ‬
‫ﻚ ﺳﺎﺋ ُﮬﺌﻦ َﺳﻮאن‪ ،‬ري‪.‬‬
‫ﺳﻮز ﺟﻲ‪ ،‬ﭔﻴﻮن ﻻﺗﻴﻮن ﻛ ﻟ َﻮאن‪ ،‬ري‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﭔﺎﺟﮭﻮن َ‬
‫‪v‬‬
‫‪91‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫داﺴﺘﺎن ﻴون‬
‫‪1‬‬
‫ڏﮐﻦ َﻣﻨﺠﮭﺎن ُﺳﮏ‪ُ ،‬ﻣﻮن ﺗﺎ ﻟ َﮅא ﺟﻴﮇﻳﻮن؛‬
‫ڏورﻳﻨﺪي ﮐﻲ ڏ ُک‪ُ ،‬ﺳﻮﻧﮭﺎن ﭤﻴﮍא َﺳﭵﮣﺎن‪.‬‬
‫‪2‬‬
‫َﮬ ِﻦ َﺳﮭﺎﻧﮕﺎ ُﺳﮏ‪ ،‬ﺟﻲ ﺳﺎري ﻋﺎ آﺋﻴﺎ؛‬
‫ڏور ﻣﮭﺎﻧﮕﺎ ڏک‪ ،‬ﺟﻲ ورﺗﺎ ِورھ وאرﺋ ‪.‬‬
‫‪3‬‬
‫ﺳﻴﻨﮅﻳﻮن ﺟﻲ ُﺳﮑﻦ‪ ،‬ﺗﻨ ﮔﻮﻧﺪر ﮔﮭﻮرﻳﺎ؛‬
‫ڏ ﻛﺎڻ ڏﮐﻦ‪ ،‬ﮬﻲ ِﺳ ُﺮ ﺳﺎرو َﺳ ِ‬
‫ﭧ ۾‪.‬‬
‫‪4‬‬
‫ُﺳ ِﮑﻴﻮن ﻛﻮھ ﭘ ُﮁﻦ‪ ،‬ﺳﻨﺪﻳﻮن ڏﮐﻦ ﺧ אن؟‬
‫ِ‬
‫وﮬﺎنء وﭸﻦ‪ِ ،‬ڏﻳﻞ ڏﮐﺎﻳﻞ ﺟﻦ ﺟﺎ‪.‬‬ ‫ﺳﻲ ِﮬﻦ‬
‫‪5‬‬
‫ڏﮐﻴﻮن ﭘ ُﮁﻦ ڏک‪ُ ،‬ﺳﮑﻴﻮن ﭘﮁﻦ ﺳﮑﮍא؛‬
‫ﮬﻦ ﮐﻲ ﺣﺎﺻﻞ ﺟﻮ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﺟﻴﻜﻲ ﻣﻨﺠﮭﺎن ُﺟ َ‬
‫ﮏ؛‬
‫ﻧﻴﻨﮭﻦ وאرن ﺟﻲ ﻧ ُ َ‬
‫ﮏ‪ ،‬ﻟﮙﻲ ﻟﻮريءَ وאرﺋ ‪.‬‬
‫‪6‬‬
‫ﮔﻮﻧﺪر ﻛﻴﺌﻦ ﮔﮭﻮرﻳﺎن‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ ﻛﻴَﺲ ﺳﻴﻨﮅي ﺳﭵﮣ ؛‬
‫ﺟﺎن ﺗ ِﻚ ﭘﺌﻲ ﺗﻮرﻳﺎن‪ ،‬ﺗﺎن ڏک ﻣﻮﭼﺎرא ُﺳﮏ ﮐ َـﺌ ُﻮن‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪92‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫‪7‬‬
‫ﮔﻮش ﻧﻪ ﻛﻦ‪ ،‬ﮐ ُﮫ ﭘﻴﻮن ﺳﻲ ﺳﺮﺗﻴﻮن؛‬
‫ﺟﻲ ﮔﻮﻧﺪر ِ‬
‫ﮬﻮت ﭘﺮي ﻛﻴﻮن‪.‬‬
‫َﺟﻦ ﺳﻨﮕﺖ ﺳﺎڻ ُﺳﮑﻦ‪ ،‬ﺳﻲ ﭘﺎﮢـﺌﻮن َ‬
‫‪8‬‬
‫ﮔﻮﻧﺪر ﮔﮭﻤﻲ ﺟﻲ ﺎن‪ ،‬ﺗﺎن ُﺳﮏ َﺳﻮﻳﻦ ﺳﺎڙﻳﺎن؛‬
‫آءٌ ﭘ ُﮡ ﻛﻴﺌﻦ ﭘﺎڙﻳﺎن‪ ،‬ڏک ﺳﮑﻦ ﺳﺎن ﺳﺮﺗﻴﻮن‪.‬‬
‫‪9‬‬
‫ﺟﻨ ﮔﻮﻧﺪر ُ‬
‫ﮔﻮش‪ ،‬آءٌ ﮔﮭﮣﻮ ﺗ َ ِﻦ ﻧﮭﺎرﻳﺎن؛‬
‫ﺟﺎل אﻧﮭﻦ ۾ ﺟﻮش‪ ،‬ﺳﺪא آﮬﻲ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪.‬‬
‫‪10‬‬
‫ﺟﻲ ﺳﺎرو ﭘ ُﮁﺎن ﻟﻮכ‪ ،‬ﺗﺎ ﮔﻮﻧﺪر وאرو ﻧﻪ ﺎن؛‬
‫ُ‬
‫ﭤﻮכ‪ ،‬ﻛﮭ ﭜﺎڳ ﭘﺮאﺋﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﮬﮭﮍو ﭜ َﻠﻮ‬
‫‪11‬‬
‫ﮔﻮﻧﺪر ڏﻳﻨﮭﻦ ﮔﺬאر‪ ،‬ﺟﺎن ﺗﻮن ﺟﺌ ِﺟﻨﺪڙא؛‬
‫ِ‬
‫ﺳﻮ ﺋﻲ ﻋﮭﺪ ﭘﺎر‪ ،‬ﺟﻮ ﺋﻲ َ‬
‫ﻛﻴُﺌﻲ ﭘﺮﻳﻦءَ ﺳﺎن‪.‬‬
‫‪12‬‬
‫ُﺳﮑﻦ وאرﻳﻮن َﺳ َﻮ‪ ،‬ﻛﺎ ﻛﺎ ورهُ وאرﺋﻲ؛‬
‫ﺗﺮت אﻧﮭﻲءَ ﮐﺎن ﺗ َ َﻮ‪ ،‬ﭜﮙﻴﻮن آﺗﮡ وאرﻳﻮن‪.‬‬
‫‪13‬‬
‫آﺗ َﮡ وאرﻳﻮن آﺋﻴﻮن‪ ،‬ﭤﻴﻮن آﺗ َﮡ ُ אُﺟﺎرﻳﻦ؛‬
‫‪v‬‬
‫‪93‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺟﻲ ﮔﻮﻧﺪر ﮔﺬאرﻳﻦ‪ ،‬آﺗ َﮡُ ﺗﻦ אوک ﭤﻴﻮ‪.‬‬
‫‪14‬‬
‫ﺳﺎرو ﻟﻮכ ُﺳﮑﻦ‪ِ ،‬‬
‫ﭘﻮء رﮬﺎﻳﻮ ﭘﺮﻳﻦءَ ﮐـﺌ ُﻮن؛‬
‫ﮬﻮت وﮬﺎرﻳﻮ ﮬﻨﺞ ۾!‬
‫ڏﺳﻮ وאهَ ڏﮐﻦ‪ُ ،‬‬

‫‪1‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺳﺮﺗﻴﻮن ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﺳﺎھ‪ ،‬ﮬﺎڙﮬﻲ ﺳﻲ ﮬﻮت وﭠﻲ وﻳﺎ!‬

‫ﮬﺎديء ري ﮬﻤﺮאھ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻛﻤﻴﮣﻲء ﺟﻮ ﭤﺌﻲ‪،‬‬
‫َ‬ ‫ﻛﻮﻧﻪ‬
‫ﭜﻴﻨﺮ ﮬﻦ ﭜﻨﭝﻮر ۾‪ ،‬آﮢﻴﻨﺪن א�‪.‬‬
‫َﮬﻨﮅﺋ ُﻮن ﺟﻨﮭ ﮬﻮت وﻳﺎ‪ ،‬روﺋﻲ ﻤﭼﺎن ﺳﻮ رאھ‪.‬‬
‫ﭘﺮڏﻳﮭ ﺗﻲ ﻧﺎھ ﻛﻮ‪ ،‬ورﻳﺘﻴﻮن وﻳﺴﺎھ‪.‬‬
‫ﺳﻮز ﺳﭙﺎھ‪.‬‬
‫آﮬﻲ رﻓﻴﻖ ُرﭸﻦ ۾‪ ،‬ﺳﻨﺪو ِ‬
‫ﻧﺎﮬﻴﻢ ﭔﺌﻲ ﻛﻨﮭﻦ ﻟﻮכ ﺟﻮ‪ ،‬ﭘﺎڙﻳﭽﻮن ﭘﺮوאھ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﮐﻲ ﺳﻲ ﻛﻨﺪא‪ ،‬ﺟﻴﻜﻮ ڏوھ ﮔﻨﺎھ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻣﻌﺎف ”‬

‫‪2‬‬ ‫ﺌ‬
‫َאﭼﻲ ﻛﻮﻧﻪ אﻳﮇאﮬﻮن‪ ،‬ﻣﺎﮢﮭﻮ ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ۾!‬

‫ﻣﻨﮭﻦ ﻛﺮي אُﻧﮭ َء ﭘﺎر ڏي‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬وﻳﭡﻲ ﻛﻴﻢ َא ُ‬

‫ﻻﮬﻮن‪.‬‬
‫ﻣﻦ َא ُ‬
‫ﮘﺎﮬﻮن‪.‬‬ ‫ڏﺳﻲ ﺣﺎل ﺣﻘ ﺟﻮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪َ ،‬אﭼﻦ َ‬
‫ﭘﺎﭴﺎﮢﻲء ﮐـﺌ ُﻮن‪ ،‬ﭘ َﺮي ﭤﻲ ﻧﻪ ﭘ َ ُ‬
‫ﺮאﮬﻮن‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﻛﻮ ﭘ َ ُﻞ‬
‫‪v‬‬
‫‪94‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫ِ‪v‬‬
‫אورאﮬﻮن‪.‬‬
‫ُ‬ ‫ﭤ َﺮ ﭤ َﻜﺎﺋﻲ آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﭘ َﮑﺎ َא ِڏج‬
‫آﮬﻮن‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻮن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬آرﻳﺎﮢﻲ ُ‬
‫َ‬ ‫ُﺳ ِﮣﻲ ﻣﻮٽ ”‬

‫‪3‬‬ ‫ﺌ‬
‫وﮢﻲ ﭔﺎروﭼﻲ ﭔﻮ ‪ ،‬ﺳﺪא ﺗﺎن ﺳﺎھ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﮐﻲ‪.‬‬

‫ُﮬﺌﻲ ﭘﻨﺎھ ۾ ﻳﺎر ﺳﭵﮡ ﺟﻲ‪ ،‬ﭔﺎروﭼﻲ ﺟﻲ ﭨﻮ ِ ‪.‬‬

‫ﭔﺎروﭼﺎﮢﻲ ذאت ﺟﻲ‪ ،‬ﮔﻮﻟﻦ ﺟﻲ آﮬﻴﺎن ﮔﻮ ‪.‬‬
‫ﻛﺎﻛﻴﻮن وﻳﻨﺪﻳﺲ ﻛﻴﭻ ڏي‪ ،‬ڏوﻧﮕﺮ ﭜﺎﻳﺎن ڏو ِ ‪.‬‬
‫ﻧﮭﻲء ﺟﻲ‪ ،‬آﮬﻴﺎن ﻋﻴ אو ِ ‪.‬‬
‫ﺳﺎم ُא َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ َ‬

‫‪4‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﻲ אﻳﻨﺪא‪ ،‬ﮬﻴﮇي אﻳﻨﺪא‪َ ،‬אﻟﻮ‪ ،‬وﮬﻨﻴﺎن ﭔﺎروﭼﺎ!‬

‫ﺳﺎﭤﻲ ﻣﻮن ﮐﻲ ﺳﭻ ﭼﺆ‪ ،‬دوﺳﺖ دﻻﺳﻮ ﻛﻮ ڏﻳﻨﺪא؛‬

‫ﮬﻮﻧﺪא ﻛﻲ ﻣﻮن وٽ ﮬﻤﻴﺸﮧ‪ ،‬وري ﻛﻲ ﭘﻮﺋ وﻳﻨﺪא؛‬
‫ﻨﺪ ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ۾‪ ،‬ﺳﺎڻ ُ ﭤ َ ِ‬
‫ﻜﻲ אﭼﻲ ﭤﻴﻨﺪא؛‬ ‫َ‬
‫ﮬﻴﻜ َ‬
‫ِ‬
‫ﭔﺎروﭼﺎ ﺳﻲ ﭔﺎﺟﮫ ﭘ َـﺌﻲ‪ ،‬آءٌ ﭼﮝﻲ ﻛﻲ ِﭼﻴﻨﺪא؛‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﺎ‪ ،‬ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﻧﺎل ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﻛﻲ ﻧِﻴﻨﺪא؟‬
‫َ‬ ‫ُﺳﻮر ”‬

‫‪5‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِאڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﮀﻮ ﭤﻴﻮن ِﭘﺮﻳﻦءَ ڏَ ُﻧﮭﻦ ﺟﮭﻠﻴﻮ!‬

‫‪v‬‬
‫‪95‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫روح אُﻧﮭﻦ ﺳﺎن رﻟﻴﻮ‪.‬‬
‫وﻳﮭﺎن ﻛﻴﺌﻦ ﭜﻨﭝﻮر ۾‪ ،‬ﺟﻮ ُ‬
‫ﺳﺎﮢ ُﻦ ﭤﻴﻨﺪس ﺳﻨﮕ ‪ ،‬ﺟﻮ ﮬﻮت ﮬﺎڙي ڏي ﮬﻠﻴﻮ‪.‬‬
‫ﻳﭽﻮن ﻧﺎ ﭘ َﻠﻴﻮ‪.‬‬
‫ﭘﺎر ڏﻧﮭﻦ‪ ،‬ﭘﺎڙ ُ‬
‫ِﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي َ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﮐﻲ َﺳﻠﻴﻮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﭵﮡ ﺳﺎرو ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻮ‪ِ ،‬ﺳﺮ ”‬

‫‪6‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭘﺎﻧﮅي‪ ،‬دﻻﺳﻮ ڏي ﻣﻮن‪ ،‬אﻳﻨﺪא آرﻳﺎﮢﻲ ﻛﻲ אوڏא!‬

‫آڌيء رאت ﺟﻮ‪ ،‬وو‪ ،‬ﻛﻴﺎﺋﻮن ﺳﺎﻧﭝﺎﮬﻮ‪ ،‬ﺣﺎل ﻛﻴﺎ ﺗ َﻦ ﮬﻲ ﻣﻮن‪،‬‬

‫َ‬
‫وﻳﺎ ﺗﺎ ﺗِﺮﻛﻲ ﺗﻮڏא‪.‬‬
‫ﻛﻴﻮ ﻗﺒﻮل‪ ،‬وو‪ ،‬ﭘ ُﻨﮭﻮنءَ ﻛﺎرڻ‪ ،‬ڏک ﺳﻮﻳﻦ ﻧِﻲ ﺳﻲ ﻣﻮن‪،‬‬
‫ﻟ َﻚ ڏﺋﻲ ﻟﮏ ﻟﻮڏא‪.‬‬
‫ﺒﺖ ﮐـﺌ ُﻮن ﺗﺎن ُﻣ ُﻨﮭﻦ ﻧﻪ ﻣﻮڙﻳﺎن‪ ،‬ﭘﺮزא ﭤﻴﺎن ِﮬﺖ ﺟﻲ ﻣﻮن‪،‬‬
‫ﮔَﺴﻲ وﭸﻦ ﺗﻮڙي ﮔﻮڏא‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻮ‪ ،‬ﻛﺎﻛﻴﻮن َﭼﻮن ِﮬﺖ ﻛﻲ ﻣﻮن‪،‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﺮ ﺗﺎن ﺻﺪﻗﻲ‪ ،‬وو‪ ،‬آھ ”‬
‫درد ڏﻳﻨﺪو ﺳﻮ ڌوڏא‪.‬‬

‫‪7‬‬ ‫ﺌ‬
‫آءٌ وﭸﺎن ﺗﻮ ﺗـَﺌ ُﻮن ﮔﮭﻮري ﮔﮭﻮري‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬

‫ڏوﻧﮕﺮ رﮬﻴﺲ ڏאﮐﮍא‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﻛﺎرڻ ڏوري ڏوري‪.‬‬

‫ِ‬
‫ﺗﻮ ﭤﻜﺎﺋﻲ‪ ،‬وي‪ ،‬آﮬﻴﺎن‪َ ،‬אﭼﺞ آرﻳﺎﮢﻲءَ ﺗﻮن אوري אوري‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪96‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﭜﻼ ﮬﻦ ﭜﻨﭝﻮر ۾‪ ،‬ﺗ ِﺮ ﻧﻪ رﮬﻨﺪﻳﺲ ﺗﻮري ﺗﻮري‪.‬‬
‫ﮍيء ﺟﮭﻮري ﺟﮭﻮري‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻣﻮن ﮐﻲ وڌو ﻣﻮن ﭘﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺟﮭﮣﻚ אوﮬﺎ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻮ ﻧﻲ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ِ ،‬ﮬﻨﻴَﮍو ﻧﻴﻮ ﮬﻲ ﮬﻮري ﮬﻮري‪.‬‬
‫َ‬ ‫”‬

‫‪8‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭔﺎروﭼ َﻞ ﭔﺎﺟﮭﻮن!‬
‫َ‬ ‫ﻛ ﺣﺎﻣﻲ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﭤﻴﻨﺪو‪ ،‬ﻟ َﮑﻲ‬
‫ﭔﻴﻮ َ‬

‫ﻧﮭﻲء ﮐﻲ‪ ،‬ﭘﺎﮢـﺌﻮن دﻻﺳﻮ ڏﻳﻨﺪو‪.‬‬

‫ﻣﻨﺪيء ﺟﻲ دل א َ‬
‫َ‬ ‫درد‬
‫ﻛ ﮀﮇﻳﻨﺪو ﮀﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺳﻮﺋﻲ ﻧﺎل ﻧِ ِ‬
‫ـﻤﺎﮢﻲ ﻧﻴﻨﺪو‪.‬‬
‫َאﮐﮍﻳﻦ ﺳﺎن َﺳﭝﻴﺌﻲ ڏﺳﻨﺪﻳﻮن‪ ،‬אﮜﮡ آر َ‬
‫ﻳﺎﮢﻲء ﺳﻮ אﻳﻨﺪو‪.‬‬
‫ﭘﺎڻ ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﻳﺎر ﭘﻴﺎرل‪ ،‬ﺳﺎڻ ﻏﺮ ِﻳﺐ ﮔﮇﻳﻨﺪو‪.‬‬
‫ڏﻧﮕﺎﻳﻦ ڏي ﻛ ڏﺳﻨﺪو‪ ،‬ﺑﺪﻳﻮن ﺗﺎن ﺑﺨﺸﻴﻨﺪو‪.‬‬
‫ﭘﻨﮭﻨﺠﻲء ﺳﺎڻ ﻛﻨﮭﻦ ڏﮬﺎڙي‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺳﻮ ﻧﺎنءُ َﺳﮇﻳﻨﺪو‪.‬‬
‫َ‬ ‫ِﻣ َ‬
‫ﮭﺮ‬

‫‪9‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛ ﭤ َﺮن ۾!‬ ‫آءٌ وﻳﻨﺪي ﭘ ُﻨﮭﻞ ﺟﻲ ﭘﺎر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﭤ َ ِ‬
‫ﻜﻴﺲ ِ‬

‫ﻣﻮن َﻣﻦ ﮔﮇي ﮔﻮﻧﺪرﻳﻦ‪ ،‬ﻛﻴﭽﻲ ﭤِـﻴَﻢ ﻗﺮאر‪.‬‬

‫ذאت ﺟ ﺟﻲ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﺟﻲءُ وڌو آﮬﻲ ﺟﺎر‪.‬‬
‫ﻛﻨ ِ‬
‫ﻴﺰאﮢﻲ ﻛﺎر‪.‬‬ ‫ﻛﻨﺪي وﭸﻲ ﻛﻴﭻ ڏي‪ِ ،‬‬
‫آﮬﻲ ﻛﺎڻ ﻗﺮﻳﺐ ﺟﻲ‪ ،‬وﭸﮡ ﻣﻮن وﮢﻜﺎر‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪97‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻲء دزﻛﺎر‪.‬‬ ‫ﭘ ُﺮڻ אﭤﻢ ﭘﻨﮅ ۾‪ ،‬دوﺳﺖ ﭘ ُﭡِ َ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻮ آﮬﻲ‪ ،‬אُﻧﮭﻦ ﺟﻲ ِאﺧﺘﻴﺎر‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﺎرو ﻛﻢ ”‬

‫‪10‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺳﺎﮘﻲ ﻣﻮن ﺳﭹﺎﺗﻮ‪ ،‬آﮬﻲ ﭔ َﮍﻳﻮن ﭔﺎروﭼﻮ!‬
‫אڄ אﮬﻮ ِ‬

‫ﺎﮢﻲء ﺟﻮ ﻧﺎﺗﻮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻻﻛﻮن آﮬﻲ ُאﻧﮭﻦ ﺳﺎن‪ ،‬ﮬﻦ‬
‫ُ‬ ‫אﺻﻞ‬
‫אﭼﻲ ڏﭠﻢ אوﭼﺘﻮ‪ُ ،‬‬
‫ﭘﻴﭻ َﺟﻨﮭﻦ ُﻣﻮن ﺳﺎن ﭘﺎﺗﻮ‪.‬‬
‫ِﭰﺮﻳﺲ ﭰ ﻳﺪאر ﺟﺎن‪ ،‬ﭴﺎڻ ﻧﻪ ﻣﻮن ﮬﻴﺌﻦ ﭴﺎﺗﻮ‪.‬‬
‫ﻟﭥﻮ ﻈﻲ ﮬﻚ ۾‪ ،‬אدﻳﻮن ڙي אورאﺗﻮ‪.‬‬
‫ﺻﺪﻗﻮ ”ﺳﭽﻮ“ ﺗ َ ِﻨﮭﻦ אُﺗﻮن‪ ،‬ﻋﺸﻖ َﺟ ِﻨﮭﻦ ﺳﺎن ﺗﻮ ﻻﺗﻮ‪.‬‬

‫‪11‬‬ ‫ﺌ‬
‫وﭸﻲ ڏﻳﮫ ﭘﺮﻳﻦ‪ ،‬ڙي ﺳﺎﭤﻴﻮ‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ڏﺟﻮ ﺳﻨﻴﮭﻮ!‬

‫אوﮬﺎن ﭔﺎﺟﮭﻮن ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ڏﮐﻴﺎ ڏﻳﻨﮭﻦ ﻟﻨﮕﮭﻦ‪.‬‬

‫وﻳﭡﺎ ڏﺳﻮن وאﭨ َﮍﻳ ُﻦ‪ ،‬אﮜﮡ َ‬
‫ﻣﺎن אﭼﻦ‪.‬‬
‫ﻛﻮﻧﻪ ورﻧﺪي ﭤﻮ ڏﺋﻲ‪ ،‬وﻧﺪر ﺟﻲ ﭜﻲ وﭸﻦ‪.‬‬
‫ڏﮐﻴﺎ אُﮬﻲ ڏﻳﻨﮭﮍא‪ ،‬ﺟﻲ ﭘﺎﺳﻲ ﮐﺎن ِﭘﺮﻳﻦ‪.‬‬
‫ﭜﻴﻨﺮ ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ۾‪ ،‬ﺷﺎل ﭜ و ﻛﻦ‪.‬‬
‫ﻳﭽﺎريء ﻧﻪ وﺳﺎرﻳﻮ‪ ،‬ﺟﺎ ﻟﮙﻲ ﺳﺎڻ ﻟ َﻜﻦ‪.‬‬
‫َ‬ ‫و‬
‫ﺟﻴﮭﻮ ﺗﻴﮭﻮ آﮬﻲ ﺋﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺳﮓ ﺳﻨﺪن‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪98‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫‪12‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛ َﮃ ﻛﺎهِ‪ ،‬ﻣﺘﺎن وﻳﮭ ﮐِ وﺳﺎري!‬
‫ﻛﻴﭽﻦ ﺟﻲ َ‬

‫ڏﺳﻨﺪﻳﻦءَ ڏوﻧﮕﺮ ﭼﻮﭨ ِﺌ ‪ ،‬ﺑ َﻠﻮﭼﺎﮢﻲ ﺑﺎھ‪.‬‬

‫ﭰﻮ ِ ﭘﺎڻ ﻓﻘ ﭤﻲ‪ ،‬وﻧﺪر ﺟﻲ وﮢﺮאھ‪.‬‬
‫ﺳﺎري ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﺟﺎ‪ ،‬ﻻﮘﺎﭘﺎ ﺳﭛ ِ‬
‫ﻻھ‪.‬‬
‫ﻣﺘﺎن وﻳﮭ ﻣﺎٺ ﻛﺮي‪ ،‬ڏوﻧﮕﺮ ڏورج ِ‬
‫ڏאھ‪.‬‬
‫ﻛﻴﻢ َﺳ ِ‬
‫ﻨﭝﺎھ‪.‬‬ ‫ﻋﺮض وﭸﻲ ﻛﺮ روﺑﺮو‪ ،‬ﭔﻴﺎ ﺳﺎﭤﻲ ِ‬
‫ﭔﺎﻧﮭﻲ ﭤﺞ ﭔﺮوچ ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﻮ ﺗﻮن َﺳﮛ ﻧﻪ ﺳﺎھ‪.‬‬
‫روح رﮬﻲ ِﮬﺖ ﮬﻮت َ‬
‫ريء‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﻛﻨﮭﻦ ﻧﻪ َﺻﻼح‪.‬‬

‫‪13‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭔﻴﻮ ﻛ ﭘﮁﻲ ﭤﻮ ﺣﺎل ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﺧﺎن ﭔﺎروﭼﻞ ﭔﺎﺟﮭﻮن!‬

‫ريء آﮬﻴﺎن ﻳﺎر ﺳﭵﮡ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬אُدאﺳﻲ َאﮬﻨﺠﻮ‪.‬‬

‫ﺗﻮ َ‬
‫َ‬
‫ﻛﮭ ﺳﺎن ﭘﻴﭻ ﭘﺎﺗﻮﺳ ‪ ،‬ﻏﺮض رﮐﻲ ﺳﻮ ﻧﻪ ﻛﻨﮭﻨﺠﻮ‪.‬‬ ‫َﺟﻨﮭ‬
‫ﺧﻴﺎل אﺳﺎن ڏي آﮬﻲ ﺟﻨﮭﻦ ﺟﻮ‪ ،‬آءٌ ﭜﻲ ﺳﻮ آﮬﻴﺎن ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ‪.‬‬
‫َאﺳﺎن ﭴﺎﺗﻮ ﺻﺤﻴﺢ ﺳﭹﺎﺗﻮ‪ ،‬ﻋﺎﺷﻖ آﮬ ﺗ ُﻮن َאﺳﺎ ﻮ‪.‬‬
‫ﭘﻴﮭﻲ ﭘﺎڻ ﭘ ُ َﮁﻨﺪو‪ ،‬آﮬ ”ﺳﭽﻮ“ ﺗ ُﻮن ِ‬
‫ﻛﻲ َﺳﮭﻨﺠﻮ‪.‬‬ ‫درؤن ِ‬

‫‪14‬‬ ‫ﺌ‬
‫َאﮐ َﮍﻳ ُﻦ ِא ُ‬
‫ﺳﺮאر‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﻛﻮ ﺟﻮ ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬
‫‪v‬‬
‫‪99‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫אُﻧﮭﻦ ﺗﺎن ڏﻳﮑﺎرﻳﻮ‪ ،‬ﻛﺎﻛﻴﻮن ڙي ﻛﻮﮬﻴﺎر‪.‬‬
‫ﺗِ ِﻨﮭ ڏﮬﺎڙي ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﺑِ َ‬
‫ﺮھ ﺑﻲ אﺧﺘﻴﺎر‪.‬‬
‫ڏوﻧﮕﺮ ﭤﻮ ڏورאﺋﻲ‪ ،‬ﭼﺸﻤﻦ ﺟﻮ ﻤﭼﻜﺎر‪.‬‬
‫ﻧﺎز ﻧﻴﮣﻦ ﺟﻮ َﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ووڙאﺋﻲ وﮢﻜﺎر‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﮐﻲ ﺳﻴﻨﮕﺎر‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﻮز ﺳﭵﮡ ﺟﻮ َﺳﺮﺗﻴﻮن‪” ،‬‬

‫‪15‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﺎر ﭘ ُ َ‬
‫ﻨﮭﻞ ﭘﻴﻐﺎﻣﻲ‪ ،‬ﻛﮇﮬﻦ ُﻣﻜﻮ ﻛﻮﻧﻪ ﻣﻮن ڏي!‬

‫ﻳﺎر אوﮬﺎن ﮐﻲ‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﺳﺎھ ِ‬

‫ﺳﻼﻣﻲ‪.‬‬ ‫روز َאزل ﮐﺆن َ‬
‫َאوﮬ ﻧﻪ אﻳﻨﺪؤ‪َ ،‬אﺳ אﻳﻨﺪאﺳﻲ‪ِ ،‬אﮬﺎ َאﺳﺎ ﻲ َא ﺎﻣﻲ‪.‬‬
‫ڏﺳﺠﻮ َو َڙ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ڏي‪ ،‬آﮬﻦ ﻋﻴﺐ אﺳﺎن ۾‪.‬‬
‫ِﭘﺮﻳﻦ ِ‬
‫ﺟﺎن ُﺟﺜﻲ‪ ،‬ﺟﺎن ِ‬
‫ﻛﻲ‪ ،‬ﭤﻴﻨﺪي ﻧﻪ ﻃﻠﺐ ﺎﻣﻲ‪.‬‬
‫ﮘﺎ ﻴﻮن אوﮬﺎن ﺟﻮن ﭔﺎرڻ ُ ﭔﺎرن‪ ،‬وﻳﻨﺪﻳﻮن ﺳﻲ ﻛ وﺳﺎﻣﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ڏﻳﺌﻲ אﺳﺎﻧﮑﻲ ﭰ َﭧ ﻓﺮאق ﺟﺎ‪ ،‬ﭤﺌ ﺗﻮن ﻳﺎر آرאﻣﻲ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺗﺎن‪َ ،‬ﻣ ِﭹﻲ آﮬﻲ ﻏﻼﻣﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻳﺎر ”‬
‫در אوﮬﺎ ﻲ ِﺟﻲ َ‬
‫َ‬

‫‪16‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫ﭘﻮء ﮬﺖ ﻛﻴﺌﻦ ﻛﻨﺪي‪ ،‬ﭔﺎﺟﮭﻮن ﻳﺎر ﺟﻲ آءٌ!‬

‫ﭘ ﻳﻦ ﭘ َﻮﻧﺪي ِﭘﺮﻳﻦءَ ﺟﻲ‪ ،‬ﮘﭽﻲءَ ﭘﺎﺋﻲ ﮔَﻨﺪي‪.‬‬

‫َوﮬﻲ ﭤﻲ وאﻛﺎ ﻛﻴﻮن‪ ،‬ﻧﻴﮣﻦ َﻣﻨﺠﮭﺆن ﻧ َﺪي‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪100‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫َﺳﭛ ﭘ َﺮ َﺳﻨﺪﻳ َﻦ آﮬﻴﺎن‪َ ،‬ﭼﮝﻲ ﺗﻮڙي َﻣﻨﺪي‪.‬‬
‫ﺮھ ﺗ َ ِﮭ ﺟﻲ ﺑِﻨﺪي‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻲ َﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﺑِ َ‬
‫َ‬ ‫دل ”‬

‫‪17‬‬ ‫ﺌ‬
‫آءُ وري ﺗﻮن ﺗﺎن و ُﻳﮫ‪ ،‬ﺳﭵﮡ آءٌ ﺗﺎن ﺗﻨﮭﻨﺠﮍي آﮬﻴﺎن!‬

‫آﮬﻮن ﻋﺎﺷﻖ ﺟﻮن ُﺳﮣﻲ‪ ،‬ﮀﮇ ﭘﺮﻳﻦ ﭘ َﺮڏ ُﻳﮫ‪.‬‬

‫ﭘﻴﮫ‪.‬‬
‫ﭘﮑﻲ ﭘﺎﭴﻴﺎﮢ ﺟﻲ ﻣﻴﺎن‪ ،‬آءُ ﭘﺮﻳﻦ ﺗﻮن ُ‬
‫َאﺻﻞ ﻻﻛﻮن آﮬﻲ ﺋﻲ‪ِ ،‬ﮬﻲ ڏאﮬﺎ ﺗﻨﮭﻨﺠﮍو ڏ ُﻳﮫ‪.‬‬
‫ﺳﺎﮢﻴﮫ‪.‬‬
‫ُ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺟﻮﻧﻲ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬آءُ ﺳﺎري‬

‫‪18‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﮔﻮﻟﻦ ﺟﻲ آءٌ ﮔﻮ ‪،‬‬
‫ﺧﺎن ﭔﺎروﭼﺎ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ!‬

‫ريء ﭔﻮ ِ ‪.‬‬
‫آءٌ ﻧﻪ ﻛﻨﺪﻳﺲ ﻛﮇﮬ ‪ ،‬ﭔﺎﻧﮭﭗ َ‬
‫ﮕﮭﮍي‪ ،‬آﮬﻴﺎن ﺳﺎ ﻋﻴ אو ِ ‪.‬‬
‫ُﺳﮅ אﭼﻲ ﻟﮫ ِﺳ َ‬
‫ِﮬﻦ ڏُﮬﺎرڻ ﺟﮭﮍي ﻛﺎ‪ ،‬ﻨﺪﻳﻦ ﮘﻮﭠﻦ ﻣﻮن ﻣﺲ ﮘﻮ ِ ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺳﺎن ﺳﻮ ِ ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻧﺎنءُ ﺳﺎﺋ ءَ ﺟﻲ ﻳﺎر ﺳﭵﮡ ڙي‪ ،‬ﻛﺮ ”‬

‫‪19‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭔﺎروﭼﻞ ﺟﻮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﺎٿ ﺳﻼﻣﺖ آﻳﻮ‪ ،‬ﭘﮑﻲ‬

‫‪v‬‬
‫‪101‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ڏﻳﻨﮭﻦ ﻓﺮאق ﺟﺎ ﻟﻨﮕﮭﻴﺎ אﺳﺎن ﺗ ُﻮن‪ ،‬ﻣﻮ ٰ ﺳﻮ ﺐ ﻣﻼﻳﻮ‪.‬‬
‫ﻣﻴﻼﭘﻲ ﺟﻮ ِﻣﮭﺮ ِﭘﺌﻲ ﺗﺎن‪ ،‬وא َء ورق ورאﻳﻮ‪.‬‬
‫َوڙَ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ڏي ﭘﺎڻ ڏﭠﺎﺋﻮن‪ ،‬وﻳﮍﮬﻮ ﮬﻲ ﻳﺎر وﺳﺎﻳﻮ‪.‬‬
‫ﻣ א ﻻﮬﻲ אﮀﺎ ﻛﻴﺎﺳﻲ‪ ،‬ﮬﻮﺗﻦ ﺗﺎن ﻧﻴﮭﻦ ﻧﺒﺎﮬﻴﻮ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﮐﻲ‪ ،‬ﺟﻮ ﺳﻮرن אڄ ِﺳﮅאﻳﻮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ڏﻳﻮ ﻣﺒﺎرﻛﺎن ﺳﭝﺌﻲ ”‬

‫داﺴﺘﺎن ﭽو ﭥون‬
‫‪1‬‬
‫ﻧﺪر ۾؛‬ ‫ووء ِ‬
‫ووء َ‬
‫ﻛﺮ و َ‬ ‫ﻣﺘﺎن وﺳﺎرﻳﻦ‪ِ ،‬‬
‫ﺟﻲ ﮔﻮﻧﺪر ﮔﺬאرﻳﻦ‪ ،‬ﺳﻲ ﺗﻮ ﭼﮝﺎ ڏﻳﻨﮭﮍא‪.‬‬
‫‪2‬‬
‫ﭼﮝﻮ ﮔﻮﻧﺪر َﻏ ُﻢ‪ ،‬ﺟﻲ ﻣﻮن ﭘﮁﻴﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن؛‬
‫رھ وאرﺋ ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻛ ُﻢ‪ ،‬آﮬﻲ ِو َ‬ ‫َﻣﻨﺠﮫ ﻛﺸﺎ‬
‫‪3‬‬
‫ﮔﻮﻧﺪر آﮬﻲ َﻏ ُ‬
‫ﺮض‪ ،‬ﺟﻲ ُﻣﻮن ُﺳﮣﻮ َﺳﺮﺗﻴﻮن؛‬
‫ﻨﺖ ﺳ ‪.‬‬ ‫ﺮض‪ ،‬ﻛﺮي ﺳﻮ ُﺳ َ‬ ‫ﻓﻨﺎ ﺳﭛ ﻓ َ ُ‬
‫‪4‬‬
‫ﮔﻮﻧﺪر ﺟﻦ ﮔُﺬאرﻳﻮ‪ ،‬ﻛﺎﭤ َـﺌ ُﻮن ﺳﻲ َ ﺎن؟‬
‫ﮬﻜﮍي رאت رﮬﺎن‪ ،‬وﭸﻲ ِو ِرھ وאرﺋ ‪.‬‬
‫‪5‬‬
‫‪v‬‬
‫‪102‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﮔﻮﻧﺪر َﺟﻦ ﮔﺬאرﻳﻮ‪ ،‬ﻛﺎﭤ َـﺌ ُﻮن ﺎن ﺳﻲ؟‬
‫ﺣﺎل ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﮬﻲ‪ ،‬وﭸﻲ ڏَﺳﻴﺎن ڏﮐ َﻦ وאرﺋ ‪.‬‬
‫‪6‬‬
‫ﮔﻮﻧﺪر ﺟﻦ ﮔﺬאرﻳﻮ‪ ،‬آءٌ ﺗ َ ِﻨ ﮔﻮ ؛‬
‫ِﮬﻨﻴَﮍي ۾ ﮬﻮ ‪ ،‬ﮬﻮﻧﺪي ڏﮐﻦ وאرﺋ ‪.‬‬
‫‪7‬‬
‫ﻮر ﭘ ُ َﮁﻦ ﺳﻲ ﺋﻲ؛‬
‫ﮔﻮﻧﺪر ﺟﻦ ﮔﺬאرﻳﻮ‪ُ ،‬ﺳ َ‬
‫ِ‬
‫ِﭘﺮھ ِﺟﻲ ﭘﻴﺌﻲ‪ ،‬ﺗ َﻨ َﻣﭥﻲ ﻣﺎﭨ َﮍي‪.‬‬
‫‪8‬‬
‫ﮔﻮﻧﺪر ﺟﻦ ﮔﺬאرﻳﻮ‪ ،‬ﭘﻴﮭﻲ ﺳﻲ ﭘ ُﮁﺎن؛‬
‫ﻜﻲ‪.‬‬‫ﭔﺎﮢ ِ‬‫ُאﻧﮭﻦ ﻟ َﮗ ﻟ ُﮁﺎن‪ ،‬ﮔﮭﮣﻮ آءٌ ُא ِ‬
‫‪9‬‬
‫ﭘﻴﮭﻲ؛‬
‫ﮔﻮﻧﺪر ﺟﻦ ﮔﺬאرﻳﻮ‪ ،‬آءٌ ﭘﮑﻲ ﺗﻦ ِ‬
‫وﭨﺎﻧﺌ ُﻦ وﻳﮭﻲ‪ ،‬وﭠﺎن ُ‬
‫وאس ِو ِرھ ﺟﻮ‪.‬‬
‫‪10‬‬
‫ﮔﻮﻧﺪر ﺟﻦ ﮔﺬאرﻳﻮ‪ ،‬آءٌ ﺗ َﻨ ﮔﮭﻮري؛‬
‫ﺳﺪא ﻣﻮن ﺟﮭﻮري‪ ،‬آﮬﻲ ورھ وאرﺋ ‪.‬‬
‫‪11‬‬
‫ﺸﻌ َﻞ؛‬
‫ﮔﻮﻧﺪر ﺟﻦ ﮔﺬאرﻳﻮ‪ُ ،‬ﻣﻨﮭﻦ ﺗ َ ِﻨ َﻣ َ‬
‫ﻛﻞ‪ ،‬אُﻧﮭﻦ ِﺟﻲ אﻓﺴﻮس ﺟﻲ‪.‬‬
‫ﻛﺎ ﻣﻮن ﭘﻮي ِ‬
‫‪v‬‬
‫‪103‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪12‬‬
‫ﮔﻮﻧﺪر ﺟﻦ ﮔﺬאرﻳﻮ‪ُ ،‬ﻣﻨﮭﻦ ﺗ َ ِﻨ َﻣﮭﺘﺎب؛‬
‫ﺳﻨﺪﻳﻮن ﻧِ َ‬
‫ﻴﻨﮭﻦ ﻧﻮאب‪ ،‬آﮬﻦ ورھ وאرﻳﻮن‪.‬‬

‫‪1‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﺎن َאﭼﻦ‪ ،‬وو‪ ،‬ڏﺳﻲ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﺣﺎل‪ ،‬ﭜ َﻠﻮ!‬
‫آڏو َ‬

‫ﮬﻮ ﺟﻲ ﻛﻴﮍم ﻛﺎف ۾‪ ،‬ﻛﻮﻛﺎن ﭘ َﻮﻧِﻦ َ‬

‫ﻛﻦ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﺎﻛﻴﻮن‪ ،‬ﺗﺎن رﮬ وאٽ َر َﺳﻦ‪.‬‬ ‫ﻛﻴﭽﮍن ﺟﺎ‬
‫ﺧ אن ڏﮐﻦ ﺳﻨﺪﻳﻮن‪ ،‬אﮘﻴﻮن ﭘﺎڻ ﭘ ُ َﮁﻦ‪.‬‬
‫ﭔﺎروﭼﺎن ﭔﺎﺟﮫ ﭘﺌﻲ‪ ،‬ﭼﮝﻲ آءٌ َﭼ َﻮن‪.‬‬
‫ﻳﻦء ڏي‪َ ،‬ﻣ ُﺮ ﭘ ُﺮزא ﭘ َ ﭤِ َ ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﭘﻨﮅ ﻛﺮﻳﻨﺪي ﭘﺮ َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﺳﺎٿ ﺳﺎن‪ِ ،‬ﺎﮢﻲ ﺑﻪ ﻧِ َ ‪.‬‬

‫‪2‬‬ ‫ﺌ‬
‫آءٌ ﭔﺎﻧِﮭﻦ ﺟﻲ ﺳﺎ ﭔﺎﻧﮭﻲ‪ ،‬آﮬﻴﺎن ﻋﻴﺒﺪאر‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬

‫ﻋﻤﺮ ﺳﭵﻴﺎﺋﻲ ﻛﻮڙ ﻛﻤﺎ َ ‪ ،‬ﺑﺨﺶ אُﮬﻮ ﻣﻮﻧﮑﻲ ﺟﺎﻧﻲ‪.‬‬

‫روز אزل ﮐـﺌ ُﻮن َאﺑﺪ ﺗﺎﺋ ‪ ،‬آﮬﻲ ﮘﭽﻲءَ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﮘﺎﻧﻲ‪.‬‬
‫ڏوھ ِڏﻧﮕﺎﻳﻮن ِڏس ﻧﻪ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮن‪ ،‬ﺐ ﻛﺮﻳﻦ ﻣﮭﺮﺑﺎﻧﻲ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻲ دل ﺳﺎ دﻟ ‪ ،‬دوﺳﺖ َ‬
‫ﻛ َﻴﻮ دﻳﻮאﻧﻲ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﻛﻴﺌﻦ ”‬

‫‪v‬‬
‫‪104‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫‪3‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﻴﭽﮍَن ﺟﻮ ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬
‫ِ‬ ‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﻧﺎل ﻧﺌ ‪ ،‬ﻧِﻲ‪ِ ،‬אﮬﻮ‬
‫אﮜﮡ ﺷﺎل אﭼﻲ‪ ،‬ﻧِﻲ‪ ،‬אﮬﻮ ﺳﭙﺮ َ‬
‫ﻳﻦء ﺟﻮ ﺳﺎﭤﮍو‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬

‫ﭘﻨﮭﻮنء ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﮬﻠﮡ ﺳﺎن ِﮬﻨﺌ ‪ ،‬ﻧﻲ‪.‬‬

‫َ‬ ‫ﭘﭡﻲءَ ﮬﻮت‬
‫ﭘ ُﭵﺎﮢﺎن ﭘﺮﻳﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ِ ،‬ﺟﻨﺪ ﻛﻴﺌﻦ ِﺟﺌ ‪ ،‬ﻧﻲ‪.‬‬
‫وڏي ﭔﺎﺟﮫ ﭔﺮوچ ﮐﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬אُﺗﻲ َﭼﻮن ِאﺋ ‪ ،‬ﻧﻲ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﭼﻮن ُﺳﮅﻳﺮ ﭤﻲ‪ ،‬ﭜﻠﻮ‪ ،‬ﭘﻮﻧﺪي َﻣ ِﮭﺮ ِﻣﺌ ‪ ،‬ﻧﻲ‪.‬‬

‫‪4‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﺎن אﭼﻦ ُאﮬﻲ ﻛﺎﭤ ُﻮن‪ُ ،‬ﻣﺌﻲ وﻳﺎ ﺟﻲ ﻣﺎري!‬
‫َ‬

‫ﺳﭙﺮﻳﺎن ريءَ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬آﮬﻴﺎن אُﭔﺎﮢﻲ آﺋ ُﻮن‪،‬‬

‫وﻳﮭﺎن ﺳﻲ ﻛﻴﺌﻦ وﺳﺎري‪.‬‬
‫ِﭘﺮﻳﻦ ِڏس‪ ،‬وو‪ ،‬ﭘﺎڻ ڏي‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬آﮬﻴﺎن ڏ ُﮬﺎرڻ آﺋﻮن‪،‬‬
‫ﻧﻴﻨﺪא ﺳﻲ ﻧﺎل ﻗﻄﺎري‪.‬‬
‫אﭼﻲ אﺳﺎن وٽ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬אدﻳﻮن ڙي ﺷﺎل אوڏאﮬﻮن‪،‬‬
‫ﻣﺎن ﻛﻮ ڏﻳﻨﮭﻦ ﮔﺬאري‪.‬‬
‫َ‬
‫آﻳﺎ ﻗﺎﺻﺪ ﻛﻴﭻ ﺟﺎ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ِ ،‬אﺋ ﺳﻮ ﻣﻮﻧﮑﺎن אُﺗﺎﮬﻮن‪،‬‬
‫ﻳﺎر ﺳﭵﮡ ﺗﻮﮐﻲ ﺳﺎري‪.‬‬
‫ُ‬
‫آڌيءَ رאت אُﭤﻲ ﻛﺮي‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪َ ،‬ﺟ َﺖ وﻳﺎ ُﮬﺌﻢ ﺟﺎﺋﻮن‪،‬‬
‫ﺗﺎﺋﻮن ﺳﺎ ﻧِ ُﺖ ﻧﮭﺎري‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪105‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﮬﺎري ﺗﻮﺳﺎن ِ‬
‫ﮬﻮء ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻛﻲ ﺟﻲ ﻗﻮل ﻛﻴﺎﺋﻮن‪،‬‬
‫ﭘﺮﻳﻦ אُﮬﻲ ﺳﭛ ﭘﺎري‪.‬‬
‫وﻳﮭ وﺳﺎري وو ِאﺗﮭ ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﮬﻲءَ ﻧِﻜﺎر َﭼﻴﺎﺋﻮن‪،‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ دوﺳﺖ َﺳﻨﭝﺎري‪.‬‬

‫‪5‬‬ ‫ﺌ‬
‫ووء‪ِ ،‬‬
‫ووء‪،‬‬ ‫ووء‪ِ ،‬‬ ‫ڏאڍو ُﺟﺪאﺋﻲءَ َﺟ ُﻞ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ِ ،‬‬
‫ﻣﻮن وﭨ َﺌ ُﻮن َ‬
‫ﮬﻮت َم َﮬ ُﻞ‪.‬‬

‫ﭤﻲء ﻧﻪ ﭘ َ ُﻞ‪.‬‬
‫َאﭼﻲ و ُﻳﮫ َאﮐِﻦ ۾‪ ،‬ﭘﺎﺳﻲ ُ‬
‫ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ﻛﻢ ﻛﮭﮍو‪ ،‬ﮘﺎﻟﮫ ﺳﺎﻧﻮل ِאﮬﺎ َﺳ ُﻞ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﻳﺎر ﻧﻪ َﭼ ُﻞ‪.‬‬
‫ُﻣﺌﻲ ﮐﺎن ﻣﻨﮭﻨﺠﺎ ﭘﺮﻳﻦ‪ ،‬ﭼﻮريءَ َ‬
‫ﻛﻮﮬﻴﺎر ُل‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻛﺸﺎﻻ ﻛﺎف ۾‪ ،‬ﻟﮅم‬ ‫ﻛﺮي َ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻲ ﻧﻲ ﺳﺎھ ﺳﺎن‪ُ ،‬ﮬﻴﺎ ﺳﻲ رﻟ َـﻤ ُﻞ‪.‬‬
‫َ‬ ‫”‬

‫‪6‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﻨﺪي ﺳﺎ ﻛﻴﺌﻦ ﻗﺮאر ﺟﻴﮇﻳﻮن‪،‬‬
‫ﺟﻨﮭﻦ ﺟﻮ ﺟﻴﺌﮍو َﺟ َ ﺳﺎن!‬

‫ِورھ وאرن ﮐﻲ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬و ﮭﻮ آﮬﻲ وﮢﻜﺎر‪.‬‬

‫ﻧﻴﻨﮭﻦ ﻟﮙﻢ ﻧﺮوאر‪.‬‬
‫ﭔﺎروﭼﻞ ﺟﻮ‪ُ ،‬‬
‫َ‬ ‫ﭔ َﮍﻳﻮن‪،‬‬
‫ﺒﺖ ِﮘﮅي ﻧﻪ ﻟ َﭝﻲ‪ ،‬ﺧﺮﭼ ﻟﮏ ﮬﺰאر‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪106‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ڏﺳﻨﺪﻳﺲ אﮐﮍﻳﻦ ﺳﺎن‪ ،‬ﻛﺎﻛﻴﻮن ڙي ﻛﻮﮬﻴﺎر‪.‬‬
‫ﮀﮇي ﻻﮘﺎﭘﺎ ﻟﻮכ ﺟﺎ‪ ،‬ﻋﺸﻖ ﻛﻴﻢ ِאﺧﺘﻴﺎر‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﮐﻲ‪ ،‬ﭜﻴﻨﺮ ﺑﺮه ﺑﮭﺎر‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﺪא آﮬﻲ ”‬

‫‪7‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﮬﻼن ﭘﻨﮭﻞ ﺗﻮ ﺳﺎڻ‪،‬‬
‫ﺳﺎڻ ﮬﻠﻲ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﮔﻮ ﮔﺬאرﻳﻨﺪس‪.‬‬

‫ُﮀﻠﻲ ِﭘﻴَﺲ َﮀﭙﺮﻳﻦ‪َ ،‬ﺳﮛ ﺗﻪ ﺗﻮﺋﻲ ﺳﺎڻ‪.‬‬

‫ﻛﻮﺟﮭﻲ ﻛﺎري ﮬﺎن ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﭘﻨﮭﻞ ﭘﺎڻ ﺳﭹﺎڻ‪.‬‬
‫ﺗﻮري ﺗﻮرﻳﻨﺪؤ ﻛﻴ و‪ ،‬ﺒﺖ وאرو ﻣﺎڻ‪.‬‬
‫ﺗﻮڙ ﻧﺒﺎﮬﺞ ﺗﻮن ڌﮢﻲ‪ ،‬ﺳﮭﮣﺎ ”ﺳﭽﻞ“ ﺳﺎڻ‪.‬‬

‫‪8‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﮘﺎ ﻴﻮن ﮘُﮡَ ﺗﻨﮭﻨﺠﺎ ﻳﺎر َﺳﭵﮡ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ روز رﺋﺎرن ﭤﺎ!‬

‫ِﺳ َﺮ ﺗﻲ ﺳﻮز ﻓﺮאق ﺟﺎ‪ ،‬ﺑﺎري ﭼﺎڙﮬﻴﺌﻲ ﺑﺎر‪ ،‬ﺳﭵﮡ‪،‬‬

‫אﻳﮇאﻧﮭﻦ ﻧﻴﮡ ﻧﮭﺎرن ﭤﺎ‪.‬‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ אﻧﺪر َאڌُ ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﺟﺎﻧﺐ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫ﺟﺎر‪ ،‬ﺳﭵﮡ‪،‬‬
‫ﻣﻮﻧﮑﻲ ﻣﺎﮢﺎ ﺗﻨﮭﻨﺠﺎ ﻣﺎرن ﭤﺎ‪.‬‬
‫ﻛﻴَ ِ‬
‫ﮍء ﻗﻮل ﻗﺮאر‪ ،‬ﺳﭵﮡ‪،‬‬ ‫ﭘﺮﻳﻦ ﭘﺎڙج ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﺎ‪ ،‬ﺟﻲ َ‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﺟﻲءُ ﺟﻴﺎرن ﭤﺎ‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪107‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻣﺎﮢﮭﻮ ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﺟﺎ‪ِ ،‬ﻣﮭﮣﺎ ﻟﮏ ﮬﺰאر‪ ،‬ﺳﭵﮡ‪،‬‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ڏ َﻳﮫ ﮐ َـﺌ ُﻮن ڏﻳﺎرن ﭤﺎ‪.‬‬
‫ﻗﺎﺻﺪ ﭼﻮن‪ ،‬وو‪ ،‬ﻛﻴﭻ ﺟﺎ‪ ،‬ﺗﻮ ُﮬﺖ ﺳﺎر ﺳﻨﭝﺎر‪ ،‬ﺳﭵﮡ‪،‬‬
‫ﺗﻮﮐﻲ ”ﺳﭽﻮ“ ﭘﺎڻ ﺳﻨﭝﺎرن ﭤﺎ‪.‬‬

‫‪9‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﻨﮭﻦ ﮐﻲ ﺣﺎل ﭼﻮאن ﮬﻲ‪،‬‬
‫َאدﻳﻮن ڙي‪ ،‬وאوﻳﻼ‪ ،‬وو!‬

‫ڏﻳﺮن ڏﻳﺌﻲ ﮀﮇﻳﺎ‪ ،‬ﻣﻮﭨﻲ ﺳﻮر ﻧﻮאن ﮬﻲ‪.‬‬

‫ﻣﮭﮣﺎ ﺒﻮﺑﻦ ﺟﺎ‪ ،‬ڏﻧﺎ ﭘﺎڻ אوﮬﺎن ﮬﻲ‪.‬‬
‫ُﺳﮑَﻦ ُאﺗﻲ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ڏﻳﺎن ﻧﻪ ﺳﻮر ﺳﻨﻮאن ﮬﻲ‪.‬‬

‫‪10‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ دوﺳﺖ ڏﻧﻴﻮن دﻟﺪאرﻳﻮن‪،‬‬
‫ِﺟﻴَﺲ آءٌ ﺗﺎن‪ ،‬ﻧﻲ‪ ،‬وو ﺟﻴﮇﻳﻮن!‬

‫ِ‬
‫ﺿﻌﻴﻒ ﺟﻮن زאرﻳﻮن‪.‬‬ ‫ﭔﺎﺟﮫ ﭔﺎروﭼﺎ ﺗﻮ ﭘﻮي‪ُ ،‬ﺳ ِﮣﻲ‬
‫ﺳﺌﻴﻮن ﺳﭝﻴﺌﻲ ﺳﭵﮣﻦ‪ ،‬ﻋﺎﺟﺰ ﺟﻮن آرﻳﻮن‪.‬‬
‫ﻟﭥﺎ ﻓﻠﻚ ﻓﺮאق ﺟﺎ‪ ،‬آءُ ﺗﺎ ﮔﮇ ﮔﺬאرﻳﻮن‪.‬‬
‫ﺗﻮﮐﻲ ﺗﺎن ﺗ ِ َﺮ ﺟﻴ و‪ ،‬وאر ﻧﻪ وﺳﺎرﻳﻮن‪.‬‬
‫ﺟﮭﻮﻧﮕﺎرﻳﻮن‪.‬‬ ‫ﺳﻲ ﺋﻲ ”ﺳﭽﻮ“ آﺋﻴﺎ‪ ،‬ﺟﻦ ِ‬
‫لء ُ‬
‫‪v‬‬
‫‪108‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫‪11‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﺐ وﻳﻮ ﻣﺎري‪،‬‬
‫ﻛﻨﮭﻦ در ڏﻳﺎن ﮬﻲءَ دאﻧﮭﮍي!‬

‫ﺳﻮز ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﻮ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻛﻮﻛﺎن ﭤﻮ ﻛﺎري‪.‬‬

‫ُ‬
‫ﮬﻮت ﺎﮢﻲءَ ِﮬ َﻦ ﮐﻲ‪ ،‬و ُﻳﮫ ﻧﻪ وﺳﺎري‪.‬‬
‫ﻧﻴﻮ ﭘﻮرﮬﻴﺖ ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪ ،‬ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫ﻛ َﮃ ﻗﻄﺎري‪.‬‬
‫وﻳﻮ ﭔﺎروﭼﻮ ﻧﻜﺮي‪ ،‬ﻋﺎﺷﻖ ﮬﻲءَ آزאري‪.‬‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ َﺳﮓ ﺳﻨﭝﺎري‪.‬‬

‫‪12‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ آڌر ڏي‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ُ ،‬ﺳﮭﮣﺎ ﺳﺎﭤﻴﮍא‪ ،‬ڙي!‬

‫ﻳﻦء ﮐﻲ‪ ،‬ﺣﺎل ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﮬﻲ‪.‬‬

‫وﭸﻲ ﭼﺌﺞ ﭘﺮ َ‬
‫ڏﮬﻮن‪ ،‬ﻗﺎﺻﺪ َאﭼﻦ ﻛﻲ‪.‬‬
‫ﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي ﭘﺎر ُ‬
‫ﻛ ِ‬
‫ﻴﮍء ﺟﻲ‪.‬‬ ‫وﻋﺪא ﭘﺎڙج ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﺎ‪ ،‬ﺟﺎﻧﻲ ِ‬
‫ﮬﻮ ﺟﻲ َ‬
‫ﻛﻴَﻮ ﮘﺎ ﮍﻳﻮن‪ ،‬ﺳﺎھ ﻧﻪ وﺳﺮن ﺳﻲ‪.‬‬
‫ڌﮢﻲء ﺟﻲ ﻧﻲ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻨﮕﺖ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﻧﺎ َﻧﻮ َ‬

‫‪13‬‬ ‫ﺌ‬
‫ڏوﻧﮕﺮ ﮀﻮ ﭤﻮ ڏﮐﺎﺋ ‪ ،‬ﭘ ﭘﻴﺎدﻳ ُﻦ ﺟﺎ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬

‫‪v‬‬
‫‪109‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﭘﻨﮭﻮنء ڏي‪ ،‬ﺗ َﻦ ﮀﻮ َ‬
‫روھ رﮬﺎﺋ ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﭘﻨﮅ َ‬
‫ﻛﺮن ﺟﻲ ﮬﻮت‬
‫ِאﮬﻮ ڏورאﭘﻮ ِ‬
‫ﭤﻴﻨﺪء אوڏאﮬ ‪ ،‬ﮀﻮ ﻃﺎﻟِ ُ‬
‫ﺐ ﭤﻮ ﺗﺮﺳﺎﺋ ‪.‬‬
‫ﮬﻴﺌﻦ ﺗﻮ ﮔﮭﺮﺟﻲ ﻋﺎﺷﻘﻦ ﺳﺎن‪ ،‬ﻣﻴﺎن ﻛﺎ ﻣﺪد ﻛﺮאﺋ ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺳﺎن‪ َ ُ ،‬ﺳﺎڻ ُ ﻣﻼﺋ ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻛﺮ ﻛﻮ ﭤﻮرو َ‬
‫ﺳﮓ ”‬ ‫َ‬

‫داﺴﺘﺎن ﭙﻨﺠون‬
‫‪1‬‬
‫ﻛﻴﭽﺌ ُﻮن آﻳﻮ ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ ،‬ﻣﻮن َ‬
‫ﻛﺮ ﭘ ُﮁﻴﺎﺋﻮن؛‬ ‫َ‬
‫ﻛﺮم ﻛﻴﺎﺋﻮن‪ ،‬ﮬﻦ ﻣﻮن ِ ِﺎﮢﻲءَ ﺗﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫‪2‬‬
‫ﻛﻴﭽﺌ ُﻮن אﭼﻲ ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ ،‬ﻣﻮن وٽ ﭤﻴﻮ ِﻣﮭﻤﺎن؛‬
‫َ‬
‫”ﺳﭽﻞ“ ﺳﺎري ﺳﺎٿ ﺟﻮ‪ ،‬ﮬﻮ آرﻳﺎﮢﻲ אﮘﻮאن؛‬
‫ﺎﮢﻲء ﺗﻲ ﭤﻴﻮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻣﻮﻟﻰٰ ﻣﮭﺮﺑﺎن‪ ،‬ﻧِﮅر‬
‫‪3‬‬
‫ﻛﻴﭽﺌ ُﻮن آﻳﻮ ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ ،‬رאت ﻣﻮﭼﺎريءَ ُر ِ‬
‫وء؛‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫ﺧﻮﺷﺒﻮء‪ ،‬ﭤﻴﻮ ﺳﺎرو ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﺟﻮ‪.‬‬ ‫ﻣﮍﻳﻮﺋﻲ‬
‫‪4‬‬
‫ﻛﻴﭽﺌ ُﻮن آﻳﻮ ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ ،‬ﮐﮣﻲ ﮐﭥﻮري ﺑﺎر؛‬
‫َ‬
‫ِ‬
‫ﻛﻴَﺌ ﺳﺎرو ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﺟﻮ‪.‬‬‫ﭕﻜﺎر‪َ ،‬‬‫َ‬ ‫ﮬﺮ َ‬
‫ﻛ ِﻨﮭﻦ َﮬﻨﮅ ُﮬ‬
‫‪5‬‬
‫‪v‬‬
‫‪110‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫وء ﻣﻮﭼﺎريءَ رאت؛‬‫ﻛﻴﭽﺌ ُﻮن آﻳﻮ ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ُ ،‬ر ِ‬
‫َ‬
‫ﺳﻨﺪيء َﺟ َ ِ‬
‫ﺟﺎت‪ ،‬وאﺳﻴﻮ ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﮐﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫‪6‬‬
‫ﻛﻴﭽﺌ ُﻮن آﻳﻮ ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ ،‬ﮐﮣﻲ ﻋﻄﺮ ﻋﻨﺒ ُ؛‬
‫َ‬
‫ﺋﻲء ﺗﺎﺛ ‪ ،‬ﻛﻴﻮ ﺳﺎري ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﮐﻲ‪.‬‬
‫ﺗﻨﮭﻦ َﺳﺮﮬﺎ َ‬
‫‪7‬‬
‫ﻛﻴﭽﺌ ُﻮن آﻳﻮ ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ ،‬ﮐﭥﻮري ﮐﮣﻲ؛‬
‫َ‬
‫ﺗﻨﮭﻦ ﺟﻲ ُﮬﭓ ﮬﮣﻲ‪ ،‬وאﺳﻴﻮ ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﮐﻲ‪.‬‬
‫‪8‬‬
‫ﻛﻴﭽﺌ ُﻮن آﻳﻮ ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ ،‬ﺧﻮب ﭤﻴﺲ ﺧﻮﺷﺤﺎل؛‬
‫َ‬
‫ﭼﮝﻮ ﭤِـﻴَﮍُم َ‬
‫ﺣﺎل‪ ،‬ﭘ َ َﺴﮡ ﺳﺎڻ ﭘﺮﻳﻦ َء ﺟﻲ‪.‬‬
‫‪9‬‬
‫ﻛﻴﭽﺌ ُﻮن آﻳﻮ ﻗﺎﻓﻠﻮ‪َ ،‬‬
‫ﭜﻴﻨ ُﺮ ﻣﻨﺠﮫ ﭜﻨﭝﻮر؛‬ ‫َ‬
‫ﮬﻲءَ ﻛﻤﻴﮣﻲ ﻛﻤﺰور‪ ،‬ﭘﺮ ﭘﺮﻳﻦءَ ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ وڙُ ﻛﻴﻮ‪.‬‬
‫‪10‬‬
‫ﻛﻴﭽﻴﮍن ﻣﻮن ﻛﺎﻟﮫ‪ ،‬دم دم دﻻﺳﺎ ڏﻧﺎ؛‬
‫َﮬﻲ َﮬﻲ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﺣﺎل‪ ،‬ﺟﻲ وﻳﮭﻲ ِﮬﺖ وﺳﺎرﻳﺎن‪.‬‬
‫‪11‬‬
‫ﮬﻮت‪ ،‬ﭔﻴﻮ ﺳﭛ ﻣﻮن وﺳﺮي؛‬
‫ﺷﺎل ﻧﻪ وﺳﺮﻳﻦ َ‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﺗﺎﺋ ﻣﻮت‪ ،‬ﮬﺌ אﮐﮍﻳﻦ ۾‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪111‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪12‬‬
‫و ُ ﻧﻜﺮي ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ ،‬آءٌ ﻣﭥﻲ رאھ رﮬﻲ؛‬
‫ﭔﺎروﭼﺎ ﭔ َﮭﻲ‪ِ ،‬ﮬﺖ ﭤﻲ ُ‬
‫ورھ وﺳﺎﺋﻴﺎن‪.‬‬
‫‪13‬‬
‫و ﻧﻜﺮي ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ ،‬ﮬﺎﮢﻲ ﻛﻴﺌﻦ ﻛﺮﻳﺎن؟‬
‫ريء ﭘﺮڏﻳﮫ ۾‪.‬‬
‫وﻳﭡﻲ ڏک ڏرﻳﺎن‪ ،‬ﭘﺮﻳﻦ َ‬
‫‪14‬‬
‫و ﻧﻜﺮي ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ ،‬ڏאڍو ڏﻳﺌﻲ ڏ ُک؛‬
‫َ‬
‫ﮬﻴﻜﻨﺪ ُﮬﻴﺲ ﮬﻮت ﺳﺎن‪.‬‬ ‫وﻳﭡﻲ ﺳﺎرﻳﺎن ُﺳﮏ‪ ،‬ﺟﻮ‬
‫‪15‬‬
‫و ﻧﻜﺮي ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ ،‬ﻛﺎﺋﻲ ﻧﻪ ﭘﻴﺌﻲ َ‬
‫ﻛﻞ؛‬
‫آريء ﭴﺎم ﺟﺎ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﻴ َאﻧﺪر َﺳﻞ‪َ ،‬אﭤﻢ‬
‫‪16‬‬
‫و ﻧﻜﺮي ﻗﺎﻓﻠﻮ‪َ ،‬אدﻳﻮن آڌيءَ رאت؛‬
‫ﭔﺎروﭼﺎﮢﻲ ذאت‪ ،‬ڏﺳﺎن ﺷﺎل אﮐ ﺳﺎن‪.‬‬
‫‪17‬‬
‫و ﻧﻜﺮي ﻗﺎﻓﻠﻮ‪َ ،‬‬
‫ﻛﻞ ﻧﻪ ﻣﻮن ﭘﻴﺌﻲ؛‬
‫ﻣﺎن ﭔ ُﮅي ﭔﺎروﭼﻮ وري‪.‬‬
‫ﺣﺎل ﺳﻨﺪم ﮬﻴﺌﻲ‪َ ،‬‬
‫‪18‬‬
‫و ﻧﻜﺮي ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ ،‬آءٌ ﻣﭥﻲ رאھ رﮬﻴﺎس؛‬
‫‪v‬‬
‫‪112‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﺟﻴﮇﻳﻮن آءٌ ِﺟﻴﺎس‪ ،‬ﺟﻲ ُﻣﻨﮭﻦ ﭔﺎروﭼﻲ ڏﺳﺎن‪.‬‬
‫‪19‬‬
‫و ﻧﻜﺮي ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ ،‬آﻳﻞ‪ُ ،‬ﭼﭗ ُﭼﭙﺎت؛‬
‫ﻣﺎن ﻣﻮن ﺳ ﻛﻮ وڙ ﻛﺮي‪.‬‬
‫ﭔﺎروﭼﺎﮢﻲ ذאت‪َ ،‬‬
‫‪20‬‬
‫و ﻧﻜﺮي ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ ،‬آءٌ ﭘ ﻳﻦ ﭘﻴﺎدي؛‬
‫ﭤﺌﻲ ُﻣﻮن ﺷﺎدي‪ ،‬ﺟﻲ ﻣﻨﮭﻦ ﭔﺎروﭼﻲ ڏﺳﺎن‪.‬‬
‫‪21‬‬
‫و ﻧﻜﺮي ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ ،‬آءٌ ﭘ ُﮡ ﮐﮣﺎن ﭘ َ؛‬
‫ﻣﺎن ﭔﺎروﭼﻮ ﭔﺎﺟﮫ ﻛﺮي‪.‬‬
‫ڏک ڏﻳﺌﻲ وﻳﺎ ڏ َﻳﺮ‪َ ،‬‬
‫‪22‬‬
‫وﻳﭡﻲ ورھ وﺳﺎﻳﺎن‪ ،‬ﻛﺎ َﻧﮅ‪ ،‬אﭼﻲ ﻟﮫ َ‬
‫ﻛﻞ؛‬
‫ﺟﺎﻧِﻲ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ َﺟﻞ‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ َאﻧﺪر אڌ ﻛﻴﻮ‪.‬‬
‫‪23‬‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ َאﻧﺪر אڌ ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﻓ َﻨﺎ ِﮬﻦ ﻓﺮאق؛‬
‫ﻲء ﺟﻲ‪.‬‬
‫ﻣﺮي ﭤﻲ ُﻣﺸﺘﺎق‪ ،‬ﻛﺎ ﻛﺮ ور و َ‬

‫‪1‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﻮن ِڏي وאڳ ورאﺋﻴﻨﺪא‪ ،‬ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ِ ،‬ﺳ َﮕﮭﮍא ﭔﻴﻠ َﮍא ﻛﻮﮬﻴﺎرא!‬

‫‪v‬‬
‫‪113‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﭘ َﮑﺎ ﭘ َﮑﻦ ﺳﺎﻣﮭﻮن‪ ،‬אوري آﮢﻲ َאڏאﺋﻴﻨﺪא‪.‬‬
‫ﭜﻴﻨﺮ ﮬﻦ ﭜﻨﭝﻮر ﺟﺎ‪ ،‬وري ﭜﺎڻ وﺳﺎﺋﻴﻨﺪא‪.‬‬
‫ﺳﭝﻴﺌﻲ ڏﺳﻨﺪﻳﻮن ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬روﻧﺪي ﮬﻮت ﮐﻼﺋﻴﻨﺪא‪.‬‬
‫ﭘﺎﭴﻴﺎﮢﻲء ﺟﺎ ﭘﺎﮢﮭ ‪ ،‬ﭘ َﮑﺎ ﭘﺎڻ ﭘ ُﮁﺎﺋﻴﻨﺪא‪.‬‬
‫َ‬
‫ﺳﻮر ”ﺳﭽﻮ“ ڙي‪ ،‬ﮬﻮت ﺳﺎن‪ِ ،‬ﮬ َ‬
‫ﻲء ﻏﺮﻳﺐ ﮔﮇאﺋﻴﻨﺪא‪.‬‬

‫‪2‬‬ ‫ﺌ‬
‫آءُ َﮬﻠﻲ ڏس ﺣﺎل‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﭔﺎروﭼﻞ ڙي‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬

‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن روح ۾‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ ﺧﺎص ُ‬

‫ﺧﻴﺎل‪.‬‬
‫ﭔﺎﺟﮭﻮن ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺳﺎﻋﺖ ﭜﺎﻳﺎن ُ‬
‫ﺳﺎل‪.‬‬ ‫َאوﮬﺎن ُ‬
‫ﻣﻮن ﺗﺎ ﺎﮢﻲءَ ﺳﺎن‪ ،‬ﻛﺮ ﭜﻼﺋﻲ ُ‬
‫ﭜﺎل‪.‬‬
‫ﻠﻚ آﺋﻮن ُ‬
‫ﻣﺎل‪.‬‬ ‫ﻜﮡُ َאن ﺟﻮ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ِﻣ ِ‬
‫ﺳﺎرڻ ُ ِﺳ َ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻮ ﺑﻪ ُ‬
‫ﺳﻮאل‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﻣﺮﺷﺪ ﺳﺎرو َﻣﭹﻴﻮ‪” ،‬‬

‫‪3‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭘﮁﻮن ِ‬
‫ﻛ َ ِﭘﺮن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﺣﺎل ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﺟﻮن ﺧ אن‪،‬‬ ‫ُ‬
‫ﺳﺎﭤﻴﻮ ڙي‪ ،‬ﭘﺎﻧﮅﻳﻮ ڙي!‬

‫آﮬﻲ ﭔﺎﺟﮫ ﭔﺮوچ ﮐﻲ‪ ،‬ﻣﭥﻲ َﻣﻌﺬورن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬

‫لء‪ ،‬ﺳﻲ ﻣﻮن ﻛﻲ ﺳﺎرن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﺳﺎھ ِﺳﻜﻲ ﭤﻮ ﺟﻦ ِ‬
‫ِﮬﻦ دم دﻻﺳﺎ ڏﻧﺎ‪ ،‬ﺳﺮﺗﻴﻮن ﻣﻮن ﺳﺎﭤِﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪114‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﻛﮭﮍيء ﮘﺎﻟﮫ ۾‪ ،‬ﺗﻮ ُﮬﺖ ﻳﺎد ﻛﺮن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺗﻮن ِﮬﺖ‬
‫ﮀﮇن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ﺗﻮن ﺟﻨ ﺟﻲ آﺳﺮي‪ ،‬ﺳﻲ ﺗﻮ ﻛﭥﻲ ِ‬
‫ﮔﮇن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ﻣﺎن ﻏﺮ ِﻳﺐ ِ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ َﺳﻨﮕﺖ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪َ ،‬‬

‫‪4‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﻴﭽﻲ وﻳﮍم ﻛﺎ َﻟﮫ‪ ،‬آءٌ ﭤﻲ ورھ وﺳﺎﻳﺎن!‬

‫ﮕﮭﻲ َ َﻦ ﺳﻨﭝﺎل‪.‬‬
‫ﻣﺎن ﺎﮢﻲءَ ِﮬﻦ ِﺟﻲ‪ِ ،‬ﺳ ِ‬
‫َ‬
‫ﻨﭝﻮر ۾‪ِ ،‬ﺟﻴَﮡ ﻣﻨﺠﮫ ﺟﻨﺠﺎل‪.‬‬
‫ﭜﻴﻨﺮ آﮬﻲ ﭜ َ َ‬
‫لء ڏوﻧﮕﺮ ڏورﻳﺎن‪ ،‬ﺳﻲ ﺋﻲ ڏﺳﺎن َ‬
‫ﺷﺎل‪.‬‬ ‫َﺟﻦ ِ‬
‫َ‬
‫ﻛﺸﺎل‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻛﺎف‬ ‫آءٌ ﭘﻴﺎدي ﻧﻪ ﭘ ُﭵﺎن‪ ،‬ڏאڍא‬
‫ﺧﻮאب َ‬
‫ﺧﻴﺎل‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﻣﻮن ِﺟﻴﺎرﻳﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪َ ،‬ﺳﻨﺪن‬
‫ﺋﻲء ﺟﺎ َ‬
‫ﭜﺎل‪.‬‬ ‫ﺳﭽﻮء“ َ‬
‫ﻛ ِﻦ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﭜ َﻼ َ‬ ‫َ‬ ‫ﺳﺎڻ ”‬

‫‪5‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﭔﺎروﭼﻲ ﻟﺆن ﻻﺋﻲ‪ ،‬وو ِﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻛﻮﮬﻴﺎري ﻟﺆن ﻻﺋﻲ!‬

‫ﮘﺎﻟﮫ ﻧﻪ ﮘَﺮﮬﮡ ﺟﮭﮍي‪ ،‬ڏאڍي ُﺳ َ‬

‫ﻮر َﺳﻼﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﻮر ۾‪ ،‬ﭜﻴﻨﺮ ﻛﺎ ﻧﺎ ﭜﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﺮﺗﻴﻮن ﻣﻮن ﺳﺎن ُﺳ َ‬
‫ِ‬
‫ِﮬ َ وﮢﻲ ﺳﺎ ﮬﺎ َﻧﻮ ﮐﻲ‪ ،‬ڏא ُﻧﮭﻦ َﻋ ِﺠﻴ آﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ِﺳﺮ ڏﻳﻮڻ ﺳﭵﮡ ﮐﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ آﮬﻲ َﺳﭽﺎﺋﻲ‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪115‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪6‬‬ ‫ﺌ‬
‫ُאﮬﻲ ﻛﺎﻛﻴﻮن ﻛﻮﮬﻴﺎرא‪،‬‬
‫َא ُڄ אﮜَﮡ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ آﻳﺎ!‬

‫ﭘﻴﮭﻲ ﭘﺎﮢﮭﻲ آﺋﻴﺎ‪َ ،‬ﺟﻦ ڏور ﭤﻲ ڏَﺳﺎﻳﻮ؛‬

‫َﮬﭥـﺌ ُﻮن َﺟ ِﻨ ِﮬﻨﻴَﮍو‪َ ،‬אدﻳﻮن ﻣﻮن ﭤﻲ ﮐ َﺴﺎﻳﻮ؛‬
‫َﺟﻦ ﺟﻲ ﻛﺎرڻ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﻣﻮن ﭤﻲ ﭘﺎﻧﮅي ﭘ ُﮁﺎﻳﺎ‪.‬‬
‫ﻛﺎڻ آءٌ‪ ،‬آﻳ َﻞ אُﭔﺎﺋﻮن؛‬
‫ِ‬ ‫ُﮬﻴﺲ َﺟ ِﻨ‬
‫ورھ وڌאﺋﻮن؛‬
‫دل ۾ دردﻣﻨﺪيءَ ﺟﻲ‪ ،‬وڏو ُ‬
‫ﭘﻮﭤﻴﻮن ﭘ َﭩﺎ َ َﺟﻦ ِ‬
‫لء‪ُ ،‬אﮬﻲ ﻣﻮﻟﻰٰ ِﻣﻼﻳﺎ‪.‬‬
‫وﻋﺪא ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﺎ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬אُﮬﻲ ﭘﺎﮢﮭﻲ ﭘﺎڙﻳﺎﺋﻮن؛‬
‫ِ ﺎﮢﻲءَ ﺟﻲ ﮭﺮي‪َ ،‬אﭼﻲ ﭘ َﮑﺎ َאڏﻳﺎﺋﻮن؛‬
‫ﻛﺎﻛﻴﻮن‪ ،‬ﻣﻮن ﭤﻲ ِورھ َوﺳﺎﻳﺎ‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ُאﻧﮭﻦ ﻛﺎرڻ‬
‫ﻛﺮم ﻛﻴﺎﺋﻮن ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﮬﺎﮢﻲ ﺣﺎل ڏﺳﻲ ﮬﻴﺌﻲ؛‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫وﭼﺆن ﺋﻲ وﻳﺌﻲ؛‬
‫وאﺋﻲ ﻓﻠﻚ ﻓﺮאق ﺟﻲ‪ ،‬ﮬﺎﮢﻲ َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﮔَﮇﻳﻮ َﺳ َﭵﮣﺎ‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ ﭤﻲ ﻛﺎﻧﮓ אُڏאﻳﺎ‪.‬‬

‫‪7‬‬ ‫ﺌ‬
‫ُﻣﻜﺎ دﻻﺳﺎ ڏﻳﺌﻲ‪ ،‬ري ﺳﭵﮡ ُﻣﻮن ڏي!‬

‫دوﺳ دﻟﺪאرﻳﻮن ڏﻧﻴﻮن‪ ،‬ﺣﺎل ڏﺳﻲ ﺗﺎن ﮬﻴﺌﻲ‪.‬‬

‫ﭘ َﺴﻲ ﻋﻴﺐ אﺳﺎن ﺟﺎ‪ِ ،‬ﻣ َﮭﺮ ﭘ ُ َ‬
‫ﻨﮭﻮنء ﮐﻲ ﭘﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪116‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ورﻳﻮ ورق وﺻﺎل ﺟﻮ‪ ،‬وאﺋﻲ ِﮬﺠﺮ ﺟﻲ وﻳﺌﻲ‪.‬‬
‫ﻣﺎرﻳﻮن ﻣﻼﻗﺎت ﺟﺎ‪ ،‬وس ﻛﻴﺎ ﮬﻢ ﻛﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫ﻲء ﮔُﮭﺮﻳﺎ َﮬﻢ ﺟﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻲ ﺋﻲ آﺋﻴﺎ‪ِ ،‬ﺟ َ‬

‫‪8‬‬ ‫ﺌ‬
‫آﮬﻲ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ َﺳﮛ‪ ،‬ﺗﺎن ﭘ ُ َﻨﮭﻞ ﺗﻮﺋﻲ ﺳﺎڻ!‬

‫آءُ אوري ﺗﻮن وڃ ﻧﻪ ﭘﺮي‪ ،‬ﺳﺎھ وﭠﻲ وڃ ﺳﺎڻ‪.‬‬

‫ﮬﻮت ﺟﻲ ﻧﻲ ﮬﻠﮡ ﺟﻮ‪ ،‬ﻛﻮ ﻧﻪ ﭘﻴﻢ ُאﮬﭹﺎڻ‪.‬‬
‫ُﮀﻠﻲ ِﭘﻴﺲ ﮀﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺳﮛ ﭘﻨﮭﻞ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺳﺎڻ‪.‬‬
‫ﻟﮙﻮ آﮬﻲ دل ﮐﻲ‪ ،‬ﭔﺎروﭼﻞ ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ ﭔﺎڻ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻮ ﻳﺎر َאوﮬﺎن ﺗ َﺌ ُﻮن‪ ،‬ﻛﻮڙﻳﻦ ﭤﺌﻲ ﻗ ُﺮﺑﺎڻ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ِﺳﺮ ”‬

‫‪9‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺟﻨﮭﻦ ﺟﻲ آﮬﻴﺎن ﻋﺸﻖ אﻧﺪوﮬﻲ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻦ ﭔﺎروﭼﻲ ﮐﻲ ﭔﺎﺟﮫ ﭘﻮي!‬
‫آءٌ ﺣﺎل ﭼﻮﻧﺪﻳﺲ روﺋﻲ‪ ،‬ﺗ َﻨﮭﻦ ﻛﻮﮬﻴﺎرل ﮐﻲ َ‬
‫ﻛ َﮭﻞ ﭘﻮي!‬

‫ﺳﺎ ﻧﻪ ﮀﮇ ﻮ ﮀﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺟﺎ ﻟ َ َﻌﻠﻦ ﺗﻮ ﺳﺎن ﻟﻮﺋﻲ‪.‬‬

‫ِﭘﺮﻳﺎن َﺳﻨﺪي ﭘﺎر ڏ ُﻧﮭﻦ‪ِ ،‬‬
‫ﻗﺎﺻﺪ אﭼﻲ ﻛﻮﺋﻲ‪.‬‬
‫ﺟﻲء ﺟﻮ ﺟﻮﺋﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﻮﺋﻲ אﻳﻨﺪم ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺟﺎﻧﺐ‬
‫ﮘﭽﻲء ﭘﺎﺋﻲ אوﺋﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻳﻦء ﺟﻮ‪،‬‬
‫ﭘﻮرﮬﻴﻮ ﻛﻨﺪﻳﺲ ﭘﺮ َ‬
‫َ َﺮ ﭤﻴﮍم ُﺳﭷ ﺟﺎ‪ُ ،‬ﺣ َ‬
‫ﺐ ﺗﻮﺋﻲ ﺳﺎن ﮬﻮﺋﻲ‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪117‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫אﮐﻴﻮن ﻋﺠﻴ ڏي‪ ،‬ﺑﻴﭡﻴﻮن ُﺟﮭﮍ ﺟﮭﻮﺋﻲ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﮓ אوﮬﺎن ﺟﻮ‪ ،‬ﭘﻮر وڌא ﺟﻨﮭﻦ ﭘﻮﺋﻲ‪.‬‬

‫‪10‬‬ ‫ﺌ‬
‫آءٌ אوﮬﺎن ﺗ َﻮن ﮔﮭﻮري‪َ ،‬אڙي ﻛﻴﭽﻴﻮ‪ ،‬ﺳﺎڻ ﻧﻴﺠﻮ!‬

‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن روح ﮐﻲ‪ ،‬آﮬﻲ אوﮬﺎن ﺟﻲ ﺟﮭﻮري‪ ،‬אڙي ﻛﻴﭽﻴﻮ!‬

‫ِ‬
‫دאﺋﻢ وڌﻳ َ َﻮ دل ﮐﻲ‪ِ ،‬ﮬﻦ ڏﮐ َﻦ ﺟﻲ ڏوري‪ ،‬אڙي ﻛﻴﭽﻴﻮ!‬
‫وﻳﮭﺎن و َﻳﮭﮡ ﻧﻪ ﭤﺌﻲ‪ ،‬ڏאڍي ﺳﺎ ﻻﻳ َ َﻮ ﻟﻮري‪ ،‬אڙي ﻛﻴﭽﻴﻮ!‬
‫ﻛﺮڻ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﺎﮬﻲ ﺗﺎن‪ ،‬ﺳﺎڻ َﺿ ِﻌﻴﻔﻦ زوري‪ ،‬אڙي ﻛﻴﭽﻴﻮ!‬

‫‪11‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﮬﻴﺌﻦ ﻧﻪ َﮀﭙَﺮ َﮀﮇ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬אڙي ﭜﻠﻮ ﭘ ُ َﻨﮭﻞ ﻳﺎر!‬

‫ﭘﺮﻳﻦ ﭘﺎﭴﻴﺎﮢﻲ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﮔﻮ ِ ﮔﻮﻟِﻦ ﮔَﮇ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬

‫ﻲء ڏ ُﮬﺎرڻ ڏڏ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ﺗﻮن ﺗﺎن ﺻﺎﺣﺐ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ِ ،‬ﮬ َ‬
‫آءٌ אوﮬﺎن ﺟﻲ آﮬﻴﺎن‪ُ ،‬ﮬﺆن ُﮬﺆن ﮬﮇ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﻲ ﺻﺎﺣﺐ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺷﺎل ﻧﻪ ِﺳﻜﺎن ﺳﮇ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ﺟﺎﻳﻮن ﺟﺎﻧ َﺐ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻴﻮن‪ ،‬אﮐ َﮍﻳﻦ ۾ َא ِڏ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬

‫‪12‬‬ ‫ﺌ‬
‫رﮬﻲ‪ ،‬ﺟﻴﮇﻳﻮن ِﮬﺖ ﮬﻮﺗ َﻦ ريءَ‪.‬‬
‫رﮬﻲ ِ‬
‫ﻛﻮھ ِ‬
‫ُ‬ ‫ﻛﻨﺪي‪ ،‬آءٌ‬

‫‪v‬‬
‫‪118‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫َ‬ ‫َ‬ ‫َאﻧﺪر ورھ وﭤﺎڻ َ‬
‫ﻛﻴﺎ‪ ،‬ﻟﺆن ﻟﺆن َﻣﻨﺠﮫ ِﻲ ِﻲ‪.‬‬
‫ﻛ ِﮭﻲ َ‬
‫ﻛﮭﻲ‪.‬‬ ‫ﮀﮇي َﺷﮭﺮ َ‬
‫ﭜﻨﭝﻮر ﮐﻲ‪ ،‬وﻳﻨﺪﻳ َﺲ ﻛﻴﭻ َ‬
‫ريء‪ ،‬ﺳﺮﺗﻴﻮن ِﮬﺖ َﺳ ِﮭﻲ َﺳ ِﮭﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻛﻮﮬﻴﺎرل َ‬ ‫ﻛﻮﻧﮭﻲ ُﻣﻨﮭﻨﺠﻮ‬
‫ﭔﺎروﭼﻞ ﭔ َ ِـﮭﻲ ﭔ َ ِـﮭﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻗﻮل ﭘﺎڙﻳﻨﺪو ﻧِﻲ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﺎ‪،‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﮔﮇ ﺳﺎٿ ﺟﺎ‪ ،‬ﭘﻨﮅن ﻣﻨﺠﮫ ﭘ َ ِﮭﻲ ﭘ َ ِﮭﻲ‪.‬‬

‫‪13‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﻲ ﺗﺎن אوڏي آﺋ ِﻲ‪ ،‬ﺟﮭﺎﮘﻴﺎ ﻣﻮن ﺳﻲ َﺟﺒﻞ َ‬
‫ﺟﺎل‪.‬‬ ‫آءٌ ِ‬
‫ِ‬
‫ﻛ َﻞ َא� ﻟﮗ ﺗﻮن ڏي ﻛﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫َﺳﻞ ﺳﺎﭤﻲ ”ﻛﻴﭻ ﻛﺎﭤﻲ ﭤﻴﻮ“‪َ ،‬‬
‫אوﭠﻲ אدא ڙي ﭔ ُﮅﻳﺌﻲ ﻛﺎ‪ ،‬وري ورڻ ِﺟﻲ ﮬﻴﮇي وאﺋﻲ‪.‬‬
‫ﮬﻮت ﻻﺋﻲ‪.‬‬
‫ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ڏي ﭜ و ﻛﻨﺪא ﻛﻮ‪ ،‬ڏאڍي אﺳﺎن ﺳﺎن َ‬
‫ِ‬
‫אﮜﮡ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﺳﮡ ”ﺳﭽﻮ“ ڙي‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﺟﺎﻧِﻲ َאﭼﻲ ﭤﻮ رאت ﺟﺎﺋﻲ‪.‬‬

‫‪14‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫ﭔﺎﻧ َﮭﮡ ڙي ﭘ َﺮڏﻳ ِـﮭﻲ‪ ،‬ﻧﺎﮬﻲ אﻳﺬאﺋﮡ ُ ﺗﻮﮐﻲ؛‬
‫ﻧﺎﮬﻲ وאﺟﺐ ﭘ َﺮڏﻳﮭﻲ‪ ،‬אدא‪ِ ،‬אﻳﺬאﺋﮡ ﺗﻮﮐﻲ!‬

‫ڏ ِ‬
‫ﻳﻨﺪء ڏورאﭘﻮ ﻳﺎر אﺳﺎ ﻮ‪ ،‬وٽ ﺗﻮﺋﻲ ﺟﻲ وﻳﮭﻲ‪.‬‬
‫ﭘ ﭰﻴﮭ ﭤﻮ ﻧِ ُﺖ ﺎﮢﻲءَ ﺟﺎ‪ ،‬ﮘﺎﻟﮫ ﻛﺮﻳﺎن ﭔﻲ ﻛﻴﮭﻲ!‬
‫ِ‬
‫ﮬﻲءُ אﻣﻴﺪ‪ ،‬وو‪ ،‬ﮬﺌﻲ ﻧﻪ ﺗﻮ ڏ ُﻧﮭﻦ‪ ،‬ﺟﺒﻞ ﻛﻴﺌﻲ ﻣﻮن ﺳﺎن ﺟﻴﮭﻲ‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪119‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻛﻮھ! אﺳﺎن ﺳﺎن‪ ،‬ﮘﺎﻟﮫ ﻛﻨﺪﻳﺲ ُﮬﺖ ﺗﻴﮭﻲ‪.‬‬‫َ‬ ‫ﺟﻴﮭﻲ ﻛﻨﺪﻳﻦ‬
‫َ‬
‫ﺳﻨﮓ ﺗﻮﺋﻲ ﮐﻲ‪ ،‬آﮬﻲ ﻋﺎدت ﺗﻮ אﻳﮭﻲ‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﭹﺎﺗﻮ‬

‫‪15‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﺎن ﭨ ِ ِ‬
‫ﻜﻦ ﻣﻮن وٽ رאت‪.‬‬ ‫ﺣﻴﻼ ﻛﻴﻢ ﮬﺰאرﻳﻦ‪َ ،‬‬

‫َ‬
‫ﻛﺮھ ﻗﻄﺎري ﮬﻠﻴﺎ‪ ،‬ﺑﻮدא ﭘﻼﮢﻲ ِﭘﺮﭜﺎت‪.‬‬
‫آءٌ ُﺳ ﮬﻮ ُﮬﻠﻴﺎ‪ ،‬ﺗﻮڏن ﺟﻲ ﻛﻴَﺌ ُﻮن ﺗﺎت‪.‬‬
‫ُﺳﻮر ڏﻧﺎﺋﻮن ﺳﻮﮐﮍﻳﻮن‪ ،‬ڏک ڏﻧﺎﺋﻮن ڏאت‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﻣﻮﻛﻠﻲ‪ ،‬ڏאﻧﮭﻦ ”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻮﻏﺎت‪.‬‬ ‫ﭘﺮﻳﻦ ﺳﺎري‬

‫داﺴﺘﺎن ﮁﻬون‬
‫‪1‬‬
‫ﻣﻮن ﮐﺎن ﭤﺌﻲ ﻧﻪ ﭘﻨﮅ‪ ،‬آري ﭴﺎم َאﭼﻴﺞ ﺗﻮن؛‬
‫ﮬﺎﮢﻲ ڏي ﻣﻮن ﮬﻨﮅ‪ ،‬ﭘﺎڻ ﺋﻲ ڌאري ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪.‬‬
‫‪2‬‬
‫آريءَ ﺟﻲ َאﭼﮡ ﺟﻮ‪ ،‬روز ﻧﮭﺎرﻳﺎن ُ‬
‫رאھ؛‬
‫آﮢﻴﻨﺪس א� ُ‪ ،‬ﻣﻮن ِﺳ ُﺮ ﺻﺪﻗﻲ ﻛﻴﻮ‪.‬‬
‫‪3‬‬
‫ﺷﺎل‪ ،‬ﺎﮢﻲءَ ﺟﻲ ِ ُﮭﺮي؛‬
‫َ‬ ‫آري َאﭼ‬
‫ﺣﺎل‪ ،‬ﻛﺮﻳﻦ ﻏﻮر ﻏﺮﻳﺐ ﺟﻮ‪.‬‬ ‫ِﮬﻲ ﻣﻮن ڏﺳﻲ َ‬
‫‪4‬‬
‫‪v‬‬
‫‪120‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫َ‬
‫ﮔﮭﮣﺎ ڏﻳﻨﮭﻦ ﭤﻴﺎ‪ ،‬ﻣﻮن ڏورﻳﻨﺪي ڏوﻧﮕﺮﻳﻦ؛‬
‫ﺟﻲ ﻣﻮن ﺳﮇ ﻛﻴﺎ‪ ،‬ﺳﻲ ﭔ ُﮅي ﭔﺎروﭼﺎ ورﻳﻦ‪.‬‬
‫‪5‬‬
‫ﭔﮅي ﭔﺎروﭼﺎ ورﻳﻦ‪ِ ،‬ﮬ َﻦ ﻋﺎﺟﺰ ﺟﻮن ُ‬
‫آﮬﻮن؛‬
‫درد ﭜ َﺮي دא ُﻧﮭﻮن‪ ،‬ﻛﺮي ﭤِﻲ‪ ،‬ﻛﺎﻓﻦ ۾‪.‬‬
‫‪6‬‬
‫ﭤﻴﻨﻢ ُﺳ َ‬
‫ﮏ؛‬ ‫ﺟﻲ ُﻣ ُﻨﮭﻦ ﭔﺎروﭼﻲ ڏﺳﺎن‪ ،‬ﺗﺎ َﺳﭝَﺌﻲ َ‬
‫ڏک‪ ،‬ﭘ َ َﺴﮡ ﺳﺎڻ ﭘﺮﻳﻦءَ ﺟﻲ‪.‬‬
‫ڏور ﭤ ُﻣﻮن َ‬
‫‪7‬‬
‫ﻛﺮ ﭔﺎروﭼﺎ ﭔﺎﺟﮫ‪ِ ،‬ﮬﻦ ﻣﻮن ﺎﮢﻲءَ ﺗﻲ؛‬
‫وﻳﭡﻲ وﺟﮭﺎن وאﺟﮫ‪ ،‬אوﮬﺎن ﺟﻲ َאﭼﮡ ِ‬
‫لء‪.‬‬
‫‪8‬‬
‫ڏوھ ﻧﻪ ﻣﭥﻦ ﻛﻮ ڏﻳﺎن؛‬
‫ﻣﻮن َﮬﭥﺎن ﭘﻴﺌﻲ‪ُ ،‬‬
‫ِ‬
‫ِ‬
‫ﮬﻮﺗﻴﺎﮢ ﮐﻲ‪.‬‬ ‫ﺣﺎل ﭼﻮאن ﮬﻴﺌﻲ‪َ ،‬ﮬﻠﻲ‬
‫‪9‬‬
‫ڏﮐﻲء ﮐﺎن ڏ َﻳﺮ‪ ،‬وﺟﮭﻲ ِو ِٿ وڏي وﻳﺎ؛‬
‫َ‬ ‫ﮬﻦ‬
‫ڏورڻ ﮬﺎﮢﻲ آﺋﻴﺎ‪ ،‬ﺳﺮﺗﻴﻮن َﺳﭛ ُ َ؛‬
‫ﭘ ُ ِﮁﻲ َ ﺎن ﭘ َ‪ ،‬آﻳ َﻞ אوﭠﺎرن ﺟﺎ‪.‬‬
‫‪10‬‬
‫אوﭠﺎر‪ ،‬ﮐﮣﻲ ﺳﺎٿ ﺳﻮ َﻳﻞ ﺟﻮ؛‬
‫אﭤﻲ وﻳﺎ َ‬
‫‪v‬‬
‫‪121‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬ ‫ِ‬
‫ﮬﺎﮢﻲ َאدﻳﻮن آﺋﻴﺎ‪ ،‬ڏورڻ ﻣﻮن ڏو َ‬
‫ﻧﮕﺎر؛‬
‫ﻨﮭﻮنء ﺳﺎن‪.‬‬
‫ﮬﺰאر‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﭘﻴﭻ ﭘ ُ َ‬
‫ﭔﻴﺎ ﭜﻲ ﮬﻮت َ‬
‫‪11‬‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﭘﻴﭻ ﭘﻨﮭﻮنءَ ﺳﺎن‪َ ،‬אزل ﻻﻛﻮن آھ؛‬
‫ﭜﻴﻨ ُﺮ ﮬﻦ ﭜﻨﭝﻮر ۾؟‬
‫ﮬﺎﮢﻲ وﻳﮭﮡ ﮀﺎھ‪َ ،‬‬
‫‪12‬‬
‫ﻛﺮﻳﺎن ﻛﻮه ﭜﻨﭝﻮر ۾‪ ،‬ﭘﻨﮭﻮنءَ ﭘ ُﭵﺎﮢﺎءُ؛‬
‫ﺳﻮز َﭼﮑﺎﻳﻮ ﺳﺎءُ‪ ،‬و َﻳﮭﮡ ﻣﻮن ِو ُھ ﭤﻴﻮ‪.‬‬
‫‪13‬‬
‫ﻛﺮﻳﺎن ﻛﻮه ﭜﻨﭝﻮر ۾‪َ ،‬و َر ﺑﻨﺎ وﻳﮭﻲ؛‬
‫ﺟﻴﮭﻲ ﺟﻲ ﺗﻴﮭﻲ‪ ،‬آءٌ ﺗﺎن ﺳﻨﺪن آﮬﻴﺎن‪.‬‬
‫‪14‬‬
‫ﻛﺮﻳﺎن ﻛﻮه ﭜﻨﭝﻮر ۾‪ ،‬ﭘ ُﭵﺎﮢﺎن ِﭘﺮﻳﻦ؛‬
‫وאر ﻧﻪ ﺳﻲ و َﻳﮭﻦ‪َ ،‬ﺟ ِﻨ َﻣﭥﻲ ﻣﺎﻣﺮو‪.‬‬
‫ُ‬
‫‪15‬‬
‫ﻛﻮهُ ﻛﺮﻳﺎن ﭜﻨﭝﻮر‪ ،‬ﮬﺎرﻳ ُﻮن ﺑِﻨﺎ ﮬﻮت؛‬
‫ﻣﻮن ﺗﺎن ﺗﺎﺋ ﻣﻮت‪ِ ،‬‬
‫ووء وو ِء َﮬ ِﮇ ﻧﻪ ِوﺳﺮي‪.‬‬
‫‪16‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﺎﻛﻴﻮن‪ ،‬ﻛﻨﺪﻳﺲ ﻛﻴﭻ ۾؛‬ ‫ُ‬
‫ﮔﺬرאن‪،‬‬ ‫ﮔﻮﻟِﻦ ﮔَﮇ‬
‫ﺣﻘ ﺟﻮ‪.‬‬ ‫ﻣﺎن ڏﺳﻲ ُ‬
‫ﺣﺎل ِ‬ ‫آريء ﭤﺌﻲ َא ُ‬
‫رﻣﺎن‪َ ،‬‬ ‫َ‬
‫‪v‬‬
‫‪122‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫‪17‬‬
‫ﭘﻨﮭﻮنء ِﭼﺖ‪ ،‬ﺳﺪא آﮬﻲ َﺳﺮﺗﻴﻮن؛‬
‫َ‬ ‫ﭼﮝﻲ‬
‫ﮬﻮت ﺑﻨﺎ ﻣﻮن ِﮬﺖ‪ ،‬ﻛﺮﻳﺎن ﻛﻮهُ ﭜﻨﭝﻮر ﮐﻲ؟‬
‫‪18‬‬
‫َ‬
‫ﺷﺎل ﻧﻪ وﺳﺮﻳﻦ ﺗﻮن‪ ،‬ﻟﻮכ َﺳﭝﻮﺋﻲ وﺳﺮي؛‬
‫ﻣﻄﻠﺐ ِאﮬﻮ ﻣﻮن‪ ،‬ﺟﻮ ﭘﺎﮢﺌﻮن ﭘ َﺮي ﻧﻪ ﻛﺮﻳﻦ‪.‬‬
‫‪19‬‬
‫ﮬﻲء ﺗﺎن ﺳﻨﺪﻳ َ َﻮ ِآھ؛‬
‫ور َم وﺳﺎرﻳﺞ‪َ ،‬‬
‫َ‬
‫ﮅر ﺳﺎرﻳﺞ؛‬
‫وﭸﻲ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ۾‪ ،‬ﮬﻲءَ َﺳ َ‬
‫ﺗﻴ َ َم ﻣﺎرﻳﺞ‪ ،‬ﺟﻴ ﺗﻮﮐﻲ ﻧﻪ ِﻣﮍאن‪.‬‬
‫‪20‬‬
‫ﺳﺎري َﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﺟﻲ‪ ،‬ﮀﮇي ﻟﻮכ ﻟﺬت؛‬
‫ريء ڏﺋﻲ ﻛﻮﻧﻪ ﻛﻮ‪ ،‬ﻣﺎﮢﮭﻮ ﻋﺎم ِﻋﺰت؛‬
‫ﺗﻮ َ‬
‫ﭔﻴﮭﺮ ﭔﺎروﭼﺎ َאﭼ ‪.‬‬
‫ﭤﺌﻲ ﺳﺎھ ِﺻ َﺤﺖ‪ ،‬ﺟﻲ َ‬
‫‪21‬‬
‫ﻛ ُﭻ‪ ،‬ﺟﻮ ُﺳ ِ َﺳﻮﻳﻠﻲ رﮬﻲ؛‬ ‫ﻛﻤﻴﮣﻲءَ َ‬ ‫ﻛﻴﻮ َ‬
‫ﻧﮭﻲء ﺟﻲ אﻓﺴﻮس ﺳ ‪ ،‬ﻛﻴﻮ َ ﺒﺖ َﻣ ُﭻ؛‬ ‫ُא َ‬
‫ﺎﮢﻲء ﺳﺎن‪.‬‬ ‫ﺮچ‪ ،‬ﻧﺎﻣﻴﺎ ِ‬
‫ﭘﻨﮭﻮن ﭴﺎم ﭘ َ ُ‬
‫َ‬
‫‪22‬‬
‫ﭤﻴﻮن ِﮬﻦ َﮬﭥﺎءُ‪ ،‬ﻛﻴﺌﻲ ُﻣﻮرאﺋﻮن َﻣﻨﺪﻳ ُﻮن؛‬
‫‪v‬‬
‫‪123‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫آﺳﮡ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ آءُ؛‬
‫ﭘﻨﮭﻮن ڏﺳﻲ ﭘﺎڻ ڏي‪َ ،‬‬
‫ﺗﻮريء ﺳﺎءُ‪َ ،‬אﭼﻲ ﻣﺎﮢﮭﻦ ِ‬
‫ﻛ ﭜﻨﭝﻮر ﺟﻲ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﺳﺎﻧﻮل‬
‫‪23‬‬
‫ﭘ ُﻨﮭﻮن ﭘ ُﻨﮭﻮن ﭤﻲ ﻛﺮﻳﺎن‪ ،‬آءٌ ﭘﮡ ﭘﻨﮭﻮن ﭘﺎڻ؛‬
‫َאدﻳﻮن ﭤ ِﻴﺲ َאﭴﺎڻ‪ ،‬ﺟﻮ ﻛ ﭘﺮوڙ ﭘﺎڻ ﮐﻲ‪.‬‬
‫‪24‬‬
‫ﺟﺎن ﭘﺮوڙ ﭘﺎڻ ﮐﻲ‪ ،‬ﺗﺎ آءٌ ﭘﻨﮭﻮن آﮬﻴﺎن؛‬
‫ﻛﻨﮭ َﻃﺮف ﻛﺎﮬﻴﺎن‪ ،‬ﺟﻮ َﻃﺮف ِﻣﮍﺋﻲ ” ُ “ ﭤﻴﺎ‪.‬‬
‫‪25‬‬
‫ﭘﻴﮭﻲ ﭘﺮوڙﻳﻮم‪ ،‬ﺗﺎن ﭘﻨﮭﻮن ﭘﺎڻ ﺋﻲ آﮬﻴﺎن؛‬
‫ﭘﺎڻ ﺋﻲ ﻣﻨﺠﮭﺎن ﭘﺎڻ ﮐﻲ‪ ،‬ﮬﻲءُ ﭘ َﮍﻻءُ ﭘﻴﻮم؛‬
‫ﺻﺤﻴﺢ ﻛﻦ ﻛﻴﻮم‪ ،‬ﺗﻪ ﻏ ﮔﻤﺎن אُﭤﻲ وﻳﺎ‪.‬‬
‫‪26‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﻛﺞ َﺻ ُ ‪ ،‬ﻣﭥﻲ ﺧﻴﺎل ﮐﮍو رﮬ ؛‬
‫ﻛ ‪ ،‬ﭘﺮي ﻛﺮﻳﻦ ﭘﺎڻ ﮐ َـﺌ ُﻮن‪.‬‬
‫ﻛﻴﻨﻮ ۽ ِ‬
‫ِ‬
‫‪27‬‬
‫ﺮس ُ َ ۾؛‬ ‫َﭼ َ‬
‫ﭧ ڏﻧﻲ ُﭼﭩﻜﻲ‪ ،‬ﺳﻮرن َﺳ ُ‬
‫ﺳﺎ َﺳﭽﻠﻲ ”ﺳﭽﻴﮇﻧﻮ“ ﭼﻮي‪ُ ،‬ﮀﻮھ ﻣﻨﺠﮭﻮن ُﮀﭩﻜﻲ؛‬
‫ﻟﻜﻦ ﻣﻨﺠﮫ ﻟ ُﭩﻜﻲ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻦ ﺳﺎن ﺎﻳﺖ ﮬﻮت ﺟﻲ‪.‬‬
‫ﺟﺎ َ‬

‫‪v‬‬
‫‪124‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫‪1‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﻴﭽﺌﮍن ﺟﻲ ﻛﺎڻ‪ ،‬ﺟﻴﮇﻳﻮن ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﺟﻴﺌﮍو ِﺟﮭﭵﻲ ﭤﻮ!‬

‫ﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي ﭘﺎر ڏ ُﻧﮭﻦ‪َ ،‬א� אوﭠﻲ آڻ‪.‬‬

‫ﮀﮇي ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﮐﻲ‪ ،‬ﮬﺎڙﮬﻲ وﻳﻨﺪي ﮬﺎڻ‪.‬‬
‫روﺋﮡ ﮐ َـﺌ ُﻮن ﺟﮭﻠﻦ ﺳﻲ ﺋﻲ‪ ،‬رﺋﻦ َאﮐﮍﻳﻮن אُﻛﺎڻ‪.‬‬
‫ِﺟﻲءُ ِوڌאﺋ ُﻮن ﺟﺎر ۾‪ ،‬ﭔﺎروﭼﺎﮢﻲ ﭔﺎڻ‪.‬‬
‫ِﺳﮕﮭﻮ אﻳﻨﺪو ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﭜﻴﻨﺮ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﭜﺎڻ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ آءٌ ﺗﺎن آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﭘﺮﻳﺎن ﺟﻲ ﭘ َﺮﻳﺎڻ‪.‬‬

‫‪2‬‬ ‫ﺌ‬
‫אوڏאﮬﻮن ﺟﻲ َאﭼﻦ‪ ،‬ڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ُ ،‬אﻧﮭﻦ آءٌ ﻛﻴﺌﻦ ﻧﻪ ﺳﭹﺎﮢﺎن!‬

‫ﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي ﭘﺎر ﺟﻴﻮن‪ ،‬ﻛﻴﮭﻮن ﮘﺎ ﻴﻮن ﻛﻦ‪.‬‬

‫ﺎﮢﻲء ﮐﻲ‪ ،‬دﻻﺳﺎ ﭤﺎ ڏﻳﻦ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻣﻮن ﮬﻦ‬
‫ﺳﺎھ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﻧﻴﻮ ﻧﻴﺎﭘﻦ‪.‬‬
‫ﮬﻲ ﺑ ُﺖ ﺑ אﮘﻲ ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﻛﺎﻛﻴﻮن ﻛﻴﭽﻴﺌ َﮍن‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﮀﻮ ﻧﻪ ُﺳﮅ ُﻳﺮ ﭤ ‪ ،‬ﺗﻮ ُﮬﺖ ﭘﺎڻ ﭘﮁﻦ‪.‬‬

‫‪3‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭜﭵﻲ ﭘﺎﮬﮡ ﭤﻲ ﭘﺎﺳﻲ‪ ،‬ﻣﺘﺎن ڏאڍو ڏک ﭘﻮﻳﺌﻲ!‬

‫‪v‬‬
‫‪125‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﮭﻮنء ﺳﻨﺪي ﭘﺎر ڏي‪ ،‬אﺳ ﺗﺎن ﭘﻨﮅ ﭘﻴﺎﺳﻲ‪،‬‬
‫ﭘﻨُ َ‬
‫ﻣﺎن ﭤﺌﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫ﺗﺮس אﮬﻮ َ‬
‫ﮀﻮ ﭤﻮ ﮭ ﭘ ُﻣﺌﻲءَ ﺟﺎ‪ ،‬אﮘَﮭ ﻧﻴﻨﮭﻦ ﻧﻴﺎﺳﻲ‪،‬‬
‫ڏک وﻳﺎ ڏﻳﺮ ڏﻳﺌﻲ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻮ‪ ،‬وﻧﺪر ﺟﻲ אﺳ وﻳﺎﺳﻲ‪،‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﮡ ڙي ڏوﻧﮕﺮ ﺣﺎل ”‬
‫َﭼﮝﻴﺎن ﭘﺎڻ ﺋﻲ ﮬﻮت ﭼﻮي ﭤﻮ‪.‬‬

‫‪4‬‬ ‫ﺌ‬
‫دوﺳﺖ دﻻﺳﻮ ڏﺟﻲ‪ ،‬ڏאﮬﺎ ڏﮐﻮﻳﻦ‪.‬‬

‫ﭘﻮء ﻧﻪ ِﮀﻨﺠﻲ‪ ،‬ﭘﺮت ﻧﺒﺎﮬﻲ ِ ﻲ‪.‬‬

‫َאول ﻻﺋﻲ ِ‬
‫ﭘ ُﺮﺟﮭﻲ ڏﺳﺞ ﭘﺮﻳﻦ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﮬﻴﺌﻦ ﻧﻪ ﻛﺎ ﭜ ُﻞ ﻛﺠﻲ‪.‬‬
‫ﮘﺎ ﻴﻮن ﺗﻨﮭﻨﺠﻴﻮن ﻳﺎر ﭔﺎروﭼﺎ‪ ،‬رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن ِﮬﻦ ِﮬﺠﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫وره وאرن ﺳﺎن ﻳﺎر ڏﮬﺎڙي‪ ،‬ڏک ﭜﺎﺋﻲ َאﭼﻲ ﭤﺠﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻗﺎﺻﺪ אﻳﮇﻧﮭﻦ ﺟﺎ َﭼﻮن ِאﺋ ﻣﻮن‪ ،‬ﮬﻮت ِא ِ‬
‫ﻳﻨﺪء َאڄ ِאﺟﮭﻲ‪.‬‬
‫ڏﻧﮕﺎﻳﻦ ڏي ڏس ﻧﻪ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﺳﭛ אوﮬﺎن ﮐ َـﺌ ُﻮن ﭤﻮ ِﺳﺠﮭﻲ‪.‬‬
‫َאﭼﮡ ﻛﺎرڻ ﮬﻮت אوﮬﺎ ﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﻓﺎﻻن وﻳﭡﻮ وﺟﮭﻲ‪.‬‬

‫‪5‬‬ ‫ﺌ‬
‫وﻧﺪر آءٌ وﻳﻨﺪﻳﺎس‪ ،‬وﭠﻲ אﮬﻮ ﺳﻮز ﺳﭵﮡ ﺟﻮ‪،‬‬
‫ﻳﻦء ﺟﻮ!‬
‫وﭠﻲ אﮬﻮ ﭘﻮر ﭘﺮ َ‬
‫‪v‬‬
‫‪126‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﭘ ن אُﺗﻲ ِﭘ َﺮﺟﻲ‪ ،‬ﮘﻮڙﮬﺎ ﮘﺎڙﻳﻨﺪﻳﺎس‪.‬‬
‫ﻛﻮﮬﻴﺎرل ﻛﺎﻛﻴﻮن‪ ،‬ﺟﮭﻮﻻ ﺟﮭﻠﻴﻨﺪﻳﺎس‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﻛﺎڻ‬
‫ﻛﺮﮘَﻞ ﮘﺎڙﻳﻨﺪﻳﺎس‪.‬‬‫آﮬﻦ ۽ دא ُﻧﮭﻦ ﺳﺎن‪َ ،‬‬ ‫ُ‬
‫ﺳﺎﮢﻴﮫ ﺳﺎرﻳﻨﺪﻳﺎس‪.‬‬
‫ُ‬ ‫ﭔﺎﺟﮭﻮن ﭔﺎروﭼﻞ ﺟﻲ‪،‬‬
‫ﭘﻨﮭﻮن وﭠﻲ ﺗﺎن ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪َ ،‬אدﻳﻮن آﮢﻴﻨﺪﻳﺎس‪.‬‬
‫ﭘﻮر ﻣﺆن‪ُ ،‬ﭼﻨﺠﻦ ﭼﺎڙﮬﻴﻨﺪﻳﺎس‪.‬‬
‫ﭘﺎڻ ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ َ‬
‫ِﺳﺮ ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﮔﮭﻮرﻳﻮن ﮔﮭﻮرﻳﻨﺪﻳﺎس‪.‬‬
‫وﭠﻲ َﻣﮭﺎر َﻣ َ ِﺟﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﻟﻮء ڏي ﻻڙﻳﻨﺪﻳﺎس‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﭔﺎﺟﮭﻮن ﺳﻮز ﺟﻲ‪ ،‬ﭔﻴﺎ ورق وאرﻳﻨﺪﻳﺎس‪.‬‬

‫‪6‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﻣﻴﮍﻳﻦ َא�‪،‬‬
‫ِﺳﮕﮭﻮ آﮢﻲ َא�‪،‬‬
‫وو ﻣﻴﺎن ﭔﺎروﭼﺎ!‬

‫ُאﻧﮭﻦ ﻛﺎرڻ ﻛﺎﻛﻴﻮن‪ ،‬وﺟﮭﺎن وﮀﺎﮢﺎن؛‬

‫ﺳﺎﻧﻮل ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪َ ،‬ﺳ َﻮ ۾ ُﺳﭹﺎﮢﺎن‪.‬‬

‫ﭔﻴﮭﺮ ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ۾‪ ،‬آﮢ אﻟ ٰ ِـﮭﻲ؛‬

‫ﭘ ﻳﻦ ﭘﺌﻲ ﺗﻦ ﮐﻲ ﭤﻴﻮن‪ ،‬ﭘﺎڻ ﺋﻲ ﺻﻼﺣﻲ‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪127‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫آڌيء رאت ﺟﺎ ﻛﺎﻧﮕﻞ אڏאﻳﺎن؛‬ ‫אوڏ ُﻧﮭﻦ َ‬
‫ﺟﻲ ﭘ َﺮي آﮬﻴﺎن ﺗﻦ ﮐ َـﺌ ُﻮن‪ ،‬ﺗﺎن ﭜﻲ َﺳ ِ‬
‫ﻨﺪﻳ َﻦ ﺳﮇאﻳﺎن‪.‬‬

‫ﻛﮇﮬﻦ ُﻣﻜﻮ ﻛﻮﻧﻪ ﻛﻮ ﭘﺮﻳﻦ ﭘﻴﻐﺎﻣﻲ؛‬

‫َאﺻﻞ ﻻﻛﺆن ُאن ﺟﻮ آﮬﻲ ُ‬
‫ﺳﺎھ ﺗﻪ ﺳﻼﻣﻲ‪.‬‬

‫ﻛﮇﮬﻦ אﻳﻨﺪم ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﭤﻲ ﭘﻮﭤﻴﻮن ﭘﭩﺎﻳﺎن‪،‬‬

‫” َﺳﭽﻮ“ ﺳﻮאﻟﻦ ﺳﺎن ُאﮬﻲ وﻳﻨﺪא ورאﻳﺎن‪.‬‬

‫‪7‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺟﻲ وﭠﻲ ُﺣﺐ وﭸﻦ‪ ،‬ڙي‪ ،‬אﻧﮭﻦ ﮐﻲ ﻛﻴﺌﻦ ﻧﻪ ُﺳﭹﺎﮢﺎ!‬

‫ﮀﮇي ﻻﮘﺎﭘﺎ ﻟﻮכ ﺟﺎ‪ِ ،‬ﭘﺮﻳﺎن ﭘﻨﮅ َﭘﻮن‪.‬‬

‫ڏوﻧﮕﺮ ﺳﻲ ڏورﻳﻨﺪﻳﻮن‪ ،‬ﺒﺖ ﺟﻦ ﮐﻲ َﻣﻦ‪.‬‬
‫آﻳﻞ ﻋﺎﺷﻘﻦ ﺟﻮن‪ ،‬ﻛﻮﻛﺎن ِﭘﻴَﮍَم َ‬
‫ﻛﻦ‪.‬‬
‫ﺗﺎﺳﻒ ڏﻧﻮ ﺗ َﻦ‪.‬‬
‫َאدﻳﻮن ﮬﻦ אروאح ﮐﻲ‪ِ ،‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺻﺪﻗﻲ אُن ﺗﺎن‪ ،‬ﺟﻲ وﭠﻲ درد َ‬
‫وﭸﻦ‪.‬‬

‫‪8‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﺘﺎن ڏورאﭘﻮ ﻛﻮ ڏﻳﻮ‪ ،‬ڙي ﺳﺎﭤﻴﻮ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ!‬

‫‪v‬‬
‫‪128‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﻛﻨﻴﺰכ ُﻣﻠﮫ ﺧﺮﻳﺪڻ‪ ،‬ﻛﻴﺌﻦ َﻣﭥﺌﻮن ﻣﻮن ﭤﻴﻮ‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫ﮬﻲءَ‬
‫َﺣﺮف אﺳﺎن ﺗﻲ آﮬﻲ َאﺻﻞ ﮐ َـﺌ ُﻮن‪ ،‬وﻳﺴﺮ ۾ وﻳﻮ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﻛﻮﭠﻲ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﭘﺎڻ ﻗﺮﻳ َ ﻛﻴﻮ‪.‬‬

‫‪9‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﺳﮛ ﻧﻪ ِﺳﻴﺎﭘﻮ‪ ،‬ﻛﺎﻛﻴﻮن ﻛﻴﭻ ڌﮢ ﺳﺎن!‬

‫ِﮬﺘ َﺆن َﮬﻠﻲ אُﺗ َﮭ ‪ ،‬آءٌ ﻧﻪ ﻛﻨﺪﻳﺲ‪ ،‬ڙي‪ ،‬ﻛﺎﭘﻮ‪.‬‬

‫ﭔﺎﻧﮭﻲ ﺧﺎن ﭔﺮوچ ِﺟﻲ‪ ،‬ﭤ ِ ِ‬
‫ﻴﺲ ﻻﮬﻲ ﻻﮘﺎﭘﻮ‪.‬‬
‫ﺷﺎل ﻧﻪ ڏﮐﻲءَ ﮐﻲ ڏﻳﻦ‪ ،‬ﻛﻨﮭﻦ ڏوﮬﺆن ڏورאﭘﻮ‪.‬‬
‫ﺟﻴﮇﻳﻮن ِﮬ َﻦ ُﻣ َ‬
‫ﺌﻲء ﺟﻮ‪ ،‬آﮬﻲ ﺟﺎﻧﺐ ﺟﻴﺎﭘﻮ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﭵﮡ ﺳﺎن ﻛﻨﺪو‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﻣﻮﻟﻰٰ ﻣﻴﻼﭘﻮ‪.‬‬

‫‪10‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﺎ ﭔﻴﻠﻲ ڙي‪ ،‬ﻣﺘﺎن ﻣﻮن ﮐﻲ ِﮬﺖ ﮀﮇﻳﻦ!‬

‫ﻲء ﺎﮢﻲ ﻋﺸﻖ אوﮬﺎن ﺳﺎن‪،‬‬ ‫ِﮬ َ‬

‫ﻲء ﺐ ﭔﻴﻠﻲ ڙي‪ ،‬ﭘﺎڻ ُ ﻏﺮﻳﺐ ﺳﺎن ﮔﮇﻳﻦ‪.‬‬ ‫ِﮬ َ‬
‫ﻛﻨﮭﻦ در ڏﻳﻨﺪﻳ َﺲ دאﻧﮭﮍي‪،‬‬
‫ﭘﻴﺎرא ﭘﺮﻳﻦ ﭔﻴﻠﻲ ڙي‪ ،‬آﮢﻲ ﭘ َﮑﺎ אوري َאڏﻳﻦ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻲ‪ ،‬وو‪ُ ،‬ﺳﮅ ﺳﭵﮡ ﺳﺎﺋ ‪،‬‬
‫َ‬ ‫ﻟ َﮫ ”‬
‫ﺳﺎﺟﮭﺮ ﺳﻮﻳﻠﻲ ڙي‪ ،‬ﻳﺎر ﺗﻮن אﻳﻨﺪﻳﻦ َ‬
‫ﻛﮇﻳﻦ‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪129‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪11‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﻨﮭﻦ ﻟ َﮗ ڏُوﻧﮕﺮ ڏورﻳﺎن‪ ،‬ﺟﻴﮇﻳﻮن ڙي؛‬
‫ﺐ آﮬﻲ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ َﻣﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬

‫” َو ِﻓ ٓﻰ َאﻧ ۡﻔ ُ ِﺴﮑُ ۡﻢ َאﻓ َﻼ َ ﺗ ُـﺒۡ ِﺼ ُﺮ ۡو َن“‪ ،‬ﻛﺎﻛﻴﻮن َ‬

‫ﻛﺠﻮ ﮬﻲ ﻛﻦ‪.‬‬
‫אﺳ ﺗﻮﺳﺎن‪ ،‬ﭘ َﺮي ﺗﻮن ﭰﻮﻟ ‪ ،‬אوﻻﻧﭝﺎ ﮬﻲ אﭼﻦ‪.‬‬
‫ﭘﺎڻ ﺳﻨﭝﺎ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﭘﺮﻳﻦ ِאﺋ َﭼﻮن‪.‬‬
‫ورﮬﻲ ِﻣﻴﻨﮭﻦ َوﺳﻦ‪.‬‬
‫ﮬﮍيء אوڏאﺋﻲءَ ۾‪ِ ،‬‬
‫َ‬ ‫ِא‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻲ ﺋﻲ ﭘ َﺮي ِﭘﻴﺎ‪ُ ،‬ﺟﺪא ﭴﺎﺗﻮ َﺟﻦ‪.‬‬

‫‪12‬‬ ‫ﺌ‬
‫ووء ِ‬
‫ووء؛‬ ‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﻣﺎرﻳﻮ ﻣﻮ ﮭﺎري‪ِ ،‬‬
‫ﺳﺎ ِﻧﮕﻲ ﻣﻮن ﺳﻲ ﺋﻲ ﻛﻴﺎ‪.‬‬

‫ﺳﻮز ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ِ ،‬ﮬﺖ ﻛﻮﻛﺎن ﭤﻮ ﻛﺎري‪.‬‬ ‫ُ‬

‫ﻧﺪر ﮔُﺬאري‪.‬‬
‫ﮬﻲء ﮔﻮ َ‬ ‫אُ َ‬
‫ﻧﮭﻲء ﭔﺎﺟﮭﻮن ﺳﺮﺗﻴﻮن‪َ ،‬‬
‫ڏאڍي ذאت ﺟ ِﺟﻲ‪ ،‬ﺟﻲ ﻋﺎﺷﻖ وﻳﺎ آزאري‪.‬‬
‫وﻧﺪر ﺟﻲ وﮢﻦ ۾‪ ،‬ﭤﻲ ﻛﻴﭽﻲ ﻧﮭﺎري‪.‬‬
‫ﻳﻦء ﮐﻲ‪ ،‬ﺗﻮن وﻳﮫ ﻧﻪ وﺳﺎري‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﭙﺮ َ‬

‫‪13‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﮔﻮ ِ َ‬
‫ﻣﺎن ﺳﮇﻳﻦ‪ ،‬אُﻧﮭﻦ ﺟﻲ ﻧِﻲ آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﺟﻴﮇﻳﻮن ڙي!‬
‫‪v‬‬
‫‪130‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﻣﺎن ﻧﻪ אڏﻳﻦ‪.‬‬
‫ﭘﮑﺎ ﭘﮑﻦ ﺳﺎﻣﮭﻮن‪ ،‬אوري َ‬
‫ﻋﺎﺟﺰ ﮐﻲ‪َ ،‬ﮀﭙَﺮ ﺗﺎن ﻧﻪ ﮀﮇﻳﻦ‪.‬‬
‫آر ﺎ ِ‬
‫ﭔﺎروﭼﺎن ﺗﺎ ﭔﺎﺟﮫ ﭘﺌﻲ‪ ،‬ﮔﻮ ﺳﺎڻ ﮔﮇﻳﻦ‪.‬‬
‫ﻮن ﮬﻤﻴﺸﻪ ﻣﻮن ِﭘﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻈﻲ ﺗﺎن ﻧﻪ ﻟﮇﻳﻦ‪.‬‬
‫ُﮬ ِ‬
‫َאﺻﻞ ﻻﻛﻮن آﮬﻴﺎن‪ِ ،‬ﮬﻨﺌ آﺋﻮن َﮬﮇﻳﻦ‪.‬‬
‫אڻ ُﻣ ِﻠﮫ ﭔﺎﻧﮭﻲ آﮬﻴﺎن‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﭘﺎڻ َﺳﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬

‫‪14‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِﮬﺘﺆن אُﭤﻲ ﺗﻨﮭﻨﺠﺎ َ‬
‫ﮬﻮت وﻳﺎ‪ ،‬ﺗﻮن ﺗﺎن ﭜﻲ ﻧﻪ ﻛﻮﺷﺶ َ‬
‫ﻛﺮﻳﻦ!‬

‫ﭘ َ ﭘ ُﭡِﻦ ﺗﻮن ﻧﻪ ﮐﮣﻲ‪ ،‬ﭔ ُﮅﻳﻮن ﺳﻲ ﮘﺎ ﻴﻮن ﻛﺮﻳﻦ‪.‬‬

‫ﺗﻮﮐﻲ ﺗﺎن ﻧﻪ ﺗﺮﺳﺎﺋ ِﻴﻮ‪ ،‬ﭘﺎﭴﻴﺎﮢﻲ‪ ،‬ﭘ َ َ‬
‫ﻨﮅ ﭘ َﺮﺋ ‪.‬‬
‫ُאﭤﻲ ﻛﺮ ﭘﻨﮅ ﭘﮭﺎڙ ﺟﺎ‪ ،‬ﻣﺘﺎن ﺗﻮن ﭘﻮﺋ ورﻳﻦ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﭘ ُﮁﺞ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻣﺘﺎن ﺗﻮن ﺗﺎن ﭠﺮﻳﻦ‪.‬‬

‫‪15‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﮬﻲ ﺗﺎن ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﻳﺎر ﭘﻨﮭﻞ ُ‬
‫ﻛﻮﭠﻲ!‬

‫دوﺳﺖ ﮔﮇﻳﻮ د ِﺎء ﭤﻲ‪ ،‬وﭼﺆن ﺳﺎرو وﮀﻮڙو وﻳﻮ‪.‬‬

‫آڌر ﭤﻲ אروאح ﮐﻲ‪ ،‬ﺟﻴﮇﻳﻮن ڙي‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﺟﻴﺌﮍو ﺟﻴﻮ‪.‬‬
‫رﮬﺠﻲ אﭼﻲ ﻳﺎر ﺳﺎن‪ ،‬ڏאﮬﻴﻮن ڙي‪ ،‬אﮬﻮ ڏﺳﮍَو ڏﻳﻮ‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪131‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ِ‬
‫آﺳﺮوﻧﺪ ﺟﻲ אﭼﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻻﻟﻦ ﭘﺎﺗﻮ ﻟﻴﻮ‪.‬‬ ‫َ‬
‫אﮜﮡ َ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻮ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﻧﻴﮣﻦ ﺳﻨﺪي ﻧﺎز ﻧِﻴﻮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﺎھ ”‬

‫‪16‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭔﺎﻧ َﮭﻦ ﺟﻲ آءٌ ﭔﺎﻧﮭﻲ آﮬﻴﺎن‪،‬‬
‫ﭔﺎروﭼﻲ ﺟﻲ ذאت ﺟﻲ!‬

‫دوﺳﻦ ﺟﻲ دﻳﻮאﻧِﻲ آﮬﻴﺎن‪.‬‬ ‫ِ‬

‫ﻛﻴﻢ ﺟﮭﻠﻴﻮ ﻣﻮن ﺟﻴﮇﻳﻮن‪َ ،‬‬
‫ﺷﺎﮬﻦ ﺟﻲ ﻛﺎ ﺷﺎﻧِﻲ آﮬﻴﺎن؟‬ ‫آءٌ ﻛﻨﻴﺰכ ُﻣﻠﮫ ﺧﺮﻳﺪڻ‪َ ،‬‬
‫אُﭠﻦ אوﭠﺎرن ﺗ َﺆن‪ ،‬ﻛﻮڙﻳﻦ آءٌ ﻗ ُﺮﺑﺎﻧِﻲ آﮬﻴﺎن‪.‬‬
‫ﺟﻲ ﻣﻮن ﭘ ُﮁﻴﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﺳﻮرن ۾ ﺳﺎﻣﺎﻧﻲ آﮬﻴﺎن‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﮐ َـﺌ ُﻮن ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ُ ،‬ﺟﻲ ﻣﺴﺘﺎﻧِﻲ آﮬﻴﺎن‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﭘ ُﮁﻮ ”‬

‫‪17‬‬ ‫ﺌ‬
‫ور وאڳ ورאﺋﻲ!‬
‫ﺗﻮ ريءَ ﮘﺎ ﮍﻳﻮن ﻛﻨﮭﻦ ﺳﺎن ﻛﻨﺪﻳ َﺲ‪ ،‬آءُ َ‬

‫وאٽ ﻧﻪ وﻧﺪر ﺟﻲ ﺎن‪ ،‬وڌﻳﺲ ﻣﻮ َﮫ ُﻣﻨﺠﮭﺎﺋﻲ‪.‬‬

‫ِﺳ َ‬
‫ﻚ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ڏوﻧﮕﺮ ﭤﻲ ڏورאﺋﻲ‪.‬‬
‫ﮬﻴﻜﺎﻧﺪي ﮬﻲءَ ﺣﺐ ۾‪ ،‬وﻳﭡﻲ ورھ وﺳﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫ﻃﻌﻨﻦ ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﺟﻲ‪ ،‬وڌم ﺗ َ ُﻦ ﺗﭙﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫ﻨﺪو ﺳﮇאﺋﻲ‪.‬‬
‫ﺟﻴﮭﻮ ﺗﻴﮭﻮ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ َﺳ َ‬

‫‪v‬‬
‫‪132‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫‪18‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺌﻴﻮ ﭔﺎﺟﮫ‪َ ،‬ﮀﭙَﺮ ﻣﻮن ﮐﻲ ﮬﻴﺌﻦ ﻧﻪ ﮀﮇ ﻮ!‬
‫ﭔﺎروﭼﺎ ﭘ َ َ‬

‫ِﻣﮭﺮ ﻧﻪ ﻻﮬﻴﻮ ﻣﻮن ﭘﺮﻳﻦ‪َ ،‬ﻣﭥﺎن ِﮬﻦ َ‬

‫ﺘﺎج‪.‬‬
‫ﻋﺎﺟﺰ ﺟﻲ‪ ،‬ﺗﻮ ﺗﻲ ﻻﻟ َﻦ َ‬
‫ﻻج‪.‬‬ ‫آﮬﻲ ﮬﻦ ِ‬
‫رאج‪.‬‬
‫ﻨﺠﮭﺆن ﺳﺎري َ‬
‫ﻲء ﭘﺌﻲ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ‪َ ،‬ﻣ َ‬ ‫ِﮬ َ‬
‫ﻲء ﭘ ُﭡِ َ‬
‫ﻛﭙﮍو‪ ،‬אُت ﻛﺮﻳﺎن א َ‬
‫ﻳﻼج‪.‬‬ ‫ﮘﭽﻲء ﭘﺎﺋﻲ َ‬
‫َ‬
‫ﮬﺎج‪.‬‬
‫ﭘﻮرﮬﻴﻮ ﻛﻨﺪﻳ َﺲ ِﭘﺮت ﺟﻮ‪َ ،‬ﮬﭥ ﻛﻨﺪﻳﺲ َ‬
‫ﻣﺎج‪.‬‬
‫ﮔﮭﻮرﻳﺎن ﮔﮭﻮٽ אوﮬﺎن ﺗﺎن‪ ،‬ﺳﭛ َﻣﮇﻳﻮن ۽ َ‬
‫وאﺟﮫ‪.‬‬
‫لء‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ وﺟﮭﻲ ﭤﻮ َ‬ ‫אوﮬﺎن ﺟﻲ ﺗﻪ אﭼﮡ ِ‬

‫‪19‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻧﺎل ِ ﻮ‪ ،‬אدא ڙي‪ ،‬אوﭠﻴﻮ!‬ ‫ِﮬ َ‬
‫ﻲء ِﺎﮢﻲ ِ‬
‫ِ‬ ‫ﮬﻲء ﻛﻤﻴﮣﻲ ُ‬
‫ﺮھ ﻛﺌﻲ ﺑﻴﺤﺎل‪.‬‬ ‫ﻛﻮڙي‪ ،‬ﺑِ َ‬ ‫َ‬
‫ﭘ ُﭡﻲءَ ِאﻳﻨﺪي آﻧﮭﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﺟﻴﮭﻲ ﺗﻴﮭﻲ ﺣﺎل‪.‬‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ﻧﻴﻨﺪא ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪ ،‬ﭜ َﻼ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﭜﺎل‪.‬‬
‫אوﮬﺎن ﭔﺎﺟﮭﻮن ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺟﻴﺌﮡ آﮬﻲ ﺟﻨﺠﺎل‪.‬‬
‫ﭔﺎﺟﮫ ﭘ َﺌﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺳﮓ ﺳﻨﭝﺎل‪.‬‬
‫ﭔﺎروﭼﺎ ﺗﺎن َ‬

‫‪20‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﮬﻲء ﻧِﻴﻮ ِ ِﺎﮢﻲ ﺳﺎڻ!‬
‫ﭔﺎروﭼﺎ ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﮬﻴﺌﻦ ﻧﻪ ﮀﮇﺟﻮ‪َ ،‬‬
‫‪v‬‬
‫‪133‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ُﺳ ِﮅ ﺗ َﮭ ﮐﻲ ﺳﻮز א ِﻧﮭﻲءَ ﺟﻲ‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ ﻟﮙﻮ ﭔﺎروﭼﺎﮢﻮ ﭔﺎڻ‪.‬‬
‫ﭔﺎﻧﮭﻲ ﮔﻮ ﺗﺎﻧﮭﻦ ِﺟﻲ‪ ،‬ﭘﻨﮭﻮن ﭘﺎڻ ُ ﺳﭹﺎڻ ُ‪.‬‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ڏﺳﺞ ﭘﺎڻ ڏي‪ ،‬آﮬﻴﺎن آءٌ َאﭴﺎڻ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﮐﻲ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺳﻨﺪو ﻧِ َ‬
‫ﻴﻨﮭﻦ ﻧﻴﺎڻ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﺑﺨﺶ ”‬

‫داﺴﺘﺎن ﺴﺘون‬
‫‪1‬‬
‫ﻣﺎڙ ﻧﻪ ُﻣﻮن‪ُ ،‬ﺳﮡ ﻣﻨﮭﻨﺠﺎ ُﺳﭙﺮم؛‬
‫ﺗﻮڙي ِ‬
‫ُ ِ‬
‫ﻟﻮכ ُرﭠﻮ ﺋﻲ ﮔﮭﻮرﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﮔُﮭﺮﺟ ﺗﻮن‪،‬‬
‫‪2‬‬
‫ُﻋﻤﺮ אﺟﺎﺋ ِﻲ ﮔﺬري‪ِ ،‬‬
‫وﮬﻲ آ َ ِﮬ َ‬
‫ﻲء؛‬
‫ﺮو َر ﻛﺎرڻ ِﭘﻲ؛‬
‫آءُ َﺳﭕﺎﺟﮭﺎ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﭘ َ َ‬
‫ﻳﭽﺎريء َو ِر ﻛﻴﻮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ِﺟﻴﺌﮡُ ﻛﻮﻧﮭﻲ ِﺟﻲ‪ ،‬ﻛﺎ َو َر و‬
‫‪3‬‬
‫ِ‬
‫ُﻋﻤﺮ َאﺟﺎﺋﻲ ﮔُﺬري‪َ ،‬אﮀﺎ ﭤﻴﺎ ِאﻇﮭﺎر؛‬
‫زאرﻳﻮن َ‬
‫ﻛﻴﻮ ُﺳﭙﺮم‪ُ ،‬رﺋﺎن زאرو زאر؛‬
‫ﻴﺎر‪ ،‬ﮬﻮﺗ َ ِﻦ َﺣ َﺮف ﻧﻪ ﮬﻴﻜﮍو‪.‬‬
‫َﻣﭥِﻢ آﮬﻲ َﻣ َ‬
‫‪4‬‬
‫ُﻋﻤﺮ َאﺟﺎﺋ ِﻲ ﮔُﺬري‪ ،‬ﻛﺎرن َﻣﭩﻴﻮ ر ُ‬
‫ﻧﮓ؛‬
‫ﻧﮭﺎرڻ ُ ﻧﻪ ﭤﺌﻲ‪ ،‬ﺳﺎ َﻧﻮ َل ﺳﺎرو َﺳ ُ‬
‫ﻨﮓ؛‬ ‫ﻣﻮن ِ‬
‫‪v‬‬
‫‪134‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫ِ ‪v‬‬
‫ﻲء ﺟﻮ ﻧ َ ُ‬
‫ﻨﮓ‪ِ ،‬آھ אُوﮬﺎن ﺗﻲ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪.‬‬ ‫ِﮬﻦ ِﺎﮢ َ‬
‫‪5‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﺌﻲ ﺟﻮﭜ َ َﻦ ﺟﺎڙَ؛‬‫ﻋﻤﺮאﺟﺎﺋﻲ ﮔﺬري‪َ ،‬‬ ‫َ‬
‫ﻠﻮر ﺟﺎ‪َ ،‬ﭼﺌ ِ ﻃﺮﻓ ﭼﺎڙَ؛‬ ‫ﺑﺎﻻ ِﮬ ِﻦ ﺑِ َ‬
‫ﭔﺎروﭼﻞ ﺟﻲ ﭔﺎڙَ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ روﮬ روﻟﻴﻮ‪.‬‬
‫َ‬
‫‪6‬‬
‫ِ‬
‫ﻋﻤﺮ َאﺟﺎﺋﻲ ﮔُﺬري‪َ ،‬‬
‫ﮬﻮت ﻧﻪ ﮔَﮇﻳ َﺲ آن؛‬
‫ووء ِ‬
‫ووء آﮬﻲ ﻣﺎن؛‬ ‫َאﮬﮍي ﺋ ِﻲ אﺣﻮאل ﺟﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﺳﺎھ ﻧﻪ وﭸﻲ َﺳ َﺮﺗﻴﻮن‪.‬‬
‫ﭤﺌﻲ ﻧﻪ ﻣﻴﻠﻮ ﺟﺎن‪ ،‬ﺗﺎن ُ‬
‫‪7‬‬
‫ﻋﻤﺮ َאﺟﺎﺋﻲ ﮔﺬري‪ ،‬ﮬﮭﮍو ﭤ ِﻴَﮍُم ُ‬
‫ﺣﺎل؛‬
‫ﻛﻨﮭﻦ ُﺳﮣﺎﻳﺎن ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬אﻧﺪر ﺟﻮ َא ُ‬
‫ﺣﻮאل؛‬ ‫َ‬
‫آر ِﻳﺎﮢﻲ א ُﺎل‪ ،‬ﻛﻨﺪو ﻏﻮر ﻏﺮ ِﻳﺐ ﺟﻮ‪.‬‬
‫‪8‬‬
‫ﻛﺮي؛‬‫رאھ َر ُﻮر‪ ،‬وﻳﭽﺎري وאﻛﺎ َ‬‫َﻣﭥﻲ َ‬
‫ﮕﮭﻲ وﻳﻨﺪي ﻧِﻜﺮي‪ ،‬ﮬﻮﺗ ِﻴﺎﮢ ﺣﻀﻮر؛‬
‫ِﺳ ِ‬
‫ﻳﻦء ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ﻣﻮﭨﻲ َﮬ ِﮇ ﻧﻪ ُﻣﻮر‪ ،‬ﭘ َ َﺴﮡ َ‬
‫ريء ِﭘﺮ َ‬
‫‪9‬‬
‫ﮬﻮت‪ ،‬ﺗﻴﺴ ﺗﺎﺋ ﻧﻪ َﻣﺮאن؛‬ ‫ﺟﺎن ﻣﻮن ِﻣﻼن َ‬
‫ﻣﻮت‪ِ ،‬אﮬﻮ َא َﭤﻢ آﺳﺮو‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻣﺎدر ﺗﺎﺋ‬
‫‪v‬‬
‫‪135‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪10‬‬
‫ﻛﺮي وאﻛﺎ وﻳﭽﺎري؛‬ ‫وﻧﺪر ﺟﻲ وﮢ َﻦ ۾‪َ ،‬‬
‫ﻣﺎري‪ ،‬ﺗ َ ِﻨﮭﻨﺠﻮ ﻣﻮﭨ َﮡ َﻣ َﺲ ﭤﺌﻲ‪.‬‬
‫ﺟﺎ َ ﺒﻮﺑﻦ ِ‬
‫‪11‬‬
‫وﻧﺪر ﺟﻲ ﺋ ِﻲ وﮢ َﻦ ۾‪ ،‬زور َ‬
‫ﻛﺮي زאري؛‬
‫ﮬﻲء ڌאري؛‬
‫ﮀﮇي وﻳﺎ َﮀﭙَﺮﻳﻦ‪ ،‬ڌوﭔِﮡ َ‬
‫وאٽ ﺗﻲ‪ ،‬ﭔﻲ وﺳﻲ ﭤِﻲ وאري؛‬
‫ِﮬﻚ وאﭼﻮڙא َ‬
‫ِ‬
‫ﮬﻮﺗﻴﺎﮢ ِﻦ ﺟﻮ‪.‬‬ ‫ﺮھ آﮬﻲ ﺑﺎري‪َ ،‬ﮬﻲ َﮬﻲ‬
‫ﺑِ ُ‬
‫‪12‬‬
‫وﻧﺪر ﺟﻲ ﺋﻲ وﮢﻦ ۾‪ ،‬زور َ‬
‫ﻛﺮي زאرﻳ ُﻮن؛‬
‫ﻧِﻴﻼ ﻧ َ אﮐ ﻣﺎن‪ ،‬ﮬﺎڙﮬﻲ وﻳﺲ ﮬﺎرﻳ ُﻮن؛‬
‫آريء ﭴﺎم ﺟﺎ‪ ،‬وﻳﺎ روڏא رﺋﺎرﻳﻮن؛‬
‫َ‬ ‫אدﻳﻮن‬
‫ِ‬
‫ِﮬ َﻦ ُﻣﺌﻲءَ ﮐﻲ ﻣﺎرﻳﻮن‪ ،‬ﮬﻮت وﭸﻦ ﭤﺎ ﻧِﻜﺮﻳﺎ‪.‬‬
‫‪13‬‬
‫ﻛﻮﮬﻴﺎرل ﻗَ ِ‬
‫ﺮאر؛‬ ‫َ‬ ‫وﭸﻲ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ۾‪ ،‬ﭤﺌ‬
‫ِ‬
‫ﻳﺎ ِﮐﮣﻲ ُﻣ َ‬
‫ﺌﻲء ﮐﻲ ِ‬
‫ﻣﺎر‪ ،‬ﻳﺎ ِﭘﺮﻳﻦ ﻧﻲ ﺗﻮن ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪.‬‬
‫‪14‬‬
‫وﭸﻲ ﻛﻴﭻ وﮢ َﻦ ۾‪ ،‬ﭤِﺌ ﺳﺎ َﻧﻮل ُﺳﮏ؛‬
‫ِ‬
‫وﺟﮭﻲ ﮔﻮﻧﺪر ۾ َوﺋ ‪.‬‬ ‫ِﮬ َ‬
‫ﻲء ڏﮐﻮﺋﻲ ڏک‪ِ ،‬‬
‫‪15‬‬
‫‪v‬‬
‫‪136‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫وﭸﻲ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ۾‪ ،‬ﺗﻮن ﺧﺎﺻﺎ ﭤِﺌ ﺧﻮﺷﺤﺎل؛ُ‬ ‫ِ‬
‫ﻛﺮﻳﻦ‪.‬‬‫ﻣﺎن َوري ﻛﻮ َوڙُ َ‬ ‫ﺎﮢﻲء ُ‬ ‫ﺖ ِﮬﻲء ِ‬ ‫ِﮬ ِ‬
‫ﺣﺎل‪َ ،‬‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫‪16‬‬
‫ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ۾‪ ،‬ﻛﺎﻣﻞ ﭤِﺌ ﻗ َ ِ‬
‫ﺮאر؛‬ ‫َ‬ ‫وﭸﻲ‬
‫ِ‬
‫ﻳﭽﺎري َم وﺳﺎر‪ ،‬ﺟﺎ َאﺟﮭﻲ آﮬﻲ َא ِﻧﮭﻨﺠﻲ‪.‬‬
‫و ِ‬
‫‪17‬‬
‫وﭸﻲ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ۾‪ ،‬ﭤ ِﺌ ﺟﺎﻧﺐ ِ‬
‫ﺟﺎء؛‬
‫ِ‬
‫ﻟﻨﮕﮭﺎء؛‬ ‫ﻚ‬‫ﻛﻴﭻ ﮐ َـﺌ ُﻮن‪ ،‬ﺳﻲ ﻣﻮن ﻟ َ َ‬
‫َ‬ ‫ُﮬﻮ ﺟﻲ אوري‬
‫دم ڏﻳﺎن‪.‬‬
‫ﭘﺴﺎء‪ ،‬ﻧﺎ ﺗﻪ ﭤﻲ دوﺳﺖ ُ‬ ‫ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﭘﺎڻ ِ‬
‫‪18‬‬
‫ﻛﺎﻛﻴﻮن ﻛﻴﭻ وﮢﻦ َﻣﺌ ُﻮن‪ِ ،‬ﮬ َ אﭼﻲ ﺟﺎ ِﮬﻲ؛‬
‫ﭘﺎڙﻳﭽﻮن! ﺳﺎ ِﭘﻲ‪ِ ،‬ﮬ َﻦ ﻣﻮﻧﮑﻲ َאڄ ﻣﻼﺋﻴﻮ‪.‬‬
‫‪19‬‬
‫ﻛﺎﻛﻴﻮن ﻛﻴﭻ َوﮢﻦ ڏ ُﻧﮭﻦ‪ ،‬ﮬﻲ ﺟﻮ وאءُ ورﻳﻮ؛‬
‫ﺳﺎھ َﺳﺮﻳﻮ‪ ،‬ﻣﻄﻠﺐ ﺳﺎرو َﻣ َﻦ ﺟﻮ‪.‬‬
‫ﺳﻨﺪو َ‬
‫‪20‬‬
‫ﻛﺎﻛﻴﻮن ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ڏ ُﻧﮭﻦ‪ ،‬وري وאءُ ورﻳﻮم؛‬
‫ﻛﺎڄ َﺳﺮﻳﻮم‪ ،‬ﭴﮡ ﮬﺎﮢﻲ ﮔﮇﻳ َﺲ ﮬﻮت ﮐﻲ‪.‬‬
‫ُ‬ ‫ﺳﺎرو‬
‫‪21‬‬
‫ﮬﻮ ﺟﺎ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ﮐﻲ‪ ،‬وﭸﻲ ﻟﮙﻲ ِ‬
‫وאء؛‬
‫‪v‬‬
‫‪137‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺳﺎ وري ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ۾‪ ،‬אﭼﻲ ﺳﺮد ﮬﻮאء؛ِ‬
‫ِ‬
‫ﺟﺎء‪ ،‬ﺳﺎ ﺟﻲءَ אُﻧﮭﻲءَ ﺳﺎن ﮬﻠﻲ‪.‬‬ ‫ﺟﺎﻧﺐ ﺗﻨﮭ‬
‫‪22‬‬
‫ﻛﻴﭻ وﮢﻦ َﻣﺌ ُﻮن‪َ ،‬א ِﭼﻲ وאءُ ِ‬
‫وري؛‬ ‫َ‬ ‫ﮬﻮ ﺟﻮ‬
‫ﺳﻮ ﻣﻮﻧﮑﻲ ﺒﻮﺑﻦ ِﺟﻲ‪ ،‬ڏﺋﻲ ﺧ ﮐ َ ِﺮي؛‬
‫وﭸﺎن ﺗﺎ َم َﻣ ِﺮي‪ ،‬ﺟﺎن ﭔﺎروﭼﻲ ُﻣ ُﻨﮭﻦ ڏﺳﺎن‪.‬‬
‫‪23‬‬
‫ﮬﻮ ﺟﻮ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ َﻣﺌ ُﻮن‪َ ،‬ورﻳﻮ َא ِﭼﻲ وאءُ؛‬
‫ﻣﺎرﻳﻮن ﺗ َﻨﮭﻦ ﻣﭥﺎءُ‪ِ ،‬ﮬﻲءُ ِﺳ ُﺮ ﻛﻴﺎن ﺻﺪﻗﻲ‪.‬‬
‫‪24‬‬
‫ﮬﻮ ﺟﻮ ﻛﻴﭻ َوﮢ َﻦ َﻣﺌ ُﻮن‪ ،‬وאءُ ﺗﻪ آﮢﻲ ُ‬
‫وאس؛‬
‫ِﮬﻲءُ ِﺳ ُﺮ ﺳﺎرو ُ‬
‫ﺳﺎس‪ ،‬ﻛﻮڙﻳﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ َ‬
‫ﻛﺮﻳﺎن‪.‬‬
‫‪25‬‬
‫ُﮬﻮ ﺟﺎ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ َﻣﺌ ُﻮن‪ ،‬ﮬﺎرﻳﻮن َאﭼﻲ ﮬ َ؛‬
‫ﭤﺌﻲ ﺻﺤﺖ َﻣﻨﺠﮫ َﺳﺮ َﻳﺮ‪ ،‬ڏور وﭸﻦ ﻣﻮن ڏﮐ َﮍא‪.‬‬
‫‪26‬‬
‫ﮬﻮ ﺟﺎ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ َﻣﺌ ُﻮن‪ ،‬ﮬﺎرﻳﻮن ِﮬ َאﭼﻲ؛‬
‫ﺗ َ ِﻨﮭﻦ ﺳﺎن َﻣ ُﻦ َﻣﭽﻲ‪ ،‬ﺒﺖ ۾ ﺒﻮب ﺟﻲ‪.‬‬
‫‪27‬‬
‫ﮬﻮ ﺟﺎ ﻛﻴﭻ َوﮢﻦ َﻣﺌ ُﻮن‪َ ،‬אﭼﻲ ِﮬ َ َﮬ ِﻠﻲ؛‬
‫‪v‬‬
‫‪138‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﺳﺎ ﭜﻴﻨﺮ آﮬﻲ ﭜ َ ِﻠﻲ‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ ﺳﺎن ُ‬
‫ﺳﺎھ ُﺳﮅﻳﺮ ﭤﺌﻲ‪.‬‬
‫‪28‬‬
‫ﮬﻮ ﺟﺎ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ َﻣﺌ ُﻮن‪ ،‬ﭤﻲ ِﮬ َאﭼﻲ ﮬﺎﮢﻲ؛‬
‫ﺗ َ ِﻨﮭﻦ آرﻳﺎﮢﻲ آﮢﻲ‪َ ،‬ﭴﮡ ُ ﻣﻮن ﺳﺎن َאڄ ﻣﻼﺋﻴﻮ‪.‬‬
‫‪29‬‬
‫ﮬﻮ ﺟﺎ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ َﻣﺌ ُﻮن‪َ ،‬אﭼﻲ ِﮬ َ ِ‬
‫ﮬﻠﻲ؛‬
‫ﺗ َ ِﻨﮭﻦ ﺳﺎري ﮘﺎﻟﮫ َﺳ ِﻠﻲ‪ِ ،‬ﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي َ‬
‫ﭘﺎر ﺟﻲ‪.‬‬
‫‪30‬‬
‫ﮬﻮ ﺟﺎ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ َﻣﺌ ُﻮن‪ ،‬ﻟﮙﻲ ﺗﻴﺰ ﺗ َ َ‬
‫ﻨﻮאر؛‬
‫ﭘﺎر‪ ،‬ﺗ َﻨﮭﻦ ڏﻧﺎ دﻻﺳﺎ دل ﮐﻲ‪.‬‬
‫ﺳﻨﺪي ِﭘﺮﻳﺎن َ‬

‫‪1‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻴﻨﮭﻦ ﻧِﮭﻮڙي آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﮬﺎﮢﻲ ﺟﻴﮇﻳﻮن ﻛﺎڏي وﭸﺎن!‬
‫ﻧِ َ‬

‫ﭘﻨﮅ ﭘﺮي ﭤﻴﻮ ِﭘﺮﻳﻦءَ ﺟﻮ‪ ،‬ﻋﺸﻖ אُﻻرو אﭸﺎن‪.‬‬

‫َ‬
‫ﻛﺘﮡ وﭨﮡ ﻧﻪ ﭤﺌﻲ‪ ،‬ﭼﺮﺧﻮ ﭰ אﺋﻲ ﭜﭹﺎن‪.‬‬
‫ِﭘﺮﻳ َﻦ ﻧﺎﻳ ُﻮن ﭘ َﭧ ۾‪ ،‬ﻋﺸﻖ ﺳﻨﺪﻳﻮن ﺳﻲ ﭴﭹﺎن‪.‬‬
‫ﻣﻮﭨﮡ وאري ﻛﮇﮬ ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﻧﻪ َﻣﺼﻠﺤﺖ َﻣﭹﺎن‪.‬‬

‫‪2‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﻦء ﮐ َـﺌ ُﻮن!‬ ‫ﮬﺌﺎن ﭔﺎروﭼﻲ ﻧﺎل‪ ،‬وو ﻧﺎل‪ ،‬ﭘ َ ُ‬
‫ﻠﻚ ﻧﻪ ﭘﺮي ِﭘﺮ َ‬
‫‪v‬‬
‫‪139‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫َورﮬﻴﻪ ِوﻳ َﮍم ﮔﺬري‪َ ،‬ﮬﻲ َﮬﻲ ﮬﮭﮍي ﺣﺎل‪ ،‬وو ﺣﺎل‪.‬‬
‫ﺳﺎﭴﻦ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺳﻮز ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﺮﻳﺎن ﻛﻨﮭﻦ ﺳﺎن ﮘﺎﻟﮫ‪ ،‬وو ﮘﺎﻟﮫ‪.‬‬
‫َ‬
‫ﭤﻲ ﮔﺬאرﻳﺎن ڏﻳﻨﮭﮍא‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺧﺎص ﺧﻴﺎل‪ ،‬وو ﺧﻴﺎل‪.‬‬
‫ﭘ ُﭡﻲءَ ﻟﮙﻞ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﭘﻨﮭﻮن ﺳﺎﺋﻲ ﭘﺎل‪ ،‬وو ﭘﺎل‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻮ ﺻﺪﻗﻲ‪ ،‬آﮬﻲ אُﺗﻮن آل‪ ،‬وو آل‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﺎھ ”‬

‫‪3‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭔﺎروﭼﻦ ۾ ﻛﺎ!‬
‫َ‬ ‫ﮔﻮ ءَ ﺟﻲ ﮔﻔﺘﺎر‪ ،‬ﭔ ُﮅﻳ َ َﻮ‬

‫ﻛﺎن ﻗﺮﻳﺐ ﺟﺎ‪ِ ،‬ﮬﻨﻴَﮍي ﻣﻨﺠﮫ ﮬﺰאر‪.‬‬

‫َ‬ ‫ﮐ ُﺘﺎ‬
‫آءٌ ﭘﻴﺎدي ﻧﺎ ﭘ ُﭵﺎن‪ ،‬ﺳﺎرو ﺳﺎٿ ُﺳﻮאر‪.‬‬
‫אُﻧﮭﻦ ﻛﺎرڻ آﺋﻴﻮ‪ ،‬رﺋﮡ زאرو زאر‪.‬‬
‫ﻟﮅم ﭘ ﭘﻨﮭﻮنءَ ﺟﻮ‪ ،‬ﻣﻨﺠﮭﺌ ُﻮن ﮔﺮد ﻏﺒﺎر‪.‬‬
‫אﭼﻲ ﺷﺎل ﭜﻨﭝﻮر ۾‪ ،‬ﭔﺎروﭼﻮ ﭔﻴﮭﺎر‪.‬‬
‫ﭘﺎﮢﺆن ﭔﺎﻧﮭﻲ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬دوﺳﺖ ﻧﻪ ﻛﺠﻮ ڌאر‪.‬‬
‫ﻨﺠﮭﺌ ُﻮن‪ ،‬ﻧِ َ‬
‫ﻴﻨﮭﻦ ﻧﮭﺎر‪.‬‬ ‫ﺳﭻ ﺟﻲ‪َ ،‬ﻣ َ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ڏي َ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﻦ ”‬

‫‪4‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﺎر ﻟﮙﻲ آءٌ َﮬﻠﻨﺪي ﺗﻮﺳﺎن‪ ،‬وو‪،‬‬
‫رﮬﻨﺪﻳﺲ ِ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ﭜﻨﭝﻮر ۾‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪140‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﻳﻦء ﺟﻲ‪َ ،‬ﮬﻲ َﮬﻲ ﮬﺎرﻳﻮن ﮬﻮﺳﺎن‪.‬‬ ‫ﭘﺎء رﻛﺎب ﭘﺮ َ‬‫ِ‬
‫ﭘﻮر َﻣﺌ ُﻮن‪ ،‬رאﮬﻦ ﺗﻲ روﺳﺎن‪.‬‬
‫ﭘﺎﺋﻲ َﻣﻨﮉڙא َ‬
‫َאوﮬﺎن ﭔﺎﺟﮭﻮن ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﮀﺎﮬﻲ ُﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ِ‬
‫ﻟﻮء ﺳﺎن‪.‬‬
‫ﺳﻮرن ﺳﮭﺮא ِﺳ َﺮ ﺗﻲ‪ ،‬ﭘﺎرﺋﻮن ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﭘﻮﺳﺎن‪.‬‬
‫ﺳﺎﻋ َﺖ ﻧﻪ رﮬﻲ‪ ،‬دم ﭔ َﺎﺟﮭﻮن دوﺳﺎن‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ َ‬

‫‪5‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﮔﻮﻟ َﻦ ﺟﻲ آءٌ ﮔﻮ ‪ ،‬ﭔﺎروﭼﺎﮢﻲ ذאت ﺟﻲ!‬

‫ﺠﮭﻲ ﺳﮕﮭﺎن ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬ﭔﺎروﭼﻲ ﺟﻲ ﭔﻮ ِ ‪.‬‬

‫ﻋﺒﺚ آءٌ ﭜﻲ ﻧﺎﮬﻴﺎن‪ ،‬ﮘﺎﻟﮫ َ‬
‫ﻛﻴَﺲ ﻛﻨﮭﻦ ﮘﻮ ‪.‬‬
‫ﻛﺮي ﻛﻮﮬﻴﺎرل وﻳﻮ‪ِ ،‬ﮬﻨﻴَﮍي אﻧﺪر ﮬﻮ ‪.‬‬
‫ﻚ ﻛﻴﻢ ﮬﻲءَ ﭼﻮ ‪.‬‬ ‫روﺋﻲ אُﻧﮭﻦ وאﺳﻄﻲ‪ِ ،‬ﭼ َ‬
‫ﻨﺪ َﺟ ِﻨﮭ ِﮬﺖ ﮔﮭﻮ ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺻﺪﻗﻲ ﺗ َﻦ ﺗ َـﺌ ُﻮن‪ِ ،‬ﺟ ُ‬

‫‪6‬‬ ‫ﺌ‬
‫אڙي َאﻟﻮ َאﻟﻮ‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﻳﺎر َﺳ َﭵﮡ ﺟﻮ‪ ،‬ﺳﺎٿ ﺳﻼﻣﺖ آﺋﻴﻮ!‬

‫لء ِورھ وﺳﺎﻳﻮ‪.‬‬‫َא ُڄ ﺳﻲ אﮜﮡ آﺋ ِﻴﺎ‪ ،‬ﻣﻮن ﺟﻦ ِ‬

‫ُאﮬﻲ َﮔﮇ ﻣﺴﺎﻓﺮ ِﮬ ِﻦ ﮔﮇﻳﺎ‪ ،‬ﻣﻮن ﺟﻦ ِ‬
‫لء ﭘ َ ِ‬
‫ﻨﮅ ﭘ ُﮁﺎﻳﻮ‪.‬‬
‫ڏﻳﺌﻲ دﻻﺳﺎ دل ﮐﻲ‪ ،‬ﺗﻦ رﻳﮭﻲ روح رﭼﺎﻳﻮ‪.‬‬
‫ﺣﺎل ﭜﺎﺋﻲ َאﭼﻲ ﺳﻲ ﭤﻴﺎ‪ ،‬ﺟﻦ ﺗﺎن ﭼﻴﭩﻚ ﻻﻳﻮ‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪141‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫َ‬
‫وﺻﺎل ﺟﻮ‪ ،‬ﮬﺎڻ وא َء ورق ورאﻳﻮ‪.‬‬ ‫ورﻳﺘﻴﻮن‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﮐﻲ ڙي ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬אﮬﻮ ﻣﻮﻟﻰٰ ُ ِﺐ ِﻣﻼﻳﻮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫”‬

‫‪7‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺳﻨﺪ َﻳﻮ ﺳﺎر ﺳﻨﭝﺎل‪ ،‬ﻳﺎر ﻣﻮن ﮐﻲ آﮬﻲ‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﺎ ﻣﻴﺎن!‬

‫ﻣﻮن ُﮬﻮن ڏورڻ ﻧﻪ ﭤﻴﺎ‪ ،‬אﻻ‪ ،‬آﮬﻦ ﻛﺎف َ‬

‫ﻛﺸﺎل‪.‬‬
‫َאوﮬﺎن ﭔﺎﺟﮭﻮن ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺟﻴﮡ ﻣﻨﺠﮫ ﺟﻨﺠﺎل‪.‬‬
‫ﻛﺮﻳﻮ ﻓﻨﺎ ﻓﺮאق ﮐﻲ‪ ،‬وﺟﮭﺎن وאﺟﮫ وﺻﺎل‪.‬‬
‫ﭔﺎﺟﮫ ﭔﺎروﭼﺎ ﺗﻮ ﭘﻮي‪ ،‬ﮬﮭﮍא ﭤﻴﮍم ﺣﺎل‪.‬‬
‫ﻻء ﺎل‪.‬‬‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن روح ۾‪َ ،‬ﺟﮑﺎن ِ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﮐﻲ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬آﮬﻲ ِﺟﻲ ۾ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺟﺎل‪.‬‬
‫َ‬ ‫ِﺳﻚ ”‬

‫‪8‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺗﻮن آءُ ڙي ﻗﺎﺻﺪ آءُ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫ﻛﺎ ﺧ ڏﻳﮭﺆن ﮐِﻴﺌﻦ ﺟﻲ!‬

‫ﭘﺮﻳﻦ ﺳﻨﺪي ﭘﺎر ﺟﻮ‪ ،‬ﻛﻮ ﻲ َאڄ ﺎءُ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬

‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﭤﺌﻲ ِﮬﺖ ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬ﭔﺎﺟﮭﺆن ﮬﻮت ﮬﻼءُ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ﻣﻠﮡ ﭔﺎﺟﮭﻮن دوﺳﺖ ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﻨﺪو ورھ وڌאءُ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺠﮭ ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬אﮬﻮ َאﭤﺌﻲ ﻛﻮ ﻟﻘﺎءُ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪142‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫‪9‬‬ ‫ﺌ‬
‫آءٌ ﺗﺎن ﺻﺪﻗﻲ אُن ﺗﺌ ُﻮن‪ ،‬ﺟﻲ آﻳﺎ ﭘ ُﻨﮭﻞ ﺟﻲ ﭘﺎر!‬

‫ﮬﺰאر‪.‬‬
‫ُﻣﻜﻢ ﻧﻴﺎﭘﺎ ﻧﻴﻨﮭﻦ ﺟﺎ‪ ،‬ﮬﻮﺗﻦ ڏﻧﮭﻦ َ‬
‫ﺒﺖ ﺒﻮﺑﻦ ِﺟﻲ ﻛﺌﻲ‪ِ ،‬ﻫﻨﻴَﮍي ۾ ُﮬﺸﻜﺎر‪.‬‬
‫وﭸﻲ ڏﺳﻨﺪﻳﺲ אﮐﮍﻳﻦ ﺳﺎن‪ ،‬وڻ ﺳﻨﺪא وﮢﻜﺎر‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﮐﻲ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﻛﻴﺎ אﻧﺪر ۾ אﻟﻐﺎر‪.‬‬
‫َ‬ ‫ِﺳﻚ ”‬

‫‪10‬‬ ‫ﺌ‬
‫אوڏאﻧﮭﻦ آﺋ ﻛﺎﻧﮕﻞ َאدא‪ ،‬ﻟﻨﺆ ﺗﻮن َﭼﮝﻲ َאڄ ﻻت ﻛﺎ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﻲ ُﮬﺖ ﮬﺌﻲ ﺒﻮﺑﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﻣﺸﺘﺎق ﺟﻲ ﻣﺼﻠﺤﺎت ﻛﺎ؟‬

‫ﮬﻴﮇي َאﭼﮡ ﺟﻲ ﻛﺎ ُﮬ ‪ ،‬ڏي ﺗﻮن ﻣﻮن ﮐﻲ ﺗﺴﻼت ﻛﺎ‪،‬‬

‫ﻣﻮن ﮬﻦ ﺎﮢﻲءَ وٽ אُﺗﻲ‪ ،‬رﮬﻨﺪא َאﭼﻲ ِﮬﺖ رאت ﻛﺎ؟‬

‫ﭔﻲ ﺗﺎن ﮬﻮﻧﺪي ﮬﻴﮣﻲ אدא‪ ،‬ﻇﺎﮬﺮ ﻧﻪ ﺟﮭﮍ ذאت ﻛﺎ‪،‬‬

‫ﻧﺪو ﺳﻮﻏﺎت ﻛﺎ!‬
‫ﭘﻴﻐﺎم ﻣﻮن ڏﻧﮭﻦ ﭘﺮت ﺟﺎ‪ ،‬ﺳﺎﭤﻲ آ َ‬

‫ﺷﺐ روز ﻋﺎﺷﻖ رﺋﮡ ۾‪ ،‬ﭴﺎﮢﻦ ﻧﻪ َﮬﮇ ﭔﻲ ﺑﺎت ﻛﺎ‪،‬‬

‫ﺋﻲء ﺟﻴﮭﮍي‪ ،‬آﮬﻲ ﻧﻪ ﭔﻲ آﻓﺎت ﻛﺎ!‬
‫ﺟﺎﻧﻲ ﺟﺪא َ‬
‫ﮬﻴﻜﻨﺪ ﮬﺌﮡ ﺟﻲ ﮬﻮت ﺳﺎن‪ ،‬ﺳﺎﺋ ﻛﻨﺪم ﺳﺎﻋﺎت ﻛﺎ‪،‬‬
‫دﻟ ﭔﺎﺟﮭﻮن ﮬﻜﺪم ”ﺳﭽﻮ“‪ ،‬ﺑﻴﮭﻲ ُאﮬﺎ ﺑﺮﺳﺎت ﻛﺎ؟‬

‫‪v‬‬
‫‪143‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪11‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻋﺸﻖ َאول آزﻣﺎﺋﻲ‪ ،‬ﻛﺎﻛﻴﻮن ﻛﻴﭽﻦ ﺟﻮ ﻣﻴﺎن!‬

‫ِﺳﺮ ﺗﻲ ﺳﮭﺞ‪ ،‬وو‪ ،‬ﺳﻮر ﺳﭩﺎﮢﺎ‪ ،‬ﭔﺎروﭼﻮ ﭔﻮﻻﺋﻲ‪.‬‬

‫ﺻﺤﻴﺢ ﻣﻠﻨﺪم ﮬﻮت ﺣﻘﺎﻧﻲ‪ ،‬رא ُ‬
‫ﻧﻮل ﻣﻮن روﻻﺋﻲ‪.‬‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ﺻﺎدق ﺳﮡ ”ﺳﭽﻴﮇﻧﺎ“‪ ،‬ﭜﻮل ﻧﻪ ﻛﻨﮭﻦ ﭜﻮﻻﺋﻲ‪.‬‬

‫‪12‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺳﺎﻧﻮل‪ ،‬ﺳﻮﻳﻦ ﮘُﮡَ ﺗﻨﮭﻨﺠﺎ ﭤﻲ ﺳﺎرﻳﺎن!‬

‫ُﮬﻴﺎ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ِﮬﻨﻴَﮍي אﻧﺪر‪ ،‬ﺳﻲ ﺗﺎن ﻛﻴﺌﻦ وﺳﺎرﻳﺎن‪.‬‬

‫وאﭨﺎن אﭼﮡ ﺟﻮن‪ ،‬وو‪ ،‬ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻮن وﻳﭡﻲ ﺳﻲ ﻧﺖ ﻧﮭﺎرﻳﺎن‪.‬‬
‫אوﮬﺎن ﭔﺎﺟﮭﻮن ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﮔﻮﻧﺪر ڏﻳﻨﮭﻦ ﮔﺬאرﻳﺎن‪.‬‬
‫ﺟﮭﻮريء ۾ ﭘﻴﻮ‪ِ ،‬ﮬﻨﻴَﮍو ﻧﻲ ﮬﺎﻛﺎرﻳﺎن‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺟﮭﺮي‬
‫ُ‬
‫ﻛﮃ ﻗﻄﺎرﻳﺎن‪.‬‬
‫َ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﮓ در ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺟﻮ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ‬

‫‪13‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﻨﮭﻦ ﮐﻲ ﮬﻲ ﺣﺎل ﭼﻮאن َאدﻳﻮن ڙي‪ِ ،‬‬
‫وאء وﻳﻼ ﺟﻮ!‬

‫ڏﻳﺮن ڏﻳﺌﻲ ﮀﮇﻳﺎ‪ ،‬ﻣﻮﭨﻲ ﺳﻮر ﻧﻮאن‪ ،‬ﮬﻲ ﺣﺎل ﭼﻮאن!‬

‫ﻣﮭﮣﺎ ﺒﻮﺑﻦ‪ ،‬ڏﻧﺎ ﭘﺎڻ אوﮬﺎن‪ ،‬ﮬﻲ ﺣﺎل ﭼﻮאن!‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ِﺳﺮوאﮢﻦ ﮐﻲ‪ ،‬وﭸﻲ ﭘ ﻳﻦ ﭘﻮאن‪ ،‬ﮬﻲ ﺣﺎل ﭼﻮאن!‬

‫‪v‬‬
‫‪144‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫‪14‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻋﺸﻖ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﻣﺎري آﮬﻴﺎن‪ ،‬آءُ َאﭼﻲ ڏي دوﺳﺖ دﻻﺳﻮ دل ﮐﻲ!‬

‫ﺳﮕﮫ ﻧﻪ ﺳﺎرﻳﺎن ﭘﻨﮅ ﻛﺮڻ ﺟﻲ‪ ،‬ﭜﻠﻮ ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ڏي ﻛﻴﺌﻦ ﻛﺎﮬﻴﺎن!‬
‫آءٌ ﺗﺎن ﭔﺎﻧﮭﻲ ﺗﻮن ﺗﺎن ﺳﺎﺋ ‪َ ،‬ﺳﮛ ﻧﻪ ﭔﻴﻮ ﻛﻮ ﺳﺎﮬﻴﺎن!‬
‫ﻛﻢ אﭼﻲ ﺟﻲ ﮬﻲ ﺳﺮ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﺗﺎن ﭜﻲ ﻧﺎﺑِﺮ ﻧﺎﮬﻴﺎن!‬
‫ﻛﺮﮬﻞ ﻛﺎﮬﻴﺎن!‬
‫َ‬ ‫آءٌ َאڻ ﺳﻮﻧﮭ ﺳﻮﻧﮭ ﻧﺎﮬﻴﺎن‪ ،‬ﻛﺎڏي‬
‫ﮬﻮت ﻛﺮﻳﻦ ﭤﻮ ﮬﮭﮍﻳﻮن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪َ ،‬א َﺳﺮ َﮬﮇ ﻧﻪ ﻻﮬﻴﺎن!‬
‫אﮜﮡ آءُ ﺗﻮن ﻳﺎر ﭘﻴﺎرא‪ ،‬ﺳﭛ ﭜﻼﻳﻮن ﭤﻲ ﭜﺎﻧﻴﺎن!‬
‫ورھ אوﮬﺎن ﺟﻲ ﻛﻴﺌﻲ وﻟﻮﭨﻴﺎ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﭼﻮي آءٌ ﮀﺎﮬﻴﺎن!‬

‫‪15‬‬ ‫ﺌ‬
‫دل ﻧﺎﮬﻲ ﺳﺎ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ وس‪ ،‬ڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﻛﻴﺌﻦ ﻛﺮﻳﺎن!‬

‫אﻧﮭﻦ َאﮐﮍﻳﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﻧﺎﮬﻲ ڏﺳﮡ ﮐ َـﺌ ُﻮن ﺑﺲ‪،‬‬

‫ڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﻛﻴﺌﻦ ﻛﺮﻳﺎن!‬
‫אﺻﻞ ﻻﻛﻮن آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﭘﺎڙﻳﭽﻮن ﭘﺮوس‪،‬‬
‫ڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﻛﻴﺌﻦ ﻛﺮﻳﺎن!‬
‫ﻛﺎﻛﻴﻮن آﮬﻲ ﻧﻪ ﻋﺎم ﺳﺎن‪ ،‬روح ﮬﻨﮭﻨﺠﮍو رس‪،‬‬
‫ڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﻛﻴﺌﻦ ﻛﺮﻳﺎن!‬
‫ﭔﺎﺟﮭﻮن وﻳﮍﮬﻲ دوﺳﺖ ﺟﻲ‪ ،‬ﭔﻲ ﮘﺎﻟﮫ ﻧﻪ ﻟﮙﻲ ﻛﺲ‪،‬‬
‫ڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﻛﻴﺌﻦ ﻛﺮﻳﺎن‪،‬‬
‫‪v‬‬
‫‪145‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻮ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬دوﺳﺖ وﭠﻲ ﻛﻴﻮ وس‪،‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﺎھ ”‬
‫ڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﻛﻴﺌﻦ ﻛﺮﻳﺎن!‬

‫داﺴﺘﺎن ا ﭡون‬
‫‪1‬‬
‫ُ‬
‫ﻣﺎرڳ ﻣﭥﺎﮬﻮن ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﻣﺎرڳ ﭼﮍﮬﻲ ﻛ َ؟‬
‫َ‬ ‫ِ‬
‫ﻣﺎرڳ ﺗﻲ ﻣﺮي‪.‬‬ ‫ﺳﺎ ﭘ ُﮁﻲ ﺳﺎٿ ﺳﻮ َﻳﺮ‪ ،‬ﺟﺎﺋﻲ‬
‫‪2‬‬
‫َ‬
‫ﻣﺎرڳ ﺗﻲ ﻣﺮﻳﻦ‪ ،‬وڏא ﻃﺎﻟﻊ ﺗﻮ؛‬ ‫ﺟﻲ ﺗﻮن‬
‫ﺳﺎ ُ‬
‫ﻧﻮل ﺳﺎﮘﻲ ﺳﻮ‪ ،‬ﻣﭥﺎن ﺗﻮ ﮬﭣ ڏﺋﻲ‪.‬‬
‫‪3‬‬
‫ﻣﺮ‪ ،‬ﺗﺎن ﺗﻮن ﺗﻨ ﺟﻲ ﭤﺌ ؛‬ ‫َﻣ ِﻠﮭﻲ ﻣﺎرڳ ُ‬
‫ﺟﺮ‪ ،‬אرﺗﻮ َאﮐ َﮍﻳﻦ ﻣﻮن‪.‬‬
‫ﺟﺒﻞ ﮬﺎر ﻧﻪ ُ‬
‫‪4‬‬
‫ﮬﻨﺞ ۾؛‬
‫َ‬ ‫ﻣﺎرڳ ﺟﻲ ُﻣﺌ َء‪ ،‬ﺗﺎن ُﮬﺌ َء ﮬﻮﺗﻴﺎﮢ‬
‫وس ﻛﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﻳﭽﺎريء ُ‬
‫َ‬ ‫وﭸﻲ ﻛﻴﭻ ُﺳﺌ َء‪ ،‬ﺗﺎن و‬
‫‪5‬‬
‫ﻣﺎرڳ ﻣﺮن ﺟﻲ‪ ،‬ور ﺗﻨ ﮐﻲ و ﮭﮍو؛‬
‫َﮬﻲ َﮬﻲ ﮬﻮﺗﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﭤﺌﻲ אرﻣﺎن אﻧﮭﻦ ﺟﻮ‪.‬‬
‫‪6‬‬
‫‪v‬‬
‫‪146‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﻣﺎرڳ ﻣﺮڻ آھ‪ ،‬ﮔﮭﻮرﻳﻮ ﺟﻴﮡ ﺟﻴﮇﻳﻮن؛‬
‫ﻣﺮ אﮘﻲ ﭤﺌ ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ُ‬ ‫ﭘ ﻧﻪ ﭘﻮﺋﻴﻮن ِ‬
‫ﭘﺎء‪،‬‬
‫‪7‬‬
‫ﻣﺎرڳ آھ ﻣﺮڻ‪ ،‬ﺟﻴﮇﻳﻮن ﮬﻦ ﺟﻴﮡ ﮐ َـﺌ ُﻮن؛‬
‫ﻳﭽﺎريء אﻳ و‪ ،‬ﻛﻮﻛﺎن ﻛﺎﻧﮅ ﻛﺮڻ؛‬
‫َ‬ ‫وس و‬
‫ﭔﺎروﭼﺎ ﭔ ُﺮڻ‪ ،‬ﭤﻴﻮ ﻛﻢ ﻛﻮﮬﻴﺎر ﺟﻮ‪.‬‬
‫‪8‬‬
‫ﻣﺎرڳ ﻣﺮאن ﺷﺎل‪ ،‬دﻋﺎ ﻛﺮ ﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن؛‬
‫ﻣﺎن ﻣﭥﺎن ﻣﻮن ﮬﭣ ڏﺋﻲ‪.‬‬
‫ﮬﻮت ﮬﮭﮍي ﺣﺎل‪َ ،‬‬
‫‪9‬‬
‫ﻣﭥﻲ رאھ رﺋﺎن ﮔﮭﮣﻮ‪ ،‬ﻛﺎ ﻣﻮن ﻟﻬﻦ ﻛﻞ؛‬
‫ﻣﺎڙﻳﻮن ﺳﭛ ﻞ‪ ،‬وﻳﭡﻲ ورھ وﺳﺎﺋﻴﺎن‪.‬‬
‫‪10‬‬
‫ﻣﭥﻲ رאھ رﺋﺎن ﮔﮭﮣﻮ‪ ،‬آءٌ אوﭠﺎرن ﻛﺎڻ؛‬
‫ﮬﺎرﻳﻮن אﻳﻨﺪم ﮬﺎڻ‪ ،‬ڏک ﻛﮃﻧﺪم ڏﻳﻞ ﻣﻮن‪.‬‬
‫‪11‬‬
‫ﻣﭥﻲ رאھ رﺋﺎن ﮔﮭﮣﻮ‪ ،‬آءٌ ﺗﻨﮭﻦ ﻟ َﻌﻠ َﻦ ﻟ َ ِﮗ؛‬
‫ﭘﻨﮭﻮنء ﺳﺎن‪.‬‬
‫َ‬ ‫َﺟ َﺖ ﭔﻴﺎ ِﭜﻲ َﺟ ِﮗ‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﭘﻴﭻ‬
‫‪12‬‬
‫ﻣﭥﻲ رאھ رﺋﺎن ﮔﮭﮣﻮ‪ ،‬ﻛﺎرڻ ﻛﻴﭽﻴﮍن؛‬
‫‪v‬‬
‫‪147‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ِﺳﮕﮭﺎ ﺷﺎل אﭼﻦ‪َ ،‬‬
‫ﻛﺮن ﻏﻮر ﻏﺮﻳﺐ ﺟﻮ‪.‬‬
‫‪13‬‬
‫ﻣﭥﻲ رאھ رﺋﺎن ﮔﮭﮣﻮ‪ ،‬ﻛﺎرڻ ﻛﻮﮬﻴﺎري؛‬
‫ﺌﻲء ﮐﻲ ﻣﺎري‪ ،‬وڃ َم ﻣﻨﮭﻨﺠﺎ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪.‬‬
‫ُﻣ َ‬
‫‪14‬‬
‫ﺳﭽﻮ ﭔ َﮅي ﺳﻨﺪرو‪ ،‬ﻟ َﻜ ﻛﻨﺪي َ‬
‫ﻟﻮچ؛‬
‫ﭔ َﮍﻳﻮن ﻟﮗ ﭔﺮوچ‪ ،‬ﻣﭥﻲ رאھ رﺋﺎن ﮔﮭﮣﻮ‪.‬‬
‫‪15‬‬
‫אدﻳﻮن آرﻳﭽﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﺎﻓﺆن ﭘﻮﻧﺪ ﻛﻞ؛‬
‫ﻛﺎرڻ ﻛﻮﮬﻴﺎرل‪ ،‬ﻣﭥﻲ رאھ رﺋﺎن ﮔﮭﮣﻮ‪.‬‬
‫‪16‬‬
‫ُﮬﻮ ﺳﻴﺎﮢﺎ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻋﺎﺟﺰ ِﮬﻲءَ َאﭴﺎڻ؛‬
‫آءٌ ﻛﻮﮬﻴﺎري ﻛﺎڻ‪ ،‬ﻣﭥﻲ رאھ رﺋﺎن ﮔﮭﮣﻮ‪.‬‬
‫‪17‬‬
‫وڳ؛‬
‫ﮬﻮﻧﺪي ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﮬﻲءَ وﻳﭽﺎري ِ‬
‫آءٌ ﺗﻨﮭﻦ ﻻﻟ َﻦ ِﻟﮗ‪ ،‬ﻣﭥﻲ رאھ رﺋﺎن ﮔﮭﮣﻮ‪.‬‬
‫‪18‬‬
‫אﻧﺪر آ ڳ ﻋﺸﻖ ﺟﻲ‪ ،‬وﻳﻮ ﭔﺎروﭼﻮ ﭔﺎري؛‬
‫ﻛﺎرڻ ﻛﻮﮬﻴﺎري‪ ،‬ﻣﭥﻲ رאھ رﺋﺎن ﮔﮭﮣﻮ‪.‬‬
‫‪19‬‬
‫‪v‬‬
‫‪148‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﻜﻲء ﻣﻮن ﻧﻪ ﭤِ َ ؛‬
‫َ‬ ‫ﻛﺎف ﻛﺸﺎﻻ ﻛﻴ א‪ ،‬ﭤ َ‬
‫ﺟﻴﮇﻳﻮن ﻛﺎڻ َﺟ َ ‪ ،‬ﻣﭥﻲ رאھ رﺋﺎن ﮔﮭﮣﻮ‪.‬‬
‫‪20‬‬
‫ﻛﺎف ﻛﺸﺎﻻ ﻛﻴ א‪ ،‬ﻛﮇﮬﻦ ﻣﻮن ﻧﻪ ﻛﻴﺎ؛‬
‫وﭨﺆن ﮬﻮت وﻳﺎ‪ ،‬ﮐﮣﻲ ﺳﺎٿ ﺳﻮﻳﻞ ﺟﻮ‪.‬‬
‫‪21‬‬
‫ﻛﺎف ﻛﺸﺎﻻ ﻛﻴ א‪ ،‬ﭘﭵﻦ ﻣﻮن ﻧﻪ َﮬﭥﺎءُ؛‬
‫َאچ آرﻳﺎﮢﻲ آءُ‪ ،‬ﭤﻲ وﺳﻴﻠﻮ وﮢﻜﺎر ۾‪.‬‬
‫‪22‬‬
‫ﻛﺎف ﻛﺸﺎﻻ ﻛﻴ א‪ ،‬ﭘﺮي آﮬﻦ ﭘ َﻨﮅ؛‬
‫روﻳﻮن ُﻤﭼﺎن َرﻧﺪ‪ ،‬آﻳﻞ אوﭠﺎرن ﺟﺎ‪.‬‬
‫‪23‬‬
‫ﻛﺎف ﻛﺸﺎﻻ ﻛﻴ א‪ ،‬ﻣﺎرڳ آھ ﻣﻨﺰل؛‬
‫آھ ﻛﻮﮬﻴﺎرل ﻛﻞ‪ِ ،‬‬
‫ﻧﺎﻣﻴﺎ ِﺎﮢﻦ ﺟﻲ‪.‬‬
‫‪24‬‬
‫ﻛﺎف ﻛﺸﺎﻻ ﻛﻴ א‪ ،‬ﮬﺰאرﻳﻦ ﻓﺮﺳﻨﮓ؛‬
‫ﻧﮭﺎري ڏي ﻧﻨﮓ‪ ،‬ﻛﺮ ور وﻳﭽﺎريءَ ﺟﻲ‪.‬‬
‫‪25‬‬
‫ﻛﺎف ﻛﺸﺎﻻ ﻛﻴ א‪ ،‬ﻛﻮڙﻳﻦ آﮬﻦ ﻛﻮھ؛‬
‫ﻣﻮن ﮐ َـﺌ ُﻮن ﺟﮭﺎﮘﮡ ﻧﻪ ﭤِ َ ‪ُ ،‬رﻛﺆن ڏאڍא روھ؛‬
‫‪v‬‬
‫‪149‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﭘ ُﭵﺎن ﺗﻮھ‪ ،‬ﻧﺎ ﺗﻪ ﻧﺎﮬﻢ ﺣﺎل ﮬﻠﮡ ﺟﻮ‪.‬‬
‫‪26‬‬
‫ﻛﺎف ﻛﺸﺎﻻ ﻛﻴ א‪ ،‬آﮬﻦ ﺟﺎل ﺟﺒﻞ؛‬
‫ِ‬
‫ﻛﻤﻴﮣﻲءَ ﻛﻞ‪ ،‬ﭔﺎروﭼﺎ ﭔﺎﺟﮫ ﻛﺮي‪.‬‬ ‫ﻟﮫ‬
‫‪27‬‬
‫ﻛﺎف ﻛﺸﺎﻻ ﻛﻴ א‪ ،‬دﻗﺖ َאﺋ ُﻮن ﺗﺼﺪﻳﻊ؛‬
‫ﺎﮢﻲء ﺗﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫َאﭼﻲ ﭘ َﮭﭽﺞ ِﭘﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ﮬﻦ‬
‫‪28‬‬
‫ﻛﺎف ﻛﺸﺎﻻ ﻛﻴ א‪ ،‬ﻛﮇﮬﻦ ﻛ ﻛﻴﺎم؛‬
‫ﺳﻠﮭﺎڙي ﺳﺎٿ ﺳﺎن‪ ،‬ﮐﮣﻲ ﮬﻮت وﻳﺎم؛‬
‫ووڙڻ وڻ ﭘﻴﺎم‪ ،‬ﻗﺴﻤﺖ ﺳﺎﻧﮕﻲ ﻛﻴﭻ ﺟﺎ‪.‬‬
‫‪29‬‬
‫ﻛﺎف ﻛﺸﺎﻻ ﻛﻴ א‪ ،‬ﻣﺎرڳ ﻣﭥﺎﮬﻮن؛‬
‫ﮀﻮريء ﮐﻲ ﮀﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﮀﮇي وﺋ ﮀﺎﮬﻮن؟‬
‫َ‬
‫ﺗﻮﮐﻲ ﻛﺮي ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬دردﻣﻨﺪ دאﻧﮭﻮن؛‬
‫ﺗﻮن אﭼﺞ آ ﮘﺎﮬﻮن‪ ،‬ﻧﺎ ﺗﻪ ﭤﻲ دوﺳﺖ دم ڏﻳﺎن!‬
‫‪30‬‬
‫ﻛﺎف ﻛﺸﺎﻻ ﻛﻴ א‪ِ ،‬ﺟ ِ‬
‫ﺖ ﺟﺎﻧﺎرن ﺟﺎﻳﻮن؛‬
‫ﻏﻔﺎﺋﻦ ﻏﺎرن ۾‪ ،‬אُت ﺑﻴﺤﺪ ﺑﻼﻳﻮن؛‬
‫ﻣﺎﻧﺪيءَ ﮐﻲ ﻣﺎرڻ ِ‬
‫لء‪ ،‬ﻧﻜﺘﻴﻮن ﻧِﻨﺎﻳﻮن؛‬
‫‪v‬‬
‫‪150‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫آريء ﺳﻨﺪي ﻋﺸﻖ ۾‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻣﻮن ِﺳﺮ ﺗﻲ ﺳﮭﺎﻳﻮن‪ ،‬ﺳﭛ‬
‫‪31‬‬
‫ﻛﺎف ﻛﺸﺎﻻ ﻛﻴ א‪ ،‬ﺑ َﺮ وڏא ﺑﺌﺒﺎن؛‬
‫ﻜﻦ ﺟﺎ‪ ،‬ﭔﻴﺎ ﻛﻮﮬﻦ ۾ ُ‬
‫ﻛﮭﺪאن؛‬ ‫ﻚ ﻟَ َ‬
‫ﻻﻧﮕﮭﺎ ِﮬ ُ‬
‫אﮘﻴﺎن ڏ َﻳﻨﻢ ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬ﮬﻠﮡ ﮬﻲ ﺣﻴﻮאن؛‬
‫آءُ آرﻳﺎﮢﻲ َאﮘﻮאن‪ُ ،‬ﭤﺮ ﻣﻮن ﻧﻪ ﭤﻴﻠﮭﻴﻮ ﭤﺌﻲ‪.‬‬
‫‪32‬‬
‫ﻛﻢ‪ ،‬ﭤﻮري ڏﻳﻨﮭﻦ ﻣﺆن ﭤﺌﻲ؛‬
‫ُ‬ ‫ﻛﺸﺎ ﻣﺆن‬
‫ﺳﻮز ﮔﺪאز ۽ ﻏﻢ‪ ،‬رﮬ ﭤﻴﻨﺪو رאھ ۾‪.‬‬
‫‪33‬‬
‫ﻗﺪر ﻣﻨﺠﮫ ﻛﺸﺎل‪ ،‬ﻣﻮن ﺗﺎن ﻟﮅو ﺟﻴﮇﻳﻮن؛‬
‫وڌي ِوٿ وﺻﺎل‪ ،‬ﻳﻜﺴﺎن ﻳﻜﺎﻳﻚ ﮐ َـﺌ ُﻮن‪.‬‬
‫‪34‬‬
‫ﻣﻮﭨﻲ آﻳﺲ ﻣﺎٺ ۾‪ ،‬ﺗﺎن ﻛﻴﻮ ﺷﻮق ﺷﻜﺎر؛‬
‫َﮬﻲ ﮬﻦ ﺎﮢﻲءَ ﮐﻲ‪ ،‬ووڙڻ ﭤﻴﻮ وﮢﻜﺎر؛‬
‫ﻃﻠﺐ ﺳ ﺗﻜﺮאر‪ ،‬ﻛﺸﺎ ﻣﺆن ﻛﻢ ﭤﻴﻮ‪.‬‬

‫‪1‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭘﺎرؤن ﺗﺎن ِﭘﺮﻳ َ ِﻦ‪ ،‬ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬אﭼﻦ ُאﮬﻲ אوﻻﻧﭝﺎ‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪151‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺗﻴﻠﮭﺎن ﺗﺮﺳ ﺗﺎر ۾‪ ،‬ﺟﻴﻠﮭﺎن ﺒﺖ ﻧﺎﮬﻲ ﻣﻦ‪.‬‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ﭼﺎﻧﮕﺎر ِﭼﮍن ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﻮڙي ِ‬
‫ﭘﻴﮍء ﻛﻦ؟‬
‫ﺳﻚ ﺳﭽﻲ ﺟﻦ ﺳﺎھ ﮐﻲ‪ ،‬ﺳﻲ ﺗﺎرؤن ﻧﺎ ﺗﺮﺳﻦ‪.‬‬
‫ﻛ אﺳﺎن ﮐ َـﺌ ُﻮن َאﻧﮭﻨﺠﻮن‪ ،‬ﮘﺎ ﻴﻮن ﭤﻴﻮن وﺳﺮن‪.‬‬
‫آءُ אﺳﺎ ﻲ ﭘﺎر ڏي‪ ،‬ﭔﻴﻮن ﺗﺎن ڏﻳﺌﻲ ﭔ َﻦ‪.‬‬
‫ﻋﺸﻖ ”ﺳﭽﻮ“ ﺟﻦ آﮬﻴﺌﻲ‪ ،‬ﺳﻲ ﺗﺎن ِ‬
‫روء َر َﺳﻦ‪.‬‬

‫‪2‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﺎﻛﻴﻮن ﻣﻮن ڏي ﻛﺎﻟﮫ‪ ،‬دﻟ ﻟﮑﻴﺎ دﻻﺳﺎ!‬

‫ِאﻳﻨﺪא َאﮜﮡ ﺳﻲ ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪َ ،‬ﺟﻦ ِ‬

‫لء ِﺳﻜ ءَ ﭤﻲ ﺳﺎل‪.‬‬
‫ﮬﺎرﻳﻮن! ﮬﺠﺮ ﻓﺮאق ﺟﻮ‪ ،‬وאرﻳﻮ ورق وﺻﺎل‪.‬‬
‫ﻛﺸﺎل‪.‬‬ ‫ﺳﺎھ ﻣﻮن‪ ،‬ﻻﭤﺆن ُ‬
‫ﻛﻞ َ‬ ‫َﺳﺮﮬﻮ ﭤﻴﮍو ُ‬
‫ﻛﺮم ﻛﻴﺎﺋﻮن ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻮ‪ُ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﻧﻲ ﮀﺎﮬﻲ ﺎل‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﺗ ِ ُﺮ ﻧﻪ ﻣﺎﻧﺪو ﺗﻮن ﭤِﺌ ‪ِ َ ،‬‬
‫ﻨﺪء ” َﺳﭽﻮ“ ﺳﻨﭝﺎل‪.‬‬

‫‪3‬‬ ‫ﺌ‬
‫دﻳﻮאﻧﻲ ِﮬﻦ دل َ‬
‫ﻛﻴَ َﻮ‪ ،‬ﻛﻮ دوﺳﺖ دﻻﺳﻮ ڏﻳﻮ!‬

‫ﭔﺎﺟﮭﻮن ﺳﺎﻧﻮل ﺳﺎﺋ ‪ ،‬ﭼﺌﻮ ﻛ ﻛﻮ ﭘ ُﮁﻨﺪو ﭔﻴﻮ؟‬

‫ﺗﻮ َ‬
‫ﺗﻮﮬﻮن אﻻﺟﻲ ﻛﻴﺌﻦ ﺳﺎﺋ ‪ ،‬ﺳﻮ وאﻋﺪو وﺳﺮي وﻳﻮ؟‬
‫ﮔُﮭﺮﺟﻲ ﺳﻌﻴﻮ ﺗ َﻨﮭﻦ ﺟﻮ ﮔﮭﮣﻮ‪ ،‬ﺟﻮ ﭘﻴﺶ אوﮬﺎن ﺟﻲ ﭘﻴﻮ‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪152‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﻲء دאﻧﮭﮍي‪َ ،‬ﮬﻲ ﺑِﺮھ ﺑ אﮘﻲ ﻛﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﻛﻨﮭﻦ ﮐﻲ ڏﻳﺎن ِﮬ َ‬
‫َﮬﻲ َﮬﻲ ﻧِﻲ ﮬﮭﮍو ﺣﺎﻟﮍو‪َ ،‬אي ﻳﺎر ﺗﺎن ﺗﻮ َ‬
‫ريء ﭤﻴﻮ‪.‬‬
‫ِﮬﻲءُ ﺳﺎھ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ َﺳﺮﻳﺮ ﻣﺆن‪َ ،‬ﮬﻲ ﺗﺎن ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﻧﺎزن ﻧِﻴﻮ‪.‬‬
‫ِ ﮭﺮي ِ ﺎﮢﻲءَ ﺟﻲ َאﭼﻲ‪ ،‬ﮬﻚ ڏﻳﻨﮭﻦ ِ‬
‫ﭘﺎء ﻻﻟﻦ ﻟِﻴﻮ‪.‬‬
‫ﻛﻴﻮ ﻛﺎﻟﮫ ﮬﺎدي ﻗﻮل ﺗﻮ‪ِ ،‬ﻣﮍﻧﻲ אﮘﻴﺎن ﻣﻮن ﺳﺎن ِאﮬﻮ‪.‬‬
‫ﮬﻮﻧﺪس ”ﺳﭽﻮ“ ﺗﻮﺳﺎڻ آءٌ‪ ،‬ﺗﻮ ِﭘ ُ ’ﻋﺒﺪא ﻖ‘ ﭼﻴﻮ‪.‬‬

‫‪4‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻋﺸﻖ َאﮐ ﻧﻴﺌﻲ ﻻﻳﻮ‪َ ،‬ﻣﺴﺘﺎﻧﻦ ﺳﺎن!‬

‫ِﺳﺮ ﻣﭥﻲ ﻣﻮن َﺳﺮﺗﻴﻮن‪ِ ،‬ورﮬﻲ ﻣﻴﻨﮭﻦ وﺳﺎﻳﻮ‪.‬‬

‫אﻟﺒﺖ وﻳﻨﺪﻳﺲ אوڏﻧﮭﻦ‪ ،‬ﭘ َ ُﻞ ﭘﺎڙﻳﭽﻮن ﻧﻪ ﭘﺎﻳﻮ‪.‬‬
‫آءٌ ﻛﻴﺌﻦ وﻳﮭﺎن ﻣﺎٺ ﻛﺮي‪ ،‬ﺳﻮرن ﮬﺖ ِﺳﺠﮭﺎﻳﻮ‪.‬‬
‫ﺟﺎ ﺳﻴﺒﺎﻳ َ َﻮ َﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﮘﺎﻟﮫ אُﮬﺎﺋﻲ ﮘﺎﻳﻮ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺗﻲ ﺳﭛ ﺳﺎﻳﻮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺣﺎﺻﻞ آہ ﺣﺒﻴﺐ ﺟﻮ‪” ،‬‬

‫‪5‬‬ ‫ﺌ‬

‫ﻣﻮن ﮐﻲ ِﻣﮭﮣﺎ ڏﺋﻲ‪َ ،‬ﻣ ُﺮ ﻛﺎ ﭘﺎرؤن ِﭘﺮ َ‬

‫ﻳﻦء ﺟﻲ!‬

‫ﮬﻲء ﺗﺎ ﺣﺒﻴ ري‪ ،‬ﭘﻴﺎﻻ زﮬﺮ ﭤ ِﻲ ﭘﺌﻲ‪.‬‬

‫َ‬
‫ڏوڙو ڏک ﻣﻮن ﭘﺮאﺋﻴﻮ‪َ ،‬ﮬﻲ دوﺳﺖ ﺟﻲ وﺋﻲ‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪153‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻳﻦء ﺟﻲ ﭘﺎر ڏي‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﻧﻴﻨﮭﻦ ﭤﻮ ﻧﺌﻲ‪.‬‬
‫روز ﭘﺮ َ‬
‫ﺳﺎرو ﺋﻲ ﻛﻢ ”ﺳﭽﻮ“ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﭘ ُﭡﻲءَ دوﺳﺖ ﺟﻲ ﭘﺌﻲ‪.‬‬

‫‪6‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭘﺎﺋﻲ ڏوھ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ אﻧﺪر ۾‪ ،‬آءٌ دوﺳﺖ ﺗﻮ در آﺋﻴﺎن!‬

‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ روح ۾‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﺎ ﺳﻮﻳﻦ ﮘﮡ ﮘﺎﺋﻴﺎن‪.‬‬

‫ڏٺ ڏورאﭘﻮ ﭔ ُﮅي‪ ،‬آءٌ ﭘﻠﺆ ﺗﻮﮐﻲ ﭘﺎﺋﻴﺎن‪.‬‬
‫ﺿﻌﻴﻔﻲء ﻣﺆن ﻛﺮي‪ ،‬ﭘﺮﻳﻦ ﺗﻮﮐﻲ ﭘﺮﭼﺎﻳﺎن‪.‬‬
‫َ‬ ‫زאرﻳﻮن‬
‫ﺟﺎ ﺗﻮ ﭘﮣﻲ ﭘﻴﺰאر ﺟﻲ‪ ،‬ﺳﺎ ﮐﮫ ﻟِﮝﻦ ﮐﻲ ﻻﺋﻴﺎن‪.‬‬
‫ﺳﭛ ﮘﺎﻟﮫ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ِﺳ َﺮ ﺟﻲ‪ ،‬ﺗﻮﮐﻲ ”ﺳﭽﻮ“ ﺠﮭﺎﺋﻴﺎن‪.‬‬

‫‪7‬‬ ‫ﺌ‬
‫وﭸﻲ ﺷﺎل ڏﺳﺎن‪ ،‬ﭘﻨﮭﻮن‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ ﻛﻴﭻ وא ءَ وﺳﺎﻳﻮ!‬

‫رﺗﻲء ﻣﻨﺠﮫ رﺳﺎن‪.‬‬

‫َ‬ ‫َאدﻳﻮن אوﭠﺎرن ﮐﻲ‪ ،‬آﻳﻞ‪،‬‬
‫ﻛﺎﻛﻴﻮن ﻛﻮﮬﻴﺎرل ﮐﻲ‪ ،‬آﻳﻞ‪ ،‬ﭘ ُ ِﭵﻲ ﺷﺎل ﭘﺴﺎن‪.‬‬
‫وﻧﺪر ﺟﻲ وאﭨﻦ ﺗﻲ‪ ،‬آﻳﻞ‪ ،‬ﮔﻮڏن ﭜﺮ ﮔﺴﺎن‪.‬‬
‫ﮬﺎرﻳﻮن ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻦ ﺟﻲ‪ ،‬آﻳﻞ‪ ،‬وﻳﮍﮬﻲ ﻣﻨﺠﮫ وﺳﺎن‪.‬‬
‫وﭸﻲ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ۾‪ ،‬آﻳﻞ‪ ،‬ﮬﻮﺗﻦ ﺳﺎڻ ﮬﺴﺎن‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﭙﺮﻳﻦ ﺳﺎن‪ ،‬آﻳﻞ‪ ،‬ﻛﻨﺪﻳﺲ ﭼﺎھ َﭼﺴﺎن‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪154‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫‪8‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭤﻴﻮن ورڻ ﺟﻮن وאﻳﻮن‪ ،‬ﻳﺎر ﺳﺎﻧﮕﻴﮍي ﺟﻮن!‬

‫ﮬﭣ ﭘﺎﻧﮅيءَ ﺟﻲ‪ ،‬ﭘﺎرؤن ﭘﺮﻳﻦءَ ﺟﻲ‪ ،‬אﮬﻲ ﺳﻲ ﺧ אن آﻳﻮن‪.‬‬

‫ﻛﻮ ﺎن ﮬﺰאرﻳﻦ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ڏﮬﻮن‪ ،‬אﺳﺎن ڏي ﻳﺎر ُאڏאﻳﻮن‪.‬‬
‫ُ‬
‫אﮜﮡ אُﮬﻮﺋﻲ אﺳﺎن ﭘﺮﻳﻦ ﺟﻮ‪ ،‬ﺷﻞ ﺟﺪא ﻧﻪ ﮬﻮﻧﺪﻳﻮن ﺟﺎﻳﻮن‪.‬‬
‫ﻛﻴﺌﻲ ﻛﺘﺎﺑﺘﺎن ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ َאﭼﮡ ﺟﻮن‪ ،‬ﻣﻮن ڏي ﺳﻲ ﮬﻮت ﮬﻼﻳﻮن‪.‬‬
‫ﻧﺎﮬﻦ ﮘﺎ ﻴﻮن ﮬﻲ َﮘ َ‬
‫ﺮﮬﮡ ﺟﮭﮍﻳﻮن‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ري ﺳﻮز َﺳﻼﻳﻮن‪.‬‬

‫‪9‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﮬﺎﮢﻲ ﻛﻨﮭﻦ ﺳﺎن ﮘَﺮﮬﻴﺎن ﮘﺎﻟﮫ‪ ،‬ﮬﺎرﻳﻮن ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﺣﺎل ﺟﻲ!‬

‫ﭘﺮﻳﻦ ﻧﻴﻨﺪא ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪ ،‬ﭜﻴﻨﺮ‪ ،‬ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﭜﺎل‪.‬‬

‫ﻛﺮڻ ﻋﺮض ﻋﺠﻴﺐ ﮐﻲ‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﮀﺎﮬﻲ ﺎل‪.‬‬
‫ﻛﻨﺪي ﭘﻮرﮬﻴﻮ ﻛﻴﭻ ۾‪ ،‬ﺟﻲ ﻧ ﺎﮢﻲ ﻧﺎل‪.‬‬

‫‪10‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﺳﺎھ ﺳﭵﮡ ﮐﻲ ﺳﺎرﻳﻮ‪،‬‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﮘﺎﻟﮫ ﺗﻨﮭ ﺟﻲ ﮘﺎرﻳﻮ‪،‬‬
‫ﮬﻮء ِ‬
‫ﮬﻮء!‬ ‫ﮬﻮء ِ‬
‫ِ‬

‫َאدﻳﻮن آرﻳﺎﮢﻦ ﺟﻲ‪ ،‬وﭸﻲ ﺗﻮڏن ﺗﻮ ِ‬

‫ﻧﮓ ﺗﻨﻮאرﻳﻮ‪.‬‬
‫ﻣﻮن ﻣﻦ ﮔﮇي ﮔﻮﻧﺪرﻳﻦ‪ ،‬ﻛﻴﭽﻲ ﻛﻴﭻ ﻗﺮאرﻳﻮ‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪155‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ِﮬﮭﮍن ﮬﻮﺗﺎﮢﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ورﻳﺘﻴﻮن ﻧﻪ وﺳﺎرﻳﻮ‪.‬‬
‫ﭽﻮء ﺟﻮ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﺳﻨﺪن ﻋﺸﻖ ُאﺟﺎرﻳﻮ‪.‬‬
‫ﺟﻲءُ َﺳ َ‬

‫‪11‬‬ ‫ﺌ‬
‫َﮀﭙَﺮ ﺗﺎن ﻧﻪ ﮀﮇﻳﻨﺪﻳﻦ‪ ،‬ﭜﻠﻮڙي‪ ،‬ﭘﻨﮭﻞ ﻳﺎر!‬

‫ﭘﺎڻ ﺳﭹﺎﮢﻲ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﮔﻮ ﺳﺎڻ ﮔﮇﻳﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬

‫אﮜﮡ آﺳﺮوﻧﺪ ﺟﻲ‪ ،‬آرﻳﺎﮢﻲ ﺗﻮ אﻳﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬
‫אﮬﻮ אﭤﻢ آﺳﺮو‪ ،‬ﻧﺎل ﺎﮢﻲ ﻧِﻴﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬
‫ﭘﮑﺎ ﭘﮑﻦ ﺳﺎﻣﮭﻮن‪ ،‬אوري ﺷﺎل َאڏﻳﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﮐﻲ‪ ،‬ﺑﻠﻮﭼﺎ‪ ،‬ﺑﺨﺸﻴﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﻚ ۽ ﺳﻮر ”‬

‫‪12‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﮔﮭﻮرﻳﻮ ﮬﻲ ﺗﻪ ﭜﻨﭝﻮر‪ ،‬ﻣﻮن ﺳﮛ ﭔﺎروﭼﻦ ﺳﺎن!‬

‫ِ‬
‫ﻣﻌﺬور ﮐﻲ‪ ،‬ﺳﻨﺪو ﮬﻮﺗﻦ ﮬﻮر‪.‬‬ ‫َﻣ َﺮ ُ‬
‫כ ﺗﺎن‬
‫رאﺗﻴﺎن رﺋﺎن وڏ ﭰﮍא‪ ،‬ڏﻳﻨﮭﻦ ﺳﺎرو ﺋﻲ ڏور‪.‬‬
‫ﻧﻲء ﮐﻲ دور‪.‬‬
‫ﻳﺎﮢﻲء ﺟﻮ‪ ،‬دﻳﻮא َ‬
‫آﮬﻲ آر َ‬
‫ﺳﭽﻮ ﮘﺎﻟﮫ אُﻧﮭﻲءَ ﺟﻲ‪ ،‬ﺷﻮق ﻣﭽﺎﻳﻮ ﺷﻮر‪.‬‬

‫‪13‬‬ ‫ﺌ‬
‫دﻳﺲ אﺳﺎن ﺟﮍي آﻳﻮ‪،‬‬

‫‪v‬‬
‫‪156‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﭔﮍﻳﻮن‪ ،‬ﭔﺎروﭼﻮ؛‬
‫ﻣﻮﻟﻰٰ ﺳﻮ آڻ ﻣﻼﻳﻮ!‬

‫َאﭼﮡ ﭔﺎروﭼﻲ ﺟﻲ ﻛﻞ ﻧﻪ آن ﮐﻲ‪ ،‬ﺗﻴﻠﮭﺎن ﭤﻴﻮن ورھ وﺳﺎﻳﻮ‪.‬‬

‫وﻳﮍﮬﻲ אوﮬﺎ ﻲ وﺳﻲ ﭔﺎروﭼﻮ‪ ،‬ﭘﺮي ﮀﻮ ﭘﻨﮅ ﭘﮁﺎﻳﻮ؟‬
‫אﮜﮡ אوﮬﺎن ﺟﻲ آﮬﻲ ﺳﺪאﺋ ‪ ،‬ﮔﮭﻮري ﺗﺎن ﭘﺎڻ ﮔﮭﻤﺎﻳﻮ‪.‬‬
‫آءٌ ﺎﮢﻲ ﻋﻴ َ ِ‬
‫ﮬﺎﮢﻲ‪ ،‬ﭘﺎڻ ﭘﺮﻳﻦءَ ﭘﺮﭼﺎﻳﻮ‪.‬‬
‫ﮬﻮت َﺳﺠﺎﻳﻮ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻮ‪ ،‬ﻛﻴﻮ ﺳﻮ َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫ﭘﻨﮅ وﻳﭡﻲ ﻳﺎر ”‬

‫‪14‬‬ ‫ﺌ‬
‫َאﭼﻦ ﭤﺎ ﭘﺮﻳﻦ َאﭼﻦ ﭤﺎ‪،‬‬
‫ﺳﻞ ﻛﻲ ﺳﺎﭤﻲ‪َ ،‬אﭼﻦ ﭤﺎ؟‬

‫ﻃﺮف אﺳﺎن ﺟﻲ ﮬ ﺗﻴﺎري‪ ،‬ﭘ َ َﮫ אﭸﺎ ﻛﻲ ﭘ َﭽﻦ ﭤﺎ؟‬

‫אدﻳﻮن آﺗﺶ ﻋﺸﻖ ﺟﺎ‪ ،‬ﻣﻦ ۾ ﻣﭻ ﻣﭽﻦ ﭤﺎ‪.‬‬
‫ﻳﻦء ﺟﻲ‪ ،‬ﻧﻴﻨﮭﻦ وאرא ِﮬﺖ ﻧ َ َﭽﻦ ﭤﺎ‪.‬‬
‫ﭘ َﺴﮡَ ﻛﺎرڻ ﭘﺮ َ‬
‫ﻧﮭﻲء ۾ رﭼﻦ ﭤﺎ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ُﺳﻮرﮬﻴﻪ ﻛﻴ א‪ ،‬رﻧﮓ א َ‬

‫‪15‬‬ ‫ﺌ‬
‫אﮬﺎ ﮘﺎﻟﮫ ﺳﭵﮡ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﻛﻨﮭﻦ ﺳﺎن آءٌ ﺗﺎن ﻛﺮﻳﺎن؟‬

‫אوﮬﺎن ﭔﺎﺟﮭﻮن ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬وﻳﭡﻲ ِﮬﺖ ڏﮐﮍא ڏرﻳﺎن‪.‬‬

‫ﮬﻲ ِﺳ ُﺮ ﺳﺎرو ﺳﺎھ ﺳﺎن‪ ،‬آڏو ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ دوﺳﺖ ڌرﻳﺎن‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪157‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫رھ אوﮬﺎن ﺟﻲ ﮬﺖ وﺳﺎرﻳﺎ‪ ،‬ﭘﺎﭴﺎﮢﻦ ﮐﻲ ﭘﻨﮅڙא ﭘ َﺮﻳﺎن‪.‬‬
‫ِو َ‬
‫ريء دﻳﺲ אُ َ‬
‫ﻧﮭﻲء ۾‪ ،‬ﺳﻮرن ﺟﺎ ﭤﻲ ﺳﮇﻛﺎ ﭜﺮﻳﺎن‪.‬‬ ‫دوﺳﺖ אوﮬﺎن َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﭼﻮي ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺻﻮرت ريءَ وﻳﭡﻲ ﺳﻮر ﺗﺮﻳﺎن‪.‬‬

‫‪16‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭘﻨﮭﻮنء ﺳﺎن‪ ،‬ﻧﻴﻨﮭﮍو ﻟﮙﻮ!‬
‫َ‬ ‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﮬﻮت‬

‫ﭘ َﺮو ِﭘﻴﮍم ﭘﺎڻ ﻣﻮن‪ ،‬ﭜﻴﻨﺮ ڙي ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﭜﻮل ﭜﮙﻮ‪.‬‬

‫َ‬
‫ﻋﺸﻖ ﭨﮙﻮ‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﻛﺎﻛﻴﻮن ﭨﻮڙﻳﻮ‬ ‫ﭔﻴﺎﺋﻲءَ ﺟﻮ ﺑﻨﺪ ﭘﻴﻮ‪،‬‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ אوڏﻧﮭﻦ آﺋﻴﻮ‪ ،‬ﺳﺮﺗﻴﻮن ﺳﻨﺪو ِورھ وﮘﻮ‪.‬‬
‫ﺌﻲء ﻣﻨﺠﮫ َﺳﮙﻮ‪.‬‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ”ﺳﭽﻮ“ آﮬﻲ ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪ ،‬ﺟﻴﺌﻦ ُﺳ َ‬
‫داﺴﺘﺎن ﻨﺎﺌون‬
‫‪1‬‬
‫ِ‬
‫ﺑﺎري ﺑِﺮھ ﺑﻠﻮچ ﺟﻮ‪ ،‬رﮘﻮﺋﻲ رאﺣﺖ؛‬
‫ﻨﺪ ُﮬﻴَﺲ ﮬﻮت ﺳﺎن‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﮬﻴﻜ َ‬ ‫ﺳﺎرﻳﺎن ﺳﺎ ﺳﺎﻋﺖ‪ ،‬ﺟﺎ‬
‫‪2‬‬
‫ﺑﺎري ﺑﺮھ ﺑﻠﻮچ ﺟﻮ‪ِ ،‬آھ َﻣﭥِﻢ َ ُ‬
‫ﻜﻢ؛‬
‫دم‪ ،‬ﮀﮇﻳﺎن ﻧﻪ ﮀﻦ ﻛﮭ ‪.‬‬
‫ﺳﻨﺪو دوﺳ ءَ ُ‬
‫‪3‬‬
‫ﺑﺎري ﺑﺮھ ﺑﻠﻮچ ﺟﻮ‪ِ ،‬آھ ﻧﺴﻮرو ُ‬
‫ﻧﻮر؛‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن روح ۾‪ َ ُ ،‬ﺟﻮ َﻣﺬﻛﻮر؛‬
‫‪v‬‬
‫‪158‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﺎﻛﻴﻮن ﻛﻴﭽﻴﮍن ڏي‪.‬‬ ‫وﭸﮡ آھ ﺿﺮور‪،‬‬
‫‪4‬‬
‫ﺑﺎري ﺑﺮھ ﺑﻠﻮچ ﺟﻮ‪ِ ،‬ﮬ ِﻴﮣﻦ ﺟﻮ ﮬﻤﺮאھ؛‬
‫ِ‬
‫ﻛﺎﻛﻴﻮن ڏﺳﻲ ﻛﻴﭻ ﺟﻮ‪.‬‬ ‫روح َﻣﻨﺠﮭﺎرون رאھ‪،‬‬
‫‪5‬‬
‫ﺑﺎري ﺑﺮھ ﺑﻠﻮچ ﺟﻮ‪َ ،‬ﺳﺪא ُﻣﻮن ﺷﺎﻣﻞ؛‬
‫ِ‬
‫ﭘﻮر ﭘ َﺴﺎﺋﻴﻮ‪.‬‬
‫ﻛﻴﭻ ڌﮢﻲ ﻛﺎﻣﻞ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ َ‬
‫‪6‬‬
‫אوﺟ ُﺮ؛‬
‫ﺑﺎري ﺑﺮھ ﺑﻠﻮچ ﺟﻮ‪ ،‬אوﻧﺪאﮬﻲءَ َ‬
‫ﺳﺎﭤﻲ آھ َﺳﭝَﺮ‪ ،‬ﺳﻮ ﻧﻪ ﮀﮇﻳﻨﺪو َﮀﭙَﺮﻳﻦ‪.‬‬
‫‪7‬‬
‫ﺑﺎري ﺑﺮھ ﺑﻠﻮچ ﺟﻮ‪ ،‬אدﻳﻮن ِﺳﺮ آﻳﻮم؛‬
‫ﭼﺎﮬﻮن ُﻤﭼﻲ ﺗﻨﮭﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﭼﺸﻤﻦ ﺗﻲ ﭼﺎﻳﻮم؛‬‫ُ‬
‫ﻴﻨﮭﻦ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ِ ﮭﺮي‪.‬‬
‫ِو ِرھ وﺳﺎﻳﻮم‪ ،‬ﻧِ ُ‬
‫‪8‬‬
‫ﺑﺎري ﺑﺮھ ﺑﻠﻮچ ﺟﻮ‪ ،‬ﺗ َ َﻦ ﮐﻲ ﺗ َﻘﻮﻳﺖ؛‬
‫ﺳﻮر ِﺻﻔ َ ُﺖ‪ ،‬ﭘ ُﭵ ﻧﻪ ﭘ َﺮ َ‬
‫ﻛ ِﮭ ‪.‬‬ ‫ﺳﻨﺪيء َ‬
‫َ‬
‫‪9‬‬
‫ﺑﺎري ﺑﺮھ ﺑﻠﻮچ ﺟﻮ‪ ،‬ﮬﺎرﻳﻮن ِﮬﺪאﻳ َ َﺖ؛‬
‫َ‬
‫ﻛﻨﺪو ﻛﻔﺎﻳ َ َﺖ‪ ،‬ﭘﺎﮢﻮن ِ‬
‫ﭴﺎﮢﻲ ﭘ َﻨﮅ ۾‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪159‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪10‬‬
‫ﺳﻌﺎد َت؛‬
‫ﺑﺎري ﺑﺮھ ﺑﻠﻮچ ﺟﻮ‪ ،‬ﺳﺎرو َ‬
‫ﻳﺖ‪ ،‬ﻛﺎ ِ‬
‫ﻛﻴﻮن آﮬﻲ ﻛﺎف ۾‪.‬‬ ‫ﮬﻴﮣﻦ ﺎ َ‬
‫‪11‬‬
‫ِ‬ ‫ﭘﺎر ڏي‪ ،‬ﭘ َ ُ‬
‫ﺐ آھ؛‬
‫ﻨﮅ ﻋﺠﺎﺋ ُ‬ ‫ِﭘﺮﻳﺎن َﺳﻨﺪي َ‬
‫دوﺳﻦ ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ﮭﻤﺎء‪ ،‬ﻣﭥﻲ در َ‬‫ﮔﮭﻮري ِﺳ ُﺮ ﮔُ ِ‬
‫‪12‬‬
‫ﻨﮅ ﻋﺠﺎﺋ ِﺐ ِﭘﺮﻳﻦءَ ﺟﻮ‪َ ،‬ﺳﻨﺪو ﭘ َ ِن ِ‬
‫ﻧﺎء؛‬ ‫ﭘَ ُ‬
‫ِﮬﻨﺌ َ ﺳﺎڻ َﮬ ِ‬
‫ﻼء‪ ،‬ﭘﺎڻ ﭘ َﻨﮭﻨﺠﻮ ِﭘﺮﻳﻦءَ ڏي‪.‬‬
‫‪13‬‬
‫ِ‬
‫ﭘﻨﮅ ﻋﺠﺎﺋﺐ ﭘﺮﻳﻦءَ ﺟﻮ‪ ،‬آھ ﮬﻠﮡ ﺳﺎن ﺣﺎل؛‬
‫ﻧﻜﺎ ﻗﻴﻞ ﻣﻘﺎل‪ ،‬ﭔﻲ ﻧﺎ ُﺟﮍي אُﺗﮭ ‪.‬‬
‫‪14‬‬
‫ﻳﻦء ﺟﻮ‪ ،‬ﺧﺎﺻﻮ ﺳﺎڻ ُ ﺧﻴﺎل؛‬
‫ﭘﻨﮅ ﻋﺠﺎﺋﺐ ﭘﺮ َ‬
‫ﻳﻦء ﮐﻲ‪.‬‬ ‫ِﻓﻜﺮ ﺳﺎن א ﺎل‪ ،‬وﭸﻲ ﭘﺴﻨﺪ َ‬
‫ﻳﻦء ﭘﺮ َ‬
‫‪15‬‬
‫ﭘﻨﮅ ﻋﺠﺎﺋﺐ ﭘﺮﻳﻦءَ ﺟﻮ‪ِ ،‬ﺳ ِﺴﻲ ﭘ َ ﻛﺮڻ؛‬
‫ِא ِﻧﮭ ءَ ڌﻳﺎن ڌرڻ‪ ،‬آﮬﻲ ﻗﺪم ﻛﻴﭻ ڏي‪.‬‬
‫‪16‬‬
‫ِ‬ ‫ﭘَ ُ‬
‫ﻨﮅ ﻋﺠﺎﺋﺐ ِﭘﺮﻳﻦءَ ﺟﻮ‪” ،‬ﻣﺎن“ ﺳﺎن ﻛ ﮬﻠﻲ؛‬
‫‪v‬‬
‫‪160‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫ِ ‪v‬‬
‫ﺳﺎﺋﻲ ﭼﺎھ َﭼﻠﻲ‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ ”ﻣﺎن“ ﮀﮇي وچ ۾‪.‬‬
‫‪17‬‬
‫ِ‬ ‫ﭘَ ُ‬
‫ﻳﻦء ﺟﻮ‪ ،‬ﮬﻠﮡ ﮬﻚ ﻧﻈﺮ؛‬
‫ﻨﮅ ﻋﺠﺎﺋﺐ ِﭘﺮ َ‬
‫ﭘﺎڙﻳﭽﻲ ﻛﻨﮭﻦ ﭘ َ َﺮ‪ ،‬אﮬﻮ ﺧﻴﺎل ﮐﮍو رﮬﻲ‪.‬‬
‫‪18‬‬
‫ﭘ ُﭡﻲءَ ﮬﻮت ﭘﻨﮭﻮنءَ ﺟﻲ‪ ،‬ﮬﻲءَ وﻳﭽﺎري وﻳﻨﺪي؛‬
‫ﺳﭵﮣﻦ ﻧﻪ ﺳﻴﻨﮅي‪ ،‬آءٌ ﺗﺎن آﮬﻴﺎن ﺟﻴﮇﻳﻮن‪.‬‬
‫‪19‬‬
‫ﮬﻲء وﻳﻨﺪي وﻳﭽﺎري؛‬
‫ﭘﻨﮭﻮنء ﺟﻲ‪َ ،‬‬
‫َ‬ ‫ﭘ ُﭡﻲءَ ﮬﻮت‬
‫َﺿﻌﻴﻔﻪ زאري‪ ،‬ﻛﻨﺪي در دوﺳ ﺟﻲ‪.‬‬
‫‪20‬‬
‫ﭘﻨﮭﻮنء ﺟﻲ‪ ،‬ﮬﺎڙﮬﻲ ﻛﻲ ﮬﻠﻨﺪﻳﻮن؛‬
‫َ‬ ‫ﭘ ُﭡﻲءَ ﮬﻮت‬
‫ﺳﻮر وﭸﻲ َﺳﻠﻨﺪﻳﻮن‪َ ،‬‬
‫ﻛﺸﺎﻻ ﻛﺎﻓﻦ ﺟﺎ‪.‬‬
‫‪21‬‬
‫ﭘ ُﭡﻲءَ ﮬﻮت ﭘﻨﮭﻮنءَ ﺟﻲ‪ ،‬ﮬﺎڙﮬﻲ ﮬﻠﻨﺪﻳﻮن ﺳﻲ؛‬
‫َﺟ َ אُﺗﻮن ﺟﻲ‪ِ ،‬ﺳ ُﺮ ﻛﺮﻳﻨﺪﻳﻮن ﺻﺪﻗﻲ‪.‬‬
‫‪22‬‬
‫ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻦ ِ‬
‫لء؛‬ ‫ِ‬ ‫روﺋﻲ ﮬﺎرج َر ُت‪َ ،‬ﮬﻲ َﮬﻲ‬
‫ﭘﻮء ﺟﻴﻜﺲ ُ‬
‫ﺟﺖ‪ ،‬ﻣﭥﺎن ﺗﻮ ﮬﭣ ڏﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﺗﻨﮭﻦ ِ‬
‫‪23‬‬
‫‪v‬‬
‫‪161‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫رאﮬ ﮬﺎرج َر ُت‪ ،‬ﻛﺎﻛﻲ ﻛﻴﭽﻴﮍن لء؛ِ‬
‫ﮬﻮ ﺟﻮ ڏوﻧﮕﺮ ڏאﮐﮍو‪ ،‬ﻣﺎري ﭘ ُﮁﺞ َﻣ ُﺖ؛‬
‫ڏאڍﻳﻮن ﻣﮭﭩﺎن ِﻣ ﺟﻮن‪ ،‬ﺟﮭﻠﻲ ﻛﺞ َﺟ َﮭ ُﺖ؛‬
‫ﺗﻪ ﭘﺎﮢﻮن ﭴﺎﮢﻲ َﺟ ُﺖ‪ ،‬ﭤﺌﻲ رﻓﻴﻖ ُر ُﭸﻦ ۾‪.‬‬
‫‪24‬‬
‫אُﮬﻲ زورﺋﻮن زور‪ ،‬ﺟﻲ ﺗﻮ ﺒﺖ ﻣﻦ ۾؛‬
‫ڏوﻧﮕﺮ ڏورﻳﻮن ڏور‪ ،‬ﮬﮭﮍن ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻦ ِ‬
‫لء‪.‬‬
‫‪25‬‬
‫رت ﮬﺎرﻳﺞ‪ ،‬ﺗﺎن روﮬﻦ ﮐﻲ رﮬﺴﻮ ﭤﺌﻲ؛‬
‫َﮬﻨﺠﻮن ُ‬
‫ِ‬
‫ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻦ ﮐﻲ‪.‬‬ ‫وאر ﻧﻪ وﺳﺎرﻳﺞ‪ ،‬ﮬﮭﮍن‬
‫‪26‬‬
‫ﮬﺎرﻳﻮن ﻧﻪ ﮬﺎرﻳﻦ‪َ ،‬אرﺗﻮ َאﮐﮍﻳﻦ َﻣﺆن؛‬
‫ﺗﻮن ﻛﻴﺌﻦ وﺳﺎرﻳﻦ‪ ،‬ﮬﮭﮍن ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻦ ﮐﻲ؟‬
‫‪27‬‬
‫آﮬﻲ روح رﺗِﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ﺳ ﻣﻮن ِﭘﺮﻳ َﻦ ﺟﻲ؛‬
‫ﻚ ﻟ َِ ‪ ،‬ﮬﮭﮍن ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻦ ِ‬
‫لء‪.‬‬ ‫ﮬﮣﺎن ﻟ َ َ‬
‫‪28‬‬
‫آﮬﻲ ﻛﺎﻧﻪ َאﭨ َ َ‬
‫ﻚ‪ ،‬آﻳﻞ‪ِ ،‬ﻋﺸﻖ وאرﺋ ؛‬
‫ﻚ‪ ،‬ﮬﮭﮍن ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻦ ِ‬
‫لء‪.‬‬ ‫ﮬﮣﺎن ﻟ ﻟ َ َ‬
‫‪29‬‬
‫‪v‬‬
‫‪162‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫وؤڙﻳﻨﺪي وﮢﻜﺎر‪ ،‬ﭔ َﮅي َﺳﻨﺪرو ﺳﭻ ﺟﻮ؛‬
‫ﭓ ﺟﺎ‪ ،‬ﻗﺎﺑﻮ ﻧﻪ ﻛﻮﮬﻴﺎر؛‬ ‫ﭘﻨﮅ אڙאﻧﮕﺎ ﭘ َ َ‬
‫آﮬﻲ رﺋ َﮡ زאرو زאر‪ ،‬ﮬﮭﮍن ﮬﻮﺗﺎﻳﺎﮢﻦ ِ‬
‫لء‪.‬‬
‫‪30‬‬
‫ﮔﻮﻟِﻦ ﮔﮇ ﮔَﮇﻳﺎن‪ ،‬ﭘﺎڻ ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﻛﻴﭻ ۾؛‬
‫ﭘ َﻠ َﺆ ﺗﺎن ﻧﻪ ﮀﮇﻳﺎن‪َ ،‬ﮬ ِﮭﮍن ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻦ ﺟﻮ‪.‬‬
‫‪31‬‬
‫ﮔﻮﻟِﺌ ﮔَﮇﻳﻨﺪي‪ ،‬ﭘﺎڻ ُ ﻛﻤﻴﮣﻲ ﻛﻴﭻ ۾؛‬
‫ﻛﻨﮭﻦ َﮀ ِﻦ ﻧﻪ ﮀﮇﻳﻨﺪي‪َ ،‬ﮬ ِﮭﮍن ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻦ ﮐﻲ‪.‬‬
‫‪32‬‬
‫ﮔﻮﻟﺌ ﮔﮇﻳﻨﺪﻳﺎس‪ ،‬ﭘﻮرﮬﺌﻲ ﻛﺎرڻ ﭘﺎڻ ﮐﻲ؛‬
‫ﻳﻦء ﮐﻲ‪” ،‬ﺳﺎﺋ “ َﺳﮇﻳﻨﺪﻳﺎس؛‬
‫ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﺗﺎن ِﭘﺮ َ‬
‫ﻛﻨﮭﻦ َﮀ ِﻦ ﻧﻪ ﮀﮇﻳﻨﺪﻳﺎس‪ِ ،‬ﮬﮭﮍن ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻦ ﮐﻲ‪.‬‬
‫‪33‬‬
‫ﮬﺎرﻳﻮن ﭤﻴﺲ ﻧﻪ ﮬﻴﺌﻦ‪ ،‬ﺟﻮ ﻧﻨﮉ ﺎﮢﻲءَ ﻧﻪ َ‬
‫ﻛﺌﻲ؛‬ ‫ِ‬
‫ﭤﻴﺎن ﭘ אڍو ﺗ َﻦ ِﺟﻲ‪َ ،‬ﺟﺖ وﻳﮍم ﺟﻴﺌﻦ؛‬
‫ﻛﺎﻛﻴﻮن ڙي آءٌ ﻛﻴﺌﻦ‪ِ ،‬ﮬﮭﮍو ُ‬
‫ﮬﻮت وﺳﺎرﻳﺎن؟‬ ‫ِ‬
‫‪34‬‬
‫ﺳﻨﺪאن‪ ،‬ﻣﺎن ﭤﻲ ﺳﺎرﻳﺎن َﺳﺮﺗﻴﻮن؛‬
‫َ‬ ‫َﺳﻮﻳﻦ ﮘُﮡَ‬
‫ُ‬
‫ﻣﮭﺮﺑﺎن؛‬ ‫ِﺳﮕﮭﺎ ﭤﻴﻨﺪא ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻮن ﺗﻲ‬
‫‪v‬‬
‫‪163‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻮﻻن؛‬
‫ﺟﻲء ﻣﭥﻲ َﺟ َ‬
‫َ‬ ‫وﻳﮭﺎن ﻛﻴﺌﻦ ﻣﺎٺ ﻛﺮي‪،‬‬
‫رﻣﺎن‪ِ ،‬ﮬﮭﮍو ُ‬
‫ﮬﻮت وﺳﺎرﻳﺎن؟‬ ‫آءٌ ﻛﻴﺌﻦ ۾ َא َ‬
‫‪35‬‬
‫ِ‬
‫ﭔﺎﺟﮫ ﭘﺌﻲ؛‬ ‫ﻣﻮﭨ ِﻲ א ُ‬
‫ﻳﻨﺪم ﺷﺎل‪ ،‬ﭔﺎروﭼﻮ َ‬
‫َאﭤ َﻢ آرﻳﭽﻦ ري‪ ،‬ﺟﻴﺌ َﮡ ﻣﻨﺠﮫ َﺟ َ‬
‫ﻨﺠﺎل؛‬
‫َﮬﻲ َﮬﻲ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﺣﺎل‪ ،‬ﮬﮭﮍو ﮬﻮت وﺳﺎرﻳﺎن‪.‬‬
‫‪36‬‬
‫ﺟﺎن ﺟﺎن ﻳ َﻜﺎ ﻳ َﻚ ﻧﻪ ﭤﻴﺎن‪ ،‬ﺗﺎن ﺗﺎن ﻣﺎٺ ﻧﻪ ُﻣﻮن؛‬
‫” ِﭼﺮא“ ۽ ” ُﭼﻮن“‪َ ،‬‬
‫ﺑﺮאﺑﺮ ”ﺑﻲ ُﭼﻮن“ ﻧﻪ ﭤﺌﻲ‪.‬‬

‫‪1‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭘ ُﮁﻴﻮن ﻛﻲ ِﭘﺮﻳ َﻦ‪َ ،‬‬
‫ﺣﺎل ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ِﺟﻴُﻮن ﺧ אن‪ ،‬ﺳﺎﭤﻴﻮ ڙي!‬

‫ﻛﻲ ِ‬
‫ﺳﺎر ِن؟‬ ‫ﺳﺎھ ِﺳﻜﻲ ﭤﻮ ﺟﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ِ‬
‫ﺳﺎﭤﻴﮍن‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ِﮬ ِﻦ دم دﻻﺳﺎ ڏﻧﺎ‪َ ،‬ﺳﺮﺗﻴﻮن‬
‫ﻛﮭﮍيء ﮘﺎﻟﮫ ۾‪ ،‬ﮬﻮ ُﮬﺖ ﻳﺎد َ‬
‫ﻛ ِﺮن‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﺗﻮن ِﮬﺖ‬
‫ِ‬
‫ﻛﺎء َﮀﮇن‪.‬‬ ‫آﮬ َﺟﻨ ﺟﻲ آﺳﺮي‪ ،‬ﺳﻲ ﺗﻮ‬
‫ﻣﺎن ﻏﺮ ِﻳﺐ ِ‬
‫ﮔﮇ ِن‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ َﺳ ِ‬
‫ﻨﮕﺖ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪َ ،‬‬

‫‪2‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭘ َ َﺴﮡَ ﻛﺎرڻ ِﭘﺮﻳﻦءَ ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﻴﺎ آ ﮔَ َﻢ َאﮐﮍﻳ َﻦ!‬

‫‪v‬‬
‫‪164‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫وﺳﻦ‪.‬‬
‫لء ﺒﻮب ﺟﻲ‪ ،‬ﭤﻴﻮن رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﻦ َ‬‫ِﻣﻠ َﮡ ِ‬
‫ﺟﮭﮍَ ِﺟﻲ‪ ،‬ﭤﻲ ﻛﮇﮬ وﻳﮙﺎﮢﻦ‪.‬‬ ‫ﻮر ﻧﻪ َ ﻲ ُ‬
‫ﺟﮭ َ‬
‫ُ‬
‫ﺳﺪא ﺳﺎوڻ ﺗ َﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﺑﻮﻧﺪאن ﺑﺲ ﻧﻪ ﻛﻦ‪.‬‬
‫ﺟﮭ َﭵﻦ‪.‬‬
‫ﺟﮭﻮريء ﻣﻨﺠﮫ ِ‬
‫َ‬ ‫ﻳﻦء ِ‬
‫لء ﭤﻴﻮن‪،‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ُﺳﭙﺮ َ‬

‫‪3‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺑِﺮھ ﺑ אﮘﻲ ﻛﻴﻮ ڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ درد دﻳﻮאﻧﻮ ﻛﻴﻮ!‬

‫ﻴﻨﮭﻦ ﺳﻮ ﻧِﻴﻮ‪.‬‬
‫ﭘ ُﮁﻮ ﻛﻴﻢ ﻃﺒﻴﺐ ﭔﻴﺎ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﻧِ َ‬
‫ﮬﺎرﻳﻮن َאﭼﻲ אوﭼﺘﻮ‪ ،‬ﭘ ُﻮر ِﭘ ِﺮﻳ َﻦ ﺟﻮ ِﭘﻴﻮ‪.‬‬
‫ﻲء ﮐﻲ ﻧِﻲ ڏﻳﻮ‪.‬‬
‫َאﻧﺪوھ ﻋﺸﻖ ﻋﺠﻴﺐ ﺟﻮ آﮬﻲ‪ ،‬ڏﮐِ َ‬
‫ﺟﻮ َא ُﻣ َﺮ אورאﮢﻮ ڏﻧﻮ‪ ،‬ﺳﻮ ﺗﺎن ِ‬
‫ﺳﺎﮘﻲ ﭤﻴﻮ‪.‬‬
‫َﺳﺮﺗﻴﻮن ﭔﺎﺟﮭﺆن ﺳﻮز ﺟﻲ‪ ،‬آﮬﻲ ُﺟﭡِﻦ ﮔﺎڏون ِﺟﻴﻮ‪.‬‬
‫روح ﮐﻲ‪ ،‬ﺧﻴﺎل ﻛﻴﻮ ِﮬﻦ ﮐِﻴﻮ‪.‬‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ِ‬
‫ﺑﺎﻗﻲ َﺳ ُﭻ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﻏ وﭼﺆن ﺗﺎن وﻳﻮ‪.‬‬

‫‪4‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭤﻴﻮن َو َرڻ َ ِﺟﻴﻮن وאﻳ ُﻮن‪ ،‬ﻳﺎ ﺳﺎﻧﮕﻴﮍي ﺟﻮن!‬

‫َﮬﭣ ﭘﺎ ِﻧﮅن ﺟﻲ ﭘﺎرؤن ﭘﺮﻳﻦ ﺟﻲ‪ِ ،‬אﮬﻲ ﺳﻲ ﺧ אن آﻳﻮن‪.‬‬

‫ﻛﻮ ﺎن ﮬﺰאرﻳﻦ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ڏَ ُﻧﮭﻦ‪ ،‬אُﮬﻲ ﺳﻲ دوﺳﺖ ُאڏאﻳﻮن‪.‬‬
‫ِ‬
‫َאﮜﮡ אﮬﻮﺋﻲ אﺳﺎن ﭘﺮﻳﻦ ﺟﻮ‪ ،‬ﺟﺪא ﻧﻪ ﮬﻮﻧﺪﻳﻮن ﺟﺎﻳ ُﻮن‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪165‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬ ‫ِ‬
‫ﻛﺌﻲ ﻛﺘﺎﺑﺘﺎن ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ َאﭼﮡ ﺟﻮن‪ ،‬ﻣﻮن ڏي ﮬﻮت َﮬﻼﻳﻮن‪.‬‬
‫ﮘﺮﮬﮡ ﺟﮭﮍﻳﻮن‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺳﻲ ﺳﻮز ﺳﻼﻳﻮن‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﻧﺎﮬﻦ ﮘﺎ ﻴﻮن ﮬﻲ َ‬

‫‪5‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﺎر ﭘﻴﺎري‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬
‫ﮔﮭﮣﺎ وﭸﻲ ڏﻳﻨﮭﮍא ﻻﻳﺎ‪َ ،‬‬
‫ِ‬
‫ﻛ َﻞ ﻛﺎﺋﻲ ڏي‪ُ ،‬ﮬﺌﻦ َאﭼﮡ ﺟﺎ ﺳﻌﻴﺎ؟‬
‫آءُ ڙي ﭘﺎﻧﮅي َ‬
‫אُﻧﮭﻦ ﻛﺎرڻ رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن‪ ،‬ﻣﻮن ﭤﻲ ِورھ وﺳﺎﻳﺎ‪.‬‬
‫ﻧﮭﻲء ڏي ڏﺳﺎن ڏﮬﺎڙﻳﻮن‪ُ ،‬ﮬﻦ ﭤﻲ ﻛﺎﻧﮓ ُאڏאﻳﺎ‪.‬‬
‫ڏﻳﻨﮭﻦ א َ‬
‫ﻳﺎر ﻣﺴﺎﻓﺮ ﻣﻮﻟﻰٰ ﻣﮭﺮ ﺳﺎن‪ ،‬ﺳﺎڻ ﻏﺮﻳﺐ ﮔﮇאﻳﺎ‪.‬‬
‫ﭤﻮرא ﺗ َﻦ ﺟﺎ ”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻨﭝﺎرﻳﻦ‪ ،‬ﺟﻲ ِאﺟﮭﻲ َﭼﻮن َאڄ آﻳﺎ‪.‬‬

‫‪6‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺣﺎل ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﻛﻮﻧﻪ ﮬﻮ‪ ،‬ﺟﻴﮇﻳﻮن ڙي‪ ،‬ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﻛﺮم ﻛﻴﺎﺋﻮن!‬

‫ڏوﮬﻦ ڏي ﻧﻪ ڏﭠﺎﺋﻮن‪.‬‬
‫ﻣﻌﺎف ﻛﻴﺎﺋﻮن ﻣﻨﺪﻳﻮن‪َ ،‬‬
‫ﺟﻴﻜﻮ ﺣﺎل אﺣﻮאل ﮬﻮ ﺳﺎﺋ ‪ ،‬ﭘﺎﮢﺆن ﭘﺎڻ ﭘ ُﮁﻴﺎﺋﻮن‪.‬‬
‫ﭘﺎڻ ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﭘﺎﮢﮭ ‪ ،‬ﺳﺎڻ ﻏﺮﻳﺐ ﮔﮇﻳﺎﺋﻮن‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﮐﻲ ﻛﻴﺌﻲ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﭤﻲ دﻻﺳﺎ ڏﻧﺎﺋﻮن‪.‬‬
‫َ‬ ‫”‬

‫‪7‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﮔﮭﻮري ِ‬
‫ﮔﮭﻮري‪ ،‬وو ﻣﻴﺎن‪،‬‬ ‫ﮔﮭﻮري ِ‬
‫ِ‬
‫ﺟﻨﺪ َﺳ َﭵﮡ ﺗﻮ ﺗﺎن ِ‬
‫ﮔﮭﻮري!‬
‫‪v‬‬
‫‪166‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﺟﮭﻮري ِ‬
‫ﺟﮭﻮري‪.‬‬ ‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن‪ ،‬وو‪ ،‬آﮬﻲ אوﮬﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ﺳﺎﺋ ‪ِ ،‬‬
‫ڏوري ِ‬
‫ڏوري‪.‬‬ ‫ﮘﭽﻲءَ ِوڌﻳ َ َﻮ ﻋﺠﺐ ﺟﻴﮭﻲ‪ُ ،‬ﺳﮭﮣﺎ‪ِ ،‬‬
‫ﭼﻮري ِ‬
‫ﭼﻮري‪.‬‬ ‫ﮬﻲء‪ُ ،‬ﺳﮭﮣﺎ ِ‬
‫َ‬ ‫ﻨﺪ ﻧﻪ ﭴﺎﮢﺎن‪ ،‬وو‪ ،‬ﻛﻨﮭ‬ ‫ﺗَ ُ‬
‫ِ‬
‫دل ﮐﺴﻴﺎﺋﻲ‪ ،‬وو‪ ،‬ﻟ ُﭧ ﻧِﻴﺘِﻴﺎﺋﻲ‪ ،‬ﺣﺎﻛﻢ‪ِ ،‬‬
‫زوري ِ‬
‫زوري‪.‬‬
‫ﮘﻮري ِ‬
‫ﮘﻮري‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﻛﻴﮍء‪ ،‬ﺳﺎﺋ ‪ِ ،‬‬ ‫אول آﺳﺎﻧِﻲ ﮘﺎﻟﮫ ﭤﻲ‪ ،‬ﭘﻮءَ‬
‫ﻟﻮري ِ‬
‫ﻟﻮري‪.‬‬ ‫ﺳﭽﻮء“ ﻻﻳﻮ َﺳ َﭻ ﻣﻨﺠﮭﺎرؤن‪ ،‬ﻻﻟﻦ‪ِ ،‬‬
‫َ‬ ‫”‬

‫‪8‬‬ ‫ﺌ‬
‫ڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﮬﺎﮢﻲ ﮔﮭﻮرﻳﻮ ﮬﻮﺗﻦ ري‪ ،‬ﺳﺎرو ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر!‬

‫ڏﮐﻲء ﮐﺆن ڏور‪.‬‬

‫َ‬ ‫ﻻﮬﻴﻨﺪא‪ ،‬وو‪ ،‬ﻟ ُﻄﻒ ﻣﺎن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﮬﻦ‬
‫ﮬﻲ ﮬﺎﻻﮢﻲ آن ﺟﻲ‪ ،‬ﺷﻌﻠﻮ وڌڙو ﺷﻮر‪.‬‬
‫ﻣﻨﺖ ﻧﻪ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﻣﻮﭨﻴﺎ‪ ،‬زאري آﮬﻲ ﻧﻪ زور‪.‬‬
‫درﺳﻦ ﺳﺎڻ دﻓﻌﻲ ﭤﻴﻨﺪو‪ ،‬ﺳﻨﺪو ﮬﻨﻴﮍي ﮬﻮر‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻨﺪﻳﻦ رאھ ﺗﻲ‪ ،‬ﮬﻚ ﺟﻔﺎ ﭔﻴﻮ ﺟﻮر‪.‬‬

‫‪9‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻦ ﻣﻮن ﺳﺎرאن!‬ ‫َאڄ ﮬﻮﺗﻦ ريءَ ِﮬﺖ ﮬﺎڻ‪ ،‬ﭔﻴﺎ ﻛ‬

‫ﻗﺎﺻﺪ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ڏَ ُﻧﮭﻦ‪ ،‬آﭤ ُﺖ ِﺳﮕﮭﮍو آڻ‪،‬‬

‫ﭤﻲ روز ِوﺟﮭﺎﻳﺎن ﭰﺎرאن‪.‬‬
‫ِوﺟﮭﺎن ِوﭸﺎﮢﺎ ﻛﻴ א‪ ،‬ﻗﺮﻳ ﺟﻲ ﻛﺎڻ‪،‬‬
‫‪v‬‬
‫‪167‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻳﺎر ﻣﻠﻦ ﺷﻞ ﻳﺎرאن‪.‬‬
‫آﻳﻮن ِאﻧﮭﻲ ﭘﺎر ڏﮬﻮن‪ ،‬אدﻳﻮن ُ‬
‫ﻛﺮﻛﺎڻ‪،‬‬
‫ﻛﻮ ﻦ ﺟﻮن ِﭜﻲ ﻗﻄﺎرאن‪.‬‬
‫َﺳﻨﺠﮭﻲ ﺻﺒﺢ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﻣﻴﺎن ﭔﺎروﭼﻲ ﺟﻲ ﭔﺎڻ‪،‬‬
‫ِآﮬﻦ ”ﺳﭽﻮ“ ﮐﻲ ﺳﻨﭝﺎرאن‪.‬‬

‫‪10‬‬ ‫ﺌ‬
‫ڏک وڏو وﺋ ڏﻳﺌﻲ ڏﻳﺌﻲ‪ ،‬وو‪ ،‬ﻳﺎر ﺳﭵﮡ َאڄ ﻣﻮن ﮐﻲ!‬

‫אوﮬﺎن ﭔﺎﺟﮭﻮن ﻳﺎر ﭘﻴﺎرل‪ ،‬ﺣﺎل אﺳﺎ ِ ﮍو ﮬﻴﺌﻲ ﮬﻴﺌﻲ‪.‬‬

‫ﭘﺮﻳﻦ ڏﺳﻴﺠﻮ وڙ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ ڏي‪ ،‬אﺳﺎن ﮬﭥﺌﻮن ﺟﻲ ﭘﻴﺌﻲ ﭘﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫ﻳﺎد ﻛﺮ ﻮ ڏﻳﻨﮭﻦ אُﮬﻲ ﺋﻲ‪ ،‬ﮘﺎ ﻴﻮن ﻛﻴَ َﻮ ﮔﮇ ﻛﻴﺌﻲ ﻛﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ري ﺳﻴﺌﻲ ﺳﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﮬﻮ ﺟﻲ ﻛﻴﻮن ﮘﺎ ﻴﻮن ﺗﻮﺋﻲ ﺳﺎن‪ ،‬ﻧﻴﻨﮭﻦ ”‬

‫‪11‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﺎﻟﮫ‪َ ،‬אﺳﺎن ﺗﻮ ﻛﻴﻮن ﻛﻴﻮن‪ ،‬ﻳﺎر ﺳﭵﮡ‪ ،‬ﮘﺠﮭﻴﻮن ﮘﺎ ﻴﻮن!‬

‫ﭤ ﭘﺮאﮢﻴﻮن ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬ﻧِﺖ ﺳﻲ آﮬﻦ ﻧ َﻴﻮن ﻧ َﻴﻮن‪.‬‬

‫رﮬﻴﻮن آﮬﻦ روح ۾‪ ،‬ﭼﮝﻴﻮن אوﮬﺎن ﺟﻲ َﭼﻴﻮن َﭼﻴﻮن‪.‬‬
‫ﺳﺎہ ﮐـﺌ ُﻮن‪ُ ،‬אﮬﻲ ﺗﺎن ﭘﺎڙڻ ﭘ َﻴﻮن ﭘ َﻴﻮن‪.‬‬
‫ﻛ وﺳﺮن َ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺳﺎ َہ َﺳﻨﻴﻮن َﺳﻨﻴﻮن‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻣﭡﻴﻮن ﮘﺎ ﻴﻮن ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻴﻮن‪ ،‬ﮬﻦ ”‬

‫‪v‬‬
‫‪168‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫‪12‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺗﻮن ﺗﻪ ﭘﺎﮢﮭﻲ ﭤﻮ ﺳﺎﺋ ﭴﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫ﻛﻴﮭﻮ ﺣﺎل ﭼﻮאن ﺗﻮﮐﻲ ﮬﺎﮢﻲ!‬
‫ِ‬
‫دل دﻳﻮאﻧﻲ ﻛﻴَﺌﻲ אﺳﺎ ﻲ‪ ُ ،‬ﺐ َאوﮬﺎ ﻲ ﻣﺎﮢﻲ‪.‬‬
‫ڏوﮬﻦ ڏي ڏس ﻛ אﺳﺎ ﻲ‪ ،‬ﺳﺎﺋ ﺗﻮن ﭘﺎڻ ﺳﭹﺎﮢﻲ‪.‬‬
‫دردﻣﻨﺪيءَ ﺟﻲ دل ﺗﻮﺋﻲ ﺳﺎن‪ ،‬אﮐِﻦ َאڙאﺋﻲ آﮢﻲ‪.‬‬
‫ﻛﮇﮬﻦ אﺳﺎن وٽ אﻳﻨﺪﻳﻦ دﻟ ‪ ،‬وﻳﭡﻲ وﺟﮭﺎن وﻳﭹﺎﮢﻲ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻮ آﮬﻲ אﮬﻮ ﺋﻲ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ ﻋﺸﻖ ﻧﻪ ﺷﺎل َאﻛﺎﮢﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﻮאل ”‬

‫‪13‬‬ ‫ﺌ‬
‫آءُ آرﻳﺎﮢﻲ אوري‪ ،‬آءٌ دאﻣﻦ ﻟﮙﮍي آﮬﻴﺎن!‬

‫ِﺳ ُﺮ ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﮔَﮭﺮون آﻳ َﺲ ﮔﮭﻮري‪.‬‬

‫ِ‬
‫ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬ڏوﻧﮕﺮ ﺳﮕﮭﻲ ڏوري‪.‬‬ ‫ِﮬﻲءَ ﻛﻤﻴﮣﻲ‬
‫ﻛﺎ ﺟﺎ ﺗ َ ُ‬
‫ﻨﺪ ﻃﻠﺐ ﺟﻲ‪ِ ،‬ﭼ ِ‬
‫ﺖ وﺋ ﺗﻮن ﭼﻮري‪.‬‬
‫ﻧﻴﻮ ﭘﺎﭴﻴﺎﮢﻲ ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪ ،‬ﺗِ ُﺮ ﻧﻪ رﮬﻲ ﺗﻮ ري‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ َﺳﮓ َאوﮬﺎن ﺟﻮ‪ ،‬ﻛﻴﺌﻦ ﭘ ُﭵﻲ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﭤﻮري؟‬

‫‪14‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِڏس ﻛﮭﮍﻳﻮن ﭰ ﻳﻮن ﭘﺎﺋﻲ‪ِ ،‬אﮬﻮ ﻟِﻚ ﻟِﻜﻮﭨ ِﻲ ُ‬
‫ﻳﺎر ﺳﭵﮡ!‬

‫‪v‬‬
‫‪169‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻏﻤﺰي ﮬﻦ ﻏ ت ﭤِﻲ‪ ،‬ﺟﻮ ﻋﺸﻖ ﻟ َﮑَﻦ ﺳﺎن ﻻﺋﻲ‪.‬‬
‫ِﻋﻠﻢ ﻋﻘﻞ وﻳﻮ אڏري‪ ،‬ﻋ ﻋﺸﻖ ﺟﻲ آﺋﻲ‪.‬‬
‫ﻴﻨﮭﻦ وﭴﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﻧﻮﺑﺖ ﻧِ ُ‬
‫َﻃﺒﻞ ﭔﻴﺎ ﺳﭛ ﭤﻴﺎ‪ ،‬ﺟﮇﮬﻦ َ‬
‫ﻮ ﺻﺮف وﻳﻮ وﺳﺮي‪ ،‬ﺟﺎﺗﻲ ﭘﺎڻ ﺧﻴﺎل ﮐ ُﭙﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﮐﻲ ﺠﮭﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫َرﻣﺰ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ رאز ِﺟﻲ‪ ،‬ﭤﻮ ”‬

‫‪15‬‬ ‫ﺌ‬
‫אڙي ﻣﮭﺮ ﭘ َﺌﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﻳﺎر َﺳﭵﮡَ‪،‬‬

‫ﻗﺪر ﭘﻴﻮ ﻣﻮن ﮐﻲ ﻛﺎﻛﻴﻮن‪ ،‬ﻧِﻲ وو وو‪ ،‬وﻳﭵﻦ ِوﺋﻲ‪.‬‬

‫َאﺛﺮ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ درد ﺟﻮ אدﻳﻮن‪ ،‬ﺷﺎل ﻃﺒﻴ ﭤِﺌﻲ‪.‬‬
‫ورﮬﻴﻪ وﻳﮍא ﮔﺬري‪ِ ،‬ﮬﻦ ﻋﺎﺷﻖ آﮬﻮن ِ‬
‫ﻛﺌﻲ‪.‬‬
‫ِورھ وﮬﺎ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﭘﻮﺋﺘﺎن ﭘ ُﺮﺟﮭﮡ ِﭘﺌﻲ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻮ ِﺟﺌﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﭔﺎﺟﮫ ِﺟﻲ‪ ،‬ﺗﺎن ﺟﻲءُ ”‬
‫ﭔ ُﻜﻲ ڏﻳﻦ ﺟﻲ َ‬

‫‪16‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫ﻋﻼج ﻧﻪ ﻛﻮﺋﻲ‪ِ ،‬ﮬﻦ َאﮐﻦ ﻣﺎري آﮬﻴﺎن!‬
‫ِآھ ُ‬
‫ِ‬
‫ﻛﻨﮭﻦ ﮐﻲ َﺳﻠﻴﺎن َﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﺣﺎل ِאﮬﻮ ﺋﻲ روﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﭰَ ِ‬
‫ﻜﻴﻮن ﭔ ُﻜﻴﻮن ﻟﮑ ﮬﺰאرﻳﻦ‪ ،‬ﻛﻴﻮن َﻃﺒﻴﺒﺎن ﺗﻮﺋﻲ‪.‬‬
‫َ ِ‬
‫ﺣﺎذق ﮬﻮﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﻧﺎﺣﻖ ﭔﮅﻳﻦ ﭘ َ ِﭩﻴﻮن‪ ،‬ﻛﻞ ﻧﻪ‬
‫َ‬

‫‪v‬‬
‫‪170‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫ِ‬ ‫‪v‬‬
‫وﻳﭳ وﭠ ِﻲ وڃ وאٽ ِאﮬﺎﺋﻲ‪ ،‬ﺳﺎﻧﻮ ُل ِאﻳﻨﺪم ﺳﻮﺋﻲ‪.‬‬
‫دﺳﺖ ﺳﭵﮡ ﺟﻲ دאرون آﮬﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﻳﺎر َﺳﭝﻮﺋﻲ‪.‬‬

‫‪17‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻧِ ُ‬
‫ﻴﻨﮭﻦ ڏאڍي ﺳﺎن ﻻﻳﻮﺳﻲ‪ ،‬آءٌ ﺗﺎن ﮬﺎﮢﻲ ﻛﻴﺌﻦ ﻛﺮﻳﺎن؟‬

‫ﻋﺸﻖ َﺳ َﻮﻟﻮ َﺳﺮﺗﻴﻮن‪ُ ،‬ﮬﺖ َﺳﭝَﺮ ﭜﺎﻳﻮﺳﻲ‪.‬‬

‫ﺟﻮ ڏﻧﺎﺋﻮن ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﺳﻮ ﺗﺎن ﭘ َ ِ‬
‫ﻞء ﭘﺎﻳﻮﺳﻲ‪.‬‬
‫ﭘ ُﮁﻲ אﺳﺎن ﺟﺎ ﭘ َﮑﮍא‪ ،‬אدﻳﻮن ِאﺟﮭﻮ آﻳﻮﺳﻲ‪.‬‬
‫ﭜﻴﻨﺮ ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﺟﻲ‪ِ ،‬ﮬﺖ َﻃﻌﻨﻦ ﺗﺎﻳﻮﺳﻲ‪.‬‬
‫َ‬
‫ِ‬
‫ﺳﻮﺋﻲ ”ﺳﭽﻮ“ ِﺳﺮ ﺗﻲ‪ ،‬ﮬﺎﮢﻲ ُﻤﭼﻲ ﭼﺎﻳﻮﺳﻲ‪.‬‬

‫‪18‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ِﮬﻴﻨﺌ َﮍو ﮬﻮﺗﻦ ﺳﺎڻ‪،‬‬
‫ﻛﮭﮍي ﻛﺮﻳﺎن ﭔِﻲ آءٌ ﺗﺎن ﮘﺎ ﮍي!‬

‫ﺳﻨﺪيء وאٽ ﺗﻲ‪ ،‬ﭘ ُﺮزא ﻛﻨﺪﻳ َﺲ ﭘﺎڻ ُ‪.‬‬

‫َ‬ ‫وﻧﺪر‬
‫َאﭼﻲ ﻟﮙﻮ ﻣﻮن אوﭼﺘﻮ‪ ،‬ﭔﺎروﭼﻲ ﺟﻮ ﭔﺎڻ ُ‪.‬‬
‫ﺌﻲء ﺟﻮ ﻣﺎڻ ُ‪.‬‬ ‫دﻋﺎ ﻛﺮ ﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪َ ،‬‬
‫ﺷﺎل ﻣﻮﭨﻲ ُﻣ َ‬
‫ِ‬
‫ڏﮐﻲء ﮐﻲ ڏאڻ ُ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻲ‬ ‫ِوﻳ َﮍو درد ِ‬
‫ﻓﺮאق ﺟﻮ‪ ،‬ڏﻳﺌ‬
‫אﮜﮡ אﻳﻨﺪو ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺳﻮ ﺳﺮوאڻ ُ‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪171‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪19‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﺎﻟﮫ َאﺳﺎن وٽ و ِﻳﮭﻲ و ِﻳﮭﻲ‪ ،‬وو ﻳﺎر ﺳﭵﮡ‪َ ،‬‬
‫ﻛﻴَﻮ ﮘﺎ ﻴﻮن!‬

‫ﺳﻲ ﻧﻪ وﺳﺮن ﺳﺎھ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﮐﻲ‪،‬‬

‫ﻛﻴﮭﻲ!‬
‫ِ‬ ‫ﻛﻴﮭﻲ‬
‫ِ‬ ‫ﮘﺎﻟﮫ ﻛﺮﻳﺎن ﭔِﻲ‬
‫ِ‬
‫ﭔﺎﺟﮫ ﭘ َـﺌﻲ ﺗﻮن‪،‬‬
‫ﺑِ َﮭﺮ ﭔﺎروﭼﺎ َ‬
‫آءُ ﭘﮑﻲ ِﮬﻦ ِ‬
‫ﭘﻴﮭﻲ ِ‬
‫ﭘﻴﮭﻲ!‬

‫ڏﻳﻨﮭﻦ ﭔﻪ ﭨﻲ ﭼﺎر دوﺳﺖ אﺳﺎن ِﺟﻲ‪،‬‬

‫َرﻣﺰُن ﺳﺎن دل ر ِﻳﮭﻲ ر ِﻳﮭﻲ!‬

‫ﻳﺎر אﺳﺎن وٽ‪،‬‬

‫ُﮬﺞ ﮬﻤﻴﺸﻪ َ‬
‫ِﭘﺮﻳﻦ ﻧﻪ ﭤِﺞ ﭘ َﺮ ڏﻳ ِـﮭﻲ ڏﻳ ِـﮭﻲ!‬

‫ُ‬
‫ﻻﻛﻮن‪،‬‬ ‫ﻛﻴﻮ ﺑ אﮘﻲ ڏﻳﻨﮭﻦ ﺗﻨﮭﻦ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻲ وﻳ ِـﮭﻲ وﻳ ِـﮭﻲ!‬
‫َ‬ ‫دوﺳﺖ ”‬

‫‪20‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﺎر ﭼﮝﻲ ﺗﻮ ﺗﺎن ﻣﻮن ﺳﺎن ﻻﺋﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ڙي دﻟ ‪ ،‬ﻻﺋﻲ!‬
‫ِ‬
‫دوﺳﺖ دﻻﺳﻲ ﺟﻲ دردﻣﻨﺪن ڏي‪ُ ،‬ﻣﺞ ﻛﺘﺎﺑ َ َﺖ ﻛﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ ِ‬
‫ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ َאﭼﮡ ﺟﻲ ﻳﺎر ﭘﺮﻳﻦ ڙي‪ِ ،‬ﮬ ِ‬
‫ﺖ وري ﭤﻲ وאﺋﻲ وאﺋﻲ‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪172‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫‪v‬‬
‫ﻛﻴﻮ ﺳﺎﻧﻮل ﺳﺎﺋﻲ ﺳﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﭘﻨﮭﻨﺠﻲء ﮐﻲ‪،‬‬
‫َ‬ ‫وﮢﻴﻮ دل‬
‫ﺟﺎ َ‬
‫ِ ِ‬
‫ﺧ ﺧﻮﺷﻲءَ ﺟﻲ ﭘﺎرؤن אوﮬﺎن ﺟﻲ‪َ ،‬אڄ אﺳﺎن وٽ آﺋﻲ آﺋﻲ‪.‬‬
‫ُ ِ ِ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺳﺎن‪ ،‬ﭤﻲءُ َאﭼﻲ ڏ َ‬
‫ک ﭜﺎﺋﻲ ﭜﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﻳﺎر ”‬
‫ﺣﺎل ڏﺳﻲ ﻛﺮي َ‬

‫‪21‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِאﺟﮭﻲ آﻳﺎ‪ ،‬ﮐِﻠﻲ ﮔﮇﻳﺎ ﺳﻲ‪ ،‬ﺟﻦ ﺟﻲ ﻛﺎرڻ ﭘﺎﻧﮅي ﭘ ُﮁﻴﺎﺳﻲ!‬
‫ِ‬
‫ﺮאﻗﻲ‪ِ ،‬ڏﻳﻨﻬﻦ ڏُﻫﻴﻼ‪ُ ،‬אﻫﻲ ﺳﻲ ﺋﻲ وﺳﺮي وﻳﺎﺳﻲ‪.‬‬
‫ﻓ َﻠﻚ ِﻓ ِ‬
‫ﭘﺎﮢﺌ ُﻮن ﭴﺎﮢﻲ‪ ،‬ﺳﻲ ﭘﻴﻬﻲ آﻳﺎ‪ِ ،‬ﺟﻦ ﺟﻲ ﻛﺎرڻ ِﭼﻼ ﻛﻴﺎﺳﻲ‪.‬‬
‫אﺳﺎن ﭜﺎﻧﻴﻮ ﺗﻪ آرאم ﭤِﻴﻮﺳﻲ‪ ،‬ﻧﺎز ﻧﻴﮣﻦ ﺟﻲ ﻧﺎﮔَﮫ ﻧﻴﺎﺳﻲ‪.‬‬
‫وﻳﮍﻫﻲ אﺳﺎن ﺟﻲ ” َﺳ ُﭽﻮ“ آﻳﺎ ﺳﻲ‪ ،‬ﻃﺮف ﺟﻨ ﺟﻲ ﻗﺎﺻﺪ ﻛﮃﻳﺎﺳﻲ‪.‬‬

‫‪22‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﺘﺎن ﺗﻮن ﻣﻮﻧﮑﻲ ﮀﮇﻳﻦ‪،‬‬
‫ُﺳﻮﻧﮭﺎن ڙي ﺳﭵﮡ ﺟﺎ!‬

‫ڌﮢﻲء ﺟﻲ‪ ،‬ﻧﻴﺌﻲ ﻏﺮﻳﺐ ﮐﻲ ﮔﮇﻳﻦ‪.‬‬

‫ﻧﺎنء َ‬
‫ﺒﻮﺑﻦ ﺳﺎن َ‬
‫ﻧﭥﻮ ﭴﺎﮢﺎن ڏﻳﻨﮭﻦ אُﮬﻮﺋﻲ‪ ،‬ﭤﻴﻨﺪو אﻻﺟﻲ ﻛﮇﻳﻦ‪.‬‬
‫ﺟﮇﮬﻦ ﺗﻮن ﺣﺎﺿﺮ ﭤﺌ ﺣﻀﻮرﻳﻦ‪ ،‬ﻧﺎنءُ ”ﺳﭽﻮ“ ﻛﺮي ﺳﮇﻳﻦ‪.‬‬

‫‪23‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﺎڻ אﭼﮡ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﻛﻨﺪي آءٌ‪ِ ،‬ﮬ ِ‬
‫ﺖ ﺣﻴﻼ ﮬﺰאرﻳﻦ وي!‬

‫‪v‬‬
‫‪173‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﭘﺮچ ﭘﺮﻳﻦ ِڏس ﭘﺎڻ ڏي‪ ،‬ﺑِﺮھ אوﮬﺎن ﺟﻲ ﺑﻨﺪي آءٌ‪،‬‬
‫وري ﻣﺎن ﻧﮭﺎرﻳﻦ‪ ،‬وي‪.‬‬
‫ﺮﭼﻲ אﮜﮡ آءُ ﺗﻮن‪ ،‬ﭘﺎﻳﺎن ﮘﭽﻲءَ ﻣﻨﺠﮫ ﮔﻨﺪي آءٌ‪،‬‬
‫ﭘَ ِ‬
‫ﻳﺎر ﮔﮇ ﮔﺬאرﻳﻦ‪ ،‬وي‪.‬‬
‫ﺟﻴﮭﻲ ﺗﻴﮭﻲ ﮬﻮت َאوﮬﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ﭼﮝﻲ ﺳﺎ ﺗﻮڙي ﻣﻨﺪي آءٌ‪،‬‬
‫ﺳﺎ ﺗﻮن ﮀﻮ ﭤﻮ وﺳﺎرﻳﻦ‪ ،‬وي‪.‬‬
‫َאوﮬﺎن ﭔﺎﺟﮭﻮن ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻧﻴﮣﺌ ُﻮن وﮬﺎﻳﺎن ﻧﺪي آءٌ‪،‬‬
‫ﭘﻴﻮ ”ﺳﭽﻮ“ ﭘﻨﺎرﻳﻦ‪ ،‬وي‪.‬‬

‫‪24‬‬ ‫ﺌ‬
‫آﮬﻲ ﺻﺒﺢ א ﺎم‪ ،‬ﭘﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﭜ َﻼ ﭘﺎر ڏي!‬

‫ﻛﻤﺎم‪.‬‬
‫ُ‬ ‫َאﺳﺎن ﮐﻨﻴﻮ ﺗﺎن ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ‪ِ ،‬ﺳ َﺮ ﺗﻲ ُ‬
‫ﻛﻞ‬
‫ﻧﺎم‪.‬‬
‫ﺮھ ﻧﻪ ﻛﺮ ﺑﺪ ُ‬
‫دאﻧﮭﻮن ﻛﺮي درد ﻣﺆن‪ ،‬ﺑِ ُ‬
‫ﺟﻲ ﺗﻮن ﭘ ُﮁ ﮘﺎ ﮍي‪ ،‬ﻃﻠﺐ ﻧﻪ َ‬
‫ﻛﺞ ُﺎم‪.‬‬
‫آرאم‪.‬‬
‫אﮜﮡ אﭼﻦ ﭤﺎ ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﻋﺎﺷﻖ ﻛﺮ ُ‬
‫ﻛﻼم‪.‬‬
‫ُ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ َﺳﭝﻮ ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻮ‪َ ،‬‬
‫ﻛﻴﻮﺳﻲ ﻗﺒﻮل‬

‫‪25‬‬ ‫ﺌ‬

‫ﻧﺎﮬﻲ وﻳﭽﺎري ﺳﺎ َوس‪ِ ،‬ﮬ َ‬

‫ﻲء ﺗﺎ ﺑﻴﻮس آﮬﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬

‫‪v‬‬
‫‪174‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫َ‬
‫ﭘﺎر ﺟﻮ‪ ،‬ڏאﮬﺎ ﻛﻮ ﭘ َ ُﮫ ڏس‪،‬‬
‫ِﭘﺮﻳﻦ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫ﻛﺲ‪ ،‬ﻧِﻲ‪ ،‬آﮬﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫ِ‬
‫َאول آﺧﺮ آﮬﻲ ﺋﻲ‪ ،‬رאﻧﻮل ِ‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ َر ِس‪،‬‬
‫ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ وس‪ ،‬ﻧِﻲ‪ ،‬آﮬﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ﭔﺎﺟﮭﻮن ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﮘﺎ ﻴﻮن ﻧﻪ َאﭼﻦ َ‬
‫ﻛﺲ‪،‬‬ ‫َאوﮬﺎن ُ‬
‫روح َرس ﻧﻪ آﮬﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫َ‬
‫ﭜﻨﭝﻮر ﮐ َـﻨﺌ ُﻮن ﺑ َﺲ‪،‬‬
‫ﭘ ُ َﭵﺎﮢﺎن ِﭘﺮﻳﻦ ﺟﻲ‪ ،‬آﮬﻲ َ‬
‫ﺳﻮ ﺗﺎن َﭼﺲ ﻧﻪ آﮬﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﮬﻮت ﮘﺎ ﺎﺋﺞ َﮬﺲ‪،‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺗﻮن ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪َ ،‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﺎڻ ”‬
‫ﭔﻴﻮ ﻛﻮ َﺟﺲ ﻧﻪ آﮬﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬

‫‪26‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﮬﻮت אﺳﺎﻧﻮٽ ِאﻳﻨﺪא‪،‬‬
‫َ‬
‫وﭠ ِﻲ ﻧﺎل ِﭜﻲ ﻧﻴﻨﺪא!‬

‫ڏﮐﻲء ﮐﻲ ڏﻳﻨﺪא‪،‬‬
‫َ‬ ‫َﺳ َﻮ دﻻﺳﺎ َﺳﺮﺗﻴﻮن‪ِ ،‬ﮬ َﻦ‬
‫ﮔﻮ ِ ﭘﺎڻ ﮔﮇﻳﻨﺪא‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﭘﺎﭴﻴﺎﮢﻦ ﺟﻲ‪ ،‬אوڏא ِآڻ אڏﻳﻨﺪא‪،‬‬ ‫ﭘ َﮑﺎ‬
‫ﮀﻮري ﺗﺎن ﻧﻪ ﮀﮇﻳﻨﺪא‪.‬‬
‫ﻲء ﺳﺎن ﭤﻴﻨﺪא‪،‬‬
‫ﻜ َ‬‫ﻚﭤَ ِ‬ ‫ﺟﺎﻧﭽﻲ ڏﺳﺠﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ِ ،‬ﮬ ُ‬
‫وري ِ‬
‫ﭘﻮء ﻧﻪ وﻳﻨﺪא‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪175‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﭘ َ ِﺴﻲ ﺣﺎل َﺣﻘ ِ ﺟﻮ‪ ،‬ﺑ َﺪﻳﻮن ﺗﺎن ﺑﺨﺸﻴﻨﺪא‪،‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﻧﺎ ُﻧﺆ ﺳﮇﻳﻨﺪא‪.‬‬

‫‪27‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫ِﺟﻲ آﺋ ‪ِ ،‬ﭜﻠﻲ آﺋ ‪ ،‬ﻛﻴﭽﻲ ڏﭠ ُ َﻮ ﻛﺎ َﻟﮫ ﻛﺎﭤﻲ!‬

‫ِﺳﮕﮭﻮ ِﺳﮕﮭﻮ ﺗﻮن ڏﻳﺞ َﺳﻨﻴﮭﺎ‪ ،‬ڏﻳﻨﮭﻦ ﮔﮭﮣﺎ ﮀﻮ ﻻﺋ ‪.‬‬

‫ﭤﻮرא ﻻﺋ ﭤﻮ ِﮬﻦ ﭤ َﻜﻲءَ ﺗﻲ‪ ،‬ﭘ אﮜﮡ ﺟﻮ ﺗﻮن ﭘﺎﺋ ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﭘﺎڻ ُ ﺗﻮﺋﻲ ﺗ َﺌ ُﻮن ﻛﺮﻳﺎن ﻗﺮﺑﺎﻧِﻲ‪ ،‬ﺟﻮ ﮘﺎﻟﮫ ﺳﭵﮡ ﺟﻲ ﭤﻮ ﮘﺎﺋ ‪.‬‬
‫ِ‬
‫َﻃﺮﻓﺆن ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﮬﻲءَ ِ ﺎﮢﻲ‪َ ،‬ﺳﭛ ﭜﻼﺋﻲ ﭤِﻲ ﭜﺎﺋ ‪.‬‬
‫ڏ ُﻳﮫ ﺳﭵﮡ ﺟﻮ‪ ،‬ڏَﺳﻴﻮن ڏﮬﺎڙﻳﻮن‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﭤﻮ ﻛﺎ َ‬
‫ﻧﮓ אڏאﺋ ‪.‬‬

‫داﺴﺘﺎن ڏﻫون‬
‫‪1‬‬
‫ﻛﻴﭽﻴﮍא ﻛﺎﻟﮫ وﻳﺎ‪ ،‬ﻣﺎن ﭤﻲ َאﮜﮡ ﻧﮭﺎرﻳﺎن؛‬
‫ﺳﺎرﻳﻮ ُﺳﭙﺮﻳﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﮬﻨﺠﻮن آءٌ ﮬﺎرﻳﺎن؛‬
‫ﮔﻮﻧﺪر ﮔﺬאرﻳﺎن‪َ ،‬ﮬﻲ َﮬﻲ ﺳﺎرא ڏﻳﻨﮭﮍא‪.‬‬
‫‪2‬‬
‫ﻛﻴﭽﻴﮍא ﻛﺎﻟﮫ وﻳﺎ‪ِ ،‬‬
‫ﭘﻮء ﭤﻲ אﮜﮡ ﻧِﮭﺎرﻳﺎم؛‬
‫وڏيء وﻳﻞ وﻳﺎم؛‬
‫َ‬ ‫ﺎن ﻛﺎﭤﺌ ‪،‬‬ ‫ﻛ‬
‫وﭸﻲ ﭤﺎכ ﭤﻴﺎم‪ ،‬ﻛﺎﻛﻴﻮ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ۾‪.‬‬
‫‪3‬‬
‫‪v‬‬
‫‪176‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﻛﻴﭽﻴﮍא ﻛﺎﻟﮫ وﻳﺎ‪ ،‬ﺗ َﻨﮓ ُאﭠﻦ ﺗﺎﮢﻲ؛‬
‫ﮬﻮﺗﻦ ريءَ ﮬﺎﮢﻲ‪َ ،‬אﮜﮡ ﻧِﮭﺎري ﻧﻪ ﺳﮕﮭﺎن‪.‬‬
‫‪4‬‬
‫ﻛﻴﭽﻴﮍא ﻛﺎﻟﮫ وﻳﺎ‪ ،‬אﭸﺎ ﻣﻮن وﭨﺎءُ؛‬
‫ِﭘﺮﻳﻦ ﭘﭵﺎﮢﺎءُ‪ ،‬אﮜﮡ ڏﺳﻲ ﻧﻪ ﺳﮕﮭﺎن‪.‬‬
‫‪5‬‬
‫ﻛﻴﭽﻴﮍא ﻛﺎﻟﮫ وﻳﺎ‪ ،‬ﺟﺎت َאو ِ َﺟ َﺖ؛‬
‫َﮬﻲ َﮬﻲ ﮬﮣﺎن ﮬﭣ‪ ،‬אﮜﮡ ڏﺳﻲ ﻧﻪ ﺳﮕﮭﺎن‪.‬‬
‫‪6‬‬
‫ﻛﻴﭽﻴﮍא ﻛﺎﻟﮫ وﻳﺎ‪ ،‬ﺗﻮن ﭤﻲ אﮜﮡ ﻧﮭﺎرﻳﻦ؛‬
‫لء‪ ،‬رت ﮬﻨﺠﻮن ﮬﺎرﻳ ؛‬ ‫ﭔ َﮍي ﭔﺎروﭼﻦ ِ‬
‫ﺳﺎرﻳﻮن ﺳﻨﭝﺎرﻳ ‪ ،‬ﭔﺎروﭼﺎﮢﻲ ِ‬
‫ﺟﺎت ﮐﻲ‪.‬‬
‫‪7‬‬
‫وﻳ َﺌﻲ ﻛﻴﭽﻴﮍא ﻛﺎﻟﮫ‪ ،‬ﺗﻮن َאڄ ﭤﻲ ﭘ َ ﻧﮭﺎرﺋ ؛‬
‫ﻚ ﺳﻨﻮאن ﭤﻴﺎ‪ ،‬ﺗﻮ ِﮬ ِ‬
‫ﺖ ﮬﮭﮍא ﺣﺎل؛‬ ‫ﮬﻮ ﻟﻨﮕﮭﻲ ﻟ َ َ‬
‫َ‬ ‫ِ‬
‫ﺳﻨﭝﺎل‪ ،‬وﭸﻲ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ۾‪.‬‬ ‫ﺳﺎر‬
‫ﻛﻨﺪﺋﻲ َ‬
‫‪8‬‬
‫ڏﻣﺮ ڏﻳﺮ‪ُ ،‬אﭤﻲ َ‬
‫آڌيء رאت وﻳﺎ؛‬ ‫ﻛﺮي ُ‬
‫ﺗﻮن ﮐﮣﻲ وﻗﺖ ﺻﺒﻮح ﺟﻲ‪ ،‬ﭘ ُאڍ ِن ﺟﺎن ﭘ ؛‬
‫ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ۾‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﮬﻮ ُڍﻛﻴﻮ ُ‬
‫ﺳﺎٿ ﺳﻮﻳﺮ‪ ،‬وﭸﻲ‬
‫‪v‬‬
‫‪177‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪9‬‬
‫ﺳﺎٿ َﺳﻮﻳﻠﻮ ﻟ َﮇﻳﻮ؛‬ ‫ﺟﺎن ﺟﺎن ﭤِﻴَ ِ‬
‫ﮍس ﺟﺎڳ‪ ،‬ﺗﺎن َ‬
‫ڏﺳﻲ ﻣﺎڳ؛‬ ‫َאرﺗﻮ אوﺗﻲ َאﮐﻴﻮن‪ ،‬ﻣﻮﭨﻴﻮن ِ‬
‫ﻣﺎن ﺎﮢﻲءَ ﺟﻲ ِ ُﮭﺮي !‬ ‫َو ُر َورאﺋﻲ َ‬
‫وאڳ‪َ ،‬‬
‫‪10‬‬
‫אوء‪ ،‬ﭘ َﺮ ﻛﻴﭽﻦ ﮐﻲ ﻛﺎﭤـﺌ ُﻮن ﺎن؟‬ ‫ﺳﺎﮘﻲ ِ‬‫َאﮜﮡ ِ‬
‫ﭘﻮرﮬﻴﺖ ﮀﮇﻳﻮن ِ‬
‫ﭘﻮء؛‬ ‫َ‬ ‫ڏﻳﺌﻲ ﭰ َﭧ ِﻓﺮאق ﺟﺎ‪،‬‬
‫روء‪ُ ،‬‬
‫ﺳﮇ ﻛﺮﻳﻨﺪي ﺳﺎٿ ﮐﻲ‪.‬‬ ‫رאﮬﻦ ﻣﭥﻲ ِ‬ ‫ﮬﺎﮢﻲ ُ‬
‫‪11‬‬
‫ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ۾‪َ ،‬ﻣ َﻦ َ‬
‫ﻛﺮن ﺎﮢﻲ ﻳﺎد؛‬ ‫َ‬ ‫وﭸﻲ‬
‫َא ُ‬
‫ﻧﺪﮬﻮن آزאد‪ ،‬ﻛﻨﺪא ﻛﻤﻴﮣﻲءَ‪.‬‬
‫‪12‬‬
‫ﻣﺎن؛‬
‫وﭸﻲ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ۾‪ ،‬ﻳﺎد ﻛﺮن ﻣﻮن َ‬
‫ﻧﮭﻲء ۾ אرﻣﺎن‪ ،‬ﺳﺎھ وﭸﻲ ﭤﻮ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪.‬‬
‫א َ‬
‫‪13‬‬
‫ﻣﺎن ﭘﮁﻦ ﭘﻮرﮬﻴﺖ؛‬
‫وﭸﻲ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ۾‪َ ،‬‬
‫ﺗﻪ ُﮬﺌﻲ ﺎﮢﻲ ِﮬ ِ‬
‫ﺖ‪ ،‬ﭘﺎﮢﻲءَ ڍوﺋﻲ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪.‬‬
‫‪14‬‬
‫ِ‬
‫ﭘﻮرﮬﻴﺎت ﭘ ُﮁﻦ؛‬ ‫ﻣﺎن‬
‫وﭸﻲ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ۾‪َ ،‬‬
‫ِאﺋ ﭘﺎڻ ﭼﻮن‪ ،‬ﺗﻪ وﻳﭽﺎري و ﮭﻲ ﻛﺮﻳﻮ‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪178‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫‪15‬‬
‫وﭸﻲ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ۾‪ ،‬ﻛﻨﮭﻦ ﺳﺎﻋﺖ ﺳﻨﭝﺎرﻳﻦ؛‬
‫ﻣﺎن وري ﻧِﮭﺎرﻳﻦ‪ ،‬ﭜﻴﻨﺮ ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ڏي‪.‬‬
‫َ‬
‫‪16‬‬
‫ِ‬
‫ﭘﻮرﮬﻴﺖ؛‬ ‫وﭸﻲ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ۾‪ ،‬ﭘ ُﮡ ُ ﭤﻴﻨﺪي‬
‫ﺖ‪ ،‬آءٌ ُאت ﮔﻮ ﭤﻲ ﮔﺬאرﻳﺎن‪.‬‬
‫َﺟ ُﺖ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ِﺟ ِ‬
‫‪17‬‬
‫ِ‬
‫ﻣﺎن وﭠﻲ ﻧﺎنءُ ﺳﮇﻳﻦ؛‬ ‫ﻛﺮي ﭘﻮرﮬﻴﺎﺋﺖ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪َ ،‬‬
‫ِ‬ ‫ﮔﮇ ﮔَﮇﻳﻦ‪َ ،‬‬
‫ﮔﻮﻟِ ِﻦ ُ‬
‫ﭘﺎﮢﻲءَ ڍوﺋﻲ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪.‬‬ ‫ﻛ ِﻦ ِ‬
‫‪18‬‬
‫ﭘﻨﮭﻮنء ﺟﻲ‪َ ،‬א َﺻ َﻞ ﮐ َﺆن آﺋ ؛‬
‫َ‬ ‫ﭘﻮرﮬﻴﺖ ﭴﺎم‬
‫ِ‬
‫ﺳﻨﺪء ﭤﻴﺎ ﺳﺎﺋ ؛‬ ‫ﺗﻮن ﮔﻮﻟِﻦ ﺳﻨﺪي ﮔﻮﻟﮍي‪ ،‬ﮬﻮ‬
‫ﻛﺎﭘﻮ ﻛﻤﺎﺋ ‪ُ ،‬‬
‫ﻛﻠﻮ ﺳﺎري ﻛﻴﭻ ﺟﻮ‪.‬‬
‫‪19‬‬
‫ﮬﻲء אﺻﻞ ﻻﻛﻮن ِآھ؛‬ ‫ﭘﻨﮭﻮنء ﺟﻲ‪َ ،‬‬
‫َ‬ ‫ﭘﻮرﮬﻴﺎت‬
‫ﺖ ﻛﻴﭻ ۾‪ ،‬وﻳﻨﺪي ﻻﻟﻦ ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻻء؛‬ ‫ﭤِﻲ ﻛﺎﭘﺎﺋ ِ‬
‫ﺳﺎھ ﻧﻪ َאﭼﻦ ِ‬
‫ﺳﺎء‪ ،‬ﮬﻲ ﻣﺎﮢﮭﻮ ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﺟﺎ‪.‬‬
‫‪20‬‬
‫ِ‬
‫ﺻﻞ ﮐ َﺆن آﮬﻲ؛‬
‫ﺖ ﭘﻨﮭﻮنءَ ﺟﻲ‪َ ،‬א َ‬
‫ﮬﻲءَ ﭘﻮرﮬﻴﺎﺋ ِ‬
‫ﺎروﭼﻦ ﺳ !‬
‫َﺳﮛ ﻧﻪ ﻛﺎ ﺳﺎﮬﻲ‪ ،‬ﭔ َﮍﻳﻮن ﭔ َ‬
‫‪v‬‬
‫‪179‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪21‬‬
‫ﻧﮕﺎر‪ ،‬ﻛﻨﺪي ﻛﻴﭽﻴﮍن ﮐﻲ؛‬ ‫ِ‬
‫ﭼﻮٽ ﭼﮍﮬﻲ ﭼﺎ َ‬
‫ﭘﻮﻧﺪي َ‬
‫ﻛﻦ ﻗﺮﻳﺐ ﺟﻲ‪ ،‬ﮔﻮ َء ِﺟﻲ ﮔﻔﺘﺎر؛‬
‫ﭔﻴﮭﺎر‪ ،‬ﻛﻨﺪא ﭜ و ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ۾‪.‬‬
‫ﭔﺎروﭼﺎ َ‬
‫‪22‬‬
‫ﻛﻮכ ﻛﻴﺎم؛‬ ‫ﻛﻮﮬﻴﺎرل ﮐﻲ‪ ،‬ﻛﺎ ﺟﺎ ُ‬ ‫َ‬ ‫ِ‬
‫ﻛﻮھ ﭼﮍﮬﻲ‬
‫ﮘﻮڙﮬﺎ ﺟﻲ ﮘَﻠ َﻦ ﺗ َﺆن‪ ،‬ﮘَﮍَن ﺟﻴﺌﻦ ﮘﺎرﻳﺎم؛‬
‫ﭔﺎروﭼﻞ ﭔ ُﮅאم؛‬
‫َ‬ ‫ِאﮬﻲ ﺳﮇڙא‪” ،‬ﺳﭽﻴﮇﻧﻮ“ ﭼﻮي‪،‬‬
‫ﮔﻮ َﻧﺪ َر َﻏ َﻢ وﻳﺎم‪ ،‬ﺟﮇﮬﻦ ﭤﻴﺲ ﮬﻴﻜﺎﻧﺪي ﮬﻮت ﺳﺎن!‬

‫‪1‬‬ ‫ﺌ‬
‫آءُ ﻛﺎﻧﮕﺎ ﻛﺎ ﻛﺮ‪ ،‬ڙي‪ ،‬ﻣﻮن ﺳﺎن َﮬﺮ َﮬﺮ ﭘﻴﻮ ﻛﺮ‪ ،‬ڙي‪،‬‬
‫ِﻣﭡِﻲ ﮘﺎﻟﮫ ﭘﺮ َ‬
‫ﻳﻦء ﺟﻲ!‬

‫وﭸﻲ‪ ،‬אُﮬﻲ ﭘﺮﻳﻦ ﻛﮭﮍيءَ ﭘ َ ِﺮ‪ ،‬ڙي؟‬ ‫ڏאﮬﺎ ِ‬

‫ڏﭠﻮء ِ‬
‫ﻛﻲ ِ‬
‫ﻛﻲ ﺣﺎل ﭘ ُﮁﻴﺎﺋﻮن ِﮬﻦ ﺟﻮ‪ ،‬ﻛﺎ ﻛﻨﺪא وﻳﭽﺎريءَ َور‪ ،‬ڙي؟‬
‫ِ‬
‫ُ ﺟﻲ ﻣﻴﻼپ ِﺟﻲ‪ ،‬ﻛﺎ ﻛﻨﺪﻳﻦ ِ‬
‫ﭜﻴﮣﻲ ﭜ َﺮ‪ ،‬ڙي؟‬
‫ِ‬
‫آءٌ ﺗﻮﺋﻲ ﺗﺆن َﺻﺪﻗﻲ‪ ،‬ﮬﻮﺋ دوﺳﺎﮢﻲ َد ِر‪ ،‬ڙي‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﮐﻲ َﺳ ِﺮ‪ ،‬ڙي‪.‬‬
‫َ‬ ‫ِﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي ﭘﺎر ِﺟﻲ‪ِ ،‬ﺳﻚ ”‬

‫‪2‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬ ‫ﻗﺎﺻ َﺪ אوڏאﮬﻮن آﻳﺎ ‪ :‬ﭼﻲ‪ ،‬ﺟﺎﻧﻲ ِא ِ‬
‫ﻳﻨﺪء َאڄ ﺟﺎﺋﻲ!‬ ‫ﻛﺎﻟﮫ ِ‬
‫‪v‬‬
‫‪180‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫َאﺳ ﺗﺎن אوڏאﮬﻮن َאڄ آﻳﺎﺳﻲ‪ُ ،‬ﮬﺌﻦ َאﭼﮡ ﺟﺎ َﺳﻌﻴﺎ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻛﻴﭻ ُﮬﺌﻲ ﮬﻲءَ وאﺋﻲ‪.‬‬
‫ِﺳﻜ ﺳﺎرﻳﻦ ﺟﻦ ﮐﻲ‪ ،‬وو ﻣﻴﺎن‪ ،‬وא ءَ ِ‬
‫ﭘﻮء َورאﻳﺎ‪،‬‬
‫ﭤﻴﻨﺪء ڏُ َ‬
‫ک ﭜﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫َאﭼﻲ ِ‬
‫رﮬﻲ ﻣﻴﻨﮭﻦ وﺳﺎﻳﺎ‪،‬‬ ‫ڏﻳﻨﮭﻦ ﮔﮭﮣﺎ ﺗﻮ ﮬﻮت ﭘﻨﮭﻮنءَ ري‪ِ ،‬و ِ‬
‫ِ‬
‫آﺋﻲ אُڏאﮬﻮن وאڌאﺋﻲ‪.‬‬
‫ِאﺟﮭﻲ ِא ِ‬
‫ﻳﻨﺪء ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬وو ﻣﻴﺎن‪ ،‬ڏﻳﻨﮭﻦ ﮔﮭﮣﺎ َﺟﻦ ﻻﻳ َﺎ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﻛ َﻞ ﻧﻪ ﭘﻮ ِ‬
‫َ‬
‫ﻧﺪء ﻛﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ِﺳﻜﻨﺪي ﺳﺎل ﭤﻴﺎ‪ ،‬وو ﻣﻴﺎن‪ ،‬ڏﮐﻴﺎ ﻣﻮن ڏﻳﻨﮭﻦ ﻟ َﻨﮕﮭﺎﻳﺎ‪،‬‬
‫ِ‬
‫‪$‬وﭸﻲ ِﮬﻲ ُﻋﻤﺮ אﺟﺎﺋﻲ‪.‬‬

‫‪3‬‬ ‫ﺌ‬
‫ڙي ﺳﺎﭤﻴﻮ‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﻳﺎر ِﺟﻲ‪ ،‬ﻛﺎ ﮘﺎﻟﮫ َא ِﭼﻲ ﻣﻮن ﺳﺎن ﻛﻴﻮ!‬

‫ووء ِ‬
‫ووء َور َﻳﻮ؟‬ ‫ﻛﻲ ﻳﺎر אﺳﺎ ﻮ‪ ،‬ﭔ ُﮅي ﺳﺎ ِ‬ ‫آﮬﻲ ِ‬
‫آرאﻣﻲ ِ‬
‫ﻨﺪ ﭤِﻴﺎن ﮬﻮت ﺳﺎن‪ ،‬ﺗﺎ ﻛﺎج ﺳﭝﻮ ﻣﻮن َﺳﺮ َﻳﻮ!‬ ‫َ‬
‫ﮬﻴﻜ َ‬ ‫ﺟﻲ‬
‫ﭔﻴﮭ َﺮ ﻣﻮن ﺳﺎن ﻛﻴﭻ ڏي‪ ،‬ﻛﻲ وﮐﺎن ﭔﻪ ﭨﻲ ﮀﻮﻧﻪ ﭜ َﺮ َﻳﻮ!‬
‫َ‬
‫ڏوٺ ڏورאﭘﻮ ﻳﺎر ﺳﭵﮡ ﺗﻲ‪َ ،‬ﻣﺘﺎن ﻛﻮ ﭘﺎ ِﻧﮅﻳ َﻮ ڌَر َﻳﻮ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻮ َﺳﮛ ُﺳﮣﮡ ﺳﺎن‪ ،‬ﮘﻮڙﮬﺎ ﺳﻮ ﮘﺎري ﮘﺮ َﻳﻮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﻮز ”‬

‫‪4‬‬ ‫ﺌ‬
‫وﭸﻲ ﭘ َﮑﺎ ﭘ ُﮁﺎﺋﻴﺞ‪ ،‬ﺗﻮن ﺳﺎﭤ ِﻲ ڙي‪ ،‬ﺳﭵﮡ ﻳﺎر ﺟﺎ!‬
‫‪v‬‬
‫‪181‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ِﮬﻲ ﺗﺎن ﺣﺎل َﺣﻘ ِ ﺟﻮ‪ ،‬وﭸﻲ ﺳﺎرو ُﺳﮣﺎﺋﻴﺞ‪.‬‬
‫ِﮬﻲ ﻧﻴﺎﭘﻮ ﻧﻴﻨﮭﻦ ﺟﻮ‪ ،‬وﭸﻲ ﭘﺎﻧﮅي ﭘ َ ُﮭﭽﺎﺋﻴﺞ‪.‬‬
‫ﭘﺎﻧﺪ ﮘﭽﻲءَ ۾ ﻳﺎر ﮐﻲ‪ ،‬ﭘﺎرؤن ﻣﻮن ﭘﺎﺋﻴﺞ‪.‬‬
‫ﺑِ َﮭﺮ ﭔﺎروﭼﺎ وري‪ ،‬وو‪َ ،‬אﭼﻲ ِو ِرھ وﺳﺎﺋﻴﺞ‪.‬‬
‫ﻛﻲ ﭼﮝﻮ ﭼﻮאﺋﻴﺞ‪.‬‬ ‫ﺳﭽﻮء“ ڏي ﮐﻨﺌ ُﻮن ُﺳﭙﺮ َ‬
‫ﻳﻦء‪ِ ،‬‬ ‫َ‬ ‫”‬

‫‪5‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﻧﻴﮡ ﭤﺎ ﻧِ َ ِ ‪َ ،‬ﮬﺮ َﮬﺮ ﺣﺒﻴﺐ ڏي!‬

‫دل ﺟﻮش ۾ ﺧﺮوش‪ ،‬אﮐﻴﻮن روز رت ُرﺋﻦ‪.‬‬

‫ِ‬
‫ﺧﺪאء ﺟﻮ‪ِ ،‬دﻳﺪאن دﻳﺪאر َ‬
‫ﻛ َﺮن‪.‬‬ ‫ُﺷﻜﺮ آھ‬
‫ﭘﺎرؤن ﻳﺎر ﻟ َﮏ ﮬﺰאر‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ِﻣ َﮭﮣﺎ ڏﻳ َﻦ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺳﭛ َﺳﮭﺎﻳﺎ‪ ،‬ﭜﻴﻨﺮ ﭜ َ ِﻠﻲ َﭼﻮن‪.‬‬
‫َ‬ ‫ِﺳ َﺮ ﺗﻲ ”‬

‫‪6‬‬ ‫ﺌ‬
‫رﮬ َ ِאﺋ َﭼﻮن‪َ ،‬אڄ אﮜﮡ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ِאﻳﻨﺪא!‬

‫ﺗ ُﻮن ﻛﻴﺌﻦ وﺳﺎرﻳﻦ ﺗ َﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﺟﻲ ﺗﻮ ﮔﮭﮣﻮ ﭘ ُ َﮁﻦ‪.‬‬

‫در ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ دوﺳﺖ ُאﮬﻲ ﺋﻲ‪ ،‬אڄ ﭤﺎ ِאﺟﮭﻲ َא َﭼﻦ‪.‬‬
‫ﻧﻮر ﮐ َ ِﮣﻲ ﻛﺮي‪ ،‬אوڏא ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ َאڏن‪.‬‬
‫ﭘ َﮑﺎ ﭘﺎ َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻨﺪي ﺣﺎل ِﺟﻲ‪ ،‬ﺳﺎري ﺧ َ َﻦ‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪182‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫‪7‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻃﺒﻴﺐ ﻋﺸﻖ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ!‬
‫ُ‬ ‫دאرون ﭔﻴﻮ ﻧﻪ ڏﺋ ‪ ،‬آﮬﻲ‬

‫دﭔﻠﻴﻮن دאرونءَ ﺳﻨﺪﻳﻮن‪ ،‬ﻣﻮﭨﻲ ﻧﺎل ﮀﻮ ﻧِﺌ َ ؟‬

‫ﮘﺎﻟﮫ ِאﮬﺎﺋﻲ ﻋﺎﺷﻘﻦ ِﺟﻲ‪ ،‬ﮬﻲءَ ِ‬
‫ﻻء ﺳﺎن ِﮬﻨﺌ َ ‪.‬‬
‫ِ‬
‫אوڏ ُﻧﮭﻦ אوﻻﻧﭝﻮ آﺋ َﻴﻮ‪ ،‬ﮀﻮ و َﻳﭳ ڏي وﺋ َ ؟‬
‫َرک ”ﺳﭽﻮ“ ڙي ﺳﻮز ﺳﻴ ۾‪ ،‬ﺗﺎن ﺗﻮن ’ﺳﭽﻮ‘ ﭤﺌ ‪.‬‬

‫‪8‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﺎد אﮬﻲ ﻣﻮن ﮐﻲ آﻳ ُﻮن‪ ،‬ﻛﻴﺌﻲ ﮘﺠﮭﻴﻮن ﺟﻲ ﮘﺎ ﮍﻳﻮن!‬

‫َאوﮬﺎن ﺟﻲ ﺑﻪ َאﭼﮡ ﺟﻮن‪ ،‬ﭤﻴﻮن وري ِﮬﺖ وאﻳﻮن‪.‬‬

‫ورھ وﭸ ﻛﻴﺌﻦ ﻻﻳﻮن؟‬
‫درد ﻣﻨﺪيءَ ﺟﻲ دل ﮐﻲ دﻟ ‪ُ ،‬‬
‫ﻧﺎنءُ ﺳﺎﺋ َء ﺟﻲ ﺳﮭﮣﺎ ﺳﺎﺋ ‪ِ ،‬ﭼ ُﺖ ﻧﻪ وڃ ﻣﻮن ﺗﺎن ﭼﺎﻳﻮن‪.‬‬
‫آءُ ﺗﻪ ڏﻳﻨﮭﮍא ﮔﮇ ﮔُﺬאرﻳﻮن‪ِ ،‬ﮬﺖ وﻳﭡﺎ ُ‬
‫ورھ وﺳﺎﻳﻮن‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻲ ڏي ﻧﻪ ڏﺳﻮ‪ ،‬ﺟﻮ ِﮬﺖ ﭤﺎ َﺳ َ‬
‫ﻨﺪو ﺳﮇאﻳﻮن‪.‬‬ ‫َ‬ ‫وﮬﻦ ”‬
‫ڏ َ‬

‫‪9‬‬ ‫ﺌ‬
‫دوﺳﺖ ﮐﻲ دאﻧﮭﻮن ُﺳﮣﻲ‪َ ،‬ﻣ َﻦ ِﻣ َﮭﺮ ﻛﺎ ﻣﻮن ڏ ُﻧﮭﻦ ﭘﻮي!‬
‫َ‬

‫درد ﻣﻨﺪن ﺟﻲ َد َر אُﺗﻲ‪ ،‬ﭤﻮ ﻛﺎﻧﮓ ﻻﮐِﻴﮣﻮ ﻟ َﻮي‪.‬‬

‫ﭘﺎر ﺟﺎ‪َ ،‬ﭼﺸﻤﻦ ُאﺗﻲ وﻳﮭﻮ َﭼﻮي‪.‬‬
‫ﭘﻴﻐﺎم ﭘﺮﻳﻦ َ‬
‫َ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ آﮬﻲ אُﻛﻨﮉﻳﻮ ﮔﮭﮣﻮ‪ ،‬ﭤﻮ رאﻧﺪ روﺋﮡ ﺟﻲ َروي‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪183‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ِﺳ َﺮ ﭜ َ ِﺮ אﺳ אﻳﮇאﻧﮭﻦ َאﭼﻮن‪ ،‬ﻳﺎ ﻛﻲ אوري אﻳﻨﺪءُ אوﮬﻲ؟‬
‫ﻚ ﺳﻮز ﮐﺆن‪ ،‬ﭘﻴﻮ ﻣﺎڻ ُ ﺒﺖ ﺟﻮ َﻣﻮي‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ َﺳﺪא ِﺳ َ‬

‫‪10‬‬ ‫ﺌ‬
‫ُ ُﻣ َ‬
‫ﻜﺎ ﻣﻮن ڏي وري‪ ،‬אڄ ڏوٺ ڏورאﭘﺎ ِڏﺋﻲ!‬
‫ِ‬
‫ﻳﺎر ﺟﺎ‪ ،‬ﭔﻮ ﭔ َﮅ ُ ﭔﺎﻧﮭﻮن ﭔﺌﻲ‪.‬‬
‫ُﺳﮣﻲ َﺳ ِﻨﻴﮭﺎ َ‬
‫ِ‬
‫دل دﻳﺮي ڏي دوﺳﺖ ﺟﻲ‪ ،‬وﮬﻨﺪو ِא َ‬
‫ﻧﮭﻲء وﻳﻠﻲ وﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ وﺳﺎرﻳﻮ ﻛﻴﺌﻦ َאﭤﺌﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ﭘﺮت ﺗﻮﺳﺎن ﭘﺌﻲ‪.‬‬
‫ﻛﺌﻲ‪.‬‬ ‫وﭼﺆن‪ ،‬ڏس ڏﻳﻨﮭﻦ وﻳﺎ ﮔﺬري َ‬
‫ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ אﺳﺎن ﺟﻲ َ‬
‫ِ‬
‫ﻣﻮن ﺗﺎن ﻛﻴﻮن ﺗﻮ ﺳﺎڻ ﺟﻲ‪ ،‬ﺳﺎﻧﭝﺞ ”ﺳﭽﻮ“ ﮘﺎ ﻴﻮن َﺳﺌﻲ‪.‬‬

‫‪11‬‬ ‫ﺌ‬
‫َא ُڄ َא ِﮜﮡ ِאﺟﮭﻲ آ َ ‪ ،‬ﭘ َﺮدﻳﺴﻲ ﮔﮇ ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬

‫ﺟﻨ ﺳﺎن ﻻ َ ‪.‬‬

‫ﭘﻴﮭﻲ ﭘﮑﻲ آﺋﻴﺎ‪ ،‬ﻟﻨﺆ ِ‬
‫ِ‬
‫ﻛﻮڙﻳﻦ ﻗﺎﺻﺪ ﻛﻴ א‪ ،‬ﮬﻮﺗﻦ ﭘﺎر َﮬﻼ َ ‪.‬‬
‫لء ﭘ َﻨﮅڙא‪ ،‬ﺳﻲ وא َء ِ‬
‫ﭘﻮء ورא َ ‪.‬‬ ‫ﭘ ُ ِﮁﻴﻢ َﺟﻦ ِ‬
‫אُﻧﮭﻦ ﻛﺎرڻ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ِ ،‬ﺳ َﺮ ﺗﻲ َ‬
‫ﺳﻮر ﺳﮭﺎ َ ‪.‬‬
‫ﻧﮓ אُڏא َ ‪.‬‬
‫لء ﻛﺎ َ‬ ‫ﺳﻴﺌِﻲ ”ﺳﭽﻮ“ آﺋﻴﺎ‪َ ،‬ﺟﻦ ِ‬

‫‪12‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻧﺎﮬﻲ ڏورאﭘﻮ ﻛﻮ ڏﻳﮡ אوﮬﺎن ﮐﻲ‪ ،‬ﻳﺎر ﺗﻮ ﺳﺎن ُﻣﻨﮭﻨﺠﻲ زאري!‬
‫‪v‬‬
‫‪184‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬ ‫ِ‬
‫روز َאزل ﮐﺆن ﭼﺎڙﮬﻴﺌﻲ אﺳﺎن ﺗﻲ‪ُ ،‬‬
‫ﺑﺎر ﺑﺮھ ﺟﻮ ﺑﺎري‪.‬‬
‫ﻳﺎر אوﮬﺎن ﺟﻲ ﻳﺎري‪.‬‬
‫ﺻﺎﺣﺐ ﺳﺎرﻳﺎن‪َ ،‬‬ ‫َ‬ ‫ﺟﺎﭤﻲ ﻛﺎﭤﻲ‬
‫ِ‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن ﮘﺎﻟﮫ َאوﮬﺎن ِﺟﻲ‪ ،‬ﭔِﻲ وאﺋﻲ ﻣﻮن ﺗﻪ وﺳﺎري‪.‬‬
‫وروﮬﻦ وאري‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻣﻨﺪيء ﺳﺎن‪ ،‬ﻛﻨﮭﻦ ڏﻳﻨﮭﻦ دﻟ ‪ ،‬ﻛﺮ ﻛﺎ‬ ‫َ‬ ‫درد‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻲ ﺳﺎري‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺣﺎل َא َ‬
‫ﺣﻮאل ِﺟﻲ آﮬﻲ َאوﮬﺎن ﮐﻲ‪ُ ،‬ﺳﮅ ”‬

‫‪13‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫آءٌ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﺳﺎرو ﻋﺎ ﭴﺎﮢﻲ‪ ،‬ﻳﺎر ﭼﮝﻲ ﺗﻮ ﺗﺎن ﻻﺋﻲ‪ ،‬وو!‬
‫ِ‬
‫ﻛﺮ َאﭼﮡ ِﺟﻲ وאﺋﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬ ‫ﮔﮭﻮرﻳﻮ ﭘﺮﻳﻦ ﭘﺮدﻳﺲ אوﮬﺎن ﺗﺆن‪َ ،‬‬
‫ِ‬
‫ﻨﺪﻳ َ َﻮ ِﺳﻚ َ ﺎﺋﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬ ‫َאﻧﺪر َאﺳﺎن ﺟﻲ ﻳﺎر ﺳﭵﮡ وي‪َ ،‬ﺳ ِ‬
‫ِ‬ ‫ﻃﺮف אﺳﺎن ﺟﻲ َ‬
‫ﺷﺎل אوﮬﺎن ِﺟﻲ‪ ،‬ﭤﺌﻲ ورڻ ﺟﻲ وאﺋﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ِﻣﮭﮣﺎ ڏﺋﻲ ﭤﻮ ﻟﻮכ ِﻣﮍﻳﻮﺋﻲ‪ ،‬دوﺳﺖ ﺗﻮ ﺗ َﺌ ُﻮن دل ﭼﺎﺋﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬
‫ِ‬ ‫َ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ِﺟﻲ ﻳﺎر ﭘﻴﺎرא‪ ،‬ﺗﺎن ُﺳﮅ ﺳﭝﺎﺋﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﺷﺎل ”‬

‫‪14‬‬ ‫ﺌ‬
‫آءٌ ﭔﺎ ِﻧﮭﻲ ﺗ ُﻮن ﺳﺎﺋ ‪ ،‬وي‪،‬‬
‫ﭽﻲء ۾ ﻛﭙﮍو!‬
‫ﭘﺎ ﭘﺎ ُﻧﺪ ِﮘ َ‬
‫َ ِ‬
‫ﻛﺎﺋ ‪ ،‬وو‪.‬‬ ‫ﻃﺮﻓ َﺆن ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﻳﺎر ﭘﻴﺎرل‪ ،‬ﻛﺎﻧﮓ َאﭼﻦ َﻣﻦ‬
‫ِ‬
‫ﻣﮭﺮ ﭘ َ َﻮﺋﻲ ﻛﺎ‪ ،‬ﭤﻮرא ﻣﻮن ﺗﻲ ﻻﺋ ‪ ،‬وو‪.‬‬
‫ﻧﺎﻧﺆ ﻣﻮﻻ ﺟﻲ َ‬

‫‪v‬‬
‫‪185‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫ِ‬ ‫‪v‬‬
‫روز אزل ﮐ َﻨﺌ ُﻮن ﺗﻨﮭﻨﺠﮍي آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﻏ ﻧﻪ ﻣﻮن ﮐﻲ ﭜﺎﺋ ‪ ،‬وو‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻲ‪ ،‬ﭘ ُﻣﺒﺎرכ ﭘﺎﺋ ‪ ،‬وو‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﮬﻜﮍي ﺳﺎﻋﺖ אﮜﮡ ”‬

‫‪15‬‬ ‫ﺌ‬
‫אُﮬﻲ אﮜﮡ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ آﻳﺎ‪ ،‬وو‪َ ،‬ﺟﻦ ﻛﺎڻ ﺳﻲ ِﭘ َ ﭘ ُﮁﺎ َ ﭤﻲ!‬

‫ﭘ َﮑﻲ َאﺳﺎن ﺟﻲ ِ‬
‫ﭘﻴﮭﻲ آﻳﺎ‪ ،‬ڏﻳﻨﮭﻦ ﮔﮭﮣﺎ ﺟﻦ ﻻﻳﺎ‪ ،‬وو‬
‫ﺟﻦ ﻛﺎڻ ﺳﻲ ﭘﻮﭤﻴﻮن ﭘ َﭩﺎ ﭤﻲ‪.‬‬
‫ﺟﻦ ِ‬
‫لء روز ﻧﮭﺎر رאﮬﺎن‪ ،‬ﻣﻮﻻ ﺳﻲ ﺐ ﻣﻼﻳﺎ‪ ،‬وو‬
‫ﺟﻦ ﻛﺎڻ ﺳﻲ ﺳﺎﭤِﻲ َﺳﻨﭝﺎ ﭤﻲ‪.‬‬
‫ِﮬ َﻦ ﻏﺮﻳﺐ ﮐﻲ ﮔﮇ ﻧِﻴَﮡ ﺟﺎ‪ ،‬ﻛﻴﺎ ﺳﻲ ﺳﭵﮡ َﺳﻌﻴﺎ‪ ،‬وو‬
‫ﺟﻦ ﻛﺎڻ ﺳﻲ ﻛﺎﻧﮓ ُאڏא ﭤﻲ‪.‬‬
‫ﺮאﻗﻲ ﻟ َﻨﮕﮭﻴﺎ אﺳﺎن ﺗﺆن‪ ،‬روﺋﻨﺪא دوﺳﺖ ﮐِﻼﻳﺎ‪ ،‬وو‬
‫ڏﻳﻨﮭﻦ ِﻓ ِ‬
‫ﺟﻦ ﻛﺎڻ ﺳﻲ ڏﮐﮍא ﻟﻨﮕﮭﺎ ﭤﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫رﮬﻴﺎ آﮬﻦ روح ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﺗﻲ‪ ،‬ﻓﺎﺋ َﻖ ﺟﺎ ﻓﺮﻣﺎﻳﺎ‪ ،‬وو‬
‫ﺟﻦ ﻋﺸﻖ ﺟﺎ ﺳﺒﻖ ﭘ َﮍﮬﺎ ﭤﻲ‪.‬‬
‫دل ”ﺳﭽﻴﮇﻧﻲ“ ﺟﻲ ﺗﻲ َאﺻﻠﺆن‪ ،‬ﮬﺎديءَ ُﺣ َ‬
‫ﻜﻢ َﮬﻼﻳﺎ‪ ،‬وو‬
‫ﺟﻦ ﻛﺎڻ ﺳﻲ ِورھ وﺳﺎ ﭤﻲ‪.‬‬

‫‪16‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﮇﮬﻦ َאﻻﺟﻲ אﻳﻨﺪﻳﻦ‪ ،‬ﭘﻴﮭﻲ ﭘ ُﮁﮡ ﭘﻨﮭﻮن َ‬
‫ﻳﺎر!‬

‫‪v‬‬
‫‪186‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﭘﺎڻ ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ِ‬
‫ﭘﺎﮢﮭﻲ‪ ،‬ﺳﺎڻ ﻏﺮﻳﺐ ﮔﮇﻳﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬
‫ﺳﺎﻣﮭﺎن‪ ،‬אوري َ‬
‫ﺷﺎل َאڏﻳﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬ ‫ﭘ َﮑﺎ ﭘ َﮑﻦ ُ‬
‫ِאﮬﻮ َאﭤﻢ آﺳﺮو‪َ ،‬ﮀﭙَﺮ ﺗﺎن ﻧﻪ َﮀﮇﻳﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬
‫ﺳﮓ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ در ﺟﻮ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﻧﺎﻧﺆ ﺳﮇﻳﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬

‫‪17‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِאﮬﻲ ڏورאﭘﺎ ڏﻳﺌﻲ‪ ،‬ﻣﻮﭨ ِﻲ ُﻣﻜﺎ َ‬
‫ﻳﺎر ﻣﻮن ڏي!‬
‫ِ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ وﺳﺮي ﺗﻮ وﻳﺌﻲ‪.‬‬ ‫ﮬﻮء ﺟﺎ ﮘﺎ ﮍي ﻛﺎﻟﮫ ﻛﺌﻲ ﺳﻮن‪ِ ،‬‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫َאﺳﺎن ﭔﺎﺟﮭﻮن‪ُ ،‬ﺳﮡ ڙي ﺳﺎﺋ ‪ ،‬ڏﻳﻨﮭﻦ ﮔﺬאرﻳ َ َﻮ ﻛﻴﺌﻲ؟‬
‫ِ‬
‫ﻛﮭﮍن ﮘﺎ ۾ ﺗﻮن ﺗﺎن آﮬ ‪ِ ،‬ﭘﺮت ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﺗﻮ ﺳﺎن ﭘﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﺖ ﮬﻴﺌﻲ‪.‬‬ ‫ﭣ ﭘﺎﻧﮅن ﺟﻲ‪ ،‬ﺗﻪ ﺣﺎل אﺳﺎن ِﮬ ِ‬
‫َﭼﺌﻲ ُﻣﻨﺠ ﭤﻮ َﮬ ِ‬
‫ِ‬
‫ﻳﺎر َﺳﭝﻴﺌﻲ‪.‬‬‫ڏوھ ﮔَﻨﺎھ‪ُ ،‬وو‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﺎ ﺑ َﺨﺸﺎ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ڙي‪َ ،‬‬
‫َ‬

‫‪18‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ُﻣﺮﻛﮡ ﺳﺎن ﺗﻮن‪ِ ،‬‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ﻣﺎري وﺋ !‬
‫ِ‬
‫ﻛﻴﺌﻲ ﭘ ُﭵﻨﺪي ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﻣﻮﭨِﻲ ڏورאﭘﻮ ﭤﻮ ﻣﻮن ﮐﻲ ِڏﺋ ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫ﻳﺎر وﭸﻲ ِאﺗﻲ ﻳﺎ ِ‬
‫ﻛﻲ ﭤِﺌ ‪.‬‬ ‫دوﺳﺖ ﺗﻮﺋﻲ ﮐﻲ‪َ ،‬‬
‫َ‬ ‫آءٌ ِאﻳﻼزڻ‬
‫ِ‬
‫آءٌ ُﻣﺌﻲءَ ﺗﺎ ﮔﮭﻮري ﺟﺎﻧِﻲ‪ ،‬ﺳﺪאﺋ ﺳﻮ ﺗﻮن ﺗﺎن ِﺟﺌ !‬
‫ﻲء ِﺎﮢﻲ ﻧﺎل ﻧﻪ ﻧِﺌ ‪.‬‬
‫ﻛﮭﮍﻳ ﮘﺎ ﻴ ﻳﺎر ﺳﭵﮡ وي‪ِ ،‬ﮬ َ‬
‫ِ‬
‫آﮬﻲ ”ﺳﭽﻮ“ ﺟﺌﻦ ﻳﺎر ﺗﻮﺋﻲ ﺳﺎن‪ُ ،‬ﮬﺞ ﺗﻨﮭﻦ ﺳﺎن ﺗﻮن ﭜﻲ ﺗِﺌ ‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪187‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪19‬‬ ‫ﺌ‬
‫آءُ وري ﺗﻮن ﺗﺎن و ُﻳﮫ‪ ،‬ﺳﭵﮡ‪،‬‬
‫ﺗﻨﮭﻨﺠﮍي آﮬﻴﺎن!‬
‫آءٌ ﺗﺎن ِ‬

‫آﮬﻮن ﻋﺎﺷﻘﻦ ﺟﻮ ُﺳﮣﻲ‪َ ،‬ﮀ ِﮇ ﭘﺮﻳﻦ ﺗﻮن ﭘ َﺮڏ ُﻳﮫ‪.‬‬

‫ﭘ َﮑَﻦ ﭔﺎﭔﺎﮢﻦ ۾‪ ،‬آءُ ِﭘﺮﻳﻦ ﺗﻮن ُ‬
‫ﭘﻴﮫ‪.‬‬
‫אﺻﻞ ﻻﻛﻮن آﮬﻲ‪ِ ،‬ﮬﻲءُ ڏאﮬﺎ ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ ڏ ُﻳﮫ‪.‬‬
‫ﺳﺎﮢﻴﮫ‪.‬‬
‫ُ‬ ‫ِ‬
‫ﺳﺎرء‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﭼﻮي ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬آءُ‬

‫‪20‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫ﮔﮭﻮري ﺟﺎﻧﻲءَ ري ُﺟﺪאﺋﻲ‪،‬‬
‫ﮬﻮء ِ‬
‫ﮬﻮء!‬ ‫ﮬﻮء ِ‬ ‫ُ‬
‫ﮔﮇ ﮔﮭﺎرﻳﻮن‪ِ ،‬‬
‫ِ‬
‫ﻣﻌﻠﻮم ﺗﻮﮐﻲ ﭘﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺳﺎﺋ ﺳﺎ ﮘﺎﻟﮫ ﺳﭝﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫َ‬
‫ﺷﺎل َ‬
‫ﻛﻨﻦ ﺳﺎن ﻧﻪ ُﺳﮣﺎن‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ وﭸﮡ ﺟﻲ وאﺋﻲ!‬
‫ﺗﻮ ﺳﺎن ِﮀﻨﮡ ﻛﺎرڻ ﺗﺎن‪ ،‬ﻳﺎر ﻧﻪ ﻣﻮن ﻟ َﮍھ ﻻﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﭔ َﻦ وﮀﻮڙي ﺟﻲ ِ‬
‫ﺷﺎﮬﻲ دﻟ َ ‪َ ،‬ور ﺳﺎن ﮔﮇ ﮔﺪאﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﮬﻮ ﻣﻴﺎن ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺳﺎﺋ ﺗﻮن ﮔﮇ ﺳﺪא ﺋﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﺎڻ ”‬

‫‪21‬‬ ‫ﺌ‬
‫אﮬﻲ ﭔﮍﻳﻮن‪ ،‬ﭔﺎروﭼﺎ‪َ ،‬אڄ אﮜﮡ ُﻣﻨﮭﻨﺠﻲ אﻳﻨﺪא!‬

‫‪v‬‬
‫‪188‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﮬﻲءَ ﺷﺮﻳﻜﺖ ﻛﺎ ﻛﻨﺪي‪َ ،‬אڙي ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﺳﺎﺋﻦ ﺳﺎڻ‪،‬‬
‫ﻧﻴﺎﮢﻲ ﺗﻦ ِﺟﻲ‪ ،‬ﺟﺎ ﭘ ُﺮﺟﮭﻲ ڏﭠ ُﻢ ﭘﺎڻ‪،‬‬
‫ﻧﺎﮬﻴﺎن ﺛﺎ ِ‬
‫ﻧﮭﻨﺠﻲ‪ُ ،‬אﮬﻲ ﺻﺎﺣﺐ ﺳﮇﻳﻨﺪא‪.‬‬
‫ﭔﺎ ِﻧﮭﻲ ﻛﺮي ﭘﺎ ِ‬

‫ُאﭤﻲ وﻳﭡﻲ ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻴﻮن‪ ،‬ﮬﻦ وאﺗﻴﻮن وروﻧﮭﺎن‪،‬‬

‫ڏﻳﻦ َﺳﭝﻴﺌﻲ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﻟﮑ ﭤﻴﻮن ﻟﻮﮬﺎن‪،‬‬
‫ِאﮬﻮ َאﭤﻢ آﺳﺮو‪ ،‬ﮔﻮ ِ ﮔﮇ ِﭜﻲ ﮔﮇﻳﻨﺪא‪.‬‬

‫ﮐِ َ ﺟﻮن ﻣﻮن ﮐﻲ ﺧ אن‪ ،‬آﮢﻲ ﭘﺎ َ‬

‫ﻧﮅيء ﭘﮭﭽﺎﻳﻮن‪،‬‬
‫ورڻ َ ﺟﻮن وאﻳﻮن‪،‬‬
‫ﮬﻴﻮن ﮬﻮﺗﻦ ﺳﻨﺪﻳﻮن‪ ،‬ﮬﻴﮇي َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺟﻦ ﺟﻮ آﮬ ‪ ،‬ﺳﻲ َﮀﻦ ﻧﻪ ﮀﮇﻳﻨﺪא‪.‬‬

‫‪22‬‬ ‫ﺌ‬
‫وﭸﻲ ﻛﺎ ِﻣﻨﺖ ﻛﺮي‪،‬‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﻳﺎر ﮐﻲ‪ ،‬وو!‬

‫ﮬﻮ ﺳﺪאﺋ ﺳﺎن ُﻣﻮن‪ ،‬ﭘﺮﻳﻦ ﻧﻪ وﭸﻮ ﭘ َﺮي‪.‬‬

‫ﺣﺎل ﺎﮢﻲءَ ﺟﻮ ڏﺳﻲ‪ ،‬وري ﺳﻮ ِ‬
‫ﭘﻮء َوري‪.‬‬
‫دوﺳﺖ ﺟﻲ‪ ،‬אﮐﻴﻮن ﺗﺎن آب ﭜ َﺮي‪.‬‬
‫َ‬ ‫وﭠﻲ ﻛﺎ دאﻣﻦ‬
‫ﺳﺎرﻳﻮ ﺗﻮﮐﻲ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ِ ،‬ﮬﺖ َﻣﺮ ِﻳﺾ َﻣﺮي‪.‬‬
‫ريء ”ﺳﭽﻮ“ ﻧﻪ ﺳﺎھ َﺳﺮي‪.‬‬
‫ُرﺳﮡ ﻧﻪ ﺗﻦ ﺳﺎن‪ ،‬ﺟﻦ َ‬

‫‪v‬‬
‫‪189‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪23‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻟ َﭥِﻲ َﮬ ِ‬
‫ﻼﻛﻲ ِ‬
‫ﮬﺎﮢﻲ‪ ،‬دوﺳﺖ وﺳﻲ ُﻣﻨﮭﻨﺠﻲ وﻳﮍﮬﻲ!‬

‫ﻛﻴَﻮ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﭘﺮﻳﻦ ﭘﺎﮢ َﺆن ِ‬

‫ﭴﺎﮢﻲ‪.‬‬ ‫ﻛﻮﭠﻲ َ‬
‫ريء‪ِ ،‬ﭘﻨﺒﮍﻳﻦ ﻣﺎن ِ‬
‫ﭘﺎﮢﻲ‪.‬‬ ‫ﻧﺎﺣﻖ אوﺗﻴﻢ ﮬﻮت َ‬
‫ِ‬
‫ﺟﻮﮘﻴﺎﮢﻲ‪.‬‬ ‫ﻻء‪ ،‬ﺟﻴﮇﻳﻮن ڙي‪،‬‬‫ﺳﻲ ﺋ ِﻲ آﻳﺎ ُﮬﻴَ ِﺲ ﺟﻨ ِ‬
‫ﺳﮛ ُﺳ ِ‬
‫ﭹﺎﮢﻲ‪.‬‬ ‫وﭠﻲ وﻳﮭﺎرﻳ َﺌﻮن و ﮭﮍو‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺳﻮ َ‬

‫داﺴﺘﺎن ﻴﺎرﻫون‬
‫‪1‬‬
‫َאڻ ُﻣ ِﻠﮭﻲ آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﭔﺎﻧﮭﻲ ﭔﺎروﭼﻦ ﺟﻲ؛‬
‫آﮬﻦ ۽ دא ُﻧﮭﻦ ﺳ ‪.‬‬
‫ﺳﭛ َﮀﭙَ ُﺮ ﮀﺎﻳﺎن‪ُ ،‬‬
‫‪2‬‬
‫َﮬﻲ وﭸﻲ ﮬﻲ ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ُ ،‬ﭼﭙﺎﺗ ِﻲ َﭼﺎﻳ ُﻮن؛‬
‫ﺸﻖ ﺟﻮن‪.‬‬ ‫آﮬﻮن دאﻧﮭﻮن ِﻋ َ‬ ‫ُﻣﻨﮭﻦ ڏﺋﻲ آﻳﻮن‪ُ ،‬‬
‫‪3‬‬
‫رאت ﻲ وﻳﺎ ر ُﻳﭻ‪ ،‬ﺎﮢﻲءَ ﮐﺎن ﻧﻜﺮي؛‬
‫ُ‬
‫ﻛﻴﭻ؛‬ ‫ﻛﺎﻛﻴﻮن ﮬﺎﮢﻲ ﻛﻴﺌﻦ ﻛﺮﻳﺎن‪ ،‬ﺟﻮ ﻛﺎڏي ﭤﻴﮍم‬
‫ﭘ َ َﺮ ﭘﻴﻮ ﭘﻨﮭﻮنءَ ﺳﺎن ُ‬
‫ﭘﻴﭻ‪ ،‬ﺳﻮ אﺗﻲ رﮬﮡ ﻧﻪ ڏﺋﻲ‪.‬‬
‫‪4‬‬
‫َﺳﮭﻲ ﺟﺎن ﻧﻪ ُﺳﺘ َء‪ ،‬ﺟﻮ ﮐ ُﮍכ ﭔ ُﮅي ﮐ ُ ِ‬
‫ﮍﻛﻲ وﭸ ؛‬
‫‪v‬‬
‫‪190‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ُ‬
‫ﻛﻮڙي ﻛ אﭤ ؛‬ ‫ﻧﮕﻦ ﺟﻮن ﭔ ُﮅي‪ ،‬ﺗﻮن ُ‬‫ِﭼﭩﻴﺎن ﭼﺎ ِ‬
‫ُ‬
‫ﻏﺎﻓﻞ ِﮬﮇ ﮔﭥ َء‪ِ ،‬‬
‫ﺳﭛ ﭘ َ ِﺮ ”ﺳﭽﻴﮇﻧﻮ“ َﭼﻮي‪.‬‬
‫‪5‬‬
‫ﭘﺎﻧﮅﻳﻦ ﮐ َﻨﺌ ُﻮن ﭘ ُﮁﻲ‪ ،‬ﭤﻲ ﭘ َ َﮫ‪ ،‬ﭘﺮ َ‬
‫ﻳﻦء ﺟﺎ ﭘﻴﭽﺮא؛‬
‫ﻲء ﻻﻟ َﻦ ِ‬
‫ﻻء ﻟ ُﮁﻲ؛‬ ‫َﺳ ِﮭﻠﻲ ”ﺳﭽﻴﮇﻧﻮ“ ﭼﻮي‪ِ ،‬ﮬ َ‬
‫ِ ِ ِ‬ ‫ُ‬
‫ووء وאﺋﻲ وאت ۾‪.‬‬ ‫ﻛﮁﻲ‪َ ،‬אﭤﺲ ووء‬ ‫ﻛﻨﮭﻦ ﺳﺎن ﻛ‬
‫‪6‬‬
‫ﻛﻮھ؛‬
‫َ‬ ‫ﻻﮬﻴﻮن ُﭼﻨﺞ ِﺟﻴﻮن‪ ،‬ﻛﻮڙﻳﻦ ِآﮬﻦ‬
‫ﭼﺎڙﮬﻴﻮن ِ‬
‫ﮀﻮھ؛‬
‫ڏﺋﻲ ﻣﮭﭩﺎن ﺒﺖ وאرﺋ ‪َ ،‬ﮀﭙَ ُﺮ ڏאڍي َ‬
‫روھ؛‬ ‫ﻧﺎﮔﮫ ﻧِ َﺴ ِ‬
‫ﺖ ﻧﻴﻨﮭﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﭤﺎ رﺋﺎرن َ‬
‫ﻧﺪوھ‪َ ،‬ﻣﺘﺎن ﺗﻮن ﻣﺎﻧﺪي ﭤِﺌ ‪.‬‬
‫َאﭼﻲ ﻣﻨﺠﮫ َא َ‬
‫‪7‬‬
‫ﻻﮐﻮن ﻻﮐ ﻟ َ ﱠ‬
‫ﻚ‪ ،‬ﻧﺒ ڻ ﻧﻪ ﭤﻴﺎ؛‬
‫رאﮬﻦ אُﺗﻲ رכ؛‬
‫ﻛﻮڙﻳﻦ ِآﮬﻦ ﻛﻴ א‪ُ ،‬‬
‫ﺣﻖ‪ِ ،‬ﮬﻲ ﺳﺎرو ڏوﻧﮕﺮ ڏورﻳﺎن‪.‬‬
‫َﮬﻲ َﮬﻲ ﻛﺎرڻ ﱠ‬
‫‪8‬‬
‫ووء وאﭨ َﮍﻳﻦ ﺗﻲ؛‬ ‫روﺋ ِﻲ ﮬﺎرﻳﺎن َرت‪ِ ،‬‬
‫ووء ِ‬
‫ﺟﻴﮇﻳﻮن ﻛﺎرڻ َﺟﺖ‪ ،‬ﺳﺎرو وﻧﺪر ووڙﻳﺎن‪.‬‬
‫‪9‬‬
‫َאﭼﺞ آر ِﻳﺎﮢﻲ‪ ،‬ﺗﻮن وري ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ۾؛‬
‫‪v‬‬
‫‪191‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺮٽ وﮬﻲ ِ‬
‫ﭘﺎﮢﻲ؛‬ ‫آن ري َאﮐ َﮍﻳ َﻦ ﻣﺆن‪ ،‬ﭤﻮ ﭘ َ ِ‬
‫ِ‬
‫ﮬﺎﮢﻲ‪ ،‬ﮬﻲءَ ﻧﺎﻻﺋﻖ ﻧﻮאزﻳﻮ‪.‬‬‫ﮬﻮت َא ِﭼﻲ ِ‬
‫‪10‬‬
‫ِ‬
‫ﭘﻮرﮬﻴﺖ ﭘﺎڻ ﺳﺎن؛‬ ‫ﮬﻮت ﻧﻪ ﮀﮇﻳﻮ ِﮬ ِﺖ‪ ،‬ﻧِﻴﻮ‬
‫ﻛﻤﻴﮣﻲء ﮐﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ريء ﭔﻲ ﻛﺎ ِﭼ ِ‬
‫ﺖ‪ ،‬ﻛﺎﻧﮭﻲ‬ ‫ﺗﻮ َ‬
‫‪11‬‬
‫ﻋﻤﺮ َאﺟﺎﺋﻲ ﮔﺬري‪ ،‬ﻛﺎرڻ ِﻣﭡﻲءَ ُر ِ‬
‫وء؛‬
‫ﻛﺮ َور وﻳﭽﺎريءَ ِﺟﻲ‪.‬‬ ‫ﺧﺎم ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ِ‬
‫ﺧﻮء‪َ ،‬‬
‫‪12‬‬
‫ﺟﺎت‪ ،‬ﭼﮝﻲ ِ‬
‫ﺟﺎت َﺟ ِﺟﻲ؛‬ ‫َﺟ َﺖ ﻣﻮﭼﺎري ِ‬
‫ِ‬
‫وאﺋﻲ ﺗﻦ ِﺟﻲ وאت‪ ،‬ﺳﺪא َאﭤﻢ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪.‬‬
‫‪13‬‬
‫ِ‬
‫ﺖ ﭘﻨﮭﻮنءَ ﺟﻲ‪ ،‬آﮬﻲ َאﺻﻞ ﮐﺆن ِﮬﻲ؛‬‫ﭘﻮرﮬﻴﺎﺋ ِ‬
‫ﺟﻴﮇﻳﻮن َﺟ َ ري‪ ،‬وﻳﭡﻲ ِو ُ‬
‫رھ وﺳﺎﺋﻴﺎن‪.‬‬
‫‪14‬‬
‫آﮬﻲ ﻛﻮﻧﻪ ُ‬
‫ﻏﺮض‪ ،‬ﺒﻮﺑﻦ ﮐﻲ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ؛‬
‫ڏﻳﮡ ِﺳ ُﺮ ُ‬
‫ﻓﺮض‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺳﻨﺪن َﺳ ِ‬
‫ﭧ ۾‪.‬‬
‫‪15‬‬
‫ﺳﺎر؛‬
‫ﻟﻮﮬﻲ ﻻ ﻏﺮﺿﻲ‪ُ ،‬ﺳﭙ ﻳﺎن ِﺟﻲ َ‬
‫ﻣﺎرڻ ِ‬
‫لء ُﻣﺸﺘﺎق ﺟﻲ‪ ،‬آﮬﻲ ﮐﻲ ﻣﺮﺿﻲ؛‬
‫‪v‬‬
‫‪192‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﭧ ۾‪ ،‬آﮬﻲ ﻓﻘ ن ِ‬
‫ﻓﺮﺿﻲ؛‬ ‫ِﺳﺮ ڏﻳﮡ ﺗﻨﮭﻦ َﺳ ِ‬
‫ﻧﺎنء ﺟﻮ‪.‬‬
‫ﻛﮇﮬﺎن ﻛﻮ ﻗﺮﺿﻲ‪َ ” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫‪16‬‬
‫ﭘﻴﺲ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﭘﻴﭻ‪ ،‬ﭘﻨﮭﻮن ﻛ ﮀﮇﻳﺞ ﻣﻮن؛‬
‫ﭔﺎﻧﮭﻲ ﻛﺮي ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬وﭸﻲ ﭔﺎﻧﭝﮡ ﮐﻲ وﻳﭻ؛‬
‫َﻣﺮ ﻛﻤﻴﮣﻲ ﻛﻴﭻ‪ ،‬ﭘﻮرﮬﻴﻮ ﭔﺎﻧِ ِﮭﻦ ﺟﺎن ﻛﺮي‪.‬‬
‫‪17‬‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻛﻮھ ﮐﻲ؛‬
‫َ‬ ‫ﻛﺎﻣ ِﮡ‬ ‫روﺋﻲ ڏﻧﻮ رﻧﮓ‪ ،‬ﻛﻮ ﺟﻮ‬
‫ﺳﻮ َ ﮧ َﺷﻔﻖ ﺳﺎن ﭤﻴﻮ‪ُ ،‬ﺳﺮﺧﻴﺎن ﺳﺎرو ﺳﻨﮓ؛‬
‫ﻜﻮت ۾‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﻧﻴﻨﮭﻦ ﻧِ َﺴﻨﮓ‪ ،‬ﭘﻴﻮ ﻮرو ُﺳ‬
‫‪18‬‬
‫אُﭤﻲ ﻛﻤﺮ ﭔﻨﮅ‪ ،‬ﻟﻮچ‪ ،‬ﺗﻪ َ ُﺳﭙﺮﻳﻦ؛‬
‫ﮬﻮﺗﺎﮢﻦ ﺟﻮ ُ‬
‫ﮬﻨﮅ‪ ،‬ڏﺳ َאﮐﮍ ِﻳﻦ ﺳﺎن‪.‬‬ ‫ِ‬
‫‪19‬‬
‫َ‬
‫ﻣﺎرڳ ﺟﻲ ﻣﺮﻳﻦ‪ ،‬ﭤﺌﻲ ﻗﺪر ﻛﻴﭽﻴﮍن؛‬ ‫ِﻣﻠﻲ‬
‫ﭤﻮرو وڏو ﺗ َ ِﻦ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ َאﭼﮡ ﺟﻮ ﭤﺌﻲ‪.‬‬
‫‪20‬‬
‫ِﻣ َﮭﺮ َﻣﻪ ِ‬
‫ﻻھ ﻣﭥﺎم‪ ،‬آءٌ אوﮬﺎن ﺟﻲ آﮬﻴﺎن؛‬
‫ﻛﻴﺎم‪ ،‬ﺳﻲ ﭔ ُﮅي ﭔﺎروﭼﺎ ورﻳﻦ‪.‬‬‫ﻛﺎﻣﻞ َﺳ َﮇ َ‬
‫ِ‬ ‫ﺟﻲ‬
‫‪21‬‬
‫‪v‬‬
‫‪193‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﭔﺎﻧﭝﮡ ﺟﻲ ﭔﺎﻛﺎر‪ ،‬ﭔ ُﮅي ﭔﺎروﭼﻮ آﺋﻴﻮ؛‬
‫وﮢﻜﺎر؛‬
‫َ‬ ‫ور وﺳﺎرج ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬ﺟﺎ وאﻗﻒ ﻧﻪ‬
‫َ‬
‫ِﺳﮕﮭﮍي ﺞ ﺳﻨﭝﺎر‪ ،‬ﺳﺎﺋ ءَ ﻟﮗ ”ﺳﭽﻮ“ ﭼﻮي‪.‬‬
‫‪22‬‬
‫َﺳﺮوאﮢﻦ ﻣﻮن ﺳﺎڻ‪ ،‬ﭜ َﻠﺆن ﭜ َﻼﺋ ِﻲ َ‬
‫ﻛﺌﻲ؛‬
‫ﺟﻦ ﺟﺎﮘﺎﻳﻮ ﺟﻮش ﮐﻲ‪ ،‬آءٌ אُﺗﻦ ﻗﺮﺑﺎڻ؛‬
‫ﭔﺎروﭼﺎﮢﻮ ﭔﺎڻ ُ‪ ،‬ﺗﮇﮬﻦ ﻟﺆن ﻟﺆن ﻣﻨﺠﮫ ﻟﮙﻲ وﻳﻮ‪.‬‬
‫‪23‬‬
‫ﻛﻢ؛‬
‫ُ‬ ‫ِ‬
‫ﻛﺎر ﻧﻪ‬ ‫ﭜﻴﻨﺮ ﮬﻦ ﭜﻨﭝﻮر ۾‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ‬
‫َ‬
‫َאﭤﻢ آريءَ ﭴﺎم ﺳﺎن‪ ،‬دوﺳ َء وאرو ُ‬
‫دم؛‬
‫ﻏﻢ‪ ،‬ﭘﺮ ُﺳﮏ ”ﺳﭽﻮ“ ﭤﻮ ﭜﺎﻧﺌﻴﺎن‪.‬‬
‫ﻣﺎﮢﮭﻦ ﻟﻴﮑﻲ ُ‬
‫‪24‬‬
‫ﻛﻴﭽﻴﮍن ﻣﻮن ﻛﺎﻟﮫ‪َ ،‬אﭸﺎ وڙ وڏא ﻛﻴﺎ؛‬
‫אُن ﺟﻲ ﻛﺎرڻ ﻛﺎﻛﻴﻮن‪ ،‬ﻛﻨﺪﻳﺲ ﻛﺎف َ‬
‫ﻛﺸﺎل؛‬
‫َﮬﻲ َﮬﻲ ِﮬﻦ ﺟﻲ ﺣﺎل‪ ،‬ﺟﻮ ﮬﮭﮍא ﮬﻮت وﺳﺎرﻳﺎن‪.‬‬
‫‪25‬‬
‫ﻋﻤﺮ َאﺟﺎﺋ ِﻲ ﮔﺬري‪َ ،‬ﮬﻲ َﮬﻲ ﮬﮭﮍي َ‬
‫ﺣﺎل؛‬
‫ﺗﺎﺋ َאڄ ﻧﻪ ﻣﻮن ﭤ ِﺌﻲ‪َ ،‬ﺳﻨﺪي ﮬﻮت ﺳﻨﭝﺎل؛‬
‫ﻛ َ‬
‫ﺸﺎل؛‬ ‫ﻣﻮن ﮐﺎن ﭘﮁﻦ ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬ﻛﺎﻓ َﻦ ﺟﺎ َ‬
‫َ‬
‫ﻛﻤﺎل‪ ،‬ﻛﺎ َور وﻳﭽﺎريءَ ﺟﻲ ﻛﺮﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﻗﺮب‬
‫ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫‪v‬‬
‫‪194‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫‪26‬‬
‫ﻋﻤﺮ אﺟﺎﺋﻲ ﮔﺬري‪ ،‬ﮬﮭﮍא ﺣﺎل ﭤﻴﺎم؛‬
‫ﭼﭙﺎﺗﻲء ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬وﭨﺆن ﮬﻮت وﻳﺎم؛‬
‫َ‬ ‫ُﭼﭗ‬
‫ﮬﻮ ﺟﻲ ڏوﻧﮕﺮ ڏאﮐﮍא‪ ،‬ﭰﻮﻟﮡ َﺳﭛ ﭘﻴﺎم‪،‬‬
‫َאڄ ﺻﺒﺢ אﻳﻨﺪאم‪ ،‬ﻛﻨﺪא ور وﻳﭽﺎريءَ ِﺟﻲ‪.‬‬
‫‪27‬‬
‫وﻧﺪر ۾ ِوﻳﮭﺎن‪ ،‬ﭰﻮﻟﻦ ﭘﻴﻮن ﭘﺮﻳﻦءَ ﮐﻲ؛‬
‫ﻧﺎل َﺟﻨ ﻧﻴﻨﮭﺎن‪ ،‬ﮬﻮت ِﺗﻨ ﺟﻲ َ‬
‫ﮬﻨﺞ ۾‪.‬‬ ‫ِ‬
‫‪28‬‬
‫ﺮٽ ﮬﻮت ﭘﻨﮭﻮنءَ ﮐﻲ‪ ،‬آﮢﻲ ﻋﺸﻖ ﻛﻴﻮ؛‬‫ﭘَ ُ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ َﺳ ُ‬
‫ﮓ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﮬﮭﮍن ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻦ ﺳ ‪.‬‬
‫‪29‬‬
‫ﺎﮢﻲء ﺗ َـﺌ ُﻮن؛‬
‫َ‬ ‫ِﻣﮭﺮ َﻣﻪ ﻣﭥﺎن ﻻھ‪ ،‬ﻣﻮن ﺗﺎن‬
‫ِﮬﻲءَ ڏﮐﻮﺋﻲ ِ‬
‫ڏאھ‪َ ،‬אڻ ُﻣﻠﮫ آﮬﻲ آﻧﮭﻨﺠﻲ‪.‬‬
‫‪30‬‬
‫ِﻣ َﮭﺮ َﻣﻪ ﻣﭥﺎن ﻻھ‪ ،‬آءٌ אوﮬﺎن ﺟﻲ آﮬﻴﺎن؛‬
‫َ‬
‫ﻛﺎﻣﻞ َﺳﮇ ﻛﻴﺎم‪ ،‬ﺳﻲ ﭔ ُﮅي ﭔﺎروﭼﺎ ورﻳﻦ‪.‬‬ ‫ﺟﻲ‬
‫‪31‬‬
‫ﺟﻴﮭﻲ ﺗﻴﮭﻲ ﺣﺎل ﺳ ‪ ،‬ﭘﺎڻ ُ وﺟﮭﮡ ﻣﻮن ِ‬
‫ﭘﻨﮅ؛‬
‫روﺋﻲ ﭘ َﻮڻ ر ِﻧﺪ‪ ،‬ﭘﭡﻲءَ ﭴﺎم ﭘﻨﮭﻮنءَ ﺟﻲ‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪195‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪32‬‬
‫َﮬﻲ ﮬﻮﺗﺎ ﺗﻮ ﺳﻨﺪي‪َ ،‬א وڙڻ َ ﺟﮭﮍي ﻧﺎﮬﻴﺎن؛‬
‫ﻣﺎن ﺎﮢﻲ ﻧﺎل ﻧﺌ ‪.‬‬
‫ﺣﺎل ﭘﺴﻲ ﻣﻮن ﮬﻲ‪َ ،‬‬
‫‪33‬‬
‫وڏيء وﻳﻞ ِوﻳﻮم؛‬
‫َ‬ ‫ُ‬
‫ﺳﺎٿ ﺳﻮﻳﻠﻮ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪،‬‬
‫ﮬﻮت ِﭘﻴﻮم؛‬
‫وﻧﺪر ﺟﻲ وﮢﻦ ۾‪ ،‬ﭰﻮﻟﮡ ُ‬
‫ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻦ ِ‬
‫لء‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﭤﻴﻠﮡ ﭤﺮ ﭤِﻴﻮم‪ ،‬ﮬﺎﮢﻲ‬

‫‪1‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ِآھ‪َ ،‬אﭼﮡ ﺟﻮ وڏو آﺳﺮو!‬

‫ﺟﻮڙي ﮀﮇ ‪ ،‬وو‪ ،‬ﺟﺎﺋﻴﻮن‪ ،‬ﻣﻴﺎن َאﻻ‪ ،‬ﻟﺆن ﻟﺆن ۾ ِ‬

‫ﺗﻮﻻء!‬
‫ﻣﺒﺎرכ ِ‬
‫ﭘﺎء‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫אﮜﮡ آﺳﺮوﻧﺪ ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن َאﻻ‪ ،‬ﭘ‬
‫ﺟﮇﮬﻦ ﻛﮇﮬﻦ ﭤﻮ ڏﺳﺎن‪ ،‬ﻣﻴﺎن َאﻻ‪ ،‬ﺗﻮﮐﻲ ِ‬
‫ﺟﺎء ِﺎء‪.‬‬
‫ﻛ ُﺟﮍي ﭔﻴﻮ ِﺟﻲءَ ۾‪ ،‬ﻣﻴﺎن َאﻻ‪ ،‬ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﻲ ِﺳﻚ ِ‬
‫ﺳﻮאء‪.‬‬
‫ﭤﻮ ﮔﺬאري ﮔﻮﻧﺪرﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن َאﻻ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﻲ ِ‬
‫ﺳﺎء‪.‬‬

‫‪2‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻟﮙﻲءَ دل ﺟﻮ دאرون‪ِ ،‬‬
‫ﻧﺎھ ﻛﻮ ڍوﻟﮡ ﭘﻴﺎرא!‬

‫ﻋﺸﻖ ﺟﻮن وאﭨﺎن‪ ،‬ﭔ َﺮن ﻻﭨﺎن‪ ،‬ﺗﻨﮭﻦ َﻣﺆن ﻧﻜﺮن درد ﺟﻮن ﮀﺎﭨﺎن‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﭘﻮء ﭤﻴﻮن ﭘ َﻮن ﮬﻲ ﭘ َﭽﺎرא‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪196‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﻋﺸﻖ ﻣﻨﺠﮭﺎرؤن ِאﮬﻲ آﮬﺎن‪،‬‬
‫َ‬ ‫ﻋﺎﺷﻖ ﭤﺎ ﻛﻦ درد ﺟﻮن دאﻧﮭﺎن‪،‬‬
‫ُرﺋﻦ אُﮬﻲ زאرو زאرא‪.‬‬
‫ﮘﭽﻲء وچ ﭘ َﻠﺆ ﭘﺎﺋ ‪،‬‬
‫َ‬ ‫آءٌ ﺗﺎن ﭔﺎﻧﮭﻲ‪ ،‬ﺗﻮن ﺗﺎن ﺳﺎﺋ ‪ ،‬ﭘﺎﻧﺪ‬
‫אﭼﮡ ﺟﺎ ﻛﺮ ﻗﻮل ﻗﺮאرא‪.‬‬
‫ﮘﺎ ﻴﻮن ﻣﻮن ﺳﺎن ﺗﻮ ﺟﻲ ﻛﻴﻮن‪ ،‬ﻣﻮر ﻧﻪ ﻣﻮﻧﮑﻲ وﺳﺮي ﺳﻲ وﻳﻮن‪،‬‬
‫ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﻳﺎد آ ﻳﺎرא‪.‬‬
‫دم دم ِ‬
‫ﮬﻴﻜﺮ ﻣﻮن ﮐﻲ ﺟﺎﻧِﻲ ﺟﻴﺎرﻳﻮ‪ ،‬ﮘﺎ ِﻦ ﺗﻨﮭﻨﺠﻦ ﮘُﺠﮭﻦ ﮘﺎرﻳﻮ‪،‬‬
‫وﺻﻞ ﺟﺎ ﻛﺮ وري وאرא‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺗﻮن ﺗﺎن ﭤ ِﻲءُ ﻧﻪ ﻣﺎﻧﺪو‪ِ ،‬ﭘﺮﻳﻦ ﺗﻨﮭﻨﺠﻮא� آﻧﺪو‪.‬‬

‫‪3‬‬ ‫ﺌ‬
‫َאدﻳﻮن ڙي َאڄ ِآھ‪،‬‬
‫َאﺳﺎن ُ ﺟﻮ ﻣﻴﻠﻮ!‬

‫دﻟ ِﺳﻜﻨﺪي ڏﻳﻨﮭﻦ ﭤﻴﺎ‪ُ ،‬ﺳﭙ ﻳﺎن ﺟﻲ ِ‬

‫ﺳﺎء‪.‬‬
‫ﺟﺎء ِﺎء‪.‬‬
‫ﻓ َﻨﺎ ﻛﻴﺎﺋﻮن ﻓﺮאق ﮐﻲ‪ ،‬ﭔ ُﮅو ِ‬
‫ڏک ﻟﻨﮕﮭﻴﺎ ُﺳﮏ آﺋﻴﺎ‪ ،‬ﻟﮙﮍي ﭤﮅڙي ِ‬
‫وאء‪.‬‬
‫ﺟﻨﮭﻦ ﺳﺎﻋﺖ ﮔﮇﻳﺎ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺳﺎ ”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎﻋﺖ ُﺳ ِ‬
‫ﮭﺎء‪.‬‬

‫‪4‬‬ ‫ﺌ‬
‫وﭸﻦ َאﻻ‪ ،‬ﻛﻨﮭﻦ در ڏﻳﺎن دאﻧﮭﮍي‪ ،‬ﭜﻠﻮ ﭜﻠﻮ!‬
‫ﮬﻮت َ‬
‫ﻣﺎرﻳﻮ َ‬

‫‪v‬‬
‫‪197‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﺎﻛﻴﻮن‪ ،‬ﻛﮇﮬﻦ ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﻣﻨﺖ َﻣﭹﻦ‪َ ،‬אﻻ‪.‬‬
‫ﺳﻮر َﺳ َﭹﻦ‪َ ،‬אﻻ‪.‬‬
‫ﭘ ُﭡﻲءَ ﭘﻴﺲ َﺟﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﺳﻲ ِﭜﻲ َ‬
‫ﻛﺮ ﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﭜ و ﺗﺎن ﻧﻪ ﭜ َﭹﻦ‪َ ،‬אﻻ‪.‬‬
‫دﻋﺎ َ‬
‫אﮬﻮ َאﭤﻢ آﺳﺮو‪ ،‬ڏﻳﻨﺪא آب אُ َﭸﻦ‪َ ،‬אﻻ‪.‬‬
‫روح ﺗﻪ ﮐﺎنءُ ُر َﭸﻦ‪َ ،‬אﻻ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﮭﻤﻲ ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ُ ،‬‬

‫‪5‬‬ ‫ﺌ‬
‫ُﮬﺘ َﺌﺆن ُ‬
‫ﮬﻮت َﮬﻠﻲ‪ ،‬ڙي‪ ،‬دوﺳﺖ دﻻﺳﻮ ڏﻳﻨﺪو!‬

‫وﺟﮭﺞ ﻛﻢ ﻛﺮ ﺗﻲ‪ ،‬ﭔﻲ ﮘﻮ ﻛﺎ َم ﮘﻠﻲ‪،‬‬

‫ﭡﻲء ﺗﻮ אﻳﻨﺪو‪.‬‬
‫ﭘﺎﮢﮭ ﭘ ُ َ‬
‫ﭘ َﮑﺎ ﭘ َﮑﻦ ﺳﺎﻣﮭﺎن‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﻣﺎڳ ِﻣﻠﻲ‪،‬‬
‫אوڏא آﮢﻲ َאڏﻳﻨﺪو‪.‬‬
‫روح ر ِ ‪،‬‬
‫َאﭼﮡ ﺳﻨﺪي ُאن ﺟﻲ‪ ،‬وﻳﻨﺪو ُ‬
‫ﻳﺎﮢﻲء ﭤﻴﻨﺪو‪.‬‬
‫ﭤﻮرو ﭤﻮر َ‬
‫ﺟﺎ ﮘُﺠﮭﻲ ﮬﻮﺗﻦ َﻣ َﻦ ۾‪ ،‬ﺳﺎ ﺳﺎﭤ ِﻦ ﮘﺎﻟﮫ َﺳﻠﻲ‪،‬‬
‫ﭘ ُﻨﮭﻞ ﭘﺎڻ ﺳﺎن ﻧﻴﻨﺪو‪.‬‬
‫ﭘﻨﮭﻨﺠﻲء ﺳﺎن ﺗﻮ ﭘﺮﻳﻦ‪ِ ،‬א َ‬
‫ﻧﮭﻲء ﭜ َﺖ ِﭜﻠﻲ‪،‬‬ ‫َ‬ ‫ﻣﮭﺮ‬
‫َ‬
‫ڙي ”ﺳﭽﻮ“ ﻧﺎنءُ َﺳﮇﻳﻨﺪو‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪198‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫‪6‬‬ ‫ﺌ‬
‫ذري ذري َ‬
‫ﻛﻦ َﭼﺸﻤﺎن ُﭼﻮر‪،‬‬
‫ﻧِ אﺳﺎن ﮐﻲ ﭤﻴﻮن َوﮬﻠﻮر!‬

‫ﻛﺮن ﭤﻴﻮن‪ ،‬دﻳﺪن ﺟﻮ آﮬﻲ ﮬﻲ دﺳﺘﻮر‪.‬‬‫ﺗ َﻦ َﻣﻦ ﺳﭛ ﺗﺎرאج َ‬

‫ﺧﻮﻧﻲ وﺗ َﻦ ﺧﻴﺎل ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﺳﺎن‪ ،‬ﮐ َ ِ‬
‫ﺴﻦ ﺷﮭﺰאدن َﺷﻌﻮر‪.‬‬
‫ﻨﺼﻮر‪.‬‬‫ﻧﺎز ﻧﻴﺎز ﺳﺎن ِﮬﻜﻲ وאري‪ ،‬ﭼﺎڙﮬﻦ ﺳﻮ َء ﺗﻲ َﻣ ُ‬
‫ﻛﻠ ُﻮر‪.‬‬
‫ﻛﻦ َ‬ ‫ﻛ ِﻴﻔﻲ ڏאڍو َ‬
‫ﺳﺎڻ ڏﺳﮡ ﺟﻲ ﻣﺸﺘﺎﻗﻦ ﺳﺎن‪َ ،‬‬
‫ﻛ ِﺮن ﻓ َﺘ ُﻮر‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﻛ وﻳﭽﺎرو آﮬﻲ‪ ،‬وﺟﮭﻦ ﭰ ي دل‪َ ،‬‬

‫‪7‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻟﮙﻴﻮ ﺟﻲ َאدﻳﻮن!‬
‫ﭘﺌﻴﻮ ُﺳﮅ ﺳﻮرن ﺟﻲ‪ ،‬وو‪ِ ،‬ﻋﺸﻖ َ‬ ‫ِ‬
‫ﭘﺎﮢﮭﻲ َ‬

‫ﺳﺎري ﺧ وﭸﻲ ﺗ َﻦ ﮐ َﻨﺌ ُﻮن ﭘ ُﮁﺠﻮ‪ ،‬ﺟﻲ ِو ِرھ ﺳﭵﮡ ﺟﻲ وڍﻳﻮن‪.‬‬

‫ﻟﻮכ אﮘﻴﻮن‪ ،‬ﺟﻲ ِآﮬﻦ ڏﮐ َﻦ ﺟﻮن ڏَڌﻳﻮن‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻛ ﻟِﻜﻦ ﺳﻲ‬
‫ﻛﻮﻛﺎن ُאﮬﻲ ﻟ َﮏ ﻛﻨﺪﻳﻮن‪.‬‬
‫ﻣﺴﺎﻓﺮ ﭤﻴﺎ َﺟﻨ ﺟﺎ‪ُ ،‬‬
‫ُﺐ ِ‬
‫ور َھ وﻟﻮﭨﻴﺎ ﺟﻲ وﮬﻨﺪﻳﻮن ﺗ َﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﻧﻴﮣﺆن ﻧِ َ ﺟﻮن ﻧﺪﻳﻮن‪.‬‬
‫ِ‬
‫ِ‬
‫ﭘﺎرؤن ِﭘﺮﻳﻦءَ ﺟﻲ ﺳﮣﻮ ﺳﭝﻴﺌﻲ‪ ،‬ﻟﻮכ ﭜ َ ِﻠﻲ ڏي ﺑ َﺪﻳﻮن‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻮن َﻣﺪﻳﻮن‪.‬‬
‫َ‬ ‫אﮘﻴﻮن ﭘﻮﻳﻮن ﺳﭛ ﻣﻌﺎ ﻛﻴﻮن‪ ،‬ﺗﻨﮭﻦ ﺐ ”‬

‫‪8‬‬ ‫ﺌ‬
‫אوري آڻ ﺳﻲ אوري‪ ،‬ڙي א�‪ ،‬ﺟﻨ ﻛﺎڻ ِﺳﻜﻴَﺲ ﺳﺎل!‬
‫‪v‬‬
‫‪199‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ڏس ﻧﻪ ﻣﻮن ﮐﻲ ﻛﻮ ڏﺋﻲ‪ ،‬ڏﻳﮫ رﮬﻴﺲ آءٌ ﺗﺎن ڏوري‪.‬‬
‫ُ‬
‫وאٽ ﺟﻨﮭ ﮐﺆن ﻟﻨﮕﮭﻴﺎ‪ ،‬ﮔﮭﻮري ِﮬ َ‬
‫ﻲء ﺟﻨﺪڙي ﮔﮭﻮري‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻜﻲء ﻛﻨﮭﻦ ﭤﻮري‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﮬﻴﻜﻨﺪ ﺗﻮن ﻛﺮ ﮬﻮت ﺟﻲ‪ ،‬ﺳﺎڻ ﭤ َ‬
‫َ‬
‫ﭼﺎכ وﺟﮭﻲ ِﭼ ُﺖ ﭼﻮري‪.‬‬ ‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻮ ﺗﻨﮭﻦ ڏﮬﺎڙي‪ ،‬وﻳﺎ‬
‫َ‬ ‫ﺳﺎھ ”‬

‫‪9‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﺎر ُﻣﻨﮭﻨﺠﺎ!‬
‫ڏﻳﻨﮭﻦ ﭘ ُﭵﺎﮢﺆن آﺋ ‪ ،‬ﭜﻠﻲ آﺋ ‪ ،‬ڙي َ‬

‫ﮬﻮت ﭔﺎروﭼﺎ‪ ،‬ﭘ َ ﺟﻲ َאڄ ﭘﺎﺋ ‪ِ ،‬ﭜﻠﻲ ﭘﺎﺋ ‪.‬‬

‫אﮜﮡ אﺳﺎ ﻲ َ‬
‫ﭘ َﺮي אﺳﺎن ﮐﺆن ﻳﺎر ﭘﺮﻳﻦ ڙي‪ ،‬ڏﻳﻨﮭﻦ ﮀﻮ ﻻﺋ ‪ ،‬ﻛﻴﺌﻦ ﻻﺋ ؟‬
‫ﻠﻲء ڏﻧﮭﻦ ﭜﺎﺋ ‪ ،‬ﮀﻮ ﭜﺎﺋ ؟‬
‫ڏوھ ڏﻧﮕﺎﻳﻮن ﻳﺎر ﺳﭵﮡ ڙي‪ ،‬ﻛﻴﺌﻦ ﭜ ُ َ‬
‫ﻜﻲء ﺗﺆن ﭤﻮ ﭼﺎﺋ ‪ ،‬ﻛﻴﺌﻦ ﭼﺎﺋ ؟‬ ‫َ‬ ‫ﮬﻴﺌﻦ ﻧﻪ ﮔُﮭﺮﺟﻲ ﻳﺎر ﺗﻮﮐﻲ‪ِ ،‬ﭼ ُﺖ ُﭼ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻲ ﺗﻮن ﻣﺎﺋ ‪ ،‬ﭜﻠﻲ ﻣﺎﺋ ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻛﺮﺳﻲء ﺗﺆن َאﭼﻲ ُאﺗﺎﮬ ‪َ ،‬ﻣﻦ ”‬
‫َ‬ ‫َﻋﺮش‬

‫‪10‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﻲ ﭘﺎﻧﮅي ﭘﻴ َ‬
‫ﻐﺎﻣﻦ‪َ ،‬אﻻ‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﺟﻲءُ ﺟﻴﺎرﻳﻮ!‬

‫ِﮬﻲ ﺗﺎن ﺗ َ ُﻦ ﺗﻮאن ﻛﻴﻮ‪َ ،‬אڙي ﺳﺎﭤِﻲ َﺳ َ‬

‫ﻼﻣﻦ‪.‬‬
‫ﺗﻮ ﺗ َﺆن آءٌ ﻗﺮﺑﺎ ن ﭤﻴﺎن‪ ،‬ڏﻧﮭﻦ آﺋ ﻋﺠﻴ ‪.‬‬
‫َﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ِﭼﺖ َﭼﺮﻳﻮ ﻛﻴﻮ‪ِ ،‬ﮬﻦ َ‬
‫ﻧﻴﻨﮭﻦ ﺟﻲ ﻧﻴﺎﭘﻦ‪.‬‬
‫ﻛﻼﻣﻦ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻣﻨﺪيء ﺟﻲ دل ﮐﻲ‪ ،‬ﻛﻴﻮ ﻗﺎﺑﻮ‬
‫َ‬ ‫درد‬
‫ﻛﻴﺎﺋﻮن ﻳﺎد ﺣﻘ ﮐﻲ‪َ ،‬אﺳﺮ ﺋﻲ אﻳﺎﻣﻦ‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪200‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﻛﻴﺌﻮن ِﻣﮭﺮؤن ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﮔﻮش ڏي ﻏﻼﻣﻦ‪.‬‬
‫َ‬
‫رھ وڌאﻳﻮ‪ ،‬אن ﺟﻲ َא ﺎﻣﻦ‪.‬‬
‫ُﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ِو ُ‬
‫ﺟﻴﮭﻮ ﺗﻴﮭﻮ آﮬﻲ ﺋﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺳﮓ ﺳﻨﺪن‪.‬‬

‫‪11‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﺮي ﺳﺎﻧﮓ ِﭘﺮﻳﻦ وري آ אُﮬﻲ‪ ،‬دﻳﺲ َאﺳﺎڏڙي‪َ ،‬אﻟﻮ َאﻟﻮ!‬

‫وري وﻃﻦ آﺋﻴﺎ‪ ،‬ﭜﻴﻨﺮ ﭤﻴﮍم ﭜ َﻠﻮ ﭜ َﻠﻮ‪.‬‬

‫ﭘﺮﻳ َﻦ אﮘﻴﺆن ﭘﻴﺸﻮא‪ ،‬ﮬﺎرﻳﻮن ﻣﻮن ﺳﺎن َﮬﻠﻮ َﮬﻠﻮ‪.‬‬
‫ﺻﻞ ﻻﻛﺆن آﮬﻲ אُﻧﮭﻦ ﺳﺎن‪ ،‬روح ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﺟﻮ َرﻟﻮ َرﻟﻮ‪.‬‬ ‫َא َ‬
‫ﻧﺎھ ﻛﻮ‪ ،‬ﮘﻮﻟﮡ ﻣﻮﻧﮑﻲ ﮘَﻠﻮ ﮘَﻠﻮ‪.‬‬ ‫אُﻧﮭﻦ ُ‬
‫ﭔﺎﺟﮭﻮن ِ‬
‫ِﺳﺮ ﺳﭵﮡ ﺟﻮ ﻟﻮכ ﮐﻲ‪ ،‬ﺳﺎﮬﻴﮍﻳﻮن ﻧﻪ َﺳﻠﻮ َﺳﻠﻮ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻲء ِﺳﻚ ۾‪ ،‬ﺷﺎل ﻧﻪ ﭘﻮﻧﺪو َوﻟﻮ َوﻟﻮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“‬

‫‪12‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫ﻧﺎﮬﻲ ِﮬ َﻦ درد ﺟﻮ دאرون‪ ،‬ﺗﻮﺋﻲ وٽ َ‬
‫ﻳﺎر َﻃﺒﻴﺒﺎ!‬

‫ﺗ ِ ُﺮ ﺗﻔﺎوت درد ﻧﻪ ڏ ِ‬
‫ﻳﻨﺪء‪ ،‬ﮀﻮڙﻳﻦ ﺟﺎ ِﺳ َ َﺳ ُ‬
‫ﺮאرون‪.‬‬
‫ﮬﻴﻜﺎرون‪.‬‬
‫ُ‬ ‫ﭰَ ِ‬
‫ﻜﻲ ڏﻳﮡ ﺳﺎن َﮬﻲ وﭸﻲ ﭤﻮ‪ِ ،‬ﮬﻨﻴَﮍو ﮬﺎﮢﻲ‬
‫ﺳﻮز ﮔﺪאز‪ ،‬ﻧِﻲ وي‪ ،‬ﻏﻢ ﻓﺮאﻗﺎن‪ ،‬ﻻﺋﻦ ﭤﺎ ﻗﻮل ﻗ َ ُ‬
‫ﻄﺎرون‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﭘﺎرون‪.‬‬
‫درد ِﺟﻲ ﺳﻮﺋﻲ ڏﻳﻨﺪو‪ ،‬ﺟﻮ אﻳﻨﺪو ﭘﺮﻳﻦ ﺟﻲ ُ‬ ‫دوא َ‬
‫ﺳﻨﭝﺎرون‪.‬‬
‫ُ‬ ‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻲ‪ِ ،‬ﮬﻦ ﺗﺎن َ‬
‫ﺳﺎھ‬ ‫َ‬ ‫ﻧﺎز ﭜ َﺮﻳﻦ ﺟﻴﻮن ﻳﺎر ”‬
‫‪v‬‬
‫‪201‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪13‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﺷﺮم َﺳﭝﻮﺋﻲ آﮬﻲ‪ ،‬ﺟﻴﮇﻳﻮن ﺗﺎن ِﭘ ُﻣﻐﺎن ﺗﻲ!‬

‫ﭘﺎﮢﮭ ‪ ،‬ﻧﺎ ﺗﻪ ﮬﺌﺎ َ‬

‫ﺣﺎل אﺳﺎن ﮬﻲ‪.‬‬ ‫وري ڏﭠﺎﺋﻮن ﭘﺎڻ ڏي ِ‬
‫אُﮬﻲ ﭘﺎڙﻳﺎﺋﻮن ِ‬
‫ﭘﺎﮢﮭﻲ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﺎ‪ ،‬ﮬﻮ ﺟﻲ ﻗﻮل ﻛﻴﺎﺋﻮن ﻛﻲ‪.‬‬
‫َﺟﻦ ﭘﻴﺎرﻳﻮ ﭘ ُﺮ ﭘﻴﺎﻟﻮ‪َ ،‬‬
‫ﺷﺎل ﺳﺎﻗﻲ ِﺟ َ ﺳﻲ‪.‬‬
‫ﺟﻲء ﺟﺎ ﺟﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫وﺳﻦ אﺳﺎن وٽ‪ ،‬ﺟﺎﻧِﻲ‬ ‫َﺳﺪא אُﮬﻲ َ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﮐﻲ ڏَﺳﻴﻮ ڏﻳﮭﺎڙﻳﻮن‪ ،‬ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﻳﺎر َﮬﭥﺆن ڏي‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﺮ ”‬

‫‪14‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺻﻮرت ُﺳﭙﺮﻳﻦءَ ِﺟﻲ!‬
‫َ‬ ‫ڏﻧِﻲ ڏﻳﮑﺎري‪ ،‬ڙي ﻣﻴﺎن‪،‬‬

‫َﺣﺴﻦ ُﺣﺴ ﺟﻲ ﻛﺎرڻ‪ ،‬زאري‪ ،‬ڙي زאري‪.‬‬

‫َ‬
‫ﻟﻮכ ﮐﺆن‪ ،‬ﭜﻴﻨﺮ ڙي ﺑﻴﺰאري‪.‬‬ ‫ور َ ﺳﺎري‬
‫ُ ﺒﺖ ﺒﻮﺑﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻮن َאﺻﻞ ِאﺧﺘﻴﺎري‪.‬‬
‫ﮬﻲء ﺳﭵﮡ ﮐﻲ ﺳﺎري‪.‬‬
‫ﭼﻮאن ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺣﺎل ﺟﻲ‪َ ،‬‬
‫ِﮬﺖ ُﮬﺖ ﻛﻨﺪא ﻛﺎﻛﻴﻮن‪ُ ،‬אﮬﻲ ﻣﻮن ﺳﺎن ﻣﻮﭼﺎري‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺪאﺋ ﮔُﮭﺮﺟﻲ‪ ،‬ﻳﺎرن ﺟﻲ ﻳﺎري‪.‬‬

‫‪15‬‬ ‫ﺌ‬
‫ڏﻳﺌﻲ ﻣﻮن ڏﻳﮑﺎري‪ ،‬ﻟ َﮍي ورﻳﻮ وﻳﻮ در ﺗﺆن دﻟ !‬

‫‪v‬‬
‫‪202‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﮬﻮء ِ‬
‫ﮬﻮء ﺣﺴﻦ ﮬﺰאري‪.‬‬ ‫ڏﭠ ُﻢ َאﮐِﮍﻳﻦ ﺳﺎن‪ِ ،‬‬
‫وس ﻧﻪ ِﮬﻦ ﺟﻮ ﻛﻮ ُﮬﻴﻮ‪ُ ،‬‬
‫ﮬﻮش ﻧﺌ َﮬﺴﻮאري‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ِ‬
‫ﺮھ ﻛﺌﻲ ﺑﻴﺰאري‪.‬‬‫د َﻳﻦ ﻛﻔﺮ אﺳﻼم ﮐﺆن‪ ،‬ﺑِ َ‬
‫ﻛﻨﮭﻦ در ڏﻳﺎن آءٌ دאﻧﮭﮍي‪ ،‬ﻣﻮ ﮫ ِא َ‬
‫ﻧﮭﻲء ﻣﻮن ﻣﺎري‪.‬‬
‫ﻜﻲء ﮐﻲ ﭼﻮڌאري‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﻮز َﺳﻔ אن ﻻﻳﻮن‪ِ ،‬ﮬﻦ ُﭼ‬
‫ﺣﺎﺟﺖ ﮬﻦ ِﺟﻲ ﻧﻪ ﮬﺌﻲ‪ ،‬ﺟﺎ ﻗﺎﺗِﻞ َ‬
‫ﻓﻮج ﻗﺮאري‪.‬‬
‫ﮔﮭﮣﻲ ﻣﺪت ﮐﺎن ِ‬
‫ﭘﻮء َאﭼﻲ‪ ،‬دوﺳﺖ ڏﻧﻲ دﻟﺪאري‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﮐﻲ َﺳﺮدאري‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺮھ ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن ”‬
‫ﺑﺎﺳﻴﺎﺋﻮن ﺗﺎن ﺑِ َ‬

‫‪16‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭘﺮﻳﻦ אوﮬﺎن ﮐـﺆن ِ‬
‫ﭘﻮء‪ِ ،‬ﮬﺖ رאﺗﻴﻮن رﮬﻨﺪﻳﺲ ﻛﺎ؟‬

‫ﻻل وري ِﮬﻦ ِ‬

‫ﻟﻮء‪،‬‬ ‫ﭘ ُﭡﻲءَ ِאﻳﻨﺪي ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪َ ،‬‬
‫ﺳﻮر ﺳﮭﻨﺪﻳﺲ ﻛﺎ؟‬
‫ﭘﻮء َ‬‫ِ‬
‫ﮬﻮت ﻛﻴَ َﻮ ﺟﻲ ِ‬
‫ﮬﻮء‪،‬‬ ‫وאﻋﺪא وﻳﮍא وﺳﺮي‪َ ،‬‬
‫ﭔﺌﻲ ﭔﻮل ﭔ َﮭﻨﺪﻳﺲ ﻛﺎ؟‬
‫ِ‬
‫ﻛﻮء‪،‬‬ ‫ِﭘﺮﻳﻦ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﭘﺎر ڏﻧﮭﻦ‪ِ ،‬‬
‫ﻗﺎﺻﺪ אﭼﻲ‬
‫وري ِﮬﺖ وﻳﮭﻨﺪﻳﺲ ﻛﺎ؟‬
‫ﮬﻮء ِ‬
‫ﮬﻮء‪،‬‬ ‫ﻚ אوﮬﺎ ﻲ‪ِ ،‬ﮬﻨﻴَﮍي ۾ ِ‬
‫ﺳﭽﻮ ِﺳ َ‬
‫ﭠﺎھ ﭠﮭﻨﺪﻳﺲ ﻛﺎ؟‬
‫ﭔﺌﻲ َ‬

‫‪v‬‬
‫‪203‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪17‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭘﺎر‪َ ،‬ﺳ َﭵﮡ ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﻲ ﭔﺎﻧﮭﮍي آﮬﻴﺎن!‬
‫ﻣﻮن ۾ ﻋﻴﺐ َא َ‬

‫ﭴﻤﺎر‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﭔﺎ ِﻧﮭﻦ ﺟﻲ آءٌ ﭔﺎﻧِﮭﻲ آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﺳﺎري ﺳﭛ‬
‫ﮬﻮت ﺳﺎن‪َ ،‬‬
‫ﺷﺎل ﻧﻪ ﭤﻴﺎن ڌאر‪.‬‬ ‫ُﮬﺌﺎن ﮬﻤﻴﺸﮧ َ‬
‫ﻛﭙﺎر‪.‬‬
‫َ‬ ‫ِﮬﻲ ِﺳﺮ َﺻﺪﻗﻲ ﺗﻮ ﺗﺆن‪ِ ،‬ﺳﺴﻲ ﺳﺎڻ‬
‫אوﮀﮡ ﻛﻨﺪﻳﺲ َאﮐﻴﻮن‪ ،‬ﭘﭥﺮ ﻛﻨﺪﻳﺲ َ‬
‫وאر‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﭘﺎڻ ُ ﺗﻮ ﺋﻲ ﺗ َﺆن َﺻﺪﻗﻲ‪ِ ،‬ﺳ ِﺴﻲ ﺳﺎڻ ﻛﭙﺎر‪.‬‬
‫ﻳﺎر‪.‬‬ ‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻮ ﺳﻮﮔﮭﻮ ِ‬
‫ﻛﻴﮍو‪ ،‬رﮐﻲ ﻳﺎرאﮢﻮ َ‬ ‫َ‬ ‫ﺳﺎھ ”‬
‫َ‬

‫‪18‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺳﻮ ڏאڍن ﺟﻮ آﮬﻲ ڏ ُﻳﮫ‪ ،‬ﺟﺎﺗﻲ ﻧِﻴﻨﮭﮍو وو ﻧﻴﮣﻦ ﻻﻳﻮ!‬

‫ﺳﺎﮢﻴﮫ‪.‬‬
‫ُ‬ ‫ﭘﮑﻲء ﺟﻲ ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﺳﻮ ﺳﻴﮣﻦ ﺟﻮ‬
‫َ‬ ‫ﺟﺎﺗﻲ ُﭘﮭﭻ ﻧﻪ‬
‫ﺟﻲ ﭤِﻲ وﭸﺎن در دوﺳ ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ُ ،‬ﻤﭼﺎن ﭘ ن ُ‬
‫ﮐﻴﮫ‪.‬‬
‫ﻛﮭﻦ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬وﭸﻲ ﭘ َﮑﮍي ﺗ َﻦ ﺟﻲ ُ‬
‫ﭘﻴﮫ‪.‬‬ ‫ﺟﻲ ﻛﻮﭠﻴﻮ ُ‬
‫ُ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ﺟﻲ آﮬ ‪ ،‬وאڍوڙﻳﻦ وﭸﻲ و ُﻳﮫ‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“‬

‫‪19‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﺎر ﺳﭵﮡ ِﺟﻲ‪ ،‬ﭔﺎﻧِﮭﻲ ﮔﻮ ِ آﮬﻴﺎن!‬
‫ﭜﻠﻮ‪ ،‬آءٌ ﺗﺎن َ‬

‫ڏوﮬﻦ ۾ آءٌ ﺗﺎن אو ِ آﮬﻴﺎن‪.‬‬

‫آءٌ ِﺎﮢﻲ ﻋﻴ َ ﮬﺎﮢﻲ‪َ ،‬‬
‫ﺗﻴﮭﻲ آﮬﻴﺎن‪ِ ،‬ڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﺟﺎﻧﺐ ِﺟﻲ آءٌ ﺗﺎن ﺟﮭﻮ ِ آﮬﻴﺎن‪.‬‬
‫ﺟﻴﮭﻲ ِ‬
‫ِ‬
‫‪v‬‬
‫‪204‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ِ‬
‫ﭘ َﻞ ﭘ َﻞ ﭘ ُ َﮁﻦ ﺣﺎل ُﻣﻨﮭﻨﺠﮍو‪ ،‬ﮘﺎﻟﮫ אﻧﮭﻲءَ ﺟﻲ ﺗﺎن ﮘﻮ آﮬﻴﺎن‪.‬‬
‫ﮬﻴﮇي ﮬﻮڏي ﻧﻪ وﭸﺎن‪ ُ ،‬ﺟﻲ آءٌ ﺗﺎن ﭨﻮ ِ آﮬﻴﺎن‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ڏي ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻧﺎ ﺗﻪ َﮀﭙَﺮ ِﮬﺖ ﮀﻮ ِ آﮬﻴﺎن‪.‬‬
‫َ‬ ‫ِڏ ُس ”‬

‫‪20‬‬ ‫ﺌ‬
‫َאدﻳﻮن אُﮬﻲ َאڄ آﻳﺎ‪ ،‬ڏ ُﻳﮫ َﺟﻨ ِ‬
‫لء ﭤﻲ ڏورﻳﺎن!‬

‫ڏﻳﻮ ﻣﺒﺎرכ ﺳﺮﺗﻴﻮن ﻣﻮﻧﮑﻲ‪ ،‬ﻣﻮﻻ ﺳﻲ ُ ﺐ ِﻣﻼﻳﺎ‪،‬‬

‫ﭼﺮﺧﻮ ﻛﻴﮭﻮ آءٌ ﭼﻮرﻳﺎن؟‬
‫رھ وﺳﺎﻳﺎ‪،‬‬ ‫در ﭘﻴﮭﻲ ﺳﻲ‪ ،‬وو‪ ،‬آﺋﻴﺎ‪ ،‬ﺳﺎﺋ َאﻻ‪َ ،‬ﺟﻦ ِ‬
‫لء ﻣﻮن ِو َ‬
‫ﭘﺎڻ ُ َﻣﭥﺎﻧﺌﻦ ﮔﮭﻮرﻳﺎن!‬
‫ﭘ َﺮ ڏ ِﻳﮫ وﻳﺎ ﮬﺎ‪ ،‬وو‪ ،‬ﻣﻮن ﭘﺮﻳﻦ‪ ،‬وא َء ﺳﻲ ِ‬
‫ﭘﻮء ورאﻳﺎ‪،‬‬
‫ﺗَ ِ‬
‫ﻚ ﻛﻴﮭﺎ ﭔﻴﺎ ﺗﻮرﻳﺎن؟‬
‫دوﺳﺖ ﮔَﮇﻳﻮﺳﻲ‪ ،‬ڏﻳﻨﮭﻦ ﮔﮭﮣﺎ َﺟﻨﮭﻦ ﻻﻳﺎ‪،‬‬
‫ُ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ אﺗﻲ‪ ،‬وو‪،‬‬
‫وﻧﺪر ﻛﻨﮭﻦ ِ‬
‫لء ووڙﻳﺎن‪.‬‬

‫‪21‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭜﻴﻨﺮ ڙي ﺑﻴﻮس‪ ،‬وﭸﻲ آءٌ ﭘ َﺌﻴﺎن!‬

‫ﺑﻴﻮس‪،‬‬
‫ﻴﻢ َ‬ ‫وس ﻧﻪ آﮬﻴﺎن ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬وאﻛﻮ َ‬
‫ﻛ ُ‬
‫ﻣ دﻳﻮאﻧﮍي ﭤ َﺌﻴﺎن‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ُ‬
‫روح ﻧﻪ َאﭼﻲ َرس‪،‬‬
‫ﻟﻮכ ﺳﺎروﺋﻲ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪َ ،‬‬
‫‪v‬‬
‫‪205‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺣﺎﻟ َﺆن ُﮬﮡ ﻣ ﮘَﺌﻴﺎن‪.‬‬
‫َﻣ ُﭻ ڏאڍو ﻣﻮن ِﺳﺮ آﺋﻴﻮ‪ ،‬ﻛﻮﺋ ِﻲ ﻧﻪ َאﭼﻲ َ‬
‫ﻛﺲ‪،‬‬
‫ﻗﺎﺑﻮ َﻋﺸﻖ َ‬
‫ﻛﺌﻴﺎن‪.‬‬
‫ﺑﺎت ﮐﺆن‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﻧﻪ َ‬
‫ﻛﺮي ﺑ َﺲ‪،‬‬ ‫ﺑِﺮھ وאري ِ‬
‫ِﻣﮭﮣﺎ ڏﻳ َﻦ َﺳﻨﺌﻴﺎن‪.‬‬

‫ﺠ وﻟﮣو‬
‫ﭘﻨﮭﻮنء ﺑﺎﺑ َﺖ (‬
‫َ‬ ‫) ﺳﺴﺌﻲ ۽‬
‫ِ‬
‫ﺻﻼﺣﻲ‪،‬‬ ‫‪َ -1‬ﺳﺮﺗﻴﻮن ﺳﭛ ﭤِﻴَﺲ‬
‫رאھ وﭠﻲ ﭘﻴﺎ ِ‬
‫رאﮬﻲ‪،‬‬ ‫ﮬﻮﺗﺎن َ‬
‫ِ‬
‫ﻛﺎﮬﻲ‪،‬‬ ‫ﻛ َﮃ ﺗ َ ِﻨ ﺟﻲ‬
‫ﮀﻮ ﭤ ءَ َ‬
‫ﻛﻴﻢ ڏَﺳﺎﺋﺞ ِ‬
‫ڏאﮬﻲ‪،‬‬ ‫ڏوﻧﮕﺮ ِ‬
‫ِ‬ ‫َ ِ‬
‫ﮬﻤﺮאﮬﻲ‪،‬‬ ‫ﻨﺪﺋﻲ‬
‫ﺐ ۾ ﻛﻮﻧﻪ ﻛ ُ‬ ‫َﺣ َ‬
‫ﺗﮇﮬﻦ َﮀﭗ ﻛﺮڻ ﺗﻮ ِ‬
‫ﮀﺎﮬﻲ‪،‬‬
‫ﭘ َﺮ ﮬﻮ ِאﮬﮍو אﻣﺮ ِא ِ‬
‫ﻻﮬﻲ ‪:‬‬
‫وﮬﻢ وﺳﺎري‪.‬‬
‫ﭔﻴﺎ ﺳﭛ و ُﻳﮫ ﺗﻮن َ‬

‫‪ - 2‬ﭼﻲ ڙي‪ ،‬ﻣﻮن ﺳﺎن ُﻣﻮر َﻣﻪ ﭤﻴﻮ َﻣﺼﻠﺤﺎﺗِﻲ‪،‬‬

‫ﻚ رﮬﻲ ﻛﺎ ﺳﺎﺗ ِﻲ‪،‬‬
‫ﺛﺎﺑﺖ ِﺳ َ‬
‫ﮬﺎرﻳﻮن ﮬﻲ ﺟﺎ آﮬﻲ ﺣﻴﺎﺗِﻲ‪،‬‬
‫ﺗﻦ ﮐﻲ روھ رﺳﺎن ﭤ ِﻲ رאﺗ ِﻲ‪،‬‬
‫‪v‬‬
‫‪206‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫ِ ‪v‬‬
‫ﺟﮭﻨﮓ ﺟﮭﺎﺗ ِﻲ‪،‬‬
‫ﺟﮭﺮ ﺗ َ َ‬
‫ﭘﺎﺋﻴﻨﺪﻳﺲ َ‬
‫ﮀﺎﺟﻲ ﮀﭵﻲ ﭘﻮي ﻣﻮن ﮀﺎﺗِﻲ‪،‬‬
‫ﻛﻨﺪﻳﺲ وؤڙ َﺳﻨﺪﻳ َﻦ وﻳﻼ ﺗ ِﻲ‪،‬‬
‫ِאﻳﻨﺪﻳﺲ ﺳﺎڻ وﭠﻲ ﭜ َﮍُ ﭜﺎﺗِﻲ‪:‬‬
‫ِ‬
‫ڏﺳﻨﺪﻳ ُﻮن ﮬﻮت ِﻣﮍﺋﻲ ِﮬﻜﻮאري‪.‬‬
‫ِ‬
‫‪ - 3‬ﭼﻲ ڙي‪ ،‬و ُﻳﮫ وﺳﺎر وﭸﮡَ ﺟﻲ وאﺋﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﺗﻮﺳﺎن ﻟ َﻌﻠ َﻦ ﺟﻨﮭﻦ ﻟ َﺆن ﻻﺋﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﻲ دل ﮐﻴﮣ َﻦ ﺗ َ ُﻨﮭﻦ ﺗﺎﺋﻲ‪،‬‬
‫ِ ِ‬
‫ﻳﻮء ﺟﺎﺋﻲ‪،‬‬ ‫ﺳﻮ َאڄ ﺟﺎڙَ ﻛﺮي و‬
‫ِ‬ ‫ڏﻳﺌﻲ َ‬
‫ﻛﻦ ﭔ ُﮅج ﺗﻮن ﭔﺎﺋﻲ‪،‬‬
‫ڊوﮬﻦ ﭘﺎس ﻧﻪ ڊوڙج ِ‬
‫ڊאﮬﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﺻﻼح ﺗﻮن َ ﺠﮭﺞ ﺳﺎﺋﻲ‪،‬‬ ‫َ‬ ‫ُﺳﺮت‬
‫ِ‬
‫ِאﮬﺎ ﮘﺎﻟﮫ َא َ‬
‫ﻣﺮ ۾ آﺋﻲ ‪:‬‬
‫ِ‬
‫ڏوﻧﮕ ُـﺮ ڏورؤن ﺋﻲ ڏﮬﻜﺎري‪.‬‬

‫‪ - 4‬آﻳﻞ َאڻ َ ُﻣ ِﻠﮭﻲ ﺟﺎ آﮬﻲ‪،‬‬

‫ﺳﺎ ﻛﻴﺌﻦ ﺳﮛ ﺳﭵﮡ ﺳﺎن ﺳﺎﮬﻲ‪،‬‬
‫ﭔﻴﻮ ﺗﺎن ﭠﺎھ ﻧﻪ ﮬﺮﮔﺰ ﭠﺎﮬﻲ‪،‬‬
‫ﻳﻜﺖ ﻧﺎﮬﻲ‪،‬‬
‫َ‬ ‫ڏאڍن ﺳﺎڻ ُ َﺷﺮ‬
‫ﺟﺎ ﭘ َﺌﻲ ﺳﭛ ﻻﮘﺎﭘﺎ ﻻﮬﻲ‪،‬‬
‫‪v‬‬
‫‪207‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫َﮀﭙَﺮ ﮀﻮھ َאﮘﻴﺎﻧﺌ ُﺲ ﮀﺎﮬﻲ‪،‬‬
‫ﻛ َﮃ אُﮬﺎ َﻣ ُﺮ َ‬
‫ﻛﺎﮬﻲ‪،‬‬ ‫ﻛﻴﭽﻦ َ‬
‫ﮐﮣﻨﺪي ﮔﺎم ﺗﻪ ﭘ ُﭵﻨﺪي ﻛﺎﮬﻲ ‪:‬‬
‫ﺾ אُﻧﮭﻲءَ ﮐﻲ ِﻣ ُ ﻧﻪ ﻣﺎري‪.‬‬

‫‪ - 5‬ﭼﻲ ڙي‪َ ،‬ر َھ روﻳﻦ ﭤِﻲ روڙي‪،‬‬

‫آڏو ِﭜﻴﻨﮓ ﭔ ُﺠﮭﻲ ﭤﻲ ﭜ َﻮري‪،‬‬
‫ﮬﻴﺒﺖ ﮬﻮل ﮬﺮאﺳﺖ َﮬﻮڙي‪،‬‬
‫َ‬
‫ﻧﺎﮬ אﺳﺎن ﮐﻲ ﻛﺆڙي‪،‬‬ ‫ﻛﺎﻣﮡ ِ‬ ‫ِ‬
‫ﺗ ُﻮن ﺗ َﻨﮭﻦ دﻳﺲ َم َوﭸﺞ َڊوڙي‪،‬‬
‫ﭘ َﺮڏﻳﮭﻲءَ ﺟﻲ ﭘ ُ ِ‬
‫ﭟ َم ﭘﺆڙي‪،‬‬
‫ﻚ ﭤ َﻮري ‪:‬‬
‫ﺗﺮس َאﭤﺌﻲ ﭤ َ َ‬
‫ﭤ َﺮ ۾ ُ‬
‫ﺖ ﺗﺎ ﻛﺎﻧ َﻪ ﮔَﮭﮍي ِﮬﻚ ﮔﮭﺎري‪.‬‬ ‫ِﮬ ِ‬

‫‪ - 6‬آ دل آر ِﻳﺎﮢﻲءَ ﺳﺎن َא ِ‬

‫ﭨﻜﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫وﭨﻜﻲ‪،‬‬ ‫ﻣﺎن ﺟﺎ ر َﮫ َאدﻳﻮن ﺗ َﻨﮭﻦ‬
‫ِ‬
‫ﮭﭩﻜﻲ‪،‬‬ ‫َﮬﻲ َﮬﻲ ﮔﮭﻮري ﺗﺎ ِﮬ َﻦ ﮔَ‬
‫ﻛ ِﮬ َﺠﺮ ۾ َﮬ ِﭩ ِ‬
‫ﻜﻲ‪،‬‬ ‫رﮬﻨﺪﻳ َﺲ ِ‬
‫ﻧﺐ ﻛﺎڻ ﻧﻪ ﺟﺎﮘﻴﺲ ﺟﮭﭧ ِ‬
‫ﻛﻲ‪،‬‬ ‫ﺟﺎ َ‬
‫ﭩﻜﻲ‪،‬‬‫ِﭜ ءَ و َﻳﻞ وﭸﺎن َﻣ ُﺮ ﻟ َ ِ‬
‫ﻛﻨﮭﻦ ﺟﻲ ﻣﮭﻢ ﻧﻪ َﮬﭩﻜﺎ ﭰ َ ِ‬
‫ﭩﻜﻲ‪،‬‬
‫‪v‬‬
‫‪208‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﮬﺎﮢﻲ ﺳﺮ ﺗﻮڙﻳﻦ ﻣﻮن َﺳ ِ‬
‫ﭩﻜﻲ ‪:‬‬
‫ﻛﺎم َﮬﻠﮡَ ﮐﺆن ﮐﺎري‪.‬‬
‫َ‬ ‫ِﮬ َﻦ ﮐﻲ‬

‫‪ - 7‬ﭼﻲ ڙي‪ ،‬ﺳﭛ ﭘ َﺮ ُﺳ َﭷ ُﭴﻠﻲ ﭤ ِﻲ ِ‬

‫ﭴﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫ﭓ ﻧﻪ َאﭤﻴﺌﻲ ِ‬
‫ﭘﺎﮢﻲ‪،‬‬ ‫ﺮﺟﮭﺞ ﭘ َ َ‬
‫ﭘُ ِ‬
‫وﺳﮭﺞ ﺗﻮ دل َﺟﻨﮭﻦ ﺳﺎن ِ‬
‫وאﮢﻲ‪،‬‬
‫َﺳﺴﺌﻲ ﺳﻮ ﺗﺎن ﭤِﻴُﺌﻲ ﻧﻪ ﺳﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫ﻧﺎﺣﻖ ﺗﺎﻧﮕﮫ ﺗﻨﮭ ڏي ِ‬
‫ﺗﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫ﻛ َﻲ ِء ﺧﻮאب ِﮐﮣﻲ ﺗﻮ ِ‬
‫ﮐﺎﮢﻲ‪،‬‬ ‫ﮀﻮ َ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ﭤ ِﻲ ُ‬
‫آب َאﮐ ۾ ِآﮢﻲ‪،‬‬ ‫ِ‬
‫ﺮم ﮬﻠﮡَ ﺟﺎ ﮬﺎﮢﻲ ‪:‬‬
‫ﻛ َ‬‫ِﺣﻴﻼ َ‬
‫ﻳﻦء ﺑﺎم ﭘ َ ِﺴﻲ ﺑ َ ُﺮ ﺑﺎري‪.‬‬
‫ﭘ ُﭵﻨﺪ َ‬
‫ِ‬ ‫‪ - 8‬ﺟﻴﮇﻳﻮن َ‬
‫ﺟﺒﻞ َﭼﺆ ﭤﻴﻮن ﺟﻴﺌﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﺳﺎﺟﮭﺮ َﺳ َ‬
‫ﻨﮓ ﻟﺘﺎڙﻳﺎن ﺳﻴﺌﻲ‪،‬‬ ‫ُ‬
‫ِ‬
‫ﮔﮭﺮ ﮬﻴﺌﻲ‪،‬‬ ‫ﮔﮭﻮرﻳﺎن ﮔﮭﻮٽ ﺑِﻨﺎ ُ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﺳﺎﺋﻲ َو َس َوﭨﺎﻧﺌ ُﻢ وﻳﺌﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫روح ﻧﻪ ِﮬﺖ ﺗ َﻦ رﻳﺌﻲ‪،‬‬ ‫رﮬﻨﺪ ُم ُ‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫ِوﻳﮍم دوﺳﺖ دﻻﺳﺎ ڏﻳﺌﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﻲء ﺗﺎن ﭘ َﻠ َﺆ ﭘ ُﻨﮭﻮنءَ ﺟﻲ ﭘﻴﺌﻲ‪،‬‬ ‫ِﮬ َ‬

‫‪v‬‬
‫‪209‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪ِ v‬‬ ‫ِ‬
‫ﻛﺎﻣﮡَ ﻛﻴﮍس ﻛﻴﺌﻲ ‪:‬‬ ‫ُﮬﻦ ﺗﺎن‬
‫ﻧِﻴﺎﺋ ُﻮﻧﺲ َو ُر وﭠﻲ وﻳﺴﺎري‪.‬‬

‫‪ - 9‬ﭼﻲ ڙي‪ ،‬ﮔﮭﻮرﻳﻦ ﻛﺎڻ‪ ،‬ﺟﻨ ﺟﻲ ﮔَﮭﺮڙא‪،‬‬

‫َאﭤﺌﻲ ﺗ َﻦ َאڙאﻧﮕﺎ َאرڙא‪،‬‬
‫ﭤﺎכ ﻧﻪ ڏ ِ‬
‫ﻳﻨﺪء ﭤ َﺮڙא‪،‬‬ ‫ُ‬ ‫آڏو‬
‫ﭤِ ِ‬
‫ﻴﻨﺪء زور َﻣﭥﻲ ﺗﻮ ذرڙא‪،‬‬
‫ﻛﺮא ِ‬
‫ﺋﻴﻨﺪء ﺑ َﺮڙא‪،‬‬ ‫ﺑﻴﺪل ﺑ َﺲ َ‬
‫ﻛﻮھ َאﭤﺌﻲ ﺳﻲ َ‬
‫ﻛﺮڙא‪،‬‬ ‫َ‬ ‫אوﺟﮭﮍ‬
‫ﺋﻴﻨﺪء ﮐ َﺮڙא ‪:‬‬
‫ﮔﮭﺎﺋﻲ ﭘ َ ﮐﺎ ِ‬
‫ﻧﺎر ﻧﻪ َو ُر ﻧِﮭﺎري‪.‬‬
‫َﺳﮕﮭﻨﺪﻳﻦءَ ِ‬

‫‪ - 10‬ﺛﺎﺑﺖ ﮘﺎﻟﮫ ﺳﮣﻮ ِﮬ َ‬

‫ﻲء ﺳﺎري‪،‬‬
‫ﺟﺒﻞ وאٽ ﻧﻪ ﺟﻴﮇﻳﻮن ﺟﺎري‪،‬‬
‫ﭘ َ َﺮ ِﭜﻲ ﺑِﺮھ ﺟﻨﮭ ﺳﺎن ﺑﺎري‪،‬‬
‫ﺳﺎ َﮬ ِﮇ ﻣﺎڏي ﻣﻮر ﻧﻪ َﻣﺎري‪،‬‬
‫ﮀﺎ ﺟﻲ َور ِوﻧﮕﺎ َو َڍ وאري‪،‬‬
‫ﻣﻨﺪيء َدﮬﮅאري‪،‬‬
‫َ‬ ‫ِﺗﺎﭜﻲ درد‬
‫ﺗﻮڙي ﻛﻮھ ﻛﺮي ﭤﻮ ﻛﺎري‪،‬‬
‫ﻛﻨﺪو ﭘﺎڻ ﭘﻨﮭﻮن ِ‬
‫ﭘﻮء وאري ‪:‬‬
‫ِ‬
‫ﺮس ِﺳﻜﺎﺋﻲ ﺳﺎري‪.‬‬ ‫ﺗﺎ ﭘﮡ َﺳ ُ‬
‫‪v‬‬
‫‪210‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫‪ - 11‬ﺟﻴﮇﻳ ُﻦ َ‬
‫ﻛﻴَﺲ ِ‬
‫ورאﮢ ﺟﻮڙي‪،‬‬
‫روھ رڙﻧﺪא روڙي‪،‬‬
‫ُﮬﺖ ﭤﻮ ُ‬
‫ﺗ َﻨﮭﻦ ﺟﻮ ُ‬
‫ﺗﺎب ﻧﻪ ﺳﮕﮭﻨﺪي ﺗﻮڙي‪،‬‬
‫ِ‬
‫آڏو ِﻣ َﻣﻴﺎﺋﻲ ﻣﻮڙي‪،‬‬
‫رאﺋﻮ ر َ‬
‫ﻳﮓ ﭤ َ َﺮن ﮐﺆن ﭤﻮڙي‪،‬‬
‫ﻛﺮ ﮘَﻞ ﮐﻮڙي‪،‬‬
‫ﺳﮕﮭﻨﺪﻳﻦءَ ﭘ ُ ﻧﻪ َ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ووڙي‪،‬‬ ‫ِ‬ ‫ﻟﻌﻞ َ‬
‫ﺗﻮن ﺗﺎن ُ‬
‫ﻛ َﺎم َ‬
‫ﻛﻤﺮ َﮀﮇ ﮀﻮڙي ‪:‬‬ ‫ﻛﻨﮭﻦ ﺟﻲ َ‬
‫َ‬
‫ﭔﻴﺎ ﭤِﻲ ﻣﺎڳ ِﻣ ُﺮون ﭼﻮڌאري‪.‬‬
‫ِ‬
‫‪ -12‬ﺟﻴﮇﻳﻮن َﺟ ُﺖ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ آﮬﻲ ﺟﺎﺋ ‪،‬‬
‫ِ‬
‫آءٌ ﺗﺎن وﻳﻨﺪﻳ َﺲ َאڄ ﺗ َﻨﮭﻦ ﺗﺎﺋ ‪،‬‬
‫ِ‬
‫آﮬﻴﺎن ﭔﺎﻧﮭﻲ אُن ﺟﻲ آن ﺋ ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﭜﻴﻨﺮ ﭤِﻲ ﭜﺎﻧﺌ ‪،‬‬‫ﭘﺎﮢﺆن ﮔﮭﭧ َ‬
‫ﮘﭽﻲء ۾ ﭘﺎﺋ ‪،‬‬
‫َ‬ ‫آن ﮐﻲ ﭘ َﻠﺆ‬
‫ِ‬
‫َد ُم َد ُم ُدرس ﻛﺮﻳﺞ دﻋﺎﺋ ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ َﺳﭵﮣﻦ ﻣﻴﮍﻳ ﺳﺎﺋ ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﻴﭽﻴﮍن ﮐﻲ ﭘ َﮭﭽﺎن ﻛﺎﺋ ‪:‬‬
‫ﺑِﺮھ ِﺟﻲ ﺑﺎھ ﭔ َﮭﻮن وﻳﺎ ﭔﺎري‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪211‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪ - 13‬ﭼﻲ ڙي‪ ،‬آڏو ﻟ َ َﺲ ﺑ َﮕﮭﻴﮍَ ﻛﻦ ﻟﻮڙא‪،‬‬
‫ﺗ َﻦ ﮐﺆن َ‬
‫ﻛ َﻦ ﭔ َﺌﻲ ﭤ ﭔﻮڙא‪،‬‬
‫ﮀﻮﮬﺌﻮن َﮀﭙُﺮ ِﮀ ﭤﻮ ﮀﻮڙא‪،‬‬
‫ﭨﺎכ ﭨ َ َ‬
‫ﻜﺮ ﺟﺎ ﭨﻮڙא‪،‬‬ ‫َ‬ ‫ﺗﺎﺗﻲ‬
‫َ‬
‫ﮭﻤﻨﺎכ ُﺳﻨﮉא ﺳﻲ ﺳﻮڙﮬﺎ‪،‬‬‫َﺳ‬
‫ﻣﺎر َﻣﭥﻲ ڏﻳﻦ ﻣﻮڙא‪،‬‬
‫ڏ َﻳﻮن َ‬
‫ِ‬
‫ﺳﻲ ﺋﻲ ڏ ُرت َ‬
‫ڏورڻ ﺟﺎ ڏوڙא‪،‬‬
‫ڏﻳﻨﭝﻮ ڏ َ‬
‫ﻧﮓ َﮬﮣﻦ ﭤﺎ ڏوڙא ‪:‬‬
‫ِآﮬﻦ ﮬﺎڙي َﻣﻨﺠﮫ َﮬﺰאري‪.‬‬

‫ﺴﺖ ِﻣﺮون ﮬﻨﺌﻦ ﻣﺎرא‪،‬‬

‫‪ - 14‬ﭼﻲ ڙي‪ ،‬ﮀﺎ ﺟﻲ َﻣ ُ‬
‫ُﭼﺮڙﻳﻦ ﻧﺎ َ‬
‫ﻧﮓ ُﭼﺮن ﭼﻮڌאرא‪،‬‬
‫ﺳﻲ ﺋﻲ ورھ אﮘﻴﻮن وﻳﭽﺎرא‪،‬‬
‫ﺷﻴﻨﮭﻦ ڏﺳﻲ ﺷﻮﻛﺎرא‪،‬‬
‫ﮬﮣﻨﺪא َ‬
‫ﮬﻮ ﺟﻲ ﮬﺎڙي َﻣﻨﺠﮫ ﮬﺎﻛﺎرא‪،‬‬
‫َﺳﺮﺗﻴﻮن َﺳﻨﮓ ﻧﮭﺎرﻳﺎن ﺳﺎرא‪،‬‬
‫ﺟﻲء ﺟﺎرא ‪:‬‬
‫َ‬ ‫ﻛﻴﺎ ُﺟﮏ ﺟﺎﻧﺐ ﺟﻲ‬
‫َو َر ﺳﺎن ﻛﺎﻧﻪ אﻳﻨﺪي ﻛﺎ وאري‪.‬‬
‫ِ‬
‫‪ - 15‬ﭼﻲ ڙي‪ُ ،‬ﮬﻴَﮍﺋﻲ ﺟﻲ َﺟ َ ِ ِﺟﻲ ﺟﺎ ﻛﺎ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﺗﻮﮐﻲ َ ﺠﮫ ﭘﻴﺌﻲ َﭼﺆ ﺳﺎ ﻛﺎ‪،‬‬
‫‪v‬‬
‫‪212‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬ ‫ِ‬
‫ﻧﺎز ﻧﮭﻮڙي ﻧﺎﻗﺎ‪،‬‬
‫وﻳ َﮍَﺋﻲ ِ‬
‫ﻧﮕﺮ ﻛ َאﭤﺌﻲ ﻛﻲ ڏאﻛﺎ‪،‬‬ ‫ڏو َ‬
‫ِ‬
‫ﻟ ُﻮﮬﻲ ﻟ َﺲ وﺟﮭﻨﺪﺋﻲ ﻻﻛﺎ‪،‬‬
‫ﻳﻦء ﺟﮭﺎﻛﺎ‪،‬‬ ‫ِﮀ ِﭙﺆن ُﮀﻮھ ﻟﻨﮕﮭﻨﺪ َ‬
‫ﻜﺮ ِآﮬﻦ ﻓﺎﻗﺎ‪،‬‬ ‫آڏو ﻓ َﻠ َﻚ ِﻓ ِ‬
‫ﻴﻨﮕﻦ وאﻛﺎ ‪:‬‬ ‫وﻧﮕُﻦ ِوچ ِ‬
‫وאﺳ َ‬
‫ﭓ ِوﺟﮭﻲ ﭘﺎﺗﺎري‪.‬‬
‫ُﮬﺖ ﺗﻮ ﭘ َ ُ‬

‫ﻛﺎم ﭨ ِﻜﻲ ُﮬﺖ ﻛﺎﻧِﻲ‪،‬‬

‫َ‬ ‫‪ - 16‬ﻛﺎﻛﻴﻮن‬
‫ﺟﺎڏي َﺟ َﺖ وﭠﻲ وﻳﺲ ﺟﺎﻧِﻲ‪،‬‬
‫ﺳﻮرج آﮬﻲ ﻧﻪ ﺗﻦ ﺟﻮ ﺛﺎﻧِﻲ‪،‬‬
‫ﺗﺎڏي ﺗ ُ ُ‬
‫ﺮت وﭸﺎن آءٌ ﺗﺎﻧِﻲ‪،‬‬
‫ﮀﺎ ﺟﻲ ﭘ َ ِﭓ ﻧﻪ ﮬﻮﻧﺪس ﭘﺎﻧﻲ‪،‬‬
‫َﮀﭙَﺮ ﮀﻮھ َאﮘﻴﺎﻧﺌ ُﺲ ﮀﺎﻧﻲ‪،‬‬
‫ﺗﻮڙي ﺑِﺮھ ِوﭸﺎﻳﺲ ﺑﺎﻧِﻲ‪،‬‬
‫ﻛ ﻛﻨﺪﻳ َﺲ ﺳﺎﻻﻧِﻲ ‪:‬‬
‫ﻟﻮﭼﻮن ِ‬
‫ِאﮬﻮ َﻋﺮض َא َﭤﻮ ِאﻇﮭﺎري‪.‬‬

‫‪َ - 17‬ﺟﻠ َﺪؤن َﺟﺖ وﭠ ِﻲ وﻳﺌﻲ ﺟﻮري‪،‬‬

‫ﻳﻦء ﺗ َﻨﮭﻦ ﭜﻮري‪،‬‬
‫ﭜﻮري ﮀﻮ ﻧﻪ ِﭜﺮ َ‬
‫ﮔﺎذر ﮬﺎڻ َ َﻞ ﮔَﮭﺮ ﮔﮭﻮري‪،‬‬
‫‪v‬‬
‫‪213‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ڏوري‪،‬‬ ‫ﻧﮕﺮ ڏرڙَ َﺳ ِ‬
‫ﮕﮭ‬ ‫ڏ ُو َ‬
‫ِ‬
‫ﻋﺎﺟﺰ ﻋﺎم ﭤﻴﻨﺪﺋﻲ‪ِ ،‬ﮬﺖ אوري‪،‬‬‫ِ‬
‫ﭤ َ َﺮ ﺟﻲ ﭘﻨﮅ ﻧﻪ ﭤ َ ِ‬
‫ﻜﻴﺌﻦ ﭤﻮري‪،‬‬
‫ﺗﻦ ﮐﻲ ﺗﻮڙَ َﺳﺮي ﭤِﻲ ﺗﻮري‪،‬‬
‫وﺟﮫ َم ِﺟ ُﻲ ﭜ َﻼ َ‬
‫ﻛﻨﮭﻦ ﺟﮭﻮري ‪:‬‬
‫ﮔﺎم ﮐﻨﻴﻮ ﻛﻮﻛﺎري‪.‬‬
‫َﻣﺮﻧﺪيءَ َ‬

‫ﻛﮭﻮ ﭔﻴﻮن ﺑﺎﺗِﻴﻮن‪،‬‬

‫ﻛﻴﻢ ِ‬
‫‪ - 18‬ﭼﻲ ڙي‪ ،‬ﺑﻴﺤﺪ ِ‬
‫ﮀﻮ ﭤﻴﻮن ﻟ َ َﺲ ﻟﻮאﻳﻮ ﻻﺗِﻴﻮن‪،‬‬
‫ﻛﻨﮅ ﻧﻪ ِאﻳﻨﺪﻳﻮن ﻛﺎﺗ ِﻴﻮن‪،‬‬
‫ﻛﻨﮭﻦ ﮐﻲ َ‬
‫َ‬
‫رﮬﻨﺪﻳ َﺲ روز ﻧﻪ ِאﺗﻲ رאﺗ ِﻴﻮن‪،‬‬
‫وﻳﻨﺪﻳ َﺲ ِﺳﻚ َﺳﭵﮡ ِﺟﻲ ﺳﺎﺗﻴﻮن‪،‬‬
‫ﻳﻨﺪم ڏאﺗِﻴﻮن‪،‬‬
‫ڏאﺗ َ ُﺮ ِڏس ﺟﻮ ڏ ُ‬
‫ﭘﺎﺋ ِﻴﻨﺪس َ‬
‫ﺟﺎل َﺟﺒَﻞ ۾ ﺟﮭﺎﺗِﻴﻮن‪،‬‬
‫ُ َﮬﺲ ِאﮬﻲ َﻣﺼﻠﺤﺎﺗﻮن ‪:‬‬
‫ﺮد ﺳﺎڻ אُﻣﺎري‪.‬‬
‫َﮬ ِﻠﻲ آ َﻣ ِ‬

‫ﻛﻴﮭﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﻛﻨﮭﻦ‬ ‫ﻛﺎﻣﮡ ِﻣ َﻨﭣ َ‬
‫ﻛﺮﻳﻮن َ‬ ‫ِ‬ ‫‪- 19‬‬
‫ِ‬
‫ﺳﻲ َﺟ َﺖ ﺟﺎڙَ ﻛﺮي وﻳﺌﻲ ِ‬
‫ﺟﻴﮭﻲ‪،‬‬
‫ﭘﻴﮭﻲ‪،‬‬ ‫ِ‬
‫ﻛﻴَﮍي ﭘ ُﺮﺟﮫ ﻧﻪ ﺗﻮ ﭘﭓ ِ‬
‫ﻛﺮ ﻛﺎھ ﺗِﻨ ﭘ ُﭟ ِ‬
‫ﺗﻴﮭﻲ‪،‬‬ ‫ﻛﺎ َ‬
‫‪v‬‬
‫‪214‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﺗﻮن ﺗﺎن ﻧِ َ‬
‫ﻴﻨﮭﻦ ﻧﺴﻮري ِﻧﻴﮭﻲ‪،‬‬
‫ووڙج َو ُر َم ِورﭼﺞ وﻳ ِـﮭﻲ‪،‬‬
‫ﻛﻴﺎﺋ ُدرس دﻳﻮאﻧِﻲ دﻳ ِـﮭﻲ‪،‬‬
‫َאول ِﻋﺸﻖ ﻧِﺸﺎﻧِﻲ ِאﻳ ِـﮭﻲ ‪:‬‬
‫ﺗ َﮍ ﭰﮍ ِ‬
‫رאت ڏﻳﻨﮭﺎن ﺗﻜﺮאري‪.‬‬

‫ﻛﮭﻜﻲ‪،‬‬‫ﻛ َﮃ ِﻟﮙﻲ ﮬﻮءَ َ‬

‫َ‬ ‫‪ - 20‬ﻛﻴﭽ‬
‫ﭘﮭﺮﻳﻮن ﭘ ُﻮر ﭨ َﻜﺮ ﺳﺎن ﭨ َﮭﻜﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﺎﻣﮡ ﻛﻮھ ِ‬
‫ڏﺳﻲ ﻧﺎ ڏﮬﻜﻲ‪،‬‬
‫روح ﻧﻪ ﺗﻨﮭﻦ ﺟﻲ َرﮬﻜﻲ‪،‬‬‫אُﺗﻲ َ‬
‫ﺗﻮڙي ﭘ ِﭰﭥ َﺲ ﭘ َﭓ ﭰ َﮭﻜﻲ‪،‬‬
‫ﻧﺎر ﻧﻪ ﺑﻠﻜﻞ ﻧ َﮭﻜﻲ‪،‬‬
‫ﺗﺎن ِﭜﻲ ِ‬
‫ﻛ ﺗﻨﮭ َﮬﮇ ﺗ َﮭﻜﻲ‪،‬‬
‫ﺗﻮڙؤن ِ‬
‫َאوﺟﺎن ﻋﺎﺷﻖ אﮬﮍي َאﮬﻜﻲ ‪:‬‬
‫ڏوﻧﮕﺮ ﺳﭛ وڌאﺋ ڏאري‪.‬‬

‫ﺟﮭﻜﻲ ﻛﺌﻲ ﺟﮭﻮ ‪،‬‬

‫ﻚ َ‬‫ﺟﮭ َ‬
‫‪ - 21‬ﺗﻮڙي َ‬
‫ﭔِﻲ ﺗﺎن ﭔﻮ َﮬﮇ ﻧﻪ ﭔﻮ ‪،‬‬
‫ﭰ ﻳﻮن ڏﺋﻲ‪ِ ،‬ﭘﺮﻳﻦ ﮐﻲ ﭰﻮ ‪،‬‬
‫ﮀﻮﮬﺆن ﭘﺎڻ َﮀﭙَﺮ ﮐﻲ ﮀﻮ ‪،‬‬
‫ڏﺳﻲ ِﺳ ُﺮ ﮔﮭﻮ ِ ‪،‬‬
‫ﮔﻮرن َرﻧﺪ ِ‬
‫َ‬
‫‪v‬‬
‫‪215‬‬
‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﮘﮍَ ﮘﮍَ ﮘﻮڙﮬﺎ ﮘﺎرﻳﻮ ﮘﻮ ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ڏوﻧﮕﺮ ڏرڙ ڏﮐﻮﺋﻲ ڏو ‪،‬‬
‫ﻗﺎدر ﺷﺎل ﻗﺮﻳ َ ﻛﻮ ‪:‬‬
‫ﻛﻨﺪو ﮔﺎم ﭨ َ َ‬
‫ﻜﺮ ﮐ َﺆن ﭨﺎري‪.‬‬

‫‪ - 22‬ﭘﮭﺮﻳﻮن ﮐﺎنءُ ﭘﮭﺎڙَ ﭘ ُﮁﻴﺎﺋ ‪،‬‬

‫ِﮬﺖ ﻛﻲ وﻳﭡﺎ ﮬﻮت َﮬﻨﮅאﺋ ؟‬
‫َﮬﺮ َﮬﺮ ﺗﻮﮐﻲ ُﺳﺮت ﺳﮣﺎﺋ ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﻲ ﮬﺌﺎ رאت ﺗﻮﺋﻲ وٽ ﺳﺎﺋ ؟‬
‫ﻛﺮ ﮘَﻞ א� ﻟ َﮗ َאﻻﺋ ‪،‬‬
‫َ‬
‫ﭔﻴﻮ َﮬﮇ ﺳﻮر ﻧﻪ َﺳﻨﮓ ﺳﻠﻴﺎﺋ ‪،‬‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ُ ﺳﺎڻ ِﻣﻼﺋ ‪:‬‬
‫َ‬
‫ﻋﺎﺷ ِﻖ َﮬﻲ َﮬﻲ وﻳﺎ آزאري‪.‬‬

‫ﭘﻮء ﺗﺎن ﭤﻴﮍس ﺟﺒﻞ ﺟﻮאﺑِﻲ‪،‬‬ ‫‪ِ - 23‬‬

‫ِﭜ ءَ َ‬
‫ﻟﻴﻞ ﻟﻨﮕﮭﻴﺎ ﺑﺸﺘﺎﺑِﻲ‪،‬‬
‫ﺳﺎﮘﻴ ﺳﺎرو ﺳﺎٿ ﺛﻮאﺑِﻲ‪،‬‬
‫ﺳﻲ ﺳﭛ ُﮬﺌﮍא ﮔُﻞ ﮔُﻼﺑِﻲ‪،‬‬
‫وﭴﻨﺪא ِوﻳﮍא رאت رﺑﺎﺑِﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫אﺻﻠﻮء َאڙﭔﻨﮓ ﮬﺌﺎ َאﻋﺮאﺑِﻲ‪،‬‬
‫ﺗﻮﺳﺎن ِ‬
‫ﻛﻴﺎﺋﻮن ﺧﺎم ﺧﺮאﺑِﻲ‪،‬‬
‫‪v‬‬
‫‪216‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫אوﭠﻲ ﻋ ﮬﺌﺎ ﻋﺎذאﺑِﻲ ‪:‬‬
‫ﮬﺘﺆن ﻛﺎھ َאڙאھ َאﻧﮅאري‪.‬‬

‫ﻜﻲء َﮀﮇ ڏﻳﺌﻲ‪،‬‬

‫َ‬ ‫‪ - 24‬ڏوﻧﮕﺮ ڏَ ُس ُﭼ‬
‫ﺗﻮ وٽ رאت ﺗﻨ ﻛﺎ ﭘﻴﺌﻲ؟‬
‫آھ ﮬﻲ َو َس ﺗﻨ ﮐﺆن وﻳﺌﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﻲ ﺗﺎن ﻟﻨﮕﮭﻴﻮ ﺳﺎٿ ﺳﻨﺠﮭﻴﺌﻲ؟‬
‫ﮬﺎﮢﻲ ﺣﺎل ُﺳﮣﺞ ﻣﻮن ﮬﻴﺌﻲ‪،‬‬
‫وﻳ َﮍس ڏک وڏو ﮬﻲ ڏﻳﺌﻲ‪،‬‬
‫ُﮬﻮ ُﮬﺌﺎ ڏאڍא ُﺳﭙﺮﻳﻦ ﺳﻴﺌﻲ‪،‬‬
‫ﺟﺎﻧﺐ آﮬﻦ ﻣﻨﮭﻨﺠﺎ ﺟﻴﺌﻲ ‪:‬‬
‫ﻣﺎري آھ وﻳﺎ آ ﺗﺎري‪.‬‬

‫‪َ - 25‬ﺣﺠﺮ َﭼﻴَﺲ آﮬﻲ ِﮬﻨﻴﮍي ﮬﺎري‪،‬‬

‫ﺟﻲ ﺗﻮن ﺒﻮﺑﻦ ﺟﻲ ﻣﺎري‪،‬‬
‫ﻨﺪ ِء آزאري‪،‬‬
‫آﮬﻲ ﻋﺸﻖ َﺳ ُ‬
‫ﮘﭽﻲء ﻛﺎ ﮘﺎري‪،‬‬ ‫َ‬ ‫وﺟﮭﺞ ﮘَ ِﻞ‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﺗِﺮ ﻧﻪ ﻛﺞ ﺗ َﻜﺮאري‪،‬‬
‫ﭘ ُﭡِ ِﻦ ﻛﺎھ‪ ،‬ﻧﻪ ﭤﻲءُ ﻗﺮאري‪،‬‬
‫َאﭤﺌﻲ ﺑِﺮھ ﺑﻠﻮﭼﻲ ﺑﺎري‪،‬‬

‫‪v‬‬
‫‪217‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻨﮕﺞ ﻳﺎري ‪:‬‬ ‫ﻳَ ِ‬
‫ﻜﺪل ﮐﺎﻧﺌﻦ َﻣ ِ‬
‫ِ‬
‫وﻳﻨﺪﺋﻲ ﻋﺸﻖ ﻧﻪ ﮬﮇ אوﺗﺎري‪.‬‬
‫ِ‬
‫‪ - 26‬ڏوﻧﮕﺮ ڏﻳﺮن ڏي ڏَس ﻛﻮﺋﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫رس ﻛﻮﺋﻲ‪،‬‬ ‫َאوڙي َ‬
‫روح ﻧﻪ ﭔﻴﻮ ُ‬
‫ِ‬
‫ﻧﺎﮬﻲ وﻳﭽﺎريءَ ﺟﻮ َو ُس ﻛﻮﺋﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﻻﮬﻲ ﻛﻮﻧﻪ ﭔﻴﻮ َ‬
‫ﻛ ُﺲ ﻛﻮﺋﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﻧﺐ ﺟﻮ َﺟ ُﺲ ﻛﻮﺋﻲ‪،‬‬ ‫ﻧﺎﮬﻲ ﺟﺎ َ‬
‫ِ‬ ‫ﻛﭡﻲ ﻏَﻢ ِڏ ِﺳﻲ َ‬‫ُ‬
‫ﻛﺲ ﻛﻮﺋﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﺧﺎﻃﺮ ﻣﻨﺠﮫ ﻧﻪ ﭘﻴﺲ ﺧﺲ ﻛﻮﺋﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫وﭠﻲ درد ِﭰﺮي ڏس ﻛﻮﺋﻲ ‪:‬‬
‫ﺑﻴﭡِﻲ ِﻋﺸﻖ َﻣﻨﺠﮭﺆن אوﺳﺎري‪.‬‬

‫ﻜﻲء ﭼﻮٽ ِوﮢﻲ ورﭼﺎﭨﻲ‪،‬‬

‫َ‬ ‫‪ُ - 27‬ﭼ‬
‫ِوﻳﮍא ِورھ ﺗﻮﺋﻲ ﺳﺎن وאﭨﻲ‪،‬‬
‫آﻧﺪي ِﻋﺸﻖ ﺗﮇﮬﻦ אورﮬﺎﭨﻲ‪،‬‬
‫ﻛﭡﻞ ﻛﻴﭻ وﭸﺞ ﻛﻨﮅ ﻛﺎﭨﻲ‪،‬‬ ‫ُ‬
‫ِﭘﻴﺘ ُﺌﻲ ُزﮬﺮ ﻣﻨﺠﮭﺆن ﮔُﮭﭧ ﮔﮭﺎﭨﻲ‪،‬‬
‫ﺗﻮﮐﻲ آﻧﺪو ﻋﺸﻖ آ ﮘﺎﭨﻲ‪،‬‬
‫ﭘﻨﮭﻮنء ِﮔﮭﺮ ﮔﮭﺎﭨﻲ‪،‬‬
‫َ‬ ‫ﭴﺎم‬
‫ُ‬ ‫ﮘﻮ‬

‫‪v‬‬
‫‪218‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫َﮬﻲ َﮬﻲ ﻟ َﻌﻠ َﻦ وﻳﻮ ﻟﻮﮬﺎﭨﻲ ‪:‬‬
‫ُﮬﺌﮍي ﺟﻦ ﺟﻲ ِﮬﻲءَ َאﺟﮭﺎري‪.‬‬

‫‪َ - 28‬ﮬﻲ َﮬﻲ ﻣﺎري ﻋﺸﻖ َאﻣ אن‪،‬‬

‫وﭠ ِﻲ ِورھ َوﻛﻴﻞ َوزﻳﺮאن‪،‬‬
‫ﺗﻮڙؤن ِﮬﻴﺌﻦ ﻟِﮑﻴﻮن ﺗﻘﺪﻳﺮאن‪،‬‬
‫ﭔﺎﻧِﮭﻦ ﮬﭣ ﭤﻴﻮن ﺗﻘﺼ אن‪،‬‬
‫ڏאڍﻳﻮن ﻋﺸﻖ ﺳﻨﺪﻳﻮن ﺗﮍ ﭜﻴﮍאن‪،‬‬
‫ﭘ ُﭡِﻲءَ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﺑِﺮھ ﺑ َﮭ אن‪،‬‬
‫َﮬﻠ َﻦ ُﮬﺖ ﻧ َﻜﻲ ﺗﺪﺑ אن‪،‬‬
‫ﻣﻮن ﺳﺎن ﺳﻨﺪﻳﻦ ﺳﻮز ﺳﻔ אن ‪:‬‬
‫ورﺗ ُﺌﻲ ُ‬
‫ورھ ﻛﻨﮭ َوﮢﺠﺎري‪.‬‬

‫‪َ - 29‬אول ﺑﺎﺑ ﺑﺮھ ﭘ َﮍﮬﻴﺎﺋ ‪،‬‬

‫ﭘﻮء ﺳﻮرن ﻣﻨﮃ َﺳﮍﻳﺎﺋ ‪،‬‬ ‫ﺗﻨﮭﻦ ِ‬
‫َﺳﺴﺌﻲ ﺳﺎڻ ُ ِﻓﺮאق ﭰ َﮍﻳﺎﺋ ‪،‬‬
‫َאﺻﻠﺆن ﻛﻴﭽﻦ ﺳﺎڻ َ‬
‫ﻛﮍﻳﺎﺋ ‪،‬‬
‫ﺟﻲء ۾ ﺟﺎل َﺟﮍﻳﺎﺋ ‪،‬‬
‫َ‬ ‫َﺟﮍאن‬
‫روھ َرڙﻳﺎﺋ ‪،‬‬
‫ﺗﻴﻠﮭﺎن ﻣﭥﻲ َ‬
‫َ ﺒﺖ ﻣﻨﺠﮫ ﻣﺮﻳﺾ َﻣﮍﮬﻴﺎﺋ ‪،‬‬

‫‪v‬‬
‫‪219‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫َ‬
‫ﺧﻴﺎل ﺗ َﮍﻳﺎﺋ ‪:‬‬ ‫ﺗﻮڙؤن ﻏ‬
‫ﭘﻴﺌﻲ َﮬﭣ ﺑِﺮھ ﮬﺎﻛﺎري‪.‬‬

‫ﮍس ﻟ ُﭩﻲ‪،‬‬
‫ﻲء دل ﻻﻟ َ ُﻦ ِوﻳ َ ُ‬
‫‪ِ - 30‬ﮬ َ‬
‫ڌس ﭔﺎڻ َ َ‬
‫ﭔﺮوچ ِﺟﻲ ﭔ ُﭩﻲ‪،‬‬ ‫ِو ُ‬
‫ﺷﺎل ﻓﻘ ﻧﻪ ﭰ ُﭩﻲ‪،‬‬
‫َو َرﮐﺆن َ‬
‫ڏ ُﻧﮕﺮ ڏ ُک َﭼﺮيءَ ﮐﻲ ُﭼﭩﻲ‪،‬‬
‫ﻛﻴﺎﺋ ﻛﻴﭽﻦ ﻣﻨﺰل ﮐ ُﭩﻲ‪،‬‬
‫آﻧﺪﻳ ُﺲ ِﻋﺸﻖ ﮔﮭﮣ ي ﮔُﮭﭩﻲ‪،‬‬
‫ﻣﭥﻮ ﭘ َ ﻛﺮאﻳﻮن ُ‬
‫ﻛﭩﻲ ‪:‬‬
‫َﮬﻲ َﮬﻲ ﻛﻴﻮ ﭤ ِﻲ َﺳﺎ ُﮬﻮﻧﮕﺎري‪.‬‬

‫‪َ - 31‬و َر ﺟﺎ ِورھ ﭘﻴﺎرﻳ َﺲ َوﭨِﻲ‪،‬‬

‫ﺳﻮرن َﺳ ِﭩﻲ‪،‬‬
‫َ‬ ‫ﺗﻮڙي ﺳﺴﺌﻲ‬
‫ﺗ َ ِﻨﮭﻦ دل ڏאﻧﮭﻦ ﻧﻪ ُ َﻣ ِﭩﻲ‪،‬‬
‫ﭼﻮﮐﻮ ﻋﺸﻖ ﻧﻪ آﮬﻲ َﭼ ِﭩﻲ‪،‬‬
‫ُﺳﻮرن ﺳﻮز ﮐِﻠﮡ ﮐ َﺆن ﮐ َ ِـﭩﻲ‪،‬‬
‫ُ ﺒﺖ ﮐﺎنءُ ﻧﻪ ﮔﮭﺎﻳﻞ ﮔُ ِﮭﭩﻲ‪،‬‬
‫ﺳﻮز ِﻓﺮאق ﺟﻲ ﭰ َ ِﭩﻲ‪،‬‬ ‫ﺳﺴﺌﻲ َ‬
‫ﭓ ﭘ َﭩﻮﻻ ﭘ َ ِﭩﻲ ‪:‬‬
‫ﭜﺎﺋ ﭘ َ ُ‬
‫ِ‬
‫روﺋﻲ ﭰﻮڙאﺋﻲ ﺟﺎن ﭰﻮﮬﺎري‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪220‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫‪ - 32‬ﻟﻮﭠ ِﻲ ﺑ َﻚ ﻣﭥﻲ ﭤﻲ ﻟ َِ ‪،‬‬
‫ڊوڙي ﺗﻴﺰَ ﻣﻨﺠﮭﺎرؤن ﺗ َ ِ ‪،‬‬
‫ﺒﺖ َﻣ ِﻦ ﺗﻨﮭ ﺟﻲ َﻣ ِ ‪،‬‬
‫وﭸﻲ ﻛﻴﭻ ِورھ ﻣﻮن َوﺗِﻲ‪،‬‬
‫ﮔﺎم ﮔﮭﮣ ي ﮔَﮭ ِ ‪،‬‬
‫ﮔﮭﻮري َ‬
‫ڏک ﺟﻲ ِﭼ ِ‬
‫ﺖ ﮬﻨﻴﺎﺋﻮن َﭼ ِ ‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﻳﺖ ﺗﻨﮭ ﺳﭛ َرﺗِﻲ‪،‬‬ ‫روﺋﻲ ر ِ‬
‫َ‬
‫ﮬﻚ ﭘ َ ِ ‪:‬‬ ‫ﭴﺎﮢﻲ ﭘ َﭓ َﺳﭝﻮ‬
‫ﺸﻖ ﻣﻨﺠﮭﺆن ُאﮀﻨﮕﺎري‪.‬‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ِﻋ َ‬
‫ِ‬

‫‪َ – 33‬ﮬﺮﮢـﻴُﻮن ﮐِ ُ ﭘﻴﺎرڻ آﻳﺲ‪،‬‬

‫ِ‬
‫ﻛﺮ َﮬﮍ دאﻧﮭﻦ ﻛﺮي َﺳﭛ ﮐﺎﻧﻴَﺲ‪،‬‬
‫ﻛﻮﻛﻦ ﺳﺎڻ َﮀﭙَﺮ ﺳﭛ ﮀﺎﻧﻴَﺲ‪،‬‬
‫ڏُوﻧﮕﺮ َ‬
‫ڏک ﻣﻨﺠﮭﺎرؤن ﮔﮭﺎﻳ َﺲ‪،‬‬
‫َ‬
‫ﻋﺸﻖ ڏﮐﻦ ﭔ ُﭧ ﻻﻳ َﺲ‪،‬‬ ‫ُﮀﻠﻨﮕﻴﻮن‬
‫ﮘﺎ ﻴﻮن ﻛﻴﭻ ﻛﻴﭽﻴﮍن ﮘﺎﻳ َﺲ‪،‬‬
‫ﺑ َﺮ ﮐﻲ ﺑِﺮﮬﻮن ﺑﺎزر ﭜﺎﻳ َﺲ ‪:‬‬
‫ِﺣ َﺠﺮ ﮘﺎرﻳ َﺲ ﺳﺎڻ ُﮬﻮﻛﺎري‪.‬‬

‫ﮬﻮت ﻛﺮي ِوﻳﺲ ﮬﻮ ِ ‪،‬‬‫‪َ - 34‬ﮬﻲ َﮬﻲ ُ‬

‫ﺗﻨﮭﻦ ﺒﺖ ﭔﺎروﭼﻲ ِﺟﻲ ﭔﻮ ِ ‪،‬‬
‫‪v‬‬
‫‪221‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ڏوﻧﮕﺮ ُﺣ ُﺒﺆن ﭜﺎﻳﻦ ڏو ِ ‪،‬‬
‫ﻛﻮﮬﻴﺎرل ِﺟﻲ ﭔﺎﻧِﮭﻲ ﮔﻮ ِ ‪،‬‬
‫َ‬
‫ﻳﻦء ﺟﻲ ﭰﻮ ِ ‪،‬‬‫ﺳﺎﭤﻲ ﭘ َ ِﭓ ِﭘﺮ َ‬
‫ﻧﺐ ﺗﺎن ِﺟﻨﺪ ﮔﮭﻮ ِ ‪،‬‬
‫ﺗﻨﮭﻦ ﺗﺎ ﺟﺎ َ‬
‫ِ‬
‫روﺋﻲ ﻛﻴﺎﺋ َﮀ َﭙﺮ ﮀﻮ ِ ‪،‬‬
‫َﺳﻨﮓ ِﺟﻲ رאھ ﻛﻴﺎﺋﻮﻧﺲ ﺳﻮ ‪:‬‬
‫ﻧﺎل ﻗﻄﺎري‪.‬‬
‫ﻧﻴﻨﺪس ﻛﻴﭽﻲ ِ‬

‫‪ - 35‬ﻣﻨﺠﮭﺆن ﻧِﻴﻨﮭﻦ ﮬﻨﻴﺎﺋ ﻧﻌﺮو‪،‬‬

‫ُﺳﮣﻨﺪي ﺳ ﺳﮍي وﻳﻮ ﺳﺎرو‪،‬‬
‫ﻣﻦ ۾ ﺒﺖ ِوڌس ﻣﺎرو‪،‬‬
‫َ‬
‫ﻛﻴﺎﺋ وאري אﺗﻲ وאرو‪،‬‬
‫َאﻧﺪرؤن ﻋﺸﻖ ڏﻧﺲ אوﭔﺎرو‪،‬‬
‫ِ‬
‫ڏﻳﺌﻲ َﻣﭥﻲ َﺳﻨﮓ َﺳﺮאرو‪،‬‬
‫ﻣﺎن ڏﺳﺎن ﻛﻮﮬﻴﺎرو‪،‬‬
‫َ‬ ‫ﻛﺎﺋ‬
‫ريء آﮬﻲ ﻣﻨﮭﻦ ﻛﺎرو ‪:‬‬
‫ﺒﺖ َ‬
‫”ﺳﭽﻴﮇﻧﺎ“ ﻛﻮﻧﻪ ﺳﻨﭝﺎري‪.‬‬

‫‪ - 36‬ﻣﭥﻲ روھ ﭼﻴﺎﺋ روﺋﻲ‪،‬‬

‫ِ‬ ‫َ‬
‫ﻛﻮﮬﻴﺎرل ڏﺋﻲ ﻛﻮﺋﻲ‪،‬‬ ‫ﻛ َﻞ‬
‫ﮬﻲء َ‬
‫َ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﻋﺸﻖ א ِ‬
‫ﻧﺪوﮬﻲ‪،‬‬ ‫ِ‬
‫‪v‬‬
‫‪222‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪ِv‬‬
‫ﻼﻛﻲ ﮬﻮﺋﻲ‪،‬‬ ‫ﺒﺖ َﻣﻨﺠﮫ َﮬ ِ‬
‫ِ‬
‫ِﻟﮙﻲ ﻻﻟ َﻦ ﺗﺎ ﻟ َﮍھ ﺗﻮﺋﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﻮر ِوڌאﺋ ﭘﻮﺋﻲ‪،‬‬ ‫ﭤﻮڙؤن ُﺳ َ‬
‫ِ‬
‫ﺳﺎﭤ ِﻲ ﭤﻴُﺲ ”ﺳﭽﻴﮇﻧﺎ“ ﺳﻮﺋﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﻲء ﺟﻮ ﺟﻮﺋﻲ‪:‬‬ ‫ﻧﺐ آﮬﻴﺲ ِﺟ َ‬ ‫ﺟﺎ ُ‬
‫ﮔﮇ ﺗ َﻨﮭ ﺳﺎن ﻛﺎري‪.‬‬ ‫ﻗﺎد ُر ُ‬
‫ِ‬

‫ﮬﻲء ﺟﺎ ِﮬﻨﻴَﮍي ﭤﻲ ﺣ אﻧِﻲ‪،‬‬

‫‪َ - 37‬‬
‫ﻛﺌﻲ َﻣﺴﺘﺎﻧِﻲ‪،‬‬
‫ﻣﺎد َ‬
‫ﺒﺖ ُ‬
‫دﻟ ﻛﺎڻ ﮬﺌﻲ دﻳﻮאﻧِﻲ‪،‬‬
‫ﻴﻨﮭﻦ رﮬﻴُﺲ ﻧِﻴﺸﺎﻧِﻲ‪،‬‬
‫ﺑﺎﻗﻲ ﻧِ ُ‬
‫ِ‬
‫ﻛﻴَﮍي ﻓﻮج ِﻓﺮאق ﺟﻲ ﻓﺎﻧِﻲ‪،‬‬
‫ﻛﻴﺎﺋ ﺳﺎھ َﺳﺮ ُﻳﺮ ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ‪،‬‬
‫ﺷﺎل َﺟﺒَﻞ ۾ ﺟﺎﻧِﻲ‪،‬‬‫ﮔَﮇﺑ ُﺲ َ‬
‫ﭤﻴﻨﺪس َرﺣﻢ אُﺗﺲ ر ﺎﻧِﻲ ‪:‬‬ ‫ُ‬
‫ِ‬
‫آﺋﻲ ﮬﻴﭡﺆن ﻧِﻴﻨﮭﻦ ﻧﻐﺎري‪.‬‬

‫‪ - 38‬ﺒﺖ ﺒﻮﺑﻦ ﺟﻲ ﻣﺎري‪،‬‬

‫ﭔﺎروﭼ َﻞ ﭔﺎري‪،‬‬
‫َ‬ ‫ﻛﺎ ﺟﺎ ﺑﺎھ‬
‫ﻛﻴﭽﻴﮍن ﺟﻲ ﮘﺎري‪،‬‬ ‫ﮘﺎ‬
‫ﻛﻴﺎﺋ ﺟﺎﻧِ َ‬
‫ﺐ ﺗ َﺆن ِﺟ ُ‬
‫ﻨﺪ وאري‪،‬‬
‫‪v‬‬
‫‪223‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻣﻨﺠﮭﺆن َ‬
‫ذوق ﭼﻴﺎﺋ زאري‪،‬‬
‫ِﮬﻲءَ دل آﮬﻲ ﺳﭵﮡ ﺗ َﺆن وאري‪،‬‬
‫ُ‬
‫ﻛﻮﻛﺎن ﻛﻮھ ﻛﺮي ﻛﻮﮬﻴﺎري‪،‬‬
‫ﺗﻮڙي ِو ِرھ ﻛﺌﻲ وﻳﭽﺎري ‪:‬‬
‫رאﺗﻴﺎن ڏﻳﻨﮭﺎن ﮔﮭﻨﮕﮭﺮ ﮔﮭﺎري‪.‬‬

‫‪ - 39‬ﻣﭥﻲ روھ ڏﺳﻮ ﺳﺎ َر ِ‬

‫ﻣﻜﻲ‪،‬‬
‫ﻛﺎ ﺟﺎ ِﻋ َ‬
‫ﺸﻖ َﭼﮑﺎﻳ َﺲ َﻤﭼ ِ‬
‫ﻜﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ڏﺳﻲ ُﺳ َﭷ ﻧﻪ دم ﭜﺮ ڌﻣﻜﻲ‪،‬‬
‫ﻛﻢ ِ‬
‫ﻛﻲ‪،‬‬ ‫ِ‬
‫ﻛﺎﻣﮡ َ‬ ‫ﺒﺖ ُﻣﻮر ﻧﻪ‬
‫ﮔﻮﻧﺪر ِوچ ﮔُﺬאري َﻏﻢ ِ‬
‫ﻛﻲ‪،‬‬
‫ﻜﻲ‪،‬‬‫ﻧﺐ ﺳﺎن ﻧﺌ َ ِ‬ ‫ﮬﺎديءَ ﺟﺎ َ‬
‫ﻜﻲ‪،‬‬‫ﮬﻚ َ ِ‬
‫ُ‬ ‫ﺗﻨﮭﻦ ﺗﺎن ﺗﺎﻧﮕﮫ ﻧﻪ ﺗ ِﺮ‬
‫وڄ ِو ِرھ ﺟﻲ َﻤﭼ ِ‬
‫ﻜﻲ ‪:‬‬ ‫ﻣﭥﺲ ُ‬
‫ﺗﻨﮭﻦ ﺟﻲ ﺷﻮر ِوڌي ﺷﻮﻛﺎري‪.‬‬

‫‪ - 40‬ﭼﮍﮬﻨﺪي ُﭼﻨﺞ ﻧﻪ ﻋﺎﺷﻖ َא ِ‬

‫ڙﻛﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﮍﻛﻲ‪،‬‬ ‫ﻓﻮج ﻣﭥﺎﺋﻨﺲ‬
‫ﻛﺎ ﺟﺎ َ‬
‫ِ‬
‫ﻟﮍﻛﻲ‪،‬‬ ‫ﭡﻲء ﺳﺎن‬ ‫ِﻟﮙﻲ َ‬
‫ﻟﻌﻞ ﭘ ُ َ‬
‫ِ‬
‫ﭜﮍﻛﻲ‪،‬‬ ‫ِﻟﮙﻴﺲ ﺑﺎھ ﺑِﺮھ ِﺟﻲ‬
‫ﺟﮭ ِ‬
‫ﮍﻛﻲ‪،‬‬ ‫ﺟﻮﮬﺮ َ‬
‫ﺟﻮش َﺳ َﭵﮡ ﺟﻲ َ‬ ‫َ‬
‫‪v‬‬
‫‪224‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ڙﻛﻲ‪،‬‬ ‫ﻲء روھ אُﺗﺆن ﺟﺎ َر ِ‬‫ر َ‬
‫ِ‬
‫ﺳﮍﻛﻲ‪،‬‬ ‫ﺳﺎرو َﺳ ُ‬
‫ﻨﮓ ﭘﻴﻮ َﺳﭛ‬
‫ﮍﻛﻲ ‪:‬‬‫ﻜﺮ ﺳﭛ ﭘﻴﻮ ﺗﺎن ﭨ َ ِ‬
‫ﭨَ ُ‬
‫אﮬﮍو ﺳﻮز ِ‬
‫ﮬﻠﻲ ﺳﻴﻨﮕﺎري‪.‬‬

‫ﻛﺎڻ ﮀﮇﻳﺎﺋ ﺟﺎﻳ ُﻮن‪،‬‬ ‫ِ‬ ‫‪ - 41‬ﺟﺎﻧِ َ‬

‫ﺐ‬
‫ﺸﻖ אﮘﻴﺎﻧﺌ ُﺲ آﻳ ُﻮن‪،‬‬
‫ﻓﻮﺟﺎن ِﻋ َ‬
‫ﻛﻮھ َﺳﻨﺪﻳ َ ِﺲ َ‬
‫ﻛﮭﻜﺎﻳ ُﻮن‪،‬‬ ‫َ‬ ‫ﻛﻼن‬
‫ﺳﭝﺌﻲ ِورھ ِوﺳﺎرﻳ ُﺲ وאﻳ ُﻮن‪،‬‬
‫ﺧﺎכ ﻟِﮝﻦ ﮐﻲ ﻻﻳ ُﻮن‪،‬‬
‫َ‬ ‫وﭸﻲ‬
‫ﺳﻮز َﮀﭙَﺮ ﺳﭛ ﮀﺎﻳ ُﻮن‪،‬‬ ‫ﺗﻨﮭﻦ ﺟﻲ َ‬
‫روﺋ ِﻲ ِ‬
‫روھ ڏﻧﺎﺋ رאﻳ ُﻮن‪،‬‬
‫ﭘﻴﺎن ﭘﭓ ﭼﮍﮬﻲ َﭴﮡ ﭘﺎﻳﻮن ‪:‬‬
‫אﮬﮍو ﻋﺸﻖ َﮬﻠﻲ אﺧﺘﻴﺎري‪.‬‬

‫‪َ - 42‬ﮀﭙَ ُﺮ ﻛﺎ ﻧﻪ ﮀﮇي ﺳﺎ ﮀﻮري‪،‬‬

‫ﮔﮭﻮٽ ُאﺗ َﺆن ِﺟ ُ‬
‫ﻨﺪ ﮔﮭﻮري‪،‬‬ ‫ﺟﻨﮭﻦ ﺗﺎن َ‬
‫ﭘﻮر ﭘﺮﻳﻦ ﺟﻲ ﭘﻮري‪،‬‬
‫ﻛﻲ َ‬‫ﺟﺎ ِ‬
‫ﮬﻮت ﻧِﮭﺎري ﮬﻮري‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﮬﻴﻜﻞ ُ‬
‫ﮘﻮ ﺗ َﻨ ﺟﻨ ﭤ َﺮ ﭤﻮري‪،‬‬
‫ﻟ ُﺆن ﻟ ُﺆن ﻗﺎﺑﻮ ﻟﮙﻴﺲ ﻟﻮري‪،‬‬
‫‪v‬‬
‫‪225‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺟﮭﻮر ﺑﺮאﺑﺮ ﺟﮭﻮري‪،‬‬
‫َ‬ ‫ُﮬﺌﮍس‬
‫ﺗﻨﮭﻦ ﺟﻲ ﮬﭣ ﺳﭵﮡ ﺟﻲ ڏوري ‪:‬‬
‫ِ‬
‫ِאﻧﮭﻲءَ ﮘﺎﻟﮫ ِوڌي ﺳﺎ ﮘﺎري‪.‬‬

‫ﻋﺠﻴﺐ ُאﭔﺎﺋﻮن‪،‬‬
‫َ‬ ‫ريء‬
‫‪ - 43‬آﮬﻲ َ‬
‫َאﭼﻲ َ‬
‫ﺷﺎل ﻛﻮﮬﻴﺎرل ﻛﺎﺋ ُﻮن‪،‬‬
‫ﺟﻨﮭﻦ ﺳﺎن ِ‬
‫ﻟﻮھ ﻟﮅﻳﻮن ُﮬﻢ ﻻ ُﺋﻮن‪،‬‬
‫َﮬﻲ َﮬﻲ َﺟﺖ وﭠﻲ وﻳﺎ ﺟﺎﺋ ُﻮن‪،‬‬
‫ﺗﻨﮭﻦ ﺗﺎن ڏَس ﭘ ُﮁﻲ ﭤ ِﻲ ﺗﺎﺋ ُﻮن‪،‬‬
‫ﮬﻲء ﺟﺎ ﻧﺎل ﻧﻪ ﻧِﻴﺎﺋ ُﻮن‪،‬‬
‫ﻧﻨﮅر َ‬
‫ﺗﻨﮭﻦ ِﺟﻴﻮن ِزﻳﻼن ُﮬﺖ ُﺳﻴﺎﺋ ُﻮن‪،‬‬
‫ِﮬﮭﮍُس ڏو َ‬
‫ﻧﮕﺮ ﺣﺎل ڏﭠﺎﺋﻮن ‪:‬‬
‫وﻳﭽﺎري ﭤ ِﻲ ﺗﻮ ِ‬
‫ﻧﮓ ﺗﻨﻮאري‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﻳﻦء ﺟﻲ ﭼﺎﺋﻲ‪،‬‬ ‫‪ - 44‬ﻣﻮﭨﻲ ﭼﺎھ ﭘﺮ َ‬
‫ِ‬
‫ﺗ َﻨﮭﻦ ﻛﺎ ﮘﺎﻟﮫ ﺒﺖ ﮘﺎﺋﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫َﮀﭙَﺮ َﺳﭛ ﻛﻴﺎﺋ ﮀﺎﺋﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﮏ ﺗ َﻨﮭ ﺟﻲ ﺗﺎﺋﻲ‪،‬‬ ‫ڏאڍيء ﺗِ َ‬
‫َ‬
‫ِ‬
‫”و ﮭﻲ آﻳﺲ“ ُﮬﺌﮍس وאﺋﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫روﺋﻲ روھ ڏﻧﺎﺋ رאﺋﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ِﮔﮭ ِﭩﻦ ﻣﻨﺠﮫ ﻗﻠﻢ ﮔُﮭﻤﺎﺋﻲ‪،‬‬
‫‪v‬‬
‫‪226‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪v‬‬‫ِ‬
‫ﺗﺎن ﺗﺎن אوڏي َوﺳﺌﻮن آﺋﻲ ‪:‬‬
‫آﻳ ُﺲ ُ ُ‬
‫ﺐ אﮘﻴﻮن ﻣﻨﮭﻦ ﭘﺎري‪.‬‬
‫ِ‬ ‫‪ُ - 45‬‬
‫ﻛﻮ ﻦ َﮬﭣ ُﻣﻜﺎﺋ روﺋﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫دאﻧﮭﻦ ڏوﮔﮫ ﻣﻨﺠﮭﺎرؤن ڏﻳﺌﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﻛ ِﻦ َﺳ َﭵﮡ ﺟﻲ ﭘﻴﺌﻲ‪،‬‬ ‫ﺳﺎ ﺗﺎن َ‬
‫ِ‬
‫אُﭤﻲ ﮬﻠﻴﺎ ﮬﻮت َﮬﻨﮅﻳﺌﻲ‪،‬‬
‫ﻲء ﮔُﮭﺮﻳﺎ َﮬ ِﺲ ﺟﻴﺌﻲ‪،‬‬
‫ﺐ ِﺟ َ‬‫ﺟﺎﻧ َ‬
‫ِ‬
‫آﻳﺲ َﺳ َﭵﮡ ﭘﺎڻ َ ﺳﻨﺠﮭﻴﺌﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﺟﻦ ﺟﻲ ﻛﺎڻ وﻳﭽﺎري وﻳﺌﻲ‪،‬‬
‫وﭸﻲ ﻛﻴﭻ אُﮬﺎ ﮘﻞ ﭘﻴﺌﻲ ‪:‬‬
‫ﭘﻨﮭﻮن ِﭘﺮﻳ َﻦ ﮔﮇﻳﻮ ﻏﻢ ﭨﺎري‪.‬‬

‫ُ‬
‫ﮬﻚ ﮬﻮ ﺗﺎن‪،‬‬ ‫ﭴﺎم ﭘﻨﮭﻮن‬
‫‪ - 46‬ﺳﺴﺌﻲ ُ‬
‫ِ‬
‫ﻛﺎﻣﮡ ﺟﺎﻧﺐ ﮘﻮﻟﻴﻮ ﺟﻮ ﺗﺎن‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﺳﺎﮘﻲ ﭘﺎڻ ﭘﻨﮭﻮن ﮬﺌﻲ ﺳﻮ ﺗﺎن‪،‬‬
‫ﭜﭹﻲ ﮬﻲءَ ﮘﺠﮭﺎرت ﻛﻮ ﺗﺎن‪،‬‬
‫ﻛﺮﻳﻦ ﭤِﻲ و ِ‬
‫وء ﺗﺎن‪،‬‬ ‫ﮀﺎﺟﻲ ﻛﺎڻ َ‬
‫َﮀﭙَﺮ ﮘﻮ ﭤِﻲ ﺳﺎ ﮀﻮ ﺗﺎن‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﻲء ﮐﺎن ڌو ﺗﺎن‪،‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ َدﺳﺖ ُدوﺋ َ‬

‫‪v‬‬
‫‪227‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺳﺎﭴ ُﻦ ﻛﻴﺌﻦ َﺻ ِﺤﻲ َ‬
‫ﻛﻴﻮ ﺗﻮ ﺗﺎن ‪:‬‬ ‫َ‬
‫ﭘ َﺮ ﺟﻲ ﻋﺸﻖ َא ِﭼﻲ אوﺟﺎري‪.‬‬

‫ﻛ ِ ّﻞ َﺷ ۡﻲ ٍ ِء“ ﺳﻮ ﮬﺎدي‪،‬‬‫‪ -47‬آﮬﻲ ” ُ‬

‫ۡ ۡ‬
‫” َﺧﻠ َ َﻖ אﻻ َﺷﻴَﺎءَ“ ﮐ َﺆن آﺑﺎدي‪،‬‬
‫” َو ُﮬ َﻮ َﻋﻴﻨُﮭﺎ“ ﭤ ِﻲ آزאدي‪،‬‬
‫َ‬
‫ﻛ ُﻨﻮن ﮬﻲءَ وאدي‪،‬‬ ‫وא ِﻧﺪي ﻏ‬
‫ﻟ َﭥﺎ َﺷﻚ ُﺷﺒﮭﺎ ﭤ ِﻲ ﺷﺎدي‪،‬‬
‫” ِﺳﺮي ِﺳﺮہٗ“ ﭤ ِﻲ ِא ِ‬
‫ﻣﺪאدي‪،‬‬
‫ﺟﻨﮭﻦ ﮐﻲ َ ﺠﮫ ﺗﻨﮭ ﮐﻲ ﺗ َﻌﺪي‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﺳﻮﺋﻲ َﻣﺮد ﻧﻪ آﮬﻲ ﻣﺎدي ‪:‬‬
‫ﻳﺎر دي ﭘﻴﺎري‪.‬‬
‫ﺻﻮرت َ‬
‫َ‬ ‫َﺳﭛ ِوچ‬
‫ِ‬
‫‪ - 48‬ﭘ َﻨﮭﻨﺠﻲ ﭘﺎڻ َ ﻛﺮي ﭤﻮ وאﺋﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﺗﻨﮭﻦ ﺗﺎن ﮘﺎﻟﮫ אﮬﺎ ﮘﺎ ﺎﺋﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﺻﻮر َت ﺳﺎﺋﻲ‪،‬‬ ‫ﻛﺎﻓﺮ ﻣﺆﻣﻦ َ‬
‫ِ‬
‫ﻣﺰ ڏﻧﺎﺋ رאﺋﻲ‪،‬‬ ‫ﻧﮭﻲء َر َ‬ ‫א َ‬
‫ِ‬
‫ڏس ڏﻧﻮ ﮬﻲ ﺟﺎﺋﻲ‪،‬‬ ‫ﻧﺐ ُ‬ ‫ﺟﺎ َ‬
‫ِ‬
‫ﻳﺖ آﺋﻲ‪،‬‬ ‫” َﻓﺎﻳ ۡ َﻨ َﻤﺎ ﺗ ُ َﻮﻟ ﱡ ۡﻮא“ آ َ‬
‫ِ‬
‫ﭤﻴﮍو َא ُڄ ﺑ َﮭﺎﻧﻲ ﭜﺎﺋﻲ‪،‬‬

‫‪v‬‬
‫‪228‬‬
 ‫ﺴﺴﺌﻲ‬
‫‪ِ v‬‬
‫َא ﺪ وﺣﻲ ِﮬﻜﻮ ِﮬﻚ ُﮬﺌﺎﺋﻲ ‪:‬‬
‫”א ﺪ“ ” َאﺣﺪ“ ُﮬﺌﺎ ِאﺳﺮאري‪.‬‬
‫ِ‬
‫‪َ ” - 49‬ﻋ ُ‬
‫ﺮﻓﺖ َرﺑِﻲ ﺑِ َﺮﺑِﻲ“ آﻳﺖ آﺋﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ۡ‬
‫ﻧﻮﺑﺖ ” َאﻧ َﺎא َﻖ“ وﭴﺎﺋﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﻋﻈﻢ َﺷﺎﻧِﻲ“ َرﻣﺰ رﻻﺋﻲ‪،‬‬ ‫” َא ُ‬
‫ِ‬
‫ﺸﻒ“ אُﺟﺮאﺋﻲ‪،‬‬ ‫ﻛ َ‬ ‫ﻛﻴَﮍي ”ﻟ َﻮ َ‬ ‫ِ‬
‫ِ‬
‫ﺒﺼ ُﺮ“ آﮬﻲ ِﮬﻜﮍאﺋﻲ‪،‬‬ ‫ﺴﻤ ُﻊ ﻳ ُ ِ‬
‫”ﻳ َ َ‬
‫ِ‬
‫”ﺑِﻼ ِﻣﻴﻢ َא ُﺪ“ ِאﮬﺎ وאﺋﻲ‪،‬‬
‫” ِאﻧﻲ َאﻧ َﺎ א�“ آ ِ‬
‫ﮔﺎﮬﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ُﮬﺌﮍي ُﺻﻮرت ِﮬﻚ ﺳﭝﺎﺋﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﺳﻮﺋﻲ ﺑﻨﺪو ﺳﻮ ﻣﻮﻻﺋﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﺳﻮﺋﻲ ﮬﻴﭟ ﺳﻮ ﺑﺎﻻﺋﻲ ‪:‬‬
‫ﻋﺎ َ َא� ﻣﻮن ِאﻇﮭﺎري‪.‬‬
‫ِ‬ ‫‪ِ - 50‬‬
‫ﻇﺎﮬﺮ ِﺳ ُﺞ ﺗﻪ ﺳﭛ ﻛﻨﮭﻦ ﺟﺎﺋ ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﮬﻲء ﭜﻲ َرﻣﺰ ﺗﻮن دل ﺳﺎن ﻻﺋ ‪،‬‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫ﺗﻮن ﺗﺎن آﺋﻴﻨﻮ ﭤﻲ آﺋ ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﭘﺎڻ ﺋﻲ ۾ ُﻣﻨﮭﻦ ﭘﺎﺋ ‪،‬‬
‫ِ‬
‫” َﻣ “ ﮐﻲ ﮀﻮڙ ﺗﻪ ﭤِﻴﻮن ”ﺳﺎﺋ “‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﭜﻮﻟﻮ ﻣﻮر ﻧﻪ ﮬﻦ ۾ ﭜﺎﺋ ‪،‬‬
‫‪v‬‬
‫‪229‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬ ‫ِ‬
‫ﺗﻮﮐﻲ َﺻ ِﺤﻲ َﺳﭻ ُﺳﮣﺎﺋ ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﺎ َﺷﻲ ﻧﺎﮬﻲ ﺑِﻨﺎ ﺣﻖ ﻛﺎﺋ ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﻛ ُﻞ َﺷ ِ‬
‫ﻧﺎﻃﻖءُ ﺑﺎא ﻖ“ ﮘﺎﻟﮫ ِאﮬﺎﺋﻲ ﮘﺎﺋ ‪:‬‬
‫ﻲء ِ‬ ‫” ُ‬
‫َﮬﺮ ﺟﺎ ﭘﺎڻ َ َﻏ ِ ﮔُﻔﺘﺎري‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪230‬‬
 ‫ﻨوري‬
‫‪v‬‬
‫ﻨوري‬
‫داﺴﺘﺎن ﭙ رﻴون‬
‫‪1‬‬
‫ﺗﻮن َ ﻮ ﺳﺮدאر‪ ،‬آءٌ ﻣﻴﺌﻲ ﻣﮭﺎﮢﻲ آﮬﻴﺎن؛‬
‫ُ‬
‫ﺎر؛‬‫ﺗﻨﮭﻨﺠﻲء ﺷﻔﻘﺖ ِﻣﮭﺮ ﺟﻮ‪ ،‬آﮬﻲ ﻛﻮ ﻧﻪ ُ‬‫َ‬
‫ﻋﺎر؛‬
‫ُ‬ ‫ﮔﻨﺪيءَ ﮔﺎ َﻧﺪر ﮔﮭﺮ ﮐﺎن‪ ،‬ﻛﻴﻮ ﺳﺎري ﻋﺎ‬
‫ﻣﭥﻲ ﺗ َﻨﮭﻦ َﻣ ُ‬
‫ﺪאر‪ ،‬ﺗﻮ ﺳﺎريءَ ﻛﻴﻨﺠﮭﺮ رﮐﻲ‪.‬‬
‫‪2‬‬
‫ﺗﻮن َ ﻮ ﺳﺎﺋ ‪ ،‬آءٌ ﻣﻴﺌﻲ ُﻣ ِ‬
‫ﮭﺎﮢﻲ آﮬﻴﺎن؛‬
‫ﻣﻮن ﻟ َﭳ رﮬﺎﺋ ‪ ،‬ﺟﻮ ﭘ َ ِ‬
‫ﻞء ﻟﮙﻴﺲ ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪.‬‬
‫‪3‬‬
‫ﮭﺎﮢﻲ‪ ،‬ﺗﻮن َ ﻮ ﺳﺎري َﺳﺮ ﺟﻮ؛‬
‫آءٌ ﻣﻴﺌﻲ ُﻣ ِ‬
‫ﻗﺮب ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﻛﮭﮍو‪ ،‬ﭴﺎﮢﻴﻮ ﭤﻮ ِ‬
‫ﭴﺎﮢﻲ؛‬
‫ﻲء ِ‬
‫ﮬﺎﮢﻲ؛‬ ‫ﮁﻲء‪ ،‬ﮐِ ِﮑ َ‬
‫ﺳﺮ ﮐﻨﻴﻢ ﭤﻲ‪ِ ،‬ﮀ َ‬ ‫ِ‬
‫ﮐﺎري ِ‬
‫رאﮢ ِﻦ ﺟﻲ ِ‬
‫رאﮢﻲ؛‬ ‫رאﺟﺎ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫رאض ﺳﺎن‪ ،‬ﭤﻴﺲ ِ‬
‫ﺗﻮ َ ﺎ ِﺳ ِ‬
‫ﻴﺒﺎﮢﻲ‪ ،‬ﻧﻪ ﺗﻪ ﮬﻴﺲ ﺑﻴﮭﻮدي ﺑﮁﮍي‪.‬‬
‫‪4‬‬
‫ﻛﻠﺴﺎ ﻛﻠﻮري‪ِ ،‬‬
‫ﻛ َﻦ ﻛﺎﻟﻮرא ﻛﻴﻨﺠﮭﺮﻳﻦ؛‬
‫ﭘﻴﮭﻲ وﭸﻲ ﭘ َﻦ ۾‪َ ،‬‬
‫ﻛ ِﻦ ﭔ ُﻜ ﭔ ُﻮري؛‬
‫‪v‬‬
‫‪231‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫رאو ڏﻧﮭﻦ‪ ،‬ﭤﻴﺎ ﭼﺎﻧﻮر آﺋﻮن ُﭼﻮري؛‬
‫روز ﺗ ِ ‪ ،‬ﮐﻲ َ‬
‫ﺟﻲ ﮬﻴﻮن אڌوﭔ َﻨﮅ ۾‪ ،‬ﺳﻲ ﻛﻦ ﻛﭙﮍא ﻗﺼﻮري؛‬
‫ﮬﻴﭟ َﻣﭥﻲ ﺗ َﻦ ﭤﻲ‪ ،‬ڍﻛﻴﻮن ﺳﺎﻻن ﻮري؛‬
‫ﻳﺲ ۾‪ُ ،‬ﮬ َ ﮐ ُﮭﻨ ﮐ َﭥ ُﻮري؛‬
‫وאﺳﻴﺎ وﺗ َﻦ و َ‬
‫ِ‬
‫ﮀﮁﻲءَ ﮐِ ِﮑﻲءَ ِ‬
‫ﺗﺎر ﺟﻲ‪ ،‬ﺳﻲ َאﭘ َﺮ َﻋﻄﻮري؛‬ ‫ِ‬
‫ﭤ ِﻲ ُﻣﻠﻜ ﻣﺸﮭﻮري‪ َ ،‬ﻲ ﺟﻲ ُﺳﮭﺎڳ ِﺟﻲ‪.‬‬
‫‪5‬‬
‫ﭘ َ آﺋﻮن ُﻣﻨﮭﻦ ﻧِ א‪ ،‬ﭘﺎﮢﻲءَ ﭘﻮﻧﺪא َﺟ ِﻦ ﮬﺌﺎ؛‬
‫ﺳﻲ אڄ ﭔ َﮅﻳﻮ وﺗﻦ ِﺳ َﺮ ﺗﻲ‪ ،‬ﭼﺎھ ﻣﻨﺠﮭﺆن ِﭼ א؛‬
‫ﻚ ﻣﻮﺗﻲ ُﻣ َﻨﮭﻦ ﺗﻲ ﮬﭣ ﺗ َﻨﮭ ﮬ א؛‬‫ﻣﺎﮢ َ‬ ‫ِ‬
‫ِ‬
‫ﮕﮭﮍ َ ﻲ َ‬
‫ﭴﺎم ﺟﺎ‪.‬‬ ‫ﻛ א‪ُ ،‬ﺳ َ‬ ‫ﻛﺎت ﺳﭝﺌﻲ ِ‬ ‫َ‬
‫‪6‬‬
‫ﮬﻞ ﻟ َﭙﻴُﻮن‪ ،‬ﭤﻲ َ‬
‫ﭘﻴﭧ ﭘﺎرﻳﺎ ِﺗﻦ ﺟﺎ؛‬ ‫َوﮬ َو َ‬
‫ﺟﮭﭙﻴﻮن؛‬
‫ُ‬ ‫ڏﻧﻴﻮن ڏُٿ ڏُ َپ ﺟﻮن‪ ،‬ﭤﻲ َ‬
‫ﺟﮭﭕ ن‬
‫ﺧﺎﻃﺮ ڌَﭔ ﻳﻮن‪ ،‬ڌُﭔ َﻦ ﻣﻨﺠﮫ ڌﭘﻴُﻮن؛‬
‫ﮐِﮑﻲءَ ِ‬
‫ِ‬
‫ﺟﻲ ﮐﺎﺋﻦ ﭘ َ ِﭕﮡ ﭘ َﭙﻴﻮن‪ ،‬ﺳﻲ ُﭼﻮريءَ ﺗﻲ َﭼﺮﻳﻮن ﭤﻴﻮن‪.‬‬
‫‪7‬‬
‫ﻛﺎرڻ ِ‬
‫ﻗﻮت ﺟﻲ؛‬ ‫ِ‬ ‫َ‬
‫ﺟﮭﺎڳ‪ ،‬ﻣﻴﺌﻮن‬ ‫ﺟﻲ ﺟﮭﺎﮘﻴﻮن وﺗ َﻦ‬
‫אﻋﻠﻲ درﺟﻲ آﻧﺪﻳﻮن‪ َ ،‬ﻲ ﺟﻲ ُﺳ َ‬
‫ﮭﺎڳ؛‬ ‫ﺳﻲ ٰ‬
‫ﻛﻦ رﻧﮕﻴﻠﻴﻮن َ‬
‫رאڳ؛‬ ‫َﻣﻨﮁﺮ َﻣﮭﺎ وچ ۾‪َ ،‬‬
‫‪v‬‬
‫‪232‬‬
 ‫ﻨوري‬
‫‪v‬‬
‫ﮬﮭﮍא‪ ،‬ﺗ َﻦ ﺗﻲ ﭜﻠﻲ ﻛﻴﺎ ﭜﺎڳ؛‬
‫ُﮬﺌﺎ ﺣﺎل ﺟﻨ ﺟﺎ ِ‬
‫ﻛﻴﻨﺠﮭﺮ ﭔﻦ ﻛﻨﮅﻳﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﭤﻲ ﮬﭣ אُﻧﮭﻦ ﺟﻲ َ‬
‫وאڳ؛‬ ‫ُ‬
‫ِﮬ א ۽ ﻳﺎﻗﻮت ﭔﻴﺎ‪َ ،‬אڄ אُﻧﮭﻦ وٽ َא َ‬
‫ﺟﮭﺎڳ؛‬
‫ﻻڳ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻦ ڏُﻟ ُ ﮐﻲ ڏﻳﺌﻲ ﮀﮇﻳﺎ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﭔﻴﺎ ِﭜﻲ ﻟ َﮑ‬
‫‪8‬‬
‫ڊول ﻧﻪ ﻛﻨﮭﻦ ڊوﻧﮉﻳﻮن؛‬
‫ﺑﻴﺤﺪ ﭜﮙﻮڙﻳﻮن‪ُ ،‬ﮬ ِ‬
‫ﻧﺎﭘﻲ ڏ ُٿ آﺋﻮن ڏ ُ َپ ﺟﻮن‪ ،‬ﻛﻦ ﺧﺮאرﻳﻦ ﮐﻮڙﻳﻮن؛‬
‫ﭔ ُﻮريءَ ﭰﺮﮬﺎ ﭰ َﺮﻳﻮن‪ ،‬אﭼﻦ ﻣﻼﺣﻴﻮن ﻣﻮڙﻳﻮن؛‬
‫ﺎﭼﻲء ﺗﻦ ﺟﻮن‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﭴﺎم‬
‫ﺟﻮڙﻳﻮن ﺳﭛ ﺟﻮڙﻳﻮن‪َ ،‬‬
‫‪9‬‬
‫َ‬
‫ﺳﮭﺎڳ ﺗﻲ؛‬ ‫ڊول ﻧﻪ ﻛﻨﮭﻦ ڊوﻧﮉﻳﻮن‪ ،‬ﭘ َﺮ ُﮬﻴﻮن َ ﻲ ﺟﻲ‬
‫ِ‬
‫ﻛﻴﻨﺠﮭﺮ ﺳﻨﺪيءَ ﻛﻨﮅﺋ ‪َ ،‬‬
‫ﻛ َﻦ ﭨﻮرﻳﻮن آﺋﻮن ﭨﻮﻧﮉﻳﻮن؛‬
‫ﻚ ﺟﻴﮭﻮن ﭼﻮﻧﮉﻳﻮن‪ ،‬ﭤﻮ ﭴﺎم وﮬﺎري َو ِٽ ۾‪.‬‬
‫ِﭼ َ‬
‫‪10‬‬
‫ُﮬﻴﻮن ﻟ َﮝ ﻟﻴﮍﻳﻮن‪ُ ،‬ﻣﻨﮭﻦ ﻧﻪ ﻣﻮﭼﺎرﻳﻮن؛‬
‫ﺳﻲ ﭤﻮ ﭴﺎم وﮬﺎري َو ِٽ ۾‪ ،‬ﻛﺮي ﻣﻼﺣﻦ ﻣﻴﮍﻳﻮن؛‬
‫ﭤﻮ ﭜﮙﻴﻮن ﺟﻮڙאﺋﻲ ڏﺋﻲ‪ ،‬ﭔ َﮭﮙﮡ ﺗ َﻦ ﭔﻴﮍﻳﻮن؛‬
‫ﺟﮭﭕﻴﻮن ۽ ﺟﮭﻴﮍﻳﻮن؛‬
‫ﻣﺎﮢﻚ ﻣﻮﺗﺌ ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻦ ﮐﺆن َ‬ ‫وﭠﻦ ِ‬
‫ِ‬
‫ﺗﻮڙي ِאﮬﮍﻳﻮن َאوﻳﮍﻳﻮن‪ ،‬ﺗﻪ ﭜﻲ َ ﻲ ﭴﺎم ُﺳﮭﺎﺋﻴﻮن‪.‬‬
‫‪11‬‬
‫‪v‬‬
‫‪233‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻟﻮرن ﺳﺎن؛‬
‫ﻤﻦ ﻛﺎ َ‬ ‫ﻛ َ‬ ‫َﺟﻦ ﭤﻲ ﭘﺎﻟِﻴﺎ َ‬
‫ﭘﻴﭧ‪ُ ،‬‬
‫ﭰﻠﻴﻞ ﺳﺎن‪ ،‬ﭤﻴﻮن َﻣﻼﺋ ِﻦ َ‬
‫ﻣﻴﭧ؛‬ ‫ﺳﻲ ﭤﺎ ﺗﻴﻞ َ‬
‫ﺟﻮאﮬﺮ ﺟﻲ ﻛﺮي‪ ،‬ﭤﻮ אُﻧﮭﻦ ﭘ ِﺎر אُﻣﻴﭧ؛‬
‫ﭴﺎم ِ‬
‫ﻟﻴﭧ‪ َ ،‬ﻲ ﻣ ُﻣﮭﺎﮢﻦ ڏي‪.‬‬ ‫ﻛﺌﻲ ﻻﮐِﻴﮣﻲ َ‬
‫َ‬
‫‪12‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﻲ؛‬ ‫ﮬﺌﺎ وڏא َﺟﻦ ﺗﻲ و َﻳﻞ‪ ،‬ﭤﻲ ﻗﻮت ِﻣﻠ ُ ﻛ‬
‫ﻛﻦ ُﻣﮭﺎﮢﻴﻮن َ‬
‫ﻣﻴﻞ؛‬ ‫ﺧﺎﺻ ﺳﻲ ﺧﻮرאﻛﻦ ﺗﻲ‪ ،‬ﺗﺎن َ‬
‫َ‬
‫ﺳﻴﻞ؛‬ ‫ِﻣﮍي ُﺟﮭﮍي ﭘﺎڻ ۾‪ ،‬ﻛﻦ ﺳﻴﻼﺑ‬
‫ِ‬
‫ﭘﻮء ﻻﭤﺎ ﭴﺎم ﻟ ُﻄﻒ ﺳﺎن‪ ،‬زﺑﻮﻧِﻦ ﺗ َﺆن ذ َﻳﻞ؛‬
‫ﺗﻦ ﺳﻲ ﺗﻴﻞ ﭰ ُ َ‬
‫ﻠﻴﻞ‪ ،‬אڄ ﻋﻄﺮ ﮔﺎڏڻ َ אوﺗﻴﺎ‪.‬‬
‫‪13‬‬
‫ِ‬
‫ﻨﮅ‪ُ ،‬ﮬﺌﻲ ُﻋﻤﺮ َﺳﭝﺎﺋﻲ ِאﮬﮍي؛‬‫َﺟﻨﮭ َאڌوﭔ َ ِ‬
‫ﺳﻲ َ ﻲ ﺟﻲ ُﺳﮭﺎڳ ﺗﻲ‪ ،‬آﻳﻮن ڏאڍي َא ِﻧﮅ؛‬
‫ﺗﻨ ﺟﻲ ﻃﻮﻻن ﺟﻴﻮن‪ ،‬ﭘﻴﻮن ﮬﺎﻛﺎن ﮬﻨﮅو ِ‬
‫ﮬﻨﮅ؛‬
‫ڏ ُﻟِﻴﻮن ڏوﻟﻴ َﭼﮍﮬﻴﻮن‪ ،‬ﭘ ﻳﻦ ﭘ َ َﻮن ﻧﻪ ِ‬
‫ﭘﻨﮅ؛‬
‫ﻨﮅ‪َ ،‬ﺟﮍﻳﻮن ِ‬
‫ﺟﻮאﮬﺮ ۾‪.‬‬ ‫َﺳﭛ َאﻧﺪאﻣ َﺳ ِ‬
‫‪14‬‬
‫ﭼﻮﻟِﻴﻮن َﺟﻦ ِﭼ ِ‬
‫ﻚ ُﮬﻴﻮن‪َ ،‬אڄ ﭤﻴﻮن ﻻﻟ ﻻﺋ ُﻮ؛‬
‫ُﺟﺘﻴﻮن َﺟﮍאﺋﻮ‪ ،‬ﭘﺎﻳﻮن وﺗ َﻦ ﭘ َ ۾‪.‬‬
‫‪15‬‬
‫‪v‬‬
‫‪234‬‬
 ‫ﻨوري‬
‫‪v‬‬
‫ﻧﺎدرﭴﺎم ﮐﻲ‪ ،‬ﻛﻲ َﭼﮑﺎﻳﻮن ﭼﺎﭨﻴﻮن؛‬
‫َ‬ ‫ﻧﻮريء‬
‫َ‬
‫ﺗﻨﮭﻦ ﮐﻲ ڏﺳﮡ ﺳﺎن ڏﻳﺎرﻳﻮن‪ ،‬ﻛﻨﮭﻦ ِﭰ َ‬
‫ﻜﻞ ﭰ אﭨﻴﻮن؛‬
‫وﭨﺎن ﺳﻮ وאﭨﻴﻮن‪ ،‬ﭤﻮ ڏﺋﻲ ڏﮬﺎڙي ُאن ﮐﻲ‪.‬‬
‫‪16‬‬
‫ﺮאر‪ ،‬ﭼﺎر ﺗ ُﺮאرא ﻣﻮﺗ ِﺌ ؛‬
‫ﻚ ﺗُ ُ‬
‫ﻚ ِﮬ َ‬
‫ﮬﻮن َﻣ َ‬
‫ﻮﮬﺎر؛‬
‫ﺗﻨﮭﻦ ﺑﺮאﺑﺮ ﻧﻪ ڏﻳﺎن‪ ،‬ﺗﻮڙي ڏﻳﻦ ﺟﺎل َﺟ ُ‬
‫ﮣﻴﺎر؛‬
‫ﻲء َﻣ ُ‬
‫ﻣﮭﺎﮢ َ‬ ‫ﺟﻮ ِ‬
‫ﭘﻞء ِﭘﻴﮍو ﮬﮭﮍو‪ِ ،‬‬
‫ﻛﻠﮭﻲ ﮐﻨﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﻛﻴﻨﺠﮭﺮ ﭜ َ ِﺮ ﻗ َ ُ‬
‫ﺮאر‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ ﭴﺎرو ﭴﺎم ُ‬ ‫َ‬ ‫ﺗﻨﮭﻦ َﻣ ُﺮ‬
‫‪17‬‬
‫ﺗﺎرאزيء ِﺟﻲ ﺗﻮري‪َ ،‬ﻣﻚ ﻣﻮﺗِ ِﻦ ﺗﻲ ﻧﻪ ڏﻳﺎن؛‬
‫َ‬
‫ﭔﻴﮣﺎ ﭨﻴﮣﺎ ﻧﻪ وﭠﺎن‪ ،‬ﭤﻮري ﻧﻪ ﭤﻮري؛‬
‫ﮔﮭﻮري آءٌ ﮔﮭﻮري‪ ،‬ﺟﻮ ﭴﺎرو ﭴﺎم ُ‬
‫ﻛﻠﮭﻲ ﮐﻨﻴﻮ‪.‬‬
‫‪18‬‬
‫ﻚ ﻣﻮﺗ ِ ِﻦ ﺳﺎڻ ُ؛‬
‫ﻣﺎﮢ َ‬ ‫َﻣ َ‬
‫ﻚ ﺑﺮאﺑﺮ ﻧﻪ ﻛﺮﻳﺎن‪ِ ،‬‬
‫َ ﻮ ﭴﺎم ُﺳﭹﺎڻ ُ‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ ﭴﺎرو ﭴﺎم ُ‬
‫ﻛﻠﮭﻲ ﻛﻴﻮ‪.‬‬

‫داﺴﺘﺎن ﭕﻴو‬
‫‪1‬‬
‫َﻣﭥﻲ َﺟﻦ ُﻣﻮڙא‪ ،‬ﮬﺌﺎ ﭴﺎرﻳﻦ ﮔﻨﺪﺋ ﮔﻮدڙﺋ ؛‬
‫ﺑﺌﻨﺴﺮ ﺑﺌﻴﻨﺎن زر ﺟﺎ‪ ،‬ﺗﻦ ﺟﮭﺎﭔﺎ َאﺋﻮن ُﺟﮭﻮڙא؛‬
‫‪v‬‬
‫‪235‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻛ ﮬﻮ‪ ،‬ﺗ َﻦ ُﭼ ِ‬
‫ﻮڻ ﺗﺎﺋ ﭼﻮڙא؛‬ ‫ِ‬ ‫ُ‬
‫ﻛﻠﮭ‬ ‫َﺟﻦ ﭔﺎﻧﮭ‬
‫ﻲ ﺟﻲ ﺳﮭﺎڳ ﺳﺎن‪ ،‬ﺗﻦ ﻧﻨﮕﻦ ﻧﭙﻮڙא؛‬
‫ﻛﻮڙﻳﻮن ۽ ﻛﺆڙא‪ ،‬ﺳﭽﺎ ﻲ ﺳﭛ ﻛﻴﺎ‪.‬‬
‫‪2‬‬
‫ﻼﺣﻦ ِﺟﻴﻮن؛‬
‫رﻧﮓ ﻛﺎري ر ُوﻳﻮن‪ ،‬ﮬﻴﻮن ﻣﮍﻧﻲ َﻣ َ‬
‫ﮐﺎرن ۾ َאﭼﻦ‪َ ،‬درא ۽ ُدوﻳﻮن؛‬
‫ﺳﻲ ﮐﻨﻴﻮن َ‬
‫ِﺟﺖ ﺑﻴﺤﺪ ﺑﺪﺑ ُﻮﻳﻮن‪ ،‬אُت א� ﻋﻄﺮ אوﺗﻴﺎ‪.‬‬
‫‪3‬‬
‫ﻣﺎرن ﮔﺎ َ‬
‫ﻧﮕﭩﻴﻮن؛‬ ‫وء‪ ،‬ﭘﻴﻮن ﮔﻮﺟﺎن ِ‬‫ﮬﻚ َدرא ﭔﻲ ُد ِ‬
‫ﺗ َﻦ ﻣﻮن ﮐِﮑﻲءَ ِﺟﻲ َאﭼﻲ‪ ،‬ﺑﺮאﺑﺮ ِ‬
‫ﺑﺪﺑﻮء؛‬
‫ِ‬
‫ﺧﻮﺷﺒﻮء؛‬ ‫אﭼﻲ ُﻣﺸﻚ ﻋﻄﺮ ﺟﻲ‪َ ،‬אڄ ﻣﻨﺠﮭﺎﻧﺌﻦ‬
‫وء‪ ،‬ﺻﻮرت אﻧﮭ ُﺳﻮﮬﮣﻲ‪.‬‬ ‫رﻧﮓ ﺳﻮﻧﻲ ِﺟﻲءَ ُر ِ‬
‫‪4‬‬
‫ﻣﻨﮭﻦ ِﻣ َ‬
‫ﭩﻲء ﻣ ﻳﻮن ﮬﻴﻮن‪ ،‬ﺑﻴﮭﻮدﻳﻮن ﺑﮁﮍﻳ ُﻮن؛‬
‫ﻨﮕﺮو‪ِ ،‬ﮀﻢ ِﮀﻢ ﭤﻴﻮن ﮀ ﻳ ُﻮن؛‬ ‫يء ِﮔﮭ ِ‬ ‫ِﮔﮭﮡ ِﮔﮭﮡ ِ‬
‫ﻧﻮر َ‬
‫ِ‬
‫ﻲ ﭘﺎڻ ﺳﮭﺎڳ ڏﺋﻲ‪ِ ،‬ﮬﻲ ﺟﻲ ُﮬ َﻦ ﮬ ﻳﻮن؛‬
‫ﭘﺎرس ﻟﮙﻲ ﺳﻮن ﭤﻴﻮن‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﻟﻮﮬﺎﮢﻴﻮن ﻟﻮرﻳﻮن‪َ ،‬‬
‫‪5‬‬
‫ﭘﺎرس ﻟﮙﻲ ﺳﻮن ﭤﻴﻮن‪ ،‬ﻟ َﻮﮬﺎﮢﻴﻮن ﻟﻮرﻳﻮن؛‬
‫َﺟ َﮭﻞ ُ‬
‫ﺟﮭﮙﻦ ﮐﻲ ﻛﺎﻧﻪ ﻛﺎ‪َ ،‬ورﻳﻮن ۽ وﻳﺮﻳﻮن؛‬
‫‪v‬‬
‫‪236‬‬
 ‫ﻨوري‬
‫‪v‬‬
‫ﻠ َرﮬﻦ ﻣ َ ﺟﻲ‪ُ ،‬ﻣﮭﺎﮢﻴﻮن ﻣ ﻳﻮن؛‬
‫ﮭﺞ ۽ ﺳ ﻳﻮن؛‬
‫ﻲ ڏﻧﺎ ُﺳﮭﺎڳ ﮐﻲ‪َ ،‬ﺳ َ‬
‫ﻛﻮﺟﮭﻦ ﻣﺎن ﺳﮭﮣﻴﻮن ﭤﻴﻮن‪ ،‬ﺟﮭﭧ ﭘ َﭧ ﺟﮭﭕ ﻳﻮن؛‬
‫ِ‬
‫ﻛﻨﻴﻮن ِﮐﮣﻲ‪.‬‬
‫ﺎﭼﻲء ﺗ ﻳﻮن‪ ،‬ﻛﻴﻨﺠﮭﺮ ﺟﻮن ِ‬
‫َ‬
‫‪6‬‬
‫ُﻣﻨﮭﻦ ِﻣ َ‬
‫ﭩﻲء ﻣ א‪ ،‬ﮬﺌﺎ ﺑﻴﮭﻮدא ﺑﮁﮍא؛‬
‫ﻧﺪر ﮔُﻨ א؛‬
‫ﻲ ﺟﻲ ُﺳﮭﺎڳ ﺗﻲ‪ ،‬ﭤﻴﺎ ﮔﺎ َ‬
‫ڏﺳﻮ ڏﮬﺎڙي ڏﺋﻲ‪ ،‬ﭤﻮ در ﺗﻨ دﻳﺮא؛‬
‫ِ‬
‫ﺧﻮﺷﻲء ﺳﺎن‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻃﻌﺎم‬ ‫ﻦ‬ ‫ﺳﺎﺟﮭﺮ ﺳﻮﻳﺮא‪ ،‬ﭤﺎ ﮐﺎﺋ‬
‫ُ‬
‫‪7‬‬
‫ﺗ َﺮﻛﻮ َﺟﻦ ﺗ َﺮﻳﻮن‪ ،‬ﭔﻴﺎ ﻛﻮﻧﺌﺮ ُ‬
‫ﻛﮍﮬﻴﻮن َ‬
‫ﻛﭿ ۾؛‬
‫ﺗ َﻦ َאڄ ﻟ َﮍﮬﺎن ﻟ َﮍﻛﻦ ﻣﻮﺗﺌ ‪ ،‬ﭔﻴﻮن ﺳﻨﺪﻳﻮن ﺳﻮن ﺳﺮﻳﻮن؛‬
‫زﻳﻮر َאﺋﻮن ﭘﺎزﻳﺐ ﭔﺌﺎ‪ ،‬زري َ‬
‫ﺑﺎف زرﻳﻮن؛‬
‫ِ‬
‫ﻴﻨﺠﮭﺮ ﭔﺌﻲ ﭜ َﺮﻳﻮن‪ُ ،‬אﻧﮭﻦ ﮐﻲ אﻧﻌﺎم ﭤﻴﻮن‪.‬‬
‫ﻛ ُ‬ ‫ِ‬
‫‪8‬‬
‫ﻛﻮﮢﻴﻮن؛‬‫ﻛ َﻢ ۽ ُ‬ ‫ُ‬ ‫ﻛﮁ‬‫وء َدرא‪َ ،‬‬ ‫َﺟﻨ ُد َ‬
‫ﭛ ﮔَﺮא؛‬ ‫ﺳﻲ ﻣﭥﻲ ﭘ ﻳﻦ ﺑ َﺮﮬﻨﻪ‪ ،‬ﮬﺌﺎ ﮔﺎﻧ َ َ‬
‫ﺪر َﺳ ُ‬
‫אُﮬﻲ ﭘﺎﮬﺎن ﭘﺎڻ ﭜ َﺮא‪ ،‬ﭤﻴﺎ ﻲ ﺟﻲ ُﺳﮭﺎڳ ﺳﺎن‪.‬‬
‫‪9‬‬
‫ﺟﻲ ﻛﻮﻧﺌﺮ ﭜ َﺮن ُ‬
‫ﻛ َﻢ‪ ،‬ﺗﻦ ﻧﺎﺗﻮ ﻧﺎﭘﻲ ﺳﺎن ﮬﺌﻮ؛‬
‫‪v‬‬
‫‪237‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺗ َ ِﺮن ﺟﺎ ﺗﻦ ﺗﺎر ۾‪ ،‬ﭤﻲ َروאن ِ‬
‫ﻛﻴﺎ ُرم؛‬
‫ﭘﻮء אﭼﻲ ﺎﭼﻲءَ ﭴﺎم ﺟﻲ‪ ،‬ﭘﺌﻲ در ﺗﻨ ﺟﻲ ڌُم؛‬ ‫ِ‬
‫ﺟﻲ ﮬﺌﺎ ﮔﻮﺷﺎﺋﺖ ﮔُﻢ‪ ،‬ﺳﻲ ِ‬
‫ﭘﻞء ﻟﮙﻲ ﭘ َﮅرא ﭤﻴﺎ‪.‬‬
‫‪10‬‬
‫ُ‬
‫ﻛ َﻢ ﻛﻮﮢﻴﻮن؛‬ ‫ڏאج‪ ،‬ﻗﻮت ﺟﻨ‬
‫ﺑِ َﮫ ڏوڏא َﺟﻦ ُ‬
‫אﻧﮭﻦ ﺟﻮ َאﺣﺘﻴﺎج‪ ،‬ﭤﻮ ِ‬
‫ﺎﭼﻲ ﻛﻴﮇو ﻛﮃي‪.‬‬
‫‪11‬‬
‫ﻧﻪ ﻛﻨﮭﻦ ُر ِ‬
‫وء ﻧﻪ رﻧﮓ‪ ،‬ﮬﺌﺎ ﺑﻴﮭﻮدא ﺑ ُﮁﮍא؛‬
‫َאڄ ﭘﮡ אﻧﮭﻦ ﺟﻲ ﭤﻴﺎ‪ ،‬ﭘ ن ﮬﻴﭟ ﭘ َﻠﻨﮓ؛‬
‫ﺑﻮאب ﻧﻪ َא َ‬
‫ﻧﮓ؛‬ ‫ِﻣﻴﺎﮢﻴﻮن ﻣﻌﺎ ﭤﻴﻮن‪ ،‬ﻧﻪ َא َ‬
‫ﭘَ ُ‬
‫ﭧ אوڍﻳﻦ َאڙﭔﻨﮓ‪ ،‬ﺳﻲ َ ﻲ ﺟﻲ ُﺳﮭﺎڳ ﺗﻲ‪.‬‬
‫‪12‬‬
‫ﻛﻴُﻮن ﻟ َ َﺲ ﭘ َﻼ‪ ،‬ﭤﻲ ُﻣﮭﺎﮢﻦ ﻣﺎرﻳﺎ؛‬ ‫ِ‬
‫ﭘﻮء ِ‬
‫ﮏ ﮬﺰאرﻳﻦ ﺣﺎﻛﻤ ‪ ،‬ﭤﻲ ﮐﺎڌא ﺗ َﻦ ﮐ َﻼ؛‬ ‫ﻟَ َ‬
‫ﻛﻨﮅن ﺗﻲ‪ ،‬ﺳﻲ ﭤﻴﺎ ﻟﮙﻲ َ‬
‫ﭜﺎڳ ﭜ َﻼ؛‬ ‫ﮍﮬﻴﻮن ﺟﻦ َ‬ ‫ﻛ ِ‬‫ُ‬
‫دﻣﮍي ﺗ َﻦ ﻧﻪ َد َ‬
‫ﺳﺖ ۾‪ ،‬ﮬﺌﺎ ﭠﮭﺮﻳ َﻞ ﻛ ﭠ َﻼ؛‬
‫َאڄ َﻣﻴﺌﻦ ﺟﻲ ﮔﮭﺮ َ‬
‫ﻣﺎل ﺟﺎ‪ ،‬ﭤﻴﺎ ﭤ َﻢ ﭤ َﻼ؛‬
‫ﭘ َﺮ ُﮬﻴﮍي אﮐﮍﻳﻦ ۾‪ ،‬ﻛﺎ ﺟﺎ ِﻣﻴَﻲ َ‬
‫ﻛﻼ؛‬
‫رس َ‬
‫ﻛﻼ؛‬ ‫ﻻڏﻛﻴﻮن‪َ ،‬‬
‫ﻛﻴﻮن َ‬ ‫ِ‬ ‫ﻨﺠﮭﺮ ُﮔﮭﻤﻦ‬
‫ﻛﻴ ُ‬
‫َאﮔﻼ ﺟﻲ َﺳﮕﻼ‪ َ ،‬ﻲ ﻧﺎ َﻧﻮ ُﺳﭹﺎﮢﺒﺎ‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪238‬‬
 ‫ﻨوري‬
‫‪v‬‬
‫‪13‬‬
‫َﺣﺮﻳﺮאن ۽ ُﺣﻼ‪ ،‬ڏﻧﺎ ﭴﺎم ﺗﻪ ِ‬
‫ﭴﺎر ِن وאرﺋ ؛‬
‫ﺟﻲ ﮬﻴﻮن َאڌو ﭔﻨﮅن ۾‪ ،‬ﺗ َﻦ ﭼﻮﺗ ِﻴﻮن ُﭼ ُ‬
‫ﻮﻛﻼ؛‬
‫ﻛﻴﻨﺠ ُﮭﺮ َﺳﻨﺪيءَ ِ‬
‫ﺟﺎء ﺗﻲ‪ ،‬ﺗﻦ ﺑﻨﺎﻳﺎ ﺑ َﻨﮕﻼ؛‬ ‫َ‬
‫َאﮔﻼ ﺟﻲ ﺳﮕﻼ‪ ،‬ﺗﺎ َ ﻲ ﻧﺎﻧﻮ ُﺳﭹﺎﮢﺒﺎ‪.‬‬
‫‪14‬‬
‫ﻛﻨﮅﺋ ‪ ،‬رﮬﻦ ﭜﺮﻳﻮن ﺟﻲ ﭜ َﭝُﻮر؛‬ ‫ﻛﻴﻨﺠﮭﺮ ﺳﻨﺪي َء َ‬
‫ُ‬
‫ﺗﻦ ﻣﻴﺌﻦ ﻣﭥﻲ آﺋﻴﺎ‪ ،‬ﺳﺎﻟﻮ ۽ ﺳﺎﻟ ُ َ‬
‫ﻮر؛‬
‫ﻮر؛‬
‫ﭼﮍﮬﻴﻮ ﺳﺎ َﭼﺆڏول‪ ،‬ﭤﻲ ُﺣﻜﻢ ﮬﻼﺋﻲ ُﺣ َ‬
‫رאء ﺟﺎ‪ ،‬ﭤﻴﺎ َﻣﻼﺣ َﻣﺬﻛﻮر؛‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن َ‬
‫ﭴﺎم ﺟﻲ‪.‬‬
‫ﺎﭼﻲءَ َ‬
‫ﺳﻲ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻨﺠﮫ ﺣﻀﻮر‪ ،‬وﮬﻦ ِ‬
‫‪15‬‬
‫ﺳﺮﺗﺎج‪ ،‬آءٌ ﻣﻴﺌﻲ ُﻣﮭﺎﮢﻲ آﮬﻴﺎن؛‬
‫ُ‬ ‫ﺗﻮن َ ﻮ‬
‫ﻄﻒ ﺳﺎن‪ ،‬אﺳﺎن ﮐﺆن َא ُ‬
‫ﺣﺘﻴﺎج؛‬ ‫ﻻﭤ َﺌﻲ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﻟ ُ َ‬
‫ﺘﺎج؛‬ ‫ﻛﻴﻨﺠﮭﺮ ﺳﺎرو ﺗﻮ َ‬
‫ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﻣﻮن ﻣﻴﻲءَ ﺳﻨﺪو ُ‬
‫ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ ﻣﻮن ڏﻧﮭﻦ رאج‪ ،‬ﻣﻮن ﻛﻴﮭﻲ ﻛﺎڻ ُ‬
‫ﻛﮍم ِﺟﻲ‪.‬‬
‫‪16‬‬
‫ﻻﻧﮕﻮﭨﻴﻮن ﻻﺷﻮن‪ ،‬ﮬﻴﻮن َو َھ َو َ‬
‫ﮬﻞ ﺟﻲ وچ ۾؛‬
‫ﭴﺎم ﺟﻲ‪ ،‬ﭤﻴﻮن ﺧﻮرאﻛ ﺧﺎﺷﻴﻮن؛‬ ‫ﭘﻞء ﻟﮙﻲ ِ‬
‫ﭘﻮء َ‬ ‫ﺳﻲ ِ‬
‫ﻟ َﻌﻠ َﻦ ﻳﺎﻗﻮﺗﻦ ﺟﻮن‪َ ،‬وﭨﻦ ﻛﻴﻨﮭﻦ َ‬
‫ﻛﻤﺎﺷﻮن؛‬
‫‪v‬‬
‫‪239‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫َ‬
‫ﺟﻦ ﭘﺎﺳﺎ ِﮬﺮﻳﻞ ﭘ َ ِﻦ ﺗﻲ‪ ،‬ﺗ َﻦ ﻓﺮﺷ ﻓﺮאﺷﻮن؛‬
‫ﺎﭼﻲء ﮐﻲ‪ ،‬ﻛﻦ ﻃﺮﺣ ﺗﻼﺷﻮن؛‬ ‫َ‬ ‫ﺗﺎ ِﭜﻲ‬
‫روء ﮬﻴﻮن رאﺷﻮن‪ ،‬ﭘ َﺮ ﻲ ﭴﺎم ُﺳﮭﺎﮢﻴﻮن‪.‬‬ ‫ِ‬
‫‪17‬‬
‫ﺳﻨﺪيء َ‬
‫ﻛﻨ ﮅ ﺋ ؛‬ ‫َ‬ ‫ﻛﻴﻨﺠﮭﺮ‬
‫ُ‬ ‫ﻴﺲ‪،‬‬ ‫ﺧﺎم ِ‬
‫ﺧﺴ َ‬ ‫ﮬﺌﺎ َ‬
‫ﻳﺺ؛‬ ‫ﺳﻲ ﻣﻮرאﺋﻮ َﻣﮁﻲءَ ﺟﺎ‪َ ،‬ﮬﻤﮧ ُ‬
‫ﻛﻞ ﺣﺮ َ‬
‫ﻴﺲ؛‬
‫ﺗﮇﻳﻮن ﺗﻨﺆرﻳﻮن ﺗﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﭘﺎﭤﺎرﻳﻮن ﺳﭛ ِﭘ َ‬
‫ﻠﻴﺲ؛‬
‫َ‬ ‫ﺎﭼﻲء ِﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺌ َﻦ ﺳﺎن‬
‫َ‬ ‫ﺟﮇﮬﻦ ﭤِﻲ‬
‫ﺳﻲ ﺳﻮن ُرﭘﻲ ﺳﺮﺳﺎ ﭤﻴﺎ‪ ،‬ﻟ َﭥﻦ ﮬﻚ ﭔﺌﻲ ﺟﻲ َ‬
‫ﮬﻴﺲ؛‬
‫وאﺗ ﻛﺮي ﭤﻮ אُن ِﺟﻲ‪ ،‬ﮬﺮ ﮬﺮ ُ‬
‫ﭴﺎم ﺣﺪ َ‬
‫ﻳﺚ؛‬
‫ﻴﺲ‪،‬‬ ‫ﻣﮭﺮ آﺋﻮن ﺷﻔﻘﺖ ﺟﻲ‪ ،‬ڏﺋﻲ אُﻧﮭﻦ ﮐﻲ ِ‬
‫آﺳ َ‬ ‫َ‬
‫ﻳﺲ‪ ،‬ﺟﻲ َ ﻲ ﭴﺎم ُﺳﮭﺎﮢﻴﻮن‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻛﺮﻳﻨﺪو ر َ‬ ‫ﺗ َﻦ ﺳﺎن ﻛ‬
‫‪18‬‬
‫ِ‬
‫وﮬ َﻞ‪ ،‬ﺑﺎﻧﺲ آﺋﻲ ﭤﻲ ﺑ ُ ِ‬
‫ﮁﮍي؛‬ ‫ﺟﻦ وאﺗ َو ُھ َ‬
‫ﺗ َﻦ وﻳﮭﺎري َو ِٽ ۾‪ ،‬ﻛﻴﺎ ﺷﺎھ ُﺷﻐﻞ؛‬
‫אُﮬﻲ ﭼﮍﮬﻴﺎ ﭘﺎﻟﻜﺌ ‪ ،‬آﮬﻲ ُ‬
‫ﺳﭛ َﺳ َﮭ َﻞ؛‬
‫ﺖ َ َ َﻞ؛‬
‫ﺟﮭﭕ ن ﺟﮭﻮﭘﮍﻳﻮن‪ ،‬ﭤﻴﺎ ﻣﺎڙﻳﻮن ﺗِ ِ‬‫ﺟ َ‬
‫ﻛﺮي‪.‬‬ ‫ﭴﺎم َא َ‬
‫ﻧﮕ َﻞ‪َ ،‬אﭼﻴﻮ ُאﻧﮭﻦ ﺳﺎن َ‬ ‫ﻮ ُ‬
‫‪19‬‬
‫ﭧ‪ ،‬ﭤﻲ آﺋ ِﻲ ﻋﺎم َ‬
‫ﺧﻠﻖ ﮐﻲ؛‬ ‫ﻲء ﺟﻲ ُﮬﺌﻲ َﮀ َ‬
‫ﮀﮁ َ‬
‫ِ‬
‫‪v‬‬
‫‪240‬‬
 ‫ﻨوري‬
‫‪v‬‬
‫َو ِھ وﭸﺎﺋﻲ َو َھ ۾‪ ،‬ﻣﻴﺌﻲ ﻣﭹﺎﺋﻲ ﻧﻪ َﻣﭧ؛‬
‫ﭼﮍﮬﻲ ُﮬﺌﻲ ﮐ َ َ‬
‫ﭧ؛‬ ‫ﺎﭼﻲء ﺳﺎن‪ ،‬ﮐِﻠﻲ ِ‬
‫َ‬ ‫ﻧﻮري ﭴﺎم‬
‫ﺳﺮ ﻻﭴﻮ َﺳﺮﭘ َﭧ‪َ ،‬ﻣ ِ‬
‫ﻼﺣﮡَ ﻣﺸﺮو ڍﻛﻴﺎ‪.‬‬
‫‪20‬‬
‫ِ‬
‫ﺟﻨ ﭰﺎﭨﻮڙﻳﻮن ﮬﻴﻮن‪ ،‬ﮔﻨﺪﻳﻮن ﮔﻮدڙﻳ ُﻮن؛‬
‫ِ‬
‫ﺗ َﻦ ﭜ ﻳﻮن ﺑﺎﻓ ﺟﻴُﻮن‪ُ ،‬ﺟﻨﮓ ڏﺋﻲ ﺟﻮڙﻳ ُﻮن؛‬
‫אُﮀﻠﻴﻮ אُﻧﮭﻦ ڏي وﺟﮭﻲ‪ ،‬ﺳﻮن ُرﭘﻮ روڙﻳ ُﻮن؛‬
‫ﭘﺎ َﻧﻮ ﭘﺎﺳﻲ ﻣﻴَﻲ ﺟﻲ‪ ،‬ﻗ َﻨﺎﺗﺎن ﮐﻮڙﻳ ُﻮن؛‬
‫ﮔﮭﻮڙא ۽ ﮔﮭﻮڙﻳﻮن‪ ،‬ﭤﻮ وﻳﭡﻮ ڏﻳﮭﺎڙﻳﻮن ڏﺋﻲ‪.‬‬

‫داﺴﺘﺎن ﻴون‬
‫‪1‬‬
‫رאو ﮐﻲ‪،‬‬ ‫ﻧﻮريء ﻛﻴﻮ ُ‬
‫ﻧﺎز‪ ،‬ﭤِﻲ ر ﮭﺎﺋﻲ َ‬ ‫َ‬
‫ﻧﻴﺎز‪ ،‬ﭤﻮ َאﭼﻴﻮאُﻧﮭﻦ ﺟﻮ ﻛﺮي‪.‬‬
‫ﻧِﺖ ﻧِﺖ ﭴﺎم ُ‬
‫‪2‬‬
‫ِ‬
‫ﭴﺎم‪ ،‬آءٌ ﻣﻴﺌﻲ ُﻣ ِ‬
‫ﮭﺎﮢﻲ آﮬﻴﺎن‪،‬‬ ‫ﺗﻮن ﺎﭼﻲ ُ‬
‫آرאم‪ ،‬ﻛﻴﻨﺠﮭﺮ ﭔِﻦ ﻛﻨﮅﻳ ُﻦ ﮐﻲ‪.‬‬
‫ڏﻧﻮ ﺗﻮ ُ‬
‫‪3‬‬
‫ﻛﻴﻨﺠﮭﺮ ﻛﻨﮅﺋ ؛‬
‫ُ‬ ‫ﻨﺎب‪ ،‬אڄ ﮐ ُ‬
‫ﺗﻨﺒﻮءَ ﺟﻲ َﻃ َ‬
‫ﺑﺎب؛‬
‫رود َر َ‬ ‫ﻧﺎد وﭴﻦ ﭤﺎ ِ‬
‫ﻧﺎدري‪ ،‬ﭔﻴﺎ ِﭜﻲ َ‬
‫‪v‬‬
‫‪241‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻛﺒﺎب؛‬
‫َ‬ ‫ﮑﻲء ﮐﻮڙَ ﮬﺌﺎ‪ ،‬ﻗﻴﻤﺎ ﺗ ِﺖ‬
‫ِﺟ ﮐِ َ‬
‫ﻣﮭﺎب؛‬
‫ﻣﺎﮀﻲ ﺑﻲ َ‬ ‫َوﺗﻦ ُﻣﮭﺎﮢﺎ ُ‬
‫ﻣﺴﺖ ﭤﻴﺎ‪ِ ،‬‬
‫ِ‬
‫ﺣﺴﺎب‪ ،‬ﻣﻮرאﺋ ﻣﻌﺎف ﭤﻴﺎ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﺗ َﻦ ﺗﺆن ﺳﭛ‬
‫‪4‬‬
‫ﭘ َﻠ َﺌﻪ ﻣﻮن ِ‬
‫ﭘﺎﺗﻮء‪ ،‬ﺗﻮن رאﺟﺎ ﻟ َ َﭳ َرﮬﺎﺋﻴ ؛‬
‫ﻛﺎﻣﻞ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﻗ ُﺮب ﮐﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫َ ﺎ ُﺳ ِ‬
‫ﭹﺎﺗﻮء‪،‬‬
‫‪5‬‬
‫ڏُ ُ‬
‫ٿ َﺟﻨ ڏوڏא‪ ،‬ﭘ َﮭﺮڻ ﭘﺎﭔﻮڙא ﺗ َﻨ ؛‬
‫ﭗ אﻧﺪر ﮔﻮڏא؛‬ ‫ﭘﻴﭡﺎ َوﭸﻦ ﺗﻦ ﺟﺎ‪ ،‬ﮔَ َ‬
‫ﻴﻨﮕﮭﻦ ۾‪ ،‬ﺗﻦ ُ‬
‫ﻻل ڏﺋﻲ ﻟﻮڏא؛‬ ‫ﺳﻮ ﭘ َﭩﻦ ﺟﻲ ِﭘ ُ‬
‫אُﮬﻲ آﮢﻴﻮن אوڏא‪ ،‬ﭤﻮ وﻳﺮ وﮬﺎري َوٽ ۾‪.‬‬
‫‪6‬‬
‫ﻛﻮﺟﮭﻴﻮن رﻧﮓ ﻛﺎرﻳﻮن‪ ،‬ﻣﻨﮭﻦ ﻧﻪ ﻣﻮﭼﺎرﻳﻮن ُאﮬﻲ؛‬
‫ﺳﻲ ﻛﮃﻳﻮ ﻛﺎﻟﻮرن ِﺟﻴﻮن‪ِ ،‬ﺳﺮ ﮐ َﮣ َﻦ ﮐﺎرﻳﻮن؛‬
‫ﻛﻴﺌﻲ ﮐﮣﻲ אُن ﺟﻴﻮن‪ ،‬ﭤﻮ ِ‬
‫ﺎﭼﻲ آرﻳﻮن؛‬
‫ِ‬
‫ﻛﻴﻨﺎرﻳﻮن؛‬ ‫ڍﻛﻦ ِﺳ َﺮ ﺗﻲ‪ُ ،‬‬
‫ﻛﻠﮭ‬ ‫ﺳﻲ َאڄ ﺳﺎﻟﻮن ِ‬
‫زور ﮀﮇي زאرﻳﻮن‪ ،‬ﭤﻮ ﺎﭼﻲ ﺗ َ ِﻦ ﮐﻲ ﻛﺮي‪.‬‬
‫‪7‬‬
‫ﻻڏﻛﻴﻮن ﻻڏ ﻟ ُ َﮇن‪ ،‬ﻛﻴﻨﺠﮭﺮ ﺳﻨﺪيءَ َ‬
‫ﻛﻨ ﮅ ﺋ ؛‬
‫ﻛ َﮇن‪ َ ،‬ﻲ ﺟﻲ ُﺳﮭﺎڳ ﺗﻲ‪.‬‬
‫ﻛﺎرﻳﻮن ﭤِﻴﻮن ُ‬
‫‪v‬‬
‫‪242‬‬
 ‫ﻨوري‬
‫‪v‬‬
‫‪8‬‬
‫ڏ ُﻟِ ُ ﮐﻲ ڏوﻟﺌ ‪َ ،‬‬
‫ﭴﺎم ﺎﭼﻲءَ ﭼﺎڙﮬﻴﻮ؛‬
‫زﻣﺮد ﺗ َﻦ ڏﺋﻲ‪ ،‬ﭤﻮ ِ‬
‫ﺟﻮאﮬﺮ ﺟﮭﻮﻟﺌ ؛‬ ‫ﻟ َﻌﻼن َ‬
‫ﻼﺑﺎت ﺟﺎ‪ ،‬ﺗ َﻦ ِﭼ َ‬
‫ﻜ َﻢ ﺗﻲ ﭼﻮﻟﺌ ؛‬ ‫ﻛ َ‬ ‫زريء َ‬
‫َ‬
‫ﮀﮣﻜﺎﺋﻲ ﮀﻮﻟﺌ ‪ ،‬ﮬ א ﻟ َﮑﺎن ﻟ َﮑﻨﺌ ‪.‬‬
‫‪9‬‬
‫ﮬﺌﺎ ﻻﻧﮕﻮﭨِﻴﺎ ﻟ َﻮل‪ ،‬ﻛﻮﺟﮭﺎ ﻛﻨﮭ ﻧﻪ َ‬
‫ﻛﻢ ﺟﺎ؛‬
‫ﺟﮭ َ‬
‫ﻮل؛‬ ‫ﺟﮭﺮوﻛ ُ‬ ‫ﻛﻦ َ‬ ‫ﻛﺎن ﺗ َﻦ‪ ،‬ﺳﻲ َ‬
‫َ‬ ‫ﺗ َﮇي َﻣﮇي‬
‫ﻓ َﺮش ﻓ ُﺮوش َאﺋﻮن ﻏﺎﻟﻴﭽﺎ‪ ،‬ﭤﻮ ڏﺋﻲ ﺗ َﻨ ﮐﻲ ُﻃ َ‬
‫ﻮل؛‬
‫َﻣﮇﻳﻮن ﻣﺎل ڏﺳﻲ ُאﮬﻲ‪ ،‬ﻏﻤﺰא ﮬﮣﻦ ﻏُﻮل؛‬
‫ﺪر ﺗ َﻦ ﮐﻲ ﻛﮭﮍو‪ ،‬ﺟﻲ آﮬﻦ אو َ َﻠ ُ َ‬
‫ﻮل؛‬ ‫ﻗَ ُ‬
‫ﭘﻴﺎ ِאﮬﮍي ﻣﻨﺠﮫ َאﻟ ُ َ‬
‫ﻮل‪ ،‬ﺗ ِﻦ ﭴﺎرﻳﻮن ﭴﺎر وﺳﺎرﻳﺎ‪.‬‬
‫‪10‬‬
‫ﻛﮍﮬﻴﻮن‪ُ ،‬ﮬﻴﻮن ﮬﻤﻴﺸﮧ َﮬﭣ ۾؛‬ ‫ﻛﺆﻧﺮ َﺟﻦ ُ‬
‫ﺳﻲ ﻟﻮڙﮬﻦ ﺟﻲ ﻟ َﮍھ ِ‬
‫لء‪ ،‬ﭤﻲ ﻟ ُﮍﺋﻲ ﻣﻨﺠﮫ ﻟ ُﮍﮬﻴﻮن؛‬
‫ﺟﮭﻞ ﻧﻪ אُن ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﻮﻧﺘﻠ َﻦ ُ‬
‫ﻛﮍﮬﻴﻮر؛‬ ‫ﺟﮭﮙﻦ َ‬
‫ُ‬
‫ﻛﻲ َوﺗ َﻦ ﮀﻴﻚ ُﮀﮍﮬﻴﻮن‪ ،‬ﻛﻲ ﺗﺎزي َﻃﻮﻳﻠﻦ ۾‪.‬‬
‫‪11‬‬
‫ﻲء ﭘﻮﻧﺪي ﺟﻦ ﺟﻴُﻮن؛‬ ‫ُﮬﻴﻮن ﻟ َ َﺲ ﻻﻧﮕﻮﭨﻴﻮن‪ِ ،‬‬
‫ﭘﺎﮢ َ‬
‫ﺗ َﻦ ِﻣﻴﺎﮢﻴﻮن ﻣﻌﺎ ِ ﭤﻴﻮن‪ ،‬ﭔِﻲ َﮀﺮ َﺳﭝﺎ ﮀﻮﭨﻴُﻮن؛‬
‫‪v‬‬
‫‪243‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫אُن ﺟﻮن ﮐﮣﻲ ﻛﻴ ﻳﻮن‪ ،‬ﭴﺎم َ ﻮ ﭨﻮﭨﻴُﻮن؛‬
‫رאو ﮐﻲ‪ ،‬ﻣﺎﮢ َﻦ ﺳﺎن ﻣﻮﭨﻴُﻮن؛‬
‫ﺟﻮ ﻣﻴﺌﻮن ر ﮭﺎﺋﻲ َ‬
‫ﭴﺎم ﺟﻲ‪.‬‬‫ﮐ َﺮﻳﻮن ﺟﻲ ﮐﻮﭨﻴﻮن‪ ،‬ﺗﻪ ِﭜﻲ ﭘﻴﻮن ﭘﻠﺌﻪ َ‬
‫‪12‬‬
‫ﭤﻲ ﭘ ُﮡ ُﮬ ِﻮء ُﮬﭙﻴﻮن‪ ،‬ﭘﻮرﮬﻴﻮ َ‬
‫ﻛﻨﺪي ﭘ َﻦ ۾؛‬
‫َ‬
‫ﻛﻨ ﭔ ُﭩﻴﻮن؛‬ ‫ﻟِﻴﮍَ ﻧﻪ ﺟﻦ ﻟِﮝﻦ ﺗﻲ‪ ،‬ﭔﺎﮬ‬
‫ﭴﺎم ﺟﻲ‪ِ ،‬ﮀﻴﮭﻦ ﮐﺎنءُ ُﮀﭩﻴﻮن؛‬
‫ﭘﻮء َ‬ ‫ﭘ َﻠﺌﻪ ِﻟﮙﻲ ِ‬
‫אُﻧﮭﻦ ﻻﻧﮕﻮﭨ ِ ِﻦ ﻟ ُﭩﻴﻮن‪ ،‬ﭤﻲ ُﻣﮭﺮאن ﻟ َﻌﻼن ﻻڏَ ﺳ ‪.‬‬
‫‪13‬‬
‫ﻛﻴﻨﺠﮭ َﺮ ﻛﻨﮅﺋ ؛‬
‫ُ‬ ‫ﺑﻴﮭﻮدא ﺑﻲ آب ﮬﺌﺎ‪ ،‬אﮘﻲ‬
‫ﺟﻮאب؛‬
‫َ‬ ‫ﭘ َﻠﺌﻪ ﻟﮙﻲ ِ‬
‫ﭘﻮء ﭴﺎم ﺟﻲ‪ ،‬ﭤﻴﺎ ﺗﻨﮭﻦ ﺟﺎ ﺟﻮڙَ‬
‫ﻼﺣﻦ ﻣﻌﺎ ِ ﭤﻴﺎ‪.‬‬
‫ﺣﺴﺎب‪َ ،‬ﻣ َ‬
‫َ‬ ‫ﭔِﻴﺎ َﺳﭛ َ‬
‫ﺣﺮف‬
‫‪14‬‬
‫ﭘ ﻳﻦ אُﮔﮭﺎڙي ﺟﻲ ُﮔﮭﻤﻴﻮن‪ ،‬ﺗﻦ ﻟﮙﻴﻮن َﺳﻮ ُﺳﺘﻴﻮن؛‬
‫ﺎﭼﻲء ﺗﻦ ﮐﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺟﮍאو ُﺟﺘﻴﻮن‪ ،‬ﭤﻲ ڏﻧﻴﻮن‬
‫ﺳﺎڻ َ‬
‫‪15‬‬
‫ﺮכ‪ ،‬ﺟﺎن ﺎﭼﻲ ُﻃﺮ ُﻳﻞ ﭤﻴﻮ؛‬
‫ُﻣﮭﺎﮢﻲءَ َﻣ ُ‬
‫ﮔﻼب ﺟﻮ‪ ،‬ﭤﻮ אوﺗﻲ ﭘﺎڻ ُ‬
‫ﻋﺮق؛‬ ‫َﻣﭥﻲ ﻣﻴﻲءَ َ‬
‫ﻛﻴﺎﺋ ﻛﻮﻧﻪ ﻓ َ ُ‬
‫ﺮق‪ ،‬ﭘﺎڻ ﮔﮇﻳﺎﺋ ﮔﺎﻧﺪرﻳﻦ‪.‬‬
‫‪16‬‬
‫‪v‬‬
‫‪244‬‬
 ‫ﻨوري‬
‫‪v‬‬ ‫ِ‬
‫ﻋﺎم ﮐﻲ؛‬
‫ﺑﺎس‪ ،‬آﺋﻲ ﭤﻲ َ‬ ‫َﺟ ِﻦ َﻣﻮن ﺑ ُﮁﮍي َ‬
‫ﺗﻦ ﺳﺎن َ ﻲ َ‬
‫ﭴﺎم ﺟﺎ‪ ،‬ﭤﻴﺎ אﻳﮇאﺋﻲ ِאﺧﻼص؛‬
‫ﺎص؛‬
‫ﺧﺎﺻﺎ ﺧ ُ‬
‫ﻋﺎم ﻧﻪ ڏﭠﻮ ﺟﻦ ڏي‪ ،‬ﺳﻲ ﭤﻴﺎ ً‬
‫ﭤﻲ َ‬
‫ﻋﻄﺮ َﻋﻨﺒ ﻛﭽﻮر ﺟﺎ‪ُ ،‬אﮬﻲ َوﮘ ڏﻳ َﻦ َ‬
‫وאس؛‬
‫ﻟ َﮑ ﻛﻦ َ‬
‫ﻟﺒﺎس‪ ،‬زريءَ آﺋﻮن َز َ‬
‫رﺑﺎف ﺟﺎ‪.‬‬
‫‪17‬‬
‫ﺗﻮن ﻮ ُﺳﻠﻄﺎن‪ ،‬آءٌ ﻣﻴﺌﻲ ﻣﮭﺎﮢﻲ آﮬﻴﺎن؛‬
‫ﺗﻮن ﻣﻮن ڏ ُﻧﮭﻦ ِﻣ ُ‬
‫ﮭﺮﺑﺎن‪ ،‬ﻣﻮن ﻛﻴﮭﻲ ﻛﺎڻ ُ‬
‫ﻛﮍم ِﺟﻲ‪.‬‬
‫‪18‬‬
‫ﻛﮃﻳﻮ ﻛﺎﻟﻮڙא‪ ،‬ﭤﻲ آﻧﺪﺋﻮن َאڌوﭔ َﻨﮅ ۾؛‬
‫َ‬
‫ﺟﻦ ﭘ ﻳﻦ ﻟِ َ ﻛﻮﻧﻪ ﮬﻮ‪ ،‬ﺳﻲ ﻛﻦ ﺟﮍאﺋﻮ ﺟﻮڙא؛‬
‫ﺗﻦ ُﻣﮭﺮאن ﺳﻮن َ ﻮ ڏﺋﻲ‪ ،‬ﭔﻴﺎ ُرﭘﻲ ﺟﺎ روڙא؛‬
‫ڏﻳﮭﻦ ۾ ڏوڙא‪ ،‬ﭤﺌﺎ َ ﻲ ﺟﻲ ُﺳ َ‬
‫ﮭﺎڳ ﺳﺎن‪.‬‬
‫‪19‬‬
‫ﭤِﻲ ﻻﻧﮕﻮﭨِ ﻟﻮڙَ‪ِ ،‬ﭘﻴﻮ ڍوﻳﻮ ﺳﺎريءَ َڍ َﻧﮃ ۾؛‬
‫ﻛ ِﻦ َאروڙَ؛‬‫ﻧﺎﭘﻲ ۽ ڏ ُٿ ڏَ َپ ﺟﺎ‪ ،‬آﮢﻴﻮ َ‬
‫ﺖ ﮐِﮑﻲءَ ﺟﺎ ﮐﻮڙא؛‬
‫ﻋﻄﺮ ﭤﻴﺎ‪ ،‬ﮬﺌﺎ ِﺟ ِ‬ ‫َ‬
‫ﺸﻚ َ‬ ‫ﺗ ُﻣ‬
‫ﻛﻴﻨﺎرﺋ ﻛﭙﮍא‪ ،‬ﭔﻴﺎ ِ‬
‫ﺟﻮאﮬ َﺮ ﺟﻮڙ؛‬ ‫ﺳﻲ ﻛﻦ ِ‬
‫ﺎﭼﻲ ﺗ َﻦ ۾‪.‬‬
‫ﻨﺪيء ﻣﻮڙ‪ِ ،‬ﮔﮭﮍﻳﻮ ِ‬
‫َﻣﭥﻲ ﭔ َ َ‬
‫‪v‬‬
‫‪245‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫داﺴﺘﺎن ﭽو ﭥون‬
‫‪1‬‬
‫ﻣﺎڻ؛‬ ‫َﻣ َ‬
‫ﻚ ﺑﺮאﺑﺮ ﻧﻪ ڏﻳﺎن‪ ،‬ﺗﻮڙي ﭜ َﺮﻳﻦ ﻣﻮﺗﺌ ِ‬
‫ﭴﺎم ُ‬
‫ﻛﻠﮭﻲ ﮐﻨﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﺟﻮ ﻣﻮن ﻛﻤﻴﮣﻲءَ ﻛﺎڻ‪ ،‬ﭴﺎرو َ‬
‫‪2‬‬
‫ﺮﻛﻲ َﻣﻼﺣﻦ ﺟﻮ؛‬ ‫ﭴﺎم ﮐﻨﻴﻮ ﭴﺎرو‪ُ ،‬ﻣ ِ‬
‫َ‬
‫ﻚ ﻣﭥﻲ ﻣﻮﺗِﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ڏﻳﺎن ﭨِﻴﮣﻮ ﺗ ُﺮאرو؛‬
‫ﺗﻴﻠﮭﺎن َﻣ َ‬
‫ﺳﭛ ﻛﻴﻨﺠﮭﺮ ﻛﻨﺎرو‪ُ ،‬ﻣﮭﺎﮢﻦ ﻣﻌﺎ ِ ﭤﻴﻮ‪.‬‬
‫‪3‬‬
‫ﻣﻮﺗﻲ ﻣﭥﻲ َﻣ َ‬
‫ﻚ ﺟﻲ‪ ،‬وﭠﺎن ﻧﻪ ﭔِﻴﮣﺎ؛‬
‫ﻛﻲ ﭨِﻴﮣﺎ؛‬ ‫ِﭜﻲ ﺑﺮאﺑﺮ ﻧﻪ ﻛﺮﻳﺎن‪ ،‬ﺟﻲ ﭔﻴﮣﺎ ِ‬
‫َאﺳ ﺗﺎ ِﮬﻴﮣﺎ‪ ،‬ﭘ َﺮ ﭴﺎرو ﭴﺎم ُ‬
‫ﻛﻠﮭﻲ ﮐﻨﻴﻮ‪.‬‬
‫‪4‬‬
‫ﻚ ﻣﻮﺗ ﺗﻲ ﻧﻪ ڏﻳﺎن‪ ،‬ﺗﻮڙي ُﮬﺌﻦ ﭜﺎﺗﻮن ِ‬
‫ﭜﺎت‪،‬‬ ‫َﻣ َ‬
‫ﭴﺎم ُ‬
‫ﻛﻠﮭﻲ ﮐﻨﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﻛﻮﺟﮭﻲ ﻣﺎن َ‬
‫ﻛﻢ ذאت‪ ،‬ﭘ َﺮ ﭴﺎرو َ‬ ‫ِ‬
‫‪5‬‬
‫ﭘ َﻠﺌﻲ ِﻟﮙﻲ آﮬﻴﺎن‪ِ ،‬آﮬﻴﺎن َא ِﻳﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫ﭴﺎم ُ‬
‫ﻛﻠﮭﻲ ﮐﻨﻴﻮ‪.‬‬ ‫َ ﻲ ُﺳ ِ‬
‫ﭹﺎﮢﻲ‪ ،‬ﭴﺮو َ‬
‫‪6‬‬
‫َ‬
‫ﭨﻮٽ‪ ،‬ﭘﺮ ﻧﺎدر ﭴﺎم ﻧﻮאزﻳﺎ؛‬ ‫ﮬﺌﺎ ﭨﻮﻻ ﻛ‬
‫‪v‬‬
‫‪246‬‬
 ‫ﻨوري‬
‫‪v‬‬
‫ﻛﻠﻮر ﭔﻴﺎ‪ ،‬ﭤﻲ ﭰ َﻜﻴﺎﺋﻮن َ‬
‫ﭰﻮٽ؛‬ ‫َﺟﻦ ﻧﺎﭘﺎ ﻟﻮڙھ َ‬
‫ِ‬
‫ﮭﺮ َא َ‬
‫ﻟﻮٽ؛‬ ‫ﺳﻲ אڄ ﮐِﻴﺎ َوﺗ َﻦ َ‬
‫ﺎر ۾‪َ ،‬אﭠﺌﻲ ﭘ َ َ‬
‫ﻴﻨﺠﮭﺮ ﭔِﻦ ﻛﻨﮅﻳ ُﻦ ۾‪ ،‬ﭤﻴﺎ ﻻﻧﮕﻮﭨﻴﺎ‪ ،‬ﻟ َﮏ َ‬
‫ﻟﻮٽ؛‬ ‫ﻛ ُ‬ ‫ِ‬
‫ﺟﮭ َ‬
‫ﻮٽ؛‬ ‫ﻛﻦ َﺟﮭﭕ א ُ‬ ‫ﭘﻴﻨﮕﮭﻦ آﺋﻮن ُﺳﮏ آﺳﮣ َ ‪َ ،‬‬
‫ِ‬ ‫ﻛﻠﮭ ﻛﻮﻧﺌﺮ ﺳﺌﻴﻞ َ‬ ‫ﻚ ُ‬ ‫ِﮬ ُ‬
‫ﻛﻦ‪ ،‬ﭔﻴﺎ ﻣﻨﮭﻦ ﻻﺋﻦ ﻣﻨﮭﻦ ُﺳﻮٽ؛‬
‫ﮀﻮٽ‪ ،‬ﻛﻴﻮن َﻣﺮد ِﻣﻴﺎﮢﻴﻮن‪.‬‬
‫ِﮀﮁﻲءَ ﮬﺎﮢﻦ َ‬
‫‪7‬‬
‫ﻗﻴﻤﻦ ﮬ وאن؛‬ ‫ﻛﻠ َ‬‫ﭧ‪ ،‬ﭤﻴﺎ ُ‬ ‫ﺟﻦ ﭤﻲ ﭰ َﻜﻴﺎ ﭰ ُ َ‬
‫ﭧ؛‬‫ﭔﻨﮅن ﭔ ُ َ‬
‫َאڄ ﺗ َﻦ ُدﺷﺎﻻ ِﺳ َﺮ ﺗﻲ‪ ،‬ﭔﻴﻮن ﺷﺎﻟﻮن َ‬
‫زﻣﺮد آﺋﻮن ﻳﺎﻗﻮت ِﺟﻲ‪ ،‬ﭤﻲ ﻟ َﻌﻠ ﮬ ﻳﻦ ﻟ ُ َ‬
‫ﭧ؛‬
‫َ ﻲ ﺳﭛ ﻣﻌﺎ ِ ﻛﺌِﻲ‪ ،‬ﺗ َﻦ ﺳﺎﭨِﻦ ﺗﺎن َﺳﭧ ُ‬
‫ﻛ َ‬
‫ﭧ؛‬
‫ﭧ؛‬‫ﻛ ِﻠﻲ ﭤ ِ َﮀ َﺮ ُﮀ َ‬
‫ﻟ َﭥﺎ ِذﻳﻞ אُﻧﮭﻦ ﺗ َﻮن‪ ،‬ﭔﻲ ُ‬
‫ﻋﺎﻣﻦ ﺟﺎ‪ ،‬ﻛﻴﺎﺋ ﻛﺎن אُﭘ َ َ‬
‫ﭧ؛‬ ‫ڏﺳﻲ َ‬ ‫ﻋﻴﺐ ِ‬
‫َ‬
‫ﻣﺎﮢ َ‬
‫ﻚ ﭤﻮ ڏﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﭴﺎم אُﮐ ُ َ‬
‫ﭧ‪ ،‬ﻣﻮﺗﻲ ِ‬ ‫אُﻧﮭﻦ ُ‬
‫‪8‬‬
‫ِ‬
‫ﻣﮭﺎﮢ ِﻦ ﮐﻲ؛‬ ‫ﮬﻴﭟ ﻣﭥﻲ ﭘﻮﺗ ِﻲ‪ ،‬ﻣﺎﮘ‬
‫ﺟﻴﮭﻲ ﭼﻮﺗ ِﻲ؛‬
‫ﻚ ِ‬ ‫ﭘﺎﮢﻲء ﭘﻮﻧﺪي ﺗ َﻦ ُﮬﺌﻲ‪ِ ،‬ﭼ َ‬
‫َ‬
‫ﮔﻼب ﺟﻲ‪ ،‬ﭔﻲ ﻋﻄﺮ ﻋﻨ אوﺗِﻲ؛‬
‫ﻧﺪر ِﺳﺮ َ‬ ‫אڄ ﮔﺎ ِ‬
‫ُﻣﻨﮭﻦ ﻟ َﮙُﺲ ﻣﻮﺗ ِﻲ‪ ،‬ﺗﺎن ﺟﮭﻮ ﭤ ِﻲ ِ‬
‫ﺟﻮאﮬ َﺮ ۾‪.‬‬
‫‪9‬‬
‫‪v‬‬
‫‪247‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﭴﺎرو ﭴﺎم ﮐﮣﻲ‪ ،‬ﭤﻮ ُﻣﺮﻛﻴﻮ َﻣﻼﺣﻦ ﺟﻮ؛‬
‫زريء آﺋﻮن زرﺑﺎد ﻟ َﺌﻲ‪ ،‬ﭤِﻲ ُﮀﮙ َﮀﮣﻲ؛‬
‫َ‬
‫ِ‬
‫ﻚ ﻣﻴَﻲ َﻣﮣﻲ؛‬ ‫ﻣﺎﮢ َ‬
‫ﮭﺠﻮن ﺳﻮن ُرﭘﺎ ڏﺋﻲ‪ِ ،‬‬
‫َﺳ َ‬
‫ﺖ َﮬﮣﻲ؛‬‫ﮬﻴﺠﻮن ﺗ ِ ِ‬
‫ِﺧﻴﻤﺎ ﺧﻮب ﻗﻨﺎﺗﺎن‪َ ،‬‬
‫ﺟﻮאﮬﺮ ﺗ َ ِﻦ ﮐﻲ‪.‬‬
‫ﺟﺎل َ‬‫ﮘﺎﮢﺎﭨﻲ ﻧﻪ ﮘﮣﻲ‪ ،‬ڏي َ‬
‫‪10‬‬
‫ﺎﭼﻲ ُﻃﺮא‪ ،‬ﭤﻮ ﺳﮇﻳﻮن ﭔﮅאﺋﻲ אُن ﮐﻲ؛‬
‫ِ‬
‫ﺳﻲ ﺷﻮق َوﺗﻦ ِﺷﻜﺎر ﺗﻲ‪ ،‬ﮐﻨﻴﻮ زور ُزرא؛‬
‫ﻛﻨﮅﺋ ‪.‬‬ ‫ﻴﻨﺠﮭﺮ َ‬
‫ﻛ ُ‬ ‫ﻛﺮא‪ ،‬ﺳﻲ ﭔﻨﮭﻲ ِ‬ ‫ﻛ ﮅאﺋ ِ ِ ُ‬
‫ُ‬
‫‪11‬‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن ِڏ َپ‪ ،‬ﮬﻮ َﻣ َﺮ ُ‬
‫כ َﻣﻼﺣﻦ ﺟﻮ؛‬
‫ِ‬
‫ﭓ؛‬
‫ﺟﮭ َ‬
‫ﭤﻲ ﭔﻮڙﻳﻮن َو َھ َوﮬﻞ ۾‪ ،‬ﻛﺌﻲ َﺟﮭﭕ ن ِ‬
‫ﻛﻠ ﺣﻠﻮن ﮬ وאن‪.‬‬ ‫ﮬﻮ روز َﺟﻨ ﺟﻲ ِر َٻ‪ ،‬ﺳﻲ َאڄ ُ‬
‫‪12‬‬
‫ﮭﺎﮢﻲءَ ﺟﻲ ﻣﻦ ۾‪ ،‬ﻧﻪ ﮬﻮ ِﮔ َ ُب ﻧﻪ ﮔﺎءُ؛‬
‫ُﻣ ِ‬
‫ﻧﺎز ﻛﺮي‪ ،‬ر ﮭﺎﻳﺎﺋ رאءُ؛‬ ‫ﻧﻴﺌﻦ ﺳﺎن َ‬
‫َ ﻮ َﺳﭝ ِ ﮐﺎنءُ‪َ ،‬وﭠﻲ وﻳﭡﻲ ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪.‬‬
‫‪13‬‬
‫ِ‬
‫ُﮬﺌﻲ وﻳﭡﻲ ﺑﺎزر وچ ۾‪ُ ،‬ﮬﺌﺎ ﮬﭣ ﮐِ ِﮑﻲءَ ﮬﺎﮢ َﺲ؛‬
‫َد َرن ﻛﺎڻ ُدﭔ َﻦ ۾‪ ،‬ﭤﻲ ﭜ َ َﻦ ِوڌא ﭜﺎﮢ َ ِﺲ؛‬
‫‪v‬‬
‫‪248‬‬
 ‫ﻨوري‬
‫‪v‬‬
‫ﻛﺮ ﻛﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﮭﺎﮢﻲ ﻣﺎﮢ َ ِﺲ‪ ،‬ﭘﺮ ِﮬﻦ ﺳﺎن َ‬
‫ﻛﺮم َ‬ ‫ُﮬﺌﻲ ُﻣ ِ‬
‫‪14‬‬
‫ﭔﻴﻮن ِﭜﻲ ﭼﺎر ُﭼﺮي َﮬﻠﻴﻮن‪ ،‬ﭔﮅي دﻋﻮي ٰ دאﻧﺎﻳ ُﻮن؛‬
‫ﻛﻲ ﮘﺎ ﺎﻳ ُﻮن؛‬ ‫ﮑﻲء ﮐﻮڙ ﺳﺎن‪َ ،‬ﮘﭻ ِ‬‫”ﮬﻠﻲ ﺗﻪ ﮐِ َ‬
‫ﻣﻀﻤﻮن ﮀﺎ ﮬﻲ َﻣﻼح ﺟﻮ‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ ﺳﺎن رאءُ ﮐﮣﻲ رאﻳ ُﻮن!“‬
‫ﭧ אﮐﻴﻮن ﭼﺎﻳ ُﻮن؛‬ ‫ﻧﻮريء َא ِﮘﻴﻮن َ‬
‫ﻧﺎز َﻣﻮن‪ ،‬ﺟﮇﮬﻦ ِﭼ ِ‬ ‫َ‬
‫ﺗﮇﮬﻦ ُﺳﮭﻤﺠﻲ ﺳﺎﻳﻮن‪ ،‬ﭔﻮﻟﻴﻨﺪﻳﻮن ﭔﺎﺗ ِﻴﻮن ﭤﻴُﻮن‪.‬‬
‫‪15‬‬
‫ﻟ َﭥﻮ ﻻﻧﮕﻮﭨ ﺟﻲ‪ ،‬ﭘ َﮑﻲ ُ‬
‫ﭴﺎم ُﭴ ِﻠﻲ؛‬
‫ﺟﮭ ِﻠﻲ؛‬
‫ﺟﮭﮙﻲ ﭘﺎس ُ‬ ‫َﻣ َﻨﮭﻦ َﻣ َﻨ َﮭ ِﻦ ﭘﻴﻮن َﻣﺴﻨﺪאن‪ُ ،‬‬
‫ﮀﻮل ُﮀ ِﻠﻲ؛‬
‫ِ‬ ‫ﻚ ۽ ﻣﻮﺗﺌ ‪ ،‬ﮀﻮ ِ‬
‫ﻣﺎﮢ َ‬‫ِ‬
‫ﻨﺠﮭﺮ ﺳﭛ ُ‬
‫ﻛ ِﻠﻲ‪َ ،‬ﭴﮡ َאﺻﻠﻲءَ ﮐﻨﺆن َאﮬﮍو ﮬﺌﻮ‪.‬‬ ‫ﻛ ُ‬ ‫ِ‬
‫‪16‬‬
‫َ‬
‫وﺻﺎل؛‬ ‫ﺮאق ﮐ َﺆن‪ ،‬و ﮭﺎ ﻛ‬
‫ﻓﺎرغ ﭤِ َ ﻧﻪ ِﻓ َ‬
‫ﮔُﻢ ﭤ ِﻴﮡ ﮐ َﺆن ﮔﻢ ﭤِﻴﺎ‪ ،‬ﻧ َﻜﺎ ُﺳﺮت ﺳﻨﭝﺎل؛‬
‫אﺗﻲ ِﻗﻴﻞ ﻧﻪ َ‬
‫ﻗﺎل‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ُﺻ ٌﻢ ﺑ ُ ُ‬
‫ﻜ ٌﻢ ﭤﻴﺎ‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪249‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻤﺎرﺌﻲ‬
‫داﺴﺘﺎن ﭙﻬرﻴون‬
‫‪1‬‬
‫ﺳﺎر َ َאڄ َﺳ َ‬
‫ﻨﮕﮭﺎر‪ ،‬ﺟﻦ ڏﭠﻲ ﻣﻮن ڏﻳﻨﮭﻦ ﭤﻴﺎ؛‬
‫ﻧﻮر ﻣﻨﺠﮫ ﭘ َﻨﮭﻮאر؛‬ ‫ﻚ ﻟ َﻨﮕﮭﻲ ِ‬
‫ﭘﻴﮭﻲ وﻳﺎ‪ ،‬ﭘﺎ َ‬ ‫ﺳﻲ ﻟ َ َ‬
‫ﮏ ﭤﻲ ُא َﺟ َ‬
‫ﮍوאر؛‬ ‫ﺖ ُﺳ ِ‬
‫َﮬ ِﮣﻲ وﻳﭡﺎ ﭘ َﮑﮍא‪ُ ،‬ﮬ ِ‬
‫ﻨﮭﻮאر ﭘ َﺮي ﭤ ِﻴﺎ‪.‬‬
‫ﺳﻨﭝﺎر‪ ،‬ﺳﻲ َאڄ ﭘ َ َ‬
‫َ‬ ‫ﺟﻦ ﺟﻲ ﺳﺎہ‬
‫‪2‬‬
‫َאﭸﺎ ﻛﺎ ُﻮن ﻛﺎ َﻟﮫ‪ُ ،‬ﮬﻴﺲ ﻣﺎرن ﮔﮇ ﻣﻠ ۾؛‬
‫ﺧﻮאب َ‬
‫ﺧﻴﺎل؛‬ ‫َ‬ ‫ﺳﻲ ڏﻳﻨﮭﻦ ِوﻳﮍא ﮔﺬري‪َ ،‬ﭴﮡ ﻣﻨﺠﮫ‬
‫אڄ ﭘﺮﺋ ﻛﻨﮅﺋ ﭘﮑﮍא‪ ،‬ﺟﻮڙي وﻳﭡﺎ َ‬
‫ﺟﺎل؛‬
‫ﭘﻨﮭﻮאر ﭘﺮي ﭤِﻴﺎ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺟﻦ ﺟﻲ ﺳﺎہَ ﺳﻨﭝﺎل‪ ،‬ﺳﻲ َאڄ‬
‫‪3‬‬
‫ﺟﻴﻜﺮ‪ ،‬ﻣﻮن ڏي ﺧﺎﺻﺎ ﺧﺎﺑ َﺮو؛‬ ‫َ‬ ‫ﺗﮇﮬﻦ ُﻣﻜﺌﻮن‬
‫َ َﮡ ُﺳﮅ َﺳ ِ‬
‫ﻨﮕﮭﺎر ِﺟﻲ‪ ،‬ﻧ َﻜﻮ ﭘﺎ ِﻧﮅي ﭘﭡﻴﺎﺋ ُﻮن؛‬
‫ﭘﻨﮭﻮאر وﻳﺎ‪ ،‬ﺟﻮ ُﺳﮅ ﻧﻪ ﻟ َﮅאﺋ ُﻮن؛‬
‫َ‬ ‫ﭘ َﺮ ﭘ َﺮي ﺷﺎﻳﺪ‬
‫ﻮر َ‬
‫ﻛﻨﮅﺋ ‪ ،‬ﻧﺌ ﮬﻴﺠﺆن َﮬﻨﻴﺎﺋ ُﻮن؛‬ ‫ﭘ َﮑﺎ ﭘﺎﻧ َ‬
‫ﮀﮇي ُﻣﻠﻚ ﻣﻠ وﻳﺎ‪ُ ،‬ﮬ َﻦ ﺗ َ ِﺮ ﺗﻴﻠﮭﺎﺋ ُﻮن‪،‬‬
‫ِאﺋ ُאﺗﺎﺋ ُﻮن‪ ،‬ﺗﻪ ِﮬﺖ ڏَ ُر ڏر ﻮ ﻧﺎھ ﻛﻮ‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪250‬‬
 ‫ﻤﺎرﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫‪4‬‬
‫ﺳﺎﻋ َﺖ ﺳﻮﻣﺮא؛‬
‫ﺳﺎﻋ َﺖ َ‬ ‫ﻛﮇﮬﻦ ڏﻳﮫ ِ‬
‫ڏﭠﺎم‪ ،‬ﭤﻲ َ‬
‫ﻣﺎرو ﻛﺎﻟﮫ ﻣﻠ ۾‪ ،‬ﭘ َﺮ ﭘ َﺮي َאڄ ِ‬
‫ﭘﻴﺎم؛‬
‫ِآﮬﻦ ﻛ َ ُאﻧﮭﻦ ِر َ‬
‫يء‪َ ،‬אﮐﮍﻳﻮن ۾ ِ‬
‫آرאم؛‬
‫ﻮر ِ‬
‫ﭤﻴﺎم؛‬ ‫َﺳﺪא وﺗﻦ ِﺳﻜﻨﺪﻳﻮن‪ ،‬ﭘ َﺮ ﺳﺎﻧﭝﮡ ُﺳ َ‬
‫ﻳﺎم‪َ ،‬ﺟﻦ ﺳﺎن َﮘﺮﮬﻴﻢ ﮘﺎ ﮍﻳﻮن‪.‬‬‫ﺳﻲ ﭘ ُﮡ ﻛ ِو ِ‬
‫‪5‬‬
‫ﺟﻲ ﮬﻮﻧﺪ אُﺗﻴﺌﻲ‪ ،‬ﮬﺌﺎ ﻣﺎروﺋﮍא ﻣﻠ ۾؛‬
‫ِ‬
‫ُﺳﮅ ﻟﮅאﺋﻮن ِﺳﮕﮭﮍي‪ ،‬ﺣﺎل ﭔ ُﮅي ﮬﻴﺌﻲ؛‬
‫ُ‬
‫ﺟﻴﻜ ِﺲ َوﺳﺌﻦ وﻳﮍﮬﻴﭽﻦ ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ﭘ َﺮ ﭤ َﺮ ﭼﮍﮬﻲ وﻳﺌﻲ‪،‬‬
‫‪6‬‬
‫ﺟﻴﻜﺮ ُﻣﻜﺎ ﺗ َﮇﮬ ؛‬
‫َ‬ ‫ﭘﻴﻐﺎم‪،‬‬
‫ﭘ َﻨﮭﻮאرن َ‬
‫ﭘ َﺮ ﻣﻮن ﮐﺎن َאڄ ﭘ َﺮي ﭤﻴﺎ‪ ،‬وﻳﮍﮬﻴﭽﺎ ور َ‬
‫ﻳﺎم؛‬
‫ﺳﻼم؛‬
‫ﺳﻨﮕﮭﺎرن َ‬
‫َ‬ ‫ﺗﻴﻠﮭﺎن ﻣﻮن ڏي ﻧﻪ آﻳﺎ‪ ،‬ڏﻧﮭﻦ‬
‫ﺪאم‪ ،‬ﭘﺮ ﻛﻮ ﺳﺎ ِﻧﮕﻦ َאﭼﻲ ﺳﺎ ُ‬
‫ﻧﮓ ﭘﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﮬﺌﺎ ﻣﻠ ُﻣ َ‬
‫‪7‬‬
‫ِﮬ َ‬
‫ﻲء َوس ﮀﮇﻳﺎﺋﻮن‪ُ ،‬ﮬﻦ َو ِس وﻳﺎ َ‬
‫وאﮬ ِﮣ ؛‬
‫ﻛﻨﮅﺋ ‪ ،‬ﻧ َﺌ ُﻋ َﻤﺮ َאڏﻳﺎﺋ ُﻮن؛‬
‫ﻧﻮر َ‬
‫ﭘ َﮑﺎ ﭘﺎ َ‬
‫ﭘ َﭩﻲ אورﻳﺎن ﭘ َﮑﮍא‪ ،‬وﭸﻲ ُﮬ َﻦ ﭤ َﺮ َﮬﻨﻴﺎ ُﺋﻮن؛‬
‫ﻛﻨﮅﻳﻮن‪ ،‬وﭸﻲ ُאﺗﻲ وאﺳﻴﺎ ُﺋﻮن؛‬
‫ﻧﻮر َﺳﻨﺪﻳﻮن َ‬
‫ﭘﺎ َ‬
‫‪v‬‬
‫‪251‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﮀﮇي ُﻣﻠﻚ ﻣﻠ ﺟﻮ‪ ،‬وﻳﺎ ﭤ َﺮﻳﭽﺎ ﺗﺎ ُﺋﻮن؛‬
‫ﭘﻨﮭﻮאر ﭘ َﺮي ﭤﻴﺎ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻛﻨﮉ ﺟﻦ آﺋﻮن‪ ،‬ﺳﻲ َאڄ‬
‫َ‬ ‫אُ‬
‫‪8‬‬
‫ﻛﻦ ﮐﻲ ڏورאﭘﺎ ڏﻳﺎن؟‬ ‫ِ‬ ‫ﭘﻨﮭﻮאر ﭘﺮي‪ ،‬آءٌ‬
‫َ‬ ‫ﭤﻴﺎ‬
‫ِ‬
‫ﻣﺎرﺋﻲ‪ ،‬ﭤِﻲ ِﻣﻴﺎن ِﮬﺖ َﻣﺮي؛‬
‫ﭔﺎﺟﮭﻮن ُ‬
‫ُ‬ ‫ُאﻧﮭﻦ‬
‫ﻛﺮي‪ ،‬ﻛﻮ אوڏي אﺑﺎﮢ َﻦ ﮐﻲ‪.‬‬ ‫ﻧﺌ ﻗ َ َ‬
‫‪9‬‬
‫ﭘﻴﺎم‪ ،‬ﺳﻲ ﺗﺎ ڏﮐﻴﺎ ڏﻳﻨﮭﮍא؛‬
‫ﭘﻮء َ‬‫ﭘﻴﻜﻦ ِ‬
‫َ‬ ‫ﺟﻲ‬
‫ﻛﻨﺪאم؛‬
‫َ‬ ‫ِﮬﻴﺌﻦ ﻧﻪ ﭜﺎﺋﮡُ ﻛﺎ ُﮬﻴَﻢ‪ ،‬ﺗﺎ ﻛﻲ ﮬﻴﺌﻦ‬
‫وﭸﻲ ِﭤﺮ ﭤﻴﺎم‪ ،‬ﺳﻲ ُﺳﮅ َ ﻨﺪڙ ﺳﻮﻣﺮא‪.‬‬
‫ﭘ َ َﺮ ِ‬
‫‪10‬‬
‫ﺟﻴﻜﺲ ﺳﺎ ِﻧﮕﻦ ﻛﻮ ﺳﺎ ُ‬
‫ﻧﮓ ﭘﻴﻮ؛‬ ‫ُ‬ ‫ﭘﻴﺎن‪،‬‬
‫ﭘﺮي ڏﻳﻨﮭﻦ ِ‬
‫ﻧﻮر َ‬
‫ﻛﻨﮅﺋ ‪ ،‬ﭤﺮؤن ڏور ﭤﻴﺎن؛‬ ‫ﭘﮑﺎ ﭘﺎ َ‬
‫ﮬﻮﻧﺪ ڏورאﭘﺎ ڏﻳﺎن‪ ،‬ﭘ َ َﺮ ﭘ َﻨﮭﻮאر ﭘﺮي ﭤﻴﺎ!‬
‫‪11‬‬
‫ﭘﻨﮭﻮאر‪َ ،‬ﺟﻦ وري َو َرڻ ُ ﻧﻪ ﭤﻴﻮ؛‬
‫َ‬ ‫ﭘ َﺮي ﭤﻴﻢ‬
‫ﺳﻨﮕﮭﺎر؛‬
‫َ‬ ‫ﻛﺎڻ‬
‫ِ‬ ‫ڏﻳﺎن ڏورאﭘﺎ َ‬
‫ﻛﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﭤﻴﺎ ِﺳﮭﺞ‬
‫ُﻋ َﻤﺮ ُאﭔﺎﺋﻮن ِآھ ﻣﻮن‪ ،‬ﺟﻮ دم ﺗ َﻨﮭﻨﺌﻮن َ‬
‫ڌאر؛‬
‫ﻣﺎن ِﻣﻼﺋﻲ ُﻣﻮن ِڌﮢﻲ!‬ ‫ُאﮬﻲ َא َﺟ َ‬
‫ﮍوאر‪َ ،‬‬
‫‪12‬‬
‫‪v‬‬
‫‪252‬‬
 ‫ﻤﺎرﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ُ‬
‫وﮀﭧ ﻛﺮي وﻳﺎ‪،‬‬ ‫ُ‬
‫ﺟﻴﻜﺲ وڏو ِ‬ ‫ﭘﻨﮭﻮאر‪،‬‬
‫َ‬ ‫ﭘ َﺮﺋ ﭤ َﺮ‬
‫ﺳﻨﮕﮭﺎر‪،‬‬
‫َ‬ ‫ﻛﮇﮬﻦ אﻳﻨﺪم אوڏڙא‪ ،‬ﺳﻮﻣﺮא‬
‫رڻ ُ ﮀﮇي رﻳﮃאر‪َ ،‬ﻣﻦ َ‬
‫ﻛﺮن ﻣﮭﮍ ﻣﻠ ڏي!‬
‫‪13‬‬
‫ﻧﻮر ﭘﺎس ﭘﻴﺎ‪ ،‬وڏא ڏوﭤِ ِﻦ ڏ َ‬
‫ﻳﻨﮭﮍא؛‬ ‫ﭘﺎ َ‬
‫ﭤﺎﻧﮭﺮ وﭸﻲ ﭤ َ َﺮ ۾‪ ،‬ﭤ َﺮﻳﭽﺎ ﭤﻴﺎ؛‬
‫ﻟ َﻨﮕﮭﻲ ﻣﻠﻚ َﻣﻠ ﺟﻮ‪ ،‬وﻳﮍﮬﻴﭽﺎ وﻳﺎ؛‬
‫ﻛﻨﮭ ﺳﺎﻧﮓ ﻧِﻴﺎ؛‬
‫ِ‬ ‫ُﻋ َﻤﺮ אﻳﮇي ﭘ َﻨﮅ ﺗﻲ‪،‬‬
‫وאﮬ ِﮣ !‬ ‫ﻗﺎدر ﺷﺎل ِ‬
‫ﻛﻴﺎ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ و ﮭﺎ َ‬
‫‪14‬‬
‫ﺳﺎر َﺳﻨﺪﻳﻦ‪ ،‬ﭘ َ َﺮ َאڄ ﭘﻨﮭﻮאر ﭘ َﺮي ﭤ ِﻴﺎ؛‬
‫َאﭤﻢ َ‬
‫ﻟﻨﮕﮭ ِ ؛‬
‫ﻚ ِ‬ ‫ﻣﺸﻜﻞ ﻣﻮﭨ َﮡ ﺗ َﻦ ﺟﻮ‪ ،‬ﺟﻲ ﮬﻲ ﻟ َ َ‬
‫وري ﮬﻴﺞ ور ِﻳﻦ‪ ،‬ﺟﻲ ﺳﺎ ِﻧﮕ ِﻦ ﻛﻮ ﺳﺎﻧﮓ ﭘﻴﻮ‪.‬‬
‫‪15‬‬
‫ﻟﻮء‪ ،‬ﻛﮇﮬﻦ ِאﻳﻨﺪא ﮬﺎ َאﺟﮍي؛‬ ‫ﺟﻲ ﻟﻮﻳ ُﻮن َڍﻛﻲ ِ‬
‫َאڄ ﮬﮣﻲ ﭘ َﮑﺎ ﭘﺎﻧﻮرﻳﻦ‪ُ ،‬ﻋ َﻤﺮ وﻳﭡﺎ ِ‬
‫אوء؛‬
‫ﺗ َﻦ ﭘﻨﮭﻮאرن ِ‬
‫ﭘﻮء‪ ،‬ﻣﻮﭨ ِﻲ َאﭼﮡ ﻧﻪ ﭤﻴﻮ‪.‬‬
‫‪16‬‬
‫ِ‬
‫ﺟﺎء‪ ،‬ﮬﺌﺎ َאﺑﺎﮢﺎ אوڏڙא؛‬ ‫ﺟﻲ ُﮬﻮﻧﺪ אُ ِﻧﮭ‬
‫ﻛﻴﺎ‪ ،‬ﺗ َﻦ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ َאﭼﮡ ِ‬
‫ﻻء؛‬ ‫ﺗﻪ ِﮬ َﻨﺌﻮن َאﮘﻲ َو َس ِ‬
‫‪v‬‬
‫‪253‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﭘ َ َﺮ אُﺗ َﻦ ِﻋﺘﺎب ﻧﻪ ِآء‪ ،‬ﺟﻲ ﭤﻮري ﭤ َ ِﺮ َﭼ ِ‬
‫ﮍﮬﻲ وﻳﺎ‪.‬‬
‫‪17‬‬
‫ﺟﻲ אوڏא ﮬﻮﻧﺪ ﮬﻴﺎم‪ ،‬ﻣﺎروﺋﮍא ﻣﻠ ۾؛‬
‫ﻣﺎر ِن ڏَ ُﻧﮭﻦ ُﻣﻜﺎم؛‬ ‫ﺗﻪ ﭘﮡ ﭘﻴﻐﺎم َ‬
‫ﻓﺮאق ﺟﺎ‪ُ ،‬‬
‫ﻧﺎہ ِﻋﺘﺎب אُ ِﻧﮭﻦ ﺗﻲ؛‬ ‫ﭘ َ َﺮ ﭘ َﺮﺋ ﭤ َ ِﺮ ِ‬
‫ﭤﻴﺎم‪ِ ،‬‬
‫‪18‬‬
‫ﻟﻨﮕﮭﻲ ُﻣﻠﻚ َﻣﻠ ﺟﻮ‪ ،‬وﻳﺎ ﭘ َﺮﺋ ڏ ِﻳﮫ ﭘﻨﮭﻮאر؛‬
‫ِ‬
‫ﺗ َﻦ ﻣﻮﭨﻲ אﭼﮡ ِﺟﻲ ﻧﻪ ﻛﺌﻲ‪َ ،‬אي ﺳﻮﻣﺮא ﺳﺮدאر؛‬
‫ﺖ َﺳﻨﮕﮭﺎر‪ ،‬ﮘَ َﭻ ِﮬﻨﻴﺎنءَ ﮘَﺮﻳﻮ ﭘ َﻮن‪.‬‬
‫ﮬﺎﮢﻲ ﺳﺎرﻳﻮ‪ِ ،‬ﮬ ِ‬
‫‪19‬‬
‫ﮀﺎ ُﮬﻮن َﮀﮇﻳﺎﺋﻮن‪ ،‬ﻧﻪ ﭴﺎﮢﺎن ُﻣﻠﻚ ﻣﻠ ﺟﻮ؛‬
‫ِ‬
‫ﻛﻨﮅﺋ ‪ ،‬ﻧ َﺌ ُﻋ َﻤﺮ َאڏﻳﺎﺋﻮن؛‬
‫ﭘ َﮑﺎ ﭘﺎ َﻧﻮ َر َ‬
‫ِ‬
‫ﻜﻲ‪ ،‬אُ ِﻧﮭ ِﻦ ري آﺋﻮن؛‬ ‫َאﭠ َﺌﻲ ﭘ َ َﮭﺮ ُא ِ‬
‫ﭔﺎﮢ ِ‬
‫ﻛﻮ ﻣﻮﭨﻲ ﻛﺎﺋ ُﻮن‪َ ،‬ﻣ َﻦ ﻣﺎﮢﮭﻮ ُﻣ َ‬
‫ﻠﻚ ﻣﻠ ﺟﻮ!‬
‫‪20‬‬
‫َאڄ ﻧﻪ ﺣﻮﺿ ُﮬ ِﻮء‪ ،‬ﻣﺎرو ﻧﺎ ِﻧﮫ ﻣﻠ ۾؛‬
‫אﻳﻨﺪא ﮬﺌﺎ َאﺟﮍي‪ ،‬ﮐ َﻠﻴُﻮن ﮐ َﻨﻴﻮ ﮐ ُ ِ‬
‫ﻮھ؛‬
‫ﺟﻴﻜﺲ ِﻣﻴﺎن ﭘ َ َﺮ ُﺟ ِﻮء‪ ،‬אُﮬﻲ وﻳﺎ وﻳﭽﺎرא َ‬
‫وאﮬ ِﮣ ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫‪21‬‬
‫ﭘﺎر ﺟﻲ‪ ،‬ﻓﺎﻧِﻲ َ‬
‫ﻛﻴَﺲ ِﻓﺮאق؛‬ ‫ُﻋ َﻤﺮ َאﺑﺎﮢﻲ َ‬
‫‪v‬‬
‫‪254‬‬
 ‫ﻤﺎرﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﮬﺎכ‪ ،‬ﺗ َ ِﻦ ﭤ َ ِﺮ وﭸﻲ ﭤﺎﮢﺎ ﻛﻴﺎ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺟﻲ ُﮬﺌﺎ ر ﺎﮢ َر‬
‫‪22‬‬
‫ﭤﻲ ﮔَﮇ ﻛﻴَ ُﻢ ﮔُﺬرאن‪َ ،‬ﺟ ِﻨ ﺟﮭﺎ ِﻧﮕﻴﺌ َﮍَن ﺳﺎن؛‬
‫ﻛﺎﭤﻲ َאڄ אُﮬﻲ ﭤِﻴﺎ‪ ،‬ﺳﻮﻣﺮא ُﺳﭹﺎڻ ُ؛‬
‫ِ‬
‫ﻛﺎﭤﻲ ﭘﻴﺲ آءٌ َא ِﭼﻲ‪ِ ،‬آھ ِאﮬﻮﺋﻲ َא ُ‬
‫رﻣﺎن؛‬
‫َﺣ َت ۾ ﺣ אن‪ ،‬آءٌ ِא ِﻧﮭ ءَ ﺗﺎن آﮬﻴﺎن‪.‬‬
‫‪23‬‬
‫ُﻣﻮن ﺟﺎﻟﻴﻮﺳﺎن َﺟ ِﻦ‪ ،‬ﻣﻮﭨ ِﻲ ﺗ َﻦ ﻧﻪ ﭘ ُﮁﻴﻮ؛‬
‫ﺣﺎل ِﮬ َﻦ ﺟﻮن َﺧ אن‪ ،‬ﭘﻴﻮن‪ُ ،‬ﮬﻮﻧﺪن َ‬
‫ﻛﻦ؛‬ ‫َ‬
‫ﺗﻮڙ ﮬﻨﻴﺎن َאڄ ﺗ َ ِﻦ؛‬
‫ﭘ َﮑﺎ ﭘﺎ َﻧﻮ َر ﻛﻨﮅﺋ ‪ِ ،‬‬
‫ِ‬ ‫ڏﻳﺎن ڏورאﭘﺎ َ‬
‫ﻛ ِﻦ‪ ،‬ﺟﻮ َﺳﻨﮕﮭﺎر ﺋﻲ ﺳﺎﮢﻴﮫ ﭤﻴﺎ‪.‬‬
‫‪24‬‬
‫ﺳﻨﮕﮭﺎر ِن‪ ،‬אُﮬﻮ ڏﻳﮫ ِوﮢﻲ وﻳﻮ؛‬
‫َ‬ ‫ﺟﻴﻜﺲ‬
‫وري ﮬﻴﺞ َو َرن‪ ،‬ﺟﻲ ﺳﺎ ِﻧﮕﻦ‪ ،‬ﻛﻮ ﺳﺎ ُ‬
‫ﻧﮓ ﭘﻴﻮ‪.‬‬
‫‪25‬‬
‫ﺳﻨﮕﮭﺎرن‪ ،‬وري َو َرڻ ﻧﻪ ﭤﻴﻮ؛‬‫َ‬ ‫ﺟﻴﻜﺲ‬ ‫ُ‬
‫ُﻋ َﻤﺮ َאﺑﺎﮢ َﻦ‪ُ ،‬ﮬﻮ َאڄ ڏﻳﮧ ُ ِوﮢﻲ َوﻳﻮ‪.‬‬
‫‪26‬‬
‫ِ‬
‫ﻨﺪيءَ َאﺑﺎﮢ َﻦ؛‬ ‫و ﮭﺎﺋﻲءَ ﻟ َﺌﻪ ِو ُ‬
‫ﺟﮭﻼن‪َ ،‬ﺳ ِ‬
‫ُאﮬﻲ ﮬﻤﻴﺸﻪ ُﮬﺌﻦ‪ ،‬ﺟﻲ ُﺳﮅ َ ﻦ ﺳﭛ َ‬
‫ﺣﺎل ﺟﻲ‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪255‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪27‬‬
‫ﻳﻨﮭﻦ אُﺗﻲ ﺟﺎ ﻛﻲ‪َ ،‬אڄ َאﭼﻲ ﻣﻮن ﻳﺎد ﭘﻴﺎ؛‬
‫ڏ َ‬
‫ﭘ َ ُﮭﻮن ﭘﻨﮭﻮאرن ﺟﻮن‪ ،‬ﺻﺒﺢ وﻳﻠﻲ ﺳﻲ؛‬
‫آب ِ‬
‫لء‪ ،‬ﻣﭥﻲ آﻧﮫ אُﮬﻲ؛‬ ‫אُﭤﻴﺎ َאﭼﻦ َ‬
‫ﮬﺌﺎ ُאڌَل ﺟﮭﺎ ِﻧﮕﻲ ﺟﻲ‪ ،‬ﺗ َﻦ ﺳﺎﻧﮕﻦ ﻛﻮ ﺳﺎ ِ‬
‫ﻧﮓ ﭘﻴﻮ‪.‬‬
‫‪28‬‬
‫آرﻳ ُﻮن َאﺑﺎﮢ َﻦ ري‪ ،‬ﭔِﺌﺎ ﺗﺎن ﮐﮣﻨﺪم ﻛ ؟‬
‫ﭽﻲء ﺟﺎ‪ ،‬ﻇﺎ َ ﭜﺎﻧﻴﺎن زﻳﺮ؛‬ ‫َ‬
‫ﮬﻲ ﺟﻲ ﮘ َﮫ ِﮘ َ‬
‫ﻨﮕﮭﺎرن ﺳﺎو ِﻳﺮ‪ِ ،‬ﻣﻼن ﺷﺎل ﻣﻠ ۾!‬
‫ِ‬ ‫َﺳ‬
‫‪29‬‬
‫אﻳﻨﺪم َאﺑﺎﮢﺎ‪ ،‬ڏ ُ ِ‬
‫ور ﻻﻳﺎ َﺟﻦ ڏﻳﻨﮭﮍא‪،‬‬
‫ﻛ َﺳﮭﻨﺪم ﺳﻮﻣﺮא‪ ،‬ري ﻣﺎرﺋﮍن ﻣﺎﮢﺎ؟‬
‫ﮬﺎﮢﻲ ﻧﻪ ﭴﺎﮢﺎن‪ ،‬ﺗﻪ ﻛﺎ ﻣﻮﭨِﻲ ﻣﻠﻨﺪﻳﺲ ﻣﺎرﺋ ‪.‬‬

‫‪1‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺳﻮﻣﺮא ﺳﺎﺋ ﺗﻮﮐﻲ‪ ،‬وو‪،‬‬
‫ﮬﻮء ِ‬
‫ﮬﻮء!‬ ‫ﺣﺎل ﺟﻮن‪ِ ،‬‬
‫ﮘﺎ ﻴﻮن ﭼﻮﻧﺪﻳ َﺲ آءٌ َ‬

‫ﭘﺎر ڏي‪ِ ،‬‬

‫ﻛﺮڙ ﻛﻜﻮرﻳﺎ ﻛﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬ ‫ﻋﻤﺮ אﺑﺎﮢﻲ َ‬
‫ﻛﻮﻛﮍ ﭼﻮﻧﮉﻳﺎن ﻛﺎ َﻧﮅ ﺳﺎن‪ ،‬ﭘﭧ ﭼﮍﮬﻲ ﭘﻴﻜﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬ ‫َ‬
‫ِﺳﮝَ َﺮ ﮐِ َ ﺳﭱﮍא‪َ ،‬ﺳﺌ ﺟﺎ ﺳﭝﻜﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪256‬‬
 ‫ﻤﺎرﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫‪2‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺟﺎﻟﻴﻢ ﺟﻦ ﺳﺎن ﭤﻲ‪ ،‬وو‪ ،‬ﺗﺎ ﻣﺎرو ﻛﻴﮡ وﻳﺎ؛‬
‫ﮬﻮء ِ‬
‫ﮬﻮء ﺣﺎﻟﮍو ﻛﻨﮭﻦ ﺳﺎن ﮘﺮﻳﺎن!‬ ‫ِ‬

‫ﭘ َﮑﺎ ﭘﭩﻲ אُﺗﮭﻮن وﻳﺎ‪ ،‬ﭘ َﺮﺋ ِ‬

‫ﭘﻨﮅ ﮐﮣﻲ‪.‬‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن روح ﮐﻲ‪ ،‬אوڏﻧﮭﻦ ُﮔﮭ َﺮ ِ‬
‫ﮔﮭﮣﻲ‪.‬‬
‫ﮔﮭﮍي ﺟﺎ ِﮬﺖ ﮔﮭﺎرﻳﺎن‪ ،‬ﺳﺎ وﻳﮍﮬﻴﭽﻦ ﻧﻪ ِوﮢﻲ‪.‬‬
‫وﭸﻲ‪ ،‬אُن ﭘ َﻨﮭﻨﺠﻦ ِﺟﻲ ﺑﻪ ﭘ َ ِﮣﻲ‪.‬‬ ‫ﺟﮭﻠﻴﺎن َ‬
‫ﺷﺎل ِ‬
‫ﻣﻮن ﻣﻦ ﻣﺎﻧﺪو ﻣﺎرﺋ ‪ ،‬ﭴﺎﮢﻲ ﮬﻚ ِڌﮢﻲ‪.‬‬
‫ﻧﻮر ﻛﻨﮅﺋ ‪ ،‬ﮬﻮ وﻳﭡﺎ ﺣﺎل ﮬﮣﻲ‪.‬‬
‫ﭘﮑﺎ ﭘﺎ َ‬
‫ﺑﺎب ِﺑﮣﻲ‪.‬‬ ‫ﺋﻲء ﮐ َﻮن ﺟﮭﺎﻧﮕﻴﺌﮍن ﺟﻲ ِ‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ِ‬ ‫ﺟﺪא َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻨﮕﮭﺎرن ﺟﺎ ِﮬﺖ وﻳﭡِﻲ ﮘﮡ ِﮘﮣﻲ‪.‬‬

‫‪3‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﺎﻧﮕﻞ ڏج ﺳﻨﻴﮭﮍא‪ ،‬ﻣﺎن وﻳﺮאﮘﮡ آﮬﻴﺎن!‬
‫ﭔﺎﺟﮭﻮن آءٌ ﮔﮭﮣ ي‪ َ ،‬ﻠ َﻦ ۾ ُﻣﺴﺠﺎن‪.‬‬
‫אوﮬﺎن ُ‬
‫ﻗﺴﻤﺖ ﻗﻴﺪא ﺎء ﺟﻲ אﻳﺮאدي آﮬﻴﺎن‪.‬‬
‫ﭼﺎﻧﻮر ﮀﺎ ﭼﻮرﻣﺎن‪ِ ،‬آﮀﻦ ﻧِﺖ ﻧﻮאن‪.‬‬
‫ڏَوﻧﺮא ﭘ ُﺴﻴﻮن ڏ َﻳﮫ ﺟﺎ‪ ،‬ﺳﺎرﻳﻮن ِﮬﺖ رﺋﺎن‪.‬‬
‫زﮬﺮ ﭘﻴﺎﻻ ﺳﻮز ﺟﺎ‪ ،‬אوﺗﻴﻮن آءٌ ﭘﻴﺎن‪.‬‬
‫אوﮬﺎن ﭔﺎﺟﮭﻮن ﺳﭙﺮﻳﻦ‪َ ،‬ﻣﺮאن آءٌ ِ‬
‫ﻛﻲ ﺟﻴﺎن!‬
‫‪v‬‬
‫‪257‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ڏﮐ َﻦ ﻛﺎرڻ ڏ َﻳﮫ ۾‪ ،‬ﻧِﭙﺎﻳ َﺲ َאوﮬﺎن‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ َאﮐﮍﻳﻦ َﻣﺆن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﮬﺎري ُ‬
‫رت رﺋﺎن!‬

‫‪4‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﺎرن ﺗ َﻮن‪ ،‬وﮬ آﺳﺮو ﻻﮬﻲ!‬
‫ﻣﺘﺎن ﻣﻨﮅ ُ‬

‫ﺑﺎب ۾‪َ ،‬א َ‬

‫ﺻﻞ ﮐﺆن آﮬﻲ‪.‬‬ ‫ﻨﺪ ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫ﺑَ ُ‬
‫ﺳﻮﻣﺮא‪ِ ،‬ﮀ َﻨﮡ ﺟﻴﮭﻮ ﻧﺎﮬﻲ‪.‬‬
‫ﮛ אﺳﺎن ﺟﻮ َ‬ ‫َﺳ ُ‬
‫ِﭘ ِﺮﻳﻦ ﻧِﻴﻨﺪא ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪ ،‬ﺳﮙﺮ ڏي ﺳﺎﮬﻲ‪.‬‬
‫ﻧِ َ َ ِﮬﻲ ﺟﻲ ﻧِ َ‬
‫ﻴﻨﮭﻦ ﺟﺎ ﻛ ﺳﮕﮭﻲ ﻻﮬﻲ‪.‬‬
‫رﮐﺞ ﻣﻨﮭﻦ ﻣﻠ ڏي‪ ،‬ﭠﺎھ ﻧﻪ ﭔِﻴﻮ ﭠﺎﮬﻲ‪.‬‬

‫‪5‬‬ ‫ﺌ‬
‫وري آءُ وﻃﻦ‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﺎ ﺳﺎرﻳﻮن ﻧﻴﮡَ ِﺳ َ‬
‫ﻜﻦ‪،‬‬
‫‪ -‬ﻣﻮٽ ﺳﻼﻣﺖ ﺳﭙﺮﻳﻦ!‬

‫ﻛﺮي‪ ،‬وאٽ ڏﺳﻴﻮ وﺟﮭﻠ َﻦ‪.‬‬ ‫אﮐﮍﻳﻮن אوﮬ א َ‬

‫ﺟﮭ َﭵ ِﻦ‪.‬‬
‫ﺟﮭﻮريء ﻧﻴﮡ ِ‬
‫َ‬ ‫ِﭘﺮﻳ َﻦ ﭘﺮدﻳﺴﻦ ِ‬
‫ﻻء‪،‬‬
‫َ‬
‫ﻤﭼﻜﻦ‪.‬‬ ‫ﻋﻤﺮ َאﺑﺎﮢﻲ َ‬
‫ﭘﺎر ڏي‪ ،‬وﭴﻮن ﭤﻴﻮن‬
‫ﻣﻴﮍאﺋﻲ ﺟﺎ ِﻣ َ‬
‫ﻴﻨﮭﮍא‪ ،‬و ﮭﻮ ﺷﺎل َو َﺳﻦ‪.‬‬
‫א� آﻧﺪא ﻣﻮن ﭘﺮﻳﻦ‪ ،‬دאرون درد ﻣﻨﺪن‪.‬‬
‫ﻚ ﺳﺒﻴﻞ ﭤ ِﻲ‪ ،‬ﭘﺎرﺋﻮن ﺟﺎ ِﭘﺮﻳ َﻦ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻞ“ ِﺳ َ‬
‫‪v‬‬
‫‪258‬‬
 ‫ﻤﺎرﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫‪6‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫ﭰﺎﺳﺎء!‬ ‫ﻣﻮن ﺗﺎن ﭼﻴﻮ ﺗﻮ אﮘﮭ ‪ ،‬ﻧﻪ ﺗﻮن دل‬

‫ﻛﺮﻳﻦ‪َ ،‬ﺳﭕَﺮ ﺳﻴﮡ َﺳ ِ‬

‫ﻨﺪאء‪.‬‬ ‫آﮬﻮن دאﻧﮭﻮن ﮀﻮ َ‬
‫ﻛﭿ ﻛﻨﮭ ﺳﺎن ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬ﭔﻮ ِ ﭔﻲ ﻧﻪ ِ‬
‫ﭔﮅאء‪.‬‬ ‫ُ‬
‫وﮀﮍﻳﺎ ﮔَ ُﮇ ﮔَﮇي ِﭘﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻛﻮ وא ورق ِ‬
‫ورאء‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﺧﺪאء‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﻛﻨﺪء ﻣﺎڙ‬ ‫ﭤﻮري ﮔﮭﮣﻲ ڏﻳﻨﮭﮍﻳﻦ‪،‬‬
‫ﻧﮓ ُﺳ ِ‬
‫ﮣﺎء‪.‬‬ ‫ﺳﺎ ِﻧﮕﻲ وﻳﮍא ﺳﺎﻧﮓ ﺗﻲ‪ ،‬ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﺳﺎ ِ‬
‫ﮬﺎء ِ‬
‫ﮬﺎء‪.‬‬ ‫ﻛﺮﻳﻦ ِ‬
‫ﭴﺎﮢﻲ ِﭘﺮﻳﺖ ﻣﺆن‪ ،‬ﻛﻮھ َ‬ ‫ﭘﺎﮢﻮن ِ‬
‫ُ‬
‫ﻧﮓ אُ ِ‬
‫ڏאء‪.‬‬ ‫ﻻء‪ ،‬ﻛﻮڙﻳﻦ ﻛﺎ َ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ُﺳﭙﺮﻳﻦءَ ِ‬
‫ﻚ ﺳﻨﺪ ِ‬
‫ﻳﺎء‪.‬‬ ‫ﺗﻮ ﭘﺌﻲ ﺳﺎرﻳﻮ ﺟﻦ ﮐﻲ‪ِ ،‬ﺗﻦ ِﭜﻲ ِﺳ َ‬

‫داﺴﺘﺎن ﭕﻴو‬
‫‪1‬‬
‫ﻋﻤﺮ َאﺑﺎﮢﻦ ۾‪ ،‬ﻟ َ َ‬
‫ﮅم ﻻﺋﻮن ﻻﻟﮍﺋ ؛‬
‫ﮐ ُﮫ ﻣﻮﺗ ِﻲ ﻣﺎ َ ﮍﺋ ‪ ،‬ﺣﺎل ﮔﮭﻮرﻳﺎ ِﮬﻦ َ‬
‫ﺣﺎل ﺗﻲ‪.‬‬
‫‪2‬‬
‫ﺟﻮ ڏאڏאﮢﻮ ڏﻳﮧ ُ‪ُ ،‬ﻣﻮﻧﮭﺆن ﻣﻮر ﻧﻪ وﺳﺮي؛‬
‫ﺳﻮ ڏאﺗ َﺮ ﻟ َﺌﻪ ڏﻳﮑﺎر ُﻣﻮن‪ ،‬ﺳﻮﻣﺮא ﺳﺎﮢﻴﮧ ُ؛‬
‫ِ‬
‫ريءَ ﭘﻨﮭﻮאرن ﭘ َﺮڏﻳﮧ ُ‪ِ ،‬ﮬﻲءُ ِﻣﮍﻳﻮﺋﻲ ﭜﺎﺋﻴﺎن‪.‬‬
‫‪3‬‬
‫‪v‬‬
‫‪259‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ڏﻳﮫ ڏאڏאﮢﻲ‪ ،‬ﺷﻞ ِﺳﮕﮭﻲ وﻳﻨﺪﻳﺲ ﺳﻮﻣﺮא؛‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﻣﺎروﺋﮍن ۾‪ ،‬ﮀﮇ ﻋﻤﺮ אُﻣﺎﮢﻲ؛‬
‫ڏﻳﻨﮭﻦ ﮔُﺬري َ‬
‫ڏک ۾‪ ،‬ﭤﻮ ﭴﺎﮢﻴﻨﺪڙ ﭴﺎﺋﻲ؛‬
‫ک ﺳﻨﺪﻳﻮن ﮘﺎ ﮍﻳﻮن‪ ،‬وﭸﻲ אورﻳﺎن َאﺑﺎﮢﻲ؛‬ ‫ﮏ ڏُ َ‬
‫ُﺳ َ‬
‫ﻧﻪ ﺗﻪ ُﺳﮅ َ ﻨﺪڙَ ِﺳﮕﮭﮍא‪َ ،‬א� אُﮬﻲ آﮢﻲ؛‬
‫ﺟﻮ ُﮬﻦ ﺑِﻨﺎ ﮬﺎﮢﻲ‪َ ،‬ﮔﮭﮍي ِﮬﺖ ﻧﻪ ﮔﮭﺎرﻳﺎن‪.‬‬
‫‪4‬‬
‫ﻳﺎم‪ُ ،‬ﺳﺮﮬﺎ َوڻ َ ﺳﺎﮢﻴﮧَ ﺟﺎ؛‬
‫َوس ﻧﻪ ِوﺳﺎر ِ‬
‫ﮇﺟﻲ ﮔﺬאر ِ‬
‫ﻳﺎم؛‬ ‫ﮬﻴﻜﻨﺪ ڏﻳﻨﮭﮍא‪ ،‬ﭤﻲ ﮔَ ِ‬
‫َ‬ ‫ُאﮬﻲ‬
‫ﻳﺎد ﻛﻴﻮن ﺳﻲ ﻛﻴ و‪ ،‬ﺳﺎ ِﻧﮕﻲ ﺳﻨﭝﺎر ِ‬
‫ﻳﺎم؛‬
‫ﻛ َﻞ َ َﮡ ﻟ َﺌﻪ ﻛﺎﻧﮕﮍא‪.‬‬ ‫אوڏﻧﮭﻦ אُڏאر ِ‬
‫ﻳﺎم‪َ ،‬‬
‫‪5‬‬
‫ﺟﮭﮍي ُﮬﻴﺲ َﻣﻠ ۾‪ ،‬ﺟﻲ ِﮬﺖ ﭤﻴﺎن ﺗِﮭﮍي؛‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫ﻛﻮٽ ۾‪.‬‬ ‫ِ‬
‫رﮬﻴﺲ‬ ‫ﻛﮭﮍي‪ ،‬ﺟﻮ ﻗﺎﺑﻮ‬
‫ِ‬ ‫ﭘ َ َﺮ ﮘﺎﻟﮫ َ‬
‫ﻛﺮﻳﺎن‬
‫‪6‬‬
‫ُﮬﻴﺲ ﻛ ﻣﻠ ۾‪ِ ،‬ﮬﺖ ﭤ ِﻲ آﻳ َ ِﺲ ﻛ َ؟‬
‫ﭘﻴﮍم ﭘ َ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﻟ َﮗ ِﻓ َ‬
‫ﺮאق ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﺟﻴﻜﺲ َ‬
‫‪7‬‬
‫ﻛﺎﭤﻲ آءٌ ُﮬ ِ‬
‫ﻴﺎس‪ ،‬ﻛﺎﭤﻲ آﻳ َ ِﺲ ﺳﻮﻣﺮא؟‬
‫ﭘﻮرن ﻣﻨﺠﮫ ِ‬
‫ﭘﻴﺎس؛‬ ‫ُﮬﺘﺎن ﮬﻠﻲ ِﮬ ِ‬
‫ﺖ َאﭼﻲ‪َ ،‬‬
‫‪v‬‬
‫‪260‬‬
 ‫ﻤﺎرﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﻛ ِ‬
‫ﻴﺎس‪ ،‬وﮀﻮڙي ﺟﻲ ڏﻳﻨﮭﮍي‪.‬‬ ‫ﮬﺎب ِ‬
‫ﮬﻨﺠﻦ ُ‬
‫‪8‬‬
‫ڏور‪ُ ،‬ﮬﺌﻦ َאﺑﺎﮢﺎ אوڏڙא!‬
‫ﺷﺎل ﻧﻪ رﮬﻦ ِ‬
‫ريء ﻣﻮر‪ ،‬ﻣﻮن ِﮬﺖ ﺟﺎﻟ َﮡُ ﻧﻪ ﭤﺌﻲ‪.‬‬
‫ﻣﻴﺎن ﺗ َﻦ َ‬
‫‪9‬‬
‫ڏوﭤِﻲ ڏورﺋﻮن ِ‬
‫ڏور‪ ،‬ﻋﻤﺮ َאڄ ﻣﻮن ﮐﻲ ﭤﻴﺎ؛‬
‫ﮔﺬאرڻ آﺋﻴﻮ‪.‬‬
‫ﺳﻮر‪ ،‬ﻣﻮن َ‬ ‫ُ َﮭﮡ ﺟﺎﮘﮡ ِ‬
‫‪10‬‬
‫ﻳﺎس‪ ،‬ﻛﻨﮭﻦ وﭨ ِﻲ‪ِ ،‬وہَ ﺟﻲ ﻧﻪ ڏﻧﻲ!‬
‫ﺟﮇﮬﻦ آءٌ ﭴﺎ ِ‬
‫ﻳﺎس‪ ،‬ﺗﮇﮬﻦ آﻳ َﺲ אورאﺗ َﻦ ۾‪.‬‬
‫ﺟﮇﮬﻦ ﺳﺎﻣﺎ ِ‬
‫‪11‬‬
‫ﮬﻲ ﺳﺎﻣﺎﺋ ِﺠﮡ ﮔﮭﻮرﻳﻮ‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ ﺑﺖ َ‬
‫ﻛﻴﻮ ﺑ ؤن؛‬
‫وﭸﻲ َﺷ َﻞ وﻳﮍﮬﻴﻮن‪ِ ،‬ڏﺳﺎن ڏوﭤﻴَﮍن ﺟﻮن‪.‬‬
‫‪12‬‬
‫ڏﭠﻲ ڏوﭤﻴَﮍن ﮐﻲ‪ ،‬ﮔﮭﮣﺎ ڏﻳﻨﮭﻦ ﭤﻴﺎ؛‬
‫ِ‬
‫ﺟﺎﻟﮡ ُ ُﺟﺪאﺋﻲءَ ۾‪ ،‬ﺟﻴﻜﻲ ﭘ َﻠ َﻚ ﭘﺌﺎ؛‬
‫ﺳﻲ وﮢﻮאﻧﺪ وﻳﺎ‪ ،‬ﺳﺎرא ﺳﻨﮕﮭﺎرن ري‪.‬‬
‫‪13‬‬
‫ُﮬﺖ ﭤﺎ ِ‬
‫ﻟﻮء ﻟ ُ َﮁﻦ‪ُ ،‬ﺳ ِﮣﻲ ﮘﺎ ﻴﻮن ﺳﻮﻣﺮא؛‬
‫ﻛﺌﻦ ﻧﻪ ﭘ ُﮁﻦ‪ ،‬ﺟﻲ ُﮬﺌﻦ َאﺑﺎﮢﺎ אوڏڙא!‬
‫ﭘﻴﮭﻲ ِ‬
‫‪v‬‬
‫‪261‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪14‬‬
‫ﭘﺎڙو ﭘﺎڙي ﺳﺎڻ ُ‪َ ،‬ﺷ َﻞ ُﮬﺌﺎن َאﺑﺎﮢﻦ ﺟﻲ؛‬
‫ِ‬
‫ﭘﮑﻲ ﺗ َﻦ ﺟﻲ ﭘﺎڻ ُ‪ ،‬آءٌ ﺗﺎ ُﺳﮑﻴﻮ ﭜﺎﺋﻴﺎن‪.‬‬
‫‪15‬‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ َر ُب رﮐﻲ‪ ،‬ﺷﻞ ﭘ َﺮدي ﺳﺎڻ ﭘﻨﺎہَ ۾!‬
‫ﺗﻪ ﮬﺌﺎن ﻣﻨﺠﮫ ﭘﮑﻲ‪ُ ،‬ﻋ َﻤﺮ َאﺑﺎﮢ َﻦ ﺟﻲ‪.‬‬
‫‪16‬‬
‫ﭘ َﺮدي ﻣﻨﺠﮫ ﭘﻨﺎہَ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ َر َب رﮐﻴﺞ!‬
‫روאح‪ ،‬آﮬﻲ َאﺑﺎﮢ َﻦ ِﺟﻲ‪.‬‬
‫ُאﻛﻨﮉ ِﮬﻦ َא َ‬
‫‪17‬‬
‫ﮐﻴﭧ ﮐ َ ِﮣﻲ‪ ،‬وﻳﺎ ﻣﺎروﺋ َﮍא ﻣﻠ َﻣﻮن؛‬
‫ِڏﺳﻲ َ‬
‫ﭘ َﮑﺎ ﭘﺎ َﻧﻮ َر ﻛﻨﮅﺋ ‪ ،‬وﻳﭡﺎ َ‬
‫ﺟﺎل ِ‬
‫ﮬﮣﻲ؛‬
‫אﮘﻲ ﭘﻨﮭﻮאرن ﭘﺎڻ ۾‪ ،‬ﭤﻲ ِאﮬﺎ ﮘﺎﻟِﮫ ﮘﮣﻲ؛‬
‫ﻧﺎہ ﻛﺎ‪ ،‬ﭴﺎﮢﻲ ِﮬ ُ‬
‫ﻚ ِڌﮢﻲ؛‬ ‫ِﮬﺖ َرﺗِﻲ َ‬
‫رﮬﮡ ِ‬
‫ﮬﻲء َ َو ِﮢﻲ؛‬ ‫ﺟﺎ ﻋﺎدت زور ﻇﻠﻢ ِﺟﻲ‪َ ،‬‬
‫َرﻋﻴﺖ ﺟﻲ َر ﮡ ﺟﻲ‪ ،‬ﭤﻴﺲ ُﮔﮭﺮ َﮔﮭ ِﮣﻲ؛‬
‫ﺮﺳﺮ ِﮬﻲءَ ﺑ َ ِﮣﻲ‪ ،‬ﺳﻨﮕﮭﺎرن ﺗﻲ ﺳﻮﻣﺮא‪.‬‬
‫ﮬﺎڻ ﺑ َ َ‬
‫‪18‬‬
‫ﭘ َﻠ َﻚ ﻧﻪ ﭤﻴﺎن ﭘﺎﺳﻲ‪َ ،‬ﺷﻞ ﻋﻤﺮ َאﺑﺎﮢ َﻦ ﮐ َﺆن!‬
‫ﮔﮇ ﮔَﮇﻳﻦ ﮬﺎ ﺳﻲ‪ ،‬ﺳﭝﻦ ﺳﺎن ﺳﻲ ﺳﻮﻣﺮא‪.‬‬ ‫ُ‬
‫‪v‬‬
‫‪262‬‬
 ‫ﻤﺎرﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫‪19‬‬
‫ﻛﺎڏي َאڄ رﮬﻲ‪ ،‬آءٌ ﻛﺎڏي َאﺑﺎﮢﺎن؟‬
‫ﮬﺎﮢﻲ ﻧﻪ ﭴﺎﮢﺎن‪ ،‬ﺗﻪ ﻛﺎ ﻣﻮﭨﻲ ِﻣﻠﻨﺪﻳﺲ ﻣﺎرﺋ ‪.‬‬
‫‪20‬‬
‫َאﭸﺎ ﻧﻪ آﻳﺎ‪ ،‬ﺳﻨﮕﮭﺎرא ﺳﺎﮢﻴﮫ ﺟﺎ؛‬
‫ﺟﮭﺠﮭﺎ ﻻﻳﺎ‪ ،‬ﭘﺎ َﻧﻮ ِر ﭘﻨﮭﻮאرن ﭘﺎڻ ۾‪.‬‬
‫ڏﻳﻨﮭﻦ َ‬
‫‪21‬‬
‫ﺟﻴﻜﺲ ﻧﻪ آﻳﺎ‪ ،‬ﺳﻨﮕﮭﺎرא ﺳﺎﮢﻴﮫ ﺗﻲ!‬
‫ﻧﻪ ﺗﻪ ﮐﻴ ﺧﺎﺑﺮو‪ ،‬ﺗﮇڙﮬﺌ َﮬﻼﻳﺎ؛‬
‫ﻧﻮر ﻛﻨﮅﺋ ‪.‬‬
‫ﺗﻦ ڏﻳﻨﮭﻦ وڏא ﻻﻳﺎ‪ ،‬وﭸﻲ ﭘﺎ َ‬
‫‪22‬‬
‫ﺗﺎم ﭘﺮي‪ ،‬ﺷﻞ َאﺑﺎﮢ َﻦ אوڏي ُﮬﺌﺎن!‬
‫وﭸﻦ َ‬
‫ﺟﻮ ُﺳ ِﮅ َ َﻦ ﻣﻮن ِﺳﮕﮭﮍي‪ ،‬ذري ﻣﻨﺠﮫ ذري؛‬
‫وﺟﮭﻼن‪.‬‬
‫ﺋﻲء ﻟﺌﻪ ُ‬
‫אﮐﻴﻮن آب ﭜ َﺮي‪ ،‬ﭤﻲ و ﮭﺎ َ‬
‫‪23‬‬
‫ﺑﻴﻮﺳﻲ آﮬﻴﺎن‪ِ ،‬ﮬﻦ ﻣﺎڙن ۾‪ ،‬ﻣﺎرو!‬
‫ِ‬
‫ِوﺳﺎري وﻳﮭﻲ رﮬﻴﺆ‪ ،‬ﭴﮡ ﻣﻨﺠﮭﺎﻧﺌِ َﻮ ِ‬
‫ﻧﺎﮬﻴﺎن؛‬
‫ﻨﮭﻮאرن ِﺟﻲ‪.‬‬
‫ﻻﻟﭻ ﻧﻪ ﻻﮬﻴﺎن‪ ،‬ﭘ َ َﺴﮡ ﭘ َ َ‬
‫‪24‬‬
‫ﻣﻮﭨِﻲ ﺷﺎل َאﭼﻦ‪ ،‬ﻣﺎروﺋﮍא ﺗﻪ َﻣﻠ َ ۾!‬
‫‪v‬‬
‫‪263‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻛﺮ ﭘﻮي ﻣﻮن ﻛﻦ؛‬‫َאﭼﮡ ﺳﻨﺪي ﺗﺎ אن ﺟﻲ‪َ ،‬‬
‫ﻧﺪر وﭸﻦ ﮔُﺬري‪.‬‬
‫ﺗﺎ ﺳﭝﻴﺌﻲ ُﺳﮏ ﭤ ‪ ،‬ﮔﻮ َ‬
‫‪25‬‬
‫ﻣﺎرﺋ ؟‬
‫ڏورאﭘﺎ ڏﻳﺌﻲ‪ ،‬ﻛﻨﮭﻦ َﮬﭣ ُﻣﻨﺠﺎن ُ‬
‫ﺗﻪ وﺳﺎري وﻳﮭﻲ رﮬﻴَ َﻮ‪ ،‬ﺣﺎل ﭔﮅي ﮬﻴﺌﻲ؛‬
‫ِﻣﮍي َאﭼﻮ ﻣﻮن ﮔﮭﺮﻳﻦ‪ ،‬آﮬﻴﻮ ﺟﮭﺎﻧﮕﻴﮍא ﺟﻴﺌﻲ؛‬
‫ِ‬
‫ﺟﻲ آﮬﻴﻮ אﺗﻲ ﺋﻲ‪ ،‬ﺗﺎ َ ﻮ ُﺳ ِﮅ ﺳﻨﮕﮭﺎر ﺟﻲ‪.‬‬
‫‪26‬‬
‫ﻣﻮﭨﻲ ﻣﺎروﺋﮍن‪ُ ،‬ﺳ ِﮅ ﻧﻪ ﻟﮅي ﺳﺎہَ ﺟﻲ؛‬
‫ﻻﮬﻲ ﮀﮇﻳﻮ دل ﮐﺆن‪َ ،‬אدﻳﻮن َאﺑﺎﮢﻦ؛‬
‫ُ‬
‫ﺟﻴﻜ ِﺲ و ِ‬
‫ﻳﮍس ِوﺳﺮي‪.‬‬ ‫ﻛﻨﮭﻦ ﮘُﮣﺆن ﺳﻨﮕﮭﺎرن‪،‬‬
‫‪27‬‬
‫ﻣﺎرن ﮔﮇ ﻣﻠ ۾؛‬ ‫ﻛﻲ ڏﻳﻨﮭﻦ ُﮬﻴﺲ ﻗﺮאر‪ُ ،‬‬
‫ﻴﺲ ِﻣﭩ َﻦ ۾ ﺘﻴﺎر؛‬
‫درد ﻧﻪ ﮬﻮ ﻛﻮ ِدل ﮐﻲ‪ُ ،‬ﮬ ِ‬
‫ريءَ َאﺑﺎﮢﻦ ِآر‪ ،‬ﮬﺎﮢﻲ ﻛﻨﺪﻳﺲ َ‬
‫ﻛﻦ ﺳﺎن‪.‬‬
‫‪28‬‬
‫َאڄ ﺳﺎر ﺳﻨﮕﮭﺎري‪َ ،‬ﺟ َﻨﻢ ﻟﻨﮕﮭﺎ َ َﺟﻦ ﺳﺎن؛‬
‫ﮬﻲء وﮀﻮڙي ﺗ َﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن ِﮬﺖ ﻣﺎري؛‬
‫َ‬
‫ﻋﻤﺮ ﺳﭝﺎ ﻣﻮن ﺳﺎﻧﮕﺌ ‪ ،‬ﭤِﻲ ِ‬
‫ﮔﮇﺟﻲ ﮔﺬאري؛‬
‫ﭘﻨﮭﻮאر ﺟﻲ‪ ،‬آﮬﻲ ﺗﺎﻛﻮن ﺗﻴﺎري؛‬
‫َ‬ ‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﭘﺎر‬
‫‪v‬‬
‫‪264‬‬
 ‫ﻤﺎرﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﮬﺎڻ ﻟﮑﻲ ﻣﻨﺠﮭﺎن ﻣﺎرﺋ ‪ِ ،‬ﮬﻲ َء ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺳﺎري؛‬
‫ﻛﻴﺌﻦ אوﮬﺎن ِوﺳﺎري؟‬ ‫ڏﻳﻨﮭﻦ ﮬﻴ א ڏوﭤﻴﻮ‪ِ ،‬‬
‫ِ‬
‫ﺟﻴﻜﺲ ڌُرﺋﻮن ُﮬﺌﻲ ڌאري‪ ،‬ﺗﻴﻠﮭﺎن وﻳ َﮍَ َو ِوﺳﺮي‪.‬‬
‫ُ‬
‫‪29‬‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ َﻣﻦ ﻣﻴﺎن‪ِ ،‬ﮬﻦ ﮘﺎ ﻴﻮن ﻣﺎروﺋﮍن ﺟﻮن؛‬
‫ﺖ ﮐِﻴﺎن؛‬ ‫ڏ ُٿ ڏאڏאﮢﻲ ڏ َﻳﮫ ﺟﻮ‪ ،‬وﭸﻲ ِ‬
‫ﺧﻮﺷﺌﻮن ُﮬ ِ‬
‫ِ‬
‫ﻛﺎﺋﻲ ﺳﺎﻋﺖ ﺳﻮﻣﺮא‪ ،‬ﺟﮭﺎ ِﻧﮕﻦ ري ﻧﻪ ِﺟﻴﺎن؛‬
‫وﭸﻲ ﭤﺮ ﭤِﻴﺎن‪َ ،‬ﺷ َﻞ ﺳﻨﮕﺖ ﺳﻨﮕﮭﺎرن ﺟﻲ‪.‬‬‫ِ‬
‫‪30‬‬
‫و ﮭﺎ ﺟﮇﮬﻦ ُﮬﺌﺎم‪ ،‬ﻣﺎروﺋ َﮍא ﺗﻪ ﻣﻠ ۾؛‬
‫ﺗﮇﮬﻦ ﮘﺎﻟﮫ אﺣﻮאل ﺟﻲ‪ ،‬ﺗ َﻦ َ‬
‫ﻛﻨ ﻛ وڌאم؛‬
‫وﭸﻲ ِﭤﺮ ﭤﻴﺎم‪ُ ،‬אﮬﻲ ﺳﮅ ﻨﺪڙ ﺳﻮﻣﺮא‪.‬‬
‫ﮬﺎڻ ِ‬
‫‪31‬‬
‫ﭤﻴﺎ ﭘﻨﮭﻮאر ﭘ َﺮي‪ ،‬آءٌ ڏﻳﺎن ڏورאﭘﺎ ﻛﻦ ﮐﻲ؟‬
‫َ‬
‫وﺻﺎل ﺟﻮ‪ ،‬ﻛﻮ ﭘﮡ وאءُ وري؛‬ ‫َوﮬﻨﺪو َ‬
‫ﺷﺎل‬
‫ﻧ َﺌﻲ ﮔﮇ ﻛﺮي‪ ،‬ﺳﻮ ﻣﻮن ﮐﻲ ﻣﺎروﺋﮍن ﺳﺎن‪.‬‬

‫‪1‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﮬﺎدي َא�‪ ،‬אﻟﻮ ﭜﻠﻮ!‬
‫ﻣﺎرن ڏي آءٌ وﭸﺎن وﭸﺎن! ِ‬
‫ﻻوאن ﻨﺪﻳﺲ ﮐﻴﺖ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﺳﺎن‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪265‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺳﺮﺗﻴﻮن ﭤﻴﻨﺪﻳﻮن ﻣﻮن َﭴﭹﺎن َﭴﭹﺎن‪.‬‬
‫ﻛﺮف ﻛﮍא ﭤِﻲ ﭜ َﭹﺎن ﭜ َﭹﺎن‪.‬‬ ‫ﻛﮃ ﺑﻨﺪﻳﺎﮢﻲ ﺑﻨﺪ ﻣﺆن‪ُ ،‬‬
‫َ‬
‫ِ‬
‫وאٽ ﺟﻨﮭ ﮐﺆن ﺳﺎ ِﻧﮕﻲ אﻳﻨﺪא‪ ،‬ﺳﺎﺋﻲ وאٽ ﻣﺎن وﭸﺎن وﭸﺎن‪.‬‬‫َ‬
‫ِ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎﺋﻞ آﮬﻲ אوﮬﺎن ﺟﻮ‪ِ ،‬ﺳ ُﺮ ﺳﺎﺋ ءَ אﮘﻴﻮن َﺳﭹﺎن ﺳﭹﺎن‪.‬‬

‫‪2‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫ﻟ َﭵﺎﻳﺎن ﻧﻪ ﻟﻮﺋﻲ‪ ،‬وو‪،‬‬
‫ﻋﻤﺮ آﻧﺪ ﺟﺎ אوڏאﮬﻮن!‬
‫ِ‬
‫ﻗﺎﺻﺪ َאﭼﻲ ﻛﻮﺋﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬ ‫ﻣﻠﻚ ﻣﻠ ڏﻧﮭﻦ‪ِ ،‬‬‫َ‬ ‫ﺟﻲ ﺗﺎ‬
‫ِ‬
‫ﺳﻨﮕﮭﺎرن ڏي‪ ،‬ﺣﺎل ﻣﻨﺠﺎن روﺋﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﺳﺎرو‬
‫ِ‬
‫وﺟﮭﺎن ﭔ َﺮﻧﺪيءَ ﺑﺎہ ۾‪ ،‬ﺷﺎﻟﻮن ﭘ َﭧ ﺳﭝﻮﺋﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﮐﭥِﻲ ﮐ َﻨﻴَﻢ ﮐِﻴﺌﻦ ﺟﻲ‪َ ،‬אڌو ﭔ َﻨﮅ ﺟﺎ ﮬﻮﺋﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬
‫ِ‬
‫آﻧﺪ ِﮐﮣﻲ َ‬
‫ﮐﻮہ ﺗﺆن‪ ،‬آب ﭜ َﺮي אوﺋﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬
‫ِ‬
‫ِﭘﻴَﮡ ﻛﺎڻ ﭘﻨﮭﻮאر ﺟﻲ‪ ،‬ﮐ َﻠﻲ ُﻣﻮن ﺗﺎن ڍوﺋﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬
‫ِ‬
‫אﮬﮍي אﮘﻲ ﻛﻨﮭﻦ ﻧﻪ ﻛﺌﻲ‪ ،‬ﺟﮭﮍي ﻛﻴﮍي ﺗﻮﺋﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﻣﻮن ﺳﺎن ﻣﺪد ﻧﻲ ﻛﻨﺪو‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺻﺎﺣﺐ ﺳﻮﺋﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬

‫‪3‬‬ ‫ﺌ‬
‫وﻳﭡﺎ ﻣﻨﮭﻨﺠﻴﻮن ﮘﺎ ﻴﻮن ﻛﻦ‪،‬‬
‫ُﮬﺖ ﻣﺎروﺋ َﮍא ﺑﻪ ﻣﻠ ۾!‬

‫‪v‬‬
‫‪266‬‬
 ‫ﻤﺎرﺌﻲ‬
‫‪v‬‬ ‫ِ‬
‫ﻋﻤﺮ آﻧﺪﻳﺌﻲ ﻣﺎرﺋﻲ‪ ،‬ﺗﺎﺳﻒ ڏﻳﺌﻲ ﺗ َﻦ‪.‬‬
‫آﮬﻦ ﺳﻮﻣﺮא‪ ،‬ﻣﺎرو ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ َﻣﻦ‪.‬‬
‫َﺳﺪא ِ‬
‫ﻣﻮن ﺟﻴﮇﻳﻮن ﻣﻠ ۾‪ ،‬ﭼﺎﻧﮕﻦ ِ‬
‫ﭘﺎس َﭼﮍن‪.‬‬
‫ﮀﮇي ﭘﺎﻧﻮر ﻛﻨﮅﻳﻮن‪َ ،‬ﻣ َﻨﮭﻴﻮن אوري َאڏن‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮءَ“ ﺟﻲ َﺳﺮ َﻳﺮ ۾‪ ،‬وﻳﮍﮬﻴﭽﺎ ﭤﺎ وﺳﻦ‪.‬‬

‫‪4‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ﻧ َﻪ ﮔﺬאرﻳﺎن‪َ ،‬אدﻳﻮن‪ ،‬ﺗﻦ وﭼﺆن ﻣﻮن ﮐﻲ ڏﻳﻨﮭﻦ ﭘﻴﺎ!‬
‫ﻏﻢ ۾ ِ‬

‫ﻠﻚ ﻣﻠ ڏي‪ ،‬ﮐﻨﻴﻮ ﻧﻴﮡ ﻧِﮭﺎرﻳﺎن‪.‬‬

‫ﻣﻴﺎن ُﻣ َ‬
‫ﺳﺎﻋﺖ ﺳ ِ‬
‫ﺎﻋﺖ ﺳﻨﭝﺎرﻳﺎن‪.‬‬ ‫ﭘ َﮑﺎ ﭘﻨﮭﻮאرن ﺟﺎ‪ِ ،‬‬
‫رאﺗﻴﺎن ڏﻳﻨﮭﻨﺎن روح ۾‪ ،‬ﺳﺎﮬﻴﮍﻳﻦ ﮐﻲ ﺳﺎرﻳﺎن‪.‬‬
‫َو ُس ﺟﻲ ﮬﻮ ﻛﻮ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﮔﮇ ُﮬ ِﻦ ﭘﺎڻ ﻗﻄﺎرﻳﺎن‪.‬‬
‫ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﭘﺎﮢﮭ ‪ ،‬ﭘﻨﮭﻮאرن ﺳﺎن ﭘﺎڙﻳﺎن‪.‬‬
‫ﭘ َﺖ ِ‬
‫ﻳﺎد ﻛﻴﻮ ﺳﻲ ﮘﺎ ﻴﻮن‪ ،‬ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﭘﺎڻ ﭤﻲ ﮘﺎرﻳﺎن‪.‬‬
‫ﻣﻮﻛﻞ ڏﻳﻨﻢ ﻣﭩ ِﻣﮍאن‪ ،‬ﮔﮭﮍي ِﮬﺖ ﻧﻪ ﮔﮭﺎرﻳﺎن‪.‬‬
‫ﭔَ َ‬
‫ﻜﺮ ﭔﺎﭔﺎﮢﻦ ﺟﺎ‪َ ،‬ﭼﮭﺮאﺋﻲءَ ﺳﺎن ﭼﺎرﻳﺎن‪.‬‬
‫روح رﮘﻦ ۾‪ ،‬وﻳﮍﮬﻴﭽﺎ ﻧﻪ وﺳﺎرﻳﺎن‪.‬‬
‫ﺟﻲ ﻣﻮن َ‬
‫ﺟﺎ ﻟﻮﺋ ِﻲ آﻧﺪ َ ِ‬
‫ﻟﻮء ڏﻧﮭﻦ‪ ،‬ﻋﻤﺮ ﺷﺎل אُﺟﺎرﻳﺎن‪.‬‬
‫ﺣﺎل ﭘ َﺴﻲ ِﮬﻲءُ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﻣﺎروﺋﮍن ﻟﮗ ﻣﺎرﻳﺎن‪.‬‬
‫ﭘَ َ‬
‫ﭧ ِﭘﭩ َﻴﮭ َﺮ َﮔﮭﻮرﻳﺎ‪َ ،‬‬
‫ﻃﻮل ﭜﺎﻳﺎن ﺗﻠﻮאرﻳﺎن‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪267‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻛ َﺮ َ َﮡ ﻟ َﺌﻪ ﻛﺎ َ‬
‫ﻧﮕﮍא‪ ،‬אوڏﻧﮭﻦ روز אڏאرﻳﺎن‪.‬‬ ‫َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻨﮕﮭﺎرن ﮐ َﺆن‪ِ ،‬ﮬﻲ ِﺳﺮ ﮬﮇ ﻧﻪ وאرﻳﺎن‪.‬‬

‫‪5‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺷﺎل ﻧﻪ ِوﺳﺎرﻳﻦ‪ ،‬ﻣﺎرو ﻣﻮن ﮐﻲ‪َ ،‬‬
‫ﺷﺎل ﻧﻪ ِوﺳﺎرﻳﻦ‪،‬‬ ‫َ‬
‫‪ -‬درد ﺟﻨ ﺟﻮ آﮬﻲ دل ﮐﻲ!‬
‫ِ‬
‫َאﭠﺌﻲ ﭘ َﮭﺮ אوڏﮬﻮن‪ ،‬ﻧﻴﮡَ ﭤﺎ ﻧﮭﺎرﻳﻦ‪.‬‬
‫ﭘﻨﻮﮬ َﺮ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﺎ‪ ،‬و ﮭﺎ وﮬﺎرﻳﻦ‪.‬‬
‫ﭘ َﮭﻮن َ‬
‫ﺟﻮڙُ אﺳﺎن ﺟﺎ ﺟﮭﻮﭘﮍא‪ ،‬ﻣﺎڙﻳﻮن ﭤﻴﻮن ﻣﺎرﻳﻦ‪.‬‬
‫َﮬﺮدم ﻃﻠﺐ ﺟﻮن ﺗ َﻦ ۾‪ ،‬ﺗﺎرون ﺗﻨﻮאرﻳﻦ‪.‬‬
‫ﺳﻨﮕﮭﺎرن ﺟﻮن ﺳﺎہ ﮐﻲ‪ ،‬ﮘﺎ ﻴﻮن ﭤﻴﻮن ﮘﺎرﻳﻦ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎرﻳﻦ ﺟﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﺳﻲ ِﭜﻲ ﺗﻮ ﺳﺎرﻳﻦ‪.‬‬

‫داﺴﺘﺎن ﻴون‬
‫‪1‬‬
‫ﺟﮭﺎﻧﮕﻴﺌﮍن ﻟ َﺌﻪ ِﺟﻲءُ‪ِ ،‬ﮬﺖ ﻋﻤﺮ آھ ُאﭔﺎﮢﻜﻮ؛‬
‫ِ‬
‫ﻧ َﺌﻲ ﮔَﮇאﺋﺞ ُאن ﺳﺎن‪ ،‬ﺣﺎل ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﺗﺎ ﮬﻲءُ؛‬
‫ﺳﺎﻧﮕﻴﺌﮍن ۾ ﺳﻲءُ‪ ،‬آھ َאﭸﺎ ِ‬
‫ﺗﻮﮢﻲ ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻮ‪.‬‬
‫‪2‬‬
‫ﻠﻚ َﻣﻠ ﺟﻮ؛‬ ‫ﻛﻮﻧﻪ وري آﻳﻮ‪ ،‬ﻣﺎﮢﮭﻮ ُﻣ َ‬
‫ﺟﻮ ﮐِﻴﺌﻦ ﺟﻮن ڏﺋﻲ ﺧ אن‪ ،‬ﺳﺎﭤِﻲ َﺳﻮאﻳﻮ؛‬
‫‪v‬‬
‫‪268‬‬
 ‫ﻤﺎرﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﺋﻲء ڏوﭤ ِﻦ ﺟﻲ‪َ ،‬‬
‫ﮬﻲء ﻣﻮن ﮐﻲ ُﻣﻨﺠﮭﺎﻳﻮ؛‬ ‫ڏورא َ‬
‫ﻣﻴﺎن ﻣﺎروﺋﮍن ﺟﻲ‪ِ ،‬ﮬﺖ ﻃﻌﻨﻦ ﺗﭙﺎﻳﻮ؛‬
‫ﻛﺮ ﺳﻮﻣﺮא ﺳﺎﻳﻮ‪ ،‬ﺗﻪ وﭸﺎن وﻳﮍﮬﻴﭽﻦ ڏي‪.‬‬
‫‪3‬‬
‫ﻗﺎﺻﺪ آﻳﻮ ﻛﻮﻧﻜﻮ‪ ،‬۽ ﻛﻮ ﻧﻪ ﻟﮑﻴﺎﺋﻮن ﺧﻂ؛‬
‫ﺟﻴﻜﺲ ُﮬﻴﺲ ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬رﻳﮕﺴﺘﺎﻧِﻦ َر ُت؛‬
‫ُ‬
‫ﭘﺎﮬ ُﺖ‪ ،‬ﺗﻴﻠﮭﺎن ﻣﻮن ﺳﺎن ﻧﻪ رﮐﻴﻮ‪.‬‬
‫ﭘﻨﮭﻮאرن َ‬
‫‪4‬‬
‫رאڄ ڏَ ُﮬﻮن؛‬ ‫ِ‬
‫ﻗﺎﺻﺪ آﻳﻮ ﻛﻮﻧﻪ‪ ،‬رﻳﮕﺴﺘﺎﻧﻲ َ‬
‫ﺳﻮن‪-‬‬ ‫ﺟﻮ ﺗﻮ ﻣﻮن ﮐﻲ ِ‬
‫ﺗﺎر ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﺳﻮﻣﺮא ۾ َ‬
‫روح ﮐﻲ‪ُ ،‬ﮬﺖ َﮬﻲ َﮬﻲ ﺟﻴﻜﺲ ﮬﻮ ﻧﻪ!‬
‫ﻟﻴﮭﻪ ﭘﺘﻮ َ‬
‫ﮀﻴﮭﻮن ِﮬ ﮀﻮﻧﻪ‪ ،‬ﭤﻴﺎن َאﮬﮍن ﻋﺘﺎﺑﻦ ﺳﺎن‪.‬‬
‫‪5‬‬
‫ِ‬
‫ﭘﻴﻐﺎم‪َ ،‬אڄ ڏﺋﻲ ُﻣﻜﺎ ُﻣﻮن َﻣﮣ ؛‬
‫ﭘﻨﮭﻮאرن َ‬
‫ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬ﺗﻮ ڏﻧﮭﻦ ِﮬﺖ ﺳﻼم؛‬
‫ِ‬ ‫”ﻛﮇﮬﻦ آﻳﺎ‬
‫ُ‬ ‫ِ‬
‫ﻔﻮظ ﭤﺌ ‪ ،‬ﻃﺮﺣ ﻃﺮﺣ ﻃﻌ َﺎم؛‬ ‫”ﮐﺎﺋﻲ אﺗﻲ‬
‫ﻻم؛‬ ‫ِ‬
‫ﻛﮇﮬﻦ ﻻڙﻳﻮ َ‬ ‫”ﭘ ُون ﭼﻮﻧﮉﺋﻲ ﭘ َ َ‬
‫ﭧ ﺟﺎ‪ ،‬ﭤﻲ‬
‫ﻧﻌﺎم‪َ ،‬אڄ ُאﮬﻲ وﻳﻼن ِوﻳ َﮍﺋﻲ وﺳﺮي!“‬
‫”ڏﺳﻲ ﻋﻴﺶ ِא َ‬
‫‪6‬‬
‫ِ‬ ‫ﭘ َﺮي ﭤ ﻧﻪ َ‬
‫ﺷﺎل‪ُ ،‬ﮬﺌﻦ אوڏאﺋﻲ َאﺟﮍي!‬
‫‪v‬‬
‫‪269‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺧﻮאب ﺧﻴﺎل؛‬
‫َ‬ ‫אُﭤﻲ وﻳﭡﻲ אُن ﺟﺎ‪َ ،‬אﭤﻢ‬
‫ﺳﺪא ﺳﺎﻧﮕﻴﮍن ِﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﺳﺎہ ﺳﻨﭝﺎل؛‬
‫ﺖ ِﻋﺘﺎب אُﻧﮭﻦ ﺟﺎ‪.‬‬ ‫ِﮬ ِ‬
‫ﺖ ﻣﻮن ﮬﮭﮍא ﺣﺎل‪ُ ،‬ﮬ ِ‬
‫‪7‬‬
‫ﻋﻤﺮ ﻣﻮن ڏي آﺋﻴﺎ‪َ ،‬אﺑﺎﮢﺌﻮن ﻋﺘﺎب؛‬
‫ِ‬
‫ﻛﺒﺎب“؛‬
‫َ‬ ‫ﻣﺎرﺋﻲ‪ ،‬ﮐﺎﺋﻲ ﺧﻮش‬ ‫”ﭤﻴﺌﻦ אﺗﻲ ﺗﻮن ُ‬
‫ِ‬
‫ِﮬﺖ ﻣﻮن אﮐﻴﻮن ﭘﻨﮭﻨﺠﻴﻮن‪ ،‬ﺟﮭﻠﻴﻮن روﺋﻲ َ‬
‫آب؛‬
‫ﺟﮭﻮرﻳ َﺲ ِﮬﻦ ﺟﻮאب‪ ،‬وﻳﮍﮬﻴﭽﻦ وﺳﺎرﻳﻮ‪.‬‬
‫‪8‬‬
‫ُﻣﻨﺠﻦ ِﮬﻴﺌﻦ َﭼﻴﻮن‪ ،‬ﻣﻮن ڏي ﻣﺎرو‪ ،‬ﺳﻮﻣﺮא؛‬
‫”وﭸﻲ ﻋﻤﺮ ﺳﺎڻ ﺗﻮ‪ ،‬ﮘﺎ ﻴﻮن ﻛﺎﻟﮫ ﻛﻴﻮن؛‬
‫”ﺳﻲ ﭘ ُﮡ ﭘﻨﮭﻮאرن ۾‪ ،‬ﭘ َﮅر َﮬ ِ‬
‫ﺖ ﭘﻴﻮن؛‬
‫” ِאﮬﻲ ﭘ َﭽﺎرون ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻮن‪ ،‬وﻳﮍﮬﻴﭽﺆن ﻧﻪ وﻳﻮن؛‬
‫”ﮐﻴ ﮬﺎڻ ﮐﻨﻴﻮن‪ ،‬ﭘﮑﻴُﻮن ﻣﻠﻚ ﻣﻠ َﻣﻮن‪“.‬‬
‫‪9‬‬
‫ﻛﻮ ﻧﺌ ﻧِﻴﺎﭘﻮ‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﻣﺎروﺋﮍن ڏي؛‬
‫”ﻣﻮن ڏي َאوﮬﺎن ﻣﻮﻛﻠﻴﻮ‪ ،‬ڏﻳﺌﻲ ڏورאﭘﻮ؛‬
‫ﺳﻮن ُرﭘﻲ ﮀﺎﭘﻮ؛‬
‫ﻛﻴُﺌﻲ‪َ ،‬‬ ‫”ﺗﻪ ﻟﻮﺋ ِﻲ ﻻﮬﻲ ِﺳﺮ َ‬
‫”ﻣﻮن ﮐﺆن وﺳﺮي ﻛ وﻳﻮ‪ ،‬آﮬﻲ ﺟﮭﮡ ُאﮬﻮ ﺟﮭﺎﭘﻮ؛‬
‫” ِאﻳﻨﺪﻳ َﺲ ِﺳﮕﮭﻲ אﻳﮇﮬ ‪ ،‬ﻻﮬﻲ ﻻﮘﺎﭘﻮ؛‬
‫‪v‬‬
‫‪270‬‬
 ‫ﻤﺎرﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﻣﻮ ٰ ﻣﻴﻼﭘﻮ‪ ،‬ﻛﻨﺪو ِﺳﮕﮭﮍو ﺳﻨﮕﮭﺎرن ﺳﺎن‪“.‬‬
‫‪10‬‬
‫آءٌ ﭘ ُﮡ ﮀﺎ ﺗﻪ ﭼﻮאن‪ ،‬ﻣﻮﭨ ِﻲ ﻣﺎروﺋﮍن ﮐﻲ!‬
‫” َﮬﺌﻲ َﮬﺌﻲ ِﮬﻦ ﺟﻲ ﺣﺎل ِﺟﻲ‪ ،‬ﻧﺎﮬﻲ َ‬
‫ﻛﻞ َאوﮬﺎن“؛‬
‫ِﮬﺖ אُﻧﮭﻦ ري ﺳﻮﻣﺮא‪ ،‬ﻧِ ُﺖ ﻧِ ُﺖ َ‬
‫ﺳﻮر ﻧﻮאن؛‬
‫ﭘ َﮑﻲ َ‬
‫ﺷﺎل ﭘﮭﺎن‪ ،‬ﻣﺎن وﭸﻲ ﭘﻨﮭﻮאرن ﺟﻲ‪.‬‬
‫‪11‬‬
‫ﮐﮣﻲ ﺳﺎڻ ﮐﭥِﻲ‪ ،‬ﺟﺎ آﻧﺪ ُﻣ َ‬
‫ﻠﻚ ﻣﻠ ڏﻧﮭﻦ؛‬
‫ﺗﻮﮢﻲ ﺗﺎ ِﺳﺮ ﺗﺆن‪َ ،‬ﻈﻮ ﻛ ﻟﭥِﻲ؛‬
‫ﺳﺎ َאڄ ِ‬
‫ﻟﻮﺋ ِﻲءَ ﺳﻨﺪيءَ ﻟ َ َﭳ ﮐﺆن‪ ،‬ﻣﻮن ڍﻛﻴﺎ َ‬
‫ﭘﭧ ﻧﻪ ﭤﻲ؛‬
‫ِﮬﺖ ُﺳﻮرن آھ َﺳﭥﻲ‪َ ،‬אﺋ ﭤﻴﻮن ڏورאﭘﻮ ڏﻳﻮ!‬
‫‪12‬‬
‫אﻳﮇאﻧﮭﻦ ِאﻳﻨﺪﻳﺎس‪ ،‬ﻛﻨﮭﻦ ﻣﮭﻞ ﻣﻮﭼﺎريءَ ﻣﺎروﺋﺎ!‬
‫ﺟﺎ ﻟﻮﺋ ِﻲ آﻧﺪ َ ِ‬
‫ﻟﻮء ڏﻧﮭﻦ‪ ،‬ﺳﺎ ﮀﻦ ﻧﻪ ﮀﮇﻳﻨﺪﻳﺎس؛‬
‫ﺗﻮڙي ﺗ َﮭﺒﺎرאن ﭤ ِﻴﺌﻲ‪ ،‬ﺗ َﻪ ﺑِﻪ ﻣﻮر ﻧﻪ ﻣﭩﻴﻨﺪﻳﺎس؛‬
‫َאﭼﻲ ڏوﭤﻴﮍن ﮐﻲ‪َ ،‬אﭸﺎ ڏورאﭘﺎ ڏﻳﻨﺪ ِ‬
‫ﻳﺎس؛‬
‫ﺗﻪ ﻛﻴﺌﻦ ِوﺳﺎري وﻳﮭﻲ رﮬﻴﻮ‪ِ ،‬‬
‫ﭤﻮرאﮬ ﭤﻴﻨﺪ ِ‬
‫ﻳﺎس؛‬
‫َﻣ َﻨﮭﻴﻮن‪َ ،‬ﻣ َﻨ َﮭﻦ ﺳﺎن ِאﺗﻲ‪ ،‬آﮢﻲ َאڏﻳﻨﺪ ِ‬
‫ﻳﺎس؛‬
‫ﮘﺎ ﻴﻮن ﮘﺮﮬﻴﻨﺪﻳﺎس‪ ،‬ﺳﺮﺗﻦ ﺳﺎن ﺳﺎﮢﻴﮫ ۾‪.‬‬
‫‪13‬‬
‫‪v‬‬
‫‪271‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫א� َאﺑﺎﮢﻦ ﺳﺎن‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ُ‬
‫ﮔﮇ ﻛﺮﺋ !‬
‫ﺟﻲ وﻳﺎ ﭤ َﺮ ﭘ َﺮﺋ ‪ ،‬ﺳﻲ ﻣﻮﭨﻲ آڻ ﻣﻠ ۾‪.‬‬
‫‪14‬‬
‫ﻛﻮﺟﮭﻲ آﮬﻴﺎن؛‬
‫ِ‬ ‫ﻋﻤﺮ َאﺑﺎﮢﻦ ري‪ ،‬آءٌ ﺗﺎن‬
‫ِ‬
‫ﮬﻲءَ ﻟﻮﺋﻲ ﻧﻪ ﻻﮬﻴﺎن‪ ،‬ﺟﺎ آھ ﻧِﺸﺎﻧِﻲ אُن ِﺟﻲ‪.‬‬
‫‪15‬‬
‫ِ‬
‫ﺟﺎ َאﺑﺎﮢﻦ ڏﻧﻲ‪ ،‬ﺳﺎ ﻟﻮﺋﻲ َﮬﮇ ﻧﻪ ﻻﮬﻴﺎن؛‬
‫ﻛ ‪ ،‬وﭠﻲ وﻳﻨﺪﻳﺲ وﻳﮍھ ڏي‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﻛﻨﺪﻳ ِﺲ ﻛ‬
‫‪16‬‬
‫ﻋﻤﺮ ڏﻳﮫ َאﺑﺎﮢﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ﭼﮝﺎ ڏﻳﻨﮭﻦ ﮔُﺬאرﻳﺎ؛‬
‫ِﮬﺖ َאﭼﻲ ﮬﺎﮢﻲ‪ ،‬ﭘﻴﻮ ِﮬﻨﻴﮍو َﮬﻼﻛﺖ ۾‪.‬‬
‫‪17‬‬
‫ﻋﻤﺮ َאﺑﺎﮢﺆن وﮀﮍي‪ ،‬ﻛﻨﮭﻦ אﻋﺮאﺿﻲ آﻧﺪﻳﺎس؛‬
‫وﭸﻲ ﺧﻮﺷﻴﺆن ﮐﺎﺋﻴﻨﺪﻳﺎس‪ ،‬ﭘ َﻜﺎ ﭘ ون ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﺎ‪.‬‬
‫‪18‬‬
‫ِ‬
‫ﭘﻠﻚ ﭘ َﺮي‪ ،‬ﺷﺎل ﻋﻤﺮ َאﺑﺎﮢﺆن ﻧﻪ ﭤﻴﺎن!‬
‫َ‬ ‫ﻛﺎﺋﻲ‬
‫ذري ﻣﻨﺠﮫ ذري‪ُ ،‬ﮬﺌﻦ ﭘﮁﻨﺪڙ ﺣﺎل ﺟﺎ‪.‬‬
‫‪19‬‬
‫ﺟﮇﮬﻦ ُﮬﻴﺲ َאﺑﺎﮢ ‪ َ ،‬ﻞ ﻧﻪ ﻣﺎڙﻳﻮن ﻣﻮن ڏﭠﺎ؛‬
‫ﻟ َﺌﻲ ۽ ﻻﮢ ‪ ،‬ﮬﻴﻮن ﭘﻴﮭﻴﻮن ﭘﻨﮭﻮאرن ﺟﻮن‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪272‬‬
 ‫ﻤﺎرﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫‪20‬‬
‫ِ‬
‫ﭰ َ ِﭩﻲ ﭰﻮڙאﺋﻲ‪ ،‬آءٌ ِﻣﻴﺎن ﻣﺎروﺋﮍن ﺟﻲ؛‬
‫ڏﻧﻴﻮن ﻣﻮن ﮐﻲ ﺗﻮ ﮬ ‪ ،‬آﮬﻦ ﻣﺎڙﻳﻮن ﺟﻮڙאﺋﻲ؛‬
‫وﻳﮭﺎن وچ ﻧﻪ אﻧﮭ ‪ ،‬ﭔ ُﮍو ﭔﻮڙאﺋﻲ؛‬
‫ِﮬﻦ ﮬﻨﮅن ۾ ﺳﻮﻣﺮא‪ ،‬ﭤﻮ ﻟﮑﻴﻮ ﻟﻮڙאﺋﻲ؛‬
‫ﺟﻨﮭﻦ آﻧﺪم ﭨﻮڙאﺋﻲ‪ ،‬ﭘﮑﻦ ﻣﺆن ﺗﻪ ﭘﻨﮭﻮאر ﺟﻲ‪.‬‬
‫‪21‬‬
‫ﻛﻴﮭﻲ!‬
‫ِ‬ ‫رאڄ ِﺟﻲ‪ ،‬آءٌ ﮘﺎﻟﮫ ﻛﺮﻳﺎن‬
‫رﻳﮕﺴﺘﺎﻧﻲ َ‬
‫وאريء ﺗﻲ وﻳﮭﻲ؛‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻛ ِﻦ ﭘﭽﺎرون ﭘﺎڻ ۾‪ ،‬ﺳﻲ‬
‫ِ‬
‫ﺗﻪ ”אﻳﻨﺪي ﻣﺎروﺋ ﻣﺎرﺋﻲ‪ ،‬ﺷﻞ ﭘ َﮑﻦ ۾ ﭘﻴﮭﻲ“؛‬
‫ُאﻛﻨﮉ ﻣﻮن ﻣﻴﻼپ ِﺟﻲ‪ ،‬آھ ﺟﮭﺎﻧﮕﻦ ﮐﻲ ﺟﻴﮭﻲ؛‬
‫ﺗﻴﮭﻲ‪ ،‬آﮬﻲ ِﺳﻚ ﺳﻨﮕﮭﺎرن ِﺟﻲ‪.‬‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﺗﻦ ِ‬
‫‪22‬‬
‫ﻣﺎن אُﻧﮭﻦ ﮐﻲ ﺳﺎرﻳﺎن‪ ،‬ﮬﻮ ﺑِﻲ ﺳﺎرن ﻣﻮن؛‬
‫ﺟﻲ رאﺿﻲ ﭤﺌ ﺗ ُﻮن‪ ،‬ڏي ﻣﻮﻛﻞ ﻣﺎروﺋﮍن ڏي!‬
‫‪23‬‬
‫ﻣﺎن َאﺑﺎﮢﻦ ﺳﺎرﻳﺎن‪ُ ،‬ﮬﺖ َאﺑﺎﮢﺎ ﺳﺎرﻳﻦ؛‬
‫وאﭨﺎن ﻧِﮭﺎرﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ َאﭼﮡ ﺳﻨﺪﻳﻮن‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪273‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪1‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭘ َﻠﭙَﻞ ﭘﻮ ﭘ ُﻮر‪ ،‬ﻋﻤﺮ ﺗﻦ ﻣﺎروﺋﮍن ﺟﺎ‪.‬‬

‫ُ‬
‫ﻣﺬﻛﻮر‪:‬‬ ‫ﻣﺎرن ﺟﺎ‬
‫دﻣﺪم ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ دل ۾‪ُ ،‬‬
‫ﺳﺮﺗﻴﻮن ﺳﻮرن ﺟﺎ‪.‬‬
‫ﺳﺎﻧﮕﻴﮍن ﮐﻲ ﺳﺪא ﻣﺎن ﺳﺎرﻳﺎن‪ ،‬ﮬﻨﻴﮍي ﮬﻮ ُﮬﻮر‪،‬‬
‫ﭘﻞ ﭘﻞ ﭘﻨﮭﻮאرن ﺟﺎ‪.‬‬
‫ﻣﻦ َﻣﭽﺎﺋﻲ ”ﺳﭽﻮ“ وﻳﺎ ﺳﺎ ِﻧﮕﻲ‪ ،‬دوﻧﮭﻦ ﺟﺎ دﺳﺘﻮر‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﺧﺎﺻﻦ ﮐﻮرن ﺟﺎ‪.‬‬
‫َ‬

‫‪2‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭘﺎڙﻳﭽﻮن ﻧِﻲ ِﭘﺮﻳﻦ ﺟﻮ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﭘ ُﻮر אڄ ﻧِﻲ ﭘﻴﻮ‪.‬‬

‫אﻧ ﺟﻨ َﻣﻮن ﭤﻲ‪َ ،‬ﮬﻲ ﻧﻴﮭﮍي ﻧﻴﻮ‪.‬‬

‫ﺟﻴﻜﻲ ﭼﻴﻮ ﻮﻣﻲءَ‪ ،‬ﺳﻮ ﺗﺎ ﺻﺤﻴﺢ ﭤﻴﻮ‪.‬‬
‫ﭼﺮﺧﻮ ﭜ َﭹﻲ ﭼﻴﮭﺎڙﻳﻮن‪ ،‬ﻣﻮن ﭤﻲ ﻛﺎﻛﻴﻮن َ‬
‫ﻛﻴﻮ‪.‬‬
‫ِﮬﻦ ﺟﺎن ﭤﺌﻲ ﻴﻌﺖ‪ ،‬ﻻﻟ َﻦ ﺟﻲ ﭘﺎﺋﻲ ﻟﻴﻮ‪.‬‬
‫ﻛﻮ ڏس אﭼﻲ ﭘﺮﻳﺌﻦ ﺟﻮ‪ِ ،‬ﮬﻦ ڏאھ ﮐﻲ ڏﻳﻮ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻮ ﺟﻴﻮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺟﻲ در אﭼﻲ ﺳﻮ دﻟ ‪ ،‬ﺗﺎ ﺟﻲءُ‪” ،‬‬

‫‪3‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﺎرو ﻣﻮن ﮐﻲ ﻧﻪ وﺳﺎرﻳﻦ‪ ،‬آﮬﻴﺎن אُﻧﮭﻦ ﺟﻲ! ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪274‬‬
 ‫ﻤﺎرﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ُ‬ ‫درد ﺟﻨ ﺟﻮ دل ﮐﻲ‪َ ،‬‬
‫ﻛﺮم ﺳ אﻛﺎرﻳﻦ‪.‬‬
‫אٺ ﺋﻲ ﭘ َﮭﺮ אوڏﮬ ‪ ،‬ﭤﺎ ﻧﻴﮡ ﻧﮭﺎرﻳﻦ‪.‬‬
‫ﮬﺮدم َﻃﻠﺐ ﺟﻮن ﺗ َﻦ אﻧﺪر‪ ،‬ﺗﺎرون ﺗﻨﻮאرﻳﻦ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎرﻳﻦ ﺟﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﺳﻲ ﭜﻲ ﺗﻮ ﺳﺎرﻳﻦ‪.‬‬

‫‪4‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﮬﻠﻲ ﮬﮭﮍي ﺣﺎل‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫وﭸﻲ ڏوﭤﻦ ﮐﻲ ڏﺳﺎن!‬

‫ﭜﺎل‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﭘﻴﻜﻦ ﻣﻮن ﭘﮭﭽﺎﺋ ‪ ،‬ﭜﻼ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ِ‬
‫ريء‪ِ ،‬ﺟﻴﮡ آﮬﻲ ﺟﻨﺠﺎل‪.‬‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﻣﺎروﺋﮍن َ‬
‫ﮬﮭﮍي وﮀﻮڙي ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﻨﮭﻦ ﺳﺎن ﮘﺮﮬﻴﺎن ﮘﺎﻟﮫ‪.‬‬
‫ﻣﺎل‪.‬‬
‫ُﮬﺌﮡ ﺳﺪא ﺧﻮش ﺳﻮﻣﺮא‪ ،‬ﻣﺎرو ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ِ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻲ ﺗﻪ َﺳﺮﻳﺮ ۾‪ ،‬ﻣﺎرن ِﺟﻲ آھ ِ‬
‫ﻗﺎل‪.‬‬ ‫َ‬ ‫”‬

‫‪5‬‬ ‫ﺌ‬
‫ڏوﭤﻦ ﮐﺆن ﻧﻪ ڏور‪ ،‬آﮬﻴﺎن ﺟﻴﮇﻳﻮن‪.‬‬
‫آءٌ אوڏي אن ﮐﻲ! ﺳﺎﺋ אﻻ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﻧﺎﮬﻴﺎن ﭔﺎﮬﺮ ﺗﻦ ﮐﺆن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﮬﻜﮍوﺋﻲ دم دور‪.‬‬
‫ﻧﺴﺎن ِﺳﺮي َو َאﻧ َﺎ ِﺳﺮہُ“‪ ،‬دوﺳﻦ ﺟﻮ دﺳﺘﻮر‪.‬‬
‫” َאﻻ ِ ُ‬

‫‪v‬‬
‫‪275‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫ِ ‪v‬‬
‫ِﮬﻲ ﻣﮍﻳﻮﺋﻲ آﮬﻲ ﺗﺎن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻣﺎرن ﺟﻮ ﻣﺬﻛﻮر‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎ ﭘ ُﭿ ﮘﺎ ﮍي‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻣﺎرن ِﺟﻲ َﻣﺴﺘﻮر‪.‬‬

‫داﺴﺘﺎن ﭽو ﭥون‬
‫‪1‬‬
‫ِﮬﭡِﻲ‪ ،‬آءٌ ﭤﻮر ِﻳﺎﮢ آﮬﻴﺎن؛‬ ‫ﺗﻮن‬
‫ﻟﻮء ڏﻧﮭﻦ‪ ،‬وﻳﻨﺪﻳﺲ ﺳﺎڻ وﭠﻲ؛‬ ‫ﺟﺎ ﻟﻮﺋﻲ آﻧﺪم ِ‬
‫ﻛﮇﮬﻦ ﭤﻴﻨﺪي ﻛﺎﻧﻪ ﻛﺎ‪ ،‬ﻣﺎﻧﮭﺆن ﺷﺎل َﻣﭡِﻲ؛‬
‫ﻛﺘﺎﺑﺖ ﻗﻮﻟﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ڏي ﭘﻨﮭﻮאرن ﭘ َﭡﻲ؛‬
‫ﺑﻨﺪ ﺑﻨﺪ ِﻳﺎﮢﻲءَ ﮐﻲ‪ ،‬ﮬﻮ ﻟﮑﻴﻮ رאت َﮀﭡِﻲ؛‬
‫ﮬﻲءُ ُ‬
‫ِ‬
‫ُאن ﺳﺎ ِﻧﮕﻦ ﻛﺎڻ َﺳﭡِﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ﻣﮍﻳﺎﺋﻲ ﺳﻮﻣﺮא‪.‬‬
‫‪2‬‬
‫ﻛﻮ ﺑِﻲ ﺧﻴﺎل ﻧﻪ ِ‬
‫ﮬﻮم‪ُ ،‬ﮬﻴﺲ ﻣﺎرن ﺳﺎڻ ﻣﻠ ۾؛‬
‫ﺟﺎن وﮀﻮڙو ﺳﻮﻣﺮא‪ ،‬ﮐﺆن ﭤﺮﻳﭽﻦ ﭤﻴﻮم؛‬
‫ﻗﺴﻤﺖ ﻗﻴﺪא ﺎء ﺟﻲ‪ ،‬ڏَﺳﻲ ڏور وڌوم؛‬
‫ﺗﮇﮬﻦ وڏو ﻗﺪر ﭘﻴﻮم‪َ ،‬ﮬﻲ ”ﺳﭽﻮ“ ﮬﻴﻜﺎ ِﻧﺪ ﺟﻮ‪.‬‬
‫‪3‬‬
‫ﻛ ِﻦ‪ ،‬ﻣﺎروﺋﮍא ﻣﻠ ۾؛‬‫وﻳﭡﺎ ﮘﺎ ﻴﻮن َ‬
‫ِ‬
‫ﺗﻪ ” ِאﺟﮭﺎ אﻳﻨﺪي ﻣﺎرﺋﻲ‪ ،‬وري ﮬﻦ ِ‬
‫وﻃﻦ!“‬
‫אﻳﮇي אُﻛﻨﮉ آﮬﻲ‪ُ ،‬ﻣ ِ‬
‫ﻨﮭﻨﺠﻲ ﺟﺎ ﭘ ُﮡ َﺟ ِﻦ؛‬
‫‪v‬‬
‫‪276‬‬
 ‫ﻤﺎرﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫آءٌ ﺳﮕﮭﻲ ﺳﺎن ﺗ َﻦ‪ ،‬وﭸﻲ ﮔﮇ ﮔﺬאرﻳﺎن!‬
‫‪4‬‬
‫ِ‬
‫ﻗ َﺮאﺑ ﻛﺎﭤﻲ ﭤﻴﺎ‪ ،‬آءٌ ﻛﺎﭤﻲ آﺋﻲ!‬
‫ِ‬
‫ﻗﺴﻤﺖ ﻗﻴﺪ ﻛﭥﻲ ﻛﻴﻮ‪ ،‬آءٌ ﻛﭥﻲ ﭴﺎﺋﻲ!‬
‫ِ‬
‫ﻣﺎرن ﻣﻮﮘﺎﺋﻲ؛‬ ‫آﮬﻲ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ روح ﮐﻲ‪ ،‬ريءَ ُ‬
‫ِ‬
‫ﭘﮭﺮ אُﻧﮭﻦ ِﺟﻲ‪ ،‬وאت َאﭤﻢ وאﺋﻲ؛‬
‫َאﭠﺌﻲ َ‬
‫ِ‬
‫ﮔﮭﮣﻲ ﻣﺪت ﻣﻮ ﮫ ۾‪ ،‬ﻣﻮن ﭘﮡ ﻟﻨﮕﮭﺎﺋﻲ؛‬
‫ِ‬
‫َﻣ َﻦ ِﺳﮕﮭﮍي ﺳﻨﮕﮭﺎرن ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﻞ ﭘﻮي ﻛﺎﺋﻲ!‬
‫ِ‬
‫ﺗﻪ ﻛﻲ ِآﮬﻦ آرאﻣﻲ ُאﺗﮭ ‪ ،‬ﺟﮭﺎﻧﮕﻴﮍא ﺟﺎﺋﻲ؛‬
‫ِ‬
‫ﻛﻲ وﻳﺎ ُﻣﻠﻚ ﻣﻠ َﻣﻮن‪ ،‬ﻛﺮي َאﺟﺎﺋﻲ؛‬ ‫ِ‬
‫ِ‬
‫ﻧﻮر ﻛﻨﮅﺋ ‪ ،‬وﻳﭡﺎ وﮬﮣﺎﺋﻲ؛‬ ‫وﭸﻲ ﭘﺎ َ‬
‫ِ‬
‫אُﺗﻲ ﺗﺎزא ﺗﻮאﻧﺎ ﭤﻴﺎ‪ ،‬ڏُٿ ڏﻧﺆرא ﮐﺎﺋﻲ؛‬
‫ِ‬
‫آﺟﮍي‪.‬‬ ‫ﻛﺮ ﺳﻮﻣﺮא ﺳﺎﺋﻲ‪ ،‬ﺟﺌﻦ ﭤِ َ آﺳﻮدא َ‬
‫‪5‬‬
‫ﺟﻦ ﮔﮇ ﮔﺬאرﻳﻮم‪ ،‬ﺳﭛ َﭴﻤﺎﻧﺪر ﺳﻮﻣﺮא؛‬
‫َאﭼﻲ ﭘ َﺮي ﭘ َﻴَﺲ אُن ﮐﺆن‪ُ ،‬ﻣﻮ ﮫ ِאﻧﮭﻲءَ ﻣﺎرﻳﻮم؛‬
‫ﺳﺎرﻳﻮ ﺳﻨﮕﮭﺎر ﺟﻲ‪ ،‬ﮘﺎ ِ ﻦ ِﮬﺖ ﮘﺎرﻳﻮم؛‬
‫ﺟﻮ ﻣﺎرو ﺮم ﺣﺎل ﺟﻮ‪ ،‬ﺳﻮ ﭘﮡ ﺳﻨﭝﺎرﻳﻮم؛‬
‫ڏﻳﮧ ُ ڏאڏאﮢﻮ َ‬
‫ﻛﮇﮬ ‪ ،‬وאر ﻧﻪ وﺳﺎرﻳﻮم؛‬
‫ﻧِ ُﺖ ﻧِ ُﺖ ﻧِﮭﺎرﻳﻮم‪ ،‬ﭘ َﻨﮭﻮאرن ﺟﻲ َ‬
‫ﭘﺎر ڏي‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪277‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪6‬‬
‫ﻴﻢ אُ ُ‬
‫دאس‪ِ ،‬ﮬﻲ َﻣﻦ ﻣﺎروﺋﮍن ڏي؛‬ ‫َאڄ ﭘﮡ ﭤِ ُ‬
‫ﺧﻼص؛‬
‫ُ‬ ‫ﻛﺮ ﺑﻨﺪﻳﺎﮢﻲ ﺑﻨﺪ َﻣﺌﻮن‪ ،‬ﺧﺎو َﻧﺪ ﻟﮗ‬
‫ﭘﺎس؟‬
‫ﻧﺎر ﮐﻲ‪ ،‬ﻛﺎ ﭘﻠﻨﮕ ڏﻳﻨﺪﻳ َﺲ ُ‬
‫ﮐﻴﺖ ڌ َ‬
‫ﺟﻮ َﻣﭩﻲ َ‬
‫ﺧﻼص؛‬
‫ُ‬ ‫ﺻﺎﺣﺐ ﺳﻮﻣﺮא‪ُ ،‬אﻧﮭﻦ ﺳﺎن ِא‬
‫َ‬ ‫وﺟﮫ‬
‫ﻛﻮ ُ‬
‫وאﮬ ِﮣ ‪ ،‬ﺗﻮن ﻛﺮي ڏس ُ‬
‫ﻗﻴﺎس؛‬ ‫ﺟﻮ ﮬﻮ وﻳﭽﺎرא َ‬
‫ِ‬ ‫زور ﺗﻨ ﺗﺎ ِ‬
‫ﻟﺒﺎس؛‬
‫ﻧﺎہ ﻛﻮ‪ ،‬ﻟﻮﺋﻲ ﺟﻦ ُ‬
‫ِ‬
‫ﭘﮭﺮ ُאﻧﮭﻦ ﮐﻲ‪ ،‬آﮬﻲ َ ِ ن ِﮬ ُ‬
‫ﺮאس؛‬ ‫َאﭠﺌﻲ َ‬
‫ﺗﺎب ﮐ َﺆن‪ِ ،‬‬
‫ﺳﮭﻤﻴﻮن َאﭤﻦ ُ‬
‫ﺳﺎس؛‬ ‫ﺗﺎﻛﻮن ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬‫ُ‬
‫ﻛ ﺗ َﻨ ‪ ،‬ﻣﺎﺳﻲ ﻗ َﺪر ُ‬
‫ﻣﺎس؛‬ ‫ِ‬ ‫ﭼﺎڙﮬﻴﻮ ﻟِﮝ‬
‫ﻮאس؛‬ ‫ﺗﻌﺪﻳﻮن ﺗ َﻨ ﺗﻲ َ‬
‫ﻛﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺟﻦ ﺗﻮ َﮬﺆن ﭤﺌﻲ َﻣ ُ‬
‫وאس؛‬
‫وڻ وﭠﻦ ُ‬ ‫وﮢﺮאہ ۾‪ُ ،‬ﮬ ِ‬
‫ﺖ و ِڻ ِ‬ ‫وﻳﮍﮬﻴﭽﺎ َ‬
‫ﭘﻴﺎس‪ ،‬آﮬﻲ رאﺟﺎ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ روح ﮐﻲ‪.‬‬
‫ﭘﻨﮭﻮאر ُ‬
‫َ‬ ‫ِ‬
‫ﭘﺎء‬
‫‪7‬‬
‫َﭼﺌﻲ ُﻣﻜﺎﺋﻮن‪ ،‬ﮬﻴﺌﻦ ڏאڏאﮢﻲ ڏ َﻳﮫ ڏﻧﮭﻦ‪،‬‬
‫ﺗﻪ ”ﺟﻴﻜﺲ“ ِאﮬﻲ ﺗﻮ ُﮬﻴﻮن‪َ ،‬ﻣ َﻦ ﺟﻮن ﻣﺪﻋﺎﺋﻮن‪.‬‬
‫”ﺗﺎن وﭸﻲ ﭘ َﻠﻨﮕ ﭘ َﭥ َ ِﺮﮢﺌﻦ‪َ ،‬ﺷ َﻞ ﭼﮍﮬﺎن آﺋ ُﻮن‪،‬‬
‫ﺗﻮ ﭘﮡ ﺗﻴﻠﮭﺎﺋﻮن‪ ،‬ﮬﺎڻ وﻳﺎ وﻳﮍﮬﻴﭽﺎ ِ‬
‫وﺳﺮي!“‬
‫‪8‬‬
‫ﭼﮝﻲء ﻃﺮح َﭼﺌﻲ‪ ،‬ﭤﻲ ُﻣﻨﺠﺎن ﻣﺎروﺋ َﮍن ڏي‪:‬‬
‫َ‬
‫‪v‬‬
‫‪278‬‬
 ‫ﻤﺎرﺌﻲ‬
‫‪ِ v‬‬
‫ﺗﻪ ” ُﺳﮑ ﺳﺎﻧﮕﻴﮍن ﮐ َﺆن‪ ،‬ﭘﺮي آءٌ ﭘ َﺌﻲ؛‬
‫ِ‬
‫ﻛﺌﻲ؛‬ ‫”ﻗﺴﻤﺖ ﻗﻴﺪא ﺎء“ ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ﺳﺎن ِﮬﻴﺌﻦ َ‬
‫ِ‬
‫وﺳﺮي ﻛ َ وﺋﻲ‪َ ،‬ﺳﻨﮕﺖ ﺳﻨﮕﮭﺎرن ِﺟﻲ“‪.‬‬
‫‪9‬‬
‫ريء آﮬﻴﺎن!‬
‫ﻣﺎروﺋﮍא ﻣﺎﻧﺪي‪ ،‬آءٌ אوﮬﺎن َ‬
‫ُﺳﮑﻴﺎ َאﺋ ﺳﺎﮢﻴﮫ ۾‪ِ ،‬ﮬﺖ ﺑ َﻨﺪ رﮬﻲ ﺑﺎﻧﺪي؛‬
‫ِﮬﺖ ﻗﺴﻤﺖ ﻗﻴﺪא ﺎء ﺟﻲ‪ِ ،‬ﮬﻲءَ َאﭼﺎﻧ َﻚ آﻧﺪي؛‬
‫آﮬﻴﺎن אوﮬﺎن ﺟﻲ ﮘﺎﻟِﮫ ﮐﺆن‪ ،‬وﻳﻞ ﻧﻪ ﻛﻨﮭﻦ وאﻧﺪي؛‬
‫ﭼﮝﻲ ﭤ ِﻲ ﭼﺎﻧﺪي‪ِ ،‬אﻳﻨﺪﻳ َﺲ ﻟﻮﺋ ِﻲ وﭠ ِﻲ ِ‬
‫ﻟﻮء ڏي‪.‬‬
‫‪10‬‬
‫ِ‬
‫ﻗﺎﺻ ُﺪ َא ُڄ ﻛﻮﺋﻲ‪َ ،‬ﻣ َﻦ َאﭼﻲ ﻣﺎروﺋ َﮍن ڏﻧﮭﻦ!‬
‫ِ‬
‫ِ‬
‫ﺗﻨﮭﻦ ﺗﺎ َﭼﻮאن ﺣﺎﻟ َﮍو‪ ،‬ﺳﺎرو ﺳﭝﻮﺋﻲ؛‬
‫ِ‬
‫אﻳﮇ ُﻧﮭﻦ آﻧﺪي ِآھ ﻣﻮن‪ِ ،‬‬
‫ﻻﮐﻴﮣﻲ ﻟﻮﺋﻲ؛‬
‫ﺳﺎ وﭠﻲ وﻳﻨﺪﻳ َﺲ ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪َ ،‬אﭤﻢ ﻋﮭﺪ ِאﮬﻮﺋﻲ؛‬
‫ﺳﺮﺗ ِﻦ ﺳﺎن روﺋ ِﻲ‪ِ ،‬ﺳﻜﻮن ﻻﮬﻴﻨﺪﻳ َﺲ ِ‬
‫ﻟﻮء ۾‪.‬‬
‫‪11‬‬
‫ِﮬﻲءَ אُﻣﻴﺪ ﻧﻪ ُﮬﺌﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﻣﺎروﺋﮍن ڏ ُﻧﮭﻦ؛‬
‫ﺟﻮ ﻛﻮﻧﻪ ُ ﻨﺪא ُﻣﻮن ﻣﮣ ‪ ،‬ﭘ ُ َﮁﮡ ﻛﺎڻ ﭘ َﮭﻲ!‬
‫ﮘﻮٺ ﮘَ ِﮭﻲ؛‬
‫ڏﭠﻢ ﮬﮇ ِﻧﮭﻦ ڏﻳﮫ ۾‪ ،‬ﻧ َﻜﻮ َ‬
‫ﺻﺤﻲ؛‬ ‫ﮬﺎﮢﻲ وאﺋ ِﻲ وאﺋﻨﺪي‪ ،‬אﮬﺎ ﺳﻴُ َﻢ َא ُڄ ِ‬
‫‪v‬‬
‫‪279‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺗﻪ ” َאﭠﺎ ِﻣﻴﻨﮭﻦ ﻣﻠ ۾‪ ،‬وﻳﮍא رאڄ ِ‬
‫رﮬﻲ؛‬
‫ﻧﻮر ﻛﻨﮅﻳﻮن‪ ،‬آﻳﺎ ﮬﻴﭟ ِﻲ؛‬
‫”ﮀﮇي ﭘﺎ َ‬
‫”ﺟﮭﺠﮭﻮ ﺟﮭﺎ ِﻧﮕﻦ ﮐﻲ ﭤﻴﻮ‪ِ ،‬ڏﮬﻴﺎن ڏٿ ڏَ ِﮬﻲ؛‬
‫ﻛﮃﻳﻮ ﭘ َ ﭘﺎڻ ۾‪ ،‬وڏيءَ َﻣ َﮭ َﻞ َﻣ ِﮭﻲ“؛‬
‫” َ‬
‫ﻛﻮڏ َ‬
‫ﻛ ِﮭﻲ‪ ،‬آءٌ ﭘ َﮑﻲ ﭘﻨﮭﻮאرن ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫وﻳﻨﺪﻳ َﺲ‬
‫‪12‬‬
‫َﺳﻨﮕﮭﺎرن ﺟﻲ ِﺳﻚ‪ ،‬آﮬﻲ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ َﻣﻦ؛‬
‫ِ‬
‫ﺷﺎل ِﺳﮕﮭﻮﺋﻲ ﺳﻮﻣﺮא‪ ،‬ڏﺳﺎن ڏوﭤﻴﮍن؛‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن ﻛﺎڻ ﭤِﻲ‪ ،‬ﺟﮭﭵﺎن َﺟﮭﺎ ِﻧﮕﻴﮍَن؛‬
‫ﭘﺎﮢﮭﻲ ﭘ َﻨﮭﻮאرن‪َ ،‬אڄ ﺗﺎن ﻣﻮﻧﮑﻲ ﻳﺎد ﻛﻴﻮ‪.‬‬
‫‪13‬‬
‫ﺟﮭﺎﻧﮕﻲ ﺟﮭﮡ ِﭘﻴﺎכ‪ِ ،‬‬
‫ﻧﺎﮬﻦ َﺷﺮﺑﺖ ﮬ وאن؛‬
‫َ‬
‫ﭘﻮﺷﺎכ؛‬ ‫ﮘﺎڙﮬﻴﻮ ﻛﺎرﻳﻮن ﻟﻮﺋﻴﻮن‪َ ،‬ﭘﮭﺮڻ ُ ﺗ َﻦ‬
‫َ‬
‫אوﻻכ؛‬ ‫ِ‬
‫ﻻﮬﺞ ﻟﻮﺋﻴﮍَن ﺗﺎن‪ ،‬א� ِﻟﮗ‬
‫َ‬
‫ﻣﻼכ؛‬‫ﺟﻮ رﮐﻦ َﮬﮇﻧﮭﻦ ﻛﺎﻧﻜﺎ‪ُ ،‬ﻋﻤﺮ ﭔِﻲ ِא‬
‫َ‬
‫ﭘﺎכ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﻣﻴﮍﻳ ﻣﺎرﺋ !‬ ‫ﭘﺮور‬
‫ﻛﺎرڻ َ‬
‫‪14‬‬
‫ﻛﻴﺎ ﮐِ ِﻮﮢﻦ َ‬
‫ﮐﻴﺞ‪َ ،‬אڄ ڏאڏאﮢﻲ ڏﻳﮫ ۾؛‬
‫ﭘﺮ ﻣﺎﮢﻮ ﻣﺎروﺋﮍن ڏﻧﮭﻦ‪َ ،‬ﮬ ِﮇ ﻧﻪ آﻳﻮ َ‬
‫ﮬﻴﺞ؛‬
‫ﻛﺎﻟﮫ ڏﭠﺎ ُﮬﺌﻢ ُאڀ ۾‪َ ،‬א ِﮢﻚ ۽ َא َ‬
‫ﭨﻴﺞ؛‬
‫‪v‬‬
‫‪280‬‬
 ‫ﻤﺎرﺌﻲ‬
‫ُ ‪ِv‬‬
‫אﭠﺎ ﻣﻴﻨﮭﻦ َﻣﻠ ۾‪ ،‬ﭤﻴﺎ رڻ َ ﺳﺎرאﺋﻲ ر َﻳﺞ؛‬
‫ﮀﻴﺞ؛‬ ‫ﮀﺎﻧﮕﻦ ﺳﺎن ِﮀﮍي ﻛﺮي‪َ ،‬‬
‫ﻛﻦ َﮀﻨﻦ ۾ َ‬
‫ﭜﻴﺞ‪ ،‬ﻣﻠﻨﺪﻳ َﺲ ﻣﺎروﺋﮍن ﮐﻲ!‬
‫آءٌ ﭘ ُﮡ ِﭜ ءَ َ‬
‫‪15‬‬
‫ﮬﻲ وﭠﻲ ُ‬
‫ﺣﺎل وﭸﺎن‪ ،‬ﻣﻴﺎن ﻣﺎروﺋﮍن ڏي؛‬
‫آﮬﻲ אُﻣﻴﺪ َאﭸﺎن‪ ،‬ﺟﻮ ِ‬
‫ﺧﻮﺷﻲ ﻛﻨﺪﻳ َﺲ ﮐﻴﺖ ﺳﺎن‪.‬‬
‫‪16‬‬
‫ﻣﻴﻨﮭﻦ وﺳﻨﺪي ﻣﺎن‪ ،‬وﻳﮍﮬﻴﭽﻦ وﻳﻨﺪ ِ‬
‫ﻳﺎس؛‬
‫ﻟﻮﺋ ِﻲ ﺳﺎﮘ ِ‬
‫ﻟﻮء ِﺟﻲ‪ ،‬ﻧﺎل وﭠ ِﻲ ﻧﻴﻨﺪﻳﺎس؛‬
‫ڏک ُﺳ َ‬
‫ﮏ ﭘﺎﺋﻲ ﺳﻮﻣﺮא‪.‬‬ ‫وﭸﻲ ﭤﺮ ﭤﻴﻨﺪ ِ‬
‫ﻳﺎس‪َ ،‬‬
‫‪17‬‬
‫ڌﻧﺎرن ﮐﺆن ڌאر‪ ،‬ﺟﻲ ﻣﻮن ڏﻳﻨﮭﻦ ﮔﺬאرﻳﺎ؛‬
‫ﺳﺮدאر؛‬
‫َ‬ ‫ﺳﻲ ﮬﺌﺎ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺟﻴﮭﮍא‪ ،‬ﻣﻴﺎن ﺳﻮﻣﺮא‬
‫ﺳﻨﮕﮭﺎر؛‬
‫َ‬ ‫א� ﻛﺮي אوڏڙא‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ َﻣ َﻦ‬
‫ﻜﻮאر؛‬
‫َ‬ ‫ﺗﻪ ﻛﺮﻳﻮن وﻳﮭﻲ ﮘﺎ ﮍﻳﻮن‪ ،‬ﮬﻨﻴﮍي ﺟﻮن ِﮬ‬
‫ﭘ َﺮ ﭘﺮي ﭤﻴﻢ ﭘﻨﮭﻮאر‪ ،‬ڏﻳﺎن ڏورאﭘﺎ َ‬
‫ﻛﻦ ﮐﻲ!‬
‫‪18‬‬
‫ﺟﻴﻜﻲ ُﮬ ِ‬
‫ﺖ ﮬﻮﻧﺪﻳﻮن‪ ،‬ﺳﺎﮬﻴﮍﻳﻮن ﺳﺎﮢﻴﮫ ۾؛‬
‫ﺳﻲ ﭘ ون ﭼﻮﻧﮉن ﭘﺎڻ ۾‪ ،‬ﮔﮇ ﻛﻴﻮن ﮔُﻮﻧﺪﻳﻮن؛‬
‫ﺳﺎرﻳﻮ ﻣﻮن ﮐﻲ ﺳﻮﻣﺮא‪ ،‬رאت ڏﻳﻨﮭﺎن روﻧﺪﻳﻮن؛‬
‫‪v‬‬
‫‪281‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﭔﻴﻮن ِﭜﻲ ﮀﺎ ﭼﻮﻧﺪﻳﻮن‪َ ،‬אﭸﺎ ُﻋﻤﺮ אﻻﺟﻲ آﺟﮍﻳﻮن!‬
‫‪19‬‬
‫رﻳﮕﺴﺘﺎﻧِﻦ ر ُ‬
‫ﻧﮓ‪ ،‬ﺟﻲ ﺗﻮن ﭘﺴ ﺳﻮﻣﺮא؛‬
‫ﺗﻪ ﻣﻴﺎن ﻣﺎروﺋﮍن ﺗ َﺆن‪ ،‬ﻇﺎ ِ ﻻﮬ ز َ‬
‫ﻧﮓ؛‬
‫ﺟﮭ ُ‬
‫ﻨﮓ؛‬ ‫ﺗﺎب ﮐﺆن‪ ،‬ﺟﮭﺎ ِﻧﮕﻲ ِ‬
‫وאﺳﻦ َ‬ ‫ﺟﻮ ﺗﺎﻛﻮن ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫ﻧﺎﻣﻴﺎ ﮬﻲ ﺗﻮن ُ‬
‫ﻧﻨﮓ‪ ،‬ﻧﻴﺌﻲ رﺳﺎﺋ رאڄ ۾‪.‬‬ ‫ِ‬
‫‪20‬‬
‫ﺟﻲ رﻳﮕﺴﺘﺎن رﮬﻴﺎ‪ ،‬ﺗ َﻦ ﺳﺨﺖ ﻧﻪ وﭠﺞ ﺳﻮﻣﺮא؛‬
‫ﺗﺎب ﮐﺆن‪َ ،‬ﮀﻨﻦ َﻣﻨﺠﮫ ﮀﭙﻴﺎ؛‬
‫ﺟﻮ ﺗﺎﻛﻮن ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫وאﮬﮣ !‬
‫وس ﭼﺎﺋﻴﺘﺎ َ‬ ‫ﺳﻲ ﻛﻲ ﭘ َﺮﺋ ِ‬
‫وس وﮬﻴﺎ‪َ ،‬‬
‫‪21‬‬
‫ﻗﻠﺐ‪ ،‬ﭤﻮ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﻣﺎروﺋﮍن ﮐﻲ؛‬
‫ﻛﺮي ﻳﺎد ُ‬
‫ﺟﻮ ﭤﻴﺎن ﮬﻴﻜﺎﻧﺪي ﺗ َﻦ ﺳﺎن‪ ،‬ﭤﺌﻲ ﺳﺎﺋ ءَ ڏ ُﻧﮭﻦ َﺳﺒﺐ!‬
‫ﻛﮃ ﺑﻨﺪﻳﺎﮢﻲ ﺑﻨﺪ ﻣﺆن‪ ،‬ﺗﻪ رאﺿﻲ ُﮬﺌﻲ رب؛‬
‫ﻛﺮ ِﻣﮭﺮ ﻣﺎروﺋﮍن ﺗﻲ‪.‬‬ ‫ﻏﺎزي ﻻھ َﻏ َﻀ ُ‬
‫ﺐ‪َ ،‬‬
‫‪22‬‬
‫ُ‬
‫ﻳﮕﺴﺘﺎن‪ِ ،‬ﺟﺖ وﻃﻦ وﻳﮍﮬﻴﭽﻦ ﺟﻮ؛‬‫رﭸﻮن ر‬
‫ُ‬
‫رאﺣﻢ ﭤﻲ رﮐﻴﺞ ﺗﻮن‪ ،‬ﺗ َﻦ ﻣﺎروﺋﮍن ﺟﻮ ُ‬
‫ﻣﺎن؛‬ ‫ِ‬
‫ُ‬
‫ﺣﺴﺎن؛‬‫ﻛﺮ ﻋﻤﺮ ﺗﻮن ِא‬
‫ﺟﮭﻮﻧﻦ ﺟﮭﺎﻧﮕﻴﮍن ﺗﻲ‪َ ،‬‬
‫ﺗﻪ ﺳﺎرو ﺟﮗ َﺟ ُ‬
‫ﮭﺎن‪َ ،‬ﻣ ُﺮ ﺗﻌﺮﻳﻔﺎن ﺗﻨﮭﻨﺠﻴﻮن ﻛﺮي‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪282‬‬
 ‫ﻤﺎرﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫‪23‬‬
‫ﮬﻲء ﺧ ﮬﺎﮢﻲ‪ ،‬آﺋﻲ رﻳﮕﺴﺘﺎﻧﻲ رאڄ ڏ ُﻧﮭﻦ؛‬ ‫َ‬
‫ﺗﻪ ”אﭠﺎ ﻣﻴﻨﮭﻦ ﻣﻠ ۾‪ ،‬ﭤﻴﻮ ﭘﭩ َ َﻦ ۾ ِ‬
‫ﭘﺎﮢﻲ؛‬
‫ﮔُ َﻞ ﭰ ُ َﻞ ﮔﻠﺰאرﻳﻮن ﭤﻴﺎ‪ِ ،‬رڻ َ ﺳﭛ ر ِﺎﮢﻲ“؛‬
‫ﺗﻮن ِﭜﻲ ﺻﺎﺣﺐ ُﺳﭹﺎﮢﻲ‪ ،‬ﻣﻮﻛﻞ ڏﻳﻨﻢ ِﻣﮍي َﻣﺮאن‪.‬‬
‫‪24‬‬
‫ﻣﻴﻨﮭﻦ وﺳﻨﺪي ﻣﻮن ڏﭠﺎ‪ ،‬ﮬﻲ ﭘﮑﺎ ﭘﻨﮭﻮאرن؛‬
‫ﮘﺎڙﮬﻴﻮن َאﮀﻴﻮن ﻟﻮﺋﻴﻮن‪ ،‬ﻛﻴﺎ َﺳ َﮭﺞ َﺳﻨﮕﮭﺎرن؛‬
‫אُﮬﻲ ﻋﺎم َ‬
‫ﺧﻠﻖ ﮐﺆن‪ ،‬ﭤﺎ ﮔﻮﺷﻲ ﮔﺬאرن؛‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ َא َﭼﮡ ﺳﻨﺪﻳﻮن‪ ،‬ﭤﺎ وאﭨﻮن ﻧﮭﺎرن؛‬
‫ﺳﺎﻧﮕﻴﮍא ﺳﺎﮢﻴﮫ ۾‪ ،‬ﭘﻴﺎ ﻧِﺖ ﻧِﺖ َﺳﻨﭝﺎرن؛‬
‫ﮬﻲ ﮘﺎ ِ ﻴﻮن ﭤﻴﻮن ِ‬
‫ﮘﺎرن‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﻣﺎروﺋ َﮍن ﺟﻮن‪.‬‬
‫‪25‬‬
‫ِﻣﻴﻨﮭﻦ وﺳﻨﺪي ﺳﻮﻣﺮא‪َ ،‬אڄ ﭘ ُﮡ ﭘﻮر ِﭘﻴﺎ؛‬
‫ﭘ َﮑﺎ ﭘﻨﮭﻮאرن ﺟﺎ‪ ،‬ﺳﻲ ﻣﻮن ﻳﺎد ﻛﻴﺎ؛‬
‫ڏﭠﻲ ﮔﮭﮣﺎ ڏﻳﻨﮭﮍא‪ ،‬ﻣﻮن ﭤ َﺮﻳﭽﻦ ﭤﻴﺎ؛‬
‫ﺳﺎہ ﮐﺆن‪.‬‬ ‫ِ‬
‫وﺳﺮي ﺗﺎ ﻧﻪ وﻳﺎ‪ ،‬ﻛﺎ ﺳﺎﻋﺖ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫‪26‬‬
‫ِﮬﺖ ڏﻳﮭﻲ ڏﺳﺎن ﻛﻮ َﻧﻪ ﻛﻮ‪ ،‬ﺟﻮ ڏﺋﻲ َ‬
‫ﮐﻴﺖ َﺧ َ ؛‬
‫ﻛﻮٽ ۾‪ُ ،‬אﻧﮭﻦ َ‬
‫ريء ُﻋ َﻤﺮ؛‬
‫‪v‬‬
‫َ‬ ‫ِﮬ َ‬
‫ﻲء ﻗﺎﺑ ُﻮ رﮬﻲ‬
‫‪283‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬‫ِ‬
‫َﻣﻠ אن َ َﻀ َﺮ‪ ،‬אﻳﻨﺪم َאﺟﺎﺋ َ‬
‫ﻲء ﺟﺎ‪.‬‬
‫‪27‬‬
‫ِﻣﻴﻨﮭﻦ وﺳﻨﺪي ﻳﺎد ﻣﻮن‪َ ،‬אڄ ﻣﺎروﺋ َﮍא آﻳﺎ؛‬
‫ﺎء ﺟﺎ ڏﻳﻨﮭﮍא‪ ،‬ﺳﻲ ﻣﻮن ﻟﻨﮕﮭﺎﻳﺎ؛‬
‫ﻗﻴﺪא َ‬
‫ﻣﻮﭨﻲ َאﭼﮡ ﺟﺎ ﭤِﻴَﻢ‪ ،‬ڏي ﺳﻨﮕﮭﺎرن ﺳﺎﻳﺎ؛‬
‫אُﮬﻲ ﻣﻮﻻ ﻣﻼﻳﺎ‪ ،‬ﺟﻲ ﭘﻨﮭﻮאرن ﭘ َﺮي ﭤﻴﺎ‪.‬‬
‫‪28‬‬
‫ﻛﻮ ﺟﻮ ورﻳﻮ وאءُ‪َ ،‬אڄ ﭘﮡ ُﻣﻠﻚ َﻣﻠ ڏﻧﮭﻦ؛‬
‫ِ‬
‫َﭴﮡ ُ آ َאﺑﺎﮢﺎءُ‪ ،‬ﻣﺎﮢﮭﻮ ﻣﻮﭨﺎﺋﮡ ﺟﻮ‪.‬‬
‫‪29‬‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ رאت رﺳﻴﻮن‪ ،‬ڏﻳﮧ ڏאڏאﮢﺆ َﺧ אن؛‬
‫وאہ َوﺳﻴﻮن؛‬
‫”ﺗﻪ ﺳﺎﮢﻴﮫ َﺳﭛ َﺳﺮﮬﻮ ﭤﻴﻮ‪ ،‬وﭴﻮن َ‬
‫”ﺗﻪ אﭼﻲ ﻳﺎد א� ﭤﻮ‪ُ ،‬‬
‫ﭰﻮڳ ﭰﻼر ﭘ َﺴﻴﻮن؛‬
‫ﻛﻴﻮن‪ُ ،‬ﻣ ِ ِ‬
‫ﻟﻮء ﻟ َﺴﻴﻮن؛‬ ‫”ﺑﺮאﺑﺮ ﺑﺎدل َ‬
‫ِ‬
‫”ﺳﺎول ﮐﺎﺋﻲ ﺳﺒﺰﻳﻮن‪ ،‬ﭤﻴﻮن َﺳ ِﺠﻴﮧ َﺳ ِﺴﻴﻮن؛‬
‫”ﮘﺎڙﮬﻴﻮن َאﮀﻴﻮن ﻛﺎرﻳﻮن‪ ،‬ﻻﮬﻦ ﻏﻢ ﮔَﺴﻴﻮن؛‬
‫ِ‬
‫ﺗﺎر ﺗ َﺮאﺋﻴﻮن‪“.‬‬
‫ﻛ ِﺴﻴُﻮن‪ ،‬ﭘ ُﮡ ِآﮬﻦ ِ‬‫ﻛ َﺲ َ‬
‫” ُوڙﮬﻴﻮن َ‬
‫‪30‬‬
‫رאت وري آﻳﺎ‪ ،‬ﻣﺎروﺋ َﮍא ﺗﻪ َﻣﻠ ۾؛‬
‫ﺧﻮﺷﻲء ﻣﻮن‪َ ،‬ﭴﮡ ﻣﻮ ٰ ِﻣﻼﻳﺎ؛‬
‫َ‬ ‫ﺧﻮאب‬
‫ُ‬ ‫ﺟﻮ ﻟﮅم‬
‫‪v‬‬
‫‪284‬‬
 ‫ﻤﺎرﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫وري وﺳﺎﻳﺎ‪ ،‬ﭜﻠﻲ ﭜﺎڻ َ ِﭜﭩ ُﻦ ﺟﺎ‪.‬‬
‫‪31‬‬
‫وس َﭼﺮي آﻳﺎم‪ ،‬ﻣﺎروﺋﮍא ﻣﻠ ۾؛‬
‫َ‬
‫ﻳﺎم؛‬ ‫ﻧﻮر َ‬
‫ﻛﻨﮅﻳﻮن‪ ،‬وﻳﮍﮬﻴﭽﺎ ور َ‬ ‫ﮀﮇي ﭘﺎ َ‬
‫ُﻋﻤﺮ ُאﻣﻴﺪ َ‬
‫ﭤﻴﺎم‪ ،‬ﭘ َ َﺴﮡَ ﭘﻨﮭﻮאرن ِﺟﻲ‪.‬‬
‫‪32‬‬
‫ﻛﻴَﻢ و ﮭﮍא؛‬ ‫ڏور‪ ،‬ﺳﻲ وא ِ ءَ َ‬ ‫ﺟﻲ ڏوﭤﻲ ُﮬﻴَﻢ ِ‬
‫ﻮر‪ ،‬ﺳﺎ ﺗﺎ אڄ ﻣﻦ ﺗ َﻮن ﻟ َ ِ‬
‫ﻨﮕﮭﻲ‪.‬‬ ‫ُﮬﺌﻲ ﺟﺎ ﭘﻮرن ﭘ ُ ِ‬
‫‪33‬‬
‫ﻛﺮي؛‬ ‫ﻧﮓ َ‬ ‫ﭘﺎر َﻣﻠ ‪ ،‬ﺳﺎﻧﮕﻴﮍא ﺳﺎ ُ‬
‫ﻣﻮﭨِﻴﺎ ِ‬
‫َﺟ ِﻦ ِﺟﻲ ِﺳ َ‬
‫ﻚ َﺳﺮﻳﺮ‪ ،‬ﺳﻲ ﺋﻲ ُﻋ َﻤﺮ آﺋﻴﺎ‪.‬‬
‫‪34‬‬
‫َ‬
‫وﺻﺎل ﺟﻮ؛‬ ‫ﻟ َﭥﻮ ﭰﻮڙאﺋﻮ‪ ،‬ورﻳﻮ ورق‬
‫وﻃﻦ آﺋﻴﺎ‪ ،‬ر َ‬
‫ﻳﮓ ﻟﻨﮕﮭﻲ رאﺋﻮ؛‬ ‫وري َ‬
‫” َﺳ ُﭽﻮ“ َﭼﻮي ﺳﺎﺋﻮ‪ ،‬ﭤﻴﻮ ﻣﻮﭨِﻲ ُﻣﻠﻚ َﻣﻠ ﺟﻮ‪.‬‬

‫‪1‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﺎرو ﭤﺮ ﭤﻴﺎم‪ ،‬ﭜﻠﻮ ﻣﻴﺎن وو‪ ،‬ڏﻳﺎن ڏورאﭘﺎ آءٌ َ‬
‫ﻛﻦ ﮐﻲ!‬

‫ﺖ َ‬
‫ﻗﻮل ﻛﻴﺎم‪.‬‬ ‫ﺳﻲ ﭘﺎرﻳﻨﺪﻳ َﺲ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﺎ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﺟﻲ ُﮬ ِ‬
‫ﻳﺎم‪.‬‬
‫ﮀﮇي ُﻣﻠﻚ َﻣﻠ ﺟﻮ‪ ،‬ﭘ َﺮﻳﻦءَ وس و َ‬
‫‪v‬‬
‫‪285‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﮔﮭﻮرﻳﺎ ﭘ َﺮي ڏﻳﻨﮭﮍא‪ ،‬ﺟﻲ ﭘﻨﮭﻮאرؤن ﭘﻴﺎم‪.‬‬
‫ﺳﻨﮕﮭﺎرن ﺟﻲ َאﭼﮡ ﺟﺎ‪ ،‬ﻣﻴﺎن ” َﺳﭽﻮ“ َﺳﻨﻴﮭﺎ ُﺳﻴﺎم‪.‬‬

‫‪2‬‬ ‫ﺌ‬
‫روﺋﺎن زאرو زאر‪ ،‬ﻳﺎر‪،‬‬
‫ﻣﺎرن ﮐﻲ ﻣﻼن آءُ!‬
‫ﻣﺎن ُ‬
‫َ‬

‫ﻳﺎر‪.‬‬
‫ﭘﻨﻮﮬﺎر‪َ ،‬‬
‫َ‬ ‫ڏﻳﺎن ڏورאﭘﺎ ﻛﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﭘ َﺮي ﭤ ِﻴَﻢ‬
‫وﭠ ِﻲ وﻳﮍא ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﺳﺎہُ َﺳﻨﮕﮭﺎر‪َ ،‬‬
‫ﻳﺎر‪.‬‬
‫אﮬﻮ אﭤﻢ آﺳﺮو‪ ،‬אﻳﻨﺪم َאﺟﮍوאر‪َ ،‬‬
‫ﻳﺎر‪.‬‬
‫َ‬
‫ﻛﻨﺪא ُﻣﮭﮍ َﻣﻠ ڏي‪ ،‬رڻ ﮀﮇي رﻳﮃאر‪ ،‬ﻳﺎر‪.‬‬
‫ڌאر‪ ،‬ﻳﺎر‪.‬‬ ‫ﺳﻮ دم ﮔﻮﻧﺪر ﮔﺬري‪ ،‬ﺟﻮ دم ُאن َ‬
‫ريء َ‬
‫روﺋﻲ رت אﮐ ﺟﺎ‪ ،‬ﺟﮭﻮﻧﺎ ﭤﻴﺎ ﺟﮭﺎﻻر‪ ،‬ﻳﺎر‪.‬‬
‫وﭸﻲ ﭔ ُﮅﻧﺪﻳﺲ ُאﺗ َﮭ ‪ ،‬ﺳﻨﺪي ﭘﻨﮭﻮאرن ﭘ ُﻜﺎر‪ ،‬ﻳﺎر‪.‬‬
‫رﮐﻲ وﻳﮍﮬﻴﭽﺎ وﻳﺎ‪ ،‬ﻣﻮﻧﮭ ﺳﺮ َﻣﻴﺎر‪ ،‬ﻳﺎر‪.‬‬
‫ﭘﻴﻜ ُﻣﻮن ﭘ َ ُﮭﭽﺎﺋﻴ ‪ ،‬ﺳﻮﻣﺮא ﺳﺮدאر‪ ،‬ﻳﺎر‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺳﺎہَ ﺳﻨﭝﺎر‪ ،‬ﻳﺎر‪.‬‬
‫َ‬ ‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن אوڏﮬ ‪” ،‬‬

‫‪3‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻟﻮء‪ ،‬ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﺟﻮن ﻟﻮﻳﻮن‪،‬‬ ‫ﺳﺎرﻳﺎن آءٌ ﺗﺎ ِ‬
‫ﭘﭩﻴﮭ َﺮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬
‫ﭧ َ‬ ‫ُﻋﻤﺮ ﮔﮭﻮرﻳﺎ ِﮬﻲ ﭘ َ َ‬

‫‪v‬‬
‫‪286‬‬
 ‫ﻤﺎرﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ُﮬﺖ وﻳﮍﮬﻴﭽﺎ‪ ،‬وو‪ ،‬وﻳﭡﺎ ورﮬﺎﺋﻦ ڏﻳﮭﺎڙﻳﻮن‪،‬‬
‫ﺳﻲ ڏوﻧﺮن ﺳﻨﺪﻳﻮن ڏوﻳﻮن‪.‬‬

‫ﺳﻨﮕﮭﺎرن ڏي ﺳﻮز ﺳﻨﻴﮭﺎ‪،‬‬

‫آءٌ ﭤﻲ ُ‬
‫روز ُﻣﻨﺠﺎن روﻳﻮن‪.‬‬

‫َ‬
‫ﻛﻮﻛﮍ َﺳﻨﺪﻳﻮن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬ ‫ﻛﻨﮃﻳﻮن‬
‫ﮘﭽﻲء ﭘﺎﺋﻦ ﭤﺎ ِﮬﺖ ﭘﻴﻜﺎ ﭘﻮﻳﻮن‪.‬‬
‫َ‬
‫ﺻﺒﺢ ﺳﺎ ﮭﻲءَ ﮐ َﮣ َﻦ ﺧﻮﺷﻲءَ ﺳﺎن‪،‬‬
‫َ‬
‫ُאﮬﻲ ﺳﻲ ﺗﺎ آب ﭜ َﺮﻳﻮن אوﻳﻮن‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﭘﺎﻧﺪﻳﻦ ﭘﺎﺋﻦ ﭘ ُﺴﻴﻮن‪ ،‬ﺳﺎﮘﻦ ِﺳﮝﺮ َﺳ َ‬
‫ﻨﮕﮭﺎر‪،‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻲ ﺳﻮﻳﻮن‪.‬‬

‫‪4‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫ﻮر ﭘﻴﺎ!‬ ‫ﮔﮭﻮري ِﮬﻲءَ ﺟﺪאﺋﻲ‪ ،‬אڙي ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﭘﻨﮭﻮאرن ُ‬
‫ﭔﺎﺟﮭﻮن ﭘ ُ َ‬
‫ِ‬
‫ﺻﺒﺢ وﻳﻠﻲ ﻣﻴﺎن ﺳﻮﻣﺮא‪ ،‬אﻻ ﺳﺎﺋ ‪ ،‬ﺧ אﮬﺎ ﻣﻮن آﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﻟﻨﮕﮭﻲ ُﻣﻠﻚ َﻣﻠ ﺟﻮ‪ ،‬وﻳ َﮍﺋﻲ وﻳﮍہ َﺳﭝﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﺳﺎﻋﺖ ﺳﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﻧﻮر ﻛﻨﮅﺋ ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬وﮬﻨﺪא َ‬ ‫ﭘﺎ َ‬
‫ِ‬
‫ﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬وري ِאﮬﺎ َﺷ َﻞ وאﺋﻲ‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﻛﻨ ﭔ ُﮅאن ِ‬
‫ﻛ‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ﻧِﻮאﺋﻲ‪.‬‬‫ﻛﻨﺪא ِ‬ ‫ڏوﭤﻲ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ڏ َﻳﮫ َﻣﻮن‪َ ،‬‬
‫‪v‬‬
‫‪287‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻋﻤﺮ َאﺑﺎﮢﺎ ڏﻳﮫ ۾‪َ ،‬ﺳﺮﮬﺎ ُﮬ ِ‬
‫ﻮن َﺳﺪאﺋ ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫وﭸﻦ אُ ِ‬
‫ﻚ َ ﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫وڏﮬ ‪ ،‬ﺟﻦ ِﺟﻲ ِﺳ َ‬ ‫ﻣﻮﭨِﻲ ﻧﻪ َ‬
‫ِ‬ ‫ﮬﻮء ِ‬
‫ﮬﻮء ِﮬﻦ ﺟﻲ َ‬ ‫ِ‬
‫ﺣﺎل ﺗﻲ‪ ،‬ﭜﺎﮘﻴﺎ ﻛﺮن ﭜ َﻼﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﺳﺎٿ ۾‪َ ،‬‬
‫” َﺳﭽﻮ“ ﺳﻨﺪن َ‬
‫ﻛﺮي َﻣ ُﺮ ﺗﻪ ﮔﺪאﺋﻲ‪.‬‬

‫داﺴﺘﺎن ﭙﻨﺠون‬
‫‪1‬‬
‫آﺟﮍي؛‬
‫ﻤﺮ ِ‬‫ﺟﻮڙي ﭘ َﮑﺎ ُﺟ ِﻮء‪َ ،‬אﭼﻲ وﻳﭡﺎ ُﻋ َ‬
‫ﺣﻮﺿﻦ ِ‬
‫ﮬﻮء؛‬ ‫َﺳﺪא َﺳﻨﮕﮭﺎرن ِﺟﻲ‪ ،‬ﭤﻲ َﻣﭥﻲ َ‬
‫ِ‬
‫ﺧﻮﺷﺒﻮء؛‬ ‫ﮔﺎﮬﻦ ﺟﻴﻮن‪ ،‬ﭔِﻲ ﺧﻮب ﮐ ُ ِﻠﻲ‬
‫ﭤﻴﻮن ﮔﻠﺰאرﻳﻮن َ‬
‫ﻧ َﺌِ روﻧﻖ ِ‬
‫روء‪ ،‬ﭤﻴﻮ ﻣﻮﭨِﻲ ُﻣﻠﻚ َﻣﻠ ﺟﻮ‪.‬‬
‫‪2‬‬
‫ﺳﺪא ﮬﺌﻦ ُﺳﮑﻴﺎ‪ ،‬ﻣﺎروﺋ َﮍא ﺗﻪ َﻣﻠ ۾؛‬
‫َﺷﻞ ﻧﻪ ڏﻳﻨﮭﻦ ڏﮐﻴﺎ‪َ ،‬אﭼﻦ َ‬
‫آﺟﮍﻳﻦ ﺗﻲ!‬
‫‪3‬‬
‫ﮬﻮن‪ ،‬ﻣﺎروﺋ َﮍא ﺗﻪ ﻣﻠ ۾؛‬
‫ﺳﺪא َﺳﺮﮬﺎ ِ‬
‫ﻣﭥﻲ ﭘﻨﮭﻮאرن ﭘﻮن‪ِ ،‬ﻣ َﮭﺮ ﺟﺎ َﺷﻞ ِﻣﻴﻨﮭﮍא!‬
‫‪4‬‬
‫وﺳﻦ ِﻣ َ‬
‫ﻴﻨﮭﻦ؛‬ ‫ِﻣﻴﺎن ﻣﺎروﺋ َﮍن ﺗﻲ‪ِ ،‬ﻣﮭﺮאن َ‬
‫َﺷﻞ ﻧﻪ ڏﮐِﻴﺎ ڏﻳﻨﮭﻦ‪َ ،‬אﭼﻦ َ‬
‫آﺟﮍﻳﻦ ﺗﻲ!‬
‫‪v‬‬
‫‪288‬‬
 ‫ﻤﺎرﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫‪5‬‬
‫ﻨﮕﮭﺎر؛‬
‫ﺳﺪא ﺳﻲ ﺳﺎﮢﻴﮫ ۾‪ُ ،‬ﺳﮑﻴﺎ ُﮬﺌﻦ َﺳ َ‬
‫ﭘﻨﮭﻮאر‪َ ،‬ﺷﻞ ُﮬﺌﻦ ﮬﻤﻴﺸﮧ َﺳﺮﮬﺎ!‬
‫َ‬ ‫ﭘﮑﻲ َﻣﻨﺠﮫ‬
‫‪6‬‬
‫ﺳﺎﺋ َﺳﻨﮕﮭﺎرن ﺟﻮ‪ ،‬رﮐﺞ ﭘ َﻦ ﭘﮑﻲ؛‬
‫ِ‬
‫ﻛﻮﺋﻲ ﺗﺎ ﻧﻪ ﻟ َﮑﻲ‪ُ ،‬ﮬﺌ َﻦ َﺳﺪאﺋ َﺳﺮﮬﺎ!‬
‫‪7‬‬
‫ﺳﻨﮕﮭﺎري ﺳﺎﮢﻴﮫ‪َ ،‬ﺷﻞ ُﮬﺌﻦ َﺳﺪאﺋ َﺳﺮﮬﺎ؛‬
‫وﭸﻦ ﻧﻪ ﭘ َﺮڏﻳﮫ‪ ،‬ﺧﻮش ﮔﺬאرن אُﺗ َﮭ !‬
‫َ‬
‫‪8‬‬
‫ﺳﺎﮢﻴﮫ ﺳﻨﮕﮭﺎري‪َ ،‬ﺳﺮﮬﺎ ِآﮬﻦ َ‬
‫ﺳﻮﻣﺮא؛‬
‫وﻳﮍﮬﻴﻮن ۽ وאري‪ َ ،‬ﻼ ﻣﺎروﺋ َﮍن ﺟﺎ‪.‬‬
‫‪9‬‬
‫ڏن ﭘﮑَﮍא؛‬
‫وאريء ڊﻧﻮ‪ ،‬ﺗﺎﺗﻲ َא ِ‬
‫َ‬ ‫ﺟﺎﺗ ِﻲ‬
‫ﭜﺎﮘ ﻟ َﭥﺎ ﭜ َ َﻮ‪ ،‬ﺳﺪא رﮬﻦ אو َﺳﺮﮬﺎ‪.‬‬
‫‪10‬‬
‫ﭼﺎرن ﻣﺎﻟ َﮍא؛‬
‫ِ‬ ‫ﻧِﻮڙن ۽ ﻧ ُﻮﻧﮅﻳ َﻦ‪ ،‬ﻣﺎرو‬
‫ﮔﻮڙﻳﻦ ۽ ﮐِﻮﻧﺪﻳ َﻦ‪َ ،‬ﺳﺮﮬﺎ ﭤ ِ َ ﺳﺎہَ ۾‪.‬‬
‫‪11‬‬
‫ﻨﻮن ﮐِ ِ‬
‫ﻨﻮﮢﻴﻮن‪َ ،‬و َﺳﻦ ﻣﻴﻨﮭﻦ َﻣﻠ ۾؛‬ ‫ﺟﮇﮬﻦ ﮐِ ِ‬
‫‪v‬‬
‫‪289‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬ ‫ِ‬
‫ﻧﻮﻧﺪﻳﻮن ۽ ﻧِﻮڙﻳﻮن‪ ،‬ﺗﺎﺗﺎ ﺳﻮﺋﻦ ﭨﺎرﻳ ُﻮن‪.‬‬
‫‪12‬‬
‫ﭜﺎﮘ َ ﭜ َ َﻮ ﻟ َﭥ َﺎ‪ ،‬ﺟﻲ وﻳﭡﺎ ﭘﺎ َ‬
‫ﻧﻮر َ‬
‫ﻛﻨ ﮅ ﺋ ؛‬
‫אُﭠﻦ ِﻣﻴﻨﮭﻦ َﻣﭥﺎ‪ ،‬آﺟﮍﻳﻦ ِﻋﻴﺪאن ﻛﻴﻮن‪.‬‬
‫‪13‬‬
‫ﻚ ُﻣﻠﻚ ﻣﻠ ﺟﻮ؛‬ ‫وري َوﺳﺎﻳﻮ‪ ،‬ﻣﺎﻟِ َ‬
‫ﺳﻮ אﮘﻲ ﮐ َﺆن ُאﺟﺮو ﭤِﻴﻮ‪ ،‬ﺳﺎﺋﻮ َﺳﻮאﻳﻮ؛‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻮ ُ‬
‫ﺳﻮאل ﻛﻴﻮ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫آ ﮔﻲ َאﮔﮭﺎﻳﻮ‪” ،‬‬
‫‪14‬‬
‫َ‬
‫ﺳﻨﭝﺎل‪ ،‬ﻣﻴﺎن ﻣﺎروﺋ َﮍن ﺟﻲ؛‬ ‫ﺳﺎر‬
‫آﮬﻲ َ‬
‫ﺘﺎب אُﻧﮭﻦ ﺟﺎ!‬ ‫ﺖ ِﮬﮭﮍא َ‬
‫ﺣﺎل‪ُ ،‬ﮬﺖ ِﻋ َ‬ ‫ِﮬ ِ‬
‫‪15‬‬
‫א� אوري آڻ‪ ،‬ﻣﺎروﺋ َﮍא َﻣﻠ ﺟﺎ؛‬
‫ﻳﺎ ُﻣﻮن ﮐﻲ ﻛﮃي ﻛﻮٽ َﻣﻮن‪ ،‬ﻧﺌ ُﻣﻠﻚ َرﺳﺎڻ؛‬
‫ِﭜ َﭵﻨﺪي وﭸﻲ ﭜﺎڻ‪ِ ،‬ﭘﮭﺎن ﭘﻨﮭﻮאرن ﺟﻲ‪.‬‬
‫‪16‬‬
‫آڻ א� אوري‪ ،‬ﻣﺎروﺋ َﮍא‪َ ،‬ﻣﻠ ﺟﺎ؛‬
‫ﻠﻢ ﺟﻲ زوري؛‬‫ﻣﻮن ﮐﻲ آﻧﺪو אوﭼﺘﻮ‪ِ ،‬ﮬﺖ ُﻇ َ‬
‫ﻚ ﭤِﻴﺎن‪.‬‬
‫ﮔﮭﮍيء ﺗ َﺆن ﮔﮭﻮري‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ ﮬﻴﻜﺎ ِﻧﺪي ِﮬ ُ‬
‫َ‬ ‫آءٌ ﺗ َﻨﮭﻦ‬
‫‪17‬‬
‫‪v‬‬
‫‪290‬‬
 ‫ﻤﺎرﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﺟﻲ رﻳﮕﺴﺘﺎن رﮬﻦ‪ ،‬ﺗﻦ ﮐﻲ َﺳﺨﺖ ﻧﻪ وﭠﺞ ﺳﻮﻣﺮא؛‬
‫ﻇﻠﻢ ﺟﻮ‪ ،‬ﺳﺎ ِﻧﮕﻲ ِ‬
‫ﻛ َ َﺳ َﮭﻦ؛‬ ‫ﺟﻮ ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ زور َ‬
‫َﻣﺘﺎن ﭘ َﺮﻳﻦءَ َو ِس ِو َﮬﻦ‪ ،‬ﮬﻮ وﻳﭽﺎرא ِ‬
‫وאﮬﮣﻲ‪.‬‬
‫‪18‬‬
‫ﺌﺎم‪ ،‬ﻣﺎروﺋﮍא َﻣﻠ ۾؛‬ ‫ﺟﮇﮬﻦ و ﮭﺎ ُﮬ ِ‬
‫َ‬
‫ﻛﻦ ِو ِ‬
‫ڌאم؛‬ ‫ﺗﮇﮬﻦ ﮘﺎﻟﮫ َאﺣﻮאل ﺟﻲ‪ ،‬ﭤﻲ ﺗﻨﮭ‬
‫ﻴﺎم‪ ،‬אُﮬﻲ ُﺳ ِﮅ َ َﻨﺪڙ ُﺳﻮﻣﺮא‪.‬‬
‫ﮬﺎﮢﻲ َو ِﭸﻲ ﭤ َﺮ ﭤ ِ ِ‬
‫‪19‬‬
‫ﭘﻨﮭﻮאر ﭘﺮي‪ ،‬آءٌ ﻛﻨﮭﻦ ﮐﻲ ڏورאﭘﺎ ڏﻳﺎن؛‬
‫َ‬ ‫ﭤِﻴﺎ‬
‫ﺻﺎل ﺟﻮ‪ ،‬وאرو ﻛﻮ وري‪.‬‬ ‫ﺷﺎل ِو َ‬
‫وﮬﻨﺪو َ‬ ‫َ‬
‫ﮔﮇ ﻛﺮي‪ُ ،‬ﻣﺌﻲءَ ﮐﻲ ﻣﺎروﺋ َﮍن ﺳﺎن‪.‬‬‫ﺳﻮﻧﻴﺌِﻲ ُ‬
‫‪20‬‬
‫ﻴﻢ َﺟﻦ ﺳﺎن َ‬
‫ﺣﺎل‪ ،‬ﺳﻲ َאڄ ﺳﻨﮕﮭﺎري ِﺳﺠﻜﺎڻ ﭤﻴﺎ؛‬ ‫ُﮬ َ‬
‫ﺳﺎر َﺳ َ‬
‫ﻨﭝﺎل؛‬ ‫ُﻋ َﻤﺮ ُא ِﻧﮭﻲ َ‬
‫ﭘﺎر ﺟﻲ‪َ ،‬א َﭤﻢ َ‬
‫ﺳﺎﺟﮭﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﺎرو ﮀﻴﮍن َ‬
‫ﻣﺎل؛‬ ‫ُ‬ ‫ﺟﻮ ﺻﺒﺢ אُﭤﻲ‬
‫ِﭘﻴَ َﺲ ﭘ َﺮي ﭘﻨﻮﮬﺎرن ﮐ َﺆن‪َ ،‬ﮬﻲ ﺟﻲ ﭤِﻴَﻢ َ‬
‫ﺣﺎل؛‬
‫ﻛﻮٽ ۾‪ِ ،‬ﺟﻴَﮡ ُ َﻣﻨﺠﮫ َﺟ َ‬
‫ﻨﺠﺎل؛‬ ‫َ‬ ‫آﮬﻲ ُאﻧﮭﻲ‬
‫وﭸﻲ َ‬
‫ﺷﺎل‪ ،‬ﭘﮭﺎن ﭘﮑﻲ ﭘﻨﮭﻨﻮאرن ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ِﺳ َ‬
‫ﮕﮭﮍي ِ‬

‫‪v‬‬
‫‪291‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪1‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﺎن ِﻣﻠﻦ‪،‬‬
‫ﭔﻴﮭﺮ َ‬
‫ﮬﻮ ﺟﻲ ﻣﺎروﺋ َﮍא َ‬
‫َ‬
‫ﺷﺎل א� אورאﮬﻮن َ‬
‫ﻛﻨﺪن‪ ،‬ﺳﺎﻧﮕﻲ ﺳﺎﻧﮓ َﺳﻨﺪن‪.‬‬

‫وﻳﭡﻲ آﮬﻴﺎن وאٽ ﺗﻲ‪َ ،‬ﻣ َﻦ َאﭼﻮ ﺣﺎل ﭘ ُ َﮁﻦ‪.‬‬

‫ﭘ َﮑﺎ ﭘ َﮑَ ِﻦ ﺳﺎﻣﮭﻮن‪ ،‬אوري آﮢﻲ َא ِ‬
‫ڏن‪.‬‬
‫رت ُرﺋ َﻦ‪.‬‬
‫אﻧﮭﻦ ﻛﺎرڻ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻴﻮن אﮐﻴﻮن ُ‬
‫َאﺻﻞ ﻻﻛﻮن آﮬﻲ‪َ ” ،‬ﺳﭽﻮ“ َﺳﮓ َﺳﻨﺪن‪.‬‬

‫‪2‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭴﺎم‪ ،‬وو‪،‬‬
‫ﻠﻴﺎم‪ُ ،‬ﻋﻤﺮ َ‬‫ﻣﺎرو אُﮬﻲ ِﻣ َ‬
‫َﻃﻠ َﺐ َﺟ ِﻨ ِﺟﻲ آﮬﻲ ﺗ َﻦ ﮐﻲ‪.‬‬

‫ﻛﻴﺎﺋﻮن ﻛﻴ א‪ ،‬ڏوﭤ ِﻲ ﮬﺖ َ‬
‫ڏﭠﺎم‪.‬‬ ‫ﻛ َﺮم َ‬
‫َ‬
‫ِﮬﺖ َ‬
‫ﺟﻨﮭ ﮐﻲ‪ُ ،‬ﮬﺖ ﭜﻲ ﺗﻦ ﮐﻲ ﭘﻴﻮ آرאم‪.‬‬
‫ﭘﺎڙﻳﺎﺋﻮن ﺳﻲ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﺎ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪َ ،‬‬
‫ﻛﻴﺌﻮن ﺟﻲ א ﺎم‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﻃﺎﻟﻊ وאرא ﺗﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﮔﻮﻟﻦ ﺟﺎ ﺑﻪ ﻏﻼم‪.‬‬
‫ﻛﺎڏﮬﻦ ”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎﻟﻜﺎن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﭤِﺌﻲ َﻃﻠ َﺐ ﺎم‪.‬‬

‫‪3‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫ڏورאﭘﺎ ڏﻳﺌﻲ‪ ،‬ﻛﻨﮭﻦ َﮬﭣ ُﻣﻨﺠﺎن‪ ،‬وو‪ ،‬ﻣﺎروﺋ !‬

‫‪v‬‬
‫‪292‬‬
 ‫ﻤﺎرﺌﻲ‬
‫‪ِ v‬‬
‫وﺳﺎري وﻳﮭﻲ رﮬﻴﺆ‪ ،‬ﺣﺎل ﭔ ُﮅي ﮬﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ِﻣﮍي َאﭼﻮ ﻣﻮن ﮘَﺮي‪ِ ،‬آﮬﻴﻮ ﺟﮭﺎ ِﻧﮕﻴﮍא ﺟﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫َ ﻮ ُﺳ ِﮅ َﺳﻨﮕﮭﺎر ِﺟﻲ‪ ،‬ﺟﻲ آﮬﻴﻮ َאﺗﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎرﻳ َﺆ ِ‬
‫ﻛ ﺳﺎ‪ ،‬ﺟﺎ وﻳﮍﮬﻴﭽﺆن وﻳﺌﻲ‪.‬‬

‫‪4‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫رאت ُﻣ َ‬
‫ﻜﻢ روﺋﻲ‪،‬‬
‫ﺳﻼم ﺳﻨﮕﮭﺎرن ڏي‪.‬‬
‫ﺳﺎري َ‬
‫ِ‬
‫ﺟﮭﮍَ ﺟﮭﻮﺋﻲ‪.‬‬ ‫אﮐﻴﻮن אﺑﺎﮢﻲ ﭘﺎر ڏي‪ ،‬ﺑﻴﭡﻴﻮن ُ‬
‫ِ‬
‫َאﺑﺎﮢ َﻦ ﺟﻲ آﺳﺮي‪ ،‬ﻟِﻴﮍون ﭤ ِﻴَﻢ ﻟﻮﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫وﻧﮉن ِورﮀﻦ ﭘﺎڻ ﺳ ‪ ،‬ڏؤﻧﺮن ِﺟﻲ ڏوﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﻟِ ِﮑﻲ ﻛﺎﻏﺬ ُﻣﻮن وڌو‪ ،‬ﭘ َﮑﻲءَ ﮐﻲ ﭘﻮﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫آب ﭜ َﺮي אوﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﻛﻲ ڏﻳﻨﮭﻦ ڍو َ ﮐﻴﺖ ﺳﺎن‪َ ،‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﻞ َ ﻲ ﻛﻮﺋﻲ‪.‬‬ ‫َאوﮬﺎن ﭔﺎﺟﮭﺆن ﻛﻮﻧ َﻜﻮ‪َ ،‬‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻣﺎرو ﻣﻠﻨﺪو ﻣﺎرﺋﻲ‪َ ” ،‬ﺳ َﭽﻞ“ ﮐﻲ ﺳﻮﺋﻲ‪.‬‬

‫داﺴﺘﺎن ﮁﻬون‬
‫‪1‬‬
‫ﭰﻮڳ ﭰ ُﻼرﻳﺎ‪،‬‬ ‫َﭴﮝَ َﺮ ﭴﺎرڙﻳﻮن‪ ،‬ﭔﻴﺎ ِ‬
‫ﻛﺮڙﻳ ُﻮن َ‬
‫ﺳﻲ ﺳﻨﮕﮭﺎرﻳﻮن ﺳﺎﮢﻴﮫ ۾‪ِ ،‬و َﮬﻦ وאرڙﻳﻮن‪،‬‬
‫ﭨﺎﻣﺎن ﭨﺎرڙﻳﻮن‪ ،‬ﻻڙﻳﻮن ِ‬
‫ﮀﻨﻦ ﻻﮐﮍאن‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪293‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪2‬‬
‫َوروﭨﺎ وﻳﺮﮬﻴﭽﻦ ﺟﺎ‪ِ ،‬אﮬﻲ ﻣﻮﺗﺌ ﻣﺎ ﮍﻳﻮن؛‬
‫َرس ﻧﻪ َאﭼﻦ روح ﮐﻲ‪ ،‬ﭤﺎﻟﮫ ۽ ﭤﺎ َ ﮍﻳﻮن؛‬
‫ﻨﮕﮭﺎرن ﺟﻮن ﺳﻮﻣﺮא‪َ ،‬ﭼﮝﻴﻮن ﭼﺎﻟ َﮍﻳﻮن؛‬
‫ِ‬ ‫َﺳ‬
‫ﺟﻮ ﻓ َ ُﺠﺮ ﭰﻮﻛﻲ َﺳﻨﺪﻳﻮن‪ ،‬ﻛﻦ دא َﻧﮫ دאﻟ َﮍﻳﻮن؛‬
‫ﻻک ﺟﻮن‪ ،‬ﭔ َﻦ ﺷﺎﻻن ﺷﺎﻟﮍﻳﻮن؛‬
‫َو ُر ﺳﻲ ﻟﻮﻳﻮن َ‬
‫َאﭠﺌﻲ ﭘ َﮭﺮ آﮬﻦ אﮐﻴﻮن‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻴﻮن ُﻋﻤﺮ آﻟ َﮍﻳﻮن؛‬
‫ﻛﺎﻣﻞ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﻛﻮٽ ۾‪ ،‬وﺟﮭﺎن ﻓ َﻠ َﻜ ﻓﺎﻟ َﮍﻳﻮن؛‬
‫ﺷﺎل ﺳﮣﻨﺪو ﺳﻮ ڌﮢﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ﻧِﮅر ﻧﺎﻟﮍﻳﻮن؛‬
‫وﭸﻲ ﮘﺠﮭﻴﻮن ﮘﺎ ﮍﻳﻮن‪ ،‬ﻛﻨﺪﻳ َﺲ َﺳﺮﺗﻦ ﺳﺎن ﺳﺎﮢﻴﮫ ۾!‬
‫‪3‬‬
‫ِﮬﺖ ڏﺳﺎن ڏوﭤ ِﻴﮍن ﺟﻴُﻮن‪ ،‬وﻳﭡﻲ وאﭨ َﮍﻳﻮن؛‬
‫ُﮬﺖ ﭘ َﻮن ﭘﻨﻮﮬﺎرن ﺗﻲ‪ِ ،‬ﻣﭡِﻴﻮن ﻣﺎﭠ َﮍﻳﻮن؛‬
‫ﮀﻮﮬﻮن ﮀﺎﭨ َﮍﻳﻮن؛‬
‫ﻳﺎد אﺗﻲ ﺟﻮن ﻣﻮن ﭘﻴﻮن‪ُ ،‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﻨﮉאن ﻟﻮﺋﻲءَ ﺟﻮن‪ِ ،‬ﮬﺖ ﭰﺎﻛ ﭰﺎﭨ َﮍﻳﻮن؛‬ ‫ﺗﻮڙي ﭼﺎر ُ‬
‫ﻨﻮﮢﻴﻮن ﮐﺎﭨ َﮍﻳﻮن؛‬
‫ﺗﺎن ِﭜﻲ وﭸﺎن אوڏﮬ ‪ ،‬ﺟ ﮐِ ِ‬
‫ﻮﮬﻦ ﻻﭨ َﮍﻳﻮن‪ ،‬ﺗ َﻦ ﻻﻟﻦ َﺳﻨﺪﻳﻮن ﺳﻮﻣﺮא‪.‬‬‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﻟ َ ِ‬
‫‪4‬‬
‫َ‬
‫ﻛﻦ‪ ،‬ﭔ َﮭﻮن ﭔ ڙﻳﻮن؛‬ ‫ﭔ ُﻮر ﭘ ُﭵﺎﮢ ُﻮن ﭔ َ‬
‫ِ‬
‫ﮀﺎﮢﻦ ﭼﻮﻧﮉن ﺳﻲ ﭼﮍﮬﻴﻮ‪ ،‬ڏﺋﻲ ﭰ ڙﻳﻮن؛‬ ‫ِ‬
‫‪v‬‬
‫‪294‬‬
 ‫ﻤﺎرﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﭘﺎﻧ َ َﻮ ﭘ ڙﻳﻮن‪ ،‬ﻛﻦ ﺎﺷﺎ ﺗ ِﮑُﻦ ﺟﺎ‪.‬‬
‫‪5‬‬
‫ُﮬﺖ ُﮔﮭ َﻤﻦ ڏوﭤ ِﻲ َ‬
‫ڏٿ ﻟﺌﻪ‪َ ،‬‬
‫ﻛﻴﻮن ﭨﻮﻻ ﭨﻮﻟﮍﺋ ؛‬
‫ﺟﮭﻠﻲ ﺟﮭﻮﻟ َﮍﺋ ؛‬ ‫ﮀﺎﮢﻦ ﻟﻨﺐ َאﺋﻮن َﻣ ِ‬
‫ﮑﮣﻲ‪َ ،‬‬ ‫ِ‬
‫ِﭘ َﻴﮭﻦ ﭘ َﭽﺎﺋﻦ ﻣﺎﻧﻴﺆن‪ ،‬ﭰﻮﻛﻲ ﭰﻮﻟ َﮍﺋ ؛‬
‫ﺗﻮن ﻋﻤﺮ אوﻟ َﮍﺋ ‪َ ،‬‬
‫ﻛﺮي ُﮬﺖ َﮀﮇﻳﺞ ﻣﻮن‪.‬‬
‫‪6‬‬
‫ﻛﻦ ﻟﻮﻳﻮن ﻻﮐ َﮍﻳﻮن؛‬ ‫ُﮬﺖ رﻳﺖ ﺗﻪ َאڌو ﭔ َ ِ‬
‫ﻨﮅ‪َ ،‬‬
‫ﻣﺎرﺋ َﮍن ﺟﻴﻮن‪َ ،‬ﺳﭽﻴﻮن ﺳﺎﮐ َﮍﻳﻮن؛‬‫َﻣ َﺸﺮ ُ‬
‫ﻛﻴﻨﻜﻲ‪َ ،‬ﻣﮑَﮡ ﻣﺎﮐ َﮍﻳﻮن؛‬
‫ِ‬ ‫ﺗﻮرن‬
‫ِ‬ ‫َوﭨ‬
‫َאﭸﺎن ﭰ ُ َ‬
‫ﭩﻦ ﺑﺎﮐ َﮍﻳﻮن‪ ،‬ﺗﻪ ﮐﮍא آﮬﻦ َ‬
‫ﮐﻮہ ﺗﻲ‪.‬‬
‫‪7‬‬
‫ﻨﻮن ﮐِ ِﻨﻮﮢﻴُﻮن‪ ،‬ﺗﻪ ﺳﺎﻧﮕ ُ ﺳﺎھ ﭘﻮي؛‬
‫َאﭸﺎن ﮐِ ِ‬
‫ﻛﻦ‪ ،‬ﻧ َﻴﻮن ۽ ﻧ ُ ِﻮﮢﻴﻮن؛‬ ‫َوﺳﻲ ﺗ َﺮ ِ‬
‫ﺗﺎر َ‬
‫ﺟﻮﮢﻴﻮن‪ ،‬ﺗﺎﺗِﻲ َ‬
‫آﺟﮍي ِ‬
‫آرאم ﭤﻴﺎ‪.‬‬ ‫ﺟﺎﺗﻲ ُﮬﺌﻦ ِ‬
‫‪8‬‬
‫ﻨﮓ ۾‪ ،‬ﺟﮭﺎ ِﻧﮕﻲ ﺟﮭﻮﭘﮍﻳﻮن؛‬ ‫ﺟﮭ َ‬
‫َאڄ ﺟﻮڙي وﻳﭡﺎ َ‬
‫ِ‬
‫ڏي ﻧﻪ ڏوﭤﻴﮍن ﮐﻲ‪ ،‬ﻻﺋ َﻖ ﻟﻮﭘ َﮍﻳﻮن؛‬
‫ِ‬
‫ﻛﻴﻨﻜﻲ‪.‬‬ ‫رאﺟﺎ روﭘﮍﻳﻮن‪َ ،‬ﮔﮭﺮﻳﻦ رﮐﻦ‬
‫‪9‬‬
‫‪v‬‬
‫‪295‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﭴﺎرڙﻳ ُﻮن؛‬ ‫ڏאج ۾‪ِ ،‬‬
‫ﭴﺎﮢﻲ َ‬ ‫ُﮬﺖ ِڏ ِﻳﻦ ﻣﺎرو َ‬
‫وאرڙﻳﻮن؛‬‫ﭘ َﻴﻮن ِآﮬﻦ ﺳﭛ ﮐﻲ‪ ،‬אُﮬﻲ وﻳﮍﮬﻴﻮن َ‬
‫ﺳﻲ ُﭼﻮﻧﮉن ﭘﻴﻮن ِﭘﺮھ ﺟﻮ‪ ،‬ﻧﺎﺋﻲ ڏאرڙﻳﻮن؛‬
‫ﻧﺪن َﺳﻨﺪﻳﻮن‪ ،‬ﮘﭽﻲءَ ﮘﺎرڙﻳﻮن؛‬ ‫ﺟﮭﻦ ﮔﻮ ِ‬
‫ِو َ‬
‫ﭘﻮء ﮐﻨﻴﻮ ﮐﺎرڙﻳ ُﻮن‪َ ،‬و َﭸﻦ ﻟﻮﺋ َ ِﮍﻳﺎرﻳﻮن ِ‬
‫ﻟﻮء ڏي‪.‬‬ ‫ِ‬
‫‪10‬‬
‫ﻜﻲ‪ ،‬אُﮬﻲ ُﻋ َ‬
‫ﻤﺮ وﻳﻠﮍﻳ ُﻮن؛‬ ‫ﻣﻮن ﮐ َﺆن ِو َﺳﺮن ِ‬
‫ﻛ َﻴﻨ ِ‬
‫ﭼﺎر َ وڏي ﭼﺎھ َﻣﻮن‪ ،‬ﭤﻲ ﮀﻴﻼ ۽ ﮀﻴﻠﮍﻳ ُﻮن؛‬
‫ﭤﻲ ﮐﻴﮇ َ ِ ﮐﻴﻠ َﮍﻳﻮن‪َ ،‬ﺳﺮﺗ ِﻦ ﺳﺎن ﺳﺎﮢﻴﮫ ۾‪.‬‬
‫‪11‬‬
‫ڏن ﺳﻮﻣﺮא‪ ،‬ﭼﻮڌאري َﭼﺆﻧﺮא؛‬ ‫َאوس َא ِ‬
‫ﺗ َﻦ ۾ ﺳﺎﻧﭝﻲ رﮐ َﻦ ﺳﺎﻣﮭﺎن‪ ،‬ڏ ُٿ ﭔ َﮭﻮن ڏوﻧﺮא؛‬
‫ِ‬ ‫َ‬
‫ڌڳ رﮐﻲ ڌؤﻧﺮא‪ ،‬ﺻﺒﺢ ﮐﺎﺋﻦ ﺧﻮش ﭤِﻲ‪.‬‬
‫‪12‬‬
‫ﻛﺮﻳﻦ ﮀﻮ ﮐِﻼن‪ ،‬ﺳﺎ ِﻧﮕﻴﮍن ﺗﻲ ﺳﻮﻣﺮא!‬ ‫َ‬
‫ﺳﺎر َھ ﺳﻮ ﺗِﻦ ﺗﻲ‪ ،‬ﻻھ ﭨﻮﻛﺎن آﺋﻮن ﭨ َﮭﻼن؛‬ ‫ِ‬
‫ﮬﻲ ﺟﻲ َﻣﻮﺗ َﻦ ﺟﻮن َﻣﮭﻼن‪ ،‬ﭤِﻲ َ ﻠﻦ َﻣﻨﺠﮫ ﮔُﺬאرﻳﺎن‪.‬‬

‫‪1‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﺎڏي وﻳ َﮍא‪ ،‬وو‪ِ ،‬ﭘﺮﻳﻦ ﭘﺎڙﻳﭽﺎ!‬
‫‪v‬‬
‫‪296‬‬
 ‫ﻤﺎرﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﮭﺪل ﺗﺎڏي‪َ ،‬ﮬ ُﻞ ﺗﻮن ِﮬﻨﻴﮍא‪ ،‬وو‪.‬‬
‫ﺟﺎڏي َﮬﻠﻴﺎ‪ ،‬ﺗ َ ِ‬
‫ﻣﻮن ﺳ َﻋ َﺠﺐ ﺟﻴﮭﺎ‪ ،‬ﻛﻴﺌﻲ ﮘُ ِﮡ ﻛﻴﮍא‪ ،‬وو‪.‬‬
‫ﮔﻮﻧﺪر ﮔﺎڏאﺋﻮن ڏﻳﻨﮭﮍא‪ِ ،‬ﮬﺖ ﺟﺎﻟﮡ ﺟﻴﺌﮍא‪ ،‬وو‪.‬‬
‫ِﮬﻦ َאﺟﺎﻳﺎ אُﻧﮭﻦ ﭔﺎﺟﮭﻮن‪ ،‬ﺟﻲ ﭘﻠﻚ ﭘﻴﮍא‪ ،‬وو‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ َﺳﻨﺪא ﺳﺎ َﻧﻮل ﭔﺎﺟﮭﻮن‪ ،‬ﮬﻲ ﺣﺎل َﮬﻲ ﭤﻴﮍא‪ ،‬وو‪.‬‬
‫َ‬ ‫”‬

‫‪2‬‬ ‫ﺌ‬
‫آﺋ َﮬ ِﻠﻲ ِﮬﻦ ِ‬
‫ﺟﺎء‪ ،‬وي‪،‬‬
‫ِﮬﻚ ﺳﺎﻋﺖ ﻛﺎرڻ ﺗﻮن ﺳﺎ ِﻧﮕﻴﮍא!‬

‫ﻛﺎ َﮔﮭﮍي ﻧﻴﺒﺎہُ ﻧﻪ ﭴﺎﮢﺞ‪ ،‬ﭘﻴﭻ ﻧﻪ ﺗ َﻨﮭﻦ ﺳﺎن ِ‬

‫ﭘﺎء‪ ،‬وي‪.‬‬
‫ﺎﻋﺔ ٌ“ ِאﮬﻮ ﻧ ُﻜﺘﻮ دل ﺳﺎن ﺗﻮن ِ‬
‫ﻻء‪ ،‬وي‪.‬‬ ‫ۡ‬
‫”א ّﻟﺪﻧﻴَﺎ َﺳ َ‬
‫وﭸﮡ אوڏﻧﮭﻦ ِآء‪ ،‬وي‪.‬‬
‫ﺟﺎڏﻧﮭﻦ آﺋ ﺗﻮن وﮢﺠﺎرא‪ ،‬وري َ‬
‫دﻧﻴﺎ ۾ َد َم ﻛﻴﺌﻲ ﮔﺬאرﻳﺌﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺳﭵﮡ ﺟﻲ ِ‬
‫ﺳﺎء‪ ،‬وي‪.‬‬

‫‪3‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻋﺘﺎب َאﺑﺎﮢﻦ ﺟﺎ‪.‬‬
‫אوڏאﮬﻮن آﻳﺎ‪ ،‬ﻣﻮن ڏي َ‬
‫ُ‬

‫ﮬﻲ ڏ ُﻳﮫ ِوﻳ َﮍُ ِء ِوﺳﺮي‪ِ ،‬אﺗﻲ ڏﻳﻨﮭﻦ وﭸﻲ ﺗﻮ ﻻﻳﺎ‪.‬‬

‫ﻳﺎد אﺳﺎن ﮐﻲ ِ‬
‫ﻛ ﻛﻴﮍﺋﻲ‪ ،‬ﻣﻨﺠﮭﺎﺋ َء ﻣﺎﻳﺎ‪.‬‬
‫ريء ﮔﺬري‪ ،‬وﻳ َﮍﺋﻲ ﺳﭛ َאﺟﺎﻳﺎ‪.‬‬
‫ڏﻳﻨﮭﻦ אﺳﺎن َ‬
‫ﮔﮭﮣﺎ ِﻣﻴﻨﮭﻦ َﻣﻠ َ ڏي‪ ،‬وא ِ َء وري َوﺳﺎﻳﺎ‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪297‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﻲ ڏﺳﮡ ﻟﺌﻪ‪ِ ،‬ﮬﺖ ﺳﺎ ِﻧﮕﻲ ِﺳﻜﺎﻳﺎ‪.‬‬
‫ﺳﺎﺋ َء ” َﺳﭽﻮ“ ِﺳﮕﮭﮍא‪ ،‬ﻣﻮن ﻣﺎرو ِﻣﻼﻳﺎ‪.‬‬

‫داﺴﺘﺎن ﺴﺘون‬
‫‪1‬‬
‫ﻣﻮن ﺟﺎﻟﻴﻮ ﺳﺎن َﺟﻦ‪ ،‬ﻣﻮﭨِﻲ ﺗ َﻦ ﻧﻪ ﭘ ُﮁﻴﻮ؛‬
‫ﺣﺎل ﮬﻦ ﺟﻮن َﺧ אن‪ ،‬ﭘ َﻴﻮن ﮬﻮﻧﺪﻳﻦ َ‬
‫ﻛ ِﻦ؛‬
‫وאر ﻧﻪ َ‬
‫ﻛﮇﻧﮭﻦ ِوﺳﺮﻳﺎ!‬ ‫ﺗﺎن ِﭜﻲ ﻣﺎرو َﻣ ِﻦ‪ُ ،‬‬
‫‪2‬‬
‫ﺗﻮڙي ﮬﻮ ﻧﻪ ﭘ ُﮁﻦ‪ ،‬آءٌ ﮔﮭﮣﻮ ﭘ ُﮁﺎن ﺗ َﻦ ﮐﻲ؛‬
‫ُﻋ َﻤﺮ آءٌ َﻣ ُﮁﮡ‪ ،‬ﺗ َﻦ ﮐ َﺆن وﭸﺎن ِوﺳﺮي!‬
‫‪3‬‬
‫ﻣﻴﻨﮭﮍא؛‬
‫َ‬ ‫ﻣﺎرﺋ‬ ‫ﻳﺎم‪َ ،‬‬
‫ﻛﮇﮬﻦ ُ‬ ‫ﭤﻲ ﭘ ُﮡ َوﺳﺎ ِ‬
‫ﺳﻲ ڏﻳﻨﮭﻦ ڏאڏאﮢﻲ ڏ َﻳﮫ ﺟﺎ‪َ ،‬אڄ ﻳﺎد ُﻋﻤﺮ آﻳﺎم؛‬
‫ريء ﭘﺎڻ ﮐﻲ‪ ،‬ﻛﻴﮭﺎ ﻟﻘَﺐ ﻻﻳﺎم؛‬ ‫ِﮬﺖ ﭘﻨﮭﻮאرن َ‬
‫ﻳﺎم‪ ،‬ﺷﺎل ِאﮬﻲ َא َوﺳﺮ ڏﻳﻨﮭﮍא‪.‬‬
‫ِﮬﻦ ﻈﻲ ﻟ َﻨﮕﮭﺎ ِ‬
‫‪4‬‬
‫َ‬
‫ﺟﺎل؛‬ ‫ِאﮬﻲ َאوﺳﺮ ڏﻳﻨﮭﮍא‪ِ ،‬ﮬﺖ ﺟﺎﻟﮡ آ‬
‫ﮐ َﭥ א ﺧﻮش َ‬
‫ﺣﺎل‪ُ ،‬ﮬﺖ ﻣﻴﺎن ﮬﻮن ﻣﻠ ۾!‬
‫‪5‬‬
‫‪v‬‬
‫‪298‬‬
 ‫ﻤﺎرﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﻣﻴﻨﮭﻦ َوﺳﻨﺪي ﺳﻮﻣﺮא؛‬ ‫َאڄ ﺳﻨﮕﮭﺎري ﺳﺎرﻳﺎ‪ ،‬ﻣﻮن َ‬
‫ﮘﻮڙﮬﺎ ﮘﺎﮢﺎﭨﻲ ﺑﻨﺎ‪ِ ،‬ﮬﻦ َﮬ ُ‬
‫ﻨﺠ ِﻦ َﻣﻮن ﮬﺎرﻳﺎ؛‬
‫ﻛﺮﻳﻨﺪي ﺗﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﭔﺎرڻ َ َﭴﮡُ ﭔﺎرﻳﺎ؛‬
‫ﻳﺎد َ‬

‫ﺳﻨﭝﺎر ” َﺳ َ‬
‫ﭽﻮء“ ﺟﻲ!‬ ‫َ‬ ‫ﭽﻮء“ َﺳﻨﭝﺎرﻳﺎ‪ُ ،‬ﮬﺖ‬ ‫ِﮬ ِ‬
‫ﺖ ” َﺳ َ‬
‫‪6‬‬
‫ﻨﮕﮭﺎر‪ِ ،‬ﻣﻴﻨﮭﻦ وﺳﻨﺪي َ‬
‫ﺳﻮﻣﺮא؛‬ ‫ﺳﺎر َא ُڄ َﺳ َ‬
‫ﺟﻴﻜﻲ ڏﻳﻨﮭﻦ ُﮬﺌﺎﺳﻲ ﮔَ ُﮇ ۾‪َ ،‬دم ﻧﻪ ﭤﻴﺎﺳﻲ ڌאر؛‬
‫ﺟﮍوאر؛‬
‫َ‬ ‫ﻛﺎﭤﻲ َא ُڄ َאﺳ ﭤﻴﺎ‪ ،‬ﻛﺎﭤﻲ َא‬
‫وڌو ِﻗﺴﻤﺖ ﻗﻴﺪא ﺎءَ ﺟﻲ‪ ،‬ﭘ َﺮي ﮐﺎن ﭘ َ َ‬
‫ﻨﻮﮬﺎر؛‬
‫ِ‬
‫ﺗﻴﻠﮭﺎن ﻣﻮن َא ُڄ آﺋﻴﻮ‪ ،‬روﺋ َﮡ زאرو َ‬
‫زאر؛‬
‫ﭽﺎر‪ُ ،‬ﮬﺖ ﺑﻪ ﺳﺎﻧﮕﻴﮍن ِﺟﻲ!‬‫ﭘ َﻠﭙَﻞ ِﮬﺖ ﭘ َ َ‬
‫‪7‬‬
‫ﻛﮇﮬﻦ ﺳﺎ ِﻧﮕﻦ ﺳﺎڻ ُ‪ ،‬ﭤﻲ ﮔَﮇ وﺳﺎ َ ِﻣﻴﻨﮭﮍא!‬
‫َ‬
‫َא ُڄ ِﻗﺴﻤﺖ ﻗﻴﺪא ﺎءَ ﺟﻲ‪ ،‬ﭘﻴﻮ ِﮬﻲءُ ﭘ َﺮﻳﺎڻ ُ؛‬
‫ِ‬
‫ﻛﺮﻳﺎن ﭘ ُﺮزא ﭘﺎڻ ُ‪ ،‬ﭘ َﺮ ﭤﻲ ﻟﻮﺋﻲءَ ﺟﻲ ﻟ َ َﭳ ﻣﺮאن‪.‬‬
‫ِﮬﺖ َ‬
‫‪8‬‬
‫ﻛ َ وﭸﺎن‪ِ ،‬ﻣﻴﺎن ﻣﺎروﺋﮍن ﮐ َﺆن؛‬ ‫ِوﺳﺮي ِ‬
‫وﺳﺮڻ َﺳﻨﺪﻳﻮن ﮘﺎ َ ﮍﻳﻮن‪ُ ،‬ﻣﻮرؤن ﺗﺎ ﻧﻪ َﻣﭹﺎن؛‬
‫ِ‬
‫آﮬﻲ אﻣﻴﺪ َאﭸﺎن‪ ،‬ﭘﮑﻲ َﻣﻨﺠﮫ ﭘ َﻨﮭﻮאر ﺟﻲ‪.‬‬
‫‪9‬‬
‫‪v‬‬
‫‪299‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫َ‬
‫ﺷﺎل ﻧﻪ ِوﺳﺎر ِﻳﻦ‪ُ ،‬ﮬﺌﺎن ِ‬
‫ﻳﺎد אﻧﮭﻦ ﮐﻲ؛‬
‫ُﻋﻤﺮ َאﺑﺎﮢﻦ ﺟﻴﻮن‪ ،‬ﮘﺎ ﻴﻮن ﭤﻴﻮن ﮘﺎرﻳﻦ؛‬
‫ﺳﺎھ رﮘﻮن ﺳﺎرﻳﻦ‪َ ،‬ﻣﻦ ﭘ َﮭﭽﺎن ﭘﻨﮭﻮאرن ﮐﻲ‪.‬‬
‫‪10‬‬
‫ﻧﮓ‪َ ،‬‬
‫ﻛﻦ ﺳﺎﮬﻴﮍﻳ ُﻮن ﺳﺎﮢﻴﮫ ۾؛‬ ‫ﻟﻮﻳﻮن رﻧﮕﺎر ِ‬
‫ﺳﻲ َאﺳﺎورﻳ ُﻮن َאﮘﺮﻳﻮن‪ُ ،‬ﻋ َﻤﺮ ﭘ َ ِﮭﺮن َא ِ‬
‫ﻧﮓ؛‬
‫ِ‬
‫ﺟﮭﻨﮓ؛‬ ‫ﺗﺎب ﮐ َﺆن‪ ،‬ﺟﮭﺎ ِﻧﮕﻲ ﭘﻴﭡﺎ‬ ‫ﺗﺎﻛﻮن ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫وאﮬ ِﮣﻲ‪ ،‬ﺗﻦ ﮐﻲ ُ‬
‫وٺ ﻧﻪ ِ‬
‫ﺗﻨﮓ؛‬ ‫ِﮬﻦ وﻳﭽﺎرא َ‬
‫ﭘﻠﻨﮓ‪ ،‬ﺣﺎل ﺟ ﺟﺎ ِﮬﮭﮍא!‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ِڏﻳ َﻦ ﭘ ُ ِ‬
‫ﺳﻲ ِ‬
‫‪11‬‬
‫ﭘ َﺌﻲ ﺟﻲءُ َﺟﻨﺠﺎل ۾‪ ،‬ﺳﺎﮢﻴﮫ ﺳﻨﭝﺎرﻳ ُﻮن؛‬
‫وﺳﺮن אُﮬﻲ ﻛ ﻛﻲ‪ ،‬ﺟﻲ َﻣﮭﻼن ﻣﻮﭼﺎرﻳ ُﻮن؛‬ ‫ِ‬
‫ﻛﻴﻮن ﮬﻲ ﻛﺎرﻳ ُﻮن؛‬ ‫ﭘ َﺮ ﻗﺴﻤﺖ ﻗﻴﺪא ﺎءَ ﺟﻲ‪َ ،‬‬
‫ﻛﺎﭤﻲ َא ُڄ آءٌ ﭤﻴﺲ‪ ،‬ﻛﺎﭤﻲ َﺳﻨﮕﮭﺎرﻳ ُﻮن؛‬
‫אوڏﻧﮭﻦ ﻧِﮭﺎرﻳ ُﻮن‪ ،‬وﭸﺎن ﺳﺎ وﮬﻠ ُﻮر ﭤ ِﻲ!‬
‫‪12‬‬
‫َ ِ‬
‫ﺷﺎل ﻧﻪ ﻻﺋﻴﺎن‪ ،‬ﻟ َﻘَﺐ ﻟﻮﺋ َﮍﺋ ؛‬ ‫ُﻋ َﻤﺮ‬
‫ﭧ ۾‪َ ،‬אﺑ ُﻮن אوﺋ َﮍﺋ ؛‬‫ﭘﺎﮢﻲ ِﭘ َ ﭘ َ َ‬
‫ِ‬
‫ِ‬
‫ڏؤﻧﺮא ڏوﺋ َﮍﺋ ‪ ،‬وﻧﮉن ورﮬﺎﺋﻦ ﭘﺎڻ ۾‪.‬‬
‫‪13‬‬
‫‪v‬‬
‫‪300‬‬
 ‫ﻤﺎرﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫ﺷﺎل ﻧﻪ ﻟ َﻘَﺐ ﺳﻮﻣﺮא‪ ،‬ﻟﻮﺋ َﮍﺋ ﻻﻳﺎن؛‬
‫َ‬
‫ِ‬
‫ﭘ َﭧ َﻣﭥﻲ ِﮬﻲءَ ﻟﻮﺋﻲ‪ُ ،‬ﻣﻮر ﻧﻪ َﻣﭩﺎﻳﺎن؛‬
‫ﻧﺎر ﺟﻲ‪ِ ،‬ﭜﻠﻲ ﺳﺎ ﭜﺎﻳﺎن؛‬ ‫ﮐﻴﺖ ڌ َ‬‫ﺟﺎ ﮐ َﭥِﻲ َ‬
‫ﻠﻚ َﻣﻠ َ ﺟﻮ‪.‬‬‫َﻣﺮي َﻣﻠﮭﺎﻳﺎن‪ ،‬ﺳﺎرو ُﻣ ُ‬
‫‪14‬‬
‫ﻛﻴﺌ َﻦ؟‬ ‫ﻛﭙﮍא‪ ،‬ﻛﺎﮢﻴﺎرﻳ ُﻮن َ‬
‫ﻛﻦ ِ‬ ‫ُﻋ َﻤﺮ אﮀﺎ َ‬
‫ِﺟﮭﮍي آﻳ َ ِﺲ ِﺟﻴﺌ َﻦ‪ ،‬ﺷﻞ ﺗ ِﮭﮍي ُ‬
‫ﻣﺎرن ڏي وﭸﺎن!‬
‫‪15‬‬
‫ﻛﭙﮍא َאﮀﺎ ُﻋ َﻤﺮ ﭴﺎم؟‬
‫ﻛﻦ‪َ ،‬‬
‫ﻛﻴﺌ َﻦ ﻛﺎﮢﻴﺎرﻳﻮن َ‬
‫ِ‬
‫ﺪאم؛‬ ‫ﭤِ ﭘ َﻨﮭﻮאرﻳﻮن ﭘ َﭧ ۾‪ِ ،‬ﻣﮭﮣﻲ ُ‬
‫ﮬﺎب ُﻣ َ‬
‫ِ‬
‫ﺳﺎم‪ ،‬ﺗﻪ ﻟﻮﺋﻲءَ ﺟﻲ ﻟ َ َﭳ رﮬﻲ‪.‬‬
‫آﮬﻴﺎن ﺳﻮﻣﺮא ﺗﻮ َ‬
‫‪16‬‬
‫ﻻڄ‪َ ،‬‬ ‫ِ‬
‫رﮬﺠﻲ َאﭼﻲ ﺳﻮﻣﺮא؛‬ ‫ﺷﺎل ِ‬ ‫ِﮬﻦ ﻟﻮﺋﻲءَ ﺟﻲ َ‬
‫ﺗﻪ َﻣ ُﺮ ﭔ ُﮅي ﺧﻮش ﭤِ ‪ ،‬رﻳﮕﺴﺘﺎﻧﻲ َ‬
‫رאڄ؛‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫ﻛﻮٽ ۾‪.‬‬ ‫ﻛﺌﻲ ﺗﻮ‬ ‫ﺳﺎ ﻧﻪ ﮐﺎﺋﻲ ﮐﺎڄ‪ ،‬ﺟﺎ ﻗﻴﺪ َ‬
‫‪17‬‬
‫ِ‬
‫وﭸﻲ ﺗ َﮭﺒﺎرאن ﭤﺌﻲ؛‬
‫ﺗﻮڙي ﻟﻮﺋﻲ ِﮬﺖ ِﮀﭵﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﭜﺎڻ ِﭜ ِﭵﻲ؛‬
‫ﺗﻪ ِﭜﻲ ِﭘﮭﻨﺪﻳ َﺲ ﭘ َﻨﮭﻮאرن ﺟﻲ‪ُ ،‬ﻋ َﻤﺮ ِ‬
‫ِ‬ ‫ﺟﮭﺎ ِﻧﮕﻦ ِ‬
‫ﮭﭵﻲ‪ ،‬ﻣﺎن َאڌ ُﻣﺌﻲ ﭤ ِﻲ ِآﮬﻴﺎن‪.‬‬
‫ﻻء ِﺟ ِ‬ ‫َ‬
‫‪18‬‬
‫‪v‬‬
‫‪301‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬ ‫ِ ِ‬
‫ﻟﻮء ﻟﻮﺋﻲءَ ﺳﺎن وﭸﺎن؛‬ ‫ﺗﻮڙي ِ‬
‫ﮬﻮء ِﮀ ِ ‪ ،‬ﺗﺎ ﭜﻲ‬
‫ﻛِ ؛‬‫ِ‬ ‫ﻛ‬ ‫ﻛﻨﺪﻳ َﺲ ِ‬ ‫َא ِﭼﻲ ُﻋ َﻤﺮﻛﻮٽ ۾‪َ ،‬‬
‫ِ‬
‫ﺳﺎﺋﻲ ﺳﺎﻧﮃ َ ﺳﺎھ ﺳﺎن‪ ،‬ﺟﺎ ڏאڏאﮢ َﻦ ڏﻧِﻲ؛‬
‫ﭜﺎڻ ِﭜ ِ ‪ِ ،‬ﻣﻴﻨﮭﻦ َوﺳﻨﺪي َ‬
‫ﺳﻮﻣﺮא‪.‬‬ ‫אُﮬﺎ ﻧﻴﻨﺪﻳ َﺲ ِ‬
‫‪19‬‬
‫َאﺑ َﺮ ﭤِﻴﺎ ۾ ُא َڀ‪ ،‬۽ وאءُ ﻟﮙﻮ َ‬
‫אوﭜﺎر ﺟﻮ؛‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﭼﻮي ﭤﻴﺎ ﺳﻮﻣﺮא‪َ ،‬ﭼﮝﺎ ﺳﺎ ِﻧﮕ ِﻦ ُﺳ َ‬
‫ﭛ؛‬
‫ﭛ َאﭤﻦ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ زور ُﻇﻠﻢ ﺟﺎ!‬ ‫ﭘ َﺮ ِﭼﺖ َא َ‬
‫ﻧﺪر ۾ ُﭼ َ‬

‫‪1‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫ِאﮬﻲ ﻧِﻴﺎﭘﺎ ﻛﻮ ﻧﻴﺌﻲ‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﺎ ُ‬
‫ﻣﺎرن ڏﺋﻲ!‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻛﻴَﮍم ﻛﻴﺌﻲ‪.‬‬ ‫وس وڏאﺋﻲ‪ ،‬ﻛﻮڙﻳﻦ ﺳﻲ ِ‬ ‫َאﭼﮡ َאوﮬﺎن ﺟﻲ َ‬
‫ِ‬ ‫ڏک ڏورאﭘﺎ ﭤﺎ ﻣﻨﺠﻮ אﺳﺎن ڏي‪َ ،‬‬
‫ﺣﺎل َאﺳﺎن ِﮬﺖ ﮬﻴﺌﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫ﻗﺴﻤﺖ ﻛﻮ ﺟﻮ ﻗ َﻠ َﻢ َوﮬﺎﻳﻮ‪ ،‬ﭘ َﺮي אوﮬﺎن ﮐﺎن ﭘﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻟﻮء אوﮬﺎن ﺟﻲ ڏ ُﻧﮭﻦ ﻟﻮﺋﻲ ﺟﺎ آﻧﺪ ‪ ،‬ﻟِﻴﮍאن ِﮬﺖ ﭤِﻲ وﻳﺌﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﮘﺎ ﻴﻮن َﺳﻨﮕﮭﺎرن ﺟﻮن ُﺳﮡ ”ﺳﭽﻮ“ ري‪ ،‬ﺳﺎہَ ِﺳﻴﺒﺎﮢﻴُﻢ ﺳﻴﺌﻲ‪.‬‬

‫‪2‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﺎﻧﮕﮍא ﻗﺮﻳ َ ﺟﺎ‪ ،‬ﺗﻮﮐﻲ ﻛﺎﻟ َﮫ אُڏאﻳﻮ َ‬
‫ﻛﻦ‪،‬‬
‫َوﭨﺌ ُﻮن ِوﻳﮍﮬﻴﭽﻦ!‬

‫‪v‬‬
‫‪302‬‬
 ‫ﻤﺎرﺌﻲ‬
‫‪v‬‬
‫آﺳﺮوﻧﺪي آﮬﻴﺎن‪َ ،‬ﻣﻦ ﻛﻮ ﭜ و َ‬
‫ﻛﻦ‪،‬‬
‫َوﭨﺌ ُﻮن وﻳﮍﮬﻴﭽﻦ!‬
‫ﭘ َﮑﺎ ﭘ َﮑَﻦ ﺳﺎﻣﮭﻮن‪ ،‬אوڏא َ‬
‫ﻣﺎن َא ِڏن‪،‬‬
‫َوﭨﺌ ُﻮن وﻳﮍﮬﻴﭽﻦ!‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻲ ﺑﻪ َﺳﺮﻳﺮ ۾‪ ،‬دوﻧﮭﺎن روز دﮐ َﻦ‪،‬‬
‫َ‬ ‫”‬
‫َوﭨﺌ ُﻮن وﻳﮍﮬﻴﭽﻦ!‬

‫‪3‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِאﮬﻲ אوﻻﻧﺒﺎ آﻳﺎ‪،‬‬
‫ﻣﺎرن ﺟﺎ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬
‫ﻣﻮن ڏي ُ‬
‫ِ‬
‫ﻳﻨﮭﻦ ِאﺗﻲ ﺗﻮ ﻻﻳﺎ‪.‬‬
‫ﻛﻴﺌ َﻦ ِوﺳﺎرﻳ ُﺌﻲ‪ ،‬ڏ َ‬
‫ڏ ُﻳﮫ ڏאڏאﮢﻮ ِ‬
‫ِ‬
‫ﻛ ِﮭﮍﻳ ﮘﺎ ﻴ وﻳﮍﮬﻴﭽﻦ ڏ ُﻧﮭﻦ‪ُ ،‬ﻣﻨﮭﻦ ﭰ ﻳ ُﺌﻲ ﻣﺎﻳﺎ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻛﻴﺌ َﻦ ﭤ ِﻲ ﮔﮭﺎرﻳﻦ‪ُ ،‬ﻋ َﻤﺮ ﺳﺎڻ ُ َאﺟﺎﻳﺎ‪.‬‬
‫ﭘ َ َﮭﺮ ﭘﻨﮭﻮאرن ريءَ ِ‬
‫ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﻲ ﻛﺎرڻ رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن‪ ،‬ﺳﺎ ِﻧﮕﻲ ﺳﻲ ِﮬﺖ ِﺳﻜﺎﻳﺎ‪.‬‬
‫َو ُس ﻧﻪ ُﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ُﺳﮡُ ”ﺳﭽﻮ“ ري‪ ،‬ڏﮐﻴﺎ ﻣﻮن ڏﻳﻨﮭﻦ ﻟ َﻨﮕﮭﺎﻳﺎ‪.‬‬

‫‪4‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻋﺘﺎب‪،‬‬
‫رאت َ‬‫آَ ِ‬
‫ڏאڍא ﺳﺨﺖ َﺳﻨﮕﮭﺎرن ڏ َﻧﮭﻦ!‬

‫‪v‬‬
‫‪303‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺟﻮאب‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻣﻮن ﮐﻲ ُﻋ َﻤﺮ ﻣﺎرﻳﻮ‪ ،‬ﺟﮭﺎﻧﮕﻴَﮍن ﺟﻲ‬
‫ﺒﺎب“‪.‬‬
‫ﻛ َ‬ ‫”وﻳﭡ ءَ ِאﺗﻲ ﻣﺎرﺋ ِﻲ‪ ،‬ﮐﺎﺋ ِﻲ ﺧﻮب َ‬
‫ِ‬
‫ﺗﺎب‪.‬‬
‫ﮏ َ‬ ‫ِﮬﺖ ﺳﺎرو ڏ ُﻳﮫ ڏَﻛﺎﺋﻴﻮ‪ُ ،‬ﻋ َﻤﺮ ﺟﻲ ﺗِ َ‬
‫ﻣﻮ ٰ ﺗﺎ ﻣﻌﺎ ِ ﻛﻴﺎ‪َ ” ،‬ﺳﭽﻮ“ َﺳﭛ ِﺣ َ‬
‫ﺴﺎب‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪304‬‬
 ‫ﻤوﻤل راﮣو‬
‫‪v‬‬
‫ﻤوﻤل راﮣو‬
‫داﺴﺘﺎن ﭙ رﻴون‬
‫‪1‬‬
‫ﻛﻨﮅن ﮐﻲ؛‬‫ﻧﮓ‪ ،‬ﻣﻮﭨِﻲ ﻛﺎכ َ‬ ‫آءُ رאﮢﺎ ڏي َر ُ‬
‫ﺧﺪאء ﺟﻲ‪ ،‬ذرو ﭘ ُﺮزو ز ُ‬
‫ﻧﮓ؛‬ ‫ِ‬ ‫ﻻﮬﺞ ﻟ َ ِﮗ‬
‫ِ‬
‫ﻧﺎﻣﻴﺎن ﭘﺎڙج ُ‬
‫ﻧﻨﮓ‪ ،‬ﻣﮭﮣﻲ ﮬﺎب َﻣﺘﺎن َ‬
‫ﻛﺮﻳﻦ!‬
‫‪2‬‬
‫ﻣﻮﻣﻞ ِﻣﮭﮣﻲ ُ‬
‫ﮬﺎب‪ ،‬رאﮢﺎ ﻛﺮ ﻧﻪ رאءَ ﺗﻮن!‬ ‫َ‬
‫ﺟﻮאب‪ ،‬ﻣﺮد ﻧﻪ ڏﻳﻦ َ‬ ‫ِ‬
‫ﻣﻴﻨﮅرא‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫ﺟﻮﺋﻦ ﮐﻲ‬
‫‪3‬‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ِﻣﮭﮣﻲ ُ‬
‫ﮬﺎب‪َ ،‬‬
‫ﻛﻴُﺌﻲ ﻣﻴﺎن ﻣﻴﻨﮅאر؛‬
‫ِ‬
‫ﻛﺎﻣﻞ ﻛﺎכ ﻛﻨﮅﻳ ُﻦ ﮐﻲ‪.‬‬ ‫ﺧﺮאب‪،‬‬
‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﻛﺮ ﻧﻪ ﺧﺎن‬
‫‪4‬‬
‫ﻚ ُﺟ ِﻮء ﭔِﻲ ِ‬
‫ﺟﻮء‪ ،‬ﻣﺮد ﻧﻪ ﮀﮇن ﻣﻴﻨﮅرא؛‬ ‫ِﮬ َ‬
‫ﭘﻮء‪ ،‬ﻛﻮہُ ﻟﭵﺎﻳﻮ ﻛﺎכ ﮐﻲ!‬ ‫ﺗﻮ ﭘ ُﮡ ﭘﺮﻳﻦ ِ‬
‫‪5‬‬
‫ﺟﻮאن؛‬
‫َ‬ ‫ﻛ‬ ‫ﺟﻮء‪َ ،‬ﮀﮇن ِ‬‫ﻚ ُﺟ ِﻮء ﭔِﻲ ِ‬
‫ِﮬ َ‬
‫ﺜﺎر ﭤﻴﺎ‪.‬‬ ‫ﻧﺴﺎن‪ ،‬ﺟﻲ َ‬
‫ﻧﻨﮕﻦ ﺗﻲ ﻧِ ُ‬ ‫אُﮬﻲ ِﭜﻲ א َ‬
‫‪6‬‬
‫‪v‬‬
‫‪305‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻻء‪ ،‬ﻣﻮﭨﻲ ﻛﺎכ ﻛﻨﮅن ﮐﻲ؛‬ ‫آءُ رאﮢﺎ َر ُ‬
‫ﻧﮓ ِ‬
‫ﺧﺪאء ﺟﻲ‪ ،‬ﭘ وري ِﮬﺖ ِ‬
‫ﭘﺎء؛‬ ‫ِ‬ ‫ﻧﺎﻣﻴﺎن ِ‬
‫ﻧﺎء‬ ‫ِ‬
‫ﻧﮓ אُڏאﻳﺎن‪.‬‬ ‫ﺳﻮڍא َﺳﻨﺪﻳﺌِﻲ ِ‬
‫ﺳﺎء‪ ،‬آءٌ وﻳﭡﻲ ﻛﺎ َ‬
‫‪7‬‬
‫ﺎﮢﻲء ﺳﺎن؛‬
‫َ‬ ‫رک ُ‬
‫رאز‪ ،‬ﻣﻮن ِﮬﻦ‬ ‫آءُ رאﮢﺎ ُ‬
‫ﺗﻮﮐﻲ ﻛﺮﻳﺎن ﻛﻴ و‪ ،‬ﻧﺎﻣﻴﺎن ﻧ َﺮ ﻧِ ُ‬
‫ﻴﺎز؛‬
‫ﻧﺎز‪ ،‬ﺗ َﻨﮭﻦ ِﻣﮭﮣﻲ ُ‬
‫ﮬﺎب ﻛﺮي ﮀﮇﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﻛﻴَﮍم ُ‬
‫ﺟﻮ ﭤﻲ َ‬
‫‪8‬‬
‫ﻣﻮن ﺗ َﺆن ِﻣﮭﮣﻮ ﻻھ‪ ،‬ﻣﻮ ٰ ﻛﺎرڻ ﻣﻴﻨﮅאر؛‬
‫ﮬﻲء ڏوﮬﺎرڻ ِ‬
‫ڏאھ؛‬ ‫ﺻﺎﺣﺐ آﮬﻴ ‪َ ،‬‬ ‫ُ‬ ‫ﺗﻮن ﺗﺎ‬
‫ﺗﻮڙي ﭤِﻴﺲ ﺑ ِאہ‪ ،‬ﺗﻪ ﭜﻲ َﮘﻞ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ آﮬﻴﺎن!‬
‫‪9‬‬
‫ﻛ ِ‬
‫ﻨﮅن ﮐﻲ؛‬ ‫ڏي ﻛﻮ ر ُ‬
‫ﻧﮓ وري‪ ،‬ﻛﺎﻣﻞ ﻛﺎכ َ‬
‫ُﻣﻨﮭﻦ ڏﻳﮑﺎرج ﻣﻴﻨﮅאر‪ ،‬وﭸﺎن ﺗﺎ ﻧﻪ َﻣﺮي؛‬
‫ذوق ذري‪ِ ،‬ﻣﮭﮣﻲ ﮬﺎب َﻣﺘﺎن َ‬
‫ﻛﺮﻳﻦ‪.‬‬ ‫ﺑ َ ِﺨﺸﺞ َ‬
‫‪10‬‬
‫َﭼﮍﮬﻨﺪ ِ‬
‫ﻳﺴﺎنء ِﭼﮑﻲ‪ ،‬ﻧﻪ ﺗﻪ ُﻣﻨﮭﻦ ڏﻳﮑﺎرج ﻣﻴﻨﮅאر؛‬
‫ﻻر ﻟِﮑﻲ؛‬ ‫آﻧﺪو ﻣﻮن ﮐﻲ ِﮬﺘﮭ ‪َ ،‬‬
‫ﻛ ِﻨﮭﻦ َ‬
‫ڏאﮔﮫ ﺗﻲ‪ ،‬ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﻲ ِﻋﺸﻖ ﺗﮑﻲ؛‬
‫ﭼﺎڙﮬﻴﻮ ﻣﻮن ﮐﻲ َ‬
‫َﻣ ُﺮ ﭔﻴﻮ ﻛﻮ ِﺳ ُﺮ ِﺳﮑﻲ‪ُ ،‬א َ‬
‫ﻧﮭﻲء ﺟﻲ אوﻻכ ﺟﻮ‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪306‬‬
 ‫ﻤوﻤل راﮣو‬
‫‪v‬‬
‫‪11‬‬
‫ِﮬﻲ ﺟﻮ ﭤ ِﻴَﮣﻮ ﮬﻮ‪ ،‬ﺳﻮ َאﮐ َ ُﺮ ِ‬
‫ﻣﻴﭩﻴﻨﺪو ﻛﻮﻧﻜﻮ؛‬
‫زﺑﺎن ﺳﺎن‪ِ ،‬ﮬﻦ ﮘﺎ ﻴ ﮐِﻴَﮣﻮ ﮬﻮ؛‬
‫زﮬﺮ َ‬‫ِﮬ و ُ‬
‫ﻧﺎ ﺗﻪ ﭘﺎﮢ َﺌﺆن ِﭘ َﮭﮣﻮ ﮬﻮ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ زﻳﺮ زﻣ ﺟﻲ‪.‬‬
‫‪12‬‬
‫ُ‬
‫ڏک ﻧﻪ ڏﻳﮣﻮ ﮬﻮ‪ ،‬ﺗﻮ ﻣﻮن ﮐﻲ ﻣﻴﻨﮅرא؛‬
‫ﻨﮓ ﮐﻲ‪ ،‬ﺗﻮ ﻧﻴﺒﮧ ﻧِﻴﮣ َﻮ ﮬﻮ؛‬
‫ﻧﺎﻣﻴﺎن ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﻧ َ َ‬
‫زﮬﺮ ﭘﻴﺎﻟﻮ ﭘ ُﺮ ﻛﺮي‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﺗﮇﮬﻦ ِﭘﻴﮣ َﻮ ﮬﻮ؛‬
‫ِﺟﻲ ﻧﻪ ِﺟﻴﮣ َﻮ ﮬﻮ‪ ،‬ﻣﺎن ﮐﺆن ِﮬ َﻦ ِﻣﮭﮣﻲ وري‪.‬‬
‫‪13‬‬
‫ِ‬
‫ﺳﻮڍل ِﺳﻜﺎﺋﻲ‪ ،‬آءٌ ﭘ ُﮡ ﮔﮭﮣﻮ آﮬﻴﺎن؛‬
‫ِ‬ ‫ﻧﮭﻨﺠﻲ‪ِ ،‬‬
‫وאت ﻣﻮن ﮐﻲ وאﺋﻲ؛‬ ‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن ﺗﺎ ِ‬
‫ِ‬
‫ﻛﺎر ِﻧﮫ َ ﻲ ﻛﺎכ ﺗ َﺆن‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﻛﺮ ُאﮬﺎ ﻛﺎﺋﻲ‪ ،‬ﺟﻮ‬ ‫َ‬
‫‪14‬‬
‫َ‬
‫ڏﮬﺎڳ ﺟﻲ؛‬ ‫ﻣﻴﺎن آءٌ ﻣﺎري‪ ،‬ڏאڍي ڏ َﻧﻮ‬
‫ِ‬
‫ﻛﺎכ ﻧﻪ ﭤﺌﻲ ﻛﺎري؛‬ ‫ِﻣﮭﮣﻲ ﮬﺎب َﻣﺘﺎن ﻛﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺗﻪ‬
‫ﺳﻮڍ َل َﺳﺘﺎري‪َ ،‬‬
‫ڏوﮬﻦ ڏي ﻧﻪ ِڏﺳﻴﺞ ﺗﻮن!‬ ‫ﻛﺮ َ‬
‫‪15‬‬
‫آءُ ﺳﻮڍא ﻛﺮ َﺳ ُﭻ‪ ،‬ﻻﮬﻲ ُﻣﻮن ﺗ َﺆن ِﮬﻲ ِﻣﻴﮭﮣﻮ؛‬
‫ﺟﮭﻴﮍو ﺟﮭﮙﮍو ﻧِﻜﺮي‪ ،‬ﻣﻮن َﻣ َﻦ َאﻧﺪرאن َﻣ ُﭻ؛‬
‫‪v‬‬
‫‪307‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬ ‫َ ِ‬
‫ﻣﺎڳ وﺳﺎﺋﺞ ﻣﻴﻨﮅرא!‬ ‫ﻛﺎرڻ َא ُچ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫א�‬
‫‪16‬‬
‫َ‬
‫אوﻃﺎق‪ُ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﻣﻴﺎن ﻣﻴﻨﮅرא؛‬ ‫אﭼ ﺟﻲ‬
‫َ‬
‫ﻛﺎכ؛‬ ‫ﻛﻮﺟﮭﻲ ﭤﺌﻲ ﻧﻪ‬
‫ِ‬ ‫ﺗﻪ ﻋﻴ ﮐ َﺆن ِآﺟﻲ ﭤﻴﺎن‪،‬‬
‫َ‬
‫אכ‪َ ،‬ﻣﺘﺎن َﻣﭩﺌ ﻣﻴﻨﮅرא‪.‬‬ ‫ﮬ َ ِאﮬﺎ ﮬ‬
‫‪17‬‬
‫ﻣﻮﭨ َﮡُ َﻣﺮכ ﻧﻪ ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﮬﻮ َ‬
‫ﺳﻮڍ َل ﺳﻴﺎﮢﺎ؛‬
‫َ‬ ‫ِ‬
‫ﭜﻴﻨﮓ ِﭘﻴَ َﻞ ﭜﺎﮢﺎ؛‬ ‫وﺳﺎﺋﺞ ِو ِ ﻲءَ ﺟﺎ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﭘ َﺮي ﻛﺮي ﭘﺎﮢﺎ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﻣﺎرﻳﺌﻲ ﻣﻴﻨﮅرא‪.‬‬
‫‪18‬‬
‫آﺗ َﮡ ُאﺟﮭﺎﺋﻲ َﮬ ِﻠﻲ‪ِ ،‬ﭘﺮﻳ َﻦ ﭘ ُﮁﺎﮢﻮ؛‬
‫ﺮت ِﮬﻦ ﭘﺎﮢﻮ؛‬
‫ﮔﮭﻮٽ ﺳﺎن‪ِ ،‬ﭘ ِ‬ ‫ﻛ ﮔﮭﭩﺎﻳﻮ َ‬ ‫ِ‬
‫ﻇﺎﮬﺮ زאﻻﮢﻮ‪ ،‬ﭘﺮ ﺑﺎﻃﻦ ﺑِﺮھ ﺑﻠﻲ ُﮬﻴﻮ‪.‬‬
‫‪19‬‬
‫ﻛﺎﺗِﻲءَ ريءَ ُ‬
‫ﻛ ِﮭﻲ ﮀﮇﻳﻮ‪ ،‬رאﮢﺎ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ َر َﻧﺞ؛‬
‫ُﺳﮑﺆن ۽ َﺳﮭﻨﺞ‪ ،‬ﺳﻮڍא ﺳﺎڻ ﮐ َﮣ وﺋ ‪.‬‬
‫‪20‬‬
‫ﮍيء ﺟﻮ‪ِ َ ،‬ﻲ وڃُ ﺎءُ؛‬ ‫ﺳﻮڍא ِﮬﻦ َﺳ َ‬
‫وچ ۾‪ ،‬آﮬﻲ و ُﻳﺮ وڌאءُ؛‬
‫وﻳﺮن وڌو َ‬
‫ﭘﺎﮢﻲء ﭘﺎءُ؛‬
‫َ‬ ‫ﻣﻮن ﺗﻲ ﻟﮙﻨﺪو ﻛﻮﻧﻜﻮ‪ ،‬ﭘﻴﺎرא‬
‫‪v‬‬
‫‪308‬‬
 ‫ﻤوﻤل راﮣو‬
‫‪v‬‬
‫َ‬
‫ﮬﻴﻜﺮ ﮬﻴﮇي آءُ‪ ،‬ﺗﻪ ِﭘ و ﭘ َﮅر ﭤﺌﻲ‪،‬‬
‫‪21‬‬
‫ڍوﻟﻴﺎ ﺗﻮ ﻟﺌﻪ َڍ َ‬
‫ٽ ۾‪ ،‬آءٌ وﺗﺎن و ِ‬
‫ﻳﮙﺎﮢﻲ؛‬
‫رאﺗﻴﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن אوﺗﻴﺎن‪ِ ،‬ﭘﻨﺒﮣ ُ ﻣﺎن ِ‬
‫ﭘﺎﮢﻲ؛‬
‫ﻟ َﭩﺎ ﻣﻮن ﻟِﻴﮍون ﭤﻴﺎ‪َ ،‬‬
‫ﮬﻲء ﭘﻮﺗﻲ ﭘ ُ ِ‬
‫ﺮאﮢﻲ؛‬
‫ﺳﺎﮢﻴﮫ ۾!‬
‫َ‬ ‫ﺗﻪ ﺑﻪ رאﮢﻲ ﺟﻲ ِ‬
‫رאﮢﻲ‪َ ،‬ﺳﺮﺗﻴﻮن َﺳﮇن‬

‫‪1‬‬ ‫ﺌ‬
‫آءٌ ﺗﺎ روز روﺋﺎن ﺳﺎرﻳﻮن‪،‬‬
‫ﺳﻮڍא ﺗ ُ ِ‬
‫ﻨﮭﻨﺠﻴﻮن‪ ،‬وو‪ ،‬ﮘﺎ ﮍﻳﻮن ﻛﻴ َ ﻳﻮن!‬

‫ﭔ ُﮅي ورج‪َ ،‬و ﺎ‪ ،‬زور ﻣﻨﮭﻨﺠﻴﻮن زאرﻳﻮن‪.‬‬

‫ﻲء אﻧﺪر ﺟﺎرﻳﻮن‪.‬‬ ‫ﻚ َﺳﻨﺪﻳ َ َﻮ َ‬
‫ﻛﻴﻮن‪ِ ،‬ﺟ َ‬ ‫ِﺳ َ‬
‫ﻛﻮﻛﺎن ِﮬﺖ ﻛﺎرﻳﻮن‪.‬‬ ‫رאﮢﺎ ُر َﺳﮡ ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ُ ،‬‬
‫وﻳﭡِﻲ َﮘﺮﮬﻴﺎن ﮘﺎ ﮍﻳﻮن‪َ ،‬ﮬﻨﺠﻮن ِﮬﺖ ﮬﺎرﻳﻮن‪.‬‬
‫ﻲء ۾‪ِ ،‬ورہ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ وאرﻳﻮن‪.‬‬
‫ﺟﻴﻜﻲ ﺟﺎﻳﻮن ِﺟ َ‬
‫ﻋﺎﺟﺰ ِﺟﻴﻮن آرﻳﻮن‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ َﺳﮭﻨﺪא ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ِ ،‬‬

‫‪2‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﮬﺎء ِ‬
‫ﮬﺎء‪،‬‬ ‫ﺣﺎل ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ِ‬‫َ‬
‫ريء َ َﻦ ِﮬﻲ ڏﻳﻨﮭﮍא!‬
‫ﺗﻮ َ‬
‫‪v‬‬
‫‪309‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫آﮬﻲ ﮬﻦ َאﺣﻮאل ﺗﻲ‪َ ،‬و َ ﺎ ﺗﺎن ِ‬
‫وאء وאء‪ِ.‬‬
‫ﻛﻨﮉ َאﺳﺎن ﮐﻲ ِآہ‪.‬‬‫ﻳﺲ ﺟﻲ‪ ،‬אُ َ‬ ‫دوﺳﺖ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ د َ‬
‫َ‬
‫ڏﮬﺎڙي روﺋﺎن‪ ،‬ﺟﺎﻧﻲ ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﻲ ِ‬
‫ﺟﺎء‪.‬‬ ‫ِڏﺳﻴﻮ ِ‬
‫ﺳﻮڍل ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ِ‬
‫ﺳﺎء‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﻛﺎכ ﻧﻪ ﻟﮙﻲ َ‬
‫ﻛﺲ ﻣﻮن‪،‬‬
‫ﺳﻮڍא َﺳﺘﺎري ﻛﺮي‪ ،‬ﭘ َ َאﮜَﮡ ﻣﻮن ِ‬
‫ﭘﺎء‪.‬‬
‫درد َﻣﻨﺪن ﺟﻮن دאﻧﮭﮍﻳﻮن‪ ،‬وא ِ ءَ ﻟ َ ِﮗ ور ِ‬
‫ﻧﺎء‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﺎ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺗﻮن ﻻﻟ َﻦ دل ﺳﺎن ِ‬
‫ﻻء‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺳﻮאل ”‬

‫‪3‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻧﮓ ُאڏאﻳﺎن!‬
‫ﻣﻴﻨﮅرא‪ ،‬آءُ ﻣﻴﺎن‪ِ ،‬ﮬﺖ وﻳﭡﻲ ﻛﺎ َ‬

‫ﺗﻮ ﺳﺎرﻳﻨﺪي ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ِ ،‬ﮬﺖ ﺳﻮڍא ﺳﺎہُ ڏﻳﺎن‪.‬‬

‫رאﮢﺎ رﺗ ِﻲ رאز ِﺟﻲ‪ ،‬ﻛﺎ ﺟﺎ آﮬﻲ ِﮬﻴﺎن‪.‬‬
‫ﻛﻨﮅيءَ ﻛﺎכ ﺟﻲ‪ ،‬آءٌ ﺟﺎﻧِﻲ ﻛﻴﺌﻦ ِﺟﻴﺎن‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﻛﺎﻣ َﻞ َ‬
‫ﺷﺎل אوﮬﺎن ﺟﻮ َאﮘ ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﻧِ ُﻴﮭﻦ ﻧِﻴﺎن‪.‬‬

‫‪4‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬ ‫رאﮢﻲ ﺳﻨﺪو ُ‬
‫رאز‪ ،‬ﻣﻮن ﺳﺎن ﻛﻴﮇوﺋﻲ آﮬﻲ!‬

‫ﻛﺎﻛﻴﻮن آڏو ﻛﺎﻧﮅ ﺟﻲ‪ ،‬ﻧﭥﻮ وﮢﻲ ُ‬

‫ﻧﺎز‪.‬‬
‫ﻛﺮڻ ﻧِﺖ ُ‬
‫ﻧﻴﺎز‪.‬‬ ‫ﭔﺎﻧﮭﺎن ﭔﺎ ِﻧﮭﻦ ﺟﺎن ﭔ َﮅي‪َ ،‬‬

‫‪v‬‬
‫‪310‬‬
 ‫ﻤوﻤل راﮣو‬
‫‪v‬‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﮬﻲ ﮬﻲ آﮬﻲ ُﺣﺴﻦ ﺟﻮ‪ ،‬ﻣﺎرﻳ ُﻮن‪ ،‬ﻏ ُﻢ ﻏ ُ‬
‫ﻤﺎز‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ِﭘﺮﭜﺎﺋ ِﮡ ُ ِﭘﺮﻳﻦءَ ﺟﻮ‪ ،‬آﮬﻲ ﺳﺎڻ ُ א ُ‬
‫ﻳﻼز‪.‬‬

‫‪5‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺳﺎر ﺳﻨﭝﺎر‪ ،‬وو‪،‬‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫ﻳﺎر‪ ،‬وي!‬
‫َﮀﮇ رﺳﺎﻣﺎ ﺗﻮن‪ ،‬آءُ ﻣﻨﮭﻨﺠﺎ َ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ڏوہُ ﻧﻪ ﻛﻮﺋﻲ ﺗﻮ ڏﻳﺎن‪ ،‬آﮬﻲ ﻣﻮن ﺋﻲ ِﺳﺮ َﻣ َ‬
‫ﻴﺎر‪.‬‬
‫ﮬﺰאر‪.‬‬
‫ﻨﺠﮫ َ‬‫ﻚ ﺳﻮر אﺧﺎن ﻣﻮن ﻛﻴﺎ‪ِ ،‬ﮬﻴﻨﺌﮍي َﻣ ِ‬
‫ِﺳ َ‬
‫ﺑﺎر‪.‬‬ ‫ﻣﻮٽ َﻣﺮאن ﭤﻲ ﻣﻴﻨﮅرא‪ ،‬ﺑِ ِ‬
‫ﺮﮬﻲ ﭼﺎڙﮬﻴﺌﻲ َ‬ ‫ُ‬
‫ﻳﭽﺎر‪.‬‬
‫وﻳﭡﻲ ﻛﺮي ﻛﺎכ ۾‪ ،‬ﮬﻲءَ وﻳﭽﺎري و َ‬
‫ِ ِ‬
‫ﻟﺪאر‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻲ ﺋﻲ آﺋﻴﺎ‪ ،‬ﺟﻲ دل ُﮔﮭﺮﻳﺎ د َ‬

‫‪6‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬ ‫َ‬
‫ﺳﻮڍل ﺳﺎرﺋﻲ ﺳﺎہ‪ ،‬وو‪،‬‬ ‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ‬
‫ِ‬
‫ﺳﺎﻣﻦ ﺳﺎن ﻣﺎرﻳﺌﻲ!‬
‫رאﮢﺎ ُر َ‬
‫ِ‬
‫آﮢﻴﻨﺪوء א�‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﻛﺎכ ﺗﻲ‪،‬‬ ‫ﻛﮍﮬﺎن‬ ‫وﻳﭡِﻲ َ‬
‫ِ‬
‫ِﮬﻦ ُﻣﺌﻲءَ ﺟﻮ ﻣﻴﻨﮅرא‪ ،‬ﺗﻮﮐﻲ ﻛﻴﮭﻮ ﭘ َﺮوאہُ‪.‬‬
‫ﺳﻨﺪو َאﭼﮡ ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬روز ﻧﮭﺎرﻳﺎن رאہُ‪.‬‬
‫َﮔﮭﮍي אوﮬﺎن ِﺟﻲ ﭤِﻲ ُﮔﮭﺮאن‪ ،‬ﭼﺖ َאوﮬﺎن ﺟﻮ ﭼﺎہُ‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪311‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺟﻴﻜﺲ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﺑ َﺨﺖ ﺳﻴﺎہُ‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫ﻧﺎہ ﻛﻮ‪،‬‬ ‫ِﻣﮭﺮ َﻣﭥﻮ ﺗﻮ ِ‬
‫ﻛﻮڏﺋﻮن ﻗ ُﺮﺑﺎﻧِﻲ ﻛﺮي‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎہُ ﭘ َ َﺴﺎہُ‪.‬‬

‫‪7‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫ﻳﻦء ﮐﻲ ﭘﺎڻ َ‪،‬‬
‫َ‬ ‫ﺮ‬‫ﭘ‬ ‫ﭘﻴﺶ‬ ‫ﻲ‬ ‫ﭘﺌ‬
‫آءٌ ﭼﻮﻧﺪﻳ َﺲ َﮬ ِﻠﻲ ُ‬
‫ﺣﺎل ﮬﻲ!‬

‫ﺳﺎري ﻗ ُﺮﺑﺎن‪.‬‬
‫ﺗﻮ ﺗ َﺆن آﮬﻲ ﻣﻴﻨﮅرא‪ ،‬ﻛﺎכ ِ‬
‫دل ﮐﻲ دﻳﻮאﻧﻮ ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﭔﮭﮙﮡ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﭔﺎڻ َ‪.‬‬
‫ﺳﺞ َ‬
‫ﻧﻨﮓ ڏي‪ ،‬آءٌ ﺗﺎ ﭤ ِ ِ‬
‫ﻴﺲ َאﭴﺎڻ َ‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﻧﺎﻣﻴﺎن ِڏ ِ‬
‫ﻋﺘﺎب ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲءَ ﭴﺎڻ َ‪.‬‬
‫ﮬﻴﭟ َ‬‫آﻧﺪم ِ‬
‫ﺳﺎھ ﮐﻲ‪ ،‬ﺗﺎﻧﮕﮫ א ِ‬
‫ﻳﮇאﮬ ﺗﺎڻ َ‪.‬‬ ‫ﺳﭽﻮء“ َﺳﻨﺪي َ‬
‫َ‬ ‫”‬

‫‪8‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﻛﺎ َﻧﮅ ﺑﻨﺎ ﮬﻲءَ ﻛﺎכ‪،‬‬
‫ﻛﻮڙي آﮬﻲ‪ ،‬ﻧِﻲ وو‪ ،‬ﻛﺎﻛﻴﻮن!‬

‫ﮬﻲء َﻣﺮي ﭤﻲ ُﻣﺸﺘﺎق‪.‬‬ ‫َ‬

‫ﺳﻮڍل ﭔﺎﺟﮭﻮن ﺳﺮﺗﻴﻮن‪َ ،‬‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﺳﺎہُ ُﺳﮅﻳﺮ ﭤﺌﻲ‪َ ،‬אﭼﻲ ﺟﻲ אوﻃﺎق‪.‬‬
‫ٽ ِﺟﻲ ﺧﺎכ‪.‬‬ ‫ﺳﻮن ﮐ َﺆن‪ِ ،‬‬
‫ﺧﺎﺻﻲ َڍ َ‬ ‫َﺳﭱﺮي آﮬﻲ َ‬
‫ِ‬
‫ﻛﺌﻲ ﭼﻮﻃﺎق‪.‬‬ ‫ُﺳﮅ َא ِﭼﻲ ﻟ َ ُﮫ ﺗ َﻨﮭﻦ ِﺟﻲ‪ ،‬ﺟﺎ ُﭼﻮر َ‬

‫‪v‬‬
‫‪312‬‬
 ‫ﻤوﻤل راﮣو‬
‫‪v‬‬
‫ِوﺟﮭﻲ وﻳﭽﺎريءَ وﻳﻮ‪َ ،‬אدﻳﻮن ڙي אوﻻכ‪.‬‬
‫ﭽﻮء“ ﺟﻮ ِﻋﺸﻖ אوﮬﺎن ﺟﻲ‪ِ ،‬ﭼ ي َ‬
‫ﻛﻴَﮍو ﭼﺎכ‪.‬‬ ‫ﺗ َ ُﻦ ”ﺳ َ‬

‫‪9‬‬ ‫ﺌ‬
‫زאر‪ ،‬ﺳﺎرﻳﻮ روﺋﺎن ﭤﻲ ﮬﺖ ﮘﺎ ﮍﻳﻮن‪،‬‬
‫آءٌ ﺗﺎ ڏﻳﮭﺎڙﻳﻮن‪ ،‬زאرو ُ‬
‫ﮔﮭﮣﻴﻮن ﮔﮭﮣﻴﻮن!‬

‫ﭘﻴﺎر‪.‬‬
‫ﭘﺎﭴﻴﺎﮢﻲء ﺳﺎن ُ‬
‫َ‬ ‫ﺌﮍو ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪،‬‬
‫ﻛﮇﮬﻦ ُﮬ َ‬
‫ﻛﺎכ ﮐ َﺆن‪ ،‬ﺗﻮ ﺑِﻨﺎ ُ‬
‫ﺑﻴﺰאر‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻛﺎﻣ َﻞ ِآﮬﻴﺎن‬
‫ﺳﻮאر‪.‬‬
‫ﻛﺮہُ ُ‬ ‫ِאﻳﻨﺪو ﮬﺌ َאڌ رאت ﺟﻮ‪ ،‬ﻛﺎﮬﻲ َ‬
‫ﻣﺎري ﻣﻮن ﮐﻲ ﻣﻴﻨﮅرא‪َ ،‬و َ ﺎ ِﮬﻲءُ و ُ‬
‫ﻳﭽﺎر‪.‬‬
‫ورہ ﺟﻮ‪ ،‬ﺑﺎدل ِﮬﺖ ﺑِ ُ‬
‫ﺴﻴﺎر‪.‬‬ ‫ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫َوﺳﻲ ِ‬
‫ِ‬
‫ڏﮬﻜﺎر‪.‬‬
‫ُ‬ ‫ﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﮬﻮ ڏﮐِﻲءَ ﮐﻲ‬
‫ڏﺳﻲ وڏ وڙאﺋﻲ ﺗﺎ ِ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﮓ אوﮬﺎن ﺟﻮ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻦ ڏي ﻧﻴﮡَ ﮐﮣﻮ ﻧِ ُ‬
‫ﺮوאر‪.‬‬

‫‪10‬‬ ‫ﺌ‬
‫وري آءُ‪،‬‬‫َو ﺎ ِ‬
‫ﻣﻮن ﮐ َﺆن ُ‬
‫ﻣﻮٽ ﻧﻪ ﻣﻴﻨﮅرא!‬

‫ﻣﻴﺎن ﻣﻮن َﺳﺎن ﻧﻪ َﻣﭩ ‪ ،‬ﺳﻮڍل ﺳﺎﺋ ﺳﺎءُ‪.‬‬

‫ِ‬
‫ﻛﻤﻴﮣﻲ ﻛﺎءُ‪.‬‬ ‫رﮐﻲ ﺷﺮﻳﻜﺖ ﺷﺎﻧِﻦ ﺳﺎن‪َ ،‬‬
‫ﮬﻲء‬
‫ڍٽ ڏ ُﻧﮭﻦ‪َ ،‬وﮢﻲ אُﮬﻮ ﻣﻮن وאءُ‪.‬‬
‫ﮬﻮ ﺟﻲ َאﭼﻲ َ‬
‫‪v‬‬
‫‪313‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻟﮙﻪ َ ﺎءُ‪.‬‬ ‫َﮬﻲ َﮬﻲ ِﮬﻦ َ‬
‫ﺣﺎل ﺟﻮ‪ ،‬ﻟ َ ُﮫ ﺳﺎﺋ َء ِ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﻛﻨﺪאﺳﻲ ِﺳﮕﮭﮍو‪ ،‬ﭘﺎﮢ َﺆن ِ‬
‫ﭴﺎﮢﻲ ﭘ َﺮﭼﺎءُ‪.‬‬

‫‪11‬‬ ‫ﺌ‬
‫َא ِڙي ﺟﻴﮇﻳ ُﻮن ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ِﺟﻴﺌﮍو‪ ،‬وﭠﻴﻮ َﺳ َﭵﮡ وﭸﻲ!‬
‫ِ‬
‫ﭜﻴﻨﺮ َﺳﭝﻜﺎﺋﻲ ﭜ َﭹﻲ‪.‬‬
‫َﭼﺮﺧﻲ ُﻣﻨﺎ ﺗﺎڙﻳﻮن‪َ ،‬‬
‫ﻨﮭﻨﺠﮍي َﻣﭹﻲ‪.‬‬
‫ﻛ َ‬ ‫ﻣﻨﺪيء ِﺟﻲ دل אﮬﺎﺋ ِﻲ‪َ ،‬ﻣﺖ ﻧﻪ َ‬
‫َ‬ ‫درد‬
‫َﻃﺮف ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫ﻳﺎر ” َﺳ ُﭽﻮ“ ري‪ ،‬ﺳﻮز ﻧﻪ ﭘﻨﮭﻨﺠﮍو َﺳﭹﻲ‪.‬‬

‫داﺴﺘﺎن ﭕﻴو‬
‫‪1‬‬
‫ﻛﺎכ ﭘ ُﮁﻨﺪא ﻛﺎﭘﮍي‪ ،‬وﻳﺎ َאڌو ﭔ َﻨﮅ؛‬
‫ِ‬
‫وﭸﻲ رﺳﻴﺎ אُ َن َﮬﻨﮅ‪ ،‬ﺟﺖ ”ﻣﻮن ﺗﻮن“ آﮬﻲ ﻛﺎﻧﻜﺎ‪.‬‬
‫‪2‬‬
‫ﻛﺎכ ﭘ ُﮁﻨﺪא ﻛﺎﭘﮍي‪ ،‬وڏيءَ و َﻳﻞ ِوﻳﺎ؛‬
‫ﻟ ُﮉאﮢﻮن ﻟ َﻨﮕﮭﻲ ﻛﺮي‪ ،‬ﻛﻨﮭﻦ ﭘ َﺮﺋ ﭘ َﻨﮅ ﭘﻴﺎ؛‬
‫ﭤﺎכ ﭤِﻴﺎ‪ِ ،‬ﺟ ”ﻣﻮن ﺗ ُﻮن“ َﮬﮇﻧﮭﻦ ِ‬
‫ﻧﺎہ ﻛﺎ‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫אُﺗﻲ‬
‫‪3‬‬
‫ﻛﺎכ َﮀﮇﻳﺎﺋﻮن ِ‬
‫ﭘﻮء ﺗﻲ؛‬ ‫ِ‬ ‫ﻟ َﻨﮕﮭﻴﺎ ﻟ ُﮉאﮢﻮ‪ ،‬آءٌ‬
‫ﻣﻮﻣﻞ ﻧﻪ رאﮢﻮ؛‬
‫ﺗﺎﺗﻲ وﭸﻲ َرﺳﻴﺎ‪ ،‬ﺟﺎﺗﻲ َ‬
‫ﻧ َﻜﺎ َﻣﺴﺠﺪ ﺗ َﻜﻴﻮ‪ُ ،‬אت ﻧ َﻜﻮ ﭨِﻜﺎﮢﻮ؛‬
‫‪v‬‬
‫‪314‬‬
 ‫ﻤوﻤل راﮣو‬
‫‪v‬‬
‫ﺗﺎﺗﻲ ﭤِ ُ ﭤﺎﮢﻮ‪ِ ،‬ﺟ ” ُﻣﻮن ﺗ ُﻮن“ ِ‬
‫ﻧﺎھ ﻛﺎ‪.‬‬
‫‪4‬‬
‫ﻛﺎכ ﻟ ُﮉאﮢﻮ ﻟ َﻨﮕﮭﻴﺎ‪َ ،‬אڄ ﻻﮬﻮﺗ ِﻲ ﻻل؛‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫ﺧﻴﺎل؛‬ ‫אوري َﮬﮇ ﻧﻪ َאﭨ ِﻜﻴﺎ‪ ،‬ﭤِﻴﺎ ِﭘﺮﺋ‬
‫ﺣﺪون ﭜ َﭹﻲ ﮬﻠﻴﺎ‪ ،‬ﺟﻦ ﮐﻲ َﺣﺪ ﭜ َﭹﺎﺋ ِﻲ َ‬
‫ﺣﺎل؛‬
‫َ‬
‫وﺻﺎل ﮐﻲ‪.‬‬ ‫ﺗﻦ ُﺳﺮت ﻧﻪ ﻛﺎ َﺳﻨﭝﺎل‪ ،‬وﭸﻲ و ﮭﺎ ﭤﻴﺎ‬

‫‪5‬‬
‫ﻜﻲ ﻟ ُ ٖ‬
‫ﮉאﮢﻲ؛‬ ‫ﻛﺎﭘﮍي‪ ،‬ﻧ َ ِ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻛﺎכ ﻧﻪ ِوﻳﺎ‬
‫رאﮢﻲ؛‬
‫ٽ ﺗﻲ‪ِ ،‬ﺟ رﻧﮓ رﮐﻴﻮ ٖ‬ ‫ﻜﻲ ڍرﻳﺎ َڍ َ‬ ‫ﻧَ ِ‬
‫ﺳﺎﻣﺎﮢﻲ؛‬ ‫אُﮬﻲ ِﻣﮍﺋ ِﻲ ﻧﺎﺑﻮد ﭤﻴﺎ‪ ،‬ﺗ َﻦ ِ‬
‫ﺳﺎﻣﻦ ٖ‬
‫ﭤﺎכ ﭤﻴﺎ ٖﭤﺎﮢﻲ‪ ،‬ﺟﺎﺗﻲ ”ﻣﻮن ﺗﻮن“ ِ‬
‫ﻧﺎہ ﻛﺎ‪.‬‬
‫‪6‬‬
‫ٽ ﺟﻮ؛‬ ‫ڏאھ‪ ،‬ﺗﻮن ڍوﻟِﻴﻮ ﺳﺎري َڍ َ‬
‫ِﮬﻲءَ ڏوﮬﺎرڻ ِ‬
‫ِ‬
‫ﻛﺎھ؛‬ ‫ﻛﺮﮬ ُﻞ‬
‫َ‬ ‫ﻛﺎכ ﺗﻲ‪َ ،‬ﭼ ِ‬
‫ﮍﮬﻲ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻛﺎﻣ َﻞ ﺗ ِﮑﻮ‬
‫ﻛﺎכ ِﺟﻴﻮن‪ ،‬ﭔِﻲ ﻟ َﮙﻲ ﺑﺎﻏَﻦ ﺑﺎھ؛‬
‫ِ‬ ‫ﮐﺎﮢﻴﻮن َ‬
‫ﻛﻨﮅﻳ ُﻮن‬
‫ِ‬
‫ﻻہ‪ ،‬ﻛﺎ ِﻣﮭﺮ ﭘﻮﻳﺌﻲ ﻣﻴﻨﮅرא‪.‬‬ ‫ِאﮬﻮ ُﻣﻮن ﺗ َﺆن ِﻣﮭﮣﻮ ِ‬
‫‪7‬‬
‫ﭼﮝﻲ ﮘﺎﻟﮫ َﭼ ِ‬
‫ﻮאنء‪ ،‬ﺳﺎ ُﺳﮡ ﻣﻴﺎن ﻣﻴﻨﮅرא؛‬ ‫ِ‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﮍو ِ‬
‫آنء‪،‬‬ ‫َ‬ ‫ﺗﻨﮭﻨﺠﮍي آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﺗﻮن‬
‫ِ‬ ‫”آءٌ‬
‫‪v‬‬
‫‪315‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ِ‬
‫وﻛﺎﮢﻲ َو ﺎ‪“.‬‬ ‫ﮬﻲء ﻧِﮅر ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ِ‬
‫ﻧﺎنء‪ ،‬آﮬﻲ‬ ‫” َ‬
‫‪8‬‬
‫در ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ِآﮬﻴﺎن؛‬ ‫ِ‬
‫وﻛﺎﮢﻲ‪ ،‬آءٌ ِ‬ ‫وﺎ‬
‫ڏﮬﺎڳ ﻛﺌﻲ‪ ،‬ﮬﻲءَ ِ‬
‫ﻧﺎﻣﻴﺎ ِﺎﮢﻲ؛‬ ‫َ‬ ‫ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫ڏس‬
‫ِ‬
‫ﮬﻲء َﻣﺮﺋﻲ ﭤﻲ ِ‬
‫ﮬﺎﮢﻲ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻦ ُﻣﻨﮭﻦ ڏﻳﮑﺎرج ﻣﻴﻨﮅرא‪.‬‬ ‫َ‬
‫‪9‬‬
‫دאر؛‬
‫ﻛﻞ َ‬‫ﻛﺎﭘﮍي َ‬
‫ِ‬ ‫ﻣﻮﻣ َﻞ ﻣﺎﮢﮡ ﮬﻠﻴﺎ‪،‬‬
‫َ‬
‫ﺨﺎر؛‬
‫دود ﺟﺎ‪ ،‬آﻳ َﻦ ﺑ ُﮭﺖ ﺑ ُ َ‬
‫وچ ۾ آﺗﺶ َ‬
‫ﻛﻲ َﺳﮍﻳﺎ ﺗﻨﮭﻦ ﺳﻮزאن ۾‪ ،‬ﻛﻲ ﻧ َﺮ َﭼﻠﻴﺎ ﻧِ َ‬
‫ﺮوאر؛‬
‫ﻨﭝﻠﻴﺎ‪ ،‬ﺧﻮد ﮐ َﺆن َﺧ َ‬
‫دאر؛‬ ‫ﻣﺎڙي ڏﺳﻲ ﭜ َ ِ‬
‫ِ‬
‫ﻣﺎڙيء ﮐ َﺆن ﻧِﻜﺮي‪ِ ،‬ﭘﺮت ﻧﻪ ِﺟﺖ ﭘ َ َ‬
‫ﭽﺎر؛‬ ‫َ‬ ‫ﻛﻲ وﻳﺎ‬
‫ﺗﻨﻮאر؛‬
‫ﺗﺎر َ‬ ‫ﻧ َﻜﺎ ﺻﻮرت אُﺗﮭ ‪ ،‬ﻧﻜﺎ َ‬
‫ﻨﭝﺎر؛‬
‫ﺮت َﺳ َ‬‫ﻧ َﻜﻮ ڏﺳﮡ وאرو ﮬﻮ‪ ،‬ﻧﻜﺎ ُﺳ ِ‬
‫ﺑﺎر؛‬
‫ﻮديء ﺟﺎ َ‬ ‫ﮍﮬﻲ آﺋﻴﺎ‪ُ ،‬‬
‫ﺑﻴﺨ َ‬ ‫ﺗ َﻦ ﺗﻲ َﭼ ِ‬
‫ﺧﺴﺎر؛‬
‫َ‬ ‫روء ﻧ َﻜﺎ ُر‬ ‫ﻛ ڏﭠﺎﺋﻮن ﻛﺎﭤ َﮭ ‪ِ ،‬‬
‫ﻜﺮאر؛‬
‫َ‬ ‫ﺎن“ َ ِﻘ َ‬
‫ﻴﻘﺎ“ ﺗ َ‬ ‫ﻛ َﻤﺎ َ‬
‫ﻛ َ‬ ‫” َא َ‬
‫ﻻن َ‬
‫ﺷﻮر ُ ﺎر‪َ ،‬ﮬ َﻤﮧ ﺗﺎ َﺣ ُﻖ ﭤﻴﻮ‪.‬‬
‫ﻟ َﭥﺎ َ‬

‫‪v‬‬
‫‪316‬‬
 ‫ﻤوﻤل راﮣو‬
‫‪v‬‬
‫‪1‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺗﻮ ڏي ُﮬ َ ﻛﺎ ﺗﻴﺎري‪،‬‬
‫ِ‬
‫ِאﺟﮭﻲ َא ُڄ ﺳﻲ ِאﻳﻨﺪﺋﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬

‫رﮐﺞ وڏو آﺳﺮو‪ ،‬ﺟﻲ ﺗﻮ ﺒﺖ ﻣﺎري‪،‬‬

‫ِ‬
‫ُאﮬﻲ ﻧﺎل ﺗﻪ ﻧﻴﻨﺪﺋﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ِ‬
‫َא ِﭼﻲ َאﮜﮡَ ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ڏﻳﻨﺪﺋﻲ ﺳﻲ دﻟﺪאري‪،‬‬
‫ِ‬
‫َﺳﻨﻮאن ﻃﺎﻟِﻊ ﭤﻴﻨﺪﺋﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ﻳﺎر ﮐﻲ‪ ،‬زور ﻧﻪ زﻳﺎدہ زאري‪،‬‬
‫وﮢﻲ َﮔﮭﮣﻲ َ‬
‫ِ‬ ‫وري ِ‬
‫ﭘﻮء ﻧﻪ وﻳﻨﺪﺋﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ِﺟﻲ ﺳﺎري‪،‬‬
‫َ‬ ‫آﮬﻲ َﮬ ِ‬
‫ﭣ َﺣﺒﻴﺐ ﺟﻲ‪ ،‬ﮘﺎﻟﮫ ”‬
‫ِ‬
‫ڏאڍא ڏאڻ ﺳﻲ ڏﻳﻨﺪﺋﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬

‫‪2‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﮬﻴﮇي َא َﭼﮡ ِﺟﻲ آھ‪ِ ،‬ڙي‪ ،‬ﭘﺎﻧﮅي َ‬
‫ﻳﺎر ِﭘﺮﻳﻦءَ ﮐﻲ!‬

‫ﮬﺎء ِ‬
‫ﮬﺎء‪ ،‬ڙي‪.‬‬ ‫ﻳﺲ ۾‪ ،‬آﮬﻲ َאﺳﺎن ﺳﺎن ِ‬
‫ِﭘﺮﻳﺎن ِريءَ ﭘ َﺮد َ‬
‫ﺟﻮڙ َ ِ‬
‫ﺟﺎء‪ ،‬ڙي‪.‬‬ ‫ﻛﺎرڻ ﻳﺎر َﺳ َﭵﮡ ﺟﻲ‪ِ ،‬ﭼﺖ ۾ ِ‬ ‫َ‬ ‫ِو َﮬﮡ‬
‫ﭘﻮﭤﻴﻮن ِﮬﺖ ﭘﭩﺎﻳﺎن‪ ،‬ﻟ َﮑَ ﻻﻟ َﻦ ِ‬
‫ﻻء‪ِ ،‬ڙي‪.‬‬
‫ﺳﺎہ ۾‪ ،‬ﺳﺎﭤِﻲ ﺗﺎ ﻧﻪ َ ِﺎء‪ ،‬ڙي‪.‬‬
‫ِﺳﻚ َﺳ َﭵﮡ ﺟﻲ َ‬
‫وאء ِ‬
‫وאء‪ ،‬ڙي‪.‬‬ ‫ﺳﭽﻮء“ ﮐﻲ آﮬﻲ ﺋﻲ‪ ،‬دوﺳﻦ ِﺟﻲ ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺳﺎل ”‬

‫‪v‬‬
‫‪317‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪3‬‬ ‫ﺌ‬
‫روﻳﻮ ُ‬
‫ﺣﺎل ﭼﻮאن‪َ ،‬אﻻ! ﺟﻲ َאوﭠ ِﻲ آ َ אوڏאﮬﻮن!‬

‫ﮘﭽﻲء ۾‪ ،‬آءٌ ﭘ ﻳﻦ ﺗ َﻦ ﭘ َﻮאن‪.‬‬

‫َ‬ ‫ﭘﺎﻳﻮ ﭘﺎ ُﻧﺪ‬
‫ﺳﻮز ِﺟﻲ‪ ،‬ﻧﺎﮬﻲ ُﺳﮅ َאوﮬﺎن‪.‬‬ ‫َﺳﺮﺗﻴﻮن ِא َ‬
‫ﻧﮭﻲء َ‬
‫ﺳﻮر َﺳﻨﻮאن‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬آءٌ َﻣﭥﻴﺎن َ‬ ‫ُﺳﮑﻦ َﻣﭥﻲ‬
‫ﻛ ﻟ َﻮאن‪.‬‬
‫َﺳ َﭵﮡ َﺳ َﭵﮡ ﭤ ِﻲ ﻛﺮﻳﺎن‪ ،‬ﭔﻴﻮن ﻻﺗﻴﻮن ِ‬
‫ﺟﻮش ﺗ َﻨﮭﻦ ﺟﺎ ﺟﺎن ۾‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ِآﮬﻦ ﻧِ ُﺖ ﻧ َﻮאن‪.‬‬
‫َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ אﮐﮍﻳﻦ ﻣﺎن ﭤ ِﻴﺎ‪ ،‬رﻳﻼ َ‬
‫رت روאن‪.‬‬

‫‪4‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِﭘﺮﻳﻦ ُﻣﻨﮭﻨﺠﻲ אﮜﮡ‪ ،‬א� ﺗﻮﮐﻲ آﮢﻴﻨﺪو!‬

‫ﻣﺒﺎرכ َﺟ ُ‬
‫ﮗ ڏﻳﻨﺪو‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َאﭼﮡ َﺳﻨﺪي אُن ﺟﻲ ﭤﻴﻨﺪﻳﻮن وאڌאﻳﻮن‪،‬‬
‫ﭘﻨﮭﻨﺠﻴﻮن ﺟﺎﻳﻮن‪ ،‬ﭤﻮرو ﻣﻮن ﺗﻲ َ‬
‫ﻟﮏ ﭤﻴﻨﺪو‪.‬‬ ‫وري وﺳﺎﺋﺞ ِ‬
‫ِ‬
‫ﭜ َﻠﻮ ﭘﻨﮭﻨﺠﺎ ﮬﭥﮍא ﻛﺮي ﭜﻼﻳﻮن‪ ،‬ﻟِ ِﮝ ﻣﻮن ﻻﺋﻴﻨﺪو‪.‬‬
‫َﺧ אن ﮐِﻴﺌﻦ ﺟﻮن َאﺳﺎن ڏﺳﻲ آﻳﻮن‪ ،‬ﺗﻮﮐﻲ ِﭘﺮﻳﻦ ﺳﺎڻ ُ ﻧِﻴﻨﺪو‪.‬‬
‫وﻳﻮ ِﻓﺮאق ﻓ َﻨﺎ ﭤﻲ َ‬
‫وﺻﻞ ﭤﻴﻮن وאﻳﻮن‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﻧﺎ َﻧﻮ َﺳﮇﻳﻨﺪو‪.‬‬

‫‪5‬‬ ‫ﺌ‬
‫آﺋ ﺳﻮ ﮘﺎﻟﮫ ُﺳﮣﺎﺋ ‪،‬‬
‫َوﻧﮭﻴﺎ ﻛﺎ َ‬
‫ﻧﮕﻞ‪ ،‬ﺗﻮن ﭜ َ ِﻠﻲ آﺋ !‬
‫‪v‬‬
‫‪318‬‬
 ‫ﻤوﻤل راﮣو‬
‫ِ‪v‬‬
‫ﻳﺎر َﺳ َﭵﮡ ڏﮬﻮن‪ِ ،‬‬
‫ﮬﻠﻲ ﺳﻮ ﻧﺎل ﭘ َﮍﮬﻴﺎﺋ ‪.‬‬ ‫ﺧﻂ ﺟﻮ آﻧﺪوﺋﻲ َ‬
‫ِ‬
‫ﺟﺎء אﮐ ۾‪َ ،‬אڄ אوڏאﮬﻮن آﺋ ‪.‬‬ ‫آءُ ﺗﻪ ﺟﻮڙﻳﺌ‬
‫ِﺳﮕﮭﮍو ِﺳﮕﮭﮍو آءُ َאﺳﺎن ڏ ُﻧﮭﻦ‪ ،‬ڏﻳﻨﮭﻦ ﮔﮭﮣﺎ ﮀﻮ ﻻﺋ ‪.‬‬
‫َאﭼﻮ َאﭼﻮ ﺗﻮن ﮀﻮ ﻧﻪ َאﭼ ﭤﻮ‪ ،‬ﺮم رאز رﻻﺋ ‪.‬‬
‫ﺳﺎڻ ُ ِﻣﻼﺋ ‪.‬‬ ‫ﺳﭽﻮء“ ﮐﻲ‪،‬‬
‫َ‬ ‫ﻧﺎ َﻧﻮ َא� ﺟﻲ َ‬
‫ﻳﺎر ”‬

‫‪6‬‬ ‫ﺌ‬
‫وﻋﺪو ِ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ وﺳﺎرﻳ ُ َﻮ‪،‬‬
‫ﭜ َﻼ ﺳﺎﺋ ‪ ،‬ﻛﻴﺌﻲ ﮘﺎ ﻴﻮن ﮘﺎ ﻴﻮن!‬

‫ﻣﺎن ﮔُﺬאرﻳ ُ َﻮ‪.‬‬ ‫ﻳﺎر ﭘﻴﺎرא‪ ،‬ﻛﻮ ڏﻳﻨﮭﻦ َ‬ ‫َאﺳﺎن ﺎﮢﻦ ﺳﺎن َ‬
‫ڏک ڏﻳﺌﻲ َوﺋ אﮘﻲ ﮐ َﺆن َאﮘﺮא‪ ،‬وري ﻧﻪ ِ‬
‫ﭘﻮء ﻧﮭﺎرﻳ ُ َﻮ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻛ َﮃ ﻗﻄﺎرﻳ ُﻮ‪.‬‬ ‫ﮬﻴﮇאﻧﮭﻦ ﮬﻮڏﻧﮭﻦ ِﮀ َאﺳﺎن ﮐﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﭘﻨﮭﻨﺠﻲءَ َ‬
‫ِ‬
‫آﺗﮡ َﭼﺮﺧﻮ وﻳﭡﻲ ﭼﻮر ُ ‪ ،‬ڏﻳﺌﻲ ﺳﻮ ِﻋﺸﻖ ُאڏאرﻳ ُ َﻮ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ِﮬﺖ َﺳﻨﭝﺎرﻳ ُ َﻮ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫”‬ ‫‪،‬‬ ‫ﺳﭛ ﻛﻨﮭﻦ ﺳﺎﻋﺖ ﺳﺎﻧﻮل ﺳﺎﺋ‬

‫‪7‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺟﻮ ﺗﻮ ﭘ ﭜ َﺮي آﺋ ‪،‬‬
‫ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﭤﻮري ﮬﻚ ﻧ َﭥِﻲ ﭘ ُﭵﺎن‪َ ...‬אﻻ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬

‫ﻋﺎﺷﻖ ِﮬ ﻟ َﮑ ﮬﺰאرﻳﻦ‪ ،‬ﻟ َﺌﻮن אﺳﺎن ﭤﻮ ﻻﺋ ‪.‬‬

‫َ‬
‫َﻋﻴﺐ َאﺳﺎن ۾ آﮬﻦ َאﭘﺎرﻳﻦ‪ِ ،‬אﮬﻲ ﭜ َﻼ ﻛﻴﻮ ﭤﻮ ﭜﺎﺋ ‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪319‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ڏوہ ڏﻧﮕﺎﻳ ُﻮن ڏﺳﻲ َאﺳﺎن ﺟﻮن‪ِ ،‬ﭼ ُﺖ ﻧﻪ َאﺳﺎن ﺗ َﺆن ﭼﺎﺋ ‪.‬‬
‫َ‬
‫ﻳﺎر َאوﮬﺎن ﺟﺎ‪ ،‬ﮘُﮡَ ”ﺳﭽﻮ“ ﭤﻮ ﮘﺎﺋ ‪.‬‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن َ‬

‫‪8‬‬ ‫ﺌ‬
‫َאڙي َאﻟﻮ َאﻟﻮ‪ ،‬رא َﻧﻮل آﻳﻮ رא َڄ ۾!‬

‫ﭜﻴﻨﺮ ﭤ ِﻴَﮍم ﭜ َﻠﻮ‪.‬‬

‫ﺳﻮر ﺳﻨﮅو ﻛﺮي‪َ ،‬א ُڄ َ‬
‫وﻳ َﮍא َ‬
‫ﺟﻨﮭﻦ ﺳﺎﻋﺖ ﮔﮇﻳﺎ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺳﺎ ﺳﺎﻋﺖ ﻛﻨﮭﻦ ﻧﻪ َﺳﻠﻮ‪.‬‬
‫ﮘﺎﻟﮫ ﻧﻪ ﻛﺮﻳﻮ ﻛﺎ ﭔِﻲ‪ ،‬ﮬﺎرﻳﻮن َאوﮬ َﮬﻠﻮ‪.‬‬
‫ڏﮬﺎڙي ڏﺳﮡ ﮐ َﺆن‪ُ ،‬‬
‫وאر ﻧﻪ ﭘ َﻮﻧﺪو َوﻟﻮ‪.‬‬
‫روح ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﺟﻮ َرﻟﻮ‪.‬‬ ‫َאﺻﻞ آﮬﻲ אُﻧﮭﻦ ﺳﺎن‪َ ،‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﮔﮇﻳﻮ َﺳﭵﮣ َ ِﻦ‪ ،‬ﮐ َ َﺮن ﻟ َﮙﻮ ﮐ َﻠﻮ‪.‬‬

‫ﺠ وﻟﮣو‬
‫ﺟﺎﻧﻲ آءُ ڙي ﺟﺎﻧﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫آءٌ ﺗﺎ روز ﭘ ُﮁﺎن ﭤ ِﻲ ﭘﺎﻧﮅﻳﺆن‪.‬‬

‫ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ َאﭼﮡ ﻛﺎڻ ِﮬﺖ‪ ،‬ﭘﻮﭤﻴﻮن ﭤِﻲ ﭘﭩﺎﻳﺎن‪،‬‬

‫َﺳﻨﺠﮭﻲ ﺻﺒﺢ َﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﭤِﻲ ﭘﺎﻧﮅي ﭘ ُﮁﺎﻳﺎن‪،‬‬
‫ﻧﮕﻞ אُڏאﻳﺎن‪.‬‬
‫ڏאﮬﺎ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ڏ َﻳﮫ ڏي‪ ،‬ﭤﻲ ﻛﺎ َ‬

‫‪v‬‬
‫‪320‬‬
 ‫ﻤوﻤل راﮣو‬
‫ِ‬ ‫‪v‬‬
‫ﭘﺎر ڏ ُﻧﮭﻦ‪ ،‬אﭼﻲ ﻗﺎﺻﺪ ﺟﻲ ﻛﻮﺋﻲ‪،‬‬ ‫ِﭘﺮﻳﻦ ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫ِ‬ ‫ُ‬
‫ﺣﺎل ﺳﮣﺎﻳﺎن ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﺗ َﻨﮭﻦ َ‬
‫رﮬ ﮐﻲ روﺋﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﺟﺎﻧِﻲ ﺟﺎل אﺳﺎن ﺟﻲ ﮬﺎﮢﻲ ﮬﺠﺮ ۾ ﮬﻮﺋﻲ‪.‬‬

‫دﻟ َ َ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ دﻳﺲ ڏي ﭤِﻲ ڏﺳﺎن ڏﻳﮭﺎڙﻳﻮن‪،‬‬

‫ﻧﺎﻧﺆ ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ ُﺳﭙﺮﻳﻦ َאﺳ َوس ﻧﻪ وﺳﺎرﻳﻮن‪،‬‬
‫ﮘﭽﻲء ﭘﺎ ٖﺋﻲ ﻛﭙﮍو زور ﻛﺮﻳﺎن ﭤﻲ زאرﻳﻮن‪.‬‬‫َ‬
‫ُא ٖﭤﻲ وﻳﭡﻲ אوﺗﻴﺎن‪ ،‬آءٌ ﭘﻨﺒﮣ ﻣﺎن ِ‬
‫ﭘﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫َאﭼﻲ ِڏﺳﺞ ﺳﭙﺮﻳﻦ ﺗﻮن‪ ،‬ﺣﺎل ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ِ‬
‫ﮬﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﺳﺎﻣﺎﮢﻲ‪.‬‬ ‫درد َﻣﻨﺪيءَ ﺟﻲ دل ۾‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ِﺳ َ‬
‫ﻚ ﺗﺎ‬

‫ﻧﮭﻨﺠﻲ ِﮬﻴﻨﮍي ﺣ אﻧِﻲ‪،‬‬ ‫َ‬

‫ﺗﺎﻛﺆن َﺳ َﭵﮡ ﺗﺎ ِ‬
‫ِ‬
‫ڏﮐﻲء ﮐﻲ وﺋ ﺗﻮن ﻧِ ُﻴﮭﻦ ﺗﻪ ﻧِﺸﺎﻧِﻲ‪،‬‬
‫َ‬ ‫ﻲ‬ ‫ڏﻳﺌ‬
‫ﺳﺪא ”ﺳﭽﻮ“ آﮬﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﻲ ِﮘ ِﭽﻲءَ ۾ ﮘﺎﻧِﻲ‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪321‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺴﻨڌي ﭙورب‬
‫‪1‬‬
‫ﮔَﻨﮕﺎ ﮐﺎنءُ ﮔُ ُ‬
‫ﺬر‪ ،‬آﮬﻲ ِ‬
‫ﻛﻨ ﻛﺎﭘ َﮍ ِﻳﻦ ﺟﻮ؛‬
‫ﻛﮇﮬﻦ ﻟﻮכ ﻧﻪ ﻟ َﮍﻳﺎ‪ ،‬ﺳﺪא ﺗ َﻦ َﺳ ُ‬
‫ﻔﺮ؛‬
‫ﻧﺎم َﻣ َﺸ ُﺮ‪ ،‬אُﻧﮭﻦ אڌوﺗِ ﺟﻮ‪.‬‬
‫آﮬﻲ ُ‬
‫‪2‬‬
‫ﺟﻮﮘﻲ آﮬﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﮔﻮش ﮔﻨﮕﺎ ڏي ﺗ َﻦ ﺟﻮ؛‬
‫ﻛﺎت ﺟﺎ‪ ،‬ﭘ ُﮡ ﻛﺎﭘ َﮍي ﻛﻲ؛‬
‫َ‬ ‫ِآﮬﻦ ﻛﻮڏﻳﺎ‬
‫ﻧﺎٿ ﺳﺎن‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﺳﻨﺒﺎﮬﻦ ﺳﻲ‪ ،‬ﺟﻨ ﻧﺎﺗﻮ َ‬ ‫ِﺳ ُﺮ‬
‫‪3‬‬
‫ڏﭠﺎم‪ ،‬ﭘﺮ ﻛﻮ ﻛﻮ ﻟ َﭝﻲ ﻛﺎﭘﮍي؛‬
‫ﺟﻮﮘﻲ ﺟﺎل َ‬
‫ِ‬
‫ﻟﻮכ ﻟ َﮍ َ‬
‫ﻳﺎم؛‬ ‫ﮬﻲ وﻳﮭﻲ وﺳ ِ ۾ وﻳﺎ‪ ،‬ﮬﻮ ﻧﻪ ِ‬
‫ﺗﻨ ﻛﺎڻ ﭤ ِﻴﺎم‪َ ،‬ﮬﻲ َﮬﻲ ِﮬﮭﮍא ﺣﺎﻟ َﮍא‪.‬‬
‫‪4‬‬
‫ﺠﮭﻦ‪ ،‬ﭘﺮ ﻛﻮﻧﻪ ﺎن ﻛﻮ ﻛﺎﭘﮍي؛‬ ‫ﺟﻮﮘﻲ َ‬
‫ﺟﺎل ﭔ ُ َ‬ ‫ِ‬
‫ﺠﮭﻦ؛‬ ‫ُ‬
‫ﺗﻦ ﮘﮣﻦ ﭜ َﺮﻳ َﻦ ِﺟﻴﻮن ﮘﺎ ﮍﻳﻮن‪ ،‬ﭤﻴﻮن ”ﺳﭽﻞ“ ﺳﺎہَ ُﺳ َ‬
‫َ‬
‫ﻧﺎٿ ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ﮭﻦ‪ ،‬ﺑِ َﮕﺮ ﻧﺎ‬ ‫ُ‬ ‫ِ‬
‫ﻟﻮכ ﻧﻪ ﭔﺌﻲ ِ‬
‫‪5‬‬
‫ﺟﻮﮘﻦ אوري ُﺟ ِﻮء‪ ،‬ﺟﻲ ﻟﻮﻛﺎن ﻟﻌﻞ ﻟِﻜﻲ وﻳﺎ؛‬
‫‪v‬‬
‫‪322‬‬
 ‫ﺴﻨڌي ﭙورب‬
‫‪v‬‬
‫وﭸﻲ‪ُ ،‬ﺣﺮ ﭘﻴﺎ ۾ ُﮬﻮء؛ِ‬
‫ﻻﮬﻮﺗِﻲ ﻟﻨﮕﮭﻲ ِ‬
‫ﻧﺎٿ ﺟﻲ‪.‬‬‫وﭸﻲ ﭤﻴﮍא َ‬ ‫ِ‬
‫روﺑﺮوء‪ِ ،‬‬ ‫رאﺳ َﺦ‬
‫ِ‬
‫‪6‬‬
‫ﺟﻮﮘﻲ آﮬﻦ َ‬
‫ﺟﺎل‪ ،‬ﭘﺮ ﻻﮬﻮﺗِﻲ ﻟﻨﮕﮭﻲ وﻳﺎ؛‬ ‫ِ‬
‫ﮬﻲ ِﻣﮡ ِﻣﮡ َ‬
‫ﻛ ِﻦ َﻣ ِﮣ َ ﺳ ‪ ،‬ﮬﻮ ﮐﮍא ﻣﭥﻲ َ‬
‫ﺧﻴﺎل؛‬
‫ﭜﺎڳ ﻣﻠﻦ ﻣﻮن‪.‬‬
‫ﭜﻴﻨﺮ ِ‬ ‫ﺳﻲ ﻻﻧﮕﻮﭨﻴﺎ َ‬
‫ﻻل‪َ ،‬‬
‫‪7‬‬
‫ﻟﻮﻛ ﻻﮬﻮﺗِﻲ‪ ،‬ﻛﻨﮭ ﭘ َﺮ ﻧﻪ ِﭘ ِﺮﭜﻴﺎ؛‬
‫ﺳﻲ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ رﮐِﻲ ﭘﻮر وﻳﺎ‪ ،‬ﺳﺎﻟِ َ‬
‫ﻚ ﺛﺎﺑﻮﺗ ِﻲ؛‬
‫אڌيء آڌؤﺗ ِﻲ‪ ،‬ﻧﺎﻧﮕﺎ وﻳ َﮍم ﻧِﻜﺮي‪.‬‬
‫ُאﮬﻲ َ‬
‫‪8‬‬
‫ﻟﻮכ ﻣﺆن‪ ،‬ﻻﮬﻮﺗ ِﻲ ﻟﻮڙא؛‬
‫َ‬ ‫ﻛﺮي ﻟﻨﮕﮭﻴﺎ‬
‫ﮔﮭﻮڙא ڙي ﮔﮭﻮڙא‪ ،‬ﺟﻮ ﻣﻮن ﻣﻦ ﻣﺴﺘﺎﻧﻮ ﭤﻴﻮ‪.‬‬
‫‪9‬‬
‫ﭘ ُﻮرب َﮀﮇي ِ‬
‫ﭘﻮء‪ ،‬آڌوﺗِﻲ َאﮘﻲ ﭤﻴﺎ؛‬
‫وﻳﺎ אُﻛﻨﮉﻳﺎ َאﮘﻨﺎن‪ ،‬ﻧﻪ ﻛﻨﮭﻦ ﻟ َﮍﻳﺎ ِ‬
‫ﻟﻮء؛‬
‫روء‪ ،‬وﻳﭡﻲ وאﭨ َﮍﻳ َﻦ ﺗﻲ‪.‬‬
‫رت ِ‬‫ِرﺟﺎﺋﻲ ُ‬
‫‪10‬‬
‫ﺟﻮﮘﻲ ﺟﺎﻟ َﺆن َ‬
‫ﺟﺎل‪ ،‬ﭘﺮ ﻻﮬﻮﺗِﻲ ﻟﻨﮕﮭﻲ وﻳﺎ؛‬
‫ﺣﺎل ۾‪ ،‬ﮬﻲ ﻗﺎﺑﻮ ﻣﭥﻲ َ‬
‫ﻗﺎل؛‬ ‫ﮬﻮ ﮬﻠﻲ وﻳ َﮍא َ‬
‫‪v‬‬
‫‪323‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺣﺎل‪ ،‬ﺟﻮ ُ‬
‫ﺣﺎل ﻧﻪ ﭘﻴﻮ َﮬ ِ‬
‫ﭣ ُﻣﻮن‪.‬‬ ‫َﮬﻲ َﮬﻲ ُﻣﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫‪11‬‬
‫ﺟﻮﮘﻦ ِﮬﺖ ﺟﺎﻳﻮن‪ ،‬ﺟﻲ ُﮬ َﻦ ِ‬
‫ﻟﻮء ﻟِﻜﻲ وﻳﺎ؛‬ ‫ِ‬
‫وﭸﻦ ﻻﮬﻮﺗ ِﻲ ﻻﻳ ُﻮن؛‬‫ﺗﭙﺶ ﺗﻴﺶ ﺗ َﻦ ﮐﻲ‪َ ،‬‬
‫ووء ِ‬
‫ووء ِ‬
‫وאت ِوﺟﮭﻲ وﻳﺎ‪َ ،‬وﻳﺮאﮘﻲ وאﻳ ُﻮن؛‬ ‫ِ‬
‫آڌُوﺗِﻦ آﻳ ُﻮن‪َ ،‬ﺧ אن ﻛﺎﺗ ِﻲ ُ‬
‫ﻛ َﺴﮡ ِﺟﻴﻮن‪.‬‬
‫‪12‬‬
‫ﺳﭛ ﺳﺎن؛‬ ‫ﺟﻨﮓ‪ِ ،‬ﮬﻦ ُﺳ ِ‬
‫ﻠﻮﻛﻲ َ‬ ‫ﺟﻮﮘﻦ آھ ﻧﻪ ِ‬
‫ِ‬
‫ﺟﮭﺎن ۾‪ِ ،‬ﮬﻦ ُﻃﺮﻳﻼ ﺗ َ ِ‬
‫ﻨﮓ؛‬ ‫َ‬ ‫ﺟﻴﺠﺎن ﮬﻦ‬
‫ﻧﮓ‪ِ ،‬‬
‫ﻣﺎﮢﻚ ُﻣﻨﮭﻦ َﻣﺸﻌﻼن‪.‬‬ ‫ﻛﻨﮭﻦ ﺟﻲ رﺗﺎ ر ِ‬
‫‪13‬‬
‫ﻻﮬﻮﺗ ِﻲ ِﮬ َﻦ ِ‬
‫ﻟﻮء‪ ،‬آ ِﻳﻞ آﮬﻦ َא ُڄ ِﭜﻲ؛‬
‫ووء אﭸﺎن ﭘ َﻮ ِﻧﺪي‪ ،‬ﭘﻮرﺑ َ ِﺟﻲ ِ‬
‫ﭘﻮء؛‬ ‫ووء ِ‬
‫ِ‬
‫ﻛﻮء‪َ ،‬ﺳﮙَﺮ َﻣﻨﺠﮫ َﺻ ِﺤﻲ ﻛﺮي‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ِא ِن ﻛﺎﭘ َﮍﻳ َﻦ ﮐﻲ‬
‫‪14‬‬
‫َ‬
‫ﻟﻮכ‪ ،‬ﭤﻮرא ﻛﺮي ﻟﻨﮕﮭﻴﺎ؛‬ ‫ﻻﮬﻮﺗ ِﻲ َﻣﻮن‬
‫ﺒﺖ وﺳﻲ ﻣﻮכ؛‬ ‫ﺳﺪא ِ‬
‫ﺳﺎﻣﻴَﮍن ﺗﻲ‪َ ،‬‬
‫ﻛ ُ‬ ‫ﻣﻨﺠﮭﻮن َ‬
‫ذوق‪َ ،‬‬ ‫ِ‬
‫ﻛﺎت ﺗﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻨﮅ ڏﻳ َﻦ ﭤﺎ‬ ‫ُ‬ ‫ﺳﻲ زאﺋﺮ‬
‫‪15‬‬
‫ﻛﺎﭘ َ ِﮍي ﻣﻮن ﻛﺎﻟ َﮫ‪ ،‬אﭸﺎن ڏﭠﺎ ڏﻳﮧ َ ۾؛‬
‫‪v‬‬
‫‪324‬‬
 ‫ﺴﻨڌي ﭙورب‬
‫‪v‬‬
‫َﮬﻲ َﮬﻲ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫ﺣﺎل‪ ،‬ﺟﻮ ﺳﺎﮢﻦ ﭤِﻴَ ِﺲ ﻧﻪ ﺳﻨﮕ ِ ‪.‬‬
‫‪16‬‬
‫ُﮬﻮ ﺟﻲ ڏﭠﺎ ڏ ِﻳﮧ‪ ،‬ﻛﺎﻟﮫ َאﭸﺎ ﻣﻮن ﻛﺎﭘ َﮍي؛‬
‫ﺳﻲ َא ُڄ ﻟﻨﮕﮭﻴﺎ ِ‬
‫ﻟﻮء َﻣﻮن‪ ،‬دא َﻧﮫ َﮀﮇي دﻳ ِﮫ؛‬
‫ﻜﺎن ﺗﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﮬﺎرﻳ ُﻮن ُﮬ ِﻮء َﮬﮇ ِﻳﮫ‪ ،‬ﻣﻮﭨ َﻦ ِ‬
‫ﻛ َﻣ‬
‫‪17‬‬
‫ﭘ ُﻮرب ﭘ َ ُ‬
‫ﻨﮅ ﻧﻪ آھ‪ ،‬ﻛﮇﮬﻦ ﻛﺎﭘﮍﻳ َﻦ ﮐﻲ؛‬
‫ِ‬
‫ﺟﺎء؛‬ ‫ِﺟﺖ ﻣﺎﮢﮭﻮ ﻣﻴﮍאﻛﻮ ﭤﺌﻲ‪ ،‬ﺳﺎ ُﺟﻮﭠﻲ ﺟﻮﮘ‬
‫ﺳﻮאء‪ ،‬ﺳﻮدو ﻛﻦ ﻧﻪ ﻛﻮ ﭔﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﺳﺎﻣﻲ ِﺳ َﺮ ِ‬
‫ِ‬
‫‪18‬‬
‫ﭘ ُﻮرب آھ ﻧﻪ ﭘ َ ُ‬
‫ﻨﮅ‪ ،‬ﻛﮇﻧﮭﻦ ﻛﺎﭘ َﮍﻳ َﻦ ﮐﻲ؛‬
‫ﻛ َ‬
‫ﻨﮅ؛‬ ‫وﭸﻲ‪ ،‬ﻛﺎﺗ َ ِﻦ ﻣﭥﻲ َ‬ ‫ﺳﻲ ڏﻳﻨﺪא وﻳﺮאﮘﻲ ِ‬
‫ﻨﮅ‪ ،‬ﺟﻮ ﻟ ُﮍ ِ‬
‫ﮔﮇﺟﻲ ﻟ َﻌﻞ ﭤِﻴﺎ‪.‬‬ ‫ﺪن َﮬ ُ‬ ‫ِ‬
‫ﮬﻮء َﺳﻨ ِ‬
‫‪19‬‬
‫ﭘ ُﻮرب رﮐِﻲ ﭘ ُ‪َ ،‬‬
‫ﻛﻦ ﭘ ُ َﭿ ﭘ َﺮאﮬ َ‬
‫ﭘﻨﮅ ِﺟﻲ؛‬
‫ﭔﻴﻮ ﻛﻮ وﭸﻲ ِאﺗﮭ ‪ ،‬ﻛﺎﭘ َﮍﻳﻦ ريءَ ﻛ ُ؛‬
‫ﻛﺎت ﺗﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻛﻨﮅ ڏﻳﻨﺪو ﺳﻮ‬ ‫ُ‬ ‫ﻜ ُﻞ ﻧﻪ ﭰ ُ‪،‬‬
‫ﺟﻨﮭﻦ ﮐﻲ ِﭰ َ‬
‫‪20‬‬
‫ﭘ ُﻮرب ﭘﻨﮅ ﻧﻪ ﻛﻦ‪ ،‬ﻛﻨﮭ وﻳﻠﻲ ﻛﺎﭘ َﮍي؛‬
‫ﻛﻨﮅ ﺟﻮ‪ ،‬ﺗﻮڙؤن آﮬﻲ ﺗ َﻦ؛‬
‫َ‬ ‫ﻛﻮڏ َ‬
‫ﻛﭙﺎﺋﮡ‬ ‫ِ‬
‫‪v‬‬
‫‪325‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫”ﺳﭽﻞ“ ﺳﺪא ﺳﺎﻣﮭﻮن‪ ،‬آڏي آڌوﺗ َﻦ؛‬
‫ﻛﺎت ڏ ِﻳﻦ‪ ،‬ﮔَﺮدﻧﻮن ﮐﻨﻴﻮ ﻏﺎر ۾‪.‬‬
‫ِ‬ ‫وﭸﻲ‬
‫ﺳﻲ ِ‬
‫‪21‬‬
‫ﺟﺎڏي ﭘ ُﻮرب ُ‬
‫ﭘﻨﮅ‪ ،‬ﺗﺎڏي آءٌ ﻧﻪ وﭸﮣﻮ؛‬
‫ﮬﻨﮅ‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ُ‬
‫ﮬﻨﮅ ِﮬﻨﮕﻼج ۾‪.‬‬ ‫ﮬﻲ ِﮬﻨﻦ ﺟﻮ ُ‬
‫‪22‬‬
‫ﭘ ُﻮرب ﭘ ُﮁﻴﺎﺋﻮن‪ ،‬ﭘ َﺮ ﭘ ُ رﮐﻴﺎﺋﻮن ﭘ َﺮﻧﺎن؛‬
‫אورﻳﺎن ﭘ َﺮﻳﺎن ﭘﻨﮅڙא‪ ،‬ﺳﻲ ﻟ َﺲ ﻟﻨﮕﮭﻴﺎﺋﻮن؛‬
‫ِאﺋ ُאﺗﻴﺎﺋﻮن‪ ،‬ﺗﻪ ﮔُ َﺮ َאﺳ ﻧﻪ ﮔَﮇﻳﺎ‪.‬‬
‫‪23‬‬
‫ﻧﮕ ِﻦ ﻧﻈﺮ آھ ﺗﺎ؛‬ ‫ﭘ ُﻮرب ﮐﺎنء ﭘﺮي‪ ،‬ﻧﺎ َ‬
‫ُ‬
‫ﻧﺎٿ ﺗﻲ‪ِ ،‬ﭘﺮﭜ َﻮن ﭘ ﭜ َﺮي؛‬‫ﻧِﮕﮫ وﺟﮭﻦ َ‬
‫وﭸﻲ ﮔﻮدڙﻳﺎ‪.‬‬ ‫َﻣﻨﺠﮭﺆن ذوق ذري‪ ،‬ﮔُ َﺮ ﮔَﮇﻳﺎ ِ‬
‫‪24‬‬
‫ﭧ ﭘﺎرﮬ ﭘﻨﮅ؛‬ ‫ﭘ ُﻮرب ﭘ َ ڌرن‪ ،‬ﻛﻦ ِو َﮀ َ‬
‫ُ‬
‫ﻛﻨﮅ ﻗﺮﺑﺎن َ‬
‫ﻛﺮن؛‬ ‫ﻛﺎت ﺗﻲ‪،‬‬
‫َ‬ ‫ﺗﻲ؛ ﻗﺪم رﮐﻲ‬
‫ﻛﻮڏؤن ﻛﺎﭘ َﮍن‪” ،‬ﺳﭽﻞ“ ِﺳﺮ ﺻﺪﻗﻲ ﻛﻴﻮ‪.‬‬
‫‪25‬‬
‫ﻛﺎت ﻗ َ ُ‬
‫ﺪم‪ ،‬ﻛﺎﻛﻴﻮن ﻛﺎﭘ َﮍﻳ َﻦ ﺟﻮ؛‬ ‫َ‬ ‫ﻣﭥﻲ‬
‫ﺳﻨﺴﻮ ﻣﻴﭩﻲ ﺳﺮوپ ۾‪” ،‬ﺳﭽﻞ“ ﭤﻴﺎ ﺳﻲ َﺳ ُﻢ؛‬
‫‪v‬‬
‫‪326‬‬
 ‫ﺴﻨڌي ﭙورب‬
‫‪v‬‬
‫ﺳﺪא ﺳﺎﻣﻴﮍن ﺟﻮ‪َ ،‬دﻣﺎﻣ ﺳﺎن َد ُم؛‬
‫ﺪم‪ ،‬ﭤﻴﺎ ﻧﺎ َאﻧﺪر َ‬
‫ﻧﺎٿ ﺟﻲ‪.‬‬ ‫آد ِﻳﺴﻲ َﻋ ُ‬
‫‪26‬‬
‫وﻳﺎ َﮬﺘ َﺆن و ِﻳﮭﻲ‪َ ،‬אﭸﺎ ﻛﺎﻟﮫ ﻛﺎ ﻮﮢﻲ ﻛﺎﭘﮍي؛‬
‫ﻛﻴﮭﻲ؛‬
‫ِ‬ ‫آﻳﻞ آڌوﺗِﻦ ِﺟﻲ‪ ،‬ﮘﺎﻟﮫ ﻛﺮﻳﺎن‬
‫”ﺳﭽﻞ“ ﺳﺎري ﺳﻚ ﻣﺎن‪ ،‬ﮔﺎروڙي ﮔﻴﮭﻲ؛‬
‫َ‬
‫وﺻﺎل ﮐﻲ‪.‬‬ ‫وﭸﻲ وא ِﺻﻞ ﭤﻴﺎ‬
‫ﭘﻴﮭﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﻮرب ۾ ِ‬
‫ﭘُ َ‬
‫‪27‬‬
‫َﮬﻲ َﮬﻲ ﻛﺎﻟ َﮫ ِﮬﺘﺎءُ‪َ ،‬אﭸﺎن ﻻﮬﻮﺗ ِﻲ ﻟﻨﮕﮭﻴﺎ؛‬
‫وﭸﮡ ﺟﻮ ﻣﻮن ڏﻧﻮ‪ِ ،‬‬
‫ﺳﺎﻣﻴﮍَ ِن َ ﺎءُ؛‬ ‫ﻛﻮن َ‬ ‫َ‬
‫ﺗﺎ ﻛﻮ ﭘ َﻮي ِﭘﺮﭜﺎءُ‪َ ،‬ﻣﻦ ﻻﮬﻮﺗ ِﻦ ﺟﻮ ِ‬
‫ﻟﻮء َﻣﺆن‪.‬‬
‫‪28‬‬
‫ﻻل‪ ،‬ﻟﻮرא ﻛﺮي ِ‬
‫ﻟﻮء َﻣﺆن؛‬ ‫وﻳﺎ ﻻﮬﻮﺗ ِﻲ َ‬
‫ﮘﺎﻟﮫ ﻧﻪ َﮘ َ‬
‫ﺮﮬﮡ َﺟﮭﮍي‪ ،‬ﻣﮕﺮ ُﻣﻨﮭﻦ َﻣﺸﻌﺎل؛‬
‫َﮬﻲ َﮬﻲ ِﮬﮭﮍي َ‬
‫ﺣﺎل‪ ،‬ﺳﺎرﻳﻮن ﺳﻲ َﺳ َﮅ َﻣﺮאن‪.‬‬
‫‪29‬‬
‫ﺟﻮﮘﻴﮍن ﺟﻮ‪ ،‬ﺳﻮ آڌوﺗ ِﻦ ِ‬
‫آﺟﺎء؛‬ ‫ﻨﮅ ِ‬ ‫ﺟﻮ ﭘ َ ُ‬
‫ﻨﮅ ُﺟ ِ‬
‫ﮙﺎء؛‬ ‫ﮔﻨﮕﺎ ۽ ﮔﺮﻧﺎر ڏي‪ ،‬ﺟﻮﮘﻦ ﭘ َ ُ‬
‫ﭘﻨﮅ ُא ِﻧﮭ ﮐ َﺆن ﭘ َﺮﻧﺎن‪ ،‬آڌوﺗِﻦ ﮐﻲ ِآء؛‬
‫ُ‬
‫رאم ﺳﺎن‪.‬‬
‫ﺟﺎء‪ ،‬ﺟﺎن ﺟﺎن ر َﮭ ِﻦ ﻧﻪ َ‬ ‫ﺗﺎن ﺗﺎن ﭤِ ﻧﻪ ِ‬
‫‪v‬‬
‫‪327‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪30‬‬
‫ﻛﻮڙﻳﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧِﻲ‪ ،‬آءٌ ﺗﺎ ﻛﺎﭘ َﮍﻳ َﻦ ﺗ َﺆن؛‬
‫ڏﻳﺌﻲ وﻳﺎ ﺟﻲ ڏﻳﻞ ﮐﻲ‪َ ،‬ﮬﻲ َﮬﻲ ﺣ אﻧِﻲ؛‬
‫ﻣﺎرﻳﻮن ِﻣﮭﻤﺎﻧِﻲ‪ ،‬آءٌ ﺗﺎ ِﺳ ُﺮ َ‬
‫ﻛﺮﻳﻨﺪﻳﺲ َﺻﺪﻗﻮ‪.‬‬
‫‪31‬‬
‫ﻛﺮي ﻟﻮرא ﻟﻨﮕﮭﻴﺎ‪َ ،‬ﮬﻲ آڌوﺗ ِﻲ َא ُڄ؛‬
‫ﻣﻮن َﮬﺌﻮن َאﻣﺎن ﭜ َﭳ‪ ،‬ﺟﻮ آءٌ ﺑﻪ وﻳﻨﺪﻳ َﺲ َאن ﺳ ‪.‬‬

‫‪1‬‬ ‫ﺌ‬
‫آءٌ ﻛﻮڙﻳﻦ ﭤﻴﺎن ﻗ ُﺮﺑﺎن‪ِ ،‬‬
‫ﺟﻮﮘﻴﮍن ﺟﻲ ﺟﺎت ﺗ َﺆن!‬

‫ﻛﺎﻛﻴﻮن ﻛﺎﭘ َﮍﻳ َﻦ ﺟﻮ‪ ،‬ڏאڍو آﮬﻲ ﻣﻮن َאرﻣﺎن‪.‬‬

‫آﻳﻞ آڌوﺗِﻦ ﺟﻮ‪ ،‬آﮬﻲ ﮔﻨﮕﺎ ۾ ﮔﺬرאن‪.‬‬
‫ﻧﺎﻧﮕﻦ َﺳﻨﺪي ﮘﺎ ﮍي‪ِ ،‬ﮬﺖ ﭘﻮرب ۾ ﭘ َﺮوאن‪.‬‬
‫ﮬﻨﮅ ﭤﻲ ﺗ ُﻮن ِﻣﮭﻤﺎن‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﻧﺎٿ ﻧِﮭﺎر ٖﻳﻦ ﮀﻮ ﭤﻮ‪ ،‬ﭔﺌﻲ ِ‬

‫‪2‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺳﺎﮘﻲ ﻣﻮن ﺗﺎ ﺳﭹﺎﺗﻮ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ُאﮬﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن ﻳﺎر ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ!‬

‫ﻧﮭﻲء ﺳﺎن‪ ،‬ﮬﻦ ِﺎﮢ َ‬

‫ﻲء ﺟﻮ ﻧﺎﺗﻮ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻻﻛﺆن آﮬﻲ א َ‬ ‫َאﺻﻞ‬
‫ﺟﻮﮘﻲ ِאﻳﻨﺪم‪ ،‬ﭴﺎڻ ُ ﻧﻪ ِﮬﻴﺌﻦ ُﻣﻮن ﭴﺎﺗﻮ‪.‬‬
‫ﺗﻪ ﻛﻮ ﭤﻲ ﻛﺮي ِ‬
‫‪v‬‬
‫‪328‬‬
 ‫ﺴﻨڌي ﭙورب‬
‫‪v‬‬
‫رت ﺳﺎري ُﺳ ِﮭﮣﻲ‪ ،‬ﻋﺸﻖ אُﻧﮭﻲءَ ﺳﺎن ﻣﻮن ﻻﺗﻮ‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ڏﺳﻲ ﺻﻮ َ‬
‫ﮬﺎﮢﻲ‪ ،‬ﭘﻴﭻ ﭘﺎﮢﮭﻲ ﺗ َﻦ ﭘﺎﺗﻮ‪.‬‬
‫ِﮬﻲءَ ِﺎﮢﻲ ﻋﻴ َ ِ ِ‬
‫َﺳ َﮭﻮ ”ﺳﭽﻮ“ ري ڏﺳﻲ َאﺳﺎن ﺟﻲ‪ِ ،‬ﭼ ُﺖ ﻧﻪ دﻟ ﭼﺎﺗﻮ‪.‬‬

‫‪3‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِﺟﻴﺠﺎن زﻟﻔﻦ وאري‪،‬‬
‫ﺳﺎﻣﻲء َﻣﻦ ﻣﻮﮬﻴﻮ!‬
‫َ‬ ‫אُ َ‬
‫ﻧﮭﻲء‬

‫ﺑﺎہ ﺑِﺮہ ِﺟﻲ َאﻧﺪر َאﺳﺎن ﺟﻲ‪ ،‬وﻳﻮ ﺳﻮ ﭔ َﮭﮙَﮡ ﭔﺎري‪.‬‬

‫ﻛﻮﻛﺎن ﭤﻮ ِﮬﺖ ﻛﺎري‪.‬‬
‫ِﮬﺠﺮ ﻓﺮאق ِﭜﻲ وو ﻳﺎر אﺳﺎن ﮐﻲ‪ُ ،‬‬
‫ﮍو ﺟﻲءُ אﺳﺎن ﺟﻮ‪ ،‬ﻣﻮ ﮫ אُﮬﻮ ﭤﻮ ﻣﺎري‪.‬‬ ‫ﺟﻮﮘﻲ ِ‬
‫ﻛﻴَ ُ‬ ‫ِ‬
‫َאﭼﮡ ﺳﻨﺪﻳﻮن ﻳﺎر אوﮬﺎن ﺟﻮن‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ وאﭨﺎن ﻧِﺖ ﻧِﮭﺎري‪.‬‬

‫‪4‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﺎري وﻳﻮ ﻛﺎﻟﮫ رאت‪،‬‬
‫ﺳﻮﻧﮭﻦ ﭜﺮﻳﻮ ﺳﻮ ﺗﺎ ﺳﺎﻣﻴَﮍو!‬

‫ﻠﺐ ﺗ َﻨﮭﻦ ﺟﻲ ﺗﺎت‪.‬‬

‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن روح ﮐﻲ‪َ ،‬ﻃ َ‬
‫ﻛ َ ُﺳﭹﺎ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﺗﺎ ﻛﮭﮍي آﮬﻲ ذאت‪.‬‬
‫ﺳﻮر ﻧﻪ ﺟﮭﻠﮡ ِﺟﮭﮍو‪ ،‬ﮬﺎرﻳﻮن ڙي ﮬﻴﮭﺎت‪.‬‬
‫ِ‬
‫َאﭠﺌﻲ ﭘﮭﺮ ﺗﻨﮭﻦ ِﺟﻲ وאﺋﻲ‪َ ” ،‬ﺳﭽﻮءَ“ ﮐﻲ آﮬﻲ وאت‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪329‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪5‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺟﻮ ﮬﻮم وروﻧﮭﻦ وאرو‪،‬‬
‫ﺟﻮﮘﻴَﮍو!‬
‫ﺟﻴﺠﺎن ﮔﮇ ﺳﻮ ﺗﺎ ِ‬

‫ﺧﻴﺎل َﺳﻠﻴﺎﺋ ﺳﺎرو‪.‬‬‫َאﮘ ءَ ﭘﻮﺋ ِ ءَ ﮘﺎﻟﮫ ﺟﻮ‪ُ ،‬‬

‫ُﺳﻮرن ﺟﻲ ﺳﻮﻏﺎت ﺳﺎن‪ ،‬آﻳﻮ אوڏא ُﻧﮭﻦ وﮢﺠﺎرو‪.‬‬
‫ﭘ َﺴﮡ ﺳﺎن ﭘﻴﺪא ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﺳﻴ َﻣﻨﺠﮫ ﺳﺘﺎرو‪.‬‬
‫ﺳﭱﺮي‪َ ،‬ﻣﺸﻌﻞ ُﻣﻨﮭﻦ ﻣﻮﭼﺎرو‪.‬‬
‫ﺻﻮرت ﺗﻨﮭﻦ ِﺟﻲ ِ‬
‫َ‬
‫ُﺟ ِﮍي وﻳﭡﻮ ﺟﺎن ۾‪ ،‬ﺑِﺮھ אُ َ‬
‫ﻧﮭﻲء ﺟﻮ ﺑﺎرو‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻮ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ِ ،‬אﮬﻮ אﮐ ﺟﻮ ُאﺟﺎرو‪.‬‬
‫َ‬ ‫آﮬﻲ ”‬

‫‪6‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫ﻛﻴﺘ ُﺌﻲ ﺑ ِאﮔﻲ אﺳﺎن ﮐﻲ!‬ ‫ﻛﮭﮍي ﮘﺎ ِ ﻴﺆن َ‬
‫ﻳﺎر‪ِ ،‬‬

‫ﻣﻨﺪيء ﺟﻲ دل ﺗﻲ‪ ،‬ﺑﺎري ﭼﺎڙﮬﻴﺌﻲ ﺑﺎر‪.‬‬

‫َ‬ ‫درد‬
‫َאﺻﻞ ﮐ َﻮن آرאم وﭸﺎﻳﺎ‪ ،‬ﺟﺎﻧِﻲ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺟﺎر‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﻳﺎر ﺟﺪאﺋﻲءَ ﻣﺎرﻳﻮ‪ ،‬آءٌ روﺋﺎن زאرو زאر‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﻴَﮍא‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ُﺣﺴﻦ ﮬﺰאر‪.‬‬ ‫ﻛﻴﺌﻲ دאﻧﺎءَ دﻳﻮאﻧﺎ ِ‬
‫ﻏﻤﺰي ﺳﺎڻ ُ ﻏﻼم ﻛﻴﺎﺳﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ري ﺳﺮدאر‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪330‬‬
 ‫ﺴﻨڌي ﭙورب‬
‫‪v‬‬
‫‪7‬‬ ‫ﺌ‬
‫َﮬﻲ َﮬﻲ ِﮬﻦ َ‬
‫ﺣﺎل وي‪،‬‬
‫ﺟﻲ!‬ ‫ِ‬ ‫َ‬
‫َﺳﮙﺮ ﭤﻴﺲ ﻧﻪ ﺳﺎﻣﻴﮍن ٖ‬
‫ﺟﻮﮘﻲ آﮬﻦ ﺟﺎل‪.‬‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ آﮬﻲ ﻛﻢ ﻛﺎﭘﮍﻳﻦ ۾‪ ،‬ﻧﺎ ﺗﻪ ِ‬
‫و َ وﻳﺴﺎﮬﻲ ﻧﻜﺮي‪ُ ،‬אﮬﻲ رאت ﻻﻧﮕﻮﭨﻴﺎ َ‬
‫ﻻل‪.‬‬
‫ﮘﻮﻟﻴﺎن ﭰﻮﻟﻴﺎن وאﭨﮍﻳﻦ ﺗﻲ‪ ،‬ﺟﻲ ُ‬
‫ﻛ ِﮭﻲ وﻳ َﮍم ﻛﺎﻟﮫ‪.‬‬
‫َ‬
‫ﺟﻨﺠﺎل‪.‬‬ ‫ﻛﭙﺎوڻ‪ ،‬ﻻﮬﻲ ﺟﻲءَ‬ ‫ﻛﺎت אُﺗﻲ َ‬
‫ﻛﻨﮅ آڻ َ‬ ‫َ‬
‫ﻣﻨﺠﮫ ﮔﻮدאوريءَ ﻣﻦ ﮔﮇﺟﻦ‪ ،‬ﺟﻦ ﺟﺎ ﺧﻮאب َ‬
‫ﺧﻴﺎل‪.‬‬
‫َ‬
‫ﺳﻨﭝﺎل‪.‬‬ ‫ﺳﺎہ‬
‫ﺳﭽﻮء“ َ‬
‫َ‬ ‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن آﮬﻲ ﮬﻮﺗﻦ ِﺟﻲ‪” ،‬‬

‫‪8‬‬ ‫ﺌ‬
‫אُڏر ﭘ َﮑﻴﮍא ﭘﺎر ﭘﺮﻳﻦءَ ﺟﻲ‪ ،‬ﺧ ﻣﻮن آﮢﻲ ڏﺋ ‪ ،‬ﻻ!‬
‫ِ‬
‫ﭔﻲء وﺋ ‪.‬‬
‫ﻛ ڏﭠﺌﻲ ﺳﻲ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬وאٽ ﺗﺎ ﻛﻨﮭﻦ َ‬ ‫ِ‬
‫وﭸﻲ ﺗﻮن وאﻗﻒ ﭤِﺌ ‪.‬‬
‫ﭘﺎڙي وﻳﮭﻲ ِﭘﺮﻳﻦ ﺟﻲ‪ِ ،‬‬
‫ِ‬
‫ﭘﺎﮢﻲ َאﮐ ﺟﻮ ﭘﺌ ‪.‬‬
‫ُﺳﮅ ﺳﭝﺎﺋﻲ ﻣﻮن ڏﺋ ‪ ،‬ﺟﮇﮬﻦ ِ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻮ ﭘﺎڻ َ ﺳﺎن‪ ،‬אدא ڙي ﻧﺎزכ ﻧِﺌ ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﻮز ”‬

‫‪9‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫ﻛﻴﺘ ُﺌﻲ אُ ِ‬
‫دאﺳﻲ‪ ،‬وﮬﻮאہ ﮘﺎﻟﮫ ِ‬
‫ﺧﺎﺻﻲ!‬ ‫ﻋﺎﺷ ُﻖ ِ‬
‫ِ‬

‫‪v‬‬
‫‪331‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ورہ ﺟﻲ ِ‬
‫وאﺳﻲ‪.‬‬ ‫وאء َ‬
‫روز אزل ﮐﺆن ﻟﺆن ﻟﺆن ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ‪َ ،‬‬
‫ِدﻟﮍي אﺳﺎن ﺟﻲ ُﺳﮭﮣﺎ ﺳﺎﺋ ‪ ،‬ﭘﮭﺮﻳﻮن ِ‬
‫ﻛﻴَﺌﻲ ِ‬
‫ﭘﻴﺎﺳﻲ‪.‬‬
‫ﺑﺎس ِאﮬﺎ َאﺳﺎن ِ‬
‫ﺑﺎﺳﻲ‪.‬‬ ‫ﮬﻴﮇي ﮬﻮڏي ﻛ وﻳﺎﺳﻲ‪َ ،‬‬
‫ِ‬
‫ﺧﻼﺻﻲ‪.‬‬ ‫ﺧﻮديء ﮐﺎنءُ‬
‫َ‬ ‫ﺑﻴﺨﻮديء ﻣﻮن ﺑﺎغ ﺑﮭﺎرאن‪،‬‬
‫َ‬
‫ِ‬
‫ﺳﻨﻴﺎﺳﻲ‪.‬‬ ‫ﺑِﺮہ آ ٖﻲ ﻛﻴﻮ ﺑ ِאﮘﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ رﻧﮓ‬

‫‪v‬‬
‫‪332‬‬
 ‫ﺴﺎرﻨگ‬
‫‪v‬‬
‫ﺴﺎرﻨگ‬
‫داﺴﺘﺎن ﭙﻬرﻴون‬
‫‪1‬‬
‫ﻣﻮن ۾ آﻫ ﺗﻮن‪ ،‬ﺗﻮ ۾ آﻫﻴﺎن ﻣﺎن؛‬
‫ِﻠﻲ ﺑﺎدل ﺳﺎن‪ ،‬آﻫﻲ ﺟﻴﺌﻦ ُﺳﭙﺮم‪.‬‬
‫‪2‬‬
‫ﺳﺎٺ‪ ،‬ﺳﺮﺗﻴﻮن ﺳﺎﭠ ِﮡَ آﺋﻴﻮن؛‬
‫ﺳﺎرﻧﮓ ﺳﻨﺪא َ‬
‫ﭰ ﻳﻮ رאﮘﻦ َ‬
‫ﭠﺎٺ‪ِ ،‬و ُﭴﻦ وﻳﺲ َوس ﻛﻴﺎ‪.‬‬
‫‪3‬‬
‫ﭘﻮرب ﺳﻨﺪي ﭘﺎر ﺟﺎ‪ ،‬ﻛﻜﺮ ﻛﺎروﻧﭝﺎر؛‬
‫ِو ُﭴﻦ ۽ َوﭴﮡ ﺳﺎن‪ ،‬ﭼﮍﻫﻦ ﭤﺎ ﭼﻮڌאر؛‬
‫אُﭜﻲ ﮐﻲ آﺑِﻴﻨﺪي‪ ،‬ﻟﮅﺋﻮن ِﺳ ُ‬
‫ﻨﮅ ِڙيءَ ﺳﺎر؛‬
‫ﻨﺪيء ِﻣ َ‬
‫ﻬﺮ ﺳﺎن‪.‬‬ ‫ﺳﺎوא ﭤﻴﺎ َﺳﻨﮕﮭﺎر‪ ،‬ﻣﻮ ٰ َﺳ َ‬
‫‪4‬‬
‫ﻣﻮ ٰ َﺳﻨﺪيءَ ِﻣ َ‬
‫ﻬﺮ ﺳﺎن‪ ،‬ﺳﺎوא ﭤﻴﺎ َﺳﻨﮕﮭﺎر؛‬
‫ڏَ ٖﻟﻬﻲ ﮀﮇﻳﻮ ڏ ُٿ ﺳﺎن‪ ،‬ڏوﭤﻴ ِڏﻳﺎر؛‬
‫ﺗﺮאﻳﻮن ﻞ ﺟﻮن‪ ،‬ﭤﻴﻮن ﺗﺎرون ﺗﺎر؛‬
‫ِ‬
‫ﻛﺌﻲ‪.‬‬‫ﺳﻨﻮאر‪ ،‬ﺻﺎﺣﺐ َﺳﮣﺎﺋﻲ َ‬
‫َ‬ ‫َﺳﻮ رאﻫ‬
‫‪5‬‬
‫‪v‬‬
‫‪333‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻜ َ‬
‫ﺮوאل؛‬ ‫ﭔ َﻬﻪ ﭔ َﻬﻪ ﻛﻨﺪא آﻳﺎ‪ ،‬ﭔﻴﻬﺮ ﭔ َ َ‬
‫ﻛﮍﻛﺎٽ ﮐﺎن‪ ،‬وﻳﺎ ِﭨﻬﻲ َ‬
‫ﻣﺎل؛‬ ‫َ‬ ‫ﻛﻜﺮن ﺟﻲ‬
‫آﻫﻦ ۾ ِאﭼﻲ ﭘ َﺌِﻲ‪ ،‬ﭼﻮﻧﮕﻦ ﺳﻨﺪي َ‬
‫ﭼﺎل؛‬ ‫ُ‬
‫ﻣﻨﺪאﺋ ﻣﻨﮉل ﻛﻴﺎ‪ ،‬ﺟﺮ ُאﭠﺎ َ‬
‫ﺟﺎل؛‬
‫ﭘ َﻠ َﺮ ﺳﺎن ﭘ ُ ِﺴﻲ ﭘﻴﺎ‪ ،‬ﭘﻨﻬﻮאرن ﭘ َﻼل؛‬
‫َ‬
‫آﺟﮭﺎل؛‬ ‫ﺟﮭ ِﺮي ﭘﻴﻮن ﺟﮭﻮﭘﻴﻮن‪ ،‬ﺟﮭﺎﻧﮕﻴﮍن‬
‫ُ‬
‫ﻛﺞ ﻧﻪ ﻧِﮅر ﮐﻲ‪ ِ ،‬ﺎﮢﻦ ﻧ َﻨﮓ َ‬
‫ﭘﺎل!‬ ‫ﻧ َﻨﮕﻮ َ‬
‫َﺟ ِﻦ ﺟﺎ ِﻫﻬﮍא َ‬
‫ﺣﺎل‪ ،‬ﺗﻦ ﭘ َﺮور ﭘ َﺖ رﮐﻴﺞ ﺗﻮن!‬
‫‪6‬‬
‫ِ‬
‫ﻬﺮ َﺳﻨﺪא ِﻣ َ‬
‫ﻴﻨﻬﻦ‪ ،‬ﺷﺎﻫﻪ وﺳﺎﺋ َﺷﻞ!‬ ‫ِﻣ َ‬
‫ﺟﮭ َﻞ؛‬
‫ﺟﮭﻠﻲ َ‬ ‫ﺟﮭﺮﻳ َ َﻞ ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ِ‬
‫ﺟﮭﻮﭘﮍي‪ ،‬ﺑﻨﺎ َ‬ ‫ُ‬
‫ﻛ َﻬ َﻞ‪ ،‬ﻛﻨﺪﻳﻦ َ‬
‫ﺷﺎل ﻛﺮ َ ﺗﻮن!‬ ‫ِ‬
‫ﻛﺎﻫ ِﻞ ﺗﻲ َ‬
‫‪7‬‬
‫ِ‬
‫ک َوڌאﺋﻲ‪َ ،‬و َﺳﮡَ َو ُس ِ‬
‫ﻛﻴﻮ؛‬ ‫ِو ُﭴﻦ ِو َ‬
‫َو َﭴﮡ وאﭴﺎ وאه ﻛﻴﺎ‪ ،‬ﭘ َﻠ ُﺮ ِ‬
‫ﭘﻮء ﭘ َ ِﻠﭩﻴﻮ؛‬
‫” َﺳﭽﺎ“ ﺳﺎﺋﻮ ﭤ ِﻴﻮ‪ ،‬ﺳﭝﻜﻮ ﺳﺎرﻧﮓ آﺋﻲ‪.‬‬
‫‪8‬‬
‫ﻧﺎزכ ﺳﻨﺪو ﻧِ ُ‬
‫ﻴﻨﻬﻦ‪ ،‬آﻫﻲ ِאﺋ ﺟﻴﮇﻳﻮن؛‬
‫ﻛﺮي‪ ،‬ﺟﻴﺌﻦ ﺳﺎوڻ ِﻣ ُ‬
‫ﻴﻨﻬﻦ؛‬ ‫ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ رאﺋ ِﻲ رﻳﺞ َ‬
‫رאز رﮐﻲ ﭤﻮ ر ُﻳﻬﻦ‪َ ،‬ﻣﻦ ۾ ﺒﻮﺑﻲءَ ﺟﻮ‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪334‬‬
 ‫ﺴﺎرﻨگ‬
‫‪v‬‬
‫‪9‬‬
‫رאﺗﺎﻛﻮ ر ُﻳﻬﻦ ﺳﺎن‪ِ ،‬رڻ َ ﻛﻴﺎﺋ ر َﻳﺞ؛‬
‫ﭘ َﭩ َﻦ ﻣﭥﺎن ﭘ َ ِﻠﭩﻴﻮن‪ِ ،‬ﻫ ون َﻣﻨﺠﮭﺎن َ‬
‫ﻫﻴﺞ؛‬
‫ِ‬
‫ﮔﻴﺞ؛‬
‫ﺑﻬﺎر ﻛﺌﻲ‪ ،‬ﮔﻠﺰאريءَ ﺟﻲ َ‬ ‫ﺑ َﺮن ۾ َ‬
‫وچ ۾‪.‬‬
‫ﺳﻴﺞ‪ ،‬ﺳﻮﻧﻬ ﺳﺎوכ َ‬ ‫” َﺳﭽﻞ“ ﺳﺎرﻧﮓ َ‬
‫‪10‬‬
‫ﻧﮓ ﻛﻴﺎ‪ ،‬ﭘﻮﻳﺎڙيءَ ﭘ َﭩﻦ ﺗﻲ؛‬ ‫ﻧﮓ ر َ‬‫ﺳﺎر َ‬
‫ﻜﺮ ﭔﺎﭔﺎﮢﻦ ﺟﺎ‪ ،‬ﭘ َﻠ َﺮ ِﭘﻲ ڍﻳﺎ؛‬
‫ﭔَ َ‬
‫ڏﻳﻬﺎن ڏرت وﻳﺎ‪ ،‬ﻣﻮ ٰ ﺳﻨﺪيءَ ِﻣ َ‬
‫ﻬﺮ ﺳﺎن‪.‬‬
‫‪11‬‬
‫ﻋﺎ ﮐﻲ آ ﮔﺎﻫﻪ‪ ،‬ﺳﺎرﻧﮓ ﻛﻨﺪو آﺋﻴﻮ؛‬
‫ﮔُﮍَ ﺟﻴﺌﻦ ﮔﻮڙﻳﻮن َ‬
‫ﻛﺮي‪ ،‬ﻛﺎﻫﻴﻮن َאﭼﻲ ﻛﺎه؛‬
‫وאﻳﻮءَ ﺳﺎن وאرא ﻛﺮي‪ ،‬ﭠﺎﻫﻴﻮ َאﭼﻲ ﭠﺎه؛‬
‫ِ‬
‫َوﺳﺎﻳﺎﺋ َوڏَ ﭰﮍو‪ ،‬وאﭨﻦ ﺗﻲ وאه وאه؛‬
‫ﮔﻠﺰאرﻳﻮن ۽ ﮔﺎه‪ ،‬ﭘ َﭩ َﻦ ﺗﻲ ﭘﮅرא ﭤﻴﺎ‪.‬‬
‫‪12‬‬
‫ﻛﻜﺮ َ‬
‫ﻛﻜﻮرﻳﺎ؛‬ ‫ﭘﺎر ڏي‪َ ،‬‬ ‫َאڄ ﭘﮡ َ‬
‫ﭘﻮر َب َ‬
‫ﺳﺎﺟﮭﺮي ﺳﻮرﻳﺎ؛‬
‫ُ‬ ‫ﺳﺎر َ‬
‫ﻧﮓ ُﺳ َﺮ ُﺳﺮאﺋﺘﺎ‪،‬‬
‫ُﺳﺮ ﻣﻨﮉل ۽ ﺳﺎرﻧﮕﻴﻮن‪َ ،‬ﭼﻨﮓ ﭼﮝﺎ ﭼﻮرﻳﺎ؛‬
‫ُא َڀ ُאﺗﻲ אورﻳﺎ‪َ ،‬ﻃﺒَ َﻞ ﺗﺎرون ﺗﻴﺞ ﺳﺎن‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪335‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪13‬‬
‫وﺳﻲ ﭘﻴﻮ َوڏَ ﭰﮍو‪ِ ،‬ﭜﻨﻴﻮن ِﭜ َ‬
‫ﭧ ﭜ َﺮﻳﻮن؛‬ ‫ِ‬
‫ﭜ َﭩﺎرﻳﻮن ِﭜﭩ ُﻦ ﺗﺎن‪ ،‬وﭤﺎﮢ ورﻳﻮن؛‬
‫ﮐِ ن ﺟﻮ ﮐ َﺮﻳﻮن‪ ،‬ﭼﺎڏﻳ ڏﻧﺌﻮن ﭼﺎه ﻣﺎن‪.‬‬
‫‪14‬‬
‫ﭼﺎه ﻣﺎن‪ ،‬ﮐ ن ﺟﻮن ﮐ َﺮﻳﻮن؛‬
‫ﭼﺎڏﺋ ڏﻧﺌﻮن َ‬
‫وﻫﺎﺋﻴﻨﺪﻳﻮن ﺳﻲ آﺋﻴﻮن‪ ،‬ﭤ َﮣﻦ ﻣﺎن ﭤﺮﻳﻮن؛‬
‫ﭜ َﭩﺎرﻳﻮن ﭜﺮﻳﻮن‪ ،‬آﻳﻮن وﺳﺎﺋﻲ َوڏ ﭰ ُﮍא‪.‬‬
‫‪15‬‬
‫ﻣﻨﺪيء ﺟﻮ دﻳﺲ؛‬
‫َ‬ ‫وא وﺳﺎﺋﻴﺞ‪ ،‬درد‬
‫ِﭘﺮﻳﻦ ﻣﻮن ﭘﺮدﻳﺲ‪ ،‬אُﭠ ِﻲ ِאﻳﻨﺪم אُوڏڙא!‬
‫‪16‬‬
‫ﺟﮭﮍ ﺟﮭﺠﮭﺎ ﺟﻮﭨﻴﻮن؛‬ ‫ُﻣﻨﺪون ﻣﻮﭨﻲ آﺋﻴﻮن‪ُ ،‬‬
‫ﭘ َﻠ َ َﺮ ﺳﺎڻ ﭘ ُﺮ ﭤﻴﺎ‪ ،‬ﭘﻮﭠﺎ ۽ ﭘﻮﭠﻴﻮن؛‬
‫ﭘ َ ِﺴﻲ ِﻣﻴﻨﻬﻦ ﻣﻬﺮ ﺟﺎ‪ ،‬ﻣﻴﻬﻴُﻮن َא ُڄ ﻣﻮﭨﻴﻮن؛‬
‫َﭼﺮﻳﻮ َאﭼﻦ ﭼﻮﭨﻴﻮن‪ ،‬وﭤﺎﮢ وﻟ َﺮ ﻛﻴﻮ‪.‬‬
‫‪17‬‬
‫وس ﻛﺮﻳﻦ؛‬
‫وא وري ﺗﻮن‪ ،‬وﻃﻦ ﺗﻲ َ‬
‫ِﻣﻴﻨﻬﻦ وﺳﻨﺪي ﻣﻮن‪ ،‬ﺳﭵﮡ ﺳﺎر ُﺳﭙﺮﻳﻦ!‬
‫‪18‬‬
‫‪v‬‬
‫‪336‬‬
 ‫ﺴﺎرﻨگ‬
‫‪v‬‬
‫دﻳﺴﺎ دﻳﺲ ِ‬
‫وﺳﻲ ﭘﻴﺎ‪ ،‬ر َﺖ ﺟﺎ درﻳﺎه؛‬
‫ﮔﻠﺰאرﻳﻮن ۽ ﮔﺎه‪ ،‬ﭘﻮﭠﻦ ﺗﻲ ﭘﮅرא ﭤﻴﺎ‪.‬‬
‫‪19‬‬
‫ﺳﺎرﻧﮓ ﺳﻌﻲ ۾ َאﭤ ِﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻞ“ ﺳﺴ ِ ﮀﮇ؛‬
‫ﻳﻨﺪء אوﭼﺘﻮ‪ ،‬ﻫﺎڻ ﻧﻪ ُﻣﮍ ِ‬
‫ﻧﺪء َﻫ ِﮇ؛‬ ‫ﻣﭥﺎن א ِ‬
‫وﺳﮡَ ﮐﺎن ٖאﮘﻲ ِ‬
‫وﭸﻲ‪.‬‬ ‫َא ِ‬
‫ﺟﮭﺎﭘﻲ ﻛﺎ אڏ‪َ ،‬‬
‫‪20‬‬
‫ﺳﺎرﻧﮓ ﺳﺎري رאت‪ ،‬رﮢﻦ ﻣﭥﻲ رﻳﺞ ﻛﻴﺎ؛‬
‫ﭘ َﮑﻦ ﭘﺮڙא ﺳﻮﺋﻴﺎ‪ِ ،‬ﭘﺮه ِﭰﭩ َ‬
‫ﻲء ﭘﺮﭜﺎت؛‬
‫ﭘ َﭩﻦ ﺗﻲ ﭘﮅرא ﭤﻴﺎ‪ ،‬ﮔُ َﻞ ﭰ ُ َﻞ ﭜﺎﺗﻮن ِ‬
‫ﭜﺎت؛‬
‫ِ‬
‫وאﺋﻲ ﺳﭛ ﻛﻨﻬﻦ وאت‪” ،‬ﺳﭽﻞ“ ﺳﺎرﻧﮓ ﺳﺎٺ ِﺟﻲ‪.‬‬
‫‪21‬‬
‫ﮔﺎج؛‬
‫ﺳﺎرﻧﮓ ﺻﺒﺢ آﺋﻴﻮ‪ ،‬ﮔﻮڙﻳﻮن ﻛﺮي َ‬
‫ﻛﮍﻣ َﻫﺮ ُ‬
‫ﻛﻠﻬﻲ ﻛﻴﺎ‪.‬‬ ‫ﻫﺎج‪ُ ،‬‬
‫ﻫﺎري َﻫﻠﻴﺎ َ‬
‫‪22‬‬
‫ﻧﺪن َ‬
‫ﻛﺌﻲ آ ﺑ َﺲ؛‬ ‫ﭜﻴﻨﺮ ﻧﺎ ﭜﺎﻧﺌﻴﻮ‪ ،‬ﺗﻪ ﺑﻮ ِ‬
‫ِא ِ‬
‫ﺟﮭﻮڙي آﺋﻴﻮ‪ِ ،‬‬
‫وري وﻳ وﺗﺮو‪.‬‬
‫‪23‬‬
‫ﺳﺎري ِ‬ ‫ِ‬
‫رאت؛‬ ‫אﮐ آب وﻫﺎﺋﻴﻮ‪ ،‬ﺳﺮﺗﻴﻮن ِ‬
‫وﻫﺎﺋ ِﻦ وڏ ﭰﮍو‪ ،‬ﭘﺮﭼﻦ ﻧﺎ ِ‬
‫ﭘﺮﭜﺎت؛‬
‫‪v‬‬
‫‪337‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺮﺳﺎت‪َ ،‬אﮐ אوﺗﮡ ﺳﮑﻴﻮ‪.‬‬
‫ﭜﻴﻨﺮ ﮐﺎن ﺑ َ ِ‬
‫‪24‬‬
‫وﭴﮡ‪ ،‬ﭨﻴﻮن ﻟ َﻬﻲ ﭘﻴﻮ ﺳﻲءُ؛‬
‫وﺳﮡ ﭔﻴﻮ َ‬ ‫ِﻫﻚ َ‬
‫ﺟﮭﻮري وڌﺋ ﺟﮭﻮﭘﻴﻮن‪َ ،‬ﮀﻦ وڌאﺋ ِﮀﻲءُ؛‬
‫رﻧ ُﻦ ﺟﻮ رﮢ َﻦ ۾‪ ،‬وאهَ وﺳﻴﻠﻮ ﭤِﻲءُ؛‬
‫ﻫﻲء‪ ،‬ﺗ َﻦ ﭘ َﺮور رک ﭘﻨﺎهَ ۾!‬
‫ﺣﺎل ﺟﻨ ﺟﻮ َ‬
‫‪25‬‬
‫ﺟﮭﺠﮭﻮ؛‬ ‫َאول آﻧﮅي آﺋﻲ‪ ،‬ﭘﻮﻳﺎن ُ‬
‫ﺟﮭﮍ َ‬
‫אوٽ َאﺟﮭﻮ؛‬
‫ﻧﻜﻮ אوﻟﻮ آﺳﺮو‪ ،‬ﻧﻜﻮ َ‬
‫ﭘﻨﺎه ۾!‬ ‫ڏﻫﻴﻠ ڏﺟﮭﻮ‪ ،‬ﺗ َﻦ َ‬
‫ﭘﺮور رک َ‬
‫‪26‬‬
‫ِ‬
‫ِ‬
‫ﺑﺮﺳﺎت؛‬ ‫َאول آﻧﮅي آﺋﻲ‪ ،‬ﭘﻮﻳﺎن ﭤﻲ‬
‫ِ‬
‫رﻋﺪ ﺟﻲ رڙﻳﻦ ۾‪ ،‬ﭜﻴﮣﻲ ﻧﻪ ُﻫﺌﻲ ِ‬
‫ﺑﺎت؛‬
‫وﻳﭽﺎرﻳﻦ ورن ﺟﻲ‪ ،‬وאﺋ ِﻲ ُﻫﻴَﮍي ِ‬
‫وאت؛‬
‫وﺳﮡ ﻫﻴﭡﺎن ِﭼﻜﮡ‪ ،‬ﺳﻲءَ ُﻣﻴﻮن ﺳﭛ رאت؛‬
‫ﻣﭥﺎن َ‬
‫ِﭘﺮﻫﻪ ﭰﭩﻲ ِﭘﺮﭜﺎت‪ ،‬ﻛﮣﻜﺎن ﻛﺎﻧﮅ ٖﻳﻦ ﮔَﮇﻳﻮن‪.‬‬
‫‪27‬‬
‫ﻜﺮن ﻛﮃﻳﺎ ﻛﻮڙَ؛‬ ‫َאڄ َ‬
‫ﭘﻮرب ﭘﺎر ڏي‪َ ،‬‬
‫ﻛ َ‬
‫ﺻﺒﺢ وﻳﻞ ﺳﻮ َﻳﻞ ﺟﻮ‪ ،‬ﺳﺎرﻧﮓ ﻻﺗ ِﻲ ﺳﻮڙَ؛‬
‫وﭴﻦ وאﭴﺎ وאه ﻛﻴﺎ‪ ،‬ﻣﻴﻨﮕﮫ ﭔ َﮅא َא ُڄ ﻣﻮڙ؛‬
‫‪v‬‬
‫‪338‬‬
 ‫ﺴﺎرﻨگ‬
‫‪v‬‬
‫ﻟﻮﻛﺎن ﻻﭤ ِﻲ ﻟﻮڙَ‪ ،‬ﻣﻮ ٰ ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ ﻣﻬﺮ ﺳﺎن‪.‬‬
‫‪28‬‬
‫ِ‬
‫אُﺗ َﺮאن אوري‪ ،‬ﺑﺎدل ﺑ َ ِ‬
‫ﺮﺳﻲ آﺋﻴﺎ؛‬
‫ُﺳ َﺮ ُﺳﺮﻳﻼ ﺳﻮز ﺟﺎ‪ ،‬ﺳﺎرﻧﮓ ﭤﻮ ﺳﻮري؛‬
‫ِ‬
‫ﮔﮭﻮري ﻣﺎن ﮔﮭﻮري‪ ،‬אﺟﮭﻮ אﮜﮡ آﺋﻴﺎ‪.‬‬
‫‪29‬‬
‫ِ‬
‫אُﺗﺮאن אوري‪ ،‬ﻛﺌﻲ ِﻤﭼ ٖ‬
‫ﻜﮣﻲ َﻤﭼﻜﺎٽ؛‬
‫ﻻٽ؛‬‫ُאﺗﺎن ﻛﻴﺎﺋ אوﭼ ِ ‪ ،‬ﻟﺲ ﭔﻴﻠﻲ ﺗﻲ َ‬
‫َ‬
‫ﮔﮍﮔﺎٽ؛‬ ‫ﻜﺮאن ﺗﻲ‪ ،‬ﮔﻮڙن ﺟﺎ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻣﻨﮉل ﭤﻴﺎ َﻣ‬
‫ِ‬
‫ﭰﮍﻛﻲ ﮐﺎڌא ﭰﺎٽ؛‬ ‫ﻜﺮن ﻣﭥﺎن ﻛﻴﭻ ﺟﻲ‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﻛ َ‬
‫وري ورﺗ َﺌﻮن َ‬
‫وאٽ‪” ،‬ﺳﭽﻞ“ ﺳﺎﺋﻲ ﺳﻨﮅ ﺟﻲ‪.‬‬
‫‪30‬‬
‫َ ِ‬
‫ﺳﭽﻞ ﺳﺎﺋﻲ ﺳﻨﮅ ﺟﻲ‪ ،‬وري ورﺗﺎﺋﻮن َ‬
‫وאٽ؛‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫ﺟﮭﺎٽ؛‬ ‫ﺟﮭﭩﻜﻮ ڏﻳﺌﻲ‬‫ﺟﮭﻠﻲ آﺋﻲ‪ِ ،‬‬ ‫ﺟﮭﮍ ﭰﮍ ُ‬
‫ُ‬
‫وﺳﻲ ﭘﻴﺎ وڏَ ﭰﮍא‪ ،‬ﮔﮭﻴﮍ ﭘ ُﺴﺎﺋﻲ َ‬
‫ﮔﮭﺎٽ؛‬ ‫ِ‬
‫ﺳﻨﮕﻬﺎرن ِﺟﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻻﭤِﻲ אڃ אُ َ‬
‫ﺳﺎٽ‪ ،‬ﺳﺎرﻧﮓ‬
‫‪31‬‬
‫ِ‬
‫ﺳﺎرﻧﮓ آﻳﻮ ﺻ ۾‪ ،‬ﺑﻮﻧﺪن ﻛﺌﻲ ﺑ َﺲ؛‬
‫رس‪ ،‬ﻗ َﺰح َ‬
‫ﻛﮃي ﻧﻴﻞ ﺗﻲ‪.‬‬ ‫رﻧﮕﺎ ر ِﻧﮕﻲ ِ‬

‫‪v‬‬
‫‪339‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻫﻴر راﻨﺠ و‬
‫داﺴﺘﺎن ﭙﻬرﻴون‬
‫‪1‬‬
‫ﮀﮇي ﻣﻠﻜﻴﺖ ﻣﺎل‪ ،‬رא ﮭﻮ ِرڻ ُ ﭼﮍﻫﻲ ﻫﻠﻴﻮ؛‬
‫ﻗﺴﻤﺖ َ‬
‫ﻛﻴُﺲ ﻛﻨﮕﺎل‪ ،‬ﻧﻪ ﺗﻪ ﺣﺎﻛﻢ ﻫﻮ ﻫﺰאر ﺟﻮ‪.‬‬
‫‪2‬‬
‫ﺣﺎﻛﻢ ﺖ ﻫﺰאر ﺟﻮ‪ ،‬ﻗﺴﻤﺖ ﻛﻴﻮ ﻛﻨﮕﺎل؛‬
‫ﻣﺮد ﮐﻲ‪ ،‬ﺧﻄﺮو ﻧﻜﻮ ﺧﻴﺎل؛‬
‫ﻣﺴﻜﻴ َء ﺟﻮ َ‬
‫ﺒﺖ ﻣﺴﺘﺎﻧﻮ ﻛﺮي‪ ،‬ﻫﻬﮍو ِ‬
‫ﻛﻴَﮍس ﺣﺎل؛‬
‫ﭘ ُﮁﻲ ﺟﮭﻨﮓ ﺳﻴﺎل‪ُ ،‬ﺣﺐ ﻧﻪ ﺖ ﻫﺰאر ِﺟﻲ‪.‬‬
‫‪3‬‬
‫ﻣﺎﻟﻚ אُ َ‬
‫ﻧﻬﻲء ُﻣﻠﻚ ﺟﻮ‪ ،‬رא ﮭﻦ ﻣﺎن رאﺟﻮ؛‬
‫אﻟﻔﺖ ﮐﺎن ﻋﻄﺎ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ڏﮐﻦ ﺟﻮ ڏאﺟﻮ؛‬
‫ﻛ َﻞ َ‬
‫درد ﮐﺎن‪.‬‬ ‫ﻛﻴﻢ آﺟﻮ‪ ،‬دﻧﻴﺎ ﺟﻲ ُ‬
‫ﻋﺸﻖ َ‬
‫‪4‬‬
‫ﻣﺎﻟﻚ ﺖ ﻫﺰאر ﺟﻮ‪ ،‬رא ﮭﻮ آءٌ رאﺟﺎ؛‬
‫ﻗﺮب ﻫﺌ ﻛﺎ ﺟﺎ؛‬ ‫ﻛﺎﻧِﻲ ﻣﻮن ﮐﻲ ﻗﻠﺐ ۾‪َ ،‬‬
‫ڏﮐﻦ ﺟﺎ ڏאﺟﺎ‪ ،‬ﻟﮑﻴﺎ ُﻫﻴَﻢ ﻟﻮح ۾‪.‬‬
‫‪5‬‬
‫‪v‬‬
‫‪340‬‬
 ‫ﻫﻴر راﻨﺠ و‬
‫‪v‬‬
‫ﻳﺲ ۾؛‬ ‫ِ‬
‫ﺷﺎﻫﻲ ُﻫﻴﻢ ﺷﺎن‪ ،‬دﻟ ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ د َ‬
‫ُאﺗﺎن آﻳﺲ אوﭼﺘﻮ‪ِ ،‬ﮐﮣﻲ ﺳﻮرن ﺟﻮ ﺳﺎﻣﺎن؛‬
‫ﮀﺎ ﻣﻨﺠﮭﺎرؤن ﮀﺎ ﭤِﻲ آﻳﺲ‪ ،‬אﻫﻮ אﭤﻢ َאرﻣﺎن؛‬
‫ﺣ ت ۾ ﺣ אن‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ِﻫ ِﻫ ﻛﻴﻮ‪.‬‬
‫‪6‬‬
‫رא ﮭﻮ ُﻫﻴﺲ رאءُ‪ ،‬ﻣﺎﻟﻚ ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ ﻣﻠﻚ ﺟﻮ؛‬
‫ﻛ َ ﺎءُ؛‬ ‫אدﻳﻮن ﻋﺸﻖ אﻧﮅو ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﭘ َﻴَﮍم ِ‬
‫ﮔُﮭﻮرن ﻛﻴﻢ ﮔﮭﺎءُ‪ِ ،‬ﻫ َא ِﭼﻲ ِﻫ َ ﺟﻲ‪.‬‬
‫‪7‬‬
‫َאﭼﮡ אوﮐﻮ ﻣﻮن ُﻫﻴﻮ‪ ،‬ﻫﺎرﻳﻮن آﻧﺪم ِﻫ ؛‬
‫ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ ﻟِ ِﮑﺌﻲ ﭘﺎڻ َ ﮐﻲ‪ ،‬ﭘﺎڙڻ ﭘ َﺌﻲ ﺗﻘﺪ َﻳﺮ؛‬
‫ﻛﺎﻧﻪ ٖﻫﻠﻲ ﺗﺪﺑ ‪ ،‬ﻗﺴﻤﺖ ﻗﻴﺪ א ﺎءَ ﺳﺎن‪.‬‬
‫‪8‬‬
‫ﻟﺒﺎس؛‬ ‫ﻳﺲ ِ‬
‫ڍﻛﻲ‪ ،‬ﻻﭤﻢ ﺳﭛ ُ‬ ‫ﺟﻮﮘﻴﺎ و َ‬
‫ﻧﺎس؛‬
‫ﭘﭩﻴﻬﺮ ﺑﺎﻓﺘﺎ‪ ،‬ﻧﭙﭧ ﻛﻴﻢ ُ‬
‫ﭘ َﭧ َ‬
‫ﻛﻴﻮ ﻧﻴﻨﻬﻦ ﻧِ ُ‬
‫ﺮאس‪ ،‬دﻧﻴﺎ ﺟﻲ درد ﮐﺎن‪.‬‬
‫‪9‬‬
‫ڌيء ﭼﺮﻳﻮ؛‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﻣﺎءُ ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﭼﻮﭼﻚ َ‬
‫ﻋﻘﻞ ﻫﻮش ﻧﻴﻮ‪ ،‬ﻣﻨﻬﻨﺠﻮ ﺒﺖ وאرﺋ ٖ ‪.‬‬
‫‪10‬‬
‫‪v‬‬
‫‪341‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ڌيء َﭼﺮﻳﻮ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﻛﻴﻮ ﻣﺎءُ؛‬
‫ﭼﻮﭼﻚ َ‬
‫ﭘ َﻴَﮍم ﻛﻮﻧﻪ ﺎءُ‪ ،‬آﻳﻞ ﻋﺸﻖ אﻧﮅو ﻛﻴﻮ‪.‬‬
‫‪11‬‬
‫ﻣﻴﻬﺎر؛‬ ‫ﺷﺎه ِ‬
‫ﻫﺰאري ﻫﻮت ﮐﻲ‪ ،‬ﺒﺖ ﻛﻴﻮ ُ‬
‫ﻳﺐ ﮐﺎن‪.‬‬
‫ﻋﺎر‪ ،‬ﻛﻬﮍو آﻫﻪ ﻗﺮ َ‬
‫ﻋﺎﺷﻘﻦ ﮐﻲ ُ‬
‫‪12‬‬
‫ﻣﻮر ﻧﻪ ﺒﺖ ﮐﺎن ُﻣﮍאن‪ ،‬ﻫ َא ِﭼﻲ ﻫﺎڻ؛‬
‫ﻛﺎڻ ﻛﻨ ﺟﻲ ﻛﺎڻ‪ ،‬ﮘﺌﻮن ﭼﺎرﻳﻨﺪس ﮘﻮٺ ﺟﻮن‪.‬‬

‫‪13‬‬
‫ﮘﺌﻮن ﭼﺎرﻳﻨﺪس ﮘﻮٺ ﺟﻮن‪ ،‬ﻛﺎڻ ﻛﻨ ﺟﻲ ﻛﺎڻ؛‬
‫אﻫﺎ روح رﻫﺎڻ‪َ ،‬ﻣ َﻦ ِﭜﻲ ﻣﻴﻠﻲ ﺐ ﺳﺎن‪.‬‬
‫‪14‬‬
‫ﻛﺎڻ ﻛﻨ ﺟﻲ ﻛﺎڻ‪ ،‬ﮘَﻠﻴ ﭤ ِﻴﺲ ُ‬
‫ﮘﻨﻮאر؛‬
‫ﻳﺎر‪ ،‬ﻟ َ َ‬
‫ﻬﻦ ڏوﻻ ڏﻳﻞ ﺟﺎ‪.‬‬ ‫ﻣﻦ ﻣﻮن ﻣﻠﻲ ُ‬
‫‪15‬‬
‫ﻧﻮرﻧﮓ ﻧﺪورو‪ ،‬ﮐﻴﮍو وﺟﮭﺎن ﮐﻮهَ؛‬
‫روح‪ ،‬ﺳﺪא وﺳﻲ ﭤﻮ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪.‬‬
‫رא ﮭﻮ ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ َ‬
‫‪16‬‬
‫ﮐﻴﮍي ﻧﺎ ﻣﻴﮍي‪ ،‬ﻣﻮ ٰ ﻣﻮن ﮐﻲ ﺟﻴﮇﻳﻮن؛‬
‫‪v‬‬
‫‪342‬‬
 ‫ﻫﻴر راﻨﺠ و‬
‫‪v‬‬
‫روح ۾‪.‬‬
‫ﺟﮭﻨﮓ ﺳﭵﻮ ﺟﮭﻴﮍي‪ ،‬ﺗﻪ ﺑﻪ رא ﮭﻦ ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ َ‬
‫َ‬
‫‪17‬‬
‫ٖﮐﻴﮍو وﺟﮭﺎن ﮐﻮهِ‪ ،‬ﻧﻮرﻧﮓ ﻧﺪورو؛‬
‫ﻫﺰאريء ﺟﻲ ﻫﻮت ﺟﻮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫دل َאﭤﻢ دﻳﺮو‪،‬‬
‫‪18‬‬
‫وאﺣﺪ َ‬
‫ﺷﺎل وﺟﮭ ‪ ،‬ﭼﮝﻲ ﭼﻮﭼﻚ ﭼﺖ؛‬ ‫َ‬
‫ﺖ‪ ،‬ﺳﺪא ِﺳ َ‬
‫ﻚ وאرﺋ !‬ ‫ﭘ َﺮور رﮐ ﭘ َ ِ‬
‫‪19‬‬
‫ر ﮭﻲ روح رא ﮭﻲ ﺳﺎن‪ ،‬ﮐﻴﮍو ﮐ َﭙَ ُ‬
‫ﮍﺗﺎل؛‬
‫ُ‬
‫ﭼﻨﮉאل؛‬ ‫ڏس‬
‫وﺟﮭﻲ وچ ۾‪ ،‬ﭼﻮﭼﻚ ُ‬
‫ِوڌؤن ٖ‬
‫ﻣﺎدر ِﻣﻬﮣﺎ ڏﺋﻲ ﺟﮭﺠﮭﺎ‪ ،‬ﺟﮭﻴﮍي ﺟﮭﻨﮓ ُ‬
‫ﺳﻴﺎل؛‬
‫ﻣﭡﻮ ﻣﻮن ِﻣ ُ‬
‫ﻬﻮאل‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﺎن ﻣﻮر ﻧﻪ وﺳﺮي‪.‬‬
‫‪20‬‬
‫َﻫﺮ َﻫﺮ وﻳﭡﻮ ِﻫ ﺟﻲ‪ ،‬رא ﮭﻮ ٖ‬
‫ڏﺳﻲ رאهَ؛‬
‫وﻳﭡﻮ وﭴﺎﺋﻲ َو ُﮭ ِﻠﻲ‪ ،‬ﭼﺎﻫﻮن ﺗﻲ ﭼﻨﺎهَ؛‬
‫ﺳﺎه‪” ،‬ﺳﭽﻞ“ ﺳﻮر ﺳﭵﮡ ﺟﺎ‪.‬‬
‫ﺳﺎﻧﮃﻳﻮ وﺗﻲ َ‬

‫‪1‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺟﻮ ﺟﻮﮘﻲ زﻟﻔﻦ وאرو‪،‬‬
‫ﺳﻮ ِ‬
‫ﺳﺎﻣﻲ ﻣﻮن ﺗﺎن ﻛ ُﺳﭹﺎﺗﻮ!‬
‫‪v‬‬
‫‪343‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﮘَﻞ ﻛﺌﻲ ﻛﻔ ِ دﺳﺖ ﭘ َﻬﻮڙא‪َ ،‬‬
‫ﻣﺸﻌﻞ ُﻣﻨﻬﻦ ُﻣﻮﭼﺎرو‪.‬‬
‫ِ‬
‫אﻧﮓ ﭜﭝﻮت ﺑﻨﺎﺋﻲ آﻳﻮ‪ ،‬ﺑﻴﮏ ﭘﺌﻲ وﮢﺠﺎرو‪.‬‬
‫ﻟﺒﺎس ﻛﻮ رא ﮭﻮ ِאﻳﻨﺪو‪ ،‬ﮀﮇي ﺖ ﻫﺰאرو‪.‬‬ ‫ﭔﺌﻲ َ‬
‫ﻧﻬﻲء ﮐ َﻮن ﻛ ُﺳﭹﺎ ‪ ،‬ﻣﺎرﻳﻮ ُﻣﺌﻲءَ ﻟﺌﻪ وאرو‪.‬‬
‫ﺳﺒﺐ ِא َ‬
‫َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ُﺳﭹﺎﺗﻮ رא ﮭﻮ آﻫﻲ‪ ،‬ﺟﮇﻫﻦ ﺎل َﺳﻠﻴﺎﺋ ﺳﺎرو‪.‬‬

‫‪2‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭘﻴﻬﻲ َאڄ آﻳﻮ‪،‬‬
‫ﺟﻮ אﮜﮡ ِ‬
‫ﺳﻮ ِ‬
‫ﺳﺎﻣﻲ ﻣﻮن ﺗﺎ ﺻﺤﻴﺢ ُﺳﭹﺎﺗﻮ!‬

‫אﮘﻲء ﺟﻮ ٖﺑﻴﮏ ﻛﺮي‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ ﻛﻴﮇو ﻫﻨﺮ ﻫﻼﻳﻮ!‬

‫َ‬ ‫ﺑ‬
‫ﺟﻮﮘﻦ وאرﻳﻮن‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ ﻟِﮝ ﺑﺴﻤﻮ ﻻﻳﻮ‪.‬‬
‫ﺟﮭﭩﺎﺋﻮن ِ‬
‫َﺳﺮ َ‬
‫ُﻣﺮ ءَ ﻣﺴﺖ آوאز אُﻧﻬﻲءَ ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻨﻬﻨﺠﻮ روح ر ﮭﺎﻳﻮ‪.‬‬
‫رא ﮭﻮ ﺖ ﻫﺰאري وאرو‪ ،‬ﻣﻮ ٰ آﮢﻲ ِﻣﻼﻳﻮ‪.‬‬
‫ﻋﻄﺮ ﻋﺒ ِאﻧﻬﻲءَ ﺟﻲ ﻛﺎرڻ‪ ،‬ﻣﻮن ﺗﺎ ُﻣﺸﻚ َﻣﻼﻳﻮ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﮐﻲ ﺠﮭﺎﻳﻮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﭘﻴﺎري ِﻫﻲ ِﺳﺮ ﭘﺎﮢﻮن ﭴﺎﮢﻲ‪” ،‬‬

‫داﺴﺘﺎن ﭕﻴو‬
‫‪1‬‬
‫ﻛﮃﻳﺎﺋﻮن ِ‬
‫ﻟﻮء ﻣﺎن‪ ،‬رא َﮭ ُﻦ رﻣﺰدאر؛‬ ‫ﻟﻮڌي َ‬
‫ﺟﺎﭨﻲ ﻫﻠﻴﻮ ﺟﺎن ﺗﻲ‪ ،‬ﺟﻮﮘﻦ ﺟﻮ ﺟﻨﺴﺎر؛‬
‫ُﻣﺮ ِ َﻣﮣﻴﺎدאر‪ ،‬ﭼﻮرﻳﻮن وﺗﻲ َ‬
‫ﭼﺎه ﻣﺎن‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪344‬‬
 ‫ﻫﻴر راﻨﺠ و‬
‫‪v‬‬
‫‪2‬‬
‫َאﻟﺴ ِ آوאز ﻛﻮ‪ ،‬ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ َ‬
‫ﻛﻦ ﭘﻴﻮ؛‬
‫ِﻫﺮدي אﻧﺪر ِﻫ َ ﺟﻲ‪ ،‬آﻫﻲ ﻛﻮﻧﻪ ﭔﻴﻮ؛‬
‫ُﻣﺮ ءَ ﻣﺴﺖ ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﺟﻮﮘﻴﮍن ﺟﻲ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪.‬‬
‫‪3‬‬
‫ﻛﺎر َﻳﻬﺮ ﻗﺘِ َﻴﻞ‪ ،‬ﮔﻮدﻳﻦ وڌא ﮔﻮدڙﺋﻲ؛‬
‫َﻣﻨﮉﻳﻮ وﺗﻲ َﻣﻨﮉن ﺳﺎن‪ ،‬ﻧﺎﻧﮓ ﻧﺴﻮرא ﻧِ َﻴﻞ؛‬
‫رﺳ َﻴﻞ‪ُ ،‬ﻣﺮ ِ ءَ ﻣﺴﺘﺎﻧﺎ ﻛﻴﺎ‪.‬‬
‫رא َﮭﻦ ﺟﻲ ِ‬
‫‪4‬‬
‫ﺮد ﺟﻲ‪ ،‬ﮐﻨﻴﺎ ﻛﺎرﻳﻬﺮن َ‬
‫ﻛ َﺮ؛‬ ‫ُﻣﺮ ِ َء ﺗﻲ ﺗﻨﻬﻦ َﻣ َ‬
‫ﭔِ َﺮ ﮀﮇي ﭔﺎﻫﺮ ﭤﻴﺎ‪ ،‬ﻧِﻴﻼ ﻧِﻜﺮي ﻧ َ َﺮ؛‬
‫ﺟﮭﭩﻲ وﺗﺎ‪.‬‬
‫ﺟﻮﮘﻴﮍي َ‬
‫زﻫﺮ‪ِ ،‬‬
‫زﻫﺮي ﻣﻨﺠﮫ َ‬
‫‪5‬‬
‫ﺟﻦ ﮐﻲ َאدﻳﻮن אوﭼ ‪ ،‬ﻛﺎﭨﻴﻮ ﻛﺎر َﻳﻬﺮ؛‬
‫ﺗ َﻦ ﺟﻲ ﺧﺎص َﺧ َ َ ‪ ،‬ﺟﺎﭼﻴﻮ ﺟﻮﮘﻴﮍن ﮐﺎن‪.‬‬
‫‪6‬‬
‫ﺧﺎص؛‬
‫ُ‬ ‫ﺟﻮﮘﻴﮍَن ﮐﺎن‪ ،‬ﺗﻦ ﺟﻲ ﺧ‬
‫ﺟﺎﭼﻴﻮ ِ‬
‫ﻧﺎس‪ِ ،‬ﺳ َ‬
‫ﻨﮕﮭﮡ ﺳﺎن َﺳ َﻮن ﻣﭥﻲ‪.‬‬ ‫ﻧﺎﻧﮕﻦ ﻛﻴﺎ ُ‬
‫‪7‬‬
‫ﭔِ َﺮ ﻣﺎن ﭔﺎﻫﺮ ﻧﻜﺮي‪ ،‬ﻛﺎري ﮐﻨﻴﺎ َ‬
‫ﻛ َﺮ؛‬
‫‪v‬‬
‫‪345‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺟﻬ ڏَ ُر ﻧﻪ ڏ َ‬
‫ﻳﻬﻪ ۾‪.‬‬ ‫ﻧﻬﻲء ﺟﻲ ڏَ َر‪ِ ،‬‬
‫ڏَ ُر ِא َ‬
‫‪8‬‬
‫ﻛﻲ‪ ،‬ﺟﻮﮘﻦ ﻣﺎري َ‬
‫ﺟﮏ؛‬ ‫ِ‬ ‫ﻛ‬‫َﺳﭗ ُﺳﭹﺎﺗﺌﻮن ِ‬
‫ِ‬
‫ﮏ‪َ ،‬ﺳﭝﺎﮘﺎ ﺳﻲ ﺋﻲ ﭤ ِﻴﺎ‪.‬‬ ‫َﺟﻨ ِﺳﻨﮕﮭﻴﻮ َ‬
‫ﻛ َ‬
‫‪9‬‬
‫وﺟﮭﻲ‪ ،‬ﺧﺎن ﮀﮇي ﺧﺎﻧِﻲ؛‬ ‫ﻨﮃ َل َ‬
‫ﻛ َﻨﻦ ۾ ِ‬ ‫ﻛ َ‬‫ُ‬
‫ﺟﻮﮘﻴﺴ ُﺮ ﺟﺎﻧِﻲ‪ِ ،‬‬
‫رאويءَ ﻃﺮف َر ِوي ﻫﻠﻴﻮ‪.‬‬ ‫َ‬
‫‪10‬‬
‫ﺟﻮﮘﻴﺴ ُﺮ ﺟﻮאن؛‬
‫َ‬ ‫رאويءَ ﻃﺮف َروﻳﻮ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﻫﻴﻜﺮ ِﻫ َ אُﻛ َ ۾‪َ ،‬ﻣﺮد ﭤﻴﻮ ﻣﺴﺘﺎن؛‬
‫ﺳﻮرن ﺟﻮ ﺳﺎﻣﺎن‪” ،‬ﺳﭽﻞ“ ﺳﺎڻ ِﮐﮣﻲ ﻫﻠﻴﻮ‪.‬‬
‫‪11‬‬
‫رאويءَ ڏאﻧﻬﻦ روﻳﻮ؛‬
‫ﭼﻨﺎب ﺟﻮ‪ِ ،‬‬
‫َ‬ ‫ﮀﮇي ﭼﺎه‬
‫ُﻣﺮﻟﻴﻮن ُﺳﺮﻟﻴﻮن‪ ،‬و َﮭﻠﻴﻮن وﭴﺎﺋﻴﻨﺪو وﻳﻮ؛‬
‫ﭤﺎﻧِﻴﻜﻮ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﺳﻮ ﻧﺎﻧﮕﻮ ﻧﻮرﻧﮓ ﭘ ُﺮ ۾‪.‬‬
‫‪12‬‬
‫ﺟﻮﮘﻲ آﻳﻮ ُﺟ ِﻮء ۾‪َ ،‬ﻣﺮﻛﮣﻮ َﻣﮣﺪאر؛‬
‫ﻣﺮ ﻣﺴﺘﺎﻧﺎ ﻛﻴﺎ‪ ،‬ﺟﻨﻬﻦ ﺟﻲ ﻟﮏ ﻫﺰאر؛‬
‫َ ِ‬
‫ﻧﺎٿ ﻧﻮאﺋﻴﺎ‪.‬‬ ‫ﻛ َﺮدאر‪ ،‬ﻧِﻴﻼ‬
‫ﻛﺎرﻳﻬﺮ َ‬
‫‪13‬‬
‫‪v‬‬
‫‪346‬‬
 ‫ﻫﻴر راﻨﺠ و‬
‫‪v‬‬
‫ِ‬
‫ﺟﻮﮘﻲ آﻳﻮ ﺟﻮء ۾؛‬
‫ﻣﻨﮉڙא‪َ ،‬ﻣﮍﻫﻲ‪ِ ،‬‬
‫َ‬
‫ﻨﮉڙא ﺒﻮﺑﻦ ﺗﻲ‪.‬‬‫ﭘﮍﻫﻴﻮ ﺳﻮ ﭘﮍﻫﻲ‪َ ،‬ﻣ َ‬
‫‪14‬‬
‫ﺗ ُﻨﺒﻴﻮن ﺗ َﻦ ﺗ َﮣﻲ‪ ،‬ﺟﻮﮘﻲ آﻳﻮ ِ‬
‫ﺟﻮء ۾؛‬
‫ﺮب ﻛﮣﻲ‪ ،‬رא ﮭﻮ روﻟﻴﻮ ُرڃَ ۾‪.‬‬ ‫ﻛﻨﻬﻦ ﺟﻲ ﻗ ُ َ‬
‫‪15‬‬
‫وﻫﻪ ﭤﻴﻮ؛‬ ‫ﻲء ﻧﻮر َ‬
‫ﻧﮓ ﭘﻮر ۾‪ ،‬وﻳﻬﮡ ُ‬ ‫ِﻧﻴﭩ َ‬
‫ﭼﻨﺎﻫﻪ ﺳﺎن‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﭼﺎﻫﻪ‬
‫ُ‬ ‫ڏورאﭘﺎ ﻧﻪ ڏﻳﻮ‪ ،‬ﺟﻨﻬﻨﺠﻮ‬
‫‪16‬‬
‫وﻫﻪ؛‬
‫ﻧﻴﭩﻲءَ ﻧﻮرﻧﮓ ﭘﻮر ۾‪ ،‬وﻳﻬﮡ ﭤﻴﻮ ُ‬
‫ﻧﮃيء ﻟﮙﻮ ِﻣ ُ‬
‫ﻨﻬﻪ؛‬ ‫ِﻗ َ‬
‫ﺴﻤﺖ ﻛﺎرﻳﺎ َ‬
‫ﻛ َﻤﮍא‪ ،‬ﻣﺎ َ‬
‫ورﻫﻪ ﺳﻨﺪي ِ‬
‫وאﺳﻴﻨﮓ ﺟﻮ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫وﻫﻪ‪،‬‬ ‫ورﻫﺆن َ‬
‫ﻛﮃي ُ‬ ‫َ‬
‫‪17‬‬
‫ﮕﻦ؛‬ ‫ﻫﺎريء ﭔﮅي ﻫ َ‪ُ ،‬ﻣﺮ ِ ءَ َ‬
‫ﻛﺌﻲ َﻣ ُ‬ ‫َ‬
‫ﻳﭽﺎريء َو َﭼ ُﻦ؛‬
‫َ‬ ‫ِ‬
‫ﻛﻲ‪ ،‬و‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ وﺳﺮي ِ‬
‫ﻛ‬
‫ﮕﻦ‪ ،‬ﻟِﮑﻴﻮ ﺟﻨﻬﻦ ﺟﻮ َ‬
‫ﻟﻮح ۾‪.‬‬ ‫ﻻﻧﮕﻮﭨﻲءَ ﻟ َ ُ‬
‫‪18‬‬
‫ُﻫ ﻛ ُﻫﻴﺲ‪ ،‬ﻫ آﻫﻴﺎن ﻛ ُ!‬
‫َ ِ‬
‫ﻛﺮאﺋﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﺳﺎ אﻫﻲ ﺳ ُ‪” ،‬ﺳﭽﻞ“ ِﺳ َ‬
‫ﻚ‬

‫‪v‬‬
‫‪347‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺌ‬
‫آءُ אﺳﺎ ﮍي دﻳﺮي‪،‬‬
‫ﺗﻮﮐﻲ ﮔﮭﮣﻮ ﺳﺎرﻳﺎن ﭤﻲ‪.‬‬
‫ﻧﺎ َﺗﻪ ُ ﺐ َﻣﺮאن ﭤﻲ‪.‬‬

‫ﺗﻮن ﺗﺎ ﻣﻴﮇא‪ ،‬ﻣ ﺗﺎ ﺗﻴﮇي‪ ،‬ﮐ ُ ِﻬﻪ ﮔﮭﺘﺎن ﺳﭛ ﮐﻴﮍي‪،‬‬

‫ِﻫﺖ ُﮔﮭ َ‬
‫ﻨﮕﮭﺮ ﮔﮭﺎرﻳﺎن ﭤﻲ‪.‬‬
‫َאﮜﮡ ﺳﺎڏي آءُ َ‬
‫ﭘﻴﺎرل‪ ،‬ﻟ َ ِﻬﻪ ﭘ َ َﻮن ﺳﭛ ﺟﮭﻴﮍي‪،‬‬
‫ﻨﺠﻮن ﻫﺎرﻳﺎن ﭤﻲ‪.‬‬
‫ﺗﻮﻟﺌﻪ َﻫ ُ‬

‫‪v‬‬
‫‪348‬‬
 ‫ﺠو ڳ‬
‫‪v‬‬
‫ﺠوڳ‬
‫داﺴﺘﺎن ﭙﻬرﻴون‬
‫‪1‬‬
‫ﻳﺎن‪ ،‬آﻫﻲ آڌوﺗِﻦ ﺟﻮ؛‬
‫ﻲء ﻣﻨﺠﮫ ڌ ُ‬ ‫ِ‬
‫ڌوﮢ َ‬
‫ﮔُﻢ ﭤِﻲ ﮔُﺮﮔﻢ ﮔﻮدڙﻳﺎ‪ ،‬ﻛﻦ ﮔﺮوڙي ﮔﻴﺎن؛‬
‫ﺷﻨﺎن‪ ،‬ﮔﻨﮕﺎ ﻨﺎ ﺗ َﻦ ﺟﻮ‪.‬‬
‫َאﺻﻞ ﮐﺎن َא ُ‬
‫‪2‬‬
‫ﭘﻮرب ﭘ َﻨﮅ ﻧﻪ وﭸﮣﺎ‪ِ ،‬ﮔﺮ ِ‬
‫ﻧﺎري ﮔﻤﻨﺎم؛‬
‫وﻳﭽﺎري ﭤﻲ وאٽ ﺗﻲ‪َ ،‬‬
‫ﻛﺮن ﻛ وﺳﺮאم؛‬
‫ﻨﮕﺮאم‪َ ،‬ﺳﭽﺎ َﺳﻨﻴﺎﺳﻦ ﺟﻲ‪.‬‬
‫ﺳﻴ ۾ َﺳ َ‬
‫‪3‬‬
‫ﭘﻮرب ﺳﻨﺪא ﭘ َ‪ ،‬ﻻﻫﻮﺗﻲ ﻟ َﭩﻲ وﻳﺎ؛‬
‫َ‬
‫ِﮔﺮﻧﺎري ﮔُﻨ ‪َ ،‬ﺳﭽﺎ ﮔُﻢ ﮔُﺮ ﮔﻴﺎت ۾‪.‬‬
‫‪4‬‬
‫ورﻟﻮ وﻳﺮאﮘﻲ‪ِ ،‬ﮔﻴﺎﻧِﻲ‪ ،‬ڏﭠﻢ ﮔﻮدڙﻳﻮ؛‬
‫ﭜﺎﮘﻲ؛‬
‫ﭜﻮﮘﻲ ۽ ِ‬
‫ﭜ ُﻠﻴﺎ ڏﭠﻢ ﭜ َ ۾‪ِ ،‬‬
‫ﻟﺐ ﺗ ِ ِ‬
‫ﻴﺎﮘﻲ‪ ،‬ﻟ َﮑﻦ ۾ ﻛﻮ ﻫﻴﻜﮍو‪.‬‬ ‫ﻃﺎ ُ‬
‫‪5‬‬
‫ﺟﻮﮘ ﺟﭩﺎﺋ ُﻮن‪ ،‬ﺟﻮڙي ﺟﻮڙﻳﻮن ﺟﺎن ﺗﻲ؛‬
‫‪v‬‬
‫‪349‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫َﻤﭼﭩﺎ ﭔﮅي ﭼﻴﻠﻬﻪ ﺳﺎن‪ ،‬ﺗ ُﻨﻴﻮن ﺗ َﮣﻴﺎﺋﻮن؛‬
‫ﻛﺸﺘﺎ َ‬
‫ﻛﮍﻳﺎﺋﻮن؛‬ ‫َﺟﻨﺠ ن ﺳﺎن ﺟﻬﺎن ﺗﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﮔﺮوڙي ﮔﺎﺋﻮن‪ ،‬ﭘﻮرب ﭘﻨﮅ ﭘ ُ ِﮁﻲ وﻳﺎ‪.‬‬
‫‪6‬‬
‫ﺟﻮﮘﻲ ﭜﺎﺗﻮن ﭜﺎت‪ ،‬ﭘ َﺮ ﻣﻨﻬﻨﺠﻮ آڌوﺗ ِﻦ ﺳﺎن؛‬
‫َﺳﻔﺮ وﻳﺎ ﺳﺎﺟﮭﺮي‪ ،‬رﻫﻴﺎ ُر ِﮘﻲ رאت؛‬
‫ﻃﻠﺐ ﺗﻨ ِﺟﻲ ﺗﺎت‪ ،‬رאﺗﻴﺎن ڏﻳﻨﻬﺎن روح ﮐﻲ‪.‬‬
‫َ‬
‫‪7‬‬
‫ﻛﻴﭽﺎر‪َ ،‬אﻧ ُﻣﮏ َ‬
‫אڌوت؛‬ ‫َ‬ ‫ِآﻫﻦ َא‬
‫ﭘﺮﭼﺎر؛‬
‫َ‬ ‫ﻛﻲ َ‬
‫ﻛﻦ‬ ‫ﭘﻮرب ﺳﻲ ﻧﻪ ﭘ ُﺮﻳﺎ‪ ،‬ﻧﻪ ِ‬
‫َאٺ ﺋﻲ ﭘﻬﺮ َאڇَ ۾‪ ،‬رﻫﻦ ﺳﻲ ﮔُﻢ ﮔﺎر؛‬
‫َﺳ َﭽﻞ َﺳﻨﺴﻜﺎر‪َ ،‬ﺳﻨﺴﺎ ﺗِﻦ وﭸﺎﺋﻴﺎ‪.‬‬
‫‪8‬‬
‫אﻛﻴﭽﺎر؛‬
‫َ‬ ‫َאﭸﺎ آڌوﺗ ِﻲ‪ ،‬آﻫﻦ‬
‫َאودﻳﺎ َאﻫﻨﻜﺎر‪ ،‬ﭜ َ ِﭹﻲ ﺟﻦ ﭜﻮرא ﻛﻴﺎ‪.‬‬
‫‪9‬‬
‫ﻛﻦ ﭰﺎڙَ‪ ،‬آﻳﻞ َאڄ ﻟﻨﮕﮭﻲ وﻳﺎ؛‬
‫ﻛﺎﭘ َﮍي َ‬
‫ﻣﮣﻴﺎر؛‬
‫َﻣﺴﺖ ﻛﺮي وﻳﺎ َﻣﻦ ﮐﻲ‪ُ ،‬ﻣﺮﻟ ﺳﺎن َ‬
‫ﺗ َﻦ ﺟﻮﮘﻴﮍن ﺟﻲ ﺟﺎڙَ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﺎن ُﻣﺌﻲ ﻧﻪ وﺳﺮي‪.‬‬
‫‪10‬‬
‫‪v‬‬
‫‪350‬‬
 ‫ﺠو ڳ‬
‫‪v‬‬
‫ﻛﺎﭘﮍي ﻗ َﻨﺪ َﻳﻞ‪ ،‬ﮐﻨﻴﻮ ُﮔﮭﻤﻦ ﮔﻮدڙﻳﺎ؛‬
‫ِ‬
‫ﻗﺘﻴ َﻞ؛‬
‫ﻳﻬﺮ ِ‬
‫َﮀﭕَﺖ ﻛﺮي َﮀﭕَﻦ ۾‪ ،‬وﺗﻦ ﻛﺎر َ‬
‫ُﻣﻨﮉن ُﻣﺮﻟ ﺳﺎن אُﻫﻲ‪ ،‬آڌوﺗﻲ َא َ‬
‫ﺻﻴﻞ؛‬
‫ﺟﻲء ۾ ﺟﻮﮘﻴﺌﮍن ِﺟﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫”ﺳﭽﻞ“ ِﺳﻚ َﺳﺒﻴﻞ‪،‬‬
‫‪11‬‬
‫ﻻﺗِﻲ ﻻﻫﻮﺗ ِ ‪ ،‬ڌرم ﺟﻲ ِ‬
‫ڌوﮢﻲ؛‬
‫ِ‬
‫ﺳﻨﻴﺎﺳﻲ ﻫﻠﻴﺎ‪.‬‬ ‫ﭘَ ِ‬
‫ﻨﺒﻪ ﺟﻲ ِ‬
‫ﭘﻮﮢﻲ‪ ،‬ﺳﺎڙي‬
‫‪12‬‬
‫ﺟﻮڳ َא ُ‬
‫ﺟﻮڳ؛‬ ‫ُ‬ ‫ﺟﻮء ۾‪ ،‬ﺟﻮﮘ‬‫ﺟﮭﻮﻧﺎ ﮘﮍه ﺟﻲ ِ‬
‫ﭜﻮڳ‪ ،‬ﭘﺎڻ ُ وﭸﺎ ٖﺋﻲ ﭘﺎﻧﻬﻨﺠﻮ‪.‬‬
‫ﭜﻮڳ َא ُ‬
‫ُ‬ ‫ﭜﻮﮘ‬

‫‪1‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺒﺖ ﺟﻲ َﻣﻲ ﻣﺎرﻳﻮ‪ ،‬ڙي ﻣﻮن ﮐﻲ‪،‬‬
‫ﻛﺎﻛﻴﻮن ﻛﻨﻬﻦ ﺳﺎن ورهُ ِ‬
‫ورאﻫﻴﺎن!‬

‫ﻋﻘﻞ ﻋﻠﻢ ﺳﭛ ﮀﻮڙ ڏﺗﻮ ٖﺳﻲ‪ ،‬ﻋﺸﻖ ڏﻧﻮ אوﻻرو‪.‬‬

‫אﮐﻴﺎن ﮐﻮل ﺗﻪ ﻇﺎﻫﺮ ڏﻳﮑ ‪ ،‬ﺳ ﺳﭵﮡ ﺟﻮ ﺳﺎرو‪.‬‬
‫ﻳﮇאﻫ ﭘﺎﻳﻮ‪ ،‬ﻫﻮت َא َﭤﻮ ﻫﺎﻛﺎرو‪.‬‬
‫ﭘ ُﺮﺟﮭﻲ ﭘ א ِ‬
‫ﮘﭽﻲء ﺟﻲ وچ ﮘﺎرو‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻣﻨﺼﻮر وﺟﮭﺎﻳﻮ‪،‬‬
‫ﺒﺖ ﻣﻮن ُ‬
‫وره ﻛﻴﻮ ﺟﺎن وאرو‪.‬‬
‫َﺳﻨ ُ ”ﺳﭽﻴﮇﻧﺎ“ ﮀﻮڙ ﺳﺎﻧﺒﺎﻫﺎ‪َ ،‬‬

‫‪v‬‬
‫‪351‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪2‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻲء ِﺟﻲ ﮐ َﺴﻲ!‬
‫ﻳﺎﻛﻲ ﭤﻴﻮ ﻳﺎر َאﺳﺎن ﮐﺆن‪ ،‬دل ِﺎﮢ َ‬
‫ِ‬

‫ﻣﺎن ﻛﻮ رﻫ رﺳﻲ!‬ ‫وﻳﭡﻲ ِڏﺳﺎن وאٽ אوﻫﺎن ﺟﻲ‪َ ،‬‬

‫ِ‬
‫َאﭼﮡ ِﻫﻦ ﺟﻮ אﻳﮇאﻫ ‪ ،‬ڏﻳﻬﻪ ﺳﻨﺪﺋﻲ ﻛﻮ ٖ‬
‫ڏﺳﻲ!‬
‫ِ‬
‫وره ﺟﻮ ِﻣﻴﻨﻬﮍو ٖ‬
‫وﺳﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻲ ﻳﺎر ﺳﺪאﺋ ‪َ ،‬‬
‫َ‬ ‫ِﺳﺮ ”‬

‫‪3‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن ﮘﺎرن ﭤِﻴﻮن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬دل ﮐﻲ دوﺳ ﺟﻮن‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬

‫ﻛﺎرن ﭤﻴﻮن‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﻳﺎد َאﭼﻦ ﺟﻲ ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن‪ ،‬אُﻫﻲ ﻛﻮﻛﺎن‬
‫ﻫﻮ ﺟﻲ ﻛﻴﺎﺋﻮن ﮘُﺠﮫ ۾‪ُ ،‬אﻫﻲ ﻣﺎﻣﺎن ﻣﺎرن ﭤﻴﻮن‪.‬‬
‫ﮘُﮣﻦ وאرﻳﻮن ﮘﺎﻟﻬﮍﻳﻮن‪ ،‬אُﻫﻲ ﭔﺎرڻ ﭔﺎرن ﭤﻴﻮن‪.‬‬
‫ﭘ َ َﺴﮡَ ﻛﺎرڻ َאﮐﮍﻳﻮن‪ ،‬ﺻﺎﺣﺐ ﺳﺎرن ﭤﻴﻮن‪.‬‬
‫ﻲء ﮔﺎڏون َرت ﺟﺎ‪ ،‬ﻫﻨﺠﻮ ﻫﺎرن ﭤﻴﻮن‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﭘﺎﮢ َ‬
‫ڏﺳﻦ ﻧﻪ ﻏ ﻛﻮ‪ ،‬وאﺣﺪ وאرن ﭤﻴﻮن‪.‬‬
‫אﮐﻴﻮن َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ُאﻫﻲ ﮘﺎﻟﻬﮍﻳﻮن‪ ،‬ﻧِﺖ ﻣﻮن ﮐﻲ ﻣﺎرن ﭤﻴﻮن‪.‬‬

‫‪4‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ آﻫﻴﺎن آءٌ‪ ،‬ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ ﻛﺮي ﭴﺎڻ!‬
‫ِ‬

‫ﺟﺎڏي ﺗﺎڏي ﺗﻮﻫ دﻟ ‪ ،‬ﻛﺎڏي ﻛﺎﻫﻴﺎن آءٌ‪.‬‬

‫ﻫﻮﻧﺪﻳﺲ אوﻫﺎن ﺳﺎڻ‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪352‬‬
 ‫ﺠو ڳ‬
‫‪v‬‬ ‫ِ‬
‫آءٌ ﻛﻨﻴﺰכ ﺗﻮن ﺗﺎن ﺳﺎﺋ ‪َ ،‬ﺳﮛ ﻧﻪ ﺳﺎﻫﻴﺎن آءٌ‪،‬‬
‫ﻛﻴﺲ َאﭴﺎڻ‪.‬‬‫ﭼﻴﭩﻚ َ‬
‫ِﺳﻜﻦ ﻛﻴﺌِﻲ ﺗﻮ ﻟ َﺌﻪ ﺳﺎ َ‬
‫ﻧﻮل ِﻫﻚ ﺗﺎ ﮀﺎﻫﻴﺎن آءٌ‪،‬‬
‫ﻛﻴﻢ ﭘﺎڻ‪.‬‬
‫ُ‬ ‫ﺻﺪﻗﻲ‬
‫ﺗﻮ َﻫﺌﻮن ﭔﺎﻫﺮ ُﺳﮡ ”ﺳﭽﻮ“ ري‪ ،‬ﻛﻨﻬﻦ دم ﻧﺎﻫﻴﺎن آءٌ‪،‬‬
‫ﺟﮭﻠﺞ ﭔﺎڻ‪.‬‬
‫ﭘﻨﻬﻨﺠﻮ َ‬

‫‪5‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ﻛﺎرڻ ﻛﺎرﻳﻮ‪،‬‬
‫ﻫﻮء ِ‬
‫ﻫﻮء ﻫﻮﻟِﻴَﮍو!‬ ‫ِ‬

‫ﻛﻨﻬﻦ ﺳﺎن ﻛﺮﻳﺎن ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺗﻨﻬﻨﺠ ﮘﺎﻟﻬ ﮘﺎرﻳﻮ‪.‬‬

‫ﻛﻨﻬﻦ در ڏﻳﺎن دא ِﻧﻬﮍي‪ ،‬ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ﺒﺖ ﻣﺎرﻳﻮ‪.‬‬
‫آ گ ِﻋﺸﻖ ﺟﻲ َאﻧﺪر אﺳﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ڏאڍو ﭔﺎرڻ ﭔﺎرﻳﻮ‪.‬‬
‫ﻛﻴﻢ وﺳﺎرﻳﻮ‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫آءٌ אوﻫﺎ ﮍي آﻫﻴﺎن‪ ،‬وא ِ‬
‫ﭘﺎﮢﺌﻮن ﭘﺎﺳﻲ ﻧﻪ ﻛﺮﻳﻮ‪ ،‬ﺳﮓ ”ﺳﭽﻮ“ ﭘﻨﻬﻨﺠﻮ ﺳﺎرﻳﻮ‪.‬‬

‫‪6‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻫﺎﮢﻲ ِ‬
‫ﻫﺎﮢﻲ‪،‬‬ ‫ُﺳﻬﮣﺎ ﺗﻮﮐﻲ ﻛﻴﻬﻮ ِ‬
‫ﻣﻮﻫﮣﺎ؟‬
‫ڏوאرאﭘﻮ ڏﻳﺎن‪ ،‬ﭜﻠﻮ َﻣﻦ َ‬

‫‪v‬‬
‫‪353‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ِ‬
‫ﭴﺎﮢﻲ‪.‬‬ ‫وس وﻳﭽﺎريءَ ﺟﻮ ﻧﺎه َאﺻﻞ ﮐ َﻮن‪ ،‬ﺗﻮن ﭘﺮﻳﻦ ﭘﺎﮢﻬ‬
‫ِ‬
‫ﺳﺎﻣﺎﮢﻲ‪.‬‬ ‫َאﻧﺪر ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ وو آﻫﻲ אوﻫﺎن ِﺟﻲ‪ ،‬ڏאڍي ﺳﺎ ِﺳﻚ‬
‫َאوﻫﺎن ﭔﺎﺟﮭﻮن وﻳﭡﻲ אوﺗﻴﺎن‪ ،‬ﭘﻨﺒﮣ ﻣﺎن ِ‬
‫ﭘﺎﮢﻲ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ َאوﻫﺎن ﺟﻮ آﻫﻲ َאﺻﻞ ﮐ َﺆن‪ ،‬ﭘﻨﻬﻨﺠﻮ ﺳﻮ ﺳﮛ ُﺳ ِ‬
‫ﭹﺎﮢﻲ‪.‬‬

‫‪7‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﮀﻮ ﭤﻮ ﮀﮇﻳﻦ‪ ،‬ﮀﻮ ﭤﻮ ﮀﮇﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ِ‬
‫ﻫﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫آءٌ ﺗﺎ ﺗ ُ ِ‬
‫ﻨﻬﻨﺠﮍي آﻫﻴﺎن!‬

‫ﭘﺎڻ ُ ﭘﻨﻬﻨﺠﻮ ﭘﺎﮢﻬ ﺳﺎڻ ُ ﻏﺮﻳ ﮔَﮇﻳﻦ‪.‬‬

‫ﺳﺎﻣﻬﺎن‪ ،‬אوري ﺳﻲ دﻟ َאڏﻳﻦ‪.‬‬
‫ﭘﮑﺎ ﭘﮑﻦ ُ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﻧﻬﺎري وאﭨﮍﻳﻮن‪ ،‬אﻳﻨﺪﻳﻦ ﺻﺎﺣﺐ ﻛﮇﻫ ‪.‬‬

‫‪8‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﺎر‪ ،‬ﺗﻮﺳﺎن!‬ ‫رﻫﺠﻲ َאﭼﻲ ِ‬
‫ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ َ‬ ‫ِ‬

‫آءٌ ﮀﺎ ﭴﺎﮢﺎن ﻋﺸﻖ ﻣﻨﺠﮭﺎرؤن‪ ،‬ﺑِﺮﻫﻲ وאﻟﮍא ﺑﺎر‪.‬‬

‫ِ‬
‫ﻃﺮف ﭔﺌﻲ ﻛﻨﻬ ﺧﻴﺎل ﻧﻪ ﭜﺎﻧﻴﺎن‪ ،‬آﻫﻲ ﺳﺪאﺋ ﻳﺎر‪.‬‬
‫ﻫﻮﻧﺪﻳﻦ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﮔﮇ אﺳﺎن ﺳﺎن‪ ،‬ﻧﻴﮣﻦ وﻫﺎ ﻧﺎر‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﭔﺎﻧﻬﻦ ”ﺳﭽﻮ“ ِﺟﻲ ُﺳﻬﮣﺎ ﺳﺎﺋ ‪ ،‬ﭘﺮﺗِﻲ َאﭤﺌﻲ ﺳﺮدאر‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪354‬‬
 ‫ﺠو ڳ‬
‫‪v‬‬
‫‪9‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺗﻮن ﺗﺎ ﻛﮇﻫﻦ אﻳﻨﺪﻳﻦ ﻳﺎر‪،‬‬
‫ﺗُ ِ‬
‫ﻨﻬﻨﺠﻲ روز ﻧﻬﺎرﻳﺎن رאه!‬

‫ِﺳ َﺮ ﺗﻲ ﭼﺎڙﻫﻴﺎ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺑِﺮهَ ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ﺟﺎ َ‬

‫ﺑﺎر‪.‬‬
‫ﺳﻨﭝﺎر‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﺎر‬
‫ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ َ‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﻬﺎن روح ﮐﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﻧﺎر‪.‬‬ ‫وﻫﻦ ﭤﺎ وאﻛﺎ َ‬
‫ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﻧﻴﮣﻦ َﺳﻨﺪא َ‬ ‫َ‬
‫ﻫﺰאر‪.‬‬
‫ﻟﮏ َ‬ ‫َ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ َ‬ ‫آءٌ ﺗﺎ ﻫﻜﮍو ﻧﺎﻫﻴﺎن‪ ،‬ﺗﻨﻬﻨﺠﺎ‬
‫ﻨﺪء ﻣﻴﺎن ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﻛﻮهِ ﻫﮣﻦ َ‬
‫ﻗﻬﺎر‪.‬‬ ‫ﺳﻮر َﺳ ِ‬
‫َ‬
‫ِ‬
‫ِﭘﺮﻳﻦ ﭘﺎرج ﭘﺎﻧﻬﻨﺠﺎ‪ ،‬ﺟﻲ ﻛﻴﺌﻲ َ‬
‫ﻗﺮאر‪.‬‬
‫ﻗﻮل َ‬
‫ِ‬
‫ڏوهُ ڏﻳﺎن ﭔﺌﻲ ﻛﻨﻬﻦ ﮐﻲ‪ ،‬آﻫﻲ ﻣﻮن ﺋﻲ ِﺳﺮ َﻣ َ‬
‫ﻴﺎر‪.‬‬
‫َאﻧﺪر ﻣﻨﻬﻨﺠﻮ َאڌ ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﺟﺎﻧِﻲ ِאﻧﻬﻲءَ َ‬
‫ﺟﺎر‪.‬‬
‫ﻨﻬﻨﺠﻲ ﺗ َﻨﺪ َ‬
‫ﺗﻨﻮאر‪.‬‬ ‫َאٺ ﺋﻲ ﭘ َ َﻬﺮ ﭤِﻲ وﭴﻲ‪ ،‬ﺗ ُ ِ‬
‫ِ‬
‫وﮢﻜﺎر‪.‬‬
‫َ‬ ‫ُﻣﺌﻲءَ ﮐﻲ ﻣﺎري ِאﺗﻬ ‪ ،‬ﺗﻮن وﺋ ڏ ُﻧﻬﻦ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ َﺳﮓ אوﻫﺎن ﺟﻮ‪ ،‬ﭤﻮ روﺋﻲ زאر و زאر‪.‬‬

‫ﮬ ﮢ ‪1‬‬
‫ﺳﺎﭤ ِﻲ ﺳﺎري َﺳﻨﻴﻬﺎ‪ ،‬ﭼﺌﺞ ﭘ ُﻨﻬﻮنءَ ﮐﻲ‪،‬‬
‫ﺑ אﮔﻲ آﻫﻴﻴﺎن‪ ،‬وو!‬

‫ُ‬
‫ﺣﺎل ڏﺳﻴﻮ ﭤﻮ ﺟﻮ وﭸ ‪ ،‬ﺳﺎرو ﻋﺮض َ‬
‫ﻛﺮﻳﻦ‪ ،‬وو‪،‬‬
‫دﻻﺳﻮ ﻛﻮ دوﺳﺖ ڏﻧﻬﻦ‪ ،‬وﭠﻲ ﺟﻠﺪ ورﻳﻦ‪ ،‬وو‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪355‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻛﻴﭻ ﮐﻲ‪َ ،‬ﮀﭙَﺮ ﺗﺎ ﻧﻪ ﮀﮇﻳﻦ‪ ،‬وو‪،‬‬‫َ‬ ‫ﻛﺞ ﻧﻪ‬‫ﻛﺎرو َ‬
‫ﻧﻬﻨﺠﻲ‪ ،‬ﮔﻮﻟِﻦ ﺳﺎڻ ُ ﮔَﮇﻳﻦ‪ ،‬وو‪.‬‬ ‫ﭔﺎﻧﻬﻲ ِ‬
‫ﭴﺎﮢﻲ ﭘﺎ ِ‬
‫ﺗﻮﺳﺎن ﻋﻤﺮ ﮔُﺬאرﻳﺎن‪ ،‬ﺟﺎن ِ‬
‫ﻛﻲ ِﻫﺖ ُﻫﺌﺎن‪ ،‬وو‪،‬‬
‫ﺗﻨﻬﻨﺠﻦ ﮘﺎري آﻫﻴﺎن‪ ،‬ﺟﺎن ﭤِﻲ رت روﺋﺎن‪ ،‬وو‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﮘﺎﻟﻬ‬
‫ڏورﻳﻨﺪي ﻣﻮن ڏوﻧﮕﺮﻳﻦ‪ ،‬ﮔﮭﮣﺎ ڏﻳﻨﻬﻦ ﭤﻴﺎ‪ ،‬وو‪،‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ َﺳ َﮇ ﻛﻴﺎ‪ ،‬وو‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻫﻮت ﺗﻮ‪ٖ ،‬ﺟﻲ ”‬
‫ﭔﮅא ﻫﻮﻧﺪא َ‬

‫‪v‬‬
‫‪356‬‬
 ‫ﻤﺎﻟ‪‬وس‬
‫‪v‬‬
‫ﻤﺎﻟ‪‬وس‬
‫داﺴﺘﺎن ﭙﻬرﻴون‬
‫‪1‬‬
‫ﻟﻮڏﻳﻨﺪي ﻻﻣﻮن‪ ،‬ڏאﻫﻮ ڏאر ﭼﮍﻫﻴﻮ ﭼﻮي؛‬
‫’آﻧﺪو َאﭤﻢ ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪ ،‬ﻧﻴﻨﻬﻦ ﭜ َﺮﻳﻮ ﻧﺎﻣﻮ؛‬
‫’ﺗﻮڏي ﺳﺎرﻳﻮ ﺳﭵﮣﺎن‪َ ،‬‬
‫ﻛﻴﻢ رאﺗﻴﺎن روאﻧﻮ؛‬
‫’ ِ‬
‫ﭘﮍﻫﻲ ﭘﺮوאﻧﻮ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﺟﻠﺪ ﺟﻮאب ڏي!‘‬
‫‪2‬‬
‫ﻛﺎﻧﮕﻞ آ َא ُڄ‪ ،‬ﭘﺮﻳﺎن َﺳﻨﺪي َ‬
‫ﭘﺎر ُ‬
‫ڏﻫﻦ؛‬
‫رڄ؛‬
‫ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن ﻛﻴﺎﺋ ﺳﭵﮣﺎن‪ ،‬ﺳﻲ روح ﭔ ُﮅي ﻛﻴﻮ ُ‬
‫ﮑﻲء ﻛﻴﻮ ﻧﺎ ﭘ َ ُﭳ‪ ،‬ﻇﺎﻫﺮ ﻛﻴﺎﺋ زﺑﺎن ﺳﺎن‪.‬‬
‫ﭘَ َ‬
‫‪3‬‬
‫ڏאﻫﻮ َאڄ ڏﺳﻮ‪ ،‬ﺟﻲ وﻳﮍﻫﻲ وﻳﮙﺎﮢﻮ وﺗﻲ؛‬
‫ﭘﻮرن َﻣﻨﺠﮭﺌﻮن ﭘﺎﻧﻬﻨﺠﻲ‪ ،‬ﭤﻮ ڏﺋﻲ َ‬
‫ﺣﺎل ِﺣﺼﻮ؛‬
‫ﻮر ُﺳ ِﮣﻲ ﻛﺮي‪ِ ،‬ﻫ َﻦ ﺧﻴﺎﻟﺆن ﻛ ِ ﮐِﺴﻮ؛‬
‫َﺳﺮﺗﻴﻮن ُﺳ َ‬
‫ﻛﻮ ﻗﺮﻳ َ ِﻗﺼﻮ‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ ﺳﻴﮑﺎري ﻣﻮﻛﻠﻴﻮ‪.‬‬
‫‪4‬‬
‫ﭼﮍﻫﻲ َ‬
‫ﻛﺮي؛‬ ‫وאت‪َ ،‬א ُڄ ڏאﻫﻲ َ‬
‫ڏאر ِ‬ ‫ﻛﻴﻮن وﮐﺎﮢﻴﻮن ِ‬
‫ُﺳﮣ َﮡ ﺳﺎن ﮐﻲ َﺳﺮﺗﻴ ‪ِ ،‬ﻟﮙﻲ ُﭼ ُ‬
‫ﭗ ُﭼ ِ‬
‫ﭙﺎت؛‬
‫‪v‬‬
‫‪357‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫آﺗ َﮡ وאرﻳﻮن אُﺗﻬ ‪ ،‬ﻟﻮﭠﻴﺎﮢﻴﻮن ﺳﺎن ﻻت؛‬
‫روﺋﻦ ﺳﺎري ِ‬
‫رאت‪َ ،‬ﻫﻲ َﻫﻲ ﺳﻮ ﻛﺎﻧﮕﻮ ﻛﻴﻮن‪.‬‬
‫‪5‬‬
‫ﻟﮙﺎء‪ ،‬ﮀﺎﻫﻮن ﻛﺎﻧﮓ ﻗﺮﻳﺐ ﺟﺎ؟‬ ‫ﮔﮭﮣﺎ ڏﻳﻨﻬﻦ ِ‬
‫ﻛﻲ دم آڏو دوﺳﺖ ِﺟﻲ‪ ،‬ﭜ َ ِﻠﻲ ﻛﺮي ﭜ َ ِ‬
‫ﮙﺎء؛‬
‫ﺟﮭﭵﻲ ﻣﺮאن‪.‬‬ ‫ﻛﻲ ﺗﺎ ﺗ َ ُﻦ ِ‬
‫ﺗﮙﺎء‪ ،‬ﻣﺘﺎن ﺟﮭﻮريءَ ﻣﻨﺠﮫ ِ‬ ‫ﻫﺎﮢﻲ ِ‬
‫‪6‬‬
‫ِ‬
‫وאت ﻛﺮي وאﺋﻲ‪َ ،‬א ُڄ ﭘ ُﮡ ﻛﺎﻧﮓ ﻗﺮ َ‬
‫ﻳﺐ ﺟﻮ؛‬
‫ِ‬
‫ﻬﻨﺐ ﺳﺎن‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ ﻟ ُﭿ ڏאڍي ﻻﺋﻲ؛‬
‫ﻛﻲ ﺟﻮ ﭼﻴﺎﺋ ُﭼ َ‬ ‫ِ‬
‫ِ‬
‫א َﻧﺪر ﮐﻲ آﺋﻲ‪َ ،‬ﭴﮡ َﭴ َﺮ ﭴ ي ﺳﻨﺪڙي‪.‬‬
‫‪7‬‬
‫ﻻم ﻟ َﺘﻮ‪ِ ،‬‬ ‫ٖ‬
‫ﻛﻲ ﺟﻮ ﻛﺎﻧﮓ ﻗﺮﻳﺐ ﺟﻮ؛‬ ‫ﻟ َﺌﻲ َ‬
‫ﺗﻨﻬﻦ ﻻﮐِ ٖﻴﮣﻲ ﺟﻲ ِ‬
‫ﻻت ﺟﻮ‪ ،‬ﭘ َﻮي ﻛﻮﻧﻪ ﭘﺘﻮ؛‬
‫ﻛﺘﻮ‪ ،‬ﭘ َﺮ َאڻ َ ُﺳﻮرﻳﻮن آﻫﻴﻮ!‬
‫ﻛﻴﺌﻦ َ‬
‫ﻛﺎﻛﻴﻮن ِ‬
‫ِ‬
‫‪8‬‬
‫ﻛ َﻤﺌﻮن ﻛﺎﻧﮕﮍو‪َ ،‬אڄ ﭤﻮ وﻳﮍﻫﻲ َﻣﻨﺠﮫ ٖوﺗﻲ؛‬
‫ﻛﻴﻬﻲ َ‬
‫ﻛﺎم ﻛ ؛‬‫َ‬ ‫ﭘ َ ِﺴﻲ ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ ﺣﺎﻟﮍو‪ ،‬ﻛﺎﻛﻴﻮن‬
‫ﺟﻲء ﮐﻲ ﺟﻴﺎﭘﻮ ٖﭤﺌﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ﻻت ﻟ ‪ ،‬ﭤﻮ‬
‫‪9‬‬
‫َאڄ ﻻﺗﻴﻮن ﻛﺎﻧﮓ ﻟ َﺘﻴﻮن‪ٖ ،‬ﺳﻲ ٖ‬
‫ﻛﻲ ﺳﮣﻮ ﺳﺮﺗﻴﻮن؛‬
‫‪v‬‬
‫‪358‬‬
 ‫ﻤﺎﻟ‪‬وس‬
‫‪v‬‬
‫ﻛﻬﻴﻮ وﺟﮭﻲ‪ ،‬وﻳﮍﻫﻲ ﻣﻨﺠﮫ وﺗِﻴﻮن؛‬
‫ﻛ َﻬﮡ ﺳﺎن ُ‬
‫ﺟﻮ َ‬
‫ﺳﻨﺪﻳﻮن رאز رﺗﻴﻮن‪ ،‬ﭤﻮ ﭘ ُﮡ ﻛﺮي ﭘﮅرﻳﻮن‪.‬‬
‫‪10‬‬
‫ﭘﮑﻲء ﭘﺎرאﻧﭝﺎ ڏ ٖﺋﻲ؛‬
‫َ‬ ‫رت‪ ،‬ﭤِﻲ‬
‫روﻳﻮ روﻳﻮ ُ‬
‫وت؛‬
‫وﺟﮭﺎنء ِﮔﮭﻨﮕﮭﺮو‪ ،‬ﺳﻲ ﮀﻤﻜﺎﺋﻴﻨﺪو ُ‬
‫َ‬ ‫ﺗﻪ ’ﭘ ﻳﻦ‬
‫’ﮐﻴﺌﻦ وﭠ ِﻲ ُ‬
‫ﺧﻂ‪ِ ،‬ﺳﮕﮭﮍو ﺳﺎﭤﻴﮍא ورﻳﻦ!‘‬
‫‪11‬‬
‫ﺟﻮ ﭤﻮ ﻛﺎﻧﮓ ﭼﻮي‪ ،‬ﺳﻮ ُﺳﮣﻴﺠﻮ َﺳﺮﺗﻴﻮن!‬
‫ﻻم ﻟ َﻮي؛‬
‫ﺻﺒﺢ ﺟﻮ‪ ،‬ﭤﻮ ﭼﮍﻫﻴﻮ َ‬ ‫وڏيءَ وﻳﻞ َ‬
‫ُאﻟﻜﻲ ۾ ﻧﻪ آﻫﻲ‪ ،‬آﺗﮡ‪ ،‬ﮐ َﮣﻮن ِאﺗﻬﻮن‪.‬‬
‫‪12‬‬
‫ڏאﻫﻮ ِ‬
‫ﭼﮍﻫﻲ ڏאر ﺗﻲ‪ ،‬ﭤﻮ ڏﺋﻲ ڏورאﭘﺎ؛‬
‫ﻳﻦء ﺟﺎ‪ ،‬אﻫﻮ ﻧﺎزכ ﻧﻴﺎﭘﺎ؛‬
‫ﭘﮅرא ﻛﺮي ﻧﻪ ﭘﺮ َ‬
‫ﮘﻮريء ﮐﻲ ﭼﻮي‪.‬‬
‫َ‬ ‫آﮢﻴﻮ אورאﭘﺎ‪ ،‬ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن‬
‫‪13‬‬
‫ﺗِ ُﺮ ﻧﻪ ِﻫﻚ ﺗﻮڙي‪َ ،‬א ُڄ ﻻﻣ ﻻﮐِﻴﮣﻮ ﻟ َﺌﻲ؛‬
‫وﮘﻮڙﺟﻲ‪ ،‬ﮐﻨﭝﻦ ﮐﻲ ﮐﻮڙي؛‬
‫ِ‬ ‫وﻳﭡﻮ آﻫﻪ‬
‫ﮘﺎﻟﻬﻪ ﻛﺮڻ ﮐﺎن ﻛﺎﻛﻴﻮن‪ُ ،‬ﻣﻨﻬﻦ ﮔﮭﮣﻮ ﻣﻮڙي؛‬
‫ﭘ َﺮ ﭘﻨﻬﻨﺠﺎ ﭨﻮڙي‪ ،‬ﭼﻜﻴﻮن ڏﺋﻲ ﭤﻮ ﭼﻬﻨﺐ ﺳﺎن‪.‬‬
‫‪14‬‬
‫‪v‬‬
‫‪359‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬ ‫ِ‬
‫ﺳﮣﻴﺠﻮ ﺳﻮﺋﻲ‪ ،‬ﺟﻴﻜﻲ ﭼﻮي ﻛﺎﻧﮕﮍو؛‬
‫ِ‬
‫ﻫﺌ ﺳﺎن ﻫﻨﮉאﺋﺠﻮ‪ ،‬ﺳﺮﺗﻴﻮن ﺳﭝﻮﺋﻲ؛‬
‫ِ‬ ‫ﻛﻨﮃﻳﻮن ُ‬
‫ﭘﮑﻲء ﮐﻲ ﭘﻮﺋﻲ؛‬
‫َ‬ ‫ﻛﻨﺪن ﺳﺎن وﺟﮭﺎن‪،‬‬
‫ﺟﺎﻧﺐ ڏ ُﻧﻬﻦ ﺟﻮ ﺋﻲ‪ ،‬آﮢﻲ ﻧﻴﺎﭘﺎ ﻧﻴﻨﻬﻦ ﺟﺎ‪.‬‬
‫‪15‬‬
‫ِ‬
‫آءُ ﻛﺎﻧﮕﻞ ﻛﺎﺋ ‪ ،‬ﺗﺎ ﺗﻮﺗﻲ ﻋﻄﺮ אوﺗﻴﺎن؛‬
‫ِ‬
‫َאﭼﮡَ ﭔﺎﺟﮭﻮن ﺗﺎﻧﻬﻨﺠﻲ‪ ،‬آﻫﻴﺎن אﭔﺎﮢﻚ آﺋ ؛‬
‫ِ‬
‫ڏאﻫﺎ ﮔﮭﮣﺎ ڏﻳﻨﻬﮍא‪ ،‬ﻣﺘﺎن ﺗﻮن ﻻﺋ ؛‬
‫ِ‬
‫ﭘ אﮜﮡ ﭘﺎﺋ ‪ ،‬ﺗﻪ ﻣﻨﻬﻨﺠﻮ ﺳﺎﻫﻪ ﺳﮅﻳﺮ ﭤﺌﻲ‪.‬‬
‫‪16‬‬
‫ﻛﺎﻧﮕﻞ آ ﻛﺎﻟﻬﻪ‪ ،‬وﭠ ِﻲ ﺳﻨﻴﻬﺎ َﺳ َﭵﮣﺎن؛‬
‫ريء َ‬
‫ﻣﻘﺎل‪ ،‬ﻛﺎﻧﻪ ﻛﻴﺎﺋ ﻛﮇﻫ ‪.‬‬ ‫ﺒﺖ َ‬
‫‪17‬‬
‫ﻛﻲ ﺟﻮ ﻛﺎﻧﮓ ِ‬
‫ڏﺳﻲ‪ ،‬ﻛﺎﻟﻬﻪ אوڏאﻫﻮن آﺋﻴﻮ؛‬
‫ﭘﻴُﺲ ﻫﻨﻴﺎءُ ِﭰ ِﺴﻲ‪ ،‬ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن ﻛﻨﺪي َﺳﭵﮣ ‪.‬‬
‫‪18‬‬
‫ِ‬
‫ﮑﻲء ﮐﻲ ﭘﻮﺋﻲ؛‬
‫ﻣﺎﻟﻬﺎن ﻣﻮﺗ ﺟﻮن وﺟﮭﺎن‪ ،‬ﭘ َ َ‬
‫ِ‬
‫ﻨﮕﮭﺮو‪ ،‬ﺗﺎ ﭤﺌﻲ ﺳﻮאﻳﻮ ﺳﻮﺋﻲ؛‬‫ِﭘ ﻳﻦ ﺳﻮﻧﺎ ِﮔﮭ ُ‬
‫ِ‬
‫ﺳﻴﻨﮅو ﺳﭝﻜﻮﺋﻲ‪َ ،‬ﻣ ُﺮ ﺗﻨﻬ ﺟﻮ ﻧﻪ ﭤﺌﻲ!‬
‫‪v‬‬
‫‪360‬‬
 ‫ﻤﺎﻟ‪‬وس‬
‫‪v‬‬
‫‪19‬‬
‫ﭘ َﮑﻲءَ ﺳﻨﺪא ﭘ َﺮ‪ ،‬ﻛﺮﻳﺎن ُﻣﺮﺻﻊ ﻣﻮﺗﻴ ؛‬
‫ﺟﻮ آﮢﻲ ﻋﺠﻴ ڏ ُﻧﻬﻦ‪ ،‬ڏﺋﻲ ﺧﻮب َﺧ َ ؛‬
‫ِ‬
‫ﭜﻴﻨﺮ ِڙي ﻣﻮن ﭜ َﺮ‪ ،‬ﺷﺎل وﻳﭡﻮ ﻛﺮي وאﺋﻴﻮن!‬
‫‪02‬‬
‫ِ‬
‫ﺳﻨﻴﻬﺎ ﺟﻲ ﺳﭵﮣﺎن‪ٖ ،‬ﺳﻲ ﺳﺎري ڏﻧﺎﺋ ؛‬
‫ِאﺋ אُﺗﺎﺋ ‪ ،‬ﺗﻪ ’ﭘﺎڻ‘ ﻧﻪ ِآﮢﺞ وچ ۾‪‘.‬‬
‫‪21‬‬
‫َאدא ِאﻳﻨﺪو ﭤﻲءُ‪ ،‬وﭠ ِﻲ ُﺳ َ‬
‫ﮏ ﺳﻨﻴﻬﮍא؛‬
‫ِ‬
‫ڏﺳﺎنء ﭤﻮ‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﺟﺎء ﺋﻲ ﭤﻲ ﻣﻮن ﺟﻲءُ‪ ،‬ڏאﻫﺎ ﺟﮇﻫﻦ‬

‫‪1‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﺎﻟﻬﻪ ﺟﻮ ﻛﺎﻧﮓ אُ ٖ‬
‫ڏאﮢﻲ‪،‬‬
‫ﭜﻠﻮ‪ ،‬ﻛﻴﺌﻦ وﺋ ٖ ِﭘﺮﻳ َﻦ وٽ؟‬

‫ﻳﺎر ِﺳﻴﺎﮢﻲ‪.‬‬ ‫ﮔﮭﮣﻲ ﺗﻮ ﺳﺎن ﻛﺎ َ‬

‫ﻛﺌﻲ‪ ،‬אﮘﻴﻮن َ‬
‫ﻫﺎﮢﻲ‪.‬‬ ‫ِﭘﺮﻳﻦءَ ِ‬
‫ﻛﻲ ﺗﺎ ﭘ ُﮁﻴﻮ‪ ،‬ڏﻳﺞ دﻻﺳﻮ ٖ‬
‫ﺳﺎري ﻣﻮن ﮐﻲ ڏﻳﺞ َﺳﻨﻴﻬﺎ‪ ،‬א� ﻛﺎرڻ ٖآﮢﻲ‪.‬‬
‫ﭘﺎر ڏي‪ ،‬ﻋﺎﺷﻖ ﮀﻮ ﻧﻪ אُﻣﺎﮢﻲ‪.‬‬
‫ِﭘﺮﻳﻦ ﺳﻨﺪي َ‬
‫ﺳﺎه ﺳﻴﺒﺎﮢﻲ‪.‬‬ ‫אﺋ אڏאﻣﻲ ُ‬
‫אوڏﻫﻮن‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ َ‬

‫‪v‬‬
‫‪361‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪2‬‬ ‫ﺌ‬
‫وﭸﻲ ﻛﻴﺌ َﻦ ﻻ َ ‪ِ ،‬ﭘﺮﻳﻦ ﻧﻪ ﭴﺎ ُ ﭘ َﺮدﻳﺴﻲ!‬
‫ﻟﺆن ِ‬

‫ﺮﺟﮭﻴﻢ ﻛ َﺳﻬﻴﻠﻮن‪،‬‬
‫ﭘُ ُ‬
‫ﺗﻴﻠﻬﺎن آڏو ڏک آ ‪.‬‬
‫ڏﻳﻨﻬﻦ ﮔﺬرﻳﺎ ﻏﻢ ﺗﻨﻬﻦ ﺟﻲ ۾‪،‬‬
‫ﮘﺎﻟﻬﻪ ﺟﻨﻬﻦ ِﺟﻲ ﭤﻲ ﮘﺎ َ ‪.‬‬
‫دאﻧﻬﻮن ﻓﺮﻳﺎدون َ‬
‫ﻛﺮﻳﺎن‪،‬‬
‫ﮀﻮ ِﺳﻚ ”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻴﺒﺎ َ !‬

‫‪3‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻟ َﺆن ﻣﻮن ﺳﺎن ﺟﺎ ﻻﻳ َ َﻮ‪،‬‬
‫ﻳﮍﻫﻲ ِﻫﻦ و ِﻳﻬﻲ!‬
‫ﻳﺎر‪ ،‬و ٖ‬
‫َ‬

‫دردﻣﻨﺪيء ِﺟﻲ ِدﻟﮍي‪ ،‬دﻟ ُﮔﮭ َ‬

‫ﻮٽ אﮐ ﺳﺎن ﮔﮭﺎﻳ َ َﻮ‪-‬‬ ‫َ‬
‫ﻛﻴﻬﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﮘﺎﻟﻬﻪ َ‬
‫ﻛﺮﻳﺎن ﭔِﻲ‬
‫ُﻣﺸﺘﺎﻗ َﻦ ﮐﻲ ﺐ ﻣﺎرﻳﻦ ﭤﻮ‪ ،‬ﺗ َ َ‬
‫ﻚ ِאﻫﺎﺋﻲ آﻳ َ َﻮ‪-‬‬
‫ﺗﻴﻬﻲ‪.‬‬ ‫ﺟﻴﻬﻲ وﮢﻴَ َﻮ َ‬
‫ﻛﻴَ َﻮ ِ‬ ‫ِ‬
‫ﮘﺎﻟﻬﻪ ِאﻧﻬﻲءَ ِﺟﻲ ُﺳﮅ ﻧﻪ ﻣﻮن ﮐﻲ‪ ،‬ﭘﺎڻ ِﭘﺮﻳﻦ ﭘ ُﺮﺟﮭﺎ َﻳﻮ‪-‬‬
‫ﻲء دل ر ِﻳﻬﻲ‪.‬‬ ‫رﻣﺰ ﮘُ ِ‬
‫ﺠﮭ َ‬
‫ﻗﺎﺻ َﺪ‪ِ ،‬ﻫﻦ ڏي َ‬
‫ﻫﻮت ﻫﻼﻳ َ َﻮ‪-‬‬ ‫ﭘﺎرؤن ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ ﻛﻴﺌﻲ ِ‬
‫ڏﻳﻬﻪ ﮔَﮇﻳﺎ َﭴﮡُ ڏﻳﻬﻲ‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪362‬‬
 ‫ﻤﺎﻟ‪‬وس‬
‫‪v‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ِﺟﻲ دﻟ ﺳﺎﺋ ‪ ،‬دﻳﺪن ﺳﺎڻ دﺗﺎرﻳ َ َﻮ‪-‬‬
‫َ‬ ‫دل ”‬
‫ﻧِ َ‬
‫ﻴﻨﻬﻦ אوﻫﺎ ﮍي ِﻧﻴﻬﻲ‪.‬‬

‫‪4‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫ﻛﻴﺌﻲ ڏک ﺟﺎ ڏﻳﻨﻬﻨﮍא ﻟﻨﮕﮭﺎ ‪،‬‬
‫ُﺳﮡ ﺗﻮن ُﻣﻨﻬﻨﺠﺎ ﺳﺎﺋ !‬
‫ِ‬
‫ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن ﻛﻨﺪي ﻣﻮن ﻛﻴﺌﻲ ِﺳ َﺮ ﺗﻲ ڏک ﺟﺎ ﻣﻴﻨﻬﮍא وﺳﺎ َ ‪.‬‬
‫ﭘﺮﻳﻦ َאوﻫﺎن ﺟﻲ ﭘﺎر ﺟﺎ‪ ،‬ﭤﻲ ِ‬
‫ڏﻫﺎڙي ﭘﻨﮅڙא ﭘ ُﮁﺎ ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ِﺳﻚ َאوﻫﺎن ﺟﻲ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن ﺳﺎرא ﺋﻲ َ‬
‫ﺳﻮر َﺳﻼ ‪.‬‬
‫ِ‬
‫”ﺳﭽﻞ“ ﺳﻲ ﺋﻲ آﺋﻴﺎ‪َ ،‬ﺟﻦ ﻟ َﺌﻲ ﻓﺎﻻن روز وﺟﮭﺎ َ ‪.‬‬

‫‪5‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺗﻮن ﺗﺎ ﭘﻨﻬﻨﺠﻮ ﭘﺎڻ َ ﭘ َ ِ‬
‫ﺴﺎء‪،‬‬
‫ﺷﻮق ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ ﻣﻮن ﮐﻲ ﻳﺎر ﺷﺘﺎﺑﻲ‪.‬‬ ‫ُ‬

‫َאﭼﻲ אﮐﮍﻳﻦ ۾‪ ،‬ﺟﻮڙي و ِﻳﻬﺞ ِ‬

‫ﺟﺎء‪.‬‬
‫ﻲء ﺟﻲ‪ ،‬ﭘ َ َאﺳﺎن وٽ ِ‬ ‫ۡ‬
‫ﭘﺎء‪.‬‬ ‫ﻧﺎﻣﻴﺎ ﻧﺎﻧ َﻮ ڌَ ِﮢ َ‬
‫ﭘﻮء ِﭜﻲ آﺳﺮو‪ ،‬ﻫﻮت َאﺳﺎن ﮐﻲ ِ‬
‫آﻫﻪ‪.‬‬ ‫َאﮘﻲ ِ‬
‫وאٽ ﻧﻬﺎرﻳﺎن‪ ،‬ﻻﻟﻦ ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ِ‬
‫ﻻء‪.‬‬ ‫َא ُڄ ِﭜﻲ َ‬
‫ِ‬
‫ﻜﺎء‪.‬‬‫ﺳﭽﻮء“ ﻛﻴﻢ ِﺳ‬
‫َ‬ ‫آءُ אﮜﮡَ آﺳﺮوﻧﺪ ﺟﻲ‪” ،‬‬

‫‪v‬‬
‫‪363‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪6‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫ﻫﻮت ڏﭠﺌﻲ ﻫﻴﮇي ِאﻳﻨﺪא‪،‬‬
‫َ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ﺳﺎﭤ ِﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ َﺳ ُﭻ َﭼﺌﻮ!‬

‫ﻛﻲ ٖآﮢﻲ َאڏﻳﻨﺪא!‬ ‫ﺘﺌﻮن ﭘ َ ِﭩﻲ ﭘ َﮑَﮍא‪ِ ،‬ﻫﺖ ٖ‬

‫ُﻫ ُ‬
‫ﻫﻲء ﻏﺮﻳﺐ ﮔَﮇﻳﻨﺪא‪.‬‬ ‫ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ وڙؤن ﭘﺎڻ َ ﺳﺎن‪َ ،‬‬
‫َ ِ‬
‫ڏگ ﭜﺎﺋﻲ ٖﺳﻲ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﭤﻮرﻳﺎﮢﻲءَ ﺳﺎن ﭤﻴﻨﺪא‪.‬‬
‫دﺳﺖ ڌرﻳﻨﺪא‪.‬‬ ‫َ‬ ‫دردﻣﻨﺪ ٖﺟﻲ دل ﺗﻲ‪ ،‬دאﻧ َﻬﻪ‬
‫ڏوڙא ﻃﺎ َﻟﻊ ﻣﻮن ﭤِ ‪ ،‬ﺟﮇﻫﻦ ”ﺳﭽﻮ“ ﻧﺎﻧ ۡ ُﻮ ﺳﮇﻳﻨﺪא‪.‬‬

‫‪7‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﺎر ﭘﺎﻧﮅي‪ ،‬ڙي ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫َ‬
‫ِﻣ َ ﺳﺎﭤ ِﻲ‪ ،‬ڙي ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫ﻛﻴﭽﻴﮍא‪ ،‬ﭔﻴﻠﻴﮍא‪ ،‬ﻛﮇﻫﻦ אﺳﺎن وٽ ِאﻳﻨﺪא!‬

‫ڏک ڏﻳﺌﻲ ِ‬
‫ﭘﻮء وﻳﻨﺪא؟‬ ‫ﻳﺎر ﻫﻤﻴﺸﻪ‪ِ ،‬‬
‫ﻛﻲ َ‬ ‫ﻫﻮﻧﺪא אﺳﺎن وٽ َ‬
‫ِאﻫﻮ َאﭤﻢ آﺳﺮو‪ ،‬ﮀﻮري ﺗﺎ ﻧﻪ ﮀﮇﻳﻨﺪא‪.‬‬
‫ﺳﺎٿ ﺳﺎن‪ ،‬ﻫﻲءَ ﻏَﺮﻳﺐ ﮔَﮇﻳﻨﺪא‪.‬‬
‫ﺻﺎﺣﺐ ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ َ‬
‫ﭘ َﮑﺎ ﭘﻨﻬﻨﺠﺎ‪ ،‬ﭼﺌﻮ ڙي ﺳﺎﭤ ِﻲ‪ٖ ،‬‬
‫ﻛﻲ ِﻫﺖ َﻋﺠﻴﺐ َאڏﻳﻨﺪא؟‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺗﻮﮐﻲ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﭘﺎڻ אﭼﻲ َﻫ ُ‬
‫ﭣ ڏﻳﻨﺪא‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪364‬‬
 ‫ﻤﺎﻟ‪‬وس‬
‫‪v‬‬
‫‪8‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺻﻮرت ﺟﻮ‪ِ ،‬ﻫﻲ آﻫﻪ ﻏﻼم ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ؛‬
‫َ‬ ‫ﺗﻮن آﻫ ﺻﺎﺣﺐ‬
‫ﺪאم ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ‪.‬‬ ‫ذوق ُ‬
‫ﺷﻮق ُﺳﻬﮣﺎ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ُﻣ ُ‬ ‫آﻫﻲ ُ‬

‫ﺟﻲ آﻫﻦ אﺻﻞ אوﻫﺎن ﺟﺎ‪ٖ ،‬ﺳﻲ ﻧﺎ وﺳﺎر ﺟﻮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬

‫ِ‬
‫ﺳﻼم ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ‪.‬‬
‫ُ‬ ‫ﻣﻮن ﺗﻲ آﻫﻲ ُﻣﻘﺮر‪ ،‬ﺳﺎﺋ‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﻬﻨﺎن روﺋﮡ ۾‪ ،‬ﻫﻨﻴَﮍو אُ ُ‬
‫دאس ُﻫﻴَﮍو‪،‬‬
‫رﻫ آﮢﻲ رﺳﺎﮢﻴﻮ‪ِ ،‬ﭘﺮ َ ُ‬
‫ﭘﻴﺎم ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ‪.‬‬
‫’دﻟﮕ ﺗﻮن ﻣﭥﺎن ﭤﺌ ‪ ،‬ﻛﺮ دور درد ﮐﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫’אول آﺧﺮ אﺳﺎن وٽ‪ ،‬ﻫﻮﻧﺪو َﻣﻘﺎم ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ‪.‬‬
‫’رد ﻛﺮ ﻓﻨﺎ ِﻓﻜﺮ ﮐﻲ‪ُ ،‬אﻣﻴﺪوאر ﭤِﻲ ُ‬
‫رﻫﻪ‪،‬‬
‫’ ِﻫﺖ ُﻫﺖ ﻳﻘ ﭴﺎﮢﺞ‪ ،‬آﻫﻴﺎن ِאﻣﺎم ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ‪.‬‬
‫’ﺗﻮن آﻫ َאﺻﻞ אﺳﺎن ﺟﻮ‪ ،‬آﻫﻴﻮن אﺳ ٖﺳﻲ ﺗﻨﻬﻨﺠﺎ‪،‬‬
‫ﻛﻼم ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ‪.‬‬
‫ُ‬ ‫’آﻫﻲ ﻗﺒﻮل ُ‬
‫ﻛ ِﻠﻲ ”ﺳﭽﻮ“‬

‫‪9‬‬ ‫ﺌ‬
‫ڏي دﻻﺳﻮ دوﺳﺖ ﻫﻦ ﮐﻲ‪َ ،‬אﺻﻞ ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ آﻫﻪ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬

‫ِﻫﺖ ﭤِﻲ ﮔُﺬאرﻳﺎن ڏﻳﻨﻬﮍא‪ ،‬ﺳﺎ َ‬

‫ﻧﻮل אوﻫﺎن ٖﺟﻲ ِ‬
‫ﺳﺎء‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ﻫﺎء ِ‬
‫ﻫﺎء‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﺣﺎل ِﻫ َﻦ ِ‬
‫ﻏﺼﻮ ﻧ َﻪ ﻛﺮ ﻏﻤﻨﺎכ ﺳﺎن‪ ،‬ﻧﺎ ﺗﻪ َ‬
‫دﻟ אوﻫﺎن ٖﺟﻲ در ﺑﻨﺎ‪ ،‬ﺟﺎﻧﻲ ﻧﻪ ُﻣﻮن ﭔِﻲ ِ‬
‫ﺟﺎء‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫وאء ِ‬
‫وאء‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﺟﻨﻬﻦ ﮐﻲ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ دوﺳ ‪ ،‬آﻫﻲ אُﻧﻬﻲءَ ِ‬
‫‪v‬‬
‫‪365‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ِ‬
‫ڏﺳﻲ אﺳﺎن ﺟﻮ ﺣﺎﻟﮍو‪ ،‬ﺗﻮن ﭘ אﺳﺎن وٽ ﭘﺎء‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬ ‫ِ‬
‫ﭘﺎﭴﻲ وﭠﻲ ﻫﻲءُ ﭘﺎﻧﻬﻨﺠﻮ‪ ،‬ﻻﻟ َﻦ ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ ﮘﻞ ِ‬
‫ﻻء ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﻣﻄﻠﺐ אﻫﻮ ﺒﻮب ﻛﺮ‪ ،‬ﻃﺎﻟﺐ ﻧﻪ ﻫﻴﺌﻦ ﺗ َ ِ‬
‫ﺮﺳﺎء‪ .‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫ِ‬
‫ورﺳﺎء‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﻳﺪאر ﺟﻮ‪ ،‬ﻛﻨﻬﻦ وאر ﺗﻮن‬
‫آﻫﻲ دم אﺳﺎن د َ‬
‫ﺗﻨﻬﻨﺠﻴﻮن‪ ،‬ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن وﻳﭡﻮ ِﻫﺖ ِ‬
‫ﮘﺎء‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﻬﺎن ُﻫﻮ ﺗﺎ ِ‬
‫ڌﮢﻲء ﺟﻲ‪ ،‬ﻫﻲ ﺳﮓ ”ﺳﭽﻮ“ َﺳ ِ‬
‫ﺮﭼﺎء‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﻧﻴﮡ ﮐ َﮡ ُ ﻧﺎ‬

‫داﺴﺘﺎن ﭕﻴو‬
‫‪1‬‬
‫ﻧﻴﻬﻦ ﺟﻮ؟‬‫ﻛﻴﺌﻦ ِﭜﻨﻮ‪ِ ،‬ﻫﻲ ﺟﻮ ﻧﺎﻣﻮ َ‬
‫ﭜﻴﻨﺮ ِ‬
‫َ‬
‫ﺟﻴﻜﺲ ُ ﺎر ڏﻧﻮ‪ُ ،‬ﻫﻮ ﺟﻮ آﻳﺲ َﻋﺠﻴ َ ڏ ُﻧﻬﻦ‪.‬‬
‫‪2‬‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ِﭜﻨﻮس؟‬ ‫ﻳﻦء ﺟﻮ‪ ،‬ﭜ َﻠﻮ ِ‬
‫ﭘﮍﻫﻨﺪي ﭘﺮزو ﭘﺮ َ‬
‫ﺟﻴﻜﺲ ُ ﺎر ڏﻧﻮس‪ُ ،‬ﻫﻮ ﺟﻮ آﻳﺲ َﻋﺠﻴ َ ڏ ُﻧﻬﻦ‪.‬‬
‫‪3‬‬
‫ِ‬
‫زאر‪ ،‬ﭘﻨﻮ ِﻟﮑﻴُﺲ ﭘﺮﻳ َ َ‬
‫ﻦء ڏي‪.‬‬ ‫روﺋﻲ زאرو ُ‬
‫ﻋﺒﺎرت ۾‪.‬‬‫ﺎر‪َ ،‬אو َء َ‬ ‫ِڏﻧﺲ َﺧ َﻂ ُ‬
‫‪4‬‬
‫ﻋﺒﺎرت‪َ ،‬אﭸﺎ ﻟِﮑﮡ ﻟﮙﻲ ِﭘﺮ َ‬
‫ﻳﻦء ڏي؛‬ ‫َ‬ ‫آﮢﻲ‬
‫ِ‬
‫رت‪ ،‬אوﺗﮡ ﭔ َﺌﻲ َאﮐِﻴﻮن‪.‬‬
‫روﺋﻨﺪي ﭜ َﺮﻳﻮن َ‬
‫‪v‬‬
‫‪366‬‬
 ‫ﻤﺎﻟ‪‬وس‬
‫‪v‬‬
‫‪5‬‬
‫ﻋﺒﺎرت آﮢﻲ‪ ،‬אﭸﺎ ﻟِﮑﮡ ِﻟﮙﻲ ِﭘﺮ َ‬
‫ﻳﻦء ڏي؛‬
‫ِدﻳﺪن دردאﮢﻲ‪َ ،‬א ِﭼﻲ אوﺗﻴﺎ אُ ِﺗﻬ ‪.‬‬
‫‪6‬‬
‫ﻧِ ُﻴﻬﻦ َﻣﻨﺠﮭﺆن ﻧﺎﻣﻲ‪ ،‬ﻣﻌﻠﻮم ﭤﻴﻮ ﺒﻮب ﮐﻲ‪،‬‬
‫ﺗﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﻧﮅي‪ ،‬ﭘﻴﻐﺎﻣﻲ‪ِ ،‬ورهُ وڌאﺋﮡ آﺋﻴﻮ‪.‬‬
‫‪7‬‬
‫אوڏאﻫﻮن‪َ ،‬אڄ ﺳﺎﭤ ِﻲ ﺳﻼﻣﻦ ﺳﺎن؛‬
‫ُ‬ ‫آﻳﻮ‬
‫ﻣﺎرﻳﻮن ڙي ﻣﺎن ﻫﻮن‪ ،‬אﻫﺎ وﻳﻞ ﻧﻪ وﺳﺮي‪.‬‬
‫‪8‬‬
‫رאت ﻧﻴﻮ‪ ،‬ﻗﺎﺻﺪ ﭘﺎر ﻗ َﺮﻳﺐ ﺟﻲ؛‬
‫ﻧﺎﻣﻮ ِ‬
‫ﭘﻮرن َﻣﻨﺠﮫ ﭘﻴﻮ‪ُ ،‬ﻫﺖ ِ‬
‫وאﭼﻴﻨﺪڙ ورق ﺟﻮ‪.‬‬
‫‪9‬‬
‫ﺟﺎرؤن ﻟﮑﻴﻢ ﺟﻮ‪ ،‬ﻛﺎﻏﺬ ﻗﺮﻳ ڏي؛‬
‫وאﭼﮡ وﻳﭡﻮ ﻛﻮ؛‬
‫ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺟﺎ ﺣﺎل ِﺟﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﭘﮍﻫﻨﺪي ﭘ َﻨﻮ ﺳﻮ‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ ﮐﻲ آﻧﮅﻳﻮن آﺋﻴﻮن‪.‬‬
‫‪10‬‬
‫ﻋﺮﻳﻀﻮ ٖآﮢﻲ‪ ،‬ڏﻧﻮ ﻗﺎﺻﺪ ﻗ َﺮﻳ َ ﺟﻮ؛‬
‫ﻛﺮﻳﺎن ﺻﺪﻗﻮ‪.‬‬‫ﻲء ِﺳﺮ َ‬ ‫ﻫﺎﮢﻲ‪ِ ،‬ﻫ َ‬ ‫ﻫﻦ و ٖﻳﻠﻲ ٖ‬
‫‪11‬‬
‫‪v‬‬
‫‪367‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻧﺎﻣﻮ ﻧﻴﻨﺪي ﺋﻲ‪ ،‬ﻗﺎﺻﺪ َ‬
‫وאٽ ِ‬
‫ﻛﺮي ﭘﻴﻮ‪،‬‬
‫ﺗﻨﻬﻦ وﻳﻠﻲ وﻳﻨﺪي ﺋﻲ‪ ،‬ورهَ وﻛﻮڙﻳﻮ ﻧﻜﮣﻴﺎن‪.‬‬
‫َ‬
‫‪12‬‬
‫ِ‬
‫وאﭼﻴﻨﺪڙ وﻫﻠﻮر وﻳﻮ؛‬
‫ﭘﮍﻫﻨﺪي ﭘﺮزو ﺋﻲ‪ِ ،‬‬
‫ِ‬
‫ﻟِﮝ ﻟ َﺮزو ﺋﻲ‪َ ،‬א ِﭼﻲ ﭘﻴﺲ אوﭼﺘﻮ‪.‬‬
‫‪13‬‬
‫ِ‬
‫ﻗﺎﺻ ُﺪ אﻳﻨﺪي ﺋﻲ‪ ،‬ﭘﻴﻮ ﺷﻮﻛﺎرن ۾؛‬
‫ﻧﻴﺎﭘﺎ ڏﻳﻨﺪي ﺋﻲ‪ ،‬ﺳﺎﭤِ َ‬
‫ﻲء ﺳﺎهُ َﻣﭥﻲ وﻳﻮ‪.‬‬
‫‪14‬‬
‫ﻧﺎﻣﻮ ﺳﺎرو ﻧِ َﻴﻬﻦ‪ ،‬ﺟﻮ ﭘ ُﮡ ﻟِﮑﻴﻮ َﺳ ُﭵﮣ ؛‬
‫رאت ﺑﺮאﺑﺮ ِڏ َ‬
‫ﻳﻨﻬﻦ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﮔﻮﻧﺪر ﮔﺬري‪.‬‬
‫‪15‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﺎ ﺟﺎ ﻛﺘﺎﺑ َ َﺖ‪ ،‬ﻟِ ِﮑ ِﺠﻲ آﺋﻲ ِﭘﺮﻳﻦءَ ڏَ ُﻧﻬﻦ؛‬
‫وאﭼﮡ ﻧﻪ ﭤ ِﺌﻲ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎ ﺛﺎﺑﺖ‪ ،‬ﻣﻮن ﻫﻮن َ‬
‫‪16‬‬
‫ﻛﻲ ﻟِﮑﻲ ُﻣﻜﺎ َﺳﭵﮣ ؛‬
‫ﭘﻴﻐﺎم‪ٖ ،‬‬
‫ﭘَ ۾ َ‬
‫ﻋﺎم‪ٖ ،‬ﺟﻲ آﻫﻦ َﻣﻨﺠﮫ אﺷﺎرﺗﺎن‪.‬‬
‫ﺳﻲ ﻧﻪ ﺠﮭﻦ َ‬
‫‪17‬‬
‫ﻛﻲ ﺟﻮ ﻟِﮑﻴﺎﺋﻮن‪ ،‬ﭘ َﻣﻨﺠﮫ ِﭘﺮﻳﺖ ﺟﻮ؛‬
‫ِ‬
‫ُאﻫﻮ ﭘ َ ِﺴﻲ آﺋﻮن‪ ،‬ﺑﻴﺨﻮد ﭤِﻴَﮍس َﺳﺮﺗﻴﻮن‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪368‬‬
 ‫ﻤﺎﻟ‪‬وس‬
‫‪v‬‬
‫‪18‬‬
‫ﺳﺎﭤِﻲ ﭤِﻲ ﺳﻮﻧﻬﻮن‪ِ ،‬‬
‫وאﭼﻴﻨﺪو َو َرق ﮐﻲ؛‬
‫ﺳﻮ َﻣﻨﺠﮫ ﻣﻄﺎﻟﻊ ﻣﻮن ﻫﻮن‪ ،‬ﺧﻮﻧِﻲ ﺧﻂ ِﭘﺮﻳﻦءَ ﺟﻮ‪.‬‬
‫‪19‬‬
‫ﻼﻣﻦ ﺟﻮن‪،‬‬ ‫ﻟِﮑُﻴﻮن ﻟ َ َﺲ ﻟ َﮍﻫﺎن‪َ ،‬‬
‫ﺳﺎﺟﻦ َﺳ َ‬
‫אﻫﻮ ﭘ ُﺮزو ﭘﺎڻ ﭘ َﮍﻫﺎن‪ ،‬ﭔ ُﮅאﻳﺎن ﻧﻪ ﭔ ﮐﻲ‪.‬‬
‫‪20‬‬
‫ﻳﺐ ڏي؛‬‫ﻛﺘﺎﺑﺖ ﻗﺮ َ‬ ‫ﻛﻴﺌﻦ ﻟِ ِﮑﻲ‪ِ ،‬‬ ‫ُﻣﻨﺠﺎن ِ‬
‫ِ‬
‫ﻣﺘﺎن ﺳﺎﭤِﻲ َ‬
‫وאٽ ِﺳ ِﮑﻲ‪ ،‬ﭔﮅאﺋﻲ ﭔِ ﮐﻲ‪.‬‬
‫‪21‬‬
‫ِ‬
‫ﻣﻮن ڏ ُﻧﻬﻦ َאڄ ﻟِ ِﮑﻲ‪ ،‬ﺟﺎﻧﻲءَ ﺟﺪאﺋﻲءَ َﻣﺆن‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﮐ َﻨﺌﻮن ﺗﺮאر ﺗِﮑﻲ‪ُ ،‬ﻫﺌﻲ ﻛﺘﺎﺑ َﺖ ﻗﺮﻳﺐ ِﺟﻲ‪.‬‬
‫‪22‬‬
‫ﻟ َﮍﻫﺎن ﻟ َ َﺲ ﻟِﮑﻴﻮن‪ِ ،‬ﭘﺮﻳﻦءَ ﭘﻴﻐﺎﻣﻦ ﺟﻮن؛‬
‫ٖﺳﻲ رﻗﻴﺐ ِﺳﮑﻴُﻮن‪ ،‬ﭤﻮ ﭔﮅא ٖﺋﻲ ﭔ َ ِ ِ ﮐﻲ!‬
‫‪23‬‬
‫ﻲء َﺳﻨﻴﻬﮍא ڏ ٖﺋﻲ؛‬ ‫َرت אﮐ روﻳﻮ‪ ،‬ﭤِﻲ ﺳﺎﭤِ َ‬
‫ﻧ َﻬﺮﻳﻮن ﻧﭽﻮﻳﻮ‪ ،‬ﺟﺎرؤن َﺟ ُﺮ ﻫﺎري ﮔﮭﮣﻮ‪.‬‬
‫‪24‬‬

‫‪v‬‬
‫‪369‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫ِ ‪v‬‬
‫ﻛﮃي ﭘﮅرو؛‬ ‫ﻧِﭽﻮﺋﻴﻨﺪي ﻧ ُ َﻨﻬﻦ‪ ،‬ﭤ ِﻲ ﭘﺎﮢﻲ َ‬

‫وﺟﮭﻲ ﺳﺎﭤِ َ‬
‫ﻲء ُﺳ َﻨﻬﻦ‪ ،‬ﺗﻪ ’ﺗﻮن ڏﻳﺞ ِﺳﺠﺪو َﺳ ُﭵﮣ ‪‘.‬‬

‫‪1‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ‪،‬‬ ‫ﻛﻮڙي َ‬
‫ﻛﻴﺌﻲ ﮘﺎﻟﻬﻪ ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻛﺎﻟﻬﻪ ﻛﺎﻧﮕﺎ ﺟﺎ َﭼﻴﺌﻲ ﻣﻮن ﮐﻲ!‬

‫ﻛﻲ ڌُر وﺋ ٖ ﺗﻮن‪،‬‬‫ِ‬ ‫ﻛ‬ ‫ُ‬

‫ﺟﻴﻜﺲ ِ‬
‫ﻫﻨﺠﻲ‪.‬‬ ‫ڏﺳﻲ ُﻣﻮﭨﻴ َא ِ‬ ‫َ‬
‫وאٽ ِ‬
‫ﻋﺠﻴ ﺟﻲ آڏو وري ﺗﻮ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﺌﻲ ﺳﺎ ﻛﻨﻬﻦ ﺟﻲ!‬ ‫ﻛ ِﭽﻲ َ‬
‫َ‬
‫وري ﺑﺮאر وﺋ ُﻮن אوڏאﻧﻬ ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﺳﺎﺋ ﻛﻨﺪو ﺷﺎل َﺳ ِﻬ ِﻨﺠﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﺗﻨﻬﻦ ﮐﻲ ﺳﻮﺋﻲ ﺗﻮڙ ِ‬
‫رﺳﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫دאﻣﻦ ﻛﻨﻬﻦ ِﺟﻲ‪.‬‬ ‫ٖوﭠﻲ ﺟﻮ َ‬
‫ِ‬ ‫ُ‬
‫ﺳﭽﻮء“ َﺳﭝﺎﺋﻲ‪،‬‬
‫َ‬ ‫ﻻﻛﻮن ”‬ ‫َאﺻﻞ‬
‫ﻃﺎﻋﺖ َﻣ ِﭹﻲ آﻫﻲ ﺗ ُ ِ‬
‫ﻨﻬﻨﺠﻲ‪.‬‬

‫‪2‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﻦء ِﻫﻲ ﭘﻴ َ‬
‫ﻐﺎم‪ ،‬ﺳﺎري ﺳﺎﭤﻴﺎ ڏ ﻮ!‬ ‫ِﭘﺮ َ‬

‫‪v‬‬
‫‪370‬‬
 ‫ﻤﺎﻟ‪‬وس‬
‫‪v‬‬
‫ﭔﺎﻧﻬﻮن ِﭔﮅي َ‬
‫ﻳﺎر َﺳ َﭵﮡ ﮐﻲ‪ ،‬ڏ ﻮ ٖﺳﻲ َﺳ َﻮ َﺳﻼم!‬
‫ﭘﺎر َאﺳﺎن ﺟﻲ‪ ،‬אﭼﮡ ﺟﺎ َא ﺎم!‘‬
‫’ﻛﮇﻫﻦ ﻛﻨﺪؤ ِ‬
‫ﻳﺎر َرﺳﮡ ِريءَ‪ ،‬ﭤِﺌﻲ ﻧﻪ ﻃﻠﺐ ﺎم‪.‬‬ ‫’ ِ‬
‫در אوﻫﺎن ﺟﻲ َ‬
‫’ َ‬
‫ﺷﻮق َאوﻫﺎن ﺟﻲ ُ‬
‫ﺷﻮر َﻣﭽﺎﻳﻮ‪ ،‬ﻛﻴﺎﺳ ُﻫﻞ َﻫﻨﮕﺎم‪.‬‬
‫ﺟﻴﻬﻮ ﺗﻴﻬﻮ آﻫﻲ َאﺻﻞ ﮐﺆن‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺳﻮ ﮔﻮﻟﻮ ﻏﻼم‪‘.‬‬

‫‪3‬‬ ‫ﺌ‬
‫آءٌ َ‬
‫אﺻﻞ ﮐﺆن ﺟﻮ آﻫﻴﺎن‪ ،‬ﮔﻮﻟﻮ ﻏﻼم ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ!‬

‫ﭘﻴﻬﻲ‪،‬‬
‫ﻫﻦ ِ‬‫ﻛﻴَﮍ ٖﺋﻲ‪ ،‬وﻳﻬﻲ‪ ،‬ﻛﺎﻟﻬﻪ ﭘ َﮑﻲ َ‬‫ﻣﻮن ﺳﺎن وﻋﺪو َ‬
‫ﻧﺎﻫﻴﺎن ڏور אوﻫﺎن ﮐ َﺆن ڏ ِﻳﻬﻲ‪ ،‬ﻛﻦ ﻻﻳﺎن ﻛﻼم ﺗ ُﻨﻬﻨﺠﻮ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﺗﻨﻬﻦ ڏﻳﻨﻬﻦ ﻻﻛﻮن َא ُڄ ﺗﺎﺋ ‪ ،‬ﻣﻨﻬﻨﺠﻮ ﺳﺎهُ ِﺳﻜﻲ ﭤﻮ ﺳﺎﺋ ‪،‬‬
‫َ ِ‬
‫ﻨﮅאﺋ ‪ ،‬ﻫﻦ دل ﮐﻲ دאم ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ‪.‬‬ ‫ﭘﻴﻮ אوﭼﺘﻮ َﻫ‬
‫ﮀﮇ ﺳﭛ ﻻﮘﺎﭘﺎ ﻻﻫﻲ‪ِ ،‬אﻫﻮ وﭸﮡ ﺗﻪ وאﺟﺐ ﻧﺎﻫﻲ‪،‬‬
‫ِאﻫﻮ ﻓﺮض אﺳﺎن ﺗﻲ آﻫﻲ‪ ،‬ﺳﺠﺪو ُ‬
‫ﺳﻼم ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ‪.‬‬
‫ڏאڍא ﺧﻮﻧﻲ ﻧِﻴﮡ ﺎرﻳﺌﻲ‪ ،‬ﺳﻲ ڌאڙي ﻛﺎرڻ ڌאرﻳﺌﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﻧﻴﮣ َﻦ ﺳﺎن ُﻣ َ‬
‫ﻠﻚ ﻣﺎرﻳﺌﻲ‪ ،‬ﻫﺮ ﺟﺎ ُﺣﻜﺎم ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ورאﮢﻲ‪ ،‬ﭔﻴﺎ ﺧﻴﺎل وﻳﺎ ُא ِ‬
‫ﻛﺎﮢﻲ‪،‬‬ ‫آﺋﻲ ﺳﺎﺋ َء ڏﻫﻮن ِ‬
‫אﻣﺎم ﺗ ُﻨﻬﻨﺠﻮ‪.‬‬ ‫ﺗﻮن ﺗﻪ ﺳﺮور ﻧ ُﺳ ِ‬
‫ﭹﺎﮢﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“‪ ،‬آﻫﻲ ُ‬

‫‪4‬‬ ‫ﺌ‬
‫َאڄ ﺗﺎ ﺧ אن آﻳﻮن آﻳﻮن‪ ،‬دوﺳﺖ َאوﻫﺎن ﺟﻲ دﻳﺴﺌﻮن!‬
‫‪v‬‬
‫‪371‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫وري وﺳﺎﺋﻴﻨﺪو ِﺳﮕﮭﮍو‪،‬‬
‫ﺟﺎﻧﻲ ﺳﻮ ﭘﻨﻬﻨﺠﻴﻮن ﺟﺎﻳﻮن ﺟﺎﻳﻮن‪.‬‬
‫ﻛ َﺮ وﻳﻨﺪﻳﻦ ﻧِﻜﺮي‪،‬‬
‫ﺗﻪ َ‬
‫ﻫﻴﺌﻦ ﭜ ٖ ُﻠﻲ ﻛ َ ﭜﺎﻧﻴﻮن ﭜﺎﻧﻴﻮن‪.‬‬
‫ِ‬
‫ڏک وڏوﺋﻲ ڏ َﻳﻞ ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ﮐﻲ‪،‬‬ ‫ُ‬
‫وﺋ ﺗﻮن ﻻﻟﻦ ﻻﻳ ُﻮن ﻻﻳ ُﻮن‪.‬‬
‫روح ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ ﺳﺎن‪،‬‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﻬﺎن َ‬
‫ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن ﺳﻨﺪ َﻳﻮ ﭤﺎ ﮘﺎﻳ ُﻮن ﮘﺎﻳ ُﻮن‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“‪،‬‬
‫َ‬ ‫َאﭼﮡ אوﻫﺎن ﺟﻲ ُ‬
‫ﺟﻮن‪َ ،‬ﻃﺮف ”‬
‫ٖﺟﻲ‪َ ،‬‬
‫ﺷﺎل وري ﭤِ وאﻳﻮن وאﻳﻮن‪.‬‬

‫‪5‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ אﮘﻬ ِﻟﮙﻲ‪ ،‬ﻧﻪ ﺗﻪ ِ‬
‫ﻫﺎﮢﻲ ِﻟﮙﻲ‪،‬‬
‫دل‪َ ،‬אﻟﻮ‪َ ،‬אﻟﻮ‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ ﻳﺎر ﺳﺎن!‬

‫دوﺳﺖ ﻣﭡﻲ دﻟﺪאر ﺳﺎن‪.‬‬

‫َ‬ ‫روز َאزل ﮐﺆن אﮐﻴﻮن ﻻﻳﻮن ٖﺳﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻜﺎر ﺳﺎن‪.‬‬‫َ‬ ‫ﻛﻴﺌﻲ دאﻧﺎءَ دﻳﻮאﻧﺎ ﻛﻴﺎﺋ ‪ ،‬ﭼﺸﻤﻦ ﺟﻲ َﻤﭼ‬
‫دوﺳ َ ﺟﻲ در َאﭼﻲ ﭘﻴَﺲ‪َ ،‬אﺻﻞ َﺳﭽﻲ ِאﻋﺘﺒﺎر ﺳﺎن‪.‬‬
‫ﺟﻴﻜﻲ ﭤﺌﻲ ﭤﻮ ﺟﻮش وאرن ﺳﺎن‪ ،‬ﺳﻮ ﻧﻪ ﭤﺌﻲ ُﻫ َ‬
‫ﺸﻴﺎر ﺳﺎن‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﻧﻴﻬﻦ وאرن ﮐﻲ‪ ،‬ﺗ َﻚ ﻛﻴﻮ ﺗ َﻠﻮאر ﺳﺎن‪.‬‬
‫ﻧﺎز ﻧﻴﺎز ﺟﻲ َ‬
‫ِ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﻛﻴﻮ ﺻﺪﻗﻲ ﺳﺎﺋ ‪ ،‬ﻋﻘﻞ َﮀﮇي אﻗﺮאر ﺳﺎن‪.‬‬
‫َ‬ ‫ِﺳ ُﺮ ”‬
‫‪v‬‬
‫‪372‬‬
 ‫ﻤﺎﻟ‪‬وس‬
‫‪v‬‬
‫‪6‬‬ ‫ﺌ‬
‫آﻫﻲ ِאﻧﻬﻦ אﮐ ﮐﻲ‪ ،‬ﺧﺎﺻﻮ ﺎر ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ!‬
‫ﻛﺎﻣﻞ ﻗﺮאر ﺗ ُﻨﻬﻨﺠﻮ!‬
‫َ‬ ‫وﻳﭡﻮ وﭠ ِﻲ آﻫﻴﺎن ِﻫﺖ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﻫﻦ ﮐﻲ אوﻫﺎن ﺟﻲ ﭔﺎﺟﮭﻮن آﻫﻲ ﻧﻪ ﻣﺎڙ ﻛﺎﺋﻲ‪،‬‬
‫ِﻫﻲ ﺗﺎ ﻏﺮﻳﺐ آﻫﻲ‪ُ ،‬אﻣﻴﺪوאر ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ‪.‬‬
‫”ﭤِﻲءُ ﭘﺎڻ َ ﮐﺎن ﭘ َﺮي ﺗﻮن“ ﻓﺮﻣﺎﺋﻴﻮ אوﻫﺎن ﺟﻮ‪،‬‬
‫آﻫﻲ ﭴﻤﻴﻞ َאﺻﻞ ﮐﺆن ﻫﻲ אﻋﺘﺒﺎر ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ‪.‬‬
‫ِﻫ َﻦ ﺗﻲ َ‬
‫ﻛﺮم وڏو ﻛﻴُ َﻮ‪ ،‬ﺟﻮ درد دل ﺑﮁﺎﻳ ُ َﻮ‪،‬‬
‫ﺳﺎرﻳﺎن ﻟﻄﻒ ﺳﻨﭝﺎرﻳﺎن‪ ،‬ﻧِﻲ ﺑﻴﺸﻤﺎر ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ‪.‬‬
‫ﭼﺎﻫﻮن ﭤ ِﻴﻮ َאوﻫﺎن ﺟﻮ‪ ،‬دאﻣﻦ ﻟﮙﻲ ﺟﻮ آﻫﻲ‪،‬‬
‫َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﻏﻼم ﭴﺎﮢﻲ‪ ،‬ﺟﻮ دאﻏﺪאر ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ‪.‬‬

‫‪7‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻟﻨﮕﮭﻲ وﻳﻮن ﻛﺎﻟﻬﻪ ﻗﻄﺎرون‪،‬‬
‫ٖ‬
‫ﻛﻮ ﮍﻳﻦ ﺟﻮن ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ڏ ُﻧﻬﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬

‫ﻛﻴﭻ ڏي‪،‬‬
‫َ‬ ‫ﻛﻨﺪﻳﻮن وﻳﻮن‬
‫ﻣﻴﺎن אﻻ! ﻃﺮﺣ ﻃﺮﺣ ﺗ َﻨﻮאرون‪.‬‬
‫َ‬
‫وڙﻛﻦ‪،‬‬ ‫وﻳﭽﺎرﻳﻮن‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪ ،‬وﻟ َ َﺮ ﻛﻴﻮ‬
‫ﭰ ُ ِﭩﻲ ﭤﻴﻮن ﺳﻲ ﭰﺎرون‪.‬‬
‫وﻟ َﺮﻳﻦ ﻛﻮ َﮍﻳﻮن‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪،‬‬
‫‪v‬‬
‫‪373‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻧﺪوﻫﻪ אُڏאرﻳﻮن‪.‬‬
‫ﻛﻨﻬﻦ َא َ‬
‫אﻓﺴﻮس ﺟﻮن‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪،‬‬
‫َ‬ ‫אُﻧﻬﻦ ﺟﻲ‬
‫ﭘﻮﻧﺪﻳﻮن وﻳﻮن ﭘﭽﺎرون‪.‬‬
‫ُאﭠ َ ِﻦ ﮘﺎﻧﺎ َ‬
‫ﭘﭧ ﺟﺎ‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪،‬‬
‫ﻣﻮﺗ َﻣﮍﻫﻴﻮن َﻣﻬﺎرون‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﻫﻠﻴﻮ ﺳﻮز ۾‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪،‬‬
‫َ‬
‫ﻟﻮכ َﻣﻴﺎرون‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﻻﻫﻲ‬

‫‪8‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِﮘﻠﻲ ِﮘﻠﻲ ﻣﻮن ﭤﻲ ﮘﻮ ِ ﮘﻮ ِ ‪،‬‬
‫ﺳﭵﮡَ ٖ‬
‫ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ﻛﺎرڻ!‬ ‫ﻳﺎر َ‬
‫َ‬

‫ﻧﻬﭗ ﭔﻮ ِ ‪.‬‬ ‫َ‬

‫ﻟﻮכ ﺟﺎ‪ ،‬אﺳﺎن ﺗﺎ ﭔﺎ َ‬ ‫ﮀﮇي ﻻﮘﺎﭘﺎ‬
‫دوﺳﺖ אوﻫﺎن ﻟﺌﻪ‪ ،‬ﻛﺮي ﭼﻴﻬﺎڙﻳﻮن ﭼﻮ ِ ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﭤﻴَﺲ دﻳﻮאﻧِﻲ‬
‫ِ‬
‫ﺐ ﻣﭽﺎﺋﻲ ﻫﻮ ِ ‪.‬‬ ‫ِאﭼﻲ َאﭼﺎﻧﻚ אﻧﺪر אﺳﺎن ِﺟﻲ‪ُ ،‬ﺣ َ‬
‫ﻻﻛﻮن آﻫﻲ אوﻫﺎن ِﺟﻲ‪ ،‬ﻫﻲءَ ﻏﺮ ِﻳﺐ ﺳﺎ ﮔﻮ ِ ‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫אﺻﻞ‬

‫‪9‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﺎر ﭘﻴﺎرא‪ ،‬آءُ ﺗ ُﻮن ﭘﺎڻ ُ ُﺳ ِ‬
‫ﭹﺎﮢﻲ!‬ ‫ﻣﻮن وٽ َ‬

‫ﺣﺎل ِﻣﮍﻳﻮﺋﻲ ﻣﻌﻠﻮم ﺗﻮﮐﻲ‪،‬‬

‫دﻧﻴﺎ ﺳﺎ ﻛﻮڙ ﻛﻬﺎﮢﻲ‪ -‬آءُ ﺗﻮن ﭘﺎڻ ُﺳ ِ‬
‫ﭹﺎﮢﻲ‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪374‬‬
 ‫ﻤﺎﻟ‪‬وس‬
‫‪v‬‬
‫ﭤﻴﻨﺪﻳ َﺲ ﮔﻮ ِ ‪ ،‬در در ﮘﻮ ِ ‪،‬‬
‫ﻛﺎڻ ﺟﻮﮘﻴﺎﮢﻲ‪ -‬آءُ ﺗﻮن ﭘﺎڻ ُﺳ ِ‬
‫ﭹﺎﮢﻲ‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﺟﺎﻧﺐ‬
‫ِﺳﻜﻨﺪي ﺗﻮ ﻟﺌﻪ ُﺳﻬﮣ َﻞ ﺳﺎﺋ ‪،‬‬
‫وﻫﺎﮢﻲ‪ -‬آءُ ﺗﻮن ﭘﺎڻ ُﺳ ِ‬
‫ﭹﺎﮢﻲ‪.‬‬ ‫روﺋﻨﺪي ﺳﺎ رאت ِ‬
‫ﻛﻴﺘﻮ ﺳﻲ‪،‬‬ ‫” َﺳ ُ‬
‫ﭽﻞ“ آ ﮐﻲ َﺳﻬﻲ ِ‬
‫ِﭘ ِ‬
‫ﺮت ﺟﻲ ﻧﺎﻫﻪ ﭘﭵﺎﮢﻲ‪ -‬آءُ ﺗﻮن ﭘﺎڻ ُﺳ ِ‬
‫ﭹﺎﮢﻲ‪.‬‬

‫داﺴﺘﺎن ﻴون‬
‫‪1‬‬
‫ﻛﻲ ﺟﻮ ﻟِﮑﻴﺎﺋ ‪ ،‬ﺳﻮ ُﻣﻼن ِ‬
‫وﭸﻲ وאﭼﻴﻮ؛‬ ‫ِ‬
‫ﭧ ُﺳﮇﻛﻦ ۾ ﭘﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﭧ ﭘﮍﻫﻴﺎﺋ ‪ ،‬ﭔِﻲءَ ِﺳ َ‬
‫ﻫﻚ ِﺳ َ‬
‫‪2‬‬
‫ﻛﻲ ﺟﻮ ُ ﺐ ﻟِﮑﻴﻮ‪ ،‬ﺳﻮ ُﻣﻼن وאﭼﮡ ﻧﻪ آﺋﻴﻮ؛‬
‫ﭘ َﺮ ُﻫﺌﮍو אڳ ُﺳﮑﻴﻮ‪ ،‬ﺟﻨﻬﻦ ﻣﻄﺎﻟﻊ ﻧﻪ ﻛﻴﻮ‪.‬‬
‫‪3‬‬
‫ﺧﻂ‪ ،‬آﻳﺲ ﺟﻮ ﻋﺠﻴﺐ ڏ ُﻧﻬﻦ؛‬
‫ﮐﻮﻟﻴﻮ ڏﺋﻲ ُ‬
‫روﺋﻲ אﮐ رت‪ ،‬ﻛﺮي ﻣﻄﺎﻟﻊ ﻣﻦ ﺳﺎن‪.‬‬
‫‪4‬‬
‫ﭘ ُﺮزو ﭘﮍﻫﮡ آﺋﻴﻮ‪ ،‬אُﭤﻲ ُﻣﻼن َﻣﺴﻴﺖ ﻣﻨﺠﮭﺎءُ؛‬
‫ُﺳﻮرن ﺳﻨﺪو ﺳﺎءُ‪ ،‬آﻳ ُﺲ َﺳﭝﻜﻨﻬﻦ ِﺳ َ‬
‫ﭧ َﻣﻮن‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪375‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪5‬‬
‫ِﻫﻚ ِﺳ َ‬
‫ﭧ ﭘﮍﻫﻴﺎﺋ ‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ ﭔِﻲ وאﭼﮡ ﻧﻪ ﭤﺌﻲ؛‬
‫ِ‬
‫ِאﺋ ُאﺗﺎﺋ ‪ ،‬ﺗﻪ َ‬
‫ﻫﻲء َﭴﺮ ﭴ ي ﻧﻪ ﺟﮭﻠﻴﺎن‪.‬‬
‫‪6‬‬
‫ٖﻧﺎﻣﻲ َﻣﻮن ﻧِﺮوאر‪ ،‬ﭤِﻲ َ‬
‫ﻫﻲء َﭴ َﺮ ﭴ ي َﺳﻨﺪي؛‬
‫وאر‪ ،‬ﭤﻴﻮ َﺳ ِﮍي ﻛﺎرو ﻛﻨﮕﺮو‪.‬‬
‫ﺗﻨﻬﻦ ﭘ َﻠﻚ ﭘﮍﻫﮡ َ‬
‫‪7‬‬
‫ِ‬ ‫رﻗﻌﻲ ﻣﻨﺠﮭﺎن ُ‬
‫رאز‪ ،‬ﻣﮍﻳﻮﺋﻲ ﻣﻌﻠﻮم ﭤﻴﻮ؛‬ ‫ٖ‬
‫ﻧﻴﺎز‪ ،‬ﻃﺮﺣ َﻃﺮح ﻟِﮑﻴﻮ‪.‬‬
‫ﺗﻨﻬ ﻣﻨﺠﮫ ُ‬
‫‪8‬‬
‫ﻳﻦء ِﺳﭧ َ ﺎءُ‪ ،‬ڏﻧﻮ ِ‬
‫وאﭼﻴﻨﺪڙ ﮐﻲ؛‬ ‫ﭘﻬﺮ َ‬
‫ﺧﻂ ﻣﻨﺠﮭﺎءُ‪ِ ،‬ﭴ ِﭝﻴﻮن ﭴ ي ﻛﮃﻳﻮن‪.‬‬ ‫אُﻧِ َ‬
‫ﻬﻲء َ‬
‫‪9‬‬
‫ڏوڙو ڏک ﭘﻴﻮس‪ ،‬ﭘ َٖ ﺟﻲ ﭘ َﮍﻫﮡ ﺳﺎن؛‬
‫وﭼﺌﻮن ﺳﺎهُ وﻳﻮس‪َ ،‬ﻫﻲ َﻫﻲ ﻛﻨﺪي ﻛﺎﻛﻴﻮن‪.‬‬
‫‪10‬‬
‫ﻧﺎﻣﻦ ﻣﻨﺠﮫ ﻟِﮑﻴﻮ‪ ،‬ﺳﺎ ُﻫﺌﻲ ﭴ ي ِﺟﻲ َﭴﺮ؛‬
‫ﺟﻮ َ‬
‫ﻣﻨﺠﮭﻮن ﺳﭛ َﺷﻬﺮ‪ ،‬وאﭼﻴﻨﺪڙ ﻛﻮﻧﻪ ﻟ َﭝﻲ‪.‬‬
‫َ‬
‫‪11‬‬
‫ﭘ َﻨﻮ ﻛ ُ ﭘ َﮍﻫﻲ‪ ،‬ﺟﻮ ﭘ ُﮡ ُﻣﻜﻮ ﺳﭵﮣ ؛‬
‫‪v‬‬
‫‪376‬‬
 ‫ﻤﺎﻟ‪‬وس‬
‫‪v‬‬
‫ﻟﮑﻴﻮ ﻣﻨﺠﮫ ﻟ َﮍﻫﻲ‪ ،‬ﻣﺘﺎن ﭔ ُﮅﻧﺪڙ ﭔ ُ ِﮇي َﻣﺮي‪.‬‬
‫‪12‬‬
‫وאﭼﻴﻮ ﺟﻨﻬﻦ ُ‬
‫ورق‪ ،‬ﺟﻮ ﭘ ُﮡ ﻟﮑﻴﻮ َﺳ َﭵﮣ ؛‬
‫ﻏﺮق‪ ،‬دردن ﺟﻲ درﻳﺎﻫﻪ ۾‪.‬‬ ‫ﺳﻮ َﭴﮡ ﭤﻴﻮ ُ‬
‫‪13‬‬
‫ﭘﮍﻫﻲ‪ ،‬ﻫﻮ ﺟﻮ ﻧﺎﻣﻮ ﻧِ َﻴﻬﻦ ﺟﻮ؛‬
‫ﺳﮕﮭﻲ ﻛ ُ ِ‬
‫ﻣﻮج ﻣﭥﻮ ﺗﻨﻬﻦ ﻧﺎهِ ﻛﻮ‪.‬‬
‫ِﺳﺮﺋﻮن ِﺳﺮ ﭼﮍﻫﻲ‪َ ،‬‬
‫‪14‬‬
‫وﭠ ِﻲ ُ‬
‫ﺧﻂ ﻫﻠﻴﻮ‪ ،‬ﺳﺎﭤ ِﻲ ﺳﻼﻣﻦ ﺟﻮ؛‬
‫ورﻫﻪ ُ‬
‫ﻛﻮڙﻳﻮ وאٽ ﺗﻲ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫وچ ﺋﻲ ﻣﻨﺠﮫ ﺟﮭﻠﻴﻮ‪،‬‬
‫َ‬
‫‪15‬‬
‫وﭠ ِﻲ ﻫﻠﻴﻮ ُ‬
‫ﺧﻂ‪ ،‬ﭘﺎﻧﮅي ﭘﺎر ﭘﺮﻳﻦءَ ﺟﻲ؛‬
‫ِ‬
‫رت‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ ﻫﻠﻨﺪي ﺣﺎل وﭸﺎﺋﻴﻮ‪.‬‬‫روﺋﻲ روﺋﻲ ُ‬
‫‪16‬‬
‫آﻟﻮ ُﻫﻴﮍو ﻋﺸﻖ ﺟﻮ‪ ،‬ﺳﻮ ﺳﺎﭤﻲءَ ﺳﺎڻ ﻧِﻴﻮ؛‬
‫ُאﻫﻮ ِ‬
‫ﮐﺎﻣﻲ ﭘﺎڻ ﭘﻴﻮ‪ ،‬ﺟﻮ ﻫﻮ ﺧﻮﻧِﻲ ﺧﻂ ِﭘﺮﻳﻦءَ ﺟﻮ‪.‬‬
‫‪17‬‬
‫ُﻫﻦ ﭜﺎﻧﻴﻮ ﻧﺎﻣﻮ‪ ،‬ﭘﺮ ﺷﻌﻠﻮ ُﻫﺌ َﮍو َ‬
‫ﺷﻮق ﺟﻮ؛‬
‫ﺳﮍي ﭘﻴﻮ‪.‬‬
‫ﻨﺪ ﺳﺎرو ﺟﺎﻣﻮ‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ ﺟﻮ ﺳﭛ ِ‬
‫ِﺟ ُ‬
‫‪18‬‬
‫‪v‬‬
‫‪377‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ِﭘﺮﻳ َﻦ ڏאﻧﻬﻪ ﻧﻴﻮ‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ ﻛﻮ ﺧﻂ َﺧ َ ﺟﻮ؛‬
‫ڏس ِﻫﻨﻴﻮ‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ ﭰﮍﻛﻨﺪي ﭰﺎﭨِﻲ ﭘﻴﻮ‪.‬‬
‫ﭘﮍﻫﻨﺪي ُ‬
‫‪19‬‬
‫ﻧﻴﻬﻦ ﻧِﺌ ‪ِ ،‬ﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي َ‬
‫ﭘﺎر ڏي؛‬ ‫ﻛﻮ ﻧﺎﻣﻮ َ‬
‫ﻣﺎن אُﻧﻬﻦ ﮐﻲ אرﻣﺎن ﭤ ِﻴﺌﻲ!‬
‫َﻫ ٖﻠﻲ ﺳﺎڻ ِﻫﺌ ‪َ ،‬‬
‫‪20‬‬
‫ﭘﺎر ڏي؛‬
‫رﻫ روאﻧﻮ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﭘﺮﻳﺎن ﺟﻲ َ‬
‫َﺷﻞ ﭘﻬﭽﻲ ﭘ َﺮوאﻧﻮ‪ ،‬ﺳﻼﻣﺖ ﮐﻲ َﺳﭵﮣ !‬

‫‪1‬‬ ‫ﺌ‬
‫אوري ﻛﺎ َ‬
‫ﻧﮕ َﻞ آءُ‪،‬‬
‫ﮐِﻴﺌﻦ ِﺟﻲ ﺧ َ ڏي ﻛﺎءُ!‬

‫אچ َ ﺎءُ‪.‬‬
‫ﭘﺎر ﺟﻮ‪ ،‬ﻟﻬﻲ ُ‬
‫ﭘﺮﻳﺎن َﺳﻨﺪي َ‬
‫ﻣﺆن َﺳﺮ َﻳﺮ ﮐﻲ‪ ،‬אﭼﻲ ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ﺳﺎءُ‪.‬‬
‫ﺗﻨﻬ ِﺠﻦ َ‬
‫ﮘﺎ ِﻟﻬﻦ ُ‬
‫ﻫﻮت َﻫﻼءُ‪.‬‬
‫ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬ﭔﺎﺟﻬﻮن َ‬ ‫ِ‬ ‫ُﻣﻨﻬﻨﺠﻮ ﭤﺌﻲ ِﻫﺖ‬
‫ﺟﻴﻜﺲ َﭴﮣﻴﻢ ﻣﺎءُ‪.‬‬‫ُ‬ ‫ﻮرن ﻛﺎرڻ ُﺳﮡ ڙي ﺳﺎﭤ ِﻲ‪،‬‬ ‫ُﺳ َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ دوﺳ َ ﺟﻲ َد َر ﺟﻮ‪َ ،‬אﺻﻠﻮن آﻫﻪ ﻏﺮﻳﺐ ﮔَﺪאءُ‪.‬‬

‫‪2‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫َאڄ َﺳ َﭵﮡ ﭘﺎڻ ِאﻳﻨﺪﺋﻲ‪،‬‬
‫َﺟﻦ ﻟ َٖﺌﻲ ﻧِﻬﺎرﻳ َ ٖﺌﻲ ﭤﻲ وאﭨﺎن!‬
‫‪v‬‬
‫‪378‬‬
 ‫ﻤﺎﻟ‪‬وس‬
‫‪v‬‬ ‫ِ‬
‫َﻣﺘﺎن ﻻﻫ آﺳﺮو‪ ،‬ﺣﺎل ﭜﺎﺋﻲ ِאﭼﻲ ﭤ ِ َ‬
‫ﻴﻨﺪﺋﻲ‪.‬‬
‫ﻳﻨﺪﺋﻲ‪.‬‬
‫ﻋﺠﻴ ﺟﻲ אﭼﮡ ﺟﻮن‪ُ ،‬ﻣﺒﺎرﻛﻮن ڏ َ‬
‫ِ‬
‫ﺳﺎﻣﻬﺎن‪ ،‬آﮢﻲ دوﺳﺖ َאڏﻳﻨﺪﺋﻲ‪.‬‬‫ﭘ َﮑﺎ ﭘ َﮑﻦ ُ‬
‫ِ‬
‫َﻣﺘﺎن ﻣﺎﻧﺪي ﺗﻮن ﭤِﻴﺌ ‪ ،‬ﮔﻮﺷﻲ ﭘﺎڻ ﮔَﮇﻳﻨﺪﺋﻲ‪.‬‬
‫ﺗﻮﮐﻲ ِ‬
‫ﭴﺎﮢﻲ ﭘﺎﻧﻬﻨﺠﻮ‪َ ” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﭜﺎءُ َﺳﮇﻳﻨﺪﺋﻲ‪.‬‬

‫‪3‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﮐﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬ ‫ﭘﻴﻐﺎم ﭘ ُ ِ‬
‫ﻬﭽﺎء‪ُ ،‬ﻣﻨﻬﻨﺠﺎ‬ ‫ﭘﺎ ِﻧﮅي َ‬

‫אوﺳﻴﮍو ِ‬
‫آﻫﻪ‪.‬‬ ‫َאﮐ َﮍﻳﻦ ﮐﻲ אﺻﻞ אﻳﮇﻧﻬﻦ ﺟﻮ‪ ،‬وڏو ِ‬
‫ﺐ ِ‬
‫ﺟﺎء‪.‬‬ ‫ﻲء ڏي‪ ،‬ﺟﺎﺗﻲ ﺟﺎﻧِ َ‬
‫ﻳﻬﻪ ُא ِﻧﻬ َ‬
‫ڏאﻫﺎ وﭸﺞ ڏ َ‬
‫ﮘﭽﻲء ۾ ِ‬
‫ﭘﺎء‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َאدאڙي ﺳﺎﭤِﻲ َ‬
‫ﭘﺎرون אﺳﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ﭘﺎ ُﻧﺪ‬
‫ﻫﺎء ِ‬
‫ﻫﺎء‪.‬‬ ‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﻬﺎن آﻫﻲ ڏﻫﺎڙﻳﻮن‪ِ ،‬ﻫﻨﻴَﮍي ﮐﻲ ِ‬
‫دوﺳ َ َﺳﻨﺪي َ‬
‫در ﺟﻮ‪َ ،‬אﺻﻠ َﻮن ”ﺳﭽﻮ“ ﺳﮓ َﺳ ِ‬
‫ﮇאء‪.‬‬

‫‪4‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﺎر‪،‬‬
‫وאﻗﻒ َ‬
‫ﻣﻨﻬﻨﺠﺎ َ‬
‫ِ‬
‫ﺳﺪאﺋ ﺗﻮن ِﺟﻴﺌﻨﺪﻳﻦ!‬

‫ﺎر‪.‬‬
‫ﺳﺎر َﺳﻨﭝ َ‬ ‫رאﺗﻮ ِڏﻳﻨﻬﺎن روح ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ﮐﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ َ‬
‫ِ‬
‫ُ ﻔﻮ ِﻫﻦ ﮐﻲ آﻫﻲ אﻫﻮﺋﻲ‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ ﺟﻲ ﭘ ن ِﺟﻲ ﭘﻴﺰאر‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪379‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫َ‬ ‫َאﭼﮡَ אوﻫﺎن ٖﺟﻲ ِﺟﻲ وﻳﭡﺎ ِو َ‬
‫ﺟﮭﺎﻳﻮن‪ ،‬ﻓﻘ ن ﮐﻮن ﭰﺎر‪.‬‬
‫ﭽﻮء“ ﮐﻲ אﭼﻲ ﭤِﻲ אُﮀﻨﮕﺎر‪.‬‬
‫ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن َﺳﻨﺪﻳ ُ َﻮ ﺳﺎرﻳﻮ‪َ ” ،‬ﺳ َ‬

‫‪5‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﺎد ﻣﻮﻧﮑﻲ ُאﻫﻲ آﻳﻮن‪ ،‬وو‬
‫ِ‬
‫ﺠﮭﻴﻮن ﺟﻲ ﮘﺎﻟﻬﮍﻳ ُﻮن!‬‫ﻛﻴﺌﻲ ﮘُ ِ‬
‫ﻳﺎر َ‬
‫َ‬

‫אوﻫﺎن ﺟﻲ ِﭜﻲ‪ ،‬وو‪َ ،‬אﭼﮡَ ﺟﻮن‪ ،‬ﭤﻴﻮن َوري ِ‬

‫ﻫﺖ وאﻳﻮن‪.‬‬
‫ﻛﻲ ﻻ ُﻳﻮن‪.‬‬ ‫ره وﭸﻲ ِ‬ ‫دردﻣﻨﺪيء ﺟﻲ‪ ،‬وو‪ِ ،‬دل ﮐﻲ‪ِ ،‬و َ‬
‫َ‬
‫ِ‬
‫ﻧﺎ َﻧﻮ ﺳﺎﺋ َء ﺟﻲ ُﺳﻬﮣﺎ ﺳﺎﺋ ‪ِ ،‬ﭼ ُﺖ ﻧﻪ َوڃُ ُﻣﻮن ﺗﺎن ﭼﺎ ُﻳﻮن‪.‬‬
‫ﻳﻨﻬﮍא ﮔﮇ ﮔﺬאرﻳﻮن‪ِ ،‬ﻫﺖ وﻳﭡﺎ ِو َ‬
‫ره َوﺳﺎﻳﻮن‪.‬‬ ‫آءُ ﺗﺎ ڏ َ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻦ ڏي ﻧﻪ ڏﺳﻮ‪ِ ،‬ﻫﺖ ﭤﺎ َﺳ َ‬
‫ﻨﺪ َو َﺳﮇאﻳﻮن‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ڏوﻫﻦ ”‬
‫َ‬

‫‪6‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﻦء ﺟﻲ َﻫﻲ ﻣﺎرﻳﺎن‪،‬‬
‫ﭘﻮر ِﭘﺮ َ‬
‫َ‬
‫ِﻋﺸﻖ َﺳ َﭵﮡ ﺟﻲ ﭼﺎڙﻫﻴﺎن!‬

‫ﻛﻴﺌﻦ ﮔﮭﺎرﻳﺎن‪.‬‬‫ِ‬ ‫دوﺳﺖ ﺑﻨﺎن درﻣﺎ ِﻧﺪي‪َ ،‬د ُم ِﻫ‬

‫ِﺳ ُﺮ َﺳ َﭵﮡَ ﺗ َﻮن ﺻﺪﻗﻲ‪ ،‬وאرﻳﻮ آءٌ وאرﻳﺎن‪.‬‬
‫ُ‬
‫ﻧﺪر ﺟﻮن‪ ،‬آءٌ ِﭘﺮﻳﻦ ﺳﺎن ﭘﺎڙﻳﺎن‪.‬‬ ‫ﺠﮫ َא َ‬
‫ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن ﮘ َ‬
‫ِﺳﮕﮭﻮ ﻣﻮﭨ ِﺞ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ڏﻫﺎڙﻳ ُﻮن وﻳﭡِﻲ ﻧﻬﺎرﻳﺎن‪.‬‬
‫ﻜﻢ ﺒﺖ ِوڌﻳ ُﻮن‪ ،‬ﺟﺎڙيءَ ﻣﭥﻲ ﺟﺎرﻳﺎن‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪380‬‬
 ‫ﻤﺎﻟ‪‬وس‬
‫‪v‬‬
‫ﻧﻬﻦ ﮘﺎرﻳﺎن‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﻛﻴَﻢ ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪ ،‬ﮘﺎﻟﻬ א ِ‬ ‫ﻫﻮ ﺟﻲ َ‬
‫َ ِﻠﺲ ﺒﻮﺑ َﻦ ِﺟﻲ‪ ،‬ﺳﺎﻋﺖ ﺳﺎﻋﺖ ﺳﺎرﻳﺎن‪.‬‬
‫ِ‬
‫”ﺳﭽﻴﮇﻧﺎ“ ﺳﺎﻫﮍَ ريءَ‪ ،‬ڏَ َم ِﻣﮍﻳﺌﻲ ڏאرﻳﺎن‪.‬‬

‫‪7‬‬ ‫ﺌ‬
‫ري!‬ ‫ﭔﻦ ِﺟﻴَﮡ ُﻣﻨﻬﻨﺠﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ُ ،‬ﺳ َ‬
‫ﮏ ﻛﻴﻬﺎ َﺳ َﭵﮡ ٖ‬
‫ُﺳﮑَﻦ وڌﻳ َﺲ َﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬آءُ ِﭘﺮﻳ َﻦ ﮐﺎنءُ ﭘ َﺮي‪.‬‬
‫ﻛﺮي‪.‬‬‫ﻛﺮم َ‬ ‫دوﺳﺖ ﺟﺎ‪ ،‬ﺟﻲ ﻗﺎدر َ‬ ‫َ‬ ‫ک ﭼﮝ א‬ ‫ڏُ َ‬
‫ِ‬
‫ﻨﺠﮫ ﻣﺮي‪.‬‬
‫ﺳﻮﺋﻲ ﻋﺎﺷﻖ ﻛﻮﭠﺠﻲ‪ ،‬ﺟﻮ ﺒﺖ َﻣ ِ‬
‫ﺳﺎﺟﻦ ريءَ َﺳﺮي‪.‬‬
‫ﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬ﭤﻲ َ‬‫ِ‬ ‫ﻛﺎﻛﻴﻮن ﻣﻮن ﮐﻲ ِ‬
‫ﻛ‬
‫ِ‬
‫ﻋﺸﻖ ﺟﻲ‪ ،‬آﺋﻲ ﻫﻴﭟ َאري‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺟﻴﻜﺎ َאدﻳﻮن‬
‫ﻛﻴﻮ‪ُ ،‬ز َدون َﻣﻨﺠﮫ ذري‪.‬‬
‫ﺗ َﻨﻬﻦ ﺟﺎن ُﺟﺜﻮ ﻗﺮﺑﺎن َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻮز אُﻧﻬﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﮘﺎري ﻣﻨﺠﮫ ﮘَﺮي‪.‬‬

‫‪8‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻫﻮت ﻛﮇﻫﻦ ِﻫﺖ ِאﻳﻨﺪو؟‬
‫ﻛ ُﻬﻪ ﻛﺎﻧﮕﺎ َ‬
‫ﻛﻞ ڏي ﻛﺎ!‬ ‫َ‬

‫ﻛﻲ ﺳﺎڻ ِﺎﮢﻲ ﻧﻴﻨﺪو؟‬

‫ﻛﻲ و َﻳﻬﻨﺪو ﻫﺘﻬ ‪ِ ،‬‬
‫ﭼﺌﻪ ِ‬
‫ﻫﻮت ُﻣﻮن‪ِ ،‬ﻫﻦ ﭤ َﻜﻲءَ ﺳﺎن ﭤﻴﻨﺪو‪.‬‬‫ﻫﻴﻜﻨﺪ َאﭼﻲ ُ‬ ‫ِ‬
‫ﭘﺎڻ ُ ﭘﻨﻬﻨﺠﻮ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺳﺎڻ ﻏَﺮ ِﻳﺐ ﮔَﮇﻳﻨﺪو‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪381‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻳﺎر אڏﻳﻨﺪو‪.‬‬
‫ﭘ َﮑﺎ ﭘﺎﭴﺎﮢ ﮐﻲ‪ ،‬אوڏא ُ‬
‫ڏﮐﻲء ﮐﻲ ڏﻳﻨﺪو‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻫﻮت ﭘﻨﻬﻨﺠﺎ َﻫﭥﮍא‪ ،‬ﻫﻦ‬
‫ُ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﮐﻲ ﺑﻪ ﺳﮇﻳﻨﺪو‪.‬‬ ‫َﺳ َ‬
‫ﻨﮕﺖ ﭘﻨﻬﻨﺠﻲءَ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪” ،‬‬
‫َ‬

‫‪9‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫زאر روﺋﻲ ﻛﻴﻢ زאري‪،‬‬
‫ﺗﻮريء ﺗﺎ ﻧﻪ َﺳﺮي‪.‬‬
‫َ‬ ‫دوﺳﺖ ڙي‬
‫َ‬

‫ﻛﻴَﺲ ﻣﺴﺘﺎﻧِﻲ‪ُ ،‬‬

‫ﺑﺎر ﺑِﺮهُ ﺟﻮ ﺑﺎري‪،‬‬ ‫ﺒﺖ ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ‪ ،‬وو‪ِ ،‬‬
‫دوﺳﺖ ڙي َﭼﻮي ﻟﻮכ َﭼﺮي‪.‬‬
‫َ‬
‫ِﻫﻦ ﺑﻨﺪيءَ ﮐﻲ‪ ،‬وو‪ ،‬ﺑﺨﺶ ﺑﻠﻮﭼﺎ ﺳﺎﺋ ‪ ،‬ﻫﻮت َא ِﭼﻲ ﻫﻚ وאري‪،‬‬
‫ﻨﺪء َ‬
‫ذوق ذري‪.‬‬ ‫دوﺳﺖ ڙي َﺳ ِ‬
‫ٖﻣﻴﻼﺋﻲ ﻟ َﮙﻲ‪ ،‬وو‪ ،‬ﺐ َאوﻫﺎن ﺟﻲ‪ ،‬وאﺟﮫ وﺟﮭﻲ وﻳﭽﺎري‪،‬‬
‫دوﺳﺖ ڙي وﭸﺎن ﺗﺎ َم َﻣﺮي‪.‬‬
‫ِ‬
‫آﻫﻲ ِﻣﮍﻳﻮﺋﻲ‪ ،‬وو‪ ،‬ﺗﻮﮐﻲ ﻣﻌﻠﻮم ﺳﺎﺋ ‪ ،‬ﺣﺎل ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺳﺎري‪،‬‬
‫دوﺳﺖ ڙي وڃ َم ﻳﺎر وري‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﺳﻨﺪء آﻫﻲ ِ‬
‫ﺟﺎري‪،‬‬ ‫ِ‬
‫ﺟﻴﻜﻲ آﻫ ‪ ،‬وو‪ ،‬ﺳﻮ ﺗﺎ ﺗﻮن ﻫ ﺳﺎﺋ ‪ ،‬ﺣﻜﻢ‬
‫دوﺳﺖ ڙي ِﭘﻴﮍَم ﺧ َ ﮐ َﺮي‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ آﻫﻲ‪ ،‬وو‪َ ،‬אوﻫﺎن ﺟﻮ ﺳﺎﺋ ‪ ،‬ڏﺟﻮ ﺗﻨﻬﻦ دﻟﺪאري‪،‬‬
‫دوﺳﺖ ڙي وﭸﻦ ﮘَ َﭻ ﮘَﺮي‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪382‬‬
 ‫ﻤﺎﻟ‪‬وس‬
‫‪v‬‬
‫داﺴﺘﺎن ﭽو ﭥون‬
‫‪1‬‬
‫ﺒﻮب ڏي؛‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﺎل‪ُ ،‬ﻣﻜﻢ ﺟﻮ‬ ‫ﻛﺎﻏَﺬ ﻟﮑﻲ‬
‫ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن ﺳﻨﺪﻳﻮن َ‬
‫ﺣﺎل‪ ،‬ﭤِﻴﻨﺪﻳﻮن ﭘﮍﻫﮡ ﻣﺎن ﭘﮅرﻳﻮن‪.‬‬
‫‪2‬‬
‫رﻗﻢ‪ ،‬ﻣﻮن ڏي ﺒﻮﺑﻦ ﺟﻮ‪،‬‬ ‫آﻳﻮ ِ‬
‫رאت ُ‬
‫ﺗﻪ ’دوﺳ َء وאرو دم‪ ،‬ﻛﮇﻫﻦ ﺗﻮن ﻧﻪ وﺳﺎرﺋ ‪‘.‬‬
‫‪3‬‬
‫ﻟﮑﻴﻮ ﻣﻮﭨﻲ ُﻣﻮن‪ ،‬ﻛﺎﻏﺬ ﻗﺮﻳ ڏي‪،‬‬
‫’ َאﭤ َ َﻢ ﺗﻮن ِﻫﻲ ﺗﻮن‪ ،‬ﭔﺌﻲ ﺟﻮ ﻧﺎﻫﻢ آﺳﺮو‪‘.‬‬
‫‪4‬‬
‫ِ‬
‫َﺣ ِﺒﻴ ڏא ُﻧﻬﻦ ِﻫﻴﺌﻦ‪َ ،‬אدﻳﻮن ﻟِﮑﺠﻲ آﺋﻴﻮ‪،‬‬
‫ﺗﻪ ’ﺗﻮن ﻣﻮن ﺳﺎن ﺟﻴﺌﻦ‪ ،‬آءٌ ﺗﻴﺌﻦ ﺗﻮ ﺳﺎن آﻫﻴﺎن‪‘.‬‬
‫‪5‬‬
‫ﻧ َﺌﻮن ﻟِﮑﻴﻮ آﻳﻮم‪ِ ،‬ﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي ﭘﺎر ڏﻧﻬﻦ؛‬
‫ﻳﻮم‪ ،‬وﭠ ِﻲ ﺣﺎل ﻫﻴﺎ َﻧﻮ ﺳﺎن‪.‬‬
‫ﺳﻮ ﻟ ُﻮنءَ ﭜ َﺮﻳﻮ ﻻ ِ‬
‫‪6‬‬
‫ﺟﻴﻜﺮ ﻟِﮑﻲ ﻣﻮﻛﻠﻴﺎن‪َ ،‬ﻫﻲ ﺧﻂ ﻫﺰאرﻳﻦ؛‬
‫ﻣﺎن ﻣﻬﻨﺠﺎ ِﭘﺮﻳﻦ‪ِ ،‬ﻫﻲ ﺳﮓ ﺳﻨﭝﺎرﻳﻦ؛‬
‫ﭘﮍﻫﻲ َ‬
‫َﺷﻞ وאر ﻧﻪ وﺳﺎرﻳﻦ‪ِ ،‬אﻫﻮ َאﭤ َﻢ آﺳﺮو!‬
‫‪v‬‬
‫‪383‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪7‬‬
‫ﻟﮑﻲ ﺧﻂ ُﻣﻨﺠﺎن‪ِ ،‬ﻫﻲ ِﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي َ‬
‫ﭘﺎر ڏي؛‬
‫ﺗﻪ ’ﻣﻨﻬﻨﺠﻮن ﻟﮏ ُﻫﺠﺎن ﺗﻮﺳﺎن آﻫﻦ ﺗﻮ ﺟﻴﺌﻦ‪‘.‬‬
‫‪8‬‬
‫ﻋﺠﻴﺐ ڏي؛‬
‫َ‬ ‫ور َﻋﺮﻳﻀﻮ‬
‫ﭘﺎﻧﮅي ﭘ َﻬﭽﺎﺋﻲ‪ُ ،‬‬
‫ﺳﺎه ﮐﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﻮر وﺟﮭ‬ ‫ِ‬
‫ﻗﺎﺻﺪ ﻛﻮﻧﭽﺎﺋﻲ‪ ،‬ﻣﺘﺎن َ‬
‫‪9‬‬
‫ﻛﻴﻢ ﺗ ِﮑﻮ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﭘﺎرﺋﻮن ﭘﺮﻳﻦءَ ﺟﻲ؛‬
‫َﭼﺌﻮ ِ‬
‫ﺳﺮﺗﻴﻮن ﺳﭛ ِﺳﮑﻮ‪ ،‬ﺟﻴﻜﺮ ﻻﺋﮡ ﻟ ُ َ‬
‫ﻮنء ڙي‪.‬‬
‫‪10‬‬
‫ﻟﻴﻼﺋﻴﻨﺪو آﺋﻴﻮ‪ ،‬ﭘﺎﻧﮅي َא ُڄ ﭘ َ ِ‬
‫ﺮאء؛‬
‫ِ‬ ‫درد ڌُ ِ‬
‫رאء‪ ،‬ﺟﻮ َﻣﺖ وﭸﺎﺋﻲ آﺋﻴﻮ‪.‬‬ ‫ورﺗﺲ َ‬
‫‪11‬‬
‫َאﮘﻴَﺌﻮن ُ ﺐ َﻣﭡِﻲ‪ ،‬ﻣﺘﺎن ﻛﺎ ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ َ‬
‫ﻛﺮﻳﻦ؛‬
‫ور وﭠﻲ‪ ،‬ﺳﺎﭤِﻲ ﺧ ﮐِ ِ‬
‫ﻴﺌﻦ ﺟﻲ‪.‬‬ ‫وﻫﻨﺪو ُ‬
‫‪12‬‬
‫ﻛﻲ ﺗﻮ ﺳﻨﺪو ﺳﭵﮣ !‬ ‫وﭸﻲ ڏﻳﻬﻪ ڏﭠﻮ‪ِ ،‬‬ ‫ِ‬
‫ِ‬
‫ﭼﮝﻲءَ ﻃﺮح ِﭼﭡﻮ‪ ،‬ﭘﺎ ِﻧﮅي ڏﻧ ُﺌﻲ ِﭘﺮﻳﻦءَ ﮐﻲ؟‬ ‫ِ‬
‫‪13‬‬
‫ِ‬
‫ﭧ ﺟﺎ ُﻫﺌﻲ‪ ،‬ﺳﺎ ﺳﺎﭤِﻲ ﻛ ِﺳﮑﻴﻮ؛‬ ‫َ‬
‫ﺳﻮز ﭜﺮي ِﺳ ِ‬
‫‪v‬‬
‫‪384‬‬
 ‫ﻤﺎﻟ‪‬وس‬
‫ِ‪v‬‬
‫ﻬﺲ ﻟِﮑﻴﻮ‪ ،‬ﺟﻮ ﭘﮡ ُﻣﻜﻮ ﺳﭵﮣ ‪.‬‬
‫ﺗﻪ ﻣﭥﺎن ڏﺋﻲ‪ ،‬ﻟ َ َ‬
‫‪14‬‬
‫ﻋﺠﻴﺐ ڏ ُﻧﻬﻦ؛‬
‫َ‬ ‫ﺳﻨﺪو َ‬
‫رאز رﻗﻌﻮ‪ ،‬آﻳﻮ ﺟﻮ‬
‫ﭧ ﭘﮍﻫﻨﺪي َﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﮘﺎﻟﻬﺎﺋﮡ ُﭼﻜﻮ؛‬ ‫ﺳﺎ ِﺳ َ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ﺟﻲ אروאح ﮐﻲ‪ ،‬ﭴﮡ ﻟﮙﻮ ﺗِ ﺗ ُﻜﻮ؛‬
‫َ‬
‫ﻣﻮن ڏي ُ ﺐ ُﻣﻜﻮ‪ ،‬ﭴﮡ ﺳﺎﭤِﻲ َ‬
‫ﺳﻼﻣﻦ ﺟﻮ‪.‬‬
‫‪15‬‬
‫ﻫﻴﻜﺎر‪ ،‬آﺋ ِ‬
‫وري ﻣﻮﭨﺌﻴ ؛‬ ‫َ‬ ‫َﺣﺒﻴ َ‬
‫ﭔﺎﭔِ َﻴﻬ َﻞ َ‬
‫ﭔﻴﻬﺎر‪َ ،‬אﭼﻲ وﻳﻬﻪ َאﮐ ﺗﻲ‪.‬‬
‫‪16‬‬
‫ﭘﺎر ڏﻧﻬﻦ؛‬
‫وري ﻛﺎﻧﮓ ورﻳﻮ‪ ،‬ﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي َ‬
‫ﻻﻣ ِﻟﮙﻲ ﻟ ُ َ‬
‫ﻮنء ﺟﻮ‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ ڏאڍو ُﺳﺮ ﭜﺮﻳﻮ؛‬
‫ﻛﻦ ﻛﺮﻳﻮ‪ ،‬ﺟﻮ ﭤﻮ ڏ ٖﺋﻲ ﺳﻨﻴﻬﻮ َﺳ َﭵﮣﺎن‪.‬‬‫ِ‬ ‫ﻛﺎﻛﻴﻮن‬
‫‪17‬‬
‫ﺒﻮب ﮐﻲ؛‬
‫َ‬ ‫ﺳﻨﻴﻬﺎ ﺳﺎري‪ ،‬ﻣﻨﻬﻨﺠﺎ َﭼﻮي‬
‫’ﭘﺮﻳﻦ ﺗ ُﻨﻬﻨﺠﻲ َ‬
‫ﭘﺎر ِﺟﻲ ﻣﺪت ﻣﻮن ﻣﺎري؛‬
‫’ ُﻣﻨﺞ ڏﻫﺎڙي ﻣﻮن َﻣﮣ ‪ ،‬אﻫﻮ ڏאﻫﻮ ڏﻳﺎري؛‬
‫ﮕﮭﮍو َﺳﻨﭝﺎري‪ ،‬ڏﺋﻲ ِﺳﻚ َﺳ ِﻨﻴﻬﮍא‪‘.‬‬
‫’ َﻣ ُﺮ ِﺳ َ‬
‫‪18‬‬

‫‪v‬‬
‫‪385‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﭼﻬﻨﺐ ﺳﺎن؛‬
‫َ‬ ‫ﻮر‪ ،‬ﭼﻮي ﭤﻮ‬ ‫ﺳﻨﻴﻬﻮ ﺳﺎن ُﺳ َ‬
‫ﭘ َﻮن ﭘﺎڙﻳﭽﻦ ﭘ ُﻮر‪ ،‬ﭔﻮ ِ ﭔ ُﮅي ﺗ َﻨﻬﻦ ِﺟﻲ‪.‬‬

‫‪1‬‬ ‫ﺌ‬
‫آءُ ﻛﺎﻧﮕﺎ ﻛﺎ ِﭘﺮﻳﻦ ﺟﻲ ﮘﺎﻟﻬﻪ َ‬
‫ﻛﺮ‬
‫ِ‬
‫ﻟﻬﻪ ﺳﻮ ﭘ َﺮﺣﺎل ﻛﺮ!‬ ‫وﻋﺪو َ‬
‫ﻛﻴُﺌﻲ ﻛﺎ َ‬

‫ِ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ڏﭠﻮ ﺗﻮ دوﺳﺖ ﻣﻨﻬﻨﺠﻮ دﻳﺲ ۾‪،‬‬
‫ﺧﻮش ڏﭠﻮ ﻫﻮ ﺋﻲ ﻳﺎر ﻛﻬﮍي وﻳﺲ ۾؟‬
‫ﺳﺎ َﺧ ﻣﻮن ﺳﺎن ِ‬
‫وري א ﺎل ﻛﺮ‪.‬‬
‫ﻛﻲ ﭘ ُﮁﻴﺎﺋﻮن َﺧ ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ َ‬
‫ﺣﺎل ﺟﻲ‪،‬‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫אﺣﻮאل ِﺟﻲ‪،‬‬ ‫ﻛﻴَﺌﻲ آ ﮔﺎﻫﻪ ِﻫﻦ‬
‫ﻛﻲ َ‬
‫ﺳﻮ ﻣﻮن ﺳﺎن ڏאﻫﺎ ِאﻫﻮ َאﺣﻮאل َ‬
‫ﻛﺮ‪.‬‬
‫ﻫﺖ َ‬
‫ﻓﺮאق آﻫﻲ ﻣﺎرﻳﻮ‪ ،‬ﻣﺎن ﭔﻴﻮ ﮀﺎ ﭼﻮאن‪،‬‬
‫ﺳﺎﻫﻪ ﮐﻲ ﻧِﺖ ﻧِﺖ ﻧﻮאن‪،‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﻮر ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ‬
‫ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ﺧﻮﺷﺤﺎل َ‬
‫ﻛﺮ‪.‬‬ ‫آءُ אدא ﺧﺎﻃﺮ ِ‬
‫ﻛﻲ אُڏאﮢﻮ ُﻫﺌ ِﭘﺮﻳﻦءَ ﺟﻲ َ‬
‫ﭘﺎر ڏي‪،‬‬ ‫ِ‬
‫ﻛﻲ ﻧﻴﺎﭘﺎ ِﻫﻲ ﻧِﻴﺎ ُﻫ ٖﺌﻲ ﻳﺎر ڏي؟‬
‫ِ‬
‫ﻨﻬﻨﺠﻲ אدא א ﺎل ﻛﺮ‪.‬‬
‫ﻛﺎ َﻣﺪد ُﻣ ِ‬
‫دوﺳ ﺟﻲ ﻣﻨﺠﮫ ﺣﻀﻮر ﺣﺎﺿﺮ ﭤﺌ ‪،‬‬

‫‪v‬‬
‫‪386‬‬
 ‫ﻤﺎﻟ‪‬وس‬
‫‪v‬‬
‫ِ‬
‫زאريء َﻣﻮن ﻧﻴﺎﭘﺎ ﻫﻲ ﻧﺌ ‪،‬‬
‫َ‬ ‫زאغ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻮ ﺳﻮאل َ‬
‫ﻛﺮ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﻟﮙﻪ ﺳﺎﺋ َء ﺳﺎرو‪” ،‬‬

‫‪2‬‬ ‫ﺌ‬
‫אي ِﭘﺮﻳﻦ ﺗ ُﻮن ﭘﺎڙ ﭘﻨﻬﻨﺠﺎ‪َ ،‬‬
‫ﻗﻮل ﺟﻲ ﺗﻮ ﻛﺎﻟﻬﻪ ﻛﻴﺎ!‬
‫ِ‬
‫ﻲء ﺗﺎﻧﻬﻨﺠﻲ‪ِ ،‬ﻫﺖ َאﺳﺎن ِﻫﻲ ﺣﺎل ﻛﻴﺎ‪.‬‬
‫َﻣﻨﺠﮫ ﺟﺪאﺋ َ‬
‫ﻣﻮن ﺗﺎ ِﻣﻠﮡَ ﻟﺌﻪ ﺗﺎﻧﻬﻨﺠﻲ‪ ،‬ﻛﻮڙﻳﻦ ﻛﻬﮍא ٖﭤﻲ ﺧﻴﺎل ﻛﻴﺎ‪.‬‬
‫ﺣﺎل ُﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ﮐﻲ ڏﺳﻲ‪ ،‬ﻛﻴﺌﻦ ﭜﻼ ﺗﻮ َ‬
‫ﭜﺎل ﻛﻴﺎ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﺳﻮز ﻣﻮن‪ ،‬ﺟﺎﻧﻲ אوﻫﺎن ﮐﻲ َ‬
‫ﺟﺎل ﻛﻴﺎ‪.‬‬ ‫ﺳﭽﻮء“ ﺳﻚ َ‬
‫َ‬ ‫ﺳﮇ ”‬

‫‪3‬‬ ‫ﺌ‬
‫ُﻣﻨﻬﻨﺠﻮ ﻫﺎﮢﻲ ﻣﻮن وٽ ِאﻳﻨﺪو‪ ،‬ﻫﺎرﻳﻮن وאﻗﻒ َ‬
‫ﺣﺎل ﺟﻮ!‬

‫ﻛ َ ﮀﮇﻳﻨﺪو َﮀﭙَﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻧﺎل ِ ِﺎﮢﻲ ﻧﻴﻨﺪو‪.‬‬

‫ِ‬
‫وﭸﻲ ﻧِﻲ ﭤﻴﻨﺪو‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﺷﺎل ﻣﻘﺎم ُﻣﺌﻲءَ ﺟﻮ‪ ،‬ﭤ َﺮ ِ‬
‫ڏﮐﻲء ﮐﻲ ڏﻳﻨﺪو‪.‬‬
‫َ‬ ‫درﺳﻦ ﺳﻨﺪو دאﺋﻤﺎ‪ ،‬ڏאڻ‬
‫ﻳﻦء ﺟﻲ‪ ،‬وره وאرو ﻛﻮ وﻳﻨﺪو‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﭘﺎر ﭘﺮ َ‬

‫‪4‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِﻫﻦ ﻏﺮﻳﺐ ﺟﻮ ُ‬
‫ﺣﺎل‪ ،‬ﺗﻮﮐﻲ َﻣﻌﻠﻮم آﻫﻲ!‬

‫‪v‬‬
‫‪387‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺻﺪﻗﻲ ﻛﻨﺪﻳ َﺲ ِﺳﺮ ﺳﺎﺋ ِﻦ ﺗ َﻮن‪ ،‬ﭔﻴﻮ ﺳﭛ ِﻣﻠﻚ ۽ ﻣﺎل‪ُ.‬‬
‫ُ‬
‫ﺟﻨﺠﺎل‪.‬‬ ‫ريء دﻳﺲ ۾‪ ،‬ﺟﻴَﮡ آﻫﻲ‬ ‫دوﺳﺖ َאوﻫﺎن َ‬
‫َ‬
‫َﭼﺌﻲ ﭔ ُﮅאﻳﺎن ﻛﻴ و‪ ،‬آر ِﻳﺎﮢﻲ َא ُ‬
‫ﺣﻮאل‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻮ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺳﺎﺋ ءَ ﻟﮗ ﺳﻮאل‪.‬‬
‫َ‬ ‫َﻣﭷ ”‬

‫‪5‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫ﻫﻼﻛﻲ‪،‬‬ ‫دوﺳﺖ ﻟ َﭥﻮ ِﻫﺠﺮ‬
‫َ‬ ‫ﭘﺮد ِﻳﺴﻲ ﮔَﮇﻳﺎ‬
‫آﻳﺎ אﮜﮡ ُﻣﻨﻬﻨﺠﻲ‪ ،‬ﺟﻦ ﻛﻴﻮ ﻫﻮ ِ‬
‫ﻓﺮאﻗﻲ‪.‬‬

‫ﻛﺎڻ ﺳﻜﻴَﺲ َ‬
‫ﺳﺎل‪ ،‬وﻳﭡﻲ وאﭨﮍﻳﻦ ٖﺗﻲ‪،‬‬ ‫ِ‬ ‫َﺟﻦ‬
‫ﻣﻮن ﺳﺎڻ َא ِﭼﻲ ﭘﺎڻ‪ ،‬ﭤﻴﺎ ﺐ ﻣﻼ ِﻗﻲ‪.‬‬
‫ﭘ َﺮدﻳﺲ ﻟ َﮙﻪ ﻣﻮن ٖﭤﻲ‪ ،‬ﭘﺎﻧﮅي روز ﭘ ُﮁﺎﻳﺎ‪،‬‬
‫ِ‬
‫אوﻃﺎﻗﻲ‪.‬‬ ‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﻛﺎﻧﻪ ﭘ َﺌﻲ َﺧ َ ‪َ ،‬א ِﭼﻲ ﺳﻲ ﭤﻴﻢ‬
‫ﭘﻴﻐﺎم ﭘ َ ِﻬﺮﻳﺌﻮن ﭘﺎﻧﮅن َﻫﭣ ﭘﺎڻ ُﻣﻜﺎﺋﻮن ﭤﻲ‪،‬‬
‫َ‬
‫ﻳﺎر ﻫﺌﺎ ِ‬
‫ﻳﺎﻛﻲ‪.‬‬ ‫ﻫﺎﮢﻲ ِﻫ ُ‬
‫ﻚ ﭤﻴﺎ ﻣﻮن ﺳﺎن‪ ،‬ﺟﻲ َ‬
‫אﺻﻞ ﮐ َﻮن‪،‬‬
‫آﻫﻲ َﺳﮓ ”ﺳﭽﻮ“ دوﺳﺖ ﺟﻲ در ﺟﻮ َ‬
‫ﺴﺖ ِ‬
‫ﻣﻴﺜﺎﻗﻲ‪.‬‬ ‫ﺗﻨﻬﻦ ڏﻳ َﮡ ڏورאﭘﻮ‪ ،‬ﻧﺎﻫﻲ َﻣ ُ‬

‫‪6‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺗﻮن ﺗﺎ وﺳ ُﻣﻨﻬﻨﺠﻲ َﻣﻦ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﻣﻴﺎن ﺗﻮ ﮐﻲ َﭼﺌﻲ ﭔﮅאﻳﺎن ﮀﺎ!‬

‫‪v‬‬
‫‪388‬‬
 ‫ﻤﺎﻟ‪‬وس‬
‫‪v‬‬
‫ﺣﺎﺿﺮي‪ ،‬ﭔﻴﻮن ﺳﻲ ڏﻧ َﮍم ﭔ َﻦ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﻫﻮت ﺳﻨﺪﻳ َ َﻮ آءٌ‬
‫َ‬
‫ﻧﻴﺖ َ‬
‫ﻛﻦ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﻣﻘﺼﺪ ﻣﻨﻬﻨﺠﻮ ﺗﻮن ﭤ ِﺌ ‪ ،‬ﭔﻴﺎ َ‬
‫ﻛﻌ‬
‫ﮔﮭﻮري ﺗ َﻦ ِﺟﻲ‪ ،‬ﻛﻴﻮ ِﺳ ُﺮ ﺻﺪﻗﻲ ﺟﻦ‪.‬‬
‫آءٌ ﮔﮭﮣﻮ ِ‬
‫ﻋﺮض ِא ُ‬
‫ﻻﻫﻮن ﻋﺎﺟﺰن‪ ،‬ﻛﻮهُ ﻧﻪ ﻛﺮﻳﻦ َ‬
‫ﻛﻦ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻋﺎم ﻧﻪ ُآوڙي‪ ،‬ﺗﻮ ﮐﻲ ﺟﺎﻧِﻲ ِڏﭠﻮ َﺟﻦ‪،‬‬
‫َאﮐ ُ ُ‬
‫ﺐ ﺗﻮﻫﺎن ِﺟﻲ ﺗ َﻦ‪.‬‬‫ﺳﭽﻮء“ ﮐﻲ ﺳﺪא َﻃﻠ َ َ‬
‫َ‬ ‫آﻫﻲ ”‬

‫‪7‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﺎر אﺳﺎن ﮐﻲ ﭤﻴﻮن ﻣﺎرﻳﻦ‪،‬‬
‫َ‬
‫ﺗﻨﻬﻨﺠﻴﻮن َאﻟﻐﺮﺿﺎﻳﻮن!‬

‫א ُﻧﻬﻮن دא ُﻧﻬﻦ ﺗﻲ‪ ،‬ﺳﺎﺋ ِﻫﻲ ﻛﻤﻴﮣﻴﻮن ﻛﺎرﻳﻦ‪.‬‬

‫ﺮه ﺟﻴﻮن‪ ،‬ﭔﺎرڻ َ دل ۾ ﭔﺎرﻳﻦ‪.‬‬
‫ﺑﺎﻫﻴُﻮن ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ﺑِ َ‬
‫ﮐِﻴﺌ َﻦ ﺟﻮ ڏﻧﺌﻮن َﺧ אن‪” :‬ﺳﭽﻮ“ ﺗﻮ ُﻫ ِ‬
‫ﺖ ﺳﺎرﻳﻦ‪.‬‬

‫‪8‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺟﮇﻫﻦ ِﭘﺮﻳ َﻦ ﭘﺎﺗﻴﻢ ﺟﮭﺎﺗِﻲ‪،‬‬
‫ﺣﺎﺟﺖ ﻧﺎﻫﻲ ﺣﺞ ﺟﻲ!‬
‫ﺗﮇﻫﻦ َ‬
‫ِ‬
‫ﻋﺸﻖ ﻛﺌﻲ אﺛﺒﺎﺗ ِﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫َאﭼﮡ ﺳﺎڻ ُ אُﻧﻬﻦ ﺟﻲ ﻳﺎرو‪،‬‬
‫ﻛﺠﮫ ﭤﻴﮍم ﺣﺎﻟ َﻮن ﺮم‪ ،‬وﺳﺮ َ ذﻛﺮ ذאﺗِﻲ‪.‬‬
‫ﺳﭛ ُ‬
‫ﭼﻮريء ﻳﺎر َﺳ َﭵﮡ ﺳﺎن‪ ،‬ڏس ”ﺳﭽﻮ“ دل ﭰﺎﭤِﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﭼﻮريءَ‬
‫‪v‬‬
‫‪389‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪9‬‬ ‫ﺌ‬

‫دوﺳﺖ ﺗ ُﻨﻬﻨﺠﻲ در ﺟﻲ‪َ ،‬‬

‫ﻫﻲء ﮘﺎﻟﻬﻪ آءٌ ﻛﻨﻬﻦ ﺳﺎن ﻛﺮﻳﺎن!‬

‫ڏک َאوﻫﺎن ﭔﺎﺟﮭﻮن ڏرﻳﺎن‪.‬‬

‫ﻳﻬﻪ ﺗﻮن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪َ ،‬‬
‫ﮀﮇ ِﭘﺮﻳﻦ ﭘ َﺮڏ ُ‬
‫ﺳﻮرن ﭜ َﺮﻳﺎن‪.‬‬
‫ﻣﻨﺠﮭﻮن ُ‬
‫ﺳﺮ ُ‬ ‫دوﺳﺖ رﻫﻪ ِﻫﻦ دﻳﺲ ۾‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ُ ،‬‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫ﻟَ َ‬
‫ﻚ َﺳﭝَﺌﻲ و ٖﻳﭡﻲ ﻟﻨﮕﮭﻴَﺲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﭘ َﻮر אورﻳﺎن ﭘ َﺮﻳﺎن‪.‬‬
‫ﭼﺖ ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ورهَ ﺟﺎ ڌאﮘﺎ ورﻳﺎن‪.‬‬
‫ﺳﺎڻ ﭼﺮﺧﻲ َ‬
‫ِﺳ ُﺮ ” َﺳﭽﻮ“ َﭼﻮي ﭘﺎﻧﻬﻨﺠﻮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬دوﺳﺖ ﺗﻮ آڏو ڌرﻳﺎن‪.‬‬

‫داﺴﺘﺎن ﭙﻨﺠون‬
‫‪1‬‬
‫ﻛﻲ ﺟﻮ ﭼﻴﻮ ُﭼﻬﻨﺐ ﺳﺎن؛‬ ‫ڏאر ِ‬
‫ﭼﮍﻫﻲ ڏאﻫﻲ‪ِ ،‬‬
‫ِאﻫﻮ ﻣﻮن آﻫﻲ‪ُ ،‬‬
‫آڌر ِڙي َאروאح ﮐﻲ‪.‬‬
‫‪2‬‬
‫ﭼﮍﻫﻲ‪ ،‬ﻟ َﺴ ﭤﻮ ﻻﺗﻴﻮن ﻛﺮي؛‬
‫ڏאﻫﻮ ڏאر ِ‬
‫ﻛﻮ ﻧﺌﻮن ﺳﺒﻖ ﭘﮍﻫﻲ‪َ ،‬אڄ ﭘﮡ آﻳﻮ אوڏﻧﻬﻮن‪.‬‬
‫‪3‬‬
‫ڏאر‪ ،‬ﻋﺠﺐ אڄ ﻻﺗﻴﻮن ﻛﺮي؛‬
‫ڏאﻫﻮ َﻣﭥﻲ َ‬
‫ﭘﺎر ِﺟﻲ‪.‬‬
‫ﺳﻨﭝﺎر‪ ،‬ﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي َ‬
‫َ‬ ‫ﭤﻮ ”ﺳﭽﻮ“ ڏﺋﻲ‬
‫‪4‬‬
‫ڏאﻫﻮ ڏאر ِ‬
‫ﭼﮍﻫﻲ ﻛﺮي‪ِ ،‬‬
‫ﻛﻲ ﭤﻮ ﭼﻬﻨﺐ ﺳﺎڻ ﭼﻮي؛‬
‫‪v‬‬
‫‪390‬‬
 ‫ﻤﺎﻟ‪‬وس‬
‫‪v‬‬
‫َאدﻳﻮن ﺳﭛ אُﻫﻲ‪ ،‬آﻫﻴﻮ ﭔ ُﮅڻ َ وאرﻳﻮن‪.‬‬
‫‪5‬‬
‫ﭼﻬﻨﺐ ﺳﺎڻ ﭼﻮي‪ِ ،‬‬
‫ﻛﻲ ﭘﻴﻮ ﻛﺎﻧﮕﻞ ﻛﺎﻛﻴﻮن؛‬ ‫َ‬
‫ﭘﻮرن َﻣﻨﺠﮫ ﭘ َﻮي‪ ،‬ﭤﻮ ُﺳ ِﮣﻲ ﺳﺎهُ ﺳﻨﻬﻴﮍو‪.‬‬
‫‪6‬‬
‫ُ ڏﻧﻬﻦ َﻣﺴ אڄ ﭘﮡ ﻛﺎﻧﮕﻞ آﺋﻴﻮ؛‬
‫ﻻﺗﻴﻮن وאهَ ﻟ َﺴ ‪ ،‬ڏאﻫﻮ ڏאر ِ‬
‫ﭼﮍﻫﻲ ﻛﺮي‪.‬‬
‫‪7‬‬
‫ﻻﺗﻴﻮن ﻛﻨﺪﻳﺌﻲ‪ ،‬ﻛﺎﻧﮕﻮ ﻫﻴﭟ ﻛﺮي ﭘﻴﻮ؛‬
‫ِ‬
‫ﺳﺎﭤﻲء ﺳﺎه ﻣﭥﻲ وﻳﻮ!‬
‫َ‬ ‫َﻫﻲ َﻫﻲ َﻫﻨﮅﻳﺌﻲ‪،‬‬
‫‪8‬‬
‫ﭼﻬﻨﺐ ﺳﺎن؛‬‫َ‬ ‫ﻛﻬﻴﻮ ِﻫﻴﺌﻦ ﻛﺎﻧﮕﻲ‪ ،‬آﺋﻮن ﭼﻴﺎﺋ‬
‫َ‬
‫ﺗﻪ ’ﺳﭵﮡ ﻛﻨﻬﻦ ﺳﺎﻧﮕﻲ‪ ،‬وري א ِ‬
‫ﻳﻨﺪء ُא ِﺗﻬ ‪‘.‬‬
‫‪9‬‬
‫ِ‬
‫ُﭼﻬﻨﺐ ﺳﺎڻ ﭼﺌﻲ‪ ،‬ﻛﺎ ﺟﺎ ﻛﺎﻧﮕﻞ ﮘﺎﻟﻬﮍي؛‬
‫ِ‬
‫ﻛﺌﻲ؛‬‫ﻛﻬﮍي ِڏ ُس َ‬
‫ﺳﺎري آﺗﮡ ﺳﺎن אﻧﻬﻲءَ‪َ ،‬‬
‫ِ‬
‫ﭘ ُﻮرن ﻣﻨﺠﮫ ﭘﺌﻲ‪ ،‬ﺳﭛ ﻛﻨﻬﻦ َאﺋﭧ ﭰﭩﻮ ﻛﻴﻮ‪.‬‬
‫‪10‬‬
‫ڏאﻫﻲ ﭼﮍﻫﻲ ڏאر ﺗﻲ‪ ،‬ﻛﺎ ﺟﺎ ﻟ ِ ﻻ ِت؛‬
‫ڏک ڏﻧﺎﺋ ﺳﭛ ﮐﻲ‪ ،‬وאﺋ ِﻲ آﮢﻲ ِ‬
‫وאت؛‬
‫‪v‬‬
‫‪391‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ُ‬ ‫ِ‬
‫ﻫﻴﻬﺎت‪ ،‬آﺗﮡ وאرﻳﻮن אﺗﻬ ‪.‬‬ ‫ﭘ َﻴﻮن ۾‬
‫‪11‬‬
‫ڏאر ﺗﻲ‪ ،‬ﻛﺮي ﻫﻲءُ ﻣﺬﻛﻮر؛‬
‫ڏאﻫﻮ ﭼﮍﻫﻲ َ‬
‫ﺳﻮر‪ ،‬ﭼﻮي ﭤﻮ ﭼﻬﻨﺐ ﺳﺎن‪.‬‬
‫ﺳﻨﻴﻬﻦ ۾ ُ‬
‫َ‬
‫‪12‬‬
‫ڏאر ڏﺋﻲ؛‬ ‫ُﺳﮣﻮ ِ‬
‫ﺳﻨﻴﻬﺎ َﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﭤﻮ ﭼﮍﻫﻴﻮ َ‬
‫ﺳﺎرو ﺳﺎهُ ﻧﺌﻲ‪ ،‬ﭤﻮ ﻧﺎزכ ﻧِﻴﺎﭘ َﻦ ﺳﺎن‪.‬‬
‫‪13‬‬
‫ڏאر ﻣﭥﻲ ﭼﮍﻫﻴﻮ‪ ،‬ﭤﻮ ﻛﺮي ﺑِﺮهَ ُ‬
‫ﺑﻴﺎن؛‬ ‫ڏאﻫﻮ َ‬
‫ُ‬
‫אﺣﺴﺎن‪ ،‬ﻛﺮي ﻛﻼﻣﻦ ﺳﺎڻ ﭤﻮ‪.‬‬ ‫آﺗﮡ ﺗﻲ‬
‫‪14‬‬
‫ﻳﺐ ڏ ُﻧﻬﻦ؛‬
‫ڏאﻫﻴﻮن ﺳﭛ ڏﺳﻮ‪ ،‬ﺟﻮ آﻳﻮ ﻛﺎﻧﮓ ﻗﺮ َ‬
‫وﭸﻲ ﺟﺎن ﺟﺜﻮ‪ ،‬ﻧﻴﻮ ﻧﻴﺎﭘ َﻦ ﺳﺎڻ ﭤﻮ‪.‬‬
‫‪15‬‬
‫وﺗﻴﻮن ۾ وﻳﮍﻫﻲ‪ ،‬ﭤﻮ ﻛﺎرﻳﻮن ﻛﺎﻧﮓ وﻫﺎﺋﻲ؛‬
‫روح ﻧﺌ رﻳﮍﻫﻲ‪ ،‬ﺳﭛ ﻛﻨﻬﻦ ﺟﻮ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪.‬‬
‫ُ‬
‫‪16‬‬
‫رﻳﮍﻫﻴﻮن روح ﻧﺌ ‪ ،‬ﭘ َﺴﻮ َﺳﭛ ﺟﻮ ﭘﺎڻ ڏي؛‬
‫ﺳﻨﻴﻬﺎ ﺟﻲ َﺳ َﭵﮣﺎن‪ ،‬ﺳﻲ ﭼﮍﻫﻴﻮ ڏאر ڏﺋﻲ؛‬
‫آﺗ َﮡ ۾ אﻓﺴﻮس ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ ﺟﻲ ﭘ َ ِﭘﺌﻲ؛‬
‫‪v‬‬
‫‪392‬‬
 ‫ﻤﺎﻟ‪‬وس‬
‫‪v‬‬
‫ﻛ ﺳﮕﮭﻲ ﻛﺎﻧﻜﺎ‪ ،‬ﮐ َﺆن وﻫﻠﻮر ِوﻫﻲ؛‬
‫َ‬
‫ﻛﻬﮍيءَ ﻃﺮح ﭤﺌﻲ‪ ،‬وري َﺳﻨﺒﺎﻫﻮ َﺳﺮﺗﺌ !‬
‫ِ‬
‫‪17‬‬
‫ﮀﭵﻲ‪ ،‬ﭘ َﻬﻮ ِ‬
‫ﭘﭧ ﻛﺮي ﭘﻴﻮ؛‬ ‫وﻳﺲ ﺗ َ ُ‬
‫ﻨﺪ ِ‬
‫ِ‬
‫ﺟﮭﭵﻲ؛‬
‫ﺟﮭﻮريء ﻣﻨﺠﮫ ِ‬
‫َ‬ ‫ﻲ‬ ‫ُﺳ ِﮣﻲ َﺳﻨﻴﻬﺎ ﻧﻴﻬﻦ ﺟﺎ‪ ،‬ﭘ َﺌ‬
‫ﭘﻴﺲ روﺋﻨﺪي ﻛﭙﮍא‪.‬‬
‫ﺖ ِﭜﭵﻲ‪َ ،‬‬ ‫ِאﻧﻬﻲءَ ﭜ َ ِ‬
‫‪18‬‬
‫ِ‬
‫وﻳﮍﻫﻲ وﺗﻨﺪي ﺋﻲ‪ ،‬ﻛﺎﻧﮕﻲ ﻗﻬﺮ ﻛﻤﺎﺋﻴﻮ؛‬
‫ﭘﻮر ﭘﺮﻳﺎن ﺟﻮ‪.‬‬
‫ﻛﺎﻛﻴﻮن ﻛﺘﻨﺪي ﺋﻲ‪ .‬ﭘ َﻴﻢ ُ‬
‫‪19‬‬
‫ﺻﺪﻗﻲ ﺳﺎهُ ﻛﺮﻳﺎن‪ِ ،‬ﻫ َﻦ ﻛﺎ ِﻧﮕﻲ ﺗ َﻮن ﻛﺎﻛﻴﻮن؛‬
‫ﺟﻲ ڏﺋﻲ ﺳﻨﻴﻬﺎ َﺳ َﭵﮣﺎن‪ ،‬ﺳﻲ ﺳﺎﻧﭝﻲ ﺳﺎه ڌرﻳﺎن؛‬
‫ﭜﻠﻲ ﭘ َ ﭜ َﺮﻳﺎن‪ ،‬אُﻧ َ َ‬
‫ﻬﻲء وﻳﻠﻲ ِ‬
‫אوڏﻫ ‪.‬‬
‫‪20‬‬
‫آﮢﻲ ﻛﺎ َ‬
‫ﻧﮓ ڏﻧﻴﺎس‪ ،‬ﻛﺘﺎﺑ َﺖ َﻗﺮﻳﺐ ِﺟﻲ؛‬
‫ﭘ َﻬﻮ ﻛﺘﻴﻨﺪي ﭘ َﭧ ِﭘﻴُﺲ‪ ،‬ﮀﻮﻫﻮن ﺗ َﻨﺪ ُﮀﭩﻴﺎس؛‬
‫ﭜﻴﭵﻮن ﭜﻴﭳ ﭤﻴﺎس‪ ،‬روﺋﻨﺪي ﭼﻮ ِﭼ َ‬
‫ﻚ ۾‪.‬‬
‫‪21‬‬
‫َﻫ ِﻠﻲ ﻛﺎﻧﮕﻲ ِﻫ َ‬
‫ﻚ‪ ،‬ﻛﺎ ﺟﺎ َ‬
‫ﻛﻴﺲ ﮘﺎ ِﻟﻬﮍي؛‬
‫ﻚ؛‬‫ﻣﺎم ﭔ ُﮅڻ ﺳﺎن روﺋﻨﺪي‪ ،‬ﭼﻮ ِ ﻛﻴﺎﺋ ِﭼ َ‬
‫ﺗﻨﻬﻦ َ‬
‫‪v‬‬
‫‪393‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﭘﺎﮢﻬﻲ ﻛﻴﺎﺋ ﭘﮅري‪.‬‬
‫ﻚ‪ِ ،‬‬ ‫َﺳﻨﻴﻬﻲ َﻣﻮن ِﺳ َ‬
‫‪22‬‬
‫ﻫﻲء ﭔﻮ ِ ؛‬
‫َ‬ ‫ڏאر ﺗﻲ‪ ،‬ﻛﺎ ﭔﻮ‬
‫ڏאﻫﻲ ﭼﮍﻫﻲ َ‬
‫ِ‬
‫ﻚ ﭤﻴﺲ ﭼﻮ ِ ؛‬‫رت ﺳﺎن‪ِ ،‬ﭼ َ‬‫ﺳﺎ ﭔ ُﮅي روﺋﻲ َ‬
‫ﭴﮡ ﻫﻨﻴﮍي ۾ ﻫﻮ ِ ‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ آﮢﻲ ِﻫﻨﺪن ﺟﻲ ﻫﻨﺌﻲ‪.‬‬
‫‪23‬‬
‫ﻨﻴﻬﻪ‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ آﮢﻲ آﺗﮡ ۾ ڏﻧﺎ؛‬
‫َﺳﭵﮡ ڏ ُﻧﻬﻦ َﺳ َ‬
‫ﮀﻴﻬﻪ؛‬
‫ﭴﮡ ڏﻧﺎﺋ َﺳﭝﻦ ﮐﻲ‪ُ ،‬ﮀﺮيءَ ﭔﺎﺟﮭﻮن َ‬
‫ڏک ﭜ َﺮﻳﺎﺋ ڏﻳﻬﻪ‪ ،‬ﻣﺎرﻳﻮ ِא َ‬
‫ﻧﻬﻲء ﻣﺎم ﺳﺎن‪.‬‬
‫‪24‬‬
‫ُﺳﮣﻮ َﺳﻨﻴﻬﻪ َﺳﭝﻲ‪ ،‬ﻣﺎرﻳﻮن َ ﺒﻮﺑﻦ ﺟﺎ؛‬
‫ِ‬
‫ﺳﺎر ﺳﺎن‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻟ َﮑﻦ َﻣﮣﺠﮫ ﻟ َﭝﻲ‪ ،‬ﻛﺎ ُ‬
‫ﺳﻮرאﺋ‬

‫‪1‬‬ ‫ﺌ‬
‫آءٌ ﺗﺎ ﻛﺎﻟ َﻬﻪ אُ ِ‬
‫ڏאﻣﻲ‪ ،‬وﭸﻲ ﭘ َﻴَﺲ ِﭘﺮﻳﻦ وٽ!‬
‫ﻫﺖ ﻗﺒﻮﻟﻴﻢ ﺗ َﻨﻬﻦ ِﺟﻲ ﺣﻠﻘﻪ ﺑﮕﻮش ِ‬
‫ﻏﻼﻣﻲ‪.‬‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ﭤ ِﺞ ﺗﻮن ِ‬ ‫ِ‬
‫آرאﻣﻲ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ِﻣﻬﺮ ﻣﭥﻮ ﺋﻲ ﻧﺎه ﻛﻮ‪،‬‬
‫ﭘﺎﭴﻲ آﻫﻲ ِ‬
‫ﭘﻴﻐﺎﻣﻲ‪.‬‬ ‫ﻻﻛﻮن אُن ﺟﻮ‪ِ ،‬ﻫﻲ ِ‬
‫ُ‬ ‫אﺻﻞ‬
‫ِ‬
‫وﺳﺎﻣﻲ‪.‬‬ ‫وﻳ َﺲ ﺑﺮאﺑﺮ ِ‬
‫אوڏﻫ ‪ ،‬وﻳﭡﻴﺲ ﻛ‬
‫ﻣﻮﻧﮑﻲ ﻛﻴﺎﺋﻮن ﭘﻨﻬﻨﺠﻮ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﻳﺎر ِ‬
‫ﺳﻼﻣﻲ‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪394‬‬
 ‫ﻤﺎﻟ‪‬وس‬
‫‪v‬‬
‫‪2‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﮇﻫﻦ ِאﻳﻨﺪﻳﻦ ِﻫ ُ‬
‫ﻚ ﭤ ِﻴﻨﺪﻳﻦ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﻧﺖ ﻧﻬﺎرﻳ ُﻮن ﺳﻨﺪﻳ َﺌﻲ وאﭨﮍﻳ ُﻮن!‬
‫ﻮل ﻛﻨﻬ ﺳﺎ َ‬
‫ﻧﮓ ﺳﺎن‪ ،‬אﮜﮡ אﺳﺎن ﺟﻲ אﻳﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬ ‫ﺳﺎﻧ َ َ‬
‫ِאﻫﻮ אﭤﺌﻮن آﺳﺮو‪ ،‬ﺑ َﺪﻳﻮن ﺗﺎ ﺑﺨﺸﻴﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬
‫ڏﮐﻲء ﮐﻲ‪ ،‬دوﺳﺖ دﻻﺳﻮ ڏﻳﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻛﻨﻬ ڏﻳﻨﻬﻦ ِﻫﻦ‬
‫َ‬
‫ِﭘﺮﻳﻦ ﻧﻴﻨﺪﻳﻦ ﭘﺎڻ َ ﺳﺎن‪َ ،‬ﮀﭙَﺮ ﺗﺎ ﻧﻪ ﮀﮇﻳﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬
‫ﻳﻨﻬﮍي‪ ،‬ﮔﻮ ِ ﺳﺎڻ ﮔَﮇﻳﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬
‫ﭤﻮري ﮔﮭﮣﻲ ڏ َ‬
‫ﺳﺎﻣﻬﻮن‪ ،‬אوري آﮢﻲ אڏﻳﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬
‫ﭘ َﮑﺎ ﭘ َﮑﻦ ُ‬
‫ﻳﻨﻬﻦ ﭤﻴﻨﺪو ﻛﻬﮍو‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﻛﺮي ﺳﮇﻳﻨﺪﻳﻦ!‬
‫ﺳﻮ ڏ ُ‬

‫‪3‬‬ ‫ﺌ‬
‫َﻣ ُﻦ ﻣﻮﻫﻲ ﻣﻨﻬﻨﺠﺎ ﺟﺎﻧِﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﮔﮭﮣﺎ ﻻﻳ َﺌﻲ ڏﻳﻨﻬﮍَא!‬
‫ِ‬
‫ﺻﻮرت ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻮرت ﻛﺌﻲ َﻣﺴﺘﺎﻧِﻲ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ِﭘﺮﻳﻦ אوﻫﺎن ﺟﻲ ﭘﺎر ﺟﻮ‪ ،‬ﮔﻮﻧﺪر ﭤﻴﻮ ﮔُﺬرאﻧِﻲ‪.‬‬
‫روز َאزل ﮐ َﻮن ڏﭠ ُ َﻮ אﺳﺎن ﮐﻲ‪ ،‬ﻧﻴﻬﻦ ﭘﻨﻬﻨﺠﻮ ﻧِﻴﺸﺎﻧِﻲ‪.‬‬
‫אﮜﮡ אﺳﺎن ﺟﻲ آءُ ﭘﻴﺎرא‪ ،‬ﺐ ﻛﺮﻳﺎن ﻣﻬﻤﺎﻧِﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫يء ﺟﺎ ”ﺳﭽﻮ“ ڏﻳﻨﻬﻦ وﺳﺎرج‪ ،‬ﭤﻴﺌﻲ َ ُﺎل ﺟﻮאﻧِﻲ!‬
‫ﭘ َ‬

‫‪v‬‬
‫‪395‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪4‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﺎر ﺳﭵﮡ ﻛﻴﺌﻦ َﺳ ِﺮي‪ ،‬ﺗﻮ ﮐﻲ َאﺳﺎن ﭔﺎﺟﮭﻮن!‬ ‫َ‬
‫دوﺳﺖ ﻧِﻬﺎرج وري‪.‬‬
‫َ‬ ‫אﺳﺎن ِ ﺎﮢ َﻦ ڏي ﺳﻬﮣﺎ ﺳﺎﺋ ‪،‬‬
‫ﺗﻮﮐﻲ ﻗﺪر ﻧﺎﻫﻲ ﻛﻮ‪ ،‬ﭜ َﻠﻮ‪ ،‬ﭼﻴﭩﻚ ِ‬
‫ﻛﻴﮍس َﭼﺮي‪.‬‬
‫دز ِ‬
‫ذري‪.‬‬ ‫َאﭼﻲ ” َﺳ َ‬
‫ﭽﻮء“ ِﺟﻲ אﻳﮇﻫ ‪َ ،‬ﺳﻨﺪي َ‬

‫‪5‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﺎد ﻣﻮن ﮐﻲ َא ُڄ ﭘﻴﻮن‪،‬‬
‫ِﻣﭡﻴﻮن ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن ُﺳﻬﮣﺎ ﺗ ُﻨﻬﻨﺠﻴﻮن!‬
‫وﺳﺮي ﺳﻲ وﻳﻮن‪.‬‬
‫ِ‬ ‫روح ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ۾‪ ،‬ﻛ‬
‫رﻫﻴﻮن آﻫﻦ َ‬
‫دوﺳﺖ دﻻﺳﻮ ﻛﻮ ڏﻳﻮن‪.‬‬
‫وﻳﭡﺎ ڏﺳﻮن ﭤﺎ وאٽ אوﻫﺎن ﺟﻲ‪َ ،‬‬
‫ﻧﺎل ﻧِﺒﺎﻫﻲ ﺳﻮ ﻧِﻴﻮن‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ آﻫﻲ َﺳﮓ ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ﺟﻮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن ِ‬

‫‪6‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﻴﻮن ﻛﻴﻮن‪ُ ،‬ﺳﻬﮣﺎ אُﻫﻲ ﮘﺎﻟِﻬﻴﻮن ﮘﺎﻟِﻬﻴﻮن!‬
‫ﻣﻮن ﺳﺎن ﺗﻮ َ‬
‫ﺳﻲ ﻧﻪ وﭸﻦ وﺳﺮي‪ ،‬ﭜﻠﻮ ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫ﭼﮝﻴﻮن َאوﻫﺎن ﺟﻲ َﭼﻴﻮن َﭼﻴﻮن‪.‬‬
‫ﭔﺎﺟﮭﻮن ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫ُ‬ ‫אوﻫﺎن‬
‫ﻧِﻴﻬﻦ وﻫﺎﻳﻮن ﻧ َﻴﻮن ﻧ َﻴﻮن‪.‬‬
‫ﻟﻮכ ﮐ َﻮن‪ ،‬ﭜﻠﻮ ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫َ‬ ‫ﻜﻮن ﻛﻴﻮن ﺳ‬ ‫ﻟِ ُ‬
‫ﭘ َﮅر אُﻫﻲ َאڄ ﭘ َﻴﻮن ﭘ َﻴﻮن‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪396‬‬
 ‫ﻤﺎﻟ‪‬وس‬
‫‪v‬‬
‫َ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﮐﻮن‪،‬‬
‫َ‬ ‫ﻳﺎر ”‬
‫ﮘﺠﮭﻴﻮن ﺳﻲ ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن َ‬
‫ﻛ وﺳﺮي ﺳﻲ وﻳﻮن وﻳﻮن‪.‬‬

‫‪7‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺗﻨﻬﻨﺠﮍي آﻫﻴﺎن‪ ،‬ﻳﺎر ﻣﻮن ﮐﻲ ﮀﻮ ﭤﻮ َﮀﮇﻳﻦ!‬
‫ِ‬ ‫آءٌ ﺗﺎ‬
‫ﺗﻮن ﺗﺎ ﻣﻨﻬﻨﺠﻮ آﻫ َאﺻﻞ ﮐ َﻮن‪ ،‬ﻛﻨﻬﻦ ﻧﻪ ﭔ َﺌﻲ در ﻛﺎﻫﻴﺎن‪،‬‬
‫ﻫﻮت ِאﻳﻨﺪي ِﻫﺖ ﻛﮇﻳﻦ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﮓ ﻧﻪ ﺳﺎﮢ ُ َﻮ ﺳﺎﻫﻴﺎن‪،‬‬ ‫ﻫﺎﮢﻲ‪َ ،‬ﺳ َ‬‫آءٌ ﺎﮢﻲ ﻋﻴ ِ‬
‫ﭘ َﮑﺎ אوري آﮢﻲ َאڏﻳﻦ‪.‬‬
‫ﭴﺎﮢ ‪ ،‬ﻻﻟﭻ ﺗﺎ ﭔِﻲ ﻧﻪ ﻻ ِﻫﻴﺎن‪،‬‬
‫ﭹﺎﮢ ﺗﻮڙي ﻧﻪ ِ‬‫ﺗﻮڙي ُﺳ ِ‬
‫ﺳﺎڻ ﮔﻮ ِ ءَ ﭘﺎڻ ﮔَﮇﻳﻦ‪.‬‬
‫آءٌ ﺗﺎ ﭔﺎﻧﻬﻲ ﺗﻮن ﺗﺎ ﺳﺎﺋ ‪ ،‬آءٌ ﻏﺮﻳﺐ ﺳﺎ ﮀﺎﻫﻴﺎن‪،‬‬
‫ﻧﺎنءُ ”ﺳﭽﻮ“ ﻛﺮي ﺳﮇﻳﻦ‪.‬‬

‫‪8‬‬ ‫ﺌ‬
‫אﻧﻬﻦ ﺟﺎدوﮔﺮ ﭼﺸﻤﻦ ﺑ אن ﻛﻴﻮ ﺳ !‬
‫ِאﻧﻬﻦ ﻧﻴﮣﻦ ﺳﻨﺪي ﻧﺎزن ﺣ אن ﻛﻴﻮ ﺳ !‬
‫ﻫﻲء آﻫﻲ ﭘﺮﻳﺸﺎﻧِﻲ‪،‬‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﻬﺎن دل ﮐﻲ َ‬
‫אُﻧﻬﻦ ﻏَﻤﺰن ﮘُﺠﮭﻦ رﻣﺰن دﻳﻮאن ﻛﻴﻮﺳ ‪.‬‬
‫َﻫﻲ َﻫﻲ ﻫﻲءَ ﻓﺮﻳﺎد وي ﻳﺎرو‪ ،‬ﻛﻨﻬﻦ ﮐﻲ ُﺳﮣﺎﻳﺎن‪،‬‬
‫ﺧﻮﻧِﻦ ِﻫﻦ ﺎرن‪َ ،‬ﻣﺴﺘﺎن ﻛﻴﻮﺳ ‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪397‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻣﻴﺪאن ﻣﻨﺠﮫ ”ﺳﭽﻮ“ ﺗ َﻬﻪ دﻟﻴﻮن آﻳﻮ آﻫﻲ‪،‬‬
‫َ‬
‫ِאﻧﻬﻦ ﺗﺎرن َﺳﻨﺪي ﺗ ِ ن ﻧﻴﺸﺎن ﻛﻴﻮﺳ ‪.‬‬

‫‪9‬‬ ‫ﺌ‬
‫زאرﻳﻮن َ‬
‫ﻛﻴﻮ زאر زאر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫وﻳﭡﻲ روﺋﺎن‪ ،‬ﭔ َﮍي ﺟﻴﮇﻳ ُﻮن!‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ﻛﺮﻳﺎن ﻛﺎڏي وﭸﺎن‪،‬‬
‫ﻳﺎر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﻳﺎﻛﻲ ﺳﻮ ﭤﻴﮍم ُ‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﻬﺎن ﮘﺎﻟﻬﻪ ِא َ‬
‫ﻧﻬﻲء ﺟﻮ‪،‬‬
‫ﺟﻴﮇﻳﻮن ڙي ِﺟﻲءَ ﮐﻲ ﺟﺎر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ﭘﺎﺗﻮ َאﭤﻢ ﻟ َﮙﻪ ﭘﺮ َ‬
‫ﻳﻦء ﺟﻲ‪،‬‬
‫ﻫﺎر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫َﮘ ِﻞ َﻫ ُ‬
‫ﻨﺠﻦ ﺟﻮ ُ‬
‫ﻋﺎﺷﻘﻦ ﮐﻲ ﺳﻮز ”ﺳﭽﻮ“ ڙي‪،‬‬
‫آﻫﻲ َﺳﺪא ِﺳﻴﻨﮕﺎر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬

‫داﺴﺘﺎن ﮁﻬون‬
‫‪1‬‬
‫آءُ ﻛﺎﻧﮕﺎ ﻛﺎرون‪ ،‬ﺗﻮ ﺳﺎن ﻛﻴﺎن ﻛﻴ ﻳﻮن؛‬
‫ﭘﻴﻐﺎم ﭤﻮ‪ ،‬ﭘﺮﻳﺎن ﺟﻲ ﭘﺎرون؛‬
‫َ‬ ‫ﺟﻮ ﭘ َﻬﭽﺎﺋ‬
‫ﺳﭽﻮء“ َﺳﻨﭝﺎرون‪ ،‬ﭤﻮ ڏאﻫﺎ ڏﻫﺎڙي ڏﺋ ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﮐﻲ ”‬
‫‪2‬‬
‫‪v‬‬
‫‪398‬‬
 ‫ﻤﺎﻟ‪‬وس‬
‫‪v‬‬
‫ﻛﺎرون ِ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ﻧﻪ ﻛﺮﻳﺎﻧﺲ‪ ،‬ﺟﻮ ﭤﻮ ڏﺋﻲ َﺳﻨﻴﻬﺎ َﺳﭵﮣﺎن؛‬
‫ﮑﻲء ﺟﺎ‪ ،‬ﺳﺎڻ ِ‬
‫ﺟﻮאﻫ َﺮ َﺟﮍﻳﺎﻧﺲ؛‬ ‫ﭘ ُﺌﻲ ﭘ َ َﺮ ﭘ َ َ‬
‫ﻣﻮﺗ ۽ ﻟ َﻌﻠﻦ ﺳﺎن‪َ ،‬‬
‫ﭜﻴﻨﺮ ﮐﻨﭛ ﭜﺮﻳﺎﻧﺲ؛‬
‫ﭘ ﻳﻦ دﺳﺖ ڌرﻳﺎﻧﺲ‪ ،‬ﺟﻮ آه ﻧﻴﺎﭘﺎ ڏﻳﻨﺪڙ ﻧِ َﻴﻬﻦ ﺟﺎ‪.‬‬
‫‪3‬‬
‫ﭘ َ ِﮑﻲ ﺳﻮ ﺋﻲ ﭘ َ َﺮ‪ ،‬ﭤﻮ אُڏري ﭘﺎر ِﭘﺮﻳﻦءَ ﺟﻲ؛‬
‫ﻣﺎن وﭠ ِﻲ אﭼﻲ ﻛﺎ אُوڏﻫﻮن‪.‬‬
‫ﺧﻮﺷﻲءَ ِﺟﻲ ﺑﻪ َﺧ َ ‪َ ،‬‬
‫‪4‬‬
‫ﻻم ﻟ َﻨﺌﻲ‪َ ،‬אڄ ﭤﻮ ﻛﺎﻧﮕﻞ ﻗﺮ َ‬
‫ﻳﺐ ﺟﻮ؛‬ ‫ﭼﮍﻫﻴﻮ َ‬
‫ِ‬
‫ﺳﻨﻴﻬﺎ َﺳﭵﮣﺎن‪ ،‬ﺳﻲ ﭼﻬﻨﺐ ﺳﺎڻ َﭼﺌﻲ؛‬
‫ﭘﻮرن ﻣﻨﺠﮫ ﭘ َﺌﻲ‪ ،‬ﭤﻮ ﺳﺎهُ ﻣﻨﻬﻨﺠﻮ َﺳﺮﺗﻴﻮن‪.‬‬
‫‪5‬‬
‫ﭼﮍﻫﻴﻮ ﻟﻨﺌﻲ ﻻ َم‪ ،‬ﭤﻮ ﭔﻮﻟﻴﻮن ﭔﺎﺟﮭﺎرﻳﻮن ﻛﺮي؛‬
‫ڏﺋﻲ َﺳﻨﻴﻬﺎ َﺳ َﭵﮣﺎن‪ ،‬ﭨ ُﺮﻳﻮ َﻣﭩﻲ َ‬
‫ﭨﺎم؛‬
‫ﻟﻮכ ﮐ َﻮن‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻣﺎرﻳﻮن ﻣﺎري ﻣﺎ َم‪ ،‬ﺟﺎ ﭤﻮ ڏﺋﻲ ﻟِﻜﺎﺋﻲ‬
‫‪6‬‬
‫ﭘﻴﻐﺎم‪ ،‬ﭤﻮ ڏﺋﻲ ِﻣﮍﻳﺌﻲ َ‬
‫ﻣﺎم ۾؛‬ ‫ِﭘﺮﻳﺎن ﺟﺎ َ‬
‫ﭗ ﺳﺎن ڏﺋﻲ‪.‬‬
‫ڏאﻫ َ‬
‫ﻼم‪ ،‬ﺟﻮ ڏאﻫﻮ َ‬
‫ﻨﺠﻦ َﺳ َ‬
‫َﺳﻮﻳﻦ ُﻣ َ‬
‫‪7‬‬
‫ِﮀﭙﻴﻮ رﻫﻲ ﮀﺎﻧﭝ ‪ ،‬ﭤﻮ ڏﺋﻲ ﺳﻨﻴﻬﺎ َﺳ َﭵﮣﺎن؛‬
‫‪v‬‬
‫‪399‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫آﻳﻞ אوﻻﻧﭝ ‪ ،‬ﭤﻮ ﮘﺎﻟﻬﺎﺋﻲ ﮘُﺠﮫ ۾‪.‬‬
‫‪8‬‬
‫ِﺳﮕﮭﻮ אُ ِ‬
‫ڏאﻣﻲ آءُ‪ ،‬ﺗﻮن ﭘ َﮑﻴﮍא ِﭘﺮﻳ َﻦ ﺟﺎ؛‬
‫ﺳﭛ ﮐﻨﭛ ﻛﺮﻳﺎن ﺗﺎﻧﻬﻨﺠﺎ‪ ،‬ﺳﺎڻ ﺟﻮאﻫﺮ َﺟﮍאءُ؛‬
‫ِﻋﻄﺮ ﮐﭥﻮري אوﺗﻴﺎن‪ ،‬ﭔﻴﺎ ِ‬
‫ﻣﺎﮢﻚ ﺗﻮ َﻣﭥﺎءُ؛‬
‫ﻋﺠﻴﺐ ﺟﺎ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﺎري ﺳﻨﻴﻬﺎءُ‪ ،‬ﻛﻲ آﮢﻲ ڏﻳﺞ‬
‫‪9‬‬
‫ﻣﺎم ﻣﻨﺠﮭﻲ ِ‬
‫ﻛﻲ ﭤﻮ ُﭨﺮﻳﻮ ﭨﺎريءَ ﺗﻲ َﭼﻮي؛‬ ‫ﻣﺎرﻳﻮن َ‬
‫ڏﮐﺠﻲ آﺋﻴﻮ‪.‬‬
‫ﺳﻨﺠﮭﻲ‪ ،‬ڏאﻫﻮ ِ‬
‫ٖ‬ ‫َﺳﭵﮡ ڏא َﻧﻬﻦ‬
‫‪10‬‬
‫آﮢﻲ ﻛﺎﻧﮓ ڏﻧﻮس‪ ،‬ﻛﻮ ﻋﺮﻳﻀﻮ ﻋﺠﻴﺐ ﺟﻮ؛‬
‫ﭜﻴﻨﺮ َﺳﭛ ﭜﻨﻮس‪ ،‬ﮘﺎرﻳﻨﺪي ﮘﻮڙﻫﻦ ﺳﺎن‪.‬‬
‫َ‬
‫‪11‬‬
‫دﻻﺳﻦ ﺟﻮ؛‬
‫ﻣﻮن ڏي ﻛﺎﻟﻬﻪ ُﻣﻜﻮ‪ ،‬دﻟ َ َ َ‬
‫ﺳﻨﺪو َ‬
‫رאز رﻗﻌﻮ‪ ،‬ﺳﻮ ﭘﮡ وאﭼﻴﻮ وﻫﺴﺎن‪.‬‬
‫‪12‬‬
‫ﺣﺎل ﮐ َﻮن؛‬
‫وאﭼﻴﻨﺪي وﻳﺎس‪ ،‬ﻫﺎرﻳﻮن ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ َ‬
‫ﻧﺎﻣﻲ ﺗﻨﻬﻦ ﻧِﻴﺎس‪ ،‬ﭘﺎڻ ﻟﮑﻴﻮ ﺟﻮ َﺳﭵﮣ ‪.‬‬
‫‪13‬‬
‫ﻛﺎﻧﮕﺎ ﻛﺘﺎﺑ َ َﺖ‪ ،‬ﺳﺎري ﺳﺎرج ﺳﺎهَ ﺳﺎن؛‬
‫‪v‬‬
‫‪400‬‬
 ‫ﻤﺎﻟ‪‬وس‬
‫‪v‬‬
‫ِאﻫﺎ َאﻣﺎﻧ َ َﺖ‪ ،‬ﭔﺌﻲ ﻛﻨﻬﻦ َ‬
‫ﻋﺎم ﻧﻪ آﮀﺌ ‪.‬‬
‫‪14‬‬
‫ِ‬
‫ﮐﭥﺮريءَ ۾ ﮐ َ َ‬
‫ﻨﭛ‪ ،‬ﻟﻮﻳﺎن ﻻﮐﻴﮣﻲ َﺳﭝَﺌﻲ؛‬
‫ﻨﭛ؛‬
‫ﺟﻮ ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن ﭔ ُﮅي ﺗﺎ ِﻧﻬﺠﻴﻮن‪َ ،‬ﮀﭙَﺮؤن وﻫﻦ َﮀ َ‬
‫ﺗﺎ ﭘ ُﮡ ُאﺗﻲ ﭤ َ َ‬
‫ﻨﭛ‪ ،‬وﻳﻬﻮ ﭤﻮ وאﻳﻮ ﻛﺮي‪.‬‬
‫‪15‬‬
‫ڏאر‪ ،‬ﻻﻣ ﻟ َﻨﻮﻳﻦ ﻛﺎﻧﮕﮍو؛‬ ‫َאڄ ﻧﻪ א َ‬
‫ﻧﻬﻲء َ‬
‫ڏک ﭜ َﺮﻳﻮ‪.‬‬
‫ﭘﺎر‪ ،‬ڏﺳﻨﺪي ﺳﻮ َ‬
‫ﺟﻴﻜﺲ ِﭘﺮﻳﺎن َ‬
‫‪16‬‬
‫زאغ َ ﻧﻪ ﭤﻲءُ زﺑﻮن‪ ،‬ونءُ ُא ِ‬
‫ڏאﻣﻲ אوڏﻫ ؛‬
‫ﮘﭽﻲءَ ﺗﺎﻧﻬﻨﺠﻲ‪.‬‬
‫ﻧﻪ ﺗﻪ ﺧﺎﺻﻮ ُﻣﻨﻬﺠﻮ ﺧﻮن‪ ،‬ﭘﻮﻧﺪو ِ‬
‫‪17‬‬
‫ﻛﺎﻏﺬ ﻗﺮﻳ َ ﺟﻮ‪ ،‬אڄ ﻣﻮن ﮐﻲ آﺋﻴﻮ؛‬
‫ﺳﺎﺟﻦ ﻛﻴﻮ ﺳﻌﻴﻮ‪َ ،‬אﭼﮡ ﺟﻮ ﻫﻦ َ‬
‫ﭘﺎر ڏي‪.‬‬
‫‪18‬‬
‫ﻛﺮي؛‬‫ﻟِﻜﻮ ۾ ﻻﻣ ‪ ،‬ﭤﻮ ﻻﮐِﻴﮣﻮ ﻻﺗﻴﻮن َ‬
‫ﭨﻬﻜﻨﺪو ﭨﺎﻣ ‪ ،‬ڏ ٖﺋﻲ ﺳﻨﻴﻬﻮ َﺳ َﭵﮣﺎن‪.‬‬
‫‪19‬‬
‫ﻧﭛ‪ ،‬אﻳﺌﻦ ﭼﻮي ﭤﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن؛‬
‫ﭼﮍﻫﻴﻮ َﻣﭥﻲ ﮀﺎ َ‬
‫’ﻛﺞ ِﺳﻴ ۾ ﺳﺎ َ‬
‫ﻧﭛ‪ ،‬ﺳﺎري َﺳﻨﻴﻬﻦ ِﺟﻲ‪‘.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪401‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪20‬‬
‫ﻳﺐ ِﺟﻲ؛‬
‫ﺳﺎري ﮘﺎﻟﻬﻪ َﺳ ِﭽﻲ‪ ،‬ﻛﺎﻧﮕﻲ ﻛﺌﻲ ﻗﺮ َ‬
‫رﭼﻲ‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ ﻧﺎزכ ﻧﻴﺎﭘ َﻦ ﺳﺎن‪.‬‬
‫رﻳﻬﻲ دل ِ‬
‫‪21‬‬
‫ﻛﺮ‪ ،‬ﺳﺎﭤ ِﻲ َ‬
‫ﻳﺎر َﺳﻨﻴﻬﮍא؛‬ ‫آﮢﻴﻮ ڏﻧﺎ َ‬
‫ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ﭘﺎرؤن ﭘ َ ِﮑﻴَﮍא‪ ،‬وڃ دوﺳﻴﺎﮢﻲ در؛‬
‫ﺟﻮ ِﺳ َ‬
‫ﻚ آﻫﻲ ﻣﻮن َﺳﺮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن ﺒﻮﺑ َﻦ ِﺟﻲ‪.‬‬
‫‪22‬‬
‫ڏﻧﺎ َ‬
‫ﻛﺮ آﮢﻲ‪ ،‬ﺳﺪא ِﺳ َ‬
‫ﻚ َﺳﻨﻴﻬﮍא؛‬
‫ِﻫﻴﻨﺌﮍو ﻣﻮن ﻫﺎﮢﻲ‪ ،‬آﻫﻪ ”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻮدאءُ ۾‪.‬‬

‫‪1‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻣﺎن ﭘﺮﻳﻦءَ ﭘ َﻬﭽﺎﺋﻲ‪ِ ،‬ﻫﻲ ﻧﻴﺎﭘﻮ ﻛﻮ ﻧﻴﺌﻲ!‬
‫َ‬

‫ﮘﭽﻲءَ ﭘﺎﺋﻲ ﻛﭙﮍو‪ ،‬ﭘﺎﭴﻴﺎﮢﻲ ﭘ َﺮﭼﺎﺋﻲ‪،‬‬

‫ِ‬
‫ﺣﺎل ڏﺳﻲ وڃ ﻫﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ڏﺳﺞ ﭘﺎڻ ڏي‪ِ ،‬ﭼ ُﺖ ﻧﻪ وڃُ ﻣﻮن ﺗ َﻮن ﭼﺎﺋﻲ‪،‬‬
‫ﻳﺎر אﺳﺎن ﮐﺎن ﭘﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫َ‬
‫א� ﻛﺎرڻ آءُ ﺗﻮن ﺳﺎﺋ ‪ ،‬ﭔﺎ ِﻧﻬﻲ ﭤِﻲ ﭔﺎڏאﺋﻲ‪،‬‬
‫ﺑﺨﺶ אﺳﺎن ﮐﻲ ﭘﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫אوﻫﺎن ﭔﺎﺟﮭﻮن ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬وﻳﭡﻲ ﺳﻮ ورهَ وﺳﺎﺋﻲ‪،‬‬
‫‪v‬‬
‫‪402‬‬
 ‫ﻤﺎﻟ‪‬وس‬
‫‪v‬‬
‫ﻛﺎﻧﮓ אڏאﺋﻲ ﻛﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫در אوﻫﺎن ﺟﻲ ﺟﻲ دﻟ ﺳﺎﺋ ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﭤﻮ ﺳﮓ ﺳﮇאﺋﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﭔ َ ِﮅي ﭔﺎ ُﻧﻬﻮن ﭔﻴﺌﻲ‪.‬‬

‫‪2‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِﻫﻨﻴﻮن ﻫﻮﺗ َﻦ ﻫﭣ آﻫﻲ آﻫﻲ‪،‬‬
‫ﻧﺎﻫﻲ!‬
‫ﻧﺎﻫﻲ ٖ‬
‫ﻛ ُ ﭼﻮي ﺗﺎ ٖ‬

‫ﻧﺎﻫﻲ‪.‬‬
‫ﻧﺎﻫﻲ ٖ‬
‫ﻧﻴﻬﻦ ﺑِﻨﺎ ٖ‬
‫אرאدت‪َ ،‬‬
‫َ‬ ‫ﻓﺮאﺳﺖ‪ ،‬ﻋﻘﻞ‬
‫َ‬ ‫ﻓ َ َﻬ ُﻢ‬
‫ِ‬
‫ﻣﺴﺖ ﭤﻴﺎ ﻤﻮر ِ‬
‫אﭤﺎﻫ ‪َ ،‬‬
‫ﻛﻞ ﻧﻪ ﭘ َﺌﻲ ﻛﻨﻬﻦ ڏאﻫﻲ ڏאﻫﻲ‪.‬‬
‫ڏوڙא ﻃﺎﻟِ َﻊ ﭤ אُﻧﻬﻦ ﺟﺎ‪ُ ،‬‬
‫ﻳﺎر ِ‬
‫ﺟﻨﻬﺎن ﻧﻮن ﭼﺎﻫﻲ ﭼﺎﻫﻲ‪.‬‬
‫وس ِﻣﮍﻳﻮﺋﻴﻲ َ‬
‫ﻳﺎر َﺳ َﭵﮡ ﺟﻮ‪ ،‬ﻫﻲءَ ﺎﮢﻲ ﮀﺎﻫﻲ ﮀﺎﻫﻲ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫َﺳﮛ ِﺳﻴﺎﭘﻮ َ‬
‫ﻳﺎر َﺳ َﭵﮡ ﺳﺎن‪ ،‬ﻛ ”ﺳﭽﻴﮇﻧﺎ“ ﺳﺎﻫﻲ ﺳﺎﻫﻲ‪.‬‬

‫‪3‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﺎر ﺗﻮن‪ ،‬آﻫﻲ ِﻫﺖ َאﺳﺎن ﺟﻮ ُ‬
‫ﺣﺎل ِﻫﻲ!‬ ‫آءُ אﺳﺎﻧﻮٽ َ‬

‫ﻳﺲ ۾‪،‬‬
‫ريء ِﭘﺮﻳﻦ ﭘﺮد َ‬
‫ﭔﺎﮢﻜﻮ آﻫﻴﺎن ﮔﮭﮣﻮ ﺗﻮ َ‬ ‫ُא ِ‬
‫ﻮم ﻛﺮ‪ ،‬ﻋﺎﺷﻖ َﺳﻨﺪو َא ُ‬ ‫ِ‬
‫ﺣﻮאل ِﻫﻲ‪.‬‬ ‫آءُ ِﻣﮍﻳﻮﺋﻲ‪ ،‬ﻣﻌﻠ ُ‬
‫ِ‬
‫آﻫﻪ אوﺳﻴﮍو אوﻫﺎن ﺟﻮ‪ ،‬ﺷﺐ روز אﮐﮍﻳﻦ ۾ ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫ﻨﺪء ﻣﻮن ﺟﺎﮘﻨﺪي‪ ،‬آﻫﻪ ﺧﻮאب ۾ ﺑﻪ ُ‬
‫ﺧﻴﺎل ِﻫﻲ‪.‬‬ ‫ﺟﺎﻧِﻲ َﺳ ِ‬
‫دوﺳﺖ ﺗ ُﻨﻬﻨﺠﻲ َ‬
‫در ُאﺗﻲ‪ ،‬دوﻧﻬ وﺟﮭﻲ و ِﻳﻬﻲ رﻫﺎن‪،‬‬
‫‪v‬‬
‫‪403‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻣﻨﻬﻦ ڏﻳﮑﺎرج ﺐ ﻣﻮن ﮐﻲ‪ ،‬ﻧﻪ ﺗﻪ آﻫﻪ وﻳﻬﮡ ﻫﺖ وﺑﺎل ِﻫﻲ‪.‬‬
‫ﻛﺮ‪،‬‬‫دوﺳﺖ دل ﺧﻮﺷﺤﺎل َ‬
‫َ‬ ‫ﭘﻴﻬﻲ‪ ،‬آءُ‬
‫دردﻣﻨﺪ ﺟﻲ در ِ‬
‫َ‬
‫ﺻﺪﻗﻲ ﻛﺮﻳﺎن ِﺳ ُﺮ ﺳﺎهَ ﺳﺎن‪ ،‬ﮀﺎ ِﻣﻠﻚ ۽ ﭔﻴﻮ ُ‬
‫ﻣﺎل ِﻫﻲ‪.‬‬ ‫ٖ‬
‫وﻳﭡﻲ ﻧﻬﺎرﻳﺎن وאﭨ َ ِﮍي‪ ،‬ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ َאﭼﮡَ ﺟﻲ ﻟﺌﻪ ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫ﻟ َ ُﻬﻪ ُﺳ ِﮅ َﺳﻨﺪ َ ﺳﺎﺟﻦ אﭼﻲ‪ ،‬ﻧﻪ ﺗﻪ آه ِﺟﻴﮡ ﺟﻨﺠﺎل ِﻫﻲ‪.‬‬
‫دوﺳﺖ دﻟﺪאرﻳﻮن ڏﻳﻮ‪،‬‬
‫َ‬ ‫ﭘﺎﮢﻮن ﭘ َﺮي ﻧﻪ ﻛﺮﻳﻮ ﻣﻮن ﮐﻲ‪ ،‬ﻛﻲ‬
‫ﻫﻮء ﺗﻮن َﺳﺪאﺋ ِ ﺳﺎڻ ﻣﻮن‪ ،‬آﻫﻲ ”ﺳﭽﻮ“ ﺟﻮ ُ‬
‫ﺳﻮאل ِﻫﻲ‪.‬‬ ‫َ‬

‫‪4‬‬ ‫ﺌ‬
‫آﻳﻮ ُﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ﮔﮭﺮ ﻳﺎر‪،‬‬
‫ﺟﻨﻬﻦ ﺟﻲ ﻛﺎرڻ ﻣﻮن ﭤﻲ ﺳﺎﭤﻲ َﺳﻨﭝﺎﻳﺎ!‬

‫در ﭘﻴﻬﻲ ﻣﻮن آﺋﻴﻮ‪ ،‬אڄ دوﺳﺖ ِﻣﭡﻮ دﻟﺪאر‪.‬‬

‫ِ‬
‫ﺟﻲء ﮐﻲ ﺟﺎر‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﻮﺋﻲ ﮔﮇﻳﻮ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻫﻮ ﺟﻨﻬﻦ ﺟﻮ‬
‫ﺑﻠﻜﻞ ﻛﻴﺎﺋﻮن ﭘﺎﻧﻬﻨﺠﻮ‪ ،‬ڏﻧﺎﺋﻮن ﻗﻮل ﻗﺮאر‪.‬‬
‫ﻣﻌﺎف ﻛﻴﺎﺋﻮن ِﻣ َﻬﺮ ﺳﺎن‪ ،‬ﻣﻮن ﺗﻲ ُﻫﺌﻮ ﻣﻴﺎر‪.‬‬
‫ِ‬
‫زאر‪.‬‬
‫ﻲء ۾‪ ،‬ﮀﮇ روﺋﮡ زאرو ُ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺮﻫﺎﺋ َ‬

‫‪5‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﺎﭤﻲ ﭘﻴﺌﻲ‪ ،‬אڙي ﺳﺎﭤِﻲ ُﺳﮅ ڏ ﻮ!‬
‫ٖ‬ ‫ﻳﻦء‬ ‫ِ‬
‫رאت ﭘﺮ َ‬

‫‪v‬‬
‫‪404‬‬
 ‫ﻤﺎﻟ‪‬وس‬
‫ِ‬ ‫‪v‬‬
‫ﭘ ُﭵﺎﮢﺎن ِﭘﺮﻳﻦءَ ﺟﻲ‪ُ ،‬‬
‫ﺣﺎل אﺳﺎن ِﻫﺖ ﻫﻴﺌﻲ‪،‬‬
‫ﻜﻲء ِﻫﻚ ﭤﻴﺠﻮ!‬
‫َ‬ ‫ﺳﺎﮢﻮ ﭤ َ‬
‫ﭘ َ َﺴﮡ ﻛﺎرڻ ﭘﺮﻳﻦءَ ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﺎﻧﮓ אُڏא ﻛﻴﺌﻲ‪،‬‬
‫ﻧﻴﺠﻮ!‬
‫ﻫﻲء ُ‬
‫ﻧﺎل وﭠﻲ َ‬
‫ِ‬
‫ِ‬ ‫ُ‬
‫ﻋﺮض آرﻳﺎﮢﻲءَ ﮐﻲ‪ ،‬ﻧﺎنءَ ڌﮢﻲءَ ِﻫﻲ ﻧﻴﺌﻲ‪،‬‬
‫ﭔﺎﻧﻬﻮن ﭔ َ ِﮅي ﭼﮝﻴﺎ ﭼﻴﺠﻮ!‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﭘﺎرאن ﺳﺎﭤﻴﻮ‪ ،‬ﮐ ڏورאﭘﺎ ڏﻳﺌﻲ‪،‬‬
‫ﭘ ﻳﻦ ﭘﺎﻧﮅﻳﻮ وﭸﻲ ﭘﻴﺠﻮ!‬

‫‪6‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫دوﺳﺖ دﻻﺳﺎ ڏﻳﺌﻲ‪ ،‬ڏک ڏوڙو ِ‬
‫وري ڏﻳﻨﺪﺋﻲ!‬
‫ِ‬
‫ﻣﺘﺎن وﻳﻬ ﻣﺎٺ ﻛﺮي‪ ،‬ﻳﺎر َﺳ َﭵﮡ ﺳﺎن ﺗﻮ ﭘﻴﺌﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﺳﺎن ﻧﻴﮣﻦ دل ﻧﻴﻨﺪﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﺠﻠ ﻛﻴﺌﻲ‪،‬‬ ‫ﻣﻮن ﺗﺎ ڏﭠﺎ ﻛﻴ א‪ ،‬ﻣﺎرﻳﺎ ﺳﻲ َ‬
‫ِ‬
‫َאڄ ﺻﺒﺢ ﺗﻮ وٽ ِאﻳﻨﺪﺋﻲ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ آڏو َﺳﭵﮣﺎن‪ ،‬ﭔﺎﻧﻬﻮن ﭔﮅي آءُ ﭔﻴﺌﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﺳﭛ ﺑﺪﻳﻮن ﺑﺨﺸﻴﻨﺪﺋﻲ‪.‬‬‫ُ‬

‫‪7‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِﻫﻴﺌﻦ َم وڃُ ﺗﻮن ﻣﺎرﻳﻮن‪َ ،‬‬
‫ﻫﻮت ِﺎﮢ َ‬
‫ﻲء ﮐﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬

‫‪v‬‬
‫‪405‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ِﺳﻚ ﺗ ُﻨﻬﻨﺠﻲءَ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻛﻮﻛﺎن ِﻫﻦ ﻛﻲ ﻛﺎرﻳﻮن!‬
‫ِﭘﺮﻳﻦ ﭘ َﺮي ﮀﻮ وﭸ ‪ ،‬ﭔﺎرڻ دل ۾ ﭔﺎرﻳﻮن؟‬
‫ﭔﺎﺟﮫ ﭔﺎروﭼﺎ ﺗﻮ ﭘﻮي‪ُ ،‬ﺳ ِﮣﻲ ﺿﻌﻴﻒ ﺟﻮن زאرﻳﻮن‪.‬‬
‫َ‬
‫ﺟﻲء ۾‪ ،‬ورﻫﻪ َאوﻫﺎن ﺟﻲ وאرﻳﻮن‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺟﺎﻳﻮن ﺳﺎري‬
‫ﻣﻴﺎن ﻣﺸﺘﺎﻗﻦ ﺟﻮن‪َ ،‬ﺳ ُﻬﻪ آر ِﻳﺎﮢﻲ آرﻳﻮن‪.‬‬
‫ﺳﮏ אُﺗﻲ ﭤﻴﻮ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ڏک ِﻫ ڏﻳﻬﺎڙﻳﻮن‪.‬‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻬﺎن ﭤﻮ روﺋﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺗﻮ ﮐﻲ ﺳﺎرﻳﻮن‪.‬‬

‫‪8‬‬ ‫ﺌ‬
‫َﺳ َﭵﮡَ ﺗ ُﻨﻬﻨﺠﻮ ﺑِﺮﻫﻪ ﺑﺎري‪َ ،‬אﺳﺎن ِﺟﻲ ﺳﺎڻ ﺗﻮ ﻳﺎري‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﻴﻢ زאري‪.‬‬ ‫آءٌ ﺗﺎ ﭔﺎ ِﻧﻬﻲ ﺗﻮن ﺗﺎ ﺳﺎﺋ ‪ ،‬ﭔﮅي ﭔﺎﻧﻬﺎن ِ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻛ َﻞ ﻧﻪ ﻣﻮن ﻛﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫َאﭼﺎﻧﻚ ﻟ َﻨﺌﻪ ﺟﺎ ﺗﻮ ﻻﺋ ِﻲ‪ ،‬ﭘﺌﻲ‪ ،‬ﺗﺎ َ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﮘﭽﻲء ﮘﺎري‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻛﻴﺌﻲ ﺳﺎﺋﻲ‪ ،‬ﭘﺎﺗِﻲ ُﺳﻮن ﮘﻞ‬ ‫وﮢﻴﺌﻲ ﺟﺎﺋ ِﻲ َ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻃﻠﺐ ۾ ﺗﻮﺋﻲ‪ ،‬ﻧﻪ ﻫﻮ ِﻫﺖ ﺣﺎل ﻣﻮن ﻛﻮﺋﻲ‪،‬‬ ‫َ‬ ‫وڌو ﺳ‬
‫ِ‬
‫ﭼﻮאن ِﻫﻲ ﺣﺎل ﻛﻨﻬﻦ روﺋﻲ‪ ،‬ﻣﻌﻠﻮم آﻫﻲ ﺗﻮ ﮐﻲ ﺳﺎري‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﻋﺸﻖ ﺟﻲ ﻻﻳﻮن‪ ،‬وﻳﻮن وﺳﺮي َﺳﭝﺌﻲ وאﻳﻮن‪،‬‬ ‫َ‬ ‫آﻻ ِﻧﭝﻴﻮن‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫ﻟﻮכ ﺑﻴﺰאري‪.‬‬ ‫אﺳﺎن ﺟﻲ ﻃﺮف ڏي آﻳﻮن‪ ،‬ﻛﺌﻲ ﺳﭛ‬
‫ﻟِﮑﺎن ﻛﻴﺌﻦ ﮘﺎﻟﻬﻪ ِﻫﻦ َ‬
‫دم ﺟﻲ‪ ،‬ڏאڍي آﻫﻲ رאهَ ِﻫﻦ ﻏﻢ ِﺟﻲ‪،‬‬
‫ﻛﻞ ﻋﺎ ِﺟﻲ‪َ ،‬אﺳﺎن ﺗﺎ َאﺻﻞ ِאﺧﺘﻴﺎري‪.‬‬
‫ﻣﻼﻣ َﺖ ُ‬
‫َ‬

‫‪v‬‬
‫‪406‬‬
 ‫ﻤﺎﻟ‪‬وس‬
‫‪v‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ َ‬
‫ﻛﺮ َﺳ َﻮ ﺷﻜﺮאﻧﺎ‪ ،‬ﭘ ُﮁﻲ ﺗﺎ ﺑِﺮهُ ﺑﻴﮕﺎﻧﺎ!‬
‫ﺗﻮڙي ِﻫﺖ ﺳﻲ ﭤﻴﺎ دﻳﻮאﻧﺎ‪ ،‬ﻣﻠﻴﻮﺳ دوﺳﺖ ِﻫﻜﻮאري‪.‬‬

‫‪9‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﺎر ِ‬
‫ﻣﺮﺷﺪ ﺗﻨﻬﻨﺠﻮن دﻳﺪאن‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﻣﺎرن ﭤﻴﻮن!‬
‫ﻣﺸﺘﺎﻗﻦ ﮐﻲ ِ‬

‫ﮀﻮه ﻣﻨﺠﮭﺎرאن‪،‬‬
‫ﮀﻜﻲ ﺗﻪ ﻫﮣﮡ ﭤﻴﻮن َ‬
‫ٖ‬
‫ﺑﭥﻲء ﺟﻮ ﺑ َﮁﺎﺋﻦ ﭤﻴﻮن‪.‬‬
‫ﻛﺎن َ‬‫ُ‬
‫ڏﺳﮡ ﺳﺎن ڏور وﺟﮭﻦ ﭤﻴﻮن‪،‬‬
‫دאم دﻟ ِ ﺟﻮ دﭔﺎﺋﻦ ﭤﻴﻮن‪.‬‬
‫ﻛﺮن ﺳﺘﻮﻧﺎ‪،‬‬ ‫ﺷﻬﺒﺎزن ﺟﺎن َ‬
‫ِ‬
‫ﮔﮭﻮر אُﻧﻬﻲءَ ﺳﺎن ﮔﮭﺎﺋﻦ ﭤﻴﻮن‪.‬‬
‫َ‬
‫ﺟﺎڏي َﭼﮍﻫﻦ ﺗﺎڏي ﺑِﺮﻫﻪ ﺑ ُﺮאﻗﺎن‪،‬‬
‫ﭘ رﻛﻴﺐ ﻧﻪ ﭘﺎﺋﻦ ﭤﻴﻮن‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺟﮭﮍא َﺳﻮﻳﻦ ﻫﺰאرﻳﻦ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﻛﻲ ﺋ ِﻲ ُ‬
‫ﻛﺮﻧﺶ ﻣﻨﺠﮫ ﻛﻨﺒﺎﺋﻦ ﭤﻴﻮن‪.‬‬

‫داﺴﺘﺎن ﺴﺘون‬
‫‪1‬‬
‫ﭼﮍﻫﻴﻮ َﺳﺮ ﮀﺎﻧﭝ ‪ ،‬ﻟ َﻨﻮﻳﻦ ﺟﻲ ﻻﺗﻴﻮن ﻛﺮي؛‬
‫ﺗﻪ ’ﺳﻨﻴﻬﺎ ﺳﺎﻧﭝ ‪ ،‬ﺟﻲ ﭤﺎ ُﻣ َ‬
‫ﻜﺌﻲ َﺳﭵﮣﺎن‪‘.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪407‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪2‬‬
‫يء‪ ،‬ﻟ َﻨﻮﻳﻦ ﺟﻲ ﻻﺗﻴﻮن ﻛﺮي؛‬ ‫ﭨﻜﻴﻮ ﺗﻲ ِ‬
‫ﭨﺎر َ‬
‫زאريء‪ ،‬אُﭜﻲ ﺳﻨﻴﻬﺎ َﺳﭵﮣﺎن‪.‬‬
‫َ‬ ‫ڏﺋﻲ ﺳﺎن‬
‫‪3‬‬
‫ﭘﺎرאﻧﭝﺎ ﭘﻮﻳﻮن‪ ،‬وﺟﮭﻲ ﮘﻮري ﮘﭽﻲءَ ﻛﺎﻧﮓ ﺟﻲ؛‬
‫آب אﮐ ﻣﺎن‪ ،‬ﻧﻴﻬ ﻧِﭽﻮﻳﻮن؛‬
‫ﻛﮃي ُ‬
‫ﻟﮍﻛﻦ ﺳﺎن ﻟﻮﻳﻮن‪ ،‬ﭤﻲ ﻫﺌ ﻻﺋﻴﺲ ﻫﭥﮍא‪.‬‬
‫‪4‬‬
‫ﭼﮍﻫﻴﻮ ڏאر ڏﺋﻲ‪ ،‬ﺳﻨﻴﻬﺎ ﺟﻲ ﺳﭵﮣﺎن؛‬
‫ﭤﻮ َﭴﮡ روح رﮘُﻦ َﻣﻮن‪ ،‬ﻧﻴﺎﭘﻦ ﺳﺎڻ ﻧِﺌﻲ؛‬
‫ﻳﻦء ﺟﺎ‪.‬‬ ‫ﺟﺜﻮ ِ‬
‫ﺟﺎء ﭤﺌﻲ‪ ،‬ﺳﮣ ﭘﺎرאﻧﭝﺎ ِﭘﺮ َ‬
‫‪5‬‬
‫َאڄ ﻛﺎﻧﮕﻞ آﻳﻮ‪ ،‬ﻣﺎٺ ﻛﻨﺪي ﻣﻮ ﮫ َﻣﻮن؛‬
‫ﺳﺎه ﮐﻲ‪ ،‬ﺳﺮﺗﻴﻮن ﺳﻴﺒﺎﻳﻮ؛‬
‫ﺳﻮ ﺗﺎ ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ َ‬
‫אڄ ﺒﻮﺑﻦ ِﻣﻬﺮ ﺳﺎن‪.‬‬
‫ﻫﻴﮇي َﻫﻼﻳﻮ‪ُ ،‬‬
‫‪6‬‬
‫ِ‬
‫َאڄ ﻛﺎﻧﮕﺎ ﭼﺌﻪ ِ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ‪َ ،‬ﺳﺮﻫﺎ ڏﭠﺌﻲ ُﺳﭙﺮﻳﻦ؟‬
‫ﺣﺎل אﺳﺎن ِﻫﺖ ِﻫﻬﮍא‪ ،‬ﻛﻲ ُﻫﺖ ﭜﻲ ُﻫﺌﺎ ِﻫﺌ !‬ ‫َ‬
‫אوت אﮐ ِﺟﻲ‪.‬‬ ‫ﺟﮭﺎم ڏ ٖﺋﻲ ُ‬
‫ﺟﮭﮍ ِﺟﺌ ‪ ،‬ﺗ ِﻴﺌﻦ ﭤ ِﻲ َ‬ ‫َ‬
‫‪7‬‬
‫‪v‬‬
‫‪408‬‬
 ‫ﻤﺎﻟ‪‬وس‬
‫‪v‬‬
‫ﻳﻬﻪ ﻣﻮن ﮐﻲ ﭤﻲ و ﮭﮍو؛‬ ‫ڏאﻫﺎ ﭤﻲءُ ﻧﻪ ِ‬
‫ڏور‪ ،‬و ُ‬
‫ِ‬
‫ﻟﻬﻮﻛﻲ ﮘﺎ ِﻟﻬﮍي‪ ،‬ﺟﺎن ُﻫﺌ رאت ﺣﻀﻮر؛‬ ‫ﻛﺮ ﻛﺎ‬
‫ﻛﻲ ِﺗﻌﻈﻴﻤﺎن ﺗﻮﮐﻲ ڏﻧﻴﻮن؟‬
‫دوﺳﺖ אﮘ دﺳﺘﻮر‪ِ ،‬‬
‫َ‬
‫‪8‬‬
‫ِ ِ‬
‫زאغ زﺑﺎﻧﻮن ﻛﮃي‪ِ ،‬אﻫﺎﺋﻲ وאﺋﻲ؛‬
‫’ ِﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي ﭘﺎر ِﺟﻲ‪ ،‬آﻫﻪ ﺗﻮ ﮐﻲ وאڌאﺋﻲ؛‬
‫ِ‬ ‫’ﭘﮁﻲ ﺣﻘﻴﻘﺖ َ‬
‫ﺣﺎل ِﺟﻲ‪ُ ،‬ﻫﺖ ﺳﺎﺟﻦ َﺳﭝﺎﺋﻲ؛‬
‫ِ‬ ‫ﻛﻲ ﻋﺎﺷﻖ ﺧﻮش אﺳﺎن ﺟﻮ‪َ ،‬‬
‫ﻛﻞ ڏﺋ ﻛﺎﺋﻲ!‘‬ ‫’ﺗﻪ ِ‬
‫َ‬ ‫ِ‬
‫ﻳﻦء ﭘﺎرؤن ﺗﺎﻧﻬﻨﺠﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺮ‬‫ﭘ‬ ‫ﺌﻲ‬ ‫ﻛ‬ ‫ﻲ‪،‬‬ ‫ﻣﻮن ﺳﺎن ﺑﻴﺤﺪ ﭜﻼﺋ‬
‫‪9‬‬
‫א� ﻟﮗ אُڏאم‪ ،‬ﺗﻮن ﻣﻮﭨﻲ ﺒﻮﺑﻦ ڏي؛‬
‫ﻲء ﺟﻮ ﭘﻴﻐﺎم؛‬ ‫ﻳﻦء ﮐﻲ‪ِ ،‬אﻫﻮ ِ‬
‫ﭘﺎﭴ َ‬ ‫وﭸﻲ ڏﻳﺞ ِﭘﺮ َ‬
‫ِ‬
‫ﻛﺮي ﻗﺪﻣﻦ ﺗﻲ ﭘ َﺌﻲ‪َ ،‬ﺳ َﻮ ﻟ َﮏ ڏﻳﺞ َ‬
‫ﺳﻼم؛‬
‫ِ‬
‫آﻫﻲ אوﻫﺎن ريءَ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ِ ،‬ﻫﺖ ِﻣﮍﻳﻮﺋﻲ ﻣﺎﺗﺎم؛‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻲ‪‘.‬‬
‫َ‬ ‫ﻛﺮ ِﺳﮕﮭﻮ ﻃﺮف ”‬ ‫’אﭼﮡ ﺟﻮ َא ﺎم‪َ ،‬‬
‫‪10‬‬
‫ﻧﺎ ﺗﻪ ِﻣﺮي وﻳﻨﺪو ﻫﻲءُ‪ ،‬א� ﻟﮗ َאﭼﻴﺞ ﺗﻮن؛‬
‫ﺟﻲء؛‬
‫َ‬ ‫ﺗﻮ َﺗﻮن آﻫﻲ ﻫﻦ ﺟﻮ‪ ،‬ﺟﺎﻧِﻲ‪ ،‬ﺻﺪﻗﻲ‬
‫ﻻﻫﻪ ﻓﺮאق ﻓﻘ ﮐ َﻮن‪ ،‬وא ِ و ﮭﻮ ﭤﻲءُ؛‬
‫ِ‬
‫ﺗﻮن ﭘﮡ אن ﺟﻮ ﭤﻲءُ‪ ،‬ﺟﻮ ﻧﻮﻛﺮ ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ﻧﺎ َﻧﻮ ﺟﻮ‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪409‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪11‬‬
‫ِ‬
‫َﺳﭝﺌﻲ ڏﻳﺞ ﺳﺎري‪ ،‬ﺳﻨﻴﻬﺎ ﮐﻲ َﺳ َﭵﮣﺎن؛‬
‫’אوﻫﺎن ﭔﺎﺟﮭﻮن ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ُ ،‬ﻫﺖ ﮔﻮ َ‬
‫ﻧﺪر ﮔﺬאري؛‬
‫’ َﮔﮭ ِﮍي ﻧﺎ ﮔﮭﺎري‪ ،‬ﻣﻴﺎن ﺒﻮﺑﻦ ري‪‘.‬‬
‫‪12‬‬
‫ﭘ َ ِﮑﻲ ﺳﻮﺋﻲ ﭘ َ َﺮ‪َ ،‬אڄ אُڏאﮢﻮ אوڏﻫ ؛‬
‫رﺳﻴﻮ وﭸﻲ אُﺗﻬ ‪ ،‬ﺳﻮ ﭘﺎﻧﮅي ﻣﻨﺠﮫ ﭘ َ َﻬﺮ؛‬
‫آڏو ﻋﺠﻴ ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﻴﺎﺋ ﺳﭛ َﺧ َ ؛‬
‫ﻋﺎﺷ َﻖ ﮐﻲ َאوﻫﺎن ﺑﻨﺎ‪ِ ،‬ﻫﻨﻴﮍي ﻣﻨﺠﮫ َﺣ َﺸﺮ؛‬
‫’ ُﻫﺖ ِ‬
‫’ﭤﻮ אوﺗﻲ אﮐﮍﻳﻦ َﻣﻮن‪ ،‬ﺑﺎرאﻧﻲ َ َﺮ؛‬
‫’ﻫﺎﮢﻲ ڏﻳﻮ دﻻﺳﻮ دﻟ ‪ ،‬ﻣﺘﺎن ﻋﺎﺷﻖ אُت َﻣﺮي وﭸﻲ‪‘.‬‬
‫‪13‬‬
‫ڏאر ﭼﮍﻫﻴﻮ ڏאﻫﻮ‪ ،‬ﭤﻮ ڏﺋﻴﻢ دﻻﺳﺎن دل ﮐﻲ؛‬
‫ﻋﺠﻴﺐ ﮐﻲ‪‘.‬‬
‫َ‬ ‫ﺗﻪ ’ﺻﺒﺢ ﺳﺎﻧﺒﺎﻫﻮ‪ ،‬ﻫﻮ َאﭼﮡ ﺟﻮ‬
‫‪14‬‬
‫ﭘﮑﻴﮍא ﭘ ُﻮ ِ‬
‫ﻳﺎنء‪ ،‬ﻟ َﮍﻫﺎن ﻣﻮﺗ َﺳﻨﺪﻳ ُﻮن؛‬
‫ڏאﻣﻲ אوڏڙو‪ ،‬ﺗﺎ ﺟﮭﻮ ءَ ۾ ﺟﮭﻮ ِ‬
‫ﻟﻴﺎنء؛‬ ‫آءُ אُ ِ‬
‫َﺳﭝَﺌﻲ ﮐﻨﭛ ﮐﭥﻮريءَ ۾‪ ،‬ﻻﮐﻴﮣﺎن ﻟﻮ ِ‬
‫ﻳﺎنء؛‬
‫ﭘﻮء ﺳﺎرو َ ﻬﻮ ِ‬
‫ﻳﺎنء‪ِ ،‬ﻫﻚ ِﻫﻚ ﻛﺮي َﻫﭥ َﻦ ﺳﺎن‪.‬‬ ‫ِ‬

‫‪v‬‬
‫‪410‬‬
 ‫ﻤﺎﻟ‪‬وس‬
‫‪v‬‬
‫‪1‬‬ ‫ﺌ‬
‫ڏﭠﻮ‪ ،‬ﭼﺌﻪ ﻛﻲ ﭘﺎ ِﻧﮅي آﻳﺎ!‬
‫ڏﭠﻮ‪ ،‬آﻳﺎ َ‬
‫آﻳﺎ َ‬

‫ﭘﺎر ڏي‪َ ،‬ﺳ ِﻞ ﻛﻲ ﺳﺎﭤ ِﻲ‪َ ،‬ﺳﻌﻴﺎ!‬

‫ﻳﻦء ﮐﻲ ِﻫﻦ َ‬
‫ﭘﺮ َ‬
‫ﻛ ُﻬﻪ ڙي ﻛﺎ َ‬
‫ﻧﮕﻞ‪ ،‬ﻫﺎ روح ﺳﻨﺪن ﺟﺎ رאﻳﺎ!‬ ‫ﻃﺮف אﺳﺎن ﺟﻲ َ‬
‫وري ﺳﮕﮭﻮ ﻣﻴﺎن ونءُ אوڏאﻫ ‪ ،‬ﺟﻮ ُﺳﻮرن َאﺳ ﺳﺘﺎﻳﺎ‪.‬‬
‫ﺳﻨﭝﺎر‪َ ،‬ﺳ َﭵﮡ ِﭜﻲ ﻛﻲ ﺋﻲ ِﺳﻜﺎﻳﺎ‪.‬‬
‫َ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎري ِﻣﻴﺎن ﮔﮭﮣﻮ‬

‫‪2‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫ﻳﺎر ﺟﻲ ﻣﻮن ﺗﻲ‪ ،‬ﭼﺌﻪ ﺟﺎ َ‬
‫ﭼﻮٽ ﭼﻼﺋﻲ!‬ ‫َﭼﺸﻤﻦ َ‬
‫ِ‬
‫درد ﻣﻨﺪن ِﺟﻲ دل َאﭼﺎﻧﻚ‪ ،‬آﮢﻲ ﻋﺸﻖ آڙאﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫َאﺳﺎن ﺎﮢﻦ ﺗﻲ روز אزل ﮐ َﻮن‪َ ،‬ﭼﺆ‪ ،‬ﺗ َﻨﻬﻦ ﺟﻲ ُﺣﺴﻦ ﻫﻼﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ِﭔﻨﻬﻲ אﮐﮍﻳﻦ ﺳﻴﻒ ﺳﺘﻢ ِﺟﻲ‪َ .‬ﭼﻮ ﺟﺎ آﮢﻲ ﻤﭼﻜﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫ُ ِ‬
‫ﺧﻴﺎل ﮐ ُﭙﺎﺋﻲ؛‬ ‫ﮍﮀﻲ ﺑِﺮهَ ِﺟﻲ ِﺳﻴ َאﻧﺪر‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ِﻫﻦ‬
‫ﺑَ ِ‬

‫‪3‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ زאري زאري‪ُ ،‬ﺳﻬﮣﺎ ﺳﺎﺋ ﺗﻮ ﺳﺎن!‬

‫ﻣﻌﻠﻮم ﺗﻮ ﮐﻲ ﮘﺎﻟﻬﻪ אﺳﺎن ﺟﻲ‬

‫ﺳﭵﮡ ﺳﺎ ﺳﺎري ﺳﺎري‪.‬‬
‫ﻳﺎر َ‬
‫َ‬
‫ِﻫﻲءَ ﺗﺎ ِ‬
‫ﻫﻴﮣﻲ وאءُ ِ‬
‫وﻫﻴﮣﻲ‪،‬‬
‫ﺑِﺮه אوﻫﺎن ﺟﻮ ﺑﺎري ﺑﺎري‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪411‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫دوﺳﺖ ِﻫﺌ ۾ ﻳﺎر ﺎﺋ ‪،‬‬
‫َ‬
‫َ‬
‫ﮔﮭﻮٽ ﻧﻪ وﺟﮭﺞ ِ‬
‫ﮔﮭﺎري ﮔﮭﺎري‪.‬‬
‫َא َ‬
‫ﺻﻞ ﻻﻛﻮن آﻫﻲ אوﻫﺎن ﺳﺎن‪،‬‬
‫ﻳﺎر אﺳﺎن ِﺟﻲ ﻳﺎري ﻳﺎري‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﮐﻲ‪،‬‬
‫َ‬ ‫ﻳﺎر ”‬
‫ﻃﺮﻓﻮن ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ َ‬
‫آﻫﻪ ﮘﭽﻲءَ ۾ ﮘﺎري ﮘﺎري‪.‬‬

‫‪4‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﺎر ﺗﻮ ﺳﺎن‪ ،‬ﻛﻲ ﺗﺎ ڏﻳﻨﻬﮍא ﻟ َﻨﮕﮭﺎ َ !‬
‫َ‬

‫ڏک ﺟﺎ ﻣﻴﻨﻬﮍא وﺳﺎ َ ‪.‬‬

‫رאﺗﻴﺎن ڏﻳﻨﻬﺎن ِﺳﺮ ﺗﻲ ﻛﻴﺌﻲ‪َ ،‬‬
‫ﭘ ُﭵﺎﮢﺎ אوﻫﺎن ﺟﻲ ڏאﻫﺎ‪ ،‬ڏאڍא ﺳﻲ ﭘﻮر ِﭘﺮא َ ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﺳﻮر َﺳﻼ َ ‪.‬‬‫ِﺳﻚ ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺳﺎرא ﺋﻲ َ‬
‫ﭘﺎر ﺟﺎ‪ ،‬ڏﻳﻬﺎڙي ﺳﻲ ﭘﻨﮅڙא ﭘ ُﮁﺎ َ ‪.‬‬
‫ِﭘﺮﻳﻦ ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ َ‬
‫”ﺳﮁﻮ“ ﺳﻲ ﺋﻲ آﻳﺎ َﺟﻦ ﻟﺌﻪ‪ ،‬ﻓﺎﻻن ﭤﻲ روز وﺟﮭﺎ َ ‪.‬‬

‫‪5‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺳﺎﭤِﻲ ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ َ‬
‫ﻳﺎر ﮐﻲ‪،‬‬
‫ﺳﺎري ڏﻳﺞ ﺳﻼم!‬

‫ِﭘﺮت ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ روز َאزل ﮐﺎن‪ ،‬ﺗﻮ ﺳﺎن ُ ﺐ ُﻣﺪאم‪.‬‬

‫ِ‬
‫ﻳﺎر َﺳﭵﮡ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪َ ،‬אﭼﮡ ﺟﺎ َא َﺎم‪.‬‬
‫ﭼﺌﻲ َﻣﻜﺎ ُﻫ َﺌﻮ َ‬
‫‪v‬‬
‫‪412‬‬
 ‫ﻤﺎﻟ‪‬وس‬
‫‪v‬‬
‫َאوﻫﺎن ﺟﻲ ﻧِﻲ َ‬
‫ﻳﺎر َאﭼﮡ ﺟﺎ‪ُ ،‬ﻫ َﻞ ﭘ َﻮن َﻫ َ‬
‫ﻨﮕﺎم‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻴﻬﺎ ﻛﻴ א‪ ،‬ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ در ﻏُ َ‬
‫ﻼم‪.‬‬ ‫َ‬ ‫”‬

‫‪6‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﺎر ﺳﭵﮡَ‪ ،‬ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ِﭘﺮت َאﺻﻞ ﮐ َﻮن ﭘﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫ﺗﻮ ﺳﺎن َ‬

‫َאﺻﻞ אﺳﺎن ﺟﻮ ﻋﺸﻖ ﺗﻮﺋﻲ ﺳﺎن‪،‬‬

‫ِ‬
‫ﻛﻮڙﻳ آﻫﻦ ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن ﻛﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫ﻛﮇﻫﻦ ُﻣﻜﻮ‪ -‬ﻛﻮﻧﻪ אﺳﺎن ڏي‪،‬‬
‫ڏﮐ ﻧﻴﺎﭘﻮ ڏﻳﺌﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫َאﺳ ﺗﻮﺋﻲ ﺳﺎن ِﻫﻚ ﭤﻴﻨﺪאﺳ ‪،‬‬
‫ِ‬
‫وﭼﻮن وאﺋﻲ ِﻫﺠﺮ ِﺟﻲ وﻳﺌﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﺳﻲ ﺋﻲ ﺳﺎ ِﻧﭝﺞ ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن َאﺳﺎن ﺟﻮن‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﺟﺎﻧِﻲ ﻛﻴﮍم ﺗﻮ ﺳﺎن ﺟﻲ ﺋﻲ‪.‬‬
‫َ ِ‬ ‫ﺟﻲ ﺋ ِﻲ َ‬
‫ﻗﻮل ﺗﻮﺋﻲ ﺳﺎن‪،‬‬ ‫ﻛﻴﺎ َﻫﻢ‬
‫ِ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﭘﺎڙﻳﻨﺪس ﺳﻲ ﺋﻲ‪.‬‬

‫‪7‬‬ ‫ﺌ‬
‫وﻳﻬﻲ ِﻫﺖ ِ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ وﺳﺎرﻳﻦ؟‬
‫ِﭘﺮﻳﻦ ﺗﻮ ﮐﻲ ﭘﺎڻ َ ﭘ ُ َﮁﮡ ﭤﺎ!‬

‫‪v‬‬
‫‪413‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫دوﺳﺖ ﭼﻮن ﭤﺎ‪.‬‬‫َ‬ ‫”ﺟﻴﻬﻮ ﺗﻴﻬﻮ آﻫﻪ אﺳﺎن ﺟﻮ“‪ ،‬ﭼﺌﻪ ﺟﻮ‬
‫ﻛﮇﻫﻦ ﻣﺎﻧﺪو ﻣﺘﺎن ﭤﺌ ﺗﻮن‪ ،‬ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ אﮜَﮡ َא َﭼﻦ ﭤﺎ‪.‬‬
‫ﺟﮇﻫ ﭤ ﭤﻴﻮن ُﻫﺖ ﭘﭽﺎرאن‪ ،‬ﺗﮇﻫﻦ ِﻫﺖ َ‬
‫ﭘﻮر ﭘ َﻮن ﭤﺎ‪.‬‬
‫وﺳﻦ ﭤﺎ‪.‬‬‫ِﭘﺮﻳﻦ ﺗﻮ ﮐ َﻮن ﭘ َﺮي ﻧﻪ آﻫﻦ‪ ،‬وﻳﮍﻫﻲ َﭴﮡُ ﺗﻪ َ‬
‫ﻣﺎﻧﺪو َﻣﺘﺎن ﭤ ‪ ،‬ﺧﻮش ﭤِﻲ ”ﺳﭽﻮ“‪ ،‬ﻫﻮ َא ُڄ ﮔﻮش ﮔﺬאرن ﭤﺎ‪.‬‬

‫‪8‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﻦ ﻓﺮﻳﺎد َאﺳﺎن ِﺟﻲ!‬
‫ِ‬ ‫ﻣﺎن ِﭘﺮﻳ َﻦ ﮐﻲ ﭘﻮي‪،‬‬
‫َ‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫ﻋﺸﻖ ﺟﻮ ﻣﺎرﻳﻮن ُﺳﮣﻮ َﺳﭝﻴﺌﻲ‪،‬‬
‫אدﻳﻮن ِڙي ِ‬
‫ﻧﺎﻫﻴﻮ אوي‪.‬‬
‫ﻳﺎر َﺳﭵﮡَ ﮐﻲ‪،‬‬
‫ﻫﻦ ِﺎﮢﻲءُ ﺟﻮ َ‬
‫ﭼﻮي‪.‬‬‫ﺣﺎل وﭸﻲ ﻛﻮ َ‬‫ُ‬
‫ﻲء ﺗﺎ ﺗ َ ِﻦ ِريءَ رאﺗﻮ ڏﻳﻨﻬﺎن‪،‬‬
‫ِﻫ َ‬
‫رאﻧﺪ روﺋﮡ ﺟﻲ روي‪.‬‬
‫دوﺳﻦ ﺟﻲ ﻛﻴﺌﻲ آﻫﻦ‪،‬‬
‫در َ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻴﻬﺎ َﺳﻮي‪.‬‬
‫َ‬ ‫”‬

‫‪9‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺳﺎﭤ ِﻲ ﺗﻮن َ‬
‫ﻳﺎر ُﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ﮐﻲ‪،‬‬
‫ﻧﻴﺌِﻲ ﭘ َ ِ‬
‫ﻬﭽﺎء َﺳﻨﻴﻬﻮ ﻫﻲ!‬

‫‪v‬‬
‫‪414‬‬
 ‫ﻤﺎﻟ‪‬وس‬
‫‪v‬‬
‫َ‬ ‫ﺗﻪ ”ﻗﻴﺪ א ﺎء“ ﺟﻲ ﻗﺴﻤﺖ‪ِ ،‬‬
‫وڌي‪ ،‬دوري ﺗﻮ ﮐﻮن ﻣﻮن ﮐﻲ‪.‬‬
‫ﻳﺎر ﺟﺎﻧِﻲ ﺟﻲ‪.‬‬
‫ﺳﻲ ﭘﺎڙج وאﻋﺪא ﭘﻨﻬﻨﺠﺎ‪ ،‬ﻛﻴﺎ ُﻫﻴﺌﻲ َ‬
‫ﺧﻮرﺳﻨﺪﮔﻲ ﺣﺎﺻﻞ‪،‬‬
‫َ‬ ‫ﻛﺘﺎﺑ َﻦ ۾ وڌم ُﻣﻨﻬﻦ ﭤﻲ‪ ،‬ﺗﻪ ﭤﻲ‬
‫ﻟﮙﻲ دل אوﭼ ِ ﺗﻮ ﺳﺎن‪ ،‬وﺳﺎري ﺑِﺮه ﺑﻲ ﺗﻲ ﺛﻲ‪.‬‬
‫ﻓﺮאﻗﻲ ﻛﻴﻮ‪ِ ،‬אﻫﺎ ﻓﺮﻳﺎد ﻛﻨﻬﻦ ﮐﻲ ڏﻳﺎن؟‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﺗﻮ ﺗﺎ ِ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﮐﻲ ﻳﺎد آﻫﻦ ﺳﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻛﻴُﺌﻲ ﺳﺎ َ‬
‫ﻧﻮل‪” ،‬‬ ‫ﻫﻮ ﺟﻲ ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن ِ‬

‫‪v‬‬
‫‪415‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺒﻴت‪ ،‬دوﻫﺎ ۽ ﻫداﻴﺘون‬
‫ﺒﻴت ﺴﻨڌي روﺠ ن ﺒﺎﺒت‬
‫‪1‬‬
‫ﻳﺎد ﻛﻴﻮن‪ ،‬אُﭜﻴﻮن ُ‬
‫رت رﺋ َﻦ؛‬ ‫روﺟﮭﻮن رڻ ُ ِ‬
‫ُ‬
‫ﮬﺮ ﻛﻨﮭﻦ و َﻳﻞ ُﮬﺌ َﻦ‪ِ ،‬אﮬﮍن אورאﺗ َﻦ ۾‪.‬‬
‫‪2‬‬
‫روﺟﮭﻮن رڻ ُ ِﭰﭩﻮ ﻛﺮي‪ِ ،‬‬
‫ﻻھ ِﻲ آﻳﻮن؛‬ ‫ُ‬
‫ﭤ ِ ﺗﺎر ﻧﻪ ﺗ َﺮאﻳﻮن‪ ،‬ﺟﻮ ُﻣﻨﺪ ﻧﻪ אُﭠ َﻦ ِﻣﻴﻨﮭﮍא‪.‬‬
‫‪3‬‬
‫روﺟﮭ ِﻦ رڻ ُ ِﭰﭩﻮ ﻛﻴﻮ؛‬
‫ُ‬ ‫ُﻣﻨﺪﻳﻦ ِﻣﻴﻨﮭﻦ אُ ِ‬
‫ﭠﺎن‪ ،‬وري‬
‫ڏﭠﺎن؛‬
‫ﺋﻲء ﺟﺎ ڏﻳﻨﮭﮍא‪ ،‬ﮔﮭﮣﺎ ﮔﮭﺮ ِ‬
‫ڏوﻻ َ‬
‫ﻈﻲ َﻣﻨﺠﮫ ﻲ وﻳﻮن‪.‬‬‫رﻣﺎن‪ٖ ،‬‬‫ﻧﮭﻲء ﮐ َﺆن َא ِ‬
‫אُ َ‬
‫‪4‬‬
‫ﭘﻴﻮن‪ ،‬ﺗ َﺮאﻳﻮن ِ‬
‫ﺗﺎر ﭤﻴﻮن؛‬ ‫ﻣﻴﻨﮭﻦ ِ‬
‫ُﻣﻨﺪﻳﻦ ُ‬
‫وﭸﮡُ ﻣﭥ ﻣﺎﭤﺮﻳﻦ‪ ،‬ﭤﺎﻛﻦ ﺗﻲ ِ‬
‫ﭤﻴﻮن؛‬
‫ﻳﻮن‪ ،‬ﺳﻮرڻ ُ ر ِﺎﮢﻦ ﺟﻮ‪.‬‬
‫ِوﺳﺮي ﻛ َ و ِ‬
‫‪5‬‬
‫ﺖ‪ ،‬ﭤﻴﻮن روאﻧﻴﻮن روﺟﮭﻮن؛‬‫ﮬﻨﻴَﮍو ﮀـﮇي ُﮬ ِ‬
‫وﺳﺮ ڏﻳﻨﮭﮍא‪ ،‬ﭤﻴﻮن ﮔُ ِ‬
‫ـﺬאرن ِﮬﺖ؛‬ ‫ڏﮐﻴﺎ َא َ‬
‫‪v‬‬
‫‪416‬‬
 ‫ﺒﻴت‪ ،‬دوﻫﺎ ۽ ﻫداﻴﺘون‬
‫‪v‬‬
‫َאﭠﺌﻲ ﭘ َﮭﺮ ِﭼﺖ‪ ،‬وﻃﻦ ﺗ َﻦ ﻧﻪ وﺳﺮي‪.‬‬
‫‪6‬‬
‫روﺟﮭﻮن‪ ،‬ﻛﺎ ڏس ِﭼﺘﺎﺋﻲ َﮬﻠﻴﻮن؛‬
‫ُ‬ ‫رڻ ُ ﮀﮇي‬
‫ﺟﻴﻠﮭﺎن ُﻣﻨﺪ אُﭠﺎ ﻧﻪ ِﻣﻴﻨﮭﮍא‪ ،‬ﺗﻴﻠﮭﺎن ﭤﻴﻮن ﻛﻮﺟﮭﻮن؛‬
‫ﻟﻮﺟﮭﻮن‪َ ،‬ﺟﺮﻳﻦ ﺟﺎﻟِﮡَ َﮬﻠﻴﻮن‪.‬‬
‫ﻜ ِﻦ ﺟﻮن ُ‬ ‫ﻟُ َ‬
‫‪7‬‬
‫ﻣﺎﭤ َﺮ ﻣﻴﻨﮭﻦ ِﭘ ِ‬
‫ﻴﺎن‪ ،‬روﺟﮭﺎن ﻣﻮﭨﻲ آﺋﻴﻮن؛‬
‫ﻳﺎن؛‬
‫وﺳﺮ َﺳﻨﺪא ڏﻳﻨﮭﮍא‪ ،‬وﺳﺮي ﺳﭛ و ِ‬ ‫َא َ‬
‫ﭤﻴﺎن‪ ،‬ﭰ َﭩﻴﻮن ﭰﻮڙﻳﻮن ﮔَﮇﻳﻮن‪.‬‬
‫ﭤﺎﮢﺎ ﭤ َﺮ ِ‬
‫‪8‬‬
‫روﺟﮭﻦ َ‬
‫ﮘﺎٽ ﻣﭥﻲ ﻛﻴﺎ؛‬ ‫ُ‬ ‫ﺟﮇﮬﻦ ﭤﻴﺎ َאﺑ َﺮ‪ ،‬ﺗﮇﮬﻦ‬
‫ﻣﻮ ٰ وﮀﮍﻳﻮن ﻣﻴﮍﻳﻮن ‪ ،‬ﺟﻦ ﭤﻲ ﮔـﺬאرﻳﺎ َ‬
‫אوﺳﺮ؛‬
‫ﻛﻦ ﮔُـﺬر؛‬
‫ﭘﮭﺎڙيء ﺟﻲ ﭘﺎ َﻧﺪ ۾‪ ،‬ﮔﮇﺟﻲ َ‬‫َ‬
‫ﭤﻴﻮن ﺳﭝﻴﺌﻲ َﺳﺮ‪ ،‬ﻟ َﻨﮕﮭ َ ڏﮐﻴﺎ ڏﻳﻨﮭﮍא‪.‬‬
‫‪9‬‬
‫ﺟﻲ ﭰ َﭩﻴﻮن ﺟﻲ ﭰﻮڙﻳﻮن‪ُ ،‬אﭠﻲ َאﭼﻲ ﮔَﮇ ﭤﻴﻮن؛‬
‫אورﻧِﻴﻮن אورﻳﻮن؛‬ ‫אوﺳﺮ َ‬
‫ﻛﻴﻮن ُﮬﻴﻮن‪َ ،‬‬ ‫َ‬
‫ﻛﺮوڙﻳﻮن‪ ،‬رڻ ُ ﺳﭝﻮﺋﻲ روﺟﮭﻴﻮن‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﻟ َﮑ‬
‫‪10‬‬
‫روﺟﮭﮍﻳﻦ אُﺗﺎءُ‪ ،‬ﻟﻨﮕﮭﻴﺎ َא َ‬
‫وﺳﺮ ڏﻳﻨﮭﮍא؛‬
‫‪v‬‬
‫‪417‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻣﻮ ٰ آﻧﺪא ِﻣﻴﻨﮭﮍא‪ ،‬ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﻣﮭﺮ ﻣﭥﺎءُ؛‬
‫ﺟﻲ ﮬﻴﻮن وﻳﭽﺎرﻳﻮن ِوﮀـﮍﻳﻮن‪ ،‬ﮬﻜﮍﻳﻮن ﭔ َ ﮐﺎءُ؛‬
‫وﻳ ُﻦ ُ‬
‫ڏول ِوﭼﺎءُ‪ ،‬אُﭠﻲ َאﭼﻲ ﮔـﮇﻳ ُﻮن‪.‬‬
‫‪11‬‬
‫آﺳﺮوﻧﺪ آﮬ ‪ ،‬روﺟﮭﻮن رאﮢﻴﻮن رڻ ۾؛‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫אُﭜﻴﻮن ﭘﻴﻮن אُڀ ڏي‪ ،‬ﭤﻴﻮن وאﺋﮍﻳﻮن َ‬
‫وאﺟﮭﺎﺋ ؛‬
‫رڙﻳﻮن ﻛﻴﻮ رڻ َ ۾‪ ،‬ﭤﻴﻮن ﺑ ُﻮﻧﺪون ﺑ َﺮﺳﺎﺋ ؛‬
‫ﻨﮉ َو َﺳﻦ ِﻣﻴﻨﮭﮍא‪.‬‬
‫ﻛ َ‬‫ﻛﺎﮬ ‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ ُ‬
‫ِ‬ ‫ﺗﻨﮭﻦ ُ‬
‫ﻛﻨﮉ ﭤﻴﻮن‬

‫‪12‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ رک َ ﺎءُ‪ ،‬ﭤﻮ ﻣﺎﮢﮭﻮ روﺟﮭﻦ ﺳﺎن ﮔﮇﻳﻦ؛‬
‫ِ‬
‫ﻨﺠﮫ ﺋﻲ آءُ‪ ،‬ﻛﻤﺎﺋﻲ ﭘﻮري ﻛﺮي‪.‬‬ ‫ﮬﺎﮢﻲ ﺻ َﻣ ِ‬
‫‪13‬‬
‫آﻳﻮن َوس ﮀﮇي‪ُ ،‬ﻣﻨﺪﻳﻦ ُאﭠ َﻦ ﻣﻴﻨﮭﮍא؛‬
‫ﻣﻮ ٰ ﺳﻨﺪي ِﻣﮭﺮ آھ‪ ،‬ﺟﻲ وﮀﮍﻳﻮن ﮔـﮇ ﮔـَﮇي؛‬
‫ﻻھ ﻟﮇي‪ ،‬روﺟﮭﻮن ر ِﺎﮢﻦ ﺗﻲ‪.‬‬
‫ﻟﭥﻴﻮن َ‬
‫‪14‬‬
‫رﮢ َﺌ ُﻮن روﺟﮭﻴُﻮن آﻳﻮن‪ ،‬وﻳﻦ َ‬
‫אوﺳﺮ ڏﻳﻨﮭﻦ؛‬
‫ﻣﻨﺪﻳﻦ אُﭠﻦ ﻣﻴﻨﮭﻦ‪ ،‬ﻛﻴﺌﻮن ُرخ ر ﺎن ﺗﻲ‪.‬‬
‫‪15‬‬
‫‪v‬‬
‫‪418‬‬
 ‫ﺒﻴت‪ ،‬دوﻫﺎ ۽ ﻫداﻴﺘون‬
‫‪v‬‬
‫رﮢﺌ ُﻮن آﻳﻮن روﺟﮭﻮن‪ ،‬ﺟﻮ ﺳﻨﭝﺎﻟﻴﺎﺋﻮن د ُ‬
‫ﻳﺲ؛‬
‫ُﻣﻨﺪﻳﻦ אُﭠ َﻦ ﻣﻴﻨﮭﮍא‪ ،‬وﺳﺮي وﻳﻦ ﭘﺮد ُ‬
‫ﻳﺲ؛‬
‫ﺳﻲ ﭘ ُﮡ ﺳﺮﮬﻴﻮن ﺳﺎہَ ۾‪.‬‬ ‫ﺟﻲ ﮬﻴﻮن אُ ٖﭠﻲ ريءَ אُد ُ‬
‫ﻳﺲ‪ٖ ،‬‬
‫‪16‬‬
‫ڏﺳﻲ روﺟﮭﻴﻮن‪ ،‬رڻ َ ﭼـﮍﮬﻲ وﻳﺌﻴﻮن؛‬
‫אوﺳﺮ ِ‬
‫ﺟﻲ َ‬
‫ﺗﻦ ﮐﻲ وﭸﻲ ُא َﺗﮭ ‪ ،‬ﭘ َﻠﻜﺎن ﻛﻲ ﭘﻴﺌﻮن؛‬
‫ِ‬
‫ﭘﻮء ُﻣﻨﺪﻳﻦ ُאﭠﻦ ﻣﻴﻨﮭﮍא‪َ ،‬ﺳﺒﺰﻳﻮن ﺳﭛ رﻳﺌﻴﻮن؛‬
‫ـﺎھ ﮔُـﻠﻦ ﺗﻲ‪.‬‬
‫ڍو وאري ڍﻳﺌﻴﻮن‪ ،‬ڍﻟﻴﻮن ﮔ َ‬
‫َ‬
‫‪17‬‬
‫ﻛ ُ‬
‫ﭟ ﻛﺮي؛‬ ‫رڻ ﭼـﮍﮬﻲ روﺟﮭﺎن‪ ،‬وﻳﻮن وري َ‬
‫ِ‬
‫ُ‬
‫ﭼﺎכ َﭼﺮي؛‬ ‫َﺳﺒﺰ ِﺳﻴﮣﻴﻮن آﺋﻮن ﺳﺎوڙﻳﻮن‪َ ،‬ﺳﭝﻜﺎ‬
‫ﭘ ُﺮي آﺋﻴﻮن ِﭘﻴﺌﻲ ﺗﻲ‪ ،‬ﭘ َﮭﺎڙؤن ﭘ َﺮي؛‬
‫وﻳ َﻦ ڏوﻻﺋﻲ ڏﻳﻨﮭﮍא‪َ ،‬ﺳﭝﻜﺎ ﭜ َ ُﻞ ﭜ َﺮي؛‬
‫ريء ﻣﻴﻼ ٖﺋﻲ َﺳ َﭵﮣ ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﻣﻮن ﻧﻪ َﺳﺮي‪َ ،‬‬
‫‪18‬‬
‫روﺟﮭﮍﻳﻮن‪ ،‬ﻛﻴﻮن ڏوﻻون ڏﮐِﻴﻮن؛‬
‫َ‬ ‫ﺟﻲ رڻ َﭼـﮍﮬﻴﻮن‬
‫ﺟﺒﻠﻦ َﺳﻨﺪي ﺟﮭﻮﻟِﺌ ‪ ،‬ﺑِ ُـﺮ ﮬﻴﻮن ﺑ ُﮑﻴﻮن؛‬
‫ﭤﻴﻮن ﮬﺎﮢﻲ ﺳﭛ ُﺳﮑﻴﻮن‪ ،‬ﺟﻮ ُﻣﻨﺪﻳﻦ אُﭠ َﻦ ﻣﻴﻨﮭﮍא‪.‬‬
‫‪19‬‬
‫ِﮬﻨﻴﻮن ﻻﮬﻲ َﮬﻠﻴﻮن‪ ،‬روﺟﮭﺎن رڻ ُ ِ‬
‫ﭼﺘﺎء؛‬
‫‪v‬‬
‫‪419‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻣﻮﭨﻲ ِﻣﮭﺮ ﻣﻮ ٰ ﺟﻲ ﭤ ‪ ،‬ﺟﻮ אُﭠﻦ ﻣﻴﻨﮭﻦ َﻣﭥﺎء؛ِ‬
‫ڏوﻻﺋﻲ ﺟﺎ ڏﻳﻨﮭﮍא‪ ،‬ﻻﭤﺎ ﭘﺎڻ َ ِ‬
‫ﺧﺪאء؛‬
‫ﺟﺎء ِﺎء؛‬ ‫وري ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ دﻳﺲ ڏي‪ ،‬ورﻳﻮن ِ‬
‫َ‬
‫رאزق روﺟﮭﮍﻳ َﻦ ﺗﻲ‪.‬‬ ‫وس ِ‬
‫وﺳﺎء‪ ،‬ﻛﺎ‬ ‫وאري َ‬
‫‪20‬‬
‫وאٽ‪ ،‬ﮬﻠﻴﻮن ﺗ َﺮאﻳ َﻦ ﺗﻞ ﺗﻲ؛‬
‫روﺟﮭﻮن وﭠﻲ َ‬
‫ﮔﻮﻻڙن ﺟﻲ ﮔَﺲ ﺗﺎن‪َ ،‬ﭼﭩﻦ ِﻣﭡﻲ ﻣﺎٽ؛‬
‫ﻻﮬﻲ אُڃ אُ َ‬
‫ﺳﺎٽ‪ِ ،‬‬
‫رאﮬﻲ ﭤﻴﻮن رڻ َ رאہَ ڏي‪.‬‬
‫‪21‬‬
‫روﺟﮭﻮن ر ﺎﮢﻦ ﺗﻲ‪ ،‬ﻟﻨﮕﮭﻲ ﻟ َﺲ وﻳﻮن؛‬
‫ﺑﺎرאن ﺟﻮن‪ ،‬ﭘ َﮭﺎڙﻳﻦ ﭘﻴﻮن؛‬
‫َ‬ ‫ﺑﻮﻧﺪون ِﺟـﺖ‬
‫رڻ َ ۾ ﺳﻲ رﮬﻴﻮن‪ ،‬ﺟﻦ ُ‬
‫ﭘﻨﮅ ﻧﻪ ﻛﻴﻮ ﭘﮭﺎڙ ﺟﻮ‪.‬‬
‫‪22‬‬
‫َ‬
‫אوﺳﭧ אڃ؛‬ ‫رאﮬﻲ ﭤﻴﻮن رڻ رאہ ڏي‪ ،‬ﻻﮬﻲ‬
‫رڄ ﺗﻲ‪.‬‬
‫ﭘﮭﺎڙيء ﻣﺎن ﭘ ُ َﭷ‪ ،‬روﺟﮭﻦ ﻛﻴﺎ َ‬
‫َ‬
‫‪23‬‬
‫رאﮬﻲ ﭤﻴﻮن رڻ رאہ ڏي‪ ،‬ﻻﮬﻲ אُڃ אُﺳﺎٽ؛‬
‫ِ‬
‫َאﭼﻲ ُوﭠ ُﻦ אوﭼﺘﻮ‪ ،‬وڏَﭰـﮍو ۾ َ‬
‫وאٽ؛‬
‫رﻋﺪ ﺟﻲ رڙﻳﻦ ﺗﻲ‪ ،‬ﭨ َﮭﻲ ڏﻧﺎﺋﻮن َ‬
‫ﭨﺎٽ؛‬
‫ٽ‪ ،‬ﻟ َﭥ َﻦ ِﺳ َ‬
‫ﻚ ”ﺳﭽﻮ“ َﭼﻮي‪.‬‬ ‫ﭘ ُﮙﻴﻮن ﻣﻨﺠﮫ ﭘﮭﺎ َ‬
‫‪v‬‬
‫‪420‬‬
 ‫ﺒﻴت‪ ،‬دوﻫﺎ ۽ ﻫداﻴﺘون‬
‫‪v‬‬
‫‪24‬‬
‫وﭠ ِﻲ َ‬
‫وٽ ﭘ َﮭﺎڙَ ﺟﻲ‪ ،‬ﮬﻠﻴﻮن ﻣﻨﺠﮭﺎن َ‬
‫ﮬﻴﺞ؛‬
‫ِرﺳﻲ َﻣﭥﻲ ر َﻳﺞ‪ ،‬ﭘﺎﻧﮅوڙﻳ َﻦ ِﭘﻴﺎ ﻛﻴﺎ‪.‬‬
‫‪25‬‬
‫رڻ َ ﭼـﮍﮬﻲ روﺟﮭﻮن وﻳﻮن‪ ،‬ڏﺳﻲ َ‬
‫אوﺳﺮ ۽ אوﻻ؛‬
‫ُאﭠﺎ ﻣﻴﻨﮭﻦ ِﻣﮭﺮ ﺟﺎ‪ِ ،‬ﻣﮭﺮ ﻛﺌﻲ َﻣﻮ ٰ؛‬
‫روﺟﮭﻴﻮن ر ﮭﻴﻮن‪ ،‬ڏﺳﻲ ﻛﺮي ر ﻚ رﺳﻴﻼ؛‬
‫وאﺣﺪ وﺳﻴﻼ‪ ،‬ﭘﭩ َﻦ ﺗﻲ ﭘﮅرא ﻛﻴﺎ‪.‬‬
‫‪26‬‬
‫روﺟﮭﻦ زאرو زאر‪ ،‬אُﭜﻲ رﻧﻮ رڻ َ ۾؛‬
‫ُ‬
‫ﺳﺘﺎر؛‬
‫رڙﻳﻮن ُﺳﮣﻲ ُرﻟ ُ ﺟﻮن‪ ،‬ﺳﻌﻴﻮ ﻛﻴﻮ َ‬
‫ﺮود ﺳﺎن‪ ،‬ﺳﺎرﻧﮓ ﻟـ َﮅﻳﻦ َ‬
‫ﺳﺎر؛‬ ‫ﺳﺎري ﺳﺎز ُﺳ َ‬
‫ﮐﻴﻜﺎر؛‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﺌﻲ‬ ‫روﺟﮭﻦ ﺳﺎڻ رﮬﺎڻ ﻟﺌﻪ‪ ،‬ﮐِﻨﻮﮢ‬
‫ﮔﺠﻜﺎر؛‬
‫َ‬ ‫ﭨﮭﻲ ﮬﻠﻴﻮن ﭨﻴﻠﻦ ﺗﻲ‪ُ ،‬ﺳﮣﻲ ﮔﻮڙ‬
‫وﺳﻜﺎر؛‬
‫َ‬ ‫وس وڏي َ‬
‫ﻛﺌﻲ‪ ،‬وﺳﮡ ﺟﻲ‬ ‫وﺳﻲ َ‬
‫ﺗﻠﮭﺎر؛‬
‫ﺗﺎرﺋﻮن ﺗﺎر ﭤﻴﻮن‪ ،‬ﺗﺮאﻳﻮن َ‬
‫ﺗﺎﻧﮕﮭﻴﻮن َ‬
‫َ‬
‫ﺳﻚ وאرﺋ ‪.‬‬ ‫َﺳﭽﻲ ﻟ َـﮅڙي َ‬
‫ﺳﺎر‪ِ ،‬ﺳﮕﮭﻲ‬
‫‪27‬‬
‫ﭰﻮڙאﺋﻲ ﺟﻮن ﭰ َﭩﻴﻮن‪ ،‬ﭰﻮﮘﻴﻮن ﭤﻴﻮن ﭰﻮ ِ ؛‬
‫ﻜﺮ ﭤﻴﻮن ﭨﻮ ؛‬‫آﺳﺮي‪ ،‬ﭨ َ َ‬ ‫َאﺑﺮ ﺳﻨﺪي َ‬
‫‪v‬‬
‫‪421‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﮘﻮﻟﻴﻮ ﭤﻴﻮن ﮘﻮ ‪ ،‬ﺗﺮאﻳﻮن ﺗ َﺮ ﭜ َﺮﻳﻮن‪.‬‬
‫‪28‬‬
‫ِ‬
‫روﺟﮭﻮن َﭼ َﻮن روﺋﻲ؛‬
‫”ﻣﻨﺪאﺋﺘﺎ ﻣﻮﭨﻴﺎ“‪ُ ،‬‬
‫ِ‬
‫ﺟﮭﻠﻲ ﻛﻮﺋﻲ؛‬‫ﻛﻮن َ‬ ‫َ‬ ‫ﻗﺴﻤﺖ ﻗﻴﺪא ِﺎء“ ﮐﻲ‪،‬‬
‫َ‬ ‫”‬
‫وس و ِﻦ ﺗﻲ!“‬ ‫ﺳﺎﺋ ِﺳﮕﮭﻮﺋﻲ‪َ ،‬‬
‫ﻛﻨﺪو َ‬
‫‪29‬‬
‫ِ‬
‫”ﻣﻨﺪאﺋﺘﺎ ﻣﻮﭨﻴﺎ‪ “،‬روﺋﻲ َﭼﻮن روﺟﮭﻮن؛‬
‫ﻗﺎدر ﺗﻨﮭﻨﺠﻴﻮن آﮬﻴﻮن!“‪.‬‬
‫”ﻛﻤﻴﮣﻴﻮن ﻛﻮﺟﮭﻴﻮن‪َ ،‬‬
‫‪30‬‬
‫ﭘﺎﻧﮅوڙﻳﻮن ﭘﮭﺎڙَ ﺟﻮن‪ ،‬رﮢ ﻛﻮہ رﮬﻦ؛‬
‫ﻟﻮﭼﻲ ﺳﻲ َ َﻦ‪ ،‬ﺟﻦ ”ﺳﭽﻮ“ ﭔ َﮅو ﺳﻨﺪرو‪.‬‬
‫‪31‬‬
‫ﻣﺎﭤ َﺮ ﻣﭥﺎﮬﺎن ﭘﻨﮅڙא‪ ،‬ﭘﺎﻧﮅوڙﻳﻮن ﭘ ُﺮن؛‬
‫ﺳﺎﻧﮕﻦ ﻣﭥﻲ َﺳﺮڙא‪َ ،‬ﭼﺮﻳﻮ ﺳﻲ َﭼﺮن؛‬
‫ِ‬
‫وري ﭤﻴﻮن ورن‪” ،‬ﺳﭽﻞ“ ﺳﻲ ﺳﺎﮢﻴﮫ ﺗﻲ‪.‬‬
‫‪32‬‬
‫رאﮬﻲ ﭤِﻲ‪َ ،‬‬
‫روﮬﻦ ﻣﭥﻲ روﺟﮫ؛‬ ‫ﮀﮇي رڻ ِ‬
‫ﭔﻴﻠﻲ ﭘ َﺌﻲ ﭔﻮﺟﮫ‪َ ،‬ﭼﺮڻ ِﺟﻲ ﺗﻨﮭﻦ ِﭼﺖ ۾‪.‬‬
‫‪33‬‬
‫روﮬﻦ َאﻧﺪر روﺟﮭﮍﻳ ُﻮن‪ ،‬ﻛﻴﻮن ڏﮐﻴﻮن ڏوﻻون؛‬
‫َ‬
‫‪v‬‬
‫‪422‬‬
 ‫ﺒﻴت‪ ،‬دوﻫﺎ ۽ ﻫداﻴﺘون‬
‫‪v‬‬
‫ﻳﺲ ۾‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻞ“ ﺳﻲ ﺳﺎون‪ُ ،‬ﺳﮑﻴﻮن ﻛﻴﻮن ُﺳﮑﺪ َ‬
‫‪34‬‬
‫وس؛‬
‫ﻛ َ‬ ‫ﭘ َﻠﺮ ﭘ َﮭﺎڙﻳﻦ ﭘ َﻠﭩﻴﺎ‪ ،‬وאﺣﺪ َ‬
‫ﻟﻨﮕﮭﻲ وﻳﻮن ﻟ َ َﺲ‪ ،‬روﺟﮭﻮن رאﺟﺎﮢ َﻦ ﺗﻲ‪.‬‬

‫دو ﺎ‬
‫ﻛﮭﮍي‪ ،‬ﺟﺎ ﺠﮭﻲ ﻧﻪ ﭴﺎﮢﺎن!‬
‫ِ‬ ‫َﺷﻲ آﮬﻴﺎن ﻛﺎﻛﻴﻮن‬

‫ﮇيء ڏور‪،‬‬‫ُ‬
‫ﺑﻌﻀﻲ ﭜﺎﻳﺎن ﭘ ُﺘﻠﻲ‪ ،‬ﻳﺎ آﮬﻴﺎن ﮔ َ‬
‫ﻳﺎر ﺟﻲ‪ ،‬ﻳﺎ وאﻧﮕﻲءَ وאﻧﮕﺮ زور‪.‬‬ ‫ﻳﺎ ِ‬
‫ﮔﻮء آﮬﻴﺎن ﮬﭣ َ‬

‫ﻳﺎ ﺗﺎ ﻞ آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ ۾ ﺷﮭﻨﺸﺎھ‪،‬‬

‫ﭔﻮﻟﻴﻮن ﻛﺮي ﻛﻴ ﻳﻮن‪ ،‬ﭤﻮ درﻧﺌﻮن دאﻧﺎھ‪.‬‬

‫ﻳﺎ ﺗﺎ ﮔﮭﻮڙو آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﺟﻮ َﮬﻼﺋﻲ َﮬﺴﻮאر‪،‬‬

‫ﻳﺎھ ِﺟﻲ‪ ،‬ﺟﺎ ﭔﻮڙي ﭤﻲ ﭔﺎﮬﺎر‪.‬‬
‫ﻳﺎ ﺗﺎ ﻣﻮج در َ‬
‫ِ‬
‫ﻳﺎ ِﻣﮭﻨﺪيءَ ﮔﻞ ﺗﺎ آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ אﻧﺪر ﻻﻻﺋﻲ‪،‬‬
‫ﻳﺎ آﮬﻴﺎن ﮔﻞ ﮔﻼب ﺟﻮ‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ ِﺳﺮ ۾ ﺳﺮﮬﺎﺋﻲ‪.‬‬

‫ﻳﺎ ﺗﺎ ﭼﺸﻤﻮ آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﺟﻮ َאﺑﺮ ﭜ َﺮﻳﻮ آب‪،‬‬

‫ﮭﺘﺎب‪.‬‬
‫ﺗﻨﮭﻦ ۾ ﺳﺎﻳﻮ ﺳﺞ ﺟﻮ‪ ،‬ﻳﺎ ﭘﺎﮀﻮﺋﻲ َﻣ ُ‬

‫‪v‬‬
‫‪423‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻳﺎ ﺗﺎ ﭘﺎﮀﻮﺋﻲ ﺣﻖ ﺟﻮ‪ ،‬آءٌ َאﺻﻞ ﮐ َﻮن آﮬﻴﺎن‪،‬‬
‫ﺟﻨﮭﻦ ۾ ﮘﺎﻟﮫ ِ‬
‫ﻧﺎہ ﺗﺎ‪ ،‬ﺳﻮ ﭜﻲ ﺗﺎ ﻧﺎﮬﻴﺎن‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﺠﮭﻲ‪ ،‬ﮐ َﻮن ﮬﺎديءَ ِאﮬﺎﺋﻲ‪،‬‬
‫ﭽﻮء“ ﺗﺎ َ ِ‬
‫ﮘﺎﻟﮫ ” َﺳ َ‬
‫ﺗﺎ ﻏ ﺧﺪא ﺟﻮ ﻧﺎﮬﻴ ‪ ،‬آﮬ ﺻﺎﺣﺐ ﺳﺪאﺋﻲ‪.‬‬

‫ﻫداﻴﺘون‬
‫ﮫدا ت ‪1‬‬
‫ﮬﺎديء ﺟﻮن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﺟﻴﻜﻲ ﭼﻴﺎﺋﻮن ﻣﻮن ﮐﻲ ﺳﻲ َﺳﻠ َﮡ ﻧﺎﮬﻦ‪،‬‬
‫َ‬ ‫رﻣﺰאن ﺳﻲ‬
‫ﮬﻮء ِ‬
‫ﮬﻮء ‪ -‬ڌرﻳﻮن آﮬﻦ دل ﺗﻲ!‬ ‫ِ‬
‫ِ‬
‫ﺻﺎﺣﺐ َ ﺠﮭﺎﺋ ‪،‬‬‫َ‬ ‫ﮘﺎ ﻴﻮن ﻛﺮي ﮘُﺠﮫ ﺟﻮن‪ ،‬ﭤﺎ‬
‫ِ‬ ‫” ِﻻאﻟﻪ ٰ“ ﮐ َﻮن אﮘﻨﺎن ﭤﺎ ِ‬
‫ﮬﺎدي ﮬﻼﺋ ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫َ ﺠﮭﮡ ” َ ﻊ ﺑ َ َﺼﺮ“ ﺟﻮ ﭤﺎ ﻓﺎﺋ َﻖ ﻓ َﺮﻣﺎﺋ ‪.‬‬

‫”ﺧﻮدﻳﻮن ﺧﺎص ﻧﻪ ﭜﺎﺋﻨﺠﻮ ِﮬﻲ ﻧِﺖ ﻧِﺖ ﺎزאن‪،‬‬

‫ﭴﺎﮢﻮ ﭜ َﻠﻲ ﮘﺎ ِﮍي ِﮬﻲ ﺳﻮز و ﮔﺪאزאن‪،‬‬
‫َאﭤ َـﻮ ’ َאﻧﺎא َﻖ‘ ﺟﺎ ِאﮬﻲ ِﻋ ت آوאزאن‪“.‬‬

‫” َﮬﻲ َﮬﻲ ِﮬﻜﮍي ڏﻳﻨﮭﻨﮍي‪ ،‬ﭤﺎ ﮬﺎدي ِאﺋ َﭼﻮن‪،‬‬

‫ﺠﮭﻲ ِﮬـﺖ ﮘﺎ ِﮍي‪ ،‬ﺳﻲ ُﺳﭝﺎن ﮔﮭﮣﻮ رون‪،‬‬ ‫ِ‬ ‫َﺟﻦ ﻧﻪ‬
‫َﺟﻦ ُﺳﭹﺎﺗﻮ ﮬﺘﮭ ‪ ،‬ﺳﻲ ُﮬـﺖ ِﭜﻲ ِאﺋ ُﮬـﻮن‪“.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪424‬‬
 ‫ﺒﻴت‪ ،‬دوﻫﺎ ۽ ﻫداﻴﺘون‬
‫‪v‬‬
‫”ﺟﻴﻜﻲ ﭜ َﻠﻴﻮن ﮘﺎ ﮍﻳﻮن‪ُ ،‬אﻧﮭﻦ ﭘ ُ َﭵﮡ ﭘ َﺮي آھ‪،‬‬
‫ﻛﮫ ﭘﺌﺎ ﻳﺎر‪ُ -‬ﺳﭹﺎڻ َﺳ ِ‬
‫ﻮאء‪،‬‬ ‫ﻛﻮڙא ﻗﺼﺎ ُ‬
‫ِ‬
‫ﻛﺎء‪“.‬‬ ‫ﺮﺟﮭﮡ آﮬﻲ ﭘﺎڻ ﮐﻲ‪ ،‬ﭔﻲ ﭜ َﻠﻲ ﺑﺎت ﻧﻪ‬
‫ﭘُ َ‬

‫ﮬﺎديءَ ﺣـﻘﻴﻘﺖ ﺟﻲ‪ ،‬ﻳﺎر‪ ،‬ﻣﻮﭨ ِﻲ ﮬﻴﺌﻦ ﭼﻴﻮ‪:‬‬

‫ﮬﻲء אدא آﮬﻲ ﻛﻮﻧﻪ ﭔﻴﻮ‪،‬‬
‫”آﻗﺎ آﮬﻲ َ‬
‫ِ‬
‫ﭛ ﮐ َﺆن‪ُ ،‬‬
‫ﻳﺎر ﻣﻘﺼﺪ ﺗﻦ ﭤﻴﻮ‪،‬‬ ‫ﺟﻲ ﺋﻲ ﻟﻨﮕﮭﻴﺎ َﺳ َ‬
‫ﺳﺎﺋ ﺳﺎﮘﻴﻮ ﺳﻮ َאﭤ َﻮ‪ ،‬ﺟﻮ وﺟﻮدؤن وﻳﻮ‪“.‬‬

‫ﮫدا ت ‪2‬‬
‫ِ‬
‫ﻣﺮﺷ َﺪ ﮬﺎدي رﮬﻨﻤﺎ‪ ،‬ﭤﺎ َ ﺠﮭﺎﺋﻦ ِאﺋ ‪:‬‬
‫ِ‬

‫” ُﮬﻮ ﺗ ُﻮن ﭴﺎﮢﺞ ﭘﺎڻ ﮐﻲ‪ ،‬ﻣﺘﺎن ﮬﻲءُ ﭤﺌ ‪،‬‬

‫”وﺣﺪت ﺟﻲ ﭼﻮﮔﺎن ۾‪ِ ،‬אﮬﺎ ِ‬
‫ﮔﻮء ﻧِﺌ ‪،‬‬
‫”’ﺳﭽﻮ‘ ﺳﺎڻ ﻳﻘ ﺟﻲ‪ِ ،‬ﮬﻲ ﺣﺎل ڏي ِﮬﺌ ‪“.‬‬

‫ﮫدا ت ‪3‬‬
‫ﮬﺎدي وﻳﮍﮬﻲ آﻳﻮ‪ ،‬ﮬﺎﮢﻲ ﺳﺎﺋ ءَ ِﮬﻴﺌﻦ ﺠﮭﺎﻳﻮ‪ ،‬وא ِ وﻳﮍﮬﻲ آﻳﻮ!‬

‫ِ‬
‫ﻋﺎﺷﻘﻦ آرאم‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬ ‫”ﻛﮇﮬﻦ ﭤﻴﻮ ﻛﻮﻧﻜﻮ‪،‬‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن ﺗﻦ אُﺗﻲ ﺒﺖ ﺟﻮ ﻣﺎﺗﺎم‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪“،‬‬

‫‪v‬‬
‫‪425‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫َ‬
‫ﻲء ﮐﺆن ﭘﺮوאز‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﺧﺎﻛﻮن َﮬﻠﺞ ﺧﺎص ﭤﻲ ﻛﺮ ِ‬
‫ﭘﺎﮢ َ‬
‫ـﮍيء َﭼﻨﺒﻮ ﻣﺎرﻳ ُﺌﻲ‪ ،‬ﭤﻲ ِ‬
‫ﺷﺎﮬ ۽ ﺷﮭﺒﺎز‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪“.‬‬ ‫ﭼ َ‬
‫”ﺟﻴﻜﻮ َאﺻﻞ آﮬﻲ‪ ،‬ﭤﻴﻮ ﮬﺎﮢﻲ ﺳﻮ ﺳﻠﻄﺎن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﭼﮍﮬﻨﺪڙ ﮔﻢ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﭘﻴﻮ ﮔﮭﻮڙو ۾ ﺟﻮﻻن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪“.‬‬ ‫ﮔﮭﻮڙي‬

‫”ﮔﺮد ﮘﺠﮭﻮ ﻛﻴﻮ ﻃﺎﻟﺒﻮ‪ ،‬אﮬﻮ ﮔﮭﻮڙي ﺟﻮ ﮬﺴﻮאر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬

‫ﮔﮭﻮڙي وאرو ﮔﻢ ﭤﻴﻮ‪ ،‬אُﭜﺮﻳﻮ ﮔﺮد ﻏﺒﺎر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪“.‬‬

‫آﻳﻮ ﺮ ﺟﻮش ۾‪ ،‬ﺗﮇﮬﻦ ﻣﻮج ﭘ َﺌﻲ ﭔﺎﮬﺎر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬

‫َﮬﻲ َﮬﻲ آﻳﻮ ﻧﺎنءُ ۾‪ ،‬ﭤﻴﻮ ﺳﺎوڻ ﺟﻮ ﺳﻴﻨﮕﺎر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪“.‬‬

‫”ﻟ ُـﮍَ َ‬
‫ﻣﻨﺠﮭﻮن ﭤﻴﻮ َאﮀﻮ ﻛﺎرو‪َ ،‬אﺻﻞ ﺳﻮ درﻳﺎہ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫ﺑﻴﺤﺪ رﻧﮓ ﮔﮭﮣﺎ ﭤﻴﺎ ﭔﺎﮬﺮ‪ ،‬ﮬﺮﻛﻮ ﭤﻴﻮ ﮔﻤﺮאہ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪“.‬‬

‫”ﺳﺎﻧﻮڻ ﻟﭥﻮ‪ ،‬ﮬﻚ ﭤِﻲ ﺗﮇﮬﻦ ﭘﺎﮢﻲ ﻣﻮﭨﻴﻮ ِ‬

‫ﭘﻮء‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫ﻛﺎرو אﮀﻮ ﻟ ُـﮍ ﭤﻴﻮ‪ ،‬אﮬﻮ ﺳﺎرو ﻮ ِ‬
‫ﻧﮉوء ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪“.‬‬

‫ﻧﺎنء َ ِﻲ وﻳﺎ ﭔﺎﮬﺮﻳﺎن‪ ،‬אﮬﻮ ﺑﺎﻗﻲ رﮬﻴﻮ ﻧﺎم‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬

‫” َ‬
‫ﻛﺴﻴﺎن‪ ،‬وאﮬﮍאن‪ ،‬ﮬﺖ ﻛﻠﻲ ﭤﻴﺎ ﮔﻤﻨﺎم‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪“.‬‬ ‫ﻛﻮرאن‪َ ،‬‬
‫ِ‬
‫ﻧﺎنء ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫َ‬ ‫ﻟﭥﺎ‬ ‫ﻛﻮڙא‬ ‫ﭔﻴﻮ‬ ‫ﭤﻴﻮ‪،‬‬ ‫ﻳﺎھ‬‫ر‬‫د‬ ‫ﻲ‬ ‫” ِﮬﺖ َﺳﭝﻴﺌ‬
‫אول آﺧﺮ ﮬﻚ ﭤﻴﻮ‪ ،‬وﻳﺎ وﭼﺎﺋﻮن ﮔﻨﺎن ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪“.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪426‬‬
 ‫ﺒﻴت‪ ،‬دوﻫﺎ ۽ ﻫداﻴﺘون‬
‫‪v‬‬
‫”אﺻﻞ ﺟﻴﻜﻲ ﮬﻮس آءٌ آﮬﻴﺎن ِﮬﺖ ﭜﻲ ﺳﻮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫آﺧﺮ ﭤﻴﻨﺪس وﭸﻲ אُﮬﻮﺋﻲ‪ ،‬ﮬﮇ ِآﮬﻴﺎن ﻛﻮﻧﻪ ﭔﻴﻮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪“.‬‬

‫”אﮐﻴﻮن אﮐﮍﻳﻦ ۾ رﮐﻲ‪ ،‬ﺗﻮن ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﭘﺎڻ ُﺳﭹﺎڻ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬

‫ﭘﻮي ﻧﻈﺮ ﺟﺖ ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﺗﺖ ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﭼﺸﻢ ﭼﺎل‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪“.‬‬

‫”אﮐﻴﻮن אﮐﮍﻳﻦ ۾ رﮐ ‪ ،‬ﺗﺎ ِﮬﺖ ُﮬﺖ ’ﺗﻮن‘ ﮬ آءٌ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬

‫ﺟﻲ ﺧ אﮐ ﺟﻲ َ ﻴ ‪ ،‬ﺗﺎ ﺗﻮن ﻧﺮאﻟﻮ ﻧﺎنءُ ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪“.‬‬

‫”אﮐ ﻣﻮن ﻣﻌﻠﻮم ﭤﺌﻲ‪ِ ،‬אﮬﻮ ﺻﻮرت ﺟﻮ ﺳﻴﻨﮕﺎر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬

‫’ﺳﭽﻮ‘ ﺳﺎرو ﺳﭻ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﭔﻴﻮ ﻧﺎﮬﻲ ﺗﻔﺎوت وאر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪“.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪427‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪1‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﻴﮭﺎر‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬
‫وאل َ‬ ‫אڄ ﺗﻮن אﺳﺎن وٽ آءُ‪ ،‬ﺗﻮن ﻣﻴﻨﮭﻦ َ‬

‫ﭘﺎﮢﻲ אُﭘﮍڻ ُ ﻧﺎ ڏﺋﻲ‪ ،‬ﮬﻚ وﻳﺮﻳﻮن ۽ ﭔﻴﻮ وאءُ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬

‫دور وڏي درﻳﺎءُ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﻛﻦ َ ﺮﻳﻮن ﻟﺴﺎن‪َ ،‬‬ ‫ﻛﺎري‪ُ ،‬‬ ‫ِ‬
‫ﺳﺎﮬـﮍَ ﺳﺒﺒﻮن ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪َ ،‬ﺳﺮﺗﻴﻮن ڏﻳﻦ ﻧ َﻪ ﺳﺎءُ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫َ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﻟ َ ُﮫ ﺎءُ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫َ‬ ‫ِﭘﺮﻳﻦ وڙﺋﻮن ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪” ،‬‬

‫‪2‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻟ َـﮍ وﮬﻲ ﻟﻮﮬﺎﮢﻮ‪َ ،‬‬
‫ﻳﺎر‪ ،‬وي!‬

‫ﺟﻲء ﺟﻨﮭ ﺟﮭﻮرאﮢﻮ‪.‬‬

‫َ‬ ‫ﺳﺎ ﻛﻴﺌﻦ ﺗﺮﺳﻲ ﺗﺎر ۾‪،‬‬
‫ﻛﻨﻦ ۾‪ ،‬ڏﻧِﺲ ﻋﺸﻖ אورאﮢﻮ‪.‬‬‫ﻛﺎﮬﻴﻮ ﭘﻮي ُ‬
‫ﺳﺎﮬـﮍَ ﭔﺎﺟﮭﻮن ﺳﺎہَ ﮐﻲ‪ ،‬ﻛﻴﻮ ورہَ وﻳﮙﺎﮢﻮ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫آﮬﻪ ُﻣﻮن‪ِ ،‬‬ ‫ﺳﺎ ُ‬
‫אوﮬ ﺳﭝﺌﻲ ﭤﻴﻮن ﭴﺎﮢﻮ‪.‬‬ ‫ﻧﻮل ﺳﺪא ِ‬
‫ﭘﮁﻨﺪو َאﭼﻲ ﭘﺎﮢ َﮭ ‪” ،‬ﺳﭽﻞ“ ُ‬
‫ﻳﺎر ِﺳﻴﺎﮢﻮ‪.‬‬

‫‪3‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﮐﻮڙي! آءٌ ﻛ آﮬﻴﺎن‪ ،‬ذאت ﻧﻪ ﭴﺎﮢﺎن ﻛ !‬
‫آ ِ‬

‫‪v‬‬
‫‪428‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫ﭜﻴﻨﺮ ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﭜ ُ‪.‬‬
‫ﻛﺮي ﻛ ﺳﮕﮭﺎن ﭤﻮ‪َ ،‬‬ ‫َﺳﮭﻲ َ‬
‫ﻛﺎﭤ َﺌﻮن ﭤِﻲ آءٌ ﻛﺎﭤﻲ آﻳﺲ‪ ،‬ﭘﺮﺗ َﺌﻮن ﭘﺎ ﭘ ُ‪.‬‬
‫ﭰﻨﺪ ﻧﻪ ﭰ ُ‪.‬‬
‫ﺳﺎﮘﻴﻮ ﺋﻲ ﺳﻮ رא ﮭﻮ آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﺗﻨﮭﻦ ۾ ُ‬
‫ﭘﺎﮢﺆن ﭴﺎﮢﻲ ﭘﺮ ﮔﮭﻤﺎ َ ‪ُ ،‬ﺳﺮﮬﻮ َ‬
‫ﻛﻴَﮍم ﺳ ُ‪.‬‬
‫ﻛﻴَﮍم َאﻧﮅ ُﻳﺮ‪.‬‬
‫ﻛ َﺮ ﺟﻮڳ ﭘﭽﺎ ‪ ،‬ڏאڍو َ‬
‫ﺟﻮﮘﻲ ﭤﻲ َ‬
‫َﻣﻜﻲ َﻣﻨﺠﮫ َﻣﺴﻴﺖ ﺑﮣﺎ َ ‪ ،‬ﺟﮣﻴﻮ ﺟﻴﺴﻠﻤ ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﻧﺎنءُ ﺗﻪ آﮬﻲ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ‪َ ،‬ﮬ ِـﮇ ﻧﻪ آﮬﻴﺎن ﻏ ‪.‬‬

‫‪4‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﺲ دﻟ ﺟﺎ‪ِ ،‬ﺳﮕﮭﻮ وڃ ﭘﺎر ﭘﺮﻳﻦ ﺟﻲ؛‬
‫ﺳﺎﭤﻲ ڙي د َ‬
‫ﺧ ﻛﺎ ﺧ َ ﺟﻲ آﮢ ‪ ،‬آﮬﻲ ﺧﻮش ﺧﺎص ﺳﻮ َﻣﻈﮭﺮ!‬

‫ﭘﺎ ِﻧﮅي َ‬
‫ﭘﻴﻐﺎم ﮬﻲ ﻧﻲ ﺗﻮن‪ ،‬ﺳﻨﭝﺎري دوﺳﺖ ﮐﻲ ڏي ﺗﻮن‪،‬‬
‫ﮘﺎ ﻴﻮن ﻛﺮ ﻳﺎد ﭜﻲ ﻛﻲ ﺗﻮن‪ ،‬آﮬﻴﻨﻢ ﺗﻮن دل ﮔﮭﺮﻳﻮ دﻟ ‪.‬‬

‫ﻋﺎﺷﻖ אﻳﮇﮬﻦ ﻧﮭﺎري ﭤﻮ‪ ،‬ﺗﻮ ﻟﺌﻪ ﮔﻮ ِ‬

‫ﻧﺪر ﮔﺬאري ﭤﻮ‪،‬‬
‫َﺳ َﭵﮡ ﺗﻮ َﺳﺮس ﺳﺎري ﭤﻮ‪َ ،‬אوﮬﺎن ﻟﮗ ِآھ ُﻣﻨﺘﻈﺮ‪.‬‬

‫زﻳﺎدہ ﭤﻮ ﻛﺮي زאري‪ ،‬ﻛﻴﺎﺋ َﺳﺆ ِﮘﭽﻲءَ ﮘﺎري‪،‬‬

‫َم ﻛﺞ ﺗﻨﮭﻦ ﮐ َﻮن ﺑﻴﺰאري‪ ،‬ڏﺳﻲ ڏوﮬﻦ ﺳﻨﺪو دﻓ ‪.‬‬

‫درد ۾ دل َ ﺎﻧﻮ ﭤﻴﻮ‪ ،‬אُﺗﻲ ﻳ َﻜﺪل ﻳ َﮕﺎﻧﻮ ﭤﻴﻮ‪،‬‬

‫َ‬
‫ﺗﺎروء وﭸﻲ رﮬ ‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫وﭠﻲ ﻧﻴﺎﭘﺎ روאﻧﻮ ﭤﻴﻮ‪ ،‬رﺳﻴﻮ‬
‫‪v‬‬
‫‪429‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫ِ‬ ‫‪v‬‬
‫ﭔﺎﺟﮫ ُﮬـﺖ ﭘﻴﺌﻲ‪ ،‬وאﺋﻲ ﺗﺎ ﮬﺠﺮ ﺟﻲ وﻳﺌﻲ‪،‬‬
‫אﮘﻴﻮن ِﭜﻲ َ‬
‫دﻻﺳﺎ دوﺳﺖ ﻛﻴﺎ ﻛﻴﺌﻲ‪ ،‬ﻟِﮑﮡ ﮐﻮن ِﮬﻦ אُﮬﻲ ﭔﺎﮬﺮ‪.‬‬

‫آﮬﻲ ﺳﭛ ﺧﻴﺎل ِﮬﻲ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬אوڏﻧﮭﻦ وﻳﻮ ﺣﺎل ﮬﻲ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ‪،‬‬

‫ﺣﻀﻮريء ۾ ﭤﻴﻮ ﺣﺎﺿﺮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﭽﻮ“ ري ُ‬
‫ﺳﻮאل ﮬﻲ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ‪،‬‬ ‫” ُ‬

‫‪5‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﭼﺸﻤﻦ ﭼﻴﭩ َﻚ ﻻﻳﻮ‪،‬‬
‫آءٌ ﮬﺎﮢﻲ ﻛﺌﻦ ﻛﺮﻳﺎن!‬

‫ﻛ َﻞ ﻧﻪ ﻣﻮن ﮐﻲ ﻛﺎ ﮬﺌﻲ‪ ،‬ﻋﺸﻖ َאﭼﺎﻧﻚ آﻳﻮ‪.‬‬

‫َ‬
‫ﮍيء ﻟﻌﻞ ﻟﭙﻴﭩﻴﻮ‪ ،‬رﻣﺰن ﺟﻮ رﻧﮓ ﻻﻳﻮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫دل אﺳﺎ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﮐﻲ‪ ،‬ﺒﺖ ﺟﻮ ﻧِﻲ ﻣﺎﻳﻮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﺪא ُﮔﮭﺮﺟﻲ ”‬

‫‪6‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﺎر ﭤﺌ وﭸﻲ ﻳﺎﻛﻲ‪،‬‬
‫َ‬
‫ﻣﺘﺎن ﮬﻲ وﺳﺎرﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬

‫ﭔﻴﻮ َﺳﭝﻮ ﻣﻮن وﺳﺮﻳﻮ‪ ،‬ﺑﺮہُ رﮬﻴﻮ ﮬﻚ ﺑﺎﻗﻲ‪.‬‬

‫ﺐ ﻣﻮن ﺗﺎ ﻣﻴﺜﺎﻗﻲ‪.‬‬
‫ﻟﺐ آﮬﻴﺎن‪َ ،‬‬
‫ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﻃﺎ َ‬
‫ﭛ َﮬ ِ‬
‫ﻼﻛﻲ‪.‬‬ ‫ﻛﻢ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﻛﻴﭻ ۾‪ ،‬ﮬﺎڙﮬﻮ َﺳ ُ‬
‫ِ‬
‫ﻏﻤﻨﺎﻛﻲ‪.‬‬ ‫ﻟﻄﻒ ﺳﺎن‪ ،‬ﮔﻮ َء ﮐﻮن‬
‫ﻻﮬﺞ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫ِ‬
‫ﻛﺴﺎﻛﻲ‪.‬‬ ‫ﮬﻲء‬
‫ﺳﭽﻮ“ َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﺮ ﭘﺎﭴﺎﮢﻲ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ‪ُ ” ،‬‬
‫‪v‬‬
‫‪430‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫‪7‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِﮬﻲءَ ﻏﺮﻳﺐ ﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ﺑ ِאﮘ ِﮡ َ‬
‫ﻛﻴَﺌﻪ!‬

‫ﻛﺮ ﺗ َﻨﮭ ﺗ َﻮن‪ ،‬אﻟﮫ ﻟﮗ آرﻳﺎﮢﻲ‪،‬‬

‫ﻣﻌﺎف ﻣﺪאﻳﻮن َ‬
‫ﭘﻴﺶ אﭼﻲ ﺟﺎ ﭘ َﻴَﺌﻪ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻲ‪،‬‬ ‫ﺑِﻴﭡِﻲ آﮬﻴﺎن ﻳﺎرא َ‬
‫ﻧﮭﻲء ﺗﻲ‪ُ ،‬ﺣﺐ ﻣﻨﺠﮭﺆن‬
‫ﻲء ﺟﺎ ﭼﻴﺌﻪ‪.‬‬
‫ﻜ َ‬‫ﮘﺎﻟﮫ ُﭼ ِ‬
‫ِ‬
‫ﺟﻮﮘﻴﺎﮢﻲ‪،‬‬ ‫ﮬﻚ ﺧﻴﺎل ﻧِﻲ دل ﺗﻲ ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻦ َ‬
‫ﻛﻴَﺲ‬
‫ﺧﻴﺎل ﭔﻴﺎ ﺳﭛ ﮐ َﻨﻴَﺌﻪ‪.‬‬
‫وﻋﺪن وאري ﮘﺎﻟﮫ َאﺳﺎن ﺳﺎن‪َ ،‬‬
‫ﮬﻮت َ‬
‫ﻛﻴَﺌﻪ ﺟﺎ ﮬﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫وﺳﺮي ﺳﺎ وﻳ َﺌﻪ‪.‬‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ِ‬
‫ڏک ڏورאﭘﺎ ﻛﮭﮍא ﺗﻮﺳﺎن‪ ،‬ﭘﺮﻳﻦ ﺳﺎ ﻛﻴﺌﻪ ﭘ ُﭵﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫ﻧﺎل ِﺎﮢﻲ ﻧﻪ ﻧِﻴَﺌﻪ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﮐﻲ ﻧِﻲ ُﺳﭹﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫َ‬ ‫ﻧﻴﮭﻦ ِﺟﻲ ﺳﺎﺋ ‪”،‬‬ ‫َ‬
‫ﻧﻮכ َ‬ ‫ﭜ َﺮي‬
‫ﮬﻮت ﭜ َﺮي ﺟﺎ َﮬﻨﻴَﺌﻪ‪.‬‬

‫‪8‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِﻋﺸﻖ אﺳﺎن وٽ آءُ‪ ،‬אﭼﻲ ﺗﻮ ﺗﺎ ﺳﺎﻧﻮڻ ﻻﻳﺎ!‬

‫ﭼﺌﻨﭽﻞ ﭼﻴﮭﻞ ﭤﻲ ﭼﻮڌאري‪ ،‬ﻣﻴﻨﮭﻦ رאت ﻛﺌﻲ ﻣﻮﭼﺎري‪،‬‬

‫ﻋﺰت ﻟـﮅي آ ﺎن‪ِ ،‬ﭘﺮﻳﻦ ِאﭼﻲ ﭘ ُﮔﮭﻤﺎﻳﺎ‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪431‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺟﻮش אﮐِ َ ﻣﻮن َﺟ َﺮ ﭤﻴﺎ ﺟﺎري‪،‬‬
‫ﺑﻮ َﻧﺪ ﺑِﺮہَ ﺟﻲ ﺑ َﺮﺳﻲ ﺑﺎري‪َ ،‬‬
‫وאھ وﮬﺎﻳﺎ‪.‬‬
‫ﺑﺎرאن‪ ،‬אﺻﻞ ﮐﻮن َ‬
‫َ‬ ‫ﺑﻴﺤﺪ ﭤﻴﺎ‬
‫ِ‬
‫ﮔﻞ ﭰ ُﻞ ﮔﺎﮬﻦ ﻛﺌﻲ ﮔﻠﺰאري‪َ ،‬ﻣﭹﻴﺎﺋﻮن ﺳﺎرﻧﮓ ﺟﻲ ﺳﺮدאري‪،‬‬
‫َﺳﮭﺴ ﭤﻴﺎ ﺳﺎﻣﺎن‪َ ،‬אﮐ ِאﭼﻲ آ ﮔَ َﻢ ﻻﻳﺎ‪.‬‬

‫ﻳﺎر ” َﺳ َﭽﻞ“ ﭼﺌﻲ ُ ﺐ ِﻣﻠﻴﺎ ﺳﻲ‪ ،‬ﺑﻴﺸﻚ دل ﺟﺎ َ‬

‫درد ﻟﭥﺎ ﺳﻲ‪،‬‬
‫ﺷﺎﮬﻲ رﮐﻴﺎﺋﻮن ﺷﺎن‪ ،‬אﭼﻲ ﺗ َﻦ ُﺣﻜﻢ َﮬﻼﻳﺎ‪.‬‬
‫ِ‬

‫‪9‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﻨﮭﻦ َאدא ِ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ آﮬﻲ‪،‬‬ ‫ِﻋﺸﻖ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﺟﻲ َﺧ ﺟﻲ َ‬
‫ُﻣﺸﺮכ ۽ ُﻣﺮﺗ َﺪ آﮬﻲ‪ ،‬ﺗﻮڙي אﮬﻮ ﺗﺎرכ آﮬﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﺟﻮ ﭤﻴﻮ ﮔُﻢ ﻳﺎر ۾‪ ،‬ﭘﺎڻ ﺋﻲ ﮐﻮن ﻻ ﺗﻌﻠﻖ آﮬﻲ‪،‬‬
‫ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ ُﮬﻮﮢ َﺌﻮن ُאﮬﻮ‪َ ،‬ﮬﺮ ﻓﻌﻞ ﮐﻮن ﻓﺎرق آﮬﻲ‪.‬‬

‫ُ‬
‫ﻛﻔﺮ ۽ אﺳﻼم ﮐﻮن‪ ،‬ﻻڙو א ِﻧﮭﻲءَ ﻻﺷﻚ آﮬﻲ‪،‬‬
‫رﻣﺰﺗﺎ ِﮬﻦ رאز ﺟﻲ‪ ،‬ﺠﮭﻲ ﺳﻮﺋﻲ ﺳﺎﻟِﻚ آﮬﻲ‪.‬‬

‫ﻧﻈﺮ‪ ،‬ﮬﻚ ﺧﻠﻖ ﭔﻴﻮ ﺧﺎﻟﻖ آﮬﻲ‪،‬‬

‫ﺋﻲء وאرن َ‬
‫دאﺋﻢ ُدو َ‬
‫ُאﭘﭩﻲ ﺟﻮ ﻋ ت ﺟﻮن אﮐﻴﻮن ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻦ ﮐﻲ ﻣﮍﻳﻮﺋﻲ ﻣﺎﻟﻚ آﮬﻲ‪.‬‬

‫ِﺟﻴﺌﻦ ﮬﺎديءَ ﻓﺮﻣﺎﺋﻴﻮ‪ ،‬ﺳﻮﺋﻲ َﺳﭝﻮ ﺑﺮﺣﻖ آﮬﻲ‪،‬‬

‫ﺳﭽﻮء“ ُﻣﺮﺷﺪ ﺳﭽﻮ‪ ،‬ﺳﻮ ﭘ ﻋﺒﺪא ﻖ آﮬﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﻮ ”‬
‫‪v‬‬
‫‪432‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫‪10‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺟﻲءُ آﺋ ﭜ َﻠﻲ آﺋ ﺗﻮن‪،‬‬
‫ﻛﻨﮭﻦ ﻣﻨﺰل ﻣﻮن ﭘﮭﭽﺎﺋ ﺗﻮن‪،‬‬
‫ﭤﻮ ﻣﻮﭨﻲ ِﺳ ُﺮ وڍאﺋ ﺗﻮن!‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﺳﺮﻣ َﺪ ﮐﻲ ڏﻳﺌﻲ ﻟ َ َﺖ ﻛﮭﺎﻳﺌﻲ‪ ،‬ﺳﻮريءَ ﺗﻲ َﻣﻨﺼﻮر ﭼﮍﮬﺎﻳﺌﻲ‪،‬‬
‫َ‬
‫ﺷﻴﺦ ﻋﻄﺎر ﺟﻮ ِﺳ ُﺮ وڍאﻳ ُﺌﻲ ‪ ،‬ﮬﺎﮢﻲ ﮬﻴﮇي َ‬
‫ﭘﻨﮅ ﭘ ُﮁﺎﺋ ﺗﻮن‪.‬‬

‫ﮐﻮھ وﺟﮭﺎﻳﺌﻲ‪،‬‬
‫ﻛﺮٽ ِﭼ אﻳﺌﻲ‪ ،‬ﻳﻮﺳﻒ ﮐﻲ َﻣﻨﺠﮫ َ‬ ‫َ‬ ‫زﻛﺮﻳﺎ ﺳﺎڻ ُ‬
‫ِ‬
‫ﻋﺎﺷ َﻖ ﭤﻮ آزﻣﺎﺋ ﺗﻮن‪.‬‬
‫ﺲ ُﻣﻠﻦ ﺟﻲ َﮬﭥﺌﻮن ﻣﺎرאﻳ ُﺌﻲ‪ِ ،‬‬

‫ﺟﮣﻴﻮ ﻛﻔﺮ ﺻﻨﻌﺎن وﺟﮭﺎﻳﺌﻲ‪ ،‬ﺑ ُﻠﻲ ﺷﺎھ ﮐﻲ ذﺑﺢ ﻛﺮאﻳﺌﻲ‪،‬‬

‫ِ‬
‫ﺟﻌﻔﺮ ﮐﻲ درﻳﺎء ﭔﻮڙאﻳﺌﻲ‪ ،‬ﺗﻦ ﮐﻲ ﭘﺎر ﻟﻨﮕﮭﺎﺋ ﺗﻮن‪.‬‬

‫ﻣﻴﺪאن ﻣﺎرאﻳﺌﻲ‪،‬‬
‫َ‬ ‫ﮔﮭﺎﮢﻲ ۾ ﺑﻼول ﭘﻴﮍאﻳﺌﻲ‪ ،‬ﻋﻨﺎﻳﺖ‬
‫ﻛ ُ‬
‫ﻨﮅ َ‬
‫ﻛﭙﺎﺋ ﺗﻮن‪.‬‬ ‫ﻛﺮﻣﻞ ﮐﻲ ِﮬ َﻦ ُﺣﻜﻢ ِﮬﻼﻳﺌﻲ‪ ،‬ﭰ ُوءَ َ‬
‫َ‬

‫ﻣﻮﺳﻲ ﮐﻲ ﺑﻲ ُﺳ َ‬
‫ﮭﺎڳ وﭠﺎﻳﺌﻲ‪،‬‬ ‫ِ‬
‫ﻗﺎﺳﻢ ُدرن ﺳﺎڻ َﺳﭩﺎﻳﺌﻲ‪،‬‬
‫ٰ ٖ‬
‫אﻛﻴﺪאس ﺗ َﻌﺰﻳﺮ ِڏوאﻳﺌﻲ‪ ،‬ﺳﻮ َא ُڄ ﺳﺎﮘﻴﻮ آﮬ ﺗﻮن‪.‬‬
‫َ‬

‫”ﺳﭽﻮ“ َﺳ ِ‬
‫ﻨﺪء َ‬
‫ﭘﻨﮅ ﭘ ُﮁﺎﺋﻲ‪ ،‬ﮔﮭﻮرﻳﻮ ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ِﺳﺮ ُﮔﮭﻤﺎﺋﻲ‪،‬‬
‫ﻧِﻴﮭﻦ وאري ﮘﺎﻟِﮫ ﮘﺎ ﺎﺋﻲ‪ ،‬ﻋﺎﺷﻖ ﭤﻲ ﻓﺮﻣﺎﺋ ﺗﻮن‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪433‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪11‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺣﻜﻢ ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ ﭤﻮ ﮬﻠﻲ‪ ،‬ﭘ َﺮ ڏوھ ﭘﺎڻ ﺋﻲ ﮐﻲ ڏﻳﺎن!‬

‫آﮬﻲ ”ﻓ َﻌﺎلءُ َﺎ ﻳ ُﺮ ُﻳﺪ“‪ ،‬ﻧﺎنءُ ِﮬﻲءُ ﻛﺎڏي ﻧِﻴﺎن؟‬

‫ﻨﻄ ُـﻖ َوﻳ ُ ِ‬
‫ﺒﺼ ُﺮ“‪ ،‬ﺗﺮ ﻧﻪ ﺗﻮريءَ ﺟﻴﺎن‪.‬‬ ‫آﮬﻲ ” َوﺑﻲ ﻳ َ ِ‬
‫ﮬﻴﺞ! َﻣﻮن ﺗﺎڏي ﮬﻴﺎن‪.‬‬
‫ﺟﺎڏﮬﻦ אﭼﻲ ﻇﺎﮬﺮ ﭤﺌ ‪َ ،‬ﮬﻞ َ‬
‫ﻣﻮن ﮬﺎن ِﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﻣﺎم ِﮬ َ‬
‫ﻲء ُ‬ ‫ـﺮﺟ ُـﻊ ِא ٰ َא ِ‬
‫ﺻﻠ ٖﮧ“ ُﺳﮡُ َ‬ ‫”ﻳ َ ِ‬
‫ِ‬
‫ﮔﻤﻨﺎم ﻏﻤﺰي ۾ ﻛﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺳﺎﮘﻴﻮ ”ﺳﭽﻮ“ ُﺳﻮﺋﻲ ﭤﻴﺎن‪.‬‬

‫‪12‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِدل َﭼﭙَﻦ ﺳﺎن ﺟﻲ ُﻤﭼ ‪ ،‬ﭘ ُﻣﻐﺎن ﺟﻮ آﺳﺘﺎن‪،‬‬
‫ﺒﻮب ﺟﻲ‪ ،‬ﺑﺎﻧﻜﺎ وﭸﻲ ﺗﻮن ﺑﺎس ﺗﺎن‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺒﺖ ﺳﭽﻲ‬
‫َ‬

‫ﻛﻲ ڏﻳﻨﮭﻦ ﻣﻮن دﻟﺪאر ﻟﺌﻪ‪ ،‬ورد ۽ وﻇﺎﺋﻒ ﭤﻲ ﭘﮍﮬﻴﺎ‪،‬‬

‫ﺟﮇﮬﻦ ﻋﺸﻖ آرאﻧﭝﺎ ڏﻧﺎ‪ ،‬ﭤﻴﻮن ﺧﻮد ﺧﺪא ﺟﻮن ﺧﻮאﺳﺘﺎن‪.‬‬

‫ﺟﮇﮬﻦ ﺷﻮق ﻣﻮن ﺷﺎﻣﻞ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﭔﻴﻮ ﺧﻴﺎل ﺧﺎﻃﺮ ﮐﻮن وﻳﻮن‪،‬‬
‫ﮬﻚ وאﺳﻄﻮ ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ رﮬﻴﻮ‪ ،‬وﺳﺮي وﻳﻮن ﭔِﻴﻮن وאﺳﻄﺎن‪.‬‬

‫رאﮬﻮن ﺳﭝﺌﻲ ﮔﻤﺮאھ ﭤﻴﻮن‪ ،‬ﺟﻲ ﻣﻮن ﭘﮁ ﺗﻮن ﮘﺎ ﮍي‪،‬‬

‫ﻛﺮ ﮔُﺬري ﭔﺌﻲ ﮔﻮڙ ﮐﺎن‪َ ،‬אﭤ َﺌﻲ َ‬
‫رאہ رب ﺟﻲ رאﺳﺘﺎن‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪434‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫رﻧﮓ روح ﮐﻲ ﺟﻴﻜﻮ ﻟﮙﻮ‪ ،‬دﻧﻴﺎ ۽ ﻋﻘ ٰ ﭜﺌ ُﻪ ﭜ َﮙﻮ‪،‬‬
‫وﮬﻮאہ ﭔﻴﺎ وﺳﻮאس ﺗﺎن‪.‬‬ ‫ﻛﻞ ﻛﻴﻮ‪َ ،‬‬ ‫ﻏﻤﺰي ﺗﻨﮭﻦ ﮔﻢ ُ‬

‫ﻋﺸﻖ ﺟﻲ ڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﻧﺎﮬﻲ ِﺎﻣﻴﺖ אدא‪،‬‬

‫ﭼﺎﮬﻮن ﭼﻮאﺋﻲ ﭤﻮ ﮔﮭﮣﻮ‪ِ ،‬ﮬﻲ درد ﻣﻮن ﮐﻲ دאﺳﺘﺎن‪.‬‬

‫ﺟﮭﻠ روﺋﮣﻴُﻮن אﮐﻴﻮن‪،‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺪא ِﺳ َ‬

‫ﻚ ۾ رﮬ ‪ ،‬ﻣﺘﺎن ﺗﻮن َ‬
‫ﭘﺎﮢﮭ ﻛﺮن ﭤﺎ ﭘﺎس ﺗﺎن‪.‬‬
‫ﮬﺖ درد وאرن ﺟﻲ ﭘﺮﻳﻦ‪ِ ،‬‬

‫‪13‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛ َﻞ‪،‬‬
‫ﻛﻴَﻢ ﻧﻪ َ‬
‫ﻛ ِﻨﮭﻦ ﺳﺎن َ‬
‫َ‬
‫ﺟﻮ ﺳﻮدو آﻧﺪم ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪.‬‬

‫ﺳﻮدو َ‬
‫ﻛ ِﻨﮭﻦ ﻧﻪ ﭘ ُﮁﻴﻮ‪ ،‬آﻳﺲ ۾ ﻣﺸﻜﻞ‪.‬‬
‫ﮔﺮאن ﻗﻴﻤﺖ ﮐﻮن َﺳﭝَﺌﻲ‪ ،‬ﻣﻮﭨﻴﺎ ﺗﻨﮭﻦ َﻣ َﮭﻞ‪.‬‬
‫ﺳﻮدي ﮬﮭﮍي ﺟﻲ אُﺗﻲ‪ ،‬ﻻﮬﻦ ﺳﭛ ﻧﻘﻞ‪.‬‬
‫ﻣﻴﮍون ﻣﻮڙن ﺗﻲ ﻛﺮي‪ ،‬ﻋﺎ َ َ َ‬
‫ﻛﺌﻲ ُא َﮀ َﻞ‪.‬‬
‫ﻨﺠﻞ‪.‬‬ ‫ﺣﺎل ڏﺳﻲ ﺗﺎ ُﮬ َﻦ ﺟﻮ‪ ،‬ﺟﻴﺌ َـﮍو ﻣﻨﺠﮫ َﺟ َ‬
‫ﻠﻖ ﻣﻨﺠﮫ َﺧﻠ َ َﻞ‪.‬‬
‫ڏوھ ﻧﻪ ﻣﻮن ﮐﻲ ﻛﻮ ڏﻳﻮ‪ ،‬ﭘﺌ َﻲ َﺧ َ‬
‫ﻋﺸﻖ َא َ‬
‫ﺟﮭﻞ‪.‬‬ ‫ﺳﭽﻮء“ ﺳﺮﻓﺮאز ﻛﻴﻮ‪ ،‬آﮢﻲ ﺳﻮ ِ‬
‫َ‬ ‫”‬

‫‪14‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺻﺤﻲ ﺳﭹﺎﺗﻮﺳﻲ‪ ،‬ﮬﺎﮢﻲ َאﺻﻞ אﺳﺎن ﺟﻮ ﺗﻮن آﮬ !‬
‫‪v‬‬
‫‪435‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫َ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ﻣﺘﺎن אوﺗﻴ ‪ِ ،‬ﭘﻨﺒﮣ َ ﻣﻮن ﭘﺎﮢﻲ‪.‬‬
‫ﻛﮇﮬﻦ אﺳﺎن ﺟﻲ ﮘﺎﻟﮫ ﮐﻮن‪ ،‬ﻋﺬر ﻣﺘﺎن ﻛﻮ آﮢﻲ‪.‬‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ِﻣﭡﻲ ﮘﺎﻟﮫ ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪َ ،‬وري ﭤﺎ ڏﻳﻦ ورאﮢﻲ‪.‬‬
‫ڏﻳﻨﮭﻦ ﺋﻮن ﻧﺌ آﮬﻲ ﺳﺎ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻧﺎﮬﻲ ﺳﺎ ﭘﺮت ﭔ ُﺮאﮢﻲ‪.‬‬
‫ﻚ َ ﺎﮢﻲ‪.‬‬‫ﺗﻦ ۾ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ אﺻﻞ َאﺳﺎن ﺟﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ري ِﺳ َ‬

‫‪15‬‬ ‫ﺌ‬
‫آﮬﻴﺎن אوﮬﺎ َﮍو אُﺋ ‪ -‬دوﺳﺖ ﭼﻮﻳﻦ ﻛ آﮬ ؟‬

‫ِﭘﺮﻳﻦ ڏﺳﺞ ﺗﻮن ﭘﺎڻ َ ڏي‪ ،‬آءٌ ﭔﺎﻧﮭﻮ ﺗﻮن ﺳﺎﺋ ‪.‬‬
‫ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ در ُﺋﻮن ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﭘ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ در ﭘﺎﺋ ‪.‬‬
‫ﻳﻦء ﮐﻲ ﭘ َﺮﭼﺎﺋ ‪.‬‬
‫ﮘﭽﻲء ﭘﺎﺋﻲ ﻛﭙﮍو‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ِ ،‬ﭘﺮ َ‬
‫َ‬
‫آءٌ َאوﮬﺎ ﮍو آﮬﻴﺎن‪ِ ،‬ﭼﺖ ﻧﻪ ﻣﺎن ﺗ َﻮن ﭼﺎﺋ ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﮐﻲ َﺳﺮﭼﺎﺋ ‪.‬‬
‫َ‬ ‫دﻳﺪאن ﮐ َﮡُ ﺗﻮن َﻣﭥﻲ א� ﻟ َﮗ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪” ،‬‬

‫‪16‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺟﻴﮇﻳﻮن ﻣﻮن ﮐﻲ ﮀﻮ ﭤﻴﻮن ﺟﮭﻠﻴﻮ‪،‬‬
‫ﻳﻦء ﺟﻲ ﭘﺎر!‬
‫وﻳﻨﺪﻳﺲ ﭘﺮ َ‬
‫ُﮬ َﻦ ﭜ َ ِﺮ ﭜ א ﭤﻲ ﻛﺮﻳﺎن‪ ،‬ﺟﻮ ﻣﻮن ُﮬ ِ‬
‫ﺖ روح َرﻟﻴﻮ‪.‬‬
‫ﻳﻨﮭﮍא‪ ،‬ﻣﻮن ٖﭤﻲ ِﻋﺸﻖ َאﻟﻴﻮ‪.‬‬
‫ڏאﻧﮭﻦ ﮔﮭﮣﺎ ڏ َ‬
‫ﺐ َﮬﻠﻴﻮ‪.‬‬
‫ﭘﺎر ڏي‪ ،‬وﭠﻲ ﺳﺎ ُﺣ َ‬
‫روح ﭘﺮﻳﺎن ﺟﻲ َ‬
‫‪v‬‬
‫‪436‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫ﭘﺎر ڏﮬﻮن‪ ،‬ﭘﺎڙﻳﭽﻮن ﻧﻪ ﭘ َﻠﻴﻮ‪.‬‬
‫ﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي َ‬
‫ﺟﻮڙي َﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﺒَ َﺖ َﻣﻦ َﻣﻠﻴﻮ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ِ‬
‫َ‬ ‫”‬

‫‪17‬‬ ‫ﺌ‬

‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ِﮬﻨﺌـﮍو وﭸﻲ ﭘﻴﻮ‪ ،‬ﭘﺮ َ‬

‫ﻳﻦء ﺟﻲ ﭘﺎر‪ ،‬وو!‬

‫ﺳﭙ ﻳﺎن ڏي ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﻧِﻴﮭﮍي ﻧﻴﻮ‪.‬‬

‫ﻳﺎر َﺳ َﭵﮡ ﺟﻲ‪ ،‬ﺳﻮﮔﮭﻮ ﺳﺎھ ِ‬
‫ﻛﻴﻮ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﮘـﮣ ﮘﺎ ﻴ َ‬
‫ﭘﺎﮢﻮن ﭘﺎﺋﻲ אﮜﮡ َאﺳﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ﻻﻟﻦ ﺷﺎل ﻟِﻴﻮ‪.‬‬
‫َﺟـﮍ ﻟﮙﻲ ُﮬ َﻴﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﺗﻪ ِ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ﻣﻮن ڏوھ ڏﻳﻮ؟‬
‫ُﺳﭙ ﻳﺎن ﺟﻲ ِﺳ َ‬
‫ﻚ ۾‪ ،‬ﻣﻮن ﺳﺎن ﭔﻴﻠﻲ ﻛﻮﻧ َﻪ ﭔﻴﻮ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻮ‪ ،‬ﺟﻴﮇﻳﻮن ﺟﻲءُ ﭤﻴﻮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﮓ ﺳﭵﮡ ﺳﺎن ﺳﮓ ”‬‫ُ‬

‫‪18‬‬ ‫ﺌ‬
‫دل ﺟﺎ دﻟ ﻳﺎر‪ ،‬ﺳﮕﮭﻮ ﺳﮕﮭﻮ ِאﻳﻨﺪو رﮬ !‬

‫ﺳﻨﭝﺎر‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺗﻮن ﺳﺎر‬ ‫ﻧﺎنء ﺳﺎﺋ َء ﺟﻲ‪،‬‬
‫אﺳﺎن ﺎﮢﻦ ﺟﻲ َ‬
‫ﭘﺎر אوﮬﺎن ﺟﻲ ﻛﻴﺌﻲ ﻣﻜﺎﺳ ‪ ،‬ﻗﺎﺻﺪ َﺳ َﻮ ﮬﺰאر‪.‬‬
‫אوﮬﺎن ﭔﺎﺟﮭﻮن ﻳﺎر ﭘﻴﺎرא‪َ ،‬אﭼﻦ ﭤﺎ אُوﭨﺎر‪.‬‬
‫ﺳﻲ ﺗﻮن ﭘﺎڙج ﭘﺮﻳﻦ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﺎ‪َ ،‬‬
‫ﻛ َﻴﻮ ﺟﻲ ﻗﻮل ﻗﺮאر‪.‬‬
‫ﮬﻴﮍي ﻣﭥﻲ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﺗﻲ‪ ،‬ﻛﺮﻳﻦ ﺳﺎ ﻣﻌﺎف ﻣﻴﺎر‪.‬‬
‫ﮬﻮء ﺟﺎ ِ‬
‫َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ אوﮬﺎن ﻟﺌﻪ ﻳﺎر ﺳﻴﺎﮢﺎ‪ ،‬روﺋﻲ ﺳﻮ زאرون زאر‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪437‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪19‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭘﮁﻮ ﻧﻪ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ذאت‪ ،‬ﺟﻮﺋﻲ آﮬﻴﺎن ﺳﻮﺋﻲ آﮬﻴﺎن!‬

‫אﭼﮡ َאﺳﺎن ﺟﻮ ﭤﻴﻮ ُאﺗﺎﮬ ‪ ،‬ﺟﺎﺗﻲ ڏﻳﻨﮭﻦ ﻧﻪ رאت‪.‬‬

‫ِ‬
‫ﺳﻨﺪء ﻛﻠﻤﺎت‪.‬‬ ‫ﻇﺎﮬﺮ ِآھ زﺑﺎﻧﻮن ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ‪” ،‬אﻻﻗﺮب“‬
‫ﺳﮭﻲ ﻛﺮ ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﻋﺸﻖ ﻣﻨﺠﮭﻮن ِﻋﺸﻘﺎت‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ِﺳﺮ ِ‬

‫‪20‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﮍس ﭤﻲ ﻣﻨﺼﻮر ﭼﺌﻪ‪ ،‬ﻧﻪ ﺗﻪ ﻛﻴﻢ ﭼﺌﻪ ﻣﻨﺼﻮر ﮬﺎن‪،‬‬
‫ﻣﻨﺼﻮر ﺟﻲ ﻣﻨﺰل אﺗﻲ ‪ ،‬ڏאڍא ﺎﭼﺎ ﺗﮭﻤﺘﺎن‪.‬‬

‫ﺳﮕﮫ ﻧﻪ ﺟﻲ ﺳﺎري ﺳﮕﮭ ‪ ،‬ﻣﻨﮭﻦ رﮐ ﺗﻨﮭﻦ ﺗﻲ ﻣﭥﺎن‪.‬‬

‫ِ‬
‫ﮀﻮ ﮀﻮﻛﺮאﮢﻲءَ ۾ ﭘﺌﻲ‪ ،‬رאﻧﺪﻳﻮن روﻳﻦ رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن‪.‬‬
‫אﺣﻮאل ﺳﭛ אﺳﺮאر ﺟﻮ‪ ،‬ﺳﺎﺋ ﻋﺸﻖ ﮐﻲ آﮬﻲ ﻋﻴﺎن‪.‬‬
‫ﭠ َـﮍﻛﻮ ﭠﮙﻲءَ ۽ ﭠﺎھ ﺟﻮ‪ ،‬ﻧﺎﺣﻖ ﻛﺮﻳﻦ ﭤﻮ ﻧﺎﺗﻮאن‪.‬‬
‫ِﮬﻦ ﮐﻲ ﭼﻴﻮ ُﮬﻦ ﮐﻲ ﭼﻮﻳﻦ‪”،‬آﮬﻴﺎن ﻻﮬﻮﺗﻲ ﻻﻃﻤﻊ“!‬
‫ﻣﻨﺼﻮر ﺟﻲ ﺗﻨﮭﻦ ﻣﻠﻚ ﺗﻲ‪ ،‬آﮬﻦ ﺳﺪא ﻧﻮﻛﺎن ﻧﻮאن‪.‬‬
‫ُﺳﮡ ”ﺳﭽﻮ“ ﺗﻮن ﺠﮫ رک‪ ،‬ﺗﻮﮐﻲ ﭼﮝﺎﺋﻲ ﭤﻮ ﭼﻮאن‪.‬‬

‫‪21‬‬ ‫ﺌ‬
‫وﮬﻴﺎن وﺳﺎرﻳﺎن ﻛﻴﺌﻦ‪ ،‬ﺟﻴﮇﻳﻮن ﺟﻲ ﻟﻦءُ ﻻﺋﻲ وﻳﺎ!‬

‫‪v‬‬
‫‪438‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫ﮔﮭﻮري ﮀﮇ ﮬﻲ ﮔﮭﺮ ﺟﺎﻳﻮن‪ ،‬ﺑﺮہ ﺑﮭ אن ﭘﭡﻲءَ ﻻﻳﻮن‪،‬‬
‫ﭘﻮء ورאﻳﺎن‪ ،‬وري ﺳﻨﭝﺎرﻳﺎن ﻛﻴﺌﻦ؟‬ ‫ﭘ ﻧﻪ ِ‬

‫ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﮐﺎن ﭤﻴﻢ آزאدي‪ ،‬ﻛﻴﭻ وﻳﻨﺪي ﺋﻲ ڏﭠﻢ ﺷﺎدي‪،‬‬

‫ﺗﻨﮭﻦ ﺳﺎن ﻧﻴﻨﮭﻦ ﻧﺒﺎﮬﻴﺎن‪ِ ،‬‬
‫ﭘﻮء ﻧﮭﺎرﻳﺎن ﻛﻴﺌﻦ؟‬

‫ﭤﻲ ﺋﻲ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ دﻟﮍي دﻳﻮאﻧﻲ‪ ،‬ﺒﺖ ﻛﻴﮍﻳﺲ آءٌ ﻣﺴﺘﺎﻧﻲ‪،‬‬

‫در در ﭰ ﻳﻮن ﭘﺎﻳﺎن‪ ،‬ﮬﺖ ﮔﺬאرאﻳﺎن ﻛﻴﺌﻦ؟‬

‫وﮀﭩﻲ وאﺋﻲ‪،‬‬
‫ﭘﻮر ِﭘﺮﻳﻦءَ ﺟﻲ ﻛﺌﻲ ﭘﮅرאﺋﻲ‪ ،‬אوڙي ﭘﺎڙي ُ‬
‫ﮀﺎﮐﻲ ِﻋﺸﻖ ﮀﭙﺎﻳﺎن‪ُ ،‬ﮬﮡ ﮔﮭﺮ ﮔﮭﺎرﻳﺎن ﻛﻴﺌﻦ‪.‬‬

‫ﻛﻴﭽﻴﮍن ﺟﻲ ﻛﻢ َאﭼﺎن ﺟﻲ‪ ،‬رﻧﮓ‪ -‬ﭜ َﺮﻳ َﻦ ﺟﻲ رﻧﮓ رﭼﺎن ﺟﻲ‪،‬‬

‫ﺳﺮ وאرﻳﺎن ﻛﻴﺌﻦ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ري ﮘﮡ ﮘﺎﻳﺎن‪ ،‬ﮬﻲ ُ‬

‫‪22‬‬ ‫ﺌ‬
‫אوﮬ ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﭘﺎڻ آﮬﻴﻮ‪َ ،‬‬
‫ﻧﻨﮓ ﻧﺒﺎﮬﮡ وאرא!‬

‫ﮬﻲءَ ﺎﮢﻲ ﻋﻴ َ ﮬﺎﮢﻲ‪ ،‬ﮬﭣ َﻣﭥﺌﻮن ﻣﻮن ﻧﻪ ﻻﮬﻴﻮ‪،‬‬

‫ِ‬
‫‪ -‬ﻧﻴﮡ وﮬﺎﺋﻦ ﻧﺎرא‪.‬‬
‫ﺳﻨﺪو آﮬﻦ ُאدאﺳﻲ‪ ،‬ﭼﺎہ ﻣﻨﺠﮭﻮن ﺳﻲ ﭼﺎﮬﻴﻮ‪،‬‬
‫َ‬ ‫ﻋﺎﺷﻖ‬
‫‪ -‬ﺟﻲ ورہ ﻛﻴﺎ وﺳﻜﺎرא‪.‬‬
‫ﺋﻲء ﺟﻮ ﻣﺸﺘﺎﻗﻦ ﺳﺎن‪ ،‬ﭠﺎھ ﻛﻮ ِﺳﮕﮭﮍو ﭠﺎﮬﻴﻮ‪،‬‬
‫ﻣﻴﻼ َ‬
‫‪v‬‬
‫‪439‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪َ -‬ﻣﺮ ﺗﺎ ﻛﺮن ﻧﻈﺎرא‪.‬‬
‫אﺻﻞ ﻻﻛﻮن آﮬﻦ אوﮬﺎن ﺗﻲ‪ ،‬ﭘﺎڻ ِﭘﺮﻳﻦ ﻧﺒﺎﮬﻴﻮ‪،‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﺎ ﺳﺎرא‪.‬‬
‫َ‬ ‫‪َ -‬‬
‫ﻛﻢ ”‬

‫‪23‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭤﻲ ﺗﻮن رﮬ رאﮬﻲ‪ِ ،‬ﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي ﭘﺎر ڏي‪.‬‬

‫ﻧﮭﻲء ﺟﻲ ﺳﺎﭤﻲ ﺗﻮن ﺳﮕﮭﮍي‪ ،‬آءُ ﻲ آ ﮔﺎﮬﻲ‪.‬‬

‫ڏﻳﮫ א َ‬
‫ﺗِﺮ ﻧﻪ ﮬﻜﮍو ﺗﺮس ِאﺗﺎﮬ ‪ ،‬وא آﮬﻲ ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ وאﮬﻲ‪.‬‬
‫ِﮬﻦ ﺎﮢﻲءَ ﺳﺎن ﻧﺎنءَ ﺳﺎﺋ ءَ ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﺮﻳﻦ ﺗﻮن ﮬﻲءَ ﮬﻤﺮאﮬﻲ‪.‬‬
‫درد אﺳﺎن ﺟﻲ ِﺟﻲ אﮘﻴﺎن دوﺳ ‪ ،‬ڏﻳﻨﺪא ﮬﻲ ﻧﻴﮡ ﮔﻮאﮬﻲ‪.‬‬
‫ﻣﻴﮍ ِאﻻﮬﻲ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺳﺎن‪ ،‬آﮢﻲ ﺗﻮن ِ‬
‫َ‬ ‫ﻳﺎر ﻣﺴﺎﻓﺮ ﺳﮕﮭﻮ ”‬

‫‪24‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺋﻲء ﻣﺎرﻳﻮ‪ ،‬ڏﻳﻨﮭﻦ ڏﮬﻼ ﺳﻲ ﮔﮭﻮرﻳﺎ!‬
‫ﺟﺎﻧﻲ ﺟﺪא َ‬
‫ﻳﭽﺎريء ﻧﻪ وﺳﺎرﻳﻮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫َאﺻﻞ ﻻﻛﻮن آﮬﻴﺎن אوﮬﺎن ﺟﻲ‪ ،‬و‬
‫ﻧﺎنءَ ﺳﺎﺋ ءَ ﺟﻲ אﺳﺎن ﺎﮢﻦ ﺳﺎن‪َ ،‬אﭼﻲ ﺳﻮ ﮔـﮇ ﮔﺬאرﻳﻮ‪.‬‬
‫ﻣﺸﺘﺎﻗﻦ ڏي ﻣﮭﺮ ﭘﺌﻲ ﺗﺎ‪ ،‬ﮐﮣﻲ ﻧﻴﮡ ﻧﮭﺎرﻳﻮ‪.‬‬
‫ﭘﻨﮭﻨﺠﻲء َو ِٽ وﻳﮭﺎرﻳﻮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﭘﺮي ﻧﻪ ﭘﺎﮢ َﺆن ﻳﺎر ﻛﺮ ﻮ‪،‬‬
‫َﺳﮓ ”ﺳﭽﻮ“ آﮬﻲ در ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺟﻮ‪ ،‬ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﺳﻮ َ‬
‫ﻛﮃ ﻗﻄﺎرﻳﻮ‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪440‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫‪25‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭤﻮرא ﻛﻴﮇא ﻣﻮن ﺳﺎن ﻻﻳﺎ‪ ،‬ﻳﺎر ﺳﺎ ِﻧﮕ ِﻴﮍي ﻣﻴﺎن!‬

‫ﺟﻴﺌﻦ ﭼﻴﻮﺳﻲ ﺗﻴﺌﻦ ﻣﭹﻴﺎﺋﻮن‪ ،‬ﻣﻮﭨﻲ ﻧﻪ ﺗﻦ ﻣﻮﭨﺎﻳﺎ‪.‬‬

‫ُﭼﭗ ﭼﭙﺎﺗﻲ وﻳﮍﮬﻲ אﺳﺎ ﻲ‪َ ،‬אڄ َאﭼﺎﻧﻚ آﻳﺎ‪.‬‬
‫دل ﺳﺎن ﻻ ﮬﻮ ﺟﻲ دﻟ ‪ ،‬ﺳﭽﺎ ﺳﺨﻦ ﻓﺮﻣﺎﻳﺎ‪.‬‬
‫ڏﮐﻦ ﺳﮑﻦ ڏي ﻛ ڏﭠﺎﺋﻮن‪ ،‬ﺗﻮﮢﻲ ِ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ﭤﻲ آزﻣﺎﻳﺎ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﮬﺌﺎﺳﻲ אُدאﺳﻲ َﺟﻦ ﻟ َﺌﻪ‪ ،‬ﺳﻲ ﻣﻮ ٰ ﺐ ﻣﻼﻳﺎ‪.‬‬

‫‪26‬‬ ‫ﺌ‬
‫אڄ ﺟﻮ ﺟﻮﮘﻲ آﻳﻮ‪ ،‬ﻧﺎنءُ ﺗ َﻨﮭﻦ ﺟﻮ ﻧﭥﻲ ﭴﺎﮢﺎن!‬

‫ﺳﺮ ﺟﮭﭩﺎﺋﻮن ﺟﻮﮘﻦ وאرﻳﻮن‪ ،‬ﻟﮝ ﺗﻨﮭﻦ ﺑﺴﻤﻮ ﻻﻳﻮ‪.‬‬

‫ﺳﺎﻣﻲء ﻧﺎنءُ ﺳﮇאﻳﻮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ذري ﺟﻮﮘﻲ‪ ،‬ذري ﺳﻨﻴﺎﺳﻲ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻦ‬
‫ذאت ِא َ‬
‫ﻧﮭﻲء ﺟﻲ ﻧﭥﻲ ﺳﭹﺎﮢﺎن‪ ،‬ﮀﻨﺪﻳﻦ ﭘﺎڻ ُﮀﭙﺎﻳﻮ‪.‬‬
‫ﻛﮇﮬﻦ ﻧﻪ ڏﭠﻢ ڏﻳﮫ ِאﻧﮭﻲءَ ۾‪ ،‬ﻣﻮ ٰ ﺳﻮ آﮢﻲ ِﻣﻼﻳﻮ‪.‬‬
‫ﺟﻮﮘﻲء ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ڏאڍو ﭘﻮر ﭘﺮאﻳﻮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ڏﺳﮡ ﺳﺎن ﺗﻨﮭﻦ‬
‫ﺳ ﻳﻦ ﺑﺎزאرﻳﻦ ِﮔﮭﮡ ِﮔﮭﮡ ﮔﮭﻨﮕﮭﺮو‪َ ،‬ﮀﻢ َﮀﻢ ﺗﻨﮭﻦ َﮀﻤﻜﺎﻳﻮ‪.‬‬
‫ُ‬ ‫ِ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ِﺳﺮ ُﺳﮣﺎﻳﻮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫”‬‫ﮍو‪،‬‬‫َ‬ ‫ﻴ‬‫ﮬ‬‫ُ‬ ‫ﮡ‬‫ﮭ‬‫َ‬ ‫رא‬ ‫ﺳﺎﮘﻴﻮ‬ ‫ﻲ‬ ‫ﺳﻮﺋ‬

‫‪v‬‬
‫‪441‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪27‬‬ ‫ﺌ‬
‫ُﮬﺘ َﺌﻮن َﮬ ِﻠﻲ ِﮬﺖ آﺋ ‪،‬‬
‫َ‬
‫ﻛﺮڻ وאﭘﺎر ڙي وﮢﺠﺎرא!‬

‫ﭼﻮﺳ َ‬
‫ﻮل وچ ۾‪ِ ،‬ﭘ ِﮍي ِﭘﺮت ﺟﻲ ﭘﺎﺋ ‪.‬‬ ‫وچ ﺑﺎزאر ﺟﻲ ُ‬
‫ﻴﮍء‪ ،‬ڏﻳﻨﮭﻦ ﺠﮭﻲ ﭼﺖ ﻻﺋ ‪.‬‬ ‫ﻛ ِ‬‫ﺷﺎہَ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﺳﺎن وﻋﺪو ﺟﻮ َ‬
‫ﻴﻢ َوﺳﺎﺋ ‪.‬‬
‫ﻛ َ‬‫يء ﺟﻲ ﻛﻮﭠﻲ ﺟﺎ ﭘﺎﺗ َﺌﻲ‪ ،‬ﺳﺎ وﻳﮭﺞ ِ‬
‫ﺷﺎﮬﻮﻛﺎر َ‬
‫ﻴﻢ ُﮔﮭﻤﺎﺋ ‪.‬‬
‫ﻛ َ‬‫وﮢﺞ ورہ ﺟﻮ ﭤﺌﻲ ﻣﻮﺗﻲ َﻟﻌﻼن‪ ،‬ﭔﻲ ﮔﮭﻮر ﺳﺎ ِ‬
‫ﺳﻮدو َﺳ َﭻ ﺟﻮ آﮬﻲ ”ﺳﭽﻮ“ ِﮬﻲ‪ ،‬ﻛﻮڙَ َ‬
‫ﻛﻨﮕﮡ َ‬
‫ﻛ ﭻ ﮐﺎﺋ ‪.‬‬

‫‪28‬‬ ‫ﺌ‬
‫ُﺣﺞ ِﭰ ِﭩﻲ ِ‬
‫ﻛﻴَﻢ َﮬﺎﮢﻲ‪ ،‬ﻣﺎرﻳﺲ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﻣﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫א� ﭴﺎﮢﻲ!‬

‫ﻻﻛﻮن ﻳﺎر َאوﮬﺎن ﺳﺎن‪ ،‬ﻻﻳﻮ ﻧِ ُﻴﮭﻦ ِﮬﻦ ﺎﮢﻲ‪،‬‬

‫ُ‬ ‫ﺗﻨﮭﻦ ڏﻳﻨﮭﻦ‬
‫א� ﭴﺎﮢﻲ!‬
‫وﻳﭡﻲ ڏﺳﺎن وאٽ אوﮬﺎن ِﺟﻲ‪ ،‬آءُ ﭜ َﻼ ِﮬﻦ ﭜﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫א� ﭴﺎﮢﻲ!‬
‫ﺗﻴﮭﻲ آﮬﻴﺎن אوﮬﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ﺳﺎﺋ ﺗﻮن ﭘﺎڻ َ ﺳﭹﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫ﺟﻴﮭﻲ ِ‬
‫א� ﭴﺎﮢﻲ!‬
‫رאﺗﻴﺎن ڏﻳﻨﮭﺎن ﻳﺎر َﺳ َﭵﮡ ِﻣﻴﺎن‪ ،‬ﺗ َﻦ ﺗﻮﺋﻲ ڏي ِ‬
‫ﺗﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫א� ﭴﺎﮢﻲ!‬
‫‪v‬‬
‫‪442‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﺎ‪ ،‬א� ﺟﻲ ﺗﻮﮐﻲ آﮢﻲ‪،‬‬
‫َ‬ ‫ڏوڙא ﻃﺎﻟﻊ ﭤِ َ ”‬
‫א� ﭴﺎﮢﻲ!‬

‫‪29‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺣﺎل َאﭼﻲ ڏس ﮬﺎﮢﻲ‪َ ،‬وﮬﻲ ﭤﻮ ﭘﻨﺒﮣﻴﺌﻮن ﭘﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫ﭘﺎڻ َ ﭴﺎﮢ !‬
‫آءٌ ﻛﻨﻴﺰכ ُﻣﻠﮫ ﺧﺮﻳﺪڻ‪ ،‬ﺳﺎﺋ ﺗﻮن ﭘﺎڻ ُ ُﺳﭹﺎﮢ ‪،‬‬
‫ﭘﺎڻ َ ﭴﺎﮢ !‬
‫ِ‬
‫ﺟﻮﮘﻴﺎﮢﻲ‪،‬‬ ‫ﻛﻴَﻮ‬ ‫ُﺳﮅ َ ِﺞ ﺗﻮن ِﺳ َ‬
‫ﮕﮭ ِﮍي ﺗﻨﮭﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﺟﺎﻧﻲ َ‬
‫ﭘﺎڻ َ ﭴﺎﮢ !‬
‫ِ‬
‫ڏﻳﺌﻲ ڏﻳﮑﺎري ﭘﺎڻ ُﮀﭙﺎﻳ ُ َﻮ‪ ،‬ﭜﻠﻲ אُﮬﺎ ﺗﻮﮐﻲ ِ‬
‫ﭜﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫ﭘﺎڻ ﭴﺎﮢ !‬
‫در ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺗﻲ‪ ،‬وא ِ ءَ ﺳﺎ ِﮬ َ‬
‫ﻲء وﻛﺎﮢﻲ‪،‬‬ ‫روز אزل ﮐﻮن َ‬
‫ﭴﺎڻ!‬
‫ﭘﺎﮢﻲ ِ‬
‫ﭽﻮء“ ﺟﻲ‪ِ ،‬ﺳﻚ َﺳ ِ‬
‫ﻨﺪء ﺳﺎﻣﺎﮢﻲ‪،‬‬ ‫ﻳﺎر ” َﺳ َ‬
‫ﺳﻴ אﻧﺪر َ‬
‫ﭘﺎڻ َ ﭴﺎﮢ !‬

‫‪30‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻠﻚ ﺟﺎ ﻣﺎﻟﻚ ﭔﻴﺎ ِﮬﻦ‪ ،‬ﺗﻮن ِو َﭼﻮن ﺑﻴﭡ ﺑ َ ِﮣﻲ؛‬
‫ُﻣ َ‬
‫ﻛ ِﻨﮭﻦ ِﮬﻦ َ‬
‫ﺣﺎل ۾‪ ،‬ﺗﻮﮐﻲ وڌو َﮬﺴ ِ ءَ َﮬ ِﮣﻲ‪.‬‬ ‫َﮬﻲ َ‬

‫‪v‬‬
‫‪443‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺳ ِ� ِ ﺳ ﺑﺎא� ِ‪ ،‬ﺳ ﻣﻮن א� ﮔﮭﺮ؛‬
‫א� ِ‬
‫ﻻھ ﺗﻮن‪ ،‬ﺧﻮد ﮐﻮن وﭸﻲ َﻣﻨﺰل ِﮐﮣﻲ‪.‬‬ ‫ﺳ‬

‫ِﮬﻲ ِﺟﻴَﮡ آھ ﻋﺎرﻳﺖ‪ ،‬ﺟﻦ ﺟﻮ آھ ﺗﻦ ﮐﻲ وﮢﻲ؛‬

‫وﭼﻮن ﺗﻮن ﭘﺎڻ ﮐﻲ‪َ ،‬אﻧﺪر ﭔﺎﮬﺮ آﮬﻲ ڌﮢﻲ‪.‬‬
‫ﻛﮃ َ‬
‫ُ‬

‫ﻛﻴﻨﻜﻲ؛‬ ‫آﮬ אﻣﺎﻧﺖ ﭔِ َ ﺟﻲ‪ ،‬ﺗﻮن آﮬ ﻛﺎﭤﻲ ِ‬

‫ِﺳ ُﺮ ِﮬﻲءُ ﺳﺎرو ﺳﮭﻲ َ‬
‫ﻛﺮ‪”،‬ﮬﻚ ﭔﻪ ﭨﻲ“ ﮀﻮ ﭤﻮ ﮘﮣ ؟‬

‫ﺎر ۾؛‬ ‫ﻛﺮﻳﻦ َﺳ َ‬

‫ﻨﺴ َ‬ ‫ﻛﺮي‪َ ،‬ﺳﺆ َر َ‬
‫ﻧﮓ َ‬ ‫אﻧﺴﺎن ﺟﻮ אوﻟﻮ َ‬
‫وאہ ﺟﺎ ” َﺳ ُﭽﻮ“ َو ِﮢﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﺎھ ﮐﻲ ِﮬ َ‬
‫ﻲء ﮘﺎ ﮍي‪َ ،‬و َہ َ‬

‫‪31‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻋﺎﺷ َﻖ ﺳﻮ ﻛﺮﻳﻦ‪َ ،‬ﺟﻨﮭﻦ ۾ ِ‬
‫ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﭤﺌﻲ‪،‬‬ ‫ﻛﻢ ﻧﻪ ِ‬
‫ﮐ َﮡ ُ ﻣﻼﻣﺖ ﻛﺎ ﻣﭥﻲ‪َ ،‬ﻣ ُﺮ ڏﻳﮧ ﺗﻮ ﻃﻌﻨﺎ ڏﺋﻲ‪.‬‬

‫ﻛﺌﻲ‪،‬‬‫ﻛﺴ َ ِ‬ ‫ﻛ ﭤﺌﻲ َ‬‫ﺑِﺮہَ ۾ ﺑ َﺪﻧﺎم ﭤﻲءُ‪ ،‬ﭔﻴﻮ ِ‬

‫ﻋﺸﻖ ﺟﻲ درﻳﺎہ ﺟﻲ‪ ،‬ﮀﻮ ِ ِﮀﻜﻲ َﻣ ُﺮ ﺗﻮ ﻧِﺌﻲ‪.‬‬

‫ﻨﮅ ﭘﺌﻲ‪،‬‬ ‫ﭘﻮء ﺗﺎ ﺳﺎري ﺧ دوﺳﺖ ﺟﻲ ِﮬ َﻦ ﭘ َ َ‬ ‫ِ‬

‫ﻛﻨﮭﻦ ﭔ َﮭﮙُﮡَ ﭔﺌﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫وک ﻧﻪ‬
‫رאہ ﮔﻢ ﻛﺮ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪َ ،‬وﺋﻮن َ‬

‫ﭜﭳ ِﺣﺠﺎﺑﺎن ﭘﮅر ﭘ َﺌﻪ‪ ،‬ﻟﻮﭠﻴﻮ ﺗﻮﮐﻲ ﻛﮭﮍي ﻟِﺌﻲ‪،‬‬

‫ﮀﺎ ﭤﻴﻨﺪو ِ‬
‫ﭘﻮء ﺗﺎ ” َﺳ ُﭽﻮ“ ‪َ ،‬ﮬﻲ َﮬﻲ ِא َ‬
‫ﻧﮭﻲء ورھ وﺋﻲ‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪444‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫‪32‬‬ ‫ﺌ‬
‫َﺳﻞ ڙي ﺳﻮدאﮔَﺮ‪ ،‬ﺗﻮن ﺗﺎ آﺋ َوﭠ ِﻲ ِﮬ ِ‬
‫ﺖ ﺳﻮدو ﻛﮭﮍو؟‬

‫ﻋﻄﺮ؟‬‫ﺸﻚ َ‬ ‫َ‬ ‫ﻛﻴﺌﻦ ﻟﻜﺎﻳﺌﻪ‪ ،‬ﮐ َﮣﻲ ُﻣ‬ ‫ُﮬﺘ َﺌﻮن آﮢﻲ ِﮬﺖ ِ‬
‫ﻛﺮي ﺗﺎ ﮔُﻢ َ‬
‫ﮔﻮﮬ َﺮ؟‬ ‫ﮬﻮﻛﻮ ِﮬـﺖ ﭔِﻴﻮ ﻛﻴﮭﻮ ُﮔﮭﻤﺎﻳﺌﻪ‪َ ،‬‬
‫ﻛﻴﺌ َﻪ ﻛﺎ َﺧ َ ‪.‬‬ ‫ﻛ ِﻨﮭﻦ ﺳﺎن ﻧﻪ َ‬ ‫ﺟﻮﮬ َﺮ ﺟﻲ ِﮬ ‪َ ،‬‬
‫ِﮬﮭﮍي َ‬
‫ِ‬
‫ﻛﻴُﺌﻪ ِﻣﮍﻳﻮﺋﻲ‪ ،‬ﺳﺎرو ُﻣﻠﻚ َﻣﺸﮭﺮ‪.‬‬ ‫ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ אﮘﻴﻮن َ‬
‫ِ‬
‫ﭣ ُﻣﮭﺮ‪.‬‬‫ﮀﺎﮐﻮن ﺗﻮ ﺗﺎ ﺷﺎھ ُﮀﭙﺎﺋﻲ‪ِ ،‬ﮬﻴﺌﻦ ﺳﺎ َﮬ َ‬
‫ِﻟﮑﻲ ڏﻧﺎ ﺗﻮ ﻛﻴ א‪ُ ،‬ﻣﻠ َﻦ ﮐﻲ َ َﻀﺮ‪.‬‬
‫ﺮو َر‪.‬‬
‫ﻟﻌﻼن ﻟﮑ ﻛﻴﻮن ﭘﮅرﻳﻮن‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ وي َﺳ َ‬

‫‪33‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﺎر َאﮜﮡ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ آﻳﻮ!‬ ‫ﻛﻴﮭﻲ َ‬
‫ﻛﺮﻳﺎن ﻣﮭﻤﺎﻧﻲ‪ُ ،‬‬

‫دوﺳﺖ ﮔَﮇﻳﻮ د ِﺎء ﭤﻲ‪ ،‬ﮬﻴﻨﺌﮍي ﻟ َﭥﻲ ﺣ אﻧﻲ‪.‬‬

‫ﺐ َ‬
‫ﻛﺌﻲ ﻣﮭﺮﺑﺎﻧﻲ‪.‬‬ ‫ﮬﻦ َوڙَ ﻻﺋﻖ ِ‬
‫ﮬﻮس ﻧﻪ آءٌ‪َ ،‬‬
‫ﻣﺸﻜﻞ ﺟﺎ ُﮬﺌﻲ ﮘﺎﻟﮫ אﺳﺎن ﮐﻲ‪ُ ،‬אﮬﺎ َ‬
‫ﻛﻴَﺌﻮن آﺳﺎﻧﻲ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﮐﻲ ُﺳﻠﻄﺎﻧﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻓﻀﻞ ﻛﺮم ﺳﺎن ﭘﺎڻ ﺑﺨﺸﻴﺎﺋﻮن‪” ،‬‬

‫‪34‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻓﻘﺮ ﺟﻮ ﻓﻘ ‪.‬‬
‫ﻧﻪ ﻣﺎن ﻣﺮﻳﺪ ﻧﻪ ﻣﺎن ﭘ ‪ ،‬ﺳﺎري َ‬

‫‪v‬‬
‫‪445‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻧﻪ ﻣﺎن ﺣﺎﻛﻢ‪ ،‬ﻧﻪ ﻣﺎن ﻇﺎ ‪ ،‬آﮬﻴﺎن َא ُﻣﻦ ﺟﻮ אﻣ ‪.‬‬
‫ﻃﺎﻋ َﺖ ﻧﻪ ﻣﺎن ﺗﻘﻮي ٰ‪ ،‬آﮬﻴﺎن ورہَ ﺟﻮ وزﻳﺮ‪.‬‬
‫ﻧﻪ ﻣﺎن َ‬
‫ﻧﻪ ﻣﺎن ُﮔﮭﻤﮡ ﻧﻪ ﻣﺎن َﮔﮭﺘﮡ‪ ،‬آﮬﻴﺎن ِﻋﺸﻖ ﺟﻮ אﺳ ‪.‬‬
‫ﻧﻪ ﻣﺎن ُ‬
‫ﻛ َﮁﮡ ﻧﻪ ﻣﺎن ﭘ ُ َﮁﮡ ُ‪ ،‬آﮬﻴﺎن دوﺳﺖ ﻟﺌﻪ د ِﻟﮕ ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﭔ َﮅ ﻜﻢ ِﺳ َﺮ ﺗﻲ‪ ،‬ﺒﺖ ﺟﻮ َﻣﻨﺪ ُﻳﺮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫”‬

‫‪35‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ אﮐﻴﻮن אُﭘﭩﻲ ڏﺳ ‪ ،‬آﮬﻲ ِﻣﮍﻳﻮﺋﻲ ﻳﺎر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪-‬‬
‫ﻇﺎﮬﺮ زﺑﺎﻧﻲ ﭤﻮ ﻛﺮﻳﺎن‪ ،‬ﻋﺠﺐ ﺟﻴﮭﻮ ِאﺳﺮאر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬

‫رک‪َ ،‬אڄ دوﺳﺖ ﭤﻲءُ אﻇﮭﺎر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪-‬‬

‫אﻋﺘﻘﺎد ﻓﺮدא ُ‬
‫ﺟﻨﮭﻦ ﮐﻲ ﭘ َ َﺴﮡ ُ ِﮬﺖ ﭘﺮﻳﻦءَ ﺟﻮ‪ُ ،‬ﮬﺖ ِﭜﻲ ﺗﻨﮭﻦ دﻳﺪאر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬

‫ﺳﺎﻟِﻚ َﺳﮭﻲ ِ‬
‫ﻛﻲ ﺗﺎ َ‬
‫ﻛﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺻﻮرت ﺳﻨﺪو ﮔﻠﺰאر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪-‬‬
‫ﭔﺎﻧﮭﻮن ﭔ َﮅﻳﻦ ﮀﻮ ﭔ ﮐﻲ‪ ،‬آﮬ ﺗﻮن ﺳﭙﻪ ﺳﺎﻻر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪-‬‬

‫ﺑﻠﺒﻞ אول ﻛﺮ ﭘﺎڻ ﮐﻲ‪ُ ،‬ﮔﮭﭧ ﮔﮭﭧ ﺳﺎرو ﮔﻠﺰאر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪-‬‬

‫ﺟﻲ ﺗﻮ زﻟﻴﺨﺎن ﺟﺎن ﭤﺌ ‪ ،‬ﺳﺎﺟﻦ ﺳﭝَﻮ ﺳﻨﺴﺎر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬

‫ﺗﻮن ﺗﺎن ﺳﭽﻲءَ ِﮬ َـﻦ ﮘﺎﻟﮫ ﮐ َﻮن‪ ،‬ﻋﺎﺷﻖ ﻧﻪ ﻛﺮ אﻧﻜﺎر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪-‬‬

‫ﺟﻴﻜﻲ ﭼﻴﻮ ﻣﺮﺷﺪ ﺗﻮﮐﻲ‪ ،‬آﮢﺞ אُﺗﻲ אﻋﺘﺒﺎر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪446‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫ﺳﺮوﭘﺎ אُﮬﻮ ﺳﺎﺟﻦ وﺳﻲ‪ ،‬ﭤﻲ ﭘﺎڻ َ ﮐﻮن ﺑﻴﺰאر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪-‬‬
‫آﮬﻲ وس ” َﺳﭽﻮءَ“ ﺳﭛ ﻳﺎر ﺟﻮ‪ ،‬ﻧﺎھ ﻛﻮ אﺳﺎن אﺧﺘﻴﺎر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬

‫‪36‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛ َﻞ؟‬
‫َ‬ ‫ﻛﻮھ ﻧﻪ ﭘ ُﮁ‬
‫ُ‬ ‫ﻋﺎﺷﻖ ﺟﻲ َאﺣﻮאل ﺟﻲ‪ ،‬ﺗﻮن‬

‫رאﮢﻲ ﻛﺎرڻ ﭤ ِﻲ روﺋﻲ‪ ،‬ﻞ ﭼﮍﮬﻲ َ‬

‫ﻣﻮﻣﻞ‪.‬‬
‫ُﺳ ِﮭﮣﻲ ِﮔﮭﮍي ِﺳ َ ۾‪ ،‬آﮢﻲ ﻋﺸﻖ َ‬
‫אﺟﮭﻞ‪.‬‬
‫ريء ِﮬﺖ ﭘ َ َﻞ‪.‬‬
‫ﻨﮭﻮنء َ‬
‫َﺳﺴﺌﻲءَ ﮔﻮﻧﺪر ﮔﮭﺎرﻳﺎ‪ ،‬ﭘ ُ َ‬
‫ﺟﮭ َﻞ‪.‬‬
‫ﻛﮇﮬ ﭔ ُﮅي ﻛﺎﻧﻜﺎ‪ ،‬ﺟﮭﺎﻧﮕﻴﮍن ﺗﻲ َ‬
‫ﭽﻮء“ ﮐﻲ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﻛﻴﺎ ﮬﻴﻨﺌﮍي אﻧﺪر ُﮬ َﻞ‪.‬‬
‫ِﺳﻚ ” َﺳ َ‬

‫‪37‬‬ ‫ﺌ‬
‫ڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﻳﺎر ﺳﭵﮡ ﺳﺎن زאري زאري!‬

‫ﮬﻲء ﺎﮢﻲ ﻋﻴ ﮬﺎﮢﻲ‪ ،‬ﺑِﺮہ َﺳﻨﺪن آﮬﻲ ﺑﺎري ﺑﺎري‪.‬‬

‫َ‬
‫ِ‬
‫ﺣﺎﺿﺮ ﭤﻴﻨﺪﻳ َﺲ در دوﺳ ﺟﻲ‪ ،‬ﭘﺎﺋﻲ ﮘﭽﻲءَ ﺳﺎن ﮘﺎري ﮘﺎري‪.‬‬
‫ﻳﺎر ﭤﻴﻮﺳﻲ‪ ،‬ﭘﮭﺮوﻳﻦ ﻻﺋﻲ ﻳﺎري ﻳﺎري‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﭘﻮء ﺗﻪ ﻳﺎﻛﻲ ُ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻲ ﺳﺎري ﺳﺎري‪.‬‬
‫َ‬ ‫َﮬﭣ ﺳﭵﮡ ﺟﻲ َאدﻳﻮن ِڙي آﮬﻲ‪ ،‬ﮘﺎﻟﮫ ”‬

‫‪38‬‬ ‫ﺌ‬
‫אﮜﮡ َאﺳﺎ ﮍي ﺳﺎﺋ ‪َ ،‬‬
‫ﻛﺮ ﭜ َﻼ ﺗﻮن ﭜ و!‬

‫‪v‬‬
‫‪447‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﮘﭽﻲء ۾ ﭘﺎﺋ ‪،‬‬
‫َ‬ ‫ڌﮢﻲء ﺟﻲ دﻟ ﺳﺎﺋ ‪ ،‬ﭘﺎﻧﺪ‬
‫ﻧﺎنء َ‬
‫َ‬
‫ﻛﺞ ﻓﻘ ڏي ﭰ و‪.‬‬ ‫‪َ -‬‬
‫ﺳﻲ ﺑﻨﺎﺋ ‪،‬‬
‫ﺳﺪא ﺳﺆ ﻟﮗ ﻳﺎر ﺳﭵﮡ وي‪ ،‬ﺟﺎﻳﻮن ٖ‬
‫وﺟﮭﻲ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ در دﻳﺮو‪.‬‬
‫‪ِ -‬‬
‫ﺣﺠﺖ رﮐ َﮡ ﺳﺎڻ َאوﮬﺎن ﺟﻲ‪ُ ،‬‬
‫ﭔﻮل ِאﮬﻮ ﭔﻮﻻﺋ ‪،‬‬
‫‪ -‬ﻧﺎﮬﻴﻢ ِאﻳﮇو ﺳﻮ ﺟ و‪.‬‬
‫َِ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ڏﻳﻨﮭﻦ אُﻧﮭﻲءَ ﮐﺎن َאڄ ﺗﺎﺋ ‪،‬‬
‫َ‬ ‫”‬ ‫ﻴﻮ‪،‬‬‫وאٽ َאوﮬﺎن ﺟﻲءَ ﺟﻮ ﮐﻨﺌ‬
‫َ‬
‫‪ -‬ﭘ אڍن ﺟﺎن ﭘ و‪.‬‬

‫‪39‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺟﻲ אوﮬ ﭴﺎﮢﻮ‪ ،‬ڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬آﮬﻲ א� ﻟﻮכ ﺳﺎرو!‬

‫ﻛﺎﭤﻲ آﮬﻲ ُﭼﭗ ُﭼﭙﺎﺗﻲءَ‪ ،‬ﻛﺎﭤﻲ ﻣﺎري ﻧﻌﺮو‪.‬‬

‫ﺑﻴﻜﺴﻲء ۾ ﻛﺎﭤﻲ ﮔﺬאري‪ ،‬ﻛﺎﭤﻲ ﺳﻮ ﺣﻜﻤﻦ وאرو‪.‬‬
‫َ‬
‫ﮘﭽﻲء ۾ ﮘﺎرو‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻛﺎﭤﻲ َﺷ َﺮع ۾ ﺷﻮر َﻣﭽﺎﺋﻲ‪ ،‬ﻛﺎﭤﻲ‬
‫ﺟﺎڏي ڏﺳﻮ ﺗﺎ ﺗﺎڏي آﮬﻲ‪ ،‬ﺳﻨﺪس ﻧِ َﻴﮭﻦ ﻧﻈﺎرو‪.‬‬
‫ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺟﻲ ﺣﺎل ﮐ َﻮن‪َ ” ،‬ﺳ ُﭽﻮ“ ﭤ ِﻲءُ ﻧﻪ وﻳﺴﺎرو‪.‬‬

‫‪40‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻟﮏ ﻛﺮﻳﺎن ﺗﻮڙي زאري‪ ،‬دوﺳﺖ َﭼﻮي ”ﺗﻮن ﻛﮭﮍو!“‬

‫‪v‬‬
‫‪448‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫َﮬﭥ ﭜﻲ ﭘ َﻮאن ﭘ ﻳﻦ ﭜﻲ ﭘﻮאن‪ ،‬ﭘﺎﻳﺎن ﮘﭽﻲءَ ﮘﺎري‪.‬‬
‫ِ‬
‫آءٌ ُאﮬﺎﺋﻲ ﻳﺎر אوﮬﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺒﺖ ﻣﺎري‪.‬‬
‫روز َאﻟﺴﺘﺎن ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ آﮬﻲ‪َ ،‬‬
‫ﻳﺎر אوﮬﺎن ﺳﺎن ﻳﺎري‪.‬‬
‫ﻳﺎر ﭘﻴﺎرא‪ ،‬ڏﻳﺞ َאﭼﻲ ڏﻳﮑﺎري‪.‬‬
‫אﺳﺎن ﻳﺘﻴﻤﻦ ﮐﻲ َ‬
‫ورہ َﻣﭥﻲ ﺗﻲ وﻳﭡِﻲ وﺳﺎﻳﺎن‪ ،‬دوﺳﺖ ڏﻳﻮ دﻟﺪאري‪.‬‬
‫ِ‬
‫ِ‬
‫آءٌאوﮬﺎن ﺗ َﻮن ُﺳﮭﮣﺎ ﺳﺎﺋ ‪ ،‬وאري وﭸﺎن ﻟﮏ وאري‪.‬‬
‫ﺗﻮڙي ﺳﭹﺎﮢﻲ ﺗﻮڙي ﻧﻪ ﭴﺎﮢ ‪ ،‬دوﺳﺖ ﻧﻪ آﮬﻴﺎن ڌאري‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻲ ﺳﺎري‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﮘَ ِﻞ אﺻﻞ ﮐ َﻮن آﮬﻲ אوﮬﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ﮘﺎﻟﮫ ”‬

‫‪41‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﻧﻪ وﺳﺎر‪ ،‬ڍوﻟﻴﺎ‪ ،‬آءٌ ﺗﺎ ﺗﻨﮭﻨﺠﮍي آﮬﻴﺎن!‬

‫ﻧﺎنءُ ﺳﺎﺋ ءَ ﺟﻲ אﺳﺎن ﺎﮢﻦ ڏي‪ِ ،‬ﮐﮣﻲ ﺗﻮن ﻧﻴﮡَ ﻧِ َ‬

‫ﮭﺎر‪.‬‬
‫ِﭘﺮﻳﻦ وڙَﺋﻮن ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﮔـﮇ ﻏﺮﻳﺐ ﮔُـﺬאر‪.‬‬
‫ﭘﻴﺎر َل‪ ،‬ﭘﻨﮭﻨﺠﺎ ﺳﻲ وﻋﺪא ﭘﺎر‪.‬‬
‫ﻳﺎر َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﻴَ َﻮ אﺳﺎن ﺳﺎن ﺟﻲ َ‬
‫ﻛﻲ ِאﻳﻨﺪﻳﻦ‪ ،‬وא ﺳﻮ ﻛﮭﮍيءَ وאر‪.‬‬
‫َאﮜﮡ َאﺳﺎن ﺟﻲ ﺳﮕﮭﻮ ِ‬
‫َد َر ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﺟﻮ دﻟ َ َ ﺳﺎﺋ ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺳﻮ ﺳﮓ ﺳﻨﭝﺎر‪.‬‬

‫‪42‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻚ َو ﺗ َ َﻌﺎل“‪َ ،‬אﭤ ِﻲ ﮘُﺠﮭﻲ ِאﮬﺎ ﮘﺎﻟﮫ‪.‬‬
‫ﻔﺴ َ‬
‫” َدع ﻧ َ َ‬

‫‪v‬‬
‫‪449‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺧﺎﻛﻲ ﺟﺴﻢ ﮐ َﻮن ﻛﺮ ﺟﺪאﺋﻲ‪َ َ ،‬ﺮ َﻋ َﺪ َم ﺟﻲ ۾ ﺟﺎل‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﻗﻴﻞ َﻣ َ‬
‫ﻘﺎل‪.‬‬ ‫ﺧﻴﺎل وﺟﻮدي ﮀﻮﻧﻪ وﺳﺎرﻳﻦ‪ ،‬ﻛﺮﻳﻦ ﭔﻲ َ‬
‫ﺳﭝﻴﺌﻲ‪ ،‬ﭘﺌﻪ ﺗﻮن ﺧﺎص ﺧﻴﺎل‪.‬‬
‫ﮘﺎ ﻴﻮن ﻛﻮڙﻳﻮن َﺳﭧ ِ‬
‫ﻛﮇﮬﻦ ﻧﻪ ِ‬
‫ﭤﻴﻨﺪء ﺣـﻖ ﺳﻮ ﺣﺎﺻﻞ‪ ،‬ﺟﻲ ﺗﻮ ﺑ ُﺖ ﺎل‪.‬‬
‫ﮔﺮد ﻏﺒﺎر ۾ ﮐﺎءُ ﻧﻪ ﻏﻮﻃﺎ‪َ ” ،‬ﺳ ُﭽﻮ“ ري ﭘﺎڻ َﺳﻨﭝﺎل‪.‬‬

‫‪43‬‬ ‫ﺌ‬
‫آءُ ﺗﺎ ﮔـﮇ ﮔﺬאرﻳﻮن‪ ،‬وي‪ ،‬ڏﮐﻴﺎ ﺳﻲ ﺳﮑﻴﺎ ڏﻳﻨﮭﮍא!‬

‫ﮘﺎ ﻴﻮن ﻛﻴَﺌﻪ ﺟﻲ ﻛﺎﻟﮫ אﺳﺎن ﺳﺎن‪،‬‬

‫ﻳﺎر وﺳﺎرﻳﻮن‪.‬‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ﺗﻮ َ‬

‫ﮘﭽﻲء ﭘﺎﺋﻲ ﻛﭙﮍو ﺳﺎﺋ ‪،‬‬

‫َ‬
‫دوﺳﺖ ﻛﺮﻳﺎن ﭤﻲ زאرﻳﻮن‪.‬‬

‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن ﺗﻮﮐﻲ دﻟ ‪،‬‬

‫ﺳﺎ َﻧﻮل وﻳﭡﺎ ﺳﺎرﻳﻦ‪.‬‬

‫َא َﭼﮡ َﺳﻨﺪﻳﻮن ﺗﺎ ِﻧﮭﻨﺠﻮن‪،‬‬

‫ﺳﺎﺋ وאﭨﺎن ﻧِﺖ ﻧِﮭﺎرﻳﻮن‪.‬‬

‫ِﭘﺮﻳﻦ ﭘ َﻨﮭﻨﺠﻮ ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪،‬‬

‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻮ ﺳﮓ ﺳﻨﭝﺎرﻳﻮن‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪450‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫‪44‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭔﺎروﭼﻞ ِﭔﻴﻠﻲ‪ ،‬ﻣﻮ ﮫ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ آﮬﻴﺎن ﻣﺎري!‬
‫َ‬ ‫آءُ‬
‫ﻧﺎﮬﻲ وאﺟﺐ رﺳﮡ ﺗﻮﺋ ِﻲ ﮐﻲ‪ ،‬ﺗﻮن ﮔُﺮو آءُ ِ‬
‫ﭼﻴﻠﻲ‪،‬‬
‫َ‬
‫ﺳﮓ ﻧﻪ ﭤ ِﻲ ﻛﻮ ِ‬
‫ﺳﺎﮬﻴﺎن‪.‬‬
‫ﭤﻴﻠﮭﻲ‪،‬‬
‫ﮬﻲء ِ‬‫ﻋﺸﻖ אوﮬﺎن ﺟﻲ ﮐ َﻮن ﮬﻮت ﭔﺎروﭼﺎ‪ ،‬ﻛﻴﺌﻦ ﭤ َﺮن َ‬
‫ﻧﻪ ﺗﻪ َﮀﭙَ َﺮ אﮘﻴﻮن ﮀﺎﮬﻴﺎن‪.‬‬
‫ﻨﮅ ﻛﺮڻ ﺟﻲ‪ ،‬ﺗﻮ ﺑِﻦ آﮬﻴﺎن َאﻛﻴﻠﻲ‪،‬‬
‫ﮕﮫ ﻧﻪ ﺳﺎرﻳﺎن ﭘ َ َ‬
‫َﺳ َ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ﻛﺎﮬﻴﺎن‪.‬‬‫ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ِ‬
‫ﻛﻲ ﭘ ُﻮرن ِﭘﺌﻠﻲ‪،‬‬‫ورہ ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﻲ ﮐ َﻮن‪ ،‬ﺗﻮڙي ِ‬ ‫ِ‬
‫وﮘﮣﻲ آﮬﻴﺎن َ‬
‫” َﺳﭽﻮ“ ﻧﻪ آﺳﮍَ ﻻﮬﻴﺎن‪.‬‬

‫‪45‬‬ ‫ﺌ‬
‫ڏﻳﻨﺪﻳ َ ِﺲ ڏورאﭘﻮ‪ ،‬آءٌ وﭸﻲ ورאﮢﻮ روﺑﺮو‪.‬‬

‫ﭘﺎر ڏي‪ ،‬ﻛﻮ ﻧﺌﻲ ﻧﻴﺎﭘﻮ‪.‬‬

‫ﭘﺮﻳﺎن َﺳﻨﺪي َ‬
‫אوﮬﺎن ﭔﺎﺟﮭﻮن ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬آءٌ ﻛﺮﻳﺎن ﭤﻲ ﻛﺎﭘﻮ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﺳﻮڍل ﺗﻮﺋﻲ ﺳﺎڻ آھ ‪ُ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ َﺳﮛ ﺗﻪ ِﺳﻴﺎﭘﻮ‪.‬‬

‫‪46‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻧﻴﮭﻦ وڌאﻳﻮ َ‬
‫ﻧﺎز‪ ،‬ﻧﻴﮣﻦ ﻧﻴﮣﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬ ‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ُ‬

‫‪v‬‬
‫‪451‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺗﻴﻐﺎن آﮬﻦ ﻳﺎ ﺗﻪ ِﺳﺘﻢ ﺟﻮن‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻮن אﮐﻴﻮن َ‬
‫ﻛﺠﻠﻴﻮن ﻛﺎرﻳﻮن‪،‬‬
‫َאﻻ ﺳﺎﺋ ‪ ،‬ﻳﺎ ﺗﻪ َ ِﺮي َ‬
‫ﺑﺎز‪.‬‬
‫درد ﻣﻨﺪ ﺟﻲ دﻟﮍي دﻟ َ َ ‪ ،‬ڏאڍي زور ﺳﺎن آﻧﺪي‪،‬‬
‫َאﻻ ﺳﺎﺋ ‪ ،‬ﻧﻴﮣﻦ ﻣﻨﺠﮭﺆن ﻧﻴﺎز‪.‬‬
‫ﻛﻦ َאوﮬﺎن ﺟﻲ‪ِ ،‬‬
‫אوﮬﻜﻲ وאري‪،‬‬ ‫ﻛﻲ َ‬
‫ﻣﺎن ﭘ َﻮن ِ‬
‫َ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ﺟﺎ آوאز‪.‬‬
‫ِ‬ ‫َאﻻ ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫ﭔ َﺌﻲ ﭔﺎﻧﮭﻮن ﭔ َﮅي ”ﺳﭽﻮ“ وڃ‪ ،‬ﺗﻮن ﺳﺎڻ ﻳﻘﻴ ‪،‬‬
‫در ﻣﭥﻲ ﻛﺎرﺳﺎز‪.‬‬
‫אﻻ ﻣﻴﺎن‪َ ،‬‬

‫‪47‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ﻧﻪ ﭤ ِﺞ ﺗﻮن ﻣﺎﻧﺪو!‬
‫َ‬ ‫ﻛﻨﮭﻦ و َﻳﻞ ﻧﻪ ﭤﺎ وﺳﺎرن‪،‬‬

‫” َ ُﻦ َאﻗﺮب“‪ِ ،‬אﮬﺎ אﺷﺎرت‪ ،‬ﮔَﮇ ﺗﻮﺋﻲ ﺳﺎن ﮔﺬאرن‪.‬‬

‫َאﺻﻞ ﻻﻛﻮن ﻃﺮف ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﻧِﺖ ﻧِﺖ ﮔﮭﮣﻮ ﻧﮭﺎرن‪.‬‬
‫ﻛﻨﮉ ُאن ِﺟﻲ‪ ،‬ﺳﻲ ِﭜﻲ ﺗﻮﺋﻲ ﮐﻲ ﺳﺎرن‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺟﻲ ﺗﻮ ُא‬
‫ڏﻳﻨﮭﻦ ِאﺗﮭ ﮀﻮ ﭤﻮ ﻻﺋ ‪ ،‬ﺗﻮ ُﮬﺖ ”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻨﭝﺎرن‪.‬‬

‫‪48‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ َא َﭼﮡ ﺟﻮن وאﭨﮍﻳﻮن‪ ،‬ﻧِﺖ ﻧِﺖ אُﭜﻲ ﺗﻪ ﻧﮭﺎرﻳﺎن‪.‬‬

‫ﻟﻮכ ﮐ َﻮن‪َ ،‬ﮬ َ‬

‫ﻨﺞ ۾ ﮬﻨﺠﻮن ﭤِﻲ ﮬﺎرﻳﺎن‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﻟ َﻦءُ ﻟِﻜﺎﻳﻮ‬
‫ﺳﻲ ﮘﺎ ﮍﻳﻮن ﻛﻨﮭﻦ ﺳﺎن ﻛﺮﻳﺎن‪ ،‬ﺟﻴﻜﻲ ﺳﭵﮡَ ﭤ ِﻲ ﺳﺎرﻳﺎن‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪452‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫دאغ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ درد ﺟﺎ‪ ،‬ڏﻳﮫ ﮐﻲ ﺗﻪ ﻛﻴﺌﻦ ڏﻳﮑﺎرﻳﺎن؟‬
‫”ﺳﭽﻮ“ َﭼﻮي ﺳﺎﺋ ﺷﻮق ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ۾‪ ،‬ﻛﻮ دم ﻛ وﺳﺎرﻳﺎن‪.‬‬

‫‪49‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫ﮀﮇ ﻏﺼﻮ ﻏﻤﻨﺎכ ﺳﺎن‪ ،‬אﭼﻲ ِﻣﻞ ﺗﻪ ﻣﺎﻧﺪאﺋﻲ ﻲ‪.‬‬

‫ُﺳ ِﮅ ﺳﭝﺎ ﺗﻮﮐﻲ ِﭘﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺟﻴﻜﺎ وאڍوڙﻳﻦ ﺳﺎن وﮬﻲ‪.‬‬

‫ﺳﻮر ﺳﻴﺒﺎﺋﮡ ﺟﮭﮍو‪ ،‬ﭘﺮ ﺟﻲءُ ُﺟﺪאﺋﻲ ﻧﺎ َﺳﮭﻲ‪.‬‬
‫ﭘﺎﮢﻮن آﻳﺎ ِﮬﻦ ﭘﻮر ﮬﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﻛﻲ ﺗﻮ ُﻣﻜﺎ ِﭘﺮ َ ﭘﮭﻲ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ وﮬﺎرﻳﻮ وٽ ۾‪ِ ،‬ﮬﻲ ﭠﺎھ ﺗﮇﮬ ﻛﻮ ﭠﮭﻲ‪.‬‬

‫‪50‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻧﺎھ ﻛﻮﺋﻲ ِאﺧﺘﻴﺎر‪َ ،‬ﮬﻲ ﻳﺎر وي!‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ِ‬

‫ﻣﻮن ﺗﺎ ِﺳﺮ ﺗﻲ ﭼﺎﺋﻴﻮ‪ ،‬ﺑﺎري ﺑِ َ‬

‫ﺮہ ﺟﻮ ﺑﺎر‪-‬‬
‫ﻳﺎر وي!‬
‫َﮬﻲ َ‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن ﺗ ِﻴﮇي ﻛﺎرڻ‪ ،‬روﺋﮡ زאرو زאر‪-‬‬
‫ﻳﺎر وي!‬
‫َﮬﻲ َ‬
‫ﺟﺎر‪-‬‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ڏﻧﻮ ﺗﻮ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺟﺎﻧﻲ ﺟﻲءَ ﮐﻲ ُ‬
‫َﮬﻲ ﻳﺎر وي!‬
‫ﻋﺸﻖ ﺳﻨﺪو ِאﺳﺮאر‪-‬‬
‫َ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎرو ﺠﮭ ‪،‬‬
‫َﮬﻲ ﻳﺎر وي!‬
‫‪v‬‬
‫‪453‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪51‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺗﻨﮭ ڏﻳﻨﮭﻦ ِڏﻧﺎﺋﻮن‪ ،‬ﺳﺎہ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ َ‬
‫ﺳﺎﮬـﮍ ﮐﻲ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪.‬‬ ‫ِ‬

‫ﻣﻨﺪيء ﺟﻲ دﻟـﮍي‪ ،‬ﻧﺎزن ﺳﺎڻ ﻧﻴﺎﺋﻮن‪،‬‬

‫َ‬ ‫درد‬
‫ﮬﻴﮇي ﮬﻮڏي ﻧﺎ وﻳﻮ‪ ،‬ﺳﻮﮔﮭﻮ ﺳﺎہ ﻛﻴﺎﺋﻮن‪.‬‬
‫ُﺳ ِﮣﻲ ﺳﻨﻴﮭﺎ ﻳﺎر ﺟﺎ‪ ،‬ﻋﺎﺷﻖ ﭤﻴﮍس آﺋﻮن‪.‬‬
‫ﺟﺎر ۾‪ ،‬ﻛﺎﻛﻴﻮن ﺗﻦ ﻛﮇאﮬﻮن‪.‬‬ ‫ﺟﻲءُ وڌאﺋﻮن ِ‬
‫ﻣﻴﮭ َﺮ ﺳﻨﺪي ﻣﻌﺮﻛﻲ‪ِ ،‬ﮬﻲءَ ﻏﺮﻳﺐ ﮔَـﮇﻳﺎﺋﻮن‪.‬‬‫َ‬
‫ِﺟﻲءُ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬وﻳ ِﺮن ﻣﻨﺠﮫ وڌאﺋﻮن‪.‬‬
‫ﻛﮃ ﺳﺮﻳﺮ َﻣﻮن‪ ،‬ﻣﻴﮍي ﺳﭛ ﻣﺪאﻳﻮن‪.‬‬
‫ُ‬ ‫” َﺳ ُﭽﻮ“‬

‫‪52‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺟﻲء ﺟﻮن ﮘﺎ ﻴﻮن ﮬﻴﻮن ﺟﻦ ﺳﺎن‪َ ،‬ﮬﻲ َﮬﻲ ﺳﺎﻧﮓ ﭼﮍﮬﻲ ﭘﻴﺎ ﺳﻲ ﺋﻲ!‬
‫َ‬
‫ﻣﺎرﻳ َﺲ ِאﻧﮭﻲءَ ﻣﺎﻣﺮي‪ ،‬ﮬﻲءَ ِ‬
‫ﭘﻮء אُﻧﮭﻦ ﮐﺎن ﭘﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫وﭠﻲ وﻳﻨﺪﻳ َﺲ אوڏﮬ ‪ ،‬ﺣﺎل ﭘﻨﮭﻨﺠﮍو ٖﮬﻲ ﺋﻲ‪.‬‬
‫ﺟﻲء ُﮔﮭﺮﻳﺎ ﭤﻲ ﺟﻲ ﺋﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ِאﻳﻨﺪא אﭤﻢ آﺳﺮو‪،‬‬
‫ﻣﻮن ڏي ﻣﻜﺎﺋﻮن ﻛﻴ א‪ ،‬ڏک ڏورאﭘﺎ ڏﻳﺌﻲ‪.‬‬
‫ﺟﻲءُ وڌو آﮬﻲ ﺟﺎر ۾‪ ،‬ﺗ َﻦ ﻧﻴﺎﭘﻦ ﻧﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮ“ ﺳﻨﻴﮭﺎ ﭔ ُ ِﮅي ﺗ َﻦ ﺟﺎ‪ ،‬ﭔﮅ ﭔﺎﻧﮭﻮن ﺗﻮن ﭔﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫” ُ‬

‫‪v‬‬
‫‪454‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫‪53‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﮐﻲ‪ ،‬ڏﻳﺎن ﻛﻴﮭﺎ ڏورאﭘﺎ!‬ ‫ﻣﺎن ﺗﺎن‬

‫ﻛﻴﺌﻦ ِﺷﺮﻛﺖ آءٌ ﻛﻨﺪي‪ ،‬ﺳﺮﺗﻴﻮن ﺳﺎن ﺳﺎﺋ ِ !‬

‫آءُ ﺎﮢﻲ آﮬﻴﺎن ﮀﺎ‪ ،‬ﻛﻴﺌﻲ َﺳﻮﻳﻦ ِﺳﻜﻦ‪.‬‬
‫ڏوڙא ﻃﺎﻟﻊ ﻣﻮن ﭤ ‪ ،‬ﺟﻲ وﻳﮍﮬﻲ ِﮬ َﻦ وﺳﻦ‪.‬‬
‫ﻣﺎن אﭼﻦ‪.‬‬
‫ڏﺳﻲ ﺣﺎل ﺣﻘ ﺟﻮ‪ ،‬אﮜﮡ َ‬
‫ﮓ ﺳﻨﺪن‪.‬‬‫ﺳﭽﻮ“ َﺳ ُ‬
‫ﻛ ﮀﮇﻳﻨﺪא ﻛﮇﮬ ‪ُ ” ،‬‬

‫‪54‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ڏور ﮀﻮ ڏَ ِ‬
‫ﺳﻦ‪ ،‬ﺳﺮﺗﻴﻮن دﻳﺮو دوﺳﺖ ﺟﻮ‪.‬‬

‫ﺟﻲ ﻣﻮن ﺳﮣﻮ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﮬﻮ ﺳﺪא وچ وﺳﻦ‪.‬‬

‫אﮐﻴﻮن ﻋﺠﻴ ﮐﻲ‪ ،‬ﭘﻞ ﭘﻞ ﭤﻴﻮن ﭘﺴﻦ‪.‬‬
‫ﺐ ﻣﺸﺘﺎﻗﻦ ِﺟﻲ‪ ،‬ﭤﺎ ﮐﻠﻴﻮن دل ﮐﺴﻦ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮ“ ﺳﻮزن وאرﻳﻮن‪ ،‬وﭸﻲ ِ‬
‫روء َرﺳﻦ‪.‬‬ ‫” ُ‬

‫‪55‬‬ ‫ﺌ‬
‫אڄ אﮜـﮡ ِאﺟﮭﻲ אﻳﻨﺪم‪ُ ،‬ﺳﮑﻴﺎ ﺳﺎﻧﮕﻲ ﮔَـﮇ َ ﺷﺎل!‬

‫ِڏﺳﻲ ﺣﺎل ﺣﻘ ﺟﻮ‪َ ،‬ﺳ َﻮ ِدﻻﺳﺎ ڏﻳﻨﺪم‪،‬‬

‫ﮬـﻮ ِﺟﻲ ُ‬
‫ﻛ ِﮭﻲ وﻳﮍم ﻛﺎﻟﮫ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ َوڙون ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺣﺎل ﭜﺎﺋﻲ אﭼﻲ ﭤﻴﻨﺪم‪،‬‬
‫‪v‬‬
‫‪455‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫َﺟﻦ ِﻟﮗ وﺟﮭﺎ ﻓﺎل‪.‬‬
‫ﻟﻮכ ﮐ َﻮن‪ ،‬ﮔﻮﺷﻲ ﭘﺎڻ ﮔـﮇﻳﻨﺪم‪،‬‬
‫َ‬ ‫ﻟِ ِ‬
‫ﻜﻲ ﺳﺎري‬
‫ُאﮬﻲ ﻛﻨﺪא ﭜﻼﺋﻲ ﭜﺎل‪.‬‬
‫َﺳﮓ ﺟﻨ ﺟﻮ ﺳﮇﺟﻲ ” َﺳ ُﭽﻮ“‪ ،‬ﺳﻴﺌﻲ ﺳﮇﻳﻨﺪم‪،‬‬
‫ِﺟﻲءُ ِﺟﻲءُ ﭼﻮﻧﺪﻳﺲ ﺟﺎل‪.‬‬

‫‪56‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﻨﺪ ِء ﺻﺒﺢ َﺳﻮﻳﻠﻲ‪.‬‬
‫ﻛ ِﮭﻲ وﻳﻮ‪ِ ،‬א َ‬
‫ِﮬﻴﻨﺌﻦ ﻛﺎﻧﮓ َאڄ َ‬

‫ﮘﺎ ﻴﻮن ﻛﺮي َﺳ َﭵﮡ ﺟﻮن‪َ ،‬אڄ رאت ِﮬـﺖ رﮬﻲ وﻳﻮ‪.‬‬
‫ﻟﻮء َﻣﻮن َ ِﻲ وﻳﻮ‪.‬‬
‫ﮬﻮ ﺣﺎل ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﺟﻮ َ ﺎءُ‪ِ ،‬ﮬ َﻦ ِ‬
‫ﮘﺎ ﻴﻮن ﭔ ُـﮅي ڏﮐﻦ ﺟﻮن‪ ،‬ﭔﻮ ِ ﺗ َ ِﻨﮭ ﭔﮭﻲ وﻳﻮ‪.‬‬
‫ﺳﻮر ِﮬﻲ َﺳﮭﻲ وﻳﻮ‪.‬‬ ‫ِﭘﺮﻳﻦ ﺟﻲ ﭘﺎر ُאڏאﮢﻮ‪ ،‬ﻛﻴﺌﻦ َ‬
‫ِ‬
‫” َﺳﭽﻮ“ ﺳﭵﮡ ِﻣﻼﻳ َﺌ ‪ِ ،‬ﮬ َﻦ ﭠﺎہَ ﺗﻲ ﭠ َ ِﮭﻲ وﻳﻮ‪.‬‬

‫‪57‬‬ ‫ﺌ‬
‫وﮢﻴﻮﺳﻲ وہَ وאہ ‪ ،‬ﭘﮍﮬﻨﺪي ﭘﺮوאﻧﻮ ﭘﺮﻳﻦءَ ﺟﻮ!‬

‫ﻣﻠﮭﺎر ﭤﻴﺎ‪ ،‬ﮔُـﻞ ﮐِـﻠﻦ ۽ ﮔﺎہ‪.‬‬

‫ﻴﻨﮭﻦ َ‬‫אوڏא ِﻣ َ‬
‫ِ‬
‫ِﺳﻲ ﺋﻲ ﺳﭵﮡ ﭤﻴﺎ ﺳﺎﻣﮭﺎن‪ ،‬ﺣﺎل ﭜﺎﺋﻲ ﮬﻤﺮאھ‪.‬‬
‫ﺒﺖ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ َﻣﻦ ۾‪ ،‬ﭼﻮريءَ ﻣﭽﺎﻳﻮ ﭼﺎہ‪.‬‬
‫ِﺳﻚ ﺗﺎ ﺳﭵﮣﻦ ﺟﻲ‪ ،‬אُﺟﮭﺎﻳﻮ ُ‬
‫آڙאھ‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪456‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫دﻳﺲ ﮀﮇي ﭘﺮدﻳﺲ وﻳﺎ‪ ،‬دوﺳﺖ ﭘﺮﻳﻦ دאﻧﺎہ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﮬﻮﺗﻦ ڏאﻧﮭﻦ ﻧﻪ ﮬﻜﮍي‪ ،‬ﻣﮭﮍَ ِﻣﮍﺋﻲ ﻣﺎن ڏאﻧﮫ‪.‬‬
‫ﭘﻴﻐﺎم ﻛﻴﻮ‪ِ ،‬‬
‫آرאﻣﻲ َאروאح‪.‬‬ ‫ﭘﺮﻳﻦ ﺟﻲ َ‬
‫ﻗﺎﺻﺪ ﺗﻮ ﺗﺎن آءٌ ﻛﺮﻳﺎن‪ ،‬ﮬﻲ ِﺳ ُﺮ ﺻﺪﻗﻲ ﺳﺎہ‪.‬‬
‫َ‬
‫ﻴﻨﺪون َא�‪.‬‬
‫آﺳﺮوﻧﺪن ﺟﻲ‪ِ ،‬آﮢ ِ‬
‫אﮜﮡ َ‬
‫” َﺳ ُﭽﻮ“ ﭼﻮي رب ﻣﻴﮍي‪ ،‬روز ﭘ ُﮁﺎن آءٌ رאہ‪.‬‬

‫‪58‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭘﺎر ﺟﻮ!‬ ‫ﭘﺎﻧﮅي آ َאڄ ِ‬
‫ﭘﻴﮭﻲ‪ِ ،‬ﭘﺮﻳﺎن َﺳﻨﺪي‪ ،‬وو‪َ ،‬‬
‫ِ‬
‫ڏوٺ ڏورאﭘﺎ ڏﻳﺌﻲ ُﻣﻜﺎﺋﻮن‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﺌﻲ دﻳﻮאﻧِﻲ دﻳﮭﻲ‪.‬‬‫ﺗ َﻦ َ‬
‫”ﮘﺎ ﻴﻮن ُאﮬﻲ َ‬
‫ﻳﺎر َﺳ َﭵﮡ ﺟﻮن‪،‬‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ِوﺳﺎرﻳ َﺌﻲ و ِﻳﮭﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫” ِﺟﮭﮍﻳﺎﺋﻲ آﮬﻲ ﺟﻲءَ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺳﺎن‪،‬‬
‫ُﮬـﺖ ﺑﻪ ﮔـﺬري ﺗ ِ ِﻴﮭﻲ‪“،‬‬
‫ﭽﻮء“ ﺟﻮ ﻧِﻴﻮ ﻧِﻴﺎﭘ َﻦ‪،‬‬
‫ﮬﻮش ” َﺳ َ‬
‫ﻛﻴﮭﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﮘﺎﻟﮫ َ‬
‫ﻛﺮﻳﺎن ﭔﻲ‬

‫‪59‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫ﻼم‪.‬‬
‫ﻳﺎر ﮐﻲ‪ ،‬ﺳﺎري َﭼﺌﺞ َﺳ َ‬
‫ﭘﺎﻧﮅي ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬

‫‪v‬‬
‫‪457‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬ ‫ِ‬
‫َﭼﺌﻲ ُﻣﻜﺎ ﮬﺌﺎ ﻛﻴ א‪ ،‬ﻣﻮن ِ‬
‫ﭘﺮت وאرא ﭘﻴﻐﺎم‪.‬‬
‫ِ‬
‫אوﮬﺎن ﺟﻲ ﺋﻲ َא َﭼﮡ ﺟﺎ‪ُ ،‬ﮬﻞ ﭘ َ َﻮن َﮬﻨﮕﺎم‪.‬‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ روز אزل ﮐ َﻮن‪ ،‬ﺗﻮﺳﺎن ُ ﺐ ُﻣﺪאم‪.‬‬
‫ﺒﺖ ِ‬ ‫َ‬
‫ﻮء“ ﺟﻴﮭﺎ ﻛﻴ א‪َ ،‬د َر ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﻲ ﺗﻪ ﻏُﻼم‪.‬‬
‫” َﺳ ُﭽ َ‬
‫ﻳﺎر َאﺳﺎن ڏي‪ ،‬אﭼﮡ ﺟﺎ َא ﺎم‪.‬‬
‫ﻛﮇﮬﻦ ﻛﻨﺪﻳﻦ َ‬
‫ﺷﻮر َﻣﭽﺎﻳﻮ‪ُ ،‬ﮬﻞ ﭘ َﻮن َﮬﻨﮕﺎم‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻋﺸﻖ אوﮬﺎن ﺟﻲ ُ‬
‫ﻳﺎر ﺳﭵﮡ ِﺟﻲ‪ُ ،‬ﻣﻠﮫ ﺧﺮﻳﺪ ُﻣﺪאم‪.‬‬
‫ﭔﺎﻧﮭﻲ ﮔﻮ َ‬
‫روز َ‬
‫אزل ﮐﻮن ” َﺳ ُﭽﻮ“ آﮬﻲ‪ ،‬ﺳﺎﺋ َﺳﻨﺪ َﻳﻮ ﺳﺎم‪.‬‬

‫‪60‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ َאﭼﻮن ﭤﺎ אﻳﮇ ُﻧﮭﻦ!‘‬
‫ﮬﻴﺌﻦ َא ُڄ َﭼﺌﻲ ُﻣﻜﺎﺋﻮن‪ِ ،‬‬

‫ِﮬ َﻦ ِﺟ َ‬
‫ﻲء َﺟﮇي ﮐﻲ ﺟﻴﮇﻳ ُﻮن‪ ،‬آڌر وڏي ڏﻧﺎﺋﻮن‪.‬‬
‫”ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ دﻳﺲ َאﺳ َאﭼﻮن ﭤﺎ‪ ،‬ﻋﺎﺷﻖ ﻧﻪ ِﭤﺞ ُאﭔﺎﺋﻮن‪“.‬‬
‫ﻲء ﺳﺎن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻛﻴﮇא ﻛﺮم ﻛﻴﺎﺋﻮن‪.‬‬ ‫ﻣﻮن ﮬﻦ ِﺎﮢ َ‬
‫”ﻣﻄﻠﺐ ﺗ ُ ِﻨﮭ ﺟﻮ آءٌ آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﭔِﻴﻮن ﮀﮇ ِﻣﮍﺋﻲ ُﻣﺪﻋﺎﺋﻮن‪“.‬‬
‫ِ‬
‫دردﻣﻨﺪ ﺟﻲ‪ ،‬ﻗﺎﺻﺪ ” َﺳ ُﭽﻮ“ ﻛﮃﻳﺎﺋﻮن‪.‬‬ ‫دﻻﺳﻲ ﻟﺌﻪ‬

‫‪61‬‬ ‫ﺌ‬
‫َאڄ ِ‬
‫ﻛﻲ ﺻﺒﺢ אﭼﻦ ﭤﺎ‪ ،‬ﻧﺮوאر ﭼﺌﻮ ﻮﻣﻲ!‬

‫‪v‬‬
‫‪458‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫ﻣﻮن ِﮬﺖ ِﺎﮢﻲءَ ﺟﻮ ِﭘﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺣﺎل ِ‬
‫ﻛﻲ ﭘ ُ َﮁ َﻦ ﭤﺎ‪.‬‬
‫ﻛﻲ ﺳﭵﮡ َﭼ َﻮن ﭤﺎ؟‬ ‫ﭘﺎر ڏي אﭼﮡ ﺟﻮ‪ ،‬ﭼﺌﻮ ِ‬ ‫ِﮬﻦ َ‬
‫ﻛﻲ و ِ‬
‫ﻳﮍﮬﻲ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ َو َﺳﻦ ﭤﺎ؟‬ ‫ﭘﻨﮅ ۾‪ِ ،‬‬‫ِﭘﺮﻳﻦ آﮬﻦ َ‬
‫ﻛﮃن ﭤﺎ؟‬‫ﻮء“ ِﺟﻲ ِﭜﻲ ُﺳ ِﮅ َ َﮡ ﻟﺌﻪ‪ ،‬ﻗﺎﺻﺪ ﮬﻴﮇي َ‬
‫” َﺳ ُﭽ َ‬

‫‪62‬‬ ‫ﺌ‬
‫دوﺳﺖ ﮐﻲ دאﻧﮭﻮن‪ُ ،‬ﺳ ِﮣﻲ‪َ ،‬ﻣ َﻦ َ‬
‫ﻣﮭﺮ ﻛﺎ ﻣﻮن ڏي ﭘ َﻮي!‬ ‫َ‬

‫ﻨﺪ ﺟﻲ َد َر אُﺗﻲ‪ ،‬ﭤﻮ ﻛﺎﻧﮓ ﻻﮐﻴﮣﻮ ﻟ َﻮي‪.‬‬

‫دردﻣ ِ‬
‫َ‬
‫ﭘﺎر ﺟﺎ‪َ ،‬ﭼﺸﻤﻦ אُﺗﻲ وﻳﮭﻮن َﭼﻮي‪.‬‬
‫ﭘﻴﻐﺎم ِﭘﺮﻳﻦ َ‬
‫َ‬
‫ﻛﻲ אوري אﻳﻨﺪؤ َא ِ‬
‫وﮬﻲ‪.‬‬ ‫ِﺳ َﺮ ﭜ َﺮي َאﺳ אﻳﮇﮬﻦ َאﭼﻮن‪ ،‬ﻳﺎ ِ‬
‫” َﺳ ُﭽﻮ“ آﮬﻲ ُא َ‬
‫ﻛﻨﮉﻳﻮ ﮔﮭﮣﻮ‪ ،‬ﭤﻮ رאﻧﺪ روﺋﮡ ﺟﻲ َروي‪.‬‬

‫‪63‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﻨﮭﻦ ﮐﻲ ﭼﻮאن؟‬
‫ِ‬ ‫ﺗﻮريء وﭸﻲ‬
‫َ‬ ‫ﮘﺎﻟﮫ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﺣﺎل ﺟﻲ‪،‬‬

‫ﺟﻮش ﺗﻨﮭﻨﺠﺎ ﺟﺎن ۾‪ ،‬ﻧﺖ ﻧﺖ آﮬﻦ ﻣﻮن ﮐﻲ ﻧﻮאن‪.‬‬

‫ﮐﻴﺌﻦ ﺟﻲ ﭘﮁﺎن ِ‬
‫ﭘﻮء ﭤﻲ ﺧ ‪ ،‬ﭘﺎﻧﮅي אول ﭘ ﻳﻦ ﭘﻮאن‪.‬‬
‫ﻛﻲ ِﮬﻦ ﻣﻜﺎ ﻣﻮن ڏي َאوאن؟‬
‫ﭘﺎﮢﻮن آﻳﺎ ِﮬﻦ ﭘﻮر ﮬﻲ‪ِ ،‬‬
‫” َﺳ ُﭽﻮ“ ﻣﭩﻴﺎن آءُ ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬ﮬﻲ ﺳﻮر ُﺳﮑَﻦ ﺳﺎن ﺳﻨﻮאن‪.‬‬

‫‪64‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﻜﺎﺳ ﻗﺎﺻﺪ ﻛﺎﻟﮫ‪ِ ،‬אﺟﮭﻲ ﭴﺎﮢﺞ آﻳﺎ آﻳﺎ!‬
‫‪v‬‬
‫‪459‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻣﻨﺠﮫ ﺧﻴﺎل‪.‬‬
‫آﮬﻲ ﺗﻴﺎري אﻳﮇﻧﮭﻦ אﺳﺎن ﺟﻲ‪ ،‬آﮬﻴﻮن ﺳﻮ ِ‬
‫ﺟﻲء ۾ ﺟﺎن‪.‬‬
‫َ‬ ‫אُ َ‬
‫ﻛﻨﮉ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ َאﺻﻞ אﺳﺎن ﺟﻲ‪ ،‬آﮬﻲ ﺳﺎ‬
‫ِ‬
‫ﺳﻨﺪء َאﺣﻮאل‪.‬‬ ‫ﻛﺮم ﻛﻴﻮﺳﻲ‪ ،‬ﺳﮣﻲ‬ ‫ﻋﺎﺷﻖ ﺗﻮﺗﻲ َ‬
‫ﻛ َ‬
‫ﺸﺎل‪.‬‬ ‫ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﻟﻄﻒ ﺳﺎن ﮬﺎڻ ﻻﭤﺎﺳ ‪ ،‬ﺗﻮ ﺗ ُﻮن ُ‬
‫ﻛﻞ َ‬
‫אﭼﻲ ﻮن ﭤﺎ ِאﺟﮭﺎ ﺗﻨﮭﻨﺠﮍي‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ري رאت ﺳﻨﭝﺎل‪.‬‬

‫‪65‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺳﺘﺎريء ﺟﻮ!‬
‫َ‬ ‫آﮬﻲ ﮬﮭﮍو ﺣﺎل وﻳﭽﺎريءَ ﺟﻮ‪ ،‬ﺳﮭﮣﺎ ﻛﺮ ﻛﻮ ﻛﺮم‬

‫ﻟﺌﻪ ﭘﻨﮭﻞ ﺟﻲ ﻛﺎﻧﮓ אُڏאﻳﺎن‪ ،‬ﻛﻮﭠﻴﻮ ﭘﻮﭤﻴﺪאر ﭘﭩﺎﻳﺎن‪،‬‬

‫ور وאريءَ ﺟﻮ‪.‬‬
‫َو ُر وري َ‬
‫ﺣﺎل ڏﺳﻲ ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﭜﺎل ﭜﻼﺋﺞ‪ِ ،‬ﭘ َﺮ ﭘﭵﺎﮢﻮ ورہ ورאﺋﺞ‪،‬‬
‫ﻛﺞ ڊڀ دאرون دک وאريءَ ﺟﻮ‪.‬‬
‫درد ﻓﺮאق ﺟﺎ دوﻧﮭﺎن دﮐ َﻦ ﭤﺎ‪َ ،‬ﻣﭻ َ‬
‫ﻣﮕﺮﮬﻦ ﻣﭻ ﻣﭽﻦ ﭤﺎ‪،‬‬
‫ور وري وﻳﭽﺎريءَ ﺟﻮ‪.‬‬
‫ﺷﻞ ُ‬
‫ﺳﻚ ”ﺳﭽﻞ“ ﺟﻲ ﺗﻮﮐﻲ ﺳﺎري‪ ،‬ﻛﻴﭽﻲ אﻳﻨﺪم ﻧﺮﺗ َﻮن ﻧﮭﺎري‪،‬‬
‫وאريء ﺟﻮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﺎہ ﺳﻜﻲ ﺳﻚ‬

‫‪66‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺟﻲءُ ﻧﭻ آﻳﺎ‪ ،‬ﭜﻠﻲ ﻛﺮي آﻳﺎ‪ ،‬ﺳﺎﭤﻲ ﺳﭵﮡ ﺟﻲ ڏﻳﮫ ڏﻧﮭﻦ!‬

‫‪v‬‬
‫‪460‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫ﻣﻮن ﺗﺎ ﭴﺎﺗﻮ وאٽ وאﮬﻮ‪ ،‬ﭘﺮ ﻣﻮن ڏي ﺳﻲ ﮬﻮت ﮬﻼﻳﺎ‪.‬‬
‫ڏﻳﻨﮭﻦ ﭘﭵﺎﮢﻮ ﭘﺎﻧﮅي ﭘﺮﻳﻦ ﺟﺎ‪ ،‬ﺳﺎڻ ﻏﺮﻳﺐ ﮔـﮇאﻳﺎ‪.‬‬
‫ﭘﺎڻ ﻣﭥﺎﺋﻦ ﻛﺮﻳﺎن ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ‪ ،‬ﻟﮑ ﭤﻮرא َﺟ ِﻦ ﻻﻳﺎ‪.‬‬
‫َאول دﻻﺳﺎ ڏﻳﮣﻲ אﻧﮭﻦ ﮬﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﭘﻮء ﭘﻴﻐﺎم ﺳﮣﺎﻳﺎ‪.‬‬
‫ﻃﺮف ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ אﮬﻲ ﻋﺠﻴ ‪ ،‬ﺳﭽﺎ ﺳﺨﻦ ﻓﺮﻣﺎﻳﺎ‪.‬‬
‫” ُאڻ ﺗﮡ אﮬﺎﺋﻲ ِآھ אﺳﺎن ﮐﻲ‪ ،‬ڏﮐﻴﺎ ﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﻦ ﻟﻨﮕﮭﺎﻳﺎ‪“.‬‬
‫”ﭘﻴﺎ אﺳﺎن وٽ ﮬﺎﮢﻲ ﺗﻨﮭﻨﺠﺎ‪’ ،‬ﺳﭽﻮ‘ ڙي ﭘﻨﮅ ﺳﺠﺎﻳﺎ‪“.‬‬

‫‪67‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭘﺎﻧﮅي אوڏאﮬﻮن َאڄ آﻳﻮ‪ِ ،‬ﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي ﭘﺎر ڏﻧﮭﻦ‪.‬‬

‫ﮬﻮن َא َﭼﮡ ﺟﻮ‪ ،‬ﺳﺎٿ ِڌﮢ ﮐﻲ ﺳﻌﻴﻮ‪.‬‬

‫ﻃﺮﻓﺎن ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ِ‬
‫ﮔﮭﮣﻮ ﭘﮁﻦ ُﮬـﺖ ِﭘﺮن ﺗﻮﺋﻲ ﮐﻲ‪ ،‬ﮔﮭﻤ ﺗﻮن ِﮬـﺖ אﺟﺎﻳﻮ‪.‬‬
‫آﮬﻲ ﺗﻮﺋﻲ ڏي ﺳﮡ ري ﻋﺎﺷﻖ‪ ،‬روح َﺳﻨﺪن ﺟﻮ رאﻳﻮ‪.‬‬
‫ﭘﺎﭴﺎﮢﻲء ﺟﻮ ﮬﻨﻦ ﭘﻴﻐﺎﻣﻦ‪ ،‬وري ﺳﻮ ورہ وڌאﻳﻮ‪.‬‬
‫َ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺳﺮ ﻧﻮאﻳﻮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﭔﮅي ﻧﻴﺎﭘﺎ ﭔﺎﻧﮭﻮن ﭔﮅي ﭔﺌﻲ‪ ،‬آﮢﻲ ”‬

‫‪68‬‬ ‫ﺌ‬
‫َאڄ אوڏאﻧﮭﻮن آﻳﺎ‪ ،‬ﮔـﮇﻳﺎ ﺳﻲ ﻗﺎﺻﺪ ﻣﻮن ﮐﻲ!‬

‫وري ورڻ ﺟﺎ ﮬﺌﺎ ﭜﻨﭝﻮر ڏي‪َ ،‬‬

‫ﺳﺎٿ ِڌﮢ ﺟﺎ ﺳﻌﻴﺎ‪.‬‬
‫وﮬﻨ ِ‬
‫ﻨﺪء‪ ،‬ڏور ﺟﻨ ڏﻳﻨﮭﻦ ﻻﻳﺎ‪.‬‬ ‫َאڄ ﺻﺒﺢ َאﭼﻲ و ﮭﺎ ﺳﻲ َ‬
‫‪v‬‬
‫‪461‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﻨﺪء ﺳﻲ ﮘﺎ ﻴﻮن‪َ ،‬ﺟﻦ ﺟﺎ ﺗﻮ ﭘﻨﮅ ﭘ ُﮁﺎﻳﺎ‪.‬‬ ‫ـﮇﺟﻲ‬
‫ﮔﻮﺷﻲ ﮔ ِ‬
‫ﺧﻴﺎل ﺳﭵﻮﺋﻲ ﮬﻴﮇي ُﮬﺌﮍن‪ ،‬ڏﮐﻴﺎ ﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﻦ ﻟ َﻨﮕﮭﺎﻳﺎ‪.‬‬
‫ﮬﻮت ﮬﻼﻳﺎ‪.‬‬
‫رﮬ َ ‪ ،‬ﻛﺌ ﺗﻨﮭﻦ َ‬
‫ﻃﺮف ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ אﮘﻲ ﭜﻲ َ‬
‫ﻧِ َﻴﮭﻦ ﺟﺎ ﻧﻴﺎﭘﺎ ڏﻧﺎ َﺟﻨ ﮬﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺳﻲ َ‬
‫ﺳﺎہ ﺳﻴﺒﺎﻳﺎ‪.‬‬

‫‪69‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺟﺎ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬ ‫ﻧﻮאن ﻧِﻴﺎﭘﺎ آﻳﺎ‪ ،‬ﻣﻮن ڏي‬

‫ﻗﺎﺻﺪن‪ ،‬وو ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﮬﻴﮇي َא َﭼﮡ ﺟﺎ‪ ،‬روز ﺳﻲ رﺳﺘﺎ ﻻﻳﺎ‪.‬‬

‫ِ‬
‫ﻃﺮف ﭜﻨﭝﻮر ﺟﻲ‪ُ ،‬ﺳﮡ ﺗﻮن َ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ‪ ،‬ﭘﻨﮭﻮنءَ ﭤﻲ ﭘﻨﮅ ﭘﮁﺎﻳﺎ‪.‬‬
‫ﺗﻮ ﺗﺎ ﻃﺎﻟﺐ ﻳﺎر ﺳﭵﮡ ِر َ‬
‫يء ‪ ،‬ﮔﻮﻧﺪر ڏﻳﻨﮭﻦ ﮔﻨﻮאﻳﺎ‪.‬‬
‫אﮜﮡ ﺗ ُﻨﮭﻨﺠﻲ َאڄ ﺳﻲ אﻳﻨﺪא‪ ،‬ﺗﻮ ﺟﻦ ﻟﺌﻪ ورہ َوﺳﺎﻳﺎ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ريء‪ُ ،‬אﮬﻲ ﺳﻲ ڏﻳﻨﮭﻦ َאﺟﺎﻳﺎ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻧﺐ‬ ‫ﺟﺎ‬ ‫ﻳﺎر‬ ‫ﻳﺌﻪ‬‫ر‬‫ﮔﺬא‬ ‫ﻲ‬ ‫ﺟﻲ ﺋ‬
‫ﺳﭽﻮ“ َאﭼﮡ ﺟﺎ ﺳﻌﻴﺎ‪.‬‬ ‫ﮬﺌﺎ ِﭘﺮﻳﻦ ﮐﻲ ﭘﺎر ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن ” ُ‬

‫‪70‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِאﮬﻮ ﻧﻴﺎﭘﻮ آﻧﺪو‪ ،‬ﭘﺎﻧﮅيءَ ﭘﺮﻳﻦءَ ﺟﻲ َ‬
‫ﭘﺎر ڏﻧﮭﻦ‪.‬‬

‫آﮬﻲ ﺗﻴﺎري אﻳﮇﮬﻦ َאﺳﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﺘﺎن ﭤﺌ ﺗﻮن ﻣﺎﻧﺪو‪.‬‬

‫ﻋﺎﺷﻖ ﺗﻮﮐﻲ آﮢﻲ َאﺳﺎن ﺳﺎن‪ُ ،‬ﺣـﺐ ﻛﻨﺪي ﮬﻴﻜﺎﻧﺪو‪.‬‬
‫אﺳ ﺑﻪ אوڙכ ِאﻳﻨﺪאﺳﻲ אﻳﮇﻧﮭﻦ‪ ،‬ﭤﻴﺞ ﻧﻪ ورہ ﮐﻮن وאﻧﺪو‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪462‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫ﻣﻠﮡ ﺟﻮ آﮬﻲ ِאﮬﻮﺋﻲ‪ِ ،‬ﭘﺮت ﺟﻮ ﭘﺎﮀﺎﻧـﺪو‪.‬‬
‫ﻻﮬ ﺗﻮن ﺳﭛ ﺳﻴﺎﻧﺪو‪.‬‬ ‫ﺳﭽﻮ“ وي‪ِ ،‬‬‫ﻃﺮﻓﻮن َאﺳﺎن ﺟﻲ ُﺳﮡ ” ُ‬

‫‪71‬‬ ‫ﺌ‬
‫آءٌ َאدא ڙي ﭘﺎﻧﮅي‪ ،‬دوﺳﺖ دﻻﺳﻮ ﻛﻮ ڏﻧﻮ؟‬

‫ُﺳﮡ ﺗﻮن ﺳﺎﭤﻲ‪ ،‬آﮬﻴﺎن‪ ،‬אدא‪ ،‬آءٌ ﺐ ﺑﻨﺎ ﮬـﺖ ﻣﺎﻧﺪي‪.‬‬

‫אﮜﮡ אﺳﺎن ﺟﻲ ﻛﮇﮬﻦ ِאﻳﻨﺪא‪ِ ،‬אﮬﺎ ﺧ ﺗﻮ ﻛﺎ آﻧﺪي‪.‬‬
‫دل َאﺳﺎن ِﺟﻲ دوﺳ ﭔﺎﺟﮭﻮن‪ ،‬ﻧﺎﮬﻲ ورہ ﮐ َﻮن وאﻧﺪي‪.‬‬
‫ﮕﮭ ِﮍي ﺳﺎﭤ ِﻲ ڙي َ‬
‫ﻣﺎن ﭤﻴﺎن‪ ،‬ﻛﺎ ﮬﻮﺗﻦ ﺳﺎن ﮬﻴﻜﺎﻧﺪي‪.‬‬ ‫ِﺳ َ‬
‫ﺳﭽﻮ“ وي َ ِ‬
‫ﻨﺪء‪ ،‬آﮬ َﺟﻨ ﺟﻲ ﺗﻮن ﺑﺎﻧﺪي‪.‬‬ ‫ﺳﺎرאن ﺳﻨﭝﺎرאن ” ُ‬

‫‪72‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ِ‬
‫ﻛﻲ ُﮬـﺖ ﭘﮁﻴﺎﺋﻮن‪ ،‬ﺳﭻ ﭼﺌﻪ אدא ڙي ﺳﺎﭤﻴﻮ؟‬

‫ﮔﻮﺷﻲ وﻳﮭﻲ ﮔَـﮇ َאوﮬﺎن ﺳﺎن‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﮘﺎﻟﮫ ﻛﺎ ﻛﻴﺎﺋﻮن؟‬

‫َﺳﻠﻴﻮ ﺳﻨﻴﮭﺎ ﺳﺎڻ ﺳﻼﻣﻦ‪ِ ،‬ﮬ َﻦ ڏאہَ ڏي ڏﻧﺎﺋﻮن؟‬
‫ﭘﻴﻐﺎم ﭘﺮت وאرא‪ ،‬ﭼﺌﻮ ﺟﻲ ﻣﻮن ڏي ﭼﻴﺎﺋﻮن‪.‬‬
‫ِ‬
‫دردﻣﻨﺪ ڏي‪ ،‬ﻛﺎ אڄ ﺧ ﻟﮑﻴﺎﺋﻮن؟‬ ‫دﻻﺳﻲ ِﺟﻲ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﻛﺎڻ ﺗﺎ ﮔﮭﮣ و‪ِ ،‬ﮬﻦ ڏ ِﻳﮫ ﭤﻲ ڏﭠﺎﺋﻮن‪.‬‬
‫َ‬ ‫”‬

‫‪73‬‬ ‫ﺌ‬

‫‪v‬‬
‫‪463‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ِﺳ َ‬
‫ﮕﮭﮍي ِﭘﺮﻳ َﻦ ﺟﻲ ﭘﺎر ِﺟﻲ‪ ،‬ﻛﺎﻧﮕﺎ ﺧ ﻛﺎ ﻣﻮن ڏﺋ ‪.‬‬
‫دوﺳﺖ ﺟﻲ ﻧﻲ دﻳﺲ ڏي‪ ،‬ﻛﻴﺌﻦ ﻛﺎﻟﮫ ﺗﻮن َאڏري وﺋ !‬

‫َאول אﺳﺎن ﺟﻲ ﺣﺎل ﺟﺎ‪ ،‬ﻧﺎزכ ﻧﻮאن ﻧﻴﺎﭘﺎ ﻧِﺌ ‪،‬‬

‫ﺳﺎري ﺳﻨﻴﮭﺎ ﺳﻮز ﺟﺎ‪َ ،‬ﮬﻲ َﮬﻲ ﺳﭝﺌﻲ ﻻﺋﺞ ِﮬﺌ ‪.‬‬

‫ِ‬
‫ﻳﺎﻛﻲ ﭤﺌ ‪،‬‬ ‫ﻳﺎر ﺗﻮن‬ ‫ِ‬
‫ﻣﺸﺘﺎق ﮐﻲ‪ ،‬ﻛﻴﺌﻦ َ‬ ‫ﻣﺎري ﻣﻴﺎن‬
‫ﻨﺠﮭ ﭘﺮدﻳﺲ ﺟﻲ‪ ،‬ﭔﺎﺟﮭﻮن َאوﮬﺎن آﮬﻴﻮن ِאﺋ ‪.‬‬
‫ﭘ ُﻮرن َﻣ ِ‬

‫آءٌ ﺟﻲ ُﻣﺌﻲ ﺗﺎ ﮔﮭﻮرﻳﺲ‪ ،‬ﺟﺎﻧِﻲ ﺳﺪאﺋ ﺗﻮن ﺟﺌ ‪،‬‬

‫”ﺳﭽﻮ“ ِﺳﻜﻲ ﺳﺎري ﺗﻮﮐﻲ‪ ،‬ﺗﻮن ﭜﻲ ﺗﮭ ﺳﺎن ﮬﻮ אﺋ ‪.‬‬

‫‪74‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﺎﻧﮕﻲ ﻗﺮﻳ ڏﻧﮭﻦ‪ ،‬ﺧ آﻧﺪي وﭠ ِﻲ وﮬﻨﺪو وري‪.‬‬

‫ﻣﻨﺠﮭﻮن ﻣﻌﻠﻮم ﭤِﻲ‪ ،‬ﺳﺎري ﺧ ﮐِﻴﺌﻦ ﺟﻲ ﮐﺮي‪.‬‬

‫ﺧﻂ َ‬ ‫َ‬
‫ريء ﻛﻴﺌﻦ َﺳﺮي“‬
‫دوﺳﺖ دﻻﺳﺎ ﻟﮑﻴﺎ ﺗﺎ ”ﺗﻮ אﺳﺎن َ‬
‫َ‬ ‫”‬
‫”آءٌ ﺗﺎ ﮔﮭﮣﻮ ﺗﻮ ﺳﺎرﻳﺎن‪ ،‬ﮘﺎ ﻴﻮن ﻛﺮﻳﻦ ﻛﮭﮍﻳﻮن َﭼـﺮي“‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬אُﮬﺎ ذوق َﻣﻮن دل ﺟﻲ ذري‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮ“ ﺗﻮﺳﺎن آﮬﻲ ِ‬
‫” ُ‬

‫‪75‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﻴﮭﻲ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ُ‬
‫ﻣﮅﮔﻦ ﻣﺎري آﮬﻴﺎن!‬ ‫ِ‬ ‫ﮘﺎﻟﮫ ﻛﺮﻳﺎن ﭔﻲ‬

‫‪v‬‬
‫‪464‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫ﭘﺮﻳﻦ وڙﺋﻮن ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪ ،‬آءُ ﭘﮑﻲ ِﮬﻦ ِ‬
‫ﭘﻴﮭﻲ‪.‬‬
‫ﭘﺎڙي ﺳﺎڻ ﭘﺮﻳﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪ ،‬ورہُ وﮬﺎ و ِﻳﮭﻲ‪.‬‬
‫ﺗﻴﮭﻲ‪.‬‬
‫ﺟﻴﮭﻲ ﺳﺎ آﮬﻲ ِ‬
‫ﭘﻠﺌﻪ ﻟﮙﻲ ِﭘﺮﻳﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪ِ ،‬‬
‫ﺟﻴﮭﻲ‪.‬‬ ‫ﮘﺎﻟﮫ ڏَﺳﻴﺎﺋﻮن ﺳﺎ ﺗﺎ ﻧﺎﮬﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪ُ ” ،‬‬
‫ﺳﭽﻮ“ ﺳﻠﮡ ِ‬

‫‪76‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﻴﮭﻲ ﭼﺎل ﭼﻠﻲ ﭤﻮ‪ ،‬אڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن ﻳﺎر ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ!‬
‫ِ‬
‫ۡ‬
‫وﺣﻲ“‪ ،‬ﺳﺎري ﮘﺎﻟﮫ َﺳﻠﻲ ﭤﻮ‪.‬‬ ‫” َوﻧ َﻔ َﺨ ُﺖ ِﻓﻴﻪ ِﻣﻦ ّر ِ‬
‫” َאﻧﺎ َﻋ ۡﺒ َﺪ ٗہ ‪َ ،‬و ُ‬
‫رﺳﻮﻟ َﮧ ٗ“‪ُ ،‬ﻣﻠﻦ َﮔﮭﺮ ِﻣﻠﻲ ﭤﻮ‪.‬‬
‫ﻛﺎﭤﺌ ﺗﻌﻈﻴﻤﺎن ڏﺋﻲ‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌ ﮐِﻞ ﮐﻠﻲ ﭤﻮ‪.‬‬
‫ﻛﺎﭤﺌ ﺳﮑﻴﻮن ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌ ﺟﻮﺷﻦ ﻣﻨﺠﮫ ﺟﻠﻲ ﭤﻮ‪.‬‬
‫ﮬﮭﮍي ﮬـﻠﺖ ﮬﻠﻲ ﭤﻮ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ َﺳﭛ ﻛﻨﮭﻦ ﺻﻮرﺗ ‪ِ ،‬‬

‫‪77‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﮀﺎﮐﻲ ڏو َ‬
‫ﻧﮕﺮ ڏورﻳﺎن‪َ ،‬ﻣﻦ وﺳﻲ ﻳﺎر ُﻣﻨﮭﻨﺠﻮ!‬

‫ﭘﺮﻳﻦ آﮬﻲ ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪ ،‬ﺗ َ َ‬

‫ﻚ ﭔﺌﺎ ﮀﻮ ﺗﻮرﻳﺎن؟‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن روح ۾‪ ،‬آرﻳﺎﮢﻲ ﭤﻲ אورﻳﺎن‪.‬‬
‫َﺳﭛ ﻛﻨﮭﻦ ﭘﺎرﻳﻦ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬آءٌ َﮔﮭﮣﻮﺋﻲ ُﮔﮭﻮرﻳﺎن‪.‬‬
‫ﮬﻮت ﮬﻤﻴﺸﮧ ﺣﺎﺿﺮي‪ ،‬وﻧﺪر ﻛﻨﮭﻦ ﻟ َﮙﻪ ووڙﻳﺎن؟‬
‫َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﭽﻲ ﮘﺎ ﮍي‪ِ ،‬ﭼﺖ ِאﮬﺎﺋﻲ ﭼﻮرﻳﺎن‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪465‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪78‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺎﮢﻲء ﮐﻲ!‬
‫َ‬ ‫ﮬﻮت َאﭼﻲ َﮬـﭣ ڏﻳﻨﺪو‪ ،‬ﭜ َﻠﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﻣﻮن ِﮬﻦ‬

‫ِﭘﺮﻳﻦ وڙﺋﻮن ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪َ ،‬ﮀﭙﺮ ﺗﺎ ﻧﻪ ﮀﮇﻳﻨﺪو‪.‬‬

‫ڏﺳﻨﺪو אﮐﮍﻳﻦ ﺳﺎن‪ ،‬ﻧﺎل ِﺎﮢﻲ ﻧﻴﻨﺪو‪.‬‬
‫ﭘﺎﮢ َﻮن ﭘﺎﺳﻲ ﻧﻪ ﻛﺮي‪ ،‬ﮔﻮ ِ ﺳﺎڻ ﮔﮇﻳﻨﺪو‪.‬‬
‫ﭘﺎﻧﮅن ﭘﭽﺎرون ﻛﻴﻮن‪ ،‬آرﻳﺎﮢﻲ َא ُڄ אﻳﻨﺪو‪.‬‬
‫آﺳﺮوﻧﺪ ﺟﻲ‪ ،‬ﭘ َﮑﺎ ﭘﺎڻ َאڏﻳﻨﺪو‪.‬‬ ‫َ‬
‫אﮜﮡ َ‬
‫ﻛﻴﭽﻦ ﺳﻨﺪو ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ ،‬ﻟﻮﺋ َﻮن ﺗﺎ ﻧﻪ ﻟﮇﻳﻨﺪو‪.‬‬
‫ﻧﮭﻨﺠﻲء‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ َ‬
‫ﺷﺎل ﺳﮇﻳﻨﺪو‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﺳﺎﺟﻦ َﺳﻨﮕﺖ ﭘﺎ‬

‫‪79‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﻴﭻ ﻣﻨﮭﺠﮍو َ‬
‫ﻛﻢ‪ ،‬ﻧﻲ‪ ،‬آﮬﻲ‪ ،‬ﭜﻠﻮ ﭜﻴﻨﺮ ڙي!‬

‫وﻳﺎ ﻛﻴﭽﻴﮍא ﻧﻜﺮي‪ ،‬ﮔﻮ ءَ ڏﻳﺌﻲ ﻏﻢ‪ ،‬ﻧﻲ‪.‬‬

‫دﻋﺎ ﻛﺮ ﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﺟﺎﻧِ َ‬
‫ﻲء ﭤﻴﺎن َﺟﻢ‪ ،‬ﻧﻲ‪.‬‬
‫ﻛﻨﮭ ِﮀ َﻦ ﻧﻪ ﮀﮇﻳﺎن‪ ،‬دوﺳ َء وאرو دم‪ ،‬ﻧﻲ‪.‬‬
‫ﻗﻴﺎﻣ َﺖ ﺗﺎﺋ ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬ﭤﻴﻨﺪي ﻃﻠﺐ َ ‪ ،‬ﻧﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻳﻦء ﺟﻮ‪ ،‬ﺗﻮڙي ﭤﺌﻲ ﭼﻴﮭﺎڙﻳﻮن َﭼﻢ‪ ،‬ﻧﻲ‪.‬‬ ‫ﭘ ﻧﻪ ﮀﮇﻳﺎن ﭘﺮ َ‬
‫ﺟﮭﮍ ﻧﻪ ﭜﺎﺋﻨﺠﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ِ ،‬אﮬﻮ אﮐ ﺟﻮ آ ﮔَ ُﻢ‪ ،‬ﻧﻲ‪.‬‬
‫ُ‬
‫ِﺳﻜﺌﻮن ”ﺳﭽﻮ“ ِﭘﺮﻳﻦ ڏي‪ ،‬رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن رم‪ ،‬ﻧﻲ‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪466‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫‪80‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺗﻮﮐﻲ ﺟﺎﻧﻲ ﻧﻪ ﺟﮙﺎﺋﻲ ﭤﻮ‪ُ ،‬ر َﺳﮡ ﺎﮢ ﺳﺎن!‬

‫אﺻﻞ ﮐ َﻮن آﮬﻴﺎن‪،‬‬

‫ﺗﻴﮭﻲ ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬آءٌ َ‬
‫ﺟﻴﮭﻲ ِ‬
‫ِ‬
‫אوﮬﺎن ﺟﻲ ﺗﺎ َאﭼﮡ ﺟﻮ‪َ ،‬‬
‫آﺳ ُﺮ َﮬ ِـﮇ ﻧﻪ ﻻﮬﻴﺎن‪،‬‬
‫ﻧﻴﻨﮭﻦ َ‬
‫ﻓﺮאق ﺟﺎ‪ ،‬ﮬﻲ ﻣﻴﻨﮭﮍא وﺳﺎﺋﻲ ﭤﻮ‪.‬‬ ‫ِﺳ َﺮ ﺗﻲ ُ‬

‫ﭘ َﺮي ﻛﺮ ﻧﻪ ﭘﺎڻ ﮐ َﻮن‪ ،‬ڏي دﻟ َ دﻻﺳﻮ‪،‬‬

‫ﺗﻮريءَ ُﺳﺠﮭﻲ ﻛﻮﻧﻜﻮ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ِﭘﺮﻳﻦ ﭔﻴﻮ ﭘﺎﺳﻮ‪،‬‬ ‫ِ‬
‫ﻨﺪو ﺳﮇאﺋﻲ ﭤﻮ‪.‬‬ ‫ﺟﻴﮭﻲ ﺗﻴﮭﻲ َאﺻﻞ ﮐ َﻮن‪َ ،‬‬
‫ﮬﻲء َﺳ َ‬

‫ﺳﮑﻦ ﻣﭥﻲ ڏﮐ َـﮍא‪ ،‬ﭤﻲ ﺐ َﻣﭩﺎﻳﺎن‪،‬‬

‫ﻏﻢ ﺧﻮﺷﻲءَ ﮐﺎن َאﮘُﺮو‪ ،‬آءٌ ﭜﻠﻴﮍو ﭜﺎﻳﺎن‪،‬‬
‫ُﻣﻨﮭﻦ ُﻣﻘﺎﺑﻞ ﺗﺎﻧﮭﺠﻲ‪ ،‬אﮬﻮ ﮔﻮﻧﺪر ﮔﮇאﺋﻲ ﭤﻮ‪.‬‬

‫ﻲء ﺟﻲ ﺗﻮن‪َ ،‬א ِﭼﺞ َא� ﻛﺎڻ‪،‬‬ ‫َ‬

‫َאﮜﮡ ِﺎﮢ َ‬
‫ﮬﻮت َ‬
‫ﻛﺮﻳﺞ ﺗﻮن‪ ،‬ﭜ و ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﭜﺎڻ‪،‬‬ ‫ﮬﻴﻜﺮ َ‬
‫ﺳﻮز ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ِ ،‬ﮬـﺖ ﺳﺎ َ‬
‫ﻧﻮل ِﺳﺠﺎﺋﻲ ﭤﻮ‪.‬‬

‫وﭠﻲ وﻳﭡِﻲ آﮬﻲ אﮬﻮ وﻋﺪو وﻳﭽﺎري‪،‬‬

‫ﮘﭽﻲء ﭘﺎﺋﻲ ﻛﭙﮍو‪ ،‬ﮬﻲءَ ﻛﺮي ﭤﻲ زאري‪،‬‬
‫َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﮓ אوﮬﺎن ﺟﻮ‪ِ ،‬ﮬ ِ‬
‫ـﺖ ﭘﺎﻧﮅي ﭘ ُﮁﺎﺋﻲ ﭤﻮ‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪467‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺌ ‪81‬‬
‫ﺧ ﻛﺎ ﻣﻮن ڏﻳﻮ ﺳﺎﭤﻴﻮ‪ ،‬ﺳﺎﺋ ‪ ،‬ﻋﺠﻴ ﺟﻲ َאﭼﮡ ِﺟﻲ!‬

‫ﻛﻴﭽﻴﮍن ﺟﻮ ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ ،‬وﭼ ءَ رאت وﻳﻮ‪.‬‬

‫ﮬﻲء ﺗﺎ ﻧﺎل ﻧِﻴﻮ‪.‬‬
‫ِאﺋ ﻧﻪ ﮀﮇﻳﻮ َﮀﭙَﺮﻳﻦ‪َ ،‬‬
‫ﺗﻮڙي ِورہ وﮬﺎرﻳﻮ‪ ،‬ﻛﻨﺪﻳﺲ ﻛﻮﻧﻪ ﭔﻴﻮ‪.‬‬
‫وﻧﺪر ﺳﻨﺪيءَ وאٽ ﺗﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ﺻﺪﻗﻲ ِﺳ ُﺮ ﻛﻴﻮ‪.‬‬
‫ﮀـﮇ ﺳﺎﮬﺎ ﺳﻨ ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“‪ ،‬ڙي‪ ،‬ﺟﻲ ﺗﻮ ﭘﻮر ﭘﻴﻮ‪.‬‬

‫‪82‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺟﺎﻧﻲ ﺗﻮ ﻧﻪ ﺟﮙﺎﺋﻲ‪ُ ،‬ر َﺳﮡ ِ ِﺎﮢﻲءَ ﺳﺎن!‬

‫دوﺳﺖ אوﮬﺎن ﺟﻲ َد َر ﺗﻲ‪ ،‬وﻳﭡﻲ ورہ وﺳﺎﺋﻲ‪.‬‬

‫ﭔﺎﮬﺮ ﭔﺎﻧِﮭﻲ ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﺳﺎ َ‬
‫ﻧﻮل ﮬﻲءَ ﺳﮇאﺋﻲ‪.‬‬
‫َאﭼﮡ ِ‬
‫ﻻء אوﮬﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ﭘﺎﻧﮅي روز ﭘ ُﮁﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫ﻓﺎﻻن ﻓﻠ َﻚ ﻓﺮאق ﺟﻮن‪ ،‬وو‪َ ،‬ورﻳ ِ ﮐﺎن وﺟﮭﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻮ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻋﺠﺰ ﺳﺎڻ َאﮔﮭﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ُﺳﻮאل ”‬

‫‪83‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﮐﻨﻴﻮ ﻧﻴﮡَ ﻧِﮭﺎر‪ ،‬ڙي‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﭜﻠﻮ ﻣﻨﮭﻨﺠﺎ ﻳﺎر ڙي ﻣﻴﺎن!‬

‫‪v‬‬
‫‪468‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫ﻣﻮن َﻣ ُﻦ ﮔـﮇي ﮔﻮﻧﺪرﻳﻦ‪ ،‬ﭤﺌ ﻛﻴﭻ ﻗﺮאر‪.‬‬
‫ڏﮐﻴﺎ ُﺳﮑﻴﺎ ڏﻳﻨﮭﮍא‪ ،‬ﮔـﮇ ﻏﺮﻳﺐ ﮔـﺬאر‪.‬‬
‫دﻟ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ دل ﮐ َﻮن‪ ،‬و ِ‬
‫ﻳﭽﺎري ﻧﻪ وﺳﺎر‪.‬‬
‫ﺎر ڏي‪ ،‬ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫ﻛﮃ ﻗﻄﺎر‪.‬‬ ‫ﻣﻨﮭﻦ ﻧﻪ ﻣﻮن ﭔﺌﻲ ﭘ َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ آﮬ אﺳﺎن ﺟﻮ‪ ،‬ﮬﻨﺠﻮن َﮬـﮇ ﻧﻪ ﮬﺎر!‬

‫‪84‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِﺳ َ‬
‫ﻚ ُﮬﺌﻲ ﺟﻨﮭﻦ ﺟﻲ ِﺳﺮ‪ ،‬وو‪ ،‬دوﺳﺖ آﻳﻮ אﺳﺎن ﺟﻲ در!‬

‫ﻳﭽﺎريء ڏي ور‪.‬‬
‫َ‬ ‫ِﭘﺮﻳﻦ َوڙَﺋﻮن ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪َ ،‬‬
‫ﻛﺌﻲ و‬
‫ﮬﻲءُ ِﺳ ُﺮ ﻛﻴﺎن ﺻﺪﻗﻲ‪ ،‬ﮔﮭﻮٽ אﭼﻲ ﻣﻮن َﮔﮭﺮ‪.‬‬
‫ڏﭠﻢ ِﮬﻦ אﮐ ﺳﺎن‪ِ ،‬ﭘﺮﻳﻦ ﻣﻮﭼﺎريءَ ﭘ َ ِﺮ‪.‬‬
‫ﻲء ۾‪ ،‬ﻧ َﮭﺮ ﻳﺎ َﮬـﮇ ﻧﻪ ﻧ َ ِﺮ‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﺟﺎء ﻛﻴﺎﺋﻮن ﺟ َ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ري‪ ،‬ﻛﻮﺷﺶ ﻛﺎﺋﻲ َ‬
‫ﻛ ِﺮ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﻗُ َ‬
‫ﺮب ﻛﺎرڻ ُﺳﮡ ”‬

‫‪85‬‬ ‫ﺌ‬
‫ڏﻧﻮ ِﮬﻲ ﭘﺎﻧﮅيءَ ﭘﻴﻐﺎم‪” :‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ َאﮜَـﮡ َאڄ ﻳﺎر َאﭼﻲ ﭤﻮ!“‬

‫ﻋﺎﺷﻖ ﻋﺠﻴ ﺟﻮ‪ ،‬ﺗﻮﮐﻲ َﺳ َﻮ ﻟﮏ آﮬﻲ َﺳﻼم‪.‬‬

‫ﻳﻦء‪ ،‬ﺟﻴﻜﻮ َ‬
‫ﻛﻴُ َﻮ ﻛﻼم‪.‬‬ ‫ﺳﭛ ﻗﺒﻮﻟﻴﻮ ُﺳﭙﺮ َ‬
‫ﭘﻜﻮ آﮬﻲ ِﭘﺮﻳﻦءَ ﺟﻮ‪ ،‬ﺗﻮ ﺳﺎن َא ُڄ َא ﺎم‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪469‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫َ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ﻛﺮ آرאم‪.‬‬ ‫روءُ ﻧﻪ رت َאﮐ َﻣﻮن‪،‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﮔـﮇﺟﻦ‪ِ ،‬‬
‫ﭘﻮء ﭜﻲ‪ِ ،‬آہ ﻧﻪ َﻃﻠﺐ ﺎم‪.‬‬

‫‪86‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﮬﻮت ﭘﺎرﺋﻮن ﻣﻮن ﮐﻲ ﮬﺎﮢﻲ‪ ،‬ڏﻧﺎ ﻧِﻴﻨﮭﻦ ﻧﻴﺎﭘﺎ ﮬﻲ‪.‬‬
‫َ‬

‫ﮬﭥﺌﻮن ﭘ َﺌﻲ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻋﺬر ﭔﻴﺎ ﻛﻴﮭﺎ آﮢﻲ‪.‬‬

‫אوﺗ ﻛﮭﮍيءَ ﮘﺎﻟﮫ ﮐ َﻮن‪ِ ،‬ﭘ ِﻨﺒﮣ َﻣﻮن ﭘﺎﮢﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﻮر ﮬﺌ ُﺌﻲ ﺟﻲ ِ‬
‫ﺳﺎﮢﻲ‪.‬‬ ‫ﭜﻨﭝﻮر ۾‪ُ ،‬ﺳ َ‬
‫وﻳﭡ َء ﻛﻴﺌﻦ َ‬
‫ﺳﺎہ ﮐ َﻮن‪ ،‬آﮬﻲ אوڏو آر ِﻳﺎﮢﻲ‪.‬‬‫”ﺳﭽﻮ“ ﺗﻮﮐﻲ َ‬

‫‪87‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﻴﭽﺆن آ ﻛﺎﻟﮫ‪ ،‬ﺳﻲ ﺗﺎ ُﺳﮣﻮ َﺳﻨﻴﮭﺎ!‬
‫َ‬
‫ِ‬
‫ﮘﺎ ﻴﻮن ﻛﻨﺪي ﮔُـﺬرﻳﺌﻲ‪َ ،‬‬
‫ﺳﻮ رאﺗﻴﻮن ﺗﻮﮐﻲ َ‬
‫ﺳﺎل‪.‬‬
‫אُﻛﻨﮉ אﺳﺎن ڏي ﻛﺎﻧﻪ ﺗﻮ‪ ،‬ڏﻳﻨﮭﻦ ِאﺗﻲ ﺟﺎﻟﻴﺌﻲ ﺟﺎل‪.‬‬
‫ﻚ روﺋ ِﻲ ﺳﭛ َ‬
‫ﻻل!‬ ‫ﻛﻨﮭﻦ ﺟﻲ ﻛﺎرڻ ﺗﻮ ﻛﻴﺎ‪ ،‬ﻟ َ َ‬
‫ﻛﻴَﺌﻲ ﻧﻪ ﻗﻄﺮي ﺟﻴ ي‪ ،‬ﺳﺎﻋﺖ ِﮬﻚ ﺳ َ‬
‫ﻨﭝﺎل!‬
‫َ‬
‫ﺟﻨﺠﺎل‪.‬‬ ‫ﭔ ُﮅي ڏورאﭘﺎ ﻣﻮن ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﺟﻴَﮡ ﻣﻨﺠﮫ‬
‫ﺟﻦ ﻟ َﺌﻲ ڏوﻧﮕﺮ ڏورﻳﺎن‪ ،‬ﺗﻦ ِﭜﻲ ِﮬﮭﮍא َ‬
‫ﺣﺎل‪.‬‬
‫َ‬
‫ﻛﺸﺎل‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻛﺎل‬ ‫ﺳﻲ ﺳﭛ ﺗﻨﮭﻨﺠﺎ אﮔﮭﻴﺎ‪ ،‬ﺟﻲ ﻛﻴﺌﻲ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﺎ ﭜﻲ َ‬
‫ﺳﻮאل‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﭔﮅﻧﺪو ﭔﺎروﭼﻮ وري‪” ،‬‬
‫‪v‬‬
‫‪470‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫‪88‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛ َﻞ ﻛﺎڏي!‬ ‫ﻛ ﭘ ُﮁﻴﺎﺋﻮن‪ ،‬ﮬﺎﮢﻲ ﻛﺎ َ‬
‫ﻧﮕﻞ َ‬ ‫ﻣﻮن َ‬
‫ﻛﺮ ﺗﺎ ِ‬

‫ڏوٺ ڏورאﭘﺎ وو ﻛﻴ א‪ ،‬ﻣﻴﺎن َאﻻ‪ ،‬ﺳﻲ ﺳﺨﺖ ﻣﻜﺎﺋﻮن‪،‬‬

‫َ‬
‫‪ِ -‬ﮬﺖ َ‬
‫ﺣﺎل אﺳﺎن ﺟﺎ ﮬﻲ‪.‬‬
‫ﺳﮕﮭﺎ אﻳﻨﺪא وو ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن َאﻻ‪ ،‬ﻛﻲ ﺗﺎ ﭘﺎڻ אﺗﻴﺎﺋﻮن‪،‬‬
‫‪ -‬ﺟﮇو ﺟﻲءُ ﺟﻴﺎرن ﺟﻲ‪.‬‬
‫ڏאﮬﺎ ڏﻳﮫ وو ِﭘﺮﻳﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن َאﻻ‪ ،‬آﮬﻴﺎن אﭔﺎﮢﻜﻮ آﺋﻮن‪،‬‬
‫‪ -‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ِﮬﻲ ﻧﻴﺎﭘﻮ ﻧِﻲ‪.‬‬
‫َﻃﻌﻨﺎ َﻃﺮﻓ َﻮن وو ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪ِ ،‬ﮬﻦ ڏﮐِ َ‬
‫ﻲء ﮐﻲ ڏﻧﺎﺋﻮن‪،‬‬
‫‪ -‬ﺳﺎﺋ ﺳﭛ ﻗﺒﻮ ِﻟﻴﻢ ﺳﻲ‪.‬‬
‫ﭽﻮء“ ‪ َ ،‬ﺠﮭﺎﺋﻮن‪،‬‬
‫ﺳﻲ ﻧﻪ ِوﺳﺎرج ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪ ،‬ﺳﺎڻ ” َﺳ َ‬
‫ﻗﻮل ﻛﻴﺎ ﮬﻲ ِ‬
‫ﻛﻲ‪.‬‬ ‫‪ -‬אُﮬﻲ َ‬

‫‪89‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫ﻛﺮي ﭤﻮ!‬ ‫ﻛﺌﻲ ﺻﻮرت ﺳ‬‫ﻛﺌﻲ َ‬‫ﻳﺎر ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﻳﺎر‪َ ،‬‬

‫ﻛﺎﭤﺌ ﭔ ُﮃڙو ِﭘ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌ ﭔﻮ ﭔﺎر‪.‬‬

‫ﻗﺮאر‪.‬‬
‫ﻛﻴُﺲ ُ‬ ‫َ‬ ‫ﻛﺎﭤﺌ ﺑ אﮘﻲ ِﭰﺮي‪ ،‬ﻛﺎﭤ َﺌ‬
‫ﻛﺎﭤﺌ وﻇﻴﻔﻦ ۾‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌ ﺧﻢ ﺎر‪.‬‬
‫ﻛﺎﭤﺌ آﮬﻲ ﺑﺎدﺷﺎہ‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌ ﭼﻮﺑﺪאر‪.‬‬
‫ﻛﺎﭤﺌ ﭘ ﻳﻦ ﭘﻨﮅ ﻛﺮي‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌ ﮔﮭﻮڙي ﺟﻮ ﮬﺴﻮאر‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪471‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻛﺎﭤﺌ ” َאﺣﺪ“ ﭤﻴﻮ ” َא ﺪ“‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌ ”ﻋﺒَﺪא ﻖ“ אﻇﮭﺎر‪.‬‬
‫آﮬﻲ دﻟ َ َ دوﺳﺖ ﺟﻮ‪َ ” ،‬ﺳ ُﭽﻮ“ َﺳﭛ ِﺳ ُ‬
‫ﻴﻨﮕﺎر‪.‬‬

‫‪90‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﺮﻳﺎن آءٌ ﻛﻴﮭﻲ‪َ ،‬‬
‫ﺣﺎل ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﺟﻲ‪ِ ،‬ڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن!‬ ‫ﮘﺎﻟﮫ َ‬

‫ﻛﺎﻟﮫ ﻛﺎ ﻮﮢﻲ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬وﻳﺎ وﭨ َﺌﻮن ُﻣﻮن و ِﻳﮭﻲ‪.‬‬

‫ﭘﻴﮭﻲ‪.‬‬
‫ﮀﮇي ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﮐﻲ‪ ،‬وﻳﺎ ﭘﮭﺎڙﻳﻦ ِ‬
‫ﻣﻨﺪيء ﺟﻲ د ِﻳﮭﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻛﺮي ﭘﺮﻳﺸﺎن وﻳﺎ‪ ،‬درد‬
‫ﺗﻴﮭﻲ‪.‬‬ ‫ﺟﻴﮭﻲ ﺟﻲ ِ‬ ‫آءٌ ُאﻧﮭﻦ ﺟﻲ آﮬﻴﺎن‪ِ ،‬‬
‫ﺳﻢ אُﻧﮭﻦ ِﺟﻲ א ِﻳﮭﻲ‪.‬‬ ‫ﻣﺎرڻ ِ‬
‫ﭘﻮء ﺟﻴﺎرڻ‪َ ،‬ر َ‬
‫ﺑﺎر ﮐﮣ َﻦ ﻛﻲ ﻧِ ِﻴﮭﻲ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻮز ِﻓﺮאق ﺟﺎ‪َ ،‬‬

‫‪91‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﮬﻮت ڏَﮬﻮن ﮬﺎﮢﻲ آﻳ ُﻮن‪ ،‬ﻣﻮن ڏي ﺧﻮﺷﺨ אن ﮬﻲ!‬
‫َ‬

‫ﺟﺎر َאوﮬﺎ ﮍي ﺟﺎﻳﻮن‪.‬‬

‫َא ِﭼﻲ َאڏﻳﻮن ﭤﺎ אوڏڙﻳﻮن‪ِ ،‬‬
‫ﮀﮇي ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﮐﻲ‪ ،‬ﭘ وري ِאﻳﮇي ﭘﺎﻳﻮن‪.‬‬
‫ﻳﭽﺎريء ﮐﻲ وאﻳﻮن‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﭤﻴﻮن ِﺟﻴﺎرن ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ِ ،‬אﮬﻲ و‬
‫دوﺳﺖ وري َورﻧﺎﻳ ُﻮن‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﭽﻮء“ َﺳﻨﺪﻳﻮن دאﻧﮭﮍﻳﻮن‪،‬‬
‫َ‬ ‫”‬

‫‪92‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻨﮓ ِ ِﺎﮢﻲءَ ﺟﻮ!‬
‫ﮬﻮت אوﮬﺎن ﺗﻲ ِآء‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﺳﺎرو ﻧ َ ُ‬
‫َ‬
‫‪v‬‬
‫‪472‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫ِ‬
‫ﺳﺎﺋ َء ﻛﺎرڻ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﭘ אﮜﮡ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﭘﺎء‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ﻲء ﺳﺎن ِ‬
‫ﻻء‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ِﭘﺮﻳﻦ َوڙَﺋﻮن ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﻟ َﺌ ُﻦ ِﺎﮢ َ‬
‫ﺳﺎہ ﻧ َﻪ َא َﭼﻦ ِ‬
‫ﺳﺎء‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﻣﺎﮢﮭﻮ ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﺟﺎ‪َ ،‬‬
‫ﺗﻨﮭﻨﺠﮍي ِ‬
‫ﺟﺎء‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﻧﺐ ِ‬ ‫ڏﺳﻨﺪﻳﺲ آءٌ אﮐـَﮍﻳﻦ ﺳﺎن‪ ،‬ﺟﺎ َ‬
‫ﮬﺎء ِ‬
‫ﭽﻮء“ ﮐﻲ ِ‬ ‫ِ ُ‬
‫وאء‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﻛﺎري ﮘـﮣ َﻦ ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪َ ” ،‬ﺳ َ‬

‫‪93‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﮬﻮت َא َﭼﮡ ِﺟﻲ ﻛﺎ َ‬
‫ﻛ ِﺮ ﻣﻴﺎن‪ :‬ﭘﺎﻧﮅي روز ﭘ ُﮁﺎﻳﺎن ﭤﻲ!‬ ‫َ‬

‫ﻚ َאوﮬﺎ ِ ﮍي َﺳ ِﺮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪-‬‬

‫روح ﮐﻲ‪ِ ،‬ﺳ َ‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن َ‬
‫ﺗﻮ ﻟﺌﻪ ِﮬﺖ ﻛﺎﻧﮓ ُאڏאﻳﺎن ﭤﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ِﺳﺮ ﺗﻮﺋﻲ ﺗ َﻮن َﺻﺪﻗﻲ‪َ ،‬‬
‫ﮔﮭﻮٽ אﭼ ﺟﻲ َﮔﮭ ِﺮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪-‬‬
‫ُﮔﮭﻮرﻳﻮ ﭘﺎڻ ُ ُﮔﮭﻤﺎﻳﺎن ﭤﻲ‪.‬‬
‫دوﺳﺖ َאوﮬﺎ ﮍي َد ِر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪-‬‬
‫َ‬ ‫אﻳﻨﺪﻳﺲ َאﮬﮍي َ‬
‫ﺣﺎل ﺳﺎن‪،‬‬
‫ﮘﭽﻲء ﭘ َﻠﺌﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﭤﻲ‪.‬‬
‫َ‬
‫ﻳﭽﺎريء ِﺟﻲ َو ِر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪-‬‬
‫َ‬ ‫ِﭘﺮﻳﻦ ﭘﺎرﺋﻮن ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﭤِﻲ و‬
‫ڏک وﺳﺎﻳﺎن ﭤﻲ‪.‬‬
‫وﻳﭡﻲ َ‬
‫ﻨﮭﻦ ﭘ َ ِﺮ ﻣﻴﺎن‪-‬‬
‫ﻛ ِ‬ ‫ﺳﺎرو ﻣﻄﻠﺐ ﻣﻮن ﭤﺌﻲ‪ِ ،‬ﭘﺮﻳﻦ َאﭼﻲ َ‬
‫ِﮬﺖ ﭘﻮﭤ ِﻴﻮن ﭘﭩﺎﻳﺎن ﭤﻲ‪.‬‬
‫ُ‬
‫ﺒﺎرכ ڌَ ِر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪-‬‬‫ﺳﭽﻮء“ אُﺗﻲ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬دﺳﺖ ُﻣ‬
‫َ‬ ‫”‬
‫َﺳﻨﺪ َﻳﻮ ﻳﺎر َﺳﮇאﻳﺎن ﭤﻲ‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪473‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪94‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِﮬﻨﻴﮍي ﮘﺎ ﻴﻮن ﻳﺎد‪ ،‬آري َء ﭔﺎروﭼﻲ ﺟﻴﻮن!‬

‫وﻳﺎ وﻳﺴﺎﮬﻲ ﻧِﻜﺮي‪ ،‬ﻋﺸﻖ ڏﻳﺌﻲ ِאﻣﺪאد‪.‬‬

‫ﭜﻴﻨﺮ ﭔﺎﺟﮭﻮن ﺟﻴﮇﻳ ُﻮن‪ُ ،‬ﻋﻤﺮ ِﻣﮍﻳﺌﻲ ﺑ َﺮﺑﺎد‪.‬‬
‫ﺷﺎل ﻛﻨﺪא ﺳﻲ ﺷﺎد‪.‬‬ ‫دردﻣﻨﺪن ِﺟﻲ دﻟﮍي‪َ ،‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ َﺳﻨﺪي َﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﭘ ُ ِ َﺳﭛ ُﻣﺮאد‪.‬‬
‫َ‬ ‫”‬

‫‪95‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫َ‬
‫ﻛﻮﮬﻴﺎرل ﻛﺎﺋ ‪ ،‬وري وﻳﮍﮬﻮ وﺳﺎﺋﺞ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬ ‫آءُ‬

‫ﮘﭽﻲء ۾ ﭤﻲ ﭘﺎﺋ ‪-‬‬

‫َ‬ ‫ﭔﺎﻧﮭﻮن ﭔﺎ َﻧﮭﻦ ﺟﺎن ﭔﮅي‪ ،‬ﻣﻴﺎن َאﻻ‪ ،‬ﭘﺎﻧﺪ‬
‫ﻣﻮن ﺗ َﺆن ﭼﺖ ﻧﻪ ﭼﺎﺋﺞ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ﻣﻮ َﻧﮭﻮن ﻣﺪאﻳﻮن ﭤﻴﮍﻳ ُﻮن‪ ،‬ﻣﻴﺎن َאﻻ‪ ،‬ﭤﻴَﺲ ِא َ‬
‫ﻳﻼزڻ آﺋ ‪-‬‬
‫ِ‬
‫ِﭘﺮﻳﻦ ﭘﺎڻ ﭘﺴﺎﺋﺞ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ِ‬
‫آءٌ ﻛﻨﻴﺰכ ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن َאﻻ‪ ،‬ﺗﻮن ﺗﺎ ﻣﻨﮭﻨﺠﮍو ﺳﺎﺋ ‪-‬‬
‫ِ‬
‫ﭔﻴﻮ ﻋﻴﺐ ﻧﻪ ﻻﺋﺞ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﺣﻼج ﺟﻮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن َאﻻ‪َ ” ،‬ﺳﭽﻮءَ“ ﮐﻲ ﺠﮭﺎﺋ ‪-‬‬ ‫َ‬ ‫ڏﻳﺌِﻲ ُ‬
‫ﺣﺎل‬
‫ِ‬
‫ﺳﺎرو ِﺳ ُﺮ ُﺳﮣﺎﺋﺞ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬

‫‪96‬‬ ‫ﺌ‬
‫آءُ َאﭼﻲ َرہُ رאت ‪ ،‬ﭜ َﻠﻮ ﻣﻨﮭﻨﺠﺎ َ‬
‫ﻳﺎر وي!‬
‫‪v‬‬
‫‪474‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫روح ﮐﻲ‪ِ ،‬آھ אوﮬﺎ ِ ﮍي ِ‬
‫ﺗﺎت‪.‬‬ ‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن َ‬
‫ﻠﻜﻦ ۾‪َ ،‬ﺳﻨﺪﻳ َ َـﻮ ڏאڍي ِ‬
‫ذאت‪.‬‬ ‫َﻣﺸﺮ آﮬﻲ ُﻣ َ‬
‫َא َﭼﮡ ريءَ אوﮬﺎن ﺟﻲ آﮬﻲ‪ِ ،‬ﮬﻴﻨﻴﮍي ﮐﻲ ﮬﻴﮭﺎت‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﮐﻲ ﺗ ِﻨﮭﻦ ِﺳ َﺮ ِﺟﻲ‪ ،‬ﻛﺎڏﮬﻮن ﭤﻴﻨﺪي ڏאت‪.‬‬
‫َ‬ ‫”‬

‫‪97‬‬ ‫ﺌ‬
‫آءٌ وﻳﮍﮬﻲ ﺗﻮن ﺗﺎ وس‪ ،‬وي‪،‬‬
‫ﭜ َـﻠﻮ‪ ،‬ﭘ ُ َﻨﮭ َﻞ ﻳﺎر ﻣﻴﺎن!‬

‫ِﭘﺮﻳﻦ ﻣﻮن ﮐﻲ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ڏאﮬﺎ ڏي ﻛﻮ ڏَ ُس‪ ،‬وي‪.‬‬

‫ِ ِﺎﮢﻲءَ ﺟﻮ ﺣﺎﻟـﮍو‪ِ ،‬ﭘﺮ َ َא ِﭼﻲ ﭘ َ ُﺲ‪ ،‬وي‪.‬‬
‫ﻛﻴﭻ ڏي‪ ،‬ﮔﻮ ِ وﭠ ِﻲ ﮔَﺲ‪ ،‬وي‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﻛﺎﮬﻲ ِאﻳﻨﺪي‬
‫ﻣﺎن ﺗ َﺮس‪ ،‬وي‪.‬‬
‫ﭘ َﻮي ﭘﺎﭴﻴﺎﮢﻲءَ ﺟﻮ‪ ،‬ﺗﻮﮐﻲ َ‬
‫وﻳﮭﮡ آﮬﻲ ﭜﻨﭝﻮر ۾‪ ،‬ﺑﻨﺎ ﻋﺸﻖ ﻋﺒﺚ‪ ،‬وي‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ آھ ﺳﺮس‪ ،‬وي‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﻮز אوﮬﺎن ﺟﻮ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪” ،‬‬

‫‪98‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ‪ ،‬ﺳﭵﮡ‪ ،‬ﺗﻮ ﺗﺎ ﻧِﻴﻨﮭﻦ ِﺎﮢﻲءَ ﺳﺎن!‬
‫َאﭼﻲ ﻻﻳﻮ ِ‬

‫ﮬﻮت ﻛﻨﺪﻳﻦ ﻛﻮ ﮬﻴﺌﻦ‪.‬‬ ‫ﻣﺎﻣﺮي‪َ ،‬‬‫ﻣﺎرﻳ َﺲ אﻧﮭﻲءَ ِ‬

‫ِ‬
‫ﺳﺎ ﺗﺎ ﻛﻴﺌﻲ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﺟﺎﻧﻲ وﮢﻴﺌﻲ ﺟﻴﺌﻦ‪.‬‬
‫ﺟﮭﮍي ﭘ ُﻨﮭﻞ ﺗﻮ َ‬
‫ﻛﺌﻲ‪ُ ،‬آء ﭘ ُﮡ ﻛﺮﻳﺎن ﺗﻴﺌﻦ!‬
‫‪v‬‬
‫‪475‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻧﻴﮭﻦ‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﻛﮇﮬ ‪ ،‬ﻧﺎﻟﻮ َﺳﻨﺪو َ‬ ‫ﻛﺎن ِ‬
‫وﭠﻨﺪي‬
‫وري وﮬﺎرﻳﻮ و ﮭﮍو‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ِﺳﻴﺌﻦ‪.‬‬

‫‪99‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِאﮬﻮ ڏوﻧﮕ ُـﺮ ڏﮬﺎﮢ ‪ ،‬ﻣﻮن ڏورאﭘﻮ ﭤﻮ ڏﺋﻲ!‬

‫ﮬﺎري ِﮬﮭﮍא ﮬﻮت ﺗﻮن‪ ،‬ﭤﻲ و ﮭﺎ وﺳﺎرﻳﻦ‪.‬‬

‫ﮬﻴﮇي ﮬﻮڏي ﭤﻲ ﮔﮭﻤ ‪ ،‬ﺗﻮن ﻧﺎل ﻧﻪ ﻧﮭﺎرﻳﻦ‪.‬‬
‫ﭜﻨﭝﻮرﺋﻮن ﺑﻴﺰאر ﭤﻲ‪ ،‬ﭼﻲ ﺳﺎﻧﻮل ﺳﻨﭝﺎرﻳﻦ!‬
‫ﭘﺎڻ ”ﺳﭽﻮ“ ﺗﻮن ﭘﺎﮢﮭ ‪ ،‬وﭸﻲ ﺳﺎﮢﻦ ﺳﻠﮭﺎڙﻳﻦ‪.‬‬

‫‪100‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﺎر ڙي‪،‬‬
‫وﺳﺌﻮن ﺗﺎ ﻧﻪ وﺳﺎرﻳﻮ‪ ،‬ﭜﻠﻮ َ‬
‫آءٌ אوﮬﺎ ﮍي آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﭜﻠﻮ ﻣﻴﺎن!‬

‫ِﺳﻜﺎ َ‬
‫ﺋﻲء ڏي ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﮐﮣﻲ ﻧﻴﮡ ﻧﮭﺎر‪.‬‬
‫ﮬﻴﮇي ﻧﻪ ﮀـﮇﻳﻦ؛ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫ﻛﮃ ﻗﻄﺎر‪.‬‬
‫ﺗﻮﮐﻲ ڏﺳﺎن ﻣﻮن ڏَﺳ ‪ِ ،‬ﭘﺮﻳﻦ ﻛﮭﮍي ﭘﺎر‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ َﺻ ۾ ِ‬
‫رﮬﻲ‪ ،‬ﮔﻮﻧﺪر ڏﻳﻨﮭﻦ ﮔﺬאر‪.‬‬

‫‪101‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻛ َﻞ ﻛﺎﺋﻲ‪ِ ،‬ﺳ ُﺮ ِאﻧﻬﻲءَ ﺟﻲ ڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن!‬
‫ُﻫﺌﻲ ﻧﻪ ﻣﻮن َ‬

‫‪v‬‬
‫‪476‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫ِ‬ ‫‪v‬‬
‫ﻲء ورאﮢﻲ وאري وאﺋﻲ‪.‬‬ ‫אڳ ﻧﻪ ُﺳﻴَﻢ ﻛﮇﻫ ‪ِ ،‬ﻫ َ‬
‫ِ‬
‫ﮘﺎﻟﻬﻪ ﻧﻪ ﮘَﺮﻫﮡ ﺟﮭﮍي‪ ،‬ﺳﺎﺋ ُ ﺟﺎ ﺠﮭﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﺛﻮאب ﺟﻲ ﮘﺎﻟﻬﮍي‪ ،‬ﺳﭛ وﻳﺴﺎهَ وﭸﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫ڏوهَ َ‬
‫ِ‬ ‫ﺳﺎﺋ ِﻲ ﺣﻘﻴﻘﺖ َ‬
‫ﺣﺎل ﺟﻲ‪ِ ،‬ﺳﺮ َאﭼﺎﻧﻚ آﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎ ِﻧﭝﺞ ﮘﺎﻟﻬﮍي‪ ،‬ﭘﺮﻳﻦءَ ﺟﺎ ﭘ ُﺮﺟﮭﺎﺋﻲ‪.‬‬

‫‪102‬‬ ‫ﺌ‬
‫رﻫ روز ﺑﺮوز‪َ ،‬אﭼﻦ ﻣﻮن ڏي ﻳﺎر ﺟﺎ!‬

‫ﻛﻨﻬﻦ ﮐﻲ َﺳﻠﻴﺎن َﺳﺮﺗﻴﻮن‪ُ ،‬ﺳﭙ ﻳﺎن ﺟﻮ ﺳﻮز!‬

‫َאﻧﺪر ﻣﻨﺠﮫ ﻋﺠﻴﺐ ﺟﻲ‪َ ،‬‬
‫ﻛﻴﮍو ِﺳﻚ ﺳﺮوز‪.‬‬
‫ﻫﻴﻜﻨﺪ ﻛﺎرڻ ﭤ ِﻲ ﻛﺮﻳﺎن‪ ،‬ﺧﺎﻃﺮ אﻧﺪر ﺧﻮض‪.‬‬
‫َ‬
‫ﺷﺎل ﻛﻨﻬ ﺗﻲ ﻧﻪ ﭤﺌﻲ‪ ،‬ﺳﻨﺪو ﺟﺎﻧﺐ ﺟﻮز‪.‬‬
‫ِ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ אﺟﮭﻮ آﺋﻴﻮ‪ ،‬آرﻳﺎﮢﻲ ِאﻣﺮوز‪.‬‬

‫‪103‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻃﻌﻨﺎ ِﺳﺮ ﺗﻲ ﺳﻬﻨﺪي ۡ‬
‫آن‪،‬‬ ‫َ‬
‫َﺳﺮﺗﻴﻮن ﺳﺎري ﻟﻮכ ﺟﺎ!‬
‫ﭔﺎﺟﻬﻮن ﭔﺎروﭼﻞ ﺟﻲ‪ ،‬رאﺗﻴﻮن ِﻫﺖ ﻛﺎ رﻫﻨﺪي ۡ‬
‫آن‪.‬‬
‫ﻛﺎف ﻣﻨﺠﮭﺎرﺋﻮن ﻛﺎﻛﻴﻮن‪ ،‬ﻟ َﻌﻠﻦ ﻟﻮري ﻟﻬﻨﺪي ۡ‬
‫آن‪.‬‬
‫ﭘﺴﮡ ﺑﻨﺎ ﭘﺮﻳﻦء ﺟﻲ‪ ،‬ﭠﺎﻫﻪ ﻧﻪ ﭔﺌﻲ ﻛﻨﻬﻦ ﭠﻬﻨﺪي ۡ‬
‫آن‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫‪v‬‬
‫‪477‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﭜﻴﻨﺮ ِﻫﻦ ﭜﻨﭝﻮر ۾‪ ،‬ريء ﭔﺎروﭼﻲ ﻧﻪ ﭔﻬﻨﺪي آن‪ۡ.‬‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﮃ ﻛﻬﻨﺪي ۡ‬
‫آن‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﭽﻲء ِﺳﻚ ﮐ َﻮن‪ ،‬ﻛﻴﭽ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ َﺳ َ‬

‫‪104‬‬ ‫ﺌ‬
‫دل ﺟﻴﻮن ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬آءُ ﺗﺎ ﺗﻮﺳﺎن אورﻳﺎن!‬

‫ﻚ وﻳﭡﻲ ﭤ ِﻲ ﺗﻮرﻳﺎن‪.‬‬ ‫ﮘُﺠﮭﻴﻮن ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن ﻛﺮﻳﺎن َ‬

‫ﻛﻦ ﺳﺎن‪ ،‬ﺗ َ َ‬
‫َﺳﮙﻮ ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ِﺳﻚ ﺟﻮ ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﺳﺎه אﻧﺪر ﭤﻲ ﺳﻮرﻳﺎن‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﺳﻚ אوﻫﺎن ﺟﻲ َﺳﺮ ﭤﻲ ﻣﻴﺎن‪ ،‬ڏﻳﻬﻪ ﺳﺎروﺋﻲ ڏورﻳﺎن‪.‬‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﻬﺎن ﻛﺎڻ אوﻫﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ﭼﺖ ۾ ﭼﺮﺧﻮ ﭼﻮرﻳﺎن‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻲ آءُ ﺗﻮن ﭘﻴﺎرא‪ ،‬ﭘﺎڻ ُ ﮔﮭﮣﻮ ﺋﻲ ﮔﮭﻮرﻳﺎن‪.‬‬
‫َ‬ ‫אﮜﮡ ”‬

‫‪105‬‬ ‫ﺌ‬
‫אوڙכ َאوﻫﺎ ﮍي آﻫﻴﺎن!‬
‫َ‬ ‫ﻫﻴﻨﺌﻦ ﻧﻪ ﻣﻮن ﮐﻲ ﻣﺎرﻳﻮ‪،‬‬

‫ﭔﺎﻧﻬﻲ آﻫﻴﺎن وو ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ﭔﺎروﭼﺎ‪ ،‬ﭘﻮرﻫﻴﺖ ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ ﭘﺎرﻳﻮ‪-‬‬

‫َﺳﮛ ﻧﻪ ﭤﻲ ﻛﻮ ﺳﺎﻫﻴﺎن‪.‬‬
‫آﺳﺮو ِﻧﺪي وو آﻫﻴﺎن ﻣﻴﺎن‪ ،‬وאڳ ُﻣﺌﻲءَ ڏي وאرﻳﻮ‪-‬‬
‫َ‬
‫ﻻﻟﭻ ﻧﻪ ﭤﻲ ﻻﻫﻴﺎن‪.‬‬
‫ﺗﻮه ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ ﺳﺎن ﺗﺎرﻳﻮ‪-‬‬ ‫ڏאڍא ڏوﻧﮕﺮ ﻟ َ ِ‬
‫ﻜﻴﻮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪َ ،‬‬
‫َﮀﭙَﺮ אﮘﻴﻮن ﻧﺎ ﺗﻪ ﮀﺎﻫﻴﺎن‪.‬‬
‫آءٌ אوﻫﺎ ﮍي وو آﻫﻴﺎن ﻣﻴﺎن‪ ،‬وﺳﺌﻮن ﻛﻴﻢ وﺳﺎرﻳﻮ‪-‬‬
‫‪v‬‬
‫‪478‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫ﺟﻮڙَ אوﻫﺎن ﺟﮍي آﻫﻴﺎن‪.‬‬
‫ﺗﻨﻬﻨﺠﻦ ﮘﺎرﻳﻮ‪-‬‬
‫ِ‬ ‫ﺳﺎﻧﻮل ِא َ‬
‫ﻧﻬﻲء وو ﺳﮅ ۾ ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﮘﺎﻟﻬ‬
‫ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ڏي ﻛﺎﻫﻴﺎن‪.‬‬
‫َ‬
‫ﻫﻮت אوﻫﺎن ﺟﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ِ‬
‫ﻛﻲ ﺳﺎﻧﻮل ﺳﺎرﻳﻮ‪-‬‬ ‫ﻨﮃي وو َ‬
‫ﻛ ِ‬‫آءٌ אُ َ‬
‫ﺮه ﺟﻮ ﭤﻲ ﮘﺎﻫﻴﺎن‪.‬‬
‫ﮘﺎهُ ﺑِ َ‬

‫‪106‬‬ ‫ﺌ‬
‫رﻫﻮ ﻣﻮن وٽ رאت‪َ ،‬אڙي ﭘﺎﻧﮅﻳﻮ ﭘﺮ ِﻳﻦ ﺟﺎ!‬

‫آءٌ אوﻫﺎن ﺗ َﻮن ﺻﺪﻗﻲ‪ ،‬ﺟﺎ وאﺋﻲ ِﻣﭡﻴَ َﻮ وאت‪.‬‬

‫ﭔﺎروﭼﺎﮢﻲ ِ‬
‫ذאت‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﭘ َﺴﺎن َאﮐ َﮍﻳﻦ ﺳﺎن‪،‬‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﻬﺎن روح ﮐﻲ‪ ،‬ﺗﻦ ِﺟﻲ آﻫﻲ ِ‬
‫ﺗﺎت‪.‬‬
‫ُﻫﺌﻲ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺳﺎﭤﻴﻮ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ َﺳ َ‬
‫ﻨﺪو ﺳﺎٿ‪.‬‬
‫‪1‬‬
‫‪107‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺗﻮن آءُ آرﻳﺎﮢﻲ אوري‪،‬‬
‫ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ دאﻣﻦ ﻟﮙﮍي آﻫﻴﺎن!‬

‫ِﺳﺮ ﭘﻨﻬﻨﺠﻮ َﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬آءٌ َﮔﮭﺮﺋﻮن آﻳ َﺲ ﮔﮭﻮري‪.‬‬

‫ِ‬
‫ﻛﺎﻣﻞ ﻛﮇﻫﻦ ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬آءٌ ڏوﻧﮕﺮ ﺳﮕﮭﺎن ڏوري‪.‬‬
‫ﺗﻨﺪ ﻃﻠﺐ ﺟﻲ‪ِ ،‬ﭼﺖ وﺋ ﺗﻮن ﭼﻮري‪.‬‬
‫ﻛﺎ ﺟﺎ ُ‬

‫‪ 1‬ﻫﻲ ﻛﺎ ‪ ،107‬ﺳﺮ ﺳﺴﺌﻲ ﺟﻲ دאﺳﺘﺎن ﻧﺎﺋ ۾ ﻛﺎ ‪ 13‬ﻃﻮر ﺑﻪ ﺷﺎﻣﻞ آﻫﻲ‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪479‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻧﻴﻮ ِﺎﮢﻲ ﭘﺎڻ َ ﺳﺎن‪ ،‬ﺗ ِ ُﺮ ﻧﻪ رﻫﻲ ِﻫﺖ ﺗﻮري‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ َﺳﮓ אوﻫﺎن ﺟﻮ‪ ،‬ﻛﻴﺌﻦ ﭘ ُﭵﻲ ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ﭤﻮري‪.‬‬

‫‪108‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﺗﺎﻳﻮ ﻃﺒﻴ ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫ﻜﻴﻮن وﺟﮭﺎن ﺗ َﻦ ﺟﻮن!‬
‫ﭔ َﻦ ﭔ ُ ِ‬

‫ﻧ َ َﻈﺮ ﺳﺎڻ ُ ﻧِﻬﺎل ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﻫﺎرﻳﻮن َﺣﺒﻴ ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬

‫آزאرﺋﻮن آزאد ﻛﻴﻮ‪َ ،‬אﭼﻲ ﻋﺠﻴ ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫دل ﮐﻲ دﻻﺳﻮ ڏﻧﻮ‪ ،‬ﻛﺎﻛﻴﻮن ﻗ َﺮﻳ ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ڏﻳﻨﺪא ”ﺳﭽﻮ“ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﮔﻮش ِﭜﻲ ﻏﺮﻳ ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬

‫‪109‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻧﻴﻨﻬﻦ ڏאڍي ﺳﺎن ﻻﻳﻮ ﺳﻲ‪،‬‬
‫آءٌ ﺗﺎ ِ‬
‫ﻫﺎﮢﻲ ﻛﻴﺌﻦ ﻛﺮﻳﺎن!‬

‫ﻋﺸﻖ َﺳﻮﻟﻮ َﺳﺮﺗﻴﻮن‪ِ ،‬ﻫﺖ ﭜﻴﻨﺮ ﭜﺎﻳﻮﺳﻲ‪.‬‬

‫ﭘ ُﮁﻲ אﺳﺎن ﺟﺎ ﭘ َﮑﮍא‪َ ،‬אدﻳﻮن אﺟﮭﻮ آﻳﻮ ﺳﻲ‪.‬‬
‫ﭜﻴ َﻨﺮ ﺷﻬﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﺟﻲ‪ِ ،‬ﻫﺖ ﻃﻌﻨﻦ ﺗﺎﻳﻮ ﺳﻲ‪.‬‬
‫ﺟﻮ ڏﻧﺎﺋﻮن ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﺳﻮ ﭘ َﻠﺌﻪ ﭘﺎﻳﻮ ﺳﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﺳﻮﺋﻲ ”ﺳﭽﻮ“ ِﺳﺮ ﺗﻲ‪ ،‬ﻫﺎﮢﻲ ُﻤﭼﻲ ﭼﺎﻳﻮ ﺳﻲ‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪480‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫‪110‬‬ ‫ﺌ‬
‫אﺳ آﻫﻴﻮن! ﮀﺎ אﺳ آﻫﻴﻮن؟‬
‫ﭔﻴﻠﻲ‪ ،‬ﻧﭥﺎ ﭴﺎﮢﻮن‪ ،‬ﮀﺎ אﺳ آﻫﻴﻮن!‬

‫ذري ﺑﺎرאن ﺑﺮﺳﺎﺗﻴﻮن ﻻﻳﻮن‪ ،‬ذري ﭔ َﺮن ﭤﻴﻮن وڏﻳﻮن ﺑﺎﻫﻴﻮن‪.‬‬

‫ﻟﻮچ ﻣﭥﻲ ﺗ َﻮن ِ‬
‫ﻻﻫﻴﻮن‪.‬‬ ‫ذري ﭘﮍﻫﻮن ﭤﺎ ﺎزאن روزא‪ ،‬ذري َ‬
‫ذري ﭼﺌﻮن ﭤﺎ ”آﻫﻴﻮن َאﺳ ﺋﻲ“‪ ،‬ذري ﭼﺌﻮن ﭤﺎ ”אﺻﻞ ﻧﺎﻫﻴﻮن“‪.‬‬
‫ذري آرאم آﻫﻲ ِﻫﻦ دل ﮐﻲ‪ ،‬ذري وﻫﺎﻳ ُﻮن ﻧﻴﮣ َﺌﻮن وאﻫﻴﻮن‪.‬‬
‫ذري ﭼﺌﻮن ﭤﺎ ”אﺳﺎن ﭘﺎڻ ﺳﭹﺎﺗﻮ“‪ ،‬ذري ﭼﺌﻮن ﭤﺎ ”אﺳ ﮀﺎﻫﻴﻮن“‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ אﺻﻠﺌﻮن ﺳﻮﺋﻲ آﻫ ‪ ،‬ﭠﺎهُ ﻫ ﭔﻴﻮ ﻛﻴﻬﻮ ﭠﺎﻫﻴﻮن!‬

‫‪111‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺒﺖ ﻣﺴﺖ ﻨﻮن ﻛﻴﺎ‪َ ،‬‬
‫ﻛﺌ ﺧﺎﺻﺎ ﺎري‪ ،‬ﻟﻮ‪....‬‬

‫ﻮريء ﺳﻮאري‪ ،‬ﻟﻮ‪....‬‬

‫َ‬ ‫אﺻﻞ ﮐ َﻮن ﻋﺎﺷﻘﻦ آﻫﻲ‪ ،‬ﻣﭥﻲ ُﺳ‬
‫ِﻫﺘ َﺌﻮن ُﻣﻨﻬﻦ ﺳﺎ ﻧﻪ ﻣﻮڙﻳﻨﺪي‪ ،‬ﻫﻮﻧﺪي ﺟﺎ وره ِ‬
‫وאري‪ ،‬ﻟﻮ‪....‬‬
‫َ‬
‫ﻛﻮٺ ﻛﺎري‪ ،‬ﻟﻮ‪...‬‬ ‫ﺒﺖ ِﺟﻲ‪ُ ،‬‬
‫ﻛﭡَﻦ ﮐﻲ‬ ‫ﺳﮣﻮ ﺟﺎ ﻣ‬
‫ﺟﻨ ﮐﻲ َ‬
‫ﺟﻮش ﺟﺎﮘﺎﻳﻮ‪ ،‬ﺗﻨ ﻛﻬﮍي ﺗﻴﺎري‪ ،‬ﻟﻮ‪...‬‬
‫َﮀﮇي ِﻫﻲ ﻋﻴﺶ ﻋﺎ َ ﺟﺎ‪ ،‬ﻫﻠﻴﺎ ﺳﻲ ﻫﻴﻚ وאري‪ ،‬ﻟﻮ‪...‬‬
‫ﺳﺎري‪ ،‬ﻟﻮ‪...‬‬
‫ِ‬ ‫ﻫﻮ ِء ﺣ َت ۾‪ ،‬ﮀﮇﻳﺌﻮن ُﺳﮅ َ‬
‫ﺳﺎر‬ ‫ﭘﻴﺎﺳﻲ ُ‬
‫ِ‬
‫ﺑﺎب ڏس ﺗﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﺳﭝﺎ وאﺋﻲ وﺳﺎري‪ ،‬ﻟﻮ‪....‬‬
‫ﺑِﺮهَ ﺟﻲ َ‬

‫‪v‬‬
‫‪481‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺳﺎﺟﻦ ﺟﻲ‪َ ،‬אﭼﮡ ِﺟﻲ אﻧﺘﻈﺎري‪ ،‬ﻟﻮ‪....‬‬‫ﺳﺪא ﺗﻦ ﮐﻲ آ َ‬
‫ﻛﻲ ﻫﺘ َﻬ ‪َ ،‬ﻣﺘﺎن ﭤ ِﺌ ُﻫﺖ ﻣﻴﺎري‪ ،‬ﻟﻮ‪...‬‬‫”ﺳﭽﻴﮇﻧﺎ“ َ ﺠﮫ ِ‬

‫‪112‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﮇﻫﻦ َאﻻﺟﻲ ِאﻳﻨﺪא‪ ،‬ﻳﺎر ﺳﺎﻧﮕﻴﮍא‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬

‫ِﺳﮕﮭﻲ َאﭼﮡ ﺟﻮن ﻛﺎﻧﮓ אﺳﺎن ﮐﻲ‪َ ،‬א ِﭼﻲ وאڌאﻳﻮن ڏﻳﻨﺪא‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﻣﻨﻬﻨﺠﻲء ﮐﻲ‪ ،‬ﻧﺎل ِﺎﮢﻲ ﻧﻴﻨﺪא‪.‬‬
‫َ‬ ‫دل‬ ‫دﻻﺳﺎ‬ ‫ﻲ‬ ‫ڏﻳﺌ‬
‫ﻲء ﺳﺎن ﭤﻴﻨﺪא‪.‬‬‫ﻜ َ‬ ‫ﻚﭤَ ِ‬‫ِאﻫﻲ ُאﻣﻴﺪאن آﻫﻦ אﺳﺎن ﮐﻲ‪ِ ،‬ﻫ ُ‬
‫ﻛ ڏﺳﻨﺪא ڏوﻫﻪ אﺳﺎن ﺟﺎ‪ ،‬ﺑ َﺪﻳﻮن ﺳﭛ ﺑﺨﺸﻴﻨﺪא‪.‬‬
‫آﻫﻲ אوﺳﻴﮍو אﮐﮍﻳﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﮔﻮ ِ ﺳﺎڻ ﮔﮇﻳﻨﺪא‪.‬‬
‫ﻫﻮت אڏﻳﻨﺪא‪.‬‬
‫ﺖ َ‬ ‫ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ﮐ َﻮن ﭘ َﭩﻲ ﭘ َﮑَﮍא‪ ،‬آﮢﻲ ِﻫ ِ‬
‫َ‬
‫ﺳﭽﻮ“ َﺳﻨﺪאن آ‪ ،‬ﭘﺎ ِﻧﻬﺠﻮ ِ‬
‫ﻛ َ ﮀﮇﻳﻨﺪא‪.‬‬ ‫ﺟﻴﻬﻮ ﺗﻴﻬﻮ ” ُ‬

‫‪113‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺳﺮﺗﻴﻮن ِڏﻳﻦ ﺻﻼﺣﺎن‪’ ،‬ﭼﺖ ﺗ َﻮن ﭼﺮﺧﻲ ﻻﺋ ‘‪:‬‬
‫ﻛﻲ ﻛﺎﻧﮓ ُאڏאﻳﺎن!‬ ‫آءٌ َ‬
‫ﻛﺘﻴﺎن ِ‬

‫رאﺗﻴﻮن ڏﻳﻨﻬﺎن روﺋﺎن אُﻧﻬﻦ ﻟﮗ‪ ،‬ﭘﺮﻳﻦ ﺟﻲ ﭤ ِﻴَﻢ ﭘ َﺮאﻫﺎن‪.‬‬

‫ﻛﻲ ﭤﻴﻨﺪي‪ ،‬ﺟﮇﻫﻦ ِאﻳﻨﺪא ﻛﻲ َ‬
‫ﻫﻮت אﮘﺎﻫﺎن‪.‬‬ ‫دل ﻌﻴﺖ ﺗﮇﻫﻦ ِ‬
‫َאدﻳﻮن אُ ِﻧﻬﻲءَ ﺟﻲ وﻳﭡﻲ َא َﭼﮡ ﺟﻮن‪ ،‬روز ﻧﻬﺎرﻳﺎن ﭤ ِﻲ رאﻫﺎن‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪482‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫وא ِ ورאﺋﻲ وري ﭜ َﻨﭝﻮر ڏي‪ُ ،‬ﺳﮣﻲ אﺳﺎن ﺟﻮن آﻫﺎن‪.‬‬
‫ﻛﻴﻮن ﻗﺒﻮﻟﻴﺖ َﺳﭝﺌِﻲ ” َﺳ ُﭽﻮءَ“ ﺟﻮن‪ ،‬ﺳﺎﺋ َﻋ َ‬
‫ﺮض ِאﻻﻫﺎن‪.‬‬

‫‪114‬‬ ‫ﺌ‬
‫آ َא ِﭼﻲ ڏس ُ‬
‫ﺣﺎل ُﻣﻬﻨﺠﻮ‪ ،‬آءُ َא ِﭼﻲ ُﺳﮡ ﻋﺮض ﻫﻲ!‬

‫ﻧﻴﻨﻬﻦ ﺗﺎ ﻣﻮن ﮐﻲ ﻧﻴﻮ‪ ،‬ﻃﺎﻗﺖ ﻧﻪ ﻛﺎﺗ َ ِﻦ ﮐﻲ َر ِﻫﻲ‪،‬‬

‫َ‬
‫ﻣﺸﺘﺎق ﺟﻲ ﻣﺎرڻ َﺳﻨﺪو‪ ،‬آﻫﻲ אوﻫﺎن ﮐﻲ َﻏﺮض ﻫﻲ‪.‬‬

‫ﻟﻬﮍي‪،‬‬
‫وﭸﻲ ﭔﺌﺎ ﮀﻮ ﭘ ُﮁﺎن‪ ،‬ﻣﻮن ﺗﺎ ﭘﺮوڙي ﮘﺎ ِ‬
‫ڏאﻫﺎ ِ‬
‫درد ﭔﻴﻮ ﻣﻮن ﮐﻲ ﻧﻪ آﻫﻲ‪ ،‬ﺐ ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ َﻣﺮض ِﻫﻲ‪.‬‬

‫دل ﮐ َﺴﻲ ﻣﻮن ﮐ َﻮن وﺋ ‪ ،‬ﻣﻮﭨﻲ ﻧﻪ آﺋ ﮀﺎ ﭼﻮאن‪،‬‬

‫ﺳﺎﺟ َﻦ َא ِﭼﻲ‪ ،‬آﻫﻲ אوﻫﺎن ﺗﻲ ﻗ َﺮض ِﻫﻲ‪.‬‬
‫ُﺳﮅ ﻟ َﻬﻮ َ‬

‫آءُ ِאﭼﻲ אﻣﺎم ﭤ ِﻲ‪ ،‬ﺗﻮﺗﻲ َאﺳﺎن ﻧِﻴ ِ ﺎز‪،‬‬

‫ﻮء“ ﺗﻲ ﻓﺮض ﻫﻲ‪.‬‬ ‫ﻛﺮڻ ﺻﺪﻗﻲ َאوﻫﺎن ﺗ َﻮن‪ ،‬آﻫﻲ ” ُ‬
‫ﺳﭽ َ‬ ‫ِﺳ ُﺮ َ‬

‫‪115‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِﻫﻜﻲ ڏﻫﺎڙي ﭘ ﻣﻐﺎن‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﮘﺎﻟﻬﻪ ﮘﺠﮭﻲ ﻓﺮﻣﺎﺋﻲ!‬
‫ِ‬
‫َﺳﻠ َﮡ ﺟﮭﮍي ﻧﺎﻫﻲ ﺳﺎ‪ ،‬ﺟﺎ آڻ ﭘﺮﻳﻦ ﭘ ُﺮﺟﮭﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﻋﺎم ﻧﻪ َﻣ َﭹﻦ אن ﮐﻲ‪ ،‬ﺟﺎ ﺻﺎﺣ َ ﺠﮭﺎﺋﻲ‪.‬‬‫َ‬
‫ِ‬ ‫ﭧ ﻣﻨﺠﮭﺎرﺋﻮن َﻣﺌﻲ ﺟﻲ‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ ﺳﺎﻗﻲءَ ُﺳ َ‬ ‫َﻣ َ‬
‫ﺮכ ﭼﮑﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪483‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬ ‫ِ ِ‬
‫وאء وﺋﻲ ﭔِﻲ وאﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﭘﻴﺎ َﻣﻮن ﭘﺮوאز ﭤﻴﻮ‪،‬‬
‫’ﻋﺒﺪ‘ ﭴﺎﺗﻮ ﭤﻲ ﺟﻨ ‪ ،‬ﺗﻦ ﺑﺎزي ِﻫﺖ ﻫﺎرאﺋﻲ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ َﺳﻨﭝﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻧﺼﻴﺐ ﭤﻴﻮ ﭤﻲ‪ ،‬ﻣﺪﻋﺎ ”‬ ‫’ﺣﻖ‘ ﮐ َﻮن ’ﺣﻖ‘ ِ‬

‫‪116‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻫﻮت ﻏﺮ ِﻳﺐ ِﺎﮢﻲ‪ِ ،‬אﺗﻲ ﻛﻴﺌﻦ وﺳﺎرﻳﺌﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬
‫َ‬

‫ﺮوﻧﺪ ﺟﻲ‪ ،‬آءُ ﺗﻮن ﭘﺎﮢﺌﻮن ﭴﺎﮢﻲ‪-‬‬

‫آﺳ َ‬
‫אﮜﮡ َ‬
‫ﻫﻮت َﻫ ِﮣﻲ ﮀﻮ ﻣﺎرﻳ ُﺌﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬
‫ِ‬
‫ﻫﻮﺗﻴﺎﮢﻲ‪-‬‬ ‫ﻣﻨﺠﮭﻮن‬
‫وﻧﺪر ﺟﻲ وﮢﻦ ۾‪ ،‬ﺣﺐ َ‬
‫ﻣﻮن ﺗﺎ ﮔﮭﮣﻮ ﻧﻬﺎرﻳﺌﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬
‫ﭤﻮرא ﮔﮭﮣﺎ ڏﻳﻨﻬﮍא‪ ،‬ﻫﻦ ﻋﺎﺟﺰ ﺳﺎن آر ِﻳﺎﮢﻲ‪-‬‬
‫ﮔﮇ ﮔُﺬאرﻳﺌﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬
‫ﻣﺎن ُ‬
‫َ‬
‫ﻫﻴﻜﻠﻲ‪ ،‬ﭘﺮت ﻣﻨﺠﮭﺆن ﭘﺎﭴﻴﺎﮢﻲ‪-‬‬‫ِ‬ ‫אﭤﻲ َﻫﻠﻲ‬
‫ِ‬
‫ﺟﮇﻫﻦ ﺳﺎﻧﻮل ﺳﺎرﻳ َﺌﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬
‫ﮀﮇي وﺋ َﮀﭙَﺮﻳﻦ‪َ ،‬‬
‫ﻛﻴﺌﻲ ﭘ ُﻨﻬﻮن ﭴﺎم ﭘ ُ ِ‬
‫ﭵﺎﮢﻲ‪-‬‬
‫ِ‬
‫ﻫﻲء ﻛﻴﺌﻦ آزאرﻳ َﺌﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬
‫َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﮓ אوﻫﺎن ﺟﻮ‪ ،‬ﺳﺎﺋ َء ﻟﮗ ُﺳ ِ‬
‫ﭹﺎﮢﻲ‪-‬‬
‫ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ َ‬
‫ﻛ َﮃ ﻗﻄﺎرﻳﺌﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬

‫‪117‬‬ ‫ﺌ‬
‫يء‪ُ ،‬ﻫﻨﺪﻳ َﺲ ﺳﺎ َ‬
‫ﻧﻮل ﺳﺎڻ!‬ ‫ِ‬
‫رﻫﻨﺪ ﻫﻮﺗﻦ ِر َ‬ ‫آءٌ ﻛﺎ‬
‫‪v‬‬
‫‪484‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫ﻟ َﺌﻦ ﻟ َﺌﻦ ﻣﻨﺠﮫ ﻟﮙﻲ رﻫﻴﻮ‪ ،‬ﭔﺎروﭼﻲ ﺟﻮ ﭔﺎڻ‪.‬‬
‫ﺳﻨﺪيء وאٽ ﺗﻲ‪ ،‬ﭘﺮزא ﻛﻨﺪﻳ َﺲ ﭘﺎڻ‪.‬‬
‫َ‬ ‫وﻧﺪر‬
‫ڏﮐﻲء ﮐﻲ ڏאڻ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ڏک ﺟﻮ‪ِ ،‬ﻫﻦ‬
‫ڏﻳﺮ ڏﻳﺌﻲ وﻳﺎ َ‬
‫ﻛﻴﮍُس ﭼﺎڻ‪.‬‬ ‫درد ﻣﻨﺪي دאﻧﻬﻮن ﻛﺮي‪ ،‬ﭼﻴﭩﻚ َ‬
‫ِ‬
‫ﻣﺎن َא ِﭼﻲ ﭤﺌﻲ َ‬
‫ﻛﮇﻫ ‪ِ ،‬ﻫ َﻦ ُﻣﺌﻲءَ ﺟﻮ ﻣﻬﻤﺎڻ‪.‬‬ ‫َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﮓ אوﻫﺎن ﺟﻮ‪ ،‬ﺳﻮ ﺗﺎ ﭘﻨﻬﻨﺠﻮ ﭴﺎڻ‪.‬‬
‫‪2‬‬
‫‪118‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﻫﻮﺗ َﻦ ِريءَ‪،‬‬
‫رﻫﻲ!‬‫آءٌ ﻛﻨﺪﻳ َﺲ ﻛﻮه ِ‬

‫אﻧﺪر وره وﭤﺎڻ ﻛﻴﺎﺋﻮن‪ ،‬ﻟ َﺌ ُﻦ ﻟ َﺌ ُﻦ ﻣﻨﺠﮫ ﻟ َ ِﻬﻲ‪.‬‬

‫ﮀﮇي ﺷﻬﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﮐﻲ‪ِ ،‬ﻫﻲءَ و ِ‬
‫ﻳﻨﺪي ﻛﻴﭻ َ‬
‫ﻛ ِﻬﻲ‪.‬‬
‫يء‪َ ،‬ﺳﺮﺗﻴﻮن ِﻫﺖ َﺳﻬﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻛﻮﻫﻴﺎرل ِر َ‬ ‫ﻛﻮﻧﻬﻲ‬
‫ﭔﺎروﭼ َﻞ ﭔ َ ِﻬﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻗﻮل ﭘﺎڙﻳﻨﺪو ﭘﺎﻧﻬﻨﺠﻮ‪َ ،‬‬
‫ﻛﻴﻮ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﮔﮇ ﺳﺎﭤﻴﮍא‪ ،‬ﭘ َ َ‬
‫ﻨﮅن ﻣﻨﺠﮫ ﭘ َ ِﻬﻲ‪.‬‬

‫‪119‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻧﺐ ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ﺟﺎن ۾‪ ،‬آﺧﻮﻧﺪ ري!‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ﻧﺎ ﭔﺌﻲ ﭘﺎر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﺟﺎ َ‬

‫‪2‬‬
‫ﻫﻲء ﻛﺎ ‪ ،118‬ﺳﺮ ﺳﺴﺌﻲ ﺟﻲ دאﺳﺘﺎن ﭘﻨﺠ ۾ ﻛﺎ ‪ 12‬ﻃﻮر ﺑﻪ ﺷﺎﻣﻞ آﻫﻲ‪.‬‬
‫َ‬
‫‪v‬‬
‫‪485‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺳﺒﻖ ڏﺋ ﻧﻪ ﺳﻮر ﺟﻮ‪ ،‬ﮐﺘﺎﺑﻲ ﻧﻪ ﮐﺎر‪.‬‬
‫ﺣﺮف ﺻﺤﻴﺢ ﻛﺮ ﻫﻴﻜﮍو‪َ ،‬و َر َق ﺳﭝﺌﻲ وאر‪.‬‬
‫ﻧﻴﻨﻬﻦ وאرن ﮐﻲ ﻧﺎﺣﻘﻲ‪ُ ،‬ﻣﻼ ِﻫﻴﺌﻦ َم ﻣﺎر‪.‬‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﻬﺎن آﻫﻲ ﺗﻮﺋﻲ ﮐﻲ‪ ،‬ﻛﺘﺎﺑ َﻦ ﺟﻲ ﻛﺎر‪.‬‬
‫ﻧﻴﻨﻬﻦ ﺟﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺳﺒﻖ وﺳﺎر‪.‬‬
‫ﭔﺎﺟﮭﻮن ﻧﺎ َ‬
‫َ‬

‫‪120‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﺎر ڙي ﻣﻴﺎن!‬
‫ﭘﺮﺟﮭﻲ ﭘﺎڻ ﻧﻪ ﭴﺎﮢﺎن‪ ،‬ﻛ آﻫﻴﺎن‪َ ،‬‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﺻﻮر َت ﺗﺎ ﻧﻪ ُﺳﭹﺎﮢﺎن‪.‬‬
‫ﻣﻮر َت ﻣﻮﮘﺎﺋﻲ ﻛﺌﻲ‪َ ،‬‬
‫َ‬
‫ﻨﻬﻦ ﺗﺎ ﮘﺎ َﻟﻬﻴﺌﻮن‪ ،‬ﻛﺎﻛﻴﻮن‪ ،‬ﭤﻴﺎﺳﻲ ِﻫﺖ ﺎﮢﺎ‪.‬‬
‫ﻛ ِ‬ ‫َ‬
‫ﺟﺎن ﺟﺜﻮ دل ﺳﭝﻮﺋﻲ‪ ،‬آڏא ﭤِﻴَﻢ آڏאﮢﺎ‪.‬‬
‫ڏ ڏאڍي ڏک ﺳﺎن‪ ،‬ﻋﺸﻖ ﺟﺎ אورאﮢﺎ‪.‬‬
‫ﻧﻬﻲء ِﻓﻜﺮ ُאڏאﮢﺎ‪.‬‬
‫ﺧﻴﺎل ﻧِﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ري‪ِ ،‬א َ‬
‫ﺧﺎم َ‬

‫‪121‬‬ ‫ﺌ‬
‫دوﺳﺖ ﺟﻮ!‬
‫َ‬ ‫אﻫﻮ ﺑ َﺮ ِﭜﻲ ﺑﺎزر ِ‬
‫آﻫﻪ‪ ،‬ﺟ دﻳﺮو‬

‫ﻧﮕﺮ ڏو ِ ﭜﺎﺋﻴﺎن‪ ،‬ﺳﭙ ﻳﺎن ﺟﻲ ِ‬

‫ﺳﺎء!‬ ‫ڏو ُ‬
‫ﺳﻨﺪي ﺟﺎﻧﺐ ِ‬
‫ﺟﺎء‪.‬‬ ‫ُﻤﭼﻨﺪﻳﺲ َﭼﭙَﻦ ﺳﺎن ﻣﻴﺎن‪ِ ،‬‬
‫ﻫﺎء ِ‬
‫ﻫﺎء‪.‬‬ ‫ﺒﺖ ﺒﻮﺑﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﺎري ﻫﻴﻨﻴﮍي ﮐﻲ ِ‬
‫ﻧﮓ אُڏאﻳﺎن‪ ،‬ﻟ َﮑ ﻻﻟﻦ ِ‬
‫ﻻء‪.‬‬ ‫وﻳﭡﻲ ﻛﺎ َ‬
‫‪v‬‬
‫‪486‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫ﻛﻴﭻ َوﮢﻦ ۾‪ ،‬ﻧﻴﺌﻲ ﭘﺎﻧﮅﻳ َﮍא ﭘ َﻬﭽﺎء‪ِ.‬‬
‫َ‬ ‫ﻣﻮن ﮐﻲ‬
‫ﺳﺎﭤِﻲ ُﺳﭙﺮﻳﻦ ﺳﺎن‪ِ ،‬ﻫﻲءَ ﮔﺪאﮔﺮ ِ‬
‫ﮔﮇאء‪.‬‬
‫ﮘﭽﻲء ۾ ِ‬
‫ﭘﺎء‪.‬‬ ‫َ‬ ‫” َﺳ ُﭽﻮ“ َﺳ َﭵﮣﻦ ﮐﻲ ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﭘﺎﻧﺪ‬
‫‪3‬‬
‫‪122‬‬ ‫ﺌ‬
‫ڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﻫﺎﮢﻲ ﮔﮭﻮرﻳﻮ‪ ،‬ﻫﻮﺗﻦ ِريءَ ﺳﺎرو ﺷﻬﺮ ﭜﻨﭝﻮر!‬

‫ﻻﺋﻴﻨﺪא وو ﻟﻄﻒ ﺳﺎن‪ِ ،‬ﻫﻦ ڏﮐﻲءَ ﮐﻲ ڏور‪.‬‬

‫َﻫ ِ‬
‫ﻲء ﻫﺎﻻﮢﻲ אُن ﺟﻲ‪ُ ،‬‬
‫ﺷﻌﻠﻲ وڌڙو ﺷﻮر‪.‬‬
‫ﻣﻨﻬﻨﺠﻲء ﻣﻮﭨﻴﺎ‪ ،‬زאري ﻧﻪ آﻫﻲ زور‪.‬‬
‫َ‬ ‫ِﻣﻨﺖ ﻧﻪ‬
‫َد َر َﺳﻦ ﺳﺎڻ دﻓﻊ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﺳﻨﺪو ِﻫﻨﻴﮍي ﻫﻮر‪.‬‬
‫رאه ﺗﻲ‪ِ ،‬ﻫ َ‬
‫ﻚ ﺟﻔﺎ ﭔﻴﻮ ﺟﻮر‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻨﺪن َ‬

‫‪123‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺣﺎل ﻣﻌﻠﻮم ﺗﻮ ﮐﻲ ٖﻫﻲ ﺋﻲ‪ ،‬آءٌ ﺗﺎ ِ‬
‫وس ﻧﻪ وﻳﭡﻴﺎس!‬
‫ِ‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ﭘﺎر ڏي‪ ،‬ﻗﺎﺻﺪ ُﻣﻨﺠﺎن ﻛﻴﺌﻲ‪-‬‬
‫אﻳﮇאﻧﻬﻦ ﻣﻨﻬﻦ ﻛﻴﻮ ﺑﻴﭡِﻴﺎس‪.‬‬
‫ﮀﮇي وڃ ﻧﻪ ﮀﭙﺮﻳﻦ‪ُ ،‬ﻣﻨﺞ دﻻﺳﺎ ﻛﻲ ڏﻳﺌﻲ‪-‬‬
‫ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ﺒﺖ ﻣﺎرﻳﺎس‪.‬‬
‫ﭼﺌﻲ ﭔﮅאﻳﺎن ﺳﺮﺗ ‪ ،‬ﻫﻦ ﺳﭕﺎﺟﮭﺎ ﺳﻲ ﺋﻲ‪-‬‬

‫‪3‬‬
‫ﻫﻲء ﻛﺎ ‪ ،122‬ﺳﺮ ﺳﺴﺌﻲ ﺟﻲ دאﺳﺘﺎن ﻧﺎﺋ ۾ ﻛﺎ ‪ 8‬ﻃﻮر ﺑﻪ ﺷﺎﻣﻞ آﻫﻲ‪.‬‬
‫َ‬
‫‪v‬‬
‫‪487‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫آءٌ ﺗﺎ وאر ﻧﻪ وﺳﺮﻳﺎس‪.‬‬
‫ﭘﭡﻲء אوﻫﺎن ﺟﻲ ﭘﻴﺌﻲ‪-‬‬
‫ﭘﺎﮢﺌﻮن ﭘﺮي ﻧﻪ ﻛﺮي‪ ،‬آءٌ َ‬
‫ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ﭘ َﮑﻲ ﻧِﻲ ﭘﻴﭡﻴﺎس‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﺳﺎﭤﻲ ڏﻳﺞ ”ﺳﭽﻮ“ ِאﻫﻲ‪ ،‬ﻧﻴﺎﭘﺎ ﺗﻮن ﻧﻴﺌﻲ‪-‬‬
‫آءٌ ﺗﺎ ﮔَﮭﮣﻮ ُאﻛﻨﮉﻳﺎس‪.‬‬

‫‪124‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﻨﻬﻨﺠﻮ ﭘ َﻨﮅڙو ﭘ َ ُﻬﻪ آﻫﻲ‪ ،‬ﭜ َﻠﻮ ﺳﺮﺗﻴﻮن ﺳﺎ َ‬
‫ﻧﻮل ﺳﺎڻ!‬

‫ﺳﻮ ﺗﺎ ِﮀ َﻨﮡ ﺟﻴﻬﻮ‪َ ،‬אﺻﻞ ﮐ َﻮن ﻧﺎﻫﻲ‪-‬‬

‫ﻨﻬﻮنء ﺳﺎڻ‪.‬‬
‫آﻫﻲ َﺳﮛ ﺗﻪ ﭘ ُ َ‬
‫آﺳﺮ َﻫﮇ ﻧﻪ ﻻﻫﻲ‪-‬‬ ‫אﻳﻨﺪو‪َ ،‬אﭤﻢ َ‬
‫آﺳﺮو‪َ ،‬‬
‫ﺌﻲء ﺟﻮ ِﻣﻬﻤﺎڻ‪.‬‬
‫ﭤﻴﻨﺪو ُﻣ َ‬
‫ﻫﻲء ﻛﺎﻫﻲ‪-‬‬
‫ﮀﮇي ﺷﻬﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﮐﻲ‪ ،‬ﻛﻴﭻ وﻳﻨﺪي َ‬
‫ﻟﮙﻢ ﭔﺎروﭼﻲ ﺟﻮ ﭔﺎڻ‪.‬‬
‫‪4‬‬
‫ﻛﻮڙي‪ ،‬ﺳﮛ ﺳﺎﮢﻦ ﺳﺎﻫﻲ‪-‬‬
‫ِ‬ ‫ﻛ ِ‬
‫ﻤﻴﮣﻲ‬ ‫ِﻫﻲءَ َ‬
‫ﭘﺮ ﭘﺮﻳﻦ ڏﺳﻨﺪא ﭘﺎڻ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﭴﺎڻ ﺻﺤﻴﺢ ﻛﺮي‪ ،‬ﺗﻮڙي ﺑﺎب َﺳﻨﺪن ِﻫ َ‬
‫ﻲء ﻧﺎﻫﻲ‪-‬‬
‫ﺗﻪ ﭜﻲ ﻧﻴﻨﺪא ﺳﭕﺎﺟﮭﺎ ﺳﺎڻ‪.‬‬

‫‪ُ ،665‬ﺳﺮ ﺑﺮوو ‪” ،210‬رﺳﺎﻟﻮ ﺳﭽﻞ ﺳﺎﺋ “ ﻣﺮﺗﺐ ﻋﻠﻲ ﻗﻠﻲ ﺑﻴﮓ‪.‬‬ ‫‪ 4‬ﻛﺎ‬
‫‪v‬‬
‫‪488‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫‪5‬‬
‫‪125‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺳﻮريء ﺗﻲ ﭼﮍﻫﻴﻮ‪ ،‬ﻫﺮ ﻛﻨﻬﻦ ﭼﻴﻮ ﭤﻲ وאه وאه‪،‬‬
‫َ‬ ‫ﻣﻨﺼﻮر‬
‫ﻋﺎﺷﻖ אﺗﻲ ﺋﻲ ﺳﺮ ڏﻧﻮ‪ ،‬אﻧﺎא ﻖ ﭤﻴﻮ ﺳﭛ ﺳﺎه ﺳﺎه‪.‬‬

‫ﻋﺸﻖ אﭼﻲ ﻧﻌﺮو ﻫﻨﻴﻮ‪ ،‬ﭤﻴﺲ ﺳﭝﺎﺋﻲ ﺑﺎه ﺑﺎه‪.‬‬

‫ﻧﻈﺮ ﻣﻮن ﮐﻲ ﻫﺎدي آﻳﻮ‪ ،‬ﭤﻴﻮ ﺳﻮﺋﻲ אﻻ א�‪.‬‬

‫ﻋﺎﺷﻘﻦ ُﺳﺮﻛﻲ ﺟﺎ ﭘﻴ ‪ ،‬ﭤﻲ ﺳﭝﺎﺋﻲ ﻫﻮ ﻫﻮא‪،‬‬

‫ﻣﻨﺼﻮر‪ ،‬ﺲ ﺗ ﻳﺰ ﭘﺎرن‪ ،‬ﻫﭣ ﻛﻴﺎؤن ﺟﺎه ﺟﺎه‪.‬‬

‫وﻳﺎ ﻨﮉ ۾ ڏﻳﺌﻲ ﭨﭕﻲ‪ ،‬ﺳﺎرو ﻟﮅאﺋﻮن ُﺳﮅ ﺎءُ‪،‬‬

‫ﻫﺮﺟﺎء ِ‬
‫ﺟﺎء‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﻛﻞ ِ‬
‫ﺷﻲء‬ ‫אﻟﻒ ﺳﺎن ﺟﻲ ﮔﻢ ﻫﺌﺎ ﭤﻴﺎ‪ُ ،‬‬

‫”ﺳﭽﻮ“ ڏﺳﮡ ﺳﺎن ُﺳﺮخ ﭤﻴﻮ ۽ ﺖ ﺗﻲ ﻫﻮ ﺷﺎه ﺷﺎه‪،‬‬

‫ِ‬
‫ﺧﺪאء‪.‬‬ ‫رﭼﻲ אُﺗﺎﻫﻮن ﻟﻌﻞ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﺳﺎرو אﻫﻮ ﻫﻮ ﺧﻮد‬
‫‪6‬‬
‫‪126‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻋﺸﻖ ﻟﮙﻲ ﺗﺎن ﻛﺮ آﻣ ‪ ،‬ﻧﺎ ﻣﻨﺠﮫ ﻛﻔﺮ ﻧﺎ ﻣﻨﺠﮫ دﻳﻦ‪.‬‬

‫‪ 5‬ﭜ وي‪ ،‬ﻛﺎ ‪ ،82‬ﺻﻔﺤﻮ ‪” 78‬رﺳﺎﻟﻮ ﺳﭽﻞ ﺳﺎﺋ “ ﻣﺮﺗﺐ ﻋﻠﻲ ﻗﻠﻲ ﺑﻴﮓ‪ .‬ﻛﺎ ‪ 125‬ﮐﺎن ‪ 129‬ﺗﺎﺋ ﭘﻨﺞ‬
‫ﻛﺎﻓﻴﻮن‪ ،‬ﻋﻠﻲ ﻗﻠﻲ ﺑﻴﮓ ﺻﺎﺣﺐ ﺟﻦ ﺟﻲ ﻣﺮﺗﺐ ﻛﻴﻞ ”رﺳﺎﻟﻮ ﺳﭽﻞ ﺳﺎﺋ “ ﺗﺎن ﮐﮣﻲ ﻫ ﺷﺎﻣﻞ ﻛﻴﻮن وﻳﻮن‬
‫آﻫﻦ‪ .‬ﭔﻨﻬﻲ رﺳﺎﻟﻦ ﮐﻲ ﭜﻴﭩﮡ ﺑﻌﺪ אﻫﻲ ﻛﺎﻓﻴﻮن ﺷﺎﻣﻞ ﻛﻴﻮن وﻳﻮن آﻫﻦ‪ ،‬ﺟﻲ رﺳﺎ ۾ אڳ ۾ ﻣﻮﺟﻮد ﻧﻪ ﻫﻴﻮن‪.‬‬
‫‪ 6‬ﺳﺮ آﺳﺎ‪ ،‬ﻛﺎ ‪ ،3‬ﺻﻔﺤﻮ ‪ ،26‬رﺳﺎﻟﻮ ﺳﭽﻞ ﺳﺎﺋ “ ﻣﺮﺗﺐ ﻋﻠﻲ ﻗﻠﻲ ﺑﻴﮓ‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪489‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﺳﭩﻮن ﺳﻮرن ﺟﻮن ﻛﻬﮍﻳﻮن ﭘﮍﻫ ﭤﻮ‪،‬‬
‫ورهُ ﻧﻪ ﭘ ُﮁﻨﺪﺋﻲ َو َﻻ َאﻟﻀﺎﻟِ َ‪.‬‬
‫دﻳﺪ ِڏﺳﻲ ﻛﻲ دﻳﺪ אڙאﺋ ‪،‬‬
‫ﻧﻴﻨﻬﻦ ﻧﻪ ﭘ ُﮁﻨﺪﺋﻲ ﻧﺎﺑ ‪.‬‬
‫ﺟﻠﻮﻫﻪ ﻋﺸﻖ ﺟﻮ ﻋﺮش ُ‬
‫ﻛﺮس ﺗﻲ‪،‬‬
‫ﺳﺮزﻣ ﮀﺎ زﻳﺮ زﻣ ‪.‬‬
‫دل ﺳﺎن ذرو درد ﻗﺒﻮﻟﻴﻢ‪،‬‬
‫ﻛﺸﻒ ﻗﺒﻮر ﻛﺮאﻣﺖ ﻛ ‪.‬‬
‫ُﺷﺒﻬﺎ َﺷ َ‬
‫ﻚ ﺳﭝﻮﺋﻲ ﻻﭤﻢ‪،‬‬
‫ﭘﺎڻ ﺳﭹﺎﮢﮡ ﺳﺎن ﻳﻘ ‪.‬‬
‫ﻃﺎﻟﺐ ﻛﻲ ﺗﺎوﻳﻞ ﮔﮭﺮن ﭤﺎ‪،‬‬
‫ﻛﻦ ﻨﺎ ﺗﻲ ﻜ ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﮐﻲ‪،‬‬
‫َ‬ ‫ﻫﺎدي ﻋﺒﺪא ﻖ ”‬
‫ﺗﻮڙؤن ﻫﺌﻲ ﺗﺎ ﻛﺌﻲ ﺗﻠﻘ ‪.‬‬
‫‪7‬‬
‫‪127‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺳﺎرو ﺋﻲ ﺳﺮ آﻫﻲ‪ ،‬ﻛﺎﭤﻲ ﺳﭽﻞ‪ ،‬ﻛﺎﭤﻲ ذאت ﺳﭽﻞ دي‪.‬‬

‫‪ 7‬ﺑﺮوو‪ ،‬ﻛﺎ ‪ ،44‬ﺻﻔﺤﻮ ‪ ،149‬رﺳﺎﻟﻮ ﺳﭽﻞ ﺳﺎﺋ “ ﻣﺮﺗﺐ ﻋﻠﻲ ﻗﻠﻲ ﺑﻴﮓ‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪490‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫ﻣﺆج درﻳﺎء ُﺣﺒﺎب ﮐﮍא ﻛﻴﺎ‪ ،‬ﭴﺎﮢﺞ ﻛﻮ ﺷﻚ ﻧﺎﻫﻲ‪.‬‬
‫آﻫﻲ אوﻧﻬﻮن אﺳﺮאر אﻻﻫﻲ‪ ،‬ﮀﺎ ﻣﻨﺠﮭﺎرؤن ﮀﺎﻫﻲ‪.‬‬
‫ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ ﭘﺎڻ ﭘﺴﮡ ﺟﻲ ﻛﺎرڻ‪ ،‬ﭠﺎهَ ﻟﮑ ﭤﻮ ﭠﺎﻫﻲ‪.‬‬
‫ﻋﺎﺷﻖ‪ ،‬ﻋﺸﻖ‪ ،‬ﻣﻌﺸﻮق אﻫﻮﺋﻲ‪ ،‬ڏאﻧﻮءُ ڏאڍو ﻛﻴﻮ ڏאﻫﻲ‪.‬‬
‫”אﻻא�“ אﺛﺒﺎت ﻣﮍو ﺋﻲ‪” ،‬ﻻ“ ﮐﻲ ﮀﮇ ﺗﻮن ﻻﻫﻲ‪.‬‬
‫” ﻣﻊ א�“ ﺠﮫ אﺷﺎرت‪ ،‬ﻓﻴﻞ ﻟﻨﮕﮭﻴﻮ ﻣﻨﺠﮫ ﭘﺎﻫﻲ‪.‬‬
‫وאٽ אﻫﺎﺋﻲ وﺣﺪت وאري‪ ،‬ﻛﺎﻣﻞ אﻳﻨﺪא ﻛﺎﻫﻲ‪.‬‬
‫ﺳﻮﺋﻲ אﻧﺪر ﺳﻮﺋﻲ ﭔﺎﻫﺮ‪ ،‬ﻛﺌ ﭼﻮאن אﺋ ﻧﺎﻫﻲ‪.‬‬
‫ﮘﺎﻟﻬﻪ ”ﺳﭽﻞ“ ﺟﻲ ﺳﺎﻟﻚ ﺠﮭ ‪ ،‬ﻟﻮכ ﺟﻲ ﻟﻴﮑﻲ ﮀﺎﻫﻲ‪.‬‬
‫‪8‬‬
‫‪128‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺗﻮن َرب ڏאڍو ﺑﻲ ﭘﺮوאه‪،‬‬
‫آءٌ ﺗﺎ ڊﭴﺎن ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ڊאء‪.‬‬

‫ذﻛﺮﻳﺎ ﻛﺮٽ وﺟﻬﺎﻳﺌﻲ‪ِ ،‬ﺳ ِﺴﻲ ﺳﺎه ﻣﻨﺠﮭﺎ‪.‬‬

‫ﻫﻮ ﻣﻜﻲ ﺟﻮ ﻛﻮڏﻳﻮ‪ ،‬ﺗﻨﻬﻨﮑﻲ ڏﻧﺌﻲ ﻛ ﻛﻬﻜﺎءُ‪.‬‬
‫ﺣﺴﻦ ۽ ﺣﺴ ﻣﺎرאﻳﺌﻲ‪ ،‬ڏﺋﻲ ﺟﻲءَ ﺟﻔﺎ‪.‬‬
‫ﻛﺮﺑﻞ ﻣﻨﺠﮫ ﻗﺘﻞ ﻛﺮאﻳﺌﻲ‪ ،‬ﺗﺮس ﻧﻪ ﭘﻴﮍﺋﻲ ﻛﺎ‪.‬‬

‫‪ 8‬ﺳﺮ ﺑﻼو ‪ ،‬ﻛﺎ ‪ ،88‬ﺻﻔﺤﻮ ‪ ،51‬رﺳﺎﻟﻮ ﺳﭽﻞ ﺳﺎﺋ “ ﻣﺮﺗﺐ ﻋﻠﻲ ﻗﻠﻲ ﺑﻴﮓ‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪491‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﻇﻠﻤﻲ آﻫ ‪ ،‬ر ﻲ آﻫ ‪ ،‬ﺟﺎ وﮢﺌﻲ ﺳﺎ وאه‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺗﻴﺰ ﺗﻲ ﺳﭛ ﻫﻨﺌ ‪ ،‬ﺟﻴﻜﺎ َر َب رﺿﺎ‪.‬‬
‫َ‬ ‫”‬
‫‪9‬‬
‫‪129‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﺮن ﻣﮍﻳﺌﻲ ﻗﺘﻞ ﻋﺎم‪،‬‬
‫ﭘﺎڻ ﻛﺮﻳﺎن ﺟﻲ ﭘﮅرو‪.‬‬

‫ﺟﺪא ﺎﻋﺖ ﮐﺎن‪ ،‬آﻫﻴﺎن ﭘﺎڻ אﻣﺎم‪.‬‬

‫دم ﻧﻪ אﮘﻴﻮن دﻳﻦ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﻛﻔﺮ ﻧﻜﻮ אﺳﻼم‪.‬‬
‫ﻨﺖ ﮐﻲ ﺑﻪ ﺳﻼم‪.‬‬
‫ﻓﺎرغ ﻫﺌﮡ ﻓﺮض ﮐﺆن‪ُ ،‬ﺳ َ‬
‫ﺳﭽﻮء“ آﻳﻮ ﺳﭻ ۾‪ ،‬ﻧﺎﻫﻲ ﺣﻼل ﺣﺮאم‪.‬‬
‫َ‬ ‫”‬

‫‪130‬‬ ‫ﺌ‬
‫وﻳﻨﺪي ﺗﺎ وﮢﻜﺎر‪،‬‬
‫ﺟﻴﮇﻳﻮن ﻫﻲ ﻟﮗ ﻫﻮت ﺑﻠﻮچ ﺟﻲ‪.‬‬

‫ﻛﻴﺌﻦ ِوﻫﺎن ﻫﺘﻬ ‪ ،‬آﻫﻲ ﻣﻨﻬﻨﺠﻮ ﻛﻢ ﻛﻮﻫﻴﺎر‪.‬‬

‫‪10‬‬
‫ﺳﺎه ﻣﻨﻬﻨﺠﻮ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬آﻫﻲ ﭘﺮﻳﻦ ﺟﻲ ﭘﺎر‪.‬‬
‫ِﻫ َ‬
‫ﻲء دل دﻳﻮאﻧﻲ ﻛﺮي‪ ،‬ﻫﻮ ﭤﻴﺎ ﭘﺎڻ ﻗﺮאر‪.‬‬

‫‪ 9‬ﭜ وي ﻛﺎ ‪ ،186‬ﺻﻔﺤﻮ ‪” ،89‬رﺳﺎﻟﻮ ﺳﭽﻞ ﺳﺎﺋ “ ﻣﺮﺗﺐ ﻋﻠﻲ ﻗﻠﻲ ﺑﻴﮓ‪.‬‬

‫‪ ،270‬ﺳﺮ ﺑﺮوو‪ ،‬ﺻﻔﺤﻮ ‪” ،211‬رﺳﺎﻟﻮ ﺳﭽﻞ ﺳﺎﺋ “ ﻣﺮﺗﺐ ﻋﻠﻲ ﻗﻠﻲ ﺑﻴﮓ‪.‬‬ ‫‪ 10‬ﻛﺎ‬
‫‪v‬‬
‫‪492‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫ﻲء وڌو آﻫﻲ ﺟﺎر‪.‬‬
‫ﺟﺎت َﺟ ِﺟﻲ ﺟﻴﮇ ُﻳﻮن‪ِ ،‬ﺟ َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﻧﻪ وﺳﺎر ﺳﺎه ﮐﻮن‪ ،‬دوﺳ َ ﺟﻲ درﺑﺎر‪.‬‬

‫‪131‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻋ َאﭤ َ َﻮ ِא ُ‬
‫ﻧﺴﺎن‪ ،‬ﭜﻮل َﻣﺘﺎن ﭜ ُﻠﻲ ﻛﺎﺋﻲ!‬

‫َد ُﻟﻖ درو ِﻳﺸﻲ‪ ،‬ﭘﻬﺮي آﻳﻮ‪ ،‬ﺻﻮرت ِﻫﻦ ﺳﻠﻄﺎن‪.‬‬

‫آﻫﻲ َﺟ َ‬
‫ﮗ ۾‪ُ ،‬ﺳﮣﻮ ِڙي ﺟﻴﮇﻳ ُﻮن‪ ،‬ﺻﺎﺣﺐ ﺟﻮ ﺳﻴﻼن‪.‬‬
‫ﻫﻤﮧ ﺣ אن‪.‬‬
‫ﺳﭵﮡ ﺟﻮ‪َ ،‬ﻫﺮ َ‬ ‫ِڏﺳﻲ َﺎﺷﻮ َ‬
‫ﻳﺎر َ‬
‫ِ‬
‫وאه ﻋﺠﺎﺋﺐ ﺟﻴﻬﻮ ﻛﻴﺎﺋ ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ري ﺳﺎﻣﺎن‪.‬‬
‫‪11‬‬
‫‪132‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﭔﺎروﭼﻲ ﻟ َﺆن ﻻﺋﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻛﻮﻫﻴﺎري ﻟ َﺆن ﻻﺋﻲ!‬
‫ِ‬
‫ﮘﺎﻟﻬﻪ ﻧﻪ ﮘَﺮﻫﮡ ﺟﮭﮍي‪ِ ،‬‬
‫ڏאڍي ﺳﻮر ﺳﻼﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﭜﻴﻨﺮ ﻛﺎﻧﻬﻲ ﭜﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫ﺳﻮر ۾‪َ ،‬‬
‫َﺳﺮﺗﻴﻮن ﻣﻮن ﺳﺎن َ‬
‫ِﻫ َ وﮢﻲ ﺳﺎ ﻫﺎ َﻧﻮ ﮐﻲ‪ ،‬ڏَﻧﻬﻦ ﻋﺠﻴ آﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ِﺳ ُﺮ ڏﻳﮡ ﺳﻴﮣ َﻦ ﮐﻲ‪َ ” ،‬ﺳ ُﭽﻮ“ آﻫﻲ َﺳﭽﺎﺋﻲ‪.‬‬

‫‪133‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫ﺻﺤﻴﺢ ُﺳﭹﺎﮢﺞ ﺳﺎري‪ ،‬ﺧﻮد آﻫ وي ُﺧﺪאﺋﻲ!‬

‫‪11‬‬
‫ﻫﻲء ﻛﺎ ‪ ،132‬ﺳﺮ ﺳﺴﺌﻲ ﺟﻲ دאﺳﺘﺎن ﭘﻨﺠ ۾ ﻛﺎ ‪ 5‬ﻃﻮر ﺑﻪ ﺷﺎﻣﻞ آﻫﻲ‪.‬‬
‫َ‬
‫‪v‬‬
‫‪493‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫ِ‬ ‫‪v‬‬‫ِ‬
‫ﻛﺌﻲ روﺷﻨﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﻟﮑ ِﺳﺘﺎرא ﮔﻢ ﭤﻴﺎ‪َ ،‬‬
‫روز َ‬
‫ِ‬
‫ﻛﻲ َ ﻮ َﻧﮉ ﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫ﻧﭝﺎر‪ِ ،‬‬
‫ﻛﻮڙﻳﻦ ﻗﻄﺮא ﻛﺎرو َ‬
‫ِ‬
‫ُﺳ ِﮅ ﺗِﻨﻬ ِﺳ َﺮ אﻧﻬﻲءَ ِﺟﻲ‪ ،‬ﻣﭥﻲ ﺟﻨﻬﻦ ﺟﻲ آﺋﻲ‪.‬‬
‫ﺖ َﻫﺰאرو אوري رﻫﻴﻮ‪ ،‬ﭘ َﺮي رﻫﻲ ﺑ ُﻠﻲ ﺷﺎﻫﻲ‪.‬‬
‫” َﺳ ُﭽﻮ“ َﺳﭽﻲ ﮘﺎ ِﻟﻬﮍي‪ ،‬ﭘﺎڻ َ ِﭘﺮﻳ َﻦ ﭘ ُﺮﺟﮭﺎﺋﻲ‪.‬‬

‫‪134‬‬ ‫ﺌ‬
‫َوس ﻛﺎ آﻫﻲ وﻳﭽﺎري! ‪ُ -‬ﻫﺌ َﮡ ﻫﻦ ﺟﻮ َ‬
‫ﻫﻮت‪ ،‬ﻧﺎﻫﻲ!‬

‫ُאﭠ َﻦ ُאوﭠﺎرن ﺗ َﺆن‪ ،‬ﺳﺎﺋ אﻻ‪َ ،‬ﺻﺪﻗﻲ آءٌ َﺳﻮ وאري‪.‬‬

‫ﭼﺎ ڏאڍي ﭼﺎه ﻣﺎن‪ ،‬ﺳﺎﺋ אﻻ‪ ،‬ﺑِﺮهُ ﺑﻠﻮﭼﻲ ﺑﺎري‪.‬‬
‫ﻫﻴﮇي ﻫﻮڏي ﺟﺎن ڏﺳﺎن‪ ،‬ﺳﺎﺋ אﻻ‪َ ،‬אﻧﺪر ﭔﺎﻫﺮ آري‪.‬‬
‫ﭔﺎﻧﻬﻮن ﭔﺎ ِﻧﻬﻦ ﺟﺎن ﭔﮅي‪ ،‬ﺳﺎﺋ אﻻ‪ ،‬زאر ﻛﺮﻳﺎن ﭤﻲ زאري‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻬﻲ ﺟﻲ ﻛﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺳﺎﺋ אﻻ‪َ ،‬ﺣﻖ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺳﺎري‪.‬‬

‫‪135‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺗﻮن آءُ אﺳﺎن وٽ ﻳﺎر‪ :‬ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ َא َﭼﮡَ ﻛﺎڻ‪-‬‬
‫ِﺟﻴﺌﮍو ُﺟﮑﻲ ﭤﻮ‪ ،‬ﺳﺎﻫﮍو ِﺳﻜﻲ ﭤﻮ!‬

‫ﻧﺎر‪.‬‬
‫ﻛﺮن‪ ،‬ﻫﻲ ﻧﻴﮣﻦ َﺳﻨﺪא َ‬ ‫ﺑ َﺲ ﻧﻪ َوﻫﮡ ﮐ َﺆن َ‬
‫ِ‬
‫ﻣﺎٺ ﻛﻨﺪي ﺋﻲ ﭼﺎڙﻫﻴﺎ‪ ،‬ﺑِﺮه אﺳﺎن ﺗﻲ ﺑﺎر‪.‬‬
‫ِﭘﺮﻳﻦ ﭘﺎڙج ﭘﺎﻧﻬﻨﺠﺎ‪ ،‬ﺟﻲ ﻛﻴَﺌﻲ َ‬
‫ﻗﻮل ﻗﺮאر‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪494‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫ﻤﭼﻲ َﭼﺸﻤﻦ ﺗﻲ ﮐ َﻨﻴﻢ‪ ،‬ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ ﻋﺸﻖ َאﻟﮧ ﺗﻮﻫﺎر‪.‬‬
‫ُِ‬
‫ﺗﻮﻫﺌﻮن ڌאر‪.‬‬
‫دم َ‬‫ﺑﺎه ﺟﻴﻬﻮ آءٌ ﭜﺎﺋﻴﺎن‪ ،‬ﺟﻮ ُ‬
‫ﻮء“ ﺳﺎر ﺳﻨﭝﺎر‪.‬‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﻬﺎن ﺗﺎﻧﻬﻨﺠﻲ آﻫﻲ‪َ ” ،‬ﺳ ُﭽ َ‬

‫‪136‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﺎر ﺷﻜﺎري!‬ ‫دردﻣﻨﺪن ﺟﻲ دل ﺟﻮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ِ ،‬‬
‫ﺷﻮﻗﻲ وو ُ‬

‫ﻳﺎر ُﺳﻬﮣﻲ ﺟﻮن ڏﺳﻮ ڏﻫﺎڙي‪َ ،‬‬

‫ﻛﻦ ﭤﻴﻮن ﺧﻮن ﺎري‪.‬‬
‫ﺳﻮز وאرن ﮐﻲ ﺳﻴ אﻧﺪر‪ ،‬ﻣﺎري ﻗﻴ ﻛﺎري‪.‬‬
‫ﭼﺸﻤﺎن ﭼﻮﭨ َﻚ ڏאڍو ﻻﺋﻦ‪ ،‬ﻛﺠﻠﻴﺎن َﻫﻦ ﻗﻬﺎري‪.‬‬
‫ﭔﺎﻧﻬﻮن ﺳﻲ ﭔﮅ אﮘﻴﻮن אﻧﻬﻦ ﺟﻲ‪ ،‬زאري َﺳ َﻮ َ‬
‫ﻟﮏ زאري‪.‬‬
‫ِ‬
‫دل אﺳﺎن ﺟﻲ وو ﻟ ُﭧ ﻧِ َ ﭤﻴﻮن‪ ،‬ﭔ َﺌﻲ ﭼﺸﻤﺎن ﭼﺎري‪.‬‬
‫ﻫﻮء ِ‬
‫ﻫﻮء ُﺣﺴﻦ ِ‬
‫ﻫﺰאري‪.‬‬ ‫ﻇﺎﻫﺮ ﻛﻴﺎﺋ ‪ِ ،‬‬
‫ﭘﺎﮢﺎن ﭴﺎﮢﻲ ِ‬
‫ﭽﻮء“ ﺟﻮ ﺟﺎر وڌאﺋﻮن‪ ،‬ڏﻳﺌﻲ ﭘﺎڻ ڏﻳﮑﺎري‪.‬‬
‫ِﺟﻲءُ ” َﺳ َ‬

‫‪137‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِﺳﮕﮭﺎ ِאﻳﻨﺪא‪ِ ،‬ﺳﮕﮭﺎ אﻳﻨﺪא‪ ،‬ﭘﺎﻧﮅي ِﭘﺮﻳﻦ ﺟﻲ ِ‬
‫ﻛﻲ ﺗﺎ!‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ڏک ﭜﺎﺋﻲ َא ِﭼﻲ ﭤﻴﻨﺪא‪ ،‬ﭜ َ ِﻠﻲ ِאﻳﻨﺪא‪.‬‬
‫ﺳﻜﺎﺋﻲءَ ﺳﺎن ﺳﺮﺗﻴﻮن אﻻ‪َ ،‬‬
‫دردﻣﻨﺪيءَ ﺟﻲ دل ﮐﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬دوﺳﺖ دﻻﺳﺎ ڏﻳﻨﺪא‪ ،‬ﭜﻠﻲ ِאﻳﻨﺪא‪.‬‬
‫ﻛ َﮀﮇﻳﻨﺪא َﮀﭙَﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻧﺎل ِﺎﮢﻲ ﻧِﻴﻨﺪא‪ ،‬ﭜﻠﻲ ِאﻳﻨﺪא‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪495‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﭘ َﮑﺎ ﭘﮑﻦ ﺳﺎ ُﻣﻬﺎن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬آﮢﻲ ﭘﺎڻ َ אڏﻳﻨﺪא‪ ،‬ﭜﻠﻲ ِאﻳﻨﺪא‪.‬‬
‫ﺳﻮ ڏﻳﻨﻬﻦ ﭤﻴﻨﺪو ﻛﻬﮍو‪ ،‬ﺟﻮ ”ﺳﭽﻮ“ ﻧﺎنءُ َﺳﮇﻳﻨﺪא‪ِ ،‬ﭜﻠﻲ ِאﻳﻨﺪא‪.‬‬

‫‪138‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ﺒﺖ ﻣﻮﻫﻴﻮ‪َ ،‬رﻣﺰن رﻳﻬﻴﻮ رﻳﻬﻴﻮ‪ِ ،‬ﻫﻲ ﺗﺎ ﺳﺎهُ ‪-‬‬
‫ِ‬
‫آﮢﺌﻲ א�!‬
‫ﻃﺮف ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ رאﺗﻮ ڏﻳﻨﻬﺎن‪ِ ،‬ﭼ ِ‬
‫ﺖ َﻫﮣ و ﭼﺎهُ‪-‬‬
‫ِ‬
‫آﮢﺌﻲ א�!‬
‫ﺳﻨﺪ َو َﻫﻤﺮאهُ‪-‬‬
‫ﺣﺐ َ‬‫آﻫﻲ אﺳﺎن ﺳﺎن ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪َ ،‬‬
‫ِ‬
‫آﮢﺌﻲ א�!‬
‫ﭘﻴﻮ ﭘﻨﺎري ﺗﺎﻧﻬﻨﺠﻲ ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻫﻲ ڏوﻫﺎري ڏאهُ‪-‬‬
‫ِ‬
‫آﮢﺌﻲ א�!‬
‫وאﻛﺎ َ‬
‫ﻛﻴﻮن ﭤﻮ وﻫﻲ‪ ،‬دل אﻧﺪر درﻳﺎهُ‪-‬‬
‫ِ‬
‫آﮢﺌﻲ א�!‬
‫ﻛﺸﻲ َ‬
‫ﻛﺮي ﻛﭙﮍא‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ َﻣﻠﻴﻨﺪא ﭘﺎهَ‪-‬‬
‫ِ‬
‫آﮢﺌﻲ א�!‬

‫‪139‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﭘﺎر ڏﻧﻬﻦ אﺳﺎن ڏي!‬
‫ﻫﻮت ﻛﮇﻫﻦ ﻧﻪ ﻫﻼﻳ ُ َﻮ‪ ،‬ﭘﺎﻧﮅي ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ َ‬
‫َ‬

‫ﻃﺮف ﺗﻮﻫﺎن ﺟﻲ ُﻣﻜﻮﺳ ﻗﺎﺻﺪ‪ ،‬ﺳﻮ ﭜﻲ َوﻫﻨﺪو ﻛ ورאﻳ ُﻮ!‬

‫ﺟﻴﻜﺮ ﺳﺎﭤ ِﻲءَ ﻧﻪ ﺳﮣﺎﻳ ُ َﻮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻧﻴﺎﭘﻮ ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ﻧﻴﻬﻦ ﺟﻮ‪،‬‬
‫‪v‬‬
‫‪496‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫ﻫﻮو وﻋﺪو‪ ،‬ﺳﻮ ﺗﺎ ﻳﺎد ﻧﻪ آﻳ ُ َﻮ‪.‬‬ ‫ﻫﻮ ﺟﻮ َ‬
‫ﻛﻴﻮ َ‬
‫”ﻫﺮ دم ﻫﻮﻧﺪאﺳ َאﺳ ﺗﻮﺋﻲ ﺳﺎن“‪ ،‬ﻓﺎﺋﻖ ِﻫﻴﺌﻦ ﻓﺮﻣﺎﻳ ُ َﻮ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﮐﻲ‪ ،‬ﺑﺎري ﺑﺮهُ ﺑﮁﺎﻳ ُ َﻮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻳﺎر ”‬ ‫ُ‬
‫ﻻﻛﻮن َ‬ ‫ﺗﻨﻬﻦ ڏﻳﻨﻬﻦ‬

‫‪140‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻗﺎﺻﺪ אوڏאﻧﻬﻮن آﻳﺎ‪ِ ،‬אﻫﺎ َ‬
‫ﻛﻴﺌ ُﻮن آ ﮔﺎﻫﻲ!‬ ‫َ‬ ‫ﻛﺎﻟﻬﻪ‬

‫אﭼﮡ ﺟﺎ‪َ ،‬‬

‫ﺳﺎٿ ڌﮢﻲءَ ﮐﻲ ﺳﻌﻴﺎ‘‪-‬‬ ‫’ﭘﺎر ﭜﻨﭝﻮر ﺟﻲ ﻫﺌﺎ َ‬
‫ﭼﮝﻲ ڏﻧﺎﺋﻮن ِ‬
‫ﮔﻮאﻫﻲ‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ُﻣﻨﻬﻦ ﺒﻮﺑﻦ ﺟﻮ ﭤﻴﻮ אﺳﺎن ڏي‪ ،‬ﭘﻴﺎ ﺳﻲ ﭘ َﻨﮅ َﺳﺠﺎﻳﺎ‪-‬‬
‫ﻛﻴﻬﺎ َرﻫ ﻛﺮﻳﺎن ِ‬
‫رאﻫﻲ!‬
‫ﻛﻴُﻢ אُ ِ‬
‫دאﺳﻲ‪ ،‬ڏور ﺟﻨ ڏﻳﻨﻬﻦ ﻻﻳﺎ‪-‬‬ ‫ﻳﺎر ُﻣﺴﺎﻓﺮ ِ‬
‫َ‬
‫آﮢﻲ ﺗﻮن ﻣﻴﮍ ِאﻻﻫﻲ!‬
‫ِ‬
‫ڏوه ﺳﭝﺌﻲ ﺑﺨﺸﺎﻳﺎ‪-‬‬
‫ﮘﭽﻲء ﭘﺎﺋﻲ אﮘﻴﻮن ِﭘﺮﻳﻦ ﺟﻲ‪ ،‬אﺳﺎن َ‬
‫َ‬ ‫ﭘﺎ ُﻧﺪ‬
‫ﭤﻴﺎ ﺳﻲ ﭘﺎڻ َ ﺻﻼﺣﻲ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ אُﺗﺎﻫﻮن َא ِﭼﻲ َر ِﻫﻲ ِﻫﺖ‪ ،‬وﻳﮍﻫﺎ ﺳﻲ ﻳﺎر َوﺳﺎﻳﺎ‪-‬‬
‫َﻏﻢ ﻟ َﭥِﻲ ﮔُ ِ‬
‫ﻤﺮאﻫﻲ‪.‬‬

‫‪141‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫ﻫﺎري ﺳﻮ ﭘﺎﺗ ُﺌﻲ ﻫﺎر‪ ،‬ﺗﺎ آءٌ ﭴﺎم ﭼﻨﻴﺴﺮ آوڙאن!‬

‫‪v‬‬
‫‪497‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫دوﺳﺖ ﮐﺴﺎﻳﻮ َدم ۾‪َ ،‬ﺳﭧ אُﻫﻮ ِﺳﻴﻨﮕﺎر‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺟﻨﻬﻦ‬
‫ِ‬
‫َﻫﭥ َﺌﻮن ﭘ َﺌﻲ ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ آﻫﻲ‪ ،‬روﺋ ﮀﻮ زאرو زאر‪.‬‬
‫دאﮢﻮ ُﻫﻴَﮍو درد ﺟﻮ‪ ،‬ﺟﻨﻬﻦ ﻛﻴﻮ ﺑﻬﺸﺘ َﺆن ﺑﻴﺰאر‪.‬‬
‫ڏوهُ ﺗﻪ ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ ﻛﻮﻧﻪ ﻫﻮ‪َ ،‬ﭘﺮ ﻧِﻴﻨﻬﻦ ﻛﻴﻮ ﻧﺮوאر‪.‬‬
‫ﭘ َﻠﻨﮕﺌﻮن ﭘﺌ َء ﭘ َﭧ ﺗﻲ‪َ ،‬‬
‫ﻛﺮي ﮔﻮ َﻧﺪ َر ﮔﻔﺘﺎر‪.‬‬
‫َ‬
‫ﻋﺸﻖ ﺟﻮ אﺳﺮאر‪.‬‬ ‫ﻛﺮﻳﻦ‪ِ ،‬ﻫﻲءُ ﻫﻮ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻬﻲ ﺟﻲ َ‬

‫‪142‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻫﺎر ﭼﻨﻴﺴﺮ ﭴﺎم‪ ،‬ﻟﻴﻼن ﮐﺴﺎﻳﻮ َدﺳﺘ َﺆن ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ‪.‬‬
‫َ‬

‫ﻛﺴﻮﭨِﻲ‪ ،‬ﺟﻮ دل ﺟﻮ ﭤِﻲ ﭘﻴﻮ دאم‪.‬‬ ‫ڌאﮘﻮ َﻣﮣﻴﻮن ﻫﻮ َ‬

‫ِ‬
‫ﻧ َ َﻈﺮ وڌﺋﻲ ﺗﺎ ﻏ َ ﺗﻲ‪ ،‬ﺗﻴﻠﻬﺎن ﺗﻮن ﭤ ِﻴﺌﻦ ﺎم‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﭜ ُِﻠﻲ ﭜﻮ ِ ۾ ﭘﺌ ءَ‪ ،‬ﻫﺎر ﭜﺎﻧﻴُﺌﻲ آرאم‪.‬‬
‫ﺗﻨﻬﻦ ڏﻳﻨﻬﻦ آﻧﺪﺋﻲ ﭘﺎڻ َ ﺳﺎن‪ ،‬ﺳﻮرن ﺟﻮ ﺳﺮ א ﺎم‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ َره َﺻ ۾‪ِ ،‬ﻋ ُ‬
‫ﺸﻖ ﭤِﻴﺌﻲ אﻧﻌﺎم‪.‬‬

‫‪143‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ َﭼﻮﻳﻦ ﭤﻮ‪ِ ،‬‬
‫ﻛﻴﺌﻦ َﭼﻮﻳﻦ ﭤﻮ!‬ ‫ِ‬
‫ﻟﻮכ ﻧﺎﻫﻲ ﭔﻴﻮ؛ ِ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ﭼﻮﻳﻦ ﭤﻮ؟‬

‫‪v‬‬
‫‪498‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬‫ِ‬ ‫ُ ِ‬
‫ﻟﻮכ َﺳﭝﻮﺋﻲ אُﻫﻮ آﻫﻲ‪ ،‬ﻛﻴﺌﻦ ﭔﻴﺎﺋﻲءَ َﻣ ِ‬
‫ﻨﺠﮫ ﭘ َﻮﻳﻦ ﭤﻮ؟‬
‫َאﭴﺎڻ ﺑﻨﺎﺋﻲ ﭘﺎڻ ﺑﻴﻬﺎرﻳ ُﺌﻲ‪ ،‬ﻏﻤﺰي א َ‬
‫ﻧﻬﻲء ۾ ﮀﻮ ﻧﻪ ﮔﻮﻳﻦ ﭤﻮ؟‬
‫ﻛﻴﻬﻲ َروﻳﻦ ﭤﻮ؟‬
‫ِ‬ ‫ﺳﺎڻ ﺳﭽﻲ ﺗﺎ ”ﺳﭽﻮ“ ﮔﺬאرﻳﻦ‪ ،‬رאﻧﺪ روﺋﮡ ِﺟﻲ‬

‫‪144‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫ﭜ ُﻞ وﭸﻲ ﭤﻮ‪ ،‬ﻟﻮכ ﺳﺎروﺋﻲ ﭜ ُﻞ وﭸﻲ ﭤﻮ!‬
‫ُ ِ‬ ‫ِ‬
‫ﭜﻮل אﻫﻮﺋﻲ ﺟﻴﻜﻮ ﭜ َﭹﻲ ﭤﻮ‪.‬‬ ‫”ﻣﺎن“‪” ،‬ﺗﻮن“ وﻳﻨﺪي‪ ،‬אُﻫﻮﺋﻲ ﭤﻴﻨﺪو‪،‬‬
‫אﻫﻮ ُאﻫﻮﺋ ِﻲ َﺳﺮﺗﻴﻮن آﻫﻲ‪ ،‬ﻧﻪ ﺗﺎ אﻫﺎ ﻛﻮﺋ ِﻲ ﮘﺎ ِ‬
‫ﻟﻬﻪ َﻣﭹﻲ ﭤﻮ‪.‬‬
‫ِ‬
‫אﻧﺪر ﭔﺎﻫﺮ אُﻫﻮﺋﻲ آﻫﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ِﻫﻲ ِﺳ ُﺮ ﺻﺤﻴﺢ ﺳﭹﻲ ﭤﻮ‪.‬‬

‫‪145‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﻴﭻ ڌﮢ ﺳﺎن‪َ ،‬‬
‫ﺷﺎل ﻣﻮﻟﻮ ﻣﻴﮍﻳﻨﺪو!‬ ‫َ‬ ‫ُﺳﻬﮣﻮ ﺳﮛ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﻛﺎﻛﻴﻮن ِڙي‪،‬‬

‫אﮘﺌ ﮐ َﺆن ﭜﻲ אﮘﺮو‪ ،‬ﭜﺎﺋﻦ ﺗﺎن وره وﻳﻮ!‬

‫آريء ﺟﻲ אوﻻد ﺳﺎن‪ ،‬ڏאڍو ُ‬
‫ﭘﻴﭻ ﭘﻴﻮ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻲء ﺟﻲ دאﺋﺮي‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ ﮐﻲ ﻧِ َﻴﻬﻦ ﻧﻴﻮ!‬
‫ﺑﻴﻜ ِﺴ َ‬
‫َ‬
‫ﺻﺪﻗﻲ ﺗ َﻦ ﺳ ن ﺗﺆن‪َ ” ،‬ﺳﭽﻮءَ“ ﺳﺎه ﻛﻴﻮ‪.‬‬

‫‪146‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺷﺎل ﻣﻮن ﺳﺎن ورﻳﻮن ورﻳﻮن‪،‬‬
‫ﻛﺮﻳﻦ ِﻣﭡﻴﻮن ﮘﺎ ِﻟﻬﻴﻮن!‬
‫ﻛﺎﻧﮓ َ‬

‫‪v‬‬
‫‪499‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬ ‫ِ‬
‫ﺟﺪאﺋﻲءَ ﺟﻮن ﺟﺎن ﺟﺴﻢ ﺗﻲ‪ ،‬ﻛﻴﻮن ﭘﻮرن ﭘ َﺮﻳﻮن ﭘ َﺮﻳﻮن‪.‬‬
‫درد َﺳ َﭵﮡ ﺟﻲ دل ﻣﻨﻬﻨﺠﻲءَ ﮐﻲ‪ ،‬زور ﻛﻴﻮن ذرﻳ ُﻮن ذرﻳ ُﻮن‪.‬‬
‫َ‬
‫ڏﮐﻦ وאرﻳﻮن ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن‪ ،‬אﺳﺎن ﭜﻲ دل ﭘﺎﺋﻲ ڌرﻳﻮن ڌرﻳﻮن‪.‬‬
‫وאﻳﻮن وﺻﻞ ﺟﻮن ﻳﺎر‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺗﻮن‪ ،‬ﻣﺘﺎن ﻛﺮﻳﻦ ڍرﻳﻮن ڍرﻳﻮن‪.‬‬

‫‪147‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﻣﺘﺎن ﺗﻮن ﮀﮇﻳﻦ‪،‬‬
‫ﺳﻮﻧﻬﺎ ڙي َﺳ َﭵﮡ ﺟﺎ!‬

‫ﻛﮇﻫ ‪.‬‬ ‫َم ﭴﺎﮢﺎن ڏﻳﻨﻬﻦ אُﻫﻮ ﺗﺎ‪ ،‬ﭤﻴﻨﺪو َאﻻﺟﻲ َ‬

‫ِ‬
‫ﻧﺎنءَ ﻣﻮ ٰ ﺟﻲ ﺒﻮﺑﻦ ﺳﺎن‪ ،‬ﻧﺌﻲ ﻏﻼم ﮐﻲ ﮔَﮇﻳﻦ‪.‬‬
‫ﭽﻮ“ ﻛﺮي َﺳﮇﻳﻦ‪.‬‬ ‫ﺣﺎﺿﺮ ﭤِﺌ ﺣﻀﻮر ۾‪ ،‬ﻧﺎنءُ ” َﺳ ُ‬

‫‪148‬‬ ‫ﺌ‬
‫אﻫﻮ آﻫﻲ آﻫﻲ‪ ،‬ﻳﺎر ﺳﺎﮘﻴﻮ ﺳﺎﮘﻴﻮ!‬

‫אوﻫ ﭴﺎﮢﻮ ﺳﺎڻ ﻳﻘﻴ ‪ ،‬ﭔﻴﻮ ﺳﻮ ﻧﺎﻫﻲ ﻧﺎﻫﻲ‪.‬‬

‫ﻣﻴﺨﺎﻧﻲ وچ ﻣﺴﺖ ﻫﻤﻴﺸﮧ‪ ،‬ﻛﻴﺌﻦ ﺳﻮ ﻛﻌ ﻛﺎﻫﻲ ﻛﺎﻫﻲ‪.‬‬
‫ﻟﻮכ ﺳﺎرو ﭤﻲ ِﻫﺖ ﺟﻮ آﻳﻮ‪َ ،‬ﺳﭛ ﺣﺠﺎﺑﺎن ﻻﻫﻲ ﻻﻫﻲ‪.‬‬
‫ﻇﺎﻫﺮ ﺑﺎﻃﻦ آﻫﻲ ُאﻫﻮﺋﻲ‪ ،‬ﺟﺎن ﺟﺜﻮ وري ﮀﺎﻫﻲ ﮀﺎﻫﻲ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻮ آﻳﻮ ﺻﻔﺖ ۾‪ ،‬ڏאنءُ ﻛﻴﻮ ﻛﻴﻬﻮ ڏאﻫﻲ ڏאﻫﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻧﺎنءُ ”‬

‫‪v‬‬
‫‪500‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫‪149‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ!‬
‫ﻲء ڍوﺋﻲ‪ ،‬ﺧﺎن ﭔﺎروﭼﺎ ِ‬ ‫ﻫﻲء ﭘﻮرﻫﻴﺖ ِ‬
‫ﭘﺎﮢ َ‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫ﺣﺎﺿﺮ ﺧﺪﻣﺖ َאﭼﻲ אوﻫﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ﺣﺎل ﭼﻮﻧﺪﻳﺲ روﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﺳﺎﭤﻲ אﺳﺎن ﺟﻲ ُﺳﮅ ﻟ َ َﻬﮡَ ﺳﺎن‪ ،‬ﺳﻮאل ﭘﻮرو َ‬
‫ﻛﺮ ﺳﻮﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ وﺳﺎري وﻳﻬﺎن אوﻫﺎن ﮐﻲ‪ ،‬ﻛﺌﻲ ﺗﺎ ِﻫﻬﮍي ﺗﻮﺋﻲ‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ُﻣﻜﺎ ﭘﮡ ﭘﻮﺋﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﮘﭽﻲء ﺳﻮ َﺳﻼﻣﻦ‪” ،‬‬
‫َ‬ ‫ﻃﻮﻃﻲء ﺟﻲ‬
‫َ‬

‫‪150‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫وאت ﻣﻮن ﮐﻲ آﻫﻲ وאﺋﻲ‪ ،‬ﺧﺎن ﭔﺎروﭼﺎ ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ!‬
‫ِ‬
‫ﻜ َﻮ ﻃﺮف אﺳﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ﻟِﮑﻲ ﻛﺘﺎﺑ َ َﺖ ﻛﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ﻧ َﻪ ُﻣ َ‬
‫ﭜ و ﻛﻨﺪﻳﻦ وري ﭜﻨﭝﻮر ڏي‪ِ ،‬אﻫﺎ َאڌَ َر ﻣﻮن آﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫َ‬
‫ﺣﺎل ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ﺟﻲ َﺧ َ ﻧﻪ ﻛﻨﻬﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﭼﮝﻲ َﺳ َﭵﮡ ﺗﻮ ﻻﺋﻲ‪.‬‬
‫ڏک ﭜﺎﺋﻲ‪.‬‬‫ِאﻫﻮ آﺳﺮو ﻣﻮن ﮐﻲ آﻫﻲ‪ ،‬ﭤﻴﻨﺪﻳﻦ َא ِﭼﻲ َ‬
‫َ ِ‬
‫ﺷﺎل ﺟﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻲ‪ ،‬ﺟﺎﻧِﻲ ِאﻳﻨﺪﻳﻦ‬
‫َ‬ ‫אڄ ﺻﺒﺢ ﺗﺎ אﮜﮡ ”‬

‫‪151‬‬ ‫ﺌ‬
‫ُﺳﮡ ﻣﻨﻬﻨﺠﮍو ﺣﺎل‪،‬‬
‫وﺳﺌﻲ‪ ،‬ﮔﮭﻮرﻳﻮ ڙي ﭘ َﺮڏﻳﻬﻪ ﺗﻮ ﺗﺆن!‬
‫دﻟ دﻳﺲ َ‬

‫ﻣﻮن ﮐﺆن ﭘ َﺮي ﻧﻪ ﭤﺌ ‪ ،‬ﺳﺎﺋ َﻣﭷ ُﺳﻮאل‪.‬‬

‫ِ‬
‫ﻳﺎر ﺧﻴﺎل‪.‬‬
‫ﻣﻨﻬﻨﺠﻮ ﺗﻮﺳﺎن ﺗﺎ آﻫﻲ ﺋﻲ‪ ،‬ﺧﺎﺻﻮ َ‬
‫‪v‬‬
‫‪501‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫روﺋﺎن وאﭨﮍﻳﻦ ﺗﻲ‪َ ،‬‬
‫ﻛﺮﻳﻮ ﻫﻬﮍو ﺣﺎل‪.‬‬
‫وאﮘﺎن وﻃﻦ ﭘﺎﻧﻬﻨﺠﻲ‪ ،‬ﭰ ي آءُ ِ א ﺎل‪.‬‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ﺟﻮ َאﺣﻮאل‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺗﻮ ﮐﺆن ﮘﺠﮭﻮ ﻧﺎه ﻛﻮ‪،‬‬
‫َ‬
‫ﻛﺮ ”ﺳﭽﻮ“ ﮐﻲ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ِ ،‬ﮐﮣﻲ ﻧﻴﮡ ﻧﻬﺎل‪.‬‬

‫‪152‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻗﺎﺻﺪ وري وﻳﻨﺪﻳﻦ‪،‬‬
‫َ‬
‫دﻳﺲ ﭔﺎروﭼﻞ ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬

‫ﻛﻲ ِאﻳﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬
‫ﺗﺎﻫﻮن‪ِ ،‬ﺳﮕﮭﻮ אﺳﺎن ڏي ِ‬ ‫ﺧﻮﺷﻲء ﺟﻲ وﭠﻲ ُא ُ‬‫َ‬ ‫َﺧ َ‬
‫يء ﺟﻲ ِدل ﮐﻲ‪ ،‬ﻫﺎﮢﻲ ڏאﻫﺎ دﻻﺳﻮ ِڏﻳﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬ ‫ِ‬
‫دردﻣﻨﺪ َ‬
‫ﺠﮭﻲء ﺟﻮ‪ ،‬وﭸﻲ ﺳﻮ وאﻗﻒ ﭤِﻴﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬ ‫ﻟﻬﻪ ﮘُ‬
‫ﺳﭙ ﻳﻦ ﺟﻲ ﮘﺎ ِ‬
‫َ‬
‫ﺳﭽﻮء“ ﺟﻮ‪ ،‬ﺗﻮن ِﻫﻲ ﻧﻴﺎﭘﻮ ﻧﻴﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﻮز َ‬
‫ﻓﺮאق ﺟﻲ‪ ،‬ﻳﺎر ”‬ ‫َ‬

‫‪153‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻗﺎﺻﺪ ﻛﺎﻟﻬﻪ‪،‬‬‫َ‬ ‫آﺋ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻳﻦء ﺟﻲ ﭘﺎر ڏﻧﻬﻦ‪ ،‬آﻧﺪﺋﻲ ﺟﻲ َﺳ ِﻨﻬﻴﺎ َﺳﻞ אُﻫﻲ ﺋﻲ!‬
‫ﭘﺮ َ‬
‫ِ‬
‫ﺣﺎل ِﺟﻲ‪ ،‬ﻛﺎ ُﻫﺌﻲ ُﻫﺖ ِﻗﻴﻞ َﻣﻘ َﺎل؟‬
‫ﻫﺎرﻳﺎ ِﻫ َﻦ ﺟﻲ َ‬
‫ﻳﺲ ۾‪ِ ،‬ﺳﻜﻨﺪي ﭤ ِﻴﮍא ﺳﺎل‪.‬‬
‫ﻲء ﮐﻲ ﭘ َﺮد َ‬
‫ﭘﺎﭴ َ‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫ﺧﻮﺷﺤﺎل!‬ ‫ِﭘﺮﻳ َﻦ ِ‬
‫ﻛﻲ ﻣﻮن ﭘ ُ ِﮁﻴﻮ‪ ،‬ﻛﺎ َﺧ َ ڏي‬

‫‪v‬‬
‫‪502‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫َ‬
‫وﺻﺎل!‬ ‫وאو‬
‫ﻛﻲ ورﻧﺪא َ‬ ‫ﻛﻲ َ‬
‫ﻛﮃﻧﺪא ﻫﺠﺮ ﻓﺮאق ﮐﻲ‪ِ ،‬‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫ﺳﻨﭝﺎل!‬ ‫ﺳﺎه ِﺟﻲ‪ ،‬ﻛﺎ ﻫﺌﻲ ُﻫﺖ ﮐ‬
‫ﻮء“ ﺳﻨﺪي َ‬
‫” َﺳ ُﭽ َ‬

‫‪154‬‬ ‫ﺌ‬
‫َ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ﻛﺮ آرאم‪،‬‬
‫ﺧﻮﺷﻲء ۾ َرهُ‪ ،‬ري!‬
‫َ‬ ‫ﻳﻦء ﮔﮭﮣﻮ ﭘ ُﮁﻴﻮ ﺗ ُﻨﻬﻨﺠﻮ‪،‬‬
‫ِﭘﺮ َ‬
‫ﻃﺮف ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ آهِ‪َ ،‬אﭼﮡَ ﺟﻮ‪ ،‬אﺳﺎن ﺟﻮ َא ﺎم‪.‬‬
‫ﻋﺎﺷ َﻖ ﮐﻲ َو ِﭸﻲ‪َ ،‬ﺳ َﻮ ﻟ َﮏ ڏﻳﺞ َﺳ ُ‬
‫ﻼم‪.‬‬ ‫َرﻫ َ ِ‬
‫ِ‬
‫אﮘﻨﺎن آﻫﻲ ﺗﺎﻧﻬﻨﺠﻮ‪ُ ،‬ﺳﺮﻫﺎﺋﻲ َﺳﺮ א ﺎم‪.‬‬
‫ﺟﻴﻜﻲ َﭼﻴُ َﻮ‪ ،‬ﺗﺎﻧﻬﻨﺠﻮ آﻫﻲ‪ُ ،‬‬
‫ﻛ ِﻠﻲ ﻗﺒﻮل َ‬
‫ﻛﻼم‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ﺳﺎه ﮐﻲ‪ِ ،‬‬
‫آﻫﻪ ﺒﺖ ﺑﺨﺶ ﻣﺪאم‪.‬‬

‫‪155‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫وﭸﻲ ﻛﺎﺋﻲ!‬ ‫ﻳﺎر ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ﮐﻲ ﻛﺮﻳﻮ‪ِ ،‬ﻣ َﻨﺖ ِ‬
‫ِ‬
‫ﻳﺎر ﺗﻮ ﺳﺎن ﻣﻮن ﺗﺎ ﻻﺋﻲ‪.‬‬
‫ﭘ َﺮڏﻳﻬﻪ وڃ ﻧﻪ ﻣﻮن ِﭘﺮﻳﻦ‪َ ،‬‬
‫ِ‬
‫َאﻧﺪر ﻣﻨﻬﻨﺠﻮ َאڌ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﻛﺮي وﭸﮡ ِﺟﻲ ﭤﻮ وאﺋﻲ!‬
‫ِ‬
‫ڏﺳﻮ אوﻫ ﭤﻴﻮن‪ ،‬دل ڏאڍي ﺳﺎن‪ ،‬אدﻳﻮن آ ﻣﻮن אﭨﻜﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﭼﮝﺎ ِﻣﮍﻳﺎﺋﻲ ﻣﻴﺎن ِאﺋ ﭼﻮن ﭤﺎ‪’ ،‬ﻻﺋﻲ ﺗﻪ ﺗﻮڙ ﻧﭝﺎﺋﻲ‪‘.‬‬
‫ﻮء“ آزﻣﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫ِﻫ َﺠﺮ ﻣﻨﺠﮭﺎرؤن ﭤ ِﻴﻨﺪي وﺻﺎﻟﺖ‪ِ ،‬אﻫﺎ ﮘﺎﻟﻬﻪ ” ُ‬
‫ﺳﭽ َ‬

‫‪v‬‬
‫‪503‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪156‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻫﺎﮢﻲ ﻣﻮن ﮐﻲ ِﭘﺮﻳ َﻦ ِ‬
‫ﭘﻮء‪،‬‬
‫ﺟﻴﮇﻳﻮن ِﺟﻴَﮡ ﺟﻨﺠﺎل ﭤﻴﻮ!‬

‫ﻲء رאﺗﻮ ڏﻳﻨﻬﺎن ِ‬

‫روء‪.‬‬ ‫وﻳﭡِﻲ وאﭨﮍﻳﻦ ﺗﻲ‪ِ ،‬ﻫ َ‬
‫وﻳﻬﮡ ﻫﻦ ﺟﻮ وﻫﻪ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﻫﻮ ﻟ َﮇي وﻳﮍא ِ‬
‫ﻟﻮء‪.‬‬
‫ﻫﻮء ِ‬
‫ﻫﻮء‪.‬‬ ‫دردﻣﻨﺪي دאﻧﻬﻮن ﻛﺮي‪ ،‬آﻫﻲ ﻫﻮﺗ َﻦ ِريءَ ِ‬
‫ِ‬
‫ِ‬
‫ﻛﻮء‪.‬‬ ‫ﻛﺎﻛﻴﻮن ُﻣﻮن ڏي ﻛﻴﭻ ﮐ َﺆن‪َ ،‬‬
‫ﺷﺎل ﻗﺎﺻﺪ אﭼﻲ‬ ‫ِ‬
‫ووء ِ‬
‫ووء‪.‬‬ ‫ﺳﭽﻮء“ ﻛﻨﺪي ﺳﺎل ﭤﻴﺎ‪َ ،‬ورﻳﺘِﻴﻮن ِ‬
‫َ‬ ‫”‬

‫‪157‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﺎر ﺳﺎﭤﻴﻮ ڙي ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻳﺎر ﭘﺎﻧﮅﻳﻮ ڙي ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﭜﻠﻮڙي ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫ﻛ َﻞ ﻣﻮن ﮐﻲ ﻛﺎ ڏ ﻮ!‬ ‫دوﺳ َ ﺟﻲ َ‬

‫ﻧﺎل ﻧﺒﺎﻫﻲ ﻧﻴﺠﻮ‪.‬‬ ‫ِ‬

‫وﻛﺎﮢﻲ‪ِ ،‬‬ ‫ِﻫ َ‬
‫ﻲء ِﺎﮢﻲ در‬
‫ﻴﻢ وﺳﺎرﻳﻮ‪ ،‬ﻣﺌﻲ ﻧﻪ ﻣﺎرﻳﻮ‪ ،‬ﮀﻮري ﺗﺎ ﻧﻪ ﮀﮇ ﻮ‪.‬‬ ‫ﻛ َ‬‫ِ‬
‫ڏﻳﻮ دﻻﺳﺎ ﻛﮇﻫﻦ ِאﻳﻨﺪא‪ِ ،‬‬
‫ﻟﻮء ﺋ َﻮن ﺗﺎ ﻧﻪ ﻟﮇ ﻮ‪.‬‬
‫ﺟﻨﻬ وﻳﻠﻲ ﻫﻠﻮ ِאﺗﺎﻫﻮن‪َ ” ،‬ﺳ ُ‬
‫ﭽﻮ“ ﻧﺎنءُ َﺳﮇ ﻮ‪.‬‬

‫‪158‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫ﺳﺎﺟﻦ ِאﻧﻬﻲءَ ﺳ ‪ِ ،‬אﻳﻨﺪﺋﻲ ڙي َאﭸﺎ!‬

‫‪v‬‬
‫‪504‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬ ‫ِ‬
‫ﺳﻲ ﺋﻲ ﭘ َﻬﺘِﻴﻮن ِﭘﺮﻳﻦءَ ﺳﺎن‪ ،‬ﺟﻲ ِﮔﮭﮍﻳﻮن אﻧﻬﻲءَ ﮔﮭ ‪.‬‬
‫ﻫﻴﺠﺆن ِﻫﻴﻨﺌﮍو ﻫ ‪.‬‬ ‫ﺳﭙ ﻳﺎن ﺟﻲ ﺳ َ ۾‪َ ،‬‬
‫ﻲء ﮀﺎﺗ ِﻲءَ ﮀ َ‪.‬‬
‫ﻧﻴﻬﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﮀﺎﺗِ َ‬
‫ﭔ َﮅي ﻧﭽﺞ َ‬
‫ِ‬
‫ﻨﺪ َﺳﭝﺌﻲ ﭰ ‪.‬‬‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎﺋ ﺟﻲ ﭘ ُﮁ ‪ ،‬ﭰ َ َ‬

‫‪159‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻮن ۾ ُﺳﭹﺎﮢﺎن!‬
‫”ﺗﻮﮐﻲ ﻋﺎﺷﻖ ﭘﻨﻬﻨﺠﻮ ﭴﺎﮢﺎن‪ ،‬ﺗﻮ ﮐﻲ َﺳ ِ‬
‫ِ‬
‫وﺟﮭﺞ ِ‬
‫ﻛ وﭸﺎﮢﺎ‪.‬‬ ‫”אﺳ ﺗﺎ ﺗﻮﺳﺎن آﻫﻴﻮن ﺳﺪאﺋ ‪ِ ،‬‬
‫”אُﻫﻲ ﺗﺎ آﻫﻦ ﻧﻈﺮ אﺳﺎن ﮐﻲ‪َ ،‬א ِﭼﻲ ﺟﻲ در وﻛﺎﮢﺎ“‪،‬‬
‫دאرونء ﺟﺎ دאﮢﺎ‪.‬‬
‫َ‬ ‫دﺳﺘ َﺆن ﻛﺮي ِڏﻧﻮ ِﻫﻲ ﻣﺎن ﮐﻲ‪َ ،‬‬
‫ﻳﺎر‬
‫َﺳ ِﻬﺞ ” َﺳ ُﭽﻮ“ ﺗﻮن ﺳﺎڻ ﻳﻘﻴ ‪ ،‬ﺒﻮﺑﻦ ﺟﺎ ﻣﺎﮢﺎ‪.‬‬

‫‪160‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻫﻮت אﺳﺎ ﮍو ﺣﺎل‪ ،‬ﺗﻮن ﭘﺎﮢ َ ِﻬ ﭤﻮ ﭴﺎﮢ !‬
‫َ‬

‫אوﻫﺎن ﭔﺎﺟﮭﻮن وو ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن َאﻻ‪ ،‬ﺳﺎﻋﺖ ﭜﺎﻳﺎن ﺳﺎل‪-‬‬

‫وري َאﭼﺞ آر ِﻳﺎﮢﻲ‪.‬‬
‫ﺳﻨﺪو ﺧﻮאب ﺧﻴﺎل‪-‬‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﻬﺎن روح ﮐﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪ُ ،‬‬
‫ﻲء َאﭤ َ َﻮ ِ ِﺎﮢﻲ‪.‬‬
‫ِﻫ َ‬
‫ﻣﻌﻠﻮم ﺗﻮ ﮐﻲ ﻣﻮن ِﭘﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪ ،‬ﻋﺎﺟﺰ ﺟﻮ َאﺣﻮאل‪-‬‬
‫ﺗﻮن ﺳﺎﻧﻮل ُﺳ ِ‬
‫ﭹﺎﮢﻲ‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪505‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﮀﮇﻳﻦ وﻳﻨﺪﻳﻦ وو َﮀﭙَﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪ ،‬ﺗﻮ ﻟﮗ ﻛﻴﻢ ﻛﺸﺎل‪-‬‬
‫ِ‬
‫ﻫﻮﺗﻴﺎﮢﻲ!‬ ‫ﻛﻴﺌﻦ‬‫ﺗﻮن ِﻫﻴﺌﻦ ِ‬
‫ِ‬
‫ﺳﻮز אوﻫﺎن ﺟﻲ وو ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن َאﻻ‪ ،‬ﺑِﺮه ﻛﺌﻲ ﺑﻴﺤﺎل‪-‬‬
‫ﺗﻪ ِﭜﻲ ﻋﺬر ﻧﻪ آﮢﻲ‪.‬‬
‫ﻻه ﻓﺮאق وو ﻓﻘ ﮐ َﺆن‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﻣﭷ ﺳﻮאل‪-‬‬
‫ﻫﻲءَ ﻫﺎدي ﻟﺌﻲ ِ‬
‫ﻫﺎﮢﻲ‪.‬‬

‫‪161‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ אﮜﮡ َאڄ آءُ‪،‬‬
‫ﻳﺎر!‬
‫ﭘﺮدﻳﺴﻴﮍא ڙي َ‬

‫وא ﺷﺎ َل وﺻﺎل ﺟﻮ‪ ،‬ﻛﻮ وري ﻟﮙﻲ وאءُ‪.‬‬

‫אﭼﻲ َﻫﮇ ﻧﻪ ِﻫﺘ َﻬ ‪ ،‬ﺳﺎ َﻧﻮ َل ﺗﻮ َ‬
‫ريء ﺳﺎءُ‪.‬‬
‫ﻣﻴﺎن ﻣﺸﺘﺎﻗﻦ ﺟﻮ‪َ ،‬אﭼﻲ ﺻﺎﺣﺐ ﻟﻬﻪ َ ﺎءُ‪.‬‬
‫درد ۾‪ ،‬ﺟﺎ ﭰﭩﻲ ﻓﺮאﻗﺎءُ‪.‬‬
‫دאﻧﻬﻮن ﻛﺮي َ‬
‫ﺳﭽﻮ َء“ ﮐﺎنءُ‪.‬‬
‫ﭤﻴﻮن َﻣﺪאﻳﻮن ﻛﻴ ﻳﻮن‪ ،‬ﺳﺎﺋ ” ُ‬

‫‪162‬‬ ‫ﺌ‬
‫ِ‬
‫אوڏאﻫﻮن ﻗﺎﺻﺪ ﺟﻲ آﻳﺎ‪ ،‬ﺗ َﻦ ُﻫﻼﺋﻲ ِﻫ َ‬
‫ﻲء وאﺋﻲ‪:‬‬
‫ِ‬
‫ِ‬
‫ﻫﻮﺗﻴﺎﮢﻦ ﺟﻲ‪ُ ،‬ﻫﺌﻲ ﺗﻮ ڏي ﺗﻴﺎري‪،‬‬ ‫ﻫﺎﮢﻲ‬
‫وאﭨﺎن ﭘ ُﮁﻲ ﺗﺎﻧﻬﻨﺠﻮن‪ ،‬ﭤﻮ َאﺻﻞ ﮐﺎن آري‪،‬‬
‫‪v‬‬
‫‪506‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫ِ‬ ‫‪v‬‬
‫ڌאري‪ ،‬ﺳﻨﺪﻳ َ َﻮ ﺣﺎل ِﺟﻲ‪ ،‬ﻫﺖ ﻣﻌﻠﻮم َﺳﭝﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫אﻫﻮ رﮐﺞ آﺳﺮو‪ ،‬ﺟﻮ َאڄ ﺗﻮ ڏي ِאﻳﻨﺪא‪،‬‬
‫ڏﻳﺌﻲ ﭔﺎﻧﻬﻮن ﮘﻞ ﺗﻮ وري‪ ،‬ﭘﺮﻳﻦ ﭘ َﺮﭼﺎﺋﻴﻨﺪא‪،‬‬
‫ﻫﻮت ﺳﺎن‪ ،‬ﺗﻮن ﺟﺎﮘﻨﺪي ﺟﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﻳﻦء َ‬
‫ﻫﻴﻜﻨﺪ ﭤﻴﻨﺪ َ‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫ﻣﺎرﺋﻲ ﻣﺎ ِﻧﺪي ﻧﻪ ﭤ ِﻲءُ‪ ،‬ﮀﻮ ﮔﻮﻧﺪر ﮔﺬאرﻳﻦ‪،‬‬
‫وאﭨﺎن َא َﭼﮡ אن ﺟﻮن‪ ،‬ﭤ ِﻲ ﻧِﺖ ﻧِ ِ‬
‫ﺖ ﻧﻬﺎرﻳﻦ‪،‬‬
‫ﺟﮭﮍي ﺗﻮن ِﻫﺖ آﻫ ‪ ،‬آﻫ ُﻫﺖ ِﭜﻲ ُאﻫﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫وﻳﻮ وﮀﻮڙﻳﻮ وچ َﻣﺆن‪ ،‬ﺗﻮن ﮔﮇﻳﺌﻦ ﺳﺎﺋ َء ﺳﺎڻ‪،‬‬
‫ﺗﻮﺳﺎن آﻫﻦ ُﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﭘ َﺮي ِ‬
‫ﭜﺎء ﻧﻪ ﭘﺎڻ‪،‬‬
‫ِ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﭤ ِﻴﻨﺪﻳﻦ ﺳﻴﮕﮭﮍي‪ ،‬אﻫﺎ وאﺋﻲ ﺳﻮאﺋﻲ!‬

‫‪163‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﻴﭽﻲ ڏﭠﻢ َאڄ ِאﺗﻲ‪،‬‬
‫אوﻫ ﺗﺎ ﮀﺎ ﭤﺎ ﭜﺎﻧﻴﻮ!‬
‫ريء ِ‬
‫ﻛ ‪.‬‬ ‫ﻟﻨﮕﮭﻲ وﻳﺎ ﻛﻴ א‪ ،‬ﻛﺎﻛﻴﻮن َ‬
‫ﺳﺎل ِ‬
‫אڄ ﺗﺎ وﻳﻨﺪﻳ َﺲ ﻛﺎڏي ِ‬
‫ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ُ ،‬ﻫ ُﻮ ﺳﻮ‪ ،‬ﺗﺎ ﻣﻨﻬﻨﺠﻮ ﻫ ‪.‬‬
‫ﻣﻨﺰل ﺟﻲ ﺟ ﻫﻮﻧﺪي‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻫﻮﻧﺪﻳﻮن َﺳﺮﻫﺎﻳﻮن ﺗ ‪.‬‬
‫ﭗ ۾ ِﮔ ‪.‬‬ ‫ﺋﻲء ﺟﻲ ﻣﻮ ﮫ ۾‪ ،‬ﺳﺎﺋ אﻻ‪ ،‬ﻛﺎﻧﻪ ِڏﺳﻲ ﮔَ َ‬ ‫ﻣﻮﮘﺎ َ‬
‫ﺳﻮدو ﺳﻴﮣﻦ ﺳﺎن ﺣﺎل ﭤﻴﻨﺪو‪ ،‬ﻣﻴﺎن ” َﺳ ُﭽﻮ“ ﺗﺎ ِﺳ َﺮ ڏﺗﻲ‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪507‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫‪164‬‬ ‫ﺌ‬
‫َאڄ אوڏאﻫ ﺳﻲ آﻳﻮن‪ ،‬ﻣﻮن ڏي َﺧ אن ﺧ ﺟﻮن!‬

‫دوﺳﺖ وي‪ ،‬ﻛﻮن ﺑﺮאﺑ َﺮ ﭜﺎﻳﻮن‪.‬‬

‫َ‬ ‫ﭔﻴﻮ ﺗﺎ ﺗﻮﺳﺎن‬
‫ﻟِﮑﻲ َﻣﺆن ﻣﻌﻠﻮم ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﻫﺎﮢﻲ ﭘ א ِ‬
‫ﻳﮇאﻫ ﭤﺎ ﭘﺎﻳ ُﻮن‪.‬‬
‫ﺳﻨﺪيء‪ ،‬ﻟﮏ ﭤﻮرא ﭤﺎ ﻻﻳﻮن‪.‬‬
‫َ‬ ‫َﺳﻨﭝﺮي ﺗﻮ ﮐﻲ ﻣﻴﺎن ڏﻳﻬﻪ‬
‫ﺳﻮرن وאرﻳﻮن ﺳﭝﺌﻲ ﺳﺎﻋﺘﻮن‪ ،‬ﺗﻮ ﺗﺎن َ‬
‫ﻟﮏ ﻟﻨﮕﮭﺎﻳﻮن‪.‬‬
‫ﺗﻮﮐﻲ ﭤﻴﻨﺪﻳﻮن ﻫﺎﮢﻲ ﺣﺎﺻﻞ‪َ ” ،‬ﺳ َﭽﻮ“ ري َﺳﺮﻫﺎﻳﻮن‪.‬‬

‫‪165‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ﺣﺠﺖ ﺗﻮ ﺳﺎن ﻧﺎﻫﻪ‪ ،‬ﺗﻮﮐﻲ ﻣﻮﻟﻮ ﻣﻴﮍي ﻳﺎر!‬
‫ِ‬

‫ﻨﺪ َو ِ‬
‫آﻫﻪ‪.‬‬ ‫ﻣﻮن ِﻫﻦ ِﺎﮢﻲءَ ﮐﻲ‪َ ،‬‬
‫آﺳﺮ َﺳ ُ‬
‫ﻧﺐ آﻫﻲ ِ‬
‫ﺟﺎء‪.‬‬ ‫ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ‪ ،‬ﺟﺎ َ‬ ‫אﻧﺪر ِ‬
‫ﭔﺎﻫﺮ ﺗﺎ ِ‬
‫ﺳﺎﭴﮡ ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ِ‬
‫ﺳﺎء‪.‬‬ ‫ڏو َ‬
‫ﻧﮕﺮ ڏورڻ آﺋﻴﺎ‪َ ،‬‬
‫ﻚ ۾‪ ،‬ﻻﻟ َﻦ ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ِ‬
‫ﻻء‪.‬‬ ‫” َﺳ ُﭽﻮ“ آﻫﻲ ِﺳ َ‬

‫‪166‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﺳﻮز وאرﻳﻮن َﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﭜﻠﻮ אﻟ َﻮ!‬
‫ﻃﺒﻴﺐ‪ ،‬אو‪َ ،‬‬
‫َ‬ ‫ﭘ ُﮁﻦ ﻛﻮه‬

‫ﭘﻴﺪא ﭤﻴﻨﺪא ﭘﺎﮢﻬ ‪ ،‬ﻛﻮل َآﻳ َﺲ ﻗ َﺮ َ‬

‫ﻳﺐ‪.‬‬
‫ﻋﺠﻴﺐ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ِڏﻳ َﻦ ڏﻳﮑﺎري ِڏﻳﻠ َﺌﻮن‪ ،‬אﭼﺎﻧﻚ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ َو َﺳﻦ ﺳﻲ ﺳﺪא‪ِ ،‬ﻫ َﻨﮍي ﻣﻨﺠﮫ َﺣ َ‬
‫ﺒﻴﺐ!‬
‫‪v‬‬
‫‪508‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫‪167‬‬ ‫ﺌ‬
‫אﻻ ﺑﺎري ﺑِﺮه ڍوﻟ َﮡ ﺟﻲ‪ ،‬دل دﻳﻮאﻧﻲ ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ﻛﻴﺌﻲ!‬
‫ِ‬
‫رﻫﻲ‪ ،‬ﺧﺎص ِﭘﺮﻳﻦ ِﭘﮑﻴﺌﻲ‪.‬‬ ‫אوري َאﭨ َ َ‬
‫ﻚ ﻧﻪ ِ‬
‫ِ ِ‬
‫ﻛﺮي‪ ،‬ﭔﻲ ﺳﭛ وאﺋﻲ وﻳﺌﻲ‪.‬‬ ‫ﭘﻴﺎرﻳﺎﺋﻮن ﭘ ُﺮ َ‬
‫روح ۾‪” ،‬ﭤﻴَﺎ ﭤﻴَﺎ“ آﻫﻲ ﭤﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫رאﺗﻴﺎن ڏאﻧﻬﺎن َ‬
‫ﻛﻴَﺌﻮن ﭔﻴﺌﻲ‪.‬‬ ‫ﻮء“ ﺟﻴﻮن‪ ،‬ﭘﺎڻ ِ‬
‫ﺳﮑﻴﻮن ِ‬ ‫אﮐﻴﻮن دل ” َﺳ ُﭽ َ‬

‫‪168‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻳﺎرﻻﻳﻮ رﻧﮓ‪ِ ،‬ڏس ﺗﻮن‪ ،‬ﺟﻲ ُﻫﻴَﺌ ﻛﻨﻬﻦ َ‬
‫ﺣﺎل ۾!‬ ‫َ‬

‫אﺣﻮאل ۾‪ ،‬ﻗﺎﺋﻴﻞ ﻧﻪ ﭤﻲ ﺗﻮن َ‬

‫ﻗﺎل ۾‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﻜﻢ رﻫ‬
‫ﺧﻴﺎل ﭔﺎﺟﮭﻮن ﺧﺎص ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ‪ُ ،‬ﻫﺌﻲ ِﺟﻴَﮡ َﺟ َ‬
‫ﻨﺠﺎل ۾‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﺟﻲ ُﻫﺌ ﻛﻮ َدم ِאﺗﻲ‪ ،‬ﺗﺎ ُﻫﺞ ﺗﻮن ﺧﺎص َ‬
‫ﺧﻴﺎل ۾‪.‬‬
‫ﻋﺎﺷ َﻖ َﭼﺌﻮن َא َ‬
‫ﻣﺜﺎل ۾‪.‬‬ ‫َאﺻﻞ ۾ ﻳﻜﺘﺎ ﭤِﺌ ‪ِ ،‬‬
‫ﺒﺖ ﻣﮕﺮ ﻣﺮﺷﺪ ﺳﻨﺪي‪ ،‬آﮢ ِאﻧﻬﻲ َא َ‬
‫ﺣﻮאل ۾‪.‬‬
‫‪12‬‬
‫‪169‬‬ ‫ﺌ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ُאﻫﻲ وﺳﺮي وﻳﺎ‪ ،‬ﺟﻦ ﮐﻲ ﺗﻮ ﭤﻲ ﻛﺎرون ﻛﻴﻮن؟“‬
‫”ﺗﻮ ِ‬

‫‪ 12‬ﻣﺮﺗﺐ ﭘﺎرאن ﻛﺎ ‪ 169‬۽ ﻛﺎ ‪ 170‬رﺳﺎ ۾ ”ﻛﻼم“ ﺟﻲ ﻋﻨﻮאن ﺳﺎن ڏﻧﻞ ﻫﻴﻮن‪ ،‬ﭘﺮ אﺳﺎن ُאﻧﻬﻦ ﺟﻮ ﻋﻨﻮאن‬
‫ﺷﺎﻋﺮيء ﺟﻲ ﻫﺮ ِﺻﻨﻒ‬
‫َ‬ ‫ﺷﺎﻋﺮيء ﺟﻲ ﻛﺎ אﻟﮗ ِﺻﻨﻒ ﻛﺎﻧﻬﻲ ﺑﻠﻚ‬ ‫َ‬ ‫ﻛﺎ رﮐﻴﻮ آﻫﻲ‪ ،‬ﮀﻮﺗﻪ ﻛﻼم‬
‫ﮐﻲ ﻛﻼم ﭼﺌﻲ ﺳﮕﮭﺠﻲ ﭤﻮ‪ .‬ﭔﻴﻮ ﻋﺮض ﺗﻪ אﻫﮍي ﺋﻲ ﺳﭩﺎءَ وאرﻳﻮن‪ :‬ﻳﻌ ﭤﻠﻬﻪ ۽ ﻫﺮ ﺑﻨﺪ ﺟﻲ آﺧﺮي‬
‫‪v‬‬
‫‪509‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ﭘﺎ ِﻧﮅيءَ ِﭘﺮﻳﻦءَ ﺟﻲ ﭘﺎر ڏ ُﻧﻬﻦ‪ ،‬آ ِﻧﺪي ﺧ אﻫﺎ ﻳﺎر ڏﻧﻬﻦ؛‬
‫آﻳﻮ אﺻﻞ אﺳﺮאر ڏﻧﻬﻦ‪ ،‬دوﺳﺖ ﺳﻨﺪي درﺑﺎر ڏ ُﻧﻬﻦ‪.‬‬
‫َ‬
‫ﺟﻨﺠﺎل ۾؛‬ ‫ﺟﻲء وﺟﮭ‬
‫َ‬ ‫ﭔﻲء ﮘﺎﻟﻬﻪ ۾‪ ،‬ﻫﻲ‬ ‫َ‬ ‫ﻛﻴﺌﻦ ﺗﻮن ﭘﺌ‬
‫ﭼﺌﻪ‪ ،‬آﻫ ﻛﻬﮍي ﺧﻴﺎل۾؟‪ -‬ره ﺗﻮ ﻫﻤﻴﺸﮧ َ‬
‫ﺣﺎل ۾‪.‬‬
‫ﮐﺎﻧﺌﻦ ﭘﺎﺳﻲ ڏﻳﻨﻬﮍא ﭘ َﻴَﺌﻪ‪ ،‬ﺳﻲ ﮘُﮡَ َﺳﻨﺪن ِ‬
‫وﺳﺮي وﻳﺌﻪ!‬
‫ﺳﭽﺎ ﺳﺨﻦ ﺳﺎﻧﭝَﮡ ﭤ ِﻴﺌﻪ‪ ،‬ﺳﮇ ﮐ ﻛﮇﻫﻦ ﻧﺎ َ‬
‫ﻛﻴﺌﻪ‪.‬‬
‫”ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن َﺳﭵﮡ ﺟﻮن ﻳﺎد ﻛﺮ‪ ،‬دل ﺳﺎﻣﮡ ﭤﻲ ﻋﺎﺷﻖ َאﭘﺮ‪،‬‬
‫ﻲء َﻫ ِ‬
‫ﻲء ﻣﺘﺎن ﭤﺌ ﺑﻴﺨ ‪“.‬‬ ‫”ﺗﺎ ﺗﻮ אﭼﻲ ﻧﺎزכ ﻧﻈﺮ‪َ ،‬ﻫ ِ‬
‫ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ﮘﺎﻟﻬﻪ ُﻫﺌﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫”ﺟﻴﻜﺲ ﻓﺮאق ﺟﻲ ﻓﺎل ُﻫﺌﻲ‪ ،‬ﻛﺎ ﮐ‬
‫ِ‬ ‫”ﺗﻮ ُ‬
‫ﮔﮇ ِﺟﻴﮡ ﺟﻲ ﺟﺎل ُﻫﺌﻲ‪َ :‬אڄ ﺗﻮ ﻧﻪ ﺗﻦ ﺳﻨﭝﺎل ُﻫﺌﻲ!“‬
‫” ِאﺗﻲ ِوﺳﺎرﻳﺌﻲ ﻛﻴﺌﻦ وﻳﻬﻲ‪ ،‬ﺟﻲ ڏ َ‬
‫ﻳﻬﻪ ﻫﺌﺎ ﺗﻨﻬﻨﺠﺎ ڏ ِﻳﻬﻲ؛‬
‫ِ‬
‫ﭘﻴﻬﻲ‪“.‬‬ ‫ﻫﺎڻ ﭘﺎڻ َ אﻳﻨﺪא ُ‬
‫אڄ ِ‬ ‫ﻛﻴﻬﻲ؟ ‪ِ -‬‬ ‫ِ‬ ‫”ﺗﻮﮐﻲ آﺋﻲ َﻣﺼﻠﺤﺖ‬
‫”’ﺳﭽﻮ‘ ﻣﺘﺎن دﻟﮕ ﭤﺌ “‪َ ،‬אڄ ﭘﺎڻ ﻓﺮﻣﺎﻳﺌﻮن אﺋ ‪،‬‬
‫”ﻃﺎﻟﺐ وﭸﻲ ﺗ َﺴﻼ ڏﺋ ‪ ،‬ﻣﻌﺎ َﻣﺪאﻳﻮن ﻛﻴﻮن ﻣﺌ !“‬

‫‪170‬‬ ‫ﺌ‬
‫وﻋﺪא אُﻫﻲ َאڄ ﻳﺎد ﭘﺌﺎ‪ ،‬ﻣﻮن ﺳﺎن ﻗﺮﻳ ﺟﻲ ﻛﻴﺎ!‬

‫ﭤﻠﻬﻪ ﺳﺎن ﻫﻢ ﻛﺎﻓﻴﻪ ﻫﺠﮡ ِﺎء‪ ،‬ﻫﺮ ﺑﻨﺪ ﺟﻲ ِﺳﭩﻦ ﺟﻮ ﻫﻚ ﭔﺌﻲ ﺳﺎن ﻫﻢ ﻛﺎﻓﻴﻪ ﻫﺠﮡ‪،‬‬ ‫ِﺳﭧ ﺟﻮ َ‬
‫אﻫﮍﻳﻮن ﻛﺎﻓﻴﻮن رﺳﺎ ۾ ﭔﻴﻮن ﭘﮡ ﻣﻠﻦ ﭤﻴﻮن‪ .‬ﻣﺜﺎل ﻃﻮر ڏﺳﻮ‪ :‬ﺳﺮ ﺳﺴﺌﻲ دאﺳﺘﺎن ﮀﻬﻮن‪ ،‬ﻛﺎ ‪.6‬‬
‫‪v‬‬
‫‪510‬‬
 ‫‪‬ﺎﻓﻴون‬
‫‪v‬‬
‫ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن ﮘﺠﮭﻴﻮن אُﻫﻲ َ‬
‫ﻳﺎر ﺟﻮن‪ ،‬אﺻﻠﻮن ﭔ ُﮅ ِאﺳﺮאر ﺟﻮن‪،‬‬
‫ﺳﻲ ﭤﻴﻮن ﻋﻄﺎ אﻋﺘﺒﺎر ﺟﻮن‪ ،‬دل ۾ رﻫﻴﻮن دﻟﺪאر ﺟﻮن‪.‬‬
‫ﻛﻢ َﭼﻴﻮﺳ ﺳﻮ ﭤﻴﻮ‪،‬‬ ‫وא ءَ אﻫﻮ وﻋﺪو ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﺟﻮ َ‬
‫”ﻫﻚ ﭔﻮل ﺗﻮﺳﺎن‪ ،‬ﻧﺎ ﭔﻴﻮ‪ِ ،‬و ِﺳﺮي ﻧﻪ ﻣﻮن ﮐ َﻮن ﺳﻮ وﻳﻮ‪“.‬‬
‫ِ‬
‫ﻓﺎﺋﻖ وري ﻓﺮﻣﺎﺋﻴﻮ‪” ،‬ﺗﻮ ِﺳ ﱡﺮ אﺳﺎن ﺟﻮ ﺳﺎﺋﻴﻮ‪،‬‬
‫”אﻫﻮ ڏﺳﮡ ﻣﻮن آﺋﻴﻮ‪ ،‬دل ﺳﺎڻ ﺳﻮ ﻣﻮن ﻻﺋﻴﻮ‪.‬‬
‫”’ َﺳ ُﭽﻮ‘ ﺳﺪא َﺳﺮﻫﻮ رﻫ ‪ِ ،‬ﻫﻦ َ‬
‫ﭔﻮل אﺳﺎن ﺟﻲ ﺗﻲ ﭔ َﻬ ‪.‬‬
‫”ﺗﻮن ﭠﺎه ﺗﺎ ِﻫﻦ ﺗﻲ ﭠﻬ ‪ِ ،‬ﺳﺮ ﺑﺎر ﺑﺮﻫﻲ ﺟﻮ َﺳﻬ !“‬
‫‪13‬‬
‫‪171‬‬ ‫ﺌ‬
‫دم ﺟﺎ دﻳﺪאر‪ ،‬وو‪َ ،‬אﭘﺮ َאﺳﺎن ﺟﻲ َ‬
‫ﻧﺎر ﺗﻲ!‬ ‫دم َ‬
‫َ‬

‫ﻛﻴﻬﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﺑ َﮕﺎ ڏא َﻧﺪ ﭔ َﮅאﺋﻮن ﭔﻴﺌﻲ‪ ،‬ﺗ َﻦ ِﺟﻲ ﮘﺎﻟﻬﻪ ﻛﺮﻳﺎن َآء‬
‫ﮘﭩﻜﺎر ﺗﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫يء ﺟﻲ‬ ‫ڌאر‪ِ ،‬‬
‫ﮘﺎڌ َ‬ ‫وﻫﻦ ڌאرو َ‬
‫َ‬
‫ِ‬
‫ﭜﺎروﻧﻲ ِﻫﻜﮍي َﭼﻜﺮﻳﻮن ﭔﻴﺌﻲ‪ ،‬آرא אﻧﻬﻦ ﺟﺎ آﻫﻦ ِאﻫﻲ ﺋﻲ‪،‬‬
‫ﻟﻠﻜﺎر ﺗﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫وאريء‬
‫َ‬ ‫ﺑﺎر‪ ،‬وو‪ ،‬ﻟ َ َ‬
‫ﭟ‬ ‫وﻫﻦ ﺑﺎرو َ‬
‫ﭰﺮﻫﻴﻮن وﻧﮕﮍون آﻫﻦ אوﭜﺎرﻳﻮن‪ِ ،‬אرڙﻳﻮن ﺳﻮ َﻧﻬﻦ ﻣﺎﻟ َﻬﻪ ﻣﻮﭼﺎرﻳﻮن‪،‬‬
‫ڌڌﻛﺎر ﺗﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺟﮭﻠﻜﺎر‪ ،‬وو‪ ،‬ﻟﻮﭨ ِﻦ وאريءَ‬
‫ﺟﮭﻠﮡ ﺟﺎ َ‬
‫َ‬

‫‪13‬‬
‫ﻫﻲء ﻛﺎ ‪ 171‬אﺻﻞ ۾ ”ﺳﻨﮅي روﺟﮭﻦ ﺑﺎﺑﺖ ﺑﻴﺖ“ ﺟﻲ آﺧﺮ ۾ ڏﻧﻞ ﻫﺌﻲ‪ .‬ﭘﺮ ﺟﻴﺌﻦ ﺗﻪ ﻫﻦ ﻛﺎ ﺟﻮ ﻣﻮאد ﻧﻪ ﺗﻪ‬
‫َ‬
‫روﺟﮭﻦ ﺑﺎﺑﺖ ﻫﻮ‪ ،‬ﻧﻪ ﺋﻲ وري אﻫﮍي ﻣﺎﺣﻮل ﺟﻲ ﻋﻜﺎﺳﻲ ﻛﻨﺪڙ ﻳﺎ אن ﺳﺎن ﻣﻨﺎﺳﺒﺖ رﮐﻨﺪڙ ﺋﻲ‬
‫ﻻء ِﻫﻦ ﻛﺎ ءَ ﺟﻮ ِﮬﺖ ﺷﺎﻣﻞ ﻫﺌﮡ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﭴﺎ ‪.‬‬‫ﻫﻮ‪ ،‬אن ِ‬
‫‪v‬‬
‫‪511‬‬
 ‫ﺴﭽل ﺴرﻤﺴت ﺠو ﺴﻨڌي ‪‬ﻼم‬
‫‪v‬‬
‫ڍڍي ﭼﻮﻧﻚ ﺟﻮﺋﺮ ﺟﺎ ﻧِﺴﺮي‪ ،‬ﮘﻨﺎ ﺗﻨﻬﻦ ﺟﺎ ﻣﺎﮐِﻲ ﻣﺼﺮي‪،‬‬
‫ِ‬
‫وאريء ﭘ ُﻮ ﺎر ﺗﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﮐِ ن ﺟﺎ ﺑﻪ ﺎر‪ ،‬وو‪ ،‬آﻫﻦ ﭘﻴﻬﻲ‬
‫ﻛﭕَﺮن‪ ،‬ﮘ ن ﻛﻴﻮ אﭼﻲ ﮔﮭ و‪،‬‬ ‫وﻫ َ وאﻫ و‪َ ،‬‬ ‫ﻧﮕﻦ ﻛﺎﻧﮕ و‪ِ ،‬‬‫ﻛﺎ َ‬
‫ﺟﮭﺮﻛ ﺟﻲ ﺟﻨﺴﺎر ﺗﻲ‪.‬‬
‫وﺳﻜﺎر‪ ،‬وو‪ِ ،‬‬
‫َ‬ ‫ﮘﻮڙﻫﻦ ﺟﺎ‬
‫ﺳﺎﮢﻲ‪،‬‬ ‫ﭘﺎﮢﻲ‪ ،‬ﻣﺮﺷﺪ אﭼﻲ ﭤِ َ‬
‫ﻴﮍم ِ‬ ‫ﻧﻴﺴﺮ ﭘﺎڙڇ ۾ ِ‬
‫آﻳﻮ َ‬
‫ﺳﺎ ﺟﻮﺋﺮ ﭘ َﭽﺎ ﺟﺎر‪ ،‬وو‪ ،‬آﻫﻦ َ‬
‫ﻛﻢ ” َﺳﭽﻞ“ ﺟﺎ ﻛﻠﺘﺎر ﺗﻲ‪.‬‬

‫‪v‬‬
‫‪512‬‬