Beruflich Dokumente
Kultur Dokumente
Edidit Radulfus
ab Urbe Bonaerensi
nº 4 – 2018
1
ÍNDICE
Presentación p. 3
Pipilationes p. 10
Minutiae felices p. 13
2
PRESENTACIÓN
Amice carissime
Primum omnium, una aclaración muy necesaria. El primer
número de esta publicación electrónica se llamó Poesis Latina hodierna.
Como soy viejo, con bastante frecuencia me olvido de las cosas. En este
caso, se trata del sitio de la Red POESIS LATINA HODIERNA
(https://www.suberic.net/~marc/poesislatina.html) hecho ya hace
tiempo por el estadounidense Marc Moskowitz, a quien envié una
epistula electronica con pedido de disculpas. Fue una falta grave de mi
parte (yo mismo había publicado en ese sitio). Lo único que puedo decir
en mi defensa es que no tuve mala intención (error, non scelus). Entonces,
a partir de ahora, si bien mantengo la numeración uno para el número
de título fallido, este modesto trabajo se llamará Carmina hodierna. En
fin, en él quiero escribir –y también dar a otros la oportunidad de
hacerlo– poesía en latín. Sé que no soy un gran poeta, pero creo que
escribiendo aprendo: scribendo scribere discimus.
Deseo agradecer muy especialmente al profesor Mark Walker,
de Inglaterra, quien con su revista electrónica Vates: The Journal of New
Latin Poetry, ha sido mi inspirador, aunque mis medios y mi eficiencia
no pueden compararse con sus enormes méritos (es autor de varias
publicaciones; entre ellas, Hobbitus ille, traducción de The Hobbit a
nuestra lengua madre).
Me gustaría que me acompañaras en este labor infimus. Tuus,
Radulfus
3
EPIGRAMMA GRAECUM
RAÚL LAVALLE1
1
Escribí este epigrama para los primeros cinco años de la Asociación Cultural Helénica
Nostos, Buenos Aires.
4
GRAZIANO DALL’AVA,
POETA LATINO ACTUAL
1
Cf.: https://www.abitarearoma.net/vincitori-della-sesta-edizione-del-certamen-poesia-
latina-studenti-dei-licei-cultori-del-latino/
5
Dilapsis tenebris strages permagna videtur.
Quot gemitus, heu, quot lacrimae nunc funera quanta!
Vidimus indigne passim modo corpora caesa, 25
strata per eversas aedes deletaque tecta
vel modo adhuc spirantia pectore lasso,
pulvere sordida seu ātro foedata cruore.
Nec miserata preces hominum ac plorantia verba
impia mors exaudit sed, discrimine nullo, 30
falce metit vitas : pereunt matresque virique
et soror et coniunx puerique et prima iuventus
– proh dolor! – et tener in materno pupulus alvo. –
Itur et huc illuc, evolvunturque ruinae,
eruĕre instanter certatur saxa domorum 35
vivus sitne aliquis etiam auxiliumque precetur.
Semianimes permulti exstant vel corpora laesi,
adque trecentos fata iubent excedere vita.
Immaduit tanto natorum sanguine terra.
6
DÍSTICOS POLICIALES
7
Una versión del año 2018
Cuando envié a John la presentación que hice de sus dísticos, me
envió esta conceptuosa respuesta, que me parece bien publicar aquí, a
continuación.
Radulfe mi,
Gratias multas pro CARMINA HODIERNA.
vel
cf.
For if I thought my judgment were of years,
I should commit thee surely with thy peers,
And tell how far thou didst our Lyly outshine,
Or sporting Kyd, or Marlowe's mighty line.
Iohannes
8
VERSUS MEMORIALES
Para estas Pascuas de 2018 saludé, entre otros, a Gerd Allesch, poeta
neolatino austríaco que con frecuencia nos ayuda en estas páginas. Copio la
gratísima –y provechosa– respuesta que me envió. Copio entonces
responsionem atque monosticha. “Vale”
“Salve Radulfe!
Et tibi tuisque bonum festum exopto.
Adiungo tibi parvulum delectum ex monostichis meis, de quibus iam
pridem locutus sum, quae in tuum usum – si voles – adhibeas.
Valere te semper quam optime iubet
Tuus Gerardus”
Siempre son gratas las sentencias; más aún, si están escritas en tan
buenos hexámetros. No obstante, por lo menos en uno me comporto como mal
discípulo de Gerardus, pues a menudo soy cazador de dos liebres: me dedico a
más de una cosa y ninguna hago bien. [Radulfus]
9
PIPILATIONES
Pipilatio Nativitatis
Ecce quae scripsi ante Nativitatem AD 2017.
Cúrvus ánnus fínem cépit,
ánnus dúrus –dícunt quídam.
Dúrus cérte… séd vivús sum.
Radulfus
10
Los comerciantes… en latín
Los comerciantes son un bien necesario, aunque alguno de ellos
alguna vez se apegue demasiado al vil metal. Mis pipilationes de aquí
abajo son ingenuos ejercicios, dedicados a un mal comerciante (no hablo
de alguien real, sino de un mercator litterarius, por así decir). El
segundo dístico pretender seguir, con licencias, las leyes del elegíaco.
Hexametron Veronense
A través de Twitter conocí a uno de los muchos que emplean en
latín en ese medio. Nombre: Alexander Veronensis (@Alexander_Ver).
Una vez, en marzo de 2018, le escribí:
“Gratias, Catulli concivis. Lepidum poeticum iocum nobis
monstras.
Gaude, Verona, tuo // cultore bonorum versuum.
[Versum scripsi non sine aliqua licentia]
Radulfus, ab Urbe Bonaerensi, Argentina.”
No sé si me tomé alguna otra libertad, fruto de improvisación
y desconocimiento, además de Verona Verona y versuum.
11
Y mi amicus pipilator respondió unas horas después con este
irreprochable hexámetro:
Grātus ego propter versūs quōs pangis amīce!
Es bueno que Catulo tenga descendencia poética en su ciudad.
Radulfus
12
MINUTIAE FELICES
Iubilatione gaudebo
No sé cómo se dice en latín jubilación, en el sentido de ‘retiro’ de
la vida laboral, de condición de emeritus. De cualquier forma, ya
pertenezco a ese coetus de personas que no trabajan.
13
Quise dedicar entonces un epigrama a la mesa de mi aula, sobre
la cual viví más de diez años:
Ménsa, és amíca méa,
cómitásti mé tot ánnos:
dócui díscipúlos méos
ín laetítia et bónitáte.
Radulfus
14