ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ

Συλλογή Κειμένων: Στυλιανός Αρίστων.

Ανανεώθηκε και επαυξήθηκε: 6η ισταμένου Μεταγειτνιώνος 3/699ης Ολυμπιάδος /
06.08.«2019»

Ελληνική απάντηση στον εθνικισμό

Ξεκαθάρισμα θέσεων. Απάντηση των εθνικών Ελλήνων στα ολοκληρωτικά εφευρήματα

του μονοθεϊστικού κόσμου που καπηλεύονται τον Ελληνισμό: τον φασισμό και εθνικισμό,
και στα υποπροϊόντα αυτών («ελληνοχριστιανισμός», ουφολογία, αρχαιοκεντρισμός ή
«ελληνοκεντρισμός», εψιλονισμός, φυλετικός μυστικισμός κ.ο.κ.).

Για όσους δεν γνωρίζουν τι είναι ο εθνικισμός, παρατίθεται ο ακόλουθος επιστημονικός

ορισμός: «εθνικισμός: ιδεολογία βασισμένη στην ιδέα, πως η πιστότητα και αφοσίωση του
[κάθε] ατόμου προς το εθνοκράτος πρέπει να υπερβαίνει άλλα προσωπικά ή ομαδικά
συμφέροντα. Ο εθνικισμός είναι ένα σύγχρονο κίνημα.» Encyclopædia Britannica:
nationalism, στο: Encyclopædia Online Britannica (τελευταία πρόσβαση: 24. Ιανουαρίου
«2013»).

«Ο,ΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΠΩΘΕΙ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΕΙΠΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ

ΠΛΕΥΡΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΟΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ [...].»
Βλάσης Γ. Ρασσιάς
«Έθνος, Εθνισμός, Εθνοκράτος, Εθνικισμός», 2η επαυξημένη έκδοση, σελ. 87, Ανοιχτή Πόλη, Αθήνα 2006.
 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ
1. Χρυσή Αυγή προς τους πολυθεϊστές + Η εξομολόγηση του Ηλ. Κασιδιάρη
2. Επιστολή του Βλ. Ρασσιά στον εκδότη του «Απολλωνίου Φωτός»
3. Η στάση των Ελλήνων Εθνικών απέναντι στον φασισμό
4. Ο εθνικισμός στα μάτια του εθνικού ελληνισμού
5. «ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΛΕΞΟΥΜΕ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΑΚΥΡΩΝΕΙ!»
6. Ενάντια στην εθνικιστική γελιοποίηση του ελληνικού εθνισμού
7. Ελληνική απάντηση στον «αρχαιοκεντρισμό»
8. Απάντηση ελλήνων στην «σωτηριακή» απάτη «ΕΨΙΛΟΝ»
9. Ο «νεοπαγανισμός» δεν αφορά την ελληνική θρησκεία
10. Η πολιτική ταυτότητα των Ελλήνων πολυθεϊστών
11. ΣΤΟΝ «ΑΧΥΡΩΝΑ» ΤΩΝ ΑΙΧΜΑΛΩΤΩΝ ΕΘΝΩΝ
12. ΕΠΑΝΑΔΙΕΚΔΙΚΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
13. Ελληνική εθνική παράδοση και φασισμός
14. Ο ΔΙΩΓΜΟΣ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΠΑΓΑΝΙΣΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ
15. Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΩΣ ΕΘΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΛΑΦΥΡΟ ΠΟΛΕΜΟΥ
16. Η νέα ανατολή των Εθνικών
17. Κατά «Δωδεκαθεϊστών» ή εθνικιστικός μισελληνισμός
18. «Οι χίμαιρες του μονοθεισμού»
19. «22 αιώνες είμαστε κατακτημένο έθνος».
20. Η δημοσιογραφική αλητεία έχει θεό
21. Ουδεμία σχέση ο Ελληνισμός με την Χρυσή Αυγή
22. Το Ύπατο Συμβούλιο Ελλήνων Εθνικών για το Ελληνικό Έθνος
23. Φασισμός, η θρησκεία τους μίσους
24. «Ελληνοχριστιανισμός», η ιδεολογία του ρωμαίικου εθνικισμού
25. Σκόπιμη η συσχέτιση του ελληνικού εθνισμού με τον εθνκισμό
26. Παγανισμός, η θρησκεία των αυτοθεσμιζόμενων λαών
27. Παράδοση και έθνος προϋποθέτουν υγιή εθνόσφαιρα
28. Τόλμα να παλέψεις, τόλμα να νικήσεις
29. Η μισαλλοδοξία είναι εξόχως απεχθές για τον πολυθεϊσμό
30. Αρχαιοτραλαλά ή «ελληνοχριστιανικός» αχταρμάς
31. Φαύλος κύκλος ή Ο διεθνισμός είναι ένας εθνικισμός
32. Εθνισμός και φασισμός
33. ΤΥΧΕΡΗ Η Χ.Α. ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΛΛΟ ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ
34. Εθνικιστές της Νέας Υόρκης καπηλεύονται ελληνικό έμβλημα
35. Εθνικισμός και μισελληνισμός
36. ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Ο ΒΙΑΣΜΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΛΩΝ
37. Θεωρίες Συνωμοσίας
38. Κόμμα μας είναι το ΕΘΟΣ μας
39. ΔΙΑΛΕΓΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΘΑΓΕΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΣΜΟΘΕΑΣΗ ΑΝΤΙ ΤΩΝ ΝΕΩΤΕΡΙΚΩΝ
ΙΔΕΟΛΟΓΙΩΝ!
40. Ελληνισμός ή νεωτερικότητα
41. «Δήλωση Κίσινγκερ» και εθνικιστική υστερία
42. Εθνισμός και DNA
43. Ελληνισμός και πολιτική
44. Ολοκληρωτικές ιδεολογίες
45. Ανθρωπισμός, διαφωτισμός, αλληλεγγύη
1. Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ προς τους πολυθεϊστές
ΔΙΙΠΕΤΕΣ, Ιούλιος «1997», Τεύχος Νο. 20.
Πηγή: http://diipetes.ysee.gr/html/dx_30.html (τελευταία πρόσβαση: 22. Απριλίου «2013»).

ΑΠΟ: ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

ΠΡΟΣ: το ελληνο-πολυθεϊστικό περιοδικό ΔΙΙΠΕΤΕΣ
Προς το περιοδικό «Διιπετές»

Αγαπητοί κύριοι,
θα πρέπει να ξέρετε ότι η μεγάλη ιδέα του Ελληνισμού δεν είναι ιδέα διεθνιστική. Το
γεγονός ότι στους Ολυμπιακούς αγώνες συμμετείχαν μόνο Έλληνες στο αίμα και στη
καταγωγή αποδεικνύει το φυλετικό χαρακτήρα της Ελληνικής θρησκείας. Φοβούμαστε
όμως -και ελπίζουμε να κάνουμε λάθος- ότι όντας επηρεασμένοι από αντιλήψεις
ξεπερασμένες και αντιανθρώπινες και αναμφισβήτητα ανθελληνικές όπως ο Μαρξισμός και
οι αναρχικές παραφυάδες του, επιχειρείτε ένα επικίνδυνο μονοπώλιο το οποίο δεν
δικαιούται ουδείς και ούτε εμείς βέβαια.
Σεβόμεθα την προσπάθειά σας και είναι γεγονός ότι μέσα στις σελίδες του περιοδικού σας
υπάρχουν άρθρα πραγματικά ξεχωριστά. Αυτό όμως που παρατηρούμε είναι μια αντίφαση
ανάμεσα στις διάφορες τοποθετήσεις των αρθρογράφων σας και δεν μπορούμε να
φανταστούμε τι σχέση μπορεί να έχει ο ηλιακός λόγος του Απόλλωνος με τα ξένα
περιοδικά τα σχετικά με μαζικές θρησκείες που διαφημίζετε. Σε ό,τι αφορά τη θρησκεία, η
θέση μας είναι η εξής όπως προκύπτει από το προεκλογικό μας φυλλάδιο: Αποκατάσταση
του κύρους της Εκκλησίας. Αποκάθαρση του κλήρου από τους υπηρέτες και
προπαγανδιστές του οικουμενισμού. Αναβάθμιση της εκκλησιαστικής παιδείας και
εκπαίδευση των κληρικών πάνω σε Ελληνορθόδοξες αρχές και ιδανικά. Ανεξιθρησκεία
μόνο για τα δόγματα που δεν θίγουν την Ελληνική παράδοση και ιστορία και δεν φθείρουν
τη δύναμη του Έθνους. Εκτός νόμου όσα θρησκευτικά δόγματα δρουν κατά του
Ελληνισμού.
Η εκτίμησή μας σχετικά με τις θέσεις που διατυπώνονται στο έντυπό σας είναι ότι δεν
θίγουν την Ελληνική παράδοση και ιστορία και ούτε φθείρουν το Ελληνικό Έθνος…

Χρυσή Αυγή - Κεντρική Διοίκηση

ΑΠΟ: ΔΙΙΠΕΤΕΣ ΠΡΟΣ: ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Κατά την άποψη μας, και όχι κατά το «δόγμα» μας (κάτι που επιτρέπει να γράφονται ακόμη
και αποκλίνουσες τοποθετήσεις μέσα στις σελίδες μας) είναι οφθαλμοφανώς οξύμωρο το
να ανιχνεύει κανείς... οικουμενισμό σε ανθρώπους που με σαφήνεια αιτώνται επιστροφή
στον Εθνισμό και τον Πολυθεϊσμό. Ειλικρινά, δεν ξέρουμε πού ανακαλύψατε εσείς
«μαρξισμούς» ή «διαφήμιση μαζικών θρησκειών» (εκτός αν... εννοείτε λ.χ. ως τέτοιες τον
νορδικό ή ρωμαϊκό ή ινδιάνικο Πολυθεϊσμό), ωστόσο μας εκπλήσσει η περιέργως
αυθόρμητη παραδοχή σας ότι αυτό που εσείς αιτιάστε δεν είναι παρά η ισχυροποίηση του
γνωστού Μη εθνικού, Μη πολυθεϊστικού, αλλά αντιθέτως οικουμενιστικού και ιαχωβικού
δόγματος που εδώ και 16 αιώνες ακυρώνει συστηματικά κάθε δυνατότητα επιστροφής στη
χώρα αυτή του αυθεντικού Έλληνος-Ανθρώπου.
Το ίδιο επίσης μας εκπλήσσει το ότι κρίνατε μη παράλογο ή αστείο το να δηλώσετε ότι
θεωρείτε πως ο Ελληνικός Εθνισμός δεν... θίγει την Ελληνική Παράδοση και ιστορία... ούτε
και... φθείρει το Ελληνικό Έθνος.... Πάλι καλά που δεν ειπώθηκε το αντίθετο, να
μουρλαθούμε εντελώς... Δικαιούται και αυτός φαίνεται, κατ΄ εσάς, μια ισχνή και αμφίβολη
φέτα νομιμότητας από το τεράστιο καρβέλι που εδώ και 16 αιώνες μονομασουλάνε
αναιδώς οι γνωστοί προσκυνητές του ξένου πολυεθνικού «θεού» τον οποίο εσείς όχι μόνο
σαφώς αποδέχεστε αλλά και επαρκώς εκτιμάτε ώστε να αιτείσθε ανενδοίαστα την
«αποκατάσταση του κύρους» των θεραπόντων του.
Περιοδικό «ΔΙΙΠΕΤΕΣ»

Η εξομολόγηση του Ηλ. Κασιδιάρη

Ο Ηλίας Κασιδιάρης για την ελληνική θρησκεία (Η εξομολόγηση του Ηλ. Κασιδιάρη στο
«Αγιορείτικο Βήμα»: Το Άγιο Όρος, η Ελλάδα, ο Μπαλτάκος και οι τέκτονες Ιεράρχες!,
Αγιορείτικο Βήμα 28 Απρίλιος 2014. Του Γιώργου Θεοχάρη.) URL:
http://www.agioritikovima.gr/arthra/item/31718-%CE%B7- (τελευταία πρόσβαση:
24.9.«2014»).

«Το Άγιο Όρος σημαίνει Ελλάδα για εμάς. Και είναι πραγματικά ελπιδοφόρο γεγονός που
πολλοί Έλληνες στρέφονται στο Αγιο Ορος και στις παραδόσεις, την στιγμή που το δυτικό-
υλυστικό μοντέλο κατέστρεψε την Ελληνική παράδοση. Μόνο εκεί υπάρχει σωτηρία για την
πατρίδα μας.Δεν έχω πάει στο Αγιο Ορος, επιθυμώ πολύ να πάω και θα το κάνω σύντομα
αλλά θα είναι μία επίσκεψη που δεν θα ανακοινώσω, δεν θα γίνει δηλ για προεκλογικούς
λόγους.»

-Πως σκέφτεστε να στηρίξετε τον Αθωνα, αν σκέπτεστε να το κάνετε, από οποιοδήποτε

πόστο αναλάβετε εξουσία;

«Πρώτο μέλημα μας είναι να συμβάλουμε υλικά. Θα θεσπίσουμε ειδικά κονδύλια για το
Αγιο Ορος διότι χωρίς παράδοση δεν μπορεί να υπάρχει μέλλον για την Ελλάδα.»
-Η σχέση σας με το Αγιο Ορος πως είναι; Εχετε επαφή με κάποιους γέροντες ή πατέρες;
«Συνεχώς, πάρα πολύ τακτικά. Απλά δεν θα ήθελα να δώσω περισσότερες λεπτομέρειες
επειδή αυτό το θέμα είναι καθαρά πνευματικό και προσωπικό. Δεν έχουμε σηνηθίσει να
κάνουμε πολιτική και κυρίως ψηφοθηρία... οπως κάνουν πολλά κόμματα γιατί οταν βλέπω
τον πρωθυπουργό από τη μία να πηγαίνει σε εβραϊκές συναγωγές επί τέσσερα συναπτά
έτη και από την άλλη τώρα προεκλογικά να θυμάται το Αγιο Ορος, όχι εμείς δεν θα
πέσουμε σε αυτό το επίπεδο. Τις σχέσεις πιυ διατηρούμε με συγκερκιμένους πνευματικούς
ανθρώπους δεν θα τις διαφημίσουμε.»

-Με το Οικουμενικό Πατραρχείου υπάρχει δίαυλος επικοινωνίας; Πόσο σημαντικός είναι ο

ρόλος του πιστεύετε;

«Το Φανάρι θα μπορούσε να είναι ένας πραγματικός φάρος για τον Ελληνισμό και την
Ορθοδοξία αλλά αυτή τη στιγμή, η Χρυσή Αυγή θεωρεί ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης
είναι όμηρος των Τούρκων και του ανθελληνικού και ακραία ισλαμικού Τουρκικού κράτους
και αυτή τη στιγμή είναι αδύνατον ο Οικουμενικός Πατριάρχης αν διατελέσει τον ρόλο που
του έχει αναθέσει η ιστορία λόγω ακριβώς αυτής της ομηρίας.»

-Την ίδια ώρα όμως κ. Κασιδιάρη, πολλοί σας κατηγορούν ότι δεν ασπάζεστε την
Ορθοδοξία, ότι είστε Δωδεκαθεϊστές και παγανιστές.

«Οι θέσεις μας, για αυτό το λεπτό θέμα, έχουν αναρτηθεί στην ιστοσελίδα μας. Η Χρυσή
Αυγή αντιτίθεται στον διαχωρισμό Εκκλησίας - Κράτους. Επιδιώκει την αποκατάσταση του
κύρους της Εκκλησίας και την άμεση κάθαρση του κλήρου από κάθε παρακμιακό και
διεθνιστικό στοιχείο. Ανεξιθρησκεία μόνο για τα δόγματα που δεν θίγουν την Ελληνική
Παράδοση και Ιστορία και δεν φθείρουν την δύναμη του Έθνους. Η Ορθοδοξία
αναγεννημένη και Ελληνική ξανά πρωτοπόρος στους αγώνες του Έθνους. Δυστυχώς τα
μέσα μαζικής ενημέρωσης βλέποντας την ραγδαία μας άνοδο προσπαθούν να μας
χτυπήσουν με κάθε μέσο το 97% των ελλήνων είναι χρισταινοί ορθόδοξοι, τώρα βέβαια
έχουν μπει και δυο εκατομμύρια λαθρομετανάστες και έχει γίνει ένα μείζον ζήτημα με την
ισλαμοποίηση της Ελλάδας. [...] Ως εκπρόσωπος του κόμματος της Χρυσής Αυγής, σαν
Ηλίας Κασιδιάρης και ως εκλεγμένος βουλευτής, θεωρώ γραφικό να δηλώνει κάπιος
δωδεκαθεϊστής στην Ελλάδα του σήμερα.Σεβόμαστε απόλυτα την αρχαία ελληνική
παράδοση, δεν θα μπορούσε να υπάρχει Ελλάδα εάν δεν υπήρχε αρχαία Ελλάδα η οποία
είναι λίκνο του ευρωπαϊκού και παγκόσμιου πολιτισμού αλλά θεωρώ ότι σήμερα να
δηλώνει κάποιος δωδεκαθεϊστής ενδεχωμένως στερείται κατά κάποιον τρόπο
σοβαρότητας. Παρόλου αυτά η θρησκευτική πίστη κάθε πολίτη είναι απολύτως σεβαστή.
Δεν θα δεχθούμε δόγματα που θίγουν την ελληνική παράδοση και που φθίνουν τις
δυνάμεις του Εθνους.»

«Η Χρυσή Αυγή συμβολίζει την Ελληνική ψυχή που είναι υποχρεωμένη να αντιστέκεται σε
κάθε αντιξοότητα. Εγω κι οι συνεργάτες μου έχουμε ένα τάμα,να γίνει ένα λιτό άγαλμα για
τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο.»

2. Επιστολή του Βλ. Ρασσιά στον εκδότη του «Απολλωνίου Φωτός»

Πηγή: http://rassias.gr/1015.html (τελευταία πρόσβαση: 22. Απριλίου «2013»). Ο Βλάσης
Γ. Ρασσιάς («1959»-«2019») υπήρξε Γενικός Γραμματέας του Υπάτου Συμβουλίου των
Ελλήνων Εθνικών (ΥΣΕΕ).

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Αθήνα 12. 12.«2002»

Προς Γιάννη Χαραλαμπόπουλο, Εκδότη του περιοδικού «Απολλώνιο Φως».

Αγαπητέ Γιαννάκη,

Το περιοδικό σου δεν το διαβάζω, γιατί ανήκει κραυγαλέα σε πολιτικό χώρο όλως αντιπαθή
για μένα. Δεν απέφυγα όμως να ασχοληθώ με τα γραφόμενά σου, μετά από ειδοποίηση
φίλων ότι σε ένα πονηρούλι σημείωμά σου με «φωτογραφίζεις» και δη πλαισιωμένο από
σχόλια που αν μη τι άλλο χρειάζονται κάποιων στοιχειωδών απαντήσεων.
Για την τάξη και μόνον λοιπόν, οφείλω να σε ενημερώσω ότι δυστυχώς ή ευτυχώς είμαι ο
χρονικά πρώτος σε αυτό τον τόπο που εξέφρασε σε βιβλία την ανάγκη της
παλινορθώσεως των Εθνικών Θεών, τότε στο «μακρινό» «1991», ενώ σε σκόρπια κείμενα
η Ιστορία τραβάει πολύ πριν, στα μέσα της δεκαετίας του 80. Αυτό δεν αλλάζει με τίποτε.
Είναι περασμένο στην κωδικοποίηση της Ελληνικής βιβλιογραφίας. Ως ο πρώτος λοιπόν,
αγαπητέ Γιαννάκη, δεν ζήτησα ποτέ την οποιαδήποτε άδεια, και ούτε βεβαίως θα ζητήσω
ποτέ, για τη δημόσια και έμπρακτη έκφραση αυτών των θέσεών μου, αλλ’ αντιθέτως,
αποτελώ, εκ των πραγμάτων, το αρχετυπικό κριτήριο εγκυρότητας κάθε μεταγενέστερης
συλλογικής ή ατομικής στροφής προς την Εθνική Κοσμοαντίληψη και τον Πάτριο Τρόπο.
Το’ φερε έτσι η Μοίρα, Γιαννάκη, τι να κάνουμε, και φορτώθηκα αυτόν τον βαρύ ρόλο. Έτσι
είναι αυτά τα πράγματα και πρέπει να συμμορφωνόμαστε τόσο με τις θελήσεις των Θεών,
όσο και με τις διάφορες ποιοτικές ιεραρχήσεις.
Αγόρασα λοιπόν το περιοδικό σου, Γιαννάκη, διάβασα το αψυχολόγητο σχόλιό σου και σου
απαντώ προς τακτοποίηση των εκκρεμοτήτων που εσύ γέννησες. Μια και το έφερε η
συζήτηση πάντως, γιατί δεν αναφέρεις στο περί εκλογών κείμενό σου (σελ. 2) ότι ο
συνδυασμός στον οποίο συμμετείχες στις πρόσφατες Δημοτικές Εκλογές είχε ως υπότιτλο
μόνον το «Αθήνα. Πρώτα οι Έλληνες» και ως κύριο τίτλο του το αρκούντως «κουφό»...
«Ελληνορθόδοξη Δημαρχία» ; Μάλλον το... ξέχασες γιατί βιαζόσουν να βρίσεις τον Ρασσιά.
Με «κατηγορείς» λοιπόν Γιαννάκη στο προαναφερθέν σχόλιό σου ότι... «παριστάνω» τον
Ελληνοπρεπή. Εδώ άσε την Ιστορία να κρίνει. Μην εκτίθεσαι κιόλας. Εκτός αν
«Ελληνοπρεπή» θεωρείς τον εαυτό σου, οπότε το πράγμα πάει αλλού και πάω να κάνω
παρέα στους Θεούς που ήδη σκάνε από τα γέλια.
Για το αν τώρα προωθώ «νεοεποχιτισμό» και «συγκρητισμό» (...), σου επαναλαμβάνω,
άσε την Ιστορία να κρίνει. Ξέρει αυτή. Το τι ακριβώς εγώ λέω, είναι καλά αποτυπωμένο
στην αιωνιότητα, μέσα από τα βιβλία μου. Σου συστήνω και το παλιό γνωστό «Έθνος,
Εθνισμός, Εθνοκράτος, Εθνικισμός», μπας και μπερδεύεις ακόμα τον Εθνισμό με τον
αρρωστημένο Εθνικισμό, το δίδυμο αδελφάκι του Διεθνισμού. Μου προκάλεσε εντύπωση
πάντως το ότι μου προσάπτεις «αριστερές καταβολές» (...), λες και πρόκειται για βρισιά. Σε
πληροφορώ λοιπόν, φιλαράκο, ότι το πιο πάνω είναι «βρισιά» ΜΟΝΟ για τους ανθρώπους
του ευρύτερου πολιτικού χώρου στον οποίο ανήκεις και εντός του οποίου κινείσαι. Για τους
λοιπούς φυσιολογικούς ανθρώπους, αυτό που πραγματικά εννοείς, δηλαδή
«δημοκρατικών αρχών και πεποιθήσεων», αποτελεί όχι απλό τίτλο τιμής, αλλά και την
αναγκαία συνθήκη ίσως για τον οποιονδήποτε άνθρωπο που τιμά τις ιδέες τού
Ανθρωπισμού και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης.
Είμαι (και δρω ως τέτοιος) Αμεσοδημοκράτης, Αντιδογματικός και Αντιαυταρχιστής εδώ και
δεκαετίες και από ό,τι φαίνεται θα παραμείνω τέτοιος και στις δεκαετίες που έρχονται (γιατί
άλλωστε το απαιτούν και οι ίδιοι οι καιροί). Είμαι συν τοίς άλλοις και Στωϊκός, που πάει να
πει, ανάμεσα σε διάφορα άλλα, ότι το πρώτο πράγμα που διδάχθηκα από την Φιλοσοφία
είναι η υποχρέωσή μου να ανέχομαι τους άλλους ανθρώπους, πράγμα που εμφανώς
διευρύνει την άβυσσο της μεταξύ μας απόστασης και άστα συνεπώς να πάνε στον Διάβολο
των Ελληνοχριστιανών και των συνοδοιπόρων. Το παλαβότερο όμως το αμολάς παρακάτω
στο εν λόγω σημείωμά σου, όταν ισχυρίζεσαι ότι πήγα στα «Ελευθέρια» των Θερμοπυλών
«συνοδευόμενος από ένα κίναιδο» (...). Εδώ Γιαννάκη, έρριξα το δυνατότερο γέλιο. Στα
«Ελευθέρια» του Ιουλίου «2002» («πέρισυ κάηκε φέτος μύρισε» που λέει και ο λαός, αλλά
αν χρειάζεται να κάνουμε τη «ρομπιά» μας αυτά τα προσπερνάμε), σε μία εκδήλωση τιμής
στους Θερμοπυλομάχους στην οποία, ως Σπαρτιάτης και Εθνικός, συμμετέχω από τα
πρώτα έτη της τελέσεώς της, πήγα επικεφαλής 70 περίπου ατόμων (ένα λεωφορείο και
πέντε ΙΧ), του πολυπληθέστερου δηλαδή επιμέρους πλήθους, υπό την αιγίδα του Υπάτου
Συμβουλίου των Ελλήνων Εθνικών (ΥΣΕΕ).
Και ξέρεις, Γιαννάκη, εμένα, ως σερνικό, με αφήνουν παντελώς αδιάφορο οι σεξουαλικές
προτιμήσεις ενός εκάστου, πόσο μάλλον εκείνες των απαρτιζόντων ένα πλήθος που πάει
κάπου για να παρακολουθήσει μία εκδήλωση τιμής και να πλαισιώσει μία κατάθεση
στεφάνου.
Μία και το έφερε η συζήτηση πάντως, και επειδή δεν σε είδα να είσαι στην πιο πάνω
εκδήλωση και αν δεν με απατά η μνήμη μου απουσίαζες και από τις προηγούμενες, να
ξέρεις ότι εκκρεμεί ακόμη η πρόταση του ΥΣΕΕ για Πανελλήνια Επιτροπή Εορτασμού των
Εθνικών Επετείων, απαρτιζόμενη από όλες τις υγιείς κινήσεις Εθνικών. Αν δεν υπάρξει
θετική ανταπόκριση, πράγμα που μέχρι την ώρα που σου γράφω φαίνεται να ισχύει, του
χρόνου δεν θα παραστούμε, οπότε όλοι οι «ανησυχούντες» θα μπορούν να απολαύσουν
ευδαίμονες την κραυγαλέα απουσία του δικού μας πλήθους, στο οποίο βεβαίως εμείς δεν
προτιθέμεθα ποτέ να κάνουμε, προς Θέων, κατασταλτικό έλεγχο ερωτικών επιλογών.
Επί του υποτιθέμενου «ψόγου» σου τώρα: σου είπα κάπου παραπάνω, φιλαράκο, να μην
εκτίθεσαι. Κράτα καλή σημείωση και επωφελήσου. Η κρατούσα ψυχιατρική αντίληψη βοά
ότι όσοι ενοχλούνται και αναστατώνονται από τους ομοφυλόφιλους και για αυτό
εκδηλώνονται ομοφοβικά, είναι οι ίδιοι είτε λανθάνοντες ομοφυλόφιλοι, είτε ενεργοί με
χιλιάδες ενοχές και λοιπά σκοτεινά ψυχικά σημεία. Σε αυτή την ψυχιατρική θέση συνηγορεί
άλλωστε και η Ιστορία. Ως ιστορικός λοιπόν, θα σε πληροφορήσω ότι όλοι οι ιστορικώς
γνωστοί διωγμοί που εξαπολύθησαν κατά των ομοφυλοφίλων, κηρύχθηκαν από
ομοφυλόφιλους. Για αυτό σου λέω. Μην εκτίθεσαι Γιαννάκη.
Γενικότερα, Γιαννάκη, μην εκτίθεσαι. Αυτούς τους σπάνιους ανθρώπους που βλέπεις να
προηγούνται, ως έργο, ως ήθος, ως παιδεία και μύρια όσα άλλα, μην τους μισείς, μην τους
πολεμάς (πόσο μάλλον με βρωμιές). Επωφελήσου από τον δρόμο που άνοιξαν αυτοί για
σένα, μέσα στα αγκάθια ματώνοντας τα χέρια τους, και κοίτα να τους φτάσεις και να τους
ξεπεράσεις ακόμα. Τότε μόνο θα κάνεις τους προγόνους να χαίρονται.
Θα χαρώ και εγώ να με ξεπεράσεις, τουλάχιστον στα πολύ βασικά, δηλαδή στο έργο και
την παιδεία. Ειλικρινά θα χαρώ. Έστω κι αν εσαεί θα μισώ αυτό που στο πολιτικό και
θρησκευτικό επίπεδο αντιπροσωπεύεις.

3. Η στάση των Ελλήνων Εθνικών απέναντι στον φασισμό

Η απάντηση του ΥΣΕΕ σε όσους συγχέουν την ελληνική παράδοση με τον φασισμό. «Στην
Αρχαία Ελλάδα αναφέρονται οι φασίστες», Πηγή: http://www.ysee.gr/index.php?
type=d&f=faq#7 (τελευταία πρόσβαση: 22. Απριλίου «2013»). Το Ύπατο Συμβούλιο των
Ελλήνων Εθνικών (ΥΣΕΕ) είναι ο κύριος φορέας του εθνικού Ελληνισμού και η μεγαλύτερη
ελληνική εθνική συλλογικότητα με παραρτήμα στην Νέα Υόρκη και την Κύπρο.

Είναι προφανές από όσα ειπώθησαν ήδη στην απάντηση «Ποια είναι η πολιτική σας
πρόταση;» ότι ο φασισμός, και εν γένει οι ολοκληρωτικές αντιλήψεις, δεν έχουν την
ελάχιστη έστω θέση στην όποια επίκληση του Εθνικού, δηλαδή Προχριστιανικού
Ελληνισμού. Απλώς, τον πραγματικό Ελληνισμό, που όντας ηττημένος δεν μπορεί να
υπερασπισθεί τον εαυτό του, τον έχουν καπηλευθεί χυδαιότατα πλείστοι όσοι απατεώνες
για ιδιοτελείς σκοπούς.
Επίκληση του Ελληνισμού γίνεται συνεχώς και από πάμπολλους, μόνο που γίνεται πάντα
απατεωνίστικα και καταπατητικά, από χριστιανούς για να στηρίξουν το σαθρό υπόβαθρο
των θεωριών τους μέχρι από φασίστες που προσπαθούν να αντλήσουν αίγλη από τη
λαμπρότητα των προγόνων μας.
Για την τελευταία καπηλεία ευθύνεται μάλιστα και η εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων (λ.χ.
Καστοριάδης, Παπαϊωάννου, Λεντάκης κ.ά.) βυζαντινο- χριστιανική στον τρόπο σκέψης της
ελληνική Αριστερά, η οποία κατ ουσίαν χάρισε προς σκύλευση στους εθνικιστές και τους
φασίστες τον ευγενή εκείνο κόσμο που γέννησε την Αυτοθέσμιση και τον αντιαυταρχικό
Πολιτικό Άνθρωπο.
Όπως όμως ο Χριστιανισμός δεν έχει τίποτε το κοινό με τον Ελληνισμό, έτσι δεν έχουν και
όλα τα ιδεολογικά του γεννήματα λ.χ. ο εθνικισμός και ο φασισμός. Πώς μπορεί άλλωστε ο
φασίστας να συσχετισθεί με τις βασικές Ελληνικές αρχές, όπως λ.χ. με την ανεκτικότητα
στην ετερότητα ή την Δικαιοσύνη;

4. Ο εθνικισμός στα μάτια του εθνικού ελληνισμού

Απόσπασμα απο το βιβλίο του Βλάση Γ. Ρασσιά «Έθνος, Εθνισμός, Εθνοκράτος,
Εθνικισμός», 2η έκδοση, εκδ. Ανοιχτή Πόλη, Αθήνα «2006». Πηγή:
http://dikaiopolis.pblogs.gr/2009/00/401500.html (τελευταία πρόσβαση: 22. Απριλίου
«2013»). Βλάσης Γ. Ρασσιάς: «Έθνος, Εθνισμός, Εθνοκράτος, Εθνικισμός». URL:
http://www.rassias.gr/1046.html από: Rassias (ΣΥΓΓΡΑΦΕΣ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΨΥΧΕΣ),
τελευταία πρόσβαση: 9.3.«2013».

Γνήσιο κατασκεύασμα του μονοθεϊστικού ολοκληρωτισμού, ο «Εθνικισμός» εκδηλώθηκε

και εξακολουθεί φυσικά να εκδηλώνεται ως αυστηρή απαίτηση για απόλυτη ομοιογένεια και
ενότητα, πολιτισμική θρησκευτική και γλωσσική, ώστε να παραχθεί η ψευδαίσθηση μι
υποτιθέμενης ιστορικής προσωπικότητας, σε ένα εκ των πραγμάτων συμφυρματικό
συνάθροισμα εγωκεντρικών ατόμων. Σημαίες του Εθικισμού έγιναν υποχρεωτικά η
προκατάληψη, η αλλοφοβία, η πνεύμακή κλειστότητα, η καχυποψία και η εσωστρέφεια και
ως «εχθροί» κηρύχθηκαν όχι οι εχθροί της συλλογικής Ελευθερίας και Αυτονομίας (που
αποτελούσαν τους εχθρούς των Εθνικών), αλλά η κάθε είδους διαφορετικότητα, η οποία
μέσα από έναν αρρωστημένο συλλογικό ψυχισμό εκλαμβάνεται πλέον ως πολιτισμική,
θρησκευτική, ηθική ή «φυλετική μόλυνση. Σκοποί του «Εθνικισμού» είναι η καθολική
ομοιογένεια στο εσωτερικό του ψευδ - «έθνους» και η μανιώδης πολιτισμική επέκταση και
ηγεμονία στο εξωτερικό του, όπως ακριβώς επί αιώνες: είχαν διδάξει οι κυρίαρχοι
μονοθεϊστές, λ.χ. πάση θυσία καθολική ομοιογένεια μέσα στην Εκκλησία και μανιώδης
προσηλυτισμός και υποδούλωση των υποτιθεμένων «ειδωλολατρών».
...Το πιο ειρωνικό είναι μάλιστα, ότι το ψευδ - «έθνος» που ο «Εθνικισμός» ανεμίζει σαν
σημαία γι' αυτήν του την απολυτότητα, τις περισσότερες φορές, εξαιτίας κυρίως του
ετεροπροσδιορισμού του από το γνωστό «πόδι» της αυταρχίας, που ακούει στο όνομα
«κρατούσα Θρησκεία» (ακόμη και όταν αυτή δεν δηλώνεται ευθέως ως τέτοια), καμία
σχέση δεν έχει με το αληθές εθνικό χαρακτηριστικό τής ανά τόπους ιδιαίτερης και
αυτόχθονος (διάβαζε προχριστιανικής) Παράδοσης. Ψευδ - «έθνος» και «Εθνικισμός»,
πρωτομάστορες της ιδεοληψίας και του ανιστόρητου, του φορτισμένου αλλά ταυτοχρόνως
και παραμυθητικού (νηπιώδους) λόγου, καθώς επίσης και της απολύτως μονομερούς
«ανάλυσης» των πραγμάτων, κανακεύουν και αγοραπωλούν με την ύψιστη μαεστρία την
Ψευδή Συνείδηση, δηλαδή την εδραιωμένη ως αλήθεια πίστη, σε ένα πασιφανέστατο
ψέμα. Και το χειρότερο: ψευδ - «έθνος» και «Εθνικισμός», μίζερα δουλικά του ισοπεδωτή
κόσμου του «Μονοθεϊσμού», δημιουργούν από την γέννηση τους κιόλας, το «μεγάλο»
αλλά τελικά επίπλαστο «πρόβλημα» των μειονοτήτων (και, βεβαίως, των λεγομένων
«μειονοτικών»).

...Οι «εθνικιστές» αποδεικνύονται τελικά οι χειρότεροι εχθροί του πραγματικού «έθνους»,

μετατρέποντας την φυσική και λογική διεκδίκηση της ταυτότητας («Εθνισμός») σε μίσος για
τους άλλους (κατά κανόνα σε μίσος για τον... γείτονα).

Ενώ ο «Εθνισμός» συσπειρώνει, αντιπροσωπεύοντας την νόμιμη διεκδίκηση της

συλλογικής αξιοπρέπειας, ο «Εθνικισμός» αποκλείει, αντιπροσωπεύοντας τίποτε
περισσότερο από την απολύτως επιθετική καχυποψία. Ο «Εθνισμός» αντιπροσωπεύει την
νόμιμη διεκδίκηση της συλλογικής αξιοπρέπειας. Ο «Εθνικισμός» αντι¬προσωπεύει την
απολύτως επιθετική καχυποψία.

Το μεγαλύτερο όμως εσωτερικό δράμα του «Εθνικισμού» είναι ο απόλυτος παραλογισμός

τής προοπτικής που δήθεν προβάλλει, ένας παραλογισμός, ο οποίος έκλαμπρα
καταδεικνύεται στην απλή συνειδητοποίηση, ότι αντίθετα από τον υποτιθέμενο και πλαστό
«αντίπαλο» του, τον λεγόμενο «Διεθνισμό» (αμφότεροι παραπροϊόντα του
«μονοθεϊστικού» Κόσμου), αυτός δεν μπορεί τελικά, ως πολιτικό ή κοινωνικό ή πολιτισμικό
εάν θέλετε φαινόμενο, να γενικευθεί. Και αυτό, γιατί σε απόλυτη αντίθεση προς τον φυσικό
(αρχαιοτροπο) «Εθνισμό», ο οποίος μπορεί να υπερασπίζεται θετικά την διαφορετικότητα /
ετερότητα του (σεβόμενος την ίδια στιγμή βαθύτατα και την διαφορετικότητα / ετερότητα
όλων των άλλων, που του συμπεριφέρονται ομοίως), ο κάθε επί μέρους «Εθνικισμός»
θεωρεί την επί μέρους «ράτσα» του περιούσια και ανώτερη πασών των άλλων, άρα
μπορεί να ορίσει την διαφορετικότητα / ετερότητα μόνον αρνητικά.

Σε πολιτικό επίπεδο τώρα, μετά την κατάρρευση στη Δύση της αυτοκρατορίας του
Καρλομάγνου, αυτού του κτηνώδους σφαγέα των ευρωπαϊκών εθνών, ο κόσμος του
Ιαχωβά οργανώθηκε σε φεουδαρχική δομή, η οποία, αν και κράτησε αρκετούς αιώνες,
οδήγησε σε αδιέξοδα για τον απλό λόγο του ότι ο κατακερματισμός της Εξουσίας τον έκανε
τρωτό σε αλληλοσυγκρούσεις τμημάτων του και εύκολες ανατροπές από ανά τόπους
δυσαρεστημένους πληθυσμούς δούλων. Παράλληλα, στην Ανατολή, το θεοκρατικό
Βυζάντιο υπέκυπτε κι αυτό στο φεουδαρχικό μοντέλο, μένοντας τύποις μόνον
«αυτοκρατορία» σε βαθμό που να εξασφαλίζει ικανό μηχανισμό συλλογής φόρων για τις
ακόρεστες ανάγκες του παλατιού, της γραφειοκρατίας και του παρασιτικού κλήρου και
παρα-κλήρου που άκουγε στο όνομα «μοναχισμός».

Το συνολικό μοντέλο πάντως, κατέρρευσε ταυτόχρονα με την περίοδο που εν συντομία

ονομάζουμε Μεσαίωνα. Η τρωτή φεουδαρχία της Δύσης έδωσε, κατά τον 16ο αιώνα, τη
θέση της στο άτρωτο από εξεγέρσεις δούλων «Εθνοκράτος», και στους επόμενους δύο
αιώνες σύσσωμη η Ευρώπη υποχρεώθηκε, από άκρου σε άκρο της, ν’ ακολουθήσει το
παράδειγμα, ενώ όμως την ίδια περίπου εποχή στο φαντασιακό / αντιληπτικό επίπεδο, η
ανθρωπότητα όχι μόνο δεν μετασχηματιζόταν ουσιαστικά σε κάτι διαφορετικό, αλλά
αντίθετα παρέμενε στην ίδια φρικτή και πνευματοκτόνο κοσμοθέαση, βυθιζόμενη συνάμα
σε ακόμα μεγαλύτερη αποκτήνωση (Πόσοι άραγε ξέρουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία
των εκατομμυρίων θυμάτων της ιαχωβικής θρησκευτικής μισαλλοδοξίας, δεν αφορούν
τον.. «επάρατο» Μεσαίωνα, αλλά, αντίθετα, την.. «φωτισμένη» Αναγέννηση;)

Καλύπτοντας λοιπόν όλα σχεδόν τα προ πολλού αλλοτριωμένα ευρωπαϊκά «έθνη», εκ των
οποίων τα περισσότερα είχαν ταπεινωμένα τα ονόματά τους και παραποιημένη την
προχριστιανική Ιστορία τους, με υπήκοους ονοματισμένους από το λεξικό της εβραϊκής
μυθολογίας και με τα ιερατεία να ξελαρυγγιάζονται σε ύμνους υπέρ του Ιαχωβά
(«αλληλούϊα», «δόξα και τιμή στον Ιαχωβά»), το νεοφανές «Εθνοκράτος», βασίστηκε πάνω
σε δίποδα θεμέλια. Σε έναν ολοκληρωτικό, βίαιο και συγκεντρωτικό εξουσιαστικό
μηχανισμό από τη μία, αρχικά μόνον «μοναρχικό» και φυσικά πάντοτε «χριστιανικό», και
σε μια βίαιη ομοιομορφία των υπηκόων από την άλλη, υπηκόων που όφειλαν ν’
αντιλαμβάνονται τα πράγματα -και κατ’ επέκταση να συμπεριφέρονται- στο εξής, ως
ομογενές «έθνος» μέσα σ’ έναν κόσμο που το πρώτο και κύριο που εχθρευόταν ήταν η
ύπαρξη πολυμορφίας, ήτοι.. «εθνών» με την αυθεντική φυσικά έννοια του όρου (ήτοι,
ομάδες με ιδιαίτερα «έθη και νόμους και γλώτταν και βίον» όπως το ‘χε ορίσει παλαιά ο
Απολλώνιος).

Η σχιζοφρένεια αυτή, ξεπεράστηκε ωστόσο από τον αυθαίρετο και διαστρεβλωτικό ορισμό
του κρατίστικα δημιουργημένου ψευδο«Έθνους», ως ομοιόμορφης μάζας υπηκόων και όχι
ως κοινωνικής ή φυλετικής ομάδας που τηρεί ένα ίδιο και αυτόχθον, ήτοι αρχαιότροπο
«έθος»: Μία μικρή ομάδα εξουσιαστών αποφασίζει ιδία βουλήσει ότι ανήκουν στο
κατασκευασμένο ψευδ«Έθνος» της κάποιες μεγάλες ομάδες λαού, που ούτε καν
ρωτήθηκαν αν θέλουν ν’ ανήκουν σ’ αυτό.

Έτσι, ένας τερατώδης μηχανισμός φυσικής και πνευματικής υποδούλωσης γεννιέται, ένας
μηχανισμός που είναι ταυτόχρονα κρατικός και χριστιανικός: το ιδιό-Τροπο (το με ίδιαίτερο
ή ίδιον Τρόπον) άτομο ή η ιδιό-Τροπη ομάδα, συνθλίβονται οριστικά μέσα στην ξέφρενη
και αμείλικτη υπηκοοποίηση (εκ του Υπο-Ακούειν, Υπακούειν) αλλά και πνευματική
δουλοπρέπεια (ο Νίτσε έχει αναφερθεί με λεπτομέρεια πάνω στις κοσμοθεάσεις που
δημιουργούν δούλους). Για πρώτη φορά λοιπόν στην μακραίωνη ανθρώπινη Ιστορία, η
εθνική συνείδηση ξεπέφτει σε ένα προϊόν βίας και τρόμου.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ του Στυλιανού Αρίστωνος: Επειδή επαναλαμβάνονται συχνά οι ίδιες

ερωτήσεις, θέλουμε να τονίσουμε ότι το έθνος ΔΕΝ το εννοούμε υπό την νεωτερίστικη
αντίληψη. Συνεπώς, δεν αναφερόμαστε στους φυλετισμούς των δυτικών του 18ου αιώνος
ή στα λεγόμενα κρατικά έθνη. Όταν μιλάμε εμείς λοιπόν για ΕΘΝΟΣ, εννοούμε ακριβώς
αυτό, ομάδα ανθρώπων με κοινό ΕΘΟΣ. Τα υπόλοιπα, μεταξύ αυτών οι νεωτερίστικες
ερμηνείες του Ηρόδοτου ή του Ισοκράτη, δεν μας αφορούν. Το ίδιο ισχύει και για την έννοια
της πατρίδας. ΠΑΤΡΙΔΑ σημαίνει για εμάς ακριβώς αυτό, γή των πατέρων. Δεν είναι απλά
χώμα και δεν ταυτίζεται με το νεωτερικό εθνοκράτος, αλλά είναι μια οντότητα πνευματική
που περιέχει τα λείψανα των προγόνων και «από την οποία αντλούμε πνευματική ζωή».
Χρησιμοποιούμε λοιπόν τις έννοιες ΕΘΝΟΣ και ΠΑΤΡΙΔΑ με την αρχική και αυθεντική
σημασία τους. Σύμφωνα με τα παραπάνω γίνεται σαφές ότι δεν μας αφορούν οι διάφορες
ιδεολογικές εκδηλώσεις του νεωτερισμού ή, όπως λέμε εμείς, του πολιτικού μονοθεϊσμού
(εθνικισμός, διεθνισμός κπλ.), τα τεχνητά δίπολα (εθνικισμόσ-διεθνισμός, καπιταλισμόσ-
λενινισμόσ) και οι συνωμοσιολογίες του. Επίσης, δεν μας απασχολεί το πώς
εκλαμβάνονται, κρίνουν ή ερμηνεύουν οι θιασώτες των διάφορων ιδεολογιών αυτή τη
στάση μας απέναντι στα πράγματα. «Η Ελληνική παράδοση, όπως και κάθε άλλη Εθνική
παράδοση, λογοδοτεί μόνον στον εαυτό της και της είναι αδιάφορο το πώς την κρίνουν οι
προς αυτήν άσχετοι» (Βλάσης Γ. Ρασσιάς).

5. «ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΛΕΞΟΥΜΕ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΑΚΥΡΩΝΕΙ!»

ΥΣΕΕ: «ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΛΕΞΟΥΜΕ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΑΚΥΡΩΝΕΙ!», Δελτία Τύπου (Νο. 222),
Ημερομηνία ανακοίνωσης: 13.2.«2010» Πηγή: http://www.ysee.gr/index.php?
type=d&f=deltia&did=222 (τελευταία πρόσβαση: 22. Απριλίου «2013»). Απόσπασμα.

Είναι γνωστή άλλωστε και χιλιοειπωμένη η ιστορικά τεκμηριωμένη θέση μας ότι το Έθνος
(και επί του προκειμένου το Ελληνικό, για την παλινόρθωση του εθνισμού του οποίου εμείς
αγωνιζόμαστε) δεν ταυτίζεται με το όποιο Κράτος, ακόμα και στις περιπτώσεις που αυτές οι
δύο εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους οντότητες τυγχάνει να μοιράζονται το ίδιο όνομα.
Από τη μία πλευρά όμως γινόμαστε μάρτυρες μιας αδικαιολόγητης σπουδής της Πολιτείας
να επιχειρεί εν μέσω κρίσης την «ελληνοποίηση» μεταναστών, την οποία σκοπίμως δεν
αποκαλεί «απονομή υπηκοότητας» αλλά «απονομή της ελληνικής ιθαγένειας». Και αυτό
προκαλεί σε κάθε εγγράμματο άνθρωπο εύλογους συνειρμούς, καθώς είναι αδύνατον να
φαντασθούμε ότι οι κυβερνητικοί παράγοντες δεν γνωρίζουν ότι ο όρος «ιθαγένεια» στην
γλώσσα των Ελλήνων αποτελεί σύνθεση των λέξεων «ιθύς», δηλαδή ευθύς / αληθής και
«γένος», συνεπώς παραπέμπει ευθέως στην καταγωγή και σημαίνει τον αυτόχθονα, τον
γηγενή, τον επιχώριο. Από την άλλη πλευρά γινόμαστε επίσης μάρτυρες της χονδροειδούς
(όπως το συνηθίζουν άλλωστε) παρέμβασης επί του ζητήματος ουκ ολίγων στελεχών της
δικτατορεύουσας Ορθόδοξης Εκκλησίας, γνωστών για τις φασιστικές και μισαλλόδοξες
θέσεις τους, καθώς και της εκ μέρους τους κινητοποίησης των πολλών παρεκκλησιαστικών
μηχανισμών τους που παριστάνουν τις πολιτικές οργανώσεις ή τους πολιτιστικούς φορείς.
Λογικό είναι λοιπόν ότι τα παραπάνω οδηγούν σε άρση του όποιου δικού μας
αυτοπεριορισμού και συνεπώς η Ελληνική Εθνική Θρησκεία δικαιωματικά εκφράζει δια του
παρόντος την θέση της, καταδικάζοντας προηγουμένως ισόποσα:

1. Τους προγραμματισμένους από μια πονηρή προπαγάνδα 120 ετών

αυτοαποκαλούμενους «διεθνιστές», οι οποίοι, αγνοώντας ότι η επαναφορά των όρων
«ελευθερία», «δημοκρατία», «πατρίδα» και «έθνος» μετά από αιώνες αφανισμού τους από
τον κυρίαρχο Χριστιανισμό, έγινε και εδραιώθηκε από την ευρωπαϊκή δημοκρατική
Αριστερά της περιόδου 1790 - 1890, λειτουργούν ως σκύλοι του Παβλώφ κάθε φορά που
ακούνε να γίνεται λόγος για «έθνος» και «πατρίδα» και βγάζουν προς αυτά το πιο
απροκάλυπτο μίσος, προσπαθώντας να πείσουν τον εαυτό τους και τους άλλους ότι για να
είναι κάποιος σωστός άνθρωπος πρέπει πρωτίστως να είναι άρριζος και άπατρις.
Προσωποποιήσεις της απόλυτης αντίφασης, από την μία υπερασπίζονται (όσοι
υπερασπίζονται.) με υποκρισία τα αυτόχθονα Έθνη της αμερικανικής ηπείρου, τις ιθαγενείς
«παραδόσεις» ή ζητούν «πατρίδα για τους Παλαιστινίους» και από την άλλη θεωρούν
ύποπτη «φασιστικότητας» την επίκληση του έθνους, της παράδοσης και της πατρίδας στην
Ελλάδα από Έλληνες Εθνικούς!
Η πιο ανατριχιαστική έκφραση αυτών των «διεθνιστών» φασιστών (χειριστών δηλαδή
υπεργενικεύσεων, υπεραπλουστεύσεων, παράλογων επαγωγών και ωμών
στοχοποιήσεων) υπάρχει μάλιστα γραμμένη σε κάποιους τοίχους της Αθήνας: «Καρκίνο
στο συκώτι του κάθε πατριώτη!»

2. Τους προγραμματισμένους από την περίπου ίσης ηλικίας με την προηγούμενη

εθνοκάπηλη «ελληνο»χριστιανική προπαγάνδα αυτοαποκαλούμενους «εθνικιστές», τους
μεγαλύτερους εχθρούς του Ελληνικού Έθνους, την φύση του οποίου διαστρεβλώνουν
πολύτροπα και κακοποιούν, ταυτίζοντάς το με την τυπική υπηκοότητα σε ένα σχετικά
νεοσύστατο (19ος αιώνας) Κράτος που απλώς ονομάζεται «Ελληνικό», αλλά και, ακόμα
χειρότερα, με την ιδιότητα του πιστού της βαθύτατα ανθελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Αυτούς που προσπαθούν να μας πείσουν ότι το να αγαπάμε το Έθνος μας ταυτίζεται με
την υποχρέωση να υποτασσόμαστε σε αυτούς που κατεξοχήν το πολεμάνε (δηλαδή τους
ορθόδοξους θεοκράτες) ή να αποδεχόμαστε αδιαμαρτύρητα το να φέρει ο εχθρός μας το
όνομά μας με γελοίες εξισώσεις τύπου Έλληνας ίσον Χριστιανός Ορθόδοξος!
Προσωποποιήσεις της απόλυτης αντίφασης, από την μία παριστάνουν ότι σέβονται τον
πραγματικό, δηλαδή προχριστιανικό Ελληνισμό και από την άλλη θεωρούν ύποπτη
«αντεθνικότητας» την ιστορική άρνηση του ανθελληνικού Βυζαντίου ή το κάλεσμα για
παλινόρθωση αυτού ακριβώς του πραγματικού, δηλαδή προχριστιανικού Ελληνισμού!
Αγκαλιάζουν ανενδοίαστα τις πιο χυδαίες μορφές ρατσισμού, ξενοφοβίας, μισαλλοδοξίας
και κοινωνικού φασισμού, ο δε πιο ανατριχιαστικός παραλογισμός τους είναι η αρκετά
βίαιη απαίτησή τους για μία δήθεν «εθνική ενότητα», την οποία φυσικά εννοούν μόνο κάτω
από τις ισχύουσες συνθήκες της ορθοδοξοκρατίας και όχι μέσα από την ανατροπή τους:
για να σώσουμε έναν απροσδιόριστο και θολό «Ελληνισμό» ή μία ενδοσυνοριακή
«πατρίδα» (άγνωστη λέξη ούτως ή άλλως στα «ιερά» βιβλία της θρησκείας τους!) πρέπει
όχι μόνο να μισούμε όλους τους αλλοεθνείς αλλά και από πολέμιοι της ορθόδοξης
θεοκρατίας να γίνουμε υπηρέτες και τραμπούκοι της!

Το ζήτημα της ελληνικότητας ή μη ελληνικότητας, αντίθετα από το ζήτημα της

«ελληνοποίησης» μεταναστών είναι εξαιρετικά απλό. Έλληνας είναι μόνον όποιος με
ελεύθερη βούληση αυτοπροσδιορίζεται ως τέτοιος, όποιος τιμά ΟΛΗ την ιστορική
διαδρομή του Ελληνικού Έθνους, είτε την εποχή που αυτό ήταν ελεύθερο και αυτεξούσιο,
είτε τις εποχές που ήταν υπόδουλο σε ξένους κυρίαρχους, όποιος (τουλάχιστον) σέβεται
την Ελληνική Εθνική Παράδοση και Θρησκεία και τέλος, όποιος εκδηλώνει εμπράκτως
στην ζωή του και επίσης μεταδίδει στους συνανθρώπους του τα κύρια χαρακτηριστικά της
Ελληνικότητας που είναι η Ελευθεροπρέπεια, η Αρετή και ο Ανθρωπισμός. Η δική μας
ένσταση στην «ελληνοποίηση» μεταναστών που ετοιμάζει το ελληνικό Κράτος είναι ότι
αυτή θα γίνει με κριτήρια που δεν έχουν σχέση με την πιο πάνω απλή, ιστορικά έγκυρη και
ορθή διατύπωση της ελληνικότητας, με αποτέλεσμα ο πραγματικός Ελληνισμός να βρεθεί
σε ακόμα δυσχερέστερη θέση, περαιτέρω μειούμενος σε ποσοστό επί του «γενικού
πληθυσμού» των υπηκόων του Κράτους που απλώς λέγεται «Ελληνικό».

Ενώ αριθμητικά όσο και ποιοτικά είχαμε έως τώρα απέναντί μας τους ανθέλληνες
ρασοφόρους, το κατ' απονομήν «ελληνικό» (μέσω υπηκοότητας) «ποίμνιό» τους, τους
πωρωμένους και ανιστόρητους βυζαντινόπληκτους ρωμιούς («ελληναράδες») και τα
παγκοσμιοποιημένα αντιπατριωτικά «fashion victims» της Παγκοσμίου Ιερουσαλήμ, τώρα
η ποικιλία θα αυξηθεί και ο ζωολογικός κήπος θα φιλοξενεί και άλλα πολιτισμικά είδη που,
όπως και τα προηγούμενα, θα απέχουν έτη φωτός από τον μοναδικό, έλλογο και
δοξαστικό για τον Άνθρωπο πολιτισμό που ενέπνευσαν στους προγόνους μας, σε αυτά
εδώ τα χώματα, οι Ολύμπιοι Θεοί.

6. Ενάντια στην εθνικιστική γελιοποίηση του ελληνικού εθνισμού

ΥΣΕΕ: «ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΑΠΕΙ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΜΑΣ ΣΕ ΑΠΛΕΣ
ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΛΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΣΕ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ» (ΥΣΕΕ: Δελτ. Νο.
225 / 26.5.«2010»). Πηγή: http://www.ysee.gr/index.php?type=d&f=deltia&did=225
(τελευταία πρόσβαση: 22. Απριλίου «2013»). Απόσπασμα.

Όπως δυστυχώς συνηθίζεται εδώ και 5 χρόνια κάθε Μάϊο και Ιούνιο, το Ύπατο Συμβούλιο
των Ελλήνων Εθνικών έγινε και εφέτος αποδέκτης αρκετών απαράδεκτων γραπτών και
ηλεκτρονικών επιστολών από κυρίως ανώνυμα άτομα που ανήκουν (ή παριστάνουν ότι
ανήκουν!) στον λεγόμενο «αρχαιολατρικό» ή «ελληνοπρεπή» χύδην «χώρο», ο οποίος ως
γνωστόν αυτή την χρονική περίοδο αναλώνεται στο να διοργανώνει κάποιες δήθεν
«ενωτικές», συμφυρματικές και φεστιβαλικού χαρακτήρα εκδηλώσεις. Η αφορμή γι' αυτή
την εντελώς απρόκλητη «εκστρατεία» που κάποιοι προφανώς έχουν συντονίσει εναντίον
μας, γνωρίζουμε βεβαίως ότι δεν είναι άλλη από την γνωστή επιλογή ημών, του κύριου
φορέα της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας, να μην ξανασυμμετάσχουμε σε τέτοιου είδους
συμφυρματικές εκδηλώσεις. Επειδή όμως οι αντιδράσεις κάποιων ανθρώπων από γελοίες
έχουν γίνει τώρα πλέον και αηδιαστικές, είμαστε υποχρεωμένοι να αποσαφηνίσουμε για
πολλοστή, πλην όμως τελευταία φορά, κάποια πράγματα, αλλά και ταυτόχρονα να
ανακοινώσουμε μερικά νεότερα.

Πριν από δύο περίπου δεκαετίες εξουσιοδοτηθήκαμε να φέρουμε ανοικτά στο νεο-ελληνικό
κοινωνικό προσκήνιο το ζήτημα της παλινόρθωσης της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας [...]
ιδρύσαμε και τυπικά πλέον το Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών [...] με σκοπό την
υγιή επανελλήνιση μέσα από την παλινόρθωση της πραγματικής εθνικής μας Παράδοσης
και Θρησκείας και την θεσμική αναγνώριση της τελευταίας από την νεοελληνική πολιτεία
Απέναντι μας βρήκαμε από την πρώτη κιόλας στιγμή την στυγνή ορθόδοξη θεοκρατία [...].
Δεν ήσαν όμως μόνο οι θεοκράτες και οι πολύμορφοι βαλέδες τους που βρέθηκαν
απέναντί μας. Μετά από αιώνες αποκοπής της συντριπτικής πλειοψηφίας του έθνους των
Ελλήνων από την αρετή, την ευσέβεια και την αιδώ των παλαιών ελεύθερων προγόνων
μας, στάθηκε εξαιρετικά δύσκολο να περάσει στους πολλούς το τι ακριβώς είναι και τι
ακριβώς απαιτεί η Ελληνική Εθνική Θρησκεία. Οι περισσότεροι την εξέλαβαν και
εξακολουθούν να την εκλαμβάνουν λανθασμένα (ή επειδή έτσι τους βολεύει) είτε ως
εφαλτήριο για αντιχριστιανισμό ή αντιεβραϊσμό, είτε ως προθάλαμο στον εθνικισμό, είτε ως
πεδίο βιοπορισμού ή ικανοποίησης καταξιωτικών συνδρόμων, είτε ως πλαίσιο φυγής από
την πραγματικότητα και ονειροπόλησης, είτε ως δικαιολογία για οργάνωση μαζικών
φεστιβαλικών εκδηλώσεων, μοναδικός σκοπός των οποίων είναι «να περνάει καλά» το
κατά κανόνα άσχετο με την εθνική μας θρησκευτικότητα πλήθος.

Οι πρώτες από αυτές τις εκτροπές είναι βεβαίως αντιμετωπίσιμες, αν και όχι δίχως
σημαντική από πλευράς μας σπατάλη πολύτιμων δυνάμεων. Εκείνο όμως που δεν
μπορούμε να καταπολεμήσουμε, και δεν είναι του ενδιαφέροντός μας άλλωστε κάτι τέτοιο,
είναι η τάση των ανθρώπων της εποχής μας προς την ελάσσονα προσπάθεια, το
επιφανειακό, το θεαματικό, το διασκεδαστικό και, κυρίως, προς αυτό που δεν απαιτεί
αλλαγή έθους και συνείδησης. Μετά από μία περίπου δεκαετία τέτοιων εκτροπών,
γινόμαστε σήμερα μάρτυρες μιας μανίας ελληνοφανούς φεστιβαλισμού, που θεωρεί ότι
υπηρετεί την επανελλήνιση με το να συγκεντρώνει από καιρού εις καιρόν μικροπλήθη
παντελώς άσχετων με την Εθνική μας Θρησκεία ανθρώπων, όχι μόνο γύρω από
πολιτιστικού χαρακτήρα δρώμενα, αλλά ακόμα και γύρω από τελετές που προσφάτως
(γιατί δεν ίσχυε παλαιότερα) οι διοργανωτές τους δεν έχουν ενδοιασμό να τις
παρουσιάζουν ως λατρευτικού χαρακτήρα. Από αφέλεια λοιπόν ή από άλλες λιγότερο
αθώες αιτίες, γίνονται επικλήσεις προς τους Θεούς μας και επιδεικνύονται τα άγια των
αγίων μας μπροστά σε άσχετους θεατές που δεν επιδεικνύουν τον ελάχιστο σεβασμό προς
τα εθνικά σεβάσματα και αυτό μάλιστα θεωρείται ως... το απαύγασμα (ή η... «κορυφαία
εκδήλωση») της «ελληνοπρέπειας», σε σημείο μάλιστα που να εισπράττει το μένος των
φεστιβαλιστών όποιος, είτε φορέας είτε επώνυμος άνθρωπος, αρνείται να συμμετάσχει σε
αυτή την κραυγαλέα ασχήμια: ακόμα και ψευτο - «Παναθήναια» ετοιμάζονται για το άμεσο
μέλλον και μάλιστα μοιράζονται και από τώρα οι υποσχέσεις για χρηματικές αμοιβές!

Το ζωντανό από τον 15ο αιώνα αίτημα της παλινόρθωσης της Ελληνικής Εθνικής
Θρησκείας κινδυνεύει φανερά λοιπόν σήμερα, σήμερα που υποτίθεται ότι η σχετική
πολιτική ελευθερία επιτρέπει την μετά από συνεχή και στρατηγικό αγώνα θεσμική
ικανοποίησή του, να ξεπέσει σε διεκδίκηση του αρτιότερου ή θεαματικότερου
φολκλορισμού με όσο το δυνατόν πιο «πολυπληθές» και πιο «χαρούμενο» και «αφελές»
μικροπλήθος. Κάτι δηλαδή που, εάν επικρατήσει, θα ακυρώσει για πολλές δεκαετίες την
υπόθεση της πραγματικής παλινόρθωσης και θεσμικής αναγνώρισης, για την οποία εμείς
αγωνιζόμαστε, αφού η Ελληνική Εθνική Θρησκεία θα έχει αναντίρρητα απομακρυνθεί από
τον εαυτό της και υποβιβαστεί στην αναπαράστασή της.
Αυτό από το οποίο κινδυνεύει η Ελληνική Εθνική Θρησκεία δεν είναι η αναπαράστασή της,
ή ακόμη χειρότερα η παραποίησή της, αλλά το πιθανό σφάλμα να τις υιοθετήσει και η ίδια,
εξαφανιζόμενη για πάντα μέσα τους.
Ο καθένας αξίζει άλλωστε τις επιλογές του και αυτοί που αναζητούν την φιγούρα ή το
αργύριον είναι κρίμα να τα στερηθούν. Για εμάς πάντως δεν κάνουν, αφού γνωρίζουμε
καλά ότι η αγωνιστική ισχύς δεν κρύβεται στους αριθμούς για τον απλό λόγο ότι το όποιο
χαμηλό, απλοϊκό και χυδαίο στοιχείο υπερτερεί πάντοτε αριθμητικά του όποιου υψηλού,
σοβαρού και ποιοτικού. Συνεπώς η ποιότητα, η αρετή, η αγωνιστικότητα και η ευσέβεια
είναι τα μοναδικά στοιχεία που όντως ενδιαφέρουν το Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων
Εθνικών.

7. Ελληνική απάντηση στον «αρχαιοκεντρισμό»

Η απάντηση του ΥΣΕΕ στην ρωμαίικη εκδοχή της «Αριοσοφίας» ή της ναζιστικής
πτέρυγας της «Νέας Εποχής» («Esoteric Nazism»). «Ποια η θέση σας για τις θεωρίες περί
της «Ομάδας Ε»;», Πηγή: http://www.ysee.gr/index.php?type=d&f=faq#9 (τελευταία
πρόσβαση: 22. Απριλίου «2013»).

Το παραμύθι περί μίας μεσσιανικής ομάδας Υπερελλήνων που θα μας «σώσουν» τάχα
από τους εθνικούς μας «εχθρούς», έχει κατασκευασθεί από εκείνους που το
κατασκεύασαν, με σαφή σκοπό να εγκλωβίσει πολλούς ημιμαθείς ή μεσσιανολάτρες στην
παθητικότητα μίας εσαεί αναμονής αυτών των ανύπαρκτων «εθνοσωτήρων», όπως
ακριβώς οι χριστιανοί περιμένουν την Δεύτερη «Παρουσία» του Τζεσούα. Σκοπός αυτού
του παραμυθιού είναι να αδρανοποιήσει, να κατευνάσει, να αποκοιμίσει ή να τρελάνει.
Αυτή η χονδροειδής εξουσιαστική απάτη στηρίζεται ωστόσο στο γεγονός ότι ήδη η
αυτενέργεια ή το αυθυπεύθυνο των ανθρώπων της μάζας είναι ανύπαρκτα, μετά από
ειδική «προετοιμασία» τους στα ορθόδοξα σχολεία, στην ορθόδοξη οικογένεια και εν γένει
στο γνωστό διαρκές «κατηχητικό» που καθηλώνει τη χώρα μας στο βυζαντινό σκότος.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ του Στυλιανού Αρίστωνος:

Στο σημείο αυτό πρέπει να σημειωθεί ότι η «Νέα εποχή» είναι ένα σύγχρονο θρησκευτικό
κίνημα της εσπερίας, βαθιά επηρεασμένο από τον χριστιανισμό, αφού προέρχεται από
αυτόν. Τόσο το κίνημα δεν είναι ενιαίο, αλλά μια υπερβολικά ετερογενής ομάδα ανθρώπων
και οργανώσεων που απαρτίζουν αυτό που λέγεται «Νέα Εποχή». Οι γνωστότεροι
εκπρόσωποι του κινήματος, όπως η Doreen Virtue και Jeanne Ruland είναι χριστιανοί.
Χριστιανοί υπήρξαν και οι τέκτονες ιδρυτές του αποκρυφιστικού «Τάγματος της Χρυσής» –
ο «προθάλαμος» για την «Νέα Εποχή» – William Robert Woodman, Samuel Liddell
MacGregor Mathers και William Wynn Westcott. Το ίδιο ισχύει βεβαίως και για τον Heinrich
Cornelius Agrippa von Nettesheim, τον «πατέρα» του πρώιμου αποκρυφισμού
(Okkultismus), αλλά και τον ιδρυτή του νεώτερου αποκρυφισμού, τον τέκτονα και
αντιβολταιριστή Eliphas Levi. Χωρίς τους χριστιανούς εσωτεριστές δεν θα υπήρχε ούτε η
«Νέα Εποχή», ούτε ο λεγόμενος «νεοπαγανισμός», ούτε τα διάφορα άλλα παρακλάδια του
μονοθεϊσμού. Πράγματι, ο «νεοπαγανισμός » δανείστηκε και ενσωμάτωσε στοιχεία από τις
εθνικές θρησκείες στην κοσμοαντίληψη του. Η θεολογία («διθεϊσμός ») του όμως έχει σαν
θεμέλιο τον ιουδαιοχριστιανικό μονοθεϊσμό, όπως ομολογεί η γνωστή «νεοπαγανίστρια»
ιέρεια Janet Farrar στο βιβλίο της «Progressive Witchcraft» (σελ. 50, Ούλστέντλ-Κίρχχασελ
2005). Οι ομοιότητες δε του αποκρυφισμού -από τον οποίο αναδύθηκε ο
«νεοπαγανισμός»- με τον αρχαιοκεντρισμό είναι πάμπολλες. Ακριβώς όπως η Dion
Fortune ταύτιζε τους εθνικούς θεούς με τους αρχάγγελους του ιουδαιοχριστιανισμού
(Selbstverteidigung mit PSI, σελ. 145, 7η εκδ., Μόναχο: Ansata 2004), έτσι παρουσιάζουν
και οι αρχαιοκεντρικοί τους θεούς των εθνών σαν αγγέλους, δηλαδή υπηρέτες του
τριαδικού Γιαχβέ. Αλλά η Dion Fortune δεν ήταν μόνη που υποβάθμισε τους εθνικούς
θεούς σε αγγέλους. Το ίδιο έκαναν οι γνωστοί αποκρυφιστές Dolores Ashcroft-Nowicki και
ο W. E. Butler, ο οποίος δίδασκε ότι οι θεοί είναι «οι υιοί του θεού» της βίβλου (Nowicki:
Magische Rituale, σελ. 74, 5η εκδ., Φράιμπουργκ: Hermann Bauer, 2000). Η Jeanne
Ruland παρουσιάζει τον Ερμή και τον Ίκαρο σαν αγγέλους και τον Απόλλωνα σαν
αρχάγγελο που ανήκει στο τάγμα των Ελοχίμ/Elohim, δηλ. σαν το «δεξί χέρι» του Γιαχβέ
(Das große Buch der Engel, σελ. 260, 6η εκδ., Ντάρμσταντ: Εκδόσεις Schirner, 2006).
Υπάρχουν μάλιστα και εκείνοι οι νεοεποχίτες που ακυρώνουν τελείως την ύπαρξη των
εθνικών θεών: «ο Ιεχωβάς των Ιουδαίων, ο Δίας των Ελλήνων, κι όπως αλλιώς θέλουν να
λέγονται – όλοι τους είναι νεκροί» (Alain the Astrologer, από το βιβλίο του H.J. Ruppert:
New Age, σελ. 108-114, Βίσμπαντεν 1985, κατά τον Reinhard König: New Age, σελ. 19, 3η
εκδ., Νόιχάουσεν-Στουτγκάρδη: Hänssler-Εκδόσεις, 1987) κπλ. Οι προαναφερθέντες
αποκρυφιστές και «νεοεποχίτες» δεν ανήκουν στον ναζιστικό εσωτερισμό.

Βλάσης Γ. Ρασσιάς:
Η πλειοψηφία των μέχρι σήμερα μελετητών του Πυθοκτονικού μύθου, δείχνουν αμήχανοι
και μπερδεμένοι απέναντι στο ότι βρίσκουν εαυτούς υποχρεωμένους να δικαιολογήσουν
τον φόνο του φιδιού από έναν Θεό που αναμφισβήτητα εκπροσωπεί «ανώτερα»
πράγματα. Ολοι τους σχεδόν πέφτουν στην παγίδα και καταφεύγουν σε δαιμονοποίηση
του Πύθωνος, ρίχνοντας όλα τα γνωστά αναθέματα του δυϊστικού μας μυαλού πάνω του:
[...] νιώθουν υποχρεωμένοι να καταλήξουν στο ότι γιά να είχε.. δίκιο ο Απόλλων, πρέπει
να.. άξιζε τον θάνατο ο «κακός» Πύθων. Εναν από τους πιό άσχημους παραλληλισμούς
του Πύθωνος κάνει και ο ερευνητής Ιω. Π. Φουράκης στο «Τα (Προ)Μηνύματα των Δελφών
και ο Σιωνιστικός Πύθων» (Αθήνα: Τάλως, 1989), όπου ο θεικός, δηλαδή υιός της θεάς
Γης, Πύθων, κυριολεκτικά φορτώνεται με την απόλυτη αρνητικότητα. Τα πράγματα δεν είναι
ωστόσο έτσι. [...] οι Έλληνες δεν σκέπτονταν ποτέ με τον δυϊστικό και «ηθικό» τρόπο που
οι άνθρωποι του Μετα-Μονοθεϊστικού κόσμου [...] σκέπτονται. Γιά να «σκοτώσει» ο Θεός
Απόλλων τον Πύθωνα, δεν χρειαζόταν ο τελευταίος να είναι «άξιος θανάτου» -[...] ο Πύθων
αποτελούσε τον νόμιμο κληρονόμο του Δελφικού Μαντείου από την Θέμιδα (Joseph
Fontenrose: «Python. A Study of Delphic Myth and its Origins», Μπέρκλεϋ και Λος
Αντζελες, «University Of California Press», 1959). Ο Απόλλων, βάζοντας απλώς μία
καινούργια τάξη πραγμάτων στο Δελφικό Μαντείο, ουσιαστικά τερματίζει μία έντονη κρίση
στο Σιβυλλικό -γυναικείο- κόσμο της μαντικής που ήδη είχε ξεσπάσει [...] από την νέα
«απολλώνια τάση» μέσα στην προφητική [...].
Βλάσης Γ. Ρασσιάς: Υπέρ της των ελλήνων νόσου, 1ος Τόμος: Περί των πατρώων θεών,
σελ. 158-159, 3η εκδ., Αθήνα: Ανοιχτή Πόλη, 2002.

«Ολοι μας ξέρουμε σε τι γελοιότητες και αυτοπαγιδεύσεις έχει οδηγήσει το -σύγχρονό μας-
αυτοαποκαλούμενο ‹Κίνημα Νέας Εποχής› (New Age) όλη εκείνη η ανατολίτικη κοροϊδία
περί άκαμπτης και αυστηρής ‹ανταποδοτικότητας› πίσω από τις όποιες Επιστροφές μας:
Είναι τυπική ρουτίνα στους New Age κύκλους να κατηγορούνε τους όποιους παθόντες
σαν.. υπεύθυνους αυτού που τους συμβαίνει ! Ετσι λοιπόν, κατά τους δήθεν ‹απολιτικούς›
και ‹σπιριτουαλιστές› Νεοεποχίτες, για πράγματα όπως η εκμετάλλευση, όπως ο
σεξουαλικός βιασμός, όπως μία ασθένεια καρκίνου, δεν φταίει ο καπιταλιστής, ο βιαστής, ή
αυτοί που γέμισαν τον κόσμο με τοξικά δηλητήρια, αλλά οι.. παθόντες ‹γιατί ξεπληρώνουν
κρίματα από προηγούμενες ζωές›, ή γιατί τάχα.. ‹εκπέμπουν πολύ αρνητικότητα (sic) κι
έλκουν πάνω τους το κακό›.» Βλάσης Γ. Ρασσιάς: Υπέρ της των ελλήνων νόσου, 1ος
Τόμος: Περί των πατρώων θεών, σελ. 126, 3η εκδ., Αθήνα: Ανοιχτή Πόλη, 2002.

8. Απάντηση ελλήνων στην «σωτηριακή» απάτη «ΕΨΙΛΟΝ»

Βλάσησ Γ. Ρασσιάς: ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΟΤΙ Η ΛΕΞΙΣ «ΑΠΑΤΕΩΝ» ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ
«ΕΨΙΛΟΝ». Πηγή: http://www.rassias.gr/9008.html (τελευταία πρόσβαση: 22. Απριλίου
«2013»). Οι θεωρία των ΕΨΙΛΟΝ ανήκει στον λεγόμενο «αρχαιοκεντρισμό» ή
«ελληνοκεντρισμό» που θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως η «Νέα εποχή» της
Ρωμιοσύνης.

Σε όσους γνωρίζουμε, τουλάχιστον, κάποια βασικά πράγματα, είναι πολύ γνωστό ότι οι
Ιουδαίοι και οι χριστιανοί χαρακτηρίζονται από μία ψυχοπαθολογική έλξη προς το
παραμυθώδες, προς το μεσσιανικό και, εν γένει, προς κάθε τι που συντελεί στην άρση
κάθε προσωπικής ευθύνης, ή λειτουργεί ως άριστο αγχολυτικό για τον τρόμο των
εκατομμυρίων δούλων μπροστά στα αδυσώπητα απαιτούμενα της ανθρώπινης
ελευθερίας.
Σε όσους γνωρίζουμε, είναι επίσης γενικά παραδεκτό ότι αυτή η ψυχοπαθολογία, αν μη τι
άλλο, κερδίζει τουλάχιστον τον απέραντο θαυμασμό μας για την εκπληκτική της
καπατσοσύνη να αυτο-αναπαράγεται διαρκώς και να πνίγει τα πάντα. Οι θλιβεροί και
αντιανθρώπινοι Γαλιλαίοι, που εξέπλησσαν με την θεομανία και τον παραλογισμό τους τον
Κέλσο, τον Μάρκο Αυρήλιο και τον Ιουλιανό, σήμερα εκπλήσσουν εμάς που επιμένουμε
στις παλαιές καλές αρχές του συγκροτημένου και τεκμηριωμένου λόγου, αλλά και της
πολιτκής αυτενέργειας, με εξωφρενικές θεωρίες, απίστευτες προφητείες και μύριες όσες
άλλες τεχνικές εκτρελλάνσεως των μαζανθρώπων.
Οι τωρινές (δισ)χιλιαστικές εξαλλοσύνες των απανταχού Γαλιλαίων, παντελώς
ανυπόστατες όπως άλλωστε και αυτή η ίδια η θρησκεία που έχει το θράσος να κόβει στα
δύο την αχανή ανθρφή αρκετών ατόμων, ομάδων ατόμων, ή και εθνών ακόμη, προς την
αυτενέργεια, την αυτογνωσία και, κυρίως, τον Εθνισμό, που κυριολεκτικά πανικοβάλλει,
ακόμη και ως ΜΗ άμεση προοπτική, την πάντα εύθραυστη Παγκόσμια Ιερουσαλήμ.
Μέσα στο παιγνίδι αυτό, εντάσσεται και η αρχιπαραμύθα των λεγομένων «Ε», που
ξεκίνησε πριν από είκοσι και βάλε χρόνια, ως φαιδρή θεωρία περί κοσμοσκάφους..
«Σταγείρου Έψιλον» (!!) και στη συνέχεια, μέσω κάποιων πολύ γνωστών
«προσωπικοτήτων», έφθασε σε εμάς ως ογκώδης τερατολογία που εγκλωβίζει αμέτρητους
ημιμαθείς ή μεσσιανολάγνους, στην εγγυημένη απάθεια και παθητικότητα της εσαεί
αναμονής κάποιων «εθνοσωτήρων» εξ ουρανού, εκ της έσω χθονός, ή από όπου αλλού
θέλει να μάς τους φέρει η παραληρηματική πλέον πέννα των εψιλοπωλητών.
Κανείς δεν μπορεί ωστόσο να βοήθήσει κάποιον ανόητο στο να πάψει να είναι αυτό που
είναι, και για αυτό, θα ήθελα να τονίσω ότι το μέγεθος της εψιλολαγνείας δεν πρέπει να
πολυαπασχολεί τους πραγματικούς Έλληνες, αφού σε 10 - 20 χρόνια, τότε που οι Εθνικοί
θα έχουμε αποφασιστικά σηκώσει το κεφάλι, πόσο μάλλον μετά από πολλές - πολλές
δεκαετίες, κανείς δεν θα θυμάται καν τα ονόματα των «θεωρητικών» αυτής της απίθανης
παρερμηνείας της ΑΛΗΘΙΝΗΣ και απτής ζωής.
Όπως και δεν πρέπει να μας ενδιαφέρει καθόλου το να προσπαθήσουμε να
προσεγγίσουμε το πολυπληθές κοινό που ασπάζεται αυτές τις γελοιότητες, αλλά
οφείλουμε, στο όνομα της λογικής επιχειρηματολογίας που πρωτοκαθιέρωσαν οι πρόγονοί
μας, να το θεωρήσουμε αξιωματικά χαμένο για τον πραγματικό, τον εθνικό Ελληνισμό, που
απαιτεί, όπως προείπαμε άλλωστε, επίπονη αυτενέργεια και αυστηρώς λογική συγκρότηση
της σκέψεως και του λόγου.
Το χοντροκομμένο παραμύθι των «Έψιλον», μαζί με τα πιό «απογειωμένα» (και
καλοπληρωμένα) πρόσφατα παρακλάδια του, που ξεδιάντροπα πλέον τολμούν να
επιτίθενται κανονικά, όπως και οι παπάδες ομοϊδεάτες τους, στην Εθνική Ελληνική
Θρησκεία (αποκαλώντας «σκοτεινές σεληνιακές οντότητες» τους εθνικούς μας Θεούς),
είναι εξίσου ανάξιο για ν’ ασχοληθεί σοβαρά μαζί του ένας πραγματικός ¨Ελληνας, ένας
Εθνικός Έλληνας, όσο ανάξιο είναι και το άλλο παραμύθι που πλέχτηκε, προ πολλών
αιώνων, από τον σκοτεινό καταστροφέα των εθνών Σαούλ-Σαύλο, γύρω από τον γνωστό
και μη εξαιρετέο και κατά τα πάτριά του περιτετμημένο ραβί Τζεσουά.
Η χώρα μας, μία χώρα που κάποτε φωτοδοτούσε, είναι κυριολεκτικά υπό ξένη κατοχή, εδώ
και 22 αιώνες, και δίχως Θρησκεία, Φιλοσοφία, Παιδεία και καθημερινό Έθος, εδώ και 16
περίπου αιώνες. Όσοι εξ ημών τυγχάνουμε αφυπνισμένοι και συνειδητοί, και δεν είμαστε
και λίγοι για αυτό και έχουν άλλωστε παρανοήσει προσφάτως οι κατακτητές, αρνούμαστε
κατηγορηματικώς να κάτσουμε, σαν αποβλακωμένοι τηλεδούλοι, και να περιμένουμε
κάποιους ανύπαρκτους «εθνομεσσίες» να ευδοκίσουν να μας σώσουν. Στους, τουλάχιστον
αφελείς, εψιλολάγνους και εψιλόπληκτους, κουνάμε αναγκαστικά το μαντήλι από μακριά
και τους ευχόμεθα, μετά πολλού οίκτου και από βάθους καρδίας, καληνύχτα.

9. Ο «νεοπαγανισμός» δεν αφορά την ελληνική θρησκεία

ΥΣΕΕ: Είσαστε «παγανιστές»; Πηγή: Ιστοσελίδα του Υ.Σ.Ε.Ε.
http://www.ysee.gr/index.php?type=d&f=faq#24 (τελευταία πρόσβαση: 22. Απριλίου
«2013»).

Το επόμενο κείμενο καταδυκνύει την ελληνική στάση απέναντι στον «νεοπαγανισμό», ένα
σύγχρονο θρησκευτικό κίνημα που αναπτύχθηκε στους κόλπους του χριστιανικού
εσωτερισμού και το οποίο συνήθως συγχέεται με τις παλινορθωμένες εθνικές θρησκείες.
Στις ΗΠΑ, όπου το κίνημα είναι πιο διαδεδομένο από ό,τι στον υπόλοιπο κόσμο, έχει
αναπτυχθεί μια έριδα ανάμεσα στους αμερικανούς Ελληνιστές και τους πιστούς του
«νεοπαγανισμού», η οποία κορυφώθηκε στην διαδικτυακή σύγκρουση ανάμεσα στον
Ελληνιστή Timothy Jay Alexander και τον αυτο-αποκαλούμενο «Έλληνα πολυθεϊστή», αλλά
στην ουσία «νεοπαγανιστή» Chris Aldridge που ήθελε να εισάγει αποκρυφιστικές πρακτικές
στην Ελληνική θρησκεία, γνωρίζοντας πως η «μαγεία», ιδίως εκείνη της εσπερίας, δεν είναι
επιθυμητή στην ελληνική παράδοση, αφού θεωρείται παράλογη ή υβριστική απέναντι στους
θεούς.
Ο όρος «παγανιστής», στη λατινική του αρχική μορφή («Paganus», χωρικός), αποτελεί μία
ακόμη βρισιά των νικητών χριστιανών από τον 4ο αιώνα και μετά, για να απαξιώσουν τα
υπολείμματα των Εθνικών θρησκευτών.
Με τον όρο αυτό, ταύτισαν όλους τους εμμένοντες στα Πάτρια με την εικόνα του
αμόρφωτου και αγροίκου επαρχιώτη. Στο 20ο αιώνα ωστόσο, και αφού επί αιώνες ο όρος
χρησιμοποιήθηκε στις περισσότερες ευρωπαϊκές γλώσσες ως ταυτόσημος του «Εθνικός»,
ξαναήλθε στην επιφάνεια με το πρόθεμα «νέο-» («Νεοπαγανισμός») από διάφορους
χριστιανοτραφείς κύκλους του Εσωτερισμού και του New Age. Αυτός ο Νεοπαγανισμός δεν
μας αφορά, θα μπορούσαμε ίσως να πούμε μάλιστα ότι μπορεί ν' αποτελεί φτιαχτό άλλοθι
για την Παγκόσμια Ιερουσαλήμ, για τη νύν κοσμοκρατορία δηλαδή των λεγόμενων
«Μονοθεϊστών».

«Αυτός ο αυτό-εγκλωβισμός της σύγχρονης σκέψης σε αναζητήσεις μιάς ‹διαρκούς

αντιπαλότητας› που να επιβεβαιώνει τον ανυπόστατο δυϊσμό του λεγόμενου
‹Μονοθεϊσμού›, σε ελάχιστες μόνο περιπτώσεις είναι σκόπιμη, εκ προθέσεως. Ακόμη και
στο χώρο των αυτό-ονομαζόμενων Νεο-Παγανιστών (δηλαδή εκείνων των ανθρώπων που
σήμερα προσπαθούν να εκφραστούν θρησκευτικά υποτίθεται μέσα από το παγανιστικό
πνεύμα, μη έχοντας ωστόσο κατορθώσει καν να ξεπεράσουν τα συσσωρευμένα
μονοθεϊστικά σκουπίδια του μπλοκαρισμένου τους φαντασιακού, για αυτό άλλωστε και
αυτο-ορίζονται ως ‹νέο-›, προσπαθώντας εναγωνίως να διαχωρίσουν τη θέση τους από
τον, κατ’αυτούς, ‹κακό› αυθεντικό, πραγματικό, ιστορικό, παραδοσιακό πολυ-θεϊσμό) το
φαινόμενο αυτού του αυτο-εγκλωβισμού είναι κάτι περισσότερο από συχνό. Επίσης, ένα
διάχυτο αλλά ισχυρό πνεύμα ‹σεπαρατισμού› και ‹διαρκούς αντιπαλότητας›, μπορεί
κάποιος να συναντήσει σε διάφορες, κατά τα άλλα αξιόλογες, εργασίες γυναικών, πάνω
στον Αρχαίο Κόσμο, που ωστόσο χάνουν εξαιτίας του σε απελπιστικό βαθμό την
καθαρότητα της όποιας οπτικής τους.»
Βλάσης Γ. Ρασσιάς: Υπέρ της των ελλήνων νόσου, 1ος Τόμος: Περί των πατρώων θεών,
σελ. 109, 3η εκδ., Αθήνα: Ανοιχτή Πόλη, 2002.

10. Η πολιτική ταυτότητα των Ελλήνων πολυθεϊστών

«Ποια είναι η πολιτική σας πρόταση;»,Πηγή: http://www.ysee.gr/index.php?type=d&f=faq#6
(τελευταία πρόσβαση: 22. Απριλίου «2013»).

Αν και το ΥΣΕΕ δεν είναι πολιτικός φορέας, έχει με την αυθεντική, πατρώα έννοια, μία
«πολιτική» πρόταση. Αυτή δεν είναι άλλη από την ενεργό συμμετοχή των πολιτών στα
κοινά, την Αυτοθέσμιση και τη Δημοκρατία, η οποία ορίζεται με εντελώς διαφορετικό τρόπο
από το σημερινό κοινοβουλευτικό κακέκτυπό της που, στην καλύτερη περίπτωση, δεν είναι
άλλο από εκλεγμένη Ολιγαρχία.
Η πραγματική Δημοκρατία, που με το α ή β όνομα υπήρχε σε όλες τις πόλεις των Ελλήνων
πλην των κλασικών τυραννίδων ή των μοναρχιών της Ελληνιστικής εποχής, ορίζεται από
Ισονομία, Ισοκρατία, Ισοπολιτεία και Ισηγορία των πολιτών, χαρακτηριστικά που στερείται
παντελώς ο σύγχρονος κόσμος.

11. ΣΤΟΝ «ΑΧΥΡΩΝΑ» ΤΩΝ ΑΙΧΜΑΛΩΤΩΝ ΕΘΝΩΝ

Βλάσης Γ. Ρασσιάς: «ΔΙΧΩΣ ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΥΓΑ, ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΜΕΛΕΤΑ» ή Ο
ΚΑΥΓΑΣ ΕΘΝΟΦΥΛΕΤΙΣΜΟΥ – ΑΡΝΗΣΙΠΑΤΡΙΑΣ ΣΤΟΝ «ΑΧΥΡΩΝΑ» ΤΩΝ
ΑΙΧΜΑΛΩΤΩΝ ΕΘΝΩΝ, από: Rassias (Κείμενα, Συνεντεύξεις, Εκδηλώσεις), Ιούλιος
«2014», (τελευταία πρόσβαση: 6 Σεπτεμβρίου «2014»).
Στο σημαντικότατο βιβλίο του «Έθνος, εθνισμός, εθνοκράτος, εθνικισμός» (1996, 2006), ο
γράφων περιέγραψε την άβυσσο η οποία χωρίζει τον αυθεντικό (προχριστιανικό) ορισμό
του έθνους από τους ψευδείς ορισμούς που, εδώ και ενάμιση αιώνα, έχουν δώσει τα
γνωστά δύο ρεύματα της Νεωτερικότητας που ακούνε στους όρους «εθνικισμός» και
«διεθνισμός». Γνωρίζοντας άλλωστε ότι υπάρχει διαφορά στους ορισμούς, ο Γερμανός
ιστορικός Μάϊνεκε (Friedrich Meinecke) προχώρησε το 1907 («Weltbürgertum und
Nationalstaat. Studien zur Genesis das deutschen Nationalstaats») σε διάκριση ανάμεσα
στο λεγόμενο «πολιτισμικό» έθνος («Kulturnation») και το λεγόμενο «κρατικό»
(«Staatsnation»). Το πρώτο, που περιλαμβάνει και το αυθεντικό αρχαίο έθνος, είναι
συμπαγής οργανική συλλογικότητα με ισχυρό και ιστορικό αίσθημα εθνικής ενότητας,
διαμορφωμένη από τις δυνάμεις του τόπου και της Ιστορίας, ενώ το δεύτερο έχει
διαμορφωθεί μόνον από μία πολιτική επιλογή.
Από την εμφάνιση του επεκτατικού μονοθεϊσμού που λέγεται Χριστιανισμός, οι εχθροί του
έθνους, υπό την αυθεντική του έννοια, δεν έπαψαν ποτέ να υπάρχουν και να δρουν. Είναι
εκείνοι που, επί αιώνες, έθαψαν όλα τα έθνη κάτω από βαριές ταφόπλακες που έφεραν τον
Σταυρό ή την Ημισέληνο και εκείνοι που, συσπειρωμένοι γύρω από τον μονάρχη και τον
Χριστό, έφτασαν να αποκαλούν «ανύπαρκτο» το έθνος όταν το επανέφεραν (ως την
ανώτατη αρχή του δημοκρατικού πολιτεύματος) οι Γάλλοι Ιακωβίνοι και εν συνεχεία οι
Ιταλοί Καρμπονάροι.
Είναι εκείνοι που, έναν αιώνα αργότερα, ιδιοποιήθηκαν αυτό που αρχικά κατήγγειλαν, ναι,
ναι, το έθνος, υποβιβάζοντάς το σε επινοημένη ομογενοποιητική συλλογικότητα («πολιτικό
έθνος») χάριν του «εθνικισμού» και ταυτόχρονα άνοιξαν δρόμο στους υποτιθέμενους
αντιπάλους τους [...] «διεθνιστές», .
Ο «εθνικισμός», όταν δεν επιχειρούσε γελοιότητες τύπου ««Όσοι αυτόχθονες κάτοικοι της
Επικρατείας της Ελλάδος πιστεύουσιν εις Χριστόν εισίν Ελληνες», πολύ σύντομα κατέφυγε
σε ανιστόρητους φυλετισμούς, ενώ ο «διεθνισμός», εκμεταλλευόμενος ακριβώς την
κραυγαλέα ανιστορικότητα του εθνοφυλετισμού [...] κατέφυγε σε συλλήβδην άρνηση του
έθνους, σε αρνησιπατρία και σε θεοποίηση του αυθαίρετου αξιώματος ότι όλοι όσοι είναι
άνθρωποι οφείλουν να είναι ίδιοι. Ο απόλυτος ωστόσο παραλογισμός των δικών του
προθέσεων, οδήγησε τον «διεθνισμό» τον τελευταίο καιρό σε πρόχειρα μασκαρέματα,
όπως λ.χ. ότι ως θεωρία αποβλέπει απλώς «στην ένταξη των κρατών σε ένα ευρύτερο
πλαίσιο με κοινές αρχές» ή ότι δεν πρέπει (κατ’ ουσίαν απαγορεύεται) να υπάρχουν όρια
στις κουλτούρες και στους πολιτισμούς, αυτό δηλαδή που κατά τις τελευταίες δεκαετίες
περιγράφεται με τον, μάλλον ευφημιστικό, όρο «πολυπολιτισμός». Το «ΨΥΧΗΣ ΑΓΑΘΗΣ
ΠΑΤΡΙΣ Ο ΞΥΜΠΑΣ ΚΟΣΜΟΣ» του Δημοκρίτου όμως, επουδενί σήμαινε ότι δεν πρέπει να
υπάρχουν έθνη και πατρίδες ή φυσικές και ιδιοσυγκρασιακές διαφορές μεταξύ των
ανθρώπων.
Σε μασκαρέματα προχώρησε βεβαίως, ιδίως μετά τον πλήρη εξευτελισμό του φυλετισμού
στα μέσα του 20ου αιώνα, και ο «εθνικισμός», λ.χ. ως θεωρία που τοποθετεί ως ύψιστη
πολιτική αξία το ανεθνικό (χριστιανικό ή μωαμεθανικό) Εθνοκράτος (το προαναφερθέν
«Staatsnation» του Μάϊνεκε). Επειδή όμως αμφότερες οι «πλευρές» εξυπηρετούν την
παντοκράτειρα Παγκόσμια Ιερουσαλήμ, τους παρέχεται από αυτήν κάθε διευκόλυνση να
αλλάζουν κοστούμια και προσωπεία, ώστε αυτή να εξακολουθεί να παραμένει
παντοκράτειρα και τα πραγματικά έθνη [...] υπόδουλα.
Αυτονόητο είναι βεβαίως ότι οι δύο «πλευρές» δεν πολυνοιάζονται για μασκάρεμα, όταν
αλωνίζουν σε μορφωτικά καθυστερημένες χώρες, στις οποίες ο φυλετισμός και η
«αιματολατρία», όπως και η υποτίθεται «αντίπαλη» αρνησιπατρία, δεν αποτελούν ακόμα
ντροπή, καθώς μοιράζονται σε ένα μεγάλο πληθυσμιακό τμήμα, μαζί με κάθε λογής
λαϊκούς θρύλους, προφητείες καλόγερων, θεωρίες συνομωσίας και άλλα ανάλογα. Στην
ρωμεϊκη Ελλάδα λ.χ., όπου υπάρχουν πάμπολλοι άνθρωποι που [...] που πιστεύουν ότι
δικαιούνται να λέγονται Έλληνες επειδή και μόνον έχουν υποτίθεται το «όμαιμον» με τους
πραγματικούς Έλληνες της αρχαιότητας, κάτι που βεβαίως δεν έχουμε καμμία απολύτως
όρεξη να τους αρνηθούμε, πλην όμως σηκώνουμε το φρύδι βλέποντας την γενική
χαμέρπειά τους σε ό,τι αφορά την πνευματική και ηθική σφαίρα, μία χαμέρπεια που σαφώς
πηγάζει από την θρησκεία τους και το «έθος» που αυτή παράγει.
Η καταφυγή των παραπάνω στην «αιματολατρία», τους οδηγεί άμεσα σε λογικό αδιέξοδο.
Άπαξ και δεχθούμε ότι οι σύγχρονοι χριστιανοί ορθόδοξοι κάτοικοι του Ελλαδικού χώρου
είναι σε μεγάλο ποσοστό τους απόγονοι των Ελλήνων [...] διάγουν τον βίο, ιεραρχούν τις
αξίες και ανταποκρίνονται στην απαίτηση για δημιουργία με εντελώς άλλον, εκ διαμέτρου
αντίθετο θα λέγαμε, τρόπο. Η μόνη απάντηση που υπάρχει είναι ότι τελικά, αυτό που
καθορίζει το πραγματικό έθνος είναι η δική του ιδιαίτερη θρησκεία και το δικό του ιδιαίτερο
αξιακό σύστημα και «έθος». Εάν δεν τα έχει, απλώς δεν υπάρχει ως έθνος [...]. Υπήρξε
λόγος άλλωστε που από κάποιο σημείο και μετά (την δεκαετία του 1970 δια του Robert
Jaulin) η Εθνολογία υποχρεώθηκε να εισάγει τον όρο «εθνοκτονία» (*) («Ethnocide») για
να περιγράψει μια διαδικασία εντελώς άλλη από την «γενοκτονία» [...]. Εάν τα έθνη τα
έσωζε η καθαρή καταγωγή, τότε δεν θα υπήρχε ποτέ διαδικασία ικανή «να σκοτώσει
κοινωνικές κουλτούρες, σκοτώνοντας τις ατομικές ψυχές» (κατά τον Μπαρτολομέ
Κλαβέρο).
Η καταφυγή στην «αιματολατρία» είναι τόσο ευάλωτη και αδιέξοδη, που ένας από τους
πιστούς της, έμεινε επί μακρόν ενεός προτού με κατηγορήσει αμήχανα ότι του παρουσίαζα
μία «μεταφυσική του αίματος», όταν απλώς τον πληροφόρησα ότι ο γενετικός κώδικας δεν
είναι κλειστό πακέτο, αλλ’ αντιθέτως επηρεάζεται από έναν απέραντο αριθμό πραγμάτων
[...]. Οι εικόνες που βλέπουμε, οι ήχοι που ακούμε, η αισθητική ή το αξιακό σύστημα που
διδασκόμαστε, η τροφή και το νερό που καταναλώνουμε, οι δονήσεις και μαγνητισμοί που
μας διαπερνούν, οι ιδέες που μας περιβάλλουν, επηρεάζουν και επαναδιαμορφώνουν
συνεχώς τόσο εμάς τους ίδιους, όσο και τον γενετικό κώδικα που παραλάβαμε από τους
γονείς για να παραδώσουμε στα τέκνα. Είμαστε συνεπώς ρευστοί, μέσα σε ρευστό, που
ρέει σε ρευστό, και πάει λέγοντας. Γιατί απλώς ρευστή είναι η ίδια η Φύση.
Επάνω στην απελπισία που δημιουργεί η συνειδητοποίηση των αδιεξόδων τους, οι ρωμιοί
εθνοφυλετιστές, συχνά καταφεύγουν σε μία ωραία διατύπωση του Ηροδότου («Ουρανία»
144), ο οποίος, όμως, δυστυχώς γι’ αυτούς, ορίζει «το Ελληνικόν» στην βάση της κοινής
καταγωγής (κατά την Παράδοση εκ του Έλληνος, του πρώτου «σπαρτού» υιού του
Δευκαλίωνος), της κοινής γλώσσας, των κοινών Ιερών και θυσιών για τους Θεούς και του
κοινού «έθους» (**). Και απλώς βυθίζονται ακόμα περισσότερο, αφού, μένοντας
αγκαλιασμένοι με την ξένη θρησκεία και τα ήθη της, στερούνται αυτομάτως του ημίσεως
της ελληνικότητας που προσπαθούν να καρπωθούν. Το θεοκρατικό κράτος με την
σταυροφόρα σημαία, του οποίου τα πράγματα βλέπουν απολύτως φυσιολογικά οι ρωμιοί
εθνοφυλετιστές, είναι φανατικά ορθόδοξο χριστιανικό, και μάλιστα αποκαλεί
«ετερόθρησκους» εκείνους ακριβώς που σήμερα έχουν το «ομόθρησκον» και
«ομότροπον» με τους Έλληνες του προχριστιανικού παρελθόντος! Επίσης, αυτοί οι ίδιοι οι
αρχι-«ελληναράδες» φυλετιστές, ποτέ μα ποτέ δεν έχουν αποκαλέσει Συνέλληνες τους
πληθυσμούς της Νότιας Ιταλίας ή τους εξισλαμισμένους απογόνους των Ελλήνων της
Μικράς Ασίας και της Μέσης Ανατολής. Φαίνεται ότι το «ομόθρησκον» και «ομότροπον»,
κατ’ αυτούς το καλύπτει άριστα η… κοινή με τους Σλάβους Ορθοδοξία! Οι βάσεις λοιπόν
τόσο του εθνοφυλετισμού, όσο και της αρνησιπατρίας πρέπει να μελετηθούν περισσότερο
στα πλαίσια της Ψυχολογίας, ή ακόμα και της Ψυχιατρικής, παρά της Εθνολογίας ή,
ορθότερα, της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας. [...]
Η Κοινωνική Ανθρωπολογία ασχολείται μόνο με την πραγματική εθνική ταυτότητα και την
πολιτισμική διαφοροποίηση και, ένα από τα πράγματα που κυρίως καταγγέλλει, είναι η
γελοία, χριστιανική κυρίως, τάση να ερμηνεύονται (παλαιά τέχνη άλλωστε η περιβόητη
«Interpretatio Christiana»!) και να αξιολογούνται οι όποιοι «άλλοι» με τις προκαταλήψεις
και τα στερεότυπα του Χριστιανισμού (***).
Επανερχόμαστε λοιπόν στο αφετηριακό σημείο, που εκφράσαμε από το 1996, δηλαδή στο
ότι το πραγματικό έθνος καθορίζεται πρωτίστως από ιδιαίτερη κοσμοαντίληψη, ιδιαίτερη
θρησκεία και ιδιαίτερο αξιακό σύστημα και τρόπο συμπεριφοράς («έθος»), αφού η τυχόν
απουσία τους αχρηστεύει και την ωφέλεια της κοινής καταγωγής και της κοινής γλώσσας.
Για πολλοστή φορά επαναλαμβάνουμε πως για να υπάρξει παλινόρθωση των εθνών και
αποκατάσταση της «Εθνόσφαιρας» («Εthnosphere») του πλανήτη (****), πρέπει να
προηγηθεί η παλινόρθωση όλων αυτών που πραγματικά καθορίζουν το κάθε έθνος και το
διαφοροποιούν από τα υπόλοιπα. Αρέσει δεν αρέσει αυτό σε κάποιους, αυτό προϋποθέτει
την πνευματική απελευθέρωση των εθνών από τις ξένες και ισοπεδωτικές αιρέσεις του
μονοθεϊσμού που τώρα τα κρατούν αιχμάλωτα και ναρκωμένα και, κατά κυριολεξία, τα
ακυρώνουν. Δεν γίνεται ομελέτα δίχως να σπάσει κάποιος αυγά. Η παλινόρθωση των
εθνών, όσων υπάρχουν ακόμη, περνάει υποχρεωτικά μέσα από την παλινόρθωση των
εθνικών θρησκειών τους. Υποχρεωτικά!

Σημειώσεις:
(*) «Αν ο όρος “Genozid” αναφέρεται στην ιδέα της ράτσας ή φυλής και στην θέληση για
εξόντωση φυλετικών μειονοτήτων, η “Εθνοκτονία” αποσκοπεί όχι στην φυσική εξόντωση
των ανθρώπων, αλλά στην εκμηδένιση της κουλτούρας τους. Σε αντίθετη περίπτωση θα
πέφταμε ξανά στην περίπτωση της “Γενοκτονίας”. Ως “Εθνοκτονία” ορίζεται η συστηματική
καταστροφή του τρόπου ζωής και σκέψης ενός λαού από έναν άλλον. Ενώ ο γενοκτόνος
σκοτώνει με φυσικό τρόπο, ο εθνοκτόνος σκοτώνει πνευματικά. Και στις δύο περιπτώσεις
επέρχεται η εκμηδένιση αν και φαινομενικά είναι διαφορετικής μορφής. Η φυσική και άμεση
εκμηδένιση μοιάζει μόνο, και δεν είναι στην πραγματικότητα διαφορετική τάχα από την
πολιτισμική εκμηδένιση, Η τελευταία έχει μακροσκοπικό αποτέλεσμα που επιτυγχάνεται με
διαφορετικό κάθε φορά τρόπο και καθορίζεται από τις συγκυρίες και τις δυνατότητες
αντίστασης ή μη αντίστασης των καταπιεζόμενων» (απόσπασμα κειμένου του εθνολόγου
Πιερ Κλαστρ, που δημοσιεύθηκε στο 25ο τεύχος του περιοδικού «Ανοιχτή Πόλη» τον
Φεβρουάριο του 1991).
(**) «ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΕΟΝ ΟΜΑΙΜΟΝ ΤΕ ΚΑΙ ΟΜΟΓΛΩΣΣΟΝ ΚΑΙ ΘΕΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΑ
ΚΟΙΝΑ ΚΑΙ ΘΥΣΙΑΙ, ΗΘΕΑ ΤΕ ΟΜΟΤΡΟΠΑ»
(***) Προϊόν αυτής ακριβώς της τάσεως είναι άλλωστε και το βαρετά επαναλαμβανόμενο
φαινόμενο να μας βγάζουν διάγνωση και να μας επικολλούν ταμπέλλες οι εθνοφυλετιστές
και αρνησιπάτριδες, κάθε φορά που θα βρεθούν απέναντι στις πολύ ξεκάθαρες θέσεις μας
περί Εθνισμού.
Με το να μας πακετάρουν σε κάτι οικείο τους και να μας αρχειοθετήσουν κάπου στα
ερμάρια τοποθέτησης των «κακών», νομίζουν ότι έχουν απαλλαγεί από κάθε υποχρέωση
για σοβαρή αντιπαράθεση επιχειρημάτων. Μας επικολλούν λοιπόν οι μεν την ταμπέλλα
του… «κομμουνιστή» και οι δε την ταμπέλλα του… «φασίστα» και, ως καλές
στρουθοκάμηλοι, εξακολουθούν να κοροϊδεύουν με τις ανόητες θεωρίες τους τόσο τους
εαυτούς τους όσο και τους πάμπολλους ομοίους τους, στον τρόπο σκέψης και στον βαθμό
ευφυϊας.
(****) Προ δύο ετών, ο Καναδός ανθρωπολόγος Wade Davis δήλωσε σε ένα βίντεο
παραγωγής του με τίτλο «Dreams From Endangered Cultures»: «αντιλαμβάνεται κάποιος
την Εθνόσφαιρα σαν το συνολικό άθροισμα των στοχασμών και των ονείρων, των μύθων,
των ιδεών, των εμπνεύσεων και των ενοράσεων που υλοποιήθηκαν από τα ανθρώπινο
φαντασιακό από την αυγή της ανθρώπινης συνειδητότητας. Η Εθνόσφαιρα αποτελεί την
μεγαλύτερη εποποιϊα της ανθρωπότητας. Είναι ένα σύμβολο των όλων όσων υπήρξαμε και
των όλων όσων μπορούμε να γίνουμε, ως ένα εκπληκτικά φιλοπερίεργο φυσικό είδος».
12. ΕΠΑΝΑΔΙΕΚΔΙΚΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
Βλάσης Γ. Ρασσιάς: «ΕΠΑΝΑΔΙΕΚΔΙΚΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ», από: Rassias (Κείμενα, Συνεντεύξεις, Εκδηλώσεις), τελευταία πρόσβαση: 6
Σεπτεμβρίου «2014». Ομιλία στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο των Εθνικών Θρησκειών στο
Βίλνιους της Λιθουανίας, στις 9 Ιουλίου «2014».

Η Ευρώπη είναι μία ήπειρος που επί αιώνες γέννησε πολλές αξιόλογες κουλτούρες,
εθνικές παραδόσεις και πολιτισμούς, των οποίων κοινά χαρακτηριστικά υπήρξαν η
αξιοπρέπεια και ο αυτοκαθορισμός του ανθρωπίνου όντος [...].
Εκείνο το όμορφο σύνολο διαφορετικών ωστόσο παραπλήσιων και συμπληρωματικών
πολυθεϊστικών κουλτουρών, εθνικών παραδόσεων και πολιτισμών, δυστυχώς έπαψε να
υπάρχει όταν μία ανατολίτικη, παράξενη, επεκτατική και μισαλλόδοξη θρησκεία εισέβαλε
και απαίτησε την ολοσχερή εξαφάνιση όλων όσων γνώριζαν έως τότε οι άνθρωποι, όλων
όσων εκείνοι θεωρούσαν ιερά και διατηρούσαν ως κοινωνικές και πνευματικές αξίες. Αυτό
που ακολούθησε εκείνη την απρόκλητη εισβολή στην Ευρώπη, είναι λίγο ή πολύ γνωστό.
Ολοκληρωτική πολιτισμική και γνωσιακή κατάρρευση, βαρβαρότητα, μονοθεϊσμός,
δεισιδαιμονία, μίσος για κάθε τι το προγενέστερο, πολιτική αυταρχία, μία παράφρων και
διεισδυτική θεοκρατία, ηθική κατάπτωση, εξευτελισμός, γενοκτονία και εθνοκτονία, και
βεβαίως οι φλόγες. [...].
Η χειρότερη συνέπεια όλων αυτών των συμφορών ήταν η καταστροφή της αυτογνωσίας
των πολυθεϊστικών εθνών της Ευρώπης και το σταδιακό σβήσιμο της εθνικής τους μνήμης.
Αμέτρητες γενεές άτυχων ανθρώπων ξόδεψαν τις ζωές τους χωρίς πραγματικά να έχουν
ταυτότητά, χωρίς να γνωρίζουν το ποιοι ήσαν οι πρόγονοί τους και πως εκείνοι έβλεπαν
τους εαυτούς τους, σε πλήρη άγνοια για την Ιστορία της χώρας όπου έζησαν [...].
Μικρές λάμψεις από το χαμένο φως της προχριστιανικής εποχής επέστρεψαν στην
αγαπημένη μας Ευρώπη μόνον κατά τους τελευταίους αιώνες, και αυτό μόνον μέσα από
μία μακρά και επίπονη ακολουθία επανανακαλύψεων, [...] επαναστάσεων, διαφωτιστικών
κινημάτων [...].
[...] εμείς, οι αντιπρόσωποι των ιθαγενών, εθνικών, αυτοχθόνων, αρχαίων αλλά εισέτι
ζωντανών Παραδόσεων και Θρησκειών της Ευρώπης, εργαζόμαστε σκληρά για να
μετατρέψουμε το ζήτημα των συμπληρωματικών μας συλλογικών ταυτοτήτων από ένα
πνευματικό προνόμιο μιας φωτισμένης πρωτοπορίας, σε μία υπερήφανη συνειδητοποίηση
και απόκτηση ταυτότητας όλων των Ευρωπαίων, μπροστά στο θαυμαστό μωσαϊκό των
πραγματικών κουλτουρών, εθνικών παραδόσεων και πολιτισμών των προγόνων τους.
Επαναδιεκδικούμε την Ευρωπαϊκή ταυτότητα. Επαναδιεκδικούμε τα αυθεντικά μας αξιακά
συστήματα και το πραγματικό έθος μας.

13. Ελληνική εθνική παράδοση και φασισμός

Βλάσης Γ. Ρασσιάς: «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΑΣΑΤΡΟΥ», από: Rassias
(Κείμενα, Συνεντεύξεις, Εκδηλώσεις), τελευταία πρόσβαση: 6 Σεπτεμβρίου «2014».

Ο «Ελληνοχριστιανισμός» είναι το πρώτο από μία ατελείωτη σειρά όχι μόνο παραδόξων
αλλά, θα τολμούσα να πω, κραυγαλέων γελοιοτήτων. Όπως προανέφερα, ο
ολοκληρωτισμός, ο ολοκληρωτισμός σε κάθε μορφή του, είναι δημιούργημα του
Χριστιανισμού, όπως ακριβώς η πολυαρχία και η δημοκρατικότητα είναι δημιούργημα των
διαφόρων ειδών του ευρωπαϊκού Πολυθεϊσμού, με πρώτο και κύριο τον Ελληνικό. Η
πολυαρχία πάει χέρι – χέρι με την πολυθεϊα, τον «Παγανισμό» όπως την αποκαλούν
κάποιοι, και αυτό άλλωστε το διατυμπάνιζαν οι ίδιοι οι χριστιανοί την εποχή που μόλις είχαν
επικρατήσει. Η δημοκρατία ήταν «πολίτευμα του Διαβόλου», «civitas diaboli», ο δε
Ευσέβιος Καισαρείας μάς ενημέρωνε ότι πρέπει να υπάρχει μόνον ένας Θεός στον ουρανό
και μόνον ένας μονάρχης στην γη. Γι΄ αυτό και η Δημοκρατία εξαφανίστηκε για όλους τους
αιώνες της χριστιανικής πραγμάτωσης και επανήλθε μόνο μέσα από τις γκιλοτίνες, για
αυτό και όλοι οι ολοκληρωτισμοί αγκαλιάστηκαν σφιχτότατα και αγαπητικότατα με την
Εκκλησία.
Το ίδιο έπραξε ο Μουσολίνι, το ίδιο έπραξε ο Φράνκο, το ίδιο έπραξε ο Χίτλερ, ακόμα και ο
Στάλιν από ένα σημείο και έπειτα. Κι όμως, επειδή κάποιοι ολοκληρωτισμοί ιδιοποιήθηκαν
κάποια σύμβολα του ηττημένου και ακόμα και σήμερα καταδιωκόμενου «Παγανισμού», οι
ομόθρησκοί τους αντίπαλοί τους βγήκαν να τους παρουσιάσουν σαν… «παγανιστές». Δύο
γάϊδαροι μαλώνανε σε ξένον αχυρώνα, δηλαδή. Αλλά πού να το καταγγείλει κανείς αυτό
και να ακουστεί; Πόσοι γνωρίζουν λ.χ. ότι τους ηγέτες των Γερμανών «παγανιστών» τους
έκλεισαν οι Ναζί στα στρατόπεδα συγκέντρωσης; [...] Το μονοθεϊστικό κύκλωμα
αναπαράγει την ίδια κερδοφόρα γι’ αυτό παλαβομάρα, ότι δήθεν οι αυτοδηλούμενοι ως
«θετικοχριστιανοί» Ναζί ήσαν… «παγανιστές». Το ίδιο κάνει άλλωστε απτόητο και τώρα,
στην περίπτωση της βυζαντινορθόδοξης «Χρυσής Αυγής», την οποία μια σειρά από
φερέφωνα, «προοδευτικάριοι» αλλά και συστημικοί «ελληναράδες», επιμένουν να την
καταγγέλλουν ως δήθεν… «παγανιστική». Και οι δύο δήθεν αντιμαχόμενες πλευρές, οι
«κακοί του έργου» και οι τάχα καταγγέλλοντες τους «κακούς», πετυχαίνουν να εμφανίζεται
ο «Παγανισμός», επί του προκειμένου η Ελληνική Θρησκεία, σαν κάτι χειρότερο από την
ούτως ή άλλως απεχθή ιδεολογία της «Χρυσής Αυγής».
Το σημαντικό με τους φορείς της θρησκείας «Ασατρού» που συμμετέχουν στο Συνέδριο
Εθνικών Θρησκειών είναι ότι όλοι δείχνουν ιδιαίτερη ευαισθησία στο να εμποδιστεί κάθε
είδους καπηλεία της θρησκείας τους από βαλτά άτομα ή μαϊμού οργανώσεις που στην
πραγματικότητα ανήκουν στον νεο-Ναζισμό ή την λεγόμενη «Αρειοσοφία». Πολλά μέλη
μάλιστα ενός από αυτούς τους «Ασατρού» φορείς, και συγκεκριμένα της «Germanische
Glaubens Gemeinschaft» (GGG) που έχει ιδρυθεί στις αρχές του περασμένου αιώνα, το
1916, είχαν κλειστεί στις φυλακές ή τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζιστών.

14. Ο ΔΙΩΓΜΟΣ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΠΑΓΑΝΙΣΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ

Βλάσης Γ. Ρασσιάς: «Ο ΔΙΩΓΜΟΣ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΠΑΓΑΝΙΣΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ»,
από: Rassias (Κείμενα, Συνεντεύξεις, Εκδηλώσεις), τελευταία πρόσβαση: 6 Σεπτεμβρίου
«2014». Διάλεξη στο Φιλοσοφικό Αθήναιο «Εκατηβόλος», στις 8 Δεκεμβρίου «2012».
Αποσπάσματα.

Συσχετίζοντας αυθαίρετα το στην πλειοψηφία των ανθρώπων ήδη απεχθές με τον όρο
«Παγανισμός», κάνουν αυτομάτως και αυτόν τον ίδιο τον «Παγανισμό» απεχθή, καθώς και
όσα αυτός σε θρησκευτικό και πολιτισμικό επίπεδο περικλείει. Προσποιούμενοι ότι δήθεν
εχθρεύονται το απεχθές, ουσιαστικά συκοφαντούν αυτό που πραγματικά εχθρεύονται και
δεν είναι άλλο από την φυσιολογική, διαλεκτική, πολυεστιακή και πολύτροπη μορφή της
ανθρωπότητας, που αυτοί με ιδιαίτερο μίσος έχουν εδώ και δύο χιλιετίες πολεμήσει και
προσπαθήσει να εξαφανίσουν από προσώπου γης.
Ο ολοκληρωτισμός όμως σε κάθε μορφή του, είτε την μοναρχική είτε την μαύρη ή κόκκινη
φασιστική, είναι δημιούργημα του μονοθεϊσμού, όπως πολύ σωστά επεσήμανε προ ολίγων
ετών ο Γάλλος φιλόσοφος Μισέλ Ονφρέ (Michel Onfray, 1959 - ), αναφέροντας ότι ο
ολοκληρωτισμός εισήχθη στην Ευρώπη με την ίδρυση του χριστιανικού κράτους του
λεγόμενου «Μεγάλου» Κωνσταντίνου.
Όλοι οι φασισμοί θεμελιώθηκαν επάνω στην μονοθεϊστική αντίληψη των πραγμάτων. Όλοι
οι φασισμοί υποστηρίχθησαν από το ιερατείο του Μονοθεϊσμού. Με την χριστιανική
πλευρά του Μονοθεϊσμού συμμάχησε ο Μουσολίνι, με την ίδια ο Φράνκο, ο Χίτλερ, ακόμα
και ο Στάλιν από ένα σημείο και έπειτα. Άλλες πλευρές του Μονοθεϊσμού ή και κοκταίηλ
διαφόρων πλευρών του –μία από τις οποίες είναι και ο υποτιθέμενος αθεϊσμός, δηλαδή η
τσουβαληδόν άρνηση του ιερού στοιχείου με δικαιολογία τον τύραννο «Θεό» της Βίβλου -
θεμελίωσαν και στήριξαν άλλους ολοκληρωτισμούς, «κόκκινους», ισλαμικούς, κ.ο.κ.
Απέναντι στο Ναζιστικό Κόμμα, που από το 1922 έχει αρχίσει να καπηλεύεται άρδην
διάφορα σύμβολα και ονόματα του προχριστιανικού γερμανικού πολιτισμού για να
εξυπηρετήσει ωστόσο τις καθαρά «θετικοχριστιανικές» και αντισημιτικές θέσεις του, οι
λίγες και ολιγομελείς αρχαιόθρησκες οργανώσεις της χώρας προσπαθούν από το 1923
απεγνωσμένα να περιφρουρήσουν τα όρια του χώρου τους. Από τα πρακτικά της 6ης
ετήσιας Συνέλευσης («Althing») της «ΓερμανικήςΘρησκευτικής Κοινότητας» (Germanic
Glaubens-Gemeinschaft - GGG) που έλαβε χώρα στο Βερολίνο το 1923, διαβάζουμε:
«δίχως να θέλουμε να πριμοδοτήσουμε κανέναν και δίχως επίσης να βλάψουμε κανέναν,
διεκδικούμε το δικαίωμα να είμαστε οι εαυτοί μας… γι’ αυτό ακριβώς δεν μας ενδιαφέρει ο
αντισημιτισμός και δεν αντλούμε τον λόγο της ύπαρξής μας από μία αντιπάθεια για τους
Εβραίους –όχι, είμαστε αρκετά σημαντικοί και άξιοι για να υπάρξουμε για τον εαυτό μας.
Ούτε από την άλλη είμαστε θαυμαστές των Εβραίων ή προπαγανδιστές ξένων ηθών…
θέλουμε απλώς την ευημερία του έθνους μας και τον αυτο-καθορισμό του μέλλοντός του,
έναν αυτο-καθορισμό που αναδύεται εκ των έσω… με έναν ειρηνικό και οργανικό τρόπο,
όπως μεγαλώνει και αναπτύσσεται χρόνο με τον χρόνο μία τυπική γερμανική βελανιδιά.»
Ισχυρή επιρροή στον όλο «φολκισμό» είχε μία γερμανοποιημένη εκδοχή της «Θεοσοφίας»
της γνωστής Μαντάμ Μπλαβάτσκι (Helena Petrovna Blavatsky, 1831 - 1891), που
κατέληξε να ονομάζεται «Αριοσοφία» («Ariosophie»). Ο Αυστριακός αποκρυφιστής και
ρατσιστής, πρώην μοναχός Λανς φον Λήμπενφελς (Lanz von Liebenfels, 1874 – 1954)
που εφηύρε τον όρο, θα χρησιμοποιεί παράλληλα και τους όρους «Θεοζωολογία»
(«Theozoologie») και (περισσότερο αποκαλυπτικά) «Αριο-Χριστιανισμός» («Ario-
Christendom»). Στο βιβλίο του με τίτλο «Θεοζωολογία» (1905), ο φον Λήμπενφελς
εισηγείτο με κάθε άνεση να στειρώνονται οι «κατώτερες ράτσες», που, κατ’ αυτόν,
προέρχονται από συνουσία της Εύας με έναν δαίμονα!
Κόντρα λοιπόν στον δικό μας αγώνα για παλινόρθωση της πραγματικής, πολυθεϊστικής
Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας, έχουν υψώσει ένα ογκωδέστατο τείχος γελοίων πλην όμως
αρεστών στην χριστιανική και αποβλακωμένη μεγάλη μάζα του λαού θεωριών για
υποτιθέμενο «προκατακλυσμιαίο» μονοθεϊσμό, για Έλληνες Χριστούς, για μυστικές ομάδες
«Έψιλον», για κατάργηση της Παλαιάς μόνον Διαθήκης, για «απολλώνιες» και «ηλιακές»
μυσταγωγίες της Ορθοδοξίας, για εξωγήϊνο DNA, για «πύλες», για «κούφια γη», για
«ελοχείμ», και πάει λέγοντας, ενώ τα επιδοτούμενα φερέφωνα έχουν ουκ ολίγες φορές
εξαπολύσει άγριες πολεμικές εναντίον του Ελληνικού Πολυθεϊσμού και ανωνύμως, τόσο
αυτοί όσο και οι χριστιανοί βεβαίως οπαδοί τους, ποταμούς λάσπης κατά των λίγων που
γενναία ηγούνται σήμερα του ιερού αγώνα για την παλινόρθωση της Ελληνικής Εθνικής
Θρησκείας. Οι ναζί, όπως είδαμε, παρουσίαζαν στο «Der Sturmer» τους οντινιστές να
κατευθύνονται υποτίθεται από τα ίδια κέντρα που κατευθύνονταν οι Εβραίοι. Κάπως έτσι
(«όργανα της Μασονίας», «όργανα του Σιωνισμού», κ.ο.κ) παρουσιαζόμαστε και εμείς από
τους ημεδαπούς -και ασχέτως της πολιτικής μουτσούνας που έχει ο καθένας τους επιλέξει
να φοράει- επιγόνους των ναζί, που βεβαίως, λόγω τόπου, δεν είναι λουθηρανοί ή
ρωμαιοκαθολικοί, αλλά ορθόδοξοι.
Τι σχέση έχει, ή μπορεί να έχει, λοιπόν ο Ναζισμός με τον Πολυθεϊσμό, ή «Παγανισμό»
όπως μειωτικά τον αποκαλούν εδώ και αιώνες οι μονοθεϊστές; Με την παρούσα ομιλία μας
πιστεύω ότι το ερώτημα έχει με κάθε σαφήνεια απαντηθεί. Όση σχέση μπορεί να έχει με
τον Πολυθεϊσμό και ο ίδιος ο Μονοθεϊσμός, ή οι επιμέρους αιρέσεις του Ιουδαϊσμός,
Χριστιανισμός και Ισλαμισμός και οι μικρότερες «πολιτικοφανείς» σέχτες του, στις οποίες
ανήκει και ο Εθνικοσοσιαλισμός, καθώς και ο μαρξιστικός Σοσιαλισμός -αν και αυτό είναι
αντικείμενο μιας άλλης διάλεξης. Όση σχέση μπορεί να έχει ο κόσμος της ψύχωσης, της
λατρείας του ειδικού - μαγικού γονιδίου και του παραληρήματος με τον κόσμο της τέλειας
λογικής συγκρότησης, του θαυμασμού για τις πολυμορφίες που απαιτεί η Θεά Φύση και
του Ορθού Λόγου. Όση σχέση μπορεί να έχει ο κόσμος της παλιανθρωπιάς και του
κλειστού μυαλού με τον κόσμο της Αρετής και του ορθάνοικτου πνεύματος. Δηλαδή
ΟΥΔΕΜΙΑ!

15. Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΩΣ ΕΘΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΛΑΦΥΡΟ ΠΟΛΕΜΟΥ

Βλάσης Γ. Ρασσιάς: «Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΩΣ ΕΘΝΙΣΜΟΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΩΣ ΛΑΦΥΡΟ
ΠΟΛΕΜΟΥ», από: Rassias (Κείμενα, Συνεντεύξεις, Εκδηλώσεις), τελευταία πρόσβαση: 6
Σεπτεμβρίου «2014». Περιοδικό «Φαινόμενα», 3 Νοεμβρίου «2012».

Το πολιτισμικό οικοδόμημα ενός έθνους αποτελεί τον Εθνισμό του, δηλαδή την ιδιαίτερη
πολιτισμική μορφή, αξιακή κωδικοποίηση, ταυτότητα και σφραγίδα του, που, αθροισμένες
ως «έθος», τού παρέχουν την δυνατότητα ν’ αναπαράγεται και να διαιωνίζεται. Δίχως τον
Εθνισμό του, κανένα απολύτως έθνος δεν μπορεί ν’ αναπαραχθεί και να διαιωνισθεί.
Εκτός από οικοδόμημα, ο Εθνισμός είναι ταυτόχρονα και «μάτι» του έθνους. Προτού αυτό
αρχίσει να δημιουργεί πολιτισμό και ιδιαίτερο αξιακό σύστημα (οι Έλληνες λ.χ. εφηύραν
την Αρετή) υποχρεούται να έχει αποκτήσει «προσωπικότητα», δηλαδή ιδιοσυγκρασία και
χαρακτηροδομή. Την «προσωπικότητά» του ένα Έθνος την αποκτά από τον τρόπο που
θεάται και αντιλαμβάνεται τον κόσμο, εν γένει δηλαδή «τα πράγματα». Η κοσμοθέαση και
κοσμοαντίληψη καθορίζουν την εθνική «προσωπικότητα», τόσο ως προσλήψεις όσο και
ως εκπομπές. Στην δεύτερη μορφή τους αποτελούν αυτό που ονομάζουμε «θρησκεία», επί
του προκειμένου «εθνική θρησκεία».
Ο Ελληνισμός λοιπόν είναι ιδιαίτερη πολιτισμική μορφή, αξιακή κωδικοποίηση, ταυτότητα
και σφραγίδα του έθνους εκείνων που λέγονταν Έλλήνες, δηλαδή ο Εθνισμός τους,
αναπόσπαστο τμήμα του οποίου ήταν, και παραμένει διαχρονικά, η επίσης ιδιαίτερη
(Εθνική) Θρησκεία του ή (Εθνική) Παράδοσή του. Και μιας και ακουμπήσαμε τον όρο, καλό
είναι να σημειωθεί εδώ ότι η «Παράδοση» είναι αξιωματικώς σύμφυτη του έθνους που την
γέννησε, δηλαδή Εθνική, και δεν μπορεί να έχει χρονική αφετηρία μεταγενέστερη της
αφετηρίας αυτού του έθνους. Συνεπώς, κανένα κλειστό σύστημα αντίληψης και
συμπεριφοράς που εφευρέθηκε κάποια στιγμή και μετά επεκράτησε καταστρέφοντας όλες
τις προγενέστερες εθνικές Παραδόσεις, δεν αποτελεί Παράδοση.
Το μισητό όνομα «Έλλην», μισητό ακόμα και μέχρι τα τέλη του 18ου αιώνα, επανήλθε,
καλώς ή κακώς, στον σύγχρονο κόσμο ως φυσικό αποτέλεσμα (υπηκοότητα) της
δημιουργίας ενός υποτιθέμενου «κράτους» (στην πραγματικότητα οικόπεδου των εκάστοτε
«μεγάλων» δυνάμεων) που για τον α ή β λόγο επελέγη από κάποιους να ονομάζεται
«ελληνικό». Εάν λεγόταν «Ρωμανία», οι υπήκοοί του θα λέγονταν «ρωμάνοι» ή «ρωμιοί»
και ο όρος «Έλληνας» θα εξακολουθούσε να σημαίνει αυτό που σήμαινε στην αρχαιότητα
(θετικά, ως πρόταση πολιτισμένου, ανοικτόφρονα και ένθεου ανθρώπου), αλλά και μετά
από αυτήν (αρνητικά, ως το πρότυπο του «ειδωλολάτρη»).
Το ορθόδοξο χριστιανικό «ελληνικό» κράτος βρέθηκε λοιπόν από την ιστορική συγκυρία
στην ανάγκη να διαχειριστεί το απεχθές όνομα και να το κάνει δικό του. Έτσι γεννήθηκε ο
«Ελληνοχριστιανισμός», αν και ένα μεγάλο τμήμα της λεγόμενης «Ορθοδοξίας» δεν
φάνηκε να έχει πρόβλημα να εξακολουθεί να το απεχθάνεται και να μιλάει για «γένος των
ορθοδόξων» ή για «ρωμιοσύνη», ιδίως η αγιορείτικη φέτα που υπηρετεί τον Μόσκοβο και
τα διάφορα πατριαρχεία που υπηρετούν μία «transnational» ιδέα που ακούει στον όρο
«rum orthodox».
16. Η νέα Ανατολή των Εθνικών
ΥΣΕΕ: «Η νέα Ανατολή των Εθνικών», από: ΥΣΕΕ (Κείμενα), τελευταία πρόσβαση: 6
Σεπτεμβρίου «2014». Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Διιπετές, τεύχος 1, Φθινόπωρος
«1991».

[...] ίσως κάποιοι σπεύσουν απερίσκεπτα να μας κατηγορήσουν για... Εθνικισμό. Ωστόσο ο
τελευταίος αποτελεί μία από τις πιο αηδιαστικές πολιτιστικές και κοινωνικές διαστροφές
στην ιστορία της Ανθρωπότητος, παρέα με τον Ρατσισμό και την Εξουσιολατρία και
αποδεδειγμένως δεν είναι κάτι που μας αφορά. Αναπαράγονται και αντλούν ζωή από
ιστορικές απάτες, ιδεολογήματα και υπεραυθαίρετες αφαιρέσεις. Είναι τα εργαλεία των
παραχαρακτών της αλήθειας και των απατεώνων. Εκείνων δηλαδή που στέκουν απέναντί
μας στην παλαίστρα.
Οι Έλληνες Εθνικιστές έχουν μία πολύ βαθειά ακροδεξιά και φασιστική παράδοση: είναι
τόσο πολύ αμοραλιστές, που από την μία ομιλούν για Απόλλωνα, για Δελφούς και για
Ορφικούς (όσοι βέβαια έχουν κάποια στοιχειώδη μόρφωση) και από την άλλη συνεχίζουν
με τις συνήθεις αηδίες περί.. Βυζαντίου που απετέλεσε τάχα συνέχεια του Ελληνισμού,
περί των Κόκκινων Μηλιών, περί.. «ελληνοχριστιανισμού» και όλων των συναφών. Όσοι
εξακολουθούν να ακούν αδιαμαρτύρητα τα εν λόγω κακόγουστα ρεκάσματα των
παραχαρακτών της Ιστορίας, είναι αρκετά φασιστικά πολιτικά μαγαζιά που προσφάτως
«φυτρώνουν» σαν μανιτάρια πάνω στον σάπιο κορμό της νεοελληνικής κοινωνίας. Από
την μία ρεκάζουν... οι «Ελληνόψυχοι» (sic) για «πρωτεύουσα Κωνσταντινούπολη» και από
την άλλη, οι με μυστικιστικές προδιαγραφές οπαδοί του γνωστού αυστριακού μπογιατζή,
έρχονται να μας πληροφορήσουν με αφορμή τις -θετικόστροφες δυστυχώς γι αυτούς-
σβάστικες επάνω στα αρχαιοελληνικά αγγεία, πως η... «πατροπαράδοτη ιδεολογία» (sic)
των Ελλήνων είναι ο ... Εθνικοσοσιαλισμός!
Η γελοιότητα στο έπακρο. Τόσο χονδροκομμένη, που μάλλον όλοι εκείνοι που κάνουν
γαργάρες με αυτήν, θα συνεχίσουν να το κάνουν εσαεί. Δεν νομίζουμε να υπάρχει γι'
αυτούς ουσιαστική ελπίδα θεραπείας.

17. Κατά «Δωδεκαθεϊστών» ή εθνικιστικός μισελληνισμός

Pansyrinx: Κατά «Δωδεκαθεϊστών», από: Pansyrinx (ΑΥΓΟYΣΤΟΣ 2012), URL:
http://pansyrinx.org/%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC-%CE%B4%CF%89%CE
%B4%CE%B5%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CE%B5%CF%8A%CF%83%CF%84%CF
%8E%CE%BD/ (τελευταία πρόσβαση: 6 Αυγούστου «2012»). τώρα: pansyrinx(dot)eu.

Η θρησκεία των Ελλήνων είναι ο Πολυθεϊσμός, τουλάχιστον για τους γνώστες αυτό
σημαίνει και έτσι είναι ότι οι Θεοί δεν είναι μόνο δώδεκα φυσικά και δεν είναι πρόσωπα, οι
Πόλεις Κράτη της αρχαιότητας είχαν τις δικές τους ιδιαίτερες λατρείες για τους Θεούς τους
και αυτό απλά σημαίνει ότι ο όρος Δωδεκάθεο έχει μία συμβολική αξία που εκφράζεται
στον Ελληνικό πολυθεϊσμό με το Δωδεκάεδρον το σύμβολο της Θεότητας (Όντως Ον), ένα
εκ των πέντε πολύεδρων των Πυθαγορείων το οποίο αντιστοιχεί στην λεγόμενη Πέμπτη
Ουσία ή Πεμπτουσία το μεγαλύτερο όλων σε επιφάνεια και όγκο το οποίο πληροί
περισσότερο από όλα τα άλλα την σφαίρα αποτελούμενο από 12 ισόπλευρα και ισογώνια
πεντάγωνα και έχοντας 20 ίσες στερεές γωνίες. Κατά τον Τίμαιο τον Λοκρό στα σωζόμενα
τού «Περί Φύσιος Κόσμω και Ψυχάς» το Δωδεκάεδρον αποτελεί την «ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ
ΠΑΝΤΟΣ» καθώς «ΔΙΑΖΩΓΡΑΦΕΙ ΤΟ ΠΑΝ» αποτελεί «ΟΙΚΕΙΟΝ ΣΧΗΜΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ.
Περιδιαβαίνοντας το διαδίκτυο η στην καθημερινότητα η συνάντηση με ανθρώπους που
αποκαλούνται Δωδεκαθεϊστές έτσι τουλάχιστον τιτλοφορούνται οι ίδιοι είναι αποκαρδιωτική
ως προς το πνευματικό επίπεδο και ως ένα βαθμό επικίνδυνη για τις ιδέες που
εκπροσωπούν και εκφράζουν μάλιστα όχι επώνυμα αλλά καλυπτόμενοι πίσω από
ψευδώνυμα επιλεγμένα εδώ πρέπει να το παραδεχθούμε μέσα από μεγάλη δόση
φαντασίας αλλά και κακογουστιάς ένα χαρακτηριστικό που ακυρώνει αυτόματα το όποιο
«ελληνικό» έθος όπως λένε ότι τάχα υπερασπίζονται.
Αυτό το «έθος» ξεκάθαρα χριστιανικό ντυμένο με αρχαία χλαμύδα δεν μας είναι άγνωστο
έχει και τηλεοπτική ιστορία. Από την γνωστή εκπομπή του δημοσιογράφου Κώστα
Χαρδαβέλλα «Πύλες του Ανεξήγητου» έχουν παρελάσει διάφορα μπουμπούκια του
«ελληνοκεντρικού» χώρου, μάλιστα ένας εξ αυτών που παρουσιάζεται και πλασάρεται
συχνά πυκνά και σαν ηγέτης «ερευνητικής» ομάδας η εκπρόσωπος της ομάδας Ε,
θαυμαστής του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου με στόμφο αποκάλυπτε ότι οι Πολυθεϊστές
είναι πιόνια της Μοσάντ του Σιωνιστικού Κινήματος της CIA και της παγκόσμιας
συνωμοσίας και διοργανώνουν παγκόσμια Σατανιστικά συνέδρια, ο εν λόγω «κύριος» είναι
και ερμηνευτής του «Δωδεκάθεου». Φυσικά δεν έχει πρόβλημα να εμφανίζεται σε
αρχαιοπρεπείς εορτές πάντα βέβαια για τον κίνδυνο μην εμφανιστούν «σιωνιστικά
δαιμόνια».

Ένα μικρό δείγμα γραφής όλων αυτών των μπουμπουκιών που κυκλοφορούν ανάμεσά
μας παραθέτουμε παρακάτω χαρακτηριστικό κείμενο που δημοσιεύτηκε από κάποιον
«δωδεκαθεϊστή» σε σελίδα κοινωνικής δικτύωσης με αφορμή το αίτημα της Τουρκίας για
την ανάληψη των Ολυμπιακών αγώνων και την δήλωση Ερντογάν ότι η Ολυμπιακή φλόγα
ανήκει στην Τουρκία.

«ΚΟΙΤΑΞΕ ΤΗΝ ΚΑΛΑ ΓΙΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ,ΤΗΝ ΣΗΜΑΙΑ ΤΟΥ
ΕΘΝΟΥΣ ΜΟΥ ΒΑΡΒΑΡΕ ΠΙΘΗΚΑΝΘΡΩΠΕ ΚΩΛΟΤΟΥΡΚΕ,ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ
ΞΑΝΑΔΕΙΣ ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ,ΟΥΤΕ ΕΣΥ,ΟΥΤΕ ΤΟ ΒΑΡΒΑΡΟ ΕΘΝΟΣ ΣΟΥ … !!!
ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΕΔΩ & ΤΩΡΑ ΣΤΟΥΣ ΠΙΘΗΚΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ ΚΩΛΟΤΟΡΚΟΥΣ
ΣΦΑΓΕΙΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΜΑΣ … !!! ΟΙ «ΟΜΟΡΦΟΙ» ΒΑΡΒΑΡΟΙ ΠΙΘΗΚΑΝΘΡΩΠΟΙ
ΚΩΛΟΤΟΥΡΚΟΙ,ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ,ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ &
ΓΕΝΟΚΤΟΝΟΥΝΤΑΙ ΠΑΝΕΜΟΡΦΑ … !!! ΕΛΛΑΣ ΔΙΑΣ ΗΡΑ !!!!!!»

Φυσικά υπήρξε αντίδραση και δόθηκαν απαντήσεις μία από αυτές ήταν η εξής:

Θα συμφωνήσω με το σχόλιο του G.P εμείς οι υπόλοιποι, όσοι τουλάχιστον είμαστε αυτοί
που θέλουμε να εκφράζουμε την Ελληνική αντίληψη και κοσμοθέαση δεν έχουμε να
κάνουμε τίποτα με ολοκληρωτισμό και μίσος απέναντι σε λαούς. Άλλωστε οι αρχαίοι Θεοί
δεν περιορίζονται στα κρατικά όρια των δύο σύγχρονων κρατών ούτε μπορούν να
συμπιεστούν προς τα κάτω σε ανόητα ιδεολογικά μορφώματα και να ερμηνευθούν ως
εκδικητικές μηχανές αυτό είναι γελοίο για όποιον το εκφράζει. Αν οι ίδιοι μπορούν να τους
τιμήσουν καλύτερα αναλαμβάνοντας την Ολυμπιάδα που διεκδικούν ας το κάνουν αν και
κακά τα ψέματα όλα αυτά είναι ένα παιχνίδι εντυπώσεων και γνωρίζοντας οι Τούρκοι ότι
έχουν να κάνουν με ένα κράτος σαν το δικό μας που στην πραγματικότητα είναι μία
επαρχία της ανατολής με αφέντες και δουλοπάροικους που απλά στο κέντρο της έχει ένα
καφενέ με την ονομασία «Η Ωραία Ελλάς». Μπορούν να διεκδικήσουν τα πάντα ακόμα και
την φλόγα έχουν το δικαίωμα μπορεί κάποια στιγμή οι πραγματικοί Έλληνες οι ζωντανοί
Έλληνες να γεννηθούν στην Τουρκία, αφού εδώ το δηλητήριο ο κομπλεξισμός η μειονεξία η
άρνηση για πρόοδο και η κουτοπονηριά ερμηνεύονται με αρχαιοπρεπείς τίτλους ευγενείας
από χριστιανούς που παριστάνουν τους Έλληνες ως υπεροχή της Φυλής και του
ανόθευτου DNA.

Η απάντηση ήταν αναμενόμενα «Δωδεκαθεϊστική» κρατήσαμε την ορθογραφία

«A.T,G.P,T.S = ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΤΡΙΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΕΘΝΟΠΡΟΔΟΤΙΚΑ ΠΡΑΚΤΟΡΙΚΑ ΜΑΣΟΝΙΚΑ
ΓΙΟΥΣΟΥΦΑΚΙΑ,ΤΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΤΑΛΙΜΠΑΝΙΣΤΙΚΑ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΑ ΙΣΡΑΗΛΙΤΙΚΑ
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΑΚΙΑ (ΟΠΟΥ ΥΜΝΟΥΝ ΤΟΝ ΙΑΧΒΕ ΘΕΟ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ),ΟΠΟΥ ΥΜΝΟΥΝ
ΤΟΥΣ ΚΩΛΟΤΟΥΡΚΟΥΣ ΠΡΟΣΒΑΛΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΨΥΧΙΣΜΟ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ
ΜΑΣ,ΕΜΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ,ΟΠΟΥ ΕΝ ΤΕΛΕΙ ΕΙΣΗΛΘΑΝ ΕΙΣ ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΧΩΡΟ
ΜΑΣ,ΔΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΔΙΑΒΡΩΣΟΥΝ … !!! ΑΥΤΑ ΔΙΑ ΤΗΝ ΩΡΑ !!! ΕΛΛΑΣ ΔΙΑΣ ΗΡΑ !!!!!!»

Φυσικά σε όλο αυτό το πανηγύρι δεν μπορούν να λείψουν οι ακροδεξιοί φασίστες η αλλιώς
οι εθνικιστές που «αγαπάνε» την πατρίδα τους αλλά το Δίστομο και τα Καλάβρυτα όπως
λένε είναι μια μακρινή ιστορία (μάλιστα κάποιοι οπαδοί τους μέσα σε έπαρση
αποκαλούσαν τις κατοχικές σφαγές «παραμύθια σαν την κοκκινοσκουφίτσα») που δεν
ενδιαφέρει τον σύγχρονο Ελληναρά με τα τόσα προβλήματα, άλλωστε η αιτία του
προβλήματος ήταν τόσο φανερή για αυτούς φταίει το ξένο DNA.
Ο Έλληνας Πολυθεϊστής δηλαδή ο Έλληνας Εθνικός διαχωρίζεται από απόσταση
Γαλαξιών από τον Εθνικιστή – Φασίστα και την θρησκεία της «αγάπης» τον Χριστιανισμό,
και το αλισβερίσι μεταξύ αυτών των δύο καθώς και τον έρωτα τους.
Το μεγαλοστέλεχος της Χρυσής Αυγής Ηλίας Παναγιώταρος στο ντοκιμαντέρ του Παντείου
Πανεπιστημίου για το κόμμα της Χρυσής Αυγής αφού μας είπε ότι το κόμμα του είναι
«ανεξίθρησκο» και δέχεται και «δωδεκαθεϊστές» (αυτός ο όρος βέβαια δεν υφίσταται στην
αρχαία ελλάδα, οι αρχαίοι όταν ήθελαν να περιγράψουν τα θρησκευτικά τους πιστεύω
λέγαν απλά είμαστε Έλληνες γιατί η λατρεία τους ταυτιζόταν με την καταγωγή τους και περί
του αριθμού 12 έχουμε αναφερθεί συνοπτικά παραπάνω). Σε κάποια ερώτηση που του
έγινε έκανε επίθεση σε κάποιους Εθνικούς χωρίς να τους κατονομάζει αλλά φυσικά
φωτογραφίζοντας τον φορέα της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας το ΥΣΕΕ. Μερικά από τα
«ωραία» που είπε αυτός ο «πολιτικός εγκέφαλος» ήταν «έχουν εμφανιστεί κάποιοι τώρα
τελευταία που λένε ότι είναι Εθνικοί και κυκλοφορούν στα βουνά και κάνουν τελετές»
(ρωτάμε αφού είσαι ανεξίθρησκος τι σε νοιάζει;) «αυτοί είναι κάποιοι πρώην μαρξιστές που
τώρα ανακάλυψαν την αρχαία Ελλάδα» (ο δυϊσμός που διακατέχει όλους τους μονοθεϊστές
είναι εμφανείς εδώ, τίποτα το μεμπτό για εμάς αν κάποιος είναι μαρξιστής και ανακάλυξε
και τιμά την αρχαία Ελλάδα, για τον δικό σας ναζισμό θα μας πείτε τίποτα η το έφαγε ο
κακός ο λύκος και αυτό), «ντιντίδες που ντρέπονται να χαιρετίσουν με τον «ενδεδειγμένο»
τρόπο για να μην τους πουν φασίστες» (όπως και να το κάνουμε άλλος έχει την χάρη).
Ένα πράγμα όμως που σίγουρα μπορούμε να υποσχεθούμε είναι ότι δεν θα χαρίσουμε
έδαφος σε κανέναν να ερμηνεύει την αρχαία Ελλάδα και την Θρησκεία της ούτε να την
μεταπουλά ραμμένη στα γελοία μέτρα του, και αντί για Έλληνες Θεούς Όρθιους και
Ελευθερωτές του Πνεύματος να μετατρέπονται και να υποβιβάζονται από εκείνους που η
ίδια η πίστη τους έχει ως αρχή μία σκεπτομορφή σε ωμούς Χριστιανούς εκδικητές.

18. «Οι χίμαιρες του μονοθεισμού»

Θησέας: «Οι χίμαιρες του μονοθεισμού», από: Thiseas.Blogspot (5/2013), URL:
http://thiseas.blogspot.gr/2013/05/blog-post_15.html (τελευταία πρόσβαση: 16.5.«2013»).

[ΓΙΑ Τ. ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ] κατασκεύασμα του μονοθεϊσμού και των πολιτικών υποκατηγοριών

του (διεθνισμός, καπιταλισμός), είναι πολύ παραπάνω από προφανές, για την ακρίβεια
κραυγαλέο, ότι απλά πάνε να οικειοποιηθούν τον Εθνισμό μας, ότι δηλαδή φωνάζουμε και
προτάσσουμε οι Εθνικοί τόσα χρόνια, αφαιρώντας του ταυτόχρονα και το πιο βασικό
στοιχείο του, δηλαδή την αυτοχθονία των Εθών του που συμπεριλαμβάνει αυτονόητα τη
Φυσικώς αναπτυσσόμενη Λατρεία και τις Θρησκευτικές πεποιθήσεις που όπως και να το
κάνουμε δεν αλλάζει.
Όμως, ο Παγανισμός, που επιμένετε τόσο βαρετά και άκομψα σε αυτό, δεν είναι μια
κομματικοποιημένη/παραταξιακή αντίληψη για να μας κατατάξετε και να μας χωρέσετε σε
ένα από τα δικά σας κατασκευασμένα ιστορικά κοστούμια για να ξεμπερδέψετε.
Τώρα, είναι η ώρα των Εθνών, τώρα είναι η δική μας σειρά.

19. «22 αιώνες είμαστε κατακτημένο έθνος»

Βλάσης Γ. Ρασσιάς: «ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΒΡΩΜΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ». URL:
http://www.rassias.gr/9013.html από: Rassias (Κείμενα, Συνεντεύξεις, Εκδηλώσεις),
τελευταία πρόσβαση: 9.3.«2013». Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία: «22 αιώνες είμαστε
κατακτημένο έθνος», 13.10.«1996».

[...] ο κ. Ρασσιάς τοποθετείται στους Ελληνες Εθνικούς, δηλαδή «δεν είναι Ελληνας μόνο
κατ' όνομα, αλλά και στο έθος και στις περί Θεών αντιλήψεις». Πιστεύει στην επικαιρότητα
της αρχαιοελληνικής σκέψης και στην πολυθεϊα και συγκρούεται με τους οπαδούς της
«Ελληνορθοδοξίας» και του εθνικισμού. Προσπαθεί να βρει την «αρχαία ματιά» για να
κατανοήσει την αρχαιοελληνική λατρεία, αλλά και την αυτοθέσμιση της κοινωνίας.
«Η επικράτηση του ιδεολογήματος του «Ελληνοχριστιανισμού» έχει διαστρέψει την
αρχαιοελληνική κοσμοαντίληψη.»
«Υφιστάμεθα τις ηλίθιες γνώμες που προκύπτουν από κάποιες ανόητες πλειοψηφίες
ανθρώπων απαίδευτων. Το «ελληνορθόδοξο» κατεστημένο θέλει κακομοίρηδες υπηκόους,
που ζούν μέσα στην ίντριγκα και τη ρουφιανιά. Θέλει τους βουλευτές να υπακούουν στους
αρχηγούς τους όπως στο Βυζαντινό Σιλέντσιουμ, αντί να λειτουργούν ελεύθερα όπως στην
αρχαιοελληνική αγορά.»
«Δεν ήταν μισέλληνας ο Φαλμεράιερ, απλώς είχε εξιδανικεύσει κι αυτός τον αρχαίο
Ελληνα. Αντί να του πούμε ότι η ελληνικότητα έχει να κάνει με την παιδεία και όχι με το
αίμα και να στρωθούμε να διαβάσουμε τα αρχαιοελληνικά κείμενα, να γίνουμε όλοι
Κοραϊστές, όλοι να γίνουμε φιλόσοφοι, βγήκε ο Ζαμπέλιος και ο Παπαρρηγόπουλος και
έφτιαξαν το μύθο του ελληνοχριστιανισμού για να δέσει η σούπα. Και πήραν το Βυζάντιο
ως συνέχεια του ελληνισμού. Η μόνη στιγμή που το Βυζάντιο προσπάθησε να γίνει
ελληνικό ήταν η ώρα που γκρεμιζόταν, για να σωθεί. Το πρόβλημα της συνέχειας δεν
λύνεται με ανιστόρητα επιχειρήματα. Εμείς εδώ και είκοσι δύο αιώνες είμαστε κατακτημένο
έθνος. Στην αρχή από τους Ρωμαίους, μετά από τους χριστιανούς Ρωμαίους δηλαδή τους
Βυζαντινούς, μετά από τους Οθωμανούς ...»

20. Η δημοσιογραφική αλητεία έχει θεό

Pansyrinx: «Η δημοσιογραφική Αλητεία έχει θεό», 08.10.«2013» από: Pansyrinx (Home:
Videos), URL: http://pansyrinx.org/%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CE%BB%CE%B5%CE
%BF%CF%80%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82-%CF%83%CF%84%CE
%B1%CE%B8%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AD%CE
%BD%CE%BD%CE%B1-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%84%CE%AF%CE%B8/
(τελευταία πρόσβαση: 2.11.«2013»).
Η δημοσιογραφική Αλητεία έχει θεό

Με φρικώδη τρόπο και συμπεριφορά που θυμίζει εποχές της μεταεμφυλιακής ελλάδας τότε
που το Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών ήταν το μοτίβο ισεπέδωσης οποιασδήποτε
προοδευτικής κίνησης και φωνής φαίνεται να λησμόνησε ο τηλεοπτικός σταθμός Αντέννα
και οι συντάκτες του δελτίου Ειδήσεων.
Ο συγκεκριμένος σταθμός έχει παρελθόν στην κατασκευή ψεύτικων ειδήσεων, και μάλιστα
έχει παρελθόν στην στοχοποίηση πολιτών οι οποίοι δεν είναι Ορθόδοξοι Χριστιανοί
παρουσιάζοντας και γελοιοποιώντας ξεδιάντροπα ανθρώπους που δεν είναι και δεν
πρόκειται να γίνουν το φοβικό υποκείμενο που επιθυμεί να δασκαλεύει το συγκεκριμένο
τηλεοπτικό μέσο. Για δεύτερη συνεχόμενη φορά η πρώτη ήταν στα τέλη Αυγούστου και η
δεύτερη στις 6/10/2013 στο δελτίο του Αντέννα το συγκεκριμένο κανάλι προφανώς κατόπιν
εντολής που μένει να διερευνηθεί ο εντολέας του, προχώρησε στην κατασκευή ψεύτικης
είδησης με μοντάρισμα άσχετων βίντεο διάφορων χρηστών από το κοινωνικό δίκτυο
Youtube.
Σε αυτή την συρραφή λοιπόν παρουσιάστηκαν δύο άσχετα βίντεο, επαναλαμβάνουμε
βίντεο που οι συκοφάντες συντάκτες του Αντέννα βρήκαν στο Ίντερνετ, και στο πρώτο
στην ροή του ρεπορτάζ παρουσιάζεται η όποια δράση του Ναζιστικού μορφώματος της
Χρυσής Αυγής την ημέρα της Αυγουστιάτικης Πανσελήνου στους Δελφούς σε συνδυασμό
με την σύλληψη του υπαρχηγού αυτής της οργάνωσης Χρήστου Παππά γόνου χουντικής
ιερατικής οικογένειας, υμνητή του παιδεραστή δολοφόνου και βασανιστή Στράιχερ, και
κάποιου περίεργου ναζιστικού όρκου του ίδιου που καταλήγει με μια περίεργη ως ύποπτη
επίκληση σε κάποιους θεούς των Ελλήνων και κλείνοντας με έναν χαιρετισμό στον Αδόλφο
Χίτλερ.
Το πράγμα θα ήταν για γέλια και για κωμωδία αν δεν ήταν σοβαρό. Πιο πολύ για γέλια και
για κωμωδία αν δεν ήταν σοβαρό θα ήταν αυτά που έλεγε το ρεπορτάζ του Αντέννα, ότι οι
τελετές στους Ολύμπιους Θεούς έχουν «σατανική» ομοιότητα με τις πρακτικές του
Χιτλερικού καθεστώτος διότι προφανώς για το χριστιανικό μυαλό της κυρίας Ρίτσας
Μπιζόγλη που ήταν παρουσιάστρια και της συντακτικής ομάδας του δελτίου ειδήσεων όταν
ο αρχαίος Χαιρεφώντας φίλος του φιλοσόφου Σωκράτη επισκεπτόμενος τους Δελφούς
ζήτησε χρησμό από τον Απόλλωνα δεν τον πήρε από κάποιον Έλληνα Θεό αλλά κατά
«σατανική» ομοιότητα από κάποιον χιτλερικό γραμματέα.
Σε τέτοια επίπεδα γελοιότητας σας κατάντησαν οι εντολείς σας, και αλήθεια οι ορθόδοξες
χριστιανικές τελετές και οι ύμνοι των Μητροπολιτών σας προς την Ναζιστική οργάνωση της
Χρυσής Αυγής όπως του Μητροπολίτη Παύλου πριν λίγες μέρες, του Σεραφείμ Πειραιώς
που συμμάχησε με τον υπαρχηγό της Χρυσής Αυγής, του Αμβρόσιου Καλαβρύτων που
την αποκάλεσε «Γλυκιά Ελπίδα» του «Αγιορείτικου Βήματος» που φιλοξενεί ύμνους υπέρ
της Χρυσής Αυγής σε ποιο χιτλερικό μανιφέστο συγκαταλέγονται; Η μήπως η
δημοσιογραφική σας δεοντολογία δεν σας επιτρέπει να θίγεται αυτά που δεν σας
συμφέρουν; Και το αίμα του Παύλου Φύσα από ποιόν ευλογήθηκε στα δεκάδες εγκαίνια
γραφείων της Χρυσής Αυγής στις δεκάδες δημόσιες παρουσίες ιερέων και Μητροπολιτών
στις συγκεντρώσεις των Ναζί και στην προσκυνηματική ορκωμοσία τους στην Βουλή; Ο
Απόλλων δεν ήταν εκεί, άλλωστε δεν δέχεται προσφορές αίματος, σε αντίθεση με το
«είδος» σας το οποίο γίνεται όλο και πιο απάνθρωπο.
Και ποιο είναι λοιπόν το δεύτερο βίντεο που ερασιτεχνικά μόνταρε το προπαγανδιστικό
επιτελείο της θεοκρατίας, συγνώμη ο Αντέννα. Το δεύτερο βίντεο όντως αφορούσε τελετή
του Ηλιοστασίου από την Ιεροπρακτική ομάδα του Υπάτου Συμβουλίου των Ελλήνων
Εθνικών, που είναι και ο θεσμικός εκπρόσωπος των Εθνικών και φυσικά δεν ήταν βράδυ
και σε καμιά Πανσέληνο αλλά στην Αρκαδία κάτω από το ηλιόλουστο Απολλώνιο φως και
φυσικά δεν υπήρχε και ούτε υπήρξε ποτέ αποδεκτός ανάμεσα στους Εθνικούς κανένας
ναζιστής εθνικιστής μισαλλόδοξος η όποιο άλλο παρακλάδι της ορθόδοξης θεοκρατίας
αυτής που η πληρωμένη δημοσιογραφική δεοντολογία του Αντέννα και των περισσότερων
«ντρέπεται» να θίξει.
Θα έπρεπε όμως να ξέρει εντάξει.. να μην κάνει πως δεν καταλαβαίνει η συντακτική ομάδα
του δελτίου ειδήσεων του Αντέννα ότι οι θρησκευτικές διώξεις και οι διώξεις συνειδήσεως
δεν επιτρέπονται και μπορεί να επιφέρουν το αντίθετο αποτέλεσμα σε εκείνους που τις
ασκούν ακόμα και αν έχουν το θράσος να πιστεύουν ότι δεν πρόκειται να μιλήσει κανένας
η ότι το μέσον στο οποίο εργάζονται μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο εκφοβισμού.
Είμαστε σίγουροι ότι δεν έχετε κανένα συνειδησιακό πρόβλημα που στοχοποιήσατε
ελαφρά την καρδία έναν άτυχο πολίτη που τυγχάνει να είναι ομόθρησκος μας, απλώς ένας
άτυχος δημοκράτης που τον εμφανίζεται εκείνη την σημαντική στιγμή που ο ίδιος
θρησκεύεται με αγάπη στους Θεούς του (καμιά «σατανική» ομοιότητα με την χριστιανική
σας αγάπη) με το άρρωστο σκεπτικό σας και ξανά με καμιά «σατανική» ομοιότητα όπως
ουρλιάζετε ως ναζιστή, επειδή μόνο και μόνο απεχθάνεστε το διαφορετικό.

21. Ουδεμία σχέση ο Ελληνισμός με την Χρυσή Αυγή

ΥΣΕΕ: ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ «ΑΝΤΕΝΝΑ» (Δελτίο
Τύπου 280 / 13.11. «2013»), τελευταία πρόσβαση: 22.9.«2014». KAI: Ουδεμία σχέση ο
Ελληνισμός με την Χρυσή Αυγή (ΑΝΤ1), URL: https://www.youtube.com/watch?
v=uliymn4oVEg [(C) ΑΝΤ1 («2014»)].

Με μεγάλη λύπη μας για το χαμηλό επίπεδο στο οποίο έχει εδώ και πολλά χρόνια εκπέσει
η εν Ελλάδι δημοσιογραφία, το Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών, ο φορέας της
Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας, κατέθεσε σήμερα αγωγή κατά του τηλεοπτικού σταθμού
«ΑΝΤΕΝΝΑ», καθώς και 5 δημοσιογράφων του (του γενικού Διευθυντή, του Γενικού
Διευθυντή Ειδήσεων και Ενημέρωσης, του Διευθυντή Ειδήσεων και δύο δημοσιογράφων
του αστυνομικού ρεπορτάζ).
Στα κεντρικά του δελτία ειδήσεων της 22ας Αυγούστου και 6ης Οκτωβρίου του τρέχοντος
έτους, ο εν λόγω τηλεοπτικός σταθμός, ιδιοποιήθηκε ένα δημοσιευμένο βίντεό μας με
εμφανέστατο το διακριτικό σήμα της ιστοσελίδας μας «ysee.gr», και προέβαλε από αυτό
στιγμιότυπα μιας ιεροπραξίας μας, την στιγμή που, και στις δύο περιπτώσεις, γινόταν
αναφορά σε συλλήψεις μελών του κόμματος «Χρυσή Αυγή», δημιουργώντας την
εντύπωση στους τηλεθεατές ότι η Ελληνική Εθνική Θρησκεία και το Ύπατο Συμβούλιο των
Ελλήνων Εθνικών σχετίζονται ή, ακόμα χειρότερα, ταυτίζονται, με την ιδεολογία, τις
πρακτικές και τις εν γένει δραστηριότητες του πιο πάνω κόμματος.
Το «δις εξαμαρτείν» των εναγομένων, σε συνδυασμό με πολλές άλλες παράλληλες
προσπάθειες που γίνονται εδώ και μήνες (ακόμα και δια στόματος υπουργού!), για να
πλανηθεί το ελληνικό κοινό ότι τάχα το ιδεολογικά απεχθές πλην όμως χριστιανικότατο
κόμμα «Χρυσή Αυγή» είναι… «παγανιστικό», όρο που χρησιμοποιούν παράλληλα για να
χαρακτηρίσουν τόσο και εμάς όσο και τους προγόνους μας της προχριστιανικής εποχής,
όπως άλλωστε και κάθε πολυθεϊστικό πολιτισμό, κατέστησε κάτι παραπάνω από εμφανές
ότι πρέπει επιτέλους να μπει ένα φρένο σε αυτή την χυδαία και ανήθικη προπαγάνδα.
Απέναντι στην συστηματική και συνειδητή προσπάθεια δυσφήμησης της Θρησκείας μας
και του φορέα της, αλλά και της προσβολής της προσωπικότητας των χιλιάδων
θρησκευτών της, που επιθετικά και αναίτια εξισώνονται στα μάτια και την αντίληψη του
απροστάτευτου κοινού με απεχθείς ιδεολογίες (ή ό,τι άλλο, πραγματικό ή φανταστικό
«απεχθές» προκύψει στο μέλλον) οφείλουμε να χρησιμοποιήσουμε κάθε μέσον που μας
παρέχει ο νόμος και, αυτονόητα, θα το πράξουμε προς όλες τις κατευθύνσεις και όποτε
ξανά χρειαστεί.
Η Θρησκεία και η ευρύτερη κουλτούρα που γέννησε την πολιτική αυτοθέσμιση, τον
ελευθεροπρεπή άνθρωπο, την λογικότητα, την ανεκτικότητα και την Αρετή, δεν μπορεί να
αφεθεί στα χέρια του οποιουδήποτε ενδιαφέρεται να ασελγήσει επάνω της, προκειμένου
να εξυπηρετήσει τον όποιον σκοπό του. Η υπόληψη της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας και
των θρησκευτών της θα προστατευθεί τώρα και πάντα.
Αυτός άλλωστε ήταν εξαρχής ο σκοπός για τον οποίο ιδρύθηκε προ 16 ετών το Ύπατο
Συμβούλιο των Ελλήνων. Θα προστατεύσουμε με κάθε αυστηρότητα και τα σεβάσματά
μας ως θρησκευτές και την υπόληψή μας ως πολίτες.

22. Το Ύπατο Συμβούλιο Ελλήνων Εθνικών για το Ελληνικό Έθνος

ΕΡΩΤΗΣΗ: Με την ύπαρξή σας ως «Έλληνες Εθνικοί», δεν διχάζετε τελικά τους Έλληνες;,
από: ΥΣΕΕ (Απαντήσεις σε συχνές ερωτήσεις για την Ελληνική εθνική θρησκεία).
Τελευταία πρόσβαση: 23.12.«2014»). Επίσημη ιστοσελίδα του ΥΣΕΕ.

Το αντίθετο. Θα λέγαμε ότι με την ύπαρξή μας όχι μόνο διατηρούμε τον Ελληνισμό
ζωντανό, διατηρούμε τις προγονικές μας αξίες και αρχές ζωντανές και προσπαθούμε να
μεταλαμπαδεύσουμε την Ελληνική Ψυχή στις επόμενες γενεές, αλλά και εγγυόμαστε την
ενότητα του Ελληνισμού επάνω στις πραγματικές τους εθνικές βάσεις.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι νομίζετε ότι θα καταφέρετε με την επαναφορά αρχαίων πρακτικών στη

σύγχρονη εποχή;, από: ΥΣΕΕ (Απαντήσεις σε συχνές ερωτήσεις για την Ελληνική εθνική
θρησκεία). Τελευταία πρόσβαση: 23.12.«2014»). Επίσημη ιστοσελίδα του ΥΣΕΕ.

Δεν αγωνιζόμαστε απλώς για μία επιφανειακή επαναφορά «αρχαίων πρακτικών», αλλ
αντιθέτως, για την επαναφορά ενός άλλου τύπου ανθρώπου, του Έλληνα - Ανθρώπου,
εκείνου που διέπεται από τις ανθρωπιστικές αξίες που πρώτοι οι πρόγονοί μας εξέφρασαν
και ανέδειξαν, εκείνου του ανθρώπου που αναζητά τους δρόμους της Αρετής.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποια η θέση σας για τα Εθνικά Θέματα;, από: ΥΣΕΕ (Απαντήσεις σε συχνές
ερωτήσεις για την Ελληνική εθνική θρησκεία). Τελευταία πρόσβαση: 23.12.«2014»).
Επίσημη ιστοσελίδα του ΥΣΕΕ.

Τα πραγματικά Εθνικά Θέματα είναι η αποδάσωση και σταδιακή ερημοποίηση της

ανατολικής Μεσογείου, η παντελής έλλειψη αισθητικής, η πολυεπίπεδη υποδούλωσή μας
στην ξένη θρησκεία, ο λειτουργικός αναλφαβητισμός των νέων, η τρομακτική ανυπαρξία
Παιδείας, πόσο μάλλον Ελληνικής, η καλλιεργούμενη κλειστότητα πνεύματος και
κρυψίνοια, η αθλιότητα των Μ.Μ.Ε., η δειλία των πολιτικών, η αναξιοκρατία και άλλα
ανάλογα. Το (όποιο) Έθνος ΔΕΝ ΤΑΥΤIΖΕΤΑΙ με την (όποια) κρατική υπόσταση, αλλά
μπορεί να είναι μικρότερο ή μεγαλύτερο της τελευταίας. Πληροφορούμε λοιπόν αυτούς που
πάνε να παρουσιάσουν ως «Εθνικό» θέμα το σε ποιο κρατικό μόρφωμα θα ανήκει η α ή β
έκταση γής ή θαλάσσης.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Θέλετε να αντικαταστήσετε τον έναν Θεό των «Μονοθεϊστών» με πολλούς

Θεούς;, από: ΥΣΕΕ (Απαντήσεις σε συχνές ερωτήσεις για την Ελληνική εθνική θρησκεία).
Τελευταία πρόσβαση: 23.12.«2014»). Επίσημη ιστοσελίδα του ΥΣΕΕ.

Όχι βέβαια. Το θέμα της επαναφοράς της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας δεν είναι ζήτημα
αντικατάστασης ονομάτων ή αντικατάστασης μίας παράλογης μονάδας από ένα συνεπές
προς τη λογική πλήθος, δίχως ν΄ αλλαχθεί ταυτόχρονα η υπάρχουσα αρρωστημένη
αντίληψη των ανθρώπων για τον Κόσμο, αφού η τελευταία είναι που καθορίζει τις όποιες
σχέσεις τους με το φυσικό περιβάλλον τους, με τους συνανθρώπους τους, αλλά και με τον
εσωτερικό τους κόσμο.

Ενώ στο «Μονοθεϊσμό» υπάρχει μια αρρωστημένη αντιθετική - συγκρουσιακή σχέση

μεταξύ Ανθρώπου, Φύσης και Θεού στην Ελληνική Κοσμοθέαση ο Άνθρωπος, η Φύση, και
οι Θεοί συνιστούν μια αδιάσπαστη και οργανική ενότητα.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι σημαίνει ο όρος «Κοσμοθέαση» που χρησιμοποιείτε;, από: ΥΣΕΕ

(Απαντήσεις σε συχνές ερωτήσεις για την Ελληνική εθνική θρησκεία). Τελευταία
πρόσβαση: 23.12.«2014»). Επίσημη ιστοσελίδα του ΥΣΕΕ.

Ο όρος «Κοσμοθέση», είναι αυτό που ακριβώς δηλώνουν τα δύο συνθετικά του, δηλαδή ο
Τρόπος που αντικρίζει («θεάται») κανείς τον Κόσμο. Αποτελέσματα αυτής ακριβώς της
ιδιαίτερης θέασης κάθε Έθνους, είναι η Κοσμολογία, η Θρησκεία, η Φιλοσοφία και το
καθημερινό Έθος που αυτό αναπτύσσει. Η «Κοσμοθέαση» συνεπώς είναι πολύ σημαντική,
αφού αυτή δημιουργεί τύπους ανθρώπων, τύπους πολιτευμάτων και τύπους πολιτισμών.

23. Φασισμός, η θρησκεία τους μίσους

Βλάσης Γ. Ρασσιάς: ΤΟ «ΔΙΙΠΕΤΕΣ» ΣΤΟ 1o ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ
ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ. ΒΙΛΝΙΟΥΣ, ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ, ΙΟΥΝΙΟΣ «98», από: ΔΙΙΠΕΤΕΣ (Diipetes.YSEE,
Επιλογές Θεμάτων, τελευταία πρόσβαση: 25.4.»2013«). Αποσπάσματα.

Τα έθνη της νοτίου Βαλτικής (Λιθουανοί, Λάτβιοι, Πρώσσοι, Γιοτβινιανοί, Κουρόνιοι,

Ζεμγαλιανοί, Σελιανοί, Λατγκαλιανοί κ.ά.), κατέχουν μία πολύ σημαντική θέση στην
ευρωπαϊκή Ιστορία, κυρίως για τη λυσσώδη και μακραίωνη αντίσταση που προέβαλλαν
στον εκχριστιανισμό τους και συνεπώς στην απώλεια των εθνικών τους παραδόσεων.
Δίχως να υπερασπίζονται υπερπολύπλοκα πολιτισμικά συστήματα και υψιπετείς
φιλοσοφικές ανελίξεις, τα έθνη αυτά, με μοναδικό πρόταγμα την φυσική ελευθεροπρέπειά
τους, αντιστάθηκαν σε άπειρες εναντίον τους Σταυροφορίες και υπέκυψαν τελευταία στην
ομογενοποιητική λαίλαπα που μέσα σε μιάμιση χιλιετία σχεδόν αφάνισε τον αυτόχθονα και
προαιώνιο ευρωπαϊκό εθνισμό.
Ένα Συνέδριο λοιπόν, και μάλιστα παγκόσμιο, για την επαναφορά των Εθνικών
Θρησκειών, ήταν πολύ λογικό, για όσους ιδίως γνωρίζουν, να ιδρυόταν στην καταπράσινη
χώρα των Λιθουανών.
Η Λιθουανία εκχριστιανίσθηκε τελευταία από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες: μετά από αγώνες
200 περίπου ετών, μόλις στα τέλη του 14ου αιώνος, όταν ο Δούκας Τζογκάϊλα παντρεύτηκε
την Πολωνή πριγκήπισα Χέντβιτζ και βαπτίσθηκε χριστιανός, επιτρέποντας στη συνέχεια
στους Πολωνούς προσηλυτιστές να επιβάλουν με τη βία τη νέα θρησκεία στους υπηκόους
του. Ωστόσο, πέραν από το Βίλνιους, ολόκληρη η χώρα, κυρίως η ύπαιθρος, παρέμεινε
πεισματικά πιστή στην παραδοσιακή «εθνική» λατρεία για άλλα 200-300 ακόμη χρόνια.
Μέσα στο ίδιο το Βίλνιους, ήταν μόλις επί της διακυβερνήσεως του Δούκα Στανίσλοβα
Πονιατόβσκις (1732-1798) που κόπηκε η τελευταία Ιερά Δρύς η οποία λατρευόταν ακόμη
εκεί από τους εναπομείναντες αρχαιόθρησκους
Στο διήμερο ιδρυτικό Συνέδριο του World Congress Of Ethnic Religions (W. C. E. R.) που
έγινε στο Βίλνιους στις 22 και 23 Ιουνίου, συμμετείχε ανάμεσα σε δεκάδες συνέδρους από
είκοσι περίπου χώρες και ελληνική αντιπροσωπεία για λογαριασμό του περιοδικού
«Διιπετές» και της κίνησης «Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών», ενώ στους
ομιλητές, της πρώτης μάλιστα ημέρας, συμπεριλαμβανόταν και ο γνωστός συγγραφέας
Βλ. Ρασσιάς

Φθάσαμε στο Βίλνιους το μεσημέρι της 19ης Ιουνίου

Το μεσημέρι της 20ης Ιουνίου πέρασε από το ξενοδοχείο και μάς παρέλαβε ένα
λεωφορείο. Μαζί με όλους σχεδόν τους συνέδρους ξεκινήσαμε για το Κερνάβε (Kernave)
όπου επρόκειτο, στις εκεί εορτές για το Θερινό Ηλιοστάσιο
Όταν φθάσαμε στο Κερνάβε, δεν υπήρχε ακόμη πολύς κόσμος. [...] διοργανωτές του
Συνεδρίου μάς καλωσόρισαν και στη συνέχεια ένας από κάθε αντιπροσωπεία σηκωνόταν
και αυτοπαρουσιαζόταν. Η δήλωση του εκπροσώπου του «Υπάτου Συμβουλίου των
Ελλήνων Εθνικών» ότι «αιτούμαστε την επανάνθιση των ευρωπαϊκών εθνών σύμφωνα με
την ιδιαίτερη Παράδοσή τους και την ιδιαίτερη ιδιοσυγκρασία τους» σήκωσε θύελλα
χειροκροτημάτων και επευφημιών.
Δύο περίπου ώρες πριν δύσει ο ήλιος, χίλιοι περίπου θρησκευτές μπήκαν από την
«πράσινη πύλη» (Vartai) του ιερού χώρου, τη διακοσμημένη με μία τεράστια ρούνα στην
κορυφή της, και άρχισαν να ανεβαίνουν με λάβαρα και ύμνους («Tu zilviteli» και «Kupole,
roze, ratilio») προς την κορυφή της δυτικής «τούμπας». Αυτή ήταν η αρχή των εορτασμών.
Για όλες τις επόμενες ώρες, πολλές χιλιάδες «απλών» ανθρώπων έρχονταν να αυξήσουν
σε υπερβολικά μεγέθη τον όγκο των εορταστών, φθάνοντας γύρω στα μεσάνυχτα
τουλάχιστον τις 10 χιλιάδες
Το Συνέδριο ξεκίνησε το πρωϊ της 22ας Ιουνίου στο μεγάλο αμφιθέατρο του Βρετανικού
Ινστιτούτου.

Την πρώτη ημέρα του Συνεδρίου

Αρκετά σημαντική ήταν η παρατήρηση του Ινδού ομιλητή (Arvid Ghosh) ότι «Ο Φασισμός,
ο Κομμουνισμός, ο Χριστιανισμός και ο Μωαμεθανισμός είναι οι τέσσερις θρησκείες του
μίσους. Θέλουν να εξοντώσουν όλους τους διαφορετικούς από αυτούς.»
Άξια αναφοράς είναι επίσης η διατύπωση έντονου προβληματισμού του Δανού Morten
Grolsted, αντιπροσώπου της θρησκείας Asatru, για τις συνεχείς απόπειρες ακροδεξιών,
εθνικιστών και νεοναζί να ιδιοποιηθούν το ανερχόμενο παγανιστικό ρεύμα δηλώνοντας ότι
τάχα είναι... «παγανιστές». Και δήλωσε κατηγορηματικά ο Δανός εισηγητής ότι η ιδιότητα
του φασίστα είναι ασυμβίβαστη προς εκείνη του παγανιστή αφού η πρώτη και κύρια αρχή
του Παγανισμού είναι η Ανοχή. Δήλωσε δε ότι ήδη προετοιμάζεται αντιφασιστική Χάρτα την
οποία θα ζητήσουν να υπογραφεί από όλες τις ανά τον κόσμο ομάδες, αφήνοντας έξω
όλους τους πολιτικούς και εθνικιστές απατεώνες που δηλώνουν «παγανιστές».

24. «Ελληνοχριστιανισμός», η ιδεολογία του ρωμαίικου εθνικισμού

Αριστοτέλης Τριαντης: Χρυσόστομος: «Οι Αρχαιολάτρες και οι Δωδεκαθεϊστές δεν είναι
ομολογητές του Ιησού» – Πολύ σωστά!, 28.10.«2012», από: PanSyrinx (Ειδήσεις: Θέματα).
URL: http://pansyrinx.org/χρυσόστομος-οι-αρχαιολάτρες-και-οι-δω/ (τελευταία πρόσβαση:
28.10.«2012»).

Τι υπερασπίζεται ο “Ελληνοχριστιανισμός”; Την αδιάσπαστη φυλετική συνέχεια από τους

αρχαίους χρόνους μέσω του Βυζαντίου και της Τουρκοκρατίας το ανάδελφον του ελληνικού
έθνους δηλαδή της καθαρότητας.
Παίρνοντας ως παράδειγμα ένα αντικειμενικό συγγραφέα τον Γιάννη Κορδάτο που μόνο
για Πολυθεϊστής δεν θα μπορούσε να κατηγορηθεί ...
Εδώ πρέπει να δώσω μια εξήγηση: Λέω Ρωμαίοι και όχι Έλληνες γιατί οι Ρωμαίοι – όπως
λέγονταν – της Βυζ. Αυτοκρατορίας καμιά σχέση εθνογραφική – φυλετική δεν είχαν με τούς
αρχαίους Έλληνες. Φυσικά το Ρωμαίος εδώ δεν έχει σχέση με το εθνικό Ρωμαίος –
κάτοικος της Ρώμης η απόγονος Λατίνων. Πρόκειται για μια νέα εθνότητα, που βγήκε από
το ανακάτεμα Σλάβων, Ασιατών, Λατίνων (=Ρωμαίων), Φράγκων και Ελλήνων. Το όνομα
Ρωμαίοι πιο ύστερα, στα χρόνια της τουρκοκρατίας, έγινε στο στόμα του λαού ρωμιοί.
“Το Άγιον Όρος – γράφει ο ίδιος Σμυρνάκης, που μας δίνει την παραπάνω πληροφορία –
φαίνεται ότι αναγνώρισε την κυριαρχίαν των Οθωμανών, ότε η έδρα αυτών ήν έν Προύση,
ίσως επί Σουλτάνου Ορχάν του Νικητού (1326 − 1360). Οι δε πατέρες του Αγίου Όρους,
προβλέποντας ότι η πρωτεύουσα του βυζαντινού κράτους θέλει περιέλθει είς χείρας των
Οθωμανών, ένεκεν των έν αυτή επικρατουσών τότε απείρων καταμελιστών και διενέξεων,
έσπευσαν είς Προύσαν και υπέβαλον την υποταγή αυτώ τω Σουλτάνω, παρ΄ου έλαβον την
επικύρωσιν των κτημάτων και προνομίων αυτών”. (Σμυρνάκη: Το Άγιον Όρος. Αθ. 1903,
σελ. 109).
Οι παραπάνω ιστορικές περιγραφές θέτουν το ωμό ερώτημα ποια καθαρότητα και ποια
συνέχεια ποιου έθνους ο ελληνοχριστιανικός παραθρησκευτικός ιδεαλισμός υπερασπίζεται
Ο παραθρησκευτικός ιδεαλισμός υπάρχει καλλιεργείται γιατί εξυπηρετεί καλά ένα κύριο
σκοπό. Την ακύρωση κάθε υγιούς πνευματικής η θρησκευτικής εκδήλωσης. Αυτό σημαίνει
ότι οποιαδήποτε ομάδα σύνολο η ατομικότητα κινείται προς εξωτερίκευση ενός υγιούς
πνευματικού στοχασμού η θρησκευτικότητας (παράδειγμα Ελληνικός Πολυθεϊσμός) εκεί
παρεμβαίνει ο παραθρησκευτικός ιδεαλισμός
Με την απαραίτητη γαλούχηση των ήδη προγραμματισμένων ομάδων η ατόμων το
σχολείο έπειτα της επιδοτούμενης ορθόδοξης θεοκρατίας μπορεί και κάνει “καλά” το έργο
της.

Η εχθρότητα προς την αρχαιοελληνική θρησκεία και φιλοσοφία η απέχθεια προς τις
κλασικές σπουδές και την αισθητική είναι πρώτιστο και απαραίτητο έργο. Άλλωστε αυτό
είναι εύκολο αφού δεν υπάρχει και δεν επιτρέπεται να υπάρχει επίσημος αντίλογος ούτε
καν εκείνη η βιβλιογραφία που ανατρέπει τις σχιζοειδής ιστορίες και τα παραμύθια της
αποκαλούμενης θρησκείας της “αγάπης” της “μοναδικής αλήθειας”.
Η τουλάχιστον δωδεκάχρονη εκπαιδευτική προπαγάνδα, επαναλαμβάνουμε η κρατική
επιδοτούμενη προπαγάνδα της θεοκρατίας θα κατασκευάσει ένα τύπο ανθρώπου εχθρικά
διακείμενου σε οτιδήποτε διαφορετικό σε οτιδήποτε δεν έχει την έγκριση της “μοναδικής
αλήθειας” πέρα από αυτήν την “αλήθεια” έξω από αυτήν ο πνευματικά ευνουχισμένος δεν
μπορεί να υπάρξει. Μ
Βέβαια η φυσική εξόντωση δεν ταιριάζει ως μέθοδος στις μέρες μας, η Γαλλική
επανάσταση και η παράδοση που μας άφησε δεν επιτρέπει και πολλά πάνω σε αυτό.
Πάντα όμως οι μέρες της ορθόδοξης θεοκρατίας επιτρέπανε την εξόντωση και την
διαπόμπευση μέσω άλλων μεθόδων. Διασπορά ψευδών ειδήσεων, κοινωνικός
αποκλεισμός, οικονομικός και επαγγελματικός αποκλεισμός, σιωπηλή επιτήρηση
δραστηριοτήτων και υποτίμηση και χλευασμός του ατόμου οι των ομάδων που τις ασκούν.
θυμούνται τα γελοιώδη φεστιβάλ των χουντικών με τις παρελάσεις ντυμένων αρχαίων
Σπαρτιατών να τους οδηγούν οι ορθόδοξοι Αρχιερείς μέσα στο Παναθηναϊκό στάδιο. Αυτή
είναι η κληρονομιά που παρέδωσε η Ορθόδοξη θεοκρατία η Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών
στα “άξια” παιδιά της την Χρυσή Αυγή
Μητροπολίτη Μεσσηνίας Χρυσόστομο που κατηγορεί εμάς για όσα συμβαίνουν και πράττει
η Χρυσή Αυγή στην συνέντευξή του στο Έθνος με τα παρακάτω:

Πότε οι αρχαιολάτρες και οι δωδεκαθεϊστές έγιναν ομολογητές και προασπιστές της πίστης
του Χριστού; ΄Η πώς είναι δυνατόν να συνδυάζουν τη βία με τον Σταυρό και την πίστη με τη
συνθηματική ιδεολογία; Φαίνεται ότι έχουμε πλέον περάσει από τον κοινωνικό ρατσισμό
στον παραθρησκευτικό ιδεαλισμό.
Φαίνεται ότι στα σπλάγχνα της ελληνικής κοινωνίας και της Εκκλησίας εκτρέφουμε ένα
«θηρίο» που αργότερα, εάν δράσει ανεξέλεγκτα, «οι εν τη Ιουδαία φευγέτωσαν εις τα όρη».
Επίσης ξεκαθάρισε πως το κόμμα του Νίκου Μιχαλολιάκου δεν έχει σχέση ούτε με τον
αρχαίο ελληνικό πολιτισμό ούτε με το Ευαγγέλιο «το οποίο διδάσκει ότι εκ του
περισσεύματος της καρδίας λαλεί η γλώσσα και όχι από έναν ξαφνικό θυμό».

Η κατασκευασμένη κοινωνία του φόβου δεν μπορεί να αντέξει περισσότερο φόβο, θα

απαρνηθεί την αυτόκλητη βία του “παραθρησκευτικού ιδεαλισμού” και θα γυρίσει ξανά στις
αγκάλες του υπαίτιου για σιγουριά και ασφάλεια.
Πίσω από τον καλλιεργούμενο φασισμό βρίσκεται η Ορθόδοξης θεοκρατία και οι
εμπνεόμενες πνευματικά και ιδεολογικά ομάδες συμμορίες τύπου Χρυσής Αυγής. Τα
υποκριτικά δάκρυα της ορθόδοξης θεοκρατίας υπέρ της Δημοκρατίας αυτή την στιγμή
δείχνουν ότι το χαρτί Χρυσή Αυγή δεν μπορεί να λειτουργήσει όπως αρχικώς είχε
σχεδιαστεί άλλωστε εναλλακτικές υπάρχουν και σιγά σιγά παραμερίζεται.

25. Σκόπιμη η συσχέτιση του ελληνικού εθνισμού με τον εθνκισμό

ΠΑΝΣΥΡΙΓΞ: Ο Εθνισμός είναι Ανθρωπισμός!, 03.04.«2012», από: PanSyrinx (Ειδήσεις:
Θέματα). URL: http://pansyrinx.org/ο-εθνισμός-είναι-ανθρωπισμός-απάντησ/ (τελευταία
πρόσβαση: 28.10.«2012»).

[...] η βλακεία χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για να καλύψει ποιος είναι ο πραγματικός

φασίστας και από που προέρχονται οι φασιστικές και ρατσιστικές του ιδέες. [...] Με
αφορμή το άρθρο που δημοσιεύτηκε στο ethnos.gr με υπογραφή του Κώστα Νικολαϊδη Τα
παιδιά του Χίτλερ με στολή «Χρυσής Αυγής» πέραν της ορθά πολιτικής αντίθεσης του
αρθρογράφου στη Χρυσή Αυγή και της νεοναζιστικής ιδεολογίας της συγκεκριμένης
οργάνωσης που εκφράζει τα ακριβώς αντίθετα από ότι εμείς οι Εθνικοί Έλληνες
Πολυθεϊστές και από εκείνα που πρεσβεύει η Ελληνική Εθνική Θρησκεία της
Ελευθεροπρέπειας, της Μεγαλοψυχίας, της Αρετής και του ελευθέρως σκέπτεσθαι,
αλλά όμως από την άλλη πρέπει να τοποθετηθούμε και δικαιωματικά να αντιδράσουμε
όταν ο οποιοσδήποτε οποιαδήποτε στιγμή και στην συγκεκριμένη περίπτωση ο κύριος
Νικολαϊδης και σε άσχετο θέμα που είναι μακριά από την υπόσταση και την ουσία των
Ελλήνων Εθνικών να τσουβαλιάζει και να κολλάει τις ταμπέλες του γνωστού ακροδεξιού
φασιστικού χώρου - ιδεολογήματος της Χρυσής Αυγής πάνω στους Έλληνες Εθνικούς, την
στιγμή μάλιστα που αυτές οι μομφές – κατηγορίες είναι παντελώς ξένες ως προς την
αντίληψη – στάση ζωής που πρεσβεύει και πράττει η Ελληνική Εθνική Θρησκεία από τις
απαρχές του χρόνου μέχρι και τώρα στην σύγχρονη της μορφή.
Αλλά καταλαβαίνουμε ότι οι μέρες είναι πονηρές και σε λίγο «άγιες» και τι άλλο λόγο θα
είχε ένας χριστιανός ορθόδοξος να κάνει δήθεν επίθεση στην Χριστιανική Χρυσή Αυγή και
από την άλλη ύπουλα αν και στην ουσία ανόητα να ξεστομίζει τις γνωστές ρητορείες
μίσους του χριστιανικού ορθόδοξου ιερατείου εναντίον του Κοσμολατρευτικού Ελληνικού
Πολυθεϊσμού. Ανθρωποθυσίες και λατρείες αίματος ο κ. Νικολαίδης μπορεί να δει εδώ το
ολοκαύτωμα των «μαγισσών» και φυσικά δεν ήταν ποτέ «παγανιστικές» ήταν χριστιανικές.
Που βρίσκεται λοιπόν ο Σατανάς του κ. Νικολαίδη; Που αλλού στις ψυχές και τα μυαλά
αυτών που τον εφαρμόζουν και τον εκφράζουν. Ο εθνικισμός όπως εμφανίστηκε στο
νεοελληνικό μόρφωμα είναι γνωστό ότι είναι προϊόν του ελληνοχριστιανικού ιδεολογήματος
[...]. Που είναι λοιπόν η σύνδεση του Πολυθεϊσμού – Εθνισμού και της αρχαιολατρίας με το
παραγόμενο προϊόν των χριστιανών τον εθνικισμό; [...] Επίσης εδώ ο αναγνώστης για να
κατανοήσει καλύτερα την βρώμικη δουλειά όλων αυτών που παρουσιάζονται ως
«αρχαιολάτρες» «παγανιστές» κ.λ.π. μπορεί να διαβάσει το εκπληκτικό κείμενο
ΙΔΙΟΠΟΙΗΣΗ – ΟΙΚΕΙΟΠΟΙΗΣΗ – ΕΠΑΝΑΦΟΜΟΙΩΣΗ και ένα μικρό χαρακτηριστικό
απόσπασμα από την πρώτη παράγραφο αναφέρει:
Μία από τις τεχνικές «ήσυχου πολέμου» («quietwar») είναι η ιδιοποίηση – οικειοποίηση. Η
στοχευόμενη ομάδα κτυπιέται, ολικά, με δόλια ιδιοποίηση – οικειοποίηση του όλου αγώνα
της, ή, μερικά, με δόλια ιδιοποίηση – οικειοποίηση των βασικών σημάτων της (ρητορική,
εμβλήματα, κ.ά.).

26. Παγανισμός, η θρησκεία των αυτοθεσμιζόμενων λαών

ΠΑΝΣΥΡΙΓΞ: «Τα πέντε χαρακτηριστικά σημεία των Εθνικών Λατρειών». Αρχική Πηγή:
Ingvar: Οι Αρχαιόθρησκοι Απέναντι στους Αποκρυφιστές, Αθήνα 1995.

[...] ο Παγανισμός, αν και προσαρμόζεται πάντοτε με ευκολία στις απαιτήσεις των εκάστοτε
καιρών, ουσιαστικά αντανακλά στις εκδηλώσεις του τις παραδόσεις και τα έθιμα των
φυλών ή εθνών που εμπράκτως τον ακολουθούν. Καθώς στον Παγανισμό δεν υπάρχει
κανένα εξωτερικά δοσμένο «εξ αποκαλύψεως» δόγμα, τα μέσα από τους αιώνες ειθότα και
νομιζόμενα της κάθε παγανιστικής κοινωνίας, καθώς κι εκείνο επίσης που η κάθε
επιμέρους κοινωνία θεωρεί ως κοινό τόπο και μέτρο της, αντιμετωπίζονται ορθώς από
τους «εθνικούς» ως εκδηλώσεις / εφαρμογές των θρησκευτικών αντιλήψεων αυτής τις
επιμέρους κοινωνίας. Επειδή μάλιστα οι παραδόσεις και τα έθιμα των εθνών διαφέρουν
σημαντικά από τα αντίστοιχα των γειτόνων τους, η μορφή της λατρείας της κάθε φυλής ή
του κάθε έθνους διαφέρει επίσης σημαντικά από εκείνη των άλλων.
Αν και λοιπόν στην αρχαιότητα ο Παγανισμός υπήρξε για χιλιετίες η πανανθρώπινη μορφή
θρησκείας, με την έννοια του ότι με τη μία ή άλλη μορφή του επικρατούσε από άκρου εις
άκρο της γης, η κάθε εθνότητα εξέλιξε την πολύ ιδιαίτερη της και αυτόχθονα εκδοχή του. Η
Αρχαία Θρησκεία πάντοτε αντικατόπτριζε το εθνικό και πολιτισμικό περιβάλλον μέσα στο
οποίο άνθιζε, σε απείρως μεγαλύτερο βαθμό από τις νεώτερες θρησκείες, οι οποίες
επιδιώκουν να επιβάλουν μια οικουμενική και μονοπολιτισμική ομοιομορφία πάνω στην
ανθρωπότητα.
Ο Παγανισμός, είναι λοιπόν par exellence η λατρεία των αυτοθεσμιζόμενων λαών.

27. Παράδοση και έθνος προϋποθέτουν υγιή εθνόσφαιρα

Βλάσης Γ. Ρασσιάς: «Εκκλησία και Κράτος» (29.3.«2005»), από: Ρασσιάς (Κείμενα,
Συνεντεύξεις, Εκδηλώσεις), τελευταία πρόσβαση: 19 Αυγούστου «2012»). Αποσπάσματα.

5. Η ρίζα της λέξης Έθνος είναι το «έθος». Η φυσική και άρα μόνη υγιής κατάσταση της
ανθρωπότητας είναι το να εκδηλώνει τον εαυτό της μέσα από μία εξαιρετική ποικιλία
Εθνών, μέσα από μία πολυποίκιλη Εθνόσφαιρα.
6. Η σημασία του όρου «¨Ελληνας», για να έλθουμε τώρα στα ημέτερα, τον καιρό που το
Έθνος των Ελλήνων ήταν ζωντανό, συνειδητό και ελεύθερο, ήταν το ότι εκείνος που
χαρακτηριζόταν έτσι συμμετείχε σε ένα συγκεκριμένο έθος που συμπεριλάμβανε ως
οργανικά και αναπόσπαστα τμήματά του ένα ομοίως συγκεκριμένο αξιακό σύστημα, μία
ομοίως συγκεκριμένη κοσμοαντίληψη και μία ομοίως συγκεκριμένη Θρησκεία.
7. Η θαυμαστή για την ποικιλία της Εθνόσφαιρα της γης, διαταράχθηκε για πρώτη φορά
στην αχανή πανανθρώπινη Ιστορία με την επικράτηση δύο επεκτατικών αιρέσεων του
ιουδαϊκού Μονοθεϊσμού, του Χριστιανισμού και του Μωαμεθανισμού.
8. Ο ιουδαϊκός Μονοθεϊσμός προάγει απλώς την ιδέα ενός ιδιόρρυθμου Θεού που μισεί και
εχθρεύεται όλα τα πέραν του «ευσεβούς λαού Ισραήλ» Έθνη. Οι Χριστιανισμός και
Μωαμεθανισμός είναι όχι απλώς δεδηλωμένοι εχθροί των Εθνών αλλά και οι φυσικοί
εξολοθρευτές τους.
9. Η μοναδική πραγματική και εφάπαξ παγκοσμιοποίηση έγινε με τον εκχριστιανισμό και
τον εξισλαμισμό των Εθνών της γης. Δύο λέξεις εξίσου αποτρόπαιες, δύο λέξεις που κατ’
ουσίαν περιγράφουν το ίδιο ακριβώς έγκλημα. Η ανθρωπότητα είναι μία μόνο και συνεπώς
δεν μπορεί να υπάρξει άλλη παγκοσμιοποίηση.
Το μόνο που μπορεί να υπάρξει είναι απλώς μία τακτοποίηση κάποιων διαδικαστικών
εκκρεμοτήτων μέσα στην αρχική και εφάπαξ παγκοσμιοποίηση. Όποιος προσπαθεί
σήμερα να μετατρέψει έναν ίσως δικαιολογημένο προβληματισμό απέναντι σε μία τέτοια
τακτοποίηση σε επιχείρηση νομιμοποίησης ακραίων εκδοχών απομονωτισμού και
μεσαιωνισμού είναι χυδαίος απατεώνας.
11. Η Παράδοση και το Έθνος προϋποθέτουν ανεπτυγμένη και υγιή Εθνόσφαιρα. Δεν
υπάρχει χριστιανική ή μωαμεθανική, ή παγκόσμια Παράδοση, όπως δεν υπάρχει και
χριστιανικό ή μωαμεθανικό, ή παγκόσμιο Έθνος.
12. Με τους αιώνες, τα υπόδουλα Έθνη καταδικάστηκαν να ζουν σε μία
αντεστραμμένη πραγματικότητα και να θεωρούν δικούς τους τούς χειρότερούς τους
εχθρούς.
16. Στην Ελλάδα, οι θεοκρατικές, ανορθολογικές και συντηρητικές δυνάμεις προβάλλουν
ασταμάτητα την ψευδή ταυτότητα «Χριστιανός» (και μάλιστα υποχρεωτικά… Ορθόδοξος !)
ίσον Έλληνας. Ο αδαής νεοέλληνας υποχρεώνεται να αναγνωρίσει τον εαυτό του μέσα
από εκείνο ακριβώς που του ακυρώνει την ύπαρξη.

28. Τόλμα να παλέψεις, τόλμα να νικήσεις

ΥΣΕΕ: «ΟΠΟΙΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝ ΨΗΦΙΣΕΙΣ ή ΔΕΝ ΨΗΦΙΣΕΙΣ, ΕΛΛΗΝΑ, ΓΝΩΡΙΖΕ
ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΟΤΙ...», Ανακοίνωση Νο. 253 / 13.6.«2012». ΥΣΕΕ, Δελτία Τύπου.

Ο μοναδικός και πραγματικός αγώνας είναι εκείνος που, μέσα από μακροχρόνιο
ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ αγώνα, θα αλλάξει τα αυτοκαταστροφικά στερεότυπα που το βυζαντινό
κατεστημένο έχει φυτέψει στα μυαλά των υπηκόων του με κύριο εργαλείο του την
ορθόδοξη χριστιανική θρησκεία. Ο μοναδικός και πραγματικός αγώνας είναι εκείνος που
ως πρώτη του προτεραιότητα έχει την θεσμική αναγνώριση της Ελληνικής Εθνικής
Θρησκείας και την επιτέλους χορήγηση αυθεντικής κλασικής και ανθρωπιστικής παιδείας
στους αυριανούς πολίτες. Τα έθνη συγκροτούνται από την ιδιαίτερη κοσμοθέαση /
θρησκεία τους και το από αυτήν εκπορευόμενο αξιακό σύστημα (έθος). Οι εθνικές
θρησκείες λοιπόν, ως το φαντασιακό θεμέλιο των εθνών, είναι η πρώτη προτεραιότητα,
πάνω και από την μερικότα της ιερής πατρίδας (αφού ένα έθνος εξακολουθεί να υπάρχει
ακόμα και ως διασπορά), πόσω άλλον από την μερικότητα των φυσικών και πολιτικών
σωμάτων και ιδεολογιών.
Τόλμα ν' ανοίξεις τα μάτια σου, τόλμα να παλέψεις, τόλμα να νικήσεις.

29. Η μισαλλοδοξία είναι εξόχως απεχθές για τον πολυθεϊσμό

ΔΙΙΠΕΤΕΣ: «Παλινορθωτές του Ιερού», από: diipetes.ysee (Επιλογές Θεμάτων). URL:
https://diipetes.ysee.gr/html/dx_37.html (τελευταία πρόσβαση: 6η ισταμένου
Μεταγειτνιώνος 3/699ης Ολυμπιάδος / 06.08.«2019»). Αποσπάσματα.
Μέσα στη χειμαρρώδη ροή των σημερινών ισοπεδωτικών, όσο και ενδιαφερόντων καιρών,
όλο και περισσότεροι Νεοέλληνες προσεγγίζουν την προχριστιανική Ελλάδα και
ανακαλύπτουν το μεγαλείο του κατασυκοφαντημένου Εθνικού μας πολιτισμού. [...]

Για όσους η ενασχόληση με την αρχαία Ελλάδα γίνεται εν πλήρει συνειδήσει, αυτό το
πλησίασμα γίνεται πολύ σύντομα μονόδρομος, Μονόδρομος προς την βαθύτερη έρευνα
και πλήρη κατανόηση των ριζωμάτων όλων εκείνων των νοητικών συλλήψεων των
προγόνων μας, οι οποίοι πραγμάτωναν και βίωναν μέσα στην εξελικτική πορεία των
αιώνων αυτό που εμείς σήμερα πασχίζουμε έστω και αχνά ν' αντιληφθούμε: την ολιστική,
ευρεία και πολυθεϊστική αντίληψη περί Κόσμου και περί ανθρώπων. Αντίθετα, δεν είναι
λίγοι εκείνοι που, εγκλωβισμένοι δίχως ελπίδα διαφυγής εντός της ιουδαιοχριστιανικής
αντιφυσικής οπτικής, επιμένουν να προσεγγίζουν στρεβλά την προχριστιανική Ελλάδα [...].

Γνωρίζουμε ότι οι τέτοιου είδους προσεγγίσεις προσπαθούν απλώς απεγνωσμένα να

δικαιολογήσουν τις ψυχικές και πνευματικές αγκυλώσεις, τα ιδεολογικά «κολλήματα» ή τις
νεκρές ιδεοληψίες, επιχειρώντας να βρουν, ή μάλλον να εφεύρουν, τα υποτιθέμενα
αντίστοιχά τους στον Αρχαίο Κόσμο, που όμως καμμία απολύτως σχέση ή συμβατότητα
δεν παρέχει για να βοηθήσει το επιχείρημα.

Είμαστε το ίδιο εχθροί προς την ανθρώπινη βλακεία, όσο και προς το τυφλό μίσος.
Για αυτό θεωρούμε εξίσου επικίνδυνο τον ιουδαιοχριστιανό στο μυαλό, νεόκοπο
«αρχαιολάτρη», όσο και τον παραδοσιακό ιουδαιοχριστιανό. Μελλοντικές «επιτροπές»
διερεύνησης της... Ελληνικότητας, που θα εξετάζουν και θα διαχωρίζουν αυθαίρετα τους
ανθρώπους σε δύο κατηγορίες, δηλαδή σε Έλληνες και ανθέλληνες, θα μας βρουν
ισόποσα αντίθετους, όσο μας βρίσκει σήμερα η μισαλλοδοξία των Ορθοδόξων. Αυτές οι
αντιλήψεις είναι γέννημα άλλων χρόνων, μεσαιωνικών, και αφορούν άλλες
κοσμοαντιλήψεις, μη Ελληνικές. Όσοι προτείνουν τέτοιες καταστάσεις ως τάχα λύσεις για
την αφύπνιση του υπό κατοχή και εν υπνώσει Έθνους μας, προκαλούν διπλή ζημιά.
Αφενός προσφέρουν τις μεγαλύτερες υπηρεσίες στους κατακτητές (ηθελημένα ή όχι, λίγο
μας αφορά, καθώς το αποτέλεσμα είναι το ίδιο), δίνοντας ανέλπιστη ευκαιρία στην
παπαδοκρατία να ταυτίσει τάχα το χώρο των Εθνικών με κάτι το οποίο όχι μόνο δεν έχουν
σχέση αλλά είναι εξόχως απεχθές για τον Πολυθεϊσμό και τον πραγματικό Ελληνισμό: τη
Μισαλλοδοξία. Αφετέρου, εξασφαλίζουν ότι ποτέ δεν θα υπάρξει η ελάχιστη έστω πρόθεση
για αλλαγή της αρρωστημένης λόγω Βυζαντινισμού φαντασιακής συγκρότησης της
Νεοελληνικής κοινωνίας, καθώς και ότι η οποιαδήποτε αλλαγή, αν υπάρξει, δεν θα είναι
παρά μια απλή αντικατάσταση ονομάτων, όπου στη θέση του Γιαχβέ και του Υιού του θα
τοποθετηθούν ο Θεός Ζεύς και ο Θεός Απόλλων.

Ο αγώνας είναι για να αλλάξει η αντίληψη, η οπτική, η συνείδηση εν τέλει. Δεν μπορούν να
μαγαρίζουν τον Ελληνισμό, ούτε τώρα, ούτε μετά την πτώση του Μονοθεϊστικού
Μεσαίωνα, τα άρρωστα ανθρωπόσχημα προϊόντα αυτού ακριβώς του Μεσαίωνα, που για
να υπάρξουν χρειάζονται υποχρεωτικά κάποιον να μισούνε έως θανάτου: κάποιον
«αράπη», κάποιον «εβραίο», κάποιον «κομμουνιστή», κάποιον «πούστη», κάποιον
«τουρκαλά», κάποιον «ξένο» και πάει λέγοντας (όλο και κάποιον θα βρίσκουν για να
υπάρξουν...).

30. Αρχαιοτραλαλά ή «ελληνοχριστιανικός» αχταρμάς

ΔΙΙΠΕΤΕΣ: Η δράση της (φαιάς) προπαγάνδας στον εν Νεο-Ελλάδι χώρο των
«αρχαιολατρών» και το υποτιθέμενο σημείο συνάντησης Δωδεκαθέου και Ορθοδοξίας,
από: ΔΙΙΠΕΤΕΣ (Diipetes Tripod, τελευταία πρόσβαση: 25.4.»2013«).
[...] έχουν εμφανισθεί δεκάδες σωματεία και σύλλογοι, οι οποίοι, με την αποτελεσματική
τεχνική της διαρκούς αμπελοφιλοσοφίας, έρχονται να «καλύψουν» ιδεολογικά όσους
«αναποφάσιστους», «ελληνοχριστιανούς», «χριστιανούς με.. δωδεκαθεϊστικό
προσωπείο», και άπειρους άλλους εκλεκτούς σαλτιμπάγκους, προσπαθούν να πατάνε με
το ένα πόδι γερά στο Χριστιανισμό (αφού εκεί υπάρχει άλλωστε και το ταμείο), και με το
άλλο να δοκιμάζουν τη θερμοκρασία των αυθεντικών ελληνικών χωρικών υδάτων. Όσοι
έχουν αρχίσει να αισθάνονται έντονες ενοχλήσεις από τον αυθεντικό (δηλαδή τον
προχριστιανικό) Ελληνικό Λόγο, έχουν ήδη αρχίσει να εφαρμόζουν την γνωστή και
(χιλιο)χρησιμοποιημένη προπαγανδιστική μέθοδο της «πληθωριστικής πίεσης», και του
«ακαθόριστου θορύβου», όπως διδάσκουν τα σχετικά εγχειρίδια ΦΑΙΑΣ και ΜΑΥΡΗΣ
Προπαγάνδας. Με γνώμονα την αρχή της «πληθωριστικής πίεσης», ιδρύθηκαν λοιπόν
από τους «απέναντι» δεκάδες σωματεία και οργανώσεις τάχα για την.. «αρχαία Ελλάδα»,
έτσι ώστε ο ενοχλητικός για τους σκοταδιστές κρατούντες, Ελληνικός Λόγος, να χαθεί, να
μην διακρίνεται από τον υπόλοιπο πληθωριστικό θόρυβο, μέσα σε έναν ωκεανό από
φαινομενικά ομοειδή θέματα. [...] συμπεριλαμβάνει ομάδες που εκφέρουν έναν λόγο, που
βρίσκεται πολύ κοντά στη διατύπωση και τη δομή που χρησιμοποιείται από την «ομάδα
στόχο». Φαινομενικά, οι ομάδες αυτού του επιπέδου πραγματεύονται τάχα τα ίδια θέματα
και ζητήματα με αυτά της «ομάδας στόχου», μόνο που εδώ μετατρέπονται σε δόγμα, σε
«γραμμή», η οποία βγαίνει από τον αυθέντη προς τους οπαδούς. Ένας έρπων ή ανοικτός
ναζισμός, μπορεί να είναι κυρίαρχο και προβλητέο χαρακτηριστικό κάποιας από τις ομάδες
αυτού του επιπέδου, γεγονός άριστο για να χρησιμοποιηθεί κατάλληλα από τα υπόδουλα
στους «απέναντι» ΜΜΕ, και ειδικά τους λεγόμενους «αριστερούς» δημοσιογράφους (άθλια
σταλινικά κατάλοιπα), οι οποίοι μετέχοντας στο κοινό όραμα με την ιουδαιοχριστιανική
εξουσία για κατασυκοφάντηση της Αρχαίας Ελλάδος και της κοσμοαντιλήψεώς της,
επιμένουν να ταυτίζουν ένα ιδεολογικό κατάλοιπο του μονοθεϊσμού (Ναζισμός), με μια
αυθεντική (προχριστιανική) και εξαιρετικά ελευθεριακή Εθνική Θρησκεία, όπως είναι η
Ελληνική. [...]
Ένα άλλο χαρακτηριστικό αυτών των ομάδων, είναι η μεταφορά της μονοθεϊστικής
αντίληψης και του τρόπου σκέψης, στο επίπεδο του «Δωδεκαθέου». «Ανακαλύπτεται» ένα
αντίστοιχο του Εβραίου Jesua στην Εθνική μας Θρησκεία λ.χ. ο Διόνυσος, έτσι ώστε να
ταυτισθεί ο αναβλαστικός Θεός «της ελευθερώσεως και της αναγεννήσεως» με τον γνωστό
Ιουδαίο ραβίνο, ή, άλλοτε πάλι, διερευνούνται.. τριαδικότητες και γίνονται παράλογες
αντικαταστάσεις ανάμεσα στην Εβραϊκή και την Ελληνική Θρησκεία, βάσει ενός απίστευτου
συσχετισμού μη αντίστοιχων, ανάλογων, η ομοίων καταστάσεων (εισάγεται δηλαδή μία
νέα, εξισωτική και «συγκριτική» θεολογία, κοινή τάχα για την εβραϊκή αίρεση του
Χριστιανισμού και την Εθνική μας Θρησκεία, με προφανή σκοπό το τελικό συμπέρασμα ότι
«τα ίδια τότε, τα ίδια είναι και τώρα, γιατί λοιπόν να ψάχνουμε;».
Όταν όμως η σαφώς οριοθετημένη και ξεκάθαρη αντίθεση ανάμεσα στον Χριστιανισμό και
των ιδεολογικών υποπροϊόντων του από τη μια, και την Εθνική Ελληνική Θρησκεία από
την άλλη, αρχίζει να γενικεύεται και επεκτείνεται σε μεγάλα ποσοστά του σκεπτόμενου
πληθυσμού, τότε θα έχει τελειώσει η δυνατότητα δράσης αυτών των Ομάδων Συγχύσεως.
[...] κινείται μία πληθώρα αρθρογράφων, συγγραφέων και παραγόντων (με την
αρχαιοελληνική σημασία της λέξης), οι οποίοι μιλάνε διαρκώς για Ελλάδα, για
Ελληνικότητα, για Ελληνικό Φώς, κ.λ.π., χωρίς όμως να δίνουν ποτέ έναν σαφή ορισμό
όλων αυτών. Αντίθετα από τον (επικίνδυνο) Λόγο της «ομάδας στόχου», ο λόγος που
κυριαρχεί σ΄αυτό εδώ το επίπεδο είναι παραμορφωμένος, συγκεχυμένος, ακαθόριστος. Άν
ποτέ υποχρεωθούν να δώσουν ξεκάθαρες απαντήσεις, σε ζητήματα τουλάχιστον που δεν
επιδέχονται υπεκφυγές και ασάφειες, οι θορυβοποιοί τοποθετούν την γρήγορη απάντηση
τους κοντά στον Μακεδόνα Αλέξανδρο, την «Βυζαντινή» Αυτοκρατορία και, φυσικά (στη
συνέχεια), στην ανύπαρκτη διαχρονική συνέχεια του υποτιθέμενου «Ελληνοχριστιανικού»
Πολιτισμού. Ο λόγος των «θορυβοποιών» αρέσκεται να πατάει πάνω σε αδύνατον να
σταθούνε λογικά και ιστορικά «αποδείξεις» για.. Θεούς σε διαστημόπλοια, Σείριους,
ομάδες.. έψιλον, ωμέγα και, φυσικά, Ιάσονες Πανδίρες.
Όταν ένας αξιωματικά μονοθεϊστής (δηλαδή χριστιανός) μιλάει για «Δωδεκάθεο», είναι
πασιφανές ότι έχει απλώς.. υποκαταστήσει εντός της μυαλοθήκης του τον εβραϊκό (...) Θεό
Ιεχωβά, με τους Δώδεκα Θεούς των Ελλήνων. Κίνηση η οποία του επιτρέπει να διατηρεί
την αντίληψη που έχει για τους Θεούς και τον Κόσμο παντελώς ανέγγιχτη, ή, αν θέλετε,
αλώβητη, παραμένοντας δηλαδή με τον δυΪστικό και αφύσικό τρόπο της χριστιανικής
σκέψης. Με βάση αυτή την επιφανειακή αντικατάσταση / υποκατάσταση, δέχεται
αυθαίρετα, ότι η λεγόμενη Ορθοδοξία και το Ελληνικό «Δωδεκάθεο» είναι.. όμοια
πράγματα, συνεπώς μπορούν να συγκριθούν, και φυσικά από τη σύγκριση αυτή
«ανακαλύπτονται» σημεία απόλυτα συμβατά μεταξύ των συγκρινόμενων.
Ούτε και η επιβίωση της Ελληνική Γλώσσας από μόνη της μπορεί ν΄ αποτελέσει ένα
μαγικό κριτήριο ελληνικότητας, διότι σ΄αυτή την περίπτωση, τα «ιερά» ανθελληνικά βιβλία
της «Αγίας» Γραφής των χριστιανών θα είχαν μετατραπεί αυτομέτως σε.. φιλελληνικά
κείμενα μόλις μεταφράσθηκαν στην ελληνική. Όταν λοιπόν οι πρόγονοι της λεγόμενης
Ορθοδοξίας ήρθαν σ΄επαφή με τον πολιτισμένο αλλά αδύναμο κόσμο των εναπομεινάντων
Εθνικών, και όχι με τη ρωμαλέα εποχή του «Δωδεκαθέου», και έχοντας από πριν
εξασφαλίσει τη πλήρη στρατιωτική υπεροχή, αντιμετώπισαν με τον μοναδικό τρόπο που η
αγροικία, το μίσος, και η κτηνωδία μπορεί να καταβάλλει την Ευγένεια, την Ανοχή, και τον
Πολιτισμό, δηλαδή με συστηματική γενοκτονία τους πραγματικούς Έλληνες.

31. Φαύλος κύκλος ή Ο διεθνισμός είναι ένας εθνικισμός

Τελχινις-Ροδιοι Εθνικοι: «Έλευση ενός διαφορετικού είδους Ανθρώπου ή Παραμονή στον
φαύλο Άνθρωπο;», από: telxinis-blogspot, Ανακοίνωση 6/3/«2013», URL:
http://telxinis.blogspot.gr/2013/03/blog-post_5.html (τελ. πρόσβαση: 6.3.«2013»).
Αποσπάσματα.

“... μη γνωρίζοντας πως οι έννοιες Έθνος-Πατρίδα-Ελληνισμός-Δημοκρατία

επανεμφανίστηκαν με την Γαλλική Επανάσταση”.

Οι Έλληνες Εθνικοί είναι άνθρωποι καθαρά Δημοκράτες, μη έχοντας καμία σχέση με τα

πολιτικά ρεύματα του 20ου αιώνα αριστερά-δεξιά, τα οποία έχουν βγάλει από την
κοινωνική δικαιοσύνη και το αίτημα για το συλλογικό συμφέρον τον ανθρωπισμό και έχουν
ως βάση την ομογενοποίηση των ανθρώπων, διεθνισμός ένας εθνικισμός.
Η σύγχυση εσκεμμένη η όχι της ταύτισης με έννοιες όπως του εθνικισμού αν δεν είναι εκ
του πονηρού προέρχεται από ανθρώπους με χαμηλό πνευματικό επίπεδο και ουσιαστικά
χριστιανούς «ελληνοχριστιανούς» που δεν έχουν καμιά γνώση της ελληνικής εθνικής
θρησκείας και αποτελούν για την ίδια ξένο σώμα και την προσβάλουν.
Ουσιαστικά το πρόβλημα αυτών των ανθρώπων είναι ο αντιεβραϊσμός τους η αγωνία τους
δηλαδή για έναν καθαρό χριστιανισμό απαλλαγμένο από την εβραϊκή του καταγωγή. Η
Ελληνική Εθνική Θρησκεία βεβαιώνουμε ότι δεν είναι χωράφι η κτήμα του κάθε
εγκλωβισμένου ψυχικά αρρώστου χριστιανού που πιστεύει ανόητα και επικίνδυνα ότι είναι
ένα καλό μέσο για να βγάλει από μέσα του εκείνα τα εκδικητικά ένστικτα που επιμελώς του
καλλιέργησαν εκείνοι που τον θέλουν ψυχικά άρρωστο δηλαδή η Ορθόδοξη θεοκρατία.
Με απλά λόγια οι ρητορικές μίσους και εχθρότητας προς άλλους λαούς και πολιτισμούς, οι
μισαλλόδοξες ρατσιστικές συμπεριφορές που συγχρωτίζονται με πολιτικά κόμματα και
οραματίζονται εκκαθαρίσεις στο οτιδήποτε διαφορετικό, και εμπλέκουν σε αυτό το άθλιο
παιχνίδι εμάς τους Έλληνες Εθνικούς τους ενημερώνουμε ότι έχει λήξει. Δεν μπορεί να
υπάρξει πνευματικά υγιείς άνθρωπος και πολύ περισσότερο Έλληνας Εθνικός πέρα και σε
αντιδιαστολή από τις παρακάτω θέσεις οι οποίες αποτελούν επίσημη Διακήρυξη σκοπών
και θέσεων της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας.

ΤΙ ΠΡΕΣΒΕΥΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ

Αποσκοπούμε στην ηθική υπεράσπιση και παλινόρθωση του Ελληνισμού, τον οποίο
εννοούμε όχι ως σύγχρονη υπηκοότητα ή απλή φυλετική αλυσίδα, αλλά ως μία
συγκροτημένη κοσμοθέαση και ένα εξ αυτής αναδυόμενο σύστημα αξιών που μπορεί να
πραγματωθεί σε κάθε σφαίρα της καθημερινής ζωής, έναν Ελληνισμό που αφορά κάθε
πολιτισμένο και ποιοτικό άνθρωπο αυτού του πλανήτη.
Αναγνωρίζουμε την μη διαπραγματεύσιμη ιερότητα του φυσικού Κόσμου και όλων των
μορφών ζωής, σύμφωνα με την προσέγγιση της πολυθεϊστικής Εθνικής Ελληνικής
Θρησκείας, καταφάσκουμε την ζωή σε όλα τα επίπεδά της και θεωρούμε αντιπάλους μας
όλα όσα υποβιβάζουν αυτή την ιερότητα ή επιχειρούν να υποτάξουν την πλήθυνση και την
πολυμορφία σε αυθαίρετες ενοποιήσεις και ομογενοποιήσεις.
Δίνουμε προτεραιότητα στο «εμείς» αντί στο «εγώ», στην συλλογική κουλτούρα αντί στην
αποσπασματική ατομική δράση ... Θεωρούμε την ίδια στιγμή αυτονόητη την ετερότητα και
την πολυφωνία, που, κατ’ εμάς, δεν απειλεί αλλ’ αντιθέτως ισχυροποιεί την αρμονία του
όποιου συνόλου.
Τοποθετούμαστε ενάντια σε κάθε μορφή πολιτικής αυταρχίας, ολοκληρωτισμού και
θεοκρατίας και τασσόμαστε υπέρ της απόλυτης αυτοθέσμισης και της πραγματικής Άμεσης
Δημοκρατίας

Δεχόμαστε την διαφωνία όχι ως κάτι το ανεπιθύμητο που πρέπει να θεραπεύσουμε, να

αντικρούσουμε, να καλύψουμε ή να αποφύγουμε, αλλά ως μία καλοδεχούμενη εκδήλωση
της διαφορετικότητας των ανθρώπων. Δεχόμαστε την διαφορετικότητα ως κάτι το
απολύτως αναγκαίο για την συλλογική μετάβαση σε ανώτερα πνευματικά επίπεδα, στα
οποία πολύ δύσκολα μπορεί να φθάσει ένα μεμονωμένο άτομο.

Έτσι οι ομάδες αυτές χρησιμοποιώντας τις έννοιες και τα Ιερά μας σύμβολα και
κρύβοντας κάτω από αυτά τον Φαύλο Άνθρωπο, έναν άνθρωπο με χαμηλό
πνευματικό επίπεδο και ως έναν βαθμό επικίνδυνο για τις ιδέες που εκπροσωπεί.
Στην πραγματικότητα είναι εκπρόσωποι του απολυταρχισμού, ενός
απολυταρχισμού που οι Αρχαίοι πρόγονοί μας πολέμησαν στο Μαραθώνα και στις
Θερμοπύλες, ενός απολυταρχισμού που νίκησε το Ελληνικό Έθνος και εισήλθε
στην Ευρώπη με τον, κατά τα άλλα, «Μεγάλο» Κωνσταντίνο.
Καθώς τα επαναστατικά ρεύματα φούντωναν στην Ευρώπη, και οι λαοί ψάχνανε ξανά τις
ρίζες τους με οδηγό τους τις ανθρωπιστικές αξίες της αρχαίας Ελλάδας οι κρατούντες μη
μπορώντας να σταματήσουν την παλιγγενεσία των εθνών, ιδιοποιήθηκαν αυτά που μέχρι
τότε μισούσαν, μεταλλάσσοντάς τα προς όφελός τους και ξεγελώντας για μια ακόμα φορά
τους λαούς της Ευρώπης, δημιούργησαν τα αρτηριοσκληρωτικά Έθνη Κράτη.
Με δογματική και ολοκληρωτική καθοδήγηση των λαών απέκλειαν ομόφυλους ανθρώπους
που τύχαινε λόγω ιστορικών περιστάσεων να ομιλούν απλά διαφορετική γλώσσα, να έχουν
διαφορετική θρησκεία η απλά δεν ήταν αρεστοί στις επίσημες κρατικές αρχές η απλά
τύχαινε να κατοικούν εκτός των γεωγραφικών συνόρων που το κάθε κράτος επεδίωκε η και
μπορούσε να έχει ως επικράτειά του.
Ο Εθνικισμός ήταν το εργαλείο που εφαρμόστηκε για την τότε ομογενοποίηση των
διαφορετικών πληθυσμιακών ομάδων που «τύχαινε» να βρίσκονται μέσα στην γεωγραφική
σφαίρα επιρροής του κάθε νέου Έθνους Κράτους και απέκλειε άλλες λιγότερο η
περισσότερο συγγενείς που και αυτές με την σειρά τους γινόντουσαν θύματα ενός άλλου
αντίστοιχου ομογενοποιητικού συνήθως γειτονικού εθνικισμού.
Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι η αποκοπή των λαών από την αναζήτηση της
πραγματικής τους παράδοσης όπως είχε γίνει με την πολιτική και στρατιωτική επικράτηση
του χριστιανισμού στη Ευρώπη μέσω της Χριστιανικής αυτοκρατορίας του Κωνσταντίνου
και τον μετέπειτα αυτοκρατόρων, την ακόλουθη ιστορικά δημιουργία νέων μεσαιωνικών
βασιλείων και φυσικά την δημιουργία Εθνών Κρατών που δεν έχουν καμία σχέση με την
πραγματική παράδοση και το πολιτισμικό γίγνεσθαι των λαών που κατοικούν σε αυτά
οδηγεί σε ανταγωνιστικές ψευτο-εθνικές κουλτούρες.
Αυτός είναι ο Εθνικισμός ο οποίος ζει και επιβιώνει από την σύγχυση και το ψέμα. Ο
Εθνικισμός είναι κυρίως όργανο υποδούλωσης των ακολουθούντων του (οπαδών του), και
δευτερευόντως ενός άλλου αντίστοιχου εθνικισμού (γεωγραφικού η ιδεολογικού).

ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

[...] οι Έλληνες Εθνικοί, είναι οι άνθρωποι που ακολουθούν την εθνική τους παράδοση, μια
παράδοση που έχει δημιουργηθεί μέσα από τις δικές τους διεργασίες σύμφωνα με την
νοοτροπία τους, την ιδιοσυγκρασία τους, το ήθος τους και το περιβάλλον τους, μιας
Ελληνικής πολυθεϊστικής εθνογονίας που φθάνει μερικές χιλιάδες χρόνια πριν, έως της
χαραυγής του ανθρώπινου πολιτισμού. Ανέπτυξαντις πολιτικά αυτοθεσμιζόμενες κοινωνίες
οι οποίες εμφανίστηκαν πάνω σε τούτον τον πλανήτη. Λειτούργησαν μέσα από κοινωνίες
που το ατομικό και το δημόσιο συμφέρον, υπήρξαν απολύτως ταυτόσημα.
Λειτούργησαν μέσα από κοινωνίες που όριζαν την έννοια “ελευθερία” όχι ως ατομική
συλλογή δικαιωμάτων άμυνας, απέναντι σε μία διαχωρισμένη εξουσία και απέναντι σε
ανταγωνιστές συνυπήκοους (συν-υπακούοντες), αλλά, αντίθετα, ως το δικαίωμα του
ενεργού πολίτου στην αξιοπρέπεια και την αυτορρύθμιση της καθημερινής του ζωής. Οι
Έλληνες Εθνικοί είναι άνθρωποι καθαρά Δημοκράτες, μη έχοντας καμία σχέση με τα
πολιτικά ρεύματα του 20ου αιώνα αριστερά-δεξιά, τα οποία έχουν βγάλει από την
κοινωνική δικαιοσύνη και το αίτημα για το συλλογικό συμφέρον τον ανθρωπισμό και έχουν
ως βάση την ομογενοποίηση των ανθρώπων, διεθνισμός ένας εθνικισμός [...].
Η σύγχυση εσκεμμένη η όχι της ταύτισης με εθνικισμού αν δεν είναι προέρχεται από
ανθρώπους με χαμηλό πνευματικό επίπεδο και ουσιαστικά χριστιανούς
“ελληνοχριστιανούς” που δεν έχουν καμιά γνώση της ελληνικής εθνικής θρησκείας και
αποτελούν για την ίδια ξένο σώμα και την προσβάλουν.
Ουσιαστικά το πρόβλημα αυτών των ανθρώπων είναι ο αντιεβραϊσμός τους η αγωνία τους
δηλαδή για έναν καθαρό χριστιανισμό απαλλαγμένο από την εβραϊκή του καταγωγή.
Η Ελληνική Εθνική Θρησκεία βεβαιώνουμε ότι δεν είναι χωράφι η κτήμα του κάθε
εγκλωβισμένου ψυχικά αρρώστου χριστιανού που πιστεύει ανόητα και επικίνδυνα ότι είναι
ένα καλό μέσο για να βγάλει από μέσα του εκείνα τα εκδικητικά ένστικτα που επιμελώς του
καλλιέργησαν εκείνοι που τον θέλουν ψυχικά άρρωστο δηλαδή η Ορθόδοξη θεοκρατία [...].
Με απλά λόγια οι ρητορικές μίσους και εχθρότητας προς άλλους λαούς και πολιτισμούς, οι
μισαλλόδοξες ρατσιστικές συμπεριφορές που συγχρωτίζονται με πολιτικά κόμματα και
οραματίζονται εκκαθαρίσεις στο οτιδήποτε διαφορετικό, και εμπλέκουν σε αυτό το άθλιο
παιχνίδι εμάς τους Έλληνες Εθνικούς τους ενημερώνουμε ότι έχει λήξει.

32. Εθνισμός και φασισμός

του Στυλιανού Κ. Αρίστωνος, 14. Θαργηλιών 2791 / 1η Ιουνίου «2015».

ΓΙΑ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ME ΤΗΝ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΚΑΙ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΑΝΗΜΕΡΩΤΟΥΣ

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΑΤΑΛΟΓΙΖΟΥΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ, ΦΑΣΙΣΜΟ, ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ
ΝΑΖΙΣΤΙΚΕΣ ΔΗΘΕΝ «ΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΕΣ» ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ Ο,ΤΙ ΑΛΛΟ ΤΡΕΦΕΙ Η
ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΤΟΥΣ.

Όλη η συζήτηση είναι γελοία. Ο εθνικισμός δεν υπήρχε στην αρχαιότητα, συνεπώς δεν
αφορά τον ελληνισμό, άλλωστε δεν συνάδει με τον εθνισμό. Ταυτίζει το ομογενοποιημένο
κρατικό έθνος με το εθνοκράτος, τον εθνισμό με την υπηκοότητα και μειώνει το έθνος σε
απλή βιολογική αλυσίδα. Το πραγματικό -και σε αντίθεση με το κρατικό έθνος- πάντοτε
ανομοιογενής και φυσιολογικά ανεπτυγμένο έθνος δεν ταυτίζεται με κράτη, ορίζεται δια
μέσω του κοινού έθους, τα πάτρια, και είναι πολιτισμική οντότητα. Η εθνόσφαιρα
αντανακλά την πολυμορφία της βιόσφαιρας. Ο εθνισμός είναι αρχαίος, ο εθνικισμός
γέννημα της δύσης ή εσπερίας, ένα σύγχρονο κίνημα, όπως μας πληροφορεί η
Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα. Ο Θαλής ήταν Φοίνικας στην καταγωγή, ο Αίσωπος Φρύγας,
ο Ζήνων παίζεται να ήταν Σημίτης, ο Πορφύριος ο Τύριος Σύριος, ο Ιουλιανός Ρωμαίος, ο
Σαλλούστιος επίσης Ρωμαίος, κι όμως όλοι τους ήταν Έλληνες, επειδη ήσαν μετέχοντες
του ελληνικού έθους. Τί δεν καταλαβαίνουν λοιπόν; Οι (εθνικοί) Έλληνες ήμασταν
πάντοτε σαφείς επί του περιεχομένου του ελληνικού εθνισμού.

Το έθνος προυποθέτει έθος, δια μέσω του οποίου αλληλοαναγνωρίζονται τα διάφορα μέλη
ενός έθνους. Επανελλήνιση θα υπάρξει μόνο όταν βγάλουμε από μέσα μας την
Ρωμιοσύνη και τα διάφορα νεωτερικά «σκουπίδια» του παγκόσμιου μονοθεϊσμού. Αυτό
γίνεται μόνο με προσπάθεια και αλλαγή έθους, πράγμα που ΠΡΟΥΠΟΘΕΤΑΙ ΘΑΡΡΟΣ.
Εάν κάποιοι θέλουν να είναι δια του αίματος αυτομάτως Έλληνες -για να αποφήγουν την
σύγκρουση με τον ρωμιό μέσα τους -, απλά δεν θα καταλήξουν στον ελληνισμό, αλλά σε
ένα από τα πολλά παρακλάδια της Ρωμιοσύνης σε ελληνικό χιτώνα (Αρχαιοκεντρισμός,
«Ελληνοκεντρισμός», «Ελληνολατρία», «Χριστιανοδωδεκαθεϊσμός» και πάει λέγοντας).

ΜΑΣ ΚΑΤΑΛΟΓΙΖΟΥΝ ΛΟΙΠΟΝ, ΟΣΑ Ο ΙΔΙΟΣ Ο «ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ» ΤΟΥΣ ΕΞΕΘΡΕΨΕ. Ο

εθνικισμός δεν μας αφορά, είμαστε Έλληνες. Εμείς οι Έλληνες αναδείξαμε την δημοκρατία,
παρρησία, ισονομία και τον ανθρωπισμό, δεν είναι σοβαροί λοιπόν, όσοι μας καταλογίζουν
καταστάσεις που δεν ανήκουν σε εμάς και που ακυρώνουν μάλιστα την εθνική συνείδηση
μας. Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ δεν είναι ιδεολογία, ούτε κόμμα, ούτε βίτσιο, αλλά ο ελληνικός
τρόπος ζωής. Όσοι δεν μπορούν να το καταλάβουν, εγκλωβισμένοι στα συμπλέγματα και
στις ιδεολογίες τους, απλά τους αναγνωρίζουμε κάθε δικαίωμα να μη ξέρουν τι τους γίνεται.
Δεν μας φοβίζουν, απλά οι «κύριοι» δημοσιογράφοι και άλλοι βαλτοί, επιβεβαιώνουν την
κοινή γνώμη για το ήθος της συντεχνίας τους. Τυχεροί που δεν υπάρχουν Σπαρτιάτες.

Ας φωτίσουν οι θεοί το νού τους.

33. ΤΥΧΕΡΗ Η Χ.Α. ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΛΛΟ ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ
Στυλιανός Αρίστων, 16. Γαμηλιών 2791.

Για άλλη μια φορά βλέπουμε το ρωμαίικο ναζιστικό κόμμα της Χρυσής Αυγής να
καπηλεύεται τα ιερά σύμβολα του ηττημένου Ελληνισμού. Ευτέλιζε για χρόνια τον
Μαίανδρο, αφού τον μετέτρεψε σε σύμβολο της, και συνεχίζει να τον ευτελίζει με την
πιθανή ίδρυση κόμματος με την επωνυμία Εθνική Αυγή, πάλι με τον μαίανδρο σαν
σύμβολο τους. Οι Ρωμιοί της Χ.Α. μάλλον δεν γνωρίζουν ότι ο Μαίανδρος συμβολίζει τον
χρυσόφτερο Έρως ή δεν τους ενδιαφέρει, γνωρίζουν όμως σίγουρα πως ο αληθινός,
δηλαδή ιστορικός Ελληνισμός (κι όχι ο προτού 200 χρόνια επινοηθέντας Ψευδοελληνισμός
της Ρωμιοσύνης), ανίσχυρος και ηττημένος μετά από μια σειρά εθνοκτονίες, διώξεις και
την νόθευση του από την νεωτερική Ιδεολογία του Εθνικισμού και το ρωμαίικο κράτος, δεν
μπορεί να αμυνθεί αποτελεσματικά κατά τον κατασπαραγμό του από εχθρούς και
«φίλους». Αλλά επειδή η Πραγματικότητα με μόνο ένα χτύπημα δύναται να μετατρέψει
πάσαν ιδεολογία σε σκόνη, σιωπούν επ' αυτού και μιλούν για γενοκτονίες κατά των
Αρμενίων και άλλων λαών, θέλοντας να δώσουν την εντύπωση ότι τους ταρακουνάει ο
πόνος των «άλλων».

Μέχρι σήμερα τουλάχιστον. Διότι οι εποχές αλλάξανε, κι ο παλινορθώμενος Ελληνισμός

διεκδικεί πίσω τα σεβάσματα του. Δεν θα σταθεί τυφλός και μουγκός μπροστά στον βιαστή
του Μονοθεϊσμό και τα τέκνα αυτού (Εθνικισμός, Νεοπαγανισμός, Αριοσοφία,
Αρχαιοκεντρισμός). Οι εθνικοί Έλληνες, όσοι δηλαδή μετέχουμε στο ελληνικό Έθος,
προβάλλουμε πύρινη αντίσταση κατά τον ενοποιητικό, ομογενειοποιητικό, άρα εθνοκτόνο
Εθνικισμό. Δεν θα υποκύψουμε σε τεχνητά διλήμματα τύπου Εθνικισμός - διεθνισμός ή
ετερότητα - διαχωρισμός. Ούτε θα χαρίσουμε τον Ελληνισμό προς σκύλευση στους
εθνικιστές, Ναζιστές και άλλους υπηρέτες του παγκόσμιου μονοθεϊστικού καθεστώς. Ο
Εθνικισμός και πάσαν άλλη κατά φύσιν επινόηση του εθνοκτόνου Μονοθεϊσμού θα βρεί τα
πολιτισμικά Έθνη και τις Εθνικές Παραδόσεις απέναντι του, διότι όλοι μας γνωρίζουμε
ποιούς σκοπούς υπηρετεί, με ποιό τρόπο διαστρέφει τις εθνικές συνειδήσεις ταυτίζοντας τα
Έθνη με τα Εθνοκράτη, την Εθνική συνείδηση με την υπηκοότητα, και υποβαθμίζοντας το
ΕΘΟΣ που είναι ο χαρακτήρας του εκάστοτε Έθνος, προς όφελος ενός «καθαρού
αίματος».
«Ο εθνικισμός και η ελλαδίτικη ‹ελληνολατρία› είναι εκτρώματα του μονοθεϊσμού και
συμπεριφέρονται ανάλογα, από την μία εξιδανικεύουν τον ψευτο-Ελληνισμό του
Παπαρρηγόπουλου, από την άλλη επιτίθενται στον πραγματικό ελληνισμό που διαφέρει
έτη φωτός από τον ‹ελληνισμό› στα μυαλά τους, πάει να πει την Ρωμιοσύνη ντυμένη με
ελληνικό χιτώνα. Από ανέκαθεν οι εθνικιστές υπήρξαν, λίγο-πολύ, βραχίονες της ρωμαίικης
παραμυθολογίας. Δυσφημούν, απομονώνουν και υβρίζουν σαν μικρά παιδιά, όποιον
τολμάει να την αμφισβητήσει, εκδηλώνοντας δι'αυτού την περίεργη απέχθεια τους για την
πραγματικότητα.Δεν εκπλήσσει λοιπόν που θεωρούν Έλληνες τους εαυτούς τους και
Ανθέλληνες τους παλινορθωτές του ιστορικού Ελληνισμού, άλλωστε οι τελευταίοι αναιρούν
την θεωρία περί της Ελληνικής συνέχειας μέσα από το Βυζάντιο προς χάριν της Ελληνικής
Αυτονομίας. Αλλά όσες φορές και να πεις το κρασί γάλα, κρασί παραμένει.

Το φιλεκκλησιαστικό και, κατά τους θιασώτες του ‹ελληνοχριστιανισμού› ‹γνήσιο ελληνικό›

καθεστώς του ρωμιού εθνικιστή Μεταξά δεν απαγόρευσε μόνον την ανάγνωση ελληνικών
έργων σαν την Αντιγόνη του Σοφοκλή, την Πολιτεία του Πλάτωνα ή τον Επιτάφιο του
Περικλή στα σχολεία, αλλά προχώρησε και στο δημόσιο κάψιμο αυτών και άλλων βιβλίων!
(Δίνονται οι παρακάτω σύνδεσμοι για όσους ενδιαφέρονται για περαιτέρω πληροφόρηση
επί του συγκεκριμένου θέματος: 4η Αυγούστου, 16 Αυγούστου 1936). Στην περίοδο του
Μεταξά έγινε ο μισελληνικός χαρακτήρας της ‹εθνικής παιδείας› του απατεωνίστικα
αποκαλούμενου ‹ελληνικού› κράτους πλήρως αντιληπτός. Όμως η πρωτοβουλία για την
ριζική μεταρρύθμιση της παιδείας δεν έχει παρθεί από καμία κυβέρνηση. Μέχρι σήμερα
δεν αφαιρέθηκε η εθνικιστική παραμυθολογία από το εκπαιδευτικό σύστημα. Γι'αυτό
δυσκολεύονται τόσοι Ελλαδίτες να ξεχωρίσουν την ιστορία από την μυθιστορία, την
ιδεολογία από την πραγματικότητα, τον εθνικισμό από τον Εθνισμό και την Ρωμιοσύνη
από τον Ελληνισμό. Η Εθνικιστική καπηλεία του Ελληνισμού αντιτάσσεται στην σύλληψη
της φυσιολογικής έννοιας περί έθνους. Ιστορικά και αντικειμενικά ο εθνικισμός αποτελεί μία
νεωτερική δυτική ιδεολογία (encyclopedia Britannica, λήμμα: nationalism) που με την
ταύτιση του έθνος με το κράτος οδήγησε στην ίδρυση των κρατικών εθνών που σχέση δεν
έχουν βέβαια με τα πολιτισμικά έθνη όπως λόγου χάρη τους Λακότα ή τους Έλληνες. Ο
πραγματικός αγώνας είναι λοιπόν βαθύτατα πολιτισμικός, στρέφεται ιδίως κατά της
αφομοίωσης, προσδοκά την αλλαγή έθους και ως εκ τούτου λαμβάνει χώρο μέσα μας, εκεί
που έχουν συσσωρευτεί τα σκουπίδια του παγκόσμιου μονοθεϊσμού.» Σ. Αρίστων
(απόσπασμα από μία διαδικτυακή συζήτηση).

Οι Πλήθων, Μάρουλος και Καλέντζης δεν έχυσαν τον ιδρώτα τους για την εθνικιστική σήψη
με ελληνικό προσωπείο, αλλά για την πλήρη παλινόρθωση του πραγματικού Ελληνισμού
των πραγματικών Ελλήνων. Οι ολοκληρωτικοί διάδοχοι του «Μέγα» Κωνσταντίνου και του
Ιουστινιανού θα μας βρούν αποφασισμένα απέναντι τους. Και τότε θα καταλάβουν πως
δεν έχουν να φοβηθούν Σιωνιστές, Τέκτονες, Κοκκινοσκουφίτσες και ό,τι άλλο βαράει τον
εγκέφαλο του εξαθλιωμένου ρωμιοναζισμού, αλλά τον χειρότερο εφιάλτη της Ρωμιοσύνης -
τον Ελληνισμό! Για αυτόν έδωσαν οι Έλληνες τη ζωή τους στην μάχη των Πλαταιών και
στις θερμοπύλες.
Διαβάζουμε στον Ηρόδοτο την Απάντηση των Αθηναίων, η οποία στις μεγάλες μάχες της
ελλάδας έγινε απάντηση όλων των Ελλήνων:

«Βέβαια, η ανησυχία των Λακεδαιμονίων μήπως κάνουμε συνθήκες με τους βαρβάρους

ήταν απόλυτα ανθρώπινη· όμως σχεδόν πρέπει να ντρέπεστε γι᾽ αυτό το φόβο σας, την
ώρα που ξέρετε καλά το φρόνημα των Αθηναίων, ότι σε κανένα μέρος τη γης δε βρίσκεται
τόσο χρυσάφι, ούτε χώρα υπέροχη σε ομορφιά και γονιμότητα, που θα τα δεχόμασταν ως
αντάλλαγμα του μηδισμού μας και της υποδούλωσης της Ελλάδας. [8.144.2] Γιατί είναι
πολλά και μεγάλα αυτά που μας εμποδίζουν να το κάνουμε αυτό, έστω κι αν το θέλαμε,
ΠΡΩΤΑ ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠ᾽ ΟΛΑ τα αγάλματα και οι ναοί των θεών που
πυρπολήθηκαν κι έγιναν ερείπια, που μας υποχρεώνουν να πάρουμε τη μεγαλύτερη
εκδίκηση που μπορούμε, και πολύ λιγότερο να συνομολογήσουμε συνθήκες μ᾽ αυτόν που
τα έπραξε· και κατόπιν ο ελληνισμός, ένας κόσμος που στις φλέβες του κυλά το ίδιο αίμα
και που μιλά την ίδια γλώσσα κι έχει κοινά τα λατρευτικά κέντρα των θεών και θυσίες και
συνήθειες ίδιες κι απαράλλαχτες — η προδοσία όλων αυτών θα ήταν αίσχος για τους
Αθηναίους. [8.144.3]»

Τα ΜΜΕ επιτρέπουν στους Χρυσαυγίτες να παριστάνουν τους Έλληνες, εμείς που στους
ώμους μας κουβαλάμε φορτίο πληθωνικό, δεν έχουμε τέτοια πολυτέλεια. Αφού ξέρουμε
από το παράδειγμα Χίτλερ, τι παθαίνει ο Εθνισμός στα χέρια των Εθνικιστών. Οι εθνικοί
Έλληνες θα υπερασπιστούμε την κληρονομιά μας και τα σεβάσματα του Ελληνισμού και
με τη ζωή μας άν πρέπει. Να το γνωρίζουν οι Ρωμιοί Ναζιστές. Τέλος οι βυζαντινοί καιροί.
«ο φασισμός, και εν γένει οι ολοκληρωτικές αντιλήψεις, δεν έχουν την ελάχιστη έστω θέση
στην όποια επίκληση του Εθνικού, δηλαδή Προχριστιανικού Ελληνισμού. Απλώς, τον
πραγματικό Ελληνισμό, που όντας ηττημένος δεν μπορεί να υπερασπισθεί τον εαυτό του,
τον έχουν καπηλευθεί χυδαιότατα πλείστοι όσοι απατεώνες για ιδιοτελείς σκοπούς.
Επίκληση του Ελληνισμού γίνεται συνεχώς και από πάμπολλους, μόνο που γίνεται πάντα
απατεωνίστικα και καταπατητικά, από χριστιανούς για να στηρίξουν το σαθρό υπόβαθρο
των θεωριών τους μέχρι από φασίστες που προσπαθούν να αντλήσουν αίγλη από τη
λαμπρότητα των προγόνων μας.» Ύπατο Συμβούλιο Ελλήνων Εθνικών.

34. Εθνικιστές της Νέας Υόρκης καπηλεύονται ελληνικό έμβλημα

του Στυλιανού Αρίστωνος

Νεοφασίστες στη Νέα Υόρκη καπηλεύονται σπαρτιατικό έμβλημα και τη φράση ΜΟΛΩΝ
ΛΑΒΕ για τον αγώνα τους (που συνήθως στρέφεται εναντίον της φύσεως, δηλ. της
εθνοποικιλίας). Δε μας έφτανε η καπηλεία του Ελληνισμού από τους Ρωμιούς της «Χρυσής
Αυγής», όχι, τώρα έχουμε και Αμερικάνους φασίστες που προφανώς επιδιώκουν να
αντλήσουν κύρος από την ιστορία της Σπάρτης. Έχουν μάλλον την άποψη ή εσφαλμένη
εντύπωση πως ο Ελληνισμός προσφέρεται ως «μασκότ» προς πάσης φύσεως
«βαρεμένους». Άρα γιατί να μην «στολιστούν» κι αυτοί με τη σειρά τους με την ελληνική
ιστορία ή ελληνικά σύμβολα; Το έκαναν οι Ζαμπέλιος και Παπαρρηγόπουλος, το κάνει η
Εκκλησία και το ψευδελληνικό κράτος, τα πολιτικά κόμματα και οι σύλλογοι της
Ρωμιοσύνης, δηλαδή ολόκληρο το νεοβυζαντινό κατεστημένο. Είναι κρίμα να εξαιρεθούν
από αυτό το «τσίρκο» οι νεοφασίστες των ΗΠΑ.
Αυτή η συμπεριφορά (ή μάλλον τακτική) έχει γράψει ιστορία. Το ίδιο έπραξαν βέβαια οι
Ναζί στη Γερμανία με τη γερμανική παράδοση, η οποία ακόμη δεν κατάφερε να σταθεί στα
πόδια της. Και τώρα θα πολεμούν χριστιανοί μιλιταριστές («Christian Yngling») τους
ιθαγενείς λαούς της αμερικής με ελληνικά σύμβολα, μιμούμενοι με αξιοσημείωτη
ευρηματικότητα τους ομοϊδεάτες τους στη Ρωσία και την Ελλάδα. Οι διάφορες χίμαιρες του
ίδιου πολιτικοθρησκευτικού ιμπεριαλισμού που δολοφόνησε τους Έλληνες και ύστερα τους
ιθαγενείς Αμερικάνους, πολεμάει με δικό μας έμβλημα τους απογόνους των τελευταίων (κι
όχι μόνον), οι οποίοι απαιτούν τα αυτονόητα προς δυσαρέσκεια των «οπαδών» του
μονοθεϊσμού.

Και δεν είναι μόνο αυτοί. Ο Donald Trump, γνωστό πρόσωπο που ενώνει γι'άλλη μια φορά
ανοιχτά τον εθνικισμό με τον νεοφιλελευθερισμό, άργησε μεν, αλλά τελικά έπραξε κι αυτός
την πρώτη του απρέπεια κατά των ιθαγενών Αμερικανών. Αλλά δεν μπορεί να
περιμένει κανείς κάτι διαφορετικό από τον νεοφιλελευθερισμό, ούτε βέβαια από τους
εθνικιστές που για πρώτη φορά μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου
σπεύδουν να σταθεροποίησουν τον καπιταλισμό. Άλλωστε είναι γνωστή η «βλάβη», η
μέχρι στιγμής ανίατη πληγή που προκάλεσαν ο μονοθεϊσμός και τα νεωτερικά «τέκνα» του,
δηλ. ο καπιταλισμός και εθνικισμός στην εθνόσφαιρα και στον πλανήτη μας. Ο πρώτος
βεβήλωσε τη φύση προς ώφελος μίας μικρής ολιγαρχίας (βλέπε τις νέες έρευνες της
Oxfam για την κατανομή του πλούτου στον πλανήτη) και ο δεύτερος ταύτισε τα «έθνη» με
τα εθνοκράτη, την εθνότητα με την υπηκοότητα, ανταποκρινόμενος στην απαίτηση και
ανάγκη του καπιταλισμού για μια εργατική μάζα δια της ομογενοποίησης των εθνών σε
«εθνικό», όπως ο διεθνισμός σε «παγκόσμιο» επίπεδο (Ernest Gellner, «Έθνη και
εθνικισμός», εκδ. Αλεξάνδρεια, 1992), εξουδετερώνοντας έτσι ουσιαστικά την φυσική
πολυμορφία των εθνών, πάει να πεί το βασικό χαρακτηριστικό της εθνόσφαιρας.
Αλλά αυτά τα «μικρά» επεισόδια στην πορεία προς την «σωτηρία», τον «πλούτο» και το
«εθνικό συμφέρον» δεν απασχολούν τους απολυταρχικούς κοσμοδιορθωτές. Αυτά τα
συμβάντα ίσως αποτελούν γι'αυτούς εκείνα τα «αναγκαία» ή «προοδευτικά» βήματα που
έπρεπε να κάνει η ανθρωπότητα για να αποκτήσει ψυχή, πλούτο και μια τεχνητή «εθνική
συνείδηση». Χρειαστήκαμε τον μονοθεϊσμό για να «σώσουμε» τις ψυχές μας και τις
χάσαμε, τον καπιταλισμό για να ευημερίσουμε και πτωχεύσαμε, τον εθνικισμό για να
σχεδιάσει εθνικές συνειδήσεις και απογυμνωθήκαμε από εκείνα τα στοιχεία του εθνισμού
μας, τα οποία αμέλησε να κατεδαφίσει ο μονοθεϊσμός στη πρώτη γύρα. Όλα για το καλό
μας.

Το θράσος των «ισχυρών» και γενικώς των θιασωτών του (θρησκευτικού και
εκκοσμικευμένου) μονοθεϊσμού ξεπέρασε κάθε όριο. Ήρθε η ώρα να τους διδάξουμε ότι ο
Ελληνισμός δεν είναι κανενός κόμματος ή ιδεολογίας «τσόντα», ούτε πρόκειται να
επιτρέψουμε σε κανέναν, ιδίως στις νεωτερικές ιδεολογίες, να τον μετατρέψει σε εργαλείο
των άνομων επιθυμιών του. ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ λοιπόν; Ε, ήρθε η στιγμή να μάθουν ορισμένοι
τι σημαίνει η φράση αυτή ... στη πράξη.

«Ο εθνικισμός και η ελλαδίτικη ‹ελληνολατρεία› είναι εκτρώματα του

μονοθεϊσμού και και ενεργούν ανάλογα, από την μία εξιδανικεύουν τον ψευτο-
Ελληνισμό του Παπαρρηγόπουλου και από την άλλη επιτίθενται στον
πραγματικό ελληνισμό που απέχει έτη φωτός από τον ‹ελληνισμό› στα μυαλά
τους, πάει να πει τη Ρωμιοσύνη με ελληνικό χιτώνα. Από ανέκαθεν οι εθνικιστές
υπήρξαν λίγο-πολύ «βραχίονες» και εθελοντικά «θύματα» της ρωμαίικης
μυθιστορίας. Δυσφημούν, απομονώνουν και καθυβρίζουν σαν κακομαθημένα
παιδιά όποιον τολμάει να την αμφισβητήσει, εκδηλώνοντας δι’αυτού την
περίεργη απέχθεια τους για την πραγματικότητα, δηλ. εκείνου που όντως
υφίσταται. Δεν εκπλήσσει λοιπόν που θεωρούν τους παλινορθωτές του
ιστορικού ελληνισμού Ανθέλληνες, άλλωστε οι τελευταίοι αναιρούν την θεωρία
περί ελληνικής συνέχειας μέσα από το Βυζάντιο προς χάριν της ελληνικής
αυτονομίας. Αλλά όσες φορές και να πεις το κρασί γάλα, κρασί παραμένει. Έτσι,
το φιλεκκλησιαστικό και, κατά τους θιασώτες του «ελληνοχριστιανισμού»,
«γνήσιο ελληνικό» καθεστώς του ρωμιού εθνικιστή Μεταξά δεν απαγόρευσε
μόνον την ανάγνωση ελληνικών έργων σαν την Αντιγόνη του Σοφοκλή, την
Πολιτεία του Πλάτωνα ή τον Επιτάφιο του Περικλή στα σχολεία, αλλά
προχώρησε και στο δημόσιο κάψιμο αυτών και άλλων βιβλίων! (Δίνονται οι
παρακάτω σύνδεσμοι για όσους ενδιαφέρονται για περαιτέρω πληροφόρηση
επί του θέματος: 4η Αυγούστου, 16 Αυγούστου 1936). Στην περίοδο του
Μεταξά έγινε ο μισελληνικός χαρακτήρας της «εθνικής παιδείας» του Ελλαδικού
Κράτους πλήρως αντιληπτός. Αλλά η αλήθεια είναι ότι η πρωτοβουλία για την
ριζική μεταρρύθμιση της παιδείας δεν έχει παρθεί από καμία κυβέρνηση της
λεγόμενης μεταπολίτευσης. Μέχρι σήμερα δεν αφαιρέθηκε η εθνικιστική
παραμυθολογία από το εκπαιδευτικό σύστημα. Γι’αυτό δυσκολεύονται τόσοι
Ελλαδίτες να ξεχωρίσουν την ιστορία από την παραμυθολογία που έχουν
διδαχθεί στα σχολεία της ρωμιοσύνης, την ιδεολογία από την πραγματικότητα,
την ρωμιοσύνη από τον ελληνισμό, το κρατικό από το πολιτισμικό έθνος. Η
εθνικιστική καπηλεία του Ελληνισμού αντιτάσσεται στη φυσιολογική έννοια του
έθνους, αφού ο εθνικισμός είναι διαποτισμένος με τη νεωτερική αντίληψη του
έθνους ως ομογενοποιημένου «κρατικού έθνους». Και αυτό έγκειται έγκειται στη
προέλευση και ιστορία του. Ο εθνικισμός αποτελεί ιστορικά και αντικειμενικά μία
νεωτερική δυτική ιδεολογία (Encyclopaedia Britannica, λήμμα: nationalism), που
με τη δράση της οδήγησε τόσο στην ίδρυση των σύγχρονων «εθνικών κρατών»
(nation-states) όσο και των «κρατικών εθνών» (που δεν έχουν βέβαια σχέση με
τα «πολιτισμικά έθνη»), όπως και στη μετέπειτα ταύτιση του (κρατικού) έθνους
με το νέο κράτος. Ο πραγματικός αγώνας δεν είναι λοιπόν κομματικός,
ιδεολογικός ή θρησκευτικός, αλλά βαθύτατα πολιτισμικός, στρέφεται ιδίως κατά
της αφομοίωσης, προσδοκά την αλλαγή έθους και ως εκ τούτου λαμβάνει χώρο
μέσα μας, εκεί που έχουν συσσωρευτεί τα διάφορα σκουπίδια ή ιδεολογικά
απόβλητα του παγκόσμιου θρησκευτικού και εκκοσμικευμένου μονοθεϊσμού
(μοναχισμός, αποκρυφισμός, εθνικισμός, λενινισμός, νεοφιλελεύθερος
 πολιτιστικός ιμπεριαλισμός και πάει λέγοντας). Σ. Αρίστων (απόσπασμα από μία
διαδικτυακή συζήτηση).

Christian Yingling: https://www.facebook.com/christiaan.yingling?fref=ts, διάδωση της

φωτογραφίας του χρήστη George Curbelos (22. Φεβρουαρίου)
Πρώτη αγγλ. είδηση: https://www.facebook.com/photo.php?
fbid=1011643218907300&set=pcb.1011643235573965&type=3&theater (τελευταία
πρόσβαση: 16. Ἀνθεστηριών 2792 / 25. Φεβρουαρίου 2.016).

35. Εθνικισμός και μισελληνισμός

Στυλιανός Αρίστων, 2 Απριλίου 2.016

Εθνικισμός και Μισελληνισμός

Διαπραγμάτευση πάνω σε ένα μπερδεμένο ιδεολογικό κουβάρι

Τα τελευταία χρόνια διαβάζουμε όλο και πιο συχνά σε άρθρα στο διαδίκτυο για μια
υποτιθέμενη σχέση μεταξύ ελληνικού εθνισμού και ρωμαίικου εθνικισμού, ενώ άλλοι, είτε
κακόβουλοι, είτε άσχετοι, παρουσιάζουν τους εθνικούς Έλληνες ως εθνικιστές ή ακόμα ως
φασίστες, χωρίς όμως να εξηγήσουν τον λόγο για τον οποίο θα έπρεπε κατ' αυτούς να
ταυτίζεται ο αρχέγονος εθνισμός με τον νεωτερικό εθνικισμό. Αποφεύγουν να εξηγήσουν
και να αποσαφηνίσουν στους αναγνώστες τους λόγους για τους οποίους οι ίδιοι
προβαίνουν σε τέτοιου είδους παραλληλισμούς, γεγονός που πρέπει να μας βάζει σε
σκέψεις. Όμως πόσο μπορεί να μας αφορά η ιδεολογία του εθνικισμού; Ως πολιτισμικό
έθνος, καθόλου.

Παρατηρούμε όμως με ανησυχία την κακοποίηση, εκμετάλλευση και διαστροφή των

συμβόλων και της ιστορίας μας από τους εγχώριους εθνικιστές, προκειμένου να
αντλήσουν αίγλη και αυθεντικότητα από το ελληνικό παρελθόν. Δεν είναι καινούργια
τακτική. Το ίδιο έκαναν οι ομοϊδεάτες τους στην Γερμανία στα χρόνια του «Λαϊκού
Κινήματος» (Völkische Bewegung, 1890-1945) με τον γερμανικό εθνισμό. Στο Τρίτο Ράιχ,
από το οποίο εμπνεύστηκε ο λεγόμενος «Τρίτος Ελληνικός Πολιτισμός» του Μεταξά,
έφτασε η εθνικιστική καπηλεία της γερμανικής εθνικής παράδοσης στην αποκορύφωση της
και όσοι γερμανοί Εθνικοί αντιστάθηκαν στον εξευτελισμό της παράδοσης τους κατέληξαν
στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Η κατάσταση στην σύγχρονη Ελλάδα είναι σαφώς
διαφορετική από εκείνη της χιτλερικής Γερμανίας, διαπιστώνονται, όμως, σημαντικές
ομοιότητες μεταξύ των δύο εθνικισμών. Από το 1890 έως το 1945 επικρατούσε ένας
έντονος «εθνικιστικός μυστικισμός» στη Γερμανία: η αριοσοφία («Η σοφία των Αρίων»). Η
αριοσοφία ήταν ένα μείγμα χριστιανισμού, γερμανικής μυθολογίας, φυλετισμού, θεοσοφίας
κι διάφορων αποκρυφιστικών πρακτικών και επηρέαζε από το παρασκήνιο την χιτλερική
ιδεολογία και κατά συνέπεια τη πολιτική. Η αριοσοφία βασιζόταν στον εθνικισμό. Ο
εθνικισμός, με τη σειρά του, βασιζόταν στην ταύτιση του «γερμανικού» κράτους με τον
γερμανικό εθνικό πολιτισμό. Το 1913 εμφανίστηκε και ο περίφημος
«Γερμανοχριστιανισμός» (Deutschchristentum), ο οποίος κήρυττε έναν «γερμανικό» και όχι
πια ιουδαϊκό χριστιανισμό, προετοιμάζοντας έτσι τον δρόμο για τον «Θετικό Χριστιανισμό»
του ναζισμού.

Στην σύγχρονη Ελλάδα δεν υπάρχει μεν η αριοσοφία (τουλάχιστον δεν παίζει κανέναν
κοινωνικό ρόλο), και για ευνόητους λόγους δεν ταυτίζει κανείς το «γερμανικό» κράτος με
τον γερμανικό εθνικό πολιτισμό, υπάρχουν όμως αντίστοιχα φαινόμενα που έχουν στηθεί
γύρω από την ρωμαίικη παραμυθολογία, όπως ο αρχαιοκεντρισμός, ο
«ελληνοχριστιανισμός» και η εξίσωση του Ρωμαίικου κράτους με το ελληνικό έθνος.
Επομένως, πρόκειται για διαφορετικές εκδοχές κοινών αντιλήψεων: φυλετικός μυστικισμός,
θετικός χριστιανισμός, αντιδιαφωτισμός. Οι αντιστοιχίες στην ορολογία είναι επίσης
αξιοσημείωτες. Αυτές οι ομοιότητες πρέπει να παρθούν σοβαρά υπόψη, αν δεν θέλουμε
στην επόμενη ιστορική στροφή να έχουμε την ίδια μοίρα με τους άτυχους γερμανούς
Εθνικούς. Διότι ο κίνδυνος είναι υπαρκτός. Όσο υπάρχει, όσο διαδίδεται ο εθνικισμός (και
μαζί του ο αντιδιαφωτισμός και ανορθολογισμός), θα υπάρχει κι αυτός ο κίνδυνος. Γιατί ο
εθνικισμός αντιπροσωπεύει, δια του πατρός του, μία θεωρία περί κόσμου και εθνότητας
τελείως αντίθετη με την πολυμορφία της εθνόσφαιρας, καθότι έχει κοιτίδα του την
μονοθεϊστική εκτροπή και συνεπώς κουβαλάει μέσα του τη γενοκτονία και εθνοκτονία,
όπως το σύννεφο τη βροχή.
Πράγματι, ο εθνικισμός και η ελλαδίτικη «ελληνολατρία» είναι εκτρώματα του μονοθεϊσμού
και ενεργούν ανάλογα, από την μία εξιδανικεύουν, κυριευμένοι από την εθνικιστική
παραμυθολογία της Ρωμιοσύνης, τον ψευδο-ελληνισμό του Παπαρρηγόπουλου και από
την άλλη επιτίθενται στον πραγματικό ελληνισμό, φοβούμενοι μήπως αποκαλυφθεί υπό το
φως της αποκατάστασης του τελευταίου το βάθος της ασυναρτησίας τους. Από ανέκαθεν
οι εθνικιστές υπήρξαν λίγο-πολύ «βραχίονες» και εθελοντικά «θύματα» της ρωμαίικης
μυθιστορίας. Δυσφημούν, απομονώνουν και καθυβρίζουν σαν κακομαθημένα παιδιά
όποιον τολμάει να την αμφισβητήσει, εκδηλώνοντας δι'αυτού την περίεργη απέχθεια τους
για την πραγματικότητα, δηλ. εκείνου που όντως υφίσταται. Δεν εκπλήσσει λοιπόν που
θεωρούν τους εαυτούς τους Έλληνες τους και τους παλινορθωτές του ιστορικού
ελληνισμού Ανθέλληνες, ενώ ταυτόχρονα κρύβουν τον μισελληνισμό τους πίσω από την
αλαζονική συμπεριφορά του «ελληναρά». Αλλά όσες φορές και να πεις το κρασί γάλα,
κρασί παραμένει.

Έτσι, το φιλεκκλησιαστικό και, κατά τους θιασώτες του «ελληνοχριστιανισμού», «γνήσιο

ελληνικό» καθεστώς του Ρωμιού εθνικιστή Μεταξά δεν απαγόρευσε μόνον την ανάγνωση
ελληνικών έργων, όπως την Αντιγόνη του Σοφοκλή, την Πολιτεία του Πλάτωνα ή τον
Επιτάφιο του Περικλή στα σχολεία, αλλά προχώρησε και στο δημόσιο κάψιμο αυτών και
άλλων βιβλίων! (Δίνονται οι παρακάτω σύνδεσμοι για όσους ενδιαφέρονται για περαιτέρω
πληροφόρηση επί του θέματος: 4η Αυγούστου, 16 Αυγούστου 1936). Στην περίοδο του
Μεταξά έγινε ο μισελληνικός αλλά και σχιζοφρενικός χαρακτήρας της «εθνικής παιδείας»
του Ελλαδικού Κράτους πλήρως αντιληπτός. «Θέλομεν ιδικόν μας Πολιτισμόν Ελληνικόν.
Δεν θέλομεν ξένους πολιτισμούς ... Να μην σας τρομάζουν οι πολιτισμοί μας οι οποίοι
επέρασαν. Δεν ήσαν τέλειοι ... Ο Αρχαίος πολιτισμός, μεγάλος εις την τέχνην, μεγάλος εις
την επιστήμην, χωλός εις την θρησκείαν – συμβατική ήτο η θρησκεία. Η δε φιλοσοφία του
δεν ήτο θρησκεία. Χωλότερος ακόμη εις την πολιτικήν του εξέλιξιν ... Ο Μεσαιωνικός
Ελληνισμός [Ρωμιοσύνη] υπήρξεν αναμφισβητήτως από απόψεως τέχνης και επιστήμης
πολύ πιο καθυστερημένος από τον Αρχαίον Ελληνισμόν. Αλλά από απόψεως
Θρησκευτικής ήτο πολύ ανώτερος και εδημιούργησεν ένα θρησκευτικό ιδεώδες... το
οποίον μας συνεκράτησε και μας συγκρατεί και σήμερον» (από μια ομιλία του Μεταξά
στους φοιτητές του Πανεπιστημίου Αθηνών στις 20 Νοεμβρίου «1937»). Η διεφθαρμένη
συμμορία του Γεωργίου Παπαδοπούλου ακολούθησε την ίδια «πολιτική γραμμή»: Δεν είχε
κλείσει μήνα η δικτατορία, όταν εξέδωσε τον κατάλογο έργων και συγγραφέων που
θεωρούνται «υπό της Επαναστάσεως βλαβεροί δια την ψυχήν των Ελλήνων [διάβασε:
Ρωμιών]». Ανάμεσα τους ο «Προμηθέας Δεσμώτης» του Αισχύλου, η «Ειρήνη» του
Αριστοφάνη, οι «Τρωάδες» και οι «Ικέτιδες» του Ευριπίδη. (Κι αφού η δικτατορία των
συνταγματαρχών προκάλεσε την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο και παρέδωσε στο
Ελλαδικό κράτος «χρέος, το οποίο ανερχόταν στο 20,8% του ΑΕΠ», το οποίο ύστερα
γιγαντώθηκε από τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, «εγκατέλειψε» την πολιτική σκηνή για
να ηρωοποιηθεί δεκάδες χρόνια μετά από τους θιασώτες της εθνικιστικής ιδεολογίας,
αποσιωπώντας βέβαια το «ξεπούληµα της Ελλάδας στα ξένα κεφάλαια από τους
συνταγµατάρχες».)

Αλλά η αλήθεια είναι ότι η πρωτοβουλία για την ριζική μεταρρύθμιση της παιδείας δεν έχει
παρθεί από καμία κυβέρνηση της λεγόμενης μεταπολίτευσης. Μέχρι σήμερα δεν
αφαιρέθηκε η εθνικιστική παραμυθολογία από το εκπαιδευτικό σύστημα. Όσοι έδωσαν την
εντύπωση ότι επιδιώκουν να την πλήξουν, ήρθαν αντιμέτωποι με την εθνικιστική υστερία.
(Ο ορθολογισμός δεν απετέλεσε ποτέ το δυνατό σημείο του εθνικισμού.) Γι'αυτό
δυσκολεύονται τόσοι Ελλαδίτες να ξεχωρίσουν την ιστορία από την παραμυθολογία που
έχουν διδαχθεί στα σχολεία της Ρωμιοσύνης, την ιδεολογία από την πραγματικότητα, την
Ρωμιοσύνη από τον Ελληνισμό, το κρατικό από το πολιτισμικό έθνος. Η εθνικιστική
καπηλεία του Ελληνισμού αντιτάσσεται στη φυσιολογική έννοια του έθνους, αφού ο
εθνικισμός είναι διαποτισμένος με τη νεωτερική αντίληψη του έθνους ως
ομογενοποιημένου «κρατικού έθνους». Κι αυτό έγκειται στην προέλευση και ιστορία του. Ο
εθνικισμός αποτελεί μία νεωτερική δυτική ιδεολογία (Encyclopaedia Britannica, λήμμα:
nationalism), που με τη δράση της οδήγησε στην ίδρυση τόσο των σύγχρονων «εθνικών
κρατών» (nation-states), όσο κι των «κρατικών εθνών» (που δεν έχουν βέβαια σχέση με τα
«πολιτισμικά έθνη»), όπως και στη μετέπειτα ταύτιση του (κρατικού) έθνους με το νέο
κράτος.

Από τα παραπάνω στοιχεία γίνεται φανερό πως -από ιστορικής, πολιτιστικής και πολιτικής
απόψεως- ο εθνικισμός είναι παντελώς ξένος προς τον ελληνισμό, τον αρχαίο αλλά και τον
παλινορθωμένο. Και το χάσμα μεταξύ τους διευρύνεται όταν διαπιστώνει κανείς ότι ο
εθνικισμός βασίζεται στην «υπηκοότητα», ενώ ο εθνισμός στο έθος. Από εκεί αντλεί το
εκάστοτε πολιτισμικό έθνος την ιδιαιτερότητα, διαφορετικότητα και εθνική συνείδηση του. Ο
πραγματικός αγώνας δεν είναι λοιπόν κομματικός, ιδεολογικός ή θρησκευτικός, αλλά
βαθύτατα πολιτισμικός, στρέφεται ιδίως κατά της αφομοίωσης, προσδοκά την αλλαγή
έθους και ως εκ τούτου λαμβάνει χώρα μας, εκεί που έχουν συσσωρευτεί τα διάφορα
σκουπίδια ή ιδεολογικά απόβλητα του παγκόσμιου θρησκευτικού και εκκοσμικευμένου
μονοθεϊσμού (μοναχισμός, αποκρυφισμός, εθνικισμός, λενινισμός, νεοφιλελεύθερος
πολιτιστικός ιμπεριαλισμός και πάει λέγοντας).

«Ο εθνικισμός είναι η έκφραση της αιμομιξίας, της ειδωλολατρίας, της

ψυχασθένειας μας. Ο ‹πατριωτισμός› είναι η λατρεία του. Είναι απαραίτητο να
επισημάνω ότι με τον όρο ‹πατριωτισμός› εννοώ εκείνη την συμπεριφορά που
θέτει τον λαό μας υπεράνω της ανθρωπότητας, υπεράνω της έννοιας της
αλήθειας και δικαιοσύνης, και όχι το ενδιαφέρον για τον λαό μας, που είναι το
ενδιαφέρον για την πνευματική και υλική ευημερία του - κι όχι για την
υποδούλωση άλλων λαών. Όπως η αγάπη προς έναν άνθρωπο που αποκλείει
την αγάπη για τους υπόλοιπους δεν είναι αγάπη, έτσι και η αγάπη για τη χώρα
μας, όταν δεν είναι ταυτόχρονα και αγάπη για την ανθρωπότητα, δεν είναι
αγάπη, αλλά ειδωλολατρική λατρεία.»

Erich Fromm, The sane Society, Κεφάλαιο 3, Νέα Υόρκη 1955.

36. ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Ο ΒΙΑΣΜΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΛΩΝ

Στυλιανός Αρίστων
Μόλις πληροφορηθήκαμε για την ίδρυση ενός νέου πολιτικού κόμματος της Ρωμιοσύνης.
«Εθνική Ενότητα» λέγεται το νέο κόμμα, άρχεται δε από τον Τάκη Μπαλτάκο και του
πρώην ηγέτη του ορθόδοξου-εθνικιστικού μορφώματος του ΛΑ.Ο.Σ. Γιώργο Καρατζαφέρη.
Η τακτική που ακολουθήθηκε θυμίζει τα πρώτα χρόνια του «Ελληνικού» Κράτους, όταν η
Ρωμιοσύνη βάπτισε «Έλληνες» όλους τους πληθυσμούς εντός των συνόρων του και
ντύθηκε με ελληνική χλαμύδα, παριστάνοντας τη συνέχεια του ιστορικού Ελληνισμού.
Παλιά η τακτική, παλιός και ο πολιτικός προσανατολισμός.

Η ελληνορθόδοξη πολιτιστική μας ταυτότητα κάθε μέρα νοθεύεται και η

Ορθοδοξία, η ψυχή της ψυχής μας συνεχώς βάλλεται.
Πηγή: ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΤΟ ΝΕΟ ΚΟΜΜΑ

Το πρόβλημα όμως για εμάς τους Έλληνες έγκειται στη χρήση ή μάλλον στην κατάχρηση
ελληνικών συμβόλων από το πολιτικό σκηνικό της Ρωμιοσύνης. Διότι το νέο κόμμα επέλεξε
τον πυρσό σαν σύμβολο του. Αυτή η διαστροφή του ελληνικού πυρσού της ελληνίδας θεάς
Εκάτης σε σύμβολο Ρωμαίικου κόμματος της ακροδεξιάς δεν μπορεί παρά να
χαρακτηριστεί ως πολιτισμική παρακμή. Προφανώς η ηθική κατρακύλα ορισμένων δεν έχει
πάτο. Διακόσια χρόνια μετά την καταστολή της Ελληνικής Εθνικής επανάστασης στα
πλαίσια της «Γαλλοκρατίας» στα Επτάνησα από ντόπιους Ρωμιούς, Οθωμανούς και
Ρώσους υπό την ηγεσία του Ρώσου ναυάρχου Ουσακώφ, -«Όσιος» και «Μεγάλος
Προστάτης της Ελλάδας» κατά την Ορθοδοξία (τον γιορτάζει κάθε χρόνο στις 2
Οκτωβρίου), «Άγιος» και «μεγάλος φιλέλληνας» για την Χρυσή Αυγή- ασελγούν κάποιοι
αναίσχυντοι εκ των πρώτων πάνω στη χιλιοχτυπημένη σάρκα του Εθνικού Ελληνισμού.
Πρώτα βίασε η Χρυσή Αυγή τα σύμβολα του ελληνικού εθνισμού, τον μαίανδρο και το
δάφνινο στεφάνι, αποδίδοντας στους Έλληνες την εθνικιστική κτηνωδία, μετά ακολούθησε
το ΚΚΕ με την κατάληψη της Ακρόπολις, ένα κόμμα πιστό σε μία ιδεολογία με περίπου 100
εκατομμύρια θύματα παγκοσμίως, και τώρα σύρει μία «Εθνική Ενότητα» με τη σειρά της,
θέλουμε να πιστεύουμε άθελά της, τον πυρσό στο βόθρο του Ρωμαίικου
κοινοβουλευτισμού.
Αυτά τα κόμματα δεν είναι απάντηση στην κρίση, αλλά όπως κι αυτή, συμπτώματα της
ίδιας πολιτισμικής παρακμής και της συμμόρφωσης των κυβερνήσεων με τις διάφορες
επιθυμίες του εκκλησιαστικού παρακράτους.

Οι Έλληνες αποτελούμε πολιτισμικό έθνος, συνεπώς δεν μπορεί ποτέ να ταυτιστεί ο

ελληνισμός με το Ρωμαίικο Κράτος, την «ελληνική» σημαία της βρετανικής εταιρείας
ανατολικών Ινδιών στα χρώματα της Βαυαρίας, ούτε να μετατραπούν τα σεβάσματα του σε
«μασκότ» πολιτικών κομμάτων της Ρωμιοσύνης.

Χωρίς καμία προσωπική εμπάθεια και κακία ανακαλούμε τους κυρίους Μπαλτάκο και
Καρατζαφέρη να σεβαστούν τουλάχιστον την μνήμη όσων Ελλήνων εκδιώχθηκαν και
δολοφονήθηκαν από τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και την Εκκλησία της, και να
αναλογιστούν εάν με την επιλογή του πυρσού σαν σύμβολο του νέου κόμματος τους
έπραξαν το σωστό.

37. Θεωρίες Συνωμοσίας

Στυλιανός Αρίστων

Οι Θεωρίες Συνωμοσίας είναι η μάστιγα της εποχής, είναι γύρω μας και τα φερέφωνα της
ανάμεσά μας. Όλοι έχουμε ακούσει κάποιους παράξενους τύπους να μιλάνε για «νεφελίμ»,
«ερπετοειδείς εξωγήινους», μια «Ομάδα Έψιλον», μια «παγκόσμια συνωμοσία των
εβραίων», τους «ανθέλληνες εβραιοσιωνιστές», «σατανικούς τέκτονες», «σατανιστές
πλανητάρχες», «Ιλλουμινάτι», τη «Νέα τάξη πραγμάτων» ή «ΝΤΠ», την «αυτοκρατορία του
αντίχριστου» ή του Al-Masih ad-Dajjal και άλλα κουφά του παγκόσμιου μονοθεϊσμού.
Πολλοί έχουμε αναρωτηθεί, τί συμβαίνει με αυτούς τους ανθρώπους; Κάποιοι πουλάνε
σχετικά βιβλία και ζουν καλά από αυτές τις θεωρίες, άλλοι κερδίζουν ψήφους κι άλλοι πάλι
ελέγχουν το ποίμνιο τους με αυτές, οπότε έχουν κάθε λόγο να τις προπαγανδίζουν.
Κατανοητό.

Οι υπόλοιποι είναι απλά ηλίθιοι ή υπάρχουν λόγοι -ανάμεσά τους και βιολογικοί- που
καθιστούν τις θεωρίες συνωμοσίας τόσο ελκυστικές; Είναι ένα θέμα που πρέπει να μας
απασχολήσει, διότι παρά το γεγονός ότι είναι παραπροϊόντα του μονοθεϊσμού, έχουμε
διαπιστώσει πως έρχονται άνθρωποι στις εθνικές θρησκείες, ιδίως στον ελληνισμό, που
συνεχίζουν να κουβαλάνε τα στερεότυπα του χριστιανισμού στα κεφάλια τους, που
χρησιμοποιούν τους ίδιους όρους, όπως οι Ρωμιοί συνωμοσιολόγοι, έχουν τις ίδιες
προκαταλήψεις και φόβητρα. Έτσι, υπάρχει ο κίνδυνος να διεισδύσουν στις εθνικές
θρησκείες εκείνα τα στοιχεία που τις ακυρώνουν, οι θεωρίες, αγκυλώσεις και τα
ιδεολογήματα του πολιτικού μονοθεϊσμού, που από την μια πλευρά αντιμάχονται τον
ανθρωπισμό, ορθολογισμό και τη καθαρή σκέψη και από την άλλη προωθούν τον
παραλογισμό, τον ρατσισμό και το μίσος, θέτοντας με τον τρόπο αυτό σε κίνδυνο την
ειρηνική συνύπαρξη κοινωνικών ομάδων (ή των λαών) και βλάπτοντας την έλλογη φύση
του ανθρώπου.

Το κάτω βίντεο εξηγεί με πολύ έξυπνο τρόπο:

γιατί πιστεύουμε σε θεωρίες συνωμοσίας,

τα κοινά σημεία των συνωμοσιολόγων,
και τι πρέπει να προσέχουμε,

ώστε να διατηρήσουμε το αντιληπτικό μας καθαρό και να διαφυλάξουμε το νου μας από
παγίδες, εξευτελισμούς και παράνοια.

Τίτλος: 7. Θεωρίες Συνωμοσίας

Χρήστης: The Skeptic Theory
https://www.youtube.com/watch?v=1chhgwv6DoA
38. Κόμμα μας είναι το ΕΘΟΣ μας
Στυλιανός Αρίστων

Πολλοί ρωτάνε εμάς τους (εθνικούς) Έλληνες: ποιά είναι η πολιτική ταυτότητα σας; Ποιά
κόμματα ψηφίζετε; Είστε δεξιοί, κεντρώοι ή αριστεροί; Άλλοι πάλι μας λένε εθνικιστές, για
τους επόμενους είμαστε διεθνιστές. Δεν τους παρεξηγώ, αυτές είναι οι βασικές κατηγορίες
σκέψης τόσο της Ρωμιοσύνης, όσο της Εσπερίας. Σκέπτονται έτσι και νομίζουν πως και
υπόλοιποι το ίδιο κάνουν. Τους απαντώ λοιπόν: θέσατε την ίδια ερώτηση στους λακότα,
εβένκι ή σάμι; Σιωπή... Θα εκλάβω την σιωπή σας σαν Όχι και σας λέω το εξής: οι
ιδεολογίες, νεωτερικές ή μη, δεν απασχολούν τα πολιτισμικά έθνη, διότι αυτά έχουν τις
παραδοσιακές κοσμοαντιλήψεις τους.
Η οντολογίες αυτών των εθνών είναι ασύμβατες με τις προαναφερθείσες ιδεολογίες. Τα
διάφορα πολιτικά κόμματα και οι ιδεολογίες των δεν έχουν καμία σημασία για τον πολιτισμό
των ιθαγενών, και τους ενδιαφέρουν μόνο στην περίπτωση και στον βαθμό που αυτά
τυγχάνουν κόμματα εξουσίας και οι ιθαγενείς πρέπει να διαπραγματευτούν με αυτά. Έτσι
και εμείς με τη σειρά μας δεν είμαστε ούτε δεξιοί, ούτε αριστεροί. Δεν μας απασχολεί
κανένας εθνικισμός ή λενινισμός, μιας και αυτές οι δύο ιδεολογίες είναι απάνθρωπες και
απεδείχθησαν εχθρικές απέναντί στα (πολιτισμικά) έθνη, ούτε ανήκουμε στα κόμματα του
Ρωμαίικου Κράτους. Η δική μας πολιτική είναι η Παράδοση μας. Εμείς, λοιπόν, δεν
ανήκουμε σε κανένα ιδεολογικό «χώρο» γιατί οι ιδεολογίες δεν έχουν θέση στους εθνικούς
πολιτισμούς.

39. ΔΙΑΛΕΓΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΘΑΓΕΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΣΜΟΘΕΑΣΗ ΑΝΤΙ ΤΩΝ

ΝΕΩΤΕΡΙΚΩΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΩΝ!
Στυλιανός Αρίστων

Ο εθνικισμός είναι νεωτερική ιδεολογία. Ο διεθνισμός είναι νεωτερική ιδεολογία. Είναι

εκκοσμικευμένες εκδοχές του μονοθεϊσμού, που αλλοιώνουν τη θέαση και ως εκ τούτου
την σύλληψη του κόσμου. Βλέποντας τον κόσμο μέσα από τις παρωπίδες των ιδεολογιών,
τον βλέπουμε στραβά. Στραβά θα είναι επομένως και τα συμπεράσματα μας, αφού
κρίνουμε το προς εμάς ξένο, τον ελληνικό ή οποιοδήποτε άλλο ιθαγενή πολιτισμό στη
βάση γνώριμων προς την νεωτερικότητα κριτηρίων, προβάλλοντας το παρόν στο χθές, το
γνωστό στο άγνωστο, με αποτέλεσμα την οικοδόμηση μιας καρικατούρας παρά την
παλινόρθωση της ιθαγενής ελληνικής παράδοσης. Πρέπει λοιπόν να εξοικειωθούμε με τον
ελληνισμό για να δούμε τον κόσμο μέσα από αρχαία μάτια. Αυτό επιτυγχάνεται μόνο δια
της μελέτης των σωζόμενων ελληνικών κειμένων. Γιατί χωρίς αυτή την αναγκαία μελέτη και
την μετέπειτα αλλαγή έθους, απλώς ανακυκλώνουμε τον αποικισμό της νοόσφαιρας μας
από τον παγκόσμιο μονοθεϊσμό, την ρωμιοσύνη και εσπερία, νομίζοντας μάλιστα πως
δίνουμε μάχη για την απελευθέρωση του νου από τα σχήματα και κλισέ του νυν
πολιτισμού, ενώ στην πραγματικότητα οι ποδοπέδες μας δεν έχουν χαλαρώσει ούτε στο
ελάχιστο. Ο κακομοίρης που σέρνει τις αλυσίδες του νομίζει ότι είναι ελεύθερος, στην ουσία
όμως είναι περισσότερο ανελεύθερος από ποτέ. Ο ιδεολόγος μπορεί να το ονομάσει αυτό
ελευθερία, αλλά δεν παύει να είναι κοροϊδία. Κάποτε κάποιοι στα Επτάνησα επεδίωξαν να
τινάξουν το ζυγό των Ρωμιών και Οθωμανών. Σήμερα πρέπει να τινάξουμε από πάνω μας
τα στερεότυπα της νεωτερικότητας, τις εκκοσμικευμένες εκδοχές του μονοθεϊσμού και το
φαντασιακό του κυρίαρχου πολιτισμού.
40. Ελληνισμός ή νεωτερικότητα
ΛΑΒΡΥΣ: «Ποιοί Είμαστε», από: Λάβρυς (Αρχή). URL: http://www.labrys.gr/gr/about.html
(τελευταία πρόσβαση: 6η ισταμένου Μεταγειτνιώνος 3/699ης Ολυμπιάδος / 06.08.«2019»).

«Είναι γεγονός, πως το πρώτο βήμα προσέγγισης σε μια λατρευτική παράδοση είναι η
θέληση και το αγνό κίνητρο, δυστυχώς όμως υπάρχουν και κάποια δεδομένα εμπόδια τα
οποία οφείλουμε να ξεπερνάμε. Λαμβάνοντας πολύ σοβαρά υπόψιν την ρήση του
Σαλούστιου πως ο άνθρωπος που θέλει να ασχοληθεί με αυτά δεν πρέπει να έχει
μεγαλώσει με ανόητες δοξασίες, θεωρούμε απαραίτητη την διευκρίνηση πως η λατρευτική
παράδοση δεν έχει και δεν μπορεί να έχει την οιανδήποτε εξάρτηση από ιδεολογίες του
σύγχρονου κόσμου που είναι βασισμένες σε ξένα συστήματα σκέψης.»

41. «Δήλωση Κίσινγκερ» και εθνικιστική υστερία

Βλάσης Γ. Ρασσιάς: Η «δήλωση Κίσινγκερ», μια ακόμα μούφα της «βαθιάς Ορθοδοξιάς»,
από: Rassias (Κείμενα). URL: http://www.rassias.gr/1111.html (τελευταία πρόσβαση: 6η
ισταμένου Μεταγειτνιώνος 3/699ης Ολυμπιάδος / 06.08.«2019»). Αποσπάσματα.

Στο κείμενο αυτό θα διαλύσουμε μία από τις πολλές μπούρδες της «βαθιάς ορθοδοξιάς»,
την οποία ξεχωρίσαμε από τις άλλες όμοιές της επειδή και μόνο προκαλεί σοβαρά
προβλήματα στην ιερή και κατεπείγουσα υπόθεση της Επανελλήνισης, και ίσως μάλιστα
κατασκευάστηκε με αυτήν ακριβώς την στόχευση, αν κρίνουμε από τον χρόνο κατασκευής
της και το ίδιο το περιεχόμενό της. Πρόκειται για την «περιβόητη» πια υποτιθέμενη δήλωση
του Εβραιοαμερικανού πρώην υπουργού εξωτερικών των Η.Π.Α. και μεγάλου συνεργού
της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, Χένρυ Κίσινγκερ (Henry A. Kissinger), ο οποίος,
μέσες – άκρες, είχε υποτίθεται πει κάτι σαν και αυτό: «Ο ελληνικός λαός είναι
δυσκολοκυβέρνητος και γι’ αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες.
Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ, δηλαδή, να πλήξουμε τη γλώσσα του, τη θρησκεία του, τα
πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του
να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει, για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, να
μη μας παρενοχλεί στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή τη
νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για εμάς, για την πολιτική των ΗΠΑ».
Την υποτιθέμενη δήλωση διοχέτευσε για πρώτη φορά ως «πληροφορία» στο ρωμέϊκο
κοινό τον Φεβρουάριο του έτους 1997 η τότε εκδότρια του περιοδικού «Νέμεσις» Λιάνα
Κανέλλη, θρησκόληπτη και δεξιά μέχρι τότε, και δικαίωμά της αυτό, η οποία αργότερα
«έθαψε» ωστόσο την δεύτερη ιδιότητά της για να απολαύσει την βουλευτική ιδιότητα με το,
στην περίπτωσή της όλως κατ’ εξαίρεση «φιλόξενο», Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος.
Σύμφωνα με την «πληροφορία», ο Εβραιοαμερικανός πρώην υπουργός εξωτερικών των
Η.Π.Α. (ιδανικές ιδιότητες για να κτυπήσουν συναγερμοί στα αντανακλαστικά των Ρωμιών),
είχε δηλώσει δημόσια τα παραπάνω τον Σεπτέμβριο του έτους 1994 ή (στην αρχική, όπως
θα δούμε παρακάτω, βερσιόν) το έτος 1974, αποδεικνύοντας τάχα ότι οι παγκοσμίως
κρατούντες φοβούνται τους Ρωμιούς και είναι αποφασισμένοι να τους βλάψουν με κάθε
δυνατό τρόπο. Η «πληροφορία» για την υποτιθέμενη δήλωση (με επίσης υποτιθέμενη
πηγή το φύλλο της 17ης Φεβρουαρίου 1997 της αγγλόγλωσσης τουρκικής εφημερίδας
«Turkish Daily News»), διογκώθηκε βεβαίως μετά την άκριτη (;) υιοθεσία της από αρκετά
μεγάλα ΜΜΕ αλλά και από μικρότερα και πιο… βυζαντινά («Εστία», «Ελεύθερη Ώρα») και
κορύφωσε την «εγκυρότητά» της όταν στις 25 Μαρτίου 1997 την χρησιμοποίησε ακόμα και
ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Χρήστος Σαρτζετάκης στο επετειακό μήνυμά του.

Η διάψευση δημοσιεύθηκε εν Ελλάδι στο περιοδικό «Πολιτικά Θέματα» στις 13 Ιουνίου

1997, αν και βεβαίως (αναμενόμενο αυτό) «αγρόν ηγόρασε» η «βαθιά ορθοδοξιά» και
απτόητη εξακολούθησε να σκυταλοδρομεί την μπούρδα της Κανέλλη: «το απόσπασμα για
το οποίο με πληροφορήσατε είναι ψευδές. Κάθε λέξη σ’ αυτό είναι ένα ψεύδος και το
νόημά του είναι επίσης ψευδές». Η σκυταλοδρομία ήταν αρκετά εντυπωσιακή: τον Μάρτιο
του 1997 η μπούρδα πέρασε στην μηνιαία εφημερίδα της Κομοτηνής «Δικαίωμα» (του
«Συλλόγου Ιμβρίων, Τενεδίων, Κωνσταντινουπολιτών και Ανατολικών Θρακών») και από
εκεί στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» (στην στήλη «Αντιοικονομικά», του Γιάννη Μαρίνου
υπό το ψευδώνυμο «Κριτόβουλος») και εν συνεχεία, μετά από 10 ημέρες, στην εφημερίδα
«Καθημερινή» δια του ιεροστοχαστού της Νεο-Ορθοδοξίας Χρήστου Γιανναρά («η
στρατηγική που εισηγήθηκε ο πολύς Χένρι έχει τεθεί σε εφαρμογή με εντυπωσιακά κιόλας
αποτελέσματα» αποφαινόταν ο μέγας ιεροστοχαστής). Ο μόνος που μπορεί να αθωωθεί
είναι ο Μαρίνος, ο οποίος ερεύνησε λίγο περισσότερο την μπούρδα, κάτι «ψυλλιάστηκε»,
έγραψε στον ίδιο τον πρώην υπουργό εξωτερικών των Η.Π.Α. και, από την απάντηση που
έλαβε, κατάλαβε ότι είχε νεροκουβαλήσει σε μια απάτη: «Αγαπητέ κ. Μαρίνο, ευχαριστώ
για την επιστολή σας. Όσον αφορά την δήλωση, δεν υπήρξε ποτέ τέτοια τελετή
βράβευσης, δεν υπήρξε ποτέ τέτοια ομιλία μου και το υποτιθέμενο απόσπασμα είναι
εξολοκλήρου αναληθές. Το όλο πράγμα αποτελεί καθαρό εφεύρημα και περιμένω από
εσάς να προβείτε σε διόρθωση». Έχοντας από επιπολαιότητα εκτεθεί, ο Μαρίνος ζήτησε
εν συνεχεία από τον συνάδελφό του και ανταποκριτή ελληνικών εφημερίδων στην
Κωνσταντινούπολη Άλκη Κούρκουλα, να αναζητήσει στα αρχεία της «Turkish Daily News»
το φύλλο που υποτίθεται πως αποτελούσε την «πηγή» της Κανέλλη. Φυσικά ο
Κούρκουλας δεν βρήκε τέτοια δήλωση στο συγκεκριμένο φύλλο, ούτε σε άλλο της εν λόγω
εφημερίδας. Περαιτέρω έρευνα του Μαρίνου, απέδειξε ότι η πηγή που τον παρέσυρε,
δηλαδή η εφημερίδα «Δικαίωμα» της Κομοτηνής, είχε πάρει σκυτάλη τα δεδομένα της από
την άλλη τοπική και ημερησία εφημερίδα, τον «Χρόνο» (φύλλο της 12ης Μαρτίου 1997),
της οποίας ο εκδότης – διευθυντής Σταύρος Φανφάνης, δήλωσε στον Μαρίνο ότι απλώς
αναδημοσίευσε «από ένα περιοδικό», το οποίο όμως δεν θυμόταν ποιο ακριβώς ήταν!
Επρόκειτο συνεπώς για μία ακόμα πασιφανέστατη ΜΟΥΦΑ της «βαθιάς ορθοδοξιάς»! Το
τραγικό βεβαίως είναι πως η πραγματική εφευρέτις δεν ήταν η Κανέλλη, αλλά η ρίζα της
ποιήσεως εκ του μηδενός (σαν τον «θεό» Ιαχωβά των Εβραίων, Χριστιανών και
Μωαμεθανών), πήγαινε αρκετά πιο πίσω στον χρόνο. Σε κείμενό του στην
«Ελευθεροτυπία» της 26ης Ιανουαρίου 1987 υπέρ της διδασκαλίας των Αρχαίων
Ελληνικών, κάποιος Θ. Σταυρόπουλος, δικηγόρος μάλιστα, εμφάνισε για πρώτη φορά την
υποτιθέμενη δήλωση του Εβραιοαμερικανού πρώην υπουργού εξωτερικών των Η.Π.Α.,
την οποία βεβαίως τοποθετούσε σε παλαιότερο χρόνο, υποτίθεται τον Νοέμβριο του 1973,
αμέσως μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου!

Οι λίγοι που επιχείρησαν να ψελλίσουν έστω ότι πρόκειται περί απάτης, όπως λ.χ. ο
καθηγητής Νίκος Αλιβιζάτος, καθυβρίστηκαν, ακόμα και από τον Σαρτζετάκη (στην
«Καθημερινή», της 24ης Σεπτεμβρίου 1997), σαν… «τοποτηρητές και αμύντορες» του
Κίσινγκερ, ενώ η σκυταλοδρομία της διάδοσης συνεχίστηκε από διάφορα άλλα καλά τέκνα
της Ορθοδοξιάς, όπως ο Κώστας Μπέης (στην «Ελευθεροτυπία» της 15ης Οκτωβρίου
1997), ο Στέλιος Παπαθεμελής (στο «Βήμα» της 2ας Αυγούστου 1998), ο Νίκος Ψυρούκης
(στο περιοδικό «Ελλοπία» του Νοεμβρίου 1998), κ.ά. Σπάζοντας το 2003 κάθε
προηγούμενο προσωπικό του ρεκόρ, ο πρώην επίσημος «ιησουϊτης» της ελλαδικής
θεοκρατίας Γεώργιος Μεταλληνός (ήταν μέχρι που επισκέφθηκε την Αθήνα ο Πάπας και
έπεσε σε δυσμένεια γιατί πήγε με την πλευρά των πιο ακραίων), δήλωνε σε τηλεοπτικές
εκπομπές ότι τάχα είχε ο ίδιος ακούσει το 1974 σε εκπομπή της «Ντόϊτσε Βέλλε», για το ότι
ο Κίσινγκερ είχε όντως πει τα όσα του είχαν αυθαίρετα προ εξαετίας καταλογίσει οι
συνάδελφοι του Μεταλληνού στα προπαγανδιστικά στρατεύματα της «βαθιάς ορθοδοξιάς».
Η γελοιότητα στο έπακρο, δίχως βεβαίως να είναι η μοναδική «μεγάλη στιγμή» του
απίθανου εκείνου ρασοφόρου: ο γράφων του έχει αφιερώσει ειδικό κείμενο στο παράρτημα
της «Επιτόμου Ιστορίας των Σπαρτιατών», αποκλειστικά για τις συκοφαντικές αθλιότητές
του, τόσο προσωπικά εναντίον του όσο και εναντίον των Ελλήνων Εθνικών.

Η «βαθιά ορθοδοξιά» με την πιο πάνω μούφα, επιχείρησε στα τέλη της δεκαετίας του
1990, σε καιρούς αυξημένης θρησκευτικής παράκρουσης και χονδροειδούς
εθνοκαπηλείας, ιδίως στα καθυστερημένα Βαλκάνια, να παραμυθιάσει όσους αφελείς
μπορούσε πως τάχα οι ηθικά εκμαυλισμένοι και συνειδητά απεχθανόμενοι τον Ελληνικό
Εθνισμό ορθόδοξοι Ρωμιοί, ως τέτοιοι, αποτελούν τον πρωταρχικό στόχο κάποιων
σκοτεινών παγκόσμιων κέντρων εξουσίας (3) και ότι το σχέδιο συμπεριελάμβανε εκτός
από τις λοιπές μεθόδους εθνοκτονίας και την αποκοπή των Νεοελλήνων από την
«γλώσσα» και την «θρησκεία» τους. Και αυτό σε μιαν εποχή που εμείς οι Έλληνες Εθνικοί
είχαμε ήδη βγει δημόσια και κάναμε λόγο για παλινόρθωση της πραγματικής μας εθνικής
ταυτότητας και της Εθνικής μας Θρησκείας, δηλαδή για Επανελλήνιση, στρεφόμενοι
βεβαίως αναγκαστικά ενάντια στην βυζαντινορθόδοξη θεοκρατία και στο παρακράτος της.
Με αυτόν τον τρόπο, η Ορθοδοξιά εμφάνιζε την κατακτητική και ακυρωτική για τον
πραγματικό Ελληνισμό παρουσία της στην πατρίδα μας, ως τάχα «πολύτιμο» εξάρτημα
της εθνικής μας αυτογνωσίας και ταυτόχρονα εμφάνιζε όποιον την απειλεί (ακόμα και εμάς
τους πραγματικούς Έλληνες, που την ύπαρξή μας η κ. Κανέλλη ήδη γνώριζε 2 – 3 χρόνια
πριν κατασκευάσει την «δήλωση Κίσινγκερ») ως δήθεν βραχίονα κάποιου «καταχθόνιου
σχεδίου» της παγκόσμιας εξουσίας εναντίον του κατ’ αυτήν «Ελληνισμού» (τον οποίο αυτή
δέχεται αποκλειστικά και μόνον ως Ρωμιοσύνη). Παλιά τους τέχνη κόσκινο των
απατεώνων. Εδώ ο Φιλήμων της ρωσοκίνητης εφημερίδας «Αιών», έβαλε το 1838 τον
δόλιο τον Θοδωρή Κολοκοτρώνη τάχα να εκθειάζει στην Πνύκα τους Εβραίους και την
Ορθοδοξιά, με αποκορύφωση εκείνο το ανατριχιαστικό «πρέπει να φυλάξετε την πίστη
σας, και να την στερεώσετε, διότι, όταν επιάσαμε τα άρματα είπαμε πρώτα υπέρ Πίστεως
και έπειτα υπέρ Πατρίδος». Αλλά εκείνη την συγκεκριμένη μούφα, θα την ξετινάξουμε
δεόντως μια άλλη φορά.

42. Εθνισμός και DNA

Κώστας Κεχαγιάς: «Τι είναι ο Εθνισμός», από: ΥΣΕΕ (Κείμενα: Ελληνική Παράδοση). URL:
https://ysee.gr/ethnismoskex.html (τελευταία πρόσβαση: 6η ισταμένου Μεταγειτνιώνος
3/699ης Ολυμπιάδος / 06.08.«2019»). Αποσπάσματα.

Ο Εθνισμός δεν είναι μια κοινή συνισταμένη αντίρροπων και αλληλοκαταστροφικών

δυνάμεων που ακολουθεί την κατεύθυνση της ευκαιριακά ισχυρότερης συνιστώσας. Ούτε
αποτελεί μια μελαγχολική ενατένιση ενός παρελθοντικού, ιδεολογικά αμόλυντου εαυτού της
ανθρωπότητας. Δεν αποτελεί ένα μαγικό καλειδοσκόπιο όπου η κάθε ιδεολογία της
νεωτερικότητας ανακαλύπτει γεμάτη οίηση κομμάτια του εαυτού της στο αρχαίο
παρελθόν(Ο... αναρχισμός στην αρχαία Ελλάδα, ο... φιλελευθερισμός στην μάχη των
Θερμοπυλών, ο... εθνικοσοσιαλισμός στην Σπάρτη, κ.ο.κ.).

Ο Εθνισμός δεν αναγνωρίζει τις ιδεολογίες της διαποτισμένης από τον μονοθεϊσμό,
νεωτερικότητας, όχι γιατί είναι πολιτικά αδιάφορος αλλά διότι τις ξεπερνά ως ένα
ελλειμματικό εργαλείο μιας ιδιωτικής ατομικότητας στην πόρευσή του σε έναν κόσμο που
κατά κανόνα τον αντιλαμβάνεται ως εχθρικό. Ο Εθνισμός το μόνο που έχει ν΄αντιπροτείνει
είναι η οργανικότητα όχι μεμονωμένων προσωπικοτήτων, αλλά πολιτικά συγκροτημένων
«εμείς». Αυτή είναι η μόνο απαίτηση που έχει ο Εθνισμός, για τα υπόλοιπα αφήνει
ελεύθερο τον άνθρωπο να ακολουθήσει τη ροή που του ταιριάζει.

Οι τραγικές, τώρα, υπάρξεις που προσπαθούν να κάνουν εργαλειακή χρήση ενός αλά καρτ
«εθνισμού» ανακαλύπτοντας διάφορα ιδεολογήματα, γεννήματα του μονοθεϊσμού και άρα
στυλοβάτες του, σ΄ έναν κόσμο που υπήρξε και εξακολουθεί να είναι ο διαχρονικός του
αντίπαλος, εκτός από την πλήρωση ενός κατά κανόνα υπερτροφικού «εγώ», (είδες πόσο
δίκιο είχα, εγώ!), ανοίγουν τις κερκόπορτες, προσφέροντας γη και ύδωρ στις ίδιες δυνάμεις
που κατέστρεψαν τον πολυθεϊστικό κόσμο και μετέτρεψαν τον άνθρωπο σε μονάδα και
πρόσωπο, κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν του ερημικού θεού.

Με άλλα λόγια: Σου δείχνουμε ολόκληρο το Σύμπαν κι εσύ αναρωτιέσαι ποιος κατέχει τα
μέσα παραγωγής ή αν θα μολυνθεί το «άγιο» DNA σου;

43. Ελληνισμός και πολιτική

ΥΣΕΕ: «Ποια είναι η πολιτική θέση της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας;», «Ποια είναι η θέση
σας απέναντι στις διάφορες πολιτικές ιδεολογίες και σε αυτούς που τις ακολουθούν;», «Με
την ιδεολογική σας ουδετερότητα δεν δέχεστε την ‹θεωρία των δύο άκρων› και εξισώνετε
διαφορετικές πολιτικές ιδεολογίες;», από: ΥΣΕΕ (Απαντήσεις σε συχνές ερωτήσεισ). URL:
https://ysee.gr/faq.html (τελευταία πρόσβαση: 19. Νοεμβρίου «2015»). Αποσπάσματα.

«Ποια είναι η πολιτική θέση της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας;»

Απάντηση: «Οι υγιείς θρησκείες δεν έχουν πολιτική θέση. Η μόνη θέση που δικαιούνται να
έχουν, είναι η σύνταξη με ό,τι εγγυάται την ελευθερία και αξιοπρέπεια των ανθρώπων. Η
Ελληνική Εθνική Θρησκεία προτιμά συνεπώς την αυτοθέσμιση και την Δημοκρατία και
εναντιούται σε κάθε μορφής ολοκληρωτισμό.»

«Ποια είναι η θέση σας απέναντι στις διάφορες πολιτικές ιδεολογίες και σε αυτούς
που τις ακολουθούν;»

Απάντηση: «... ως Θρησκεία αυτή καθαυτή, στεκόμαστε μακριά από όλες τις ιδεολογίες της
νεωτερικότητας, ιδίως προς εκείνες που, αποτελώντας πολιτικές μορφές μονοθεϊσμού,
μολύνουν την ανθρωπότητα με κοσμοδιορθωτισμό, απειλούν την ελευθερία των
ανθρώπων, και είτε απαρνούνται (διεθνισμός) είτε καπηλεύονται (εθνικισμός) την έννοια
του έθνους.»

«Με την ιδεολογική σας ουδετερότητα δεν δέχεστε την «θεωρία των δύο άκρων» και
εξισώνετε διαφορετικές πολιτικές ιδεολογίες;»

Απάντηση: «Ως θρησκεία, δεν μας ενδιαφέρει να προβούμε σε αξιολογική κρίση των
ιδεολογιών της νεωτερικότητας, λ.χ. για το ποια είχε τα περισσότερα θύματα ή την
μικρότερη ανεργία. Το κύριο που μας ενδιαφέρει σχετικά με αυτές, όπως και σχετικά με
οποιοδήποτε άλλο σύστημα, είτε ιδεολογικό, είτε φιλοσοφικό, είτε θρησκευτικό, είναι το εάν
πληρούν ή όχι μία βασική προϋπόθεση: εάν προασπίζονται και καλλιεργούν την αντίληψη
του ανθρώπου ως αυταξία, δηλαδή τον Ανθρωπισμό. Και αυτή την προϋπόθεση,
αποδεδειγμένα, οι διάφορες μορφές ‹πολιτικού μονοθεϊσμού› δεν την πληρούν.»

44. Ολοκληρωτικές ιδεολογίες

Κώστας Κεχαγιάς: «Μια μέρα με τους πιστούς του Δωδεκάθεου: Οι σπονδές, οι θυσίες και
η καθημερινή ζωή τους», από: Sputnik News Ελλάδα (Ελλάδα). URL:
https://sputniknews.gr/ellada/201908034153497-dodekatheo-ellines-ethnikoi-pistoi-teletes/
(τελευταία πρόσβαση: 6η ισταμένου Μεταγειτνιώνος 3/699ης Ολυμπιάδος / 06.08.«2019»).
Αποσπάσματα.

«Εμείς πιστεύουμε ότι ο άνθρωπος δεν είναι ούτε καλός, ούτε κακός, άρα δεν μπορεί να
πειστεί από τις ολοκληρωτικές ιδεολογίες της νεωτερικότητας όπως είναι ο ναζισμός, ο
κομμουνισμός, ο φασισμός και άλλες ... Η στάση μας απέναντι σε αυτές τις ιδεολογίες είναι
καταγγελτική. Εμείς θεωρούμε πως, ότι έχει ξεπηδήσει στην εποχή του μονοθεϊσμού,
ουσιαστικά φέρει μέσα του και επιβιώνει την εποχή του μονοθεϊσμού. Δηλαδή λέμε ότι οι
πολιτικές ιδεολογίες είναι πολιτικοί μονοθεϊσμοί. Θρέφονται από τον μονοθεϊσμό. Δεν μας
αφορούν τα προβλήματα του κομμουνισμού και του εθνικοσοσιαλισμού και δεν θα τα
λύσουμε εμείς. Το πολιτικό μας πρότυπο είναι αυτό της αρχαιότητας, προσαρμοσμένο στα
σημερινά δεδομένα. Να διαλέγουν οι πολίτες ποιους νόμους θα ψηφίζουν οι ίδιοι. Αυτό
βέβαια απαιτεί παιδεία».

45. Ανθρωπισμός, διαφωτισμός, αλληλεγγύη

Φιλοσοφικό Αθήναιον Εκατηβόλος: «Η Διακήρυξη Σκοπών και Θέσεων», από:
ekatevolos.ysee (Διακήρυξη). URL: https://ekatevolos.ysee.gr/about/declaration.html
(τελευταία πρόσβαση: 6η ισταμένου Μεταγειτνιώνος 3/699ης Ολυμπιάδος / 06.08.«2019»).

1. Αποσκοπούμε στην ηθική υπεράσπιση και παλινόρθωση του Ελληνισμού, τον οποίο
εννοούμε όχι ως σύγχρονη υπηκοότητα ή απλή φυλετική αλυσίδα, αλλά ως μία
συγκροτημένη κοσμοθέαση και ένα εξ αυτής αναδυόμενο σύστημα αξιών που μπορεί να
πραγματωθεί σε κάθε σφαίρα της καθημερινής ζωής, έναν Ελληνισμό που αφορά κάθε
πολιτισμένο και ποιοτικό άνθρωπο αυτού του πλανήτη.

2. Θεωρούμε τον άνθρωπο ως μία μη διαπραγματεύσιμη αυταξία, ως μία ιερή

μοναδικότητα πολύ πέραν ενός απλού αθροίσματος προβολών ρόλων και σχέσεων,
εμπνεόμαστε από τα ιδανικά του Ανθρωπισμού, όπως αυτά έχουν κατανοηθεί και
διατυπωθεί από τους Έλληνες φιλοσόφους, από την διανόηση της εποχής των Αντωνίνων
και τους στοχαστές του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού.

3. Αναγνωρίζουμε την μη διαπραγματεύσιμη ιερότητα του φυσικού Κόσμου και όλων των
μορφών ζωής, σύμφωνα με την προσέγγιση της πολυθεϊστικής Εθνικής Ελληνικής
Θρησκείας, καταφάσκουμε την ζωή σε όλα τα επίπεδά της και θεωρούμε αντιπάλους μας
όλα όσα υποβιβάζουν αυτή την ιερότητα ή επιχειρούν να υποτάξουν την πλήθυνση και την
πολυμορφία σε αυθαίρετες ενοποιήσεις και ομογενοποιήσεις.

4. Δίνουμε προτεραιότητα στο «εμείς» αντί στο «εγώ», στην συλλογική κουλτούρα αντί
στην αποσπασματική ατομική δράση, στην αλληλεγγύη και την εκ των έσω ανάδειξη των
αρίστων ανθρώπων μας. Θεωρούμε την ίδια στιγμή αυτονόητη την ετερότητα και την
πολυφωνία, που, κατ’ εμάς, δεν απειλεί αλλ’ αντιθέτως ισχυροποιεί την αρμονία του όποιου
συνόλου.

5. Τοποθετούμαστε ενάντια σε κάθε μορφή πολιτικής αυταρχίας, ολοκληρωτισμού και

θεοκρατίας και τασσόμαστε υπέρ της απόλυτης αυτοθέσμισης και της πραγματικής Άμεσης
Δημοκρατίας, που όπως απέδειξαν οι πρόγονοί μας που την εφηύραν δεν έχει τίποτε να
κάνει με ισοπεδωτισμό, μαζικοποίηση και αχρειοκρατία.

6. Δεχόμαστε την διαφωνία όχι ως κάτι το ανεπιθύμητο που πρέπει να θεραπεύσουμε, να

αντικρούσουμε, να καλύψουμε ή να αποφύγουμε, αλλά ως μία καλοδεχούμενη εκδήλωση
της διαφορετικότητας των ανθρώπων. Δεχόμαστε την διαφορετικότητα ως κάτι το
απολύτως αναγκαίο για την συλλογική μετάβαση σε ανώτερα πνευματικά επίπεδα, στα
οποία πολύ δύσκολα μπορεί να φθάσει ένα μεμονωμένο άτομο.

7. Υπηρετούμε την λογικότητα και τον ελεύθερο στοχασμό, την άνευ εμποδίων μετάδοση
των απόψεων και των πληροφοριών, την αποτόλμηση της έρευνας ακόμα και σε περιοχές
που το σύγχρονο κατεστημένο μάς έχει αποστερήσει ως τάχα «απαγορευμένες»,
υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα όλων των απόψεων να ακούγονται, εκτός από εκείνες που
οι ίδιες δεν αναγνωρίζουν το ίδιο δικαίωμα σε άλλους, εκτός δηλαδή από ιδέες που
προπαγανδίζουν ρατσισμό, οργανωμένα συστήματα ανελευθερίας και κάθε είδους
μισαλλοδοξία.