PAGBASA SA SANTOS NGA EBANGHELYO SUMALA NI SAN MATEO

Pagbantay mo
Busa, pagtukaw, kay wala hibaloi unsang adlawa moabot ang Ginoo. Hunahunaa ni:
kon ang tag-iya sa balay nasayod nga ang kawatan moabot sa kagabhion sa takna nga
gitagal, magtukaw siya aron dili makasulod ang kawatan. Hinunoa, pagbantay, kay ang
Anak sa Tawo moabot sa takna nga wala ninyo damha. Hunahunaa ang maunongon ug
maalamong sulugoon nga gipiyalan sa agalon sa pag-atiman sa panimalay aron pag-
andam sa pagkaon sa hustong panahon. Bulahan ang sulugoon nga nag-atiman sa
buluhaton inigabot sa agalon. Sa pagkatinuod sultihan tamo: piyalan siya sa agalon sa
tanan niyang gihuptan. Dili sama sa daotang sulugoon nga naghunahuna: Nalangan ang
akong agalon. Unya, daugdaogon niya ang isigkatawo samtang nakigsalo ug nakig-
inom siya uban sa mga palahubog. Apan moabot ang iyang agalon sa adlaw ug takna
nga wala damha. Ug papahawaon ang maong sulugoon. Mosangko siya sa gida-ngatan
sa tigpakaaron-ingnon. Didto tua ang bakho ug kagot sa ngipon.

Ang maayong balita sa atong Kaluwasan!

MATEO 24:42-51. Andam na ba kita sa pag-abot sa atong kamatayon? Kasagaran

kanato dili andam; ang uban wala gyoy plano nga mangandam. Daghan ang dili
ganahan mag-estorya sa realidad sa kamatayon tungod kay giisip nila kini nga taboo
o butang nga dili angayng hisgotan. Aduna puy patoo-too nga kon ang tawo maghisgot
og kamatayon, madali ang iya mismong kamatayon. Dili kini tinuod. Ang ebanghelyo
nagtudlo mahitungod sa kamatayon usa ka realidad nga angayng atubangon, dili
ilimod; pangandaman, dili balewalaon. Ang kamatayon gipakasama sa usa ka kawatan
tungod kay moabut kini sa panahon nga wala nato damha. Tungod niini gihagit kita
nga mahisama sa usa ka sulugoon nga matarong ug matinud-anon sa mga buluhaton.
Kon mahimo nato kini, gantihan kita sa Dios og kinabuhing dayon.