தெய்வத் ொமரைச் தெவ்விெின் மலர்ந்து

வாடாப் புதுமலர்த் தொதடனச் ெிவந்து

ெிலம்புங் கழலு மலம்பப் புரனந்து
கூற்றி னாற்றன் மாற்றிப் தபாற்றாது
வலம்புரி தெடுமா தலனமாய் ெிலம்புக்
காற்றலி னகழத் தொற்றாது ெிமிர்ந்து
பத்ெி யடியவர் பச்ெிரல யிடினு
முத்ெி தகாடுத்து முன்னின் றருளித்
ெிகழ்ந்துள தொருபாற் றிருவடி யகஞ்தெந்து
மறுவில் கற்பகத் துறுெளிர் வாங்கி
தெய்யிற் தறாய்த்ெ தெவ்வித் ொகி
நூபுைங் கிடப்பினு தொந்து தெவர்
மடவைன் மகளிர் வணங்குபு வழ்த்ெ
ீ
ெின்னப் பன்மலர் ெீண்டிடச் ெிவந்து
பஞ்ெியு மனிச்ெமு தமஞ்ெ தவஞ்ொத்
ெிருதவாடும் தபாலியு தமாருபாற் றிருவடி
ெீ லப் புள்ளி வாளுகிர் தவங்ரகத்
தொலின் கலிங்க தமல்விரித் ெரெத்து
ெச்தெயிற் றைவக் கச்ரெயாப் புறுத்துப்
தபாலிந்துள தொருபாற் றிருவிரட யிலங்தகாளி
யைத்ெ வாரட விரித்து மீ துறீஇ
யிைங்குமணி தமகரல தயாருங்குடன் ொத்ெிய
மருங்கிற் றாகு தமாருபாற் றிருவிரட
தெங்க ணைவும் ரபங்க ணாரமயுங்
தகழற் தகாடும் வழ்ெிை
ீ ளக்கு
நுடங்கு நூலு மிடங்தகாண்டு புரனந்து
ெவளெீ றணிந்ெதொர் பவளதவற் தபன்ன
தவாளியுடன் றிகழு தமாருபா லாகம்
வாரும் வடமு தமர்தபறப் புரனந்து
தெஞ்ொந் ெணிந்து குங்கும தமழுெிப்
தபாற்றா மரையின் முற்றா முகிதழன
வுலதக ழீ ன்று ெிரலயிற் றளைா
முரலயுடன் தபாலியு தமாருபா லாக
மயில்வா யைவம் வயின்வயி னணிந்து
மூவிரல தவலும் பூவாய் மழுவுந்
ெமருகப் பரறயு [1] மமர் ெைத் ொங்கிச்
ெிறந்துள தொருபாற் றிருக்கைஞ் தெறிந்ெ
சூடகம் விளங்கிய வாடகக் கழங்குட
தனாம்தமன் பந்து மம்தமன் கிள்ரளயுந்
ெரித்தெ ெிகழு தமாருபாற் றிருக்கை
மிைவியு தமரியும் விைவிய தவம்ரமயி
தனாருபால் விளங்குந் ெிருதெடு ொட்ட
ெவ்வி மானின் தெவ்வித் ொகிப்
பாலிற் கிடந்ெ ெீ லம் தபான்று
குண்டுெீ ர்க் குவரளயிற் குளிர்ந்து ெிறம்பயின்
தறம்மதனார்க் கடுத்ெ [2]மம்மர்க் கிைங்கி