A Capable Wife
Pr 31 Verse 26
Mothers are rightfully concerned with the marriage prospects of their sons
who are approaching adulthood. Lemuel’s mother next turns her attention to
the qualities of an ideal wife. No doubt, a young man would benefit greatly by
considering a woman’s perspective on this important matter.
In Pr 31 verse 10, “a capable wife” is likened to rare and valuable corals, which
in Bible times were obtained only with considerable effort. In a similar way,
finding a capable wife requires effort. Rather than anxiously rushing into
marriage, a young man would do well to take his time to be selective. Then, he
would be more likely to value his precious find highly.
Regarding a capable wife, Lemuel is told: “In her the heart of her owner has
put trust.” (Pr 31 Verse 11) In other words, he should not insist that his wife
obtain his approval in every matter. Of course, marriage mates should consult
with each other before making major decisions, such as those involving
expensive purchases or the upbringing of their children. Communication in
these areas contributes to a close bond between them.
A capable wife, of course, has many things to do. In Pr 31 verses 13 to 27 are
listed counsel and principles that wives in any age can use for the benefit of
their families. For example, with the rising cost of clothing and furnishings, a
capable wife learns to be handy and thrifty so that her family is comfortably
dressed and presentable. (Pr 31 Verses 13, 19, 21, 22) To reduce the family
food bill, she grows what she can and shops carefully.—Pr 31 Verses 14, 16.
Obviously, this woman does not eat “the bread of laziness.” She works hard,
and she efficiently coordinates her household’s activities. (Pr 31 Verse 27)
She girds up “her hips with strength,” which means that she prepares to
engage in physically demanding tasks. (Pr 31 Verse 17) She rises before the
sun to begin her workday, and she works industriously into the night. It is as
if the lamp that illuminates her work were always burning.—Pr 31
Verses 15, 18.
Above all, the capable wife is a spiritual person. She fears God and worships
him with deep respect and reverential awe. (Pr 31 Verse 30) She likewise
assists her husband in training their children to do the same.
says: “In wisdom,” she instructs her children, and “the law of loving-kindness
is upon her tongue.”
A Capable Husband
In order to attract a capable wife, Lemuel would need to fulfill the
responsibilities of a capable husband. Lemuel’s mother reminds him of several
of these.
A capable husband would receive a good report from “the older men of the
land.” (Proverbs 31:23) That means he would be one who is able, honest,
trustworthy, and God-fearing. (Exodus 18:21; Deuteronomy 16:18-20) As such,
he would be “known in the gates,” where the prominent men gathered to
conduct the affairs of the city. To be “known” as a God-fearing man, he would
have to be reasonable and work harmoniously with the elders of the “land,”
perhaps meaning the district or region.
No doubt speaking from personal experience, Lemuel’s mother reminds her son
about the importance of showing appreciation for his prospective wife. No one
on earth would be dearer to him. So imagine the deep emotion in his voice
when he confesses before all: “There are many daughters that have shown
capableness, but you—you have ascended above them all.”—Proverbs 31:29.
It is apparent that Lemuel appreciated his mother’s wise counsel. We note,
for instance, that in Pr 31 verse 1, he refers to his mother’s words as his own.
Hence, he took her “correction” to heart and benefited from her advice. May
we too profit from this “weighty message” by applying its principles in our
lives.
Ang Paghahangad na Ibigin
Matagal na panahon na ang nakalilipas, isang dalagang nagngangalang Lea ang
nakatira sa isang lunsod sa lupain ng Turkey ngayon. Simple lamang ang hitsura
ni Lea, pero maganda ang kaniyang nakababatang kapatid na si Raquel.
NAKILALA ni Raquel ang isang lalaking mahal na mahal siya anupat sumang-ayon itong magtrabaho
sa kaniyang ama sa loob ng pitong taon upang mapangasawa siya. Gayunman, sa gabi ng kasal, inihalili
ng kanilang ama ang kaniyang kapatid na si Lea. Hindi natin alam kung ano ang nadama ni Lea sa
pakana ng kaniyang ama, pero tiyak na alam niyang hindi ito magandang pasimula sa pag-aasawa.
Nang matuklasan ng bagong kasal na lalaki ang nangyari, nagreklamo siya. Ipinaliwanag ng ama na
kaugaliang ibigay muna bilang asawa ang nakatatandang anak na babae. Kaya dahil sa panlilinlang,
naikasal si Lea sa isang lalaking unang umibig sa kaniyang nakababatang kapatid, na pinakasalan din
nito. Tiyak na napakalungkot ni Lea na makitang mas napag-uukulan ng pagmamahal ang kaniyang
kapatid! Walang maikukuwento si Lea hinggil sa panliligaw sa kaniya, at kaunti lamang ang
maliligayang alaala sa araw ng kaniyang kasal, kung mayroon man. Tiyak na gusto rin niyang mahalin
siya gaya ni Raquel! Kaya dahil na rin sa mga kalagayang hindi niya kontrolado, malamang na madalas
madama ni Lea na hindi siya minamahal at hindi siya mahalaga.*
Sa paanuman, marami sa ngayon ang may karanasang katulad ng kay Lea. Lahat tayo ay may likas na
pangangailangang umibig at ibigin. Baka minimithi natin ang isang asawang magmamahal sa atin.
Gusto rin nating mahalin tayo ng ating mga magulang, anak, kapatid, at kaibigan. Gaya ni Lea, baka
makita nating nakasusumpong ang iba ng pag-ibig, di-gaya natin.
Mula pagkabata, nakaririnig na tayo ng romantikong mga kuwento hinggil sa magagandang tauhang
nag-ibigan at nagsama nang maligaya habambuhay. Mga himig ng pag-ibig ang malambing na
kinakanta ng mga mang-aawit; dinadakila naman ito ng mga makata. Gayunman, ganito ang isinulat ng
isang mananaliksik hinggil sa paksang ito: “Halos walang anumang aktibidad, anumang gawain,
maliban sa pag-ibig, ang labis nating inaasam-asam at pinananabikan subalit napakadalas namang
bumigo sa atin.” Totoo naman na kadalasang ang pinakamalalapit sa atin ang higit na nakasasakit sa
ating kalooban—na nagdudulot sa atin ng hapis sa halip na namamalaging kaligayahan. Sa ilang
bansa, mga 40 porsiyento ng lahat ng pag-aasawa ngayon ang nauuwi sa diborsiyo, at marami sa mga
mag-asawang hindi nagdidiborsiyo ang hindi naman talaga maligaya.
Sa maraming bansa, dumarami rin ang mga pamilyang may nagsosolong magulang at walang
magandang ugnayan sa isa’t isa, kaya nagdurusa rin ang mga anak. Gayunman, lalo nang kailangan ng
mga bata na makadama ng katiwasayan sa isang mapagmalasakit at maibiging pamilya. Kaya, ano na
ba ang nangyari sa pag-ibig? Saan tayo maaaring bumaling upang matutuhan ang mahalagang
katangiang ito? Susuriin ng sumusunod na mga artikulo ang mga tanong na ito.
Kung Bakit Mahirap Humanap ng Tunay na Pag-ibig
Walang katapusan ang mga payo hinggil sa romantikong pag-ibig. Nag-aalok ng patnubay ang mga
terapist at mga tagapayo. Madalas pag-usapan ang paksang ito sa mga “talk show” sa telebisyon.
SA Internet, maraming Web site ang nag-aangking nagtuturo kung paano makahahanap ng pag-ibig.
Baka sabihin sa iyo na makatutuklas ka ng “kawili-wili at di-kapani-paniwalang mga sekreto” at
matututo ka mula sa “propesyonal na mga tagapagpareha,” “eksperto sa mga relasyon,” at “mga
doktor ng pag-ibig,” bukod pa sa mga psychotherapist, sikologo, at mga astrologo.
Lumalakas din ang benta ng mga aklat at mga magasin tungkol sa pag-ibig, at ilan sa mga ito ay
nagbibigay ng di-makatotohanang mga pangako. Halimbawa, inaangkin ng isang aklat na maipakikita
nito “kung paano mo mapaiibig sa iyo ang lahat.” Sinasabi ng isa pang aklat na isinisiwalat nito kung
paano mo mahahanap ang “taong pinakabagay sa iyo sa loob lamang ng isang buwan.” Masyado bang
matagal ang isang buwan? Buweno, may isang aklat na nagsisiwalat kung paanong “sa loob ng 90
minuto o mas maigsi pa rito,” mapaiibig mo ang isang tao magpakailanman.
Karamihan sa mga payo ay parehong masakit sa bulsa at damdamin. Nagbabayad sila para
tumanggap ng payo. Pagkatapos, kapag hindi tama ang payong ibinigay, gaya ng madalas mangyari,
sumasakit ang kalooban nila kapag hindi nangyari ang kanilang inaasahan.
Gayunman, may isang aklat na nagbibigay ng mga payong hindi kailanman nabibigo. Bukod diyan,
makatotohanan ang pagtalakay nito hinggil sa pag-ibig, at hindi nagsasabi ng di-kapani-paniwalang
mga pag-aangkin at di-makatotohanang mga pangako. Hindi kumukupas ang mga payo nito bagaman
napakatagal na itong naisulat. Ang Awtor nito ay kapuwa walang-katulad sa karunungan at hindi
mapapantayan sa pag-ibig. Malamang na may kopya ka na ng natatanging kaloob na ito—ang Banal na
Kasulatan. Anuman ang ating mga kalagayan o pinagmulan, itinuturo sa atin ng Bibliya ang
kinakailangan nating malaman hinggil sa pag-ibig. At libre ang payo nito.
Matutulungan ba tayo ng Bibliya na magkaroon ng mabuting ugnayan sa lahat ng tao? Hindi naman.
Hindi mapapalapít sa atin ang ilang tao anuman ang gawin natin. At hindi mapipilit ang tunay na pag-
ibig. (Awit ni Solomon 8:4) Gayunman, sa pagsunod sa patnubay ng Bibliya, mas mapalalaki natin ang
ating pagkakataong maglinang ng maibiging ugnayan sa iba, bagaman maaaring kailangan dito ang
panahon at pagsisikap. Tatalakayin sa susunod na artikulo ang aspektong ito ng pag-ibig, subalit
isaalang-alang muna natin kung bakit lalong nagiging mas mahirap humanap ngayon ng tunay na pag-
ibig.
“Lalamig” ang Pag-ibig
Sa kaniyang bantog na hula hinggil sa “katapusan ng sistema ng mga bagay,” tumpak na inihula ni
Jesus ang mga kalagayan at mga pagbabago sa ating panahon. Sinabi niya na lalaganap sa daigdig
ang katampalasanan at digmaan—ang mismong kabaligtaran ng pag-ibig! Sinabi rin niya na ‘marami
ang magkakanulo sa isa’t isa at mapopoot sa isa’t isa,’ at “ang pag-ibig ng nakararami ay lalamig.”
(Mateo 24:3-12) Hindi ka ba sasang-ayon na lalong lumalamig ang pakikitungo ng mga tao sa isa’t isa
at naglalaho ang tunay na pag-ibig, maging sa loob ng pamilya?
Bukod sa mga sinabi ni Jesus, nagbigay si apostol Pablo ng mas detalyadong paglalarawan sa
magiging kalagayan sa lipunan sa “mga huling araw.” Isinulat niya na ang mga tao ay magiging
“maibigin sa kanilang sarili, mga maibigin sa salapi, mga mapagmapuri sa sarili, mga palalo, mga
mamumusong, mga masuwayin sa mga magulang, mga walang utang-na-loob, mga di-matapat, mga
walang likas na pagmamahal, mga hindi bukás sa anumang kasunduan, mga maninirang-puri, mga
walang pagpipigil sa sarili, mga mabangis, mga walang pag-ibig sa kabutihan, mga mapagkanulo, mga
matigas ang ulo, mga mapagmalaki, mga maibigin sa mga kaluguran kaysa maibigin sa Diyos.”
(2 Timoteo 3:1-4) Sa maraming lupain, naging napakapalasak ng gayong mga ugali.
Pag-isipan ito: Napapalapit ka ba sa mga taong mayabang, walang utang-na-loob, at di-matapat na
maninirang-puri o magkakanulo sa iyo? Gusto mo bang makipagkaibigan sa mga taong maibigin sa
kanilang sarili, sa salapi, o sa mga kaluguran? Yamang hinahayaan ng makasariling mga tao na
mangibabaw at makaimpluwensiya sa kanilang ugnayan ang kasakiman at sariling kagustuhan,
anumang interes na ipinakikita nila sa iba ay malamang na mapag-imbot. May-katalinuhang
nagpapayo ang Kasulatan: “Layuan mo ang mga ito.”—2 Timoteo 3:5.
Pansinin din ang pananalitang ang mga taong namumuhay sa mga huling araw ay mga “walang likas na
pagmamahal,” o, gaya ng pagkakasabi sa isang salin, “walang likas na pagmamahal sa kanilang
pamilya.” Nakalulungkot, parami nang paraming bata ang lumalaki sa gayong mga tahanan. Kadalasan,
sa media lamang natututuhan ng mga batang ito ang tungkol sa pag-ibig. Subalit tama ba ang
paglalarawan ng media sa uri ng pag-ibig na talagang magbubunga ng mas mabubuting ugnayan?
Ilusyon o Tunay na Pag-ibig?
Sa isang antas, karamihan sa atin ay naiimpluwensiyahan ng media. Ganito ang isinulat ng isang
mananaliksik: “Mula sa ating pagkabata, pinauulanan na tayo ng di-makatotohanang paglalarawan at
mahirap baguhing mga pananaw hinggil sa sekso, pag-ibig, at romansa sa popular na kultura—mga
pelikula at telebisyon, aklat at magasin, radyo at rekording ng musika, pag-aanunsiyo, at balita pa
nga.” Ipinaliwanag pa niya: “Karamihan sa mga paglalarawan ng mass media hinggil sa sekso, pag-
ibig, at romansa ay lumilikha o nagpapasidhi ng di-makatotohanang mga pag-asam na hindi ganap na
maiwawaksi ng karamihan sa atin. Dahil dito, hindi tayo nasisiyahan sa ating tunay na kapareha pati
na sa ating sarili.”
Oo, kadalasang mali ang paglalarawan ng mga aklat, pelikula, at awitin sa pag-ibig. Tutal, ang
pangunahing layunin ng mga ito ay umaliw, hindi magturo. Kaya ang mga manunulat ay kumakatha ng
napakaraming kuwento ng pinaghalong pantasya at pag-iibigan, na malakas pagkakitaan. Gayunman,
nakalulungkot na napakadaling ipagkamali ang gayong kathang-isip sa katotohanan. Dahil dito,
kadalasang nadidismaya ang mga tao kapag ang kanilang relasyon ay hindi nakakatulad niyaong sa
mga tauhan sa kathang-isip na mga kuwento. Kaya paano natin malalaman ang kaibahan ng ilusyon at
ng realidad, ng kuwento ng pag-ibig na itinatampok sa media at ng tunay na pag-ibig? Isaalang-alang
ang sumusunod na paghahambing.
Pagkakaiba ng Pag-ibig na Inilalarawan sa mga Nobela at ng Tunay na Pag-ibig
Sa mga aklat man, pelikula, o dula, maaaring magkakaiba ang kuwento ng pag-ibig, subalit halos
pare-pareho naman ang pangunahing balangkas ng mga pangyayari. Ganito ang sabi ng magasing
Writer: “Wala namang bago sa karamihan ng mga isinusulat na mga kuwento ng pag-ibig. May
dahilan kung bakit gayon. Ang takbo ng kuwento kung saan mapaiibig ng binata ang dalaga,
pagkatapos ay mawawalay ang dalaga sa binata, subalit mababawi ng binata ang dalaga, ay subók
nang babalik-balikan ng mga mambabasa, anuman ang tagpo o panahong inilalarawan sa nobela.”
Suriin nating mabuti ang popular na balangkas na ito ng kuwento.
Nakilala ng binata ang dalaga: Nakilala ng isang guwapong prinsipe ang isang magandang dilag,
at sumibol ang pag-iibigan. Ipinapayo ng isang matagumpay na awtor sa mga gustong maging
manunulat ng romantikong mga nobela na “kailangang malinawan ng mga mambabasa, sa kauna-
unahang pagkikita pa lamang [ng magkapareha], na ang dalawang taong ito ay para sa isa’t isa.”
May mga naniniwala sa ideyang pag-ibig sa unang pagkikita. Ipinahihiwatig ng ideyang ito na ang
tunay na pag-ibig ay isang damdamin lamang—isang masidhing emosyon na bibihag sa iyo kapag
nakita mo ang taong waring nababagay sa iyo—na basta na lamang sisibol ang gayong pag-ibig, at
halos wala kang kailangang gawin o alamin hinggil sa taong iyon. Gayunman, hindi lamang puro
damdamin ang tunay na pag-ibig. Totoo namang nasasangkot dito ang damdamin, subalit ang pag-
ibig ay isang mahigpit na buklod na nagsasangkot din sa mga simulain at pamantayan at hindi
tumitigil sa paglago, kung wasto itong lilinangin at iingatan.—Colosas 3:14.
Bukod diyan, kailangan ang panahon para makilala ang isang tao. Ang pag-iisip na nakita mo na ang
taong bagay na bagay sa iyo sa una ninyong pagkikita ay hindi makatotohanan at karaniwang
humahantong sa kabiguan. Isa pa, kung agad mong ipagpapalagay na nahanap mo na ang tunay na
pag-ibig, baka isarado mo na ang iyong isip sa mga katibayan na hindi talaga ito tunay na pag-ibig.
Sa pagpili ng angkop na mapapangasawa, hindi lamang masidhing damdamin na naiimpluwensiyahan ng
sandaling pagkahumaling ang kinakailangan. Kaya huwag kang magmadali. Sa katunayan, ipinakikita
ng maraming pag-aaral na ang di-matalinong pagpili ng mapapangasawa ay may masamang epekto sa
iyong pagtatrabaho at sa iyong mental at pisikal na kalusugan, at nakapagpapaikli pa nga ng buhay.
Nawalay ang dalaga sa binata: Kinidnap ng masamang konde ang magandang dilag at tumakas
mula sa palasyo. Sumuong sa mapanganib na paglalakbay ang prinsipe upang hanapin siya.
Ganito ang sinabi ng tagapagsalita ng Romance Writers of America: “Ang pangunahing balangkas ng
nobela ng pag-ibig ay kailangang tungkol sa dalawang taong nag-iibigan at nagsisikap na gawing
matagumpay ang kanilang relasyon.” Sa karamihan ng mga nobela, magtatagumpay ang relasyon—
alam iyan ng mga mambabasa. Ang mga hadlang, karaniwan nang mula sa labas ng ugnayan, ay
napagtatagumpayan.
Sa totoong buhay, karaniwan nang may mga problema sa loob at labas ng ugnayan. Maaaring
kasangkot dito ang pera, trabaho, kamag-anak, at mga kaibigan. Lumilitaw rin ang mga problema
kapag hindi nangyari ang inaasahan ng isang kapareha. Karaniwan nang maliliit lamang ang
kapintasan ng mga tauhan sa nobela, pero hindi laging ganito sa tunay na buhay. Bukod diyan, ang
tunay na pag-ibig, na walang anumang pagsisikap, ay hindi makatutulong upang mapagtagumpayan
natin ang mga pagsubok o mga pagkakaiba sa pananaw, pinagmulan, kagustuhan, at personalidad. Sa
halip, nasasangkot sa pag-ibig ang pagtutulungan, kapakumbabaan, kahinahunan, pagbabata, at
mahabang pagtitiis—mga katangian na hindi laging likas sa atin ni madali mang ipakita.—1 Corinto
13:4-7.
Nabawi ng binata ang dalaga: Sinagip ng prinsipe ang magandang dilag at pinalayas ang
konde. Nagpakasal ang dalawa at nagsama nang maligaya habambuhay. Ayon sa payo ng isang
editor ng romantikong mga nobela sa mga gustong maging manunulat, ang magkapareha ay
kailangang magsama nang maligaya habambuhay sa wakas ng kuwento. Sinabi pa niya: “Kailangang
masiyahan ang mambabasa na ang magkapareha ay magkasama at maligaya.” Hindi karaniwang
inilalahad sa mga kuwento ng pag-ibig ang nangyari sa mga tauhan makalipas ang maraming taon ng
pagsasama. Sa panahong iyon, maaaring nasubok na ng mga di-pagkakaunawaan at maraming hamon
ang kanilang relasyon. Makikita sa estadistika ng diborsiyo na sa kalaunan, maraming pag-aasawa
ang hindi nakatatagal sa mga pagsubok.
Oo, masasabing walang kahirap-hirap ang pag-ibig na inilalarawan sa mga nobela; kailangan ang
pagsisikap sa tunay na pag-ibig. Maiiwasan mo ang di-makatotohanang mga pag-asam kung
mauunawaan mo ang pagkakaiba ng dalawang ito. Ipagsasanggalang ka rin nito sa paggawa ng
padalus-dalos na mga pangako na baka pagsisihan mo sa bandang huli. Tatalakayin sa susunod na
artikulo kung paano mo malilinang ang tunay at di-makasariling pag-ibig at kung paano ka magiging
mas kaibig-ibig.
Kung Paano Ka Makahahanap ng Tunay na Pag-ibig
Ano ang puwede mong gawin para makahanap ka ng pag-ibig at maging mas kaibig-ibig, hindi lamang
sa romantikong paraan? Ang magpayaman? Magpaganda o magpaguwapo?
KAPUWA ang mga lalaki at babae, na nalinlang ng pag-aanunsiyo at naimpluwensiyahan ng media, ay
umaasang ang mga tunguhing ito ang solusyon para makahanap ng pag-ibig. Siyempre pa, likas
lamang at wasto na mabahala tayo sa ating hitsura, subalit ang kagandahan—na hanggang balat
lamang—ay hindi siyang buklod sa namamalaging relasyon. Hindi rin ang yaman. Ang talagang
makatutulong ay ang pagpapakita ng di-makasariling pag-ibig sa iba. “Ugaliin ang pagbibigay, at ang
mga tao ay magbibigay sa inyo,” ang turo ni Jesus. (Lucas 6:38) Sa madaling salita, kung gusto
mong ibigin ka, magpakita ka ng pag-ibig.
Paano natin magagawa ito? Sa patnubay ng banal na espiritu ng Diyos, isinulat ni apostol Pablo ang
sagot sa tanong na iyan. Isiniwalat niya na ang pag-ibig ay aktibo at masasabing tunay ito hindi sa
pamamagitan ng emosyon, kundi pangunahin na kung ano ang ginagawa nito para sa iba at kung ano
ang hindi nito ginagawa. Pansinin ang sinabi ni Pablo: “Ang pag-ibig ay may mahabang pagtitiis at
mabait. Ang pag-ibig ay hindi mapanibughuin, ito ay hindi nagyayabang, hindi nagmamalaki, hindi
gumagawi nang hindi disente, hindi naghahanap ng sarili nitong kapakanan, hindi napupukaw sa galit.
Hindi ito nagbibilang ng pinsala. Hindi ito nagsasaya sa kalikuan, kundi nakikipagsaya sa
katotohanan. Tinitiis nito ang lahat ng bagay, pinaniniwalaan ang lahat ng bagay, inaasahan ang lahat
ng bagay, binabata ang lahat ng bagay.”—1 Corinto 13:4-7.
Ano ang nadarama mo kapag may isang tao na mabait o palakaibigan sa iyo kahit na may nasasabi o
nagagawa kang medyo nakaiirita? Hindi ba’t nápapalapít ka sa isang taong talagang nagmamalasakit
sa iyo, hindi madaling magalit, at mapagpatawad at tapat kahit mahirap gawin ito?
Kaya pakitunguhan ang iba sa gayong paraan. Sinabi ni Jesus: “Lahat ng mga bagay, kung gayon, na
ibig ninyong gawin ng mga tao sa inyo, gayundin ang dapat ninyong gawin sa kanila.” (Mateo 7:12)
Hindi madaling magpakita ng pag-ibig, pero sulit na magsikap. Unang-una, lalo kang iibigin ng iyong
pamilya, mga kaibigan, asawa, o ng iyong mapapangasawa. Maliligayahan ka rin na ginawa mo ang
tama, ang pagbibigay ng iyong sarili sa iba. Oo, “may higit na kaligayahan sa pagbibigay kaysa sa
pagtanggap.”—Gawa 20:35.
Matuto ng Pag-ibig Mula sa Kataas-taasang Awtoridad
Si Jehova ang Diyos ng pag-ibig, ang kataas-taasang awtoridad sa bagay na ito. (1 Juan 4:8) Ang
kaniyang pag-ibig ang nag-udyok sa kaniya na ituro ang katangiang ito sa lahat ng nagnanais matuto.
Isaalang-alang ang ilang halimbawa ng mga simulain sa Bibliya na tutulong sa atin na umibig at ibigin
din.
“Maging matulin sa pakikinig, mabagal sa pagsasalita.” (Santiago 1:19) Ipinakikita ng isang
surbey sa mahigit 20,000 mag-asawa o magkasintahan na ang pinakamaliligayang tao ay yaong may
kapareha na isang mabuting tagapakinig. Napakahalaga ng mabuting komunikasyon sa isang ugnayan.
Ganito ang sabi ng isang propesora sa sosyolohiya: “Kung walang kaalam-alam ang iyong kapareha
hinggil sa pinagdaraanan mo, hindi ka magiging maligaya sa isang relasyon. Lalong malala kung alam
ng kapareha mo ang iyong pinagdaraanan subalit hindi naman niya maintindihan kung bakit masyado
kang apektado nito.” Idinagdag pa niya na kahit maraming pagkakaiba ang dalawang tao, “kung
nauunawaan naman ng isang kapareha ang iyong mga pananaw at kung paano ka naaapektuhan ng
iyong mga karanasan sa buhay, hindi na mahalaga ang mga pagkakaibang iyon.”
‘Nasisikipan kayo sa inyong sariling magiliw na pagmamahal. Magpalawak kayo.’ (2 Corinto 6:12,
13) Nakikinabang tayo kapag pinalalawak natin ang ating pag-ibig sa iba. Ganito ang sabi ng isang
publikasyon mula sa Harvard Medical School: “Ipinakikita ng maraming pag-aaral na ang mga taong
may suporta ng lipunan—samakatuwid nga, may kasiya-siyang ugnayan sa pamilya, mga kaibigan, at
sa pamayanan—ay mas maliligaya, mas kakaunti ang sakit, at mas mahaba ang buhay.”
“Isaalang-alang natin ang isa’t isa upang mag-udyukan sa pag-ibig at sa maiinam na gawa.”
(Hebreo 10:24, 25) Naiimpluwensiyahan tayo ng ating mga kasama. Kung gugugol ka ng panahon
kasama ng mga nagpapakita ng tunay na Kristiyanong pag-ibig, madarama mo mismo ang katangiang
ito at matututuhan mo kung paano ito ipamamalas sa iyong buhay. Sinisikap ng mga Saksi ni Jehova
na ipakita ang katangiang ito sa isa’t isa dahil alam nilang isa itong katangian na nagpapakilala sa
tunay na mga alagad ni Jesus. (Juan 13:35) Malugod kang inaanyayahan na dumalo sa kanilang
Kristiyanong mga pulong.
Kung nadarama mong walang nagmamahal sa iyo, huwag kang masiraan ng loob ni hatulan man ang
iyong sarili. Tandaan na nakikita ni Jehova ang iyong situwasyon. Naaalala mo ba si Lea na binanggit
sa unang artikulo ng seryeng ito? Binigyang-pansin ni Jehova ang kaniyang situwasyon, at nagkaroon
siya ng anim na anak na lalaki at isang anak na babae—mayamang pagpapala noong panahong iyon na
ang mga anak ay itinuturing bilang napakahalagang pag-aari! Karagdagan pa, ang lahat ng mga anak
ni Lea ay naging ninuno ng mga tribo sa Israel. (Genesis 29:30-35; 30:16-21) Ang maibiging
pagmamalasakit ng Diyos ay tiyak ngang nakaaliw kay Lea!
Sa bagong sanlibutang ipinangako sa Kasulatan, walang sinuman ang makadaramang hindi siya
minamahal. Sa halip, mangingibabaw sa lipunan ng tao ang tunay na pag-ibig. (Isaias 11:9; 1 Juan
4:7-12) Kaya ipakita natin na gusto nating mamuhay roon sa pamamagitan ng paglilinang ng pag-ibig
na itinuturo sa Bibliya at ipinamamalas ng Diyos, ang Awtor nito. Oo, ang tunay na kagalakan ay
hindi lamang nadarama ng isang iniibig kundi ng isang nagpapakita ng di-makasariling pag-ibig sa
iba.—Mateo 5:46-48; 1 Pedro 1:22.