Beruflich Dokumente
Kultur Dokumente
HABERLEŞMESİ
• HF Haberleşmesi
AFET HABERLEŞMESİ
İÇİNDEKİLER
GİRİŞ
HF HABERLEŞMESİ
HF haberleşmesi minimal yatırım yapılarak insanların, genellikle acil
durum şartlarında, şehirler hatta ülkeler arası haberleşme yapabilmesine olanak
tanır. Daha önemlisi bu haberleşme için uydu, röle istasyonları, hücresel ağlar,
devasa antenler veya çok yüksek kullanım masraflarına ihtiyaç duyulmamasıdır.
Afet durumlarında en Telsiz cihazları ve dünyanın kendi iyonosferi bu haberleşme için gerek ve yeter
sık kullanılan unsurları oluşturur. Bir istasyondan diğerine radyo dalgaları iletilirken aslında ne
haberleşme HF/SSB kadar mesafeye gidebileceğini veya hangi şekilde yayılacağını belirleyen en temel
haberleşmesidir. unsur haberleşme yapılan frekans veya frekans aralığıdır. Bu frekanslara göre
herhangi bir telsiz/radyo sinyalinin yayınım esnasında yüzey dalgaları, gök
dalgaları veya direkt dalga olarak yayılması mümkündür. Bu yayınım türlerinin
açıklamasına geçmeden önce HF haberleşmede önemli bir yere sahip olan
iyonosfer anlatılacaktır.
İyonosfer
İyonosfer, elektrik yüklü parçacık ve gazların bulunduğu, dünya
yüzeyinden 50-440 km yükseklikteki atmosferin en dış tabakasıdır. Bu katmanın
yüksekliği sabit değildir ve günün saatlerine ve mevsimlere göre değişmeler
gösterir. Gündüzleri, geceye göre daha alçak seviyededir. Geceleri iyonosfer
tabakasının kalınlığı azaldığından yerden yüksekliği de artar. Güneşten gelen
radyasyonun tesiriyle iyonosferdeki atomlar elektronlarını kaybeder ve elektrik
yüklü parçacıklar hâline gelerek iyonlaşır. İyonosfer 3MHz ile 30 MHz arasındaki
frekansları yansıtarak HF haberleşmesinin yapılabilmesini sağlar.
HF haberleşmesi 3-
30MHz aralığındadır ve
uzak mesafeye gök
dalgası olarak yayılır.
Şekil 7.1. Dalga Yayınım şekilleri
Günün faklı saatleri: Geceleri menzil artmaktadır. Bunun sebebi gece iyonlaşmanın
daha az olmasıdır.
HF HABERLEŞMESİ MODLARI
HF haberleşme modları temel olarak iki başlık altında incelenebilir
CW (Continuous Wave: Sürekli Dalga)
Ses ve veri
Uzun menzil
VHF ve UHF telsizler HF telsizler ile karşılaştırıldığında çok daha kısa bir
menzile sahiptirler. Ayrıca şehirde bulunan binalar VHF ve UHF telsizlerin
yayılımına daha çok engel olacağından menzil bakımından HF daha da üstünlük
kazanır. Yüksekçe bir konumda, çok güçlü bir cihaz kullanıldığında dahi, VHF ve
UHF haberleşmenin azami menzili yaklaşık 300 km ile sınırlıdır.
HF radyo sinyalleri hem yüzey dalgası hem de gök dalgası olarak yayılarak
HF/SSB röle uzak bölgelere ulaşırlar. Yüzey dalgası olarak 1 km ile 70 km arası, gök dalgası
gerektirmez. Ancak röle olarak ise 70 km ile birkaç bin kilometre arasındaki uzaklık ile rahatlıkla görüşme
haberleşmesi de yapılabilir. Hatta uygun koşullarda kıtalar arası haberleşme yapılır. Yer dalgasının
yapılabilir. doğrudan ulaştığı mesafe ile, gök dalgasının atmosferden yansıdıktan sonra
düştüğü nokta arasında kalan bölge (örneğin 300 ila 8000 km arası) ölüdür. Bu
bölgelerle görüşebilmenin tek yolu, gök dalgasının atmosferden yansıma açısını
değiştirerek dalganın bu noktaya düşmesini sağlamaktır.
Maliyet
Enerji
VHF veya UHF bantlarında kullanılan FM modülasyonu HF’de yerini SSB
modülasyonuna bırakmaktadır. FM modüleli haberleşmede alıcıdaki sesler
oldukça nettir. Halbuki SSB modüleli sinyaller ortamdaki gürültüleri kapmaya
oldukça meyillidirler ve alıcıdaki duyulan ses genelde oldukça cızırtılıdır. O zaman
bu modülasyon tekniğinin tercih edilmesinin sebebi nedir? Bu sebeplerden birinin
Amatör telsizciler afet bant genişliği olduğundan bahsetmiştik. İkinci ve oldukça önemli sebeplerden bir
haberleşmesinde etkin tanesi de FM vericilerin özellikle uzun mesafelere ulaştırılmak istenen telsiz
rol üstlenirler. haberleşmesinde böyle net bir sinyal seviyesi elde edebilmek için çok fazla güce
ihtiyaç duymasıdır. SSB sinyaller ise çok daha az enerjiye ihtiyaç duyarlar. Özellikle
afet durumlarında enerji kaynaklarına yeteri sıklıkta ve miktarda ulaşımın zorluğu
göz önüne alınırsa, bu özelliğin ne kadar gerekli olduğu anlaşılabilir.
Bant Genişliği
AMATÖR TELSİZCİLİK
Amatör telsizcilik, hem Türkiye’de hem de dünyada birçok kullanıcısı ve
üyesi olan, lisanslı telsizcilerin yer aldığı bir haberleşme topluluğunun yaptığı
haberleşmedir. Amatör telsizci; “hiçbir maddi, kişisel veya siyasi çıkar gözetmeden,
sadece kendi istek ve çabası ile telsiz iletişim teknikleri alanında kendini
yetiştirmek amacıyla ulusal ve uluslararası amatör telsizcilik faaliyetinde bulunmak
isteyen ve amatör telsizcilik belgesine sahip olan kişidir.” Her amatör telsizcinin bir
amatör telsizci belgesine sahip olması gerekir. Bu belge; “amatör telsizcilik sınavını
kazanan kişiler ile ülkemiz ile mütekabiliyet anlaşması bulunan bir yabancı ülkeden
alınan belge karşılığı verilen ve amatör telsizcinin sınıfı, yetkileri ve çağrı işaretini
belirler.”
Amatör telsizcilik afet harici dönemlerde, tamamıyla amatör ruhla bir hobi
olarak yapılırken, afet zamanlarındaki önemi çok büyüktür. Afet dönemlerinde
gelişmiş teknolojik cihazlar ve teknikler oldukça kırılgan olup, özellikle afet bölgesi
1300 23 cm 1240–1300MHz
5650–5670MHz
5700 6 cm
5820–5850MHz
10000 3 cm 10450–10452MHz
24000 12 mm 24000–24050MHz A-B
47000 6 mm 47000–47200MHz
75000 4 mm 75500–76000MHz
134000-136000MHz
142000 2 mm
136000-142000MHz
Afet Frekansları
Afet zamanlarında kullanılmak üzere tahsis edilmiş frekanslar önceden
belirlenmiştir. Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığı’na (AFAD) tahsis edilmiş
frekanslar Tablo 7.8 ve 7.9’da verilmiştir. Afet esnasında ortak kullanıma tahsis
edilmiş frekanslar ise Tablo 7.10 ve 7.11’de verilmiştir.
Çağrı İşaretleri
Amatör telsizcilerin kendi aralarında yaptıkları haberleşmenin
belirlenebilir olması için, haberleşme ile ilgili uluslararası kuruluşlarca bir çağrı
işareti sistemi oluşturulmuştur. Uluslararası seviyede sadece ülkelere kod
verilmektedir. Ülke kodu sadece harflerden oluşabildiği gibi, harf ve rakamdan da
oluşabilmektedir. Her devlet, kendi ülkesini bölgelere ayırmaktadır. Böylece çağrı
işareti ülke öneki, ülke bölge numarası ve amatör telsiz istasyonunu tanıtan
sonekten oluşmaktadır. Türkiye için ülke öneki TA, TB, TC ve YM, YL dir. A sınıfı
amatör telsizcilere TA (TANGO ALFA) (örnek: TA2ATR), B sınıfı amatör telsizcilere
TB (TANGO BRAVO) (örnek: TB1BTM), C sınıfı amatör telsizcilere TC (TANGO
CHARLIE) (örnek: TC2PFL gibi) şeklinde çağrı kodları verilmektedir. TA, TB ve TC
öneklerinden gelen rakam ise bölge kodunu belirtmektedir. Türkiye toplam 9
bölgeye ayrılmıştır. Bu bölgeler Şekil 7.4’te verilen harita üzerinde gösterilmiştir.
Her amatör telsizcinin
bir çağrı kodu vardır.
DEĞERLENDİRME SORULARI
1. HF frekans aralığı aşağıdakilerden hangisinde doğru verilmiştir?
Değerlendirme
sorularını sistemde ilgili a) 300kHz-3MHz
ünite başlığı altında yer b) 3MHz-30MHz
alan “Bölüm Sonu c) 30MHz-300MHz
Testi” bölümünde d) 300MHz-3GHz
etkileşimli olarak e) 3GHz-30GHz
cevaplayabilirsiniz.
2. HF radyo dalgaları uzak bölgelere nasıl yayılır?
a) Direkt dalga olarak
b) Yüzey dalgası olarak
c) Denizaltı dalga olarak
d) Gök dalgası olarak
e) Uydu dalgası olarak
Cevap Anahtarı:
1.B, 2.D, 3.C, 4.A, 5.C,6.B, 7.C, 8.A, 9.C, 10. E