Introdans Tutti, theater.

Made by: Jesse Klomp H4E

Hanzehoff, 3-11-2016

We went to the theater with our class, the play we were going was called Tutti,
performed by the dance crew introdans. the play was directed by sidi larbi
cherkaoui. the play was about, the world-acclaimed Cherkaoui examines this
meditative work - a tribute to his ancestors - the link between reality and
memory. In an imaginary underworld explore the dancers magnetic and polarizing
forces gentleness and aggression, attraction and repulsion, with an intoxicating
effect as a result.
it started with one girl, who was laying on the ground, with on the background a
really scary song, it was supposed to be a happy song, but I thought it was very
scary. the whole performance you were sitting there thinking where is is about,
but actually I still dont really know. they didnt used a decor, in my opinion that
has a good and a bad side. on one side its good because then you can focus on
the dancers and you are not looking at the decors, but on the other side I think it
would be better with a decor because maybe the whole performance would be
more clear. The dancers were wearing skirts, not only the woman but also the
man, and in my opinion this made no sense. yes it looked cool, that everyone
wears the same and yes it looked nice how the skirts were moving, but I think
that it would be nice as well. there wasnt a lot of talking, no actually there was
no talking, only once a scream. this was really weird because it made no sense, I
was looking to the play and I was trying to understand what it was about and
what they were doing, and why they danced like they did. and actually I still dont
know, at the break I had no clue what it was about, and Im not really a dance
person I know, but from what we have seen I had no clue where it was about.
there was no interaction or talking with the audience, in a dance I think that its a
good thing, but on a moment I thought it was going to be a bit scary because
they were not talking at all and there was only the weird music. although the light
was really good, it was perfectly timed so if the music was louder the lamps were
going lighter as well. You can say that the setting of the people who danced and
the setting of the lights and music was perfect for this play. It all combined with
each other and I liked how they did it.
At one moment most of the actors came forward, they were standing in one big
line. they grapped each others arms, and everyone was looking and thinking
okay maybe this is a fun part. the actors were all doing some kind of waves and I
think that it had to be the sea. Later in the show, the persons started to undress
themselves and most of the kids thought of, why are we looking at this and why
do we need to see this because it is not that fresh to see a penis and a vagina on
podium. I thought the play was just weird and couldnt think normal about it and
just thought of, wtf are we doing over here.
After all, I thought that it was an interest show to see because it is different than
the other shows but I dont want to see another sort of show like this one
because I thought it was still weird. After the break I liked it because it was so
happy and nice to see.

Tutti review.
http://dansmagazine.nl/review/tutti-en-de-kracht-van-introdans

Introdans uit Arnhem viert haar 45-jarige bestaan met TUTTI, een nieuw
dansprogramma. TUTTI toont werk van drie internationaal befaamde makers: Sidi
Larbi Cherkaoui (BE), Dimitris Papaioannou (GR) en Mauro Bigonzetti (IT). Voor het
eerst staan beide Introdans-ensembles in een gemixte cast op toneel.
In 1971 leggen medeoprichter Ton Wiggers en zakelijk leider Hans Focking uit eigen
middelen de basis voor het huidige Introdans. Anno 2016 staat Introdans onder leiding van
Ton Wiggers en Roel Voorintholt. Introdans bestaat uit een fijne, kleurrijke en hechte groep
jonge dansers afkomstig uit diverse windstreken. Een visual van Inge Theunissen introduceert
alle dansers in treffende zwart-witte dansportretten.

Indringend gebaar
In Memoriam (integrale versie) van Cherkaoui, verkent de magnetische en polariserende
krachten van zachtheid en agressiviteit. Dit komt treffend tot uitdrukking in de prachtig
gedanste duetten. A Filetta, een bekende mannelijke zanggroep van Corsica zingt live in het
Arabisch.

In Memoriam - Introdans. Hans Gerritsen

In Memoriam is indringend en betoverend mooi. Opvallend daarbij is de energieke solo

gedanst door Ameyric Aude. In de slotscne staan beide ensembles van Introdans ook de
jeugdgroep - voor het eerst in een gemixte cast op het toneel. Vrijwel alle danseressen en
dansers staan hierbij op de spitzen en maken rondom hun hoofd, kijkend naar het publiek,
elegante en strakke armbewegingen.

Sensueel en sensitief
Het fragment uit Nowhere / centre piece is een moment van intermenselijke intimiteit, aldus
multi- kunstenaar Papaioannou. In de gehele originele versie van Nowhere transformeren de
dansers de ruimte continu door menselijke handelen en ingrijpen met gebruikmaking van
mechanismen binnen het theater. Het intieme deel Nowhere / centre piece vormt een contrast
daarmee.

Nowhere - Introdans. Hans Gerritsen

In Nowhere (centre piece) vormen 22 dansers n lichaam met aan weerszijden zeer lange
golvende armen. Deze tentakels kleden in slow motion en haast onmerkbaar het koppel in hun
midden volledig uit. In de geluidsopname van Konstantinos Vita is het krakende geluid van de
houten vloeren van het Pallas Theater, Athene hoorbaar. Verbluffend mooi in alle eenvoud.
Voor Nowhere / Now Here hebben de Introdansers een training gevolgd waarin zij uitgedaagd
zijn niet meer te lopen als een geschoolde danser (moeilijk!) En verder: een simpele oefening
om het sensitief waarnemen te vergroten, zoals het blind aanvoelen wanneer iemand anders je
aura aanraakt. De toeschouwer mag overigens zelf de titel kiezen: Nowhere of Now Here.

Zuid-Italiaans temperament

Cantata van Bigonzetti, artistiek directeur van Ballet van La Scala, is een mix van dans en
Zuid-Italiaanse folklore. Cantata toont de relatie tussen man en vrouw, verleiding, passie,
conflict en jalousie. De groep Assurd feat. Enza Pagliara, een groep van vier aardse
zangeressen, zingt live eeuwenoude liederen uit Zuid-Italie. Op toneel wisselen de dansers
vaak van rol tussen die van toeschouwer en danser.

Cantata - Introdans. Hans Gerritsen

In Cantata tonen de Introdansers een pittig en uitbundig temperament op blote voeten. De
ruimtelijke lijnen en diagonalen van lichtontwerper Carlo Cerri vormen een sterk contrast
hiermee. Na afloop hoor ik een groep jonge toeschouwers vol enthousiasme praten over
Canata en hoe goed zij de mannelijke Introdansers vinden die tegelijk en op precies dezelfde
hoogte, snelle en moeilijke sprongen maken.

De kracht van Introdans

Medeoprichter Ton Wiggers staat al 45 jaar aan het roer van Introdans, wat ongekend is in
Nederland. De kracht van Introdans schuilt ook in het eerste spontane besluit in 1971 van
circa drie dansstudenten uit Arnhem om een gezelschap op te richten, in de gelukkige hand
van huidig artistieke leider Roel Voorintholt bij het programmeren van dansvoorstellingen en
in beide groepen Introdansers anno 2016, die in TUTTI een breed scala tussen indringende en
uitbundige emoties tonen.