Sie sind auf Seite 1von 47

GEGURITAN TAMTAM

KAPIPIL OLIH
IDA PANDITA SRI MPU SAMPURNA
PUH SINOM
1. Pangkah tiiang nganggit gita, katah sane salah indik, sok mewasta milu nuutang,
kawiwara katututin, sanget kardin idane lewih, kapingging wang lintang dusun,
prasodama tanding surya, katuran bekel dumadi, ring sang putus, galang kadi
nabastala.
2. Dahat sinampura pisan, pupuh lagu tuna luwih, pelambang lwir anak punyah, wantah
ipun uning nyarik, saking pangkah milu ngawi, tuna sastra muda punggung, saking
pupuh kaguyonan, prama sastra tan paindik, salah unduk, kerunane papojolan.
3. Kewala bisa ngucapang, bisane angan dibibih, adoh pacang mangrasayang, kadi
pitekete sami, kaling ke adasa linggih, panca sila adoh kantun, dumadak ring
paraloka, ida dane manindakin, kardi putus, nyungkemin kadi pelambang.
4. Saking meled nyaritayang, panumadin anak becik, wiwit saking pulo jawa, Ginal
Ginul maak nami, sisian Ida Peranda Sakti, Aji Saka sane dumun, mengadakan anak
melah, wirya budi tan sinipi, silar silur, manumadi dadi lanang.
5. Cutet mangkin caritayang, doning ceceh manumadi, pamuntate mangkin kocap,
petandane makekalih, manglayang nyusup ring sepi, ngawang-awang dane sampun,
ditu reka masubaya, sanggupe pacang numitis, mangda kasub, wicaksana ngodag
jagat.
6. Dane Ginul dados lanang, dane Ginal dados istri, numadi ring jagat lian, pasti yadin
bangsa napi, menumusang jatu karmi, ngadu kotamane ditu, puput mangkin
masengketa lampahe sang kalih gelis, raris nyusup, nyudi genah ngawatara.
7. Agung alit kawaspada, patemun anak merabi, menelebang kadiatmikan, dasa sila
tatas sami Asta Brata wus kauri, punika sane katuju, dane Ginul ngawatara, tanah
Hindune kaunosi molih ditu, anak teleb ring kotaman.
8. Matemuang samara gama, mangda dane nemu kelwin, nika anak jaba, putus maring
dasa linggih, ngadungang idepe suci, peteng lemah nora surud, kocap mangkin wus
kasidan I Ginul ditu numadi, mangguh ayu, molih pakardine melah.

9. I Ginal mangkin kocapan, bingung ngalih panumadin, memilihin tos utama, mangda
agung ngodag gumi, pulo sanga kasusupin, tan ana masuk ring kayun, ring tanah
mesippunika manggih Ratu ngasteswari, sami adung, ngastawa mangda maputra.
10. Ditu dane gelis mangjanma, antuk suwe mangulining, ne kaungsi tusing ada,
ngamongdasa sila pasti, kewala ne ngasti brati, mangda tan kasep matemu, kadi
sengketane suba, ditu dane polih margi, sami metu, lanang wadon kang inucap.
11. Ne lanang mangkin kocapan, ngelah bapa anak miskin, nging putusing pawikraman,
nyaya satru tengah sisi, dane TAM-TAM kawastanin, pianak dane turing bagus,
cahyane kumedap galang, dening jati anak luwih, saking adung, meme bapa lan
pianak.
12. Sane ngarad lan kaarad, patemoning Tri-Kapti, pikolih semara gama, dadi putra
lintang werdi lunas lanus tan petanding, tan ana bahayan ipun, sampun mangkin
tutug teruna, bapannyane lintang kasih, mapitutur Cening Bagus Pianak Bapa.
13. Dabdabang dewa dabdabang, mungpung dewa kari alit, melajah ningkahang awak,
darma patute gugonin, da mamongkak iri hati, duleg kapin anak lacur, eda bongkak
kaping awak, ento metu saking bibih, ngawe musuh, saking dabdab makaruna.
14. Siksa dewa ngamong manah, anak sebet kadi tatit, pesun manah dadi karsa, tatiga
punika cening, momo angkara ulurin, gelah anak gelah aku, ngacep acep apang
wirya, malih sumbung ngaku ririh, anak sadu, tan wenang asapunika.
15. Malih punggelin masolah, tatiga wetune jati, rusit megal makerida, punika dewa
punggelin adasa jangkep wus mangkin, ddasa sila wantah ipun, ika ageman
biksuka, sadnayane luwih mijil, nyandang sungsung, ne meraga kapatutan.
16. Patute ngebekin jagat, maweh maring daging gumi, asung lwir tembresan toya, olas
asih lemah wengi, tiru dewa apti sang lwih, darana yoa lantar ipun, semadine
mamutusang, aywa dawa pati gunjih, duh sang bagus, elingang dewa elingang.
17. Dah joh paek ngadu liat, okane nulia nyaurin, singgih bapa wantah titiang,
nyuksemayang tutur jati, matetaki saking mangkin, melaksana nene patut, lunga
mangumbara desa, ngulati dharmane jati, saking tuhu, menelebang kadiatmikan.
18. Bapannyane kenyir nanggal, lamun saking cening jati, manyungkemin kasukseman,
diastuke nora mabalik, sukalila bapa cening, lamun pikardine putus, tirunen dewa
ring jagat, margi dewa apang becik, aja surud, darma putuse jejerang.
19. Okannyane wus manyumbah, mapamit raris memargi, lunga mangumbara desa,
manetepang olas asih, wiweka ulahe pasti, kudang wiku wus karuruh, ngadungang
tri guna atmaka, mahinder haharing bumi, manyelupsup, nora ginggang melaksana.
20. Ne istri mangkin kocapan, dadi putri ratu luwih, ring Mesir ngadogang jagat, okan
Ratu Basu Kesti, kasub prabu sang putri, anut saking rupa ayu, Dewi Adnyaswari
nama, wicaksaneng tata krami, tuhu sadu, putusing mapanabean.

21. Tresna Windu Bagawanta, mengajar maring jero puri, salwiring daginging kanda,
panca sila kalangkungin, putusing astaka swari, miwah ring Triguna sampun,
kasubing kajana loka, Sang Prabu kocap mangkin, wirya nulus, madewa putri
utama.
22. Nulia ida mawecana, ring bahudandane sami, irika maring paseban, nyambuakang
okane lewih, mangda alok maring bumi, asing seneng mangda rawuh, polah kadi
sewambara, rawuhnya watek Bupati, ngadu kaweruh, mapetuk selemah-lemah.
23. Asing kalah kakodayang, yaning menang mengagungin, katuran utama, tur
ngodagang isin gumi, puput bebawose mangkin, bubar pasebane sampun,
kundagang memarah desa, watek ratu kehaturin, mireng sampun, sedagingin jagat
Asia.
24. Ne mangkin kalunga-lunga, ortane rawuh sejati, sami pada menyaratang, ngadu
bagus baya sandi, wicaksanane tan mari, jaga anggen magegebug, nyewambara
Ayu Diah mangda dana mapikolih, ngadu bagus, molih istri ngodag jagat.
25. Geger umung Raja Asia, nyadiayang Sang Ratu Luwih, lunga ke Mesir Negara,
ngaran Prabu Siliwangi, mairingan tan kikitin, wus malungguh, katuran pelangka
emas.
26. Sang Putri katuran medal, matemu ring sang Bupati, puput ida nandang payas, tan
ucapan sampun prapti, mengandika harum manis, Singgih Ratu Dewa Prabu, sadian
titiang Ratu Prapta, iring titiang mawos mangkin, indik patut, mangetohang lewih
kagungan.
27. Yening kasor Ratu titiang, durus titiang anggen rabi, panjakang titiang setata, kalih
ngodag jagat dini, mengandika sarwa kenying, solahe anudut kayun, yaning Ratu
pet kandapan, aturang sedaging puri, jagat ditu, mangda titiang mangodagang.
28. Sang Prabu Utara desa, mabiseka Siliwangi, kadi dudut manah osah, anyudang
manising gendis, lali mangodagang gumi, dadi metu sabda lucu, durus dewa Sang
Ayu Diah, nyadia titiang manandakin, singit iku, diastu ke sabda kawedar.
29. Yening titiang kehandapan, nyadia mangaturang gumi, memanjak maring idewa,
Sang Ayu alon nyawurin, durus ratu ngamedalin, mangunjungang sapakayun,
sampun ratu kari kemad, nunas titiang menebusin, wusan ratu, cimpedan titiang
cihnayang.
30. Prabu Utara ngandika, Tri ping siane tebusin, kandan jagat daging awak, sang ayu
kenying nyaurin, ring daging peken wilangin, lebeng masak matah ditu, daging
jagate ucapang, ngendeg lekat miwah mentik, yan punika, Tri Kaya iku ngaran.
31. Tri ika ngaran tatiga, kaya kasugihan gumi, punika suka sekala, ngawinang demene
mentik, kancaning watek maurip, ne rebut wantah punika, dugi mati ipun mayuda,
teleb ipune ring bukti, teges ipun, punika talin sengsara.

32. Tanah langit miwah apah, punika wantah Tri nadi, menadiang sane kaucap,
manyonyoin isin gumi, makeh niatan kikitin, mamurti manudut kayun, nora langgeng
makabehan, sawentene maring gumi, mati hidup, bisa hilang bisa teka.
33. Bacakan ipun ring awak, kapikul janmane sami, leteh hidupe trimala, malah pelihe
tindihin, tindih teken ne demenin, demene mekerana sungsut, engsutang tekening
timpal, timpale mawestu sengit, madu iku, madu saling nebus jengah.
34. Tri-Murtine kaucapang, ne tetiga sami polih, tindak munyi miwah manah, agung
dosa tan pakardi, panca silane to kalis, kotamane tan kahitung, munyi bangras
manah ngawag, solahe ngerusuhin gumi, agung letuh, iku ngaran janma sasar.
35. Malih Tri-Beda punika, sami pada kabayonin, darma sadune kaceda, agamane
kalempasin, ngulah pikolih prajani, mungpung awake nu hidup, balung daginge
andelang, anggen ngarebut pakolih, olih mawuk, bangkene sai indengang.
36. Tri Nayane kaping sapta, setata sai ndayanin, ngadu daya kapisaga, sami pada
kalengitin, ngadu ada daya singid, munyine apang kagugu, ngadakang rawose nora,
mapi sadu mituturin, ngawe kasub, iku ngaran hati kutila.
37. Inggih Tri Sandhine kocap, tan mari ngupaya singid, ngepet kepatian anak, nika
anak marep derenggi, mati iba hidup kai, peteng lemah nora surud, ngerincik daya
upaya, mangda sida mapikolih, tan pangitung, lamun tulus betek basang.
38. Ping sangane mamuputang, sane telu ping sia sami, Tri-Guna iku ngaran, rajah
tamah kahulurin, satwam sane kasingkurin, amonto kadenang patut, ngacep widi
peteng lemah, asep anggen ngelantarin, pang rahayu, nah ne keto leteh dewa.
39. Janma bingung iku ngaran, letehe indengang sahi, magulet ring itri-kaya, to sengguh
kasukan lewih, mula dini buktiang dini, boya ipun pacang nutug, ring besuk tekaning
pejah, niki sinah nyalimputin, abot iku, ngawinang malih mangjanma.
40. Punika mawasta karma, tikuls tekaning numadi, ala ayu tuah temokang, ragane
makardi rihin, duk hidupe sane nguni, mapawangun ala ayu, sapunika duh Sang
Nata, Tamtamin hidepe jani, sane patut, bekelang wekas mangjanma.
41. Bengong keblbelang Ida, Ida Prabu Siliwangi, mamiregang Sang Ayu Diah,
mangujamang dagingin Tri, manyelesegang Raden Dewi, malih ngamedalin ditu,
inggih swarnaning wong pejah, durusang Ratu katurin, nyadia Ratu, titiang mangkin
idewa.
42. Raris nguntul ngurik tanah, ne lanang semu kabilbil, jengah kasorang luwana,
kaludan katah mebalih, wenten bangga mengedekin, ada sane kangen kudu,
cengeh-cengeh memangenang, ajahan lacure pasti, Ratu Agung, gumi panjak
kodanganga.

43. Tumedun Ida Sang Nata, tumuli raris mebakti, mengaturang surat kuasa, saksi
bawudanda sami, nulia pamit sada gelis, panjaknyane sami tumut, ada jengis lintang
jengah, tan ucapang maring margi, mangerumuk, anak luh jani ngalahang.
PUH SEMARANDANA
1. Sri Narendra Kanda bumi, Ida saking wayabiya, bagus anom kocap reko, mairingan
bala tantra, kewala katunan sastra, nyadia wantah ngadu bagus, maruntutan luwir
kagungan.
2. Kocap mangkin sampun prapti, kasuguh maring Maharaja, rawuh balannayne reko,
tur katuran sarwa boga, minum agosti sarwa enak, Raden Dewi raris metu,
manyembrama sang datengan.
3. Puput panyuguhe mangkin, Sang Putri nulia ngendika, singgih Prabu durus mawos,
atur titiange cihnayang, punapi ngaraning wisma, miwah arda candra iku, Sang
Prabu nulia rengas.
4. Ampura Dewa Sang Dewi, nora titiang magelar sastra, ngadu rupa titiang ngendon,
katah mairingan bala, sami pada mwat kasukan, nyadia katur ring Sang Ayu, yaning
suka Dewa nerima.
5. Mabriak kedeke mangkin, irika maring paseban, ngirangin kadi bebawos, luwir
pangundange ring jagat, ditu raris kahambwakang, kasoran Ida Sang Prabu, ratu
saking Kanda Raja.
6. Raris budal pada gelis, Prabu ring Burbumi prapta, saking Rum punika reko,
mairingan kalih dasa, sami pandita tapa, masisia ring Sang Prabu, mangda molihang
kagungan.
7. Masang daya guna sandi, japa wedana tan pegat, kemik-kemik lintang kawot, sering
sampung mikolihang, patemon semara tantra, tan jantos sampun rawuh, manuju
kajero puri.
8. Nora kangguh Prabu Mesir, menerima satekane, parekane pada geso, gapuh
manyawisang genah, metu minuman tan pegat, melantaran sarwa harum, upa-boga
lewih sadrasa.
9. Sang Puti ring jero puri, wikan ring upayan anak, nulia mabusana reko,
mangerangsuk lewih kagungan, kumenyar tejane galang, kenyir manis cingak balut,
ngasorang tatit sanjana.
10. Pamulune nyalang gading, raga iwes memedang-medang, sahambun rambute reko,
makedep untune nyalang, kasor inten mutiara, Nulia mijil Sang Diah Ayu, dumilah
kadi sasangka.

11. Maseledet madulur kenying, harum amanis wacana, Duh Ratu dewa Sang Katong,
rahajeng Ratu perapta, kadi ampehang maruta, tan pamegan tiban Ratu, kadi biksu
weh patirtan.
12. Ucapang Prabu Burbumi, lebur lwir pasepan timah, kadi girrik manah renoh, kabatek
semara-nala, linglung paling tan pangucap, bengong kagok kadi dudut, cingak
nyangling tanpakedap.
13. Rumaket cita Narpati, lewir paksi mareng papikat, Raden Dewi matur alon, Napi
Ratu ngaransukla, swaran lontar tan pasurat, tunas titiang ring Sang Prabu, punika
ne medalang titiang.
14. Ratu Rum gelis menyawis, ne saiki tan sumandang, nyihnayang rupan suklane,
lontar polos titiang nawang, nika ngaran dadawuhan, peteng lemah medem bangun,
ndatan pegat kauduhang.
15. Tan keni antuk nebasin, titiang mangkin mapinunas, mangda Dewa ngojah mangke,
dagingin pinunas titiang, lintang Ratu kawot pisan, napi jatinnya punika, I Ratu
kasukan jagat.
16. Masem Sang Dewi nyaurin, titiang sanggup manyatwayang, indik iku bebawose,
kasukan ngaran kalegan, ngulurin kaindran manah, I Ratu momone agung, inggih
nika pancendria.
17. Saking tiga watune sami, wak indria rasa indria, cita indria ping tigane, punika
wuwus manunggal, dadi bangun bayu rundah, kabatek ban asmara lulut, mindah
sira ke punika.
18. Ane ditu ada dini, ane dini ditu ada, sami tan ana putuse, entikan I pancendria,
saswene hurip kahanan, sane judi taler patuh,mindah titiang tan uninga.
19. Prabu Rum matur aris, Kodagang Ratu Kodagang, macebur age manrobos, erang
tan papamit budal, bilang langkah macengohan, memargi tan manut rurung, ibuk
manah ngapuriang.
20. Nadak uyang pati gelim, gerubiag gerubiug ring pamereman, sing jalan-jalan
manglongsor, kabatek ban semara nala, kena panah Hyang semara, dadi geseng
tan paabu, daksina purine kocap.
21. Prabu Gilingwesi mangkin, Prabu wibuhing wadwa, wok beris jenggot berngos, gada
gada ring payudan, purusa nora jangkayan, punika ne mangkin rawuh, ring tepi
siring negara.
22. Pasar pinasaran orti, kapirengang ring Sang Nata, dwaning kabiya ya reko, kasore
Prabu Utara, inggih Prabu Rum punika, terang Ida sampun mantuk, kandapan
ngadu kawikan.
23. Kaling wake tiwas ring haji, sinah pacang kapacundang, kimud pade wake kasor,
adenan mulih nyelempang, tong kabeyan angan apa, jengah yen kalahang eluh,
sahidupe panjakanga.

24. Yan siatin anak istri, yang takutin suryakkanga, ditu keweh muanine, kaceda ban
parajana, suwe ditu mararembayan, panjaknyane ngiring ditu, wong Mesir katah
miarsa.
25. Gumuruh suryake mangkin, budal Sang Ratu Daksina, alok alok wong mesire,
tonden tebek musuh kalah, kalingke matangah goba, sinah ya kena kaimpus, das
papat polih pacundang.
26. Ada len jail mamunyi, ngagenang mengangon domba, Agung ireng kuping lepek,
jenggote samah maguyang, saking aluh mangetakang, enggal rengas magedubug,
mengulihin kekandangnya.
27. Semu guyu len nyaurin, ento agung singkur daya, ucapang demit tuah dados,
dwaning ya tuara kalah, kadi kemong sesepihan, siksa kapin ikuh lutung, kagungane
nemu lana.
PUH GINADA
1. Ring tanah Hindune kocap, dwaning Ida Prabu Lingsir, tan wenten malih mamawos,
pacang kawikanan ditu, jagate kalintang melah, manyungkemin sekancang daging
kedarman.
2. Sekancan ortane tawah, nora Ida pati gunjih, ngandel maring raga kawot, nora imbih
nora ibuk, melaksana nora ginggang, olas asih, manggeh ngagem keputusan.
3. Maren Ida ring kasukan, nora enyud nora elik, saksat luhu yan umpama, idepe suci
manerus, luwir surya anggan Ida, ngemarginin, tuwara ngitung pangkung jurang.
4. Ngilis panujuning manah, kanirbanan kang inapti, dasendria lepas reko, talin
sangsarene hidup, putung ida tan paputra, sampun lingsir, panjak Hindu lintang
osah.
5. Prbu Kagapati kocap, Ratu ring Pascima puri, luwih bangsa bagus anom, Surya
wangsane tos kasub, muda wangsa lan gunawan, lintang sakti, wicaksana ngamong
jagat.
6. Bawu Ida mireng kabar, ndawuhin watek Bupati, enjang esok mangkat reko,
nyewambara ngadu bagus, netepang kadi pangundang, wengi mangkin, watek
balian kaundang.
7. Kocap mangkin sampun prapta, dalang sengguhu pitung diri, baliane catur reko,
panditane palekutus, sami mengaturang weda, mantra sandi, pangeger lawan
piolas.
8. Kancan gunane krangsukang, pekakas ajimat malih, masarana lontar merajan, nika
ring papetet sampun, jinah arjunane kocap, naring pekir, manik asem masarengan.

9. Bilang sandi kedagingin, pangereng pamunah sami, mapugpug gunane kawot, asep
menyan anggen nusdus, patut sami medaksina, sampun enjing, ngenjekang dawuh
pejalan.
10. Tan ucapan sampun mangkat, geger sawatek mangiring, baliane ngungkurin reko,
tan pegak mangreng reng ditu, nguncar weda selantang jaln, sampun prapti,
ngranjing ring Mesir Negara.
11. Prabu Mesir menyadiayang, nyapa ngaturang palinggih, palungguhe sami alon,
panyuguhe sampun katur, rayunane sarwa enak, wus cumawis, irika ring jero pura.
12. Raden Dewi lintang pradnyan, wikan ring ketering kapti, penyengkala wus kebawos,
medagdaban ring jero agung, tri-naya matri wikrama, nene pasti, sami sampun
karegepang.
13. Puput Ida nandang payas, tumuli raris umijil, ngagem pacanangan reko, alon saking
adoh sampun, ngandel raga ring patemuan, mengimbangin, mangda majulukang
tingal.
14. Ne Lanang mengadu tinggal, patemuan I Rangeksari, kadokang maring sang Anom,
mangda kasida kapulut, balian sami kasumbarang, ulung jani, manik Mesir
matingkeban.
15. Kasuwen ngadokang tingal, saling awas saling lingling, dwaning sami pada kawot,
angganting ayam majuluk, sami wikan ngalih sela, mangaadin, petarunge pada
lasiya.
16. Raden Dewi mengarepang, tumuli raris malinggih, belat meja pada nyetod, saling
pandereng marep ditu, tumuli ngaturang canang, dulur kenying, sang bagus nerima
dabdab.
17. Sang Ayu mugi ngandika, tuni sampun Ratu perapti, saking lawas titiang dewa,
ngajap ajap linggih ratu, sane mangkin ratu perapta, manyingakin, sungkan titiang
pingit pisan.
18. Dening nora wenten tamba, ratu muat tamba becik, punika ratu tibakang, mangda
titiang waras mampuh, baliane salah tempenan, Sri Bupati, taler Ida salah arsa.
19. Pitahen putrine rebah, sengguhnanyane ngenahin, kanggek sami matek weda,
pitehen putrine anyud, weruh Ida kabencana, raga gunjih, idepe tong dadi pasah.
20. Bingung tong dadi tuptupang, kayun Ida sang Nrepati, ring palinggih genjang
genjong, angga panes murub, rasa kaicalan jiwa, linglung paling, dadi sangar sabda
ngawag.
21. Mengadeg raris masolah, pupuh tembang sarwa manis, ngucapang bagiane reko,
umung suryake makuwug, panditane ibuk manah, manyingakin, indih Sang Prabune
punyah.
22. Sang Dewi raris ngaturang, puniki Ratu tebasin, daging sura sane kawot, ndi iku
huriping windu, ne mewasta kamimitan, mangda jati, nyadia titiang ngaturang raga.

23. Sami nora karunguwang, kantun Ida gendang gending, kabatek semara gama,
Prabu Mesir Ida muwus, Bapa patih sinamian, ejuk jani, ento perabune edan.
24. I Patih sayaga imang, manyurung Sri Bupati, rawuh ring bancingah geso, Prabu
Mesir Ida muwus, ring pandita saking Pascima, nah ne jani, saksinin Prabune kalah,
25. Sawur manuk sang Pandita, telah mengaturang sami, nulia budal sami mobos, sang
prabu kasurung mantuk, kari ngumik maring jalan, mengelimlim, ratu emas dewan
titiang.
26. Panditane maselslan, tan sadiane luwas mangiring, raga odah keperodpod, nemu
kalah nora patut, tan urungan cedan anak, kimud urip, raga putus cempoliha.
27. Cengak cenguk jero balin, mangucapang tan pawidi, dewa masih bareng ngejoh,
pitarane tusing rungu, kene dumadine sasar, tan pakerti, kija jani laku budal.
28. Ada kedek mangerakkak, ada jengis ngemus pekir, pajalane pati tomplok, undenge
kajekjek ditu, ada len manguyeng destar, mapisuhin, rame solahe di jalan.
29. Katah mangkin yan ucapang, ujar ujare ring gumi, ada len mangucap engon,
ngortayang putrine ditu, gumi Mesire kasambat, kasub ririh, ento putri sarin jagat.
30. Kaja kangine kocapan,Sang Prabu sing Kasi Puri, kapireng ratune kawot, katah
sane kasor sampun, milu sasih apang nawang, diastu lilih, nyadia Ida mapeguruan.
31. Yadian upacanga kalah, lamun mapikolih ririh, raga tusing pacang pocol, andeyang
numbas kaweruh, nukarin antuk kagungan, bola manteri, diastu ke kakodagang.
32. Tumulis raris memarga, parekan kalih mangiring, miwah dane patih reko, tan
ucapang maring enu, rawuh mangkin maring negara, pada gipih, wong Mesire
ngawekasang.
33. Prabu Mesir raris medal, menyapa sang wawu prapti, ngaturang palinggih encol, lan
rayunan sampun katur, puput sami mangrayunang, Sang Ayu lwih, rawuhnyane
saking pojol, tan lantaran napi rawuh, linggihe marep arepan, Dewa Gusti,
papolosan titiang nyapa.
34. Rawuh tan pelantaran, napi sadian ratu prapti, datangane nyawis alon, madaging
napi ring ratu, pojol titiang mangawinang, sayuwakti, tan medaging gegodegan.
35. Nyadia titiang mapinunas, sedaging kecaping haji, titiang ngiring mabawos, sudi ratu
mapitutur, kahulayang ratu titiang, saking mangkin, mengaturang angga jiwa.
36. Raden Dewi menyawisang, titiang telas menagingin, yening sampun saking kanggo,
tambet titiange manutur, anggen tutur pasia keranan, pangda pelih, manginut kecap
agama.
37. Raden Dewi menyawisang, titiang telas menagingin, yening sampun saking kanggo,
tambet titiange manutur, anggen tutur pasia keranan, pangda pelih, manginut kecap
agama.
38. Ngawit mangkin ojah titiang, sadurunge ngalap rabi, semara gamane reko, pastiang
punika gugu, mangda maoka utama, dahat luwih, maharan putra sesana.

39. Punikane sedeng rambang, solahe apanga pasti, sadurunge matetagon, galihin
kayun ratu mangda sida sapisanan, mametitis, ngarereh turunan utama.
40. Tereh istrine utama, diastu ipun bangsa napi, ne rahayu kari anom, manelebang
daging tutup saking kaki kumpi bapa, miwah bibi, suluhne melaksana melah.
41. Tindak patut budi melah, wiweka nibakang munyi, nora tereh sakit abot, miwah sane
sakit buduh, wiadin terehne makrida, parus munyi, nika suluh jiwa tatasang.
42. Ne madan salah ambilan, yaning anak nyuang tumin, misan arep masih kawon,
tugelane nora patut, balun nyama ne kelihan, tusing dadi, yadin balun nyama
cerikan.
43. Sami nika panes bara, cendek bilang mara mentik, nandang sakit pada abot,
sentanane doyan putung, entikane doyan rusak, mangrewedin, dados kekancan ring
jagat.
44. Wenten malih kedahatang, mewasta iwang pengambil, tatiga punika kocap, anak
balu wus ping telu, rangda tiga iku ngaran, yaning ambil, tereh pundat jiwa hilang.
45. Kaping kalih wong sapangan, punika tan wenang ambil, saterehnya kari di jero, anak
babinjat puniku, tatiga panes kocap, mangemasin, nyuwudang tos catur wangsa.
46. Kagungane lan kasukan, kawikon kawongan malih, sami rarad koos boros, sami
nika nora patut, manguwangin panumadian, sayan lami, surud rarad jantos telas.
PUH SINOM
1. Saking anom jwa dabdabang, mejanji ring anak istri, mengastwayang semara, keto
patute sang kalih, sadurunge pacang merabi, pangecape sampun patuh, siang dalu
ngajap tawang, sentanane mangda luwih, yaning adung, wenten ciri kapaswecan.
2. Pewarangane adungang, wahu kengin anggen rabi, upakarane puputang, sapolahe
ngalap rabi, ngawit patemune pasti, acumbuwana ring sang ayu, semara gama
pastika, apda glarang sareng rabi, saking adung, patemune jantos peragat.
3. Ayua obah aja ngucap, pada meleng ngadu suci, jantos nidra nora ginggang,
sapunika mangda eling, sewase ngemban rabi, dasa sila apang kukuh, lantarane
mapinunas, patemuane mangda molih, pica patut, sang putri saget mangidam.
4. Wewehin antuk laksana, bobotane pelapanin, peteng lemah astawayang, lanang istri
mangastiti, ngastitiang rerene pasti, pamijile pang rahayu, keto kecaping agama, tan
patut ika piwalin, Duh Sang Prabu, mangda maputra utama.
5. Sang Kasipura menanggal, Duh Ratu Dewa Sang Putri, durung waneh mamiarsa,
mangrungu tuturan luwih, indik patute malihin, tunas titiang ring I Ratu, ampura tan
dinaksinan, ne katur ring raden dewi, titiang lacur, mangda masentana melah.

6. Patute ngebekin jagat, punika acep patitis, antuk solah kapatutan, puput ida raden
dewi, mangujangang sarwa pingit, sri narendra raris mantuk, mepamit gelis
memarga, magentos tuture mangkin, kang sinebut, Ratu Nairiti Negara.
7. Ratu saking Ersania, buka pajogang ring margi, sang ratu kalih punika, matemu
saling takonin, saindik ortane jati, akuweh ratu alah sampun, kudang ratu mawisesa,
kapulut mangatur sami, indik iku, karembayang maring jalan.
8. Adung wilangane kocap, meweh pacang magendonin, pada ngasen katunayan,
lacure gumi ngemasin, dadi adung pada mulih, Raja Asia telah sampun, nugi malih
kaundangang, yadin panjak lakar tampi, aget lacur, bawongnyane ya mapunggal.
9. Ortane wus kabiaya, mamireng sebetan langit, senggu dalang pada osah, kancan
balian kimud sami, miwah ida dane sami, mundur nora bani rawuh, inab tong ada
aksara, kancan wiu pada nengil, pada ibuk, dikalahe kahilangan.
10. Yaning menang mangasorang, kanggen rabi ngodag gumi, sami pada sumangsaya,
watek panjak menandingin, telas sabetenin langit, wicaksana nora purun, kocap
saking Sura Brata, dane Tamtam mireng mangkin, kuban hindu, bagus ririh
wicaksana.
11. Laksanane suka lila, legawa suka sejati, wiku sami keperanan, peteng lemah
mengulining, nora sama maring bumi, makenta magadang sampun, nora obah
melaksana, minehin ortane jati, sampun putput, dane Tamtam nimbang manah.
12. Hidupe mondong sengsara, mangke hidup besuk mati, memanjakin kranjang
padang, peteng lemah ya openin, tan wangde tua lantas mati, sane keto pacang
tepuk, puput dane nimbang manah, tumuli mebalik mulih, tur kacunduk, meme
bapannyane jumah.
13. Macebur nyapa ngimbangang, atman titiang mas icening, kudang tiban dewa lunga,
engsap inget bapa cening, dane tamtam menyawurin, melede ngawinang mantuk,
mangorta ring meme bapa, lacur titiang sinah mati, yaning ngunggul, dadi agung
godag jagat.
14. Majaluk ke Mesir pura, ngadu wiku ring sang putri, bapannyane raris nimbal, inepin
bapa awengi, semeng dewa ane mani, lunga pacang magegebug, babarune to
arepang, anggon menandingin gumi, sinah ipun, tonden tebek musuh kalah.
15. Wengine ndatan ucapang, semeng sampun kocap nampi, meme bapannyane osah,
ban lacure tidong gigis, apa anggon mamekelin, kapisaga lanang wadu, nene lanang
olih jaran, nene luh olih kulambi, saking patut, pada menyandang awak.
16. Cening bagus mas I bapa, ne jaran luwas tegakin, kundaline ye tekekang, bebaru
anggon mecutin, pengalah ripu sakti ririh, memenyane maweh baju, anggen cening
apang melah, tekekang bajune kancing, puput sampun, okane raris mamarga.

17. Tan ucapang maring jalan, rawuh maring jagat Mesir, dadiannya buka tujuang,
Raden Dewi sedek mijil, kalih bawudanda sami, ngawilang pemenang ditu, dane
Tamtam nunas lugra, kagiat sawetek menangkil, paceburbur, menyapa sang wawu
parata.
18. Tejane kumedap galang, penganggone sarwa bengil, katah ujare ring jaba,
sambulke megoba cuil, kudang ratu sakti ririh, ada kalah ada inguh, Prabu Mesir
mawecana, ento enyen teka mahi, sada gisu, I Tamtam ngaturang awak.
19. Titiang janma sunantara, nista lacur manumadi, malarapan suka legawa, catur bekel
titiang pasti, suka duka lara pati, nika wantah titiang tikul, titiang mewasta I Tamtam,
nyadia titiang tangkil mangkin, ring Sang Ayu, sane telas tunas titiang.
20. Sang Prabu raris ngandika, duh Sang Ayu medal gelis, tandingin I Tamtam teka,
petakone lintang sulit, Sang Ayu kobet umijil, sampun merasa ring kayun, kadi daut
anggan ida, sabdane jejeh umijil, mangu-mangu, meweh ida jeroning cita.
21. I Tamtam matur ngarepang, nguda ratu ngamenengin, inab saking nistan titiang,
kebawos kobet nyawurin, yaning ratu sulit arti, diastu ke pacang mewantun, nyadia
titiang manguningang, sampun ratu walang hati, durus ratu, sane jati madan telas.
22. Raden Dewi kahemengan, kedat-kedut jeroning hati, sekancan wang ring paseban,
menarka sejeroning hati, aduh jani gantin lilih, maciri uli dikelus, ratune kandapan
bawa, tamiune sumingkin ngendih, bawa agung, sayan lama masundaran.
23. Ada terang len angucap, ala tuduhnyane jani, yang ring dawuh sesan dina, tanggal
sasih adung sami, ditenung masih kalilih, yading ujar anak putus, len ada nuturang
ipian, nguni dalu Sanghyang sasih, kocap caplus, keheled antuk sang surya.
24. Remrem jagate ajahan, keto kone pada beli, kagetan makebiak galang, lintang
galang manikelin, kocap lega sareng sami, masesanjan lanang wadu, majang sasih
makidungan, teka angine ngesirsir, yang mewantun, dane Tamtam manunasang.
25. Aturin titiang pawanengan, lamin ipun tigang wengi, pademang durusang titiang,
yang ratu sida nebusin, sakewanten teteh jati, sane telas ujang ratu, Sang Ayu raris
ngandika, kudiang telahe ngunjukin, kitak-kituk, dini Tamtam tigang dina.
26. Sangka nira mengucapang, ngidih tempo maminehin, sekenang tongose Tamtam,
dijaba makolem jani, buin telun janjine pasti, semeng Tamtam apang rawuh, I
Tamtam raris ke jaba, Sang Ayu nulia kepuri, bingung kayun, kimud yan kasoranga.
27. Bara bayune bulasah, di pamreman kesak-kesik, siang dalu mangupaya,
ngangsehang idepe pasti mangda sida manimpalin, kimud ring wawengkon ditu, wus
kaucap mangosarang, Asia kang Bupati sami, tengah dalu, ngentikang daya upaya.
28. Mijil upayane Sang Diah, disampune tengah wengi, tumuli nyasar laksana,
mangraga ida umijil, nganggo-anggo sarwa lewih, gagandane miyik ngalub, rarapan
sarwa minuman, nyilib pemargine gelis, mula ayu, meweweh umik-umikan.

29. Dan Tamtam ring dunungan, maring umah anak miskin, kocap mangkin sampun
prapta, Raden Dewi Adnyasari, ngetok pintu ngewangsitin, dane Tamtam kagiat
bangun, tumuli ngampak lawangan, dadi katon Raden Dewi, Duh Sang Ayu, nguda
wengi tan pemengan:,
30. Abot ngranjing Sang Ayu Diah, tumuli raris melinggih, dane Tamtam manyambrama,
ampura dunungan emis, Raden Dewi menampenin, lamun umah beline luwung,
yadin dunungane rusak I Tamtam raris nyawurin, titiang lacur, kadi paksi tan
jenekan.
31. Raden Dewi raris nanggal, paksi sesapine luwih, mangelayang ngumbara desa,
nganging genahnyane pasti, diaungane lintang tis, mesayub legane ditu, malih
lacure ucapang, watek urip mula pasti, panjak agung, metapa lacur dipada.
32. Dane Tamtam matur sembah, ngudah ratuiwang margi, wengi ngemaranin titiang,
raga agung mahotami, Sang Ayu menanggal gelis, nira niru I kakupu, nyadia dalu
memuatang, harum dalu merik minging, dahat lulut, manut kepehing pawana.
33. Sanghyang Wisnu nyalantara, ngupeti turun ke gumi,Beli Tamtam dewan titiang,
jatibeli bagus ririh, Prabu sanga kalah sami, kaget beli jani ngunggul, beten langit
duwur tanah, tusing ada manadingin, raris matur, I Tamtam munyine getar.
34. Lintang ratu ngajum titiang, nyelempungang ke gerombong geni, mula nayan anak
wikan, pengaleme naya singid, manusa tong ada ririh, janma pada buduh, buduh
ring kasukan jagat, nika tali manumadi, mati hidup, ngawinang malih manjanma.
35. Angganing itehang jantra, magenti saling babuanin, sapunika wantah dewa, sang
ayu keselek nyawurin, kudiang kone manimpalin, anake medaya malu, yaning sesed
tong kepalang, dadi metu sabda manis, bali bagus, punika mangkin rarisang.
36. Manisan sarwa minuman, durus ajeng nene mangkin, lantaran mawos magadang,
bareng nira selegenti, dane Tamtam managgapin, kimud yan nora ngelungsur,
macihna bayune rusak, kena apus naya singid, raris nginum, bilang telah turuhina.
37. Dane Tamtam raris punyah, dadi ngacuh pesu munyi, ngenen upayane Sang Diah,
ditu raris ketakonin, isin telah mangda jati, ne pingitang telah katur, ditu raris utahutah, engsap inget teken munyi, tur magrebyuk, manutuang pakedepan.
38. Raden Dewi gisu medal, ida raris meninggalin, I Tamtam bangun ngimangang,
nyaup nyangkol ngelawanin, magujeg sareng sang Dewi, pinggele keni kehamud,
gablag ngubetang lawangan, gelange kengkebang gelis, ngasen ditu, raga kena
babongohan.
39. Raden Dewi gelis budal, ngeranjing kajero puri, wengine tan kaucapang, semeng
mijil Sanghyang Rawi, Bawudanda tangkil sami, disampune maketelun, Sang Prabu
kalihan oka, kapeseban ida mijil, dawuh telu, ebek wonging penangkilan.

40. Prabu Mesir mengandika, uduh nanak adnyaswari, sampun ke inab inanak, sida
pacang menebusin, pepeson I Tamtam nguni, sang ayu mesaur alus, durus ratu
pajulukang, andel titiang menandingin,mangda rawuh, dauhin ipun I Tamtam.
41. Sri Bupati maputusan, dane Tamtam nulia prapti, ngesor dane nunas lugra, menesek
raris malinggih, sang prabu ngandika aris, durus dewa nanak ayu, telas iku mangkin
ujangang, Raden Dewi mesaur singgih, inggih ratu, ika mangaran kawitan.
42. Iku langgeng nora obah, agung mengebekin gumi, ya katon nora katonang, nika
agung paling alit, ya ane suwung maisi, sane telah nu satuwuk, ring jagate masi
nyandang, dicenike coloh sahi, misi suwung, angen-angen yan upama.
43. Umung kedek ring paseban, I Tamtam kucapang lilih, tan urung iba mapunggal,
langgia iba ngadu ririh, mai iba ka Puri Mesir, parekane mentang sampun, nyadia
mamunggal ring jaba, I Tamtam mahatur raris, wantah patut, cimpedan titiang
kasidayang.
44. Icen titiang ngunigayang, ajahan metanggeh urip, mangda ratu sami tatas, maring
indik titiang lilih, nguni dalu titiang molih, gelan emas endih murub, masoca inten
mutiara, kupu-kupu rawuh wengi, ngutang ditu, maring genah pakoleman.
45. Ngupaya teka manuaba, ring minuman sane luwih, sapunika lantarannya, punika
ratu cingakin, Sang Prabu tedun nuiling, kelingan pinggele ditu, busanan Sang Ayu
Diah, Sang Prabu raris mejinjin, Duh Sang Ayu, jantinyane jwa tinggarang.
46. Prabu Mesir lintang duka, ring putrane raden dewi, dudu solah satria utama,
manyingse ngalih pikolih, ndatan jati ratu luwih, mangaran purusa dudu, solah
nyasar ring laksana, bapa jani mamoyanin, jatin ipun, cening kasor ring payudan.
47. Raden Dewi matur sembah, ampura sang Sri Bupati, jati wantah luwir inucap,
adokang ratu malihin, ngadu ayam yan upami, lebannyane durung puput, diastu
rawuh kapruputan, pet pada titiang kailih, ledang ratu, ngawinayang anggan titiang.
48. Sang Prabu ida sweca, durus dewa pun tandingin, Raden Dewi ngandika, lawutang
Tamtam tebusin, dadua petakone jani, yama niyama wantah puput, indayang jani
tatangan, yukti tuhu Tamtam ririh, nyadi ingsun, memanjakin beli Tamtam.
49. I Tamtam kenyir menanggal, ampura titiang ngawangin, durus tampah yaning iwang,
cabud jiwan titiang mangkin, janma nista tan paaji, tan sayang ring dewek junggul,
diastu mati selantang jalan, atampak nora magingsir, Ratu Ayu, becikang ratu
mirengang.
50. Yama ika solah budha, mamutusang budi luwih, mangenisraya laksana, dasa sila
wus kahuri, tan lingu ring daging gumi, diatmika wantah satuwut, pangungsine
kenirwana, solahe suluhin sahi, katah ipun, adasa wantah punika.

51. Bacakane ne kaucap, mawiwika olas asih, ngalap kasor munyi melah, pageh
mengastiti widhi, menerima nora elik, kasugihan tan kahitung, pageh kadi surya
mentas, sampun dasa jangkep sami, katah ipun, bacakaning dasa sila.
52. Kekalih malih punika, runtutane kagem sahi, satu kepatutan patpat, dua welu jalan
utami, lampah ngenirwana jati, nika bekel pinih luwung, kasukane tan tandingan,
punika bekele mulih, nemu ayu, suwud memanjakin sawa.
53. Niyamane mangkin ucapang, nika wantah taler luwih, solah siwa manyeridanta, bina
rurung tunggil kapti, sapunika duh sang dewi, pangungsin idane patuh, yan nemu
kanirwanan, suhud manumadi mahi, mangguh sungsut, nikul bekel jele melah.
54. Solah siwane makadat, setata mangening-ngening, lunga ida nyusup alas, metapa
ring wanagiri, maweda matirta suci, metek bayu pasuk wetu, margine nyurya
sewana, ping tiga sadina sahi, solah sadu, mabersih manguncar weda.
55. Adasa solah laksana, pageh mengastiti widhi, mitra puja dewa puja, muta yadnya
sahi-sahi, mapeweweh ring sang miskin, dana punya kaping pitu, kaping sia lila
legawa, astiti praina sahi, bedan ipun, rikuhan pemargin siwa.
56. Yan solah sang budhasatwam, setata taler mangening, puput manyuklayang manah,
tumus mengastiti widhi, miara raga mangda werdi, sampun nika wantah puput,
Raden Dewi ngaku kalah, temedun sarwa nganjali, Beli bagus, durus ratu ngodang
titiang.
57. Dane Tamtam mengandika, elingan dewa sang dewi, saduk maring suniantara,
sangkestane manumadi, Ginal Ginul sane nguni, manumadi ngadu kaweruh,
mangkin sampun sami terang, Raden Dewi wawu eling, inggih patut, wawu galang
manah titiang.
58. Kagok sami ring paseban, mamiregang tutur jati, ring dumadin anak melah,
nyandnag tiru sareng sami, sang prabu ngandika aris, uduh dewa nanak bagus,
dewa nyendi luwih kagungang, ngodagang gumine dini, saking adung, sami nyadia
mengagungang.
59. Upacarane cumandang, I tamtam kadegang mangkin, malih kagentosin parab,
jayapurusha kang nami, ngasorang watek Bupati, olihnyane ngadu kawikan, puput
sampun upakara, kabiseka ratu luwih, lintang kasub, Jayapurusha ngodag jagat.
60. Manggehing aji sesana, dadi guru mangrotonin, ring Mesir mangku Negara, sareng
dewi Andyaswari, teduh landuh ikang bumi, kotaman ratune mulus, icorah tumuli
dharma manyungkemin sanghyang aji, dahat astu, ratune ring Mesir pura.
PUH PANGKUR

1. Prabu Asia sami prapta, sumuyub nyadiayang maguru sami, Raden Dewi taler
tumut, sabran dina mapinunas, Prabu Mesir, sweca ida mapitutur,ngujangang solah
kedharman, saking kawit kebawosin.
2. Yatna bapa mamirengang, sareng sami miwah watek mangiring, patute nika
satuwuk, sane langgeng nora obah, nika setata, ngamong wates pinih kukuh, ida
mikayunan jagat, galang manyusupin gumi.
3. Ida sane menabdabang, menetepang upacara daging gumi, lan paugar sane bakuh,
maka wenang jaroning jagat, nika wiwit, ngadakang magenep bulu, dumilahnya tan
tandingan, galang menyusupin gumi.
4. Tan wenten purun manyingak, tan wenten kacingak antuk aksi, karma masih tusing
rungu, munyinnya I Kepatutan,yan kenehin, tong ngresep artin ipun, yan rasayang
ajak honyang, ring genah watek maurip.
5. Tan keni antuk ngitungang, jroning jagat ya sane maurip, linggahnya tan keneng
ukur, genahnya I kepatutan, nene sweca, ngedegang becik setuwuk, wiwit gumi kadi
antinga, lintang luwih sepi ngendih
6. Melapis akudang warna, sayan limbak panese mangebusin, medabdab tumuli
dayuh, ngawinang sarwa entikan, napi luwir, diastu barang mati hidup, salah amah
saling buktiang, silar silur saling tukarin.
7. Punika kawitan jagat, dados genah sawatek ne maurip, miwah sarwa demen ditu,
penuh dadi pacendria, tong kalilih, dadi goda watek hidup, pamuputnya dadi dadua,
bina rupa nya metanding.
8. Dadi musuh dadi kadang, dadi demen dadi elek metanding, rasayang jwa apang
tuhu, kardinnya I kepatutan, sane ririh, mangolah keter mangerudug, ngawangsitin
daging jagat, rasayang dewa pang pasti.
9. Ika dharma mahotama, pilih langgeng tan kacirian ring gumi, ana nora yan satuwuk,
dija dija kapwa ada, asing luwih, ditu ya kahanan puyung, asing wang budi utama,
memangguh sang meraga luwih.
10. To dewa maka lantaran, nuncap gunung api yeh miwah langit, anggen ngalih gumi
ditu, akal budine kukuhang, anggen nyiatin, goda galak pabelusbus, nyingkirin
genah menjama, mangda lepas saking weci.
11. Wiyadin suba madan tawang, patute ya saha ngebekin gumi, jeroning angga pipil
ditu, hidup budine gemetang, metamtamin, kaja-kelod kangin kawuh, ditu genah
sang utama, cawisang ugi yatnain.
12. Lwang budi miwah manah, tatakane malikut ngajak weci, ento mengawinang runtuh,
ngalih swarga nemu neraka, buwin numadi, manemuang ala ayu, kerana ngunggul
sanghyang budha, tatakane kalah sami.

13. Dumun ida manyidayang,ngalih cui mawinan ngidep suci, dewata sami maguru,
miwah wetaking manusa, mangrasanin, jatine mengaran puput, rasan cingak
kapatutan, manganutin solah jati.
14. Pertama ketering manah, wawu runtuh dadi peteng nyasar budi, tulak dewa enggal
pundut, ring genahang kepatutan, mangda nunggil, utamane suciang ditu, linggan
ida sanghyang atma, pupulan manusa jati.
15. Ratun patute utama, kahadegang ya sajeroning budi, tongos linggah tan paitung,
ditu dewa juwa rasayang, yan tingalin, paramita endih murub, uriping windu
sampurna, nanging tusing bakat gisi.
16. Amunika titiang ngojahang, linggan ida ana tan ana jati, umpaminya kadi tiuk, bilang
samping misi mangan, pada ririh, ngalih kasar ngalih halus, singgih dewa Raja Asia,
ngiring patute sungkemin.
17. Sandin idupe kesantan, ya jumelang patute menatakin, bekel idupe setuwuk,
mapengancan budi akal, kadi uning, linggih ida sanghyang ayu, dipatute genah ida,
ring ika kahanan jati.
18. Purine maupa-rengga, antuk patut maka miwah olas asih, sayang jujur ring sang
ayu, teleb ngalih kerahauan, bisa singid, meneng-meneng hiep jujur, ditu kumpulang
para utama, ring narane utama budi.
19. Punika saratang dewa, pelajahin solah budhane pasti, nampi tutur apang gugu,
rahayun patute dewa, ia lantarin, antuk semadi lintang kukuh, ngagem dharma antuk
dharma, ngerti ring meraga suci.
PUH GINANTI
1.

Kedharman ngaran patut, panujun sang manumadi, nika tuntunge pamekas,

menyangga jagate sami, sapunika dewa samian, patute mangda malinggih.


2. Ring dalem adnyana putus, simpen dewa apang pasti, yening nora menelebang
patute jeroning hati, tan ngangge daya upaya, nyasar wekas manumadi.
3. Kedahatang hayu menerus, manusane manyungkemin, ring daging patute dewa,
kancan goda pada lilih, sinah ipun pada mausna, ring patute langgeng kari.
4. Punika acep satuwuk, ring jagate lemah wengi, punika anggen pengancan, aja obh
bingung nampi, teken isuka sekala, salah surup manindakin
5. Mabina bina kawuwus, sane palsu mematuhin, ngedot ngedotin manusa,
mapewangun manudut hati, kawit bibit bisa hilang, merupa nganyudang hati.
6. Patute kari satuwuk, nora obah nora osik, ida jati meraga tunggal, rupane langgeng
pang sahi, yadin cacad ya ajumang, masih tusing bisa gunjih.
7. Ya sane hidup satuwuk, patute numpukin mati, lintang manggeh mahutama, yening
anak salah tampi, sane dudu sinanggeh ya, setanjgat kagugonin.

8. Samar edan bisa ngunggul, mangodagang ngoda sahi, ngajak I manusa, ngawinang
kenehe paling, dandanaga ke neraka, solahe manuju polih
9. Hidupe mepala bingung, mapewangun sasar pelih, miwah sebete manyorah,
semalih sengkala mati, pamuputnya taler iwang, punika ngatehang mati.
10. Tatiga sisipe mungguh, pertama iwang pengaksi, kaping kalih salit ara, ping tiga
pwangunane pelih, yan upami kadi kapal, lintang agung dahat becik.
11. Nanging pekakase buwuk, bubukan aman tetani, sinah sane numpang ala, kalebu
kadasar pasih, wus mabukti saking kuna, tusing kapong bingung paling.
12. Kewala yan nemu lacur, sekalane menindihin, irika wawu sang corah, uyut pasti ya
selselin tusing nampi kekewehan, mangda lami kari urip.
13. Aduh-aduh mangda tulung, ngidih urip takut mati, takonang ditu tunasang,
patulungan paimangin, patut uling kuna-kuna, melaksana ngecep widi.
14. Tamba sane pinih luwung, kaanggen ninggalang sakit, jati agem I manusa,
manumadi bulak balik, sane madan kapatuan, ika sarin manumadi.
15. Lintang manggeh kukuh bekuh, nika bekel manumadi, wiyain ja anggane rusak,
yadin ping kuda nimitis, rupan patut kari ada, keto dewa sareng sami.
16. Diastu ke gumine uwug, sarwa tumbuh tanah langit, ne kari patute nunggal, nora
obah sai-sai, yadin dija masih ada, I manusa umah widi.
17. I patut ngajah manguruk, catur patute marginin, mwang wolu jalan utama, margine
beneng manunggil, saking aluh manuutang, asing ngugu patut jati.
18. Kalintang becik satuwuk, sidayan tuncap marginin, kotamane kabinawa, nora
wenten menandingin, irika ring madia pada, miwah ring watek maurip.
19. Rurungan numadi luwung, bakti tampi sang utami, muruk ngalih kepatutan, yadin
nguruk anak paling, ngacep antuk suka lila, anggon nyelimurang sedih.
20. Ledangan menampi suluh, sane degdeg lintang wredi, pinungal sarin wisesa, ne
sahi wenten ring gumi, pamutus hidupe sukla, hyang atma telas nyayubin.
PUH SINOM
1. Pupuh mangkin manyatwayang, Prabu Mesir nene mangkin, indik patute punika,
miwah rupa sane jati, Prabu sange matur malih, indiknyane sane catur, marga ika
tunas titiang, ledang ratu mangaturin, sane patut, Prabu Mesir mengandika.
2. Dabdabang dewa nerima, catur margane utami, lan akutus ne utama, rurunge
nyandang marginin, makadasar budal ami, pengajaran nika ratu, wiwit sedih le
sengsara, punika sane kawitin, nene sampun, karikolub sang nerima.
3. Pertama patute mulia, sedih miwah sakit hati, kaping dua wiwit duhkita, ping tiga
matinggal sedih, kaping pat nglaksanayang, ne ngatahang mangda suwud, memikul
kaduhkitan, kelode dewa pedasin, yaning luwung, rasayang cihnane dewa.
4. Patute ungseng saratang, punika anggen nyuluhin, luwih dumilah maka damar,
elingang pinehin pasti, kancan hidup maring bumi, tan maren ngawinin sungsut,

yang ngalih tumitisan melah, tuwah dadua jalan numadi, ala ayu, kauber antuk
sengsara.
5. Wenten asiki kalintang, sedih tan keneng impasin, yening bingung gampang nulak,
yan nyedihang anak suci, antuk meweh ngaruruhin, patut sane madan nuur,
munggah ring hidep manusa, keneh sang hidup ngenehin, karonan ipun, kewastanin
yan rasayang.
6. Mewates antuk anak kasar, awinan sing tahen panggih, sanghyang luwir murbeng
jagat iku sawa keransukin, mangolahang sang numadi, jeroning angga yan
makurung, suklane lintang utama, manusane kaswecanin , sahi asung, manusane
mangda utama.
7. Tindak tanduk mangda dangsah, suklane ring sang suci hening, saking napi witing
sukla, punika acep patitis, mangden jati dewa panggih, sajayang ruruh sang putu,
diastuke wantah apisan, ledangang hidepe sahi, yening pangguh, tusing dadi
anggon apa.
8. Yen uyutang anggon iwang, yen singidang anggon pelih, singnye kaget dewa sadia,
memangguh sarining budi, saundangin I kulawangi, asing seneng ajak uruk, mangda
uning kepatutan, manggehang ideuupe jani, pangda bingung, nika nyandang
duhkitayang.
9. Meweh pisan sang pandita, mituturin I belog paling, janma sigug turing tempal, kaget
duhka manibanin, pikayun ida sang resi, dwaning ida meraga patut, nyadia ngajar I
manusa, kancit dharma katempalin, ganti lacur, jagate nemu sengsara.
10. Yan biksune sayan sukla, meweh anak mengasanin, dugi katah I manusa,
manguleteng hidep pasti, ngelaluang raga ngualti, ngalih spei dadi uyut, uyutang
momo angkara, osah ida mituturin, dadi bingung, kaliput manah duhkita.
11. Umijil ring anggan ida, kala bingung manibanin, gampang ida mangimpasang, salwir
keweh manibanin, yening sarat manumadi, kadi pemargine sampun, katah meweh
kapangguhan, tinuta solahe jani, rimrim takut, dong dumadi maselselan.
12. Dini tongos paling kasar, pati selselan dumandi, dini tongos suka duka, tuwuh
demene manglantarin, suka sekalane dini, boya iku suci tuhu, tan nyandang iku
buwatang, eda mayus maminehin, aja punggung, ngekoh hati dewa melajah.
13. Punika dados pelantang, ngawinang sukeh memargi, wates patute elingang, kurung
demene talinin, mangda bebas jaga mulih, angungsi jagate luwung, siatin I rajah
tamah, patute dewa teliti, kadong caluh, nuwut rurung kasuniatan.
14. Dini dewa maguletang, rurunge pacang entasin, mangda mangguh dumadi melah,
kaget sadia memanggihin, gugu dewa apang jati, aja obah ring pagugu, yadin katah
ada goda, kanan kiri malu kori, yening bingung, pagugune dadi punah.

15. Kadi angganing I tiwas, meled ipune ring pipis, pamuput ipun makarya, kancit hilang
pandung maling, ditu sanget sakit hati, kalud pajege nu liu, katagihin ring
pemerintah, kanti nungak apang imbih, tutup tahun, inguh pacang kalelangan.
16. Sane tegeh jua kalimat, matindak tegar-tegarin, kadong caluh dadi tatas,
ngerasayang genah utami, tongos ida mraga luwih, sane nyandang tampa suhun,
sane sungsung maka lantas, keto dewa sareng sami, apang suwud, dini memanjakin
sawa.
17. Akweh godane ngawinang, pamunah pangugu jati, saking kangen saking bangras,
saking ibuk saking sedih, saking taut iri, nemu sakit ala lampus, yadin babongahin
timpal, ngawinang hidupe paling, saking sampun, sareng sami mangrasayang.
18. Pamunah goda punika, boya saking emas pipis, yadin antuk upakara, japa mantra
dudu sami, tapa yoga lan semadi, tan ucapan brata sadu, lintang gampang nika
dewa, demene punggelin sahi, pangda nglimur, ngiring agung ngoda jagat.
19. Kadi anak kari bajang, nongos maring alas sepi, tong tahu rasa semara, keweh sane
manuturin, tan weruh ring rasan becik, sinah ipun nora kayun, maring goda lintang
mangap, uning ipun menyingkurin, lintang aluh, goda alah padidian.
20. Ditu sida ngiter manah, minehin petakone sulit, maring lampah nuju sunia, sasukat
hidupe jani, tutur budhane pinehin, pertama rurung rahayu, mangda eling I manusa,
ngimpasin rurunge pelih, sane nglimur, sedih kangen kaduhkitan.
21. Ne apawose puput dewa, rurunge ujangang mangkin, manusa pinih utama, asing
tambet pituruin, asih ring watek maurip, Prabu sange malih matur, durus ratu malih
ujang, daging kaja mangda uning, sane catur, mangda sami ratu tinggar.
PUH SEMARANDANA
1. Prabu Mesir ngewantunin, nguningang indik utama, ping kalih indik patute, demene
dewa tinggalang, magulet sai maperang, ngungsi sane kwasa ngunggul, nyandang
simpen anggen kasukan.
2. Yan koh hatine ulirin, tan rungu suka dhuka, ilang teka tusing menga, ala miwah
kesedihan, ndepin anggone lega, demen magenep bulu, sinah ngrangsuk tan
paongan.
3. Seneng tong dadi pegatin, sek dewa ulihan dandan, elingang dewa unduke, raga
teleb ring kotaman, mangda tan senenge ngobah, kumpag kampig jantos inguh,
solah satwame elingang.
4. Katah sane wus mabukti, jadmane ne kahulurin, nulia lali ring kotamane, bingung
nora lingu apa, edan paling maring jinah, yadin sugih jinah liyu, dudu ika ngaran
kasukan.

5. Punika kasukan gumi, sinah ipun uning hilang, akweh jadma buduh keto, dening
dewa kasujadma, aget sugih mas perak, arepang anggen tatulung, pidanayang ring
beraya.
6. Katah dewa wus mabukti, yang bandingang ring I tiwa, dadi kuli slaku seloan, ngajak
kadang pianak somah, wantah jangkep asandangan, sadina tetep asuku, lega girang
ya mecanda.
7. Bisa sai ya magending, bandingng ring tumben tiwa, emed ipun mati selsel, keto
dewa yan rasayang, gede momo agung lara, awake kabetek kudu, swarga arta dadi
neraka.
8. Badih-badih, apang pasti, idupe menadi jadma, bwatang jua kasudihn, anggen
wantah semantara, da nyengguh kasukan melah, sinah boya nu satuwuk, keto dewa
apang tangar.
9. Mawiweka ngalih bukti, sane patut sane nyandang, edum piih tuwah bayune,
arepang ngewangun karya, aja lonyok ngawe salah, ngalih bati antuk mauk, ento
dadi talin sengsara.
10. Yening lacur away sedih, yening sadia aja girang, apang sama jwa karsane,
Sanghyang budha nora piwal, maring manusa sejagat, teresna asih lawan lulut,
maring braya kulawarga.
11. Timbang-timbang apang pasti, sane langgeng sane ilang, apang bebas ring wekase,
nora nandang kaduhkitan, sedih jengah maselselan, dening dewa sampun wruh, tan
langgeng I sukla skala.
12. Olas asih lintang luwih, lintang suci mahotama, mangda tan iwang pangugon,
elingang pitutur titiang, yang pakeling Sanghyang Budha, tresnane pangda maikur,
daging jagat nagih gelahang.
13. Sumasat nyelempungin tasik, endut dalem kedahatang, kangen yeh matane
tumbah, bingung momone ngawinang, dadi peteng manah ngawag, kadudut hatine
linglung, maring I suka sekala.
14. Kekalih wantah sujati, ne tresnain mabinayan, ne asiki lintang kawot, kaping kalih
suka sekala, lega yan ngamel setata, diilange dadi sungsut, mangawinang ibuk
manah.
15. Nanging wenten ne setanding, rupan sucine katresnan, tan wenten ngawinang
engon, miwah kangen maselselan, matresna maring jiwa, tidong buat kapilulut,
maguna ring angagan raga.
16. Sok kewala tresna asih, ndatan mari numadakang, mamangguhang rahayune,
sadian ipune setata, mamuji ring nyama braya, nika trensna suci nulus, yogia sane
pitresnayang.

17. Ring jiwa kawelas asih, aja lulut ring pawakan, jati ya medasar bangke, bisa ilang
bisa usak, bisa odah raris enyag, tusing ada ne satuwuk, sane langgeng dewa
elingang.
18. Yaning wang dalem pengerti, boya tresna ring pawakan, sane suci lintang kawot,
punika ratu tibakang, away merih wewalesan, maring kula wargin ipun, ulihang sang
kapiolasan.
19. Tan kena elingang malih, pedanane wus mekalah, pisara sang nerima reko, raga
tong buwat kajumang, tong mawatang legan awak, sane puji sang rahayu, watek
maurip maka jagat.
20. Wenten wang pasti sebetin, nyelselang deweke odah, awake tong dadi anggon, kadi
kwate sane sube, mangda setata ya bajang, nika janma tan patutur, tong tahu ring
kepatutan.
21. Raga tuwa lantas mati, laluwang anggane rusak, dening sinah pebalike,
mengrangsuk penganggo anyar, luwas nganggur akenyelan, manonton jagate
wawu, kasuka ring madia pada.
22. Tur sambilang mengalapin, tetanduran duke kuna, manis pahit asem galon, sang
nandur patut ngrasayang, tong dadi ya pasingkwang, dening raga nandur dumun,
onyang tong dadi sisayang.
23. Rarapane nganggur becik, etis miyik nyer anisan, nika patut lantarane, besuk
ringkalane budal, mangkin lunga pidan budal, sukat jani enu hidup, darma patute
ulahang.
24. Yadin tua lantas mati, lamun langgeng kasungkemin, bisa lali deweke, wiayadin
odah buka apa, senenge masih tinggalang, nyungkemin sang meraga patut,
pitresnayang maring braya.
25. Besuk yen yusane lingsir, tuture anggen sayuban, ring kadang kola gotrane, nika
barang pinih mahal, sane patut jati mulia, duhkitane impasang ratu, kalih pawos wus
kaujang.
PUH GINADA
1. Kaping tiga kaujangang, rurunge patut utami, solahe ngimpasin reko, sedihe pacang
kepangguh, ulonin dewa melaksana, ngalih suci, sane patut mahutama.
2. Ne sedihang kadi bintang, katah tong kena wilangin, manusa ajagat kasor, antuk
kasenenngan dudu, akijapan bisa kaalh, dadi sedih, lacure bakat selselang.
3. Elingang dewa Sang Nata, sasukate kari urip, nganggur maring madia pada,
sambilang ngelingang patut, lawan ugi igegodan, apang lilih, sahuripe mangda lana.

4. Kapulut ring daging jagat, punika pinaka tali, yadin kukuh bakuh kokot, iraga kawasta
ngembus, yadin kebalikuta, lamun kalis, kadi tinempuh maruta.
5. Lemah peteng sahi uyak, raga tusing bisa gudis, tusing neket tusing aor, diastu
tampel antuk ebuk, kudang bacin wibuh bang, manibanin, raga rambut lan
sandangan.
6. Samian anake ledang, saduk barete nempuhin, masan jani sasih karo, kaucap angin
ngelinus, tong keweh jani ngitungang, sahi-sahi, jantos magentos katiga.
7. Wenten malih bebadihan, anggon mamusuhin pelih, anganing manumpang motor,
yaning umah muah jukung, maseksek masih kanggowang, peluh pidit, lamun teked
kadi ubaya.
8. Durung jantos maring ubaya, kaget rusak ne tumpangin, nugi lega ya magentos,
nyewa sane wawu rawuh, matindayan ngangkat barang, lan maninggalin, tong
ngitungang sane rusak.
9. Dening jati tidong gelah, samantara pelapanin, sasuwene ditu manongos, kaget
uabayane rawuh, diastu rusak da nyebetang, mangukuhin, kasukane aslederan.
10. Sang Prabu Jayapurusha, seken petekete mangkin, duh Dewa Raja Asia, sasukate
sami kantun, mekarya dewa saratang, naya pasti, pelajahin apang tatas.
11. Kasusastran lan wiweka, aja surud melajahin, punika anggen sedana, naring kadang
kula wadu, satata nyandang tembahang, olas asih, ring kari kabingungang.
12. Lamun mituturin anak, ragane malu ajahin, lantarane kabingungang, ne ngawinang
sedih ngungun, inguh sai maselselan, raga paling, anggon mituturin anak.
13. Sasonggan kadi balian, suba kasub menambanin, kagetan awake lara, ada kutang
tusing duduk, gelis kasub tonden tatas, kaguyonin, kabibile padidian.
14. Andeyang anak mangumbara, lunga menjelajah gumi, anggan acepok ninstannya,
mulih ngalipetin laku, yening kadong suba biasa, ulah ulih, nuhut rurung ngalih
umah.
15. Uning idepe pastiang, gamel apang kanti hening, ane hening jati mulia, ne
ngawinang tusing bingung, rikuh manelokin umah, rurung cupit, kalih sripit
papingitan.
16. Sapingit ragane ngelah, wenang ragane ngentasin, suklan manahe pagehang,
karurunge pesu nganggur, buat manyingakin karsa, laut mulih, mararapan idep
sukla.
17. Kaping tiga sampun lintang, ne patut marga utama, kagog sami watek nata, durung
waneh titiang ratu, miarsayang daging utama, lintang luwih, maka catur malih ojah.
DURMA

1. Prabu Mesir nulia ida mengandika, nyatwayang makasami, indik catu ika, rurunge
kemanusan, memegatin talin sedih, ikepatutan, sane nyandang gugunin.
2. Sane mangkin margane catur utama, katuran sareng sami, durus dewa margiang,
lepasin isengsara, yening tatas sareng sami, ring kasuksman, sinah mangguh
sutrepti.
3. Ratu Asia sareng sami matur sembah, wus kaidep dihati, cature punika, margane
mautama, sudi ratu sane mangkin, ngiring tumusang, asta marga utami.
4. Prabu Mesir tumuli nanggal wecana, duh dewa sang Bupati, geng ampura dewa,
kewala ngiring bwatang, melaksana olas asih, titiang misadia, tan pasah maninutin.
5. Saking pangkah purun titiang mangonekang, pidabdab asta margi, duh dewa Sri
Sanga, piarsa dewa tatasang, sampun dewa salit tampi, indik punika, ujang titiang
saking kawit.
PUH ADRI
1. Pertama asta lampah iku, nora ubah pangungsenge, suci hening ne gugonin, sane
nyandang patut gugu, patut sane dharma sadu, punika ngaran agama, sane
nyandang sembah suhun, kapingitang ring manusia, tan uninge karana punah.
2. Punah karebahan sang manyungsung, antuk kirang pangugune, kaludan tuna
pancarti, jatinnyane gama iku, jatiyang agem satuwuk, anggen medabdabin jagat,
manusane apang tinut, magama ngangem agama, panyudine dadi janma.
3. Mangastawa pagehang satuwuk, nora adoh hyang widine, sahedohnya tampek dini,
ring manusa pada nyusup, miwah maninutin patut, keto dewa apang tawang, lamun
jati idep jujur, diastu kidik pikolihang, kukuh agung magabungan.
4. Jati wantah campangnyane liu, indik upakaranyane, dadi rurung apang imbih, tuna
arti dadi bingung, ninut idep ane luhur, yaning pangartine galang, boya ipun jaga
kengguh, manerima satekannya, manusa wenang nerima.
5. Manusane sane twek mangugu, punika daging patute, bisa nampi ngugu sahi,
punika manusa ngunggul, sadia wirya pinih luhur, wyadin rurunge katah, nunggal
wantah sane patut, len wangsa len rurungan, daging gama jati tunggal
6. Yen tatasang anut sami adung, punika awig jagatae, painget bekel numadi, terima
kardine malu, anake iwang pangugu, parunmurug kepatutan, dadi bekel ala letuh,
nika ngoros ngajak neraka, dumadi nemu sengsara.
7. Manusane punggung tan pangugu, bas limpad jwa karepe, kasengguh tusing
numadi, ngandel awak kukuh bakuh, kosen ngalih gae laju, karsan widhine tulakang,
ngaku sakti ngaku weruh, tusing buin ada utama, numadi tuwah apisah.

8. Dahat tempal anake tan mangugu, naring hyang patut reke, sinah sangsarane
panggih, manumadi salah laku, manyeburin gni rikuh, suka sekalane ngodag, mokoh
dasendryan ipun, ceceh manumadi jadma, daging jagate ngawinang.
9. Aja ngawang nampi daging tutur, da ngeramang pangugune, asal gugu tong
kenehin, timbangin rasayang mau, tepegangan anak manutur, nuturang tutur agma,
rasayang ring anggan ratu, ring tutur malih adungang, kabuwatan mai mangjadma.
10. Anake kudu demit tur ajum, ring kasukan idupe, boya kalis pacang mulih, sumingkin
ceceh tumedun, numadi dadi jadma lacur, yening ngugu ring kapatutan, keles naring
jagat sungsut, punika ngaran kesantan, pangegane jati dewa.
11. Rikuh solahe ngomong patut, twah himsa karmane, sengka pisan mamunggelin, uli
ditu dadi liu, tikulane munjuk-unjuk, mangrusakang jiwan anak, mutang ala ring sang
patut, kerana tusing munggah keles, weweg wantah kadi kuna.
12. Ngiring mangkin punggelin seka ukud, apang munggah kelese, seka undag yan
unggain, mangungsi undage luhur, apang suwud mai tuwuh, dening suba ya
kacacak, olih ida sanghyang ayu, dahat pageh nora obah, anak ideh-ideh bakta.
13. Amonto ban titiang manutur, pawaneng ala ayune, raga jati kodag widhi, jeleke
impasin ratu, marga patute jwa ruruh, sane suci terang malilang, nika simpen ring
swatanu, anggon bekel mangumbara, anggon sangu benjang budal.
14. Yen medaging bibit patut, maciri twah anake, saking cingak kecap bibih, yadin bawa
miwah kelus, bibit luwih mentik ditu, jati ngugu kepatutan, sane beneh kenceng tuhu,
uli ditu pacang bebas, gelesang kancan sangsara.
PUH PUCUNG
1. Kalih ipun utaman marga akutus, ngimpasin duhkita, manah patute gugunin, benah
tuhu, idepe meraga lanang.
2. Singgih ratu, elingang idepe patut, sautaman manah, kancit iwang bisa lali, aja
bingung kena goda saban dina.
3. Dewa Prabu, asia pinaka pikukuh, pageh ngamong jagat, ala obah makardinin, yadin
tuyuh, patute dewa ingetang
4. Uli ditu, tan sah godane tumbuh, makarya ring wahya, giyetang apang mabukti,
jroning tanu, masih jwa pang sampurna.
5. Akal liu, anake obah akecuh, gawene wus peragat, tusing benahnyane pasti, kaden
dudu, janggel kapo makarya.
6. Indik iku, tutur guru sane dumun, sucine kaucap, nika simpen apang pasti, slamin
ipun, susupang sajeroning manah.
7. Sahi itung, kulit daging darah balung, bayu sabda manah, patut teken ida nabi,
ngujang angkuh, mangda tatas galang awak.

8. Yening tuhu, inget kapin suci ngunggul, yadin tusing merasa, tan pemengan kancit
panggih, sadia nulus, kapo dewa wus mangguhang.
9. Rupa iku, genahe tan padunung, ika sane ngodag, kahanan sang merag suci, asing
tuhu, ya kahanan sadia utama.
10. Jadma iku, ne kahanan suci alus, dadi sengguh anak, olas asih manulungin, ngawe
lipur, sang kenjekan sedih duhkita.
11. Lapis alu, wandara putih puniku, diyastu tan uduhang, napi malih kadulurin, pang
rahayu, kirimin naya utama.
12. Dewa Prabu, sampun dewa salah sengguh, ring kotaman manah, tan mari nulung
gumi, sahi mabur, yadin tong jelap uduhang.
13. Weruh ipun, asing wang jaga matulung, tulung kaping anak, naring sang maidep
suci, yan kasantul, budhi kasar mengawinang.
14. Were iku, wandara putih anulus, ANOMAN wantah ya, iku ngaran sang Sampati,
matatulung, diyastu de nora uduhang.
15. Guna agung, mangebek ring jagat agung, ya ngaran kotaman, amongan sujana
luwih, abot rikuh, arang anake manawang.
16. Singid alus, kawisesan dahat ngunggul, wre petak ngaran, asing suci kapanjakin,
asing tulung mangelanglang naring jagat.
17. Teges ipun, bandingang ring maweh sangu, lega awaregan, sampe wantah nampi
lingsir, soren ipun, uyang maling seduk layah.
18. Malih ipun, wantah anak sane pangguh, tibakin pedana, dahat saru tan uningin, kari
gantut, kirang banter mapadana.
19. Sampati iku, manguwub ring jagat telu, manyukanin jagat, matulung sih ring sang
hurip, sangkan ipun, metu saking suklan manah.
20. Sengka ratu, yen cacak ring jagat agung, yadin icatur jadma, agung alit watek sugih,
sinah iku, sami boya manyidayang.
21. Ngilis kasub, sang sujana budhi alus, luhur ring pangartian, mawere ngebekin gumi,
nulung hidup, tuara bingung wangsa apa.
22. Indik iku, wus mabukti saking sampun, narane ajagat, suba tahen mangucapin,
slampah laku, mangguh sadia tusing tawang.
23. Ada nyengguh, kaden widhi asung nulung, wentenlen ngucapang, dawuh pejalane
becik, kari bingung, data-data kasengguhang.
24. Jatin ipun, Sampati sang biksu putus, ngambuang sekama, ngumbara ngelanglang
gumi, asing putus, sinah ipun katulungin.
25. Katah sampun, sengkala selampah laku, inget anak, sedek bingung sebet sedih,
bisa enduk, sampati taler mahyang.
26. Malih ipun, anake kagugu nutur, makelingin anak, sedek bingung sebet sedih, bisa
enduk, sampati taler mahyang.
27. Kancan ipun, tepengan anak lara lacur, lila nerima ala, nika tamba pinih becik, akah
daun, punika wantah jalaran.

28. Singgih Prabu, punika nyandang pikukuh, yening metetamban, kadi dukun
ngemarginin, kengin ipun, sampatine wantah margiang.
29. Eling ratu, aja obah aja ngawur, beneh idepe margiang, leteh manahe musuhin,
bilang tumbuh, enggalang dewa sampatang.
30. Salah unduk, ngamong patut salah laku, awor ring sang corah, ne kaucap jati
maling, akweh sampun, matudingang jati dusta.
31. Iwang ratu, sepan apa milu nyengguh, punika saratang, desek ipun anggen kanti,
anduh-anduh, tuturin daging kadharman.
32. Anggen ngejuk, padunge apang satinut, niru kepatutan, yogya solahang ring gumi,
nulia matur, raja sanga mapinunas.
PUH GINANTI
1. Kaping tiga lampah iku, akutus jalan utami, rawos beneh dadia sadia, rawos puyung
ngawe rugi, medaduun ngawe ala, tempuhang ring kancan maurip.
2. Rawon jatinya puniku, inggih wenten rupa kalih, ne asiki laksanayang, luir indike
marginin, durus dewa jwa margiang, indik patute pinuji.
3. Rasayang ring anggan ratu, iwang patut makasami, yadin pepeson anak,miwah
metu saking lati, metu saking wicaksana, bebawose patut jati.
4. Yen duduk saking iriku, wetun bawos tuna luwih, durung adung gelisan medal, rawos
campah dadi mijil, sayan adoh ya matumpang, munjuk-unjuk sayan lebih.
5. Manusane kadong caluh, mamunyi saling cadcadin, mangojahang jelen anak,
samakapin tukang kawi, mengadakang ane nora, batu malit dadi bukit.
6. Katerangannya iwang ratu, saking angga padidin, ne ngetekol ya nyakitang,
wiwekain ngadu munyi, yan raga anggaon pengancan, ngadu mauk kema mai.
7. Benehe malikin patut, sampun dewa ngadu munyi, ne rembayang peteng lemah,
indik patut ya itungin, asing uning ya ngujangang, yen kebang patuhing maling.
8. Yening rasayang puniku, sang wiku ngebangang uning, sang icorah karuruban,
tunggil maring solah maling, nika loba kauluran, sinah purun sahi pelih.
9. Nara ngaran durung bangun, mangulurin pules ngipi, anggen dewa luwih kasantan,
elingang tuture nguni, raga ngamong kepatutan, mebabawos sane pasti.
10. Away nutur raga bagus, mangda kajum nutu manis, serenggara tabuh getar, nutur
pangus palebihin, malih dewa piarsayang, asta margane utami.
PUH KUMAMBANG
1. Kaping empat, akutus margi utami, mewasta wangunan, sane patut wurus hati,
galihin apang setata.

2. Rakit dewa, peteng lemah sahi-sahi, mengucap memanah, luih pangugune pasti,
kaping catur wewangunan.
3. Mangda adung, keto dewa saban hari, wiweka margiang, wit saking pradnyan mijil,
punika rurung utama.
4. Ditu sinah, yen rasayang sami becik, dadi tirun anak, kancaning wangunan becik,
nika laksanane melah.
5. Patut manah, margiang dewa pang pasti, away ngitung sengka, away ajum aja
becik, nora ngitung munyin anak.
6. Tulung dewa, ancuhang antuk pakeling, ana ring sesaman, ngambil karya jujur
becik, mesambilan ngalih dahar.
7. Wiadin naya, nyandang pisan piteketin, yadin ngempu awak, ngempu kadang
kulawargi, agamane taler elingang.
8. Undakara, mekardinin daging gumi, kasukan ring jagat, tidong gelah padidin, tong
nyendang tagih gelahang.
9. Nging pranata, jani dini olas asih, apang tulad anak, becike kalain mulih nika
wewangunan melah.
10. Mangda sida, rurung gantar ne entasin, mekolihin warga, braya suka maninutin,
nuluh rurung kautaman.
11. Sami pada, daging jagat watek hurip, manalihin awak, pianak somah cucu bibi,
punika talin sangsara.
12. Rasa sadia, dadi jadma tunggun hurip, tuture pagehang, pakelingang ring kulawargi,
sane nyandang petemayang.
13. Nyambut karya, tur nibakang idep munyi, laksanane melah, arepang jwa maka sami,
anggon mituturin warga.
14. Masejehan, taler dewa pelajahin, ja mangitungang, abot dangan tuyuh sahi, away
minih wewalesan.
15. Aja dea, ngabotang mangda kapuji, ngajum padidian, laksanane ne utami, ngawe
jagate melah.
16. Nika dewa, labane pinih utami, manyukanin jagat, pikardine mangewehin, bekeang
wekas mangjadma.
17. Singgih dewa, patut kaping catur mangkin, anggen tutur satua, eling-eling den
pakeling, nika nyandang padanayang.

PUH MIJIL
1. Ping limane ujang titiang mangkin, manumadi reko, sambilang mangruruh amertane,
sane beneh dewa patut ungsi, mangda mapikolih, marga sane lantur.

2. Natingin huripe mangda becik, away tan pamengo, purun murug sedaging patute,
3.

mangda tan nyakitin sarwa prani, himsa karma iki, laksana tan patut.
Ungsi dewa rurunge utami, dharma sadu gugon, tan wenang nyakitin tur

nyengsaran, corah bobab nyacad maduegin, punyah minekadi, mertane tan patut.
4. Eling dewa aja bingung paling, sampunang mamoco, yadin amertane, solah patut
5.

miwah rurus hati,ring sesaman hurip, ring jagate mangda landuh.


Kweh dewa jadmane wus mabukti, manemokang kaon, nyudi merta lempas

pangungsine, lampahe caluh katah mabukti, solahe ngawinin, pidabdab saru.


6. Jroning hurip dharma patut ungsi, wilang saking alon, sari-sari etang selid sore,
iwang patute sai wilangin, eling siang wengi, iwang mangda tahu.
7. Durus dewa laluang saking mangkin, genah jimbar kawot, unggahin jwa genah
patute, nyambut karya satunggune hurip, wiwekain sami, bekel pacang mantuk.
8. Away dewa dahat lulut dini, nurut manah momo, ring kalwihan suka sekalane,
kalulutan ring sadiane jani, pilih apang pasti, aget suka ditu.
9. Tutur patut sane panca mangkin, nika marga abot, manyudi becik panumadine, sane
patut eda mangimpasin, tindak manah becik, munyi sane patut.
10. Raja sanga mapinunas malih, malih duh sang katong, mangda puput daging
pituture, indik asta margane utami, sane nyandang ungsi, kanti sraya mantuk.
PUH DURMA
1. Durus dewa tategar patute margiang, lurus idepe pasti, yatna ngadu tindak,
manindakin pakaryan, sane tuju rupa kalih, wahya dyatmika, daging awak lan gumi.
2. Pineh dumun sane pacang kasaratang, tur pacang kategarin, minut margan budha,
kaping neme utama, indik lampah asta margi, away lemena, kahdharmane tindakin.
3. Apang tangar ngamanahin melaksana, ne pantes nyandang ungsi, tan nemuang ala,
ring ida hyang wisesa, galih diragane pasti, mangda tan sasr, gelare ngalih suci.
4. Pancendrya punika pinka kuda, tegakin ya ngesahi, pedangal tekekang, pang da
ngalah-alah, nganggoang kita padidi, kalahang jaran, raga utameng budhi.
5. Karsan Ida sang hyang lwih murbeng jagat, laugrahin pang becik, jadmane sajagat,
buron mina mwang iwak, rumput taru watek mentik, batu yeh tanh, kasungan sami
becik.
6. Pinih luhur jadmane kicen nugraha, ika dewa pinehin, patute ungsiang, aja lupa lan
obah, melaksana olas asih, apang pasaja, ngawe tuladan becik.
7. Kancan tutur aringin lantas margiang, bawosang tur marginin, nika ngaran tulad,
katimang ring sang nyingak, lampahe sejati becik, jati maguna, katibakang rng prani.
8. Wantah tunggal wiwite dadi manusa, wyadin sor tuna arti, pakakase tunggal, yaning
waneh melajah, twara tinut maminehin, dados manusa, wekas malih numadi.

9. Wiwit lajuang dewa melajah, simpaen di idep jati, tumus tan rerenan, sampunang
ngitung payah dharma patut mangardinin, ne nyandang garap, mangda tan hana
lepih.
10. Nyambut karya mamanah pada sambilang, mangda nahan ngenjekin, kalangane
linggah, ne jati madan galang, ne cupek pepet impasin, nyandang plapan, peteng
lemah pakwatin.
11. Yan nyasar tatujone tan nyandang bwatang, tuwah maguna tipis, yan gugu punika,
dadi punyah merekak, ngadu ada ngaku ririh, kadong madugal, gugwana sayan
paling.
12. Suci hening sane galang mautama, nika ungsiang pasti, giyetang pang tawang,
sane langgeng setata, nika guna pinih luih, ruruh sajayang, nika yogya tegarin.
13. Yatnain satunggun hurip ngamong raga, dados contoh panglingsir, ngempu
kulawarga, sanak rabi lan putra, mangda tan iwang pamargi, nuhutin marga,
nglempasin tutur jati.
14. Wus sidha ngerasayang beneh setata, nika wang sampun jati, wruhing guna melah,
tanmari melaksana, mangimpasin marga pelih, ne tan paguna, wus sami kagalihin.
15. Mapikolih tategare mautama, punika dewa ungsi, ping neme tatasang, kang sampun
lwir inucap, kotaman sad ikang margi, gentos titiang, tuture dewa aji.
PUH SINOM
1. Kaping pitu marga utama, paugere patut jati, saking tutur sanghyang Budha, pinget
ika ngaran ciri, katah medaging pangarti, lintang dalem dahat ngunggul, teges ika
katerangan, dumadine nguni-nguni, yen sang putus, waskita tan pailingan.
2. Sampurna tur wicaksana, menget ring pantrestin rihin, kancan utang kailangang,
yadin wang langgya mamunyi, taler ledagang menampi, anak nagih patut tawur,
mutang ala bayah ala, mutang munyi tawur munyi, anak aluh, nguda takut mayah
utang.
3. Arang pisan anak nawang, ngawa bekel tong cicipin, ngudiang sebet menerima,
peteng manahe ngawinin, nandur ala sane nguni, kawon alap palan ipun, duaning
raga mamula, patut ragane ngalapin, aja bingun, dabdabang dewa nyulurang.
4. Siksa dewa ngamong manah, siang dalu sai gulik, nandur solah munyi manah,
jujurang satunggun hurip, bekelang wekas numadi, apang ada alap ditu, sarwa miyik
manis tasak, asing iwang ya jumunin, aja mundur, ring idep anggon simpenan.
5. Hidupe ngawe simpenan, pilih sane patut jati, mangkin dini pedas tawang, ala ayu
woh pakardi, tiru Ida sang Rsi luih, pradnyan nandur sane ayu, sarwa letehe
anyudang,menadi musna kahili, yatna dangu, mangda dini raga ngagah.

6. Sebete anggon simpenan, ngukum raga apang sai, bilang inget kasebetang, peteng
lemah sai sai, bulanan menandang sakit, sengite tibanan tikul, sampe mantuk bakat
wawa, manumadi tikul malih, anggen sangu, sing jalan bakat gahgahang.
7. Sukan manah katinggalang, dadi manah gulem sai, sing susupang dadi punah,
pengajaran kalis sami, mabinayang kang pikolih, teka numadine esuk, nora wenang
ngwangun ala, yadin maduduhun pelih, pati kacuh, mamalbalang jelek anak.
8. Balik dewa mapikarsa, sing sebetang ya kasihin, asing jelek ya dabdabang, asing
lacur pedanain, asing tambet pituturin, asing takut anduh anduh, sane rengas yadin
galak, aja surud manesekin, apang caluh, keto bahan mapidabdab.
9. Away ngitung mwah ngelingang, teken solah anak pelih, patut wehin pangampura,
elingang becike nguni, saking leluhure nguni, ngembahin pedana hayu, punika
sampat ring wahya, dados manah sane suci, budhi alus, ya manusa galang padang.
10. Sampun uning ngerasayang, rasan manah suci hening, yukti jati kakatonang,
kancan katong naring gumi, jati wayang kema mai, sane langgeng wantah dudu,
elingang dewa elingang, aja surud mamurukin, anak rikuh, patut katah rupa endah.
11. Kancan ojah sami lepas, raga uning padidiin, mangembusin kesalahan, timba saking
idep suci, beneh patute kukuhin, sangkan parane pikukuh, saring sai apang kedas,
letuhe anyudang sai, apang caluh, bulak blik ring kawitan.
12. Kerana liu salah jalan, pangugune kadong nyamping, nyadia nyungsung agama,
wastu kasor meminehin, gamane durung kapanggih, obah pangugune liu, ngugu
tutur anak tiwas, ngalih alus neu weci, pati jlimut, gama suci bakat cadcad.
13. Sane dudu kaden saja, bakat sungsung lemah wengi, sane adoh sai ajap, ada dini
tong gugunin, keto pikoli sang paling, yan melajah tan paguru, ne takonang twara
tawang, ne takonin inguh nyawis, upah bingung, ngawag-awag kapingitang.
14. Sareng sami menyaratng, mangda sida memanggiin kalangan jagate melah, rasan
suci lintang becik, pituture sane pasti, katur naring anggan ratu, galihin swagarba,
pauger lamph numadi, sinah ditu, wahyane mangemong manah.
15. Yaning gemba ngamong manah, pangugune sayan tipis, di katone selselang, waluya
mangukum diri, becikang ratu minehin, sapta sane sampun puput, daging lampahe
utama, watek ratu matur singgih, duh sang prabu, ping kutuse jwa ujangang.
PUH DANDANG
1. Pamuntate asta marga mangkin, panujonnya, mleng idep setate, asta utama
margine, lampahing sang Budha iku, drana yoga lan semadi, asing anak
mersidayang, janten lega manah ipun, mangeton rupan kasukan, mangguh swarga,
miber bebas tan petanding, maninggalin kanerakan.

2. Yang munggwing katerangan punika, jati bawah, yaning caritayang, dahat sulit
paplutane, surasane taler dudu, yan bawosang sami pelih, tong katonang yan
kacingak, dudu pangendusing irung, karna masih tan mirengang, suklan awak, sane
3.

ica mangedengin, sang asung ipun manunas.


Singgih katah yan bawosang mangkin, mabinayan, sang mangerasayang,
kasengguh sarwa bawane, ngerasayang pada dudu, kari andaping pengarti, yan kari
sisia muda, sanget bingung pati gugu, yan bandingang ring sang pradnyan, galang

padang, tan hana punapa malih.


4. Arang sang mangugu langgeng sai, maring rasa, jatining surasa, makrana nyabran
obahe, ka aduk ban rupa liu, ne amenit tan rasanin, awuku miwah abulan, napi malih
ne atahun, yening durung jati tatas, sinah obah, pangugune tan pabukti, encen
kaden tuwi saja.
5. Dadi mundur dening med melajahin, sapunika, narane dipada, santukan peteng
hatine, kandugi nora mangugu, mati hidup tan uningin, yadin manumadi sasar, tur
menadi salah laku, kbatek pangugu punah, singgih dewa, dudu solah beneh jati,
manyolahang kapatutan.
6. Yaning wang muda kalintang bhakti, ngugu gama, wantah majalaran, yadin tidong
panyungkeme, upakara sane liu, saking jati pangastiti, sujati ya ngerasayang,
pasuwecan sanghyang hayu, sinah ipun pacang obah, kancan lawat, kagambaran
jroning hati, sane jati langgeng setata.
7. Dadi sumbung ngaku sihin widhi, ngaku celang, sai manuturang awak, suci putus
pangakune, anake len pada letuh, nika angkuh nyasar jati, kaswenwen dadi punah,
idepa salah panuju, rikuh idupe sepelang, masanehan, kalegane ngugu jati, sane
langgeng luih galang.
8. Jadmane sampun polih ngecapin, pasuwecan, idepe utama, wus molih kepatutane,
yatna maring tindak tanduk, dening godane mesanding, punika sering mangoda,
mengajakin ipun runtuh, nyasar laksanane dini, nemu nraka, manyeburin genahe
weci, sane nora kalanggengan.
9. Ndatan maren ripune kasiatin, nulak kancan, sang momo angkara, ne ngerusak
beneh idepe, punika sane bes ngunggul, mangda tan kaunggulan weci, punika dadi
pengalang,

menadi

laksana

santul,

menyantulin

kapatutan,

akweh

goda,

wentunnyane tan kikitin, manglikadin panumadian.


10. Punika ngimur-imur siang latri, ne ngamorang, antuk upakara, dados sasar
pengageme, agemane dadi linglung, ngangken beneh pang kapuji, nika ngaran
kapalingan, sumasat manikul batu, nyudi genah mahotama, yan rasayang, sekadi
sang sampun kalis, maninggalin jagat kasar.

11. Sapunika duh dewa sang Bupati, sampun katah, ne ujangang titiang, kautaman
pikolihe, pasti sang sampun umangguh, solahe beneh setata, mangimpasin
sesenengan, ne ngawinang rimrim takut, boya langgeng naring jagat, nggih punika,
durus dewa jwa tatingin, sukat kari mahuripa.
12. Duh sampunang mikukuhin patitis, yadin solah tingkah, kepatutan, dyastu
ngeningang citane, dikayune wantah patuh, kriya upayane malih, mangda ke
mangebek linggah, solah idepe manuju, saking hurip sampe pejah, tur tumusang,
besuk tekaning dumadi, becike ne patitisang.
13. Olas asih ring watek mahurip, maka muah, maring imanusa, sapunika pengageme,
bekele sabilang turun, tekane mai numadi, sane hayu padanayang, ento jwa anggen
pitutur, solahe apang tirune, ngamong manah, masemadhi rahina wengi, sampun
dewa ima-ima.
14. Narane pageh astiti bhakti, ngalih merta, elingang sambilang, yadin kala nyambut
gawe, memeleng idepe luhur, matitis idepe suci, yadin keweh sandang pangan,
mangda taler sidha lantur, kadong caluh dadi dangan, ketandesan, pakewehe
manibanin, degdeg jati lwir pawitra.
15. Kadi bibit ngalih bibit sane suci, adoh paak, reh bibite tunggal, yan langgeng sinah
patemune, uduh dewa asia ratu, yogia rapet kumpul sai, away surud saling sundang,
mikukuhin sane patut, mangda tumus kang laksana, naring moksa, nungkap jagat
tan patepi, linggahe tan pawenengan.
PUH SINOM
1. Puput mangkin kaujangang, asta margane utami, laminnyane tan ucapang, prabu
anommaring mesir, maputra lanang sanunggil, bagus anom sampun duhur, yusane
limosang tiban, sampun putusing pangaji, pekik nulus, raden santosa kang nama.
2. Anut ring dharma sesana, menelebang tatwa haji, maniru solah sang yayah, nangun
tapa rata sandhi, pamit naring ibu haji, sang yayah teges mitutur, lunga dewa
kapatapan, sambil ngemit watek yogi, mangda lantur, sambilang dewa melajah.
3. Manggehin putra sesan, eling dewa kalih margi, huripe kalawan pejah, sampun
dewa ngelampasin, wekas dewa mangangungin, naring mesir maka payung,
menandingin asing corah, nayuhin sang sradha bhakti, aja takut, nandingin musuh
angkara.
4. Takut kapin musuh galak, dudu jiwan sang Bupati, sama maring jiwan lasan, rengas
wahu kaketebin, dewa wekas mangangunin, lawan sapa tanggen musuh, dyastu
menandang pejah, swarga pejahing ajurit, cening bagus, kamoksan lintang utma.

5. Yadin wiku ungseng dewa, away dewa ngalempasin, resi sasana tatasang, asih ring
sarwa mahurip, suka sekalane dini, waregang satunggun hidup, aja kuda ring
kasukan, moksane matengang cening, yan kaslimur, druwene sami temokang.
6. Tan murug sanghyang agama, yaning kemit ida ngemit, ya kasukan mahotama, nora
kena pandung maling, pangancan rurunge mulih, aja dewa salah tuju, uduh dewa
poma-poma, mangukut ngebenging aksi, saking tuhu, nekeng twas wetu wecana.
7. Yaning nora kadi ika, mungpung laku kawastanin, sama naring suku empat, tur dudu
sasaning resi, naring tutur teges jati, manyong-manyong teges ipun, ibun ida
mangandika, madulur ngembengang aksi, cening bagus, durusang dewa mamarga.
8. Sandangane sarwa anyar, sutra halus maka sami, asung saking ibu raja, wecanane
ngasih asih, parekane catur mangiring, anom-anom bagus-bagus,

tur sayaga

bebekelan, mamuat gagawan sami, wenten rauh, juru tikul pamuncangan.


9. Raden anom wus manyumbah, mapamit raris memargi, tan ucapan maring jalan,
gunung semeru kaungsi, ibu haji naring puri, bala mantri ngiring ditu, lingsir ida
sanghyang surya, penangkilan bubar sami, lanang wadu, sang nrepati ngapuriang.
10. Laminnyane tan ucapang, teduh landuh ikang bumi, jagat mesir kapanditan,
manyungkemin tatwa haji, kotaman sang nrepati, kaget mangkin nuju dalu, olih sipta
mangda budal, wangkene tungguhing hurip, mapitutur, naring anak agung biyang.
11. Saha guru mawecana, uduh adi adnyaswari, kari dewa apang melah, tanggal pitu
beli mapamit, tulak naring jagat sepi, waneng dini sampun puput, sang dewai
kaslengagan, angembeng toyaning aksi, beli bagus, kudang titiang masarengan.
12. Boya sida kasalan wang, nawring sema sane tuwi, jaya purusa menangga, kurang
jaga ngwalinin, momon idane ngawinang, dadi agun mai turun, kobet dewa jaga
budal, pungkuran kanggeang mulih, wekas ditu, naring empu sarimputta.
13. Ida wantah naben titiang, irika dadi majinjin muputang ajaran moksa, mandennya
sida kapanggih, naring genah lintang luih, nyadia beli nunggu ditu, besuk ngiring
sinarengan, ngortayang ring watek nangkil, mangda tuhu, idik beli jagi budal.
14. Wengine tan kaucapang, kocap semeng sampun nampi, dauh kalih sampun ahyas,
ring paseban sampun titib, sareng garwa sang Bupati, sampun ida mangkin rauh,
abra luir surya kembar, penangkilan lintang asri, sami guyu, luir kahanan amerta.
15. Sumuyug manunas lugra, ngelar angga ngatur bhakti, sang Bupati nulia nanggal,
antuk sipa dulur kenying, ring kursi emas malinggih, masanding ring raja ibu, saha
manis mawacana, luir madu lintang lindih, nudut kayun, gumanti nganti ngandika.
PUH GINANTI

1. Duh dewa asia ratu, pireng ingwang den astiti, doning titiang jaga ninggal, kari dewa
sareng sami, sukla paksa kaping solas, padewasan titiang mulih.
2. Katanggama sang mangrugu, sami meneng metu tangis, nerembwas toyaning
waspa, wenten sigsigan menangis, rasa katinggalan jiwa, katingalan sang nrepati.
3. Sang nerapati mawuwus, eling-eling den pakeling, kadi piteket manira, away adoh
ring hyang widhi, yog drana ya caluhang, lantarin pakardin becik.
4. Pakardine mungsang laku, saksat nyimpen sarwa aking, trena gumpang alangalang, tapis danyuh sumin pari, siratin solar tur bakar, saksana telas kadagdi.
5. Dahat pakardine letuh, sinah pacang mangemasin, nunjel awak padidian, mangka
ujar sri nrepati, makilingang diksan ida, mangda tan iwang pamargi.
6. Sisianya sami sumuyug, misinggih ujar nrepati, raden kagapati nowal, punapa gelar
pangaci, singgih ratu jagat budal, dumadak mantuk ngalicin.
7. Sang prabu nyawis mitutur, darsana ke sareng sami, nyawa yadnya ngaran lampah,
tiru dewa sareng sami, yasa pralaya kang ngaran, kembang wet tuwah samawi.
8. Nara sampun tuhu tutur, tan yogya malih dandanin, antuk tirtha upakara, nanging
surat kajang neki, nemblas aksara linggayang, sawane raris kadagdi.
9. Dasa prakarsa puniku, mahninayang angu mulih, panca wantah ne kaucap, sampun
dados darah daging, wus mapupul maring angga, sarwa mentik naring gumi.
10. Punya umbi malih daun, buah bunga puput sami, kamerta sang naring jagat,
kamertayang watek hurip, miwah nto maka sandangan, katemokang saking nguni.
11. Babanten wantah puniku, ka aturang ring hyang agni, punika awakta juga, makadi
babanten suci, miwah runtutan samian, rauh caru maka sami.
12. Banten ngaran inten iku, awak bangun ngaran eling, eling maring hyang agama,
nyambungang hidupe jani, maka rurug jalan moksa, mangda tan wekas numadi.
13. Swarga boya dados tebus, antuk banten mas lan pipis, tuwah sang kukuh melajah,
maurukin tatwa haji, sidha nunggal jagat sukla, caluhang hidupe jani.
14. Kembang weka teges ditu, irika dewa pedasin, sarin tutur ditu munggah,
pangringkes deasa sami, ring purwa purbha sasana, tanggal sasih ala sami.
15. Kancaning wawaan iku, dauh wuku lan pratiti, dina alah makabehan, nunggal ring
dewasa sami, ring purwa ngaran kawitan, purbha iku jaga prapti.
16. Sasana teges puniku, nika ngaran ne jalanin, imanusa dahat utama, dadi wakil
sanghyang widhi, bayu idep sabda ngelah, rasayang ring anggan iki.
17. Ring anggan sadaka putus, dewasa nunggal sami, purwaning purbha sasana,
ngaran galang lemah jati, miwah sane laksanayang, galang surya manyuluhin.
18. Narane ajagat ikut, wenang lemah kawastanin, lemah ngaran galang awak, awak
sang teleb ring haji, manah galang marga antar, wariga pakardin jadmi.
19. Ngaran pakardin sang wiku, ngerasayang tiga sakti, sarin pangartian galang, galang
surya kawastanin, ring wengine galang blan, sang hyang dharma suluh mulih.
20. Bali aga wastan ipun, bea tanem kawastanin, katurunan watek yoga, upakara
canang sari, puput wantah amunika, yadnyane makasami.

21. Wenten rauh saking hindu, bebanten wantah akincit, mamutusang catur yadnya,
nanging nuhur Ida Resi, canang raka pras daksina, katipat lan burat wangi.
22. Kanti saking tanah hindu, ngarepin perang di Bali, merangin Mayadenawa,
sanghyang mahadewa nguni, prayodha lan bawudanda, miwah bala akweh ngiring.
23. Upakara nggi punika, saking hindu buwat ka Bali, rauh mangkin nika tamyang, yadin
ngupakara petri, dewa yadnya bhuta yadnya, yading ngupakara hurip.
24. Prabhu Kagapati matur, sawa anyar sapunapi, pratekoning upakara, yan pade ipun
mabasmi, amunapi sane yogia, sang Prabhu kenyung nyahurin.
25. Sawa anyar yogian ipun, puputang ilen mabersih, gulung antuk wastra petak,
kausung kasetra gelis, tirtha tegep wus sayaga, puputang ring seta sami.
PUH GINADA
1. Pasupati pamelaspas, tirthane margiang rihin, ring grombong geni tibakang, kajange
sarengang ditu, luwur sawane pasngang, ditur raris, sawane lukar setengah.
2. Ketisin toya panglukat, pabresihan panghening-hening, utpeti, stiti margiang, wawu
babantene katur, ring jero sedahan setra, genah silih, aturin canang ketipat.
3. Atuan banten kasurya, pras daksina burat wangi, lan ganjotane akelan, naring
sanggah tutwan katur, aturin bhatara surya, uduh peji, pisang lalung wastra petak.
4. Pangesore malih ayab, kutun sema bhuta bhuti, tur wehin ebatan siap, metaled daun
tulujung, metabuh brem tuak arak, jotan malih, solas kepel ring sang pitra.
5. Bekel sang mati bawosang, gendar pitra angkeb nasi, miwah punjunge apasang,
ayabin bekel sang mantuk, lawut pralina katisang, pengentasin, panyuaran tirtha
panembak.
6. Panca taru lan ambengan, miwah kaloping nyuh gading, sang mamutus mailenang,
dasa prakasa regep ditu, yata awaking sang pejah, banten sami, aturan ring hyang
gni hotra.
7. Raris geseng ikan sawa, kadangnyane maksami, harep pahoman mayoga,
kastanggi lan panca taru, sekar aseping payogan, nyipta sami, pitarane mangda
swarga.
8. Sareng sami mengawasang, jeroning yoga semadhi, lepas panca maha bhuta, bekel
dini saking sampun, apang sida tatas tawang, sang dewati, mangguh marga
kadewatan.
9. Nyambut karya apang tatas, ragane uning ngadanin, pitarane menadi dewa,
pangugune aja ngawur, ngangkat karya twara tawang, ban ngugonin, ring anake
mamutusang.
10. Jele melah twara tawang, bea liu mangemasin, bonggan momo kadung tama, takut
ngaben tusing ibuh, pitrane kotor banggayang, upah lekig, nika upah tong melajah.

11. Prabu mesir ngelanturang, indik sawane wus dagdi, tirtha panyeheb anggon nyiram,
astiti uyeg antuk tebu, sepit ilih sidu ental, ditu malih, astine raris rakayang.
12. Tirtha pangreka ketisang, ngayab saji putih kuning, raris kaput antuk kasa, bungkak
gading wadah ipun, bolongsongin kodangkara, lawut abin, kulawarga mamitang.
13. Saha kwangen pabaktian, wadu sami manulurin, saking setra dados nyawang,
hyang mrajapati panyucuk, miwah dalem puseh desa, kmulan malih, lan dewata
nawasanga.
14. Surya teja bayu akasa, lintang wulan apah pertiwi, raris ngadeg ngider bwana, ping
tiga raris lumaku, ring segara muang ring tukad, taler kengin, bekelin sekar setaman.
15. Daksina mwang canang raka, nunas tulung mapiuning, naring ida hyang segara,
aturang bantene ditu, putih kuning pasegehan, ngayab malih, tirtha pakirim ketisang.
16. Astine usung katengh, saha banten pun bekelin, inggih ratu hyang segara, titiang
banget nunas tulung, rauhang katirta gangga, nggih punika, bekelan dewatan titiang.
17. Mangda gelis katurunang, dados merta naring gumi, punika dewatan titiang, mangda
swarga tur menerus, wastu tan pabalik muwah, titiang dini, sareng sami mangguh
sadia.
18. Sore sampun kawuwusan, bubar sawatek Bupati, sang Bupati mangedaton,
wengine sampun ngelalu, semeng mijil sanghyang surya, dauh kalih, Sri purusa
kapaseban.
19. Penangkilan wus medabdab, sang Prabu ngandika aris, napi malih katunasang, bin
telun janjine puput, mantuk nira kakawitan, wira mantri, tumuli raris nglungsurang.
20. Kancit suwe tan katinggal, pamendeman tan kapanggih, sapunapi upakara,
babaktayan saking hindu, sang Prabu raris menanggal, rupa kalih, babantene
wantah tunggal.
21. Nirta yadnya ngrencadana, pelebone kawastanin, nirta yadnya naring sanggah,
ngaben suci ngaran ipun, babantene tan paulam, taluh sami, daging kancan
upakara.
22. Kulawarga maberata, uling ngawit mapakardi, nora kena mangan ulam,
ngerencadana ngaran ipun, puput ngeseng naring natar, taler kengin, naring setra
kapuputang.
23. Babantene nganggen ulam, adegan panyeneng kengin, semeng dina padewasan,
punika resikin dumun, bantene ring penangsaran, mangentosin, ring pura dalem
uningang.
24. Antuk suci pras daksina, nunas tirtha ya genepin, panundun banten kesama, pras
daksina sane katur, maruntutan pangulapan, wenten malih, pengambean lan
sorohan.
25. Ditunon sami gelarang, bantene ke surya malih, miwah punjuge apasang, solas
angkep jotan ditu, miwah caru akadengan, wenten malih, daksina canang ketipat.

PUH SMARANDANA
1. Nunas tirtha tetep sami, saking hyang siwa kawitan, tirtha saking kemulane, malih
tirtha saking pura, yening anak tan pasiwa, pinandita mutus ditu, guru siwa becik
pisan.
2. Pangarep tirtha dundunin, toyan carune tibakang, pangening miwah penanjen,
bantene sami aturang, kasurya dumun ayabang, naring adah taler katur, maring
hyang lemah ayabang.
3. Hyang prajapati aturin, daksina canang katipat, ne akelan ketipate, tibakin sedahan
setra, sami tunas ambe ulap, keplugin ban papah enyuh, piratane sami undang.
4. Punjunge ayabang mangkin, caru naring kutun setra, solas takep ejotane, tibakang
ring pitra braya, ipun kari katinggalan, mangda tan ngrintangin laku, sang beanin jwa
pamitang.
5. Ring sema alit bawosang, rarapuhe jwa margiang, banten sorohane mangge,
pengambean pangulapan, miwah banten pras daksina, ketipat akelan katur, ring
pangempu rare tunas.
6. Ne durung maketus wenang, rarene nyandang rapuhin, karyanang bangbang rarene,
rekayang riantuk bangsah, aled kasa bungan pudak, kereb sari angkeb ipun,
kewangene solas pasang.
7. Tirtha rerapuhe siratin, wadahin kalungah danta, rajah kulit nyuh gadinge, ongkara
merta linggayang, disampune puput ngayab, tunas ditu ring sang ngempu, dwaning
matepung tawaran.
8. Bangbane raris urugin, ongkarane kebis barengang, saking penangsaran ambe,
ulapin dane pitara, naring suku sang pitara, hana ring adegan ditu, ketisin tirtha
panglukat.
9. Dulurin kidung kekawin, caru ayab akedengan, raris sangkol adegane, ngarep ditu
ya baktiang, anuk kwangen miwah sekar, kulawarga sami matur, mamitang dane
pitara.
10. Uningang tepung tawarin, raris usung ajak budal, titahang meseh lawange, naring
tegal penangsaran, byakaon sesipatan, pengulapan miwah caru, sagi-sagi tegen
tegenan.
11. Canang daksina tan mari, pengambean lan sorohan, lan tirtha meseh lawange,
miwah nasi akedengan, burat wangi mwah dandanan, munggah maring sanggah
cucuk, membat benang kelawasan.

12. Carang dapdap punyan tiying, sang sangkol ider kiwayang, ping tiga paidernyane,
jalan tengah megat benang, adegane sangkol budal, kualwarga mendak ditu, antuk
canang lan penyapa.
13. Nirta yadnya gawen iki, pateh kadi ngrecadana, twah rantasan pabinane, bebanten
pateh samian, kwangen panyumbah baktiang, saha pipil sareng ditu, hana ring pitra
suang-suang.
14. Naring bale sawa mangkin, linggayang dane pitara, suguh antuk napi lwire,
bebantene sakasidan, tatebasan jalan dahar, suci alit jrimpen anut, canang daksina
apasang.
15. Puput panamiune mangkin, siwane patut narpane, cawisang mangkin genahe,
cubeke sami gelarang, naring naar saha kebat, tebu ilih sepit sidu, angkeb nasi
bubuh pitra.
16. Swang-swang pada ayain, tirta pemelaspas margiang, kajang anemblas aksara,
miwah wadah panunjelan, bantene kasurya ayabang, aturin nyaksinin ditu, suci alit
pras daksina.
17. Dwang soroh carune malih, soring surya areping sawa, ida siwa puput mailen,
miwah manibakang tirta, sapupute ida lugra, kakawitan taler nuhur, tirta lwir paican
siwa.
18. Atuane ayab mangkin, hana ring sanggah kawitan, suci gede sasipatane, sorohan
pras daksina, pangambean pangulapan, nunas tirta tegeg ditu, saking pura taler
margiang.
19. Adegane uwuhin kekalih, jajanganin kaget lepas, wantah rangge iku ngaran, miwah
nyambut kekawitan, tirtane sami margiang, pamerasan tampi ditu, damuhe sami
baktiang.
20. Naring natar pacang masmi, gni homa pada cawisang, kastanggilan panca taru,
panembak gni hotra, yening anak yadnya, naring sanggah pun matuhu, bebantene
wantah tunggal.
PUH SINOM
1. Nirta yadnya naring sanggah, solahe mangupa petri, napi malih tan pasiwa, nuhur
tirta malih tegesin, tengah wengi wahu nampi, ngastawa ring anakan metu, karyanin
antuk pancuran, canang agung banten neki, jinah ipun, anggen numbas tigang
bidang.
2. Jun anyar pakumbahan, makalung benang mwang pipis, mawilang selikur bidang,
rajahan malih dagingin, maka dasar padma tulis, panawa sanjata mungguh,

pangapit Isekar padma, ring tengah june matulis, tegep ditu, miwah sekar warna
solas.
3. Sekar tunjung menegepang, miwah samsam bija kuning, makalpika karowista,
padang lepas solas katih, momone ditu ngeraris, sanghyang gangga ganggi tuhur,
uningang mangupa petri, bantene ayabang gelis, tunas ditu, rare bajang kenken
makta.
4. Mengeraris nuhur tirta, ring pamrajan sareng sami, menyawang ring sanggah tutuan,
biu lalung uduh peji, wus puput pelaspasin, bantenyane munggah ditu, suci gede
pras daksina, sasiptan sorohan malih, puput mungguh, pangambean pangulapan.
5. Kawitang mayoga drana, maduluran asep wangi, mengastawa hyang kuasa, nunas
tirta upapetri, empat belas makasami, luirnya tirta katuhur, pasupati pamelaspas,
panglukatan miwah pabersih, tur rarapuh, penanjen peseh lawangan.
6. Nundunin pamungkah lawang, pengening utpeti stiti, pralina lan pangentas,
panyuargan panembak malih, panyeeb pangreka asti, pakirim pangrorasan puput,
recadana ulan taga, sareng pipil sami basmi, payuk ipun, kakalih malih mrajah.
7. Nirta yadnya pangawak tirta, maring payuke metulis, naring tengah mapindan
padma, ring bibih taler tulisin, papindane pateh sami, benange kaanggen kalung,
matumpuk ring pengawak, ne medaging toya hening, tengah ipun, matulis panca
aksara.
8. Pangleme ring pangawak, cendana merajah tulis, lalange maseet mingmang,
kwehnya salikur katih, padang lepas solas katih, muwang jijih solas batu, bungkus
antuk daun dapdap, daging pudi tegep sami, ilih ipun, mrajah sanjata betala.
9. Sekarnyane ring rantasan, taler ambil makaciri, sarengang ring jun pangawak, ring
bale sawa genahang sami, gendar pitar angkeb nasi, maisi runtutan ditu, aturan
dane sang pitra, ditu lantas ya baktinin, luir ipun, yadin nampi pamerasan.
10. Puput pangayab kocap, cubeke gelarang sami, miwah kajange kebatang diduwur
pasang mabasmi, adegan payuke siratin, antuk tirtane matumpuk, raris saip antuk
kasa, dagingnyane raris basmi, kadang ipun, ngawitang magelar yoga.
11. Sepit ilihe tampekang, madulur kidung kakawin, pateh lwir ngarcadana, pailene lan
pangaci, yadin sawa matah gawenin, pailennyane malebu, mangreka miwah
ngiriman, ngeroras sampun kawitin, puput sampun, banten sekahe ilenang.
12. Aturang kasurya munggah, ring sangar tutuan mangkin, dewa dewi lan ajuman, suci
burat wangi niki, canang daksina mali, gelas sanga pangesor pun, banten ring
arepan sekah, suci alit miwah saji, rantasan ditu, perangkatan gendar pitra.
13. Pras daksina lan pajegan, mwah ajuman putih kuning, pangulapan pangambean,
miwah banten burat wangi, damar lintinge kekalih, sumbune apasang ditu, kakocor
ditu gantuntang, miwah pahoman kakalih, kala ditu, puput sampun ngajum sekah.

14. Prarai antuk cendana, masumbu ban tiying gading, menduryane ben cendana,
tapihnyane don manduri, tigang bidang nora lebih, daun bingin kamben ipun, nem
dasa nem mamuputang, ratna putih anggen mayasin, munggah ditu, tatekene
carang haa.
15. Sok nama daun rontal, soke magenep medaging, rarajahan padma hradaya, pripih
cendana matulis, medaging jong miwah jijih, palem daun luir ipun, emas mirah baju
emas, jinah benang ngaran pudi, semat jaum, kaput antuk wastra petak.
16. Malih bebanten nyekah, suci catur peras malih, nasi galihan punika, catur sasah
taler kengin, wus puput gelis ayabin, pinandita mutus ditu, maduluran pala wakya,
adi parwa taler kengin, gong angklung, wawanennya antuk turas.
17. Saron gending kidung luang, nika sami pada kengin, tirta panyekan margiang,
damuhnya sane ngabakti, tunjel ditu kawitin, japa yoga dulur ipun, panca taru asep
menyan, luir malebu solah niki, raris anyut, babantene wantah tunggal.
18. Puput tutug tigang dina, nyida karya kawastanin, ngetipat mlayagin ngaran, dana
punika nika malih, wargane patut aturin, manga sida ida rauh, tutugnyane enem
bulan, dipemerajan ngodalin, tur maingkup,sang pitara dados dewa.
PUH MAGATRUH
1. Kawuwusan penangkilan lengsir sampun, Sang Prabu ngandika gelis, maring
bawudanda ditu, uduh dewa sang Bupati, puputang mangkin mabawos.
2. Dauh kalih durus benjang jaga mantuk, watek ratu makasami, sane besuk mangda
rauh, sayaga kalihan istri, lamakane was kiteng don.
3. Watek ratu sareng sami sahur manuk, nyadiayang mangda ne mani, penangkilan
bubar sampun, sigra pamit pada mulih, sang Bupati mangadaton.
4. Nampi dalu watek resi katah rauh, nguncar weda pangastiti, katanggama lanang
wadu, umulat sang maha resi, nabe sarimputa katon.
5. Manyelempoh raja Mesir kala ditu, guru haji manyarengin, manyelempoh manglut
suku, duh singgih sang maha resi, tan pamangan ratu katon.
6. Panin ida sang kalih gelis kasambut, olih nabe maha muni, saha manis ulat merdu,
duh ranak laki istri, mpun sira harep tumon.
7. Guyu manis wakyanira saha arum, amatanya ring Sang Bupati, napi kran ananak
kewuh, ngape ape saban wengi, Raden Dewi nyawis alon.
8. Bingung ingsun katinggalin risang kakung, sangketane ala becik, laku duluan lunga
mantuk, kancit mangkin palas mulih, makabara dryan ingsun.
9. Nyuhun asung sang hulun ranak empu, lamakane sareng mulih, tengah rawi mantuk
besuk, Prabu Mesir nyelunglungin, tulunge putra mas ingong

10. Sang pandita mangandika ring sang Ayu, wekas aja sira mulih, amet tirta ala letuh,
andadi agung manerespeti, mangke ban dijane abot.
11. Badih-badih bebawose duh sang Ayu, kagunane yen upami, satsat ebuk narik suku
yadin kasugian malih, waluya nampel sarwa kotor.
12. Dasendriya waluya ragane ngubuh, punika manados tali, negul awak apang rikuh,
abot pacang mangembusin, tali bakuh lintang kawot.
13. Muhun ampun sang dewi sarwa ngangkung, singgih-singgih maha muni, agung
sinampura ngulun, ranak empu maha suci, kelesang awak ngwang ahot.
14. Empu danghyang Sawega umeneng samun, mukak lawang pitung lapis, empu nira
nulia muwus, cingak dewa duh sang dewi, tan pamengan ditu katon.
15. Tan pa awak rasannyane duk puniku, diah ayu mengaksinin, engsap dini inget ditu,
katon lawang pitu lapis, dagingnyane sami katon.
16. Raden dewi mangandika jroning tanu, singgih mpu daleming aksi, ngawit jroning
lawang pangguh, buta buti banaspati, ngipak-ipak galak nyaplok.
17. Sami alah antuk titiang pun matempur, ngaliwat lawang ping kalih, itra pitri akeh ditu,
nagih upah menambakin, ngebek mangebekin asor.
18. Kawasa antuk titiang ngewehin sangu, yadian ibuta buti, kadang titiang tunggal ibu,
saking mijil rauh mangkin, kalingannya titiang ngartos.
19. Kaping tiga ngalintangin lawang iku, katemu watek gandawi, makweh pisan kadang
ipun, hana monyet rupan klih, ireng petak galak negor.
20. Mundur ingsun nandangin ipun mapagut, tulung titiang maha resi, mpu danghyang
gelis manulung, hore kalih wus kaambil, olih sang pandita katong.
21. Adoh sampun hore kalih tandes gunung, himagiri manindihin, tana molah pada ditu,
Ida Resi mawarahin, moga-moga sakti katong.
22. Wekas hana putra Budha sampun putus, tulung pacang mangincenin, mawuwuh
kawisesanmu, ngasorang watek Bupati, naring maya pada kasub.
23. Sidhi rastu sampe kamung dadi ratu, naring jagat lan swargadi, dewata samian
takut, kasor metanding ajurit, mangkana warah Resi katong.
24. Mapawansit danghyang empu ring sang ayu, Sang dewi nuli ngeraris, kaping catur
lawang sampun, keranjingin ring sang dewi, dewa sanga ditu katon.
25. Ireng abang kuning putih katon ditu, dadu kudrang miwah wilis, airsania warna biru,
madia panca kang warni, ngilis sami rupa katon.
26. Dewa meru tlaga tunjung sami anut, patunggangan bina sami, sandangan yadian
ketu, dumilah sami ngangobin, maka sanga saneha nggon.
27. Kaping panca lawange ranjingin sampun, dumilah katonang sami, teja maya
sakadep ditu, galange sanget ngulapin, ditu swe kapingon bengon.
28. Kpaing enem margane ngelintang sampun, arum manis suci hening, nora kena
bawos ditu, yan bawosang sami pelih, telas kayune kapingon.
29. Pamuntate kaping sapta sampun patut, tan hana punapa malih, nora siang nora
dalu, kewala mahring ma etis, nuli eling sang diah anom.

30. Nuhun pada adnyaswari ring dang guru, satwayang ratu sang resi, lamakan ingsun
pang weruh, tatwannyane wiji-wiji, empun nira nimbal bawos.
PUH GINANTI
1. Kaping pitu tatwan ipun, nika genah pinih suci, enggon sang budi satwam,
matunggalan ring hyang widhi, tumus tan pabalik muwah, bebas nora manyerewadi.
2. Kaping enem genah iku, metriane ka enggonin, dados tulung ngawantara, naring
jagat turun minpin, kasayanang antuk jagat, kursine jwa ngepungin.
3. Malih apisan wus puput, mayah hutang panumadin, yaning langgeng pun masolah,
tan obah ngayahin gumi, sinah budal kanirwanan, bebas tan mabalik malih.
4. Kaping panca enggon ditu, sinah malih manumadi, dados agung ngodag jagat, olas
asih naring gumi, jagate taler nyayangang, asih bakti ring nrepati.
5. Enggon ditu kaping catur, turun malih manumadi, dadi juru kasayangang, olih
pangkat wira mantri, kaping tiga ditu magenah, nulia tedun manumadi.
6. Setata dadi pak pacul, ngamong aget dados jadmi, nikul hutang mayah hutang, tong
lanus antuk naurin, momo tiwas ngutang ngutang, anake dalih nyakitin.
7. Kaping kalih genah iu, raris tedun pun manjadmi, belog sigug tempal pisan, kadi arit
mangan pasiilh, belog ajum ngadu ada, pariceda demen ngidih.
8. Kaping pisan genah iku, tedun malih maneresti, aget dadi suku empat, wenten taler
dados jadmi, wahu munggah panumadian, bege tong kene ajahin.
9. Empu danghyang puput mitutur, tatas lemah sampun nampi, cening agung mas I
bapa, bapa mulih ninggal mangkin, tumusang budal ne besuk, bapa ditu
mangantosang.
10. Sisia kalih nyembah matur, buk cokor wus kasadsadin, riantuk tungtunging roma,
empu sidhi maninggalin, antar lina tan pamengan, resi ngiring wus lumaris.
11. Tan ucapan wengin ipun, semeng mangkin sampun nampi, sang Prabu wus
makeramas, sareng ida prameswari, dauh kalih sampun ahias, watek ratu sami
prapti.
12. Bala mantri para ratu, sami sampun mangrauhin, para istri akudang kudang, saha
punia ring nrepati, gong bedil tumbak lan mamas, sasolahan tan kikitin.
13. Para yodha sami gupuh, nyawisang genah malinggih, saha bhoga upa bhoga,
minuman mewarna warni, penuh sami manyediayang, ngeton karyan sang Bupati.
14. Watek Resi sami kumpul, sawewengkon jagat Mesir, miwah para ratu sisia, nampi
bajeg surya mangkin, malinggih ring bale kembar, sang Bupati katangkilin.
15. Raja putri sareng ditu, miwah bahudanda ngiring, Sang nrepati mawecana, rakyan
patih mangku bumi, watek resi bahudanda, jagi pamitin ne jani.
16. Tuyuh anake kagugu, mamanjakin sang mahurip, kanggon wakil ring bhatara, pasti
karma manalinin, numadine mayah hutang, upah jemet sane nguni.

17. Ngempu jagat apang jujur, sayubin jagate sami, salawase kari gesang, sampunang
ngacep pikolih, saget kanggen pasayuban, adi agung memanjakin.
18. Pikolihe durung tentu, bekel raga ngerintangin, mengawinang salah terima, dados
tumbuh sebet sahi, bakat sengguh tong tresna, data data kasengguhin.
19. Pala Karma wastan ipun, nora kena tulak malih, nika woh pakardi lawas, tan keneng
pilihin malih, yen tagih ngawinang iwang, sama ring gagendong miskin.
20. Bekele sami mawuwuh, ala letuh manumpukin, raga mahi mayah hutang, dadi
hutange unjukin, sapunika para yoga, bakate patut pikukuh.
21. Bakbaktayan saking sampun, pikulan tuwun manumadi, raga dini jani ngagah, jele
melah twah kecapin, agete mabekel melah, ideh ideh kepung kursi.
22. Asing wang kaya puniku, tumpuk tumpuk patebelin, dini mengalih simpenan, kautus
menain gumi, batan aneh nora melah, macolang gumi mekadi.
23. Dudu ratun wastan ipun, tong kagugu dados nak lingsir, mengawinang jagat rundah,
tulen momo ring pikolih, sapunika para yoga, payungin jagate dini.
24. Yadian sadaka putus, pedanda miwah sang resi, ngaran empu ngaran siwa, nika
guru kategesin, yogia ida ngajar ngajar, narane jagat sami.
25. Yening nora kaya iku, dudu guru kawastanin, ngelanggar resi sesana, manyong
manyong wastan ipun, para resi aja plangpang, mangugonin sang hyang haji.
26. Sanghyang dharma ne pikukuh, astawa rahine wangi, saswatan ikanang jagat,
setata nika kardinin, idep jagate bangunang, merangin indik agama.
27. Jagate mangdennya adung, agama ngagem agami, mangugunin daging weda,
saking hindu antuk nami, sang hyang wea pabersihan, saking dumum rauh mangkin.
28. Pangruwatan nene letuh, ida margiang naring Bali, mangilenang catur yadnya, yadin
upakara petri, pandita nagara nowal, ratu mangkin sapunapi.
PUH MAGATRUH
1. Nampi walen sang Nrepati manis nyunyur, singgih ratu makasami, yasa pralaya wus
puput, tan kawenang kadandanin, upakara tan kabawos.
2. Singgih dewa kalih hyang pramesti guru, kabwatan titiang menangkil, nguningayan
jagat landuh, naring maya pada sami, nora hana ratu crok.
3. Napi maih panugrahan ring sang ngulun, ne nyandnag ingsun gawenin, nunas titiang
ring hyang agung, mangda wenten ngwang kardinin, diastu gawe lintang abot.
4. Durung waneh manah titiang ratu agung, naring jagat mapakardi, manyudi jagat
rahayu, anggan ingong menandakin, nora uning ngwang maenggon.
5. Sanghyang Budha kalih hyang Pramesti guru, nimbangin karep ang kalih, napi patut
gawen ipun, kreta yogane ngawinin, dija dija jani maeggon.
6. Mangandika ida hyang Premesti guru, uduh hore ireng putih, ne mangkin manira
asung, dadi agung sareng dini, suwud dipada maenggon.

7. Dadi sengka idepnyane dadi agung, apan tong taen jalanin, hore kalih rimrim takut,
ibuk manah hore kalih, batara medal tur mabawos.
8. Samantara jagat pada kari teduh, dini ke malu ayahin, sareng kalih nulung, ring siwa
loka hore putih, ngempu taman ditu nongos.
9. Dadi raja ngagungin watek panugu, naring taman mangda bersih, juru sampat natah
ditu, widadara widadari, ayu bagus anom anom.
10. Hore ireng yama loka malungguh, mangentos yama dipati, mangagungin pitra ditu,
watek kingkara mangemit, genahe masoroh soroh.
11. Kangin kauh kaja kelod madian ipun, ireng abang kuning putih, pegawe ne pada
ditu, suratma sang jogor manik, dorakala hana ring lor.
12. Sane kedul maa kala wastan ipun, mak catur andel sami, nureksain atma ditu,
parikosa sami bengis, saha sikep galak mentong.
13. Dahat girang hore kalih kala ditu, kaangkat dadi Bupati, saha bhakti terus lumaku,
nyudi genah wiji wiji, jirna citane sang karo.
14. Tan ucapan hore kalih sampun rauh, naring taman hyang pramesti, widiadari katah
ditu, gandarwa lawan gandarwi, sami pada ngalap kasor.
15. Caritayang sang sampati sampun ditu, naring yama loka mangkin, watek kingkara
kweh ditu, ngaladenin sang sampati, yama raja wus kagentos.
PUH SINOM
1. Bawah mangkin caritayang, jagat tiga sami werdhi, hore kalih sami pradnyan, dadi
agung ngodag petri, abad jagate menampi, kali senggare rauh, kaaungan sami
rebah, sang sampati taler gunjih, obah ditu, inget kapin demdem.
2. Saduk ngiring sang pandita, dane tamtam sane nguni, maider manyusup alas, kuda
wiku kaparanin, yadian desa ring panepi, tan ucapan naring gunung, wenten bangga
paricadcad, ade ne mincatin nasi, wenten ditu, ngadu ngda pati sanggupang
3. Sang suratma mengaturang, cakepan nara ring gumi, hore ireng manureksa,
gumelar lontare mangkin, cacakan sami pedasin, kaget sami pada pangguh, watek
wiku watek raja, yadin panjak pada panggih, corek ditu, doning kantun kasebetang.
4. Yusan ipun kari panjang, kaget benjang ipun mati, katah pisan anak pejah,
kasengguh penyakit gumi, watek resi mangemasin, para ratu katah sampun, kari
anom lintang sayang, tan pakrana kancit mati, sami ibuk, jagate dipada osah.
5. Hore ireng ngwalesang, luir kalantaka mamurti, sane olas ring patapan, mangkin
sampun pesilihin, obah ditu kagentosin, sane cendek umur ipun, kaunjukin dasa
tiban, wenten sane kalobihin, sampo putus, kandugi matungkod gumpang.
6. Kadi kenen maselselan, nampi dana sanget lebih, tuwa ruyud kutang panak nora
ada ngameranin, makita mati tan dadi, pakakase sami buwuk, tusing dadi anggon
ngujang, makenta ya sahi sahi, layah seduk, tusing ada anak olas.

7. Widhine bangga pisan, sanghyang kala masih jail, tusing kayun ida nadah bane
wayah tulang daging, nto kerana kaimpasin, katah paselsele ditu, atmane tan
papegatan kadi semut mengrauhin, sampe penuh, atmane di penangsaran.
8. Kingkarane sami payah, nampi atma tan kikitin, sanghyang dharma dahat kagiat
gelis mabur lunga mangkin, kasiwa loka agelis, nguningayang ring hyang guru,
lunga ida sanghyang siwa, nuriksa sang sampun mati, panguh ditu, cekapane
megaburan.
9. Duka ida sanghyang siwa, hore ireng suwud dini, maring puri memarekan, depang
lian mengardinn, sanget tuyuh iba dini, sampati tumuli tinut, kasiwa loka ngiringang
tan ucapan sampun prapti, sayang ditu, jangkak jongkok memarekan.
10. Hore petak caritayang, naring taman sampun lami, mokoh cepol kawanehan, sarwa
pala warna warni, tan memasan nedeng sami, kaget wenten taru celut, taru budhi
iku ngaran pangurip dewata sami, mertan ipun, watek dewa ring swargan.
11. Sang wanara meled pisan, apang nahen jwa nyicipin, tusing ulung suba wayah kanti
tasak ya manguning, yadin penek nora keni, bilang alih ngejoh ditu, mamunyi ring
ipareken, kujang kone mangda keni mangda runtuh, wohnyane bakat pangan.
12. Saur sembah iparekan, inggih ratu hore putih, woh iku papingitan, pangurip watek
dewata yen ratu arsa ngayunin, ancuk ancuk jowan luhur, parekane polos
nguningang jowan emase atuan, munggah ditu, hore petak ngilit pala.
13. Abungkul olih mengalap, rasannyane alus manis, lintangnyane manis pisan, durung
waneh ore putih, wawu mara ngalap malih, wohnyane nora kantun, dadi banget
iwanara, minehin unduke mangkin, bedak kantun, iwanara geregetan.
14. Gelis munggah hore petak, tarune kamuncukin, ngawit saking puncak alap, muncuk
tarune kapikpik, ditu raris kategarin, muncuke kapapak ditu, puput dane
mangerasayang, manisnyane tan sinipi, manis alus, patuh kadi rasan pala.
15. Bojog putih kakiranan, ndugi telas pun kapikpik daunnyne gelagaran carangnyane
atap malih, rasannyane taler manis, patuh sekadi woh ipun, katelasang jantos
campang, durung wareg hore putih, camus camus, punyannya malih kapakpak.
16. Taler durung kawanehan, bongkolnayne gilut malih, jantos tels sampe akah,
basange kembung mredigidig, undap undap manyungkling, iwanara pules ditu,
panunggun tamane kocap, sami tan purun ngampetin, pada takut, saling dalih
mangumbalang.
17. Talin jagate nagawinang, ngelantarin hore kalih, pada ngerusak ring swargan tukang
taman pada rimrim, wenten purun pun kapuri, nguningayang ring hyang guru, tan
ucapan maring jalan, parekan tiba ring puri, nuli matur, singgih ratu penembahan.
18. Pukulun patih bhatara, sadia manguningang indik, titiang juru taman prapta
manguningang hote putih mangrusakang taru budi, kabaksa jantos kamuncuk,

batara lintang kagiat, raris ida makayunin meneng ditu, mengastawa sanghyang
Budha.
19. Tan asuwe ida prapta, jumlag ring hajeng pramesti, ginal ginul makaronan, saha
weda pangastiti, punapa gati pramesti, ngajap duh sang ngulun, sanghyang siwa
saha puja, weda setuti tan mari, duh sang ngulun, hore ireng hore petak.
20. Kalih iku wus mangerusak, hana di yama dipati, pipil pitra kweh karobah wang pada
ketah ngemasin, madulur duur tan enti, naring tegal yama penuh miwah iwang hore
petak, wreksa budhi merta hurip, telas sampun, kabaksa olih wanara.
21. Sanghyang Budha mawacana, senggaran loka ngawinin, abade kali senggara,
mangke yogia uduh malih, natas ala ayun gumi, watek ratu kabeh iku, desa kota
pagunungan, yogia hore ngelanglangin, kabeh iku, ambeking jagat rin pada.
22. Sanghyang siwa mamutusang, hore putih kadauhin, tana swe kancit prapta sang
sampati taler tangkil, manyelempoh awot sari, punapa duh sang angulun, sung
wanaa ring ibiang, batara ngandika aris, yogia namu, nuriksa jagat ring pada.
23. Kewala wreksa budhika, walikaken bojog putih, waluiaken naring taman, hote putih
matur singgih ring sukra kembang tumuli, iwanara ngwangsul ditu, jati rupa kadi
kuna, tumuli gelis mabalik rauh ditu, ring hajeng ida batara.
24. Hore ireng hore petak, ngalap kasor tur mabakti, mapradaksina ping tiga dahat
pradnyan mangastuti, mundur ping tiga mapamit, pratingkahnya nudut kayun, ring
hajeng ia bhatara, tumuli raris mamargi, mider mabur, ring gagana mangelayang.
25. Kahanannya ring gagana, mider nuriksain gumi, bawah pisanyan satwayang, tan
puput ojah ban munyi doning banget lintang singid, arang wiyakti anak tahu, narane
siu sinunggal yan tan purun maurukin, ngalih suwug, mangda sida nemu galang.
26. Nuju anggar kasih kocap, puput titiang ngawi gending, bulan baline inucap, sasih
kasa ikang nami, panglong ping lima menampi, tahun siu bansit satus, nanggu
pesasur dadua, kawuwus tahun masehi, bulan ipun, bulan junine kawedar.

PUPUT

Das könnte Ihnen auch gefallen