NUMER 01

wrzesień 2010

FREE

ZAĆPANE
PETERBOROUGH?
Wiele razy idąc za palaczem na ulicy zastanawiałem się,
co to za zapach? Po jakimś czasie zrozumiałem, że to trawa.
10-11

O wyjazdach,
powrotach i innych
dylematach EMIGRACJA
moralnych CZEKOLADOPODOBNA
4-5 16-17

CO? GDZIE? KIEDY? ZA ILE? MIEJSKI MISZ-MASZ SONDA

www.pmagazyn.pl |
INFORMATOR

AMBASADA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ W LONDYNIE COUNCIL TAX – PODATEK LOKALNY

WYDZIAŁ KONSULARNY T: 01733 452258
73 New Cavendish Street E: local.taxation@peterborough.gov.uk
Londyn W1W 6LS EMERGENCY (OUT OF HOURS) – NAGŁE WYPADKI (POZA
GODZINAMI URZĘDOWANIA)
Numery telefonów: T: 01733 864157
0207 2913 900 FRAUD HOTLINE (BENEFITS) – NUMER SPECJALNY DO
0207 2913 934 ZGŁASZANIA OSZUSTW ZASIŁKOWYCH
fax: 0207 3232 320 T: 01733 452250
E: fraud@peterborough.gov.uk
Godziny obsługi interesantów: HOUSING OPTIONS – WYBÓR MIESZKANIOWY
Poniedziałek 9.00 – 14.00 T: 01733 864064
Wtorek 9.00 – 14.00 E: housing.options@peterborough.gov.uk
Środa 9.00 – 14.00 NOISE COMPLAINTS – SKARGI DOTYCZĄCE HAŁASU
Czwartek 13.00 – 18.00 T: 01733 747474
Piątek 9.00 – 14.00 E: eppsadmin@peterborough.gov.uk
REGISTER OFFICE – URZĄD STANU CYWILNEGO
Urząd jest zamknięty w czasie świąt państwowych, kościelnych T: 01733 864646
oraz w dni wolne od pracy Wielkiej Brytanii i Rzeczypospolitej Polskiej. SCHOOL ADMISSIONS – PRZYJĘCIA DO SZKÓŁ
T: 01733 864007
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji, na które nie E: admissions@peterborough.gov.uk
mogą Państwo znaleźć odpowiedzi na stronie internetowej Wydziału STREET CLEANING – SPRZĄTANIE ULIC
Konsularnego (www.londynkg.polemb.net) prosimy o kontakt T: 01733 747474
mailowy (koniecznie podając numer telefonu) z poszczególnymi E: street.cieansing@peterborough.gov.uk
działami naszego urzędu: STREET LIGHTING – OŚWIETLENIE ULIC
londyn.paszporty@msz.gov.pl (paszporty tymczasowe, 5 i 10 letnie) T: 01733 453523
londyn.konsulat@msz.gov.pl (organizacje polonijne, E: street.lighting@peterborough.gov.uk
szkolnictwo i kultura) WASTE AND RECYCLING – ODPADY I RECYKLING
london.visa@msz.gov.pl (wizy dla cudzoziemców) T: 01733 747474 E: wmhd@peterborough.gov.uk
london.op@msz.gov.pl (informacje dotyczące przewozu zwłok/ YOUNG PEOPLE’S SERVICE – DZIAŁ DS. MŁODZIEŻY
prochów obywateli polskich zmarłych na terenie Anglii i Walii wraz T: 01733 864500
z wydawaniem zezwoleń na ich przewóz, sprawy z zakresu zatrzymań, E: connexions@peterborough.gov.uk
aresztowań, poszukiwania, nieszczęśliwe wypadki)
londyn.prawny@msz.gov.pl (czynności notarialne, wydawanie
zaświadczeń, ogólna informacja nt. przepisów prawnych, sprawy TELEFONY ALARMOWE/INFOLINIE
z zakresu stanu cywilnego) lub w sprawach ogólnych:
londyn.konsulat@msz.gov.pl NAGŁE WYPADKI (POLICJA, STRAŻ, POGOTOWIE):
Numer telefonu tylko w sytuacjach wymagających natychmiastowej zadzwoń pod numer 999 (lub 112, jeśli dzwonisz z komórki), nastąpi
interwencji konsula np. zgony, wypadki (czynny poza godzinami połączenie z operatorem, wytłumacz cel telefonu, operator połączy Cię
urzędowania) 07939594278 z odpowiednią służbą.
NATIONAL GAS EMERGENCY SERVICE: bezpłatny telefon
KONTAKT Z NAJWAŻNIEJSZYMI DZIAŁAMI 0800 111 999 (24 godz. 7 dni w tygodniu)
PETERBOROUGH CITY COUNCIL – zadzwoń, jeśli wyczuwasz ulatniający się gaz.
INFOLINIA NHS: 0845 4647 (24 godz. 7 dni w tygodniu) – dyskretne
WSZYSTKIE OGÓLNE SPRAWY I ZAPYTANIA: 01733 747474 porady dotyczące zdrowia i informacje dla Ciebie i Twojej rodziny
BENEFITS (COUNCIL TAX AND HOUSING) – ZASIŁKI (PODATEK INFOLINIA ALKOHOLOWA: bezpłatny telefon 0800 917 8282
LOKALNY I MIESZKANIOWY) – porady, pomoc i wsparcie dla wszystkich, którzy mają problem
T: 01733 452241 z alkoholem lub uważają, że ktoś go ma.
E: benefits@peterborough.gov.uk CHILDLINE: darmowy telefon 0800 1111 – pomoc dla dzieci
BUSES (timetables) – AUTOBUSY (rozkład jazdy) i młodzieży do 18. roku życia w przypadku stresu lub innego problemu.
T: 0871 200 22 33 NARKOTYKI: bezpłatna linia 0800 77 66 00 – czynna całą dobę,
CHILDREN’S SOCIAL CARE REFERRAL AND ASSESSMENT – OPIEKA informacja o narkotykach i pomoc dla osób uzależnionych.
SPOŁECZNA DZIECI (SKIEROWANIA I OCENY) ZAGINIĘCIA: 0500 700 700 – telefon czynny całą dobę
T: 01733 864180 INFOLINIA PRAWNA: 0845 345 4345 – darmowa informacja i pomoc
COMPLAINTS – SKARGI w powszechnie spotykanych problemach prawnych
T: 01733 296331 PRZESTĘPSTWA (CRIMESTOPPERS): bezpłatna infolinia do zgłaszania
E: compiain@peterborough.gov.uk przestępstw – 0800 555 1111

2 | www.pmagazyn.pl

Drodzy Czytelnicy,
Przyszedł czas odczarowania nadchodzącej
jesieni, jako burej pory roku, podczas której
nic się nie dzieje, a wszystko wokół jest szare,
smutne i przygnębiające. Otóż, od tej pory nic nie
będzie takie jak dawniej. A wszystko to za sprawą
pierwszego numeru Peterborough Magazynu,
który właśnie oddajemy w Wasze ręce.
Słyszę pytania odnoszące się do tego, kim
tak właściwie jesteśmy, co to jest za gazeta
i skąd taka inicjatywa? Otóż, dnia pewnego
zebrała się grupa na całe szczęście nie do końca normalnych ludzi,
którzy już wcześniej mieli do czynienia z szeroko pojętymi mediami
i którzy postanowili kontynuować swoją pasję tutaj, na obczyźnie.
Przygotowania do wydania Magazynu zajęły kilka miesięcy, podczas których
staraliśmy się zorientować, co tak naprawdę Was – Drodzy Czytelnicy
– zainteresowałoby najbardziej? Główną inspirację stanowiły Wasze opinie
oraz głosy, domagające się powołania alternatywnego medium, które
byłoby uzupełnieniem znanej i lubianej strony internetowej. Gazety, którą
można byłoby poczytać wieczorem, po ciężkim dniu pracy lub przy porannej
kawie, zabrać ze sobą na spacer czy schować do torebki na wypadek nudy.
Mówiliście nam również, iż brakuje Wam pisma, które traktowałoby przede
wszystkim o sprawach lokalnych. Nie chcieliście po raz kolejny mieć do czynienia
z czasopismem, którego artykuły są tak powszechne i uniwersalne, że równie
dobrze mógłby je czytać rodak w Edynburgu. Wystarczy informacji pouczających
po raz milionowy, jak wyrobić National Insurance Number. Dosyć czytania
o zamkach, położonych w nieznośnej odległości od Peterborough. Nigdy więcej
szukania wśród tysiąca reklam artykułów, które dałoby się z ciekawością poczytać.
Peterborough Magazyn skupia się przede wszystkim na Was i na naszym
pięknym mieście. Bo Peterborough jest wyjątkowe – przekonujemy się o tym
coraz bardziej, każdego dnia pracy nad gazetą. To miasto tętniące życiem, gdzie
mają miejsce świetne wydarzenia kulturalne. Te, odbywające się we wrześniu,
opisaliśmy dla Was na naszych łamach i gorąco zachęcamy do wzięcia udziału
przynajmniej w części z nich. Cieszy fakt, iż coraz więcej eventów jest bezpłatnych
– nie trzeba będzie zatem dokonywać trudnych wyborów budżetowych.
OD REDAKCJI
W Peterborough Magazynie nie będzie dla nas żadnych tematów tabu.
Jesteśmy niezależni, głodni faktów i wiedzy o tym, jak wygląda prawda
o emigracji i jej troskach. Stąd w bieżącym numerze temat miesiąca traktujący
o problemie narkotykowym w Peterborough. Jeżeli do tej pory myśleliście,
że nic takiego nie istnieje – zapraszamy do lektury wywiadu Tomka Kanii.
Nie samymi zmartwieniami jednak człowiek życie (nawet na emigracji)
– przygotowaliśmy dla Was dział rozrywki, z krzyżówką, humorem, poradami
i innymi ciekawostkami, który będzie stałą rubryką we wszystkich wydaniach
Peterborough Magazynu.
Głównym celem, jaki przed sobą postawiliśmy, jest opisywanie i komentowanie
wszystkiego, co można ująć mianem „lokalne”. Stąd też, co miesiąc, będziecie
mogli – Drodzy Czytelnicy – przeczytać o tym, co dzieje się praktycznie
w Waszym sąsiedztwie, o ciekawych ludziach, którzy Was otaczają i o tym, co
„w mieście piszczy”. Postaramy się ułatwić Wam codzienne funkcjonowanie
w Peterborough i okolicach.
A wszystko to oprawione w wygodny, lśniący i kolorowy format.
Zarówno z wielką tremą, jak i z ogromną ciekawością, czekamy na Wasze
pierwsze komentarze. Piszcie do nas o tym, o czym chcielibyście przeczytać, co
Wam się podoba, a co radzilibyście udoskonalić. Wszystkie opinie weźmiemy
pod uwagę tak, aby móc każdego miesiąca oddawać w Wasze ręce coraz lepsze
wydawnictwo. Wasz najlepszy magazyn lokalny…
Z pozdrowieniami i życzeniami miłej lektury,
Anna Dziuba
Redaktor Naczelna
P.S.: Do sceptyków i złośników, zadających pytanie: „Czy wyjdzie drugi numer?”
– wysyłam odpowiedź twierdzącą. Już na początku października zapraszamy
po kolejne wydanie Peterborough Magazynu do polskich punktów w mieście.

Kontakt z Peterborough
NA DOBRY POCZĄTEK Magazynem

Anna Dziuba, Redaktor Naczelna

Dla wszystkich naszych czytelników redakcja@pmagazyn.pl
przygotowaliśmy
Stali współpracownicy:
niespodziankę z okazji Iwona Mróz
wydania pierwszego iwona.mroz@pmagazyn.pl
numeru Peterborough Jasiek Kaszub
jasiek.kaszub@pmagazyn.pl
Magazynu – darmowe Tomasz Kania
breloczki z naszym logo. tomasz.kania@pmagazyn.pl
Breloczki dostępne Agnieszka Dudek
agnieszka.dudek@pmagazyn.pl
będą w trzech punktach
polskich w Peterborough: Piszą dla nas:
sklepie Europol, sklepie Adrian Wójcik
redakcja@pmagazyn.pl
City Centre i restauracji
Pasibrzuch. Fotografuje dla nas:
Piotr Budakiewicz
Ilość gadżetów,
DTP
choć znaczna, www.grafika24.com.pl
jest ograniczona,
zatem zapraszamy Reklama, marketing, ogłoszenia
reklama@pmagazyn.pl
jak najprędzej do
odwiedzenia wyżej Odwiedź naszą stronę
wymienionych miejsc! internetową:
www.pmagazyn.pl

www.pmagazyn.pl | 3
A
O wyjazdach,
powrotach i innych
dylematach
moralnych
POPROSZONY O NAPISANIE ARTYKUŁU NA TEMAT POWROTU DO
OJCZYZNY MUSIAŁEM OD RAZU PRZYZNAĆ UCZCIWIE, ŻE WCIĄŻ
OSTATECZNIE ANGLII SIĘ NIE WYRZEKŁEM. MOJA HISTORIA JEST O TYLE
INNA, ŻE DLA MNIE POWROTY SĄ JUŻ CHLEBEM POWSZEDNIM. WCALE NIE
Z WYRACHOWANIA, ALE TAK SIĘ ZŁOŻYŁO, ŻE LOS LUBI PŁATAĆ MI FIGLE.
A
może mam to w horoskopie? Skłonności do
podróży i częstych zmian miejsca zamieszkania?
Nieraz, gdzieś w głębi duszy wydaje mi się,
jakoby ktoś już dawno temu rzucił na mnie przekleństwo
i od tego czasu nie potrafię znaleźć swojego miejsca. Tym
razem wydawało się całkiem realnie, że decyzja zapadła
na poważnie: wracam!
MÓWIĄC SZCZERZE TYM RAZEM BYŁ TO DLA
MNIE TRZECI JUŻ POWRÓT DO KRAJU
Dwa razy wracałem do Polski zza oceanu, a teraz stąd,
z Peterborough, skąd i tak przecież było o wiele bliżej.
Mój pierwszy wyjazd do Stanów miał miejsce tuż po
studiach. Byłem ciekawy świata, miałem dwadzieścia
pięć lat i wydawało mi się, że cały świat stoi przede
mną otworem. Byłem wciąż przed początkiem kariery
zawodowej, nie miałem zobowiązań rodzinnych, czułem
się wolny, a że natrafiła się okazja, wydawało mi się, że
takie doświadczenie będzie czymś dobrym dla mnie,
a przy okazji pozwoli mi zdobyć nowe doświadczenie
za granicą, zobaczyć kawałek innej części świata,
podszlifować język i tak dalej, i tak dalej. Na malowniczo
położonej wyspie w południowej części Florydy
przemieszkałem rok. Wpadłem wtedy w wir hotelarsko-
wypoczynkowego środowiska pracy, co bynajmniej, jak na
ironię, nie kolidowało zbytnio z moim humanistycznym
wykształceniem. Zawsze interesowało mnie poznawanie
nowych ludzi i wielokulturowość, dlatego też pomimo,
że nie wykonywałem tam pracy czysto intelektualnej,
nie przeszkadzało mi to. Odkładało się jakieś tam dolary
(wtedy dolar miał jeszcze inną moc, choć szczerze
mówiąc były to już początki końca jego potęgi, które
zaczynały mieć miejsce po 2000 roku), miło spędzało
się czas w towarzystwie nowych przyjaciół, zaś
w powietrzu czuło się tę nieujarzmioną tęsknotę za
krajem, którą często trudniej zrozumieć, kiedy czyta się
o niej w książkach, łatwiej natomiast, gdy dotyka ona
bezpośrednio nas samych.
4 | www.pmagazyn.pl
Tak, tęsknota… rzeczywiście jest to nieujarzmiona
siła, której nie można pokonać. Można nauczyć się z nią
żyć i funkcjonować w codziennym otoczeniu, czując
na ramieniu jej oddech, ale nie można jej zwalczyć
ani zdusić w zarodku (ale poleciałem poetycko!).
Pamiętam, że ostatnie tygodnie przed powrotem do
kraju były już dla mnie bardzo ciężkie. Miałem bardzo
realistyczne sny o Krakowie, gdzie mieszkałem przez
kilka ostatnich lat w czasie studiów i z którym to
miastem czułem się bardzo związany emocjonalnie.
Śniłem o najbliższych witających mnie po powrocie
oraz o spotkaniach z przyjaciółmi. Sny te nieraz, jakże
realne sprawiały, że budziłem się smutny i bez humoru,
kiedy docierało do mnie, że to nie była rzeczywistość.
Po ataku na wieże World Trade Center we wrześniu
2001 roku poczułem się nagle zupełnie wyobcowany
w Stanach i czułem wtedy, jak gdyby Ameryka w ogóle
nie była mi potrzebna do szczęścia. Naprawdę dokuczało
mi nagle jakieś wyobcowanie i pomimo, że przeżyłem
tę tragedię w ludzkim rozumieniu, nie umiałem
ubolewać nad nią jak inni Amerykanie. Tęskniłem za
domem, za najbliższymi, mówiąc wznioślej – tęskniłem
za Polską! Ekonomia na Florydzie rzeczywiście wtedy
przymarła, hotele opustoszały, na wiele dni uśmiechy
poznikały z twarzy ludzi, brakowało turystów i dopiero
po jakimś czasie dało się zaobserwować, jak z dnia na
dzień wszystko to powoli, jak gdyby ciężkimi krokami
i z wielkim trudem, powracało do normy.
W POŁOWIE LISTOPADA 2001 ROKU
WRÓCIŁEM DO KRAJU
Pamiętam, że Okęcie przywitało mnie prawie
przymrozkiem, co po roku czasu spędzonym
w tropikalnych niemal temperaturach Florydy
wywołało u mnie wstrząs termiczny. Pamiętam, że
była to najgorsza zima mojego życia – tak mi się wtedy
wydawało i tak zapamiętałem ją do dziś. Marzłem
prawie przez cały czas i to nieważne, jak ciepło byłem
ubrany. Równocześnie byłem wtedy szczęśliwy. Przez
tydzień, dwa, trzy czułem się cudownie w Polsce. Szybko
jednak, jak na ironię, sytuacja zaczynała się zmieniać.
Po kilku tygodniach, kiedy zimowa szarość krajobrazu
polskiego zaczęła do mnie docierać (może była to szarość
miasta?), zacząłem każdej nocy, przez jakiś miesiąc
chyba, miewać ten sam sen, noc w noc, że jestem na
słonecznej, czystej i kolorowej Florydzie, że chodzę po
plaży, nad głową kołyszą się zielone palmy, zaś błękitne
fale Atlantyku rozbijają się o piaszczysty brzeg. Wtedy
szybko, bo po kilku tygodniach zrozumiałem znowu,
że… tęsknię… za Stanami. Nie wiem, czy potrafiłbym
to wyjaśnić, ale wtedy chyba nawet tęskniłem do tego
uczucia tęsknoty, które ogarniało mnie tam, kiedy byłem
z dala od kraju i najbliższych. Nawet ukochany Kraków
nie był w stanie tej tęsknoty powstrzymać.
W temacie podjęcia pracy zawodowej w kraju nie
odniosłem wielkiego sukcesu. Wykorzystując inne
talenty dostałem pracę w małej firmie w Krakowie, gdzie
zajmowałem się grafiką komputerową. Niestety, pracując
u prywaciarza czułem się (jak wszyscy tam, choć mnie
ciągle wydawało się, że jeszcze mam wybór) nad wyraz
eksploatowany. W czasie dużych zleceń siedzieliśmy
w biurze od świtu do nocy. Często zabierałem pracę do
domu, ale szefa nie obchodziło, że przepracowywaliśmy
o wiele więcej godzin, niż to było ustalone. Naturalnie
za dodatkowe godziny nie mieliśmy wynagrodzenia.
Rzuciłem więc tę pracę z dnia na dzień, kiedy moje nerwy
już tego nie wytrzymywały. Później znowu poszukiwania.
Tygodnie upływały, oszczędności rozchodziły się szybko,
wszystko to sprawiało, że czułem się poirytowany.
MYŚLAŁEM ZNOWU DOŚĆ INTENSYWNIE
O PONOWNYM WOJAŻU DO STANÓW
Wiem, że to być może była moja asekuracja, jakaś
zamaskowana furtka dająca mi poczucie bezpieczeństwa
i dzięki której czułem się bezpiecznie. Przypomniały
mi się wtedy słowa jednej kobiety, które zasłyszałem
kiedyś jako nastolatek. Wróciła do kraju po roku życia
w Kalifornii i powiedziała, że jeśli ktoś raz zobaczy
Amerykę, nigdy nie zazna już spokoju w swoim sercu.
Wtedy nie rozumiałem jeszcze wagi tych słów, nie
miałem pojęcia o ich prawdziwości czy trafności. Wtedy,
jako nastolatek, słuchałem jej opowieści o Ameryce tak,
jak dziecko słucha baśni o magicznych, cudownych, choć
nieistniejących krainach. Nagle miałem już kupiony bilet
do Miami. Wtedy, jak na ironię, dostałem propozycję
pracy w jednym z ogólnopolskich wydawnictw z siedzibą
w Krakowie. Zawahałem się na moment, że może jednak
byłaby to dla mnie jakaś szansa w kraju. Przeszedłem
cały proces rekrutacji i… kiedy zostało nas dwóch
(rzekomo z ośmiu setek kandydatów), zdecydowałem, że
przyznam się otwarcie, iż jednak wyjeżdżam. Dodatkowo
zawahałem się, kiedy szef rekrutacji powiedział mi, iż
byłem ich faworytem. Decyzji jednak już nie zmieniłem.
TUTAJ PEWNIE KAŻDY ZAANGAŻOWANY
SŁUCHACZ CZY CZYTELNIK, POSTAWIŁBY MI
DZIŚ PYTANIE, CZY Z PERSPEKTYWY CZASU
UWAŻAM, ŻE BYŁA TO SŁUSZNA DECYZJA?
Ja zaś nie umiałbym na to pytanie jednoznacznie
odpowiedzieć. Czemu? Jeśli miałoby się do wyboru
dwie ścieżki i wybrałoby się jedną, to jaki sens byłoby
rozważanie później, co mogłoby przytrafić się, gdyby
poszło się inną drogą? Życie, jak mówią, jest ciągiem
wyborów i dlatego trzeba być przygotowanym na ich
dokonywanie. One nie dokonają się za nas, a gdyby
rzeczywiście dokonywały się za nas lub ktoś za nas
by ich dokonywał, wtedy nie moglibyśmy mówić
o odpowiedzialności za swoje decyzje. Uważam, że wtedy
życiu brakowałoby smaku.
PONOWNIE PRZEMIERZYŁEM ATLANTYK
Kiedy leci się tak daleko, samemu, bywają chyba takie
momenty, kiedy może nawet strach ściska za gardło?
Wylot z Okęcia miałem wcześnie rano i pamiętam, że
wtedy tam, na lotnisku naszła mnie taka refleksja, że
przez chwilę poczułem się bardzo samotny. Taki ścisk
w gardle. Może to właśnie był strach? Na szczęście nie
trwało to długo i na szczęście już nigdy więcej takie
uczucie nie przeszyło mnie.
ZNOWU BYŁEM W STANACH
Dawni przyjaciele, których wciąż miałem tam wielu,
przyjęli mnie bardzo ciepło i czułem się prawie jak wśród
rodziny. To ważne w takich sytuacjach, żeby nie być
samemu. Z pracą też nie było większych problemów, bo
miałem już dobre kontakty z poprzedniego pobytu. Tym
razem, muszę przyznać, że po rozczarowaniach, jakie
spotkały mnie w Polsce, naprawdę mocno zaraziłem się
amerykańskim „bakcylem” i bardzo, ale to bardzo ciężko
było mi nawet myśleć o powrocie do Polski. W Stanach
spędziłem wtedy trzy lata i wydawało mi się, że to
nieskończoność. Jechałem tam na pół roku. Wyjeżdżałem
ku wielkiemu zdziwieniu najbliższych przyjaciół, którzy
nie rozumieli, dlaczego opuszczam kontynent i dlaczego
wyzbywam się możliwości, by tu pozostać, żyć i śnić wraz
z innymi ten „amerykański sen.” Nie było mi łatwo powrócić,
naprawdę. Z jednej strony trzy lata mogą wydawać się
krótkim okresem, zaś dla mnie, jak już wspominałem, była
to wieczność. W tym czasie odkładałem swój powrót do
kraju dwa, może trzy razy. Kiedy wyjeżdżałem wielu z moich
przyjaciół, czy znajomych pozostawało tam. Oni próbowali
wrócić pięć, a może dziesięć razy. Znam to uczucie… te
myśli: „Wrócę teraz, na Wielkanoc…”, a kiedy święta zbliżają
się szybkim krokiem – „Jeszcze nie, jeszcze pół roku, lepiej
na Boże Narodzenie powrócić.” Zimą znowu wydaje się, że
jednak wiosna jest odpowiedniejsza na powrót.
Wtedy, gdy wracałem ze Stanów miałem już w zamyśle
plan awaryjny, którym była dla mnie Wielka Brytania.
Skoro znałem język miałem nadzieję, że będzie mi łatwiej
egzystować w miejscu, gdzie nie będzie problemów
z komunikacją. Nie oznacza to jednak, że wcale nie
próbowałem podjąć pracy w kraju! Po powrocie byłem
na kilku rozmowach, ale właściwie na tym się skończyło.
W czasie jednej z takich rozmów zapytano mnie, dlaczego
nie wyjechałem jeszcze do Irlandii, bo ludzie obecnie tam
wyjeżdżają. Tak się więc skończyło. Na rozmowach.
W międzyczasie ożeniłem się i wyremontowałem
mieszkanie, więc powód do pozostania w Polsce był
duży. Tym bardziej, że moja żona nie była zwolenniczką
wyjazdów zagranicznych. Nie była zadowolona ze Stanów,
kiedy jeszcze nie byliśmy małżeństwem, natomiast co do
Anglii miała jednak nieco lepsze zdanie. Może dlatego, że
odległość mniejsza i sama kiedyś bywała u przyjaciół jej
rodziny w Nottingham?
Umowa jednak była taka, że ja pojadę pierwszy do UK,
ażeby się rozejrzeć i jak to się mówi, przygotować grunt
pod przyjazd żony. Było mi o tyle łatwiej, że miałem już
w Anglii dobrego kumpla ze studiów, który z żoną mieszkał
w Peterborough od kilku miesięcy, dlatego też skierowałem
się właśnie to tego miasta.
TO BYŁA MOJA PIERWSZA WIZYTA W ANGLII
Nie ukrywam, że byłem rozczarowany warunkami.
W porównaniu ze Stanami, to było tak, jak gdyby ktoś
rzucił mnie do jakichś slumsów. Może, gdybym miał
więcej szczęścia i moi przyjaciele mieszkali już w jakimś
super apartamencie, wtedy moje wrażenia byłyby
lepsze? Oni sami jednak toczyli nie najlepszy jeszcze los
świeżo przyjezdnych. Trafiłem wtedy na Russell Street,
do zatęchłego trzypokojowego domu, w którym oprócz
przyjaciela i jego żony mieszkała jeszcze para młodych
Polaków. O ile od frontu szereg domów wyglądał jeszcze
znośnie, o tyle od tyłu zabudowania naprawdę przypominały
mi jakieś slumsy: zaplute podwórka, pełne śmieci i starych,
rozmokłych od deszczu i wilgoci mebli, a jeszcze te rury
kanalizacyjne ciągnące się po budynkach (to przecież
uroki angielskiej architektury). Przygnębiała mnie pogoda,
bardzo mało słońca i dodatkowo prawie każdy dzień, o ile
akurat nie padało, był szary.
PRACĘ JEDNAK ZNALAZŁEM
W MIARĘ SZYBKO
Z moim doświadczeniem hotelarskim uparłem się
na pracę w hotelu, ale w porównaniu z Key West czy
Miami, Peterborough nie można było uznać za typowo
wypoczynkową miejscowość, stąd i pole manewru
było o wiele mniejsze. Roznosiłem swoje CV po
hotelach, wysyłałem je e-mailem do większych (których
było zdecydowanie mniej) i mniejszych hotelików
w mieście, aż w końcu trafił się odzew. Po dwóch czy
trzech spotkaniach wiedziałem już, że za kilka tygodni
rozpocznę pracę w małym hotelu w Peterborough. Cóż,
nie były to Stany, ale miałem pracę, zdobywałem kolejne
doświadczenie, jakieś pieniążki się zarabiało i jakieś
udawało się odłożyć. Po kilku miesiącach dołączyła do
mnie żona, a za półtora roku urodziła nam się córeczka.
Wtedy, muszę przyznać, nasze spojrzenie na życie poza
granicami Polski trochę się zmieniło.
Mieszkaliśmy nadal w Peterborough, choć ja, odkąd
urodziła się córka, pracowałem już w jednym z bardziej
znanych (i bardzo starych!) hoteli w malowniczym
miasteczku z kamienia – Stamford. Przyznaję, że
żona była uwiązana przy dziecku, zaś ja sam, pomimo
dużych starań, nie miałem aż tak wiele czasu, aby zająć
się dzieckiem i dać żonie odetchnąć od domowych
obowiązków. Starałem się, ale mimo wszystko mi to nie
wychodziło. Nieraz zmęczenie brało górę. Brakowało
Tutaj
w Peterborough
zdawaliśmy sobie
sprawę, że nigdy
nie będziemy
u siebie.
nam też przyjaciół w naszym wieku, przede wszystkim
znajomych z dziećmi, Polaków, z którymi nasza córka
mogłaby się powoli zacząć integrować. To był taki
moment wtedy, że wielu naszych dobrych znajomych
wyjechało do innych miast lub wróciło do kraju.
Czuliśmy się trochę osamotnieni. Żona chyba bardziej,
bo ja jeszcze miałem pracę i kontakty z ludźmi, choćby
nawet tylko w godzinach pracy. Dodatkowo nasze
rodziny w Polsce próbowały zasugerować nam powrót.
Powoli zdaliśmy sobie sprawę (choć pewnie wielu
czytelników nie zgodziłoby się z tym), że dla dziecka…
dla wychowania i rozwoju, jednak lepszym miejscem
będzie ojczysty kraj. Tutaj w Peterborough zdawaliśmy
sobie sprawę, że nigdy nie będziemy u siebie. Nawet, jeśli
zostaniemy na zawsze, na stałe, to nasze dziecko, choć
urodzone w Anglii, będzie tylko dzieckiem urodzonym
w Anglii, może nawet nie dzieckiem polskich imigrantów,
a Polaków żyjących w Anglii. Gdyby córka urodziła się
nam w Stanach od razu dostałaby amerykański paszport
i obywatelstwo, tutaj nie była u siebie pomimo, że
mieliśmy już z żoną status rezydentów.
Myśl o dobru dziecka była głównym powodem, dla
którego zdecydowaliśmy się opuścić Peterborough.
Oboje byliśmy przekonani, że nie będzie nam łatwo
z pracą w Polsce, dlatego nastawialiśmy się na prywatną
działalność. Żona wystartowała w konkursie na unijny
projekt biznesowy i póki co (tfu, tfu, żeby nie zapeszyć!)
idzie jej dobrze, ja sam pewnie jeszcze wskoczę na jakieś
studia podyplomowe, żeby mieć o jeden papierek więcej,
nim na poważnie rozpocznę swoją działalność.
ANGLII DO KOŃCA SIĘ NIE WYRZEKŁEM,
DOBRZE SIĘ TAM CZUJĘ, O WIELE LEPIEJ,
GDY WIEM, ŻE MOJA ŻONA I CÓRKA SĄ
SZCZĘŚLIWE
Mam nadzieję, że będę bardzo często bywał
w Peterborough, nie na długo i nie na stałe, moim celem
jest, aby były to raczej wizyty biznesowe, kilkudniowe
delegacje, jak można by to określić. Cieszy mnie teraz,
kiedy mogę spędzać dużo czasu z rodziną. Cieszy
mnie, gdy widzę moją córkę biegnącą po podwórku,
szczęśliwą i roześmianą, bawiącą się z rówieśnikami.
Czuję się dobrze nawet wtedy, gdy wsiadam w samolot
i wyjeżdżam na tydzień, ale wiem, że moje „dziewczyny”
zostają w świeżutkim, suchym, wyremontowanym
i przytulnie urządzonym (wcale nie bogato czy
snobistycznie!) mieszkanku.
Ja sam, fakt, mam coś z natury wędrowca i dobrze
adaptuję się do nowych warunków, nie każdy jednak musi
być taki sam. Jak powiedziałem wcześniej, wracałem
już trzy razy i za każdym razem mocno wierzyłem, że
to był mój ostatni powrót. Życie jednak jest ironiczne
i często nie można przewidzieć kaprysów losu. Więc…
kto wie? Wiem na pewno, że są w życiu priorytety i dla
mnie jednym z takich priorytetów jest teraz rodzina i jej
szczęście, dlatego, jeśli nawet życie w podróży czy biznes
związany z kontaktami w Anglii stanie się moim celem,
to muszę poszukać kompromisu tak, aby wszyscy byli
zadowoleni, aby moja rodzina była zadowolona!
WIEM, ŻE WIELU NIE ZGODZI SIĘ ZE MNĄ
Wielu pomyśli, że zwariowaliśmy rezygnując z życia
w Peterborough i decydując się na wychowywanie
naszego dziecka w kraju. Cóż, opinii może być tyle, ilu
jest ludzi.
Nie ukrywam, że wiele rzeczy irytuje mnie w Polsce. Ot,
chociażby zima, której po kilku latach życia w karaibskim
niemal klimacie, nie potrafię znieść. Zima w Anglii nie
bywa najgorsza, przynajmniej nie w Peterborough.
W Polsce marznę i okropnie denerwują mnie
zamarzające zamki w drzwiach samochodu, czy błoto
na ulicach i pozimowa chlapa. Denerwuje mnie często
pesymizm naszych rodaków, bezgraniczna głupota
polityków, a w urzędach imbecyle, których najchętniej
wysłałbym jeszcze raz do szkoły. Fakt, denerwują mnie
psy robiące, gdzie popadnie na ulicach, chodnikach
i trawnikach, a może raczej denerwują mnie ich
właściciele nie przejmujący się zbytnio uprzątnięciem po
swoich pupilkach. Irytuje mnie postawa pracodawców,
którzy dają odczuć, że skoro tyle lat przesiedziało się za
granicą, to znaczy, że człowiek albo nie będzie w stanie
dobrze pracować za polskie wynagrodzenie albo takiej
pracy w ogóle nie będzie chciał podjąć. Wiele rzeczy
mnie irytuje, ale to nie oznacza, że życie poza granicami
kraju jest rajem. O tym wiedzą wszyscy, którzy na taki
wyjazd się zdecydowali. To nic, że w Anglii czy w Stanach
załatwi się mnóstwo spraw przez telefon, a u nas trzeba
godzinami biegać po urzędach lub dzwonić pod numery,
pod którymi nikogo żywego nigdy nie uchwycimy. To
nic, że w Anglii dostaniemy pisemną lub elektroniczną
odpowiedź na każde, najbardziej nawet błahe pytanie, zaś
w Polsce możemy o takiej odpowiedzi zapomnieć, nawet,
jeśli byliśmy na tyle naiwni, żeby jakiekolwiek zapytanie
wystosować. Fakt, że pod wieloma względami w Anglii
żyje się łatwiej. Dolar czy funt potrafią zmieniać ludzi.
Zaobserwowałem takie sytuacje wiele razy. W pułapki
te często wpadają młodzi ludzie. Żyjąc wygodnie często
zapominamy o wielu wartościach, których nas nauczono,
czy w duchu których byliśmy wychowywani. Nieraz
poddane próbie rozpadają się wieloletnie przyjaźnie,
znajomości, nawet małżeństwa. Siła pieniądza potrafi
być narkotyczna (sam przyznaję, że mnie też zmieniła,
ale dużo wysiłku włożyłem w to, aby nie dać się jej
omamić i mam nadzieję, że… udało mi się!) i często ma
działanie destruktywne. Ja nie jestem ani wzorowym
patriotą ani też człowiekiem, który chciałby dożywotnio
wyrzec się dostatniego życia, a przynajmniej możliwości
godnego funkcjonowania w społeczeństwie. Nie chcę
biedy dla siebie ani, broń Boże, dla swojej rodziny w imię
wyższych racji czy ideałów! Chcę czegoś innego. Chcę
szczęścia dla siebie i swoich najbliższych!
Może znowu wyda się to komuś nielogiczne, ale pewnie
gdybym wciąż był kawalerem – nie mężem i nie ojcem
– wybrałbym życie wygodniejsze, może w Anglii,
może w Stanach lub Australii, którą zawsze chciałem
poznać. Oczywiście, że każdego dnia tęskniłbym za
krajem, pozostawionymi daleko członkami rodziny
i przyjaciółmi, ale żyłbym łatwiej i wygodniej chyba.
Pytanie tylko, czy byłbym wtedy spełniony? Czy
byłbym do końca szczęśliwy? Znowu się powtórzę,
ale życie to nieskończony ciąg dokonywanych
przez nas wyborów. Dokonujmy ich więc i żyjmy
przekonani lub nie o ich słuszności! C’est la vie!
Dla PMAGAZYNU napisał ADW (29.07.2010)
www.pmagazyn.pl | 5
LUDZIE
NIE ULEGA WĄTPLIWOŚCI, ŻE DO ANGLII PRZYJEŻDŻA SIĘ PRZEDE WSZYSTKIM ZA
PRZYSŁOWIOWYM ‘CHLEBEM’: ZA WYŻSZYM WYNAGRODZENIEM, ŁATWIEJSZYM STARTEM,
LEPSZYMI STANDARDAMI ŻYCIA. NIEKTÓRZY Z NAS ZDOBYWAJĄ POWYŻSZY CEL PRACUJĄC
U KOGOŚ; W FIRMACH, PRZEDSIĘBIORSTWACH. PEWNE OSOBY NATOMIAST POSTANAWIAJĄ
PRACOWAĆ NA WŁASNY RACHUNEK.

W pierwszym z cyklu artykułów prezentujących ciekawe osoby i ich sposób na życie na emigracji
– rozmawiamy z Panią Mają Ciepińską, właścicielką biura doradczo-rachunkowego.

P Magazyn: Istnieje takie przekonanie, że do
Anglii przyjeżdżają albo ludzie nieszczęśliwi
albo niespełnieni zawodowo. Do której gru-
py Pani należy?
Maja Ciepińska: Kiedy przyjechałam do Anglii na
stałe, w wieku 23 lat, byłam z całą pewnością osobą
bardziej niespełnioną zawodowo…
PM: Co zatem stało się lub czego zabrakło w
Polsce, co skłoniło Panią do przyjazdu? Brak
możliwości, finansów?
MC: Tak, głównym powodem mojego pierwszego
przyjazdu do Anglii były sprawy finansowe – chęć
zarobienia na ukończenie studiów. To był tylko
przyjazd wakacyjny - pobyt na krótki okres. Nie mi-
nęło dużo czasu, kiedy wróciłam do Anglii po raz
kolejny i wówczas zostałam już na stałe.
PM: Dlaczego wybrała Pani właśnie Peterbo-
rough?
MC: W Peterborough mieszkali moi znajomi, któ-
rzy byli w Anglii od dłuższego czasu i mieli wiele
informacji na temat panującej tutaj rzeczywistości.
Wiedzieli, dla przykładu, jak zdobyć pracę. Bardzo
dużo mi pomogli.
PM: Czy zdecydowałaby się Pani na przy-
jazd, gdyby nie mogła Pani liczyć na pomoc
znajomych? Na wyprawę do zupełnie innego
miasta, bez żadnych gwarancji i wsparcia?
Tak po prostu przyjechać i zacząć wszystko
od nowa?
MC: Powiem tak, sama na pewno nie wpadłabym
na taki pomysł, ponieważ wiąże się to z bardzo du-
żym ryzykiem. Nie wiadomo, gdzie się jedzie, z kim
będzie się przebywać, można zostać oszukanym…
Ale na przykład jeśli miałabym kogoś - dajmy na
to; osobę z grona moich znajomych (którzy mają
różne szalone pomysły) i taka osoba namówiłaby
mnie na przyjazd do Anglii – to myślę, że zaryzyko-
wałabym taką przygodę.
PM: Ile czasu minęło od momentu Pani przy-
jazdu do Peterborough na stałe a decyzją o
otworzeniu własnej firmy?
MC: Był to okres około półtora roku. Miałam wtedy
24 lata i stwierdziłam, że jeśli chcę coś osiągnąć w
życiu i jeśli chcę, aby moje życie było ciekawsze
– to powinnam rozpocząć własny biznes. wojem zawodowym?
PM: Jak wspomina Pani początki tego przed- MC: Jeśli chodzi o plany krótkoterminowe - w tym
sięwzięcia? momencie powstają dwie strony internetowe. Są
MC: Było dosyć ciężko, ponieważ otwarcie tego ro- również inne pomysły, ale niech póki co pozostaną
dzaju działalności wiąże się ze sprawdzeniem, jakie one tajemnicą.
obowiązują regulacje i przepisy. Potem przychodzi PM: Życzymy powodzenia i trzymamy kciuki
czas na uczestnictwo w różnych kursach i trenin- za realizację wszystkich założeń. Dziękuję
gach. Do tego dochodzi organizacja samego biura, za rozmowę.
która pochłonęła dużo czasu oraz wysiłku. MC: Dziękuję bardzo.
PM: Gdyby miała się Pani pokusić o ocenę
tego, gdzie łatwiej założyć własną działal-
ność - czy wybrałaby Pani Polskę czy An-
glię?
MC: Uważam, że nigdzie nie jest łatwo. Co praw-
da, tutaj prościej jest zarejestrować firmę
– ale oprócz tego, cała reszta jest tak samo
trudna zarówno w Polsce, jak i tutaj. Po-
dążanie w wybranym przez siebie kie-
runku i bycie osobą upartą – to właśnie
sprawia, że się udaje.
PM: A jaka była najtrudniejsza,
najbardziej czasochłonna rzecz,
z którą musiała się Pani zmie-
rzyć w swoim życiu zawodowym
w Anglii?
MC: Z całą pewnością było to zdo-
bywanie niezbędnej wiedzy. W UK
panuje zupełnie inne prawo oraz
regulacje. Kiedy przychodzą do na-
szego biura osoby z prośbą o po-
moc – mają one wiele wymagań,
którym trzeba sprostać i należy
wiedzieć, w jaki sposób im dora-
dzić i jakie regulacje prawne obo-
wiązują w każdym przypadku.
PM: Gdyby mogła Pani cofnąć
czas – czy zdecydowałaby się
Pani ponownie zaryzykować
otwarcie własnej działalno-
ści?
MC: Oczywiście, bez żadnych
wątpliwości!
PM: Jakie są Pani plany na
przyszłość, związane z roz-

R E K L A M A

| www.pmagazyn.pl
CO? GDZIE? KIEDY? ZA ILE?
WYSTAWA „TO ŚREDNIOWIECZE”
Gdzie? Peterborough City Museum and Maxwell Art
Gallery, Priestgate, Peterborough, kod do nawigacji: PE1 1LF.
KIEDY? Wystawę można oglądać do 11 listopada
w godzinach 10.00 – 17.00 (wtorek – sobota) i 12.00 – 16.00
(niedziele i poniedziałkowe Bank Holidays).
ZA ILE? Wstęp darmowy.
OPIS: Ożywa czas rycerzy, zamków, bandytów oraz
dam dworów. Ta niezapomniana wystawa pozwoli nam Na zwiedzających czekają
doświadczyć miejsc godnych zwiedzania, dźwięków również inne atrakcje
i zapachów średniowiecznej Anglii. Ekspozycja została i zabawy.
zbudowana wokół repliki ulicy z roku 1400. Można będzie
DODATKOWE
zwiedzać odtworzone budynki, aby zdobywać wiedzę
INFORMACJE:
o zabawnych faktach ówczesnego życia codziennego, Więcej informacji można uzyskać
rozrywki i wierzeń. Będzie również można przejść przez pod numerem telefonu:
bramę zamkową, aby poznać życie rycerzy i monarchów. (01733) 864663 lub pisząc na
Trzeba tylko uważać, aby nie zostać zamkniętym w lochu! adres: museum@peterborough.

NOWOŚCI W KINIE SHOWCASE (MALLORY ROAD, PETERBOROUGH)

22 BULLETS – L’IMMORTEL Anthony Mackie, Terence Stamp, John Slattery. Reżyser
Obsada i reżyseria: W rolach głównych m. in.: Jean Reno,
Kad Merad, Fani Kolarova, Richard Berry, Claude Gensac.
Reżyseruje Richard Berry.
GATUNEK: Dramat
CZAS TRWANIA: 1 godz. 55 min.
PREMIERA: 03/09/2010
OPIS: Reno we francuskiej produkcji wciela się
w postać Charliego Matteia – byłego gangstera, na
którego ktoś wydaje wyrok. Charlie zostaje trafiony 22
kulami i mimo wszystko wraca do zdrowia, aby zacząć
PREMIERA: 24/09/2010
poszukiwania osób odpowiedzialnych za zbrodnię.
OPIS: The Hole to mroczny thriller Joe Dantego, w którym
W gronie producentów filmu znalazł się Luc Besson.
– George Nolfi. głównymi bohaterami są dwaj bracia. Przypadkowo
GATUNEK: Thriller akcji odkrywają oni, iż w piwnicy ich nowego domu jest tajemnicza
PREMIERA: 17/09/2010 dziura. Okazuje się, że jest to portal, dzięki któremu do naszej
OPIS: Głównym bohaterem jest młody i ambitny kongresmen rzeczywistości mogą przedostać się nasze koszmary nocne.
(Damon), który przypadkiem odkrywa, iż cała otaczająca Nagroda Festiwalu w Wenecji w kategorii Najlepszy film
go rzeczywistość to scenografia kontrolowana w wersji trójwymiarowej.
przez tajemniczych strażników.
Mężczyzna zakochuje się w pięknej JACK SAID
tancerce (Blunt) i wspólnie OBSADA I REŻYSERIA: Danny Dyer, David O’Hara, Simon
decydują się uciec w nieznane. Phillips, Ashlie Walker, Terry Stone. Film wyreżyserowali Lee
CYRUS Basannavar I Michael Tchoubouroff.
OBSADA I REŻYSERIA: GATUNEK: Thriller
Marisa Tomei, Catherine Keener, CZAS TRWANIA: 1 godz. i 40 min.
Jonah Hill, John C. Reilly, Katie PREMIERA: 25/09/2010
THE RUNAWAYS Aselton. Film wyreżyserowany OPIS: Bohaterem filmu jest Jack – mężczyzna cierpiący
OBSADA I REŻYSERIA: Dakota Fanning, Kristen Stewart, został przez panów: Jay na zaniki pamięci, który pewnej nocy budzi się tuż obok
Stella Maeve, Scout Taylor-Compton, Michael Shannon, Alia Duplass i Mark Duplass. zamordowanego człowieka. Jack nie ma pojęcia, co się stało,
Shawkat. Film w reżyserii Florii Sigismondi. GATUNEK: Komedia ale wie, że musi zniknąć z miejsca zbrodni i dowiedzieć się, co
GATUNEK: Dramat biograficzny CZAS TRWANIA: 1 godz. i 32 min.
zaszło deszczowej nocy, która zmieniła jego życie w koszmar.
CZAS TRWANIA: 1 godz. i 45 min. PREMIERA: 24/09/2010
PREMIERA: 10/09/2010 OPIS: John, który ma problem ze znalezieniem dziewczyny
OPIS: Fabuła filmu opowiada historię słynnego zespołu po rozstaniu ze swoją żoną, nagle poznaje idealną kobietą.
muzycznego The Runaways. Szczęśliwe dziewczyny Molly jest piękna, zabawna i uwielbia Johna. Okazuje się
wypatrzone przez producenta, Kima Fowley’a, w dwa lata jednak, że ma ona syna, Cyrusa. Relacja pomiędzy matką
odniosły wielki sukces i zyskały popularność. Ich pierwszym a synem wydają się Johnowi bardzo dziwne...
przebojem była “Cherry Bomb”, który potem wykonywały
inne zespoły. W roku 1979 zespół ostatecznie się rozpad
z powodu konfliktów na tle finansowym. THE HOLE (3D)
OBSADA I REŻYSERIA: Haley Bennett, Teri Polo, Chris
Massoglia i Nathan Gamble, reżyseruje Joe Dante
THE ADJUSTMENT BUREAU (EKIPA DOSTAWCZA) GATUNEK: Thriller
OBSADA I REŻYSERIA: Emily Blunt, Matt Damon, CZAS TRWANIA: 1 godz. i 38 min.

WRZESIEŃ BĘDZIE PEŁEN ATRAKCJI DZIĘKI WYDARZENIOM W KEY THEATRE

(CUSTOMS HOUSE, EMBANKMENT ROAD, PETERBOROUGH, CAMBRIDGESHIRE, PE1 1E):
HIGH SCHOOL MUSICAL
KIEDY? Musical obejrzeć można
do dnia 4 września, co noc
o godzinie 19.00 i we wtorkowe,
środowe oraz sobotnie
popołudnia od godz.
15.00
ZA ILE? Bilet kosztuje
£12.00 (£9.00 dla dzieci
i studentów). Bilety dla członków Key Theatre:
£10.00. Bilety rodzinne dostępne na przedstawienia
w czwartki i piątki wieczorem – £36.00 (2 dorosłych i 2
dzieci).
OPIS: Musical oparty na przebojowym filmie Disney’a,
zostanie przedstawiony przez sekcję dziecięcą teatru.
MUSICAL „GOTTA SING GOTTA DANCE”
KIEDY? Od czwartku 9.09 do soboty 11.09, w każdy wieczór
od godz. 19.30, z dodatkowym sobotnim popołudniowym
występem o godz. 14.30.
ZA ILE? Bilet kosztuje
£18.50.
OPIS: Musical
przedstawiający największe
hity z dzieł takich, jak „Lakier
do włosów”, „Fantom
z Opery”, „Les Miserables”
czy „Mamma Mia”. Dwie
godziny z wielkimi
przebojami i niesamowitym
widowiskiem tanecznym.
ABBA FOREVER
KIEDY? Czwartek 23.09
o godzinie 19.30
ZA ILE? Bilety w cenie
£17.00
Opis: Występ jednej
z najbardziej popularnych
grup typu ‘tribute’,
śpiewających piosenki
legendarnego zespołu
Abba. Członkowie
Abba Forever zapewniają
odtworzenie utworów z niezwykłą
dokładnością, co w połączeniu z dynamiczną choreografią
i efektami wizualnymi – gwarantuje udane show.

Więcej informacji o każdym wydarzeniu uzyskać można pod numerem

telefonu: 01733 207239. Bilety zamówić można online:
www.pmagazyn.pl | 7
https://theatre.peterborough.gov.uk/start.asp.
 MIEJSKI MISZ-MASZ
BABY CAFÉ
Jeżeli dopiero co zostałaś mamą
i mieszkasz na terenie Peterborough,
możesz przyjść bez konieczności
Baner Vivac VIVACIT Y wcześniejszego umówienia się
ity na pewn
w oko’. Możn o niejednej do jednej z ośmiu kawiarni dla
a go zobaczy osobie przys
ć na wielu p łowiowo ‘w mam. To miejsca, gdzie mamy
internetow osterach ora padł
ych. z stronach spotykają się, rozmawiają o swoich
Czym tak w
łaściwie jest doświadczeniach i – jeśli konieczne
Vivacity zost projekt Vivac
ało założon ity? – mogą uzyskać poradę i pomoc.
odpowiedzi e jako forma
alnością w d spółki z ogra Mamy mogą liczyć na wparcie nie
niu 26 luteg niczoną
projektu m o – oficjalnie
iało miejsce o twarcie tylko profesjonalnych fachowców, ale
Vivacity jest dwa miesiąc
organizacją e później. również i specjalnie przeszkolonych
kulturalnym non-profit,
i i rekreacyj która zarząd innych mam, które mają już
n ymi obiekta za wieloma
ten obowią mi w mieście doświadczenie w karmieniu piersią
zek należał . Wcześniej
wciąż jest w do Peterbo
łaścicielem rough City i które służą dobrą radą.
lokali, nato Co u n cil. Urząd
zarządzało miast Vivac Kawiarnie znajdują się
przez nastę it y b ęd zie nimi
to Key Thea pnych dwad w następujących miejscach:
tre, muzeum zieścia pięć
w lat. Owe mie
publiczne, ce ra z z galerią sz jsca
ntra sporto tuki, bibliote
Jacka Hunta w e Werringto k i Orton Children’s Centre Paston Children’s Centre
. n i Bushfield
oraz basen
Utworzenie Jigsaw Centre, Herlington 150 Chadburn
Vivacity jest
dla ulepszen określane ja Poniedziałki od 11.30 do 12.30 Środy od 11.00 do 12.30
ia i rozwoju ko największ
za rządzania w a szansa
obiektami. yżej wymie
Głównym ce nionymi
oraz polepsz lem tej inicja Brewster Avenue Children’s Centre Westwood and Ravensthorpe
anie stanu o tywy jest ko
środków. Ja n se rwacja
przynosząc ko organizac Brewster Avenue Children’s Centre
a zysków, V ja n ie
dofinansow ivacity ma d Poniedziałki od 13.00 do 14.30 Brigstock Court
ania, które ostęp do ze
wcześniej b w n ęt rznych źród
Vivacity kw yły niestety eł Czwartki od 10.30 do 12.00
alifikuje się niedostępn
przedsiębio ró w nież do ulg e. Stanground Children’s Centre
rstw oferow i od podatk
anej przez rz u lokalnego 31a Chapel Street East Children’s Centre
Vivacity są ąd. Oznacza
tańsze niż te to , że usługi
Council. , które świa Wtorki od 13.30 do 15.00 Durham Road
dczył Peter
borough Cit
y Czwartki od 12.00 do 13.30
Acorn Children’s Centre
20 Scalford Drive Central Baby Cafe
Wtorki od 12.30 do 13.30 Millfield Medical Centre
St Martin’s Street
Czwartki od 10.00 do 12.00

QUEENSGATE
Nasze centrum handlowe wychodzi naprzeciw
klientom. W każdy czwartek po godzinie 17.30
Queensgate oferuje bezpłatne miejsca parkingowe
dla tych, którzy robią późne zakupy. Oprócz tego,
Centrum kontynuuje swoją niedzielną promocję,
pobierając od parkujących jedynego £1, niezależnie
od czasu postoju.

THE PERKINS
GREAT EASTERN RUN 2010
Trwają przygotowania do rocznicowego Perkins Great Eastern Run 2010. Bieg odbędzie się w dniu 10
października 2010.
Aby podkreślić wyjątkowość daty, organizatorzy zaplanowali początek maratonu dokładnie o godzinie 10.10.
Zawodnicy ruszą z Placu Katedralnego – meta przewidziana jest na Embankment, tak jak w poprzednich latach.
Udział wziąć można w dwóch biegach: Great Eastern Run (półmaraton o trasie długości 13.1 mil) oraz Fun Run (4 kilometry).
Na stronie City Council dostępna jest możliwość elektronicznego zgłoszenia chęci udziału w biegu. Tam również znajdziecie aktualną
listę uczestników, terminy zgłoszeń oraz porady dotyczące przygotowania się do biegu.
Organizatorzy oferują również bezpłatny trening przed październikowym sportowym wydarzeniem.
Zachęcamy do pobiegania – przede wszystkim ze względu na zdrowie, ale również aby zdobyć przewidziane dla zwycięzców wysokie
nagrody pieniężne!

8 | www.pmagazyn.pl

ZRÓB SOBIE LATAWIEC
Nene Park & Ferry Meadows Country Park zapraszają na
kolejne warsztaty poświęcone własnoręcznemu wykonaniu
latawców. Wspaniała rozrywka dla dzieci powyżej 3. roku życia
(towarzystwo rodziców niezbędne), które na pewno ucieszy
widok latawców na niebie. Warsztaty odbędą się już 1 września
w godzinach od 9.00 do 11.00. Nie ma potrzeby wcześniejszego
rezerwowania miejsca – wstęp bezpłatny. Wszyscy zainteresowani
spotkają się przy Visitor Centre.
PRZYCHODNIA WALK-IN
Jeżeli macie pilną sprawę zdrowotną, możecie udać się do tzw.
walk-in clinic. Przychodnia jest otwarta zarówno dla pacjentów
NHS, jak i osób niezarejestrowanych. Godziny otwarcia to 7.00
– 22.00, siedem dni w tygodniu a adres: City Care Centre, Thorpe
Road, Peterborough, Cambridgeshire, PE3 6DB.
Główne usługi oferowane przez przychodnię to między
innymi: sprawdzanie ciśnienia krwi, porady antykoncepcyjne,
zajmowanie się kaszlem, przeziębieniem i innymi objawami
grypowymi, opatrywanie małych skaleczeń i ran, zranienia
mięśni, problemy skóry np. oparzenia
słoneczne, bóle żołądka, niestrawność
czy też problemy ‘kobiece”.
E-COPS
Policja zachęca wszystkich mieszkańców Peterborough i okolic do korzystania z serwisu E-Cops. Procedura jest prosta: należy
zarejestrować się pod linkiem https://www.cambs-police.co.uk/myneighbourhood/ecops/ i dzięki temu będzie
można otrzymywać bezpłatne wiadomości od lokalnych oficerów policji na temat tego, co aktualnie dzieje się
w dzielnicy. Będziecie zatem poinformowani o każdym przestępstwie, kradzieży czy naruszeniu spokoju. Policja
będzie również wysyłać cenne rady i raporty o swojej działalności.
WIEŚCI Z POLSKIEJ SZKOŁY SOBOTNIEJ
Lato w Szkole było, wbrew pozorom, bardzo
zapracowane. Od 1 czerwca do 8 sierpnia
przyjmowane były zgłoszenia/aplikacje na nowy
nadchodzący rok szkolny 2010/2011. Okazało się,
że Szkoła cieszyła się niezwykłą popularnością,
ponieważ wpłynęło bardzo dużo wniosków.
W szkole od września uczniowie będą mogli po
raz pierwszy rozpocząć naukę w pierwszej klasie gimnazjalnej
– gratulujemy!
Inauguracja roku szkolnego 2010/2011 obędzie się w dniu 4
września, o godzinie 9.00.
Dyrekcji, nauczycielom oraz uczniom życzymy wszelkich sukcesów
i już zapraszamy do październikowego wydania Peterborough
Magazynu, gdzie można będzie przeczytać więcej o Polskiej Szkole
Sobotniej.
Zapraszamy również do odwiedzenia strony internetowej placówki:
http://www.school-pl.co.uk/
MIEJSKI MISZ-MASZ
LAND ROVERS OWNERS SHOW
Wielka gratka dla miłośników Land Roverów!
Już 11. września na East of England
Showground (Oundle Road,
Peterborough PE2 6XE) będzie miała
miejsce największa w UK wystawa tych pięknych aut. Potrwa ona
aż dwa dni.
Przygotowywana jest ogromna powierzchnia wystawiennicza
i sprzedawcza oraz targ części.
Organizatorzy przewidują największą, jak do tej pory, liczbę
wystawców – a co za tym idzie, również i samochodów oraz
odwiedzających.Rezerwacja biletów możliwa jest na stronie
organizatora: http://livepromotions.co.uk/shop/category/lro-
shows/peterborough/
TARGI WESELNE
Jeżeli właśnie planujesz lub przygotowujesz się do swojej
ceremonii ślubnej – warto udać się w dniu 19. września do
Centrum Cresset (Rightwell, Bretton, Peterborough, PE3 8DX),
gdzie od godz. 11.00 odbywać się będą targi ślubne.
Będzie można zobaczyć wszystko, co jest potrzebne przy
zorganizowaniu tego wyjątkowego dnia: od sukien poprzez
samochody, obrączki, fotografię, na garniturach kończąc.
Ponadto, na zwiedzających czekają atrakcje
w postaci pokazów mody ślubnej
(w godz. 12.30 i 14.30).
SPIS MSZY ŚWIĘTYCH
PARAFIA W PETERBOROUGH POD WEZWANIEM
ŚW. JANA CHRZCICIELA
Msze Święte w tygodniu:
Poniedziałki i czwartki, godz. 10:00 w domu prywatnym u p. Arletha.
91 Oakdale Avenue, PE2 8TD, Peterborough
Środy i piątki, godz. 18:30, w Kościele St. Peter & All Souls, Park Road,
PE1 2RS, Peterborough
Msze Święte niedzielne:
Soboty, godz. 18:30 w Kościele Immaculate Conception & St
Norbert, 52 St. Thomas Rd. PE11 2XX, Spalding
10:30 w Klubie Polskim, 63 Church Street, PE2 8HF, Peterborough
12:30 w Kościele St. Peter & All Souls – Park Road, PE1 2RS,
Peterborough
16:30 w Wisbech w Kościele Our Lady & St. Charles, 69 Queen’s Road,
PE13 2PH
19:15 w Kościele St. Peter & All Souls – Park Road., PE1 2RS,
Peterborough
Kontakt z Parafią: ks. Proboszcz Piotr Redliński, 01733 552726
189 Fletton Avenue, Peterborough, PE2 8DE
Wszystkie informacje zaczerpnięte z http://peterborough.tchr.org/
www.pmagazyn.pl | 9
Z
TEMAT NUMERU
ZAĆPANE
ZAĆPANE
PETERBOROUGH?
PETERBOROUGH?
Wiele razy idąc za palaczem na ulicy zastanawiałem się, co to za zapach?
Po jakimś czasie zrozumiałem, że to trawa.
W
głowie ciągle miałem poukładane, że
to jedna z tych złych rzeczy, która jest
tępiona na każdym kroku. Z ekranów
telewizorów informują nas, jakie nar-
kotyki są niebezpieczne i złe. A tymczasem, idąc
po Lincolnie czujesz ten zapach wszędzie i zasta-
nawiasz się, o co chodzi ?
Postanowiłem popytać się znajomych, jak to jest
z tymi „dragami”. Polecili mi swojego znajome-
go, z którym umawiam się późnym wieczorem
na Lincolnie. Czekam w umówionym miejscu na
telefon, który w końcu dzwoni … W słuchawce
słyszę pytanie: „Gdzie jesteś?”…
Do auta podchodzi typowy „koleś”. Workowate
spodnie, bluza z kapturem. Kiedy wsiada do sa-
mochodu czuć od niego stęchlizną i papierosami.
Bez większych ceregieli pyta czego chcę. „Chcę
pogadać o dragach” – odpowiadam. W porządku,
ale bez nazw miejsc i nazwisk, bo to dość niebez-
pieczna zabawa. Zgadzam się bez słowa protestu,
bo po jaką cholerę mam znać jego dostawców.
CIEKAWOSTKI
Podejście Holendrów do narkotyków
od 1976 roku jako punkt wyjścia
przyjęło stanowisko pośrednie wobec
problemu narkotyków, pomiędzy
całkowitą wolnością i całkowitym
zakazem. Posiadanie nieznacznej
ilości marihuany bądź haszyszu (do 30
gram) stanowi jedynie wykroczenie,
co jest w zasadzie całkowicie
niekaralne.
Profesjonalnej oceny implikacji
10 | www.pmagazyn.pl
Dyskretnie włączam dyktafon w telefonie i kładę
go na desce rozdzielczej auta. Koleś nie protestu-
je.
Jak zaczęła się dla ciebie ta cała
przygoda z narkotykami?
Jakiś czas temu przyjechałem do Peterborough.
Poznałem kilku chłopaczków – ama-
torów palenia i szlajałem sie z nimi.
Kwestia otoczenia, chęci poznania
czegoś nowego.. Zapaliłem pierw-
szego blanta. No i tak sie zaczęło
palenie zielska, sposób na nudę
w domu.
Od czego zacząłeś i na czym
się skończyło ?
Na początku, tak jak mówiłem ziółko
(marihuana przyp. red.). A później
im więcej imprez, łażenia po klubach
– tym twardsze narkotyki. Piguły,
feta, kwasy i różne podobne. Próbo-
wałem co się dało i przy okazji do-
zdrowotnych używania konopii
podjęło się WHO, prowadząc przez
15 lat badania. Kiedy okazało się,
że konopie są bezpieczniejsze niż
alkohol i tytoń – wyniki utajniono.
Wybuchł skandal, gdy brytyjski
periodyk naukowy „New Scientist”
ujawnił ten fakt.
Wielka Brytania ma największy
w Europie problem z narkotykami,
a liczba związanych z nimi zgonów
brze się na tym bawiłem. Na imprezach bardziej
odważny, więcej siły i dłużej mogłem wysiedzieć
na baletach.
Czy trudno dostać narkotyki w Peter-
borough?
Szybciej w Peterborough skołujesz dragi niż co-
kolwiek innego. Praktycznie
większość młodych ludzi w Pe-
terborough zna jakiegoś dilera.
Wszystko na Wszystko na Lincolnie jest do-
stępne praktycznie za każdym
Lincolnie jest rogiem. A jak komuś się dupy
dostępne z domu nie chce ruszyć, to
szuka się kogoś z transportem
praktycznie i dostarczają ci wszystko pod
za każdym drzwi w ciągu 15 – 20 minut.
Kto sprzedaje narkotyki
rogiem. w mieście?
Nie jest tajemnicą, że to Por-
tugalczycy, Polacy, Anglicy, no
stawia ją na drugim miejscu
– wynika z opublikowanych badań.
Wartość rynku nielegalnych
narkotyków w Zjednoczonym
Królestwie ocenia się na pięć
miliardów funtów roczne,
a koszty związanej z narkotykami
przestępczości w Walii i Anglii –
wynoszą ponad 13 mld funtów. Jedna
piąta wszystkich aresztowanych to
heroiniści.
i babaje.
Ile kosztują narkotyki w mieście?
Zielsko* kupisz już za £ 10, feta* – £ 12, grosz-
ki* – £ 2,5 za sztukę... Chyba nie chcesz całego
cennika?
Ilu masz znajomych, którzy tak jak ty
eksperymentują?
Łatwiej wyliczyć osoby, które nie bawią się ta-
kimi zabawkami... Praktycznie co druga osoba
przypala, a co trzecia wali nosy.
Narkotyki przeszkadzają czy poma-
gają w stresowych sytuacjach i w zwy-
kłych codziennych obowiązkach?
Wszystko zależy od sytuacji, towarzystwa i nar-
kotyku, którego zażyjesz.. Ziółko generalnie nie
traktowałbym jako narkotyk. Moim zdaniem,
lepiej zapalić bucha niż latać po mieście najeba-
ny czy wydawać szmal na szlugi, które i tak nic
nie dają. Niektóre dragi w stresowych sytuacjach
mogą cię za mocno nakręcić i łatwo zrobić jakieś
głupoty. A z kolei usiądziesz w domu, zapalisz
blanta, włączysz jakiś film i wyłączasz się od ca-
Szybciej
łego świata.
Pamiętasz jakieś
przykre sytuacje pod
wpływem narkoty-
ków?
Ooo mnóstwo takich sytuacji, można
zrobić takie głupoty,
że gło-
pamiętać, że wszystko
odbija się na zdrowiu, jak
nie dziś to za dziesięć lat. Gene-
wa boli.
ralnie uważam, że jeżeli ktoś nie pró-
Przeważnie
bował, to nie powinien się wypowiadać na
awantury, bojki, kłótnie.
temat dragów. Wszystko jest dla ludzi, kwestia
A jakieś zabawne sy-
ilości i zdrowego rozsądku.
tuacje, które bez brania nie wydarzy- Kończymy rozmowę i „koleś” wymyka się znie-
łyby się? cierpliwiony z auta. Po moim rozmówcy pozo-
Jak jest fajny klimat, fajne towarzystwo. Kiedyś staje ten specyficzny zapach, już nie stęchlizny
upizgani z kumplem siedzieliśmy w domu i włą-
czył się nam film (halucynacje przyp. red.), że
jedziemy zwiedzać Anglię... Trzy dni jeździliśmy
ale po prostu zapach dymu i wilgoci.
Siedzę i zastanawiam się, czy to ma większy

w Peterborough
po różnych miastach...
Ograniczyłeś już eksperymenty. Było
skołujesz dragi
ciężko?
Generalnie, wszystko małymi krokami. Zaczniesz
niż cokolwiek się ograniczać i powiesz sobie, że już nie chcesz,
to przestaniesz. Kwestia samozaparcia. Jeszcze
innego. czasami zapalę zioło do towarzystwa.
Jak uważasz, jaki jest bilans końcowy
takich zabaw, niedozwolonymi pra-
wem i przez lekarzy, środkami?
Jeżeli nie jest się rozważnym, można wpaść
w niezłe tarapaty z prawem. W dodatku trzeba
sens? Po chwili jednak do głosu dochodzi roz-
sądek, który nie pozostawia złudzeń. Alkohol,
kawa, papierosy, leki to też używki, które społe-
czeństwo zaakceptowało a prawo zezwala na ich
używanie do woli. Patrząc jednak po moim roz-
mówcy – narkotyki nigdy nie powinny znaleźć
się w wyżej wymienionym gronie..
Odpalam silnik i wracam do domu. Następnym
razem nie będę się już zastanawiał, jak to moż-
liwe, że czuję w tak wielu miejscach publicznych
ten specyficzny zapach.
Tomek K.

*ZIELSKO – czyli inaczej marihuana, określenie to pochodzi z Hiszpanii. To suszone i czasem sfermentowane
kwiatostany konopi – głównie roślin żeńskich. Zawiera szereg substancji działających przez agonizm receptorów
kanabinoidowych, podobnie jak anandamid – ludzki endogenny kannabinoid. Za działanie psychotropowe marihuany
odpowiada głównie tetrahydrokannabinol (THC) i inne kannabinoidy. Substancja ta znajduje się również w haszyszu,
który jest zestaloną żywicą konopi.

*FETA – amfetamina. Jest jednym z bardziej rozpowszechnionych spośród nielegalnie rozprowadzanych środków
psychotropowych. Uwalnia neuroprzekaźniki z zakończeń nerwowych i blokuje ich wychwyt zwrotny. Enancjomer
R(-) silniej uwalnia noradrenalinę, enancjomer S(+) uwalnia głównie dopaminę, oba enancjomery najsłabiej uwalniają
serotoninę. Wskutek tego zwiększa się aktywność układu nerwowego i w efekcie pobudzany jest cały organizm.
Amfetamina najczęściej przyjmowana jest w formie siarczanu amfetaminy, rzadziej w postaci fosforanu,
winianu czy higroskopijnego chlorowodorku.

*GROSZEK – MDMA (znane głównie jako pigułki ecstasy) – półsyntetyczna substancja

psychoaktywna o działaniu empatogennym, euforycznym i psychodelicznym, pochodna metamfetaminy. Główne efekty
działania MDMA to otwartość, pobudzenie, euforia, empatia, intensyfikacja odbioru bodźców zewnętrznych, głębsze
odczuwanie muzyki i ruchu, czasami zmiana poczucia czasu, często subiektywne uczucie jedności z otaczającym światem
(jak to określają zażywający ecstasy), wzmocnienie odczuć związanych z dotykiem, co sprawia, że fizyczny kontakt z drugim
człowiekiem jest przyjemniejszy. Efekty uboczne obejmują: podniesienie ciśnienia, przyspieszenie pulsu, szczękościsk,
suchość w ustach, halucynacje. Działanie MDMA jest bardzo indywidualne,
niektórzy porównują je z kofeiną, inni z silniejszymi stymulantami jak kokaina.
www.pmagazyn.pl | 11
 PORADY PRZEPISY
Poleca
Pani Ela
z restauracji

KULINARNE
PASIBRZUCH

01 ŚWIEŻE
PIECZYWO

GULASZ Z KIEŁBASY
SKŁADNIKI:
1 kg ziemniaków
40 dag kiełbasy
4 średnie cebule
Jesteś 5 pomidorów lub 3 łyżki przecieru
osobą kostka rosołowa
oszczędną lub po prostu łyżeczka sproszkowanej słodkiej papryki
nie chcesz wyrzucać pieczywa? Wskazówki cukier
co zrobić, aby odzyskać świeżość chleba czy
pieprz
bułek. Bułki oraz inne pieczywo, zawijamy
na godzinę w wilgotną ściereczkę. Układamy
sól
na blaszce. Wkładamy na kilka minut do PRZYGOTOWANIE:
piekarnika (ewentualnie mikrofalówki). Cebulę pokroić w plasterki, zeszklić na
tłuszczu. Dodać obrane i pokrojone pomidory

02 WILGOTNA
SÓL
lub przecier, kostkę rosołową rozpuszczoną w połowie szklanki gorącej wody
i odrobinę cukru. Dusić pod przykryciem na małym ogniu 10 minut. Kiełbasę pokroić
w plasterki lub w kostkę. Dodać do cebuli i dusić jeszcze 15 minut. Ziemniaki pokroić
Czy sól w solniczce jest stale wilgotna
w kostkę ugotować osobno i dodać do cebuli. Wszystko razem wymieszać.
i niezdatna do użytku? Jeśli tak, dowiedz się
co zrobić. Otwieramy solniczkę. Wsypujemy Doprawić gulasz do smaku cukrem, solą, pieprzem i papryką.
kilka ziarenek ryżu. Ryż wchłonie całą wilgoć Podawać na gorąco!
z soli. Zakręcamy.

Chińska
Do azjatyckiej restauracji w centrum Peterborough,
wybraliśmy się z rekomendacji pary przyjaciół. Było
letnie sobotnie późne popołudnie, a my – jak zwykle
– niezdecydowani względem tego, co mamy ochotę zjeść.
Ostatecznie skusiła nas wizja bufetu – nie ma to jak wybór
między różnymi pysznościami.
Na pierwszy rzut oka, restauracja nie wyglądała najgorzej.
No dobra, z zewnątrz być może przypominała trochę nasze
dawne komunistyczne jadłodajnie, ale widok ogólny był
zapraszający. Nie można było tego niestety powiedzieć
o pani, która zobaczyliśmy w środku, a która stała za
barem. Kiwnęła głową w kierunku rogu, gdzie mieliśmy się
usadowić i nie wypowiedziała ponadto żadnego słowa.
Po paru minutach oczekiwania, dostaliśmy talerzyki
i mogliśmy rzucić się w stronę bufetu. A tam…
niespodzianka. Dwa stoiska z pojemnikami na potrawy i…
prawie wszystko puste. Żaden zasobnik nie był zapełniony
po brzegi, a w wielu na dnie pozostały resztki serwowanych
potraw. No dobrze, pomyśleliśmy, to może się zdarzyć
w popularnej restauracji podczas weekendowego lunchu.
Zawołaliśmy kelnera, aby zaalarmować go o brakach. Ten
„knajpa”
natomiast podszedł do bufetu, rzucił okiem, po czym wrócił
do nas i z uśmiechem na twarzy stwierdził, że on nie bardzo
wie, czego tak właściwie brakuje! Zamurowało nas na
kilka dobrych sekund, ale zanim zdołaliśmy wypowiedzieć
jakikolwiek komentarz – kelner zniknął w czeluściach drzwi
kuchennych, aby za chwilę pojawić się znowu z małym
talerzykiem w ręku. Podszedł do bufetu, wrzucił cztery
pieczarki do pojemnika i ponownie zniknął.
Stojąc niczym idioci na środku sali, głośno zastanawialiśmy
się, czy mamy opuścić lokal? Wokół nas kręciło się
młode angielskie małżeństwo, które próbowało wyłowić
jakiekolwiek kąski z pustych opakowań. Niewysoka
blondynka uśmiechnęła się do nas i poinformowała, że
jedzenia jest i tak więcej niż dziesięć minut wcześniej.
Łudząc się, że istnieje jeszcze jakaś szansa na to, aby zjeść
dużo i dobrze – wróciliśmy do stolika i zaczęliśmy zapijać
głód colą. Jako, że po paru momentach przy bufecie
pojawiła się obsługa – postanowiliśmy ruszyć się z miejsca
i sprawdzić, czy ilość jedzenia oraz potraw się zwiększyła.
Niestety, niewiele się zmieniło. Makaronu zastaliśmy tyle,
ile kot napłakał. Ryżu dało się nabrać na trzy czwarte łyżki.
O owocach morza można było zapomnieć. Sosu satay
(naszego ulubionego) nie dało się doprosić. Całe szczęście
– dołożono więcej sajgonek, które wypełniły choć trochę
żołądek.
Podsumowując, zjedliśmy tyle, ile je się na przystawkę.
A szkoda, bo restauracja reklamuje się chociażby pyszną
chrupiąco-aromatyczną kaczką czy chrupiącym kurczakiem
chilli. Nie mieliśmy okazji spróbować żadnego z tych dań.
Sytuację pogrążyły ostatecznie dwa wydarzenia. Kelner,
który przyszedł do stolika i zapytał, czy wszystko w porządku
i czy smakował nam posiłek (sic!!!) oraz rachunek opiewający
na 17.50 GBP.
Lokal opuściliśmy z niedosytem zarówno tym mieszczącym
się w żołądku, jak i psychicznym. Wielki żal marnującej się
sali o dobrych parametrach i ciekawym wystroju. Wielki
niesmak po sposobie traktowania klienta. Nawet, jeśli czas
lunchu dobiegał już końca, nie usprawiedliwiało to braku
jedzenia, za które bądź co bądź się płaci.
Jednym słowem, nie polecamy tej „knajpy”. Przynamniej nie
w czasie popołudniowym, bo może okazać się, że zamiast
lunchu zjecie coś na miarę przekąski. Agnieszka Dudek

R E K L A M A

PETERBOROUGHPL.COM
TWOJA LEPSZA STRONA

12 | www.pmagazyn.pl
 HUMOR

Anglia. Pyta się Polak swojego

kolegę Polaka o dobrego
ANGLIK UK PODCHODZI stomatologa. Tamten mu
DO POLAKA odpowiada:
I PYTA: – Znam świetnego, ale on jest
– DO YOU SPEAK ENGLISH? Anglikiem.
POLAK Z POLITOWANIEM: – Spoko, spoko, poradzę sobie.
– TY WEŹ SIĘ ZACZNIJ UCZYĆ POLSKIEGO, Przychodzi wiec na wizytę, siada na
fotelu i pokazując lekarzowi szczękę
BO JEST NAS TUTAJ JUŻ PONAD PÓŁ MILIONA!
mówi:
– Tu!
KOWALSKI I MALINOWSKI POJECHALI DO Dentysta wyrwał mu dwa zęby. Na
ROBOTY DO ANGLII. PO KILKU MIESIĄCACH drugi dzień znów spotykają się obaj
WRACA TYLKO KOWALSKI. ZNAJOMI SIĘ faceci i pierwszy mówi:
– Kurcze, jakiś głupi ten dentysta. Ja
PYTAJĄ:
mu pokazuje bolący ząb, mówię mu
– A GDZIE MASZ MALINOWSKIEGO? „tu”, o on wyrywa mi dwa...
– ZOSTAŁ, SKLEP OTWORZYŁ – ODPOWIADA. – Ale ty głupi jesteś. Two po
– PO TRZECH MIESIĄCACH? JAK? angielsku znaczy dwa...
– NORMALNIE, ŁOMEM – ODPOWIADA – Aaa, było tak od razu, następnym
KOWALSKI. razem coś wymyślę.
Przychodzi wiec na wizytę, siada na
fotelu, wskazuje ząb i mówi:
– Ten!

CHININA NEGATYWNY WPŁYW

jest organicznym związkiem chemicznym o gorzkim
NA NASZ ORGANIZM
smaku, znajdującym się w korze drzewa chinowego
rosnącego w Andach, w Ameryce Południowej.
MA POPIJANIE LEKÓW
Stosowana była powszechnie jako lek przeciw
malarii. Z tego powodu tonik, jako napój zawierający A także picie w czasie leczenia,
ten związek był podawany robotnikom pracującym soku grejpfrutowego.
w rejonach świata zagrożonych tą chorobą,aby Substancje zawarte w tym
ustrzec ich przed zachorowaniem. soku znacząco hamują
aktywność enzymów
Żołądek ma przeciętnie wątroby, jakimi
2 litry objętości są cytochromy,
i wytwarza mniej więcej szczególnie
2 litry kwasu solnego
cytochrom p-450.
w ciągu doby.
Enzymy tej grupy
Kwas solny jest
jedną z najbardziej odpowiadają
żrących substancji za metabolizm
występujących i przystosowanie do
w przyrodzie. usunięcia z organizmu leków
W ludzkim organizmie bądź ich metabolitów. Lecz
pełni dwie role. jeśli zostaną one zablokowane
nastąpi kumulacja przyjmowanego leku prowadząca do
Po pierwsze przedawkowania a nawet do śmierci!
„rozpuszcza” pokarm,
żeby był bardziej podatny na enzymy trawienne, po Jest to szczególnie ważne przy stosowaniu leków, których
drugie, z czego nie zawsze zdajemy sobie sprawę,
stężenie lecznicze jest niewiele niższe od toksycznego,
sterylizuje nasze pożywienie. Drobno ustroje
a także leków silnie działających oraz mogących powodować
chorobotwórcze nie są w stanie przetrwać zetknięcia
z pH od 1 do 2. poważne objawy niepożądane.
Oprócz leków przez cytochromy jest rozkładana np
Bodźcem powodującym wydzielanie kwasu solnego amfetamina, kokaina, heroina, morfina, kodeina, opium,
jest przyjmowanie pokarmu. W przerwach pomiędzy tetrahydrokannabinol. Tytoń oraz wyciąg z dziurawca
posiłkami ilość soku żołądkowego spada.Żołądek indukują wzmożoną aktywność cytochromów i działają wręcz
przed samotrawieniem jest chroniony warstwą śluzu. przeciwnie do soku grejpfrutowego.

www.pmagazyn.pl | 13
 KRZYŻÓWKA
R E
R E
14 | www.pmagazyn.pl
HAŁ GUT YS JOR INGLISZ?
Sprawdź się w naszym małym
quizie językowym. Polskie
wyrażenia/idiomy po lewej
stronie należy połączyć linią
z angielskim odpowiednikiem
umieszczonym po prawej.
Nie rób wiochy I’ll animal to you
Już po ptokach Oh, chicken!
Cukier w kostkach Room with you.
Kolej na ciebie! Day, memory is flying
O kurczę! Rail on you!
Dzień, wspomnienie lata It’s after birds
Zwierzę ci się I tower you
Dziękuję z góry Sugar in one’’s ankles
Wierzę ci Thanks from the mountain
Pokój z tobą Don’t make a village
POPEŁNIONO NA
WWW.PETERBOROUGHPL.COM
:)
- NOWE SPODNIE DIESEL ROZMIAR NA WZROST
178 CM W PASIE SZCZUPLY RACZEJ BO JA TO NIE
JESTEM DLATEGO SPRZEDAJE
– Sprzedam samochod w dobrej kondycji
– chodzik z melodyjkami i sfiatelkami
– sprzedam lużko singiel + 2 materace
w bobryym stanie
K L A M A
K L A M A
 Czy wiesz, że…
… już 18 września w Kościele św. Jana na Placu Katedralnym
SONDA
JAK ŻYJE SIĘ W PETERBOROUGH,
w Peterborough zagości polski akcent?
W ramach Soft Landing Festival 2010, upamiętniającego 200. CZEGO BRAKUJE LUB CO
rocznicę urodzin Fryderyka Chopina i Roberta Schumanna, ZMIENIŁBYŚ W NASZYM MIEŚCIE?
będzie można usłyszeć utwory naszego kompozytora podczas
niezwykłego recitalu. Wstęp płatny – £10.00.
Takie pytanie zadaliśmy kilku osobom.
Ku naszemu zdziwieniu w mieście da się
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
żyć, a nawet więcej – żyje się całkiem
dobrze. Oto, co odpowiedzieli nasi
… w Katedrze w Peterborough jest pochowana królowa „od ankietowani:
której wszystko się zaczęło”, czyli Katarzyna Aragońska, pierwsza
żona króla Henryka VIII. Kwestia ich unieważnionego małżeństwa
przyczyniła się do zerwania związków Anglii z kościołem rzymskim Pani Elżbieta
i ogłoszenia Henryka VII głową angielskiego kościoła narodowego. z restauracji
„Pasibrzuch”:
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
W Peterborough żyje mi się
… we wrześniu miłośnicy jazzu będą mieli dwie ostatnie okazje, dobrze i spokojnie. Jeżeli
ma się pracę i dobrych
aby posłuchać na żywo ulubionej muzyki w ramach Jazz on sąsiadów, to już nie ma co
the Square: 5th September – Caxton Swing, 12th September więcej narzekać. Nie ma w Peterborough typowego
– Cottenham Brass Band. polskiego miejsca. Jest wprawdzie Klub Polski, który
nie spełnia żadnej funkcji integracyjno – edukacyjnej.
Nie mam krytycznych odczuć wobec miejsca, w którym
mieszkam. Czasami irytują mnie młodzi ludzie szalejący
po Lincoln Road. Ale jest to do przyjęcia.

HOROSKOP
Pan Marcin z firmy
„Car-Ser”:

WAGA
Mieszkam w Peterborough
około 5 lat. Są na pewno
lepsze miasta. Kiedyś
przyjechałem tutaj do

23 września znajomych i zostałem. Miasto jest w porządku i nie

ma na co narzekać. W mojej dzielnicy czuję się

– 22 października bezpiecznie. Brakuje mi w okolicach miasta jakiegoś

Wagi ważą każde słowo, a i tak wychodzą na głupków. Słoma
wychodzi im każdym otworem ciała. Szukają przyjaciół,
a nikt ich nie chce – dlatego wchodzą w dupsko każdej napotkanej
osobie. Zależy im na poklasku, chociaż nie ma podstaw, by ich
chwalić. Żyją w ciągłym niepokoju, są ofiarami chorób psychicznych.
Mają świetny gust, warto pytać ich o wzór na tapecie. Trudno
przychodzi im zmiana zdania, raz powzięte nie zmienia się choćby
widzieli, że brną w ślepą uliczkę. Posikują niekontrolowanie.
Przyjaźnią się z Bliźniętami, Wodnikami, Wagami i Strzelcami, chociaż
i tak żaden z nich go nie lubi.
KOBIETA WAGA
Kobieta Waga jest ladacznicą, uwielbia męskie spojrzenia i na
patrzeniu się nie kończy. Niestała w uczuciach, porzuci męża dla
innego z pieniędzmi. Często występuje w kabarecie, chociaż poczucie
humoru ma marne. Lubi szminkować usta.
MĘŻCZYZNA WAGA
Mężczyzna Waga jest przekonany o swojej wyjątkowości
– jednak ładnym chłopcom ciężko jest w życiu. Kobiety chętnie
ich gwałcą i wykorzystują finansowo. Uwaga! Nasienie Wagi jest
dzieciopochodne – potomków Wag ci u nas dostatek.
jeziora, w którym można popływać bez obawy
o łamanie prawa. Nie wiem, co można byłoby zmienić
w mieście… Jest wprawdzie kilka spraw, ale są to
wypowiedzi nienadające się do publikacji .
Pan Artur ze sklepu
„Biedronka”:
Przyjechałem do
Peterborough trzy lata temu
z Londynu.
Ogólnie w Anglii mieszkam
już osiem lat. Do miasta przeprowadziłem się niejako
nie z własnej woli.
Moja firma zmieniała siedzibę. Nie myślę
o Peterborough jako o swoim miejscu docelowym.
Miasto jest mniej bezpieczne niż np. Londyn. Jako, że
miasto jest małe my Polacy i inni obcokrajowcy bardzo
odstajemy i jesteśmy rozpoznawalni – to uważam za
wadę. W mieście brakuje miejsc rozrywki, do których
można się udać z małymi dziećmi.

www.pmagazyn.pl | 15
A EMIGRACJA
CZEKOLADOPODOBNA
CZEKOLADOPODOBNA
POMYSŁ TEGO ARTYKUŁU NASUNĘŁA MI LEKTURA TEKSTU JOANNY CIEŚLI OPUBLIKOWANEGO
W NUMERZE 45 TYGODNIKA „POLITYKA” Z DNIA 8 LISTOPADA UBIEGŁEGO ROKU.

A
utorka swój tekst rozpoczyna historią
niejakiego Krzysztofa, który nie zgłębiając
się zbytnio w jego sytuację, zwinął się
z emigracji już po.... dziewięciu miesiącach. Otóż
moi Państwo zwinąć się to można z nieciekawego
seansu kinowego już nawet po 10 minutach,
natomiast rozstać się ze zjawiskiem zwanym
emigracja nie jest tak prosto.
Dlaczego? zapytacie. Ano dlatego, że po pierwsze
ów Pan Krzysztof nie był absolutnie emigrantem.
Czy długo jeszcze będziemy szafować i spłaszczać
określenie EMIGRANT?
autorytetem w tej materii, a przedstawiona
opinia jest tylko i wyłącznie moim własnym
spostrzeżeniem wynikłym z wieloletniego
przebywania poza granicami Ojczyzny.
Pierwszy raz czterdzieści lat temu, a później
jeszcze wielokrotnie przeczytałem strofy, które
do dziś pamiętam:

Polak,
chociaż stąd między
narodami słynny,
Jeżeli ktoś szuka pracy za granicą z powodów Że bardziej niźli
ambicjonalnych, niemożności znalezienia jej życie kocha
w kraju, chęci zarobienia większych pieniędzy, czy kraj rodzinny,
wreszcie wiedziony chęcią przeżycia młodzieńczej
Gotów zawżdy
przygody, musi od razu rezerwować dla siebie
tytuł emigranta? rzucić go,
Krzysztof wrócił z emigracji po 9 miesiącach, za puścić się
chwilę Krystyna wróci po 9 dniach nieudanych w kraj świata,
poszukiwań obiecanej skądinąd pracy w hotelu, W nędzy
też z emigracji? Gdzie w takim razie jest granica?
i poniewierce
W długości pobytu?
Dlaczego jedni nawet po nastu latach spędzonych przeżyć długie lata
na obczyźnie nie chcą przyznać się do bycia Walcząc z ludźmi
emigrantami, a inni w drodze ze Stanstet lub i losem, póki mu
innego Luton do wspólnego skłotu z lubością śród burzy
zaciągają się słowami: my emigranci.
Myślę, że to nadużycie słów, terminu winno być
Przyświeca
raz na zawsze wyjaśnione, aczkolwiek zdaję sobie ta nadzieja,
sprawę, że wiele osób może być zgorszonych, albo że ojczyźnie
wręcz zniesmaczonych moją opinią. Chciałbym służy.
jednak zaznaczyć, że nie czuję się absolutnie

16 | www.pmagazyn.pl

Pamiętacie Państwo? – oczywiście, że tak, to „Pan
Tadeusz” Księga X Emigracja. Jacek. Tak zawsze
widziałem Emigrację, pisaną przez duże E. Stan
nie dający wyboru, pozostawanie poza Krajem
bez możliwości bezkarnego powrotu, tęsknota,
poniewierka, często nawet upokorzenie.
Tak było. To była ta prawdziwa Emigracja, która
nie odnosi się tylko do tej opisywanej słowami
wieszcza po klęsce Powstania, ale i późniejsza.
Tragiczna Emigracja wynikła z sytuacji
po II Wojnie Światowej i nie mniej trudna
posolidarnościowa. Kto nie wgłębił się w losy
prawdziwych Emigrantów, kto nie poznał ich
losów ten nie ma po prostu moralnego prawa do
nazwania się emigrantem.
Rzucić Kraj. Rzuca się to co się kocha i to
w dodatku ostatecznie. Przynajmniej tak się
w chwili podejmowania decyzji wydaje. Podejmuje
się krańcowe wybory.
Jak się do tego ma decyzja o wyjeździe
podejmowana w aktualnych czasach. Wybór czy
w piątek bo jest ciekawa oferta Ryanaira i bilety po
40 złotych, czy ze znajomymi ich samochodem.
Wyrobić też paszport dla psa, czy przeszmuglować
go w bagażniku? Dozwolony karton Marlboro,
czy zaryzykować kolejny. Jedziemy w ciemno, czy
najpierw telefon do Magdy? Tak naprawdę to tylko
przed takimi dylematami stoją dzisiejsi wyborcy.
Zresztą zawsze można kupić bilet otwarty i wrócić
przy najbliższej nadarzającej sie okazji.
Kilka lat temu w moim domu zamieszkiwała
czwórka przemiłych adeptów budowlanego fachu.
Wszyscy pochodzili z niewielkich miejscowości,
a w zasadzie wsi w pobliżu Suwałk. W Polsce
poznali się w Chorzowie, gdzie pracowali
w dużej firmie budowlanej. Wspólnie stali
na rusztowaniu, razem spędzali wolny czas
w warunkach powiedzmy hotelowych. Raz na 6-8
tygodni jechali pod Suwałki do swoich rodzin na
kilka dni.
Droga do domu, autobusami i pociągiem
zajmowała im blisko 16 godzin. Pewnego dnia,
chyba Janek rzucił hasło: Londyn. Żartujesz? –
odpowiedzieli jak na komendę. Na koniec świata?
Okazało się, że ten koniec świata jest bliżej niż
Chorzów. Po dziewięciu godzinach od wyjścia
z domu w Londynie pukają do swoich drzwi
w podsuwalskich wsiach.
Kiedyś umyślnie sprowokowałem ich pytaniem jak
się czują na emigracji? Prawie złowrogie spojrzenia
spod zmarszczonych brwi były odpowiedzią samą
w sobie. Jaka emigracja Panie? Toż my za pracą tu
przyjechali. Dzwonimy co wieczór do domu, żony
będą na święta, zakupy się zrobi, wypije toż jaka
to i emigracja?
Faktycznie, skoro Polska może na Święta zawitać
do nich tu na miejsce, mają kontakt z nią na co
dzień to gdzie tu miejsce na emigrację. Ci prości
chłopcy pojmowali emigrację dosłownie. Może nie
czytali „Pana Tadeusza”, ale w podświadomości,
gdzieś na krańcach duszy tkwiło w nich
przeświadczenie, że emigracja to coś w rodzaju
poświęcenia. Oni tylko pracowali. Co z tego, że
daleko od domu. Wrócić mogli kiedy chcieli.
Wracając do artykułu Joanny Cieśli z „Polityki”,
przytacza ona w dalszej kolejności przykład Kuby
i Beaty szczęśliwych małżonków z Manchesteru
, którzy decyzje o powrocie podjęli mając na
względzie fakt chęci posiadania na co dzień
dwóch babć przez ich synka. Chwalebny
zamysł oczywiście. Więzi rodzinnych nie
da się przecenić. Jednakże to zjawisko
zupełnie marginalne i w dodatku nijak mające się
do omawianego zjawiska. Chyba, że po powrocie
do kraju Kuba z Beatą zakupią okazały dom gdzie
zamieszkają wspólnie trzy rodziny.
Tu chodzi jednak o coś zupełnie innego. Jeżeli
istnieje realna możliwość podjęcia decyzji
przywracającej uprzedni stan, czyli wyjazd
– powrót, tak długo moim zdaniem nie można
mówić o emigracji. Upraszczając zagadnienie, czy
zatem długość pobytu w obcym kraju decyduje
o kwalifikacjach na pełnoprawnego emigranta.
Z pewnością też nie.
Kiedyś w londyńskim czerwonym piętrusie
zasłyszałem taki dialog:
Z Polski jesteś!!?
– No.
Skąd przyjechałeś?
– Z Płocka.
Na jak długo?
– Na dwa, trzy miesiące.
Kiedy wjechałeś?
– Jakieś...trzy lata temu.
Czy ów zasłyszany rozmówca był emigrantem,
a jeżeli tak to od kiedy. Wszak podjął decyzje
przyjazdu na krótko, maksimum na 100 dni. Czy
już 101 dnia miał papiery na emigranta?
Kilka dni temu w skrzynce pocztowej, tak nie e-
mailowej tylko pocztowej, znalazłem ofertę biura
podróży oferującej mi podróż życia, rejs statkiem
wycieczkowym dookoła świata.
Pomińmy cenę. Rejs będzie trwał 118 dni. Cholera
musiałbym wyemigrować, czy jak?
W 1945 roku tysiące rodaków pozostało na
Wyspach. Dziś tysiące nowych przybyszy
FELIETON
zazdrośnie patrzy na ich domy z ogrodami, na ich
ustabilizowane pozycje. Ktoś wie za jaką cenę im
to przyszło? Czy ktoś zna przeżycia generałów
obsługujących windy hotelowe, bezimiennych
bohaterów i zwyczajnych ludzi pozbawionych
kontaktów z rodzinami, zmywających naczynia
w restauracji? Ale najważniejsze czy ktoś
zrozumie, że to nie oni nazwali się emigrantami,
ale tak ich nazwano. To nie był ich dobrowolny
wybór. Jeszcze w latach sześćdziesiątych
ubiegłego wieku, a więc nawet dwadzieścia lat
po wojnie tliła się iskierka powrotu do WOLNEJ
Ojczyzny. Emigrantami stali się tak naprawdę
dopiero w chwili kiedy zabrakło już nadziei
Czy zatem
długość pobytu
w obcym kraju
decyduje
o kwalifikacjach
na
pełnoprawnego
emigranta.
powrotu.
Czy więc z całym szacunkiem dla losów
Krzysztofa, Beaty, Kuby i wielu innych, czy mogą
oni stanąć na tej samej płaszczyźnie?
Można powiedzieć, że w sumie wszyscy jesteśmy
emigrantami, względnie ich potomkami.
Świat zamieszał się już wielokrotnie podczas
swego istnienia, stał się wielonarodowym
i wielokulturowym tyglem, ale zjawisko emigracji
w swej czystej postaci pozostaje w sumie
niezmienione.
Emigracja dzisiejsza to taki sztuczny miód, niby
też emigracja, a jednak nie do końca. Z daleka
można się pomylić, opakowanie podobne,
zawartość też słodka, konsystencja niby taka
jak być powinna, a jednak przy bliższym
zaznajomieniu się z produktem stwierdzamy, że
coś nie tak.
W PRL-u było coś takiego jak tabliczka
czekolady z zawartością nazywającą się wyrób
czekoladopodobny. Wielbiciele prawdziwej
czekolady mawiali, że podróbka jest nie do
strawienia. Tomasz Foczpanski
www.pmagazyn.pl | 17
 TA B L IC A O G £ O S Z E Ñ
ZAPRASZAMY DO UMIESZCZENIA BEZPŁATNYCH OGŁOSZEŃ DROBNYCH
NA ŁAMACH PETERBOROUGH MAGAZYNU.
Nasza gazeta wydawana jest w trybie miesięcznym – kolejne numery dostępne będą każdego pierwszego dnia miesiąca.
Na ogłoszenia będziemy zatem czekać do 15. Dnia poprzedniego miesiąca.
Innymi słowy, jeżeli chcesz umieścić anons w naszym październikowym numerze – należy się do nas zgłosić najpóźniej do 15. Września. Zgłoszenia
otrzymane przez naszą redakcję po dniu piętnastym danego miesiąca – nie będą mogły być opublikowane na czas. Nie mamy zamiaru limitować
ogłoszeń, jeśli chodzi o ilość słow. Będzie zatem można na przykład opisać sprzedawany lub poszukiwany przedmiot dowolną liczbą wyrazów.
Jako bezpłatne ogłoszenie drobne traktowany będzie każdy anons o niekomercyjnej sprzedaży, kupnie, zamianie, wymianie czy oddaniu za darmo
danej rzeczy/produktu. Firmy czy usługodawcy, zainteresowani umieszczeniem swojej reklamy właśnie na tablicy ogłoszeń – będą mieli taką szansę.
Obowiązywać jednak będzie preferencyjna cena. Po więcej szczegółów prosimy pisać na adres: redakcja@pmagazyn.pl.
JAK ZGŁOSIĆ OGŁOSZENIE DO PUBLIKACJI?
– Ogłoszenie można przesłać drogą e-mailową: redakcja@pmagazyn.pl.
Prosimy nie zapomnieć o podaniu swoich danych kontaktowych do umieszczenia w reklamie.
– Treść ogłoszenia można również przesłać wiadomością tekstową na następujący numer: 07597 674 358.
Dla tych osób, które mogą tekstować bezpłatnie do sieci o2 – wiadomość zostanie doręczona bez opłaty. Prosimy sprawdzić u swojego operatora,
jaki będzie koszt wysyłki sms’a w przypadku braku darmowej taryfy.

£AMACH
ZNAJDŹ SWOJE MIEJSCE NA NOWY DZIA£ W GAZE
PETERBORdrzOUwiGH MAGAZYNU pisać Już od październiko CIE
przed osobami, które chcą wego wydania przew
idujemy nowy
Nasza redakcja otwiera zenia.
dział w naszej gaze
cie – kronikę lokaln
i które mają coś do powied zapraszamy wszystk ą. W związku z tym
a na adr es red akcja@pmagazyn.pl. ie osoby, które chcia ,
Przesyłajcie swoje zgłoszeni rto byłoby życzenia urodzinowe łyby złożyć komuś
temat lub osoba, którą wa , imieninowe, roczn
Jeżeli uważacie, że istnieje kam y tak że na osoby, kontaktu z naszą red icowe, itd. – Do
na informację. Cze
opisać – również czekamy swo ją his tori ą, pro ble mem, akcją. Życzenia pro
simy przesyłać na
się z nami adres: redakcja@p
które zechciałyby podzielić magazyn.pl.
opinią czy ciekawym hobby Oprócz tego, będziem
y również zaszczyce
upieczeni rodzice ze ni, jeśli nowo
– Piszcie do nas śmiało. chcą podzielić się z
swoich pociech. Prz nami zdjęciami
eślijcie je na adres
wraz z krótkim opise emailowy redakcji
m (imię pociechy, da
R E K L A M A
waga i wzrost). Wszy ta urodzenia,
stkie inne wasze fot
ografie także będą
PRACA DODATKOWA mile widziane!

A W PAŹDZIERNIKOWYM
… Temat miesiąca, który będ
co wyprawia się w agencjach
Wszyscy wiedzą, że mało która
są, były i będą jakieś problemy
funkcjonuje od środka i że zas
wierzchołkiem gór y lodowej.
W artykule agnieszki dudek zap
agencji rekrutacyjnych na tere
życzenie, nie mogąc znieść pan
faktami i bardzo pomocnymi
… Spotkanie z kolejną przeds
prowadzenie własnego biznes
ZADZWOŃ DO NAS ! hmmm… „przedsiębiorczym ina
… Kolejna porcja informacji
Poszukujemy sprzedawców
w peterborough i okolicach.
powierzchni reklamowej ! … Nowe artykuły oraz propoz
Zostań dziennikarzem! do naszej gazety.
Zostań reporterem! A co za tym idzie, przed wami
SPEŁNIAJ MARZENIA !
ZAPRASZAMY!
WYDANIU…
ziecie czytać z prawdziwym nie
dowierzaniem, czyli o tym,
pracy.
agencja cieszy się dobrą sławą
i że z pośredniakami zawsze
. Nie wszyscy jednak zdają sob
ie sprawę, jak taka agencja
łyszane pogłoski o takim czy
inn ym przekręcie – są tylko
oznacie się z historią byłej pra
cownicy jednej z angielskich
nie cambridgeshire. Owa osoba
ode szła z pracy na własne
ujących w organizacji zasad i zde
cyd owała podzielić się
radami z czytelnikami peterb
oro ugh ma gazynu.
iębiorczą osobą, która zdecyd
owała się na
u oraz z pewnym jegomościem,
czej”.
którego możemy nazwać…
z miasta i wieści o ucztach kul
turalnych toczących się
ycje działów, które – miejmy nad
zieję – wpiszą się na stałe
jeszcze większa liczba stron ciek
awej lektur y!

01234301673
18 | www.pmagazyn.pl
www.pmagazyn.pl | 19
| www.pmagazyn.pl