Bab 4

PERLEMBAGAAN
PERSEKUTUAN: TIANG
SERI HUBUNGAN ETNIK
NURSYAHIDA MOHD JAAFAR

SURUHANJAYA
REID

Bertanggungjawab menggubal Perlembagaan

Persekutuan Tanah Melayu.

Perlembagaan digubal berdasarkan perkara2 berikut:

1) Pembentukan persekutuan dengan kerajaan pusat
yang kuat
2) Pemeliharaan kedudukan, keistimewaan, kehormatan
dan hak Raja-Raja Melayu
3) Pengwujudan jawatan ketua negara yang bergelar
Yang di-Pertuan Agong
4) Pemeliharaan hak2 istimewa orang Melayu serta hak2
sah milik kaum2 lain
5) Pembentukan sistem kewarganegaraan yang seragam
untuk seluruh Persekutuan Tanah Melayu

Objektif:

1) Ada peluang sepenuhnya untuk

pertumbuhan sebuah negara yang bersatu
padu, bebas dan deMokratik
2) Ada kemudahan lengkap untuk
membangunkan sumber negara dan
mengekalkan serta meningkatkan taraf hidup
rakyat
Membuat pertemuan secara terbuka dan
seriing mengadakan mesyuarat tidak rasmi.
Dihormati kerana bukan sahaja daripada parti
politik, malahan orang ramai, individu dan
Raja-raja Melayu

Kerjasama antara etnik dalam menuju

kemerdekaan
- Pada PRU 1955, UMNO diperuntukkan 35
kerusi, MCA 15 kerusi dan MIC 5 kerusi atas
dasar perkongsian kuasa
- Jika orang Melayu bersikap perkauman,
mereka boleh menubuhkan kerajaan Melayu,
sekaligus menjamin kekuasaan orang Melayu

Apa itu
Perlembagaan?
-Dokumen yang mempunyai undang2
tertinggi bagi penubuhan dan kewujudan
sesebuah negara dan sistem politiknya.
-Tidak boleh disangkal
-Membatalkan undang2 yang bertentangan
-Di Malaysia dinamakan Perlembagaan
Persekutuan Mlaysia
-Mengamalkan perlembagaan bertulis
-Mengguna pakai konsep ketertinggian
perlembagaan

Agama Islam

PINDAAN
1) Perkara 159 (4) memerlukan sokongan
lebih 2/3 setiap dewan tanpa persetujuan
sesiapa, meliputi perkara2 yang tidak disebut
dalam perkara lain.
2) Perkara 161 (E) mendapat sokongan 2/3
setiap dewan, dipersetujui Yang di-Pertua
Sabah dan Sarawak bagi yang melibatkaN
kepentingan Sabah dan Sarawak

3) Perkara 159 (S) mendapat sokongan 2/3

setiap dewan dan perkenan Malis Raja-Raja

yang melibatkan :i) kedaulatan raja-raja,
kedudukan istimewa bangsa Melayu,
bumiputera Sabah dan Sarawak, bahasa
kebangsaan dan agama persekutuan

SEJARAH
MALAYAN UNION

-Gabenor jawatan tertinggi

-Sultan2 raja kehormat
-Majlis membincangkan hal ehwal agama
Islam dianggotai sultan2 tetapi Gabenor
menjadi pengerusi

-Memperkenalkan kerakyatan jus soli- jika

seseorang itu dilahirkan di Tamah Melayu

selepas Malayan Union, seseorang itu berhak
mendapat kererakyatan dengan mudah
-Diisytiharkan pada 1 April 1946
-Mendapat tentangan hebat kerana:

1) Kuasa Raja2 Melayu dilenyapkan dalam

pentadbiran negeri hanya berkuasa dalam

soal asama Islam, adat istiadat Melayu dan
mengetuai Majlis Penasihat Melayu
2) Kerakayatan jus soli
3) Hak sama rata kepada semua warganegara
peribumi tiada keistimewaan
4) Harold Macmichael mendapatkan
tandatangan Raja-Raja Melayu melalui ugutan

Prasasti Terengganu

Hukum Kanun Melaka

Undang2 Laut Melaka
Perlembagaan Negeri Johor
Perlembagaan Terengganu

PERSEKUTUAN TANAH MELAYU

-Menggantikan Malayan Union

-Diisytiharkan pada 1 februari 1948

-Kedaulatan raja-raja Melayu dikembalikan
-Kedudukan istimewa orang Melayu
dikembalikan
-Prinsip jus soli digugurkan

1) Perkara 160 mendefinisikan Melayu

sebagai seseorang beragama Islam, lazim

bercakap bahasa Melayu dan menurut adat
istiadat Melayu.
2) Yang di-Pertuan Agong dilantik daripada

kalangan raja di negeri2 Melayu dan di dalam

setiap perlembagaan negeri mensyaratkan
seorang raja mestilah berbangsa Melayu,
beragama Islam dan berketurunan Raja

3) Sumpah memegang jawatan Yang di-

Pertuan Agong didahului dengan Wallahi,

Wabillahi, Watallahi yang merupakan lafaz
sumpah yang dikehendaki dalam agama Islam
4) Mengikut peruntukan Perkara 3(3), Yang diPertuan Agong ialah ketua agama Islam
negeri Melaka, Pulau Pinang, Sabah, Sarawak,
dan Wilayah Persekutuan

5) Raja dan sultan di negeri2 beraja ialah

ketua agama Islam di negeri masing2. Mereka

tidak terikat dengan nasihat Majlis Mesyuarat
Negeri (EXCO) dalam menjalankan tugas
sebagai ketua agama Islam
6. Menjadi tanggungjawab Yang di-Pertuan
Agong untuk melindungi hak istimewa orang
Melayu seperti yang termaktub di dalam
Perkara 153 Perlembagaan Persekutuan.

7. Walaupun dalam keadaan darurat,

kedudukan agama Islam tidak boleh dipinda

dan perkara ini kekal terjamin.

8. Sah bagi kerajaan, sama ada kerajaan

pusat atau negeri memperuntukkan sejumlah
wang bagi pembangunan Islam di Malaysia.

9. Peruntukan Islam terjamin dalam keadaan

mana sekalipun kerana untuk memindanya
memerlukan sokongan majority lebih 2/3
parlimen dan perkenan Yang di-Pertuan
Agong.

10. Walaupun tidak dibenarkan perbezaan

dalam apa-apa juga keadaan dalam manamana undang-undang dan perlantikan pihak
berkuasa awam, namun terdapat
pengecualian terhadap perlantikan bagi
sesuatu institusi agama Islam.
11. Undang-undang negeri boleh menyekat
apa-apa penyebaran dalam kalangan orang
Islam mengenai agama selain daripada Islam
12. Bidang kuasa Mahkamah Syariah terpisah
daripada Mahkamah Sivil yang menunjukkan
pengiktirafan kepada Mahkamah Syariah.

BAHASA
MELAYU
- Perkara 150(6A) jelas menyatakan bahawa
hal2 yang berhubung dengan bahasa Melayu,
walaupun dalam darurat adalah dilindungi
oleh perlembagaan.

- Perkara 10(4) menjadikan bahasa Melayu

antara perkara sensitive yang dilarang
daripada dibahaskan di tempat terbuka atas
tujuan ketenteraman awam

- Sebagai bahasa rasmi bagi tujuan kerajaan

kecuali atas beberapa perkara yang

dibenarkan seperti yang termaktub dalam
Seksyen 4, Akta Bahasa Kebangsaan
- Perkara 160(B) pula menjelaskan bahawa
jika perlembagaan diterjemahkan dalam
bahasa kebangsaan dan terdapat
percanggahan teks terjemahan dengan teks
bahasa Inggeris, maka teks kebangsaan itu
mengatasi teks bahasa Inggeris.

Bahasa Melayu dijadikan bahasa kebangsaan

adalah untuk memenuhi keperluan bagi

menyatupadukan pelbagai etnik melalui
penggunaan satu bahasa yang sama.
KEDUDUKAN ISTIMEWA ORANG MELAYU

Merujuk kepada Perlembagaan Persekutuan,

orang Melayu ditakrifkan