Beruflich Dokumente
Kultur Dokumente
KÖPRÜ MÜHENDİSLİĞİNDE
KAVRAMSAL TASARIM
Prof. Z. Polat
İBB Gen. Sek. Danışmanı (2011)
YTÜ İnşaat Fak. İnşaat Mühendisliği Bölümü Yapı Anabilim Dalı Emekli Öğretim
Üyesi (2007)
polat@yildiz.edu.tr
zekeriya.polat@ibb.gov.tr
KAVRAMSAL TASARIM
• Tarihî süreçlerin derinliklerinden günümüze; akarsu, boğazlar, göller, derin vâdiler gibi
engellerin aşılması bağlamında en çok kullanılmış ve hâlen kullanılan yapılar
KÖPRÜLERDİR. Uygarlığın en temel göstergelerinden olan köprüler «Sanat Yapısı» olarak
da anılır ve bu deyim bu yapılara yakışmaktadır.
• Köprüler, İnsanoğlunun tasarlayarak inşâ ettiği en temel yapılardandır.
• Günümüz tasarım yaklaşımlarında «KAVRAMSAL TASARIM», bir yol güzergâhı üzerindeki
bir tabiî veya yapay engelin aşılmasında ilk akla gelen köprü tasarımının EN TEMEL
SAFHASIDIR.
• [Yollardaki engelleri aşmada diğer önemli yapılar arasında, gerek karayolu gerekse «su altı»
tünelleri gittikçe önemli köprü geçişlerine seçenek hâline gelmektedir]
• Bu tür bir geçiş yapısının DEPREME DAYANIKLI olması talebi devreye girince, söz konusu
engelin geçileceği arazi ve –varsa her bir güzergâh seçeneği - için «DEPREMSEL
YÖNLERİNİN AYRINTILI İNCELENMESİ» ve «SAHAYA ÖZEL» çalışmaların yapılması
«TASARIM DEPREMİ ve ÖZELLİKLERİNİN SEÇİLMESİ» en önemli proje girdilerinden
biri olur.
• Kavramsal tasarım bunu izler:
• Projenin bu safhasında, köprü mühendisliğinin geçmişte edilen deneyimlerinden
hareketle; aday köprü lokasyon veya lokasyonlarının geçilmesi alternatifleri ortaya
konulur.
• Her bir alternatif için; köprünün ulaşımdaki işlevi yanında, «depreme dayanıklılık»
amacı da dikkate alınarak, ilgili teknik dokümanlar (yönetmelik ve kılavuzlar)
çerçevesinde geometrisi, malzemesi, inşaat tarzı vb hususlar öngörülür, çizilir, maliyet
hesapları yapılır, fizibiliteleri aranır. Önemi yapılarda her bir güzergâh için seçenek
sayısı iki ve daha fazla olmalıdır.
5. Açıklıklar prensip olarak kısa tutulmalıdır: Uzun açıklıklar büyük kolon eksenel
kuvvetlerine ve potansiyel süneklik azalımlarına yol açarlar.
6. Plastik mafsallar, ayak başlık kirişleri ve üst yapıdan ziyâde kolonlarda oluşmalı ve bir
deprem sonrası bu noktalara kontrol ve onarım için kolay ulaşılabilmelidir.
7. Kenar ayaklar ve orta ayaklar, köprü enine ve boyuna eksenlerine dik yönlendirilmiş
olmalıdır: Verev mesnet artırılmış ötelenmeleriyle dönme tepkilerine neden olur.
Şek.3 Kararlı /stabil olmayan Şek.2 Orta ayakların rijitliklerini yaklaşık eşitlemek için kısa
bir yamaçta orta ayak için orta ayaklara bilezik keson (yanal hareket serbestisi sağlayan
koruyucu keson [1] rijit kılıf / yüksek) giydirilmesi [1, Priestley ve diğl. (1996)]
Şek. 10 Sıvılaşma
nedeniyle yıkılan Rio
Viscaya Köprüsü, 1990
Rica Depremi [1]
Dolu Döşeme: 15m’ye kadar açıklıklarda kesitin ağırlığını azaltmanın maliyeti dolu kesit
kullanılmasına göre daha yüksek olabilir.
Lokal inşaat koşulları da dikkate alınarak, açıklık sınırı daha da yükseltilebilir; bu nedenle dolu
döşeme seçiminde yerel koşulların etkisi dikkate alınmalıdır.
Boşluklu Döşeme: Karayolu köprülerinde tablodaki boşluklu kesit örneği 15 m açıklığa kadar
kullanılmaya elverişlidir.
Tabliye hafifçe enine artgermeli yapılabileceği gibi yalnız görece ince (mesela 10cm kalınlıkta)
betonarme döşeme eklenerek de tamamlanabilir.
Ters-T Kesitli Tabliye: Ters T-kesiti, kısa açıklıklı köprüler için geliştirilmiş bulunan prekast
kesitlerden biridir. Terk edilen ölü kalıplı veya filigran prekast döşemelerin kalıp olarak kullanıldığı
yerinde döküm döşeme ile tamamlanan köprü tabliyelerinde kullanılır. Tabloda işaret edilen
standart ters T prekast kesitler, 24 m açıklığa kadar başarı ile kullanılır. Ülkemizde kullanımı
benimsenmiş değildir.
K-Sem-02 _V1_Ekim 2018
32
*
Depreme Dayanıklı Köprü Mühendisliğinde Kavramsal Tasarım
Köprü Üstyapısında (Tabliyelerde) Yaygın Kullanılan Kesitler (devam)
Tablo 1 Betonarme /Öngerilmeli beton tabliye için kesit biçimleri ve inşaat yöntemleri [1] (devam)
I-Kesitli Kirişli Tabliye: Kısa açıklıklı köprülerde en yaygın kullanılan tabliyeler, prekast I-
kirişlerin yerinde döküm döşeme ile tamamlandığı tabliyelerdir. AASHTO-PCI [A3] prekast
kirişleri gibi standartlaştırılmış I-kirişler- Ülkemiz dâhil- pek çok ülkede bulunur.
Prekast kirişler, (1) ilk-germeli, (2) art-germeli, (3) kademeli art-germel, (4) Nâdiren ilk ve art-
germeli olarak kullanılır. Yerinde döküm döşemesi (1) daha çok betonarme, (b) art-germeli
yapılır.
Uç diyaframları (enleme) her durumda ve yerinde döküm yapılır, ara diyaframları 20m açıklık
ve üzerinde en iki adet olmak üzere yerinde döküm ile eklenmelidir.
Çift-T Kesitli Tabliye: Yapım kolaylığı nedeniyle yüklenicilerin, yerinde döküm kutu kesit yerine
tercih ettikleri prekast kesitlerdendir. Kutu kesitler kadar etkili değilse de sadeliğinin uygulama
kolaylığının getirileri maliyet farklarını kapatabilir.
Ancak; planda eğriliği yüksek olan köprülerde, görece zayıf burulma rijitlikleri nedeniyle
kullanılmaları uygun değildir.
Tek-omurgalı, çok omurgalı ve çok gözlü kesit seçimi; (1)kesit genişliği, (2) kesit yüksekliği ve
(3) enine donatı tasarım yaklaşımı dâhil olmak üzere bir takım faktörlere bağlıdır.
Çok gözlü kesitler daha az kalınlıklı döşeme kullanımına imkân verir ancak; genel olarak, tek
omurgalı kutu kesite nispetle toplam gövde kalınlığını artırır ve inşaatı çok daha karmaşıktır.
Dolayısıyla, zaten az olan avantajı kesit yüksekliği arttıkça daha azalır ve sonuç olarak çok gözlü
kutu kesitler 100 m’den daha büyük açıklıklı köprülerde pek sık kullanılmaz.
Buna mukabil, çok gözlü kutu kesit çok geniş köprüler için kullanılabilir ve inşaat kolaylığı
bakımından, sıklıkla, omurga kesitler ayrı ayrı inşa edilir ve yerinde döşeme ile birleştirilir.
İki omurgalı kesit kullanıldığında, karşı yönde trafik akımını taşıyan ile birleştirme genel olarak
yapısal olmayacaktır.
60 m’ye kadar açıklıklı köprüler için, prizmatik sabit kesit genelde uygun olacaktır. Daha uzun
açıklıklar için, mesnetlere doğru kesit yüksekliği artırılmış prizmatik olmayan değişken kesitlerin
kullanılması yaygındır. Bu gibi durumlarda; gövde ve alt döşeme / tabla kalınlığı sıklıkla mesnet
bölgelerinde artırılır, üst döşeme / tabliye kalınlığı, hareketli yükten ileri enine eğilmenin dikte
ettiği ölçüde olmak üzere, sabit kalınlıkta tutulur.
Şek.18 Üstyapı-ayak
birleşimleri [1]
Kavramsal tasarım safhasında dikkate alınacak iki ana kategoride üst yapı- ayak bağlantısı vardır:
Üst yapı-ayak bağlantısı Şek.18(a)’da gösterildiği gibi moment aktaran bir birleşim,
Veya Şek.18(b)’de gösterildiği gibi basit oturan biçimde birleşim.
Bu iki seçenek arasında, deprem kuvvetlerine gösterilen yapısal performans ve tasarım
kuvvetleri büyüklüğü açısından büyük fark vardır.
Bu birleşim türlerinin avantaj ve dezavantajlarından ilk akla gelenler aşağıda sayılmıştır.
Mesnet elemanları ile desteklenen üst-yapılar için tasarım, birdöküm birleşimli üst
yapılara nispetle depremlerden ileri gelen ötelenmelere karşı daha hassastır.
Spektral ötelenmelerin de düşük rijitliklere, dolayısıyla periyot uzamasına bağlı
olarak, yumuşak zeminde, bir döküm inşa edilmiş sistem tasarımındakine göre
çok daha büyük olmaları olasıdır (Şek.21(b): C noktasından D noktasına
büyültme).
Çok kolonlu ayaklar;
Boyuna doğrultuda konsol davranış,
Enine doğrultuda ise, yukarıda tek kolonlu alt-üst yapı birdöküm birleşimli
hâlde olduğu gibi etkisiz bir davranış gösterir.
Temeller için deprem tasarım kuvvetlerini azaltmak amacıyla kolon-temel
bağlantılarının moment mafsallı yapılması seçeneği bu sınıf yapı için
yoktur.
Şek.27
Orta ayak
örnekleri
[1]
Şek.26
Kapasite tasarımı ile bir örnek [1]
Şek.28
Dolu gövdeli • Şek.28 dolu kesitli
orta ayak kolon orta-ayaklar
kolon için, deprem direnci
enkesitlerine uygun ve yaygın
dâir olarak kullanılan
betonarme birkaç seçenek
detay örnekler gösterir.
[1]
Şek.30a Ülkemizde
kullanılmış viyadük
ayaklarından bir örnek
113
Depreme Dayanıklı Köprü Mühendisliğinde Kavramsal Tasarım
Temel Sistemi (devam)
Sallanabilen (Rocker) Tekil Temel:
Şek.32(b)’de bir alternatif yaklaşım önerilmiştir;
bu seçenek kuvvetli yer sarsıntısı koşullarında
da uygulanabilir. Bu seçenekte tekil temel, alt
yüzü en düşük seviyesi etrafında salınarak tepki
verir.
Temelin salınım özelliği, deprem suresince
kütle merkezinin yanal ötelemeleri önemli
ölçülerde artırarak kolonun hasar görmesini Şek.32 (devam) Ayrık temeller [1]
önler.
Temel topuğu etrafında sallanma sırasında etkin taşıma genişliğinin azalması sonucu
temelin plastik şekildeğiştirmeler yapmasını şekilde gösterilen tepki blokları devreye
girerek önler; bu tepki blokları aynı zamanda kesme direncinin artmasına yardımcı olur.
Şek.34
[1] M.J.N. Piestley, F. Seible, G.M. Calvi (1996), «Seismic Design and Retrofit of Bridges»
[2] F. Leonhardt (1979), «Vorlesungen über Massivbau, Sechster Teil, «Grundlagen des Massivbrüken Baues»
[2a] F. Leonhardt (1982), «Aestetics and Bridges»
[5] FHWA-HRT-06-032, January 2006, «Seismic Retroffitting Manual for Highway Structures: Part-1 Bridges»