Sie sind auf Seite 1von 3

Presentatie wijsgerige pedagogiek

Waar: leeg lokaal met tafels

Benodigdheden:

- stiften, wasco’s,... (iedereen)


- groot papier (fien)
- muziek (Lien) en tekst (lien)
- tekst inner child (Fanni)

Wat:

1. tafel  teken een boom (groen en bruin kleur geven) (Loes uitleg)
2. tafel  vrij tekenen op muziek (alle kleurtjes in midden, wij doen voor op verschillende
manieren) (Anneline motiveren)
3. bevragen gevoel bij beide activiteiten
4. uitleg
- bij 1: regeltjes opleggen, beperken kind (anneline)
- bij 2: vrij laten, kind zijn (loes)
- als lkr: beperkend maar ook voor de kinderen . (Fien)
- inner child: regeltjes loslaten (verschillende paden bewandelen) (Fanni)
- link liedje uitleggen (Lien)
Evaluatie taak

Het vak wijsgerige pedagogiek had als doel ons kritisch te leren kijken en nadenken over onze manier
van les geven/opvoeden. We gaan binnen deze banaba aan de slag met duaal leren. We krijgen
kennis en gaan dit gericht en kritisch toepassen in het werkveld én we maken ook een reflectieve
terugkoppeling vanuit de praktijk (over ons handelen) naar de lessen en theorie die we krijgen.
Als leerkracht en opvoeder hebben we een heel belangrijke functie en is het aangewezen om ons
heel bewust te zijn van onze manier van “in relatie staan” en “omgaan met” de kinderen en
jongeren.
We stootten tijdens de les op de stelling dat in de huidige maatschappij en het onderwijssysteem
kinderen niet meer echt kind kunnen zijn. Ze worden sterk afgelijnd, kort gehouden en moeten aan
zich aan allerlei regeltjes houden en binnen de lijntjes kleuren. Dit beperkt kinderen in hun kind zijn,
zich vrij kunnen ontwikkelen op hun eigen tempo en een eigen identiteit ontwikkelen. Enkelen onder
ons hebben zo’n ervaring vanuit leerling perspectief, maar ook vanuit het leerkrachtenperspectief.
Als leerkracht wordt er een grote druk opgelegd om aan regels, normen, eindtermen,... te voldoen.
Het opvoeden en lesgeven wordt overschaduwd door verschillende administratieve en bijkomstige
opdrachten en verwachtingen. Het onderwijs is vaak te prestatiegericht en niet procesgericht. Door
de grote druk gaan we als leerkracht soms voorbij aan of zien we maar een beperkte kans tot het
aanbieden van vrijheid aan de kinderen.

De Cobragroep (1948-1951), een avant-gardebeweging van kunstenaars, liet zich toen al


inspireren door de kinderlijke beleving van het leven: spontaan, zorgeloos, geen gevaren,
onschuldig, fantasierijk, zonder remmen, onbelemmerd, vrij, goedgelovig… Door zich te
verdiepen in hun wereld ontdekten ze opnieuw hun ‘inner child’. Dit is de echo van het kind dat
je eens was. Ieder van ons bezit een ‘inner child’, maar dit wordt spijtig genoeg verdrongen
naarmate je ouder, volwassener wordt door de harde realiteit waarin wij leven.
We moeten net zoals deze cobra kunstenaars toegeven dat kinderen niet alleen leerlingen zijn
van ons, maar wij ook leerlingen kunnen zijn van hen. Zij kunnen ons leren terug voeling te
krijgen met onze ‘inner child’ die ons het plezier in de job laten herontdekken.

We willen hier ook verwijzen naar het lied “Think” van Aretha Franklin. Bij het analyseren van de
tekst leek ons dit heel toepasbaar op dit vak. De leerling zingt bij wijze van spreken het lied voor de
leerkracht/opvoeder/paramedici. Hij duidt erop dat we ons heel bewust moeten zijn van onze
communicatie en omgang, nadenken over wat we zeggen, wat we doen. De leerling –leerkracht
relatie kan hierin gezien worden. Waarbij de leerling belerend is naar de leerkracht en hem
aanspreekt op zijn verantwoordelijkheid. Als leerkracht luisteren naar je innerlijke kind en dit niet uit
het oog verliezen in het werken met je leerlingen. Dat een leerkracht leerlingen nodig heeft en
andersom, het is een wisselwerking waarbij beide partijen een groei doormaken.

Leerkracht, opvoeder, paramedici zijn is een prachtige job, die met veel zelfreflectie en een kritische
kijk dient uitgevoerd te worden. We werken immers met personen die volop in ontwikkeling zijn en
een zelfbewuste en zelfkritische begeleider nodig hebben op hun weg.
Bijlage 1: Think – Aretha Franklin

You better think (think)


Think about what you're trying to do to me
Think (think, think)
Let your mind go, let yourself be free

Let's go back, let's go back


Let's go way on back when
I didn't even know you
You couldn't have been too much more than ten (just a child)
I ain't no psychiatrist, I ain't no doctor with degrees
It don't take too much high IQ's
To see what you're doing to me

ref: You better think (think)


Think about what you're trying to do to me
Yeah, think (think, think)
Let your mind go, let yourself be free

Oh, freedom (freedom), freedom (freedom)


Oh, freedom, yeah, freedom
Freedom (freedom), freedom (freedom)
Freedom, oh freedom

Hey, think about it, think about it

There ain't nothing you could ask


I could answer you but I won't (I won't)
I was gonna change, but I'm not
To keep doing things I don't

ref.

People walking around everyday


Playing games, taking score
Trying to make other people lose their minds
Ah, be careful you don't lose yours, oh

ref.

You need me (need me)


And I need you (don't you know)
Without each other there ain't nothing people can do, oh

Think about it, baby (What are you trying to do me)


Yeah, oh baby, think about it now, yeah
(Think about, ah me, think about, ah me)
(Think about, ah me, think about, ah me)
Oh, come on, baby

Das könnte Ihnen auch gefallen