Beruflich Dokumente
Kultur Dokumente
713
Sábado,
25 de junio de 2011
E
Andrés Montes
ruinas del
Alain Touraine funcionaría bien damentales”.
como epitafio pero es la consta- Pero ¿por qué resulta tan difí-
tación de vivimos entre los es- cil articular una respuesta colec-
combros de un mundo que no tiva? Para Touraine“el mundo de
volverá, cuyo derrumbe comen- los dominados se ha vuelto tan
zó a gestarse mucho antes del variado y fragmentario que no
siglo XX
cambio de milenio. El descon- podría dar nacimiento a un ac-
cierto ante lo que ocurre, la in- tor histórico, es decir, a una vo-
capacidad de articular una res- luntad de acción colectiva que
puesta política y social es ahora tenga un efecto sobre las orien-
una de las singularidades de es- taciones de la sociedad”. Solu-
te siglo, de un “mundo moderno ción:“Es urgente que la izquier-
líquido” en definición de Zyg- da socialdemócrata se transfor-
munt Bauman, en el que nada me en izquierda “postsocial” y
“se mantiene inmóvil ni conser- que la derecha impida la espe-
va mucho tiempo su forma”. Los
dos autores, que compartieron
Las reflexiones y propuestas de Alain Touraine, Zygmunt Bauman, culación destructiva mediante
la intervención del Estado”.Tou-
el premio Príncipe de Asturias Stéphane Hessel y Edgar Morin para los tiempos difíciles raine considera que “sólo pode-
de Comunicación y Humanida- mos superar esta crisis si com-
des en 2010,se suman a quienes, prendemos que únicamente la
desde distintas perspectivas, tra- apelación a los derechos uni-
tan de arrojar luz sobre lo que versales del sujeto humano pue-
ocurre. Junto a ellos, otros ani- de detener la destrucción de to-
man a superar el golpe y a inter- da la vida social por la econo-
venir. Son los nonagenarios mía globalizada”.“Hemos con-
Stéphane Hessel y Edgar Morin, quistado libertades y ahora hay
el primero con ¡Comprometeos!, que defenderlas. Pero también
la secuela de ¡Indignaos!, y el se- hay que crear un movimiento
gundo con un gran manual de que, partiendo de las demandas
supervivencia para la humani- y las reivindicaciones de la ma-
dad. yoría, vuelva a dar vida al mun-
Para quien,como Touraine,ha do político, al tiempo que lo
vivido tres cuartas partes de un controle”.Y en esto Touraine vie-
siglo tan convulso como el pasa- ne a coincidir con quienes de-
do resulta llamativo que la ac- fienden la urgencia de una reno-
tual hecatombe se desarrolle sin vación democrática. De entre
grandes estallidos sociales. Lo ellos, Stéphane Hessel ha alcan-
que en Después de la crisis, su li- zado una fama insólita bien su-
bro más reciente, llama “el silen- perados ya los noventa. Hessel
cio de las víctimas” constituye a se preocupa ahora de que la
su juicio“uno de los efectos más energía liberada con su panfleto
sorprendentes de la época que ¡Indignaos! no se disipe e insta a
estamos viviendo”. quienes lo convirtieron en un
héroe de la revuelta a dar el pa-
Análisis so siguiente: ¡Comprometeos!.En
El libro se divide en dos par- esta conversación con el escri-
tes, una dedicada al análisis de tor y activista social Gilles Van-
la situación actual y otra desti- derpooten, Hessel avanza sobre
nada a abrir una propuesta de lo ya dicho, con la misma retóri-
futuro. En la primera constata ca que resulta fácil compartir
como rasgo más sobresaliente aunque sin la capacidad de dar
de la época“la separación entre forma a una respuesta que sus-
el mundo económico y el mun- tente y articule la gran acción
do social”consecuencia de que de cambio sobre cuya necesi-
una la globalización que “sitúa dad hay un amplio acuerdo.Qui-
la economía zá sea exigir demasiado a un so-
a un nivel en lo hombre aunque Edgar Morin
el que ningu- Retratos de –a quien Hessel remite siempre
na institución Touraine y en busca de todas las solucio-
social, políti- Bauman. nes– acepta el reto en La vía. Pa-
ca o econó- ra el futuro de la humanidad.Ahí
mica puede es nada. Lo de Morin quiere ser
intervenir”.Así,“el mundo social un manual de reformas alimen-
está siendo destruido rápida- tado por la amplia elaboración
mente por la globalización de teórica que viene desarrollando
la economía”, lo que nos colo- desde hace décadas y de cuyo
ca ante algo con mayor calado recorrido y vinculación con este
que un petardazo coyuntural nuevo libro deja constancia de-
del sistema.“La crisis actual es tallada en el prólogo. Morin es
más que una crisis: acelera la consciente de las dificultades
mutación de un tipo de socie- de semejante empresa y antici-
dad a otro”, advierte el sociólo- pa el probable fracaso. No se
go. arredra, sin embargo, y dedica
El derrumbe al que asistimos tres cuartes partes del libro a
opera con efectos dispares. Por propuestas de cambio, que abar-
un lado,“el capitalismo ha pade- can desde el ámbito del pensa-
cido una crisis grave pero no sa- 44 Después ¡Comprometeos! La vía La sociedad miento y la educación, lo social
le debilitado de la crisis”. Frente cartas... de la crisis de la o la propia vida. Tiene el valor
a ello “la izquierda socialdemó- STÉPHANE EDGAR de articular una propuesta,com-
ZYGMUNT HESSEL MORIN ignorancia
crata, al revelarse incapaz de re- ALAIN partible o no, aunque no se
presentar a los nuevos sujetos BAUMAN TOURAINE Destino Paidós VV.AA acompañe de la instrucciones
de los movimientos de libera- Paidós Paidós Península
ción, se priva de su propia capa- ---> PASA A LA PÁGINA SIGUIENTE
2 FARO DE VIGO
Sábado, 25 de junio de 2011
ventajas de la civilización
mos,es tarea que desborda a un
solo hombre. Y para concluir,
apunta Morin lo que llama “cin-
co principios de esperanza”, el
primero de los cuales consiste
en que lo improbable siempre
puede aliarse con los resisten-
“Cuentos completos” muestra en pequeñas dosis el talento
L
tes. Así que no perdamos la es- Luis M. Alonso
peranza.
os ingleses utilizan el trabalenguas de uno de los grandes escritores británicos del siglo XX
Reflexión waughsian para referirse a algo que parece
La reflexión de cada uno de salido del peculiar mundo de Evelyn Waugh
los tres autores que nos ocupan (1903-1966). La expresión traducida sería
hasta aquí arranca con una aná- “puro Waugh”y evoca un cosmos escandalo-
lisis, más atinado en uno que en samente anárquico. En las novelas y relatos
otros y coincidente en muchos de este gran narrador,el escándalo rige para
aspectos,del mundo en que vivi- cualquier lugar del planeta. Para la imagina-
mos. En esta tarea sobresale da Anzania de Merienda de Negros y de las
Zymunt Bauman quien, quizá crónicas africanas del Daily Excess, en la
como buen conocedor de este que los salvajes de un ejército descalzo cue-
tiempo, ha tenido la fortuna de cen sus botas en las ollas para merendárse-
acuñar una etiqueta que singu- las.Pero también en Mayfair e incluso en Ox-
lariza su pensamiento y lo pone ford, donde un bedel le desea a un alumno
en boca incluso de quienes ig- recién expulsado que en el futuro se con-
noran lo que significa. Bauman vierta en maestro:“Eso es lo que hace,señor,
despliega su reflexión sobre el la mayoría de los caballeros con un compor-
momento actual, cambiante e tamiento indecente”. Resumiendo, Mayfair y
inaprensible como el estado físi- Oxford son en esencia tan bárbaros como la
co que, a su juicio, lo caracteriza remota Anzania.
en 44 cartas desde el mundo lí- Hay pocos escritores contemporáneos de
quido, recopilación de una serie primera fila cuya imaginación corra al ritmo
de colaboraciones periodísticas terrible y macabro de la de Waugh,y no hay
en las que perfila las peculiari- quien lleve el material de la farsa a tales ex-
dades de la sociedad contempo- tremos de atrocidad. En Cuerpos viles,
ránea.Habla Bauman del impac- Agatha Runcible se une borracha a una ca-
to de la tecnología, con los cam- rrera de coches,sufre un desmayo,y,después
bios que ha provocado en nues- de una fiesta en su habitación, muere. El hé-
tra percepción, con la pérdida roe de Merienda de negros,después de com-
de límites entre lo público y lo partir con los salvajes un delicioso pot-au-
privado, con la explosión de lo feu, se entera de que acaba de comer a su
fragmentario o el afán de cone- amante, Prudence, hija del ministro británi-
xión permanente que anula la co. Su novela Los seres queridos resulta im-
oportunidad de disfrutar del ais- placable en los detalles de la preparación de
lamiento indispensable para la los cadáveres en un tanatorio de lujo del sur
reflexión.Y también ensaya posi- de California.
bles opciones de salida de la Evelyn Arthur St.John Waugh nació en un
crisis, que requieren “un perío- suburbio de Londres en 1903,hijo de un ocu-
do prolongado, tortuoso y dolo- pado hombre de letras. Los orígenes de
roso de autocrítca y reajuste”,un Waugh son caballerescos, pero no aristocrá-
tiempo de autoconocimiento ticos, algo que le sacó de quicio durante to-
que nos libere de la falacia que da su vida.Estudió en una de las escuelas de
se esconde en ciertas caracteri- pago de Inglaterra menos de moda, y se ga-
zaciones de nuestro mundo. nó una beca para uno de los colegios deci-
didamente menos exclusivos de Oxford.Allí,
sin embargo, su ingenio le sirvió para acer-
Una amenaza carse a la élite.Hay un retrato suyo en Memo-
rias de un esteta de Harold Acton:“Un casi in- Evelyn Waugh, de “joven fauno” y posando con pipa, tal como lo recordó Harold Acton.
moderna: separable y buen compañero de Oxford fue
“La ignorancia va un pequeño fauno llamadoEvelyn Waugh.
Yo había visto antes, en mármol y bronce
pio.Una de ellas era que no se podía destruir
un libro a menos que se hubiera leído”, es-
La fiesta que dio Bella Fleace, Tiempos esco-
lares de Charles Ryder, El hogar de un inglés,
ganando terreno –en Nápoles,el Museo Vaticano y las fuentes cribió en defensa del inventor de Jeeves. Crucero o El hombre al que le gustaba
al prestigio social”, de toda Italia–,esos ojos tan separados,la ex- Ahora ven la luz en español, los cuentos Dickens,entre muchos otros.
presión siempre próxima al sobresalto bajo completos de Waugh,una muestra definitiva Waugh fue un ultraconservador dispues-
advierte las arqueadas cejas,los labios sensualmente de su gran talento en pequeñas dosis. En to a reirse de las ventajas de la civilización
curvados,los mechones de cabello como ja- más de 650 páginas el lector puede disfrutar hasta tal punto que en su empeño se llevó
Antoni Brey cintos...” . con los cuentos propiamente dichos, también por delante y sin contemplaciones
Acton fundó el Club del Ferrocarril, que entre ellos La casa de mi padre y Lucy el mundo por civilizar. En su implacable de-
En este punto conviene reco- promovía extraordinarios banquetes y liba- Simmonds, los dos primeros capítulos de nuncia humorística figuran todas sus obse-
mendar aquí La sociedad de la ciones para sus distinguidos miembros. Más Work Suspended, su novela inacabada, y siones, la religión, las insufribles relaciones
ignorancia, libro en el que diver- de un lector avezado vio su reflejo en algu- otras piezas maestras: Incidente en Anzania, conyugales, los nombres malsonantes, el
sos autores dan la vuelta a esa nos de los personajes de las novelas de eterno conflicto entre la buena conducta y
socorrida visión de “la sociedad Waugh,Ambrose Silk y Anthony Blanch, en- la acción reprobable, el esnobismo y la im-
del conocimiento” para advertir- tre otros,para gran disgusto del escritor y,so- portancia del árbol genealógico. El suyo, co-
nos que quizá nos estemos abo- bre todo,del propio Acton,al que el autor de mo recuerda en su prólogo Anthony Lane,es
cando a lo contrario. Retorno a Brideshead admiraba por su ex- un territorio traicionero; sus diarios aportan
“Vivimos, gracias a la tecnolo- quisita clase y el empeño denodado en lle- pruebas para pensar de él que era un misó-
gía, en una sociedad de la infor- var a cabo la demolición en toda regla de gino y un racista, pero el problema es que a
mación que ha resultado ser los estetas de estilo tradicional. Waugh no se le puede echar una simple
también una sociedad del saber, Anthony Powell reconoció a Waugh co- ojeada por encima. Como dice Lane, cuan-
pero no nos encaminamos ha- mo el mejor de su generación,así como tam- do el lector penetra en su mundo tiene que
cia una sociedad del conoci- bién el amigo de éste, Cyril Connolly, que lo hacerlo provisto de un ecuanime desdén,só-
miento sino todo lo contra- incluyó en una relación como el único hu- lo entonces disfrutara de la inmensidad de
rio...nos encaminamos hacia manista sin aprecio por la humanidad. P. G. su literatura.“Con el paso de los años,el pro-
una sociedad de la ignorancia”, Wodehouse,con quien cualquier lector inte- pio Waugh acabaría convirtiéndose en la
sentencia el ingeniero Antoni ligente se podría entretener el resto de la vi- clase de inglés que se ajusta a la idea que un
Brey, una sociedad con “indivi- da, le devolvió su admiración cuando califi- extranjero tiene de lo que un inglés –si se le
duos incapaces de concentrase có de obra maestra Decadencia y caída. deja a su aire y sin cuidarle– puede llegar a
en un texto de más de cuatro pá- Waugh se había enfrentado a John Wain, un se”,escribió. Una vez que había decidido ya
ginas” y en la que “de forma pro- joven crítico airado, que se encargó de de- desertar del siglo en que vivía,Waugh termi-
gresiva, la ignorancia ha ido per- nostar la obra de Wodehouse.“Durante años Cuentos completos nó arremetiendo contra casi todo lo que le
diendo sus connotaciones nega- hice críticas para el Observer. No es que tu- rodeaba,especialmente la mala educación.
tivas hasta el punto de llegar a viéramos una gran dedicación, pero sí cier- EVELYN WAUGH No leerlo es perderse a uno de los gran-
prestigiarse”. tas ideas anticuadas respecto al juego lim- RBA, 2011, 667 páginas. des.
FARO DE VIGO
Sábado, 25 de junio de 2011 3
La estancia dormida
Las casas de los que impiden entrar en las estan- baron en gloria o
cias dormidas y se convierte no derrota.
poetas muertos en una intrusa sino en una habi- Éste es un libro
ÁNGELES CASO tante más de una intimidad aho- que delata algu-
Imagine Ediciones ra expuesta a los ojos extraños. nas de las inquie-
Caso pasa las páginas de la histo- tudes de la crea-
254 páginas
ria (desde que nace Cervantes dora Caso: hay
Tino Pertierra hasta que muere Machado) para mucho sufrimien-
contarnos quiénes eran los pro- to en las vidas es-
E
l viaje puede ser conven- pietarios, qué hicieron, cómo vi- cogidas, mucha
cional. La mirada, nunca. vieron, de qué forma murieron. tristeza, mucha
Ángeles Caso advierte lo Divulgación con la que arropar decepción desen-
primero, confirma lo segundo. La la esencia del libro: la mirada de canto, mucho do-
autora escribe como viaja, o via- una escritora que transita por su lor en / de/ por
ja como escribe: atenta al deta- rutina diaria, aquella que no una España de ve-
lle,cómplice de los silencios que plasman los grandes libros de nenos, huidas,
esconden confesiones atadas a Historia ni las hagiografías; que odios, rencores y
la memoria, espectadora sin pri- tiene al alcance de su mano las atrocidades. De
sas y muchas pausas. Pasear, ob- Ángeles Caso camas donde soñaban, las coci- ahí que el libro de
servar, imaginar, sentir. Una con- nas en las que se preparaba su estos poetas
quista del espacio ajeno que la nos invita a un viaje comida, los escritorios en los muertos sea tan
literatura ha hecho nuestro. Las muy personal a la intimidad que sudaban tinta para exprimir vivo, tan emocio-
casas de los poetas muertos (el sus talentos.Caso se infiltra entre nante en su des-
título es lo más discutible de una de los grandes escritores líneas amigas, aparta las telara- carga de gratitud
obra intachable) abre las puer- ñas del tiempo para llevarnos de y admiración. Es
tas a los paisajes interiores de es- la mano, como una guía atenta y una obra en la
critores admirados.Y entorna las lustroso legado. Alto, peligro: ca- apasionada, por los pasadizos que la autora se
ventanas que permiten contem- sas que ya tienen poco de hogar, del ayer más recóndito, el que convierte tam-
plar su universo local: de Gijón a la posteridad las ha convertido sorprende a nombres de leyen- bién en protago-
Granada pasando por Segovia o en museos, lugares de paso obli- da en sus actos más cotidianos. nista para hablar
Fuente Vaqueros. Un mapa ínti- gatorio para cazafotos apresura- El libro respeta los tiempos (que La escritora Ángeles Caso. de lo que ve, de lo
mo y personal que no sigue se- dos, zonas de influencia oficial no son los de ahora), cuida los que siente, de lo
ñales de humo turístico porque con tiques y vigilantes allí donde detalles que ilustran una perso- los grandes episodios señalados que imagina.Y el resultado es,sin
lo suyo es rastrear huellas de tin- se tejieron hilos de pensamiento nalidad, enciende las luces del con focos en las biografías ofi- proponérselo o por voluntad
ta sobre papel. genial, poemas de verso inquie- momento (cómo cambian las ciales,Caso se detiene en los ins- propia,una autobiografía de una
Las elecciones de Caso tienen to, narraciones sin cadenas, ac- sombras si se iluminan con velas tantes insignificantes que se re- lectora que conquista su espa-
un punto en común: la pasión. tos de teatro puro y maduro. El o bombillas), se traslada no en cargan de significado,y gracias a cio íntimo navegando por las es-
Pasión lectora que marca el iti- gran mérito de Caso es que hace cómodos trenes sino en carrua- los cuales se puede entender tancias dormidas de quienes
nerario para entrar en casas don- saltar por los aires esos canda- jes que ponen a prueba la resis- más y mejor algunas de las deci- despertaron la suya. De una via-
de vivieron nombres ilustres de dos oxidados, esquiva las cintas tencia de los huesos. Más allá de siones o circunstancias que aca- jera que escribe y se describe.
NO FONDO DOS
ESPELLOS X.L. MÉNDEZ FERRÍN
Deán e patriota
A dúas voces, Sarmiento e o seu propagandista Juan Manuel
T
ratabamos semanas atrás había de se facer eco. Igual-
de don Juan Manuel Be- mente, Bedoya infórmanos co-
doya Díez (1770-1850), Bedoya defenden a existencia dunha lingua galega que despois mo a raíz “del volcán de la Re-
cóengo cardeal do cabido de volución”, centos de cregos
Ourense durante una chea de de San Fernando, Afonso O Sabio cultiva literariamente franceses non xuramentados
anos. Foi home que se compli- viñeron refuxiarse a Ourense,
cou na política liberal e produ- onde os tivo ben mantidos e fu-
ciu atildados escritos e ora- riosos o bispo Quevedo. Danos
cións moi relembradas. Otero datos precisos sobre a violen-
Pedrayo, nun fogonazo impre- cia dos guerrilleiros galegos
sionista, suxírenos que a figura contra os soldados franceses
deste eclesiástico ilustrado re- feridos ou doentes, cousa que
presenta o chouto cultural do el desaproba. Descrebe de pa-
rococó ao romanticismo. sada pero claramente una fa-
Para min, meniño, Bedoya me de 1812 dal cal eu non sei
era a penas o nome do camiño nada, e ponnos diante dos ollos
(hoxe rúa) que sobe do Parque as bandas de portugueses e
de San Lázaro cara as alturas casteláns esmorecidos que an-
que fechan Ourense polo Leste. dan a correr os nosos camiños
Logo asociei Bedoya coa poe- solicitando esmola por carida-
sía, pois por alí eran a casa fa- de. Esmola e caridade que non
miliar de José Angel Valente e o lles negaría, como era de agar-
fogar da brillante autora Matil- dar, a bondade e a largueza do
de G. de Lloria. No tardou o cita- bispo Quevedo Quintano.
do Otero Pedrayo en me instruir Anxo Anguieira faille chegar
sobre aquela persoa do vello ao Fondo dos Espellos un folle-
Ourense no libro Juan Manuel to raro que ben merece ser
Bedoya, Santander 1950. Con atendido pola crítica contem-
posterioridade (2006), X.R. Ba- poránea: Nacimiento y crianza
rreiro publicou un artigo sobrio de San Fernando en Galicia. Dis-
de forma e ben fundamentado curso inédito del Rmo. P. Mro. Fr.
no que trata de Bedoya e da súa Martín García Sarmiento, monje
posición política no trienio li- benedictino de S. Martín de Ma-
beral. drid. Lo publica con notas y un
No máis Fondo dos Espellos apéndice el Deán de la Catedral
o figurín do xove cóengo peti- de Orense D. Juan Manuel Bedo-
metre e “jansenista” da colexia- ya, Orense, Mayo de 1849, Im-
ta de La Granja (casaco preto, prensta de D. Pedro Lozano.
babeiro branco á galicana, tri- A edición de tal discurso
cornio) rabeaba por emerxer á coa intención tácita de dar
luz da miña consideración ac- prestixio ao Seminario ouren-
tual. Saltou, coma una troita sao de San Fernando, resulta ao
inagardada, do pego negro e Ramón Otero Pedrayo (no centro) co claustro de profesores do Instituto de Ourense, 1949, ano no que final un panfleto protonaciona-
sen fondo das figuras secunda- culminaba a redacción da súa biografía do deán Juan Manuel Bedoya. // Foto: RIZO lista galego. A dúas voces, Sar-
rias e borrosas. Recentemente, miento e o seu propagandista
e grazas a un texo de Murguía Bedoya defenden a existencia
exhumado por Darío Xohán polo bispo Dalmacio Iglesias tal, como é o caso do II Cura de acolá, o deán informa de suce- dunha lingua galega que, des-
Cabana, emerxeu do Fondo dos Lago, aínda que terminou recu- Fruíme. sos que ignorabamos. Xa falei pois de San Fernando,Afonso o
Espellos un don Juan Manuel perando a prebenda catedrali- E ben, a min resúltame a lec- da sucinta noticia, pero valiosí- Sabio cultiva literariamente. Pa-
xa fardado de sotana remonta- cia. E mesmo ascendeu á cate- tura de certos textos de Bedoya sima, que dá da revolta agraris- ra Sarmiento, a crianza galega
da de galón púrpura e cuberta goría capitular máxima. algo moi instructivo. Aquí e ta de 1790, da que só Murguía de Alfonso IX (ou VIII), de Fer-
a cabeza coa tella romana con- Da a sensación de que o pro- nando o Santo e de Afonso o
ciliar, coronilla rasurada e fibe- ceso de Desamorización, e al- Sabio explican que este último
las de prata no zapato de tafile- gún acontecemento sanguina- CAIXA POSTAL “supiese la lengua gallega de
te. Murguía fixo que o Deán Be- rio como foi a mortandade de modo que pudiese escribir un
doya se materializase pois un
seu escrito era (e é) a única
cregos e frades de 1834, corre-
xiu o inicial ardor liberal de Celebración en Trasalba tomo de poesías en esa lengua
que hoy desprecian cuatro in-
fonte histórica que nos fala da Juan Manuel Bedoya. Supoñé- gratos semidoctos que la han
revolta campesiña galega de molo crítico con Espartero aín- Todos os anos a Fundación máximo sabio en materia de mamado. Contra esos en dere-
1790. da que demostrou entusiasmo Otero Pedrayo organiza un ac- lingua e literatura galegas, en- chura. Contra los castellanos
A pesares de admirar e obe- polo convenio de Vergara. De- to no que se fai memoria do tre outros múltiples e univer- zampatortas que se ríen cuan-
decer ao bispo absolutista Pe- testou o carlismo, o que conver- Mestre. A casa Grande de Tra- sais coñecementos.Trátase do do oyen hablar gallego.Y con-
dro Quevedo y Quintano, Bedo- tiría a Bedoya nun perfecto isa- salba, fundada polo capitán profesor Ramón Lorenzo tra Duarte Núñez de León, por-
ya, membro do cabido catedral belino en un liberal moi ben Sotelo, trasavó de D. Ramón a Vázquez da USC e da RAG. Lo- tugués, y sus secuaces que tan-
de Ourense desde 1815 (tivera acomodado desde 1843 ao ré- fins do século XVIII, vístese de go haberá un xantar nacional- tas necedades dicen de los ga-
un pasado compracente con xime moderantista. festa para o acontecemento. popular no chao de Cimadevi- llegos y de su lengua purísima
Xosé Bonaparte), confesou pú- E este o Bedoya que meto Acontecemento que consiste la, entre os castiñeiros dun por no tener voces bárbaras co-
blicamente a súa lealtade á nun meu conto (“Xeque-ma- na entrega do Premio Trasal- souto moitas veces centena- mo la portuguesa”. Pola súa
Constitución e defendeu no te”) horrorizado por certo ba, de carácter honorífico, a rio. Non lonxe queda o prazo banda, Juan Manuel Bedoya in-
púlpito de xeito inequívoco os beixo romántico que agora una personalidade da cultura de Gayón, que na novela de siste, cousa inaudita no seu
principios liberais no periodo non é do caso. galega que, para ben ser, tivese Otero figura como dos Don- tempo, en lle chamar ao galego
revolucionario que se abre en A prosa de Bedoya é fina, alguna relación persoal con cos e un pouco maia aló, a idioma.
1820 e fecha en 1823. O libera- ben escandida, por veces ade- Don Ramón Otero Pedrayo en igrexa parroquial de Trasalba É posíbel que o deán siga a
lismo que profesa Bedoya é pa- rezada cun gran salino ou in- vida deste. Recibimos no Fon- dos Chaos. se remexer no Fodo dos Espe-
triótico e historicista, igual que cendiada con algún imprope- do dos Espellos o convite que Todos aqueles que quixeren colaborar coa
llos e que trate algún outro día
o de moitos contemporáneos: rio fugazmente violento. A cita nos envía Víctor F. Freixanes súa opinión en NO FONDO DOS ESPELLOS de se facer ven no adro da pra-
o rei absoluto é contrario á tra- bíblica en latín suxeita cons- no nome da Fundación. A ce- poden escribir por correo ordinario a: za do Trigo o una costa de San
dición española e hai que pro- tantemente o razoamento á tra- lebración será na Casa-Museo Roque de Ourense, que son si-
curar na Idade Media (San Fer- dición fundamental. O seu ver- de Otero Pedrayo en Cimade- X. L. Méndez Ferrín tios nos que Otero Pedrayo soía
nando, digamos) exemplos po- so depende en exceso do pre- vila,Trasalba,Amoeiro, mañán, FARO DE VIGO convocar a pantasma amiga
líticos nos que o poder real é cepto de domine Hermosilla e día 26 de xuño a mediodía. Rúa García Barbón 87 deste patriota galego que che-
moderado polas Cortes. Bedo- nada brila alí que anuncie a Concederáselle o Premio ao Aptdo. Correos, 91. VIGO gou dos vales altos do que anta-
ya foi perseguido e castigado nova sensibilidade sentimen- ño chamaban La Montaña.