త్రినాథ త్రరతం పుస్క

త ం

వినాయక త్రార్ థన:

ఓం శుక్లం బర్దర్ం విష్ణం శశిరర్ ణం చతుర్భు జం త్రరస్నన రదనం జాయే స్ర్వ విగ్నన ర
శంతయే అగజానన రద్మా ర్ గం గజానన మహర్నన శం అనేక దంతం బక్తనం ఏక
దంతముాస్ా హే.
తోడమునేక దంతమును తోర్పు బొజయు జ వామ హస్తమును,మండుగా త్రోయు గజ్జ జలు మల్ని ల
చూపుల్ మందహాస్ం కండక గుజ్జ జ రూరమున కోర్నన విదయ ల్ కెల్ ల నొజవై
జ యుండెడి ార్వ తీ
తనయ ఓయి గణాదిా నీకు త్రోక్కే దన్.

పూర్వ క్ల్మున ధర్ా రాజ్జ అనే ధరాా తుా డు ఉండెను, దుర్యయ దనుడోకనాటి స్మయమున
ధర్ా రాజ్జ తో నిటుల్నియన్ ,వేడుకతోడను జూదమాడుదమ ఒకే గడియ మనమిదర్ ద ం,
ాండు సుతుండా ధర్ా రాజ్జ ఆ ారజూదము ఆడేన్ . ఓడి పోయి తన ఆలి స్హోదర్భల్
తోడన్ ,అడవుల్ లోరల్ క్ల్ం గడుపుచు ఆనందంతో నుండెన్. దయతోడన్ నార్దమౌని
ధర్ా రాజ్జ కడక్కగేన్,బయము తోడతను ధర్ా రాజ్జ ఆ మునికి త్రొకిే ఇట్ని ల యెన్.తారస్రర్
మీర్ర్భ దంచుట్చే ారము లెల్న్ ల బాసెన్, కోరము లేకను ఒకే స్ంగి కోర్నక
తీర్గచెరప రలెను. మునిరర్ భూలోకంలో నర్భల్కు యిడుములు బాపెడి
త్రరతమేది,కనికర్ముతో ఆల్కించెదను కరాణనందముగాగన్, స్ంతస్ముతో త్రతయనాధుని
పూజ స్ంతోషముతో చేయరలెను ముకి తఅయిన ఈ పూజ స్ంగి ోదముతో యిటు
వినుమా.
శ్ర ీ పుర్మను ఒక త్రగామములోరల్ మధుసూదనుడను త్రబహా ణుడుండెను,క్పుర్ముండెను
చిర్క్ల్ము తన క్ంత తోడత అచచ ట్నూ,ముర్హర్న దయలేక విత్రపుడు ముష్ట ి ఎతుతచు
నుండెన్, నిర్తము తెచిచ న ముష్టయు ి చాల్క నర్హర్నని నిందించు చుండెను.కూటికి లేకను
కోమలంగితో సూటి మీద యిటు రలికెన్.ాటులు గంధిర్ వినవే మనకు ాటులు రచెచ న్
యిల్ఫై.యిల గుండగ స్ిరతుల్కును బాలుడొకడు జనిా ంచెను.
బాలునకు ఆలుాలు లేకనూ కనీన రొలుకుచుoడెన్,కనీన రొలుకుచు రిని పిలిచినా ఆ
రిత్రరత యిట్ని ల యెన్,గిన్నన లు ముంతలు ఇంక్కమునాన త్రకయమున కియయ రలెన్ స్ి
చెపిప న ఆ మాట్ తరప క హితవు తోడతా నమా న్.అమిా న రూకలు రటుిక విత్రపుడు
అివేగముతో జనియెన్.పిమా ట్ వైశుయ ని ఇంటికి విత్రపుడు పేదర్నకము తోడతనూ,ఆ వైశుయ నికి
అనేకమైనా ఆవులు దూడెలు గల్వూ.బహుళా అను ఆవోకే టి కల్ది బహుచూర్తవ ము
గల్ది,ఆవు భాదను తాళలేకనూ ఆవైశుయ oడపుడున్ “ఓం నో త్రిమూరాత య నమః”.ఈ
వంట్నే ఎరర్భ రచిచ నా ఐదు రూకల్కు నితుతనన్నను.