Back in the 1980's, when Pee-wee Herman wore suits that were several sizes too small, everyone in their big-shouldered baggy suits thought he looked hilarious. Who knew he was a style icon in the making? But the short, almost shrunken jackets crowding the fall 2005 runways have other historical antecedents that predate Pee-wee's arrival on his bicycle.
In the 19th century, Scottish gents began wearing cropped tweed
jackets with their kilts. And many military uniforms were cut closer to the hip with an eye for function, like those at West Point. The golden age of this jaunty style didn't occur until the mid- 1920's. Worn with voluminous "Oxford bags" trousers, these little blazers were the last word on college campuses from California to Cambridge, the perfect counterpart to the short-skirted flappers of the era. And then, of course, there was the comedy connection: Buster Keaton often sported a short jacket, and in the 30's Chico Marx wore a cropped double-breasted version that's not too different from some 2005 models.
In 1964, the Beatles brought English mod tailoring to the fore -- a
look that was embraced by very few men on this side of the Atlantic. A similar reaction occurred here in the 80's, when the broad-shouldered, futuristic styles of the French designers Thierry Mugler and Claude Montana were met with an equally cold reception. Fortunately for José Lévy, another French designer, the public was more amenable. Lévy made the "schoolboy" look his virtual trademark from the early 90's until 2003, when his company closed.
It remains to be seen whether Lévy, who has just begun designing
for Emanuel Ungaro, will continue with his trailblazing attenuation, which has influenced Thom Browne, Bottega Veneta and others. Or perhaps he will go his own way again, with, say, a knee-length zoot-suit jacket. After all, cutting-edge fashion does tend to extremes. But this fall, at least, it's safe to take the short cut. Characters:
Pee-wee Herman Jose Levy Thom Browne Bottega Veneta “ANG MAGKAIBIGANG AHAS AT KABAYO” Isinulat ni” “Arnel A. Agapay”
Sa Isang kagubatan ng Diwatang Isabela ay may dalawang
magkaibigan na sina Ahas at kabayo. Sila lamang ang pinahihintulutan ng diwatang Isabela sa kagubatang iyon.Si Ahas at Kabayo ay sobrang magkaibigan palagi silang nagtutulungan at nagbibigayan,ngunit isang araw ng naglalaro ang dalawang magkaibigan, hindi nagkaunawaan ang dalawa.
“Ano ba naman Kabayo sabi ko”, ikaw ang taya, mahirap bang intindihin yon? sabi ni Ahas nag alit nag alit na nakatingin kay Kabayo. Eh bakit ikaw? nagpapa taya ka ba, eh kanina ko pa nga napapansin na ako palagi ang nagiging tay kahit na huli na kita.Sumbat naman ni kabayo.Hindi ko na problema iyon ang akin lang naman ay ikaw ang maging taya. Sumbat naman ni Ahas. At dahil sa galit ni kabayo at hindi na maunawaan ang magkaibigan ay iniwan niya na lang ito dahil sag alit, baka mapano pa niya ang kaibigan kong hindi niya ito iniwan.
Hay! nakakainis talaga ang kabayo yun. Inis na sabi ni Ahas.Gusto
ko lang naman maglaro may problema ba dun,habang nagdadal- dalang ahas ay bigla nalang may lumitaw na Paru-paro sa kanyang harapan at siya naman ay na bigla,hindi dahil sa kanyang nakita ay kundi pano nakapasok ang paru-paro dito sa kagubatan ni Diwatang Isabela. Sino ka? at bakit ka nakapasok? pilit niyang tatanong na kinakabahan.Nandito ako upang sabihin ang iyong pagkakamali.Sabi ng magandang paru-paro.at ano namang mali ang aking ginawa upang ika’y naparito? sabi naman ni ahas. Unang-una mong pagkakamali ay hindi mo pinapakinggan si kabayosa mga gusto niyang sabihin ,pangalawa mas gusto mong makuha ang mga gusto mo. Hindi ba’t isa yong pagkakamali. Sabi ni paru-paro.Oo alam ko iyon, ngunit mas Masaya naman ang aking binibigay na ideya sa paglalaro kaysa sa kanya.Mahinahon na sabi ni Ahas,ngunit ika’y mali parin nakikita mong nakikisabay si kabayo sa lahat ng mga ideya kahit sa puso niya ay hindi magandang laruin ngunit pinipilit niya parin ang sarili niya, dahil ayaw niya na masaktan ka o mag-away kayo. sabi ulit ni paru- paro.Naalala naman ni aha sang lahat ng ginawa ni kabayo para sa kanya, kaya bigla nalang tumulo ang kanyang luha dahil doon.Naisip niya ang lahat –lahat ng kanyang ginawa kay kabayo.At hindi naman siya nahirapan na hanapin ito dahil naroon lamang ito sa akasyang kahoy. Kaibigan, tawag niya rito. Ngunit binali wala lamang ito ni kabayo. Kabayo! Tawag niya uli,pwede bang tayo mag-usap. at bilang sagot ni kabayo ay umiling lamang ito. nilapitan naman ni ahas si kabayo upang humingi ng tawad. Kabayo patawarin mo sana ako alam kong hindi tama ang aking ginawa mas inuna ko at mas pinairal ko ang aking mga desisyon kaysa sayo. Alam kong ako’y mali,ngunit hindi kita pinakinggan sa mga gusto mong sabihin sakin,kaya sana patawarin mo ako kahit yun lang ang masasabi ko. At ngayon ko lang nalaman na dapat ang magkakaibigan ay magkaunawaan at magkaintindihan upang ang pagkakaibigan ay lumago hanggang huli, nakikinig lamang si kabayo sa mga sinasabi ni Ahas at alam niya na tama ang mga sinabi nito kaya agad niya itong pinatawad at humingi rin sya ng patawad rito dahil sa galit na naipakita niya kanina. Kaya ang dalawang magkaibigan ay naglaro muli upang isaya at ilago pa ang kanilang pagkakaibigan.
![Standalone Financial Results, Form A, Auditors Report, Result Presentation for March 31, 2016 [Result]](https://imgv2-2-f.scribdassets.com/img/document/313781374/149x198/b21cdf4961/1465237586?v=1)
