Sejm

Rzeczypospolitej Polskiej
Kadencja VI

Sprawozdanie Stenograficzne
z 21 posiedzenia Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej

w dniu 2 września 2008 r.

(pierwszy dzień obrad)

Wa r s z a w a
2008
 str. str.

TREŚĆ

21. posiedzenia Sejmu

(Obrady w dniu 2 września 2008 r.)
str. str.

Otwarcie posiedzenia Podsekretarz Stanu w Ministerstwie

Sprawy formalne Infrastruktury Anna Wypych-Namiotko . . . . 21
Poseł Sławomir Kłosowski . . . . . . . . . . . . . . . . 3 Punkt 4. porządku dziennego: Pierwsze
Poseł Lucjan Karasiewicz . . . . . . . . . . . . . . . . . 4 czytanie rządowego projektu ustawy
Poseł Wojciech Olejniczak . . . . . . . . . . . . . . . . . 5 o zmianie ustawy o podatku od towa-
Zmiana porządku dziennego rów i usług oraz niektórych innych
Marszałek. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6 ustaw
Komunikaty Punkt 5. porządku dziennego: Pierwsze
Sekretarz Poseł Dariusz Kaczanowski . . . . . . . 8 czytanie komisyjnego projektu ustawy
Punkt 1. porządku dziennego: Przedsta- o zmianie ustawy o podatku od towa-
wiony przez Prezydium Sejmu projekt rów i usług
uchwały w sprawie kryzysu gruziń- Punkt 6. porządku dziennego: Pierwsze
skiego czytanie komisyjnego projektu ustawy
Marszałek. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8 o zmianie ustawy o podatku od towa-
Punkt 2. porządku dziennego: Sprawozda- rów i usług
nie Komisji Kultury Fizycznej i Sportu Punkt 7. porządku dziennego: Pierwsze
o poselskim projekcie ustawy o zmianie czytanie komisyjnego projektu ustawy
ustawy o kulturze fizycznej o zmianie ustawy o podatku od towa-
Poseł Sprawozdawca Bogusław Wontor . . . . . 9 rów i usług
Poseł Wojciech Ziemniak . . . . . . . . . . . . . . . . 10 Punkt 8. porządku dziennego: Pierwsze
Poseł Zbigniew Babalski . . . . . . . . . . . . . . . . . 11 czytanie komisyjnego projektu ustawy
Poseł Tomasz Garbowski. . . . . . . . . . . . . . . . . 12 o zmianie ustawy o podatku od towa-
Poseł Aleksander Sopliński . . . . . . . . . . . . . . . 12 rów i usług
Poseł Zdzisława Janowska . . . . . . . . . . . . . . . 13 Punkt 9. porządku dziennego: Pierwsze
Poseł Stanisław Stec . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13 czytanie komisyjnego projektu ustawy
Poseł Sławomir Kopyciński . . . . . . . . . . . . . . . 14 o zmianie ustawy o podatku od towa-
Poseł Tadeusz Tomaszewski . . . . . . . . . . . . . . 14 rów i usług
Poseł Elżbieta Rafalska . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14 Punkt 10. porządku dziennego: Pierwsze
Poseł Jan Kulas . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15 czytanie komisyjnego projektu ustawy
Poseł Andrzej Walkowiak . . . . . . . . . . . . . . . . 15 o zmianie ustawy o podatku od towa-
Poseł Waldemar Wrona . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15 rów i usług
Poseł Ireneusz Raś. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15 Punkt 11. porządku dziennego: Pierwsze
Poseł Andrzej Biernat . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 16 czytanie komisyjnego projektu ustawy
Sekretarz Stanu w Ministerstwie o zmianie ustawy o podatku od towa-
Sportu i Turystyki Zbigniew Pacelt . . . . . . . . 16 rów i usług
Poseł Bogusław Wontor . . . . . . . . . . . . . . . . . . 17 Punkt 12. porządku dziennego: Pierwsze
Punkt 3. porządku dziennego: Sprawozda- czytanie komisyjnego projektu ustawy
nie Komisji Infrastruktury oraz Komisji o zmianie ustawy o podatku od towa-
Sprawiedliwości i Praw Człowieka rów i usług oraz ustawy Ordynacja
o rządowym projekcie ustawy o zmia- podatkowa
nie ustawy o izbach morskich Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów
Poseł Sprawozdawca Arkadiusz Litwiński . . . 18 Ludwik Kotecki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23
Poseł Stanisław Lamczyk . . . . . . . . . . . . . . . . 18 Poseł Mirosław Sekuła . . . . . . . . . . . . . . . . . . 25
Poseł Andrzej Bętkowski . . . . . . . . . . . . . . . . 19 Poseł Hanna Zdanowska . . . . . . . . . . . . . . . . . 27
Poseł Zbigniew Matuszczak . . . . . . . . . . . . . . 20 Poseł Adam Abramowicz . . . . . . . . . . . . . . . . . 28
Poseł Józef Racki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20 Poseł Paweł Poncyljusz . . . . . . . . . . . . . . . . . . 29
Poseł Sławomir Kopyciński . . . . . . . . . . . . . . . 21 Poseł Jacek Zacharewicz . . . . . . . . . . . . . . . . . 30
Poseł Jan Kulas . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 21 Poseł Henryk Kowalczyk. . . . . . . . . . . . . . . . . 32
 str.
Poseł Stanisław Stec . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 34
Poseł Andrzej Pałys . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 36
Poseł Krystyna Skowrońska . . . . . . . . . . . . . . 37
Poseł Kazimierz Gwiazdowski . . . . . . . . . . . . 38
Poseł Jerzy Gosiewski . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 38
Poseł Andrzej Orzechowski . . . . . . . . . . . . . . . 38
Poseł Janusz Palikot . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39
Poseł Witold Namyślak . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów
Elżbieta Chojna-Duch . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 40
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów
Ludwik Kotecki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 43
Poseł Mirosław Sekuła . . . . . . . . . . . . . . . . . . 44
Poseł Jerzy Gosiewski . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 45
Poseł Adam Abramowicz . . . . . . . . . . . . . . . . . 46
Poseł Paweł Poncyljusz . . . . . . . . . . . . . . . . . . 47
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów
Elżbieta Chojna-Duch . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 49
Poseł Mirosław Sekuła . . . . . . . . . . . . . . . . . . 49
Punkt 13. porządku dziennego: Pierwsze
czytanie komisyjnego projektu ustawy
o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa
Punkt 14. porządku dziennego: Pierwsze
czytanie komisyjnego projektu ustawy
o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa
Poseł Mirosław Sekuła . . . . . . . . . . . . . . . . . . 50
Poseł Janusz Palikot . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 52
Poseł Andrzej Szlachta . . . . . . . . . . . . . . . . . . 52
Poseł Stanisław Stec . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 53
Poseł Jan Łopata . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 53
Poseł Jerzy Gosiewski . . . . . . . . . . . . . . . . . . 54
Poseł Lucjan Karasiewicz . . . . . . . . . . . . . . . . 54
Poseł Andrzej Szlachta . . . . . . . . . . . . . . . . . . 54
Poseł Romuald Ajchler . . . . . . . . . . . . . . . . . . 54
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów
Ludwik Kotecki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55
Poseł Mirosław Sekuła . . . . . . . . . . . . . . . . . . 56
Punkt 15. porządku dziennego: Pierwsze
czytanie komisyjnego projektu ustawy
o zmianie ustawy o podatku dochodo-
wym od osób fizycznych oraz ustawy
o podatku dochodowym od osób praw-
nych
Punkt 16. porządku dziennego: Pierwsze
czytanie komisyjnego projektu ustawy
str.
o zmianie ustawy o podatku dochodo-
wym od osób fizycznych oraz ustawy
o podatku dochodowym od osób praw-
nych
Poseł Adam Abramowicz . . . . . . . . . . . . . . . . . 57
Poseł Michał Marcinkiewicz . . . . . . . . . . . . . . 58
Poseł Stanisław Ożóg. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 58
Poseł Stanisław Stec . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 59
Poseł Edward Wojtas . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 59
Poseł Janusz Palikot . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 60
Poseł Lucjan Karasiewicz . . . . . . . . . . . . . . . . 60
Poseł Andrzej Szlachta . . . . . . . . . . . . . . . . . . 61
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów
Ludwik Kotecki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 61
Poseł Adam Abramowicz . . . . . . . . . . . . . . . . . 62
Punkt 17. porządku dziennego: Sprawoz-
danie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi
o poselskim projekcie ustawy o zmianie
ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej
Poseł Sprawozdawca Krzysztof Jurgiel . . . . . 62
Poseł Adam Krupa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 63
Poseł Jarosław Żaczek . . . . . . . . . . . . . . . . . . 64
Poseł Romuald Ajchler . . . . . . . . . . . . . . . . . . 64
Poseł Leszek Deptuła. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 65
Poseł Waldemar Wrona . . . . . . . . . . . . . . . . . . 66
Poseł Jerzy Gosiewski . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 66
Poseł Piotr Waśko . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 66
Poseł Krzysztof Lipiec . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 66
Poseł Romuald Ajchler . . . . . . . . . . . . . . . . . . 67
Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa
i Rozwoju Wsi Kazimierz Plocke . . . . . . . . . . . . 67
Poseł Romuald Ajchler . . . . . . . . . . . . . . . . . . 69
Oświadczenia
Poseł Artur Górski. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 69
Poseł Tadeusz Woźniak . . . . . . . . . . . . . . . . . . 70
Poseł Witold Namyślak . . . . . . . . . . . . . . . . . . 71
Poseł Waldemar Wrona . . . . . . . . . . . . . . . . . . 72
Poseł Andrzej Bętkowski . . . . . . . . . . . . . . . . . 72
Poseł Marek Kwitek . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 74
Poseł Jan Kulas . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 75
Poseł Bożena Szydłowska . . . . . . . . . . . . . . . . 76
Poseł Lucjan Karasiewicz . . . . . . . . . . . . . . . . 77
Poseł Dariusz Seliga . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 78
Poseł Krzysztof Lipiec . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 79
(Przerwa w posiedzeniu)
 (Początek posiedzenia o godz. 14 min 47 )
(Na posiedzeniu przewodniczą marszałek Sejmu
Bronisław Komorowski oraz wicemarszałkowie
Stefan Niesiołowski, Jerzy Szmajdziński i Jarosław
Kalinowski)
Marszałek:
Proszę państwa, otwieram posiedzenie Sejmu.
(Marszałek trzykrotnie uderza laską marszałkowską)
Na sekretarzy dzisiejszych obrad powołuję panie
i panów posłów: Joannę Muchę, Katarzynę Matusik-
-Lipiec, Dariusza Kaczanowskiego oraz Łukasza Zbo-
nikowskiego.
W pierwszej części obrad sekretarzami będą pani
poseł Joanna Mucha i pan poseł Dariusz Kaczanowski.
Protokół i listę mówców prowadzić będą pani po-
seł Joanna Mucha i pan poseł Łukasz Zbonikowski.
Proszę wyznaczonych posłów sekretarzy o zajęcie
miejsc przy stole prezydialnym.
Protokół 20. posiedzenia Sejmu uważam za przy-
jęty wobec niewniesienia zastrzeżeń.
Pan poseł Kłosowski? Czy mógłbym, panie pośle,
zaproponować – choć nie wiem, czy to jest możliwe
ze względów proceduralnych – żeby najpierw przejść
do części bardziej oficjalnej i załatwić sprawy gruziń-
skie, a potem wrócić do pana wypowiedzi?
Pan chce teraz zabrać głos?
Proszę bardzo.
Poseł Sławomir Kłosowski:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu Klubu
Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość, na pod-
stawie art. 141 regulaminu Sejmu, wnioskuję o zwo-
łanie Konwentu Seniorów i ponowne rozpatrzenie
możliwości wprowadzenia pod obrady bieżącego po-
siedzenia Sejmu informacji rządu na temat sytuacji
w polskiej oświacie. Wiem o tym, że pan marszałek
na posiedzeniu Konwentu Seniorów wyraził zgodę na
to, ażeby rozszerzenie porządku obrad nastąpiło na
kolejnym posiedzeniu Sejmu, za dwa tygodnie, jed-
nak dwutygodniowy przedział czasowy i dynamika,
jeżeli chodzi o rozwój wydarzeń w środowisku na-
uczycielskim, są bardzo niekorzystne. Mieliśmy
pierwsze od kilkunastu lat w wolnej Polsce rozpoczę-
cie roku szkolnego, któremu towarzyszyły niepokoje,
strajki, protesty nauczycielskie. Przypomnę, że pro-
test związku zawodowego „Solidarność”, w którym
29 sierpnia wzięło udział 40 tys. osób, manifestując
na ulicach Warszawy, był protestem w sprawach do-
tyczących środowiska nauczycielskiego.
(Poseł Sebastian Karpiniuk: To nie był protest
ZNP.)
Związek Nauczycielstwa Polskiego, panie pośle
Karpiniuk, także prowadzi akcję protestacyjną, jak
również związki zawodowe i całe środowisko nauczy-
cielskie, ponadzwiązkowo zapowiedziało strajk.
Przypomnę, że ten strajk był planowany w ubiegłym
roku szkolnym w czasie matur, ale został odwołany
przez nauczycielskie związki zawodowe. Te wszystkie
bezprecedensowe kwestie, jak również propozycje
rozwiązań ustawowych przedłożonych przez rząd, są
propozycjami konfrontacyjnymi. Pierwsza z nich to
realne obniżenie wynagrodzenia nauczycieli, bo nie
można tego nazwać podwyżką. Pan premier Tusk
z tej trybuny w swoim exposé zapowiadał zdecydo-
wane podwyższenie wynagrodzeń nauczycielskich.
(Oklaski) A co się dzieje w myśl tej ustawy? Otóż
dochodzi do 10-procentowego obniżenia wynagrodze-
nia nauczycielskiego.
Marszałek:
Panie pośle, bardzo proszę o umiar i sformułowa-
nie wniosku formalnego.
(Poseł Zbigniew Chlebowski: Co to jest?)
Poseł Sławomir Kłosowski:
Już kończę uzasadnienie, panie marszałku.
Mamy 20-procentowe wydłużenie czasu pracy, czyli 20-
-procentową podwyżkę pensum nauczycielskiego, a niespeł-
na 10-procentowy wzrost wynagrodzenia. (Oklaski)
Marszałek:
Panie pośle…
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
4 Porządek dzienny
Poseł Sławomir Kłosowski:
Skutkuje to 10-procentowym obniżeniem wyna-
grodzenia nauczycieli. To jest jeden z cudów pana
premiera Tuska. (Oklaski)
Druga sprawa…
Marszałek:
Dziękuję, panie pośle.
Panie pośle, przepraszam bardzo, miał pan złożyć
wniosek formalny. Jeszcze raz pana informuję, że to
nie jest wniosek formalny. Wnioskiem formalnym
może być wniosek o przerwę, a pan nadużywa... Po-
winien pan skonkludować swoją wypowiedź.
Poseł Sławomir Kłosowski:
Panie marszałku, kończę uzasadniać wniosek for-
malny.
Druga kwestia to kwestia emerytur nauczyciel-
skich.
(Poseł Zbigniew Chlebowski: To nie jest wniosek
formalny.)
Marszałek:
Panie pośle, bardzo pana przepraszam…
Poseł Sławomir Kłosowski:
Rząd pana premiera Tuska zabiera nauczycielom
emerytury pomostowe. To kolejny cud tego rządu.
Marszałek:
Dobrze. Dziękuję bardzo.
Panie pośle i Wysoka Izbo, sugeruję, aby jeszcze
raz przejrzeli państwo regulamin sejmowy. Art. 173
pkt 3 mówi wyraźnie: wnioski o uzupełnienie porząd-
ku dziennego mogą zgłaszać kluby, koła oraz grupy
co najmniej 15 posłów, przedstawiając je marszałko-
wi Sejmu w formie pisemnej, nie później niż na 12
godzin przed rozpoczęciem posiedzenia. Panie pośle,
jeśli pański klub uważał, że sprawa jest tak ważna,
iż należy ją wprowadzić na bieżące posiedzenie, po-
winien złożyć wniosek najpóźniej do godz. 2 w nocy,
mógł zrobić to też poprzedniego dnia albo dwa, trzy
dni wcześniej. Proszę przyjąć do wiadomości, że pi-
smo pańskiego klubu wpłynęło w trakcie posiedzenia
Prezydium Sejmu. (Poruszenie na sali) Mimo tego
mankamentu formalnego, uznając, że sprawa jest
ważna, poddałem to pewnej analizie i rozmawialiśmy
na ten temat na posiedzeniu zarówno Prezydium
Sejmu, jak i Konwentu Seniorów, robiąc swoisty gest
wobec pańskiego środowiska, wobec środowiska na-
uczycieli, gdyż mimo to, że pański klub ewidentnie
spóźnił się ze złożeniem pisma, zasugerowałem, żeby
te ważne dla nauczycieli problemy rozpatrzyć na na-
stępnym posiedzeniu Sejmu. Teraz pan występuje
z wnioskiem formalnym, który nie jest wnioskiem
formalnym. W moim przekonaniu, jeżeli za późno
złożyło się ten wniosek, należy, że tak powiem, spu-
ścić na to zasłonę milczenia.
Poseł Sławomir Kłosowski:
Panie marszałku, na wstępie mojego wystąpienia
bardzo serdecznie podziękowałem panu za ten gest,
za to, że pan marszałek zgodził się, ażeby uzupełnić
porządek obrad przyszłego posiedzenia o punkt: Infor-
macja rządu w sprawach oświaty. Przestrzegam tylko,
że za dwa tygodnie, biorąc pod uwagę dynamiczną
i konfrontacyjną sytuację, jeśli chodzi o nauczycieli
wiele może się zmienić. Dziękuję. (Oklaski)
Marszałek:
Panie pośle, ale tego nie można robić w ramach
uzasadnienia wniosku, który nie jest wnioskiem for-
malnym.
Dziękuję bardzo.
Pan poseł z wnioskiem formalnym?
Mam nadzieję, że bardziej formalnym od wniosku
pana przedmówcy.
Poseł Lucjan Karasiewicz:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Chciałbym wystą-
pić z wnioskiem formalnym. Na podstawie art. 184
ust. 3 pkt 1 regulaminu Sejmu wnoszę o przerwę,
zwołanie Konwentu Seniorów w celu wprowadzenia
do porządku obrad obecnego posiedzenia Sejmu
punktu obejmującego informację rządu na temat
działania Rady Ministrów wobec skutków nawałnicy
oraz wielkości oszacowanych strat.
(Głos z sali: Trzeba oglądać telewizję.)
(Poseł Elżbieta Łukacijewska: Jest przecież infor-
macja bieżąca.)
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Wiem, że klub
Lewica zgłosił taką informację, ale to jest informacja
bieżąca. Wnoszę, aby to był odrębny punkt, który
znajdzie się w porządku dziennym, podobnie jak inne
informacje, które są mniej ważne i znajdują się…
Marszałek:
Panie pośle, pan poszedł jeszcze dalej niż pan
poseł…
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Porządek dzienny
Poseł Lucjan Karasiewicz:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pragnę przypo-
mnieć, że zwróciłem się do pana marszałka w tej
sprawie w formie pisemnej kilka dni po nawałnicy.
W imieniu wielu Polaków, których ta sytuacja do-
tknęła, chciałbym prosić, aby Konwent Seniorów
uwzględnił moją propozycję i aby w tym porządku
obrad…
(Poseł Elżbieta Łukacijewska: To chodzi o media,
żeby się pokazać na mównicy.)
Marszałek:
Proszę państwa, panie pośle, bardzo przepraszam,
ale nie zna pan regulaminu.
Poseł Lucjan Karasiewicz:
Znam.
Marszałek:
Przed chwilą mówiłem, że wniosek może być zgło-
szony przez klub, koło albo grupę 15 posłów na 12
godzin przed rozpoczęciem posiedzenia Sejmu, a pan
w tej chwili wnioskuje o kolejną przerwę, mimo że
w tym przypadku, w przeciwieństwie do poprzednie-
go, nikt takiego wniosku do tej pory nie zgłosił.
Poseł Lucjan Karasiewicz:
Panie marszałku…
Marszałek:
Panie pośle, proszę nie przeszkadzać. Wydaje mi
się, że parlament i opinia publiczna czekają na bardzo
ważną uchwałę w sprawach kryzysu gruzińskiego,
a pan, w wyniku małej znajomości regulaminu,
utrudnia to.
Poseł Lucjan Karasiewicz:
Panie marszałku, zgadzam się, że sytuacja w Gru-
zji jest ważna, ale nasi obywatele są ważniejsi. Proszę
o zrozumienie. Dziękuję bardzo.
Marszałek:
Dziękuję bardzo.
Zachęcam do lektury regulaminu.
Pan poseł Olejniczak, proszę bardzo.
5
Poseł Wojciech Olejniczak:
Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie!
Zgodnie z regulaminem pragnę przypomnieć o na-
szych spotkaniach i rozmowach przed wakacjami,
kiedy klub Lewicy domagał się debaty w sprawie in-
stalacji tarczy antyrakietowej i utworzenia bazy Sta-
nów Zjednoczonych w Polsce. Wówczas, panie mar-
szałku, zgodnie z regulaminem, powiedział pan, że
ten wniosek jest słuszny i powinien zostać rozpatrzo-
ny na pierwszym posiedzeniu Sejmu po wakacjach.
Panie Marszałku! Słyszeliśmy wtedy zapowiedzi
rządu, pana premiera i ministra spraw zagranicz-
nych, że zaraz po wakacjach, po podpisaniu tak waż-
nej umowy międzynarodowej, rząd przekaże na ten
temat informację w Sejmie i Polacy będą mogli usły-
szeć całą prawdę na temat instalacji tarczy antyra-
kietowej. W tym czasie opinia publiczna dowiedziała
się, że Polska podjęła dodatkowe zobowiązania, w przy-
szłości będziemy musieli wydać ogromne kwoty na
nowoczesne systemy, ponieważ instalując tarczę an-
tyrakietową, pogarszamy nasze bezpieczeństwo.
Panie marszałku, nawiązując do rozmów i danego
nam, i wszystkim Polakom, słowa, wnoszę o to, aby
taka informacja została przez Radę Ministrów przed-
stawiona. Słyszeliśmy słowa pana premiera, pana pre-
zydenta, ministra spraw zagranicznych, że to wspa-
niałe historyczne wydarzenie, wielki sukces polskiego
rządu. Pytam więc: gdzie są dzisiaj ci panowie i dla-
czego nie chcą przedstawić całej prawdy, tylko ukry-
wają się przed opinią publiczną? (Oklaski)
Panie Marszałku! Prosiłbym, o ile jest to możliwe
na tym posiedzeniu Sejmu, aby pan marszałek zre-
alizował daną nam obietnicę i zobowiązał rząd do
przedstawienia informacji na tym posiedzeniu. Jeże-
li jednak z jakichś powodów, dla nas niezrozumia-
łych, rząd na tym posiedzeniu Sejmu takiej informa-
cji nie przestawi, oczekujemy, że parlament zobowią-
że rząd Donalda Tuska do przekazania na następnym
posiedzeniu Sejmu pełnej informacji na temat tarczy
antyrakietowej i tych wszystkich zagrożeń, które z
tego wynikają. Bardzo o to proszę.
Nawiązując, już całkiem poważnie, do propozycji,
aby odbyć debatę na temat edukacji: tak, popieramy
tę propozycję. Taką debatę trzeba przeprowadzić nie-
zwłocznie. Należy też dokonać analizy, jakie zło zo-
stało wyrządzone polskiej szkole za czasów rządów
PiS i Romana Giertycha. Bo od tego, panowie z Plat-
formy, trzeba było zacząć, a dzisiaj tych problemów
by nie było. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Marszałek:
Dziękuję bardzo.
Panie przewodniczący, informuję pana, że po wa-
kacjach taka debata będzie miała miejsce tak szybko,
jak to będzie możliwe ze względu na oczekiwane prze-
ze mnie złożenie przez rząd projektu ustawy o raty-
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
6 Porządek dzienny
Marszałek
fikacji. (Gwar na sali) Wydaje mi się, że to dobry
moment, w którym będzie…
(Głos z sali: Trzeba pojechać do Redzikowa.)
Wniosek został zgłoszony, rozpatrzę to. W tym
porządku obrad znalazła się debata, o którą wnosiła
opozycja – informacja rządu o stoczniach, myślę więc,
że parę grzybów w barszcz nie jest dobre. Oczywiście
będę się starał, żeby na kolejnych posiedzeniach Sej-
mu znalazł się czas na to, aby opozycja mogła także
zadać istotne pytania w najbardziej aktualnych spra-
wach. Dziękuję bardzo.
Proszę państwa, informuję, że Prezydium Sejmu
przedłożyło projekt uchwały w sprawie kryzysu gru-
zińskiego.
Projekt ten został paniom i panom posłom dorę-
czony w druku nr 875.
W związku z tym, po uzyskaniu jednolitej opinii
Konwentu Seniorów, podjąłem decyzję o uzupełnie-
niu porządku dziennego o punkt obejmujący rozpa-
trzenie tego projektu.
Proponuję, aby w tym wypadku Sejm wyraził zgo-
dę na zastosowanie art. 51 pkt 1 regulaminu Sejmu.
Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że Sejm
propozycję przyjął.
Sprzeciwu nie słyszę.
Właściwe komisje przedłożyły sprawozdania o pro-
jektach ustaw: o zmianie ustawy Kodeks karny oraz
niektórych innych ustaw i o zmianie ustawy o ochro-
nie granicy państwowej oraz niektórych innych
ustaw.
Sprawozdania te zostały paniom i panom posłom
doręczone odpowiednio w drukach nr 824 i 828.
Na podstawie art. 95e regulaminu Sejmu podją-
łem o uzupełnieniu porządku dziennego o punkty
obejmujące rozpatrzenie tych sprawozdań.
W związku z tym dotychczasowy punkt 7. porząd-
ku dziennego stał się bezprzedmiotowy.
Właściwe komisje przedłożyły sprawozdania o pro-
jektach ustaw: o zmianie ustawy o kulturze fizycznej,
o zmianie ustawy o izbach morskich oraz o zmianie
ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubez-
pieczeń Społecznych.
Sprawozdania te zostały panom i paniom posłom
doręczone odpowiednio w drukach nr 794, 823 i 825.
W związku z tym, po uzyskaniu jednolitej opinii
Konwentu Seniorów, podjąłem decyzję o uzupełnie-
niu porządku dziennego o punkty obejmujące rozpa-
trzenie tych sprawozdań.
Rada Ministrów przedłożyła projekty ustaw o eme-
ryturach kapitałowych oraz o funduszach dożywot-
nich emerytur kapitałowych.
Projekty te zostały paniom i panom posłom dorę-
czone odpowiednio w drukach nr 743 i 865.
W związku z tym, po uzyskaniu jednolitej opinii
Konwentu Seniorów, podjąłem decyzję o uzupełnie-
niu porządku dziennego o punkty obejmujące pierw-
sze czytania tych projektów.
Rada Ministrów przedłożyła również pilny pro-
jekt ustawy o zmianie ustawy Prawo o aktach stanu
cywilnego oraz ustawy o opłacie skarbowej.
Projekt ten został paniom i panom posłom dorę-
czony w druku nr 866.
Na podstawie art. 73 ust. 1 regulaminu Sejmu
podjąłem decyzję o uzupełnieniu porządku dziennego
o punkt obejmujący pierwsze czytanie tego projektu.
Obecnie przystępujemy do wyboru informacji bie-
żącej.
Na podstawie art. 194 ust. 1 regulaminu Sejmu
uprawnione podmioty zgłosiły propozycję tematów
informacji bieżących do rozpatrzenia na 21. posiedze-
niu Sejmu.
Lista obejmująca tematy i numery informacji zo-
stała paniom i panom posłom wyłożona na ławy.
Informacja bieżąca nr 3, wybrana przez Prezydium
Sejmu, nie uzyskała jednolitej opinii Konwentu Senio-
rów i w związku z tym, na podstawie art. 194 ust. 4
regulaminu Sejmu, Sejm podejmie decyzję w głosowa-
niu, wykorzystując funkcję urządzenia do głosowania
umożliwiającą dokonanie wyboru z listy.
Ponieważ zgłoszono więcej niż dwie propozycje
tematów informacji, wyboru dokonamy bezwzględną
większością głosów.
Jeżeli żadna z informacji nie uzyska bezwzględnej
większości głosów, w kolejnym głosowaniu usuniemy
z listy informację, która uzyskała najmniejszą liczbę
głosów.
Po rozpoczęciu głosowania w czytniku urządzenia
do liczenia głosów pojawi się lista informacji w na-
stępującej kolejności: nr 1, 2 i 3.
Czy wszyscy posłowie są gotowi do przeprowadze-
nia głosowania?
Nie słyszę zastrzeżeń.
Proszę państwa, rozpoczynamy zatem głosowa-
nie.
Przypominam paniom i panom posłom, że naci-
śnięcie białego przycisku jest równoznaczne z osta-
tecznym podjęciem decyzji, której już nie można
zmienić. Proszę zatem, aby przycisk ten użyć jako
ostatni.
Rozpoczynamy głosowanie.
Proszę panie i panów posłów o podejmowanie de-
cyzji. (Gwar na sali)
Proszę państwa, zamykam głosowanie. Dziękuję.
W głosowaniu wzięło udział 406 posłów. Więk-
szość bezwzględna wynosi 204. Informacja nr 1 uzy-
skała 205 głosów, informacja nr 2 – 141 głosy, infor-
macja nr 3 – 53 głosy.
W związku z tym stwierdzam, że Sejm do rozpa-
trzenia na 21. posiedzeniu wybrał informację w spra-
wie wprowadzenia zmian organizacyjnych i progra-
mowych w celu zapewnienia kształcenia zawodowe-
go. Pytanie skierowane jest do ministra edukacji
narodowej. Dziękuję bardzo.
Prezydium Sejmu proponuje, aby Sejm wysłuchał:
— 15-minutowych oświadczeń w imieniu klubów
i 10-minutowych oświadczeń w imieniu kół w łącznej
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Porządek dzienny
Marszałek
dyskusji w pierwszych czytaniach projektów ustaw
o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług;
— 10-minutowych oświadczeń w imieniu klubów
i 5-minutowych oświadczeń w imieniu kół w dysku-
sjach: nad informacją rządu na temat dramatycznej
sytuacji stoczni Szczecin, Gdańsk i Gdynia, w pierw-
szym czytaniu projektu ustawy o zmianie ustawy
Kodeks wykroczeń oraz niektórych innych ustaw,
w pierwszym czytaniu projektu ustawy o zmianie usta-
wy Kodeks karny oraz Kodeks postępowania karnego
i w łącznej dyskusji w pierwszych czytaniach projektów
ustaw dotyczących emerytur kapitałowych.
Prezydium Sejmu proponuje również, aby Sejm
wysłuchał 5-minutowych oświadczeń w imieniu klu-
bów i kół w dyskusjach nad pozostałymi punktami
porządku dziennego, w tym w łącznych dyskusjach
w pierwszych czytaniach projektów ustaw: o zmianie
ustawy Ordynacja podatkowa i o zmianie ustawy
o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz usta-
wy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że Sejm
propozycje przyjął.
Sprzeciwu nie słyszę.
Proszę państwa, za chwilę rozpatrzymy projekt
uchwały w sprawie kryzysu gruzińskiego.
Następnie rozpatrzymy sprawozdania komisji
o projektach ustaw o zmianie ustawy o kulturze fi-
zycznej oraz o zmianie ustawy o izbach morskich.
W dalszej kolejności przeprowadzimy w łącznych
debatach pierwsze czytania projektów ustaw: o zmia-
nie ustawy o podatku od towarów i usług, o zmianie
ustawy Ordynacja podatkowa i o zmianie ustawy
o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz usta-
wy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Ostatnim rozpatrywanym punktem porządku
dziennego w dniu dzisiejszym będzie sprawozdanie
komisji o projekcie ustawy o zmianie ustawy o In-
spekcji Weterynaryjnej.
Jutro rano rozpatrzymy sprawozdanie komisji
o projekcie ustawy o zmianie ustawy o Rzeczniku
Praw Dziecka.
Kolejnym punktem będzie sprawozdanie komisji
w sprawie wniosku prokuratora okręgowego w Płoc-
ku z dnia 8 lipca 2008 r., działającego za pośrednic-
twem prokuratora generalnego, o wyrażenie przez
Sejm zgody na pociągnięcie do odpowiedzialności
karnej posła Zbigniewa Ziobry.
Po rozpatrzeniu tego punktu przeprowadzimy
pierwsze czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy
Kodeks karny oraz Kodeks postępowania karnego.
Następnie rozpatrzymy sprawozdania komisji
o projektach ustaw: o zmianie ustawy o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, o zmia-
nie ustawy Prawo bankowe, o zmianie ustawy o zasa-
dach przekazywania zakładowych budynków miesz-
kalnych przez przedsiębiorstwa państwowe i o zmia-
nie ustawy o ochronie granicy państwowej oraz nie-
których innych ustaw.
7
W dalszej kolejności planowane jest rozpatrzenie
sprawozdania komisji o projekcie ustawy o zmianie
ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych
oraz niektórych innych ustaw.
Następnie przeprowadzimy pierwsze czytanie
projektu ustawy o zmianie ustawy o planowaniu i za-
gospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych in-
nych ustaw.
Kolejnymi planowanymi punktami porządku
dziennego będą sprawozdania komisji o projektach
ustaw:
— o zmianie ustawy o pomocy publicznej i restruk-
turyzacji publicznych zakładów opieki zdrowotnej,
— o zmianie ustawy o ochronie przyrody oraz
niektórych innych ustaw,
— o udziale społeczeństwa w ochronie środowiska
oraz o ocenach oddziaływania na środowisko,
a także o stanowiskach Senatu w sprawie ustaw:
— o ochronie żeglugi i portów morskich,
— o zmianie ustawy o żegludze śródlądowej,
— o zmianie ustawy Prawo zamówień publicz-
nych oraz niektórych innych ustaw,
— o zmianie ustaw w celu ujednolicenia termino-
logii informatycznej,
— o zmianie ustawy o dokumentach paszporto-
wych oraz ustawy o opłacie skarbowej
— i dotyczących obrotu instrumentami finanso-
wymi – w łącznej dyskusji.
W czwartek rano przeprowadzimy głosowania – to
państwu powiem ku pamięci.
Po głosowaniach przeprowadzimy pierwsze czy-
tanie pilnego projektu ustawy o zmianie ustawy Pra-
wo o aktach stanu cywilnego oraz ustawy o opłacie
skarbowej.
Następnie wysłuchamy informacji rządu na te-
mat dramatycznej sytuacji stoczni Szczecin, Gdańsk
i Gdynia.
Kolejnym rozpatrywanym punktem będzie spra-
wozdanie komisji o projekcie ustawy o zmianie usta-
wy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw.
W dalszej kolejności przeprowadzimy pierwsze
czytanie projektów ustaw:
— o zmianie ustawy Kodeks wykroczeń oraz nie-
których innych ustaw,
— o zmianie ustawy Kodeks cywilny,
— o zmianie ustawy o podatku od czynności cy-
wilnoprawnych.
Kolejnymi planowanymi punktami porządku
dziennego będą sprawozdania komisji o stanowiskach
Senatu w sprawie ustaw:
— o zmianie ustawy o ochronie zdrowia psychicz-
nego,
— o utworzeniu Zachodniopomorskiego Uniwer-
sytetu Technologicznego w Szczecinie,
— o zmianie niektórych ustaw w związku z wej-
ściem w życie Protokołu do Umowy między Wspólno-
tą Europejską i jej Państwami Członkowskimi,
z jednej strony, a Konfederacją Szwajcarską, z dru-
giej strony, w sprawie swobodnego przepływu osób,
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
8 Projekt uchwały w sprawie kryzysu gruzińskiego
Marszałek
— o komercjalizacji państwowego przedsiębior-
stwa użyteczności publicznej „Poczta Polska”,
— o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz
o zmianie niektórych innych ustaw,
— o zmianie ustawy o zastawie rejestrowym i re-
jestrze zastawów oraz o zmianie innych ustaw.
W piątek rano przeprowadzimy pierwsze czyta-
nie projektów ustaw: o emeryturach kapitałowych
i o funduszach dożywotnich emerytur kapitało-
wych.
Następnie przeprowadzimy głosowania, nie wcze-
śniej niż o godz. 12.
Po głosowaniach rozpatrzymy pytania w spra-
wach bieżących oraz informację bieżącą.
Informuję, że Senat przyjął bez poprawek ustawy:
— o zmianie ustawy Prawo budowlane,
— o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz
ustawy o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich,
obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina,
— o zniesieniu Głównego Inspektora Inspekcji
Handlowej, o zmianie ustawy o Inspekcji Handlowej
oraz niektórych innych ustaw,
— o zmianie ustawy o ochronie zdrowia zwierząt
oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt oraz
o zmianie niektórych innych ustaw,
— o zmianie ustawy o szczególnych zasadach
przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg
publicznych oraz o zmianie niektórych innych
ustaw,
— o zmianie ustawy o lasach,
— o zmianie ustawy Kodeks cywilny oraz ustawy
Prawo o notariacie,
— o zmianie ustawy o organizacji rynków owoców
i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku
suszu paszowego,
— o zmianie ustawy o ochronie przeciwpożarowej
oraz niektórych innych ustaw,
— o zmianie ustawy Prawo spółdzielcze,
— o ratyfikacji Protokołu z 2003 r. do Międzyna-
rodowej konwencji o utworzeniu Międzynarodowego
Funduszu Odszkodowań za Szkody Spowodowane
Zanieczyszczeniem Olejami z 1992 r., sporządzonego
w Londynie dnia 16 maja 2003 r.,
— o ratyfikacji Międzynarodowej Umowy w spra-
wie Drewna Tropikalnego z 2006 r., sporządzonej
w Genewie dnia 27 stycznia 2006 r.,
— o upoważnieniu Prezydenta Rzeczypospolitej
Polskiej do złożenia oświadczenia o uznaniu właści-
wości Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europej-
skich na podstawie art. 35 ust. 2 Traktatu o Unii
Europejskiej,
— o ratyfikacji Porozumienia między Unią Euro-
pejską a Republiką Islandii oraz Królestwem Norwe-
gii w sprawie stosowania niektórych postanowień
Konwencji z dnia 29 maja 2000 r. o pomocy prawnej
w sprawach karnych pomiędzy Państwami Człon-
kowskimi Unii Europejskiej oraz Protokołu z 2001 r.
do Konwencji, podpisanego w Brukseli dnia 19 grud-
nia 2003 r.,
— o ratyfikacji umowy między Rządem Rzeczy-
pospolitej Polskiej a Rządem Stanów Zjednoczonych
Ameryki w sprawie współpracy w ramach Polsko-
-Amerykańskiej Komisji Fullbrighta, sporządzonej
w Waszyngtonie dnia 10 marca 2008 r.,
— o ratyfikacji Umowy o zabezpieczeniu społecz-
nym między Rzecząpospolitą Polską a Kanadą, pod-
pisanej w Warszawie dnia 2 kwietnia 2008 r.
— oraz o ratyfikacji Umowy o zabezpieczeniu spo-
łecznym między Rzecząpospolitą Polską a Stanami
Zjednoczonymi Ameryki, podpisanej w Warszawie
dnia 2 kwietnia 2008 r.
Proszę pana posła sekretarza o odczytanie komu-
nikatów.
Sekretarz Poseł Dariusz Kaczanowski:
Informuję, że w dniu dzisiejszym odbędą się po-
siedzenia Komisji:
— Edukacji, Nauki i Młodzieży – o godz. 15.30;
— Infrastruktury – o godz. 15;
— Kultury Fizycznej i Sportu – o godz. 16;
— Skarbu Państwa – o godz. 15;
— Samorządu Terytorialnego i Polityki Regional-
nej wspólnie z Komisją do Spraw Kontroli Państwo-
wej – o godz. 16;
— Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfika-
cjach – o godz. 16;
— Samorządu Terytorialnego i Polityki Regional-
nej wspólnie z Komisją Infrastruktury – o godz. 18.
Dziękuję.
Marszałek:
Dziękuję bardzo.
Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 1. po-
rządku dziennego: Przedstawiony przez Prezy-
dium Sejmu projekt uchwały w sprawie kryzysu
gruzińskiego (druk nr 875).
Proszę państwa… (Gwar na sali)
Gruzińskiego. Kryzysu gruzińskiego, oczywiście.
Proszę państwa, przy okazji chciałbym przeprosić
za przerwy, ale wydaje mi się, że jedność polskiego
parlamentu w takiej kwestii jest warta poświęcenia
czasu, nawet większej jego ilości, na dotarcie się
i wypracowanie wspólnego stanowiska przez polski
parlament.
Proponuję, aby Sejm podjął uchwałę w sprawie
kryzysu gruzińskiego przez aklamację.
Odczytam tekst uchwały.
(Poseł Eugeniusz Czykwin: Pan marszałek nie za-
pytał, czy jest sprzeciw wobec tej uchwały.)
Dostałem informację od wszystkich przedstawi-
cieli klubów, że jest uzgodnienie, jest akceptacja.
(Zebrani wstają)
„Uchwała Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 1
września 2008 roku w sprawie kryzysu gruzińskiego
W sierpniu 2008 roku, w toku konfliktu wokół
Osetii Południowej, siły zbrojne Federacji Rosyjskiej
wkroczyły na terytorium Gruzji, naruszając suwe-
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Projekt ustawy o zmianie ustawy o kulturze fizycznej
Marszałek
renność i integralność terytorialną tego państwa,
łamiąc tym samym podstawowe normy prawa mię-
dzynarodowego.
Przekonany o konieczności utrzymania integral-
ności terytorialnej Gruzji, Sejm RP potępia rosyjskie
działania i deklaruje solidarność z narodem gruziń-
skim, wyrażając głębokie współczucie wszystkim
ofiarom tego konfliktu.
Sejm RP wspiera polskie władze w ich zaangażo-
waniu w niesienie pomocy humanitarnej ofiarom
konfliktu i w odbudowę zniszczonej infrastruktury
państwa gruzińskiego.
Rodzina wolnych i demokratycznych państw Za-
chodu powinna okazać solidarność Gruzji i zaanga-
żować się w niesienie pomocy narodowi gruzińskie-
mu. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej stoi na stanowi-
sku, że zadaniem Unii Europejskiej jest pomoc
w rozwiązywaniu konfliktu i że realizacji 6-punkto-
wego planu pokojowego może pozwolić na wyjście
z kryzysu.
Sejm RP z nadzieją przyjmuje stanowisko Unii Eu-
ropejskiej wyrażone w Konkluzjach Rady Europejskiej
z dnia 1 września 2008 roku na temat Gruzji.
Sejm RP stoi na stanowisku, że właściwą odpo-
wiedzią NATO na zaistniałą sytuację winna być in-
tensyfikacja działań na rzecz członkostwa Gruzji
i Ukrainy w Sojuszu Północnoatlantyckim.
Reakcję Unii Europejskiej na kryzys gruziński
winna stanowić konsekwentnie prowadzona polityka
rozszerzenia Unii na Wschód oraz polityka pogłębie-
nia procesu integracji europejskiej, zwłaszcza w za-
kresie polityki zagranicznej i polityki bezpieczeń-
stwa, w tym szczególnie bezpieczeństwa energetycz-
nego. Obecny kryzys po raz kolejny dowiódł, że soli-
darność energetyczna winna stanowić jeden z prio-
rytetów Unii Europejskiej.
Dramatyczne wydarzenia na Kaukazie wymaga-
ją zdecydowanej i jednomyślnej reakcji całego wolne-
go i demokratycznego świata. Kontynuacja dialogu
Zachodu z Rosją wymaga jednoznacznego poszano-
wania przez ten kraj podstawowych zasad prawa
międzynarodowego. (Burzliwe oklaski)
Stwierdzam, że Sejm podjął uchwałę w sprawie
kryzysu gruzińskiego.
Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 2. po-
rządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Kul-
tury Fizycznej i Sportu o poselskim projekcie
ustawy o zmianie ustawy o kulturze fizycznej
(druki nr 167 i 794).
Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę komisji
pana posła Bogusława Wontora.
Poseł Sprawozdawca
Bogusław Wontor:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
9
Marszałek:
Jeśli można, panie pośle, jeszcze moment, żeby
mogły tutaj zostać podjęte wszystkie decyzje, kto zo-
staje, kto wychodzi. Momencik, chwileczkę, nie za
szybko. (Gwar na sali)
Proszę państwa, bardzo proszę o umożliwienie
panu posłowi zabrania głosu.
Bardzo proszę, panie pośle.
Poseł Sprawozdawca
Bogusław Wontor:
Dziękuję.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze!
Mam zaszczyt i przyjemność przedstawić sprawozda-
nie Komisji Kultury Fizycznej i Sportu o projekcie
ustawy o zmianie ustawy o kulturze fizycznej.
6 grudnia 2007 r. posłowie Klubu Poselskiego Le-
wica złożyli omawiany projekt ustawy, który otrzy-
mał następnie nr druku 167. 22 stycznia 2008 r.
projekt ten został skierowany do Komisji Kultury
Fizycznej i Sportu w celu odbycia pierwszego czyta-
nia. 11 marca bieżącego roku na posiedzeniu komisji
odbyło się pierwsze czytanie. Na tym posiedzeniu
komisja powołała podkomisję nadzwyczajną do roz-
patrzenia powyższego projektu ustawy, jednocześnie
kierując go do powołanej podkomisji.
Podkomisja obradowała pięć razy. W jej pracach
oprócz posłów uczestniczyli trzej eksperci, przedsta-
wiciele rządu i rzecznika praw obywatelskich. Dużą
aktywność wykazywali również przedstawiciele or-
ganizacji pozarządowych i sportowców niepełno-
sprawnych. 7 maja bieżącego roku podkomisja zakoń-
czyła swoje prace, przedkładając Komisji Kultury
Fizycznej i Sportu sprawozdanie z prac nad omawia-
ną nowelizacją. Dodać można, że posłowie, członko-
wie podkomisji poparli jednogłośnie sprawozdanie
podkomisji. Wypracowana wersja projektu ustawy
zyskała też pełną akceptację środowiska sportowego
osób niepełnosprawnych.
9 lipca bieżącego roku Komisja Kultury Fizycznej
i Sportu rozpoczęła na swoim posiedzeniu debatę nad
sprawozdaniem podkomisji. Na wniosek posłów Plat-
formy Obywatelskiej posiedzenie komisji, jeśli chodzi
o ten punkt obrad, zostało zawieszone.
22 lipca bieżącego roku komisja wznowiła swoje
prace nad sprawozdaniem podkomisji. Podczas tego
posiedzenia zostało wypracowane i przyjęte sprawoz-
danie Komisji Kultury Fizycznej i Sportu, druk nr
794, które przedkładam Wysokiej Izbie w imieniu
Komisji Kultury Fizycznej i Sportu.
Projekt ustawy, który omawiamy, dotyczy przy-
znania dożywotniego świadczenia sportowcom nie-
pełnosprawnym, którzy zdobyli co najmniej jeden
medal w ruchu i igrzyskach paraolimpijskich przed
1992 r. i igrzyskach głuchych przed 2001 r. Przyzna-
nie tego świadczenia – zgodnie z przyjętymi przez
członków Komisji Kultury Fizycznej i Sportu zapisa-
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
10 Projekt ustawy o zmianie ustawy o kulturze fizycznej
Poseł Sprawozdawca Bogusław Wontor
mi projektu ustawy z druku nr 794 – jest jednak wa-
runkowane tym, że medal musiał być zdobyty
w konkurencji, w której startowało przynajmniej 6
zawodników reprezentujących co najmniej 4 kraje.
Jest to istotna różnica w stosunku do przedłożenia
grupy posłów z Klubu Poselskiego Lewica. Projekt
wnioskodawców zakładał bowiem przyznanie świad-
czenia wszystkim sportowcom niepełnosprawnym,
którzy zdobyli medale na odpowiednich zawodach, bez
warunku dotyczącego liczby krajów i startujących za-
wodników. Tak też było w przedłożeniu podkomisji.
Podczas pracy nad sprawozdaniem podkomisji
posłowie Klubu Parlamentarnego Platformy Obywa-
telskiej złożyli stosowny wniosek o warunku dotyczą-
cym liczby krajów i startujących zawodników, moty-
wując go tym, że nie powinno się przyznawać świad-
czenia sportowcom za sam fakt udziału, czy kiedy
liczba startujących zawodników powodowała, że nie
było między nimi konkurencyjności.
Przeciwnicy tego wniosku argumentowali, że
przyjęcie tej propozycji znowu podzieli środowisko
sportowców – osób niepełnosprawnych – na tych, któ-
rzy otrzymują świadczenia, i na tych, którzy ich nie
otrzymują, że łamane są też pewne zasady – bo jeże-
li ustalono, że za medal otrzymuje się świadczenie,
to powinno się je otrzymywać – i że przecież nie jest
winą sportowców niepełnosprawnych, którzy poje-
chali na zawody, gdzie np. było pięciu zawodników,
że startowali w takiej konkurencji.
Pragnę również nadmienić, że stanowisko rządu
wobec tego projektu ustawy na każdym etapie było
negatywne. Chciałbym też powiedzieć, że rzecznik
praw obywatelskich również zabierał w tej sprawie
głos i prosił, żebyśmy znowelizowali to jak najszyb-
ciej, gdyż m.in. złożył wniosek do Trybunału Konsty-
tucyjnego o niezgodności obowiązujących przepisów,
które, jego zdaniem, dzielą sportowców niepełno-
sprawnych na tych, którzy otrzymują świadczenia za
zdobyte medale, i na tych, którzy tych świadczeń nie
otrzymują.
Chciałbym też przypomnieć, że świadczenia przy-
znane medalistom paraolimpiad zostały podczas po-
przedniej kadencji zróżnicowane. Dotyczy to daty,
kiedy komitet olimpijski nadał tym rozgrywkom na-
zwę paraolimpiad. Wcześniejsze zawodowy nie były
tak traktowane.
Przyjęciem tej propozycji zawartej w przedłoże-
niu, która trafiła dzisiaj pod obrady, dajemy szansę
otrzymania świadczenia również tym sportowcom
niepełnosprawnym, którzy przed tymi datami, o któ-
rych wcześniej wspominałem, zdobyli medale. Dzięki
temu będą oni mogli otrzymywać świadczenia.
W imieniu Komisji Kultury Fizycznej i Sportu
pragnę prosić Wysoką Izbę o poparcie przedłożenia
komisji. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
(Przewodnictwo w obradach obejmuje wicemarszałek
Sejmu Stefan Niesiołowski)
Wicemarszałek Stefan Niesiołowski:
Dziękuję panu posłowi.
Sejm ustalił, że w dyskusji nad tym punktem po-
rządku dziennego wysłucha 5-minutowych oświad-
czeń w imieniu klubów i kół.
Otwieram dyskusję.
Głos zabierze pan poseł Wojciech Ziemniak, Plat-
forma Obywatelska.
Proszę bardzo, panie pośle.
Poseł Wojciech Ziemniak:
Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo!
Mam zaszczyt w imieniu Klubu Parlamentarnego
Platforma Obywatelska przedstawić stanowisko wo-
bec sprawozdania Komisji Kultury Fizycznej i Spor-
tu, ujętego w druku nr 794, o poselskim projekcie
ustawy o zmianie ustawy o kulturze fizycznej.
Na świecie, jak się szacuje, jest ponad pół miliar-
da osób niepełnosprawnych, w Europie blisko 50 mln,
a w Polsce liczba ta wynosi około 5 mln. Wśród nich
znaczną część stanowią osoby ze schorzeniami na-
rządów ruchu, wzroku i słuchu.
Granica między rehabilitacją, rekreacją i spor-
tem niepełnosprawnych nie zawsze jest bardzo wy-
raźna. Działania te często przenikają się nawzajem,
w efekcie sport dostępny do niedawna tylko nielicz-
nym osobom niepełnosprawnym staje się zjawiskiem
masowym.
Aktualnie wszyscy zgadzają się, że poziom kultu-
ralny danego społeczeństwa mierzy się także stosun-
kiem do osób niepełnosprawnych. Podejmuje się więc
szereg różnorodnych działań umożliwiającym tym
osobom czynne uczestniczenie w ogólnej kulturze
fizycznej a także rywalizacji sportowej. Sport upra-
wiany przez osoby niepełnosprawne wzorowany jest
na sporcie ludzi pełnosprawnych, ale dostosowany
jest do możliwości funkcjonalnych oraz niepełno-
sprawności.
Głównym założeniem organizacji igrzysk para-
olimpijskich było stworzenie takich samych warun-
ków rywalizacji sportowej i pełna integracja z ru-
chem olimpijskim.
Od 1960 r. rozgrywane są w tzw. latach olimpij-
skich igrzyska paraolimpijskie dla inwalidów. Spor-
towcy pełnosprawni – medaliści olimpijscy, po zakoń-
czeniu kariery sportowej i ukończeniu 35 roku życia
otrzymują od państwa dożywotnie świadczenia.
Świadczenia takie dzięki uchwalonej w 2006 r. nowe-
lizacji ustawy o kulturze fizycznej otrzymują rów-
nież sportowcy niepełnosprawni – medaliści igrzysk
paraolimpijskich, którzy ukończyli 40 rok życia.
Jednak nie wszyscy, gdyż nowelizacja z 2006 r. ob-
jęła jedynie niepełnosprawnych sportowców, którzy
zdobyli medale na tych imprezach sportowych od
1992 r. Należy zauważyć, że w systemie rywalizacji
międzynarodowej, określanym jako igrzyska para-
olimpijskie, polscy sportowcy startowali od 1972 r.,
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Projekt ustawy o zmianie ustawy o kulturze fizycznej
Poseł Wojciech Ziemniak
jednak zawody te nie miały oficjalnej nazwy: igrzy-
ska paraolimpijskie.
Przedłożone przez Komisję Kultury Fizycznej
i Sportu sprawozdanie ma na celu dodanie w art. 1
pkt a do owej ustawy przepisu ust. 1a pkt 1. Przewi-
duje on, że dożywotnie świadczenie otrzymywać będą
również sportowcy niepełnosprawni, którzy zdobyli
przed rokiem 1992 co najmniej jeden medal na zawo-
dach sportowych osób niepełnosprawnych, określo-
nych rozporządzeniem ministra właściwego do spraw
kultury fizycznej i sportu, pod warunkiem że w danej
konkurencji startowało co najmniej sześciu zawodni-
ków reprezentujących co najmniej cztery kraje albo
cztery zespoły.
W pkt b proponuje się także dodać analogiczny
zapis – pkt 1 w ust. 2 – dotyczący igrzysk głuchych
w następującym brzmieniu: Dożywotnie świadczenie
otrzymywać będą również sportowcy niepełnospraw-
ni, którzy „zdobyli przed 2001 r. co najmniej jeden
medal igrzysk głuchych, pod warunkiem że w danej
konkurencji startowało co najmniej sześciu zawodni-
ków reprezentujących co najmniej cztery kraje albo
cztery zespoły”.
Poprawki te zostały zaproponowane przez klub
Platformy Obywatelskiej. Mają one zadośćuczynić
wysiłkom sportowców reprezentujących barwy Pol-
ski na paraolimpiadach przed 1992 r. Poprawki na-
niesione w projekcie ustawy zostały oparte na obiek-
tywnym dokumencie, to jest na karcie udziału
w igrzyskach paraolimpijskich. Mają one także obiek-
tywizować udzielanie świadczeń paraolimpijskich
sportowcom niepełnosprawnym przed 1992 r. W tym
rozwiązaniu prawnym chcemy zachować kryterium
kwalifikacji i konkurencyjności.
Wysoka Izbo! Proponowane w projekcie zmiany
do ustawy o kulturze fizycznej są efektem osiągnię-
tego kompromisu. Chcemy, aby paraolimpijczycy byli
zauważeni i godnie za swój wysiłek i trud nagrodze-
ni. Zmiany te rozszerzają katalog paraolimpijczyków,
którym będą się należeć dożywotnie świadczenia. Są
więc to zmiany pożądane i oczekiwane. Pragnę pod-
kreślić tutaj dużą rolę, jaką odegrali w przygotowy-
waniu tychże zmian paraolimpijczycy reprezentowa-
ni m.in. przez Barbarę Kopycką oraz Krystynę Ma-
jewską, które czynnie uczestniczyły w procesie two-
rzenia tej nowelizacji.
Wysoka Izbo! Klub Parlamentarny Platformy
Obywatelskiej poprze w głosowaniu niniejszy projekt
ustawy. Chciałbym jednak przedstawić w imieniu
klubu PO poprawki legislacyjne, o których przyjęcie
proszę. Dziękuję. (Oklaski)
Wicemarszałek Stefan Niesiołowski:
Dziękuję panu posłowi.
Proszę o zabranie głosu pana posła Zbigniewa
Babalskiego, Prawo i Sprawiedliwość.
11
Poseł Zbigniew Babalski:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze!
Mam zaszczyt w imieniu Klubu Parlamentarnego
Prawo i Sprawiedliwość zgłosić Wysokiej Izbie po-
prawki do poselskiego projektu ustawy o zmianie
ustawy o kulturze fizycznej przedstawionego w spra-
wozdaniu Komisji Kultury Fizycznej i Sportu, druki
nr 167 i 794.
Skupię się tylko na poprawkach, które przedsta-
wia Wysokiej Izbie mój klub, ponieważ cały tekst
macie państwo w druku nr 794.
I tak art. 1 otrzymuje brzmienie: W ustawie z
dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz. U.
z 2007 r., nr 226, poz. 1675) w art. 23b po ust. 1
dodaje się ust. 1a, w którym proponujemy pkt 1 w
brzmieniu: zdobyli przed 1992 r. co najmniej jeden
medal na zawodach sportowych osób niepełnospraw-
nych, określonych w ust. 1b.
Następna poprawka, ust. 2 pkt 1: dodaje się pkt
1a w brzmieniu: Zdobyli przed 2001 r. co najmniej
jeden medal na zawodach sportowych głuchych,
określonych w ust. 2a.
Po ust. 2 proponuje się dodać ust. 2a w brzmieniu:
Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i spor-
tu określi, w drodze rozporządzenia, wykaz zawodów
sportowych osób głuchych, odbywających się przed
2001 r., uwzględniając zawody będące odpowiedni-
kiem igrzysk głuchych.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze!
Niech moim uzasadnieniem będzie fragment listu,
który otrzymałem od jednego z paraolimpijczyków – bo
tak nazywa się ta grupa, bez względu na rok,
w którym odbywały się zawody. Przedstawia on pew-
ne fakty, to o co będę zabiegał, żebyśmy jako parla-
mentarzyści brali to pod uwagę przy dalszym proce-
dowaniu nad ustawą. Cytuję: Mimo że brałem udział
z moimi koleżankami i kolegami, 5 osób, we wszyst-
kich posiedzeniach podkomisji i komisji, nie otrzymam
– tak to nazywa, cytuję dosłownie – renty paraolim-
pijskiej i znajduję się w tej 20-osobowej grupie, pod-
kreślam, 20-osobowej grupie, która w wyniku przyję-
cia projektu ustawy zostanie pominięta. Brałem udział
w paraolimpiadzie w Seulu w 1988 r., zdobyłem brą-
zowy medal w pływaniu na 200 m stylem zmiennym.
W finale startowały cztery państwa – i tu jest OK – ale
niestety pięciu zawodników. Z tak wysoką amputacją
obu kończyn dolnych na wysokości uda mało było
osób, które by wyczynowo uprawiały sport. Każdy z
nas, który jechał, a była to komuna, nie wiedział, ilu
będzie miał przeciwników, każdy przygotowywał się
przez cztery kolejne lata w stu procentach.
Pływałem łącznie 17 lat i byłem wielokrotnym
mistrzem Polski w pięciu konkurencjach: 100 m sty-
lem dowolnym, 100 m stylem grzbietowym, 100 m
stylem klasycznym, 100 m delfinem, 200 m stylem
zmiennym. Dzisiaj moja droga do renty paraolimpij-
skiej przez tę nowelizację jest znowu zamknięta.
Drugi przykład: moja koleżanka startująca w fi-
nale, w którym brało udział sześć osób, też nie dosta-
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
12 Projekt ustawy o zmianie ustawy o kulturze fizycznej
Poseł Zbigniew Babalski
nie renty. Dlaczego? Ponieważ w finale były repre-
zentowane trzy państwa, a według propozycji, która
spłynęła z komisji, muszą być cztery. I tu wymienia:
3 Kanadyjki, 2 Amerykanki i 1 Polka. Jest pytanie:
Czy to nie jest śmieszne, ta nowelizacja, która nie
obejmuje zawodów od 1992 r. ani zawodów przyjaźni
z 1984 r.? Pytam: Po co ta nowelizacja?
Mam pytanie: Czy jest jeszcze szansa, żeby jednak
wszyscy paraolimpijczycy dostali renty? Czy istnieje
jakaś inna droga, która doprowadziłaby do tego, żeby
ta dwudziestka nie była pominięta? Czy na tak dra-
matyczne pytania, które zostały zawarte w tym pi-
śmie, jest pozytywna odpowiedź? Według Klubu
Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość jest taka
szansa, jesteśmy co do tego przekonani, Wysoka Izbo.
Dlatego też zgłaszamy tę poprawkę i apelujemy do
Wysokiej Izby, żeby w dalszym procedowaniu uwzględ-
niła 20 osób, które zostałyby pominięte w wyniku
przyjęcia propozycji skierowanej z komisji.
Na zakończenie chcę podać jeszcze jeden fakt, ja-
kie to są koszty w skali kraju dla budżetu państwa.
Dzisiaj jedno świadczenie to jest 2435 zł. Po pomno-
żeniu tego przez 20 osób w skali miesiąca to jest
53 570 zł, a w skali roku 642 tys. zł. Oczywiście każ-
dy grosz się liczy. Ja się też z tym liczę. Czy nie war-
to jednak – już kończę, panie marszałku – jeszcze raz
pochylić się nad tą ustawą i dać satysfakcji ludziom,
którzy byli finansowani przez nasz kraj, byli wysyła-
ni na zawody, startowali pod naszą flagą, polską fla-
gą, na piersiach nosili orła i często słyszeli „Mazurka
Dąbrowskiego” po wygranych zawodach? To napraw-
dę niewielka grupa osób, która czuje się w sposób
szczególny pominięta. Dziękuję, panie marszałku, za
uwagę. Przedkładam panu poprawki. (Oklaski)
Wicemarszałek Stefan Niesiołowski:
Dziękuję bardzo panu posłowi.
Głos zabierze pan poseł Tomasz Garbowski, Klub
Parlamentarny Lewica.
Proszę bardzo, panie pośle.
Poseł Tomasz Garbowski:
Dziękuję.
Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo!
Klub Poselski Lewica w dniu 6 grudnia 2007 r., czy-
li dawno, dawno temu, złożył do laski marszałkow-
skiej poselski projekt ustawy o zmianie ustawy
o kulturze fizycznej, druk nr 167.
Przedłożony przez nas projekt nowelizacji ustawy
przewidywał, że dożywotnie świadczenia otrzymy-
wać będą również sportowcy niepełnosprawni, któ-
rzy zdobyli co najmniej jeden medal podczas ruchu
i igrzysk paraolimpijskich od 1972 r. Dotyczy to rów-
nież igrzysk osób głuchych. W czasie prac podkomi-
sji pod przewodnictwem posła Bogusława Wontora
został wypracowany kompromis, zaproponowano
słuszne rozwiązania. Niestety podczas pierwszego
czytania projektu na posiedzeniu Komisji Kultury
Fizycznej i Sportu zostały wprowadzone przepisy
dotyczące warunków uzyskania dożywotnich świad-
czeń. W związku z powyższym Klub Poselski Lewica
przedkłada jedną poprawkę, która odrzuca obwaro-
wania związane z ich otrzymaniem.
Wysoka Izbo! W tym miejscu z ubolewaniem na-
leży zaznaczyć, że – formułując swoje stanowisko
z dnia 19 marca 2008 r. – rząd Donalda Tuska nie
udzielił poparcia poselskiemu projektowi zmiany
ustawy o kulturze fizycznej. Należy także przypo-
mnieć, że Sojusz Lewicy Demokratycznej i w po-
przedniej, i w tej kadencji – jeśli chodzi o materię,
o której mówimy – zachowuje się konsekwentnie.
W poprzedniej kadencji lewica popierała zmiany do-
tyczące ustawy o kulturze fizycznej w odniesieniu do
wszystkich osób niepełnosprawnych, ale Platforma
i PiS głosowały przeciw. Wobec powyższego popraw-
ki lewicy zostały odrzucone. Mam nadzieję, że Plat-
forma i Prawo i Sprawiedliwość w tej kadencji zmie-
nią swoje stanowiska i przyjmiemy wszystkie słuszne
poprawki, o których mówił mój przedmówca.
Wysoka Izbo! Przyzwoitość wymaga, aby nie na-
ruszać zasad równości przez dyskryminację pewnej
kategorii osób. To świadczy przecież o pozytywnej
zmianie, jeśli chodzi o postrzeganie problemów spor-
towców niepełnosprawnych. Wszyscy polscy sportow-
cy po spełnieniu określonych warunków i bez jakie-
gokolwiek różnicowania ze względu na kryteria zdro-
wotne powinni móc korzystać ze świadczeń pienięż-
nych z budżetu państwa. Omawiany akt prawny
wprowadza zatem nie tylko porządek formalny w tej
materii, ale przede wszystkim ład moralny.
Wysoka Izbo! Klub Poselski Lewica – w osobie
posła Bogusława Wontora – był inicjatorem zmian
ustawy o kulturze fizycznej i w związku z tym, a tak-
że wypełniając w oczywisty sposób powinność wobec
sportowców niepełnosprawnych, popiera proponowa-
ne zmiany, przedkładając jedną poprawkę. Dziękuję.
(Oklaski)
Wicemarszałek Stefan Niesiołowski:
Dziękuję bardzo panu posłowi.
Głos zabierze pan poseł Aleksander Sopliński,
Polskie Stronnictwo Ludowe.
Poseł Aleksander Sopliński:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze!
W imieniu Klubu Poselskiego Polskiego Stronnictwa
Ludowego przedstawiam opinię o projekcie ustawy
o zmianie ustawy o kulturze fizycznej z dnia 18 stycz-
nia 1996 r.,druk nr 794.
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Projekt ustawy o zmianie ustawy o kulturze fizycznej
Poseł Aleksander Sopliński
Pierwsze igrzyska osób niepełnosprawnych roze-
grano w 1960 r. w Rzymie, zaś pierwsze igrzyska
zimowe – w 1976 r. Od 1960 r. w tzw. latach olimpij-
skich odbywają się igrzyska osób niepełnosprawnych,
zwane igrzyskami paraolimpijskimi. Nowelizacja
ustawy przewiduje świadczenia dla paraolimpijczy-
ków i głuchych olimpijczyków, którzy zdobywali me-
dale od początku istnienia ruchu paraolimpijskiego,
i zmierza do zrównania wszystkich sportowców – to
jest i sprawnych, i niepełnosprawnych, i głuchych –
w zakresie przyznawania świadczeń pieniężnych za
zdobycie medalu na igrzyskach.
Pełnosprawni medaliści olimpijscy po zakończe-
niu kariery sportowej i ukończeniu 35 roku życia
otrzymują od państwa dożywotnie świadczenie. Po-
dobne świadczenie otrzymują również olimpijczycy
niepełnosprawni, którzy ukończyli 40 rok życia, ale
tylko ci, którzy zdobywali medale od 1992 r. Projekt
nowelizacji ustawy przewiduje przyznanie świadczeń
tym medalistom, którzy zdobyli co najmniej jeden
medal w ruchu i w igrzyskach paraolimpijskich od
1972 r. Zmiana dotyczy głównie art. 23b ust. 1, 2, 5
i 6. Artykuł ten otrzymuje brzmienie: od 1972 r. zdo-
byli co najmniej jeden medal w ruchu i w igrzyskach
paraolimpijskich i głuchych, pod warunkiem że w da-
nej konkurencji startowało co najmniej sześciu za-
wodników reprezentujących co najmniej cztery kraje
albo cztery zespoły.
Wniesienie poprawki dotyczącej tego warunku
wydłużyło cały proces legislacyjny.
Chciałbym powiedzieć, że igrzyska paraolimpij-
skie, jak i cały ruch paraolimpijski podlegają ewolu-
cji, wzrasta liczba zawodników, są osiągane coraz
lepsze wyniki sportowe, następowały i następują
również zmiany regulaminów. Np. w pierwszych za-
wodach jeden zawodnik mógł występować w wielu
konkurencjach, teraz obowiązuje ograniczenie tylko
do jednej konkurencji. Na początku zawodnicy star-
towali czasami przy niepełnej obsadzie dwóch lub
trzech zawodników. Stąd m.in. wynikają projektowa-
ne uwarunkowania.
W tym miejscu chciałbym bardzo serdecznie po-
dziękować i pogratulować sukcesów sportowych pa-
raolimpijczykom i głuchym, ich dorobek to łącznie
668 medali, 150 w sporcie głuchych. Jest to niezwy-
kłe osiągnięcie w porównaniu ze sportowcami pełno-
sprawnymi.
Klub Polskiego Stronnictwa Ludowego podejmie
decyzję po rozpatrzeniu poprawek, ale prawdopodob-
nie będzie głosował za usunięciem zaproponowanych
warunków. Dziękuję. (Oklaski)
Wicemarszałek Stefan Niesiołowski:
Dziękuję bardzo panu posłowi.
Głos zabierze pani posłanka Zdzisława Janowska
w imieniu dwóch kół: SDPL – Nowej Lewicy i Demo-
kratycznego Koła Poselskiego.
Proszę bardzo, pani poseł.
13
Poseł Zdzisława Janowska:
Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Koła
SDPL i DKP nie mogą poprzeć zmiany ustawy o kul-
turze fizycznej właśnie z uwagi na zaprezentowane
tutaj głosy dotyczące nierównego traktowania za-
wodników, którzy są osobami niepełnosprawnymi.
Chciałabym w imieniu naszych kół poprzeć... Nasze
koła popierają poprawkę, a więc nie ma mowy o żad-
nych warunkach, które muszą być spełnione. Chcia-
łabym odwołać się tutaj do podłoża uprawiania spor-
tu przez osoby niepełnosprawne. Ci, którzy uprawia-
li sport, rozumieją to jeszcze lepiej, ja do tych osób
należę. Samo przełamanie bariery, kiedy jest się oso-
bą niepełnosprawną i marzy się o uprawianiu sportu,
jest nie lada wyczynem. Jeśli sięgamy do lat wcze-
śniejszych, zrozumiałe jest, że zmiany kulturowe,
atmosfera, jaka towarzyszyła uprawianiu sportu,
opiekunowie i trenerzy, którzy namawiali osoby nie-
pełnosprawne do ćwiczeń, to wszystko decydowało
o tym, czy tych zawodników było więcej, czy mniej.
Dzisiaj jest zupełnie inna kultura uprawiania sportu
właśnie przez osoby niepełnosprawne. Natomiast
osoby, które decydowały się na start przed 1992 r., to
byli autentyczni bohaterowie, którzy nie patrząc na
to, co im dolegało, postanowili zdobywać medale. Na-
leży im się szczególny hołd. W związku z tym, jeśli
mówimy o 20 czy 22 osobach, które mogą być uhono-
rowane wypłacanym im do końca życia dodatkiem
olimpijskim w wysokości 1800 zł, nie wolno im tego
odmawiać. Jeszcze raz podkreślam, hart ducha, nie-
słychany upór, przełamywanie wszelkich barier,
przeciwstawianie się stereotypom, które niestety
krążą, to jest wyczyn nie lada i dlatego nasze koła
nie mogą zgodzić się na tę zmianę i popierają popraw-
ki, które zostały zaproponowane przez kolegów klubu
PiS i koła, przepraszam, klubu Lewicy. Dziękuję bar-
dzo. (Oklaski)
Wicemarszałek Stefan Niesiołowski:
Dziękuję, pani poseł.
Przystępujemy do zadawania pytań.
W tej chwili jest zapisanych 9 osób.
Czy są jeszcze zgłoszenia?
Nie widzę.
Ustalam czas pytania na 1 minutę.
Jako pierwszy pan poseł Stanisław Stec, Klub
Poselski Lewica.
Proszę bardzo, panie pośle.
Poseł Stanisław Stec:
Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Wykorzystuję
obecność pana ministra, byłego olimpijczyka. Mam
pytanie odnośnie do pomocy, jak docierała do naszych
olimpijczyków w Pekinie. Ze środków masowego
przekazu wynikało, że na jednego medalistę przypa-
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
14 Projekt ustawy o zmianie ustawy o kulturze fizycznej
Poseł Stanisław Stec
dało 18,6 mln. A pani Aneta Konieczna, srebrna me-
dalistka w kajakarstwie, stwierdza, że trenowała na
własnym kajaku, że aby się przygotować do olimpia-
dy, musiała sama chodzić po sponsorach, że nie otrzy-
mała żadnej pomocy. Oświadczyła to na uroczystości
w Poznaniu w urzędzie miejskim.
Jak jest, panie ministrze, z tą pomocą dla naszych
olimpijczyków? Jeżeli pan nie jest dzisiaj przygoto-
wany, to bardzo proszę o odpowiedź pisemną na ten
temat. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Stefan Niesiołowski:
Dziękuję panu posłowi.
Pytanie zadaje pan poseł Sławomir Kopyciński,
Klub Poselski Lewica.
Poseł Sławomir Kopyciński:
Dziękuję.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze!
Panie Pośle Wnioskodawco! W moim przekonaniu
brak poparcia rządu dla przedłożonego projektu usta-
wy to jawna dyskryminacja dokonań sportowców
niepełnosprawnych. Jest to niezrozumiałe, dlaczego
rząd Platformy Obywatelskiej i Polskiego Stronnic-
twa Ludowego dzieli sportowców niepełnosprawnych:
na tych lepszych, którzy zdobywali medale po 1992 r.,
i, zdaniem rządu, tych gorszych, którzy ośmielili się
je zdobyć przed 1992 r. Przecież jedni i drudzy stano-
wili naszą reprezentację narodową.
W związku z tym chciałbym zapytać pana mini-
stra o merytoryczne powody takiej decyzji. Dlaczego
215 polskich medalistów, bo tylu sportowców ta spra-
wa dotyczy, ma być w dalszym ciągu sekowanych,
traktowanych – jak wskazywał pan poseł wniosko-
dawca Bogusław Wontor – niekonstytucyjnie, z po-
minięciem zasady równości? (Dzwonek) Przecież
złote, srebrne czy brązowe medale zdobyte przed
1992 r. czy po 1992 r. mają jednakową wartość. Rów-
nie ciężko było je zdobyć. Trzeba było na nie po pro-
stu zapracować. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Stefan Niesiołowski:
Dziękuję panu posłowi.
Pytanie zadaje pan poseł Tadeusz Tomaszewski,
Klub Poselski Lewica.
Poseł Tadeusz Tomaszewski:
Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Polski parla-
ment z poprzednimi rządami wiele już uczynił dla
poprawy warunków uprawiania sportu przez osoby
niepełnosprawne. Dzięki nowelizacji ustawy o grach
losowych wprowadziliśmy dopłaty. Co roku około
30 mln zł z tych dopłat przeznaczanych jest na rozwój
sportu osób niepełnosprawnych, w tym także na
zgrupowania i przygotowania do najważniejszych
imprez światowych z udziałem osób niepełnospraw-
nych. Sportowcy niepełnosprawni otrzymują również
stypendia i nagrody za wybitne osiągnięcia sportowe.
Wiele też inwestowano w bazę sportową. Jesteśmy
na finiszu, na finiszu, o który zabiega rzecznik praw
obywatelskich, o który zabiega Międzynarodowy
Komitet Olimpijski, abyśmy w polskim prawie w do-
stępie do środków publicznych równo traktowali
medalistów światowych igrzysk głuchych, tych za-
wodów, które spełniają przesłanki igrzysk paraolim-
pijskich.
Dlatego też chciałbym zapytać pana ministra,
w kontekście exposé pana premiera, który mówił
o bardzo ważnej roli dostępu do usług publicznych
osób (Dzwonek) niepełnosprawnych: Dlaczego pań-
stwo chcecie wprowadzić ten podział i tym 20 lu-
dziom, którzy z godłem polskim na piersiach zdoby-
wali medale, rząd nie chce przyznać prawa do świad-
czeń paraolimpijskich? Dziękuję. (Oklaski)
Wicemarszałek Stefan Niesiołowski:
Dziękuję panu posłowi.
Pytanie zadaje pani posłanka Elżbieta Rafalska,
Prawo i Sprawiedliwość.
Poseł Elżbieta Rafalska:
Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo!
Przyznam, że stanowisko rządu wobec tego projektu
jest rzeczywiście zaskakujące. Argument przedsta-
wiony w uzasadnieniu, że jedynym krajem, który
wypłaca tego typu świadczenia, jest Meksyk, i że wy-
płacane tam świadczenie wynosi 1 tys. zł, nie jest
argumentem za, raczej przeciw – jest argumentem
wskazującym, że Polska może być akurat w szeregu
tych nielicznych krajów, tej grupy krajów, które takie
świadczenia będą wypłacały. A argumentacja, że są
po temu poważne przesłanki merytoryczne i finan-
sowe, tym bardziej nie przekonuje.
Proszę powiedzieć mi: Czy rzeczywiście warte jest
takiej burzliwej debaty to poważne ograniczenie, któ-
re wprowadza poprawka, w wyniku której musiałoby
uczestniczyć 6 zawodników co najmniej z czterech
krajów w zawodach, żeby nabyć uprawnienia do tego
świadczenia? Czy poprawka, którą zgłasza Prawo
i Sprawiedliwość, stanowiąca, że świadczenie będzie
przysługiwać tym (Dzwonek), którzy przed 1992 r.
zdobyli co najmniej jeden medal, nie jest właściwym
rozwiązaniem? Należy pamiętać, że przed 1992 r.,
w 70. latach, ci, którzy uczestniczyli w paraolimpij-
skim ruchu osób niepełnosprawnych, tak naprawdę
byli animatorami, promotorami tego ruchu i szczegól-
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Projekt ustawy o zmianie ustawy o kulturze fizycznej
Poseł Elżbieta Rafalska
nie zasługują na to świadczenie. Niewarto z tego po-
wodu wykluczać dwudziestu paru niepełnosprawnych
osób, które dla Polski zdobywały medale. Dziękuję.
Wicemarszałek Stefan Niesiołowski:
Dziękuję, pani poseł.
Pytanie zadaje pan poseł Jan Kulas, Platforma
Obywatelska.
Poseł Jan Kulas:
Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoki Sej-
mie! Jestem przekonany, że stanowisko rządu w tej
sprawie jest pozytywne. Proszę pana ministra, by
wyraźnie i dobitnie to powiedział, bo to, co mówią
posłowie opozycji, stwarza dziwną sytuację.
Co do pytań, bo to jest sekwencja pytań, to mam
pytanie do posła sprawozdawcy. Gdyby pan poseł był
uprzejmy przedstawić szczegółową informację na te-
mat konsultacji społecznych w kontekście tejże waż-
nej i potrzebnej ustawy. Tak mówią posłowie Platfor-
my Obywatelskiej.
Pytanie do pana ministra. Panie ministrze, może
zechce pan przypomnieć genezę świadczeń pienięż-
nych za medal olimpijski. Za rządów lewicy w ogóle
tych medali nie było. To była, jeżeli dobrze pamię-
tam, epoka rządów Jerzego Buzka. Panie ministrze,
czy podziela pan moje przekonanie, że ta inicjatywa
komisji jest uzasadniona i potrzebna, ale czy nie waż-
niejsze jest to, że ona sprzyja promocji sportu w ogó-
le? Przecież całe społeczeństwo polskie powinno
uprawiać sport, powinny być do tego lepsze, korzyst-
niejsze warunki.
I ostatnie pytanie: Czy w kontekście igrzysk olim-
pijskich mógłby pan podać informacje, jak liczna
i jaka jest reprezentacja Polski na igrzyskach para-
olimpijskich? Dziękuję za uwagę.
Wicemarszałek Stefan Niesiołowski:
Dziękuję bardzo panu posłowi.
Pytanie zadaje pan poseł Andrzej Walkowiak,
Prawo i Sprawiedliwość.
Poseł Andrzej Walkowiak:
Dziękuję bardzo.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze!
Wracając do pytania pani poseł Rafalskiej, chciałbym
dowiedzieć się, jaki jest sens upierania się przy po-
prawce wykluczającej możliwość skorzystania z przy-
wileju uzyskania renty przez 22 paraolimpijczyków,
bo takie są pana dane. Przecież skutki budżetowe,
skutki finansowe tego są praktycznie żadne. Każda
15
złotówka się liczy, ale to są naprawdę minimalne
środki. Natomiast skutki moralne są ogromne, bo to
wstyd, żebyśmy odebrali możliwość pobierania renty
ludziom, którzy te medale – o czym pan minister do-
skonale wie – zdobywali mimo niewielkiej często ob-
sady, osiągając najwyższe światowe wyniki, bijąc
kolejne rekordy. To jest po prostu niemoralne.
Dlatego ponawiam pytanie o sens upierania się
przy tej poprawce. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Wicemarszałek Stefan Niesiołowski:
Dziękuję bardzo panu posłowi.
Pytanie zadaje pan poseł Waldemar Wrona, Pra-
wo i Sprawiedliwość.
Poseł Waldemar Wrona:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Zwracam się
z pytaniem i apelem do rządu i pana ministra sportu
o włączenie do tego projektu tych 20 osób, aby mogły
pobierać świadczenia przysługujące olimpijczykom.
Pamiętajmy, ile charakteru i wyrzeczeń wymaga tre-
ning od osoby niepełnosprawnej, tym bardziej osoby,
która zdobyła medal. Pamiętajmy, że te osoby ciężko
pracują. I nie chodzi tylko o medale, ale też o hart
ducha i walkę z własną ułomnością, dzięki czemu
można dojść do poprawienia swojej sprawności fizycz-
nej. Renty tych 20 osób na pewno nie załamią finan-
sów państwa, a będą dobrze świadczyć o rządzie,
państwie i parlamencie, które wychodzą naprzeciw
oczekiwaniom osób niepełnosprawnych. Jeżeli chodzi
o pokrycie kosztów tego rozwiązania, to wystarczy
wysłać jedną, dwie osoby mniej z oficjeli na olimpia-
dę w Pekinie i środki się znajdą. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Stefan Niesiołowski:
Dziękuję bardzo panu posłowi.
Pytanie zadaje pan poseł Ireneusz Raś, Platforma
Obywatelska.
Poseł Ireneusz Raś:
Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo!
Jako jeden z autorów tej poprawki Klubu Parlamen-
tarnego Platformy Obywatelskiej chciałbym dziś, po
przeprowadzeniu tych analiz, dopytać pana ministra,
bo, drogie panie posłanki, drodzy panowie posłowie,
w momencie kiedy proponowaliśmy w imieniu Plat-
formy Obywatelskiej tę poprawkę uszczegółowiającą,
nie wiedzieliśmy, kogo wykluczymy, ile osób, ale
przyjęliśmy standardy – i tutaj informacja dla tych,
którzy nie uczestniczyli w pracach, a tak trochę emo-
cjonalnie to traktują – zapisane w karcie paraolim-
pijskiej. Dziś jeśli dyscyplina, która może się znaleźć
w programie paraolimpiady, nie spełnia tych kryte-
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
16 Projekt ustawy o zmianie ustawy o kulturze fizycznej
Poseł Ireneusz Raś
riów, czyli jeśli nie ma 6 sportowców z 4 krajów, któ-
rzy mogą startować w tej dyscyplinie, to nie są roz-
grywane zawody w tej dyscyplinie, nie ma szansy
zdobycia medalu, nie ma świadczeń. Dziś takie są
relacje. Myśmy znaleźli rozwiązanie, które może
przekonać rząd do tego, aby w najbliższym czasie
przyjąć tę ustawę. (Dzwonek) Panie marszałku, jesz-
cze dwa zdania i już będę kończył.
Wicemarszałek Stefan Niesiołowski:
Proszę bardzo.
Poseł Ireneusz Raś:
Ta nasza poprawka de facto stwarza 230 sportow-
com szansę uzyskania świadczeń. A panom posłom
z PiS-u, którzy mówią o 20 osobach, chcę powiedzieć,
że ja słyszałem od pana ministra o 22. To co zrobimy
z tymi dwiema osobami? Panie ministrze, my jeszcze
oczywiście możemy nad tym pracować, ja deklaruję
jako wiceszef Komisji Kultury Fizycznej i Sportu
w imieniu moich koleżanek i kolegów gotowość dal-
szej pracy, ale myśmy stworzyli szansę na uchwalenie
tej ustawy i teraz chcemy wiedzieć dokładnie, po tym
naszym obiektywnym potraktowaniu sprawy, ile
osób się nie mieści. Bo może być tak – myśmy brali
to pod uwagę – że dwie osoby startowały w jakiejś
konkurencji, czyli nie było brązowego medalu. To nie
są świadczenia socjalne...
Wicemarszałek Stefan Niesiołowski:
Proszę kończyć, panie pośle, bardzo przekroczył
pan czas.
Poseł Ireneusz Raś:
...i tu, w tym zakresie, rząd trzeba zrozumieć.
Tylko taką uwagę chciałbym na końcu uczynić. Dzię-
kuję bardzo. (Oklaski)
Wicemarszałek Stefan Niesiołowski:
Dziękuję bardzo panu posłowi.
Jako ostatni z pytających zadaje pytanie pan po-
seł Andrzej Biernat, Platforma Obywatelska.
Proszę bardzo, panie pośle.
Poseł Andrzej Biernat:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Nikt z posłów
Platformy Obywatelskiej nie kwestionuje wysiłku
i determinacji, jakie towarzyszą uprawianiu sportu
przez osoby niepełnosprawne, my to rozumiemy, ale
przygotowując projekt tej ustawy, braliśmy pod uwa-
gę to, że każdej ustawie, zwłaszcza stanowionej przez
nasz parlament, muszą przyświecać jakieś reguły.
Nie możemy reguł uchwalać co 15 minut, co 2 dni, co
3 godziny, tylko to muszą być reguły, które będą obo-
wiązywały stale lub przez bardzo długi okres. Chciał-
bym tylko przypomnieć, że to nie my podzieliliśmy
sportowców niepełnosprawnych na tych, którzy mają
pobierać świadczenie, i na tych, którzy nie mają go
pobierać. Rok temu, kiedy pierwszy wariant tej usta-
wy trafił do Sejmu, to osób niepełnosprawnych, któ-
re były objęte obowiązującą ustawą, było wtedy tylko
20, a budżet na ten cel był w wysokości 500 tys. zł.
W tej chwili objęliśmy właściwie 90% niepełnospraw-
nych, którym te świadczenia się należą. (Dzwonek)
Dlatego ja mam w kontekście tego pytanie do
pana ministra: Ile będzie kosztowała zmiana ustawy,
biorąc pod uwagę poprawkę zgłoszoną dzisiaj na tej
sali? (Oklaski)
Wicemarszałek Stefan Niesiołowski:
Dziękuję panu posłowi.
Lista posłów zapisanych do głosu została wyczer-
pana.
Głos zabierze sekretarz stanu w Ministerstwie
Sportu i Turystyki pan Zbigniew Pacelt.
Proszę bardzo, panie ministrze.
Sekretarz Stanu
w Ministerstwie Sportu i Turystyki
Zbigniew Pacelt:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! To, że ten pro-
blem już od kilku lat jest debatowany, może pokazać,
jak jest on ważny, istotny i trudny – trudny szczegól-
nie dla mnie, jak tu już było powiedziane, olimpijczy-
ka, również trenera i wychowawcy młodzieży, czło-
wieka, który współpracował, trenował razem z dzi-
siejszymi beneficjentami – nazwijmy to tak – szcze-
gólnie jeśli chodzi tu o pływanie, bo w tym czasie,
można powiedzieć na to, koledzy realizowali swoje
zadania.
Ministerstwo Sportu i Turystyki, przyjmując opi-
nie dotyczące druku nr 167, nie podchodziło do tego
personalnie, nie kierowało się przypuszczeniami, tyl-
ko zasadą rywalizacji i współzawodnictwa sportowe-
go, tym, czy było współzawodnictwo sportowe, czy
nie było tego współzawodnictwa sportowego, bo jest
to istotny i najważniejszy element w sporcie. W wielu
przypadkach mieliśmy informacje, dokumenty świad-
czące o tym, że tego współzawodnictwa nie było.
W związku z tym nasza opinia o druku nr 167 była
negatywna, gdyż tam w tych zapisach nie przewidy-
wano tego współzawodnictwa.
Szereg pytań, które tutaj padało, dotyczy jednego
– i to właśnie chciałbym bardzo wyraźnie i jasno po-
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Projekt ustawy o zmianie ustawy o kulturze fizycznej
Sekretarz Stanu w Ministerstwie Sportu
i Turystyki Zbigniew Pacelt
wiedzieć, że tu nie chodziło o 20 osób, o 5 osób czy
o 100 osób, chodziło o zasadę rywalizacji, współza-
wodnictwa sportowego. My oczywiście przyjmujemy
te uwagi i stanowisko wobec aktualnie proponowa-
nych zmian w druku nr 184 obejmuje te zasady
współzawodnictwa. Chciałbym powiedzieć, że na po-
szczególnych etapach prac podkomisji nadzwyczajnej,
Komisji Kultury Fizycznej i Sportu były przedstawia-
ne opinie ministerstwa sportu odnoszące się do wie-
lokrotnie proponowanych zmian, natomiast stanowi-
sko rządu dotyczy tylko druku nr 167. Oczywiście
argumenty są bardzo poważne i istotne. Tutaj padło
pytanie, jakie byłyby koszty przyjęcia jednego pro-
jektu bez obwarowania, jeśli chodzi o współzawod-
nictwo sportowe. To by było 7 042 251 zł, a gdybyśmy
przyjęli obwarowanie, że 6 osób z 4 krajów, to by było
6 516 274 zł. Istotnie już tutaj pan poseł wyliczył, że
to byłoby około 600 tys. To nie jest kwota, która za-
burzyłaby budżet Ministerstwa Sportu i Turystyki,
jeśli chodzi o sport osób niepełnosprawnych. Nato-
miast musimy sobie jasno powiedzieć, że jeżeli to
przyjmujemy, to tutaj łamiemy pewną zasadę współ-
zawodnictwa.
Drugim elementem, który jak gdyby spowodował
w pierwszej wersji negatywną ocenę rządu, jeśli cho-
dzi o druku nr 167, było to, że tam odwoływano się
do paraolimpiady. Wyszliśmy również z założenia, że
ruch paraolimpijski powstał, kiedy w 1988 r. powstał
Polski Komitet Paraolimpijski, bo równie dobrze mo-
glibyśmy zaliczać do tego ruchu jakieś światowe za-
wody czy zawody rangi nie tylko regionalnej, ale
międzynarodowej przed powstaniem Międzynarodo-
wego Komitetu Olimpijskiego, przed rokiem 1896,
pierwszymi nowożytnymi igrzyskami. To jest abs-
trakcja i to nie dotyczy tego problemu, ale musi być
przyjęta pewna zasada ustalania początku jakiegoś
ruchu. Oczywiście to rozporządzenie ministra, który
uzna zawody za paraolimpijskie, jest jak gdyby do-
precyzowaniem, jest to jakieś uporządkowanie.
Szanowni Państwo! Oczywiście są argumenty za
i przeciw, my ze swojej strony, jak powiedziałem,
przyjęliśmy stanowisko wobec pierwszego projektu
z druku nr 167. Dzisiaj są nowe elementy, nowe in-
formacje, świadczące, że nie jest to aż tak wielkie
zagrożenie, jeżeli chodzi o funkcjonowanie budżetu
państwa.
Padło tu również pytanie wychodzące poza zakres
i tematykę dzisiejszej debaty, pytanie dotyczące pani
Koniecznej. Muszę powiedzieć, że z pewnym zażeno-
waniem tego wysłuchałem. Znam tę zawodniczkę od
1994 r. W momencie kiedy przeszła na urlop macie-
rzyński, otrzymywała świadczenia, stypendia olim-
pijskie, tak że nie do końca to było tak. Ja nie będę
odpowiadał za klub, który być może nie do końca
spełniał swoje obowiązki i powinności. Natomiast
jeśli chodzi o ministerstwo sportu, Aneta Konieczna
otrzymywała stypendium sportowe w okresie macie-
rzyństwa.
17
Gros tych pytań pokrywało się, tak że myślę, że
nie będę tu szczegółowo odpowiadał poszczególnym
osobom, ale w tej mojej wypowiedzi zawarłem myśl,
sens i kierunek stanowiska rządu.
W igrzyskach paraolimpijskich w Pekinie – było
takie pytanie – uczestniczy 92 paraolimpijczyków.
Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Wicemarszałek Stefan Niesiołowski:
Dziękuję bardzo panu ministrowi.
I proszę – jeżeli pan poseł sprawozdawca życzy
sobie zabrać głos – pan poseł Bogusław Wontor.
Proszę bardzo, panie pośle.
Poseł Bogusław Wontor:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze!
Odpowiadając na postawione mi pytanie, chcę powie-
dzieć, że w pracach nad nowelizacją tego projektu
ustawy – przede wszystkim w pracach podkomisji –
uczestniczyło szerokie grono przedstawicieli środo-
wiska paraolimpijczyków, a także przedstawiciele
organizacji pozarządowych związanych z paraolim-
pijczykami. Aktywnie nad tym projektem ustawy
pracowali, było to konsultowane, omawiane. I – mó-
wiłem o tym w swoim wystąpieniu – sprawozdanie
podkomisji było przez nich w pełni akceptowane.
Chcę też powiedzieć, że członkowie komisji byli
dosyć często zasypywani korespondencją w tej spra-
wie – e-mailami i listami. Tak że myślę, że członko-
wie komisji prowadzili bezpośrednią dyskusję na ten
temat.
Dodając tu jeszcze do spraw finansowych jeden
wątek, to chcę powiedzieć, że sprawa dotyczy grupy
zamkniętej, żeby to było gwoli ścisłości, i że środki,
które przeznaczymy na ten cel, będą środkami wyga-
sającymi, jeśli chodzi o jakiekolwiek ewentualne
zmiany czy nawet te zmiany i propozycje, które są
obecnie ujęte w projekcie. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Wicemarszałek Stefan Niesiołowski:
Dziękuję panu posłowi.
Zamykam dyskusję.
W związku z tym, że w czasie drugiego czytania
zgłoszono do przedłożonego projektu poprawki, pro-
ponuję, aby Sejm ponownie skierował ten projekt do
Komisji Kultury Fizycznej i Sportu w celu przedsta-
wienia sprawozdania.
Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że Sejm
propozycję przyjął.
Sprzeciwu nie słyszę.
Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 3. po-
rządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Infra-
struktury oraz Komisji Sprawiedliwości i Praw
Człowieka o rządowym projekcie ustawy o zmia-
nie ustawy o izbach morskich (druki nr 522 i 823).
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
18 Projekt ustawy o zmianie ustawy o izbach morskich
Wicemarszałek Stefan Niesiołowski
Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę komisji
pana posła Arkadiusza Litwińskiego.
Proszę bardzo, panie pośle.
Poseł Sprawozdawca
Arkadiusz Litwiński:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pani Minister!
Mam zaszczyt przedstawić sprawozdanie Komisji
Infrastruktury oraz Komisji Sprawiedliwości i Praw
Człowieka z druku nr 823 o rządowym projekcie
ustawy o zmianie ustawy o izbach morskich, który
pierwotnie był przedłożony w druku nr 522.
Połączone komisje obradowały i zajmowały się
tym projektem na dwóch posiedzeniach w dniach 8
i 24 lipca. Powołano specjalną podkomisję – połączo-
ną podkomisję składającą się z posłów członków oby-
dwu komisji – która odbyła dwa posiedzenia. W wy-
niku tychże prac, nie ukrywam, że ze znacznym
udziałem zarówno Biura Legislacyjnego, jak i przed-
stawicieli wymiaru sprawiedliwości i resortów wła-
ściwych, wypracowano projekt, który w zasadzie już
na posiedzeniu komisji w dniu 24 lipca nie budził
kontrowersji. W toku prac przyjęto kilka poprawek
o charakterze redakcyjnym, legislacyjnym i języko-
wym. Główne rozważania, jeżeli chodzi o kwestie
merytoryczne, dotyczyły pojęcia interesu prawnego,
rozróżnienia czy jak gdyby zakresu, jaki mamy okre-
ślić – chodzi o zmianę 8. dotyczącą art. 24 – i pozo-
stawiono to tak, jak jest proponowane w przedłożeniu
zawartym w sprawozdaniu komisji. Omawiano rów-
nież kwestię tego, czy nie należałoby przy tej okazji
odmiennie uregulować kwestii powoływania ławni-
ków. Teraz, w obecnym stanie prawnym, kompeten-
cja ta – w związku z potrzebami w zakresie kompe-
tencji i kwalifikacji tychże ławników – należy do
ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej,
w przeciwieństwie do standardowego obrotu spraw,
który funkcjonuje w wymiarze sprawiedliwości, kie-
dy to ławników wybiera się z udziałem czy poprzez
samorząd terytorialny, poprzez rady gmin.
W zasadzie wyczerpałem w tej chwili już wszystko,
co należało powiedzieć. Dziękuję za uwagę. (Oklaski)
Wicemarszałek Stefan Niesiołowski:
Dziękuję bardzo panu posłowi.
Sejm ustalił, że w dyskusji nad tym punktem po-
rządku dziennego wysłucha 5-minutowych oświad-
czeń w imieniu klubów i kół.
Otwieram dyskusję.
Głos zabierze pan poseł Stanisław Lamczyk, Plat-
forma Obywatelska.
Proszę bardzo, panie pośle.
Poseł Stanisław Lamczyk:
Panie Marszałku! Pani Minister! Wysoka Izbo!
Rzeczpospolita Polska, będąc stroną Konwencji o ochro-
nie praw człowieka i podstawowych wolności, sporzą-
dzonej w Rzymie 4 listopada 1950 r., zmienionej na-
stępnie protokołami nr 3, nr 5 i nr 8 oraz uzupełnio-
nej protokołem nr 2 (Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284,
z późn. zm.), powinna znowelizować ustawę z dnia
1 grudnia 1961 r. o izbach morskich.
Europejski Trybunał Praw Człowieka stwierdził
w wyroku z dnia 3 marca 2005 r. naruszenie przez
Polskę gwarantowanego przez konwencję w art. 6
prawa do rzetelnego postępowania sądowego przed
niezawisłym i bezstronnym sądem. Zdaniem Euro-
pejskiego Trybunału Praw Człowieka niezgodne
z konwencją są w szczególności postanowienia prze-
widujące powołania i odwołania przewodniczącego
i wiceprzewodniczącego izby morskiej przez ministra
sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właści-
wym do spraw gospodarki morskiej – art. 8 ustawy.
Taka regulacja zdaniem Trybunału oznacza, że nie
mogą oni zostać uznani za nieusuwalnych, a nadto,
że istnieje między nimi a ministrami stosunek hie-
rarchicznego podporządkowania. Z tego względu izby
morskie w takim składzie nie mogą być uznane za
niezawisłe sądy.
Zapewnienie pełnej niezawisłości sędziowskiej
oraz prawa do odwołania od wszystkich orzeczeń izby
morskiej przyczyni się do podwyższenia rangi tego
organu. Polska podejmuje obecnie wiele kroków zmie-
rzających do zachęcania armatorów polskich do po-
wrotu pod polską banderę oraz zachęca armatorów
zagranicznych do rejestrowania statków w Polsce.
Bardzo ważnym czynnikiem w obrocie morskim jest
sprawność i fachowość prowadzenia postępowania
w sprawach morskich. Szczególnie należy podkreślić
wagę hipoteki morskiej jako instytucji znajdującej
szerokie zastosowanie w budowie i eksploatacji stat-
ków. Wpisami hipoteki morskiej zajmują się izby mor-
skie. Okoliczność ta powinna zachęcić banki i inne
instytucje finansujące kosztowne przedsięwzięcia
w dziedzinie gospodarki morskiej do udzielania kre-
dytów przedsiębiorcom. Prowadzenie rejestru okrę-
tów i wpisywanie hipotek morskich przez sądy na
całym świecie cieszy się szacunkiem i zaufaniem
dużo większym niż dokonywanie tych czynności
przez inne organy. Zatem nowelizacja ustawy o izbach
morskich wpłynie pozytywnie na konkurencyjność
polskiej gospodarki, zarówno wewnętrznie, jak i ze-
wnętrznie.
Projekt ustawy w 2007 r. został przesłany do sze-
rokich konsultacji społecznych oraz uzgodnień z człon-
kami Rady Ministrów. Odbyły się cztery spotkania
robocze, w których brali udział przedstawiciele Mi-
nisterstw: Spraw Zagranicznych, Sprawiedliwości
oraz Gospodarki Morskiej, urzędów morskich, Komi-
sji Prawa Morskiego Polskiej Akademii Nauk, sędzio-
wie izb morskich, profesorowie uniwersytetów wy-
kładający prawo morskie i prawo międzynarodowe,
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Projekt ustawy o zmianie ustawy o izbach morskich
Poseł Stanisław Lamczyk
a także przedstawiciele środowiska prawniczego –
radcowie prawni zajmujący się sprawami morskimi.
Wszyscy byli zgodni co do faktu, że w celu wypełnie-
nia międzynarodowych zobowiązań oraz wykonania
wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
należy doprowadzić do takiej zmiany przepisów, któ-
ra zapewni pełną niezawisłość sędziowską, poszerzy
krąg osób zainteresowanych oraz zapewni pełne pra-
wo do odwołania. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Wicemarszałek Stefan Niesiołowski:
Dziękuję bardzo panu posłowi.
Głos zabierze pan poseł Andrzej Bętkowski, Pra-
wo i Sprawiedliwość.
Poseł Andrzej Bętkowski:
Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam
zaszczyt w imieniu Klubu Parlamentarnego Prawo
i Sprawiedliwość przedstawić stanowisko wobec rzą-
dowego projektu ustawy o zmianie ustawy o izbach
morskich, druk nr 522, i sprawozdania Komisji In-
frastruktury oraz Komisji Sprawiedliwości i Praw
Człowieka zawartego w druku nr 823.
Proponowana nowelizacja jest konsekwencją wy-
roku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
w Strasburgu z 3 marca 2005 r. w sprawie Brudnicka
i inni przeciwko Polsce (skarga nr 41588/97). Euro-
pejski Trybunał Praw Człowieka uznał, że wdowom
po marynarzach promu „Jan Heweliusz” także przy-
sługuje status ofiary, co pozwoliło im m.in. na odwo-
łanie się od decyzji izb morskich.
„Jan Heweliusz”, jak pamiętamy, zatonął w 1993 r.
podczas silnego sztormu. Zginęło wtedy 55 osób. Od-
woławcza Izba Morska uznała, że przyczyną kata-
strofy był zły stan techniczny statku i błędy kapita-
na. To właśnie ta część orzeczenia wzbudziła naj-
większe kontrowersje. Rodziny ofiar zarzuciły pol-
skim władzom brak rzetelności w badaniu przyczyn
zatonięcia statku. Podano w wątpliwość niezawisłość
sędziowską. Zdaniem Europejskiego Trybunału
Praw Człowieka pogwałcona została jedna z zasad
europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka
i podstawowych wolności, której Polska jest stroną
– ten sam sędzia prowadził postępowanie śledcze,
a następnie orzekał jako przewodniczący sądu.
Przedmiotowy projekt nowelizacji ustawy o izbach
morskich ma na celu usunięcie stanu prawnego nie-
zgodnego z międzynarodowym standardem praw
człowieka. Założeniem projektu ustawy o zmianie
ustawy o izbach morskich jest taka regulacja, która
będzie gwarantowała wszystkim zainteresowanym
możliwość dochodzenia swoich roszczeń przed bez-
stronnym sądem w postępowaniu instancyjnym. Dziś
zainteresowanymi w sprawie mogą być: armator, ka-
19
pitan statku, którego dotyczy wypadek morski, oraz
osoby podejrzane o jego spowodowanie. Proponowane
zmiany wpłyną na model funkcjonowania izb mor-
skich z quasi-sądowego na sądowy.
W związku z powyższym projekt przewiduje zmia-
nę art. 7, dodanie art. 7a, zmianę art. 8, art. 9, art. 11,
art. 14, art. 17 ust. 4, art. 24, art. 27 ust. 1, art. 43
ust. 6 i art. 45 ust. 1. Wśród wyżej wymienionych
przepisów część całkowicie modyfikuje zasady orze-
kania oraz funkcjonowania izb morskich (np. wspo-
mniany art. 7, art. 24, art. 27 ust. 1, art. 43 ust. 6),
a część ma charakter techniczny, normuje szczegóło-
we kwestie związane z wynagradzaniem sędziów czy
organizacji wewnętrznej izb morskich (zawarte to
jest np. w art. 11 czy art. 17 ust. 4).
Przedkładany projekt ustawy Klub Parlamentar-
ny Prawo i Sprawiedliwość ocenia w całości pozytyw-
nie. W wyniku jego przyjęcia izby morskie funkcjo-
nować będą jako szczególne sądy – sądy morskie
funkcjonujące poza systemem sądownictwa po-
wszechnego, jednakże z poszanowaniem konstytu-
cyjnych i prawnomiędzynarodowych standardów
niezawisłej władzy sądowniczej.
Wydaje się, że wyżej wymienione standardy zo-
stały w przedkładanym projekcie uwzględnione. Do-
tyczy to zarówno konstytucyjnego standardu gwa-
rancyjnego w odniesieniu do sądowego rozpatrzenia
sprawy (co mieści się w art. 45, art. 78, art. 177 usta-
wy zasadniczej), jak i międzynarodowego poziomu
ochrony praw jednostki w postępowaniu sądowym
wynikającego z art. 6 Konwencji o ochronie praw
człowieka i podstawowych wolności.
Proponowany w projekcie nowy model sądownic-
twa morskiego zakłada, że w skład izb morskich
wchodzić będą niezawiśli sędziowie oraz ławnicy. Za-
znaczyć należy, iż jedynie sędziowie wykonywać będą
funkcje przewodniczącego i wiceprzewodniczących
(co zapisano w art. 7). Rozwiązanie powyższe ma
ukształtować konstytucyjną tożsamość izby morskiej
jako sądu. Również zasadę delegowania sędziów (co
zapisano w art. 7a), powoływania i odwoływania
przewodniczącego i wiceprzewodniczących (art. 8),
a także zrównanie praw i obowiązków sędziów izb
morskich z prawami i obowiązkami sędziów sądów
powszechnych (art. 9 projektu) należy uznać za zmie-
rzające do zagwarantowania zgodnego z konstytucją
standardu rozstrzygania spraw przez izby morskie.
Przepisy modyfikujące procedurę postępowania
przed izbami morskimi, w tym przewidujące rozpo-
znanie spraw na rozprawie (art. 14 przedkładanego
projektu), oraz rozszerzające zakres podstaw odwo-
łań do okręgowych izb morskich (art. 45 ust. 1 tegoż
projektu) należy ocenić jednoznacznie pozytywnie.
Pewne obawy budzi jedynie regulacja zawarta
(Dzwonek) w projektowanym art. 27 ust. 1. Projekt
wprowadza tu instytucję inspektora dochodzeniowe-
go, którego zadaniem ma być przeprowadzenie do-
chodzenia dotyczącego wypadku morskiego. W na-
szym przekonaniu jakkolwiek rozdzielenie funkcji
dochodzeniowej od orzeczniczej jest uzasadnione, to
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
20 Projekt ustawy o zmianie ustawy o izbach morskich
Poseł Andrzej Bętkowski
proponowana regulacja może nie zapewnić jego re-
alizacji. Zadania inspektorów dochodzeniowych okre-
ślić ma – w ustawie tak zapisaliśmy – minister spra-
wiedliwości. Wydaje się, że umocowanie, zakres za-
dań inspektora dochodzeniowego winny znaleźć się
w nowelizowanej ustawie o izbach morskich.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Klub Parlamen-
tarny Prawo i Sprawiedliwość poprze rządowy
projekt ustawy o izbach morskich zawarty w dru-
ku nr 522 i przedłożony Wysokiej Izbie w sprawoz-
daniu Komisji Infrastruktury oraz Komisji Sprawie-
dliwości i Praw Człowieka w druku nr 823. Dziękuję
za uwagę. (Oklaski)
Wicemarszałek Stefan Niesiołowski:
Dziękuję panu posłowi.
Głos zabierze pan poseł Zbigniew Matuszczak,
Klub Poselski Lewica.
Poseł Zbigniew Matuszczak:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pani Minister!
Mam zaszczyt zaprezentować stanowisko Klubu Po-
selskiego Lewica w sprawie projektu ustawy o zmia-
nie ustawy o izbach morskich.
Konieczność nowelizacji – jak już zostało podkre-
ślone – wynika z wyroku Europejskiego Trybunału
Praw Człowieka, który w dniu 3 marca 2005 r., orze-
kając w sprawie Brudnicka i inni, stwierdził naru-
szenie przez Polskę gwarantowanego prawa do rze-
telnego osądzania i prawa do niezawisłości sędziów
izb morskich. Zarzucono wówczas Polsce sposób po-
woływania i odwoływania przewodniczącego i wice-
przewodniczącego izby morskiej. Trybunał wyraził
przekonanie, że obowiązujący w Polsce tryb powoły-
wania powoduje możliwość odwołania sędziów izb
morskich, a więc naruszona jest zasada ich nieusu-
walności, a tym samym niezawisłości sądowej. Kolej-
ne istotne zarzuty to brak w nowelizowanej ustawie
przepisów dotyczących rozdzielenia funkcji orzekają-
cych od dochodzeniowych, brak możliwości odwoła-
nia od orzeczeń izb morskich, a tym samym brak
możliwości kontroli sądowej tych orzeczeń, oraz zbyt
wąski krąg osób określonych ustawowo, które mogą
być zainteresowane w sprawie wypadku morskiego.
Rozpatrywany dziś projekt ustawy, pomimo że
w dalszym ciągu nie będzie zapewne doskonały, eli-
minuje zarzuty stawiane przez Europejski Trybunał
Praw Człowieka. Rozdzielono funkcje orzekające od
dochodzeniowych, jasno precyzując tryb powoływa-
nia i kompetencje inspektorów dochodzeniowych.
Sędziowie orzekający będą posiadać pełną niezależ-
ność i niezawisłość w orzekaniu. Usunięto zapisy
przewidujące możliwość odwołania i hierarchicznego
podporządkowania. Rozszerzony został też krąg za-
interesowanych w sprawie wypadku morskiego. No-
welizowana ustawa przewiduje, że zainteresowanym
może być każdy, czyjego interesu prawnego dotyczy
wypadek. Osoby takie będą miały prawo do udziału
w postępowaniu oraz do odwołań od orzeczeń izb.
Natomiast w wyniku przyznania w niniejszej nowe-
lizacji prawa do odwołania od każdego orzeczenia
wydanego przez Odwoławczą Izbę Morską do Sądu
Apelacyjnego w Gdańsku orzeczenia tych izb nie
będą kwestionowane jako pozbawione kontroli sądo-
wej, a tym samym będą uznawane przed innymi or-
ganami Polski i innych państw unijnych.
Na podkreślenie zasługuje również to, że projekt
ustawy aż czterokrotnie był omawiany na spotkaniach
roboczych w ramach konsultacji społecznychi uzyskał
pozytywną opinię zainteresowanych środowisk.
Wysoka Izbo! Nowelizowana ustawa, poza tym, że
jest wypełnieniem międzynarodowych zobowiązań
oraz wykonaniem wyroku Europejskiego Trybunału
Praw Człowieka, wpłynie pozytywnie również na
konkurencyjność polskiej gospodarki morskiej. Za-
pewnienie pełnej niezawisłości sędziowskiej, prawa
do odwołania od wszystkich orzeczeń izb morskich
oraz profesjonalizm w prowadzeniu postępowań
w sprawach morskich powinny skutkować powrotem
krajowych armatorów pod polską banderę, a także
zachęcać armatorów zagranicznych do rejestrowania
statków w Polsce.
Reasumując, chciałbym stwierdzić, że omawiany
projekt ustawy o zmianie ustawy o izbach morskich
zasługuje na pozytywną ocenę i Klub Poselski Lewi-
ca będzie głosował za jego przyjęciem. Dziękuję bar-
dzo. (Oklaski)
Wicemarszałek Stefan Niesiołowski:
Dziękuję bardzo panu posłowi.
Głos zabierze pan poseł Józef Racki, Polskie
Stronnictwo Ludowe.
Poseł Józef Racki:
Panie Marszałku! Pani Minister! Wysoki Sejmie!
Mam zaszczyt przedstawić stanowisko Klubu Posel-
skiego Polskiego Stronnictwa Ludowego wobec rzą-
dowego projektu ustawy o zmianie ustawy o izbach
morskich (druk nr 522).
Celem przedmiotowego projektu ustawy jest
wprowadzenie do systemu prawnego takich rozwią-
zań, które będą zgodne z Konwencją o ochronie praw
człowieka i podstawowych wolności z 4 listopada
1950 r. ze zmianami. Na pilną konieczność zmian
ustawy z 1 grudnia 1961 r. o izbach morskich zwrócił
nam uwagę Europejski Trybunał Praw Człowieka.
Przedłożony projekt uwzględnia uwagi Europej-
skiego Trybunału Praw Człowieka w zmienionych
art.: 7, 8, 9, 11, 14, 17, 24, 27, 28, 39a, 43 i 45. Zmie-
nione artykuły ustalają skład izby morskiej, sposób
jego wyłaniania i powoływania przewodniczącego
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Projekt ustawy o zmianie ustawy o izbach morskich
Poseł Józef Racki
oraz wiceprzewodniczącego. Zmiana art. 9 przewidu-
je, że sędziowie orzekający w izbach morskich zacho-
wują prawa i obowiązki przewidziane w przepisach
dotyczących sędziów, co czyni pełną niezawisłość sę-
dziów w zakresie orzekania. Ustawa sankcjonuje
instytucję inspektora dochodzeniowego, dotychczas
określoną tylko w regulaminie. Zmiana art. 28 i 39a,
dokonana przez komisję, ustaliła zadania inspektora
dochodzeniowego, zdefiniowała pojęcie dochodzenia
w rozumieniu tej ustawy oraz określiła zadania izby
morskiej.
Sprawozdanie Komisji Infrastruktury oraz Komi-
sji Sprawiedliwości i Praw Człowieka, zawarte w dru-
ku nr 823, uwzględnia implementację Konwencji
o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności
ze zmianami oraz zmiany dokonane przez podkomi-
sję nadzwyczajną. Stąd Klub Poselski Polskiego
Stronnictwa Ludowego będzie głosował za przyję-
ciem ustawy. Dziękuję. (Oklaski)
Wicemarszałek Stefan Niesiołowski:
Dziękuję bardzo panu posłowi.
Przystępujemy do zadawania pytań.
Zgłosiły się dwie osoby.
Dalszych zgłoszeń nie słyszę.
Zamykam listę.
Ustalam czas zadawania pytania na 1 minutę.
Jako pierwszy pytanie zada pan poseł Sławomir
Kopyciński, Klub Poselski Lewica.
Poseł Sławomir Kopyciński:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pani Minister!
W związku z koniecznością nowelizacji ustawy o izbach
morskich, wymuszoną wyrokiem Europejskiego Try-
bunału Praw Człowieka, chciałbym zapytać, czy izby
morskie posiadać będą status sądów. W wystąpie-
niach klubowych wielokrotnie padało takie sformu-
łowanie, definicja, że mają to być sądy szczególne. To
właśnie zainspirowało mnie do zadania tego pytania.
Jeżeli mają to być sądy szczególne, to jaka będzie ich
pozycja w świetle art. 175 konstytucji, który nie wy-
mienia wśród organów wymiaru sprawiedliwości,
poza Sądem Najwyższym, sądami powszechnymi,
administracyjnymi czy wojskowymi, żadnych innych
sądów o charakterze szczególnym? Dlatego chciał-
bym zapytać, czy w świetle art. 175 konstytucji nie
istnieje jakieś niebezpieczeństwo niekonstytucyjno-
ści nowelizacji tejże ustawy. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Stefan Niesiołowski:
Dziękuję panu posłowi.
Pytanie zadaje pan poseł Jan Kulas, Platforma
Obywatelska.
21
Poseł Jan Kulas:
Panie Marszałku! Pani Minister! Wysoki Sejmie!
Dobrze się stało, że po raz kolejny problematyka mor-
ska gości w naszym Sejmie. Jest to chyba trochę znak
tej kadencji, że kolejne ważne segmenty spraw mor-
skich są tutaj omawiane. Oczywiście nowelizacja
ustawy o zmianie ustawy o izbach morskich w pełni
zasługuje na poparcie, tyle że zwrócił nam na to uwa-
gę Europejski Trybunał Praw Człowieka. Nie sta-
wiam tutaj konkretnego pytania, ale samo w sobie
jest to chyba ważne dla nas wszystkich.
Pani Minister! Zastanawiam się, czy była prowa-
dzona debata, dyskusja – może nie tyle w kontekście
tej nowelizacji, co w kręgu rządowym – jeżeli chodzi
o funkcjonowanie izb morskich w ogóle, bo ustawa
ma prawie pół wieku. Czy z przesłanek wewnątrz-
krajowych, polskich, rzeczywiście wynika potrzeba
zmiany tej ustawy, całego systemu, który umownie,
formalnie nazywamy izbami morskimi, ale często
mówimy jednak o sądach morskich?
Drugie, ostatnie pytanie. Czy przykład „Heweliu-
sza”, tego dramatu, również w sądzie morskim, nie
pokazuje jednak, że co do sprawiedliwości i rzetelno-
ści nie ma uwag, ale co do terminowości, przewlekło-
ści jednak uwagi obywateli są zasadne? Jak ewentu-
alnie próbować to zmienić? Dziękuję.
Wicemarszałek Stefan Niesiołowski:
Dziękuję bardzo panu posłowi.
Lista posłów zapisanych do głosu została wyczer-
pana.
Proszę o zabranie głosu podsekretarz stanu
w Ministerstwie Infrastruktury panią Annę Wypych-
-Namiotko.
Proszę bardzo, pani minister.
Podsekretarz Stanu
w Ministerstwie Infrastruktury
Anna Wypych-Namiotko:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W pierwszych
słowach chciałabym bardzo serdecznie podziękować
za pozytywne przyjęcie projektu zmiany ustawy
o izbach morskich. Rzeczywiście jest to zmiana usta-
wy, która została w pewnym sensie wymuszona,
przede wszystkim jeśli chodzi o ramy czasowe. Sam
fakt zmiany systemu izb morskich jest elementem
współczesnego sposobu spoglądania na funkcjonowa-
nie sądów i w ogóle procedur sądowniczych w każdej
innej dziedzinie, nie tylko w dziedzinie morskiej. Wie-
my i zdajemy sobie sprawę, że postęp cywilizacyjny
spowodował, że w ogóle badanie przyczyn wypadków
w jakiejkolwiek innej dziedzinie życia stanowi swoje-
go rodzaju wagę tematu. Nie do końca musi się wią-
zać z systemem orzekania o winie w zakresie jakiegoś
wypadku, ponieważ badanie wypadków ma nowy cel
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
22 Projekt ustawy o zmianie ustawy o izbach morskich
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie
Infrastruktury Anna Wypych-Namiotko
sam w sobie, czyli szukanie przyczyny wypadku,
przyczyny technicznej, systemowej, która może wy-
nikać z pewnych innych niedoskonałości.
Podobna tematyka może dotyczyć zarówno spraw
i orzekania w innych dziedzinach, takich jak lotnic-
two, kolejnictwo czy transport. Swoją drogą, wypad-
ki w grupie transportowej w największym stopniu
dotyczą spraw drogowych. Badanie wypadków mor-
skich już od dłuższego czasu powodowało na świecie
konieczność stworzenia pewnego systemu badania
przyczyny wypadku. Rzeczywiście nasz 50-letni sys-
tem funkcjonowania izb morskich, które były orga-
nami badającymi i orzekającymi w sprawach wypad-
ków morskich, troszeczkę się już w jakiś sposób zde-
waluował. Niemniej wypadek „Heweliusza” spowo-
dował natychmiastową konieczność korekty ustawy
o funkcjonowaniu naszego systemu badania wypad-
ków morskich, który działał w formie izb morskich.
Spowodował także odsłonięcie pewnych konkretnych
zarzutów, które zostały tutaj przez panów posłów
spuentowane. W zasadzie nie ma już potrzeby powta-
rzania przyczyn zmiany tej ustawy.
Odpowiadam na konkretne pytania panów po-
słów. Pytanie pana posła Kopycińskiego brzmiało:
Czy izby morskie mają status sądów w kontekście
art. 175 konstytucji? Otóż nie. Izby morskie nie są
sądami morskimi, tylko organami badającymi wypa-
dek, co oczywiście nie znaczy, że jest to na dzisiaj
struktura doskonała. Rząd widzi konieczność i po-
trzebę zmian w systemie badania wypadków mor-
skich i orzekania w ich sprawach. Jest to rzecz wy-
magająca szerszego, systemowego podejścia.
Odpowiadając na pytanie pana posła Kulasa, mu-
szę powiedzieć, że w zasadzie to pierwsze pytanie
wiąże się i odpowiedź również. Tak, rząd widzi ko-
nieczność zmiany systemu izb morskich. Jak już jed-
nak wspomniałam, zmiana systemu izb morskich
będzie wiązała się ze stworzeniem komisji badania
wypadków morskich, która przejmie tryb badania
wypadków. Do tego przyczyni się nie tylko nasza wi-
zja czy nasze zrozumienie sprawy, ale jednocześnie
wpłyną na to międzynarodowe przepisy opracowane
przez Międzynarodową Organizację Morską, która
pracuje w tej chwili nad ustanowieniem obowiązko-
wego Kodeksu Badania Wypadków Morskich jako
kodeksu związanego z konwencją SOLAS, konwencją
o bezpieczeństwie życia na morzu. Prace nad uczy-
nieniem tego kodeksu kodeksem obowiązkowym są
wzmocnione działaniem Unii Europejskiej. Konkret-
nie Komisja Europejska już w tej chwili przygotowu-
je dyrektywę, która będzie powoływała komisję ba-
dania wypadków morskich. W związku z tym Polska
jako państwo członkowskie będzie również musiała
zgodnie z tą dyrektywą zorganizować własne struk-
tury komisji badania wypadków morskich. Wprowa-
dzenie, powołanie komisji badania wypadków mor-
skich spowoduje, że procesy dochodzeniowe w pew-
nym sensie zostaną przejęte przez zupełnie nowy
organ, a więc automatycznie izby morskie mogą po-
zbyć się tejże funkcji dochodzeniowej i pozostanie im
jedynie funkcja orzekająca. Wtedy możemy również
myśleć o tym, żeby przekwalifikować izby morskie
z organu badającego wypadek na organ orzekający
jako sąd morski. Jest taka koncepcja i mamy takie
projekty rządowe. Niemniej tego typu prace, zarówno
prace legislacyjne, jak i prace polegające na zbudo-
waniu nowych struktur, wymagają poważniejszego
przygotowania i projektowania zadań. Jednocześnie
musimy być czujni, jeśli chodzi o to, co zadysponuje
nam jeszcze dodatkowo dyrektywa, która może oczy-
wiście podnieść pewien standard wprowadzony przez
przepisy Międzynarodowej Organizacji Morskiej.
Dlatego też chcemy, aby nasze działania legislacyjne
były zharmonizowane w czasie z działaniami Komi-
sji Europejskiej w tym zakresie.
Chciałabym powiedzieć, że oczywiście resort
uczestniczy w pracach grup roboczych w Radzie Eu-
ropejskiej. Aktywnie uczestniczymy we wszystkich
tego typu projektach, mając jednocześnie wgląd do
nich, gdyż chodzi o to, aby prowadzić takie działania
na własnym podwórku. To w zasadzie tłumaczy sy-
tuację, w której widzimy niedoskonałość dzisiejszych
izb morskich, konieczność zmian, ale zmiany te będą
wymagały czy też powinny być zakrojone na zdecy-
dowanie większą skalę.
Tak więc jeszcze raz chciałabym bardzo serdecz-
nie podziękować wszystkim klubom parlamentarnym
za pozytywną ocenę dzisiejszego projektu, który
może jeszcze w sposób niedoskonały, ale zdecydowa-
nie koryguje wszelkie niedoskonałości starego syste-
mu izb morskich, w pewnym sensie historycznie za-
stałego; dopiero bowiem jakieś tragiczne wydarzenia
powodują, że widzimy niedoskonałość tego, do czego
się przyzwyczailiśmy. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Wicemarszałek Stefan Niesiołowski:
Dziękuję bardzo, pani minister.
Pan poseł sprawozdawca Arkadiusz Litwiński –
jak rozumiem – rezygnuje.
Dziękuję bardzo.
Zamykam dyskusję.
Do trzeciego czytania projektu ustawy przystąpi-
my w bloku głosowań.
Przystępujemy do rozpatrzenia punktów 4.,
5., 6., 7., 8., 9., 10., 11. i 12. porządku dziennego:
4. Pierwsze czytanie rządowego projektu
ustawy o zmianie ustawy o podatku od towa-
rów i usług oraz niektórych innych ustaw (druk
nr 819).
5. Pierwsze czytanie komisyjnego projektu
ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów
i usług (druk nr 806).
6. Pierwsze czytanie komisyjnego projektu
ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów
i usług (druk nr 809).
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Projekty ustaw o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług
Wicemarszałek Stefan Niesiołowski
7. Pierwsze czytanie komisyjnego projektu
ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów
i usług (druk nr 808).
8. Pierwsze czytanie komisyjnego projektu
ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów
i usług (druk nr 805).
9. Pierwsze czytanie komisyjnego projektu
ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów
i usług (druk nr 803).
10. Pierwsze czytanie komisyjnego projektu
ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów
i usług (druk nr 804).
11. Pierwsze czytanie komisyjnego projektu
ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów
i usług (druk nr 807).
12. Pierwsze czytanie komisyjnego projektu
ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów
i usług oraz ustawy Ordynacja podatkowa (druk
nr 817).
Proszę o zabranie głosu podsekretarza stanu
w Ministerstwie Finansów pana Ludwika Koteckie-
go w celu przedstawienia uzasadnienia projektu usta-
wy zawartego w druku nr 819.
Proszę bardzo, panie ministrze.
Podsekretarz Stanu
w Ministerstwie Finansów
Ludwik Kotecki:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Jeśli chodzi o rzą-
dowy projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku od
towarów i usług, to zasadniczym celem proponowa-
nych w nim zmian jest uproszczenie przepisów doty-
czących podatku od towarów i usług, zniesienie ba-
rier czy ograniczeń formalnoprawnych wynikających
z obecnych przepisów ustawy o podatku od towarów
i usług, w tym również wprowadzenie zmian regula-
cji postrzeganych przez przedsiębiorców jako prze-
szkody, które hamują bądź utrudniają prowadzenie
działalności. Oprócz tego czy jednocześnie rządowy
projekt ustawy ma na celu dostosowanie przepisów
w zakresie dotyczącym podatku od towarów i usług
do przepisów Unii Europejskiej. Chodzi tutaj o spój-
ność z dyrektywą 112, o wdrożenie dyrektywy 74
z 20 grudnia 2007 r. w sprawie zwolnienia towarów
przywożonych przez osoby podróżujące z państw
trzecich z podatku od wartości dodanej i akcyzy oraz
dostosowanie przepisów w związku z nowelizacją
rozporządzenia ustanawiającego przepisy w celu wy-
konania rozporządzenia Rady nr 2913/92. W końcu
zmiany zaproponowane w rządowym projekcie sta-
nowią również wykonanie czy dostosowanie prawa
do wyroków Trybunału Konstytucyjnego, które za-
padły w ubiegłym roku.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Rządowa duża
nowelizacja ustawy zawiera szereg całkowicie no-
wych, przyjaznych dla przedsiębiorców rozwiązań.
23
Do głównych założeń projektu należą: po pierwsze,
likwidacja zakazu odliczania podatku VAT z tytułu
poniesionych wydatków, które nie stanowią kosztu
uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o po-
datku dochodowym; po drugie, rozszerzenie wyłącze-
nia z opodatkowania w odniesieniu do zorganizowa-
nej części przedsiębiorstwa – odchodzimy tutaj od
wymogów, aby był to samodzielny oddział sporządza-
jący bilans – i powiązanie wyłączenia z podatku VAT
z regulacjami w zakresie następstwa prawnego
w ordynacji podatkowej w tego rodzaju transakcjach.
Następna zmiana polega na wprowadzeniu zwolnie-
nia od podatku w odniesieniu do dostaw wszystkich,
podkreślam, wszystkich nieruchomości po ich pierw-
szym zasiedleniu z jednoczesnym wprowadzeniem
opcji opodatkowania w tego rodzaju transakcjach.
Kolejna zmiana, z tych głównych zmian, to wydłuże-
nie terminu na dokonanie odliczenia podatku nali-
czonego wynikającego z otrzymanych faktur lub
dokumentów celnych. Wprowadzamy tutaj zmianę
polegającą na wydłużeniu tego terminu z dwóch do
trzech okresów rozliczeniowych. Następna zmiana
polega na skróceniu terminu powrotu do zwolnienia
podmiotowego od VAT w przypadku jego wcześniej-
szej utraty z obecnych 3 lat do 1 roku. Kolejna zmia-
na wprowadza okresowe, jednoroczne zwolnienie od
podatku dostawy towarów objętych remanentem li-
kwidacyjnym dokonywanej przez osoby fizyczne, któ-
re zaprzestały działalności.
W odniesieniu do importu towarów powtarzamy
przepisy dyrektywy 74 z 2007 r. w sprawie zwolnienia
towarów przywożonych przez osoby podróżujące
z państw trzecich z podatku od wartości dodanej
i akcyzy, którą to zmianą co do zasady zwiększone
zostaną limity towarów przywożonych w bagażu po-
dróżnego, które będą zwolnione od podatku.
Następna bardzo ważna zmiana polega na wpro-
wadzeniu instytucji magazynów konsygnacyjnych
i rozwiązań w zakresie opodatkowania towarów prze-
mieszczanych między państwami członkowskim Unii
Europejskiej do takich magazynów. Zmiana ta będzie
upraszczać zasady rozliczania podatku VAT w takich
przypadkach. Podmiot zagraniczny nie będzie się
rejestrował i nie będzie rozliczał podatku. Podatek
rozliczy nabywca towarów.
Następna zmiana polega na określeniu zasad zwro-
tu różnicy podatków w przypadku rozwiązania spółki
osobowej. Nastąpi rozwiązanie kwestii związanej ze
zwrotem nadwyżki podatku naliczonego nad należ-
nym w przypadku rozwiązania spółki cywilnej lub
handlowej niemającej osobowości prawnej, w tym tak-
że osobom fizycznym po zakończeniu działalności.
Kolejna zmiana polega na wprowadzeniu do usta-
wy możliwości wykazywania podatku należnego
z tytułu importu towarów bezpośrednio w deklaracji
podatkowej – chodzi o procedury celne – również
w przypadku, gdy zgłaszającym towar do odprawy
celnej jest przedstawiciel pośredni w rozumieniu
przepisów celnych.
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
24 Projekty ustaw o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów
Ludwik Kotecki
Następna zmiana, bardzo liberalizująca przepisy
podatkowe w zakresie VAT, to likwidacja 30-procen-
towej sankcji VAT za nieprawidłowe rozliczenie tego
podatku.
Odchodzimy od obligatoryjnego identyfikowania
usług za pomocą klasyfikacji statystycznych przy
określaniu miejsca świadczenia usług. Doprecyzo-
wujemy przepisy w zakresie ustalania miejsca
świadczenia niektórych usług, co pozwoli wyelimi-
nować wątpliwości odnośnie do interpretacji obec-
nych przepisów ustawy w kontekście przepisów
wspólnotowych.
Wprowadzamy w projekcie rządowym jeden pod-
stawowy termin zwrotu podatku i jest to 60 dni.
Termin 180-dniowy pozostałby dla podatników roz-
poczynających działalność, z tym że przewiduje się
możliwość jego skrócenia po złożeniu stosownego
zabezpieczenia w wysokości kwoty wnioskowanego
przez podatnika zwrotu, a więc proporcjonalnie do
tego zwrotu. Jednocześnie utrzymujemy 25-dniowy
termin zwrotu dla podatników, którzy sami rzetel-
nie uregulowali swoje zobowiązania wobec kontra-
hentów.
Kolejna zmiana wśród tych najważniejszych to
wyeliminowanie kaucji gwarancyjnej w wysokości
250 tys. zł dla podatników rozpoczynających działal-
ność w handlu wewnątrzwspólnotowym. Proponowa-
ne przepisy zakładają system zabezpieczeń dla podat-
ników rozpoczynających działalność o wiele mniej
restrykcyjny od obecnego. Jest w tym zakresie pro-
ponowane zabezpieczenie majątkowe proporcjonalne
do wysokości wnioskowanego zwrotu zamiast sztyw-
nej kaucji.
Kolejna zmiana polega na wprowadzeniu możli-
wości, czyli opcji, składania deklaracji kwartalnych
przez wszystkich podatników, a nie – jak obecnie
– tylko przez małych podatników.
Następna zmiana dotyczy uproszczenia rozlicze-
nia wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Elimi-
nujemy konieczność dokonywania częstych korekt
deklaracji przy wewnątrzwspólnotowej dostawie to-
warów. W projekcie rządowym umożliwiamy podat-
nikowi otrzymanie zwrotu kwoty podatku naliczone-
go w sytuacji, gdy w danym okresie nie wykonał on
czynności opodatkowanych, co pozwoli na wyelimi-
nowanie tzw. zwrotów zaliczkowych, w końcu wpro-
wadzamy możliwości korekty deklaracji podatkowej
po zakończeniu kontroli podatkowej.
Ponadto w projekcie rządowym upraszczamy ewi-
dencję transakcji wewnątrzwspólnotowych oraz sprze-
daży wysyłkowej z terytorium kraju. W sytuacji, kiedy
podatnik nie zebrał wszystkich dokumentów potwier-
dzających dokonanie takiej transakcji, nie będzie mu-
siał transakcji tej wykazywać ze stawką krajową aż
do następnego okresu rozliczeniowego.
Kolejna zmiana polega na uproszczeniu rejestracji
dla handlu wewnątrzwspólnotowego w przypadku
wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Nie będzie
już konieczności składania odrębnego zgłoszenia.
Następna zmiana dotyczy zmiany zasad refun-
dacji z tytułu zakupu kas fiskalnych z obecnych
50%, nie więcej niż 2,5 tys. zł, na 90%, nie więcej
niż 700 zł, wraz ze zmianą konstrukcji sankcji
z tytułu braku kas.
Doprecyzowujemy zasady określenia podstawy
opodatkowania przy świadczeniu usług o podobnym
charakterze do usług m.in. pośrednictwa, jeżeli po-
datnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz
osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług.
Przepisy wskazują, że podstawą tą jest cała kwota
należna, a nie prowizja.
Rozszerzamy katalog pojazdów specjalnych o po-
jazdy pogrzebowe.
Proponujemy uznanie za dostawę oddania grun-
tów w użytkowanie wieczyste. Jest to zmiana o cha-
rakterze doprecyzowującym, gdyż uchwałą sądu
administracyjnego już obecnie czynność tę uznano
właśnie za dostawę.
Wprowadzamy moment powstania obowiązku po-
datkowego dla oddania gruntów w użytkowanie wie-
czyste. Moment ten następuje z chwilą otrzymania
należności, nie później niż z upływem terminu płat-
ności. Jest to rozwiązanie bardzo korzystne dla pra-
cowników, gdyż co do zasady obowiązek podatkowy
kształtowany jest memoriałowo, a nie kasowo.
W końcu doprecyzowujemy regulacje dotyczące
korekty podatku naliczonego w przypadku zmiany
przeznaczenia nabytych towarów lub usług.
Wprowadzamy zmiany, których celem jest wyko-
nanie wyroków Trybunału Konstytucyjnego dotyczą-
cych odpowiednio korekty podstawy opodatkowania
związanej z jej zmniejszeniem oraz prawa do odlicze-
nia podatku naliczonego przysługującego podatniko-
wi VAT, który dokonał na rzecz rolnika ryczałtowego
przedpłaty za nabywane produkty rolne przed wysta-
wieniem faktury VAT RR.
To było 28 najważniejszych zmian, o których
przed chwileczką wspomniałem. Oprócz tego rządo-
wy projekt oczywiście zawiera jeszcze szereg innych
zmian, których celem jest uproszczenie przepisów.
Takie zmiany, te o mniejszym znaczeniu, ale czasami
także bardzo istotne i upraszczające, to np.: zmiana
wartości małych prezentów z obecnych 5 zł na 10 zł,
uchylenie wymogu zawiadomienia przez podatnika
biorącego udział w tzw. transakcjach trójstronnych
biura wymiany informacji o podatku VAT o zamiarze
skorzystania z tej procedury czy też wprowadzenie
możliwości przedstawienia do celów rejestracyjnych
sprowadzanych pojazdów faktur „VAT marża”, wy-
stawianych przez podatników zajmujących się od-
sprzedażą samochodów, co wiąże się ze zmianą prze-
pisów Prawo o ruchu drogowym.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Przedstawione
rządowe propozycje zmian w ustawie o podatku od
towarów i usług opierają się na zebranych doświad-
czeniach związanych z funkcjonowaniem obrotu go-
spodarczego, które wymagają nowych rozwiązań.
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Projekty ustaw o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów
Ludwik Kotecki
Zawarte w projekcie zmiany uwzględniają również
nowe prawo wspólnotowe, orzecznictwo krajowe i eu-
ropejskie, interpretacje oficjalne, a także krytyczne
opracowania naukowe, pozwalające zbudować opty-
malne zdaniem rządu regulacje prawne.
Projekt rządowy poddany został również sze-
rokim konsultacjom międzyresortowym i społecz-
nym.
Projekt wprowadza rozwiązania, które wychodzą
naprzeciw oczekiwaniom przedsiębiorców.
Zaprojektowane regulacje są zgodne z prawem
Unii Europejskiej.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Rządowy projekt
oczywiście pociąga za sobą skutki budżetowe. Ujem-
ne skutki wynikają z wprowadzenia rozwiązań
w zakresie likwidacji sankcji, zwolnienia w sektorze
nieruchomości o charakterze niemieszkalnym i umoż-
liwienia pełnego odliczenia podatku naliczonego przy
nabyciu samochodów przeznaczonych do celów po-
grzebowych i paliw do ich napędów. Szacuje się, że
ubytek dochodów budżetu państwa z tych względów
wyniesie około 550 mln zł.
Ponadto efektem wprowadzenia części propono-
wanych zmian będzie przesunięcie dochodów w cza-
sie, co także spowoduje zmniejszenie dochodów
w pierwszym roku funkcjonowania nowych przepi-
sów. Takie skutki będą powodować zmiany dotyczące
m.in.: rozliczenia podatku z tytułu importu towarów
bezpośrednio w deklaracji, skrócenia 180-dniowego
terminu zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad
należnym do 60 dni, umożliwienia składania dekla-
racji kwartalnych przez wszystkich podatników czy
też wprowadzenia możliwości otrzymania zwrotów,
w przypadku gdy podatnik w danym okresie nie wy-
konał czynności opodatkowanych.
Szacuje się, że skutkiem tych zmian będzie prze-
sunięcie dochodów w skali roku o ok. 1700 mln zł.
Oczywiście precyzyjne oszacowanie tych skutków
jest utrudnione z uwagi na fakultatywność niektó-
rych proponowanych rozwiązań np. w zakresie zwol-
nienia przy dostawie dla nieruchomości niemieszkal-
nych. Ponieważ jest to fakultatywne, nie wiadomo,
ilu podatników skorzysta z tych nowych możliwości
czy nowych regulacji. Pozostałe zmiany nie powinny
nieść za sobą negatywnych skutków budżetowych,
gdyż przewiduje się wprowadzenie takich rozwiązań,
które zneutralizują negatywne skutki. Dotyczy to
m.in. wprowadzenia obowiązku składania zabezpie-
czeń majątkowych w miejsce likwidowanej kaucji
gwarancyjnej czy zaliczkowych płatności dla dużych
podatników, którzy wybiorą składanie kwartalnych
deklaracji.
Zaproponowane w prezentowanym projekcie rzą-
dowym zmiany są od dawna oczekiwane przez przed-
siębiorców, zatem ich wprowadzenie zdaniem rządu
powinno nastąpić w jak najkrótszym terminie, z za-
chowaniem oczywiście stosownego vacatio legis.
25
Z uwagi na zawarte w projekcie rozwiązania, takie
jak wprowadzenie możliwości składania deklaracji
kwartalnych przez wszystkich podatników, część
przepisów co do zasady powinna wejść w życie z po-
czątkiem danego kwartału, przy czym wskazać na-
leży, że przepisy implementujące dyrektywę Rady
nr 74 z 2007 r. w sprawie zwolnienia towarów przy-
wożonych przez osoby podróżujące z państw trzecich
muszą wejść w życie najpóźniej 1 grudnia 2008 r.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Przedstawiając
rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o podat-
ku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw,
jeszcze raz pragnę podkreślić, że projekt ten zna-
cząco upraszcza przepisy w zakresie tego podatku
i jego przyjęcie zmniejszy u przedsiębiorców koszty
związane z wypełnieniem obowiązków podatkowych
w zakresie podatku od towarów i usług. Projekt ten
w porównaniu z przedstawionymi Wysokiej Izbie
poselskimi projektami ustaw o zmianie ustawy
o podatku od towarów i usług oraz o zmianie nie-
których innych ustaw, zawartymi w drukach nr 661
i 697, jak również z komisyjnymi projektami ustaw
o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług,
które bardzo często są zbieżne z rozwiązaniami za-
proponowanymi w projekcie rządowym, jest pełniej-
szy i bardziej kompleksowy, w związku z czym
uprzejmie proszę o to, żeby ten właśnie rządowy
projekt ustawy nowelizującej ustawę o podatku od
towarów i usług był przyjęty w toku prac parlamen-
tarnych. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Wicemarszałek Stefan Niesiołowski:
Dziękuję bardzo panu ministrowi.
Proszę o zabranie głosu pana posła Mirosława
Sekułę w celu przedstawienia uzasadnień projektów
ustaw zawartych w drukach nr 806 i 809.
Proszę bardzo, panie pośle.
Poseł Mirosław Sekuła:
Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Najpierw chcę
wyrazić dużą satysfakcję z tego, że w projekcie rzą-
dowym znalazły się rozwiązania zbieżne z tymi roz-
wiązaniami, które proponowała Komisja Nadzwy-
czajna „Przyjazne Państwo”.
Wprowadzanie nowych ustaw albo dużych nowe-
lizacji powoduje zawsze znaczące zmiany w systemie
prawa, do których przez pewien czas muszą się do-
stosowywać podmioty podlegające wprowadzanym
nowym regulacjom. Często te zmiany dostosowawcze
są trudne, kosztowne i czasochłonne. Komisja „Przy-
jazne Państwo” proponuje Wysokiemu Sejmowi za-
miast wielkich nowelizacji szereg drobnych spraw do
załatwienia w ramach obowiązującego systemu pra-
wa. Są to zmiany pożądane i oczekiwane przez sto-
sujących prawo. W zdecydowanej większości są to
również propozycje przygotowane przez zaintereso-
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
26 Projekty ustaw o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług
Poseł Mirosław Sekuła
wanych uproszczeniem prawa i uczynieniem go bar-
dziej przyjaznym dla obywateli, zwłaszcza tych, któ-
rzy podejmują trud samodzielnej działalności gospo-
darczej.
Na dzisiejszym posiedzeniu Sejmu w imieniu Ko-
misji Nadzwyczajnej „Przyjazne Państwo” do spraw
związanych z ograniczaniem biurokracji przedsta-
wiam projekt ustawy zawarty w druku sejmowym
nr 806. Jest to projekt ustawy o zmianie ustawy
o podatku od towarów i usług. W zmienianej ustawie
o podatku od towarów i usług, tzw. ustawie o VAT,
rozdział IV jest zatytułowany „Opodatkowanie przy
likwidacji działalności spółki i zaprzestaniu działal-
ności przez osobę fizyczną”. Art. 14 ust. 7 stanowi, że
dostawa towarów dokonywana przez byłych wspólni-
ków spółek, której przedmiotem są towary objęte
spisem z natury, podlega zwolnieniu od podatku
przez okres 12 miesięcy pod warunkiem rozliczenia
podatku od towarów objętych spisem z natury. Takie
sformułowanie ust. 7 daje uprawnienia do zwolnienia
od podatku spółkom czy byłym wspólnikom spółek,
a nie daje podobnych uprawnień osobom fizycznym
prowadzącym działalność gospodarczą. Postulatem
zgłoszonym przez Związek Rzemiosła Polskiego było
zrównanie praw osób fizycznych w tym zakresie
przez wpisanie w art. 14 w ust. 7 podatników będą-
cych osobami fizycznymi.
W tym miejscu chciałbym podziękować Związko-
wi Rzemiosła Polskiego za ich inicjatywę i pomoc
w opracowaniu projektu ustawy, gdyż zaproponowa-
na zmiana wprowadza równe traktowanie podatnika
w opisanym wyżej zakresie, niezależnie od formy
prawnej podatnika. Mimo że proponowana zmiana
jest sama w sobie jedynie doprecyzowaniem przepi-
sów ustawy, to uprości ona prawo podatkowe i zwięk-
szy jego spójność oraz umocni zasadę równego trak-
towania podatników przez prawo podatkowe. Warto
również zauważyć, że zmiana ta będzie o wiele istot-
niejsza, a nawet konieczna ze względu na planowane
wprowadzenie instytucji zawieszenia działalności.
Projekt ustawy nie zawiera propozycji mających
bezpośredni wpływ na dochody i wydatki budżetu
państwa. Fakt, że zmiana spowoduje objęcie prawem
do okresowego zwolnienia z opodatkowania większej
liczby podatników, może jednak spowodować częścio-
we przesunięcie w czasie wpływów z podatku VAT,
jednak w perspektywie kilkuletniej suma wpływów
do budżetu państwa pozostanie taka sama, gdyż pro-
ponowana regulacja nie stwarza nowych zwolnień
mogących być przyczyną mniejszych wpływów podat-
kowych.
Projekt nie jest sprzeczny z prawem Unii Euro-
pejskiej, zyskał również pozytywne opinie instytucji
opiniującej go. Wnoszę więc w imieniu komisji o skie-
rowanie go do dalszych prac w Komisji Finansów
Publicznych.
Panie marszałku, chciałbym teraz przejść do oma-
wiania następnego projektu.
Wicemarszałek Stefan Niesiołowski:
Proszę bardzo.
Poseł Mirosław Sekuła:
Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Mam zaszczyt
przedstawić kolejny projekt ustawy o zmianie ustawy
o podatku od towarów i usług przygotowany przez
komisję „Przyjazne Państwo’. Jest on zawarty w dru-
ku sejmowym nr 809 i dotyczy obrotów w świadcze-
niu usług i jego opodatkowania VAT. Proponujemy
tutaj 4 zmiany.
Pierwsza, w art. 8, polega na dodaniu w nim ust. 4
powodującego, że świadczenie usług i dostawa towa-
rów będą traktowane podobnie. Zmiana druga doty-
czy art. 88, w którym komisja proponuje uchylenie
w ust. 1 pkt 2 oraz uchylenie ust. 2 i 3. Zmiana ta ma
na celu likwidację kwestionowanego z punktu widze-
nia zgodności z prawem wspólnotowym ograniczenia
w odliczeniu naliczonego podatku VAT dotyczącego
zakupów, które nie podlegają zaliczeniu do kosztów
uzyskania przychodu w rozliczeniu podatku docho-
dowego.
Zmiana 3. jest konsekwencją zmiany 2., a zmiana 4.,
dotycząca art. 109, ma na celu ujednolicenie dotych-
czas obowiązujących zasad przeliczania kwot wyka-
zywanych w fakturach w walucie obcej. Proponuje
się przyjąć zasady przeliczania walut takie, jak przy-
jęte w ustawach o podatkach dochodowych PIT i CIT.
To znaczy, przychody w walutach obcych przelicza
się na złote według kursu średniego ogłaszanego
przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia ro-
boczego poprzedzającego dzień uzyskania przycho-
du. W art. 109 proponujemy podobne rozwiązanie
w stosunku do daty faktury.
Propozycje powyższe mają charakter zmian uszcze-
gółowiających, które nie burzą konstrukcji systemu
podatkowego oraz nie pozostają w sprzeczności z za-
leceniami dyrektyw Unii Europejskiej, a w przypad-
ku zmiany 2. w art. 88 zapewniają zgodność z dyrek-
tywą Unii Europejskiej. Zmiany dotyczące art. 8 oraz
art. 109 nie powodują istotnych zmian w dochodach
budżetowych ze względu na ich obojętny charakter
podatkowy. Zmiana 3., dotycząca art. 88 ustawy
o VAT, zapewne wpłynie na dochody budżetu, gdyż
zmniejszy koszty ponoszone przez przedsiębiorców
na skutek możliwości szerszego odliczenia podatku.
Ze względu na brak szczegółowych informacji nie
jest możliwe precyzyjne oszacowanie tej zmiany.
Jednak z uwagi na to, że dostosowujemy przepisy
naszego prawa do prawa europejskiego ewentualny
ubytek dochodów budżetu państwa należy uznać za
uzasadniony.
W imieniu komisji wnoszę o skierowanie przed-
stawionego projektu do dalszych prac w Komisji Fi-
nansów Publicznych. Równocześnie pragnę podzię-
kować Okręgowej Izbie Radców Prawnych w Warsza-
wie za pomoc w przygotowaniu projektu powyższej
ustawy. Dziękuję za uwagę. (Oklaski)
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Projekty ustaw o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług
Wicemarszałek Stefan Niesiołowski:
Bardzo dziękuję panu posłowi.
Proszę o zabranie głosu panią poseł Hannę Zda-
nowską w celu przedstawienia uzasadnień projektów
ustaw zawartych w drukach nr 808 i 805.
Proszę bardzo, pani poseł.
Poseł Hanna Zdanowska:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu
Komisji Nadzwyczajnej „Przyjazne Państwo” do
spraw związanych z ograniczaniem biurokracji
mam zaszczyt przedstawić projekt ustawy o zmia-
nie ustawy o podatku od towarów i usług, zawarty
w druku nr 808.
Proponowana przez komisję nowelizacja nie ma
charakteru zmiany systemowej, nie burzy konstruk-
cji systemu podatkowego. Jej celem jest określenie
sytuacji wspólników osobowej spółki handlowej
i spółki cywilnej w przypadku utraty bytu prawnego
przez podatnika będącego spółką.
Komisja „Przyjazne Państwo” proponuje, aby
w takiej sytuacji osobom będącym wspólnikami oso-
bowej spółki handlowej w rozumieniu ustawy z dnia
15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych oraz
spółki cywilnej w rozumieniu ustawy z dnia 26 kwiet-
nia 1964 r. Kodeks cywilny przysługiwało solidarne
prawo do zwrotu różnicy podatku, o którym mowa
w ust. 1 i 10 ustawy o podatku od towarów i usług.
Jednocześnie projekt zakłada, iż przepisy o solidar-
ności wierzycieli stosuje się odpowiednio, a także
przepisy ust. 2–7 ustawy o podatku od towarów
i usług, przy czym ustanie bytu prawnego podatnika
nie przerywa biegu terminów określonych w tych
przepisach.
W zakresie objętym regulacją art. 1 przedłożenia
pojawia się dotychczas nieistniejąca podstawa praw-
na zwrotu VAT na rzecz quasi-następców prawnych
podatnika, który utracił byt prawny. Przewidziana
w projekcie zasada solidarnego uprawnienia wspól-
ników spółki do zwrotu VAT uwalnia organ podatko-
wy od konieczności ustalania uprawnień poszczegól-
nych wspólników do odpowiednich części zwrotu.
Ewentualne spory wspólników na tym tle będą roz-
strzygane przez nich samych lub w razie potrzeby
przez sąd powszechny, zgodnie z przepisami o soli-
darności wierzycieli Kodeksu cywilnego.
Projektowana zmiana nie zawiera przepisów,
które mogą bezpośrednio wpływać na rynek pracy.
Ze względu na jej techniczny charakter nie przewi-
duje się, by wywołała jakiekolwiek skutki w sferze
budżetu.
Przedmiot objęty projektem jest prawnie indyfe-
rentny względem prawa Unii Europejskiej.
Zważywszy na te powyższe uwagi wnoszę w imie-
niu Komisji „Przyjazne Państwo” o skierowanie po-
wyższego projektu do dalszych prac w komisji.
27
Jeśli można, przedstawię kolejny projekt, zawarty
w druku nr 805.
Proponowane w nowelizacji zmiany dotyczą war-
tości prezentów o małej wartości, uproszczonej pro-
cedury dotyczącej podatku VAT, uchylenia art. 137
ustawy oraz przeniesienia obowiązku rozliczenia po-
datku na ostatniego w kolejności podatnika VAT.
Zgodnie z obecną ustawą o VAT przez prezenty
o małej wartości rozumie się przekazywane przez
podatnika jednej osobie towary o łącznej wartości
nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł
pod warunkiem, że podatnik prowadzi ewidencję po-
zwalającą na ustalenie tożsamości osób, które otrzy-
mały owe prezenty. Prezentami o małej wartości są
także towary, których nie ujęto w powyższej ewiden-
cji, a ich wartość rynkowa nie przekracza 5 zł.
Nowelizacja przewiduje zmianę wartości pre-
zentów o małej wartości na wynoszącą 1/10 mini-
malnego wynagrodzenia, a także zniesienie obo-
wiązku prowadzenia ewidencji tożsamości osób ob-
darowanych.
Kolejna propozycja likwiduje obowiązek powiada-
miania biura wymiany informacji o podatku VAT
o zamiarze skorzystania z procedury uproszczonej.
Obecnie obowiązujące przepisy dotyczące wewnątrz-
wspólnotowych transakcji trójstronnych charaktery-
zują się wysokim stopniem sformalizowania. Art. 137
ustawy o VAT stanowi, że drugi w kolejności podat-
nik podatku od wartości dodanej jest obowiązany do
pisemnego zawiadomienia biura wymiany informacji
o podatku VAT o zamiarze skorzystania z procedury
uproszczonej. Proponowana zmiana zmierza do uprosz-
czenia procedury i znosi uciążliwy administracyjnie
wymóg. Postulat dotyczący likwidacji tego obowiąz-
ku pojawił się między innymi na czarnej liście barier,
opublikowanej przez Polską Konfederację Pracodaw-
ców Prywatnych Lewiatan.
Projektowana regulacja przyczyni się do zwięk-
szenia spójności przepisów podatkowych oraz pozy-
tywnie wpłynie na funkcjonowanie przedsiębiorstw
przez zmniejszenie obciążeń administracyjnych cią-
żących na podatnikach. Wejście w życie ustawy nie
będzie miało istotnego wpływu na dochody i wydatki
budżetu państwa, jak i na dochody i wydatki budże-
tów jednostek samorządu terytorialnego. Większość
zmian ma na celu wyeliminowanie barier admini-
stracyjnych wynikających z nałożonych na przedsię-
biorców obowiązków informacyjnych. Projekt nowe-
lizacji ustawy o podatku od towarów i usług nie jest
sprzeczny z prawem Unii Europejskiej. Nowelizacja
nie będzie mieć wpływu na rozwój regionalny, a tak-
że nie zawiera przepisów, które mogły mieć bezpo-
średni wpływ na rynek pracy.
Do zaproponowanego projektu żadnych krytycz-
nych uwag nie wniosły: Krajowa Izba Radców Praw-
nych, Krajowa Izba Biegłych Rewidentów, Narodowy
Bank Polski, Sąd Najwyższy i Naczelna Rada Adwo-
kacka.
Zważywszy na przytoczoną argumentację wnoszę
w imieniu Komisji Nadzwyczajnej „Przyjazne Pań-
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
28 Projekty ustaw o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług
Poseł Hanna Zdanowska
stwo” do spraw związanych z ograniczaniem biuro-
kracji o skierowanie przedstawionego projektu usta-
wy o zmianie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o po-
datku od towarów i usług do dalszych prac w komisji.
Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Wicemarszałek Stefan Niesiołowski:
Dziękuję bardzo, pani poseł.
Proszę o zabranie głosu pana posła Adama Abra-
mowicza w celu przedstawienia uzasadnień projek-
tów ustaw zawartych w drukach nr 803, 804 i 817.
Proszę bardzo, panie pośle.
Poseł Adam Abramowicz:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu Ko-
misji Nadzwyczajnej „Przyjazne Państwo” do
spraw związanych z ograniczaniem biurokracji
mam zaszczyt przedstawić projekt ustawy o zmia-
nie ustawy o podatku od towarów i usług, zawarty
w druku nr 803.
Gospodarka działa skutecznie i przynosi najwięk-
sze efekty, jeżeli jest zabezpieczony swobodny prze-
pływ towarów i usług. Im mniej skrępowania w tym
względzie, tym lepsze wyniki można uzyskać. Tym-
czasem przepisy, które obowiązują, utrudniają przed-
siębiorcom zbywanie części swojego przedsiębiorstwa,
ponieważ uzależniają płacenie podatku VAT od tej
transakcji od 2 warunków: wyodrębnienia zakładu/
oddziału z przedsiębiorstwa oraz od sporządzania
samodzielnie bilansu dla zakładu/oddziału odrębnie
dla przedsiębiorstwa, w ramach którego zakład/od-
dział funkcjonuje. Są to o tyle nieżyciowe przepisy, że
przedsiębiorcy w większości tych 2 warunków nie
spełniają, bo w praktyce gospodarczej po prostu nie
wydziela się przedsiębiorstwa, ponieważ ono może
bardzo dobrze funkcjonować w jednej formie niewy-
dzielonej, ale przychodzi taki moment, kiedy można
część zakładu sprzedać, i tu pojawiają się problemy.
Proponujemy następującą zmianę – chodzi o to, aby
ujednolicić przepisy o podatku VAT od tych transak-
cji dotyczących części przedsiębiorstwa w sposób od-
powiadający definicji zorganizowanej części przedsię-
biorstwa, która już jest w ustawie o podatku docho-
dowym, czyli zwiększyć zakres wyłączenia przepisów
o VAT. Ta definicja zorganizowanej części przedsię-
biorstwa, którą proponuje komisja, jest szersza niż
definicja zakładu samodzielnie sporządzającego bi-
lans. Wprowadzenie tej zmiany zwiększy pewność
obrotu gospodarczego i wyeliminuje spory pomiędzy
przedsiębiorcami a urzędami skarbowymi na tle pła-
cenia od tej transakcji podatku od czynności cywil-
noprawnych lub podatku VAT, co w dzisiejszej prak-
tyce występuje. Zmiana nie będzie niosła ze sobą
negatywnych skutków dla budżetu państwa, gdyż
przerzuca obowiązek w zakresie korekty podatku
naliczonego na nabywców zorganizowanej części
przedsiębiorstwa w zależności od sposobu wykorzy-
stania nabytego majątku. Za pozostający bez znacze-
nia należy uznać ubytek wpływów budżetowych
związany z brakiem konieczności korekty podatku
naliczonego dokonywanej przez zbywców, gdyż środ-
ki te i tak w świetle orzecznictwa sądów administra-
cyjnych powinny zostać im zwrócone.
Reasumując, ten projekt uprości przepisy, ułatwi
przedsiębiorcom podejmowanie decyzji i obrót gospo-
darczy. Projekt nie jest sprzeczny z prawem Unii
Europejskiej. Dlatego komisja wnosi, aby skierować
ten projekt do dalszych prac w Komisji Finansów
Publicznych. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Stefan Niesiołowski:
Dziękuję bardzo panu posłowi.
Poseł Adam Abramowicz:
Jeszcze mam dwa następne...
Wicemarszałek Stefan Niesiołowski:
A proszę, proszę bardzo.
Poseł Adam Abramowicz:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu Komi-
sji Nadzwyczajnej „Przyjazne Państwo” chciałbym
także przedstawić projekt ustawy o zmianie ustawy
o podatku od towarów i usług w części, w której ta
ustawa traktuje o dodatkowej sankcji, 30-procento-
wej sankcji... przepraszam bardzo, ta zmiana ustawy
o podatku od towarów i usług dotyczy przypadku
nieściągalnych wierzytelności.
Na dzień dzisiejszy sytuacja jest taka, że to na
sprzedającego jest przenoszone ryzyko zapłacenia
podatku VAT od transakcji, której dokonuje kupują-
cy. Bardzo często dzieje się tak, że nieuczciwi kupu-
jący, którzy nie płacą należności za sprzedany towar
czy sprzedaną usługę, dostają dodatkową premię
w postaci możliwości odliczenia sobie podatku VAT
od tej transakcji, za to przedsiębiorcy, którzy czekają
na otrzymanie należności – czekają nieskutecznie
– muszą podatek za tego nabywcę zapłacić. Jest to
niesprawiedliwe i promuje nieuczciwość w gospodar-
ce. Postulat zmian w tym zakresie był wielokrotnie
podnoszony przez przedsiębiorców. Dodatkowo po-
dobna niesprawiedliwość występuje także w odnie-
sieniu do podatku dochodowego, bo tenże nieuczciwy
podatnik może też sobie zaliczyć w koszty uzyskania
przychodów koszty transakcji, za którą nie zapłacił,
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Projekty ustaw o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług
Poseł Adam Abramowicz
ale dzisiaj koncentrujemy się na ustawie o podatku
od towarów i usług. Ta zmiana doprowadzi do tego,
że jeżeli w określonym czasie – zakłada się tu 180 dni
– należność na konto sprzedającego nie wpłynie, to
po wezwaniu kupującego do uiszczenia należności
sprzedający będzie mógł wnieść u siebie korektę po-
datku VAT, a jednocześnie kupujący będzie musiał
takową korektę przeprowadzić w swoich księgach
podatkowych.
Tak jak mówiłem, środowiska gospodarcze od
wielu lat postulują, aby wprowadzić te zasady. Ułatwi
to przepływ środków finansowych, doprowadzi do
tego, że ci, którzy uważają, że można się bogacić
w sposób nieuczciwy, będą mieli z tym trudności. Na
dzień dzisiejszy praktyka jest taka, że aby uzyskać
podobny skutek, przedsiębiorca musi doprowadzić do
bardzo skomplikowanej, długotrwałej, często niesku-
tecznej procedury sądowej, która nie zawsze kończy
się wydaniem przez komornika oświadczenia o nie-
ściągalności tych środków, co dopiero upoważnia
przedsiębiorcę do odliczenia VAT-u. W związku z tym
myślę, że te zmiany przyniosą bardzo pozytywne
skutki dla gospodarki. W imieniu komisji wnoszę,
aby skierować ten projekt ustawy do dalszych prac
w Komisji Finansów Publicznych.
I jeszcze jeden projekt zmiany, zawarty w druku
nr 817, projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku
od towarów i usług oraz ustawy Ordynacja podatko-
wa. Projekt ten dotyczy zniesienia aktualnie obowią-
zującej 30-procentowej sankcji, którą obecnie organy
podatkowe nakładają na przedsiębiorcę, u którego
stwierdzono nieprawidłowości w rozliczeniach podat-
ku od towarów i usług. Ta sankcja jest nakładana
automatycznie, bez przesądzania o stopniu przewi-
nienia tego przedsiębiorcy. Jednocześnie, oprócz tej
sankcji, organy podatkowe stosują sankcje z usta-
wy karnoskarbowej oraz ściągają oczywiście tę na-
leżność z odsetkami karnymi. Istnienie tych dwóch
sankcji, zarówno tej 30-procentowej, jak i z ustawy
karnoskarbowej, nie ma żadnego uzasadnienia, a tak-
że budzi wątpliwości, jeśli chodzi o prawo europej-
skie, jako sprzeczne z dyrektywą unijną i może
w przypadku zaskarżenia tego zapisu ustawy dopro-
wadzić do tego, że polskie państwo będzie musiało
wypłacić podatnikom dość duże odszkodowania.
W związku z tym komisja proponuje, aby ta sankcja
została zniesiona.
Rezygnacja z dodatkowego zobowiązania podat-
kowego w krótkoterminowej perspektywie może
negatywnie wpłynąć na wysokość wpływów do bu-
dżetu państwa, jednak w perspektywie długotermi-
nowej zmiana ta spowoduje zwiększenie komfortu
stosowania przez podatników przepisów o podatku
VAT, co przełoży się na polepszenie warunków pro-
wadzenia działalności gospodarczej w Polsce, a w związ-
ku z tym wpłynie także na wzrost wpływów budże-
towych.
29
W imieniu komisji „Przyjazne Państwo” wnoszę
o skierowanie tego projektu ustawy do dalszych prac
w Komisji Finansów Publicznych. Dziękuję bardzo.
(Oklaski)
(Poseł Janusz Palikot: Brawo!)
Wicemarszałek Stefan Niesiołowski:
Dziękuję bardzo panu posłowi.
Proszę o zabranie głosu pana posła Pawła Poncyl-
jusza w celu przedstawienia uzasadnienia projektu
ustawy zawartego w druku nr 807.
Proszę bardzo, panie pośle.
Poseł Paweł Poncyljusz:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu Komi-
sji Nadzwyczajnej „Przyjazne Państwo” do spraw
związanych z ograniczaniem biurokracji chciałbym
przedstawić projekt zmiany ustawy o podatku od to-
warów i usług zawarty w druku nr 807.
Niewątpliwie ten projekt należy do grupy regula-
cji, które mogą ulżyć życiu tych podatników, którzy
prowadzą działalność gospodarczą, szczególnie jeśli
są podatnikami podatku VAT UE, a więc tych, którzy
dokonują obrotów wewnątrzwspólnotowych – prowa-
dzą działalność nie tylko wewnątrz kraju, ale rów-
nież w innych krajach członkowskich Unii Europej-
skiej. Intencja jest dobra, rozwiązanie polega na tym,
aby krótszy był czas zwrotu podatku naliczonego,
tego, który został zapłacony przez podatnika na przy-
kład przy okazji zakupu środków trwałych, wartości
niematerialnych i prawnych, z stosowaniem stawki
obniżonej czy też z jakichkolwiek innych powodów.
A więc zwrot podatku w krótszym terminie, niż opi-
suje to dzisiaj art. 97 w ust. 5–8, a dotyczący podatni-
ków, którzy rozpoczęli działalność krócej niż 12 mie-
sięcy temu. W tym przypadku ci podatnicy bardzo
mogą dzisiaj uzyskać zwrot podatku ustawowo po
180 dniach, ale często ten zwrot następuje po upły-
wie około roku, ponieważ jeszcze w tym czasie jest
wszczynane postępowanie skarbowe celem wyjaśnie-
nia, czy ten zwrot na pewno jest uzasadniony.
Intencją komisji była zmiana art. 97 poprzez wy-
kreślenie de facto ust. 5–8, aby wszyscy podatnicy,
niezależnie, czy działający tylko 3 czy 4 miesiące, czy
też 3 czy 4 lata, mieli te same prawa. Ta sprawa była
oczywiście przedmiotem wyroku Europejskiego Try-
bunału Sprawiedliwości (sprawa pani Sosnowskiej),
i Trybunał jasno potwierdził pytanie, które zadał
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, że
nie może być tak, aby dzielić podatników na lepszych
i gorszych, tych bardziej pewnych i mniej pewnych.
Ta zmiana jest jak najbardziej słuszna, bo doprowa-
dzi do tego, że zwrot podatku dla każdego przedsię-
biorstwa, i tego młodego, dopiero założonego, i tego
z dużym doświadczeniem, będzie następował po
60 dniach bądź trochę później, jeśli będzie prowadzo-
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
30 Projekty ustaw o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług
Poseł Paweł Poncyljusz
ne postępowanie wyjaśniające, np. przez urząd skar-
bowy. Nie powinno być to, zdaniem komisji, dłużej
niż 180 dni, a więc co najmniej o połowę ten termin
będzie krótszy.
Artykuł 97 ust. 5–8 ustawy o podatku od towarów
i usług wprowadza jeszcze jeden szczegółowy waru-
nek, a mianowicie ten podatnik może otrzymać zwrot
VAT, jeśli złoży kaucję w wysokości 250 tys. i, co jesz-
cze jest bardziej bolesne, jeśli przez ostatnie 12 mie-
sięcy, czy przez okres działalności, nigdy nie spóźnił
się z płaceniem podatków, tak podatku od towarów
i usług, jak i podatku dochodowego. Wiemy, że
w przypadku akurat tego typu operacji bardzo często
zdarza się, że te przedsiębiorstwa przeżywają przej-
ściowe kłopoty finansowe, które mogą spowodować,
że na przykład podatek jest płacony tydzień później
czy 10 dni później. W przypadku innych podatników
od towarów i usług nie ma takiego warunku, aby
uzyskać zwrot, nie ma żadnych zapisów mówiących,
że jeśli któryś z podatników spóźnił się z zapłaceniem
podatku, to ten termin zwrotu się wydłuża, jednak
w przypadku podatników młodych, nowych firm,
taka sankcja została dopisana, taki warunek. To jest
nierówne traktowanie przedsiębiorców i po to m.in.
jest ta regulacja.
Byłbym spokojny i szczęśliwy z tego powodu, że
dzisiaj w imieniu komisji „Przyjazne Państwo” reko-
menduję Wysokiej Izbie prace nad tym projektem,
nad zmianami art. 97 ust. 5–8 i dalszymi tego kon-
sekwencjami, ale mam w ręku również druk nr 819,
który przed chwilą pan minister prezentował, dumny
i blady, i czytam w nim, że z jednej strony, jedną ręką,
rząd de facto podpisuje się pod wykreśleniem
ust. 5–8, a nawet jeszcze ust. 12 w art. 97, ale drugą
ręką w art. 9 tejże nowelizacji przywraca de facto
system zwrotu podatku po 180 dniach dla przedsię-
biorstw, które nie działają dłużej niż 12 miesięcy.
Oczywiście pojawia się również rozwiązanie w art. 87,
które mówi o możliwości złożenia gwarancji dla or-
ganów podatkowych, dokładnie dla urzędu skarbo-
wego, zabezpieczeń majątkowych, ale gdy czytamy
listę zabezpieczeń majątkowych z ust. 4c, to de facto
przedsiębiorca musi zamrozić swoje środki finansowe
w banku celem wystawienia weksla bądź też wysta-
wienia poręczenia banku po to, aby dostać zwrot
naliczonego VAT-u w krótszym terminie niż 180 dni.
Szanowni państwo, szanowne Ministerstwo Finan-
sów, od 1993 r., od kiedy obowiązuje ustawa o podat-
ku od towarów i usług, państwo jako organ odpowie-
dzialny za ten podatek, za całą sferę VAT-owską,
twierdzili, że jest to podatek neutralny dla przedsię-
biorców. Jeżeli miał być neutralny, to dlaczego 180 dni
na zwrot VAT-u tylko w takim przypadku, gdy firma
działa krócej niż 12 miesięcy?
Oczywiście rozumiem intencje, które były prezen-
towane przez niejakiego pana Tomasza Tratkiewicza,
zastępcę dyrektora departamentu w Ministerstwie
Finansów, który na posiedzeniu komisji mówił, że
państwo obawiają się popełniania nadużyć przez po-
datników rozpoczynających działalność gospodarczą,
a więc firma się otwiera, w krótkim czasie, powiedz-
my: 3 miesięcy, składa deklarację dotyczącą zwrotu
podatku, dlatego że rzekomo w ramach importu ścią-
gnęła różnego rodzaju towary już owatowane za gra-
nicą i żąda zwrotu, po czym gdy ten zwrot osiągnie,
rozwiązuje firmę i szukaj wówczas wiatru w polu. Na
tym posiedzeniu komisji państwo mówiliście, że ma-
cie lepsze rozwiązania. Odchodzimy od instytucji
kaucji gwarancyjnej, ale w zamian wprowadzimy
inny sposób zabezpieczeń, proporcjonalnie do kwoty
żądanego zwrotu podatku. Te proporcje są w pew-
nym sensie zachowane, ale koniec jest taki, że albo
ktoś blokuje w ramach działalności gospodarczej
środki na koncie w banku, w takiej czy innej formie,
to oczywiście mogą być papiery wartościowe, albo po
prostu nie ma wcześniejszego zwrotu.
Szanowni państwo, Prawo i Sprawiedliwość mówi
już od wielu miesięcy: największym wrogiem Janusza
Palikota, jako przewodniczącego komisji „Przyjazne
Państwo”, są jego koledzy z Platformy Obywatelskiej
i rządu, a szczególnie z Ministerstwa Finansów. Dzię-
kuję bardzo.
(Poseł Krystyna Skowrońska: Proszę przypomnieć
sobie poprzednią kadencję i prace nad tą ustawą.)
(Przewodnictwo w obradach obejmuje wicemarszałek
Sejmu Jerzy Szmajdziński)
Wicemarszałek Jerzy Szmajdziński:
Dziękuję bardzo.
Sejm ustalił, że w łącznej dyskusji...
(Poseł Paweł Poncyljusz: Krysiu, rządzisz, więc
zmieniaj świat na lepsze.)
Chciałbym powiedzieć, że Sejm ustalił, że w łącz-
nej dyskusji nad tymi punktami porządku dziennego
wysłucha 15-minutowych oświadczeń w imieniu klu-
bów i 10-minutowych oświadczeń w imieniu kół.
Otwieram dyskusję.
Z pewnością będziemy mówić również o prze-
szłości.
Jako pierwszy głos zabierze pan poseł Jacek Za-
charewicz reprezentujący Platformę Obywatelską.
Proszę uprzejmie.
Poseł Jacek Zacharewicz:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu Klubu
Parlamentarnego Platforma Obywatelska mam przy-
jemność przedstawić stanowisko w sprawie zaprezen-
towanych zmian do ustawy o podatku od towarów
i usług, przedstawionych w drukach nr 819, 803, 804,
805, 806, 807, 808, 809 i 817.
Dlaczego konieczna jest nowelizacja ustawy o po-
datku od towarów i usług? Ustawa z dnia 11 marca
2004 r. o podatku od towarów i usług to zła ustawa.
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Projekty ustaw o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług
Poseł Jacek Zacharewicz
Jest ona uznawana przez polskich przedsiębiorców
za najbardziej zbiurokratyzowaną, niezrozumiałą
i skomplikowaną ustawę podatkową. Można więc
powiedzieć, że szkodzi ona polskim przedsiębior-
com i polskiej gospodarce. Nie respektuje się w niej
podstawowej zasady neutralności podatku pośred-
niego dla przedsiębiorcy, tzn. niejednokrotnie po-
datek VAT jest dla przedsiębiorcy kosztem.
Polskie rozwiązania dotyczące VAT są poza Wło-
chami najbardziej skomplikowane w Europie, chociaż
po ostatniej zgodzie europejskiego komitetu do spraw
VAT co do zwiększenia limitu zwolnień dla Włoch
– być może najbardziej skomplikowane.
Mówimy o ważnym akcie prawnym z punktu wi-
dzenia finansów państwa. W ubiegłym roku do bu-
dżetu państwa wpłynęło z podatku VAT 127,5 mld zł,
czyli prawie 70% wszystkich dochodów podatkowych.
Z roku na rok są to dochody coraz wyższe. Błędy
w rozliczeniu VAT są uznawane za najgroźniejszy
czynnik ryzyka gospodarczego, także w krajach tak
przyjaznych, jeśli chodzi o VAT, jak Wielka Brytania
czy Holandia. Niejasne polskie regulacje powodują,
że ryzyko jest jeszcze większe. To zniechęca podatni-
ków do rozliczania się w Polsce. Niekorzystne prze-
pisy o VAT od importu powodują, że bardziej opłaca
się dokonywać odpraw celnych w Niemczech. Nawet
towary z Azji trafiają do polskich portów jako prze-
syłki o statusie wspólnotowym, od których w drodze
pobrano cło. Szacuje się, że budżet polski z tego po-
wodu traci rocznie ok. 300 mln zł.
Przepisy dotyczące VAT są złożone, trudne i stają
się coraz trudniejsze w miarę komplikowania się ży-
cia gospodarczego oraz regulacji europejskich. Nie
oznacza to jednak, że nie można wprowadzić uprosz-
czeń ułatwiających życie podatnikom. Często można
odnieść wrażenie, że przedsiębiorcę traktuje się po-
dejrzliwie, jak potencjalnego przestępcę. Jeśli dotych-
czas wprowadzono ułatwienia, to obwarowywano je
dużymi sankcjami i warunkami. Dlatego niewielu
podatników korzystało z tych udogodnień. Myślę, że
czas zmienić to podejście. Załóżmy, że większość po-
datników chce się uczciwie rozliczać na podstawie
w miarę prostych i czytelnych regulacji.
Krytykowano wiele merytorycznych rozwiązań
zawartych w ustawie, np. o niskim limicie na stoso-
wanie zwolnienia od podatku VAT. Poprzednicy nasi
nie potrafili wynegocjować w europejskim komitecie
do spraw VAT większego limitu zwolnienia. To powo-
duje m.in. że drobni przedsiębiorcy, np. taksówkarze,
dochodzą przed upływem roku do końca limitu, rezy-
gnują z dalszego prowadzenia działalności, ponieważ
nie chcą zostać podatnikami VAT. To kuriozalne
i antygospodarcze zapisy.
Platforma Obywatelska musi to zmienić. Dlatego
też pojawił się projekt rządowy, zaprezentowany
w druku nr 819, projekt Platformy Obywatelskiej,
w druku nr 661, oraz projekty Komisji Nadzwyczaj-
31
nej „Przyjazne Państwo”, w drukach nr 803, 804,
805, 806, 807, 808, 809 i 817. Myślę, że jesteśmy zde-
terminowani, aby dobre rozwiązania z kilku projek-
tów szybko poddać sejmowej procedurze i uchwalić
jak najlepsze regulacje, tak by mogły wejść w życie
od nowego roku i służyły podatnikom. To będzie naj-
lepszy prezent gwiazdkowy od Sejmu i rządu dla
przedsiębiorców i polskiej gospodarki.
Co proponuje Platforma Obywatelska? Proponu-
jemy wiele korzystnych i oczekiwanych przez podat-
ników zmian. Do najważniejszych można zaliczyć:
likwidację 30-procentowej sankcji grożącej za zawy-
żenie kwoty żądanego zwrotu lub zaniżenie podatku;
zmiany w przepisach dotyczących magazynów kon-
sygnacyjnych i rozwiązań w zakresie opodatkowania
podatkiem od towarów i usług towarów przemiesz-
czanych między państwami Unii Europejskiej do
takich magazynów; możliwość rozliczania podatku
należnego z tytułu importu towarów bezpośrednio
w deklaracji podatkowej, bez konieczności uiszczania
tego podatku w urzędzie celnym (powyższa zmiana
spowoduje uproszczenie rozliczeń podatkowych przez
importerów).
Proponujemy też: zniesienie wynoszącej 250 tys. zł
kaucji gwarancyjnej dla podatników rozpoczynają-
cych działalność w handlu wewnątrzwspólnotowym;
wprowadzenie możliwości składania kwartalnych
deklaracji przez wszystkich podatników, a nie tylko,
jak obecnie, małych podatników; likwidację ograni-
czenia w odliczeniu VAT, gdy wydatek nie stanowi
kosztu uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy
o podatku dochodowym.
Kolejna propozycja to szybszy zwrot podatku VAT
– nie po 180 dniach, jak obecnie, ale po 50 dniach.
W projekcie rządowym zaproponowano 60 dni. Taka
zmiana wpłynie na poprawienie płynności finanso-
wej polskich przedsiębiorstw. Proponujemy też więcej
czasu na odliczenie i rozliczenie podatku VAT. Plat-
forma proponowała 12 miesięcy, jednak nie dłużej niż
do końca roku, a w projekcie rządowym jest to okres
do pełnego kwartału, czyli dwa miesiące po rozlicze-
niu za dany miesiąc. Przedsiębiorcy powinni mieć
możliwość odliczenia w przypadku zakupów związa-
nych z czynnościami opodatkowanymi.
Inne zmiany to rozszerzenie katalogu zwolnień
w odniesieniu do zorganizowanej części przedsiębior-
stwa i wszystkich obiektów po pierwszym zasiedleniu
oraz uproszczenie rozliczeń związanych z rozwiąza-
niem spółki niemającej osobowości prawnej lub z za-
przestaniem wykonywania czynności podlegających
opodatkowaniu przez osobę fizyczną.
Kolejna zmiana polega na zastosowaniu zasad
ogólnych do eksportu towarów. Pozwoli to na ewiden-
cjonowanie eksportu w miesiącu, w którym faktycz-
nie dostawa miała miejsce, a nie, jak obecnie, w mie-
siącu, w którym podatnik otrzymał stosowne doku-
menty. Jest też zmiana polegająca na skreśleniu
z czynności wyłączonych z zakresu ustawy o podatku
od towarów i usług działalności w zakresie gier loso-
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
32 Projekty ustaw o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług
Poseł Jacek Zacharewicz
wych, zakładów wzajemnych i gier na automatach
o niskich wygranych oraz uznaniu jej za działalność
zwolnioną od podatku od towarów i usług.
Proponujemy również zmiany podmiotowych i przed-
miotowych zwolnień od towarów i usług oraz uproszcze-
nia wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.
Projekt Platformy Obywatelskiej dodatkowo pro-
ponował zmiany, które nie są ujęte w projekcie rzą-
dowym. Chodzi tu przede wszystkim o ryczałtowy
VAT dla niedużych przedsiębiorców – zakładaliśmy,
że będą to przedsiębiorstwa o przychodach do 50 tys.
euro – który nie zyskał jednak akceptacji w opraco-
waniu rządowym ze względu na ujemne skutki bu-
dżetowe. Pierwotnie planowaliśmy również podnie-
sienie limitu na zwolnienie podatkowe, jednak ze
względu na konieczność konsultacji z europejskim
komitetem do spraw VAT wstępnie zrezygnowaliśmy
z tego rozwiązania. Należy je jednak ciągle brać pod
uwagę jako alternatywę dla rozwiązania ryczałtowe-
go. Kolejne propozycje to ujednolicenie momentu po-
wstania obowiązku podatkowego, z opcją na możli-
wość zastosowania szczególnego momentu powstania
obowiązku podatkowego, szczególnie dla przedsię-
biorców rozpoczynających działalność w tzw. ciągłych
usługach krajowych, oraz zwiększenie limitu dla ma-
łego podatnika z 800 tys. euro do 1200 tys. euro.
Myślę, że te i inne propozycje będą wnikliwie
przeanalizowane przez polski parlament i przyczynią
się do uchwalenia ustawy wpływającej na rozwój pol-
skich przedsiębiorstw i ułatwiającej funkcjonowanie
polskim podatnikom. Dlatego też Klub Parlamentar-
ny Platformy Obywatelskiej proponuje skierowanie
wszystkich projektów ustaw do Komisji Finansów
Publicznych i dalsze szybkie prace nad nimi. Dzięku-
ję. (Oklaski)
Wicemarszałek Jerzy Szmajdziński:
Dziękuję bardzo.
W imieniu klubu Prawo i Sprawiedliwość głos za-
bierze pan poseł Henryk Kowalczyk.
Proszę bardzo.
Poseł Henryk Kowalczyk:
Panie Marszałku! Państwo Ministrowie! Wysoka
Izbo! W imieniu klubu Prawo i Sprawiedliwość mam
zaszczyt przedstawić stanowisko wobec projektów
ustaw o zmianie ustawy o podatku od towarów
i usług: rządowego oraz komisyjnych przedstawio-
nych przez komisję „Przyjazne Państwo”. Mój po-
przednik omawiał również projekt poselski Platfor-
my Obywatelskiej, niestety, nie widzę go w porządku
obrad, nie był prezentowany. Jeśli projekty te będą
łącznie omawiane na posiedzeniu komisji, będziemy
o tym dyskutować.
Rozpocznę od omawiania ustaw przedłożonych
przez komisję „Przyjazne Państwo” pod kierownic-
twem pana posła Palikota. Mimo że tych projektów
jest aż 8, to każdy z nich jest praktycznie zmianą
jednozdaniową. Widać, że komisja zamiast poprawiać
prawo, próbowała wprowadzić totalny chaos do usta-
wy o podatku od towarów i usług. Można byłoby po-
wiedzieć, że taki styl pracy jest trochę śmieszny, ale
ponieważ dotyczy tak ważnych spraw, jak podatek
VAT, to już nie jest śmieszne, tylko żałosne. Niedaw-
no pan poseł Palikot skarżył się, że posłowie są leni-
wi i nie chcą rozpatrywać projektów ustaw przygoto-
wanych przez tę komisję. Dostało się nawet marszał-
kowi Sejmu. A ja w tym miejscu chcę wyrazić wdzięcz-
ność dla pana marszałka, że nie uległ presji pana
posła Palikota i zebrał wszystkie projekty ustaw
przygotowane przez komisję w jedną całość. Dziś są
one omawiane łącznie z projektami rządowym i po-
selskimi. Tym sposobem to, czy się ktoś ośmieszył,
to problem komisji, a przynajmniej Wysoka Izba
uchroniła się przed kłopotem.
Jakie są propozycje komisji? W druku nr 803 ko-
misja proponuje zmianę definicji zorganizowanej czę-
ści przedsiębiorstwa. Cel wprowadzenia tego przepi-
su jest taki, aby zbycie zorganizowanej części przed-
siębiorstwa nie było objęte VAT. Właściwie można
powiedzieć, że pomysł jest dobry, ale szczegółowe roz-
wiązanie już niezbyt dokładne, bo przepis mówi
o zachowaniu dotychczasowych parametrów rozlicze-
nia po zbyciu zorganizowanej części przedsiębior-
stwa, ale nadal brakuje uprawnień z zupełną sukce-
sją podatkową. I tak na przykład podatnik zbył zor-
ganizowaną część przedsiębiorstwa, przeniósł sposób
rozliczenia proporcjami do nabywcy, otrzymał faktu-
rę korygującą. I co dalej? Taka sytuacja powinna być
do końca uregulowana, żeby nie budziło to żadnych
wątpliwości, bo samym dobrym pomysłem nie zała-
twia się sprawy do końca.
Druk nr 804 – komisja proponuje zmianę umożli-
wiającą korygowanie należnego podatku w przypad-
ku istnienia wierzytelności, czyli tzw. złego długu.
Jest tu definicja uprawdopodobnionych złych długów,
czyli nieściągalności. Może to jednak tworzyć pole do
pewnych nadużyć, bo jeśli na przykład termin płat-
ności wynosi 180 dni, to firmy mogą w celu wyłudze-
nia podatku VAT skrócić go do 7 dni i się umówić, że
po tych 180 dniach, mimo że płatność by została do-
konana, można będzie zrobić korektę podatku VAT.
Druk nr 805 – komisja proponuje zwiększyć limit
tzw. prezentu małej wartości z dotychczasowych 5 zł
– rzeczywiście kwoty dość anachronicznej, w projek-
cie rządowym jest duży postęp – do 10 zł. Zamysł
komisji w istocie jest dość słuszny, tylko pytanie: Czy
trzeba było do tego aż nowej ustawy, skoro i tak
w projekcie rządowym zostało to zawarte? Ten dobry
pomysł można było wprowadzić zwykłą poprawką do
projektu rządowego.
W druku nr 806, dotyczącym zwrotu VAT po roz-
wiązaniu spółki, proponuje się zmianę odpowiednie-
go przepisu. Te zmiany znajdują się również w pro-
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Projekty ustaw o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług
Poseł Henryk Kowalczyk
jekcie rządowym i projektach poselskich. Choćby
w przedłożeniu Prawa i Sprawiedliwości, który nadal
nie znajduje akceptacji, jest sformułowanie o wiele
bardziej precyzyjne niż w projekcie komisji. Przypo-
mnę, że projekt Prawa i Sprawiedliwości już dawno
wpłynął do laski marszałkowskiej, a więc praca ko-
misji jest wykonywaniem może dobrej, ale nikomu
niepotrzebnej roboty.
W druku nr 807 komisja proponuje rezygnację
– i słusznie – z kaucji gwarancyjnej dla podatników
VAT rozpoczynających prowadzenie działalności go-
spodarczej. Podobny przepis znajduje się również
w zgłoszonym wcześniej projekcie Prawa i Sprawie-
dliwości, z tą różnicą, że tam są bardziej szczegółowe
przepisy. Na przykład w projekcie komisji brak jest
przepisu dotyczącego zwrotu kaucji wpłaconej w cza-
sie obowiązywania starej regulacji czy uwolnienia
tego zabezpieczenia.
Projekt komisji z druku nr 808 dotyczy przepisu
regulującego zwrot nadwyżki podatku w przypadku
zakończenia działalności przez spółki osobowe.
Ustanawia on sukcesję polegającą na przyznaniu
wspólnikom uprawnień do otrzymania wyżej wy-
mienionej nadwyżki. Jest tylko jeden problem: może
to być niewykonalne w przypadku spółki komandy-
towo-akcyjnej.
Druk nr 809 – komisja „Przyjazne Państwo” pro-
ponuje rozwiązanie problemu tzw. refakturowania
i odsprzedaży oraz dostosowanie naszego prawa do
prawa europejskiego jeśli chodzi o odliczanie podat-
ku naliczonego. Jest także mowa o bardziej szcze-
gółowym przeliczaniu kwot wykazywanych na fak-
turach w walucie obcej. Zapisy są sensowne, ale
występują zarówno w projektach poselskich, jak
i rządowym, czyli znów mamy kolejny nie wiedzieć
czemu służący twór.
Podsumowując omawianie projektów przedłożo-
nych przez komisję „Przyjazne Państwo”, zawartych
w tych licznych drukach, odnoszę wrażenie, że na
funkcjonowanie tej komisji szkoda pieniędzy podat-
ników, bo nic nowego się nie pojawiło – wszystko już
było w projektach rządowym lub poselskich. Nie są
to zresztą jedyne przykłady efektów pracy tej komisji.
Dzisiaj mieliśmy okazję w czasie posiedzenia podko-
misji rolnictwa i infrastruktury rozpatrywać po raz
kolejny projekt zmiany ustawy o ochronie gruntów
rolnych. Okazuje się, że rząd i posłowie Platformy
Obywatelskiej mają z tym ogromny kłopot, jest to
pomysł niespójny, po raz kolejny został odesłany do
rządu, żeby rząd wydał jakąś jednoznaczną opinię.
Nie wiem, czemu służy komisja „Przyjazne Pań-
stwo”. Na pewno nie porządkuje prawa, myślę, że
wprowadza chaos w ustawodawstwie. Jedyny cel, jaki
ta komisja osiąga przez produkcję kolejnych dru-
ków… Choćby ustawa o podatku VAT – jednym pro-
jektem rządowym można załatwić sprawę komplek-
sowo i porządnie, a tu pojawia się 8 projektów ustaw.
33
Chyba że jest to tylko chęć zaistnienia pana posła
Palikota, ale mam nadzieję, że taki cel można osią-
gnąć innymi środkami, pan poseł doskonale wie,
jakimi. Po co więc wciągać w to posłów i Wysoką
Izbę? Po co stawiać w niezręcznej sytuacji rząd, tak
jak to było dzisiaj, i posłów Platformy Obywatelskiej?
Myślę, że rząd powinien się w tym czasie zajmować
rozwiązywaniem prawdziwych problemów, a nie tyl-
ko przygotowywać opinie odnoszące się do tej rado-
snej twórczości.
Jeśli chodzi jednak o projekt ustawy rządowej – bo
projekty poselskie nie znalazły uznania w Prezydium
Sejmu, nie zostały przedłożone, mam nadzieję, że
w trakcie prac komisji będą uzupełnieniem tych prze-
pisów – mam tylko takie dosyć istotne pytanie. Nad
projektem Prawa i Sprawiedliwości, który zawarty
był w druku nr 697, były już wcześniej wielokrotnie
przeprowadzane dyskusje, jeszcze w poprzedniej ka-
dencji, na posiedzeniach Komisji Finansów Publicz-
nych. Dlaczego nie został on dopuszczony do proce-
dowania wcześniej? Czy dla pana marszałka – tu jest
pytanie – ważniejsze jest autorstwo projektu, czy jego
merytoryczna zawartość? Ponieważ autorstwo pro-
jektu należało do Prawa i Sprawiedliwości, to już
z założenia taki projekt nie może być rozpatrywany
w odpowiednim czasie?
Takie myślenie i postępowanie prowadzi donikąd,
bo teraz pewnie będziemy w pośpiechu rozpatrywać
projekt rządowy i te projekty komisji, bo czas nagli.
Dla zobrazowania, projekt rządowy zawarty jest na
120 stronach. Jak posłowie mają odpowiedzialnie
podejmować decyzje, jak mają przeprowadzić konsul-
tacje? Wszak materia jest bardzo skomplikowana.
Czy może chodziło o to, żeby w tym projekcie prze-
mycić jakieś luki prawne, które później pozwolą na
omijanie obowiązku podatkowego? Nie podejrzewam.
A można by było rozpocząć prace nad projektem Pra-
wa i Sprawiedliwości już kilka miesięcy wcześniej
i nie pracować pod presją czasu. (Oklaski)
(Głos z sali: Wcześniej był Platformy…)
Tak, właśnie, wcześniej był Platformy. Jeśli cho-
dzi o ten poselski projekt autorstwa Platformy Oby-
watelskiej, to mam tylko jedno pytanie. Czy klub
Platformy Obywatelskiej stanowi zaplecze parlamen-
tarne obecnego rządu?
(Poseł Krystyna Skowrońska: Odpowiemy.)
Jeśli tak, to proszę mi wytłumaczyć, dlaczego są
dwa konkurencyjne projekty dotyczące tej samej
ustawy: projekt rządowy i projekt klubu Platformy
Obywatelskiej. Apeluję wobec tego o refleksję, jeśli
chodzi o tę kwestię. Skoro jest już projekt rządowy,
to myślę, że warto wycofać projekt poselski, bo w tym
momencie polityczne zaplecze rządu nijak się ma do
procedowania nad tymi dwoma projektami.
Tak swoją drogą, rząd poprze jeden projekt, swój,
poprze projekt Platformy Obywatelskiej. Z ciekawo-
ścią oczekuję efektów tych prac. Odnoszę jednak
wrażenie – myślę, że wszyscy myślimy tu racjonalnie
– że wiodącym w dalszych pracach będzie projekt
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
34 Projekty ustaw o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług
Poseł Henryk Kowalczyk
rządowy. I tu nie mamy oczywiście złudzeń, że będzie
to projekt poselski Prawa i Sprawiedliwości, nie są-
dzę również, żeby był to projekt poselski Platformy
Obywatelskiej, niemożliwe jest także, aby projektem
wiodącym był któryś z projektów komisji, bo one są
rzeczywiście traktowane bardzo wyrywkowo, jeśli
chodzi o materię tej ustawy.
Może więc kilka słów komentarza do projektu rzą-
dowego, który rzeczywiście będzie miał chyba naj-
większe szanse realnego procedowania.
Po pierwsze, projekt oczywiście dostosowuje pra-
wo krajowe do prawa Unii Europejskiej. Wiele jego
przepisów jest pozytywnych, bardzo potrzebnych.
Mam jednak kilka pytań. Zastanawiające jest włą-
czenie gier losowych, zakładów wzajemnych do czyn-
ności opodatkowanych, a jednocześnie zwolnienie
tych usług z podatku VAT. Czy zmiana ta nie jest aby
rezultatem jakiegoś lobbingu? Z tymi grami losowy-
mi zawsze były jakieś problemy. Dotyczy to również
zmian w opodatkowaniu składów konsygnacyjnych.
Czy nie jest to aby możliwy rezultat lobbingu impor-
terów? Nowe zasady powstawania obowiązku podat-
kowego również mogą stwarzać dużo problemów,
jako że do wyboru przez podatników pozostają rów-
nież stare zasady. Projekt rządowy zmienia zasadę
rozpoznawania obowiązku podatkowego, rezygnując
z dnia wystawienia faktury. Może to być rozwiązanie
gorsze dla podatników. (Dzwonek)
Wiele przepisów w projekcie rządowym to jednak
rozwiązania pozytywne. Wymienić tu można m.in.
uregulowanie opodatkowania składów konsygnacyj-
nych – już kończę, panie marszałku – wzrost limitu
sprzedaży do 1,2 mln euro dla małego podatnika,
uregulowania dotyczące zwrotu podatku po zakoń-
czeniu działalności, skrócenie czasu zwrotu VAT do
25 dni, wprowadzenie zwrotu podatku w ciągu 180 dni,
jeśli nie ma już sprzedaży, wprowadzenie ryczałtu
VAT dla niektórych mikroprzedsiębiorców.
Mimo ogromnego zakresu zmian przedstawio-
nych w projekcie rządowym, zabrakło mi jeszcze kil-
ku rozwiązań zapowiadanych wcześniej, czyli…
Wicemarszałek Jerzy Szmajdziński:
To już, panie pośle, w pytaniach.
Poseł Henryk Kowalczyk:
…na przykład podniesienia limitu na zwolnienie
z VAT.
Podsumowując swoje wystąpienie, w imieniu klu-
bu PiS wnoszę o skierowanie przedłożonych projek-
tów ustaw do dalszych prac parlamentarnych. Dzię-
kuję bardzo. (Oklaski)
Wicemarszałek Jerzy Szmajdziński:
Dziękuję bardzo.
W imieniu klubu Lewica głos zabierze pan poseł
Stanisław Stec.
Poseł Stanisław Stec:
Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Mam zaszczyt
przedstawić stanowisko klubu Lewica wobec rządo-
wego i komisyjnych projektów ustaw o zmianie usta-
wy o podatku od towarów i usług.
Oczywiście, opowiemy się za skierowaniem wszyst-
kich projektów ustaw do prac w Komisji Finansów
Publicznych. Żywię nadzieję i będę apelował o to do
prezydium komisji, żeby tak zorganizować jej prace,
abyśmy ustawę o zmianie ustawy o podatku od towa-
rów i usług przyjęli jeszcze przed pracami nad budże-
tem, żeby mogła ona wejść w życie od 1 stycznia 2009 r.
Podatnicy faktycznie oczekują zmian ustawy
o podatku od towarów i usług, takiej zmiany gene-
ralnej. Aktualna ustawa jest bardzo trudną ustawą,
która musiała być dostosowana po naszym wejściu
do Unii do dyrektyw unijnych, do wymogów prawa
unijnego. Trudności z jej interpretacją i stosowaniem
mają nie tylko podatnicy, ale również urzędnicy skar-
bowi i sądy. Bardzo często mają miejsce przypadki,
że sądy administracyjne w Białymstoku i w Poznaniu
wydają inny wyrok, inaczej interpretują określone
zdarzenie.
Zakładam, pani minister, że te wątpliwości, jeśli
chodzi o trudności interpretacyjne, zostały zawarte
w części państwa rozwiązań. Rządowy projekt przed-
stawia bowiem aż 64 zmiany. Część z nich jest fak-
tycznie doprecyzowujących, część z nich konsumuje
nowe dyrektywy Unii Europejskiej, część z nich kon-
sumuje wyroki Trybunału Konstytucyjnego, ale rów-
nież wyroki sądów administracyjnych.
Mam taką wątpliwość czy pytanie do pana prze-
wodniczącego Komisji Nadzwyczajnej. Państwo
przedłożyliście w tej chwili 8 tych projektów ustaw.
Czy nie można było zrobić tego w jednym?
(Poseł Janusz Palikot: Ja odpowiem na to pyta-
nie.)
Robi się 4 zmiany i w jednej zmianie się to robi.
Łatwiej by było nad tym pracować. Oczywiście nie
neguję tych propozycji. Nie wiem, czy rząd z nich
skorzystał, czy wcześniej już to państwo znaliście, ale
część propozycji jest na pewno trafna.
Muszę powiedzieć również, że większość rozwią-
zań, które rząd zaproponował, wychodzi naprzeciw
potrzebom podatników. Zacznę od likwidacji zakazu
możliwości odliczania – faktura dotyczy zakupu kosz-
tów, który w rozumieniu podatku dochodowego nie
stanowi kosztów uzyskania przychodu. Czym innym
jest podatek dochodowy, a czym innym podatek VAT,
który dla przedsiębiorcy powinien być podatkiem
neutralnym. W związku z tym to rozwiązanie trzeba
przyjąć jako wyjście naprzeciw przedsiębiorcom.
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Projekty ustaw o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług
Poseł Stanisław Stec
Podobnie jest w przypadku nowej definicji części
przedsiębiorstwa. Gdy będziemy je sprzedawać, nie
będziemy naliczać VAT-u i nie będzie wymogu sa-
modzielnego sporządzenia bilansu, bo przecież ta-
kich przypadków praktycznie nie było. Jeżeli funk-
cjonowało przedsiębiorstwo, to sporządzany był je-
den bilans.
Jeśli chodzi o wydłużenie terminu odliczenia VAT
z 2 do 3 miesięcy rozliczeniowych, to myślę, że jest to
rozwiązanie satysfakcjonujące. Wiem, że część przed-
siębiorców chciała, żeby to był roczny okres, ale po-
dzielam zdanie rządu, ministerstwa, że mogłoby to
prowadzić nawet do komplikacji, dlatego że podatnik
mógłby zapomnieć, czy odliczył należny VAT czy nie,
jeżeli nie będzie to termin bardziej skondensowany.
Bardzo ważną sprawą jest import towarów, żeby
można było rozliczać VAT w deklaracji. Państwo wie-
cie, że dotychczas przedsiębiorcy unikają płacenia
w urzędzie celnym i mają pośrednika w jakimś pań-
stwie Unii Europejskiej, głównie w Niemczech, który
dokonuje rozliczenia, i jest to traktowane jako dosta-
wa unijna. Po co przydawać przychodów i usług fir-
mom niemieckim, gdy można to z powodzeniem re-
alizować w kraju? Szkoda, że to tak długo trwa. To
rozwiązanie było przyjęte już w projekcie komisyj-
nym w ubiegłym roku i bardzo, bardzo żałuję, że
projekt nie był poddany pod drugie i trzecie czytanie
jeszcze w poprzedniej kadencji Sejmu przed jego roz-
wiązaniem. Bo już w tamtej kadencji Sejmu mogli-
śmy zrobić coś pozytywnego dla podatników w tym
zakresie.
Co do likwidacji 30-procentowej sankcji VAT
w zakresie, w którym są określone nieprawidłowości,
z jednoczesnym utrzymaniem tej sankcji przy kasach
fiskalnych, to trzeba też okazać pewne zrozumienie,
bo wszyscy, którzy obracają się w dziedzinie działal-
ności gospodarczej, wiedzą doskonale, że szara strefa
istnieje, bo zawsze istniała, istnieje i istnieć będzie.
Jest tylko problem jej rozmiaru, chodzi o to, żeby ona
nie przekraczała – umówmy się – 15% PKB.
Jeśli chodzi o kasy fiskalne, to zakładacie pań-
stwo wyższą procentowo refundację kosztów, ale ob-
niżacie kwotę z 2,5 tys. zł do 700 zł. Czyżby te kasy
fiskalne tak staniały? Jest to więc wątpliwe. Ponadto
chciałbym zwrócić uwagę, że podatnicy, ci, którzy
mają używać kas fiskalnych, małe przedsiębiorstwa,
zakłady fryzjerskie, zadają pytanie – prosiłbym panią
minister czy pana ministra o odpowiedź: Dlaczego
nie ma w tym zakresie równego traktowania? Na
przykład świadczący usługi prawnicze i lekarskie
nadal są zwolnieni z obowiązku używania kas fiskal-
nych, a już usługi fryzjerskie czy taksówkarskie są
objęte tym obowiązkiem. Czy dlatego że…
(Poseł Andrzej Pałys: Lobbing.)
… lobbing działa?
(Poseł Krystyna Skowrońska: Zaczęło się od pana
ministra.)
35
Muszę więc pani powiedzieć, że pracując w Mini-
sterstwie Finansów, nie zajmowałem się sprawami
polityki podatkowej, tylko poborem podatków i reali-
zowałem to, co wynikało z ustaw i z rozporządzeń,
a do spraw polityki podatkowej były 3 departamenty.
Tak że nie ode mnie się zaczęło. Muszę pani tak od-
powiedzieć.
Kwestia likwidacji kaucji jest także bardzo pozy-
tywna, gdyż kaucje praktycznie funkcjonowały
w bardzo ograniczonym zakresie, podobnie jak skła-
danie deklaracji kwartalnych. Dobrze, że przyjęliście
państwo mimo wszystko składanie deklaracji kwar-
talnych, nie tak jak w przypadku podatku dochodo-
wego, gdzie jest zupełna likwidacja deklaracji i urzę-
dy skarbowe mają ogromne trudności z wydawaniem
zaświadczeń o niezaleganiu ze zobowiązaniami po-
datkowymi, gdyż nie mają ewidencji, czy podatnik
wpłacił należny podatek, czy w ogóle taki podatek
ma płacić.
Przy okazji mam pytanie: Czy za miesiąc, na
przykład, sierpień podatnik może przekazać do urzę-
du skarbowego w Poznaniu, w Sierpcu czy w Warsza-
wie deklarację VAT-owską elektronicznie, czy urzędy
skarbowe są już do tego przygotowane, żeby dekla-
racja elektroniczna była przekazywana? To bardzo
uprości pracę podatników – zwolnienie ze składania
comiesięcznych deklaracji nie zwalnia z przekazania
podatku, czyli i tak muszą go wyliczyć i przekazać
elektronicznie. To jest bardzo ważne zagadnienie,
tym bardziej że ci podatnicy, którzy będą mieć zwrot
podatku – czyli naliczony VAT wyższy od VAT-u na-
leżnego – i tak będą co miesiąc składać deklaracje,
bo będą chcieli mieć szybszy zwrot podatku od towa-
rów i usług.
Co jeszcze jest tu bardzo ważne, niewspomniane
dotychczas w dyskusji, to to, że ujednolicono przeli-
czenie walut obcych na złote według zasad podatku
dochodowego. To już było nie do zniesienia dla podat-
ników, że w przypadku każdego podatku był inny
sposób rozliczenia walut.
Pani minister, czego brak w ustawie? Nie rusza-
cie stawki podstawowej. Od 1993 r., kiedy wprowa-
dzono 22%, jest constans. A obniżenie stawki pod-
stawowej to jest najlepsze rozwiązanie dla wszyst-
kich podatników, dla wszystkich kupujących, kon-
sumentów, gdyż rencista, emeryt i bezrobotny jest
podatnikiem VAT. Dla mnie jego VAT nie jest neu-
tralny, on płaci podatek od towarów i usług.
I problem samochodów. Czy państwo nie macie
zamiaru dojść w przyszłości do tego, aby jednak
w przypadku samochodów służbowych nie trzeba
było stosować tych różnych kombinacji? Jeżeli samo-
chód został kupiony w ramach leasingu, to obowią-
zuje pełne odliczenie VAT-u, a jak bez leasingu, to są
ograniczenia. Nie wymagajcie od przedsiębiorców,
żeby jeździli autobusami czy rowerami.
Nie doczytałem się również niczego, chyba że pani
minister to uzupełni, co dotyczyłoby problemu zwol-
nienia darowizn na cele charytatywne od podatku od
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
36 Projekty ustaw o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług
Poseł Stanisław Stec
towarów i usług. Chodzi mi o darowizny udokumen-
towane, nie o darowizny domniemane. Komisja do
tego na pewno wróci i bardzo bym prosił, aby już
przygotować jakiś projekt przepisu, jeżeli nie ma go
w przedłożeniu rządowym. Po prostu nie doczytałem
się, żeby problem zwolnienia z podatku darowizn na
cele charytatywne został rozwiązany. Dziękuję za
uwagę. (Oklaski)
Wicemarszałek Jerzy Szmajdziński:
Dziękuję bardzo.
Głos zabierze pan poseł Andrzej Pałys w imieniu
Polskiego Stronnictwa Ludowego.
Proszę bardzo.
Poseł Andrzej Pałys:
Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! W imieniu klu-
bu Polskiego Stronnictwa Ludowego mam zaszczyt
omówić wszystkie zgłoszone do tego punktu obrad
projekty ustaw, zarówno projekt rządowy zawarty
w druku nr 819, jak i kolejne projekty. Naszym zda-
niem wszystkie one przyczynią się do uproszczenia
przepisów o podatku od towarów i usług, a także do
zmniejszenia barier i ograniczeń formalnoprawnych
wynikających z obecnych uregulowań. Postulat do-
tyczący ograniczenia biurokracji jest cyklicznie pod-
noszony przez środowisko przedsiębiorców.
Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o po-
datku od towarów i usług oraz niektórych innych
ustaw został skonsultowany z prawie wszystkimi or-
ganizacjami zawodowymi i społecznymi, takimi jak
np.: Krajowa Izba Gospodarcza czy Krajowa Rada
Notarialna, Polska Konfederacja Pracodawców Pry-
watnych „Lewiatan”, Związek Rewizyjny Spółdzielni
Mieszkaniowych RP, Izba Gospodarcza „Wodociągi
Polskie” i wiele innych, których uwagi zostały w pro-
pozycji rządu uwzględnione. Stąd też sądzę, że pro-
jekt realizuje długo oczekiwane postulaty podatni-
ków i, co najważniejsze dla przedsiębiorców, likwidu-
je przepisy hamujące lub utrudniające prowadzenie
działalności gospodarczej.
Kolejnym niezmiernie istotnym argumentem za
przegłosowaniem czy poparciem projektu zawartego
w druku nr 819 jest fakt, że projekt wykonuje orze-
czenie Trybunału Konstytucyjnego z 2007 r. doty-
czące przepisów o podatku VAT. Jednocześnie ma
na celu dostosowanie tych przepisów do przepisów
unijnych.
Jeżeli chodzi o komisyjne projekty ustaw o zmia-
nie ustawy o podatku od towarów i usług zawarte
w drukach nr: 805, 806, 808 i 809, to chociaż zawar-
te w nich drobne zmiany mają charakter doprecyzo-
wujący, uważamy, że pozwolą zwiększyć spójność
prawa podatkowego. Ponadto projekt zawarty w dru-
ku nr 806 umacnia zasadę równego traktowania
podmiotów gospodarczych przez prawo.
Kolejny projekt zawarty w druku nr 809 rozwią-
zuje istotne problemy praktyczne związane z obrotem
w świadczeniu usług w zakresie tak zwanego refak-
turowania i odsprzedaży, a także likwiduje ograni-
czenia w odliczeniu naliczonego podatku VAT doty-
czącego zakupów, które nie podlegają zaliczaniu do
kosztów uzyskania przychodów w rozliczeniu podat-
ku dochodowego.
Natomiast projekt zawarty w druku nr 808 do-
precyzowuje definicję podstawy opodatkowania oraz
określa sytuację wspólników spółki w przypadku
utraty przez nią bytu prawnego.
Klub Poselski PSL uważa za słuszne także zmia-
ny zaproponowane w druku nr 805, czyli: likwidację
przepisu nakładającego obowiązek ewidencji osób,
którym podatnik przekazał w roku podatkowym pre-
zenty o małej wartości, tj. nieprzekraczającej 100 zł;
likwidację obowiązku powiadamiania biura wymia-
ny informacji o podatku VAT o zamiarze skorzysta-
nia z procedury uproszczonej oraz doprecyzowanie
przepisów dotyczących odliczenia od podatków kosz-
tów zakupu kas rejestrujących.
Te drobne zmiany są bardzo istotne, szczególnie
kiedy uwzględnimy fakt, że w chwili obecnej Polska
ma jeden z najwyższych w Unii Europejskiej wskaź-
ników poziomu obciążenia barierami administracyj-
nymi ciążącymi na przedsiębiorcach. Wprowadzane
zmiany wpłyną pozytywnie na funkcjonowanie
przedsiębiorstw poprzez wyeliminowanie niektórych
obowiązków administracyjnych czy informacyjnych
ciążących na podatnikach VAT.
Klub Poselski PSL popiera także propozycję
zmiany ustawy zawartą w druku nr 803, która eli-
minuje niejasności i nieścisłości przepisów regulu-
jących procesy zbycia części przedsiębiorstwa. Na-
leży, naszym zdaniem, zadbać o to, aby prawo pozo-
stawiało możliwie najmniej miejsca na subiektywizm.
Wprowadzenie definicji zorganizowanej części przed-
siębiorstwa pomoże uniknąć sporów podatników
z organami skarbowymi na tle podwójnego opodat-
kowania VAT-em oraz podatkiem od czynności cy-
wilnoprawnych wynikających z transakcji zbycia
części przedsiębiorstwa.
Niezmiernie ważna jest także zmiana zapropono-
wana w komisyjnym projekcie ustawy o zmianie
ustawy o podatku od towarów i usług zawartym
w druku nr 804, która zwalnia przedsiębiorców
od konieczności ponoszenia kosztów podatku VAT
w przypadku nieściągalnej wierzytelności, gdyż prze-
pisy obecnie obowiązujące nie są sprawiedliwe. Po-
datnicy w takich przypadkach czują się podwójnie
oszukani: przez kontrahenta oraz przez prawodawcę.
Należy więc rozszerzyć zakres wierzytelności, które
uprawniają podatnika do skorygowania należnego
podatku VAT.
Kolejny omawiany przeze mnie projekt ustawy,
zawarty w druku nr 807, przysłuży się tym przedsię-
biorcom, którzy rozpoczynają prowadzenie działal-
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Projekty ustaw o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług
Poseł Andrzej Pałys
ności gospodarczej. Polskie Stronnictwo Ludowe
wielokrotnie opowiadało się za wspieraniem przed-
siębiorczości, szczególnie osób początkujących, które
należy zachęcać do działania, dlatego, naszym zda-
niem, słuszne jest zniesienie bariery, czyli obowiązku
uiszczenia kaucji gwarancyjnej dla podatników VAT
rozpoczynających prowadzenie działalności gospo-
darczej, co zrównuje ich sytuację prawną z sytuacją
przedsiębiorców już funkcjonujących na rynku.
Ostatni dyskutowany projekt, ustawy o zmianie
ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy
Ordynacja podatkowa, wychodzi naprzeciw postula-
tom podnoszonym w piśmiennictwie podatkowym
kwestionującym zgodność obowiązujących regulacji
z przepisami wspólnotowymi. Celem niniejszej usta-
wy jest wyeliminowanie tzw. 30-procentowej sankcji
VAT, która nakładana jest przez organ podatkowy
obligatoryjnie w każdym przypadku stwierdzenia
nieprawidłowości w rozliczeniu podatku od towarów
i usług, niezależnie od stopnia zawinienia podatnika.
Uważamy, że wprowadzenie nowego rozwiązania jest
korzystne dla przedsiębiorców nie tylko ze względu
na niezgodność obowiązujących przepisów z regula-
cjami unijnymi, ale przede wszystkim ze względu na
fakt, iż znacznie krępują one wolności gospodarcze
i obywatelskie.
Reasumując, klub Polskiego Stronnictwa Ludo-
wego poprze omawiane w tym punkcie obrad projek-
ty ustaw. Należy co prawda wziąć pod uwagę to, że
w krótkim okresie niektóre ze zmian przyczynią się
do zmniejszenia wpływów do budżetu państwa, jed-
nak sądzimy, że najważniejsze jest wspieranie pol-
skich przedsiębiorców, ograniczenie biurokracji, two-
rzenie korzystniejszych warunków prowadzenia
działalności gospodarczej, co w dłuższym okresie za-
owocuje wzrostem gospodarczym, więc także wzro-
stem wpływów budżetowych. Proponowane zmiany
już od dawna były postulowane przez organizacje
reprezentujące interesy przedsiębiorców. Uważamy,
że należy wyjść im naprzeciw i dopracować projekty
w Komisji Finansów Publicznych. Dziękuję bardzo.
(Oklaski)
Wicemarszałek Jerzy Szmajdziński:
Dziękuję bardzo.
Platformie Obywatelskiej zostały 3 minuty z 15-mi-
nutowego oświadczenia.
Głos ma pani poseł Krystyna Skowrońska.
Poseł Krystyna Skowrońska:
Szanowny Panie Marszałku! Panie i Panowie Po-
słowie! Państwo Ministrowie! Na tej sali debatujemy
o ustawie o podatku VAT i jest to ważna debata dla
polskich przedsiębiorców, ale należy oddać sprawie-
37
dliwość zarówno komisji „Przyjazne Państwo”, jak
i rządowi, że takie projekty przedłożyli. Dlaczego?
Dlatego że poprzedni projekt, na który wszyscy na
tej sali się powołują, dzisiaj poprawiony projekt PiS-
-owski, zakładał nie 60-dniowy zwrot podatku VAT,
tylko 70-dniowy, czyli pogorszenie sytuacji przedsię-
biorcy. Chciałabym wszystkich państwa z Prawa i Spra-
wiedliwości prosić, żebyście dzisiaj nie ubierali się
w białe szaty. Nasza poprawka, dotycząca zwrotu
w ciągu 50 dni, została zaopiniowana pozytywnie
w Komisji Finansów, ale wtedy minister finansów,
który był strażnikiem finansów, twierdził, że będzie
to ogromny wydatek budżetowy. W związku z tym
dzisiaj należy powiedzieć tak. Stwórzmy wspólnie
możliwie najlepsze rozwiązanie, które będzie służyło
polskiemu podatnikowi. Zarówno komisja „Przyja-
zne Państwo”, jak i resort przedstawiły je: resort
– kompleksowy projekt zgodny z obowiązującymi
przepisami, a komisja „Przyjazne Państwo” – bardzo
rozsądne propozycje w sprawie przepisów, które krę-
pują przedsiębiorców.
Zabierając głos, a moja wypowiedź będzie bardzo
krótka, chciałabym jeszcze prosić, żeby na tej sali
w trakcie tej debaty pan minister wypowiedział się
w tej sprawie. Proponuje komisja „Przyjazne Pań-
stwo” rozliczenie VAT-u kasowe, nie memoriałowe,
co jest niezwykle istotnym rozwiązaniem, neutral-
nym dla państwa. Jak wskazuje się, ten sposób roz-
liczenia byłby tym, czego oczekują polscy przedsię-
biorcy: likwidacją złych długów w obrocie, a to jest
rzecz niezwykła, to jest rzecz o kapitalnym znacze-
niu. W związku z tym chciałabym zapytać o stano-
wisko w tej sprawie, żebyśmy przed pracami w Ko-
misji Finansów Publicznych je znali i mogli się przy-
gotować. Mogli przygotować się również do oceny
argumentów, które będą przedstawiane.
I drobne sprostowanie dotyczące sprawozdania
w sprawie jednego projektu komisji „Przyjazne Pań-
stwo”, który referował pan poseł Poncyljusz. Wyja-
śniłam sprawę terminu 60 dni na zwrot VAT-u, nie
70, i terminu zwrotu VAT-u europejskiego, ale mó-
wimy o zabezpieczeniach. Proponowane zabezpie-
czenia w projekcie rządowym – na ten temat może-
my rozmawiać – to wszystkie formy, które dają
gwarancje Skarbowi Państwa – tak żebyśmy mieli
pewność również co do obrotu gospodarczego – że
ten podatek wpłynie. Są różne warianty tutaj zapi-
sane. Chodzi o to, by sytuacja finansowa przedsię-
biorcy była wiarygodna dla podmiotu, który będzie
tę gwarancję dawał. A ta gwarancja to nie jest za-
mrażanie pieniędzy, to jest uznanie przez podmiot,
który dokonuje oceny sytuacji finansowej podatnika,
że daje ona gwarancję, że kiedyś do Skarbu Państwa
środki wpłyną. Żebyśmy sobie, powiedziałabym, nie
strzelili w kolano. A jeżeli chodzi o sprawę weksla,
o której pan poseł mówił, to opłata wekslowa wynosi
0,1%, węc dla standingu czy dla funkcjonowania ta-
kiego podmiotu niewątpliwie koszt opłaty wekslowej
nie będzie rzeczą najistotniejszą, a będziemy mieli
kwestię uregulowaną.
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
38 Projekty ustaw o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług
Poseł Krystyna Skowrońska
Wszyscy pewnie na tej sali mamy trochę żal, że
rozwiązania, które były poprzednio proponowane,
nie zostały wprowadzone. (Dzwonek) Ale to nie wina
nasza, Platformy Obywatelskiej i Polskiego Stronnic-
twa Ludowego. To sprawa marszałka z Prawa i Spra-
wiedliwości i rządu, że nie było dość determinacji,
aby w takim projekcie pewne dobre rozwiązania
uwzględnić, które strona opozycyjna wtedy, Platfor-
ma Obywatelska i PSL, chciała wprowadzić. Dzięku-
ję bardzo. (Oklaski)
Wicemarszałek Jerzy Szmajdziński:
Dziękuję bardzo, pani poseł.
Chyba chodziło o to, żeby nie strzelić sobie w sto-
pę, ponieważ strzał w kolano, a kolano to jest najbar-
dziej skomplikowany staw, jaki posiada człowiek, to
straty nieodwracalne. A kiedy się strzeli w stopę, to
jeszcze można z tego wyjść.
(Poseł Paweł Poncyljusz: Można stopę odciąć.)
(Poseł Krystyna Skowrońska: Nie jestem leka-
rzem, panie marszałku.)
Dziękuję bardzo, pani poseł.
Proszę państwa, to były wystąpienia w imieniu
klubów.
Do zadania pytania zgłosiło się 5 osób.
Czy ktoś jeszcze pragnie zadać pytanie?
Jeśli nie, to listę zamykam.
Ustalam czas zadania pytania na 1,5 minuty.
Jako pierwszy pan poseł Kazimierz Gwiazdowski,
Prawo i Sprawiedliwość.
Poseł Kazimierz Gwiazdowski:
Panie Marszałku! Pani Minister! Wysoka Izbo!
Dyskutując o rządowym projekcie ustawy o zmianie
ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych
innych ustaw zawartym w druku nr 819, chciałbym
poruszyć sprawę jednoznacznego określenia gmin
jako podatników podatku VAT. Gmina jako osoba
prawna nie ma wyodrębnionych własnych struktur
organizacyjnych, a nałożone na gminę zadania wy-
konywane są przez nie przy pomocy urzędu gminy.
Urząd gminy wykonuje wszelkie czynności wyłącznie
na rzecz gminy lub w jej interesie i nie ma możliwości
prowadzenia ewidencji księgowej dotyczącej rozliczeń
podatku od towarów i usług dla gminy i urzędu od-
rębnie. W praktyce urzędy skarbowe, izby skarbowe
uznają za czynnego podatnika VAT wyłącznie gminę
lub wyłącznie urząd gminy, lub zarówno gminę, jak
i obsługujący ją urząd gminy. Brak jednoznacznego
stanowiska w tej sprawie stwarza szereg trudności
przy rozliczaniu przez gminy projektów realizowa-
nych ze środków pochodzących z budżetu Unii Euro-
pejskiej i innych środków pochodzących ze źródeł
zagranicznych. Uważam, że przy okazji prac nad
omawianą ustawą należałoby jednoznacznie roz-
strzygnąć przedstawiony przeze mnie problem. Dzię-
kuję bardzo. (Oklaski)
Wicemarszałek Jerzy Szmajdziński:
Dziękuję bardzo.
Głos ma pan poseł Jerzy Gosiewski, Prawo i Spra-
wiedliwość.
Poseł Jerzy Gosiewski:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pani Minister!
Omawiamy 9 projektów ustaw o zmianie tej samej
ustawy, ustawy o podatku od towarów i usług. Po do-
konaniu skróconej analizy proponowanych kwestii
legislacyjnych należy stwierdzić, że takie procedowa-
nie wprowadza chaos w stanowionym prawie. Z prze-
prowadzonego przeze mnie porównania tych wszyst-
kich projektów wynika, że w 8 ustawach dotyczących
zmany jednej ustawy proponuje się drobne zmiany
poszczególnych ustępów w sumie w 18 artykułach,
a zatem przeciętnie na jeden projekt przypada mniej
niż 2,5 zmienianych ustępów. Zważywszy że w usta-
wie zasadniczej jest 176 artykułów, a w każdym
z nich przynajmniej po około 5 ustępów, oraz biorąc
pod uwagę, że jest jeszcze 9 ogromnych załączników
– 880 ustaw plus przeszło 200 do nich załączników
– można, panie pośle, sporządzić przeszło 1200 ustaw.
Z mojej analizy wynika również, że oprócz jednego
artykułu, nr 89, wszystkie inne, to jest 17 artykułów
zmienianych w 8 ustawach komisji „Przyjazne Pań-
stwo”, są również zmieniane w projekcie rządowym
zawartym w druku nr 819. Zmiany te są zbliżone lub
oderwane od kontekstu projektu rządowego.
Panie pośle sprawozdawco (Dzwonek), czy nie na-
leżałoby dokładnie porozumieć się ze swoimi kolega-
mi z ław rządowych i przedstawić jednego wspólnego
projektu zmiany przecież tej samej ustawy zamiast
tworzyć chaos prawny.
Szanowna pani minister, czy zdaniem pani mini-
ster komisja „Przyjazne Państwo”, wprowadzając
jednostkowe zmiany, pomaga czy przeszkadza rządo-
wi? Bardzo dziękuję. (Oklaski)
Wicemarszałek Jerzy Szmajdziński:
Dziękuję bardzo.
Pytanie zada pan poseł Andrzej Orzechowski,
Platforma Obywatelska.
Poseł Andrzej Orzechowski:
Panie Marszałku! Pani Minister! Panie Mini-
strze! Jest w projekcie rządowym bardzo dużo zmian
upraszczających procedury. Trzeba rzeczywiście było
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Projekty ustaw o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług
Poseł Andrzej Orzechowski
koalicji Platformy i PSL-u, żeby zdobyć się na taką
determinację, by po co najmniej 3 latach oczekiwania
przez przedsiębiorców, przyjąć dużo uproszczeń w usta-
wie o podatku od towarów i usług. Jest tu szereg
uproszczeń, ale mam trzy pytania do pana ministra.
Otóż w art. 33 proponuje się rozliczanie VAT od im-
portu towarów w deklaracji rozliczeniowej. Projekt
ogranicza zastosowanie tego rozwiązania jedynie do
podatników podlegających procedurom uproszczo-
nym, a zatem sprawdzonych przez organy celne. Po-
wstaje pytanie: Czy nie warto pokusić się o takie
rozwiązanie, aby także skorzystać z tego rozwiąza-
nia mogli przedsiębiorcy, którzy prowadzą krócej
działalność gospodarczą? To rozwiązanie mogłoby
obowiązywać niekoniecznie od stycznia 2009 r., a być
może od stycznia 2010 albo jeszcze później, ale warto
by było je przetestować.
Druga kwestia dotyczy art. 87, zwrotu nadwyżki.
Co do zasady projektodawca proponuje likwidację
dwóch terminów, wyjątkiem są podatnicy, którzy
rozpoczynają wykonywanie działalności (Dzwonek)
lub wykonują ją w okresie krótszym niż 12 miesięcy.
I tutaj także może warto byłoby się zastanowić, czy
z późniejszym terminem obowiązywania nie można
byłoby wprowadzić także tego rozwiązania dla po-
datników z krótszym okresem działalności gospodar-
czej czy rozpoczynających taką działalność.
I jeszcze jedna kwestia, kwestia większej kwoty
zwolnienia w podatku od towarów i usług bądź
wprowadzenia ryczałtu, tak jak proponuje się w pro-
jekcie Platformy Obywatelskiej, w projekcie posel-
skim. W projekcie rządowym nie ma ani jednego,
ani drugiego rozwiązania i być może warto byłoby
się zastanowić nad zwiększeniem limitu zwolnienia
po to, aby z jednej strony zmniejszyć koszty poboru
podatku, a z drugiej strony wyłączyć z systemu VAT
podatników o stosunkowo niewielkich czy niskich
obrotach. Czy państwo nie rozważaliście takich
możliwości? Dziękuję.
Wicemarszałek Jerzy Szmajdziński:
O zabranie głosu proszę pana posła Janusza Pa-
likota, Platforma Obywatelska.
Poseł Janusz Palikot:
Panie Marszałku! Szanowni Państwo! Czy nie
jest tak, że dobra zmiana to niekoniecznie musi być
duża zmiana? – zwracam się tu do posłów sprawoz-
dawców projektów komisji „Przyjazne Państwo”. Bo
czy nie jest tak, że rzeczywiście bardzo niewielkie
zmiany, np. likwidacja kaucji gwarancyjnej czy likwi-
dacja sankcji podatkowej w VAT, też bardzo drobna,
to są istotne zmiany? To są szalenie istotne zmiany.
Sam fakt, że zmiany są małe, nie jest i nie może być
39
przedmiotem negatywnej czy pozytywnej oceny. Waż-
na jest istotność tych zmian. Czy nie jest tak, że my
wszyscy od wielu już miesięcy tłumaczymy, że istota
pracy komisji „Przyjazne Państwo” polega na tym,
że zgłaszamy projekty ze strony społecznej, które
przerabiamy w komisji i dopasowujemy do realiów,
przepisów czy podatków w Polsce? Siłą rzeczy one
muszą mieć taki charakter nie systemowy, tylko
cząstkowy. Jest konieczne – i tu się zgadzam, i o to
też będę apelował – aby w końcu roku doszło do pre-
zentacji jednolitego tekstu ustawy VAT-owskiej, nie
tylko z racji ilości zmian, które proponujemy, ale tak-
że ilości zmian zawartych w nowelizacji rządowej. Bo
one tak czy inaczej szalenie komplikują korzystanie
z tych przepisów przez podatników. I słuszna jest
oczywiście ta uwaga, ja się z nią zgadzam, że osta-
tecznie taki tekst jednolity powinien powstać. My
jednak nie moglibyśmy funkcjonować w tej metodo-
logii, jaką przyjęliśmy jako komisja „Przyjazne Pań-
stwo”, gdybyśmy dokonywali zmian systemowych
albo czekali wiele miesięcy, aż wszystkie strony spo-
łeczne, wszystkie organizacje społeczne, wszyscy
obywatele wyczerpią swoje pomysły w zakresie no-
welizacji takiej czy innej ustawy. (Dzwonek) Co wię-
cej, czy nie jest tak, że my będziemy zmuszeni do
kolejnych nowelizacji ustawy VAT-owskiej? Będzie-
my, bo wpływają kolejne propozycje w tym zakresie.
W jakimś tam sensie to jest nigdy niekończąca się
historia. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Jerzy Szmajdziński:
Dziękuję.
Głos ma pan poseł Witold Namyślak, Platforma
Obywatelska.
Poseł Witold Namyślak:
Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Panie Mini-
strze! Zasadniczym celem projektu dotyczącego zmia-
ny ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektó-
rych innych ustaw jest uproszczenie przepisów, znie-
sienie lub zmniejszenie barier i ograniczeń formalno-
prawnych wynikających z obecnych uregulowań,
również tych, które są postrzegane przez przedsię-
biorców jako hamujące lub utrudniające prowadzenie
działalności gospodarczej. Regulacje będą miały rów-
nież bardzo konkretny wymiar finansowy dla przed-
siębiorców. Jakie są przewidywania ministerstwa co
do zmniejszenia obciążeń finansowych dotyczących
przedsiębiorców? Panie ministrze, jakie konkretne
rozwiązania zmniejszą obciążenia finansowe doty-
czące przedsiębiorców? Dziękuję.
Wicemarszałek Jerzy Szmajdziński:
Dziękuję bardzo.
Lista posłów zapisanych do głosu została wyczer-
pana.
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
40 Projekty ustaw o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług
Wicemarszałek Jerzy Szmajdziński
O zabranie głosu proszę podsekretarza stanu
w Ministerstwie Finansów panią Elżbietę Chojnę-
-Duch, a później pana ministra Koteckiego.
Podsekretarz Stanu
w Ministerstwie Finansów
Elżbieta Chojna-Duch:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Ponieważ zmian,
jak państwo wiecie, jest wiele, projektów jest wiele,
problematyka jest niezwykle obszerna, więc pozwo-
liliśmy sobie na dość nietypowe procedowanie i odpo-
wiemy po kolei na niektóre z propozycji komisyjnych
projektów ustawy o zmianie ustawy o podatku od
towarów i usług – najpierw ja, a następnie pan mini-
ster Kotecki, który jest odpowiedzialny za sferę zwią-
zaną z podatkami, m.in. właśnie za Departament
Podatku od Towarów i Usług. Ponieważ departament
legislacyjny odpowiada moim kompetencjom, to rów-
nież czuję się zobowiązana do udzielenia odpowiedzi
na niektóre z przekazanych przez państwa uwag.
Żeby nie zabierać czasu, bo oczywiście ta proble-
matyka jest niezwykle obszerna, tak jak już powie-
działam, nie będę referować poszczególnych propo-
zycji, nawiązywać do projektów ustaw, ale od razu
przejdę ad rem, czyli do rzeczy, i odpowiem na propo-
zycje rządowe.
Przede wszystkim chciałabym powiedzieć, że pro-
cedowanie z Komisją Nadzwyczajną „Przyjazne Pań-
stwo” ze wszech miar było dla rządu pożyteczne.
Skorzystaliśmy – i dziękujemy za to – dzięki burzli-
wej dyskusji, dzięki temu, że wyłoniły się różne kon-
trowersyjne problemy. Nie wszystkie nasze stanowi-
ska były jednolite, za chwilę też dam temu wyraz, ale
z pewnością wzbogaciły naszą wiedzę, zwiększyły
nasze rozumienie pewnych spraw podatkowych, jak
również doprowadziły do tego, że coraz większa licz-
ba podatników, a nawet szerzej, przysłuchujących się
obradom komisji, jak wynika z różnych uwag medial-
nych, jest zainteresowana tym podatkiem i można
powiedzieć, że pobudziliśmy świadomość obywatel-
ską właśnie dzięki pracom komisji. Praca była
wszechstronna, wielodniowa, bardzo intensywna, za
co również dziękujemy, bo przyczyniła się do tego, że
na pewno wiedza na temat podatków będzie wiedzą
bardziej powszechną niż obecnie.
Ale po kolei, tak jak były procedowane kolejne
projekty ustawy, czyli najpierw projekt z druku sej-
mowego nr 806. Nasze stanowisko: rząd akceptuje
propozycję przyjęcia zmiany zapewniającej równe
traktowanie podmiotów, które zaprzestały prowadze-
nia działalności gospodarczej niezależnie od ich for-
my prawnoorganizacyjnej. Analogiczne rozwiązanie
zostało przewidziane w rządowym projekcie ustawy
o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz
niektórych innych ustaw. Sprzyja ono racjonalizacji
systemu podatkowego, jego uproszczeniu, a więc
wzmacnia przedsiębiorców. Mając na uwadze tę zbież-
ność z zakresu regulacji projektu Komisji Nadzwyczaj-
nej „Przyjazne Państwo” z propozycjami zawartymi
w rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o po-
datku od towarów i usług oraz niektórych ustaw,
wnioskuję w imieniu ministra finansów o łączne roz-
patrywanie tych projektów, z tym że proponowałabym,
aby wiodącym był tutaj projekt rządowy, przedstawio-
ny uprzednio Wysokiej Izbie w druku nr 819.
Druk sejmowy nr 809 dotyczy trzech propozycji
– wymienię je tutaj krótko: wprowadzenia regulacji
dotyczącej odprzedaży usług (zmiana w art. 8), na-
stępnie dwie zmiany, art. 88 i 92, czyli likwidacja
ograniczenia w odliczaniu podatku naliczonego,
i trzecia zmiana to ujednolicenie zasad przeliczania
kwot wykazywanych na fakturach w walucie obcej
stosownie do regulacji obowiązujących w tym zakre-
sie w przepisach o podatku dochodowym – jest to
zmiana art. 109. Wymieniłam je, ponieważ nasza
ocena nie jest jednolita w stosunku do tych wszyst-
kich propozycji. Projekt ustawy z uwagi na zmiany
dokonane w art. 88 i 92 oceniam pozytywnie, nega-
tywnie rekomenduję w imieniu ministra finansów
zmiany w art. 8 i 109.
I teraz krótkie uzasadnienie tych naszych ocen.
Zaproponowana przez komisję zmiana dotycząca li-
kwidacji zakazu odliczania podatku VAT w sytuacji,
gdy wydatek na nabycie towarów i usług nie stanowi
kosztu uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów
o podatku dochodowym, jest zbieżna z propozycją
przepisów zawartą w naszym projekcie, w druku
nr 819. W obecnych warunkach nie ma już przyczyn
o charakterze budżetowym i gospodarczym, które
uzasadniałyby utrzymywanie tych rozwiązań. Brak
odwołania się przy kwalifikacji danego wydatku do
odliczenia podatku VAT do przepisów o podatkach
dochodowych, obu – i tutaj w zakresie kosztów uzy-
skania przychodów, nie oznacza, że podatnik nie bę-
dzie musiał wykazać związku poniesionego wydatku
z prowadzoną działalnością. Zgodnie z art. 86 ust. 1
ustawy o podatku od towarów i usług podatnikowi
przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku
należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie,
w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wy-
konywania czynności opodatkowanych. Mając na
uwadze merytoryczną zbieżność zakresu regulacji
omawianego projektu z propozycjami zawartymi
w projekcie rządowym, wnoszę o łączne rozpatry-
wanie tych projektów w tej części i znowu przyjęcie
projektu rządowego jako wiodącego, jeśli można
prosić.
Jeśli chodzi o propozycję wprowadzenia regulacji
w zakresie świadczenia usług, odprzedaży usług, nie-
stety oceniamy to jednak negatywnie. Według pro-
jektodawców omawiana zmiana dostosowuje przepi-
sy o podatku VAT do potrzeb obrotu gospodarczego
przez rozwiązanie problemu związanego z obrotem
w świadczeniu usług w zakresie odprzedaży, tzw. re-
fakturowania. Proponowane rozwiązania, uwzględ-
niając treść ich uzasadnienia, mogłyby jednak wpro-
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Projekty ustaw o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów
Elżbieta Chojna-Duch
wadzić do ustawy zalegalizowany wręcz system omi-
jania przepisów w celu zapłacenia niższego podatku,
na co w trakcie dyskusji już była tu zwracana uwaga.
Prowadziłoby to do sytuacji, w której świadczący
usługę celowo rozdzieliłby jedno świadczenie na kilka
różnych, jeżeli zakupy przez niego dokonywane
w celu wykonania jego usługi byłyby objęte stawkami
obniżonymi. Pociąga to za sobą – przez rozszczelnie-
nie systemu VAT – nie tylko konsekwencje o charak-
terze fiskalnym, ale również łamie podstawowe za-
sady dotyczące opodatkowania podatkiem od towa-
rów i usług. Podstawą opodatkowania jest cała kwo-
ta należna, a nie jego część elementów kosztowych,
jako suma, zgodnie z dyrektywą, a nie oddzielnie
każdy element kosztowy. Zaproponowane w tym za-
kresie zmiany, jako w pewnym sensie zagrażające
spójności systemu VAT, opiniuję w imieniu ministra
finansów zdecydowanie niestety negatywnie.
Zmiana z kolei w art. 109 dotyczy ujednolicenia
zasad przeliczania kwot w walucie obcej wykazywa-
nej na fakturach na potrzeby podatku VAT oraz po-
datków dochodowych. Zaproponowane rozwiązanie
pozwoli na odejście od konieczności śledzenia bieżą-
cego dziennego kursu średniego wyliczonego i ogło-
szonego przez NBP, co ułatwi przeliczanie kwot wy-
rażonych w walutach obcych na potrzeby podatku od
towarów i usług. Należy jednak zauważyć, że propo-
nowany przez komisję zapis regulujący kwestię prze-
liczania kwot jest, można powiedzieć, fragmentarycz-
ny. Tak więc nie uważamy, że cały zapis jest nega-
tywny, ale on jest niepełny, czyli w tym zakresie nie
może być też zaaprobowany, ogranicza się bowiem
jedynie do określenia reguł w przypadku obrotu fak-
turowego, nie ustanawiając jednocześnie zasad prze-
liczania kwot w walucie obcej dla transakcji nieudo-
kumentowanych fakturami.
Pragnę jednakże zauważyć, że pełne rozwiązanie
w tym zakresie zawiera projekt rządowy o zmianie
ustawy o podatku od towarów i usług. Proponowana
przez rząd zmiana koresponduje, jest zbieżna co do
zasady, z obecnie stosowanymi regulacjami przeli-
czania kwot wykazanych na fakturach w walucie
obcej na złote, wynikającymi z przepisów o podat-
kach dochodowych.
Uważamy zatem, że prace w parlamencie nad
zmianami do ustawy o podatku od towarów i usług
w zakresie zasad przeliczania kwot wyrażonych
w walucie obcej powinny być prowadzone na podsta-
wie projektu rządowego, ponieważ zawiera on bar-
dziej kompleksowe rozwiązania i merytorycznie do-
skonalsze – jeśli tak można powiedzieć – w tym za-
kresie. Oceniając pozytywnie projekt ustawy w części
dotyczącej zmian w art. 88 i art. 92, wnoszę o rozpa-
trywanie go łącznie z projektem rządowym, który
zawiera odpowiednie propozycje.
Jeszcze raz powtórzę, że z uwagi na częściowy
jedynie niepełny zakres zmian dotyczących kwestii
41
przeliczania kwot wyrażonych w walutach obcych,
rekomenduję prace nad projektem rządowym, który
kompleksowo reguluje te kwestie. I jeszcze raz pod-
kreślam również, że zdecydowanie negatywnie oce-
niamy zmiany w zakresie tzw. refakturowania.
Jeśli można, kolejny przepis. To jest projekt usta-
wy zawarty w druku nr 803 dotyczący zmian w art. 2,
art. 6 i art. 91. Te zmiany mają dwa podstawowe cele:
ujednolicenie ujęcia podatkowego zbycia przedsię-
biorstwa lub jego części z uwzględnieniem obu podat-
ków dochodowych i Kodeksu cywilnego i usunięcie
przyczyny podwójnego opodatkowania VAT-em oraz
podatkiem od czynności cywilnoprawnych zbycia czę-
ści przedsiębiorstwa.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Popierając kieru-
nek proponowanych zmian, chciałabym jednakże
zaznaczyć, że przedłożona propozycja regulacji art. 6
ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług jest frag-
mentaryczna. Też już zwrócono na to uwagę w trak-
cie dyskusji. Nie uwzględniono bowiem warunku
określonego w dyrektywie 112 w zakresie następstwa
prawnego. Ten wymóg jest szczególnie istotny przy
proponowanej znacznie szerszej definicji zorganizo-
wanej części przedsiębiorstwa. Tak więc brak tego
warunku jest w pewnym sensie luką prawną. Zmia-
na przepisów prawnych w tym zakresie powinna
w odniesieniu do zorganizowanej części przedsiębior-
stwa to uwzględniać, a więc także odwoływać się do
przepisów Ordynacji podatkowej, które regulują pra-
wa i obowiązki następców prawnych przejmujących
zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Taką kom-
pletną zmianę zawiera rządowy projekt ustawy o zmia-
nie ustawy o podatku od towarów i usług oraz nie-
których innych ustaw.
Mając zatem na uwadze to, iż rządowy projekt
w zakresie przedłożonego projektu komisyjnego
jest bardziej pełny, popierając ideę zmian – oczywi-
ście słuszną według nas – zaproponowanych wła-
śnie w projekcie komisyjnym i w projekcie rządo-
wym, wnoszę jednak o procedowanie dalej nad
projektem rządowym.
Projekt zawarty w druku nr 808. Komisyjny pro-
jekt ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów
i usług przewiduje wprowadzenie zmian dotyczących
kwestii związanych ze zwrotem różnicy podatku,
które zmierzają do umożliwienia dokonywanych
zwrotów różnicy podatku w przypadku utraty bytu
prawnego spółek. I tu kierunek zmian, ideę tych
zmian oceniamy pozytywnie, ze względu na podsta-
wowe zasady podatku VAT, w szczególności zasadę
neutralności. Jednak sposób realizacji zmian w pro-
jekcie komisyjnym jest częściowy, fragmentaryczny,
zawiera rozwiązania mogące komplikować procedurę
zwrotu podatków, jak na przykład w przypadku przy-
jęcia koncepcji solidarnego zaspokojenia przez urząd
skarbowy wierzytelności w sytuacji wytoczenia po-
wództwa przez jednego z wierzycieli. Projektodawca
nie zawarł również regulacji dotyczącej rachunku
bankowego. Jeśli chodzi o podatek od towarów
i usług, to nadwyżka podatku naliczonego nad należ-
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
42 Projekty ustaw o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów
Elżbieta Chojna-Duch
nym jest zwracana na rachunek bankowy podatnika,
co po rozwiązaniu spółki cywilnej czy handlowej nie-
mającej osobowości prawnej byłoby niemożliwe.
Należy zwrócić uwagę, że w rządowym projekcie
ustawy zawarto kompleksowe rozwiązania w zakre-
sie zwrotu podatku w przypadku rozwiązania spółek
cywilnej lub handlowej niemającej osobowości praw-
nej, a także zwrotu tej różnicy osobom fizycznym,
wynikającej z rozliczenia, w którym podmioty te były
podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT
czynni. Dlatego rekomendujemy do dalszych prac
rozwiązania zawarte w rządowym projekcie, który
w przeciwieństwie do komisyjnego projektu według
naszej oceny w sposób bardziej kompleksowy regulu-
je te kwestie.
Kolejny projekt zawarty jest w druku sejmowym
nr 807. Ten projekt przewiduje zmiany, w tym doty-
czące podatku od towarów i usług, polegające przede
wszystkim na uchyleniu art. 97 ust. 5-8 i art. 98
ust. 3 ustawy, czyli zmierzające do likwidacji kaucji
gwarancyjnej dla podatników rozpoczynających pro-
wadzenie działalności gospodarczej, przyznające
równocześnie podatnikom prawo do zwrotu podatku
w terminach stosowanych dla ogółu podatników. Kie-
runek zmian zasługuje na poparcie. Jednocześnie
jednak w ocenie Ministerstwa Finansów należy
wprowadzić ponadto mechanizmy zabezpieczające
interesy budżetu, uwzględniające zasady prawa
wspólnotowego, w szczególności zasadę proporcjo-
nalności. O tym też już była mowa podczas dzisiejszej
sesji. Podzielając opinię w sprawie potrzeby przyjęcia
zmiany, chciałabym zwrócić uwagę, że ryzyko wystą-
pienia ewentualnych nadużyć podatkowych w grupie
podatników rozpoczynających działalność jest sto-
sunkowo wysokie. Dlatego też, odpowiadając na py-
tania – były trzy pytania zadane przez pana posła
Orzechowskiego – co do możliwości zmian i rozsze-
rzenia tego na podatników, którzy rozpoczynają dzia-
łalność, chciałabym powiedzieć, iż to ryzyko jest
stosunkowo wysokie, co pokazują przykłady państw
członkowskich czy obserwacje Komisji Europejskiej.
Przyznanie możliwości zwrotu podatku w takim ter-
minie, który jest stosowany wobec innych, znanych
już urzędowi skarbowemu podatników, musi się wią-
zać z wprowadzeniem alternatywnych zabezpieczeń
w postaci zabezpieczenia składanego proporcjonalnie
do kwoty żądanego zwrotu. Również w trakcie wcze-
śniejszych dyskusji sejmowych na posiedzeniach Ko-
misji Finansów Publicznych pan dyrektor Tratkie-
wicz, o czym była mowa, wskazywał już na te elemen-
ty. Kompletne rozwiązania przewidujące zniesienie
kaucji gwarancyjnej i wprowadzenie innego mecha-
nizmu zabezpieczającego interesy budżetu państwa
zawiera rządowy projekt ustawy. Jeśli chodzi o wy-
dłużenie okresu, w którym jest ta możliwość, do
okresu rocznego, jeżeli nie teraz, to w przyszłości, to
na razie przynajmniej uważamy, że urząd skarbowy
powinien mieć jakieś elementy sprawdzenia rzetel-
ności takiego podatnika, a niestety do tego potrzebny
jest czas. Ponadto również Unia Europejska zwraca
uwagę na kwestię rzetelności podatników, którzy
rozpoczynają działalność. Na forum Unii Europej-
skiej jest to szeroko dyskutowane. I nie daje to pod-
staw do rozszerzenia tego typu możliwości na podat-
ników rozpoczynających działalność gospodarczą.
Mając na uwadze, że – i tutaj nawiązuję do druku
sejmowego nr 807 – zarówno projekt komisyjny, jak
i projekt rządowy zostały przekazane na ręce pana
marszałka, wnoszę o łączne rozpatrywanie zmian
zawartych w wyżej wymienionych projektach, z proś-
bą, aby projekt rządowy był w tym zakresie wiodący.
Odpowiadając panu posłowi, który mówił o wszyst-
kich trzech projektach, o zabezpieczeniu proporcjo-
nalnym, chciałabym zwrócić uwagę, że wszystkie
projekty, zarówno projekt Platformy, jak i projekt
PiS-u z druku nr 697, przewidują zabezpieczenie pro-
porcjonalne. Nie jest to więc tylko propozycja rządowa,
a propozycja wszystkich klubów, zawarta we wszyst-
kich projektach. Wszyscy obawiają się nadużyć, dlate-
go też wydaje się, że chyba nieuzasadnione są zarzuty
pana posła wobec naszego projektu. Również Komisja
Europejska w swoim raporcie zwraca uwagę na moż-
liwość tego typu nadużyć. Projekt PiS-owski także
zawiera tego typu zabezpieczenia, zgodnie z zasadą
proporcjonalności.
Ostatni projekt, do którego chciałabym się od-
nieść, to jest komisyjny projekt z druku nr 817. Pro-
jekt ten przewiduje wyeliminowanie z przepisów
ustawy o podatku od towarów i usług dodatkowego
zobowiązania w podatku od towarów i usług, czyli
30-procentowej sankcji VAT. Konsekwencją tej zmia-
ny są również propozycje zmian w ustawie Ordynacja
podatkowa, regulujące m.in. przedawnienie dodatko-
wego zobowiązania podatkowego w podatku od to-
warów i usług.
Przedłożoną inicjatywę ustawodawczą co do kie-
runku zmian należy ocenić pozytywnie. Proponowa-
ne przez komisję zmiany są zbieżne z rządowym pro-
jektem ustawy o zmianie ustawy o podatku od towa-
rów i usług oraz niektórych ustaw, który wychodząc
naprzeciw oczekiwaniom przedsiębiorców, także prze-
widuje uchylenie sankcji administracyjnej za błędne
rozliczenie podatku od towarów i usług. Rządowy pro-
jekt przewiduje jednak również przepisy przejściowe,
określające zasady postępowania w przypadku postę-
powań, które rozpoczęły się przed wejściem w życie
niniejszej ustawy. Pragnę zwrócić uwagę, że propo-
zycja komisyjna nie zawiera tego rodzaju przepisów
przejściowych, co może budzić wątpliwości co do po-
stępowania w sprawach wszczętych i niezakończo-
nych decyzją ostateczną.
Jeszcze raz podkreślam, że popierając co do istoty
kierunkowo komisyjny projekt ustawy o zmianie
ustawy o podatku od towarów i usług, minister fi-
nansów wnosi – z uwagi na fakt, że rządowy projekt
jest pełniejszy – o łączne rozpatrywanie zmian
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Projekty ustaw o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów
Elżbieta Chojna-Duch
zawartych w projekcie komisyjnym i projekcie rzą-
dowym.
Podsumowując to wszystko, co powiedziałam o
dotychczas omówionych projektach – za chwilę pan
minister Kotecki uzupełni moją wypowiedź w odnie-
sieniu do pozostałych propozycji – chciałabym stwier-
dzić, że z prezentowanych opinii ministra finansów
wynika, iż większość przedstawionych propozycji
ustawowych pokrywa się z regulacjami rządowymi,
choć w części również występują rozwiązania kontro-
wersyjne, a nawet rozbieżne. Ponieważ projekt usta-
wy przygotowany przez ministra finansów jest kon-
strukcją systemową, pełną, spójną, o czym też była
mowa, proszę o to, aby stanowił niejako kościec, na
którym będą opierały się poszczególne, oczywiście
przyjazne przedsiębiorcom rozwiązania, proponowa-
ne także przez Komisję Nadzwyczajną „Przyjazne
Państwo”. Uporządkuje to sposób procedowania,
umożliwi szybkie uchwalenie oczekiwanych zmian,
przed 1 stycznia 2009 r. – co na pewno jest możliwe,
biorąc pod uwagę właśnie wysoką jakość prac komi-
sji. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Wicemarszałek Jerzy Szmajdziński:
Dziękuję bardzo.
O zabranie głosu proszę podsekretarza stanu w
Ministerstwie Finansów pana Ludwika Koteckiego.
Podsekretarz Stanu
w Ministerstwie Finansów
Ludwik Kotecki:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pani minister
zabrała mi większość mojej pracy. Chciałbym się w
związku z tym – ponieważ ona omówiła właściwie
wszystkie projekty – odnieść do pytań, bo te pytania
też są bardzo istotne, bardzo ważne. Chciałbym spró-
bować odpowiedzieć na zadawane pytania.
Pierwsze pytanie, które mam zanotowane, doty-
czyło zmian w rządowym projekcie polegających na
wykreśleniu z listy czynności wyłączonych z zakresu
ustawy o podatku od towarów i usług działalności w
zakresie gier losowych. To było pytanie pana posła
Kowalczyka. I usłyszałem zarzut, może nie wprost,
że nie wiemy, z czego to wynika. Otóż informuję, że
ta zmiana wynika tylko i wyłącznie z porządkowania
ustawy. Zmiana polega na wykreśleniu z listy czyn-
ności wyłączonych z zakresu ustawy działalności w
zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych, gier
na automatach i gier na automatach o niskich wy-
granych i wprowadzamy zmianę polegającą na uzna-
niu jej za działalność zwolnioną z tego podatku.
Zmiana ta ma, tak jak powiedziałem, charakter po-
rządkujący, gdyż do tej pory działalność w zakresie
43
gier losowych nie podlegała co do zasady opodatko-
waniu, co nie oznaczało, że podmioty prowadzące
taką działalność nie wykonywały działalności gospo-
darczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów
i usług. W związku z tym, tak jak powiedziałem, pro-
ponowana zmiana teraz jednoznacznie wskazuje, że
działalność podlega przepisom ustawy o podatku od
towarów i usług, przy czym jest ona z tego podatku
zwolniona. To oznacza, że nadal brak jest obciążenia
tej działalności podatkiem VAT.
Drugie pytanie pana posła Kowalczyka dotyczyło
składów konsygnacyjnych. Skąd pomysł, skąd idea?
Otóż informuję, że tak naprawdę jest to jedynie do-
stosowanie polskiej rzeczywistości gospodarczej do
tej, którą mamy w Unii Europejskiej, wykorzystanie
możliwości, którą przewiduje dyrektywa, i uspraw-
nienie obrotu gospodarczego.
Pan poseł Stec pytał o prawników i lekarzy.
(Poseł Paweł Poncyljusz: Kasy fiskalne.)
Kiedy wprowadzimy kasy fiskalne w ich przypad-
ku? Otóż informuję, że prace w zakresie możliwości
czy zasadności wprowadzenia kas fiskalnych właśnie
w tych obszarach są prowadzone w Ministerstwie
Finansów. To są obszary niełatwe, dlatego że wiado-
mo, iż działalność lekarzy i prawników –przede
wszystkim działalność lekarzy – jest zwolniona z po-
datku. Trzeba by było spowodować, żeby pacjent był
zainteresowany otrzymaniem paragonu. W związku
z tym jest tu jakiś problem. W przypadku prawników
jest trochę inny problem, ponieważ tak naprawdę, z
uwagi na to, że czynności prawne są rozłożone w cza-
sie, jest tutaj trudno ustalić moment, w którym moż-
na by było pobrać taki podatek czy wydać paragon.
Prowadzone są prace z tym związane, natomiast nie
mogę tutaj powiedzieć, kiedy skończymy.
Drugie pytanie pana posła Steca dotyczyło dekla-
racji elektronicznych. Otóż informuję, że takie dekla-
racje można już w chwili obecnej składać. Trzeba
oczywiście zawiadomić urząd o takim zamiarze. W
tej chwili – zgodnie z moimi informacjami – około 80
deklaracji można już składać elektronicznie.
Kwestia leasingu samochodowego. Odliczanie po-
datku w leasingu czy podatku zapłaconego w opłatach
leasingowych odbywa się na takich samych zasadach,
jak odliczenie podatku przy nabyciu, czyli mamy tutaj
do czynienia z tymi samymi ograniczeniami. Mianowi-
cie można odliczyć nie więcej niż 60% podatku i nie
więcej niż 6 tys. zł, to znaczy, że nie ma tu rozróżnienia
między nabyciem a leasingiem – zasady są te same.
Podatek od darowizn – pytanie pana posła Steca.
Jeżeli chodzi o zwolnienie, to nie możemy go wpro-
wadzić ze względu na fakt, że nie pozwala na to dy-
rektywa. Chciałbym jednak poinformować, że od
stycznia tego roku została wprowadzona zmiana za-
sady określenia podstawy opodatkowania. Tą podsta-
wą w chwili obecnej jest już cena rynkowa, a nie
wartość czy cena historyczna, co oczywiście jest pew-
nym zracjonalizowaniem tego opodatkowania. Poza
tym – tu bardzo ważna rzecz – opodatkowanie daro-
wizny następuje jedynie w przypadku obliczenia po-
datku przez podatnika. W przypadku kiedy nie odli-
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
44 Projekty ustaw o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów
Ludwik Kotecki
czył on tego podatku, oczywiście darowizna co do
zasady nie podlega opodatkowaniu.
Następne pytanie dotyczyło obniżenia stawki pod-
stawowej. Czy i kiedy ono nastąpi? Możliwości są tutaj
ograniczone jedną rzeczą, przede wszystkim skutkiem
budżetowym. Obniżenie stawki podstawowej VAT o 1
punkt procentowy skutkuje ok. 4 mld zł...
(Poseł Stanisław Stec: 2,5, panie ministrze.)
co w chwili obecnej, kiedy chcemy wprowadzić
poprzez ten dzisiejszy projekt wiele zmian, także jest
kosztowne. Będzie to około 1 mld stałego skutku fi-
nansowego, który poniesiemy, plus przesunięcia, któ-
re oczywiście także obciążą budżet już teraz, jeżeli
uda się wprowadzić ustawę w tym roku. Jednak prze-
sunięcia wynikające z tych zmian obciążą budżet
państwa przede wszystkim w przyszłym roku. W
związku z tym na przyszły rok takich zmian nie pla-
nujemy ze względu na koszty.
(Poseł Paweł Poncyljusz: Gdzie jest 3 x 15, panie
ministrze?)
Pani poseł Skowrońska pytała o skutek, także
finansowy, związany z ograniczeniem terminu zwro-
tu ze 180 do 60 dni. Chciałbym jeszcze raz powie-
dzieć, że w projekcie rządowym proponujemy 60 dni
ze względu na to, że to jest o 900 mln mniej niż gdy-
by to było 50 dni.
Pan poseł Gwiazdowski pytał o kwestie gminy
jako podatnika czy urzędu jako podatnika. Tutaj
wszystko zależy od tego, kto wykonuje czynność po-
datkową. Dlatego ustalenie podatnika należy oceniać
indywidualnie, w zależności od miejsca i od podmio-
tu wykonującego czynność podatkową.
Jeżeli chodzi o pytania pana posła Orzechowskie-
go, to tutaj pani minister Chojna-Duch także mnie
wyręczyła, właściwie odpowiedziała na te pytania.
Było jeszcze pytanie pana posła Namyślaka, do-
tyczące wskazania konkretnego zmniejszenia uciąż-
liwości, to znaczy uciążliwości dla przedsiębiorstw.
Chyba dosyć przemawiającą odpowiedzią jest tutaj
przede wszystkim ten skutek budżetowy, jeszcze raz
chciałbym to przytoczyć. Jeżeli budżet zbierze mniej
o miliard złotych, to oznacza, że ten miliard zostanie
u przedsiębiorców. To są te wymierne efekty zmian
proponowanych przez rząd w projekcie rządowym.
Oczywiście oprócz tego jest bardzo wiele efektów o
charakterze niewymiernym, ze względu na to, że są
to bardzo często zmiany polegające na ograniczeniu
biurokracji, co wiąże się także z tym, że ci przedsię-
biorcy będą tracić mniej czasu na obsługiwanie sys-
temu podatkowego. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Wicemarszałek Jerzy Szmajdziński:
Dziękuję bardzo.
Teraz głos zabiorą posłowie wnioskodawcy.
Jako pierwszy głos zabierze pan poseł Mirosław
Sekuła.
Poseł Mirosław Sekuła:
Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Przede wszyst-
kim chciałbym powiedzieć, że bardzo się cieszę z
tego, że w Komisji Finansów Publicznych spotka się
tak wiele dobrych projektów. Przede wszystkim pro-
jekt posłów Platformy Obywatelskiej, który był refe-
rowany i procedowany 2 miesiące temu, projekt rzą-
dowy i cały szereg projektów komisji „Przyjazne
Państwo”.
(Poseł Adam Abramowicz: A PiS?)
Po tym ucieszeniu się trzeba jeszcze raz wytłu-
maczyć niektórym posłom, jakie są zasady pracy
komisji „Przyjazne Państwo”. Najpierw w formie
wprowadzenia chciałbym poinformować, że za każdą
propozycją komisji stoją ludzie, którzy zwrócili się
do niej z prośbą o to, żeby ich bardzo trudny, dotkli-
wy problem rozwiązać. W związku z tym nie są to
projekty wzięte z księżyca czy wymyślone, tylko ta-
kie, które są odpowiedzią na inicjatywy obywatelskie
określonych osób. Proszę więc wybaczyć, ale chciał-
bym jednak zaapelować do kolegów posłów, że jeżeli
już nawet nie macie, panowie posłowie, szacunku dla
pracy swoich kolegów – posłów z komisji „Przyjazne
Państwo” – to bardzo proszę o szacunek dla obywa-
teli, którzy o wprowadzenie naszych zmian prosili i
którzy o to wnosili. Uważam, że ten szacunek im się
należy. (Oklaski) Przypomnę, że projekt zawarty w
druku nr 806 został zaproponowany i właściwie pra-
wie w całości przygotowany przez Związek Rzemio-
sła Polskiego; każdy kolejny projekt został przygoto-
wany przez jakąś grupę społeczną. Można było rze-
czywiście różne filozofie w pracy tej komisji przyjąć.
My przyjęliśmy filozofię polegającą na tym, że każda
sprawa jest osobnym projektem. Uważamy, że dzięki
takiej filozofii więcej spraw... Panie pośle, proszę
mnie wysłuchać, proszę też okazać mi trochę sza-
cunku. Powiem tylko to, co mam do powiedzenia, i
później już nie będę zabierał panu czasu. Jestem
przekonany o tym, że dzięki takiemu podejściu do
tego zagadnienia większą ilość spraw – tych bolących
w przypadku poszczególnych ludzi – będziemy w sta-
nie przeprowadzić, będziemy w stanie w ich przypad-
ku zainteresować nimi Wysoką Izbę, bo oczywiście
od Wysokiej Izby zależy, czy te nasze propozycje bę-
dzie chciała rozpatrywać, czy po prostu będzie uwa-
żała, że nie są one warte pracy. Ten sposób procedo-
wania rzeczywiście w większym nieco stopniu absor-
buje posłów, Wysoką Izbę i w większym stopniu bę-
dzie absorbował Komisję Finansów Publicznych.
Wierzę jednak, że zarówno posłowie całej Wysokiej
Izby, jak i posłowie Komisji Finansów Publicznych
poświęcą swój czas na rozpatrywanie ważnych spraw
poszczególnych grup obywateli. Jestem przekonany
o tym, że Komisja Finansów Publicznych – proszę o
to członków Komisji Finansów Publicznych, do któ-
rej wszystkie te projekty trafią – rozpatrzy wszystkie
te sprawy i przygotuje na podstawie tych projektów
jedno sprawozdanie. W związku z tym myślę, że pań-
stwo nie musicie się martwić tym, iż będzie bardzo
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Projekty ustaw o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług
Poseł Mirosław Sekuła
dużo głosowań, bo prawdopodobnie będzie przedsta-
wione jedno sprawozdanie Komisji Finansów Pu-
blicznych po rozpatrzeniu wszystkich projektów
ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i
usług. Uważam, że taka praca na pewno nam wyj-
dzie na dobre.
Chciałbym jeszcze powiedzieć kilka słów na temat
różnic w sposobie patrzenia Ministerstwa Finansów
i w sposobie patrzenia członków naszej komisji. Jest
to w jakimś stopniu zrozumiałe i podchodzę z sza-
cunkiem do tego, że ministerstwo jest skupione głów-
nie na nieuczciwych podatnikach, czyli stara się przede
wszystkim o to, żeby nie było dziur, przez które mogą
uciekać dochody budżetu państwa. Nasze podejście w
komisji jest natomiast trochę inne. My jesteśmy sku-
pieni głównie na tych uczciwych podatnikach i przede
wszystkim im chcemy ułatwić życie. Chcemy również
takimi ułatwieniami zachęcić ich do tego, żeby byli oni
jak najbardziej aktywni gospodarczo i w związku z
tym zwiększali dochody poprzez swoje opodatkowanie.
Uważam, że jedno i drugie podejście jest słuszne, jed-
na i druga strona ma rację, jeden i drugi sposób pa-
trzenia musi być wzięty pod uwagę. Jeżeli któryś z
nich będzie zbytnio eksponowany, to nieuchronnie
ucierpi na tym budżet państwa.
Chciałbym jednak – odnosi się to zwłaszcza do
państwa posłów członków Komisji Finansów Publicz-
nych, którzy, że tak powiem, są teraz depozytariu-
szami naszej pracy – żebyście państwo w jak najwięk-
szym stopniu czy też może w rozsądnym stopniu
przyjęli nasz sposób patrzenia, czyli skupili się na
uczciwym podatniku i na tym, jak wiele kłopotów i
barier ma on do ominięcia czy do pokonania, żeby z
jednej strony zarobić i jednocześnie podzielić się swo-
im dochodem z budżetem państwa. Szczególnie w
przypadku tych dwóch projektów, które miałem przy-
jemność referować w imieniu komisji „Przyjazne
Państwo”, czyli z druku nr 806, a zwłaszcza nr 809,
gdzie te różnice są tak duże, proszę o taką rozsądną
refleksję nad tym, gdzie jest, gdzie przebiega granica
uszczelniania systemu i granica ułatwiania lub
utrudniania życia uczciwym podatnikom.
Chciałbym jeszcze odnieść się do tego, co powie-
dział pan poseł Gosiewski. Rozumiem, że zadał py-
tanie o to, czy jest to możliwe, i pojawiła się ta wyli-
czanka iluś tam projektów ustaw. Myślę, wie pan, że
zanim ktoś pozwoli sobie na żartobliwy ton, to powi-
nien przedtem pokazać, co zrobił. Nie przypominam
sobie tych kilkuset projektów, które pan był w stanie
napisać i wprowadzić pod obrady Wysokiego Sejmu,
więc proszę może najpierw coś zrobić, a potem mówić,
że to jest takie łatwe. Przygotowanie nawet pojedyn-
czego projektu, który się składa z jednego lub dwóch
artykułów, jest bardzo pracochłonne i zapewniam
pana, że nie jest takie łatwe. Jeżeli kiedykolwiek
spróbuje pan „przeprowadzić” takie projekty przez
Sejm, to może wtedy zmieni pan trochę zdanie i nie
będzie tak żartobliwy w stosunku do projektów na-
45
wet takich prostych. Każdy z tych projektów ma za
sobą dogłębną pracę oraz przemyślenia i za każdym
z tych projektów stoi pokaźna grupa osób oraz insty-
tucji, które zabiegają o to, by życie ludzi było łatwiej-
sze dzięki ich wprowadzeniu w życie. Oczywiście, że
w trakcie takiego procedowania pojawia się pewnego
rodzaju niebezpieczeństwo czy zagrożenie, że ta dro-
ga może być nadużywana do załatwienia jakiś par-
tykularnych interesów. Oczywiście, że taka zwięk-
szona doza demokracji może powodować, iż pewne
grupy będą chciały załatwić tutaj jakiś swój partyku-
larny interes. Ale, proszę państwa, dlatego jest ko-
misja „Przyjazne Państwo”, dlatego toczy się tutaj
debata, dlatego jest Komisja Finansów Publicznych.
Jestem przekonany o tym, że jeżeli wszystkie te pro-
jekty będą poddane takiej weryfikacji, to ten końco-
wy produkt, czyli projekt, będzie znacznie przyjaź-
niejszy dla podatników niż dotychczas miało to miej-
sce. Dziękuję za uwagę. (Oklaski)
Wicemarszałek Jerzy Szmajdziński:
Dziękuję bardzo.
(Poseł Jerzy Gosiewski: Panie marszałku...)
Nie zauważyłem, żeby pan poseł osobiście zo-
stał…
(Poseł Jerzy Gosiewski: Wymienił moje nazwi-
sko.)
Nazwisko Jerzy Gosiewski…
(Poseł Jerzy Gosiewski: Tak.)
…według mnie nie było wymienione.
(Poseł Jerzy Gosiewski: Tak, wymienił moje na-
zwisko.)
(Poseł Jan Łopata: Wymienił, bez imienia było
nazwisko.)
Wymienił? Proszę zatem o zabranie głosu.
Poseł Jerzy Gosiewski:
Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
(Poseł Mirosław Sekuła: W trybie sprostowania,
panie marszałku.)
W trybie sprostowanie, tak. Po pierwsze, napisa-
łem ustawę zmieniającą ustawę o lasach, nad którą
pan poseł również głosował w poprzednim miesiącu,
a którą w sierpniu Senat przyjął bez poprawek. Cho-
ciaż był to projekt ustawy napisanej przez PiS, gdzie
już na samym początku, jak projekt…
(Poseł Mirosław Sekuła: To PiS czy pan to napi-
sał?)
Sam ją napisałem. Tak, sam ją napisałem oraz
zaproponowałem swojemu klubowi i klub oczywiście
ją zaakceptował. Trudniej było przekonać posłów z
Platformy Obywatelskiej. Moje pytanie skierowane
do pana posła brzmiało zupełnie inaczej, niż pan na
nie odpowiedział. Po pierwsze, mam ogromny szacu-
nek dla tych ludzi, którzy pracują, a szczególnie dla
przedsiębiorców. Moje pytanie skierowane do pana
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
46 Projekty ustaw o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług
Poseł Jerzy Gosiewski
posła sprawozdawcy brzmiało zaś tak: Czy nie lepiej
byłoby porozumieć się z kolegami z ław rządowych
po to, by przedstawić jeden wspólny projekt, zmie-
niający przecież tę samą ustawę, niż tworzyć chaos
prawny? Moim zdaniem wprowadzanie tego samego
dnia kilkunastu projektów ustaw dotyczących zmia-
ny tej samej ustawy jest zdecydowanie wprowadza-
niem chaosu prawnego. Pracowałem przez 30 lat w
terenie, realizowałem, wykonywałem ustawy, na-
prawdę, panie pośle, to jest chaos prawny.
(Poseł Jan Kulas: Ale na początku świata był
chaos.)
Udowodniłem też wyraźnie, że do tej jednej usta-
wy może pan wprowadzić aż 1200 różnych projektów
ustaw. Ludzie tego nie oczekują.
Wicemarszałek Jerzy Szmajdziński:
Dziękuję bardzo.
Poseł Jerzy Gosiewski:
Ludzie oczekują porządku prawnego, a nie cha-
osu. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Wicemarszałek Jerzy Szmajdziński:
Dziękuję bardzo.
Stanowiska zostały wyjaśnione, wszystko jest
jasne.
Proszę państwa, głos ma kolejny przedstawiciel
wnioskodawców – pan poseł Adam Abramowicz.
Poseł Adam Abramowicz:
Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Chciałbym od-
nieść się do obaw, które pojawiły się podczas dyskusji,
że zmiana ustawy o podatku od towarów i usług w
zakresie możliwości skorygowania podatku należne-
go z tytułu dostawy towarów i świadczenia usług w
przypadku wierzytelności, których nieściągalność
została uprawdopodobniona, może spowodować roz-
szczelnienie systemu podatkowego, może umożliwić
nieuczciwym przedsiębiorcom kombinowanie przy
rozliczaniu VAT i w związku z tym spowodować ubyt-
ki w budżecie państwa.
Obecny sposób rozliczania podatku jest wygodny
dla służb skarbowych. Dlaczego? Dlatego że nakłada
na podatnika obowiązek pobierania podatku VAT w
imieniu państwa od przedsiębiorcy, na którym ciąży
obowiązek zapłacenia VAT. W związku z tym propo-
nowane przez nas zmiany na pewno nałożą na służby
skarbowe dodatkowe obowiązki związane z kontrolą
tego, czy został pomniejszony albo powiększony na-
leżny podatek naliczony u dłużnika, co może zdarzyć
się, kiedy służby skarbowe przeoczą jakąś operację,
która według zapisów ustawy powinna nastąpić, a
nie nastąpiła.
Jeżeli jednak położymy na szali zwiększone obo-
wiązki służb skarbowych i ogromne kłopoty przed-
siębiorców, w tym małych przedsiębiorców, którzy
zderzają się z ogromnymi firmami niepłacącymi im
należności za wykonaną usługę, gdzie VAT stanowi
ogromny procent tejże usługi, i którzy wielokrotnie
muszą zaciągać kredyt na zapłacenie nie swojego po-
datku, bo ten przedsiębiorca po prostu pobiera poda-
tek od swojego kontrahenta w imieniu państwa, na-
stępnie on mu nie płaci i ten staje przed ścianą... A
więc kredyt, a jeżeli ma pecha i takich transakcji jest
na przykład kilka, to czekają go bankructwo, zwol-
nienia pracowników, jeśli ich ma, i inne kłopoty. Je-
żeli położymy te dwie sprawy na szali, czyli zwięk-
szenie obowiązków urzędników skarbowych i kłopo-
ty przedsiębiorców, to ja myślę, że Wysoki Sejm po-
winien wybrać rozwiązanie korzystne dla firm.
Jeśli chodzi o ten projekt, była w komisji dyskusja
na temat tego, żeby przygotować także pewne zabez-
pieczenia, i ten projekt takie zabezpieczenia zawiera.
Na przykład mówi, że możliwość korekty dotyczy do-
stawy towarów lub świadczenia usług dokonanych
na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1,
zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny. Chodzi
więc o kogoś, kto jest już zarejestrowany w urzędzie
skarbowym, kto jest znany urzędowi skarbowemu
jako podatnik VAT.
Pkt 5 otrzymuje brzmienie: od początku roku, w
którym wystawiono fakturę dokumentującą wierzy-
telność, nie upłynęło 5 lat, czyli zawęża się czas roz-
liczeń do tego okresu, zaś pkt 6 otrzymuje brzmienie:
wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygo-
wania podatku należnego, a dłużnik w ciągu 14 dni
od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował
należności w jakiejkolwiek formie. Wiadomo, że bę-
dzie to wymagało sprawdzenia.
Korekta podatku należnego może nastąpić w rozli-
czeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwier-
dzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o któ-
rym mowa w ust. 2 pkt 6, lub w rozliczeniu za okres
następny. Są to warunki powodujące, że trzeba wystą-
pić do dłużnika, dłużnik musi otrzymać zawiadomienie,
a wierzyciel musi to zawiadomienie posiadać, w prze-
ciwnym wypadku nie będzie uprawniony do korekty.
I ostatni zapis: w przypadku otrzymania zawiado-
mienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6, i nie-
uregulowania należności w terminie 14 dni od dnia
otrzymania tego zawiadomienia podatnik – dłużnik
– jest obowiązany do odpowiedniego pomniejszenia
podatku naliczonego podlegającego odliczeniu lub w
przypadku jego braku do odpowiedniego powiększenia
kwoty podatku należnego o kwotę podatku wynikają-
cą z nieuregulowanych faktur poprzez korektę dekla-
racji za okres, w którym dokonał odliczenia. Są to
bardzo konkretne zapisy mówiące, kiedy podatnik
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Projekty ustaw o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług
Poseł Adam Abramowicz
może dokonać korekty swojego podatku i z powrotem
obciążyć tym podatkiem swojego dłużnika.
Tak jak mówiłem na początku, na pewno będzie
to wymagało od służb skarbowych więcej pracy, ale
zdecydowanie poprawi obrót gospodarczy, zdecydo-
wanie poprawi warunki finansowe, płynność finan-
sową firm, szczególnie małych firm, które nie mają
pomocy prawnej, nie mają armii prawników będą-
cych w stanie skutecznie wyegzekwować długi i bar-
dzo często popadają z tego powodu w duże kłopoty.
Dziękuję. (Oklaski)
Wicemarszałek Jerzy Szmajdziński:
Dziękuję bardzo.
Ostatni pan poseł Paweł Poncyljusz.
Proszę uprzejmie.
Poseł Paweł Poncyljusz:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Ja mam kilka
uwag. Nie ukrywam, że skoncentruję się na polemice
z Ministerstwem Finansów, z panią minister, z panem
ministrem, bo to jest tak: państwo obejmowali władzę,
rządy w Ministerstwie Finansów, kiedy leżał tam duży
projekt nowelizacji ustawy VAT-owskiej, przygotowa-
ny jeszcze przez rząd Prawa i Sprawiedliwości i tak
naprawdę zawarty w tej chwili w druku nr 697.
Ja stawiam taką tezę, co trudno przechodzi mi
przez gardło jako posłowi opozycji, a zarazem wice-
przewodniczącemu komisji „Przyjazne Państwo”:
gdyby tej komisji nie było, dzisiaj nie rozmawialiby-
śmy o żadnym projekcie rządowym, bo Ministerstwo
Finansów niestety dalej potwierdza powszechnie
znaną regułę, że każdy pomysł jest dobry, byle tylko
narodził się w mojej głowie.
Dzisiaj ta rządowa kontrpropozycja w stosunku
do projektów komisyjnych potwierdza tę tezę, bo
trzeba było roku, żeby minister finansów tak na-
prawdę przepisał wiele rozwiązań, które znajdują się
w projekcie rządu PiS-owskiego. Może gdzieś tam
zostało to zmienione, może gdzieś coś zostało dołożo-
ne – nie kwestionuję tego, ale trzeba było roku? To
jest to przyjazne przedsiębiorcy Ministerstwo Finan-
sów pod rządami Platformy Obywatelskiej, o czym
trąbiono w kampaniach 2005 r. i 2007 r.? Jeśli jest to
takie przyjazne przedsiębiorcom ministerstwo, to ja
rozumiem, że dwa, trzy miesiąca to był czas potrzeb-
ny na przygotowanie.
Powtarzam jeszcze raz: nie rozmawialibyśmy o
tym projekcie, gdyby nie to, że w lasce marszałkow-
skiej jest kilkanaście projektów komisji „Przyjazne
Państwo” dotyczących właśnie ustawy o podatku od
towarów i usług. Tylko znowu moglibyście państwo
międlić to sobie w gabinetach ministerialnych przez
następne lata i opowiadać na posiedzeniach różnego
47
rodzaju komisji, że właśnie szykujecie kolejną noweli-
zację. To jest styl, z którego wynikało, jak rozumiem,
przeciwstawienie się i powołanie komisji „Przyjazne
Państwo”. Mówię to też jako poseł opozycji. Myśmy
kwestionowali powołanie tejże komisji.
Jeśli jesteście tacy kochani dla przedsiębiorców,
wy w Ministerstwie Finansów, od góry do dołu, to
trzeba było przygotować to o wiele wcześniej. Projek-
ty komisji „Przyjazne Państwo” leżą w lasce mar-
szałkowskiej od czerwca. Dziwnym trafem nie zajmo-
waliśmy się tym ani w czerwcu, ani w lipcu, a druk
rządowy ma datę 16 lipca, czyli oznacza to, iż trzeba
było na szybko, że tak powiem, dobiec do rozwiązań,
które przygotowała komisja „Przyjazne Państwo”,
żeby głupio nie wyszło, że przyjaźni przedsiębiorcom
są posłowie, a nie, broń Boże, minister finansów.
Pani minister mówiła o projekcie PiS-owskim, bo
mógłbym uwierzyć, że pani może nie wie o tym, iż
istniał w Ministerstwie Finansów taki projekt rządu
PiS-owskiego, ale pani, pani minister, odwołała się
do niego odnośnie do art. 109. A więc można było
troszkę szybciej podganiać i zaproponować przedsię-
biorcom coś sensownego.
Padły słowa, że przedsiębiorcy czekali trzy lata na
dobre rozwiązania, że trzeba było doczekać rządów
Platformy Obywatelskiej, żeby były rozwiązania doty-
cząe VAT. A więc ja chciałbym powiedzieć, panie pośle,
że gdyby Platforma Obywatelska i Ministerstwo Fi-
nansów były tak przyjazne przedsiębiorcom, to dzisiaj
rozmawialibyśmy o innych rozwiązaniach dotyczą-
cych ustawy VAT-owskiej, które też były dyskutowane
na posiedzeniu komisji „Przyjazne Państwo”.
To ja już panu powiem, o co chodzi. Chodzi o para-
gony fiskalne. Czy pan zdaje sobie sprawę, jaki jest
dzisiaj pomysł Ministerstwa Finansów odnośnie do
kopii paragonów fiskalnych, które są symbolem, które
były podawane jako jeden z przykładów potrzeby po-
wołania komisji „Przyjazne Państwo”? Tak więc dzi-
siaj informuję pana, że przyjazne przedsiębiorcom
Ministerstwo Finansów przygotowuje nowe rozporzą-
dzenie, które zobowiąże przedsiębiorcę do kupienia
odpowiedniej jakości paragonów fiskalnych, rolek ka-
sowych. Jeżeli się okaże, że te rolki wyblakną przed-
siębiorcy, bo położy je na strychu na 5 lat, to będzie
ponosił za to konsekwencje finansowe, bo dzisiaj jesz-
cze nie ponosi ich wprost. Ale już są projekt i propozy-
cja przyjaznego przedsiębiorcom Ministerstwa Finan-
sów dotyczące tego, żeby to przedsiębiorca musiał
sobie kupić droższy papier do kasy fiskalnej i w ten
sposób zagwarantować, że taka kopia paragonu fiskal-
nego nie wypłowieje w ciągu 5 lat.
Jeżeli chodzi o to samo przyjazne Ministerstwo
Finansów, to gdyby było naprawdę przyjazne przed-
siębiorcom, na co podobno od trzech lat przedsiębior-
cy czekali, to przygotowałoby projekt regulacji. Taki
projekt również czeka w komisji „Przyjazne Pań-
stwo”, ale na razie nie jest uchwalonym projektem
przesłanym do marszałka Sejmu i dotyczącym zwol-
nienia z podatku od towarów i usług darowizn żyw-
ności na cele charytatywne. Pamięta pan przykład
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
48 Projekty ustaw o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług
Poseł Paweł Poncyljusz
piekarza z Legnicy, którego państwo jako Platforma
Obywatelska braliście na sztandary i prezentowaliście
jako ofiarę PiS-owskich prześladowań podatkowych i
mówiliście, że to właśnie dzięki Platformie Obywatel-
skiej tacy piekarze z Legnicy będą mieli świetlaną
przyszłość. Jaką mają przyszłość? Piekarz z Legnicy
jest tym w samym miejscu, w którym był, tylko już
bez piekarni, z długami, zlicytowany itd., a przyjazne
przedsiębiorcom Ministerstwo Finansów jak na razie
nie pozwala komisji i posłom Platformy Obywatelskiej
na skierowanie tego projektu komisyjnego w pierw-
szym czytaniu do prac sejmowych. Tak wygląda przy-
jazne przedsiębiorcom Ministerstwo Finansów i ci
przedsiębiorcy od trzech lat czekają bezowocnie, cze-
kają bez efektu na naprawdę sensowne rozwiązania,
bo te 8 projektów, o których dzisiaj rozmawiamy, to są
drobne korekty. One oczywiście dla jakieś grupy
przedsiębiorców mają znaczenie. Jeśli jednak mówimy
o takich poważnych akcentach proprzedsiębiorczych,
to takich, które naprawdę można by z fanfarami wpro-
wadzić w cały system legislacyjny naszego państwa
– to takich dzisiaj nie widzimy.
Podam jeszcze trzeci przykład. Chodzi mi o rozli-
czanie VAT na zasadach ogólnych przy zakupie sa-
mochodów służących do celów działalności gospodar-
czej. Przedsiębiorcy czekają na to. Czekają na zlikwi-
dowanie durnych obowiązujących przepisów dotyczą-
cych kopii paragonów fiskalnych. Czekają na sensow-
ne rozwiązania odnośnie do podatku VAT dotyczą-
cych darowizn żywności, nie tylko chleba, na cele
charytatywne. Tego się w dalszym ciągu nie docze-
kali i prawdopodobnie nie doczekają, bo Ministerstwo
Finansów jest przyjazne przedsiębiorcom tylko, że
tak powiem, werbalnie i wtedy, kiedy trzeba zabły-
snąć w mediach, ale w praktyce robota idzie cały czas
w tym samym kierunku – traktowania każdego
przedsiębiorcy jak potencjalnego oszusta i krętacza i
obwarowania się setkami różnego rodzaju regulacji
po to, żeby, broń Boże, nie wymigał się ze swoich
obowiązków, nie umknął organom skarbowym.
Jeśli Ministerstwo Finansów byłoby takie przyja-
zne przedsiębiorcom, to zrobiłoby weryfikację odno-
śnie do tego, jaka część tych informacji, które co mie-
siąc, kwartał, rok wpływają do Ministerstwa Finan-
sów tak naprawdę jest, mówiąc potocznie, obrabiana,
z których informacji moglibyśmy się czegoś dowie-
dzieć. Tu zmartwię pana, panie pośle, Ministerstwo
Finansów, jeżeli chodzi o wiele naszych pytaniach za-
dawanych na posiedzeniach na komisji, pytań doty-
czących tego, ile takich procedur się odbywa, ile para-
gonów fiskalnych jest rocznie wystawianych w Polsce,
a ile z tego jest kontrolowanych – bo podobno po to te
kopie paragonów fiskalnych mają czekać na ewentu-
alnego urzędnika urzędu skarbowego – to nikt nie jest
w stanie tego powiedzieć. Tak więc zmartwię pana,
ale część tej statystyki, tych informacji, które są zbie-
rane, ląduje na dnie szafy i nikt nigdy do nich nie
zagląda. A jeżeli w jakimś stopniu zagląda, to jest to
promil nawet, nie procent. Tak wygląda przyjazne
przedsiębiorcom Ministerstwo Finansów.
Ostatnia kwestia, którą chciałbym poruszyć, do-
tyczy tych pomysłów, które dzisiaj nabrały kształtu
projektów konkretnych ustaw, nowelizacji dotyczą-
cych ustawy VAT-owskiej. Zgadzam się z panem po-
słem Gosiewskim, że może nie trzeba było robić 8
tych projektów, tylko 1. To jest też pewien punkt wi-
dzenia, aczkolwiek zawsze kontrargumentem będzie
to, że jeśli zbierze się jeden duży dokument i w tym
jednym dokumencie jeden artykuł czy jedno zdanie
nie będzie poprawne, to stoi wszystko, a w sytuacji,
kiedy dzieli się to na 8, to jest szansa, że tak powiem,
że parę z nich przez te zasieki zastawiane przez Mi-
nisterstwo Finansów jednak się przedrze.
Chciałbym jednak wrócić do tej „przyjazności”
Ministerstwa Finansów względem przedsiębiorców.
Przecież te wszystkie projekty, te wszystkie hasła,
o których słyszeliśmy w komisji „Przyjazne Państwo”
– mówił o tym pan poseł Sekuła, o, tu już siedzi, bo
zmienił miejsce, był już w PiS i znowu wrócił do Plat-
formy – są znane od dłuższego czasu. Nie wierzę w to,
żeby urzędnicy Ministerstwa Finansów od organizacji
przedsiębiorców nie słyszeli o tym, gdzie leży problem,
jak można pewne rzeczy rozwiązać. Oni to dobrze wie-
dzą, tylko oni tego nie robią, dopóki nie zobaczą, że
coś się dzieje w Sejmie. Dopiero kiedy dzieje się coś w
Sejmie, kiedy jest jakiś projekt, to trzeba szybciutko
zrobić podgatowkę i powiedzieć, że ten pomysł poselski
jest niedobry. Nie ma znaczenia to, panie pośle, czy to
jest pana pomysł jako posła Platformy Obywatelskiej,
czy to jest pomysł Prawa i Sprawiedliwości. Każdy
pomysł poselski jest niebezpieczny dla ministra finan-
sów. Musi pan sobie z tego zdawać sprawę, że nieza-
leżnie od tego, kto gdzie dzisiaj siedzi i kto dzisiaj
popiera ten tramwaj po lewej stronie, jak pan siedzi.
Ten tramwaj jest zawsze rządowy. To jest problem, z
jakim zetkniemy się jeszcze w Sejmie wielokrotnie, z
jakim zetknęliśmy się już nieraz.
Tak więc największym zagrożeniem dla ministra
finansów, ale też i dla wielu innych resortów, są ci
posłowie, którym się coś chce i którzy piszą te usta-
wy. Najwygodniejszymi posłami są ci, których dzisiaj
tu nie ma. Najwygodniejsze jest to, że tak naprawdę
mają to w głębokim poważaniu i przyjdą, i zagłosują
tak, jak powiedzą im liderzy. W przypadku koalicji
to zazwyczaj rząd mówi, jak ma poseł głosować. To
jest niestety pewna tragedia, ale też pewna praktyka,
jaka się tu odbywa nie od dzisiaj. Teraz można na-
rzekać na „Przyjazne Państwo” jako komisję, można
narzekać na przewodniczącego, który ciągle zaczepia
prezydenta i Prawo i Sprawiedliwość i opowiada róż-
ne rzeczy. Można. Również dołączyłbym się do tego
chóru narzekań, bo myślę, że gdyby przewodniczący
nie mówił niektórych rzeczy, to może inaczej byłby
traktowany, może bardziej by się go bali w Minister-
stwie Finansów. Teraz już się go niestety nie boją.
Wydaje mi się, że na początku się go bali, naprawdę
z przerażeniem przychodzili na posiedzenia komisji,
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Projekty ustaw o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług
Poseł Paweł Poncyljusz
a dzisiaj już wiedzą, gdzie zadzwonić i kogo podkrę-
cić, żeby potem był telefon do Palikota.
Już naprawdę kończę, panie marszałku. Przepra-
szam za te wycieczki.
(Głos z sali: Dalej, dalej.)
Kłopot polega na tym, że gdyby tej komisji nie
było, o wielu rzeczach nie rozmawialibyśmy tutaj, i
to jest pewne jak dwa razy dwa. Jeśli dzisiaj prześle-
dzimy to, co dzieje się na posiedzeniach komisji
„Przyjazne Państwo”, jaką tematyką się zajmujemy,
a z drugiej strony to, czym się dziwnym trafem teraz
zajmują resorty i z jakiego powodu się obudziły, to
mamy do czynienia z fenomenem. Z fenomenem. Cho-
dzi np. o prawo budowlane, ustawę o zagospodarowa-
niu przestrzennym. Komisja „Przyjazne Państwo”
przygotowała projekty, pojutrze będziemy je relacjo-
nować. Dziwnym trafem Ministerstwo Infrastruktu-
ry po wielu latach też zdecydowało się na bardzo
odważne zmiany w tejże ustawie. Tak więc jest to
pewien kłopot, z którym będziemy jako członkowie
komisji „Przyjazne Państwo” stykać się dosyć często.
To znaczy, że bardzo często będą tworzone kontrpro-
jekty rządowe. Tak to niestety trzeba nazwać. Tak
dzieje się dzisiaj, jeśli chodzi o Ministerstwo Finan-
sów, i tak się będzie działo, jeśli chodzi o Minister-
stwo Infrastruktury i pewnie kolejne ministerstwa,
np. Ministerstwo Środowiska itd. Czy to źle? Oczy-
wiście, że źle, bo szczególnie dla nas jako posłów opo-
zycji wynika z tego tyle, że uczestniczymy w komisji,
która de facto jest grupą refleksyjną na potrzeby mi-
nisterstwa czy rządu. To znaczy rząd patrzy, czym
zajmują się tam posłowie, jakie głosy są najbardziej
donośne w komisji, i na tej podstawie wie, czy już
musi się tym zająć, bo za chwilę, jeśli się nie zajmie,
będą projekty poselskie, z którymi trudno będzie
walczyć. Najłatwiej jest walczyć, kiedy składa się
kontrpropozycje. I dzisiaj mamy do czynienia z taką
sytuacją. Trochę to jest przykre.
Rozumiem, że Ministerstwo Finansów też nie wy-
szło usatysfakcjonowane z posiedzeń komisji „Przyja-
zne Państwo”, to znaczy nie przytaknęliśmy wszystkim
wątpliwościom, jakie zgłaszali urzędnicy Ministerstwa
Finansów, i stąd druk nr 819, ale powiedzmy sobie
szczerze, że jeżeli państwo w Ministerstwie Finansów
jesteście tacy mądrzy, to trzeba było to napisać o wie-
le wcześniej, komplementarnie, jak to mówicie, sko-
rzystać z projektów PiS, które zostawiliśmy w spadku.
Niestety, dopiero przy okazji projektów składanych
przez komisję „Przyjazne Państwo” państwo pierwszy
raz zabierają głos i mówią, że mają w końcu jakieś
pomysły, i to rzekomo z dobroci dla przedsiębiorców.
Dziękuję bardzo, panie marszałku. (Oklaski)
Wicemarszałek Jerzy Szmajdziński:
Dziękuję bardzo.
49
Dostarczył pan panu ministrowi Rostowskiemu
dużo paliwa do parlamentarnego wystąpienia.
Pani minister Chojna-Duch, proszę uprzejmie.
Podsekretarz Stanu
w Ministerstwie Finansów
Elżbieta Chojna-Duch:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Odpowiadając na
tak emocjonalne, polityczne skądinąd, wystąpienie
pana posła Poncyljusza, chciałabym tylko bardzo
krótko to skomentować. Dzisiaj obradujemy nad
trudną – jak powiedział pan poseł Stec, nie z koalicji
– bardzo ważną i bardzo poważną ustawą. I bardzo
poważnie należy ją traktować, jak również uczestni-
ków tego procesu. Jeżeli mówimy o Ministerstwie
Finansów, pan poseł powinien pamiętać, że my jeste-
śmy tylko projektodawcą. Nad ustawami debatuje
parlament. Parlament może być również inicjatorem
wielu aktów ustawowych, uchwalić je wcześniej albo
później, do czego oczywiście PiS w poprzedniej ka-
dencji miał prawo, i miał tę możliwość, bo przecież
projekt był przez 2 lata w Wysokiej Izbie i przez 2 la-
ta nie był uchwalony.
Proszę również pamiętać o tym, że zanim rozpo-
częły się intensywne prace w komisji „Przyjazne
Państwo”, w lutym projekt ustawy o podatku od to-
warów i usług znalazł się na stronach internetowych.
Odbywała się również dyskusja, która trwała bardzo
długo właśnie dlatego, że to jest bardzo ważna dla
przedsiębiorców, dla obywateli, dla naszego państwa
ustawa, która powinna być dobrze napisana, popraw-
nie z punktu widzenia legislacyjnego, ale również
bardzo istotna, jeśli chodzi o nasze uczestnictwo w
Unii Europejskiej. I tylko tyle. Dziękuję. (Oklaski)
Wicemarszałek Jerzy Szmajdziński:
W trybie sprostowania pan poseł Sekuła.
Poseł Mirosław Sekuła:
Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Pan poseł Pon-
cyljusz powiedział, że byłem w PiS. Otóż prostuję, że
nie byłem w PiS, a jedynie próbowałem kolegów po-
słów z PiS przekonać do dobrych rozwiązań. Dzięku-
ję. (Wesołość na sali, oklaski)
Wicemarszałek Jerzy Szmajdziński:
Dziękuję bardzo.
Teraz jest już wszystko jasne.
Zamykam dyskusję w tej sytuacji.
Marszałek Sejmu, po zasięgnięciu opinii Prezy-
dium Sejmu, proponuje, aby Sejm skierował: rządowy
projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku od towa-
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
50 Projekty ustaw o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa
Wicemarszałek Jerzy Szmajdziński
rów i usług oraz niektórych innych ustaw, zawarty
w druku nr 819, komisyjne projekty ustaw o zmianie
ustawy o podatku od towarów i usług, zawarte w
drukach nr 806, 809, 808, 805, 803, 804 oraz 807,
komisyjny projekt ustawy o zmianie ustawy o podat-
ku od towarów i usług oraz ustawy Ordynacja podat-
kowa, zawarty w druku nr 817, do Komisji Finansów
Publicznych w celu ich rozpatrzenia.
Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że Sejm
propozycję przyjął.
Mimo wysiłków sprzeciwu nie słyszę.
Przystępujemy do rozpatrzenia punktów 13.
i 14. porządku dziennego:
13. Pierwsze czytanie komisyjnego projektu
ustawy o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa
(druk nr 815).
14. Pierwsze czytanie komisyjnego projektu
ustawy o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa
(druk nr 816).
O zabranie głosu proszę pana posła Mirosława
Sekułę w celu przedstawienia uzasadnień projektów
ustaw.
Poseł Mirosław Sekuła:
Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Ordynacja po-
datkowa należy do tej kategorii prawa, które wpływa
znacząco na każdego płacącego podatki, a w szcze-
gólności na działalność każdego podmiotu prowadzą-
cego działalność gospodarczą. Dlatego dbałość o
spójność, zwartość i jednoznaczność przepisów, a w
szczególności ich zrozumiałość dla podatników, po-
winna być przedmiotem szczególnej troski ze strony
ustawodawców. Przepisy Ordynacji podatkowej po-
winny sprzyjać aktywności gospodarczej, a nie znie-
chęcać do niej. Nie powinny one również zastawiać
na podatników przysłowiowych pułapek, które mogą
utrudniać prowadzenie działalności gospodarczej, a
w krytycznych sytuacjach powodować upadłość przed
dojściem swoich racji na przykład w postępowaniach
sądowych.
Przedstawiana przeze mnie w imieniu komisji
„Przyjazne Państwo” nowelizacja ustawy Ordynacja
podatkowa, zawarta w druku sejmowym nr 815, na-
leży do propozycji od wielu lat postulowanych przez
prowadzących działalność gospodarczą. Otóż każdy,
kto prowadzi działalność gospodarczą, prędzej czy
później zostanie skontrolowany. Kontrola skarbowa
jest nieuchronna, tak jak nieuchronne jest płacenie
podatków. Jest też konieczna z punktu widzenia ad-
ministracji skarbowej. Pomimo że jest ona dolegliwa
dla podatników, jest akceptowana przez nich jako
nieprzyjemna konieczność. Jednak wątpliwości budzi
skonsumowanie wyników kontroli.
Jako szczególnie uciążliwe podatnicy wskazują
niewszczynanie postępowania podatkowego przez
wiele miesięcy po ujawnieniu przez kontrolę pań-
stwową nieprawidłowości popełnianych przez kontro-
lowanego. Stan taki powoduje silną niepewność ze
strony podatników, określaną jako stan ciągłego za-
grożenia ze strony administracji podatkowej, niepo-
zwalający na spokojną i przewidywalną działalność
gospodarczą.
Podzielając tę argumentację, komisja „Przyjazne
Państwo” uznała za konieczne zakreślenie w ustawie
terminu wszczęcia postępowania podatkowego na 3
miesiące od zakończenia kontroli. W tym celu propo-
nujemy dodanie w art. 291 § 5 i 6 o treści:
§ 5. W przypadku ujawnienia przez kontrolę po-
datkową nieprawidłowości co do wywiązania się
przez kontrolowanego z obowiązków wynikających z
prawa podatkowego oraz niezłożenia korygującej de-
klaracji w całości obejmującej stwierdzone nieprawi-
dłowości organ podatkowy wszczyna postępowanie
podatkowe w sprawie, która była przedmiotem kon-
troli podatkowej, w terminie 3 miesięcy od zakończe-
nia kontroli.
§ 6. Przepisu § 5 nie stosuje się w przypadku, w
którym złożone przez kontrolowanego wyjaśnienia
lub zastrzeżenia do protokołu zostały uwzględnione
przez kontrolujących.
Przedmiot tej regulacji nie jest objęty prawem
Unii Europejskiej, a wprowadzenie proponowanych
przepisów nie zmniejszy dochodów budżetowych,
może natomiast usprawnić pobór lub obniżyć koszty
wymiaru i poboru zobowiązań podatkowych. Przy-
jęcie przez Wysoki Sejm zaproponowanego rozwiąza-
nia spowoduje wzrost zaufania podatników do orga-
nów podatkowych oraz zwiększy stabilność i przewi-
dywalność podatkową, co powinno zwiększyć konku-
rencyjność polskich podmiotów gospodarczych.
Wnoszę w imieniu komisji o skierowanie przedsta-
wionego projektu do dalszych prac w Komisji Finan-
sów Publicznych. Dziękuję również firmie audytorsko-
-doradczej PricewaterhouseCoopers za pomoc w przy-
gotowaniu przedstawionego projektu ustawy. Tyle na
temat projektu ustawy zawartego w druku nr 815.
Teraz, panie marszałku, Wysoki Sejmie, chciał-
bym przejść do przedstawienia uzasadnienia projek-
tu zawartego w druku nr 816.
Osoby prowadzące działalność gospodarczą jako
jeden z przykładów koszmaru nocnego podają nastę-
pujący scenariusz: zapłaciłem wszystkie podatki i
jeszcze coś mi zostało, ale przychodzi kontroler z
urzędu skarbowego i twierdzi, że miałem zapłacić
dwa razy tyle, ile zapłaciłem. Mówię, że on nie ma
racji, bo zapłaciłem wszystko, co trzeba, ale kontroler
jest nieugięty. Wkrótce dostaję decyzję, od której się
odwołuję, ale to nic nie pomaga, bo muszę zapłacić.
Ponieważ nie mam z czego, rozpoczynają egzekucję,
blokują mi konta bankowe, zabezpieczają majątek
itd., czyli doprowadzają do ruiny moją firmę, mnie, a
często i moją rodzinę. Pożyczając pieniądze od znajo-
mych na adwokatów, odwołuję się, gdzie trzeba i
gdzie można, oraz procesuję się z organem podatko-
wym. Po dwóch latach wygrywam. Zwracają mi, z
odsetkami, niesłusznie naliczony podatek. W sam raz
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Projekty ustaw o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa
Poseł Mirosław Sekuła
wystarcza na zapłacenie prawników i oddanie części
długów. Firma już oczywiście upadła, mogę wszystko
zaczynać od nowa, tylko czy mam jeszcze siły i chęci?
Niestety, to nie tylko wybujała wyobraźnia. Nie wy-
mieniając znanych nazwisk, powiem tylko, że taki
scenariusz z koszmaru nocnego sprawdził się już wie-
lokrotnie. Szacuje się, że w niektórych latach było
nawet ok. 1/3 takich decyzji podatkowych, które zo-
stały wykonane, a które w dalszym postępowaniu
zostały uchylone, narażając na straty zarówno podat-
ników, jak i Skarb Państwa, który musiał zwracać
niesłusznie pobrane podatki wraz z odsetkami.
Ordynacja podatkowa zawiera szereg rozwiązań,
które należy negatywnie ocenić z punktu widzenia
zaufania między podatnikami a organami podatko-
wymi. Do najdotkliwszych dla podatników należy
zaliczyć w pierwszej kolejności nakaz wykonalności
nieostatecznych jeszcze decyzji podatkowych. Celem
niniejszej ustawy jest wyeliminowanie tego nega-
tywnego rozwiązania. Obecnie, zgodnie z Ordynacją
podatkową, wykonaniu podlegają już nieostateczne
decyzje podatkowe, a wniesienie odwołania od ta-
kich decyzji nie wstrzymuje ich wykonania. W przy-
padku wniesienia odwołania wstrzymanie wykona-
nia decyzji może nastąpić wyłącznie w przypadku
uzasadnionym ważnym interesem strony lub inte-
resem publicznym bądź wskutek przyjęcia na wnio-
sek podatnika zabezpieczenia wykonania zobowią-
zania lub zabezpieczenia wykonania zobowiązania
przez ustanowienie hipoteki przymusowej lub zasta-
wu skarbowego.
Natychmiastowa wykonalność decyzji podatko-
wych, które często są uchylane w dalszym toku po-
stępowania, naraża podatników na zmniejszenie ich
płynności finansowej w związku z koniecznością na-
tychmiastowej zapłaty zaległości podatkowej na mocy
nieostatecznej jeszcze decyzji, z drugiej zaś strony w
przypadku uchylenia takiej decyzji, co często się zda-
rza, naraża Skarb Państwa na konieczność zwrotu
powstałej w ten sposób nadpłaty wraz z oprocento-
waniem. Dlatego komisja „Przyjazne Państwo” pro-
ponuje zmianę treści art. 224 Ordynacji podatkowej
i nadanie mu następującego brzmienia: „§ 1. Przed
upływem terminu do wniesienia odwołania decyzja
nie podlega wykonaniu. § 2. Wniesienie odwołania w
terminie wstrzymuje wykonanie decyzji. § 3. Przepi-
sów § 1 i 2 nie stosuje się w przypadku, gdy decyzji
został nadany rygor natychmiastowej wykonalności.
§ 4. Decyzja podlega wykonaniu przed upływem ter-
minu do wniesienia odwołania, gdy w całości uwzględ-
nia wniosek strony.” Jednocześnie proponujemy
uchylenie art. 224a, 224b i 224c.
Poprzednie większościowe koalicje parlamentar-
ne wielokrotnie deklarowały solidarność z przedsię-
biorcami, ofiarami tego przepisu, nie zmieniając go
jednak. Jednym z koronnych argumentów przeciwko
proponowanej przez komisję „Przyjazne Państwo”
zmianie było twierdzenie, że wykonywanie decyzji
podatkowej dopiero po jej uprawomocnieniu się umoż-
51
liwi nieuczciwym podatnikom ukrywanie lub zbywa-
nie majątku, z którego powinni zapłacić nieraz bar-
dzo duży podatek. Nie lekceważąc tych obaw, komisja
proponuje zmianę brzmienia art. 225 na takie, które
naszym zdaniem w rozsądny sposób zabezpiecza in-
teres Skarbu Państwa. Proponujemy mianowicie, aby
decyzji, od której służy odwołanie, mógł być nadany
rygor natychmiastowej wykonalności, jeżeli zachodzi
uzasadniona obawa, że zobowiązanie podatkowe bę-
dące przedmiotem decyzji nie zostanie wykonane, a
w szczególności gdy podatnik trwale nie uiszcza wy-
magalnych zobowiązań o charakterze publiczno-
prawnym lub dokonuje czynności polegających na
zbywaniu majątku, które mogą utrudnić lub udarem-
nić egzekucję. Pełna treść tego przepisu jest zawarta
w druku sejmowym nr 816.
Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Przedmiot pro-
jektu ustawy nie jest objęty prawem europejskim.
Zaproponowana nowelizacja jest zgodna z postulata-
mi podnoszonymi przez podatników oraz praktyków
podatkowych. Zmierza ona do wyeliminowania prze-
pisów nadmiernie krępujących wolności gospodarcze
i obywatelskie, szczególnie tych, które dotyczą relacji
pomiędzy przedsiębiorcą i organami podatkowymi.
Zaproponowana nowelizacja owocować będzie wzro-
stem zaufania podatników do organów podatkowych
oraz stanowić będzie gwarancję stabilności podatko-
wej, a tym samym powodować wzrost konkurencyj-
ności polskiej gospodarki.
Przedstawione powyżej zmiany mają charakter
neutralny dla systemu podatkowego i nie powodują
negatywnych konsekwencji w odniesieniu do docho-
dów Skarbu Państwa. Wspomniany neutralny cha-
rakter zmian jest konsekwencją równoważenia się
z jednej strony braku dochodów wynikających z wy-
konalności nieostatecznych jeszcze decyzji organów
podatkowych, a z drugiej strony braku obowiązku
wypłaty przez Skarb Państwa odsetek za zwłokę z
tytułu zwrotu kwot wypłaconych przez podatników
na podstawie uchylonych decyzji. Wnoszę więc w
imieniu Komisji Nadzwyczajnej „Przyjazne Pań-
stwo” o skierowanie przedstawionego projektu do
dalszych prac w Komisji Finansów Publicznych. Ten
projekt również został przygotowany przy pomocy
firmy audytorsko-doradczej PricewaterhouseCo-
opers, za co w imieniu komisji dziękuję. Dziękuję za
uwagę. (Oklaski)
Wicemarszałek Jerzy Szmajdziński:
Dziękuję bardzo.
Sejm ustalił, że w łącznej dyskusji nad tymi punk-
tami porządku dziennego wysłucha 5-minutowych
oświadczeń w imieniu klubów i kół.
Otwieram dyskusję.
Jako pierwszy pan poseł Janusz Palikot, Platfor-
ma Obywatelska.
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
52 Projekty ustaw o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa
Poseł Janusz Palikot:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Te dwie propozy-
cje komisji „Przyjazne Państwo”, druki nr 815 i 816,
to rodzaj tej „oczywistej oczywistości”, tak przywo-
ływanej niczym kamień filozoficzny przez niektórych
polityków. W zasadzie te projekty nie wymagają ja-
kiegoś specjalnego uzasadnienia, bo i społeczne ocze-
kiwanie na ich wprowadzenie w życie, od lat zresztą,
i fatalne skutki obowiązywania obecnych zapisów dla
prowadzenia działalności gospodarczej są oczywiste.
Mogę tylko w skrócie przywołać to, co powiedział pan
poseł sprawozdawca. Rzeczywiście znamy te historie
z pierwszych stron gazet, przykłady wielu firm, któ-
re zbankrutowały: firma komputerowa z Wrocławia
JJT, firma Romana Kluski Optimus – pozostając tyl-
ko w kręgu firm informatycznych – firmy, które pa-
dły ofiarą możliwości egzekwowania należności po-
datkowych na pierwszym etapie postępowania podat-
kowego. I trzeba oczywiście powiedzieć, że porażają-
cy jest fakt, iż około 30% decyzji podatkowych Mini-
sterstwa Finansów, jak okazuje się w efekcie całego
postępowania, to decyzje nietrafne i błędne. Oczywi-
ście skutki gospodarcze i finansowe tego typu postę-
powania są łatwe do wyobrażenia i katastrofalne dla
poczucia bezpieczeństwa i funkcjonowania przedsię-
biorców w Polsce.
Jeżeli chodzi o pierwszą zmianę, z druku nr 815,
to również stan, w którym mimo przeprowadzonych
czynności i ustalenia pewnych nieprawidłowości
można wstrzymywać postępowanie przez nieograni-
czony czas, uniemożliwia prowadzenie normalnej
działalności gospodarczej. Jest to jeden z tych przy-
padków rozwiązań w polskim systemie legislacyj-
nym, które powodują bardzo krytyczną i negatywną
ocenę nie tylko ze strony przedsiębiorców w Polsce,
ale także inwestorów zagranicznych. Chodzi też o
propozycje zmian przepisów, które w rankingu Doing
Business sporządzanym przez Bank Światowy – co
rok pokazuje on ranking konkurencyjności poszcze-
gólnych gospodarek – są wskazywane jako przykłady
złych rozwiązań, także na tle takich krajów, jak Cze-
chy, Słowacja, Estonia czy Litwa.
Klub Platformy Obywatelskiej poprze oba projek-
ty. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Wicemarszałek Jerzy Szmajdziński:
Dziękuję bardzo.
Pan poseł Andrzej Szlachta, Prawo i Sprawiedli-
wość.
Poseł Andrzej Szlachta:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt
przedstawić stanowisko Klubu Parlamentarnego
Prawo i Sprawiedliwość wobec poselskich projektów
ustaw o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa (dru-
ki nr 815 i 816).
Przygotowany przez Komisję Nadzwyczajną
„Przyjazne Państwo” projekt z druku nr 815 ma cha-
rakter cząstkowy i dotyczy określenia terminu, w
jakim organy podatkowe wszczynają postępowanie
podatkowe po zakończeniu kontroli, jeżeli podatnik
nie skorygował w całości nieprawidłowości ujawnio-
nych w toku kontroli. W obecnym stanie prawnym
podatnicy nie mają wpływu na termin rozpoczęcia
postępowania podatkowego w sprawie weryfikacji ich
rozliczeń podatkowych. Wprowadzenie w ustawie
Ordynacja podatkowa do art. 291 w § 5 terminu 3
miesięcy na wszczęcie kontroli określa ramy czasowe
wszczęcia postępowania podatkowego przez organy
podatkowe. § 6 wyklucza wszczęcie kontroli w przy-
padku, w którym złożone przez kontrolowanego wy-
jaśnienia lub zastrzeżenia do protokołu zostały
uwzględnione przez kontrolujących. Według wnio-
skodawców zmiana ta eliminuje przepisy krępujące
wolności gospodarcze i obywatelskie, szczególnie te,
które dotyczą relacji pomiędzy przedsiębiorcą a orga-
nami podatkowymi.
Mimo tych propozycji Krajowa Izba Gospodarcza
uważa, że termin 3 miesięcy na wszczęcie przez organ
podatkowy postępowania jest zbyt długi. Przytaczając
zapisy „Europejskiego kodeksu dobrej administracji”,
Krajowa Izba Gospodarcza proponuje, aby postępowa-
nie podatkowe po zakończeniu kontroli podatkowej
zostało wszczęte niezwłocznie, nie później niż 2 mie-
siące po zakończeniu kontroli podatkowej.
Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Kolejna zmiana
ustawy Ordynacja podatkowa, wniesiona przez Ko-
misję Nadzwyczajną „Przyjazne Państwo”, jest za-
warta w projekcie ustawy z druku nr 816.
Zmiana art. 224 przedmiotowej ustawy dotyczy
zasady, że przed upływem terminu do wniesienia od-
wołania decyzja nie podlega wykonaniu. Wniesienie
odwołania w terminie wstrzymuje wykonanie decy-
zji. Artykuł 225 określa okoliczności nadania rygoru
natychmiastowej wykonalności. Należy jednak za-
uważyć, że zapis: jeżeli zachodzi uzasadniona obawa,
nie jest precyzyjny i stwarza organowi podatkowemu
szerokie możliwości interpretacyjne.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Zmiany ustawy
Ordynacja podatkowa, zaproponowane w druku nr
816, przypominają zmiany zawarte w projekcie doty-
czącym tej samej ustawy z druku nr 596, autorstwa
Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość,
złożonym w kwietniu bieżącego roku, omawiane na
ostatnim, 20. posiedzeniu Sejmu. Trudno oprzeć się
wrażeniu, że Komisja Nadzwyczajna „Przyjazne Pań-
stwo”, w pogoni za rekordami w liczbie zgłaszanych
projektów ustaw, nie śledzi uważnie procesu legisla-
cyjnego w Sejmie i dubluje wcześniej omawiane pro-
jekty, a przecież dokładnie to samo było na ostatnim
posiedzeniu Sejmu. Budzi też wątpliwość procedura
kilkakrotnej nowelizacji tej samej ustawy.
Klub Parlamentarny Prawo i Sprawiedliwość
uważa, że należy dokonać jednej, kompleksowej,
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Projekty ustaw o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa
Poseł Andrzej Szlachta
zwartej nowelizacji ustawy, a nie mnożyć byty praw-
ne w postaci cząstkowych nowelizacji, przechodzą-
cych przez długi, formalny cykl legislacyjny. To wy-
dłuża prace Sejmu, absorbuje. Mimo tych uwag wno-
szę w imieniu Klubu Parlamentarnego Prawo i Spra-
wiedliwość o skierowanie omawianych projektów
ustaw do Komisji Finansów Publicznych do dalszego
procedowania. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Wicemarszałek Jerzy Szmajdziński:
Dziękuję bardzo.
W imieniu klubu Lewica pan poseł Stanisław
Stec.
Poseł Stanisław Stec:
Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Mam zaszczyt
w imieniu klubu Lewicy przedstawić stanowisko od-
nośnie do dwóch projektów ustaw o zmianie ustawy
Ordynacja podatkowa.
Do jednego projektu nie mam uwag. Zasługuje on
na poparcie z uwagi na to, że faktycznie nadal urzę-
dy skarbowe, nawet gdy w 2005 r. wszedł przepis o
możliwości wstrzymania wykonania decyzji po zło-
żeniu zabezpieczenia majątkowego, nie respektują
tego przepisu, uzasadniając to tym, że może nastąpić
przedawnienie zobowiązania. To nie tłumaczy ich,
bo podzielam zdanie, że były i są przypadki, iż nad-
mierny rygoryzm w egzekwowaniu decyzji, która nie
jest ostateczna, która jest wątpliwa, jest szkodliwy,
szczególnie dla przedsiębiorcy, ale również dla Skar-
bu Państwa, bo trzeba zwracać zobowiązania wraz
z odsetkami. Jeżeli urzędnicy skarbowi tego nie ro-
zumieją, to trzeba przyjąć ten projekt ustawy, że
decyzja, póki nie jest ostateczna, nie powinna być
wykonywana.
Natomiast drugie rozwiązanie, odnośnie do 3-
-miesięcznego terminu na wszczęcie postępowania
podatkowego, jest w tej chwili dyskusyjne z uwagi na
to, że podatnik przy podatku dochodowym ma prawo
sam skorygować deklarację, a teraz przy VAT-ie, po
wejściu w życie tej ustawy, też będzie mógł sam sko-
rygować deklarację, więc weźmie swoje interesy w
swoje ręce, że się tak wyrażę. Każdy podatnik, który
rozsądnie rozumuje, i wie, że te ustalenia w kontroli
są bezsporne, sam je skoryguje i zapłaci, żeby nie
narażać się na odsetki. Jednak są również decyzje
wątpliwe i podatnik nie będzie chciał składać dekla-
racji. Dlatego zgadzam się z tym, że im szybciej na-
stąpi wszczęcie postępowania podatkowego i sprawa
zostanie ostatecznie wyjaśniona, tym lepiej dla jednej
i drugiej strony. Dlatego też proponuję, aby obydwa
projekty ustaw skierować do Komisji Finansów Pu-
blicznych celem ich rozpatrzenia. Dziękuję za uwagę.
(Oklaski)
53
Wicemarszałek Jerzy Szmajdziński:
Dziękuję.
Głos ma pan poseł Jan Łopata, Polskie Stronnic-
two Ludowe.
Proszę bardzo.
Poseł Jan Łopata:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu Klubu
Poselskiego Polskiego Stronnictwa Ludowego mam
zaszczyt przedstawić stanowisko klubu do projektów
ustaw o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa, za-
wartych w drukach sejmowych nr 815 i 816.
Pierwszy z nich, zawarty w druku nr 815, zakła-
da zmianę art. 291 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.
Ordynacja podatkowa. Zmiana ta zmierza do nałoże-
nia na organ podatkowy obowiązku wszczęcia postę-
powania podatkowego w terminie 3 miesięcy od za-
kończenia kontroli podatkowej, podczas której ujaw-
niono nieprawidłowości, a podatnik nie złożył kory-
gującej deklaracji, która w całości obejmowałaby
stwierdzone nieprawidłowości.
Drugi projekt, zawarty w druku nr 816, przewi-
duje zmianę art. 224 i 225 oraz uchylenie art. 224a–
–224c wcześniej przywołanej ustawy Ordynacja po-
datkowa. Propozycje zawarte w tym projekcie zmie-
rzają do wprowadzenia zasady, że decyzja organu
podatkowego nie podlega wykonaniu przed upływem
terminu do wniesienia odwołania, a wniesienie od-
wołania wstrzymuje wykonanie decyzji, chyba że
został nadany rygor natychmiastowej wykonalności.
Projekt określa również sytuacje, w których decyzji
organu podatkowego może zostać nadany rygor na-
tychmiastowej wykonalności.
Zarówno pierwszy, jak i drugi projekt zmian, cho-
ciaż zostały zawarte w oddzielnych drukach – rozu-
miem, że jest to konsekwencja przyjętej przez Komi-
sję Nadzwyczajną „Przyjazne Państwo” pewnej tech-
niki legislacyjnej, a padało tu nawet określenie: filo-
zofia legislacyjna – zmierzają w kierunku wyelimi-
nowania przepisów krępujących działalność gospo-
darczą i zmniejszenia stanu niepewności podatników
w zakresie konsekwencji kontroli.
Wydaje się, że zaproponowane zmiany spowodują
wzrost zaufania do organów podatkowych, a nawet
szerzej: do instytucji państwa. Z tego też m.in. powo-
du klub Polskiego Stronnictwa Ludowego opowiada
się za skierowaniem omawianych projektów do Ko-
misji Finansów Publicznych. Dziękuję. (Oklaski)
Wicemarszałek Jerzy Szmajdziński:
Dziękuję bardzo.
Do zadania pytań zgłosiło się 4 posłów. Innych
zgłoszeń nie widzę.
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
54 Projekty ustaw o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa
Wicemarszałek Jerzy Szmajdziński
Ustalam czas na zadanie pytania – 1 minuta.
Pan poseł Jerzy Gosiewski, Prawo i Sprawiedli-
wość.
Proszę bardzo.
Poseł Jerzy Gosiewski:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze!
Ponownie mamy dwa projekty ustaw dotyczące trzech
zmian w tej samej ustawie. To bez sensu, tym bar-
dziej że ustawa Ordynacja podatkowa jest zmieniana
już kolejny raz w ciągu krótkiego okresu. Chciałbym
jednak zatrzymać się przy propozycji zmiany w art.
224 i 225, zawartej w druku nr 816. Zmiana ta zgod-
nie z uzasadnieniem ma na celu zniesienie nakazu
wykonalności nieostatecznych jeszcze decyzji podat-
kowych. Pozostawia jednak możliwość nadania de-
cyzji rygoru natychmiastowej wykonalności, nie
określając konkretnych kryteriów, które muszą być
spełnione, żeby taki rygor został nadany. Stwarza to
możliwość uznaniowości urzędów, jeśli chodzi o nada-
wanie tego rygoru, co jest bardzo niebezpieczne za-
równo dla państwa, jak i dla podatnika.
Panie Ministrze! Co pan zamierza uczynić, aby
uchronić urzędników i podatników przed konieczno-
ścią nadawania coraz to większej liczbie decyzji ry-
goru natychmiastowej wykonalności? Bardzo dzię-
kuję. (Oklaski)
Wicemarszałek Jerzy Szmajdziński:
Dziękuję.
Głos ma pan poseł Lucjan Karasiewicz, niezrze-
szony.
Poseł Lucjan Karasiewicz:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Bardzo pozytyw-
nie odnoszę się do projektów ustaw zawartych w dru-
kach nr 815 i 816. Zanim zadam pytanie, chciałbym
jeszcze podnieść jedną kwestię. Są to bardzo ważne
poprawki, które zmierzają m.in. do poprawy wolnej
konkurencji i swobody konkurencji, ale także elimi-
nują zjawisko korupcji. Niejednokrotnie docierały do
nas sygnały, że niektórzy nieuczciwi przedsiębiorcy
wykorzystują urzędy kontroli do walki ze swoimi
konkurentami handlowymi.
Przechodzę już do pytań. Wszystkie kieruję do
posła sprawozdawcy. Pierwsze pytanie: Czy komisja
rozważała zawarcie tego w jednym projekcie? Bo rze-
czywiście ułatwiłoby to procedowanie, jeśli potem w
Komisji Finansów Publicznych będziemy mieli jeden
dokument.
I pytanie do projektu z druku nr 815. Pojawił się
tam termin 3-miesięczny. Czy było to konsultowane
z przedsiębiorcami, czy też wynikało bardziej ze stro-
ny Ministerstwa Finansów, które tak wskazywało?
(Dzwonek)
Już kończę, panie marszałku.
Czy w tym okresie 3 miesięcy będzie się zawierał
również czas na składanie wyjaśnień? Czy procedura
składania wyjaśnień będzie przedłużana, czy też bę-
dzie się to wliczać w 3 miesiące?
I jeszcze pytanie dotyczące druku nr 816. Chcę
zaznaczyć, iż jeśli chodzi o art. 225, jest uzasadniona
obawa, że może to spowodować dosyć dużą dowolność
urzędów skarbowych. Mam nadzieję, że w Komisji
Finansów Publicznych uda nam się jednak doprecy-
zować ten artykuł. Czy na posiedzeniu komisji „Przy-
jazne Państwo” były rozpatrywane inne możliwości
zapisu art. 225 § 1, aby jednak doprecyzować go tak,
by urzędy bądź urzędnicy nie mieli takiej dowolno-
ści? Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Jerzy Szmajdziński:
Głos ma pan poseł Andrzej Szlachta, Prawo
i Sprawiedliwość.
Poseł Andrzej Szlachta:
Dziękuję.
Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Mam
pytanie do przedstawiciela rządu, do pana ministra.
Czy propozycja, że organ podatkowy wszczyna postę-
powanie podatkowe w sprawie, która była przedmio-
tem kontroli podatkowej, w terminie 3 miesięcy od
zakończenia kontroli, jest do zaakceptowania przez
Ministerstwo Finansów? Jakie jest stanowisko mini-
stra finansów wobec propozycji Krajowej Izby Gospo-
darczej, która idzie dalej i proponuje, aby ten okres
skrócić do 2 miesięcy? Jak z punktu widzenia prak-
tyki organów podatkowych wygląda optymalny ter-
min, jeśli chodzi o tę kontrolę? Dziękuję. (Oklaski)
Wicemarszałek Jerzy Szmajdziński:
Dziękuję bardzo.
Pan poseł Romuald Ajchler z klubu Lewica.
Poseł Romuald Ajchler:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Oczywiście popie-
ram te ustawy, tak jak i mój klub Lewica. Mam jednak
jedno pytanie, panie ministrze. Przez urzędy skarbo-
we podejmowanych jest wiele decyzji o bardzo dużym
znaczeniu. Podatnicy bowiem odwołują się od tych
decyzji – niejednokrotnie osiąga to kilka lub kilkadzie-
siąt, a nawet kilkaset milionów złotych – a urząd skar-
bowy, dokonujący wymiaru podatkowego, przegrywa
sprawę w sądzie. Oczywiście jeśli przegrywa, ponosi
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Projekty ustaw o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa
Poseł Romuald Ajchler
wszystkie tego typu konsekwencje, wraz z odsetkami
karnymi itd., ale niejednokrotnie poprzez swoje dzia-
łanie doprowadza do bankructwa firmy.
Chciałbym zapytać, czy resort finansów ma wie-
dzę o tym, ile spraw np. w roku 2007 r. przegrały
urzędy w Polsce i jaki jest wymiar kar i kosztów,
związanych niejednokrotnie z bojaźnią urzędnika
czy kierownika urzędu skarbowego przed podjęciem
decyzji na korzyść podatnika, czy prowadzicie pań-
stwo tego typu ewidencję. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Jerzy Szmajdziński:
Dziękuję bardzo.
Lista posłów zapisanych do głosu została wyczer-
pana.
O zabranie głosu proszę podsekretarza stanu w
Ministerstwie Finansów pana Ludwika Koteckiego.
Podsekretarz Stanu
w Ministerstwie Finansów
Ludwik Kotecki:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Chciałbym przed-
stawić stanowisko Ministerstwa Finansów, jest to już
projekt stanowiska rządu, w odniesieniu do obu pro-
jektów oraz odpowiedzieć na pytania w zakresie, w
jakim będę w stanie zrobić to dzisiaj, na bieżąco.
Jeśli chodzi o projekt zawarty w druku nr 815, w
opinii projektodawców przepisy zakreślą ramy cza-
sowe, w których organy będą mogły wszczynać po
zakończeniu kontroli podatkowej postępowanie po-
datkowe. Obowiązek wszczęcia nie będzie miał za-
stosowania, w przypadku gdy złożone przez kontro-
lowanego wyjaśnienia lub zastrzeżenia do protokołu
kontroli zostały uwzględnione przez kontrolujących.
Zdaniem projektodawców obecnie obowiązujące roz-
wiązania prawne nie dają podatnikowi możliwości
wpływania na termin wszczęcia postępowania po-
kontrolnego. W pełni zgadzamy się z intencją wpro-
wadzenia takiego rozwiązania. Powtórzę, że w obec-
nym stanie podatnik, wobec którego ujawniono nie-
prawidłowości, nie dysponuje środkami prawnymi
umożliwiającymi weryfikację prawidłowości dokona-
nych przez niego działań w świetle przepisów prawa
podatkowego, oczywiście oprócz uprawnienia do sko-
rygowania deklaracji, o czym mówił pan poseł Stec.
Prawidłowość ustalenia wysokości zobowiązania po-
datkowego negatywnie skontrolowanego – z punktu
widzenia urzędu – podatnika nastąpi dopiero po
przeprowadzeniu postępowania podatkowego i wy-
daniu decyzji przez organ podatkowy. W związku z
tym należy tu zaznaczyć, że w razie opóźnienia po-
wyżej 3 miesięcy we wszczęciu postępowania podat-
kowego po zakończeniu kontroli nie nalicza się odse-
tek za zwłokę, co wynika z przepisów Ordynacji po-
55
datkowej. Podatnik jest więc w pewnym sensie chro-
niony przed opieszałością organu podatkowego.
Odnosząc się pozytywnie do kierunku zapropono-
wanych w projekcie zmian, należy zauważyć, że ure-
gulowania zawarte w projekcie komisji w części nie
uwzględniają obowiązujących przepisów ustawy. Cho-
dzi tu przede wszystkim o proponowany w projekcie
okres 3 miesięcy na wszczęcie postępowania po zakoń-
czeniu kontroli podatkowej. Jest on moim zdaniem
zbyt krótki. Ustalenia zawarte w protokole kontroli
podatkowej nie są jedynym dowodem w sprawie wa-
runkującym wszczęcie postępowania podatkowego. W
praktyce bowiem organy podatkowe często występują
do innych organów podatkowych w związku ze stwier-
dzonymi w trakcie kontroli nieprawidłowościami – do-
tyczy to szczególnie podatku od towarów i usług –
o przeprowadzenie czynności sprawdzających u kon-
trahentów kontrolowanego. Niejednokrotnie materia-
ły, o które wystąpił organ podatkowy, otrzymuje w
okresie dłuższym niż 3 miesiące. W wielu przypadkach
dopiero dokumenty zgromadzone w ramach czynności
sprawdzających i przekazane przez inne organy po-
datkowe w połączeniu z ustaleniami dokonanymi w
protokole kontroli pozwalają na ustalenie potrzeby
wszczęcia postępowania podatkowego.
Postępowania wszczyna się z urzędu w dacie dorę-
czenia postanowienia. Aby uzyskać pewność skutecz-
nego doręczenia przed upływem określonego terminu,
należy postanowienie wydać i wysłać odpowiednio
wcześniej, w praktyce – było pytanie właśnie o te
aspekty praktyczne – może to być nawet miesiąc wcze-
śniej. W związku z tym ten termin już się skraca o 1
miesiąc. Uwzględniając te okoliczności oraz możliwość
doręczenia postanowienia o wszczęciu postępowania,
zdaniem Ministerstwa Finansów najkrótszym możli-
wym terminem wszczęcia postępowania podatkowego
po zakończeniu kontroli jest termin 6 miesięcy.
Ponadto w projekcie komisyjnym powinien zostać
rozszerzony katalog wyjątków – a tego nie ma – do
których nie będzie miał zastosowania ten 6-miesięcz-
ny termin wszczęcia postępowania podatkowego po
zakończeniu kontroli podatkowej. Po pierwsze, nale-
ży uwzględnić sytuację, gdy podatnik po upływie tego
okresu 3 bądź 6 miesięcy wykona ponowną korektę
deklaracji, w której wycofa swoją wcześniejszą akcep-
tację ustaleń kontroli podatkowej. Obecnie podatnik
to może, tego prawa mu nie możemy zabrać. On oczy-
wiście będzie mógł się wycofać z akceptacji tych usta-
leń, co powinno wyłączać niemożność wszczęcia po-
stępowania podatkowego po zakończeniu kontroli
podatkowej. Drugim wyjątkiem powinna być sytu-
acja, w której po upływie 6 miesięcy od dnia zakoń-
czenia kontroli, w toku której stwierdzono nieprawi-
dłowości, inne organy podatkowe czy organy ścigania
przekazują informacje uzasadniające wszczęcie po-
stępowania podatkowego i weryfikację zobowiązania
podatkowego.
Poza tym wprowadzenie proponowanej formy
przedawnienia wszczęcia postępowania podatkowego
wymaga wprowadzenia obowiązku zawiadamiania
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
56 Projekty ustaw o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów
Ludwik Kotecki
przez skontrolowanego podatnika o zmianach jego
miejsca zamieszkania lub siedziby. Bez takich unor-
mowań nieuczciwy podatnik, zmieniając adresy, mógł-
by skutecznie opóźnić doręczenie postanowienia o
wszczęciu postępowania. W projekcie brak jest także
przepisu przejściowego, który pozwoli na uniknięcie
wątpliwości interpretacyjnych dotyczących reżimu
prawnego, jaki będzie miał zastosowanie w postępo-
waniu podatkowym wszczętym po kontroli podatko-
wej zakończonej przed dniem wejścia w życie ustawy.
Przedstawiając powyższe, wyrażam akceptację
dla przedmiotowego projektu, oczywiście pod warun-
kiem wprowadzenia pewnych zmian we wskazanych
przeze mnie obszarach.
Jeżeli chodzi o druk nr 816 zmieniający art. 224 i
225, to w opinii projektodawców zmiana w zakresie
wstrzymania wykonalności decyzji ma spowodować, że
przed upływem terminu wniesienia odwołania decyzja
nie będzie podlegać wykonaniu. Natomiast wniesienie
odwołania w terminie wstrzyma wykonanie decyzji,
chyba że decyzji tej został nadany rygor natychmiasto-
wej wykonalności albo wykonanie decyzji przed upły-
wem terminu wniesienia odwołania w całości będzie
uwzględniać wniosek strony. Z kolei zgodnie z nowym
brzmieniem art. 225 ordynacji decyzji, od której służy
odwołanie, może być nadany rygor natychmiastowej
wykonalności, jeżeli zachodzi uzasadniona obawa, że
zobowiązanie podatkowe będące przedmiotem decyzji
nie zostanie wykonane, w szczególności gdy podatnik
trwale nie uiszcza wymagalnych zobowiązań o charak-
terze publicznoprawnym lub wykonuje czynność pole-
gającą na zbywaniu majątku, co w efekcie może utrud-
nić lub udaremnić egzekucję.
Podobnie jak w poprzednim projekcie, kierunek
proponowanych zmian należy ocenić pozytywnie.
Zaznaczyć jednak należy, że także tutaj pewne ure-
gulowania wydają się wadliwe. Po pierwsze, wątpli-
wości odnoszą się do zaproponowanego § 4 w art. 224,
który wprowadza zasadę wykonalności decyzji przed
upływem terminu wniesienia odwołania, gdy ta de-
cyzja w całości uwzględnia wniosek strony. Takie
uregulowanie może skutkować uznaniowością orga-
nu podatkowego co do uwzględnienia w całości lub w
części wniosku strony, to znaczy co do ustalenia, kie-
dy decyzja uwzględnia wniosek strony, a kiedy nie.
Nie jest jasne, jakich rodzajów decyzji miałaby doty-
czyć zmiana art. 224 § 4, zważywszy, że decyzje na-
kładające na strony obowiązek wydawane są w wy-
niku postępowania wszczętego z urzędu, a nie na
wniosek stron.
Kolejna, naszym zdaniem najpoważniejsza wada
tkwi w proponowanych w art. 225 przesłankach
nadawania decyzji nieostatecznej rygoru natychmia-
stowej wykonalności. Przesłanką taką jest uzasad-
niona obawa, że zobowiązanie wynikające z tej decy-
zji nie zostanie wykonane, w szczególności gdy po-
datnik trwale nie uiszcza wymagalnych zobowiązań
lub dokonuje czynności polegających na zbywaniu
majątku. Są to, naszym zdaniem, przesłanki nie-
ostre, co oznacza, że ich wystąpienie, a w konsekwen-
cji nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności
będzie oceniane w drodze uznania organu podatko-
wego. Naszym zdaniem nadanie decyzji rygoru na-
tychmiastowej wykonalności nie powinno być wyni-
kiem oceny uznaniowej organu podatkowego, lecz
powinno następować na podstawie kryteriów jasno
określonych w przepisach Ordynacji podatkowej. Wy-
dawanie decyzji w sprawach podatkowych w drodze
uznania organu podatkowego ma miejsce wyjątkowo
i rozszerzenie katalogu tych sytuacji nie wydaje się
zasadne. Po drugie, uchylenie art. 224 stworzy wąt-
pliwości co do naliczania odsetek za zwłoki w czasie
niewykonalności decyzji.
Podsumowując, chcę powiedzieć, że popierając kie-
runek projektowanych w komisyjnym projekcie zmian,
wnoszę o połączenie w toku prac parlamentarnych
prac nad komisyjnym projektem ustawy z druku nr
816 i rządowym projektem ustawy o zmianie ustawy
Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw,
który przewiduje kompleksową regulację zasad wyko-
nywania decyzji organu podatkowego i obiektywizuje
przesłanki nadawania decyzji nieostatecznej rygoru
natychmiastowej wykonalności.
Odniosę się teraz do pytań, które padły w odnie-
sieniu do tych projektów. Pytanie pana posła Gosiew-
skiego dotyczyło akceptacji tych nieostrych kryteriów
czy przesłanek. Jak powiedziałem, rząd w tym zakre-
sie nie popiera projektu komisyjnego. Pytanie pana
posła Szlachty, czy 3, a może nawet 2 miesiące jest
do zaakceptowania. Jak powiedziałem, zdaniem Mi-
nisterstwa Finansów optymalny jest termin 6 mie-
sięcy. Jeżeli chodzi o pytanie dotyczące przegranych
spraw, to oczywiście są statystyki, w tej chwili nie
jestem w stanie odpowiedzieć, ale przedstawię to na
piśmie. Dziękuję.
(Przewodnictwo w obradach obejmuje wicemarszałek
Sejmu Jarosław Kalinowski)
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Dziękuję bardzo.
Głos zabierze przedstawiciel wnioskodawców pan
poseł Mirosław Sekuła.
Bardzo proszę.
Poseł Mirosław Sekuła:
Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Postaram się od-
powiedzieć na te pytania, które zostały postawione.
Przede wszystkim chcę powiedzieć, że oczywiście,
to mógł być jeden projekt, ale gdyby tak było, przy-
puszczam, że nie debatowalibyśmy nad nim. Chcę
również powiedzieć, że te dwa projekty były przez ko-
misję przygotowane w różnym czasie. Poddajemy je
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Projekty ustaw o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa
Poseł Mirosław Sekuła
teraz pierwszemu czytaniu, ponieważ po prostu wy-
nikło to z kalendarza obrad Sejmu, a nie z naszej pra-
cy w komisjach. I, rzeczywiście, projekty te zgłaszały
różne środowiska, więc każdy z nich jest odpowiedzią
na wnioski poszczególnych grup społecznych.
Te trzy miesiące to była z naszej strony próba
rozsądnego kompromisu pomiędzy tym, czego chcie-
li od nas wnioskodawcy. Były jeszcze dalsze pomysły
– niezwłocznie, nie później niż w ciągu miesiąca.
Znamy i znaliśmy stanowisko ministerstwa, że pół
roku to jest, że tak powiem, super ekspres. Chcieli-
śmy jednak zaproponować Wysokiej Izbie jakiś kom-
promis pomiędzy tymi stanowiskami. W związku z
tym proponujemy Wysokiej Izbie trzymiesięczny
termin. Mam nadzieję, że będzie on jeszcze raz we-
ryfikowany w trakcie prac Komisji Finansów Pu-
blicznych.
Jeśli chodzi o druk nr 816 i te zastrzeżenia, rze-
czywiście one są nieostre. Nasza pierwsza propozycja
w komisji była taka, żeby ich w ogóle nie było, żeby
po prostu rozwiązanie było wyjątkowo ostre – nie ma
ostatecznej decyzji, nie ma egzekucji. Też uważamy,
że powinniśmy jednak zaproponować pewnego rodza-
ju kompromis, dlatego zawarliśmy te rozwiązania w
art. 225 – mówią one, że w niektórych przypadkach
jest to jednak możliwe – rozumiejąc właśnie te obawy
ze strony Ministerstwa Finansów, czasem poparte
nawet przykładami, że ktoś próbował uciec z podat-
kiem przed egzekucją, wchodząc w długotrwałe spo-
ry. Zawsze w takich przypadkach jest dość znaczący
problem – o tym mówiłem już przy okazji debaty nad
poprzednim punktem – na co zwrócić większą uwagę:
czy na uczciwych podatników, żeby im stworzyć jak
najlepsze, komfortowe warunki do działalności, czy
na tych nieuczciwych, starając się uniemożliwić im
popełnienie znaczącego przestępstwa. Myślę, że Ko-
misja Finansów Publicznych również będzie roz-
strzygać ten dylemat i liczę tutaj na jakieś mądre
rozwiązania.
Powiem tylko, że jestem troszkę zaskoczony aż
tyloma obawami ze strony ministra finansów i aż
tyloma koniecznymi, według Ministerstwa Finan-
sów, zabezpieczeniami. Myślę jednak, że wynikają
one z tej różnej optyki, że Ministerstwo Finansów i
jego pracownicy myślą przede wszystkim o tym, żeby
nie było żadnej dziury, którą z budżetu uciekają pie-
niądze, a my w komisji „Przyjazne Państwo” myśli-
my przede wszystkim o podatnikach, żeby zabezpie-
czenia przed nieuczciwymi podatnikami nie krępo-
wały ich aktywności i żeby w najmniejszym stopniu
nie przeszkadzały im w uczciwej działalności. Dzię-
kuję za uwagę. (Oklaski)
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Dziękuję bardzo.
Zamykam dyskusję.
57
Marszałek Sejmu, po zasięgnięciu opinii Prezy-
dium Sejmu, proponuje, aby Sejm skierował komisyj-
ne projekty ustaw o zmianie ustawy Ordynacja po-
datkowa, zawarte w drukach nr 815 i 816, do Komi-
sji Finansów Publicznych w celu rozpatrzenia.
Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że Sejm
propozycję przyjął.
Sprzeciwu nie słyszę.
Przystępujemy do rozpatrzenia punktów 15.
i 16. porządku dziennego:
15. Pierwsze czytanie komisyjnego projektu
ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodo-
wym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku
dochodowym od osób prawnych (druk nr 780).
16. Pierwsze czytanie komisyjnego projektu
ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodo-
wym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku
dochodowym od osób prawnych (druk nr 781).
Proszę o zabranie głosu pana posła Adama Abra-
mowicza w celu przedstawienia uzasadnień projek-
tów ustaw.
Bardzo proszę, panie pośle.
Poseł Adam Abramowicz:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu komi-
sji „Przyjazne Państwo” mam zaszczyt przedstawić
projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku docho-
dowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku
dochodowym od osób prawnych, druk nr 780.
Projekt tej ustawy proponuje rozwiązanie trud-
ności związanych z rozliczaniem kredytów i pożyczek
z klauzulą waloryzacyjną. W obecnej sytuacji przed-
siębiorcy mają możliwość zaciągania kredytów i po-
życzek w złotówkach, w walutach obcych oraz w zło-
tówkach z klauzulą waloryzacyjną. O ile odsetki od
tych wszystkich trzech rodzajów kredytów są zalicza-
ne do kosztów uzyskania przychodów i o ile kredyty
walutowe są rozliczane w zależności od różnicy kur-
sowej na początku i na końcu, przy zaciąganiu kre-
dytu i przy jego spłacie, o tyle kłopot jest z kredytem
w złotówkach z klauzulą waloryzacyjną. Obecnie
obowiązujące przepisy nie przewidują bowiem zali-
czenia do kosztów uzyskania przychodów różnicy
pomiędzy wartością kredytu w dniu jego uzyskania
i wartością kredytu w dniu jego spłacenia. Nasz pro-
jekt zakłada, że ten kredyt złotówkowy będzie rozli-
czany podobnie jak kredyt walutowy.
Jest to prosta zmiana, ale zdecydowanie ułatwi
prowadzenie działalności gospodarczej i ujednolici
przepisy, o co przecież nam wszystkim chodzi. Dlate-
go w imieniu komisji „Przyjazne Państwo” występu-
ję z wnioskiem o skierowanie projektu ustawy do
dalszych prac w Komisji Finansów Publicznych.
Chciałbym przedstawić również drugi projekt o
zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fi-
zycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od
osób prawnych zamieszczony w druku nr 781.
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Projekty ustaw o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
58 oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych
Poseł Adam Abramowicz
Projekt ten dotyczy problemu zaliczania do kosz-
tów uzyskania przychodów kosztów zaniechanych
inwestycji. Stan prawny na dzień dzisiejszy przed-
stawia się następująco. Jeżeli dany przedsiębiorca
podjął ryzyko gospodarcze i przeprowadza inwesty-
cję, ponosząc pewne nakłady, a następnie – ta inwe-
stycja przecież jest realizowana w czasie – okazuje
się, że była ona z różnych powodów chybiona, może
się zmienić sytuacja gospodarcza i kontynuowanie
tej inwestycji będzie przynosiło dalsze straty, przed-
siębiorca podejmuje więc decyzję, że jednak nie bę-
dzie dalej kontynuował, nie będzie rozpoczynał dzia-
łalności gospodarczej związanej z tą inwestycją, w
dzisiejszym stanie prawnym pozbawiony jest on pra-
wa do zaliczenia tych kosztów do kosztów uzyskania
przychodów. System podatkowy jest w Polsce skon-
struowany tak, że każdy z podatników płaci podatek
od dochodu, przy czym każdy dochód jest związany
z pewnym ryzykiem prowadzenia działalności go-
spodarczej. W tym przypadku pozbawianie przedsię-
biorców możliwości zaliczania ryzykownych, a nawet
nieryzykownych inwestycji, które się tylko później
nie sprawdziły, do kosztów obniża skłonność przed-
siębiorców do inwestowania. Końcowy efekt jest
taki, że inwestycji jest mniej. W związku z tym traci
cała gospodarka.
Myślę, że ten projekt zachęci przedsiębiorców do
inwestowania, pokaże, że państwo, jeżeli przyznaje
się do dochodów przedsiębiorcy – bo przecież jeśli
tylko przedsiębiorca ma dochód, to musi wpłacić
część tego dochodu do budżetu – to będzie się także
przyznawało, w części oczywiście, bo to jest 19%, do
ryzyka, nie pozostawiając przedsiębiorcy samego w
przypadku, kiedy to ryzyko zostało poniesione i oka-
że się, że inwestycja nie jest trafiona.
W imieniu komisji „Przyjazne Państwo” wnoszę
do Wysokiego Sejmu, aby skierować ten projekt usta-
wy do Komisji Finansów Publicznych. Dziękuję.
(Oklaski)
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Dziękuję bardzo.
Sejm ustalił, że w łącznej dyskusji nad tymi punk-
tami porządku dziennego wysłucha 5-minutowych
oświadczeń w imieniu klubów i kół.
Otwieram dyskusję.
Jako pierwszy głos zabierze pan poseł Michał
Marcinkiewicz, Platforma Obywatelska.
Bardzo proszę.
Poseł Michał Marcinkiewicz:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Przypadło mi w
udziale zaprezentowanie stanowiska klubu Platfor-
my Obywatelskiej w kontekście dwóch nowelizacji
ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i
ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Pierwsza z zaproponowanych zmian ma na celu
usunięcie trudności związanych z rozliczaniem kre-
dytów czy też pożyczek z klauzulą waloryzacyjną.
Platforma Obywatelska popiera ten pomysł, gdyż
uważamy, że nie wolno różnicować przedsiębiorców
w zależności od tego, jaki rodzaj kredytów biorą i
jakie klauzule one zawierają, i że przedsiębiorca po-
winien być traktowany tak samo na każdym etapie.
Drugi z projektów, który mówi również o noweli-
zacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycz-
nych i ustawy o podatku dochodowym od osób praw-
nych, ma na celu usunięcie nieuzasadnionej dyskry-
minacji przedsiębiorców ponoszących określone
koszty w związku z wytworzeniem środków trwa-
łych, które ostatecznie i tak nie zostały oddane do
używania. Musimy pamiętać, że ryzyko w działalno-
ści gospodarczej występuje zawsze, i w tym przypad-
ku również uważamy, że tego typu koszty powinny
być uznawane za zasadne.
W związku z powyższym w obydwu przypadkach
Platforma Obywatelska będzie popierała zapropono-
wane przez komisję „Przyjazne Państwo” zmiany.
Dziękuję. (Oklaski)
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Dziękuję bardzo.
Pan poseł Stanisław Ożóg, Prawo i Sprawiedli-
wość.
Poseł Stanisław Ożóg:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt
przedstawić stanowisko klubu Prawo i Sprawiedli-
wość w sprawie projektu ustawy o zmianie ustawy o
podatku dochodowym od osób fizycznych oraz usta-
wy o podatku dochodowym od osób prawnych, druki
nr 780 i 781.
Klub Prawa i Sprawiedliwości opowiada się za
skierowaniem projektów do prac w Komisji Finansów
Publicznych.
Nie będę referował proponowanych zmian, ponie-
waż zrobili to doskonale moi poprzednicy. Pozwolę
sobie jednak na krótki komentarz pomimo wyjaśnień
przedstawianych wcześniej z tej trybuny przez posła
Mirosława Sekułę, którego bardzo cenię i bardzo
szanuję i z którym znamy się od wielu lat, wyjaśnień
dotyczących zasad funkcjonowania Komisji Nadzwy-
czajnej.
Panie pośle, obydwaj, zresztą nie tylko obydwaj,
potrafimy liczyć. W tych pana wyjaśnieniach zabra-
kło kosztów, które są policzalne. Nie pierwszy już raz
z tego miejsca – czyniło to wielu mówców, nawet w
dniu dzisiejszym – podam w wątpliwość należytość
procedowania nad zmianami prawa proponowanymi
przez Komisję Nadzwyczajną. Odnoszę wrażenie, że
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Projekty ustaw o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych
Poseł Stanisław Ożóg
w pracy tej komisji chodzi jednak o ilość proponowa-
nych zmian, a nie o ich jakość. Być może tak trzeba,
panie przewodniczący. Otwiera się po wielokroć po-
szczególne ustawy w celu zmiany poszczególnych
artykułów. Czy o to nam powinno chodzić? Stawia to
nawet rząd w dość kłopotliwej, trudnej sytuacji, cze-
go mieliśmy dzisiaj dowody, który nie wie, jak ma
zaproponować procedowanie nad projektem rządo-
wym, a pominięcie projektu komisyjnego. Dziękuję
za uwagę. (Oklaski)
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Dziękuję bardzo, panie pośle.
Poseł Stanisław Stec, Lewica.
Poseł Stanisław Stec:
Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Mam zaszczyt
przedstawić stanowisko Klubu Poselskiego Lewica
wobec projektów ustaw o zmianie ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych, zawartych w dru-
kach nr 780 i 781.
Opowiadamy się za skierowaniem tych projektów
do Komisji Finansów Publicznych celem rozpatrze-
nia. Niemniej jednak dopracowania będzie wymagał
szczególnie projekt z druku nr 781, bo jeżeli mówimy
o zbycie inwestycji, to zbywając inwestycję – jak ro-
zumiem – sprzedajemy, wystawiamy fakturę i księ-
gujemy to przez konto sprzedaży. Tam koszty już
będą ujęte, bo zakładam, że wartość ewidencyjna
będzie po stronie „winien”, a przychody po stronie
„ma” i różnica będzie dotyczyła kosztów. Zgadzam
się natomiast z tym, że zaniechane inwestycje, ich
rozbiórka to jest koszt działalności przedsiębiorstwa,
pod warunkiem że inwestycja była realizowana zgod-
nie z celem działalności przedsiębiorstwa, że nie był
to jakiś park rozrywki przy inwestycji, przedsiębior-
stwie, które prowadzi normalną działalność. Tak że
myślę, że po dopracowaniu w Komisji Finansów Pu-
blicznych wyjdzie z tego pożyteczny projekt. Dzięku-
ję za uwagę. (Oklaski)
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Dziękuję bardzo.
Poseł Edward Wojtas, Polskie Stronnictwo Ludowe.
Poseł Edward Wojtas:
Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo!
Mam zaszczyt w imieniu Klubu Poselskiego Polskie-
go Stronnictwa Ludowego przedstawić stanowisko w
sprawie dwóch komisyjnych projektów ustaw o zmia-
59
nie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycz-
nych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób
prawnych, zawartych na drukach nr 780 i 781.
Pierwszy projekt – jak już tutaj było podkreślone
– zmierza przede wszystkim do usunięcia dotychcza-
sowych problemów, jakie były związane z rozlicza-
niem kredytów i pożyczek, z klauzulą waloryzacyjną.
Dotychczasowe rozwiązania legislacyjne w tym za-
kresie powodowały trudności interpretacyjne w od-
niesieniu do możliwości pojawiania się przychodów
i kosztu podatkowego związanego z zaciągnięciem
bądź udzieleniem kredytu czy też pożyczki. Propono-
wane w ustawie rozwiązanie jest ze wszech miar
słuszne dla przedsiębiorców, którzy nie będą zmusze-
ni działać w dużym obszarze ryzyka podatkowego.
Projektowana zmiana dotyczy uznania za przychód
z działalności gospodarczej również przychodów osią-
gniętych w związku ze zwrotem lub otrzymaniem
pożyczki, jeśli ta pożyczka była waloryzowana kur-
sem waluty obcej.
Przedmiotowy projekt został pozytywnie zaopi-
niowany przez krajowe korporacje radców prawnych,
doradców podatkowych, biegłych rewidentów i ad-
wokatów.
Drugi z kolei projekt, zawarty w druku nr 781,
również zmierza do tego, aby ułatwić działalność
przedsiębiorców ponoszących określone koszty w
związku z wytworzeniem środków trwałych, które
nie zostały przekazane do używania. Biorąc pod uwa-
gę fakt, że swoboda działalności gospodarczej ozna-
cza między innymi prawo przedsiębiorcy do wycofa-
nia się z podjętych działań, o ile będzie to leżało w
jego interesie czy też zmierzało do minimalizacji
strat, nie jest uzasadnione, aby ponosząc koszty za-
angażowania w przedsięwzięcie inwestycyjne, w
przypadku wycofania się z dalszego kontynuowania
inwestycji był karany dodatkową sankcją podatkową
poprzez stratę możliwości zaliczenia poniesionych
wydatków do kosztów uzyskania przychodu.
Projektowana zmiana określa także dokładniej
moment, w którym wydatki staną się kosztem uzy-
skania przychodu. Warto również podkreślić, że
wprowadzone zmiany, określone w wyżej wymienio-
nym projekcie, przyczynią się do tego, że konstrukcja
podatku stanie się bardziej spójna i racjonalna.
Biorąc pod uwagę to, iż zmiany przewidziane w
obu projektach mogą przyczynić się do usprawnienia
systemu podatkowego i są korzystne dla przedsiębior-
ców, Klub Poselski Polskiego Stronnictwa Ludowego
będzie głosował za ich skierowaniem do dalszych
prac w komisjach. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Dziękuję bardzo.
W ramach czasu Platformy głos zabierze poseł
Janusz Palikot.
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Projekty ustaw o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
60 oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych
Poseł Janusz Palikot:
Chciałbym tylko uspokoić pana posła Ożoga, któ-
rego nie ma w tej chwili, że komisja zaoszczędziła,
lekko licząc, 2–3 mln zł na przygotowaniu tych ponad
100 projektów ustaw, albo już skierowanych do mar-
szałka, albo będących w końcowej fazie prac, poprzez
ogromne zaangażowanie wielu instytucji społecz-
nych, które za darmo, bez pieniędzy – a są to często
najdroższe i najlepsze instytucje podatkowe czy praw-
ne funkcjonujące w Polsce – oczywiście pod naszym
nadzorem i z naszą odpowiedzialnością merytorycz-
ną przygotowały projekty tych ustaw. Jak wstępnie
szacowaliśmy, stawki, jakie trzeba by było zapłacić
tym ludziom za przygotowanie projektów, za pierw-
szych sześć miesięcy pracy komisji, to lekko licząc,
jest to rząd 2 mln zł. Tak że naprawdę potrafimy li-
czyć i przysporzyliśmy Sejmowi wiele oszczędności.
A wie pan, na czym polega paradoks tej sytuacji?
Niektóre z tych projektów wpływają do nas w drodze
społecznych konsultacji. Na przykład pewne postę-
powania zakończyliśmy w lutym. Czekamy na opinię
BAS-u, Biura Legislacyjnego, czekamy na wyliczenie
skutków budżetowych. Dostajemy te wszystkie ma-
teriały, przegłosowujemy, uzgadniamy jakieś zmiany,
kierujemy je do marszałka. W marcu następne. Ko-
lejne wnioski spłynęły w kwietniu, w maju, i tak bę-
dzie w dalszym ciągu. Będziemy wnosić kolejne pro-
pozycje do tej ustawy czy do Ordynacji podatkowej,
czy do innych ustaw, bo takie wnioski wciąż napły-
wają. Moglibyśmy oczywiście przez cały rok niczego
nie zgłaszać, czekać do końca roku, aż wyczerpią się
wszystkie propozycje, i wtedy zgłosić jeden wniosek,
ale wtedy działalibyśmy niezgodnie z metodologią
konsultacji społecznych. U marszałka tak się ułożyło,
że leżało to przez jakiś czas, i teraz pan ma takie
wrażenie, że w jednym czasie są dwa projekty, a one
wyszły z komisji w zupełnie odrębnym trybie. Tak
samo ustawy VAT-owskie. Czy to źle?
Tak jak powiedziałem, nie kosztowało to zbyt wie-
le pieniędzy, bo w większości zostało zrobione za dar-
mo. Natomiast na koniec roku trzeba będzie – i tu
pan ma rację – doprowadzić do takiej sytuacji, żeby
powstały jednolite teksty tych ustaw, zwłaszcza w
przypadku ustawy VAT-owskiej, której nowelizacje
rządowe i nasze są rzeczywiście liczne. Na pewno
komplikuje to korzystanie z tych ustaw przez podat-
ników. Ale też doskonale wie pan o tym, że czy jest
jedna ustawa z 28 zmianami, czy 28 zmian, to i tak
– jeśli nie ma jednolitego tekstu ustawy na koniec –
takie teksty są strasznie trudne. Więc my, chcąc do-
prowadzić do istotnej zmiany, czy w jednej ustawie,
która ma 28 zmian, czy w 28 zmianach, i tak musimy
liczyć się z tym, że pod koniec roku, w listopadzie, w
grudniu, będziemy musieli starać się wyegzekwować
od marszałka jednolite teksty po przyjęciu projektów,
które w tej chwili mamy, po ich przegłosowaniu, po
przejściu całego trybu legislacyjnego, kiedy będzie
wiadomo, które z nich wchodzą w życie. To tyle tytu-
łem wyjaśnienia w tej sprawie.
Wiem, że państwa czasami to szokuje, że państwo
podejrzewacie, że chcieliśmy narobić ileś tam, tych
sto projektów zmian, ale zajmowaliśmy się 516 róż-
nymi problemami, z których ok. 100 udało się prze-
kształcić w projekty. Bardzo wiele propozycji zmian
w przepisach, czy w ustawie VAT-owskiej, czy w or-
dynacji, odrzucaliśmy jako lobbystyczne albo jako
psujące system. Uparliśmy się, żeby te lepsze wpro-
wadzić w zupełnie innym trybie. Na koniec okazało
się, że one akurat dzisiaj na tym posiedzeniu zbiegły
się w czasie. Tak wyszło, niezbyt dla nas fortunnie.
Łatwo jest postawić nam ten zarzut, ale nie takie
były nasze intencje. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Dziękuję bardzo.
Przechodzimy do pytań, czas – 1 minuta.
Jako pierwszy wystąpi poseł Lucjan Karasiewicz,
poseł niezrzeszony.
Bardzo proszę.
Poseł Lucjan Karasiewicz:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Omawiamy ko-
lejne ustawy, które niejako mają ułatwić życie przed-
siębiorcom. Mam pytanie do rządu, jeśli chodzi
o druk nr 780 dotyczący zmiany ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych. W uzasadnieniu
czytamy, że właśnie ta nowelizacja może wpłynąć na
zmiany w budżecie, w zależności od zmian poszcze-
gólnych kursów, ilości i wartości kredytów. Jakie jest
stanowisko rządu wobec tej nowelizacji, wobec tego
projektu ustawy, i czy rząd spodziewa się – a jeśli tak,
to jakie to będą wielkości – zmian w budżecie?
I pytanie drugie odnośnie do projektu zawartego
w druku nr 781, dotyczące kosztów zaniechanych
inwestycji. Czy ta poprawka będzie również obejmo-
wać – myślę, że w toku prac komisji być może było
to omawiane – przedsiębiorców, którzy zaniechali
swoich inwestycji, ale nie wskutek tego, że zmieniła
się koniunktura bądź jakieś inne zewnętrzne czyn-
niki, ale na przykład wskutek tego, że prowadzili
inwestycję, świadomie i celowo godząc się na naru-
szenie przepisów prawa, na przykład bez pozwolenia
budowlanego, na terenach, na których nie mogli roz-
poczynać danej inwestycji? (Dzwonek) Czy kiedy oni
zaniechają, to poniosą jakieś koszty w związku z
tym, że od samego początku prowadzili inwestycje,
łamiąc przepisy prawa? Czy tacy przedsiębiorcy będą
mogli również te inwestycje wpisywać jako koszty, a
tym samym obniżać podatki wpływające do Skarbu
Państwa? Dziękuję bardzo.
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Projekty ustaw o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Dziękuję bardzo.
Poseł Andrzej Szlachta, Prawo i Sprawiedliwość.
Poseł Andrzej Szlachta:
Dziękuję.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam do pana
ministra krótkie pytanie. Dotyczy ono projektu za-
wartego w druku nr 780. W uzasadnieniu wniosko-
dawcy podali, że z punktu widzenia przedsiębiorstw
projektowany przepis ma za zadanie usunąć trudno-
ści związane z niejednoznaczną interpretacją, jeśli
chodzi o możliwości pojawienia się przychodu i kosz-
tu podatkowego w związku z zaciągnięciem lub
udzieleniem specyficznej formy kredytu czy pożyczki.
Dzięki temu przedsiębiorcy nie będą zmuszeni dzia-
łać w obszarze ryzyka podatkowego albo wnioskować
o interpretację w ich indywidualnej sprawie. Jak już
wspomniał pan poseł Ożóg, ustawa nie jest neutralna
dla budżetu państwa. Moje pytanie brzmi następują-
co: Jakie są przynajmniej szacunkowe skutki finan-
sowe dla budżetu państwa w skali roku? Dziękuję.
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Dziękuję bardzo.
Lista posłów zapisanych do głosu została wyczer-
pana.
Głos zabierze podsekretarz stanu w Ministerstwie
Finansów pan Ludwik Kotecki.
Bardzo proszę.
Podsekretarz Stanu
w Ministerstwie Finansów
Ludwik Kotecki:
Dziękuję.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Chciałbym przed-
stawić stanowisko czy raczej projekt stanowiska rzą-
du wobec obu tych zmian oraz oczywiście spróbować
odpowiedzieć na dwa pytania.
Pierwszy projekt dotyczący klauzul waloryzacyj-
nych. W obecnych przepisach brak jest zapisów regu-
lujących skutki podatkowe w zakresie rozliczania, w
związku z tym w chwili obecnej w orzecznictwie do-
minuje pogląd, że różnice powstałe pomiędzy kwotą
otrzymanej a zwracanej pożyczki lub kredytu wyni-
kające z zastosowania klauzuli waloryzacyjnej nie
stanowią przychodu, kosztu podatkowego, w zależ-
ności od konkretnej sytuacji. Jednocześnie w obu
wyżej wymienionych ustawach, czyli zarówno w usta-
wie o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak i
w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych,
znajdują się przepisy określające sposób rozliczenia
przez podatników różnic kursowych, które mogą być
61
podobnie, w zależności od konkretnej sytuacji, zalicza-
ne bądź to do przychodów, bądź do kosztów uzyskania
przychodów. Takie podejście różnicuje sytuację podat-
ników w zależności od tego, czy zaciągnęli oni kredyt
w walucie obcej, czy też w złotych z klauzulą walory-
zacyjną. Podobnie zresztą jest z pożyczką.
Jak rozumiem, celem omawianego projektu jest
wyeliminowanie tych różnic. Zawarte w projekcie
ustawy propozycje zmierzają do wprowadzenia – jako
wyodrębnionych przychodów i kosztów podatkowych
– kwot związanych z pożyczkami bądź kredytami
udzielanymi w złotych, a waloryzowanymi kursem
waluty obcej. W projekcie przyjęto, że dodatnia róż-
nica między zwracaną a otrzymaną kwotą pożyczki
czy kredytu będzie stanowić dla pożyczkobiorcy, od-
powiednio kredytobiorcy, koszt podatkowy, a dla po-
życzkodawcy, odpowiednio kredytodawcy, przychód.
Natomiast ujemna różnica odpowiednio znowu bę-
dzie albo przychodem, albo kosztem.
Tak jak wspomniałem, w omawianej sprawie
przygotowany został projekt stanowiska rządu – wła-
śnie go prezentuję – w którym pozytywnie oceniamy
zaproponowane rozwiązania zawarte w projekcie
ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od
osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym
od osób prawnych.
Od razu odpowiem na pytania, bo dwa pytania
dotyczyły właśnie tego projektu, druku nr 780, i
skutków finansowych, których nie przedstawiano w
uzasadnieniu do projektu ustawy. Oczywiście obo-
wiązek przedstawienia skutków ciąży na projekto-
dawcy, ale tutaj mogę potwierdzić, że ich wyliczenie
jest właściwie niemożliwe ze względu na brak odpo-
wiednich danych, w związku z czym wydaje mi się,
że w takiej sytuacji projektodawca czy komisja są w
pełni usprawiedliwieni.
Jeżeli chodzi o druk nr 781, to w aktualnym sta-
nie prawnym poniesione koszty zaniechanych inwe-
stycji są wprost wyłączone z katalogu, wyłączone z
kosztów podatkowych, co oznacza, że koszty ponie-
sione przez przedsiębiorcę na realizację zadania in-
westycyjnego, które następnie zostało zaniechane,
np. na budowę pawilonu handlowego, nie mogą być
kosztami podatkowymi prowadzonej działalności.
Wydatki te są kosztami uzyskania przychodu w dacie
odpłatnego zbycia zaniechanej inwestycji, o czym
mówił pan poseł Stec.
Przygotowany przez Komisję Nadzwyczajną
„Przyjazne Państwo” projekt wprowadza zmiany do
ustawy, w efekcie których poniesione koszty zanie-
chanych inwestycji, tj. wydatków na środki trwałe
w budowie, będą mogły stanowić koszty uzyskania
przychodów z prowadzonej działalności. Projekt za-
kłada, że koszty te będą mogły być zaliczone do kosz-
tów podatkowych w dacie zbycia inwestycji lub ich
likwidacji. Proponuje się, żeby zmiany te weszły w
życie z dniem 1 stycznia, z tym że do podatników
podatku dochodowego od osób prawnych, u których
rok podatkowy nie pokrywa się z rokiem kalenda-
rzowym i rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2009 r.,
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Projekty ustaw o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
62 oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów
Ludwik Kotecki
do końca przyjętego roku podatkowego proponowane
zmiany nie miałyby zastosowania.
Postulowane w projekcie ustawy zmiany polega-
jące na umożliwieniu zaliczenia do kosztów podatko-
wych poniesionych kosztów zaniechanych inwestycji
należy, zdaniem rządu, ocenić pozytywnie. Uzasad-
nione jest, żeby tego rodzaju wydatki związane na
przykład z zaniechaną przez przedsiębiorcę budową
pawilonu handlowego traktowane były analogicznie
jak poniesione koszty prac rozwojowych zakończo-
nych wynikiem negatywnym, które już w chwili
obecnej są kosztami podatkowymi, o ile nie mogą być
zaliczone do wartości niematerialnych i prawnych.
Podsumowując, stwierdzam, że obydwa projekty
dzisiaj omawiane dotyczące zmian w ustawach o po-
datku dochodowym od osób fizycznych oraz od osób
prawnych zdaniem rządu zasługują na poparcie.
Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Dziękuję bardzo, panie ministrze.
Głos zabierze przedstawiciel wnioskodawców pan
poseł Adam Abramowicz.
Poseł Adam Abramowicz:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Chciałbym się
odnieść do wypowiedzi pana posła Stanisława Steca,
którego już tu nie ma na sali, ale mam nadzieję, że
może przeczyta w protokole moją wypowiedź, a który
wniósł uwagi do projektu w sprawie zaliczenia w
koszt prowadzenia działalności gospodarczej wydat-
ków na inwestycję, która została zaniechana. Cho-
dziło mu o to, że w Komisji Finansów Publicznych te
prace powinny iść w kierunku ograniczenia tej moż-
liwości dla przedsiębiorców, którzy na przykład pro-
wadzą jakiś rodzaj działalności gospodarczej, a na-
stępnie decydują się na inwestycję związaną z zupeł-
nie innym rodzajem działalności. Podał tutaj jako
przykład park rozrywkowy. Wydaje mi się, że gdyby
prace Komisji Finansów Publicznych poszły w tym
kierunku, byłoby to bardzo złe, dlatego że komisja
„Przyjazne Państwo” chce, proponując ten projekt
ustawy, znieść pewien paradoks, jako że wydatki na
inwestycję oddaną do użytku stanowią koszty uzy-
skania przychodów. Wyobraźmy sobie sytuację, że
przedsiębiorca, który wybudował w 80% park roz-
rywkowy, widzi, że nic z tego już nie będzie, że dalsze
koszty są bezsensowne, że jego firma poniesie straty.
W obecnym stanie prawnym myśli: dobrze, zakończę
tę inwestycję, dołożę te 20%. Dokłada, kończy, odda-
je do użytku i sprzedaje 1 bilet komuś, kto chce w tym
parku zażyć rozrywki, i kończy działalność. I wtedy
jak najbardziej legalnie zaliczy sobie w koszty uzy-
skania przychodów wydatki na inwestycję, którą
oddał do użytku, a następnie zlikwidował. Tutaj jest
ten paradoks, którego na razie nie widzi poseł Stani-
sław Stec. Mam nadzieję, że członkowie Komisji Fi-
nansów Publicznych jednak to zauważą i że wprowa-
dzą regułę ogólną, która spowoduje, że przedsiębior-
cy nie będą się obawiali inwestować, bo ten zapis
pozbawia przedsiębiorców chęci do inwestowania,
jako że przerzuca na nich całe ryzyko.
I tu chciałbym się odnieść do uwagi posła Lucjana
Karasiewicza, którego chyba też już nie ma, a który
zapytał, czy mówiliśmy w komisji o sytuacji, kiedy
inwestycja będzie niezgodna z prawem na przykład
budowlanym. Wysoki Sejm zajmuje się teraz uprasz-
czaniem prawa budowlanego, więc może tych przy-
padków będzie coraz mniej. Ale nie można wyklu-
czyć, że ktoś wybuduje obiekt niezgodnie z planem
przestrzennego zagospodarowania. Komisja nie dys-
kutowała, nie przewidywała takich przypadków. My-
ślę, że będą one bardzo rzadkie i że w ramach ogólnej
reguły można byłoby pozostawić ten zapis taki, jaki
jest, aczkolwiek ten temat jest wart głębszego rozwa-
żenia. Dziękuję.
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Dziękuję bardzo, panie pośle.
Zamykam dyskusję.
Marszałek Sejmu, po zasięgnięciu opinii Prezy-
dium Sejmu, proponuje, aby Sejm skierował komisyj-
ne projekty ustaw o zmianie ustawy o podatku do-
chodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku
dochodowym od osób prawnych, zawarte w drukach
nr 780 oraz 781, do Komisji Finansów Publicznych w
celu rozpatrzenia.
Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że Sejm
propozycję przyjął. Sprzeciwu nie słyszę.
Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 17.
porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji
Rolnictwa i Rozwoju Wsi o poselskim projekcie
ustawy o zmianie ustawy o Inspekcji Weteryna-
ryjnej (druki nr 715 i 790).
Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę komisji
pana posła Krzysztofa Jurgiela.
Bardzo proszę, panie pośle.
Poseł Sprawozdawca Krzysztof Jurgiel:
Panie Marszałku! Panie Ministrze! Panowie Dy-
rektorowie! Wysoka Izbo! W imieniu Komisji Rolnic-
twa i Rozwoju Wsi przedstawiam sprawozdanie o
poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy o In-
spekcji Weterynaryjnej z druku nr 715.
Jeśli chodzi o inicjatywę ustawodawczą, to wystą-
piła z nią grupa posłów, a powstała ona w wyniku
rozpatrzenia przez Komisję Rolnictwa i Rozwoju Wsi
22 kwietnia informacji rządu w sprawie funkcjonowa-
nia jednostek organizacyjnych Inspekcji Weterynaryj-
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Projekt ustawy o zmianie ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej
Poseł Sprawozdawca Krzysztof Jurgiel
nej. Komisja przygotowała dezyderat, w ramach któ-
rego w 4. punkcie postulowano, aby przygotować pro-
jekt zmiany ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej na
wniosek Krajowej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej.
Zmiana dotyczy art. 16, który obecnie stanowi, że
jeżeli powiatowy lekarz weterynarii z przyczyn fi-
nansowych lub organizacyjnych nie jest w stanie
wykonywać ustawowych zadań inspekcji, może wy-
znaczyć na czas określony lekarzy weterynarii nie-
będących pracownikami inspekcji. I tu jest katalog
czynności usług weterynaryjnych, do których wyko-
nywania może być wyznaczony lekarz weterynarii.
Podniesiono problem, że wyznaczani są lekarze, któ-
rzy są zatrudnieni w zakładach leczniczych dla zwie-
rząt, a do tych usług nie mogą być wykorzystywane
zakłady lecznicze dla zwierząt, bo jest to niezgodne
z normami gospodarczymi. Nie upoważnia się zakła-
dów leczniczych dla zwierząt do świadczenia takich
usług. Argumentowano to powstawaniem niejasnej
sytuacji, lekarz bowiem pracujący w zakładzie wete-
rynarii często korzysta ze sprzętu będącego własno-
ścią zakładu, a zawiera umowę z powiatowym leka-
rzem weterynarii.
Grupa wnioskodawców postanowiła dodać art.
16a, w którym, stwierdza się, że do wykonywania
czynności z zakresu usług weterynaryjnych wymie-
nionych w art. 16, 3 usług, mogą być wyznaczone
zakłady lecznicze dla zwierząt, że następuje to po
zawarciu umowy przez powiatowego lekarza wetery-
narii z zakładem leczniczym. Umowa taka oczywiście
określa obowiązki stron.
Komisja po rozpatrzeniu tej propozycji w dniu 22
lipca 2008 r. na wniosek jednego z posłów postano-
wiła merytorycznie, zgodnie z dezyderatem, a także
z wnioskiem wnioskodawców, poprzeć to rozwiąza-
nie, jednak sformułować inny zapis, dokonać legisla-
cyjnej zmiany, a mianowicie w art. 16 w ust. 1 po
dotychczasowym pkt 1, który upoważniał lekarza
powiatowego weterynarii do wyznaczenia na czas
określony lekarzy weterynarii niebędących pracow-
nikami, dodać pkt 1a, który upoważnia powiatowego
lekarza weterynarii do wyznaczenia na czas określo-
ny lekarzy weterynarii niebędących pracownikami
inspekcji, świadczących usługi w ramach zakładu
leczniczego dla zwierząt. Wymieniono tu też te 3
usługi i dodano – komisja dodała – 4 usługę. Chodzi
o upoważnienie do pobierania próbek do badań.
Dodano też zmianę drugą, zgodnie z którą wy-
znaczenie lekarza weterynarii przez powiatowego
lekarza następuje po uzyskaniu zgody kierownika
zakładu leczniczego dla zwierząt, w ramach którego
lekarz ten świadczy usługi weterynaryjne.
Wprowadzając zmianę trzecią, postanowiono, że
wykonanie czynności, o których mowa w ust. 1, na-
stępuje po zawarciu przez powiatowego lekarza we-
terynaryjnego umowy – i tutaj dodano pkt 2 – z za-
kładem leczniczym dla zwierząt, określając też kata-
log wymagań, które powinny być zawarte w tej umo-
63
wie. Jednocześnie określono tu, że w umowie musi
być wskazany imiennie wyznaczony lekarz wetery-
narii świadczący usługi weterynaryjne w ramach
zakładu leczniczego dla zwierząt.
Dodano także pkt 5, w którym mówi się o przy-
padku, kiedy to można uchylić decyzję, na podstawie
której wykonywane są usługi. Może być ona uchylona
w wyniku jakby upoważnienia zakładów leczniczych
w przypadku złożenia wniosku przez osobę wyzna-
czoną, a w przypadku, o którym mowa w ust. 1, po
złożeniu wniosku przez kierownika zakładu leczni-
czego dla zwierząt, czyli dodano tu podmiot, który
może zawierać umowy.
Ustawa jest zgodna z prawem Unii Europejskiej.
Wszystkie kluby i wszyscy posłowie jednomyślnie
głosowali za przyjęciem projektu, dlatego wnioskuję
o przyjęcie ustawy przez Sejm. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Dziękuję bardzo.
Sejm ustalił, że w dyskusji nad tym punktem po-
rządku dziennego wysłucha 5-minutowych oświad-
czeń w imieniu klubów i kół.
Otwieram dyskusję.
Jako pierwszy głos zabierze poseł Adam Krupa,
Platforma Obywatelska.
Poseł Adam Krupa:
Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo!
W imieniu Klubu Parlamentarnego Platforma Oby-
watelska mam zaszczyt przedstawić stanowisko klu-
bu wobec proponowanych zmian w ustawie o Inspek-
cji Weterynaryjnej.
Myślę, że po szczegółowym wystąpieniu posła
sprawozdawcy nie ma tu powodów, by jeszcze raz
przedstawiać zakres tych zmian. One tak naprawdę
dotyczą rozszerzenia jednego artykułu i wynikają z
praktyki stosowania przez ponad 4 lata tej ustawy.
Mają one też swoje źródło w praktyce i były postulo-
wane przez środowiska weterynaryjne. Formalizują
pewne zaistniałe już przecież praktyki. Myślę, że
dobrze się stało, że komisja na wniosek posłów i za-
interesowanych środowisk zajęła się tym tematem.
Można tylko wyrazić nadzieję, że ponieważ te zmia-
ny dotyczą sytuacji ekstremalnych, epidemii, które
nie są korzystne ani dla rolników, ani dla inspekcji,
wprowadzane rozwiązania będą rzadko stosowane.
Trzeba jednak stworzyć warunki do tego, żeby In-
spekcja Weterynaryjna miała pełne możliwości szyb-
kiego i zgodnego z prawem reagowania na zaistnia-
łą sytuację.
Klub Platformy Obywatelskiej będzie głosował
za przyjęciem proponowanych zmian. Dziękuję bar-
dzo.
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
64 Projekt ustawy o zmianie ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Dziękuję bardzo.
Pan poseł Jarosław Żaczek, Prawo i Sprawiedli-
wość.
Poseł Jarosław Żaczek:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze!
W imieniu Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawie-
dliwość mam zaszczyt przedstawić stanowisko w
sprawie poselskiego projektu ustawy o zmianie usta-
wy o Inspekcji Weterynaryjnej (druki nr 715 i 790).
Zaproponowane w złożonym przez klub Prawo i
Sprawiedliwość projekcie zmiany pozwolą lekarzom
weterynarii na wykonywanie zadań związanych ze
zwalczaniem chorób zakaźnych, na używanie leków,
sprzętu, środków transportu oraz pomieszczeń za-
kładów leczniczych dla zwierząt do wykonywania
czynności urzędowych bez kolizji z prawem. W chwi-
li obecnej przy zawieraniu umów przez lekarzy po-
wiatowych często dochodziło do tych kolizji. Taki
stan rzecz potwierdzają wyniki wielu kontroli prowa-
dzonych przez urzędy skarbowe.
Podczas prac komisji zgłoszono poprawkę posze-
rzającą zakres zmian w stosunku do projektu posel-
skiego. Zmiany te dotyczą art. 16 nowelizowanej
ustawy. Zmiany przepisów dotyczą organizacji i
funkcjonowania Inspekcji Weterynaryjnej. A nastą-
pi to poprzez umożliwienie powiatowemu lekarzowi
weterynarii, wtedy gdy z przyczyn finansowych lub
organizacyjnych nie będzie w stanie wykonać usta-
wowych zadań inspekcji, wyznaczenia zakładów
leczniczych dla zwierząt, lekarzy weterynarii do wy-
konywania określonych czynności, takich jak: szcze-
pienia ochronne, badania rozpoznawcze, sprawowa-
nie nadzoru nad miejscami gromadzenia, skupu i
sprzedaży zwierząt, nad targowiskami, wystawami,
pokazami, konkursami zwierząt, a także takich
czynności jak wystawianie świadectw zdrowia oraz
pobieranie próbek do badań. Wyznaczenie lekarza
weterynarii nastąpi, zgodnie z ustawą, po uzyskaniu
zgody kierownika zakładu leczniczego dla zwierząt,
w ramach którego lekarz ten świadczy usługi wete-
rynaryjne. Wykonanie tych czynności nastąpi po
zawarciu przez powiatowego lekarza weterynarii
umowy z wymienionymi podmiotami. Umowa okre-
śli zakres, terminy i miejsce wykonywania czynno-
ści, wysokość wynagrodzenia za ich wykonanie oraz
termin płatności.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Zaproponowane
rozwiązania są zgodne z oczekiwaniami Krajowej
Izby Lekarsko-Weterynaryjnej i całego środowiska
lekarzy weterynarii. Klub Parlamentarny Prawo i
Sprawiedliwość będzie głosował za przyjęciem oma-
wianej ustawy w wersji przedstawionej w sprawozda-
niu Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Dziękuję bar-
dzo. (Oklaski)
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Dziękuję bardzo, panie pośle.
Głos zabierze poseł Romuald Ajchler, Lewica.
Poseł Romuald Ajchler:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt
przedstawić stanowisko Klubu Parlamentarnego Le-
wica dotyczące zmiany ustawy o Inspekcji Weteryna-
ryjnej. Rozpatrujemy sprawozdanie komisji sejmowej
i na samym początku muszę powiedzieć, że klub Le-
wicy poprze proponowane zmiany. Zależy nam bo-
wiem na tym, aby w sposób sprawny przeprowadzić
obecnie trwającą akcję zwalczania choroby Aujeszky-
ego, a Wysoka Izba na pewno w tej sprawie się orien-
tuje, iż ta akcja została rozpoczęta jeszcze w IV ka-
dencji Sejmu. Skoro ta ustawa ma poprawić sytuację
i przyspieszyć likwidację tej choroby, klub Lewicy jest
za tym, aby uchwalić przedstawione przez komisję
rolnictwa przedłożenie.
Wysoka Izbo, dziwi mnie jeden fakt. Otóż jest to
projekt poselski opracowany przez posłów Prawa i
Sprawiedliwości. Stąd nasuwa się pytanie, dlaczego
rząd nie przedstawił własnego projektu. Przecież to
nie jest wielka sprawa. Jak popatrzymy, to są to czte-
ry zmiany dotyczące ustawy z 2004 r. Myślę tu o art.
16. A chciałoby się, aby w tej kwestii wypowiedział
się rząd. Natomiast rząd w swojej opinii mówi jedno-
znacznie, że jest przeciwko projektowi ustawy, który
przedstawiło Prawo i Sprawiedliwość. Mogę zacyto-
wać tutaj fragment z opinii rządu: „Oczywiście, że
Rada Ministrów pozytywnie opiniuje zaproponowane
kierunki umożliwiające...” itd., ale generalna klau-
zula zmierza w tym kierunku, iż rząd jest przeciwko
tej ustawie. To ja pytam, dlaczego w takim razie?
Panie marszałku, Wysoka Izbo, chodzi jeszcze o
coś innego. Otóż koledzy występujący przede mną
mówili, iż wszystkie środowiska popierają projekt
ustawy. Ja nie byłbym taki pewny, dlatego że mam
przed sobą opinię Krajowej Izby Lekarsko-Weteryna-
ryjnej, która mówi o czymś całkowicie innym. Izba
proponuje czy sugeruje rządowi, czy sugerowała tak-
że ministrowi rolnictwa, aby rozszerzyć katalog, któ-
ry jest przedstawiony w naszym komisyjnym przed-
łożeniu. My odnosimy się tylko i wyłącznie do czte-
rech punktów. Myślę o zmianach, które są propono-
wane w projekcie ustawy. A krajowej izbie weteryna-
ryjnej na przykład chodzi o to, aby wszystkie punkty
od a do j mogły być uwzględnione i aby lekarz powia-
towy mógł zlecać opracowanie pewnych czynności
związanych ze zwalczaniem chorób, różnych, także
dotyczących innych punktów.
Nasuwa się, Wysoka Izbo, pytanie: Dlaczego, pa-
nie ministrze, rząd powiedział „nie”? Dlaczego pań-
stwo nie chcecie wyjść naprzeciw krajowej izbie we-
terynaryjnej i rozszerzyć katalogu? Co jest przeszko-
dą ku temu? Powiem panu, panie ministrze. Nie
chodzi o resort, nie winię za to ministra rolnictwa,
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Projekt ustawy o zmianie ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej
Poseł Romuald Ajchler
tylko pana doradców, którzy panu doradzają w tej
kwestii. Dlatego pan taką decyzję podjął. Ktoś bo-
wiem widzi tutaj swoje interesy.
O co chodzi, panie ministrze, na przykład krajo-
wej izbie weterynaryjnej? Chodzi o to, żeby do tego
katalogu włączyć również badanie mięsa. To jest wy-
łączone. Dzisiaj mamy taką sytuację, iż powiatowy
lekarz weterynarii zleca badanie mięsa lekarzowi
weterynarii, który jest zatrudniony przez zakład
leczniczy, i właściciel może tylko jedno: albo wyrazi
zgodę, albo zgody nie wyrazi. A to pomija cały obrót
finansowy, pomija ten zakład leczniczy, z którego
wywodzi się dany lekarz weterynarii. Byłoby spra-
wiedliwe i obiektywne, do zaakceptowania przez
wszystkie siły polityczne, aby dać szansę, aby te roz-
wiązania, które zaproponowała krajowa izba wetery-
naryjna, poprzeć. Bo, panie ministrze, wrócimy do
tego niebawem, za chwilę, i ten katalog za rok, za dwa
będziemy poszerzać. Pytam: Dlaczego?
(Poseł Leszek Deptuła: Do nowej ustawy wrócimy.)
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Krajowa izba
przedstawiła argumenty w opinii, którą skierowała
również do marszałka Sejmu, do pana ministra Cza-
pli. Pan minister także ma tę opinię. Nie chcę jej
przytaczać. To są argumenty, z którymi nie możecie
państwo dyskutować. Powinniście je zaakceptować.
W imieniu Lewicy proszę pana ministra o zmianę
stanowiska w tej kwestii. Spodziewałem się, nie
wiem, jak koledzy z PSL (Dzwonek), że macie pań-
stwo zamiar poszerzyć – tak słyszałem, nie wiem, czy
to prawda – katalog tych usług. Ale skoro minister
powiedział, że nie, to już państwo nie dyskutujecie.
Nie rozumiem dlaczego.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Z uwagi na to, że
ten projekt ustawy pomaga w zwalczaniu choroby
Aujeszkyego, a jest to ważna kwestia dla klubu Le-
wicy, ale przede wszystkim dla polskiego rolnictwa,
Lewica poprze projektowaną zmianę ustawy o In-
spekcji Weterynaryjnej. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Dziękuję bardzo.
Poseł Leszek Deptuła, Polskie Stronnictwo Ludowe.
Poseł Leszek Deptuła:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam przyjem-
ność przedstawić stanowisko Klubu Poselskiego Pol-
skiego Stronnictwa Ludowego dotyczące poselskiego
projektu ustawy o zmianie ustawy o Inspekcji Wete-
rynaryjnej, druk nr 715.
Klub Poselski Polskiego Stronnictwa Ludowego
opowie się w głosowaniu za przyjęciem proponowa-
nych w ustawie rozwiązań. Mówię to nie tylko w imie-
niu klubu, ale mówię to również jako lekarz wetery-
65
narii, jedyny lekarz weterynarii, który znajduje się
w tej Izbie. Każdy dzień zwłoki powoduje, że w na-
szym zawodzie mamy po prostu łamanie prawa, co-
dzienne łamanie prawa. Mówię to jako lekarz wete-
rynarii, który przez 25 lat prowadził praktykę lekar-
sko-weterynaryjną.
Oczywiście, panie pośle, chciałoby się, żeby ten
katalog był zdecydowanie szerszy. Tak, ma pan rację.
Ale nawet jeden dzień zwłoki... Ja wiem, co moi kole-
dzy przeżywają przed każdą kontrolą urzędu skarbo-
wego. Dzisiaj resort pracuje – i myślę, że Sejm rów-
nież będzie pracował – nad zmianą ustawy o Inspek-
cji Weterynaryjnej, która jest koniecznością dla pra-
widłowego wykonywania zadań przez lekarzy wete-
rynarii, zarówno pracujących w inspekcji, jak i pra-
cujących w ramach wolnej praktyki. Proszę państwa,
możemy powiedzieć wprost: Inspekcja Weterynaryj-
na bez lekarzy prowadzących prywatną praktykę nie
jest w stanie realizować ciążących na niej obowiąz-
ków i zadań. Mówimy to wprost i bez ogródek. Unor-
mowanie sytuacji w zakresie zawierania umowy o wy-
konywanie zadań inspekcji przez wolno praktykują-
cych lekarzy i rozszerzenie jej na zakłady lecznicze
jest rozwiązaniem palącego problemu, który w tym
środowisku nurtuje nas od kilku ładnych lat. Prze-
cież, proszę państwa, osoby, z którymi zawierana jest
umowa, pracują w lecznicach. Tak naprawdę dochód
z inspekcji, z umowy, jest ich dochodem własnym,
a używają do tego samochodów, sprzętu, nie mówię
o programie komputerowym, który tak naprawdę
w domowych komputerach jest programem pirackim
– odpowiada się za to prawnie – o dezynfekcji,
o sprzęcie używanym do realizacji zadań, które są
właściwe dla Inspekcji Weterynaryjnej. Dlatego też
jest to tak pilne i tak ważne.
Panie ministrze, widzę tutaj dwóch dyrektorów,
którzy zajmują się tym zawodowo od wielu, wielu lat.
Zmiana ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej jest żą-
daniem środowiska lekarsko-weterynaryjnego, po-
trzebą Rzeczypospolitej, jeśli chodzi o prawidłową
realizację zadań, które ciążą na służbie weterynaryj-
nej. W imieniu środowiska weterynaryjnego zwra-
cam się o jak najszybsze zakończenie prac nad nową
ustawą o Inspekcji Weterynaryjnej.
W przypadku tej protezy – ta zmiana praktycznie
jest protezą – my, jako posłowie Klubu Poselskiego
Polskiego Stronnictwa Ludowego, opowiemy się za,
ale to nie rozwiązuje problemów, które stoją przed
polską służbą weterynaryjną.
Proszę państwa, wszyscy na tej sali musimy sobie
zadać jedno pytanie i udzielić jednej odpowiedzi. 60,
a nawet do 70% ustawodawstwa prawnego, dotyczą-
cego gospodarki żywnościowej, produkcji zwierzęcej,
to prawo i ustawy związane z funkcjonowaniem In-
spekcji Weterynaryjnej oraz praktyki lekarsko-wete-
rynaryjnej. Jeżeli nie będziemy mieli tej świadomo-
ści, to dalej będziemy twierdzić, że środowisko wete-
rynaryjne oczekuje jakichś rozwiązań prawnych dla
siebie. Nie dla siebie. Ptasia grypa pokazała i obna-
żyła słabość obecnego usytuowania prawnego i orga-
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
66 Projekt ustawy o zmianie ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej
Poseł Leszek Deptuła
nizacji Inspekcji Weterynaryjnej, również na styku
lekarzy wolnej praktyki.
Konkludując, bo myślę, że jest to wątek, który
poruszyłem już przy okazji innych rozwiązań praw-
nych dotyczących służby weterynaryjnej, Klub Posel-
ski Polskiego Stronnictwa Ludowego opowie się za
przyjęciem proponowanego przez Komisję Rolnictwa
i Rozwoju Wsi rozwiązania w zakresie nowelizacji
ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej. Dziękuję bardzo,
panie marszałku.
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Dziękuję bardzo, panie pośle.
Przystępujemy do zadawania pytań.
Jako pierwszy głos zabierze poseł Waldemar Wrona,
Prawo i Sprawiedliwość.
Czas – 1 minuta.
Poseł Waldemar Wrona:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Chciałbym zadać
pytanie przedstawicielowi rządu. Czy rząd zamierza
zwiększyć pensje lekarzy weterynarii pracujących
w Inspekcji Weterynaryjnej, gdyż w pismach, które
otrzymuję od lekarzy będących pracownikami In-
spekcji Weterynaryjnej, skarżą się oni na zbyt niskie
zarobki? Pamiętajmy, że Inspekcja Weterynaryjna
odpowiada za bardzo ważny aspekt eksportu, czyli
badanie mięsa przeznaczonego na eksport. Wzrost
płac w Inspekcji Weterynaryjnej rozwiązałby rów-
nież wiele problemów dotyczących braku lekarzy
weterynarii, którzy mogą część rozwiązań tej ustawy
po prostu przejąć, dalej utrzymywać na swoich bar-
kach, a nie zlecać podmiotom prywatnym. Dziękuję
bardzo. (Oklaski)
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Dziękuję bardzo.
Poseł Jerzy Gosiewski, Prawo i Sprawiedliwość.
Poseł Jerzy Gosiewski:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze!
Treść pierwotnego ust. 2 w art. 16a poselskiego pro-
jektu ustawy obecnie, w sprawozdaniu komisji, za-
warta jest w nowym brzmieniu art. 16 ust. 3.
W pierwotnym ust. 2 w art. 16a Krajowa Rada Le-
karsko-Weterynaryjna zaproponowała, żeby wyraz
„wynagrodzenie” zamienić na wyraz „należności”.
Motywowano to tym, że zapłata za wykonanie czyn-
ności będzie przychodem podmiotu gospodarczego,
jakim jest zakład leczniczy dla zwierząt, dlatego też
stanowi ona należność, a nie wynagrodzenie osoby
fizycznej. Powyższego wniosku nie uwzględniono
w projekcie ustawy przedłożonym w sprawozdaniu
komisji. W art. 16 ust. 3 mówi się bowiem o tym, że
umowa określa m.in. wysokość wynagrodzenia za
wykonywanie czynności. Nie zamieniono zatem wy-
razu „wynagrodzenie” na wyraz „należności”.
W związku z tym chciałbym zapytać pana ministra:
Jakie argumenty pana zdaniem przesądziły o utrzy-
maniu pierwotnego określenia tej zapłaty? Bardzo
dziękuję.
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Dziękuję bardzo.
Poseł Piotr Waśko, Platforma Obywatelska.
Bardzo proszę.
Poseł Piotr Waśko:
Panie Marszałku! Panie Ministrze! Proponowana
zmiana zmierza w prawidłowym kierunku, likwidu-
je bowiem nieprawidłowości dyskryminujące podmio-
ty funkcjonujące na rynku usług weterynaryjnych.
Powstanie jednak sytuacja, w której osoba fizyczna,
która jest lekarzem weterynarii, będzie mogła wyko-
nywać ustawowe zadania inspekcji w zakresie 11
zadań wymienionych w ustawie, natomiast ten sam
lekarz, który zarejestruje zakład leczniczy, będzie
wykonywać tylko 4 takie zadania. Jakie przyczyny
powodują ograniczenie katalogu zadań w przypadku
zakładów leczniczych dla zwierząt? Dziękuję bardzo.
(Oklaski)
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Dziękuję bardzo.
Pan poseł Krzysztof Lipiec, Prawo i Sprawiedli-
wość.
Proszę bardzo.
Poseł Krzysztof Lipiec:
Dziękuję bardzo.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze!
Powiem w przypadku nowelizacji tej ustawy, iż z całą
pewnością rząd był głuchy na wiele postulatów, któ-
re były zgłaszane przede wszystkim przez izby lekar-
sko-weterynaryjne. Ta ustawa po części rozwiązuje
te problemy, które lekarze weterynarii zgłaszają
nam, parlamentarzystom. Cieszę się, że ta ustawa
zostanie przyjęta, bo z całą pewnością przyczyni się
do tego, że zakłady lecznicze weterynaryjne będą
mogły zająć się ważnymi, istotnymi problemami, któ-
re stoją tak naprawdę przed Inspekcją Weterynaryj-
ną, która jest niewydolna z różnych przyczyn. Myślę,
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Projekt ustawy o zmianie ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej
Poseł Krzysztof Lipiec
że to nie jest temat na dzisiejszą debatę, ale za pomo-
cą tej ustawy, którą zgłosił mój klub Prawa i Spra-
wiedliwości, nie rozwiążemy wszystkich problemów,
które stoją przed Inspekcją Weterynaryjną, stoją
w ogóle przed lekarzami weterynarii. Natomiast je-
stem w pewnym sensie pełen niepokoju, jeśli chodzi
o bezpieczeństwo żywności, a to zadanie również stoi
przed Inspekcją Weterynaryjną. Jestem przekonany
o tym, że w naszym państwie powinna być powoła-
na specjalna instytucja: Państwowa Inspekcja Bez-
pieczeństwa Żywności. Chciałbym zapytać: Jaki
pomysł ma w związku z tym rząd i czy pracuje nad
tym, aby w stosownym czasie została w tej materii
zgłoszona ustawa do polskiego Sejmu po to, by moż-
na było służby Inspekcji Weterynaryjnej również od
tego ważnego zadania odciążyć? Bardzo dziękuję.
(Oklaski)
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Dziękuję bardzo.
Poseł Romuald Ajchler, Lewica.
Poseł Romuald Ajchler:
Dziękuję, panie marszałku. Panie ministrze, pro-
siłbym o sekundę, żeby pan się skupił. Proponowany
projekt ustawy nie obejmuje wszystkich usług zleco-
nych przez Inspekcję Weterynaryjną lekarzom wete-
rynarii niebędącym pracownikami inspekcji. Powi-
nien on obejmować wszystkie czynności wymienione
w art. 16 pkt 1, a nie tylko czynności wymienione
w lit. a, b, c, d. Czynności wymienione w pozostałych
punktach wymagają analogicznych rozwiązań, gdyż
są wykonywane w analogicznych warunkach: praca
zespołowa, wykorzystanie sprzętu i materiałów bę-
dących własnością zakładu leczniczego. Należy za-
uważyć, że ten projekt ustawy jest sprzeczny z usta-
wą o podatku dochodowym od osób fizycznych, po-
nieważ w myśl przepisów art. 13 pkt 6 cytowanej
ustawy przychody uzyskane przez zakład leczniczy
będą rozliczane jako przychody z działalności wyko-
nywanej osobiście.
Panie ministrze, dlaczego tego nie zmieniacie?
Dlaczego nie zrobicie tego, co proponuje Krajowa Izba
Lekarsko-Weterynaryjna? Przecież po to, by wszyst-
ko było OK, potrzebne są dwa zdania w przypadku
tej ustawy. Tyle potrzeba zmienić. To nie jest żadne
wydłużanie projektu ustawy. Chodzi o wolę, panie
ministrze. I niech pan nie słucha tych, co panu dora-
dzają, bo oni wyprowadzą pana w pole i za pół roku
będziemy zmieniać nową ustawę. Po co to robić?
Dziękuję bardzo.
67
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Dziękuję bardzo.
Lista posłów zapisanych do głosu została wyczer-
pana.
Głos zabierze sekretarz stanu w Ministerstwie
Rolnictwa i Rozwoju Wsi pan Kazimierz Plocke.
Bardzo proszę, panie ministrze.
Strasznie głośno mówił pan poseł Ajchler.
(Poseł Romuald Ajchler: Ja mam taki głos.)
Sekretarz Stanu
w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi
Kazimierz Plocke:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Na początku
chciałbym podziękować wszystkim przedstawicielom
klubów parlamentarnych za wygłoszone oświadcze-
nia i za pozytywne odniesienie się do poselskiego
projektu ustawy o zmianie ustawy o Inspekcji Wete-
rynaryjnej.
Chcę powiedzieć, że jest to projekt poselski, który
został zredagowany w trakcie posiedzenia sejmowej
komisji rolnictwa. Chciałbym odnieść się do kilku
istotnych wątków, które poruszył pan poseł Ajchler.
Panie pośle, pan czytał projekt poselski z druku
nr 715.
(Poseł Romuald Ajchler: Nie.)
Tak. My zaś odnosimy się do materii, która jest
zawarta w druku nr 790.
(Poseł Romuald Ajchler: Czytałem uzasadnienie
do tego projektu, krajowej izby lekarskiej.)
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Panie pośle, proszę umożliwić panu ministrowi
spokojną odpowiedź.
Sekretarz Stanu
w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi
Kazimierz Plocke:
Chcę też poinformować Wysoką Izbę, że rząd
przygotował dużą nowelizację ustawy o Inspekcji We-
terynaryjnej. Przez kilka miesięcy pracowaliśmy,
zbieraliśmy informacje, spotykaliśmy się z Krajową
Radą Lekarsko-Weterynaryjną i na tej bazie stwo-
rzyliśmy projekt, który miał uwzględniać wszystkie
oczekiwania całego środowiska. W tym dużym pro-
jekcie są zawarte m.in. kwestie dotyczące funkcjono-
wania laboratoriów lekarsko-weterynaryjnych, pio-
nizacji służby, sprawa dotycząca art. 16, która dzisiaj
była mocno dyskutowana, kwestia opłat za czynności
urzędowe itd., itd.
Ponieważ kluczowa jest sprawa dotycząca podle-
głości, a więc pionizacji, rząd przygotował w tym
względzie propozycję funkcjonowania administracji
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
68 Projekt ustawy o zmianie ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej
Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa
i Rozwoju Wsi Kazimierz Plocke
publicznej polegającą na tym, że Inspekcja Wetery-
naryjna ma być służbą zespoloną na poziomie powia-
tów i województw. W związku z tym nasz projekt
w tej chwili, na dzisiaj nie był poddawany dalszym
konsultacjom. W tej sytuacji posłowie złożyli projekt
poselski, właśnie ten pierwotny projekt z druku
nr 715, który nie był doprecyzowany, który wymagał
zmian redakcyjnych. W tymże druku wypisano, pa-
nie pośle, wszystkie czynności.
Informuję Wysoką Izbę, że gdyby przyjąć te zało-
żenia, ustawa ta byłaby niezgodna z innymi ustawa-
mi, chociażby z ustawą o zakładach leczniczych
w kwestii dotyczącej badań mięsa. To spowodowało,
że decyzja i opinia rządu odnoszące się do projektu
z druku nr 715 nie mogły być pozytywne z wiado-
mych powodów – ze względów prawnych.
Z tego też powodu dyskusja w trakcie posiedzenia
komisji doprowadziła do tego, że kwestia ta została
uporządkowana. Rząd nie twierdzi, że jest to idealne
rozwiązanie, ale jest to rozwiązanie, które na dzisiaj
w jakimś sensie pozwala na podejmowanie normal-
nych decyzji. Dlatego też w druku nr 790 są wyszcze-
gólnione 4 zadania, które są istotne i ważne, a które
będą wykonywać lekarze poprzez zakłady lecznicze.
Chciałbym też powiedzieć dzisiaj jasno, że rząd
nie przewiduje zwiększenia katalogu zadań ponad te,
które są wymienione w poselskim projekcie ustawy,
dlatego że znowu byłoby to niezgodne z ustawą o za-
kładach leczniczych, chyba że będziemy zmieniać
ustawę i padnie kluczowe pytanie: Jaka będzie funk-
cja, jaka będzie rola Inspekcji Weterynaryjnej? Czy
my wszystkie zadania chcemy przekazać w ręce za-
kładów leczniczych? To Inspekcja Weterynaryjna
jako służba państwa jest odpowiedzialna za realiza-
cję zadań, nie lekarze wykonujący zadania zlecone
przez powiatowego lekarza weterynarii. To jest klu-
czowa odpowiedź i prosiłbym, żeby w ten sposób pod-
chodzić do tej kwestii.
Jeśli chodzi o szczegółowe pytania, które zostały
zgłoszone przez kolegów posłów, do nich także się
odniosę. Pan poseł Wrona poruszył bardzo ważny
problem wynagrodzeń. Informuję, że w ustawie bu-
dżetowej na rok 2008 są zapisane podwyżki wyna-
grodzeń w trzech kategoriach. Po pierwsze, to są
dodatki specjalne, po drugie, kwestie dotyczące war-
tościowania stanowisk i po trzecie, zwiększenie wy-
nagrodzeń w tych wszystkich służbach i inspekcjach,
w których średnia pensja czy średnie wynagrodzenie
wynosi poniżej 2500 zł.
Jeżeli chodzi o realizację tych zadań, to kwestia
dodatków specjalnych jest rozstrzygnięta. Do 15 paź-
dziernika br. zgodnie z informacją, którą uzyskali-
śmy od ministra finansów, zostaną zakończone pro-
cesy wartościowania jak również podwyższania wy-
nagrodzeń w inspekcjach, w których średnia pensja
wynosi do 2500 zł. To tyle.
Pan poseł Gosiewski pyta, czy nie można zamie-
nić wynagrodzeń na należności za wykonaną pra-
cę. Otóż informuję pana posła, że zgodnie z ustawą
o finansach publicznych za wykonaną pracę płaci
się wynagrodzenie nie należność. Jest to definicja,
która jest obowiązująca w polskim prawie, nie ma
innej.
Pan poseł Waśko pyta, dlaczego w projekcie po-
selskim zostały uwzględnione tylko 4 zadania. Wy-
nika to przede wszystkim z następujących faktów. Po
pierwsze, Inspekcja Weterynaryjna została zobligo-
wana do zrealizowania 10 programów zwalczania
chorób zakaźnych, w związku z czym potrzeba do
tego określonej liczby pracowników. Po drugie, jeże-
li chodzi o ustawę o zakładach leczniczych, to tutaj
też jest ograniczenie, nie można zwiększać maksy-
malnie kolejnych zadań na rzecz wyznaczonych leka-
rzy weterynarii. Wreszcie według rozporządzenia
Unii Europejskiej nr 882 o urzędowych kontrolach
nie możemy doprowadzić do tego, że większość zadań
będzie realizowana przez lekarzy w ramach prywat-
nych praktyk, a odpowiedzialność będzie brał powia-
towy lekarz weterynarii jako powiatowy lekarz in-
spekcyjny, który w imieniu państwa bierze całkowitą
odpowiedzialność za wszystkie sprawy, które są do
rozstrzygnięcia w zakresie szeroko rozumianego bez-
pieczeństwa żywności i zwalczania chorób zakaź-
nych, i nie tylko.
Pan poseł Lipiec zwraca uwagę na to, że rząd jest
głuchy na potrzeby i opinie środowiska lekarsko-we-
terynaryjnego. Otóż, panie pośle, absolutnie z tą tezą
się nie zgadzam. Nie zgadzam się, dlatego że zbyt
wiele czasu poświęcono na rozmowy, na konsultacje
ze środowiskiem. Jeśli to takie proste, to przecież
mogliście państwo w poprzedniej kadencji doprowa-
dzić do szczęśliwego końca i powołać instytut bezpie-
czeństwa żywności czy inspekcję bezpieczeństwa
żywności. Okazuje się, że to nie jest takie proste. Dla-
tego nie zarzucajcie temu rządowi, że próbuje roz-
strzygać sprawy na tyle, na ile jest to dzisiaj możliwe.
To rozwiązanie, które jest zawarte w poselskim pro-
jekcie, rzeczywiście nie jest satysfakcjonujące, ale to
jest jednak coś, co rzeczywiście pozwoli na normalne
funkcjonowanie.
Ostatnią bardzo interesująca kwestię poruszył
pan poseł Ajchler. Otóż, panie pośle, to jest też tak,
że pan dobrze o tym wie, że większość zakładów lecz-
niczych to są jednoosobowe zakłady, w związku
z czym nie ma żadnej przeszkody, żeby te kwestie były
rozstrzygane. Jedyny problem, który występuje nie
tylko dzisiaj, ale też będzie występował w przyszłości,
to kwestia dotycząca nakładów finansowych na In-
spekcję Weterynaryjną. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Dziękuję bardzo, panie ministrze.
Głos zabierze…
(Poseł Romuald Ajchler: W ramach sprostowania.)
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Projekt ustawy o zmianie ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej. Oświadczenia poselskie
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski
W ramach sprostowania pan poseł Romuald
Ajchler.
Panie pośle, tylko sprostowanie.
Bardzo proszę.
Poseł Romuald Ajchler:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie ministrze,
pan powiedział, iż mówiłem o druku nr 715. Otóż
mówiłem o sprawozdaniu dotyczącym druku nr 715,
ale zawartym w druku nr 790. Mam przed sobą ten
projekt ustawy. To jest ten projekt, który wyszedł
z komisji, nad którym dzisiaj debatujemy. O tym
mówiłem. Oczywiście odnosiłem się do tego w swojej
wypowiedzi. Pan mnie nie zrozumiał w tej kwestii,
w związku z powyższym chciałem to m.in. sprosto-
wać. Ale, panie ministrze, nie odniósł się pan do
tego, albo źle mnie pan zrozumiał, dlaczego zabie-
gałem…
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Ale to już nie jest sprostowanie.
Poseł Romuald Ajchler:
Nie, nie, pan minister mnie źle zrozumiał, dlacze-
go zabiegałem o kwestię dotyczącą rozszerzenia ka-
talogu. Otóż chodzi o to, co pan powiedział na końcu.
Sam lekarz powiatowy nie wykona tych czynności,
które są przewidziane w ustawie. I niech pan się nie
łudzi, że za te pieniądze, które państwo płacicie pra-
cownikom, będzie pan miał szersze kadry. Kto będzie
wykonywał te czynności zapisane w ustawie?
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Dziękuję, panie pośle, ale to naprawdę przekracza
formułę sprostowania.
Zamykam dyskusję.
Do trzeciego czytania projektu ustawy przystąpi-
my w bloku głosowań.
Na tym zakończyliśmy rozpatrywanie punktów
porządku dziennego zaplanowanych na dzień 2 wrze-
śnia br.
Informuję, że zgłosili się posłowie w celu wygło-
szenia oświadczeń poselskich. Jest 11 zgłoszeń.
Czy ktoś z pań i panów posłów pragnie jeszcze
wygłosić oświadczenie?
Nie ma zgłoszeń.
Lista posłów, którzy zgłosili się do wygłoszenia
oświadczeń, zostaje w tym momencie zamknięta.
Bardzo proszę, pierwszy poseł Artur Górski, Pra-
wo i Sprawiedliwość.
69
Poseł Artur Górski:
Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Dzień 6 sierp-
nia 1945 r. zapisał się w dziejach świata jako dzień
zrzucenia przez Amerykanów bomby atomowej na
Hiroszimę. Nie mam jednak zamiaru przypominać
ofiar, które szacuje się na kilkadziesiąt tysięcy, nie
licząc wielu tysięcy osób, które umarły w kolejnych
latach w wyniku choroby popromiennej. Chcę wspo-
mnieć 8 jezuitów, którzy przeżyli wybuch bomby ato-
mowej pomimo przebywania w okolicy epicentrum
wybuchu. Pragnę także powiedzieć kilka słów o Mat-
ce Bożej Fatimskiej, której kapłani ci zawierzyli swo-
je życie i której zawdzięczają cudowne ocalenie. Niech
ten wielki cud, którego doświadczyli z woli Boga, bę-
dzie kolejnym znakiem działania jego łaski, tak bar-
dzo potrzebnej Polsce i Polakom w tych trudnych
czasach.
Aby uświadomić sobie potęgę mocy Bożej, trzeba
najpierw w kilku słowach przypomnieć potworność
zniszczeń, których dokonały bomby zbudowane i zrzu-
cone ręką człowieka na Hiroszimę, a kilka dni póź-
niej na drugie japońskie miasto – Nagasaki. Oba
miasta w ciągu kilku chwil od eksplozji praktycznie
przestały istnieć. Ogromna kula ognia pochłonęła
niemal wszystko w promieniu kilku kilometrów,
a powstała fala uderzeniowa spowodowała olbrzymie
zniszczenia w promieniu dalszych kilkunastu kilo-
metrów. Domy rozpadły się, jak gdyby były zbudowa-
ne z kart, a ludzie przebywający w okolicach epicen-
trum wybuchu dosłownie wyparowali.
Wspomniani jezuici przebywali około kilometra
od epicentrum wybuchu. W odległości 1 km od miej-
sca eksplozji bomby atomowej o tej mocy, jaką posia-
dała bomba o nazwie Little Boy, temperatura osiąga
do 3 tys. stopni Celsjusza, a fala gorąca uderza, na-
pierając z ciśnieniem o mocy ok. 600 psi. Należy pa-
miętać, że nacisk 3 psi powoduje uszkodzenie słuchu.
Przy 10 psi uszkodzeniu ulegają płuca oraz serce.
Ciśnienie 20 psi rozsadza kończyny, a głowa eksplo-
duje przy ciśnieniu 40 psi i takiego naporu ciśnienia
nie powinien przeżyć żaden człowiek. Katoliccy du-
chowni cudownie ocaleli pomimo ciśnienia o mocy
ok. 600 psi.
W chwili wybuchu bomby jezuici znajdowali się
w swoim domu zakonnym, który dzieliło od epicen-
trum wybuchu zaledwie kilka budynków. Po eksplo-
zji ich dom stał na swoim miejscu, podczas gdy
wszystkie inne budynki zostały dosłownie zmiecione.
Nawet jeśli kapłani dziwnym trafem przeżyliby mo-
ment wybuchu, powinni byli zginąć w ciągu kilku
minut w wyniku napromieniowania. Oni jednak nie
tylko zdołali opuścić teren zniszczeń nietknięci, ale
także żyli w zdrowiu przez kolejne lata, nie cierpiąc
z powodu choroby popromiennej. Potwierdzają to wy-
niki ok. 200 badań, którym zostali poddani w ciągu
30 lat. Choć Departament Obrony USA nigdy oficjal-
nie nie skomentował faktu ocalenia jezuitów, dr Ste-
phen Reinhardt, pracownik departamentu, ceniony
na całym świecie ekspert w dziedzinie wybuchów
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
70 Oświadczenia poselskie
Poseł Artur Górski
jądrowych, powiedział o duchownych: „Nie jest moż-
liwe, aby ktokolwiek przeżył. Nikt nie powinien zo-
stać przy życiu w odległości 1 km. Przypuszczam, że
ich ocalenie było sklasyfikowane, ale nigdy nie poru-
szane w literaturze przedmiotu. Sądzę, że jest moż-
liwe, iż jezuici zostali poproszeni o to, aby nigdy nie
wypowiadali się na ten temat”. Nie ma się co dziwić
takiej postawie, bowiem trudno politykom, wojsko-
wym i naukowcom odnosić się do cudu, do tego, co
jest niewytłumaczalne z naukowego i zdroworozsąd-
kowego punktu widzenia. Ale katolicy wiedzą, że dla
Boga wszystko jest możliwe.
Nie jest tajemnicą, że wspólnota jezuitów z Hi-
roszimy była szczególnie oddana Matce Bożej Fa-
timskiej. Jezuici codziennie odmawiali różaniec
i czynili pokutę. Sami nie mieli wątpliwości, że
przeżyli, ponieważ żyli przesłaniem fatimskim. Za
wstawiennictwem Przenajświętszej Maryi, która
otoczyła matczyną opieką swoje wierne dzieci, Bóg,
który stworzył materię i energię, w stosunku do
jezuitów zawiesił ich działanie, a wszystko za spra-
wą Fatimy.
Fatima to imię, które przez wieki kojarzyło się
z treściami antychrześcijańskimi, było to bowiem
imię córki Mahometa, proroka pierwszego czerwone-
go niebezpieczeństwa. Boża Opatrzność sprawiła, że
w czasie narodzin drugiego czerwonego niebezpie-
czeństwa – ateistycznego komunizmu – imię Fatima
nabrało cudownego chrześcijańskiego znaczenia. To
właśnie w Fatimie Matka Boża Różańcowa objawiła
się trójce portugalskich pastuszków. W trzecim roku
I wojny światowej Najświętsza Panna zstąpiła na
ziemię, by przekazać orędzie pokoju. Trzymała
w ręku różaniec, broń, której mężczyźni powinni
używać dla zakończenia wszystkich wojen. 13 paź-
dziernika 1917 r. Matka Boża wypowiedziała te oto
słowa: „Jestem Królową Różańca Świętego. Przycho-
dzę zachęcić wiernych do zmiany życia, aby nie za-
smucali grzechami swymi Zbawiciela, który jest tak
obrażany, aby odmawiali różaniec, aby poprawili się
i czynili pokutę za grzechy”. Zatem przesłaniem Mat-
ki Bożej Fatimskiej, której pozostali wierni jezuici
z Hiroszimy, była modlitwa różańcowa i pokuta za
grzechy świata, o pokój na świecie i nawrócenie
grzeszników.
Dziś w Polsce najgłośniej przypomina o przesła-
niu Matki Bożej Fatimskiej i Jej orędziu pokoju Sto-
warzyszenie Kultury Chrześcijańskiej im. ks. Piotra
Skargi z Krakowa. Głoszenie orędzia fatimskiego jest
szczególnie istotne z powodu wojen toczących się na
świecie, a ostatnio agresji imperialnej Rosji na ma-
leńką Gruzję. Niech modlitwa za przyczyną Matki
Bożej Fatimskiej o pokój na świecie obejmie także
naród gruziński, tak bliski sercom wielu Polaków.
Dziękuję. (Oklaski)
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Dziękuję bardzo.
Głos zabierze poseł Tadeusz Woźniak, Prawo
i Sprawiedliwość.
Poseł Tadeusz Woźniak:
Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! 31 sierpnia
1980 r. narodziła się „Solidarność”, która przyniosła
powiew wolności i nadzieję ludziom nie tylko w Pol-
sce, ale i na całym świecie. Porozumienia sierpniowe
i powstanie Niezależnego Samorządnego Związku
Zawodowego „Solidarność” były jednym z najistot-
niejszych momentów na drodze do odzyskania przez
Polskę niepodległości, były bezkrwawym zadośćuczy-
nieniem milionom ofiar, które na przestrzeni wieków
oddały życie na ołtarzu ojczyzny, oddały życie za jej
wolność i za wolność każdego z nas.
Instytucjonalną „Solidarność” odnieść można
przede wszystkim do sfery godności człowieka, do
walki o jego prawa, do solidarności z innymi. „Soli-
darność” dała społeczeństwu poczucie własnej war-
tości i zjednoczyła ogromne rzesze patriotów. Mobi-
lizujący się robotnicy dawali nadzieję i uczyli odwagi,
porwali cały naród, który poczuł siłę we wspólnym
dążeniu do wolności. Strajki z lipca i sierpnia 1980 r.
nadały ruchowi „Solidarności” tożsamość, były wy-
darzeniami, które zmieniły Polskę, które zmieniły
Europę i wywarły wpływ na losy świata.
Kiedy w 28. rocznicę porozumień sierpniowych
myślimy o „Solidarności”, o przywódcach i o wszyst-
kich uczestnikach tamtych wydarzeń, nie możemy
zapomnieć o Janie Pawle II, który już w czerwcu 1979 r.
modlił się w Warszawie i wołał: „Niech zstąpi Duch
Twój, niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi,
tej ziemi”. Bóg tego wołania wysłuchał i stał się cud.
Oblicze ziemi zostało odmienione. Dzięki „Solidarno-
ści”, dzięki wspólnemu, uporczywemu działaniu ży-
jemy dziś w wolnej Polsce, wprawdzie targanej kon-
fliktami, różnego rodzaju trudnościami, ale naszej,
niepodległej, Najjaśniejszej Rzeczypospolitej.
W 1987 r., a więc jeszcze w czasach komunistycz-
nej przemocy, podczas wizyty na Wybrzeżu papież
Jan Paweł II w swoich homiliach wypowiadał jak
zawsze znamienne słowa, piękne i trudne, ale prze-
cież wciąż aktualne: „W imię przyszłości człowieka
i ludzkości trzeba było wypowiedzieć to słowo »soli-
darność«. Dziś płynie ono szeroką falą przez świat,
który rozumie, że nie możemy żyć wedle zasady:
wszyscy przeciw wszystkim, ale tylko wedle zasady:
wszyscy z wszystkimi, wszyscy dla wszystkich.
I nie możemy iść dalej naprzód, nie może być
mowy o żadnym postępie, jeżeli w imię społecznej
solidarności nie będą respektowane do końca prawa
każdego człowieka, jeżeli nie znajdzie się w życiu spo-
łecznym dość przestrzeni dla jego talentów i inicja-
tywy, a nade wszystko dla jego pracy.
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Oświadczenia poselskie
Poseł Tadeusz Woźniak
Solidarność musi iść przed walką, wówczas ludz-
kość może przetrwać i może przetrwać i rozwijać się
każdy naród w wielkiej ludzkiej rodzinie. Bo co to
znaczy solidarność? Solidarność to znaczy sposób
bytowania wielości ludzkiej, np. narodu, w jedności,
w uszanowaniu wszystkich różnic, wszystkich od-
mienności, jakie pomiędzy ludźmi zachodzą, a więc
jedność w wielości, a więc pluralizm, to wszystko
mieści się w pojęciu solidarności.
Jeden drugiego brzemiona noście – pisze św. Pa-
weł do Galatów, a słowa te mają wielką nośność:
jeden drugiego. Człowiek nie jest sam, żyje z drugi-
mi, przez drugich i dla drugich. Cała ludzka egzy-
stencja ma właściwy sobie wymiar wspólnotowy –
i wymiar społeczny. Ten wymiar nie może oznaczać
redukcji osoby ludzkiej, jej talentów, jej możliwości,
jej zadań. Właśnie z punktu widzenia wspólnoty
społecznej musi być dość przestrzeni dla każdego.
Jednym z ważnych zadań państwa jest stwarzanie
tej przestrzeni, tak aby każdy mógł poprzez pracę
rozwinąć siebie, swoją osobowość i swoje powołanie.
Ten osobowy rozwój, ta przestrzeń osoby w życiu
społecznym jest równocześnie warunkiem dobra
wspólnego. Jeśli człowiekowi odbiera się te możli-
wości, jeśli organizacja życia zbiorowego zakłada
zbyt ciasne ramy dla ludzkich możliwości i ludzkich
inicjatyw – nawet gdyby to następowało w imię ja-
kiejś motywacji »społecznej« – jest, niestety, przeciw
społeczeństwu. Przeciw jego dobru – przeciw dobru
wspólnemu…”
A więc solidarność! A więc ta wspaniała idea, że
jeden z drugim, a nie jeden przeciw drugiemu. Tylko
ile w nas dzisiaj tych solidarnościowych ideałów?
Czyż wielu nie zatraciło tego, co w idei solidarności
najistotniejsze? Czyż wielu nie zachłysnęło się wol-
nością do tego stopnia, że oślepli i ogłuchli, i zaczęli
rozumieć sprawy na opak? Dziś celem samym w sobie
staje się ośmieszenie i zwalczenie, zniszczenie kon-
kurenta politycznego, choćby był nawet bratem z wię-
ziennej celi dla patriotów polskich.
Myślę, że warto zatrzymać się w biegu, aby ode-
tchnąć, wyciszyć się, podać rękę drugiemu człowie-
kowi, niezależnie od tego, kim jest. Czas najwyższy
zarzucić jałowe swary i zacząć szanować jeden dru-
giego, jeden drugiemu współczuć i pomagać sobie tak,
jak to było w 1980 r., jak to było w czasach solidar-
nościowego podziemia aż do 1989 r.
Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie!
Przedstawiciele Umiłowanego Narodu Polskiego!
W 28. rocznicę porozumień sierpniowych trzeba od-
dać należną cześć wszystkim bohaterom „Solidarno-
ści”, przywódcom i indywidualnym niezłomnym.
Świadomie nie wymieniam nazwisk. Po pierwsze,
byłoby ich zbyt wiele, a po wtóre, by nie wzbudzać
emocji, byśmy wszyscy razem mogli w skupieniu po-
chylić się nad Polską i nad całą rodziną ludzką w imię
solidarności. Dziękuję.
71
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Dziękuję bardzo, panie pośle.
Głos zabierze poseł Witold Namyślak, Platforma
Obywatelska.
Bardzo proszę.
Poseł Witold Namyślak:
Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! W swoim
oświadczeniu chciałbym zwrócić uwagę na koniecz-
ność wznowienia prac projektowych dotyczących mo-
dernizacji drogi krajowej nr 6 łączącej Szczecin z Gdań-
skiem, a w szczególności budowy jej nowego odcinka
Lębork – Bożepole Wielkie – obwodnica trójmiejska.
„Regionalna strategia rozwoju transportu w woje-
wództwie pomorskim na lata 2007–2020” jako cel
zakłada poprawę zewnętrznej dostępności transpor-
towej województwa poprzez realizację drogi krajowej
nr 6 jako drogi szybkiego ruchu S6. Droga ta to waż-
ny element układu komunikacyjnego dla woj. pomor-
skiego, ułatwiająca komunikację pólnocno-zachod-
niej części Polski z aglomeracją trójmiejską. Zwiększy
ona również konkurencyjność województw zachod-
niopomorskiego, pomorskiego oraz warmińsko-ma-
zurskiego, tworzących polski fragment Strefy Roz-
wojowej Południowego Bałtyku. Główną osią trans-
portową południowego Bałtyku jest korytarz trans-
portowy opierający się na drodze krajowej nr 6 oraz
linii kolejowej relacji Szczecin – Gdańsk. Realizacja
tego przedsięwzięcia to również korzyści społeczno-
-gospodarcze: wzrost gospodarczy przyległych tere-
nów, budowa nowoczesnej, przyjaznej dla środowiska
drogi, wzrost bezpieczeństwa ruchu, skrócenie czasu
podróży, zwiększenie dostępności m.in. terenów nad-
morskich, zwiększenie przepustowości i swobody
ruchu na drodze, ograniczenie liczby wypadków oraz
poprawa komfortu podróży.
Przerwanie prac studyjnych nad powstaniem tego
odcinka drogi krajowej ograniczy możliwości rozwojo-
we regionu, który bez dobrego układu komunikacyj-
nego z aglomeracją trójmiejską, autostradą A1, porta-
mi oraz lotniskiem nie może dynamicznie rozwijać
swojego potencjału gospodarczego. Jednocześnie na-
leży podkreślić fakt planowanego powstania w miej-
scowości Redzikowo pod Słupskiem bazy amerykań-
skiej dla systemu tarczy antyrakietowej, ponieważ
z pewnością bardzo ważną kwestią będzie szybki do-
stęp do Trójmiasta, np. do lotniska w Gdańsku.
Modernizacja drogi krajowej nr 6 jest ważna dla
wzrostu społeczno-gospodarczego obszarów położo-
nych w jej otoczeniu. W związku z powyższym wyda-
je się, iż konieczne jest wznowienie prac projektowych
w celu jak najszybszego wytyczenia korytarza, który
będzie zarezerwowany pod przyszłą inwestycję. Ce-
lem samorządów jest przede wszystkim realizowanie
zadań publicznych na potrzeby lokalnej społeczności,
m.in. zapewnienie mieszkańcom gminy możliwości
rozwoju.
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
72 Oświadczenia poselskie
Poseł Witold Namyślak
Realizacja tak dużego przedsięwzięcia jak budo-
wa nowej trasy komunikacyjnej wiąże się z koniecz-
nością ingerencji w życie tej społeczności. Im szyb-
ciej prace nad projektem drogi S6 zostaną zakończo-
ne, tym będzie to korzystniejsze dla społeczności
lokalnych oraz gmin, które muszą przygotować się
do tego przedsięwzięcia, przygotowując odpowiednie
plany przestrzennego zagospodarowania terenu po-
łożonego bezpośrednio pod tą drogą oraz terenu
przyległego. Ponadto wstrzymanie prac projekto-
wych będzie miało niekorzystny wpływ na planowa-
ny na 2012 r. termin rozpoczęcia realizacji tego
przedsięwzięcia. Może to spowodować zachwianie
terminu realizacji i prace związane z budową drogi
S6 nie rozpoczną się w planowanym terminie. Dzię-
kuję bardzo. (Oklaski)
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Dziękuję bardzo, panie pośle.
Poseł Waldemar Wrona, Prawo i Sprawiedliwość.
Poseł Waldemar Wrona:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Chciałbym przed-
stawić historię „Ziemi Odrowążów”.
Porozumienie pod nazwą „Ziemia Odrowążów”
tworzą powiaty: konecki, opoczyński, przysuski i szy-
dłowiecki. Forma współpracy tych czterech powiatów
jest bezprecedensowa i jest ewenementem. Nazwa
porozumienia ma charakter umowny, nawiązuje do
parlamentaryzmu dawnej Rzeczypospolitej.
Bezprecedensowy w tym akcie jest fakt, iż każdy
z wymienionych powiatów przynależy do innego wo-
jewództwa. Przysucha i Szydłowiec to województwo
mazowieckie, Opoczno to łódzkie, a Końskie to woje-
wództwo świętokrzyskie. Łączy je przeszłość – do
1975 r. były w jednym województwie kieleckim. Łą-
czy je też wspólna historia ziem, które niegdyś nale-
żały do rodu Odrowążów.
Cel zawiązania porozumienia wyjaśnia list inten-
cyjny:
Chcemy, czerpiąc z naszych najlepszych zasobów
intelektualnych, kulturowych i materialnych oraz
z doświadczenia ostatnich lat, spowodować ponowną
integrację wokół poszukiwania najlepszych propozy-
cji rozwoju gospodarczego i społecznego naszych ziem
oraz wspólnie realizować projekty promujące nasze
powiaty, naszą kulturę, turystykę, folklor, a także
przygotować wspólne projekty, skierowane na pozy-
skiwanie zewnętrznych źródeł finansowania tychże
przedsięwzięć.
Szukając wspólnych tradycji i korzeni, wybrano
nazwę „Ziemia Odrowążów”, ponieważ przedstawi-
ciele tego zacnego rodu zapisali się w dziejach każde-
go z tych powiatów. 16 stycznia 2008 r. porozumienie
zawarły powiat konecki, opoczyński i przysuski,
a w kwietniu dołączył powiat szydłowiecki.
Porozumienie spowoduje integrację tworzących je
ziem oraz pozwoli realizować projekty, których zasięg
obejmie spuściznę kulturową, gospodarczą i mate-
rialną tych terenów. Ma również za zadanie pozyski-
wanie zewnętrznych źródeł finansowania wspólnych
przedsięwzięć. Jak ustalili starostowie, powiaty będą
organizować wspólnie festiwale folkloru, przeglądy
artystyczne szkół, plenery i konkursy fotograficzne.
Mają się zająć wydaniem przewodnika turystycznego
i mapy ziemi Odrowążów, stworzeniem strony inter-
netowej, wydawaniem kwartalnika społeczno-kultu-
ralnego, wspólnie wystawiać swoją ofertę na targach
turystycznych, a także nawiązać kontakty ze współ-
czesnymi Odrowążami i organizować zjazdy rodu.
30 maja 2008 r. w Sielpi koło Końskich odbyła się
I Sesja Sejmiku Ziemi Odrowążów, na której radni
powiatów koneckiego, opoczyńskiego, przysuskiego
i szydłowieckiego przyjęli uroczyście deklarację „Zie-
mi Odrowążów”. Uroczystą sesję zakończono podpi-
saniem wzajemnych deklaracji o współpracy przez
poszczególnych starostów i ich zastępców. Sesje od-
bywać się będą corocznie, kolejno w każdym z powia-
tów: w 2009 r. w opoczyńskim, w 2010 r. w przysu-
skim, a w 2011 r. – w szydłowieckim.
„Ziemia Odrowążów” jest wspólną ideą, ale jest
to również wielka odpowiedzialność w ramach wspól-
nych, partnerskich przedsięwzięć. Tworzące porozu-
mienie samorządy wykazały się odwagą i determina-
cją. Mówienie jednym głosem ma większą siłę oddzia-
ływania, szczególnie jeśli chodzi o tworzenie wspól-
nych projektów i pozyskiwanie środków na ich reali-
zację. Współpraca powiatów ziemi Odrowążów przy-
niesie korzyści nie tyle tworzącym je samorządom, co
ich mieszkańcom. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Dziękuję bardzo.
Głos zabierze poseł Andrzej Bętkowski, Prawo
i Sprawiedliwość.
Poseł Andrzej Bętkowski:
Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W dniu
10 sierpnia 2008 r. uczestniczyłem w pięknej, chociaż
lokalnej uroczystości odsłonięcia pomnika podpuł-
kownika Antoniego Jabłońskiego w gminie Lipnik
w powiecie opatowskim na terenie województwa
świętokrzyskiego. Na zaproszenie Rady Gminy w Lip-
niku, wójta Józefa Buliry i społecznego komitetu
budowy pomnika przybyli liczni goście i delegacje.
Sejm Rzeczypospolitej Polskiej reprezentował mar-
szałek Bronisław Komorowski. Obecni byli też posło-
wie: Paweł Zalewski, Marek Kwitek, Mirosław Paw-
lak, Andrzej Pałys i moja skromna osoba.
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Oświadczenia poselskie
Poseł Andrzej Bętkowski
Uroczystości rozpoczęła msza polowa w intencji
ojczyzny i żołnierzy walczących o niepodległość Polski
w latach 1914–1920. Mszy przewodniczył ordynariusz
diecezji sandomierskiej bp prof. Andrzej Dzięga.
Monument 3,5-metrowej wysokości przedstawia-
jący sylwetkę ppłk. Antoniego Jabłońskiego z szablą
u boku na tle symbolicznej skały z orłem stanął na
placu nazwanym Sanktuarium Legionowym. Po-
mnik autorstwa artysty rzeźbiarza Józefa Opali jest
hołdem, jak głosi napis na cokole, dla dowódcy 11.
Pułku Ułanów Legionowych oraz wszystkich miesz-
kańców ziemi sandomierskiej, którzy walczyli o nie-
podległość w latach 1914–1920.
Kim był upamiętniony pomnikiem Antoni Jabłoń-
ski? Urodził się w 1896 r. na ziemi sandomierskiej
w majątku Usarzów w gminie Lipnik. Wychowany
został w rodzinie o głębokich tradycjach niepodległo-
ściowych. Jego dziadkowie, zarówno ze strony ojca,
jak i matki, brali udział w powstaniach narodowych:
listopadowym i styczniowym.
W latach poprzedzających wybuch I wojny świa-
towej dom Jabłońskich był miejscem schronienia
emisariuszy organizacji bojowej PPS przekraczają-
cych znajdującą się nieopodal granicę zaborów au-
striackiego i rosyjskiego.
Antoni Jabłoński po rozpoczęciu w 1908 r. na-
uki w Szkole Handlowej w Radomiu włączył się
czynnie w działalność organizacji patriotycznych.
Brał udział w pracach Organizacji Młodzieży Nie-
podległościowej „Zarzewie”. Szybko zyskał uznanie
szkolnych kolegów. W latach 1912–1913 współprze-
wodniczył organizacji młodzieży gimnazjalnej
„Przyszłość”.
W 1913 r. wyjechał do Lwowa, aby podjąć studia
na Wydziale Przyrodniczym Uniwersytetu im. Jana
Kazimierza. Niezwłocznie wstąpił także do Związku
Strzeleckiego i przybrał pseudonim Zdzisław. Prze-
szedł szkołę rekruta i żołnierza oraz kurs podoficer-
ski. Podczas pobytu we Lwowie po raz pierwszy spo-
tkał się z Józefem Piłsudskim.
Latem 1914 r. przyjechał z Krakowa, gdzie kon-
tynuował studia, na wakacje do rodzinnego Usarzo-
wa. To stąd właśnie w jednym z ostatnich dni lipca
wraz ze swoim znajomym ze studiów i sąsiadem
z pobliskich Rożek, Władysławem Beliną-Prażmow-
skim powrócili do Krakowa.
2 sierpnia 1914 r. Antoni Jabłoński znalazł się
w składzie pierwszego patrolu konnego, który pod
dowództwem wspomnianego Władysława Beliny-
-Prażmowskiego przekroczył granicę z zaborem ro-
syjskim. Historia nadała im nazwę „siódemki” Beli-
ny, a wszystkim jej uczestnikom przyniosła nieśmier-
telną sławę.
Od tej pory brał udział we wszystkich walkach
kawalerii I Pułku Piechoty Legionów, później prze-
kształconego w I Brygadę Legionów Polskich pod
dowództwem Józefa Piłsudskiego. W sierpniu i wrze-
śniu 1914 r. w składzie I Szwadronu Ułanów walczył
73
w okolicach Kielc, pod Nowym Korczynem, nad Nidą,
pod Szczytnikami, w grudniu pod Marcinkowicami
na Podhalu. W połowie 1915 r. powrócił wraz z I bry-
gadą w rodzinne strony, biorąc udział w walkach pod
Konarami, Bidzinami, Ożarowem i Tarłowem.
W tym czasie szybko awansował. Już 1 września
1914 r. został mianowany kapralem patrolowym,
a 15 listopada – wachmistrzem. Z dniem 1 stycznia
1915 r. otrzymał stopień podporucznika. W drugiej
połowie 1915 r. i 1916 r. podporucznik Antoni Jabłoń-
ski brał udział w walkach na ziemi lubelskiej i dalej
na wschodzie nad Styrem i Stochodem. 1 stycznia
1917 r. otrzymał awans na porucznika.
Na skutek zmiany sytuacji politycznej, czego wy-
razem był tzw. kryzys przysięgowy, wraz z wieloma
innymi oficerami i żołnierzami legionów 19 lipca 1917 r.
został internowany przez Niemców w obozie w Be-
niaminowie. Po zwolnieniu w marcu 1918 r. podjął
studia rolnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim. Cały
czas działał jednak w szeregach Polskiej Organizacji
Wojskowej.
W listopadzie 1918 r., gdy Polska zaczęła się bu-
dzić, został dowódcą sformowanego przez siebie szwa-
dronu kawalerii, w którego skład weszli dawni kole-
dzy ułani – legioniści. Oddział rzucony został natych-
miast na wschód na odsiecz… (Dzwonek)
Czy pan marszałek pozwoli dokończyć?
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Panie pośle, rozumiem, że chce pan dokończyć
zdanie.
Poseł Andrzej Bętkowski:
Jeszcze cztery zdania.
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Jeżeli to będą zdania złożone z czterech słów, to
proszę bardzo. Czyli razem szesnaście.
Poseł Andrzej Bętkowski:
Część ułanów z Antonim Jabłońskim pozostała
jednak w Przemyślu, w którego okolicy także toczono
walki z Ukraińcami, między innymi pod Cykowem,
Popowicami, Nowym Miastem i Wołczą. 17 listopada
otrzymał awans na stopień rotmistrza.
W 1919 r. po zakończeniu walk z Ukraińcami
szwadron rotmistrza Jabłońskiego przekształcony
został w dywizjon kawalerii i przeniesiony do Kra-
śnika w celu dalszego szkolenia. W marcu…
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
74 Oświadczenia poselskie
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Panie pośle, trzeba będzie dokończyć jutro. Bar-
dzo mi przykro, 5 minut, pan doskonale wie, że jest
5 minut.
Poseł Andrzej Bętkowski:
Dobrze, ale dosłownie…
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
No, mamy już 6 minut.
Poseł Andrzej Bętkowski:
Panie marszałku… W związku z 90. rocznicą…
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Nie, z całym szacunkiem do bohatera oświadcze-
nia, proszę mi wybaczyć, widzę, że tam jeszcze jest
co najmniej jedna strona.
Poseł Andrzej Bętkowski:
Już bym skończył.
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Nie, nie, panie pośle. Proszę kończyć.
Poseł Andrzej Bętkowski:
W takim razie zakończę na tym zdaniu, a jutro
będę kontynuował.
W styczniu 1919 r. po zakończeniu walk z Ukra-
ińcami szwadron rotmistrza Antoniego Jabłońskiego
przekształcony został w dywizjon kawalerii i przenie-
siony do Kraśnika w celu dalszego szkolenia. W mar-
cu przez Sandomierz i Staszów oddział przeszedł do
Pińczowa, gdzie został rozwinięty w pułk. Nadano
mu nazwę 11. Pułku Ułanów. Rotmistrz Antoni Ja-
błoński mianowany został zastępcą dowódcy. Dzię-
kuję. (Oklaski)
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Dziękuję bardzo, panie pośle.
Pan poseł Marek Kwitek, Prawo i Sprawiedli-
wość.
Wszystko wskazuje na to, że jutro będę słuchał
drugiej części oświadczenia.
(Głos z sali: Pan marszałek będzie trwał…)
Bardzo proszę.
Poseł Marek Kwitek:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pragnę przedsta-
wić krótką historię pierwszego liceum ogólnokształ-
cącego Collegium Gostomianum w Sandomierzu,
jednej z najstarszych szkół w Polsce. W szkole tej
miałem przyjemność pracować jako nauczyciel histo-
rii. Szkoła na trwałe wpisała się w dzieje Sandomie-
rza i ziemi sandomierskiej. Budynek Collegium Go-
stomianum jest trwałą dominantą panoramy Sando-
mierza od strony Wisły, jest jednym z najcenniejszych
zabytków naszego miasta.
Tradycje edukacyjne Sandomierza są imponujące.
Począwszy od średniowiecza, szkoła była nieodłącz-
nym elementem życia mieszkańców miasta. Wielkim
ośrodkiem oświatowym stał się Sandomierz dopiero
z chwilą osiedlenia się w nim jezuitów w początkach
XVII w.
Historia sandomierskiego kolegium łączy się ści-
śle z osobą Hieronima Gostomskiego, wojewody po-
znańskiego i kasztelana sandomierskiego. To dzięki
jego zabiegom i fundacji zostaje wybudowane w la-
tach 1602–1615 kolegium jezuickie.
Szkoły jezuickie należą w tym czasie do najlep-
szych w Rzeczypospolitej Polskiej. Były to szkoły
średnie z częściowo humanistycznym programem,
bezpłatne i dostępne dla młodzieży ze wszystkim sta-
nów. W następnych latach przy kolegium powstała
bogata biblioteka, drukarnia, bursa muzyki, konwikt
dla niezamożnej młodzieży szlacheckiej i teatr. Jezu-
ici prowadzili również seminarium nauczycielskie
i diecezjalne seminarium duchowne. Istniały również
dwie katedry filozofii, nauczano także języka francu-
skiego i niemieckiego. Przy kolegium działała też
apteka i solidacja mieszczan obejmująca opieką cho-
rych i ubogich.
Szkoła była dominującym ośrodkiem edukacyj-
nym. Przyciągała młodzież z całego województwa
sandomierskiego. Na przełomie XVII i XVIII w. po-
ziom nauczania Collegium Gostomianum był tak
wysoki, że przenosi się tam nawet młodzież z Akade-
mii Krakowskiej.
W 1773 r. doszło do kasaty zakonu jezuitów. Bu-
dynek kolegium przejęła Komisja Edukacji Narodo-
wej, powstało pięcioklasowe gimnazjum z podobnym
programem nauczania jak za czasów jezuitów. W szko-
le dalej pracowali jezuici i utrzymywali wysoki po-
ziom nauczania.
W okresie zaborów kolegium przechodzi różne
koleje losów. Zmieniana była jego nazwa, również
stopień organizacyjny szkoły ulegał przeobrażeniu.
Niemniej jednak poziom nauczania pomimo rusyfi-
kacji był wysoki. Gimnazjum dalej stanowi bardzo
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Oświadczenia poselskie
Poseł Marek Kwitek
ważny ośrodek kultury umysłowej i myśli patrio-
tycznej.
Na początku pierwszej wojny światowej doszło do
likwidacji gimnazjum. Na jego miejsce prywatne kon-
sorcjum powołało dwie szkoły – męską i żeńską szko-
łę filologiczną.
1 września 1919 r. Gimnazjum Męskie Filologicz-
ne zostaje upaństwowione, a po wejściu reformy ję-
drzejowiczowskiej szkoła otrzymała nazwę Państwo-
we Gimnazjum i Liceum Męskie im. Marszałka Jó-
zefa Piłsudskiego. W odrodzonej szkole rozwija się
samorząd uczniowski, powstają harcerstwo, koła na-
ukowe i krajoznawcze, funkcjonuje chór, spółdziel-
czość uczniowska, wydawane jest pismo „Spójnia”.
Ważną rolę w tych działaniach odgrywa nauczyciel
Aleksander Płatkowski. W latach 1918–1939 maturę
zdało 457 uczniów.
Po krótkim okresie suwerenności nastąpiła oku-
pacja niemiecka, a następnie sowiecka. Niemcy za-
mykają szkołę, nauka odbywa się na tajnych komple-
tach. Przez tajne szkolnictwo przewinęło się około
350 uczniów. Uczniowie i nauczyciele zdawali wtedy
najtrudniejszy egzamin, egzamin z życia.
Szkoła reaktywowała swoją działalność w 1944 r.
jako państwowe gimnazjum i liceum koedukacyjne,
a od 1948 r. jako państwowa szkoła ogólnokształcąca
stopnia licealnego. W następnych latach zmieniała
się nazwa szkoły, od 2001 r. funkcjonuje jako I Li-
ceum Ogólnokształcące Collegium Gostomianum.
Okres powojenny był trudny dla szkoły, gdyż ko-
muniści dość szybko zaczęli dbać o czystość ideolo-
giczną nauczycieli i uczniów. Szkoła potrafiła się
temu przeciwstawić. Po nocy stalinowskiej poziom
nauczania liceum stawał się wzorem dla innych szkół.
Szkoła odgrywała ważną rolę jako ośrodek edukacyj-
ny w Sandomierzu i w regionie.
W 1985 r. I Liceum zostało przeniesione do nowej
siedziby, gdyż budynek kolegium nie nadawał się już
do użytku. Rozpoczął się długotrwały remont, ze
względu na brak środków finansowych trwał on 16
lat. Dzięki zaangażowaniu się starostwa powiatowe-
go, Rady Miasta Sandomierza, kuratorium i licznych
fundatorów 1 września 2001 r. pięknie odnowiony
i wyposażony pięciokondygnacyjny gmach kolegium
zostało oddany społeczności szkolnej. W roku 2002
obchodzono 400-lecie powstania szkoły. Wydarzenie
to odbiło się szerokim echem w Sandomierzu i regio-
nie. W 2003 r. została odbudowana część budynku
zniszczonego przez Austriaków w 1813 r. i powstała
w nim piękna sala gimnastyczna. Te inwestycje stwo-
rzyły znakomite warunki do nauki i rozwoju intelek-
tualnego młodzieży. Ogromną rolę w przywróceniu
świetności szkoły odegrał jej długoletni dyrektor Jan
Świtalski i jego zastępca Barbara Radzimowska.
12 czerwca 1999 r. u podnóża skarpy Collegium Go-
stomianum Jan Paweł II odprawił Mszę świętą, na
którą przybyło ponad pół miliona wiernych. W 2006 r.
75
na placu Papieskim u stóp Collegium Gostomianum
przy Krzyżu Walecznych stanęła figura Jana Pawła II.
Obecnie szkoła kierowana jest przez dyrektora
Krzysztofa Zielińskiego, a zastępcą jest Barbara Tę-
giewicz. I Liceum znakomicie kontynuuje tradycje
kolegium, ma wspaniałą kadrę i wysoki poziom na-
uczania, w rankingach zajmuje wysoką pozycję wśród
szkół ponadgimnazjalnych, należy do Towarzystwa
Szkół Twórczych, współpracuje z Goethe-Gymna-
sium w Emmendingen. Uczniowie bez problemu uzy-
skują indeksy renomowanych uczelni, są laureatami
i finalistami wielu olimpiad i konkursów, odnoszą
sukcesy sportowe. W szkole działają koła naukowe,
wydawane jest pismo „Spójnia”, organizowane są
konferencje naukowe, funkcjonuje chór. (Dzwonek)
Szkoła otrzymuje liczne nagrody i wyróżnienia.
Absolwenci liceum są podporą, chlebem i solą na-
szej ziemi. Uczyli się w nim m.in. regionalista Alek-
sander Patkowski, minister Adam Bień, biskupi san-
domierscy, Andrzej Rewera i Marian Zimałek, słynny
lotnik Wacław Król, dowódca Batalionów Chłopskich
gen. Franciszek Kamiński, światowej sławy matema-
tyk Andrzej Schinzel, rzeźbiarz Adam Myjak, pisa-
rze: Wiesław Myśliwski, Julian Kawalec, Wincenty
Burek, Stanisław Młodożeniec, rektor Politechniki
Świętokrzyskiej Stanisław Adamczak.
Niewiele jest szkół w Polsce, które mogą poszczy-
cić się taką historią. W środowisku funkcjonuje po-
jęcie „Superszkoła, najstarsza szkoła i najlepsza”.
Dziękuję. (Oklaski)
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Dziękuję bardzo, panie pośle.
Poseł Jan Kulas, Platforma Obywatelska.
Poseł Jan Kulas:
Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Moje oświad-
czenie dotyczy refleksji w związku z 28. rocznicą
podpisania Porozumień Sierpniowych i powstania
„Solidarności”.
Dobrze się stało, że dzisiaj po raz kolejny mówimy
o „Solidarności”. Panie i panowie posłowie, trzeba
mieć tego świadomość, że wielu z nas, ludzi prawicy
z pokolenia „Solidarności”, zasiada dzisiaj w Sejmie,
ma ten przywilej i zaszczyt pracować dla Polski, dla
naszej ojczyzny właśnie dlatego, że w 1980 r. powsta-
ła „Solidarność” – w jakimś sensie jesteśmy też po-
koleniem „Solidarności” – i że ta „Solidarność” od-
niosła ostatecznie wielki sukces. W takich chwilach
będziemy zawsze wspominali oczywiście Jana Pawła
II, ojca duchowego „Solidarności”. To jego dziedzic-
two sprawiło, że „Solidarność” zwyciężyła w sensie
moralnym i społecznym. Ale minęło 28 lat, te idee są
tak samo ważne i żywe. Dziś trzeba się zastanowić
w kontekście najmłodszego pokolenia, jak sprawić,
żeby były one nośne, twórcze, wychowawcze. Zasta-
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
76 Oświadczenia poselskie
Poseł Jan Kulas
nawialiśmy się nad tym z gronem przyjaciół w moim
rodzinnym mieście Tczewie. Tczew to jedno z czte-
rech największych miast w województwie pomor-
skim. Co można zrobić w nieokrągłą rocznicę? Uzna-
liśmy, że przynajmniej kilka stałych przedsięwzięć
trzeba podjąć. Po pierwsze, wspólnie zorganizowali-
śmy okolicznościową konferencję. Odbyła się ona 28
sierpnia tego roku w Tczewie w filii Wojewódzkiej
Biblioteki Pedagogicznej. Tę konferencję organizo-
wałem wspólnie z panią Hanną Pacholską, kierow-
niczką tejże filii, jako poseł ziemi pomorskiej. Tytuł
konferencji: „W 28. rocznicę podpisania Porozumień
Sierpniowych”. Zaprosiliśmy działaczy „Solidarno-
ści”, z tej pierwszej wielkiej „Solidarności” i obecnej
„Solidarności”. Panie i panowie, na tę konferencję
przyszli przede wszystkim działacze z pierwszej wiel-
kiej „Solidarności”. I to jest najważniejsze, że ci, któ-
rzy tworzyli „Solidarność”, nadawali jej kształt, byli
z nami. Nie brakowało i przedstawicieli obecnego
pokolenia. Nawet jedna z tych liderek powiedziała,
że „Solidarność” jest jedna. W jakimś sensie jest to
prawdziwe i ważne stwierdzenie.
Na tej konferencji dyskutowaliśmy na temat
dziedzictwa „Solidarności”. Wiele osób zabrało głos,
szczególnie z tego pokolenia, które tworzyło „Soli-
darność” w sierpniu 1980 r. Następnie zastanawia-
liśmy się, co trzeba będzie zrobić w rocznicę wiel-
kiego jubileuszu 30-lecia, bo to zaledwie dwa lata,
i doszliśmy do wniosku, że dwa lata to nie tak wiele
czasu, bo, żeby przygotować profesjonalny, nowocze-
sny jubileusz, potrzeba właśnie dwóch lat. Taki ka-
talog działań sobie nakreśliliśmy, począwszy od
opracowania kroniki i historii „Solidarności” w Tcze-
wie czy w regionie pomorskim, poprzez opracowanie
słownika biograficznego współtwórców „Solidarno-
ści”, poprzez spisanie i wydanie zeszytu wspomnień
działaczy „Solidarności”, wreszcie opracowanie cał-
kiem oddzielnej publikacji: Jan Paweł II a „Solidar-
ność”. Ważne będzie także opracowanie we współ-
czesnym ujęciu przewodnika turystyczno-historycz-
nego: Na szlaku początków „Solidarności” w Tcze-
wie. Ważne będą zadania edukacyjne, rozpisanie
konkursów dla młodzieży, także promocja arty-
styczna, muzyczna.
Te obchody powinny się zakończyć oczywiście od-
świętną, uroczystą sesją rady miejskiej. Samorząd
terytorialny jest naturalną zdobyczą „Solidarności”.
Wielu z nas na tej sali ma piękne doświadczenia sa-
morządowe. My czujemy doskonale grunt „Solidar-
ności” – to wielkie dziedzictwo. I w 30. rocznicę, jak
mówiliśmy w Tczewie, chcemy dać temu świadectwo,
starannie ten wielki jubileusz przygotować.
Na konferencji „Solidarności” w Tczewie wyrazi-
liśmy szacunek i uznanie dla starszego pokolenia
„Solidarności”. To trzeba zawsze czynić. Następnie
uznaliśmy, że powołamy wspólny komitet, ludzi z „So-
lidarności” z osiemdziesiątego roku, z ostatnich lat,
także samorządowców, polityków obecnego czasu,
żeby wspólnie przygotować wielki jubileusz „Solidar-
ności” w 30. rocznicę. Z dziedzictwem „Solidarności”
trzeba przede wszystkim się przebić w Polsce i w świe-
cie. To jest wielkie zadanie, które stawiamy sobie
wszędzie, także w naszych małych ojczyznach, w na-
szych rodzinnych miastach.
W dalszej części naszych obchodów miało miejsce
otwarcie wystawy „Sierpień 1980 r.”. Przygotował ją
pan Mieczysław Śliwka, jeden z liderów działaczy
„Solidarności” w Tczewie w roku 1980 i w latach na-
stępnych. Kolejne było spotkanie przy kawie – ważna
rozmowa ludzi „Solidarności” kilku pokoleń. Przyja-
zna rozmowa, życzliwa. Tam uznaliśmy, że powoła-
nie tego komitetu ponad podziałami, bez względu na
przynależność partyjną, opcje czy nasze sympatie
polityczne, nie będzie problemem. „Solidarność” ma
nas łączyć. To wielkie dziedzictwo 1980 r. To wielkie
przesłanie Jana Pawła II. Tak sobie to wyobrażam
i wielki jubileusz 30-lecia „Solidarności”.
Następnego dnia w Tczewie była uroczysta Msza
święta w intencji ojczyzny. Obchody zakończyły się
częścią artystyczną, pięknym koncertem orkiestry
Synfonietta Cracovia pod dyrekcją Jerzego Maksy-
miuka. Myślę, że to dobry przykład obchodów rocz-
nicy „Solidarności”, z perspektywą jej wielkiego ju-
bileuszu 30-lecia. Dziękuję za uwagę. (Oklaski)
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Dziękuję bardzo.
Pani poseł Bożena Szydłowska, Platforma Oby-
watelska.
Bardzo proszę.
Poseł Bożena Szydłowska:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W swoim oświad-
czeniu poselskim pragnę zwrócić uwagę na Polski
Związek Łowiecki. To organizacja związana ze szcze-
gólną dziedziną życia społecznego. „Kto kocha my-
ślistwo, kocha i ziemię swoją, która go wydała i żywi.
Kto wszystko to ceni, nie odda jej wrogowi na zatra-
cenie”. To dewiza Władysława Janty-Połczyńskiego,
jednego z największych działaczy polskiego łowiec-
twa, szczególnie zasłużonego dla Wielkopolski.
Przypadający w tym roku jubileusz 85. rocznicy
powstania jednolitej organizacji łowieckiej w Polsce
jest okazją do podkreślenia udziału wielkopolskich
myśliwych w jej tworzeniu. W roku 1860 na terenie
Wielkiego Księstwa Poznańskiego powstało Towa-
rzystwo Łowcze. Nieocenionym źródłem wiedzy na
jego temat jest Rocznik Towarzystwa Łowczego
w Wielkim Księstwie Poznańskim wydany w Pozna-
niu w roku 1861. Zawiera on podstawową dokumen-
tację dotyczącą tej organizacji, z której wynika, że
w momencie powstania towarzystwo liczyło 81 człon-
ków, głównie wielkopolskich ziemian, a na jego czele
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Oświadczenia poselskie
Poseł Bożena Szydłowska
stał zwany „dyrekcją” zarząd, którego prezesem był
książę August Sułkowski.
W swoim statucie towarzystwo deklarowało, że
jego celem jest racjonalne traktowanie wszelkiego
rodzaju myślistwa i wspólna myśliwska zabawa. Co
najmniej dwukrotnie w roku towarzystwo miało
urządzać wyścigi hartów, koni ułożonych do polowań
oraz zawody strzeleckie. Dochody towarzystwa pocho-
dziły ze składek jego członków i były przeznaczone na
nagrody dla zwycięzców organizowanych zawodów,
koszty polowań, druk publikacji i opłaty pocztowe.
Trudno dziś ustalić, jak długo działała ta łowiecka
organizacja, ale faktem jest, że była to pierwsza orga-
nizacja myśliwska za ziemiach polskich.
Doskonale udokumentowane jest natomiast utwo-
rzenie i działalność Towarzystwa Łowieckiego w Po-
znaniu, powstałego z inicjatywy Władysława Janty-
-Połczyńskiego 30 października 1906 r. Poza ogólnie
odczuwaną przez jego założycieli potrzebą krzewie-
nia prawidłowego łowiectwa u źródeł powstania tej
organizacji leżała potrzeba przeciwstawienia się za-
borczej polityce pruskiej, krzepienie i podtrzymy-
wanie ducha narodowego i ratowanie ziemi dla pol-
skości. Tym między innymi celom miały służyć zapi-
sy tajnego statutu towarzystwa, zabraniające przyj-
mowania w jego szeregi osób związanych czy utrzy-
mujących kontakty z niemiecką Komisją Koloniza-
cyjną. Niezwykle istotne dla prężnego rozwoju Towa-
rzystwa Łowieckiego było pojawienie się w kwietniu
1907 r. „Łowca Wielkopolskiego” – fachowego, wyda-
wanego na dobrym poziomie zarówno merytorycz-
nym, jak i edytorskim dwutygodnika poświęconego
szerzeniu idei myślistwa i rybołówstwa. Czasopismo
to było wydawane aż do wybuchu pierwszej wojny
światowej, a jego roczniki stanowią po dziś dzień cen-
ne źródło historii łowiectwa w Wielkopolsce i Polsce.
Towarzystwo Łowieckie organizowało liczne zawody
strzeleckie oraz wystawy myśliwskie, których celem
była nie tylko prezentacja pozyskanych trofeów, ale
przede wszystkim wymiana doświadczeń hodowla-
nych i dotyczących ochrony zwierzyny. Towarzystwo
upowszechniało także hodowlę i układanie psów ras
myśliwskich, organizując liczne konkursy i przeko-
nując myśliwych do korzystania z udziału psów
w trakcie polowań.
Po zakończeniu pierwszej wojny światowej i odzy-
skaniu niepodległości na terenie byłej dzielnicy pru-
skiej wielkopolscy myśliwi przystąpili do tworzenia
struktury organizacyjnej łowiectwa. 16 grudnia 1920
r., nawiązując do tradycji Towarzystwa Łowieckiego,
powołali do życia Polski Związek Myśliwych w Po-
znaniu, powierzając funkcję wielkiego łowczego Wła-
dysławowi Jancie-Połczyńskiemu. Już sama nazwa
organizacji świadczyła o ambicji zjednoczenia pol-
skiego łowiectwa i przyłączenia do związku wszyst-
kich powstających i odradzających się organizacji
łowieckich na terenie całego kraju. Inicjatywa ta,
77
zwłaszcza w wyniku aktywności działaczy z Warsza-
wy, nie powiodła się. Polski Związek Myśliwych uległ
rozwiązaniu, a w jego miejsce powstał w 1923 r. Wiel-
kopolski Związek Myśliwych, który 21 czerwca 1924 r.
zgłosił akces do powstałego 9 lipca 1923 r. Central-
nego Związku Polskich Stowarzyszeń Łowieckich.
W ten sposób nastąpiła integracja wielkopolskiego
łowiectwa z ogólnopolską organizacją myśliwych,
której formalnym i historycznym następcą jest Pol-
ski Związek Łowiecki. Łączy on w sobie harmonijnie
ochronę przyrody ojczystej i prowadzenie polowań,
walory kulturalno-oświatowe i rekreacyjne (Dzwo-
nek), wartości wychowawcze i gospodarcze.
W uroczystych obchodach 85 lat istnienia Polskie-
go Związku Łowieckiego uczestniczyli licznie zapro-
szeni goście oraz myśliwi z prezesem okręgowej rady
łowieckiej panem Adamem Smorawińskim oraz prze-
wodniczącym zarządu okręgowego panem Zbignie-
wem Zielińskim na czele.
Wysoki Sejmie! W historii Polski łowiectwo zajęło
znaczące miejsce, wnosząc istotny wkład do material-
nej i duchowej kultury narodu, co znalazło odbicie
w sztuce i uformowało trwałe wartości obyczajowe
oraz moralne. Polski Związek Łowiecki przez całe 85
lat działalności wypracował wielki, uznany w świecie
dorobek w dziedzinie gospodarki, kultury i sztuki
łowieckiej. Darzbór na dalsze lata! Dziękuję bardzo
za uwagę. (Oklaski)
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Dziękuję bardzo, pani poseł.
A wydawać by się mogło, że łowiectwo jest dome-
ną mężczyzn. Z całym uznaniem, pani poseł.
Bardzo proszę, pan poseł Lucjan Karasiewicz,
poseł niezrzeszony.
Poseł Lucjan Karasiewicz:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Chciałbym
w oświadczeniu odnieść się do pewnej kwestii, która
miała miejsce dzisiaj po rozpoczęciu 21. posiedzenia
Sejmu. Pragnę wyrazić ubolewanie, iż pan marszałek
Sejmu Bronisław Komorowski nie wyraził zgody, aby
na tym posiedzeniu Sejmu rząd mógł przedstawić
informację na temat działań Rady Ministrów, sze-
rzej, razem z ministrami, wobec skutków nawałnicy
oraz wielkości oszacowanych strat. Pomimo mojego
wcześniejszego zwrócenia się do pana marszałka na
piśmie oraz dzisiejszego wniosku formalnego, aby
Konwent Seniorów taką informację włączył do po-
rządku obrad, niestety punkt obejmujący taką infor-
mację nie znalazł się w porządku dziennym tego
posiedzenia Sejmu.
Pragnę zwrócić uwagę, iż to posiedzenie Sejmu
jest rozszerzone, mamy cztery dni, łącznie przewi-
dziano prawie 70 godzin obrad na tej sali. Myślę, że
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
78 Oświadczenia poselskie
Poseł Lucjan Karasiewicz
nie stałoby się nic, jeśli dodano by jeden punkt, ok. 2
godziny, obejmujący właśnie informację rządu o tym,
jakie kroki rząd zamierza podjąć wobec poszkodowa-
nych przez nawałnicę, która przeszła przez nasz kraj
15 sierpnia br. W znaczący sposób nie wpłynęłoby to
na przedłużenie naszych prac parlamentarnych.
W związku z tym nie tylko w imieniu swoim, ale
przede wszystkim w imieniu osób poszkodowanych,
wyrażam swoje rozczarowanie i zdziwienie postawą
Wysokiej Izby. Pragnę nadmienić, iż następnie,
w kolejnym punkcie, przeszliśmy do głosowania nad
wyborem informacji w sprawach bieżących. Ta infor-
macja również nie uzyskała zgody, akceptacji Izby.
Zamiast informacji na temat udzielenia pomocy po-
szkodowanym przez kataklizmy pogodowe, zgłoszo-
nej przez jeden z klubów parlamentarnych, Wysoka
Izba wolała wybrać informację w sprawie wprowa-
dzenia zmian organizacyjnych i programowych
w celu zapewnienia kształcenia zawodowego.
Niestety, kolejne punkty z informacji, pytania
w sprawach bieżących, zgłoszone przez poszczególne
kluby parlamentarne, również nie obejmują żadnego
z tych pytań ani kwestii udzielania pomocy osobom
poszkodowanym, a także wielkości strat, które po-
niósł nasz kraj.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Chciałbym tylko
wspomnieć, że 15 września w ciągu kilku minut lu-
dzie stracili dorobek całego życia. Nie dotyczyło to
tylko jednej miejscowości, ale wielu gmin, wielu po-
wiatów. Nawałnica przeszła przez kilka województw.
W okręgu częstochowskim, który reprezentuję, do-
tknęła ona w szczególności powiaty lubliniecki oraz
częstochowski. W powiecie lublinieckim takie miej-
scowości, jak Rusinowice i Kalina. Niestety, w tych
dwóch miejscowościach mieliśmy ofiary śmiertelne.
W powiecie częstochowskim ucierpiała miejscowość
Blachownia.
Ta tragedia, ten kataklizm, który nawiedził nasz
kraj, dotknął ponad 1000 rodzin. Jeśli wyobrazimy
sobie tylko po jednej osobie z tych rodzin, to nie zmie-
ściłyby się one na naszej sali plenarnej. W związku
z kataklizmem zostało poszkodowanych kilka tysię-
cy ludzi. Kilkaset domów zostało w znaczny sposób
zniszczonych. Nie chcieliśmy tutaj debaty, chcieliśmy
rzetelnej informacji, bowiem rolą parlamentu, rolą
posłów jest monitorowanie działań rządu, a także
poznawanie stanowiska rządu, informacji rządu
w sprawach kluczowych, ważnych, które się dzieją na
terenie naszego kraju. Taką ważną sprawą, która
dotyczyła naszych współobywateli, jest właśnie ka-
taklizm, który przeszedł przez nasz kraj.
Mimo że dotknęło to tak wielu ludzi, którzy stra-
cili dorobek całego życia, pragnę tutaj zaznaczyć, że
wbrew różnym deklaracjom wiele osób do dzisiaj nie
dostało pomocy, zwłaszcza rolników. Podam przy-
kład. Jeśli rolnik miał pecha – w cudzysłowie – i nie
zniszczyło mu domu mieszkalnego, ale zniszczyło
wszystko, całą resztę, wszystkie zabudowania gospo-
darcze, stodoły, obory, to do dzisiaj nie dostał żadnej
pomocy, ani złotówki, bo pomoc od wojewody, od mar-
szałków województw dostają tylko te osoby, które
mają zniszczone domy mieszkalne. Ci rolnicy nawet
nie dostali wsparcia z Agencji Rynku Rolnego w po-
staci pasz, zbóż, które zostały zalane. Nie mieli czym
nakarmić trzody, zwierząt.
Takich pytań, takich kwestii jest bardzo wiele.
Myślę, że ta informacja, którą rząd by przedstawił,
a także relacje, które posłowie by wnosili, przybliży-
łyby rządowi ten problem po to, żeby skutecznie po-
magać tym ludziom. Taka jest nasza rola, rządu,
parlamentu, żeby naszym współobywatelom dotknię-
tym tym kataklizmem pomóc. Wiele rzeczy można
tutaj przedstawić, tak abyśmy my, parlamentarzyści,
mogli udzielać rzetelnej informacji osobom poszko-
dowanym, które trafiają do nas czy do naszych biur,
aby ci ludzie nie byli rozgoryczeni, nie byli źli na pań-
stwo polskie, abyśmy skutecznie ich wspierali.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam nadzieję, że
z poparciem wszystkich klubów parlamentarnych
i z poparciem pana marszałka Sejmu Bronisława Ko-
morowskiego na następnym posiedzeniu taki punkt
w porządku obrad się znajdzie. Dziękuję bardzo.
(Oklaski)
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Dziękuję bardzo, panie pośle.
Odnosząc się do strony formalnej, bo trudno oczy-
wiście dzisiaj wyrokować, czy stosowny punkt znaj-
dzie się w porządku następnego posiedzenia, chciał-
bym powiedzieć, że jeśli poseł niezrzeszony zbierze
15 podpisów, to tak czy inaczej będzie to musiało być
rozpatrzone przez marszałka i Prezydium Sejmu.
Bardzo proszę, poseł Dariusz Seliga, Prawo i Spra-
wiedliwość.
Poseł Dariusz Seliga:
Dziękuję, panie marszałku.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! To będzie kon-
tynuacja wypowiedzi mojego kolegi, dotyczącej tej
samej tragedii. W moim oświadczeniu chciałbym
poruszyć sprawę dotyczącą nawałnicy, która bar-
dzo boleśnie odcisnęła swoje piętno w dniu 15 sierp-
nia w wielu gospodarstwach na obszarze gminy
Gorzkowice. Niszczycielska siła żywiołu w ciągu
zaledwie kilku chwil zabrała ludziom dorobek ca-
łego życia. Zniszczonych lub uszkodzonych zostało
ok. 230 budynków mieszkalnych i ok. 278 budyn-
ków gospodarczych, co stanowi przeszło połowę
wszystkich strat, jakie spowodowała wichura. We-
dług informacji, jakimi dysponuję, szkody na obiek-
tach stanowiących własność gminy opiewają na
kwotę 13 370 tys. zł.
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
Oświadczenia poselskie
Poseł Dariusz Seliga
Niezwłocznie po tragedii zostały uruchomione
mechanizmy mające na celu jak najszybszą pomoc
poszkodowanym. W dniu 18 sierpnia br. z budżetu
gminy Gorzkowice wypłacony został zasiłek w kwo-
cie 1500 zł każdej rodzinie dotkniętej kataklizmem.
Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji
przekazało ofiarom 1240 tys. zł. Ponadto złożony zo-
stał wniosek do wojewody łódzkiego o dotację na kwo-
tę 530 tys. zł na pokrycie kosztów drobnych napraw
w mieszkaniach oraz na zakup żywności, leków, opa-
łu i odzieży. Urząd Gminy Gorzkowice zorganizował
dla każdego potrzebującego folię na zabezpieczenie
budynków przed deszczem i dalszym zniszczeniem.
Starostwo Powiatowe w Piotrkowie Trybunalskim
sfinansowało zakup folii za kwotę prawie 100 tys. zł.
Zobowiązało się również do utylizacji odpadów bu-
dowlanych zawierających azbest, powstałych w wy-
niku klęski. Ponadto gmina zakupiła agregat prądo-
twórczy na potrzeby hydroforni w Gorzkowicach.
Osobom, które zostały najbardziej poszkodowane,
gmina zapewniła kontenery mieszkalne, a pracowni-
cy ośrodka pomocy społecznej nadal systematycznie
dostarczają im żywność i odzież.
Ogółem na wypłatę odszkodowań wszystkim po-
szkodowanym Ministerstwo Spraw Wewnętrznych
i Administracji przyznało kwotę 25 mln zł – to
w skali całego kraju. Z tej kwoty dla woj. łódzkiego
przeznaczono kwotę w wysokości 3,5 mln zł. Dla po-
równania w woj. śląskim zostało zniszczonych
ok. 300 budynków, w opolskim 150, a na pokrycie
kosztów zniszczeń w tych województwach przyznano
odpowiednio 10,5 mln zł i 11 mln zł. Wobec powyż-
szego chciałbym w imieniu poszkodowanych miesz-
kańców gminy Gorzkowice zwrócić się z apelem do
rządu o ponowne wnikliwe oszacowanie szkód oraz
o wsparcie dla tej gminy, współmierne do rozmiarów
tragedii.
Chciałbym na koniec bardzo serdecznie podzięko-
wać wszystkim anonimowym ludziom dobrej woli,
którzy pomagali mieszkańcom tej gminy, a przede
wszystkim ochotniczej straży pożarnej, Państwowej
Straży Pożarnej, wojsku i policji. Dziękuję bardzo.
(Oklaski)
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Dziękuję bardzo, panie pośle.
Poseł Krzysztof Lipiec, Prawo i Sprawiedliwość.
Poseł Krzysztof Lipiec:
Dziękuję bardzo.
Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Patronem dzi-
siejszego dnia jest św. Stefan. Najlepsze życzenia dla
pana marszałka Stefana Niesiołowskiego.
79
Ten czas chciałbym jednak poświęcić innej waż-
nej postaci, postaci ważnej w świecie lokalnym –
druh harcmistrz Stefan Derlatka, mój harcerski
wychowawca, wychowawca mojego syna Kacpra,
dziś dostojny ponadosiemdziesięcioletni mężczy-
zna, który wczoraj w Pałacu Prezydenckim na spo-
tkaniu z okazji rocznicy wybuchu II wojny świa-
towej został odznaczony Krzyżem Oficerskim Or-
deru Odrodzenia Polski. Jestem przekonany, że ta
postać jest godna tego, aby w Sejmie Rzeczypospo-
litej Polskiej poświęcić jej trochę uwagi. W czasie
II wojny światowej żołnierz Armii Krajowej, wal-
czył u legendarnego „Ponurego” w Górach Święto-
krzyskich, później w oddziale generała Antoniego
Hedy, zmarłego w tym roku, innego bohatera Ar-
mii Krajowej. Spieszył również na pomoc powstań-
com warszawskim, uczestniczył w słynnych boha-
terskich akcjach Armii Krajowej, rozbijając kielec-
kie więzienie, z którego uwolniono żołnierzy Armii
Krajowej więzionych przez Urząd Bezpieczeństwa
Publicznego.
Jestem jednak przekonany o tym, że druh harc-
mistrz Stefan Derlatka zasługuje przede wszystkim
na pochwałę za to, że w najtrudniejszych czasach,
czasach komunizmu, przeprowadził polskie harcer-
stwo do wolnej Polski. Przeprowadził również i mnie
w naprawdę trudnych czasach. W moim mieście było
dobre harcerstwo, i to właśnie dzięki druhowi Ste-
fanowi.
Druh Stefan Derlatka jest osobą o niewyczer-
palnych wręcz zapasach energii, pasjonuje się hi-
storią, do tej pory jest źródłem cennych informacji,
które kiedyś historia ukrywała, a dzisiaj są one
wydobywane na światło dzienne. Z jego spuścizny
korzysta również Instytut Pamięci Narodowej. To
on mówi o ważnych sprawach, które kiedyś były
ukrywane, bo nie mogły ujrzeć światła dziennego,
ale również ważny jest z tego powodu, że wokół
niego, dzisiaj już, tak jak wspomniałem, mężczyzny
w podeszłym wieku, gromadzą się młodzi ludzie.
Nadal jest aktywnym instruktorem Związku Har-
cerstwa Polskiego, jest drużynowym, a gromadzą-
cy się wokół niego młodzi ludzie dają gwarancje, że
poniosą kiedyś w przyszłość polską tradycję, że są
ludźmi, którzy naprawdę interesują się Polską i jej
przeszłością.
Chcę również powiedzieć o tym, że druh Stefan
Derlatka wydobył na światło dzienne bardzo cenną
historię. Otóż w moim mieście, w Starachowicach,
mama obecnego prezydenta Rzeczypospolitej pani
Jadwiga Kaczyńska była zacną obywatelką, była
również harcerką, sanitariuszką Armii Krajowej
i to właśnie druh Stefan Derlatka przekazał do
pałacu prezydenckiego zebraną bardzo cenną wie-
dzę na ten temat. Rozpisywały się o tym lokalne
media, za to również pan premier Jarosław Ka-
czyński w 2006 r., kiedy gościł w moim mieście,
 21. posiedzenie Sejmu w dniu 2 września 2008 r.
80 Oświadczenia poselskie

Poseł Krzysztof Lipiec wymienić parę nazwisk, są również ci ludzie prości.

w Starachowicach, złożył druhowi Derlatce spe-
cjalne podziękowanie.
Druhu Stefanie, z tego miejsca za to, że dzięki
tobie miałem okazję przejść przez najtrudniejsze cza-
sy, pragnę ci podziękować za to wszystko, co uczyni-
łeś dla młodych starachowiczan, bo dzisiaj w gronie
twoich przyjaciół są różni ludzie, są ludzie bardzo
wykształceni, od profesorów począwszy, tu można
Za to wszystko w ich imieniu pragnę ci gorąco podzię-
kować. Tak trzymać. Czuwaj! (Oklaski)
Wicemarszałek Jarosław Kalinowski:
Dziękuję bardzo, panie pośle.
Na tym zakończyliśmy oświadczenia poselskie.
Zarządzam przerwę w posiedzeniu do jutra,
tj. 3 września 2008 r., do godz. 9. Dobrej nocy.

(Przerwa w posiedzeniu o godz. 22 min 51)