Αντρέι Ζντάνοφ: Εισήγηση στο 18ο

συνέδριο του ΚΚΣΕ(μπ.) –

Τροποποιήσεις στο
Καταστατικό (18/03/1939)
Μαΐου 22, 2017 Σχολιάστε

Συχνά, κατά τη συζήτηση για τη δημιουργία κομμουνιστικού κόμματος ή

οργάνωσης, έμφαση δίνεται αποκλειστικά στο προγραμματικό επίπεδο, στο
πολιτικό σκέλος. Υποτιμάται, όμως, έτσι, η οργανωτική διάσταση ενός
κομμουνιστικού κόμματος. Κι όμως, η οργανωτική διάσταση μιας
κομμουνιστικής συλλογικότητας αποτελεί πρακτικά την πρόταση της
συλλογικότητας αυτής για τη διάρθρωση της κοινωνίας. Η διάρθρωση μίας
οργάνωσης βγαίνει προς τα έξω, όχι απλώς με “διαρροές”, αλλά με την ίδια
την παρουσία της οργάνωσης στον καθημερινό αγώνα. Για παράδειγμα, η
αντιδημοκρατική πρακτική της κοοπτάτσιας στην ηγεσία μιας κομμουνιστικής
οργάνωσης ατόμων που είναι άσχετα με έναν τομέα δράσης ή και άσχετα με
την πολιτική συνολικά ή πάσχουν από προβλήματα σε προσωπικό επίπεδο,
αναπόφευκτα, βγαίνει προς τα έξω, με το λόγο ή τη δράση ή την απουσία
δράσης αυτής της κομμουνιστικής οργάνωσης. Στην Ελλάδα, είναι πολύ
σύνηθες αυτό το φαινόμενο και πολύ πρόσφατα παραδείγματα αυτού μπορεί
να επικαλεστεί κανείς.

Έτσι, η αφομοίωση από τους σημερινούς κομμουνιστές της εμπειρίας που έχει
συσσωρευθεί όχι μόνο στο πολιτικό αλλά και στο οργανωτικό επίπεδο είναι
απαραίτητη για την ύπαρξη κομμουνιστικής οργάνωσης, ή καλύτερα,
κόμματος, χωρίς το οποίο, καμία συζήτηση για διέξοδο της χώρας από το
σημερινό βάλτο δεν μπορεί να σταθεί σοβαρά.
 Αντιπρόσωποι στο 18ο συνέδριο του ΚΚΣΕ (μπ.) (10-21/03/1939) (πηγή)

Παρακάτω παρατίθεται η μετάφραση από την εισήγηση του Αντρέι Ζντάνοφ

στο 18ο συνέδριο του ΚΚΣΕ(μπ.) που διεξήχθη το 1939. Το πλαίσιο που
διεξάγεται το συνέδριο, το οποίο ωστόσο είναι το λιγότερο μελετημένο στην
Ελλάδα συνέδριο των μπολσεβίκων, είναι εξαιρετικά σύνθετο: λίγες μόλις
ημέρες μετά την ήττα στον ισπανικό εμφύλιο, τον καιρό που η ναζιστική
Γερμανία παγιώνει τις κατακτήσεις της προς ανατολάς (Τσεχοσλοβακία), αλλά
και λίγους μήνες μετά την παρέμβαση Στάλιν – Μολότοφ για να σταματήσουν
οι μαζικές διώξεις σε ποινικό αλλά και κομματικό επίπεδο (βλ. εδώ την
απόφασή τους), και με δεδομένες τις αλλαγές στην κοινωνική δομή της χώρας
που έχει επιφέρει η οικοδόμηση της οικονομικής βάσης του σοσιαλισμού, οι
οποίες επιστεγάστηκαν από το νέο δημοκρατικότερο σύνταγμα όλων των
εποχών, όπως είχε χαρακτηριστεί τότε το νέο σύνταγμα της ΕΣΣΔ του 1936.
Ένας αντίστοιχος εκδημοκρατισμός έπρεπε να υπάρξει και εντός του
ΚΚΣΕ(μπ.) και αυτό έπρεπε, πρώτα από όλα, να αντανακλάται στο
καταστατικό.

Η εισήγηση του Ζντάνοφ δεν είναι ξερά “τεχνική”. Διαβάζεται εύκολα, παρέχει
πολλά συγκεκριμένα στοιχεία, αναφέρεται ακόμα και στα άσχημα φαινόμενα
της αμέσως προηγούμενης περιόδου, και σίγουρα, παρότι ούτε σωστές μπορεί
να πει κανείς όλες τις προτεινόμενες αλλαγές, ούτε μπορεί αυτούσιες να τις
μεταφέρει στο σήμερα (όχι επειδή δεν έχουμε κυβερνητικό κομμουνιστικό
κόμμα – άλλωστε, το να’ναι μπροστάρης ο κομμουνιστής στη δουλειά του είναι
μία από τις προϋποθέσεις για να θεωρείται πρωτοπόρος), όλο και κάτι μπορεί
να φέρει στο νου από πιο πρόσφατες οργανωτικές εμπειρίες.

***

Αντρέι Ζντάνοφ: Εισήγηση στο 18ο συνέδριο του ΚΚΣΕ(μπ.) –

Τροποποιήσεις στο Καταστατικό (18/03/1939)
Περιεχόμενα

Εισαγωγή

Κατάργηση Κατηγοριών Ένταξης στο Κόμμα

Τα δικαιώματα των Μελών

Απαγόρευση των μαζικών διαγραφών

Να αφομοιώνουμε ή να αποδεχόμαστε το πρόγραμμα του Κόμματος;

Εσωκομματική δημοκρατία

Επιλογή στελεχών. Έλεγχος της υλοποίησης των αποφάσεων. Ανάδειξη νέων

κομματικών εργατών

Διορθώνοντας τις θεωρητικές και πολιτικές ελλείψεις των στελεχών

Η αναδιοργάνωση του κομματικού μηχανισμού. Οι Πανενωσιακές

Συνδιασκέψεις

Τα καθήκοντα των οργανώσεων βάσης στη βιομηχανία και τα σοβιετικά

ιδρύματα

Σύνοψη της συζήτησης των θέσεων της εισήγησης για τις “Τροποποιήσεις στο
καταστατικό του ΚΚΣΕ(μπ.)”

Εισαγωγή

Σύντροφοι, στην εισήγησή του στο 18ο συνέδριο, ο σ. Στάλιν συνόψισε τις
μεγαλειώδεις σοσιαλιστικές νίκες που κατήγαγε το κόμμα μας την περίοδο του
2ου 5ετούς πλάνου. Προέβη σε μια εξαιρετικά βαθιά και σωστή ανάλυση των
περιστάσεων των νικών μας και σκιαγράφησε ένα μεγάλο πρόγραμμα
εργασίας που συνδέεται με τη βαθμιαία μετάβαση της ΕΣΣΔ από το
σοσιαλισμό στον κομμουνισμό.

Η νίκη του σοσιαλισμού είναι ένας θρίαμβος για το κόμμα μας, θρίαμβος για
τη λενινιστική-σταλινική του ηγεσία.

Είναι μια νίκη για την πολιτική του κόμματος, για τη θεωρία του, την ιδεολογία
του και τις οργανωτικές του αρχές.

Τα εκατομμύρια εργαζομένων της χώρας μας έχουν συσπειρωθεί γύρω από

το κόμμα μας. Οι ιδέες του, οι ιδέες του κομμουνισμού, έχουν γίνει η σημαία
του σοβιετικού λαού.

Προκειμένου να εκπληρώσουμε τα ιστορικά καθήκοντα που έχουν σχέση με

την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, και για να προστατεύσουμε τις κατακτήσεις
του νικηφόρου σοσιαλισμού από τον περιβάλλοντα καπιταλιστικό κόσμο και
τους πράκτορές του εντός της ΕΣΣΔ, το κόμμα έπρεπε να πραγματοποιήσει
μια ριζική τροποποίηση της πολιτικής και οργανωτικής του δουλειάς.

Εκκαθαρίζοντας τις τάξεις του από τα εχθρικά υπολείμματα και, έτσι,

ισχυροποιώντας την μπολσεβικική ενότητα και αποφασιστικότητα στις
γραμμές του, και αναδιαμορφώνοντας την πολιτική του και οργανωτική
δουλειά, το κόμμα κατά πολύ βελτίωσε την ισχύ και τη δύναμή του και τον
ιδεολογικό και οργανωτικό του εξοπλισμό.

Το κόμμα είναι τώρα ισχυρότερο από ποτέ.

Και αυτό το οφείλουμε στην ηγεσία του σ. Στάλιν!

Η πηγή της ισχύος του κόμματός μας, η πηγή των νικών που εγκαινιάζουν μια
νέα εποχή, έγκειται στο γεγονός ότι είναι ένα κόμμα νέου τύπου, λενινιστικού-
σταλινικού τύπου, ένα κόμμα ασυμφιλίωτο με τους οπορτουνιστές και τους
κάθε λογής εχθρούς της εργατικής τάξης. Το κόμμα μας είναι κόμμα
κοινωνικής επανάστασης: μεγάλωσε στα γερά θεμέλια της θεωρίας των Μαρξ
– Ένγκελς – Λένιν – Στάλιν. Το πρόγραμμα, η τακτική και οι οργανωτικές
αρχές του βασίζονται στα γρανιτένια θεμέλια του μαρξισμού – λενινισμού. Στις
τάξεις του βρίσκονται οι καλύτεροι εκπρόσωποι της εργατικής τάξης, οι πλέον
αφοσιωμένοι γιοι της, οι πιο συνειδητοί ταξικά, οι πιο επαναστάτες, θαρραλέοι
και πειθαρχημένοι. Χάρη σε αυτό, το μπολσεβικικό κόμμα έχει καταστεί το
γενικό επιτελείο της εργατικής τάξης, η επαναστατική της πρωτοπορεία, ένα
κόμμα «..ισχυρό αρκετά ώστε να καθοδηγεί τους προλετάριους στον αγώνα
για την εξουσία, έμπειρο αρκετά ώστε να βρίσκει τον προσανατολισμό του
μέσα στις σύνθετες συνθήκες μιας επαναστατικής κατάστασης, και ευέλικτο
αρκετά ώστε να πορεύεται παρά τα εμπόδια που τίθενται στην πορεία του για
την επίτευξη του σκοπού του»(Στάλιν, Λενινισμός).

Το μπολσεβικικό κόμμα ασκεί το ρόλο του της πρωτοπορίας της εργατικής

τάξης όχι μόνο μέσω του συνεπούς επαναστατικού και επιστημονικού
προγράμματος και τακτικής του, αλλά επίσης και μέσω της οργάνωσής του.
Μια διακριτή πτυχή του κόμματός μας είναι ότι έχει αποδώσει εξαιρετική
σημασία στην οργάνωση σε κάθε φάση των επαναστατικών του
δραστηριοτήτων. Έχει σταθεί αμείλικτο ενάντια στον οπορτουνισμό στα
ζητήματα οργάνωσης και πάντοτε έχει επινοήσει οργανωτικές μορφές και
κανόνες για τη διακυβέρνηση της εσωτερικής του ζωής που ανταποκρίνονταν
στις ιστορικές συνθήκες των κομματικών δραστηριοτήτων και εξασφάλιζαν την
εκπλήρωση των πολιτικών του καθηκόντων.

Οι οργανωτικές αρχές του μπολσεβικισμού είναι ένα όργανό για την

υλοποίηση ενός σταθερά επαναστατικού προγράμματος και τακτικών, γιατί
ένα επαναστατικό πρόγραμμα δεν μπορεί να υλοποιείται χωρίς σταθερή,
συγκεντροποιημένη οργάνωση. Οι λενινιστικές – σταλινικές οργανωτικές
αρχές της κομματικής δομής έχουν ενσωματωθεί στο κομματικό καταστατικό,
που καθορίζει τις μεθόδους της πρακτικής δραστηριότητας των κομματικών
οργανώσεων, τις μορφές της κομματικής δομής και τους κανόνες που
ρυθμίζουν την εσωτερική του ζωή. Η ιστορική αποστολή του κόμματός μας,
ως οργανωτή και ηγέτη της σοσιαλιστικής επανάστασης και άσκησης της
δικτατορίας της εργατικής τάξης καθορίζουν τις βασικές αρχές της
οργανωτικής του δομής, και συγκεκριμένα: τον αυστηρό συγκεντρωτισμό στις
δραστηριότητες των κομματικών οργανώσεων, μια συνειδητή εσωτερική
πειθαρχία, ενότητα σκοπού και ενότητα δράσης, απαγόρευση φραξιών και
ομάδων, προσεκτική επιλογή νέων κομματικών μελών, προστασία του
κόμματος από τη διείσδυση οπορτουνιστικών μικροαστικών στοιχείων στις
τάξεις του, σταθερή προσοχή στην αύξηση της δραστηριότητας των
κομματικών μελών και στην ανάπτυξη της εσωκομματικής δημοκρατίας. Αυτές
οι αρχές, που ενσωματώνονται στο κομματικό καταστατικό, συνιστούν το
ατράνταχτο θεμέλιο του κόμματος.

Το κόμμα πάντοτε θεωρούσε το καταστατικό του ως την απαραβίαστη βάση

της κομματικής ζωής και κομματικής δομής. Πάντοτε πάλευε για την αυστηρή
τήρηση όλων των προνοιών του καταστατικού. Γνωρίζοντας την τρομακτική
δύναμη που περιέχονται στις μπολσεβίκικες οργανωτικές αρχές και στη
συγκεντρωμένη έκφρασή τους – το καταστατικό του ΚΚΣΕ (Μπ) – πιστοί
ακόλουθοι των αστών και διπλοπρόσωποι κάθε είδους έχουν πολλές φορές
χρησιμοποιήσει την μεγάλη ιδιότητα του κομματικού μέλους ως όχημα στις
απόπειρές τους για την υπόσκαψη του κομματικού καταστατικού, για την
καταστροφή της ενότητας του κόμματος και την αποδυνάμωσή του, με σκοπό
το άνοιγμα του δρόμου για την παλινόρθωση του καπιταλισμού στην ΕΣΣΔ.
Τα γεγονότα των λίγων προηγούμενων χρόνων έχουν δείξει τι ευρεία χρήση οι
δόλιοι εχθροί του λαού – οι Τρότσκι-Μπουχάριν και αστο-εθνικιστές
πράκτορες του φασισμού, κατάσκοποι και υπονομευτές – έκαναν από
παραβιάσεις του κομματικού καταστατικού για τους δικούς τους
υπονομευτικούς σκοπούς. Αυτές οι παραβιάσεις – απομακρύνσεις από τις
αρχές του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού, μαζικές προσχωρήσεις στο
κόμμα, χάος στη διεξαγωγή της κομματικής δουλειάς κλπ – οφείλονταν στην
παραμέληση της μπολσεβικικής επαγρύπνησης και αγνόησης των
οργανωτικών αρχών του κόμματός μας. Να γιατί οι απομακρύνσεις από το
κομματικό καταστατικό, η παραβίαση των προνοιών του και των κανονισμών
του, είναι μια παραβίαση του λενινιστικού-σταλινικού δόγματος για το κόμμα
και είναι βλαπτικές για το κόμμα.

Το Κόμμα του επαναστατικού μαρξισμού καθορίζει τις οργανωτικές μορφές

και μεθόδους της δουλειάς του σε αρμονία με τις συγκεκριμένες συνθήκες. Σε
αυτή τη βάση, το μπολσεβικικό κόμμα ποτέ δεν μετέτρεψε τις καθιερωμένες
μορφές της κομματικής δομής σε ένα δόγμα, σε ένα άψυχο στερεότυπο.
Όπως και με την ανάπτυξη της μαρξιστικής θεωρίας, έτσι και με τις
οργανωτικές μορφές όπως τις ορίζει το καταστατικό του, το κόμμα μας
βασίζεται στο δημιουργικό μαρξισμό και εμπλουτίζει αυτές τις οργανωτικές
μορφές με τις νέες εμπειρίες όπως προκύπτουν από τις συνθήκες της ταξικής
πάλης και των νέων πολιτικών καθηκόντων.

Επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω τα ακόλουθα αποσπάσματα που υπήρχαν

στο 10ο συνέδριο με την απόφασή του για τα «Κομματικά Ζητήματα»:

«1:. Το κόμμα του επαναστατικού μαρξισμού αποφασιστικά απορρίπτει τη

θέση για μια απόλυτα σωστή μορφή κομματικής οργάνωσης και μεθόδων
δουλειάς κατάλληλων για όλες τις φάσεις της επαναστατικής διαδικασίας.
Αντιθέτως, η μορφή της οργάνωσης και οι μέθοδοι εργασίας πρέπει πλήρως
να καθορίζονται από τις συγκεκριμένες συνθήκες της δεδομένης
συγκεκριμένης ιστορικής κατάστασης και από τα καθήκοντα που άμεσα
προκύπτουν από αυτή την κατάσταση.

2. Από αυτή την άποψη είναι ξεκάθαρο ότι, με μια αλλαγή στις αντικειμενικές
συνθήκες της ανάπτυξης της επανάστασης, κάθε οργανωτική μορφή και οι
μέθοδοι εργασίας που ανταποκρίνονται σε αυτήν, μπορεί να μετατραπούν
από μορφές ανάπτυξης του κόμματος σε τροχοπέδη για την ανάπτυξή του,
και, αντίθετα, μια οργανωτική μορφή που έχει καταστεί ακατάλληλη μπορεί
ξανά να γίνει μια ουσιαστική και η μοναδική μορφή, αν υπάρχει αλλαγή των
αντίστοιχων αντικειμενικών συνθηκών.

3. Η αντίθεση μεταξύ των απαιτήσεων της νέας κατάστασης που προέκυψε,

από τη μια, και η θεσπισμένη μορφή οργάνωσης και οι μέθοδοι εργασίας του,
από την άλλη, γενικά γίνεται προφανής πριν η αναγκαιότητα για αλλαγή
γραμμής γίνει οριστικά αισθητή. Η γραμμή πρέπει να αλλάζει μόνο όταν το
καθήκον που γέννησε τον προηγούμενο τύπο οργάνωσης και την αντίστοιχη
μέθοδο εργασίας έχει γενικά – στο σύνολο και κατά βάση – εκπληρωθεί.

Έχουν υπάρξει άπειρες περιστάσεις αλλαγών στις μορφές και μεθόδους

οργανωτικής δραστηριότητας στην ιστορία του κόμματός μας. Κρατώντας τις
βασικές και θεμελιώδεις οργανωτικές αρχές απαραβίαστες, το κόμμα πάντοτε
θέσπιζε τέτοιες οργανωτικές μορφές για να διευκολύνουν την ανάπτυξη του
περιεχομένου της δουλειάς του, για να εξασφαλίζουν την εκπλήρωση των
πολιτικών του καθηκόντων, την ενότητα λόγων και έργων. Σε αυτή τη βάση,
το κόμμα επανειλημμένα έχει αλλάξει το καταστατικό του σε αντιστοιχία με τις
αλλαγές στην κατάσταση, τα νέα καθήκοντα και την εμπειρία που απέκτησε
από τη δουλειά του. Δεν είναι τυχαίο που μεγάλες αλλαγές και στροφές στην
πολιτική ζωή της χώρας και η γέννηση νέων πολιτικών καθηκόντων για το
κόμμα μας έχουν συνοδευτεί από αλλαγές στο κομματικό καταστατικό. Θα
σας υπενθυμίσω τις βασικές τροποποιήσεις στο κομματικό καταστατικό που
έγιναν το 1922 – την περίοδο της ανάπτυξης της Νέας Οικονομικής Πολιτικής,
το 1925 – όταν το Κόμμα, στο 14ο συνέδριό του, αντιμετώπιζε το καθήκον της
σοσιαλιστικής εκβιομηχάνισης – και το 1934 – την περίοδο του 17ου
κομματικού συνεδρίου, όταν το κόμμα προχώρησε στην εκπλήρωση των
ιστορικών καθηκόντων του 2ου 5ετούς Πλάνου.

Ζητήματα κομματικής δουλειάς και κομματικής δομής έχουν αποκτήσει

ιδιαίτερη σημασία κατά τα τελευταία λίγα χρόνια. Ο τρομακτικός σκοπός των
σοσιαλιστικών μετασχηματισμών, ο γρήγορος ρυθμός ανάπτυξης του
κόμματος και του κράτους, και η ένταξη εκατομμυρίων σοβιετικών ανθρώπων
στο έργο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης αυξάνουν τις απαιτήσεις από το
κόμμα και την ηγεσία του.

Η αυξημένη σημασία του οργανωτικού ζητήματος υπογραμμίζει την αύξηση

του ρόλου της πρωτοπορίας της εργατικής τάξης, που είναι το κόμμα μας.

Στο 17ο συνέδριο, οργανωτικά ζητήματα, όπως το να έρθει η οργανωτική

δουλειά σε αντιστοιχία με τις ανάγκες της πολιτικής γραμμής, τέθηκαν σε
ευρύτητα όπως και η σημασία τους, στην εισήγηση του σ. Στάλιν, την
εισήγηση του σ. Καγκάνοβιτς και τις αποφάσεις του Συνεδρίου.

Ο ρόλος της πρωτοπορίας της εργατικής τάξης, της οργανωμένης

εμπροσθοφυλακής των εργαζομένων, όπως είναι το κόμμα μας, γίνεται όλο
και μεγαλύτερος με τη νίκη του σοσιαλισμού, όταν η ΕΣΣΔ έχει μπει σε μια
νέα φάση ανάπτυξης – τη φάση της ολοκλήρωσης της οικοδόμησης της
αταξικής σοσιαλιστικής κοινωνίας και της βαθμιαίας μετάβασης από το
σοσιαλισμό στον κομμουνισμό.

Τα λίγα τελευταία χρόνια ήταν μια περίοδος όπου το κόμμα μας σταθερά
εξοπλίστηκε και όξυνε το οργανωτικό του όπλο. Όπως ο Λένιν, στο αξέχαστο
έργο του Ένα Βήμα Εμπρός, Δύο Βήματα Πίσω, ανέπτυσσε τις οργανωτικές
προϋποθέσεις που αργότερα έγιναν οι οργανωτικές αρχές του κόμματος νέου
τύπου, του μπολσεβικικού κόμματος, ο σ. Στάλιν, τόσο αναφορικά με τη
θεωρία, την ιδεολογία και τις τακτικές, όσο και σχετικά με την τοποθέτηση
όλης της οργανωτικής δουλειάς σε επιστημονική βάση – έχει αναπτύξει ακόμα
περισσότερο τις οργανωτικές αρχές του λενινιστικού δόγματος για το κόμμα,
έχει συμπληρώσει το δόγμα σχετικά με την οργάνωση του Κόμματος με νέες
προϋποθέσεις και νέους νόμους, και έχει προωθήσει τη μπολσεβικική
επιστήμη οργάνωσης, εξοπλίζοντας έτσι το κόμμα και την εργατική τάξη για
την ολοκλήρωση του ιστορικού καθήκοντος της οικοδόμησης του σοσιαλισμού
στη χώρα μας.

Εδώ θα ήθελα μονάχα να επισημάνω τη μεγάλη σημασία του χρονικού

διαστήματος μεταξύ του 17ου και του 18ου συνεδρίου του κόμματος αναφορικά
με τον εμπλουτισμό του τελευταίου σε οργανωτική εμπειρία.

Ο σ. Στάλιν έχει δώσει στο κόμμα λαμπρά παραδείγματα δημιουργικού

μαρξισμού αναφορικά με το ζήτημα της οργανωτικής μορφής του κόμματος.
Αναφέρω τις θέσεις για την σχέση μεταξύ πολιτικής γραμμής και οργανωτικής
δουλειάς, τις θέσεις για την επιστημονική οργάνωση της επιλογής,
κατάρτισης, ανάδειξης και τοποθέτησης στελεχών, για την μπολσεβικική
οργάνωση του έργου του ελέγχου για την εκπλήρωση των αποφάσεων, για τις
κομματικές μεθόδους καταπολέμησης των εχθρών που έχουν διεισδύσει στις
τάξεις του, και για τις μεθόδους της εκκαθάρισης των γραμμών του από όσους
λυγίζουν και από τους διπλοπρόσωπους, και σχετικά με την επαγρύπνηση και
την αφομοίωση του μπολσεβικισμού.

Για όλα αυτά τα ζητήματα ο σ. Στάλιν έχει εξοπλίσει το κόμμα με σοφές και
μακρόθωρες θέσεις που αποτελούν μια μεγάλης αξίας συμβολή στο
θησαυροφυλάκιο της μπολσεβικικής οργανωσιακής θεωρίας και καθοδήγηση
για δράση.

Γιατί είναι απαραίτητη η τροποποίηση του καταστατικού του ΚΚΣΕ(Μπ);

Το 18ο κομματικό συνέδριο συγκαλείται σε έναν καιρό όπου θεμελιώδεις

αλλαγές έχουν λάβει χώρα στην οικονομική ζωή και ταξική δομή της ΕΣΣΔ.
Δεν υπάρχει ανάγκη να επεκταθώ αναλυτικά σε αυτά τα ζητήματα αφού έχουν
αναλυθεί ενδελεχώς και με σαφήνεια στις εισηγήσεις των σ. Στάλιν και σ.
Μολότωφ.

Η νίκη του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ έχει εξασφαλίσει την κυριαρχία του
σοσιαλιστικού οικονομικού συστήματος. Η ταξική σύνθεση της ΕΣΣΔ έχει
αλλάξει αντίστοιχα με τις βαθιές αλλαγές στην οικονομική σφαίρα. Όλα τα
εκμεταλλευτικά στοιχεία – καπιταλιστές, έμποροι, κουλάκοι και κερδοσκόποι –
έχουν εξαλειφτεί κατά την περίοδο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Οι
εργαζόμενοι στην ΕΣΣΔ – οι εργάτες, οι αγρότες και οι διανοούμενοι – έχουν
υποστεί μια βαθιά αλλαγή κατά την περίοδο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης.
Τα ταξικά σύνορα που χώριζαν τους εργαζομένους έχουν εξαλειφτεί, οι
οικονομικές και πολιτικές αντιθέσεις μεταξύ εργαζομένων, αγροτών και
διανοουμένων εξαφανίζονται – εξαλειπτόμενα ολοσχερώς. Είναι αυτό που έχει
δημιουργήσει τη βάση για την ηθική και πολιτική ενότητα της σοβιετικής
κοινωνίας. Αυτή η ηθική και πολιτική ενότητα της σοβιετικής κοινωνίας έχει
λαμπρά επιβεβαιωθεί στη δημιουργία και την πλήρη νίκη του Μετώπου
Κομμουνιστών και Εξωκομματικών στις εκλογές για το Ανώτατο Σοβιέτ της
ΕΣΣΔ και τα Ανώτατα Σοβιέτ των Ενωσιακών Δημοκρατιών.

Ένα πολυάριθμο σώμα Εξωκομματικών Μπολσεβίκων έχει μεγαλώσει γύρω

από το Κόμμα, αποτελούμενο από πρωτοπόρους εργάτες, αγρότες και
διανοούμενους, δραστήριους και συνειδητούς μαχητές στην υπόθεση του
κόμματος και φορείς της πολιτικής του μεταξύ των μαζών.

Δεδομένων αυτών των θεμελιωδών αλλαγών στην οικονομική και ταξική δομή
της ΕΣΣΔ, έφτασε ο καιρός να τροποποιήσουμε τις προϋποθέσεις ένταξης
στο Κόμμα όπως προνοεί το Καταστατικό του ΚΚΣΕ(μπ.).

Κατάργηση Κατηγοριών Ένταξης στο Κόμμα

Το υπάρχον σύστημα, όπως προνοεί το κομματικό Καταστατικό, ένταξης

νέων μελών στο κόμμα με κατάταξή τους σε 4 διαφορετικές κατηγορίες,
ανάλογα με την κοινωνική θέση του αιτούντος, είναι προφανώς ασύμβατο με
τις αλλαγές στην ταξική δομή της Σοβιετικής κοινωνίας που προέκυψαν από
τη νίκη του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ. Η ανάγκη για διαφορετικές κατηγορίες
ένταξης νέων μελών και διάφορων προπαρασκευαστικών περιόδων έχει
εξαφανιστεί.
 Ο Αντρέι Αλεξάντροβιτς
Ζντάνοφ (Μαριούπολη 14 (26)/02/1896 — Βαλντάι 31/08/1948) (πηγή)

Οι διαφορετικές κατηγορίες ένταξης, ανάλογα με το κοινωνικό στάτους των

αιτούντων, θεσπίστηκαν, όπως γνωρίζετε, στο 11ο συνέδριο το 1922, κατά την
έναρξη της Νέας Οικονομικής Πολιτικής, με στόχο τη δυσκόλευση της ένταξης
μη προλεταριακών στοιχείων στο κόμμα μας. Εκείνη την περίοδο το
προλεταριάτο ήταν μερικώς μη συγκροτημένο ως τάξη. Οι αγρότες
καλλιεργούσαν ατομικά. Οι εκμεταλλεύτριες τάξεις δεν είχαν πλήρως
εξαλειφτεί. Η Νέα Οικονομική Πολιτική ασκούσε εξαχρειωτική επιρροή στα
κομματικά μέλη, ειδικά στα μη προλεταριακά στοιχεία του. Υπ’ αυτές τις
συνθήκες, αν το Κόμμα έπρεπε να ασκήσει το ρόλο του ως πρωτοπορίας
επιτυχώς, ένα τέτοιο εμπόδιο στη διείσδυση ασταθών, μικροαστικών
στοιχείων στους κόλπους του, όπως οι διαφορετικές κατηγορίες ένταξης, ήταν
σημαντικό. Έπαιξε μεγάλο ρόλο στην ενδυνάμωση του Κόμματός μας και το
βοήθησε για την εκπλήρωση της ιστορικής του αποστολής.

Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη τη νίκη του σοσιαλισμού στη χώρα μας, η

ανάγκη για τέτοιους περιορισμούς έχει εξαφανιστεί. Αυτοί οι περιορισμοί ήδη
εμποδίζουν και βλάπτουν την ενδυνάμωση των τάξεων του κόμματος με
πρωτοπόρους εργάτες, αγρότες και διανοούμενους αφοσιωμένους στην
υπόθεση της εργατικής τάξης. Το Κόμμα δεν μπορεί να παραμένει άλλο στο
παλιό του πλαίσιο, στα παλιά στάνταρντ. Η ανάκη για διαφορετικές
κατηγορίες ένταξης έχει εξαφανιστεί.
Σε τι δυσκολίες και ανωμαλίες το υπάρχον σύστημα εισδοχής στο Κόμμα
οδηγεί στην πράξη, μπορεί να γίνει κατανοητό με πολυάριθμα παραδείγματα
που μπορούν να βρεθούν σε κάθε κομματική οργάνωση.

Οι καλύτεροι σταχανοβίτες μας, μόλις γίνουν διοικητές ή πρωτομάστορες,

δηλαδή, μόλις πάρουν προαγωγή σε στελεχιακά πόστα χάρη στις ικανότητες
και τις υπηρεσίες τους, βρίσκουν εαυτό, όταν κάνουν αίτηση για ένταξη στο
κόμμα, στη θέση της δεύτερης κατηγορίας ανθρώπων.

Ο εργάτης, ή ο γιος ενός εργάτη, που έχει λάβει εκπαίδευση κατατάσσεται

στην 4η κατηγορία όταν υποβάλλει αίτηση ένταξης στο Κόμμα.

Για παράδειγμα, ο σ. Σμετάνιν, ένας από τους καλύτερους Σταχανοβίτες στο

Λένινγκραντ, πρώην καλουπατζής στο εργοστάσιο παπουτσιών στο
Σκόροχοντ και τώρα Αναπληρωτής Λαϊκός Επίτροπος Ελαφράς Βιομηχανίας
της ΕΣΣΔ. Ένας από τους καλύτερους σταχανοβίτες, προωθήθηκε σε
προϊστάμενος τμήματος και ως τέτοιος εντάχτηκε στο κόμμα ως δόκιμο μέλος
2ης κατηγορίας. Έπειτα, λόγω των υπηρεσιών και των ικανοτήτων του,
προήχθη σε διευθυντής του εργοστασίου, και όταν, το Φλεβάρη του 1939,
προέκυψε το ζήτημα μετάβασής του σε κανονικό μέλος, υποχρεώθηκε να
ενταχθεί στο κόμμα στην 4η κατηγορία.

Εδώ βρίσκουμε έναν άνθρωπο που προχωρά και αναπτύσσεται, όμως οι

συνθήκες ένταξής του στο κόμμα γίνονται πιο σύνθετες και δύσκολες. Ο σ.
Σμετάνιν, και όλοι οι σύντροφοι σε παρόμοια θέση, αναρωτιούνται γιατί ή
ένταξη στο κόμμα πρέπει να γίνεται όλο και δυσκολότερη όσο προοδεύουν. Ο
σ. Σμετάνιν διαμαρτυρήθηκε, και πολύ σωστά. «Έγινα χειρότερος» ρώτησε
«όταν προήχθην από εργάτης σε προϊστάμενος τμήματος; Έγινα χειρότερος
όταν με έκαναν διευθυντή του εργοστασίου; Γιατί τώρα πρέπει να βρω
μεγαλύτερο αριθμό ατόμων που να «με συστήνουν», μεγαλύτερης κομματικής
ηλικίας, από όταν ήμουν ένας απλός εργάτης;».

Ή ας δουμε την περίπτωση του σ. Καρτάσεφ, που μίλησε εδώ φέρνοντας

τους χαιρετισμούς στο Συνέδριο από το Λένινγκραντ. Όχι ένας κακός εργάτης,
κάποιος θα σκεφτεί, και δεν ήταν και άσχημος ο λόγος του. Ήρθε στο
προσκήνιο ως ένας μη κομματικός αγκιτάτορας κατά τις εκλογές για το
Ανώτατο Σοβιέτ της ΕΣΣΔ. Ο σ. Καρτάσεφ είναι μονταδόρος: ήταν
σταχανοβίτης, και τώρα έχει προαχθεί στις τάξεις της Οργάνωσης Μηχανικών
& Τεχνικών. Όταν έκανε αίτηση ένταξης στο Κόμμα μπήκε στη 2 η κατηγορία.
Ποιο το νόημα αυτού του πράγματος; Κάποιος μπορεί να σκεφτεί ότι το
Κόμμα πρέπει να «προστατευθεί» από άτομα σαν τον Καρτάσεφ.

Να άλλο ένα παράδειγμα για το οποίο έγινε αναφορά στη συνδιάσκεψη της
περιοχής Στάλιν στην περιφέρεια Στάλινγκραντ. Ο σ. Μούσιν, ένας πρώτης
τάξης εργάτης, που προήχθη σε στελεχιακό πόστο, γύρισε πίσω στην
παραγωγή προκειμένου να γίνει δεκτός στο κόμμα στην 1η κατηγορία.

Τέτοια παραδείγματα υπάρχουν κατά χιλιάδες. Δίνουν τροφή σε ένα δίκαιο

αίσθημα δυσαρέσκειας και αδικίας σε συντρόφους των οποίων το μόνο
έγκλημα ήταν ότι είχαν πάρει προαγωγή. Όλ’ αυτά δείχνουν ότι οι
υπάρχουσες προϋποθέσεις ένταξης είναι πεπαλαιωμένες και έχουν αρχίσει να
δρουν ως εμπόδιο σε πραγματικά πρωτοπόρους εργάτες, αγρότες και
διανοούμενους που εντάσσονται στο Κόμμα.

Γνωρίζετε σε τι οδήγησε η πρακτική ένταξης υπό διάφορες κατηγορίες:

άνθρωποι άρχισαν να σπάνε τα κεφάλια τους προσπαθώντας να
αποφασίσουν σε ποια κατηγορία να κατατάσσουν έναν μηχανικό, έναν
πρωτομάστορα κοκ. Κανονικές «χάρτες κατάταξης» επινοήθηκαν για να
δείχνουν σε ποια κατηγορία διάφορα επαγγέλματα θα ‘πρεπε να καταταγούν.
Μα όποιο δρόμο και να πάρεις, όποια «χάρτα κατάταξης» και να φτιάξεις, ένα
είναι ξεκάθαρο: οι προϋποθέσεις αυτές είναι πεπαλαιωμένες, έχουν πάψει να
υπηρετούν το σκοπό για τον οποίο θεσπίστηκαν. Αυτές οι πρόνοιες του
Καταστατικού είναι πεπαλαιωμένες, είναι ένα σάπιο καλούπι, όπως θα’λεγαν
και οι χυτευτές (Γέλια).

Αυτές οι ξεπερασμένες απαιτήσεις υποστηρίζονται από οπισθοδρομικούς

ανθρώπους που δεν αγχώνονται για την ανάδειξη νέων και φρέσκων
δυνάμεων.

Τα ξεπερασμένα στάνταρντ παρέχουν ένα πρόσχημα για την καλλιέργεια

οπισθοδρομικών, στην ουσία αντιμαρξιστικών, αντιλενινιστικών τάσεων έναντι
της νέας, Σοβιετικής ιντελιγκέντσιας, έναντι των πιο προχωρημένων
ανθρώπων της εργατικής τάξης και της αγροτιάς, παρέχουν ένα πρόσχημα
για την καλλιέργεια μιας στάσης δυσφορίας έναντι προχωρημένων ανθρώπων
που χάρη στην εκπαίδευση ή τις υπηρεσίες τους έχουν προωθηθεί σε ηγετικά
πόστα.

Όλα αυτά δείχνουν ότι μια μορφή που ήταν κάποτε σημαντική έχει τώρα
καταστεί ξεπερασμένη, μια μορφή χωρίς περιεχόμενο. Ένα πράγμα αξίας έχει
μετασχηματιστεί στο αντίθετό του, σε ένα ελάττωμα. Η οργανωτική μορφή θα
πρέπει να ανταποκρίνεται με το περιεχόμενο, και το περιεχόμενό μας θα
βαδίζει στη γραμμή του να φέρει τις τάξεις πιο κοντά και να καταργήσει τις
ταξικές διακρίσεις.

Αντίστοιχα, αυτές οι θέσεις που υποβάλλονται στο Συνέδριο προτείνουν την

τροποποίηση του υπάρχοντος συστήματος ένταξης νέων μελών στο Κόμμα
υπό διαφορετικές κατηγορίες και τη θέσπιση ενιαίων προϋποθέσεων ένταξης
και μια ενιαία δοκιμαστική περίοδο, ανεξαρτήτως του αν οι αιτούντες ανήκουν
στην εργατική τάξη, την αγροτιά ή την ιντελιγκέντσια.

Οι τροποποιήσεις των προϋποθέσεων ένταξης που προτείνονται στις θέσεις

είναι ένα άμεσο αποτέλεσμα της νίκης του σοσιαλισμού.

Αυτές οι θέσεις προτείνουν τη θέσπιση δοκιμαστικής περιόδου ενός έτους για

τα δόκιμα μέλη για όλα τα πρόσωπα που εντάσσονται στο Κόμμα. Αυτή η
περίοδος είναι αρκετά επαρκής για να επιτρέψει στο δόκιμο μέλος να
εξοικειωθεί καλά με το καταστατικό, το πρόγραμμα και την τακτική του
Κόμματος και να επιτρέψει στην Κομματική Οργάνωση να ελέγξει τις
προσωπικές αρετές του δόκιμου μέλους.
Δεν πρέπει να ξεχνιέται ότι είναι οι πιο προχωρημένοι άνθρωποι, άνθρωποι
που έχουν δώσει εξετάσεις σε διάφορους τομείς της πάλης για το σοσιαλισμό,
που τώρα προσχωρούν στο Κόμμα μας.

Όπως ξέρετε, η ένταξη στο Κόμμα για κάποιο διάστημα διακόπηκε. Δεν
ξανάρχισε παρά μόνο την 1η Νοέμβρη 1936. Είναι το ενεργό σώμα του λαού
που μεγάλωσε γύρω από το Κόμμα όταν αυτό διέκοψε τις προσχωρήσεις σε
αυτό που συνιστά την κύρια πηγή της τρέχουσας εισροής νέων μελών στο
Κόμμα.

Το τρέχον σύστημα δοκιμαστικής περιόδου πάσχει από διάφορα ελαττώματα.

Το πιο σοβαρό είναι ότι η δουλειά πολλών Κομματικών οργανώσεων στην
εκπαίδευση δόκιμων μελών είναι απολύτως μη ικανοποιητική, με αποτέλεσμα
αυτό που είναι γνωστό ως «αιώνιοι δόκιμοι», άνθρωποι που παραμένουν
δόκιμα μέλη για 6,7, 8 ή και παραπάνω χρόνια (αίσθηση και γέλια). Αντί το
σώμα των δόκιμων μελών να χρησιμεύει ως ζωντανή εφεδρεία από όπου το
Κόμμα σταθερά αντλεί φρέσκιες ενισχύσεις, έχει, στην περίπτωση πολλών
οργανώσεων, καταστεί ένα είδος «μόνιμης ρεζέρβας».

Πρόσφατα, λίγο πριν το Συνέδριο, οι Κομματικές οργανώσεις έχουν δείξει

κάποια πρόοδο αναφορικά με την προώθηση δόκιμων μελών σε πλήρη μέλη.
Αλλά ακόμα και έτσι, υπάρχουν ακόμα πολλά δόκιμα μέλη που η δοκιμαστική
περίοδος διαρκεί πολλά χρόνια. Και αν λάβουμε υπόψη ότι στις ομάδες των
συμπαθούντων, επίσης, υπάρχουν άνθρωποι που περιμένουν για χρόνια να
γίνουν δεκτά ως δόκιμα μέλη, τότε προκύπτει το ερώτημα: πόσα χρόνια θα
τους πάρει για να ενταχθούν στο Κόμμα; Γύρω στα 4 χρόνια στις ομάδες
συμπαθούντων, άλλα 7-8 χρόνια ως δόκιμα μέλη – πότε θα γίνουν ντούρα
μέλη του Κόμματος; (αίσθηση). Δεν υπάρχει ανάγκη να δείξουμε ότι αυτή η
αποκρουστική πρακτική προκύπτει από αυτή την τυπολατρική και
γραφειοκρατική στάση έναντι του λαού, των κομματικών μελών, την οποία το
Κόμμα έχει καταδικάσει.

Ο σκοπός της πρότασης καθιέρωσης ετήσιας δοκιμαστικής περιόδου είναι για

να σταματήσει αυτή η αποκρουστική πρακτική και για να υποχρεωθούν οι
κομματικές οργανώσεις να απασχοληθούν, να βελτιώσουν την εκπαίδευση και
την οργανωτική δουλειά στα δόκιμα μέλη και να κάνουν τη δοκιμαστική
περίοδο κάτι παραπάνω από μια απλή τυπικότητα.

Σύμφωνα με τις θέσεις, όλα τα άτομα που επιθυμούν να ενταχθούν στο

Κόμμα πρέπει να έχουν συστάσεις από 3 κομματικά μέλη που είναι στο κόμμα
για τουλάχιστον 3 χρόνια και που ξέρουν τους αιτούντες έχοντας δουλέψει
μαζί τους για όχι λιγότερο από 1 χρόνο.

Αυτή η πρόταση προκύπτει από αυτό που ο σ. Λένιν πρότεινε στο σ.

Μολότοφ στις 15 Σεπτέμβρη 1921, όπου έλεγε: «Οι συστάσεις πρέπει να
δίνονται μόνο από αυτούς που έχουν προσωπικά παρατηρήσει τη δουλειά
του ατόμου που προτείνεται, για μια περίοδο όχι λιγότερη του 1 έτους έχοντας
δουλέψει μαζί του σε μια ή άλλη κομματική οργάνωση».
Αυτή η πρόταση θα αυξήσει την ευθύνη αυτού που κάνει τη σύσταση. Όσον
αφορά των αριθμών αυτών που συστήνουν και την κομματική τους ηλικία, η
διατύπωση που προτείνεται στια θέσεις έχει το σκοπό να επιτρέψει στα μέλη
που τα τελευταία χρόνια εντάχθηκαν στο Κόμμα να κάνουν συστάσεις. Αυτή η
πρόταση είναι αναμφίβολα επίκαιρη και σκόπιμη.

Οι τάξεις του κόμματος έχουν ενισχυθεί από ενεργούς και πρωτοπόρους

ανθρώπους που έχουν λάβει μια ισχυρή πολιτική εκπαίδευση. Θα ήταν λάθος
να στερήσουμε αυτά τα νέα κομματικά μέλη από το να δίνουν συστάσεις.

Σύντροφοι, το υπάρχον σύστημα διαφορετικών κατηγοριών στο θέμα των

συστάσεων έχει, όπως ξέρετε, δημιουργήσει αχρείαστες δυσκολίες και
υπερβολικά εμπόδια.

Ξέρετε ότι δεν είναι εύκολο ζήτημα η απόκτηση συστάσεων, ειδικά στην
περίπτωση ανθρώπων που εντάσσονται στο κόμμα στην 4 η κατηγορία.
Κάποιος άνθρωπος μερικές φορές σπάει το κεφάλι του να βρει τον
απαραίτητο αριθμό συστάσεων (Αίσθηση).

Το νέο σύστημα για τις συστάσεις που προτείνεται στις θέσεις θα

απομακρύνει αυτά τα περιοριστικά και αχρείαστα εμπόδια.

Οι νέες προϋποθέσεις ένταξης στο Κόμμα προνοούν ότι οι Επιτροπές

Συνοικίας, ή οι Επιτροπές Πόλης σε πόλεις χωρίς τμήματα συνοικιακά, θα
είναι το τελευταίο στάδιο όπου θα επικυρώνεται η απόφαση μιας
πρωτοβάθμιας κομματικής οργάνωσης για ένταξη ενός νέου μέλους. Αυτό θα
δώσει μια μεγάλη ευθύνη στις Συνοικιακές Επιτροπές και στις Επιτροπές
Πόλης για την επιλογή και ένταξη στο Κόμμα πραγματικά των καλύτερων
μελών της εργατικής τάξης, της συνεταιριζόμενης αγροτιάς και της διανόησης.

Το νέο σύστημα θα διευκολύνει την επιλογή των καλύτερων ανθρώπων για το

Κόμμα, θα ευνοήσει τη δημιουργία αυτόφωτων κομματικών οργανώσεων,
ειδικά στην περιφέρεια, όπου ο αριθμός των κομματικών οργανώσεων είναι
πραγματικά ακατάλληλος. Δεν υπάρχουν πρωτοβάθμιες κομματικές
οργανώσεις σε μεγάλο αριθμό συλλογικών αγροκτημάτων. Ο σχηματισμός
ισχυρών κομματικών οργανώσεων στην επαρχία θα είναι μεγάλης αξίας για τη
βελτίωση της κομματικής δουλειάς στα συνεταιριστικά και κρατικά
αγροκτήματα.

Τα δικαιώματα των Μελών

Η επόμενη πρόταση για τροποποίηση του Καταστατικού αφορά την

πρόσθεση στο τμήμα για τα κομματικά μέλη και τα καθήκοντά τους μιας
ρήτρας για τα δικαιώματα των κομματικών μελών, δικαιώματα που
θεωρούνται δεδομένα αλλά δεν αναφέρονται στο Καταστατικό.

Οι θέσεις προνοούν ότι το Καταστατικό θα πρέπει να συγκεκριμενοποιεί τα

ακόλουθα δικαιώματα των κομματικών μελών:
Α) το δικαίωμα των μελών να ασκούν κριτική σε κάθε στέλεχος του κόμματος
σε κομματικές συνεδριάσεις,

Β) το δικαίωμα των μελών να εκλέγουν και να εκλέγονται στα κομματικά

όργανα,

Γ) το δικαίωμα των μελών να ζητούν να είναι παρόντα σε όλες τις περιστάσεις

όπου αποφάσεις που αφορούν τη δραστηριότητα ή τη συμπεριφορά τους
λαμβάνονται,

Δ) το δικαίωμα των μελών να απευθύνουν κάθε ερώτημα ή τοποθέτηση σε

κάθε κομματικό σώμα ως και την Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΣΕ(μπ.)

Η συμπερίληψη στο Καταστατικό αυτών των προσθηκών αναφορικά με τα

δικαιώματα των κομματικών μελών θα έχουν μια τρομακτική θετική επίδραση
στην αύξηση της δραστηριότητας των κομματικών μελών, στην αύξηση της
υπευθυνότητας των μελών για την υπόθεση του κόμματος και την προστασία
των μελών από τη γραφειοκρατία.

Η εμπειρία έχει αποδείξει ότι στην πράξη τα δικαιώματα των μελών συχνά
παραβιάζονται. Υπάρχουν συχνά περιπτώσεις γραφειοκρατικών και εχθρικών
στοιχείων που καταδιώκουν και επιβάλλουν κυρώσεις σε μέλη λόγω κριτικής
και αυτοκριτικής. Υπάρχουν συχνά περιπτώσεις όπου αποφάσεις
λαμβάνονται για τη δράση ή τη διαγωγή μελών εν τη απουσία τους.

Γνωρίζουμε έναν μεγάλο αριθμό περιπτώσεων όπου εχθρικά και

γραφειοκρατικά στοιχεία απαγορεύουν στα κομματικά μέλη να απευθύνονται
για συγκεκριμένα ζητήματα σε ανώτερα κομματικά μέλη. Εχθρικά στοιχεία
ευρέως καλλιέργησαν την πρακτική υιοθέτησης της πειθαρχίας της ιεραρχίας
ενάντια και πάνω από την κομματική πειθαρχία, με αποτέλεσμα να
αποστρατεύουν τίμια κομματικά μέλη.

Αυτές οι θέσεις προκύπτουν από το δεδομένο ότι δεν υπάρχει ανώτερη

πειθαρχία πέρα από την κομματική πειθαρχία.

Υπάρχουν επίσης παραβίασης των δικαιωμάτων των μελών να εκλέγουν και

να εκλέγονται.

Όλοι θα θυμάστε την ερμηνευτική εγκύκλιο που έδωσε η ΚΕ πριν τις εκλογές
των κομματικών μελών για να διορθώσει την εσφαλμένη πρακτική του να μην
επιτρέπεται σε συντρόφους που είχαν ήδη γίνει από δόκιμα μέλη τακτικά,
αλλά δεν είχαν ακόμα λάβει κάρτες μέλους, για να λάβουν μέρος στις εκλογές
των κομματικών σωμάτων.

Προκειμένου να δείξω παραστατικά την παραβίαση των δικαιωμάτων των

μελών που έχουν λάβει χώρα στην πράξη, θα αναφέρω μερικά παραδείγματα.

Ο σ. Σεντένκοφ απασχολείται στο εργοστάσιο φραγμάτων στο Στάλινγκραντ:

είναι μέλος του ΚΚΣΕ(μπ.) από το 1924) και είναι εργάτης για 28 χρόνια.
Επανειλημμένα επισήμαινε ελαττώματα στη δουλειά του τομέα του, αλλά η
διοίκηση του τομέα του και οι κοινωνικές οργανώσεις δεν τον άκουγαν. Ο σ.
Σεντένκοφ κατόπιν αποφάσισε να στείλει ένα κείμενο στην ΚΕ του ΚΚΣΕ(μπ.)
όπου περιέγραφε συγκεκριμένες ελλείψεις στη δουλειά του τομέα του.
Παρέδωσε το κείμενο στο γραμματέα της ΚΟ του τμήματός του ώστε να τη
μεταφέρει στην ΚΕ. Αντί να ανταποκριθεί στο αίτημα του μέλους και να
μεταφέρει το γράμμα, το γραφείο του κομματικού πυρήνα προτίμησε να
συζητήσει την «προσβολή» του σ. Σεντένκοφ και τον υποχρέωσε να
παραδεχτεί ότι ήταν λάθος να γράψει στην ΚΕ και να υποσχεθεί ότι δεν θα
διαπράξει στο μέλλον ξανά τέτοια «λάθη». Και έτσι, το γράμμα δεν πήγε ποτέ
στην ΚΕ. Κατά την ανακαταγραφή των Κομματικών Αρχείων, το συμβάν αυτό
ξανατέθηκε και η Κομματική Οργάνωση του εργοστασίου διέγραψε το σ.
Σεντένκοφ από το Κόμμα για «αστάθεια» (Αίσθηση).

Στις 9/1/1936, η Περιφερειακή Επιτροπή Στάλινγκραντ επικύρωσε τη

διαγραφή του σ. Σεντένκοφ. Είχε τόσο εκφοβιστεί από τις τοπικές Κομματικές
Οργανώσεις που όταν απευθύνθηκε στην Κομματική Επιτροπή Ελέγχου το
1937 έγραψε μετανιωμένος για τα «λάθη» του – τόσο «πειστική» ήταν η
επιρροή που του ασκούταν. Η Σύνοδος της Κομματικής Επιτροπής Ελέγχου
επανέφερε το σ. Σεντένκοφ στο Κόμμα.

Υπάρχει μια παρόμοια περίπτωση με το σ.Τολστίκοφ, διοικητή του

Μηχανοτρακτερικού Σταθμού του Ικορέτσκ, Επαρχία Λισκίνσκ, Περιφέρεια
Βορονέζ. Ο σ. Τολστίκοφ έστειλε ένα γράμμα στους σ. Στάλιν και Μολότοφ
παραπονούμενος γιατί άδικα είχε εκδιωχθεί από τους γραμματείς της
Επιτροπής Επαρχίας, που ήταν οι ίδιοι ένοχοι για αλλοιώσεις της πολιτικής
αναφορικά με την παράδοση του σιταριού.

Μια έρευνα έγινε επί τόπου από εκπροσώπους της Κομματικής Επιτροπής
Ελέγχου, οι οποίοι πλήρως επιβεβαίωσαν τις επισημάνσεις του σ. Τολστίκοφ,
και οι γραμματείς της Επιτροπής Επαρχίας, αποκαλύφθηκαν ως εχθροί του
λαού. Αλλά ακόμα και μετά τη σύλληψή τους, η Επιτροπή Επαρχίας συνέχιζε
να καταστέλλει το σ. Τολστίκοφ και πέτυχε ως και την διαγραφή του από το
Κόμμα και ακόμα και τη σύλληψή του.

Απηύθυνε κάμποσες καταγγελίες στην κομματική Επιτροπή Περιφέρειας

Βορονέζ, αλλά δεν εισακουγόταν για 3 μήνες, παρά τις επανειλημμένες
υπενθυμίσεις από τη Γραμματεία της ΚΕ του ΚΚΣΕ(μπ.). Μόνο όταν η
Κομματική Επιτροπή Ελέγχου παρενέβη ξανά τον Αύγουστο του 1938, ο σ.
Τολστίκοφ πλήρως αποκαταστάθηκε και ποινές επιβλήθηκαν σε όσους ήταν
ένοχοι για αυτές τις διώξεις και την τυραννία.

Υπάρχουν συχνά παραβιάσεις των δικαιωμάτων των μελών παρούσες σε

κάθε περίσταση όταν οι δραστηριότητες ή η διαγωγή των μελών εξετάζεται.
Δυστυχώς, η διαγραφή μελών ερήμην δεν είναι ένα σπάνιο πράγμα σε πολλές
κομματικές οργανώσεις.

Η αναφορά στα δικαιώματα των μελών στο Καταστατικό θα είναι μεγάλης

σημασίας για το σεβασμό μιας από τις πιο σημαντικές διδαχες του
Λενινισμού, και συγκεκριμένα ότι δεν πρέπει μόνο να διδάσκουμε τις μάζες,
αλλά και να διδασκόμαστε από τις μάζες.
Στην Ολομέλεια της ΚΕ του Φλεβάρη-Μάρτη 1937, ο σ. Στάλιν είπε:

«Η εμπειρία μας μόνο, η εμπειρία των ηγετών, απέχει παρασάγγας από το να

θεωρείται αρκετή…Προκειμένου να καθοδηγήσουμε κατάλληλα, η εμπειρία
των ηγετών πρέπει να συμπληρώνεται από την εμπειρία των μελών, την
εμπειρία της εργατικής τάξης, την εμπειρία των εργαζομένων, την εμπειρία
των αποκαλούμενων «απλών ανθρώπων»».

Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να αποδυναμώνουμε, τους, ακόμα μη επαρκώς

ισχυρούς, δεσμούς μας με τις μάζες ούτε για ένα λεπτό.

Έτσι λοιπόν, προκύπτει η αναγκαιότητα για ειδική αναφορά στο Καταστατικό

για το δικαίωμα των μελών να απευθύνονται για οποιοδήποτε ερώτημα ή
ζήτημα σε κάθε κομματικό σώμα, ως και την Κεντρική Επιτροπή του
ΚΚΣΕ(Μπ). Κρατικά και κομματικά ζητήματα μεγάλης σημασίας, γεγονότα
μοναδικής αξίας για την αποκάλυψη ανωμαλιών στις Οργανώσεις του
Κόμματος ή των Σοβιέτ, συχνά έρχονται στο φως απλά ως αποτέλεσμα αυτών
των επισημάνσεων από τους «απλούς ανθρώπους».

Με το Μαξίμ Γκόρκι στο 1ο συνέδριο σοβιετικών συγγραφέων το 1934 (πηγή Ιβάν

Σάγκιν, Ρια Νόβοστι)

Επανειλημμένα έχουν επισημάνει οι Λένιν και Στάλιν ότι ένας γραφειοκράτης

με μια Κάρτα Μέλους στην τσέπη του είναι το πιο επικίνδυνο και βλαβερό
είδος γραφειοκράτη, γιατί, κατέχοντας μια κομματική κάρτα, φαντάζεται ότι
μπορεί να αγνοεί τους νόμους του κόμματος και των Σοβιέτ και τις ανάγκες και
τα συμφέροντα των εργαζομένων.
Αναγράφοντας τα δικαιώματα των μελών στο Καταστατικό θα θέσουμε στα
χέρια του κόμματος ένα ισχυρό όπλο για την καταπολέμηση της
στενοκεφαλιάς, της γραφειοκρατικής αυτοαναφορικότητας και έπαρσης, και
για τη βελτίωση των επαφών μεταξύ ηγετών και καθοδηγούμενων, και,
συνεπώς, για τη βελτίωση συνολικά της δουλειάς του κόμματος και του
κράτους.

Απαγόρευση των μαζικών διαγραφών

Οι θέσεις προτείνουν επιπλέον την απαγόρευση των μαζικών διαγραφών από

το κόμμα. Η εμπειρία έχει αποδείξει ότι τώρα μπορούν και πρέπει να
καταργηθούν, για τους ακόλουθους λόγους.

Η μέθοδος των μαζικών διαγραφών, που εισήχθη κατά την έναρξη της Νέας
Οικονομικής Πολιτικής, όταν τα καπιταλιστικά στοιχεία πήραν μια νέα ανάσα
ζωής, προκειμένου να προφυλάξουμε το κόμμα από ανθρώπους που είχαν
εκφυλιστεί λόγω της ΝΕΠ, έχει χάσει την αξία της υπό τις παρούσες συνθήκες
όπου τα καπιταλιστικά στοιχεία έχουν εξαλειφθεί.

Πρέπει να επισημανθεί ότι οι μαζικές διαγραφές έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην

ενδυνάμωση του κόμματος. Αν το κόμμα μας τώρα είναι μια πολύ πιο
οργανωμένη δύναμη όσο ποτέ άλλοτε, αν το κόμμα αύξησε τη δύναμή του
εκκαθαρίζοντας τις τάξεις του από κάθε είδος σκουριάς, αυτό σε μεγάλο
βαθμό οφείλεται στις μαζικές διαγραφές.

Ωστόσο, τώρα που τα καπιταλιστικά στοιχεία έχουν εξαλειφτεί, τώρα που η

μπολσεβικική Τάξη έχει μπει στα κομματικά ζητήματα, τώρα που το κόμμα
έχει ήδη απαλλαγεί από αναξιόπιστα και αμφίβολα στοιχεία, η μέθοδος των
μαζικών διαγραφών προφανώς δεν ανταποκρίνεται πλέον στις νέες συνθήκες
και δεν πετυχαίνει πια το σκοπό της.

Το κόμμα μπορεί να εφαρμόσει την συνήθη διαδικασία της απαλλαγής από τις
τάξεις του ανθρώπων που παραβιάζουν το πρόγραμμα και το καταστατικό
του.

Η αμφισβητήσιμη πτυχή των μαζικών διαγραφών είναι ότι, έχοντας έναν

χαρακτήρα «καμάνιας», συνοδεύονται από πολλά λάθη, κυρίως από την
παραβίαση της Λενινιστικής αρχής της προσέγγισης των ανθρώπων ως
μονάδων.

Θεσπίζοντας ένα συγκεκριμένο στάνταρντ και μετρώντας καθέναν βάση ενός

κριτηρίου, η μέθοδος των μαζικών διαγραφών ενθαρρύνει μια τυπική
προσέγγιση και δεν επιτρέπει την πλήρη τήρηση της Κομματικής αρχής ότι τα
μέλη, οι άνθρωποι, πρέπει να γίνονται αντικείμενο μεταχείρισης με ιδιαίτερη
προσοχή, και στην πράξη αυτή συχνά οδηγεί στην παραβίαση των
δικαιωμάτων των μελών.

Το αποτέλεσμα αυτής ήταν ότι κατά τη διάρκεια των μαζικών διαγραφών

υπήρχαν πολλές περιπτώσεις λανθασμένων διαγραφών από το Κόμμα, και
περιπτώσεις όπου εχθρικά στοιχεία που είχαν παρεισφρήσει στο Κόμμα να
επωφελούνται από τις διαγραφές για να διώκουν και να καταστρέφουν τίμιους
ανθρώπους.

Έτσι, τώρα που το Κόμμα έχει κάνει τόσα πολλά για την εκκαθάριση των
τάξεών του, δεν υπάρχει αναγκαιότητα για τη μέθοδο των μαζικών
διαγραφών. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι κατά πολύ, το
σημαντικότερο έργο της εκκαθάρισης των τάξεων του κόμματος από εχθρούς
του λαού, προδότες και πράκτορες του φασισμού έγινε μετά τις μαζικές
διαγραφές. Και υπάρχει ένας σοβαρός λόγος για αυτό: Οι νέες μέθοδοι
υπονομευτικών δραστηριοτήτων που διαπράττονταν από εχθρικά στοιχεία
που είχαν παρεισφρήσει στο κόμμα ήταν της διπροσωπίας, της κάλυψης των
υπονομευτικών τους δραστηριοτήτων από μια εξωτερική εμφάνιση
συμφωνίας με τη γραμμή του Κόμματος, της προσποίησης προθυμίας πάλης
υπέρ των αποφάσεών του. Ξέρουμε ότι τα εχθρικά στοιχεία χρησιμοποίησαν
ευρέως θορυβώδεις επιδείξεις, απατεωνίστικη δραστηριότητα, κολακεία,
δημιουργία ατμόσφαιρας φλυαρίας, πομπώδεις λόγους, χαιρετούρες κλπ,
προκειμένου να παραπλανήσουν και να μειώσουν την επαγρύπνηση
συγκεκριμένων ηγετών μας.

Συνεπώς, η μέθοδος των μαζικών διαγραφών ήταν πολύ μικρής επίδρασης

και δεν πέτυχαν το σκοπό τους αναφορικά με τα εχθρικά στοιχεία που είχαν
παρεισφρήσει στο κόμμα και που κάλυπταν τον πραγματικό τους χαρακτήρα
με διπροσωπία και παραπλανώντας το κόμμα.

Διαπιστώθηκε ότι η μέθοδος των μαζικών διαγραφών κυρίως στράφηκε

εναντίον των λεγόμενων παθητικών μελών και οδήγησε στην αποβολή τίμιων
και συνειδητών μελών στη βάση δήθεν της παθητικότητας.

Κατά τη διάρκεια των εκκαθαρίσεων του 1933, η πλειοψηφία όσων

διαγράφτηκαν αποτελούνταν από τα λεγόμενα παθητικά στοιχεία. Ήταν
αναφορικά με αυτούς που διαπράχτηκαν τα περισσότερα λάθη από τις
κομματικές οργανώσεις. Συχνά συνέβαινε τίμιοι και αφοσιωμένοι άνθρωποι,
υποδειγματικοί εργάτες στα εργοστάσιά τους, να κατατάσσονται στα παθητικά
στοιχεία. Υπ’ αυτή την κατηγορία ήταν σύντροφοι που τους είχαν ανατεθεί
κάποια ασήμαντα και μάταια καθήκοντα, που δεσμεύονταν από πολύτεκνες
οικογένειες, ή που κάποιες φορές δεν είχαν πάει σε έναν κύκλο μελέτης, ή
που δεν απαντούσαν σωστά σε κάποια δύσκολη ή απαράδεκτη ερώτηση σε
μια πολιτική εξέταση.

Δεν υπάρχει ανάγκη να αναφέρω περιπτώσεις λανθασμένων διαγραφών

λόγω παθητικότητας. Πολλές από αυτές μπορούν να βρεθούν σε κάθε
οργάνωση.

Έτσι, με την ισχυροποίηση του Κόμματος, η ανάγκη για μαζικές διαγραφές

εξαφανίστηκε.

Στην Ολομέλεια της ΚΕ του Φλεβάρη-Μάρτη 1937 και την Ολομέλεια του
Γενάρη 1938, το Κόμμα καταδίκαζε την τυπολατρικη και άκαρδα
γραφειοκρατική στάση έναντι της μοίρας των κομματικών μελών, έναντι του
ζητήματος της διαγραφής από το Κόμμα και της επανένταξης στο κόμμα.
Όπως ξέρουμε αυτό ήταν μια πρακτική που ευρέως χρησιμοποίησαν
καριερίστικα στοιχεία που είχαν μπει στο κόμμα και που προσπάθησαν να
διακριθούν και να προαχθούν διαγράφοντας ανθρώπους από τις τάξεις του,
όπως και από καλυμμένους εχθρούς που μπαίνανε στο Κόμμα και
φιλοδοξούσαν να επιβάλλουν μαζικά ποινές για να καταστρέωουν τίμια μέλη
και να σπείρουν αχρείαστη καχυποψία εντός της τάξης του κόμματος.
Αλλάζοντας τις τακτικές του, ο εχθρός επιτάχυνε στο ζήτημα της
επαγρύπνησης και κεφαλαιοποίησε τη ζημιά που προκάλεσε, φιλοδοξώντας
υπό τη μάσκα ενός υποκριτικού λόγου περί επαγρύπνησης να προκαλέσει
θύματα σε όσο πιο πολλούς τίμιους κομμουνιστές γινόταν με σκοπό τη
διασπορά αμοιβαίας έλλειψης εμπιστοσύνης και αποδιοργάνωσης των
τάξεών μας.

Η συκοφάντηση τίμιων ανθρώπων με το πρόσχημα της «επαγρύπνησης»

είναι επί του παρόντος η πιο διαδεδομένη μέθοδος που χρησιμοποιούνται για
την κάλυψη εχθρικών δραστηριοτήτων. Αν θές να αποκαλύψεις ακόμα μη
αποκαλυφθείσες σφηκοφωλιές του εχθρού, κοίτα πάνω από όλα τους
συκοφάντες.

Η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΣΕ(μπ.) του Γενάρη του 1938 υιοθέτησε πλήθος
μέτρων για τον τερματισμό της πρακτικής των μαζικών διαγραφών από το
Κόμμα και την πραγματική εξασφάλιση μιας διαφοροποιημένης προσέγγισης
στην απόφαση αν μέλη πρέπει να διαγραφούν ή διαγραμμένα μέλη να
επανενταχθούν.

Η ΚΕ βασιστηκε στη γνωστή διδαχή του σ. Στάλιν στην Ολομέλεια της ΚΕ του
Φλεβάρη-Μάρτη 1937:

«..Κάποιοι από τους ηγέτες μας πάσχουν από έλλειψης έγνοιας για τους
ανθρώπους, τα μέλη του κόμματος, τους εργάτες. Ακόμα περισσότερο, δεν
«μελετούν» τα μέλη του κόμματος, δεν γνωρίζουν τι συμφέροντα έχουν αυτά,
πώς αυτά αναπτύσσονται: γενικά, δεν ξέρουν τους εργάτες τους. Να γιατί δεν
προσεγγίζουν κατ’ άτομο τα μέλη, τους εργάτες. Και επειδή δεν έχουν αυτή
την ατομική προσέγγιση για τα μέλη και τους εργάτες του κόμματος συχνά
δρουν με επικίνδυνο τρόπο: είτε τους επευφημούν συνολικά, χωρίς μέτρο, ή
συνολικά τους βρίζουν, επίσης μαζικά και χωρίς μέτρο, και διαγράφουν
χιλιάδες και δεκάδες χιλιάδες μελών από το Κόμμα. Τέτοιοι ηγέτες γενικά
προσπαθούν να σκέφτονται σε δεκάδες χιλιάδες, μη νοιαζόμενοι για τις
«μονάδες», για τα μεμονωμένα μέλη του κόμματος, για τη μοίρα τους.
Θεωρούν την διαγραφή χιλιάδων και δεκάδων χιλιάδων μελών από το Κόμμα
κάτι το σημαντικό και παρηγορούν τους εαυτούς τους με τη σκέψη ότι το
Κόμμα μας έχει 2 εκ. μέλη και ότι η διαγραφή δεκάδων χιλιάδων δε μπορεί σε
καμμία περίπτωση να επηρεάσει τη θέση του Κόμματος. Αλλά μόνο όσοι είναι
στην πραγματικότητα βαθιά αντικομματικοί μπορεί να έχουν τέτοια
προσέγγιση αναφορικά με τα μέλη του Κόμματος.

Ως αποτέλεσμα αυτής της άκαρδης στάσης έναντι των ανθρώπων, έναντι των
μελών του κόμματος και των εργατών του κόμματος, δυσαρέσκεια και πικρία
τεχνητά δημιουργείται σε ένα τμήμα του κόμματος, και οι τροτσκιστές
διπρόσωποι μαστορικά προσεγγίζουν τέτοιους πικραμένους συντρόφους και
τους παρασύρουν στο λάκκο της τροτσκιστικής υπονόμευσης».

Σύντροφοι, προφανώς θα παρατηρήσατε ότι στη συζήτηση των θέσεων για

την τροποποίηση του Καταστατικού του ΚΚΣΕ(μπ.) επ’ουδενί ελάχιστη
προσοχή δόθηκε στο ζήτημα των μέτρων για την αποφυγή επίθεσης στα τίμια
κομματικά μέλη. Η ΚΕ και η Πράβντα έχουν επίσης λάβει μεγάλο αριθμό
επιστολών για το θέμα αυτό.

Θα αναφέρω μερικά παραδείγματα εχθρικών δραστηριοτήτων υπό τη σημαία

της «επαγρύπνησης».

Κάποιος Καλιακάικιν ήταν γραμματέας της Κομματικής Επιτροπής Επαρχίας

του Ισινσκ, στην Περιφέρεια Ταμπόφ. Σε σύνολο 175 μελών της Κομματικής
Οργάνωσης, κατάφερε να διαγράψει σε σύντομο διάστημα 58. Ο Καλιακάικιν
έδρασε ως εξής: όταν είχε κάποιον να διαγράψει με μιας έθετε το ζήτημα το να
καλέσει σε λογοδοσία ενώπιον του Κόμματος όλους τους Κομμουνιστές που
είχαν κάθε είδους σχέση με το διαγραμμένο. Έφτιαχνε ένα σύστημα
υγειονομικής ζώνης. Π.χ. ο Καλιακάικιν διάγραψε κάποιον Ναζάροφ από το
Κόμμα. Ο Ναζάροφ έπειτα συνελήφθη κατά παραγγελία της Επιτροπής
Επαρχίας. Παρέμεινε υπό κράτηση για περίπου 7 μήνες και μετά
απελευθερώθηκε από τις αρχές γιατί οι κατηγορίες που τον βάρυναν κρίθηκαν
αβάσιμες. Όμως, ενώ ο Ναζάροφ ήταν υπό κράτηση, η γυναίκα του και άλλοι
7 κομμουνιστές διαγράφτηκαν από το Κόμμα λόγω των δεσμών τους με
αυτόν: επίσης 28 της Λίγκας Κομμουνιστών Νεολαίων διαγράφτηκαν από τη
Λίγκα και 10 καθηγητές, μη μέλη του Κόμματος, παύθηκαν από τη θέση τους.
Στο τέλος, όπως ήταν αναμενόμενο, ο Καλιακάικιν αποκαλύφθηκε ως εχθρός
του λαού, διαγράφτηκε από το Κόμμα και συνελήφθη.

Στην Κομματική Οργάνωση Αρχαγγελσκ, πχ, αποκαλύφθηκε ένας δόλιος

συκοφάντης ονόματι Πριλούτσνι, που είχε κάνει καταγγελίες εναντίον 142
κομμουνιστών, χωρίς ούτε μια να είναι βάσιμη.

Στο Λένινγκραντ, μια αντικομματική ομάδα με επικεφαλής μια Ναπόλσκαγια

δρούσε για πολύ καιρό: αυτή η ομάδα με ζήλο κατασκεύαζε υλικό ενάντια σε
τίμιους κομμουνιστές, έστελνε καταγγελίες για αυτούς στο Λαϊκό Επιτροπάτο
Εσωτερικών Υποθέσεων και προσπαθούσε να βλάψει τίμιους ανθρώπους.
Αυτή η ομάδα συκοφάντησε πολλούς τίμιους ανθρώπους.

Ο Γκλάντκιχ, πρώην γραμματέας της Επιτροπής Επαρχίας του ΚΚΣΕ(μπ.)

στο Ρόντβινο, Περιφέρεια Αρχαγγέλσκ, έδινε εντολές σε κάθε κομμουνιστή να
ανακαλύπτει έναν εχθρό του λαού και ανακοίνωσε εκ των προτέρων ότι «δεν
θα υπάρχει παραβίαση της πολιτικής σε αυτό τον τομέα».

Η Πεσκόφσκαγια, μια εχθρός του λαού στην Επαρχία Κλούτσι, της

Περιφέρειας Ακτιούμπινσκ, πέτυχε τη διαγραφή από το Κόμμα 156
Κομμουνιστών ή 64% των μελών της Οργάνωσης. Στο Συνεταιριστικό
Αγρόκτημα «Η Πρόοδος», στην ίδια περιφέρεια, ολόκληρη η Κομματική
Οργάνωση, με 13 μέλη, διαγράφτηκε.
Οι εχθροί κατηύθυναν τις κύριες προσπάθειές τους για την καταστροφή τίμιων
μπολσεβικικών στελεχών. Ο Κουντριάβτσεφ, ένας εχθρό του λαού, που πριν
την αποκάλυψή του κατείχε ένα σημαντικό πόστο σε μια οργάνωση του
Ουκρανικού Κόμματος, ανέφερε στην απολογία του τα εξής:

«Προσπαθούσαμε να διαγράψουμε όσο περισσότερους ανθρώπους από το

Κόμμα γινόταν. Διαγράψαμε ανθρώπους όταν δεν υπήρχαν λόγοι για
διαγραφή. Είχαμε έναν στόχο – να αυξήσουμε τον αριθμό των πικραμένων
ανθρώπων και να αυξήσουμε έτσι τον αριθμό των συμμάχων μας»

Ήταν επίσης μέρος του σχεδίου υπονομευτικών δραστηριοτήτων των εχθρών

του λαού η καταστροφή του κομματικού μηχανισμού. Υπάρχει εδώ η
απολογία ενός άλλου εχθρού του λαού που είχε μπει σε μια από τις
περιφερειακές οργανώσεις της Ουκρανίας:

«Στη διάρκεια 5-6 ημερών εξαφάνισα τον μηχανισμό της περιφερειακής

επιτροπής, απέλυσα σχεδόν κάθε έναν από τους γραμματείς τμημάτων της
επιτροπής, 12-15 καθοδηγητές και πήρα νέο επιτελείο.

«Τα έκανα όλα αυτά με την πρόφαση της καταπολέμησης των εχθρών και της
εκκαθάρισης της Περιφερειακής Επιτροπής του Ουκρανικού ΚΚ(μπ.) από
ανθρώπους που επαγρυπνούσαν λίγο. Έχοντας «εκκαθαρίσει» το μηχανισμό
της Περιφερειακής Επιτροπής, προχώρησα στη διάλυση των Επιτροπών
Πόλης και Επαρχιών με το ίδιο πρόσχημα. Σε πολύ μικρό διάστημα
καθαίρεσα 15 γραμματείες και έναν μεγάλο αριθμό στελεχών εναντίον των
οποίων δεν είχα κανένα ενοχοποιητικό στοιχείο. Είχα την πρόφαση της
καταπολέμησης του εχθρού, και έτσι έστειλα εναντίον του Κόμματος έναν
αριθμό Κομμουνιστών που είχαν διαγραφεί χωρίς λόγο. Επιπροσθέτως,
έστειλα σε κατώτερα πόστα έναν αριθμό μελών της αντεπαναστατικής μας
οργάνωσης σε κατώτερα πόστα, έτσι σώζοντάς τα από έρευνα».

Σε μερικές οργανώσεις οι συκοφάντες έχασαν κάθε αίσθηση ορίων και απλά

έβαλαν τα πόδια τους στο τραπέζι.

Π.χ. ενας συκοφάντης ονόματι Χανέφσκι, αποκαλύφθηκε σε μια από τις

Επαρχίες της Περιφέρειας Κιέβου. Ούτε μια από τις πολλές κατηγορίες που
εξαπέλυσε ο Χανέφσκι εναντίον Κομμουνιστών δεν ήταν βάσιμη. Ωστόσο, ο
συκοφάντης αυτός δεν πειράχθηκε στο ελάχιστο, και έτσι, σε μια από τις
καταγγελτικές του επιστολές στην Επιτροπή Περιφέρειας του Ουκρ. ΚΚ(μπ.)
ανέφερε το παρακάτω αίτημα: «Έχω κουράσει τον εαυτό μου τον τελευταίο
καιρό πολεμώντας τον εχθρό, και έτσι, ζητώ να σταλθώ σε σανατόριο για να
ξεκουραστώ» (Δυνατά γέλια).

Αντίστοιχα με αυτή, ήταν το κείμενο από κάποιον Νεφέντοφ, γραμματέα της

Κομματικής Επιτροπής του Τμήματος Περιφέρειας, σε ένα αχτιφ στελεχών
στο Ιρκούτσκ. Διαιρούσε τα μέλη σε 3 ομάδες: «Ο 1ος τύπος είναι ο άνθρωπος
που δείχνει ελάχιστη δράση: αυτό σημαίνει ότι πρέπει να τον ελέγξουμε:
μπορείς να είσαι βέβαιος ότι το νήμα θα οδηγήσει στον εχθρό. Ο 2 ος τύπος
είναι τύπος με παρελθόν, ο τύπος με βάρος στη σκέψη του. Τείνει να μένει
πίσω – το βάρος θα δείξει: κράτα μια ματιά πάνω του, έλεγχέ τον: το νήμα
πολύ πιθανόν επίσης να οδηγήσει στον εχθρό. Και ο 3ος τύπος είναι ο
άνθρωπος που εργάζεται γιατί πρέπει: εκεί επίσης δεν μπορεί να κάνεις
λάθος: αυτός είναι ένας εχθρός»(Δυνατά γέλια).

Μια συνεκτική «θεωρία», όπως βλέπετε.

Οι «δραστηριότητες» μερικών από τους συκοφάντες είναι τόσο εντατική που

βρίσκουν απαραίτητο να εισάγουν μια συγκεκριμένη ποσότητα
«εξορθολογισμού».

Υπάρχει η περίπτωση του Αλεξέγιεφ, πχ., μέλους του κόμματος από το 1925,
γραμματέα του περιφερειακού κομματικού κέντρου διαβούλευσης στο
Ιρμπέισκογιε, στο Κράσνογιαρσκ. Δεν είναι τόσο εργατικός: ξόδευε όλο το
χρόνο του γράφοντας συκοφαντίες εναντίον τίμιων κομμουνιστών και μη
κομματικών καθηγητών. Η «δουλειά» του ήταν τόσο μεγάλη που έφτιαξε μια
λίστα για τον εαυτό του με διάφορες στήλες: «μεγάλος εχθρός», «μικρός
εχθρός», «μικρούτσικος εχθρός», «μικροσκοπικός εχθρός» (Δυνατά γέλια).
Δύσκολα χρειάζεται να πει κανείς ότι δημιούργησε μια απολύτως ανυπόφορη
κατάσταση στην επαρχία του. Στο τέλος, διαγράφτηκε από το κόμμα ως
συκοφάντης.

Αυτός ο Αλεξέγιεφ με έκανε να αναρωτηθώ πού είχα διαβάσει για έναν τέτοιο
τύπο, και πρόσφατα θυμήθηκα τον Σομπάκεβιτς στο Νεκρές Ψυχές του
Γκόγκολ. Ο Σομπάκεβιτς, θα ξέρετε, θεωρούσε τον καθένα ως κλέφτη και
απατεώνα. Όταν ο Τσιτσίκοφ παραδέχτηκε σε αυτόν ότι ο άνθρωπος που
εκτιμούσε πιο πολύ σε μια επαρχιακή πόλη ήταν ο αρχηγός της αστυνομίας,
εξαιτίας της αγαρμποσύνης και της απλοϊκότητάς του, ο Σομπάκιεβιτς κυνικά
δήλωσε: «Ένας παλιάνθρωπος είναι! Θα σε κλέψει, θα σε προδώσει και μετά
θα πάει και θα δειπνήσει μαζί σου. Τους ξέρω όλους: είναι όλοι αλήτες,
καθένας τους. Ένα μάτσο παλιανθρώπων από πάνω μέχρι κάτω. Όλοι
Ιούδες. Υπάρχει μόνο ένας άξιος τύπος από όλους αυτούς, αυτός είναι ο
εισαγγελέας. Αλλά, αν θέλουμε να πούμε την αλήθεια, κι αυτός είναι
κάθαρμα» (Γέλια).

Προφανώς, κάποια από τα τρισέγγοντα του Σομπάκεβιτς ζουν ως σήμερα και

έχουν καταφέρει εδώ κι εκεί να μπουν στο Κόμμα. Πρέπει να έχουμε σιδηρά
πυγμή και να καθαρίσουμε το κομματικό μας σπίτι από αυτά τα σκουπίδια
(Δυνατό χειροκρότημα).

Η άρνηση της έγνοιας για τα ανθρώπινα όντα, η παραμέληση της διερεύνησης

των κατηγοριών εναντίον ενός ανθρώπου, είναι μια ασθένεια που ακόμα
πλήττει πολλούς από τους ηγέτες των κομματικών μας οργανώσεων. Υπάρχει
ακόμα ένας αριθμός ανθρώπων στις οργανώσεις μας που τους αρέσει να
εξασφαλίζονται και να είναι στην ασφαλή πλευρά.

Οι διαγραφές από το κόμμα στη βάση των «διασυνδέσεων» με τους εχθρούς

σε κάποια περίοδο έλαβε πολύ μεγάλες διαστάσεις και ακόμα τις συναντούμε.

Σ’ αυτή τη βάση τίμιοι άνθρωποι διαγράφτηκαν από το Κόμμα μαζικά, με το

μόνο τους έγκλημα να είναι ότι είχαν έλθει σε επαφή με εχθρούς του λαού
εξαιτίας της δουλειάς τους – «τους συνάντησαν στο δρόμο» θα μπορούσαμε
να πούμε.

Αυτή η διατύπωση της μόδας «διασυνδέσεις με εχθρούς του λαού»

χρησιμοποιήθηκε ευρέως από αντικομματικά στοιχεία για να βλάψουν τίμιους
κομμουνιστές. Χρησιμοποιήθηκε σε τέτοια ευρεία έκταση ώστε να
συμπεριλάβει πολλά πράγματα, τυπική γνωριμία, επαφή με εχθρούς που
οφειλόταν σε επίσημα καθήκοντα, ενεργείς διασυνδέσεις με εχθρούς, και
συμμετοχή σε αντεπαναστατικές δραστηριότητες – χωρίς κανενός είδους
διαβάθμιση, όλες καλυπτόμενες από μια γενικευμένη διατύπωση.

Μεγάλος αριθμός λαθών έγιναν, και εξακολουθούν να γίνονται κατ’ αυτό τον
τόπο.

Εξαιτίας των μαζικών καταδικών σε καθαρά τυπολατρική βάση, πραγματικοί

ξεφωνημένοι εχθροί του λαού, πρώτης τάξης αλήτες, κατάφεραν να ξεφύγουν.
Συκοφάντες είναι ενεργοί όπου βοηθούνται από άτομα που κοιτούν να
εξασφαλιστούν.

Εδώ υπάρχει ένα παράδειγμα αυτοεξασφάλισης τέτοιου είδους. Ο διευθυντής

και ο αρχιμηχανικός ενός ανθρακωρυχείου στο Συγκρότημα Άνθρακα του
Σβερντλόφσκ έδωσε για έναν προϊστάμενο τμήματος την ακόλουθη
περιγραφή:

«Γνωρίζει τη δουλειά του. Χρόνιος αλκοολικος. Αρκετά ικανός στο να πίνει με

τους υφισταμένους του. Πρόσφατα εκπλήρωσε το πρόγραμμα της
παραγωγής. Καλός οργανωτής. Λειτουργεί τον τομέα του καλά. Δεν του
αρέσουν μεγάλες δουλειές. Βαθιά συντηρητικός και οπορτουνιστής αναφορικά
με την παραγωγή. Προσπαθεί να έχει όσο πιο ελαφρύ πρόγραμμα γίνεται, να
εργάζεται όσο το λιγότερο γίνεται και να κερδίζει όσο πιο πολλα γίνεται»
(Γέλιο).

Κάποια μέλη έχουν καταφύγει στη βοήθεια ιατρικών οργανισμών προκειμένου

να εξασφαλίσουν εαυτόν. Εδώ ένα ιατρικό πιστοποιητικό που εκδόθηκε για
έναν τέτοιον πολίτη:
«Χάρη στην κατάσταση υγείας σώματος και πνεύματος, ο σύντροφος τάδε δεν
είναι ικανός να χρησιμοποιηθεί ως όργανο κανενός ταξικού εχθρού.
Συνοικιακός Ψυχίατρος τάδε, Συνοικία «Οκτώβρη», Πόλη Κίεβο, Υπογραφή».
(Δυνατά Γέλια).
 Στην 5η
Συνδιάσκεψη της οργάνωσης της Λίγκας Κομμουνιστικής Νεολαίας του Όμπλαστ
Λένινγκραντ, το 1936 (πηγή)

Αυτού του είδους η «βιολογική» προσέγγιση των ανθρώπων, των κομματικών

μελών, έχει λάβει ευρεία έκταση. Αυτή είναι μια θεωρία κατά την οποία οι
κομμουνιστές δεν κρίνονται από τα δικά τους προσόντα, αλλά από εκείνα των
συγγενών τους, κοντινών και μακρινών. Μια αβάσιμη ιδεολογία ή οι
κοινωνικές προτιμήσεις κάποιων προγιαγιάδων μπορεί να καταστρέψουν
καριέρες πολλών γενιών απογόνων τους (Γέλια).

Τέτοια στάση είναι απολύτως ξένη προς το Μαρξισμό. Πρέπει να

προχωρήσουμε από την αρχή που επανειλημμένα έχει επισημάνει ο σ.
Στάλιν, δηλαδή, ότι ο γιος δεν λογοδοτεί για τον πατέρα του, και ότι ένα
κομματικό μέλος πρέπει να κρίνεται από ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥ προσόντα και δράσεις.
Δυστυχώς, είναι διαδεδομένη η πρακτική μεταξύ μας να κρίνουμε τη δουλειά
και τον πολιτικό χαρακτήρα ενός ανθρώπου όχι από τη δική του δουλειά, αλλά
από το χαρακτήρα των συγγενών του ή των προγόνων του, κοντινών και
μακρινών.

Δεν πρέπει να νομιστεί ότι οι υποστηρικτές αυτής της «θεωρίας» την

υποστηρίζουν ανοιχτά. Ωστόσο, σταθερά δουλεύουν σιωπηλά και κρίνουν
τους ανθρώπους όχι από τα έργα τους αλλά από τη γενεαλογία τους.
Αυτή η «βιολογική» προσέγγιση πρέπει να σταματήσει (Δυνατά
χειροκροτήματα).

Υπάρχει μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων στις τάξεις μας που θα αποκαλούσα
ψευτοηθικολόγους. Βλέπουν μόνο τις κακές πλευρές ενός μέλους και
αρνούνται να δουν και να μελετήσουν όλη την πορεία του στη ζωή, να μάθουν
και τις αρετές του. Αυτοί θεωρούν έναν άνθρωπο ότι είναι έτσι μια για πάντα,
ένα άψυχο και απαράλλαχτο σχήμα.

Αυτοί είναι μεγάλοι κατασκευαστές σχημάτων που εφαρμόζουν στα άτομα για
να τα κρίνουν αν είναι καλά, αν ταιριάζουν στο σχήμα τους ή όχι (Γέλια).

Αυτοί οι άνθρωποι ξεχνάνε ότι το συνολικό μας έργο οικοδόμησης

σοσιαλισμού, το συνολικό εκπαιδευτικό μας έργο, είναι σχεδιασμένο για την
ανάπλαση του τρόπου σκέψης των ανθρώπων. Να γιατί υπάρχει το κόμμα
μας, να γιατί παλεύουμε και πετύχαμε τη νίκη του σοσιαλισμού, να γιατί
αναλαμβάνουμε τα καθήκοντα της κομμουνιστικής ανάπτυξης, δηλαδή, της
ανάπλασης των ανθρώπων, του εγω τους. Αν υπάρχουν κάποιοι που
σκέφτονται ότι η ανάπλαση του τρόπου σκέψης των ανθρώπων δεν αφορά
και τα κομματικά μέλη, ότι οι κομμουνιστές γεννιούνται απαλλαγμένοι από
όλες τις προκαταλήψεις και δεν χρειάζονται απολύτως καμμία
επανεκπαίδευση, αυτό δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια ιδεαλιστική και
σχηματική θεώρηση των ανθρώπων. Αυτός ο τρόπος να κρίνονται οι
άνθρωποι αφηρημένα, ανάλογα με έτοιμα σχήματα, αντί να μελετούνται σε
όλες τους τις διασυνδέσεις και τις εκδηλώσεις, μας καταδικάζει στην
παθητικότητα, στην πεσιμιστική θεώρηση των ανθρώπων. Αυτή η πεσιμιστική
θεώρηση κοιτά στο παρελθόν. Αυτός ο τρόπος κρίσης ανθρώπων δεν έχει
τίποτα το κοινό με το μπολσεβικισμό. Αυτή η μέθοδός του είναι βαθιά εχθρική
προς το μπολσεβικισμό.

Μου φαίνεται ότι όλα αυτά είναι ένα μενσεβίκικο πισωγύρισμα, μια ιδιαίτερη
μορφή οπορτουνισμού έναντι των ζωντανών ανθρώπων, που δεν προσπαθεί
να οδηγήσει τους ανθρώπους μπροστά, να διορθώσει τα ελαττώματά τους και
να τους επανεκπαιδεύσει, αλλά υπερβάλλει, τονίζει τα ελαττώματά τους και
δεν αντιλαμβάνεται τις πολύτιμες ικανότητες ανθρώπων που θα έπρεπε να
αναπτυχθούν και παντοιοτρόπως να ενθαρρύνονται. Αν ξύσετε λίγο αυτούς
τους ψευτοηθικολόγους, θα βρείτε πολλούς υποκριτές και απατεώνες μεταξύ
τους. Δεν θα κοσκινίσετε ποτέ με τόσους νεκροθάφτες γύρω (Δυνατά
Χειροκροτήματα).

Ταυτόχρονα, πρέπει να σταματήσουμε την πρακτική της μη ολόψυχης

αποκατάστασης επανενταγμένων μελών. Υπάρχει ένας διαδεδομένος τύπος
κομματικού αξιωματούχου που για να εξασφαλιστεί, για να είναι στην ασφαλή
πλευρά, για «να μην πάρει κανένα ρίσκο», αφήνει ένα είδος ρετσινιάς να μένει
σε αποκαταστημένα κομματικά ή δόκιμα μέλη: αν κάποιος διαγραφτεί, και θα
πρέπει να τον αποκαταστήσουν, του δίνουν μια επίπληξη, αν και κανείς δεν
ξέρει γιατί: αν έχει ήδη μια επίπληξη, του βάζουν μια βαριά μομφή στο αρχείο
του, χωρίς κανέναν λόγο, απλώς ως υπενθύμιση (Γέλια).
Πρέπει να μπει οριστικά τέλος σε αυτή την πρακτική της μη ολόψυχης
αποκατάστασης, Αν κάποιος πρέπει πλήρως να αποκατασταθεί, όλες οι
ποινές πρέπει να διαγράφονται από τον φάκελό του.

Αυτά τα γεγονότα κάνουν ξεκάθαρο ότι η απόφαση της Ολομέλειας της ΚΕ

του Γενάρη που έκανε λόγο για την αναγκαιότητα πλήρους ξεριζώματος των
καλυμμένων εχθρών που μπήκαν στις τάξεις μας και που προσπαθούν να
κρύψουν την εχθρότητα στο κόμμα υπό τη μάσκα του υποκριτικού λόγου για
επαγρύπνηση, δεν έχει ακόμα υλοποιηθεί επαρκώς αυστηρά από κάποιες
οργανώσεις.

Η μέθοδος της ατομικής προσέγγισης του κάθε μέλους ξεχωριστά δεν έχει
ακόμα πλήρως αποκατασταθεί. Μαζικές και εσφαλμένες διαγραφές από το
Κόμμα ακόμα εφαρμόζονται.

Η απόφαση της Ολομέλειας της ΚΕ του Γενάρη σχεδιάστηκε για να

δημιουργήσει τη μέγιστη εγγύηση για την καταπολέμηση άδικων διαγραφών,
για την πλήρη αποκατάσταση της μεθόδου της εξατομικευμένης προσέγγισης
των μελών, για την εξασφάλιση της μέγιστης προσοχής στα ζητήματα
αναφορικά με την τύχη των κομματικών μελών.

Σε σχέση με την εξαιρετική σημασία αυτού του ζητήματος, το Κατασταστικό

πρέπει να συμπληρωθεί από έναν αριθμό προνοιών που να εξασφαλίζουν μια
προσεκτική προσέγγιση και έρευνα των κατηγοριών εναντίον των κομματικών
μελών, την προστασία των μελών από κάθε αυθαίρετη διαδικασία και την
κατάργηση της προσφυγής στην διαγραφή από το κόμμα που είναι η ανώτατη
κομματική ποινή – για μη σημαντικά πλημμελήματα.

Πρέπει να θυμόμαστε τι είπε ο σ.Στάλιν:

«Το κόμμα έχει γίνει ένα μεγάλο και σοβαρό πράγμα για τα κομματικά μέλη,
και η ένταξη ή η διαγραφή από το Κόμμα είναι ένα σημαντικό γεγονός στη ζωή
τους».

«Το να μείνει ή να διαγραφεί από το Κόμμα είναι ένα ζήτημα ζωής ή θανάτου
για απλά κομματικά μέλη».

Ο σ. Στάλιν λέει σε άλλο μέρος ότι η ανώτατη κομματική ποινή είναι η

διαγραφή από το κόμμα, όπως σε ένα στρατό η ανώτατη ποινή είναι η
εκτέλεση (βλ. Στάλιν, Για την Αντιπολίτευση).

Οι αποφάσεις της Ολομέλειας της ΚΕ του Φλεβάρη – Μάρτη 1937, και της
Ολομέλειας της ΚΕ του Γενάρη 1938 για το ζήτημα της διαγραφής από το
κόμμα, τοποθετούνται ως εξής: ότι οι διαγραφές από το κόμμα πρέπει να
περιοριστούν στο ελάχιστο. Αν η διαγραφή από το Κόμμα είναι αντίστοιχη με
την ανώτατη ποινή στο στρατό, δηλαδή, την εκτέλεση, δεν μπορεί να
επιβάλλεται δεξιά κι αριστερά.

Πρέπει να αποκαταστήσουμε πλήρως τα μέτρα της Κομματικής τιμωρίας που

ορίζονται στο κομματικό καταστατικό για διάφορα θέματα. Δεν μπορείς να
κρίνεις όλα τα λάθη με τον ίδιο τρόπο, χωρίς να διακρίνεις αν είναι σημαντικά
ή ασήμαντα. Οι διαγραφές από το Κόμμα κάποτε έγιναν ένα είδος μικρής
αλλαγής σε πολλές κομματικές οργανώσεις, ενώ τέτοια μέτρα κομματικής
τιμωρίας όπως επίπληξη, χρονικά ορισμένη απαλλαγή καθηκόντων, μομφή,
βαριά κομματική μομφή και τελική προειδοποίηση – όλη αυτή η ευέλικτη
κλίμακα μέτρων κομματικής επιρροής που προνοεί το καταστατικό και
ανταποκρίνονται στη διαβάθμιση των λαθών ή των κακών πράξεων, είχε
ξεχαστεί.

Τα μέτρα της Κομματικής εκπαίδευσης και επιρροής που θέτει το Καταστατικό

πρέπει να αποκατασταθούν και να χρησιμοποιούνται πλήρως.

Μερικά λόγια πρέπει να ειπωθούν για το ζήτημα των παλιών ποινών που
κάποιος τις έχει εκτίσει. Πολλά έχουν ειπωθεί για το θέμα σε κομματικές
διαδικασίες πριν από το Συνέδριο. Αν κάποιος έχει μετασχηματιστεί και η
ποινή που του είχε επιβληθεί την έχει εκτίσει, δεν υπάρχει ανάγκη συνεχώς να
την επικαλούμαστε, να εκδικούμαστε για παλιά λάθη που έχουν διορθωθεί, να
ασκούμε ηθική καταπίεση στο κομματικό μέλος.

Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπως η παρακάτω: κάποιος μπορεί να

διέπραξε ένα λάθος 10 χρόνια πριν και να έλαβε μια ποινή: μετά ακολουθεί
την πορεία του και η ποινή εκτίεται. Παρ’ όλ’ αυτά, την ποινή συνεχώς την
επικαλούνται κάθε φορά που αυτός είναι αντικείμενο συζήτησης. Αυτό κάνει
πολλή ζημιά, από την άποψη, π.χ., του δικαιώματος να εκλέγεται στα
κομματικά σώματα. Ξέρουμε ότι όταν σύντροφοι γίνονται αντικείμενο
συζήτησης για τις εκλογές σε κομματικά όργανα, η ανακήρυξη της
υποψηφιότητας τέτοιων συντρόφων συχνά απορρίπτεται. Αυτό είναι λάθος:
αν κάποιος διορθώθηκε, γιατί πρέπει να ζει με μια ρετσινιά για το χαρακτήρα
του σε όλη του τη ζωή; Είναι λάθος να επικαλούμαστε παλιά λάθη»
(«Σωστά!»)

Να αφομοιώνουμε ή να αποδεχόμαστε το πρόγραμμα του Κόμματος;

Οι θέσεις αναδεικνύουν την αναγκαιότητα κατάργησης της απαίτησης που

υπάρχει στο καταστατικό ότι τα νέα μέλη, για να ενταχθούν στο κόμμα, πέραν
της αποδοχής του προγράμματος και του καταστατικού του Κόμματος και μιας
συγκεκριμένης δοκιμαστικής περιόδου ως υποψήφια μέλη την οποία πρέπει
να περάσουν, θα πρέπει επίσης να έχουν αφομοιώσει το πρόγραμμα.

Στην εισήγησή του στην Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΣΕ(μπ.)
το Φλεβάρη – Μάρτη 1937, ο σ. Στάλιν είπε:

“Για να αφομοιώσουμε το πρόγραμμα του κόμματος, θα πρέπει να είμαστε

πραγματικοί μαρξιστές, δοκιμασμένοι και θεωρητικά προετοιμασμένοι. Δεν
ξέρω, αν θα βρούμε πολλά μέλη του κόμματος, τα οποία ήδη αφομοίωσαν το
πρόγραμμα του κόμματός μας, έγιναν πραγματικοί μαρξιστές, θεωρητικά
προετοιμασμένοι και δοκιμασμένοι. Εάν προχωρήσουμε παραπέρα μ’ αυτό το
ζήτημα, τότε θα έπρεπε να αφήσουμε στο κόμμα μόνο διανοούμενους και
γενικά ανθρώπους επιστήμονες. Ποιος χρειάζεται τέτοιο κόμμα; Εχουμε τη
δοκιμασμένη λενινιστική διατύπωση για το ποιος μπορεί να είναι μέλος του
κόμματος. Σύμφωνα μ’ αυτή τη διατύπωση, μέλος του κόμματος θεωρείται
εκείνος που αποδέχεται το Πρόγραμμα του κόμματος, πληρώνει την
κομματική συνδρομή και δουλεύει σε μια από τις οργανώσεις του. Προσέξτε: η
λενινιστική διατύπωση δε μιλάει για αφομοίωση του Προγράμματος αλλά για
αποδοχή του Προγράμματος. Είναι δυο εντελώς διαφορετικά πράγματα. Δε
χρειάζεται να αποδείξουμε ότι έχει δίκιο ο Λένιν και όχι οι κομματικοί μας
σύντροφοι που χάνονται φλυαρώντας για την αφομοίωση του προγράμματος.
Αυτό είναι κατανοητό. Εάν το κόμμα ξεκινούσε από το ότι μέλη του κόμματος
μπορούν να είναι μόνο τέτοιοι σύντροφοι, οι οποίοι ήδη έχουν αφομοιώσει το
πρόγραμμα και είναι θεωρητικά προετοιμασμένοι μαρξιστές, τότε δε θα
δημιουργούσε στο κόμμα χιλιάδες ομίλους, εκατοντάδες κομματικές σχολές,
όπου τα μέλη του κόμματος τα μορφώνουν στο μαρξισμό και τα βοηθούν να
αφομοιώσουν το πρόγραμμά μας. Είναι ξεκάθαρο ότι αν το κόμμα οργανώνει
τέτοιες σχολές και κύκλους για τα μέλη του κόμματος είναι γιατί ξέρει ότι τα
μέλη του κόμματος δεν πρόλαβαν ακόμα να αφομοιώσουν το κομματικό
πρόγραμμα, δεν έχουν γίνει ακόμα θεωρητικά καταρτισμένοι μαρξιστές”.

Η αφομοίωση του προγράμματος υπονοεί την ικανότητα να εξηγεί κανείς τις

αρχές που το διέπουν. Αποδοχή του προγράμματος είναι προσχώρηση στις
αρχές του, συμφωνία με αυτό και ετοιμότητα για υπεράσπισή του. Είναι
ξεκάθαρο ότι με το να απαιτούμε τα υποψήφια μέλη να πρέπει να έχουν
αφομοιώσει το πγρόαμμα, δηλαδή, να είναι σε θέση να εξηγούν τις αρχές που
το διέπουν, τρομάζουμε τους ανθρώπους και τους απομακρύνουμε από το
κόμμα. Δεν υπάρχει θεωρητική δικαιολόγηση για μια τέτοια απαίτηση, και
στην πράξη αυτή έχει οδηγήσει σε μια εσφαλμένη στάση έναντι των αιτούντων
να εγγραφούν στο κόμμα. Πολλά υποψήφια μέλη έχουν διστάσει να κάνουν
αίτηση να γίουν πλήρη μέλη του κόμματος από φόβο ότι θα υποστούν μια
πολιτική εξέταση και μάλιστα συχνά από ανθρώπους που δεν γνωρίζουν.
Αυτή η παράλογη απαίτηση έχει στην πράξη οδηγήσει σε παραβίαση των
θεμελιωδών αρχών του κόμματος και έχει δημιουργήσει μια ασάφεια και
αβεβαιότητα για το στάτους πολλών κομματικών μελών.

Φυσικά, σύντροφοι, αυτό δεν σημαίνει ότι ένα υποψήφιο μέλος απαγορεύεται
να έχει αφομοιώσει το πρόγραμμα κατά τη διάρκεια της δοκιμαστικής
περιόδου. Αυτό για το οποίο όμως κάνουμε λόγο εδώ είναι αν πρέπει να
υπάρχει μια τέτοια απαίτηση στο Καταστατικό. Είναι αρκετά ξεκάθαρο ότι με
το να απαιτούμε ένα υποψήφιο μέλος να έχει αφομοιώσει το πρόγραμμα
τρομάζουμε τους ανθρώπους.

Αποδοχή του προγράμματος και του καταστατικού του κόμματος, πληρωμή

των κομματικών συνδρομών και δουλειά σε μια από τις κομματικές
οργανώσεις – αυτή είναι η απαίτηση από το καταστατικό για ένα κομματικό
μέλος. Η δοκιμασμένη και ελεγμένη λενινιστική – σταλινική διατύπωση του
ορισμού του κομματικού μέλους δεν χρειάζεται βελτίωση. Να γιατί η απαίτηση
στο σημερινό καταστατικό για την αφομοίωση του προγράμματος θα πρέπει
να καταργηθεί.

Εσωκομματική δημοκρατία
Σύντροφοι, η στροφή στην πολιτική ζωή της χώρας που έχει επιφέρει το νέο
Σύνταγμα της ΕΣΣΔ φέρενει το κόμμα αντιμέτωπο με νέα καθήκοντα. Αυτή η
στροφή σήμαινε τον πλήρη εκδημοκρατισμό του συστήματος, την
αντικατάσταση της περιορισμένης από την καθολική ψηφοφορία, της μη
εντελώς ίσης από την ίση ψήφο, της έμμεσης από την άμεση εκλογή και της
ανοιχτής από τη μυστική ψήφο.

Το νέο εκλογικό σύστημα προοριζόταν να φέρει και είχε πράγματι ως

αποτέλεσμα τη βελτίωση της πολιτικής δραστηριότητας των ανθρώπων, το
μεγαλύτερο έλεγχο από τις μάζες στα όργανα της σοβιετικής εξουσίας και ην
αυξανόμενη υπευθυνοποίηση των οργάνων της σοβιετικής εξουσίας έναντι
του λαού.

Προκειμένου να προετοιμαστεί πλήρως για αυτή τη στροφή στην πολιτική ζωή

της χώρας, το κόμμα έπρεπε να είναι η κινητήρια δύναμή της, και έπρεπε να
διασφαλιστεί πλήρως ο καθοδηγητικός ρόλος του κόμματος στις επερχόμενες
εκλογές για το Ανώτατο Σοβιέτ της ΕΣΣΔ και τα Ανώτατα Σοβιέτ των
Ενωσιακών Δημοκρατιών. Όμως αυτό θα μπορούσε να γίνει μόνο αν οι ίδιες
οι κομματικές οργανώσεις γίνονταν βαθιά δημοκρατικές στην καθημερινή τους
δουλειά, μόνο αν πλήρως τηρούσαν τις αρχές του δημοκρατικού
συγκεντρωτισμού στην εσωκομματική τους ζωή, όπως απαιτεί το καταστατικό,
μόνο αν όλα τα όργανα του κόμματος εκλέγονταν, μόνο αν αναπτυσσόταν
πλήρως η κριτική και η αυτοκριτική στο κόμμα, μόνο αν ήταν πλήρης η ευθύνη
των κομματικών οργάνων προς τα μέλη του κόμματος, και αν τα μέλη του
κόμματος τα ίδια γίνονταν πολύ ενεργά.

Κατά την Ολομέλεια του Φλεβάρη – Μάρτη της Κεντρικής Επιτροπής

διαπιστώθηκε ότι ένας μεγάλος αριθμός κομματικών οργανώσεων
συστηματικά παραβίαζαν το καταστατικό και τις αρχές του δημοκρατικού
συγκεντρωτισμού στην καθημερινή τους δουλειά, υποκαθιστώντας την εκλογή
από την κοοπτάτσια, την ψήφιση μεμονωμένων υποψηφίων από την ψήφιση
μέσω λιστών κλπ. Ήταν, επομένως, πρώτα από όλα, απαραίτητο να
τερματιστούν οι αντιδημοκρατιές πρακτικές των κομματικών οργανώσεων και
να αναδιοργανωθεί η κομματική δουλειά πάνω στις γενικές γραμμές της
εσωκομματικής δημοκρατίας.

Ποια είναι η ουσία της μπολσεβικικής εσωκομματικής δημοκρατίας. Η ουσία

της, όπως ο σ. Στάλιν επανειλημμένα μάς έχει πει, εκδηλώνεται στην
ανεξάρτητη πρωτοβουλία, την ενεργό συμμετοχή των μελών στη δουλειά της
κομματικής ηγεσίας. “Εσωκομματική δημοκρατία σημαίενι εξύψωση της
δραστηριότητας των μελών και ενίσχυση της ενότητας του κόμματος,
ενίσχυση της συνειδητής προλεταριακής πειθαρχίας εντός του κόμματος”,
διδάσκει ο σ. Στάλιν.

Ήταν με αυτό το σκοπό που το κόμμα έθεσε τέρμα στις παραβιάσεις των
αρών του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού που επικρατούσαν στο κόμμα και
αποκατέστησε το σύστημα της εκλογής των καθοδηγητικών οργάνων των
κομματικων οργανώσεων, όπως προβλέπει το καταστατικό.
Το κόμμα υιοθέτησε πλήθος επιπρόσθετων μέτρων για τη διασφάλιση της
τήρησης συνεπούς δημοκρατίας: κατήργησε την πρακτική της κοοπτάτσιας,
απαγόρευσε την ψήφιση μέσω λιστών στις εκλογές των κομματικών οργάνων
και εισήγαγε την ψήφιση μόνο μεμονωμένων μελών. Διασφάλισε σε όλα τα
μέλη του κόμματος το απεριόριστο δικαίωμα να αμφισβητούν τους
υποψήφιους και να τους επικρίνουν. Εισήγαγε τη μυστική ψηφοφορία στην
εκλογή των οργάνων και κατέστησε υποχρεωτικό κανόνα την περιοδική
σύγκληση κομματικών αχτίφ πόλεων και, σε μεγάλες πόλεις, συνοικιακών
αχτίφ.

Το καταστατικό θα πρέπει να αντανακλά αυτά τα νέα μέτρα του κόμαμτος,

γιατί έχουν δοκιμαστεί στην πρακτική και διασφαλίζουν την περαιτέρω
ανάπτυξη της κριτικής και αυτοκριτικής, αύξησαν την υπευθυνοποίηση των
κομματικών οργάνων έναντι των μελών, και τη μεγαλύτερη δραστηριότητα
των μελών, και έτσι βοήθησαν ώστε να εξοπλιστεί το κόμμα για την επιτυχή
άσκηση των νέων καθηκόντων πολιτικής καθοδήγησης από πλευράς του.

Γνωρίζουμε ότι στις εκλογές για τα Ανώτατα Σοβιέτ της ΕΣΣΔ και των
Ενωσιακών Δημοκρατιών, το κόμμα κατήγε πλήρη νίκη για το Μπλοκ
Κομμουνιστών και Εξωκομματικών μόνο επειδή η κομματική δουλειά
αναδιοργανώθηκε πάνω στις αρχές της εσωκομματικής δημοκρατίας.

Η συνεπής εφαρμογή των δημοκρατικών αρχών είχαν μια καρποφόρα

επιρροή σε όλη τη δουλειά των κομματικών οργανώσεων. Η αυξημένη
δραστηριότητα και γνώση των κομματικών μελών και το αυξημένο αίσθημα
ευθύνης για την υπόθεση του κόμαμτος βρήκαν την επιτομή τους στην
προσυνεδριακή συζήτηση και στα αποτελέσματα των εκλογών για τα
κομματικά όργανα, τα οποία απέδειξαν ότι η εσωκομματική δημοκρατία
ανθίζει. (Χειροκροτήματα). Αυτό έχει ωθήσει νέα στρώματα μελών να πάρουν
ενεργό μέρος στην κομματική ζωή.

Κατά τη διάρκεια των εκλογών για τα κομματικά όργανα το 1938, η κριτική του
έργου των κομματικών οργάνων που ήταν φτωχό έλαβε μεγάλες διαστάσεις.
Αυτή η κριτική αποκάλυψε τη μη ικανοποιητική κατάσταση του έργου ενός
μεγάλου αριθμού επιτροπών και οργανωτών των κομματικών οργανώσεων
βάσης, συνοικιακών επιτροπών, επιτροπών πόλεως, περιφερειακών
επιτροπών και επιτροπών Όμπλαστ.

Πολλοί νέοι άνθρωποι εκλέχτηκαν στα καθοδηγητικά όργανα στις εκλογές του
1938, ένας μεγάλος αριθμός εκ των οποίων για πρώτη φορά. Πρόκειται για τη
νεότερη γενιά. Συνολικά, 35% των μελών των επιτροπών των κομματικών
οργανώσεων βάσης, 41% των μελών των συνοικιακών επιτροπών, 46% των
μελών των επιτροπών πόλης, και 60% των μελών των επιτροπών
περιφέρειας, Όμπλαστ και των Κεντρικών Επιτροπών των Κομμουνιστικών
Κομμάτων των Ενωσιακών Δημοκρατιών εκλέχτηκαν για πρώτη φορά.

Οι εκθέσεις από τις κατά τόπους κομματικές οργανώσεις δείχνουν ότι πάνω
από 2.000.000 μέλη και υποψήφια μέλη παρευρέθηκαν στη συζήτηση των
κομματικών συνεδριάσεων για τις θέσεις για το 18ο συνέδριο του κόμματος.
Περίπου 1.000.000 σύντροφοι πήραν το λόγο σε αυτές τις συνεδριάσεις.
(Χειροκρότημα).

Σύντροφοι, το κόμμα μας ποτέ δεν είχε μια τόσο μεγάλη συζήτηση όσο αυτή
που προηγήθηκε του 18ου συνεδρίου. Χαρακτηρίστηκε από μια χωρίς
προηγούμενο αλληλεγγύη και ενότητα του κόμματός μας και από μια
εξαιρετική ανάπτυξη της δραστηριότητας των μελών.

Όποιος πήρε μέρος στη συζήτηση έκανε και μια τροποποίηση ή πρόταση για
να βοηθήσει το κόμμα και να ενισχύσει την κοινή κομματική υπόθεση.

Τα αποτελέσματα της συζήτησης δείχνουν ότι η εσωκομματική δημοκρατία

ανθίζει, ότι υπάρχει μια χωρίς προηγούμενο αύξηση της δραστηριότητας και
της πρωτοβουλία των κομματικών μελών.

Με τους Μολότοφ, Στάλιν, Βοροσίλοφ, Καγκάνοβιτς, Καλίνιν την περίοδο

συζήτησης του Συντάγματος το 1936 (πηγή)

Το έργο του κόμματος στη βάση των γνωστών αποφάσεων της Ολομέλειας
της ΚΕ του Φλεβάρη – Μάρτη 1937 και των συστάσεων προς το κόμμα που
έκανε σε αυτή την ολομέλεια ο σ. Στάλιν, έχουν δώσει πολύτιμους καρπούς.
Κάθε μέλος νιώθει ότι η επαφή του με το κόμμα και τη δουλειά του έχει γίνει
ισχυρότερη. Κάθε μέλος έχει αρχίσει να νιώθει την πλήρη αξία του ως ενός
ανθρώπου που είναι δεμένος με το γενικό σώμα του κόμαμτος και υπεύθυνος
για την κοινή οντότητα. Αυτό είναι το πλέον σημαντικό και αξιόλογο
αποτέλεσμα της ανάπτυξης της εσωκομματικής δημοκρατίας.

Και, δεύτερον, κάτι που είναι όχι λιγότερο σημαντικό, και το οποίο πρέπει να
επισημάνουμε ως αποτέλεσμα της ανάπτυξης του κόμαμτος κατά τα τελευταία
χρόνια, είναι ότι νέες σχέσεις αρχίζουν να δημιουργούνται ανάμεσα στους
καθοδηγητές και τις μάζες. Η εμπιστοσύνη των μαζών στους καθοδηγητές έχει
αυξηθεί τρομακτικά, και το ίδιο και η αμοιβαία επαφή και εγγύτητά τους. Οι
μάζες έχουν συνηθίσει τους καθοδηγητές ως τους εκπροσώπους τους, ως
τους δικούς τους, οι οποίοι είναι ταυτόχρονα υπεύθυνοι προς το κόμμα, τις
μάζες, το λαό. Αυτό είναι το δεύτερο πιο πολύτιμο αποτέλεσμα της δουλειάς
του κόμματος κατά τα τελευταία λίγα χρόνια. (Δυνατά χειροκροτήματα).

Το συμπέρασμα που πρέπει να συναχθεί είναι ότι οι νέες μέθοδοι πολιτικής

δουλειάς του κόμματος, στη βάση της συνεπούς εφαρμογής των αρχών της
μπολσεβικικής εσωκομματικής δημοκρατίας, έχουν αυξήσει τη δύναμη του
κόματός μας. Το κόμμα βρίσκεται στο δρόμο της πλήρους ενεργοποίησης των
μελών του και αυτή είναι μια σημαντική προϋπόθεση για την επιτέλεση από
πλευράς κόμματος ως συνόλου και από πλευράς κάθε κομμουνιστή
συγκεκριμένα του πρωτοπόρου ρόλου τους ανάμεσα στις μάζες και, κατά
συνέπεια, προϋπόθεση για περαιτέρω νίκες στη σοσιαλιστική οικοδόμηση.

Το κόμμα θα συνεχίσει να αναπτύσσει και να διασφαλίζει την εσωκομματική

δημοκρατία ως ένα μέσο για την αύξηση της δραστηριότητας και της
πρωτοβουλίας των κομματικών μελών και ως μέσο για την εκκαθάριση των
τάξεών του από εχθρική σκουριά και σκουπίδια (Παρατεταμένα
χειροκροτήματα).

Επιλογή στελεχών. Έλεγχος της υλοποίησης των αποφάσεων.

Ανάδειξη νέων κομματικών εργατών

Θα πραγματευτώ τώρα την αναδιοργάνωση του κομματικού μηχανισμού, την

επιλογή στελεχών και τον έλεγχο για την εκπλήρωση των αποφάσεων.

Στην εισήγησή του σε αυτό το συνέδριο, ο σ. Στάλιν έδωσε έναν εξαντλητικό

ορισμό της σημασίας των στελεχών και της κατάλληλης επιλογής τους.

“Σωστή επιλογή σημαίνει:

Πρώτο, να εκτιμούμε τα στελέχη σαν το χρυσό απόθεμα του κόμαμτος και του
κράτους, να τα εκτιμούμε, να τα σεβόμαστε.

Δεύτερο, να γνωρίζουμε τα στελέχη, να μελετάμε προσεχτικά τα προσόντα και

τις ελλείψεις του κάθε στελέχους, να ξέρουμε σε ποια θέση μπορούν
ευκολότερα να αναπτυχθούν οι ικανότητες του στελέχους.

Τρίτο, να αναπτύσσουμε με φροντίδα τα στελέχη, να βοηθάμε το κάθε

αναπτυσσόμενο στέλεχος να ανεβεί πιο πάνω, να μη λυπούμαστε το χρόνο
για να “παιδευτούμε” υπομονετικά μ’ αυτά τα στελέχη και να επιταχύνουμε την
αναπτυξή τους.

Τέταρτο, να αναδείχνουμε έγκαιρα και τολμηρά καινούργια, νεαρά στελέχη,

χωρίς να τα αφήνουμε να κολλούν στην παλιά θέση, χωρίς να τα αφήνουμε να
μουχλιάσουν.
Πέμπτο, να τοποθετούμε τα στελέχη στις θέσεις με τέτοιο τρόπο, ώστε το
κάθε στέλεχος να νιώθει τον εαυτό του στη θέση του, ώστε το κάθε στέλεχος
να μπορεί να προσφέρει στην κοινή μας υπόθεση το μέγιστο αυτού, που
γενικά είναι ικανό να προσφέρει, ανάλογα με τα προσωπικά το προσόντα, έτσι
που η γενική κατεύθυνση της δουλειάς στην τοποθέτηση των στελεχών να
ανταποκρίνεται απόλυτα στις απαιτήσεις εκείνης της πολιτικής γραμμής, στο
όνομα της εφαρμογής της οποίας γίνεται αυτή η τοποθέτηση”.

Ο σ. Στάλιν, περαιτέρω, υπέδειξε το κύριο καθήκον του κόμματος τώρα

αναφορικά με την κατάλληλη επιλογή των στελεχών.

“Το καθήκον μας τώρα είναι η δουλειά της επιλογής των στελεχών από τα
κάτω ως τα πάνω να συγκεντρωθεί σε ορισμένα χέρια και να ανέβει στο
απαιτούμενο επιστημονικό, μπολσεβικικό επίπεδο.

Γι’ αυτό είναι απαραίτητο να βάλουμε τέλος στο κομμάτισμα της δουλειάς για
τη μελέτη, την ανάδειξη και την επιλογή στελεχών σε διάφορα τμήματα και
τομείς, συγκεντρώνοντάς τα σε ένα όργανο.

Το όργανο αυτό πρέπει να είναι η Διεύθυνση Στελεχών της Κεντρικής

Επιτροπής του ΚΚΣΕ(μπ.) και το αντίστοιχο τμήμα στελεχών σε κάθε
κομματική οργάνωση των Δημοκρατιών, των περιφερειών και των περιοχών”.

Από αυτή την άποψη, η υπάρχουσα οργάνωση του κομματικού μηχανισμού

έχει αποδειχτεί ακατάλληλη.

Σε αντιστοιχία με το καταστατικό, τμήματα ανά βιομηχανικό κλάδο

δημιουργήθηκαν στις περιφερειακές, εδαφικές και Κεντρικές Επιτροπές των
Κομμουνιστικών Κομμάτων των Ενωσιακών Δημοκρατιών και την Κεντρική
Επιτροπή του ΚΚΣΕ(μπ.) για το πρακτικό έργο για την υλοποίηση των
αποφάσεων και των ψηφισμάτων του κόμματος και για τη διεξαγωγή ελέγχου
για τον τρόπο που υλοποιούνται από τα όργανα των σοβιέτ, τις οργανώσεις
των επιχειρήσεων και τις κατώτερες κομματικές οργανώσεις. Η ιδέα ήταν να
συγκεντρωθεί σε κάθε τμήμα ανά βιομηχανικό κλάδο όλη η δουλειά που έχει
να κάνει με το συγκεκριμένο κλάδο, δηλαδή, η κομματική οργανωτική δουλειά,
η κατάρτιση και διάταξη των στελεχών, η μαζική εκπαιδευτική δουλειά, η
βιομηχανική προπαγάνδα και η επίβλεψη του τρόπου με τον οποίο
υλοποιούνται οι κομματικές αποφάσεις από τα αντίστοιχα όργανα των σοβιέτ,
των επιχειρήσεων και του κόματος.

Η ανεπάρκεια της υπάρχουσας οργάνωσης συνίσταται στο ότι η επιλογή

στελεχών, η οποία θα έπρεπε να καθοδηγείται από ένα κέντρο – γιατί η
επιλογή στελεχών απαιτεί τη συγκέντρωση ολόκληρης της εμπειρίας και της
γνώσης των στελεχών σε ένα μέρος, καθότι αυτό είναι η τέχνη της
μπολσεβικικής καθοδήγησης – διασπαζόταν ανάμεσα στα διάφορα τμήματα
ανά βιομηχανικό κλάδο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα μια εσφαλμένη αξιοποίηση
στελεχών, την απουσία ομοιόμορφων μεθόδων για τη μελέτη των στελεχών
και, κατά συνέπεια, σοβαρά σφάλματα στην επιλογή ανθρώπων. Ο
καταμερισμός εργασίας στην επιλογή στελεχών ανάμεσα στα διάφορα
τμήματα ανά βιομηχανικό κλάδο επίσης δημιουργούσε τεχνητά απόλυτα
εξειδικευμένα στελέχη σε ξεχωριστά τμήματα, ενώ η κατάλληλη επιλογή
στελεχών απαιτεί επιδέξιες και ευέλικτες κινήσεις.

Σύντροφοι, πολλοί από εσάς γνωρίζετε από την εμπειρία σας πόσο
διασπασμένο και κατακερματισμένο είναι το έργο της επιλογής στελεχών. Οι
περιφερειακές και εδαφικές επιτροπές έχουν τα δικά τους τμήματα ανά
βιομηχανικό κλάδο, ανά σοβιέτ και εμπορικό κλάδο, εκπαιδευτικό και
πολιτιστικό κλάδο κλπ. Αυτά τα τμήματα παλεύουν και ανταγωνίζονται μεταξύ
τους για ανθρώπους. Κάτι τέτοιο εμποδίζει την κατάλληλη μελέτη, επιλογή και
ανάδειξη στελεχών.

Αυτή η πρακτική διάσπαση της δουλειάς της επιλογής στελεχών καθιστά

ανέφικτη την κατάλληλη αξιοποίηση των ανθρώπων ανάλογα με τις
ικανότητές τους και τις απαιτήσεις της δουλειάς.

Η εμπειρία μάς έχει διδάξει ότι μια τέτοια οργάνωση του κομματικού
μηχανισμού δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις μας.

Είναι αυτό που καθιστά απαραίτητη τη δημιουργία ενός ισχυρού στελεχιακού

μηχανισμού της Κεντρικής Επιτροπής – τη Διεύθυνση Στελεχών – η οποία θα
πρέπει να λειτουργεί κατάλληλα και επιστημονικά, όπως ο σ. Στάλιν το θέτει,
για να επιτελεί το έργο της επιλογής και διάταξης στελεχών, με το έργο της
κομματικής οργανωτικής καθογήσησης να έχει ανατεθεί σε ένα ειδικό Τμήμα
Οργάνωσης και Εκπαίδευσης.

Η Κεντρική Επιτροπή έχει ήδη υιοθετήσει κάποια μέτρα το τελευταίο ένα ή δύο
χρόνια με αντικείμενο την όλο και περισσότερο συγκεντροποίηση στο Τμήμα
Καθοδηγητικών Κομματικών Οργάνων της Κεντρικής Επιτροπής της δουλειάς
της επιλογής και ανάδειξης καθοδηγητικών στελεχών όχι μόνο για τα
κομματικά όργανα, αλλά επίσης και για τις οργανώσεις των σοβιέτ και των
επιχειρήσεων και όλων των Λαϊκών Επιτροπάτων.

Αυτή η ανασυγκρότηση της δουλειάς της επιλογής, μελέτης και διάταξης των
στελεχών θα πρέπει να διεξαχθεί υπό το πνεύμα των οδηγιών που έδωσε ο
σ. Στάλιν στην εισήγησή του για τη δουλειά της ΚΕ του ΚΚΣΕ(μπ.) στο 18ο
συνέδριο.

Θα ήθελα, επιπροσθέτως, να σταθώ σε μια ακόμα τροποποίηση του

καταστατικού που υποβάλλει η ΚΕ στο 18ο συνέδριο του κόμματος.
Αναφέρομαι στην πρόταση να περιοριστεί η κομματική ηλικία που απαιτείται
για συντρόφους που προτείνονται για ανώτατα καθοδηγητικά πόστα, όπως
αυτά του γραμματέα Επιτροπής Περιφέρειας, Πόλης, Συνοικίας κλπ. Η
Κεντρική Επιτροπή προτείνει την τροποποίηση αυτής της ρήτρας στο
κομματικό καταστατικό και τον περιορισμό της απαιτούμενης κομματικής
ηλικίας. Η πρόταση αυτή προκύπτει από το στόχο της δημιουργίας των
κατάλληλων συνθηκών για την ανάδειξη νέων στελεχών σε καθοδηγητικά
κομματικά πόστα.

Αυτή η πρόταση είναι υψίστης σημασίας από την άποψη τόσο των αρχών όσο
και της πρακτικής.
Στην εισήγησή του στο συνέδριό μας, ο σ. Στάλιν έδωσε μια λαμπρή
διατύπωση για το καθήκον της ανάδειξης νέων στελεχών.

“Το καθήκον δεν είναι”, έλεγε, “να προσανατολιζόμαστε είτε στα παλιά είτε
στα νέα στελέχη, αλλά να ακολουθούμε τη γραμμή του συνδιασμού, της
συνένωσης των παλιών και των νέων στελεχών σε μια κοινή ορχήστρα της
καθοδηγητικής δουλειά του κόμαμτος και του κράτους”.

Να γιατί πράπει αποφασιστικά και έγκαιρα να αναδεικνύουμε νέα στελέχη σε

καθοδηγητικά πόστα.

Ήταν ακριβώς με την προώθηση νέων στελεχών σε καθοδηγητικά πόστα

αποφασιστικά και έγκαιρα που το κόμμα μας πέτυχε μια από τις
σημαντικότερες επιτυχίες, δηλαδή, την ανάδειξη σε καθοδηγητικά κρατικά και
κομματικά πόστα πάνω από 500.000 νέων μπολσεβίκων, μελών του
κόμματος και ανθρώπων που βρίσκονται πολύ κοντά στο κόμμα.

Πρέπει να γίνει αναφορά στη βελτίωση της ποιότητας των καθοδηγητικών μας
στελεχών. Τα καθοδηγητικά μας στελέχη περιλαμβάνουν τώρα έναν μεγάλο
αριθμό από ανθρώπους με ανώτερη εκπαίδευση, ανθρώπων του πολιτισμού,
της γνώσης και της εκπαίδευσης.

Μερικά στατιστικά στοιχεία αναφορικά με τα καθοδηγητικά κομματικά

στελέχη

Εργάτες
Με ανώτερη μη από
Κάτω Μέλη του
ολοκληρωμένη, κοινωνική 31 ως
από κόμματος
Σύνολο ανώτερη ή καταγωγή 35
40 από το
Β’βάθμια πριν από ετών
ετών 1924
εκπαίδευση1 το
διορισμό
Γραμματείς 196 175 303 177 268
επιτροπών
περιφέρειας,
Όμπλαστ και 333
ΚΕ των ΚΚ των (58.9%) (52.6%) (91%) (53.2%) (80.5%)
Ενωσιακών
Δημοκρατιών
Γραμματείς 3,115 5,248 10,020 5,649 10,193
Επιτροπών
περιφέρειας, 10,902
πόλης και (28.6%) (48.1%) (92%) (52.7%) (93.5%)
συνοικίας
Επικεφαλής 327 231 469 263 431
τμημάτων
510
Επιτροπών (64.1%) (45.3%) (92%) (51.6%) (84.5%)
περιφέρειας,
Όμπλαστ και
ΚΕ των ΚΚ των
Ενωσιακών
Δημοκρατιών

1.Η πλειοψηφία των ατόμων με ανώτερη εκπαίδευση αποφοίτησε από

πανεπιστήμια ή τεχνικά κολλέγια μεταξύ 1934-1938

Ενώ πριν από λίγα χρόνια υπήρχε μια τάση για περιορισμό της ανάδειξης
μορφωμένων και νέων ανθρώπων σε καθοδηγητικά κομματικά πόστα, ενώ οι
υπονομευτές έβαζαν κανονική θηλιά στα νέα στελέχη, μη επιτρέποντάς τους
να αναδειχτούν, είναι το πλέον σημαντικό επίτευγμα του κόμματος το ότι,
έχοντας απαλλαχτεί από τους υπονομευτές, είναι σε θέση να άρει τα εμπόδια
από το δρόμο για την αναβάθμιση των στελεχών που έχουν αναπτυχθεί τα
τελευταία χρόνια και την ανάδειξή τους σε καθοδηγητικά πόστα. Αυτό είναι μια
εγγύηση για τη δύναμη και το ακατανίκητο του κόμματός μας. (Θυελλώδη
χειροκροτήματα).

***

Το έργο της άσκησης πρακτικού ελέγχου για την υλοποίηση των κομματικών
οδηγιών είναι επίσης μη ικανοποιητικό. Αυτή η δουλειά έχει διασπαστεί σε
διάφορα τμήματα ανά επαγγελματικό κλάδο. Και αυτή, επίσης, θα πρέπει να
συγκεντροποιηθεί και ο χαρακτήρας του έργου της Κομματικής Επιτροπής
Ελέγχου να τροποποιηθεί αντίστοιχα. Ο έλεγχος από το κόμμα πρέπει να
είναι αποτελεσματικός, πρέπει να αποτρέπει έγκαιρα τα λάθη.

Ο κατάλληλος έλεγχος προϋποθέτει όχι μόνο τη διατήρηση ελέγχου επί της

υλοποίησης των οδηγιών, αλλά και έλεγχο για την ορθότητά τους και
επαλήθευση αν κάποια από αυτές χρειάζεται αντικατάσταση.

Ο σ. Στάλιν επανειλημμένα και επίμονα μάς εξηγούσε ότι

“καθοδήγηση δεν σημαίνει απλώς συγγραφή αποφάσεων και έκδοση

οδηγιών. Καθοδήγηση σημαίνει έλεγχος για την υλοποίηση των οδηγιών. Και
όχι μόνο άσκηση ελέγχου για την υλοποίησή τους, αλλά και για την ορθότητά
τους, αν είναι σωστές ή εσφαλμένες. Θα ήταν παράλογο να σκεφτόταν κανείς
ότι όλες οι οδηγίες μας είναι σωστές 100%. Δεν έχουν και δεν θα μπορούσαν
να έχουν έτσι τα πράγματα, σύντροφοι. Η άσκση ελέγχου για την εκπλήρωση
σημαίνει ακριβώς ότι οι εργάτες μας πρέπει να ελέγχουν μέσα στη φωτιά της
πρακτικής εμπειρίας όχι μόνο την εκπλήρωση των οδηγιών μας, αλλά και για
την ορθότητα των ίδιων των οδηγιών μας (έμφαση, Α.Ζ.). Οι ελλείψεις
αναφορικά με αυτό είναι ελλείψεις της συνολικής μας καθοδηγητικής
δουλειάς”. (Ι.Στάλιν, “Το Έργο της Κοινής Ολομέλειας της Κεντρικής
Επιτροπής και της Κεντρικής Επιτροπής Ελέγχου του Απρίλη”, 1928).

Ο έλεγχος για την υλοποίηση των αποφάσεων είναι το πλέον πολύτιμο

αντίδοτο στη στασιμότητα, στη συγκέντρωση σκουριάς στο έργο μας. Είναι
ένα εξαιρετικά πολύτιμο μέσο για την παρεμπόδιση της δράσης των
υπονομευτών. Όπου υπάρχει πλήρης έλεγχος, παραλύει ο υπονομευτής.

Θα είναι τώρα κύριο καθήκον της Κομματικής Επιτροπής Ελέγχου η βελτίωση

της δουλειάς για την άσκηση ελέγχου για την εκπλήρωση των κομματικών
οδηγιών.

Με δεδομένο αυτό, θα πρέπει να αποφασιστεί ότι η Κομματική Επιτροπή

Ελέγχου θα πρέπει να εργάζεται υπό την αιγίδα της Κεντρικής Επιτροπής του
ΚΚΣΕ(μπ.). Σε μια τέτοια περίπτωση, θα είναι αχρείαστο για την Κομματική
Επιτροπή Ελέγχου να εκλέγεται άμεσα από τα κομματικά συνέδρια. Η
Κομματική Επιτροπή Ελέγχου θα πρέπει να εκλέγεται σε μια Ολομέλεια της
Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΣΕ(μπ.) και να λειτουργεί υπό την καθοδήγηση
και τις οδηγίες της ΚΕ.

Διορθώνοντας τις θεωρητικές και πολιτικές ελλείψεις των στελεχών

Ο σ. Στάλιν μάς έδωσε στην εισήγησή του μια πολύ ξεκάθαρη και ακριβή
διατύπωση των καθηκόντων μας στον τομέα της κομαμτικής προπαγάνδας,
στον τομέα της μαρξιστικής – λενινιστική κατάρτισης των στελεχών μας. Είπε:

“Μπορούμε να οργανώσουμε ικανοποιητικά το ζήτημα της ρύθμισης της

σύνθεσης του κόμματος και το πλησίασμα των καθοδηγητικών οργάνων στη
δουλειά των οργανώσεων βάσης. Μπορούμε να οργανώσουμε ικανοποιητικά
την υπόθεση της ανάδειξης των στελεχών, της επιλογής και της τοποθέτησής
τους.Αν, όμως, παρ’ όλα αυτά, αρχίζει για κάποιο λόγο να κουτσαίνει η
κομματική μας προπαγάνδα, αν αρχίζει να αδυνατίζει η μαρξιστική-λενινιστική
κατάρτιση των στελεχών μας, αν εξασθενίζει η δουλειά μας για την ανύψωση
του πολιτικού και θεωρητικού επιπέδου αυτών των στελεχών και τα ίδια τα
στελέχη παύουν σε σχέση μ’ αυτό να ενδιαφέρονται για την προοπτική της
κίνησής μας προς τα μπρος, παύουν να κατανοούν το δίκιο της υπόθεσής μας
και μετατρέπονται σε χωρίς προοπτική πρακτικιστές που εκτελούν τυφλά και
μηχανικά τις υποδείξεις από τα πάνω, τότε οπωσδήποτε θα εξασθενήσει όλη
η κρατική και κομματική δουλειά μας. Πρέπει να αναγνωρίσουμε σαν αξίωμα
ότι όσο πιο ψηλό είναι το πολιτικό επίπεδο και η μαρξιστική – λενινιστική
γνώση των εργατών σε κάθε τομέα της κρατικής και κομματικής δουλειάς,
τόσο πιο υψηλή και πιο αποδοτική θα είναι η ίδια η δουλειά, τόσο πιο θετικά
είναι τα αποτελέσματα της δουλειάς και, αντίθετα, όσο πιο χαμηλό είναι το
πολιτικό επίπεδο των εργατών και όσο λιγότερο γνωρίζουν το μαρξισμό –
λενινισμό, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα διακοπών και αποτυχιών στη
δουλειά, τόσο πιο πιθανός είναι ο ξεπεσμός και το κατρακύλισμα των ίδιων
των εργατών του κόμματος σε σχολαστικούς πρακτικιστές, τόσο πιο πιθανός
είναι ο συνολικός εκφυλισμός τους.”.

Ο σ. Στάλιν επεσήμανε ότι έχουμε όλα τα μέσα και τις δυνατότητες που
απαιτούνται για την κατάρτιση των στελεχών μας ιδεολογικά και για την
πολιτική τους διαπαιδαγώγηση, και ότι από αυτό εξαρτώνται τα 9/10 της
εκπλήρωσης των πρακτικών μας καθηκόντων.
Το καθήκον της εξάλειψης των θεωρητικών και πολιτικών ανεπαρκειών των
κομματικών μας στελεχών, του εξοπλισμού των μελών μας με τη θεωρία του
μαρξισμού – λενινισμού και η βοήθεια προς αυτά για την αφομοίωση του
μπολσεβικισμού απαιτεί το έργο της κομματικής προπαγάνδας και
εκπαίδευσης να ανέβει στο κατάλληλο επίπεδο σε αντιστοχία με την απόφαση
της Κεντρικής Επιτροπής “για την Οργάνωση της Κομματικής Προπαγάνδας
σε σχέση με την Έκδοση της Ιστορίας του ΚΚΣΕ(μπ.) – σύντομο δοκίμιο” και
με τις υποδείξεις που έχουν δοθεί επί του θέματος από το σ. Στάλιν στην
εισήγησή του στο συνέδριό μας.

Με τον Αναστάς Μικογιάν σε ναυπηγείο στο Μουρμάνσκ στις 21/08/1935, δεξιά ο

επικεφαλής του τμήματος Αντριάνοφ, δίπλα ο γραμματέας της επιτροπής περιοχής
Μουρμάνσκ του ΠΚΚ(μπ.) Αμπράμοφ κ.α. (πηγή Ρια Νόβοστι)

Το καθήκον της αφομοίωσης του μπολσεβικισμού προκύπτει άμεσα από τα

καθήκοντα της παρούσας φάσης της σοσιαλιστικής οικοδόμησης.

Προκειμένου επιτυχώς να εκπληρώσουμε το κύριο καθήκον του 3ου 5ετούς

Πλάνου, δηλαδή, την κομμουνιστική διαπαιδαγώγηση του λαού και την
εξάλειψη των υπολειμμάτων του καπιταλισμού στο νου των ανθρώπων,
προκειμένου επιτυχώς να πραγματευτούμε τα πρακτικά προβλήματα της
σοσιαλιστικής οικοδόμησης και προκειμένου να εξοπλιστούμε κατάλληλα για
τον αγώνα ενάντια στον περιβάλλοντα καπιταλιστικό κόσμο και τους
πράκτορές τους, τα στελέχη πρέπει να εξοπλιστούν με θεωρία, δηλαδή, με μια
γνώση των νόμων της κοινωνικής ανάπτυξης και του πολιτικού αγώνα.

Οι βασικές ελλείψεις της κομματικής προπαγάνδας απαριθμούνται στη

γνωστή απόφαση της ΚΕ. Η απόφαση αυτή υποδεικνύει μεθόδους για την
αναδιοργάνωση της κομματικής προπαγάνδας σε σχέση με την έκδοση της
“Ιστορίας του ΚΚΣΕ(μπ.) – σύντομο δοκίμιο”.

Η αναδιοργάνωση της προπαγανδιστικής δουλειάς έχει ήδη αρχίσει. Τα

πρώτα βήματα σε αυτή την κατεύθυνση δείχνουν ότι η έκδοση της “Ιστορίας
του ΚΚΣΕ(μπ.) – σύντομο δοκίμιο”και η απόφαση της ΚΕ έχουν δώσει ισχυρή
ώθηση στην άνοδο της συνολικής ιδεολογικής και πολιτικής δουλειάς σε ένα
νέο επίπεδο. Εκατομμύρια άνθρωποι έχουν αρχίσει να μελετούν μαρξισμό –
λενινισμό, την “Ιστορία του ΚΚΣΕ(μπ.) – σύντομο δοκίμιο”. Αυτό είναι ένα
τεράστιο επίτευγμα για το κόμμα μας. Περίπου 12.000.000 αντίτυπα της
“Ιστορίας του ΚΚΣΕ(μπ.) – σύντομο δοκίμιο” στα ρώσικα έχουν πουληθεί και
περίπου 2.000.000 αντίτυπα σε άλλες γλώσσες των εθνών της ΕΣΣΔ. Έχει
μεταφραστεί σε 28 ξένες γλώσσες και έχει ήδη εκδοθεί σε πάνω από 673.000
αντίτυπα. Μπορεί αρκετά τεκμηριωμένα να ειπωθεί ότι αυτό είναι το πρώτο
μαρξιστικό βιβλίο από υπάρξεως του μαρξισμού που έχει διαδοθεί τόσο
πλατιά. (Χειροκροτήματα).

Τα κομματικά μέλη έχουν αρχίσει να μελετούν ανεξάρτητα. Η ζήτηση για

μαρξιστική – λενινιστική φιλολογία έχει αυξηθεί τρομακτικά. Η προσοχή όλων
των κομματικών οργανώσεων είναι τώρα επικεντρωμένη στην προπαγάνδιση
του μαρξισμού – λενινισμού.

Μία συγκεκριμένη ποσότητα εμπειρίας από τις νέες μορφές δουλειάς έχει ήδη
αποκτηθεί.

Μετά την απόφαση της ΚΕ οι καλύτεροι θεωρητικοί και προπαγανδιστές στο

κόμμα έχουν στρατολογηθεί για την προφορική και έντυπη προπαγάνδιση του
μαρξισμού – λενινισμού. Σχηματίζεται ένα σώμα έμπειρων επαγγελματιών
προπαγανδιστών.

Πριν από την αναδιοργάνωση της κομματικής προπαγάνδας υπήρχαν πάνω

από 112.000 προπαγανδιστές στο κόμμα. Αναμφίβολα υπήρχε αρκετά
μεγάλος αριθμός μεταξύ τους που λίγο ταίριαζαν σε αυτή τη δουλειά. Αυτός ο
αριθμός έχει τώρα σημαντικά μειωθεί. Οι κομματικές οργανώσεις επιλέγουν
τώρα ως προπαγανδιστές ανθρώπους που είναι πραγματικά κατάλληλοι για
αυτή τη δουλειά.

Ο αριθμός των κύκλων μελέτης έχει επίσης μειωθεί. Για παράδειγμα, πριν την
απόφαση της ΚΕ υπήρχαν πάνω από 9.000 κύκλοι μελέτης στη Μόσχα και
πάνω από 5.000 στο Λένινγκραντ. Τώρα υπάρχουν λίγο παραπάνω από 500
στη Μόσχα και περίπου 300 στο Λένινγκραντ.

Η ανεξάρτητη μελέτη έχει τώρα καταστεί η κύρια μέθοδος.

Η έντυπη προπαγάνδα, η οποία είναι αποφασιστικής σημασίας για αυτή τη

δουλειά, έχει επεκταθεί.

Όλα αυτά, ωστόσο είναι μόνο η αρχή αυτής της ανάπτυξης της
προπαγανδιστικής δουλειάς για την οποία το κόμμα αγωνίζεται. Σε αυτή, ένα
αποφασιστικό μέρος θα παίξει ο μπολσεβίκικος Τύπος μας. Η ζήτηση για
έντυπη φιλολογία έχει αυξηθεί τεράστια και θα συνεχίσει να αυξάνεται.

Είμαστε στην παραμονή μιας τρομακτικής ανάπτυξης όλων των μορφών

προπαγανδιστικής δουλειάς του κόμματός μας. Πλατιά χρήση πρέπει να γίνει
για τέτοια ισχυρά εργαλεία όπως ο κινηματογράφος, το ράδιο και η τέχνη για
προπαγανδιστικούς σκοπούς.

Προκειμένου να είμαστε σε θέση κατάλληλα να καθοδηγήσουμε το έργο της

μαρξιστικής – λενινιστικής προπαγάνδισης στο κόμμα και το κράτος, και
επιτυχώς να εκπληρώσουμε το καθήκον της εξάλειψης των θεωρητικών και
πολιτικών ανεπαρκειών των στελεχών, η Κεντρική Επιτροπή χρειάζεται έναν
ισχυρό μηχανισμό προπαγάνδας και ζύμωσης, υπό τη μορφή μιας
Διεύθυνσης Προπαγάνδας & Ζύμωσης, στην οποία όλο το έργο της έντυπης
και προφορικής προπαγάνδας και ζύμωσης θα συγκεντροποιηθεί.

Η ιδεολογική διαπαιδαγώγηση σφυρηλατεί στους σοβιετικούς ανθρώπους μία

συνείδηση για την αξιοπρέπεια του σοβιετικού πολίτη και την εμπιστοσύνη
στις δυνάμεις του. Πιο εντυπωσιακά από ποτέ αντηχούν τα λόγια του σ.
Στάλιν ότι η θεωρία εξοπλίζει τους πρακτικούς εργάτες με τη δύναμη του
προσανατολισμού, με την εμπιστοσύνη σε αυτούς, με μια προοπτική, με την
ικανότητα όχι μόνο να βλέπουν τα γεγονότα αλλά και να τα προβλέπουν.

Η αναδιοργάνωση της κομματικής προπαγανδιστικής δουλειάς θα διασφαλίσει

την ανθηρή πρόοδο της θεωρητικής μας δουλειάς και όλο και περισσότερο θα
εξοπλίσει το κόμμα μας ιδεολογικά. (Θυελλώδη χειροκροτήματα).

Η αναδιοργάνωση του κομματικού μηχανισμού. Οι Πανενωσιακές

Συνδιασκέψεις

Σύντροφοι, οι θέσεις για την τροποποίηση του καταστατικού του ΚΚΣΕ(μπ.)

προτείνουν την αναδιοργάνωση του μηχανισμού των τμημάτων τόσο στην
Κεντρική Επιτροπή όσο και τοπικά.

Σήμερα, τα τμήματα ανά επαγγελματικό κλάδο δεν γνωρίζουν ποιος είναι ο

ρόλος τους, για να μιλήσουμε ανοιχτά: ανακατεύονται στη δουλειά των
οργανώσεων των επιχειρήσεων, ανταγωνίζονται μαζί τους, και αυτό
δημιουργεί μια χαλαρότητα όσον αφορά το ποιος είναι υπεύθυνος για μια
δουλειά, ή σκοτώνει την ευθύνη συνολικά.

Τα τμήματα ανά επαγγελματικό κλάδο της Κεντρικής Επιτροπής θα πρέπει να

καταργηθούν. Εξαίρεση θα πρέπει να υπάρξει για την περίπτωση του
τμήματος Αγροτιάς, δεδομένης της ιδιαίτερης σημασίας του ελέγχου και της
επίβλεψης των δραστηριοτήτων των σοβιετικών και κομματικών οργανώσεων
στον τομέα της γεωργίας.

Το επιτακτικό καθήκον τώρα που έχει το κόμμα είναι η ενίσχυση της

οργάνωσης στα συνεταιριστικά αγροκτήματα, η καθοδήγηση της δουλειάς
τους, η οργάνωση της δουλειάς στα συνεταιριστικά αγροκτήματα, τα κρατικά
αγροκτήματα και τους μηχανο-τρακτερικούς σταθμούς. Ο σ. Αντρέγιεφ έχει
πειστικά και εμφατικά μιλήσει για αυτά τα καθήκοντα σε αυτό το συνέδριο.

Με δεδομένες κάποιες αδυναμίες στη δουλειά του Λαϊκού Επιτροπάτου

Γεωργίας και του Λαϊκού Επιτροπάτου Κρατικών Αγροκτημάτων, και με
δεομένο το γεγονός ότι η γεωργία χρειάζεται ειδική προσοχή και φροντίδα
από τις τοπικές κομματικές οργανώσεις, τα Τμήματα Γεωργίας της Κεντρικής
Επιτροπής, των Επιτροπών Όμπλαστ και Περιφερειών πρέπει να
διατηρηθούν.

Το Τμήμα Κατάρτισης της Κεντρικής Επιτροπής πρέπει επίσης να

διατηρηθούν, δεδομένου ότι δεν έχουμε Λαϊκό Επιτροπάτο Εκπαίδευσης για
την ΕΣΣΔ και με δεδομένη την ανάγκη ελέγχου της δουλειάς για τη δημόσια
εκπαίδευση σε όλες τις Δημοκρατίες, τα Όμπλαστ και τις περιφέρειες.

Τα ακόλουθα τμήματα πρέπει να δημιουργηθούν στις επιτροπές Περιφέρειας,

Όμπλαστ και τις ΚΕ των ΚΚ των Ενωσιακών Δημοκρατιών: στελεχών,
προπαγάνδας και ζύμωσης, οργάνωσης και κατάρτισης, και γεωργίας. Όλα τα
άλλα τμήματα ανά επαγγελματικό κλάδο πρέπει να καταργηθούν.

Οι επιτροπές συνοικίας και πόλης θα πρέπει να έχουν τα ακόλουθα τμήματα:

στελεχών, προπαγάνδας και ζύμωσης, οργάνωσης και κατάρτισης.

Η καθοδήγηση των τμημάτων προπαγάνδας και ζύμωσης, όπως και

στελεχών, στις επιτροπές Περιφέρειας, Όμπλαστ και στις ΚΕ των ΚΚ των
Ενωσιακών Δημοκρατιών θα πρέπει να ανατεθούν σε ειδικές γραμματείες.

Σύντροφοι, μετά από όσα είπα για τα καθήκοντά μας αναφορικά με την
επιλογή στελεχών και τον έλεγχο της εκπλήρωσης των αποφάσεων, και σε
σχέση με την προπαγανδιστική δουλειά, νομίζω ότι δεν υπάρχει ανάγκη να
εξηγήσω γιατί μια τέτοια αναδιοργάνωση των μηχανισμών της ΚΕ και των
τοπικών κομματικών οργάνων είναι απαραίτητη. Η δομή του μηχανισμού της
ΚΕ που να βοηθά τα κατά τόπους κομματικά όργανα, η οποία προτείνεται στο
18ο συνέδριο, θα καταστήσει εφικτή να ενισχυθεί η κομματική καθοδήγηση
των διάφορων τομέων της δουλειάς μας.

***

Με τη γρήγορη πρόοδο του σοσιαλιστικού οικονομικού συστήματος και τη

γρήγορη πολιτική και πολιτιστική ανάπτυξη των εργατών, των αγροτών και
των διανοουμένων, ο ρυθμός της κομματικής και κρατικής ζωής έχει αυξηθεί
σημαντικά. Προκειμένου να είμαστε σε θέση να καθοδηγούμε τα κρατικά και
κομματικά ζητήματα, να αντιδρούμε γρήγορα στις νέες απαιτήσεις
οποτεδήποτε αυτές προκύπτουν, και έγκαιρα να δίνουμε λύσεις στα νέα
προβλήματα, το υπάρχον σχήμα των κεντρικών οργανώσεων του κόμματος –
το Κομματικό Συνέδριο και η Κεντρική Επιτροπή – θα πρέπει να συμπληρωθεί
από ένα νέο σώμα, συγκεκριμένα, την Πανενωσιακή Κομματική Συνδιάσκεψη.
Αυτό καθίσταται ακόμα πιο απαραίτητο από το γεγονός ότι το μεγάλο
διάστημα ανάμεσα στα κομματικά συνέδρια περιορίζει τη δυνατότητα
ανάδειξης στα καθοδηγητικά πόστα, και ιδίως στην Κεντρική Επιτροπή,
ανθρώπων που έχουν εξελιχθεί στην κομματική δουλειά, ενώ μία
συνδιάσκεψη θα έδινε αυτή την ευκαιρία. Έχει ωριμάσει, επομένως, η στιγμή
για την συμπλήρωση του σχήματος των κεντρικών κομματικών οργανώσεων
– Κομματικό Συνέδριο και Κεντρική Επιτροπή – από μια Πανενωσιακή
Κομματική Συνδιάσκεψη, η οποια θα συγκαλείται όχι λιγότερο από μια φορά
το χρόνο και θα αποτελείται από εκπροσώπους των τοπικών οργανώσεων, με
κύριο σκοπό της τη συζήτηση των φλέγοντων προβλημάτων της πολιτικής του
κόμματος.

Η Πανενωσιακή Κομματική Συνδιάσκεψη θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να

αντικαθιστά μέρος των μελών της ΚΕ, δηλαδή, να απομακρύνει μέλη της ΚΕ
τα οποία δεν είναι σε θέση να εκπληρώσουν τα καθήκοντα του μέλους ενός
τέτοιου οργάνου, και να τα αντικαθιστά από άλλα, σε ποσοστό, ωστόσο, όχι
περισσότερο από το 1/5 των μελών της ΚΕ που έχουν εκλεγεί από το
Κομματικό Συνέδριο. Η Συνδιάσκεψη θα συμπληρώνει την ΚΕ από υποψήφια
μέλη του οργάνου αυτού τα οποία εξέλεξε το Κομματικό Συνέδριο, και να
εκλέγει στη θέση τους αντίστοιχο αριθμό νέων υποψήφιων μελών.

Οι αποφάσεις της Συνδιάσκεψης θα υπόκεινται στην υιοθέτησή τους από την

ΚΕ, με εξαίρεση τις αποφάσεις για εκλογή νέων μελών και υποψήφιων μελών
της ΚΕ. Οι αποφάσεις των Συνδιασκέψεων που θα υιοθετούνται από την ΚΕ
θα δεσμεύουν όλες τις κομματικές οργανώσεις. Οι αντιπρόσωποι στη
Συνδιάσκεψη θα εκλέγονται από ολομέλειες των επιτροπών Περιφέρειας,
Όμπλαστ και των Κεντρικών Επιτροπών των ΚΚ των Ενωσιακών
Δημοκρατιών. Μέλη της ΚΕ που δεν έχουν εκλεγεί ως αντιπρόσωποι από τις
κατά τόπους οργανώσεις θα έχουν δικαίωμα λόγου στη Συνδιάσκεψη, αλλά
όχι ψήφου.

Τα καθήκοντα των οργανώσεων βάσης στη βιομηχανία και τα σοβιετικά

ιδρύματα

Σύντροφοι, αυτή την περίοδο οι οργανώσεις βάσης, οι οποίες αποτελούν το

θεμέλιο του κόμματός μας, έχουν αναπτυχθεί και έχουν γίνει ισχυρότερες, οι
επαφές τους με τις μάζες έχουν βελτιωθεί, ο πρωτοπόρος ρόλος των
κομμουνιστών έχει τελειοποιηθεί, και η κομματική ζωή έχει ανέβει σε
υψηλότερο επίπεδο. Οι κομματικές οργανώσεις στενότερα ενδιαφέρονται για
τα πρακτικά οικονομικά και πολιτιστικά ζητήματα της σοσιαλιστικής
οικοδόμησης.

Η εμπειρία έχει δείξει ότι οι κομματικές οργανώσεις έχουν δουλέψει καλά

οπουδήποτε ήταν σε θέση να συνδυάσουν κομματική πολιτική δουλειά με τον
αγώνα για εκπλήρωση των παραγωγικών πλάνων, για τη βελτίωση της
δουλειάς του κρατικού μηχανισμού, για την αφομοίωση νέας τεχνικής, για
αυστηρή εργασιακή πειθαρχία, για την ανάπτυξη του σταχανοφίτικου
κινήματος και για την ανάδιεξη νέων στελεχών σε πόστα του κόμματος και
των επιχειρήσεων. Και, αντίστροφα, οπουδήποτε οι κομματικές οργανώσεις
ήταν μακριά από την παραγωγή, περιορίζοντας τα καθήκοντά τους στην
προπαγάνδα και τη ζύμωση, ή οπουδήποτε οι κομματικές οργανώσεις
αναλάμβαναν παράλογα το ρόλο της διεύθυνσης των ζητημάτων της
επιχείρησης, αναλαμβάνντας τα καθήκοντα των διοικήσεων των επιχειρήσεων
και αποσπώντας από αυτές την ευθύνη, εκεί το έργο αναπόφευκτα
συναντούσε δυσκολίες.

Ο σ. Στάλιν επανειλημμένα είχε επισημάνει την αναγκαιότητα για σωστό

συνδυασμό της κομματικής πολιτικής δουλειάς και της δουλειάς στην
επιχείρηση. Ήδη από το 1923 έλεγε:
“Οι βιομηχανικοί πυρήνες μας πρέπει να αρχίσουν να ασχολούνται με τα
ζητήματα που προκύπτουν στην πορεία της δουλειάς στα εργοστάσια και τα
τραστ. Τα ζητήματα πρέπει να διευθετούνται έτσι ώστε να είναι σε θέση οι
πυρήνες να κρατούν επαφή με τη δουλειά των διοικητικών οργάνων των
εργοστασίων και των τραστ μας, ώστε να είναι σε θέση να επηρεάζουν τη
δουλειά αυτή. Εσείς, ως εκπρόσωποι των πυρήνων, γνωρίζεται πόσο μεγάλη
είναι η ηθικη ευθύνη των βιομηχανικών μας πυρήνων προς τις μη κομματικές
μάζες για την πορεία της δουλειάς των εργοστασίων. Αν ένας πυρήνας είναι
σε θέση να καθοδηγήσει και να κατευθύνει τις μη κομματικές μάζες του
εργοστασίου του, αν είναι σε θέση να αναλάβει την ευθύνη για την πορεία της
δουλειάς του εργοστασίου – και το ότι είναι ηθικά υπεύθυνος προς τις μη
κομματικές μάζες για οποιαδήποτε έλλειψη στο εργοστάσιο είναι
αναμφισβήτητο – πρέπει να είναι σε επαφή με την πορεία της δουλειάς,
πρέπει να έχει τη δυνατότητα να την επηρεάζει προς τη μια ή την άλλη
κατεύθυνση. Είναι επομένως απαραίτητο ένας πυρήνας να συμμετέχει στη
συζήτηση των επιχειρησιακών προβλημάτων του εργοστασίου,
επιχειρησιακές συσκέψης εκπροσώπων των πυρήνων στα εργοστάσια που
αποτελούν τμήμα ενός τραστ να συγκαλούνται περιοδικά για τη συζήτηση των
ζητημάτων που αφορούν τη δουλειά του τραστ. Αυτό είναι ένα σίγουρο και
απαραίτητο μέσο για τον εμπλουτισμό των κομματικών μαζών με την εμπειρία
της επιχείρησης και της οργάνωσης του ελέγχου από τα κάτω”. (Ι. Στάλιν, Τα
Καθήκοντα του Κόμματος).

Θα αναφέρω, ως παράδειγμα, την εμπειρία της κομματικής οργάνωσης στο

τεράστιο σύμπλεγμα εργοστασίων Κίροφ στο Λένινγκραντ. Οι τροτσκιστο-
μπουχαρινικοί αλήτες οι οποίοι κάποια περίοδο ήταν υπεύθυνοι για το
εργοστάσιο έκαναν μεγάλη ζημιά και το περιόρισαν σε μια τέτοια κατάσταση
όπου στα μέσα του 1937 εκπλήρωνε τον προγραμματισμό του μόνο κατά 45-
50% σε πολλά τμήματα.

Τώρα, το συγκρότημα διευθύνεται από νέους ανθρώπους οι οποίοι

αναδείχτηκαν από τις τάξεις της τεχνικής διανόησης, από τις τάξεις των
σταχανοφιτών και των εργατικών ταξιαρχιών κρούσης.

Τον περασμένο χρόνο, υπήρχε μια σημαντική βελτίωση στη δουλειά του
συμπλέγματος εργοστασίων Κίροφ, και σε αυτό, ένα μεγάλο ρόλο έχει παίξει
η κομματική οργάνωση και η επιτροπή της, που πέτυχαν σωστά να
συνδυάσουν την κομματική πολιτική δουλειά με την παραγωγική δουλειά.

Η εμπειρία των κομμουνιστών του συμπλέγματος εργοστασίων Κίροφ δείχνει

ότι ένας σωστός συνδυασμός της κομματικής πολιτικής δουλειάς και της
παραγωγικής δουλειάς δεν οδηγεί ούτε στην παραβίαση της αρχής της
μονοπρόσωπης διοίκησης, ούτε στην αμέληση της κομματικής μαζικής
δουλειάς.

Αυτό που σε μεγάλο βαθμό συνέβαλε ήταν η προώθηση στην ηγεσία της
κομματικής ηγεσίας ανθρώπων καλά εξοικειωμένων με τα τεχνικά και
επιχειρησιακά ζητήματα του εργοστασίου, ανθρώπων από τα κάτω, από τα
διάφορα τμήματα του εργοστασίου, ανθρώπων στενά συνδεδεμένων με το
όλο σώμα των εργατών, των τεχνικών και των μηχανικών.
Η κομματική οργάνωση του συμπλέγματος εργοστασίων Κίροφ σημαντικά
ξερίζωσε τα εχθρικά στοιχεία στο σύμπλεγμα και προώθησε νέα στελέχη –
περίπου 500 από τους καλύτερους σταχανοφίτες, μηχανικούς και τεχνικούς, οι
οποίοι τώρα διευθύνουν το εργοστάσιο, και το διευθύνουν καθόλου άσχημα.

Δίνοντας προσοχή στα όσα επεσήμαιναν οι κατώτεροι εργάτες και οι

υπάλληλοι των γραφείων, η κομματική οργάνωση ήταν σε θέση να συμβάλλει
στην επίλυση πλήθους σημαντικών επιχειρησιακών προβλημάτων του
συμπλέγματος. Η κομματική οργάνωση πήρε ενεργό μέρος στη μεταρρύθμιση
του συστήματος αμοιβών σε αυτό το σύμπλεγμα εργοστασίων, το οποίο είχε
οδηγηθεί σε χάος από τους υπονομευτές. Αντί για 100 διαφορετικές
κατηγορίες πληρωμών υπάρχουν τώρα μόνο 4, και εκατοντάδες χιλιάδες
νόρμες έχουν αναθεωρηθεί. Αυτό είχε μεγάλη σημασία για την κατάλληλη
οργάνωση της εργασίας και τη βελτίωση της παραγωγικότητας της εργασίας.

Κατά τους 6 τελευταίους μήνες το συγκρότημα εκπληρώνει τον

προγραμματισμό του στην παραγωγή χωρίς επιπλέον δαπάνες στους
μισθούς και τα νέα στάνταρντ στην παραγωγή έχουν σε μεγάλο βαθμό
υπερεκπληρωθεί.

Η κομματική επιτροπή του συμπλέγματος εργοστασίων Κίροφ βοήθησε τη

διοίκηση να ρυθμίσει την κατανάλωση ενέργειας στο σύμπλεγμα,
προτείνοντας νέους ανθρώπους για αυτή τη δουλειά και βοηθώντας να
βρεθούν πρακτικά μέτρα βελτίωσης. Ως αποτέλεσμα, το σύμπλεγμα επιτυχώς
εκπλήρωσε το κυβερνητικό πρόγραμμα διπλασιασμού της παραγωγής
τρακτέρ για την ανοιξιάτικη σπορά του 1939.

Να άλλο ένα παράδειγμα. Το σύμπλεγμα εργοστασίων καουτσούκ

Γιαροσλάβλ δεν εκπλήρωνε τον προγραμματισμό του για την παραγωγή επί 7
χρόνια. Ολόκληρη η χώρα υπέφερε από τη μη ικανοποιητική δουλειά του
συμπλέγματος εργοστασίων καουτσούκ, του οποίου η διοίκηση είχε για
κάποιο διάστημα πέσει στα χέρια εχθρών του λαού.

Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΣΕ(μπ.) βοήθησε τους μπολσεβίκους του

συμπλέγματος εργοστασίων καουτσούκ Γιαροσλάβλ να αποκαλύψουν και να
εξουδετερώσουν τους εχθρούς του λαού και απαίτησε το σύμπλεγμα να γίνει
το συντομότερο ένα από τα πλέον πρωτοπόρα στη χώρα αναφορικά με την
εκπλήρωση του προγράμματος. Η κομματική οργάνωση εργοστασίων
καουτσούκ Γιαροσλάβλ έχει με περηφάνεια εκπληρώσει την απαίτηση της ΚΕ.
Το σύμπλεγμα υλοποίησε το πρόγραμμα της παραγωγής ελαστικών
αυτοκινήτου 100% στο 4ο τρίμηνο του 1938, 106% το Γενάρη του 1939, και
108% το Φλεβάρη. Η επιτυχία στην παραγωγή συνοδεύτηκε από ανάπτυξη
της κομματικής οργάνωσης, τα μέλη της οποίας αυξήθηκαν περισσότερο στο
4ο τρίμηνο του 1938 από όσο τα δύο προηγούμενα έτη.
 Με το Βοροσίλοφ και το Στάλιν

Σε τι οφείλει η κομματική οργάνωση του συμπλέγματος εργοστασίων

καουτσούκ Γιαροσλάβλ την επιτυχία της; Στο γεγονός ότι σωστά συνδύασε
την παραγωγική με την πολιτική δουλειά. Ανέλαβε το έργο της με τέτοιο τρόπο
ώστε να κάνει την εκπλήρωση του παραγωγικού προγράμματος ένα υψηλό
πολιτικό καθήκον και το όλο σώμα των εργαζόμενων στο σύμπλεγμα
εμποτίστηκε με αυτό το πνεύμα. Η κομματική οργάνωση κατένειμε τα
κομματικά της στελέχη με τρόπο που της επέτρεψε να είναι σε επαφή με ό,τι
γινόταν σε κάθε μέρος του συμπλέγματος. Ούτε η περιφερειακή επιτροπή του
ΚΚΣΕ(μπ.) ούτε η κομματική οργάνωση παρενέβαινε στο ρόλο της διοίκησης
του συμπλέγματος. Αντίθετα, δημιουργούσαν τις συνθήκες που θα επέτρεπαν
στη διοίκηση να επιδείξει ανεξαρτησία και πρωτοβουλία. Όμως η κομματική
οργάνωση είχε επαφή με κάθε βήμα της διοίκησης και, όντας καλά
ενημερωμένη για την κατάσταση πραγμάτων στο σύμπλεγμα, όταν ήταν
απαραίτητο καθοδηγούσε, δίδασκε και βοηθούσε τη διοίκηση.

Ενώ σφοδρά επέκρινε το χάος και την έλλειψη ευθύνης που οι εχθροί του
λαού είχαν φέρει για μεγάλο χρονικό διάστημα, η κομματική οργάνωση έδινε
ηθική και πολιτική υποστήριξη σε κάθε στέλεχος, σε κάθε εργάτη και
υπάλληλο στο σύμπλεγμα που εργαζόταν με μια μεγάλη θέληση.

Άπειρα παραδείγματα όπως αυτά του συμπλέγματος Κίροφ και του

Γιαροσλάβλ μπορούν να αναφερθούν. Το Σύμπλεγμα Σφαιρών και η πρώτη
ορολογοποιία στη Μόσχα, πολλά εργοστάσια κατασκευής αεροπλάνος,
πλήθος από μεταλλουργίες, το σύμπλεγμα εργοστασίων Σβετ Σαχτιόρα στο
Χάρκοβο, το νέο σύμπλεγμα εργοστασίων στο Σόρμοβο στην περιφέρεια
Γκόρκι και πολλά άλλα εργοστάσια αποτελούν παράδειγμα σωστού
συνδυασμού της κομματικής και παραγωγικής δουλειάς στη ζωή των
κομματικών οργανώσεων βάσης.

Σε όλες τις Δημοκρατίες, τα Όμπλαστ και τις περιφέρειες, πλήθος κομματικών

οργανώσεων μπορούν να βρεθούν που επιτυχώς υιοθέτησαν μια σωστή
στάση σε παραγωγικά ζητήματα στη θέσπιση ελέγχου επί της δουλειάς των
εργοστασίων τους και στη βοήθεια προς τις διοικήσεις για την εκπλήρωση και
υπερεκπλήρωση των προγραμμάτων παραγωγής.

Θέλω επίσης να αναφέρω την εμπειρία των κομματικών οργανωτών στα

εργοστάσια της αμυντικής βιομηχανίας. Ο σ. Στάλιν δίνει τη μεγαλύτερη
σημασία σε αυτό το ζήτημα. Πρότεινε τη θέσπιση σε αυτά τα εργοστάσια ενός
συστήματος κομματικών οργανωτών που να υπάγονται στην Κεντρική
Επιτροπή, και την επιλογή ικανών μηχανικών, εξπέρ στη δουλειά τους και
καλών κομματικών ανθρώπων, για αυτό το σκοπό. Αυτό το μέτρο έχει
αποδείξει τη σημασία του και έχει φέρει πολύ καλά αποτελέσματα. Έχουμε
τώρα ένα νέο τύπο λειτουργού σε αυτά τα εργοστάσια, ανθρώπων που
συνδυάζουν την κομματική δουλειά με την ικανότητα να σχηματίζουν άποψη
για οποιοδήποτε ιδιαίτερο ζήτημα της επιχείρησης ή τεχνικό.

Γνωρίζουμε ότι την άγνοια των τεχνικών και επιχειρησιακών ζητημάτων που
επιδείκνυαν διάφορα κομματικά στελέχη την αξιοποιούσαν οι υπονομευτές. Οι
κομματικές οργανώσεις βάσης μας αποτελούν την πρωτοπορία των
εργοστασίων μας, τον ανθό του προσωπικού. Πρέπει να επωφεληθούμε από
την εμπειρία αυτού του πρωτοπόρου σώματος που οι κομμουνιστές
αποτελούν στα εργοστάσια. Αν θες να διασφαλίζεις την κατάσταση
πραγμάτων αναφορικά με την εκπλήρωση μιας σημαντικής παραγγελίας, ή
αναφορικά με τον τρόπο με τον οποίο δαπανάται το κονδύλι του διευθυντή, ή
αναφορικά με τις συνθήκες στέγασης των εργατών, ή αναφορικά με την
κατάσταση του χώρου εστίασης των εργατών, πρέπει να αξιοποιείς πλήρως
την συνολική εμπειρία των κομματικών οργανώσεων, πρέπει να φωτίζεις κάθε
πλευρά της παραγωγικής ζωής των εργοστασίων με το μπολσεβικικό φακό.
Με αυτό τον τρόπο θα παρέχουμε πραγματικές υπηρεσίες στην όλη υπόθεση
της σοσιαλιστικής οικονομικής ανάπτυξης.

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης υπήρξαν φωνές που ισχυρίζονταν πως το να

αποδώσουμε δικαίωμα ελέγχου στις κομματικές οργανώσεις βάσεις επί των
παραγωγικών δυνάμεων θα σήμαινε ένα πλήγμα στην αρχή της
μονοπρόσωπης διοίκησης. Μου φαίνεται ότι όσοι πιστεύουν ότι
μονοπρόσωπη διοίκηση σημαίνει απλώς διοίκηση ενός εργοστασίου χωρίς να
βασίζεται κανείς στο αχτίφ του προσωπικού δεν έχει αντίληψη του τι σημαίνει
μονοπρόσωπη διοίκηση.

Η σοβιετική, μπολσεβικική αρχή της μονοπρόσωπης διοίκησης σημαίνει

ικανότητα να διοικείς, να οργανώνεις, να επιλέγεις στελέχη, να εκδίδεις τις
σωστές οδηγίες, να ζητάς μία έκθεση για τη δουλειά που έχει γίνει και να
εξαλείφεις την ανευθυνόττηα και τη μοιρασμένη ευθύνη. Όμως επίσης
σημαίνει ικανότητα να εξασφαλίζεις σε αυτή τη δουλειά την υποστήριξη της
κομματικής οργάνωσεις, του αχτίφ του εργοστασίου, και συνολικά του
προσωπικού του.
Είναι, επομένως, λάθος να λέει κανείς ότι μπορούμε να απαλλαγούμε από τον
έλεγχο από τις κομματικές οργανώσεις βάσης. Όσα στελέχη φοβούνται αυτό
το είδος ελέγχου διαπράττουν σφάλμα.

Σε σχέση με αυτό, έχει φτάσει πια η ώρα για τον ακριβή καθορισμό των
καθηκόντων των διαφόρων τύπων κοματικών οργανώσεων βάσης και,
ιδιαίτερα, εκείνων στις παραγωγικές μονάδες (εργοστάσια, εργοτάξια, κρατικά
και συνεταιριστικά αγροκτήματα) και εκείνων στα Λαϊκά Επιτροπάτα.

Οι κομματικές οργανώσεις στις παραγωγικές μονάδες θα πρέπει να

αποκτήσουν το δικαίωμα άσκησης ελέγχου επί της κατάστασης πραγμάτων
στα εργοστάσια, στα κρατικά και συνεταιριστικά αγροκτήματα. Αυτό θα
οδηγήσει στη βελτίωση του ρόλου και του αισθήματος ευθύνης των
κομματικών οργανώσεων βάσης στις παραγωγικές μονάδες.

Αναφορικά με τις κομματικές οργανώσεις στα Λαϊκά Επιτροπάτα, στο βαθμό

που δεν ασκούν καθήκοντα ελέγχου, εξαιτίας των ιδιαίτερων συνθηκών
δουλειάς τους, θα πρέπει να παίζουν ένα μεγαλύτερο ρόλο στη βελτίωση της
δουλειάς του μηχανισμού. Είναι καθήκον τους να εφιστούν την προσοχή στις
ελλείψεις στο Λαϊκό Επιτροπάτο τους, να επισημαίνουν τις ελλείψεις στη
δουλειά οποιουδήποτε από το προσωπικό και να πληροφορούν την Κεντρική
Επιτροπή και τους επικεφαλής του Λαϊκού Επιτροπάτου για αυτά.

Ο σ. Στάλιν καθόρισε τα καθήκοντα των πυρήνων στα σοβιετικά ιδρύματα σε

μια συεδρίαση του Οργανωτικού Γραφείου της ΚΕ στις 15 Μάρτη 1926, όπου
είπε:

“Οι πυρήνες μας στα σοβιετικά ιδρύματα πρέπει να είναι οι φρουροί της
πραγματικής σοβιετικής τάξης στα ιδρύματά μας… Οι πυρήνες πρέπει να
βλέπουν ότι τουλάχιστον στοιχειώδης τάξη, στοιχειώδης ανταπόκριση,
ετοιμότητα να ακούσουμε τους ανθρώπους και λιγότερη γραφειοκρατία
επιδεικνύονται στα σοβιετικά ιδρύματα, τόσο κυβερνητικά όσο και
επιχειρησιακά..Πρέπει να δούμε σε αυτό ότι οι πυρήνες στα σοβιετικά
ιδρύματα ζουν τη ζωή ολόκληρου του κόμματος, βοηθούν το κόμμα να
βελτιώσει και να απλοποιήσει το σοβιετικό και επιχειρησιακό μηχανισμό και
ότι τον φέρνει πιο κοντά στο λαό, τον κάνει πιο έντιμο και οικονομικό (βλ.
Ιζβέστια της ΚΕ του ΚΚΣΕ(μπ.), νο. 16-17, 1926).

Όλα τα μέλη του κόμματος που εργάζονται σε ένα Λαϊκό Επιτροπάτο θα

πρέπει να είναι ενωμένα σε μια γενική κομματική οργάνωση αυτού του Λαϊκού
Επιτροπάτου. Ο γραμματέας της κομματικής οργάνωσης ενός Λαϊκού
Επιτροπάτου θα πρέπει να εγκρίνεται από την ΚΕ του ΚΚΣΕ(μπ.). Είναι
δύσκολο να υπάρχουν περαιτέρω εξηγήσεις για την αναγκαιότητα αυτής της
πρότασης – είναι αυταπόδεικτο.

***

Σύντροφοι, έχω αναφέρει τις κύριες τροποποιήσεις και προσθήκες στο

καταστατικό του ΚΚΣΕ(μπ.) που προτείνονται στις θέσεις.
Πέραν αυτών των τροποποιήσεων και προσθηκών, θα πρέπει να γίνει
αναφορά σε άλλες προσθήκες που έρχονται από την εμπειρία του κόμματος,
όπως, για παράδειγμα, ότι οι επιτροπές Όμπλαστ και περιφέρειας θα πρέπει
να έχουν 4 ή 5 γραμματείς, ότι τα δικαιώματα των κομματικών οργανώσεων
περιοχής θα πρέπει να καθορίζονται στο καταστατικό, ότι οι πρόνοιες στο
καταστατικό αναφορικά με τις κομματικές οργανώσεις στον Κόκκινο Στρατό θα
πρέπει να επεκταθούν και στις κομματικές οργανώσεις στο Ναυτικό. Αυτές οι
προσθήκες, πιστεύω, δεν χρειάζονται εξήγηση.

Στην τροποποίηση του υπάρχοντος καταστατικού προτείνεται επίσης να

ονομάζονται τα εκλεγμένα όργανα των οργανώσεων βάσεις γραφεία αντί για
επιτροπές.

Ο λόγος για αυτή την αλλαγή είναι ότι οι επιτροπές δημιουργούνται για να
ενώσουν διάφορες κομματικές οργανώσεις ίδιου στάτους. Αυτή είναι η
παράδοση στο κόμμα μας και είναι ωφέλιμη. Όσο για τα εκλεγμένα όργανα
των κομματικών οργανώσεων, είναι πιο δόκιμο να αποκαλούνται γραφεία για
να τα ξεχωρίζουμε από τις επιτροπές.

Η Κεντρική Επιτροπή επίσης δίνει μεγάλη σημασία στην απόδοση στις

κομματικές οργανώσεις στα τμήματα των εργοστασίων του δικαιώματος, υπό
συγκεκριμένες συνθήκες, συγκεκριμένα, αν δεν έχουν λιγότερα από 15 μέλη,
να εκλέγουν γραφείο. Γνωρίζετε ότι, με απόφαση της ΚΕ, επιτροπές τμημάτων
εργοστασίων δημιουργήθηκαν σε μεγαλύτερα βιομηχανικά συμπλέγματα. Η
εμπειρία έχει πλήρως δικαιολογήσει τη δημιουργία τους.

Σύνοψη της συζήτησης των θέσεων της εισήγησης για τις

“Τροποποιήσεις στο καταστατικό του ΚΚΣΕ(μπ.)”

Θα περάσω τώρα στη συζήτηση των διορθώσεων και των τροποποιήσεων

που προτάθηκαν κατά τη συζήτηση στις κομματικές οργανώσεις των θέσεων
της εισήγησης για τις τροποποιήσεις στο καταστατικό του ΚΚΣΕ(μπ.).

Μία πολύ πλατιά συζήτηση αναπτύχθηκε για τις θέσεις, το αποτέλεσμα της
οποίας ήταν ότι οι θέσεις εγκρίθηκαν από την πλατιά πλειοψηφία των
κομματικών μελών και από όλες τις κομματικές οργανώσεις. (Θυελλώδη
χειροκροτήματα).

Η συζήτηση προκάλεσε ένα σχετικά μεγάλο αριθμό διορθώσεων και

τροποποιήσεων τόσο στις ίδιες τς θέσεις όσο και σε έναν αριθμό προνοιών
στο ήδη υπάρχον καταστατικό για τις οποίες στις θέσεις δεν προβλέπονταν
τροποποιήσεις.

Με δεδεομένη τη μεγάλη ποικιλία των τροποποιήσεων, θα ήταν πιο βολικό να

τις χωρίσουμε σε διάφορες κατηγορίες.

Υπάρχει ένας αριθμός διορθώσεων χωρίς πρακτική σημασία και νόημα,

όπως, για παράδειγμα, ότι τα κομματικά όργανα θα πρέπει να εκλέγονται μια
φορά στα 5 χρόνια, ότι οι γραμματείς των κομματικών οργανώσεων θα πρέπει
να εκλέγονται σε γενικές συνελεύσεις και όχι από τις επιτροπές ή τα γραφεία,
δηλαδή ότι οι γραμματείς θα πρέπει να γίνουν ανεξάρτητοι από τις επιτροπές
ή τα γραφεία, ότι τα νέα μέλη θα πρέπει να γίνονται δεκτά στο κόμμα σε
εορταστικές συνεδριάσεις κλπ.

Το μη χρήσιμο αυτών των διορθώσεων και τροποποιήσεων είναι

αυταπόδεικτο και δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσει κανείς εναντίον τους.
Καταρρέουν από μόνες τους ως μη χρήσιμες. (Γέλια και χειροκροτήματα).

Δεύτερον, υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός από διορθώσεις, τροποποιήσεις και

σχόλια που δεν σχετίζονται άμεσα με το καταστατικό του ΚΚΣΕ(μπ.), αλλά με
την τρέχουσα δουλειά της κομματικής οργάνωσης.

Τέτοιες, για παράδειγμα, είναι οι προτάσεις ότι τουλάχιστον τρία απογεύματα

στα πέντε θα πρέπει να μην υπάρχουν συνεδριάσεις και συνδιασκέψεις, ώστε
οι σύντροφοι να μπορούν να ξεκουράζονται και να μελετούν θεωρία· η
θέσπιση κομματικών ημερών·η απαγόρευση υιοθέτησης αποφάσεων με
δημοσκόπηση· ότι ένα γραφείο συνοικιακής επιτροπής θα πρέπει να εκλέγεται
σε συνοικίες όπου οι κομματικές οργανώσεις είναι μικρές· ότι οι κομματικές
οργανώσεις των μηχανοτρακτερικών σταθμών θα πρέπει να γράφουν τους
οδηγούς τρακτές και τους χειριστές θεριζοαλωνιστικών μηχανών· ότι οι
κομματικές επιτροπές σιδηροδρομικών κόμβων θα πρέπει να καταργηθούν
κλπ κλπ.

Το αντικείμενο όλων αυτών των διορθώσεων και τροποποιήσεων σχετίζεται,

όπως βλέπετε, με πρακτικά κομματικά ζητήματα. Αυτοί που διατύπωσαν
αυτές τις διορθώσεις προφανώς δεν κατάλαβαν τη διαφορά ανάμεσα στο
καταστατικό και τα τρέχοντα κομματικά ζητήματα και επομένως προσπαθούν
να εντάξουν στο καταστατικό όσο πιο μεγάλο αριθμό προνοιών γίνεται,
ξεχνώντας ότι το καταστατικό θέτει μόνο το γενικό πλαίσιο, τις βασικές μορφές
της οργανωτικής δραστηριότητας του κόμματος και ότι δεν αποκλείουν, αλλά,
το αντίθετο, προϋποθέτουν, την τρέχουσα δραστηριότητα των κομματικών
οργάνων.

Το καταστατικό του ΚΚΣΕ(μπ.) το οποίο το 18ο συνέδριο θα υιοθετήσει θέτει

την οργανωτική βάση για τις μελλοντικές δραστηριότητες των καθοδηγητικών
κομματικών οργάνων. Οι διορθώσεις και τροποποιήσεις αυτού του είδους θα
πρέπει να υποβληθούν στη νέα ΚΕ του ΚΚΣΕ(μπ.) που θα εκλεγεί.

Το τρίτο είδος τροποποιήσεων σχετίζεται άμεσα με το καταστατικό του

ΚΚΣΕ(μπ.). Ένας μεγάλος αριθμός αυτών αφορά ζητήματα διατύπωσης και
θα πρέπει να υποβληθεί στην Επιτροπή Καταστατικού του 18ου συνεδρίου
που υποθέτω το συνέδριο θα δημιουργήσει και θα δώσει εντολή να
διατυπώσει το καταστατικό στην τελική του μορφή.

Αναφορικά με τις διορθώσεις και τροποποιήσεις πραγματικής σημασίας, είναι

χρήσιμο να τις χωρίσουμε σε τρεις κατηγορίες: όσες είναι απαράδεκτες και
πρέπει να απορριφθούν, όσες των οποίων η χρησιμότητα θα πρέπει να
συζητηθεί στο συνέδριο και, τέλος, όσες πρέπει να υιοθετηθούν.

Θα αναφερθώ πρώτα στις απαράδεκτες προτάσεις.

1.Υπάρχουν τροποποιήσεις σχεδιασμένες να διατηρήσουν τις κατηγορίες
ένταξης στο κόμμα, με τη μια ή την άλλη μορφή. Περιλαμβάνουν προτάσεις
των πιο διαφορετικών ειδών. Όλες βασίζονται στην πεποίθηση των
συγγραφέων τους ότι η κατάργηση των διαφόρων κατηγοριών είναι άκαιρη.
Προτείνεται η καθιέρωση δυο ή τριών κατηγοριών: μια για τους εργάτες, μια
για τους αγρότες και τους διανοούμενους, ή η θέσπιση μιας ειδικής
κατηγορίας για μέλη της παλιάς διανόησης κοκ. Αυτές οι προτάσεις δεν
πρέπει να υιοθετηθούν.

Η έννοια αυτών των τροποποιήσεων είναι ότι οι συγγραφείς τους είτε αγνοούν
είτε δεν καταφέρουν να αφομοιώσουν την ουσία των θεμελιωδών αλλαγών
στις σχέσεις ανάμεσα στις τάξεις που έχουν λάβει χώρα στην ΕΣΣΔ. Είτε
στέκονται στο παλιό και δεν βλέπουν το νέο, είτε απλούστατα είναι νεκρές και
δεν κατανοούν τι συμβαίνει γύρω τους. (Χειροκροτήματα).

2.Υπάρχει ένας αριθμός τροποποιήσεων διαμετρικά αντίθετου τύπου,

τροποποιήσεων που προχωρούν περισσότερο από τις απαιτήσεις για
εισδοχή στο κόμμα που προτείνουν οι θέσεις. Ενώ η πρώτη ομάδα των
τροποποιήσεων, όπως μόλις είδαμε, προτείνουν τη διατήρηση των παλιών
όρων εισδοχής, η δεύτερη ομάδα προτείνει να πάμε πολύ παραπάνω από
όσο οι θέσεις προτείνουν. Για παράδειγμα, προτείνεται η δοκιμαστική
περίοδος να μην είναι ένας χρόνος, αλλά 9, 6 ή ακόμα και 3 μήνες·
προτείνουν οι προϋποθέσεις αναφορικά με την κομματική ηλικία όσων
προτείνουν άτομα για ένταξη στο κόμμα να καταργηθούν· ότι ο αριθμός
αυτών να μειωθεί κλπ. Νομίζω ότι οι τροποποιήσεις αυτού του είδους
πηγάζουν από το ότι κάποια μέλη δεν κατάλαβαν το χαρακτήρα του κόμματός
μας και δείχνουν ότι κάποια μέλη εχουν ξεχάσει τη βασική αρχή ότι η δύναμη
του κόμματός μας δεν έγκειται στην κατάργηση των ορίων ανάμεσα στο
κόμμα και έξω από αυτό, ανάμεσα στα μέλη και τους εξωκομματικούς, στη
διάλυση του κόμαμτος, στη διάχυσή του στις μάζες, αλλά στο γεγονός ότι
δρώντας ως έδαφος συσπείρωσης των πιο πρωτοπόρων ανθρώπων της
εργατικής τάξης, της αγροτιάς και της διανόησης, δεν παλεύει για το μέγεθος
του αριθμού των μελών αλλά για την ποιότητα των μελών, ασχολείται με το
υψηλό του τίτλου του κομματικού μέλους, για την αποφασιστικότητα των
κομματικών μελών και την αφοσίωσή τους στην υπόθεση της εργατικής τάξης.

Οι συντάκτες αυτών των τροποποιήσεων έχουν την εσφαλμένη ιδέα ότι το

κόμμα δεν προτίθεται να δείξει καμία περαιτέρω έγνοια για την ποιότητα των
μελών του και ανοίγει διάπλατα τις πόρτες του για όλους όσους θέλουν να
ενταχθούν σε αυτό. Αυτή η εσφαλμένη αντίληψη δεν έχει τίποτα το κοινό με
την κομματική πολιτική μιας αυστηρά ατομικής επιλογής των πιο
πρωτοπόρων ανθρώπων στις τάξεις του κόμματος.

Οι ουσιαστικές αλλαγές στη διαδικασία εισδοχής νέων μελών μήπως

υπονοούν ότι το κόμμα χαλαρώνει κατά κάποιο τρόπο τη δοκιμασμένη και
επιτυχημένη λενινιστική αρχή της ατομικής επιλογής στις τάξεις του κόμματος;
Ούτε κατ’ ελάχιστο.

Η ΚΕ και ο σ. Στάλιν πολλές φορές έχουν καταστήσει σαφές ότι αυτό που
είναι σημαντικό για το κόμμα δεν είναι τόσο ο αριθμός των μελών τού όσο η
ποιότητά τους, η αποφασιστικότητά τους. Να, για παράδειγμα, τι έλεγε ο σ.
Στάλιν στις 6 Ιούλη 1921 στην εισήγησή του στη γενική συνέλευση της
Οργάνωσης Τιφλίδας του Κομμουνιστικού Κόμματος Γεωργίας:

“Θα πρέπει να θυμόμαστε μια και καλή ότι η ισχύς και το βάρος ενός
κόμματος, και ιδίως του Κομμουνιστικού Κόμματος, εξαρτάται όχι τόσο από
τον αριθμό των μελών του όσο από την ποιότητά τους, την αποφασιστικότητά
τους και την αφοσίωση στην υπόθεση του προλεταριάτου”.

Στον πομπώδη όρκο που ο σ.Στάλιν έκανε στο 2ο Πανενωσιακό Συνέδριο

των Σοβιέτ στις 26 Γενάρη 1924, τον καιρό του θανάτου του Λένιν, έλεγε:

“Δεν μπορεί καθένας να γίνει μέλος ενός τέτοιου κόμματος. Δεν μπορεί ο
καθένας ν’ αντέξει στις δυσκολίες και τις θύελες που συνδέονται με την
ιδιότητα του μέλους ενός τέτιου κόμματος. Παιδιά της εργατικής τάξης, παιδιά
της ανέχειας και του αγώνα, παιδιά απίστευτων στερήσεων και ηρωικών
προσπαθειών, να τι πρέπει να είναι τα μέλη του κόμματος. Να γιατί το κόμμα
των λενινιστών, το κόμμα των Κομμουνιστών ονομάζεται επίσης το κόμμα της
εργατικής τάξης”.

Στην απόφαση του 13ου συνεδρίο για “Τα άμεσα καθήκοντα της κομματικής
ανάπτυξης” το κόμμα επεσήμαινε ότι αυτό που ήταν σημαντικό στην ένταξη
νέων μελών δεν είναι οι τυπικότητες, αλλά τα ουσιαστικά. Η απόφαση
επεσήμαινε:

“όχι μόνο πρέπει να τηρούνται οι τυπικές προϋποθέσεις κατά την εισδοχή

ενός νέου μέλους στο κόμμα, αλλά είναι ουσιαστικό να επαληθεύεται η
πραγματική του ικανότητα να βοηθήσει το κόμμα και τα όργανα της
προλεταριακής δικτατορίας στην πράξη”.

Αυτή η αρχή της αυστηρά ατομικής προσέγγισης στους αιτούντες να μπουν

στο κόμμα είναι ένας απαράλλαχτος νόμος για το κόμμα μας, που δεν
υπόκειται σε αλλαγή.

Στο διάστημα ανάμεσα στο 17ο και το 18ο συνέδριο του κόμματος, η Κεντρική
Επιτροπή του Κόμματος επανειλημμένα επεσήμανε τον κίνδυνο να ξεχάσουμε
την αρχή της ατομικής εισδοχής στο κόμμα.

Ξένα και εχθρικά στοιχεία πάντοτε επεδίωκαν να μπουν στις τάξεις του
ΚΚΣΕ(μπ.) ώστε να χρησιμοποιήσουν τον τίτλο του κομματικού μέλους ως
κάλυμμα για την δουλειά τους, δουλειά υπονόμευσης της μεγάλης υπόθεσης
της εργατικής τάξης.

Η Κεντρική Επιτροπή έχει κάνει τεράστια δουλειά για να καταπολεμήσει τις

παραβιάσεις της αρχής της ατομικής επιλογής νέων μελών στο κόμμα.

Η Κεντρική Επιτροπή έχει σφοδρά καταπολεμήσει απόπειρες να αγνοηθεί η

λενινιστική αντίληψη ότι το κόμμα μας είναι το μόνο στον κόσμο που δεν
ασχολείται τόσο με την αύξηση του αριθμού των μελών του όσο με τη
βελτίωση της ποιότητάς τους.
 (πηγή)

Η Κεντρική Επιτροπή του κόμματος έχει αυστηρά προειδοποιήσει τις

κομματικές οργανώσεις για τον κίνδυνο παραποιήσεων της πολιτικής και
επανάληψης των λαθών, για τον κίνδυνο υποκατάστασης μιας προσεκτικής
ατομικής επιλογής νέων μελών για το κόμμα από μια επικίνδυνη γενική
καμπάνια για νέα μέλη, που κατά το παρελθόν είχε μολύνει τις τάξεις του
ΚΚΣΕ(μπ.) με ξένα και εχθρικά στοιχεία.

Η επαλήθευση των κομματικών καταλόγων και η αλλαγή κομματικών

ταυτοτήτων αποκάλυψαν την ακραία αμέλεια και το χάος που επικρατούσε
αναφορικά με το παραπάνω. Είναι επομένως ξεκάθαρο ότι η αρχή της
ατομικής επιλογής για το κόμμα των πραγματικά πρωτοπόρων ανθρώπων,
ανθρώπων που πραγματικά είναι αφοσιωμένοι στην υπόθεση της εργατικής
τάξης, των καλύτερων ανθρώπων της χώρας μας ανάμεσα στις τάξεις των
εργατών, των αγροτών και της εργαζόμενης διανόησης, ανθρώπων που
έχουν δοκιμαστεί στους διάφορους τομείς του αγώνα για το σοσιαλισμό, οι
οποίοι δεν λυγίζουν από τις δυσκολίες , αλλά ατσαλώνονται στον αγώνα για
να τις ξεπεράσουν, ήταν, είναι και θα είναι η αποφασιστική αρχή του κόμματός
μας αναφορικά με το ζήτημα της εισδοχής νέων μελών στις τάξεις του.

Ταυτόχρονα, το κόμμα ενδιαφέρεται για τη δημιουργία όλων των συνθηκών

που θα επιτρέψουν στους πραγματικά πρωτοπόρους ανθρώπους να
ενταχθούν στις τάξεις του. Οι τροποποιήσεις στο καταστατικό, πράγματι, θα
δημιουργήσουν αυτές τις προϋποθέσεις.

3.Ένας αριθμός συντρόφων προτείνουν τη θέσπιση μιας ειδικής κατηγορίας

για άτομα που κάποτε είχαν υπάρξει μέλη του κόμματος. Αυτό μού φαίνεται
αχρείαστο. Αν, ενώ ήταν εκτός κόμματος, τέτοιοι σύντροφοι απέδειξαν ότι
είναι αφοσιωμένοι και δραστήριοι εργάτες, μπορούν να γίνουν δεκτοί με τους
ίδιους όρους όπως οι νέοι σύντροφοι που εισέρχονται στο κόμμα. Αν,
ωστόσο, ενώ ήταν εκτός κόμματος δεν απέδειξαν την αφοσίωσή τους,
προφανώς δεν θα γίνουν αποδεκτοί και κανένας δεν θα τους προτείνει.
4.Επιπροσθέτως, προτείνονται τροποποιήσεις αναφορικά με την απαίτηση ότι
αυτός που προτείνει θα πρέπει να γνωρίζει το άτομο που προτείνει να μπει
στο κόμμα μέσω της δουλειάς μαζί του. Προτείνεται, στην περίπτωση ατόμων
από τις τάξεις του Εργατοαγροτικού Κόκκινου Στρατού να θεσπιστεί η
περίοδος αυτή στους 6 μήνες, στη βάση των ιδιαίτερων συνθηκών ζωής που
επικρατούν στον Κόκκινο Στρατό. Νομίζω πως πρέπει να απορρίψουμε αυτή
την πρόταση. Πρώτον, δημιουργεί διαφορετικούς όρους για τις εδαφικές
κομματικές οργανώσεις και για αυτές του στρατού, κάτι που δεν είναι
επιθυμητό. Δεύτερον, συστάσεις μπορεί να γίνονται όχι μόνο από συντρόφους
που γνωρίζουν τον αιτούντα από τη δουλειά μαζί του στο σημερινό
εργοστάσιο ή ίδρυμα, αλλά από όσους έχουν δουλέψει μαζί του σε άλλα μέρη.
Και, επιπλέον, δεν υπάρχει ανάγκη για να είναι υποχρεωτικά παρών αυτός
που προτείνει όταν συζητείται η αίτηση για εισδοχή κάποιου στο κόμμα.
Τέλος, μια κομματική οργάνωση μπορεί, αν κρίνεται απαραίτητο, όταν δεν
μπορούν να ληφθούν συστάσεις τοπικά, να κάνει έρευνα για τον αιτούντα στις
οργανώσεις που είχε προηγουμένως δουλέψει, ή από συντρόφους που θα
μπορούσαν να τον συστήσουν χάρη στη δουλειά μαζί του προηγουμένως.

5.Έχει υπάρξει και ένας αριθμός προτάσεων για την παροχή του δικαιώματος
των συνεδριάσεων των πυρήνων μεγαλύτερων κομματικών οργανώσεων, με
πάνω από 500 μέλη, του δικαιώματος να δέχονται μέλη στο κόμμα, αντί αυτά
να γίνονται δεκτά κατά τη γενική κομματική συνέλευση. Προτάσεις επίσης
έχουν γίνει να δοθεί σε όλους τους πυρήνες όλων των κομματικών
οργανώσεων το δικαίωμα να δέχονται μέλη στο κόμμα, αντί να γίνονται αυτά
δεκτά κατά τη γενική συνέλευση της κομματικής οργάνωσης βάσης.

Νομίζω πως η πρόταση που πρέπει να υιοθετήσουμε πρέπει να έχει ως εξής:

οι μεγάλες εργοστασιακές κομματικές οργανώσεις με πάνω από 500 ή 700
μέλη (αυτό θα συζητηθεί στο συνέδριο) θα πρέπει να επιτρέπουν να
δημιουργηθεί μια εργοστασιακή επιτροπή αντί για γραφείο της κομματικής
οργάνωσης βάσης.

Μερικοί σύντροφοι έχουν προτείνει ότι συνοικιακές επιτροπές θα πρέπει να

δημιουργούτναι σε τέτοια εργοστάσια. Κατά την άποψή μου αυτό θα ήταν
λάθος, γιατί τότε θα έχουμε δύο ή τρία είδη συνοικιακών επιτροπών –
εδαφικών συνοικιακών επιτροπών και βιομηχανικών συνοικιακών επιτροπών.
Στις εργοστασιακές κομματικές οργανώσεις με πάνω από 500 ή 700 μέλη θα
ήταν δόκιμο να δημιουργηθούν εργοστασιακές κομματικές επιτροπές και να
δοθεί στους πυρήνες των κομματικών οργανώσεων σε μεγάλα εργοστάσια
δικαιώματα βάσει του καταστατικού.

Όσον αφορά την πρόταση να δοθεί δικαίωμα να εντάσσουν μέλη στο κόμμα
σε όλους τους πυρήνες, δηλαδή να επεκταθούν σε όλους τους πυρήνες των
κοματικών οργανώσεων βάσης δικαιώματα από το καταστατικό, θα πρέπει να
απορριφθεί, γιατί τείνει να μειώσει τη σημασία της γενικής εργοστασιακής
οργάνωσης. Είναι το εργοστάσιο πάνω από όλα που είναι το οχυρό μας, και
θα είναι λάθος να διασπάσουμε τη γενική κομματική οργάνωση στο
εργοστάσιο δίνοντας πρώτιστη σημασία στο εργοστασιακό τμήμα. Πρέπει να
μη μειώνουμε τον διαπαιδαγωγητικό ρόλο της γενικής κομματικής οργάνωσης
στο εργοστάσιο και τη σημασία της γενικής εργοστασιακής κομματικής
συνεδρίασης αναφορικά με την εισδοχή νέων μελών στο κόμμα.

6.Πλήθος προτάσεων έχουν γίνει για τη δημιουργία διαφόρων τμημάτων στα

κομματικά όργανα. Οι θέσεις της ΚΕ, όπως γνωρίζεται, στοχεύουν στη μείωση
του αριθμού των τμημάτων και προτείνουν ότι τα βασικά τμήματα θα πρέπει
να είναι η Διεύθυνση Στελεχών και η Διεύθυνση Προπαγάνδας & Ζύμωσης
της ΚΕ και τα αντίστοιχα κατά τόπους τμήματα. Όμως αυτοί οι σύντροφοι
θέλουν απλώς το αντίθετο και να μεγαλώσει ο αριθμός των τμημάτων.
Προτείνουν τη δημιουργία νέων τμημάτων όπως Τμήμα Υγείας, Τμήμα
Σταχανοφικού Κινήματος κοκ. (Γέλια).

Η πρόταση αυτή πρέπει να απορριφθεί. Μόνο στην περίπτωση ενός τμήματος

το ζήτημα είναι συζητήσιμο: αναφέρομαι στην πρόταση για ίδρυση Τμήματος
Άμυνας, το οποίο αξίζει να συζητηθεί στο συνέδριο.

7.Προτείνεται η επέκταση της πρόνοιας για κομματικά αχτίφ στις αγροτικές

οργανώσεις. Νομίζω ότι αυτό είναι ένα ζήτημα που επίσης πρέπει να
συζητήσει το συνέδριο, γιατί υπάρχουν επιχειρήματα υπέρ και επιχειρήματα
κατά.

Ποια είναι τα επιχειρήματα υπέρ; ότι στις αγροτικές περιφέρειες, ειδικά στις
μεγάλες, δεν είναι πάντοτε βολικό να συγκαλούνται γενικές περιφερειακές
συνελεύσεις κομμουνιστών, και ότι οι συνεδριάσεις του κομματικού αχτίφ θα
πρέπει να συγκαλείται, όπως στην περίπτωση των πόλεων, ώστε να
συζητούνται τα τρέχοντα ζητήματα της κομματικής πολιτικής. Όσον αφορά τα
επιχειρήματα κατά, αυτά είναι ότι η πλειοψηφία των αγροτικών περιφερειακών
γενικών συνελεύσεων των οργανώσεων μπορούν να συγκαλούνται
οποτεδήποτε είναι απαραίτητο. Γνωρίζουμε ότι οι γενικές συνελεύσεις είναι
μεγάλης διαπαιδαγωγητικής και οργανωτικής αξίας. Κάποιοι σύντροφοι
φοβούνται ότι τα αχτίφ θα ανακατευτούν στο ρόλο που επιτελεί η γενική
κομματική συνέλευση, και επισημαίνουν ότι δεν θα πρέπει να γίνεται
κατάχρηση στη σύγκληση αχτίφ. Όπως βλέπετε, είναι χρήσιμο να συζητηθεί
το ζήτημα στο συνέδριο.

8.Προτείνεται η θέσπιση γραμματειών, επιπροσθέτως των γραφείων, σε όλες

τις επιτροπές πόλεις και περιφέρειας. Αυτό είναι επίσης μια πρόταση που
πρέπει να συζητηθεί στο συνέδριο. Υπάρχουν επιχειρήματα υπέρ και κατά.
Τα επιχειρήματα υπέρ είναι ότι όταν η καθοδήγηση έχει να συζητήσει έναν
μεγάλο αριθμό οργανωτικών ζητημάτων, χρειάζεται ένα συμπληρωματικό
όργανο όπως η γραμματεία. Δεν υπάρχει ανάγκη για σύγκληση γραφείου σε
κάθε ζήτημα, ισχυρίζονται. Εκ πρώτης όψεως, αυτό δείχνει πολύ ελκυστική
και πρακτική πρόταση. Όμως, από την άλλη, υπάρχουν φόβοι ότι η
δημιουργία γραμματειών θα μειώσει το ρόλο του γραφείου, το ρόλο της
συλλογικής ηγεσίας! Μήπως οδηγήσει σε μετατόπιση του κέντρου της
καθοδήγησης από το γραφείο σε ένα στενότερο σώμα, στη γραμματεία;
Νομίζω πως αυτό είναι ένα ζήτημα που επίσης χρειάζεται συζήτηση στο
συνέδριο.
9.Προτείνεται η μείωση της κομματικής ηλικίας που απαιτείται για την
ανάδειξη σε καθοδηγητικά κομματικά στελέχη, και κάποιοι προτείνουν ακόμα
και την κατάργηση οποιουδήποτε ορίου κομματικής ηλικίας για την εκλογή
συντρόφων στα καθοδηγητικά πόστα του κόμματος. Νομίζω πως αυτή η
πρόταση είναι εσφαλμένη, γιατί η κομματική ηλικία απαιτείται όχι μόνο ως
τυπικό κριτήριο, αλλά ως μαρτυρία μιας συγκεκριμένης εμπειρίας στην
κομματική δουλειά. Δεν πρέπει να ξεχνούμε όσα ο σ. Στάλιν είπε για την
αναγκαιότητα συνδυασμού της εμπειρίας νέων και παλιών κομματικών μελών.
Έτσι, η πρόταση για τροποποίηση της απαίτησης του καταστατικού
αναφορικά με το εύρος της κομματικής ηλικίας των καθοδηγητικών
κομματικών στελεχών που περιλαμβάνεται στις θέσεις της ΚΕ θα πρέπει να
είναι αρκετό ώστε να διασφαλίζει την ανάδειξη νέων στελεχών και το να
πηγαίναμε σε διεύρυνση του ορίου θα ήταν αδόκιμο.

10.Προτείνεται το δικαίωμα ελέγχου να δοθεί στους σοβιετικούς πυρήνες

όπως και στους παραγωγικούς πηρήνες. Θεωρώ απαράδεκτη αυτή την
πρόταση, γιατί πηγάζει από μια αμέλεια των ιδιαίτερων συνθηκών στις οποίες
οι σοβιετικοί πυρήνες εργάζονται.

Πού μπορεί να οδηγήσει αυτή η αμέλεια αποδεικνύει η περίπτωση των

κομματικών οργανώσεων του Λαϊκού Επιτροπάτου Γεωργίας της ΕΣΣΔ και
του Λαϊκού Επιτροπάτου Κρατικών Αγροκτημάτων της ΕΣΣΔ.

Αυτές οι κομματικές οργανώσεις είχαν έμμονη ιδέα με τον έλεγχο των

δραστηριοτήτων των επικεφαλής των Λαϊκών Επιτροπάτων. Θέσπισαν εντός
των Λαϊκών Επιτροπάτων κάτι που στην ουσία ήταν ένα δεύτερο κέντρο, το
οποίο δημιούργησε συνδέσεις με τις επαρχιακές οργανώσεις, τους έδινε
εντολές, κοκ. Και δείτε απλώς τι ζητήματα αυτές οι κομματικές οργανώσεις
ανέλαβαν να συζητούν. Η κομματική οργάνωση του Λαϊκού Επιτροπάτου
Γεωργίας συζήτησε την κατάσταση της σποράς στην ΕΣΣΔ. (Γέλια). Γιατί,
αυτό είναι γελοίο! Ωσάν να μπορεί να κρίνει κανείς από εδώ πώς πηγαίνει η
σπορά στο Κουμπάν ή την Κεντρική Ασία. Όμως, έχει την απαίτηση να εκδίδει
“ντιρεκτίβες”! Συζήτησε προετοιμασίες για την περίοδο της συγκομιδής, για
την παροχή καυσίμων στους μηχανοτρακτερικούς σταθμούς, για την ομαλή
χρηματοδότηση των μηχανοτρακτερικών σταθμών, κοκ – δηλαδή
προσπάθησε να υποκαταστήσει και να αναλάβει το ρόλο του Λαϊκού
Επιτροπάτου. Τίποτα καλό δεν μπορεί να βγει από κάτι τέτοιο.

Η κομματική οργάνωση του Λαϊκού Επιτροπάτου Κρατικών Αγροκτημάτων

συζήτησε την κατάσταση της παραγωγής σανού στα ανατολικά κρατικά
αγροκτήματα. (Γέλια). Τι στο καλό μπορεί να γνωρίζει για αυτό το ζήτημα; Και,
όμως, προσπάθησε να εκδώσει ντιρεκτίβες.

Αντί να λάβουν μέτρα για να διασφαλίσουν ότι τηρείται η κρατική και

κομματική πειθαρχία και να ασκείται κατάλληλος έλεγχος για την εκπλήρωση
των κυβερνητικών οδηγιών, αντί να ενδιαφέρονται για την κατάσταση του
μηχανισμού και την ικανότητα και πολιτική καταλληλότητα του προσωπικού
του, και να εφιστούν την προσοχή στις ελλείψεις στη δουλειά του Λαϊκού
Επιτροπάτου, προσπάθησαν να αναλάβουν το ρόλο των επικεφαλής του
Λαϊκού Επιτροπάτου και να δίνουν εντολές στις επαρχιακές οργανώσεις.
Αυτή είναι μια κακή πρακτική και δεν θα πρέπει να ενθαρρύνεται. Είναι μια
ένδειξη της σύγχυσης για τις στοιχειώδεις αντιλήψεις αναφορικά με τα
καθήκοντα των σοβιετικών πυρήνων. Είναι μια παρωδία καθοδήγησης, μια
απόπειρα δημιουργίας Λαϊκού Επιτροπάτου εντός του Λαϊκού Επιτροπάτου.

Πρόκειται για μια ιδιαίτερη πτυχή των σοβιετικών πυρήνων που δεν μπορούν
να αναλάβουν ρόλο ελέγχου επί του έργου των σοβιετικών ιδρυμάτων ως
τέτοιων – αυτό είναι ζήτημα για ανώτερα κομματικά και σοβιετικά όργανα.

Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι οι κομματικές οργανώσεις βάσης στα σοβιετικά
ιδρύματα δεν έχουν δυνατότητα να επηρεάζουν τα πράγματα. Αντίθετα, ο
ρόλος αυτών των κομματικών οργανώσεων είναι εξαιρετικά σημαντικός. Αν η
κομματική οργάνωση σε ένα σοβιετικό ίδρυμα επισημαίνει ελλείψεις στη
δουλειά ενός ιδρύματος έγκαιρα – για παράδειγμα, σε σχέση με την εξέταση
των παραπόνων και των αιτήσεων του κοινού, τη μεταχείριση των
επισκεπτών (τα οποία είναι ζητήματα ύψιστης σημασίας για το έργο των
σοβιετικών ιδρυμάτων), την εργατική πειθαρχία, τη δουλειά του μηχανισμού
κλπ – αν ο κομματικός πυρήνας εφιστά την προσοχή στην ΚΕ του ΚΚΣΕ(μπ.)
και τους επικεφαλής των Λαϊκών Επιτροπάτων σε τέτοιες ελλείψεις, θα
επιτελεί έναν σημαντικό ρόλο στη βελτίωση του κυβερνητικού μηχανισμού.

11.Προτείνεται η επικύρωση της δημιουργίας γραφείων σε κομματικές

οργανώσεις βάσης και πυρήνες κομματικών οργανώσεων με 7 ως 10 άτομα.
Εφτά άτομα να εκλέγουν γραφείο από τρία μέλη! Αυτό θα υποκαθιστούσε τις
γενικές συνελεύσεις από τις συνεδριάσεις του γραφείου, κάτι που θα ήταν
λάθος.

Τέτοιες είναι οι προτάσεις και οι προσθήκες που άμεσα σχετίζονται με το

καταστατικό, οι οποίες όμως είναι, κατά την άποψή μου, απαράδεκτες.

Θα περάσω τώρα στις προτάσεις που, κατά την άποψή μου, είναι αποδεκτές.

1.Κάποιοι σύντροφοι αναδεικνύουν την αναγκαιότητα της αναθεώρησης του

προοιμίου του καταστατικού του ΚΚΣΕ(μπ.) ώστε να συνάδει με τις αλλαγές
στην κατάσταση της χώρας. Νομίζω η πρόταση είναι σωστή και πρέπει να
υιοθετηθεί.

2.Υπήρξε μια πολύ ζωντανή ανταλλαγή γνωμών κατά τη συζήτηση του

ζητήματος των ομάδων συμπαθούντων. Κρίνοντας από την κυρίαρχη άποψη,
οι ομάδες συμπαθούντων θα πρέπει να καταργηθούν.

Σύντροφοι επισημαίνουν ότι με δεδομένη την ανάπτυξη ενός μεγάλου μη

κομματικού αχτίφ γύρω από το κόμμα, και με δεδομένη την επανέναρξη της
διαδικασίας εισδοχής νέων μελών, οι ομάδες συμπαθούντων έχουν επιτελέσει
το ρόλο τους. Οι εισδοχές στο κόμμα δεν προχωρούν κυρίως μέσω από τις
ομάδες συμπαθούντων. Αυτό προκύπτει από το γεγονός, για παράδειγμα, ότι
από τα νέα υποψήφια μέλη που έγιναν αποδεκτά κατά τα δύο τελευταία
χρόνια μόνο το 22% προέρχονταν από ομάδες συμπαθούντων.
Δεν είμαστε σε θέση να αντλήσουμε δίδαγμα από αυτή την πρακτική εμπειρία;
Νομίζω είμαστε.

Υπάρχει μεγάλος αριθμός οργανώσεων γύρω από το κόμμα που το συνδέει

με τις μάζες. Αναφέρομαι σε οργανώσεις όπως τα συνδικάτα, το αποτέλεσμα
της δουλειάς των οποίων στη διαπαιδαγώγηση των μελών του θα πρέπει να
τα ανεβάζει στην κατανόηση των καθηκόντων της κομμουνιστικής
πρωτοπορίας, δηλαδή, στο κομματικό επίπεδο, και θα πρέπει να
προετοιμάζει τους καλύτερους ανθρώπους του για να ενταχθούν στο κόμμα.

Δυστυχώς, τα συνδικάτα μας δεν θέτουν το στόχο αρκετά όσο θα έπρεπε.

Όμως είναι το άμεσο καθήκον των κομμουνιστών που εργάζονται στα
συνδικάτα να επιτελούν διαπαιδαγωγητικό έργο εντός αυτών με τέτοιο τρόπο
ώστε να ανεβάζουν το επίπεδο των πρωτοπόρων, των πιο δραστήριων
ανθρώπων στα συνδικάτα, στο επίπεδο του κόμματος.

Έχουμε ένα πολυσχιδές σύστημα κοινωνικών οργανώσεων διαφόρων ειδών –

σοβιέτ, Λίγκα Κομμουνιστικής Νεολαίας, συνεταιριστικές εταιρίες, η Χημική
Εταιρία και η Εταιρία Αεράμυνας κοκ – κάθε μια από τις οποίες έχουν ένα
μεγάλο αριθμό δραστήριων μη κομματικών εργατών, οι καλύτεροι από τους
οποίους θα πρέπει να επιλεγούν για ένταξη στο κόμμα.

Από αυτή την άποψη, οι ομάδες συμπαθούντων περιορίζουν το πεδίο στην

προετοιμασία των καλύτερων ανθρώπων από τις τάξεις της εργατικές τάξης,
της συνεταιριζόμενης αγροτιάς και της διανόησης για ένταξη στο κόμμα.

Νομίζω είναι καλύτερο να αποδεχόμαστε τους καλύτερους, πιο

προετοιμασμένους, πρωτοπόρους ανθρώπους όχι στις ομάδες
συμπαθούντων, αλλά άμεσα στο κόμμα ως δόκιμα μέλη. (Χειροκροτήματα).

3.Προτείνεται η επανένταξη ατόμων που εσφαλμένα διώχθηκαν από το κόμμα

να ανακοινώνεται στον Τύπο.

Αυτή είναι μια καλή πρόταση και θα πρέπει να υιοθετηθεί.

Προεδρεύων στο Ανώτατο Σοβιέτ της Ρωσικής Ομόσπονδης Σοβιετικής
Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας μαζί με την αναπληρώτριά του Π.Σ. Μακάροβα κατά
την 1η Σύνοδο το 1938 (πηγή)

4.Προτείνεται η διαγραφή από το καταστατικό της πρόνοιας αναφορικά με τη

Σοβιετική Ελεγκτική Επιτροπή, δεδομένου ότι η πρόταση για αλλαγή του
χαρακτήρα της δουλειάς της Κομματικής Ελεγκτικής Επιτροπής πρέπει να
οδηγεί σε μια αλλαγή του χαρακτήρα των δραστηριοτήτων της Σοβιετικής
Ελεγκτικής Επιτροπής και ότι ο κανονισμός αυτού του σόβατος να πρέπει να
επικυρώνεται από την κυβέρνηση.

Θεωρώ αυτή την πρόταση σωστή, καθώς οι συνταγματικές αλλαγές στη δομή
των νομοθετικών και εκτελεστικών οργάνων της σοβιετικής κυβέρνησης
αναμφίβολα απαιτούν αντίστοιχες αλλαγές και στην περίπτωση της Σοβιετικής
Ελεγκτικής Επιτροπής.

5.Έπειτα, υπάρχει άλλη μια προσθήκη στο Καταστατικό που θα πρέπει να

γίνει αποδεκτή. Προτείνεται η διατύπωση στο καταστατικό ότι σύντροφοι
μπορούν να γίνουν αποδεκτοί στο κόμμα από την ηλικία των 18 ετών.
(Χειροκροτήματα).

6.Πολύ σημαντικές προσθήκες έχουν προταθεί για να δίνουν πιο

συγκεκριμένο ορισμό στο καταστατικό για διάφορα σημεία αναφορικά με τη
Λίγκα Κομμουνιστικής Νεολαίας (ΛΚΝ). Το ζήτημα της ΛΚΝ δεν αντανακλάται
επαρκώς στο καταστατικό, όπου υπάρχουν τρεις αναφορές σε αυτή. Η πρώτη
προβλέπει ότι οι νέοι ως την ηλικία των 20 γίνονται δεκτοί στο κόμμα μόνο
μέσω της ΛΚΝ. Η δεύτερη προβλέπει ότι η σύσταση μιας συνοικιακής
επιτροπής της ΛΚΝ είναι ισοδύναμη με συστάσεις από δύο κομματικά μέλη.
Και η τρίτη αφορά τη δημιουργία κοινών ομάδων κόμματος – ΛΚΝ όπου δεν
υπάρχουν κομματικές οργανώσεις βάσης.

Αυτές οι πρόνοιες στο καταστατικό αναφορικά με τη σχέση κόμματος και ΛΚΝ

δεν είναι πλέον κατάλληλες. Νοπμίζω ότι είναι απαραίτητο να συζητηθούν δύο
προτάσεις στο συνέδριο.

Η πρώτη είναι ότι τα μέλη της ΛΚΝ που εντάσσονται στο κόμμα και δεν
ανήκουν στο “διοικητικό” επιτελείο της ΛΚΝ – αναφέρομαι στα απλά μέλη –
δεν θα πρέπει να υποχρεώνονται να ανήκουν στις δύο οργανώσεις, το κόμμα
και τη ΛΚΝ. Αν δεν ασκούν σημαντικά καθήκοντα στα καθοδηγητικά όργανα
της ΛΚΝ στη βάση οδηγιών του κόμματος, θα ήταν καλύτερο αν ανήκαν μόνο
στην κομματική οργάνωση. (Χειροκροτήματα).

Η πρακτική (και αυτή δεν είναι γενικά σωστή) είναι να αρχίζουμε να

μεταφέρουμε στο κόμμα μέλη της ΛΚΝ στην ηλικία των 25-26, δηλαδή, κυρίως
μεγάλα ηλικιακά μέλη της ΛΚΝ. Και είναι πλέον κοινός τόπος στη ΛΚΝ να
λέγεται: “Θα επιλέξουμε για το κόμμα πρώτα τους μεγάλους ηλικιακά και
έπειτα τα νεότερα μέλη”. Η προτεινόμενη προσθήκη στο καταστατικό ότι
άτομα ηλικίας από 18 ετών μπορούν να γίνονται δεκτά στο κόμμα θα
βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό την ενίσχυση της διαπαιδαγωγητικής δουλειάς στη
ΛΚΝ. Οι “εικοσάρηδες”(γέλια) είναι σε κακό δρόμο, γιατί κρατιούνται στη ΛΚΝ
για να “ωριμάσουν” και δεν επιδεικνύεται βιασύνη για τη μετάβασή τους στο
κόμμα, όμως είναι άνθρωποι στο άνθος της ζωής τους και υγιείς και χαίρουν
πλήρη πολιτικά δικαιώματα. Νομίζω πως δεν θα ήταν δόκιμο να κρατούμε
αυτούς τους ανθρώπους 5-6 χρόνια στη ΛΚΝ με το να κάνουμε δύσκολη σε
αυτούς την ένταξη στο κόμμα.

Στα μέλη της ΛΚΝ που δεν έχουν καθοδηγητικά πόστα σε αυτή την οργάνωση
θα πρέπει να επιτρέπεται, με την ένταξη στο κόμμα, να ανήκουν μόνο σε μια
οργάνωση, συγκεκριμένα, στην κομματική οργάνωση. Τότε θα λάβουν την
εκπαίδευσή τους στη διαπαιδαγωγητική και οργανωτική δουλειά συνολικά στο
κόμμα. Γιατί θα πρέπει να είναι σε δύο συνοικιακές επιτροπές και σε δύο
οργανώσεις βάσης; Γιατί θα πρέπει να σκέφτονται σε ποιον κύκλο μελέτης να
ενταχθούν – στης ΛΚΝ ή του κόμματος; Νομίζω ότι η θέση των μελών της
ΛΚΝ που ανήκουν στο κόμμα θα πρέπει ξεκάθαρα να οριστεί. Ένας
άνθρωπος που έχει περάσει από τη σχολή προετοιμασίας της ΛΚΝ, αξίζει να
ενταχθεί στο κόμμα και έχει γίνει δεκτό στις τάξεις του. Ας το αφήσουμε τότε
να εργάζεται σε μια οργάνωσή του. Νομίζω αυτό θα ξεκαθαρίσει τη θέση των
κομμουνιστών νεαρής ηλικίας και, ταυτόχρονα, θα βοηθήσει στη βελτίωση της
συνολικής δουλειάς της ΛΚΝ στην εκπαίδευση και προετοιμασία των
καλύτερων ανθρώπων της για την ένταξή τους στο κόμμα. (Χειροκροτήματα).

Δεύτερον, νομίζω ότι έχει έρθει η ώρα να ενισχυθεί ο ρόλος της ΛΚΝ στα
κρατικά και οικονομικά ζητήματα, και ότι αυτό πρέπει να αντανακλάται στο
καταστατικό του κόμματος.
Σύντροφοι, παρά την τεράστια σημασία της ΛΚΝ, και παρά την τεράστια
βοήθεια που της παρέχει το κόμμα, αυτή υποφέρει από μια έλλειψη στην
οποία πρέπει να δώσουν προσοχή τόσο οι οργανώσεις της ΛΚΝ όσο και του
κόμματος, και αυτό είναι ότι δεν παίρνει αρκετά μέρος στη ζωή του κράτους
και είναι πολύ επιρρεπής στο να περιορίζεται στα δικά της ζητήματα.

Πρέπει τώρα να εξετάσουμε το ζητημα αυτό από μια άλλη πλευρά: όσον
αφορά το έργο ζύμωσης και προπαγάνδας της ΛΚΝ, είναι εντελώς ξεκάθαρο,
υπό το φως της πρόσφατης απόφασης της ΚΕ του ΚΚΣΕ(μπ.), ότι αυτό το
έργο σε σημαντικό βαθμό θα διεξάγεται αό το κόμμα. Πρέπει να δώσουμε τη
μέγιστη βοήθεια στη ΛΚΝ αναφορικά με αυτό τόσο, όσον αφορά δυνάμεις όσο
και εμπειρία. Δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς.

Η εσωτερική δουλειά της ΛΚΝ είναι πολύ σημαντική. Όμως ποιος είναι ο
σκοπός της; Προφανώς δεν ειναι αυτοσκοπός. Νομίζω το συνολικό έργο της
ΛΚΝ θα πρέπει ριζικά να στραφεί στην εκπαίδευση των μελών της ώστε να
λαμβάνουν ενεργό μέρος στα κρατικά και κομματικά ζητήματα, στην άσκηση
αυτών των σημαντικών καθηκόντων της ΛΚΝ που προκύπτουν από το ρόλο
της ως βοηθού του κόμματος.

Και τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Σημαίνει, για παράδειγμα, ότι όπου δεν
υπάρχει κομματική οργάνωση βάσης, αλλά υπάρχει οργάνωση βάσης της
ΛΚΝ, θα πρέπει αυτή να αναλαμβάνει το ρόλο να μεταφέρει ενεργά τις
κομματικές οδηγίες εκεί. Γιατί δεν θα πρέπει να παίρνει μέρος στη συζήτηση
και τις αποφάσεις για οικονομικά ζητήματα. Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι
υπάρχει χάος στη διοίκηση ενός συνεταιριστικού αγροκτήματος, ότι η σπορά
πηγαίνει άσχημα, ότι η εργατική πειθαρχία είναι σε χαμηλό επίπεδο – τι
εμποδίζει την οργάνωση της ΛΚΝ να συζητά αυτά τα ζητήαμτα; Γιατί μια
οργάνωση της ΛΚΝ δεν μπορεί να πραγματεύεται το ζήτημα της ανεπαρκούς
δουλειάς του διοικητικού συμβουλίου ενός συνεταιριστικού αγροκτήματος και
να εργάζεται για την αντικατάστασή του από ένα καλό; Γιατί δεν μπορεί μια
οργάνωση της ΛΚΝ να συζητά τις ελλείψεις σε ένα σοβιέτ χωριού; Γιατί δεν
μπορεί, στη βάση οδηγιών από την κομματική περιφερειακή επιτροπή, να
αναλαμβάνει να υλοποιεί τις οδηγίες και συστάσεις του κόμματος που δεν θα
υλοποιούνται επειδή απλούστατα δεν υπάρχει καμία κομματική οργάνωση
βάσης; Θεωρώ ότι η οργάνωση της ΛΚΝ μπορεί και πρέπει να κάνει κάτι
τέτοιο. Οι οργανώσεις της ΛΚΝ θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα της
πρωτοβουλίας στην υποβολή στις κομματικές οργανώσεις μεγάλων και
μικρών ζητημάτων που αφορούν κρατικά και οικονομικά ζητήματα, ζητήματα
αναφορικά με τη βελτίωση της παραγωγικής δουλειάς στο εργοστάσιο ή στο
συνεταιριστικό αγρόκτημα, το σταχανοφικό κίνημα, την κατάσταση των
δημοσίων λουτρών ή πλυσταριών, την κακή ρύθμιση των μεταφορών, την
αταξία στα σχολεία κοκ – δεν θα απαριθμήσω όλα τα μεγάλα και μικρά
προβλήματα των σοβιετικών και οικονομικών μας ζητημάτων. Δίνουν οι
οργανώσεις της ΛΚΝ αρκετή προσοχή σε αυτά τα ζητήματα τώρα; Ισχυρίζομαι
πως όχι. Αν οι οργανώσεις της ΛΚΝ θέσουν ως καθήκον να εργάζονται για
αυτά τα ζητήματα και δεν θα συζητούν μόνο εσωτερικά ζητήματα της ΛΚΝ,
δεν στέκονται στα δικά τους, τότε θα μπουν στο πλατύ πεδίο της πιο ενεργού
συμμετοχής σε όλη τη δουλειά της σοσιαλιστικής μας οικοδόμησης. Η
ανάπτυξη των στελεχών των μελλοντικών κομματικών και κρατικών εργατών
θα επιταχυνθεί πολύ. Τα μέλη της ΛΚΝ θα έχουν μία πραγματική
διαπαιδαγώγηση. (Χειροκροτήματα).

Δεδομένων αυτών, δεν νομίζω ότι πρέπει να υιοθετήσουμε την πρόταση για
κατάργηση των κοινών ομάδων κόμματος – ΛΚΝ, μια πρόταση που βασίζεται
στον ισχυρισμό ότι δήθεν αυτές οι ομάδες δεν έχουν αποτέλεσμα. Δεν έχουν
αποτέλεσμα τώρα μόνο επειδή δεν ξέρουν τι να κάνουν. Αν τους θέσουμε νέο
περιεχόμενο στη δουλειά, αν, για παράδειγμα, οι κομμουνιστές στις αγροτικές
περιφέρειες, οπουδήποτε δεν υπάρχουν αρκετοί από αυτούς για να
δημιουργήσουν κομματική οργάνωση, πάνε με τα μέλη της ΛΚΝ και συζητούν
για το πώς να βελτιώσουν τη δουλειά των συλλογικών αγροκτημάτων, για το
πώς να βελτιώσουν την πολιτιστική και πολιτική δουλειά, για να εκπονήσουν
μια γενική γραμμή στάσης αναφορικά με σημαντικά πολιτικά, οικονομικά και
πολιτιστικά ζητήματα της περιοχής τους, τέτοιες ομάδες κόμματος – ΛΚΝ θα
πρέπει να διατηρηθούν και όχι να καταργηθούν. (Χειροκροτήματα).

7.Η επόμενη πρόταση είναι οι κομματικές ταυτότητες δεν θα πρέπει να

παρθούν από άτομα όταν εκδιώκονται από το κόμμα μέχρι η εκδίωξη αυτή να
υιοθετηθεί από την επιτροπή περιφέρειας. Αυτή η πρόταση είναι σωστή και θα
πρέπει να υιοθετηθεί.

8.Υπάρχει μια πρόταση ότι ολομέλειες των επιτροπών πόλης και συνοικίας θα
πρέπει να διεξάγονται όχι λιγότερο από μια φορά στις 6 εβδομάδες. Νομίζω
πως αυτή η πρόταση είναι σωστό να υιοθετηθεί επίσης.

9.Έχει προταθεί, με τροποποίηση της υπάρχουσας πρόνοιας στο

καταστατικό, η επικύρωση της δημιουργίας κομματικών πυρήνων σε
κομματικές οργανώσεις με λιγότερο από 100 κομμουνιστές. Όπως γνωρίζετε,
το καταστατικό προβλέπει τη δημιουργία κομματικών ομάδων μόνο όπου
υπάρχουν πάνω από 100 κομμουνιστές. Νομίζω ότι αυτή η πρόταση πρέπει
επίσης να υιοθετηθεί.

10.Υπάρχει άλλη μια πρόταση τροποποίησης του καταστατικού. Έχει να κάνει

με το ότι η άποψη των κοινωνικών οργανώσεων αναφορικά με έναν αιτούντα
να μπει στο κόμμα δεν θα πρέπει να ζητείται. Νομίζω πως αυτή η πρόταση
είναι δόκιμη. Οι συστάσεις των συντρόφων του κόμματος επαρκούν όταν ένα
άτομο κάνει αίτηση να μπει στο κόμμα.

Αυτές είναι οι προτάσεις και οι προσθήκες στο καταστατικό που είναι δόκιμο
να υιοθετηθούν.

***

Σύντροφοι, η συζήτηση του καταστατικού ήταν πολύ επωφελής για το κόμμα

μας. Αποκάλυψε ένα υψηλό αίσθημα ευθύνης των μελών για τα ζητήματα του
κόμματος, ένα αυξημένο ενδιαφέρον κάθε κομματικού μέλους για τη μητέρα
τους, το κόμμα. Η συζήτηση αποκάλυψε την τρομακτική ανάπτυξη της
ιδεολογικής αλληλεγγύης των μελών του κόμματός μας.
 Με το Μαξίμ Γκόρκι και
άλλους το 1928 (πηγή)

Όσον αφορά τις διαστάσεις της, η συζήτηση ήταν ένα χωρίς προηγούμενο
γεγονός στη ζωή του κόμματός μας. Αποκάλυψε ότι το κόμμα κινείται με
μεγάλη ταχύτητα προς την πλήρη ενεργοποίηση των τάξεών του,
πετυχαίνοντας ένα ως τώρα χωρίς προηγούμενο εύρος της κομματικής
δραστηριότητας.

Η ΕΣΣΔ έχει εισέλθει σε νέα φάση ανάπτυξης – τη φάση της ολοκλήρωσης

της οικοδόμησης του σοσιαλισμού και της βαθμιαίας μετάβασης από το
σοσιαλισμό στον κομμουνισμό.

Αυτή η νέα φάση της ιστορικής μας υπόθεσης αυξάνει περαιτέρω το ρόλο και
τη σημασία του κόμματός μας.

Νέες μεγάλες και εντυπωσιακές προοπτικές ανοίγονται ενώπιον του κόμματός

μας. Νέα μεγάλα και σύνθετα καθήκοντα έχει να αντιμετωπίσει. Αν
εκπληρώσει αυτά τα καθήκοντα και παίξει το ρόλο του, αυτόν του
πρωτοπόρου μαχητή στην οικοδόμηση μιας κομμουνιστικής κοινωνίας, το
κόμμα μας ακατάπαυστα θα ακονίσει το οργανωτικό του όπλο. Το
καταστατικό που θα υιοθετήσει το συνέδριό μας, θα είναι το καταστατικό του
κόμματος του νικηφόρου σοσιαλισμού, το καταστατικό που θα εξοπλίσει τα
μέλη του κόμματος για την επιτυχή εκπλήρωση του καθήκοντος της βαθμιαίας
μετάβασης στον κομμουνισμό. (Θυελλώδη χειροκροτήματα).
Εξοπλισμένοι με την πρωτοπόρα θεωρία, εξοπλισμένη με την πρωτοπόρα
πολιτική, οργάνωση και ιδεολογία της πρωτοπόρας τάξης, και, έχοντας
συσπειρώσει γύρω του τις μεγάλες και πλατιές μάζες του σοβιετικού λαού, το
κόμμα μας εισέρχεται στη μάχη για τη βαθμιαία μετάβαση στον κομμουνισμό.
(Θυελλωδη χειροκροτήματα).

Για πολύ καιρό οι δυνάμεις του παρακμάζοντος καπιταλισμού προσπαθούν

να ανακόψουν τη νικηφόρα προέλασή μας, και θα το προσπαθήσουν πολλές
φορές μελλοντικά.

Γνωρίζουμε τι δυσκολίες μάς περιμένουν. Συνειδητοποιούμε τη συνθετότητα

των νέων καθηκόντων που έχουμε θέσει στον εαυτό μας. Όμως γνωρίζουμε
τόσο τα μέσα όσο και τις προϋποθέσεις για την τελική μας νίκη.

Ο σ. Στάλιν είχε πει στο 16ο συνέδριο του κόμματος ότι το κόμμα μας θα είναι
ανίκητο αν δεν φοβάται τις δυσκολίες και γνωρίζει πώς να πορευτεί. Το
μεγάλο μπολσεβικικό κόμμα μας είναι ένα τέτοιο ανίκητο κόμμα. (Θυελλώδη
χειροκροτήματα. Όλοι σηκώνονται).

Σύντροφοι, εμείς, οι μαχητές στο στρατό των μεγάλων προλετάριων

στρατηγών, ο στρατός του Λένιν και Στάλιν, σταθερά συσπειρωμένοι γύρω
από τη λενινιστική – σταλινική Κεντρική Επιτροπή, γύρω από το δάσκαλο και
καθοδηγητή μας, σ. Στάλιν, θα πάμε μπροστά την ένδοξη σημαία, τη σημαία
του μπολσεβικισμού, ως την πλήρη νίκη του κομμουνισμού. (Θυελλώδη
χειροκροτήματα).

Ζήτω το μεγάλο μας κόμμα!

Ζήτω ο νους, το μυαλό, η καρδιά του μπολσεβίκικου κόμματος, ολόκληρου

του σοβιετικού λαού, ολόκληρης της προοδευτικής και πρωτοπόρας
ανθρωπότητας – ο Στάλιν μας! (Δυνατά και παρατεταμένα χειροκροτήματα και
επευφημίες. Όλοι όρθιοι).

Μετάφραση από τα αγγλικά (όπου το κόμμα ονομάζεται ΚΚΣΕ(μπ.), αν

και ήταν στο 19ο συνέδριο το 1952 που ονομάστηκε από Πανενωσιακό
Κομμουνιστικό Κόμμα (μπολσεβίκων) σε ΚΚΣΕ). Έκδοση: Ξενόγλωσσος
Εκδοτικός Οίκος, Μόσχα, 1939. Πηγή:
www.revolutionarydemocracy.org/archive/zhd.htm