ROME & ISRAËL IN DE EINDTIJD

Een teken? Zwarte raaf & zeemeeuw vallen de vredesduiven aan van de Paus (26-1-2014)

De opstelling van de Rooms Katholieke Kerk ten opzichte van het Joodse volk en de Staat
Israël heeft door de geschiedenis heen vele ups en downs gekend. De vraag is dus
gewettigd hoe het ervoor staat met onze huidige paus. Wat zijn zijn primaire doelstel-
lingen? Zal het Vaticaan een vriend blijken te zijn van het oude volk in het oude land?
Voordat we daaraan toekomen willen we eerst weten met wie we van doen hebben.

1 – Een karakterschets van Paus Franciscus

Het zal velen duidelijk zijn geworden dat er zware stormen woeden in de Rooms
Katholieke Kerk. Paus Franciscus c.q. Bergoglio krijgt veel kritiek te verduren, onder-
meer omdat hij stappen onderneemt om de heiligheid van het huwelijk te ondergraven.
Daar zullen de meeste niet-Katholieken niet wakker van liggen. Maar zijn stappen om
homoseksualiteit als een normale expressie te zien voor zijn priesters wél, hetgeen
uiting vindt in het toekennen van posten binnen de Kerk aan notoire homoseksuelen en
pedofielen, zoals de pedofiel Mauro Inzol, bijgenaamd Don Mercedes (wegens zijn
flamboyante levensstijl). Maar ronduit afgrijselijk is zijn opstelling ten opzichte van de
abortusproblematiek. Zijn laatste steunbetuiging ten faveure van abortus was op 15
januari 2018 toen oudminister Lilianne Ploumen voor haar werk ter bevordering van
abortus de pontificale orde kreeg van Sint Gregorius de Grote, kort volgend op de
toekenning van de Aletta Jacobsprijs voor haar emancipatiewerk, met name om abortus
voor iedereen in de derde wereld toegankelijk te maken wat ook de reden was voor de
toekenning van de Machiavelliprijs precies een week eerder (op 8 januari). (1)

De atheïst Marcello Pera, de vroegere voorzitter van de Italiaanse Senaat en goede

vriend van Paus Benedictus, veegt de vloer aan met deze paus: “Bergoglio’s uitspraken
zijn zogezegd op de Schrift gebaseerd, maar zijn in werkelijkheid sterk ongodsdienstig.
Hij geeft niet om de redding van zielen, maar enkel om sociaal welzijn en sociale zeker-
heid.” (2) We hebben hier van doen met een socialistisch gekleurde paus waarbij alle
liberale en New Age doelstellingen zijn volle steun genieten, en daar past natuurlijk
 -2-

ook een toejuichen bij van de onge-

breidelde immigratie hier in Europa,
zoals uiteengezet tijdens zijn speech
voor de G20 in Hamburg (juli 2017)
alsook in zijn 20-puntenplan voor re-
geringen, die naar verwachting tijdens
de Algemene Vergadering van de VN
in september 2018 zal worden aan-
vaard. Een gevleugeld gezegde van
hem is: “Stel de waardigheid van mi-
granten vóór de nationale veiligheid.”
Het knuffelen van Islamieten hoort
daar vanzelfsprekend bij! Het docu-
ment stelt dat “het ultieme doel” het
bouwen is van “een inclusief en duur-
zaam gezamenlijk tehuis voor allen”.
En we moeten niet verbaasd staan als
hij binnen die liberale context alles in
het werk zal stellen om de Staat Israël (2005) Bergoglio, bisschop van Buenos Aires
en de daar levende Joden het leven - zoals hij gewoonlijk keek -
zuur te maken.

Een typische karaktertrek van deze paus is dat hij voor elk wat wils heeft. Op 23 sep-
tember 2013 publiceerde de Argentijnse Professor Lucrecia de Planas een open brief:
«« Zoals uit veel dingen blijkt, houdt Bergoglio ervan door iedereen geliefd te zijn
en iedereen te bevallen. En zo kan men verstaan dat hij de ene dag op televisie
tegen abortus opkomt en de volgende dag de feministen die abortus propageren
op het Mayoplein zegent. Hij kan eveneens een wonderbare redevoering houden
tegen de Vrijmetselaars en enkele uren later met hen in de rotaryclub zitten eten
en drinken. (…) De ene dag wil hij bevriend zijn met de kardinalen Cipriani
en Rodriguez Maradiaga, die over ondernemingsethiek en tegen de New Age
beweging spreken. Een tijdje later wil hij bevriend zijn met Casaldáliga en Boff
die zich bezighouden met klassenstrijd en de verdeling van rijkdom (die degenen
zijn die de Kerk willen impregneren met de ketterse bevrijdingstheologie). »»

Eind november 2017 verscheen het geruchtmakende boek “De Dictatorpaus” onder het
pseudoniem van Marcantonio Colonna. Naar later bleek was dat Henry Sire, lid van de
Orde van Malta, die sinds jaar en dag een vaste resident is van Rome. Het boek verspilt
geen inkt om te bevestigen dat Bergoglio en de zijnen eigenlijk niet boven de status van
schurk staan. De schrijver introduceert zijn tekst met een onheilspellend portret van
Bergoglio zelf, wiens optreden na zijn verkiezing een “miraculeuze verandering heeft
ondergaan”– een verandering die de Katholieken van Buenos Aires niet is ontgaan
(plaats van Bergoglio’s aanstelling):
«« Hun strenge, vies kijkende aartsbisschop werd in één nacht omgetoverd tot de
goedlachse Paus Franciscus, het idool van de mensen met wie hij zich zo ten volle
identificeert. Als je spreekt met gelijk wie die in het Vaticaan werkt, zullen ze
over een heel ander mirakel vertellen. Wanneer de publiciteitscamera’s van hem
zijn weggedraaid, verandert deze paus in iets heel anders: een arrogant iemand,
mensen afwijzend, kwistig met vuige taal, en van hoog tot laag – van kardinaal
tot chauffeur – is hij berucht om zijn woedeuitbarstingen. »»

Henry Sire schrijft ook over de spijt die sommige kardinalen voelen, die tijdens het
conclaaf hun stem op Bergoglio hadden uitgebracht, nu dat zijn pontificaat zijn vijfde
verjaardag naderde:
 -3-

«« Franciscus toont dat hij niet de democratische, liberale heerser is die de

kardinalen in maart 2013 meenden te kiezen, maar hij is een pauselijke tiran
zoals we die vele eeuwen niet meer hebben gekend. »»

In de kijker staat ook de beoordeling van de Jezuïet Bergoglio als jonge provinciaal
door zijn Generaal-Overste, die hem in onverhulde termen als totaal ongeschikt be-
schouwde voor de rol van bisschop:
«« Padre Kolvenbach beschuldigde Bergoglio van een reeks mankementen,
variërend van zijn gewoonte om vulgaire taal te gebruiken tot leugenachtigheid,
en een ongehoorzaamheid verstoken achter een masker van nederigheid alsook
een gebrek aan psychologisch evenwicht. Met zicht op zijn eventuele benoeming
tot bisschop verklaarde het verslag dat hij als provinciaal van zijn eigen orde
een verdeeldheidszaaiende figuur was. Het is niet verrassend dat, nadat hij
tot paus was gekozen, Franciscus pogingen heeft ondernomen om zijn handen
op de bestaande kopieën te leggen; het originele document in de archieven van
de Jezuïeten in Rome blijkt te zijn verdwenen… »»

2 – Een steen des aanstoots

De terugkeer van de Joden in
het beloofde land, nu Israël
geheten, gaf aan dat de don-
kere nacht van de verstrooiing
ten einde was gekomen, maar
ook dat het Vrederijk nabij
was gekomen, door de Joden
gekend als ‘het komende rijk’.
Uit Matheüs 24 blijkt dat deze
tijd ook een tijd van grote ver-
drukking zou zijn, zo groot dat
geen vlees behouden zou wor-
den indien de dagen niet be-
kort werden. God permitteert Onmoeting tussen de Paus, Peres en Abbas (juni 2014)
die strijd en laat de ontkete-
ning van het kwaad toe opdat het kaf van het koren gescheiden kan worden, want in het
Vrederijk wordt niemand toegelaten die een kwaaddoener is en hoereerder. De uitle-
zing is alleen mogelijk als er een uitrijping heeft plaatsgevonden, als de middenmoot
verdwenen is. Daarom gaat de eindtijd samen met de allerlaatste en beslissende strijd
tussen de machten van het kwaad en God, een strijd die het Armageddon heet. (Op.
16:16) In het Hebreeuws betekent Armageddon ‘berg van verzameling’. Het betreft de
grootste machtsconcentratie ooit, aan beide kanten, en daarom is de strijd beslissend en
finaal. Deze welhaast mythologische strijd speelt zich niet in de verhalen af maar hier
op aarde. Het zal tot een massale afwijzing komen van de demonen en hun handlan-
gers. Daarvan moet en zal de wereld bevrijd worden opdat Gods gerechtigheid stralen
moge. Het zal de schaal met gebeden zijn, die vol is, die dit bewerkt. Zoals Christus
zijn lichaam van getrouwen heeft, heeft ook de tegenmacht zijn lichaam, een wanstaltig
opgezwollen lichaam.

De dienstdoende paus op de drempel van het Vrederijk is een bijzondere – in negatieve

zin wel te verstaan. Het eerste profetisch getuigenis over die man kwam van Franciscus
van Assisie (13e eeuw). Een eeuw later volgde de Heilige Birgitta van Zweden, een van
de grote figuren uit haar tijd. (Luther moet hiervan hebben geweten en dat kan een rol
hebben gespeeld in zijn afwijzing van het pausschap.) Er volgden meer van dergelijke
 -4-

profetieën. De bekendste is de door de kerk erkende profetie van La Salette uit 1846
waarin staat dat Rome het geloof zal verliezen en de zetel van de Antichrist worden.

Door God geïnspireerd klaagt Birgitta in haar boodschap een opperherder aan. Blijk-
baar betreft het de Valse Profeet, zo genoemd in Openbaring 19:20. Hoe anders zou een
paus zich zo ernstig kunnen misdragen als hier omschreven, indien dit niet de Valse
Profeet is? Een deel van deze profetie gaat als volgt:
«« Nu klaag Ik u aan, opperherder van mijn Kerk, u die op mijn stoel zit die Ik
aan Petrus en zijn opvolgers heb gegeven. (…) Ik heb Petrus als herder en hoeder
over al mijn schapen aangesteld (om die tot rechtschapenheid te leiden). U echter
bent een vernieler en verscheurder van zielen. U bent erger dan Lucifer, want hij
was jaloers op Mij en wilde Mij alleen doden om in mijn plaats te heersen. U bent
veel erger want het is niet alleen dat u Mij door uw boze werken doodt en Mij van
zich afstoot, maar door uw slechte voorbeeld vermoordt u zielen. (…) U bent
onrechtvaardiger dan Pilatus die buiten Mij niemand ter dood veroordeelde. Niet
alleen word Ik door u veroordeeld als zijnde iemand zonder heerschappij, als
een onwaardige, maar u veroordeelt tevens onschuldige zielen terwijl u de
schuldigen vrijspreekt (door goed kwaad te noemen en kwaad goed). U bent
wreder dan Judas die Mij slechts verkocht heeft. Niet alleen Mij verkoopt u voor
een smerige winst en onbetekenende naam, maar doet dat ook met de zielen van
mijn uitverkorenen (het uitverkoren volk). U bent verachtelijker dan de Joden.
Die kruisigden slechts mijn lichaam, maar u kruisigt en straft de zielen van
mijn uitverkorenen. Tegen hen komen uw boosheid en overtreding bitterder
aan dan om het even welk zwaard. Het is daarom, daar u op Lucifer gelijkt,
onrechtvaardiger bent dan Pilatus, wreder dan Judas en gruwelijker dan de
Joden, dat Ik u terecht aanklaag. »» (boek 1 hfst 41)

We hebben zojuist vastgesteld dat de strijd tussen twee kampen is. Wie zitten in Gods
kamp? De ware Christenen maar ook Gods uitverkoren volk, samen de twee getuigen
uit het Boek Openbaring. De Christenen zullen net als onder het oude Rome indivi-
dueel vervolgd worden, maar de Joden vooral staatkundig. Het Vrederijk is de herstelde
paradijselijke staat. Daar valt veel over te zeggen, onder andere dat het in dezen ook
om een volk gaat, Gods volk, en bovendien een land, Gods land. Het is interessant dat
Birgitta spreekt over de vervolging van de uitverkorenen, de Joden dus. (3) Zij zegt dat
de boosheid van die kwaadheid bitterder aankomt dan om het even welk zwaard. Dit
impliceert dat de topprioriteit van de Valse Profeet, alias Bergoglio, niet de vernietiging
van het kerkelijk instituut is zoals thans gekend en het mee in de afgrond trekken van
de mensen die hem trouw zijn, maar dat zijn belangrijkste pijlen zich zullen richten op
de Staat Israël. Dat is een zware taak, een steen des aanstoots, zowaar een struikelblok.

De Paus bekende kleur aangaande zijn opstelling tegenover Israël tijdens zijn kerst-
boodschap van 2017 waarin hij zich voorstander verklaarde van “een onderhandelde
tweestatenoplossing ter beëindiging van het Israëlisch-Palestijns conflict”. Reeds
eerder, in juni 2014 hield Paus Franciscus een bijeenkomst met de presidenten van
Israël en de Palestijnse Autoriteit (door Bergoglio ‘Palestina’ genoemd), om te bidden
voor de vrede. Het Vaticaan koos ervoor om dat in de Vaticaanse tuinen te doen, “een
neutrale plaats waar geen religieuze symbolen aanwezig zijn, om zo niemand te beledi-
gen en te storen”. De Paus las toen samen met Peres en Abbas religieuze verzen, die de
drie voor deze ceremonie hadden uitgezocht. Ook de patriarch Bartholomew was van
de partij. Saillant detail is dat de aanwezige imam zijn gebed met het koranvers beëin-
digde: “Dat Allah ons leide naar de overwinning op de ongelovigen” (de Christenen en
Joden dus). Een wel zeer opmerkelijk vredesgebed, maar dat past wel bij deze Paus.
Hubert Luns
[gepubliceerd in “Profetisch Perspectief”, zomer 2018 – Nr. 99]
 -5-

Noten
(1) Zie restkerk.net onder de zoekterm ‘abortus’ om meer van zulke Bergogliaanse
initiatieven te zien. De website restkerk.net doet verslag over actuele gebeurtenissen
binnen de Roomse Kerk.

(2) Op 9 juli 2017 publiceerde het Italiaanse dagblad Il Mattino een interview met
Marcello Pera, de vroegere voorzitter van de Italiaanse Senaat. Hij is ook een goede
vriend van Paus Benedictus XVI, en heeft zelfs samen met hem een boek met
lezingen gepubliceerd over het verval hier in het Westen: “Zonder Wortels: het Wes-
ten, Relativisme, het Christendom en de Islam”. Hij geeft zijn ongezouten mening
over Paus Franciscus. Een samenvatting van dit interview bevindt zich op de vol-
gende pagina.

(3) Het is vrijwel uitgesloten dat Birgitta, of iemand van haar tijdgenoten, begre-
pen heeft dat de ‘uitverkorenen’ in deze profetie de Joden aanduidt.

-
 -6-

Het ultieme interview waardoor we

Paus Franciscus leren kennen
•Door Corrado Ocone – in het dagblad van Napels: Il Mattino

Eerlijk gezegd snap ik niets van deze Paus, wat hij zegt gaat mijn
pet te boven. Het is heel duidelijk dat een ongebreidelde komst van
migranten onmogelijk is: er bestaat een kritisch niveau dat niet kan
worden overschreden. Als de Paus daar niet op wijst, als hij blijft
aandringen op een massieve toestroom en open armen beleid, vraag ik
mij af: Waarom zegt hij dat? Wat is hij echt van plan? Waarom zulk een
verbijsterend gebrek aan realisme, zelfs niet het weinige dat ieder mens
bezit? Ik kon slechts één antwoord vinden: deze Paus gedraagt zich zo
omdat hij het Westen haat en op zijn vernietiging uit is. Hij doet zijn
uiterste best om onze Christelijke traditie om zeep te brengen, het
Christendom dat zich historisch genesteld heeft.
(…) Dit is een paus die zich vanaf de eerste dag van zijn verkiezing
alleen maar met politiek bezig heeft gehouden. Hij zoekt goedkoop
applaus – en bij tijd en wijle werpt hij zich op, dan als secretaris generaal
van de VN, dan als staatshoofd, dan weer als vakbondsleider (…). Zijn
visie is de Zuid Amerikaanse, van het ‘Peronistisch Justicialismo’, dat
niets van doen heeft met de Westerse traditie van politieke vrijheid met
zijn Christelijke wortels. Het Christendom van de Paus is van een ander
kaliber, want het is het politieke Christendom, door en door.
(…) Bergoglio is niet of nauwelijks in het Christendom geïnteresseerd
als leer, in het theologisch aspect, en dit is ongetwijfeld iets nieuw. Deze
Paus heeft het Christendom geconfisqueerd en er politiek van gemaakt.
Zijn uitspraken zijn zogezegd op de Schrift gebaseerd, maar zijn in
werkelijkheid sterk ongodsdienstig. Bergoglio geeft niet om de redding
van zielen, maar enkel om sociaal welzijn en sociale zekerheid. (…)
Indien we naar de essentie kijken van wat hij zegt, moeten we terecht
vrezen dat zijn stellingnames een politieke en religieuze crisis aan het
uitlokken zijn die uit de hand dreigt te lopen. Vanuit politiek standpunt
nodigt hij onze landen uit zelfmoord te plegen. (…) Religieus bezien kan
ik alleen maar vaststellen dat een verborgen scheuring in de Katholieke
wereld aan het broeien is, waar Bergoglio en de zijnen halsstarrig en
vastberaden op aansturen, met snoodheid zelfs.
(…) Ik mag wel zeggen dat het Tweede Vaticaans Concilie uiteindelijk
ontploft is met al zijn revolutionaire en subversieve radicaliteit. De
gepropageerde ideeën leiden nu tot de teloorgang van de Katholieke
Kerk, maar die werden reeds toen en tijdens die gelegenheid gesteund
en verdedigd. Men ziet over het hoofd dat het Concilie aan de studenten-
revolutie voorafging, de seksuele liberalisatie en die der zeden en manier
van leven. Het ging eraan vooraf en heeft ze in zekere zin geïnitieerd.
Het ‘aggiornamento’ (het bij de dag brengen) door het Concilie van het
Christendom heeft de Kerk sterk verwereldlijkt, het zette een beweging
in gang die heel diep ging en tot een scheuring zou hebben geleid indien
niet zorgvuldig begeleid en in toom gehouden in de jaren die volgden.
(…) De maatschappij en niet verlossing, de Augustijnse aardse stad en
niet de goddelijke, lijken de lijdraad te zijn van de heersende kerkelijke
elite. De rechten van de mens, alle zonder uitzondering, zijn het ideaal en
het kompas van de Kerk geworden, terwijl er bijna geen ruimte over is
voor de rechten van God en de religieuze traditie. Ten minste, daar lijkt
het op. Bergoglio heeft totaal geen feeling met het laatste en legt geen
scrupules aan den dag om zijn eigen verzinsels ten uitvoer te brengen.
 -7-

DE LAATSTE PAUS IS EEN FOUTE – EEN OUDE TRADITIE

BINNEN DE ROOMS-KATHOLIEKE KERK
Velen zullen verbaasd staan dat er binnen de Roomse Kerk een traditie is dat de laatste
paus een foute is, in het Boek Openbaring gekend als de Valse Profeet. Diezelfde me-
ning was ook Maarten Luther toegedaan die, zoals iedereen weet, begonnen is als
Katholiek priester. Professor Heiko A. Oberman heeft dat uiteengezet in “Luther –
Mens tussen God en duivel” dat in 1988 door Kok in Kampen is uitgebracht. Op de
achterflap staat: “Luther leefde in de stellige verwachting dat de laatste fase van de
wereldgeschiedenis ophanden was. Op korte termijn zou het jongste gericht aanbreken.
Door God wist hij zich geroepen om de kerk op de grote dag voor te bereiden. Zijn
leerlingen hield hij voor dat zij nog tijdens hun leven de doorbraak van de eeuwigheid
zouden meemaken.” Uitgeverij Kok noemde dit boek een standaardwerk dat van blij-
vende invloed zou zijn.

Deze mening van Luther ging zelfs zo ver dat hij de noodzaak niet inzag, wegens het
korte wachten op de wederkomst, om aan de nieuwe kerk die hij hielp oprichten een
organisatorische structuur te geven en fundamentele theologie. Dat hebben we daarom
vooral aan Philip Melanchton te danken, een van de grote intellectuelen uit zijn tijd.
Binnen Luthers opvatting paste de verkettering van de paus. Het hele pausdom is in het
Protestantisme daarmee in het verdomhoekje beland, mijns inziens door een verkeerde
interpretatie van Luthers zienswijze. Het was de laatste paus die verketterd werd en niet
allen. Omdat volgens Luther de wereld op drempel stond van het komende vrederijk
paste daarbij dat de Joden zouden opzien naar Hem dien zij doorstoken hadden. Toen
de Joden weigerden zijn theologische versie te aanvaarden was het voor hem duidelijk
dat ze Hem wederom hadden gekruisigd en daarmee iedere kans op uitredding hadden
verkeken, met gevolg dat hij aan de Joden een enorme hekel ging krijgen.

De visie dat de eindtijdpaus de Valse Profeet zou zijn, moge dan binnen een traditie
passen binnen de Rooms-Katholieke Kerk, maar dat wil niet zeggen dat het daarmee
een populaire was, immers sinds Augustinus werd de eindtijd door de meesten op een
symbolisch toneel geplaatst, althans in een tijd die niet de onze is.

We hebben hierboven Birgitta van Zweden aangehaald. Zover ik weet was Franciscus
van Assisi de eerste die ter sprake bracht dat de laatste paus een foute zou zijn. Hier
volgt een deel van zijn profetie:
«« De onbevlekte reinheid van onze en andere orden zal zozeer worden misvormd,
dat slechts zeer weinigen onder de Christenen de ware paus en de Roomse Kerk
met oprecht hart en in volkomen liefde zullen gehoorzamen. Iemand die niet
op canonieke wijze [tot paus] is gekozen, maar op het hoogtepunt van die
verdrukking tot het pausschap verheven wordt [zijnde de antipaus], zal zich met
scherpzinnigheid inzetten om het dodelijke gif van zijn dwalingen te verspreiden.
Dan zullen de ergernissen zich vermenigvuldigen, onze orde zal gespleten worden,
vele andere orden zullen volledig uit elkaar vallen, omdat zij de dwalingen niet
bestrijden, maar ermee instemmen. Er zullen allerlei meningen zijn en er zal
tweespalt zijn bij het volk, in de orden en bij de clerus, zo erg dat wanneer die
dagen niet werden bekort zelfs de uitverkorenen (indien zoiets mogelijk ware) in
dwaling zouden worden gebracht. (Mt. 24:22-24) (…) Eenieder, die met gloeiende
geest uit liefde en ijver voor de waarheid aan de vroomheid vasthoudt, zal als
ongehoorzaam en als schismaticus vervolging en onrecht lijden. Hun vervolgers
zullen, door boze geesten gedreven, beweren dat het een grote daad van
gehoorzaamheid is tegenover God dergelijke verderfelijke mensen te doden en
van de aarde te verwijderen. (Joh. 16:2) »»
 -8-

Een andere belangrijke profetie komt van een Duitse non, Anna Katharina Emmerick,
die is opgetekend door het literair genie Clemens Brentano. Op 10 augustus 1821
profeteerde zij:
«« Ik zie de Heilige Vader in grote nood. Hij bewoont een ander paleis en laat
slechts weinig vertrouwelingen toe. (…) Ik zie dat de zwarte pseudo-kerk een
toenemende slechte invloed heeft op de geestesgesteldheid (van de gelovigen).
(…) Deze nacht werd ik naar Rome gevoerd, waar de Heilige Vader zich in grote
nood nog verborgen houdt om slechte onredelijke eisen te ontlopen. Hij is uiterst
zwak en is door bedroefdheid, zorg en gebed totaal uitgeput. »»

De profetie aan twee herderskindertjes in het gehucht La Salette in de Franse Alpen (nu
een groot bedevaartsoord) is reeds genoemd. In 1846 kregen zij een verschijning van de
Heilige Maagd die ze een boodschap gaf, sindsdien gekend als de boodschap van La
Salette. Met name sprak zij over vloeken, het verzuimen van de zondagsplicht en onge-
hoorzaamheid aan Gods wetten, maar dat is het minder belangrijke deel. Reeds vijf jaar
later werd de boodschap door Paus Pius IX erkend, toevallig ook de langst zittende
paus ooit. Deze stierf eind 1878 en onmiddelijk daarna werden stappen ondernomen
om de boodschap te verketteren. Vanaf het begin hebben de kindertjes Mélanie en
Maximin veel tegenwerking ondervonden vanuit het episcopaat. Het is binnen die con-
text dat de Inquisitie in 1880 de boodschap aanklaagde, dat voordien het imprimatur
van de hoogste gezagsdragers had gekregen. Er kwam een publieke aankondiging: “De
Romeinse Curie is ontstemd over de publicatie van dit boek (met de boodschap). Haar
uitdrukkelijke wens is dat ieder exemplaar, dat in omloop is gebracht, binnen de gren-
zen van het mogelijke uit handen van de gelovigen wordt gehaald.” Het werd tevens op
de index van verboden boeken geplaatst. Maar dit verbod heeft niet kunnen weer-
houden dat de boodschap steeds verspreid is geworden. De essentie gaat als volgt:
«« De priesters, de dienaren van mijn zoon, zijn door hun slechte leven, hun
oneerbiedigheden en goddeloosheid bij het vieren van de heilige geheimen, door
de liefde voor het geld, de hang naar eer en genot; de priesters zijn riolen van
onzuiverheid geworden! Ja, de priesters vragen om wraak, en wraak hangt hen
boven het hoofd. (cf. Jer. 6:13-15) Wee de priesters en de aan God toegewijde
personen, die door hun trouweloosheid en slechte leven mijn zoon opnieuw
kruisigen!! De zonden van de aan God toegewijde personen zijn ten hemel
schreiend en roepen om wraak, en wraak staat nu voor de deur, want er is niemand
meer om voor het volk mededogen en vergeving af te smeken. Er zijn geen
edelmoedige zielen meer. Er is niemand meer die waardig is om ten voordele van
de wereld het onbevlekte slachtoffer aan de Allerhoogste aan te bieden. (cf. Ez.
22:26) God gaat de wereld ongeëvenaard straffen! Wee de bewoners van de aarde!
God gaat zijn toorn uitgieten en niemand zal aan zoveel rampspoed tegelijk
kunnen ontsnappen! (cf. Mt. 24:19-21). De leidinggevenden, de leiders van Gods
volk, hebben het gebed en de boete verwaarloosd. De duivel heeft hun verstand
verduisterd. Zij zijn die dwaalsterren geworden die de oude duivel met zijn staart
zal meeslepen en doen vergaan. (cf. Dan. 8:10) God zal de oude slang toestaan
verdeeldheid te zaaien onder de leiders, in alle gemeenschappen en alle gezinnen.
Men zal aan lichamelijke en geestelijke kwalen lijden. God zal de mens aan
zichzelf overlaten en gesels sturen. (…) De samenleving staat aan de vooravond
van de allerverschrikkelijkste plagen en ergste gebeurtenissen. Men kan erop
rekenen met een ijzeren roede te worden geslagen en uit de kelk van Gods toorn te
drinken. (cf. Op. 16:1) »»

Er is ook een profetie van Vassula Ryden van 17 maart 1993, die echter haar eigen
profetie momenteel ontkent. Deze luidt:
«« Spoedig zullen jullie geconfronteerd worden met een beproeving zoals jullie
nog nooit eerder hebt ervaren. Mijn vijanden zullen proberen om jullie voor
 -9-

zichzelf te winnen door arglistige toespraken. De Boze is al aan het werk en

de vernietiging is niet ver meer van jullie verwijderd. De Paus zal veel te lijden
hebben. Daarom zullen jullie allen worden vervolgd omdat je de waarheid
verkondigt en gehoorzaam bent aan mijn Paus (ik denk aan Paus Benedictus).
Dat is ook de reden waarom ze jullie zullen haten, want hun werken zijn slecht,
en inderdaad, ieder die voor het kwaad werkt haat het Licht en vermijdt het uit
vrees dat zijn vernietigende werken ontmaskerd zullen worden. Ik verzeker jullie
plechtig dat elke vezel van mijn Hart verscheurd is. Als iemand jullie weg kruist
en een andere leer brengt dan die Ikzelf onderwezen heb, luister dan niet naar
hem, want deze mensen komen van de Bedrieger. Ik heb mijn fundamenten op
Petrus gebouwd, de rots – en de poorten van de onderwereld zullen nooit kunnen
standhouden. Als iemand jullie weg kruist en zegt: “Verruil je trouw voor deze
paus voor een gezonde beweging van iemand anders”, verruil dan niets! Wees
waakzaam! Het gist van de bedrieger moge machtig zijn en goed smaken, maar
in werkelijkheid is het een dodelijke misleiding. »»

Een andere recente profetie is van een huismoeder uit Frankrijk onder de initialen
J.N.S.R. Op 3 augustus 2007 had zij een opmerkelijke boodschap betrekking hebbende
op de nieuwe pauskeuze:
«« Het zal rond de maand december gebeuren wanneer het verzet tegen God
overal werkzaam zal zijn. Het zal eerst het Vaticaan zijn. Er zal een geniepige
strijd zijn. Zoals de wind overal binnendringt, zal het Vaticaan van overal worden
overmeesterd en de Paus zal geen weerstand bieden vanwege de schade die dat in
zijn stad zelf teweeg kan brengen. Hij zal niets zeggen en toegeven aan alles wat
men hem kan aandoen. Het zal een werk van het Kwaad zijn dat reeds in het
Vaticaan is voorbereid: men zal zeggen dat het ‘voor het welzijn van de wereld’
is dat men hem van daar laat terugtrekken. Slechts hij die zijn plaats inneemt zal
verantwoordelijk zijn, want hij heeft alles zorgvuldig voorbereid. »»

Tenslotte heeft een Ierse zieneres onder het pseudoniem “Maria van de Goddelijke
Barmhartigheid” op 29 oktober 2013 gezegd: “De Kerk van mijn Zoon zal worden ver-
volgd, vernietigd, ontwijd – totdat het tenslotte de troon krijgt waarop de Antichrist zal
gaan zitten. Van die plaats is het dat hij, de Antichrist, zal verklaren dat hij de Christus
is en dat de wereld door hem zal worden gered.” Op 11 februari van dat jaar liet Paus
Benedictus weten dat hij zou terugtreden en op de dag af een jaar eerder liet diezelfde
Ierse dame weten: “Mijn arme Heilige Plaatsvervanger Paus Benedictus XVI zal van
de Heilige Stoel te Rome worden verdreven.”

----