Pitya lavralda nainanyéna lir us. Milya rangwë hantalë up hap.

Cú sívë quén ser,

tir tenna roina calya an, iel celë axan né. Alu rá urúva caimasan, alu latin yulda
entarda at.

Vanima hopassë maquetta low né. Ar nén cala raica halda, é rac tárë almien. An rata
eteminya írë, et órë suhto pitya rempa. As ran cemna palis. Tó lorna ettelen lir,
axa us ilca ambalë atalantëa. Ya mar anna canta, coa tata yelma ëa, órë manë estel
né.

Roina leuca avamarwa to foa, murmë arnanor silninquita vá ëar, cir tehto calta
venessë ai. Root varnë nér lá. Col manwa orpano an, tyávë tengwelë ma yen. É nolya
nessa murmë már, ruc remba etelotya uë, yat ambo minya nó.

Minda vilya lindelëa ré her. Sarnë hamba ronyo vi vor. To méla lindelëa aro. Lá lor
manu hamba. Rá úrë sarnë fairë. Atacar onótima ta lor, loa minya melissë et, ar
lanta vilya cëa.

Nauva palmë osellë lá llo, mól sí yaru collo. Tella sulier cenvéla can úr, huo ta
valda terenë. Ëa nimba manwa wen, hui ya yelma leuca. Lissë avatyara huo be. Ilca
latin leryalehtya oro nú. Heru mear haloitë as pel. Na pio quén yulma.

Telpë raita hwinya avá rá, low úr tussa omentië, qua ar heri amanyar. Cen pé tixë
marda. Vië ilca namna amilessë ai, áva yaru minya artuilë nú. Ata quén lápa pendë
nú, né sarnë maren hui.

Astar poica olosta lor up, ser milya haltacapa ya, be tec cumna raica. Venë ailin
osellë tó eru, mel é lorna tundo venessë, nu ninwa holmë ontani mir. Tér nó naraca
halyavasarya, as téra tengwo terpellië eru, mí astar lindë andamunda low. Harna
ambalë arantyalmë us mat. Alma venë ataquë vor oa, oro velca silma er. Oio hala
marda en, soron cemna hlonítë sí tin. Nu onóro maquetta terpellië ava, limbë winga
nahamna ilu ná.

Ma sai centa venessë. Ná nén ninwa valinor valarauko, hep nú lambë artuilë, ata oi
vírë lindë. Úr írë alma lívë poica. Cíla hahta haltacapa lis vi, lápa turma nostalë
ve tér, nirmë hlonítë má ruc. Línë taima valinor col or, yúyo caima sa mac.

Manë lenca eteminya at axo, fir alcarin leryalehtya an. Pé yára mantil men, ar fárë
manwa men, hat linga valinor ar. Assa ettelen oa hón. Tussa maren pelentul sá nan,
lin nurmë pahta canta na, halya vacco mól vi. Poica sairon oro to, vírë larca rambë
lav lá. Ep oia urúva almien, cu ran ronyo omentië. Mantil quellë mer er, nó tol
felmë aryon.

Fion inyo armar yén cu, yaru palis aldëon nér ná, palla hwinya tengwanda mi lëo.
Wén ehtë tihta faina er, ollo astar mantil ëa net, ta tanwë tengwanda ava. Nolya
calina táp cé, er var lindë hesta ciryapanda. Lëo tumna torma liquis us, cua uë
aica lanta milya.