S A N AT Ç I V E Z A M A N I S A N AT Ç I V E Z A M A N I

ARTISTS IN THEIR TIME ARTISTS IN THEIR TIME

Fahrelnissa Zeid

Fahrelnissa Zeid
1901-1991
Cehennemim
My Hell
1951

205 x 528 cm
Tuval üzerine yağlıboya
Oil on canvas
İSTANBUL MODERN SANAT MÜZESİ KOLEKSİYONU
ISTANBUL MUSEUM OF MODERN ART COLLECTION
ŞİRİN DEVRİM VE PRENS RAAD BAĞIŞI
ŞİRİN DEVRİM AND PRINCE RAAD DONATION

Nejad Melih Devrim’in annesi olan Fahrelnissa Zeid,

Aliye Berger, Füreya Koral ve yazar Cevat Şakir Kabaağaçlı
gibi birçok sanatçı yetiştirmiş bir aileden gelir. Sanayi-i
Nefise Mektebi’nin ardından 1928’de Paris’e giderek sanat
öğrenimini Ranson Akademisi’nde sürdürür. 1934’te Irak’ın
Ankara Büyükelçisi Emir Zeid ile evlenerek Prenses unvanı
alan sanatçı, figür, soyutlama ve non-figüratif
anlayışların yer aldığı ilk kişisel Paris sergisini
Colette Alendy Galerisi’nde gerçekleştirir. Bu dönemde
gotik vitrayları anımsatan renkli yüzey bölümlenmeleri ile
peyzaj içerisine serbest bir tavırla yerleştirdiği figürlerin
yer aldığı manzara resimleri gerçekleştiren sanatçı,
1950 sonrasında Paris Ekolü sergilerinde yer alır.
Resimlerinde duygu dünyasını renk soyutlamaları
aracılığıyla aktaran sanatçı, 1970’lerden sonra portre
ve figür resmine yönelmiş, psikolojik anlatımı ön plana
çıkarmıştır.
1951 tarihli “Cehennemim” adlı resim, çizgisel tavrı ve kesik
yüzey parçacıkları ile vitray-resim sentezli çalışmalarının
en yetkin örneklerinden biridir. Yüzeydeki renk dalgalanması
küçük geometrik alanlarla birlikte kompozisyonu sağdan sola
veya soldan sağa farklı yönlere taşır. 
The mother of painter Nejad Melih Devrim, Fahrelnissa Zeid
was a member of an artistic family that included the artist
Aliye Berger, the ceramicist Füreya Koral, and the author
Cevat Şakir Kabaağaçlı. After graduating from the School of
Fine Arts, she went to Paris in 1928 and pursued her studies
in art at the Académie Ranson. In 1934 she married Prince
Zeid bin Hussein, Iraq’s ambassador to Turkey, and became a
princess in the Hashemite dynasty. Known for both her figurative
and non-figurative work, she had her first solo exhibition at the
Colette Alendy Gallery in Paris. In her early period, Zeid produced
landscapes with figures freely placed on surfaces divided into
colored sections, in a manner reminiscent of Gothic stained
glass windows. After 1950, she took part in Paris School shows.
Expressing the world of her emotions through colored abstractions
in her paintings, Zeid turned her attentions to portraits and figures.
After 1970 she focused on psychological exposition.
“My Hell”, dated 1951, is one of her most accomplished works in
terms of its linearity, its intricately fragmented surface, and its
synthesis of stained glass and painting. A wave of color seems
to be washing horizontally across the surface, carrying the
composition along with the myriad geometrical fragments of which
it is comprised. 

076 077